PL222211B1 - Przeciwciało przeciwko OPGL, kompozycja je zawierająca, jego zastosowanie i sposób jego wytwarzania, sposób wykrywania poziomu OPGL, kompozycja obejmująca polinukleotydy i komórka gosodarza - Google Patents

Przeciwciało przeciwko OPGL, kompozycja je zawierająca, jego zastosowanie i sposób jego wytwarzania, sposób wykrywania poziomu OPGL, kompozycja obejmująca polinukleotydy i komórka gosodarza

Info

Publication number
PL222211B1
PL222211B1 PL371915A PL37191502A PL222211B1 PL 222211 B1 PL222211 B1 PL 222211B1 PL 371915 A PL371915 A PL 371915A PL 37191502 A PL37191502 A PL 37191502A PL 222211 B1 PL222211 B1 PL 222211B1
Authority
PL
Poland
Prior art keywords
seq
antibody
amino acid
heavy chain
variable region
Prior art date
Application number
PL371915A
Other languages
English (en)
Other versions
PL371915A1 (pl
Inventor
William J. Boyle
Francis H. Martin
Jose R. Corvalan
C. Geoffrey Davis
Original Assignee
Amgen Fremont Inc
Amgen Inc
Priority date (The priority date is an assumption and is not a legal conclusion. Google has not performed a legal analysis and makes no representation as to the accuracy of the date listed.)
Filing date
Publication date
Family has litigation
First worldwide family litigation filed litigation Critical https://patents.darts-ip.com/?family=23162250&utm_source=google_patent&utm_medium=platform_link&utm_campaign=public_patent_search&patent=PL222211(B1) "Global patent litigation dataset” by Darts-ip is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.
Application filed by Amgen Fremont Inc, Amgen Inc filed Critical Amgen Fremont Inc
Publication of PL371915A1 publication Critical patent/PL371915A1/pl
Publication of PL222211B1 publication Critical patent/PL222211B1/pl

Links

Classifications

    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07K—PEPTIDES
    • C07K16/00—Immunoglobulins [IGs], e.g. monoclonal or polyclonal antibodies
    • C07K16/18—Immunoglobulins [IGs], e.g. monoclonal or polyclonal antibodies against material from animals or humans
    • C07K16/28—Immunoglobulins [IGs], e.g. monoclonal or polyclonal antibodies against material from animals or humans against receptors, cell surface antigens or cell surface determinants
    • C07K16/2875—Immunoglobulins [IGs], e.g. monoclonal or polyclonal antibodies against material from animals or humans against receptors, cell surface antigens or cell surface determinants against the NGF/TNF superfamily, e.g. CD70, CD95L, CD153, CD154
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07K—PEPTIDES
    • C07K16/00—Immunoglobulins [IGs], e.g. monoclonal or polyclonal antibodies
    • C07K16/44—Immunoglobulins [IGs], e.g. monoclonal or polyclonal antibodies against material not provided for elsewhere, e.g. haptens, metals, DNA, RNA, amino acids
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07K—PEPTIDES
    • C07K16/00—Immunoglobulins [IGs], e.g. monoclonal or polyclonal antibodies
    • C07K16/18—Immunoglobulins [IGs], e.g. monoclonal or polyclonal antibodies against material from animals or humans
    • C07K16/28—Immunoglobulins [IGs], e.g. monoclonal or polyclonal antibodies against material from animals or humans against receptors, cell surface antigens or cell surface determinants
    • C07K16/2866—Immunoglobulins [IGs], e.g. monoclonal or polyclonal antibodies against material from animals or humans against receptors, cell surface antigens or cell surface determinants against receptors for cytokines, lymphokines, interferons
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07K—PEPTIDES
    • C07K16/00—Immunoglobulins [IGs], e.g. monoclonal or polyclonal antibodies
    • C07K16/18—Immunoglobulins [IGs], e.g. monoclonal or polyclonal antibodies against material from animals or humans
    • C07K16/24—Immunoglobulins [IGs], e.g. monoclonal or polyclonal antibodies against material from animals or humans against cytokines, lymphokines or interferons
    • C07K16/241—Tumor Necrosis Factors
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61K—PREPARATIONS FOR MEDICAL, DENTAL OR TOILETRY PURPOSES
    • A61K39/00—Medicinal preparations containing antigens or antibodies
    • A61K39/395—Antibodies; Immunoglobulins; Immune serum, e.g. antilymphocytic serum
    • A61K39/39533—Antibodies; Immunoglobulins; Immune serum, e.g. antilymphocytic serum against materials from animals
    • A61K39/39541—Antibodies; Immunoglobulins; Immune serum, e.g. antilymphocytic serum against materials from animals against normal tissues, cells
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61K—PREPARATIONS FOR MEDICAL, DENTAL OR TOILETRY PURPOSES
    • A61K39/00—Medicinal preparations containing antigens or antibodies
    • A61K39/395—Antibodies; Immunoglobulins; Immune serum, e.g. antilymphocytic serum
    • A61K39/39533—Antibodies; Immunoglobulins; Immune serum, e.g. antilymphocytic serum against materials from animals
    • A61K39/3955—Antibodies; Immunoglobulins; Immune serum, e.g. antilymphocytic serum against materials from animals against proteinaceous materials, e.g. enzymes, hormones, lymphokines
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61K—PREPARATIONS FOR MEDICAL, DENTAL OR TOILETRY PURPOSES
    • A61K39/00—Medicinal preparations containing antigens or antibodies
    • A61K39/395—Antibodies; Immunoglobulins; Immune serum, e.g. antilymphocytic serum
    • A61K39/39533—Antibodies; Immunoglobulins; Immune serum, e.g. antilymphocytic serum against materials from animals
    • A61K39/39558—Antibodies; Immunoglobulins; Immune serum, e.g. antilymphocytic serum against materials from animals against tumor tissues, cells, antigens
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61K—PREPARATIONS FOR MEDICAL, DENTAL OR TOILETRY PURPOSES
    • A61K45/00—Medicinal preparations containing active ingredients not provided for in groups A61K31/00 - A61K41/00
    • A61K45/06—Mixtures of active ingredients without chemical characterisation, e.g. antiphlogistics and cardiaca
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P19/00—Drugs for skeletal disorders
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P19/00—Drugs for skeletal disorders
    • A61P19/02—Drugs for skeletal disorders for joint disorders, e.g. arthritis, arthrosis
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P19/00—Drugs for skeletal disorders
    • A61P19/04—Drugs for skeletal disorders for non-specific disorders of the connective tissue
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P19/00—Drugs for skeletal disorders
    • A61P19/08—Drugs for skeletal disorders for bone diseases, e.g. rachitism, Paget's disease
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P19/00—Drugs for skeletal disorders
    • A61P19/08—Drugs for skeletal disorders for bone diseases, e.g. rachitism, Paget's disease
    • A61P19/10—Drugs for skeletal disorders for bone diseases, e.g. rachitism, Paget's disease for osteoporosis
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P29/00—Non-central analgesic, antipyretic or antiinflammatory agents, e.g. antirheumatic agents; Non-steroidal antiinflammatory drugs [NSAID]
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P3/00—Drugs for disorders of the metabolism
    • A61P3/12—Drugs for disorders of the metabolism for electrolyte homeostasis
    • A61P3/14—Drugs for disorders of the metabolism for electrolyte homeostasis for calcium homeostasis
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P35/00—Antineoplastic agents
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P37/00—Drugs for immunological or allergic disorders
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P37/00—Drugs for immunological or allergic disorders
    • A61P37/02—Immunomodulators
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P37/00—Drugs for immunological or allergic disorders
    • A61P37/02—Immunomodulators
    • A61P37/06—Immunosuppressants, e.g. drugs for graft rejection
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P43/00—Drugs for specific purposes, not provided for in groups A61P1/00-A61P41/00
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P7/00—Drugs for disorders of the blood or the extracellular fluid
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P7/00—Drugs for disorders of the blood or the extracellular fluid
    • A61P7/08—Plasma substitutes; Perfusion solutions; Dialytics or haemodialytics; Drugs for electrolytic or acid-base disorders, e.g. hypovolemic shock
    • G—PHYSICS
    • G01—MEASURING; TESTING
    • G01N—INVESTIGATING OR ANALYSING MATERIALS BY DETERMINING THEIR CHEMICAL OR PHYSICAL PROPERTIES
    • G01N33/00—Investigating or analysing materials by specific methods not covered by groups G01N1/00 - G01N31/00
    • G01N33/48—Biological material, e.g. blood, urine; Haemocytometers
    • G01N33/50—Chemical analysis of biological material, e.g. blood, urine; Testing involving biospecific ligand binding methods; Immunological testing
    • G01N33/53—Immunoassay; Biospecific binding assay; Materials therefor
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61K—PREPARATIONS FOR MEDICAL, DENTAL OR TOILETRY PURPOSES
    • A61K39/00—Medicinal preparations containing antigens or antibodies
    • A61K2039/505—Medicinal preparations containing antigens or antibodies comprising antibodies
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61K—PREPARATIONS FOR MEDICAL, DENTAL OR TOILETRY PURPOSES
    • A61K39/00—Medicinal preparations containing antigens or antibodies
    • A61K2039/505—Medicinal preparations containing antigens or antibodies comprising antibodies
    • A61K2039/507—Comprising a combination of two or more separate antibodies
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07K—PEPTIDES
    • C07K2317/00—Immunoglobulins specific features
    • C07K2317/20—Immunoglobulins specific features characterized by taxonomic origin
    • C07K2317/21—Immunoglobulins specific features characterized by taxonomic origin from primates, e.g. man
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07K—PEPTIDES
    • C07K2317/00—Immunoglobulins specific features
    • C07K2317/50—Immunoglobulins specific features characterized by immunoglobulin fragments
    • C07K2317/51—Complete heavy chain or Fd fragment, i.e. VH + CH1
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07K—PEPTIDES
    • C07K2317/00—Immunoglobulins specific features
    • C07K2317/50—Immunoglobulins specific features characterized by immunoglobulin fragments
    • C07K2317/515—Complete light chain, i.e. VL + CL
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07K—PEPTIDES
    • C07K2317/00—Immunoglobulins specific features
    • C07K2317/50—Immunoglobulins specific features characterized by immunoglobulin fragments
    • C07K2317/54—F(ab')2
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07K—PEPTIDES
    • C07K2317/00—Immunoglobulins specific features
    • C07K2317/50—Immunoglobulins specific features characterized by immunoglobulin fragments
    • C07K2317/55—Fab or Fab'
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07K—PEPTIDES
    • C07K2317/00—Immunoglobulins specific features
    • C07K2317/50—Immunoglobulins specific features characterized by immunoglobulin fragments
    • C07K2317/56—Immunoglobulins specific features characterized by immunoglobulin fragments variable (Fv) region, i.e. VH and/or VL
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07K—PEPTIDES
    • C07K2317/00—Immunoglobulins specific features
    • C07K2317/60—Immunoglobulins specific features characterized by non-natural combinations of immunoglobulin fragments
    • C07K2317/62—Immunoglobulins specific features characterized by non-natural combinations of immunoglobulin fragments comprising only variable region components
    • C07K2317/622—Single chain antibody (scFv)
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07K—PEPTIDES
    • C07K2317/00—Immunoglobulins specific features
    • C07K2317/70—Immunoglobulins specific features characterized by effect upon binding to a cell or to an antigen
    • C07K2317/76—Antagonist effect on antigen, e.g. neutralization or inhibition of binding
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07K—PEPTIDES
    • C07K2317/00—Immunoglobulins specific features
    • C07K2317/90—Immunoglobulins specific features characterized by (pharmaco)kinetic aspects or by stability of the immunoglobulin
    • C07K2317/92—Affinity (KD), association rate (Ka), dissociation rate (Kd) or EC50 value

Description

Niniejszy wynalazek dotyczy przeciwciał, które wiążą się z ligandem osteoprotegeryny (OPGL). Przedmiotem wynalazku jest w szczególności przeciwciało przeciwko OPGL, kompozycja je zawierająca, jego zastosowanie i sposób jego wytwarzania, sposób wykrywania poziomu OPGL, kompozycja obejmująca polinukleotydy i komórka gospodarza. Rozwiązania według wynalazku umożliwiają leczenie chorób kości, takich jak osteoporoza, utrata kości z powodu zapalenia stawów, choroba Pageta, a także osteopenia.
Tkanka kostna dostarcza podpory dla ciała i zawiera minerały (łącznie z wapniem i fosforem), substancję międzykomórkową z białek kolagenowych i nie kolagenowych oraz komórki. Żywa tkanka kostna wykazuje równowagę dynamiczną pomiędzy tworzeniem się kości, które jest nazywane odkładaniem się i rozkładem kości, które jest nazywane resorpcją. Trzy typy komórek znajdujące się w kości, osteocyty, osteoblasty i osteoklasty uczestniczą w tej równowadze. Osteoblasty promują tworzenie się tkanki kostnej, podczas gdy osteoklasty są związane z resorpcją.
Resorpcja albo rozpuszczanie substancji międzykomórkowej i minerału jest szybkim i wydajnym procesem w porównaniu do tworzenia się kości i może uwalniać duże ilości minerałów z kości. Osteoklasty uczestniczą w regulacji prawidłowego remodelowania tkanki szkieletowej i w resorpcji indukowanej przez hormony. Przykładowo, resorpcja jest stymulowana przez wydzielenie hormonu przytarczycowego w odpowiedzi na zmniejszenie stężenia jonów wapniowych w płynach zewnątrzkomórkowych. W przeciwieństwie do tego, zahamowanie resorpcji jest funkcją kalcytoniny. Dodatkowo, metabolity witaminy D zmieniają zdolność odpowiedzi kości na hormon przytarczycowy i kalcytoninę.
Ligand osteoprotegeryny (OPGL), który jest członkiem rodziny cytokin TNF promuje tworzenie się osteoklastów poprzez wiązanie się z receptorowym aktywatorem NF-kB (RANK, zwany również receptorem różnicowania i aktywacji osteoklastów, ang. osteoclast differentiation and activation receptor lub ODAR). Osteoprotegeryna (OPG) z drugiej strony hamuje tworzenie się osteoklastów poprzez wychwytywanie OPGL i zapobieganie wiązaniu się OPGL z ODAR. A zatem, ilość OPGL związanego z ODAR koreluje z równowagą między odkładaniem się i resorpcją kości.
Po osiągnięciu dojrzałości szkieletowej, ilość kości w szkielecie odzwierciedla równowagę (albo nierównowagę) tworzenia się kości i resorpcji kości. Szczyt masy kostnej ma miejsce po osiągnięciu dojrzałości szkieletowej przed czwartą dekadą. Pomiędzy czwartą i piątą dekadą równowaga przesuwa się i dominuje resorpcja kości.
Nieuniknione zmniejszanie masy kostnej w zaawansowanym wieku rozpoczyna się wcześniej u kobiet niż mężczyzn i jest wyraźnie u niektórych kobiet (głównie pochodzenia kaukaskiego i azjatyckiego) przyspieszone po menopauzie.
Osteopenia to stan związany generalnie z jakimkolwiek zmniejszeniem się masy kostnej do poziomów poniżej prawidłowych. Taki stan może powstać w wyniku zmniejszenia się szybkości syntezy kości albo zwiększenia tempa destrukcji kości, albo jednego i drugiego.
Powszechną postacią osteopenii jest pierwotna osteoporoza, określana jako osteoporoza pomenopauzalna i starcza. Ta postać osteoporozy jest konsekwencją ogólnej utraty kości z wiekiem i jest często wynikiem zwiększenia resorpcji kości z prawidłowym tempem tworzenia się kości. U wielu białych kobiet w Stanach Zjednoczonych rozwija się objawowa osteoporoza.
Istnieje bezpośredni związek pomiędzy osteoporozą a występowaniem złamania biodra, uda, szyi i wewnątrzkrętarzowego u kobiet 45-letnich i starszych. U starszych mężczyzn może rozwinąć się objawowa osteoporoza w wieku między 50 a 70 rokiem życia. Osteoporoza może być w niektórych przypadkach wynikiem zwiększonych poziomów albo aktywności OPGL. A zatem, byłoby przydatne posiadanie cząsteczek, które mogą regulować aktywność OPGL w osteoklastogenezie.
Zidentyfikowano kilka czynników, które mogą uczestniczyć w osteoporozie pomenopauzalnej i starczej. Obejmują one zmianę w poziomach hormonów towarzyszącej starzeniu się i nieodpowiedniej konsumpcji wapnia przypisywanej zmniejszonej absorpcji jelitowej wapnia i innych minerałów. Pewne sposoby leczenia objęły terapię hormonalną albo uzupełnienia diety w celu opóźnienia tego procesu.
Ostatnio pojawiły się czynniki przeciwresorpcyjne, takie jak bisfosfoniany i selektywne modyfikatory receptora estrogenu (SERM, od ang. selective estrogen receptor modifiers) do zapobiegania i leczenia zmniejszonej masy kostnej. A zatem, może być przydatne m połączenie tych sposobów leczenia z cząsteczkami, które regulują aktywność OPGL przy leczeniu pewnych chorób osteopenicznych.
PL 222 211 B1
Streszczenie wynalazku
Przedmiotem wynalazku jest przeciwciało zawierające łańcuch ciężki i łańcuch lekki, którego:
(a) łańcuch ciężki zawiera pierwszy region zmienny zawierający trzy CDR z SEKW NR ID: 13 oraz (b) łańcuch lekki zawiera drugi region zmienny mp zawierający trzy CDR z SEKW NR ID: 14, przy czym przeciwciało wiąże się z ligandem ludzkiej osteoprotegeryny (OPGL) i hamuje wiązanie OPGL z receptorem różnicowania i aktywacji osteoklastów (ODAR).
Korzystnie, pierwszy region zmienny przeciwciała według m wynalazku jest co najmniej w 90%, korzystniej w 95%, a najkorzystniej w 99% identyczny z sekwencją aminokwasową przedstawioną w SEKW NR ID: 13, a drugi region zmienny przeciwciała według wynalazku jest co najmniej w 90%, korzystniej w 95%, a najkorzystniej w 99% identyczny z sekwencją aminokwasową przedstawioną w SEKW NR ID: 14.
W korzystnej postaci wykonania łańcuch ciężki przeciwciała według wynalazku zawiera sekwencję aminokwasową z SEKW NR ID: 13, a łańcuch lekki przeciwciała według wynalazku zawiera sekwencję aminokwasową z SEKW NR ID: 14.
Korzystniej, przeciwciało według wynalazku zawiera łańcuch ciężki i łańcuch lekki, przy czym łańcuch ciężki zawiera region zmienny i region stały z SEKW NR ID: 2, a łańcuch lekki zawiera region zmienny i region stały z SEKW NR ID: 4.
Najkorzystniej, przeciwciało według wynalazku zawiera łańcuch ciężki i łańcuch lekki, przy czym łańcuch ciężki składa się z regionu zmiennego i regionu stałego z SEKW NR ID: 2, a łańcuch lekki składa się z regionu zmiennego i regionu stałego z SEKW NR ID: 4.
W innej postaci wykonania przeciwciało według wynalazku charakteryzuje się tym, że jego łańcuch ciężki zawiera region zmienny i region stały z SEKW NR ID: 2, obejmujący jedną lub więcej, korzystnie jedną delecję, addycję i/lub podstawienie aminokwasowe; a łańcuch lekki zawiera region zmienny i region stały z SEKW NR ID: 4, obejmujący jedną lub więcej, korzystnie jedną delecję, addycję i/lub podstawienie aminokwasowe.
Korzystnie, łańcuch ciężki przeciwciała według wynalazku zawiera region zmienny i region stały z SEKW NR ID: 2 obejmujący jedną lub więcej, korzystnie jedną delecję aminokwasową na końcu karboksylowym; a łańcuch lekki przeciwciała według wynalazku zawiera region zmienny i region stały z SEKW NR ID: 4 obejmujący jedną lub więcej, korzystnie jedną delecję aminokwasową na końcu karboksylowym.
W kolejnej postaci wykonania łańcuch ciężki przeciwciała według wynalazku zawiera region zmienny i region stały z SEKW NR ID: 2, obejmujący jedną lub więcej, korzystnie jedną delecję, addycję i/lub podstawienie aminokwasowe; a łańcuch lekki zawiera region zmienny i region stały z SEKW NR ID: 4.
Korzystnie, łańcuch ciężki przeciwciała według wynalazku zawiera region zmienny i region stały z SEKW NR ID: 2 obejmujący jedną lub więcej, korzystniej jedną delecję aminokwasową na końcu karboksylowym.
Wynalazek dotyczy również izolowanego przeciwciała wytworzonego przez hodowanie komórki gospodarza obejmującej pierwszy polinukleotyd kodujący łańcuch ciężki i drugi polinukleotyd kodujący łańcuch lekki, korzystnie stanowiące część oddzielnych cząsteczek kwasu nukleinowego, przy czym
a) łańcuch ciężki zawiera sekwencję aminokwasową z SEKW NR ID: 2, a łańcuch lekki zawiera sekwencję aminokwasową z SEKW NR ID: 4; lub
b) łańcuch ciężki zawiera sekwencję aminokwasową z SEKW NR ID: 13, a łańcuch lekki zawiera sekwencję aminokwasową z SEKW NR ID: 14;
a przeciwciało wiąże się z ligandem ludzkiej osteoprotegeryny (OPGL) i hamuje wiązanie OPGL z receptorem różnicowania i aktywacji osteoklastów (ODAR).
W korzystnej postaci wykonania, pierwszy polinukleotyd koduje łańcuch ciężki przeciwciała według wynalazku obejmujący sekwencję aminokwasową z SEKW NR ID: 13, a drugi polinukleotyd koduje łańcuch lekki przeciwciała według wynalazku obejmujący sekwencję aminokwasową z SEKW NR ID: 14.
W innej korzystnej postaci wykonania, pierwszy polinukleotyd koduje łańcuch ciężki przeciwciała według wynalazku obejmujący, a korzystniej składający się z sekwencji aminokwasowej z SEKW NR ID: 2, a drugi polinukleotyd koduje łańcuch lekki przeciwciała według wynalazku obejmujący, a korzystniej składający się z sekwencji aminokwasowej z SEKW NR ID: 4.
PL 222 211 B1
W kolejnej korzystnej postaci wykonania, pierwszy polinukleotyd koduje łańcuch ciężki przeciwciała według wynalazku obejmujący, korzystniej składający się z regionu zmiennego i regionu stałego z SEKW NR ID: 2, a drugi polinukleotyd koduje łańcuch lekki przeciwciała według wynalazku obejmujący, korzystniej składający się z regionu zmiennego i regionu stałego z SEKW NR ID: 4.
Korzystnie, przeciwciało według wynalazku wiąże się z ligandem osteoprotegeryny (OPGL) ze stałą dysocjacji mniejszą lub równą 0,29. Bardziej korzystnie łańcuch ciężki i łańcuch lekki przeciwciała według wynalazku tworzą przeciwciało jednołańcuchowe, takie jak przeciwciało jednołańcuchowe Fv. Również korzystnie przeciwciało według wynalazku jest przeciwciałem Fab, Fab' lub (Fab')2. Najkorzystniej, przeciwciało według wynalazku jest w pełni ludzkim przeciwciałem.
Przedmiotem wynalazku jest także kompozycja farmaceutyczna zawierająca przeciwciało według wynalazku. Kompozycja tu ujawniona może zawierać co najmniej jeden czynnik terapeutyczny wybrany spośród czynnika morfogenezy kości, transformującego czynnika wzrostu-β (TGF-β, od ang. transforming growth factor), inhibitora interleukiny-1 (IL-1), IL-lra, Kineret™, anakinry, inhibitora TNFα, rozpuszczalnego receptora TNFα, Enbrel™, etanerceptu, przeciwciała anty-TNFα, Remicade™, infliskymabu, przeciwciała D2E7, hormonu przytarczycy, analogu hormonu przytarczycy, białka spokrewnionego z hormonem przytarczycy, analogu białka spokrewnionego z hormonem przytarczycy, prostaglandyny, bisfosfonianu, alendronianu, fluorku, wapnia, niesterydowego leku przeciwzapalnego (NSAID, od ang. non-steroidal anti-inflammatory drug), inhibitora COX-2, Celebrex™, celekoksybu, Vioxx™, rofekoksybu, immunosuppresora, metotreksatu, leflunomidu, inhibitora proteazy serynowej, sekrecyjnego leukocytowego inhibitora proteazy (SLPI, od ang. secretory leukocyte protease inhibitor), inhibitora IL-6, przeciwciała wobec IL-6, inhibitora IL-8, przeciwciała wobec IL-8, inhibitora IL-18, białka wiążącego IL-18, przeciwciała IL-18, modulatora konwertazy interleukiny-1 (ICE od ang. interleukin-1 converting enzyme), czynnika wzrostu fibroblastów (FGF, od ang. fibroblast growth factor, modulatora FGF, antagonisty PAF, czynnika wzrostu keratynocytów (KGF, od ang. keratinocyte growth factor), cząsteczki spokrewnionej z KGF, modulatora KGF; modulatora metaloproteinazy substancji międzykomórkowej (MMP, od ang. matrix metalloproteinase), modulatora syntazy tlenku azotu (NOS, od ang. nitric oxide synthase), modulatora receptora glukokortykoidu, modulatora receptora glutaminianu, modulatora poziomów lipopolisacharydu (LPS), noradrenaliny, mimetyka noradrenaliny i modulatora noradrenaliny.
Wynalazek dostarcza również sposobu wykrywania poziomu ligandu osteoprotegeryny (OPGL) w próbce biologicznej in vitro, obejmującego kontaktowanie próbki z przeciwciałem według wynalazku.
Przedmiotem wynalazku jest ponadto zastosowanie przeciwciała lub kompozycji farmaceutycznej według wynalazku do wytwarzania leku do leczenia utraty kości u pacjenta, np. utraty kości związanej z co najmniej jednym stanem wybranym spośród osteoporozy, choroby Pageta, zapalenia szpiku, hiperkalcemii, osteopenii, osteonekrozy, choroby zapalnej, choroby autoimmunizacyjnej, reumatoidalnego zapalenia stawów i raka. Wyżej wskazany rak jest wybrany spośród raka sutka, prostaty, tarczycy, nerki, płuc, przełyku, odbytu, pęcherza, szyjki macicy, jajnika, wątroby, przewodu żołądkowojelitowego, szpiczaka mnogiego, chłoniaka i ziarnicy złośliwej.
Lek wytwarzany zgodnie z wynalazkiem jest, korzystnie, przeznaczony do podawania z co najmniej jedną spośród radioterapii i chemioterapii do leczenia utraty kości związanej z rakiem, korzystnie wybranym spośród raka sutka, prostaty, tarczycy, nerki, płuc, przełyku, odbytu, pęcherza, szyjki macicy, jajnika, wątroby, przewodu żołądkowo-jelitowego, szpiczaka mnogiego, chłoniaka i ziarnicy złośliwej.
Korzystnie, wskazana powyżej chemioterapia obejmuje leczenie co najmniej jednym czynnikiem wybranym spośród antracykliny, taksolu, tamoksifenu, doksorubicyny, 5-fluorouracylu i antagonisty hormonu uwalniającego hormon luteinizujący (LHRH).
Wynalazek dotyczy również izolowanej kompozycji obejmującej pierwszy polinukleotyd i drugi polinukleotyd, przy czym pierwszy polinukleotyd koduje łańcuch ciężki, drugi polinukleotyd koduje łańcuch lekki, a pierwszy i drugi polinukleotyd kodują przeciwciało według wynalazku.
Korzystnie, pierwszy polinukleotyd obejmuje sekwencję nukleotydową z SEKW NR ID: 1, a drugi polinukleotyd obejmuje sekwencję nukleotydową z SEKW NR ID: 3.
Korzystniej pierwszy i drugi polinukleotyd są częścią tej samej cząsteczki kwasu nukleinowego.
Alternatywnie, pierwszy i drugi polinukleotyd są częścią oddzielnych cząsteczek kwasu nukleinowego.
Bardziej korzystnie, cząsteczka kwasu nukleinowego jest wektorem.
Alternatywnie, pierwszy polinukleotyd jest częścią pierwszego wektora, a drugi polinukleotyd jest częścią drugiego wektora.
PL 222 211 B1
Najkorzystniej, wektor jest wektorem wirusowym.
Alternatywnie, co najmniej jeden spośród pierwszego wektora i drugiego wektora jest wektorem wirusowym.
Przedmiotem wynalazku jest dodatkowo izolowana komórka gospodarza, która obejmuje wyżej wskazaną kompozycję polinukleotydów.
Korzystnie, komórka gospodarza według wynalazku jest komórką prokariotyczną lub eukariotyczną.
Korzystniej, komórka gospodarza według wynalazku jest ssaczą komórką gospodarza.
Najkorzystniej, zgodnie z wynalazkiem komórka gospodarza według wynalazku jest wybrana spośród komórki jajnika chomika chińskiego, komórki HeLa, komórki nerki młodego chomika, komórki nerki małpy, ludzkiej komórki raka wątrobowo-komórkowego.
Wynalazek dostarcza ponadto sposobu wytwarzania przeciwciała, które oddziałuje z ligandem osteoprotegeryny (OPGL) obejmującego hodowanie wyżej wskazanej komórki gospodarza według wynalazku.
Krótki opis figur
Figura 1 przedstawia sekwencję cDNA kodującą łańcuch ciężki przeciwciała aOPGL-1 (SEKW
NR ID: 1).
Figura 2 przedstawia sekwencję aminokwasową łańcucha ciężkiego przeciwciała αOPGL-1 (SEKW NR ID: 2).
Figura 3 przedstawia sekwencję cDNA kodującą łańcuch lekki przeciwciała αOPGL-1 (SEKW
NR ID: 3).
Figura 4 przedstawia sekwencję aminokwasową łańcucha lekkiego przeciwciała αOPGL-1 (SEKW NR ID: 4).
Figura 5 przedstawia schematyczny diagram plazmidu αOPGL-1-Kappa/pDSRa19 do ekspresji łańcucha lekkiego kappa αOPGL-1.
Figura 6 przedstawia schematyczny diagram plazmidu αOPGL-1-IgG2/pDSRa19 do ekspresji łańcucha ciężkiego IgG2 αOPGL-1.
Figura 7 przedstawia zależne od dawki wiązanie się αOPGL-1 z płytkami do EIA powleczonymi OPGL.
Figura 8 przedstawia specyficzne wiązanie się αOPGL-1 do związanego z błoną OPGL.
Figura 9 przedstawia hamowanie wiązania się αOPGL-1 z płytkami do EIA powleczonymi OPGL przez rozpuszczalny OPGL.
Figura 10 przedstawia specyficzne wiązanie się αOPGL-1 z płytkami do EIA powleczonymi OPGL.
Figura 11 przedstawia zależne od dawki hamowanie tworzenia się osteoklastów przez αOPGL-1.
Figura 12 przedstawia zależne od dawki hamowanie wiązania się OPGL z ODAR przez αOPGL-1.
Figura 13 przedstawia profile czasowe średniego stężenia w surowicy po podaniu pojedynczej dawki αOPGL-1 makakom jawajskim.
Figura 14 przedstawia średnią zmianę stężenia N-Tx w IP surowicy po podaniu pojedynczej dawki αOPGL-1 makakom jawajskim.
Figura 15 przedstawia średnią zmianę stężenia N-Tx w moczu po podaniu pojedynczej dawki αOPGL-1 makakom jawajskim.
Figura 16 przedstawia profile czasowe stężenia w surowicy przeciwciało-dodatniej i ujemnej po podaniu pojedynczej dawki αOPGL-1 makakom jawajskim.
Figura 17 przedstawia sekwencję aminokwasową regionu zmiennego łańcucha ciężkiego przeciwciała αOPGL-1 (SEKW NR ID: 13).
Figura 18 przedstawia sekwencję aminokwasową regionu zmiennego łańcucha lekkiego przeciwciała αOPGL-1 (SEKW NR ID: 14).
Figura 19 przedstawia schemat procesu hodowli komórkowej do wytwarzania αOPGL-1.
Figura 20 przedstawia zmiany procentu wapnia w surowicy po podaniu pojedynczej dawki αOPGL-1 makakom jawajskim.
Figura 21 przedstawia średnią zmianę procentu alkalicznej fosfatazy po podaniu pojedynczej dawki αOPGL-1 makakom jawajskim.
PL 222 211 B1
Szczegółowy opis wynalazku
Definicje
Standardowe techniki można zastosować do rekombinowania DNA, syntezy oligonukleotydów oraz hodowli tkankowych i transformacji (np. elektroporację, lipofekcję). Reakcje enzymatyczne i techniki oczyszczania można przeprowadzić zgodnie z opisami producentów albo jak zwykle wykonuje się to w dziedzinie lub jak tu opisano. Następujące techniki i procedury można zasadniczo przeprowadzić zgodnie z konwencjonalnymi metodami dobrze znanymi w dziedzinie i jak opisano w różnych ogólnych i bardziej szczegółowych odnośnikach, które są zacytowane i omówione w niniejszym opisie. Patrz np. Sambrook i wsp. Molecular Cloning: A Laboratory Manual (wyd. 2, Cold Spring Harbor Laboratory Press, Cold Spring Harbor, N.Y. (1989)), który jest tu włączony jako odniesienie dla dowolnego celu. O ile nie dostarczono konkretnych definicji, nomenklatura zastosowana w połączeniu z oraz procedury i techniki laboratoryjne z opisywanej tu dziedziny chemii analitycznej, chemii syntezy organicznej oraz chemii medycznej i farmaceutycznej są dobrze znane i powszechnie stosowane w dziedzinie. Standardowe techniki można zastosować do syntezy chemicznej, analiz chemicznych, wytwarzania, komponowania i dostarczania farmaceutyków oraz leczenia pacjentów.
Stosowane w niniejszym opisie terminy, o ile nie zaznaczono inaczej, mają być rozumiane w następującym znaczeniu.
Stosowany tu termin „wyizolowany polinukleotyd powinien oznaczać polinukleotyd pochodzenia genomowego, cDNA albo syntetycznego albo jakaś tego kombinację, gdzie ze względu na swoje pochodzenie „wyizolowany polinukleotyd (1) nie jest związany z całą albo częścią polinukleotydu, w którym „polinukleotyd wyizolowany znajduje się w naturze, (2) jest połączony z polinukleotydem, z którym nie jest połączony w naturze lub (3) nie występuje w naturze jako część większej sekwencji.
Stosowany tu termin „wyizolowane białko oznacza białko kodowane przez cDNA, rekombinowany RNA lub pochodzenia syntetycznego albo z jakiejś tego kombinacji, które (1) jest wolne od co najmniej niektórych białek z którymi normalnie by się znajdywało, (2) jest zasadniczo wolne od innych białek z tego samego źródła, np. z tego samego gatunku, (3) jest wyrażane przez komórkę z innego gatunku albo (4) nie występuje w naturze.
Termin „polipeptyd jest tu stosowany jako termin ogólny w odniesieniu do natywnych białek albo sekwencji, które mają delecje, addycje i/lub podstawienia jednego lub więcej aminokwasów natywnej sekwencji. Termin „polipeptyd obejmuje również aOPGL-1 (jak opisano powyżej, SEKW NR ID: 2 i SEKW NR ID: 4) oraz sekwencje, które mają delecje, addycje i/lub podstawienia jednego lub więcej aminokwasów αOPGL-1. Według pewnych wykonań, wynalazek obejmuje cząsteczkę ludzkiego łańcucha ciężkiego immunoglobuliny przedstawioną na fig. 2 (SEKW NR ID: 2) i cząsteczkę ludzkiego łańcucha lekkiego immunoglobuliny przedstawioną na fig. 4 (SEKW NR ID: 4) oraz jej fragmenty lub analogi.
Termin „występujący naturalnie stosowany tu w odniesieniu do jakiegoś podmiotu oznacza fakt, że podmiot można znaleźć w naturze. Na przykład, sekwencja polipeptydowa albo polinukleotydowa, która jest obecna w organizmie (włączając w to wirusy), która może być wyizolowana ze źródła w naturze i która nie została w sposób zamierzony zmodyfikowana przez człowieka w laboratorium albo jest w inny sposób występującą naturalnie.
Stosowany tu termin „połączony funkcjonalnie dotyczy składników, które pozostają w związku umożliwiającym im działanie w zamierzony sposób. Przykładowo, sekwencja kontrolna „połączona funkcjonalnie z sekwencją kodującą jest przyłączona w taki sposób, że ekspresja sekwencji kodującej jest uzyskiwana w warunkach odpowiednich dla sekwencji kontrolnych.
Stosowany tu termin „sekwencja kontrolna dotyczy sekwencji polinukleotydowych, które mogą wpływać na ekspresję i obróbkę sekwencji kodujących, z którymi są połączone. Natura takich sekwencji kontrolnych może być różna w zależności od organizmu gospodarza. W niektórych wykonaniach, sekwencje kontrolne dla prokariotów mogą obejmować promotor, miejsce wiązania rybosomów i miejsce terminacji transkrypcji. Według pewnych wykonań sekwencje kontrolne dla eukariotów mogą obejmować promotory i sekwencję terminacji transkrypcji. W pewnych wykonaniach „sekwencje kontrolne mogą obejmować lider i/lub sekwencje partnera fuzji.
Stosowany tu termin „polinukleotyd oznacza polimerową postać nukleotydów o długości co najmniej 10 zasad. W pewnych wykonaniach zasady mogą być rybonukleotydami albo deoksyrybonukleotydami albo zmodyfikowaną postacią każdego typu nukleotydu. Termin obejmuje jedno- i dwuniciowe postaci DNA.
PL 222 211 B1
Stosowany tu termin „oligonukleotyd obejmuje występujące naturalnie i zmodyfikowane nukleotydy połączone razem przez występujące naturalnie i nie występujące naturalnie wiązania oligonukleotydowe. Oligonukleotydy są podzbiorem polinukleotydów o długości 200 zasad lub mniej. W pewnych wykonaniach oligonukleotydy mają długość 10 do 60 zasad. W pewnych wykonaniach oligonukleotydy mają długość 12, 13, 14, 15, 16, 17, 18, 19 lub 20 do 40 zasad. Oligonukleotydy mogą być jednoniciowe lub dwuniciowe, np. do zastosowania przy konstrukcji mutanta genu. Oligonukleotydami według wynalazku mogą być oligonukleotydy sensowne lub antysensowne.
Termin „występujące naturalnie oligonukleotydy obejmuje deoksyrybonukleotydy i rybonukleotydy. Termin „nukleotydy zmodyfikowane obejmuje nukleotydy ze zmodyfikowanymi albo podstawionymi grupami cukrowymi i temu podobne. Termin „wiązanie oligonukleotydowe obejmuje wiązania oligonukleotydowe, takie jak fosforotionianowe, fosforoditionianowe, fosforoselenianowe, fosforodiselenianowe, fosforoanilotionianowe, fosforoamidanowe, fosforoamidanowe i tym podobne. Patrz np. LaPlanche i wsp. Nucl. Acids Res. 14: 9081 (1986); Stec i wsp. J. Am. Chem. Soc. 106: 6077 (1984); Stein i wsp. Nucl. Acids Res. 16: 3209 (1988); Zon i wsp. Anti-Cancer Drug Design 6: 539 (1991); Zon i wsp. Oligonucleotides and Analogues: A Practical Approach, str. 87-108 (F. Eckstein, Red., Oxford University Press, Oxford England (1991)); Stec i wsp., patent USA nr 5 151 510; Uhlmann i Peyman Chemical Reviews 90: 543 (1990), ujawnienia których są tu włączone jako odniesienie dla dowolnego celu. Oligonukleotyd może zawierać znacznik dla wykrywania.
Identyczność i podobieństwo spokrewnionych polipeptydów można łatwo obliczyć przy zastosowaniu znanych metod. Takie metody obejmują między innymi te opisane w Computational Molecular Biology, Lesk, A. M., red., Oxford University Press, New York (1988); Biocomputing: Informatics and Genome Projects, Smith, D. W., red., Academic Press, New York (1993); Computer Analysis of Sequence Data, Część 1, Griffin, A. M. i Griffin, H. G., red., Humana Press, New Jersey (1994); Sequence Analysis in Molecular Biology, von Heinje, G., Academic Press (1987); Sequence Analysis Primer, Gribskov, M. i Devereux, J., red., M. Stockton Press, New York (1991); oraz Carillo i wsp., SIAM J. Applied Math., 48: 1073 (1988).
Korzystne metody do określania identyczności są zaprojektowane tak, aby dawać największe dopasowanie pomiędzy testowanymi sekwencjami. Sposoby określania identyczności są opisane w dostępnych publicznie programach komputerowych. Korzystne metody w oparciu o programy komputerowe określania identyczności pomiędzy dwiema sekwencjami obejmują między innymi pakiet oprogramowania GCG, obejmujący GAP (Devereux i wsp., Nucl. Acid. Res., 12: 387 (1984); Genetics Computer Group, University of Wisconsin, Madison, WI, BLASTP, BLASTN oraz FASTA (Altschul i wsp., J. Mol. Biol., 215: 403-410 (1990)). Program BLASTX jest dostępny publicznie z National Center for Biotechnology Information (NCBI) i innych źródeł (BLAST Manual, Altschul i wsp. NCB/NLM/NIH Bethesda, MD 20894; Altschul i wsp., jak wyżej (1990)). Do określania identyczności można również zastosować dobrze znany algorytm Smitha Watermana.
Pewne schematy dopasowywania dwóch sekwencji aminokwasowych mogą dawać jako rezultat dopasowanie jedynie krótkiego regionu w dwóch sekwencjach i ten mały dopasowany region może mieć bardzo wysoką identyczność sekwencji, nawet jeżeli nie ma znaczącego pokrewieństwa pomiędzy dwiema sekwencjami pełnej długości. A zatem w pewnych wykonaniach, wynikiem wybranej metody dopasowania (program GAP) będzie dopasowanie, które rozciąga się na odcinku co najmniej 50 ciągłych aminokwasów docelowego polipeptydu.
Przykładowo, stosując algorytm komputerowy GAP (Genetics Computer Group, University of Wisconsin, Madison, WI), dwa polipeptydy dla których ma być określony procent identyczności sekwencji dopasowuje się dla uzyskania optymalnego dopasowania ich odpowiednich aminokwasów („obszar dopasowania, określony przez algorytm).
W pewnych wykonaniach w połączeniu z algorytmem stosuje się karę za otwarcie przerwy (która jest liczona jako 3 x średniej przekątnej; „średnia przekątna to średnia przekątna zastosowanej macierzy porównania; „przekątna to wynik albo liczba przypisana każdemu idealnemu dopasowaniu aminokwasów w konkretnej macierzy dopasowania) i karę za wydłużenie przerwy (która wynosi zwykle 1/10 razy kara za otwarcie przerwy), jak również macierz porównania, taką jak PAM 250 lub BLOSUM 62. W pewnych wykonaniach algorytmy stosują również standardową macierz porównania (patrz Dayhoff i wsp., Atlas of Protein Sequence and Structure, 5 (3) (1978) dla macierzy porównania PAM 250; Henikoff i wsp., Proc. Natl. Acad. Sci. USA, 89: 10915-10919 (1992) dla macierzy porównania BLOSUM 62).
PL 222 211 B1
W niektórych wykonaniach parametry do porównywania sekwencji polipeptydowej obejmują, co następuje:
Algorytm: Needleman i wsp., J. Mol. Biol., 48: 443-453 (1970);
Macierz porównania: BLOSUM 62 z Henikoff i wsp., jak wyżej (1992);
Kara za przerwę: 12;
Kara za długość przerwy: 4;
Próg podobieństwa: 0.
Program GAP może być przydatny z powyższymi parametrami. W niektórych wykonaniach wyżej wspomniane parametry są parametrami domyślnymi do porównywania polipeptydów (razem z brakiem kary za zakończenie przerw) przy stosowaniu algorytmu GAP.
Używane tu dwadzieścia konwencjonalnych aminokwasów i ich oznaczenia są zgodne z konwencjonalnym stosowaniem. Patrz Immunology-A Synthesis (Wydanie 2, E. S. Golub i D. R. Gren, Red., Sinauer Associates, Sunderland, Mass. (1991)), który jest tu włączony jako odniesienie dla dowolnego celu. Stereoizomery (np. D-aminokwasy) dwudziestu konwencjonalnych aminokwasów, aminokwasy nienaturalne, takie jak aminokwasy α, α-dipodstawione, aminokwasy N-alkilowe, kwas mlekowy i inne niekonwencjonalne aminokwasy mogą być również przydatnymi składnikami polipeptydów według niniejszego wynalazku.
Przykłady niekonwencjonalnych aminokwasów obejmują: 4-hydroksyprolinę, γ-karboksyglutaminian, ε-Ν,Ν,Ν-trimetylolizynę, ε-N-acetylolizynę, O-fosfoserynę, N-acetylserynę, N-formylometioninę, 3-metylohistydynę, 5-hydroksylizynę, σ-N-metyloargininę i inne podobne aminokwasy i iminokwasy (np. 4-hydroksyprolinę). W stosowanym tu oznaczeniu polipeptydu kierunek w lewą stronę jest kierunkiem amino-końcowym, a kierunek w prawą stronę jest kierunkiem karboksy-końcowym zgodnie ze standardowym stosowaniem i konwencją.
Podobnie, jeżeli nie zaznaczono inaczej, lewy koniec jednoniciowych sekwencji polipeptydowych jest końcem 5'; kierunek w lewą stronę dwuniciowych sekwencji polipeptydowych jest określany jako kierunek 5'. Kierunek dodawania 5' do 3' w nowo powstających transkryptach RNA jest określany jako kierunek transkrypcji; regiony sekwencji w nici DNA mające taką samą sekwencję jak RNA i które są 5' w stosunku do końca 5' transkryptu RNA są określane jako „sekwencje powyżej; regiony sekwencji w nici DNA mające taką samą sekwencję jak RNA i które są 3' w stosunku do końca 3' transkryptu RNA są określane jako „sekwencje poniżej.
Konserwatywne podstawienia aminokwasowe mogą obejmować występujące nienaturalnie reszty aminokwasowe, które są typowo włączane raczej na drodze syntezy chemicznej peptydu niż przez syntezę w systemach biologicznych. Obejmuje to peptydomimetyki i inne odwrotne albo odwrócone postaci reszt aminokwasowych.
Naturalnie występujące reszty można podzielić na klasy w oparciu o wspólne właściwości łańcucha bocznego:
1) hydrofobowe: norleucyna, Met, Ala, Val, Leu, Ile;
2) obojętne hydrofilowe: Cys, Ser, Thr, Asn, Gin;
3) kwaśne: Asp, Glu;
4) zasadowe: His, Lys, Arg;
5) reszty, które wpływają na orientację łańcucha: Gly, Pro; oraz
6) aromatyczne: Trp, Tyr, Phe.
Przykładowo, niekonserwatywne podstawienia mogą obejmować wymianę członka jednej klasy na członka innej klasy. Tak podstawione reszty można wprowadzać do regionów ludzkiego przeciwciała, które są homologiczne do przeciwciał innych niż ludzkie albo do niehomologicznych regionów cząsteczki.
Przy dokonywaniu takich zmian, według pewnych wykonań, można uwzględnić wskaźnik hydropatyczny aminokwasów. Każdemu aminokwasowi przypisano wskaźnik hydropatyczny w oparciu o jego właściwości hydropatyczne i ładunek. Są to: izoleucyna (+4,5); walina (+4,2); leucyna (+3,8); fenyloalanina (+2,8); cysteina/cystyna (+2,5); metionina (+1,9); alanina (+1,8); glicyna (-0,4); treonina (-0,7); seryna (-0,8); tryptofan (- 0,9); tyrozyna (-1,3); prolina (-1,6); histydyna (-3,2); glutaminian (-3,5); glutamina (-3,5); asparaginian (-3,5); asparagina (-3,5); lizyna (-3,9) oraz arginina (-4,5).
Znaczenie wskaźnika hydropatycznego aminokwasów dla nadawania czynnej funkcji biologicznej białka jest zrozumiałe w dziedzinie, Kyte i wsp., J. Mol. Biol., 157: 105-131 (1982). Wiadomo, że niektóre aminokwasy można zastąpić innymi aminokwasami mającymi podobny wskaźnik lub wynik hydropatyczny i nadal otrzymać w rezultacie białko o podobnej aktywności biologicznej. Przy dokonyPL 222 211 B1 waniu zmian w oparciu o wskaźnik hydropatyczny, w pewnych wykonaniach dotyczy to podstawień aminokwasowych, których wskaźniki hydropatyczne mieszczą się w zakresie 2. W pewnych wykonaniach dotyczy to tych, które są w zakresie 1, a w pewnych wykonaniach tych, które są w zakresie 0,5.
Jest również zrozumiałe w dziedzinie, że podstawienia podobnych aminokwasów mogą być dokonane skutecznie na podstawie ich hydrofilowości, szczególnie tam, gdzie funkcjonalne biologicznie białko albo peptyd w ten sposób wytworzony jest przeznaczony do zastosowania w wykonaniach immunologicznych, jak w prezentowanym przypadku.
W pewnych wykonaniach największa lokalna hydrofilowość białka, określona poprzez hydrofilowość sąsiadujących aminokwasów, koreluje z immunogennością i antygenowością, tj. właściwościami biologicznymi białka.
Następujące wartości hydrofilowości przypisano tym resztom aminokwasowym: arginina (+3,0); lizyna (+3,0); kwas asparaginowy (+3,0±1); glutaminian (+3,0±1); seryna (+0,3); asparagina (+0,2); glutamina (+0,2); glicyna (0); treonina (-0,4); prolina (-0,5±1); alanina (-0,5); histydyna (-0,5); cysteina (-1,0); metionina (-1,3); walina (-1,5); leucyna (-1,8); izoleucyna (-1,8); tyrozyna (-2,3); fenyloalanina (-2,5) i tryptofan (-3,4). Przy dokonywaniu zmian w oparciu o wskaźnik hydropatyczny, w pewnych wykonaniach dotyczy to podstawień aminokwasowych, których wskaźniki hydropatyczne mieszczą się w zakresie ± 2. W pewnych wykonaniach dotyczy to tych, które są w zakresie ± 1, a w pewnych wykonaniach tych, które są w zakresie ± 0,5. Można również zidentyfikować epitopy z pierwszorzędowych sekwencji aminokwasowych w oparciu o hydrofilowość. Regiony te są określane również jako „epitopowe regiony podstawowe.
Przykładowe podstawienia aminokwasowe są przedstawione w tabeli 1.
T a b e l a 1
Podstawienia aminokwasowe
Reszty wyjściowe Przykładowe podstawienia Korzystne podstawienia
Ala Val, Leu, Ile Val
Arg Lys, Gin, Asn Lys
Asn Gin Gin
Asp Glu Glu
Cys Ser, Ala Ser
Gin Asn Asn
Glu Asp Asp
Gly Pro, Ala Ala
His Asn, Gin, Lys, Arg Arg
Ile Leu, Val, Met, Ala, Phe, norleucyna Leu
Leu norleucyna, Ile, Val, Met, Ala, Phe Ile
Lys Arg, hwas 1,4-diaminomasłowy, Gln, Asn Arg
Met Leu, Phe, Ile Leu
Phe Leu, Val, Ile, Ala, Tyr Leu
Pro Ala Gly
Ser Thr, Ala, Cys Thr
Thr Ser Ser
Trp Tyr, Phe Tyr
Tyr Trp, Phe, Thr, Ser Phe
Val Ile, Met, Leu, Phe, Ala, norleucyna Leu
PL 222 211 B1
Specjalista w dziedzinie będzie w potrafił określić odpowiednie warianty polipeptydu, jak tu przedstawiono przy zastosowaniu dobrze znanych technik. W niektórych wykonaniach specjalista w dziedzinie może zidentyfikować odpowiednie obszary cząsteczki, które można zmienić bez niszczenia aktywności poprzez celowanie w regiony, których nie uważa się za ważne dla aktywności. W pewnych wykonaniach można zidentyfikować reszty i części cząsteczek, które są konserwowane między podobnymi polipeptydami. W pewnych wykonaniach, nawet obszary, które mogą być ważne dla aktywności biologicznej albo dla struktury mogą być poddane konserwowanym podstawieniom aminokwasowym bez niszczenia aktywności biologicznej albo bez szkodliwego wpływu na strukturę polipeptydu.
Dodatkowo, specjalista w dziedzinie może dokonać przeglądu badań nad strukturą-funkcją identyfikując reszty w podobnych polipeptydach, które są ważne dla aktywności albo struktury. W świetle takiego porównania, można przewidzieć ważność reszt aminokwasowych w białku, które odpowiadają resztom aminokwasowym, które są ważne dla aktywności albo struktury w podobnych białkach. Specjaliści w dziedzinie mogą optować za chemicznie podobnymi podstawieniami aminokwasowymi dla takich przewidywanych ważnych reszt aminokwasowych.
Specjalista w dziedzinie może również analizować trójwymiarową strukturę i sekwencję aminokwasową w odniesieniu do tej struktury w podobnych polipeptydach. W świetle takiej informacji, specjalista w dziedzinie może m przewidzieć dopasowanie reszt aminokwasowych przeciwciała w odniesieniu do struktury trójwymiarowej. W niektórych wykonaniach, specjalista w dziedzinie może zdecydować się nie robić radykalnych zmian reszt aminokwasowych przewidywanych jako znajdujące się na powierzchni białka, ponieważ takie reszty mogą uczestniczyć w ważnych oddziaływaniach z innymi cząsteczkami. Ponadto, specjalista w dziedzinie może wytworzyć testowe warianty zawierające pojedyncze podstawienia aminokwasowe dla każdej pożądanej reszty aminokwasowej. Takie warianty można użyć do uzyskania informacji o odpowiednich wariantach. Przykładowo, jeżeli stwierdzi się, że zmiana danej reszty aminokwasowej prowadzi do zniszczenia, niepożądanie zmniejszonej albo nieodpowiedniej aktywności, wariantów z taką zmianą można unikać. Innymi słowy, w oparciu o informację uzyskaną z rutynowych doświadczeń, specjalista w dziedzinie może łatwo określić aminokwasy, gdzie dalszych podstawień należy unikać samych albo w połączeniu z innymi mutacjami.
Liczne publikacje naukowe poświęcono przewidywaniom struktury drugorzędowej. Patrz Moult J., Curr. Op. In Biotech., 7 (4): 422-427 (1996), Chou i wsp., Biochemistry, 13 (2): 222-245 (1974); Chou i wsp., Biochemistry, 113 (2): 211- 222 (1974); Chou i wsp., Adv. Enzymol. Relat. Areas Mol. Biol., 47: 45-148 (1978); Chou i wsp., Ann. Rev. Biochem., 47: 251-276 oraz Chou i wsp., Biophys. J., 26: 367-384 (1979). Ponadto, dostępne są obecnie programy komputerowe pomocne w przewidywaniu struktury drugorzędowej. Jedna z metod przewidywania struktury drugorzędowej jest oparta na homologicznym modelowaniu. Przykładowo, dwa polipeptydy albo białka, które mają identyczność sekwencji ponad 30% albo podobieństwo większe niż 40% często mają podobne topologie strukturalne. Obecny rozrost bazy danych o strukturze białek (PDB) przyniósł zwiększenie przewidywalności struktury drugorzędowej, włączając w to potencjalną liczbę fałdowań w obrębie struktury białka. Patrz Holm i wsp., Nucl. Acid. Res., 27 (1): 244-247 (1999). Zasugerowano (Brenner i wsp., Curr. Op. Struct. Biol., 7 (3): 369-376 (1997)), że istnieje ograniczona liczba fałdowań w danym polipeptydzie albo białku i że kiedy krytyczna liczba struktur zostanie rozwiązana, przewidywanie strukturalne stanie się dramatycznie bardziej dokładne.
Dodatkowe metody przewidywania struktury drugorzędowej obejmuje „przewlekanie (ang. „threading) (Jones, D., Curr. Opin. Struct. Biol., 7 (3): 377-87 (1997); Sippl i wsp., Structure, 4 (1): 15-19 (1996)), „analizę profilu (Rowie i wsp., Science, 253: 164-170 (1991); Gribskov i wsp., Meth. Enzym., 183: 146-159 (1990); Gribskov i wsp., Proc. Nat. Acad. Sci., 84 (13): 4355-4358 (1987)) oraz „powiązanie ewolucyjne (patrz Holm, jak wyżej (1999) oraz Brenner, jak wyżej (1997)).
W pewnych wykonaniach warianty przeciwciał obejmują warianty glikozylacji, gdzie liczba i/lub typ miejsc glokozylacji został zmieniony w porównaniu z sekwencjami aminokwasowymi peptydu rodzicielskiego. W niektórych wykonaniach, warianty białkowe zawierają większą lub mniejszą liczbę miejsc N-glikozylacji niż białko natywne. Miejsce N-glikozylacji charakteryzuje się sekwencją Asn-X-Ser lub Asn-X-Thr, gdzie reszta aminokwasowa oznaczona jako X może być dowolną resztą oprócz proliny. Podstawienie reszt aminokwasowych z wytworzeniem tej sekwencji dostarcza potencjalnego nowego miejsca dla dodania łańcucha węglowodanowego przyłączanego poprzez N. Alternatywnie, podstawienia, które eliminują tę sekwencję będą usuwać istniejący łańcuch węglowodanowy przyłączony poprzez N. Dostarczoną jest również rearanżacja przyłączonych poprzez N łańcuchów węglowodanowych, gdzie jeden albo więcej miejsc N-glikozykacji (typowo takich, które występują naturalnie)
PL 222 211 B1 jest eliminowanych i tworzy się jedno albo więcej nowych miejsc N-glikoykacji. Dodatkowe korzystne warianty przeciwciał obejmują warianty cysteinowe, gdzie jedna albo więcej reszt cysteinowych jest usuniętych albo zastąpionych innym aminokwasem (np. seryną) w porównaniu z rodzicielską sekwencją aminokwasową. Warianty cysteinowe mogą być przydatne, kiedy przeciwciała musza być refałfdowane w aktywną biologicznie konformację, tak jak po izolacji nierozpuszczalnych ciał inkluzyjnych. Warianty cysteinowe mają co do zasady mniej reszt cysteinowych niż białko natywne i typowo mają parzystą liczbę dla zminimalizowania oddziaływań będących wynikiem nie sparowanych cystein.
Podstawienia aminokwasowe są takimi, które: (1) zmniejszają podatność na proteolizę, (2) zmniejszają podatność na utlenienie, (3) zmieniają powinowactwo wiązania dla tworzenia kompleksów białkowych), (4) zmieniają powinowactwo wiązania i/lub (4) nadają albo modyfikują inne właściwości fizykochemiczne albo funkcjonalne takim polipeptydom. Pojedynczych albo wielokrotnych podstawień aminokwasowych (w niektórych wykonaniach konserwatywnych podstawień aminokwasowych) można dokonywać w sekwencji występującej naturalnie (w pewnych wykonaniach, w części polipeptydu poza domeną (ami) tworzącą styki międzycząsteczkowe). W niektórych wykonaniach, konserwatywne podstawienia aminokwasowe typowo mogą nie zmieniać zasadniczo charakterystyki strukturalnej sekwencji rodzicielskiej (np. zastąpienie aminokwasu nie powinno powodować tendencji do przerywania helisy, która występuje w sekwencji rodzicielskiej albo niszczyć innych typów struktury drugorzędowej, która charakteryzuje sekwencję rodzicielską). Przykłady znane w dziedzinie struktury drugorzędowej i trzeciorzędowej są opisane w Proteins, Structures and Molecular Principles (Creighton, red., W. H. Freeman and Company, New York (1984)); Introduction to Protein Structure (C. Branden i J. Tooze, red., Garland Publishing, New York, N. Y. (1991)) oraz Thornton i wsp. Nature 354: 105 (1991), z których każdy jest tu włączony jako odniesienie.
Stosowany tu termin „fragment poiipeptydowy dotyczy polipeptydu, który ma amino-końcową i/lub karboksy-końcową delecję. W niektórych wykonaniach, fragmenty mają długość co najmniej 5 do 467 aminokwasów. Będzie oczywiste, że fragmenty mają długość co najmniej 5, 6, 8, 10, 14, 20, 50, 70, 100, 150, 200, 250, 300, 350, 400 lub 450 aminokwasów.
Analogi peptydowe są powszechnie używane w przemyśle farmaceutycznym jako niepeptydowe leki o właściwościach analogicznych do wyjściowego peptydu. Te typy niepeptydowych związków są nazywane „mimetykami peptydów lub „peptydodomimetykami. Fauchere, J. Adv. Drug Res. 15: 29 (1986); Veber i Freidinger TINS str. 392 (1985) oraz Evans i wsp. J. Med. Chem. 30: 1229 (1987), które są tu włączone jako odniesienie dla dowolnego celu. Takie związki są często opracowywane przy pomocy komputerowego modelowania cząsteczek. Mimetyki peptydów, które są strukturalnie podobnie do przydatnych terapeutycznie peptydów można użyć dla uzyskania podobnego efektu leczniczego albo profilaktycznego. Ogólnie, peptydomimetyki są strukturalnie podobne do polipeptydu wzorcowego (tj. polipeptydu, który ma właściwości biochemiczne lub aktywność farmakologiczną), takiego jak ludzkie przeciwciało, ale ma jedno lub więcej wiązań peptydowych ewentualnie zastąpionych przez wiązanie wybrane spośród: -CH2NH-, -CH2S-, -CH2-CH2-, -CH=CH-(cis i trans), -COCH2-, -CH(OH)CH2-, oraz-CH2SO-, metodami dobrze znanymi w dziedzinie. Systematyczne podstawienia jednego albo większej liczby aminokwasów z sekwencji największej zgodności D-amoinokwasami tego samego typu (np. D-lizyna w miejsce L-lizyny) można zastosować w pewnych wykonaniach do wytworzenia bardziej stabilnych peptydów. Dodatkowo, usztywnione peptydy zawierające sekwencje największej zgodności albo zasadniczo identyczne z wariantem sekwencji najwyższej zgodności można wytworzyć przy zastosowaniu metod znanych w dziedzinie (Rizo i Gierasch Ann. Rev. Biochem. 61: 387 (1992), włączony jako odniesienie dla dowolnego celu) na przykład poprzez dodanie wewnętrznych reszt cysteinowych zdolnych do tworzenia wewnątrzcząsteczkowych mostków dwusiarczkowych, które cyklizują peptyd.
„Przeciwciało albo „peptyd(y) przeciwciała dotyczą nienaruszonego przeciwciała albo jego fragmentu wiążącego, które współzawodniczy z nienaruszonym przeciwciałem o specyficzne wiązanie. W niektórych wykonaniach, fragmenty wiążące są wytwarzane technikami rekombinowania DNA. W pewnych wykonaniach, fragmenty wiążące są wytwarzane poprzez chemiczne albo enzymatyczne cięcie nienaruszonych przeciwciał. Fragmenty wiążące obejmują miedzy innymi Fab, Fab', F(ab')2, Fv i przeciwciała jednołańcuchowe.
Termin „łańcuch ciężki obejmuje dowolny polipeptyd mający dostateczną sekwencję regionu zmiennego dla nadawania specyficzności wobec OPGL. Termin „łańcuch lekki obejmuje dowolny polipeptyd mający dostateczną sekwencję regionu zmiennego dla nadawania specyficzności wobec OPGL. Łańcuch ciężki pełnej długości zawiera domenę regionu zmiennego, VL i trzy domeny regionu
PL 222 211 B1 stałego, CH1, CH2 i CH3. Domena VH jest na końcu aminowym polipeptydu, a domena CH3 jest na końcu karboksylowym. Stosowany tu termin „łańcuch ciężki obejmuje łańcuch ciężki pełnej długości i jego fragmenty. Łańcuch lekki pełnej długości zawiera domenę regionu zmiennego, VL i domenę regionu stałego, CL. Podobnie jak w łańcuchu ciężkim, domena VL jest na końcu aminowym polipeptydu. Stosowany tu termin „łańcuch lekki obejmuje łańcuch lekki pełnej długości i jego fragmenty. Fragment Fab składa się z jednego łańcucha lekkiego i CH1 oraz regionów zmiennych jednego łańcucha ciężkiego. Łańcuch ciężki cząsteczki Fab nie może tworzyć wiązań dwusiarczkowych z inną cząsteczką łańcucha ciężkiego. Fragment Fab' zawiera jeden lekki łańcuch i jeden łańcuch ciężki, który zawiera więcej regionu stałego, pomiędzy domenami CH1 i CH2, tak, że pomiędzy dwoma łańcuchami ciężkimi może tworzyć się międzyłańcuchowe wiązanie dwusiarczkowe z wytworzeniem cząsteczki F(ab')2. Region Fv zawiera regiony zmienne zarówno z łańcucha ciężkiego, jak i lekkiego, ale brak mu regionów stałych. Przeciwciała jednołańcuchowe to cząsteczki Fv, w których regiony zmienne łańcuchów zarówno ciężkiego, jak i lekkiego zostały połączone elastycznym łącznikiem z wytworzeniem pojedynczego łańcucha polipeptydowego, który tworzy region wiązania antygenu. Przeciwciała jednołańcuchowe są omówione szczegółowo w WO 88/01 649 i patentach USA nr 4 946 778 i 5 260 203.
Rozumie się zazwyczaj, że przeciwciało dwuwartościowe, inne niż przeciwciało „multispecyficzne lub „multi-funkcjonalne, w pewnych wykonaniach, ma każde ze swoich miejsc wiązania identyczne.
Przeciwciało zasadniczo hamuje adhezję lignda do receptora jeżeli nadmiar przeciwciała zmniejsza ilość receptora związanego z kontrreceptorem o co najmniej 20%, 40%, 60%, 80%, 85% lub więcej (co mierzy się w teście ze współzawodnictwem in vitro).
Termin „epitop obejmuje dowolną determiantę polipeptydową zdolną do specyficznego wiązania się z immunoglobuliną albo receptorem komórki T. W pewnych wykonaniach determinanty epitopowe zawierają aktywne chemicznie powierzchniowe ugrupowania cząsteczek, takich jak aminokwasy, cukrowe łańcuchy boczne, fosforyt lub sulfonyl i w pewnych wykonaniach mogą mieć trójwymiarowe właściwości strukturalne i/lub konkretny ładunek. Epitop to region antygenu, który jest wiązany przez przeciwciało. W pewnych wykonaniach mówi się, że przeciwciało wiąże się swoiście z antygenem, kiedy preferencyjnie rozpoznaje swój docelowy antygen w złożonej mieszaninie białek i/lub makrocząsteczek. W niektórych wykonaniach mówi się, że przeciwciało wiąże się swoiście z antygenem, kiedy stała dysocjacji wynosi <1 M, w niektórych wykonaniach, kiedy stała dysocjacji wynosi < 100 nM, a w niektórych wykonaniach, kiedy stała dysocjacji wynosi < 10 nM.
Termin „czynnik jest tu stosowany do określenia związku chemicznego, mieszaniny związków chemicznych, makrocząsteczki biologicznej lub ekstraktu wytworzonego z materiałów biologicznych.
Stosowane tu terminy „znacznik albo „wyznakowany dotyczy włączania wykrywalnego znacznika, np. włączania wyznakowanego aminokwasu albo przyłączania do polipeptydu reszt biotynowych, które można wykrywać wyznakowaną awidyną (np. streptawidyną zawierającą marker fluorescencyjny lub poprzez aktywność enzymatyczną, którą można wykrywać metodami optycznymi albo kolorymetrycznymi). W pewnych wykonaniach, znacznik albo marker mogą być również lecznicze. Znane są w dziedzinie i można zastosować różne metody znakowania polipeptydów i glikoprotein. Przykłady znaczników dla polipeptydów obejmują miedzy innymi co następuje: radioizotopy lub radionuklidy (np., 3 H, 14 C, 15 N, 35 S, 90 Y, 99 Tc, 111 In, 125 I, 131 I), znaczniki fluorescencyjne (np. FITC, rodamina, lantanidofosfory), znaczniki enzymatyczne (np. peroksydaza chrzanowa, β-galaktozydaza, lucyferaza, alkaliczna fosfataza), chemiluminescencyjne, grupy biotinylowe, ustalone wcześniej epitopy polipeptydowe rozpoznawane przez drugorzędowy znacznik (np. para sekwencji suwaka leucynowego, miejsca wiązania dla drugorzędowych przeciwciał, domeny wiążące metal, znaczniki epitopowe). W pewnych wykonaniach, znaczniki mogą być przyłączone przez ramiona łącznikowe różnej długości w celu zmniejszenia potencjalnej zawady przestrzennej.
Stosowany tu termin „próbka biologiczna obejmuje między innymi dowolną ilość substancji z żywego obiektu albo wcześniej żyjącego obiektu. Taki żywy obiekt obejmuje między innymi ludzi, myszy, małpy, szczury, króliki i inne zwierzęta. Takie substancje obejmują miedzy innymi krew, surowicę, mocz, komórki, narządy, tkanki, kości szpik kostny, węzły limfatyczne i skórę.
Termin „choroba związana z osteopenią obejmuje miedzy innymi osteoporozę, osteopenię, chorobę Pageta, lityczne przerzuty kostne, zapalenie ozębnej, reumatoidalne zapalenie stawów i utratę kości na skutek unieruchomienia. Poza tymi chorobami kości, dla pewnych raków wiadomo, że zwiększają aktywność osteoklastów i indukują resorpcję kości, takie jak rak sutka, prostaty i szpiczak mnogi. Wiadomo, że te nowotwory wytwarzają czynniki, które skutkują nadekspresją OPGL w kości i prowadzą do zwiększonej liczby i aktywności osteoklastów.
PL 222 211 B1
Stosowany tu termin „czynnik farmaceutyczny albo lek dotyczy związku chemicznego albo kompozycji zdolnej do indukowania pożądanego efektu terapeutycznego, kiedy jest odpowiednio podawana pacjentowi.
Stosowany tu termin „modulator to związek, który zmienia aktywność lub funkcjonowanie cząsteczki. Przykładowo, modulator może powodować wzrost albo zmniejszenie poziomu pewnej aktywności lub funkcji cząsteczki w porównaniu z poziomem pewnej aktywności lub funkcją obserwowaną w nieobecności modulatora. W niektórych wykonaniach modulator jest inhibitorem, który zmniejsza poziom co najmniej jednej aktywności lub funkcji cząsteczki. Pewne przykładowe aktywności i funkcje cząsteczki obejmują między innymi powinowactwo wiązania, aktywność enzymatyczną i przekazywanie sygnału. Pewne przykładowe inhibitory obejmują między innymi białka, peptydy, przeciwciała (ang. peptibodies), węglowodany lub małe cząsteczki organiczne. Peptyciała są opisane np. w WO 01/83 525.
Stosowany tu termin „zasadniczo czysty oznacza, że dany rodzaj obiektu jest rodzajem predominującym (tj. na podstawie molowej jest przeważający w stosunku do innych poszczególnych rodzajów w kompozycji). W pewnych wykonaniach, zasadniczo czysta frakcja to kompozycja, gdzie dany rodzaj obiektu stanowi co najmniej 50 procent (na podstawie molowej) wszystkich obecnych rodzajów makrocząsteczek. W pewnych wykonaniach zasadniczo czysta kompozycja będzie zawierała więcej niż około 80%, 85%, 90%, 95% lub 99% wszystkich rodzajów makrocząsteczek obecnych w kompozycji. W pewnych wykonaniach dany rodzaj obiektu jest oczyszczony do zasadniczej homogenności (rodzajów zanieczyszczających nie można wykryć w kompozycji przy zastosowaniu konwencjonalnych metod), gdzie kompozycja składa się zasadniczo z jednego rodzaju makrocząsteczek.
Termin „pacjent obejmuje podmioty ludzkie i zwierzęce.
W tym zgłoszeniu zastosowanie liczby pojedynczej obejmuje liczbę mnogą o ile nie zaznaczono konkretnie inaczej. W tym zgłoszeniu użycie „lub oznacza „i/lub, o ile nie powiedziano inaczej. Ponadto, użycie terminu „włączając w to jak również innych form takich jak „obejmuje i „objęty nie jest ograniczające. Ponadto, termin taki jak „element albo „składnik obejmuje zarówno elementy i składniki, które zawierają więcej niż jedną jednostkę, jak i elementy i składniki, które zawierają więcej niż jedną podjednostkę, o ile nie powiedziano inaczej.
Ligand osteoprotegeryny (OPGL), członek rodziny cytokin czynnika martwicy nowotworów (TNF), uczestniczy w tworzeniu się osteoklastów. Zwiększenie aktywności osteoklastów koreluje z licznymi chorobami związanymi z osteopenią, włączając w to osteoporozę pomenopauzalną, chorobę Pageta, lityczne przerzuty kostne i reumatoidalne zapalenie stawów. A zatem, zmniejszenie aktywności OPGL może prowadzić do zmniejszenia aktywności osteoklastów i może zmniejszać ostrość chorób osteopenicznych. Według pewnych wykonań wynalazku, przeciwciała skierowane wobec OPGL można zastosować do leczenia chorób osteopenicznych, włączając w to między innymi wspomniane powyżej.
W pewnych wykonaniach niniejszego wynalazku dostarczone jest w pełni ludzkie przeciwciało monoklonalne przeciwko ludzkiemu ligandowi osteoprotegeryny (OPGL). Niniejszym przedstawione są sekwencje nukleotydowe kodujące i sekwencje aminokwasowe stanowiące cząsteczki ciężkiego i lekkiego łańcucha immunoglobuliny, a w szczególności sekwencje odpowiadające regionom zmiennym. W niektórych wykonaniach dostarczone są sekwencje odpowiadające regionom determinującym dopasowanie (CDR, od ang. complementarity determining regions), a w szczególności od CDR1 do CDR3. Według pewnych wykonań dostarczona jest również linia komórkowa hybrydomy wyrażająca taką cząsteczkę immunoglobuliny i przeciwciało monoklonalne. W pewnych wykonaniach dostarczone jest oczyszczone ludzkie przeciwciało monoklonalne wobec ludzkiego OPGL.
Umiejętność klonowania i rekonstrukcji ludzkich loci wielkości megazasad w sztucznych chromosomach drożdżowych (YAC, od ang. yeast artificial chromosomes) i do wprowadzania ich do linii płciowych myszy dostarcza podejścia do ustalenia składników funkcjonalnych bardzo dużych i zgrubnie zmapowanych loci, jak również umożliwia wywarzenie przydatnych modeli ludzkich chorób. Ponadto, zastosowanie takiej technologii do zastąpienia ludzkich loci ich ludzkimi ekwiwalentami powinno dostarczyć unikatowego wglądu w ekspresję i regulację produktów ludzkich genów w trakcie rozwoju, ich komunikowanie się z innymi systemami i ich udział w indukcji i postępach choroby.
Ważnym praktycznym zastosowaniem takiej strategii jest „humanizacja mysiego humoralnego układu immunologicznego. Wprowadzenie ludzkich loci immunoglobulinowych (Ig) do myszy, w których endogenne geny Ig zostały zinaktywowane oferuje możliwość badania mechanizmów leżących u podstaw programowanej ekspresji i składania przeciwciał, jak również ich roli w rozwoju komórek B. Ponadto, taka strategia mogłaby dostarczyć źródła wytwarzania w pełni ludzkich przeciwciał monoklo14
PL 222 211 B1 nalnych (MAb). W pewnych wykonaniach spodziewane jest, że w pełni ludzkie przeciwciała będą minimalizować immunogenne i alergiczne odpowiedzi związane z mysimi albo pochodnymi mysich Mab, a zatem w pewnych wykonaniach zwiększać skuteczność i bezpieczeństwo podawanych przeciwciał. W niektórych wykonaniach w pełni ludzkie przeciwciała można zastosować do leczenia przewlekłych i nawracających ludzkich chorób, takich jak osteoporoza, zapalenie, choroba autoimmunizacyjna i rak, co może obejmować powtarzanie podawania przeciwciała.
Można wytworzyć mysie szczepy niewytwarzające mysiego przeciwciała, z dużymi fragmentami ludzkich loci Ig, spodziewając się, że takie myszy będą wytwarzać ludzkie przeciwciała przy nieobecności przeciwciał mysich. Duże fragmenty ludzkich Ig mogą zachowywać ogromne zróżnicowanie genu zmiennego, jak również odpowiednią regulację wytwarzania i ekspresji przeciwciała. Poprzez wykorzystanie mysiej maszynerii uzyskiwania różnorodności i selekcji przeciwciał oraz brak tolerancji immunologicznej wobec ludzkich białek, odtworzony repertuar ludzkich przeciwciał w tych szczepach myszy może dawać przeciwciała o wysokim powinowactwie wobec dowolnego antygenu będącego przedmiotem zainteresowania, włączając w to antygeny ludzkie. Stosując technologię hybrydomy można wytworzyć i wyselekcjonować swoiste wobec antygenu ludzkie Mab o pożądanej specyficzności.
W pewnych wykonaniach można zastosować regiony stałe z innych rodzajów niż ludzkie razem z ludzkim regionem(ami) zmiennym(i).
Struktura przeciwciała występującego naturalnie
Jednostka strukturalna przeciwciała występującego naturalnie zwykle stanowi tetramer. Każdy taki tetramer typowo składa się z dwóch identycznych par łańcuchów polipeptydowych, każda para mająca jeden pełnej długości łańcuch „lekki (w niektórych wykonaniach około 25 kDa) i jeden pełnej długości łańcuch „ciężki (w niektórych wykonaniach około 50-70 kDa). Część amino-końcowa każdego łańcucha typowo zawiera region zmienny złożony ze 100 do 110 lub więcej aminokwasów, który typowo jest odpowiedzialny za rozpoznawanie antygenu. Część karboksy-końcowa każdego łańcucha zazwyczaj stanowi region stały, który może być odpowiedzialny za funkcję efektorową. Ludzkie łańcuchy lekkie typowo klasyfikuje się jako łańcuchy lekkie kappa i lambda. Łańcuchy ciężkie typowo klasyfikuje się jako mu, delta, gamma, alfa lub epsilon i definiują one izotyp przeciwciała jako, odpowiednio, IgM, IgD, IgG, IgA i IgE. IgG ma kilka podklas, obejmujących między innymi, IgGl, IgG2, IgG3 i IgG4. IgM ma podklasy obejmujące między innymi, IgM1 i IgM2. IgA jest podobnie podzielony na podklasy obejmujące między innymi, IgA1 i IgA2. W obrębie łańcuchów lekkich i ciężkich pełnej długości, typowo, regiony zmienne i stałe są połączone przez region „J złożony z około 12 lub więcej aminokwasów, a łańcuch ciężki zawiera ponadto region „D złożony z około 10 lub więcej aminokwasów. Patrz np. Fundamental Immunology Ch. 7 (Paul, W., red., Wyd. 2. Raven Press, N. Y. (1989)) (włączony jako odniesienie w całości dla wszystkich celów). Regiony zmienne każdej z pary łańcuchów lekki/ciężki typowo tworzą miejsce wiązania antygenu.
Regiony zmienne wykazują typowo tą samą ogólną strukturę względnie konserwowanych regionów zrębowych (FR, od ang. framework region) połączonych przez trzy regiony hiperzmienne, zwane również regionami determinującymi dopasowanie lub CDR. CDR z dwóch łańcuchów z każdej pary typowo są do siebie dopasowane poprzez regiony zrębowe, które mogą umożliwiać wiązanie specyficznego epitopu. Od końca N w stronę końca C, regiony zmienne zarówno łańcucha lekkiego, jak i ciężkiego, zawierają typowo domeny FRl, CDR1, FR2, CDR2, FR3, CDR3 i FR4. Aminokwasy przypisuje się do każdej domeny zazwyczaj zgodnie z definicjami z Kabat Sequences of Proteins of Immunological Interest (National Institutes of Health, Bethesda, Md. (1987 i 1991)) albo Chothia & Lesk J. Mol. Biol. 196: 901-917 (1987); Chothia i wsp. Nature 342: 878-883 (1989).
Przeciwciała bispecyficzne lub bifunkcjonalne
Przeciwciało bispecyficzne lub bifunkcjonalne jest typowo sztucznym przeciwciałem hybrydowym o dwóch różnych parach łańcuchów ciężkim/lekkim i dwóch różnych miejscach wiązania. Przeciwciała bispecyficzne można wytworzyć różnymi metodami, włączając w to między innymi fuzję hybrydom albo łączenie fragmentów Fab'. Patrz np. Songsivilai & Lachmann Clin. Exp. Immunol. 79: 315-321 (1990), Kostelny i wsp. J. Immunol. 148: 1547-1553 (1992).
Wytwarzanie przeciwciał
Niektóre przeciwciała wiążące się swoiście z OPGL są objęte wynalazkiem. Przeciwciała według wynalazku można wytwarzać przez immunizację przy użyciu OPGL pełnej długości, rozpuszczalnych postaci OPGL lub jego fragmentu. W pewnych wykonaniach przeciwciała mogą być poliklonalne albo monoklonalne i/lub mogą być przeciwciałami zrekombinowanymi. W pewnych wykonaniach przePL 222 211 B1 ciwciała według wynalazku są przeciwciałami ludzkimi, wytworzonymi na przykład poprzez immunizację transgenicznych zwierząt zdolnych do wytwarzania przeciwciał ludzkich (patrz na przykład publikacją PCT zgłoszenia nr WO 93/12 227).
W niektórych wykonaniach regiony determinujące dopasowanie (CDR) regionów zmiennych łańcucha lekkiego i ciężkiego aOPGL-1 mogą być przeszczepione do regionów zrębowych (FR) z tego samego albo innego gatunku. W pewnych wykonaniach CDR regionów zmiennych łańcucha lekkiego i ciężkiego αOPGL-1 mogą być przeszczepione do ludzkich FR największej zgodności. W celu wytworzenia ludzkiego FR największej zgodności w niektórych wykonaniach dopasowuje się FR z sekwencji aminokwasowych kilku ludzkich łańcuchów 1 ciężkich lub lekkich w celu zidentyfikowania sekwencji największej zgodności. W niektórych wykonaniach FR z łańcucha lekkiego i ciężkiego αOPGL-1 są zastąpione przez FR z innego ciężkiego łańcucha lub łańcucha lekkiego. W pewnych wykonaniach rzadkie aminokwasy FR z łańcucha lekkiego i ciężkiego αOPGL-1 nie są zastąpione, podczas gdy reszta aminokwasów FR jest zastąpiona. Rzadkimi aminokwasami są aminokwasy specyficzne, które występują w pozycji, w której normalnie nie są znajdywane w FR. W pewnych wykonaniach przeszczepione regiony zmienne z αOPGL-1 można zastosować z regionem stałym, który jest inny niż region stały αOPGL-1. W pewnych wykonaniach przeszczepione regiony zmienne są częścią przeciwciała jednołańcuchowego Fv. Przeszczepianie CDR jest opisane np. w patentach USA nr 6 180 370, 5 693 762, 5 693 761, 5 585 089 i 5 530 101, które są tu włączone jako odniesienie w dowolnym celu.
W pewnych wykonaniach, przeciwciała według wynalazku można wytwarzać z wykorzystaniem transgenicznej myszy, która ma wstawioną zasadniczą cześć genomu wytwarzającego ludzkie przeciwciało, ale jest uczyniona defektywną w wytwarzaniu endogennych mysich przeciwciał. Takie myszy, są zatem zdolne do wytwarzania ludzkich cząsteczek immunoglobulin i przeciwciał i brak im zdolności wytwarzania mysich cząsteczek immunoglobulin i przeciwciał. Technologie wykorzystane do uzyskania takiego rezultatu są ujawnione w patentach, zgłoszeniach i odnośnikach ujawnionych tu w opisie. W pewnych wykonaniach możną zastosować metody, takie jak te ujawnione w publikacji PCT zgłoszenia nr WO 98/24893, która jest tu włączona jako odniesienie w dowolnym celu. Patrz również Mendez i wsp. Nature Genetics 15: 146-156 (1997), który jest tu włączony jako odniesienie w dowolnym celu.
W pełni ludzkie przeciwciała monoklonalne swoiste wobec OPGL wytwarza się w następujący. Transgeniczne myszy zawierające ludzkie geny immunoglobulinowe immunizuje się antygenem będącym przedmiotem zainteresowania. Z myszy, które wyrażają przeciwciała otrzymuje się komórki limfatyczne (takie jak komórki B). Takie uzyskane komórki poddaje się fuzji z linią komórkową typu szpiczaka w celu otrzymania nieśmiertelnych linii komórek hybrydomy i takie linie komórkowe hybrydomy przeszukuje się i selekcjonuje w celu zidentyfikowania linii komórkowych hybrydom, które wytwarzają przeciwciała swoiste wobec antygenu będącego przedmiotem zainteresowania. W pewnych wykonaniach dostarczone jest wytwarzanie linii komórkowej hybrydomy, która wytwarza przeciwciała swoiste wobec OPGL.
Przeciwciała swoiste wobec OPGL są wytwarzane przez linie hybrydoma AMG 6.1, AMG 6.4, AMG 6.5, AMG 7.1 i AMG 7.2. W pewnych wykonaniach przeciwciała swoiste wobec OPGL są wytwarzane przez linie hybrydoma AMG 6.1, AMG 6.4 i AMG 6.5. W pewnych wykonaniach przeciwciała według wynalazku wiążą się z OPGL ze stałą dysocjacji (Kd) między około 0,23 i 0,29 nM. W pewnych wykonaniach przeciwciała według wynalazku wiążą się z OPGL z Kd mniejszą niż 0,23 nM.
W niektórych wykonaniach przeciwciała według wynalazku mogą mieć izotyp IgG2. W pewnych wykonaniach wynalazku przeciwciała zawierają łańcuch lekki kappa i ludzki łańcuch ciężki IgG2. W niektórych wykonaniach przeciwciała według wynalazku zostały sklonowane do ekspresji w komórkach ssaków. W pewnych wykonaniach regiony zmienne przeciwciał są połączone z regionem stałym innym niż region stały dla izotypu IgG2.
W pewnych wykonaniach konserwatywne modyfikacje łańcuchów lekkich i ciężkich αOPGL-1 (i odpowiadające im modyfikacje kodujących nukleotydów) będą dawać przeciwciała wobec OPGL mające właściwości funkcjonalne i chemiczne podobne do tych z αOPGL-1. W przeciwieństwie do tego, zasadnicze modyfikacje we właściwościach funkcjonalnych i chemicznych αOPGL-1 można uzyskać poprzez wyselekcjonowanie podstawień w sekwencji aminokwasowej łańcuchów lekkich i ciężkich, które różnią się znacząco swoim wpływem na utrzymanie (a) struktury szkieletu cząsteczki w regionie podstawienia, na przykład konformacji kartki albo helisy (b) ładunku lub hydrofobowości cząsteczki w miejscu docelowym albo (c) masy łańcucha bocznego.
PL 222 211 B1
Przykładowo, „konserwatywne podstawienie aminokwasowe może obejmować zastąpienie natywnej reszty aminokwasowej resztą nienatywną, tak, że ma to mały albo nie ma wpływu na polarność lub ładunek reszty aminokwasowej w tej pozycji. Ponadto, natywna reszta w polipeptydzie może również być zastąpiona alaniną, jak to zostało uprzednio opisane dla „alaninowej mutagenezy skaningowej.
Pożądane podstawienia aminokwasowe (czy to konserwatywne, czy nie konserwatywne) mogą być określone przez specjalistę w dziedzinie w czasie, wówczas takie podstawienia są pożądane. W pewnych wykonaniach podstawienia aminokwasowe można użyć do identyfikowania ważnych reszt αOPGL-1 albo do zwiększania lub zmniejszania powinowactwa przeciwciał do opisanego tu OPGL.
Przeciwciała według wynalazku można wyrażać w liniach komórkowych innych niż linie komórkowe hybrydoma. W pewnych wykonaniach sekwencje kodujące konkretne przeciwciała można użyć do transformacji komórki odpowiedniego ssaka-gospodarza. Według pewnych wykonań transformacja może być dowolną metodą wprowadzania polinukleotydów do komórki gospodarza, włączając w to na przykład pakowanie polinukleotydu do wirusa (albo do wektora wirusowego) i transdukowanie komórki gospodarza wirusem (albo wektorem) albo poprzez procedury transfekcji znane w dziedzinie, których przykłady są w patentach USA nr 4 399 216, 4 912 040, 4 740 461 i 4 959 455 (które to patenty są włączone jako odniesienie w dowolnym celu). W pewnych wykonaniach procedury transformacji mogą zależeć od gospodarza, który ma być transformowany. Metody wprowadzania heterologicznych polinukleotydów do komórek ssaków są dobrze znane w dziedzinie i obejmują między innymi transfekcję za pośrednictwem dekstranu, precypitację fosforanem wapniowym, transfekcję za pośrednictwem polibrenu, fuzję protoplastów, elektroporację, zamknięcie polinukleotydu(ów) w liposomach i bezpośrednie mikrowstrzyknięcie DNA do jąder.
Linie komórek ssaków dostępne jako gospodarze dla ekspresji są dobrze znane w dziedzinie i obejmują między innymi wiele unieśmiertelnionych linii komórkowych dostępnych z American Type Culture Collection (ATCC), włączając w to między innymi komórki jajnika chomika chińskiego (CHO, od ang. Chinese hamster ovary), komórki HeLa, komórki nerki młodego chomika (BHK, od ang. baby hamster kidney), komórki nerki małpy (COS), ludzkie komórki raka wątrobowo-komórkowego (np. Hep G2) oraz wiele innych linii komórkowych. W pewnych wykonaniach linie komórkowe mogą zostać wybrane poprzez określenie, które linie komórkowe mają wysokie poziomy ekspresji i wytwarzają przeciwciała z konstytutywnymi właściwościami wiązania OPGL.
Przeciwciała według wynalazku są przydatne do wykrywania OPGL w próbkach biologicznych. Umożliwia to identyfikację komórek albo tkanek, które wytwarzają białko. W pewnych wykonaniach przeciwciała, które wiążą się z OPGL i blokują oddziaływanie z innymi wiążącymi się związkami mogą mieć zastosowanie terapeutyczne przy modulowaniu różnicowania osteoklastów i resorpcji kości. W pewnych wykonaniach przeciwciała wobec OPGL mogą blokować wiązanie się OPGL z ODAR, czego wynikiem może być blokowanie kaskady przekazywania sygnału i utrata aktywacji transkrypcji za pośrednictwem NF-kB. Testy do mierzenia aktywacji transkrypcji za pośrednictwem NF-kB z użyciem np. testu z reporterem-lucyferazą są znane specjalistom w dziedzinie.
Niniejszym opisano sposoby leczenia chorób kości obejmujące podawanie skutecznej terapeutycznie ilości przeciwciała wobec OPGL według wynalazku. Sposoby leczenia chorób kości obejmują podawanie skutecznej terapeutycznie ilości przeciwciała wobec OPGL i innego czynnika terapeutycznego. Dodatkowy czynnik terapeutyczny powinien być podawany w skutecznej terapeutycznie ilości. W pewnych wykonaniach choroba kości to choroba charakteryzująca się sumaryczną utratą kości, włączając w to między innymi osteopenię i osteolizę. Leczenie przy użyciu przeciwciała wobec OPGL może być stosowane do przyhamowania tempa resorpcji kości. A zatem leczenie można zastosować do zmniejszenia tempa resorpcji kości, gdzie tempo resorpcji jest powyżej prawidłowego albo do zmniejszenia resorpcji kości poniżej poziomu prawidłowego w celu kompensacji niższego niż prawidłowy poziomu tworzenia kości. Przeciwciała można testować pod kątem wiązania się z OPGL pod nieobecność albo w obecności OPG i badać pod kątem ich zdolności do hamowania osteoklastogenezy i resorpcji kości za pośrednictwem OPGL.
Przeciwciała według wynalazku mogą być stosowane do leczenia stanów obejmujących:
□ osteoporozę, włączając w to między innymi, osteoporozę pierwotną, osteoporozę endokrynną (włączając w to między innymi nadczynność tarczycy, nadczynność przytarczyc, zespół Cushinga i akromegalię), dziedziczne i wrodzone postaci osteoporozy (włączając w to między innymi osteogesis imperfecta, homocystinurię, zespół Menkesa, zespół Riley-Day) oraz osteoporozę na skutek unieruchomienia kończyn;
PL 222 211 B1 □ chorobę kości Pageta (osteitis deformans) u dorosłych i młodzieży;
□ zapalenie szpiku, tj. infekcyjne uszkodzenie kości, prowadzące do utraty kości;
□ hiperkalcemię, włączając w to między innymi, hiperkalcemię, będącą wynikiem guzów litych (włączając w to między innymi sutka, płuca i nerki) i nowotworów hematologicznych (włączając w to między innymi szpiczaka mnogiego, chłoniaka i białaczkę), hiperkalcemię samoistną i hiperkalcemię związaną z nadczynnością tarczycy i zaburzeniem funkcji nerkowych;
□ osteopenię, włączając w to między innymi, osteopenię po zabiegu chirurgicznym, osteopenię indukowaną podawaniem sterydów, osteopenię związaną z chorobami jelita cienkiego i grubego i osteopenię związaną z przewlekłymi chorobami wątroby i nerek;
□ osteonekrozę, tj. śmierć komórek kostnych, włączając w to między innymi, osteonekrozę związaną z urazowym zranieniem, osteonekrozę związaną z chorobą Gauchera, osteonekrozę związaną z anemią sierpowatą, osteonekrozę związaną z liszajem rumieniowatym układowym, osteonekrozę związaną z reumatoidalnym zapaleniem stawów, osteonekrozę związaną z chorobą okołozębową, osteonekrozę związaną z przerzutami osteolitycznymi oraz osteonekrozę związaną z innym stanem; oraz □ utratę chrząstki i erozję stawów związaną z reumatoidalnym zapaleniem stawów.
Przeciwciało wobec OPGL można zastosować samo albo z co najmniej jednym dodatkowym czynnikiem terapeutycznym do leczenia chorób kości. Przeciwciało wobec OPGL można zastosować w połączeniu ze skuteczną terapeutycznie ilością dodatkowego czynnika terapeutycznego. Przykładowe czynniki terapeutyczne, które można podawać z przeciwciałem wobec OPGL obejmują między innymi czynniki morfogenezy kości nazwane BMP-1 do BMP-12; transformujący czynnik wzrostu-β (TGF-β) i członków rodziny TGF-β; inhibitory interleukiny-1 (IL-1), włączając w to między innymi IL-lra i jego pochodne oraz Kineret™, anakinra; inhibitory TNFα, włączając w to między innymi rozpuszczalne receptory TNFα, Enbrel™, etanercept, przeciwciała anty-TNFα, Remicade™, infliskymab i przeciwciała D2E7; hormon przytarczycy i jego analogi; białko spokrewnione z hormonem przytarczycy i jego analogi; prostaglandyny serii E; bisfosfoniany (takie jak alendronian i inne); minerały wzmacniające kości, takie jak fluorek i wapń; niesterydowe leki przeciwzapalne (NSAID), włączając w to między innymi inhibitoy COX-2, Celebrex™, celekoksyb, Vioxx™, rofekoksyb; immunosupresory, takie jak metotreksat i leflunomid; inhibitory proteazy serynowej, włączając w to między innymi sekrecyjny leukocytowy inhibitor proteazy (SLPI); inhibitory IL-6 (włączając w to między innymi przeciwciała wobec IL-6); inhibitory IL-8, (włączając w to między innymi przeciwciała wobec IL-8); inhibitory IL-18 (włączając w to między innymi białko wiążące IL-18 i przeciwciała IL-18); modulatory konwertazy interleukiny-1 (ICE); czynniki wzrostu fibroblastów FGF-1 do FGF-10 i modulatory FGF; antagonisty PAF; czynnik wzrostu keratynocytów (KGF); cząsteczki spokrewnione z KGF i modulatory KGF; modulatory metaloproteinazy substancji międzykomórkowej (MMP); modulatory syntazy tlenku azotu (NOS); modulatory receptora glukokortykoidu; modulatory receptora glutaminianu; modulatory poziomów lipopolisacharydu (LPS); oraz noradrenalinę i jej mimetyki i modulatory.
W niektórych wykonaniach przeciwciało wobec OPGL stosuje się z konkretnym czynnikiem terapeutycznym do leczenia różnych chorób zapalnych, chorób autoimmunizacyjnych lub innych chorób, którym towarzyszy utrata kości. Biorąc pod uwagę stan i pożądany poziom leczenia, można zastosować dwa, trzy albo więcej czynników. Takie czynniki mogą być dostarczone razem przez włączenie do tej samej kompozycji. Takie czynniki i przeciwciało wobec OPGL mogą być dostarczone razem przez włączenie do tej samej kompozycji. Takie czynniki mogą być dostarczone razem przez włączenie do tego samego zestawu do leczenia. Takie czynniki i przeciwciało wobec OPGL mogą być dostarczone razem poprzez włączenie do tego samego zestawu do leczenia. Takie czynniki mogą być dostarczone osobno. Kiedy są podawane przez terapię genową, geny kodujące czynniki białkowe i/lub przeciwciało wobec OPGL mogą być zawarte w tym samym wektorze. Geny kodujące czynniki białkowe i/lub przeciwciało wobec OPGL mogą być pod kontrolą tego samego regionu promotorowego. Alternatywnie, geny kodujące czynniki białkowe i/lub przeciwciało wobec OPGL mogą być na odrębnych wektorach.
Niniejszym opisano terapie obejmujące przeciwciało wobec OPGL i co najmniej jeden inhibitor interleukiny-1 (IL-1) oraz sposoby leczenia wykorzystujące takie terapie. Terapia może obejmować przeciwciało wobec OPGL i inhibitor IL-1 oraz co najmniej jedną dodatkową opisaną tu cząsteczkę. W sposobach leczenia stosowane są inhibitory IL-1 i inhibitory TNF-α w połączeniu z przeciwciałem wobec OPGL. Przeciwciało wobec OPGL w połączeniu z inhibitorami IL-1 i/lub inhibitorami TNF-α można zastosować do leczenia stanów, takich jak astma, reumatoidalne zapalenie stawów i stwardnienie rozsiane.
PL 222 211 B1
Interleukina-1 (IL-1) to przeciwzapalna cytokina. W pewnych przypadkach, IL-1 jest pośrednikiem w wielu chorobach i stanach medycznych. W pewnych przypadkach, IL-1 jest wytwarzana przez komórki z linii makrofagów/monocytów. W pewnych przypadkach, IL-1 jest wytwarzana w dwóch postaciach: IL-1 alfa (IL-Ια) i IL-1 beta (IL-1 β).
Uważa się, że choroba albo stan medyczny jest „chorobą, w której pośredniczy interleukina-1 jeżeli choroba spontaniczna albo doświadczalna albo stan medyczny jest związany z podniesionymi poziomami IL-1 w płynach ciała albo tkance i/lub jeżeli komórki albo tkanki pobrane z ciała wytwarzają podniesione poziomy IL-1 w hodowli. Takie choroby, w których pośredniczy interieukina-1 rozpoznaje się również na podstawie dwóch następujących warunków: (1) patologiczne objawy związane z chorobą albo stanem medycznym można naśladować eksperymentalnie u zwierząt poprzez podanie IL-1 albo podwyższenie poziomu ekspresji IL-1; i (2) patologia indukowana w doświadczalnym modelu zwierzęcym choroby albo stanu medycznego może być hamowana albo zniesiona poprzez traktowanie czynnikiem, który hamuje działanie IL-1. Dla chorób, w których pośredniczy interleukina-1 spełniony jest jeden albo więcej powyższych warunków. Dla choroby, w której pośredniczy interleukina-1 spełnione są wszystkie trzy warunki.
Ostre i przewlekłe choroby, w których pośredniczy interleukina-1 (IL-1) obejmują między innymi następujące: ostre zapalenie trzustki; stwardnienie zanikowe boczne (ALS, od ang. amyotrophic lateral sclerosis lub choroba Lou Gehriga); chorobę Alzheimera; kacheksję/anoreksję, włączając w to między innymi, kacheksję indukowaną AIDS; astmę i inne choroby płuc; miażdżycę tętnic; autoimmunizacyjne zapalenie naczyń; zespół chronicznego zmęczenia; choroby związane z Clostridium, włączając w to między innymi, biegunkę związaną z Clostridium; stany i wskazania na chorobę wieńcową, włączając w to między innymi zastoinową niewydolność serca, wieńcowy nawrót zawężenia, zawał mięśnia sercowego, zaburzenia mięśnia sercowego (np. związane z posocznicą) oraz wczepieniem przepływu omijającego wieńcowego; nowotwór, włączając w to między innymi, białaczki, włączając w to między innymi szpiczaka mnogiego i białaczki pochodzenia szpikowego (np. AML i CML) oraz przerzuty guzów nowotworowych; cukrzycę (włączając w to między innymi cukrzycę zależną od insuliny); endometriozę; gorączkę; ból włókien mięśniowych; zapalenie kłębuszków nerkowych; chorobę przeszczep przeciw gospodarzowi i/lub odrzucenie przeszczepu; szok krwotoczny; przeczulicę bólową; zapalną chorobę jelit chorobę; stany zapalne stawów, włączając w to między innymi zapalenie stawów i kości, artropatię łuszczycową i reumatoidalne zapalenie stawów; zapalną chorobę oczu, włączając w to między innymi te związane na przykład z przeszczepem rogówki; niedokrwienie, włączając w to między innymi niedokrwienie mózgu (włączając w to między innymi uszkodzenie mózgu jako wynik np. urazu, epilepsji, krwotoku lub udaru, z których każde może prowadzić do neurodegeneracji); chorobę Kawasaki; trudności z uczeniem; choroby płuc (włączając w to między innymi zespół ostrej niewydolności oddechowej lub ARDS, od ang. acute respiratory distress syndrome); stwardnienie rozsiane; miopatie (np. metabolizmu białek mięśni, włączając w to między innymi metabolizmu białek mięśni w posocznicy); neurotoksyczność (włączając w to między innymi takie stany indukowane przez HIV); osteoporozę; ból, włączając w to między innymi ból związany z nowotworem; chorobę Parkinsona; chorobę okołozębową; przedwczesny poród; łuszczycę; uszkodzenie związane z reperfuzją; szok septyczny; efekty uboczne radioterapii; chorobę stawu skroniowo-żuchwowego; zaburzenia snu; zapalenie błony naczyniowej oka; oraz stany zapalne będące wynikiem np. uszkodzenia powysiłkowego, urazu stawu z naderwaniem więzadeł, uszkodzenia chrząstki, urazu, ortopedycznego zabiegu chirurgicznego, infekcji lub innych procesów chorobowych.
Inhibitorem IL-1 może być dowolne białko albo cząsteczka zdolna do swoistego przeciwdziałania aktywacji komórkowych receptorów dla IL-1, co może być rezultatem wielu mechanizmów. Przykładowe mechanizmy obejmują między innymi obniżanie poziomu wytwarzania IL-1, wiązanie wolnej IL-1, przeszkadzanie w wiązaniu się IL-1 ze swoim receptorem, przeszkadzanie w tworzeniu kompleksu receptora IL-1 (tj. łączeniu się receptora IL-1 z białkiem pomocniczym receptora IL-1) i przeszkadzanie w modulowaniu przekazywania sygnału przez IL-1 po związaniu się ze swoim receptorem.
Niektóre inhibitory interleukiny-1 obejmują między innymi antagonistów receptora IL-1, włączając w to między innymi, Kineret™, anakinrę, IL-lra, warianty IL-lra oraz pochodne IL-lra, które są łącznie nazywane „białkami IL-lra; przeciwciała monoklonalne anty-receptor IL-1 (patrz np. EP nr 623 674, który jest tu włączony jako odniesienie w dowolnym celu); białka wiążące IL-1, włączając w to między innymi, rozpuszczalne receptory IL-1 (patrz np. patent USA nr 5 492 888, patent USA nr 5 488 032 i patent USA nr 5 464 937, patent USA nr 5 319 071 oraz patent USA nr 5 180 812, które są tu włączone jako odniesienie w dowolnym celu); przeciwciała monoklonalne anty-IL-1 (patrz np. WO
PL 222 211 B1 nr 95 01 997, WO nr 94 02 627, WO nr 00 6 371, patent USA nr 4 935 343, EP nr 3 64 778, EP nr 267 611 i EP nr 220 063, które są tu włączone jako odniesienie w dowolnym celu); białka pomocnicze receptora IL-1 i przeciwciała wobec nich (patrz np. WO nr 96/23 067 i WO nr 99/37 773, które są tu włączone jako odniesienie w dowolnym celu); inhibitory konwertazy interleukiny-1 beta (ICE) lub kaspazy I (patrz np. WO nr 99/46 248, WO nr 99/47 545 i WO nr 99/47 154, które są tu włączone jako odniesienie w dowolnym celu), które można zastosować do hamowania wytwarzania i sekrecji IL-1 beta; inhibitory proteazy interleukiny-1 beta; oraz inne związki lub białka, które blokują syntezę in vivo albo zewnątrzkomórkowe uwalnianie IL-1.
Przykładowe inhibitory IL-1 są ujawnione np. w patentach USA nr 5 74 7444; 535 9032; 5 608 035; 5 843 905; 5 359 032; 5 866 576; 5 869 660; 5 869 315; 5 872 095; 5 955 480; 5 965 564; międzynarodowych zgłoszeniach patentowych (WO) nr 98/21 957, 96/09 323, 91/17 184, 96/40 907, 98/32 733, 98/42 325, 98/44 940, 98/47 892, 98/56 377, 99/03 837, 99/06 426, 99/06 042, 91/17 249, 98/32 733, 98/17 661, 97/08 174, 95/34 326, 99/36 426, 99/36 415; europejskich zgłoszeniach patentowych (EP) nr 534 978 i 894 795; oraz francuskim zgłoszeniu patentowym FR nr 2 762 514. Ujawnienie wszystkich wspomnianych powyżej odnośników jest tu włączone jako odniesienie w dowolnym celu.
Antagonista receptora interleukiny-1 (IL-lra) to ludzkie białko, które działa jako naturalny inhibitor interieukiny-1 i jest członkiem rodziny IL-1, która obejmuje IL-1 α i IL-1 β. Niektórzy antagoniści receptorów, włączając w to IL-lra oraz jego warianty i pochodne jak również sposoby ich wytwarzania i stosowania są opisane w patencie USA nr 5 075 222; WO nr 91/08 285; WO nr 91/17 184; AU nr 9 173 636; WO nr 92/16 221; WO nr 93/21 946; WO nr 94/06 457; WO nr 94/21 275; FR nr 2 706 772; WO nr 94/21 235; DE nr 4 219 626, WO nr 94/20 517; WO nr 96/22 793; WO nr 97/28 828 oraz WO nr 99/36 541, które są tu włączone jako odniesienie w dowolnym celu. W pewnych wykonaniach antagonista receptora IL-1 może być glikozylowany. Antagonista receptora IL-1 może być nie glikozylowany.
Trzy formy IL-lra i jego wariantów są opisane w patencie USA nr 5 075 222 (patent '222). Pierwsza forma, nazwana „IL-li w patencie '222 jest scharakteryzowana jako cząsteczka o wielkości 22-23 kD na SDS-PAGE o przybliżonym punkcie izoelektrycznym wynoszącym 4,8, która wymywa się z kolumny FPLC Mono Q w około 52 mM NaCl w buforze Tris, pH 7,6. Druga forma, ^-Ι^β jest scharakteryzowana jako cząsteczka o wielkości 22-23 kD, która wymywa się z kolumny FPLC Mono Q w około 48 mM NaCl. Zarówno IL-irao, jak i ^-^β są glikozylowane. Trzecia forma, IL-lrax, jest scharakteryzowana jako białko o wielkości 20 kD, które wymywa się z kolumny FPLC Mono Q w około 48 mM NaCi i jest niegiikozyiowana. Patent '222 opisuje również pewne metody izolowania genów, które kodują inhibitory, klonowanie tych genów w odpowiednich wektorach, transformowanie i transfekowanie tych genów do pewnych typów komórek i wyrażanie tych genów w celu wytworzenia inhibitorów.
Czasami w obrębie sekwencji aminokwasowych IL-lra wprowadzane są delecje, insercje i/lub podstawienia (indywidualnie albo łącznie określane jako wariant(y)). Wariant IL-lra powinien być biologicznie aktywny (np. posiada zdolność do hamowania IL-1).
Niniejszym ujawniono terapie obejmujące przeciwciało wobec OPGL i co najmniej jeden inhibitor TNFα oraz sposoby leczenia przy zastosowaniu takich terapii. Terapia taka obejmuje przeciwciało wobec OPGL i inhibitor TNFα oraz co najmniej jedną dodatkową opisaną tu cząsteczkę.
W pewnych chorobach albo stanach medycznych pośredniczy TNF i można je zaklasyfikować jako stany zapalne. Stosowany tu termin „choroba, w której pośredniczy TNF obejmuje między innymi chorobę albo stan medyczny, który jest związany z podniesionymi poziomami TNF w płynach ciała albo tkance i/lub jeżeli komórki albo tkanki pobrane z ciała wytwarzają podniesione poziomy TNF w hodowli. W pewnych wykonaniach choroba jest chorobą, w której pośredniczy TNF jeżeli: (1) patologiczne objawy związane z chorobą albo stanem medycznym można naśladować eksperymentalnie u zwierząt poprzez podanie albo podwyższenie poziomu ekspresji TNF; i (2) patoiogia indukowana w doświadczalnych modelach zwierzęcych choroby albo stanu medycznego może być hamowana albo zniesiona poprzez traktowanie czynnikiem, który hamuje działanie TNF. Ostre i przewlekłe choroby, w których pośredniczy interleukina-1 (IL-1) obejmują między innymi następujące: kacheksję/anoreksję; nowotwór, włączając w to między innymi, białaczkę; zespół chronicznego zmęczenia; stany i wskazania na chorobę wieńcową, włączając w to między innymi zastoinową niewydolność serca, wieńcowy nawrót zawężenia, zawał mięśnia sercowego, zaburzenia mięśnia sercowego (np. związane z posocznicą) oraz wczepieniem przepływu omijającego wieńcowego; depresję; cukrzycę, włączając w to między innymi cukrzycę młodzieńczą typu 1, cukrzycę zależną od insuliny i oporność na insulinę (włączając w to między innymi oporność na insulinę związaną z otyłością); endometriozę; zapalenie śluzówki macicy i spokrewnione stany; ból włókien mięśniowych i analgezję; chorobę prze20
PL 222 211 B1 szczep przeciw gospodarzowi; przeczulicę bólową; zapalną chorobę jelit, włączając w to między innymi chorobę Crohna i biegunkę związaną z Clostridium difficile; niedokrwienie, włączając w to między innymi uszkodzenie mózgu jako wynik np. urazu, epilepsji, krwotoku lub udaru; chorobę płuc, włączając w to między innymi zespół zaburzeń oddechowych dorosłych, astmę i zwłóknienie płuc; stwardnienie rozsiane; choroby neurozapalne; choroby i stany oczu, włączając w to między innymi przeszczep rogówki, degenerację oczną i zapalenie błony naczyniowej oka; ból, włączając w to między innymi ból związany z nowotworem; zapalenie trzustki, włączając w to między innymi zapalenie trzustki bakteryjne i niebakteryjne i stany spokrewnione; chorobę okołozębową; łupież czerwony mieszkowy (PRP, od ang. Pityriasis rubra pilaris); zapalenie prostaty, włączając w to między innymi zapalenie prostaty bakteryjne i niebakteryjne; łuszczycę i stany spokrewnione; zwłóknienie płuc; uszkodzenie związane z reperfuzją; choroby reumatyczne, włączając w to między innymi reumatoidalne zapalenie stawów, zapalenie stawów i kości oraz młodzieńcze zapalenie stawów (włączając w to między innymi młodzieńcze reumatoidalne zapalenie stawów), seroujemne zapalenie wielostawowe, zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa, zespół Reitera i reaktywne zapalenie stawów, chorobę Stilla, artropatię łuszczycową, enteropatyczne zapalenie stawów, zapalenie wielomięśniowe, zapalenie mięśni ze zmianami na skórze, twardzina skóry, stwardnienie układowe, zapalenie naczyń (np. chorobę Kawasaki); zapalenie naczyń mózgowych, chorobę Lyme, zapalenie stawów indukowane przez gronkowce („septyczne), zespół Sjorgrena, gorączkę reumatyczną, zapalenie wielochrząstkowe i zespół bólu wielomięśniowego z wysokim OB oraz zapalenie tętnicy skroniowej olbrzymiokomórkowe; szok septyczny; efekty uboczne radioterapii; układowy liszaj rumieniowaty (SLE, od ang. systemie lupus erythematosus); chorobę stawu skroniowo-żuchwowego; zapalenie tarczycy; oraz transplantacje tkanek i/lub stany zapalne np. będące wynikiem uszkodzenia powysiłkowego, urazu stawu z naderwaniem więzadeł, uszkodzenia chrząstki, urazu, ortopedycznego zabiegu chirurgicznego, infekcji (np. HIV, Clostridium difficile lub spokrewnionymi gatunkami) lub innych procesów chorobowych.
Inhibitory TNF mogą działać co najmniej przez obniżanie lub hamowanie wytwarzania TNF, wiązanie wolnego TNF, przeszkadzanie w wiązaniu się TNF ze swoim receptorem i przeszkadzanie w modulowaniu przekazywania sygnału przez TNF po związaniu się ze swoim receptorem. Termin „inhibitor TNF obejmuje między innymi upłynnione receptory TNF, włączając w to między innymi, rozpuszczalny receptor czynnika martwicy nowotworu typu I (sTNF-R1; zwany również receptorem p55), rozpuszczalny receptor czynnika martwicy nowotworu typu II (zwany również receptorem p75) oraz Enbrel™, etanercept; przeciwciała wobec TNF, włączając w to między innymi, Remicade™, infliskymab i D2E7 (patrz np. patenty USA nr 6 090 382 i 6 258 562); przeciwciała wobec receptora TNF; sTNF-R1 (patrz np., WO 98/24463), etanercept (Enbrel”), Avakine™; inhibitory konwertazy TNF-α (TACE) i inne cząsteczki, które wpływają na aktywność TNF.
Przykładowe inhibitory TNF-α są opisane np. w europejskich zgłoszeniach patentowych nr EP 308 378; nr EP 422 339; nr EP 393 438; nr EP 398 327; nr EP 412 486; nr EP 418 014, nr EP 417 563, nr EP 433 900; nr EP 464 533; nr EP 512 528; nr EP 526 905; nr EP 568 928; EP nr 607 776, który opisuje zastosowań leflunomidu do hamowania TNF-α; nr EP 663 210; nr EP 542 795; nr EP 818 439; nr EP 664 128; nr EP 542 795; nr EP 741 707; nr EP 874 819; nr EP 882 714; nr EP 880 970; nr EP 648 783; nr EP 731 791; nr EP 895 988; nr EP 550 376; nr EP 882 714; nr EP 853 083; nr EP 550 376;
nr EP 943 616; nr EP 939 121; nr EP 614 984; nr EP 853 083; patentach USA nr 5 136 021; nr 5 929 117; nr 5 948 638; nr 5 807 862; nr 5 695 953; nr 5 834 435; nr 5 817 822; nr 5 830 742; nr 5 834 435;
nr 5 851 556; nr 5 853 977; nr 5 359 037; nr 5 512 544; nr 5 695 953; nr 5 811 261; nr 5 633 145;
nr 5 863 926; nr 5 866 616; nr 5 641 673; nr 5 869 677; nr 5 869 511; nr 5 872 146; nr 5 854 003;
nr 5 856 161; nr 5 877 222; nr 5 877 200; nr 5 877 151; nr 5 886 010; nr 5 869 660; nr 5 859 207;
nr 5 891 883; nr 5 877 180; nr 5 955 480; nr 5 955 476; nr 5 955 435; nr 5 994 351; nr 5 990 119;
nr 5 952 320; nr 5 962 481; międzynarodowych zgłoszeniach patentowych nr WO 90/13 575, nr WO 91/03 553, nr WO 92/01 002, nr WO 92/13 095, nr WO 92/16 221, nr WO 93/07 863, nr WO 93/21 946, nr WO 93/19 777, nr WO 95/34 326, nr WO 96/28 546, nr WO 98/27 298, nr WO 98/30 541, nr WO 96/38 150, nr WO 96/38 150, nr WO 97/18 207, nr WO 97/15 561, nr WO 97/12 902, nr WO 96/25 861, nr WO 96/12 735, nr WO 96/11 209, nr WO 98/39 326, nr WO 98/39 316, nr WO 98/38 859, nr WO 98/39 315, nr WO 98/42 659, nr WO 98/39 329, nr WO 98/43 959, nr WO 98/45 268, nr WO 98/47 863, nr WO 96/33 172, nr WO 96/20 926, WO nr 97/37 974, nr WO 97/37 973, nr WO 97/47 599, nr WO 96/35 711, nr WO 98/51 665, nr WO 98/43 946, nr WO 95/04 045, nr WO 98/56 377, nr WO 97/12 244, nr WO 99/00 364, nr WO 99/00 363, nr WO 98/57 936, nr WO 99/01 449, nr WO 99/01 139, nr WO 98/56 788, nr WO 98/56 756, nr WO 98/53 842, nr WO 98/52 948, nr WO 98/52 937, nr WO 99/02 510,
PL 222 211 B1 nr WO 97/43 250, nr WO 99/06 410, nr WO 99/06 042, nr WO 99/09 022, nr WO 99/08 688, nr WO 99/07 679, nr WO 99/09 965, nr WO 99/07 704, nr WO 99/06 041, nr WO 99/37 818, nr WO 99/37 625, nr WO 97/11 668, nr WO 99/50 238, nr WO 99/47 672, nr WO 99/48 491; japońskich zgłoszeniach patentowych nr 10 147 531, nr 10 231 285, nr 10 259 140 i nr 10 130 149, nr 10 316 570, nr 11 001 481 oraz nr 127 800/1991; niemieckim zgłoszeniu nr 19 731 521; oraz brytyjskich zgłoszeniach nr 2 218 101, nr 2 326 881, nr 2 246 569. Ujawnienia wszystkich wspomnianych wcześniej odnośników jest tu włączone jako odniesienie w dowolnym celu.
EP nr 393 438 i EP nr 422 339 opisuje sekwencje aminokwasową i kwasu nukleinowego rozpuszczalnego receptora TNF typu I (znanego również jako sTNFR-I lub inhibitor TNF 30 kDa) i rozpuszczalnego receptora TNF typu I (znanego również jako sTNFR-II lub inhibitor TNF 40 kDa), które są nazywane łącznie „sTNFR. EP nr 393 438 i EP nr 422 339 również opisuje zmodyfikowane postaci sTNFR-I i sTNFR-II, włączając w to między innymi fragmenty, funkcjonalne pochodne i warianty. Ponadto, EP nr 393 438 i EP nr 422 339 opisują metody izolowania genów, które kodują inhibitory, klonowania genów do odpowiednich wektorów, transformowania lub transfekowania genów do pewnych typów komórek i uzyskania ekspresji genów w celu wytworzenia inhibitorów.
sTNFR-I i sTNFR-II to członkowie nadrodziny receptorów receptora czynnika wzrostu nerwów/TNF, która obejmuje receptor czynnika wzrostu nerwów (NGF, od ang. nerve growth factor), antygen CD40 komórek B, 4-1BB, antygen MRC OX40 szczurzych komórek T, fas, antygeny CD27 i CD30 (Smith i wsp. (1990) Science, 248: 1019-1023). Konserwowana właściwość tej grupy komórkowych receptorów powierzchniowych to bogata w cysteinę zewnątrzkomórkowa domena wiążąca ligand, która może być podzielona na cztery powtórzone motywy złożone z około czterdziestu aminokwasów, które zawierają 4-6 reszt cysteinowych w pozycjach, które są bardzo dobrze konserwowane (Smith i wsp. (1990), jak wyżej).
EP nr 393 438 przedstawia inhibitor TNF 40kDa 51 i inhibitor TNF 40kDa 53, które są skróconymi wersjami zrekombinowanego białka inhibitora TNF 40kDa. 51 i 53 mają, odpowiednio, 51 lub 53 aminokwasów usuniętych z końca karboksylowego dojrzałego białka.
Opublikowane zgłoszenie nr WO 98/01 555 opisuje skrócone postaci sTNFR-I i sTNFR-II, które 127 161 nie zawierają czwartej domeny (reszt aminokwasowych Thr127-Asn161 w sTNFR-I i reszt aminokwaso141 179 111 126 wych Pro141-Thr179 w sTNFR-II); części trzeciej domeny (reszt aminokwasowych Asn111-Cys126
123 140 w sTNFR-I i reszt aminokwasowych Pro123-Lys140 w sTNFR-II) i, ewentualnie, nie zawierają części
11 1 32 pierwszej domeny (reszt aminokwasowych Asp1-Cys11 w sTNFR-I i reszt aminokwasowych Leu1-Cys32 w sTNFR-II). W pewnych wykonaniach skrócone sTNFR obejmują związki reprezentowane przez wzór R1-[Cys19-Cys103]-R2 i R4-[Cys32-Cys115]-R5. Białka te są skróconymi postaciami, odpowiednio, sTNFR-I i sTNFR-II.
103 19
Stosowany tu wzór R1-[Cys19-Cys103]-R2 reprezentuje jedno albo więcej białek, gdzie [Cys19103
Cys103] to reszty od 19 do 103 w sTNFR-I, sekwencja których jest przedstawiona na fig. 1 w WO nr 19
98/01 555; gdzie R1 reprezentuje metionylowaną albo nie metionylowaną grupę aminową Cys19 lub jedną albo więcej reszt amino-końcowych wybranych spośród Cys18 do Asp1, i gdzie R2 reprezentuje 103 groupę karboksylową Cys103 lub jedną albo więcej reszt karboksy-końcowych wybranych spośród Phe104 do Leu110.
Przykładowe, skrócone sTNFR-I według niniejszego wynalazku obejmują między innymi sTNFR-I 2,6D/C105, sTNFR-I 2,6D/C106, sTNFR-I 2,6D/N105, sTNFR-I 2,3D/d8, sTNFR-I 2,3D/d18, sTNFR-I 2,3D/d15, bądź metionylowane bądź nie metionylowane oraz ich warianty i pochodne. Niektóre przykładowe skrócone sTNFR-1 są opisane np. w opublikowanym zgłoszeniu PCT nr WO 98/01 555.
ή ή £3
Stosowany tu wzór „R3-[Cys32-Cys115]-R4 reprezentuje jedno albo więcej białek, gdzie [Cys32115 32 115
Cys115] to reszty od Cys32 do Cys115 sTNFR-II, sekwencja których jest przedstawiona na fig. 8 w WO nr
98/01 555; gdzie R1 reprezentuje metionylowaną albo nie metionylowaną grupę aminową Cys32 lub 31 1 jedną albo więcej reszt amino-końcowych wybranych spośród Cys31 do Leu1; i gdzie R4 reprezentuje ή ή C ή ή Ο grupę karboksylową Cys115 lub jedną albo więcej reszt karboksy-końcowych wybranych spośród Ala116 do Arg122.
Niniejszym przedstawiono terapie obejmujące przeciwciało wobec OPGL i co najmniej jeden inhibitor proteazy serynowej oraz sposoby leczenia przy zastosowaniu takich terapii. Terapia powinna obejmować przeciwciało wobec OPGL i inhibitor proteazy serynowej oraz co najmniej jedną dodatkową opisaną tu cząsteczkę.
Endogenne enzymy proteolityczne mogą degradować dokonujące inwazji organizmy, kompleksy antygen-przeciwciało i pewne białka tkankowe, które nie są już dłużej niezbędne albo przydatne.
PL 222 211 B1
Czynniki infekcyjne mogą wprowadzać do organizmu dodatkowe enzymy proteolityczne. Inhibitory proteaz mogą regulować zarówno endogenne, jak i wnikające enzymy proteolityczne.
Występujące naturalnie inhibitory proteaz służą do kontrolowania endogennych proteaz przez ograniczenie ich reakcji miejscowo i czasowo. Inhibitory proteaz mogą hamować proteazy wprowadzane do ciała przez czynniki infekcyjne. Przypadki tkanki, które są szczególnie podatne na atak proteolityczny i infekcję, włączając w to między innymi te z dróg oddechowych, są bogate w inhibitory proteaz.
Inhibitory proteaz stanowią około 10% białek ludzkiego osocza. Wyizolowano i scharakteryzowano w literaturze co najmniej osiem inhibitorów z tego źródła. Obejmuje to między innymi alfa 2-makroglobulinę (alfa 2M), inhibitor proteazy 1 alfa (alfa 1PI), alfa 1-antychymotrypsynę (alfa 1Achy), alfa 1-antykolagenazę (alfa 1AC) oraz inhibitor inter-alfa-trypsyny (1-alfa-I).
Zaburzenie równowagi proteaza/inhibitor proteazy może prowadzić do zniszczenia tkanki, włączając w to miedzy innymi rozedmę płuc, zapalenie stawów, zapalenie kłębuszków nerkowych, zapalenie ozębnej, dystrofię mięśniową, inwazję nowotworu i różne inne stany patologiczne. W pewnych sytuacjach, np. ostrych procesach patologicznych, takich jak posocznica lub ostra białaczka, ilość wolnych enzymów proteolitycznych może zwiększyć się na skutek uwolnienia enzymu z komórek wydzielniczych.
Ponadto, w niektórych przypadkach zmniejszenie zdolności organizmu do regulacji inhibitora może również powodować zmiany w równowadze proteaza/inhibitor proteazy. Nie ograniczającym przykładem takiej zmniejszonej zdolności do regulacji inhibitora jest brak inhibitora alfa 1-proteazy, który jest skorelowany z rozwojem rozedmy płuc.
W niektórych przypadkach może nastąpić poważne uszkodzenie organizmu, kiedy takie nieprawidłowe warunki są obecne, jeżeli nie można dokonać pomiarów dla kontrolowania enzymów proteolitycznych. A zatem sądzi się, że inhibitory proteaz można podawać organizmowi w celu kontrolowania enzymów proteolitycznych.
Elastaza leukocytowa, trypsyna, katepsyna G i elastaza trzustkowa to nie ograniczające przykłady klasy proteaz znanych jako proteazy serynowe.
W niektórych przypadkach elastaza leukocytowa, kiedy jest wydzielana zewnątrzkomórkowo, rozkłada tkankę łączną i inne cenne białka. Podczas gdy normalnie funkcjonujący organizm rozkłada pewną ilość tkanki łącznej i innych białek, obecność nadmiernej ilości elastazy leukocytowej może być związana z różnymi stanami patologicznymi, włączając w to między innymi rozedmę i reumatoidalne zapalenie stawów. W pewnych wykonaniach w celu przeciwdziałania efektom elastazy leukocytowej obecnej w ilościach większych niż normalnie, rozważa się użycie inhibitora, który jest specyficzny elastazy leukocytowej. Taki inhibitor proteazy może być przydatny, jeżeli można by go wyizolować albo wytworzyć w czystej postaci i w ilości dostatecznej dla przydatności farmaceutycznej. Niektóre inhibitory elastazy leukocytowej są opisane np. w Schiessler i wsp., „Acid-Stable Inhibitors of Granulocyte Neutral Proteases in Human Mucous Secretions: Biochemistry and Possible Biological Function, w Neutral Proteases of Humań Polymorphoneuclear Leucocytes, Havemann i wsp. (red.), Urban i Schwarzenberg, Inc. (1978) oraz w Travis i Salvesen, Ann. Rev. Blochem. 52: 655-709 (1983).
W niektórych przypadkach trypsyna inicjuje degradację pewnych tkanek narządów miękkich, takich jak tkanka trzustki w czasie różnych ostrych stanów, włączając w to między innymi zapalenie trzustki. Inhibitor trypsyny może być przydatny, jeżeli można by go wyizolować i wytworzyć w czystej postaci i w ilości dostatecznej dla przydatności farmaceutycznej.
Katepsyna G to inna proteaza obecna w leukocytach. W pewnych wykonaniach katepsyna G jest zdolna do degradowania rozmaitych białek in vitro, włączając w to te ze szlaku dopełniacza. Elastaza trzustkowa to inna proteaza, która może odgrywać rolę w zapaleniu trzustki. A zatem inhibitory dla tej proteazy mogą mieć również wartość farmaceutyczną.
W niektórych przypadkach uważa się, że specyficzność substratowa i wrażliwość na różne inhibitory proteaz serynowych jest wynikiem zmian jedynie kilku reszt aminokwasowych. Przez analogię, można wyobrazić sobie klasę inhibitorów proteaz serynowych, w których zmiany w stosunkowo niewielu aminokwasach będą prowadzić do hamowania różnych proteaz. W pewnych wykonaniach członkowie takiej klasy hamują każdą proteazę serynową.
Przykładowy inhibitor proteaz serynowych to wydzielniczy leukocytowy inhibitor proteazy (SLPI od ang. secretory leukocyte protease inhibitor) oraz jego fragmenty i analogi. Przykładowe inhibitory proteaz serynowych obejmują również między innymi anty-leukoproteazę (ALP), inhibitor proteazy ze śluzu (MPI, od ang. mucous protease inhibitor), ludzki inhibitor z plazmy nasiennej (HUSI-I, od ang.
PL 222 211 B1 human seminal plasma inhibitor-I), inhibitor ze śluzu oskrzelowego (BMI, bronchial mucus inhibitor) i inhibitor ze śluzu szyjki macicy (CUSI, od ang. cervical mucus inhibitor). W pewnych wykonaniach inhibitory proteaz serynowych mogą być również modulatorami LPS. Patrz np. Jin i wsp. (1997), Cell 88 (3): 417-26. W pewnych wykonaniach te cząsteczki dobrze pasują do zastosowania w stanach prowadzących do utraty kości, ponieważ są one preferencyjnie kierowane do chrząstki.
Przykładowe inhibitory proteaz serynowych są opisane np. w patencie USA nr 4 760 130; patencie USA nr 5 900 400 oraz patencie USA nr 5 633 227, które są tu włączone jako odniesienie w dowolnym 1 celu. Cząsteczki ujawnione w następujących odnośnikach, jak również dowolne ich warianty i analogi są łącznie nazywane „inhibitorami proteaz serynowych.
IL-18 to prozapalna cytokina, dla której stwierdzono, że indukuje interferon-γ i była wcześniej nazywana czynnikiem indukującym interferon gamma (IGIF, od ang. interferon gamma inducing factor). W niektórych przypadkach pokazano, że IL-1 podnosi poziom wytwarzania IL-18, a IL-18 indukuje wytwarzanie wielu prozapalnych cytokin, włączając w to IL-6 i MMP-1. Patrz np. Dinarello i wsp. (1998), J. Leukocyte Biol. 63: 658-64. W niektórych przypadkach kaspaza I jest również ważna dla wytwarzania IL-18. Doświadczenia sugerują również, że TNF-α reguluje wytwarzanie IL-18 i że jednoczesne hamowanie TNF-a i IL-18 chroni przeciw toksycznością dla wątroby. Patrz np., Faggioni i wsp. (2000), PNAS 97: 2367-72.
IL-18 działa in vivo przez system receptora przypominający system IL-1. IL-18 oddziałuje z komórkowym receptorem powierzchniowym (IL-18R), który oddziałuje z białkiem pomocniczym (ILlBRAcP). Przekazywanie sygnału za pośrednictwem IL-18 następuje poprzez utworzenie się kompleksu IL-18, IL-18R i IL-18RAcP. Naturalnym inhibitorem dla IL-18 jest IL-18bp. W pewnych wykonaniach, IL-18bp działa jako „receptor pułapkowy poprzez wiązanie się z cząsteczkami IL-18 i zapobieganie oddziaływaniu z IL-18R.
Niniejszym opisano terapie obejmujące przeciwciało wobec OPGL i co najmniej jeden inhibitor IL-18 oraz sposoby leczenia z zastosowaniem takich terapii. Terapia powinna obejmować przeciwciało wobec OPGL i inhibitor IL-18 oraz co najmniej jedną dodatkową opisaną tu cząsteczkę. Przykładowe stany, które można leczyć obejmują między innymi zapalenie, choroby autoimmunizacyjne, choroby, w których pośredniczy IL-1 i choroby, w których pośredniczy TNF. Przykładowe stany, które można leczyć przy użyciu przeciwciała wobec OPGL i co najmniej jednego inhibitora IL-18 obejmują między innymi zapalenie stawów, włączając w to między innymi reumaitoidalne zapalenie stawów, układowy liszaj rumieniowaty (SLE); chorobę przeszczep przeciw gospodarzowi (GvHD, od ang. graft versus host disease); zapalenie wątroby, posocznicę oraz utratę kości i chrząstki towarzyszącej tym chorobom.
Przykładowe inhibitory IL-18 obejmują między innymi przeciwciała, które wiążą się z IL-18; przeciwciała, które wiążą się z IL-18R; przeciwciała, które wiążą się z IL- 18RAcP; IL-18bp; fragmenty IL-18R (np. upłynniona zewnątrzkomórkowa domena receptora IL-18); peptydy, które wiążą się z IL-18 i zmniejszają albo przeciwdziałają jego oddziaływaniu z IL-18R; peptydy, które wiążą się z IL-18R i zmniejszają albo przeciwdziałają jego oddziaływaniu z IL-18 lub z IL-18RAcP; peptydy które wiążą się z IL-18RAcP i zmniejszają albo przeciwdziałają jego oddziaływaniu z IL-18R; oraz małe cząsteczki, które zmniejszają albo przeciwdziałają wytwarzaniu IL-18 lub oddziaływaniu IL-18, IL-IBR i IL- IBRAcP.
Niektóre inhibitory IL-18 są opisane np. w patencie USA nr 5 912 324, wydanym 14 lipca, 1994; EP nr 0 962 531, opublikowanym 8 grud., 1999; EP nr 712 931, opublikowanym 15 list., 1994; patencie USA nr 5 914 253, wydanym 14 lipca, 1994; WO nr 97/24 441, opublikowanym 10 lipca, 1997; patencie USA nr 6 060 283, wydanym 9 maja, 2000; EP nr 850 952, opublikowanym 26 grud. 1996; EP nr 864 585, opublikowanym 16 września 1998; WO nr 98/41 232, opublikowanym 24 września 1998; patencie USA nr 6 054487, wydanym 25 kwietnia, 2000; WO nr 99/09 063, opublikowanym 14 sierpnia 1997; WO nr 99/22 760, opublikowanym 3 listopada 1997; WO nr 99/37 772, opublikowanym 23 stycznia 1998; WO nr 99/37 773, opublikowanym 20 marca 1998; EP nr 0 974 600, opublikowanymi 26 stycznia 2000; WO nr 00/12 555, opublikowanym 9 marca 2000; japońskim zgłoszeniu patentowym nr JP 111399/94, opublikowanym 31 października 1997; izraelskim zgłoszeniu patentowym nr IL 121 554 A0, opublikowanym 8 lutego 1998; które są tu włączone jako odniesienie w dowolnym celu.
Przeciwciało wobec OPGL można użyć z co najmniej jednym czynnikiem terapeutycznym wobec zapalenia. W pewnych wykonaniach przeciwciało wobec OPGL można użyć z co najmniej jednym czynnikiem terapeutycznym wobec choroby immunologicznej. Przykładowe czynniki terapeutyczne wobec zapalenia i chorób immunologicznych, obejmują między innymi kortykosteroidy, włączając w to między innymi prednisolon; niesterydowe leki przeciw zapalne (NSAID), włączając w to między innymi
PL 222 211 B1 inhibitory cyklooksygenazy typu 1 (COX-1) i cyklooksygenazy typu 2 (COX-2 ); modyfikujące chorobę leki przeciwreumatyczne (DMARD, od ang. disease modifying antirheumatic drugs), włączając w to między innymi metotreksat, hydroksychlorokinę, chlorokinę, cyklosporynę, związki złota (takie jak auranofin, aurotiojabłczan i aurotioglukoza) oraz lefiunomid; inhbitory fosofodiesterasy typu IV, włączając w to między innymi Rolipram i Pentoxifylline; Tacrolimus (FK-506); Sirolimus (rapamycyna); kwas mykopfenolowy; inhibitory 5-lipoksygenazy, włączając w to między innymi, Ziieuton; modulatory interleukiny-6 (IL-6); drobnocząsteczkowe modulatory 38 kDa kinazy białkowej aktywowanej mitogenem (p38-MAPK); drobnocząsteczkowe modulatory wewnątrzkomórkowych cząsteczek uczestniczących w szlakach zapalnych, gdzie takie wewnątrzkomórkowe cząsteczki obejmują między innymi jnk, IKK, NF-kB, ZAP70 i lck. Niektóre przykładowe czynniki terapeutyczne dla zapalenia są opisane np. w C. A. Dinarello i L. L. Moldawer Proinflammatory and Anti-Inflammatory Cytokines in Rheumatoid Arthritis: A Primer for Clinicians Third Edition (2001) Amgen Inc. Thousand Oaks, CA. Niektóre przykładowe czynniki terapeutyczne dla zapalenia chorób autoimmunizacyjnych obejmują między innymi modulatory interferonu gamma (IFN-γ); modulatory OX40/OX40L (włączając w to rozpuszczalne postaci OX40); modulatory 4-1BB/ligand 4-1BB (włączając w to rozpuszczalne postaci 4-1BB) oraz modulatory szlaków kostymulacji komórek B-komórek T, włączając w to między innymi modulatory par receptorligand, CD28/B7, CD40/CD40L, IC0S/B7RP1 i AGP-3/TACI/BAFFR (AGP-3 wiąże się z obydwoma receptorami, TACI i BAFFR).
Niektóre przykładowe modulatory szlaków kostymulacji komórek B-komórek T obejmują między innymi, inhibitory rozpuszczalnych postaci CD28, B7.1, i B7.2 (włączając w to rozpuszczalne postaci B7. 1 lub B7.2 oraz rozpuszczalne postaci CTLA4, gdzie każdy z nich może być połączony z heterologicznym peptydem albo białkiem, które zmniejsza albo przeciwdziała degradacji i/lub zwiększa okres półtrwania, zmniejsza toksyczność, zmniejsza immunogenność albo zwiększa aktywność biologiczną białka terapeutycznego poprzez zwiększenie rozpuszczalności albo okresu półtrwania w obiegu); inhibitory CD40 i CD40L (włączając w to rozpuszczalne postaci CD40, które mogą być połączone z heterologicznym peptydem albo białkiem); inhibitory ICOS i B7RP1 (włączając w to rozpuszczalne postaci ICOS, które mogą być połączone z heterologicznym peptydem albo białkiem) oraz inhibitory AGP-3, TACI i BAFFR (włączając w to rozpuszczalne postaci TACI i BAFFR). ICOS, B7RP1 i ich inhibitory są opisane np. w WOOO/46240 . AGP-3, TACI i BAFFR oraz ich inhibitory są opisane np. w WO nr 00/47 740, WO nr 01/85 872, WO nr 02/15 273, WO nr 98/39 361 oraz von Bulow i Bram (1997) Science 278: 138-140.
Przeciwciało wobec OPGL można użyć do leczenia utraty kości będącej wynikiem osteolitycznego zniszczenia kości powodowanego przez złośliwe albo przerzutujące nowotwory. Przeciwciało wobec OPGL można użyć do leczenia utraty kości związanej z rakiem. Przykładowe raki obejmują między innymi raka sutka, prostaty, tarczycy, nerki, płuc, przełyku, odbytu, pęcherza, szyjki macicy, jajnika i wątroby, jak również raka przewodu żołądkowo-jelitowego. W pewnych wykonaniach przeciwciało wobec OPGL można użyć do leczenia utraty kości związanej z pewnymi nowotworami hematologicznymi, włączając w to między innymi szpiczaka mnogiego i chłoniaka, włączając w to ziarnicę złośliwą.
Przeciwciało wobec OPGL może być podawane samo. Jednakże, przeciwciało wobec OPGL można podawać z co najmniej jednym innym czynnikiem terapeutycznym, włączając w to między innymi co najmniej jeden inny czynnik do leczenia raka. Przykładowe czynniki do leczenia raka obejmują między innymi radioterapię i chemioterapię. Chemioterapia może obejmować traktowanie jednym albo większą liczbą spośród następujących: antracycliny, taksolu, tamoksifenu, doksorubicyny, 5-fluorouracylu i innych leków znanych w dziedzinie. Czynnikiem do leczenia raka może być antagonista hormonu uwalniającego hormon luteinizujący (LHRH, od ang. luteinizing hormone-releasing hormone). W pewnych wykonaniach antagonistą LHRH jest antagonista peptydowy.
Antagonista LHRH zawiera peptyd: Ac-D-Nal-4-Cl-Phe-D-Pal-Ser-N-Me-Tyr-D-Asn-Leu-Lys-(iPr)-Pro-D-Ala-NH2 (SEKW NR ID: 20), gdzie Nal to 3-(2-naptylo)alaninyl; 4-Cl-Phe to (4'-chlorofenylo)alaninyl; Pal to 3-(3'-pirydylo)alaninyl; a Lys(iPr) to N-epsilon-2-propylo-lizynyl.
Antagonistą LHRH jest antagonista LHRH dekapeptydowy. Niektóre przykładowe dekapeptydy są opisane np. w patencie USA nr 5 843 901.
Przykładowe przeciwciała terapeutyczne obejmują między innymi przeciwciała mysie, chimerowe mysio-ludzkie, z przeszczepionymi CDR, humanizowane i w pełni ludzkie oraz przeciwciała syntetyczne, włączając w to między innymi te wyselekcjonowane poprzez przeszukiwanie biblioteki przeciwciał. Przykładowe przeciwciała obejmują między innymi te, które wiążą się z białkami z powierzchni
PL 222 211 B1 komórek Her2, CDC20, CDC33, glikoproteiną mucyno-podobną i receptorem czynnika wzrostu naskórka (EGFR, od ang. epidermal growth factor receptor) obecnego na komórkach nowotworowych i ewentualnie indukują efekt cytostatyczny i/lub cytotoksyczny wobec komórek nowotworowych prezentujących te białka. Przykładowe przeciwciała obejmują również HERCEPTIN™ (trastuzumab), który można zastosować do leczenia raka sutka i innych postaci raka oraz RITUXAN™ (rituksimab), ZEYALIN™ (ibritumomab tiuksetan) i LYMPHOCIDE™ (epratuzumab), który można zastosować do leczenia chłoniaka nieziarniczego i innych postaci raka. Niektóre przykładowe przeciwciała obejmują również ERBITUX™ (IMC-C225), BEXXAR™ (jod 131 tositumomab) oraz Campath.
Czynnikami do terapii nowotworowej są też polipeptydy, które selektywnie indukują apoptozę w komórkach nowotworowych, włączając w to między innymi spokrewniony z TNF polipeptyd TRAIL. Przeciwciało wobec OPGL można podawać raz co najmniej przed, jednocześnie lub po leczeniu czynnikiem do terapii nowotworowej. Przeciwciało wobec OPGL można podawać profilaktycznie w celu przeciwdziałania lub łagodzenia utraty kości w przypadku przerzutującego raka. Przeciwciało wobec OPGL można podawać również do leczenia istniejących stanów utraty kości na skutek przerzutów.
Przeciwciało wobec OPGL można podawać w celu zapobiegania i/lub leczenia utraty kości związanej ze szpiczakiem mnogim oraz zapobiegania i/lub leczenia samej choroby. Szpiczak mnogi to nowotwór pochodzący z komórek B, który może prowadzić do znaczącej zachorowalności i/lub śmiertelności. W niektórych przypadkach objawem klinicznym szpiczaka mnogiego jest ogniskowa utrata kości, która może mieć miejsce na skutek zwiększonej aktywacji osteoklastów w zlokaiizowanych regionach. U wielu pacjentów ze szpiczakiem mnogim zmiany kostne są widoczne przy analizie radiologicznej i cierpią oni z powodu bólu kośćca. W niektórych przypadkach pacjenci ze szpiczakiem mnogim są podatni na patologiczne złamania objętych zmianami kości, które mogą występować spontanicznie albo na skutek urazu. W niektórych przypadkach zmiany kośćca, które występują w szpiczaku mnogim, prowadzą nie tylko do złamań kości, ale również deformacji, a czasami nacisku na nerw, szczególnie w przypadku kręgosłupa. U niektórych pacjentów, występuje patologiczny wzrost poziomu wapnia w osoczu (hyperkalcemia) i może powodować znaczne problemy w czasie leczenia choroby. W pewnych wykonaniach przeciwciało wobec OPGL można podawać pacjentowi w celu zmniejszenia albo zablokowania resorpcji kości i uwalniania wapnia, co może zmniejszać ryzyko złamań i deformacji kręgosłupa.
W niektórych przypadkach komórki szpiczaka nie uczestniczą bezpośrednio w niszczeniu kości, ale indukują wytwarzanie zewnątrzkomórkowych sygnałów, które prowadzą do różnicowania i aktywacji osteoklastów. W niektórych przypadkach osteoklasty wytwarzają wysoki poziom cytokiny IL-6, szczególnie, kiedy stają się aktywowane. IL-6 to czynnik wzrostu komórek B i uczestniczy on we wzroście zarówno komórek mysiego, jak i ludzkiego szpiczaka in vitro. Komórki szpiczaka mogą również bądź bezpośrednio bądź pośrednio wytwarzać OPGL, co może prowadzić do miejscowej lizy kości w otoczeniu komórek szpiczaka osadzonych w przestrzeniach szpiku kostnego. W niektórych przypadkach prawidłowe osteoklasty sąsiadujące z komórką szpiczaka wytwarzają z kolei IL-6, co może prowadzić do miejscowej ekspansji komórek nowotworowych. Komórki szpiczaka namażają się w sposób klonalny i mogą zajmować przestrzenie kostne, które tworzą się poprzez nieprawidłową resorpcję kości.
Zaobserwowano, że podawanie OPG gryzoniom indukuje gwałtowną śmierć w populacji osteoklastów (patrz np. Lacey i wsp. (2000) Am. J. Pathol. 157: 435-448). Zmniejszenie iiczby osteokiastów może przeciwdziałać efektowi zwiększonego wytwarzania IL-6 przez te komórki i może zatem wpływać na wzrost i przeżywanie komórek szpiczaka wewnątrz kości beleczkowatej. A zatem w pewnych wykonaniach podawanie przeciwciała wobec OPGL pacjentowi ze szpiczakiem mnogim może nie tylko blokować nadmierną resorpcję kości, ale również może wpływać na ekspansję i przeżywanie samego nowotworu.
Komórki B wyrażają receptor dla OPGL, ODAR. Komórki szpiczaka również wyrażają ODAR, a ponadto mogą wytwarzać OPGL. W niektórych przypadkach ekspresja zarówno OPGL, jak i ODAR w tej samej populacji komórek może wytwarzać autokrynny bodziec, który wpływa na przeżywanie komórek szpiczaka. A zatem w pewnych wykonaniach podawanie przeciwciała wobec OPGL może zmniejszać przeżywalność komórek nowotworowych, zmniejszając lub eliminując w ten sposób obciążenie nowotworem widoczne u pacjentów ze szpiczakiem mnogim.
PL 222 211 B1
Kompozycje farmaceutyczne według wynalazku zawierają skuteczną terapeutycznie ilość przeciwciała wobec OPGL wraz z dopuszczalnym farmaceutycznie rozcieńczalnikiem, nośnikiem, rozpuszczalnikiem, emulgatorem, czynnikiem konserwującym i/lub adiuwantem.
Kompozycje farmaceutyczne mogą zawierać skuteczną terapeutycznie ilość przeciwciała wobec OPGL oraz skuteczną terapeutycznie ilość co najmniej jednego czynnika terapeutycznego wraz z dopuszczalnym farmaceutycznie rozcieńczalnikiem, nośnikiem, rozpuszczalnikiem, emulgatorem, czynnikiem konserwującym i/lub adiuwantem. Co najmniej jeden czynnik terapeutyczny może być wybrany spośród czynników morfogenezy kości nazwanych BMP-1 do BMP-12; transformującego czynnika wzrostu-β (TGF-(P) i członków rodziny TGF-β; inhibitorów interleukiny-1 (IL-1), włączając w to między innymi IL-lra i jego pochodne i Kineret™, anakinrę; inhibitorów TNFα, włączając w to między innymi rozpuszczalne receptory TNFα, Enbrel™, etanercept, przeciwciała anty-TNFα, Remicade™, infliskymab i przeciwciało D2E7; hormonu przytarczycy i jego analogów; białka spokrewnionego z hormonem przytarczycy i jego analogów; prostaglandyn serii E; bisfosfonianów (takich jak alendronian i inne); minerałów wzmacniających kości, takich jak fluorek i wapń; niesterydowych leków przeciwzapalnych (NSAID), obejmujących inhibitoy COX-2, Celebrex™, celekoksyb, Vioxx™, rofekoksyb; immunosupresorów, takich jak metotreksat i leflunomid; inhibitorów proteazy serynowej, takich jak sekrecyjny leukocytowy inhibitor proteazy (SLPI); inhibitorów IL-6 (np. przeciwciał wobec IL-6); inhibitorów IL-8 (np. przeciwciał wobec IL-8); inhibitorów IL-18 (np. białka wiążącego IL-18 i przeciwciał IL18); modulatorów konwertazy interleukiny-1 (ICE); czynników wzrostu fibroblastów (FGF-1 do FGF-10 i modulatorów FGF; antagonistów PAF; czynników wzrostu keratynocytów (KGF); cząsteczek spokrewnionych z KGF lub modulatorów KGF; modulatorów metaloproteinazy substancji międzykomórkowej (MMP); modulatorów syntazy tlenku azotu (NOS), włączając w to między innymi modulatory indukowanej NOS; modulatorów receptora glukokortykoidu; modulatorów receptora glutaminianu; modulatorów poziomów lipopolisacharydu (LPS); oraz noradrenaliny i jej mimetyków i modulatorów.
Kompozycja farmaceutyczna może zawierać substancje do modyfikowania, utrzymywania albo zachowywania, np. pH, osmotyczności, lepkości, przejrzystości, izotoniczności, zapachu, jałowości, stabilności, szybkości rozpuszczania albo uwalniania, adsorpcji lub penetracji kompozycji. Odpowiednie materiały do zastosowania w kompozycji obejmują między innymi aminokwasy (takie jak glicyna, glutamina, asparagina, arginina lub lizyna); czynniki przeciwbakteryjne; przeciwutleniacze (takie jak kwas askorbinowy, siarczyn sodowy lub wodorosiarczyn sodowy); bufory (takie jak boran, biwęglan, Tris-HCl, cytryniany, fosforany lub inne kwasy organiczne); czynniki zwiększające objętość (takie jak mannitol lub glicyna); czynniki chelatujące, takie jak kwas etylenodiaminotetraoctowy (EDTA); czynniki kompleksujące (takie jak kafeina, poliwinylopirolidon, beta-cyklodekstryna lub hydroksypropylo-betacyklodekstryna); wypełniacze; monosacharydy; disacharydy; oraz inne węglowodany (takie jak glukoza, mannoza lub dekstryny); białka (takie jak albumina surowicza, żelatyna lub immunoglobuliny); środki koloryzujące, czynniki smakowe i rozcieńczające; emulgatory; polimery hydrofilowe (takie jak poliwinylopirolidon); polipeptydy o niskim ciężarze cząsteczkowym; przeciwjony tworzące sole (takie jak sód); środki konserwujące (takie jak chlorek benzalkoniowy, kwas benzoesowy, kwas salicylowy, timerosal, alkohol fenetylowy, metyloparaben, propyloparaben, chloroheksydyna, kwas sorbowy lub nadtlenek wodoru); rozpuszczalniki (takie jak gliceryna, glikol propylenowy lub glikol polietylenowy); alkohole cukrowe (takie jak mannitol lub sorbitol); czynniki do zawieszania; czynniki powierzchniowoczynne lub zwilżające (takie jak pluronik, PEG, estry sorbitanowe, polisorbany, takie jak polisorban 20, polisorban 80, triton, trometamina, lecytyna, cholesterol, tyloksapal); czynniki zwiększające stabilność (takie jak sacharoza lub sorbitol); czynniki zwiększające siłę osmotyczną (takie jak halogenki metali alkalicznych, korzystnie chlorek sodowy albo potasowy, mannitol, sorbitol); przenośniki dostarczające; rozcieńczalniki; zaróbki i/lub adiuwanty farmaceutyczne. (Remington's Pharmaceutical Sciences, wydanie 18th, A. R. Gennaro, red., Mack Publishing Company (1990).
Przeciwciało wobec OPGL i/lub cząsteczka terapeutyczna mogą być połączone z wydłużającym okres półtrwania nośnikiem znanym w dziedzinie. Takie nośniki obejmują miedzy innymi domenę Fc, glikol polietylenowy i dekstran. Takie nośniki są opisane np. w zgłoszeniu USA nr seryjny 09/428 082 i publikacji zgłoszenia PCT nr WO 99/25 044, które są tu włączone jako odniesienie w dowolnym celu.
Optymalna kompozycja farmaceutyczna możne być określona przez specjalistę w dziedzinie w zależności, na przykład, od zamierzonej drogi podawania, trybu podawania i pożądanej dawki. Patrz na przykład, Remington's Pharmaceutical Sciences, jak wyżej. Takie kompozycje farmaceutyczne mogą wpływać na stan fizjologiczny, stabilność, tempo uwalniania in vivo i tempo zanikania in vivo przeciwciał według wynalazku.
PL 222 211 B1
Główna zaróbka albo nośnik w kompozycji farmaceutycznej może być wodny albo niewodny. Przykładowo, odpowiednią zaróbką albo nośnikiem może być woda do wstrzyknięć, roztwór soli fizjoiogicznej albo sztuczny płyn mózgowo-rdzeniowy, z możliwością uzupełnienia innymi materiałami powszechnymi do wytwarzania kompozycji do podawania pozajelitowego. Kolejnymi przykładowymi nośnikami są obojętny buforowany roztwór soli albo roztwór soli zmieszany z albuminą surowiczą. Kompozycje farmaceutyczne mogą zawierać bufor Tris o pH około 7,0-8,5 aibo bufor octanowy o pH około 4,0-5,5, które mogą obejmować ponadto sorbitol albo odpowiedni jego substytut. Kompozycję zawierającą przeciwciało wobec OPGL z albo bez co najmniej jednego dodatkowego czynnika terapeutycznego można wytworzyć do przechowywania przez zmieszanie wybranej kompozycji mającej pożądany stopień czystości z optymalnymi czynnikami do przygotowywania kompozycji (Remington's Pharmaceuticai Sciences, jak wyżej) w postaci zliofilizowanej albo roztworu wodnego. Ponadto, kompozycję zawierającą przeciwciało wobec OPGL z albo bez co najmniej jednego dodatkowego czynnika terapeutycznego można wytworzyć jako liofilizat stosując odpowiednie zaróbki, takie jak sacharoza.
Kompozycje farmaceutyczne według wynalazku mogą być przeznaczone do dostarczania pozajelitowego. Kompozycje mogą być przeznaczone do inhalacji albo do dostarczania przez przewód pokarmowy, na przykład doustnie. Preparaty takich dopuszczalnych farmaceutycznie kompozycji mieszczą się w zakresie wiedzy specjalisty w dziedzinie.
Składniki kompozycji są obecne w stężeniach, które są dopuszczalne w miejscu stosowania. Można stosować bufory do utrzymania w kompozycji fizjologicznego pH albo nieco niższego pH, typowo w zakresie pH od około 5 do około 8.
Kiedy rozważa się podawanie pozajelitowe, kompozycja terapeutyczna może być w postaci wolnego od pirogenu, dopuszczalnego pozajelitowe roztworu wodnego zawierającego pożądane przeciwciało wobec OPGL z albo bez co najmniej jednego dodatkowego czynnika terapeutycznego w dopuszczalnym farmaceutycznie nośniku. Nośnikiem do zastrzyku pozajelitowego może być jałowa woda destylowana, w której przeciwciało wobec OPGL, z albo bez co najmniej jednego dodatkowego czynnika terapeutycznego, jest przygotowane jako jałowy, izotoniczny roztwór, właściwie konserwowany. Przygotowywanie może obejmować mieszanie pożądanej cząsteczki z czynnikiem, takim jak wstrzykiwalne mikrokulki, ulegające rozkładowi biologicznie cząstki, związki poiimerowe (takie jak kwas polimlekowy lub kwas poliglikolowy), kulki lub liposomy, które mogą umożliwiać kontrolowane albo stałe uwalnianie produktu, który może być następnie dostarczany poprzez wstrzykniecie depotu. Możliwe jest zastosowanie kwasu hialuronowego i może on mieć wpływ na promowanie utrzymywania się w obiegu. Można stosować też wszczepialne przyrządy do dostarczania leku w celu wprowadzenia pożądanej cząsteczki.
Kompozycja farmaceutyczna może być przeznaczona do inhalacji. Przeciwciało wobec OPGL z albo bez co najmniej jednego dodatkowego czynnika terapeutycznego można wytworzyć jako suchy proszek do inhalacji. Roztwór do inhalacji zawierający przeciwciało wobec OPGL z albo bez co najmniej jednego dodatkowego czynnika terapeutycznego można zmieszać z propelentem do dostarczania w aerozolu. Roztwory mogą być poddawane nebulizacji. Dostarczanie płucne jest opisane w zgłoszeniu PCT nr PCT/US94/001 875, które opisuje dostarczanie płucne chemicznie zmodyfikowanych białek.
Rozważane jest ponadto podawanie kompozycji doustnie. Przeciwciało wobec OPGL, z albo bez co najmniej jednego dodatkowego czynnika terapeutycznego, które ma być podawane w ten sposób, może być przygotowane z albo bez tych nośników zwykle stosowanych przy wytwarzaniu dawek w postaci stałej, takich jak tabletki lub kapsułki. Kapsułkę można zaprojektować do uwalniania aktywnej części kompozycji w punkcie przewodu żołądkowo-jeiitowego, kiedy biodostępność jest maksymaina, a pre-układowa degradacja jest minimalna. Możliwe jest włączenie co najmniej jednego dodatkowego czynnika w celu ułatwienia absorpcji przeciwciała wobec OPGL i/lub jakiegoś dodatkowego czynnika terapeutycznego. Można również stosować rozcieńczalniki, środki smakowe, woski o niskiej temperaturze topnienia, oleje roślinne, smary, czynniki do zawieszające, czynniki rozpraszające do tabletek i czynniki wiążące.
Kompozycja farmaceutyczna może zawierać skuteczną ilość przeciwciała wobec OPGL z albo bez co najmniej jednego dodatkowego czynnika terapeutycznego w mieszaninie z nietoksycznymi zarobkami, które są odpowiednie do wytwarzania tabletek. Poprzez rozpuszczenie tabletek w jałowej wodzie albo innym odpowiednim nośniku, można wytworzyć roztwory postaci jednej dawki. Odpowiednie zarobki obejmują miedzy innymi bierne rozcieńczalniki, takie jak węglan wapniowy, węglan lub biwęglan sodowy, laktozę lub fosforan wapniowy; albo czynniki wiążące, takie jak skrobia, żelatyna
PL 222 211 B1 lub guma arabska; albo czynniki smarujące, takie jak stearynian magnezowy, kwas stearynowy lub talk.
Inne kompozycje farmaceutyczne będą oczywiste dla specjalistów w dziedzinie, włączając w to wytwarzanie z zastosowaniem przeciwciała wobec OPGL z albo bez co najmniej jednego dodatkowego czynnika terapeutycznego w kompozycjach do stałego albo kontrolowanego dostarczania. Techniki wytwarzania rozmaitych innych sposobów stałego albo kontrolowanego dostarczania, takich jak nośniki liposomowe, biodegradowalne mikrocząstki lub porowate kulki i wstrzykiwane depoty są znane specjalistom w dziedzinie. Patrz na przykład zgłoszenie PCT nr PCT/US93/00 829, które opisuje kontrolowane uwalnianie z porowatych polimerowych mikrocząstek do dostarczania kompozycji farmaceutycznych. Preparaty do stałego uwalniania mogą obejmować półprzepuszczalne matryce polimerowe w postaci ukształtowanych artykułów, np. błon albo mikrokapsułek. Matryce do stałego uwalniania mogą obejmować poliestry, hydrożele, polimleczany (patenty USA nr 3 773 919 i EP nr 058 481), kopolimery kwasu L-glutaminowego i gamma etylo-L-glutaminan (Sidman i wsp., Biopolymers, 22: 547-556 (1983)), Poli-(2-hydroksyetylo-metakrylan) (Langer i wsp., J. Biomed. Mater. Res., 15: 167277 (1981) oraz Langer, Chem. Tech., 12: 98-105 (1982)), octan etyleno-winylowy (Langer i wsp., jak wyżej) lub kwas poli-D(-)-3-hydroksymasłowy (EP nr 133 988). W pewnych wykonaniach preparaty do stałego uwalniania mogą również obejmować liposomy, które można wytwarzać dowolną z kilku metod znanych w dziedzinie. Patrz np. Eppstein i wsp., Proc. Natl. Acad. Sci. USA, 82: 3688-3692 (1985); EP nr 036 676; EP nr 088 046 i EP nr 143 949.
Kompozycja farmaceutyczna, która ma być użyta do podawania in vivo jest zazwyczaj jałowa. Można to osiągnąć poprzez filtrację przez jałowe błony filtracyjne. Tam gdzie kompozycja jest liofilizowana, sterylizację przy stosowaniu tych metod można przeprowadzić bądź przed bądź po liofilizacji i rekonstytucji. Kompozycję do podawania pozajelitowego można przechowywać w postaci zliofilizowanej albo w roztworze. W pewnych wykonaniach kompozycje pozajelitowe na ogół umieszcza się w pojemniku o jałowym dostępie, np. torbie do roztworów dożylnych albo fiolce mającej zatyczkę, którą można przekłuć igłą do zastrzyków podskórnych.
Po wytworzeniu kompozycji farmaceutycznej, można ją przechowywać w jałowych fiolkach jako roztwór, zawiesina, żel, emulsja, ciało stałe albo jako odwodniony lub zliofilizowany proszek. Takie kompozycje mogą być przechowywane bądź w postaci gotowej do użytku, bądź w postaci (np. zliofilizowanej), która jest rekonstytuowana przed podaniem.
Niniejszym opisano zestawy do wytwarzania jednodawkowej jednostki podawania. Każdy zestaw może zawierać pierwszy pojemnik z wysuszonym białkiem i drugi pojemnik z kompozycja wodną. Omawiane tu zestawy zawierają jedno i wielokomorowe napełnione uprzednio strzykawki (np. strzykawki z płynem lub liostrzykawki).
Skuteczna ilość kompozycji farmaceutycznej zawierającej przeciwciała wobec OPGL z albo bez co najmniej jednego dodatkowego czynnika terapeutycznego, która ma być zastosowana terapeutycznie będzie zależała na przykład od kontekstu i celów terapeutycznych. Specjalista w dziedzinie zorientuje się, że odpowiedni poziom dawki do leczenia według pewnych wykonań będzie zatem zróżnicowany w zależności po części od dostarczanej cząsteczki, wskazania, dla którego przeciwciało wobec OPGL z albo co najmniej jednym dodatkowym czynnikiem terapeutycznym jest stosowane, drogi podawania oraz rozmiaru (waga ciała, powierzchnia ciała i rozmiar narządu) i/lub stanu (wiek i ogólne zdrowie) pacjenta. Klinicysta może zmiareczkować dawkę i zmodyfikować drogę podawania w celu otrzymania optymalnego efektu terapeutycznego. Typowa dawka może mieścić się w zakresie od około 0,1 μg/kg do około 100 mg/kg lub więcej, w zależności od wspomnianych powyżej czynn ików. Dawka może mieścić się w zakresie od 0,1 μg/kg do około 100 mg/kg; albo od 1 μg/kg do około 100 mg/kg; lub od 5 μg/kg do około 100 mg/kg.
Przy częstości dawkowania będą brane pod uwagę parametry farmakokinetyczne przeciwciała wobec OPGL z albo bez co najmniej jednego dodatkowego czynnika terapeutycznego w zastosowanej kompozycji. Klinicysta będzie podawać kompozycję aż do osiągnięcia dawki, przy której uzyskiwany jest pożądany efekt. Kompozycja może być zatem podawana jako pojedyncza dawka albo jako dwie lub większa liczba dawek (która może ale może nie zawierać tej samej ilości pożądanej cząsteczki) w czasie albo jako stały wlew poprzez wszczepiony przyrząd albo cewnik. Dalsze dopasowywanie odpowiedniego dawkowania jest dokonywane przez specjalistę w dziedzinie i jest w obrębie zadań rutynowo przez niego podejmowanych.
Droga podawania kompozycji farmaceutycznej jest zgodna ze znanymi metodami, np. doustna, poprzez zastrzyk drogą dożylną, dootrzewnową, domózgową (domiąższową), domózgowo-komorową,
PL 222 211 B1 domięśniową, dooczną, dotętniczą, dowrotną lub douszkodzeniową; poprzez systemy stałego uwalniania albo poprzez wszczepiony przyrząd.
Kompozycja może być podawana miejscowo przez wszczepienie błony, gąbki lub innego odpowiedniego materiału, na którym pożądana cząsteczka została zaadsorbowana albo zamknięta. W pewnych wykonaniach, tam gdzie zastosowany jest wszczepiony przyrząd, przyrząd może być wszczepiony do dowolnej odpowiedniej tkanki lub narządu i dostarczanie pożądanej cząsteczki może być poprzez dyfuzję, czasowe uwalnianie większej ilości albo podawanie ciągłe.
Może być pożądane zastosowanie kompozycji farmaceutycznej zawierającej przeciwciało wobec OPGL z albo bez co najmniej jednego dodatkowego czynnika terapeutycznego, w sposób ex vivo. W takich przypadkach, komórki, tkanki i/lub narządy, które zostały pobrane od pacjenta poddaje się działaniu kompozycji farmaceutycznej zawierającej przeciwciało wobec OPGL z albo bez co najmniej jednego dodatkowego czynnika terapeutycznego, po czym komórki tkanki i/łub narządy wszczepia się z powrotem pacjentowi.
Przeciwciało wobec OPGL z albo bez co najmniej jednego dodatkowego czynnika terapeutycznego może być dostarczone przez wszczepienie pewnych komórek, które zostały poddane zabiegom inżynierii genetycznej przy użyciu metod, takich jak te opisane tutaj w celu uzyskania ekspresji i sekrecji polipeptydów. W pewnych wykonaniach takimi komórkami mogą być komórki zwierzęce albo ludzkie i mogą być autologiczne, heterologiczne albo ksenogeniczne. Komórki mogą być unieśmiertelnione. W celu zmniejszenia szansy odpowiedzi immunologicznej, komórki mogą być zamknięte, aby zapobiec naciekaniu otaczających tkanek. Materiały zamykające są typowo pasującymi biologicznie, półprzepuszczalnymi otoczkami lub błonami polimerowymi, które umożliwiają uwalnianie produktu(ów) białkowego, ale zapobiegają zniszczeniu komórek przez układ immunologiczny pacjenta albo inne szkodliwe czynniki z otaczających tkanek.
P r z y k ł a d 1
Klonowanie łańcuchów ciężkich i lekkich aOPGL-1
Komórki CHO z ekspresją cDNA pełnej długości dla ludzkiego OPGL używa się do immunizacji transgenicznych myszy zawierających ludzkie geny immunoglobulin. Węzły limfatyczne z immunizowanych myszy łączy się z mysimi komórkami szpiczaka w celu wytworzenia hybrydom. Supernatanty z linii hybrydomy testuje się w teście ELISA pod kątem przeciwciał, które reagują z ludzkim OPGL. Stwierdzono, że linie hybrydomy wyrażające anty-OPGL, AMG 6.5, AMG 6.4, AMG 6.1 wyrażają przeciwciała o wysokim powinowactwie do OPGL (Kd wynosi odpowiednio, 0,28 nM, 0,29 nM i 0,23 nM) i AMG 6.5 wybrano do klonowania. Klony cDNA dla łańcucha ciężkiego i lekkiego z AMG 6.5 i AMG 6.4 są identyczne i AMG 6.5 używa się do klonowania cDNA dla łańcucha lekkiego αOPGL-1, natomiast AMG 6.4 używa się do klonowania αOPGL-l cDNA dla łańcucha ciężkiego.
Klonowanie łańcucha lekkiego αOPGL-1
Region zmienny łańcucha lekkiego kappa αOPGL-1 otrzymuje się przy zastosowaniu metod amplifikacji PGR z pierwszej nici cDNA wytworzonej z całkowitego RNA AMG 6.5. Pierwszą nić cDNA wytwarza się z całkowitego RNA AMG 6.5 stosując losowy starter z wydłużonym adapterem po stronie 5' (5'-GGCCGGATAGGCCTCACNNNNNNT-3' (SEKW NR ID: 15)) oraz materiały i metody dostarczone w zestawie Gibco SuperScript II™ Preamplification System for First Strand cDNA Synthesis Kit (nr kat. 18089-011). Oligonukleotydy poniżej są stosowane do PCR:
starter 5 kappa RACE;
5' GAT GAC CCA GTC TCC AGC CAC CCT G - 3' (SEKW NR ID: 5) starter 3' kappa RACE;
5' - AAG GGT CAG AGG CCA AAG GAT GG - 3' (SEKW NR ID: 6)
Powielone DNA klonuje się w pCRII-TOPO (Invitrogen) i otrzymane w rezultacie plazmidy sekwencjonuje się. Sekwencję najwyższej zgodności Dla łańcucha kappa używa się do projektowania starterów do amplifikacji PCR łańcucha kappa αOPGL-1 pełnej długości. Starter 5' αOPGL-1 kappa zawiera miejsce Xbal (TCTAGA) do klonowania i sekwencję Kozak „CCACC przed kodonem inicjacyjnym Met. Starter 3' αOPGL-1 kappa zawiera miejsce SalI (GTCGAC) po kodonie stop do klonowania, starter 5' αOPGL-1 kappa:
5' CAA CTC TAG A CC ACC ATG GAA ACC CCA GCG-3' (SEKW NR ID: 7)
Miejsce Xbal Kozak M E T P A (SEKW NR ID: 16) starter 3' αOPGL-1 kappa:
5' TTT GAC GTC GAC TTA TCA ACA CTC TCC CCT GTT GAA G-3' (SEKW NR ID: 8)
Miejsce Sal1 * * C E G R N F (SEKW NR ID: 17)
PL 222 211 B1
Klon cDNA pełnej długości dla łańcucha kappa aOPGL-1 otrzymuje się z pierwszej nici cDNA z AMG 6,5, opisanej powyżej poprzez amplifikację PCR ze starterami 5' i 3' aOPGL-1 kappa. Reakcja PCR daje fragment o długości 738 bp kodujący 235 reszt aminokwasowych (włączając w to 20-aminokwasową sekwencję sygnałową łańcucha kappa) łańcucha kappa aOPGL-1 (fig. 4, SEKW NR ID: 4). Po oczyszczeniu przy użyciu zestawu QIAquick PCR Purification kit (Qiagen nr kat. 28104), fragment ten jest używany do konstrukcji wektora ekspresyjnego dla łańcucha lekkiego kappa.
Pełnej długości fragment kappa o wielkości 738 bp wytworzony powyżej przecina się Xbal i SalI, oczyszcza przy użyciu systemu Promega Wizard DNA Clean-Up System (Promega nr kat A7100) i klonuje do pDSRa19 z wytworzeniem plazmidu aOPGL-1-kappa/pDSRa19 (fig. 5). pDSRa19 został opisany uprzednio (patrz WO nr 90/14 363, który jest tu włączony jako odniesienie w dowolnym celu (patrz np. fig. 12)). Pokrótce, w celu wytworzenia pDSRa19, pDSRa2 modyfikuje się w następujący sposób: FSH poliA skraca się o około 1400 par zasad, do 885 par zasad i teraz kończy się on w miejscu Ndel; promotor reduktazy dihydrofolianowej (DHFR) zawiera teraz 209 par zasad, po skróceniu od końca 5' o około 1 kb; a fragment Bglll około 550 par zasad z sekwencji poliA DHFR jest usunięty.
Klon do ekspresji łańcucha lekkiego kappa aOPGL-1 sekwencjonuje się w celu potwierdzenia, że koduje on ten sam peptyd, który został zidentyfikowany w hybrydomie AMG 6,5. Ostateczny wektor do ekspresji, aOPGL-1-kappa/pDSRa19, ma wielkość 5476 bp i zawiera 7 funkcjonalnych regionów pokazanych w tabeli 2.
T a b e l a 2
Charakterystyka aOPGL-1-kappa/pDSRo 19
Numer pary zasad plazmidu:
2 do 881 Sygnał terminacji transkrypcji/poliadenylacji z podjednostki a bydlęcego przysadkowego hormonu glikoproteinowego (a-FSH) (Goodwin i wsp., Nucleic Acids Res. 1983 11: 6873-82; nr dostępu Genebank X00004)
882 do 2027 Minigen mysiej reduktazy dihydrofolianowej (DHFR) zawierającej endogenny promotor DHFR, sekwencje kodujące cDNA oraz sygnały terminacji transkrypcji/poliadenylacji DHFR (Gasser i wsp., Proc. Natl. Acad. Sci. USA, 1982 79: 6522-6; Nunberg i WSP. Cell 1980 19: 355-64; Setzer i wsp., J. Biol. Chem. 1982 257: 5143-7; McGrogan i wsp., J. Biol. Chem. 1985 260: 2307-14)
2031 do 3947 Sekwencje pBR322 zawierające gen markera oporności na ampicylinę i początek replikacji plazmidu w E. coli (nr dostępu Genebank J01749)
3949 do 4292 Wczesny promotor, wzmacniacz i początek replikacji SV40 (Takebe i wsp., Mol Celi Biol., 1988 8: 466-72, nr dostępu Genebank J02400)
4299 do 4565 Element wzmacniacza translacyjnego z domeny LTR HTLV-1 (Seiki i wsp., Proc. Natl. Acad. Sci. USA, 1983 80: 3618-22, nr dostępu Genebank J02029)
4574 do 4730 Intron z 16S SV40, sygnały donor/akceptor składania 19S (Okayama i Berg, Mol. Cell. Biol., 1983 3: 280-9, nr dostępu Genebank J02400)
4750 do 5476 cDNA dla łańcucha lekkiego kappa aOPGL-1 pomiędzy miejscami Xbal i SalI
Kolista mapa plazmidowa wektora jest przedstawiona na fig. 5.
Klonowanie łańcucha ciężkiego aOPGL-1
Łańcuch ciężki IgG2 aOPGL-1 klonuje się z dwuniciowego cDNA hybrydomy AMG 6,4 wytworzonego przy użyciu zestawu do amplifikacji cDNA Clontech Marathon™ cDNA Amplification Kit (nr kat K1802-1). Amplifikacji cDNA łańcucha ciężkiego AMG 6,4 dokonuje się przy zastosowaniu techniki szybkiej amplifikacji końców 5' i 3' cDNA (RACE) przeprowadzonej z zastosowaniem starterów specyficznych dla regionu stałego łańcucha ciężkiego ludzkiej IgG2 z linii płciowej (pokazane poniżej) i starterów RACE oraz innych materiałów i metod dostarczonych w zestawie do amplifikacji cDNA Marathon™.
Starter 5' do RACE dla IgG2:
5' GGC ACG GTC ACC ACG CTG CTG AG -3o (SEKW NR ID: 9).
Starter 3' do RACE dla IgG2:
5' CCT CCA CCA AGG GCC CAT CGG TCT -3' (SEKW NR ID: 10).
PL 222 211 B1
Produkt 5' RACE o długości 600 bp i produkt 3' RACE o długości 1200 bp klonuje się w pCR2.1 (Invitrogen) i sekwencjonuje. Tę informację o sekwencji wykorzystuje się do zaprojektowania starterów specyficznych dla regionu stałego łańcucha ciężkiego łańcucha ciężkiego αOPGL-1 w celu sklonowania sekwencji pełnej długości. Starter 5' dla łańcucha ciężkiego (starter 5' dla IgG2 αOPGL-1) jest skierowany wobec nici sensownej i ma miejsce Hindlll i sekwencję największej zgodności Kozak przed naturalnym miejscem startu. Starter 3' dla łańcucha ciężkiego (starter 3' dla IgG2 αOPGL-1) jest starterem antysensownym, który zawiera miejsce Sal i kodon stop za ostatnim aminokwasem łańcucha ciężkiego sekwencji IgG2.
Starter 5' dla IgG2 αOPGL-1:
5' CAGAAGCTTGACCACC ATG GAG TTT GGG CTG AGC TGG CTT TTT CTT GTG GAG -3' (SEKW NR ID: 11)
Hindlll Kozak M E F G L S W L F L Y A (SEKW NR ID: 18)
Starter 3' dla IgG2 αOPGL-1:
5' GCA TGTCGAC TTA TCA TTT ACC CGG AGA GAG GGA GAG-3' (SEKW NR ID: 12)
Sali * * K G P S L S L (SEKW NR ID: 19)
Dwuniciowy cDNA opisany powyżej stosuje się do wytworzenia cDNA pełnej długości dla łańcucha ciężkiego poprzez amplifikację PGR ze starterami 5'- i 3'- dla IgG2 αOPGL-1. PGR daje fragment o długości 1433 bp kodujący 467 reszt aminokwasowych (włączając w to 19-aminokwasową sekwencję sygnałową IgG) białka łańcucha ciężkiego IgG2 αOPGL-1 (fig. 2, SEKW NR ID: 2). Po oczyszczeniu przy użyciu zestawu QIAquick PGR Purification kit (Qiagen nr kat. 28104), fragment używa się do konstruowania wektora do ekspresji dla łańcucha ciężkiego.
DNA kodujący fragment łańcucha ciężkiego IgG2 pełnej długości przecina się Hindlll i SaliI oczyszcza przy użyciu zestawu QIAquick Gel Extraction kit (Qiagen nr kat. 28704) i fragment ten klonuje się w pDSRα19. Otrzymany w rezultacie plazmid ekspresyjny jest nazwany αOPGL-1-IgG2/pDSRα19 (fig. 6). Wszystkie składniki wektora są identyczne jak w wektorze αOPGL-1kappa/pDSRα19, opisanym powyżej z tą różnicą, że cDNA dla łańcucha ciężkiego IgG2 αOPGL-1 zastępuje αOPGL-1 cDNA łańcucha lekkiego kappa pomiędzy miejscami Xbal i SalI. Klon do ekspresji łańcucha ciężkiego IgG2 αOPGL-1 sekwencjonuje się w celu potwierdzenia, że koduje ten poiipeptyd, który zidentyfikowano w hybrdomie AMG 6.4.
P r z y k ł a d 2
Ekspresja αOPGL-1 w komórkach CHO
Stabilną ekspresję przeciwciała αOPGL-1 uzyskuje się poprzez kotransfekcję plazmidów αOPGL-1-kappa/pDSRα19 i αOPGL-1-IgG2/pDSRα19 do z komórek jajnika chomika chińskiego z brakiem reduktazy dihydrofolianowej (DHFR-) (CHO AM-1/D, patent USA nr 6 210 924), a następnie izolację i testowanie poszczególnych klonów. Na 100 mm płytkę do hodowli tkankowej wysiewa się 1,5 x 10 komórek AM-1/D hodowanych w pożywce CHO d- (DMEM - wysoka glukoza, 10% płodowa surowica wołowa, 1% penicylina/strepto-mycyna/glutaminian, 1 x pirogronian Na, 1% niezbędne aminokwasy (NEAA))(Gibco®) i 1% dopełniacza ht (Gibco®)) dzień przed transfekcjami (dzień 0). W dniu pierwszym, 400 μl pożywki RPMI 1640 wolnej od surowicy (Gibco®) rozporcjowuje się do 12 x 75 mm poli® propylenowych probówek. Dwadzieścia cztery mikrolitry odczynnika TransIT®-LT1 (Mirus Corporation) dodaje się kroplami i mieszaninę pozostawia się do inkubacji w temperaturze pokojowej przez 10 minut. Całkowitą ilość 15 μg poddanego linearyzacji plazmidu DNA (7,5 μg αOPGL-1-kappa/pDSRα19 i 7,5 μg αOPGL-1-IgG2/pDSRα19, strawionych Pvul) dodaje się następnie kroplami do mieszaniny i mieszaninę inkubuje się w temperaturze pokojowej przez 10 minut.
Pożywkę CHO d- usuwa się następnie z komórek, które przemywa się 10 ml roztworu soli buforowanego fosforanem Dulbecco (Gibco®). Do komórek dodaje się następnie sześć mililitrów wolnej od surowicy pożywki MEM uzupełnionej HT, L-glu, NEAA i pirogronianem Na (Gibco®). Do płytek dodaje się kroplami kompleks DNA/LT1 i porusza się nimi do przodu i do tyłu w celu rozprowadzenia DNA równo nad komórkami. Po 6 godzinach w inkubatorze do hodowli tkankowej, pożywkę zastępuje się świeżą pożywką CHO d-. Czterdzieści osiem godzin później komórki dzieli się na dziesięć 100 mm płytek do hodowli w pożywce CHO select (DMEM-wysoka glukoza, 10% dializowana płodowa surowica wołowa (FBS), 1% penicylina/streptomycyna/glutaminian, 1% nie niezbędne aminokwasy, 1 x pirogronian Na (Gibco®). Pożywkę zmienia się dwa razy w tygodniu aż do pojawienia się.
Po 10-14 dniach, kolonie pobiera się przy użyciu 5 mm dysków do klonowania (Labcore®) nasączonych 1 x trypsyną-EDTA (Gibco®) i hoduje się w 24-studzienkowych płytkach do hodowli tkanko32
PL 222 211 B1 wych z pożywką CHO select. Kiedy komórki stają się konfluentne, dodaje się wolną od surowicy pożywkę (pożywka CHO select minus FBS), a następnie zbiera się ją 48 godzin później. Te kondycjonowane pożywki analizuje się pod kątem ekspresji przeciwciała poprzez analizę Western z końskim przeciwciałem anty-ludzki Fc IgG połączonym z peroksydazą z chrzanu (HRP) (Pierce, Rockford, IL) w celu wykrycia łańcucha ciężkiego aOPGL-1 i koziego przeciwciała anty-ludzki łańcuch kappa (Pierce, Rockford, IL), a następnie króliczego przeciwciała anty-kozia IgG(H+L) połączonego z HRP (Pierce, Rockford, IL) w celu wykrycia łańcucha lekkiego αOPGL-1. Klony z najwyższą ekspresją namnaża się i przechowuje w ciekłym azocie.
P r z y k ł a d 3
Wytwarzanie αOPGL
Przygotowanie i wytwarzanie linii komórkowej 125Q
Komórki CHO wytwarzające αOPGL-1 klonuje się poprzez dwie rundy ograniczającego rozcieńczenia w 96-studzienkowych płytkach w warunkach wolnej od surowicy. Klony selekcjonuje się w oparciu o charakterystykę wytwarzania i wzrostu w różnych naczyniach do zawieszania. EIA przeprowadza się w celu wybrania klonu, który wytwarza najwyższy poziom αOPGL-1. Charakterystykę wzrostu, włączając w to czasy podwojenia i gęstości mierzy się następnie poprzez hodowanie klonów w 100 ml, 250 ml, 500 ml, 1113 l obrotowych butelkach, jak również 3 l bioreaktorach Aplikon. Wybrano klon z najszybszym czasem podwajania, który osiąga największą gęstość w hodowli i nazwano go linią komórkową 125Q. Kiedy klon namnoży się osiągając dostateczną liczbę komórek do zamrożenia 360 ampułek przy 1 x 10 komórek/ml, komórki zawiesza się w wolnej od surowicy pożywce do zamrażania (90% VM-Soy Batch Medium (patrz tabela 3 dla szczegółów) uzupełnionej 10 ml/l nie niezbędnych aminokwasów i 10 ml/l L-glutaminy (Gibco/LTI/Invitrogen) oraz 10% dimetylsulfotlenku (J. T. Baker)) i zamraża. Ampułki przechowuje się w pomieszczeniu o ograniczonym dostępie i zanurza się je w ciekłym azocie w pojemnikach do ciekłego azotu.
W oparciu o wzrost i wytwarzanie w naczyniach obrotowych na małą skalę i bioreaktorach na dużą skalę, wybrano linię komórkową 125Q jako linię komórkową do wytwarzania αOPGL-1.
Hodowla komórkowa αOPGL-1 wytwarza się poprzez ekspresję w linii komórkowej 125Q, klonalnej linii komórek CHO, które wyrażają αOPGL-1 z plazmidów αOPGL-1-kappa/pDSRα19 i αOPGL-1-IgG2/pDSRα19. Proces hodowli komórkowej dla wytwarzania αOPGL-1 jest pokazany na fig. 19. W każdej rundzie produkcyjnej, komórki z fiolki linii komórkowej 125Q hoduje się wyjściowo w 50 ml VM-Soy Batch Medium (patrz tabela 3 dla szczegółów) uzupełnionej 10 ml/l nie niezbędnych aminokwasów i 10 ml/l Lglutaminy (Gibco/LTI/Invitrogen) (VM-Soy Supp) w 125 ml wytrząsarkach Erlenmeyera przy 100 obr.
na min. (rpm) przez 5 dni. Całą hodowlę używa się następnie do zaszczepienia VM-Soy Supp w 500 ml 5 butelkach z mieszaniem do 3 x 105 żywych komórek/ml (3E5 vc/ml) i hoduje się przy obrotach 70 rpm przez 3-4 dni. Całą hodowlę z 500 ml butelek obrotowych używa się następnie do zaszczepienia VMSoy Supp w 31 butelkach z mieszaniem to 3E5 vc/ml i hoduje się przy obrotach 70 rpm przez 3-4 dni.
Hodowlę z 3 butelek z mieszaniem dzieli się następnie na dwie 3 l butelki z mieszaniem przy 3E5 vc/ml w VM-Soy Supp bez czerwieni fenolowej i hoduje w tych samych warunkach. Te hodowle z butelek z mieszaniem używa się następnie do zaszczepienia czterech dodatkowych butelek z mieszaniem przy 3E5 vc/ml w VM-Soy Supp bez czerwieni fenolowej i hoduje w tych samych warunkach. Cztery litry hodowli z 3 1 butelek z mieszaniem używa się do zaszczepienia 10 l VM-Soy Supp bez czerwieni fenolowej w 20 l bioreaktorze i bioreaktor puszcza się w trybie dożywiania przez 7-10 dni. W trybie dożywiania dodatek odżywczy zawierający stężone składniki pożywki („dodatek odżywczy, jak przedstawiono poniżej w tabeli 3) dodaje się w celu utrzymania wzrostu komórkowego i żywotności hodowli. Całą hodowlę z 20 l bioreaktora używa się następnie do zaszczepienia 70 l VM-Soy Supp bez czerwieni fenolowej w 150 l bioreaktorze i bioreaktor puszcza się w trybie dożywiania przez 9-10 dni. Na zakończenie całą hodowlę ze 150 l bioreaktora używa się do zaszczepienia około 880 l VMSoy (bez dodatku lub czerwieni fenolowej) w 2000 l bioreaktorze, bioreaktor puszcza się w trybie dożywiania. Tempo dożywiania w trakcie trybu dożywiania ustala się tak, że poziom glukozy w hodowli jest utrzymywany na poziomie 0,6 g/l dla każdego bioreaktora. Gęstość komórek i stężenie glukozy mierzy się codziennie i odpowiednio dopasowuje się tempo dożywiania.
Produkcja w 2000 l bioreaktorze trwa przez co najmniej dwa tygodnie, w czasie których αOPGL-1 jest konstytutywnie wytwarzane przez komórki i wydzielane do pożywki hodowlanej. Reaktor produkcyjny jest kontrolowany poprzez ustalenie pH, temperatury i poziomu rozpuszczonego tlenu: pH wynosi 7,0 i jest kontrolowane przez gazowy dwutlenek węgla i dodawanie węglanu sodowego; rozpuszPL 222 211 B1 czony tlen wynosi 120 mm Hg O i jest kontrolowany przez przepływ gazów: powietrza, azotu i tlenu. Komórki utrzymuje się w 37°C w trakcie tego procesu. Wszystkie gazy przepuszcza się przez błony filtracyjne o wielkości porów 0,22 μm lub mniej.
T a b e l a 3
Składniki pożywki hodowlanej Składniki podstawowych pożywek i uzupełnień
Składnik Pożywka VMSoy Batch Medium (mg/l) Dodatek odżywczy (mg/l)
1 2 3
Składniki DMEM/F12
Sole nieorganiczne
CaCl2 (bezw.) 116,60 233,2
CuSO4 ·5H2O 0,0026 0,0052
Fe(NOa)3 · 9H2O 0,1000 0,2
FeSO4 ·7H2O 0,8340 1,668
KCl 311,80 623,6
MgCl2 (bezw.) 57,280 114,56
MgSO4 (bezw.) 97,680 195,36
NaCl 905,990 1811,98
NaH2PO4 · H2O 125,00 250
Na2HPO4 142,040 284,08
ZnSO4 ·7H2O 0,8640 1,728
Inne składniki
D-Glukoza 3151,00 12302
Na · hipoksantyna 5,40 10,8
Kwas linolenowy 0,090 0,18
Kwas liponowy 0,2060 0,412
Czerwień fenolowa 8,10 16,2
Putrescyna · 2HCl 0,1620 0,324
Pirogronian sodowy 110,00 220
Aminokwasy
1-Alanina 26,70 53,4
1-Arginina · HCl 295,00 590
1-Asparagina · H2O 45,00 90
1-Kwas asparginowy 39,90 79,8
1-Cysteina · HCl · H2O 35,120 70,24
1-Cystyna · 2HCl 62,580 125,16
1- Kwas glutaminowy 44,10 89,2
1-Glutamina 657,00 1314
Glicyna 52,50 105
1-Histydyna · HCl · H2O 62,950 125,9
1-Izoleucyna 108,940 217,88
PL 222 211 B1 cd tabeli 3
1 2 3
1-Leucyna 118,10 236,2
1-Lizyna · HCl 182,50 365
1-Metionina 34,480 68,96
1-Fenyloalanina 70,960 141,92
1-Prolina 57,50 115
1-Seryna 73,50 147
1-Treonina 106,90 213,8
1-Tryptofan 18,040 36,08
1-Tyrozyna · 2Na · 2H2O 111,580 223,16
1-Walina 105,70 211,4
Witaminy
Biotyna 0,0073 0,0146
D-Ca · Pantotenian 4,480 8,96
Chlorek choliny 17,960 35,92
Kwas foliowy 5,30 10,6
i-Inozytol 25,20 50,4
Niacynamid 4,040 8,08
Pirydoksal · HCl 4,00 8
Pirydoksyna · HCl 0,0620 0,124
Ryboflawina 0,4380 0,876
Tiamina · HCl 4,340 8, 68
Tymidyna 0,3635 0,727
Witamina B12 1,360 2,72
Dodatkowe składniki
Nucellin Zn (insulina rhu) 5,00 15
Kwas selenowy 0,0050 0,015
Etanolamina 0,0012 0,0037
Trijodotyronina 0,000040 0,00012
Hydrokortyzon 0,020 0,06
Cytrynian żelazowy 122,450 122,450
Pluronic F-68 1000,00 500
Hydrolizat sojowy 6000,00 6000,00
NaHCOa 3000,00 3000,00
NaCl 3500,00
Proces oczyszczania αOPGL-1 wyrażane w komórkach CHO jest wydzielane do pożywki zewnątrzkomórkowej. Można zastosować serię etapów w celu wytworzenia czystego materiału. Proces wykorzystuje indukcję ładunku hydrofobowego, wymianę kationową oraz chromatografię w oparciu o oddziaływania hydrofobowe wraz z etapem niskiego pH i filtrami wirusowymi. Procedury są opisane poniżej.
PL 222 211 B1
A. Chromatografia z indukcją ładunku hydrofobowego (HCIC od ang. Hydrophobic Charge Induction Chromatography)
Ten etap chromatografii usuwa większość białek i DNA gospodarza. Zagęszczoną kondycjonowaną pożywkę (CCM) filtruje się przez filtr Cuno 30SP, a następnie przez naładowany filtr w oparciu o celulozę Cuno VR07, a następnie nakłada za złoże MEF HyperCel.
Po załadowaniu kolumnę przepłukuje się buforem do równoważenia (20 mM Tris pH 7,2). Przeciwciało wymywa się ze złoża przy użyciu buforu o niskim pH (20 mM octan sodowy, pH 5,0). Przy wymywaniu z kolumny, produkt zbiera się w oparciu o absorbancję przy 280 nm wycieku z kolumny.
B. Inaktywacja wirusów
Pulę MEP miareczkuje się do pH 3,7 i trzyma przez około 60 minut w celu inaktywacji potencjalnie zakażającego retrovirusa. Po przeprowadzeniu tego etapu, pH doprowadza się do około 6,0.
C. Filtracja wirusowa
Pulę z doprowadzonym pH filtruje się przez filtr Millipore Viresolve NFR lub jego ekwiwalent. Przeciwciało przepływa przez filtr, podczas gdy potencjalnie zakażające wirusy 50 nm są zatrzymywane.
D. Chromatografia kationowymienna (CEX od ang. Cation Exchange Chromatography)
Przeciwciało oczyszcza się dalej poprzez chromatografię kationowymienną stosując SP Sepharose HP (Amersham Pharmacia) lub jego ekwiwalent.
Etap chromatografii kationowymiennej usuwa z komórek CHO dodatkowe białka, DNA, białka o niskiej masie cząsteczkowej i zagregowane postaci αOPGL-1. Przefiltrowaną pod kątem wirusa pulę nakłada się na złoże kationowymienne.
Po nałożeniu kolumnę przemywa się buforem do równoważenia (20 mM NaMES pH 6,2). Przeciwciało wymywa się następnie liniowym gradientem wzrastającej soli (20 mM NaMES pH 6,2, 0 M NaCl do 20 mM NaMES pH 6,2, 0,3 M NaCl.
Przy wymywaniu z kolumny, produkt zbiera się w oparciu o absorbancję przy 280 nm wycieku z kolumny.
E. Chromatografia w oparciu o oddziaływania hydrofobowe (HIC, od ang. Hydrophobic Interaction Chromatography)
Przeciwciało oczyszcza się dalej poprzez chromatografię w oparciu o oddziaływania hydrofobowe stosując Phenyl Toyopearl 6508 (Tosoh Biosep) lub jego ekwiwalent.
Etap chromatografii w oparciu o oddziaływania hydrofobowe stosuje się jako etap „polerowania i usuwa on z komórek CHO dodatkowe białka, DNA, białka o niskiej masie cząsteczkowej i zagregowane postaci αOPGL-1.
Pulę po wymianie kationowej doprowadza się przed nałożeniem na kolumnę do konduktywności >105 mS/cm w 15-25°C poprzez dodanie siarczanu amonu.
Po nałożeniu, kolumnę przemywa się buforem do równoważenia (1 M fosforan potasowy pH 8).
Przeciwciało wymywa się następnie liniowym gradientem zmniejszającego się stężenia soli (1 M fosforan potasowy, 0 mM Tris pH 8 do 0 M fosforanu potasowego, 20 mM Tris pH 8).
Przy wymywaniu z kolumny, produkt zbiera się w oparciu o absorbancję przy 280 nm wycieku z kolumny.
F. Zatężanie i diafiltracja
Pulę z kolumny HIC zatęża się i poddaje diafiltracji w buforze do kompozycji poprzez styczne przepływowe ultrawirowanie przy użyciu błon 50 kD NMWL (Millipore Biomax 50). Bufor do kompozycji zawiera 10 mM octan, 5% sorbitol, pH 5,2, a αOPGL-1 jest w stężeniu 30 mg/ml.
Ostateczne filtrowanie i przechowywanie
Ostateczny duży preparat przepuszcza się przez filtr PVDF 0,22 □m, dzieli na porcje i przechowuje w około -30 C w zabezpieczonej zamrażarce.
P r z y k ł a d 4
Swoistość wiązania się αOPGL-1
Przeciwciała, wytwarzane w komórkach CHO, które transfekuje się dwoma wektorami ekspresyjnymi jak opisano w Przykładach 112 można użyć w następujących przykładach: 4, 5 i 6.
Ludzki OPG wiąże się i neutralizuje OPGL u szczurów, myszy i makaków jawajskich, jak również u ludzi. αOPGL-1 wiąże ludzki OPGL z wysoką wydajnością, ale nie wiąże się znacząco z mysim OPGL (tabela 4).
PL 222 211 B1
T a b e l a 4
Powinowactwo αOPGL-1 do wyrażanego na powierzchni komórek OPGL u człowieka, makaka jawajskiego lub sekwencji mysiej
Gatunki, z których pochodzi OPGL αOPGL-1 ED50 (ng/ml)
Człowiek 16
Makak jawajski 19
Mysz Brak swoistego wiązania
OPGL z tych gatunków jest wyrażany w komórkach CHO jako pełnej długości białko związane z błoną. Wiązanie αOPGL-1 do OPGL wyrażanego na powierzchni komórek testuje się poprzez analizę FACS komórek inkubowanych z αOPGL-1 i wyznakowanym FITC przeciwciałem drugorzędowym wobec ludzkiego IgG2. αOPGL-1 wiąże się z OPGL ludzkim i makaka jawajskiego, ale brak jest swoistego wiązania z OPGL mysim.
Dodatkowo, doniesiono, że ludzki OPG wykazuje słabe wiązanie ze spokrewnionym z czynnikiem wzrostu nowotworu indukującym apoptozę ligandem (TRAIL od ang. tumor necrosis factorrelated apoptosis-nducing ligand) (Truneh i wsp., 2000), spokrewnionym przedstawicielem rodziny TNF, który wykazuje homologię sekwencji DNA i aminokwasowej z OPGL (Lacey i wsp., 1 998). Jednakże, OPG nie wiąże się w sposób wykrywalny z innymi białkami spokrewnionymi z TNF, takimi jak ΤΝΒα, ΤΝΒβ lub ligand CD40.
αOPGL-1 wiąże się swoiście z OPGL na płytkach EIA (fig. 7). Zrekombinowanym rozpuszczalnym OPGL (2 μg/ml) powleka się 95-studzienkowe płytki EIA w temperaturze pokojowej przez 16 do 24 godzin. Po blokowaniu 1% BSA w PBS, do studzienek dodaje się różne stężenia αOPGL-1 (około 2 ng/ml do 1000 ng/ml) rozcieńczone w 1% BSA/PBS i płytki inkubuje przez około 2 godziny w temperaturze pokojowej. Związane przeciwciało wykrywa się przy użyciu koziego (Fab')-HRP anty-ludzka IgG przy użyciu koktajlu substratu TMB-H202 (tetrametylobenzydyna i nadtlenek azotu). Absorbancję odczytuje się przy 450 nm i 650 nm.
αOPGL-1 wiąże się swoiście z OPGL wyrażanym na powierzchni transfekowanych komórek (fig. 8). αOPGL-1 (100 ng/ml) rozcieńczony w buforze FACS (PBS, 0,1% BSA, 0,01% azydek sodu) inkubuje się wstępnie z różnymi stężeniami OPGL, TNFα, TNFb, TRAIL lub ligandu CD40 (około 0,1 ng/ml do 1000 ng/ml), a następnie dodaje się do około 200000 komórek CHO REN 218-9, które są komórkami CHO stabilnie wyrażającymi związany z błoną OPGL na powierzchni komórki. Po 1 godzinie w 2-8°C, nie związane przeciwciało usuwa się poprzez wirowanie i przemywanie. Komórki inkubuje się następnie przez 30 minut w 2-8 C z wyznakowanym FITC kozim F(ab')2 anty-ludzka IgG (swoistym wobec fragmentu Fcy). Po odwirowaniu i przemyciu, fluorescencję na powierzchni komórek mierzy się przy użyciu cytometrii przepływowej. Fig. 8 pokazuje, że wiązanie się αOPGL-1 do komórek CHO REN 218-9 jest swoiste i jest zmniejszane we współzawodnictwie poprzez dodanie rozpuszczalnego OPGL, ale nie przez dodanie TNFα, TNFβ, TRAIL lub liganda CD40.
W doświadczeniach ze współzawodnictwem, wiązanie się αOPGL-1 do OPGL na płytkach EIA jest hamowane poprzez dodanie egzogennego OPGL (fig. 9), ale nie przez dodanie TNFα, TNFβ, TRAIL lub liganda CD40 (fig. 10). Procedurę tę przeprowadza się zasadniczo w ten sam sposób jak wyżej, dla wiązania się αOPGL-1 do OPGL na płytkach EIA, z tą różnicą, że stałe stężenie αOPGL-1 (100 ng/mL) inkubuje się wstępnie z różnymi stężeniami rozpuszczalnego OPGL lub innych ligandów (około 1 ng/ml do 1000 ng/ml dla każdego) zanim jest dodawane do płytek powleczonych OPGL.
P r z y k ł a d 5
Aktywność neutralizująca αOPGL-1
Hamowanie tworzenia osteoklastów RAW 264.7 (Nr ATCC TIB- 71, Manassas, VA) to mysia lina komórkowa makrofagów, która pochodziła z nowotworu zaindukowanego mysim wirusem białaczki Abelsona. Komórki RAW 264.7 będą różnicować się do komórek osteoklasto-podobnych w obecności OPGL. Podstawowy test wytwarzania osteoklastów w hodowli z komórek RAW w obecności OPGL został opisany szczegółowo w Simonet i wsp. (1997) Cell 89 str. 309 oraz Lacey i wsp. (1998) Cell 93 str. 165, które są tu włączone jako odniesienie w dowolnym celu.
Komórki RAW stymuluje się ligandem w celu zróżnicowania na komórki osteoklasto-podobne i różnicowanie można mierzyć poprzez aktywność TRAP, właściwość osteoklastów. A zatem, można mierzyć wpływ αOPGL-1 na osteoklastogenezę.
PL 222 211 B1
Komórki RAW inkubuje się 4 dni w obecności stałej ilości OPGL (40 ng/ml) i różnych ilości αOPGL-1 (6,3 ng/ml do 200 ng/ml) w pożywce do hodowli komórkowej (DMEM, 10% FBS, 0,292 mg/ml 1-Glut, 100 jednostki/ml penicyliny G, 100 μg/ml siarczanu streptomycyny). Na koniec 4 dnia, komórki barwi się pod kątem aktywności kwaśnej fosfatazy opornej na winian (TRAP, od ang. tartrateresistant acid phosphatase) poprzez permeabilizację i zakwaszenie, a następnie traktowanie paranitrofenylofosforanem przez 5 minut. Pokrótce, pożywkę odsysa się z komórek, do każdej studzienki dodaje 100 ul buforu cytrynianowego (410 ml 0,1 M kwasu cytrynowego, 590 ml 0,1 M cytrynianu, sól trójsodową, 1 ml tritonu X-100) i płytki inkubuje się od 3 do 5 minut w temperaturze pokojowej. Następnie, dodaje się sto mikrolitrów roztworu PNPP (157,8 mg odczynnika dla kwaśnej fosfatazy (Sigma 104-100), 7,2 ml roztworu winianu (Sigma nr kat 387-3) i 22,8 ml buforu cytrynianowego), płytki inkubuje się przez 3 do 5 minut w temperaturze pokojowej. Reakcję kończy się poprzez dodanie 50 μl roztworu 0,5 M NaOH.
TRAP będzie przekształcał para-nitrofenylofosforan w para-nitrofenol, co można ocenić ilościowo poprzez pomiar gęstości optycznej przy 405 nm. Aktywność TRAP, która jest zastępczym markerem rozwoju osteoklastów koreluje zatem z gęstością optyczną przy 405 nm. Wykres gęstości optycznej versus stężenie αOPGL-1 jest pokazany na fig. 11 i pokazuje, że αOPGL-1 hamuje tworzenie się osteoklastów w tym teście.
Hamowanie wiązania się OPGL z jego receptorem
Siła αOPGL-1 jest pokazana poprzez jego zdolność do blokowania wiązania się liganda OPG ze swoim pokrewnym receptorem, receptorem różnicowania i aktywacji osteoklastów (ODAR od ang. osteoclast differentiation and activating receptor, znany również jako RANK). Test ten wykorzystuje jednorodny badany w czasie rezonans fluorescencyjny (HTRF od ang. homogeneous time resolved fluorescent resonance) w celu wykrywania wiązania się αOPGL-1 z połączonym z europem ligandem osteoprotegeryny (Eu-OPGL). Jeżeli αOPGL-1 hamuje wiązanie się Eu-OPGL z ODAR, wychodząca fluorescencja będzie się zmniejszać, a ilość obecnego αOPGL-1 będzie odwrotnie proporcjonalna do ilości fluorescencji.
OPGL znakuje się europem, który emituje światło 620 nm, kiedy jest wzbudzany światłem 337 nm. ODAR łączy się z FLAG i z Fc i fuzję białkową Fc-ODAR-FLAG znakuje się przeciwciałem antyFLAG połączonym z alofikocyaniną (APC), fluoroforem, który emituje światło 665 nm, kiedy jest wzbudzany światłem 620 nm. A zatem, kiedy ligand OPG wyznakowany Eu wiąże się z kompleksem FcODAR-FLAG/anty-FLAG-APC, trzeciorzędowy kompleks będzie emitować światło 665 nm po wzbudzeniu światłem 337 nm.
Eu-OPGL w stężeniu 0,05 μg/ml inkubuje się wstępnie z różnymi stężeniami (0,1 to 150 ng/ml) αOPGL-1 w buforze do testu (50 mM Tris pH 8, 100 mM NaCl, 0,05% NaNa, 0,1% BSA i 0,05% Tween 20) w temperaturze pokojowej przez około jedną godzinę (mieszanina do wstępnej inkubacji). Mieszaninę Fc-ODAR-FLAG (1 μg/ml) i anty-FLAG-APC (2,5 μg/ml) również przygotowuje się buforze do testów i inkubuje w temperaturze pokojowej przez jedną godzinę (mieszanina fluorochromowa). Równe objętości mieszaniny do wstępnej inkubacji i mieszaniny fluorochromowej łączy się następnie inkubuje w temperaturze pokojowej przez 3 godziny. Fluorescencję mierzy się poprzez odczytywanie płytek na analizatorze do mikropłytek Packard Discovery HTRF microplate analyzer stosując długość fali wzbudzania 337 nm i długość fali emisji 665 nm.
Kiedy αOPGL-1 inkubuje się wstępnie z ligandem Eu-OPG, a następnie miesza z Fc-ODARFLAG/anty-FLAG-APC, intensywność fluorescencji zmniejsza się przy 665 nm w sposób zależny od dawki jak pokazano na fig. 12, co pokazuje, że αOPGL162 może skutecznie hamować wiązanie się OPGL do ODAR.
P r z y k ł a d 6
Farmakokinetyka u makaków jawajskich
Sześć samców i sześć samic makaka jawajskiego, nie starszych niż 4,5-letnie i ważących od do 4 kg przypisuje się do 4 grup dawkowania. Grupa 1 składa się z 3 samców i 3 samic. Grupy 2, 3 i 4 składają się, każda, z 1 samca i 1 samicy. Zwierzętom w grupie 1 podaje się SC pojedynczą dawkę 1 mg/kg αOPGL-1, podczas gdy zwierzętom w grupach 2, 3 i 4 podaje się IV pojedyncze dawki 0,1, 1,0 lub 10,0 mg/kg αOPGL- 1, odpowiednio.
Zwierzętom podaje się dawki αOPGL-1 wyrażanego z transfekowanych komórek jajnika chomika chińskiego (CHO). Próbki surowicy pobiera się w celu ustalenia poziomów αOPGL-1, analizy przeciwciała oraz analizy markera rozkładu kości, N-telopeptydu w surowicy (N-Tx w surowicy), alkalicznej
PL 222 211 B1 fosfatazy (ALP) i wapnia w surowicy (Ca w surowicy). Zbiera się również mocz do analizy N-telopeptydu (N-Tx w moczu) i kreatyniny.
Profile czasowe stężenia w surowicy po podaniu IV charakteryzują się dystrybucją trójfazową (fig. 13). Wyjściowo, występuje szybka faza dystrybucji, po niej znacząco wolniejsza faza plateau, która wydaje się być zależna od stężenia. Trzecia obserwowana faza to faza szybkiej eliminacji.
Bezprzedziałową analizę profili czasowych stężenia w pełnej surowicy przy użyciu WinNonlin Professional (vl. 5) i analizę wykładniczą danych do 14 dni po podaniu testowanego artykułu i powyżej 10000 ng/ml przy użyciu SAAM II (vl. 1.2) stosuje się w celu zbadania farmakokinetyki αOPGL-1 u małp. Wyjściowa objętość dystrybucji dla wszystkich dawek IV wynosi średnio 28,9 ml/kg, podobnie do objętości osocza. Objętość ustabilizowana (Vss od ang. steady state volume) dystrybucji wynosi średnio 39 ml/kg dla wszystkich IV dawek. Analiza wykładnicza wskazuje, że αOPGL-1 ma średni okres półtrwania dystrybucji (t1/2o) 6,02 godzin, wydłużoną fazę drugą z okresem półtrwania (tw), który zwiększa się wraz z dawką z 86,9 godzin przy dawce 0,1 mg/kg do maksimum 444 godzin przy dawce 10,0 mg/kg. Okres półtrwania ostatecznej eliminacji (t/2z) szacowany bezprzedziałowo wynosi średnio 31 godzin dla wszystkich grup dawek IV. Stwierdzono, że klirens (CL od ang. clearance, CL/F) αOPGL-1 jest nieliniowy, gdzie zwierzęta otrzymujące dawki IV 10 mg/kg mają średni klirens (0,120 ml/godz./kg) 3,3-razy niższy niż otrzymujące 0,1 mg/kg (0,401 ml/godz./kg).
Po podaniu podskórnie, absorpcja jest wolna, ze średnimi stężeniami w piku (Cmax) 11600 ng/ml w 132 godz. Istnieje duże zróżnicowanie w zakresie ekspozycji po podawaniu S. C., ze średnim kliransem wynoszącym 0,387 ± 0,281 ml/godz./kg i średnim czasem przebywania 202 ± 80,1 godzin. Średnia biodostępność wynosi 89%.
Podsumowanie powyższych danych znajduje się w tabeli 5.
T a b e l a 5
Średnie ( SD) bezprzedziałowe parametry farmakokinetyczne u makaków jawajskich po podaniu pojedynczej dawki αOPGL-1 IV i SC
Szacunki bezprzedziałowych parametrów farmakokinetycznych
1,0 mg/kg 0,1 mg/kg 1,0 mg/kg 10 mg/kg
Parametr Jednostka SC (n = 6) IV (n = 2) IV (n = 2) IV (n = 2)
Średnia SD Średnia Średnia Średnia
T max godz. 132 60,2 0 0 0
Cmax ng/ml 11600 3410 4330 38200 326000
T-|/2z godz. 34,9 11,1 30,7 31,4 NDb
AUC(o-a) μga godz./ml 3520 1750 253 3950 99900
CL, CL/F ml/godz./kg 0,387 0,281 0,401 0,256 0,120
MRT godz. 202 80,1 84,8 124 519
Vss ml/kg N/Ac N/A 33,7 31,7 55,9
a wartości są podane do 3 znaczących cyfr b nie ustalone, próbki PK kończą się w czasie fazy plateau (□ ), a zatem faza końcowa nie jest obserwowana c = nie dotyczy αOPGL-1 powoduje szybkie zmniejszenie poziomów N-Tx w surowicy w ciągu 24 godzin po podaniu dawki (fig. 14). Obserwuje się, że maksymalny efekt następuje średnio w czasie miedzy 12 godzinami a 7 dniami po podaniu dawki w postaci dawek IV rosnących od 0,1 do 10 mg/kg i między 12 godzinami a 11 dniami u zwierząt otrzymujących dawkę SC wynoszącą 1,0 mg/kg. Maksymalny efekt zwiększa się wraz z dawką od około 80 do 91% w zakresie dawek od 0,1 do 1 mg/kg. Jednakże, przy wyższych dawkach nie obserwuje się dalszej supresji, z maksymalnym hamowaniem wynoszącym 91%. Średnie poziomy N-Tx w surowicy wracają do poziomu podstawowego przed 28 dniem po podaniu 0,1 mg/kg IV i przed 70 dniem po podaniu 1 mg/kg SC. N-Tx w moczu wykazuje podobne tendencje jak N-Tx w surowicy, z tą różnicą, że wszystkie grupy wracają do poziomu podstawowego przed 105 dniem badania (fig. 15).
Zmniejszenie poziomu Ca w surowicy zwiększa się wraz z dawką do średniego nadiru wynoszącego 31,6% poniżej poziomu podstawowego średnio po siedmiu dniach po podaniu IV 10,0 mg/kg.
PL 222 211 B1
Wszystkie inne grupy dawkowania miały średnie zmniejszenie poziomu Ca w surowicy mniejsze niż 26,4% w stosunku do swoich średnich poziomów podstawowych. Przed dniem 17 wszystkie poziomy Ca w surowicy u traktowanych zwierząt powracają do swoich średnich poziomów podstawowych w obrębie 10% (fig. 20).
Ponieważ resorpcja i tworzenie się kości są ze sobą ściśle połączone, obserwuje się również zmiany markerów tworzenia się kości (ALP) ze znacznie mniejszym spadkiem poziomów ALP i bardziej przedłużonym obniżeniem niż dla markera tworzenia, N-Tx (fig. 21). Obserwacja zmniejszenia się poziomów markerów resorpcji kości przed markerami tworzenia się kości (ALP) po podaniu dawki αOPGL-1 potwierdza, że αOPGL-1 jest czynnikiem przeciw resorpcji kości.
U większości zwierząt (9 z 12) pojawiają się przeciwciała wobec αOPGL-1. Występowanie przeciwciał wobec αOPGL-1 nie jest zależne ani od dawki, ani drogi. Nie jest możliwe badanie efektu przeciwciał wobec αOPGL-1 na farmakokinetykę αOPGL-1 powyżej 0,1 mg/kg, kiedy w grupie bez podanej dawki są zwierzęta zarówno dodatnie względem przeciwciał, jak i ujemne. Przy 0,1 mg/kg IV, większość αOPGL-1 zanika przed pojawieniem się przeciwciała, a zatem wpływ rozkładu αOPGL-1 nie jest obserwowany (fig. 16).
PL 222 211 B1
Lista sekwencji <I1O> Boyle, William J Martin, Francis H Jose, Corvalan R Davis, C. Geoffrey <120> Przeciwciała przeciwko OPGL <130> 06843.0049-00000 <150> 60/301,172 <151> 2001-06-26 <170> Patentln wersja 3,1 <210> 1 <211> 1426 <212> DNA <213> Mus musculus <400> 1
aagcttgacc accatggagt ttgggctgag ctggcttttt cttgtggcta ttttaaaagg 60
tgtccagtgt gaggtgcagc tgttggagtc tgggggaggc ttggtacagc ctggggggtc 120
cctgagactc tcctgtgcag cctctggatt cacctttagc agctatgcca tgagctgggt 180
ccgccaggct ccagggaagg ggetggagtg ggtctcaggt attactggga gtggtggtag 240
tacatactac gcagactccg tgaagggccg gttcaccatc tccagagaca atfcccaagaa 300
cacgctgtat ctgcaaatga acagcctgag agccgaggac acggccgtat attactgtgc 360
gaaagatcca gggactacgg tgattatgag ttggttcgac ccctggggcc agggaaccct 420
ggtcaccgtc tcctcagcct ccaccaaggg cccatcggtc ttccccctgg cgccctgctc 480
caggagcacc tccgagagca cagcggccct gggctgcctg gtcaaggact acttccccga 540
accggtgaeg gtgtcgtgga actcaggcgc tctgaccagc ggcgtgcaea ccttcccagc 600
tgtcctacag tcctcaggac tctactccct cagcagcgtg gtgaccgtgc cctccagcaa 660
cttcggcacc cagacctaea cctgcaacgt agatcacaag cccagcaaca ccaaggtgga 720
caagacagtt gagcgcaaat gttgtgtcga gtgcccaccg tgcccagcac cacctgtggc 780
aggaccgtca gtcttcctct tccccccaaa acccaaggac accctcatga tctcccggac 840
ccctgaggtc acgtgcgtgg tggtggacgt gagccacgaa gaccccgagg tccagttcaa 900
ctggtacgtg gacggcgtgg aggtgcataa tgccaagaca aagccacggg aggagcagtt 960
caacagcacg ttccgtgtgg tcagcgtcct caccgttgtg caccaggact ggctgaacgg 1020
caaggagtac aagtgcaagg tctccaacaa aggcctccca gcccccafccg agaaaaccat 1080
ctccaaaacc aaagggcagc cccgagaacc acaggtgtac accctgcccc catcccggga 1140
PL 222 211 B1 ggagatgacc aagaaccagg tcagcctgac ctgcctggtc aaaggcttct accccagcga 1200 catcgccgtg gagtgggaga gcaatgggca gccggagaac aactacaaga ccacacctcc 1260 catgctggac tccgacggct ccttcttcct ctacagcaag ctcaccgtgg acaagagcag 1320 gtggcagcag gggaacgtct tctcatgctc cgtgatgcat gaggctctgc acaaccacta 1380 cacgcagaag agcctctccc tgtctccggg taaatgataa gtcgac 1426 <210> 2 <211> 467 <212> PRT
<213 1> Mus musculus
<400> 2
Met Glu Phe Gly Leu Ser Trp Leu Phe Leu Val Ala Ile Leu Lys Gly
1 5 10 15
Val Gin Cys Glu Val Gin Leu Leu Glu Ser Gly Gly Gly Leu Val Gin
20 25 30
Pro Gly Gly Ser Leu Arg Leu Ser Cys Ala Ala Ser Gly Phe Thr Phe
35 40 45
Ber Ser Tyr Ala Met Ser Trp Val Arg Gin Ala Pro Gly Lys Gly Leu
50 55 60
Glu Trp Val Ser Gly Ile Thr Gly Ser Gly Gly Ser Thr Tyr Tyr Ala
65 70 75 80
Asp Ser Val Lys Gly Arg Phe Thr Ile Ser Arg Asp Asn Ser Lys Asn
85 90 95
Thr Leu Tyr Leu Gin Met Asn Ser Leu Arg Ala Glu Asp Thr Ala Val
100 105 110
Tyr Tyr Cys Ala Lys Asp Pro Gly Thr Thr Val Ile Met Ser Trp Phe
115 120 125
Asp Pro Trp Gly Gin Gly Thr Leu Val Thr Val Ser Ser Ala Ser Thr
130 135 140
Lys Gly Pro Ser Val Phe Pro Leu Ala Pro Cys Ser Arg Ser Thr Ser
145 150 155 160
Glu Ser Thr Ala Ala Leu Gly Cys Leu Val Lys Asp Tyr Phe Pro Glu
165 170 175
Pro Val Thr Val Ser Trp Asn Ser Gly Ala Leu Thr Ser Gly Val His
PL 222 211 B1
PL 222 211 B1
435 440 445
His Glu Ala Leu His Asn His Tyr Thr Gin Lys Ser Leu Ser Leu Ser 450 455 460
Pro Gly Lys 465 <210> 3
<211> 728 <212> DWA <213> Mus musculus
<40Q> 3 tctagaccac catggaaacc ccagcgcagc ttctcttcct cctgctactc tggctcccag 60
ataccaccgg agaaattgtg ttgacgcagt ctccaggcac cctgtctttg tctccagggg 120
aaagagccac cctctcctgt agggccagtc agagtgttcg cggcaggtac ttagcctggt 180
accagcagaa acctggccag gctcccaggc tcctcatcta tggtgcaccc agcagggcca 240
ctggcatccc agacaggttc agtggeagtg ggtctgggac agacttcact ctcaccatca 300
gcagactgga gcctgaagat tttgcagtgt tttactgtca gcagtatggt agttcaccte 360
ggacgttcgg ccaagggacc aaggtggaaa tcaaacgaac tgtggctgca ccatctgtct 420
tcatcttccc gccatctgat gagcagttga aatctggaac tgcctctgtt gtgtgcctgc 480
tgaataactt ctatcccaga gaggccaaag tacagtggaa ggtggataac gccctccaat 54 0
cgggtaactc ccaggagagt gtcacagagc aggacagcaa ggacagcacc tacagcctca 600
gcagcaccct gacgctgagc aaagcagact acgagaaaca caaagtctac gcctgcgaag S60
tcacccatca gggcctgagc tcgcccgtca caaagagctt caacagggga gagtgttgat 720
asgtcgac 72 8 <210> 4 <211> 235 <212> PRT
<213> Mus musculus
<400> 4
Met 1 Glu Thr Pro Al a 5 Gin Leu Len Phe Leu 10 Leu Leu Leu Trp Leu 15 Pro
Asp Thr Thr Gly 20 Glu Ile Val Leu Thr 25 Gin Ser Pro Gly Thr 30 Leu Ser
Leu Ser Pro 35 Gly Glu Arg Ala Thr 40 Leu Ser Cys Arg Ala 45 Ser Gin Ser
Val Arg Gly Arg Tyr Leu Ala Trp Tyr Gin Gin Lys Pro Gly Gin Ala
PL 222 211 B1
PL 222 211 B1
< 210 > 11 <211> 51 <212> DNA <213> Sekwencja sztuczna <220>
<223> starter 5’ anty-OPGL·-1 IgG 2
PL 222 211 B1 <400> 11 cagaagcttg accaccatgg agtttgggct gagctggctt tttcttgtgg c 51 <210> 12 <211> 37 <212> DNA <213 > Sekwencja sztuczna <220>
<223> starter 3' ajity-OPGL-1 IgG2 <400> 12 gcatgtcgac ttatcattta cccggagaca gggagag 37 <21Q> 13 <211> 122 <212> PRT <213> Mus musculus <400> 13
Glu 1 Val Gin Leu Leu 5 Glu Ser Gly Gly Gly 10 Leu Yal Gin Pro Gly 15 Gly
Ser Leu Arg Leu Ser Cys Ala Ala Ser Gly Phe Thr Phe Ser Ser Tyr
20 25 30
Ala Met Ser Trp Val Arg Gin Ala Pro Gly Lys Gly Leu Glu Trp Val
3S 40 45
Ser Gly Ile Thr Gly Ser Gly Gly Ser Thr Tyr Tyr Ala Asp Ser Val
50 55 60
Lys Gly Arg Phe Thr Ile Ser Arg Asp Asn Ser Lys Asn Thr Leu Tyr
65 70 75 80
Leu Gin Met Asn Ser Leu Arg Ala Glu Asp Thr Ala Yal Tyr Tyr Cys
85 90 95
Ala Lys Asp Pro Gly Thr Thr Val ile Met Ser Trp Phe Asp Pro Trp
100 105 110
Gly Gin Gly Thr Leu Val Thr Val Ser Ser
115 120
<210> 14
<211 > 108
<212> PRT
<213> Mus musculus
<400> 14
Glu Ile Yal Leu Thr Gin Ser Pro Gly Thr Leu Ser Leu Ser Pro Gly
1 5 10 15
PL 222 211 B1
Glu Arg Ala Thr Leu Ser Cys Arg Ala Ser Gin Ser Val Arg Gly Arg 20 25 30
Tyr Leu Ala Trp Tyr Gltl Gin Lys Pro Gly Gin Ala Pro Arg Leu Leu 35 40 45
Ile Tyr Gly Ala Ser Ser Arg Ala Thr Gly Ile Pro Asp Arg Phe Ser 50 55 60
Gly Ser Gly Ser Gly Thr Asp Phe Thr Leu Thr Ile Ser Arg Leu Glu 65 70 75 80
Pro Glu Asp Phe Ala Val Phe Tyr Cys Gin Gin Tyr Gly Ser Ser Pro Θ5 90 95
Arg Thr Phe Gly Gin Gly Thr Lys Val Glu Ile Lys 100 105
<210> <211> <212> <213> 15 24 DNA Sekwencja sztuczna
<220>
<223> starter wybrany losowo
<220>
<221> cecha dowolna
<222> (18)..(23)
<223> H jest A, C, G, lub T
<400> 15 ggccggatag gcetcacnnn nnnt <21G> 1S <211> 5 <212> PRT <213> Sekwencja sztuczna <220>
<223> translacja części startera 5' anty-OPGL-1 kappa <400> 16
Met Glu Thr Pro Ala
<210> 17
<211> 6
<212> PRT
<213> Sekwencja sztuczna
<220>
PL 222 211 B1 <223> translacja części startera 3' anty--OPGL-1 kappa <400> 17
Cys Glu Gly Arg Asn Phe
1 5
<210> <211> <212> <213> 18 12 PRT Sekwencja sztuczna
<220> <223> translacja części startera 5' anty-OPGL-1 lgG2
<400> 18
Met Glu Phe Gly Leu Ser Trp Leu Phe Leu Val Ala
1 5 10
<210> <211> <212> <213 > 19 7 PRT Sekwencja sztuczna
< 22 0 > <223> translacja części startera 3' anty-OPGL-1 IgG2
<400> 19
Lys Gly Pro Ser Leu Ser Leu 1 5
<210> <211> <213> 20 10 PRT Sekwencja sztuczna
<220> <223> peptyd antagonisty LHRH
<220> <221> <222> <223 > cecha dowolna (1) .. (1) Xaa jest Ac-D-Hal, przy czym Hal jest grupą 3-(2
naftyło)alaninlową
<220> <221> <222> <223> cecha dowolna (2) . . (2) Xaa jest (4’-chlorofenyło)alaniną
<22O> <221> <222> cecha dowolna (3) , , (3)
<223> Xaa jest D-Pal, przy czym Pal jest grupą 3-(3·pirydylo)alaninilową <220>
PL 222 211 B1 <221> cecha_dowolna <222> (5) . . (5) <223> Xaa jest N-metylotyrozyną <220>
<221> cecha_dowolna <222> (6)..(6) <223> Xaa jest L-asparaginą <220>
<221> cecha_dowolna <222> (8)..(8) <223> Xaa jest grupą N-epsilon-2-propylo-lizynylową <220>
<221> cecha_dowolna <222> (10)..(10) <223> Xaa jest D-alanino-NH2 <400> 20

Claims (64)

1. Przeciwciało zawierające łańcuch ciężki i łańcuch lekki, którego:
(a) łańcuch ciężki zawiera pierwszy region zmienny zawierający trzy CDR z SEKW NR ID: 13 oraz (b) łańcuch lekki zawiera drugi region zmienny zawierający trzy CDR z SEKW NR ID: 14, przy czym przeciwciało wiąże się z ligandem ludzkiej osteoprotegeryny (OPGL) i hamuje wiązanie OPGL z receptorem różnicowania i aktywacji osteoklastów (ODAR).
2. Przeciwciało według zastrz. 1, znamienne tym, że pierwszy region zmienny jest co najmniej w 90% identyczny z sekwencją aminokwasową przedstawioną w SEKW NR ID: 13, a drugi region zmienny jest co najmniej w 90% identyczny z sekwencją aminokwasową przedstawioną w SEKW NR ID: 14.
3. Przeciwciało według zastrz. 1, znamienne tym, że pierwszy region zmienny jest co najmniej w 95% identyczny z sekwencją aminokwasową przedstawioną w SEKW NR ID: 13, a drugi region zmienny jest co najmniej w 95% identyczny z sekwencją aminokwasową przedstawioną w SEKW NR ID: 14.
4. Przeciwciało według zastrz. 1, znamienne tym, że pierwszy region zmienny jest co najmniej w 99% identyczny z sekwencją aminokwasową przedstawioną w SEKW NR ID: 13, a drugi region zmienny jest co najmniej w 99% identyczny z sekwencją aminokwasową przedstawioną w SEKW NR ID: 14.
5. Przeciwciało według zastrz. 1, znamienne tym, że łańcuch ciężki zawiera sekwencję aminokwasową z SEKW NR ID: 13, a łańcuch lekki zawiera sekwencję aminokwasową z SEKW NR ID: 14.
6. Przeciwciało według zastrz. 5, znamienne tym, że zawiera łańcuch ciężki i łańcuch lekki, przy czym łańcuch ciężki zawiera region zmienny i region stały z SEKW NR ID: 2, a łańcuch lekki zawiera region zmienny i region stały z SEKW NR ID: 4.
7. Przeciwciało według zastrz. 5, znamienne tym, że zawiera łańcuch ciężki i łańcuch lekki, przy czym łańcuch ciężki składa się z regionu zmiennego i regionu stałego z SEKW NR ID: 2, a łańcuch lekki składa się z regionu zmiennego i regionu stałego z SEKW NR ID: 4.
8. Przeciwciało według zastrz. 1, znamienne tym, że łańcuch ciężki zawiera region zmienny i region stały z SEKW NR ID: 2 obejmujący jedną lub więcej delecji, addycji i/lub podstawień aminokwasowych; a łańcuch lekki zawiera region zmienny i region stały z SEKW NR ID: 4 obejmujący jedną lub więcej delecji, addycji i/lub podstawień aminokwasowych.
9. Przeciwciało według zastrz. 8, znamienne tym, że łańcuch ciężki zawiera region zmienny i region stały z SEKW NR ID: 2 obejmujący jedną delecję, addycję i/lub podstawienie aminokwasowe; a łańcuch lekki zawiera region zmienny i region stały z SEKW NR ID: 4 obejmujący jedną delecję, addycję i/lub podstawienie aminokwasowe.
10. Przeciwciało według zastrz. 8, znamienne tym, że łańcuch ciężki zawiera region zmienny i region stały z SEKW NR ID: 2 obejmujący jedną lub więcej delecji aminokwasowych na końcu karboksylowym; a łańcuch lekki zawiera region zmienny i region stały z SEKW NR ID: 4 obejmujący jedną lub więcej delecji aminokwasowych na końcu karboksylowym.
11. Przeciwciało według zastrz. 8, znamienne tym, że łańcuch ciężki zawiera region zmienny i region stały z SEKW NR ID: 2 obejmujący jedną delecję aminokwasową na końcu karboksylowym; a łańcuch lekki zawiera region zmienny i region stały z SEKW NR ID: 4 obejmujący jedną delecję aminokwasową na końcu karboksylowym.
12. Przeciwciało według zastrz. 1, znamienne tym, że łańcuch ciężki zawiera region zmienny i region stały z SEKW NR ID: 2, obejmujący jedną lub więcej delecji, addycji i/lub podstawień aminokwasowych; a łańcuch lekki zawiera region zmienny i region stały z SEKW NR ID: 4,
13. Przeciwciało według zastrz. 12, znamienne tym, że łańcuch ciężki zawiera region zmienny i region stały z SEKW NR ID: 2 obejmujący jedną delecję, addycję i/lub podstawienie aminokwasowe.
14. Przeciwciało według zastrz. 12, znamienne tym, że łańcuch ciężki zawiera region zmienny i region stały z SEKW NR ID: 2 obejmujący jedną lub więcej delecji aminokwasowych na końcu karboksylowym.
15. Przeciwciało według zastrz. 12, znamienne tym, że łańcuch ciężki zawiera region zmienny i region stały z SEKW NR ID: 2 obejmujący jedną delecję aminokwasową na końcu karboksylowym.
16. Przeciwciało według dowolnego z zastrz. 1 do 15, znamienne tym, że przeciwciało wiąże się z ligandem osteoprotegeryny (OPGL) ze stałą dysocjacji mniejszą lub równą 0,29.
PL 222 211 B1
17. Przeciwciało według dowolnego z zastrz. 1 do 6, 8 do 15, znamienne tym, że łańcuch ciężki i łańcuch lekki tworzą przeciwciało jednołańcuchowe.
18. Przeciwciało według zastrz. 17, znamienne tym, że jest przeciwciałem jednołańcuchowym Fv.
19. Przeciwciało według dowolnego z zastrz. 1 do 6, 8 do 15, znamienne tym, że jest Fab, Fab' lub (Fab')2.
20. Przeciwciało według dowolnego z zastrz. 1 do 16, znamienne tym, że jest w pełni ludzkie.
21. Izolowane przeciwciało wytworzone przez hodowanie komórki gospodarza obejmującej pierwszy polinukleotyd i drugi polinukleotyd, przy czym pierwszy polinukleotyd koduje łańcuch ciężki, a drugi polinukleotyd koduje łańcuch lekki, znamienne tym, że;
a) łańcuch ciężki zawiera sekwencję aminokwasową z SEKW NR ID: 2, a łańcuch lekki zawiera sekwencję aminokwasową z SEKW NR ID: 4; lub
b) łańcuch ciężki zawiera sekwencję aminokwasową z SEKW NR ID: 13, a łańcuch lekki zawiera sekwencję aminokwasową z SEKW NR ID: 14;
przy czym przeciwciało wiąże się z ligandem ludzkiej osteoprotegeryny (OPGL) i hamuje wiązanie OPGL z receptorem różnicowania i aktywacji osteoklastów (ODAR).
22. Przeciwciało według zastrz. 21, znamienne tym, że pierwszy polinukleotyd koduje łańcuch ciężki obejmujący sekwencję aminokwasową z SEKW NR ID: 13, a drugi polinukleotyd koduje łańcuch lekki obejmujący sekwencję aminokwasową z SEKW NR ID: 14.
23. Przeciwciało według zastrz. 21, znamienne tym, że pierwszy polinukleotyd koduje łańcuch ciężki obejmujący sekwencję aminokwasową z SEKW NR ID: 2, a drugi polinukleotyd koduje łańcuch lekki obejmujący sekwencję aminokwasową z SEKW NR ID: 4.
24. Przeciwciało według zastrz. 21, znamienne tym, że pierwszy polinukleotyd koduje łańcuch ciężki składający się z sekwencji aminokwasowej z SEKW NR ID: 2, a drugi polinukleotyd koduje łańcuch lekki składający się z sekwencji aminokwasowej z SEKW NR ID: 4.
25. Przeciwciało według zastrz. 21, znamienne tym, że pierwszy polinukleotyd koduje łańcuch ciężki obejmujący region zmienny i region stały z SEKW NR ID: 2, a drugi polinukleotyd koduje łańcuch lekki obejmujący region zmienny i region stały z SEKW NR ID: 4.
26. Przeciwciało według zastrz. 21, znamienne tym, że pierwszy polinukleotyd koduje łańcuch ciężki składający się z regionu zmiennego i regionu stałego z SEKW NR ID: 2, a drugi polinukleotyd koduje łańcuch lekki składający się z regionu zmiennego i regionu stałego z SEKW NR ID: 4.
27. Przeciwciało według dowolnego z zastrz. 21 do 26, znamienne tym, że pierwszy i drugi polinukleotyd stanowią część oddzielnych cząsteczek kwasu nukleinowego.
28. Przeciwciało według dowolnego z zastrz. 21 do 27, znamienne tym, że przeciwciało wiąże się z ligandem osteoprotegeryny (OPGL) ze stałą dysocjacji mniejszą lub równą 0,29.
29. Przeciwciało według dowolnego z zastrz. 21 do 26 oraz 28, znamienne tym, że łańcuch ciężki i łańcuch lekki tworzą przeciwciało jednołańcuchowe.
30. Przeciwciało według zastrz. 29, znamienne tym, że jest przeciwciałem jednołańcuchowym Fv.
31. Przeciwciało według dowolnego z zastrz. 21 do 26 oraz 28, znamienne tym, że jest Fab, Fab' lub (Fab')2.
32. Przeciwciało według dowolnego z zastrz. 21 do 28, znamienne tym, że jest w pełni ludzkie.
33. Kompozycja farmaceutyczna zawierająca przeciwciało określone w dowolnym z zastrz. 1 do 32.
34. Sposób wykrywania poziomu ligandu osteoprotegeryny (OPGL) w próbce biologicznej in vitro, znamienny tym, że obejmuje kontaktowanie próbki z przeciwciałem określonym w dowolnym z zastrz. 1 do 32.
35. Zastosowanie przeciwciała określonego w dowolnym z zastrz. 1 do 32 lub kompozycji farmaceutycznej określonej w zastrz. 33 do wytwarzania leku do leczenia utraty kości u pacjenta.
36. Zastosowanie według zastrz. 35, znamienne tym, że utrata kości jest związana z co najmniej jednym stanem wybranym spośród osteoporozy, choroby Pageta, zapalenia szpiku, hiperkalcemii, osteopenii, osteonekrozy, choroby zapalnej, choroby autoimmunizacyjnej, reumatoidalnego zapalenia stawów i raka.
37. Zastosowanie według zastrz. 36, znamienne tym, że rak jest wybrany spośród raka sutka, prostaty, tarczycy, nerki, płuc, przełyku, odbytu, pęcherza, szyjki macicy, jajnika, wątroby, przewodu żołądkowo-jelitowcgo, szpiczaka mnogiego, chłoniaka i ziarnicy złośliwej.
PL 222 211 B1
38. Zastosowanie przeciwciała określonego w dowolnym z zastrz. 1 do 32 lub kompozycji farmaceutycznej określonej w zastrz. 33 do wytwarzania leku do podawania z co najmniej jedną spośród radioterapii i chemioterapii do leczenia utraty kości związanej z rakiem.
39. Zastosowanie według zastrz. 38, znamienne tym, że chemioterapia obejmuje leczenie co najmniej jednym czynnikiem wybranym spośród antracykliny, taksolu, tamoksifenu, doksorubicyny, 5-fIuorouracylu i antagonisty hormonu uwalniającego hormon luteinizujący (LHRH).
40. Zastosowanie według zastrz. 38 albo 39, znamienne tym, że rak jest wybrany spośród raka sutka, prostaty, tarczycy, nerki, płuc, przełyku, odbytu, pęcherza, szyjki macicy, jajnika, wątroby, przewodu żołądkowo-jelitowego, szpiczaka mnogiego, chłoniaka i ziarnicy złośliwej.
41. Izolowana kompozycja obejmująca pierwszy polinukleotyd i drugi polinukleotyd, przy czym pierwszy polinukleotyd koduje łańcuch ciężki, drugi polinukleotyd koduje łańcuch lekki, a pierwszy i drugi polinukleotyd kodują przeciwciało określone w jednym z zastrz. 1 do 32.
42. Kompozycja według zastrz. 41, znamienna tym, że pierwszy polinukleotyd koduje łańcuch ciężki obejmujący sekwencję aminokwasową z SEKW NR ID: 13, a drugi polinukleotyd koduje łańcuch lekki obejmujący sekwencję aminokwasową z SEKW NR ID: 14.
43. Kompozycja według zastrz. 41, znamienna tym, że pierwszy polinukleotyd koduje łańcuch ciężki obejmujący sekwencję aminokwasową z SEKW NR ID: 2, a drugi polinukleotyd koduje łańcuch lekki obejmujący sekwencję aminokwasową z SEKW NR ID: 4.
44. Kompozycja według zastrz. 41, znamienna tym, że pierwszy polinukleotyd koduje łańcuch ciężki składający się z sekwencji aminokwasowej z SEKW NR ID: 2, a drugi polinukleotyd koduje łańcuch lekki składający się z sekwencji aminokwasowej z SEKW NR ID: 4.
45. Kompozycja według zastrz. 41, znamienna tym, że pierwszy polinukleotyd koduje łańcuch ciężki obejmujący region zmienny i region stały z SEKW NR ID: 2, a drugi polinukleotyd koduje łańcuch lekki obejmujący region zmienny i region stały z SEKW NR ID: 4.
46. Kompozycja według zastrz. 41, znamienna tym, że pierwszy polinukleotyd koduje łańcuch ciężki składający się z regionu zmiennego i regionu stałego z SEKW NR ID: 2, a drugi polinukleotyd koduje łańcuch lekki składający się z regionu zmiennego i regionu stałego z SEKW NR ID: 4.
47. Kompozycja według zastrz, 41, znamienna tym, że pierwszy polinukleotyd obejmuje sekwencję nukleotydową z SEKW NR ID: 1, a drugi polinukleotyd obejmuje sekwencję nukleotydową z SEKW NR ID: 3.
48. Kompozycja według dowolnego z zastrz. 41 do 47, znamienna tym, że pierwszy i drugi polinukleotyd są częścią tej samej cząsteczki kwasu nukleinowego.
49. Kompozycja według dowolnego z zastrz. 41 do 47, znamienna tym, że pierwszy i drugi polinukleotyd są częścią oddzielnych cząsteczek kwasu nukleinowego.
50. Kompozycja według zastrz. 48, znamienna tym, że cząsteczka kwasu nukleinowego jest wektorem.
51. Kompozycja według zastrz. 49, znamienna tym, że pierwszy polinukleotyd jest częścią pierwszego wektora, a drugi polinukleotyd jest częścią drugiego wektora.
52. Kompozycja według zastrz. 50, znamienna tym, że wektor jest wektorem wirusowym.
53. Kompozycja według zastrz. 51, znamienna tym, że co najmniej jeden spośród pierwszego wektora i drugiego wektora jest wektorem wirusowym.
54. Izolowana komórka gospodarza obejmująca kompozycję określoną w dowolnym z zastrz. 41 do 53.
55. Komórka gospodarza według zastrz. 54, znamienna tym, że obejmuje pierwszy polinukleotyd kodujący łańcuch ciężki obejmujący sekwencję aminokwasową z SEKW NR ID: 13 i drugi polinukleotyd kodujący łańcuch lekki obejmujący sekwencję aminokwasową z SEKW NR ID: 14.
56. Komórka gospodarza według zastrz. 54, znamienna tym, że obejmuje pierwszy polinukleotyd kodujący łańcuch ciężki obejmujący sekwencję aminokwasową z SEKW NR ID: 2 i drugi polinukleotyd kodujący łańcuch lekki obejmujący sekwencję aminokwasową z SEKW NR ID: 4.
57. Komórka gospodarza wedhig zastrz. 54, znamienna tym, że obejmuje pierwszy polinukleotyd kodujący łańcuch ciężki składający się z sekwencji aminokwasowej z SEKW NR ID: 2 i drugi polinukleotyd kodujący łańcuch lekki składający się z sekwencji aminokwasowej z SEKW NR ID: 4.
58. Komórka gospodarza według zastrz. 54, znamienna tym, że obejmuje pierwszy polinukleotyd kodujący łańcuch ciężki obejmujący region zmienny i region stały z SEKW NR ID: 2 oraz drugi polinukleotyd kodujący łańcuch lekki obejmujący region zmienny i region stały z SEKW NR ID: 4.
PL 222 211 B1
59. Komórka gospodarza według zastrz. 54, znamienna tym, że obejmuje pierwszy polinukleotyd kodujący łańcuch ciężki składający się z regionu zmiennego i regionu stałego z SEKW NR ID: 2 i drugi polinukleotyd kodujący łańcuch lekki składający się z regionu zmiennego i regionu stałego z SEKW NR ID: 4.
60. Komórka gospodarza według zastrz. 54, znamienna tym, że obejmuje pierwszy polinukleotyd obejmujący sekwencję nukleotydową z SEKW NR ID: 1 i drugi polinukleotyd obejmujący sekwencję nukleotydową z SEKW NR ID: 3.
61. Komórka gospodarza według dowolnego z zastrz. 54 do 60, znamienna tym, że jest prokariotyczną komórką gospodarza lub eukariotyczną komórką gospodarza.
62. Komórka gospodarza według zastrz. 60, znamienna tym, że jest ssaczą komórką gospodarza.
63. Komórka gospodarza według zastrz. 62, znamienna tym, że jest wybrana spośród komórki jajnika chomika chińskiego, komórki HeLa, komórki nerki młodego chomika, komórki nerki małpy, ludzkiej komórki raka wątrobowo-komórkowego.
64. Sposób wytwarzania przeciwciała, które oddziałuje z ligandem osteoprotegeryny (OPGL), znamienny tym, że obejmuje hodowanie komórki gospodarza określonej w dowolnym z zastrz. 54 do 63.
PL371915A 2001-06-26 2002-06-25 Przeciwciało przeciwko OPGL, kompozycja je zawierająca, jego zastosowanie i sposób jego wytwarzania, sposób wykrywania poziomu OPGL, kompozycja obejmująca polinukleotydy i komórka gosodarza PL222211B1 (pl)

Applications Claiming Priority (1)

Application Number Priority Date Filing Date Title
US30117201P 2001-06-26 2001-06-26

Publications (2)

Publication Number Publication Date
PL371915A1 PL371915A1 (pl) 2005-07-11
PL222211B1 true PL222211B1 (pl) 2016-07-29

Family

ID=23162250

Family Applications (1)

Application Number Title Priority Date Filing Date
PL371915A PL222211B1 (pl) 2001-06-26 2002-06-25 Przeciwciało przeciwko OPGL, kompozycja je zawierająca, jego zastosowanie i sposób jego wytwarzania, sposób wykrywania poziomu OPGL, kompozycja obejmująca polinukleotydy i komórka gosodarza

Country Status (33)

Country Link
US (8) US7364736B2 (pl)
EP (5) EP3492100B1 (pl)
JP (13) JP4212470B2 (pl)
KR (2) KR20040023630A (pl)
CN (2) CN103232539B (pl)
AR (1) AR034637A1 (pl)
AT (1) ATE464068T1 (pl)
AU (2) AU2002320157C1 (pl)
BR (1) BRPI0210579B8 (pl)
CA (1) CA2451955C (pl)
CY (5) CY1110196T1 (pl)
DE (2) DE122010000047I1 (pl)
DK (4) DK1409016T4 (pl)
EA (1) EA021242B9 (pl)
ES (5) ES2342820T5 (pl)
FR (1) FR10C0050I2 (pl)
HK (1) HK1187932A1 (pl)
IL (3) IL159512A0 (pl)
LU (1) LU91757I2 (pl)
ME (2) ME00232B (pl)
MX (1) MXPA04000134A (pl)
MY (1) MY143582A (pl)
NO (5) NO345566B1 (pl)
NZ (4) NZ530765A (pl)
PL (1) PL222211B1 (pl)
PT (4) PT2270052T (pl)
RS (1) RS54274B1 (pl)
SG (3) SG2011076551A (pl)
TR (3) TR201900581T4 (pl)
TW (2) TWI276443B (pl)
WO (1) WO2003002713A2 (pl)
YU (1) YU103003A (pl)
ZA (1) ZA200400521B (pl)

Families Citing this family (200)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
IL117175A (en) 1995-02-20 2005-11-20 Sankyo Co Osteoclastogenesis inhibitory factor protein
CA2274987C (en) 1996-12-23 2012-01-24 Immunex Corporation Ligand for receptor activator of nf-kappa b, ligand is member of tnf superfamily
DK0911342T4 (da) * 1997-04-15 2013-07-29 Daiichi Sankyo Co Ltd Nyt protein og fremgangsmåde til fremstilling deraf
ATE363533T1 (de) 1997-04-16 2007-06-15 Amgen Inc Osteoprotegerin bindende proteine und rezeptoren
US6316408B1 (en) * 1997-04-16 2001-11-13 Amgen Inc. Methods of use for osetoprotegerin binding protein receptors
ES2317694T3 (es) 1998-05-14 2009-04-16 Immunex Corporation Metodo para inhibir la actividad osteoclastica.
US20030103978A1 (en) * 2000-02-23 2003-06-05 Amgen Inc. Selective binding agents of osteoprotegerin binding protein
JP4854174B2 (ja) 2000-09-22 2012-01-18 イミュネックス・コーポレーション ＮＦ−κＢの受容体活性化剤のアゴニストまたはアンタゴニストのスクリーニングアッセイ法
DK1399483T3 (da) 2001-01-05 2010-08-02 Pfizer Antistoffer til insulinlignende vækstfaktorrecptor I
DE122010000047I1 (de) * 2001-06-26 2011-05-05 Amgen Fremont Inc Antikörper gegen opgl
MXPA04009681A (es) * 2002-04-05 2005-01-11 Amgen Inc Anticuerpos humanos neutralizantes anti-ligando de osteoprotegerina como inhibidores selectivos de la ruta del ligando de osteoprotegerina.
EP2261230B1 (en) 2002-09-11 2017-05-10 Chugai Seiyaku Kabushiki Kaisha Protein purification method
ES2338105T3 (es) * 2003-05-14 2010-05-04 Kenta Biotech Ag Anticuerpo monoclonal humano especifico para lipopolisacaridos (lps) de serotipo iats 06 pseudomonas aeruginosa.
EP1659918B1 (en) 2003-08-08 2009-01-14 Amgen Fremont Inc. Antibodies directed to parathyroid hormone (pth) and uses thereof
US7318925B2 (en) * 2003-08-08 2008-01-15 Amgen Fremont, Inc. Methods of use for antibodies against parathyroid hormone
US7820800B2 (en) * 2003-11-05 2010-10-26 Ares Trading S.A. Process for the purification of IL-18 binding protein
TWI359026B (en) 2004-02-12 2012-03-01 Sankyo Co Pharmaceutical composition for the osteoclast rela
AU2005267722B2 (en) 2004-08-04 2009-10-08 Amgen Inc. Antibodies to Dkk-1
WO2006047380A2 (en) * 2004-10-22 2006-05-04 Amgen, Inc. Method and media for single cell serum-fee culture of cho cells
TW200714289A (en) * 2005-02-28 2007-04-16 Genentech Inc Treatment of bone disorders
US8129508B2 (en) * 2005-04-11 2012-03-06 Medarex, Inc. Protein purification using HCIC and ion exchange chromatography
WO2006138181A2 (en) * 2005-06-14 2006-12-28 Amgen Inc. Self-buffering protein formulations
AU2015242973C1 (en) * 2005-06-14 2018-07-05 Amgen Inc. Self-buffering protein formulations
CA2615731A1 (en) * 2005-07-29 2007-02-08 Amgen Inc. Formulations that inhibit protein aggregation
TW200736277A (en) * 2005-11-14 2007-10-01 Amgen Inc RANKL antibody-PTH/PTHrP chimeric molecules
US7989160B2 (en) 2006-02-13 2011-08-02 Alethia Biotherapeutics Inc. Polynucleotides and polypeptide sequences involved in the process of bone remodeling
US8168181B2 (en) 2006-02-13 2012-05-01 Alethia Biotherapeutics, Inc. Methods of impairing osteoclast differentiation using antibodies that bind siglec-15
ES2375087T3 (es) 2006-04-28 2012-02-24 Kyoritsu Seiyaku Corporation Célula felina capaz de cultivarse sin proteína de origen animal, y procedimiento para producir un virus y procedimiento para producir una vacuna usando el mismo.
LT2061803T (lt) 2006-08-28 2019-11-25 Ares Trading Sa Fc turinčių baltymų gryninimo būdas
UA96473C2 (ru) * 2007-03-22 2011-11-10 Имклоун Ллк Жидкая стойкая композиция, которая содержит антитело imc-а12
US8623361B2 (en) 2007-05-24 2014-01-07 Ablynx N.V. Amino acid sequences directed against RANK-L and polypeptides comprising the same for the treatment of bone diseases and disorders
TWI595005B (zh) 2007-08-21 2017-08-11 安健股份有限公司 人類ｃ－ｆｍｓ抗原結合蛋白質
WO2009036209A2 (en) 2007-09-14 2009-03-19 Amgen Inc. Homogeneous antibody populations
ES2750254T3 (es) 2007-09-27 2020-03-25 Amgen Inc Formulaciones farmacéuticas
HUE025262T2 (en) 2007-10-11 2016-02-29 Daiichi Sankyo Co Ltd Antibody targeting osteoclast-linked Siglec-15 protein
US8796206B2 (en) 2007-11-15 2014-08-05 Amgen Inc. Aqueous formulation of erythropoiesis stimulating protein stabilised by antioxidants for parenteral administration
US8883146B2 (en) 2007-11-30 2014-11-11 Abbvie Inc. Protein formulations and methods of making same
WO2009087087A1 (en) 2008-01-09 2009-07-16 Cellca Gmbh Improved culture media additive and process for using it
MX2010008696A (es) * 2008-02-07 2010-08-30 Amgen Inc Composiciones de proteina estabilizadas.
AR073072A1 (es) * 2008-08-19 2010-10-13 Regeneron Pharma Anticuerpos humanos para el ligando del activador del receptor de nf-kb (rankl) humano
CA2753332A1 (en) * 2009-02-24 2010-09-02 Glaxo Group Limited Antigen-binding constructs
CA2753287A1 (en) 2009-02-24 2010-09-02 Glaxo Group Limited Antigen-binding constructs
WO2010097394A1 (en) 2009-02-24 2010-09-02 Glaxo Group Limited Multivalent and/or multispecific rankl-binding constructs
US8575316B2 (en) 2009-04-09 2013-11-05 Daiichi Sankyo Company, Limited Anti-Siglec-15 antibody
AU2010310457B2 (en) 2009-10-23 2015-07-02 Amgen Inc. Vial adapter and system
HUE059169T2 (hu) 2010-02-01 2022-10-28 Rebiotix Inc Baktériumterápia Clostridium difficile colitis számára
BR112012031121B1 (pt) 2010-06-07 2022-09-27 Amgen Inc Dispositivo de distribuição de drogas, kit e método de operar um dispositivo de distribuição de droga utilizável
JP5699030B2 (ja) * 2010-07-05 2015-04-08 Ａｘｉｓ株式会社 エタネルセプトを含む線維筋痛症の治療剤
CN103237813A (zh) 2010-10-05 2013-08-07 第一三共株式会社 靶向破骨细胞相关蛋白涎免凝集素-15的抗体
EP2626431B1 (en) 2010-10-06 2015-09-16 Fundació Institut de Recerca Biomèdica (IRB Barcelona) Method for the diagnosis, prognosis and treatment of breast cancer metastasis
WO2012135315A1 (en) 2011-03-31 2012-10-04 Amgen Inc. Vial adapter and system
AU2012245231B2 (en) 2011-04-20 2016-10-13 Amgen Inc. Autoinjector apparatus
WO2012149197A2 (en) 2011-04-27 2012-11-01 Abbott Laboratories Methods for controlling the galactosylation profile of recombinantly-expressed proteins
BR112013030298A2 (pt) 2011-05-27 2017-12-12 Ablynx Nv inibição da reabsorção óssea com peptídeos que se ligam ao rankl
SI3045189T1 (en) 2011-10-14 2018-07-31 Amgen Inc. Injector and mode of composition
JP6431372B2 (ja) 2011-10-25 2018-11-28 プロシーナ バイオサイエンシーズ リミテッド 抗体製剤および方法
WO2013118878A1 (ja) * 2012-02-09 2013-08-15 独立行政法人理化学研究所 環状ｒｎａ及びタンパク質の製造方法
AU2013241003A1 (en) 2012-03-30 2014-10-16 Daiichi Sankyo Company,Limited Cdr-modified anti-siglec-15 antibody
EP2650682A1 (en) 2012-04-09 2013-10-16 Fundació Privada Institut de Recerca Biomèdica Method for the prognosis and treatment of cancer metastasis
WO2013158279A1 (en) 2012-04-20 2013-10-24 Abbvie Inc. Protein purification methods to reduce acidic species
US9505833B2 (en) 2012-04-20 2016-11-29 Abbvie Inc. Human antibodies that bind human TNF-alpha and methods of preparing the same
WO2013158273A1 (en) 2012-04-20 2013-10-24 Abbvie Inc. Methods to modulate c-terminal lysine variant distribution
US9067990B2 (en) 2013-03-14 2015-06-30 Abbvie, Inc. Protein purification using displacement chromatography
US9249182B2 (en) 2012-05-24 2016-02-02 Abbvie, Inc. Purification of antibodies using hydrophobic interaction chromatography
EP2856159A4 (en) * 2012-06-01 2016-04-13 Momenta Pharmaceuticals Inc METHODS RELATING TO DENOSUMAB
TR201819859T4 (tr) 2012-06-06 2019-01-21 Fundacio Inst De Recerca Biomedica Irb Barcelona Akciğer kanseri metastazının tanısı ve prognozu için yöntem.
EP2875051B1 (en) 2012-07-19 2019-02-20 Daiichi Sankyo Company, Limited Anti-siglec-15 antibodies
US9206390B2 (en) 2012-09-02 2015-12-08 Abbvie, Inc. Methods to control protein heterogeneity
US9512214B2 (en) 2012-09-02 2016-12-06 Abbvie, Inc. Methods to control protein heterogeneity
JP6463268B2 (ja) 2012-09-07 2019-01-30 コヒラス・バイオサイエンシズ・インコーポレイテッド 安定水性アダリムマブ製剤
US20140105918A1 (en) 2012-10-12 2014-04-17 Inbiomotion S.L. Method for the diagnosis, prognosis and treatment of prostate cancer metastasis
US10119171B2 (en) 2012-10-12 2018-11-06 Inbiomotion S.L. Method for the diagnosis, prognosis and treatment of prostate cancer metastasis
US20150290390A1 (en) 2012-11-21 2015-10-15 Amgen Inc. Drug delivery device
WO2014115022A1 (en) 2013-01-25 2014-07-31 Baylor College Of Medicine A helper-dependent adenoviral gene therapy delivery and expression system
US9017687B1 (en) 2013-10-18 2015-04-28 Abbvie, Inc. Low acidic species compositions and methods for producing and using the same using displacement chromatography
US9499614B2 (en) 2013-03-14 2016-11-22 Abbvie Inc. Methods for modulating protein glycosylation profiles of recombinant protein therapeutics using monosaccharides and oligosaccharides
WO2014149067A1 (en) 2013-03-15 2014-09-25 Momenta Pharmaceuticals, Inc. Methods related to ctla4-fc fusion proteins
TWI639453B (zh) 2013-03-15 2018-11-01 美商安美基公司 用於注射器之匣盒
TWI580451B (zh) 2013-03-15 2017-05-01 安美基公司 用於注射器之匣盒及使用具有自動注射器及匣盒之自動注射器設備之方法
US20160032399A1 (en) 2013-03-15 2016-02-04 Inbiomotion S.L. Method for the Prognosis and Treatment of Renal Cell Carcinoma Metastasis
MX2015011362A (es) 2013-03-15 2015-12-16 Fundació Inst De Recerca Biomèdica Irb Barcelona Metodo para el pronostico y tratamiento de metastasis de cancer.
WO2014149357A1 (en) 2013-03-22 2014-09-25 Amgen Inc. Injector and method of assembly
EP2996772B1 (en) 2013-05-13 2018-12-19 Momenta Pharmaceuticals, Inc. Methods for the treatment of neurodegeneration
US9481901B2 (en) 2013-05-30 2016-11-01 Amgen Inc. Methods for increasing mannose content of recombinant proteins
EP3003330B1 (en) 2013-06-05 2018-05-09 Rebiotix, Inc. Microbiota restoration therapy (mrt), compositions and methods of manufacture
US9782445B2 (en) 2013-06-05 2017-10-10 Rebiotix, Inc. Microbiota restoration therapy (MRT), compositions and methods of manufacture
US9511100B2 (en) 2013-06-05 2016-12-06 Rebiotix, Inc. Microbiota restoration therapy (MRT), compositions and methods of manufacture
US9694039B2 (en) 2013-06-05 2017-07-04 Rebiotix, Inc. Microbiota restoration therapy (MRT), compositions and methods of manufacture
US10383901B2 (en) 2013-06-05 2019-08-20 Rebiotix, Inc. Microbiota restoration therapy (MRT), compositions and methods of manufacture
US9511099B2 (en) 2013-06-05 2016-12-06 Rebiotix, Inc. Microbiota restoration therapy (MRT), compositions and methods of manufacture
WO2015018421A1 (en) 2013-08-07 2015-02-12 Rigshospitalet Copenhagen University Hospital Antibodies, compounds and derivatives thereof for use in the treatment of male infertility
TW201605896A (zh) 2013-08-30 2016-02-16 安美基股份有限公司 Gitr抗原結合蛋白
WO2015047994A2 (en) * 2013-09-24 2015-04-02 The Board Of Regentsl Of The University Of Texas System A novel hormone that promotes bone resorption and uses thereof
WO2015051293A2 (en) 2013-10-04 2015-04-09 Abbvie, Inc. Use of metal ions for modulation of protein glycosylation profiles of recombinant proteins
EP3055429B1 (en) 2013-10-09 2019-03-27 Fundació Institut de Recerca Biomèdica (IRB Barcelona) Method for the prognosis and treatment of metastasizing cancer of the bone originating from breast cancer
US20160257754A1 (en) 2013-10-16 2016-09-08 Momenta Pharmaceuticals Inc. Sialylated glycoproteins
US9181337B2 (en) 2013-10-18 2015-11-10 Abbvie, Inc. Modulated lysine variant species compositions and methods for producing and using the same
US9085618B2 (en) * 2013-10-18 2015-07-21 Abbvie, Inc. Low acidic species compositions and methods for producing and using the same
EP3501575B1 (en) 2013-10-24 2021-12-01 Amgen Inc. Drug delivery system with temperature-sensitive-control
WO2015061386A1 (en) 2013-10-24 2015-04-30 Amgen Inc. Injector and method of assembly
WO2015073884A2 (en) 2013-11-15 2015-05-21 Abbvie, Inc. Glycoengineered binding protein compositions
WO2015087187A1 (en) 2013-12-10 2015-06-18 Rinat Neuroscience Corp. Anti-sclerostin antibodies
EP3083697B1 (en) * 2013-12-20 2019-04-17 Development Center for Biotechnology Alpha-enolase specific antibodies and methods of uses in cancer therapy
CN103965357B (zh) * 2013-12-31 2016-08-17 嘉和生物药业有限公司 一种抗人rankl抗体
US10994112B2 (en) 2014-02-05 2021-05-04 Amgen Inc. Drug delivery system with electromagnetic field generator
LT3116891T (lt) 2014-03-10 2020-03-25 Richter Gedeon Nyrt. Imunoglobulino gryninimas, naudojant išankstinio valymo pakopas
WO2015171777A1 (en) 2014-05-07 2015-11-12 Amgen Inc. Autoinjector with shock reducing elements
CA2948005C (en) 2014-06-03 2023-07-18 Amgen Inc. Systems and methods for remotely processing data collected by a drug delivery device
ES2709994T3 (es) 2014-06-04 2019-04-22 Amgen Inc Métodos de recolección en cultivos de células de mamífero
WO2016061220A2 (en) 2014-10-14 2016-04-21 Amgen Inc. Drug injection device with visual and audio indicators
BR112017012515A2 (pt) 2014-12-11 2018-01-02 Inbiomotion S.L. membros vinculantes para c-maf humano
EP3689394A1 (en) 2014-12-19 2020-08-05 Amgen Inc. Drug delivery device with live button or user interface field
EP3233163B1 (en) 2014-12-19 2021-10-13 Amgen Inc. Drug delivery device with proximity sensor
EP3556411B1 (en) 2015-02-17 2021-06-30 Amgen Inc. Drug delivery device with vacuum assisted securement and/or feedback
US10745461B2 (en) 2015-02-25 2020-08-18 Saint Louis University Pulsed introduction of low-dose RANKL as a therapy for diet-induced atherosclerosis
US10111928B1 (en) * 2015-02-25 2018-10-30 Saint Louis University Pulsed introduction of low-dose RANKL as a therapy for osteogenesis imperfecta
US10328123B2 (en) 2015-02-25 2019-06-25 Saint Louis University Pulsed introduction of low-dose RANKL as a therapy for atherosclerosis
US11806509B2 (en) 2015-02-27 2023-11-07 Amgen Inc. Drug delivery device having a needle guard mechanism with a turnable threshold of resistance to needle guard movement
CN113288887A (zh) 2015-04-29 2021-08-24 雷迪厄斯制药公司 用于治疗癌症的方法
US10905726B2 (en) 2015-06-09 2021-02-02 Rebiotix, Inc. Microbiota restoration therapy (MRT) compositions and methods of manufacture
AU2016274757B2 (en) 2015-06-09 2019-02-07 Rebiotix, Inc. Microbiota restoration therapy (MRT) compositions and methods of manufacture
US10828340B2 (en) 2015-06-09 2020-11-10 Rebiotix, Inc. Microbiota restoration therapy (MRT) compositions and methods of manufacture
US10799539B2 (en) 2015-06-09 2020-10-13 Rebiotix, Inc. Microbiota restoration therapy (MRT) compositions and methods of manufacture
HU231463B1 (hu) 2015-08-04 2024-01-28 Richter Gedeon Nyrt. Módszer rekombináns proteinek galaktóz tartalmának növelésére
PL3334747T3 (pl) 2015-08-13 2024-04-02 Amgen Inc. Naładowana filtracja wgłębna białek wiążących antygen
WO2017039786A1 (en) 2015-09-02 2017-03-09 Amgen Inc. Syringe assembly adapter for a syringe
US11229702B1 (en) 2015-10-28 2022-01-25 Coherus Biosciences, Inc. High concentration formulations of adalimumab
JP7082568B2 (ja) 2015-12-09 2022-06-08 アムジエン・インコーポレーテツド 信号伝達キャップ付き自動注射器
WO2017120178A1 (en) 2016-01-06 2017-07-13 Amgen Inc. Auto-injector with signaling electronics
US10730950B2 (en) 2016-03-08 2020-08-04 Janssen Biotech, Inc. GITR antibodies, methods, and uses
DK3429663T3 (da) 2016-03-15 2020-09-28 Amgen Inc Reduktion af sandsynligheden for glasbrud i anordninger til indgivelse af lægemidler
US11071782B2 (en) 2016-04-20 2021-07-27 Coherus Biosciences, Inc. Method of filling a container with no headspace
US11541168B2 (en) 2016-04-29 2023-01-03 Amgen Inc. Drug delivery device with messaging label
WO2017192287A1 (en) 2016-05-02 2017-11-09 Amgen Inc. Syringe adapter and guide for filling an on-body injector
EP3455142B1 (en) 2016-05-13 2023-08-09 Amgen Inc. Vial sleeve assembly
EP3458988B1 (en) 2016-05-16 2023-10-18 Amgen Inc. Data encryption in medical devices with limited computational capability
KR20230128144A (ko) 2016-05-25 2023-09-01 인바이오모션 에스.엘. c-MAF 상태에 기초한 유방암의 치료
WO2017209899A1 (en) 2016-06-03 2017-12-07 Amgen Inc. Impact testing apparatuses and methods for drug delivery devices
WO2018004842A1 (en) 2016-07-01 2018-01-04 Amgen Inc. Drug delivery device having minimized risk of component fracture upon impact events
WO2018034784A1 (en) 2016-08-17 2018-02-22 Amgen Inc. Drug delivery device with placement detection
WO2018075818A1 (en) 2016-10-21 2018-04-26 Amgen Inc. Pharmaceutical formulations and methods of making the same
WO2018081234A1 (en) 2016-10-25 2018-05-03 Amgen Inc. On-body injector
EP3565542B1 (en) 2017-01-05 2024-04-10 Radius Pharmaceuticals, Inc. Polymorphic forms of rad1901-2hcl
WO2018136398A1 (en) 2017-01-17 2018-07-26 Amgen Inc. Injection devices and related methods of use and assembly
MX2019009625A (es) 2017-02-17 2019-10-09 Amgen Inc Dispositivo de administracion de farmacos con trayectoria de flujo de fluido esteril y metodo relacionado de ensamblaje.
US11369736B2 (en) 2017-02-17 2022-06-28 Amgen Inc. Cannula insertion and retraction mechanisms
CA3050927A1 (en) 2017-03-06 2018-09-13 Brian Stonecipher Drug delivery device with activation prevention feature
MX2019010543A (es) 2017-03-07 2019-10-21 Amgen Inc Insercion de agujas por sobrepresion.
KR20240005194A (ko) 2017-03-09 2024-01-11 암겐 인코포레이티드 약물 전달 장치용 삽입 메커니즘
KR20240042212A (ko) 2017-03-28 2024-04-01 암겐 인코포레이티드 플런저 로드 및 주사기 조립 시스템 및 방법
JOP20190255A1 (ar) 2017-04-28 2019-10-27 Amgen Inc صيغ أجسام مضادة لـ rankl بشري، وطرق لاستخدامها
MX2019013072A (es) 2017-05-02 2019-12-16 Merck Sharp & Dohme Formulaciones de anticuerpos anti-lag3 y coformulaciones de anticuerpos anti-lag3 y anticuerpos anti-pd-1.
JOP20190260A1 (ar) 2017-05-02 2019-10-31 Merck Sharp & Dohme صيغ ثابتة لأجسام مضادة لمستقبل الموت المبرمج 1 (pd-1) وطرق استخدامها
CA3061982A1 (en) 2017-06-08 2018-12-13 Amgen Inc. Syringe assembly for a drug delivery device and method of assembly
WO2018226565A1 (en) 2017-06-08 2018-12-13 Amgen Inc. Torque driven drug delivery device
MX2019015472A (es) 2017-06-22 2020-02-19 Amgen Inc Reduccion del impacto/choque de la activacion del mecanismo.
MX2019015479A (es) 2017-06-23 2020-02-20 Amgen Inc Dispositivo electronico de administracion de farmacos con tapa accionada por un conjunto de conmutador.
JP7408398B2 (ja) 2017-07-14 2024-01-05 アムジエン・インコーポレーテツド 二重ねじりばねシステムを有する針挿入後退システム
IL271173B2 (en) 2017-07-21 2024-04-01 Amgen Inc Gas permeable sealing element for drug container and methods of assembly
US11617837B2 (en) 2017-07-25 2023-04-04 Amgen Inc. Drug delivery device with gear module and related method of assembly
US11484648B2 (en) 2017-07-25 2022-11-01 Amgen Inc. Drug delivery device with container access system and related method of assembly
WO2019032482A2 (en) 2017-08-09 2019-02-14 Amgen Inc. HYDRAULIC-PNEUMATIC PRESSURE CHAMBER DELIVERY SYSTEM
WO2019036181A1 (en) 2017-08-18 2019-02-21 Amgen Inc. BODY INJECTOR WITH STERILE ADHESIVE PATCH
US11103636B2 (en) 2017-08-22 2021-08-31 Amgen Inc. Needle insertion mechanism for drug delivery device
ES2939292T3 (es) 2017-10-04 2023-04-20 Amgen Inc Adaptador de flujo para dispositivo de administración de fármacos
CN111132711B (zh) 2017-10-06 2022-07-01 安进公司 带有联锁组件的药物递送装置及相关组装方法
EP3694578A1 (en) 2017-10-09 2020-08-19 Amgen Inc. Drug delivery device with drive assembly and related method of assembly
WO2019090079A1 (en) 2017-11-03 2019-05-09 Amgen Inc. System and approaches for sterilizing a drug delivery device
AU2018358749B2 (en) 2017-11-06 2024-02-29 Amgen Inc. Drug delivery device with placement and flow sensing
EP3707075A1 (en) 2017-11-06 2020-09-16 Amgen Inc. Fill-finish assemblies and related methods
CA3079665A1 (en) 2017-11-10 2019-05-16 Amgen Inc. Plungers for drug delivery devices
CA3084486A1 (en) 2017-11-16 2019-05-23 Amgen Inc. Autoinjector with stall and end point detection
JP7370969B2 (ja) 2017-11-16 2023-10-30 アムジエン・インコーポレーテツド 薬物送達デバイスの扉ラッチ機構
KR20200104298A (ko) 2017-11-22 2020-09-03 인바이오모션 에스.엘. c-MAF 상태에 기반한 유방암의 요법 치료
US10835685B2 (en) 2018-05-30 2020-11-17 Amgen Inc. Thermal spring release mechanism for a drug delivery device
US11083840B2 (en) 2018-06-01 2021-08-10 Amgen Inc. Modular fluid path assemblies for drug delivery devices
AU2019297421A1 (en) 2018-07-04 2021-01-28 Radius Pharmaceuticals, Inc. Polymorphic forms of RAD 1901-2HCL
US20210369982A1 (en) 2018-07-24 2021-12-02 Amgen Inc. Delivery devices for administering drugs
WO2020023336A1 (en) 2018-07-24 2020-01-30 Amgen Inc. Hybrid drug delivery devices with grip portion
CN112351804A (zh) 2018-07-24 2021-02-09 安进公司 用于施用药物的输送装置
WO2020023220A1 (en) 2018-07-24 2020-01-30 Amgen Inc. Hybrid drug delivery devices with tacky skin attachment portion and related method of preparation
US20210228797A1 (en) 2018-07-31 2021-07-29 Amgen Inc. Fluid path assembly for a drug delivery device
CA3106452A1 (en) 2018-09-24 2020-04-02 Amgen Inc. Interventional dosing systems and methods
AU2019350660A1 (en) 2018-09-28 2021-03-18 Amgen Inc. Muscle wire escapement activation assembly for a drug delivery device
CA3110529A1 (en) 2018-10-02 2020-04-09 Amgen Inc. Injection systems for drug delivery with internal force transmission
US20210338936A1 (en) 2018-10-05 2021-11-04 Amgen Inc. Drug delivery device having dose indicator
EA202191037A1 (ru) 2018-10-15 2021-08-05 Эмджен Инк. Устройство доставки лекарственного средства, имеющее демпферный механизм
AU2019359801A1 (en) 2018-10-15 2021-03-18 Amgen Inc. Platform assembly process for drug delivery device
MA54066A (fr) 2018-11-01 2022-02-09 Amgen Inc Dispositifs d'administration de médicament à rétraction d'aiguille partielle
MA54057A (fr) 2018-11-01 2022-02-09 Amgen Inc Dispositifs d'administration de médicament à rétraction partielle d'élément d'administration de médicament
EP3873566A1 (en) 2018-11-01 2021-09-08 Amgen Inc. Drug delivery devices with partial drug delivery member retraction
HUP1800376A2 (hu) 2018-11-07 2020-05-28 Richter Gedeon Nyrt Sejttenyészetben elõállított rekombináns glikoprotein glikozilációs-mintázatának megváltoztatására szolgáló módszer
HUP1900112A1 (hu) 2019-04-04 2020-10-28 Richter Gedeon Nyrt Immunglobulinok affinitás kromatográfiájának fejlesztése kötést megelõzõ flokkulálás alkalmazásával
WO2020219482A1 (en) 2019-04-24 2020-10-29 Amgen Inc. Syringe sterilization verification assemblies and methods
EP3962945A1 (en) 2019-04-30 2022-03-09 Instituto de Medicina Molecular João Lobo Antunes Rank pathway inhibitors in combination with cdk inhibitors
MX2022002149A (es) 2019-08-23 2022-03-17 Amgen Inc Dispositivo de suministro de farmacos con componentes de acoplamiento de capuchon de aguja configurable y metodos relacionados.
EP4110371A1 (en) 2020-01-24 2023-01-04 Radius Health, Inc. Methods of stimulating bone growth with abalopartide and denosumab
CN113621060B (zh) * 2020-05-07 2023-07-04 浙江瑞硕生物技术有限公司 一种opg抗体对及其应用
WO2022246055A1 (en) 2021-05-21 2022-11-24 Amgen Inc. Method of optimizing a filling recipe for a drug container
WO2024064878A1 (en) 2022-09-23 2024-03-28 The University Of North Carolina At Chapel Hill Methods and compositions for the treatment of melanoma

Family Cites Families (290)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
US3773919A (en) 1969-10-23 1973-11-20 Du Pont Polylactide-drug mixtures
US4179337A (en) 1973-07-20 1979-12-18 Davis Frank F Non-immunogenic polypeptides
US4263428A (en) 1978-03-24 1981-04-21 The Regents Of The University Of California Bis-anthracycline nucleic acid function inhibitors and improved method for administering the same
US4399216A (en) 1980-02-25 1983-08-16 The Trustees Of Columbia University Processes for inserting DNA into eucaryotic cells and for producing proteinaceous materials
US4338397A (en) * 1980-04-11 1982-07-06 President And Fellows Of Harvard College Mature protein synthesis
IE52535B1 (en) 1981-02-16 1987-12-09 Ici Plc Continuous release pharmaceutical compositions
US4474893A (en) 1981-07-01 1984-10-02 The University of Texas System Cancer Center Recombinant monoclonal antibodies
DE3374837D1 (en) 1982-02-17 1988-01-21 Ciba Geigy Ag Lipids in the aqueous phase
US4816567A (en) 1983-04-08 1989-03-28 Genentech, Inc. Recombinant immunoglobin preparations
US4755465A (en) * 1983-04-25 1988-07-05 Genentech, Inc. Secretion of correctly processed human growth hormone in E. coli and Pseudomonas
US4710457A (en) 1983-06-29 1987-12-01 Sloan-Kettering Institute For Cancer Research Monoclonal antibody for human hematopoietic glycoproteins and method
HUT35524A (en) 1983-08-02 1985-07-29 Hoechst Ag Process for preparing pharmaceutical compositions containing regulatory /regulative/ peptides providing for the retarded release of the active substance
US4615885A (en) 1983-11-01 1986-10-07 Terumo Kabushiki Kaisha Pharmaceutical composition containing urokinase
US4740461A (en) 1983-12-27 1988-04-26 Genetics Institute, Inc. Vectors and methods for transformation of eucaryotic cells
US4699880A (en) 1984-09-25 1987-10-13 Immunomedics, Inc. Method of producing monoclonal anti-idiotype antibody
US5900400A (en) 1984-12-06 1999-05-04 Amgen Inc. Serine protease inhibitor analogs
US4760130A (en) 1984-12-06 1988-07-26 Synergen Biologicals, Inc. Serine protease inhibitors and methods for isolation of same
JPS6291197A (ja) 1985-10-17 1987-04-25 Dainippon Pharmaceut Co Ltd 抗ヒトインタ−ロイキン１抗体，その製法及びその使用法
US4959455A (en) 1986-07-14 1990-09-25 Genetics Institute, Inc. Primate hematopoietic growth factors IL-3 and pharmaceutical compositions
US4935343A (en) 1986-08-08 1990-06-19 Syntex (U.S.A.) Inc. Monoclonal antibodies for interleukin-1β
US5260203A (en) 1986-09-02 1993-11-09 Enzon, Inc. Single polypeptide chain binding molecules
WO1988001649A1 (en) 1986-09-02 1988-03-10 Genex Corporation Single polypeptide chain binding molecules
US4946778A (en) 1987-09-21 1990-08-07 Genex Corporation Single polypeptide chain binding molecules
DK590387A (da) 1986-11-13 1988-05-14 Otsuka Pharma Co Ltd Antistoffer mod interleukin-1
US4912040A (en) 1986-11-14 1990-03-27 Genetics Institute, Inc. Eucaryotic expression system
US5359032A (en) 1987-08-26 1994-10-25 Biogen Inc. Interkeukin-1 inhibitor
US5512544A (en) 1987-09-13 1996-04-30 Yeda Research And Development Co. Ltd. Pharmaceutical compositions comprising an anticytokine
IL98078A0 (en) 1991-05-07 1992-06-21 Yeda Res & Dev Pharmaceutical compositions comprising an anticytokyne
IL83878A (en) 1987-09-13 1995-07-31 Yeda Res & Dev Soluble protein corresponding to tnf inhibitory protein its preparation and pharmaceutical compositions containing it
US4892538A (en) 1987-11-17 1990-01-09 Brown University Research Foundation In vivo delivery of neurotransmitters by implanted, encapsulated cells
US5106627A (en) 1987-11-17 1992-04-21 Brown University Research Foundation Neurological therapy devices
US5319071A (en) 1987-11-25 1994-06-07 Immunex Corporation Soluble interleukin-1 receptors
US4968607A (en) 1987-11-25 1990-11-06 Immunex Corporation Interleukin-1 receptors
WO1989004838A1 (en) 1987-11-25 1989-06-01 Immunex Corporation Interleukin-1 receptors
US5846534A (en) 1988-02-12 1998-12-08 British Technology Group Limited Antibodies to the antigen campath-1
US4942184A (en) * 1988-03-07 1990-07-17 The United States Of America As Represented By The Department Of Health And Human Services Water soluble, antineoplastic derivatives of taxol
GB8807803D0 (en) 1988-03-31 1988-05-05 Glaxo Group Ltd Biochemical product
US5075222A (en) 1988-05-27 1991-12-24 Synergen, Inc. Interleukin-1 inhibitors
US5011472A (en) 1988-09-06 1991-04-30 Brown University Research Foundation Implantable delivery system for biological factors
IL94039A (en) 1989-08-06 2006-09-05 Yeda Res & Dev Antibodies to tbp - 1 and their use
US5359037A (en) 1988-09-12 1994-10-25 Yeda Research And Development Co. Ltd. Antibodies to TNF binding protein I
US5811261A (en) 1988-09-12 1998-09-22 Yeda Research And Development Co. Ltd. Expression of the recombinant tumor necrosis factor binding protein I (TBP-I)
DE68925935T2 (de) 1988-10-01 1996-08-14 Otsuka Pharma Co Ltd Antikörper gegen Interleukin-1-beta
FR2640146B1 (fr) 1988-12-08 1993-12-24 Commissariat A Energie Atomique Anticorps monoclonaux anti-interleukines 1(alpha) et 1(beta), leur procede de production et applications desdits anticorps a la detection des interleukines 1(alpha) et 1(beta) et en therapeutique
US5530101A (en) 1988-12-28 1996-06-25 Protein Design Labs, Inc. Humanized immunoglobulins
ATE289350T1 (de) 1989-04-21 2005-03-15 Amgen Inc Tnf-rezeptor, tnf bindende proteine und dafür kodierende dnas
DE3922089A1 (de) 1989-05-09 1990-12-13 Basf Ag Neue proteine und ihre herstellung
IL107267A (en) 1993-10-12 2009-07-20 Yeda Res & Dev Ligand to a member of the tnf/ngf receptor family
CA2017025C (en) 1989-05-18 2008-07-22 David Wallach Tumor necrosis factor binding protein ii, its purification and antibodies thereto
AU648505B2 (en) 1989-05-19 1994-04-28 Amgen, Inc. Metalloproteinase inhibitor
US5627262A (en) 1989-07-05 1997-05-06 The Board Of Regents Of The University Of Oklahoma Method and composition for the treatment of septic shock
IL95031A (en) 1989-07-18 2007-03-08 Amgen Inc A method of producing a recombinant human necrotic factor absorber
CA2485553A1 (en) 1989-09-05 1991-03-21 Immunex Corporation Tumor necrosis factor - .alpha. and - .beta. receptors
US5395760A (en) 1989-09-05 1995-03-07 Immunex Corporation DNA encoding tumor necrosis factor-α and -β receptors
EP0417563B1 (de) 1989-09-12 2000-07-05 F. Hoffmann-La Roche Ag TNF-bindende Proteine
JPH03127800A (ja) 1989-10-13 1991-05-30 Teijin Ltd 腫瘍壊死因子活性抑制物質
BR9007883A (pt) 1989-11-29 1992-09-29 Synergen Inc Producao de inibidor de interleucina-1 humana recombinante
ES2080098T3 (es) 1989-12-13 1996-02-01 Yeda Res & Dev Expresion de la proteina de union i al factor de necrosis tumoral tbp-i recombinante.
US5136021A (en) 1990-02-27 1992-08-04 Health Research, Inc. TNF-inhibitory protein and a method of production
AU649245B2 (en) 1990-04-02 1994-05-19 Amgen, Inc. Methods for treating interleukin-1 mediated diseases
US6552170B1 (en) 1990-04-06 2003-04-22 Amgen Inc. PEGylation reagents and compounds formed therewith
US5151510A (en) 1990-04-20 1992-09-29 Applied Biosystems, Inc. Method of synethesizing sulfurized oligonucleotide analogs
WO1991017184A1 (en) 1990-04-27 1991-11-14 The Upjohn Company Modified interleukin-1 inhibitors
US5872095A (en) 1990-05-01 1999-02-16 Chiron Corporation IL-1 receptor antagonists medicaments
DE69131044T2 (de) 1990-05-01 1999-11-18 Chiron Corp Interleukin-i antagonist und seine verwendung
US5350683A (en) 1990-06-05 1994-09-27 Immunex Corporation DNA encoding type II interleukin-1 receptors
GB2246569A (en) 1990-06-15 1992-02-05 Charing Cross Sunley Research Tumour necrosis factor - alpha binding protein
ATE309376T1 (de) 1990-06-28 2005-11-15 Hoechst Ag Fusionsproteine mit immunglobulinanteilen, ihre herstellung und verwendung
WO1992001002A1 (fr) 1990-07-11 1992-01-23 Teijin Limited Inhibiteur de l'activite du facteur de la necrose tumorale et son procede de preparation
US5420154A (en) 1990-08-03 1995-05-30 Smithkline Beecham Corp. TNF inhibitors
US5840496A (en) 1990-10-09 1998-11-24 Chiron Corporation Method for diagnosing endometrial cancer
GB9022648D0 (en) 1990-10-18 1990-11-28 Charing Cross Sunley Research Polypeptide and its use
US5858355A (en) 1990-12-20 1999-01-12 University Of Pittsburgh Of The Commonwealth System Of Higher Education IRAP gene as treatment for arthritis
NZ241311A (en) 1991-01-17 1995-03-28 Gen Hospital Corp Rna sequence having trans-splicing activity, plant strains
ATE190629T1 (de) 1991-01-18 2000-04-15 Amgen Inc Methoden zur behandlung von durch den tumor nekrose faktor ausgelösten krankheiten
AU1674292A (en) 1991-03-15 1992-10-21 Synergen, Inc. Pegylation of polypeptides
IL99120A0 (en) 1991-08-07 1992-07-15 Yeda Res & Dev Multimers of the soluble forms of tnf receptors,their preparation and pharmaceutical compositions containing them
EP0611302B1 (en) 1991-10-15 2000-03-29 MULLARKEY, Michael F. Receptors for treating late phase inflammatory responses
US5961974A (en) 1991-10-25 1999-10-05 Immunex Corporation Monoclonal antibodies to CD40 ligand, pharmaceutical composition comprising the same and hybridomas producing the same
ES2038546B1 (es) 1991-11-08 1994-02-16 Andromaco Lab Procedimiento de obtencion de un producto de naturaleza polipeptidica con actividad inhibidora de la hiperproduccion del factor de necrosis tumoral.
JPH05244982A (ja) * 1991-12-06 1993-09-24 Sumitomo Chem Co Ltd 擬人化ｂ−ｂ１０
AU3328493A (en) 1991-12-17 1993-07-19 Genpharm International, Inc. Transgenic non-human animals capable of producing heterologous antibodies
IL104369A0 (en) 1992-01-13 1993-05-13 Smithkline Beecham Corp Novel compounds and compositions
DK0584347T3 (da) 1992-03-04 2003-02-24 Cell Therapeutics Inc Enantiomere hydroxylerede xanthinforbindelser
WO1993019777A1 (en) 1992-03-30 1993-10-14 Immunex Corporation Fusion proteins comprising tumor necrosis factor receptor
ES2142341T3 (es) 1992-04-30 2000-04-16 Amgen Inc Metodos de tratamiento de las enfermedades inducidas por la interleuquina-1 y el factor de necrosis tumoral.
JPH05312248A (ja) 1992-05-08 1993-11-22 Nissan Motor Co Ltd シフトレバー装置
DE4219626A1 (de) 1992-06-16 1993-12-23 Wehling Peter Priv Doz Dr Med Methode zur Einschleusung therapeutisch relevanter Gene in Körperzellen
JPH0630788A (ja) 1992-07-16 1994-02-08 Otsuka Pharmaceut Co Ltd ヒトインターロイキン−１に対する組換え抗体
US5545716A (en) 1992-09-08 1996-08-13 University Of Florida Superantigen agonist and antagonist peptides
RO113528B1 (ro) 1992-09-17 1998-08-28 Synergen Inc Compozitie farmaceutica pentru inhibarea interleukinei-1
JPH06111399A (ja) 1992-09-30 1994-04-22 Sony Corp 光磁気記録媒体及びその製造方法
WO1994007498A1 (en) 1992-10-07 1994-04-14 Sumitomo Pharmaceuticals Company, Limited Pharmaceutical composition for inhibiting tumor necrosis factor production
WO1994009818A1 (en) * 1992-10-30 1994-05-11 The Regents Of The University Of California Method for stimulating production of variable region gene family restricted antibodies through b-cell superantigen vaccination
US5866576A (en) 1992-12-16 1999-02-02 Cell Therapeutics, Inc. Epoxide-containing compounds
ATE174219T1 (de) 1993-01-08 1998-12-15 Hoechst Ag Verwendung von leflunomid zur hemmung von tumornekrosefaktor alpha
EP0614984B2 (en) 1993-03-05 2010-11-03 Bayer HealthCare LLC Anti-TNF alpha human monoclonal antibodies
EP0701563A4 (en) 1993-03-08 1997-07-02 Univ Pittsburgh GENE TRANSFER FOR THE TREATMENT OF CONNECTIVE TISSUES IN A HOST MAMMAL
DK0689449T3 (da) 1993-03-19 2003-03-03 Vacsyn Sa Præparater til anvendelse i humanterapi, kendetegnet ved kombination af et muramylpeptid med en cytokin
US6326353B1 (en) 1993-03-23 2001-12-04 Sequus Pharmaceuticals, Inc. Enhanced circulation effector composition and method
US5843905A (en) 1993-06-04 1998-12-01 Vertex Pharmaceuticals, Incorporated Peptidic phosphinyloxymethyl ketones as interleukin-1β-converting enzyme inhibitors
FR2706772A1 (en) 1993-06-22 1994-12-30 Vacsyn Sa Prevention and treatment of septic syndrome with an immunosuppressant, in particular cyclosporin.
US5698579A (en) 1993-07-02 1997-12-16 Celgene Corporation Cyclic amides
WO1995001997A1 (en) 1993-07-09 1995-01-19 Smithkline Beecham Corporation RECOMBINANT AND HUMANIZED IL-1β ANTIBODIES FOR TREATMENT OF IL-1 MEDIATED INFLAMMATORY DISORDERS IN MAN
DK0711282T3 (da) 1993-07-28 2002-09-16 Aventis Pharma Ltd Forbindelser som PDE IV og TNF inhibitorer
ES2131297T3 (es) 1993-11-29 1999-07-16 Merrell Pharma Inc Nuevos derivados de bencenosulfonilamina como inhibidores de la accion il-1.
CA2138305A1 (en) 1993-12-28 1995-06-29 Naohito Ohashi Tumor necrosis factor production inhibitors
GB9401460D0 (en) 1994-01-26 1994-03-23 Rhone Poulenc Rorer Ltd Compositions of matter
US5608035A (en) 1994-02-02 1997-03-04 Affymax Technologies N.V. Peptides and compounds that bind to the IL-1 receptor
CA2183562A1 (en) 1994-02-18 1995-08-24 J. Peter Klein Intracellular signalling mediators
CN1143363A (zh) 1994-03-09 1997-02-19 辉瑞大药厂 作为tnf释放抑制剂的异噁唑啉化合物
US5708142A (en) 1994-05-27 1998-01-13 Genentech, Inc. Tumor necrosis factor receptor-associated factors
US5817822A (en) 1994-06-24 1998-10-06 Novartis Corporation Certain alpha-azacycloalkyl substituted arylsulfonamido acetohydroxamic acids
IL114417A0 (en) 1994-07-07 1995-10-31 Res Dev Foundation Tumor necrosis factor receptor-I associated proteins and protein kinase and methods for their use
US5877180A (en) 1994-07-11 1999-03-02 University Of Virginia Patent Foundation Method for treating inflammatory diseases with A2a adenosine receptor agonists
EP0692536B1 (en) 1994-07-14 2000-11-22 Kabushiki Kaisha Hayashibara Seibutsu Kagaku Kenkyujo IFN-Y production inducing protein and monoclonal antibody of the same
US5641747A (en) 1994-07-25 1997-06-24 Temple University-Of The Commonwealth System Of Higher Education Treatment of osteopetrotic diseases
US5633227A (en) 1994-09-12 1997-05-27 Miles, Inc. Secretory leukocyte protease inhibitor as an inhibitor of tryptase
IT1269989B (it) 1994-09-21 1997-04-16 Dompe Spa Antagonisti recettoriali di il-1 ad aumentata attivita' inibitoria
MX9702487A (es) 1994-10-05 1998-04-30 Darwin Discovery Ltd Compuestos peptidilo y su uso terapeutico como inhibidores de las metaloproteasas.
US5852173A (en) 1994-10-19 1998-12-22 Genetics Institute, Inc. TNF receptor death ligand proteins and inhibitors of ligand binding
TW581771B (en) 1994-11-15 2004-04-01 Hayashibara Biochem Lab Recombinant production of a polypeptide for inducing interferon-gamma production, and monoclonal antibody against the polypeptide
ZA9510826B (en) 1994-12-23 1996-06-20 Smithkline Beecham Corp 3,3-(disubstituted)cyclohexan-1-ol monomers and related compounds
EP0796096A4 (en) 1994-12-23 1998-04-29 Smithkline Beecham Corp 4,4- (DISUBSTITUTED) CYCLOHEXAN-1-CARBOXYLATE MONOMERS AND RELATED COMPOUNDS
US6323201B1 (en) 1994-12-29 2001-11-27 The Regents Of The University Of California Compounds for inhibition of ceramide-mediated signal transduction
US6429221B1 (en) 1994-12-30 2002-08-06 Celgene Corporation Substituted imides
WO1996021447A1 (en) 1995-01-09 1996-07-18 Otsuka Pharmaceutical Company, Limited Use of carbostyril compounds for inhibition of tnf-alpha
PE64396A1 (es) 1995-01-23 1997-01-28 Hoffmann La Roche Proteina accesoria del receptor de la interleucina 1
BR9607336A (pt) 1995-02-23 1997-11-25 Novartis Nutrition Ag Composições de aminoácidos e utilidades das mesmas em nutrição clinica
WO1996028546A1 (en) 1995-03-15 1996-09-19 Human Genome Sciences, Inc. Human tumor necrosis factor receptor
EP0737471A3 (fr) 1995-04-10 2000-12-06 L'oreal Utilisation d'un sel d'une métal alcalino-terreux comme inhibiteur de TNF-alpha dans une composition unique et composition obtenue
WO1996033172A1 (en) 1995-04-20 1996-10-24 Pfizer Inc. Arylsulfonyl hydroxamic acid derivatives as mmp and tnf inhibitors
WO1996035711A1 (en) 1995-05-10 1996-11-14 Chiroscience Limited Peptide compounds which inhibit metalloproteinase and tnf liberation, and their therapeutic use
AR004471A1 (es) 1995-05-31 1998-12-16 Smithkline Beecham Corp Compuestos de ciclohexan-1-ol-4,4-disustituidos, utiles en el tratamiento de enfermedades alergicas e inflamatorias y composiciones farmaceuticas que lascontienen
US5739143A (en) 1995-06-07 1998-04-14 Smithkline Beecham Corporation Imidazole compounds and compositions
US5843901A (en) 1995-06-07 1998-12-01 Advanced Research & Technology Institute LHRH antagonist peptides
US5817476A (en) 1995-06-07 1998-10-06 Genetics Institute, Inc. Polynucleotides encoding interleukin-1 receptor intracellular ligand proteins
US5830742A (en) 1995-06-08 1998-11-03 Immunex Corporation TNF-α converting enzyme
ES2253753T3 (es) 1995-06-29 2006-06-01 Immunex Corporation Citocina que induce apoptosis.
US6127977A (en) 1996-11-08 2000-10-03 Cohen; Nathan Microstrip patch antenna with fractal structure
ZA966663B (en) 1995-08-17 1998-02-06 Genentech Inc Traf Inhibitors.
US5728844A (en) 1995-08-29 1998-03-17 Celgene Corporation Immunotherapeutic agents
EP0859779A4 (en) 1995-08-31 2000-04-12 Smithkline Beecham Corp INTERLEUKIN CONVERSION ENZYME AND APOPTOSIS
IL115245A (en) 1995-09-11 2002-12-01 Yissum Res Dev Co Tumor necrosis factor inhibiting pharmaceuticals
WO1997012244A1 (en) 1995-09-27 1997-04-03 The Board Of Trustees Of The Leland Stanford Junior University Methods for determining t-cell profiles of immunocompromised subjects
DE69625506T2 (de) 1995-10-05 2003-07-24 Darwin Discovery Ltd Schwefelsubstituierte peptide als inhibitoren für metalloproteinasen und der tnf-freisetzung
DE19540475A1 (de) 1995-10-20 1997-04-24 Schering Ag Chirale Methylphenyloxazolidinone
IL124366A0 (en) 1995-11-14 1998-12-06 Du Pont Merck Pharma Novel macrocyclic compounds as metalloprotease inhibitors
US6281352B1 (en) 1995-11-14 2001-08-28 Dupont Pharmaceuticals Company Macrocyclic compounds as metalloprotease inhibitors
US6090382A (en) 1996-02-09 2000-07-18 Basf Aktiengesellschaft Human antibodies that bind human TNFα
CO4750805A1 (es) * 1995-12-13 1999-03-31 Sumitomo Chemical Co Compuesto para champu
US5869315A (en) 1995-12-18 1999-02-09 Basf Aktiengesellschaft Modified interleukin-1β converting enzyme with increased stability
US5869677A (en) 1995-12-21 1999-02-09 Smithkline Beecham Corporation 3,3-(disubstituted)cyclohexan-1-carboxylate monomers and related compounds
US5990119A (en) 1995-12-21 1999-11-23 Smithkline Beecham Corporation 1,4,4-(trisubstituted)cyclohexane monomers and related compounds
US5891883A (en) 1995-12-21 1999-04-06 Smithkline Beecham Corporation 4,4-(disubstituted)cyclohexan-1-ols monomers and related compounds
US6369027B1 (en) 1995-12-22 2002-04-09 Amgen Inc. Osteoprotegerin
US6613544B1 (en) * 1995-12-22 2003-09-02 Amgen Inc. Osteoprotegerin
EP0870028A1 (en) 1995-12-29 1998-10-14 Incyte Pharmaceuticals, Inc. Nucleic acids encoding interferon gamma inducing factor-2
US6046048A (en) 1996-01-09 2000-04-04 Genetech, Inc. Apo-2 ligand
NZ331163A (en) 1996-02-09 2000-07-28 Amgen Inc Composition comprising interleukin-1 inhibitor and hydrogel ester (hyaluronan) for treating inflammatory diseases
HU230515B1 (hu) 1996-02-09 2016-10-28 Abbvie Biotechnology Ltd Humán TNFalfa-kötő antitestek alkalmazásai
US5994351A (en) 1998-07-27 1999-11-30 Pfizer Inc. Arylsulfonylamino hydroxamic acid derivatives
US5981220A (en) 1996-03-27 1999-11-09 Human Genome Sciences, Inc. Epidermal differentiation factor
GB9607119D0 (en) 1996-04-04 1996-06-12 Chiroscience Ltd Compounds
GB9607120D0 (en) 1996-04-04 1996-06-12 Chiroscience Ltd Compounds
GB9607249D0 (en) 1996-04-04 1996-06-12 Chiroscience Ltd Compounds
US5710013A (en) 1996-04-19 1998-01-20 Tularik Inc. Tumor necrosis factor receptor associated factor 6 (TRAF6)
GB9609795D0 (en) 1996-05-10 1996-07-17 Smithkline Beecham Plc Novel compounds
AUPO048296A0 (en) 1996-06-14 1996-07-11 Fujisawa Pharmaceutical Co., Ltd. New compound and its preparation
EP1669454A3 (en) 1996-06-27 2009-04-01 Kabushiki Kaisha Hayashibara Seibutsu Kagaku Kenkyujo Genomic DNA encoding a polypeptide capable of inducing the production of interferon-gamma
EP0818439B1 (en) 1996-07-02 1999-10-13 Nisshin Flour Milling Co., Ltd. Imide derivatives
TW555765B (en) 1996-07-09 2003-10-01 Amgen Inc Low molecular weight soluble tumor necrosis factor type-I and type-II proteins
JPH10130149A (ja) 1996-07-12 1998-05-19 Sankyo Co Ltd Ｔｎｆ産生抑制剤
US5853977A (en) 1996-07-12 1998-12-29 Schering Corporation Mammalian TNF-α convertases
US5877222A (en) 1996-07-19 1999-03-02 The Regents Of The University Of California Method for treating aids-associated dementia
GB9616643D0 (en) 1996-08-08 1996-09-25 Chiroscience Ltd Compounds
KR100539030B1 (ko) 1996-08-12 2005-12-27 셀진 코포레이션 면역치료제 및 이를 이용하여 사이토카인 농도를 감소시키는 방법
US6069132A (en) 1996-08-14 2000-05-30 Revanker; Ganapathi R. Phosphazole compounds
US5935977A (en) 1996-09-25 1999-08-10 Ss Pharmaceutical Co., Ltd. Substituted vinyl pyridine derivative and drugs containing the same
US5962481A (en) 1996-10-16 1999-10-05 American Cyanamid Company Preparation and use of ortho-sulfonamido heteroaryl hydroxamic acids as matrix metalloproteinase and tace inhibitors
GB9621859D0 (en) 1996-10-21 1996-12-11 Xenova Ltd Cytokine production inhibitors
GB9712761D0 (en) 1997-06-17 1997-08-20 Chiroscience Ltd Quinolines and their therapeutic use
JPH10147531A (ja) 1996-11-19 1998-06-02 Otsuka Pharmaceut Co Ltd ＴＮＦ−α産生抑制剤
US5955480A (en) 1996-11-20 1999-09-21 Merck & Co., Inc. Triaryl substituted imidazoles, compositions containing such compounds and methods of use
CA2271963A1 (en) 1996-11-20 1998-05-28 Linda L. Chang Triaryl substituted imidazoles, compositions containing such compounds and methods of use
US5834435A (en) 1996-11-27 1998-11-10 Slesarev; Vladimir I. Inhibition of TNF-α pleiotropic and cytotoxic effects
EP2305027B1 (en) 1996-12-03 2014-07-02 Amgen Fremont Inc. Transgenic mammals having human Ig loci including plural VH and Vkappa regions and antibodies produced therefrom
ATE247974T1 (de) 1996-12-06 2003-09-15 Amgen Inc Kombinationtherapie mit einem tnf-bindendem protein zür behandlung von durch tnf verursachten erkrangungen
DE19652227A1 (de) 1996-12-16 1998-06-18 Bosch Gmbh Robert Verfahren und Vorrichtung zum Zuordnen einer Fernbedienung zu einer Basisstation
JPH10231285A (ja) 1996-12-17 1998-09-02 Ishihara Sangyo Kaisha Ltd フタルイミド誘導体又はその塩、それらの製造方法及びそれらを含有する医薬組成物
US6271349B1 (en) 1996-12-23 2001-08-07 Immunex Corporation Receptor activator of NF-κB
CA2274987C (en) 1996-12-23 2012-01-24 Immunex Corporation Ligand for receptor activator of nf-kappa b, ligand is member of tnf superfamily
US7141393B2 (en) 1996-12-26 2006-11-28 Kabushiki Kaisha Hayashibara Seibutsu Kagaku Kenkyujo Interleukin-18-receptor proteins
PT853083E (pt) 1997-01-06 2001-12-28 Pfizer Composto de piridilfurano e piridiltiofeno e sua utilizacao farmaceutica
ZA9818B (en) 1997-01-07 1998-07-02 Abbott Lab C-terminal ketone inhibitors of matrix metalloproteinases and tnf alpha secretion
US5952320A (en) 1997-01-07 1999-09-14 Abbott Laboratories Macrocyclic inhibitors of matrix metalloproteinases and TNFα secretion
US6054559A (en) 1997-01-28 2000-04-25 Smithkline Beecham Corporation Interleukin-1 receptor antagonist beta (IL-1raβ)
DK1270565T3 (da) 1997-01-29 2004-10-04 Pfizer 4-substitueret furan-2-sulfonamid og dets anvendelse i fremstillingen af sulfonylurinstofderivater
JP3955352B2 (ja) * 1997-02-25 2007-08-08 株式会社林原生物化学研究所 破骨細胞形成阻害剤
US5969102A (en) 1997-03-03 1999-10-19 St. Jude Children's Research Hospital Lymphocyte surface receptor that binds CAML, nucleic acids encoding the same and methods of use thereof
EP0977745B1 (en) 1997-03-04 2004-12-01 Pharmacia Corporation Thioaryl sulfonamide hydroxamic acid compounds
WO1998039316A1 (en) 1997-03-04 1998-09-11 Monsanto Company N-hydroxy 4-sulfonyl butanamide compounds
JP2002515901A (ja) 1997-03-04 2002-05-28 モンサント カンパニー 芳香族スルホニルα−シクロアミノヒドロキサム酸化合物
US6362183B1 (en) 1997-03-04 2002-03-26 G. D. Searle & Company Aromatic sulfonyl alpha-hydroxy hydroxamic acid compounds
US6638952B1 (en) 1997-03-04 2003-10-28 Pharmacia Corporation Aromatic sulfonyl alpha-cycloamino hydroxamic acid compounds
US6087116A (en) 1997-03-12 2000-07-11 Kabushiki Kaisha Hayashibara Seibutsu Kagaku Kenkyujo Interleukin-18 (IL-18) receptor polypeptides and their uses
EP0998300A1 (en) 1997-03-18 2000-05-10 Basf Aktiengesellschaft Methods and compositions for modulating responsiveness to corticosteroids
US6054487A (en) 1997-03-18 2000-04-25 Basf Aktiengesellschaft Methods and compositions for modulating responsiveness to corticosteroids
JPH10259140A (ja) 1997-03-18 1998-09-29 Sumitomo Pharmaceut Co Ltd 腫瘍壊死因子産生抑制剤
AU6769298A (en) 1997-03-21 1998-10-20 Cistron Biotechnology, Inc. Method for inhibiting cleavage of precursor il-1beta
GB9706255D0 (en) 1997-03-26 1997-05-14 Smithkline Beecham Plc Novel compounds
US6251913B1 (en) 1997-03-28 2001-06-26 Zeneca Limited Hydroxamic acids substituted by heterocycles useful for inhibition of tumor necrosis factor
JP2001517225A (ja) 1997-03-28 2001-10-02 ゼネカ リミテッド Ｎ−（３−ヒドロキシ−スクシニル）−アミノ酸誘導体調製のためのプロセス
CN1254335A (zh) 1997-04-04 2000-05-24 辉瑞产品公司 烟酰胺衍生物
WO1998044940A1 (en) 1997-04-10 1998-10-15 Agennix, Inc. Use of lactoferin in the treatment of allergen induced disorders
DK0911342T4 (da) 1997-04-15 2013-07-29 Daiichi Sankyo Co Ltd Nyt protein og fremgangsmåde til fremstilling deraf
ATE363533T1 (de) 1997-04-16 2007-06-15 Amgen Inc Osteoprotegerin bindende proteine und rezeptoren
US6316408B1 (en) * 1997-04-16 2001-11-13 Amgen Inc. Methods of use for osetoprotegerin binding protein receptors
US5843678A (en) * 1997-04-16 1998-12-01 Amgen Inc. Osteoprotegerin binding proteins
FR2762315B1 (fr) 1997-04-22 1999-05-28 Logeais Labor Jacques Derives d'amino-acides inhibiteurs des metalloproteases de la matrice extracellulaire et de la liberation du tnf alpha
AU7138298A (en) 1997-04-24 1998-11-13 Ortho-Mcneil Corporation, Inc. Substituted imidazoles useful in the treatment of inflammatory diseases
FR2762514B1 (fr) 1997-04-29 1999-10-22 Sanofi Sa Utilisation de derives de la tetrahydropyridine pour la preparation de medicaments pour le traitement des maladies entrainant une demyelinisation
JP3776203B2 (ja) 1997-05-13 2006-05-17 第一製薬株式会社 Ｉｃａｍ−１産生阻害剤
AU755498B2 (en) 1997-05-22 2002-12-12 G.D. Searle & Co. 3(5)-heteroaryl substituted pyrazoles as p38 kinase inhibitors
US6265535B1 (en) 1997-05-30 2001-07-24 The Trustees Of The University Of Pennsylvania Peptides and peptide analogues designed from binding sites of tumor necrosis factor receptor superfamily and their uses
JPH111481A (ja) 1997-06-10 1999-01-06 Sumitomo Pharmaceut Co Ltd ピペリジニルフタラジン誘導体
KR19990001101A (ko) 1997-06-12 1999-01-15 손경식 캐테콜 아미노산 유도체, 이의 제조방법 및 그를 함유한 약제 조성물
CA2293436C (en) 1997-06-12 2010-10-26 Rhone-Poulenc Rorer Limited Imidazolyl-cyclic acetals as tnf inhibitors
WO1998056377A1 (en) 1997-06-13 1998-12-17 Smithkline Beecham Corporation Novel pyrazole and pyrazoline substituted compounds
GB9713733D0 (en) 1997-06-27 1997-09-03 Pharmacia & Upjohn Spa Poly-branched polycarboxamido compounds
GB9713732D0 (en) 1997-06-27 1997-09-03 Pharmacia & Upjohn Spa Substituted triazinic compounds
US6235787B1 (en) 1997-06-30 2001-05-22 Hoffmann-La Roche Inc. Hydrazine derivatives
GB9713726D0 (en) 1997-06-30 1997-09-03 Ciba Geigy Ag Organic compounds
US6040320A (en) 1997-06-30 2000-03-21 Ortho-Mcneil Pharmaceutical, Inc. 2-substituted imidazoles useful in the treatment of inflammatory diseases
US5843721A (en) 1997-07-03 1998-12-01 Tularik Inc. Nucleic acids encoding human NIK protein
AU8280798A (en) 1997-07-03 1999-01-25 Thomas Jefferson University An improved method for design and selection of efficacious antisense oligonucleotides
JP2001500533A (ja) 1997-07-10 2001-01-16 フアルマシア・エ・アツプジヨン・エツセ・ピー・アー マトリックスメタロプロテイナーゼ・インヒビター
DE19731521A1 (de) 1997-07-23 1999-01-28 Byk Gulden Lomberg Chem Fab Budipin bei der Behandlung entzündlicher Erkrankungen des Nervensystems
AR016551A1 (es) 1997-07-30 2001-07-25 Smithkline Beecham Corp Derivados de 2-oxindol, composiciones farmaceuticas que los comprenden y el uso de los mismos para la manufactura de medicamentos
FR2766822B1 (fr) 1997-07-30 2001-02-23 Adir Nouveaux derives de benzimidazole, de benzoxazole et de benzothiazole, leur procede de preparation et les compositions pharmaceutiques qui les contiennent
ES2196592T3 (es) 1997-07-31 2003-12-16 Celgene Corp Acidos alcanohidroxamicos sustituidos y metodo para reducir el nivel de tnf-alfa.
CA2297988A1 (en) 1997-08-04 1999-02-11 Amgen Inc. Hydroxamic acid substituted fused heterocyclic metalloproteinase inhibitors
WO1999006426A1 (en) 1997-08-04 1999-02-11 Millennium Biotherapeutics, Inc. Novel molecules of the tango-77 related protein family and uses thereof
HUP0001054A3 (en) 1997-08-06 2001-01-29 Daiichi Asubio Pharma Co Ltd 1-aryl-1,8-naphthyridin-4-one derivative as type iv phosphodiesterase inhibitor
ATE217863T1 (de) 1997-08-08 2002-06-15 Pfizer Prod Inc Arylsulfonylaminohydroxamsäurederivate
WO1999007679A1 (en) 1997-08-08 1999-02-18 Chiroscience Limited Peptidyl compounds having mmp and tnf inhibitory activity
IL121860A0 (en) 1997-08-14 1998-02-22 Yeda Res & Dev Interleukin-18 binding proteins their preparation and use
US5994396A (en) 1997-08-18 1999-11-30 Centaur Pharmaceuticals, Inc. Furansulfonic acid derivatives and pharmaceutical compositions containing the same
WO1999009965A2 (en) 1997-08-21 1999-03-04 Takeda Chemical Industries, Ltd. Anti-inflammatory agent
WO1999022760A1 (en) 1997-11-03 1999-05-14 The Wistar Institute Of Anatomy And Biology Method and compositions for inhibiting angiogenesis and treating cancer
US5955476A (en) 1997-11-18 1999-09-21 Celgene Corporation Substituted 2-(2,6-dioxo-3-fluoropiperidin-3-yl)-isoindolines and method of reducing inflammatory cytokine levels
WO1999029865A2 (en) 1997-12-12 1999-06-17 The Rockefeller University A protein belonging to the tnf superfamily, nucleic acids encoding same, and methods of use thereof
JP2002509143A (ja) 1998-01-16 2002-03-26 センター ファーマシューティカルズ， インコーポレイテッド チオエーテルフランニトロン化合物
ES2193589T3 (es) 1998-01-20 2003-11-01 Warner Lambert Co Aldehido del acido n-(2-(5-benciloxicarbonil-amino-6-oxo-2-(4-fluorofenil)-1,6-dihidro-1-pirimidinil)acetoxil)-l-aspartico como un inhibidor (in vivo) del enzima de conversion de la interleucina-1beta.
NZ505499A (en) 1998-01-23 2002-07-26 Immunex Corp Accessory protein-like DNA and polypeptides
DK1047781T3 (da) 1998-01-23 2004-12-06 Immunex Corp IL-18-receptorer
KR20010034406A (ko) 1998-01-27 2001-04-25 아메리칸 사이아나미드 컴파니 매트릭스 메탈로프로테인아제 억제제로서의2,3,4,5-테트라하이드로-1ｈ-[1,4]-벤조디아제핀-3-하이드록삼산
EP1053351A4 (en) 1998-01-27 2002-09-25 Millennium Pharm Inc NOVEL TUMOR NECROSIS FACTOR RECEPTOR SUPERFAMIL MOLECULES AND USES THEREOF
WO1999046248A1 (en) 1998-03-09 1999-09-16 Vertex Pharmaceuticals Incorporated 1,2-diazepane derivatives as interleukin-1beta converting enzyme inhibitors
US6153591A (en) 1998-03-16 2000-11-28 Cytovia, Inc. Dipeptide caspase inhibitors and the use thereof
IL126024A0 (en) 1998-03-19 1999-05-09 Yeda Res & Dev Modulators of the function of receptors of the tnf/ngf receptor family and other proteins
KR100898094B1 (ko) 1998-03-19 2009-05-18 버텍스 파마슈티칼스 인코포레이티드 카스파제의 억제제
CN1181817C (zh) 1998-03-20 2004-12-29 第一三得利制药株式会社 以苯基甲苯醌为有效成分的NF-kB抑制剂
US6492370B1 (en) 1998-03-26 2002-12-10 Santen Pharmaceutical Co., Ltd. Urea derivatives and pharmaceutical compositions thereof
ES2317694T3 (es) 1998-05-14 2009-04-16 Immunex Corporation Metodo para inhibir la actividad osteoclastica.
CA2276216A1 (en) 1998-06-24 1999-12-24 Kabushiki Kaisha Hayashibara Seibutsu Kagaku Kenkyujo An artificial peptide capable of neutralizing the biological activity of interleukin-18
US6210924B1 (en) 1998-08-11 2001-04-03 Amgen Inc. Overexpressing cyclin D 1 in a eukaryotic cell line
CA2340579A1 (en) 1998-09-01 2000-03-09 Kabushiki Kaisha Hayashibara Seibutsu Kagaku Kenkyujo Interleukin 18-binding protein
PL196790B1 (pl) * 1998-09-15 2008-01-31 Pharmexa As Zastosowanie zwierzęcego polipeptydu OPGL lub jego podsekwencji, lub analogu OPGL, zastosowanie fragmentu kwasu nukleinowego, zastosowanie wektora przenoszącego fragment kwasu nukleinowego, zastosowanie niepatogennej transformowanej komórki, zastosowanie kompozycji zawierającej taki fragment lub wektor, sposób identyfikacji zmodyfikowanego polipeptydu OPGL, sposób wytwarzania kompozycji immunogennej
US6660843B1 (en) * 1998-10-23 2003-12-09 Amgen Inc. Modified peptides as therapeutic agents
KR100849443B1 (ko) * 1998-12-23 2008-07-31 화이자 인크. Ｃｔｌａ－４에 대한 인간 단일클론 항체
DK2332978T3 (da) 1999-02-03 2014-06-23 Amgen Inc Nye polypeptider, der er involveret ved et immunrespons
WO2000047740A2 (en) 1999-02-12 2000-08-17 Amgen Inc. Tnf-related proteins
AUPQ314799A0 (en) 1999-09-29 1999-10-21 University Of Western Australia, The Bone cell factor
EP1238077A1 (en) 1999-12-16 2002-09-11 Amgen Inc., Tnfr/opg-like molecules and uses thereof
DE60134459D1 (de) † 2000-02-23 2008-07-31 Amgen Inc Antagonistische selektive bindungsagenzien des osteoprotegerin-bindungsproteins
AU5943201A (en) 2000-05-03 2001-11-12 Amgen Inc Modified peptides as therapeutic agents
US7102050B1 (en) 2000-05-04 2006-09-05 Exxonmobil Chemical Patents Inc. Multiple riser reactor
JP2003534022A (ja) * 2000-05-26 2003-11-18 スミスクライン・ビーチャム・コーポレイション Ｒａｎｋリガンド介在障害の治療に有用な抗−ｒａｎｋリガンドモノクローナル抗体
US7405734B2 (en) * 2000-07-18 2008-07-29 Silicon Graphics, Inc. Method and system for presenting three-dimensional computer graphics images using multiple graphics processing units
DE10039710B4 (de) 2000-08-14 2017-06-22 United Monolithic Semiconductors Gmbh Verfahren zur Herstellung passiver Bauelemente auf einem Halbleitersubstrat
WO2002016551A2 (en) * 2000-08-18 2002-02-28 University Of Massachusetts Medical Center Trance regulation of chondrocyte differentiation
US20030211106A1 (en) 2000-08-21 2003-11-13 Tornetta Mark A Anti-rank ligand monoclonal antibodies useful in treatment of rank ligand mediated disorders
DK1399483T3 (da) 2001-01-05 2010-08-02 Pfizer Antistoffer til insulinlignende vækstfaktorrecptor I
MXPA03010531A (es) 2001-05-17 2004-07-01 Immunex Corp Uso terapeutico de antagonistas de rank.
WO2002098362A2 (en) 2001-06-06 2002-12-12 Immunex Corporation Use of rank antagonists to treat cancer
DE122010000047I1 (de) 2001-06-26 2011-05-05 Amgen Fremont Inc Antikörper gegen opgl
MXPA04009681A (es) 2002-04-05 2005-01-11 Amgen Inc Anticuerpos humanos neutralizantes anti-ligando de osteoprotegerina como inhibidores selectivos de la ruta del ligando de osteoprotegerina.
US9401875B2 (en) 2012-06-01 2016-07-26 Nippon Telegraph And Telephone Corporation Packet transfer processing method and packet transfer processing device
US9300829B2 (en) 2014-04-04 2016-03-29 Canon Kabushiki Kaisha Image reading apparatus and correction method thereof

Also Published As

Publication number Publication date
CY2010016I1 (el) 2012-01-25
EA021242B9 (ru) 2015-11-30
EP2270052B8 (en) 2018-05-02
DK1409016T4 (da) 2020-09-14
EP2270052A3 (en) 2011-03-02
MY143582A (en) 2011-05-31
US20170183417A1 (en) 2017-06-29
DE60235989D1 (de) 2010-05-27
US20140134157A1 (en) 2014-05-15
DK2087908T3 (en) 2018-07-23
US8409578B2 (en) 2013-04-02
AU2008261137A1 (en) 2009-01-15
JP2009273466A (ja) 2009-11-26
DK2295081T3 (en) 2019-02-18
JP2015057408A (ja) 2015-03-26
NO343687B1 (no) 2019-05-06
EP1409016B9 (en) 2020-10-28
EA200400063A1 (ru) 2005-02-24
CN1547486A (zh) 2004-11-17
US8058418B2 (en) 2011-11-15
JP2022000424A (ja) 2022-01-04
WO2003002713A2 (en) 2003-01-09
BRPI0210579B8 (pt) 2021-05-25
KR20100041797A (ko) 2010-04-22
MXPA04000134A (es) 2005-06-06
ZA200400521B (en) 2005-07-27
FR10C0050I1 (pl) 2011-01-14
DE122010000047I1 (de) 2011-05-05
KR20040023630A (ko) 2004-03-18
US7364736B2 (en) 2008-04-29
PT2270052T (pt) 2018-07-04
EP1409016B1 (en) 2010-04-14
RS20120347A3 (en) 2013-10-31
US20150266952A1 (en) 2015-09-24
DK1409016T3 (da) 2010-06-21
US20200354464A1 (en) 2020-11-12
DK2270052T3 (en) 2018-07-02
ES2674888T3 (es) 2018-07-04
NO2019048I1 (no) 2019-12-20
TR201809678T4 (tr) 2018-07-23
TWI326285B (en) 2010-06-21
JP2016216464A (ja) 2016-12-22
CA2451955C (en) 2015-09-29
BRPI0210579B1 (pt) 2019-05-14
CY1120658T1 (el) 2019-12-11
CN103232539A (zh) 2013-08-07
JP2015078205A (ja) 2015-04-23
JP4358282B2 (ja) 2009-11-04
NO20190456A1 (no) 2004-03-10
ATE464068T1 (de) 2010-04-15
JP2012229236A (ja) 2012-11-22
NZ581637A (en) 2012-05-25
US20040033535A1 (en) 2004-02-19
EP2295081B1 (en) 2018-10-31
RS54274B1 (en) 2016-02-29
TWI276443B (en) 2007-03-21
NO345566B1 (no) 2021-04-19
EP3492100B1 (en) 2021-12-08
EP2087908B1 (en) 2018-05-30
EP3492100A1 (en) 2019-06-05
JP2020073518A (ja) 2020-05-14
ES2907826T3 (es) 2022-04-26
MEP32608A (en) 2011-02-10
JP2005506963A (ja) 2005-03-10
JP2012153701A (ja) 2012-08-16
JP2019214563A (ja) 2019-12-19
EP1409016A2 (en) 2004-04-21
PL371915A1 (pl) 2005-07-11
CY1120656T1 (el) 2019-12-11
AU2002320157C1 (en) 2023-09-21
LU91757I9 (pl) 2019-01-03
US20200131271A1 (en) 2020-04-30
EA021242B1 (ru) 2015-05-29
HK1187932A1 (en) 2014-04-17
IL159512A (en) 2014-12-31
TR201809008T4 (tr) 2018-07-23
US20090274688A1 (en) 2009-11-05
CY2010016I2 (el) 2012-01-25
NZ616594A (en) 2015-06-26
SG2011076551A (en) 2015-08-28
JP4212470B2 (ja) 2009-01-21
JP2018154614A (ja) 2018-10-04
CA2451955A1 (en) 2003-01-09
JP5576903B2 (ja) 2014-08-20
US20120087923A1 (en) 2012-04-12
ES2342820T5 (es) 2021-04-14
SG10201603108QA (en) 2016-05-30
NO20200535A1 (no) 2004-03-10
ME00232B (me) 2011-02-10
NO2019039I1 (no) 2019-11-05
IL159512A0 (en) 2004-06-01
FR10C0050I2 (fr) 2011-12-30
PT2087908T (pt) 2018-07-16
NO20041018L (no) 2004-03-10
ES2675735T3 (es) 2018-07-12
NZ547695A (en) 2008-09-26
EP2295081A1 (en) 2011-03-16
AR034637A1 (es) 2004-03-03
ES2342820T3 (es) 2010-07-15
YU103003A (sh) 2006-05-25
JP2009022280A (ja) 2009-02-05
AU2008261137B2 (en) 2012-10-04
AU2008261137C1 (en) 2023-08-31
CY1110196T1 (el) 2012-01-25
CY1121151T1 (el) 2020-05-29
NO344842B1 (no) 2020-05-25
NZ530765A (en) 2006-11-30
SG173211A1 (en) 2011-08-29
JP2012140430A (ja) 2012-07-26
TR201900581T4 (tr) 2019-02-21
EP1409016A4 (en) 2005-11-09
IL235116A0 (en) 2014-11-30
CN103232539B (zh) 2015-06-03
AU2002320157B2 (en) 2008-10-16
EP1409016B2 (en) 2020-07-15
JP4927910B2 (ja) 2012-05-09
ES2706902T3 (es) 2019-04-01
TW200630107A (en) 2006-09-01
PT2295081T (pt) 2019-02-01
BR0210579A (pt) 2005-05-10
RS20120347A2 (en) 2013-04-30
PT1409016E (pt) 2010-06-11
KR101038585B1 (ko) 2011-06-03
EP2270052A2 (en) 2011-01-05
JP5065529B2 (ja) 2012-11-07
WO2003002713A3 (en) 2003-08-14
LU91757I2 (fr) 2011-01-24
EP2270052B1 (en) 2018-03-28
EP2087908A1 (en) 2009-08-12

Similar Documents

Publication Publication Date Title
US20200354464A1 (en) Antibodies to opgl
PT1484276E (pt) Máquina de tracção e tensionamento
AU2019213305B2 (en) Antibodies to OPGL
AU2012216429A1 (en) Antibodies to OPGL