NL1027009C2 - Antilichamen tegen M-CSF. - Google Patents

Antilichamen tegen M-CSF. Download PDF

Info

Publication number
NL1027009C2
NL1027009C2 NL1027009A NL1027009A NL1027009C2 NL 1027009 C2 NL1027009 C2 NL 1027009C2 NL 1027009 A NL1027009 A NL 1027009A NL 1027009 A NL1027009 A NL 1027009A NL 1027009 C2 NL1027009 C2 NL 1027009C2
Authority
NL
Netherlands
Prior art keywords
antibody
amino acid
seq
ser
acid sequence
Prior art date
Application number
NL1027009A
Other languages
English (en)
Other versions
NL1027009A1 (nl
Inventor
Ian Foltz
Vahe Bedian
Mary Haak-Frendscho
Madhav Narasimha Devalaraja
Joseph Edwin Low
James Leslie Mobley
Sirid-Aimee Kellerman
Original Assignee
Warner Lambert Co
Abgenix
Priority date (The priority date is an assumption and is not a legal conclusion. Google has not performed a legal analysis and makes no representation as to the accuracy of the date listed.)
Filing date
Publication date
Family has litigation
First worldwide family litigation filed litigation Critical https://patents.darts-ip.com/?family=33300142&utm_source=google_patent&utm_medium=platform_link&utm_campaign=public_patent_search&patent=NL1027009(C2) "Global patent litigation dataset” by Darts-ip is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.
Application filed by Warner Lambert Co, Abgenix filed Critical Warner Lambert Co
Publication of NL1027009A1 publication Critical patent/NL1027009A1/nl
Application granted granted Critical
Publication of NL1027009C2 publication Critical patent/NL1027009C2/nl

Links

Classifications

    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61K—PREPARATIONS FOR MEDICAL, DENTAL OR TOILETRY PURPOSES
    • A61K38/00—Medicinal preparations containing peptides
    • A61K38/16—Peptides having more than 20 amino acids; Gastrins; Somatostatins; Melanotropins; Derivatives thereof
    • A61K38/17—Peptides having more than 20 amino acids; Gastrins; Somatostatins; Melanotropins; Derivatives thereof from animals; from humans
    • A61K38/19—Cytokines; Lymphokines; Interferons
    • A61K38/193—Colony stimulating factors [CSF]
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07K—PEPTIDES
    • C07K16/00—Immunoglobulins [IGs], e.g. monoclonal or polyclonal antibodies
    • C07K16/18—Immunoglobulins [IGs], e.g. monoclonal or polyclonal antibodies against material from animals or humans
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61K—PREPARATIONS FOR MEDICAL, DENTAL OR TOILETRY PURPOSES
    • A61K39/00—Medicinal preparations containing antigens or antibodies
    • A61K39/395—Antibodies; Immunoglobulins; Immune serum, e.g. antilymphocytic serum
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P1/00—Drugs for disorders of the alimentary tract or the digestive system
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P1/00—Drugs for disorders of the alimentary tract or the digestive system
    • A61P1/04—Drugs for disorders of the alimentary tract or the digestive system for ulcers, gastritis or reflux esophagitis, e.g. antacids, inhibitors of acid secretion, mucosal protectants
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P11/00—Drugs for disorders of the respiratory system
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P11/00—Drugs for disorders of the respiratory system
    • A61P11/06—Antiasthmatics
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P13/00—Drugs for disorders of the urinary system
    • A61P13/12—Drugs for disorders of the urinary system of the kidneys
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P17/00—Drugs for dermatological disorders
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P17/00—Drugs for dermatological disorders
    • A61P17/02—Drugs for dermatological disorders for treating wounds, ulcers, burns, scars, keloids, or the like
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P17/00—Drugs for dermatological disorders
    • A61P17/04—Antipruritics
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P17/00—Drugs for dermatological disorders
    • A61P17/06—Antipsoriatics
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P17/00—Drugs for dermatological disorders
    • A61P17/16—Emollients or protectives, e.g. against radiation
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P19/00—Drugs for skeletal disorders
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P19/00—Drugs for skeletal disorders
    • A61P19/02—Drugs for skeletal disorders for joint disorders, e.g. arthritis, arthrosis
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P19/00—Drugs for skeletal disorders
    • A61P19/06—Antigout agents, e.g. antihyperuricemic or uricosuric agents
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P19/00—Drugs for skeletal disorders
    • A61P19/08—Drugs for skeletal disorders for bone diseases, e.g. rachitism, Paget's disease
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P19/00—Drugs for skeletal disorders
    • A61P19/08—Drugs for skeletal disorders for bone diseases, e.g. rachitism, Paget's disease
    • A61P19/10—Drugs for skeletal disorders for bone diseases, e.g. rachitism, Paget's disease for osteoporosis
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P21/00—Drugs for disorders of the muscular or neuromuscular system
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P25/00—Drugs for disorders of the nervous system
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P25/00—Drugs for disorders of the nervous system
    • A61P25/28—Drugs for disorders of the nervous system for treating neurodegenerative disorders of the central nervous system, e.g. nootropic agents, cognition enhancers, drugs for treating Alzheimer's disease or other forms of dementia
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P27/00—Drugs for disorders of the senses
    • A61P27/02—Ophthalmic agents
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P29/00—Non-central analgesic, antipyretic or antiinflammatory agents, e.g. antirheumatic agents; Non-steroidal antiinflammatory drugs [NSAID]
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P3/00—Drugs for disorders of the metabolism
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P3/00—Drugs for disorders of the metabolism
    • A61P3/08—Drugs for disorders of the metabolism for glucose homeostasis
    • A61P3/10—Drugs for disorders of the metabolism for glucose homeostasis for hyperglycaemia, e.g. antidiabetics
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P31/00—Antiinfectives, i.e. antibiotics, antiseptics, chemotherapeutics
    • A61P31/04—Antibacterial agents
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P33/00—Antiparasitic agents
    • A61P33/02—Antiprotozoals, e.g. for leishmaniasis, trichomoniasis, toxoplasmosis
    • A61P33/06—Antimalarials
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P35/00—Antineoplastic agents
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P35/00—Antineoplastic agents
    • A61P35/02—Antineoplastic agents specific for leukemia
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P37/00—Drugs for immunological or allergic disorders
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P37/00—Drugs for immunological or allergic disorders
    • A61P37/02—Immunomodulators
    • A61P37/06—Immunosuppressants, e.g. drugs for graft rejection
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P37/00—Drugs for immunological or allergic disorders
    • A61P37/08—Antiallergic agents
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P39/00—General protective or antinoxious agents
    • A61P39/02—Antidotes
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P43/00—Drugs for specific purposes, not provided for in groups A61P1/00-A61P41/00
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P7/00—Drugs for disorders of the blood or the extracellular fluid
    • A61P7/02—Antithrombotic agents; Anticoagulants; Platelet aggregation inhibitors
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P9/00—Drugs for disorders of the cardiovascular system
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P9/00—Drugs for disorders of the cardiovascular system
    • A61P9/10—Drugs for disorders of the cardiovascular system for treating ischaemic or atherosclerotic diseases, e.g. antianginal drugs, coronary vasodilators, drugs for myocardial infarction, retinopathy, cerebrovascula insufficiency, renal arteriosclerosis
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07K—PEPTIDES
    • C07K16/00—Immunoglobulins [IGs], e.g. monoclonal or polyclonal antibodies
    • C07K16/18—Immunoglobulins [IGs], e.g. monoclonal or polyclonal antibodies against material from animals or humans
    • C07K16/24—Immunoglobulins [IGs], e.g. monoclonal or polyclonal antibodies against material from animals or humans against cytokines, lymphokines or interferons
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07K—PEPTIDES
    • C07K16/00—Immunoglobulins [IGs], e.g. monoclonal or polyclonal antibodies
    • C07K16/18—Immunoglobulins [IGs], e.g. monoclonal or polyclonal antibodies against material from animals or humans
    • C07K16/24—Immunoglobulins [IGs], e.g. monoclonal or polyclonal antibodies against material from animals or humans against cytokines, lymphokines or interferons
    • C07K16/243—Colony Stimulating Factors
    • G—PHYSICS
    • G06—COMPUTING; CALCULATING OR COUNTING
    • G06Q—INFORMATION AND COMMUNICATION TECHNOLOGY [ICT] SPECIALLY ADAPTED FOR ADMINISTRATIVE, COMMERCIAL, FINANCIAL, MANAGERIAL OR SUPERVISORY PURPOSES; SYSTEMS OR METHODS SPECIALLY ADAPTED FOR ADMINISTRATIVE, COMMERCIAL, FINANCIAL, MANAGERIAL OR SUPERVISORY PURPOSES, NOT OTHERWISE PROVIDED FOR
    • G06Q30/00—Commerce
    • G06Q30/02—Marketing; Price estimation or determination; Fundraising
    • G—PHYSICS
    • G06—COMPUTING; CALCULATING OR COUNTING
    • G06Q—INFORMATION AND COMMUNICATION TECHNOLOGY [ICT] SPECIALLY ADAPTED FOR ADMINISTRATIVE, COMMERCIAL, FINANCIAL, MANAGERIAL OR SUPERVISORY PURPOSES; SYSTEMS OR METHODS SPECIALLY ADAPTED FOR ADMINISTRATIVE, COMMERCIAL, FINANCIAL, MANAGERIAL OR SUPERVISORY PURPOSES, NOT OTHERWISE PROVIDED FOR
    • G06Q30/00—Commerce
    • G06Q30/06—Buying, selling or leasing transactions
    • G06Q30/0601—Electronic shopping [e-shopping]
    • G—PHYSICS
    • G06—COMPUTING; CALCULATING OR COUNTING
    • G06Q—INFORMATION AND COMMUNICATION TECHNOLOGY [ICT] SPECIALLY ADAPTED FOR ADMINISTRATIVE, COMMERCIAL, FINANCIAL, MANAGERIAL OR SUPERVISORY PURPOSES; SYSTEMS OR METHODS SPECIALLY ADAPTED FOR ADMINISTRATIVE, COMMERCIAL, FINANCIAL, MANAGERIAL OR SUPERVISORY PURPOSES, NOT OTHERWISE PROVIDED FOR
    • G06Q40/00—Finance; Insurance; Tax strategies; Processing of corporate or income taxes
    • G06Q40/04—Trading; Exchange, e.g. stocks, commodities, derivatives or currency exchange
    • G—PHYSICS
    • G06—COMPUTING; CALCULATING OR COUNTING
    • G06Q—INFORMATION AND COMMUNICATION TECHNOLOGY [ICT] SPECIALLY ADAPTED FOR ADMINISTRATIVE, COMMERCIAL, FINANCIAL, MANAGERIAL OR SUPERVISORY PURPOSES; SYSTEMS OR METHODS SPECIALLY ADAPTED FOR ADMINISTRATIVE, COMMERCIAL, FINANCIAL, MANAGERIAL OR SUPERVISORY PURPOSES, NOT OTHERWISE PROVIDED FOR
    • G06Q50/00—Information and communication technology [ICT] specially adapted for implementation of business processes of specific business sectors, e.g. utilities or tourism
    • G06Q50/10—Services
    • G06Q50/12—Hotels or restaurants
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61K—PREPARATIONS FOR MEDICAL, DENTAL OR TOILETRY PURPOSES
    • A61K39/00—Medicinal preparations containing antigens or antibodies
    • A61K2039/505—Medicinal preparations containing antigens or antibodies comprising antibodies
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07K—PEPTIDES
    • C07K2317/00—Immunoglobulins specific features
    • C07K2317/10—Immunoglobulins specific features characterized by their source of isolation or production
    • C07K2317/14—Specific host cells or culture conditions, e.g. components, pH or temperature
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07K—PEPTIDES
    • C07K2317/00—Immunoglobulins specific features
    • C07K2317/20—Immunoglobulins specific features characterized by taxonomic origin
    • C07K2317/21—Immunoglobulins specific features characterized by taxonomic origin from primates, e.g. man
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07K—PEPTIDES
    • C07K2317/00—Immunoglobulins specific features
    • C07K2317/50—Immunoglobulins specific features characterized by immunoglobulin fragments
    • C07K2317/56—Immunoglobulins specific features characterized by immunoglobulin fragments variable (Fv) region, i.e. VH and/or VL
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07K—PEPTIDES
    • C07K2317/00—Immunoglobulins specific features
    • C07K2317/50—Immunoglobulins specific features characterized by immunoglobulin fragments
    • C07K2317/56—Immunoglobulins specific features characterized by immunoglobulin fragments variable (Fv) region, i.e. VH and/or VL
    • C07K2317/565—Complementarity determining region [CDR]
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07K—PEPTIDES
    • C07K2317/00—Immunoglobulins specific features
    • C07K2317/70—Immunoglobulins specific features characterized by effect upon binding to a cell or to an antigen
    • C07K2317/73—Inducing cell death, e.g. apoptosis, necrosis or inhibition of cell proliferation
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07K—PEPTIDES
    • C07K2317/00—Immunoglobulins specific features
    • C07K2317/70—Immunoglobulins specific features characterized by effect upon binding to a cell or to an antigen
    • C07K2317/76—Antagonist effect on antigen, e.g. neutralization or inhibition of binding
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07K—PEPTIDES
    • C07K2317/00—Immunoglobulins specific features
    • C07K2317/90—Immunoglobulins specific features characterized by (pharmaco)kinetic aspects or by stability of the immunoglobulin
    • C07K2317/92—Affinity (KD), association rate (Ka), dissociation rate (Kd) or EC50 value
    • Y—GENERAL TAGGING OF NEW TECHNOLOGICAL DEVELOPMENTS; GENERAL TAGGING OF CROSS-SECTIONAL TECHNOLOGIES SPANNING OVER SEVERAL SECTIONS OF THE IPC; TECHNICAL SUBJECTS COVERED BY FORMER USPC CROSS-REFERENCE ART COLLECTIONS [XRACs] AND DIGESTS
    • Y02—TECHNOLOGIES OR APPLICATIONS FOR MITIGATION OR ADAPTATION AGAINST CLIMATE CHANGE
    • Y02A—TECHNOLOGIES FOR ADAPTATION TO CLIMATE CHANGE
    • Y02A50/00—TECHNOLOGIES FOR ADAPTATION TO CLIMATE CHANGE in human health protection, e.g. against extreme weather
    • Y02A50/30—Against vector-borne diseases, e.g. mosquito-borne, fly-borne, tick-borne or waterborne diseases whose impact is exacerbated by climate change

Landscapes

  • Health & Medical Sciences (AREA)
  • Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Life Sciences & Earth Sciences (AREA)
  • Medicinal Chemistry (AREA)
  • Engineering & Computer Science (AREA)
  • General Health & Medical Sciences (AREA)
  • Organic Chemistry (AREA)
  • Veterinary Medicine (AREA)
  • Animal Behavior & Ethology (AREA)
  • Pharmacology & Pharmacy (AREA)
  • Public Health (AREA)
  • Bioinformatics & Cheminformatics (AREA)
  • Chemical Kinetics & Catalysis (AREA)
  • General Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Nuclear Medicine, Radiotherapy & Molecular Imaging (AREA)
  • Business, Economics & Management (AREA)
  • Immunology (AREA)
  • Finance (AREA)
  • Accounting & Taxation (AREA)
  • Proteomics, Peptides & Aminoacids (AREA)
  • Strategic Management (AREA)
  • Physical Education & Sports Medicine (AREA)
  • Development Economics (AREA)
  • Marketing (AREA)
  • Economics (AREA)
  • General Business, Economics & Management (AREA)
  • Physics & Mathematics (AREA)
  • Theoretical Computer Science (AREA)
  • General Physics & Mathematics (AREA)
  • Genetics & Genomics (AREA)
  • Biophysics (AREA)
  • Biochemistry (AREA)
  • Molecular Biology (AREA)
  • Tourism & Hospitality (AREA)
  • Rheumatology (AREA)
  • Epidemiology (AREA)
  • Diabetes (AREA)
  • Orthopedic Medicine & Surgery (AREA)
  • Dermatology (AREA)
  • Neurology (AREA)

Description

ANTILICHAMEN TEGEN M-CSF
ACHTERGROND VAN DE UITVINDING 5
Macrofaag-kolonie stimulerende factor (M-CSF) is een lid van de familie van eiwitten waarnaar wordt verwezen als kolonie-stimulerende factoren (CSF’s). M-CSF is een uitgescheiden glycoproteïne of een glycoproteïne van het celoppervlak dat is samengesteld uit twee subeenheden 10 die door een disulfide-binding zijn verbonden met een totale molecuulmassa die varieert van 40 tot 90 kD (Stanley E.R., et al., Mol. Reprod. Dev., 46:4-10 (1997)). Overeenkomstig aan andere CSF’s wordt M-CSF geproduceerd door macrofagen, monocyten en humane gewrichtsweefselcellen zoals chondrocyten en synoviale fibroblasten als reactie op eiwitten zoals interleukine-1 of 15 tumomecrosefactor-alfa. M-CSF stimuleert de vorming van macrofaagkolonies van pluripotente hemopoëtische voorloper stamcellen (Stanley E.R., et al., Mol. Reprod. Dev., 46:4-10 (1997)).
M-CSF bindt kenmerkend aan de receptor ervan, c-fins, teneinde een biologisch effect uit te oefenen, c-fms bevat vijf extracellulaire Ig-domeinen, 20 één transmembraandomein en een intracellulair domein met twee kinasedomeinen. Door binding van M-CSF aan c-fms homo-dimeriseert de receptor en initieert een cascade van signaaltransductieroutes waaronder de JAK/STAT, P13K en ERK-routes.
M-CSF is een belangrijke regulator van de functie, activatie en 25 overleving van monocyten/macrofagen. Een aantal dierlijke modellen hebben de rol van M-CSF bij verscheidene ziekten bevestigd, waaronder reumatoïde artritis (RA) en kanker. Macrofagen omvatten sleutel-effectorcellen bij RA. Het niveau van synoviale macrofaag infiltratie bij RA is getoond nauw verwant te zijn met de mate van de er aan ten grondslag liggende gewrichtvemietiging. 30 M-CSF dat endogeen wordt geproduceerd in het reumatoïde gewricht door monocyten/macrofagen, fibroblasten en endotheelcellen, werkt in op cellen van 1027009- 2 de monocyt/macrofaag lijn voor het bevorderen van de overleving en differentiatie ervan in bot-vemietigende osteoclasten en versterken ontsteking-bevorderende cellulaire functies zoals cytotoxiciteit, superoxide-productie, fagocytose, chemotaxis en secundaire cytokine productie.
5 Behandeling met M-CSF in het door streptococcus agalactiae-sonicaat-geïnduceerde experimentele artritismodel van rat leidt bijvoorbeeld tot een verhoogde pathologie (Abd. A.H., et al., Lymphokine Cytokine Res. 10:43-50 (1991)). Op overeenkomstige wijze resulteerde subcutane injecties van M-CSF in een muizenmodel van collageen-geïnduceerde artritis (CIA), dat een model 10 is voor RA, in een aanzienlijke verslechtering van de ziektesymptomen van RA (Campbell I.K., et al., J. Leuk. Biol. 68:144-150 (2000)). Bovendien hebben MRL/lpr muizen die zeer gevoelig zijn voor RA en andere auto-immuunziekten verhoogde basale serumconcentraties van M-CSF (Yui MA., et al., Am. J. Patkol. 139:255-261 (1991)). De vereiste van endogeen M-CSF bij het 15 aanhouden van CIA werd getoond door een aanzienlijke verlaging van de ernst van vastgestelde ziekte door M-CSF-neutraliserend monoklonaal antilichaam van muis (Campbell I.K., et al., J. Leuk. Biol. 68: 144-150 (2000)).
Met betrekking tot kanker onderdrukt de remming van kolonie-stimulerende factoren door antisense oligonucleotiden tumorgroei bij 20 embryonale en darm-tumorxenotransplantaten bij muizen door macrofaag-bemiddelde ECM-afbraak te vertragen (Seyedhossein, A., et al., Cancer Research, 62:5317-5324 (2002)).
M-CSF bindt aan c-fins en de daaropvolgende activatie ervan van monocyten/macrofagen is belangrijk bij een aantal ziektetoestanden. In 25 aanvulling op RA en kanker omvatten de andere voorbeelden van M-CSF-verwante ziektetoestanden osteoporose, destructieve artritis, atherogenese, glomerulonefritis, Kawasaki-ziekte en HIV-1 infectie, waarbij monocyten/macrofagen en verwante celsoorten een rol spelen. Osteoclasten zijn bijvoorbeeld gelijk aan macrofagen en worden gedeeltelijk door M-CSF 30 gereguleerd. Groei en differentiatiesignalen die door M-CSF worden 1027009- 3 geïnduceerd in de eerste fasen van osteoclast-rijping zijn wezenlijk voor de daaropvolgende osteoclastische activiteit ervan in het bot.
Osteoclast-bemiddeld botverlies in de vorm van zowel focale boterosies en meer diffuse juxta-articulaire osteoporose is een voornaam onopgelost 5 probleem bij RA. De gevolgtrekkingen van dit botverlies omvatten gewrichtsmisvorming, functioneel onvermogen, verhoogd risico op botfracturen en verhoogt sterftecijfer. M-CSF is bijzonder essentieel voor osteoclastogenese en experimentele blokkade van deze cytokine in dierlijke modellen van artritis heft gewrichtsvernietiging succesvol op. Het is bekend dat overeenkomstige 10 vernietigende routes werkzaam zijn bij andere vormen van vernietigende artritis zoals psoriatische artritis en zouden gebieden kunnen vertegenwoordigen voor overeenkomstig ingrijpen.
Post-menopausaal botverlies resulteert van gebrekkige hermodellering van bot die secundair is aan een ontkoppeling van botvorming van een 15 overdadige osteoclast-bemiddelde botresorptie als een gevolg van oestrogeen-deficiëntie. Het is in muizen getoond dat in-υίυο neutralisatie van M-CSF door gebruik van een blokkerend antilichaam de toename van osteoclast-aantallen, de toename van botresorptie en het resulterende botverlies geïnduceerd door ovariëctomie volledig voorkomt.
20 Verscheidene bewijslijnen richten zich op een centrale rol voor M-CSF
bij atherogenese en bij proliferatieve intimale hyperplasie na mechanische verwonding van de arteriële wand. Het is getoond dat alle voornaamste celsoorten bij atherosclerotische verwondingen M-CSF tot expressie brengen en dit wordt verder opwaarts gereguleerd door blootstelling aan geoxideerd 25 lipoproteïne. Blokkade van M-CSF signalering met een neutraliserend c-fms antilichaam reduceert de accumulatie van macrofaag-afkomstige vettige schuimcellen in de aortawortel van apolipoproteïne E-deficiënte muizen die op een hoog-vet dieet vet worden gehouden.
Bij zowel experimentele als humane glomerulonefritis is het gevonden 30 dat glomerulaire M-CSF expressie tezamen gelokaliseerd is met lokale macrofaag accumulatie, activatie en proliferatie en komt overeen met de mate 1027009- 4 van glomerulaire schade en proteïnurie. Blokkade van M-CSF signalering door middel van een antilichaam dat is gericht tegen de receptor ervan c-fms zorgt voor een aanzienlijke neerwaartse regulatie van de lokale macrofaag-accumulatie bij muizen gedurende de renale ontstekingsreactie die 5 wordt geïnduceerd door experimentele unilaterale obstructie van de ureter.
Kawasaki-ziekte (KD) is een acute, met koorts gepaard gaande, kindergeneeskundige vasculitis met onbekende oorzaak. De meest algemene en ernstige complicaties ervan behelzen de kransslagadervaten in de vorm van aneurysmale verwijding. M-CSF-niveaus in serum zijn bij Kawasaki-ziekte in 10 de acute fase aanzienlijk verhoogd en normaliseren volgend op behandeling met intraveneus immunoglobuline. Reuzencellenarteriïs (GCA) is een onstekende vasculopathie die voornamelijk voorkomt bij ouderen waarbij T-cellen en macrofagen de wanden van gemiddelde en grote arteriën infilteren dat leidt tot klinische gevolgen die blindheid en beroerte secundair aan 15 arteriële verstopping omvatten. De actieve betrokkenheid van macrofagen bij GCA wordt bewezen door de aanwezigheid van verhoogde niveaus van macrofaag-afkomstige ontstekingsbemiddelaars in vasculaire beschadigingen.
Het is vermeld dat M-CSF van humane monocyt-afkomstige macrofagen in vitro meer vatbaar maakt voor HIV-1 infectie. In een recente 20 studie verhoogde M-CSF de frequentie waarmee van monocyt-afkomstige macrofagen werden geïnfecteerd, de hoeveelheid HIV-mRNA die per geïnfecteerde cel tot expressie werd gebracht en het niveau van proviraal DNA dat per geïnfecteerde kweek tot expressie werd gebracht.
Gezien de rol van M-CSF bij verscheidene ziekten is een werkwijze 25 voor het remmen van M-CSF activiteit gewenst.
Er is een kritische behoefte aan therapeutische anti-M-CSF antilichamen.
SAMENVATTING VAN DE UITVINDING 30 De onderhavige uitvinding verschaft geïsoleerde humane antilichamen of antigeen-bindende delen daarvan die humaan M-CSF specifiek binden en 1027009- 5 die als een M-CSF antagonist werken en preparaten die het antilichaam of een deel daarvan omvatten.
De uitvinding verschaft ook preparaten die de zware en/of lichte keten, de variabele gebieden daarvan of antigeen-bindende delen daarvan van een 5 anti-M-CSF-antilichaam omvatten of nucleïnezuurmoleculen die voor een antilichaam, antilichaamketen of variabel gebied daarvan van de uitvinding coderen die bij een dergelijke behandeling effectief is en een farmaceutisch aanvaardbare drager. In bepaalde uitvoeringsvormen kunnen de preparaten verder een ander bestanddeel omvatten zoals een therapeutisch middel of een 10 diagnostisch middel. Diagnostische en therapeutische werkwijzen worden ook door de uitvinding verschaft. In bepaalde uitvoeringsvormen worden de preparaten in een therapeutisch effectieve hoeveelheid gebruikt die nodig is voor het behandelen of voorkomen van een specifieke ziekte of aandoening.
De uitvinding verschaft ook werkwijzen voor het behandelen of 15 voorkomen van een verscheidenheid van ziekten en aandoeningen zoals, maar niet beperkt tot, ontsteking, kanker, atherogenese, neurologische stoornissen en hartstoomissen met een effectieve hoeveelheid van een anti-M-CSF-antilichaam van de uitvinding of antigeen-bindend deel daarvan, nucleïnezuren die coderen voor het antilichaam of zware en/of lichte keten, de 20 variabele gebieden of antigeen-bindende delen daarvan.
De uitvinding verschaft geïsoleerde cellenen zoals hybridomen die anti-M-CSF-antilichamen of antigeen-bindende delen daarvan produceren.
De uitvinding verschaft ook nucleïnezuurmoleculen die coderen voor de zware en/of lichte ketens van anti-M-CSF-antilichamen, de variabele gebieden 25 daarvan of de antigeen-bindende delen daarvan.
De uitvinding verschaft vectoren en gastheercellen die de nucleïnezuurmoleculen omvatten alsook werkwijzen voor het op recombinante wijze produceren van de polypeptiden die door de nucleïnezuurmoleculen worden gecodeerd.
1027009- 6
Niet-humane transgene dieren of planten die de zware en/of lichte ketens of antigeen-bindende delen daarvan van anti-M-CSF-antilichamen tot expressie brengen worden ook verschaft.
5 KORTE BESCHRIJVING VAN DE TEKENINGEN
Figuren IA en 1B zijn grafieken die illustreren dat de anti-M-CSF-antilichamen resulteerden in een dosis-verwante afname van totale monocyt-tellingen gedurende de tijd bij mannelijke en vrouwelijke apen. De monocyt-tellingen werden bepaald door lichtverstrooiing door gebruik van een Abbott 10 Diagnostics Ine. Cell Dyn. System. Monocyt-tellingen werden gevolgd van 24 uur tot en met 3 weken na de toediening van hulpstof of antilichaam 8.10.3 bij 0, 0,1, 1 of 5 mg/kg in een dosisvolume van 3,79 ml/kg gedurende een periode van bij benadering 5 minuten.
Figuur IA mannelijke apen.
15 Figuur 1B vrouwelijke apen.
Figuren 2A en 2B zijn grafieken die illustreren dat anti-M-CSF behandeling resulteerde in een afname van het percentage van CD14+CD16+ monocyten bij mannelijke en vrouwelijke apen 0-21 dagen na toediening van hulpstof of antilichaam 8.10.3 bij 0, 0,1, 1 of 5 mg/kg in een dosisvolume van 20 3,79 ml/kg gedurende een periode van bij benadering 5 minuten. Voor elke aap die werd getest werd het percentage van monocyten in de CD14+CD16+ subgroep bepaald na elke bloedafname op dagen 1, 3, 7, 14 en 21 na injectie met 8.10.3.
Figuur 2A mannelijke apen.
25 Figuur 2B vrouwelijke apen.
Figuren 3A en 3B zijn grafieken die illustreren dat anti-M-CSF behandeling resulteerde in een afname van het percentage verandering van totale monocyten bij alle doses van antilichaam 8.10.3F en antilichaam 9.14.41 in vergelijking net niveaus van de monocyten voorafgaand aan het testen.
30 Figuur 3A toont gegevens die zijn verzameld van experimenten met
gebruik van antilichaam 8.10.3F
1027009- 7
Figuur 3B toont gegevens die zijn verzameld van experimenten met gebruik van antilichaam 9.14.41.
Figuur 4 is een sequentie-positionering van de voorspelde aminozuursequenties van de variabele gebieden van de lichte en zware ketens 5 van zesentwintig anti-M-CSF-antilichamen in vergelijking met de aminozuursequenties van de kiemlijn van de genen van de overeenkomstige variabele gebieden. Verschillen tussen de antilichaamsequenties en de gensequenties van de kiemlijn zijn in vetgedrukte letters aangegeven. Strepen geven geen verandering van de kiemlijn aan. De onderstreepte sequenties in 10 elke positionering vertegenwoordigen van links naar rechts de sequenties van FR1, CDR1, FR2, CDR2, FR3, CDR3 en FR4.
Figuur 4A toont een positionering van de voorspelde aminozuursequentie van het variabele gebied van de lichte keten voor antilichaam 252 (residuen 21-127 van SEQ ID NO: 4) met de sequentie van de 15 kiemlyn V.012, J.3 (SEQ ID NO: 103).
Figuur 4B toont een positionering van de voorspelde aminozuursequentie van het variabele gebied van de lichte keten voor antilichaam 88 (residuen 21-127 van SEQ ID NO: 8) met de sequentie van de kiemlijn V.012, J.3 (SEQ ID NO: 103).
20 Figuur 4C toont een positionering van de voorspelde aminozuursequentie van het variabele gebied van de lichte keten voor antilichaam 100 (residuen 21-127 van SEQ ID NO: 12) met de sequentie van de kiemlijn V.L2, J.3 (SEQ ID NO: 107).
Figuur 4D toont een positionering van de voorspelde 25 aminozuursequentie van het variabele gebied van de lichte keten voor antilichaam 3.8.3 (residuen 23-130 van SEQ ID NO: 16) met de sequentie van de kiemlijn V.L5, J.3 (SEQ ID NO: 109).
Figuur 4E toont een positionering van de voorspelde aminozuursequentie van het variabele gebied van de lichte keten voor 30 antilichaam 2.7.3 (residuen 23-130 van SEQ ID NO: 20) met de sequentie van de kiemlijn V.L5, J.4 (SEQ ID NO: 117).
1027009- 8
Figuur 4F toont een positionering van de voorspelde aminozuursequentie van het variabele gebied van de lichte keten voor antilichaam 1.120.1 (residuen 21-134 van SEQ ID NO: 24) met de sequentie van de kiemlijn V.B3, J.l (SEQ ID NO: 112).
5 Figuur 4G toont een positionering van de voorspelde aminozuursequentie van het variabele gebied van de zware keten voor antilichaam 252 (residuen 20-136 van SEQ ID NO: 2) met de sequentie van de kiemlijn VH3-11, Dh7-27 Jh6 (SEQ ID NO: 106).
Figuur 4H toont een positionering van de voorspelde 10 aminozuursequentie van het variabele gebied van de zware keten voor antilichaam 88 (residuen 20-138 van SEQ ID NO: 6) met de sequentie van de kiemlijn VH3-7, DH6-13 JH4 (SEQ ID NO: 105).
Figuur 41 toont de positionering van de voorspelde aminozuursequentie van het variabele gebied van de zware keten voor 15 antilichaam 100 (residuen 20-141 van SEQ ID NO: 10) met de sequentie van de kiemlijn Vh3-23, Dh1-26 Jh4 (SEQ ID NO: 104).
Figuur 4J toont een positionering van de voorspelde aminozuursequentie van het variabele gebied van de zware keten voor antilichaam 3.8.3 (residuen 20-135 van SEQ ID NO: 14) met de sequentie van 20 de kiemlijn Vh3-11, Dh7-27 Jh4 (SEQ ID NO: 108).
Figuur 4K toont een positionering van de voorspelde aminozuursequentie van het variabele gebied van de zware keten voor antilichaam 2.7.3 (residuen 20-137 van SEQ ID NO: 18) met de sequentie van de kiemlijn Vh3-33, Dh1-26 Jh4 (SEQ ID NO: 110).
25 Figuur 4L toont een positionering van de voorspelde aminozuursequentie van het variabele gebied van de zware keten voor antilichaam 1.120.1 (residuen 20-139 van SEQ ID NO: 22) met de sequentie van de kiemlijn Vh1-18, Dh4-23 Jh4 (SEQ ID NO: 111).
Figuur 4M toont een positionering van de voorspelde 30 aminozuursequentie van het variabele gebied van de lichte keten voor 1 027009*5 9 antilichaam 8.10.3 (residuen 21-129 van SEQ ID NO: 44) met de sequentie van de kiemlijn V.A27, J.4 (SEQ ID NO: 114).
Figuur 4N toont een positionering van de voorspelde aminozuursequentie van het variabele gebied van de zware keten voor 5 antilichaam 8.10.3 (residuen 20-141 van SEQ ID NO: 30) met de sequentie van j de kiemlijn Vh3-48, Dh1-26 Jii4b (SEQ ID NO: 113).
j Figuur 40 toont een positionering van de voorspelde ! aminozuursequentie van het variabele gebied van de lichte keten voor antilichaam 9.14.4 (residuen 23-130 van SEQ ID NO: 28) met de sequentie van 10 de kiemlijn V.012, J.3 (SEQ ID NO: 103).
Figuur 4P toont een positionering van de voorspelde aminozuursequentie van het variabele gebied van de zware keten voor antilichaam 9.14.4 (residuen 20-135 van SEQ ID NO: 38) met de sequentie van de kiemlijn Vh3-11, Dh7-27 JH4b (SEQ ID NO: 116).
15 Figuur 4Q toont een positionering van de voorspelde aminozuursequentie van het variabele gebied van de lichte keten voor antilichaam 9.7.2 (residuen 23-130 van SEQ ID NO: 48) met de sequentie van de kiemlijn V.012, J.3 (SEQ ID NO: 103).
Figuur 4R toont een positionering van de voorspelde 20 aminozuursequentie van het variabele gebied van de zware keten voor antilichaam 9.7.2 (residuen 20-136 van SEQ ID NO: 46) met de sequentie van de kiemlijn Vh3-11, Dh6-13 JH6b (SEQ ID NO: 115).
Figuur 4S toont een positionering van de voorspelde aminozuursequentie van het variabele gebied van de lichte keten voor 25 antilichaam 9.14.41 (residuen 23-130 van SEQ ID NO: 28) met de sequentie van de kiemlijn V.012, J.3 (SEQ ID NO: 103).
Figuur 4T toont een positionering van de voorspelde aminozuursequentie van het variabele gebied van de zware keten voor antilichaam 9.14.41 (residuen 20-135 van SEQ ID NO: 26) met de sequentie 30 van de kiemlijn Vh3-11, Dh7-27 JH4b (SEQ ID NO: 116).
1027009».
10
Figuur 4U toont een positionering van de voorspelde aminozuursequentie van het variabele gebied van de lichte keten voor antilichaam 8.10.3F (residuen 21-129 van SEQ ID NO: 32) met de sequentie van de kiemlijn V.A27, J.4 (SEQ ID NO: 114).
5 Figuur 4V toont een positionering van de voorspelde aminozuursequentie van het variabele gebied van de zware keten voor antilichaam 8.10.3F (residuen 20-141 van SEQ ID NO: 30) met de sequentie van de kiemlijn Vh3-48, Dh1-26 Jij4b (SEQ ID NO: 113).
Figuur 4W toont een positionering van de voorspelde 10 aminozuursequentie van het variabele gebied van de lichte keten voor antilichaam 9.7.2IF (residuen 23-130 van SEQ ID NO: 36) met de sequentie van de kiemlijn V.012, J.3 (SEQ ID NO: 103).
Figuur 4X toont een positionering van de voorspelde aminozuursequentie van het variabele gebied van de zware keten vóór 15 antilichaam 9.7.21F (residuen 20-136 van SEQ ID NO: 34) met de sequentie van de kiemlijn VH3-11, DH6-13, JH6b (SEQ ID NO: 115).
Figuur 4Y toont een positionering van de voorspelde aminozuursequentie van het variabele gebied van de lichte keten voor antilichaam 9.7.2C-Ser (residuen 23-130 van SEQ ID NO: 52) met de sequentie 20 van de kiemlijn V.012, J.3 (SEQ ID NO: 103).
Figuur 4Z toont een positionering van de voorspelde aminozuursequentie van het variabele gebied van de zware keten voor antilichaam 9.7.2C-Ser (residuen 20-136 van SEQ ID NO: 50) met de sequentie van de kiemlijn Vh3-11, Dh6-13, JH6b (SEQ ID NO: 115).
25 Figuur 4AA toont een positionering van de voorspelde aminozuursequentie van het variabele gebied van de lichte keten voor antilichaam 9.14.4C-Ser (residuen 23-130 van SEQ ID NO: 56) met de sequentie van de kiemlijn V.012, J.3 (SEQ ID NO: 103).
Figuur 4BB toont een positionering van de voorspelde 30 aminozuursequentie van het variabele gebied van de zware keten voor 1027009- 11 antilichaam 9.14.4C-Ser (residuen 20- 135 van SEQ ID NO: 54) met de sequentie van de kiemlijn Vh3-11, Dh7-27, Jii4b (SEQ ID NO: 116).
Figuur 4CC toont een positionering van de voorspelde aminozuursequentie van het variabele gebied van de lichte keten voor 5 antilichaam 8.10.3C-Ser (residuen 21-129 van SEQ ID NO: 60) met de sequentie van de kiemlijn V.A27, J.4 (SEQ ID NO: 114).
Figuur 4DD toont een positionering van de voorspelde aminozuursequentie van het variabele gebied van de zware keten voor antilichaam 8.10.3C-Ser (residuen 20-141 van SEQ ID NO: 58) met de 10 sequentie van de kiemlijn Vh3-48, Dh1-26, Jii4b (SEQ ID NO: 113).
Figuur 4EE toont een positionering van de voorspelde aminozuursequentie van het variabele gebied van de lichte keten voor antilichaam 8.10.3-CG2 (residuen 21-129 van SEQ ID NO: 60) met de sequentie van de kiemlijn V.A27, J.4 (SEQ ID NO: 114).
15 Figuur 4FF toont een positionering van de voorspelde aminozuursequentie van het variabele gebied van de zware keten voor antilichaam 8.10.3-CG2 (residuen 20-141 van SEQ ID NO: 62) met de sequentie van de kiemlijn Vh3-48, Dh1-26, Jn4b (SEQ ID NO: 113).
Figuur 4GG toont een positionering van de voorspelde 20 aminozuursequentie van het variabele gebied van de lichte keten voor antilichaam 9.7.2-CG2 (residuen 23-130 van SEQ ID NO: 52) met de sequentie van de kiemlijn V.012, J.3 (SEQ ID NO: 103).
Figuur 4HH toont een positionering van de voorspelde aminozuursequentie van het variabele gebied van de zware keten voor 25 antilichaam 9.7.2-CG2 (residuen 20-136 van SEQ ID NO: 66) met de sequentie van de kiemlijn Vh3-11, Dh6-13, JHÖb (SEQ ID NO: 115).
Figuur 411 toont een positionering van de voorspelde aminozuursequentie van het variabele gebied van de lichte keten voor antilichaam 9.7.2-CG4 (residuen 23-130 van SEQ ID NO: 52) met de sequentie 30 van de kiemlijn V.012, J.3 (SEQ ID NO: 103).
1 027009-! 12
Figuur 4JJ toont een positionering van de voorspelde aminozuursequentie van het variabele gebied van de zware keten voor antilichaam 9.7.2-CG4 (residuen 20-135 van SEQ ID NO: 70) met de sequentie van de kiemlijn Vh3-11, Dh6-13, Jn6b (SEQ ID NO: 115).
5 Figuur 4KK toont een positionering van de voorspelde aminozuursequentie van het variabele gebied van de lichte keten voor antilichaam 9.14.4-CG2 (residuen 23-130 van SEQ ID NO: 56) met de sequentie van de kiemlijn V.012, J.3 (SEQ ID NO: 103).
Figuur 4LL toont een positionering van de voorspelde 10 aminozuursequentie van het variabele gebied van de zware keten voor antilichaam 9.14.4-CG2 (residuen 20-135 van SEQ ID NO: 74) met de sequentie van de kiemlijn Vh3-11, Dh7-27, Jii4b (SEQ ID NO: 116).
Figuur 4MM toont een positionering van de voorspelde aminozuursequentie van het variabele gebied van de lichte keten voor 15 antilichaam 9.14.4-CG4 (residuen 23-130 van SEQ ID NO: 56) met de sequentie van de kiemlijn V.012, J.3 (SEQ ID NO: 103).
Figuur 4NN toont een positionering van de voorspelde aminozuursequentie van het variabele gebied van de zware keten voor antilichaam 9.14.4-CG4 (residuen 20-135 van SEQ ID NO: 78) met de 20 sequentie van de kiemlijn Vh3-11, Dh7-27, Jiï4b (SEQ ID NO: 116).
Figuur 400 toont een positionering van de voorspelde aminozuursequentie van het variabele gebied van de lichte keten voor antilichaam 9.14.4-Ser (residuen 23-130 van SEQ ID NO: 28) met de sequentie van de kiemlijn V.012, J.3 (SEQ ID NO: 103).
25 Figuur 4PP toont een positionering van de voorspelde aminozuursequentie van het variabele gebied van de zware keten voor antilichaam 9.14.4-Ser (residuen 20-135 van SEQ ID NO: 82) met de sequentie van de kiemlijn VH3-11, Dh7-27, JH4b (SEQ ID NO: 116).
Figuur 4QQ toont een positionering van de voorspelde 30 aminozuursequentie van het variabele gebied van de lichte keten voor •1027009- 13 antilichaam 9.7.2-Ser (residuen 23- 130 van SEQ ID NO: 48) met de sequentie van de kiemlijn V.012, J.3 (SEQ ID NO: 103).
Figuur 4RR toont een positionering van de voorspelde aminozuursequentie van het variabele gebied van de zware keten voor 5 antilichaam 9.7.2-Ser (residuen 20-136 van SEQ ID NO: 86) met de sequentie van de kiemlijn Vh3-11, Dh6-13, JH6b (SEQ ID NO: 115).
Figuur 4SS toont een positionering van de voorspelde aminozuursequentie van het variabele gebied van de lichte keten voor antilichaam 8.10.3-Ser (residuen 21-129 van SEQ ID NO: 44) met de sequentie 10 van de kiemlijn V.A27, J.4 (SEQ ID NO: 114).
Figuur 4TT toont een positionering van de voorspelde aminozuursequentie van het variabele gebied van de zware keten voor antilichaam 8.10.3-Ser (residuen 20-141 van SEQ ID NO: 90) met de sequentie van de kiemlijn VH3-48, DHl-26, JH4b (SEQ ID NO: 113).
15 Figuur 4UU toont een positionering van de voorspelde aminozuursequentie van het variabele gebied van de lichte keten voor antilichaam 8.10.3-CG4 (residuen 21-129 van SEQ ID NO: 60) met de sequentie van de kiemlijn V.A27, J,4 (SEQ ID NO: 114).
Figuur 4W toont een positionering van de voorspelde 20 aminozuursequentie van het variabele gebied van de zware keten voor antilichaam 8.10.3-CG4 (residuen 20-141 van SEQ ID NO: 94) met de sequentie van de kiemlijn Vh3-48, Dh1-26, JH4b (SEQ ID NO: 113).
Figuur 4WW toont een positionering van de voorspelde aminozuursequentie van het variabele gebied van de lichte keten voor 25 antilichaam 9.14.4G1 (residuen 23-130 van SEQ ID NO: 28) met de sequentie van de kiemlijn V.012, J.3 (SEQ ID NO: 103).
Figuur 4XX toont een positionering van de voorspelde aminozuursequentie van het variabele gebied van de zware keten voor antilichaam 9.14.4G1 (residuen 20-135 van SEQ ID NO: 102) met de sequentie 30 van de kiemlijn Vh3-11, Dh7-27, Jii4b (SEQ ID NO: 116).
1 027009-1 14
Figuur 4YY toont een positionering van de voorspelde aminozuursequentie van het variabele gebied van de lichte keten voor antilichaam 8.10.3FG1 (residuen 21-129 van SEQ ID NO: 32) met de sequentie van de kiemlijn V.A27, J.4 (SEQ ID NO: 114).
5 Figuur 4ZZ toont een positionering van de voorspelde aminozuursequentie van het variabele gebied van de zware keten voor antilichaam 8.10.3FG1 (residuen 20-141 van SEQ ID NO: 98) met de sequentie van de kiemlijn Vh3-48, Dh1-26, JH4b (SEQ ID NO: 113).
10 GEDETAILLEERDE BESCHRIJVING VAN DE UITVINDING Definities en algemene technieken
Tenzij hierin anders wordt gedefinieerd zullen de wetenschappelijke 15 en technische termen die in verband met de onderhavige uitvinding worden gebruikt de betekenissen hebben die algemeen duidelijk zijn voor de deskundigen uit het vakgebied. Verder zullen, tenzij door de samenhang anders wordt vereist, termen in het enkelvoud het meervoud omvatten en zullen termen in het meervoud het enkelvoud omvatten. In 20 het algemeen is de terminologie die in verband wordt gebruikt met, en technieken van, cel- en weefselkweek, moleculaire biologie, immunologie, microbiologie, genetica en eiwit- en nucleïnezuurchemie en hybridisatie die hierin worden beschreven, die welke in het vakgebied goed bekend zijn en algemeen worden gebruikt.
25 De werkwijzen en technieken van de onderhavige uitvinding worden in het algemeen uitgevoerd volgens gebruikelijke werkwijzen die in het vakgebied goed bekend zijn en zoals ze zijn beschreven in verscheidene algemene en meer specifieke referenties die hierin zijn geciteerd en in de onderhavige specificatie zijn besproken tenzij anders wordt aangegeven.
30 Zie bijvoorbeeld Sambrook et oL, Molecukur Cloning: A Laboratory Marmol, 2de editie, Cold Spring Harbor Laboratory Press, Cold Spring Harbor, N.Y.
(1989) en Ausubel et aL, Current Protocols in Molecular Biology, Greene 1027009*.
15
Publishing Associates (1992) en Harlow en Lane AntibocLies: A Laboratory Marmol, Cold Spring Harbor Laboratory Press, Cold Spring Harbor, N.Y. (1990) die hierin door verwijzing zijn opgenomen. Enzymatische reacties en zuiveringstechnieken worden uitgevoerd volgens 5 de specificaties van de fabrikant, zoals in het algemeen in het vakgebied wordt uitgevoerd of zoals hierin is beschreven. De terminologie die in verband wordt gebruikt met en de laboratoriumwerkwijzen en technieken van analytische chemie, synthetische organische chemie en geneeskundige en farmaceutische chemie die hierin zijn beschreven, zijn 10 die welke in het vakgebied goed bekend zijn en in het vakgebied in het algemeen worden gebruikt. Standaardtechnieken worden gebruikt voor chemische synthesen, chemische analysen, farmaceutische bereiding, preparering en aflevering en behandeling van patiënten.
Voor de volgende termen, tenzij anders wordt aangegeven, moet het 15 duidelijk zijn dat ze de volgende betekenissen hebben:
De term “polypeptide” omvat natieve of kunstmatige eiwitten, eiwitfragmenten en polypeptide-analoga van een eiwitsequentie. Een polypeptide kan monomeer of polymeer zijn.
De term “geïsoleerd eiwit”, “geïsoleerd polypeptide” of “geïsoleerd 20 antilichaam” is een eiwit, polypeptide of antilichaam dat op grond van de oorsprong ervan of de bron van afkomst één van de vier volgende heeft: (1) het is niet geassocieerd met natuurlijk-geassocieerde bestanddelen die het in de natieve staat ervan begeleiden, (2) het is vrij van andere eiwitten van dezelfde soort, (3) het wordt tot expressie gebracht door een cel van een 25 andere soort of (4) het komt in de natuur niet voor. Een polypeptide dat chemisch is gesynthetiseerd of is gesynthetiseerd in een cellulair systeem dat anders is dan de cel waarvan het van nature afkomstig is zal aldus zijn “geïsoleerd” van de natuurlijk-geassocieerde bestanddelen ervan. Een eiwit kan ook nagenoeg vrij van natuurlijk geassocieerde bestanddelen 30 worden gemaakt door isolatie, door gebruik van eiwitzuiveringstechnieken die in het vakgebied goed bekend zijn.
1027009- 16
Voorbeelden van geïsoleerde antilichamen omvatten een anti-M-CSF-antilichaam dat door affiniteit is gezuiverd door gebruik van M-CSF, een anti-M-CSF-antilichaam dat in vitro door een hybridoom of andere cellijn is gesynthetiseerd en een humaan anti-M-CSF-antilichaam dat van 5 een transgene muis afkomstig is.
Een eiwit of polypeptide is “nagenoeg zuiver”, “nagenoeg homogeen” of “nagenoeg gezuiverd” wanneer tenminste ongeveer 60 tot 75% van een monster een enkele soort van een polypeptide vertoont. Het polypeptide of eiwit kan monomeer of multimeer zijn. Een nagenoeg zuiver polypeptide of 10 eiwit zal kenmerkend ongeveer 50%, 60%, 70%, 80% of 90% w/w van een eiwitmonster omvatten, meer gebruikelijk ongeveer 95% en zal bij voorkeur meer dan 99% zuiver zijn. Zuiverheid of homogeniteit van het eiwit kan op een aantal wijzen worden aangegeven die in het vakgebied goed bekend zijn zoals polyacrylamidegelelektroforese van een 15 eiwitmonster gevolgd door het zichtbaar maken van een enkele polypeptideband door kleuring van de gel met een kleurstof die in het vakgebied goed bekend is. Voor bepaalde doeleinden kan hogere resolutie worden verschaft door gebruik van HPLC of andere wijzen die in het vakgebied goed bekend zijn voor zuivering.
20 De term “polypeptidefragment” zoals hierin wordt gebruikt verwijst naar een polypeptide dat een amino-eindstandige en/of carboxy-eindstandige deletie heeft, maar waarbij de resterende aminozuur-sequentie gelijk is aan de overeenkomstige posities in de van nature voorkomende sequentie. In sommige uitvoeringsvormen hebben de 25 fragmenten een lengte van tenminste 5, 6, 8 of 10 aminozuren. In andere uitvoeringsvormen hebben de fragmenten een lengte van tenminste 14, tenminste 20, tenminste 50 of tenminste 70, 80, 90, 100, 150 of 200 aminozuren.
De term “polypeptide analoog” zoals hierin wordt gebruikt verwijst 30 naar een polypeptide dat een segment omvat dat een aeinzienlijke overeenkomst heeft met een deel van een aminozuursequentie en dat tenminste één van de volgende eigenschappen heeft: (1) specifieke binding 1027009- 17 aan M-CSF onder geschikte bindende omstandigheden, (2) het vermogen om M-CSF te remmen.
Polypeptide-analoga omvatten kenmerkend een conservatieve aminozuursubstitutie (of insertie of deletie) met betrekking tot de 5 normaal-voorkomende sequentie. Analoga hebben kenmerkend een lengte van tenminste 20 of 25 aminozuren, bij voorkeur tenminste 50, 60, 70, 80, 90, 100, 150 of 200 aminozuren of langer en kunnen vaak zo lang zijn als een polypeptide met volledige lengte.
In bepaalde uitvoeringsvormen zijn aminozuursubstituties van het 10 antilichaam of antigeen-bindende deel daarvan die welke: (1) de gevoeligheid voor proteolyse verlagen, (2) de gevoeligheid voor oxidatie verlagen, (3) de bindingsafïïniteit voor het vormen van eiwitcomplexen veranderen of (4) andere fysico-chemische of functionele eigenschappen van dergelijke analoga verlenen of modificeren. Analoga kunnen 15 verscheidene muteïnen van een sequentie anders dan de normaal-voorkomende peptidesequentie omvatten. Enkele of meerdere aminozuursubstituties (bij voorkeur conservatieve aminozuursubstituties) kunnen bijvoorbeeld worden gemaakt in de normaal-voorkomende sequentie, bij voorkeur in het deel van het polypeptide buiten het (de) 20 domein(en) die intermoleculaire contacten vormen.
Een conservatieve aminozuursubstitutie zou de structurele kenmerken van de ouderlijke sequentie niet aanzienlijk moeten veranderen; d.w.z. een vervangend aminozuur zou de antiparallelle β-plaat die het bindende domein van het immunoglobuline vormt die in de 25 ouderlijke sequentie voorkomt niet moeten veranderen of andere soorten van secundaire structuur die de ouderlijke sequentie kenmerkt moeten ontwrichten. In het algemeen zouden glycine- en proline-analoga niet moeten worden gebruikt in een antiparallelle β-plaat. Voorbeelden van secundaire en tertiaire structuren van polypeptiden die in het vakgebied 30 bekend zijn, zijn beschreven in Proteins, Structures en Molecular Principles (Creighton, Ed., W.H. Freeman and Company, New York (1984)); Iniroduction to Protein Structure (C. Branden en J. Tooze, redacteurs, t 027009-: 18
Garland Publishing, New York, N.Y. (1991)); en Thomton et aL, Nature 354:105 (1991), die hierin door verwijzing zijn opgenomen.
Niet-peptide analoga worden in de farmaceutische industrie in het algemeen gebruikt als geneesmiddelen met eigenschappen die analoog zijn 5 aan die van het matrijspeptide. Deze soorten van niet-peptide verbindingen worden “peptide-nabootsers” of “peptido-nabootsers” genoemd. Fauchere, J. Adv. Drug Res. 15:29 (1986); Veber en Freidinger, TïNS blz. 392 (1985); en Evans et al, J. Med. Chem. 30: 1229 (1987) die hierin door verwijzing zijn opgenomen. Dergelijke verbindingen worden 10 vaak ontwikkeld met de hulp van gecomputeriseerde molecuulmodellen. Peptide-nabootsers die structureel gelijk zijn aan therapeutisch bruikbare peptiden kunnen worden gebruikt voor het produceren van een gelijkwaardig therapeutisch of profylactisch effect. In het algemeen zijn peptido-nabootsers structureel gelijk aan een modelpolypeptide (d.w.z. een 15 polypeptide dat een gewenste biologische eigenschap of farmacologische activiteit heeft), zoals een humaan antilichaam, maar heeft één of meer peptidekoppelingen die eventueel zijn vervangen door een koppeling die is gekozen uit de groep die uit: -CH2NH-, -CH2S-, -CH2-CH2~, -CH=CH-(cis en trans), —COCH2—, —CH(OH)CH2— en —CH2SO—bestaat, door 20 werkwijzen die in het vakgebied goed bekent zijn. Systematische substitutie van één of meer aminozuren van een consensussequentie met een D-aminozuur van hetzelfde soort (bijvoorbeeld D-lysine in plaats van L-lysine) kan ook worden gebruikt voor het genereren van meer stabiele peptiden. Bovendien kunnen beperkte peptiden die een 25 consensussequentie of een nagenoeg identieke consensussequentie-variatie omvatten worden gegenereerd door werkwijzen die in het vakgebied bekend zijn (Rizo en Gierasch, Ann. Rev. Biochem. 61:387 (1992), hieronder door verwijzing opgenomen); bijvoorbeeld door het toevoegen van interne cysteïne-residuen die in staat zijn intramoleculaire 30 disulfidebruggen te vormen die het peptide cycliseren.
Een “antilichaam” verwijst naar een intact antilichaam of een antigeen-bindend deel dat met het intacte antilichaam concurreert voor 1027009- 19 specifieke binding. Zie in het algemeen Fundamental
Immunologv. Hoofdstuk 7 (Paul, W., redacteur, 2de editie Raven Press, N.Y. (1989)) (hierin in het geheel opgenomen voor alle doeleinden). Antigeen-bindende delen kunnen worden geproduceerd door recombinante DNA-5 technieken of door enzymatische of chemische splitsing van intacte antilichamen. In sommige uitvoeringsvormen omvatten antigeen-bindende delen Fab, Fab’, F(ab’)2, Fd, Fv, dAb en fragmenten van complementariteit bepalend gebied (CDR), antilichamen van enkele ketens (scFv), chimere antilichamen, diabodies en polypeptiden die tenminste een deel van een 10 antilichaam bevatten dat voldoende is voor het verlenen van specifieke antigeen-binding aan het polypeptide.
Van N-uiteinde naar C-uiteinde omvatten variabele domeinen van de beide rijpe lichte en zware ketens de gebieden FR1, CDR1, FR2, CDR2, FR3, CDR3 en FR4. De toewijzing van aminozuren aan elk domein is in 15 overeenstemming met de definities van Kabat, Sequences of Proteins of Immunological Interest (National Institutes of Health, Bethesda, Md. (1987 en 1991)), Chothia & Lesk, J. Mol Biol 196:901-917 (1987) of Chothia et cd., Nature 342:878-883 (1989).
Zoals hierin wordt gebruikt is een antilichaam waarnaar door een 20 nummer wordt verwezen hetzelfde als een monoklonaal antilichaam dat is verkregen van de hybridoom met hetzelfde nummer. Monoklonaal antilichaam 3.8.3 is bijvoorbeeld hetzelfde antilichaam als één dat is verkregen van hybridoom 3.8.3.
Zoals hierin wordt gebruikt betekent een Fd-fragment een 25 antilichaam-fragment dat uit de VH en CH 1-domeinen bestaat; bestaat een Fv-fragment uit de VL en VH-domeinen van een enkele arm van een antilichaam; en bestaat een dAb-fragment (Ward et aL, Nature 341:554-546 (1989)) uit een VH-domein.
In sommige uitvoeringsvormen is het antilichaam een antilichaam 30 met een enkele keten (scFV) waarbij VL en VH-domeinen zijn gepaard teneinde monovalente moleculen te vormen door middel van een synthetische linker die het mogelijk maakt dat ze als een enkele eiwitketen 1027009- 20 kunnen worden gemaakt. (Bird et aL, Science 242:423-426 (1988) en Huston et aL, Proc. Natl. AcacL Set USA 85:5879-5883 (1988).) In sommige uitvoeringsvormen zijn de antilichamen diabodies, d.w.z. het zijn bivalente antilichamen waarbij VH- en VL-domeinen op een enkele polypeptideketen 5 tot expressie zijn gebracht, maar waarbij een linker wordt gebruikt die te kort is om paring tussen de twee domeinen op dezelfde keten mogelijk te maken, waardoor de domeinen worden geforceerd paren te vormen met complementaire domeinen van een andere keten en twee antigeen-bindende plaatsen te vormen. (Zie bijvoorbeeld Holliger P. et aL, Proc. Natl 10 AcacL Set USA 90:6444-6448 (1993) en Poljak R.J. et aL, Structure 2:1121-1123 (1994). In sommige uitvoeringsvormen kunnen één of meer CDR’s van een antilichaam van de uitvinding ofwel covalent of niet-covalent in een molecuul worden geïncorporeerd om het een immunoadhesine te maken dat specifiek aan M-CSF bindt. In dergelijke 15 uitvoeringsvormen kunnen de CDR’s worden geïncorporeerd als een deel van een grotere polypeptideketen, kan covalent worden gekoppeld aan een andere polypeptideketen of kan niet-covalent worden geïncorporeerd.
In uitvoeringsvormen die één of meer bindingsplaatsen hebben kunnen de bindingsplaatsen identiek zijn aan elkaar of kunnen 20 verschillend zijn.
Zoals hierin wordt gebruikt betekent de term “humaan antilichaam” elk antilichaam waarin de sequenties van het variabele en constante domein humane sequenties zijn. De term omvat antilichamen met sequenties die afkomstig zijn van humane genen maar die veranderd 25 zijn om bijvoorbeeld mogelijke immunogeniteit te verlagen, affiniteit te verhogen, cysteïnen te verwijderen die ongewenste vouwing zou kunnen veroorzaken, enz. De term omvat dergelijke antilichamen die op recombinante wijze in niet-humane cellen zijn geproduceerd, die glycosylatie zouden kunnen verlenen die niet kenmerkend is voor humane 30 cellen. Deze antilichamen kunnen op een verscheidenheid van wijzen worden bereid zoals hieronder is beschreven.
1027009"! 21
De term “chimeer antilichaam” zoals hierin wordt gebruikt betekent een antilichaam dat gebieden van twee of meer verschillende antilichamen omvat. In één uitvoeringsvorm zijn één of meer van de CDR’s afkomstig van een humaan anti-M-CSF-antilichaam. In een 5 andere uitvoeringsvorm zijn alle CDR’s afkomstig van een humaan anti-M-CSF-antilichaam. In een andere uitvoeringsvorm zijn de CDR’s van meer dan één humaan anti-M-CSF-antilichaam gecombineerd in een chimeer antilichaam. Een chimeer antilichaam kam bijvoorbeeld een CDR1 van de lichte keten van een eerste humaan anti-M-CSF-antilichaam, een CDR2 10 van de lichte keten van een tweede humaan anti-M-CSF-antilichaam en een CDR3 van de lichte keten van een derde humaan anti-M-CSF-antilichaam omvatten en de CDR’s van de zware keten kunnen afkomstig zijn van één of meer andere anti-M-CSF-antilichamen. Verder kunnen de skeletgebieden afkomstig zijn van één van de anti-M-CSF-antilichamen 15 waarvan één of meer van de CDR’s zijn genomen of van één of meer verschillende humane antilichamen.
Fragmenten of analoga van antilichamen of immunoglobuline-moleculen kunnen eenvoudig door de deskundigen uit het vakgebied worden bereid door de beschrijvingen van deze specificatie te volgen. 20 Amino- of carboxy-uiteinden van fragmenten of analoga van voorkeur komen vlakbij de grenzen van functionele domeinen voor. Structurele en functionele domeinen kunnen worden geïdentificeerd door vergelijking van de gegevens van de nucleotide- en/of aminozuursequentie met de sequentie van publieke gegevensbanken of gegevensbanken die in 25 eigendom zijn. Bij voorkeur worden gecomputeriseerde vergelijkings-werkwijzen gebruikt voor het identificeren van sequentiemotieven of voorspelde eiwitconformatie-domeinen die voorkomen in andere eiwitten met bekende structuur en/of functie. Werkwijzen voor het identificeren van eiwitsequenties die in een bekende driedimensionale structuur 30 vouwen zijn bekend. Zie Bowie et cd., Science 253:164(1991).
De term “oppervlakte plasmon resonantie” zoals hierin wordt gebruikt verwijst naar een optisch fenomeen dat de analyse mogelijk 1027009- 22 maakt van real-time biologisch specifieke interacties door detectie van veranderingen van eiwitconcentratie in een biosensor matrix, bijvoorbeeld door gebruik van het BIACORE™ systeem (Pharmacia Biosensor AB, Uppsala, Zweden en Piscataway, N.J.). Voor verdere 5 beschrijvingen zie Jonsson U. et al, Ann. Biol Clin. 51:19-26 (1993); Jonsson U. et aL, Biotechniques 11:620-627 (1991); Jonsson B. et aL, J. Mol Recognit. 8:125-131 (1995); en Johnsson B. et al, AnaL Biochem. 198:268-277 (1991).
De term “K„” verwijst naar de evenwichts-dissociatieconstante van 10 een specifieke antilichaam-antigeen interactie.
De term “epitoop” omvat elk determinant van een eiwit dat in staat is tot specifieke binding aan een immunoglobuline of T-cel receptor of op andere wijze in staat is interactie te vertonen met een molecuul. Epitoop determinanten bestaan in het algemeen uit chemisch actieve groeperingen 15 van moleculen op het oppervlak zoals aminozuren of zijketens van suikers en hebben in het algemeen specifieke driedimensionale structurele kenmerken alsook specifieke ladingskenmerken. Een epitoop kan “lineair” of “conformationeel” zijn. Bij een lineaire epitoop komen alle punten van interactie tussen het eiwit en het interactie vertonende molecuul (zoals een 20 antilichaam) op lineaire wijze voor langs de primaire aminozuursequentie van het eiwit. Bij een conformationeel epitoop komen de punten van interactie voor over aminozuurresiduen op het eiwit die van elkaar zijn gescheiden. Het wordt gezegd dat een antilichaam een antigeen specifiek bindt wanneer de dissociatieconstante ·1 mM is, bij voorkeur «100 nM en 25 met meeste voorkeur *10 nM. In bepaalde uitvoeringsvormen is de Kp 1 pM tot 500 pM. In andere uitvoeringsvormen is de Kp tussen 500 pM tot 1 μΜ. In andere uitvoeringsvormen is de K,> tussen 1 μΜ tot 100 nM. In andere uitvoeringsvormen is de K„ tussen 100 mM tot 10 nM. Wanneer een gewenst epitoop op een antigeen eenmaal is bepaald is het mogelijk 30 antilichamen tegen dat epitoop te genereren bijvoorbeeld door gebruik van de technieken die in de onderhavige uitvinding zijn beschreven. Op andere wijze kan gedurende het ontdekkingsproces de generatie en karakterisatie 1027009-ï 23 van antilichamen informatie over gewenste epitopen ophelderen. Uit deze informatie is het vervolgens mogelijk antilichamen competitief te screenen op binding aan hetzelfde epitoop. Een benaderingswijze om dit te bereiken is het uitvoeren van gekruiste competitie studies voor het vinden 5 van antilichamen die met elkaar op competitieve wijze binden, bijvoorbeeld de antilichamen concurreren voor binding aan het antigeen. Een werkwijze met een hoge doorvoer voor “birming” van antilichamen gebaseerd op de kruiscompetitie ervan is beschreven in Internationale octrooi-aanvraag nummer WO 03/48731.
10 Zoals hierin wordt gebruikt volgen de twintig gebruikelijke aminozuren en de afkortingen ervan het conventionele gebruik. Zie Imrnunology - A Synthesis (2de Editie, E.S. Golub en D.R. Gren, redacteuren, Sinauer Associates, Sunderland, Mass. (1991)), die hierin door verwijzing is opgenomen.
15 De term “polynucleotide” zoals hierin naar wordt verwezen betekent een polymere vorm van nucleotiden met een lengte van tenminste 10 . basen, ofwel ribonucleotiden of deoxynucleotiden of een gemodificeerde vorm van één van de soorten van nucleotiden. De term omvat enkelstrengs en dubbelstrengs vormen.
20 De term “geïsoleerd polynucleotide” zoals hierin wordt gebruikt betekent een polynucleotide van genome-, cDNA-, of synthetische oorsprong of enige combinatie daarvan, waarbij op grond van de oorsprong ervan of bron van afkomst het “geïsoleerde polynucleotide” één tot drie van de volgende heeft: (1) het is niet geassocieerd met het geheel of een deel 25 van een polynucleotide waarmee het “geïsoleerde polynucleotide” in de natuur wordt gevonden, (2) het is functioneel gekoppeld aan een polynucleotide waaraan het in de natuur niet is gekoppeld, of (3) het komt in de natuur niet voor als deel van een grotere sequentie.
De term “oligonucleotide” zoals hierin wordt gebruikt omvat 30 natuurlijk voorkomende en gemodificeerde nucleotiden die tezamen zijn gekoppeld door van nature voorkomende en niet van nature voorkomende oligonucleotidekoppelingen. Oligonucleotiden zijn een polynucleotide 1027009- 24 subgroep die in het algemeen een lengte omvatten van 200 basen of minder. Bij voorkeur hebben de oligonucleotiden een lengte van 10 tot 60 basen en met meer voorkeur een lengte van 12, 13, 14, 15, 16, 17, 18, 19 of 20 tot 40 basen. Oligonucleotiden zijn gewoonlijk enkelstrengs, 5 bijvoorbeeld voor primers en probes; alhoewel oligonucleotiden dubbelstrengs kunnen zijn bijvoorbeeld voor gebruik bij de constructie van een genmutant. Oligonucleotiden van de uitvinding kunnen ofwel sense of antisense oligonucleotiden zijn.
De term “natuurlijk voorkomende nucleotiden” zoals hierin wordt 10 gebruikt omvat deoxyribonucleotiden en ribonucleotiden. De term “gemodificeerde nucleotiden” zoals hierin wordt gebruikt omvat nucleotiden met gemodificeerde of gesubstitueerde suikergroepen en dergelijke. De term “oligonucleotide koppelingen” waarnaar hierin wordt verwezen omvat oligonucleotide-koppelingen zoals fosforothioaat, fosforodithioaat, 15 fosforoselenoaat, fosforodiselenoaat, fosforoanilothioaat, fosforaniladaat, fosforoamidaat en dergelijke. Zie bijvoorbeeld LaPlanche et al., Nucl. Acids Res. 14:9081 (1986); Stee et al., J. Am. Chem. Soc. 106 (1984); Stein et al., Nucl. Acids Res. 16:3209 (1988); Zon et al., Anti-Cancer Drug Design 6:539 (1991); Zon et al., Oligonucleotides and Analogues: A Practical Approach, blz. 20 87-108 (F. Eckstein, redacteur, Oxford University Press, Oxford England (1991)); Amerikaans octrooischrift 5.151.510; Uhlmann en Peyman, Chemical Reviews 90:543 (1990), waarvan de beschrijvingen hierin door verwijzing zijn opgenomen. Een oligonucleotide kan indien gewenst een merker voor detectie omvatten.
25 “Functioneel gekoppelde” sequenties omvatten zowel expressie- regulerende sequenties die aangrenzend zijn van het gen van belang en expressie-regulerende sequenties die in trans werken of op een afstand voor het reguleren van het gen van belang. De term “expressie-regulerende sequentie” zoals hierin wordt gebruikt betekent polynucleotidesequenties die 30 nodig zijn voor het bewerkstelligen van de expressie en bewerking van coderende sequenties waaraan ze zijn geligeerd. Expressie-regulerende 1027009- 25 sequenties omvatten geschikte transcriptie initiatie-, terminatie-, promoter- en versterkende-sequenties; efficiënte RNA-bewerkingssignalen zoals signalen voor splitsing en polyadenylatie; sequenties die cytoplasmatisch mRNA stabiliseren; sequenties die translatie-efficiëntie versterken (d.w.z.
5 Kozak consensussequentie); sequenties die eiwitstabiliteit verhogen; en indien gewenst sequenties die eiwituitscheiding verhogen. De aard van dergelijke regulerende sequenties verschilt afhankelijk van het gastheerorganisme; bij prokaryoten omvatten dergelijke regulerende sequenties in het algemeen een promoter, een ribosomale bindingsplaats en transcriptie-terminatiesequentie; 10 bij eukaryoten omvatten dergelijke regulerende sequenties in het algemeen promoters en transcriptie-terminatiesequenties. De term “regulerende sequenties” wordt bedoeld op zijn minst alle bestanddelen te omvatten waarvan de aanwezigheid essentieel is voor expressie en bewerking en kan ook aanvullende bestanddelen omvatten waarvan de aanwezigheid voordelig is, 15 bijvoorbeeld leadersequenties en fusiepartnersequenties.
De term “vector” zoals hierin wordt gebruikt betekent een nucleïnezuurmolecuul dat in staat is een ander nucleïnezuur waaraan het is gekoppeld te transporteren. In sommige uitvoeringsvormen is de vector een plasmide, d.w.z. een circulair dubbelstrengs DNA-lus waarin aanvullende 20 DNA-segmenten kunnen worden geligeerd. In sommige uitvoeringsvormen is de vector een virale vector, waarin aanvullende DNA-segmenten in het virale genoom kunnen worden geligeerd. In sommige uitvoeringsvormen zijn de vectoren in staat tot autonome replicatie in een gastheercel waarin ze worden geïntroduceerd (bijvoorbeeld bacteriële vectoren die een bacteriële oorsprong 25 van replicatie hebben en episomale zoogdierlijke vectoren). In andere uitvoeringsvormen kunnen de vectoren (bijvoorbeeld niet-episomale zoogdierlijke vectoren) in het genoom van een gastheercel worden geïntegreerd door introductie in de gastheercel en daardoor tezamen met het genoom van de gastheer worden gerepliceerd. Bovendien zijn bepaalde vectoren in staat de 30 expressie van genen waaraan ze functioneel zijn gekoppeld aan te sturen.
1027009- 26
Dergelijke vectoren worden hierin naar verwezen als “recombinante expressievectoren” (of eenvoudig “expressievectoren”).
De term “recombinante gastheercel” (of eenvoudig “gastheercel”) zoals hierin wordt gebruikt betekent een cel waarin een recombinante 5 expressievector is geïntroduceerd. Het zou duidelijk moeten zijn dat “recombinante gastheercel” en “gastheercel” niet alleen de specifieke onderhavige cel betekent maar ook het nageslacht van een dergelijke cel. Omdat bepaalde modificaties in opeenvolgende generaties kunnen optreden door ofwel mutatie of omgevingsinvloeden kan een dergelijk nageslacht in feite 10 niet identiek zijn aan de ouderlijke cel, maar nog wel steeds zijn opgenomen in de beschermingsomvang van de term “gastheercel” zoals hierin wordt gebruikt.
De term “selectief hybridiseren” waarnaar hierin wordt verwezen betekent het detecteerbaar en specifiek binden. Polynucleotiden, oligonucleotiden en fragmenten daarvan die in overeenstemming zijn met de 15 uitvinding hybridiseren selectief aan nucleïnezuurstrengen onder hybridisatie-en wasomstandigheden die aanzienlijke hoeveelheden van detecteerbare binding aan niet-specifieke nucleïnezuren minimaliseren. “Hoge stringentie” of “hoge stringente” omstandigheden kunnen worden gebruikt voor het verkrijgen van selectieve hybridisatieomstandigheden zoals in het vakgebied 20 bekend is en hierin wordt besproken. Eén voorbeeld van “hoge stringentie” of “hoge stringente” omstandigheden is de incubatie van een polynucleotide met een ander polynucleotide, waarbij één polynucleotide aan en vast oppervlak zoals een membraan kan zijn gefixeerd, in een hybridisatiebuffer van 6X SSPE of SSC, 50% formamide, 5X Denhardt’s reagens, 0,5% SDS, 100 pg/ml 25 gedenatureerd, gefragmenteerd zalmsperma DNA bij een hybridisatietemperatuur van 42°C gedurende 12-16 uur, gevolgd door tweemaal wassen bij 55°C met gebruik van een wasbuffer van IX SSC, 0,5% SDS. Zie ook Sambrook et al., hierboven, blz. 9.50-9.55.
De term “percentage sequentie-overeenkomst” betekent in de 30 samenhang van nucleïnezuursequenties het percentage residuen van een eerste opeenvolgende sequentie die wordt vergeleken en gepositioneerd met 1027009- 27 maximale overeenkomst met een tweede opeenvolgende sequentie. De lengte van de vergelijking van de sequentie-overeenkomst kan over een stuk zijn van tenminste ongeveer negen nucleotiden, gewoonlijk tenminste ongeveer 18 nucleotiden, meer gewoonlijk tenminste ongeveer 24 nucleotiden, 5 kenmerkend tenminste ongeveer 28 nucleotiden, meer kenmerkend tenminste ongeveer 32 nucleotiden en bij voorkeur tenminste ongeveer 36, 48 of meer nucleotiden. Er zijn in het vakgebied een aantal verschillende algoritmen bekend die kunnen worden gebruikt voor het meten van de overeenkomst in nucleotidesequentie. Polynucleotidesequenties kunnen bijvoorbeeld worden 10 vergeleken door gebruik van FASTA, Gap of Bestfit dat programma’s zijn in Wisconsin Package Versie 10.0, Genetics Computer Group (GCG), Madison, Wisconsin. FASTA dat bijvoorbeeld de programma’s FASTA2 en FASTA3 omvat, verschaft positioneringen en percentage sequentie-overeenkomst van de gebieden met de beste overlapping tussen de betwijfelde en gezochte 15 sequenties (Pearson, Methods Enzymol. 183:63-98 (1990); Pearson, Methods Mol. Biol. 132:185-219 (2000); Pearson, Methods Enzymol. 266:227-258 (1996); Pearson, J. Mol. Biol. 276:71-84 (1998), hierin door verwijzing opgenomen). Tenzij anders wordt gespecificeerd worden standaardwaarden voor een specifiek programma of algoritme gebruikt. Het percentage sequentie-20 overeenkomst tussen nucleïnezuursequenties kan bijvoorbeeld worden bepaald door gebruik van FASTA met de standaardwaarden ervan (een woordgrootte van 6 en de NOPAM factor voor de scorende matrix) of door gebruik van Gap met de standaardwaarden ervan zoals wordt verschaft in GCG Versie 6.1, die hierin door verwijzing is opgenomen.
25 Een verwijzing naar een nucleotidesequentie omvat het complement ervan tenzij anders wordt gespecificeerd. Het zou aldus duidelijk moeten zijn dat een verwijzing naar een nucleïnezuur dat een specifieke sequentie heeft de complementaire streng ervan met de complementaire sequentie ervan omvat.
De term “percentage sequentie-overeenkomst” betekent een 30 verhouding, uitgedrukt als een percentage van het aantal identieke residuen over het aantal residuen dat wordt vergeleken.
1027009- 28
De term “aanzienlijke overeenkomst” of “aanzienlijke sequentie-overeenkomst” wanneer wordt verwezen naar een nucleïnezuur of fragment daarvan, betekent dat wanneer er een optimale positionering is met juiste nucleotide-inserties of deleties met een ander nucleïnezuur (of de 5 complementaire streng ervan) er een nucleotidesequentie-overeenkomst is in tenminste ongeveer 85%, bij voorkeur tenminste ongeveer 90% en met meer voorkeur tenminste ongeveer 95%, 96%, 97%, 98% of 99% van de nucleotidebasen, zoals is gemeten door elke goed bekende algoritme van sequentie-overeenkomst zoals FASTA, BLAST of Gap, zoals hierboven is 10 besproken.
Zoals wordt toegepast op polypeptiden betekent de term “aanzienlijke overeenkomst” dat twee peptidesequenties, wanneer ze optimaal worden gepositioneerd, zoals door de programma’s GAP of BESTFIT met gebruik van standaard gewichten voor intervallen, zoals met de programma’s wordt 15 verschaft, tenminste 70%, 75% of 80% sequentie-overeenkomst delen, bij voorkeur tenminste 90% of 95% sequentie-overeenkomst en met meer voorkeur tenminste 97%, 98% of 99% sequentie-overeenkomst. Bij bepaalde uitvoeringsvormen verschillen residu-posities die niet identiek zijn door conservatieve aminozuur-substituties. Een “conservatieve 20 aminozuursubstitutie” is één waarbij een aminozuurresidu is gesubstitueerd door een ander aminozuurresidu dat een zijketen R-groep heeft met overeenkomstige chemische eigenschappen (bijvoorbeeld lading of hydrofobiciteit). In het algemeen zal een conservatieve aminozuursubstitutie de functionele eigenschappen van een eiwit niet aanzienlijk veranderen. In 25 gevallen waarbij twee of meer aminozuursequenties van elkaar verschillen door conservatieve substituties kan het percentage sequentie-overeenkomst omhoog worden aangepast voor het corrigeren van de conservatieve aard van de substitutie. Wijzen voor het maken van deze aanpassingen zijn bij de deskundigen uit het vakgebied goed bekend. Zie bijvoorbeeld Pearson, Methods 30 Mol. Biol. 243:307-31 (1994).
1027009- 29 !
Voorbeelden van groepen aminozuren die zijketens hebben met j overeenkomstige chemische eigenschappen omvatten 1) alifatische zijketens: glycine, alanine, valine, leucine en isoleucine; 2) alifatische hydroxyl zijketens: serine en threonine; 3) amine-bevattende zijketens: asparagine en glutamine; 5 4) aromatische zijketens: fenylalanine, tyrosine en tryptofaan; 5) basische zijketens: lysine, arginine en histidine; 6) zure zijketens: asparaginezuur en glutaminezuur; en 7) zwavel-bevattende zijketens: cysteïne en methionine. Conservatieve aminozuursubstitutiegroepen zijn: valine-leucine-isoleucine, fenylalanine-tyrosine, lysine-arginine, alanine-valine, glutamaat-aspartaat en 10 asparagine-glutamine.
Op andere wijze is een conservatieve vervanging elke verandering die een positieve waarde heeft in de PAM250 log-aannemelijkheidsmatrix die is beschreven in Gonnet et al., Science 256:1443-45 (1992), die hierin door verwijzing is opgenomen. Een “gematigde conservatieve” vervanging is elke 15 verandering die een niet-negatieve waarde heeft in de PAM250 log-aannemelijkheidsmatrix.
Sequentie-overeenkomst voor polypeptiden wordt kenmerkend gemeten door gebruik van sequentie-analyse software. Eiwitanalyse software vergelijkt sequenties door gebruik van metingen van gelijkheid die zijn ' 20 toegewezen aan verscheidene substituties, deleties en andere modificaties, i waaronder conservatieve aminozuursubstituties. GCG bevat bijvoorbeeld programma’s zoals “Gap” en “Bestfit” die kunnen worden gebruikt met standaardwaarden, zoals met de programma’s wordt gespecificeerd, voor het bepalen van de sequentiehomologie of sequentie-overeenkomst tussen nauw 25 verwante polypeptiden, zoals homologe polypeptiden van verschillende soorten of organismen of tussen een wildtype eiwit en een muteïne daarvan. Zie bijvoorbeeld GCG Versie 6.1. Polypeptidesequenties kunnen ook worden vergeleken door gebruik van FASTA door gebruik van standaard of aanbevolen parameters, zie GCG Versie 6.1. (University of Wisconsin WI) FASTA 30 (bijvoorbeeld FASTA2 en FASTA3) verschaft positioneringen en percentage sequentie-overeenkomst van de gebieden met de beste overlap tussen de naar 1027009-, 30 gevraagde en gezochte sequenties (Pearson, Methods Enzymol. 183:63-98 (1990); Pearson, Methods Mol. Biol. 132:185-219 (2000)). Een andere algoritme van voorkeur wanneer een sequentie van de uitvinding wordt vergeleken met een gegevensbank die een groot aantal sequenties van 5 verschillende organismen bevat is het computerprogramma BLAST, in het bijzonder blastp of tblastn, met gebruik van standaardwaarden, zoals met de programma’s wordt verschaft. Zie bijvoorbeeld Altschul et al., J. Mol. Biol. 215:403-410 (1990); Altschul et al., Nucleic Acids Res. 25:3389-402 (1997).
De lengte van polypeptidesequenties die op homologie worden 10 vergeleken zullen in het algemeen tenminste ongeveer 16 aminozuurresiduen zijn, gewoonlijk tenminste ongeveer 20 residuen, meer gewoonlijk tenminste ongeveer 24 residuen, kenmerkend tenminste ongeveer 28 residuen en bij voorkeur meer dan ongeveer 35 residuen. Wanneer een gegevensbank wordt onderzocht die sequenties bevat van een groot aantal verschillende organismen 15 is het van voorkeur aminozuursequenties te vergelijken.
Zoals hierin wordt gebruikt verwijzen de termen “merker” of “gemerkt” naar incorporatie van een ander molecuul in het antilichaam. In één uitvoeringsvorm is de merker een detecteerbare merker, bijvoorbeeld incorporatie van een radioactief gemerkt aminozuur of verbinding aan een 20 polypeptide of biotinylgroepen die kunnen worden gedetecteerd met gemerkt avidine (bijvoorbeeld streptavidine dat een fluorescente merker of enzymatische activiteit bevat die kan worden gedetecteerd door optische of colorimetrische werkwijzen). In een andere uitvoeringsvorm kan het label of de merker therapeutisch zijn bijvoorbeeld een geneesmiddelconjugaat of toxine. 25 Verscheidene werkwijzen van het merken van polypeptiden en glycoproteïnen zijn in het vakgebied bekend en kunnen worden gebruikt. Voorbeelden van merkers voor polypeptiden omvatten, maar zijn niet beperkt tot, de volgende: radioisotopen of radionucliden (bijvoorbeeld 3H, 14C, 16N, 35S, 90Y, "Tc, 111In, 1261, 131I), fluorescente merkers (bijvoorbeeld FITC, rhodamine, lanthanide 30 fosfors), enzymatische merkers (bijvoorbeeld mierikswortelperoxidase, β-galactosidase, luciferase, alkalische fosfatase), chemiluminescente merkers, 1027009- 31 biotinylgroepen, vooraf bepaalde polypeptide epitopen die door een secundaire reporter worden herkent (bijvoorbeeld sequenties van een leucinerits-paar, bindingsplaatsen voor secundaire antilichamen, metaal-bindende domeinen, epitoop-labels), magnetische middelen zoals gadolinium 5 chelaten, toxinen zoals pertussis-toxine, taxol, cytochalasine B, gramicidine D, ethidiumbromide, emetine, mitomycine, etoposide, tenoposide, vincristine, vinblastine, colchicine, doxorubicine, daimorubicine, dihydroxy-anthracine-dion, mitoxantron, mithramycine, actinomycine D, 1-dehydrotestosteron, glucocortocoïden, procaïne, tetracaïne, lidocaïne, propranolol en puromycine en 10 analoga of homologen daarvan. In sommige uitvoeringsvormen zijn merkers verbonden door spacerarmen met verscheidene lengte voor het verlagen van mogelijke sterische hindering.
In deze specificatie en conclusies moet het duidelijk zijn dat het woord “omvatten” of variaties zoals “omvat” of “omvattend” de opname van een 15 gestelde eenheid of groep van eenheden betekent maar niet de uitsluiting van elke andere eenheid of groep van eenheden.
Humane anti-M-CSF-antilichamen en karakterisatie daarvan
In één uitvoeringsvormen verschaft de uitvinding gehumaniseerde 20 anti-M-CSF-antilichamen. In een andere uitvoeringsvorm verschaft de uitvinding humane anti-M-CSF-antilichamen. In sommige uitvoeringsvormen worden humane anti-M-CSF-antilichamen geproduceerd door het immuniseren van een niet-humaan transgeen dier, bijvoorbeeld een knaagdier, waarvan het genoom humane immunoglobuline genen omvat zodanig dat het 25 knaagdier humane antilichamen produceert.
Een anti-M-CSF-antilichaam van de uitvinding kan een humane kappa of een humane lamda lichte keten of een aminozuursequentie die daarvan afkomstig is omvatten. In sommige uitvoeringsvormen die een kappa lichte keten omvatten wordt het variabele domein van de lichte keten (Vl) 30 gedeeltelijk gecodeerd door een humaan V.012-, V.L2-, V.L5-, V.A27- of V.B3-gen en een J.l-, J.2-, J.3-, J.4-gen. In specifieke uitvoeringsvormen 1027009- 32 van de uitvinding wordt het variabele domein van de lichte keten gecodeerd door V.012/J.3-, V.L2/J.3-, V.L5/J.3-, V.L5/J.4 V.A27/J.4- of V.B3/J.l-gen.
In sommige uitvoeringsvormen omvat de VL van het M-CSF-5 antilichaam één of meer aminozuursubstituties met betrekking tot de aminozuursequentie van de kiemlijn. In sommige uitvoeringsvormen omvat de VL van het anti-M-CSF-antilichaam 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9 of 10 aminozuursubstituties met betrekking tot de aminozuursequentie van de kiemlijn. In sommige uitvoeringsvormen is één of meer van die 10 substituties van de kiemlijn in de CDR-gebieden van de lichte keten. In sommige uitvoeringsvormen zijn de aminozuursubstituties met betrekking tot de kiemlijn op één of meer van dezelfde posities als de substituties met betrekking tot de kiemlijn in één of meer van de VL van antilichamen 252, 88, 100, 3.8.3, 2.7.3, 1.120.1, 9,14,41, 8.10.3F, 9.7.2IF, 9.14.4, 8.10.3, 15 9.7.2, 9.7.2C-Ser, 9.14.4C-Ser, 8.10.3C-Ser, 8.10.3-CG2, 9.7.2-CG2, 9.7.2-CG4, 9.14.4-CG2, 9.14.4-CG4, 9.14.4-Ser, 9.7.2-Ser, 8.10.3-Ser, 8.10.3-CG4, 8.10.3FG1 of 9.14.4G1. De Vl van het anti-M-CSF-antilichaam kan bijvoorbeeld één of meer aminozuursubstituties bevatten in vergelijking met de kiemlijn die in de VL van antilichaam 88 wordt 20 gevonden en andere aminozuursubstituties in vergelijking met de kiemlijn die worden gevonden in de VL van antilichaam 252 die van hetzelfde V.-gen gebruik maakt als antilichaam 88. In sommige uitvoeringsvormen zijn de aminozuurveranderingen op één of meer van dezelfde posities maar behelzen een andere mutatie dan in het referentie-antilichaam.
25 In sommige uitvoeringsvormen komen aminozuurveranderingen met betrekking tot de kiemlijn voor op één of meer van dezelfde posities als in één van de VL van antilichamen 252, 88, 100, 3.8.3, 2.7.3, 1.120.1, 9,14,41, 8.10.3F, 9.7.2IF, 9.14.4, 8.10.3, 9.7.2, 9.7.2C-Ser, 9.14.4C-Ser, 8.10.3C-Ser, 8.10.3-CG2, 9.7.2-CG2, 9.7.2-CG4, 9.14.4-CG2, 9.14.4-CG4, 30 9.14.4-Ser, 9.7.2-Ser, 8.10.3-Ser, 8.10.3-CG4, 8.10.3FG1 of 9.14.4G1, maar de veranderingen kunnen conservatieve aminozuursubstituties op dergelijke posities vertegenwoordigen met betrekking tot het aminozuur in 1027009- 33 het referentie-antilichaam. Wanneer een specifieke positie in één van deze antilichamen is veranderd met betrekking tot de kiemlijn en glutamaat is kan men bijvoorbeeld op die positie aspartaat substitueren. Op overeenkomstige wijze kan men wanneer een aminozuursubstitutie die 5 in vergelijking met de kiemlijn serine is, threonine voor serine op die positie substitueren. Conservatieve aminozuursubstituties zijn hierboven besproken.
In sommige uitvoeringsvormen omvat de lichte keten van het humane anti-M-CSF-antilichaam de aminozuursequentie die hetzelfde is 10 als de aminozuursequentie van de VL van antilichaam 252 (SEQ ID NO:4), 88 (SEQ ID NO:8), 100 (SEQ ID NO: 12), 3.8.3 (SEQ ID NO: 16), 2.7.3 (SEQ ID NO:20), 1.120.1 (SEQ ID NO:24), 9,14,41 (SEQ ID NO:28), 8.10.3F (SEQ ID NO:32), 9.7.2IF (SEQ ID NO:36), 9.14.4 (SEQ ID NO:28), 8.10.3 (SEQ ID NO:44), 9.7.2 (SEQ ID NO:48), 9.7.2C-Ser (SEQ ID NO:52), 9.14.4C-Ser 15 (SEQ ID NO:56), 8.10.3C-Ser (SEQ ID NO:60), 8.10.3-CG2 (SEQ ID NO:60), 9.7.2-CG2 (SEQ ID NO:52), 9.7.2-CG4 (SEQ ID NO:52), 9.14.4-CG2 (SEQ ID NO:56), 9.14.4-CG4 (SEQ ID NO:56), 9.14.4-Ser (SEQ ID NO:28), 9.7.2-Ser (SEQ ID NO:48), 8.10.3-Ser (SEQ ID NO:44), 8.10.3-CG4 (SEQ ID NO:60), 8.10.3FG1 (SEQ ID NO:32) of 9.14.4G1 (SEQ ID 20 NO:28) of de aminozuursequentie die tot 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9 of 10 j conservatieve aminozuursubstituties en/of een totaal van tot 3 niet-conservatieve aminozuursubstituties heeft. In sommige uitvoeringsvormen i omvat de lichte keten de aminozuursequentie van het begin van het CDR1 tot het einde van de CDR3 van één van de voorgaande antilichamen.
25 In sommige uitvoeringsvormen omvat de lichte keten van het anti- M-CSF-antilichaam tenminste de lichte keten CDR1, CDR2 of CDR3 van een kiemlijn of antilichaamsequentie zoals hierin is beschreven. In een andere uitvoeringsvorm kan de lichte keten een CDR1, CDR2 of CDR3 gebied van een antilichaam omvatten die onafhankelijk is gekozen uit 252, 30 88, 100, 3.8.3, 2.7.3, 1.120.1, 9,14,41, 8.10.3F, 9.7.2IF, 9.14.4, 8.10.3, 9.7.2, 9.7.2C-Ser, 9.14.4C-Ser, 8.10.3C-Ser, 8.10.3-CG2, 9.7.2-CG2, 9.7.2-CG4, 9.14.4-CG2, 9.14.4-CG4, 9.14.4-Ser, 9.7.2-Ser, 8.10.3-Ser, 1027009- 34 8.10.3- CG4, 8.10.3FG1 of 9.14.4G1, of CDR-gebieden die elk minder dan 4 of minder dan 3 conservatieve aminozuursubstituties en/of een totaal van drie of minder niet-conservatieve aminozuursubstituties hebben. In andere uitvoeringsvormen omvat de lichte keten van het anti- 5 M-CSF-antilichaam de lichte keten CDR1, CDR2 of CDR3 die elk onafhankelijk zijn gekozen uit de CDR1, CDR2 en CDR3-gebieden van een antilichaam dat een variabel gebied van een lichte keten heeft die de aminozuursequentie van het VL-gebied omvat die is gekozen uit SEQ ID NOs: 4, 8, 12, 16, 20, 24, 28, 32, 36, 44, 48, 52, 56 of 60 of worden 10 gecodeerd door een nucleïnezuurmolecuul dat codeert door het VL-gebied dat is gekozen uit SEQ ID NOs: 3, 7, 11, 27, 31, 35, 43 of 47. De lichte keten van het anti-M-CSF-antilichaam kan de CDR1-, CDR2- en CDR3-gebieden van een antilichaam omvatten die de aminozuursequentie omvat van het VL-gebied dat is gekozen uit 252, 88, 100, 3.8.3, 2.7.3, 1.120.1, 15 9,14,41, 8.10.3F, 9.7.2IF, 9.14.4, 8.10.3, 9.7.2, 9.7.2C-Ser, 9.14.4C-Ser, 8.10.3C-Ser, 8.10.3-CG2, 9.7.2-CG2, 9.7.2-CG4, 9.14.4-CG2, 9.14.4-CG4, 9.14.4- Ser, 9.7.2-Ser, 8.10.3-Ser, 8.10.3-CG4, 8.10.3FG1 of 9.14.4G1 of SEQ ID NOs: 4, 8, 12, 16, 20, 24, 28, 32, 36, 44, 48, 52, 56 of 60.
In sommige uitvoeringsvormen omvat de lichte keten CDR1-, 20 CDR2- en CDR3-gebieden van antilichaam 252, 88, 100, 3.8.3, 2.7.3, 1.120.1, 9,14,41, 8.10.3F, 9.7.2IF, 9.14.4, 8.10.3, 9.7.2, 9.7.2C-Ser, 9.14.4C-Ser, 8.10.3C-Ser, 8.10.3-CG2, 9.7.2-CG2, 9.7.2-CG4, 9.14.4-CG2, 9.14.4-CG4, 9.14.4-Ser, 9.7.2-Ser, 8.10.3-Ser, 8.10.3-CG4, 8.10.3FG1 of 9.14.4G1 of de CDR-gebieden hebben elk minder dan 4 of 25 minder dan 3 conservatieve aminozuursubstituties en/of een totaal van drie of minder niet-conservatieve aminozuursubstituties.
Met betrekking tot de zware keten wordt in sommige uitvoeringsvormen het variabele gebied van de aminozuursequentie van de zware keten gedeeltelijk gecodeerd door een humaan Vh3-11, Vh3-23, Vh3-7, 30 Vh1-18, Vh3-33, Vn3-48-gen en een Jh4, Jh6, Jij4b of JHÖb-gen. In een specifieke uitvoeringsvormen van de uitvinding wordt het variabele gebied van de zware keten gecodeerd door het Vh3-11/Dh7-27/Jh6-, Vh3-7/Dh6-13/Jh4-, 1027009- 35
Vh3-23/Dh1-26/Jh4-, Vh3-11/Dh7- 27/Jh4-, Vh3-33/Dh1-26/Jh4-, VhI- 18/Dh4-23/Jh4-, VH3-ll/DH7-27/JH4b-, VH3-48/DHl-26/JH4b-, Vh3-11/Dh6-13/JH6b-, VH3-1 l/DH7-27/JH4b-, VH3-48/DHl-6/JH4b- of VH3-ll/DH6-13/JH6b-gen. In sommige uitvoeringsvormen bevat de Vh van het anti-M-CSF-5 antilichaam één of meer aminozuursubstituties, deleties of inserties (toevoegingen) met betrekking tot de aminozuursequentie van de kiemlijn. In sommige uitvoeringsvormen omvat het variabele domein van de zware keten 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17 of 18 mutaties van de aminozuursequentie van de kiemlijn. In sommige uitvoeringsvormen zijn de 10 mutatie(s) niet-conservatieve substituties in vergelijking met de aminozuursequentie van de kiemlijn. In sommige uitvoeringsvormen zijn de mutaties in de CDR-gebieden van de zware keten. In sommige uitvoeringsvormen zijn de aminozuurveranderingen gemaakt op één of meer van dezelfde posities als de mutaties van de kiemlijn in één of meer van de Vh 15 van de antilichamen 252, 88, 100, 3.8.3, 2.7.3, 1.120.1, 9,14,41, 8.10.3F, 9.7.2IF, 9.14.4, 8.10.3, 9.7.2, 9.7.2C-Ser, 9.14.4C-Ser, 8.10.3C-Ser, 8.10.3-CG2, 9.7.2-CG2, 9.7.2-CG4, 9.14.4-CG2, 9.14.4-CG4, 9.14.4-Ser, 9.7.2-Ser, 8.10.3-Ser, 8.10.3-CG4, 8.10.3FG1 of 9.14.4G1. In andere uitvoeringsvormen zijn de aminozuurveranderingen op één of meer van 20 dezelfde posities maar behelzen een andere mutatie dan in het referentie-antilichaam.
In sommige uitvoeringsvormen omvat de zware keten een aminozuursequentie van het variabele domein (VH) van antilichaam 252 (SEQ ID NO:2), 88 (SEQ ID NO:6), 100 (SEQ ID NO: 10), 3.8.3 (SEQ ID 25 NO: 14), 2.7.3 (SEQ ID NO: 18), 1.120.1 (SEQ ID NO:22), 9.14.41 (SEQ ID NO:26), 8.10.3F (SEQ ID NO:30), 9.7.2IF (SEQ ID NO:34), 9.14.4 (SEQ ID NO:38), 8.10.3 (SEQ ID N0:30), 9.7.2 (SEQ ID NO:46), 9.7.2C-Ser (SEQ ID NO:50), 9.14.4C-Ser (SEQ ID NO:54), 8.10.3C-Ser (SEQ ID NO:58), 8.10.3-CG2 (SEQ ID NO:62), 9.7.2-CG2 (SEQ ID NO:66), 9.7.2-CG4 (SEQ ID 30 NO:70), 9.14.4-CG2 (SEQ ID NO:74), 9.14.4-CG4 (SEQ ID NO:78), 9.14.4-Ser (SEQ ID NO:82), 9.7.2-Ser (SEQ ID NO:86), 8.10.3-Ser (SEQ ID NO:90), 8.10.3-CG4 (SEQ ID NO:94), 8.10.3FG1 (SEQ ID NO:98) of 1027009- 36 9.14.4G1 (SEQ ID NO: 102) of de aminozuursequentie die tot 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9 of 10 conservatieve aminozuursubstituties en/of een totaal van tot 3 niet-conservatieve aminozuursubstituties heeft. In sommige uitvoeringsvormen omvat de zware keten de aminozuursequentie van het 5 begin van het CDR1 tot het einde van de CDR3 van één van de voorgaande antilichamen.
In sommige uitvoeringsvormen omvat de zware keten de CDR1-, CDR2- en CDR3-gebieden van de zware keten van het antilichaam 252, 88, 100, 3.8.3, 2.7.3, 1.120.1, 9,14,41, 8.10.3F, 9.7.2IF, 9.14.4, 8.10.3, 10 9.7.2, 9.7.2C-Ser, 9.14.4C-Ser, 8.10.3C-Ser, 8.10.3-CG2, 9.7.2-CG2, 9.7.2-CG4, 9.14.4-CG2, 9.14.4-CG4, 9.14.4-Ser, 9.7.2-Ser, 8.10.3-Ser, 8.10.3-CG4, 8.10.3FG1 of 9.14.4F1 of de CDR-gebieden hebben elk minder dan 8, minder dan 6, minder dan 4, of minder dan 3 conservatieve aminozuursubstituties en/of een totaal van drie of minder niet-15 conservatieve aminozuursubstituties.
In sommige uitvoeringsvormen omvat de zware keten een kiemlijn | of antilichaam CDR3 zoals hierboven is beschreven van een | antilichaamsequentie zoals hierin is beschreven en kan ook de CDR1- en CDR2-gebieden van een kiemlijnsequentie omvatten of kan een CDR1 en 20 CDR2 van een antilichaamsequentie omvatten, waarbij elk onafhankelijk is gekozen uit een antilichaam dat een zware keten van een antilichaam omvat die is gekozen uit 252, 88, 100, 3.8.3, 2.7.3, 1.120.1, 9,14,41, 8.10.3F, 9.7.2IF, 9.14.4, 8.10.3, 9.7.2, 9.7.2C-Ser, 9.14.4C-Ser, 8.10.3C-Ser, 8.10.3-CG2, 9.7.2-CG2, 9.7.2-CG4, 9.14.4-CG2, 9.14.4-CG4, 9.14.4-25 Ser, 9.7.2-Ser, 8.10.3-Ser, 8.10.3-CG4, 8.10.3FG1 of 9.14.4G1. In een andere uitvoeringsvorm omvat de zware keten een CDR3 van een antilichaamsequentie zoals hierin is beschreven en kan ook de CDR1- en CDR2-gebieden omvatten, waarbij elk onafhankelijk is gekozen uit een CDR1- en CDR2-gebied van een variabel gebied van een zware keten die 30 een aminozuursequentie van het VH-gebied omvat dat is gekozen uit SEQ ID NOs: 2, 6, 10, 14, 18, 22, 26, 30, 34, 38, 46, 50, 54, 58, 62, 66, 70, 74, 78, 82, 86, 90, 94, 98 of 102 of wordt gecodeerd door 1027009- 37 nucleïnezuursequentie die codeert voor het VH-gebied dat is gekozen uit SEQ ID NOs: 1, 5, 9, 25, 29, 33, 37, 45, 97 of 101. In een andere uitvoeringsvorm omvat het antilichaam een lichte keten zoals hierboven is beschreven en een zware keten zoals hierboven is beschreven.
5 Eén soort van aminozuursubstitutie die kan worden uitgevoerd is het veranderen van één of meer cysteïnen in het antilichaam, die chemisch reactief kunnen zijn, naar een ander residu, zoals zonder beperking alanine of serine. In één uitvoeringsvorm is er een substitutie van een niet-officiële cysteïne. De substitutie kan in een skeletgebied van 10 een variabel domein zijn of in het constante domein van een antilichaam. In een andere uitvoeringsvorm is de cysteïne in een niet-ofïicieel gebied van het antilichaam.
Een ander soort van aminozuursubstitutie die kan worden uitgevoerd is het verwijderen van alle mogelijke proteolytische plaatsen in 15 het antilichaam, in het bijzonder die welke in een CDR of skeletgebied van een variabel domein of in het constante domein van een antilichaam zijn. Substitutie van cysteïne-residuen en verwijdering van proteolytische plaatsen kan het risico van elke heterogeniteit in het antilichaamproduct verlagen en aldus de homogeniteit ervan verhogen. Een ander soort van 20 aminozuursubstitutie is verwijdering van asparagine-glycine paren, die mogelijke deamidatieplaatsen vormen, door één of beide residuen te veranderen.
In sommige uitvoeringsvormen is de C-eindstandige lysine van de zware keten van het anti-M-CSF-antilichaam van de uitvinding niet 25 aanwezig (Lewis D.A. et aJL, AnaL Chem. 66(5): 585-95 (1994)). In verscheidene uitvoeringsvormen van de uitvinding kunnen de zware en lichte ketens van de anti-M-CSF-antilichamen eventueel een signaalsequentie omvatten.
In één aspect heeft de uitvinding betrekking op remming van humane 30 anti-M-CSF monoklonale antilichamen en de cellijnen die zijn gemanipuleerd om ze te produceren. Tabel 1 maakt een opsomming van de sequentie identificeerders (SEQ ID NOs) van de nucleïnezuren die coderen voor het 1 027009·; 38 variabele gebied van de zware en lichte ketens en de overeenkomstige voorspelde aminozuursequenties voor de monoklonale antilichamen: 252, 88, 100, 3.8.3, 2.7.3, 1.120.1, 9,14,41, 8.10.3F, 9.7.2IF, 9.14.4, 8.10.3 en 9.7.2. Aanvullende variante antilichamen 9.7.2C-Ser, 9.14.4C-Ser, 5 8.10.3C-Ser, 8.10.3-CG2, 9.7.2-CG2, 9.7.2-CG4, 9.14.4-CG2, 9.14.4-CG4, 9.14.4-Ser, 9.7.2-Ser, 8.10.3-Ser, 8.10.3-CG4, 8.10.3FG1 of 9.14.4G1 zouden kunnen worden gemaakt door werkwijzen die bij de deskundigen uit het vakgebied bekend zijn.
10 15 20 25 1 1027009-.
39
Tabel 1. HUMANE ANTI-M-CSF-ANTILICHAMEN
SEQUENTIE IDENTIFICEERDER (SEQID NOs) Volledige lengte MAb Zware Lichte DNA Eiwit DNA Eiwit __ _ _ 3 4 “88 5 6 7 8 TÖO 9 ÏÖ IÏ 12 3.8.3 14 16 2.7.3 18 20 1.120.1 22 24 9.14.41 25 26 27 28 9.14.4 37 38 27 28 9.14.4C-Ser 54 56 9.14.4- CG2 74 56 “9.14.4-CG4 78 56 9.14.4- Ser 82 27 28 9.14.4- G1 ÏÖÏ ÏÖ2 27 28 ! ~8.10.3F 29 30 31 32 8.10.3 29 30 43 44 _______ _ _ 8 10.3-CG2 62 60 8.10.3-Ser 90 43 ' 44 _______ _ __ 8.10.3FG1 97 98 31 32 ~9.7.2IF 33 34 35 36 1102700 9- __ 40 __ 9.7.2 45 46 47 48 9.7.2C-Ser 5Ö 52 9.7.2- CG2 66 52 9.7.2- CG4 7Ö 52 9.7.2- Ser 86 47 48
Klasse en subklasse van anti-M-CSF antilichamen
De klasse en subklasse van anti-M-CSF-antilichamen kunnen door elke werkwijze die in het vakgebied bekend is worden bepaald. In het algemeen kan de klasse en subklasse van een antilichaam worden bepaald 5 door gebruik van antilichamen die specifiek zijn voor een specifieke klasse en subklasse van antilichaam. Dergelijke antilichamen zijn in de handel verkrijgbaar. De klasse en subklasse kan worden bepaald door ELISA of Western blot alsook andere technieken. Op andere wijze kunnen de klasse en subklasse worden bepaald door sequentieanalyse van het geheel of een deel 10 van de constante domeinen van de zware en/of lichte ketens van de antilichamen en het vergelijken van de aminozuursequenties ervan met bekende aminozuursequenties van verscheidene klassen en subklassen van immunoglobulinen en het bepalen van de klasse en subklasse van de antilichamen.
15 In sommige uitvoeringsvormen is het anti-M-CSF-antilichaam een monoklonaal antilichaam. Het anti-M-CSF-antilichaam kan een IgG-, een IgM-, een IgE-, een IgA- of een IgD-molecuul zijn. In voorkeursuitvoeringsvormen is het anti-M-CSF-antilichaam een IgG en is een IgGl, IgG2, IgG3 of IgG4 subklasse. In andere voorkeursuitvoeringsvormen is het antilichaam 20 subklasse IgG2 of IgG4. In een andere voorkeursuitvoeringsvorm is het antilichaam subklasse IgGl.
Soorten en moleculaire selectiviteit
In een ander aspect van de uitvinding tonen de anti-M-CSF-25 antilichamen zowel soort en molecuul-specificiteit. In sommige uitvoeringsvormen bindt het anti-M-CSF-antilichaam aan M-CSF van mens, cynomolgus 1 027009-.
41 aap en muis. Volgens de beschrijving van de specificatie kan men de soort-selectiviteit voor het anti-M-CSF-antilichaam bepalen door gebruik van werkwijzen die in het vakgebied goed bekend zijn. Men kan bijvoorbeeld de soort-selectiviteit bepalen door het gebruik van Western blot, FACS, ELISA, 5 RIA, een cel-proliferatietest, of een M-CSF reporterbindingstest. In een voorkeursuitvoeringsvorm kan men de soort-selectiviteit bepalen door gebruik van een cel-proliferatietest of ELISA.
In een andere uitvoeringsvorm heeft het anti-M-CSF-antilichaam een selectiviteit voor M-CSF dat tenminste 100 keer hoger is dan de selectiviteit 10 ervan voor GM-/G-CSF. In sommige uitvoeringsvormen vertoont het anti-M-CSF-antilichaam geen enkele opmerkelijke specifieke binding aan een ander eiwit dan M-CSF. Men kan de selectiviteit van het anti-M-CSF-antilichaam i voor M-CSF bepalen door gebruik van werkwijzen die in het vakgebied goed bekend zijn volgens de beschrijving in de specificatie. Men kan bijvoorbeeld de 15 selectiviteit bepalen door gebruik van Western blot, FACS, ELISA of RIA.
Identificatie van epitopen van M-CSF die worden herkend door anti-M-CSF-antilichamen
De uitvinding verschaft een humaan anti-M-CSF monoklonaal 20 antilichaam dat aan M-CSF bindt en concurreert met, kruis-concurreert met en/of bindt met hetzelfde epitoop en/of bindt aan M-CSF met dezelfde 1¾ als (a) een antilichaam dat is gekozen uit 252, 88, 100, 3.8.3, 2.7.3, 1.120.1, 9,14,41, 8.10.3F, 9.7.2IF, 9.14.4, 8.10.3, 9.7.2, 9.7.2C-Ser, 9.14.4C-Ser, 8.10.3C-Ser, 8.10.3-CG2, 9.7.2-CG2, 9.7.2-CG4, 9.14.4-CG2, 9.14.4-CG4, 25 9.14.4-Ser, 9.7.2-Ser, 8.10.3-Ser, 8.10.3-CG4, 8.10.3FG1 of 9.14.4G1; (b) een antilichaam dat een variabel gebied van een zware keten omvat dat een aminozuursequentie heeft van SEQ ID NO: 2, 6, 10, 14, 18, 22, 26, 30, 34, 38, 46, 50, 54, 58, 62, 66, 70, 74, 78, 82, 86, 90, 94, 98 of 102; (c) een antilichaam dat een variabel gebied van een lichte keten omvat dat de 30 aminozuursequentie heeft van SEQ ID NO: 4, 8, 12, 16, 20, 24, 28, 32, 36, 44, 48, 52, 56 of 60; (d) een antilichaam dat zowel een variabel gebied 1027009- 42 van een zware keten als gedefinieerd in (b) en een variabel gebied van een lichte keten als gedefinieerd in (c) omvat.
Men kan bepalen of een antilichaam aan hetzelfde epitoop bindt, concurreert voor binding met, kruis-concureert voor binding met of 5 dezelfde K„ heeft als een anti-M-CSF-antilichaam door gebruik van werkwijzen die in het vakgebied bekend zijn. In één uitvoeringsvorm maakt men het voor het anti-M-CSF-antilichaam van de uitvinding mogelijk om aan M-CSF te binden onder verzadigende omstandigheden en vervolgens meet men het vermogen van de testverbinding om aan M-CSF 10 te binden. Wanneer het testantilichaam in staat is op hetzelfde moment aan M-CSF te binden als het anti-M-CSF-antilichaam dan bindt het testantilichaam aan een ander epitoop als het anti-M-CSF-antilichaam. Wanneer het testantilichaam echter niet in staat is op hetzelfde moment aan M-CSF te binden dan bindt het testantilichaam aan hetzelfde epitoop, 15 een overlappend epitoop of een epitoop dat in dichte nabijheid is van het epitoop dat wordt gebonden door het humane anti-M-CSF-antilichaam. Dit experiment kan worden uitgevoerd door gebruik van ELISA, RIA of FACS. In een voorkeursuitvoeringsvorm wordt het experiment uitgevoerd door gebruik van BIACORE™.
20
Bindingsaffiniteit van anti-M-CSF-antilichamen aan M-CSF
In sommige uitvoeringsvormen van de uitvinding binden de anti-M-CSF-antilichamen met hoge affiniteit aan M-CSF. In sommige uitvoeringsvormen bindt het anti-M-CSF-antilichaam aan M-CSF met een Kd 25 van 1 x 10‘7 M of minder. In andere voorkeursuitvoeringsvormen bindt het antilichaam aan M-CSF met een Kd van 1 x 10-® M, lx ΙΟ9 Μ, 1 x 1011 Μ, 1 x ΙΟ*12 M of minder. In bepaalde uitvoeringsvormen is de Kd 1 pM tot 500 pM. In andere uitvoeringsvormen is de Kd tussen 500 pM tot 1 pM. In andere uitvoeringsvormen is de Kd tussen 1 μΜ tot 100 nM. In andere 30 uitvoeringsvormen is de Kd tussen 100 mM tot 10 nM. In een uitvoeringsvorm die nog meer van voorkeur is bindt het antilichaam aan M-CSF met nagenoeg dezelfde Kd als een antilichaam dat is gekozen uit 252, 88, 100, 3.8.3, 2.7.3, 1027009- 43 1.120.1, 9,14,41, 8.10.3F, 9.7.2IF, 9.14.4, 8.10.3, 9.7.2, 9.7.2C-Ser, 9.14.4C-Ser, 8.10.3C-Ser, 8.10.3-CG2, 9.7.2-CG2, 9.7.2-CG4, 9.14.4-CG2, 9.14.4-CG4, 9.14.4-Ser, 9.7.2-Ser, 8.10.3-Ser, 8.10.3-CG4, 8.10.3FG1 of 9.14.4G1. In een andere voorkeursuitvoeringsvorm bindt het antilichaam aan 5 M-CSF met nagenoeg dezelfde Kd als een antilichaam dat een CDR2 van een lichte keten en/of een CDR3 van een zware keten omvat van een antilichaam dat is gekozen uit 252, 88, 100, 3.8.3, 2.7.3, 1.120.1, 9,14,41, 8.10.3F, 9.7.2IF, 9.14.4, 8.10.3, 9.7.2, 9.7.2C-Ser, 9.14.4C-Ser, 8.10.3C-Ser, 8.10.3-CG2, 9.7.2-CG2, 9.7.2-CG4, 9.14.4-CG2, 9.14.4-CG4, 9.14.4-Ser, 9.7.2-Ser, 8.10.3-Ser, 10 8.10.3-CG4, 8.10.3FG1 of 9.14.4G1. In nog een andere voorkeursuitvoeringsvorm bindt het antilichaam aan M-CSF met nagenoeg dezelfde Kd als een antilichaam dat een variabel gebied van een zware keten omvat dat een aminozuursequentie van SEQ ID NO: 2, 6, 10, 14,18, 22, 26, 30, 34, 38,46, 50, 54, 58,62, 66, 70, 74, 78, 82, 86, 90, 94, 98 of 102 heeft of dat een 15 variabel gebied van een lichte keten omvat dat een aminozuursequentie van
SEQ ID NO: 4, 8, 12, 16, 20, 24, 28, 32, 36, 44, 48, 52, 56 of 60 heeft. In een andere voorkeursuitvoeringsvorm bindt het antilichaam aan M-CSF met nagenoeg dezelfde Kd als een antilichaam dat een CDR2 omvat en kan eventueel een CDRl en/of CDR3 van een variabel gebied van een lichte keten 20 omvatten die een aminozuursequentie heeft van het VL-gebied van SEQ ID
' NO: 4, 8, 12, 16, 20, 24, 28, 32, 36, 44, 48, 52, 56 of 60 of dat een CDR3 omvat en kan eventueel een CDRl en/of CDR2 van een variabel gebied van een zware keten omvatten dat een aminozuursequentie van het VH-gebied van SEQ ID NO: 2, 6, 10, 14,18, 22, 26, 30, 34, 38, 46, 50, 54, 58, 62, 66, 70, 74, 78, 82, 86, 25 90,94,98 of 102 heeft.
In sommige uitvoeringsvormen heeft het anti-M-CSF-antilichaam een lage dissociatiesnelheid. In sommige uitvoeringsvormen heeft het anti-M-CSF-antilichaam een Kaf van 2,0 x 10*4 s-1 of lager. In andere voorkeursuitvoeringsvormen bindt het antilichaam aan M-CSF met een kaf van 30 2,0 x 10-5 of een kaf van 2,0 x 10·6 s1 of lager. In sommige uitvoeringsvormen de kaf nagenoeg hetzelfde als een antilichaam dat hierin is beschreven, zoals een 1027009- 44 antilichaam dat is gekozen uit 252, 88, 100, 3.8.3, 2.7.3, 1.120.1, 9,14,41, 8.10.3F, 9.7.2IF, 9.14.4, 8.10.3, 9.7.2, 9.7.2C-Ser, 9.14.4C-Ser, 8.10.3C-Ser, 8.10.3-CG2, 9.7.2-CG2, 9.7.2-CG4, 9.14.4-CG2, 9.14.4-CG4, 9.14.4-Ser, 9.7.2-Ser, 8.10.3-Ser, 8.10.3-CG4, 8.10.3FG1 of 9.14.4G1. In sommige 5 uitvoeringsvormen bindt het antilichaam aan M-CSF met nagenoeg dezelfde kaf als een antilichaam dat (a) een CDR3 omvat en kan eventueel een CDR1 en/of CDR2 van een zware keten omvatten van een antilichaam dat is gekozen uit 252, 88, 100, 3.8.3, 2.7.3, 1.120.1, 9,14,41, 8.10.3F, 9.7.2IF, 9.14.4, 8.10.3, 9.7.2, 9.7.2C-Ser, 9.14.4C-Ser, 8.10.3C-Ser, 8.10.3-CG2, 9.7.2-CG2, 9.7.2-CG4, 10 9.14.4-CG2, 9.14.4-CG4, 9.14.4-Ser, 9.7.2-Ser, 8.10.3-Ser, 8.10.3-CG4, 8.10.3FG1 of 9.14.4G1; of (b) een CDR2 omvat en kan eventueel een CDR1 en/of CDR3 van een lichte keten omvatten van een antilichaam dat is gekozen uit 252, 88, 100, 3.8.3, 2.7.3, 1.120.1, 9,14,41, 8.10.3F, 9.7.2IF, 9.14.4, 8.10.3, 9.7.2, 9.7.2C-Ser, 9.14.4C-Ser, 8.10.3C-Ser, 8.10.3-CG2, 9.7.2-CG2, 9.7.2-CG4, 15 9.14.4-CG2, 9.14.4-CG4, 9.14.4-Ser, 9.7.2-Ser, 8.10.3-Ser, 8.10.3-CG4, 8.10.3FG1 of 9.14.4G1. In sommige uitvoeringsvormen bindt het antilichaam aan M-CSF met nagenoeg dezelfde kaf als een antilichaam dat een variabel gebied van een zware keten omvat die een aminozuursequentie heeft van SEQ ID NO: 2, 6, 10, 14, 18, 22, 26, 30, 34, 38, 46, 50, 54, 58, 62, 66, 70, 74, 78, 82, 20 86, 90, 94, 98 of 102; of dat een variabel gebied van een lichte keten omvat dat een aminozuursequentie heeft van SEQ ID NO: 4, 8, 12, 16, 20, 24, 28, 32, 36, 44, 48, 52, 56 of 60. In een andere voorkeursuitvoeringsvorm bindt het antilichaam aan M-CSF met nagenoeg dezelfde Kaf als een antilichaam dat een CDR2 omvat en kan eventueel een CDR1 en/of CDR3 van een variabel gebied 25 van een lichte keten omvatten die een aminozuursequentie heeft van SEQ ID NO: 4, 8, 12, 16, 20, 24, 28, 32, 36, 44, 48, 52, 56 of 60; of een CDR3 en kan eventueel een CDR1 en/of CDR3 van een variabel gebied van een zware keten omvatten die een aminozuursequentie heeft van SEQ ID NO: 2, 6, 10, 14, 18, 22, 26, 30, 34, 38, 46, 50, 54, 58, 62, 66, 70, 74, 78, 82, 86, 90, 94, 98 of 102.
30 De bindingsafïïniteit en dissociatiesnelheid van een anti-M-CSF- antilichaam aan een M-CSF kan worden bepaald door werkwijzen die in 1027009-; 45 het vakgebied bekend zijn. De bindingsaffiniteit kan worden gemeten door competitieve ELISA’s, RIA’s, surface plasmon resonantie (bijvoorbeeld door gebruik van BIACORE™ technologie). De dissociatiesnelheid kan worden gemeten door surface plasmon resonantie. De 5 bindingsaffiniteit en dissociatiesnelheid worden bij voorkeur gemeten door surface plasmon resonantie. Met meer voorkeur worden de bindingsaffiniteit en dissociatiesnelheid gemeten door gebruik van BIACORE™ technologie. Voorbeeld VI illustreert een werkwijze voor het bepalen van de affïniteitsconstanten van anti-M-CSF monoklonale antilichamen door 10 BIACORE™ technologie.
Remming van M-CSF-activiteit door anti-M-CSF-antilichaam Remming van binding van M-CSF aan c-fms
In een andere uitvoeringsvorm verschaft de uitvinding een anti-M-15 CSF-antilichaam dat de binding van een M-CSF aan c-/ms-receptor remt en activatie van c-fms blokkeert of voorkomt. In een voorkeursuitvoeringsvorm is M-CSF humaan. In een andere voorkeursuitvoeringsvorm is het anti-M-CSF-antilichaam een humaan antilichaam. De IC50 kan worden gemeten door ELISA, RIA en cel-gebaseerde testen zoals een cel-proliferatietest, een test op 20 vormverandering van monocyten uit totaal bloed, of een test op remming van binding aan de receptor. In één uitvoeringsvorm remt het antilichaam of een deel daarvan celproliferatie met een IC50 van niet meer dan 8,0 x ΙΟ*7 M, bij voorkeur niet meer dan 3 x ΙΟ*7 M of met meer voorkeur niet meer dan 8 x 10-8 M zoals wordt gemeten met een celproliferatietest. In een andere 25 uitvoeringsvorm is de IC50 zoals het wordt gemeten door een test op vormverandering van monocyten niet meer dan 2 x 10-® M, bij voorkeur niet meer dan 9,0 x ΙΟ-7 M of met meer voorkeur niet meer dan 9 x 10*8 M. In een andere voorkeursuitvoeringsvorm is de IC50 zoals het wordt gemeten door de receptorbindingstest niet meer dan 2 x ΙΟ-6 M, bij voorkeur niet meer dan 8,0 x 30 10 7 M of bij voorkeur niet meer dan 7,0 x ΙΟ 8 M. Voorbeelden III, IV en V
illustreren verscheidene soorten van testen.
kl 027009- 46
In een ander aspect remmen anti-M-CSF-antilichamen van de uitvinding monocyt/macrofaag celproliferatie als reactie op een M-CSF met tenminste 20%, met meer voorkeur 40%, 45%, 50%, 55%, 60%, 65%, 70%, 80%, 85%, 90%, 95% of 100% in vergelijking met de proliferatie van cellen in de 5 afwezigheid van antilichaam.
Werkwijzen voor het produceren van antilichamen en antilichaam- producerende cellijnen
Immunisatie 10 In sommige uitvoeringsvormen worden humane antilichamen geproduceerd door het immuniseren van een niet-humaan dier dat in het genoom ervan sommige of het geheel van de loei van de zware keten en lichte keten van humaan immunoglobuline omvat met een M-CSF antigeen. In een voorkeursuitvoeringsvorm is het niet-humane dier een XENOMOUSE™ dier 15 (Abgenix Ine., Fremont, CA). Een ander niet-humaan dier dat kan worden gebruikt is een transgene muis die is geproduceerd door Medarex (Medarex, Ine., Princeton, NJ).
XENOMOUSE™ muizen zijn gemanipuleerde muizenstammen die grote fragmenten van loei van de zware keten en lichte keten van humaan 20 immunoglobuline omvatten en zijn deficiënt in de productie van muizen-antilichaam. Zie bijvoorbeeld Green et al., Nature Genetics 7:13-21 (1994) en Amerikaanse octrooischriften 5.916.771, 5.939.598, 5.985.615, 5.998.209, 6.075.181, 6.091.001, 6.114.598, 6.130.364, 6.162.963 en 6.150.584. Zie ook WO 91/10741, WO 94/02602, WO 96/34096, WO 96/33735, WO 98/16654, WO 25 98/24893, WO 98/50433, WO 99/45031, WO 99/53049, WO 00/09560 en WO
00/037504.
In een ander aspect verschaft de uitvinding een werkwijze voor het maken van anti-M-CSF-antilichamen van niet-humane, niet-muis dieren door het immuniseren van niet-humane transgene dieren die humane 30 immunoglobuline loei omvatten met een M-CSF antigeen. Men kan dergelijke dieren produceren door gebruik van de werkwijzen die in de hierboven 1027009* 47 geciteerde documenten zijn beschreven. De werkwijzen die in deze documenten zijn beschreven kunnen worden gemodificeerd zoals is beschreven in Amerikaans octrooischrift 5.994.619. Amerikaans octrooischrift 5.994.619 beschrijft werkwijzen voor het produceren van nieuwe cellen en 5 cellijnen met gekweekte binnenste celmassa (CICM), die afkomstig zijn van varkens en koeien en transgene CICM-cellen waarin heteroloog DNA is geïnsereerd. Transgene CICM-cellen kunnen worden geproduceerd voor het kloneren van transgene embryo’s, foetussen en nageslacht. Het octrooi ‘619 beschrijft ook de werkwezen voor het produceren van transgene dieren die in 10 staat zijn het heterologe DNA naar het nageslacht ervan over te dragen. In voorkeursuitvoeringsvormen zijn de niet-humane dieren ratten, schapen, varkens, geiten, rundvee of paarden.
XENOMOUSE™ muizen produceren een volwassen-achtig humaan repertoire van volledige humane antilichamen en genereren antigeen-15 specifieke humane antilichamen. In sommige uitvoeringsvormen· bevatten de XENOMOUSE™ muizen bij benadering 80% van het repertoire van het humane antilichaam V-gen door de introductie van fragmenten van kunstmatig chromosoom van gist (YAC) met een megabase grootte, en kiemlijn configuratie van de loei van humane zware keten en loei van kappa lichte 20 keten. In andere uitvoeringsvormen bevatten XENOMOUSE™ muizen verder bij benadering het geheel van de locus van de lambda lichte keten. Zie Mendez et al., Nature Genetics 15:146-156 (1997), Green en Jakobovits, J. Exp. Med. 188:483-495 (1998) en WO 98/24893 waarvan de beschrijvingen door verwijzing hierin zijn opgenomen.
25 In sommige uitvoeringsvormen zijn de niet-humane dieren die humane immunoglobuline genen omvatten dieren die een humane immunoglobuline “minilocus” hebben. Bij de benaderingswijze van de minilocus wordt een exogene Ig-locus nagebootst door de opname van afzonderlijke genen van de Ig-locus. Eén of meer VH-genen, één of meer ÜH-genen, één of meer JH-genen, een 30 mu constant domein en een tweede constante domein (bij voorkeur een gamma constant domein) worden aldus in een construct gevormd voor insertie in een 1027009- 48 dier. Deze benaderingswijze is onder andere beschreven in Amerikaanse octrooischriftnummers 5.545.807, 5.545.806, 5.569.825, 5,625.126, 5.633.425, 5.661.016, 5.770.429, 5.789.650, 5.814.318, 5.591.669, 5.612.205, 5.721.367, 5.789.215 en 5.643.763, die door verwijzing hierin zijn opgenomen.
5 In een ander aspect verschaft de uitvinding een werkwijze voor het
maken van gehumaniseerde anti-M-CSF-antilichamen. In sommige uitvoeringsvormen worden de niet-humane dieren geïmmuniseerd met een M-CSF-antigeen zoals hieronder is beschreven onder omstandigheden die antilichaamproductie mogelijk maken. Antilichaam-producerende cellen 10 worden van de dieren geïsoleerd, met myelomen gefuseerd voor het produceren van hybridomen en nucleïnezuren die coderen voor de zware en lichte ketens van een anti-M-CSF-antilichaam van belang worden geïsoleerd. Deze nucleïnezuren worden daaropvolgend gemanipuleerd door gebruik van technieken die bij de deskundigen uit het vakgebied bekend zijn en zoals I
15 verder hieronder is beschreven voor het verlagen van de hoeveelheid van niet-
humane sequentie, d.w.z. voor het humaniseren van het antilichaam om de J
immuunrespons bij mensen te verlagen.
In sommige uitvoeringsvormen is het M-CSF-antigeen geïsoleerd en/of gezuiverd M-CSF. In een voorkeursuitvoeringsvorm is het M-CSF-antigeen 20 humaan M-CSF. In sommige uitvoeringsvormen is het M-CSF-antigeen een fragment van M-CSF. In sommige uitvoeringsvormen is het M-CSF-fragment het extracellulaire domein van M-CSF. In sommige uitvoeringsvormen omvat het M-CSF-fragment tenminste één epitoop van M-CSF. In andere uitvoeringsvormen is het M-CSF-antigeen een cel die M-CSF of een 25 immunogeen fragment daarvan op het oppervlak tot expressie brengt of tot overexpressie brengt. In sommige uitvoeringsvormen is het M-CSF-antigeen een M-CSF-fusie-eiwit. M-CSF kan van natuurlijke bronnen worden gezuiverd door gebruik van bekende technieken. Recombinant M-CSF is in de handel verkrijgbaar.
30 Immunisering van dieren kan plaatsvinden door middel van elke werkwijze die in het vakgebied bekend is. Zie bijvoorbeeld Harlow en Lane, 1027009- 49
Antibodies: A Laboratory Manual, New York: Cold Spring Harbor Press, 1990. Werkwijzen voor het immuniseren van niet-humane dieren zoals muizen, ratten, schapen, geiten, varkens, rundvee en paarden zijn in het vakgebied goed bekend. Zie bijvoorbeeld Harlow en Lane, hierboven en 5 Amerikaans octrooischrifb 5.994.619. In een voorkeursuitvoeringsvorm wordt het M-CSF-antigeen toegediend met een adjuvans voor het stimuleren van de immuunrespons. Illustratieve adjuvans omvatten volledig of onvolledig Freund’s adjuvans, RIBI (muramyl-dipeptiden) of ISCOM (immuunstimulerende complexen). Dergelijke adjuvans kunnen het 10 polypeptide beschermen tegen snelle verspreiding door het in een lokale depot af te zonderen of ze kunnen stoffen bevatten die de gastheer stimuleren factoren uit te scheiden die chemotactisch zijn voor macrofagen en andere bestanddelen van het immuunsysteem. Wanneer een polypeptide wordt toegediend zal het immuniseringschema bij voorkeur twee of meer 15 toedieningen van het polypeptide, uitgespreid over verscheidene weken, behelzen. Voorbeeld 1 illustreert een werkwijze voor het produceren van anti-M-CSF monoklonale antilichamen in XENOMOUSE™ muizen.
Productie van antilichamen en antilichaam-producerende cellijnen 20 Na immunisering van een dier met een M-CSF-antigeen kunnen antilichamen en/of antilichaam-producerende cellen van het dier worden verkregen. In sommige uitvoeringsvormen wordt anti-M-CSF-antilichaam bevattend serum van het dier verkregen door bloed van het dier te nemen of door het dier op te offeren. Het serum kan worden gebruikt zoals het van het 25 dier wordt verkregen, een immunoglobuline fractie kan van het serum worden verkregen, of de anti-M-CSF-antilichamen kunnen van het serum worden gezuiverd.
In sommige uitvoeringsvormen worden de antilichaam-producerende onsterfelijk gemaakte cellijnen bereid van cellen die van het geïmmuniseerde 30 dier zijn geïsoleerd. Na immunisering wordt het dier opgeofferd en worden lymfeknopen en/of B-cellen van de milt onsterfelijk gemaakt. Werkwijzen voor 1027009- 5° het onsterfelijk maken van cellen omvatten, maar zijn niet beperkt tot, het transfecteren van de cellen met oncogenen, het infecteren van de cellen met een oncogeen virus, het kweken van de cellen onder omstandigheden die selecteren op onsterfelijk gemaakte cellen, het onderwerpen van de cellen aan 5 carcinogene of muterende verbindingen, het fuseren van de cellen met een onsterfelijk gemaakte cel, bijvoorbeeld een myeloomcel en het inactiveren van een tumor-suppressor gen. Zie bijvoorbeeld Harlow en Lane hierboven Wanneer fusie met myeloomcellen wordt gebruikt scheiden de myeloomcellen bij voorkeur geen immunoglobuline-peptiden uit (een niet-uitscheidende 10 cellijn). Onsterfelijk gemaakte cellen worden gescreend door gebruik van M-CSF, een deel daarvan of een cel die M-CSF tot expressie brengt. In een voorkeursuitvoeringsvorm wordt de eerste screening uitgevoerd door gebruik van een enzym-gekoppelde immuuntest (ELISA) of een radioactieve immuuntest. Een voorbeeld van ELISA-screening wordt verschaft in WO 15 00/37504 die door verwijzing hierin is opgenomen.
Anti-M-CSF-antilichaam producerende cellen, bijvoorbeeld hybridomen, worden geselecteerd, gekloneerd en verder gescreend op gewenste kenmerken, waaronder robuuste groei, hoge antilichaamproductie en gewenste antilichaamkenmerken zoals hieronder verder wordt besproken. Hybridomen 20 kunnen in vivo worden uitgebreid in syngene dieren, in dieren die een immuunsysteem missen, bijvoorbeeld kale muizen of in vitro in celkweek. Werkwijzen van het selecteren, kloneren en uitbreiden van hybridomen zijn bij de deskundigen uit het vakgebied goed bekend.
In een voorkeursuitvoeringsvorm is het geïmmuniseerde dier een niet-25 humaan dier dat humane immunoglobuline-genen tot expressie brengt en de B-cellen van de milt worden gefuseerd aan een myeloomcellijn van dezelfde soort als het niet-humane dier. In een uitvoeringsvorm die meer van voorkeur is, is het geïmmuniseerde dier een XENOMOUSE™ dier en is de myeloomcellijn een niet-uitscheidende myeloom van muis. In een 30 uitvoeringsvorm die nog meer van voorkeur is, is de myeloomcellijn P3-X63-AG8-653. Zie bijvoorbeeld Voorbeeld I.
1027009- 51
In één uitvoeringsvorm verschaft de uitvinding aldus werkwijzen voor het produceren van een cellijn die een humaan monoklonaal antilichaam of een fragment daarvan verschaft dat is gericht tegen M-CSF dat omvat (a) het immuniseren van een niet-humaan transgeen dier dat hierin is 5 beschreven met M-CSF, een deel van M-CSF of een cel of weefsel dat M-CSF tot expressie brengt; (b) het mogelijk maken dat het transgene dier een immuunrespons opwekt tegen M-CSF; (c) het isoleren van B-lymfocyten van een transgeen dier; (d) het onsterfelijk maken van de B-lymfocyten; (e) het vormen van afzonderlijke monoklonale populaties van de onsterfelijk 10 gemaakte B-lymfocyten; en (f) het screenen van de onsterfelijk gemaakte B-lymfocyten voor het identificeren van een antilichaam dat is gericht tegen M-CSF.
In een ander aspect verschaft de uitvinding hybridomen die een humaan anti-M-CSF-antilichaam produceren. In een voorkeursuitvoerings-15 vorm zijn de hybridomen muizen-hybridomen zoals hierboven is beschreven. In andere uitvoeringsvormen worden de hybridomen geproduceerd in een niet-humane, niet-muizen soort zoals ratten, schapen, varkens, geiten, rundvee en paarden. In een andere uitvoeringsvorm zijn de hybridomen humane hybridomen.
20 In een andere voorkeursuitvoeringsvorm wordt een transgeen dier geïmmuniseerd met M-CSF, worden primaire cellen bijvoorbeeld cellen van de j milt of perifeer bloed van een geïmmuniseerd transgeen dier geïsoleerd en worden afzonderlijke cellen die antilichamen produceren die specifiek zijn voor I het gewenste antigeen geïdentificeerd. Gepolyadenyleerd mRNA van elke 25 afzonderlijke cel wordt geïsoleerd en omgekeerde transcriptie polymerasekettingreactie (RT-PCR) wordt uitgevoerd door het gebruik van sense-primers die hybridiseren aan sequenties van variabele gebieden, bijvoorbeeld gedegenereerde primers die het grootste deel of het geheel van de FRl-gebieden van de genen van het variabele gebied van humane zware en 30 lichte keten herkennen en antisense primers die hybridiseren aan sequenties van constante of verbindende gebieden. cDNA’s van de variabele gebieden van 1027009- 52 de zware en lichte keten worden vervolgens gekloneerd en tot expressie gebracht in elke geschikte gastheercel, bijvoorbeeld een myeloomcel, als chimere antilichamen met onderscheidenlijke constante gebieden van immunoglobulinen zoals de · of · constante domeinen van de zware keten.
5 Zie Babcook, J.S. et aL, Proc. Natl. AcatL Set USA 93:7843-48, 1996, die door verwijzing hierin is opgenomen. Anti-M-CSF antilichamen kunnen vervolgens worden geïdentificeerd en geïsoleerd zoals hierin is beschreven.
In een andere uitvoeringsvorm kunnen faag-display technieken worden gebruikt voor het verschaffen van bibliotheken die een repertoire 10 van antilichamen met variërende affiniteiten voor M-CSF bevatten. Voor de productie van dergelijke repertoires is het niet nodig om de B-cellen van het geïmmuniseerde dier onsterfelijk te maken. In plaats daarvan kunnen de primaire B-cellen direct worden gebruikt als een bron van DNA. Het mengsel van cDNA’s dat van B-cellen, bijvoorbeeld afkomstig van de milt, 15 wordt verkregen wordt gebruikt voor het bereiden van een expressiebibliotheek, bijvoorbeeld een faag-display bibliotheek die in E. colt is getransfecteerd. De resulterende cellen worden getest op immuunreactiviteit met M-CSF. Technieken voor de identificatie van humane antilichamen met hoge affiniteit van dergelijke bibliotheken zijn 20 beschreven door Griffiths et al, EMBOJ., 13:3245-3260 (1994); Nissim et aL, ibidem blz. 692-698 en door Griffiths et aL, ibidem 12:725-734. Uiteindelijk worden klonen van de bibliotheek geïdentificeerd die bindingsaffiniteiten van een gewenste grootte voor het antigeen produceren en het DNA dat voor het product codeert dat verantwoordelijk 25 is voor een dergelijke binding wordt teruggewonnen en behandelt voor standaard recombinante expressie. Faag-display bibliotheken kunnen ook worden geconstrueerd door gebruik van hiervoor behandelde nucleotidesequenties en op een overeenkomstige wijze worden gescreend. In het algemeen worden de cDNA’s die voor de zware en lichte ketens 30 coderen afzonderlijk geleverd of gekoppeld teneinde Fv-analoga te vormen voor productie in de faag-bibliotheek.
1027009-i 53
De faag-bibliotheek wordt vervolgens gescreend op antilichamen met de hoogste affiniteit voor M-CSF en het genetische materiaal wordt van de juiste kloon teruggewonnen. Verdere ronden van screening kunnen de affiniteit van het oorspronkelijk geïsoleerde 5 antilichaam verhogen.
In een ander aspect verschaft de uitvinding hybridomen die een humaan anti-M-CSF-antilichaam produceren. In een voorkeursuitvoeringsvorm zijn de hybridomen muizen-hybridomen zoals hierboven is beschreven. In andere uitvoeringsvormen worden de hybridomen 10 geproduceerd in een niet-humane, niet-muis soort zoals ratten, schapen, varken, geiten, rundvee en paarden. In een andere uitvoeringsvorm zijn de hybridomen humane hybridomen.
Nucleïnezuren. vectoren, gastheercellen en recombinante werkwijzen voor 15 het maken van antilichamen Nucleïnezuren
De onderhavige uitvinding omvat ook nucleïnezuurmoleculen die voor anti-M-CSF antilichamen coderen. In sommige uitvoeringsvormen coderen verschillende nucleïnezuurmoleculen voor een zware keten en een 20 lichte keten van een anti-M-CSF-immunoglobuline. In andere uitvoeringsvormen codeert hetzelfde nucleïnezuurmolecuul voor een zware keten en een lichte keten van een anti-M-CSF-immunoglobuline. In één uitvoeringsvorm codeert het nucleïnezuur voor een M-CSF-antilichaam van de uitvinding.
25 In sommige uitvoeringsvormen omvat het nucleïnezuurmolecuul dat codeert voor het variabele domein van de lichte keten een humaan V.L5-, 012-, L2-, B3-, A27-gen en een J.l, J.2, J.3 of J.4-gen.
In sommige uitvoeringsvormen codeert het nucleïnezuurmolecuul dat voor de lichte keten codeert voor een aminozuursequentie die 1, 2, 3, 30 4, 5, 6, 7, 8, 9 of 10 mutaties van de aminozuursequentie van de kiemlijn omvat. In sommige uitvoeringsvormen omvat het nucleïnezuurmolecuul een nucleotidesequentie die codeert voor een VL-aminozuursequentie die 1027009- 54 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9 of 10 niet- conservatieve aminozuursubstituties en/of 1, 2 of 3 niet-conservatieve substituties omvat in vergelijking met de sequentie van de kiemlijn. Substituties kunnen in de CDR-gebieden, in de skeletgebieden of in het constante 5 domein zijn.
In sommige uitvoeringsvormen codeert het nucleïnezuurmolecuul voor een VL-aminozuursequentie die één of meer varianten omvat in vergelijking met de sequentie van de kiemlijn die identiek zijn aan de variaties die worden gevonden in de VL van één van de antilichamen 252, 10 88, 100, 3.8.3, 2.7.3, 1.120.1, 9,14,41, 8.10.3F, 9.7.2IF, 9.14.4, 8.10.3, 9.7.2, 9.7.2C-Ser, 9.14.4C-Ser, 8.10.3C-Ser, 8.10.3-CG2, 9.7.2-CG2, 9.7.2-CG4, 9.14.4-CG2, 9.14.4-CG4, 9.14.4-Ser, 9.7.2-Ser, 8.10.3-Ser, 8.10.3-CG4, 8.10.3FG1 of 9.14.4G1.
In sommige uitvoeringsvormen codeert het nucleïnezuurmolecuul voor 15 tenminste drie aminozuurmutaties in vergelijking tot de sequentie van de kiemlijn die worden gevonden in de Vl van één van de antilichamen 252, 88, 100, 3.8.3, 2.7.3, 1.120.1, 9,14,4, 8.10.3 of 9.7.2.
In sommige uitvoeringsvormen omvat het nucleïnezuurmolecuul een nucleotidesequentie die codeert voor de VL-aminozuursequentie van 20 monoklonaal antilichaam 252 (SEQ ID NO:4), 88 (SEQ ID NO:8), 100 (SEQ ID NO: 12), 3.8.3 (SEQ ID NO: 16), 2.7.3 (SEQ ID NO:20), 1.120.1 (SEQ ID NO:24), 9.14.41 (SEQ ID NO:28), 8.10.3F (SEQ ID NO:32), 9.7.2IF (SEQ ID NO:36), 9.14.4 (SEQ ID NO:28), 8.10.3 (SEQ ID NO:44), 9.7.2 (SEQ ID NO:48), 9.7.2C-Ser (SEQ ID NO:52), 9.14.4C-Ser (SEQ ID NO:56), 25 8.10.3C-Ser (SEQ ID NO:60), 8.10.3-CG2 (SEQ ID NO:60), 9.7.2-CG2 (SEQ ID NO:52), 9.7.2-CG4 (SEQ ID NO:52), 9.14.4-CG2 (SEQ ID NO:56), 9.14.4-CG4 (SEQ ID NO:56), 9.14.4-Ser (SEQ ID NO:28), 9.7.2-Ser (SEQ ID NO:48), 8.10.3-Ser (SEQ ID NO:44), 8.10.3-CG4 (SEQ ID NO:60), 8.10.3FG1 (SEQ ID NO:32) of 9.14.4G1 (SEQ ID NO:28) of een deel 30 daarvan. In sommige uitvoeringsvormen omvat het deel tenminste het CDR2-gebied. In sommige uitvoeringsvormen codeert het nucleïnezuur voor de aminozuursequentie van de CDR’s van de lichte keten van het 1027009- 55 antilichaam. In sommige uitvoeringsvormen is het deel een onafgebroken deel dat CDR1-CDR3 omvat.
In sommige uitvoeringsvormen omvat het nucleïnezuurmolecuul een nucleotidesequentie die codeert voor een aminozuursequentie van de 5 lichte keten van één van SEQ ID NO’s 4, 8, 12, 16, 20, 24, 28, 32, 36, 44, 48, 52, 56 of 60. In sommige voorkeursuitvoeringsvormen omvat het nucleïnezuurmolecuul de nucleotidesequentie van de lichte keten van SEQ ID NO’s: 3, 7, 11, 27, 31, 35, 43 of 47 of een deel daarvan.
In sommige uitvoeringsvormen codeert het nucleïnezuurmolecuul voor 10 een aminozuursequentie van Vl die tenminste 70%, 75%, 80%, 85%, 90%, 95%, 97%, 98% of 99% identiek is aan een aminozuursequentie van Vl die is getoond in Figuur 1 of aan een aminozuursequentie van Vl van één van de antilichamen 252, 88,100, 3.8.3, 2.7.3,1.120.1, 9,14,41, 8.10.3F, 9.7.2IF, 9.14.4, 8.10.3, 9.7.2, 9.7.2C-Ser, 9.14.4C-Ser, 8.10.3C-Ser, 8.10.3-CG2, 9.7.2-CG2, 15 9.7.2-CG4, 9.14.4-CG2, 9.14.4-CG4, 9.14.4-Ser, 9.7.2-Ser, 8.10.3-Ser, 8.10.3- CG4, 8.10.3FG1 of 9.14.4G1 of een aminozuursequentie van één van de SEQ ID NO’s 4, 8, 12, 16, 20, 24, 28, 32, 36, 44, 48, 52, 56 of 60. Nucleïnezuurmoleculen van de uitvinding omvatten nucleïnezuren die onder hoge stringente omstandigheden, zoals die omstandigheden die 20 hierboven zijn beschreven, hybridiseren aan een nucleïnezuursequentie die codeert voor de aminozuursequentie van de lichte keten van SEQ ID NO’s: 4, 8, 12, 16, 20, 24, 28, 32, 36, 44, 48, 52, 56 of 60 of die de nucleïnezuursequentie van de lichte keten van SEQ ID NO’s: 3, 7, 11, 27, 31, 35, 43 of 47 heeft.
25 In een andere uitvoeringsvorm codeert het nucleïnezuur voor een lichte keten met volledige lengte van een antilichaam dat is gekozen uit 252, 88, 100, 3.8.3, 2.7.3, 1.120.1, 9,14,41, 8.10.3F, 9.7.2IF, 9.14.4, 8.10.3, 9.7.2, 9.7.2C-Ser, 9.14.4C-Ser, 8.10.3C-Ser, 8.10.3-CG2,9.7.2-CG2, 9.7.2-CG4, 9.14.4-CG2, 9.14.4-CG4, 9.14.4-Ser, 9.7.2-Ser, 8.10.3-Ser, 8.10.3-CG4, 8.10.3FG1 of 30 9.14.4G1 of een lichte keten die de aminozuursequentie van SEQ ID NO’s 4, 8, 12, 16, 20, 24, 28, 32, 36, 44, 48, 52, 56 of 60 omvat en een constant gebied van een lichte keten of een lichte keten die een mutatie omvat. Het 1027009- 56 nucleïnezuur kan verder de nucleotidesequentie van de lichte keten van SEQ ID NO’s: 3, 7, 11, 27, 31, 35, 43 of 47 omvatten en de nucleotidesequentie die codeert voor een constant gebied van een lichte keten of een nucleïnezuurmolecuul dat voor een lichte keten codeert die 5 een mutatie omvat.
In een andere voorkeursuitvoeringsvorm codeert het nucleïnezuurmolecuul voor het variabele domein van de zware keten (VH) die gensequentie 1-18, 3-33, 3-11, 3-23, 3-48 of 3-7 van een humane VH omvat of een sequentie die daarvan afkomstig is. In verscheidene 10 uitvoeringsvormen omvat het nucleïnezuurmolecuul een humaan VH 1-18 gen, een DH4-23 gen en een humaan JH4 gen; een humaan VH 3-33 gen, een humaan DHl-26 gen en een humaan JH4 gen; een humaan VH 3-11 gen, een humaan DH 7-27 gen en een humaan JH4 gen; een humaan VH 3-11 gen, een humaan D„ 7-27 gen en een humaan JH6 gen; een humaan VH 15 3-23 gen, een humaan DHl-26 gen en een humaan JH4 gen; een humaan VH 3-7 gen, een humaan DH6-13 gen en een humaan JH4 gen; een humaan VH3-11 gen, een humaan DH7-27 gen en een humaan J„4b gen; een humaan VH3-48 gen, een humaan DHl-26 gen en een humaan JH4b gen; een humaan VH3-11 gen, een humaan DH6-13 gen en een humaan JH6b 20 gen, of een sequentie die afkomstig is van de humane genen.
In sommige uitvoeringsvormen codeert het nucleïnezuurmolecuul voor een aminozuursequentie die 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17 of 18 mutaties omvat in vergelijking met de aminozuursequentie van de kiemlijn van de humane V-, D- of J-genen. In sommige 25 uitvoeringsvormen zijn de mutaties in het VH-gebied. In sommige uitvoeringsvormen zijn de mutaties in de CDR-gebieden.
In sommige uitvoeringsvormen codeert het nucleïnezuurmolecuul voor één of meer aminozuurmutaties in vergelijking met de sequentie van de kiemlijn die identiek zijn aan de aminozuurmutaties die worden 30 gevonden in de VH van het monoklonale antilichaam 252, 88, 100, 3.8.3, 2.7.3, 1.120.1, 9,14,41, 8.10.3F, 9.7.2IF, 9.14.4, 8.10.3, 9.7.2, 9.7.2C-Ser, 9.14.4C-Ser, 8.10.3C-Ser, 8.10.3-CG2, 9.7.2-CG2, 9.7.2-CG4, 9.14.4-CG2, 1027009- 57 9.14.4-CG4, 9.14.4-Ser, 9.7.2-Ser, 8.10.3-Ser, 8.10.3-CG4, 8.10.3FG1 of 9.14.4G1. In sommige uitvoeringsvormen codeert het nucleïnezuur voor tenminste drie aminozuurmutaties in vergelijking met de sequenties van de kiemlijn die identiek zijn aan tenminste drie aminozuurmutaties die worden 5 gevonden in één van de hierboven opgesomde monoklonale antilichamen.
In sommige uitvoeringsvormen omvat het nucleïnezuurmolecuul een nucleotidesequentie die codeert voor tenminste een deel van de aminozuursequentie van Vh van antilichaam 252 (SEQ ID NO:4), 88 (SEQ ID NO:8), 100 (SEQ ID NO: 12), 3.8.3 (SEQ ID NO: 16), 2.7.3 (SEQ ID N0:20), 10 1.120.1 (SEQ ID NO:24), 9.14.41 (SEQ ID NO:28), 8.10.3F (SEQ ID NO:32), 9.7.2IF (SEQ ID NO:36), 9.14.4 (SEQ ID NO:28), 8.10.3 (SEQ ID NO:44), 9.7.2 (SEQ ID NO:48), 9.7.2C-Ser (SEQ ID NO:52), 9.14.4C-Ser (SEQ ID NO:56), 8.10.3C-Ser (SEQ ID NO:60), 8.10.3-CG2 (SEQ ID NO:60), 9.7.2-CG2 (SEQ ID NO:52), 9.7.2-CG4 (SEQ ID NO:52), 9.14.4-CG2 (SEQ ID 15 NO:56), 9.14.4-CG4 (SEQ ID NO:56), 9.14.4-Ser (SEQ ID NO:28), 9.7.2-Ser (SEQ ID NO:48), 8.10.3-Ser (SEQ ID NO:44), 8.10.3-CG4 (SEQ ID NO:60), 8.10.3FG1 (SEQ ID NO:32) of 9.14.4G1 (SEQ ID NO:28) of de sequentie die conservatieve aminozuurmutaties en/of een totaal van drie of minder niet-conservatieve aminozuursubstituties heeft. In verscheidene 20 uitvoeringsvormen codeert de sequentie voor één of meer CDR-gebieden, bij voorkeur een CDR3-gebied, alle drie CDR-gebieden, een opeenvolgend deel dat CDR1-CDR3 omvat of het gehele VH-gebied.
In sommige uitvoeringsvormen omvat het nucleïnezuurmolecuul een nucleotidesequentie van een zware keten die codeert voor de 25 aminozuursequentie van één van SEQ ID NO’s: 2, 6, 10, 14, 18, 22, 26, 30, 34, 38, 46, 50, 54, 58, 62, 66, 70, 74, 78, 82, 86, 90, 94, 98 of 102. In sommige voorkeursuitvoeringsvormen omvat het nucleïnezuurmolecuul tenminste een deel van de nucleotidesequentie van de zware keten van SEQ ID NOs: 1, 5, 9, 25, 29, 33, 37, 45, 97 of 101. In sommige 30 uitvoeringsvormen codeert het deel voor het VH-gebied, een CDR3-gebied, alle drie CDR-gebieden of een opeenvolgend gebied waaronder CDR1-CDR3.
1027009- 58
In sommige uitvoeringsvormen codeert het nucleïnezuurmolecuul voor een aminozuursequentie van VH die tenminste 70%, 75%, 80%, 85%, 90%, 95%, 97%, 98% of 99% identiek is aan de aminozuursequenties van VH die worden getoond in Figuur 4 of aan een 5 aminozuursequentie van VH van één van de SEQ ID NO’s: 2, 6, 10, 14, 18, 22, 26, 30, 34, 38, 46, 50, 54, 58, 62, 66, 70, 74, 78, 82, 86, 90, 94, 98 of 102. Nucleïnezuurmoleculen van de uitvinding omvatten nucleïnezuren die onder hoge stringente omstandigheden, zoals die welke hierboven zijn beschreven, hybridiseren aan een nucleotidesequentie die codeert voor de 10 aminozuursequentie van de zware keten van SEQ ID NO’s: 2, 6, 10, 14, 18, 22, 26, 30, 34, 38, 46, 50, 54, 58, 62, 66, 70, 74, 78, 82, 86, 90, 94, 98 of 102 of die de nucleotidesequentie heeft van SEQ ID NO’s: 1, 5, 9, 25, 29, 33, 37, 45, 97 of 101.
In een andere uitvoeringsvorm codeert het nucleïnezuur voor een 15 zware keten met volledige lengte van een antilichaam dat is gekozen uit 252, 88, 100, 3.8.3, 2.7.3, 1.120.1, 9,14,41, 8.10.3F, 9.7.2IF, 9.14.4, 8.10.3, 9.7.2, j 9.7.2C-Ser, 9.14.4C-Ser, 8.10.3C-Ser, 8.10.3-CG2, 9.7.2-CG2, 9.7.2-CG4, 9.14.4-CG2, 9.14.4-CG4, 9.14.4-Ser, 9.7.2-Ser, 8.10.3-Ser, 8.10.3-CG4, 8.10.3FG1 of 9.14.4G1 of een zware keten die de aminozuursequentie heeft van SEQ ID 20 NO’s: 2, 6, 10, 14, 18, 22, 26, 30, 34, 38, 46, 50, 54, 58, 62, 66, 70, 74, 78, 82, 86, 90, 94, 98 of 102 en een constant gebied van een zware keten of een zware keten die een mutatie omvat. Het nucleïnezuur kan verder de nucleotidesequentie van een zware keten van SEQ ID NO’s: 1, 5, 9, 25, 29, 33, 37, 45, 97 of 101 omvatten en een nucleotidesequentie die codeert 25 voor een constant gebied van een lichte keten of een nucleïnezuurmolecuul dat codeert voor een zware keten die een mutatie omvat.
Een nucleïnezuurmolecuul dat codeert voor de zware of gehele lichte keten van een anti-M-CSF-antilichaam of delen daarvan kan worden 30 geïsoleerd van elke bron die een dergelijk antilichaam produceert. In verscheidene uitvoeringsvormen zijn de nucleïnezuurmoleculen geïsoleerd van een B-cel die is geïsoleerd van een dier dat is geïmmuniseerd met M- 1027009- 59 CSF of van een onsterfelijk gemaakte cel die van een dergelijke B-cel afkomstig is die een anti-M-CSF-antilichaam tot expressie brengt. Werkwijzen voor het isoleren van mRNA dat voor een antilichaam codeert zijn in het vakgebied goed bekend. Zie bijvoorbeeld Sambrook et aL Het 5 mRNA kan worden gebruikt voor het produceren van cDNA voor gebruik in de polymerasekettingreactie (PCR) of cDNA-kloering van antilichaam-genen. In een voorkeursuitvoeringsvorm wordt het nucleïnezuurmolecuul van een hybridoom geïsoleerd dat als één van de fusiepartners een humaan immunoglobuline-producerende cel van een niet-humaan 10 transgeen dier heeft. In een uitvoeringsvorm die nog meer van voorkeur is wordt de humaan-immunoglobuline-producerende cel geïsoleerd van een XENOMOUSE™ dier. In een andere uitvoeringsvorm is het humaan-immunoglobuline-producerende cel van een niet-humaan niet-muis transgeen dier, zoals hierboven is beschreven. In een andere 15 uitvoeringsvorm wordt het nucleïnezuur geïsoleerd van een niet-humaan, niet-transgeen dier. De nucleïnezuurmoleculen die worden geïsoleerd van een niet-humaan, niet-transgeen dier kunnen bijvoorbeeld worden gebruikt voor gehumaniseerde antilichamen.
In sommige uitvoeringsvormen kan een nucleïnezuur dat codeert 20 voor een zware keten van een anti-M-CSF-antilichaam van de uitvinding een nucleotidesequentie omvatten die codeert voor een VH-domein van de uitvinding die in het leeskader is verbonden aan een nucleotidesequentie die codeert voor een constant domein van een zware keten van elke bron. Op overeenkomstige wijze kan een nucleïnezuurmolecuul dat codeert voor 25 een lichte keten van een anti-M-CSF-antilichaam van de uitvinding een nucleotidesequentie omvatten die codeert voor een VL-domein van de uitvinding die in het leeskader is verbonden aan een nucleotidesequentie die codeert voor een constant domein van een lichte keten van elke bron.
In een ander aspect van de uitvinding worden nucleïnezuur-30 moleculen die coderen voor het variabele domein van de zware (VH) en lichte (VJ ketens “omgezet” naar de antilichaamgenen met volledige lengte. In één uitvoeringsvorm worden de nucleïnezuurmoleculen die coderen fl 027009- 60 voor de VH- of VL-domeinen omgezet naar de antilichaamgenen met volledige lengte door insertie in een expressievector die alreeds codeert voor respectievelijk een constant domein van de zware keten (CH) of een constant domein van de lichte keten (VJ, zodanig dat het VH-segment 5 functioneel is gekoppeld aan de CH-segment(en) in de vector en het VL-segment functioneel is gekoppeld aan het CL-segment in de vector. In een andere uitvoeringsvorm worden de nucleïnezuurmoleculen die voor de VH en/of VL-domeinen coderen omgezet naar de antilichaamgenen met volledige lengte door het koppelen, bijvoorbeeld ligeren, van een 10 nucleïnezuurmolecuul dat codeert voor een VH- en/of VL-domein aan een nucleïnezuurmolecuul dat codeert voor een CH- en/of CL-domein door gebruik van standaard moleculaire biologische technieken. Nucleïnezuur-sequenties van genen van constante domeinen van de humane zware en lichte ketens van immunoglobulinen zijn in het vakgebied bekend. Zie 15 bijvoorbeeld Kabat et aL, Sequences of Proteins of Immunological Interest, 5de editie, NIH Publ. Nr. 91-3242, 1991. Nucleïnezuurmoleculen die voor de zware en/of lichte ketens met volledige lengte coderen kunnen vervolgens tot expressie worden gebracht van een cel waarin ze zijn geïntroduceerd en kan het anti-M-CSF-antilichaam worden geïsoleerd.
20 De nucleïnezuurmoleculen kunnen worden gebruikt voor het op recombinante wijze tot expressie brengen van grote hoeveelheden van anti-M-CSF-antilichamen. De nucleïnezuurmoleculen kunnen ook worden gebruikt voor het produceren van chimere antilichamen, bi-specifïeke antilichamen, antilichamen van een enkele keten, immunoadhesinen, 25 diabodies, gemuteerde antilichamen en antilichaamderivaten, zoals hieronder verder wordt beschreven. Wanneer de nucleïnezuurmoleculen afkomstig zijn van een niet-humaan, niet-transgeen dier kunnen de nucleïnezuurmoleculen worden gebruikt voor humanisering van het antilichaam, dat ook hieronder wordt beschreven.
30 In een andere uitvoeringsvorm wordt het nucleïnezuurmolecuul van de uitvinding gebruikt als een probe of PCR-primer voor een specifieke antilichaamsequentie. Het nucleïnezuur kan bijvoorbeeld worden gebruikt 1027009- 61 als een probe bij diagnostische werkwijzen of als een PCR-primer voor het amplificeren van gebieden van DNA die zouden kunnen worden gebruikt voor onder andere het isoleren van aanvullende nucleïnezuurmoleculen die voor variabele domeinen van anti-M-CSF-5 antilichamen coderen. In sommige uitvoeringsvormen zijn de nucleïnezuurmoleculen oligonucleotiden. In sommige uitvoeringsvormen zijn de oligonucleotiden van sterk variabele gebieden van de zware en lichte ketens van het antilichaam van belang. In sommige uitvoeringsvormen coderen de oligonucleotiden voor het geheel of een deel 10 van één of meer van de CDR’s van antilichaam 252, 88, 100, 3.8.3, 2.7.3 of 1.120.1 of varianten daarvan die hierin zijn beschreven.
Vectoren
De uitvinding verschaft vectoren die nucleïnezuurmoleculen 15 omvatten die coderen voor de zware keten van een anti-M-CSF- antilichaam van de uitvinding of een antigeen-bindend deel daarvan. De uitvinding verschaft ook vectoren die nucleïnezuurmoleculen omvatten die voor de lichte keten van dergelijke antilichamen of antigeen-bindend deel daarvan coderen. De uitvinding verschaft verder vectoren die nucleïne-20 zuurmoleculen omvatten die coderen voor fusie-eiwitten, gemodificeerde antilichamen, antilichaamfragmenten en probes daarvan.
In sommige uitvoeringsvormen worden de anti-M-CSF-antilichamen of antigeen-bindende delen van de uitvinding tot expressie gebracht door het insereren van DNA’s, die voor lichte en zware ketens met gedeeltelijke of 25 volledige lengte coderen, die zijn verkregen zoals hierboven is beschreven, in expressievectoren zodanig dat de genen functioneel zijn gekoppeld aan noodzakelijke regulerende sequenties voor expressie zoals transcriptionele en translationele regulerende sequenties. Expressievectoren omvatten plasmiden, retrovirussen, adeno-geassocieerde virussen (AAV), plantenvirussen zoals 30 bloemkool mozaïekvirus, tabaksmozaïekvirus, cosmieden, YAC’s, EBV-afkomstige episomen en dergelijke. Het antilichaamgen wordt zodanig in een vector geligeerd dat transcriptionele en translationele regulerende sequenties 1027009- 62 i in de vector de beoogde functie vervullen van het reguleren van de j transcriptie en translatie van het antilichaamgen. De expressievector en j expressie-regulerende sequenties zijn gekozen om verenigbaar te zijn met de | gastheercel die voor expressie wordt gebruikt. Het gen voor de lichte keten ! 5 van het antilichaam en het gen voor de zware keten van het antilichaam ί kunnen in afzonderlijke vectoren worden geïnsereerd. In een voorkeursuitvoeringsvorm zijn beide genen in dezelfde expressievector geïnsereerd. De antilichaamgenen worden in de expressievector geïnsereerd door standaardwerkwijzen (bijvoorbeeld ligatie van 10 complementaire restrictieplaatsen op het fragment van het antilichaamgen en de vector of ligatie van botte uiteinden wanneer geen restrictieplaatsen aanwezig zijn).
Een gemakkelijke vector is één die voor een functionele volledige humane immunoglobulinesequentie van CH of CL codeert met geschikte 15 restrictieplaatsen die zodanig zijn gemanipuleerd dat elke VH- of VL-sequentie eenvoudig kan worden geïnsereerd en tot expressie kan worden gebracht, zoals hierboven is beschreven. In dergelijke vectoren vindt splitsing gewoonlijk plaats tussen de donorplaats van splitsing in het geïnsereerde J-gebied en de acceptorplaats voor splitsing in het 20 voorafgaande humane C-domein en ook op de splitsingsgebieden die voorkomen in de humane CH-exons. Polyadenylatie en transcriptie-terminatie vinden plaats op natieve chromosomale plaatsen stroomafwaarts van de coderende gebieden. De recombinante expressievector kan ook coderen voor een signaalpeptide dat uitscheiding van de 25 antilichaamketen van een gastheercel bewerkstelligt. Het gen voor de antilichaamketen kan zodanig in de vector worden gekloneerd dat het signaalpeptide in het leeskader wordt gekoppeld aan het amino-uiteinde van de immunoglobuline keten. Het signaalpeptide kan een signaalpeptide van een immunoglobuline of een heteroloog signaalpeptide zijn (d.w.z. een 30 signaalpeptide van een niet-immunoglobuline eiwit).
In aanvulling op de genen van de antilichaamketen dragen de recombinante expressievectoren van de uitvinding regulerende sequenties 1027009-.
63 die de expressie reguleren van de genen van de antilichaamketen in een gastheercel. Het zal voor de deskundigen uit het vakgebied duidelijk zijn dat het ontwerp van de expressievector, waaronder de selectie van regulerende sequenties kan afhangen van dergelijke factoren als de keuze 5 van de gastheercel die getransformeerd dient te worden, het niveau van expressie van eiwit dat wordt gewenst, enz. Regulerende sequenties van voorkeur voor expressie in zoogdierlijke gastheercellen omvatten virale elementen die hoge niveaus van eiwitexpressie in zoogdierlijke cellen aansturen, zoals promoters en/of versterkers die afkomstig zijn van 10 retrovirale LTR’s, cytomegalovirus (CMV) (zoals de CMV-promoter/versterker), Simian Virus 40 (SV40) (zoals de SV40 promoter/versterker), adenovirus, (bijvoorbeeld de voornaamste late promoter van adenovirus (AdMLP)), polyoma en sterke zoogdierlijke promoters zoals natief immunoglobuline en actine-promoters. Voor 15 verdere beschrijving van virale regulerende elementen en sequenties daarvan zie bijvoorbeeld Amerikaans octrooischriftnummer 5.168.062, Amerikaans octrooischriftnummer 4.510.245 en Amerikaans octrooischriftnummer 4.968.615. Werkwijzen voor het tot expressie brengen van antilichamen in planten, waaronder een beschrijving van 20 promoters en vectoren alsook transformatie van planten is in het vakgebied bekend. Zie bijvoorbeeld Amerikaans octrooischrift 6.517.529 die door verwijzing hierin is opgenomen. Werkwijzen voor het tot expressie | brengen van polypeptiden in bacteriële cellen of schimmelcellen, | bijvoorbeeld gistcellen, zijn in het vakgebied ook goed bekend.
25 In aanvulling op de genen van de antilichaamketens en regulerende sequenties kunnen de recombinante expressievectoren van de uitvinding aanvullende sequenties dragen zoals sequenties die replicatie van de vector in gastheercellen reguleren (bijvoorbeeld oorsprong van replicatie) én selecteerbare merkergenen. Het selecteerbare merkergen 30 bewerkstelligd selectie van gastheercellen waarin de vector is geïntroduceerd (zie bijvoorbeeld Amerikaanse octrooischriftnummers 4.399.216, 4.634.665 en 5.179.017). Het selecteerbare merkergen verleent 1027009- 64 bijvoorbeeld kenmerkend resistentie tegen geneesmiddelen zoals G418, hygromycine of methotrexaat, aan een gastheercel waarin de vector is geïntroduceerd. Selecteerbare merkergenen van voorkeur omvatten het dihydrofolaatreductase (DHFR) gen (voor gebruik bij dhfr- gastheercellen 5 met methotrexaat selectie/amplificatie), het neomycine resistentiegen (voor G418 selectie) en het glutamaat-synthetasegen.
Niet-hvbridoom gastheercellen en werkwijzen voor het op recombinante wijze produceren van eiwit 10 Nucleïnezuurmoleculen die voor anti-M-CSF-antilichamen coderen en vectoren die deze nucleïnezuurmoleculen omvatten kunnen worden gebruikt voor transfectie van een geschikte zoogdierlijke, plantaardige, bacteriële of gist gastheercel. Transformatie kan plaatsvinden door middel van elke bekende werkwijze voor het introduceren van polynucleotiden in 15 een gastheercel. Werkwijzen voor het introduceren van heterologe polynucleotiden in zoogdierlijke cellen zijn in het vakgebied goed bekend en omvatten dextran-bemiddelde transfectie, calciumfosfaat precipitatie, polybreen-bemiddelde transfectie, protoplastfusie, elektroporatie, inkapselen van de polynucleotide(n) in liposomen en directe microinjectie 20 van het DNA in kernen. Bovendien kunnen nucleïnezuurmoleculen in zoogdierlijke cellen worden geïntroduceerd door virale vectoren. Werkwijzen voor het transformeren van cellen zijn in het vakgebied goed bekend. Zie bijvoorbeeld Amerikaanse octrooischriftnummers 4.399.216, 4.912.040, 4.740.461 en 4.959.455 (de octrooien zijn door verwijzing 25 hierin opgenomen). Werkwijzen voor het transformeren van plantencellen zijn in het vakgebied goed bekend en omvatten bijvoorbeeld Agrobacterium-bemiddelde transformatie, biolistische transformatie, directe injectie, elektroporatie en virale transformatie. Werkwijzen voor het transformeren van bacteriële en gistcellen zijn in het vakgebied ook goed 30 bekend.
Zoogdierlijke cellijnen die beschikbaar zijn als gastheren voor expressie zijn in het vakgebied goed bekend en omvatten vele onsterfelijk 1027009- 65 gemaakte cellijnen die verkrijgbaar zijn van de American Type Culture Collection (ATCC). Deze omvatten onder andere cellen van de eierstok van de Chinese hamster (CHO), NSO, SP2-cellen, HeLa-cellen, niercellen van de baby hamster (BHK), apenniercellen (COS), humane hepatocellulaire 5 carcinoomcellen (bijvoorbeeld Hep G2), A549-cellen en een aantal andere cellijnen. Cellijnen die van specifieke voorkeur zijn, zijn geselecteerd door het bepalen welke cellijnen hoge expressieniveaus hebben. Andere cellijnen die kunnen worden gebruikt zijn insecten-cellijnen zoals Sf9-cellen. Wanneer recombinante expressievectoren die voor antilichaam-10 genen coderen in de zoogdierlijke gastheercellen worden geïntroduceerd worden de antilichamen geproduceerd door het kweken van de gastheercellen gedurende een tijdsperiode die voldoende is om expressie van het antilichaam in de gastheercellen mogelijk te maken of met meer voorkeur de uitscheiding van het antilichaam in het kweekmedium waarin 15 de gastheercellen worden gekweekt. Antilichamen kunnen van het kweekmedium worden teruggewonnen door gebruik van standaard eiwitzuiveringswerkwijzen. Gastheercellen in de vorm van planten omvatten bijvoorbeeld Nicotiana, Arabidopsis, eendenkroos, maïs, tarwe, aardappel enz. Bacteriële gastheercellen omvatten E. coli en Streptomyces 20 soorten. Gist gastheercellen omvatten Schizosaccharomyces pombe,
Saccharomyces cerevisiae en Pichia pastoris.
Expressie van antilichamen van de uitvinding (of andere groepen daarvan) van productiecellijnen kan verder worden versterkt door gebruik van een aantal bekende technieken. Het glutamaat-synthetasegen 25 expressiesysteem (het GS-systeem) is bijvoorbeeld een algemene benaderingswijze voor het verhogen van expressie onder bepaalde omstandigheden. Het GS-systeem wordt geheel of gedeeltelijk besproken in samenhang met Europese octrooischriftnummers 0 216 846, 0 256 055 en 0 323 997 en Europees octrooischrift-aanvraag nummer 89303964.4.
30 Het is mogelijk dat antilichamen die door verschillende cellijnen of in transgene dieren tot expressie worden gebracht een verschillende glycosylatie ten opzichte van elkaar zullen hebben. Alle antilichamen die ‘1027009- 66 worden gecodeerd door de nucleïnezuurmoleculen die hierin worden verschaft of die de aminozuursequenties omvatten die hierin worden verschaft zijn echter deel van de onderhavige uitvinding ongeacht de glycosylatie-staat of het patroon of de modificatie van de antilichamen.
5
Transgene dieren en planten
Anti-M-CSF-antilichamen van de uitvinding kunnen ook op transgene wijze worden geproduceerd door de generatie van een zoogdier of plant die transgeen is voor de sequenties van de zware en lichte keten 10 van het immunoglobuline van belang en productie van het antilichaam in een vorm die daarvan kan worden teruggewonnen. In samenhang met de transgene productie van zoogdieren kunnen de anti-M-CSF-antilichamen worden geproduceerd in en worden teruggewonnen van de melk van geiten, koeien of andere zoogdieren. Zie bijvoorbeeld Amerikaanse 15 octrooischriftnummers 5.827.690, 5.756,687, 5.750.172 en 5.741.957. In sommige uitvoeringsvormen worden niet-humane transgene dieren die humane immunoglobuline loei omvatten geïmmuniseerd met M-CSF of een immunogeen deel daarvan, zoals hierboven is beschreven. Werkwijzen voor het maken van antilichamen in planten, gist of schimmel/algen zijn 20 bijvoorbeeld beschreven in Amerikaanse octrooischrift 6.046.037 en US 5.959.177.
In sommige uitvoeringsvormen worden niet-humane transgene dieren of planten geproduceerd door het introduceren van één of meer nucleïnezuurmoleculen die voor een anti-M-CSF-antilichaam van de 25 uitvinding coderen in het dier of de plant door standaard transgene technieken. Zie Hogan en Amerikaans octrooischrift 6.417.429, hierboven. De transgene cellen die worden gebruikt voor het maken van het transgene dier kunnen embryonale stamcellen of somatische cellen zijn. De transgene niet-humane organismen kunnen chimeer, niet-chimere 30 heterozygoten en niet-chimere homozygoten zijn. Zie bijvoorbeeld Hogan et al, Manipidating the Mouse Embryo: A Laboratory Marmol 2de editie, Cold Spring Harbor Press (1999); Jackson et al, Mouse Genetics en 1027009- 67
Transgenics: A Practical Approach, Oxford University Press (2000); en Pinkert, Transgenic Animal Technology: A Laboratory Handbook, Academie Press (199). In sommige uitvoeringsvormen hebben de transgene niet-humane dieren een doelgerichte ontwrichting en vervanging door een 5 doelwitconstruct die codeert voor een zware keten en/of lichte keten van belang. In een voorkeursuitvoeringsvorm omvatten de transgene dieren nucleïnezuurmoleculen die coderen voor de zware en lichte ketens die specifiek aan M-CSF binden, bij voorkeur humaan M-CSF en ze tot expressie brengen. In sommige uitvoeringsvormen omvatten de transgene 10 dieren nucleïnezuurmoleculen die voor een gemodificeerd antilichaam coderen zoals een antilichaam van een enkele keten, een chimeer antilichaam of een gehumaniseerd antilichaam. De anti-M-CSF-antilichamen kunnen in een transgeen dier worden gemaakt. In een voorkeursuitvoeringsvorm zijn de niet-humane dieren muizen, ratten, 15 schapen, varkens, geiten, rundvee of paarden. Het niet-humane transgene dier brengt de voor gecodeerde polypeptiden tot expressie in bloed, melk, urine, speeksel, tranen, slijmvlies en andere lichaamsvloeistoffen.
20 Faag-display bibliotheken
De uitvinding verschaft een werkwijze voor het produceren van een anti-M-CSF-antilichaam of antigeen-bindend deel daarvan die de stappen omvat van het synthetiseren van een bibliotheek van humane antilichamen op een faag, het screenen van de bibliotheek met M-CSF of 25 een deel daarvan, het isoleren van de faag die M-CSF bindt en het verkrijgen van het antilichaam van de faag. Bij wijze van voorbeeld omvat één werkwijze voor het bereiden van de bibliotheek van antilichamen voor gebruik bij faag-display technieken de stappen van het immuniseren van een niet-humaan dier die humane immunoglobuline loei omvat, met M-30 CSF of een antigeen deel daarvan voor het vormen van een immuunrespons, het extraheren van de antüichaam-producerende cellen van het geïmmuniseerde dier; het isoleren van RNA van de geëxtraheerde 1027009- 68 cellen, het omgekeerd transcriberen van het RNA voor het produceren van cDNA, het amplificeren van het cDNA door gebruik van een primer en het insereren van het cDNA in een faag-display vector zodanig dat antilichamen op de faag tot expressie worden gebracht. Recombinante 5 anti-M-CSF-antilichamen van de uitvinding kunnen op deze wijze worden verkregen.
Recombinante humane anti-M-CSF-antilichamen van de uitvinding kunnen worden geïsoleerd door het screenen van een recombinante combinatoriële antilichaambibliotheek. De bibliotheek is bij voorkeur een 10 scFv faag display bibliotheek die is gegenereerd door gebruik van humane VL en VH-cDNA’s die zijn bereid van mRNA dat van B-cellen is geïsoleerd. Werkwijzen voor het bereiden en screenen van dergelijke bibliotheken zijn in het vakgebied bekend. Er zijn in de handel verkrijgbare kits voor het genereren van faag display bibliotheken (bijvoorbeeld het Pharmacia 15 Recombinant Phage Antibody System, catalogusnummer 27-9400-01; en de Stratagene SurfZAP™ faag display kit, catalogusnummer 240612). Er zijn ook andere werkwijzen en reagens die kunnen worden gebruikt bij het genereren en screenen van antilichaam display bibliotheken (zie bijvoorbeeld Amerikaans octrooischriftnummer 5.223.409; PCT 20 publicatienummers WO 92/18619, WO 91/17271, WO 92/20791, WO 92/15679, WO 93/01288, WO 92/01047, WO 92/09690; Fuchs et aL, Bio/Technology 9:1370-1372 (1991); Hay et aL, Hum. Antibod. Hybridooms 3:81-85 (1992); Huse et al, Science 246:1275-1281 (1989); McCafferty et aL, Nature 348:552-554 (1990); Grifïiths et aL, EMBO J. 12:725-734 25 (1993); Hawkins et aL, J. Mol Biol 226:889-896 (1992); Clackson et aL,
Nature 352:624-628 (1991); Gram et aL, Proc. NatL AcacL Set USA 89:3576-3580 (1992); Garrad et aL, Bio/Technology 9:1373-1377 (1991); Hoogenboom et aL, NucL Acid Res. 19:4133-4137 (1991); en Barbas et aL, Proc. NatL Acad. Set USA 88:7978-7982 (1991), 30 In één uitvoeringsvorm wordt voor het isoleren van humane anti- M-CSF-antilichamen met de gewenste eigenschappen een humaan anti-M-CSF-antilichaam zoals hierin is beschreven eerst gebruikt voor het 1027009- 69 selecteren van de sequenties van de humane zware en lichte keten die overeenkomstige bindingsactiviteit hebben voor M-CSF, door gebruik van de epitoop imprinting werkwijzen die zijn beschreven in PCT Publicatie nummer WO 93/06213. De antilichaambibliotheken die in deze werkwijze 5 worden gebruikt zijn bij voorkeur scFv-bibliotheken die zijn bereid en gescreend zoals is beschreven in PCT Publicatienummer WO 92/01047, McCafferty et al., Nature 348:552-554 (1990); en Griffiths et aL, EMBO J. 12:725-734 (1993). De scFv-antilichaam bibliotheken worden bij voorkeur gescreend door gebruik van humaan M-CSF als het antigeen.
10 Wanneer initiële VL en VH-domeinen eenmaal zijn geselecteerd worden “mix en match” experimenten uitgevoerd, waarbij verschillende paren van de eerst geselecteerde VL- en VH-segmenten worden gescreend op M-CSF-binding voor het selecteren van combinaties van VL/VH-paren van voorkeur. Bovendien kan voor het verdere verbeteren van de kwaliteit 15 van het antilichaam de VL- en VH-segmenten van de VL/VH-paren van voorkeur willekeurig worden gemuteerd, bij voorkeur in het CDR3-gebied van VH en/of VL, in een werkwijze die analoog is aan de in vivo somatische mutatie-werkwijze die verantwoordelijk is voor afïiniteitsrijping van antilichamen gedurende een natuurlijke immuunrespons. Deze in vitro 20 affiniteitsrijping kan worden volbracht door de VH en VL-domeinen te ampliflceren door gebruik van PCR-primers die complementair zijn aan respectievelijk de VH CDR3 of VL CDR3, waarbij de primers zijn “gemerkt” met een willekeurig mengsel van de vier nucleotidebasen op bepaalde posities zodanig dat de resulterende PCR-producten voor VH- en VL-25 segmenten coderen waarin willekeurige mutaties zijn geïntroduceerd in de CDR3-gebieden van VH en/of VL. Deze willekeurige gemuteerde VH- en VL-segmenten kunnen opnieuw worden gescreend voor binding aan M-CSF.
Volgend op screening en isolatie van een anti-M-CSF-antilichaam van de uitvinding van een recombinante immunoglobuline faag display 30 bibliotheek kunnen nucleïnezuren die voor het geselecteerde antilichaam coderen van de display verpakking (bijvoorbeeld van het genoom van de faag) worden teruggewonnen en worden gesubkloneerd in andere
1027009H
^- 70 expressievectoren door standaard recombinante DNA-technieken.
Indien gewenst kan het nucleïnezuur verder worden gemanipuleerd voor het vormen van andere vormen van antilichamen van de uitvinding, zoals hieronder is beschreven. Voor het tot expressie brengen van een 5 recombinant humaan antilichaam dat is geïsoleerd door het screenen van een combinatoriële bibliotheek wordt het DNA dat voor het antilichaam codeert gekloneerd in een recombinante expressievector en in een zoogdierlijke gastheercel geïntroduceerd zoals hierboven is beschreven.
10 Verwisseling van klasse
Een ander aspect van de uitvinding verschaft een werkwijze voor het omzetten van de klasse of subklasse van een anti-M-CSF-antilichaam naar een andere klasse of subklasse. In sommige uitvoeringsvormen wordt een nucleïnezuurmolecuul dat voor een VL of VH codeert dat geen enkele 15 van de nucleïnezuursequenties omvat die voor C, of CH coderen geïsoleerd door gebruik van werkwijzen die in het vakgebied goed bekend zijn. Het nucleïnezuurmolecuul wordt vervolgens functioneel gekoppeld aan een nucleïnezuursequentie die codeert voor een CL of CH van een gewenste immunoglobuline-klasse of subklasse. Dit kan worden bereikt door 20 gebruik van een vector of nucleïnezuurmolecuul dat een CL- of CH-keten omvat zoals hierboven is beschreven. Een anti-M-CSF-antilichaam, dat oorspronkelijk IgM was kan bijvoorbeeld van klasse worden veranderd naar een IgG. De klasse-verandering kan verder worden gebruikt voor het omzetten van één IgG-subklasse naar een andere, bijvoorbeeld van IgGl 25 naar IgG2. Een andere werkwijze voor het produceren van een antilichaam van de uitvinding die een gewenst fenotype omvat de stappen van het isoleren van een nucleïnezuur dat codeert voor een zware keten van een anti-M-CSF-antilichaam en een nucleïnezuur dat codeert voor een lichte keten van een anti-M-CSF-antilichaam, het isoleren van de sequentie die 30 voor het VH-gebied codeert, het ligeren van de VH-sequentie aan een sequentie die voor een constant domein van een zware keten van het gewenste isotype codeert, het tot expressie brengen van het gen van de 1027009-, 71 lichte keten en het construct van de zware keten in een cel en het verzamelen van het anti-M-CSF-antilichaam met het gewenste Isotype.
In sommige uitvoeringsvormen hebben de anti-M-CSF-antilichamen van de uitvinding de serine op positie 228 (volgens de EU-5 nummering overeenkomst) van de zware keten veranderd naar een proline. Dienovereenkomstig wordt de CPSC-subsequentie in het Fc-gebied van IgG4 CPPC, dat de subsequentie is in IgGl. (Aalberse, R.C. en Schuurman, J., Immunology, 105:9-19 (2002)). De serine op residu 243 van SEQ ID NO:46 (dat overeenkomt met residu 228 in de EU-nummering 10 overeenkomst) zou bijvoorbeeld proline worden. Op overeenkomstige wijze zou de serine op residu 242 van SEQ ID NO: 38 (die overeenkomt met residu 228 in de EU-nummering overeenkomst) proline worden. In sommige uitvoeringsvormen kan het skeletgebied van het IgG4-antilichaam terug worden gemuteerd naar de skeletsequentie van de 15 kiemlijn. Sommige uitvoeringsvormen omvatten beide het terug gemuteerde skeletgebied en de serine naar proline verandering in het Fc-gebied. Zie bijvoorbeeld SEQ ID NO: 54 (antilichaam 9.14.4C-Ser) en SEQ ID NO: 58 (antilichaam 8.10.3C-Ser) in Tabel 1.
20 Gedeimmimiseerde antilichamen
Een andere wijze voor het produceren van antilichamen met gereduceerde immunogeniteit is de deimmunisatie van antilichamen. In een ginder aspect van de uitvinding kan het antilichaam worden gedeimmuniseerd door gebruik van technieken die zijn beschreven in 25 bijvoorbeeld PCT Publicatienummers WO 98/52976 en WO 00/34317 (die hierin in het geheel door verwijzing zijn opgenomen).
Gemuteerde antilichamen
In een andere uitvoeringsvorm kunnen de nucleïnezuurmoleculen, 30 vectoren en gastheercellen worden gebruikt voor het maken van gemuteerde anti-M-CSF-antilichamen. De antilichamen kunnen worden gemuteerd in de variabele domeinen van de zware en/of lichte ketens, 1027009- 72 bijvoorbeeld voor het veranderen van een bindingseigenschap van het antilichaam. Een mutatie kan bijvoorbeeld worden gemaakt in één of meer van de CDR-gebieden voor het verhogen of verlagen van de Κβ van het antilichaam voor M-CSF, voor het verhogen of verlagen van of het 5 veranderen van de bindingsspecificiteit van het antilichaam. Technieken van plaatsgerichte mutagenese zijn in het vakgebied goed bekend. Zie bijvoorbeeld Sambroök et aL en Ausubel et aL, hierboven. In een voorkeursuitvoeringsvorm worden mutaties gemaakt op een aminozuur-residu waarvan bekend is dat het is veranderd in vergelijking tot de 10 kiemlijn in een variabel domein van een anti-M-CSF-antilichaam. In een andere uitvoeringsvorm worden één of meer mutaties gemaakt in een aminozuurresidu waarvan het bekend is dat het is veranderd in ! vergelijking met de kiemlijn in een CDR-gebied of skeletgebied van een variabel domein of in een constant domein van een monoklonaal j 15 antilichaam 252, 88, 100, 3.8.3, 2.7.3, 1.120.1, 9,14,41, 8.10.3F, 9.7.2IF, j 9.14.4, 8.10.3, 9.7.2, 9.7.2C-Ser, 9.14.4C-Ser, 8.10.3C-Ser, 8.10.3-CG2, 9.7.2-CG2, 9.7.2-CG4, 9.14.4-CG2, 9.14.4-CG4, 9.14.4-Ser, 9.7.2-Ser, 8.10.3-Ser, 8.10.3-CG4, 8.10.3FG1 of 9.14.4G1. In een andere uitvoeringsvorm zijn één of meer mutaties gemaakt op een 20 aminozuurresidu waarvan bekend is dat het is veranderd in vergelijking met de kiemlijn in een CDR-gebied of skeletgebied van een variabel domein van een aminozuursequentie van een zware keten die is gekozen uit SEQ ID NO:s: 2, 6, 10, 14, 18, 22, 26, 30, 34, 38, 46. 50, 54, 58, 62, 66, 70, 74, 78, 82, 86, 90, 94, 98 of 102, of waarvan de 25 nucleotidesequentie van de zware keten wordt getoond in SEQ ID NO’s: 1, 5, 9, 25, 29, 33, 37, 45, 97 of 101. In een andere uitvoeringsvorm zijn één of meer mutaties gemaakt op een aminozuurresidu waarvan bekend is dat het is veranderd in vergelijking met de kiemlijn in een CDR-gebied of skeletgebied van een aminozuursequentie van een variabel domein van 30 een lichte keten die is gekozen uit SEQ ID NO’s: 4, 8, 12, 16, 20, 24, 28, 32, 36, 44, 48, 52, 56 of 60 of waarvan de nucleotidesequentie van de lichte keten wordt getoond in SEQ ID NO’s: 3, 7, 11, 27, 31, 35, 43 of 47.
1027009- 73
In één uitvoeringsvorm is het skeletgebied zodanig gemuteerd dat de resulterende skeletgebied(en) de aminozuursequentie hebben van het overeenkomstige gen van de kiemlijn. Een mutatie kan in het skeletgebied of constante domein worden gemaakt voor het verhogen van 5 de halfwaardetijd van het anti-M-CSF-antilichaam. Zie bijvoorbeeld PCT-publicatienummer WO 00/09560 die door verwijzing hierin is opgenomen. Een mutatie in een skeletgebied of constant domein kan ook worden gemaakt voor het veranderen van de immunogeniteit van het antilichaam | voor het verschaffen van een plaats voor covalente of niet-covalente ! 10 binding aan een ander molecuul of voor het veranderen van dergelijke eigenschappen als complement fixatie, FcR-binding en antilichaam-afhankelijke cel-bemiddelde cytotoxiciteit (ADCC). Volgens de uitvinding kan een enkel antilichaam mutaties hebben in één of meer van de CDR’s of skeletgebieden van het variabele domein of in het constante domein.
15 In sommige uitvoeringsvormen zijn er 1 tot 8 waaronder elk getal daartussen, aminozuurmutaties in ofwel de VH- of VL-domeinen van het gemuteerde anti-M-CSF-antilichaam in vergelijking met het anti-M-CSF-antilichaam voorafgaand aan mutatie. In elk van die hierboven kunnen de mutaties in één of meer CDR-gebieden voorkomen. Verder kunnen elk van 20 de mutaties conservatieve aminozuursubstituties zijn. In sommige uitvoeringsvormen zijn er niet meer dan 5, 4, 3, 2 of 1 aminozuur-verandering in de constante domeinen.
Gemodificeerde cmtilichamen 25 In een andere uitvoeringsvorm kan een fusie-antilichaam of immunoadhesine worden gemaakt die het geheel of een deel van een anti-M-CSF-antilichaam van de uitvinding gekoppeld asui een ander polypeptide omvat. In een voorkeursuitvoeringsvorm zijn alleen de variabele domeinen van het anti-M-CSF-antilichaam aan het polypeptide 30 gekoppeld. In een andere voorkeursuitvoeringsvorm is het VH-domein van een anti-M-CSF-antilichaam gekoppeld aan een eerste polypeptide, terwijl het VL-domein van een anti-M-CSF-antilichaam is gekoppeld aan een 1027009- 74 tweede polypeptide dat met het eerste polypeptide associeert op een wijze die zodanig is dat de VH- en VL-domeinen met elkaar interactie kunnen uitoefenen teneinde een antilichaam-bindende plaats te vormen. In een andere voorkeursuitvoeringsvorm is het VH-domein gescheiden van 5 het VL-domein door een linker, zodanig dat de VH- en VL-domeinen met elkaar interactie kunnen uitoefenen (zie hieronder bij antilichamen met een enkele keten). Het VH-linker-VL-antilichaam wordt vervolgens aan het polypeptide van belang gekoppeld. Het fusie-antilichaam is bruikbaar voor het sturen van een polypeptide naar een cel of weefsel dat M-CSF tot 10 expressie brengt. Het polypeptide kan een therapeutisch middel zijn, zoals een toxine, groeifactor of ander regulerend eiwit of kan een diagnostisch middel zijn zoals een enzym dat eenvoudig zichtbaar kan worden gemaakt, zoals mierikswortelperoxidase. Bovendien kunnen fusie-antilichamen worden gevormd waarin twee (of meer) antilichamen van enkele ketens 15 aan elkaar zijn gekoppeld. Dit is bruikbaar wanneer met een divalent of polyvalent antilichaam op een enkele polypeptideketen wenst te vormen of wanneer men een bispecifiek antilichaam wil vormen.
Voor het vormen van een antilichaam van een enkele keten (scFV) worden de VH- en VL-coderende DNA-fragmenten functioneel gekoppeld 20 aan een ander fragment dat voor een flexibele linker codeert, bijvoorbeeld die voor de aminozuursequentie (Gly4-Ser)3 codeert, zodanig dat de VH- en VL-sequenties tot expressie kunnen worden gebracht als een opeenvolgend eiwit van een enkele keten, waarbij de VL- en VH-domeinen door een flexibele linker zijn verbonden. Zie bijvoorbeeld Bird et al, Science 25 242:423-426 (1988); Huston et aL, Proc. NatL AcacL ScL USA 85:5879- 5883 (1988); McCafïerty et aL, Nature 348:552-554 (1990). Het antilichaam van een enkele keten kan monovalent zijn wanneer alleen een enkele VH en VL worden gebruikt; bivalent wanneer twee VH en VL worden gebruikt of polyvalent wanneer meer dan twee VH en VL worden gebruikt. 30 Bispecifïeke of polyvalente antilichamen kunnen worden gegenereerd die specifiek aan M-CSF en aan een ander molecuul binden.
1027009- 75
In andere uitvoeringsvormen kunnen andere gemodificeerde antilichamen worden bereid door gebruik van nucleïnezuurmoleculen die voor anti-M-CS-antilichamen coderen. “Kappa lichamen” (Π1 et aL, Protein Eng. 10:949-57 (1997)), “Minibodies” (Martin et aL, EMBO J. 13:5303-9 5 (1994)), “Diabodies” (Holliger et aL, Proc. Natl AcacL Set USA 90:6444- 6448 (1993)) of “Janusins” (Traunecker et al, EMBO J. 10:3655-3659 (1991) en Traunecker et aL, Int J. Cancer (Suppl.) 7:51-52 (1992)) kunnen bijvoorbeeld worden bereid door gebruik van standaard moleculaire biologische technieken door de beschrijvingen van de specificatie te 10 volgen.
Bispecifieke antilichamen of antigeen-bindende fragmenten kunnen worden geproduceerd door een verscheidenheid van werkwijzen waaronder de fusie van hybridomen of het koppelen van Fab’-fiagmenten. Zie bijvoorbeeld Songsivilai & Lachmann, Clin. Exp. ImmunoL 79:315-321 15 (1990), Kostelny et aL, J. ImmunoL 148:1547-1553 (1992). Bovendien kunnen bispecifieke antilichamen worden gevormd als “diabodies” of “Janusins”. In sommige uitvoeringsvormen bindt het bispecifieke antilichaam aan twee verschillende epitopen van M-CSF. In sommige uitvoeringsvormen heeft het bispecifieke antilichaam een eerste zware 20 keten en een eerste lichte keten van monoklonaal antilichaam 252, 88, 100, 3.8.3, 2.7.3, 1.120.1, 9.14.41, 8.10.3F, 9.7.2IF, 9.14.4, 8.10.3 of 9.7.2 en een aanvullende zware keten en lichte keten van het antilichaam. In sommige uitvoeringsvormen zijn de aanvullende lichte keten en zware keten ook van één van de hierboven geïdentificeerde monoklonale 25 antilichamen, maar verschillend van de eerste zware en lichte ketens.
In sommige uitvoeringsvormen worden de gemodificeerde antilichamen die hierboven zijn beschreven bereid door het gebruik van één of meer van de variabele domeinen of CDR-gebieden van een humaan anti-M-CSF monoklonaal antilichaam die hierin worden verschaft, van een 30 aminozuursequentie van het monoklonale antilichaam of van een zware keten of lichte keten die wordt gecodeerd door een nucleïnezuursequentie die voor het monoklonale antilichaam codeert.
1027009- 76
Gederivatiseerde en gemerkte antilichamen
Een anti-M-CSF-antilichaam of antigeen-bindend deel van de uitvinding kan worden gederivatiseerd of aan een ander molecuul worden 5 gekoppeld (bijvoorbeeld een ander peptide of eiwit). In het algemeen worden de antilichamen of een deel daarvan zodanig gederivatiseerd dat de M-CSF-binding niet negatief wordt beïnvloedt door de derivatisatie of het merken. Dienovereenkomstig zijn de antilichamen en antilichaamdelen van de uitvinding bedoeld zowel intacte en gemodificeerde vormen van de 10 humane anti-M-CSF-antilichamen die hierin zijn beschreven te omvatten. Een antilichaam of antilichaamdeel van de uitvinding kan bijvoorbeeld functioneel worden gekoppeld (door chemische koppeling, genetische fusie, niet-covalente associatie of op andere wijze) aan één of meer andere moleculaire eenheden zoals een ander antilichaam (bijvoorbeeld een 15 bispecifiek antilichaam of een diabody), een detecterend middel, een cytotoxisch middel, een farmaceutisch middel en/of een eiwit of peptide dat de associatie van het antilichaam of antilichaamdeel met een ander molecuul kan bemiddelen (zoals een streptavidine kerngebied of een polyhistidine-merker).
20 Eén soort van gederivatiseerd antilichaam wordt geproduceerd door het verknopen van twee of meer antilichamen (van hetzelfde soort of van verschillende soorten, bijvoorbeeld voor het vormen van bispecifieke antilichamen). Geschikte verknopende middelen omvatten die middelen die heterobifunctioneel zijn, die twee afzonderlijke reactieve groepen 25 hebben die zijn gescheiden door een geschikte spacer (bijvoorbeeld m-maleïmidobenzoyl-N-hydroxysuccinimide-ester), of homobifunctioneel zijn (bijvoorbeeld disuccinimidylsuberaat). Dergelijke linkers zijn verkrijgbaar van Pierce Chemical Company, Rockford, 111.
Een ander soort van een gederivatiseerd antilichaam is een 30 gemerkt antilichaam. Bruikbare detectiemiddelen waarmee een antilichaam of antigeen-bindend deel van de uitvinding kan worden gederivatiseerd omvatten fluorescente verbindingen, waaronder t027009“ 77 fluoresceïne, fluoresceïne- isothiocyanaat, rhodamine, 5- dimethylamine-l-nafthaleensulfonylchloride, fycoerythrine, lanthanide-fosfors en dergelijke. Een antilichaam kan ook worden gemerkt met enzymen die bruikbaar zijn bij de detectie zoals mierikswortelperoxidase, 5 β-galactosidase, luciferase, alkalische fosfatase, glucose-oxidase en dergelijke. Wanneer een antilichaam met een detecteerbaar enzym is gemerkt wordt het gedetecteerd door het toevoegen van aanvullende reagens die het enzym gebruikt voor het produceren van een reactieproduct dat kan worden waargenomen. Wanneer het middel 10 mierikswortelperoxidase bijvoorbeeld aanwezig is leidt de toevoeging van waterstofperoxide en diaminobenzidine tot een gekleurd reactieproduct dat detecteerbaar is. Een antilichaam kan ook worden gemerkt met biotine en worden gedetecteerd door indirecte meting van binding van avidine of streptavidine. Een antilichaam kan ook worden gemerkt met een vooraf 15 bepaalde polypeptide epitoop die door een secundaire reporter wordt herkent {bijvoorbeeld sequenties van leucine-rits paren, bindingsplaatsen voor secundaire antilichamen, metaal-bindende domeinen, epitoop-merkers). In sommige uitvoeringsvormen zijn de merkers verbonden door spacer-armen van verscheidene lengten voor ver verlagen van mogelijke 20 sterische hindering.
Een anti-M-CSF-antilichaam kan ook worden gemerkt met een radioactief-gemerkt aminozuur. Het radioactief-gemerkte anti-M-CSF-antilichaam kan worden gebruikt voor zowel diagnostische en therapeutische doeleinden. Het radioactief-gemerkte anti-M-CSF-25 antilichaam kan bijvoorbeeld worden gebruikt voor het detecteren van tumoren die M-CSF tot expressie brengen door röntgenstraling of andere diagnostische technieken. Verder kan het radioactief-gemerkte anti-M-CSF-antilichaam therapeutisch worden gebruikt als een toxine voor carcinogene cellen of tumoren. Voorbeelden van merkers voor 30 polypeptiden omvatten, maar zijn niet beperkt tot, de volgende radioactieve isotopen of radionucliden - 3H, 14C, 15N, 35S, "Y, "Tc, mIn, 125I en 131I.
t027009- i 78
Een anti-M-CSF-antilichaam kan ook worden gederivatiseerd met een chemische groep zoals polyethyleenglycol (PEG), een methyl- of ethylgroep of een koolhydraatgroep. Deze groepen zijn bruikbaar voor het verbeteren van de biologische eigenschappen van het antilichaam.
5 Bijvoorbeeld voor het verhogen van de halfwaardetijd in het serum of het verhogen van de weefselbinding.
Farmaceutische preparaten en kits
De uitvinding heeft ook betrekking op preparaten die een humaan 10 anti-M-CSF antagonist antilichaam omvatten voor de behandeling van patiënten die behoefte hebben aan behandeling van reumatoïde artritis, osteoporose of atherosclerose. In sommige uitvoeringsvormen is het onderwerp van behandeling een mens. In andere uitvoeringsvormen is het onderwerp een veterinaire patiënt. Hyperproliferatieve stoornissen waarbij 15 monocyten een rol spelen die behandelt kunnen worden door een antagonist anti-M-CSF-antilichaam van de uitvinding kan elk weefsel of orgaan behelzen en omvat maar is niet beperkt tot hersenen-, long-, squamouze cel-, blaas-, maag-, alvleesklier-, borst-, hoofd-, nek-, lever-, nier-, eierstok-, prostaat-, dikke darm-, slokdarm-, gynaecologische-, 20 nasofaiynx- of thyroïde-kankers, melanomen, lymfomen, leukemieën of meerdere myelomen. In het bijzonder zijn humane antagonist anti-M-CSF antilichamen van de uitvinding bruikbaar voor het behandelen of voorkomen van carcinomen van de borst, prostaat, darm of long.
Deze uitvinding omvat ook preparaten voor de behandeling van een 25 aandoening die is gekozen uit de groep die uit artritis, psoriatrische artritis, syndroom van Reiter, jicht, traumatische artritis, rubella artritis en acute synovitis, reumatoïde artritis, reumatoïde spondylitis, ankylotische spondylitis, osteoartritis, jichtige artritis en andere artritische aandoeningen, sepsis, septische shock, endotoxische shock, 30 gram-negatieve sepsis, toxisch shock syndroom, ziekte van Alzheimer, beroerte, neurotrauma, astma, adult respiratoir distress syndrome, cerebrale malaria, chronische pulmonaire ontstekingsziekte, silicose, 10270 09- 79 pulmonale sarcoïdose, botresorptie- ziekte, osteoporose, restenose, reperfusieschade van hart en nieren, trombose, glomerularonefritis, diabetes, graft-versus-host reaction, allotransplantaatafstoting, inflammatoïre darmziekte, ziekte van Crohn, ulceratieve colitis, multipele 5 sclerose, spierdegeneratie, eczeem, contact dermatitis, psoriasis, ί zonnebrand of conjunctivitis shock bij een zoogdier, waaronder een mens, die een hoeveelheid van een humaan anti-M-CSF monoklonaal antilichaam van de uitvinding omvat die effectief is bij een dergelijke behandeling en een farmaceutisch aanvaardbare drager.
10 Behandeling kan het toedienen van één of meer antagonist anti-M- CSF monoklonale antilichamen van de uitvinding of antigeen-bindende fragmenten daarvan, alleen of met een farmaceutisch aanvaardbare drager I behelzen. Zoals hierin wordt gebruikt betekent “farmaceutisch aanvaardbare drager” elk en alle oplosmiddelen, dispergeermedia, 15 bekledingen, antibacteriële en antischimmel middelen, isotonische en absorptie-vertragende middelen en dergelijke die fysiologisch verenigbaar zijn. Sommige voorbeelden van farmaceutisch aanvaardbare dragers zijn water, zoutoplossing, fosfaat-gebufferde zoutoplossing, dextrose, glycerol, ethanol en dergelijke alsook combinaties daarvan. In vele gevallen zal het 20 van voorkeur zijn om isotonische middelen, bijvoorbeeld suikers, poly-alcoholen zoals mannitol, sorbitol, of natriumchloride in het preparaat op te nemen. Aanvullende voorbeelden van farmaceutisch aanvaardbare stoffen zijn bevochtigende middelen of kleine hoeveelheden van hulpstoffen zoals bevochtigende of emulgerende middelen, 25 conserveermiddelen of buffers die de levensduur of effectiviteit van het antilichaam verhogen.
Anti-M-CSF-antilichamen van de uitvinding en preparaten die ze omvatten kunnen worden toegediend in combinatie met één of meer andere therapeutische, diagnostische of profylactische middelen. 30 Aanvullende therapeutische middelen omvatten andere anti-neoplastische, anti-tumor, anti-angiogene of chemotherapeutische middelen. Dergelijke aanvullende middelen kunnen in hetzelfde preparaat worden opgenomen 1027009- 80 of afzonderlijk worden toegediend. In sommige uitvoeringsvormen kan één of meer remmende anti-M-CSF-antilichamen van de uitvinding worden gebruikt als een vaccin of als een adjuvans voor een vaccin.
De preparaten van deze uitvinding kunnen in een verscheidenheid 5 van vormen zijn, bijvoorbeeld vloeibare, semi-vaste en vaste doseringsvormen zoals vloeibare oplossingen (bijvoorbeeld injecteerbare en infuseerbare oplossingen), dispersies of suspensies, tabletten, pillen, poeders, liposomen en zetpillen. De vorm van voorkeur hangt af van de beoogde wijze van toediening en therapeutische toepassing. Preparaten die i 10 kenmerkend van voorkeur zijn, zijn in de vorm van injecteerbare of infuseerbare oplossingen zoals preparaten die overeenkomstig zijn aan die preparaten die worden gebruikt voor passieve immunisatie van mensen.
De wijze van toediening van voorkeur is parenteraal (bijvoorbeeld intraveneus, subcutaan, intraperitoneaal, intramusculair). In een voor-15 keursuitvoeringsvorm wordt het antilichaam toegediend door intraveneuze infusie of injectie. In een andere voorkeursuitvoeringsvorm wordt het antilichaam toegediend door intramusculaire of subcutane injectie. In een andere uitvoeringsvorm omvat de uitvinding een werkwijze voor het behandelen van een patiënt die daar behoefte aan heeft met een 20 antilichaam of een antigeen-bindend deel daarvan die specifiek bindt aan M-CSF dat de stappen omvat van (a) het toedienen van een effectieve hoeveelheid van een geïsoleerd nucleïnezuurmolecuul dat voor de zware keten of het antigeen-bindend deel daarvan codeert, een geïsoleerd nucleïnezuurmolecuul dat voor de lichte keten of het antigeen-bindend 25 deel daarvan codeert of de beide nucleïnezuurmoleculen die voor de lichte keten en de zware keten of antigeen-bindende delen daarvan coderen; en (b) het tot expressie brengen van het nucleïnezuurmolecuul.
Therapeutische preparaten moeten kenmerkend steriel en stabiel zijn onder de omstandigheden van bereiding en opslag. Het preparaat kan 30 worden geprepareerd als een oplossing, microemulsie, dispersie, liposoom of andere geordende structuur die geschikt is voor een hoge geneesmiddel concentratie. Steriele injecteerbare oplossingen kunnen worden bereid 1 027009·; 81 door het Incorporeren van het anti- M-CSF-antilichaam in de vereiste hoeveelheid in een geschikt oplosmiddel met één of een combinatie van bestanddelen die hierboven zijn opgesomd, indien vereist, gevolgd door filtersterilisatie. In het algemeen worden dispersies bereid door het 5 incorporeren van de actieve verbinding in een steriele hulpstof die een basis dispergeermedium bevat en de vereiste andere bestanddelen van die welke hierboven zijn opgesomd. In het geval van steriele poeders voor de bereiding van steriele injecteerbare oplossingen zijn de werkwijzen van voorkeur voor het bereiden vacuüm drogen en vriesdrogen dat een poeder 10 van het actieve bestanddeel levert plus elk aanvullend gewenst bestanddeel van een daarvoor steriel-geflltreerde oplossing daarvan. De juiste vloeibaarheid van een oplossing kan worden aangehouden door bijvoorbeeld het gebruik van een bekleding zoals lecithine en door het aanhouden van de vereiste deeltjesgrootte in het geval van een dispersie 15 en door het gebruik van oppervlakte-actieve stoffen. Verlengde absorptie van injecteerbare preparaten kan teweeg worden gebracht door het in het preparaat opnemen van een middel dat absorptie vertraagd, bijvoorbeeld monostearaatzouten en gelatine.
De antilichamen van de onderhavige uitvinding kunnen worden 20 toegediend door een verscheidenheid van werkwijzen die in het vakgebied bekend zijn, alhoewel de route/wijze van toediening van voorkeur voor vele therapeutische toepassingen subcutane, intramusculaire of intraveneuze infusie is. Zoals voor de deskundigen uit het vakgebied duidelijk zal zijn zal de route en/of wijze van toediening variëren afhankelijk van de 25 gewenste resultaten.
In bepaalde uitvoeringsvormen kan de actieve verbinding van de antilichaampreparaten worden bereid met een drager die het antilichaam zal beschermen tegen snelle afgifte, zoals een preparaat voor gereguleerde afgifte, waaronder implantaten, transdermale pleisters en micri-30 ingekapselde afleverende systemen. Biologisch afbreekbare, biologisch verenigbare polymeren kunnen worden gebruikt zoals ethyleen-vinylacetaat, polyanhydriden, polyglycolzuur, collageen, polyorthoesters 1027009- 82 en polymelkzuur. Vele werkwijzen voor de bereiding van dergelijke preparaten zijn gepatenteerd of in het algemeen bekend bij de deskundigen uit het vakgebied. Zie bijvoorbeeld Sustained en ControUed Release Drug Delivery Systems (J.R. Robinson, redacteur, Marcel Dekker, 5 Ine. New York, 1978).
In bepaalde uitvoeringsvormen kan een anti-M-CSF-antilichaam van de uitvinding oraal worden toegediend bijvoorbeeld met een inert verdunningsmiddel of een assimileerbare eetbare drager. De verbinding (en indien gewenst andere bestanddelen) kunnen ook worden opgenomen 10 in een gelatine capsule met hard of zacht omhulsel, samengeperst in tabletten of direct in het dieet van de patiënt zijn geïncorporeerd. Voor orale therapeutische toediening kunnen de anti-M-CSF-antilichamen met excipiënten zijn geïncorporeerd en worden gebruikt in de vorm van opneembare tabletten, buccale tabletten, pilletjes, capsules, elixers, 15 suspensies, siropen, ouwels, en dergelijke. Voor het toedienen van een verbinding van de uitvinding op een andere wijze dan parenterale toediening kan het nodig zijn om de verbinding te bekleden met, of de verbinding gelijktijdig toe te dienen met een materiaal om de inactivatie ervan te voorkomen. j 20 Aanvullende actieve verbindingen kunnen ook in de preparaten j worden geïncorporeerd. In bepaalde uitvoeringsvormen wordt een anti-M-CSF-antilichaam van de uitvinding tezamen geprepareerd met en/of tezamen toegediend met één of meer aanvullende therapeutische middelen. Deze middelen omvatten antilichamen die andere doelwitten 25 binden, antineoplastische middelen, antitumor middelen, chemotherapeutische middelen, peptide-analogen die M-CSF remmen, oplosbaar c-fins dat M-CSF kan binden, één of meer chemische middelen die M-CSF remmen, ontstekingsremmende middelen, anti-coagulanten, middelen die de bloeddruk verlagen (d.w.z. remmers van angiotensine-30 omzettend enzym (ACE)). Dergelijke combinatietherapieën kunnen lagere doseringen van het anti-M-CSF-antilichaam vereisen alsook van de gezamenlijk toegediende middelen waardoor aldus mogelijke toxiciteiten of 1027009- 83 complicaties die met de verscheidene monotherapieën zijn geassocieerd kunnen worden voorkomen.
Remmende anti-M-CSF-antilichamen van de uitvinding en preparaten die ze omvatten kunnen ook worden toegediend in combinatie 5 met andere therapeutische strategieën, in het bijzonder in combinatie met bestralingsbehandeling voor kanker. De verbindingen van de onderhavige uitvinding kunnen ook in combinatie worden gebruikt met anti-kankermiddelen zoals endostatine en angiostatine of cytotoxische geneesmiddelen zoals adriamycine, daunomycine, cis-platinum, etoposide, 10 taxol, taxotere en alkaloïden zoals vincristine, famesyltransferase-remmers, VEGF-remmers en anti-metabolieten zoals methotrexaat.
De verbindingen van de uitvinding kunnen ook in combinatie worden gebruikt met anti-virale middelen zoals Viracept, AZT, aciclovir en famciclovir en antisepsis verbindingen zoals Valant.
15 De verbindingen van de uitvinding kunnen een “therapeutisch effectieve hoeveelheid” of een “profylactisch effectieve hoeveelheid” van een antilichaam of antigeen-bindend deel van de uitvinding omvatten. Een “therapeutisch effectieve hoeveelheid” verwijst naar een hoeveelheid die effectief is, bij doseringen en gedurende tijdsperioden die nodig zijn, om 20 het gewenste therapeutisch resultaat te bereiken. Een therapeutisch effectieve hoeveelheid van het antilichaam of antilichaamdeel kan variëren volgens factoren zoals de ziektetoestand, leeftijd, geslacht en gewicht van het individu en het vermogen van het antilichaam of antilichaamdeel om een gewenste reactie op te wekken in het individu. Een therapeutisch 25 effectieve hoeveelheid is ook één waarbij elk toxisch of schadelijk effect van het antilichaam of antilichaamdeel zijn afgewogen tegen de therapeutisch voordelige effecten. Een “profylactische effectieve hoeveelheid” verwijst naar een hoeveelheid die effectief is, bij doseringen en gedurende tijdsperioden die nodig zijn, voor het bereiken van het 30 gewenste profylactische resultaat. Omdat een profylactische dosis bij patiënten wordt gebruikt voorafgaand aan of op een vroege fase van de 1027009“ 84 ziekte zal de profylactische effectieve hoeveelheid kenmerkend lager zijn dan de therapeutisch effectieve hoeveelheid.
Doseringsstrategieën kunnen worden aangepast voor het verschaffen van de optimale gewenste reactie (bijvoorbeeld een 5 therapeutische of profylactische reactie). Een enkele bonus kan bijvoorbeeld worden toegediend, verscheidene verdeelde doses kunnen gedurende de tijd worden toegediend of de dosis kan evenredig worden verlaagd of verhoogd zoals wordt aangegeven door de dringendheid van de therapeutische situatie. Het is in het bijzonder voordelig om parenterale 10 preparaten in doseringseenheidsvorm te prepareren voor het gemak van toediening en eenvormigheid van dosering. Doseringseenheidsvorm zoals hierin wordt gebruikt verwijst naar fysisch afzonderlijke eenheden die geschikt zijn als eenheidsdoseringen voor de zoogdierlijke patiënten die behandeld dienen te worden; elke eenheid bevat een vooraf bepaalde 15 hoeveelheid van actieve verbinding die is berekend het gewenste therapeutische effect te produceren in samenhang met de vereiste farmaceutische drager. De specificatie voor de doseringseenheidsvormen van de uitvinding zijn voorgeschreven door en direct afhankelijk van (a) de unieke kenmerken van het anti-M-CSF-antilichaam of deel en het 20 specifieke therapeutische of profylactische effect dat bereikt dient te worden en (b) de beperkingen die in het vakgebied inherent zijn aan het prepareren van een dergelijk antilichaam voor de behandeling van gevoeligheid bij individuen.
Een illustratief, niet-beperkend traject voor een therapeutisch of 25 profylactisch effectieve hoeveelheid van een antilichaam of antilichaamdeel van de uitvinding is 0,025 tot 50 mg/kg, met meer voorkeur 0,1 tot 50 mg/kg, met meer voorkeur 0,1-25, 0,1 tot 10 of 0,1 tot 3 mg/kg. Het moet ook worden opgemerkt dat waarden van dosering kunnen variëren met het soort en ernst van de aandoening die verlicht dient te worden. Verder moet 30 het duidelijk zijn dat voor iedere specifieke patiënt specifieke doseringsstrategieën gedurende de tijd zouden moeten worden aangepast volgens de individuele behoefte en de professionele beoordeling van de 1027009“ 85 persoon die de toediening van de preparaten toedient of toezicht houdt en dat doseringstrajecten die hierin uiteengezet zijn alleen illustratief zijn en niet zijn bedoeld om de beschermingsomvang of het uitvoeren van het preparaat waar aanspraak op wordt gemaakt te 5 beperken.
Een ander aspect van de onderhavige uitvinding verschaft kits die een anti-M-CSF-antilichaam of antigeen-bindend deel van de uitvinding omvatten of een preparaat dat een dergelijk antilichaam of deel omvat. Een kit kan in aanvulling op het antilichaam of preparaat diagnostische of 10 therapeutische middelen omvatten. Een kit kan ook instructies omvatten voor het gebruik bij een diagnostische of therapeutisch werkwijze. In een voorkeursuitvoeringsvorm omvat de kit het antilichaam of een preparaat dat het antilichaam omvat en een diagnostisch middel dat kan worden gebruikt in een werkwijze die hieronder is beschreven. In een andere 15 voorkeursuitvoeringsvorm omvat de kit het antilichaam of een preparaat dat het antilichaam omvat en één of meer therapeutische middelen die kunnen worden gebruikt bij een werkwijze die hieronder is beschreven. Eén uitvoeringsvorm van de uitvinding is een kit die een houder, instructies over de toediening van een anti-M-CSF-antilichaam aan een 20 mens die lijdt aan een ontstekingsziekte, of instructies voor het meten van j het aantal CD14+CD16+-monocyten in een biologisch monster en een anti-M-CSF-antilichaam omvat.
Deze uitvinding heeft ook betrekking op preparaten voor het remmen van abnormale celgroei bij een zoogdier dat een hoeveelheid van 25 een antilichaam van de uitvinding in combinatie met een hoeveelheid van een chemotherapeutisch middel omvat, waarbij de hoeveelheden van de verbinding, zout, solvaat of prodrug en van het chemotherapeutische middel tezamen effectief zijn bij het remmen van abnormale celgroei. Vele chemotherapeutische middelen zijn in het vakgebied bekend. In sommige 30 uitvoeringsvormen is het chemotherapeutische middel gekozen uit de groep die uit mitose-remmers, alkylerende middelen, anti-metabolieten, intercalerende antibiotica, remmers van groeifactoren, remmers van de 1027009- 86 celcyclus, enzymen, remmers van topoisomerase, modiflceerders van de biologische reactie, anti-hormonen, bijvoorbeeld anti-androgenen en anti-angiogenese middelen bestaat. Anti-angiogene middelen zoals remmers van MMP-2 (matrix-metalloproteïnase 2), remmers van MMP-9 5 (matrix-metalloproteïnase 9) en remmers van COX-II (cyclo-oxygenase II) kunnen in samenhang met een anti-M-CSF-antilichaam van de uitvinding worden gebruikt. Voorbeelden van bruikbare remmers van COX-II omvatten CELEBREX™ (celecoxib), valdecoxib en rofecoxib. Voorbeelden van bruikbare remmers van matrix-metalloproteïnasen zijn beschreven in 10 WO 96/33172 (gepubliceerd 24 Oktober 1996), WO 96/27583 (gepubliceerd op 7 Maart 1996), Europese octrooiaanvraag nummer 97304971.1 (ingediend op 8 Juli 1997), Europese octrooiaanvraagnummer 99308617.2 (ingediend op 29 Oktober 1999), WO 98/07697 (gepubliceerd op 26 Februari 1998), WO 98/03516 (gepubliceerd op 29 Januari 1998), 15 WO 98/34918 (gepubliceerd op 13 Augustus 1998), WO 98/24915 (gepubliceerd op 13 Augustus 1998), WO 98/33768 (gepubliceerd op 6 Augustus 1998), WO 98/30566 (gepubliceerd op 16 Juli 1998), Europees octrooischrift 931.788 (gepubliceerd op 28 Juli 1999), WO 90/05719 (gepubliceerd op 31 Mei 1990), WO 99/52910 (gepubliceerd op 21 Oktober 20 1999), WO 99/52889 (gepubliceerd op 21 Oktober 1999), WO 99/29667 (gepubliceerd op 17 Juni 1999), PCT Internationale aanvraagnummer PCT/IB98/01113 (ingediend op 21 Juli 1998), Europese octrooiaanvraag nummer 99302232.1 (ingediend op 25 Mei 1999), Engelse octrooiaanvraag nummer 9912961.1 (ingediend op 3 Juni 1999), Amerikaanse voorlopige 25 aanvraag nummer 60/148.464 (ingediend op 12 Augustus 1999), Amerikaans octrooischrift 5.863.949 (verleent op 26 Januari 1999), Amerikaans octrooischrift 5.861.510 (verleent op 19 Januari 1999) en Europese octrooischrift 780.386 (gepubliceerd op 25 Juni 1997) die alle in het geheel door verwijzing hierin zijn opgenomen. Remmers van MMP van 30 voorkeur zijn die remmers die geen artralgie tonen. Meer van voorkeur zijn die remmers die selectief MMP-2 en/of MMP-9 remmen in verhouding tot de andere matrix-metalloproteïnasen (d.w.z. MMP-1, MMP-3, MMP-4, 1 027009-2 87 MMP-5, MMP-6, MMP-7, MMP-8, MMP-10, MMP-11, MMP-12 en
MMP-13). Sommige specifieke voorbeelden van MMP-remmers die bruikbaar zijn in de onderhavige uitvinding zijn AG-3340, RO 32-3555, RS
13-0830 en de verbindingen die zijn opgesomd in de volgende lijst: 3-[[4-5 (4-fluor-fenoxy) -benzeensulfonyl] - (1 -hydroxycarbamoyl-cyclopentyl) - aminoj-propionzuur; 3-exo-3-[4-(4-fluor-fenoxy)-benzeensulfonylamino]-8-oxa-bicyclo[3.2.1]octaan-3-carbonzuurhydroxyamide; (2R, 3R) 1-(4-(2- chloor-4-fluor-benzyloxy)-benzeensulfonyl]-3-hydroxy-3-methyl-piperidine-2-carbonzuurhydroxyamide; 4-[4-(4-fluor-fenoxy)-benzeensulfonylamino]-10 tetrahydro-pyran-4-carbonzuurhydroxyamide; 3-[(4-(4-fluor- fenoxy)benzeensulfonyl)-( 1 -hydroxycarbamoyl-cyclobutyl)-amino]-propionzuur; 4-[4-(4-chloor-fenoxy)-benzeensulfonylamino]-tetrahydro-pyran-4-carbonzuurhydroxyamide; (R) 3-[4- (4-chloor-fenoxy) - benzeensulfonylamino]-tetrahydro-pyran-3-carbonzuurhydroxyamide; (2R, 15 3R) l-[4-(4-fluor-2-methyl-benzyloxy)-benzeensulfonyl]-3-hydroxy-3- methyl-piperidine-2-carbonzuurhydroxyamide; 3-[[4-(4-fluor-fenoxy)-benzeensulfonyl]-( 1 -hydroxycarbamoyl-1 -methyl-ethyl)-amino]-propionzuur; 3-[[4-(4-fluor-fenoxy)-benzeensulfonyl]-(4-hydroxycarbamoyl-tetrahydro-pyran-4-yl)-amino]-propionzuur; 3-exo-3-[4-(4-chloor-fenoxy) -20 benzeensulfonylamino]-8-oxa-bicyclo[3.2. l]octaan-3-carbonzuurhydroxy- amide; 3-endo-3-[4-(4-fluor-fenoxy)-benzeensulfonylamino]-8-oxa-bicyclo- [3.2.1]octaan-3-carbonzuurhydroxyamide; en (R) 3-[4-(4-fluor-fenoxy)-ben-zeensulfonylamino]-tetrahydro-furan-3-carbonzuurhydroxyamide; en farmaceutische aanvaardbare zouten en solvaten van de verbindingen.
25 Een verbinding die een humaae anti-M-CSF monoklonaal antilichaam van de uitvinding omvat kan ook worden gebruikt met remmers van de signaaloverdracht zoals middelen die reacties van EGF-R (epidermale groeifactorreceptor) kunnen remmen, zoals EGF-R antilichamen, EGF-antilichamen en moleculen die remmers zijn van EGF-30 R; remmers van VEGF (vasculaire endotheelgroeifactor), zoals VEGF- receptoren en moleculen die VEGF kunnen remmen; en remmers van erbB2-receptoren zoals organische moleculen of antilichamen die aan de 1027009- 88 erbB2-receptor binden, bijvoorbeeld HERCEPTIN™ (Genentech, Ine.). Remmers van EGF-R worden bijvoorbeeld beschreven in WO 95/19970 (gepubliceerd op 27 Juli 1995), WO 98/14451 (gepubliceerd op 9 April 1998), WO 98/02434 (gepubliceerd op 22 Januari 1998) en Amerikaans 5 octrooischrift 5.747.498 (verleent op 5 Mei 1998) en dergelijke stoffen kunnen in de onderhavige uitvinding worden gebruikt zoals hierin is beschreven. EGFR-remmende middelen omvatten, maar zijn niet beperkt tot de monoklonale antilichamen C225 en anti-EGFR 22Mab (ImClone Systems Incorporated), ABX-EGF (Abgenix/Cell Genesys), EMD-7200 10 (Merck KgaA), EMD-5590 (Merck KgaA), MDX-447/H-477 (Medarex Ine. en Merck KgaA) en de verbindingen ZD-1834, ZD-1838 en ZD-1839 (AstraZeneca), PKI-166 (Novartis), PKI-166/CGP-75166 (Novartis), PTK 787 (Novartis), CP 701 (Cephalon), leflunomide (Pharmacia/Sugen), CI-1033 (Warner Lambert Parke Davis), CI-1033/PD 183.805 (Warner 15 Lambert Parke Davis), CL-387.785 (Wyeth-Ayerst), BBR-1611 (Boehringer Mannheim GmbH/Roche), Naamidine A (Bristol Myers Squibb), RC-3940-II (Pharmacia), BIBX-1382 (Boehringer Ingelheim), OLX-103 (Merck & CO.), VRCTC-310 (Ventech Research), EGF fusietoxine (Seragen Ine.), DAB-389 (Seragen/Lilgand), ZM-252808 (Imperial Cancer Research 20 Fund), RG-50864 (INSERM), LFM-A12 (Parker Hughes Cancer Center), WHI-P97 (Parker Hughes Cancer Center), GW-282974 (Glaxo), KT-8391 (Kyowa Hakko) en EGF-R Vaccin (York Medical/Centro de Immunologia Molecular (CIM)). Deze en andere EGF-R-remmende middelen kunnen in de onderhavige uitvinding worden gebruikt.
25 VEGF-remmers, bijvoorbeeld SU-5416 en SU-6668 (Sugen Ine.), AVASTIN™ (Genentech), SH-268 (Schering) en NX-1838 (NeXstar) kunnen ook worden gecombineerd met de verbinding van de onderhavige uitvinding. VEGF-remmers zijn bijvoorbeeld beschreven in WO 99/24440 (gepubliceerd op 20 Mei 1999), PCT Internationale aanvraag 30 PCT/IB99/00797 (ingediend op 3 Mei 1999), in WO 95/21613 (gepubliceerd op 17 Augustus 1995), WO 99/61422 (gepubliceerd op 2 December 1999), Amerikaans octrooischrift 5.834.504 (verleent op 10 1027009- 89
November 1998), WO 98/50356 (gepubliceerd op 12 November
1998) , Amerikaans octrooischrilt 5.883.113 (verleent op 16 Maart 1999), Amerikaans octrooischrift 5.886.020 (verleent op 23 Maart 1999), Amerikaans octrooischrift 5.792.783 (verleent op 11 Augustus 1998), WO
5 99/10349 (gepubliceerd op 4 Maart 1999), WO 97/32856 (gepubliceerd op 12 September 1997), WO 97/22596 (gepubliceerd op 26 Juni 1997), WO 98/54093 (gepubliceerd op 3 December 1998), WO 98/02438 (gepubliceerd op 22 Januari 1998), WO 99/16755 (gepubliceerd op 8 April 1999) en WO 98/02437 (gepubliceerd op 22 Januari 1998), die allemaal in 10 het geheel door verwijzing hierin zijn opgenomen Andere voorbeelden van sommige specifieke VEGF-remmers die bruikbaar zijn in de onderhavige uitvinding zijn IM862 (Cytran Ine.); anti-VEGF monoklonaal antilichaam van Genentech Ine.; en angiozyme een synthetisch ribozyme van Ribozyme en Chiron. Deze en andere VEGF-remmers kunnen in de onderhavige 15 uitvinding worden gebruikt zoals hierin is beschreven. Remmers van erbB2-receptor zoals GW-282974 (Glaxo Wellcome plc) en de monoklonale antilichamen AR-209 (Aronex Pharmaceuticals Ine.) en 2B-1 (Chiron) kunnen bovendien worden gecombineerd met de verbinding van de uitvinding, bijvoorbeeld die welke zijn aangegeven in WO 98/02434 20 (gepubliceerd op 22 Januari 1998), WO 99/35146 (gepubliceerd op 15 Juli 1999), WO 99/35132 (gepubliceerd op 15 Juli 1999), WO 98/02437 (gepubliceerd op 22 Januari 1998), WO 97/13760 (gepubliceerd op 17 April 1997), WO 95/19970 (gepubliceerd op 27 Juli 1995), Amerikaans octrooischrift 5.587.458 (verleent op 24 December 1996) en Amerikaans 25 octrooischrift 5.877.305 (verleent op 2 Maart 1999), die allemaal in het geheel door verwijzing hierin zijn opgenomen. Remmers van de erbB2-receptor die bruikbaar zijn in de onderhavige uitvinding zijn ook beschreven in Amerikaans octrooischrift 6.465.449 (verleent op 15 Oktober 2002) en Amerikaans octrooischrift 6.284.764 (verleent op 4 30 September 2001) die beide in het geheel door verwijzing hierin zijn opgenomen. De remmende verbindingen en stoffen van de erbB2-receptor die zijn beschreven in de hiervoor opgemerkte PCT-aanvragen, 1027009- 90
Amerikaanse octrooischriften en Amerikaanse voorlopige aanvragen alsook andere verbindingen en stoffen die de erbB2-receptor remmen kunnen worden gebruikt met de verbinding van de onderhavige uitvinding in overeenstemming met de onderhavige uitvinding.
5 Anti-overlevingsmiddelen omvatten anti-IGF-IR-antilichamen en anti-integrine middelen zoals anti-integrine antilichamen.
Ontstekingsremmende middelen kunnen in samenhang met een anti-M-CSF-antilichaam van de uitvinding worden gebruikt. Voor de behandeling van reumatoïde artritis kunnen de humane anti-M-CSF-10 antilichamen van de uitvinding worden gecombineerd met middelen zoals TNF-· remmers zoals TNF-geneesmiddelen (zoals REMICADE™, CDP-870 en HUMIRA™) en TNF-receptor immunoglobuline moleculen (zoals ENBREL™), IL-1 remmers, receptor-antagonisten of oplosbaar IL-lra (bijvoorbeeld Kineret of ICE-remmers), COX-2 remmers (zoals celecoxib, 15 rofecoxib, valdecoxib en etoricoxib), remmers van metalloprotease (bij voorkeur selectieve remmers van MMP-13), p2X7-remmers, •2o-liganden (zoals NEUROTIN™ en PREGABALIN™), lage dosis methotrexaat, leflunomide, hydroxychloroquine, d-penicillamine, auranofin, of parenteraal of oraal goud. De verbindingen van de uitvinding kunnen ook 20 in combinatie met bestaande therapeutische middelen voor de behandeling van osteoartritis worden gebruikt. Geschikte middelen om in combinatie te worden gebruikt omvatten standaard niet-steroïdale ontstekingsremmende middelen (hierna NSAID’s) zoals piroxicam, diclofenac, propionzuren zoals naproxen, flurbiprofen, fenoprofen, 25 ketoprofen en ibuprofen, fenamaten zoals mefenaminezuur, indomethacine, sulindac, apazon, pyrazolonen zoals fenylbutazon, salicylaten zoals aspirine, COX-2-remmers zoals celecoxib, valdecoxib, rofecoxib en etoricoxib, analgetica en intra-articulaire therapieën zoals corticosteroïden en hyaluronzuren zoals hyalgan en synvisc.
30 Anti-coagulerende middelen kunnen in samenhang worden gebruikt met een anti-M-CSF-antilichaam van de uitvinding. Voorbeelden 1027009- 91 van anti-coagulerende middelen omvatten, maar zijn niet beperkt tot warfarine (COUMADIN™), heparine en enoxaparine (LOVENOX™).
De humane anti-M-CSF-antilichamen van de onderhavige uitvinding kunnen ook worden gebruikt in combinatie met 5 cardiovasculaire middelen zoals calciumkanaal-blokkeerders, lipide-verlagende middelen zoals statinen, fibraten, beta-blokkers, Ace-remmers, antagonisten van de Angiotensine-2 receptor en remmers van aggregatie van bloedplaatjes. De verbindingen van de onderhavige uitvinding kunnen ook in combinatie met middelen van het CZS worden gebruikt zoals 10 antidepressiva (zoals sertraline), anti-Parkinson geneesmiddelen (zoals deprenyl, L-dopa, REQUIP™, MIRAPEX™, MAOB-remmers zoals selegine en rasagiline, comP-remmers zoals Tasmar, A-2 remmers, remmers van dopamine heropname, NMDA-antagonisten, Nicotine agonisten, Dopamine agonisten en remmers van neuronale stikstofoxidesynthase) en anti-15 Alzheimer geneesmiddelen zoals donepezil, tacrine, remmers van ·2σ-liganden (zoals NEUROTIN™ en PREGABALIN™), COX-2-remmers, propentofylline of metiyfonaat.
De humane anti-M-CSF-antilichamen van de onderhavige uitvinding kunnen ook in combinatie worden gebruikt met osteoporose 20 middelen zoals roloxifeen, droloxifeen, lasofoxifeen of fosomax en immuunsuppressieve middelen zoals FK-506 en rapamycine.
Diagnostische werkwijzen van gebruik 25 In een ginder aspect verschaft de uitvinding diagnostische werkwijzen. De anti-M-CSF-antilichamen kunnen worden gebruikt voor het in vitro of in vivo detecteren van M-CSF in een biologisch monster. In één uitvoeringsvorm verschaft de uitvinding een werkwijze voor het diagnosticeren van de aanwezigheid of locatie van een tumor die M-CSF 30 tot expressie brengt in een patiënt die daar behoefte aanheeft, die de stappen omvat van het injecteren νειη het antilichaam in de patiënt, het bepalen van de expressie νειη M-CSF bij de patiënt door te lokaliseren 1027009- 92 waar het antilichaam is gebonden, het vergelijken van de expressie in de patiënt met die van een normale referentie patiënt of standaard en het diagnosticeren van de aanwezigheid of locatie van de tumor.
De anti-M-CSF-antilichamen kunnen in een gebruikelijke 5 immuuntest worden gebruikt, waaronder zonder beperking een ELISA, een RIA, FACS, weefselimmuunhistochemie, Western blot of immuun-precipitatie. De anti-M-CSF-antilichamen van de uitvinding kunnen worden gebruikt voor het detecteren van M-CSF van mensen. In een andere uitvoeringsvorm kunnen de anti-M-CSF-antilichamen worden 10 gebruikt voor het detecteren van M-CSF van primaten zoals cynomolgus aap, resusaap, chimpansees of apen. De uitvinding verschaft een werkwijze voor het detecteren van M-CSF in een biologisch monster dat het in contact brengen van een biologisch monster met een anti-M-CSF-antilichaam van de uitvinding en het detecteren van het gebonden 15 antilichaam omvat. In één uitvoeringsvorm wordt het anti-M-CSF-antilichaam direct gemerkt met een detecteerbare merker. In een andere uitvoeringsvorm is het anti-M-CSF-antilichaam (het eerste antilichaam) niet-gemerkt en is een tweede antilichaam of een ander molecuul dat het anti-M-CSF-antilichaam kan binden gemerkt. Zoals goed bekend is bij een 20 deskundige uit het vakgebied wordt een tweede antilichaam gekozen dat in staat is specifiek te binden aan de specifieke soort en klasse van het eerste antilichaam. Wanneer het anti-M-CSF-antilichaam bijvoorbeeld een humane IgG is dan zou het tweede antilichaam een anti-humane IgG kunnen zijn. Andere moleculen die aan antilichamen kunnen binden 25 omvatten zonder beperking Proteïne A en Proteïne G die beide in de handel verkrijgbaar zijn, bijvoorbeeld van Pierce Chemical Co.
Geschikte merkers voor het antilichaam of secundaire antilichaam zijn hierboven beschreven en omvatten verscheidene enzymen, prosthetische groepen, fluorescente materialen, luminescente materialen 30 en radioactieve materialen. Voorbeelden van geschikte enzymen omvatten mierikswortelperoxidase, alkalische fosfatase, β-galactosidase of acetylcholinesterase; voorbeelden van geschikte prosthetische 1027009“ 93 groepcomplexen omvatten strepatvidine/biotlne en avidine/biotine; voorbeelden van geschikte fluorescente materialen omvatten umbelliferon, fluoresceïne, fluoresceïneisothiocyanaat, rhodamine, dichloortriazinylaminefluoresceïne, dansylchlorlde of 5 fycoerythrine; een voorbeeld van een luminescent materiaal omvat luminol; en voorbeelden van geschikte radioactieve materialen omvatten 125I, 181l, 35S of 3H.
In andere uitvoeringsvormen kan M-CSF worden getest in een biologisch monster door een competitieve immuuntest met gebruik van M-10 CSF-standaarden die zijn gemerkt met een detecteerbare stof en een niet-gemerkt anti-M-CSF-antilichaam. Bij deze test worden het biologische monster, de gemerkte M-CSF-standaarden en het anti-M-CSF-antilichaam gecombineerd en de hoeveelheid van gemerkte M-CSF standaard dat aan het niet-gemerkte antilichaam is gebonden wordt bepaald. De hoeveelheid 15 M-CSF in het biologische monster is omgekeerd evenredig aan de hoeveelheid gemerkte M-CSF-standaard dat is gebonden aan het anti-M-CSF-antilichaam.
Men kan de hierboven beschreven immuuntesten voor een aantal doeleinden gebruiken. De anti-M-CSF-antilichamen kunnen bijvoorbeeld 20 worden gebruikt voor het detecteren van M-CSF in cellen of op het oppervlak van cellen in de celkweek of uitgescheiden in het weefselkweekmedium. De anti-M-CSF-antilichamen kunnen worden gebruikt voor het bepalen van de hoeveelheid M-CSF op het oppervlak van cellen of uitgescheiden in het weefselkweekmedium die met verscheidene 25 verbindingen zijn behandeld. Deze werkwijze kan worden gebruikt voor het identificeren van verbindingen die bruikbaar zijn bij het remmen of activeren van expressie of uitscheiding van M-CSF. Volgens deze werkwijze wordt één monster van cellen gedurende een tijdsperiode met een testverbinding behandelt terwijl een ander monster onbehandeld wordt 30 gelaten. Wanneer het totale niveau van M-CSF moet worden gemeten worden de cellen gelyseerd en wordt het totale M-CSF niveau gemeten door gebruik van één van de immuuntesten die hierboven zijn beschreven.
1027009“ 94
Het totale niveau van M-CSF in de behandelde ten opzichte van de onbehandelde cellen wordt vergeleken voor het bepalen van het effect van de testverbinding.
Een immuuntest voor het meten van de totale M-CSF niveaus is 5 een ELISA of Western blot. Wanneer het niveau van M-CSF op het celoppervlak moet worden gemeten worden de cellen niet gelyseerd en kunnen de niveaus van M-CSF op het celoppervlak worden gemeten door gebruik van één van de immuuntesten die hierboven zijn beschreven. Een immuuntest voor het bepalen van niveaus van M-CSF op het celoppervlak 10 kan de stappen van het merken van de eiwitten van het celoppervlak met een detecteerbare merker, zoals biotine of 125I, het immuunprecipiteren van het M-CSF met een anti-M-CSF-antilichaam en vervolgens het detecteren van het gemerkte M-CSF behelzen. Een andere immuuntest voor het bepalen van de lokalisatie van M-CSF, bijvoorbeeld niveaus op het 15 celoppervlak, kan op immunohistochemische wijze zijn. Werkwijzen zoals j ELISA, RIA, Western blot, immunohistochemie, merken van integrale | membraaneiwitten op het celoppervlak en immuunprecipitatie zijn in het j vakgebied goed bekend. Zie bijvoorbeeld Harlow en Lane hierboven. j i
Bovendien kunnen de immuuntesten worden opgeschaald voor het ! 20 screenen met hoge doorvoer teneinde een groot aantal verbindingen te testen op remming of activatie van M-CSF.
Een ander voorbeeld van een immuuntest voor het meten van niveaus van uitgescheiden M-CSF kan een antigeen-vangende test, ELISA, immunohistochemische test, Western blot en dergelijke zijn met gebruik 25 van antilichamen van de uitvinding. Wanneer uitgescheiden M-CSF moet ; worden gemeten kan celkweekmedia of lichaamsvloeistof, zoals bloedserum, urine of synoviaal vloeistof worden getest op uitgescheiden j M-CSF en/of cellen kunnen worden gelyseerd voor geproduceerd j afgegeven maar niet uitgescheiden M-CSF. Een immuuntest voor het 30 bepalen van uitgescheiden niveaus van M-CSF omvat de stappen van het merken van uitgescheiden eiwitten met een detecteerbare merker zoals biotine of 125I, het immuunprecipiteren van het M-CSF met een anti-M- 1027009^ 95 CSF-antilichaam en vervolgens het detecteren van het gemerkte M-CSF. Een andere immuuntest voor het bepalen van uitgescheiden niveaus van M-CSF kan de stappen omvatten van (a) vooraf binden van anti-M-CSF-antilichamen aan het oppervlak van een microtiterplaat; (b) het 5 toevoegen van media van weefselkweekcellen of lichaamsvloeistof dat het uitgescheiden M-CSF bevat aan de putjes van de microtiterplaat om aan de anti-M-CSF antilichamen te binden; (c) het toevoegen van een antilichaam dat het anti-M-CSF-antilichaam zal detecteren, bijvoorbeeld anti-M-CSF gemerkt met digoxigenine dat aan een epitoop van M-CSF 10 bindt die anders is dan het anti-M-CSF-antilichaam van stap (a); (d) het toevoegen van een antilichaam tegen digoxigenine dat is geconjugeerd aan peroxidase; en (e) het toevoegen van een peroxidase substraat dat een gekleurd reactieproduct zal leveren dat kan worden gekwantificeerd voor het bepalen van het niveau van uitgescheiden M-CSF in media van 15 weefselkweekcellen of een monster van lichaamsvloeistof. Werkwijzen zoals ELISA, RIA, Western blot, immunohistochemie en antigeen-vangende test zijn in het vakgebied goed bekend. Zie bijvoorbeeld Harlow en Lane hierboven. Bovendien kunnen de immuuntesten worden opgeschaald voor screening met hoge doorvoer teneinde een groot aantal verbindingen te 20 testen op remming of activatie van M-CSF.
De anti-M-CSF antilichamen van de uitvinding kunnen ook worden gebruikt voor het bepalen van de niveaus van M-CSF op het celoppervlak in een weefsel of in cellen die afkomstig zijn van het weefsel. In sommige uitvoeringsvormen is het weefsel van een ziek weefsel. In sommige 25 uitvoeringsvormen kan het weefsel een tumor of een biopsie daarvan zijn. In sommige uitvoeringsvormen van de werkwijze kan een weefsel of een biopsie uit een patiënt worden gesneden. Het weefsel of biopsie kan vervolgens in een immuuntest worden gebruikt voor het bepalen van bijvoorbeeld de totale niveaus van M-CSF, niveaus van M-CSF op het 30 oppervlak, of lokalisatie van M-CSF door middel van werkwijzen die hierboven zijn besproken.
1027009- 96
De werkwijze kan de stappen omvatten van het toedienen van een detecteerbaar gemerkt anti-M-CSF-antilichaam of een preparaat dat deze omvat aan een patiënt die een behoefte heeft aan een dergelijke diagnostische test en het onderwerpen van de patiënt aan 5 beeldverwerkinganalyse voor het bepalen van de locatie van het weefsel dat M-CSF tot expressie brengt. Beeldverwerkinganalyse is in het geneeskundige vakgebied goed bekend en omvat zonder beperking röntgenstralingsanalyse, magnetische resonantie beeldverwerking (MRI) of gecomputeriseerde tomografie (CE). Het antilichaam kan worden gemerkt 10 met elk middel dat geschikt is voor in vivo beeldverwerking, bijvoorbeeld een contractmiddel zoals barium dat kan worden gebruikt voor röntgenstralingsanalyse of een magnetisch contrastmiddel zoals gadoliniumchelaat dat kan worden gebruikt voor MRI of CE. Andere middelen voor het merken omvatten zonder beperking radioactieve 15 isotopen zoals 9aTc. In een andere uitvoeringsvorm zal het anti-M-CSF-antilichaam niet-gemerkt zijn en zal zichtbaar worden gemaakt door het toedienen van een tweede antilichaam of ander molecuul dat detecteerbaar is en dat aan het anti-M-CSF-antilichaam kan binden. In een uitvoeringsvorm wordt een biopsie verkregen van de patiënt voor het 20 bepalen of het weefsel van belang M-CSF tot expressie brengt.
De anti-M-CSF antilichamen van de uitvinding kunnen ook worden gebruikt voor het bepalen van de niveaus van uitgescheiden M-CSF in een lichaamsvloeistof zoals bloedserum, urine of synoviale vloeistof dat van een weefsel afkomstig is. In sommige uitvoeringsvormen is het 25 lichaamsvloeistof van een ziek weefsel. In sommige uitvoeringsvormen is het lichaamsvloeistof van een tumor of een biopsie daarvan. In sommige uitvoeringsvormen van de werkwijze wordt het lichaamsvloeistof van een patiënt verwijderd. De lichaamsvloeistof wordt vervolgens in een immuuntest gebruikt voor het bepalen van de niveaus van uitgescheiden 30 M-CSF door middel van werkwijzen die hierboven zijn besproken. Eén uitvoeringsvorm van de uitvinding is een werkwijze van het testen van de activiteit van een antagonist van M-CSF die omvat: het toedienen van een 1027009- 97 antagonist van M-CSF aan een primaat of humane patiënt en het meten van het aantal CD14+CD16+ monocyten in een biologisch monster.
Therapeutische werkwijzen van gebruik 5 In een andere uitvoeringsvorm verschaft de uitvinding een werkwijze voor het remmen van M-CSF-activiteit door het toedienen van een anti-M-CSF-antilichaam aan een patiënt die daar behoefte aan heeft. Elk van de soorten antilichamen die hierin zijn beschreven kunnen op therapeutische wijze worden gebruikt. In een voorkeursuitvoeringsvorm is 10 het anti-M-CSF-antilichaam een humaan, chimeer of gehumaniseerd antilichaam. In een andere voorkeursuitvoeringsvorm is het M-CSF humaan en is de patiënt een humane patiënt. Op andere wijze kan de patiënt een zoogdier zijn die een M-CSF tot expressie brengt waarmee het anti-M-CSF-antilichaam kruisreactie vertoont. Het antilichaam kan 15 worden toegediend aan een niet-humaan zoogdier dat een M-CSF antilichaam tot expressie brengt waarmee het antilichaam kruisreactie vertoont (d.w.z. een primaat) voor veterinaire doeleinden of als een dierlijk model voor humane ziekte. Dergelijke dierlijke modellen kunnen bruikbaar zijn voor het beoordelen van de therapeutische efficiëntie van 20 antilichamen van deze uitvinding.
Zoals hierin wordt gebruikt wordt met de term “een stoornis waarbij M-CSF-activiteit schadelijk is” bedoeld ziekten en andere stoornissen te omvatten waarbij de aanwezigheid van hoge niveaus van M-CSF bij een patiënt die aan de stoornis lijdt is getoond of wordt verdacht 25 verantwoordelijk te zijn voor de pathofysiologie van de stoornis of een factor die bijdraagt aan het verslechteren van de stoornis. Dergelijke stoornissen kunnen bijvoorbeeld worden bewezen door een verhoging van de niveaus van M-CSF die worden uitgescheiden en/of op het celoppervlak aanwezig zijn of verhoogde tyrosine autofosforylatie van c-frns in de 30 getroffen cellen of weefsels van een patiënt die aan de stoornis lijdt. De toename van M-CSF-niveaus kan bijvoorbeeld worden gedetecteerd door gebruik van een anti-M-CSF-antilichaam zoals hierboven is beschreven.
102 7009* 98
In één uitvoeringsvorm kan een anti-M-CSF-antilichaam aan een patiënt worden toegediend die een tumor heeft die c-fins tot expressie brengt of een tumor die M-CSF uitscheidt en/of die M-CSF op het celoppervlak ervan tot expressie brengt. De tumor brengt bij voorkeur een 5 niveau van c-fins of M-CSF tot expressie dat hoger is dan een normaal weefsel. De tumor kan een vaste tumor zijn of kan een niet-vaste tumor zijn zoals een lymfoom. In een uitvoeringsvorm die meer van voorkeur is kan een anti-M-CSF-antilichaam worden toegediend aan een patiënt die een tumor heeft die c-fins tot expressie brengt, een tumor die M-CSF tot 10 expressie brengt of een tumor die M-CSF uitscheidt die carcinomateus is. Verder kan de tumor carcinomateus zijn. In een uitvoeringsvorm die nog meer van voorkeur is, is de tumor een kanker van long, borst, prostaat of darm. In een andere voorkeursuitvoeringsvorm resulteert de toediening van het anti-M-CSF-antilichaam aan een patiënt in dat M-CSF niet langer 15 aan de c^rns-receptor is gebonden. In een uitvoeringsvorm die sterk van voorkeur is veroorzaakt de werkwijze dat de tumor niet in gewicht of volume toeneemt of in gewicht of volume afneemt. In een andere uitvoeringsvorm veroorzaakt de werkwijze dat c-fins op tumorcellen niet door M-CSF worden gebonden. In een andere uitvoeringsvorm veroorzaakt 20 de werkwijze dat M-CSF op tumorcellen niet aan c-fins binden. In een andere uitvoeringsvorm veroorzaakt de werkwijze dat uitgescheiden M-CSF op de tumorcellen niet aan c-fms binden. In een voorkeursuitvoeringsvorm is het antilichaam gekozen uit 252, 88, 100, 3.8.3, 2.7.3, 1.120.1, 9,14,41, 8.10.3F, 9.7.2IF, 9.14.4, 8.10.3, 9.7.2, 9.7.2C-Ser, 25 9.14.4C-Ser, 8.10.3C-Ser, 8.10.3-CG2, 9.7.2-CG2, 9.7.2-CG4, 9.14.4- CG2, 9.14.4-CG4, 9.14.4-Ser, 9.7.2-Ser, 8.10.3-Ser, 8.10.3-CG4, 8.10.3FG1 of 9.14.4G1 of omvat een zware keten, lichte keten of antigeen-bindend deel daarvan.
In een andere voorkeursuitvoeringsvorm kan een anti-M-CSF-30 antilichaam worden toegediend aan een patiënt die onjuiste hoge niveaus van M-CSF tot expressie brengt. Het is in het vakgebied bekend dat expressie van M-CSF met een hoog niveau kan leiden tot een verscheiden- 1027009- 99 heid van algemene soorten van kanker. In één uitvoeringsvorm heeft de werkwijze betrekking op de behandeling van kanker zoals hersen-, squameuze cel-, blaas-, maag-, alvleesklier-, borst-, hoofd-, nek-, slokdarm-, prostaat-, colorectale, long-, renale, nier-, eierstok-, 5 gynaecologische- of thyroïde-kanker. Patiënten die kunnen worden behandeld met verbindingen van de uitvinding volgens de werkwijzen van deze uitvinding omvatten bijvoorbeeld patiënten die gediagnosticeerd zijn longkanker, botkanker, alvleesklier kanker, huidkanker, kanker van hoofd en nek, cutaneuze of intraoculaire-melanomen, baarmoederkanker, 10 eierstokkanker, rectale kanker, kanker van het anale gebied, maagkanker, darmkanker, borstkanker, gynaecologische tumoren (bijvoorbeeld sarcomen van de baarmoeder, carcinomen van de eileiders, carcinomen van het endometrium, carcinomen van de baarmoedermond, carcinomen van de vagina of carcinomen van de vulva), ziekte van Hodgkin, 15 slokdarmkanker, kanker van de dunne darmen, kanker van het endocriene systeem (bijvoorbeeld kanker van de schildklier, bij schildklier of bijnieren) sarcomen van zachte weefsels, baarmoederkanker, kanker van de penis, prostaatkanker, chronische of acute leukemie, vaste tumoren (bijvoorbeeld sarcomen, carcinomen of lymfomen dat soorten 20 kanker zijn van lichaamsweefsels anders dan bloed, beenmerg of het lymfatische systeem), vaste tumoren bij de jeugd, lymfocytische lymfomen, blaaskanker, kanker van de nier of urineleider (bijvoorbeeld renale celcarcinomen, carcinomen van het nierbekken) of neoplasmen van het centrale zenuwstelsel (bijvoorbeeld primair CZS-lymfoom, tumoren van de 25 spinale as, gliomen van de hersenstam of adenomen van de schildklier). In een uitvoeringsvorm die meer van voorkeur is wordt het anti-M-CSF-antilichaam toegediend aan een patiënt met borstkanker, prostaatkanker, longkanker of darmkanker. In een uitvoeringsvorm die nog meer van voorkeur is veroorzaakt de werkwijze dat de kanker stopt met abnormale 30 proliferatie of niet toeneemt in gewicht of volume of in gewicht of volume afneemt.
1027009- 100
Het antilichaam kan in één keer worden toegediend maar wordt bij voorkeur in meerdere keren toegediend. Het antilichaam kan bijvoorbeeld worden toegediend van drie keer per dag tot één keer iedere zes maanden of langere tijd. De toediening kan met een schema zijn zoals 5 drie maal per dag, tweemaal per dag, eenmaal per dag, eenmaal elke twee dagen, eenmaal elke drie dagen, eenmaal per week, eenmaal elke twee weken, eenmaal per maand, eenmaal per twee maanden, eenmaal per drie maanden, en eenmaal elke zes maanden. Het antilichaam kan ook continu worden toegediend door middel van een minipomp. Het antilichaam kan 10 worden toegediend door middel van een orale, mucosale, buccale, intranasale, inhaleerbare, intraveneuze, subcutane, intramusculaire, parenterale, intratumor of topicale wijze. Het antilichaam kan worden toegediend op de plaats van de tumor of ontstoken lichaamsdeel, in de tumor of ontstoken lichaamsdeel of op een plaats verwijderd van de plaats 15 van de tumor of ontstoken lichaamsdeel. Het antilichaam kan eenmaal, tenminste tweemaal of tenminste gedurende een tijdsperiode worden toegediend totdat de aandoening is behandeld, vermindert of genezen. Het antilichaam zal in het algemeen zo lang worden toegediend als dat de tumor aanwezig is met dien verstande dat het antilichaam veroorzaakt dat 20 de tumor of kanker stopt met groeien of dat het gewicht of volume afneemt of totdat het ontstoken lichaamsdeel is genezen. Het antilichaam zal in het algemeen worden toegediend als deel van een farmaceutisch preparaat zoals hierboven is beschreven. De dosering van het antilichaam zal in het algemeen in het traject zijn van 0,1-100 mg/kg, met meer voorkeur 0,5-50 25 mg/kg, met meer voorkeur 1-20 mg/kg en met nog meer voorkeur 1-10 mg/kg. De serumconcentratie van het antilichaam kan worden gemeten door middel van elke werkwijze die in het vakgebied bekend is.
In een ander aspect kan het anti-M-CSF-antilichaam tezamen worden toegediend met andere therapeutische middelen zoals 30 ontstekingsremmende middelen, anti-coagulerende middelen, middelen die de bloeddruk zullen verlagen of verminderen, anti-neoplastische geneesmiddelen of moleculen, aan een patiënt die een hyperproliferatieve 1027009- 101 stoornis heeft zoals kanker of een tumor. In één aspect heeft de uitvinding betrekking op een werkwijze voor de behandeling van de hyper-proliferatieve stoornis bij een zoogdier die omvat het aan het zoogdier toedienen van een therapeutisch effectieve hoeveelheid van een verbinding 5 van de uitvinding in combinatie met een anti-tumor middel dat is gekozen uit de groep die bestaat uit, maar niet beperkt is tot, mitoseremmers, alkylerende middelen, anti-metabolieten, intercalerende middelen, remmers van groeifactoren, remmers van de celcyclus, enzymen, topoisomerase-remmers, modifïceerders van de biologische reactie, anti-10 hormonen, kinase-remmers, remmers van matrix-metalloprotease, genetische therapeutische middelen en anti-androgenen. In een uitvoeringsvorm die meer van voorkeur is kan het antilichaam worden toegediend met een antineoplastisch middel zoals adriamycine of taxol. In een andere voorkeursuitvoeringsvorm wordt het antilichaam of combinatie 15 therapie tezamen toegediend met radiotherapie, chemotherapie, fotodynamische therapie, chirurgie of andere immuuntherapie. In nog een andere voorkeursuitvoeringsvorm zal het antilichaam met een ander antilichaam worden toegediend. Het anti-M-CSF-antilichaam kan bijvoorbeeld worden toegediend met een antilichaam of ander middel 20 waarvan bekend is dat het de proliferatie van tumor of kankercel remt, bijvoorbeeld een antilichaam of middel dat de erbB2-receptor, EGF-R, CD20 of VEGF remt.
Gezamenlijke toediening van het antilichaam met een aanvullend therapeutisch middel (combinatietherapie) omvat het toedienen van een 25 farmaceutisch preparaat dat het anti-M-CSF-antilichaam en het aanvullende therapeutische middel omvat en het toedienen van twee of meer afzonderlijke farmaceutische preparaten, één dat het anti-M-CSF-antilichaam omvat en de andere die de aanvullende therapeutische middelen omvat. Alhoewel gezamenlijke toediening of combinatietherapie 30 in het algemeen betekent dat het antilichaam en aanvullende therapeutische middelen op hetzelfde moment worden toegediend als de andere omvat het verder ook gevallen waarbij het antilichaam en de 1027009- 102 aanvullende therapeutische middelen op verschillende tijdstippen worden toegediend. Het antilichaam kan bijvoorbeeld één keer per drie dagen worden toegediend terwijl het aanvullende therapeutische middel eenmaal per dag wordt toegediend. Op andere wijze kan het 5 antilichaam voorafgaand aan op opvolgend op behandeling van de stoornis met het aanvullende therapeutische middel worden toegediend. Op overeenkomstige wijze kan toediening van het anti-M-CSF-antilichaam voorafgaand aan of volgend op de andere therapie zoals radiotherapie, chemotherapie, fotodynamische therapie, chirurgie of andere immuun-10 therapie zijn.
Het antilichaam en één of meer aanvullende therapeutische middelen (de combinatietherapie) kan eenmaal, tweemaal of tenminste gedurende de tijdsperiode worden toegediend totdat de aandoening is behandeld, vermindert of genezen. De combinatietherapie wordt bij 15 voorkeur meerdere keren toegediend. De combinatietherapie kan van drie keer per dag tot eenmaal iedere zes maanden worden toegediend. De toediening kan met een schema zijn zoals drie maal per dag, tweemaal per dag, eenmaal per dag, eenmaal elke twee dagen, eenmaal elke drie dagen, j eenmaal per week, eenmaal elke twee weken, eenmaal per maand, 20 eenmaal per twee maanden, eenmaal per drie maanden, en eenmaal elke zes maanden of kan continu worden toegediend door middel van een minipomp. De combinatietherapie kan worden toegediend door middel van een orale, mucosale, buccale, intranasale, inhaleerbare, intraveneuze, subcutane, intramusculaire, parenterale, intratumor of topicale route. De 25 combinatietherapie kan worden toegediend op een plaats die is verwijderd van de plaats van de tumor. De combinatietherapie zal in het algemeen zo lang worden toegediend als dat de tumor aanwezig is met dien verstande dat het antilichaam veroorzaakt dat de tumor of kanker stopt met groeien of dat het gewicht of volume afneemt.
30 In nog een andere uitvoeringsvorm is het anti-M-CSF-antilichaam gemerkt met een radioactieve merker, een immunotoxine of een toxine of het is een fusie-eiwit dat een toxisch peptide omvat. Het anti-M-CSF- 1027009- 103 antilichaam of anti-M-CSF- antllichaam fusie-eiwit stuurt de radioactieve merker, immunotoxine, toxine of toxisch peptide naar de cel die M-CSF tot expressie brengt. In een voorkeursuitvoeringsvorm wordt de radioactieve merker, immunotoxine, toxine of toxisch peptide opgenomen 5 nadat het anti-M-CSF-antilichaam aan het M-CSF op het oppervlak van de doelwitcel bindt.
In een ander aspect kan het anti-M-CSF-antilichaam worden gebruikt voor het behandelen van niet-carcinogene toestanden waarbij hoge niveaus van M-CSF en/of M-CSF zijn geassocieerd met de niet-10 carcinogene toestand of ziekte. In één uitvoeringsvorm omvat de werkwijze de stap van het toedienen van een anti-M-CSF-antilichaam aan een patiënt die een niet-carcinogene pathologische toestand heeft die wordt veroorzaakt of verergert door hoge niveaus van M-CSF en/of M-CSF niveaus of activiteit. In een uitvoeringsvorm die meer van voorkeur is 15 vertraagd het anti-M-CSF-antilichaam de voortgang van de niet- carcinogene pathologische toestand. In een uitvoeringsvorm die meer van j voorkeur is zorgt het anti-M-CSF-antilichaam voor het stoppen of omkeren, tenminste gedeeltelijk, van de niet-carcinogene pathologische toestand.
20
Gentherapie
De nucleïnezuurmoleculen van de onderhavige uitvinding kunnen worden toegediend aan een patiënt die daar behoefte aan heeft door middel van gentherapie. De therapie kan ofwel in vivo of ex uivo zijn. In 25 een voorkeursuitvoeringsvorm worden nucleïnezuurmoleculen die voor zowel een zware keten en een lichte keten coderen aan een patiënt toegediend. In een uitvoeringsvorm die meer van voorkeur is worden de nucleïnezuurmoleculen zodanig toegediend dat ze stabiel worden geïntegreerd in chromosomen van B-cellen omdat deze cellen 30 gespecialiseerd zijn voor het produceren van antilichamen. In een voorkeursuitvoeringsvorm worden voorloper B-cellen ex vivo getrans-fecteerd of geïnfecteerd en opnieuw getransplanteerd in en patiënt die daar 1027009- 104 behoefte aan heeft. In een andere uitvoeringsvorm worden voorloper B-cellen of andere cellen in vivo geïnfecteerd door gebruik van een virus waarvan bekend is dat deze het celsoort van belang infecteert. Kenmerkende vectoren die voor gentherapie worden gebruikt omvatten 5 liposomen, plasmiden en virale vectoren. Virale vectoren die als voorbeeld kunnen dienen zijn retrovirussen, adenovirussen en adeno-geassocieerde virussen. Na infectie in vivo of ex vivo kunnen niveaus van antilichaam expressie worden gevolgd door een monster van de behandelde patiënt te nemen en door het gebruik van elke immuuntest die in het vakgebied 10 bekend is of hierin wordt besproken.
In een voorkeursuitvoeringsvorm omvat de gentherapie werkwijze de stappen van het toedienen van een geïsoleerd nucleïnezuurmolecuul dat codeert voor de zware keten of een antigeen-bindend deel daarvan van een anti-M-CSF-antilichaam en het tot expressie brengen van het 15 nucleïnezuurmolecuul. In een andere uitvoeringsvorm omvat de
gentherapiewerkwijze de stappen van het toedienen van een geïsoleerd I
nucleïnezuurmolecuul dat codeert voor de lichte keten of een antigeen-bindend deel daarvan van een anti-M-CSF-antilichaam en het tot expressie brengen van het nucleïnezuurmolecuul. In een werkwijze die 20 meer van voorkeur is omvat de gentherapiewerkwijze de stappen van het toedienen van een geïsoleerd nucleïnezuurmolecuul dat codeert voor de zware keten of een antigeen-bindend deel daarvan en een geïsoleerd nucleïnezuurmolecuul dat codeert voor de lichte keten of een antigeen-bindend deel daarvan van een anti-M-CSF-antilichaam van de uitvinding 25 en het tot expressie brengen van de nucleïnezuurmoleculen. De gentherapiewerkwijze kan ook de stap van het toedienen van een ander anti-kanker middel zoals taxol of adriamycine omvatten.
Om te zorgen dat deze uitvinding beter wordt begrepen zijn de volgende voorbeelden uiteengezet. Deze voorbeelden zijn alleen voor het 30 doel van illustratie en moeten op geen enkele wijze als beperkend voor de beschermingsomvang van de uitvinding worden beschouwd.
1 02700 9- 105
VOORBEELD I
Generering van cellijnen die anti-M-CSF-antllichaam produceren Antilichamen van de uitvinding werden als volgt bereid, geselecteerd en getest: 5 Immunisering en generering van hybridomen XENOMOUSE™ muizen van acht tot tien weken oud werden intraperitoneaal of in de achterste voetzolen geïmmuniseerd met humaan M-CSF (10 pg/dosis/muis). Deze dosis werd vijf tot zeven keer herhaald gedurende een periode van drie tot acht weken. Vier dagen voorafgaand aan de fusie kregen 10 de muizen een laatste injectie van humaan M-CSF in PBS. De lymfocyten van milt en lymfeknopen van geïmmuniseerde muizen werden gefuseerd met de niet-uitscheidende myeloomcellijn P3-X63-Ag8.653 en de gefuseerde cellen werden onderworpen aan HAT-selectie zoals hiervoor is beschreven (Galfre en Milstein, Methods Enzymol. 73:3-46, 1981). Een paneel van hybridomen die 15 alle M-CSF-specifieke humane IgG2 en IgG4 antilichamen uitscheiden werden teruggewonnen. Antilichamen werden ook gegenereerd door gebruik van XENOMAX™ technologie zoals is beschreven in Babcook, J.S. et cd., Proc. Natl. Acad. Sci. USA 93:7843-48,1996. Negen cellijnen die zijn gemanipuleerd voor het produceren van antilichamen van de uitvinding werden voor verdere 20 studie geselecteerd en aangeduid als 252, 88, 100, 3.8.3, 2.7.3, 1.120.1, 9.14.4, 8.10.3 en 9.7.2.
De hybridomen werden gedeponeerd onder bepalingen die in overeenstemming zijn met het Verdrag van Boedapest bij de American Type Culture Collection (ATCC), 10801, University Blvd., Manassas, VA 20110-2209 25 op 8 Augustus 2003. De volgende inschrijvingsnummers zijn aan de hybridomen toegewezen:
Hybridoom 3.8.3 (LN 15891) PTA-5390
Hybridoom 2.7.3 (LN 15892) PTA-5391
Hybridoom 1.120.1 (LN 15893) PTA-5392 30 Hybridoom 9.7.2 (LN 15894) PTA-5393
Hybridoom 9.14.4 (LN 15895) PTA-5394 1027009- 106
Hybridoom 8.10.3 (LN 15896) PTA-5395
Hybridoom 88-gamma (UC 25489) PTA-5396
Hybridoom 88-kappa (UC 25490) PTA-5397
Hybridoom 100-gamma (UC 25491) PTA-5398 5 Hybridoom 100-kappa (UC 25492) PTA-5399
Hybridoom 252-gamma (UC 25493) PTA-5400
Hybridoom 252-kappa (UC 25494) PTA-5401
VOORBEELD II
10 Analyse van gengebruik DNA dat codeert voor de zware en lichte ketens van monoklonale antilichamen 252, 88, 100, 3.8.3, 2.7.3,1.120.1, 9.14.4,8.10.3 en 9.7.2 werd van de onderscheidenlijke hybridoom-cellijnen gekloneerd en de DNA-sequenties werden bepaald door gebruik van werkwijzen die bij de deskundigen uit het 15 vakgebied bekend zijn. Bovendien werd DNA van de hybridoomcellijnen 9.14.4, 8.10.3 en 9.7.2 gemuteerd op specifieke gebieden in het skelet in het variabele domein en/of van isotype verandert voor het verkrijgen van bijvoorbeeld respectievelijk 9.14.41, 8.10.3F en 9.7.2IF. Van de nucleïnezuursequentie en voorspelde aminozuursequentie van de antilichamen 20 werd de identiteit van het gengebruik voor elke antilichaamketen bepaald (“VBASE”). Tabel 2 zet het gengebruik uiteen van geselecteerde antilichamen in overeenstemming met de uitvinding: 25
Tabel 2
Gengebruik van zware en lichte keten
Kloon Zware keten Lichte keten SEQIDNO: Vh Ëta Πίh SEQID NO: V. J.
"252 1^2 3-ïï 7-27 6 §74 ÖÏ2 3~ ~88 §76 3^7 (ΓΪ3 4 778 ÖÏ2 3~~ 1027009- __ 107________ι_ 1ÖÖ 9,10 3-23 Ï426 4 ïl, 12 L2 3 3.8.3 14 3Λ1 7427 4 16 L5 3~” 2.7.3 18 34Ï3 ï-26 4 20 L5 4~~ 1.120.1 22 ΓΪ8 £23 4 24 B3 Γ~ 9.14.41 25,26 £ïï 7^27 4b 27,28 ÖÏ2 3~~ 8.10.3F 29,30 3^48 1426 4b 31,32 A27 4~ 9.7.2IF 33,34 £ïï (ΓΪ3 6b 35,36 ÖÏ2 3~~ 9.14.4 37,38 3Λ1 7^27 4b 27,28 ÖÏ2 3~“
8.10.3 29,30 3¾ £26 4b 43,44 A27 T
9.7.2 45,46 34L1 (ΓΪ3 6b 47,48 ÖÏ2 3~~ 8.10.3FG1 97,98 3^48 Ï426 4b 31,32 A27 4~” 9.14.4G1 101,102 3Λ1 7^27 4b 27,28 ÖÏ2 3~“ 9.14.4C-Ser 54 £ïï £27 4b 56 ÖÏ2 3~~ 9-14-4-CG2 74 34L1 £27 4b 56 ÖÏ2 3~ 9.14.4-CG4 78 £ïï £27 4b 56 ÖÏ2 3~ 8.10.3C-Ser 58 3^48 £26 4b 60 A27 4~~ 8.10.3- CG2 62 £48 £26 4b 6Ö A27 4~" 8.10.3- CG4 94 3¾ £26 4b 60 A27 4~ 8.10.3- Ser 90 £Ï8 £26 4b 43,44 A27 4~~ 9.7.2C-Ser 50 £ïï 6Λ3 6b 52 ÖÏ2 3~~ 9.7.2- CG2 66 £ïï 6Λ3 6b 52 Ö12 3~ 9.7.2- CG4 70 £ïï <£Ï3 6b 52 ÖÏ2 3~“ 9.7.2- Ser 86 £ïï 6Ö3 6b 47,48 ÖÏ2 3~~ 9.14.4- Ser 82 £ïï £27 4b 27,28 ÖÏ2 3~~
Mutagenese van specifieke residuen van de zware en lichte ketens werd uitgevoerd door het ontwerpen van primers en het gebruik van de Quick Change Site Directed Mutagenesis Kit van Stratagene, volgens de instructies 5 van de fabrikant. Mutaties werden bevestigd door geautomatiseerde sequentie-analyse en mutagenese inserts werden in de expressievectoren gesubkloneerd.
1027009- 108
De expressievectoren werden in HEK293-cellen getransfecteerd voor het produceren van genoeg antilichamen voor de karakterisatie ervan.
VOORBEELD III
5 Celproliferatietest met M-CSF-monocvten van muis
In vitro testen werden uitgevoerd voor het meten van M-CSF-afhankelijke proliferatie van monocytische muizencellen in de aanwezigheid van anti-M-CSF-antilichamen voor het bepalen van het niveau van remming door anti-M-CSF antilichamen.
10 Monocytische cellen van muis, M-NFS-60 cellen van American Type
Culture Collection (ATCC) (Manassas, VA) werden verkregen en aangehouden in RPMI-1640 medium dat 2 mM L-glutamine (ATCC), 10% hittegeïnactiveerd foetaal runderserum (FBS) (Invitrogen, Carlsbad, CA), 0,05 mM 2-mercaptoethanol (Sigma, St. Louis MO) (testmedium) met 15 ng/ml humaan 15 M-CSF bevat. M-NSF-60-cellen werden gesplitst naar 5 x 104 voor het gebruik voor de volgende dag of naar 2,5 x 104 voor het gebruik over 2 dagen. Voorafgaand aan het gebruik in de test werden de cellen drie keer gewassen met RPMI-1640, geteld en het volume werd met testmedium aangepast teneinde 2 x 105 cellen/ml te leveren. Alle omstandigheden werden in drievoud 20 uitgevoerd in behandelde weefselkweekplaten met 96 putjes (Coming, Coming, NY). Aan elk putje werd 50 pl van de gewassen cellen, ofwel 100 pM of 1000 pM M-CSF in een volume van 25 pl en test of controle antilichaam bij verscheidene concentraties in een volume van 25 pl in acetaatbuffer (140 mM natriumchloride, 20 mM natriumacetaat en 0,2 mg/ml polysorbaat 80, pH 5,5) 25 toegevoegd tot een uiteindelijk volume van 100 pl. Antilichamen van de uitvinding werden alleen en met humaan M-CFS getest. De platen werden 24 uur (u) bij 37°C met 5% CO2 geïncubeerd.
Na 24 uur werd 10 pl/putje van 0,5 pCi 3H-thymidine (Amersham Biosciences Piscataway, NJ) toegevoegd en gedurende 3 uur met de cellen 30 gepulsd. Voor het detecteren van de hoeveelheid geïncorporeerd thymidine werden de cellen op vooraf bevochtigde unifilter GF/C filtreerplaten (Packard, 1027009- 109
Menden, CT) geoogst en 10 keer met water gewassen. De platen werden toegestaan gedurende de nacht te drogen. Bodemafsluitingen werden aan de filtreerplaten aangebracht. Vervolgens werd 45 pl Microscint 20 (Packard, Meriden, CT) per putje toegevoegd. Nadat een bovenste afsluiting was 5 aangebracht werden de platen geteld in een Trilux microbeta teller (Wallac, Norton, OH).
Deze experimenten tonen aan dat anti-M-CSF-antilichamen van de uitvinding de proliferatie van monocytische cellen van muis als reactie op M-CSF remmen. Verder werd door het gebruik van verscheidene concentraties 10 van antilichamen de IC50 voor remming van proliferatie van monocytische cellen van muis bepaald voor antilichamen 252, 88, 100, 3.8.3, 2.7.3, 1.120.1, 9.14.41, 8.10.3F, 9.7.2IF, 9.14.4, 8.10.3 en 9.7.2 (Cel-proliferatietest, Tabel 3a en Tabel 3b).
15 20 25
Tabel 3a
Antilichaam 252 88 ÏÖÖ 3.8.3 2.7.3 1.120.1 M-CSF Proliferatietest 1,86 x 2,31 x 7,44 x 7,3 x 1,96 x 1,99 x van monocytische 10'10 10-10 10‘10 10'11 10'10 10'10 cellen van muis [IC50, 1 027009- ___no____
Activatietest van 8,67 x 5,80 x 1,53 x 8,6 x 7,15 x 8,85 x monocyten van totaal 10*10 ΙΟ10 ΙΟ10 ΙΟ11 ΙΟ10 1010 humaan bloed [IC5o,M]
Remmingstest van 7,47 x 4,45 x 1,252 x 7,0 x 3,08 x 1,57 x receptorbinding ΙΟ*10 10‘10 ΙΟ9 ΙΟ'11 ΙΟ10 10'10 [IC50, Ml
Tabel 3b
Antilichaam 9.14.41 8.10.3F 9.7.2IF 9.14.4 8.10.3 9.7.2 M-CSF Proliferatietest 2,02x 4,13 x 7,37 x 2,02 x 4,13 x 7,37 x van monocytische ΙΟ10 ΙΟ10 ΙΟ-10 ΙΟ10 ΙΟ10 1010 cellen van muis [IC50, M]
Activatietest van 2,49 x 4,46 x 1,125 x 6,48 x 2,8 x 1,98 x monocyten van totaal ΙΟ10 10 10 ΙΟ-9 10*10 10‘10 10*10 humaan bloed [IC50, M]
Remmingstest van 2,97 x 9,8 x 5,29 x 4,1 x 1,5 x 10· 6 x 10-12 receptorbinding ΙΟ-10 ΙΟ11 10'10 1011 9 [IC50, M]
VOORBEELD IV
5 Activatietest van monocyten van totaal humaan bloed
In vitro testen werden uitgevoerd voor het meten van de M-CSF-afhankelijke vorm-veranderingen van monocyten in de aanwezigheid van anti-M-CSF-antilichamen om te bepalen of de anti-M-CSF-antilichamen in staat waren activatie van monocyten van totaal bloed te remmen en het niveau van 10 remming ervan van vormveranderingen van monocyten.
1027009- 111
In afzonderlijke putjes van een weefselkweekplaat met 96 putjes werden 6 pl van 1,7 nM anti-M-CSF en 94 pl van totaal humaan bloed voor een uiteindelijke concentratie van 102 pM anti-M-CSF-antilichaam gemengd. De platen werden bij 37°C in een C02-weefselkweekstoof geïncubeerd. Vervolgens 5 werden de platen van de stoof verwijderd. Aan elk putje werd 100 pl van een fixerende oplossing (0,5% formaline in fosfaat-gebufferde zoutoplossing zonder MgCh of CaCk) toegevoegd en de platen werden 10 minuten bij kamertemperatuur geïncubeerd. Voor elk monster werd 180 pl van elk putje en 1 ml Red Cell Lysis Buffer gemengd. De buizen werden 2 seconden op de 10 vortex gemengd. Vervolgens werden de monsters 5 minuten bij 37°C geïncubeerd in een schudwaterbad voor het lyseren van de rode bloedcellen, maar waarbij de monocyten intact werden gelaten. Direct volgend op deze incubatie werden de monsters afgelezen op een fluorescentie-geactiveerde cel-scanning (FACS) inrichting (BD Beekman FACS) en de gegevens werden 15 geanalyseerd door gebruik van FACS Station Software Versie 3.4.
Deze experimenten tonen aan dat anti-M-CSF antilichamen van de uitvinding vormveranderingen van monocyten remmen in vergelijking met controlemonsters. Door gebruik van de test van vormverandering van monocyten werd de IC50 bepaald voor antilichamen 252, 88, 100, 3.8.3, 2.7.3, 20 1.120.1, 9.14.41, 8.10.3F, 9.7.2IF, 9.14.4, 8.10.3 en 9.7.2 (Activatie van monocyten van totaal humaan bloed, Tabel 3a en Tabel 3b).
VOORBEELD V
Test van remming van binding van de c-fires-receptor 25 In vitro testen werden uitgevoerd voor het meten van binding van M- CSF aan c-/ms-receptor in de aanwezigheid van anti-M-CSF-antilichamen om te bepalen of de anti-M-CSF-antilichamen in staat waren M-CSF-binding aan c-/ms-receptor te remmen en het niveau van remming ervan.
NIH-3T3-cellen die zijn getransfecteerd met humaan c-fms of M-NSF-30 60 cellen die zijn aangehouden in Dulbecco’s fosfaat-gebufferde zoutoplossing zonder magnesium of calcium werden gewassen. NIH-3T3-cellen werden van 1027009- 112 weefselkweekplaten verwijderd met 5 mM ethyleen-diamine-tetra-acetaat (EDTA) pH 7,4. De NIH-3T3-cellen werden gedurende 1-2 minuten naar de weefselkweekstoof teruggebracht en de kolven werden aangetikt om de cellen los te maken. De NIH-3T3-cellen en de M-NSF-60-cellen werden overgebracht 5 naar buizen van 50 ml en tweemaal gewassen met reactiebuffer (lx RPMI zonder natriumbicarbonaat dat 50 mM N-2-hydroxyethylpiperazine-N’-2-ethaansulfonzuur (HEPES) pH 7,4 bevat). Vervolgens werden de NIH-3T3-cellen in reactiebuffer geresuspendeerd naar een uiteindelijke concentratie van 1,5 x 105 cellen/ml. De M-NSF-60 cellen werden in een reactiebuffer 10 geresuspendeerd tot een uiteindelijke concentratie van 2,5 x 106 cellen/ml.
Voor de test werden 9 pl van een steriele 0,4 M sucroseoplossing, 100 pl van 125I-M-CSF (Amersham, IMQ7228v) bij een uiteindelijke concentratie van 200 pM in RPMI-1640 die 50 mM HEPES (pH 7,4), 0,2% runderserumalbumine en 100 pl niet-gemerkt M-CSF bij een uiteindelijke 15 concentratie van 200 nM bevat, gemengd in een buis voor binding. Vervolgens werd 50 pl/buis van toenemende concentraties van een te testen antilichaam | toegevoegd. Teneinde niet-specifïeke binding van de antilichamen te bepalen namen we ook monsters in te test op waar 200 nM M-CSF aan toegevoegd was.
Aan controlebuizen werd geen antilichaam toegevoegd. Vervolgens werden 20 15.000 NIH-3T3-cellen of 250.000 M-NSF-60-cellen per buis toegevoegd. Alle buizen werden 3 uur bij kamertemperatuur geïncubeerd en 2 minuten aan centrifugatie bij 10.000 rpm onderworpen. De uiteinden van de buizen die de celpellets bevatten werden afgesneden en de hoeveelheid M-CSF die aan de cellen was gebonden werd bepaald door gebruik van een Packard Cobra II 25 Gammateller. De specifieke binding werd bepaald door niet-specifieke binding van totale binding af te trekken. Alle testen werden in tweevoud uitgevoerd.
De bindingsgegevens werden geanalyseerd door gebruik van het computerprogramma, Graph Pad Prism 2.01.
Deze experimenten tonen aan dat anti-M-CSF antilichamen van de 30 uitvinding de binding van M-CSF aan c-/ras-receptor remmen in vergelijking met controlemonsters. Verder werd door het gebruik van verscheidene 1027009- 113 concentraties van antilichamen de IC50 voor remming van receptorbinding bepaald voor de antilichamen 252, 88, 100, 3.8.3, 2.7.3, 1.120.1, 9.14.41, 8.10.3F, 9.7.2IF, 9.14.4, 8.10.3 en 9.7.2 (Test van remming van binding van de receptor, Tabel 3a en Tabel 3b).
5
VOORBEELD VI
Bepaling van affiniteitconstanten (Kn) van anti-M-CSF monoklonale antilichamen door BIACORE™
Affiniteitsmetingen van gezuiverde antilichamen werden uitgevoerd 10 door surface plasmon resonantie met gebruik van het BIACORE™ 3000 inrichting, volgens de protocollen van de fabrikant.
Voor antilichamen 3.8.3, 2.7.3 en 1.120.1 werden de experimenten uitgevoerd in een BIACORE™ 3000 inrichting bij 25°C in Dulbecco’s fosfaat-gebufferde zoutoplossing die 0,0005% Tween-20 bevat. Eiwitconcentraties 15 werden verkregen van sedimentatie-snelheidsexperimenten of door het meten van de golflengte van het monster bij 280 nm door gebruik van theoretische extinctiecoëfficiënten die afkomstig zijn van aminozuursequenties. Voor experimenten waarbij de binding van antilichaam aan geïmmobiliseerde antigenen wordt gemeten werd M-CSF geïmmobiliseerd op een Bl-chip door 20 standaard directe amine-koppelingswerkwijzen. Antilichaammonsters werden bereid bij 0,69 μΜ voor 3.8.3, 2.7.3 en 1.120.1. Deze monsters werden drievoudig in serie verdund naar 8,5 nM of 2,8 nM voor ruwweg een 100-voudig traject van concentraties. Voor elke concentratie werden de monsters in tweevoud geïnjecteerd bij een stroom van 5 μΐ/minuut gedurende 4 minuten. 25 De dissociatie werd gedurende 2000 seconden gevolgd. De gegevens werden globaal passend gemaakt naar een 1:1 bindingsmodel door gebruik van BIACORE™ Biaevaluation software. In alle gevallen werd deze werkwijze gebruikt voor het verkrijgen van kaf en het werd gevonden dat deze set van gegevens goed overeenkwam met gegevens die zijn verkregen van globale fit 30 van gegevens van associatie en dissociatie.
1027009- 114
Voor antilichamen 252, 88 en 100 werden de experimenten uitgevoerd in een BIACORE™ 3000 inrichting bij 25°C in HBS-EP buffer (0,01 M HEPES, pH 7,4, 0,15 M NaCl, 3 mM EDTA, 0,005% Surfactant P20). Voor experimenten die de binding van antilichaam aan geïmmobiliseerde antigenen 5 meten werd een M-CSF geïmmobiliseerd aan een CM5 Research Grade Sensor chip door standaard directe aminekoppelingswerkwijzen. Antilichaammonsters werden bij 12,5 nM bereid voor antilichamen 252 en 100 en bij 25,0 nM voor antilichaam 88. Deze monsters werden in tweevoud in serie verdund naar 0,78 nM voor ruwweg een 15-30-voudig traject van 10 concentraties. Voor elke concentratie werden de monsters in tweevoud geïnjecteerd in willekeurige volgorde bij een stroomsnelheid van 30 pl/minuut gedurende 3 minuten. De dissociatie werd gedurende 300 seconden gevolgd. De gegevens werden globaal aangepast aan een eenvoudig 1:1 bindingsmodel door gebruik van BIACORE™ Biaevaluation software. In alle gevallen werd deze 15 werkwijze gebruikt voor het verkrijgen van kaf en het werd gevonden dat deze set van gegevens goed overeenkwam met gegevens die zijn verkregen van globale aanpassing van gegevens van associatie en dissociatie.
Tabel 4 toont de resultaten voor antilichamen 252, 88, 100, 3.8.3, 2.7.3 en 1.120.1.
20 25
Tabel 4 252 88 ÏÖÖ 3.8.3 2.7.3 1.120.1 KD (M) 1,33x10‘u 1,33x10-9 2,0xl0 n 4,0xl0-w> 4,7x10« 5,4x10«
Kaf(l/s) 1,03x10-« 7,3x10·« 1,7x10«
VOORBEELD VII
1027009- 115
Productie van antilichamen 8.10.3 van hvbridoomcellen 8.10.3
Antilichaam 8.10.3 werd geproduceerd in beluchte roerkolven van 3 liter. De beluchte roerkolven van 3 liter is een glazen vat waarin kweken worden gemengd met een rotorblad die wordt gereguleerd door een magnetisch 5 platvorm. De roerkolf is aan gasleidingen verbonden voor het verschaffen van 5% CO2 en lucht. Hybridoomcellen 8.10.3 werden eerst ontdooid in T-25 celkweekkolven. De cellen werden toenemend uitgebreid totdat er een voldoende aantal cellen was om de beluchte roerkolven te beënten.
Twee beluchte roerkolven van 3 liter werden beënt met 10 hybridoomcellen 8.10.3 in hybridoomserum-vrij medium met de toevoegingen die zijn aangegeven in Tabel 5, voor de twee beluchte kolven. De concentraties voor Ultra low IgG-serum (Gibco cat#16250-078), L-glutamine (JRH Biosciences cat# 59202-500M), niet-essentiële aminozuren (Gibco cat# 11140-050), pepton (Difco cat# 211693), glucose (zelf gemaakte voorraad die is bereid 15 van JT Baker cat# 1920-07) en anti-schuim C (Sigma cat-# A-8011) worden aangegeven met de uiteindelijke concentraties in de media. De balans van het volume in elke reactor is hybridoomserum- vrij medium.
20 25 Tabel 5. Omstandigheden voor het kweken van hybridoom 8.10.3 in twee beluchte roerkolven van 3 liter.
Omstandigheden Roerkolf 1 Roerkolf 2
Beëntingsdichtheid (lxlO6 cellen/ml) 0,16 ml 0,16 ml hybridoomserum-vrij medium (Gibco cat# 12045- balans balans 076)
Ultra low IgG-serum (Gibco cat#16250-078) 5% 5% 1027009- _Π6___ L-glutamine (JRH Biosciences cat# 59202-500M) 8 mmol/1 8 mmol/1
Niet-essentiële aminozuren (Gibco cat# 11140-050) 1% 1%
Pepton (Difco cat# 211693) 1 g/1 1 g/1 2 M glucose (eigen gemaakte voorraad die is 8 g/1 8 g/1 bereid van JT Baker cat# 1920-07)
Anti-schuim C (Sigma cat# A-8011) 1 ml/1 1 ml/l
De kweken werden 15 dagen gekweekt en werden geoogst wanneer de levensvatbaarheid lager was dan 20%. Levensvatbaarheid werd bepaald door de trypan blauw uitsluitingswerkwijze met een geautomatiseerde cel teller 5 (Cedex, Innovatie). Het oogsten werd volbracht door centrifugatie en daaropvolgende filtratie. Geklaard supernatant werd verkregen na 15 minuten centrifugeren bij 7000 rpm en daaropvolgende filtratie met een steriele 4” Opticap Millipore filter van 0,22 pm (cat# KVSC04HB3) in een steriele TC-Tech zak van 10 liter (cat# P/N 12420 Bag Style CC-10-112420). Het filtraat 10 werd vervolgens in het volgende voorbeeld gezuiverd.
VOORBEELD VIII
Zuivering van een anti-M-CSF-antilichaam Een proteïne-A kolom (Amersham Pharmacia) werd geprepareerd door 15 de kolom te wassen met 3 kolomvolumes van 8 M ureum gevolgd door een equilibratiewas met 20 mM Tris (pH 8). Het uiteindelijke filtraat van Voorbeeld VII werd geijkt met 2% v/v van 1 M Tris pH 8,3 en 0,02% NaNa voordat het op de proteïne-A kolom werd gebracht door middel van de zwaartekracht-druppelende werkwijze. Nadat het opbrengen was voltooid 20 werd het hars met 5 kolomvolumes van 20 mM Tris (pH 8) gewassen gevolgd door 5 kolomvolumes van de elutiebuffer (0,1 M glycine pH 3,0). Elke precipitatie werd opgemerkt en vervolgens werd een ijking van 10% v/v van 1 M Tris pH 8,3 toegevoegd aan het geëlueerde antilichaam. Het geëlueerde eiwit werd vervolgens gedialyseerd in het 100-voudige van de 25 volumehoeveelheid van geëlueerd materiaal van dialysebuffer (140 mM
1027009“ 117
NaCl/20 mM natriumacetaat pH 5,5). Volgend op dialyse werd het antilichaam steriel gefiltreerd met een filter van 0,22 pm en opgeslagen tot verder gebruik.
5 VOORBEELD IX
Behandeling van apen en tellingen van monocvten
Aan één mannelijke en één vrouwelijke Cynomolgus aap per doseringsgroep werden intraveneus hulpstof of antilichaam 8.10.3 (geproduceerd zoals is beschreven in Voorbeelden VII en VIII) toegediend bij 0, 10 0,1, 1 of 5 mg/kg bij een volume van de dosis van 3,79 ml/kg gedurende een periode van bij benadering 5 minuten. Bloedmonsters voor klinische laboratoriumanalyse werden 24 en 72 uur en wekelijks gedurende 3 weken na de toediening van de dosis verzameld. De monocyttellingen werden bepaald door lichtverstrooiing door gebruik van Abbott Diagnostics Ine. Cell Dyn 15 systeem (Abbott Perk, Illinois).
Een dosis verwante afname (-25% tot 85%) van totale monocyten bij alle doses (Figuren IA en 1B) werd waargenomen. Monocyttellingen bij 0,1 en 1 mg/kg bleken opnieuw te binden tot bijna de controleniveaus na 2 weken terwijl monocyttellingen bij 5 mg/kg na 3 weken nog steeds verlaagd waren.
20
Analyse van CD14+CD16+ monoevt subgroep
Totaal bloed van primaten werd afgenomen in vacutainer buizen die natriumheparine bevatten. Van elk bloedmonster werd 0,2 ml toegevoegd aan een kegelvormige polypropyleen centrifugebuis van 15 ml die 10 ml rode 25 bloedcel lysisbuffer (Sigma) bevat en gedurende 15 minuten in een waterbad van 37°C geïncubeerd. De buizen werden vervolgens 5 minuten bij 1.200 rpm gecentrifugeerd in een Sorvall RT7 centrifuge. Het supematant werd afgezogen en het pellet werd geresuspendeerd in 10 ml FACS-buffer (Hank’s gebalanceerde zoutoplossing/2% FBS/0,02% natriumazide) van 4°C en de buis 30 werd weer 5 minuten bij 1.200 rpm gecentrifugeerd. Het supematant werd afgezogen en het pellet werd geresuspendeerd in een antilichaamcocktail dat 1 027009-, 118 uit 80 pl FACS-buffer van 4°C, 10 pl FITC-geconjugeerd anti-humaan CD14 monoklonaal antilichaam (BD Biosciences, San Diego, CA), 0,5 pl Cy5-PE-geconjugeerd anti-humaan CD16 monoklonaal antilichaam (BD Biosciences, San Diego, CA) en 10 pl PE-geconjugeerd anti-humaan CD89 5 monoklonaal antilichaam (BD Biosciences, San Diego,CA) bestaat. De celsuspensie werd 20 minuten op ijs geïncubeerd waarna 10 ml FACS-buffer van 4°C werd toegevoegd en de cellen als voorafgaand werden gecentrifugeerd. Het supernatant werd afgezogen en het celpellet werd geresuspendeerd in 400 pl FACS-buffer en de cellen werden geanalyseerd op een FACSCaliber flow 10 cytometer (BD Biosciences, San José, CA). Gegevens voor 30.000 cellen werden van elk monster verzameld.
De monocytpopulatie werd geïdentificeerd door een combinatie lichtverstrooiing in een voorwaartse hoek en orthogonale lichtverstrooiing. Cellen in de monocyt opening werden verder geanalyseerd op expressie van 15 CD14 en CD 16. Twee afzonderlijke populaties van monocyten werden waargenomen, één die hoge niveaus van CD 14 tot expressie brengt met weinig of geen CD16 expressie (CD14++CD16-) en de andere die lagere niveaus van CD14 maar hogere niveaus van CD16 (CD14+CD16+) tot expressie brengen, overeenkomstig aan de twee monocyt subgroepen die hiervoor zijn beschreven 20 in humaan perifeer bloed (Ziegler-Heitbrock H.W., Immunology Today 17:424-428 (1996)). Voor elke primaat die werd getest werd het percentage van monocyten in de CD14+CD16+ subgroep bepaald na elke bloedafname op dagen 1, 3, 7,14 en 21 na injectie van 8.10.3.
In het algemeen resulteerde behandeling met 8.10.3 in een verlaging 25 van het percentage van CD14+CD16+ monocyten (zie Figuren 2A en 2B). Apen die geen antilichaam 8.10.3 kregen toegediend toonden relatieve stabiele CD14+CD16+ monocyt niveaus. CD14+CD16+ monocyten worden ”ontstekingsbevorderend” genoemd omdat ze hogere niveaus van TNF-· en andere ontstekende cytokinen produceren (Frankenberger, M.T. et al., Blood 30 87:373-377 (1996)). Het is ook vermeld dat de differentiatie van monocyten van het gebruikelijke CD14++CD16- fenotype naar het ontstekingsbevorderende 1027009- 119 fenotype afhankelijk is van M-CSF (Saleh M.N., et al., Blood 85:2910-2917 (1995)).
VOORBEELDX
5 Behandeling van anen en monocvttellingen
Aan drie mannelijke Cynomolgus apen per doseringsgroep werden intraveneus hulpstof (20 mM natriumacetaat, pH 5,5, 140 mM NaCl), gezuiverd antilichaam 8.10.3F of gezuiverd antilichaam 9.14.41 toegediend bij 0, 1 of 5 mg/kg bij een dosisvolume van 3,79 ml/kg gedurende een periode van 10 bij benadering 5 minuten. De apen hadden een leeftijd van 4 tot 9 jaar en een gewicht van 6 tot 10 kg. Bloedmonsters voor klinische laboratoriumanalyse werden na 2, 4, 8, 15, 23 en 29 dagen verzameld. De monocyttellingen werden bepaald door lichtverstrooiing door gebruik van een Abbott Diagnostics Ine. Cell Dyn systeem (Abbott Perk, Illinois).
15 Een afname van het percentage verandering van totale monocyten bij alle doses van antilichaam 8.10.3F en antilichaam 9.14.41 werd in vergelijking met de niveaus van monocyten voor het testen (Figuren 3A en 3B) waargenomen (zie bijvoorbeeld dag 4, 8, 15 en 23 in Figuren 3A en 3B).
Alle publicaties en octrooiaanvragen die in deze specificatie worden 20 geciteerd zijn door verwijzing opgenomen alsof elke afzonderlijke publicatie of octrooi-aanvraag specifiek en afzonderlijk was aangegeven te zijn opgenomen door verwijzing. Alhoewel de voorgaande uitvinding in enig detail is beschreven bij wijze van illustratie en voorbeeld voor doeleinden van duidelijkheid van begrip zal het met het oog op de beschrijvingen van deze 25 uitvinding voor de deskundigen uit het vakgebied duidelijk zijn dat bepaalde veranderingen en modificaties kunnen worden gemaakt zonder af te wijken van het aard of de beschermingsomvang van de bijgevoegde conclusies.
1 027009“ 120
SEQUENTIES
Sleutel:
Signaalpeptide: onderstreepte kleine letter 5 CDR’s 1, 2, 3: onderstreepte HOOFDLETTER
Variabel domein: HOOFDLETTER Constant domein: kleine letter Mutaties van de kiemlijn in vette letter 10 SEQ ID NO: 1 252 Zware keten [Gamma-keten] nucleotidesequentie atggagttEgggctgtfictggatfflccttgttPrtattataaaaggtgtccagtetCAGGTGCAGCTGGTG GAGTCTGGGGGAGGCTTGGTCAAGCCTGGAGGGTCCCTGAGACTCTCC TGTGCAGCCTCTGGATTCACCTTCAGTGACTACTACATGAGCTGGATCC GCCAGGCTCCAGGGAAGGGGCTGGAGTGGATTTCATACATTAGTGGTA GTGGTAGTACCATATACTACGCAGACTCTGTGAAGGGCCGATTCACCAT 15 CTCCAGGGACAACGCCAAGAACTCACTGTATCTGCAAATGAACAGCCT ! GAGAGCCGAGGACACGGCCGTGTATCACTGTGCGAGAGCCCTGGGTGG i GATGGACGTCTGGGGCCAAGGGACCACGGTCACCGTCTCCTCAGCTtcca j ccaagggcccatccgtcttccccctggcgccctgctctagaagcacctccgagagcacagcggccctgggctgcctg gtcaaggactacttccccgaaccggtgacggtgtcgtggaactcaggcgctctgaccagcggcgtgcacaccttccc agctgtcctacagtcctcaggactctactccctcagcagcgtggtgaccgtgccctccagcaacttcggcacccagac ctacacctgcaacgtagatcacaagcccagcaacaccaaggtggacaagacagttgagcgcaaatgttgtgtcgagt gcccaccgtgcccagcaccacctgtggcaggaccgtcagtcttcctcttccccccaaaacccaaggacaccctcatga 20* tctcccggacccctgaggtcacgtgcgtggtggtggacgtgagccacgaagaccccgaggtccagttcaactggtac gtggacggcgtggaggtgcataatgccaagacaaagccacgggaggagcagttcaacagcacgttccgtgtggtca gcgtcctcaccgttgtgcaccaggactggctgaacggcaaggagtacaagtgcaaggtctccaacaaaggcctccca gcccccatcgagaaaaccatctccaaaaccaaagggcagccccgagaaccacaggtgtacaccctgcccccatccc gggaggagatgaeeaagaaecaggteagectgaeelgeetggteaaaggettetaeeeeagegaeategecgtgga gtgggagagcaatgggcagccggagaacaactacaagaecacacctccoatgctggactccgacggctccttcttcc tctacagcaagctcaccgtggacaagagcaggtggcagcaggggaacgtcttctcatgctccgtgatgcatgaggct ctgcacaaccactacacgcagaagagcctctccctgtctccgggtaaa 25 30 1027009- 121 SEQ ID NO: 2 252 Zware keten [Gamma-keten] eiwitsequentie melglcwiflvaiikgvocOVOLVESGGGLVKPGGSLRLSCAASGFTFSDYYMSWIR g OAPGkGLEWlSYISGSGSTIYYADSVKGRFTISRDNAKNSLYLOMNSLRAE DTAVYHCARALGGMDVWGQGTTVTVSSAstkgpsvfplapcsrstsestaalgclvkdyip epvtvswnsgaltsgvhtfpavlqssglyslsswtvpssnfgtqtytcnvdhkpsntkvdktverkccvecppcp appvagpsvflfppkpkdtlmisrtpevtcvwdvshedpevqfhwyvdgvevhnaktkpreeqfhstfrwsv ltwhqdwlngkeykckvsnkglpapiektisktkgqprepqvytlppsreemtknqvsltclvkgfypsdiave wesngqpennykttppmldsdgsfflyskltvdksrwqqgnvfscsvmhealhnhytqkslslspgk 10 SEQ ID NO: 3 252 Lichte keten [Kappa-keten] nucleotidesequentie ateagggtccctgctcagctcctggggctcctgctactctggctccgaegtgccagatgtGACATCCAGAT GACCCAGTCTCCATCCTCCCTGTCTGCATCTGTAGGAGACAGAGTCACC 15 ATCACTTGCCGGGCAAGTCAGAGCATTAGCGGCTTTTTAAATTGGTATC AGC AGAAACC AGGG AAAGCCCCT AAGCTCCTG ATCT ATGCT ACATCCA GTTTGCAAAGTGGGGTCCCATTCAGGTTCAGTGGCAGTGGATCTGGGA. CAGATTTCACTCTCACCATCAGCAGTCTGCAACCTGAAGATTTTGCAAC TTATTACTGTCAACAGAGTTACAGTGTCCCATTCACTTTCGGC ;ctggg ACCAAAGTGGATATCAAACGAactgtggctgcaccatctgtcttcatcttcccgccatctgatgagc agttgaaatctggaactgctagcgttgtgtgcctgctgaataacttctatcccagagaggccaaagtacagtggaaggt ggataacgccctccaatcgggtaactcccaggagagtgtcacagagcaggacagcaaggacagcacctacagcctc agcagcaccctgacgctgagcaaagcagactacgagaaacacaaagtctacgcctgcgaagtcacccatcagggcc tgagctcgcccgtcacaaagagcttcaacaggggagagtgt 1 2 3 4 5 6 1027009- 2 SEQ ID NO: 4 3 252 Lichte keten [Kappa-keten] eiwitsequentie 4
mrvDaollgllllwlrgarcDIOMTOSPSSLSASVGDRVTITCRASOSISGFLNWYQOK
5 PGKAPKLLIYATSSLOSGVPFRFSGSGSGTDFTLTISSLOPEDFATYYCOOS YSVPFTFGPGTKVDIKRtvaapsvfifppsdeqlksgtasvvcllnnfypreakvqwkvdnalqsgns 6 qesvteqdskdstyslsstltlskadyekhkvyacevthqglsspvtksfnrgec 122 SEQ ID NO: 5 88 Zware keten [Gamma-keten] nucleotidesequentie 5
atggaatttgggctgtgctgggttttccttettectattttagaaggtgtccagtgtGAGGTGCAGCTGGTG
GAGTCTGGGGGAGGCTTGGTCCAGCCTGGGGGGTCCCTGAGACTCTCC TGTGCAGCCTCTGGATTCACCTTTAGTAGCTATTGGATGAGCTGGGTCC GCCAGGCTCCAGGGAAGGGGCTGGAGTGGGTGGCCAACATAAAGCAA GATGGAAGTGAGAAATACTATGTGGACTCTGTGAAGGGCCGATTCACC ATCTCCAGAGACAACGCCAAGAACTCACTGTATCTGCAAATGAACAGC CTGAGAGCCGAGGACACGGCTGTGTATTACTGTGCTCCGGGTATAGCA 10 GCAGCTGGTAGGGCCTACTGGGGCCAGGGAACCCTGGTCACCGTCTCC TCAGCTtccaccaagggcccatccgtcttccccctggcgccctgctctagaagcacctccgagagcacagcggc cctgggctgcctggtcaaggactacttccccgaaccggtgacggtgtcgtggaactcaggcgctctgaccagcggcg tgcacaccttcccagctgtcctacagtcctcaggactctactccctcagcagcgtggtgaccgtgccctccagcaacttc ggcacccagacctacacctgcaacgtagatcacaagcccagcaacaccaaggtggacaagacagttgagcgcaaat gttgtgtcgagtgcccaccgtgcccagcaccacctgtggcaggaccgtcagtcttcctcttccccccaaaacccaagg acaccctcatgatctcccggacccctgaggtcacgtgcgtggtggtggacgtgagccacgaagaccccgaggtcca gttcaactggtacgtggacggcgtggaggtgcataatgccaagacaaagccacgggaggagcagttcaacagcacg jg ttccgtgtggtcagcgtcctcaccgttgtgcaccaggactggctgaacggcaaggagtacaagtgcaaggtctccaac aaaggcctcccagcccccatcgagaaaaccatctccaaaaccaaagggcagccccgagaaccacaggtgtacacc ctgcccccatcccgggaggagatgaccaagaaccaggtcagcctgacctgcctggtcaaaggcttctaccccagcg acatcgccgtggagtgggagagcaatgggcagccggagaacaactacaagaccacacctcccatgctggactccg acggctccttcttcctctacagcaagctcaccgtggacaagagcaggtggcagcaggggaacgtcttctcatgctccg tgatgcatgaggctctgcacaaccactacacgcagaagagcctctccctgtctccgggtaaa 20 SEQ ID NO: 6 25 88 Zware keten [Gamma-keten] eiwitsequentie mefglcwvflvailegvQcEVOLVESGGGLVOPGGSLRLSCAASGFTFSSYWMSWV ROAPGKGLEWVANIKODGSEKYYVDS VKGRFTISRDN AKNSI YT OMNSI RAEDT AVYY CAPGIAAAGRAYW GQGTLVTVSSAstkgpsviplapcsrstsestaalgcl vkdyfpepvtvswnsgaltsgvhtfpavlqssglyslsswtvpssnfgtqtytcnvdhkpsntkvdktverkccv ecppcpappvagpsvflippkpkdtlmisrtpevtcwvdvshedpevqfhwyvdgvevhnaktkpreeqfhs. tfrwsvltwhqdwlngkeykckvsnkglpapiektisktkgqprepqvytlppsreemtknqvsltclvkgfyp 2Q sdiavewesngqpennykttppmldsdgsfflyskltvdksrwqqgnvfscsvmhealhnhytqkslslspgk 1027009- 123 SEQ ID NO: 7 5 8 Lichte keten [Kappa-keten] nucleotidesequentie
atgaggetccctectcagctcctggggctcctectactctggctccgaggteccaeatgtGACATCCAGAT GACCCAGTCTCCATCCTCCCTGTCTGCATCTGTTGGAGACAGAGTCACC AT C ACTTGCCGGCC AAGTCAGG AC ATT AGC AGTT ATTT AAATTGGT ATC AGCAGAAACCAGGGAAAGCCCCTAAGCTCCTGATCTATGCTGCATCCA GTTTGCAAAGTGGGGTCCCATTAAGGTTCAGTGGCAGTGGATCTGGGA CAGATTTCACTCTCACCATCAGCAGTCTGCAACCTGAAGATTTTGCAAC 10 TT ACT ACTGTC AAC AG AGTT AC AGT ACCCCATTC ACTTTCGGCCCTGGG
ACCAAAGTGGATATCAAACGAactgtggctgcaccatctgtcttcatcttcccgccatctgatgagc agttgaaatctggaactgctagcgttgtgtgcctgctgaataacttctatcccagagaggccaaagtacagtggaaggt ggataacgccctccaatcgggtaactcccaggagagtgtcacagagcaggacagcaaggacagcacctacagcctc agcagcaccctgacgctgagcaaagcagactacgagaaacacaaagtctacgcctgcgaagtcacccatcagggcc tgagctcgcccgtcacaaagagcttcaacaggggagagtgt 15 SEQ ID NO: 8 88 Lichte keten [Kappa-keten] eiwitsequentie 20 mrvpaqllgllllwlrgarcDIOMTOSPSSLSASVGDRVTITCRPSODISSYLNWYOOK PGKAPKLLIYAASSLOSGVPLRFSGSGSGTDFTLTISSLOPEDFATYYCOOS YSTPFTFGPGTKVDIKRtvaapsvfifppsdeqlksgtaswclInnfypreakvqwkvdnalqsgns qesvteqdskdstyslsstltlskadyekhkvyacevthqglsspvtksfhrgec 25 30 1027009- SEQ ID NO: 9 100 Zware keten [Gamma-keten] nucleotidesequentie i 124 atggagfflgggctccgctggatttttcttgtggctattttaaaaggtptccagtgtGAGGTGCAGCTGTTG 5 GAGTCTGGGGGAGGCTTGGTACAGCCTGGGGGGTCCCTGAGACTCTCC TGTGCAGCCTCTGGATTCACCTTTAGCAGCTATGCCATGAGCTGGGTCG GCCAGGCTCCAGGGAAGGGGCTGG AATGGGTCTC AGCT ATT AGTGGTC GTGGTGGTAGGACATACTTCGCAGACTCCGTGAAGGGCCGGTTCACCA TCTCCAGAGACAATTCCAAGAACACGCTGTATCTGCAAATGAACAGCC TGAGAGCCGAGGACACGGCCGTATATTTCTGTGCGGTAGAAGGCTATA GTGGGCGCTACGGATTTTTTGACTACTGGGGCCAGGGAACCCTAGTCAC CGTCTCCTCAGCCtccaccaagggcccatcggtcttccccctggcgccctgctctagaagcacctccgag agcacagcggccctgggctgcctggtcaaggactacttccccgaaccggtgacggtgtcgtggaactcaggcgctct gaccagcggcgtgcacaccttcccagctgtcctacagtcctcaggactctactccctcagcagcgtggtgaccgtgcc ctccagcaacttcggcacccagacctacacctgcaacgtagatcacaagcccagcaacaccaaggtggacaagaca gttgagcgcaaatgttgtgtcgagtgcccaccgtgcccagcaccacctgtggcaggaccgtcagtcttcctcttccccc caaaacccaaggacaccctcatgatctcccggacccctgaggtcacgtgcgtggtggtggacgtgagccacgaaga ccccgaggtccagttcaactggtacgtggacggcgtggaggtgcataatgccaagacaaagccacgggaggagca gttcaacagcacgttccgtgtggtcagcgtcctcaccgttgtgcaccaggactggctgaacggcaaggagtacaagtg ^ g caaggtctccaacaaaggcctcccagcccccatcgagaaaaccatctccaaaaccaaagggcagccccgagaacc acaggtgtacaccctgcccccatcccgggaggagatgaccaagaaccaggtcagcctgacctgcctggtcaaaggc ttctaccccagcgacatcgccgtggagtgggagagcaatgggcagccggagaacaactacaagaccacacctccca tgctggactccgacggctccttcttcctctacagcaagctcaccgtggacaagagcaggtggcagcaggggaacgtc ttctcatgctccgtgatgcatgaggctctgcacaaccactacacgcagaagagcctctccctgtctccgggtaaa SEQ ID NO: 10 20 100 Zware keten [Gamma-keten] eiwitsequentie mefelrwiflvailkgvQcEVOLLESGGGLVOPGGSLRLSCAASGFTFSSYAMSWVR OAPGKGLEWVSAISGRGGRTYFADSVKGRFTISRDNSKNTLYLOMNSLRA EDTAVYFCAVEGYSGRYGFFDYWGOGTLVTVSSAstkgpsvfolapcsrstsestaal gclvkdyfpepvtvswnsgaltsgvhtipavlqssglyslsswtvpssnfgtqtytcnvdhiqjsntkvdktverkc cvecppcpappvagpsvflfppkpkdtlmisrtpevtcvwdvshedpevqfhwyvdgvevhnaktkpreeqf nstfrwsvltwhqdwlngkeykckvsnkglpapiektisktkgqprepqvytlppsreemtknqvsltclvkgf 25 ypsdiavewesngqpennykttppmldsdgsfflyskltvdksrwqqgnvfscsvmhealhnhytqkslslspg k 30 1027009- SEQ ID NO: 11 100 Lichte keten [Kappa-keten] nucleotidesequentie 125 5 afppaagccccagctoagcttctcttcctcctectactctggctcccagataccactggaGAAATAGTGATG ACGCAGTCTCCAGCCACCCTGTCTGTGTCTCCAGGGGAAAGAGCCACC CTCTCCTGCAGGGCCAGTCAGAGTGTTAGCAGCAACTTAGCCTGGTACC AGCAGAAACCTGGCCAGGCTCCCAGGCTCCTCATCTATGGTGCATCCAC CAGGGCCAGTGGTATCCCAGACAGGATCAGTGGCAGTGGGTCTGGAAC AGAGTTCACTCTCATCATCAGCAGCCTGCAGTCTGAAGATTTTGCAGTT T ATT ACTGTC AGC AGT CT AAT AACT GGCC ATTC ACTTTCGGCCCTGGG A •jiq CCAAAGTGGATATCAAACGAactgtggctgcaccatctgtcttcatcttcccgccatctgatgagca gttgaaatctggaactgctagcgttgtgtgcctgctgaataacttctatcccagagaggccaaagtacagtggaaggtg gataacgccctccaatcgggtaactcccaggagaglgtcacagagcaggacagcaaggacagcacctacagcctca gcagcaccctgacgctgagcaaagcagactacgagaaacacaaagtctacgcctgcgaagtcacccatcagggcct gagctcgcccgtcacaaagagcttcaacaggggagagtgt 15 SEQ ID NO: 12 100 Lichte keten [Kappa-keten] eiwitsequentie meapaqllfllllwlpdttgEIVMTOSPATLSVSPGERATLSCRASOSVSSNLAWYOO KJPGQAPRLLIY GASTRASGIPDRISGSGSGTEFTLIISSLOSEDFA VYY COOS NNWPFTFGPGTKVDIKRtvaapsvfifppsdeqlksgtaswcllnnfypreakvqwkvdnalqsgn sqesvteqdskdstyslsstltlskadyekhkvyacevthqglsspvtksfnrgec 20 SEQ ID NO: 14
3.8.3 Zware keten [Gamma-keten] eiwitsequentie 25 mefglswvflvaiikgvacOVOLVESGGGLVKPGGSLRLSCAASGFTFSDYYMSWI
roapgkglewfsyisssgstiyyadsvkgrftisrdnaknslslomnslra EDTAVYYCARGLTGDYWGQGTLVTVSSAstkgpsvfplapcsrstsestaalgclvkdyfpe pvtvswnsgaltsgvhtfpavlqssglyslsswtvpssnfgtqtytcnvdhkpsntkvdktverkccvecppcpa ppvagpsvflfppkpkdtlmisrtpevtcvwdvshedpevqftiwyvdgvevhnaktkpreeqfhstfrwsvlt whqdwlngkeykckvsnkglpapiektisktkgqprepqvytlppsreemtknqvsltclvkgfypsdiavew esngqpennykttppmldsdgsfflyskltvdksrwqqgnvfscsvmhealhnhytqkslslspgk 30 1027009- 5 126 SEQ ID NO: 16 3.8.3 Lichte keten [Kappa-keten] eiwitsequentie mdmrvpaqllglllIwfbesrcDIOMTOSPSSVSASVGDRVTISCRASODISGWLAWY 10 QQKPGKAPKLLISATSSLHSGVPSRFSGSGSGTDFTLTISSLQPEDFATYYC QQTNSFPFTFGPGTKVDIKRtvaapsvfiippsdeqlksgtasvvcllnnfypreakvqwkvdnalq sgnsqesvteqdskdstyslsstltlskadyekhkvyacevthqglsspvtksfnrgec 15 SEQ ID NO: 18 2.7.3 Zware keten [Gamma-keten] eiwitsequentie mefglswvflvallrgcocOV OLVESGGGVV OPGRSLRLSC AASGFTFSS Y GMH WV ROAPGKGT .F.WVAFIWYDGSNKYYADSVKGRFTISRDNSKNTLYLQMNSL RAEDTAVYYCARGYRVYFDYWGQGTLVTVSSAstkgpsvfplapcsrstsestaalgd vkdyfpepvtvswnsgaltsgvhtfpavlqssglyslsswtvpssslgtktytcnvdhkpsntkvdkrveskygp 20 pcpscpapeflggpsvflfppkpkdtlmisrtpevtcwvdvsqedpevqfhwyvdgvevhnaktkpreeqfhs tyrwsvltvlhqdwlngkeykckvsnkglpssiektiskakgqprepqvytlppsqeemtknqvsltclvkgfy psdiavewesngqpennykttppvldsdgsfïlysrltvdksrwqegnvfscsvmhealhnhytqkslslspgk 25 SEQ ID NO: 20 2.7.3 Lichte keten [Kappa-keten] eiwitsequentie
mdmrvpaqllelllIwfoesrcDIOMTOSPSSVSASVGDRVTITCRASODISSWLAWY
QRKPGKAPKLQIYAASSLESGVPSRFNGSGSGTDFTLSISSLQPEDFATYYC
QQTNSFPLTFGGGTKVEIKRtVaapsvfifppsrifiqllfSgtagvvr.Ilnnfyprpglrvqvykvdnal qsgnsqesvteqdskdstyslsstltlskadyekhkvyacevthqglsspvtksfnrgec 30 1027009- 5 127 SEQID NO: 22 1.120.1 Zware keten [Gamma-keten] eiwitsequentie 10 mewtwsflflvaaateahsQV OLVOSGAEVKKPGASVKVSCKASGYTFTS Y GISWV ROAPGOGLEWMGWIS AYNGNTNY AOKLODRVTMTTDTSTTT A YMF.T .RS LRSDDT AV YY CARRAY GANFFDYW GQGTLVTV SS Astkgpsvfplapcsrstsestaa lgclvkdyfpepvtvswnsgaltsgvhtfpavlqssglyslsswtvpssnfgtqtytcnvdhkpsntkvdktverk ccvecppcpappvagpsvflfppkpkdtlmisrtpevtcwvdvshedpevqfhwyvdgvevhnaktkpree qfhstfrwsvltwhqdwlngkeykckvsnkglpapiektisktkgqprepqvytlppsreemtknqvsltclvk gfypsdiavewesngqpennykttppmldsdgsfflyskltvdksrwqqgnvfscsvmhealhnhytqkslsls pgk 15 F6^ 20 SEQ ID NO: 24 1.120.1 Lichte keten [Kappa-keten] eiwitsequentie
mvlQtQvfisinwisgavgDIVMTOSPDSLAVSLGERATINCKSSOSILFFSNNKNYL
AWYROKPGOPPNLLIYWASTRESGVPDRFSGSGSGTDFTLTISSLQAEDVA
VYYCOOYYSSPWTFGOGTKVEIKRtvaapsvfifppsdeqlksgtaswclInnfypreakvq wkvdnalqsgnsqesvteqdskdstyslsstltlskadyekhkvyacevthqglsspvtksfhrgec 25 30 1027009- \ 128 SEQ ID NO: 25 9.14.41 Zware keten [Gamma-keten] nucleotidesequentie 5 ategagtttgegctgagcteggttttccttgttectattataaaaeetgtCCAGTGTCAGGTGCAGCTG GTGGAGTCTGGGGGAGGCTTGGTCAAGCCTGGAGGGTCCCTGAGACTC TCCTGTGCAGCCTCTGGATTCACCTTCAGTGACTACTATATGAGCTGGA-TCCGCCAGGCTCC AGGGAAGGG ACTGGAGTGGGTTTCAT ACATTAGT A GT AGTGGT AGT ACC AT AT ACT ACGC AGACTCTGTG AAGGGCCG ATTCA CC ATCTCC AGGG AC AACGCC AAG AACT C ACT GT AT CTGC AAAT G AAC A GCCTGAGAGCCGAGGACACGGCCGTGTATTACTGTGCGAGAGGCCTAA CTGQGGACTACTGGGGCCAGGGAACCCTGGTCACCGTCTCCTCAGCTtcc accaagggcccatccgtcttccccctggcgccctgctctagaagcacctccgagagcacagcggccctgggctgcct ggtcaaggactacttccccgaaccggtgacggtgtcgtggaactcaggcgctctgaccagcggcgtgcacaccttcc cagctgtcctacagtcctcaggactctactccctcagcagcgtggtgaccgtgccctccagcaacttcggcacccaga cctacacctgcaacgtagatcacaagcccagcaacaccaaggtggacaagacagttgagcgcaaatgttgtgtcgag tgcccaccgtgcccagcaccacctgtggcaggaccgtcagtcttcctcttccccccaaaacccaaggacaccctcatg atctcccggacccctgaggtcacgtgcgtggtggtggacgtgagccacgaagaccccgaggtccagttcaactggta cgtggacggcgtggaggtgcataatgccaagacaaagccacgggaggagcagttcaacagcacgttccgtgtggtc jq agegtcctcaccgttgtgcaccaggactggctgaacggcaaggagtacaagtgcaaggtctccaacaaaggcctccc agcccccatcgagaaaaccatctccaaaaccaaagggcagccccgagaaccacaggtgtacaccctgcccccatcc cEgga8gagat8accaagaaccaggtcagcctgacctgcctggtcaaaggcttctaccccagcgacatcgccgtgg agtgggagagcaatgggcagccggagaacaactacaagaccacacctcccatgctggactccgacggctccttcttc ctctacagcaagctcaccgtggacaagagcaggtggcagcaggggaacgtcttctcatgctccgtgatgcatgaggc tctgcacaaccactacacgcagaagagcctctccctgtctccgggtaaa 20 SEQ ID NO: 26 9.14.41 Zware keten [Gamma-keten] eiwitsequentie mefglswvflvaiikevQcOVOLVESGGGLVKPGGSLRLSCAASGFTFSDYYMSWI ROAPGKGLEWVSYISSSGSTIYYADSVKGRFTISRDNAKNSLYLQMNSLRA 25 EDTAVYYCARGLTGDYWGQGTLVTVSSAstkgpsvfplapcsrstsestaalgclvkdyfpe pvtvswnsgaltsgvhtipavlqssglyslsswtvpssnfgtqtytcnvdhkpsntkvdktverkccvecppcpa ppvagpsvflfppkpkdtlmisrtpevtcvwdvshedpevqfhwyvdgvevhnaktkpreeqfhstfrwsvlt whqdwlngkeykckvsnkglpapiektisktkgqprepqvytlppsreemtknqvsltclvkgfypsdiavew esngqpennykttppmldsdgsfflyskltvdksrwqqgnvfscsvmhealhnhytqkslslspgk 30 1027009- 129 SEQID NO: 27 9.14.4, 9.14.41, 9.14.4-Ser en 9.14.4- G1 Lichte keten [Kappa keten]
c nucleotidesequentie O
atgeacatgagggtccccectcagctcctgggectcctgctactctggctcceaggtgccaeatgTGACATCC AGATGACCCAGTCTCCATCCTCCCTGTCTGCATCTGTCGGAGACAGAGT CACCATCACTTGCCGGCCAAGTCAGATCATTAGCAGTTTATTAAATTGG T AT C AGC AG AAACC AGGGAAAGCCCCT AAGCT CCTG ATCC ATGCTGCA TCCAGTTTGCAAAGTGGGGTCCCATCAAGGTTCAGTGGCAGTGGATCTG GGACAGATTTCACTCTCACCATCAGTAGTCTGCAACCTGAAGATTTTGC AACTTACTACTGTCAACAGAGTTACAGTACCCCATTCACTTTCGGCCCT 10 GGGACCAAAGTGGATATCAAACGAactgtggctgcaccatctgtcttcatcttcccgccatctga tgagcagttgaaatctggaactgcctctgttgtgtgcctgctgaataacttctatcccagagaggccaaagtacagtgga agglggataaegeectccaatcgggtaactcccaggagagtgtcacagagcaggacagcaaggacagcacctaca gcctcagcagcaccctgacgctgagcaaagcagactacgagaaacacaaagtctacgcctgcgaagtcacccatca gggcctgagctcgcccgtcacaaagagcttcaacaggggagagtgt 15 SEQ ID NO: 28 9,14.4^ 9.14.41, 9.14.4-Ser en 9.14.4-G1 Lichte keten [Kappa keten] eiwitsequentie mdmrvDaQilgllllwlrgarcDIOMTOSPSSLSASVGDRVTITCRPSOIISSLLNWYO OKPGKAPKLLIHAASSLOSGVPSRFSGSGSGTDFTLTISSLOPEDFATYYCO 2q OSYSTPFTFGPGTKVDIKRtvaapsvfifppsdeqlksgtaswclInnfvpreakvqwkvdnalqs gnsqesvteqdskdstyslsstltlskadyekhkvyacevthqglsspvtksfnrgec 25 1 02 7 0 0 9-; 30 130 SEQID NO: 37 9.14.4 Zware keten [Gamma-keten] nucleotidesequentie atgeagtttgggctgaecteegttttccttgttgctattataaaaggtgtCCAGTGTCAGGTGCAGCTG GTGGAGTCTGGGGGAGGCTTGGTCAAGCCTGGAGGGTCCCTGAGACTC TCCTGTGC AGCCTCT GG ATTC ACCTT C AGTG ACT ACT AT AT G AGCT GG A δ TCCGCCAGGCTCCAGGGAAGGGACTGGAGTGGGTTTCATACATTAGTA GTAGTGGTAGTACCATATACTACGCAGACTCTGTGAAGGGCCGATTCA -CCATCTCCAGGGACAACGCCAAGAACTCACTGTATCTGCAAATGAACA GCCTGAGAGCCGAGGACACGGCCGTGTATTACTGTGCGAGAGGCCTAA CTGGGGACTACTGGGGCCAGGGAACCCTGGTCACCGTCTCCTCAGCTtcc accaagggcccatccgtcttccccctggcgccctgctctagaagcacctccgagagcacagcggccctgggctgcct ggtcaaggactacttccccgaaccggtgacggtgtcgtggaactcaggcgctctgaccagcggcgtgcacaccttcc cagctgtcctacagtcctcaggactctactccctcagcagcgtggtgaccgtgccctccagcagcttgggcacgaaga cctacacctgcaacgtagatcacaagcccagcaacaccaaggtggacaagagagttgagtccaaatatggtccccca tgcccatcatgcccagcacctgagttcctggggggaccatcagtcttcctgttccccccaaaacccaaggacactctca tgatctcccggacccctgaggtcacgtgcgtggtggtggacgtgagccaggaagaccccgaggtccagttcaactgg tacgtggatggcgtggaggtgcataatgccaagacaaagccgcgggaggagcagttcaacagcacgtaccgtgtgg tcagcgtcctcaccgtcctgcaccaggactggctgaacggcaaggagtacaagtgcaaggtctccaacaaaggcctc ccgtcctccatcgagaaaaccatctccaaagccaaagggcagccccgagagccacaggtgtacaccctgcccccat cccaggaggagatgaccaagaaccaggtcagcctgacctgcctggtcaaaggcttctaccccagcgacatcgccgt ggagtgggagagcaatgggcagccggagaacaactacaagaccacgcctcccgtgctggactccgacggctccttc ttcctctacagcaggctaaccgtggacaagagcaggtggcaggaggggaatgtcttctcatgctccgtgatgcatgag gctctgcacaaccactacacacagaagagcctctccctgtctccgggtaaa SEQ ID NO: 38 9.14.4 Zware keten [Gamma-keten] eiwitsequentie mefglswvflvaiikgvqcQVOLVESGGGLVKPGGSLRLSCAASGFTFSDYYMSWI 20 ROAPGKGLEWVSYISSSGSTIYYADSVKGRFTISRDNAKNSLYLOMNSLRA EDT A V YY CARGLTGDYW GQGTLVT VSS Astkgpsvfplapcsrstsestaalgclvkdyfpe pvtvswnsgaltsgvhtfpavlqssglyslsswtvpssslgtktytcnvdhkpsntkvdkrveskygppcpscpa peflggpsvflfppkpkdtlmisrtpevtcvwdvsqedpevqfhwyvdgvevhnaktkpreeqfhstyrwsvl tvlhqdwlngkeykckvsnkglpssiektiskakgqprepqvytlppsqeemtknqvsltclvkgfypsdiave wesngqpennykttppvldsdgsfflysrltvdksrwqegnvfscsvmhealhnhytqkslslspgk 25 SEQ ID NO: 54 9.14.4C-Ser Zware keten [Gamma-keten] eiwitsequentie mefglswvflvaiikgvqcOVOLVESGGGLVKPGGSLRLSCAASGFTFSDYYMSWI ROAPGKGLEWVSYISSSGSTIYYADSVKGRFTISRDNAKNSLYLOMNSLRA 30 EDTAVYYCARGLTGDYWGOGTLVTVSSAstkgpsvfolapcsrstsestaalgelvkdvfoe pvtvswnsgaltsgvhtfpavlqssglyslsswtvpssslgtktytcnvdhkpsntkvdkrveskygppcppcpa peflggpsvflfppkpkdtlmisrtpevtcvwdvsqedpevqihwyvdgvevhnaktkpreeqfhstyrvvsvl tvlhqdwlngkeykckvsnkglpssiektiskakgqprepqvytlppsqeemtknqvsltclvkgfypsdiave wesngqpennykttppvldsdgsfflysrltvdksrwqegnvfscsvmhealhnhytqkslslspgk 1027009- 131 5 SEQID NO: 56 9.14.4C-Ser, 9.14.4-CG2 en 9;14.4-CG4 Lichte keten [Kappa-keten] eiwitsequentie
mdmrvpaqllgllllwlrearcDIOMTOSPSSLSASVGDRVTITCRPSOIISSLLNWYO
qkpgkapklliyaasslqsgvpsrfsgsgsgtdftltisslqpedfAtyycö QSYSTPFTFGPGTKVDIKRtvaapsvfifppsdeqlksgtaswclInnfypreakvqwkvdnalqs· 10 gnsqesvteqdskdstyslsstltlskadyekhkvyacevthqglsspvtksfhrgec SEQ ID NO: 74 9.14.4- CG2 Zware keten [Gamma-keten] eiwitsequentie mefglswvflvaiikgvacOVOLVESGGGLVKPGGSLRLSCAASGFTFSDYYMSWI 15 ROAPGKGLEWVSYISSSGSTIYYADSVKGRFTISRDNAKNSLYLOMNSLRA EDTAVYYCARGLTGDYWGQGTLVTVSSAstkgpsvfplapcsrstsestaalgclvkdyfpe pvtvswnsgaltsgvhtfpavlqssglyslsswtvpssnfgtqtytcnvdhkpsntkvdktverkccvecppcpa ppvagpsvflfppkpkdtlmisrtpevtcvwdvshedpevqfowyvdgvevhnaktkpreeqfhstfrwsvU whqdwlngkeykckvsnkglpapiektisktkgqprepqvytlppsreemtknqvsltclvkgfypsdiavew esngqpennykttppmldsdgsfïlyskltvdksrwqqgnvfscsvmhealhnhytqkslslspgk 20 SEQ ID NO: 78 9.14.4- CG4 Zware keten [Gamma-keten] eiwitsequentie 25 mefglswvflvaiikgvqcQVQLVESGGGLVKPGGSI RT SGA Ας0ΓΓΡ5ΡΥΥΜ5\Υ1 RQAPGKGLEWVSYISSSGSTIYYADSVKGRFTiSRDNAKNSI Yi OMNST R a EDTAVYYCARGLTGDYWGQGTLVTVSSAstkgpsvfplapcsrstsestaalgclvkdyfpe pvtvswnsgaltsgvhtfpavlqssglyslsswtvpssslgtktytcnvdhkpsntkvdkrveskygppcpscpa peflggpsvflfppkpkdtlmisrtpevtcwvdvsqedpevqfiiwyvdgvevhnaktkpreeqihstyrwsvl tvlhqdwlngkeykckvsnkglpssiektiskakgqprepqvytlppsqeemtknqvsltclvkgfypsdiave wesngqpennykttppvldsdgsfïïysrltvdksrwqegnvfscsvmhealhnhytqkslslspgk 30 1027009- SQID NO: 82 9.14.4-Ser Zware keten [Gamma-keten] eiwitsequentie 132 5 ' mefglswvflvaiikgvQcOVÖLVESGGGLVKPGGSLRLSCAASGFTFSDYYMSWl ROAfGKGLEWVSYISSSGSTIYYADSVKGRFTISRDNAKNSLYLOMNSLRA EDT AVYYC ARGLTGDYW GQGTLVTVSS Astkgpsvfplapcsrstsestaalgclvkdyfpe pvtvswnsgaltsgvhtipavlqssglyslsswtvpssslgtktytcnvdhkpsntkvdkrveskygppcppcpa peflggpsvflfppkpkdtlmisrtpevtcwvdvsqedpevqftiwyvdgvevhnaktkpreeqfhstyrvvsvl tvlhqdwlngkeykckvsnkglpssiektiskakgqprepqvytlppsqeemtknqvsltclvkgfypsdiave wesngqpennykttppvldsdgsfflysrltvdksrwqegnvfscsvmhealhnhytqkslslspgk 10 SEQ ID NO: 101 9.14.4G1 Zware keten [Gamma-keten] nucleotidesequentie
^ atggaetttgggctgagctgggttttccttgttectattataaaaggtgtccagtgtCAGGTGCAGCTGGTG GAGTCTGGGGGAGGCTTGGTCAAGCCTGGAGGGTCCCTGAGACTCTCC TGTGCAGCCTCTGGATTCACCTTCAGTGACTACTATATGAGCTGGATCC GCCAGGCTCCAGGGAAGGGACTGGAGTGGGTTTCATACATTAGTAGTA GTGGTAGTACCATATACTACGCAGACTCTGTGAAGGGCCGATTCACCAT CTCCAGGGACAACGCCAAGAACTCACTGTATCTGCAAATGAACAGCCT GAGAGCCGAGGACACGGCCGTGTATTACTGTGCGAGAGGCCTAACTGG
20 GGACTACTGGGGCCAGGGAACCCTGGTCACCGTCTCCTCAGCTtccaccaag ggcccatcggtcttccccctggcaccctcctccaagagcacctctgggggcacagcggccctgggctgcctggtcaa ggactacttccccgaaccggtgacggtgtcgtggaactcaggcgccctgaccagcggcgtgcacaccttcccggctg tcctacagtcctcaggactctactccctcagcagcgtggtgaccgtgccctccagcagcttgggcacccagacctacat ctgcaacgtgaatcacaagcccagcaacaccaaggtggacaagaaagttgagcccaaatcttgtgacaaaactcaca catgcccaccgtgcccagcacctgaactcctggggggaccgtcagtcttcctcttccccccaaaacccaaggacacc ctcatgatctcccggacccctgaggtcacatgcgtggtggtggacgtgagccacgaagaccctgaggtcaagttcaa ctggtacgtggacggcgtggaggtgcataatgccaagacaaagccgcgggaggagcagtacaacagcacgtaccg 25 tgtggtcagcgtcctcaccgtcctgcaccaggactggctgaatggcaaggagtacaagtgcaaggtctccaacaaag ccctcccagcccccatcgagaaaaccatctccaaagccaaagggcagccccgagaaccacaggtgtacaccctgcc cccatcccgggatgagctgaccaagaaccaggtcagcctgacctgcctggtcaaaggcttctatcccagcgacatcg ccgtggagtgggagagcaatgggcagccggagaacaactacaagaccacgcctcccgtgctggactccgacggct ccttcttcctctacagcaagctcaccgtggacaagagcaggtggcagcaggggaacgtcttctcatgctccgtgatgc atgaggctctgcacaaccactacacgcagaagagcctctccctgtctccgggtaaatag 30 1027009- SEQ ID NO: 102 9.14.4G1 Zware keten (Gamma-keten) eiwitsequentie 5 133 mefglswvflvaiikgvqcQV QLVESGGGLVKPGGSLRLSCAASGFTFSPYYMSWI RQ APGKGI.RWVSYISSSGSTIYYADSVKGRFTISRDNAKNSLYLQMNSLRA EDTAVYYCARGLTGDYWGQGTLVTVSSAstkgpsvfplapsskstsggtaalgclvkdyfp epvtvswnsgaltsgvhtfpavlqssglyslsswtvpssslgtqtyicnvnhkpsntkvdkkvepkscdkthtcpp cpapellggpsvflfppkpkdtlmisrtpevtcvwdvshedpevkftiwyvdgvevhnaktkpreeqynstyrv vsvltvlhqdwlngkeykckvsnkalpapiektiskakgqprepqvytlppsrdeltknqvsltclvkgfypsdia 10 vewesngqpennykttppvldsdgsfflyskltvdksrwqqgnvfscsvmhealhnhytqkslslspgk SEQ ID NO: 29 15 8.10.3 en 8.10.3F Zware keten [Gamma-keten] nucleotidesequentie
atgfiagttggggctgtgctgggttttccttgttgctattttagaaegtgtccagtgtGAGGTGCAGrTGGTG GAGTCTGGGGGAGGCTTGGTACAGCCTGGGGGGTCCCTGAGACTCTCC TGTGCAGCCTCTGGATTCACCTTCAGTAGTTTTAGTATGACCTGGGTCG GCCAGGCTCCAGGAAAGGGGCTGGAGTGGGTTTCATACATTAGTAGTA GAAGTAGTACCATATCCTACGCAGACTCTGTGAAGGGCCGATTCACCA TCTCCAGAGACAATGCCAAGAACTCACTGTATCTGCAAATGAACAGCC 20 TGAG AGACG AGGAC ACGGCTGTGT ATT ACTGT GCG AGAGATCCTCTTCT
AGCGGGAGCT ACCTTCTTTGACT ACTGGGGCC AGGG AACCCTGGTC AC CGTCTCCTCAGCCtccaccaagggcccatcggtcttccccctggcgccctgctccaggagcacctccgag agcacagcggccctgggctgcctggtcaaggactacttccccgaaccggtgacggtgtcgtggaactcaggcgctct gaccagcggcgtgcacaccttcccagctgtcctacagtcctcaggactctactccctcagcagcgtggtgaccgtgcc ctccagcaacttcggcacccagacctacacctgcaacgtagatcacaagcccagcaacaccaaggtggacaagaca gttgagcgcaaatgttgtgtcgagtgcccaccgtgcccagcaccacctgtggcaggaccgtcagtcttcctcttccccc caaaacccaaggacaccctcatgatctcccggacccctgaggtcacgtgcgtggtggtggacgtgagccacgaaga 25 ccccgaggtccagttcaactggtacgtggacggcgtggaggtgcataatgccaagacaaagccacgggaggagca gttcaacagcacgttccgtgtggtcagcgtcctcaccgttgtgcaccaggactggctgaacggcaaggagtacaagtg caaggtctccaacaaaggcctcccagcccccatcgagaaaaccatctccaaaaccaaagggcagccccgagaacc acaggtgtacaccctgcccccatcccgggaggagatgaccaagaaccaggtcagcctgacctgcctggtcaaaggc ttctaccccagcgacatcgccgtggagtgggagagcaatgggcagccggagaacaactacaagaccacacctccca tgctggactccgacggctccttcttcctctacagcaagctcaccgtggacaagagcaggtggcagcaggggaacgtc ttctcatgctccgtgatgcatgaggctctgcacaaccactacacgcagaagagcctctccctgtctccgggtaaa 1 1027009- SEQ ID NO: 30 8.10.3 en 8.10.3F Zware keten [Gamma-keten] eiwitsequentie 134 5 melglcwvflvailegvacEVOLVESGGGLVOPGGSLRLSCAASGFTFSSFSMTWV ROAPGKGLEWVSYISSRSSTISYADSVKGRFTISRDNAKNSLYLOMNSLRD EDTAVYYCARDPLLAGATFFDYWGOGTLVTVSSAstkgpsvfolaDCsrstsestaalg clvkdyfpepvtvswnsgaltsgvhtfpavlqssglyslsswtvpssnfgtqtytcnvdhkpsntkvdktverkcc vecppcpappvagpsvnfppkpkdtlmisrtpevtcvwdvshedpevqfnwyvdgvevhnaktkpreeqfti stfrwsvlrwhqdwlngkeykckvsnkglpapiektisktkgqprepqvytlppsreemtknqvsltclvkgfy psdiavewesngqpennykttppmldsdgsfflyskltvdksrwqqgnvfscsvmhealhnhytqkslslspgk 10 SEQ ID NO: 31 8.10.3FG1 en 8.10.3F Lichte keten [Kappa-keten] nucleotidesequentie
atggaaaccccagcecaecttctcttcctcctgctactctggctcccagataccaccggaGAATTTGTGTTG ACGCAGTCTCCAGGCACCCTGTCTTTGTCTCCAGGGGAAAGAGCCACCC TCTCCTGCAGGGCC AGTCAGAGTGTT AGCAGC AGTT ACTT AGCCTGGTA
15 ccagcagaaacctggccaggctcccaggCtcctcatctatggtgcatcc AGCAGGGCCACTGGCATCCCAGACAGGTTCAGTGGCAGTGGGTCTGGG ACAGACTTCACTCTCACCATCAGCAGACTGGAGCCTGAAGATTTTGCAG TGTATTACTGTCAGCAGTATGGTAGCTCACCTCTCACTTTCGGCGGAGG GACCAAGGTGGAGATCAAACGAactgtggctgcaccatctgtcttcatcttcccgccatctgatga gcagttgaaatctggaactgcctctgttgtgtgcctgctgaataacttctatcccagagaggccaaagtacagtggaag gtggataacgccctccaatcgggtaactcccaggagagtgtcacagagcaggacagcaaggacagcacctacagcc tcagcagcaccctgacgctgagcaaagcagactacgagaaacacaaagtctacgcctgcgaagtcacccatcaggg 20 cctgagctcgcccgtcacaaagagcttcaacaggggagagtgt 25 1 1027009- 5 SEQ ID NO: 32 8.10.3FG1 en 8.10.3F Lichte keten [Kappa-keten] eiwitsequentie 135 metpaqllfllllwlpdttgEFVLTOSPGTLSLSPGERATLSCRASOSVSSSYLAWYOO KPGO APRLLIY GAS SRATGIPDRFSGS GSGTDFTLTISRLEPEDF A V YY ΓΟΟ YGSSPLTFGGGTKVEIKRtvaapsvfifppsdeqlksgtaswcllnnfypreakvqwkvdnalqsg IQ nsqesvteqdskdstyslsstltlskadyekhkvyacevthqglsspvtksfnrgec 15 SEQ ID NO: 43 8.10.3 en 8.10.3-Ser Lichte keten [Kappa-keten] nucleotidesequentie atggaaaccccaecgcagcttctcttcctcctgctactctggctcccagataccaccggaGAATTT GT GTT G ACGCAGTCTCCAGGCACCCTGTCTTTGTCTCCAGGGGAAAGAGCCACCC TCTCCTGCAGGGCCAGTCAGAGTGTTAGCAGCAGTTACTTAGCCTGGTA CCAGCAGAAACCTGGCCAGGCTCCCAGGCTCCTCATCTATGGTGCATCC AGCAGGGCCACTGGCATCCCAGACAGGTTCAGTGGCAGTGGGTCTGGG ACAGACTTCACTCTCACCATCAGCAGACTGGAGCCTGAAGATTTTGTAG TGTATTACTGTCAGCAGTATGGTAGCTCACCTCTCACTTTCGGCGGAGG GACCAAGGTGGAGATCAAACGAactgtggctgcaccatctgtcttcatcttcccgccatctgatga gcagttgaaatctggaactgcctctgttgtgtgcctgctgaataacttctatcccagagaggccaaagtacagtggaag gtggataacgccctccaatcgggtaactcccaggagagtgtcacagagcaggacagcaaggacagcacctacagcc 2q tcagcagcaccctgacgctgagcaaagcagactacgagaaacacaaagtctacgcctgcgaagtcacccatcaggg cctgagctcgcccgtcacaaagagcttcaacaggggagagtgt 30 1027009- SEQ ID NO: 44 8.10.3 en 8.10.3-Ser Lichte keten [Kappa-keten] eiwitsequentie 136 metpaaHfllllwlpdtteEFVLTOSPGTLSLSPGERATLSCRASOSVSSSYLAWYOO KPGOAPRLLIY G ASSRATGIPDRFSGSGSGTDFTLTISRLEPEDFV V Y Y COQ 5 YGSSPLTFGGGTKVEIKRtvaapsvfifppsdeqlksgtaswcllnnfypreakvqwkvdnalqsg nsqesvteqdskdstyslsstltlskadyekhkvyacevthqglsspvtksfnrgec SEQ ID NO: 58 8.10.3C-Ser Zware keten [Gamma-keten] eiwitsequentie 10 melglcwvflvailegvQcEVOLVESGGGLVOPGGSLRLSCAASGFTFSSFSMTWV ROAPGKGLEWVSY1SSRSSTISYADSVKGRFTISRDNAKNSLYLOMNSLRD EDTAVYYCARDPLLAGATFFDYWGOGTLVTVSSAstkgpsvfblapcsrstsestaalg clvkdyfpepvtvswnsgaltsgvhtfpavlqssglyslsswtvpssslgtktytcnvdhkpsntkvdkrveskyg ppcppcpapeflggpsvflfppkpkdtlmisrtpevtcvwdvsqedpevqfhwyvdgvevhnaktkpreeqf nstyrwsvltvlhqdwlngkeykckvsnkglpssiektiskakgqprepqvytlppsqeemtknqvsltclvkgf ypsdiavewesngqpennykttppvldsdgsfflysrltvdksrwqegnvfscsvmhealhnhytqkslslspgk 15 SEQ ID NO: 60 8.10.3- CG2, 8.10.3-CG4 en 8.10.3C-Ser Lichte keten [Kappa-keten] eiwitsequentie 20 rnetpaqllfllllwlpdttgErVLTOSPGTLSLSPGERATLSCRASOSVSSSYLAWYOO KPGQAPRLLIYGASSRATGIPDRFSGSGSGTDFTLTISRLEPEDFAVYYCQQ YGSSPLTFGGGTKVEIKRtvaapsvfifppsdeqlksgtaswcllnnfypreakvqwkvdnalqsg nsqesvteqdskdstyslsstltlskadyekhkvyacevthqglsspvtksfhrgec 25 SEQ ID NO: 62 8.10.3- CG2 Zware keten [Gamma-keten] eiwitsequentie
mclglcwvflvailegvacEVOLVESGGGLVOPGGSLRLSCAASGFTFSSFSMTWV
RQAPGKGLEWVSYISSRSSTISYADSVKGRFTISRDNAKNSLYLQMNSLRD
EDTAVYYCARDPLLAGATFFDYWGOGTLVTVSSAstkgpsvfplapcsrstsestaaig clvkdyi]3epvtvswnsgaltsgvhtjfpavlqssglyslsswtvpssnfgtqtytcnvdhkpsntkvdktverkcc vecppcpappvagpsvflfppkpkdtlmisrtpevtcvwdvshedpevqfhwyvdgvevhnaktkpreeqfh stfrwsvltwhqdwlngkeykckvsnkglpapiektisktkgqprepqvytlppsreemtknqvsltclvkgfy psdiavewesngqpennykttppmldsdgsfflyskltvdksrwqqgnvfscsvmhealhnhytqkslslspgk 1027009- SEQ ID NO: 90 5 8.10.3-Ser Zware keten [Gamma-keten] eiwitsequentie 137 melglcwvflvailegvocEVOLVESGGGLVOPGGSLRLSCAASGFTFSSFSMTWV ROAPGKGLEWVSYISSRSSTISYADSVKGRFTISRDNAKNSLYLOMNSLRD EDTAVYYCARDPLLAGATWDYWGQGTLVTVSSAstkgpsvfplapcsrstsestaalg clvkdyfpepvtvswnsgaltsgvhtfpavlqssglyslsswtvpssslgtktytcnvdhkpsntkvdkrveskyg ppcppcpapeflggpsvflfppkpkdtlmisrtpevtcvwdvsqedpevqfhwyvdgvevhnaktkpreeqf 10 nstyrwsvltvlhqdwlngkeykckvsnkglpssiektiskakgqprepqvytlppsqeemtknqvsltclvkgf ypsdiavewesngqpennykttppvldsdgsfflysrltvdksrwqegnvfscsvmhealhnhytqkslslspgk 15 SEQ ID NO: 94 8.10.3-CG4 Zware keten [Gamma-keten] eiwitsequentie 20 melglcwvflvailegvocEVOtVESGGGLVOPGGSLRLSCAASGFTFSSrSMTWV ROAPGKGLEWVSYISSRSSTISYADSVKGRFTISRDNAKNSLYLOMNSLRD EDT AVYY CARPPLLAGATFFDYWGOGTLVTVSS Astkgpsvfolapcsrstsestaalg clvkdyfpepvtvswnsgaltsgvhtfpavlqssglyslsswtvpssslgtktytcnvdhkpsntkvdkrveskyg ppcpscpapeflggpsvflfppkpkdtlmisitpevtcvwdvsqedpevqfiiwyvdgvevhnaktkpreeqf nstyrwsvltvlhqdwlngkeykckvsnkglpssiektiskakgqprepqvytlppsqeemtknqvsltclvkgf ypsdiavewesngqpennykttppvldsdgsfïlysrltvdksrwqegnvfscsvmhealhnhytqkslslspgk 25 30 1027009- 138 SEQID NO: 97 8.10.3FG1 Zware keten nucleotidesequentie ! atggagttggggctgaecteggttttccttgttgctattataflflapptptr.raptptnAGnTGrAfirTGriTn GAGTCTGGGGGAGGCTTGGTACAGCCTGGGGGGTCCCTGAGACTCTCC 5 TGTGCAGCCTCTGGATTCACCTTCAGTAGTTTTAGTATGACCTGGGTCC GCC AGGCTCCAGG AAAGGGGCTGGAGTGGGTTTCAT ACATT AGT AGTA GAAGTAGTACCATATCCTACGCAGACTCTGTGAAGGGCCGATTCACCA TCTCCAGAGACAATGCCAAGAACTCACTGTATCTGCAAATGAACAGCC TGAGAGACGAGGACACGGCTGTGTATTACTGTGCGAGAGATCCTCTTCT AGCGGGAGCTACCTTCTTTGACTACTGGGGCCAGGGAACCCTGGTCAC CGTCTCCTCAGCCtccaccaagggcccatcggtcttccccctggcaccctcctccaagagcacctctggg ggcacagcggccctgggctgcctggtcaaggactacttccccgaaccggtgacggtgtcgtggaactcaggcgccc tgaccagcggcgtgcacaccttcccggctgtcctacagtcctcaggactctactccctcagcagcgtggtgaccgtgc cctccagcagcttgggcacccagacctacatctgcaacgtgaatcacaagcccagcaacaccaaggtggacaagaa agttgagcccaaatcttgtgacaaaactcacacatgcccaccgtgcccagcacctgaactcctggggggaccgtcagt cttcctcttccccccaaaacccaaggacaccctcatgatctcccggacccctgaggtcacatgcgtggtggtggacgtg agccacgaagaccctgaggtcaagttcaactggtacgtggacggcgtggaggtgcataatgccaagacaaagccgc gggaggageagtacaacagcaegtaccgtgtggtcagcgtcctcaccgtcctgcaccaggactggctgaatggcaa ggagtacaagtgcaaggtctccaacaaagccctcccagcccccatcgagaaaaccatctccaaagccaaagggcag ccccgagaaccacaggtgtacaccctgcccccatcccgggatgagctgaccaagaaccaggtcagcctgacctgcc tggtcaaaggcttctatcccagcgacatcgccgtggagtgggagagcaatgggcagccggagaacaactacaagac cacgcctcccgtgctggactccgacggctccttcttcctctacagcaagctcaccgtggacaagagcaggtggcagca ggggaacgtcttctcatgctccgtgatgcatgaggctctgcacaaccactacacgcagaagagcctctccctgtctccg ggtaaatag SEQ ID NO: 98 20 8.10.3FG1 Zware keten [Gamma-keten] eiwitsequentie mclglcwvflvailegvQcEVOLVESGGGLVOPGGSLRLSCAASGFTFSSFSMTWV ROAPGKGLEWVSYISSRSSTISYADSVKGRFT1SRDNAKNSLYLOMNSLRD EDTAVYYCARDPLLAGATFFDYWGOGTLVTVSSAstkgpsvfolapsskstsggtaal gclvkdyfpepvtvswnsgaltsgvhtfpavlqssglyslsswtvpssslgtqtyicnvnhkpsntkvdkkvepk scdkthtcppcpapellggpsvflfppkpkdtlmisrtpevtcvwdvshedpevkfhwyvdgvevhnaktkpr eeqynstyrwsvltvlhqdwlngkeykckvsnkalpapiektiskakgqprepqvytlppsrdeltknqvsltclv 25 kgfypsdiavewesngqpennykttppvldsdgsfflyskltvdksrwqqgnvfscsvmhealhnhytqkslsls Pgk 30 1027009- SEQ ID NO: 33 9.7.2IF Zware keten [Gamma-keten] nucleotidesequentie 139
atggagtttgggctgagctgggttttccttgttgctattataaaaggtgtccagtgtcAGGTGCAGCTGGTG . 5i GAGTCTGGGGGAGGCTTGGTCAAGCCTGGAGGGTCCCTGAGACTCTCC TGTGCAGCCTCTGGATTCACCTTCAGTGACTACTACATGAGCTGGATCC GCCAGGCTCCAGGGAAGGGGCTGGAGTGGGTTTCATACATTAGTAGTA GTGGTAGTACCATATACTACGCAGACTCTGTGAAGGGCCGATTCACGAT CTCCAGGGACAACGCCAAGAATTCACTGTATCTGCAAATGAACAGCCT
gagagccgaggacacggccgtgtattactgtgcgaggcgtataggagg TATGGACGTCTGGGGCCAAGGGACCACGGTCACCGTCTCCTCAGCTtcca ccaagggcccatccgtcttccccctggcgccctgctctagaagcacctccgagagcacagcggccctgggctgcctg 10 gtcaaggactacttccccgaaccggtgacggtgtcgtggaactcaggcgctctgaccagcggcgtgcacaccttccc ’ agctgtcctacagtcctcaggactctactccctcagcagcgtggtgaccgtgccctccagcaacttcggcacccagac ctacacctgcaacgtagatcacaagcccagcaacaccaaggtggacaagacagttgagcgcaaatgttgtgtcgagt gcccaccgtgcccagcaccacctgtggcaggaccgtcagtcttcctcttccccccaaaacccaaggacaccctcatga tctcccggacccctgaggtcacgtgcgtggtggtggacgtgagccacgaagaccccgaggtccagttcaactggtac gtggacggcgtggaggtgcataatgccaagacaaagccacgggaggagcagttcaacagcacgttccgtgtggtca gcgtcctcaccgttgtgcaccaggactggctgaacggcaaggagtacaagtgcaaggtctccaacaaaggcctccca gcccccatcgagaaaaccatctccaaaaccaaagggcagccccgagaaccacaggtgtacaccctgcccccatccc 15 gggaggagatgaccaagaaccaggtcagcctgacctgcctggtcaaaggcttctaccccagcgacatcgccgtgga gtgggagagcaatgggcagccggagaacaactacaagaccacacctcccatgctggactccgacggctccttcttcc tctacagcaagctcaccgtggacaagagcaggtggcagcaggggaacgtcttctcatgctccgtgatgcatgaggct ctgcacaaccactacacgcagaagagcctctccctgtctccgggtaaa SEQ ID NO: 34 20 9.7.2IF Zware keten [Gamma-keten] eiwitsequentie mefglswvflvaiikgvqcOVOLVESGGGLVKPGGSLRLSCAASGFTFSDYYMSWI ROAPGKGLEWVSYISSSGSTIYYADSVKGRFTISRDNAKNSLYLOMNSLRA EDTAVYYCARRIGGMDVWGOGTTVTVSSAstkgpsvfplapcsrstsestaalgclvkdyf pepvtvswnsgaltsgvhtfpavlqssglyslsswtvpssnfgtqtytcnvdhkpsntkvdktverkccvecppc pappvagpsvflfppkpkdtlmisrtpevtcvwdvshedpevqihwyvdgvevhnaktkpreeqfhstirws vltwhqdwlngkeykckvsnkglpapiektisktkgqprepqvytlppsreemtknqvsltclvkgfypsdiav 25 ewesngqpennykttppmldsdgsfflyskltvdksrwqqgnvfscsvmhealhnhytqkslslspgk 30 1 027 009-, 5 SEQ ID NO: 35 9.7.2IF Lichte keten [Kappa-keten] nucleotidesequentie 140 atggacatgaggetccccgctcagctcctggggctcctgctactctggctccRaRgtgccagatgtGACATCC AGATGACCCAGTCTCCATCCTCCCTGTCTGCATCTGTAGGAGACAGAGT CACCATCACTTGCCGGGCAAGTCAGAGCATTAGCGGCTTTTTAATTTGG TATCAGCAGAGACCAGGGAAAGCCCCTAAGCTCCTGATCTATGCTACA TCCAGTTTACAAAGTGGGGTCCCATCAAGGTTCAGTGGCAGTGGATCTG AU GGACAGATTTCACTCTCACCATCAGCAGTCTGCAACCTGAAGATTTTGC AACTTACTACTGTCAACAGAGTTACAGTACCCCATTCACTTTCGGCCCT GGGACCAAAGTGGATATCAAACGAactgtggctgcaccatctgtcttcatcttcccgccatctga tgagcagttgaaatctggaactgcctctgttgtgtgcctgctgaataacttctatcccagagaggccaaagtacagtgga aggtggataacgccctccaatcgggtaactcccaggagagtgtcacagagcaggacagcaaggacagcacctaca gcctcagcagcaccctgacgctgagcaaagcagactacgagaaacacaaagtctacgcctgcgaagtcacccatca gggcctgagctcgcccgtcacaaagagcttcaacaggggagagtgt 15 20 SEQ ID NO: 36 9.7.2IF Lichte keten [Kappa-keten] eiwitsequentie mdmrvpaqllgllllwlrgarcDIQMTQSPSSLSASVGDRVTITCRASOSISGFLIWYO QRPGKAPKLLIYATSSLQSGVPSRFSGSGSGTDFTLTISSLQPEDFATYYCQ QSYSTPFTFGPGTKVDIKRtvaapsvfifppsdeqlksgtaswclInnfypreakvqwkvdnalqs 25 gnsqesvteqdskdstyslsstltlskadyekhkvyacevthqglsspvtksfhrgec 1 1027009- 141 SEQ ID NO: 45 9.7.2 Zware keten [Gamma-keten] nucleotidesequentie atggagtttgggctgaectgggttttccttgttgctattataaaaggtgtccagtgtcAGGTGCAGCTGGTG GAGTCTGGGGGAGGCTTGGTCAAGCCTGGAGGGTCCCTGAGACTCTCC 5 TGTGCAGCCTCTGGATTCACCTTCAGTGACTACTACATGAGCTGGATCC GCCAGGCTCCAGGGAAGGGGCTGGAGTGGGTTTCATACATTAGTAGTA GTGGTAGTACCATATACTACGCAGACTCTGTGAAGGGCCGATTCACCAT CTCCAGGGACAACGCCAAGAATTCACTGTATCTGCAAATGAACAGCCT GAGAGCCGAGGACACGGCCGTGTATTACTGTGCGAGGCGTATAGGAGG TATGGACGTCTGGGGCCAAGGGACCACGGTCACCGTCTCCTCAGCTtcca ccaagggcccatccgtcttccccctggcgccctgctctagaagcacctccgagagcacagcggccctgggctgcctg gtcaaggaclacttccccgaaccggtgacggtgtcgtggaactcaggcgctctgaccagcggcgtgcacaccttccc agctgtcctacagtcctcaggactctactccctcagcagcgtggtgaccgtgccctccagcagcttgggcacgaagac ctacacctgcaacgtagatcacaagcccagcaacaccaaggtggacaagagagttgagtccaaatatggtcccccat gcccatcatgcccagcacctgagttcctggggggaccatcagtcttcctgttccccccaaaacccaaggacactctcat gatctcccggacccctgaggtcacgtgcgtggtggtggacgtgagccaggaagaccccgaggtccagttcaactggt acgtggatggcgtggaggtgcataatgccaagacaaagccgcgggaggagcagttcaacagcacgtaccgtgtggt cagcgtcctcaccgtcctgcaccaggactggctgaacggcaaggagtacaagtgcaaggtctccaacaaaggcctc ccgtcctccatcgagaaaaccatctccaaagccaaagggcagccccgagagccacaggtgtacaccctgcccccat cccaggaggagatgaccaagaaccaggtcagcctgacctgcctggtcaaaggcttctaccccagcgacatcgccgt ggagtgggagagcaatgggcagccggagaacaactacaagaccacgcctcccgtgctggactccgacggctccttc ttcctctacagcaggctaaccgtggacaagagcaggtggcaggaggggaatgtcttctcatgctccgtgatgcatgag . gctctgcacaaccactacacacagaagagcctctccctgtctccgggtaaa 20 SEQ ID NO: 46 9.7.2 Zware keten [Gamma-keten] eiwitsequentie mefglswvfivaiikgvQcOVOLVESGGGLVKPGGSLRLSCAASGFTFSDYYMSWI 25 ROAPGKGLEWVSYISSSGSTIYYADSVKGRFTISRDNAKNSLYLOMNSLRA EDTAVYYCARRIGGMDVWGQGTTVTVSSAstkgpsvfplapcsrstsestaalgclvkdyf pepvtvswnsgaltsgvhtfpavlqssglyslsswtvpssslgtktytcnvdhkpsntkvdkrveskygppcpsc papeflggpsvflfypkpkdtlmisrtpevtcvwdvsqedpevqfhwyvdgvevhnaktkpreeqfhstyrw svltvlhqdwlngkeykckvsnkglpssiektiskakgqprepqvytlppsqeemtknqvsltclvkgfypsdia vewesngqpennykttppvldsdgsfnysrltvdksnvqegnvfscsvmhealhnhytqkslslspgk 1 1027009- 142 SEQID NO: 47 9.7.2 en 9.7.2-Ser Lichte keten [Kappa-keten] nucleotidesequentie
• atggacatgagggtccccgctcagctcctggggctcctgctactctggctccgaggtgccagatgtGACATCC AGATGACCCAGTCTCCATCCTCCCTGTCTGCATCTGTAGGAGACAGAGT
* CACCATCACTTGCCGGGCAAGTCAGAGCATTAGCGGCTTTTTAATTTGG ö TATCAGCAGAGACCAGGGAAAGCCCCTAAGCTCCTGATCTATGCTACA
TCCAGTTTACAAAGTGGGGTCCCATTAAGGTTCAGTGGCAGTGAATCTG GGACAGATTTCACTCTCACCATCAGCAGTCTGCAACCTGAAGATTTTGC AACTTACTACTGTCAACAGAGTTACAGTACCCCATTCACTTTCGGCCCT GGGACCAAAGTGGATATCAAACGAactgtggctgcaccatctgtcttcatcttcccgccatctga tgagcagttgaaatctggaactgcctctgttgtgtgcctgctgaataacttctatcccagagaggccaaagtacagtgga aggtggataacgccctccaatcgggtaactcccaggagagtgtcacagagcaggacagcaaggacagcacctaca jq gcctcagcagcaccctgacgctgagcaaagcagactacgagaaacacaaagtctacgcctgcgaagtcacccatca gggcctgagctcgcccgtcacaaagagcttcaacaggggagagtgt 15 SEQ ID NO: 48 9.7.2 en 9.7.2-Ser Lichte keten [Kappa-keten] eiwitsequentie |
mdmrvpaqllgllllwlrgarcDIOMTOSPSSLSASVGDRVTITCRASOSISGFLIWYO
QRPGKAPKLLIYATSSLQSGVPLRFSGSESGTDFTLTISSLQPEDFATYYCQ
QSYSTPFTFGPGTKVDIKRtvaapsvfifppsdeqlksgtasvvcllmifypreakvqwkvdnalqs gnsqesvteqdskdstyslsstltlskadyekhkvyacevthqglsspvtksfhrgec 20 j SEQ ID NO: 50 ; 9.7.2C-Ser Zware keten [Gamma-keten] eiwitsequentie | 25
mefglswvflvaiikgvQCÖVOLVESGGGLVKPGGSLRLSCAASGFTFSDYYMSWI
ROAPGKGLEWVSYISSSGSTIYYADSVKGRFTISRDNAKNSLYLQMNSLRA
EDTAVYYCAIRIGGMDVWGOGTTVTVSSAstkgDsvfolapcsrstsestaalgcIvkdvfp epvtvswnsgaltsgvhtfpavlqssglyslsswtvpssslgtktytcnvdhkpsntkvdkrveskygppcppcp apeflggpsvflfppkpkdtlmisrtpevtcvwdvsqedpevqfiiwyvdgvevhnaktkpreeqfhstyrws vltvlhqdwlngkeykckvsnkglpssiektiskakgqprepqvytlppsqeemtknqvsltclvkgfypsdiav ewesngqpennykttppvldsdgsfflysrltvdksrwqegnvfscsvmhealhnhytqkslslspgk 30 1027009- 143 SEQ ID NO: 52 9.7.2C-Ser, 9.7.2-CG2 en 9.7.2-CG4 Lichte keten [Kappa-keten] eiwitsequentie 5 mdmrvpaollgllllwlrgarcDIQMTOSPSSLSASVGDRVTITCRASOSISGFLIWYO QKPGKAPKLLIY ATSSLQSGVPSRFSGSGSGTDFTLTISSLQPEDFAT YY CQ QSYSTPFTFGPGTKVDIKRtvaapsvfifppsdeqlksgtaswclInnfypreakvqwkvdnalqs gnsqesvteqdskdstyslsstltlskadyekhkvyacevthqglsspvtksfhrgec 10 SEQ ID NO: 66 9.7.2- CG2 Zware keten [Gamma-keten] eiwitsequentie mefglswvflvaiikgyqcOVOLVESGGGLVKPGGSLRLSCAASGFTFSDYYMSWI ROAPGKGLEWVSYISSSGSTIYYADSVKGRFTISRDNAKNSLYLOMNSLRA EDTAVYYCAIRIGGMDVWGQGTTVTVSSAstkgpsvfplapcsrstsestaalgclvkdyfp 15 epvtvswnsgaltsgvhtfpavlqssglyslSswtvpssnfgtqtytcnvdhkpsntkvdktverkccvecppcp appvagpsvflfppkpkdtlmisrtpevtcvwdvshedpevqfhwyvdgvevhnaktkpreeqfhstfrwsv ltwhqdwlngkeykckvsnkglpapiektisktkgqprepqvytlppsreemtknqvsltclvkgfypsdiave wesngqpennykttppmldsdgsfflyskltvdksnvqqgnvfscsvmhealhnhytqkslslspgk 20 SEQ ID NO: 70 9.7.2- CG4 Zware keten [Gamma-keten] eiwitsequentie 25
mefglswvflvaiikgvqcQVOLVESGGGLVKPGGSLRLSCAASGFTFSDYYMSWI
ROAPGKGLEWVSYISSSGSTIYYADSVKGRFTISRDNAKNSLYLOMNSLRA
EDTAVYYCARIGGMDVWGQGTTVTVSSAstkgpsvfplapcsrstsestaalgclvkdyfp epvtvswnsgaltsgvhtfpavlqssglyslsswtvpssslgtktytcnvdhkpsntkvdkrveskygppcpscp apeflggpsvflfppkpkdtlmisrtpevtcvwdvsqedpevqfTiwyvdgvevhnaktkpreeqfhstyrvvs vltvlhqdwlngkeykckvsnkglpssiektiskakgqprepqvytlppsqeemtknqvsltclvkgfypsdiav ewesngqpennykttppvldsdgsfflysrltvdksrwqegnvfscsvmhealhnhytqkslslspgk 1 n?7009«j 30 144 SEQ ID NO: 86 9.7.2-Ser Zware keten [Gamma-keten] eiwitsequentie 5 mefglswvflvaiikgvqcOVOLVESGGGLVKPGGSLRLSCAASGFTFSDYYMSWI R η A ΡΓτΚ GT .EWVSYÏSSSGSTIYYADS VKGRFTISRDN AKNSLYLOMNSLRA EDTAVYYCARRIGGMDVWGQGTTVTVSSAstkgpsvfplapcsrstsestaalgclvkdyf pepvtvswnsgaltsgvhtfpavlqssglyslsswtvpssslgtktytcnvdhkpsntkvdkrveskygppcppc papeflggpsvflfppkpkdtlmisrtpevtcvwdvsqedpevqfnwyvdgvevhnaktkpreeqfnstyrw svltvlhqdwlngkeykckvsnkglpssiektiskakgqprepqvytlppsqeemtknqvsltclvkgfypsdia vewesngqpennykÏtppvldsdgsfflysrltvdksrwqegnvfscsvmhealhnhytqkslslspgk 10 1027009-

Claims (38)

1. Humaan monoklonaal antilichaam of een antigeen-bindend deel daarvan dat specifiek bindt aan M-CSF, waarin het antilichaam of deel binding aan c-fms blokkeert en M-CSF bindt met een Kd van 1.0 x 10-7 M of minder.
2. Humaan monoklonaal antilichaam 8.10.3F of een antigeen- bindend deel daarvan dat specifiek bindt aan M-CSF.
3. Humaan monoklonaal antilichaam 9.14.41 of een antigeen-bindend deel daarvan dat specifiek bindt aan M-CSF.
4. Humaan monoklonaal antilichaam of een antigeen-bindend deel 10 daarvan dat specifiek aan humaan M-CSF bindt en het remt, waarin het antilichaam of deel ten minste één eigenschap heeft, gekozen uit de groep bestaande uit: a) kruisconcurreert voor binding aan M-CSF met een antilichaam gekozen uit de groep bestaande uit: antilichaam 252, 88, 100, 3.8.3, 15 2.7.3, 1.120.1, 9.14.41, 8.10.3F, 9.7.2IF, 9.14.4, 8.10.3, 9.7.2, 9.7.2C-Ser, 9.14.4C-Ser, 8.10.3C-Ser, 8.10.3-CG2, 9.7.2-CG2, 9.7.2-CG4, 9.14.4-CG2, 9.14.4-CG4, 9.14.4-Ser, 9.7.2-Ser, 8.10.3-Ser, 8.10.3-CG4, 8.10.3FG1 en 9.14.4G1; b) concurreert voor binding aan M-CSF met een antilichaam 20 gekozen uit de groep bestaande uit: 252, 88, 100, 3.8.3, 2.7.3, 1.120.1, 1027009 > 1 9.14.41, 8.10.3F, 9.7.2IF, 9.14.4, 8.10.3, 9.7.2, 9.7.2C-Ser, 9.14.4C-Ser, 8.10.3C-Ser, 8.10.3-CG2, 9.7.2-CG2, 9.7.2-CG4, 9.14.4-CG2, 9.14.4-CG4, 9.14.4-Ser, 9.7.2-Ser, 8.10.3-Ser, 8.10.3-CG4, 8.10.3FG1 en 9.14.4G1; 5 c) bindt aan dezelfde epitoop van M-CSF als een antilichaam gekozen uit de groep bestaande uit: antilichaam 252, 88, 100, 3.8.3, 2.7.3, 1.120.1, 9.14.41, 8.10.3F, 9.7.2IF, 9.14.4, 8.10.3, 9.7.2, 9.7.2C-Ser, 9.14.4C-Ser, 8.10.3C-Ser, 8.10.3-CG2, 9.7.2-CG2, 9.7.2-CG4, 9.14.4-CG2, 9.14.4-CG4, 9.14.4-Ser, 9.7.2-Ser, 8.10.3-Ser, 8.10.3-CG4, 10 8.10.3FG1 en 9.14.4G1; d) bindt aan M-CSF met in hoofdzaak dezelfde Kd als een antilichaam gekozen uit de groep bestaande uit: antilichaam 252, 88, 100, 3.8.3, 2.7.3, 1.120.1, 9.14.41, 8.10.3F, 9.7.2IF, 9.14.4, 8.10.3, 9.7.2, 9.7.2C-Ser, 9.14.4C-Ser, 8.10.3C-Ser, 8.10.3-CG2, 9.7.2-CG2, 9.7.2-
15 CG4, 9.14.4-CG2, 9.14.4-CG4, 9.14.4-Ser, 9.7.2-Ser, 8.10.3-Ser, 8.10.3-CG4, 8.10.3FG1 en 9.14.4G1; en e) bindt aan M-CSF met in hoofdzaak dezelfde af-snelheid als een antilichaam gekozen uit de groep bestaande uit: antilichaam 252, 88, 100, 3.8.3, 2.7.3, 1.120.1, 9.14.41, 8.10.3F, 9.7.2IF, 9.14.4, 8.10.3, 9.7.2, 20 9.7.2C-Ser, 9.14.4C-Ser, 8.10.3C-Ser, 8.10.3-CG2, 9.7.2-CG2, 9.7.2- CG4, 9.14.4-CG2, 9.14.4-CG4, 9.14.4-Ser, 9.7.2-Ser, 8.10.3-Ser, 8.10.3-CG4, 8.10.3FG1 en 9.14.4G1.
5. Monoklonaal antihchaam of een antigeen-bindend deel daarvan dat specifiek M-CSF bindt, waarin het antilichaam is gekozen uit de 25 groep bestaande uit: a) een antilichaam omvattende de zware-keten aminozuur- sequentie gegeven in SEQ ID NO: 2 en de lichte-keten aminozuur-sequentie gegeven in SEQ ID NO: 4, zonder de signaalsequenties; I » b) een antilichaam omvattende de zware-keten aminozuur-sequentie gegeven in SEQ ID NO: 6 en de lichte-keten aminozuur -sequentie gegeven in SEQ ID NO: 8, zonder de signaalsequenties; c) een antilichaam omvattende de zware-keten aminozuur- 5 sequentie gegeven in SEQ ID NO: 10 en de lichte-keten aminozuur-sequentie gegeven in SEQ ID NO: 12, zonder de signaalsequenties; d) een antilichaam omvattende de zware-keten aminozuur-sequentie gegeven in SEQ ID NO: 14 en de lichte-keten aminozuur-sequentie gegeven in SEQ ID NO: 16, zonder de signaalsequenties; 10 e) een antilichaam omvattende de zware-keten aminozuur- sequentie gegeven in SEQ ID NO: 18 en de lichte-keten aminozuur-sequentie gegeven in SEQ ID NO: 20, zonder de signaalsequenties; f) een antilichaam omvattende de zware-keten aminozuur-sequentie gegeven in SEQ ID NO: 22 en de lichte-keten aminozuur- 15 sequentie gegeven in SEQ ID NO: 24, zonder de signaalsequenties; g) een antilichaam omvattende de zware-keten aminozuur- j sequentie gegeven in SEQ ID NO: 26 en de hchte-keten aminozuur-sequentie gegeven in SEQ ID NO: 28, zonder de signaalsequenties; i h) een antilichaam omvattende de zware-keten aminozuur- 20 sequentie gegeven in SEQ ID NO: 38 en de hchte-keten aminozuur-sequentie gegeven in SEQ ID NO: 28, zonder de signaalsequenties; i) een antilichaam omvattende de zware-keten aminozuur-sequentie gegeven in SEQ ID NO: 54 en de lichterketen aminozuur-sequentie gegeven in SEQ ID NO: 56, zonder de signaalsequenties; 25 j) een antilichaam omvattende de zware-keten aminozuur- sequentie gegeven in SEQ ID NO: 74 en de lichte-keten aminozuur-sequentie gegeven in SEQ ID NO: 56, zonder de signaalsequenties; k) een antilichaam omvattende de zware-keten aminozuur-sequentie gegeven in SEQ ID NO: 78 en de hchte-keten aminozuur-30 sequentie gegeven in SEQ ID NO: 56, zonder de signaalsequenties; I 1 l) een antilichaam omvattende de zware-keten aminozuur-sequentie gegeven in SEQ ID NO: 82 en de lichte-keten aminozuur -sequentie gegeven in SEQ ID NO: 28, zonder de signaalsequenties; m) een antilichaam omvattende de zware-keten aminozuur- 5 sequentie gegeven in SEQ ID NO: 102 en de lichte-keten aminozuur-sequentie gegeven in SEQ ID NO: 28, zonder de signaalsequenties; n) een antilichaam omvattende de zware-keten aminozuur-sequentie gegeven in SEQ ID NO: 30 en de lichte-keten aminozuur-sequentie gegeven in SEQ ID NO: 32, zonder de signaalsequenties; 10 o) een antilichaam omvattende de zware-keten aminozuur- sequentie gegeven in SEQ ID NO: 30 en de lichte-keten aminozuur-sequentie gegeven in SEQ ID NO: 44, zonder de signaalsequenties; p) een antilichaam omvattende de zware-keten aminozuur-sequentie gegeven in SEQ ID NO: 58 en de lichte-keten aminozuur- 15 sequentie gegeven in SEQ ID NO: 60, zonder de signaalsequenties; q) een antilichaam omvattende de zware-keten aminozuur-sequentie gegeven in SEQ ID NO: 62 en de lichte-keten aminozuur-sequentie gegeven in SEQ ID NO: 60, zonder de signaalsequenties; r) een antilichaam omvattende de zware-keten aminozuur - 20 sequentie gegeven in SEQ ID NO: 90 en de lichte-keten aminozuur-sequentie gegeven in SEQ ID NO: 44, zonder de signaalsequenties; s) een antilichaam omvattende de zware-keten aminozuur-sequentie gegeven in SEQ ID NO: 94 en de lichte -keten aminozuur-sequentie gegeven in SEQ ID NO: 60, zonder de signaalsequenties; 25 t) een antilichaam omvattende de zware-keten aminozuur- sequentie gegeven in SEQ ID NO: 98 en de lichte-keten aminozuur-sequentie gegeven in SEQ ID NO: 32, zonder de signaalsequenties; u) een antilichaam omvattende de zware-keten aminozuur-sequentie gegeven in SEQ ID NO: 34 en de lichte -keten aminozuur-30 sequentie gegeven in SEQ ID NO: 36, zonder de signaalsequenties; i * v) een antilichaam omvattende de zware-keten aminozuur-sequentie gegeven in SEQID NO: 46 en de lichte-keten aminozuur-sequentie gegeven in SEQ ID NO: 48, zonder de signaalsequenties; w) een antilichaam omvattende de zware-keten aminozuur- 5 sequentie gegeven in SEQ ID NO: 50 en de lichte-keten aminozuur-sequentie gegeven in SEQ ID NO: 52,zonder de signaalsequenties; x) een antilichaam omvattende de zware-keten aminozuur-sequentie gegeven in SEQ ID NO: 66 en de lichte-keten aminozuur-sequentie gegeven in SEQ ID NO: 52, zonder de signaalsequenties; 10 y) een antilichaam omvattende de zware-keten aminozuur- sequentie gegeven in SEQ ID NO: 70 en de lichte-keten aminozuur-sequentie gegeven in SEQ ID NO: 52, zonder de signaalsequenties; en z) een antilichaam omvattende de zware-keten aminozuur-sequentie gegeven in SEQ ID NO: 86 en de lichte-keten aminozuur-15 sequentie gegeven in SEQ ID NO: 48, zonder de signaalsequenties.
6. Humaan monoklonaal antilichaam of antigeen-bindend deel daarvan volgens conclusie 1, waarin het antilichaam of deel omvat: a) een zware-keten CDR1, CDR2 en CDR3 onafhankelijk gekozen uit de zware-keten van een antilichaam gekozen uit de groep 20 bestaande uit: monoklonaal antilichaam 252, 88, 100, 3.8.3, 2.7.3, 1.120.1, 9.14.41, 8.10.3F, 9.7.2IF, 9.14.4, 8.10.3, 9.7.2, 9.7.2C-Ser, 9.14.4C-Ser, 8.10.3C-Ser, 8.10.3-CG2, 9.7.2-CG2, 9.7.2-CG4, 9.14.4-CG2, 9.14.4-CG4, 9.14.4-Ser, 9.7.2-Ser, 8.10.3-Ser, 8.10.3-CG4, 8.10.3FG1 en 9.14.4G1; of 25 b) een lichte-keten CDR1, CDR2 en CDR3 onafhankelijk gekozen uit de lichte-keten van een antilichaam gekozen uit de groep bestaande uit: monoklonaal antilichaam 252, 88, 100, 3.8.3, 2.7.3, 1.120.1, 9.14.41, 8.10.3F, 9.7.2IF, 9.14.4, 8.10.3, 9.7.2, 9.7.2C-Ser, 9.14.4C-Ser, 8.10.3C-Ser, 8.10.3-CG2, 9.7.2-CG2, 9.7.2-CG4, 9.14.4-CG2, 9.14.4- » · CG4, 9.14.4-Ser, 9.7.2-Ser, 8.10.3-Ser, 8.10.3-CG4, 8.10.3FG1 en 9.14.4G1.
7. Monoklonaal antilichaam of een antigeen-bindend deel daarvan 5 dat specifiek M-CSF bindt, waarin: a) de zware-keten omvat de zware-keten CDR1, CDR2 en CDR3 van een antilichaam gekozen uit de groep bestaande uit: antilichaam 252, 88, 100, 3.8.3, 2.7.3, 1.120.1, 9.14.41, 8.10.3F, 9.7.2IF, 9.14.4, 8.10.3, 9.7.2, 9.7.2C-Ser, 9.14.4C-Ser, 8.10.3C-Ser, 8.10.3-CG2, 9.7.2-
10 CG2, 9.7.2-CG4, 9.14.4-CG2, 9.14.4-CG4, 9.14.4-Ser, 9.7.2-Ser, 8.10.3-Ser, 8.10.3-CG4, 8.10.3FG1 en 9.14.4G1; b) de lichte-keten omvat de lichte-keten CDR1, CDR2 en CDR3 van een antilichaam gekozen uit de groep bestaande uit: antilichaam 252, 88, 100, 3.8.3, 2.7.3, 1.120.1, 9.14.41, 8.10.3F, 9.7.2IF, 9.14.4, 8.10.3, 15 9.7.2, 9.7.2C-Ser, 9.14.4C-Ser, 8.10.3C-Ser, 8.10.3-CG2, 9.7.2-CG2, 9.7.2-CG4, 9.14.4-CG2, 9.14.4-CG4, 9.14.4-Ser, 9.7.2-Ser, 8.10.3-Ser, 8.10.3- CG4, 8.10.3FG1 en 9.14.4G1; c) het antilichaam omvat een zware-keten van (a) en een lichte-keten van (b); of 20 d) het antilichaam van (c) waarin de zware-keten en lichte-keten CDR aminozuursequenties worden gekozen van hetzelfde antilichaam.
8. Monoklonaal antilichaam of een antigeen-bindend deel daarvan dat specifiek M-CSF bindt, waarin het antilichaam of deel omvat: 25 a) een zware-keten omvattende de aminozuursequentie vanaf het begin van de CDR1 t/m het eind van de CDR3 van de zware-keten van een antilichaam gekozen uit de groep bestaande uit: antilichaam 252, 88, 100, 3.8.3, 2.7.3, 1.120.1, 9.14.41, 8.10.3F, 9.7.2IF, 9.14.4, 8.10.3, 9.7.2, 9.7.2C-Ser, 9.14.4C-Ser, 8.10.3C-Ser, 8.10.3-CG2, 9.7.2-CG2, 30 9.7.2-CG4, 9.14.4-CG2, 9.14.4-CG4, 9.14.4-Ser, 9.7.2-Ser, 8.10.3-Ser, 8.10.3- CG4, 8.10.3FG1 en 9.14.4G1; I * b) een lichte-keten omvattende de aminozuursequentie vanaf het begin van de CDR1 t/m het eind van de CDR3 van een antilichaam gekozen uit de groep bestaande uit: antilichaam 252, 88, 100, 3.8.3, 2.7.3, 1.120.1, 9.14.41, 8.10.3F, 9.7.2IF, 9.14.4, 8.10.3, 9.7.2, 9.7.2C-Ser, 5 9.14.4C-Ser, 8.10.3C-Ser, 8.10.3-CG2, 9.7.2-CG2, 9.7.2-CG4, 9.14.4- CG2, 9.14.4-CG4, 9.14.4-Ser, 9.7.2-Ser, 8.10.3-Ser, 8.10.3-CG4, 8.10.3FG1 en 9.14.4G1; c) de zware-keten van (a) en de lichte-keten van (b); of d) de zware-keten van (a) en de lichte-keten van (b), waarin de 10 zware-keten CDR1 t/m CDR3 en de lichte-keten CDR1 t/m CDR3 aminozuursequenties worden gekozen van hetzelfde antilichaam.
9. Monoklonaal antilichaam of antigeen-bindend deel daarvan volgens conclusie 8, waarin het antilichaam of deel omvat: 15 a) de zware-keten variabele domein (VH) aminozuursequentie, zonder een signaalsequentie, van een antilichaam gekozen uit de groep bestaande uit: antilichaam 252, 88, 100, 3.8.3, 2.7.3, 1.120.1, 9.14.41, 8.10.3F, 9.7.2IF, 9.14.4, 8.10.3, 9.7.2, 9.7.2C-Ser, 9.14.4C-Ser, 8.10.3C-Ser, 8.10.3-CG2, 9.7.2-CG2, 9.7.2-CG4, 9.14.4-CG2, 9.14.4-CG4, 9.14.4-20 Ser, 9.7.2-Ser, 8.10.3-Ser, 8.10.3-CG4, 8.10.3FG1 en 9.14.4G1; b) de lichte-keten variabele domein (VL) aminozuursequentie, zonder een signaalsequentie, van een antilichaam gekozen uit de groep bestaande uit: antilichaam 252, 88, 100, 3.8.3, 2.7.3, 1.120.1, 9.14.41, 8.10.3F, 9.7.2IF, 9.14.4, 8.10.3, 9.7.2, 9.7.2C-Ser, 9.14.4C-Ser, 8.10.3C-
25 Ser, 8.10.3-CG2, 9.7.2-CG2, 9.7.2-CG4, 9.14.4-CG2, 9.14.4-CG4, 9.14.4-Ser, 9.7.2-Ser, 8.10.3-Ser, 8.10.3-CG4, 8.10.3FG1 en 9.14.4G1; c) de VH aminozuursequentie van (a) en de VL aminozuursequentie van (b); of d) de VH aminozuursequentie van (a) en de VL aminozuur - 30 sequentie van (b), waarin de VH en VL van hetzelfde antilichaam zijn. < *
10. Geïsoleerd polypeptide gekozen uit de groep bestaande uit: a) een polypeptide omvattende de aminozuursequentie van SEQID NO: 2, zonder de signaalsequentie; b) een polypeptide omvattende de aminozuursequentie van SEQ ID 5 NO: 6, zonder de signaalsequentie; c) een polypeptide omvattende de aminozuursequentie van SEQ ID NO: 10, zonder de signaalsequentie; d) een polypeptide omvattende de aminozuursequentie van SEQ ID NO: 14, zonder de signaalsequentie; 10 e) een polypeptide omvattende de aminozuursequentie van SEQ ID NO: 18, zonder de signaalsequentie; f) een polypeptide omvattende de aminozuursequentie van SEQ ID NO: 22, zonder de signaalsequentie; g) een polypeptide omvattende de aminozuursequentie van SEQ ID 15 NO: 26, zonder de signaalsequentie; h) een polypeptide omvattende de aminozuursequentie van SEQ ID NO: 30, zonder de signaalsequentie; i) een polypeptide omvattende de aminozuursequentie van SEQ ID NO: 34, zonder de signaalsequentie; 20 j) een polypeptide omvattende de aminozuursequentie van SEQ ID NO: 38, zonder de signaalsequentie; k) een polypeptide omvattende de aminozuursequentie van SEQ ID NO: 46, zonder de signaalsequentie; l) een polypeptide omvattende de aminozuursequentie van SEQ ID 25 NO: 50, zonder de signaalsequentie; m) een polypeptide omvattende de aminozuursequentie van SEQ ID NO: 54, zonder de signaalsequentie; n) een polypeptide omvattende de aminozuursequentie van SEQ ID NO: 58, zonder de signaalsequentie; 30 o) een polypeptide omvattende de aminozuursequentie van SEQ ID NO: 62, zonder de signaalsequentie; • * p) een polypeptide omvattende de aminozuursequentie van SEQ ID NO: 66, zonder de signaalsequentie; q) een polypeptide omvattende de aminozuursequentie van SEQ ID NO: 70, zonder de signaalsequentie; 5 r) een polypeptide omvattende de aminozuursequentie van SEQ ID NO: 74, zonder de signaalsequentie; s) een polypeptide omvattende de aminozuursequentie van SEQ ID NO: 78, zonder de signaalsequentie; t) een polypeptide omvattende de aminozuursequentie van SEQ ID 10 NO: 82, zonder de signaalsequentie; u) een polypeptide omvattende de aminozuursequentie van SEQ ID NO: 86, zonder de signaalsequentie; v) een polypeptide omvattende de aminozuursequentie van SEQ ID NO: 90, zonder de signaalsequentie; 15 w) een polypeptide omvattende de aminozuursequentie van SEQ ID NO: 94, zonder de signaalsequentie; x) een polypeptide omvattende de aminozuursequentie van SEQ ID NO: 98, zonder de signaalsequentie; en y) een polypeptide omvattende de aminozuursequentie van SEQ ID 20 NO: 102, zonder de signaalsequentie.
11. Polypeptide volgens conclusie 10 omvattende de aminozuursequentie van SEQ ID NO: 30, zonder de signaalsequentie.
12. Polypeptide volgens conclusie 10 omvattende de aminozuursequentie van SEQ ID NO: 26, zonder de signaalsequentie.
13. Geïsoleerd polypeptide gekozen uit de groep bestaande uit: a) een polypeptide omvattende de aminozuursequentie van SEQ ID NO: 4, zonder de signaalsequentie; b) een polypeptide omvattende de aminozuursequentie van SEQ ID NO: 8, zonder de signaalsequentie; • 1 c) een polypeptide omvattende de aminozuursequentie van SEQ ID NO: 12, zonder de signaalsequentie; d) een polypeptide omvattende de aminozuursequentie van SEQ ID NO: 16, zonder de signaalsequentie; 5 e) een polypeptide omvattende de aminozuursequentie van SEQ ID NO: 20, zonder de signaalsequentie; f) een polypeptide omvattende de aminozuursequentie van SEQ ID NO: 24, zonder de signaalsequentie; g) een polypeptide omvattende de aminozuursequentie van SEQ ID 10 NO: 28, zonder de signaalsequentie; h) een polypeptide omvattende de aminozuursequentie van SEQ ID NO: 32, zonder de signaalsequentie; i) een polypeptide omvattende de aminozuursequentie van SEQ ID NO: 36, zonder de signaalsequentie; 15 j) een polypeptide omvattende de aminozuursequentie van SEQ ID NO: 44, zonder de signaalsequentie; k) een polypeptide omvattende de aminozuursequentie van SEQ ID NO: 48, zonder de signaalsequentie; l) een polypeptide omvattende de aminozuursequentie van SEQ ID 20 NO: 52, zonder de signaalsequentie; m) een polypeptide omvattende de aminozuursequentie van SEQ ID NO: 56, zonder de signaalsequentie; en n) een polypeptide omvattende de aminozuursequentie van SEQ ID NO: 60, zonder de signaalsequentie.
14. Polypeptide volgens conclusie 13 omvattende de aminozuur sequentie van SEQ ID NO: 32, zonder de signaalsequentie.
15. Polypeptide volgens conclusie 15 omvattende de aminozuursequentie van SEQ ID NO: 28, zonder de signaalsequentie. • *
16. Monoklonaal antilichaam of antigeen-bindend deel daarvan dat specifiek M-CSF bindt, waarin het antilichaam of deel omvat een of meer van een FR1, FR2, FR3 of F4 aminozuursequentie of een antilichaam gekozen uit de groep bestaande uit: antilichaam 252, 88, 5 100, 3.8.3, 2.7.3, 1.120.1, 9.14.41, 8.10.3F, 9.7.2IF, 9.14.4, 8.10.3, 9.7.2, 9.7.2C-Ser, 9.14.4C-Ser, 8.10.3C-Ser, 8.10.3-CG2, 9.7.2-CG2, 9.7.2-CG4, 9.14.4-CG2, 9.14.4-CG4, 9.14.4-Ser, 9.7.2-Ser, 8.10.3-Ser, 8.10.3-CG4, 8.10.3FG1 en 9.14.4G1.
17. Humaan monoklonaal antilichaam of antigeen-bindend deel 10 daarvan volgens conclusie 1, waarin het antilichaam of deel omvat: a) een zware-keten aminozuursequentie die ten minste 90% identiek is aan de zware-keten aminozuursequentie van referentie monoklonaal antilichaam 252, 88, 100, 3.8.3, 2.7.3, 1.120.1, 9.14.41, 8.10.3F, 9.7.2IF, 9.14.4, 8.10.3, 9.7.2, 9.7.2C-Ser, 9.14.4C-Ser, 8.10.3C-
15 Ser, 8.10.3-CG2, 9.7.2-CG2, 9.7.2-CG4, 9.14.4-CG2, 9.14.4-CG4, 9.14.4-Ser, 9.7.2-Ser, 8.10.3-Ser, 8.10.3-CG4, 8.10.3FG1 of 9.14.4G1, zonder de signaalsequentie; b) een lichte-keten aminozuursequentie die ten minste 90% identiek is aan de lichte-keten aminozuursequentie van referentie 20 monoklonaal antilichaam 252, 88, 100, 3.8.3, 2.7.3, 1.120.1, 9.14.41, 8.10.3F, 9.7.2IF, 9.14.4, 8.10.3, 9.7.2, 9.7.2C-Ser, 9.14.4C-Ser, 8.10.3C-Ser, 8.10.3-CG2, 9.7.2-CG2, 9.7.2-CG4, 9.14.4-CG2, 9.14.4-CG4, 9.14.4-Ser, 9.7.2-Ser, 8.10.3-Ser, 8.10.3-CG4, 8.10.3FG1 of 9.14.4G1, zonder de signaalsequentie; 25 c) de zware-keten aminozuursequentie van (a) en de lichte-keten aminozuursequentie van (b); of d) de zware-keten aminozuursequentie van (a) en de lichte-keten aminozuursequentie van (b), waarin het referentie monoklonaal antilichaam voor de zware-keten sequentie en de lichte-keten 30 sequentie hetzelfde zijn. «
18. Monoklonaal antilichaam or antigeen-bindend deel daarvan volgens een van conclusies 1-17, waarin de C-terminale lysine van de zware-keten van het antilichaam of deel niet aanwezig is.
19. Farmaceutische samenstelling omvattende het monoklonaal 5 antilichaam of antigeen-bindend deel daarvan volgens een van conclusies 1-18 en een farmaceutisch aanvaardbare drager.
20. Farmaceutische samenstelling volgens conclusie 19, waarin het monoklonaal antilichaam monoklonaal anti-M-CSF antilichaam 9.14.41 of 8.10.3F is.
21. Gebruik van het monoklonaal antilichaam of antigeen-bindend deel daarvan volgens een van conclusies 1-18, waarin het antilichaam of deel M-CSF remt, voor de bereiding van een farmaceutische samenstelling voor behandeling van een conditie gekozen uit de groep bestaande uit artritis, psoriatische artritis, ankylotische spondylitis, 15 syndroom van Reiter, reumateuze artritis, jicht, traumatische artritis, rubella artritis en acute synovitis en andere artritische condities, sepsis, septische shock, endotoxische shock, gram-negatieve sepsis, toxisch shock syndroom, ziekte van Alzheimer, beroerte, neurotrauma, astma, adult respiratoir distress syndroom, cerebrale malaria, 20 chronische pulmonaire ontstekingsziekte, silicose, pulmonaire sarcoidosis, bot-resorptieziekte, osteoporose, restenose, reperfusieschade van hart en nieren, trombose, glomerularonefritis, diabetes, graft vs. host reactie, allotransplantaatafstoting, inflammatoire darmziekte, ziekte van Crohn, ulceratieve colitis, 25 multipele sclerose, spierdegeneratie, eczeem, contact dermatitis, psoriasis, zonnebrand en conjunctivitis shock in een individu dat deze nodig heeft.
22. Gebruik volgens conclusie 21, waarin de conditie reumateuze artritis is. « 1
23. Gebruik volgens conclusie 21 or 22, waarin het monoklonaal antilichaam dat gebruikt wordt, monoklonaal anti-M-CSF antilichaam 8.10.3F of 9.14.41 is.
24. Gebruik van het monoklonaal antilichaam of antigeen-bindend 5 deel daarvan volgens een van conclusies 1-18, waarin het antilichaam of deel M-CSF binding aan c-fms remt, voor de bereiding van een farmaceutische samenstelling voor behandeling van een vaste tumor zoals een sarcoom, een carcinoom of een lymfoom in een individu dat deze nodig heeft.
25. Geïsoleerde cellijn die het monoklonaal antilichaam of antigeen - bindend deel daarvan volgens een van conclusies 1-18 of de zware-keten of lichte-keten van het antilichaam of deel daarvan produceert.
26. Cellijn volgens conclusie 25 die een monoklonaal antilichaam gekozen uit de groep bestaande uit: antilichaam 252, 88, 100, 3.8.3, 15 2.7.3, 1.120.1, 9.14.41, 8.10.3F, 9.7.2IF, 9.14.4, 8.10.3, 9.7.2, 9.7.2C-Ser, 9.14.4C-Ser, 8.10.3C-Ser, 8.10.3-CG2, 9.7.2-CG2, 9.7.2-CG4, 9.14.4-CG2, 9.14.4-CG4, 9.14.4-Ser, 9.7.2-Ser, 8.10.3-Ser, 8.10.3-CG4, 8.10.3FG1 en 9.14.4G1 of een antilichaam met dezelfde aminozuur-sequentie als een van de voorgaande antilichamen produceert.
27. Geïsoleerd nucleïnezuur molecuul omvattende een nucleotide sequentie die codeert voor de zware-keten of een antigeen-bindend deel daarvan of de lichte-keten of een antigeen-bindend deel daarvan, of beide, van een monoklonaal antilichaam volgens een van conclusies 1 - 18.
28. Vector omvattende het nucleïnezuur molecuul volgens conclusie 27, waarin de vector optioneel een expressie controle sequentie omvat die werkzaam verbonden is met het nucleïnezuur molecuul. 4 ·'
29. Gastheercel omvattende de vector volgens conclusie 28 of het nucleïnezuur molecuul volgens conclusie 27.
30. Gastheercel volgens conclusie 29 omvattende een nucleïnezuur molecuul dat codeert voor de zware-keten en een nucleïnezuur 5 molecuul dat codeert voor de lichte-keten van een monoklonaal antilichaam of antigeen-bindend deel daarvan volgens een van conclusies 1-18.
31. Methode voor het maken van een anti-M-CSF monoklonaal antilichaam of antigeen-bindend deel daarvan, omvattende het kweken 10 van de gastheercel volgens conclusie 30 of de cellijn volgens conclusie 26 onder geschikte condities en het winnen van het antilichaam of deel.
32. Monoklonaal antilichaam of een antigeen-bindend deel daarvan dat specifiek M-CSF bindt, waarin het antilichaam of deel de 15 aminozuursequenties van de CDR1, CDR2 en CDR3 gebieden aangetroffen in het variabele domein van een lichte-keten omvattende SEQ ID NO: 32 en de aminozuursequenties van de CDR1, CDR2 en CDR3 gebieden aangetroffen in het variabele domein van een zware-keten omvattende SEQ ID NO: 30 omvat.
33. Monoklonaal antilichaam of een antigeen-bindend deel daarvan dat specifiek M-CSF bindt, waarin het antilichaam of deel de aminozuursequenties van de CDR1, CDR2 en CDR3 gebieden aangetroffen in het zware-keten variabele domein van antilichaam 8.10.3F en de aminozuursequenties van de CDR1, CDR2 en CDR3 25 gebieden aangetroffen in het lichte-keten variabele domein van antilichaam 8.10.3F omvat. 1 Monoklonaal antilichaam dat specifiek M-CSF bindt, waarin de zware-keten aminozuursequentie van het antilichaam is SEQ ID c · NO: 30, zonder de signaalsequentie, en de lichte-keten aminozuur-sequentie van het antilichaam is SEQID NO: 32, zonder de signaalsequentie.
35. Monoklonaal antilichaam volgens conclusie 34, waarin de C-5 terminale lysine van de zware-keten van het antilichaam niet aanwezig is. 1027009
NL1027009A 2003-09-10 2004-09-09 Antilichamen tegen M-CSF. NL1027009C2 (nl)

Applications Claiming Priority (2)

Application Number Priority Date Filing Date Title
US50216303P 2003-09-10 2003-09-10
US50216303 2003-09-10

Publications (2)

Publication Number Publication Date
NL1027009A1 NL1027009A1 (nl) 2005-03-14
NL1027009C2 true NL1027009C2 (nl) 2006-06-19

Family

ID=33300142

Family Applications (1)

Application Number Title Priority Date Filing Date
NL1027009A NL1027009C2 (nl) 2003-09-10 2004-09-09 Antilichamen tegen M-CSF.

Country Status (42)

Country Link
US (8) US7592430B2 (nl)
EP (2) EP3170840B1 (nl)
JP (6) JP2007528724A (nl)
KR (2) KR100938452B1 (nl)
CN (2) CN1863817B (nl)
AP (1) AP2006003562A0 (nl)
AR (1) AR045563A1 (nl)
AU (1) AU2004275700B2 (nl)
BR (1) BRPI0414269B8 (nl)
CA (2) CA2885172C (nl)
CR (1) CR8317A (nl)
DK (1) DK1670825T3 (nl)
EA (1) EA011669B1 (nl)
EC (1) ECSP066497A (nl)
ES (2) ES2709700T3 (nl)
GB (1) GB2405873A (nl)
GE (1) GEP20104922B (nl)
GT (1) GT200400181A (nl)
HK (2) HK1093212A1 (nl)
HN (1) HN2004000356A (nl)
HU (1) HUE033708T2 (nl)
IL (3) IL174016A (nl)
IS (1) IS3021B (nl)
MA (1) MA28092A1 (nl)
MX (2) MX346194B (nl)
MY (1) MY157376A (nl)
NL (1) NL1027009C2 (nl)
NO (1) NO343557B1 (nl)
NZ (3) NZ595450A (nl)
PA (1) PA8611701A1 (nl)
PE (1) PE20050376A1 (nl)
PL (1) PL1670825T3 (nl)
PT (1) PT1670825T (nl)
RS (1) RS20060171A (nl)
SG (2) SG176457A1 (nl)
SI (1) SI1670825T1 (nl)
TN (1) TNSN06080A1 (nl)
TW (2) TWI356063B (nl)
UA (1) UA90457C2 (nl)
UY (1) UY28507A1 (nl)
WO (1) WO2005030124A2 (nl)
ZA (1) ZA200601969B (nl)

Families Citing this family (95)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
US20110091451A1 (en) * 2002-11-15 2011-04-21 Kavanaugh William M Methods for preventing and treating cancer metastasis and bone loss associated with cancer metastasis
AR045563A1 (es) * 2003-09-10 2005-11-02 Warner Lambert Co Anticuerpos dirigidos a m-csf
GB0325836D0 (en) * 2003-11-05 2003-12-10 Celltech R&D Ltd Biological products
ES2689328T3 (es) 2004-01-07 2018-11-13 Novartis Vaccines And Diagnostics, Inc. Anticuerpo monoclonal M-CSF-específico y usos del mismo
SI1819358T1 (sl) * 2004-11-18 2014-10-30 Imclone Llc Protitelesa proti receptorju 1 za vaskularni endotelijski rastni dejavnik (vegfr-1)
CA2600601A1 (en) * 2005-03-08 2006-09-14 Pharmacia & Upjohn Company Llc Anti-m-csf antibody compositions having reduced levels of endotoxin
AR053026A1 (es) * 2005-03-08 2007-04-18 Pharmacia & Upjohn Co Llc Composiciones de anticuerpos anti factor de estimulacion de colonias de macrofagos (anti-m csf)
EP2277916A3 (en) * 2005-07-28 2011-04-27 Novartis AG Use of antibody to M-CSF
EP2311876A3 (en) * 2005-07-28 2011-04-27 Novartis AG M-CSF-specific monoclonal antibody and uses thereof
JP4736037B2 (ja) * 2005-10-26 2011-07-27 株式会社イーベック ヒトｇｍ−ｃｓｆに結合するヒトのモノクローナル抗体並びにその抗原結合部分
TWI390034B (zh) * 2006-04-06 2013-03-21 Kyowa Hakko Kirin Co Ltd Novel anti-CD98 antibody
CL2007002225A1 (es) * 2006-08-03 2008-04-18 Astrazeneca Ab Agente de union especifico para un receptor del factor de crecimiento derivado de plaquetas (pdgfr-alfa); molecula de acido nucleico que lo codifica; vector y celula huesped que la comprenden; conjugado que comprende al agente; y uso del agente de un
KR20100014921A (ko) * 2007-02-06 2010-02-11 리보박스 바이오테크놀로지즈 에스아 수두 대상포진 바이러스에 특이적인 항체
CL2008002444A1 (es) 2007-08-21 2009-09-04 Amgen Inc Anticuerpo o fragmento del mismo que se une a la proteina c-fms humana; molecula de acido nucleico que la codifica; vector y celula huesped; metodo de elaboracion; composicion farmaceutica que la comprende; y su uso para tratar o prevenir una condicion asociada con c-fms en un paciente.
US20090104148A1 (en) * 2007-09-18 2009-04-23 Jay Gregory D Treatment and prevention of joint disease
AU2008308956B2 (en) 2007-10-01 2013-03-14 Bristol-Myers Squibb Company Human antibodies that bind mesothelin, and uses thereof
JP2011502266A (ja) * 2007-10-31 2011-01-20 ジヤンセン・フアーマシユーチカ・ナームローゼ・フエンノートシヤツプ Ｆｍｓ治療に対する応答を評価するバイオマーカー
CL2008003361A1 (es) * 2007-11-13 2010-02-05 Boehringer Ingelheim Int Anticuerpos monoclonales que se unen al hgm-csf y las composicones medias que los comprenden.
ES2791333T3 (es) * 2008-01-04 2020-11-03 Baxalta Inc Anticuerpos anti-MIF para su uso en el tratamiento de enfermedades inflamatorias
NZ587830A (en) 2008-03-14 2012-08-31 Transgene Sa Antibody against the colony-stimulating factor-1 receptor (CSF-1R)
US8470977B2 (en) 2008-03-14 2013-06-25 Transgene S.A. Antibody against the CSF-1R
SG176464A1 (en) 2008-05-09 2011-12-29 Agency Science Tech & Res Diagnosis and treatment of kawasaki disease
BRPI1009455A2 (pt) 2009-03-10 2016-03-01 Baylor Res Inst anticorpos anti-c40 e usos dos mesmos
CN103415534A (zh) 2009-03-10 2013-11-27 贝勒研究院 靶向抗原呈递细胞的癌症疫苗
CA2889453C (en) 2009-03-20 2018-11-06 Amgen Inc. Carrier immunoglobulins and uses thereof
CU23736A1 (es) 2009-05-04 2011-11-15 Centro Inmunologia Molecular Anticuerpos que reconocen sulfatidos y proteoglicanos sulfatados y su uso
WO2010132532A1 (en) * 2009-05-15 2010-11-18 The United States Of America, As Represented By The Secretary, Department Of Health And Human Services B cell surface reactive antibodies
EP3219723B1 (en) * 2009-08-27 2021-10-06 Novo Nordisk A/S Targeting tissue factor to activated platelets
US8568726B2 (en) 2009-10-06 2013-10-29 Medimmune Limited RSV specific binding molecule
EP2494354A1 (en) * 2009-10-30 2012-09-05 Merck Sharp & Dohme Corp. Pcsk9 immunoassay
TR201900368T4 (tr) * 2010-05-04 2019-02-21 Five Prime Therapeutics Inc Csf1r'ye bağlanan antikorlar.
PT2569013T (pt) * 2010-05-14 2017-02-08 Univ Leland Stanford Junior Anticorpos monoclonais humanizados e quiméricos para cd47
CN103108658B (zh) 2010-07-02 2015-08-19 米迪缪尼有限公司 抗体制剂
KR20130110169A (ko) 2010-09-22 2013-10-08 암젠 인크 담체 면역글로뷸린 및 이것의 용도
ES2874306T3 (es) 2010-09-29 2021-11-04 Agensys Inc Conjugados de anticuerpos y fármacos (CAF) que se unen a las proteínas 191P4D12
AU2015234335B2 (en) * 2010-09-29 2017-09-28 Agensys, Inc. Antibody drug conjugates (ADC) that bind to 191P4D12 proteins
CN102603649B (zh) * 2011-01-20 2016-05-25 赣南师范学院 一种以地巴唑为先导分子的荧光探针化合物及其制备方法
EA201892619A1 (ru) * 2011-04-29 2019-04-30 Роше Гликарт Аг Иммуноконъюгаты, содержащие мутантные полипептиды интерлейкина-2
JP2014520873A (ja) 2011-07-18 2014-08-25 ザ ユニバーシティ オブ メルボルン ｃ−Ｆｍｓアンタゴニストの使用
AU2012335247A1 (en) * 2011-11-08 2014-05-29 Pfizer Inc. Methods of treating inflammatory disorders using anti-M-CSF antibodies
US20130302322A1 (en) 2012-05-11 2013-11-14 Five Prime Therapeutics, Inc. Methods of treating conditions with antibodies that bind colony stimulating factor 1 receptor (csf1r)
UY34813A (es) 2012-05-18 2013-11-29 Amgen Inc Proteínas de unión a antígeno dirigidas contra el receptor st2
UY35148A (es) 2012-11-21 2014-05-30 Amgen Inc Immunoglobulinas heterodiméricas
WO2014144817A2 (en) 2013-03-15 2014-09-18 Amgen Inc. Inhibitory polypeptides specific to wnt inhibitors
MX2015014198A (es) * 2013-04-12 2015-12-11 Morphosys Ag Anticuerpos cuyo objetivo es m-csf.
GB201315487D0 (en) * 2013-08-30 2013-10-16 Ucb Pharma Sa Antibodies
AU2014318017B2 (en) 2013-09-05 2020-02-06 Amgen Inc. Fc-containing molecules exhibiting predictable, consistent, and reproducible glycoform profiles
KR20160097294A (ko) 2013-12-09 2016-08-17 뉴욕 유니버시티 항-포도상구균 제제의 식세포 전달을 위한 조성물 및 방법
EP3992210A1 (en) 2014-01-13 2022-05-04 Baylor Research Institute Novel vaccines against hpv and hpv-related diseases
AU2015259053B2 (en) 2014-05-16 2020-12-24 Amgen Inc. Assay for detecting Th1 and Th2 cell populations
JP6964410B2 (ja) 2014-06-23 2021-11-10 ファイヴ プライム セラピューティクス インク コロニー刺激因子１受容体（ｃｓｆ１ｒ）に結合する抗体で疾患を治療する方法
WO2016120828A1 (en) 2015-01-30 2016-08-04 Novartis Ag Treatment of breast cancer by m-csf antagonist
SG10201810615VA (en) 2015-02-26 2019-01-30 Merck Patent Gmbh Pd-1 / pd-l1 inhibitors for the treatment of cancer
CN107750166B (zh) 2015-06-16 2022-02-11 默克专利股份有限公司 Pd-l1拮抗剂组合治疗
DK3365368T3 (da) 2016-03-11 2023-06-26 Scholar Rock Inc Tgfbeta1-bindende immunoglobuliner og anvendelse deraf
CA3039451A1 (en) 2016-10-06 2018-04-12 Pfizer Inc. Dosing regimen of avelumab for the treatment of cancer
KR20240137126A (ko) * 2017-01-06 2024-09-19 스칼러 락, 인크. 이소형-특이적, 콘텍스트-허용성 TGFβ1 억제제 및 그의 용도
JP2020513813A (ja) 2017-03-14 2020-05-21 アムジエン・インコーポレーテツド 細胞培養において産生される抗体の総非フコシル化グリコフォームの調節
US10610585B2 (en) 2017-09-26 2020-04-07 Inserm (Institut National De La Sante Et De La Recherche Medicale) Methods and compositions for treating and preventing HIV
EP3694545A4 (en) 2017-10-11 2021-12-01 Board Of Regents, The University Of Texas System HUMAN PD-L1 ANTIBODIES AND METHOD OF USING THEM
EP3735270A1 (en) 2018-01-05 2020-11-11 Modernatx, Inc. Polynucleotides encoding anti-chikungunya virus antibodies
US11059876B2 (en) 2018-02-28 2021-07-13 Pfizer Inc. IL-15 variants and uses thereof
EP3768298A4 (en) 2018-03-23 2021-12-08 Board of Regents, The University of Texas System HUMAN ANTI-PD-L2 ANTIBODIES AND PROCESSES FOR USE
US20210214445A1 (en) * 2018-03-23 2021-07-15 Board Of Regents, The University Of Texas System Dual specificity antibodies to pd-l1 and pd-l2 and methods of use therefor
JP2021519068A (ja) 2018-03-26 2021-08-10 アムジェン インコーポレイテッド 細胞培養において産生される抗体の総非フコシル化グリコフォーム
JP7384835B2 (ja) 2018-05-23 2023-11-21 ファイザー・インク Ｃｄ３に特異的な抗体及びその使用
MX2020012607A (es) 2018-05-23 2021-01-29 Pfizer Anticuerpos especificos para gucy2c y sus usos.
US11448651B2 (en) 2018-07-10 2022-09-20 Regeneron Pharmaceuticals, Inc. Modifying binding molecules to minimize pre-exisiting interactions
WO2020044252A1 (en) 2018-08-31 2020-03-05 Novartis Ag Dosage regimes for anti-m-csf antibodies and uses thereof
WO2020128893A1 (en) 2018-12-21 2020-06-25 Pfizer Inc. Combination treatments of cancer comprising a tlr agonist
US11339159B2 (en) 2019-07-17 2022-05-24 Pfizer Inc. Toll-like receptor agonists
US20220349898A1 (en) 2019-09-26 2022-11-03 Amgen Inc. Methods of producing antibody compositions
CA3164623A1 (en) 2019-12-17 2021-06-24 Pfizer Inc. Antibodies specific for cd47, pd-l1, and uses thereof
ES2969732T3 (es) 2019-12-18 2024-05-22 Pfizer Régimen de tratamiento del cáncer una vez al día con un inhibidor de PRMT5
JP7481856B2 (ja) 2020-02-25 2024-05-13 シスメックス株式会社 改変抗体及びその製造方法、並びに抗体の熱安定性を向上させる方法
CA3174908A1 (en) 2020-03-09 2021-09-16 Pfizer Inc. Fusion proteins and uses thereof
KR20230008197A (ko) 2020-05-13 2023-01-13 화이자 인코포레이티드 암을 치료하기 위한 방법, 요법 및 용도
US20230273126A1 (en) 2020-06-04 2023-08-31 Amgen Inc. Assessment of cleaning procedures of a biotherapeutic manufacturing process
AU2021308586A1 (en) 2020-07-17 2023-03-02 Pfizer Inc. Therapeutic antibodies and their uses
WO2022053990A1 (en) 2020-09-14 2022-03-17 Pfizer Inc. Methods, therapies and uses for treating cancer
MX2023004364A (es) 2020-10-15 2023-05-03 Amgen Inc Glucanos no emparejados relativos en metodos de produccion de anticuerpos.
AR124414A1 (es) 2020-12-18 2023-03-22 Century Therapeutics Inc Sistema de receptor de antígeno quimérico con especificidad de receptor adaptable
WO2022153161A1 (en) 2021-01-14 2022-07-21 Pfizer Inc. Treatment of cancer using a prmt5 inhibitor
EP4297785A2 (en) * 2021-02-26 2024-01-03 New York University Compositions and methods comprising antibodies that bind to covalent peptide conjugates
AU2022289365A1 (en) 2021-06-07 2023-12-14 Amgen Inc. Using fucosidase to control afucosylation level of glycosylated proteins
AU2022361382A1 (en) 2021-10-05 2024-03-28 Amgen Inc. Fc-gamma receptor ii binding and glycan content
WO2023215725A1 (en) 2022-05-02 2023-11-09 Fred Hutchinson Cancer Center Compositions and methods for cellular immunotherapy
WO2023218320A1 (en) 2022-05-11 2023-11-16 Pfizer Inc. Anti-lymphotoxin beta receptor antibodies and methods of use thereof
WO2023242769A1 (en) 2022-06-17 2023-12-21 Pfizer Inc. Il-12 variants, anti-pd1 antibodies, fusion proteins, and uses thereof
WO2024003773A1 (en) 2022-07-01 2024-01-04 Pfizer Inc. 2,7-naphthyridine compounds as mastl inhibitors
WO2024009191A1 (en) 2022-07-05 2024-01-11 Pfizer Inc. Pyrido[4,3-d]pyrimidine compounds
WO2024074977A1 (en) 2022-10-04 2024-04-11 Pfizer Inc. Substituted 1 h-pyrazolo-pyridine and-pyrimidine compounds
WO2024084364A1 (en) 2022-10-18 2024-04-25 Pfizer Inc. Compounds for the treatment of cancer
WO2024105563A1 (en) 2022-11-16 2024-05-23 Pfizer Inc. Substituted bicyclic pyridone derivatives
WO2024209339A1 (en) 2023-04-05 2024-10-10 Pfizer Inc. Pyrido[4,3-d]pyrimidine compounds

Citations (2)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
WO1990009400A1 (en) * 1989-02-10 1990-08-23 Cetus Corporation M-csf monoclonal antibodies that recognize a neutralizing conformational epitope
WO1998024893A2 (en) * 1996-12-03 1998-06-11 Abgenix, Inc. TRANSGENIC MAMMALS HAVING HUMAN IG LOCI INCLUDING PLURAL VH AND Vλ REGIONS AND ANTIBODIES PRODUCED THEREFROM

Family Cites Families (242)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
JPS5531159A (en) 1978-08-26 1980-03-05 Sumitomo Metal Ind Ltd Manufacture of high strength cold rolled steel plate for press working
US5179017A (en) 1980-02-25 1993-01-12 The Trustees Of Columbia University In The City Of New York Processes for inserting DNA into eucaryotic cells and for producing proteinaceous materials
US4634665A (en) 1980-02-25 1987-01-06 The Trustees Of Columbia University In The City Of New York Processes for inserting DNA into eucaryotic cells and for producing proteinaceous materials
US4399216A (en) 1980-02-25 1983-08-16 The Trustees Of Columbia University Processes for inserting DNA into eucaryotic cells and for producing proteinaceous materials
US4510245A (en) 1982-11-18 1985-04-09 Chiron Corporation Adenovirus promoter system
US4504586A (en) * 1983-02-03 1985-03-12 Amgen Hybridoma tumor cell lines and their monoclonal antibodies to human colony stimulating factor subclass number 1
US4740461A (en) 1983-12-27 1988-04-26 Genetics Institute, Inc. Vectors and methods for transformation of eucaryotic cells
US5168062A (en) 1985-01-30 1992-12-01 University Of Iowa Research Foundation Transfer vectors and microorganisms containing human cytomegalovirus immediate-early promoter-regulatory DNA sequence
WO1986004607A1 (en) 1985-02-05 1986-08-14 Cetus Corporation Recombinant colony stimulating factor-1
US5837229A (en) 1985-02-05 1998-11-17 Chiron Corporation Uses of recombinant colony stimulating factor-1
US6117422A (en) 1985-02-05 2000-09-12 Chiron Corporation N∇2-CSF-1(long form) and carboxy truncated fragments thereof
US5792450A (en) 1985-02-05 1998-08-11 Chiron Corporation Purified human CSF-1
US4847201A (en) 1985-02-05 1989-07-11 Cetus Corporation DNA encoding for CSF-1 and accompanying recombinant systems
US5573930A (en) 1985-02-05 1996-11-12 Cetus Oncology Corporation DNA encoding various forms of colony stimulating factor-1
CA1319120C (en) 1985-04-01 1993-06-15 John Henry Kenten Transformed myeloma cell-line and a process for the expression of a gene coding for a eukaryotic polypeptide employing same
US4968615A (en) 1985-12-18 1990-11-06 Ciba-Geigy Corporation Deoxyribonucleic acid segment from a virus
GB8601597D0 (en) 1986-01-23 1986-02-26 Wilson R H Nucleotide sequences
WO1987006954A1 (en) 1986-05-06 1987-11-19 Genetics Institute, Inc. Production of m-csf
US4868119A (en) 1986-12-11 1989-09-19 Genetics Institute, Inc. Hematopoietic growth factors
US4959455A (en) 1986-07-14 1990-09-25 Genetics Institute, Inc. Primate hematopoietic growth factors IL-3 and pharmaceutical compositions
GB8624899D0 (en) 1986-10-17 1986-11-19 Sandoz Ltd Monoclonal antibodies
US4912040A (en) 1986-11-14 1990-03-27 Genetics Institute, Inc. Eucaryotic expression system
US4929700A (en) 1987-04-16 1990-05-29 Cetus Corporation Production of purified, biologically active, bacterially produced recombinant human CSF-1
CA1339757C (en) 1987-04-16 1998-03-17 Robert F. Halenbeck Production of purified biologically active, bacterially produced recombinant human csf-1
US5750172A (en) 1987-06-23 1998-05-12 Pharming B.V. Transgenic non human mammal milk
GB8717430D0 (en) 1987-07-23 1987-08-26 Celltech Ltd Recombinant dna product
US4929455A (en) * 1988-07-07 1990-05-29 Mallinckrodt, Inc. Flour-based pot pie crusts with improved texture
US5223409A (en) 1988-09-02 1993-06-29 Protein Engineering Corp. Directed evolution of novel binding proteins
GB8823869D0 (en) 1988-10-12 1988-11-16 Medical Res Council Production of antibodies
GB8827305D0 (en) 1988-11-23 1988-12-29 British Bio Technology Compounds
US5175384A (en) 1988-12-05 1992-12-29 Genpharm International Transgenic mice depleted in mature t-cells and methods for making transgenic mice
AU630496B2 (en) 1989-07-14 1992-10-29 Schering Corporation Antagonists of gm-csf derived from the carboxyl terminus
US5959177A (en) 1989-10-27 1999-09-28 The Scripps Research Institute Transgenic plants expressing assembled secretory antibodies
US5633076A (en) 1989-12-01 1997-05-27 Pharming Bv Method of producing a transgenic bovine or transgenic bovine embryo
AU7160391A (en) * 1989-12-15 1991-07-18 Lucien A Aarden Cytokine antibody for the treatment of sepsis
DE69120146T2 (de) 1990-01-12 1996-12-12 Cell Genesys Inc Erzeugung xenogener antikörper
US6075181A (en) 1990-01-12 2000-06-13 Abgenix, Inc. Human antibodies derived from immunized xenomice
US6673986B1 (en) 1990-01-12 2004-01-06 Abgenix, Inc. Generation of xenogeneic antibodies
US6150584A (en) 1990-01-12 2000-11-21 Abgenix, Inc. Human antibodies derived from immunized xenomice
US5151510A (en) 1990-04-20 1992-09-29 Applied Biosystems, Inc. Method of synethesizing sulfurized oligonucleotide analogs
US5427908A (en) 1990-05-01 1995-06-27 Affymax Technologies N.V. Recombinant library screening methods
GB9015198D0 (en) 1990-07-10 1990-08-29 Brien Caroline J O Binding substance
JPH06508511A (ja) 1990-07-10 1994-09-29 ケンブリッジ　アンティボディー　テクノロジー　リミティド 特異的な結合ペアーの構成員の製造方法
US5770429A (en) 1990-08-29 1998-06-23 Genpharm International, Inc. Transgenic non-human animals capable of producing heterologous antibodies
US6255458B1 (en) 1990-08-29 2001-07-03 Genpharm International High affinity human antibodies and human antibodies against digoxin
US5625126A (en) 1990-08-29 1997-04-29 Genpharm International, Inc. Transgenic non-human animals for producing heterologous antibodies
US5545806A (en) 1990-08-29 1996-08-13 Genpharm International, Inc. Ransgenic non-human animals for producing heterologous antibodies
US5789650A (en) 1990-08-29 1998-08-04 Genpharm International, Inc. Transgenic non-human animals for producing heterologous antibodies
US6300129B1 (en) 1990-08-29 2001-10-09 Genpharm International Transgenic non-human animals for producing heterologous antibodies
US7041871B1 (en) 1995-10-10 2006-05-09 Genpharm International, Inc. Transgenic non-human animals capable of producing heterologous antibodies
US5661016A (en) 1990-08-29 1997-08-26 Genpharm International Inc. Transgenic non-human animals capable of producing heterologous antibodies of various isotypes
US5633425A (en) 1990-08-29 1997-05-27 Genpharm International, Inc. Transgenic non-human animals capable of producing heterologous antibodies
US7084260B1 (en) 1996-10-10 2006-08-01 Genpharm International, Inc. High affinity human antibodies and human antibodies against human antigens
US5814318A (en) 1990-08-29 1998-09-29 Genpharm International Inc. Transgenic non-human animals for producing heterologous antibodies
DK0814159T3 (da) 1990-08-29 2005-10-24 Genpharm Int Transgene, ikke-humane dyr, der er i stand til at danne heterologe antistoffer
US5612205A (en) 1990-08-29 1997-03-18 Genpharm International, Incorporated Homologous recombination in mammalian cells
WO1992009690A2 (en) 1990-12-03 1992-06-11 Genentech, Inc. Enrichment method for variant proteins with altered binding properties
CA2060741A1 (en) 1991-02-11 1992-08-12 Robert S. Greenfield Gm-csf inhibiting oligopeptides
DK1279731T3 (da) 1991-03-01 2007-09-24 Dyax Corp Fremgangsmåde til udvikling af bindende miniproteiner
DK1471142T3 (da) 1991-04-10 2009-03-09 Scripps Research Inst Heterodimere receptor-biblioteker under anvendelse af fagemider
DE4122599C2 (de) 1991-07-08 1993-11-11 Deutsches Krebsforsch Phagemid zum Screenen von Antikörpern
WO1993004169A1 (en) 1991-08-20 1993-03-04 Genpharm International, Inc. Gene targeting in animal cells using isogenic dna constructs
DE69229477T2 (de) 1991-09-23 1999-12-09 Cambridge Antibody Technology Ltd., Melbourn Methoden zur Herstellung humanisierter Antikörper
JPH0595794A (ja) * 1991-10-04 1993-04-20 Otsuka Pharmaceut Co Ltd ヒトｍ−ｃｓｆ抗体及びヒトｍ−ｃｓｆの測定法
US5587458A (en) 1991-10-07 1996-12-24 Aronex Pharmaceuticals, Inc. Anti-erbB-2 antibodies, combinations thereof, and therapeutic and diagnostic uses thereof
AU668374B2 (en) 1991-12-10 1996-05-02 Dana-Farber Cancer Institute Reactive neutralizing human anti-GP120 recombinant antibody, DNA coding the same and use thereof
JPH067189A (ja) 1991-12-17 1994-01-18 Morinaga Milk Ind Co Ltd ヒトＭ−ＣＳＦ β型ダイマ−に特異性を有するモノクロ− ナル抗体と、この抗体を産生するハイブリドーマ、お よびこの抗体の利用
CA2372813A1 (en) 1992-02-06 1993-08-19 L.L. Houston Biosynthetic binding protein for cancer marker
DE69329247T2 (de) * 1992-06-09 2001-05-31 Chiron Corp. (N.D.Ges.D. Staates Delaware), Emeryville Kristallisierung von m-csf
CA2140638C (en) 1992-07-24 2010-05-04 Raju Kucherlapati Generation of xenogeneic antibodies
JP3714683B2 (ja) 1992-07-30 2005-11-09 生化学工業株式会社 抗リウマチ剤
US6177401B1 (en) 1992-11-13 2001-01-23 Max-Planck-Gesellschaft Zur Forderung Der Wissenschaften Use of organic compounds for the inhibition of Flk-1 mediated vasculogenesis and angiogenesis
JPH06194367A (ja) 1992-12-25 1994-07-15 Morinaga Milk Ind Co Ltd リウマチ疾患の診断方法
US5455258A (en) 1993-01-06 1995-10-03 Ciba-Geigy Corporation Arylsulfonamido-substituted hydroxamic acids
JP3801196B2 (ja) 1993-03-09 2006-07-26 ジェンザイム・コーポレイション 乳からの対象化合物の単離
JPH06319584A (ja) 1993-05-07 1994-11-22 Morinaga Milk Ind Co Ltd 抗ｍ−ｃｓｆモノクロ−ナル抗体と、この抗体を産生 するハイブリド−マ
US5827690A (en) 1993-12-20 1998-10-27 Genzyme Transgenics Corporatiion Transgenic production of antibodies in milk
IL112248A0 (en) 1994-01-25 1995-03-30 Warner Lambert Co Tricyclic heteroaromatic compounds and pharmaceutical compositions containing them
WO1995029690A1 (en) 1994-04-29 1995-11-09 The Trustees Of The University Of Pennsylvania Biologically active peptides and methods of identifying the same
US5643763A (en) 1994-11-04 1997-07-01 Genpharm International, Inc. Method for making recombinant yeast artificial chromosomes by minimizing diploid doubling during mating
US6046037A (en) 1994-12-30 2000-04-04 Hiatt; Andrew C. Method for producing immunoglobulins containing protection proteins in plants and their use
US5863949A (en) 1995-03-08 1999-01-26 Pfizer Inc Arylsulfonylamino hydroxamic acid derivatives
US6130364A (en) 1995-03-29 2000-10-10 Abgenix, Inc. Production of antibodies using Cre-mediated site-specific recombination
US6091001A (en) 1995-03-29 2000-07-18 Abgenix, Inc. Production of antibodies using Cre-mediated site-specific recombination
US5861510A (en) 1995-04-20 1999-01-19 Pfizer Inc Arylsulfonyl hydroxamic acid derivatives as MMP and TNF inhibitors
WO1996033266A1 (en) 1995-04-21 1996-10-24 Cell Genesys, Inc. Generation of large genomic dna deletions
EP1709970A1 (en) 1995-04-27 2006-10-11 Abgenix, Inc. Human antibodies against EGFR, derived from immunized xenomice
AU2466895A (en) 1995-04-28 1996-11-18 Abgenix, Inc. Human antibodies derived from immunized xenomice
US5747498A (en) 1996-05-28 1998-05-05 Pfizer Inc. Alkynyl and azido-substituted 4-anilinoquinazolines
US5880141A (en) 1995-06-07 1999-03-09 Sugen, Inc. Benzylidene-Z-indoline compounds for the treatment of disease
GB9520822D0 (en) 1995-10-11 1995-12-13 Wellcome Found Therapeutically active compounds
GB9624482D0 (en) 1995-12-18 1997-01-15 Zeneca Phaema S A Chemical compounds
ES2183905T3 (es) 1995-12-20 2003-04-01 Hoffmann La Roche Inhibidores de metaloproteasa de matriz.
IL125954A (en) 1996-03-05 2003-06-24 Zeneca Ltd Quinazoline derivatives, processes for their preparation, pharmaceutical compositions containing them and use thereof in the manufacture of medicaments having an antiangiogenic and/or vascular permeability reducing effect
US5714352A (en) 1996-03-20 1998-02-03 Xenotech Incorporated Directed switch-mediated DNA recombination
US5994619A (en) 1996-04-01 1999-11-30 University Of Massachusetts, A Public Institution Of Higher Education Of The Commonwealth Of Massachusetts, As Represented By Its Amherst Campus Production of chimeric bovine or porcine animals using cultured inner cell mass cells
EP0818442A3 (en) 1996-07-12 1998-12-30 Pfizer Inc. Cyclic sulphone derivatives as inhibitors of metalloproteinases and of the production of tumour necrosis factor
BR9710362A (pt) 1996-07-13 1999-08-17 Glaxo Group Ltd Composto formula-ao farmaceutica utiliza-ao de um composto processos de tratamento de um ser humano ou animal sofrendo de uma mediada por atividade anormal de cinase de proteina tirosina e para a prepara-ao de um composto
HRP970371A2 (en) 1996-07-13 1998-08-31 Kathryn Jane Smith Heterocyclic compounds
JP4386967B2 (ja) 1996-07-13 2009-12-16 グラクソ、グループ、リミテッド プロテインチロシンキナーゼ阻害剤としての縮合複素環式化合物
EP0923585B1 (en) 1996-07-18 2002-05-08 Pfizer Inc. Phosphinate based inhibitors of matrix metalloproteases
CN1228083A (zh) 1996-08-23 1999-09-08 美国辉瑞有限公司 芳基磺酰氨基异羟肟酸衍生物
ID18494A (id) 1996-10-02 1998-04-16 Novartis Ag Turunan pirazola leburan dan proses pembuatannya
US6255455B1 (en) 1996-10-11 2001-07-03 The Trustees Of The University Of Pennsylvania Rh(D)-binding proteins and magnetically activated cell sorting method for production thereof
US5916771A (en) 1996-10-11 1999-06-29 Abgenix, Inc. Production of a multimeric protein by cell fusion method
WO1998030566A1 (en) 1997-01-06 1998-07-16 Pfizer Inc. Cyclic sulfone derivatives
NZ336840A (en) 1997-02-03 2001-01-26 Pfizer Prod Inc Arylsulfonylamino hydroxamic acid derivatives useful in the treatment of tumor necrosis factor and matrix metalloproteinase mediated diseases
JP2000507975A (ja) 1997-02-07 2000-06-27 ファイザー・インク Ｎ−ヒドロキシ−β−スルホニルプロピオンアミド誘導体類及びそれらのマトリックスメタロプロテイナーゼ阻害薬としての使用
IL131123A0 (en) 1997-02-11 2001-01-28 Pfizer Arylsulfonyl hydroxamic acid derivatives
WO1998040488A1 (en) 1997-03-12 1998-09-17 Smithkline Beecham Corporation Anti-alphabeta3 humanized monoclonal antibodies
RU2238949C2 (ru) * 1997-04-15 2004-10-27 Санкио Компани Лимитед Белок, специфически связывающийся с ингибирующим остеокластогенез фактором (ocif) (варианты), днк его кодирующая (варианты), днк в качестве зонда (варианты), способ получения белка (варианты), способ скрининга вещества (варианты), антитело (варианты), способ получения поликлонального антитела, гибридома (варианты), способ получения моноклонального антитела, способ измерения ocif-связывающего белка, фармацевтическая композиция (варианты) и лекарственное средство (варианты)
US6235883B1 (en) 1997-05-05 2001-05-22 Abgenix, Inc. Human monoclonal antibodies to epidermal growth factor receptor
EP0984930B1 (en) 1997-05-07 2005-04-06 Sugen, Inc. 2-indolinone derivatives as modulators of protein kinase activity
DE69833755T2 (de) 1997-05-21 2006-12-28 Biovation Ltd. Verfahren zur herstellung von nicht-immunogenen proteinen
CA2291709A1 (en) 1997-05-30 1998-12-03 Merck & Co., Inc. Novel angiogenesis inhibitors
NZ502309A (en) 1997-08-08 2002-02-01 Pfizer Prod Inc Aryloxyarylsulfonylamino hydroxamic acid derivatives and pharmaceutical use
DE69838172T2 (de) 1997-08-22 2008-04-10 Astrazeneca Ab Oxindolylchinazolinderivate als angiogenesehemmer
JP2001518470A (ja) 1997-09-26 2001-10-16 メルク エンド カムパニー インコーポレーテッド 新規な血管形成阻害剤
PL340589A1 (en) 1997-11-11 2001-02-12 Pfizer Prod Inc Derivatives of thienepyrimidine and thienepyridine useful as anticarcinogenic agents
GB9725782D0 (en) 1997-12-05 1998-02-04 Pfizer Ltd Therapeutic agents
RS49779B (sr) 1998-01-12 2008-06-05 Glaxo Group Limited, Biciklična heteroaromatična jedinjenja kao inhibitori protein tirozin kinaze
GB9800575D0 (en) 1998-01-12 1998-03-11 Glaxo Group Ltd Heterocyclic compounds
GB9801690D0 (en) 1998-01-27 1998-03-25 Pfizer Ltd Therapeutic agents
CA2322749A1 (en) 1998-03-03 1999-09-10 Abgenix, Inc. Cd147 binding molecules as therapeutics
JP4462654B2 (ja) 1998-03-26 2010-05-12 ソニー株式会社 映像素材選択装置及び映像素材選択方法
PA8469401A1 (es) 1998-04-10 2000-05-24 Pfizer Prod Inc Derivados biciclicos del acido hidroxamico
PA8469501A1 (es) 1998-04-10 2000-09-29 Pfizer Prod Inc Hidroxamidas del acido (4-arilsulfonilamino)-tetrahidropiran-4-carboxilico
US20020029391A1 (en) 1998-04-15 2002-03-07 Claude Geoffrey Davis Epitope-driven human antibody production and gene expression profiling
SK287132B6 (sk) 1998-05-29 2009-12-07 Sugen, Inc. Farmaceutická kompozícia obsahujúca pyrolom substituovaný 2-indolinón, súprava obsahujúca uvedenú kompozíciu a použitie pyrolom substituovaného 2-indolinónu
UA60365C2 (uk) 1998-06-04 2003-10-15 Пфайзер Продактс Інк. Похідні ізотіазолу, спосіб їх одержання, фармацевтична композиція та спосіб лікування гіперпроліферативного захворювання у ссавця
AUPP525198A0 (en) 1998-08-13 1998-09-03 Medvet Science Pty. Ltd. Monoclonal antibody inhibitor of GM-CSF, IL-3 and IL-5 and other cytokines and uses thereof
JP2002522063A (ja) 1998-08-17 2002-07-23 アブジェニックス インコーポレイテッド 増加した血清半減期を有する改変された分子の生成
PT1004578E (pt) 1998-11-05 2004-06-30 Pfizer Prod Inc Derivados hidroxamida do acido 5-oxo-pirrolidino-2-carboxilico
JP2002534959A (ja) 1998-12-08 2002-10-22 バイオベーション リミテッド 免疫原性タンパク質の改変方法
WO2000035956A1 (fr) * 1998-12-16 2000-06-22 Kyowa Hakko Kogyo Co., Ltd. Anticorps monoclonal anti-vegf humain
JP3793693B2 (ja) * 1998-12-23 2006-07-05 ファイザー インコーポレーテッド Ｃｔｌａ−４に対するヒトモノクローナル抗体
UA71945C2 (en) 1999-01-27 2005-01-17 Pfizer Prod Inc Substituted bicyclic derivatives being used as anticancer agents
JP3270834B2 (ja) 1999-01-27 2002-04-02 ファイザー・プロダクツ・インク 抗がん剤として有用なヘテロ芳香族二環式誘導体
US6471429B1 (en) * 1999-01-29 2002-10-29 Canon Kabushiki Kaisha Sheet processing apparatus for discharging sheets in a bundle
WO2001000678A1 (en) 1999-06-30 2001-01-04 The Government Of The United States Of America As Represented By The Secretary, Department Of Health And Human Services Human monoclonal antibodies to hiv-1 envelope glycoprotein gp120
US6984720B1 (en) 1999-08-24 2006-01-10 Medarex, Inc. Human CTLA-4 antibodies
US7135287B1 (en) 1999-10-02 2006-11-14 Biosite, Inc. Human antibodies
US6794132B2 (en) 1999-10-02 2004-09-21 Biosite, Inc. Human antibodies
WO2001034177A2 (en) 1999-11-08 2001-05-17 The Government Of The United States Of America, A S Represented By The Secretary, Department Of Hea Lth & Human Services, The National Institutes Of Health Method of treating a viral infection using antagonists of macrophage colony stimulating factor
US6517529B1 (en) 1999-11-24 2003-02-11 Radius International Limited Partnership Hemodialysis catheter
US6680209B1 (en) 1999-12-06 2004-01-20 Biosite, Incorporated Human antibodies as diagnostic reagents
AU2001233041A1 (en) 2000-01-25 2001-08-07 Hyseq, Inc. Novel nucleic acids and polypeptides
US20030232054A1 (en) 2000-01-25 2003-12-18 Tang Y. Tom Novel nucleic acids and polypeptides
US7108852B2 (en) 2000-03-20 2006-09-19 Warner-Lambert Company Llc Methods of treating inflammation using antibodies to M-CSF
US20030059427A1 (en) 2000-04-28 2003-03-27 Force Walker R. Isolation and characterization of highly active anti-CD40 antibody
DK2990420T3 (en) 2000-05-26 2017-04-03 Immunex Corp USE OF INTERLEUKIN-4 RECEPTOR ANTIBODIES AND COMPOSITIONS THEREOF
WO2002002641A1 (en) 2000-06-16 2002-01-10 Human Genome Sciences, Inc. Antibodies that immunospecifically bind to blys
US7879328B2 (en) * 2000-06-16 2011-02-01 Human Genome Sciences, Inc. Antibodies that immunospecifically bind to B lymphocyte stimulator
US20040253242A1 (en) 2000-12-05 2004-12-16 Bowdish Katherine S. Rationally designed antibodies
US7396917B2 (en) 2000-12-05 2008-07-08 Alexion Pharmaceuticals, Inc. Rationally designed antibodies
WO2002059340A1 (en) 2001-01-26 2002-08-01 The Scripps Research Institute Immunopolypeptides to hepatitis c virus
KR100890088B1 (ko) 2001-02-12 2009-03-24 메다렉스, 인코포레이티드 Ｆｃ 알파 수용체（ＣＤ８９）에 대한 인간 모노클로날 항체
US20020146753A1 (en) 2001-04-06 2002-10-10 Henrik Ditzel Autoantibodies to glucose-6-phosphate isomerase and their participation in autoimmune disease
PT1391464E (pt) 2001-04-27 2007-11-15 Kirin Pharma Kk Anticorpo monoclonal anti-cd40
JP4025881B2 (ja) 2001-04-27 2007-12-26 キリンファーマ株式会社 抗ｃｄ４０モノクローナル抗体
JP2005168497A (ja) 2001-05-18 2005-06-30 Kirin Brewery Co Ltd 抗ｔｒａｉｌ−ｒ抗体およびその用途
FI112501B (fi) 2001-05-18 2003-12-15 Valtion Teknillinen Heveiiniä sitovat monoklonaaliset vasta-aineet
JP3665316B2 (ja) 2001-05-18 2005-06-29 麒麟麦酒株式会社 抗ｔｒａｉｌ−ｒ抗体
ATE503023T1 (de) 2001-06-18 2011-04-15 Rosetta Inpharmatics Llc Diagnose und prognose von brustkrebspatientinnen
US7171311B2 (en) 2001-06-18 2007-01-30 Rosetta Inpharmatics Llc Methods of assigning treatment to breast cancer patients
JP4190005B2 (ja) 2001-08-22 2008-12-03 株式会社抗体研究所 結合性分子の選択方法
JP3729841B2 (ja) 2001-10-15 2005-12-21 麒麟麦酒株式会社 抗ｈｌａ−ｄｒ抗体の利用
KR20050036852A (ko) 2001-10-15 2005-04-20 기린 비루 가부시키가이샤 항-ｈｌａ-ｄｒ 항체
CA2467521A1 (en) 2001-11-16 2003-07-10 Human Genome Sciences, Inc. Antibodies that immunospecifically bind to blys
CA2467633C (en) 2001-12-03 2012-03-27 Abgenix, Inc. Antibody categorization based on binding characteristics
JP2005538682A (ja) 2001-12-03 2005-12-22 アブジェニックス・インコーポレーテッド カルボキシックアンヒドラーゼｉｘ（ｃａｉｘ）腫瘍抗原に対する抗体
EP1322146A1 (en) 2001-12-18 2003-06-25 Phoenix Precision Technology Corporation Method of electroplating solder bumps on an organic circuit board
JP4562395B2 (ja) 2002-01-09 2010-10-13 メダレックス， インク． Ｃｄ３０に対するヒトモノクローナル抗体
CA2476625A1 (en) 2002-02-20 2003-08-28 Dyax Corp. Mhc-peptide complex binding ligands
AU2003219954B2 (en) 2002-03-21 2006-11-09 Eli Lilly And Company Antagonistic anti-hFas ligand human antibodies and fragments thereof
CN1886512B (zh) 2002-04-23 2015-11-25 斯克里普斯研究所 多肽在叶绿体中的表达以及用于表达多肽的组合物和方法
DK1497330T3 (da) 2002-04-29 2010-06-14 Sanquin Bloedvoorziening Antagonister af faktor-VIII-interaktion med lav-densitets- lipoproteinreceptor-relateret protein
AU2003272511A1 (en) 2002-09-13 2004-04-30 Dyax Corporation Cd44-binding ligands
US7396913B2 (en) 2002-10-14 2008-07-08 Abbott Laboratories Erythropoietin receptor binding antibodies
TWI320716B (en) 2002-10-14 2010-02-21 Abbott Lab Erythropoietin receptor binding antibodies
EP1578397B1 (en) 2002-11-15 2012-12-26 Genmab A/S Human monoclonal antibodies against cd25
EP1572106B1 (en) * 2002-11-15 2010-05-05 Novartis Vaccines and Diagnostics, Inc. Methods for preventing and treating cancer metastasis and bone loss associated with cancer metastasis
AR042145A1 (es) 2002-11-27 2005-06-08 Dow Agrociences Llc Produccion de inmunoglobulinas en plantas con una fucocilacion reducida
CA2508214A1 (en) * 2002-12-02 2004-06-17 Abgenix, Inc. Antibodies directed to phospholipase a2 and uses thereof
AU2003299581A1 (en) 2002-12-02 2004-06-23 Abgenix, Inc. Antibodies against drugs of abuse
US20050009136A1 (en) 2003-02-19 2005-01-13 Dyax Corporation PAPP-A ligands
ES2557769T3 (es) * 2003-03-19 2016-01-28 Amgen Fremont Inc. Anticuerpos contra el antígeno del dominio de inmunoglobulina de células T y el dominio 1 de mucina (TIM-1) y usos de los mismos
KR20060035599A (ko) 2003-05-06 2006-04-26 알버트 아인슈타인 컬리지 오브 메디신 오브 예쉬바 유니버시티 크립토코커스증 치료용 조성물 및 방법
EP2357237A1 (en) 2003-05-14 2011-08-17 Domantis Limited A process for recovering polypeptides that unfold reversibly from a polypeptide repertoire
WO2005023177A2 (en) 2003-05-21 2005-03-17 Medarex, Inc. Human monoclonal antibodies against bacillusanthracis protective antigen
WO2004108078A2 (en) 2003-06-02 2004-12-16 Alexion Pharmaceuticals Inc. Rationally designed antibodies
MXPA06000583A (es) 2003-07-15 2006-03-30 Amgen Inc Anticuerpos neutralizantes anti-ngf humano como inhibidores selectivos de la via del ngf.
TWI353992B (en) 2003-07-22 2011-12-11 Schering Ag Rg1 antibodies and uses thereof
HN2004000285A (es) 2003-08-04 2006-04-27 Pfizer Prod Inc ANTICUERPOS DIRIGIDOS A c-MET
WO2005019267A2 (en) 2003-08-12 2005-03-03 Dyax Corp. Tie1-binding ligands
EP1660537A2 (en) 2003-08-14 2006-05-31 Dyax Corp. Endotheliase-2 ligands
AR045563A1 (es) * 2003-09-10 2005-11-02 Warner Lambert Co Anticuerpos dirigidos a m-csf
WO2005034733A2 (en) 2003-10-08 2005-04-21 North Shore-Long Island Jewish Research Institute Methods and compositions for diagnosis and treatment of b cell chronic lymphocytic leukemia
AU2004290016A1 (en) 2003-11-07 2005-05-26 Amgen Inc. Monkey immunoglobulin sequences
EP1692184B1 (en) 2003-11-07 2012-03-07 Immunex Corporation Antibodies that bind interleukin-4 receptor
JP4870348B2 (ja) 2003-12-04 2012-02-08 株式会社ペルセウスプロテオミクス 細胞表面抗原に対する抗体取得とその抗原同定
PT1711207E (pt) 2003-12-10 2013-02-13 Medarex Inc Anticorpos alfa interferão e seus usos
EP2865687A1 (en) 2003-12-10 2015-04-29 E. R. Squibb & Sons, L.L.C. IP-10 antibodies and their uses
ES2378767T3 (es) 2003-12-23 2012-04-17 Crucell Holland B.V. Molécula de unión humana contra CD1a
ES2689328T3 (es) 2004-01-07 2018-11-13 Novartis Vaccines And Diagnostics, Inc. Anticuerpo monoclonal M-CSF-específico y usos del mismo
WO2006121422A2 (en) 2004-02-06 2006-11-16 University Of Massachusetts Antibodies against clostridium difficile toxins and uses thereof
US7271245B2 (en) 2004-02-13 2007-09-18 The Scripps Research Institute Methods and compositions for inhibition of metastasis
WO2005086713A2 (en) 2004-03-04 2005-09-22 Kirin Brewery Co., Ltd. Role of human endothelial precursor cells and vascular pericytes tumor in angiogenesis
US20050260679A1 (en) 2004-03-19 2005-11-24 Sirid-Aimee Kellerman Reducing the risk of human anti-human antibodies through V gene manipulation
EP2357201B1 (en) * 2004-04-13 2017-08-30 F. Hoffmann-La Roche AG Anti-P-selectin antibodies
WO2005109266A1 (en) 2004-05-07 2005-11-17 Snap-On Incorporated Tool monitoring system
WO2006014498A2 (en) 2004-07-06 2006-02-09 Bioren, Inc. Universal antibody libraries
JP2008512352A (ja) 2004-07-17 2008-04-24 イムクローン システムズ インコーポレイティド 新規な四価の二重特異性抗体
BRPI0513706A (pt) 2004-07-20 2008-05-13 Symphogen As anticorpo policlonal recombinante anti-rhesus d e métodos de produção
JP2008515774A (ja) 2004-08-03 2008-05-15 ダイアックス コーポレイション ｈＫ１結合タンパク質
GB0417487D0 (en) 2004-08-05 2004-09-08 Novartis Ag Organic compound
WO2006017759A2 (en) 2004-08-05 2006-02-16 Kirin Brewery Co., Ltd. Tumor endothelial marker-1 (tem1) binding antibodies and uses thereof
EP1789451A4 (en) 2004-08-12 2009-12-02 Dyax Corp TIE COMPLEX BINDING PROTEINS
CA2578361A1 (en) 2004-08-23 2006-03-02 Genesto A/S Binding member towards pneumolysin
JP4958555B2 (ja) 2004-09-22 2012-06-20 協和発酵キリン株式会社 安定化されたヒトＩｇＧ４抗体
AU2005292227A1 (en) 2004-10-01 2006-04-13 Medarex, Inc. Methods of treating CD30 positive lymphomas
KR100619546B1 (ko) 2004-10-05 2006-09-04 아주대학교산학협력단 히스톤 ｈ2ａ 및/또는 ｈ2ｂ에 대한 인간 모노클로날자가항체 및 그 단편
SI1819358T1 (sl) 2004-11-18 2014-10-30 Imclone Llc Protitelesa proti receptorju 1 za vaskularni endotelijski rastni dejavnik (vegfr-1)
WO2006071441A2 (en) 2004-11-30 2006-07-06 Curagen Corporation Antibodies directed to gpnmb and uses thereof
CN105085678B (zh) * 2004-12-21 2019-05-07 阿斯利康公司 血管生成素-2的抗体及其应用
TWI306862B (en) 2005-01-03 2009-03-01 Hoffmann La Roche Antibodies against il-13 receptor alpha 1 and uses thereof
EP1851245B1 (en) 2005-01-26 2012-10-10 Amgen Fremont Inc. Antibodies against interleukin-1 beta
BRPI0607203A2 (pt) 2005-02-18 2009-08-25 Medarex Inc anticorpo anti-cd30 isolado, célula hospedeira, métodos para inibir o crescimento de células cd30+, e, uso de um anticorpo anti-cd30 desfucosilado
AR053026A1 (es) 2005-03-08 2007-04-18 Pharmacia & Upjohn Co Llc Composiciones de anticuerpos anti factor de estimulacion de colonias de macrofagos (anti-m csf)
CA2600601A1 (en) 2005-03-08 2006-09-14 Pharmacia & Upjohn Company Llc Anti-m-csf antibody compositions having reduced levels of endotoxin
ES2546543T3 (es) 2005-03-14 2015-09-24 The Government Of The United States Of America As Represented By The Secretary Of The Department Of Health And Human Services Anticuerpos monoclonales humanos contra los virus Hendra y Nipah
AU2006230413B8 (en) 2005-03-31 2011-01-20 Xencor, Inc Fc variants with optimized properties
US8604174B2 (en) 2005-04-20 2013-12-10 Amgen Inc. High affinity fully human monoclonal antibodies to interleukin-8
WO2006124269A2 (en) 2005-05-16 2006-11-23 Amgen Fremont Inc. Human monoclonal antibodies that bind to very late antigen-1 for the treatment of inflammation and other disorders
KR101888321B1 (ko) 2005-07-01 2018-08-13 이. 알. 스퀴부 앤드 선즈, 엘.엘.씨. 예정 사멸 리간드 1 (피디-엘1)에 대한 인간 모노클로날 항체
EP2277916A3 (en) 2005-07-28 2011-04-27 Novartis AG Use of antibody to M-CSF
EP2311876A3 (en) 2005-07-28 2011-04-27 Novartis AG M-CSF-specific monoclonal antibody and uses thereof
PE20071101A1 (es) 2005-08-31 2007-12-21 Amgen Inc Polipeptidos y anticuerpos
ES2546069T3 (es) * 2005-09-07 2015-09-18 Amgen Fremont Inc. Anticuerpos monoclonales humanos para quinasa-1 de tipo receptor de activina (ALK-1)
WO2012084704A1 (en) 2010-12-20 2012-06-28 Merck Serono S.A. Indazolyl triazole derivatives as irak inhibitors
KR101460477B1 (ko) 2013-06-18 2014-11-10 주식회사 엘지화학 연신 적층체, 박형 편광자의 제조 방법, 이를 이용하여 제조되는 박형 편광자 및 이를 포함하는 편광판
JP6319584B2 (ja) 2015-02-27 2018-05-09 京セラドキュメントソリューションズ株式会社 画像形成システム

Patent Citations (2)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
WO1990009400A1 (en) * 1989-02-10 1990-08-23 Cetus Corporation M-csf monoclonal antibodies that recognize a neutralizing conformational epitope
WO1998024893A2 (en) * 1996-12-03 1998-06-11 Abgenix, Inc. TRANSGENIC MAMMALS HAVING HUMAN IG LOCI INCLUDING PLURAL VH AND Vλ REGIONS AND ANTIBODIES PRODUCED THEREFROM

Non-Patent Citations (2)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Title
I. CAMPBELL ET AL.: "The colony-stimulating factors and collagen-induced arthritis: exacerbation of disease by M-CSF and G-CSF and requirement for endogeneous M-CSF.", JOURNAL OF LEUKOCYTE BIOLOGY, vol. 68, no. 1, July 2000 (2000-07-01), pages 144 - 150, XP008051320 *
J. BABCOOK ET AL.: "A novel strategy for generating monoclonal antibodies from single, isolated lymphocytes producing antibodies of defined specificities.", PROCEEDINGS OF THE NATIONAL ACADEMY OF SCIENCES OF THE U.S.A., vol. 93, July 1996 (1996-07-01), Washington, DC, USA, pages 7843 - 7848, XP000608647 *

Also Published As

Publication number Publication date
AP2006003562A0 (en) 2006-04-30
BRPI0414269B1 (pt) 2020-01-21
WO2005030124A3 (en) 2006-03-30
ES2618526T3 (es) 2017-06-21
IS3021B (is) 2020-04-15
IL174016A0 (en) 2006-08-01
NO343557B1 (no) 2019-04-01
RS20060171A (en) 2008-08-07
US20060153850A1 (en) 2006-07-13
BRPI0414269A8 (pt) 2019-12-10
JP2015147802A (ja) 2015-08-20
JP6412903B2 (ja) 2018-10-24
KR20070007246A (ko) 2007-01-15
JP2017035103A (ja) 2017-02-16
US7728113B2 (en) 2010-06-01
MXPA06002825A (es) 2008-11-06
US7592430B2 (en) 2009-09-22
IS8342A (is) 2006-03-07
AU2004275700B2 (en) 2009-09-24
KR100938452B1 (ko) 2010-01-25
BRPI0414269A (pt) 2006-11-07
UA90457C2 (ru) 2010-05-11
US9718883B2 (en) 2017-08-01
ES2709700T3 (es) 2019-04-17
TWI365883B (en) 2012-06-11
NL1027009A1 (nl) 2005-03-14
WO2005030124A2 (en) 2005-04-07
JP5829653B2 (ja) 2015-12-09
US20190202905A1 (en) 2019-07-04
NZ546369A (en) 2010-05-28
PE20050376A1 (es) 2005-05-30
SI1670825T1 (sl) 2017-06-30
TW200521141A (en) 2005-07-01
PT1670825T (pt) 2017-02-21
CA2537876C (en) 2015-06-02
CA2885172C (en) 2018-03-06
AR045563A1 (es) 2005-11-02
HK1093212A1 (en) 2007-02-23
JP2013223509A (ja) 2013-10-31
JP2007528724A (ja) 2007-10-18
GB0420044D0 (en) 2004-10-13
CR8317A (es) 2007-02-22
IL237324A0 (en) 2015-04-30
TNSN06080A1 (en) 2007-10-03
US8188249B2 (en) 2012-05-29
CN1863817A (zh) 2006-11-15
HUE033708T2 (en) 2017-12-28
SG176457A1 (en) 2011-12-29
CN102807617A (zh) 2012-12-05
JP6106711B2 (ja) 2017-04-05
CN1863817B (zh) 2012-07-04
BRPI0414269B8 (pt) 2021-05-25
KR100899213B1 (ko) 2009-05-26
US7326414B2 (en) 2008-02-05
ECSP066497A (es) 2006-11-24
US20120244167A1 (en) 2012-09-27
EP3170840A1 (en) 2017-05-24
NO20061603L (no) 2006-06-12
MY157376A (en) 2016-06-15
PA8611701A1 (es) 2005-05-24
CA2537876A1 (en) 2005-04-07
IL174016A (en) 2015-03-31
HN2004000356A (es) 2008-08-30
SG136945A1 (en) 2007-11-29
CN102807617B (zh) 2015-07-08
GT200400181A (es) 2007-07-13
PL1670825T3 (pl) 2017-08-31
AU2004275700A1 (en) 2005-04-07
EP3170840B1 (en) 2018-11-14
EP1670825A4 (en) 2012-01-18
MA28092A1 (fr) 2006-08-01
MX346194B (es) 2017-03-10
US20100247545A1 (en) 2010-09-30
JP2008067710A (ja) 2008-03-27
EP1670825B9 (en) 2017-03-15
EP1670825A2 (en) 2006-06-21
IL237323A0 (en) 2016-12-29
US20080254032A1 (en) 2008-10-16
NZ584945A (en) 2011-11-25
HK1178921A1 (en) 2013-09-19
AU2004275700A2 (en) 2005-04-07
CA2885172A1 (en) 2005-04-07
JP2011083291A (ja) 2011-04-28
US20050059113A1 (en) 2005-03-17
DK1670825T3 (en) 2017-03-27
GEP20104922B (en) 2010-03-10
US20170275354A1 (en) 2017-09-28
ZA200601969B (en) 2007-05-30
EA200600558A1 (ru) 2006-08-25
EA011669B1 (ru) 2009-04-28
NZ595450A (en) 2013-04-26
TW201011044A (en) 2010-03-16
US10280219B2 (en) 2019-05-07
GB2405873A (en) 2005-03-16
UY28507A1 (es) 2005-04-29
KR20080068146A (ko) 2008-07-22
TWI356063B (en) 2012-01-11
EP1670825B1 (en) 2016-12-28
US20160244519A1 (en) 2016-08-25

Similar Documents

Publication Publication Date Title
NL1027009C2 (nl) Antilichamen tegen M-CSF.
JP2007501013A (ja) ｃ−Ｍｅｔに対する抗体
US20140286959A1 (en) Methods of Treating Inflammatory Disorders Using Anti-M-CSF Antibodies

Legal Events

Date Code Title Description
AD1A A request for search or an international type search has been filed
RD2N Patents in respect of which a decision has been taken or a report has been made (novelty report)

Effective date: 20060406

PD2B A search report has been drawn up
TD Modifications of names of proprietors of patents

Owner name: AMGEN FREMONT INC.

Effective date: 20080731

Owner name: WARNER-LAMBERT COMPANY LLC

Effective date: 20080731

MM Lapsed because of non-payment of the annual fee

Effective date: 20211001