PL195383B1

PL195383B1 - Płyta panelowa, zwłaszcza płyta panelowa podłogowa

Info

Publication number: PL195383B1
Application number: PL00361801A
Authority: PL
Inventors: Stefan Pletzer; Martin Steinwender; Jürgen Weber
Original assignee: E F P Floor Prod Fussboeden
Priority date: 2000-03-07
Filing date: 2000-08-01
Publication date: 2007-09-28
Also published as: PT1261785E; RU2242572C2; DE50002949D1; PL361801A1; CZ20022987A3; HRP20020725B1; AU6990300A; DK1261785T3; BG64184B1; NZ520889A; EE200200502A; RU2002126566A; NO20024209D0; US20010034992A1; ATE245241T1; ES2202165T3; MD2287C2; YU66302A; MXPA02008740A; NO317711B1

Abstract

1. Plyta panelowa, zwlaszcza plyta panelowa podlogowa, z pierwsza krawedzia boczna i z druga krawedzia boczna, usytu- owana przeciwlegle do pierwszej krawedzi bocznej, przy czym wspomniane krawedzie boczne sa ryglowane z odpowiednimi krawedziami bocznymi nastepnych plyt panelowych i przy czym te krawedzie boczne maja górne powierzchnie czolowe przebiegajace prostopadle do powierzchni wierzchnich plyt, z uksztaltowanym na pierwszej krawedzi bocznej wpustem, który jest utworzony przez górna warge i dolna warge i rozciaga sie równolegle do pierwszej krawedzi bocznej oraz z uksztaltowanym na drugiej krawedzi bocznej wypustem, który rozciaga sie równolegle do drugiej krawe- dzi bocznej, z uksztaltowanym we wpuscie pierwszej krawedzi bocznej wglebieniem, majacym przebiegajaca skosnie do po- wierzchni wierzchniej wpustowa powierzchnie ryglujaca, z uksztal- towanym na wypuscie drugiej krawedzi bocznej elementem rygluja- cym majacym przebiegajaca skosnie do powierzchni wierzchniej wypustowa powierzchnie ryglujaca, z uksztaltowana we wpuscie wstrefie pierwszej krawedzi bocznej pierwsza wpustowa po- wierzchnia pasowana, która przebiega równolegle do powierzchni wierzchniej, z uksztaltowana na wypuscie w strefie drugiej krawedzi bocznej pierwsza wypustowa powierzchnia pasowana, która prze- biega równolegle do powierzchni wierzchniej, przy czym pierwsze wpustowe powierzchnie pasowane sluza jako opory dla powierzchni ryglujacych, przy czym pierwsze wpustowe powierzchnie pasowane i powierzchnie ryglujace w stanie zaryglowania przylegaja do siebie parami i utrzymuja w styku górne powierzchnie czolowe krawedzi bocznych, zdruga wpustowa powierzchnia pasowana i trzecia wpustowa powierzchnia pasowana, które sa uksztaltowane we wpuscie pierwszej krawedzi bocznej w strefie jego dna i przebiegaja równolegle do powierzchni wierzchniej i z druga wypustowa po- wierzchnia pasowana i trzecia wypustowa powierzchnia pasowana, które sa uksztaltowane na wypuscie drugiej krawedzi bocznej wstrefie czola plyty panelowej i przebiegaja równolegle do po- wierzchni wierzchniej, przy czym drugie i trzecie powierzchnie pasowane w stanie zaryglowanym przylegaja do siebie, znamienna tym, ze pierwsza wpustowa powierzchnia pasowana (12) we wpu- scie (34) i pierwsza wpustowa powierzchnia pasowana (22)…..…… PL PL PL PL

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest płyta panelowa, zwłaszcza płyta panelowa podłogowa, która może być połączona mechanicznie z następnymi płytami panelowymi. Tego rodzaju płyty wykorzystuje się zwykle w wykładzinie podłogowej, na przykład w parkiecie lub podłodze laminowanej, albo w okładzinach stropowych i ściennych.

We wszystkich przypadkach poszczególne płyty dają się scalić w jedną płaszczyznę poprzez połączenie mechaniczne, to znaczy zaryglowanie, co umożliwia ułożenie płyt panelowych bez użycia kleju albo dodatkowych mechanicznych elementów mocujących, na przykład śrub lub gwoździ. Zaletą takiego rozwiązania jest w szczególności to, że płyty można układać bez klejenia i dzięki temu dają się one usunąć.

Znane jest mechaniczne połączenie płyt podłogowych z opisu JP 3-169967, od którego wychodzi niniejszy wynalazek. Płyty wzdłuż krawędzi bocznej mają ukształtowany w sobie wpust, który jest utworzony z wargi górnej i wargi dolnej i przebiega równolegle do krawędzi bocznej. Na przeciwległej krawędzi bocznej takiej samej płyty jest ukształtowany wypust, który przebiega równolegle do tej krawędzi bocznej. We wpuście jest ukształtowane wgłębienie, które ma powierzchnię ryglującą przebiegającą skośnie do wierzchu płyty panelowej. Na wypuście jest ukształtowany odpowiedni element ryglujący, który ma powierzchnię ryglującą przebiegającą skośnie do powierzchni wierzchniej płyty. Ponadto we wpuście i na wypuście w strefie odpowiedniej krawędzi bocznej są ukształtowane przebiegające równolegle do wierzchu powierzchnie pasowane, które służą jako opory dla powierzchni ryglujących wgłębienia wpustu i elementu ryglującego wypustu. Przy tym powierzchnia pasowana wpustu w kierunku równoległym do wierzchu przykrywa powierzchnię ryglującą, która jest ukształtowana naprzeciwległe we wpuście. To samo dotyczy powierzchni pasowanej i powierzchni ryglującej wypustu, ponieważ profile wpustu i wypustu przynajmniej na tych odcinkach są odpowiednio dopasowane kształtem do siebie. Powierzchnie pasowane i powierzchnie ryglujące przylegają do siebie parami w stanie zablokowania połączenia, żeby utrzymać górne powierzchnie krawędzi bocznych w stanie przylegania do siebie. Dzięki współdziałaniu powierzchni pasowanych i powierzchni ryglujących uzyskuje się to, że stykające się krawędzie boczne dwóch płyt przylegają ściśle do siebie i tworzą niemal bezszczelinowe połączenie.

Ponadto ze stanu techniki według WO 96/27721 znane jest, ukształtowane na obu krawędziach bocznych płyty podłogowej, złącze wpustowo-wypustowe, które jest wyposażone w powierzchnie ryglujące dla tak zwanego połączenia zatrzaskowego. W stanie zaryglowania do powierzchni ryglujących są przyporządkowane pierwsze powierzchnie pasowane, które służą jako opory i utrzymują powierzchnie ryglujące w stanie przylegania. Ponadto są ukształtowane drugie i trzecie powierzchnie pasowane zarówno na wypuście jak i na wpuście, żeby ustabilizować zaryglowane połączenie.

Inne mechaniczne połączenia płyt panelowych są znane ze stanu techniki według WO 94/26999, WO 97/47834 i WO 98/58142.

Dla znanych ze stanu techniki mechanicznych połączeń płyt panelowych wspólne jest to, że w kierunku równoległym do wierzchu płyt umożliwiają wprawdzie niezawodne połączenie mechaniczne, ale jednak posiadają one tylko nieznaczną sztywność i odporność na odchylenie płyty wokół stykających się ze sobą krawędzi bocznych. Tak więc płyty mogą stosunkowo łatwo przekręcić się względem siebie, co może spowodować obluzowanie połączenia mechanicznego. W stanie techniki jest to nawet do pewnego stopnia pożądane, gdyż ułatwia układanie płyt. Z drugiej strony, znane ze stanu techniki, płyty mają wprawdzie dostateczną sztywność na wspomniane wyżej wzajemne przekręcenie i odchylenie, ale połączenia te nie zapewniają dostatecznej stabilności płyt w stanie zaryglowania.

Celem wynalazku jest rozwiązanie tego problemu technicznego i zaproponowanie mechanicznego połączenia płyt panelowych, które będą miały lepsze właściwości ryglujące i stabilizujące.

Płyta panelowa, zwłaszcza płyta panelowa podłogowa, z pierwszą krawędzią boczną i z drugą krawędzią boczną, usytuowaną przeciwległe do pierwszej krawędzi bocznej, przy czym wspomniane krawędzie boczne są ryglowane z odpowiednimi krawędziami bocznymi następnych płyt panelowych i przy czym te krawędzie boczne mają górne powierzchnie czołowe przebiegające prostopadle do powierzchni wierzchnich płyt, z ukształtowanym na pierwszej krawędzi bocznej wpustem, który jest utworzony przez górną wargę i dolną wargę i rozciąga się równolegle do pierwszej krawędzi bocznej oraz z ukształtowanym na drugiej krawędzi bocznej wypustem, który rozciąga się równolegle, do drugiej

PL 195 383 B1 krawędzi bocznej, z ukształtowanym we wpuście pierwszej krawędzi bocznej wgłębieniem, mającym przebiegającą skośnie do powierzchni wierzchniej wpustową powierzchnie ryglującą, z ukształtowanym na wypuście drugiej krawędzi bocznej elementem ryglującym mającym przebiegającą skośnie do powierzchni wierzchniej wypustową powierzchnię ryglującą, z ukształtowaną we wpuście w strefie pierwszej krawędzi bocznej pierwszą wpustową powierzchnią pasowaną, która przebiega równolegle do powierzchni wierzchniej, z ukształtowaną na wypuście w strefie drugiej krawędzi bocznej pierwszą wypustową powierzchnią pasowaną, która przebiega równolegle do powierzchni wierzchniej, przy czym pierwsze wpustowe powierzchnie pasowane służą jako opory dla powierzchni ryglujących, przy czym pierwsze wpustowe powierzchnie pasowane i powierzchnie ryglujące w stanie zaryglowania przylegają do siebie parami i utrzymują w styku górne powierzchnie czołowe krawędzi bocznych, z drugą wpustową powierzchnią pasowaną i trzecią wpustową powierzchnią pasowaną, które są ukształtowane we wpuście pierwszej krawędzi bocznej w strefie jego dna i przebiegają równolegle do powierzchni wierzchniej i z drugą wypustową powierzchnią pasowaną i trzecią wypustową powierzchnią pasowaną, które są ukształtowane na wypuście drugiej krawędzi bocznej w strefie czoła płyty panelowej i przebiegają równolegle do powierzchni wierzchniej, przy czym drugie i trzecie powierzchnie pasowane w stanie zaryglowanym przylegają do siebie, charakteryzuje się według wynalazku tym, że pierwsza wpustowa powierzchnia pasowana we wpuście i pierwsza wpustowa powierzchnia pasowana na wypuście, w kierunku równoległym do powierzchni wierzchniej, przekrywają całkowicie wpustową powierzchnię ryglującą wgłębienia we wpuście i wypustową powierzchnię ryglującą elementu ryglującego na wypuście, przy czym we wpuście odstęp pomiędzy wpustową powierzchnią ryglującą i pierwszą powierzchnią pasowaną jest większy niż odstęp pomiędzy drugą powierzchnią pasowaną i trzecią powierzchnią pasowaną.

Korzystnie, ukształtowana we wpuście i przebiegająca skośnie do powierzchni wierzchniej powierzchnia łączy pierwszą wpustową powierzchnię pasowaną i drugą wpustową powierzchnię pasowaną.

Korzystnie, ukształtowana we wpuście i przebiegająca skośnie do powierzchni wierzchniej powierzchnia łączy powierzchnie ryglującą z drugą wpustową powierzchnią pasowaną.

Korzystnie, powierzchnia czołowa górnej wargi i powierzchnia czołowa dolnej wargi płyty panelowej z wpustem są usytuowane w jednej płaszczyźnie.

Korzystnie, górna warga i dolna warga płyty panelowej z wpustem są ukształtowane jednoczęściowo z płytą panelową.

Tak więc, zgodnie z wynalazkiem, oprócz ryglowania wypustu we wpuście, powierzchnie pasowane powodują ustabilizowanie połączenia, nie dopuszczając do wzajemnego odchylenia płyt. Ryglowanie odbywa się więc poprzez parę powierzchni ryglujących oraz służącą dla nich jako opora parę powierzchni pasowanych, które znajdują się w strefie krawędzi bocznych.

Siła wytwarzana przez powierzchnie ryglujące uniemożliwia skutecznie rozsunięcie się obu płyt w płaszczyźnie równoległej do ich powierzchni wierzchnich i prostopadłej do krawędzi bocznych. Dodatkowe powierzchnie pasowane w obrębie dna wpustu lub też czół wypustu stabilizują obie płyty w stanie zaryglowania utrudniając ich przekręcenie lub odchylenie wzdłuż krawędzi bocznych. Tak więc różne pary powierzchni pasowanych powodują z jednej strony zaryglowanie, a także stabilizują ustawienie obu płyt panelowych.

Następna zaleta, zgodnego z wynalazkiem, mechanicznego połączenia płyt polega na tym, że obie funkcje ryglowania i stabilizacji ustawienia są realizowane wzdłuż wypustu lub też wpustu, tak że można utrzymać małą grubość płyt, co jest pożądane właśnie w przypadku podłóg laminatowych.

Odstęp między powierzchnią ryglującą i powierzchnią pasowaną w strefie krawędzi bocznych jest większy niż odstęp między powierzchniami pasowanymi w strefie dna wpustu lub czoła wypustu. Dzięki temu koniec wypustu wchodzący jako pierwszy do wpustu na początku tworzenia połączenia mechanicznego może być łatwo osadzony we wpuście, ponieważ -gdy obie płyty są umieszczone na tym samym poziomie podłoża - wypust może wejść na ustalonym odcinku do wpustu bez mechanicznego oporu, tak że podczas łączenia płyt nie występują trudności, które w stanie techniki mogą być wywołane na przykład przez odsadzenie i wzajemne odchylenie płyt. Wpust zwęża się od strony jego otworu ku spodowi, a wypust zwęża się od jego końca po stronie płyty do czoła, dzięki czemu poprawia się stabilność profili krawędzi bocznych obu płyt panelowych.

Ponadto we wpuście może być ukształtowana następna powierzchnia górna, która przebiega skośnie do wierzchu i która łączy ze sobą wgłębienie naprzeciwległych powierzchni pasowanych. Podobnie na drugiej stronie wpustu może być ukształtowana przebiegająca skośnie do wierzchu

PL 195 383 B1 powierzchnia górna, która łączy powierzchnię ryglującą z powierzchnią pasowaną znajdującą się w strefie dna wpustu.

Korzystnie jest też, gdy powierzchnia czołowa górnej wargi i powierzchnia czołowa dolnej wargi, które tworzą wspólnie wpust, są umieszczone na jednej płaszczyźnie. Inaczej mówiąc obie wargi rozpościerają się na jednakową odległość wzdłuż krawędzi bocznej, tak że podczas tworzenia mechanicznego połączenia płyt wystarczy do ich zatrzaśnięcia siła wywierana przez klocek bijakowy, przy czym klocek ten działa zarówno na górną jak i dolną wargę i ma możliwie dużą powierzchnię przyłożenia. Dzięki temu unika się skutecznie uszkodzeń krawędzi bocznych.

Z technologicznego punktu widzenia możliwe i korzystnie jest wyfrezowanie profilu wpustu lub też profilu wypustu w krawędzi bocznej płyty, tak ze stanowią z nimi jedną część. Oczywiście możliwe jest też oddzielne wytworzenie wypustu, górnej i/albo dolnej wargi, i jego połączenie z płytą, żeby uzyskać jednakowe właściwości ryglujące i stabilizujące.

Wynalazek objaśnia się niżej na podstawie przykładu realizacji płyt panelowych podłogowych przedstawionego na rysunku, na którym: fig. 1 przedstawia w przekroju krawędź boczną płyty z wpustem na połączenie według wynalazku, fig. 2 -w przekroju krawędź boczną płyty z wypustem na połączenie według wynalazku, dopasowanym do wpustu ukazanego na fig. 1 i fig. 3 -w przekroju zazębione ze sobą profile płyt ukazane na fig. 1i2.

Wszystkie opisane niżej powierzchnie rozpościerają się całkowicie lub przynajmniej częściowo wzdłuż krawędzi wzdłużnej lub krawędzi poprzecznej płyt panelowych 1 i 2 i określane są niżej ogólnie jako krawędzie boczne.

Figura 1 ukazuje płytę panelową 1, w której zewnętrznej krawędzi bocznej 3 jest wykonany wpust 34. Ponadto krawędź boczna 3 ma kilka nachylonych różnie do powierzchni wierzchniej 5 powierzchni, które opisuje się niżej.

Powierzchnia 11 jest usytuowana w górnej części krawędzi bocznej 3 w sąsiedztwie powierzchni wierzchniej 5. Powierzchnia 11a rozpościera się pod kątem rozwartym do powierzchni 11 z nachyleniem w kierunku dna 7 wpustu 34. Powierzchnia 12 rozpościera się w zasadzie równolegle do powierzchni wierzchniej 5 w kierunku dna 7 wpustu 34, patrząc od powierzchni 11a. Z powierzchnią 12 łączą się powierzchnie 13 i 14, przy czym powierzchnia 13 łączy ze sobą powierzchnie 12 i 14 przebiegając w dół pod kątem rozwartym. Przy tym powierzchnia 14 jest ukierunkowana równolegle do powierzchni wierzchniej 5 płyty 1 i kończy się przy dnie 7. Tak więc powierzchnie 12, 13 i 14 tworzą górne obrzeże wpustu 34 w płycie panelowej 1.

Dolna powierzchnia wpustu 34 jest utworzona przez powierzchnie 15, 16, 17 i 18, które są ukierunkowane następująco. Powierzchnia 15 przebiega równolegle do powierzchni 14, a więc jest też ukierunkowana w zasadzie równolegle do spodu 6. Powierzchnia 16 łączy się z powierzchnią 15 i przebiega skośnie w dół pod kątem rozwartym do powierzchni 15. Natomiast dołączona powierzchnia17 jest ukierunkowana w górę, przy czym kąt wzniosu powierzchni 17 jest większy od kąta, który tworzy powierzchnia 16 z przebiegającą poziomo powierzchnią 15. Z powierzchnią 17 łączy się powierzchnia 18, która jest usytuowana równolegle do powierzchni 12 a więc i do powierzchni wierzchniej 5 lub też spodu 6 płyty panelowej 1.

Powierzchnia 19 tworzy dolne czoło krawędzi bocznej 3 i jest ukierunkowana w zasadzie równolegle do powierzchni 11. Przy tym korzystnie powierzchnie 11 i 19 leżą w jednej płaszczyźnie. Powierzchnia 19a stanowi przejście między powierzchniami 18i 19 i jest ukierunkowana skośnie do wewnątrz.

Wpust 34 płyty panelowej 1 jest więc utworzony przez górną wargę 30 i dolną wargę 31. Przy tym kontur górnej wargi 30 jest wyznaczony przez powierzchnie 5, 11, 11a, 12, 13 i 14, a powierzchnia 11 stanowi czoło górnej wargi 30. Kontur dolnej wargi 31 wyznaczają powierzchnie 6, 15, 16, 17, 18, 19 i 19a, przy czym powierzchnia 19 stanowi czoło dolnej wargi 31.

Figura 2 ukazuje płytę panelową 2, która na krawędzi bocznej 4 ma wypust 32, który jest korzystnie zespolony z płytą panelowa 2. Krawędź bocznej 4 ma górną powierzchnię 21, która łączy się z powierzchnią wierzchnią 9 płyty panelowej 2. Przy tym powierzchnia 21 przebiega w zasadzie pionowo w dół. Kontur wypustu 32 jest wyznaczony przez powierzchnie 22, 23, 24, 8, 25, 26, 27 i 28. Powierzchnia 22 przebiega w zasadzie poziomo czyli równolegle do powierzchni wierzchniej 9 płyty panelowej 2. Powierzchnia 23 jest nachylona w dół pod kątem rozwartym i łączy ze sobą obie powierzchnie 22 i 24. Z kolei powierzchnia 24 jest równoległa do powierzchni wierzchniej 9 płyty panelowej 2 i rozpościera się w zasadzie poziomo. Powierzchnia 24 kończy się przy czole 8 wypustu 32.

PL 195 383 B1

Dolne powierzchnie wypustu 32 są ukierunkowane następująco: powierzchnia 25 graniczy z czołem 8i przebiega równolegle do powierzchni 24 lub też w zasadzie równolegle do spodu 10 płyty panelowej 2. Powierzchnia 26 przebiega od czoła 8 wypustu 32 w dół, natomiast powierzchnia27 jest ukierunkowana znów skośnie w górę. Przy tym kąt nachylenia powierzchni 27 jest większy od kąta, jaki zawiera powierzchnia 26 z płaszczyzną poziomą. Powierzchnia 28 łączy się z powierzchnią 27 i przechodzi w powierzchnię 29 krawędzi bocznej 4. Powierzchnia 29 przebiega przy tym w zasadzie pionowo, a więc prostopadle do spodu 10 płyty panelowej 2. Tak więc powierzchnie21 i 29 są ukierunkowane w zasadzie równolegle do siebie, ale nie leżą w jednej płaszczyźnie, lecz powierzchnia 29 jest nieznacznie cofnięta względem powierzchni 21w kierunku korpusu płyty panelowej 2.

Figura 3 ukazuje obie płyty panelowe 1 i 2 połączone ze sobą mechanicznie. Wypust 32 płyty panelowej 2 zazębia się z górną wargą 30 i dolną wargą 31 wpustu 34 płyty panelowej 1.

W stanie zatrzaśniętym lub zaryglowanym, opisane wyżej powierzchnie wpustu 34 z jednej strony i wypustu z drugiej strony, przylegają do siebie przynajmniej częściowo płasko parami. Powstają więc co najmniej oznaczone trójkątami i dużymi literami A, B, C i D pary powierzchni pasowanych 12, 22; 14, 24; 15, 25 i 17, 27.

Obie górne pary powierzchni pasowanych 12, 22 i 14, 24 przeciwdziałają pionowemu przemieszczeniu obu sprzężonych części, czyli wypustu 32 z jednej strony i wpustu 34 z wargami 30 i 31 z drugiej strony. Zapobiega się przez to odchyleniu płyty panelowej 2 względem płyty panelowej 1, zwłaszcza podczas ich łączenia.

Obie pary powierzchni 12, 22 i 14, 24 mają służące jako opory naprzeciwległe pary powierzchni15, 25 i 17, 27. Dzięki takiemu pasowanemu osadzeniu wypust 32 ma ustaloną pozycję zarówno na przednim końcu od strony czoła 8 jak i na tylnym końcu po stronie krawędzi bocznej 4. Przy tym pary powierzchni 14, 24 i 15, 25 są umieszczone w odstępie od par powierzchni 12, 22 i 17, 27, przy czym wybrano możliwie duży odstęp. Pozwala to uzyskać dużą stabilność i w szczególności odporność na zginanie pod obciążeniem działającym prostopadle na powierzchnie wierzchnie 5 i 9 złączonych płyt panelowych 1 i 2.

Ponadto opisane wyżej efekty można wzmocnić i poprawić także przez to, że również pary powierzchni 13, 23 i 16, 26 przylegają do siebie dokładnie i polepszają przez to sztywność i odporność na zginanie.

Dotychczas opisano współdziałanie powierzchni z odniesieniem do sztywności i odporności na zginanie. Powierzchnie 17i 27 sprawiają, że wypust 32 jest utrzymywany we wpuście 34 utworzonym przez wargi 30 i 31, ponieważ utworzony przez powierzchnie 26 i 21 i wystający w dół element ryglujący 33 wypustu 32 wchodzi we wgłębienie 35 ukształtowane przez powierzchnie 16 i 17 we wpuście 34 na dolnej wardze 31. W miejscu zaznaczonym trójkątem B powierzchnie 17i 27 są nachylone tak, że uniemożliwia to skutecznie wysunięcie wypustu 32 z wpustu 34.

Ponadto wpust 34 i wypust 32 są ustawione dokładnie względem siebie tak, że przy pasowanym osadzeniu wypustu 32 we wpuście 34 przylegają do siebie ściśle powierzchnie 11 i 21 krawędzi bocznej 3 i 4 płyt panelowych 1 i 2. Tak więc powierzchnie wierzchnie 9 i 5 stykają się ze sobą bezszczelinowo tworząc ciągłą powierzchnię.

Celem złączenia obu płyt panelowych 1 i 2 dosuwa się je do siebie poziomo, a więc w zasadzie równolegle do spodów 6 i 10. Pod odpowiednim naciskiem mechanicznym wypust 32 odciska w dół dolną wargę 31 dotąd, aż podczas wchodzenia wypustu 32 we wpust 34 dolna warga 31 zaskoczy za wypust 32. Taki stan zatrzaśnięcia ukazuje fig. 3. Trzeba przy tym podkreślić, że przylegają do siebie tylko powierzchnie 11 i 21 przebiegające prostopadle do powierzchni wierzchnich 5 i 9, wyznaczając wten sposób wzajemne położenie obu płyt panelowych 1 i 2. Natomiast nie mają bezpośredniej styczności mechanicznej inne pary pionowych powierzchni 7 i 8 oraz 19 i 29.

Figura 3 ukazuje ponadto, że oba profile w stanie zaryglowania tworzą wnęki w strefie powierzchni 11i 21 oraz czół 7 i 8. Wnęki te służą do pomieszczenia ewentualnie istniejących zanieczyszczeń, żeby nie pogarszały one styczności między powierzchniami pasowanymi. Wnęki te mogą też przejmować klej, gdy jest on używany do ustalenia przyjętej pozycji. Trzeba jednak zaznaczyć, że do ryglowania mechanicznego nie jest potrzebny klej.

Zarówno płyta panelowa 1 jak i płyta panelowa 2 mogą być wyposażone po przeciwnej stronie w profil przedstawiony na fig. 1 albo w profil widoczny na fig. 2, co umożliwia połączenie ze sobą wielu

PL 195 383 B1 płyt panelowych 1 i 2 w płaski układ. W tym celu każda z płyt panelowych 1 i 2 ma na boku podłużnym i boku poprzecznym profil według fig. 1, a na innych bokach profil według fig. 2.

Przedstawiony na fig. 1 do 3 przykład realizacji ukazuje jednoczęściowe wykonanie wpustu 34 w płycie panelowej 1 i wypustu 32 w lub też na płycie panelowej 2. Oczywiście możliwe jest też wykonanie wypustu 32 i/albo dolnej wargi z kilku części, a więc wykorzystanie na przykład profili z tworzywa sztucznego, które stosuje się w powiązaniu z drewnianymi materiałami płyt. Tak więc wynalazek nie ogranicza się do wykonania jednoczęściowego.

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Płyta panelowa, zwłaszcza płyta panelowa podłogowa, z pierwszą krawędzią boczną i z drugą krawędzią boczną, usytuowaną przeciwległe do pierwszej krawędzi bocznej, przy czym wspomniane krawędzie boczne są ryglowane z odpowiednimi krawędziami bocznymi następnych płyt panelowych i przy czym te krawędzie boczne mają górne powierzchnie czołowe przebiegające prostopadle do powierzchni wierzchnich płyt, z ukształtowanym na pierwszej krawędzi bocznej wpustem, który jest utworzony przez górną wargę i dolną wargę i rozciąga się równolegle do pierwszej krawędzi bocznej oraz z ukształtowanym na drugiej krawędzi bocznej wypustem, który rozciąga się równolegle do drugiej krawędzi bocznej, z ukształtowanym we wpuście pierwszej krawędzi bocznej wgłębieniem, mającym przebiegającą skośnie do powierzchni wierzchniej wpustową powierzchnię ryglującą, z ukształtowanym na wypuście drugiej krawędzi bocznej elementem ryglującym mającym przebiegającą skośnie do powierzchni wierzchniej wypustową powierzchnię ryglującą, z ukształtowaną we wpuście w strefie pierwszej krawędzi bocznej pierwszą wpustową powierzchnią pasowaną, która przebiega równolegle do powierzchni wierzchniej, z ukształtowaną na wypuście w strefie drugiej krawędzi bocznej pierwszą wypustową powierzchnią pasowaną, która przebiega równolegle do powierzchni wierzchniej, przy czym pierwsze wpustowe powierzchnie pasowane służą jako opory dla powierzchni ryglujących, przy czym pierwsze wpustowe powierzchnie pasowane i powierzchnie ryglujące w stanie zaryglowania przylegają do siebie parami i utrzymują w styku górne powierzchnie czołowe krawędzi bocznych, z drugą wpustową powierzchnią pasowaną i trzecią wpustową powierzchnią pasowaną, które są ukształtowane we wpuście pierwszej krawędzi bocznej w strefie jego dna i przebiegają równolegle do powierzchni wierzchniej i z drugą wypustową powierzchnią pasowaną i trzecią wypustową powierzchnią pasowaną, które są ukształtowane na wypuście drugiej krawędzi bocznej w strefie czoła płyty panelowej i przebiegają równolegle do powierzchni wierzchniej, przy czym drugie i trzecie powierzchnie pasowane w stanie zaryglowanym przylegają do siebie, znamienna tym, że pierwsza wpustowa powierzchnia pasowana (12) we wpuście (34) i pierwsza wpustowa powierzchnia pasowana (22) na wypuście (32), w kierunku równoległym do powierzchni wierzchniej (5), przekrywają całkowicie wpustową powierzchnię ryglującą (17) wgłębienia (35) we wpuście (34) i wypustową powierzchnię ryglującą (27) elementu ryglującego (33) na wypuście (32), przy czym we wpuście (34) odstęp pomiędzy wpustową powierzchnią ryglującą (17) i pierwszą powierzchnią pasowaną (12) jest większy niż odstęp pomiędzy drugą powierzchnią pasowaną (14) i trzecią powierzchnią pasowaną (15).
2. Płyta panelowa według zastrz. 1, znamienna tym, że ukształtowana we wpuście (34) i przebiegająca skośnie do powierzchni wierzchniej (5) powierzchnia (13) łączy pierwszą wpustową powierzchnię pasowaną (12) i drugą wpustową powierzchnię pasowaną (14).
3. Płyta panelowa według zastrz. 1, znamienna tym, że ukształtowana we wpuście (34) i przebiegająca skośnie do powierzchni wierzchniej (5) powierzchnia (16) łączy powierzchnię ryglującą (17) z drugą wpustową powierzchnią pasowaną (15).
4. Płyta panelowa według zastrz. 1, znamienna tym, że powierzchnia czołowa (11) górnej wargi (30) i powierzchnia czołowa (19) dolnej wargi (31) płyty panelowej (1) z wpustem (34) są usytuowane w jednej płaszczyźnie.
5. Płyta panelowa według zastrz. 1, znamienna tym, że górna warga (30) i dolna warga (31) płyty panelowej (1) z wpustem (34) są ukształtowane jednoczęściowo z płytą panelową (1).