PL173489B1

PL173489B1 - Urządzenie kotwiące zacisk mocujący szynę kolejową

Info

Publication number: PL173489B1
Application number: PL92315280A
Authority: PL
Inventors: Trevor P. Brown; Brian G. Conroy; Stephen J. Cox; Christopher Gardner; Roger D. Larke; Barry Marshall; Jan Svendsen
Original assignee: Pandrol Ltd
Priority date: 1991-12-18
Filing date: 1992-12-18
Publication date: 1998-03-31
Also published as: KR100232090B1; SK284719B6; HK89397A; CZ244897A3; SK284736B6; ZW19792A1; HU217378B; ATE152195T1; SI9200398A; AU3167093A; UA42682C2; DK0619851T3; HU217013B; TW227027B; HUT72283A; WO1993012296A1; CZ285016B6; NO304278B1; PH31101A; HU9401836D0

Description

Przedmiotem wynalazku jest urządzenie kotwiące zacisk mocujący szynę kolejową.

Z opisu patentowego nr DE 1 253 297 znanejest urządzenie kotwiące zacisk mocujący szynę kolejowązawierającejednąparę rozmieszczonych po bokach, wydłużonych ku górze ścianek ustalających zacisk, załączonych razem w ich dolnej strefie przez podstawowy człon, przy czym każda ze ścianek ustalających zacisk posiada część zaopatrzoną w powierzchnię mającą odcinek nachylony ku górze.

W polskim opisie patentowym nr 46 207 przedstawione jest urządzenie mocujące zakładane z obu stron szyny w postaci użebrowanej podkładki. Podkładka przylega żebrem do boku stopy szyny i ogranicza przesuwanie się szyny w kierunku bocznym. Podkładka ma po obydwóch stronach wybrania, w które wchodzą ramiona kabłąka mocującego w kształcie litery “U”. Urządzenie to różni się jednak od przedmiotowego wynalazku.

Według wynalazku jest opracowane urządzenie kotwiące do przytrzymywania ulepszonego zacisku, będącego przedmiotem samoistnego zgłoszenia, utworzonego z prętu materiału sprężystego tak wygiętego, że ma w płaszczyźnie w przybliżeniu kształt litery “M”, mocującego szynę kolejową, które to urządzenie posiada człon podstawowy i parę członów ustalających zacisk przyłączonych do tego członu podstawowego i odchodzących zasadniczo w górę względem niego podczas stosowania urządzenia, przy czym te człony ustalające zacisk są rozstawione względem siebie tak, aby utworzyć między sobą zacisk dla pomieszczenia wzajemnie połączonych wewnętrznych odnóg zacisku M.

Urządzenie kotwiące zacisk mocujący szynę kolejową według wynalazku zawierające jedną parę rozmieszczonych na bokach, wydłużonych ku górze ścianek ustalających zacisk złączonych razem w ich dolnej strefie przez podstawowy człon, przy czym każda ze ścianek ustalających zacisk posiada część z powierzchniąprzylegającądo zacisku mającą odcinek nachylony ku dołowi, charakteryzuje się tym, że najniższa część powierzchni przylegającej do zacisku czę173 489 ści prowadzącej jest w przybliżeniu na tym samym poziomie co uskok na podstawowym członie w położeniu, w którym podstawowy człon, przylega swoimi sąsiednimi końcami do ścianek członu ustalającego zacisk, przy czym najniższa część powierzchni przylegającej do zacisku części prowadzącej stanowi odcinek przy końcu wnęki ukształtowanej w ściance członu ustalającej zacisk.

Korzystnym jest, że najniższa część powierzchni przylegającej do zacisku części prowadzącej ma skierowany ku dołowi występ.

Korzystnymjest również, że powierzchnia przylegająca do zacisku części prowadzącej ma jeszcze jeden skierowany ku dołowi występ.

Ponadto korzystnymjest, że ten następny występ usytuowanyjest na przeciwległym końcu części prowadzącej.

W tego rodzaju urządzeniach kotwiących, każdy z członów ustalających zacisk korzystnie posiada w odpowiednich położeniach oddalonych od członu podstawowego wystający wewnętrznie występ, który sięga przynajmniej częściowo ponad tym otworem tak, że przy zacisku utrzymywanym przez to urządzenie, wspomniane wystające wewnętrznie części sąumieszczone bezpośrednio powyżej przynajmniej części każdej z wewnętrznych odnóg zacisku tak, że te części służą do ograniczania ruchu w górę wewnętrznych odnóg.

Przedmiot wynalazku zostanie uwidoczniony w przykładzie wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia zespół mocujący szynę kolejową, fig. 2A, 2B i 2C - odpowiednio widok góry, z boku i z tyłu zacisku pokazanego na fig. 1 współpracującego z urządzeniem według wynalazku, a fig. 2 D i 2E - odpowiednio powiększone widoki z góry i z boku części tego zacisku; fig. 3A, 3B i 3C - odpowiednio widok z góry, z boku i z przodu następnego zacisku, a fig. 3D i 3E pokazują odpowiednio powiększone widoki z boku i z góry części tego zacisku; fig. 4A, 4B i 4C odpowiednio widok z góry, z boku i z przodu urządzenia pokazanego na fig. 1; fig. 5A, 5B i 5C odpowiednio widok z góry, z boku i z przodu alternatywnej postaci urządzenia kotwiącego według drugiego aspektu obecnego wynalazku; fig. 6A, 6B i 6C - odpowiednio widok z boku, z przodu i z góry następnej alternatywnej postaci urządzenia kotwiącego według drugiego aspektu obecnego wynalazku; a fig. 6D, 6E i 6F pokazują odpowiednio widok z boku w częściowym przekroju, widok z przodu w częściowym przekroju, oraz widok z góry zespołu zawierającego urządzenie kotwiące z fig. 6A do 6C w połączeniu z zaciskiem z fig. 3A do 3E; fig. 7A - widok z góry izolatora pokazanego na fig. 1, fig. 7B - przekrój wzdłuż linii A-A na fig. 7A, a fig. 7C przedstawia powiększony widok części z fig. 7B; fig. 8A i 8B pokazująodpowiednio widok z góry i widok z przodu następnego izolatora obsady; fig. 9A, 9B i 9C - widoki przydatne do wyjaśnienia instalowania zacisku w urządzeniu kotwiącym niniejszego wynalazku.

Na fig. 1 pokazano zespół zawierający sprężysty zacisk 1 mocujący szynę kolejową, mający występ 14 opierający się o kołnierz szyny kolejowej 2, podpartej na podłożu szyny 3, przy czym podłoże szyny 3 jest amortyzowane względem szyny 2 za pomocą sprężystej podkładki szynowej 4, umieszczonej pomiędzy podstawą szyny a podkładem szyny 3. Zacisk 1 szyny jest utrzymywany na miejscu za pomocą urządzenia kotwiącego 5, przy czym urządzenie kotwiące 5 posiada parę kanałów 53 (na fig. 1 jest pokazany tylko jeden z nich), w których są umieszczone odpowiednie odnogi 11,17 zacisk (na fig. 1 pokazano tylko odnogę 17). Występ 14 zacisku 1 utrzymuje izolator 6 przykrywający najniższąpowierzchnię występu 14 tak, że występ 14 zacisku 1 opiera się na kołnierzu szyny poprzez izolator 6, który tym samym izoluje zacisk 1 względem szyny 2. Pomiędzy szyną 2 i obsadą 5 znajduje się “bocznosłupkowy” izolator 7, dla elektrycznego izolowania obsady 5 względem szyny 2.

Jak pokazano na fig. 2A, 2B i 2C, zacisk 1 pokazany na fig. 1ma w płaszczyźnie zasadniczo kształt litery M. Jest on wykonywany przez wyginanie pręta z materiału sprężystego, który w tym przypadku ma przekrój kołowy (np. stalowy pręt o średnicy 15 mm) tak, aby posiadał poczynając odjednego końca A pręta do drugiego końca B, prostąpierwszączęść 11, drugą część 12 wygiętą o 180° zidarzyyioną trzecią część 13, czwartą część 14 i wyginą o kąt 180°, zakrzywioną piątą część 15, szóstą część 16 wygiętąo 180° i prostąsiódmączęść 17. Pierwsza i siódma część 11 i 17 zacisku tworzą zewnętrzne odnogi M, trzecia i piąta część 13 i 15, tworząwewnętrzne odnogi M,

173 489 druga i szósta część 12 i 16 łączą odpowiednie wewnętrzne odnogi z zewnętrznymi odnogami, a czwarta część 14 zacisku łączy się ze sobą wewnętrzne odnogi. W widoku z góry, jak na fig. 2A, czwarta część 14 zacisku sięga ponad swobodnymi końcami A i B pierwszej i siódmej części 11 i 17.

Druga i szósta część 12 i 16 zacisku 1 odchodzą z płaszczyzny zawierającej pierwszą i siódmączęść 11 i 17 zacisku 1 tak, że żadna znosząca się część podłużnych osi tych części 12 i 16 nie jest nachylona do tej płaszczyzny pod kątem większym niż ok. 33°, jakkolwiek w innych rozwiązaniach według tego wynalazku kąt ten może wynosić do 40°.

Trzecia i piąta część 13 i 15 zacisku 1są zakrzywione tak, że ich podłużne osie leżąw odpowiednich płaszczyznach, które są zasadniczo prostopadłe do płaszczyzny zawierającej pierwszą i siódmą część 11 i 17 zacisku. Każda z trzeciej i piątej części 13 i 15 w przedstawionym rozwiązaniu posiada pierwszą zasadniczo prostączęść 13ai 15a i drugązasadniczo prostączęść 13b, 15b, przy czym podłużne osie tych części są nachylone względem siebie pod kątem ok. 30°. Jednakże pierwsza i druga część 13a, 13b, 15a, 15b trzeciej i piątej części 13 i 15 mogą same być zakrzywione tak, że trzecia i piąta część 13 i 15 są łącznie zakrzywione bardziej łagodnie.

Gdy zacisk opiera się na szynie, jak pokazano na fig. 1, wówczas płaszczyzna zawierająca podłużnąoś czwartej części 14jest zasadniczo równoległa do płaszczyzny zawierającej pierwszą i siódmą część 11 i 17.

Dla zacisku pokazanego na fig. 2A do 2C, stosunek maksymalnej odległości pomiędzy podłużnymi osiami trzeciej i piątej części 13 i 15 a płaszczyzną zawierającą pierwszą i siódmą część 11 i 17 do średnicy pręta tworzącego zacisk wynosi 1,23. Zalecana wartość maksymalna tego stosunku wynosi 2,0, jednakże może on nawet wynosić 4,0.

Zewnętrzne odnogi zacisku tj. pierwsza i siódma część 11 i 17, mają zaczepy 18 na górnej powierzchni w sąsiedztwie odpowiednich swobodnych końców A i B zacisku. Koniec B jednej z zewnętrznych odnóg zacisku (która w tym rozwiązaniu jest identyczna z drugą odnogą) jest pokazany bardziej szczegółowo na fig. 2D i 2E.

W tym rozwiązaniu, każdy z zaczepów 18 jest tak ukształtowany, że posiada dwie powierzchnie 18a, 18b, które są nachylone w przeciwnych odpowiednich kierunkach względem podłużnych osi pierwszej i siódmej części 11 i 17, oraz następną powierzchnię 18c tworzącą podstawę zaczepu 18, która łączy ze sobąnachylone powierzchnie 18a, 18b i sama jest zasadniczo równoległa do podłużnych osi pierwszej i siódmej części 11 i 17. W tym rozwiązaniu, nachylone powierzchnie 18a, 18b są nachylone pod kątem 30° względem podłużnych osi pierwszej i siódmej części 11 i 17. Podstawa 18C zaczepu służy do rozstawienia nachylonych powierzchni 18a, 18b zaczepu 18 jednakże w rozwiązaniu alternatywnym ta podstawa 18c może być pominięta tak, że pomiędzy najniższymi krawędziami nachylonych powierzchni 18a, 18b zaczepu 18 nie ma odstępu.

Zaczep 18 znaj duje się korzystnie na najwyższej powierzchni pierwszej i siódmej części 11 i 17 zacisku jak pokazano, a nie na bocznej powierzchni tak, że przy instalowaniu zacisku 1 w urządzeniu kotwiącym 5 siła wywierana na zewnętrzne odnogi zacisku powodowana kontaktem urządzenia kotwiącego 5 z zaczepami 18 jest przyłożona w zasadniczo tym samym kierunku co naprężenie oddziaływujące na drugą i szóstą część 12 i 16 zacisku, wskutek odchylenia zewnętrznych odnóg.

Każdy swobodny koniec A, B zacisku 1 jest zukosowany najego górnych i dolnych powierzchniach, przy czym górne i dolne zukosowane powierzchnie 19a, 19b są w tym rozwiązaniu pod kątem ok. 30° względem podłużnej osi zacisku. W obecnym rozwiązaniu zaczep 18 jest utworzony tuż za zukosowaną częścią 19a górnej powierzchni. Jak wynika z opisu fig. 10A do 10C poniżej, zukosowanie 19 górnej powierzchni zewnętrznej odnogi ma na celu ułatwienie wkładania zacisku 1 do urządzenia kotwiącego 5. Zukosowanie 19b na dolnej powierzchni zewnętrznej odnogi ma na celu ułatwienie zastosowania zacisku w utrzymywaniu izolatora na miejscu pomiędzy urządzeniem kotwiącym 5 i szyną 2.

Na fig. 3A do 3E jest pokazana zmodyfikowana postać zacisku pokazanego na fig. 2A do 2E. Zacisk z fig. 3A i 3E różni się od zacisku z fig. 2A do 2E tym, że jego trzecia i piąta część 13 i 15 mają odpowiednie pierwsze części 13a i 15a, które są lekko zakrzywione, zaś drugie części

173 489

13b i 15b pozostają proste, tak że całkowita wysokość zacisku jest zredukowana w porównaniu do zacisku z fig. 2A do 2E. Ponadto swobodne końce zewnętrznych odnóg 11 i 17 zacisku są zaokrąglone na szczytach 19a' i są zukosowane przy bocznych częściach 19c, tak aby ułatwić wkładanie zacisku do urządzenia kotwiącego.

Zacisk pokazany na fig. 2A do 2E lub zacisk pokazany na fig. 3A do 3E, może być zastosowany, jak pokazano na fig. 1, z urządzeniem kotwiącym jak pokazano na fig. 4A do 4C, jakkolwiek to urządzenie kotwiące może być pod pewnymi względami zmodyfikowane, np. tak jak pokazano na fig. 5A do 5C.

Urządzenia kotwiące 5 z fig. 4A do 4C i 5A do 5C zawierają człon podstawowy 51, który jest usytuowany zasadniczo poziomo w położeniu pracy urządzenia, oraz parę członów ustalających zacisk 52, które sąprzyłączone jednym końcem do każdego końca członu podstawowego 51 tak, że sąustawione zasadniczo prostopadle do niego zarówno pionowo i poziomo. Wnęka utworzona w zewnętrznie zwróconej ścianie każdego członu ustalającego zacisk 52 stanowi wnękę w części prowadzącej 53 dla pomieszczenia w niej zewnętrznych odnóg zacisku z fig. 2A do 2E. Człony ustalające zacisk 52 są rozstawione poprzez człon podstawowy 51, tak aby utworzyć między sobą otwór 54, dla pomieszczenia wewnętrznych odnóg zacisku. Nad otworem 54 od szczytu każdego członu ustalającego zacisk 52 sąnadwieszone wystające wewnętrznie występy 55, które służą do ograniczenia ruchu w górę wewnętrznych odnóg zacisku, który może nastąpić wskutek przechylenia szyny podczas pracy zacisku. Każda część prowadząca 53 posiada otwór 56 przy końcu członu ustalającego zacisk 52 w znajdującym się najdalej od członu podstawowego 51, i jest zamknięty ścianą 57 przy drugim końcu członu ustalającego zacisk 52 tak, aby utworzyć środek za pomocą którego izolator 7 może być umieszczony na urządzeniu kotwiącym 5, jak będzie wyjaśnione szczegółowo poniżej. Również z tego względu, sklepienie kanału w sąsiedztwie ściany 57 zostało ominięte.

Podczas stosowania urządzenia kotwiącego 5, podstawa części prowadzącej 53 jest zasadniczo pozioma. Część prowadząca 53 posiada tylkojednąpowierzchnię boczną, utworzonąprzez ścianę 52a członu ustalającego zacisk 52, tak utworzoną że leży pomiędzy zewnętrzną i wewnętrzną odnogę zacisku 1 przy stosowaniu, przy czym druga strona kanału pozostaje otwarta. Sklepienie wnęki w części prowadzącej 53 jest tak uformowane, że posiada pochyłą część 53a, nachyloną względem poziomu podczas pracy urządzenia tak, że wnęka jest węższa przy części pochyłej części 53a, która znajduje się bliżej otworu 56 niż przy drugim końcu części 53a, sklepienie wnęki w części prowadzącej 53 jest uformowane przy każdym końcu pochyłej części 53a w taki sposób, że posiada występy 53b i 53c dla współpracy z zaczepem utworzonym w zewnętrznej odnodze zacisku 1 dla umieszczania zacisku 1 w szczególnym położeniu względem urządzenia kotwiącego 5.

Pierwszy występ 53b utworzony przy otworze 56 części prowadzącej 53 stanowi względem części prowadzącej 53 pierwszą powierzchnią 53b', która jest nachylona pod niewielkim kątem do poziomu w takim kierunku, że wysokość wnęki maleje w kierunku ściany 57. Występ 53b ma także drugąpowierzchmę 531o'', która jest bardziej stromo nachylona względem poziomu jednakże w kierunku przeciwnym, niż pierwsza powierzchnia 53b' tak, że wysokość wnęki wzrasta. Drugi występ 53c, który jest utworzony najbliżej ściany 57, posiada pierwszą powierzchnię 53c' tworzącą pochyłą część 53a oraz drugąpowierzchnię 53c nachyloną w przeciwnym kierunku względem poziomu o kąt większy niż kąt nachylenia pochyłej części 53a, jednakże mniejszy niż kąt nachylenia drugiej powierzchni 53b pierwszego występu 53b. Od każdej ściany 52a członów ustalających zacisk 52 w obszarze ponad wnękami w części prowadzącej 53 odchodzi część tak, że pomiędzy wn^cą w części prowadzącej 53 i częścią 58 powstaje wgłębienie 59, w które można włożyć narzędzie do instalowania zacisku 1 lub wyjmowania zacisku 1 z urządzenia lub podnoszenia podkładu do którego została zamocowana para urządzeń kotwiących 5. Sklepienie wgłębienia 59jest nachylone wzdłużjednej krawędzi jak pokazano na rys. Ściana 52a każdego członu ustalającego zacisk 52jest zaokrąglona lub nachylona wzdłużjednej krawędzijak pokazano tak, aby zredukować ilość materiału, potrzebną do wykonania urządzenia kotwiącego 5.

173 489

Sklepienie wnęki w części prowadzącej 53 jest korzystnie wysunięte ponad otwory 56 tak aby utworzyć część 53d (na której opiera się dolna powierzchnia zewnętrznych odnóg zacisku 1), gdy zacisk 1 ma być instalowany w urządzeniu 5. Człon podstawowy 51, tworzący podporę dla czwartej części 14 zacisku gdy nie opiera się on na szynie, jest w tym rozwiązaniu przeznaczony (podczas stosowania) dla pomieszczenia bocznosłupkowego izolatora 7, zaś uskok 51a jest utworzony w tej powierzchni członu podstawowego 51, która jest najbliżej szyny 2 podczas stosowania urządzenia 5 dla pomieszczenia poziomo odchodzącej części izolatora 7. Należy jednakże zauważyć, że uskok 51 a nie jest potrzebny, jeżeli ma być zastosowane urządzenie kotwiące 5 z konwencjonalnym izolatorem do izolowania elektrycznego urządzenia względem szyny.

Następne oszczędności w materiale potrzebnym do wykonania urządzenia 5 można uzyskać przez pominięcie nadwieszonych występów 55, tym samym umożliwiając zredukowanie całkowitej wysokości urządzenia kotwiącego 5, jak pokazano na fig. 5A do 5C. Części 58 zostały również pominięte z urządzenia na fig. 5 A do 5C, jakkolwiek górna część tego urządzenia kotwiącego 5 może być zmodyfikowana tak, aby utworzyć wgłębienie dla pomieszczenia instalacji lub narzędzi podnoszących.

W jednym rozwiązaniu urządzenia kotwiącego 5 pokazanego na fig. 4A do 4C, do stosowania z zaciskiem 1 jak opisano w odniesieniu do fig. 2A do 2E, całkowita wysokość urządzenia kotwiącego wynosi 6θ mm a jego całkowita szerokość jest 101mm. Człony ustalające zacisk 52 tworzą między sobą otwór o szerokości 57 mm, a ściany 52a mają szerokość 9 mm. Najniższa powierzchnia każdej nadwieszonej części występów 55 wynosi 46 mm ponad tę część urządzenia kotwiącego, która jest na poziomie z powierzchnią podkładu szyny 3 podczas stosowania urządzenia, przy czym rozstawienie pomiędzy nadwieszonymi częściami 55 wynosi 32 mm. Część 53d wystaje ponad otwór 56 wnęki w części prowadzącej 53 na odległość 11 mm, a odległość wnęki od wewnętrznej ściany 57 do otworu 56 wynosi 77 mm. Ściana 57 ma grubość 8 mm mierzoną w kierunku równoległym, do długości części prowadzącej 53 i ma wysokość mm. Grubość podstawy części prowadzącej wynosi 3 mm a wysokość wnęki przy otworzejest mm. Następnie wysokość wnęki maleje pod kątem ok. 13° do wysokości 20 mm przed ponownym wzrostem pod kątem 45° do wysokości 24 mm. Pochyła część 53a sklepienia wnęki jest nachylona pod kątem ok. 18° a przy najniższym punkcie znajduje się 18,5 mm ponad podstawą części prowadzącej 53. Druga powierzchnia 53c drugiego występu 53c jest nachylona pod kątem 30° do wysokości 24 mm, a najniższy punkt drugiego występu 53c jest 26 mm od zewnętrznej powierzchni ściany 57. Najniższy punkt pierwszego występu 53bjest 68 mm od zewnętrznej powierzchni ściany 57. Wgłębienie 59 ponad częściąprowadzącą53 ma górną powierzchnię, nachyloną pod kątem ok. 15°, zaczynając przy wysokości 44 mm ponad najniższym punktem urządzenia kotwiącego i wzrastając do 51 mm, przy czym podstawa wgłębienia ma 32 mm ponad najniższym punktem urządzenia kotwiącego. Uskok 51 a utworzony w członie podstawowym 51 jest utworzony na wysokości 15 mm ponad najniższym punktem urządzenia kotwiącego i ma głębokość 8 mm.

Urządzenia kotwiące 5 z fig. 4A do 4C i fig. 5A do 5C mogą, jak pokazano na fig. 6A do 6F, być przymocowano do betonowego podkładu szynowego za pomocątrzpienia 50, wystającego z członu podstawowego 51. Trzpień 50, tworzący integralną część urządzenia kotwiącego 5, jest osadzony w betonowym podkładzie 3 podczas wytwarzania podkładu 3 i jest wyposażony w łopatki 50a dla przeciwdziałania jakiejkolwiek tendencji urządzenia kotwiącego 5 do obracania się w podkładzie 3.

Izolator 7 pokazany na fig. 1 będzie obecnie opisany bardziej szczegółowo w odniesieniu do fig. 7A do 7C. Izolator ten ma pierwszą płytkę 71, która podczas stosowania izolatora jest umieszczona pomiędzy urządzeniem kotwiącym 5 a szyną 2. Prostopadle od środkowej części górnej krawędzi pierwszej płytki 71 odchodzi druga płytka 72 tak ukształtowana, że podczas stosowania może ona być umieszczona w uskoku 51 urządzenia kotwiącego 5 tak, aby utworzyć nieprzerwaną płaską powierzchnię na członie podstawowym 51. Pierwsza płytka 71 znajduje się niżej przy swojej środkowej części niż przy każdym końcu, przez co przy każdym końcu pierwszej płytki 71 powstaje wystający w górę człon pozycyjny 73 izolatora, który sięga prostopadle

173 489 do pierwszej płytki 71. Te człony pozycyjne 73 są odsunięte od drugiej płytki 72 tak, aby utworzyć odpowiednie wgłębienia 74 dla pomieszczenia ścian 52a członów ustalających zacisk 52 urządzenia kotwiącego 5. Każdy człon pozycyjny 73 mautworzonąw swojej dolnej powierzchni szczelinę 75, biegnącą równolegle do pierwszej płytki 71, dla pomieszczenia ścianki 57 urządzenia kotwiącego 5 podczas stosowania izolatora, zapobiegając tym samym poruszaniu się izolatora 7 w kierunku poziomym podczas stosowania, jednakże umożliwiając wyjęcia izolatora z urządzenia kotwiącego 5, przykładowo dla wymiany wskutek zużycia, przez podniesienie w kierunku pionowym. Od dolnej powierzchni każdego członu pozycyjnego 73 z dala od pierwszej płytki 71 odchodzi stopa lokacyjna 76, mająca nachylonągórnąpowierzchnię. Gdy izolator 7 zostanie umieszczony na urządzeniu kotwiącym 5 a zacisk 1 zostanie całkowicie zainstalowany w tym urządzeniu 5, wówczas dolna zukosowana powierzchnia 19b przy swobodnym końcu każdej zewnętrznej odnogi zacisku spoczywa na górnej powierzchni stopy lokacyjnej 76, tak aby zapobiec podnoszeniu się izolatora 7 w niepożądanym zakresie podczas stosowania. Jedna strona górnej powierzchni stopy lokacyjnej 76 jest połączona z członem pozycyjnym 73 za pomocą ściany 77.

Następna postać izolatora 7 obsady jest pokazana na fig. 8A i 8B.

Rozwiązanie izolatora 7 przeznaczonego do stosowania z urządzeniem kotwiącym 5 jak opisano w odniesieniu do fig. 4A do 4C lub 5A do 5C posiada: pierwsząpłytkę 71 mającą długość 119 mm, 20 mm wysokości w środkowej części i 26 mm wysokości w pozostałej części, i maj ącą 8 mm grubości; drugączęść 72 o długości 55 mm, szerokości 15,5 mmi grubości 6 mm; człon pozycyjny 73 mający długość 21,5 mm, wysokość 26 mm i szerokość 19,5 mm, wgłębienie 74 mając szerokość 10,5 mm; szczelinę 75 o wysokości 20 mm, szerokości 8,5 mm i długości 13 mm, a grubość materiału tworzącego dwie z trzech pionowych ścian szczeliny wynosi około 8 mm; oraz stopę lokacyjną 76 o grubości 3,5 mm w najcieńszym punkcie, mającą górnąpowierzchnię nachylonąpod kątem 16° do poziomu, przy czym stopa lokacyjna ma długość 15,5 mm a szerokość 8,5 mm i ma dolną powierzchnię znajdującą się 2 mm powyżej najniższego punktu pierwszej płytki 71.

Obecnie w odniesieniu do fig. 9A do 9C zostanie przedstawione instalowanie zacisku 1 w urządzeniu kotwiącym 5 jak pokazano na fig. 1 (izolator stopkowy 6, który normalnie jest utrzymywany przez zacisk 1 został pominięty na tych figurach dla przejrzystości).

Na fig. 9A pokazano zacisk w położeniu początkowym, w którym ma być wprowadzony do urządzenia 5, z czwartą częściązacisku 1 spoczywającą (poprzez izolator stopkowy 6, nie pokazany na członie podstawowym 51 urządzenia kotwiącego 5, a zewnętrzne odnogi zacisku 1 są już wewnątrz wnęk w części prowadzącej 53 urządzenia kotwiącego 5 tak, że część dolnej powierzchni zewnętrznych odnóg spoczywa na części 53d urządzenia kotwiącego 5, a powierzchnia 18a zaczepu 18 znajdująca się najbliżej swobodnego końca zewnętrznej odnogi jest w kontakcie z drugą powierzchnią 53b” występu 53b, zaś górna zukosowana powierzchnia 19a zewnętrznej odnogi jest częściowo w kontakcie z pochyłą częścią 53a sklepienia wnęki części prowadzącej 53. W tym położeniu zacisk jest tylko częściowo odchylony, przykładowo tylko 2 mm całkowitego odchylenia 12 mm.

Gdy zacisk 1 jest wprowadzony do położenia pośredniego, jak pokazano na fig. 9B, w którym powierzchnia zaczepu 18b kontaktuje się z pierwszą powierzchnią 53b występu 53b, wówczas zewnętrzne odnogi są odchylone w dół trochę bardziej, podnosząc drugą i szóstą część 12 i 16 1 w górę. W bym p<^i^<^:ż^^iiJ, czwarta cześć z^^^:sl^u spoczywa ponad częścią bocznosłupkowego izolatora 7, zapobiegając tym samym ruchowi w górę tego izolatora. Jeżeli izolator jest ukształtowany tak, że przytrzymuje podkładkę szynową 4, wówczas w tym położeniu zacisk służy również do utrzymania podkładki szynowej poprzez izolator. W ten sposób zacisk, izolator i korzystnie również podkładka mogąbyć zainstalowane na podkładzie wyposażonym w urządzenie kotwiące 5 w fabryce podkładów przed przeniesieniem na miejsce.

Figura 9C pokazuje zacisk w widoku po wprowadzeniu z położenia pośredniego pokazanego na fig. 9B do położenia końcowego, w którym czwarta część 14 (normalnie utrzymująca izolator stopkowy 6 zacisku 1 opiera się na szynie 2. Gdy zacisk jest napędzany poziomo, wówczas

173 489 pochyłe sklepienie wnęki w kontakcie z górnązukosowanąpowierzchnią 19a zewnętrznej odnogi popycha zewnętrzną odnogę w dół, tym samym odchylając zacisk. W końcowym położeniu zacisku, zaczep 18 zacisku 1 łączy się z drugim występem 53c urządzenia kotwiącego 5, a swobodne końce zewnętrznych odnóg przykrywają stopę lokacyjną76 dolnosłupkowego izolatora 7 tak, że dalej jest ograniczony górny ruch izolatora 7. Zacisk jest całkowicie odchylony w tym położeniu, przy czym czwarta część zacisku leży w płaszczyźnie zawierającej pierwszą i siódmą część zacisku, a druga i szósta cześć 12 i 16 zacisku znajdująsię w ich położeniach najwyższych.

Gdy zacisk znajduje się w położeniu początkowym, wówczas izolator może swobodnie poruszać się w górę, tak że w razie potrzeby wymiany izolatora 7, można tego dokonać przez cofnięcie zacisku 1 z powrotem do położenia początkowego, bez potrzeby zdejmowania zacisku 1 całkowicie z urządzenia kotwiącego 5.

Gdy druga i szósta część 12 i 16 zacisku są w położeniu początkowym zacisku blisko powierzchni podkładu, wówczas unika się potencjalnego problemu przechwycenia stopy szyny, który mógłby wystąpić podczas uniesienia szyny z jej typowego położenia początkowego wzdłuż tyłu urządzenia kotwiącego na podkładce szynowej 4. Ten kształt zacisku, w którym zewnętrzne odnogi są odchylone w dół względem wewnętrznych odnóg, umożliwia również zredukowanie całkowitej wysokości obsady, przez co może ona być lżejsza i tańsza. Korzystnie, gdy zacisk 1 jest instalowany w urządzeniu kotwiącym 5 występuje prześwit ok. 5 mm pomiędzy spodem izolatora stopkowego 6 a członem podstawowym 51 urządzenia kotwiącego 5 tak, aby zapewnić, że w przypadku zredukowania wysokości szyny w wyniku zużycia podkładki szynowej poniżej niej, zacisk będzie przylegał wystarczająco do szyny za pomocą członu podstawowego 51 urządzenia kotwiącego 5.

173 489

FIG.6A.

FIG6B

173 489

FIG.6D.

173 489

FIG.6E.

173 489

FIG. 9A.

/9a /7

FIG. 9B. s

/9a

173 489

FIG. 9C.

173 489

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 90 egz

Cena 4,00 zł

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Urządzenie kotwiące zacisk mocujący szynę kolejowązawierającejednąparę rozmieszczonych na bokach, wydłużonych ku górze ścianek ustalających zacisk złączonych razem w ich dolnej strefie przez podstawowy człon, przy czym każda ze ścianek ustalających zacisk posiada część zaopatrzoną w powierzchnię przylegającą do zacisku mającą odcinek nachylony ku dołowi, znamienne tym, że najniższa część w postaci występu (53c) powierzchni przylegającej do zacisku (53a, 53b, 53b', 53b', 53c, 53c', 53c' ) części prowadzącej (53) jest w przybliżeniu na tym samym poziomie co uskok (51a) na podstawowym członie (51) w położeniu, w którym podstawowy człon (51), przylega swoimi sąsiednimi końcami do ścianek członu ustalającego zacisk (52), przy czym najniższa część (53c) powierzchni przylegającej do zacisku (53a, 53b, 53b', 53b' 53c, 53c', 53c' ) części p^irow^ac^^t^^j (53) stanowi odcinek przy końcu kanału ukształtowanego w ściance członu ustalającej zacisk (52).
2. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że najniższa część (53c) powierzchni przylegającej do zacisku (53a, 53b, 53b', 53b', 53c, 53c', 53c' ) części prowadzącej (53) ma skierowany ku dołowi występ (53c').
3. Urządzenie według zastrz. 2, znamienne tym, że powierzchnia przylegająca do zacisku (53a, 53b, 53b', 53b, 53c, 53c', 53c) części prowadzącej (53) ma jeszcze jeden skierowany ku dołowi występ (53b).
4. Urządzenie według zastrz. 3, znamienne tym, że występ (53b) usytuowany jest naprzeciwległym końcu części prowadzącej (53).