PL164327B1

PL164327B1 - Lodolam acz PL PL PL PL

Info

Publication number: PL164327B1
Application number: PL89295150A
Authority: PL
Inventors: Jean-Holger Hellmann; Richard Hoelscher; Hermann J Janssen; Alfred Kleemann; Karl-Heinz Rupp; Joachim Schwarz; Guenter Varges; Heinrich Waas
Original assignee: Thyssen Nordseewerke Gmbh
Priority date: 1988-02-18
Filing date: 1989-01-30
Publication date: 1994-07-29
Also published as: FI884246A; JPH01249587A; CN1035468A; PL277466A1; NO883731D0; SU1762746A3; DE3874318D1; JP2847035B2; PL164405B1; NO172975C; PL164206B1; NO883731L; NO172975B; JP2847036B2; FI93812B; CN1028215C; EP0328720A1; KR890012857A; FI884246A0; CA1301559C

Abstract

1. Lodolamacz z urzadzeniami do poprawienia zdolnosci manewrowej z umieszczonymi na bocznych scianach kadluba i wystajacymi z bocznych scian kad- luba elementami do lamania lodu, jak rozszerzacze itp., które stanowia zwykle najszersze miejsce pod- wodnej czesci statku oraz umieszczonymi w czesci rufowej statku elementami napedowymi i sterujacymi, znamienny tym, ze dwa elementy napedowe i steru- jace (160) kadluba (10) statku w obszarze rufy sa umieszczone po obu stronach plozy (143) rozciagaja- cej sie od pawezy (128) w kierunku wzdluznym kad- luba statku az do wewnatrz dna statku, przy czym utworzone sa wystajace z kadluba statku kanciaste wystepy (140, 141, 142; 140a, 141a, 145) rozciagaja- ce sie od pawezy (128) po obu stronach kadluba statku i w jego srodkowym obszarze (126) rufy za elementa- mi napedowymi i sterujacymi (160) przy jezdzie do przodu, przy czym wystepy (140, 141, 142; 140a, 141a, 145) umieszczone sa po obu stronach plozy (143) i rozciagaja sie schodkowo tworzac trzy stopnie od plozy (143) bocznie w góre. F IG . 4 A PL PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest lodołamacz z urządzeniami do poprawienia zdolności manewrowej z umieszczonymi na bocznych ścianach kadłuba i wystającymi z bocznych ścian kadłuba elementami do łamania lodu, jak rozszerzacze itp., które stanowią zazwyczaj najszersze miejsce podwodnej części statku.

Znane jest wyposażenie dziobnlc lodołamaczy w rozszerzacze lub krawędzie tnące w celu poprawienia zdolności łamania lodu. Te rozszerzacze lub krawędzie tnące stanowią elementy profilowane, które rozciągają się wzdłuż statku i wystają na boki z powierzchni bocznych ścian kadłuba statku. Przy ograniczonych parametrach toru wodnego, zwłaszcza w przypadku wąskich śluz, dziobnice lodołamaczy, których szerokość jest większa niż szerokość następującej za dziobnicą części statku, można stosować jedynie wówczas, gdy można zrezygnować z maksymalnej nośności i/lub stabilności, wynikających z szerokości, zadanej przez ograniczenie toru wodnego.

Do tego dochodzi jeszcze fakt, te manewrowanie tego typu lodołamaczami w lodzie, zwłaszcza wówczas, gdy ma się do czynienia z większą liczbą statków, ustawionych w konwoju, a lodołamacz prowadzi konwój, jest często utrudnione, ponieważ prędkość lodołamacza jest zależna od prędkości tego statku, który w konwoju porusza się najwolniej, tak, że jeżeli odległości między poszczególnymi statkami są bardzo duże, ograniczająca boki wyłamanej rynny pokrywa

164 327 lodowa dryfuje na wysokości ostatniego statku w tor wodny rynny, wyłamanej przez lodołamacz, na skutek czego zwiększa się opór tarcia między ostatnia statkiem 1 pokrywą lodową, co prowadzi do dalszego obniżenia prędkości jazdy. Nie można tego jednak wyeliminować popzzzz zinilisjszenia odległości między poszczególnymi statkami, ponieważ może wówczas łatwo dojść do kolizji na skutek najechania jednego statku na drugi, a ponadto lodołamacz nie dysponuje wówczas wystarczającą ilością miejsca, aby przy pomocy jazdy powrotnej uwolnić konwój od naporu wody. Stąd też wymaga się często, aby lodołamacz wyłamywał lód z boku rynny jezdnej w celu wycięcia w pokrywie lodowej rynny odciążającej, co jednak pociąga za sobą konieczność zatoczenia przez lodołamacz stosunkowo dużego łuku. Ponadto z uwagi na ograniczające rynnę pokrywy lodowa obrót lodołamacza u miejscu jest prawie niemożliwy do zrealizowania, a boczne wyłamywania lodu jest często połączone z trudnościami.

Oo tego docoodzl taki, że wyłenywanle ryney jezdnej w swobodnej dnelerzcher łonu, szerzej niż następny statek, jest w przypadku lodołαmαłkα z umieszczonymi na bocznych ścianach kadłuba i wystającymi z nich na boki elementami do łamania lodu, jak rskszzrzżczż itp. przy wykorzystaniu szerokości śluzy możliwa jedynie wówczas, gdy szerokość głowicy lodołamacza zostaje przed wejściem do śluzy zredukowana, a po wyjściu przywracana do pierwotnego wymiaru. Tego wymagania nie spełniają znane lodsłżmałze.

Celem wynalazku jest opracowanie lsasłżmałka na wstępie określonego rodzaju, który przy jeździe do tyłu podczas przejazdów w pokrytej lodem wodzie będzie wykazywał lepszą zdolność manewrową. Podczas przejazdów do tyłu wyłamane kry lodowe powinny ponadto podlegać rozdrobnieniu na mniejsze kawałki, aby zasięg śruby był w miarę możliwości pozbawiony lodu, a przynajmniej nie przedostawały się do niego duże kry lodowe.

Cel ten spełnia lsdołamacz, w którym zgodnie z wynalazkiem dwa elementy napędowe i sterujące kadłuba statku w obszarze rufy są umieszczone po obu stronach płozy rozciągającej się od pawęży w kierunku wzdłużnym kadłuba statku aż do wewnątrz dna statku, przy czym utworzone są wystająca z kadłuba statku kanciaste występy rozciągające się od pawęży po obu stronach kadłuba statku i w jego środkowym obszarze rufy za elementami napędowymi i sterującymi przy jeździe do przodu, przy czym występy umieszczone są po obu stronach płozy i rozciągają się schodkowo, tworząc trzy stopnie od płozy bocznie w górę.

Wyraźnie zarysowana, kanciasta występy powierzchni rufowej są, patrząc wzdłuż statku, umieszczona za znaną osłoną rufy, która podczas jazdy do tyłu wyrzuca pokruszony lód z zasięgu elementów napędowych i sterujących.

Podczas Jazdy do tyłu środkowa część rufy łamie najpierw lód i przemieszcza połamane kry do dołu, ż dopiero potem lód z bocznych stref łamania jest przez rufę przepychany do dołu. środkowa część rufy jest tak ukształtowana, że łamany przezeń lód jest wsuwany pod lód, łamany przez boczne strefy rufy.

Zarysy owręża i/lub zarysy wodnicy środkowego, uwydatnionego obszaru rufy mają kształt falisty, zygzakowaty lub schodkowy.

W środkowym, wyraźnie zarysowanym obszarze rufy umizskczonz są gładkie lub wykonane w kształcie zębów piły, podłużne płozy.

Krawędzie kanciastych występów są ostre, kutosswżae lub zaokrąglone.

Przedmiot wynalazku zosaaO uwidocyπiαπo o przykaadacO wykonana, nn rrysnku, na którym fig. 1 przedstawia wii^c^l·^ y Soły kadłban stttkn y Myknoną, o ksztaciża aosyo oc ęzcic Oz nsiobową i umieszczonymi w części dziobowej rozszerza^ami lub krawędziami taącjm1, fig. 2 rufę kadłuba statku z ukształtowanymi w obszarze rufy, wyraźnie narysowanymi, kanciastymi występami, w widoku bocznym, fig. 3 - rufę kadłuba statku według fig. 2 w widoku z dołu, fig. 4 - zarys owręża w obszarze rufy kadłuba statku według fig. 2, fig. 4A - zarys owręża według fig. 4 w powiększeniu, fig. 5 - rufę kadłuba statku z biegnącymi wzdłuż statku, wyraźnie zarysowanymi, kanciastymi występami, w wiZstu bocznym, fig. 6 - rufę kadłuba statku według ffg. 5, w widoku z dołu, fig. 7 - zarys owręża w części rufowej kkdłuba stttku według fig. 5, ffg. 77 - zzays owręan fig, 7 w powiększeni, fig, 8 - rru^ kadłuba statku z wykonanymi w iej obszarze, wyraźnie zarysowanymi, kanc1żttjm1 występami, kmiztzcksaym1 za znajdującą się na rufie osłoną rufy, fig. 9 - rufę kadłuba statku według fig. 8 w b1Zokk z dołu i fig. 10 - zarys owręża w części rufowej kadłuba statku według fig. 8.

164 327

U przedstawionym na fig. 1 przykładzie wykonania część dziobowa 11 kadłuba 10 lodołamacza zawiera element w kształcie pontonu 12, z którą łączy się wykonany w kształcie litery V element podwodnej części dzioba. Mający kształt pontonu 12 element części dziobowej jest u swej przedniej partii utworzony z nachylonej do przodu płaszczyzny.

Statek według fig. 1 posiada w części dziobowej rozciągającą się na znacznej części szerokości statku, nachyloną do przodu ku górze powierzchnią czołową 13. Ta powierzchnia czołowa 13 jest ograniczona z boków przez dwie, zakrzywione częściowo w kierunku wzdłużnym, boczne krawędzie 14, które lezą w kadłubie statku lub wystają na boki w stosunku do położonego nad nimi kadłuba. Powierzchnia czołowa 13 jest w kierunku wzrostu przekroju statku od przodu do tyłu zagięta lub załamana ku dołowi.

W kadłubie statku według fig. 1 dolna powierzchnia owręża 15 między obiema bocznymi krawędziami 14 jest, począwszy od punktu, w którym powierzchnia czołowa 13 osiąga w płaszczyźnie 15 symetrii statku dno statku 17, przynajmniej do płaszczyzny wręgu głównego 18, zagięta lub załamana do dołu ku tyłowi, w stronę ponownie zmniejszającego sią przekroju statku. Boczne krawędzie 14 ciągną się przy tym na większej części długości statku ku tyłowi w postaci wypukłego zgrubienia 19. Wypukłe zgrubienia 19 przechodzą z tyłu w boczne powierzchnie tunelu śruby.

Boczne krawędzie 14 mającego kształt pontonu 12 fragmentu części dziobowej kadłuba 10 statku są w obszarze części dziobowej 11 wyposażone w wystające z bocznych ścian 21, 22 kadłuba, służące do łamania lodu elementy, jak rozszerzacze, krawędzie tnące itp., które mogą być stała lub ruchome i które zostaną jeszcze bardziej szczegółowo opisane. U przypadku tych rozszerzaczy chodzi o elementy, wystające z boku, poza profil głównego wręgu kadłuba 10 statku .

Nachylona do przodu ku górze czołowa powierzchnia 13 może w przedstawianym na fig. 1 kadłubie statku przechodzić ku tyłowi w podwodną część dzioba statku o wręgach, ustawionych ukośnie do dołu w kształcie litery V. Powierzchnia czołowa jest wówczas w swym końcowym obszarze lekko załamana na środku i tworzy w ten sposób niezbyt ostre przejście do właściwej części podwodnej statku, której wręgi są ustawione do dołu w kształcie litery V. Dalej do tyłu wręgi mają kształt trapezu, którego zarys jest utworzony przez linię dna ewentualnie dno 17 statku i łączące się z nim ukośne linie boczne, ustawione bardziej stromo niź znajdujące się przed nimi wręgi w kształcie litery V.

Boczne krawędzie 14 są w obszarze części dziobowej przynajmniej jednym fragmentem, położonym poniżej linii wodnej 20 całej konstrukcji, ustawione w dwóch, równoległych do płaszczyzny 16 symetrii statku bocznych płaszczyznach ograniczających w ten sposób, że opisują one wspólnie najszersze miejsce podwodnej części statku. Nachylona ku przodowi do góry powierzchnia czołowa 13 zawiera w środkowej części swej długości biegnące w pobliżu, zwłaszcza poniżej linii wodnej 20, poziomo w poprzek statku dolne ograniczenia wręgów, w wyniku czego powierzchnia czołowa 13 tworzy w tym obszarze przynajmniej w przybliżeniu Jedną płaszczyznę. Boczne krawędzie 14 są poprowadzone ku przodowi poza powierzchnię czołową 13 powyżej linii wodnej 20 i przechodzą w dwie, wykonane na kształt katamaranu, dziobnice, w stosunku do których zary3 statku w obszarze jego płaszczyzny symetrii 16 jest cofnięty i wznosi się do góry bardziej stromo niż obie dziobnice 23. Kształt statku jest ponadto co najmniej na przedłużeniu bocznych krawędzi utworzony przez puste na zewnątrz lub wklęsłe wręgi. Jednak również inaczej wykonane przednie i tylne części kadłubów lodołamaczy mogą być wyposażone w wystające na boki elementy, takie jak rozszerzacze.

Zgodnie z fig. 2 do 4, 44, fig. 5 do 7 i fig. 7A rufowa część 125 kadłuba 10 statku jest wykonana w ten sposób, że podczas jazdy do tyłu w zamkniętej pokrywie lodowej powstają w niej przynajmniej trzy różne strefy łamania, z których obie skrajne charakteryzuje jednakowy sposób łamania, osiągany poprzez podobne do znanych kształtów dzioba ukształtowanie boków części rufowej, podczas gdy obszar środkowej strefy łamania, przeważnie ten, w którym znajdują się umieszczone w tylnej części statku elementy napędowe i sterujące 160, jest na skutek odmiennego kształtu środkowego obszaru 126 części rufowej 125 statku oddzielona podczas jazdy do tyłu od bocznych stref łamania pokrywy lodowej przez przynajmniej dwa zbieżne, podłużne wyłomy (fig. 4A, 7A i 10). Na fig. 2, 4 l 4A pokazano kanciaste występy 140, 141, 142 na rufie 25

164 J27 kadłuba 10 statku, podczas gdy na fig. 3 pokazana Jest płoza 143. Naflg. 3 pokazano pawęż 128 na rufia 25 kadłuba 10 statku, środkowy obszar 126 rufy kadłuba 10 statku Jest za elementami napędowymi i sterującymi 160, patrząc w kierunku Jazdy do przodu, ukształtowany w leżące zazwyczaj wzdłuż statku i wyraźnie zarysowana kanciaste występy 140a, 141a, które rozbijają środkowe, oddzielane podcza3 Jazdy do tyłu ze stałej pokrywy lodowej, pasma na wiele mniejszych kawałków lodu, które są łatwiejsze do przerobienia przez elementy napędowe 160a niż duże kry (fig. 5 do 7 i 7A). Przedstawione na fig. 2 i 5 kadłuby 10 statków są wyposażone w dwa elementy napędowe i sterujące 160.

Zgodnie z przedstawionym na fig. 8 do 10 przykładem wykonania wyraźnie zarysowane kanciaste występy 145 powierzchni rufy są, patrząc wzdłuż statku, umieszczone za znaną osłoną 148 rufy, która podczas Jazdy do tyłu wyrzuca połamany lód z zasięgu elementów napędowych i sterujących 160. Podczas jazdy do tyłu środkowa część rufy kruszy najpierw l«5d 1 przemieszcza połamana kry ku dołowi, a dopiero potem lód z bocznych stref łamania Jest przez rufę 25 spychany do dołu. środkowa część rufy jest zazwyczaj ukształtowana w ten sposób, 2e łamany przez nią lód Jest wsuwany pod lód, łamany przez boczne strefy rufy 25.

Zarys owręża i/lub zarysy linii wodnych uwydatnionego środkowego obszaru 126 rufy mogą mleć kształt falisty, zygzakowaty lub schodkowy. W środkowym, wyraźnie zarysowanym obszarze 126 rufy mogą być umieszczone gładkie lub mające kształt zębów piły, podłużne płozy. Krawędzie kanciastych struktur 140, 141, 142 lub 140a, 141a lub 145 mogą być ostre, zukosowana lub zaokrąglona.

143

164 327

/43 160 160α

164 327

A

164 327

FtG.1

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 90 egz.

Cena 10 000 zł

Claims

Zastrzeżenia patentowa

1. Lodołamacz z urządzeniami do poprawienia zdolności manewrowej z umieszczonymi na bocznych ścianach kadłuba 1 wystającymi z bocznych ścian kadłuba elementami do łamania lodu, jak rozszerzacze itp., które stanowią zwykle najszersze miejsca podwodnej części statku oraz umieszczonymi w części rufowej statku elementami napędowymi i sterującymi, znamienny t y m, że dwa elementy napędowa i sterujące (160) kadłuba (10) statku w obszarze rufy są umieszczone po obu stronach płozy (143) rozciągającej się od pawęży (128) w kierunku wzdłużnym kadłuba statku aż do wewnątrz dna statku, przy czym utworzone są wystająca z kadłuba statku kanciasta występy (140, 141, 142; 140a, 141a, 145) rozciągające się od pawęży (123) po obu stronach kadłuba statku i w jego środkowym obszarze (126) rufy za elementami napędowymi i sterującymi (160) przy jeźdzle do przodu, przy czym występy (140, 141, 142; 140a, 141a, 145) umieszczone są po obu stronach płozy (143) i rozciągają się schodkowo tworząc trzy stopnie od płozy (143) bocznie w górę.

2. Lodołamacz według zastrz. 1, znamienny tym, że wyraźnie zarysowane kanciaste występy (145) powierzchni rufy są, patrząc wzdłuż statku, umieszczone za osłoną (148) cufy.

3. Lodołamacz według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że w środkowym wyraźnie zarysowanym obszarze (126) rufy umieszczone są gładkie podłużne płozy (143).

4. Lodołamacz według zastrz. 1 albo 2, z n a m i a n n y t y m , że w środkowym, wy- raźnie zarysowanym obszarze (126) rufy umieszczone są mające kształt zębów piły, podłużne płozy (143). 5. Lodołamacz według zastrz. 1, z n a m i e η n y t y m, że krawędzie kanciastych występów (140, 141, 142, 140a, 141a, 145) są ostre. 6. Lodołamacz według zastrz. 1, z n a m i e η n y t y m, że krawędzie kanciastych występów (140, 141, 142, 140a, 141a, 145) są zukosowane. 7. Lodołamacz według zastrz. 1, z n a m i e η n y t y m, źe krawędzie kanciastych występów (140, 141, 142, 140a, 141a, 145) są zaokrąglone .

* * *