PL193449B1 - Wodny koncentrat, ciekły koncentrat, sposób traktowania roślin, sposób zwiększania wydajności roślin uprawnych oraz sposób prowadzenia analizy in vitro - Google Patents

Abstract

1. Wodny koncentrat, znamienny tym, ze zawiera: (a) glifozat lub jego chwastobójczo dopuszczaln a sól, addukt lub ester oraz (b) amfifilowy dodatek wybrany z grupy obejmuj acej: (i) zwi azek tworz acy liposom maj acy ugrupowanie hydrofobowe zawieraj ace dwie nasyco- ne lub nienasycone grupy w eglowodorowe maj ace od 7 do 21 atomów w egla; (ii) materia l tworz acy liposom, który obejmuje zwi azek amfifilowy maj acy dwa ugrupowania hydrofobowe, z których ka zde zawiera nasycony la ncuch alkilowy lub acylowy maj acy od 8 do 22 atomów w egla; (iii) czwartorz edowy zwi azek amoniowy maj acy ugrupowanie hydrofobowe, którym jest na- sycony alkil lub fluorowcoalkil zawieraj acy 6 do 22 atomów w egla; (iv) alkiloeter o wzorze (VI): R 12 O(CH 2 CH 2 O) n (CH(CH 3 )CH 2 O) m R 13 w którym R 12 oznacza grup e alkilow a lub alkenylow a zawieraj ac a 16 do 22 atomów w egla, n oznacza sredni a liczb e od 10 do 100, m oznacza sredni a liczb e od 0 do 5, a R 13 oznacza wodór lub C 1-4 -alkil; (v) etoksylan alkoholu t luszczowego; w którym stosunek wagowy dodatku amfifilowego do glifozatu mie sci si e w zakresie od 1:3 do 1:100, przy czym rozcie nczony wod a koncentrat jest zdolny do tworzenia na listowiu ro sliny anizotropowych agregatów w lub na warstwie wosku po od- parowaniu wody. PL PL PL PL PL PL

Description

Opis wynalazku

Niniejszy wynalazek dotyczy wodnego i ciekłego koncentratu, sposobu traktowania roślin, sposobu zwiększania wydajności roślin uprawnych oraz sposobu prowadzenia analizy in vitro, to znaczy metod zwiększania skuteczności egzogennych substancji chemicznych stosowanych do działania na rośliny. Egzogenne substancje chemiczne, zgodnie z definicją stosowaną w niniejszym opisie, oznaczają jakąkolwiek substancję chemiczną pochodzenia naturalnego lub uzyskaną na drodze syntezy, która (a) wykazuje aktywność biologiczną lub zdolna jest uwalniać w roślinie jon, grupę lub pochodną, która wykazuje aktywność biologiczną oraz (b) stosowana jest do rośliny w takim zamiarze lub celu, aby taka substancja chemiczna lub jej biologicznie aktywny jon, grupa lub pochodna wnikała do żywiących komórek lub tkanek rośliny i wywoływała stymulującą, hamującą, regulującą, terapeutyczną, toksyczną lub niszczącą odpowiedź samej rośliny lub czynnika patogennego, pasożyta lub organizmu żerującego w lub na roślinie. Przykłady egzogennych substancji chemicznych obejmują lecz nie ograniczają się do chemicznych środków szkodnikobójczych (takich jak, chwastobójcze, glonobójcze, grzybobójcze, bakteriobójcze, wirusobójcze, owadobójcze, mszycobójcze, roztoczobójcze, nicieniobójcze, mięczakobójcze i tym podobne), środków regulujących wzrost roślin, nawozów mineralnych, środków odżywczych, gametocytów, defoliantów, środków wysuszających, ich mieszanin i tym podobnych.

Egzogenne substancje chemiczne, obejmujące środki chwastobójcze stosowane na liście, dotychczas formowano z środkami powierzchniowo czynnymi tak, aby po dodaniu wody uzyskiwać kompozycję do spryskiwania łatwiejszą w stosowaniu i skutecznie zatrzymywaną na listowiu roślin (na przykład na liściach lub innych organach dokonujących fotosyntezy). Środki powierzchniowo czynne zapewniają również inne korzyści, obejmujące lepszy kontakt kropelek oprysku z woskowatą powierzchnią liścia oraz w pewnych przypadkach lepsze wnikanie stosowanej egzogennej substancji chemicznej do wnętrza liścia. Z powodu wymienionych i oczywiście innych działań, środki powierzchniowo czynne szeroko znane są jako czynniki zwiększające biologiczną skuteczność kompozycji chwastobójczych lub innych kompozycji egzogennych substancji chemicznych, jeśli dodaje się je do lub włącza w skład takich kompozycji. Tak więc, na przykład, chwastobójczy glifozat (N-fosfonometyloglicyna) poddaje się formulacji ze środkiem powierzchniowo czynnym, takim jak środek powierzchniowo czynny typu polioksyalkilenu, obejmujący pośród innych środków powierzchniowo czynnych polioksyalkilenoalkiloaminy. Handlowe formulacje środka chwastobójczego glifozatu, znane pod nazwą handlową Roundup^® przygotowano z kompozycji zawierającej środek powierzchniowo czynny oparty na takiej polioksyalkilenoalkiloaminie, w szczególności na polietoksylowanej tallowaminie, przy czym taką kompozycję powierzchniowo czynną określa się jako MON 0818. Środki powierzchniowo czynne zwykle łączy się z glifozatem lub z innymi egzogennymi substancjami chemicznymi zarówno w postaci handlowego koncentratu (w niniejszym opisie okreś lanego jako „koformulacja”), jak i w postaci rozcieńczonej mieszaniny, którą przygotowuje się z oddzielnych kompozycji, jednej zawierającej egzogenną substancję chemiczną (na przykład glifozat) i innej zawierającej środek powierzchniowo czynny, bezpośrednio przed zastosowaniem na polu (na przykład za pomocą mieszania w zbiorniku).

W przeszłości badano różne kombinacje egzogennych substancji chemicznych i ś rodków powierzchniowo czynnych oraz innych dodatków. W pewnych przypadkach, dodanie szczególnego środka powierzchniowo czynnego nie powodowało jednolitego dodatniego lub ujemnego wpływu na działanie egzogennej substancji chemicznej na rośliny (na przykład, środek powierzchniowo czynny może zwiększać aktywność szczególnego środka chwastobójczego w odniesieniu do pewnych chwastów lub może zmieniać lub antagonizować chwastobójczą skuteczność w odniesieniu do innych gatunków chwastów).

Pewne środki powierzchniowo czynne wykazują tendencję do szybkiego rozkładu w roztworach wodnych. Dlatego środek powierzchniowo czynny, który wykazuje taką cechę może być skuteczniej stosowany w przypadkach mieszania w pojemnikach (to znaczy mieszany z innymi składnikami w roztworze lub w zawiesinie w pojemniku, tuż przed wykonaniem opryskiwania) niż w procesie koformulacji w wodnej kompozycji z innymi składnikami, wykonanej w pierwszej kolejności. Taki spadek stabilności lub nieadekwatny okres połowicznego zaniku zmusza do stosowania pewnych środków powierzchniowo czynnych w formulacjach z pewnymi egzogennymi substancjami chemicznymi.

Inne środki powierzchniowo czynne, jakkolwiek trwałe chemicznie to są nieodpowiednie w odniesieniu do pewnych egzogennych substancji chemicznych ze względów fizycznych, zwłaszcza w stężonych koformulacjach. Na przykład, największa grupa niejonowych środków powierzchniowo czynnych, obejmujących polioksyetylenowo-alkilo-eterowe środki powierzchniowo czynne nie toleruje

PL 193 449 B1 roztworów o wysokim stężeniu jonów, takich jak na przykład stężone wodne roztwory soli glifozatu. Niezgodność fizyczna może powodować nieodpowiedni okres połowicznego zaniku. Inne problemy powstające z wyniku takiej niezgodności obejmują tworzenie większych agregacji, co niekorzystnie wpływa na parametry handlowe i aplikacyjne preparatu, na przykład blokuje dysze rozpylaczy.

Innym problemem obserwowanym w przeszłości jest wpływ środowiska na wprowadzenie kompozycji egzogennej substancji chemicznej do listowia roślin. Na przykład, czynniki takie jak, temperatura, wilgotność względna, obecność lub brak światła słonecznego oraz stan rośliny poddawanej działaniu mogą wpływać na proces wprowadzenia środka chwastobójczego do rośliny. W wyniku czego, opryskiwanie dokładnie taką samą kompozycją chwastobójczą w dwóch różnych sytuacjach może powodować różne działania chwastobójcze na opryskiwanych roślinach.

Jedną z konsekwencji opisanych powyżej zmian często jest stosowanie wyższych dawek środka chwastobójczego na jednostkę obszaru niż aktualnie wymaga tego sytuacja, ze względu na konieczność uzyskanie pewności, że osiągnie się odpowiednią kontrolę niepożądanej roślinności. Z podobnych względów, inne egzogenne substancje chemiczne stosowane na liście są również stosowane w znacznie wyższych niż konieczne stężeniach, w celu zapewnienia pożądanego działania biologicznego w szczególnej sytuacji, w której są stosowane, przy uwzględnieniu naturalnych zmiennych wpływających na skuteczność wprowadzenia do liści. Dlatego przy stosowaniu kompozycji z egzogennymi substancjami chemicznymi, występuje potrzeba bardziej skutecznego wprowadzania do listowia roślin przy ograniczeniu dawkowania.

Wiele egzogennych substancji chemicznych jest handlowo pakowanych jako ciekłe koncentraty, zawierające znaczne ilości wody. Opakowania koncentratu przewozi się do hurtowników lub sprzedawców detalicznych. W końcu opakowanie koncentratu dociera do rąk użytkownika, który rozcieńcza koncentrat za pomocą dodania wody zgodnie z instrukcją załączoną do opakowania. Uzyskaną tym sposobem rozcieńczoną kompozycję stosuje się do opryskiwania roślin.

Znaczną część kosztów takiego pakowania koncentratu stanowi koszt transportu koncentratu od wytwórcy do miejsca zastosowania przez użytkownika. Jakakolwiek ciekła, stężona formulacja, która będzie zawierała zmniejszone ilości wody i tym samym więcej egzogennej substancji chemicznej, będzie zmniejszała koszty jednostkowej ilości egzogennej substancji chemicznej. Jednak, jednym z waż nych czynników ograniczają cych zdolność preparatu do obciążania egzogenną substancją chemiczną w koncentracie, jest stabilność takiej formulacji. W pewnych kombinacjach składników występuje granica, przy której dalsze ograniczanie ilości wody w koncentracie może destabilizować układ (na przykład, występuje rozdział warstw), co czyni preparat nieodpowiednim dla celów handlowych.

Zgodnie z powyższym, występuje zapotrzebowanie na ulepszone formulacje egzogennych substancji chemicznych, zwłaszcza środków chwastobójczych, takie by były trwałe, skuteczne, mniej wrażliwe na czynniki środowiskowe, pozwalały na zastosowanie mniejszej ilości egzogennych substancji chemicznych przy uzyskaniu pożądanych efektów biologicznych w lub na roślinach. Występuje również zapotrzebowanie na trwałe, ciekłe, stężone formulacje egzogennych substancji chemicznych, które zawierają mniejsze ilości wody i większe ilości egzogennych substancji chemicznych niż dotychczas stosowane koncentraty.

Skrócony opis wynalazku

Niniejszy wynalazek dotyczy nowych metod i kompozycji, w których egzogenne substancje chemiczne stosowane są na rośliny w celu uzyskania pożądanej odpowiedzi biologicznej.

W pierwszym aspekcie przedmiotem wynalazku jest wodny koncentrat, charakteryzujący się tym, że zawiera (a) glifozat lub jego chwastobójczo dopuszczalną sól, addukt lub ester oraz (b) amfifilowy dodatek wybrany z grupy obejmującej (i) zwią zek tworzą cy liposom mają cy ugrupowanie hydrofobowe zawierają ce dwie nasycone lub nienasycone grupy węglowodorowe mające od 7 do 21 atomów węgla;

(ii) materiał tworzący liposom, który obejmuje związek amfifilowy mający dwa ugrupowania hydrofobowe, z których każde zawiera nasycony łańcuch alkilowy lub acylowy mający od 8 do 22 atomów węgla;

(iii) czwartorzę dowy zwi ą zek amoniowy mają cy ugrupowanie hydrofobowe, którym jest nasycony alkil lub fluofrowcoalkil zawierający 6 do 22 atomów węgla;

(iv) alkiloeter o wzorze (VI):

R¹²O(CH2CH2O)n(CH(CH3) CH2O)mR¹³,

PL 193 449 B1 w którym R¹² oznacza grupę alkilową lub alkenylową zawierającą 16 do 22 atomów węgla, n oznacza średnią liczbę od 10 do 100, m oznacza średnią liczbę od 0 do 5, a R oznacza wodór lub C1-4-alkil;

(v) etoksylan alkoholu tłuszczowego;

w którym stosunek wagowy dodatku amfifilowego do glifozatu mieś ci się w zakresie od 1:3 do 1:100, przy czym rozcieńczony wodą koncentrat jest zdolny do tworzenia na listowiu rośliny anizotropowych agregatów w lub na warstwie wosku po odparowaniu wody.

Korzystnie koncentrat charakteryzuje się tym, że w lub na warstwie wosku tworzy ciekłe kryształy.

Korzystnie koncentrat charakteryzuje się tym, że jako glifozat zawiera alkanologlifozat, glifozat amonowy, glifozat potasowy lub ich mieszaninę, zwłaszcza glifozat potasowy.

Korzystnie glifozat stanowi 15-90% wagowych koncentratu, korzystniej 30-90% wagowych koncentratu.

Korzystnie glifozat stanowi 15-60% wagowych koncentratu.

Korzystnie stężenie glifozatu wynosi co najmniej 30% równoważnika kwasowego.

Korzystnie stężenie glifozatu wynosi co najmniej 326 g równoważnika kwasowego glifozatu na litr, korzystniej od 326 do 492 g równoważnika kwasowego glifozatu na litr.

Korzystnie stężenie glifozatu wynosi co najmniej 348 g równoważnika kwasowego glifozatu na litr, korzystniej od 348 do 488 g równoważnika kwasowego glifozatu na litr, zwłaszcza co najmniej 360 g równoważnika kwasowego glifozatu na litr, a najlepiej stężenie glifozatu wynosi co najmniej 400 g równoważnika kwasowego glifozatu na litr.

Korzystnie koncentrat charakteryzuje tym, że ciekłe kryształy obejmujące środek powierzchniowo czynny tworzą poprzeznabłonkowe kanały hydrofilowe przez nabłonek rośliny.

Korzystnie ciekłe kryształy tworzące poprzeznabłonkowe kanały hydrofilowe są obecne w postaci wielopłytkowej struktury.

Korzystnie ciekłe kryształy tworzące poprzeznabłonkowe kanały hydrofilowe są obecne w postaci liotropowych mezofaz.

Korzystnie liotropowa mezofaza ma formę fazy heksagonalnej lub formę fazy warstwowej, lub formę odwróconej fazy heksagonalnej.

Korzystnie anizotropowe agregaty lub ciekłe kryształy obejmujące amfifilowy dodatek są tworzone na lub w listowiu rośliny niezależnie od obecności lub nieobecności innej substancji amfifilowej.

Korzystnie koncentrat charakteryzuje się tym, że ciekłe kryształy obejmują układ warstwowy cząsteczek dodatku amfifilowego, hydrofilowych części cząsteczek dodatku amfifilowego w jednej warstwie układu zorientowanego w kierunku hydrofilowych części cząsteczek dodatku amfifilowego w drugiej warstwy układu.

Korzystnie koncentrat charakteryzuje się tym, że ciecz wodna może migrować w ciekłym krysztale w hydrofilowym regionie, w którym są rozmieszczone hydrofilowe części jednej warstwy i drugiej warstwy.

Korzystnie koncentrat charakteryzuje się tym, że ugrupowanie hydrofobowe cząsteczek amfifilowego dodatku jednej warstwy kontaktuje się z powierzchnią hydrofobową listowia lub z nabłonkiem rośliny.

Korzystnie region hydrofilowy obejmuje kanały do penetrowania glifozatu do nabłonków rośliny lub kanały do przemieszczania glifozatu w roślinie.

Korzystnie koncentrat charakteryzuje się tym, że każda warstwa układu obejmuje warstewkę cząsteczek amfifilowego dodatku, hydrofilowe ugrupowania cząsteczek amfifilowego dodatku w warstewce jednej warstwy układu jest skierowana w stronę hydrofilowych ugrupowań cząsteczek amfifilowego dodatku w warstewce drugiej warstwy układu.

Korzystnie koncentrat charakteryzuje się tym, że każda pierwsza i druga warstwa układu obejmuje cylindryczną konfigurację cząsteczek amfifilowego dodatku, hydrofilowe ugrupowania cząsteczek amfifilowego dodatku w cylindrycznej konfiguracji jednej warstwy układu są skierowane w stronę hydrofilowych ugrupowań cząsteczek amfifilowego dodatku w cylindrycznej konfiguracji drugiej warstwy układu.

Korzystnie koncentrat charakteryzuje się tym, że ciekłe kryształy obejmują strukturę dwuwarstwową.

Korzystnie koncentrat charakteryzuje się tym, że jest zasadniczo wolny od ciekłych kryształów obejmujących amfifilowy dodatek ale zawiera kompozycję taką, że po podaniu preparatu do rośliny w wodnej warstwie na powierzchni listowia roś liny tworzą się ciekłe kryształy zawierające amfifilowy dodatek.

PL 193 449 B1

Korzystnie koncentrat charakteryzuje się tym, że zawiera kompozycję taką, że po podaniu do rośliny rozcieńczonej kompozycji następuje separacja fazy dająca w obecności listowia fazę zawierającą ciekłe kryształy.

Korzystnie koncentrat charakteryzuje się tym, że co najmniej 50% wagowych amfifilowego dodatku jest obecna w obecności preparatu w postaci agregatów zespolonych, które nie są prostymi micelami.

Korzystnie agregaty mają przeciętną średnicę co najmniej 20 nm.

Korzystnie koncentrat charakteryzuje się tym, że zawiera pęcherzyki lub liposomy obejmujące amfifilowy dodatek.

Korzystnie koncentrat charakteryzuje się tym, że amfifilowy dodatek obejmuje substancję amfifilową zawierającą związek mający ugrupowanie hydrofilowe i ugrupowanie hydrofobowe, przy czym związek amfifilowy ma krytyczny parametr upakowania większy niż 1/3, gdzie krytyczny parametr upakowania („P”) stanowi liczbę bezwymiarową określaną algorytmem P=V/lA, w którym V oznacza objętość hydrofobowej części hydrofilowej cząsteczki, l oznacza efektywną długość hydrofobowej części, zaś A oznacza powierzchnię zajmowaną przez hydrofilową część cząsteczki.

Korzystnie koncentrat charakteryzuje się tym, że po podaniu rozcieńczonej kompozycji do listowia rośliny anizotropowe agregaty tworzą lub powiększają hydrofilowe kanały przez nabłonkową warstwę wosku na powierzchni rośliny, które są zdolne do dostosowania transferu glifozatu do rośliny.

Korzystnie koncentrat charakteryzuje się tym, że kationowa część amfifilowego dodatku jest skuteczna w podwyższeniu początkowej adhezji rozcieńczonej kompozycji do powierzchni listowia, do którego ta kompozycja jest podawana i jest skuteczna w przyciąganiu cząsteczek wody, a przez to powiększa hydrofilowe kanały zapewniając lepszą drogę dostępu glifozatu do listowia rośliny.

W drugim aspekcie wynalazku ciekły koncentrat, charakteryzuje się tym, że obejmuje wodną mieszaninę zawierającą glifozat i jego herbicydową dopuszczalną sól, addukt lub ester, inną niż glifozat monoizopropyloaminy, w stężeniu co najmniej 326 g równoważnika kwasowego glifozatu na litr oraz amfifilowy dodatek wybrany z grupy obejmującej:

(i) związek tworzący liposom mający ugrupowanie hydrofobowe zawierające dwie nasycone lub nienasycone grupy węglowodorowe mające po 7 do 21 atomów węgla;

(ii) materiał tworzący liposom, który obejmuje związek amfifilowy mający dwa ugrupowania hydrofobowe z których każde zawiera nasycony łańcuch alkilowy lub acylowy mający od 8 do 28 atomów węgla;

(iii) czwartorzędowy związek amoniowy mający ugrupowanie hydrofobowe, którym jest nasycony alkil lub fluorowcoalkil zawierający 6 do 22 atomów węgla;

(iv) alkiloeter o wzorze (VI):

R¹²O(GH2CH2O)n(CH(CH3)CH2O)mR¹³, w którym R¹² oznacza grupę alkilową lub alkenylową zawierającą 16 do 22 atomów węgla, n oznacza średnią liczbę 10 do 100, m oznacza średnią liczbę 0 do 5, a R¹³ oznacza wodór lub C1-4-alkil; i (v) etoksylan alkoholu tłuszczowego, w którym stosunek wagowy dodatku amfifilowego do glifozatu mieści się w zakresie od 1:3 do 1:100.

Korzystnie dodatkiem amfifilowym jest związek tworzący liposomy o wzorze:

a) N⁺(CH2R¹)(CH2R²)(R³)(R⁴)Z-, (I)

b) N⁺(R⁵)(R⁶)(R⁷)CH2CH(OCH2R¹)CH2(OCH2R²)Z^-, (II)

c) N⁺(R⁵)(R⁶)(R⁷)CH2CH(OCOR¹)CH2(OCOR²)Z^-, (III)

d) N⁺(R⁵)(R⁶)(R⁷)CH2CH2-PO4^--CH2CH(OCOR¹)CH2(OCOR²) (IV) gdzie R¹ i R² oznaczają niezależnie nasycone lub nienasycone grupy węglowodorowe mające 7 do 21 atomów węgla, R³, R⁴, R⁵, R⁶ i R⁷ oznaczają niezależnie wodór, grupę C1-4-alkilową lub C1-4-hydroksyalkilową, a Z oznacza odpowiedni anion.

Korzystnie dodatek amfifilowy obejmuje związek tworzący liposomy o wzorze (V): R⁸-W_a-X-Y_b-(CH₂)_n-N⁺(R¹⁰)(R¹¹)T^-, w którym R⁸ oznacza ugrupowanie hydrofobowe, którym jest grupa węglowodorowa lub fluorowcoalkilowa zawierająca od 6 do 22 atomów węgla, W i Y niezależnie oznaczają O lub NH, a i b oznaczają

PL 193 449 B1 niezależnie liczby 0 lub 1 ale co najmniej jedna z nich oznacza 1, X oznacza CO, SO, lub SO2, n oznacza 2 do 4, R⁹, R¹⁰ i R¹¹ niezależnie oznaczają C1-4-alkil i T oznacza anion.

Korzystnie ciekły koncentrat charakteryzuje się tym, że zawiera drugi amfifilowy dodatek wybrany z grupy obejmującej:

(i) związek mający ugrupowanie hydrofobowe, którym jest grupa węglowodorowa lub fluorowcoalkilowa zawierająca od 6 do 22 atomów węgla, (ii) związek mający wiele ugrupowań hydrofobowych, z których każde jest grupą węglowodorową lub fluorowcoalkilową zawierającą więcej niż dwa atomy węgla, przy czym ugrupowania te mają w sumie więcej niż 12 do 40 atomów węgla, (iii) związek lub mieszaninę związków o wzorze VII:

R¹⁴-CO-A-R¹⁵, w którym R¹⁴ oznacza grupę węglowodorową mającą od 5 do21 atomów wę gla, R¹⁵ oznacza grupę węglowodorową mającą od 1 do 14 atomów węgla, przy czym R¹⁴ i R¹⁵ w sumie zawierają od 11 do 27 atomów węgla oraz A oznacza O lub NH; i (iv) czwartorzędowy związek amoniowy o wzorze (VIII)

N⁺(R¹⁶)(R¹⁷)(R¹⁸)(R¹⁹)Q^-,

17 18 19 w którym R¹⁶, R¹⁷, R¹⁸ i R¹⁹ oznacza C_1-4-alkil i Q oznacza anion.

Korzystnie dodatek amfifilowy obejmuje dioleilofosfatydylocholinę (DOPC), dioleilofosfatydyloetanoloaminę (DOPE), dioleilofosfatydylo-glicerol (DOPG), chlorek distearylodimetyloamoniowy (DODAC), bromek distearylodimetyloamoniowy (DODAB), chlorek N-(2,3-di-(9-(Z)-oktadecynyloksy))-prop-1-ylo-N,N,N-trimetyloamoniowy (DOTMA), bromek dimirystoksypropylodimetylohydroksyetyloamoniowy (DMRIE), dioleiloksy-3-(dimetyloamonio)propan (DODAP) lub 1,2-bis(oleiloksy)-3-(trimetyloamonio)propan (DOTAO).

Korzystnie koncentrat charakteryzuje się tym, że dodatek amfifilowy obejmuje lipid wybrany z grupy obejmują cej fosfolipid, ceramid, sfingolipid, dialkilowy ś rodek powierzchniowo czynny i polimeryczny środek powierzchniowo czynny.

Korzystnie dodatek amfifilowy obejmuje lecytynę.

Korzystnie dodatek amfifilowy obejmuje fosfatydylocholinę, uwodornioną fosfatydylocholinę, fosfatydylinositol, fosfatydyloserynę, kwas fosfatydylowy, fosfatydyloglicerol, fosfatydyloetanoloaminę, N-acylofosfatydyloetanoloaminę, nasycony alkanoilofosfolipid, di-C8-22-alkanoilofosfatydylocholinę, di-C8-22-alkanoilofosfatydyloetanoloaminę, C9-11-alkilopoliglikozyd, alkilopoliglukozyd, ester alkiloarylowy etoksylanofosforanowy, fosforan etoksylanu, fluorowany alkilokarboksylan potasowy, fluorowany czwartorzędowy chlorek alkiloamoniowy, fluorowany czwartorzędowy jodek alkiloamoniowy, fluorowany alkanol EO, fluorowany alkiloester, C9-11-perfluoroalkilosulfinian amonowy, C1-4-alkiloester kwasu tłuszczowego, alkiloamina 2 EO, alkiloamina 5 EO, alkiloamina 7,5 EO, alkiloamina 10 EO, alkiloamina 15 EO, dikarboksylan potasu lub octan alkilowy.

Korzystnie, dodatek amfifilowy obejmuje distearoilofosfatydylocholinę, dipalmitoilofosfatydylocholinę, lecytynę żółtka jaja, lecytynę sojową, dipalmitoilowy ester fosfatydylocholiny, distearoilowy ester fosfatydylocholiny, jodek 3-(((heptadekafluorooktylo)sulfonylo)amino)-N,N,N-tri-metylo-1-propaminowy, chlorek 3-(((heptadekafluorooktylo)-sulfonylo)amino)-N,N,N-trimetylo-1-propaminowy, stearynian butylowy, bromek cetylotrimetyloamoniowy, chlorek benzalkonium, diizopropylonaftalenian sodowy, dioktylosulfobursztynian sodowy, izolaurylo-10 EO tioeter, lauramid 5 EO, tlenek palmitaminy, tlenek lauraminy, eter dipropylenoglikolo-monometylowy, kwas cyklokarboksypropylooleinowy, eter propylenoglikolo-n-butylowy, eter tripropylenoglikolo-n-butylowy, oleinian glicerylu, laurynian PEG-12, oleinian dietanoloamidu, fosforan nonylofenolu 10 EO, kokoamina 2 EO, kokoamina 15 EO, amina łojowa 2 EO, amina łojowa 15 EO, chlorek metylo-łojowo-amonowy 10 EO, C11-oksoalkohol 3 EO, C11-oksoalkohol 11 EO, nonylofenol 4 EO, nonylofenol 6 EO, nonylofenol 30 EO, amina łojowa 15 EO, stearynian PEG-40, stearynian PEG-100, C11-alkohol liniowy 12 EO, C11-alkohol liniowy 7 EO, C11-alkohol liniowy 9 EO, C12-15-alkohol liniowy 12 EO, C12-15-alkohol liniowy 20 EO, C12-15-alkohol liniowy 3 EO, C12-15 -alkohol liniowy 7 EO, C12-15-alkohol liniowy 9 EO, C14-15-alkohol liniowy 13 EO, C9-11-alkohol liniowy 2,5 EO, etoksykarboksylan C12-15-alkoholu liniowego 11 EO, aminododecylobenzenosulfonian, kokodietanoloamid, decylosulfonian sodowy, sulfonowana lignina sodowa, heptametylotrisiloksan EO, eter heptametylotrisiloksano EO metylowy, monostearynian sorbitanu, tristearynian sorbitanu, monooleinian sorbitanu, trioleinian sorbitanu, laurylo EO siarczan sodowy, laurylosiarczan sodowy,

PL 193 449 B1 nonylofenolo EO fosforan, tetrametylododecynodiol, tetrametylododecynodiol 10 EO, C15-rozgałęziony drugorzędowy alkohol 15 EO, C15-rozgałęziony drugorzędowy alkohol 20 EO, C15-rozgałęziony drugorzędowy alkohol 30 EO, C15-rozgałęziony drugorzędowy alkohol 40 EO, decylo EO fosforan (wolny kwas), monolaurynian 20 EO sorbitanu, monopalmitynian 20 EO sorbitanu, monooleinian 20 EO sorbitanu, trioleinian 20 EO sorbitanu, kokobetaina, kopolimer blokowy 21PO-7EO-21PO, kopolimer blokowy 128EO-54PO-128EO, kopolimer blokowy 98EO-67PO-98EO, kopolimer blokowy 75EO-30PO-75EO, kopolimer blokowy 11EO-16PO-11EO, kopolimer blokowy 7EO-21PO-7EO, kopolimer blokowy 6EO-39PO-6EO, kopolimer blokowy 27EO-39PO-27EO, C8F17SO2NH-(CH3)3N⁺(CH)3)3J^-, C8F17SO2NH(CH3)3N⁺(CH)3)3Cl^-, PEG-23 lauryloeter (laureth-23), PEG-10 cetyloeter (Ceteth-10), PEG-20 cetyloeter (Ceteth-20), PEG-1G stearyloeter (Steareth-10), PEG-20 stearyloeter (Steareth-20), PEG-30 stearyloeter (Steareth-30), PEG-100 stearyloeter (Steareth-100), PEG-15 cetearyloeter (Ceteareth-15), PEG-20 cetearyloeter (Ceteareth-20), PEG-27 cetearyloeter (Ceteareth-27), PEG-55 cetearyloeter (Ceteareth-55), PEG-2 oleiloeter (Oleth-2), PEG-10 oleiloeter (Oleth-10) lub PEG-20 oleiloeter (Oleth-20).

Korzystniej dodatek amfifilowy obejmuje ceteareth-15, alkohol liniowy 12 EO lub siarczan laurylosodowy.

Korzystniej dodatek amfifilowy obejmuje ceteareth-20, steareth-10, oleth-10, oleth-20, laureth-20, laureth-23 lub lecytynę.

Korzystniej dodatek amfifilowy obejmuje ceteareth-27, lub steareth-20.

Korzystniej dodatek amfifilowy obejmuje kokoaminę 2 EO, kokoaminę 15 EO, aminę łojową 2 EO, aminę łojową 15 EO, chlorek metylo-ł ojowo-amonowy 10 EO, lecytynę ż ó ł tka jaja, lecytynę sojową, bromek cetylotrimetyloamoniowy, C11-oksoalkohol 3 EO, C11-oksoalkohol 11 EO, nonylofenol 4 EO, nonylofenol 6 EO, nonylo-fenol 30 EO, aminę łojową 15 EO, C11-alkohol liniowy 12 EO, C11alkohol liniowy 7 EO, C11-alkohol liniowy 9 EO, C12-15-alkohol liniowy 12 EO, C12-15-alkohol liniowy 20 EO, C12-15-alkohol liniowy 3 EO, C12-15-alkohol liniowy 7 EO, C12-15-alkohol liniowy 9 EO, C14-15alkohol liniowy 13 EO, C9-11-alkohol liniowy 2,5 EO, laurylo EO siarczan sodowy, laurylosiarczan sodowy, C15-rozgałęziony drugorzędowy alkohol 15 EO, C15-rozgałęziony drugorzędowy alkohol 20 EO, C15-rozgałęziony drugorzędowy alkohol 30 EO, C15-rozgałęziony drugorzędowy alkohol 40 EO, Ceteth-10, Ceteth-20, Steareth-30, Steareth-100, Ceteareth-55 lub Oleth-2.

Korzystnie koncentrat charakteryzuje się tym, że stanowi emulsję mającą fazę olejową.

Przedmiotem wynalazku jest także sposób traktowania roślin, który charakteryzuje się tym, że obejmuje rozcieńczenie skutecznej ilości koncentratu określonego jak wyżej, w odpowiedniej ilości wody do utworzenia kompozycji użytkowej i kontaktowanie listowia rośliny z kompozycją użytkową.

Przedmiotem wynalazku jest także sposób zwiększania wydajności roślin uprawnych na polach, charakteryzujący się tym, że zawiera etapy:

(a) sadzenia roślin uprawnych;

(b) rozcieńczenia skutecznej ilości koncentratu określonego jak wyżej, w odpowiedniej ilości wody do utworzenia kompozycji użytkowej i podawania tej kompozycji do gatunków chwastów, dla uwolnienia pola z jednego lub więcej gatunków chwastów, które mogłyby zmniejszyć wydajność roślin uprawnych;

(c) pozostawienie roślin do dojrzewania;

(d) zebrania dojrzałych roślin uprawnych, przy czym etapy (a) i (b) mogą następować w dowolnej kolejności.

Przedmiotem wynalazku jest również sposób prowadzenia analizy in vitro w celu wybrania kompozycji glifozatu mającej zwiększoną skuteczność biologiczną po zastosowaniu na rośliny, znamienny tym, że zawiera etapy:

(1) dostarczenia szklanego szkiełka przedmiotowego mikroskopu powleczonego cienką, jednorodną warstwą wosku tak, że warstwa wosku na szkiełku przedmiotowym daje ciemne pole po oświetleniu jej przez przepuszczone światło spolaryzowane i zbadanie pod mikroskopem, (2) przygotowania próbki wodnego roztworu lub zawiesiny kompozycji zawierającej glifozat, rozcieńczonej lub zatężonej w miarę potrzeby tak, aby stężenie glifozatu wynosiło 15% do 20% wagowych kompozycji, (3) ustawienia szkiełka przedmiotowego na stoliku mikroskopu, który przepuszcza światło spolaryzowane przez szkiełko przedmiotowe, (4) umieszczenia kropli próbki na warstwie wosku z utworzeniem szkiełka testowego,

PL 193 449 B1 (5) utrzymywania szkiełka testowego w temperaturze bliskiej temperatury pokojowej przez okres 5 do 20 minut, (6) oznaczenia na końcu tego okresu, czy podczas przepuszczania spolaryzowanego światła miejsce geometryczne kropli na oznaczanym szkiełku wykazuje podwójne załamanie i (7) wybrania, w celu oceny biologicznej kompozycji, dla której stwierdzono podwójne załamanie.

Przedmiotem wynalazku jest również sposób prowadzenia analizy in vitro w celu wybrania kompozycji dodatku zapewniającego zwiększoną skuteczność biologiczną glifozatu po zastosowaniu wraz z nim na rośliny, znamienny tym, że zawiera etapy:

(1) dostarczenia szkiełka przedmiotowego mikroskopu powleczonego cienką, jednorodną warstwą wosku tak, że warstwa wosku na szkiełku przedmiotowym daje ciemne pole po oświetleniu jej przez przepuszczone światło spolaryzowane i zbadanie pod mikroskopem, (2) przygotowania próbki wodnego roztworu lub zawiesiny kompozycji dodatku, rozcieńczonego lub zatężonego w miarę potrzeby tak, aby stężenie dodatku wynosiło 5% do 7% wagowych kompozycji, (3) ustawienia szkiełka przedmiotowego na stoliku mikroskopu, który przepuszcza światło spolaryzowane przez szkiełko przedmiotowe, (4) umieszczenia kropli próbki na warstwie wosku z utworzeniem szkiełka testowego, (5) utrzymywania szkiełka testowego w temperaturze bliskiej temperatury pokojowej przez okres 5 do 20 minut, (6) oznaczenia na końcu tego okresu, czy podczas przepuszczania spolaryzowanego światła miejsce geometryczne kropli na oznaczanym szkiełku wykazuje podwójne załamanie i (7) wybrania, w celu oceny biologicznej kompozycji, dla której stwierdzono podwójne załamanie.

Zgodnie z jednym z wcieleń przedmiotem niniejszego wynalazku jest sposób zastosowania egzogennej substancji chemicznej na roślinę, obejmujący etapy (a) kontaktowania listowia rośliny z biologicznie skuteczną ilością egzogennej substancji chemicznej i (b) kontaktowanie tego samego listowia z wodną kompozycją, która zawiera pierwszy rozczynnik, który jest amfifilowy. Stosunek wagowowagowy wymienionego pierwszego rozczynnika do egzogennej substancji chemicznej waha się w granicach od około 1:3 do około 1:100. Ponadto, wodna kompozycja tworzy anizotropowe agregaty w lub na warstwie woskowej, co opisano poniżej. Okreś lenie „kontaktowanie” w niniejszym opisie oznacza umieszczenie substancji lub kompozycji na listowiu. Określenie „amfifilowa” oznacza, że w tej samej cząsteczce występuje przynajmniej jedna, polarna i rozpuszczalna w wodzie grupa hydrofilowa i przynajmniej jedna nierozpuszczalna w wodzie organiczna grupa hydrofobowa.

Zgodnie z tym sposobem, etap (b) można stosować jednocześnie z lub w czasie około 96 godzin przed lub po etapie (a). Zgodnie z wcieleniem sposobu, w którym obydwa etapy stosuje się jednocześnie, zarówno egzogenną substancję chemiczną i wodną kompozycję można stosować na rośliny oddzielnie, na przykład przez dwie dysze opryskiwaczy skierowane na to samo listowie lub egzogenną substancję chemiczną można zawierać w wodnej kompozycji, na przykład w postaci koformulacji lub po zmieszaniu w pojemniku.

Tworzenie anizotropowych agregatów w lub na warstwie woskowej oznaczano za pomocą badania szczegółowo opisanego poniżej. Zwykle, badanie stosowane dla kompozycji zawierającej egzogenną substancję chemiczną obejmuje etapy: (1) wprowadzenie szkiełka przedmiotowego powleczonego cienką, jednorodną warstwą wosku taką, że warstwa wosku na szkiełku stanowi ciemne pole po oświetleniu światłem spolaryzowanym w czasie badania pod mikroskopem; (2) przygotowanie próbki wodnego roztworu lub zawiesiny badanej kompozycji, rozcieńczonej lub stężonej tak, aby stężenie egzogennej substancji chemicznej wynosiło od około 15% do około 20% wagowych kompozycji; (3) takie ustawienie szkiełka przedmiotowego powleczonego woskiem w mikroskopie aby spolaryzowane światło przechodziło przez szkiełko; (4) umieszczenie kropli próbki na wosku szkiełka przedmiotowego w celu uzyskania szkiełka testowego; (5) utrzymanie szkiełka testowego w temperaturze otoczenia w czasie od około 5 do około 20 minut; oraz (6) określenie końca okresu, w którym przechodzące światło spolaryzowane w miejscu kropli na płytce wykazuje podwójne załamanie. Zgodnie z przyję tym w niniejszym opisie znaczeniem, podwójne załamanie w czasie 5-20 minut wskazuje na obecność anizotropowych agregatów w lub na warstwie wosku, podczas gdy brak podwójnego załamania w tym czasie wskazuje na brak anizotropowych agregatów.

Badanie, jakie stosuje się dla wodnej kompozycji z jedną lub większą ilością rozczynników, nie zawierającej egzogennej substancji chemicznej lecz przeznaczonej do stosowania na listowie roślin w połączeniu z egzogenną substancją chemiczną, jest identyczne z opisanym powyżej, z tą różniPL 193 449 B1 cą, że w etapie (2) kompozycję rozcieńcza się lub zatęża tak, aby stężenie pierwszego rozczynnika wynosiło odpowiednio 5% i 7% wagowych.

Określenie „rozczynnik” zastosowane w niniejszym opisie patentowym oznacza jakąkolwiek substancję inną niż egzogenna substancja chemiczna i woda, dodana do kompozycji. Określenie „rozczynnik” obejmuje obojętne składniki, jakkolwiek rozczynnik, użyteczny sposobem według niniejszego wynalazku nie musi być pozbawiony aktywności biologicznej.

Zgodnie z innym wcieleniem, przedmiotem niniejszego wynalazku jest działanie na rośliny kompozycją obejmującą (a) egzogenną substancję chemiczną i (b) pierwszy rozczynnik, który jest substancją amfifilową. Jak wspomniano powyżej, stosunek wagowy wymienionego pierwszego rozczynnika do egzogennej substancji chemicznej waha się pomiędzy około 1:3 do około 1:100 i w obecności wody wymieniona kompozycja tworzy agregaty anizotropowe w lub na warstwie woskowej. Taka kompozycja może być stosowana w metodzie działania na rośliny, w której listowie rośliny kontaktuje się z biologicznie skuteczną ilością kompozycji jaką opisano powyż ej i ponadto zawierającą wodny rozcieńczalnik.

Wiele różnych egzogennych substancji chemicznych można stosować w kompozycjach i sposobami według niniejszego wynalazku. Korzystną klasę stanowią egzogenne substancje chemiczne stosowane na listowie, na przykład egzogenne substancje chemiczne zwykle stosowane po wzejściu na listowie roślin. Korzystną podklasę egzogennych substancji chemicznych do stosowania na listowie roślin stanowią substancje rozpuszczalne w wodzie. Określenie „rozpuszczalne w wodzie” w niniejszym opisie oznacza substancje, których rozpuszczalność w destylowanej wodzie w temperaturze 25°C jest większa niż około 1% wagowy. Szczególnie korzystne egzogenne substancje chemiczne rozpuszczalne w wodzie są solami posiadającymi część anionową i część kationową. Zgodnie z jednym z wcieleń wynalazku przynajmniej jedna część anionowa i kationowa jest biologicznie aktywna i posiada masę cząsteczkową mniejszą niż około 300. Szczególne przyk łady takich egzogennych substancji chemicznych, w których kationowa część stanowi składnik aktywny biologicznie, obejmują parakwat, dikwat i chlormekwat. Częściej anionowa część jest aktywną biologicznie.

Inna korzystna podklasa egzogennych substancji chemicznych obejmuje substancje o systemowej aktywności biologicznej w odniesieniu do roślin. W tej podklasie, szczególnie korzystną grupę egzogennych substancji chemicznych stanowi N-fosfonometyloglicyna i jej chwastobójcze pochodne. N-fosfonometyloglicynę często zwyczajowo nazywa się glifozatem i można ją stosować w postaci kwasowej, lecz korzystniej można stosować w postaci soli. Jakąkolwiek rozpuszczalną w wodzie sól glifozatu można stosować zgodnie z praktyką niniejszego wynalazku. Pewne korzystne sole obejmują sól sodową, potasową, amonową, mono- di-, tri- i tetra-C1-4-alkiloamoniową, mono-, di- i tri- C1-4-alkanoloamoniową, mono-, di- i tri- C1-4-alkilosulfoniową i sulfoksoniową. Szczególnie korzystna jest sól amonowa, monoizopropyloamoniowa i trimetylosulfoniowa glifozatu. Mieszaniny soli są również użyteczne w pewnych przypadkach.

Kompozycja według niniejszego wynalazku zawierająca egzogenną substancję chemiczną i pierwszy rozczynnik jaką opisano powyżej może występować w licznych różnych postaciach fizycznych. Na przykład, kompozycja może zawierać wodę w ilości skutecznej do przygotowania rozcieńczonej wodnej kompozycji gotowej do bezpośredniego zastosowania na listowie roślin. Taka kompozycja zwykle zawiera około 0,02 do około 2% wagowych egzogennej substancji chemicznej, lecz w pewnych przypadkach może zawierać do około 10% wagowych lub nawet więcej egzogennej substancji chemicznej.

Alternatywnie, kompozycja może być półtrwałą stężoną kompozycją zawierającą egzogenną substancję chemiczną w ilości około 10 do około 90% wagowych. Określenie „półtrwałą” w niniejszym opisie oznacza, że kompozycja nie ulega rozdzieleniu faz, gdy przechowywana jest w temperaturze otoczenia w czasie zależnym od szczególnych okoliczności. Takimi półtrwałymi koncentratami może być, na przykład, (1) stała kompozycja zawierająca egzogenną substancję chemiczną w ilości od około 30 do około 90% wagowych, w postaci takiej, jak rozpuszczona w wodzie lub zawieszona w wodzie granulowana formulacja lub (2) kompozycja, która ponadto zawiera ciekły rozcieńczalnik, która to kompozycja zawiera egzogenną substancję chemiczną w ilości około 10 do około 60% wagowych. Zgodnie z tym ostatnim wcieleniem, szczególnie korzystnym jest stosowanie egzogennej substancji chemicznej rozpuszczalnej w wodzie, obecnej w fazie wodnej kompozycji w ilości od około 15 do około 45% wagowych kompozycji. W szczególności takie kompozycje mogą być, na przykład, wodnym stężonym roztworem lub emulsją posiadającą fazę olejową. Jeśli występuje w postaci emulsji, to bardziej szczegółowo może być, na przykład, w postaci emulsji olej w wodzie, emulsji woda w oleju lub

PL 193 449 B1 w postaci wielokrotnej emulsji typu woda w oleju w wodzie. W jednym ze szczególnych wcieleń wynalazku, stała lub wodna kompozycja ponadto zawiera stałe nieorganiczne cząstki koloidalnego nośnika.

Jak opisano powyżej jednym z wcieleń wynalazku jest kompozycja do zraszania o zdolności do tworzenia anizotropowych agregatów w lub na warstwie woskowej. Taka kompozycja zawiera egzogenną substancję chemiczną, wodny rozcieńczalnik oraz pierwszy rozczynnik, który jest substancją amfifilową. W kompozycji do zraszania, stosunek wagowy pierwszego rozczynnika do egzogennej substancji chemicznej waha się w granicach od około 1:3 do około 1:100. Kompozycja do zraszania według niniejszego wcielenia wynalazku również tworzy anizotropowe agregaty w lub na warstwie woskowej lecz zachodzi to tylko po zatężeniu kompozycji na warstwie woskowej po odparowaniu wody. Określenie „kompozycja zraszająca” stosowane czasami w niniejszym opisie oznacza kompozycję do zraszania.

Zgodnie z odpowiednim wcieleniem niniejszego wynalazku, stężona kompozycja oznacza taką kompozycję, która po rozcieńczeniu, zawieszeniu lub rozpuszczeniu w wodzie tworzy kompozycję do zraszania. Stężona kompozycja zawiera zmniejszoną ilość wodnego rozcieńczalnika lub zgodnie ze szczególnym wcieleniem jest suchą kompozycją zawierającą mniej niż około 5% wagowych wody. Zwykle stężona kompozycja według wynalazku zawiera przynajmniej około 10% wagowych egzogennej substancji chemicznej, korzystnie przynajmniej około 15%.

Alternatywne wcielenie stanowi kompozycję, która nie zawiera egzogennej substancji chemicznej, lecz jest przeznaczona do stosowania do roślin w połączeniu z lub jako nośnik dla stosowania egzogennej substancji chemicznej. Taka kompozycja zawiera pierwszy rozczynnik, jaki opisano powyżej. Taka kompozycja może być stosowana do zraszania, w tym przypadku zawiera również wodny rozcieńczalnik lub może być koncentratem wymagającym rozcieńczania, zawieszania lub rozpuszczania w wodzie w celu wytworzenia kompozycji do zraszania. Tak wię c, zgodnie z tym wcieleniem wynalazku, produkt ten można przygotować jako produkt do oddzielnego przechowywania i stosować do roślin odpowiednio rozcieńczony wodą, jednocześnie ze stosowaniem egzogennej substancji chemicznej lub przed lub po zastosowaniu egzogennej substancji chemicznej.

Przypuszczalnie we wszystkich wcieleniach pierwszy rozczynnik tworzy wielkocząsteczkowe agregaty w wodnym roztworze lub zawiesinie. W szczególności wodne kompozycje według niniejszego wynalazku tworzą agregaty w wodnym roztworze lub zawiesinie, z których większość nie jest prostymi micelami. Określenie „większość” oznacza, że więcej niż 50% wagowych pierwszego rozczynnika obecna jest w postaci kompleksu agregatów, a nie w postaci prostych micelii, na przykład jako dwuwarstwowe lub wielopłytkowe struktury. Korzystnie, więcej niż 75% wagowych występuje w postaci kompleksu agregatów, a nie w postaci prostych micelii.

Amfifilowe substancje tworzą takie agregaty w zależności od ich molekularnej architektury. Wpływy molekularnej architektury na wielkocząsteczkowe połowiczne wiązania amfifilowych cząsteczek omówili na przykład J. N. Israelachwili, D. J. Mitchell i B. W. Ninham w Faraday Transactions II, tom 72, strony 1525-1568 (1976) i w licznych późniejszych artykułach i monografiach. Są one dobrze znane i rozumiane. Ważnym aspektem jest „krytyczny parametr upakowania” (P), który jest zdefiniowany w literaturze za pomocą następującego równania:

P = V/lA w którym V oznacza obję tość hydrofobowej części czą steczki, l oznacza skuteczną dł ugość hydrofobowej części oraz A oznacza obszar zajęty przez hydrofilową część cząsteczki. Wartości te można obliczyć za pomocą fizycznych pomiarów opisanych w literaturze dla licznych związków amfifilowych.

Amfifilowe substancje użyteczne jako pierwsze rozczynniki wykazują krytyczny parametr upakowania większy niż 1/3. Pierwszy rozczynnik tworzy agregaty w wodnym roztworze lub zawiesinie, jeśli korzystnie przynajmniej jedna jej średnica jest więcej niż dwukrotnie większa od długości cząsteczki pierwszego rozczynnika.

W jednym z wcieleń wynalazku, wodna kompozycja zawiera wielkocząsteczkowe agregaty pierwszego rozczynnika, które wykazują średnią średnicę przynajmniej 20 nm, korzystnie przynajmniej 30 nm.

Takie wielkocząsteczkowe agregaty mogą przyjmować liczne postacie. W jednym z korzystnych wcieleń, pierwszy rozczynnik jest amfifilową substancją tworzącą pęcherzyki, taką jak lipid tworzący pęcherzyki, gdy rozczynnik zostanie zawieszony w wodzie to większość (więcej niż 50% wagowych, korzystnie więcej niż 75% wagowych) pierwszego rozczynnika występuje w postaci pęcherzyków lub liposomów. W innym korzystnym wcieleniu, pierwszy rozczynnik występuje w postaci dwuwarstwoPL 193 449 B1 wych lub wielopłytkowych struktur, które nie są uporządkowane w postaci pęcherzyków lub liposomów. Kompozycje według niniejszego wynalazku mogą również obejmować, bez ograniczeń, koloidalne układy, takie jak emulsje (woda/olej, olej/woda lub wielokrotne, na przykład woda/olej/woda), piany, mikroemulsje i zawiesiny lub dyspersje mikrocząstek, nanocząstek lub mikrokapsułek. Kompozycje według wynalazku mogą zawierać więcej niż jeden typ agregatów lub koloidalnych układów; przykłady obejmują liposomy lub nośniki dyspergowane w mikro-emulsji oraz kompozycje posiadają charakterystyki zarówno emulsji jak i zawiesin, na przykład zawiesino-emulsje. Niniejszy wynalazek obejmuje również formulacje, które zawierają lub nie zawierają znaczne ilości wody, po rozcieńczeniu w wodnym środowisku tworzą takie koloidalne układy i/lub układy obejmujące pęcherzyki, liposomy, struktury dwuwarstwowe lub wielopłytkowe, tak długo jak wymagają tego stawiane im warunki.

Stosunek wagowy pierwszego rozczynnika do egzogennej substancji chemicznej waha się w granicach od około 1:3 do około 1:100. Zaskoczeni byliśmy wysoką skutecznością biologiczną, zwłaszcza chwastobójczą skutecznością kompozycji z glifozatem, uzyskaną przy tak niskich stosunkach rozczynnika do egzogennej substancji chemicznej. Wysokie stosunki mogą być także skuteczne, lecz są niekorzystne w większości przypadków ze względów ekonomicznych oraz ze względu na zwiększone ryzyko wystąpienia efektów antagonistycznych wpływających na skuteczność egzogennej substancji chemicznej.

Uprzednio, kompozycje z egzogenną substancją chemiczną, zawierające rozczynniki tworzące liposomy, zwykle zawierały wyższą ilość procentową rozczynnika tworzącego liposomy niż ilość egzogennej substancji chemicznej. Przeciwnie, kompozycje według niniejszego wynalazku zawierają mniej rozczynnika niż egzogennej substancji chemicznej, zaś w pewnych wcieleniach znacznie mniej. Czyni to kompozycję według niniejszego wynalazku znacznie mniej kosztowną niż opisane uprzednio kompozycje. To jest zaskakujące, że zwiększenie aktywności biologicznej, które obserwuje się przy zastosowaniu niniejszego wynalazku można osiągnąć za pomocą dodania stosunkowo niewielkich ilości takich rozczynników.

W jednym z wcieleń wynalazku, pierwszy rozczynnik jest substancją tworzącą liposomy, która jest związkiem amfifilowym lub mieszaniną takich związków posiadającą dwie hydrofobowe części, z których każ da jest nasyconym alkilowym lub acylowym ł a ń cuchem o 8 do 22 atomach wę gla. Amfifilowy związek lub mieszanina takich związków posiadających wymienione dwie hydrofobowe części o okoł o 8 do około 22 atomach wę gla stanowi od okoł o 40 do 100% wagowych wszystkich amfifilowych związków posiadających dwie grupy hydrofobowe obecnych w substancji tworzącej liposomy. Korzystnie, substancja tworząca liposomy posiada grupę hydrofilową obejmującą grupę kationową. Bardziej korzystnie, kationowa grupa jest grupą aminową lub amonową.

W korzystnym wcieleniu wynalazku, pierwszy rozczynnik zawiera zwią zek tworzący liposomy z hydrofobową grupą zawierającą dwie nasycone lub nienasycone grupy węglowodorowe R¹ i R², każda o około 7 do około 21 atomach węgla. Znane są liczne podklasy takich związków tworzących liposomy.

Jedną podklasę charakteryzuje wzór N⁺(CH2R¹)(CH2R²)(R³)(R⁴)Z^- I w którym R³ i R⁴ niezależ nie oznaczają atom wodoru, grupę alkilową o 1-4 atomach wę gla lub hydroksyalkilową o 1-4 atomach węgla, zaś Z oznacza odpowiednią grupę anionową.

Drugą podklasę charakteryzuje wzór N⁺(R⁵)(R⁶)(R⁷)CH2CH(OCH2R¹)CH2(OCH2R²)Z^- II w którym R⁵, R⁶ i R⁷ niezależ nie oznaczają atom wodoru, grupę alkilową o 1-4 atomach w ę gla lub hydroksyalkilową o 1-4 atomach węgla, zaś Z oznacza odpowiednią grupę anionową.

Trzecią podklasę charakteryzuje wzór N⁺(R⁵)(R⁶)(R⁷)CH2CH(OCOR¹)CH2(OCOR²)Z^- III w którym R⁵, R⁶, R⁷ i Z posiadają powyżej podane znaczenia.

Czwartą podklasę charakteryzuje wzór N⁺(R⁵)(R⁶)(R⁷)CH2CH2-PO4^--CH2CH(OCOR¹)CH2(OCOR²) IV w którym R⁵, R⁶ i R⁷ posiadają powyżej podane znaczenia.

PL 193 449 B1

Związki o wzorach I-IV identyfikowano przy wartości pH 4 i mogą mieć tą samą budowę przy innych wartościach pH. Zrozumiałym jest jednak, że kompozycje według niniejszego wynalazku nie ograniczają się do zastosowania przy wartości pH 4.

R¹ i R² korzystnie i niezależnie oznaczają nasyconą grupę alkilową o łańcuchu prostym zawierającym od około 7 do około 21 atomów węgla. Przykłady odpowiednich, dopuszczonych do stosowania w rolnictwie anionów Z obejmują wodorotlenek, chlorek, bromek, jodek, siarczan, fosforan i octan.

We wszystkich wymienionych powyżej podklasach substancji tworzących liposomy, hydrofilowa grupa obejmuje grupę kationową, zwłaszcza aminową lub amonową. Związek jako całość w pewnych przypadkach jest kationowy (jak w I, II i III) i w pewnych przypadkach obojętny (jak w IV). Gdy grupa aminowa jest w postaci czwartorzędowej soli to staje się grupą kationową, niezależnie od wartości pH. Jeśli aminowa grupa jest grupą drugorzędową lub trzeciorzędową, to staje się grupą kationową, gdy zachodzi jej protonowanie, to znaczy w środowisku kwasowym, na przykład przy wartości pH 4.

W korzystnym wcieleniu, pierwszy rozczynnik jest fosfolipidem, wybranym z grupy obejmują cej di-C8-22-alkanoilofosfatydylocholiny i di-C8-22-alkanoilofosfatydyloetanoloaminy. W szczególnie korzystnym wcieleniu, pierwszy rozczynnik jest dipalmitoilowym lub distearoilowym estrem fosfatydylocholiny lub ich mieszanin.

Inne podklasy substancji tworzących liposomy, posiadające dwa hydrofobowe łańcuchy, z których każdy zawiera grupę węglowodorową o 7-21 atomach węgla, można również zastosować jako pierwsze rozczynniki w kompozycjach według niniejszego wynalazku. Podczas gdy substancje z grupami kationowymi są korzystne, to substancje niejonowe lub anionowe są stosowane w miarę potrzeb.

W innym wcieleniu niniejszego wynalazku, pierwszy rozczynnik jest amfifilowym amoniowym związkiem czwartorzędowym lub mieszaniną takich związków. Hydrofobowa grupa czwartorzędowego związku amoniowego jest nasyconą grupą alkilową lub chlorowcoalkilową o około 6 do około 22 atomach węgla. W tym wcieleniu pierwszy rozczynnik nie musi być substancją tworzącą liposomy, lecz musi tworzyć agregaty w wodnym roztworze lub dyspersji, jak opisano powyżej.

Korzystne amoniowe związki czwartorzędowe (inne niż te, które tworzą liposomy i posiadają dwa łańcuchy hydrofobowe) z przeznaczeniem do zastosowania jako pierwsze rozczynniki w kompozycjach według niniejszego wynalazku, posiadają wzór

R⁸-W_a-X-Y_b-(CH₂)_n-N⁺(R⁹) (R¹⁰)(R¹¹)T^- V w którym R⁸ oznacza grupę hydrofobową i jest grupą wę glowodorową lub chlorowcoalkilową o około 6 do około 22 atomach węgla, W i Y niezależnie oznaczają atom tlenu lub grupę o wzorze NH, a i b niezależnie oznaczają 0 lub 1 lecz przynajmniej jeden z nich oznacza 1, X oznacza grupę o wzorze CO, SO lub SO2, n oznacza liczbę od 2 do 4, R⁹, R¹⁰ i R¹¹ niezależnie oznacza grupę alkilową o 1-4 atomach węgla oraz T oznacza odpowiednią grupę anionową. R⁸ w jednym ze szczególnych wcieleń oznacza grupę węglowodorową o około 12 do około 18 atomach węgla. R⁸ może oznaczać grupę fluorowaną. W jednym ze szczególnych wcieleń R⁸ oznacza grupę perfluorowaną i korzystnie posiadającą od około 6 do około 12 atomów węgla. Odpowiednimi grupami anionowymi T są: grupa wodorotlenkowa, chlorkowa, bromkowa, jodkowa, siarczanowa, fosforanowa i octanowa. W jednym szczególnie korzystnym wcieleniu R⁸ oznacza nasyconą grupę perfluoroalkilową o około 6 do około 12 atomach węgla, X oznacza grupę o wzorze CO lub SO2, Y oznacza grupę o wzorze NH, a oznacza 0, 9 10 11 b oznacza 1, n oznacza 3, R⁹ R¹⁰ i R¹¹ oznacza grupę metylową oraz T oznacza grupę wybraną z grupy obejmującej chlorek, bromek i jodek.

W innym korzystnym wcieleniu wynalazku, pierwszy rozczynnik oznacza alkiloeterowy środek powierzchniowo czynny lub mieszaninę takich środków o wzorze

R¹²-O-(CH2CH2O)n(CH(CH3)CH2O)m-R¹³ VI w którym R¹² oznacza grupę alkilową lub alkenylową o około 16 do około 22 atomach wę gla, n oznacza średnią liczbę około 10 do około 100, m oznacza średnią liczbę 0 do około 5 oraz R¹³ oznacza atom wodoru lub grupę alkilową o 1-4 atomach węgla. Korzystnie R¹² oznacza nasyconą grupę alkilową o łańcuchu prostym, R¹³ oznacza atom wodoru, m oznacza 0 i n oznacza liczbę od około 10 do około 40, bardziej korzystnie od około 20 do około 40. Najkorzystniej, alkiloeterowy środek powierzchniowo czynny jest eterem polioksyetylenocetylowym lub stearylowym lub ich mieszaniną, o 20-40 molach tlenku etylenu (EO). Zrozumiałym jest, że określenie „alkiloeterowy” stosowane w niniejszym opisie obejmuje alkenyloeterowy środek powierzchniowo czynny.

PL 193 449 B1

Kompozycje według niniejszego wynalazku mogą ewentualnie zawierać drugi rozczynnik, posiadający przynajmniej jedną grupę hydrofobową. Jeśli drugi rozczynnik posiada jedną grupę hydrofobową, to grupa hydrofobowa oznacza grupę węglowodorową lub chlorowcoalkilową o około 6 do około 22 atomach węgla oraz gdy drugi rozczynnik posiada wiele grup hydrofobowych, to każda z tych grup hydrofobowych oznacza grupę węglowodorową lub chlorowcoalkilową posiadającą więcej niż 2 atomy węgla, oraz łącznie wiele tych grup hydrofobowych posiada od około 12 do około 40 atomów węgla. Drugi rozczynnik, jeśli występuje, to może lub nie tworzyć jedną z tych postaci agregatów wielkocząsteczkowych, jakie opisano powyżej. W szczególnym wcieleniu wynalazku, gdy pierwszy rozczynnik jest substancją tworzącą liposomy o powyższym wzorze I, II, III lub IV, obecny jest również drugi rozczynnik i jest on czwartorzędowym związkiem amoniowym lub mieszaniną takich związków. Wśród korzystnych amoniowych związków czwartorzędowych do zastosowania jako drugi rozczynnik, zgodnie z tym wcieleniem są związki o powyższym wzorze V.

W innym szczególnym wcieleniu wynalazku, w którym pierwszym rozczynnikiem jest substancja tworząca liposomy o powyższym wzorze I, II, III lub IV, obecny jest drugi rozczynnik i jest on związkiem lub mieszaniną związków o wzorze

R¹⁴-CO-A-R¹⁵ VII w którym R¹⁴ oznacza grupę węglowodorową o około 5 do około 21 atomach węgla, R¹⁵ oznacza grupę węglowodorową o 1 do około 14 atomach węgla, łącznie ilość atomów węgla w grupach R¹⁴ i R¹⁵ wynosi od około 11 do około 27, A oznacza atom tlenu lub grupę o wzorze NH.

R¹⁴ korzystnie posiada od około 11 do 21 atomów węgla, R¹⁵ korzystnie posiada 1 do około 6 atomów węgla i A korzystnie oznacza atom tlenu. Bardziej korzystnie, drugi rozczynnik oznacza C1-4-alkilowy ester kwasu C12-18-tłuszczowego, na przykład propylowy, izopropylowy lub butylowy ester kwasu C12-18-tłuszczowego. Stearynian butylu jest szczególnie korzystnym przykładem. Wodna kompozycja we wcieleniu zawierającym związek o wzorze VII korzystnie oznacza emulsję zawierającą olejową fazę, która zawiera wymieniony drugi rozczynnik, na przykład wielokrotną emulsję woda w oleju w wodzie lub emulsję olej w wodzie. Alternatywnie, drugi rozczynnik o wzorze VII związany jest w pewnych przypadkach z tworzącym liposomy pierwszym rozczynnikiem.

W jeszcze innym szczególnym wcieleniu wynalazku, pierwszy rozczynnik jest alkiloeterowym środkiem powierzchniowo czynnym o wzorze VI, zaś drugi rozczynnik jest obecny i jest związkiem lub mieszaniną związków o wzorze VII.

W jakimkolwiek z powyższych szczególnych wcieleń, egzogenną substancję chemiczną i/lub drugi rozczynnik można kapsułkować w lub poddawać wiązaniu z agregatami (na przykład liposomami) utworzonymi przez pierwszy rozczynnik, lecz takie kapsułkowanie lub poddawanie wiązaniu nie jest konieczne.

Określenie „poddawanie wiązaniu” w tym kontekście oznacza wiązanie do lub przynajmniej częściowo, wstawianie w pewien sposób w ścianę pęcherzyka jako odmienność w odniesieniu do kapsułkowania. W jeszcze innym wcieleniu wynalazku, gdy pierwszy rozczynnik tworzy liposomy, egzogenna substancja chemiczna i/lub drugi rozczynnik nie są w całości kapsułkowane lub związane z liposomami. Jakkolwiek niniejszy wynalazek nie wyklucza moż liwości kapsułkowania lub wiązania egzogennej substancji chemicznej, to prezentuje korzystną rozcieńczoną kompozycję liposomalną do zraszania, z kapsułkowaną, egzogenną substancją chemiczną, obecną w całej kompozycji w ilości mniejszej niż 5% wagowych. Inne wcielenie niniejszego wynalazku z rozcieńczonym liposomalnym preparatem do zraszania, zawiera nieznaczne ilości (to znaczy, mniej niż 1% wagowy) egzogennej substancji chemicznej w postaci kapsułkowanej w liposomach. Gdy kropla takiej liposomalnej kompozycji wyschnie na listowiu rośliny mogą zmienić się proporcje kapsułkowanej w liposomach egzogennej substancji. Kompozycje według niniejszego wynalazku zawierające egzogenną substancję chemiczną można stosować na listowie roślin w ilości skutecznej do uzyskania pożądanego działania biologicznego egzogennej substancji chemicznej. Na przykład, jeśli egzogenna substancja chemiczna jest środkiem chwastobójczym do stosowania po wzejściu, kompozycję można stosować do roślin w chwastobójczo skutecznej ilości.

Bez wiązania z teorią wierzymy, że sposób i kompozycje według niniejszego wynalazku wywołują lub zwiększają hydrofilowe kanały przez zewnętrzną nabłonkową warstwę wosku w nabłonku rośliny, kanały te zdolne są do zapewnienia przenoszenia masy rozpuszczalnej w wodzie egzogennej substancji chemicznej do rośliny i tym samym przenoszenie egzogennej substancji chemicznej do rośliny może zachodzić szybciej lub w większym stopniu niż w przypadku zewnętrznej nabłonkowej war14

PL 193 449 B1 stwy woskowej pozbawionej takiej formulacji lub zwiększenia hydrofilowych kanałów. Oczywiście, pewne kompozycje według niniejszego wynalazku mogą również wnikać do rośliny przez szparki oddechowe, lecz zwykle wymaga to bardzo niskiego napięcia powierzchniowego, co nie jest zasadniczą cechą kompozycji według niniejszego wynalazku. Zwiększenie wnikania przez nabłonek powodowane przez kompozycje według niniejszego wynalazku zwiększa ogólną dostępność i skuteczność egzogennej substancji chemicznej. Podczas, gdy egzogenne substancje chemiczne, takie jak glifozat, formowane jako wodny roztwór lub dyspersja ze środkiem powierzchniowo czynnym, który nie wykazuje właściwości tworzenia anizotoropowych agregatów w lub na warstwie woskowej, zwykle przenika bardzo wolno przez zewnętrzny nabłonek woskowy (na przykład w czasie 1-4 dni) to znaczna część egzogennej substancji chemicznej w kompozycji według niniejszego wynalazku przenika bardzo szybko (na przykład w czasie od około 10 minut do kilku godzin, korzystnie w czasie krótszym niż około 30 minut).

Tak więc, sposoby i kompozycje według wynalazku, przynajmniej w części, swą zwiększoną skuteczność zawdzięczają przyspieszonemu wnikaniu do listowia roślin. W konwencjonalnych sposobach działaniach egzogennymi substancjami chemicznymi na rośliny, w szczególności działania polarnymi egzogennymi substancjami chemicznymi, zewnętrzna nabłonkowa warstwa woskowa stanowi prawie ciągłą barierę przez którą takie egzogenne substancje chemiczne dyfundują z trudnością, nawet w obecności środków powierzchniowo czynnych, które zwiększają zdolność dyfuzji lecz nie dają możliwości szybkiego przenoszenia masy przez kanały hydrofilowe.

Również bez wiązania z teorią wierzymy, że hydrofilowe kanały są tworzone w zewnętrznej nabłonkowej warstwie woskowej przez połowicznie związane cząsteczki pierwszego rozczynnika, którego część hydrofobowa wiąże się z woskiem, zaś część hydrofilowa zatrzymuje wodę w celu utworzenia wodnych przejść przez zewnętrzną nabłonkową warstwę woskową, wiążąc z hydrofilową drogą w nabłonku. Polarne egzogenne substancje chemiczne mogą przenikać wzdłuż takich wodnych ciągów do wnętrza rośliny.

Ponownie bez wiązania z teorią wierzymy, że jeśli kompozycja jest obecna na liściu rośliny jako kropla wodnego roztworu lub dyspersji, w wodnej mikrodomenie na powierzchni nabłonka (to znaczy, wodny obszar przy granicy faz wodnej kropli i wosku zewnętrznej warstwy nabłonka) większość (to znaczy więcej niż 50% wagowych) substancji tworzącej agregaty występuje w postaci innej niż monowarstwa, na przykład jako struktura dwuwarstwowa lub wielopłytkowa (ciekły kryształ). Stosowane substancje tworzące agregaty posiadają szereg korzystnych cech, które są wykorzystane przy tworzeniu przeznabłonkowych kanałów. Na przykład, wykazują tendencję do tworzenia rozciągniętych połowicznie związanych struktur w obecności wody i wosków występujących w nabłonkach. Zwykle korzystne są substancje, które tworzą nieproste (to znaczy, niemałe sferyczne mieszane struktury) agregaty w roztworze, takie jak pęcherzyki lub cylindryczne, dyskopodobne lub podobne do wstążki mieszane struktury. Wykazują one tendencję do tworzenia, adsorbowanych i absorbowanych warstw z substancjami hydrofobowymi, bardziej złożonych niż proste mieszane układy, które wykazują tendencję do wytwarzania prostych adsorbowanych monowarstw. Takie substancje wykazują również tendencję do wytwarzania liotropowych mezofaz, takich jak, warstwowe, heksagonalne lub odwrócone heksagonalne fazy w kompozycjach utrwalonych w wodnych mikrodomenach w lub na nabłonku.

W jednym z wcieleń wynalazku, część kationowa w pierwszym rozczynniku jest również korzystna. Wierzymy, że kationowa grupa zwiększa początkową przyczepność do powierzchni liścia, ponieważ większość powierzchni obarczona jest ujemnym ładunkiem. Kationowa grupa przyczynia się do hydrofilowości kanału w zewnętrznej części woskowej nabłonka, utworzonej lub powiększonej sposobem lub kompozycjami według wynalazku. Kationowe grupy, w szczególności grupy aminowa lub amonowa, wiążą cząsteczki wody, co dalej powiększa kanały hydrofilowe i tym samym ulepsza drogę wejścia dla polarnych lub rozpuszczalnych w wodzie egzogennych substancji chemicznych.

Ponadto utworzenie lub powiększenie kanałów hydrofilowych w zewnętrznej warstwie woskowej nabłonka powoduje uplastycznienie wosku. Kolejnym wcieleniem wynalazku jest więc sposób stosowania egzogennej substancji chemicznej na rośliny posiadające zewnętrzną woskową warstwę nabłonka, obejmujący (a) uplastycznienie zewnętrznej woskowej warstwy nabłonka, w połączeniu z (b) kontaktowaniem zewnętrznej woskowej warstwy nabłonka z egzogenną substancją chemiczną. W tym wcieleniu, etap plastyfikacji zewnętrznej woskowej warstwy nabłonka przeprowadza się za pomocą kontaktowania warstwy z wodną kompozycją zawierającą pierwszy rozczynnik, jaki określono powyżej i ewentualnie drugi rozczynnik, jaki okreś lono powyż ej. Stosunek wagowy pierwszego rozczynnika do egzogennej substancji chemicznej waha się pomiędzy około 1:3 do około 1:100.

PL 193 449 B1

Chwastobójcze kompozycje według niniejszego wynalazku są również użyteczne w sposobach zwiększania wydajności roślin uprawnych.

Taki sposób obejmuje etapy:

(a) wysadzanie roślin w polu, (b) następnie uwolnienie pola od jednego lub większej ilości gatunków chwastów, które mogą zmniejszać wydajność uprawy, za pomocą zastosowania na chwasty chwastobójczo skutecznej ilości kompozycji jaką opisano powyżej, (c) pozostawienie roślin do dojrzania oraz (d) zebranie plonu.

Alternatywnie, sposób może obejmować etapy:

(a) znaczne uwolnienie pola od jednego lub większej ilości gatunków chwastów, które mogą zmniejszać wydajność uprawy, za pomocą zastosowania na chwasty chwastobójczo skutecznej ilości kompozycji, (b) wysadzanie roślin na polu, (c) pozostawienie roślin do uzyskania dojrzałości oraz (d) zebranie plonu.

W jednym szczególnym sposobie według niniejszego wynalazku opisaną powyżej chwastobójczą kompozycję można stosować do kompleksu chwastów obecnych na pojedynczym polu, takich jak zaślaz Avicenny, powój i ślazowiec ciernisty. Kompozycja stosowana jest w chwastobójczo skutecznej ilości i powoduje chwastobójcze zahamowanie każ dego z gatunków chwastów wystę pujących w kompleksie.

Inne wcielenie niniejszego wynalazku stanowi chwastobójczy sposób obejmujący kontaktowanie listowia roślin z chwastobójczo skuteczną ilością opisanej powyżej kompozycji, przy czym chwastobójcza skuteczność kompozycji na rośliny, na które ją stosowano jest wizualnie oceniając lepsza niż chwastobójcza skuteczność na te same gatunki roślin, w tych samych warunkach, niż kompozycji zawierającej podobną ilość środka powierzchniowo czynnego nie tworzącego anizotropowych agregatów. Określenie „wizualnie oceniając lepsza” w tym kontekście oznacza, że różnica chwastobójczego działania tych dwóch kompozycji na rośliny jest łatwo dostrzegalna okiem naukowca badającego chwasty.

Inne wcielenie niniejszego wynalazku stanowi chwastobójczy sposób, który można stosować na pola zawierające zarówno chwasty, jak i rośliny uprawne, gdy rośliny uprawne są oporne na działanie szczególnego środka chwastobójczego w dawce, w której jest on stosowany. Sposób obejmuje kontaktowanie listowia zarówno chwastów, jak i roślin uprawnych na polu z kompozycją opisaną powyżej. Kompozycja wykazuje chwastobójcze działanie na chwasty (to znaczy, częściowo lub całkowicie niszczy chwasty), lecz nie uszkadza roślin uprawnych. Taki chwastobójczy sposób stosowano dla jakichkolwiek kombinacji selektywnych środków chwastobójczych do stosowania po wzejściu (na przykład w przypadku 2,4-D, pszenica). Taki chwastobójczy sposób stosowano takż e dla jakichkolwiek kombinacji, normalnie nie selektywnych środków chwastobójczych do stosowania po wzejściu i roślin wyhodowanych lub genetycznie zmodyfikowanych w kierunku nadania oporności na takie środki chwastobójcze. Przykładem odpowiedniej kombinacji środka chwastobójczego i opornej na środek chwastobójczy rośliny uprawnej jest środek chwastobójczy Roundup^® i rośliny Roundup Ready^®, rozwijane przez Monsanto Company.

Kombinacje i sposoby według niniejszego wynalazku posiadają liczne zalety. Zwiększają one biologiczną aktywność egzogennych substancji chemicznych w lub na roślinach w porównaniu z poprzednimi formulacjami, zarówno w zakresie zwiększenia zakładanego działania biologicznego lub uzyskania równoważnego efektu biologicznego, przy zmniejszeniu stosowanej dawki egzogennej substancji chemicznej. Pewne chwastobójcze formulacje według niniejszego wynalazku pozwalają unikać antagonizmu, obserwowanego w pewnych poprzednich formulacjach chwastobójczych i mogą zminimalizować szybkie powstawanie nekrotycznych obszarów na liściach, co w pewnych sytuacjach hamuje całkowite przemieszczanie środka chwastobójczego w roślinie. Pewne kompozycje chwastobójcze według wynalazku modyfikują zakres działania środka chwastobójczego w obrębie gatunków roślin. Na przykład, pewne formulacje według niniejszego wynalazku zawierające glifozat mogą wykazywać dobrą aktywność chwastobójczą przeciwko chwastom szerokolistnym nie tracąc jakiejkolwiek aktywności w odniesieniu do chwastów wąskolistnych. Inne mogą zwiększać chwastobójczą skuteczność w odniesieniu do chwastów wąskolistnych bardziej niż w odniesieniu do chwastów szerokolistnych. Jeszcze inne mogą zwiększać skuteczność szczególnie przeciwko wąskiemu zakresowi gatunków chwastów lub nawet pojedynczym gatunkom.

PL 193 449 B1

Inna zaleta niniejszego wynalazku polega na stosowaniu stosunkowo niewielkich ilości pierwszego i drugiego rozczynnika w odniesieniu do stosowanej ilości egzogennej substancji chemicznej. Czyni to kompozycje i sposoby według niniejszego wynalazku względnie niedrogimi, jak również prowadzi do zmniejszenia problemów nietrwałości szczególnych kompozycji, gdy jeden lub dwa rozczynniki są fizycznie niekompatybilne z egzogenną substancją chemiczną (na przykład alkiloeterowe środki powierzchniowo czynne w roztworach o wysokim stężeniu jonów, takich jak stężone roztwory soli glifozatu).

Nawet przy niskich stężeniach rozczynników stosowanych według niniejszego wynalazku, mogą być one limitowane przez maksymalne stężenia egzogennej substancji chemicznej, jakie mogą być zastosowane bez wywołania problemów z kompatybilnością (na przykład rozdzielanie kompozycji na oddzielne warstwy). W pewnych korzystnych wcieleniach wynalazku trwałość kompozycji przy wysokich ilościach egzogennej substancji chemicznej utrzymuje się za pomocą dodawania innych składników, takich jak koloidalne nośniki. Pewne kompozycje według niniejszego wynalazku wykazują zwiększoną aktywność biologiczną i posiadają większe zawartości egzogennej substancji chemicznej niż możliwa do uzyskania w uprzednio opracowanych kompozycjach.

Ponadto kompozycje według niniejszego wynalazku w pewnych przypadkach są mniej wrażliwe na warunki środowiska, takie jak względna wilgotność w czasie stosowania do roślin. Niniejszy wynalazek pozwala również zastosować mniejsze ilości środków chwastobójczych lub innych środków szkodnikobójczych, przy uzyskaniu pożądanego stopnia zwalczania chwastów lub innych niepożądanych organizmów.

Opis szczególnych wcieleń wynalazku

Jeśli w niniejszym opisie stosuje się określenie „anizotropowe agregaty w lub na warstwie woskowej”, to odnosi się ono do oznaczeń wykonanych zgodnie z poniższą procedurą badania. Wybraliśmy tę metodę ze względu na wysoki stopień pewności stwierdzenia, czy kompozycja zawierająca wodę i egzogenną substancję chemiczną, czy też kompozycja zawierająca wodę, która jest stosowana w połączeniu z egzogenną substancją chemiczną będzie wykazywała zwiększoną biologiczną skuteczność po zastosowaniu na listowie roślin. Można wprowadzać modyfikacje tej metody; jednak procedura zmodyfikowana w pewnym głównym aspekcie może nie koniecznie wykazywać te same wyniki i moż e nie koniecznie wykazywać zwię kszoną skuteczność tak rzetelnie, jak procedura przedstawiona w niniejszym opisie.

Pierwszy etap w tej procedurze polega na przygotowaniu szkiełka przedmiotowego powleczonego woskiem. Stwierdziliśmy, że korzystnym dla tych celów woskiem jest mieszanina wosku karnauba i wosku pszczelego w stosunku wagowo-wagowym około 10:1. Klarowną mieszaninę woskową przygotowano z 5% wosku karnauba i 0,5% wosku pszczelego w izopropanolu i utrzymywano w temperaturze około 82°C. Następnie szkiełka przedmiotowe o wymiarach 2,4 cm x 7,2 cm zanurzono prostopadle w mieszaninie woskowej na głębokość około jednej trzeciej długości szkiełka. Po 10 do 15 sekundach, szkiełka bardzo wolno i równomiernie wyciągano z mieszaniny woskowej i pozostawiono do oziębienia, pozostawiając warstwę wosku nałożoną na obydwie strony szkiełka.

Wizualne badanie szkiełek przedmiotowych może wstępnie wskazać na grubość i jednorodność powłoki woskowej. Jeśli widoczne były niedokładności naniesienia, to szkiełko przedmiotowe odrzucano. Jeśli szkiełko przedmiotowe nie wykazywało wyraźnych niedokładności, to warstwę wosku ostrożnie usuwano z jednej strony szkiełka za pomocą wycierania acetonem. Dalsze badania nad akceptacją powleczonego woskiem szkiełka przedmiotowego do badań, wykonano pod mikroskopem. Wybierano te szkiełka do zastosowania w badaniu, u których po badaniu mikroskopowym przy użyciu 4,9 krotnego powiększenia, stwierdzono jednorodną grubość powłoki woskowej i jednorodną gęstość cząsteczek woskowych na szkiełku. Korzystnie powłoka posiada niewiele obserwowalnych cząstek woskowych i daje bardzo ciemne pole podczas badania w świetle spolaryzowanym.

W następnym etapie procedury przeprowadzano badanie. W tym celu próbki badanej kompozycji egzogennej substancji chemicznej rozcieńczano, jeśli było to konieczne, do stężenia od 15% do 20% wagowych egzogennej substancji chemicznej. W przypadku glifozatu, pożądane stężenia w próbce kompozycji wynosiły od 15% do 20% równoważnika kwasowego (równoważnika kwasu). Przygotowano także próbki kompozycji referencyjnych; w przypadku glifozatu, Formulacje B i J, jak określono w przykładach zamieszczonych w niniejszym opisie.

Dla kompozycji z pierwszym rozczynnikiem, nie zawierającej egzogennej substancji chemicznej, lecz stosowanej w połączeniu z egzogenną substancją chemiczną, pożądane stężenie wynosiło od około 5% do około 7% wagowych pierwszego rozczynnika.

PL 193 449 B1

Następujące urządzenia lub im równoważne są konieczne lub użyteczne.

Mikroskop stereoskopowy Nikon SMZ-10A, wyposażony w przystawkę do obserwacji w świetle spolaryzowanym, fotomikrograf i urządzenie wideo z rejestracją i odtwarzaniem.

Kamera 3CCD MT1.

Zasilacz do instrumentów diagnostycznych 150 IL-PS.

Kolorowe wideo monitor Sony Trinitron, model PVM-1353MD.

Odtwarzacz kaset wideo z wyłącznikiem czasowym, model HS-S5600.

Komputer Hewlett Packard Pavillion 7270, z zainstalowanym programem Windows 95 i Imago-Pro Plus wersja 2,0.

Drukarka Hewlett Packard Deskjet 870Cse.

Szkiełka przedmiotowe powleczone woskiem przygotowane i wybrane sposobem opisanym powyżej umieszczano na stoliku mikroskopu z układem przepuszczającym światło, zarówno proste, jak i spolaryzowane. Kroplę badaną o objętości 1 μΐ umieszczono na powierzchni woskowej przy użyciu uprzednio oczyszczonej 1 μl strzykawki Hamiltona. Tą i następne czynności wykonywano pod mikroskopem przy powiększeniu 4,9 raza.

Dla każdej kompozycji wykonano podwójne lub potrójne badania. Wiele badań można przeprowadzać na jednym szkiełku przedmiotowym. Postępowanie zmian w mikroskopowym wyglądzie płytki obserwowano przy użyciu mikroskopu i rejestrowano przy jednoczesnym określaniu okresów czasu.

Stwierdziliśmy, że użyteczne okresy czasu wynosiły 1 minutę, 10 minut, 2 godziny i > 24 godzin po naniesieniu kropli na powierzchnię wosku. Obserwacje można przeprowadzać również w pośrednich odcinkach czasu w celu wychwycenia możliwych poważnych zmian zachodzących w tym czasie.

Temperatura warstw woskowych wykazuje tendencję do wzrastania przy przedłużonym czasie ekspozycji na światło w mikroskopie. W wielu przypadkach stwierdziliśmy, że wywołuje to nieznaczny wpływ na uzyskane wyniki. Jednak w pewnych przypadkach temperatura wpływa na prowadzone badanie i w tych przypadkach korzystnie próbkę naświetla się tylko w krótkich okresach niezbędnych do wykonania obserwacji tak, by temperaturę warstwy woskowej utrzymywać na poziomie temperatury otoczenia. Próbką kompozycji według wynalazku, dla której ważnym jest utrzymywanie dokładnie w temperaturze otoczenia jest taka, która zawiera ester kwasu tłuszczowego, taki jak stearynian butylu.

W każdym okresie czasu obserwowano w ciemnym polu (światło spolaryzowane) zjawisko podwójnego załamania oraz w jasnym polu charakter powierzchni kropli. Wykonywano następujące obserwacje:

podwójne załamanie (tak/nie);

czas początku wystąpienia podwójnego załamania;

charakter podwójnego załamania;

wygląd powierzchni kropli kompozycji „suszenie”; stopień rozszerzania kropli;

wpływy temperatury (ogrzewanie szkiełka przedmiotowego) jeśli jest konieczne; inne zauważalne zmiany.

Ewentualnie, zmiany rejestrowano w ważnych okresach czasu przy użyciu kamery typu 3CCD MT1 i programu Image-Pro Plus w celu ich dokumentacji. Jeśli jest to konieczne, to badania można rejestrować na taśmach wideo, zwłaszcza w czasie pierwszych 15 minut. Poza zmianami obserwowanymi przy użyciu powiększenia 4,9 razy, całe pole obserwacji rejestrowano przy użyciu powiększenia 0,75 razy, w celu wyraźnego porównania różnych próbek badanych na tym samym szkiełku przedmiotowym.

Parametrem szczególnie użytecznym dla przewidywania zwiększonej skuteczności jest obserwowanie podwójnego załamania (tak/nie) w czasie 5-20 minut po nałożeniu kropli na szkiełko przedmiotowe powleczone woskiem. Stwierdziliśmy, że okres 10-15 minut po nałożeniu jest szczególnie odpowiednim czasem do obserwacji tego parametru.

Poniżej przedstawiono typowe wyniki z kompozycji emulsji olej w wodzie zawierającej sól IPA glifozatu, stearynian butylu i alkiloeterowy środek powierzchniowo czynny. Każda z kompozycji WCS-1 do WCS-5 zawiera 15% wagowych glifozatu równoważnika kwasu, 0,5% wagowych stearynianu butylu i 5% wagowych alkiloeterowego środka powierzchniowo czynnego. Formulacje B i J są dostępnymi w handlu standardowymi kompozycjami glifozatu, określonymi w przykładach zamieszczonych poniżej i rozcieńczano je do stężenia 15% glifozatu równoważnika kwasu dla przeprowadzenia badania.

PL 193 449 B1

Kompozycja	Eter alkilowy	Podwójne załamanie po 10 minutach
WCS-1	Brij 78 (steareth-20)	tak
WCS-2	Plurafac A-38 (ceteareth-27)	tak
WCS-3	Brij 98 (oleth-20)	tak
WCS-4	Brij 35 (laureth-23)	nie
WCS-5	Neodol 1-9 (Cn liniowy alkohol 9EO)	nie
Formulacja B		nie
Formulacja J		nie

Stwierdzić należy, że gdy hydrofobowa część eteru alkilowego oznaczała C11 - (WCS-5) lub C12 - (WCS-4) węglowodorową grupę, kompozycja nie wykazywała anizotropowych właściwości w postaci podwójnego załamania w czasie 10 minut po naniesieniu na szkiełko przedmiotowe powleczone woskiem. Jednak, gdy hydrofobowa część posiada łańcuch węglowy o długości 16 do 18 atomów (WCS-1 do WCS-3) to podwójne załamanie występowało, co wskazuje na obecność anizotropowych agregatów w lub na warstwie wosku. Intensywność podwójnego załamania była większa przy użyciu WCS-1 (zawierający steareth-20), następna przy użyciu WCS-2 (zawierający ceteareth-27) i następna z WCS-3 (oleth-20).

Badania nad kompozycjami z eterami alkilowymi, jakie przedstawiono w przykładach, wykazały, że zwykle kompozycje zawierające etery alkilowe o części hydrofobowej złożonej z węglowego łańcucha o długości 16 lub więcej atomów wykazują większą skuteczność biologiczną niż posiadające krótsze grupy hydrofobowe. Ogólnie, większą skuteczność biologiczną uzyskiwano, gdy grupy hydrofobowe były nasycone (na przykład dla steareth-20 i ceteareth-27) w porównaniu z nienasyconymi (na przykład oleth-20).

Następujące kompozycje zawierały 15% glifozatu równoważnika kwasu i 5% alkiloeterowego środka powierzchniowo czynnego, lecz nie stearynianu butylu. W WCS-10 środkiem powierzchniowo czynnym był steareth-10, w WCS-11 oleth-10 i w WCS-12 steareth-8 (próbka laboratoryjna z firmy Sigma).

Kompozycja	Eter alkilowy	Podwójne załamanie po 15 minutach
WCS-10	Brij 76 (steareth-10)	tak
WCS-11	Brij 97 (oleth-10)	nie
WCS-12	steareth-8	tak

Właściwości tworzących anizotropowe agregaty, jak oznaczono w tym badaniu wykazały konieczność stosowania minimum 10 moli tlenku etylenu (EO) na alkohol o prostym łańcuchu o 16-18 atomach węgla. Gdy stosowano alkohol oleinowy, to łańcuch 10 jednostek EO był zbyt krótki, lecz gdy stosowano alkohol stearynowy, to tak krótki łańcuch EO, jak liczący 8 jednostek okazał się dostatecznym. Stwierdzono jednak, że steareth-8 zastosowany w kompozycji WCS-12, uzyskano jako próbkę laboratoryjną i był on chemicznie bardziej czysty niż handlowy środek powierzchniowo czynny stosowany w innych kompozycjach. Steareth-8 o handlowej czystości niekoniecznie dawał takie same wyniki.

W celu dalszego potwierdzenia uż ytecznoś ci niniejszego badania anizotropii, w celu przewidywania biologicznej skuteczności kompozycji z egzogenną substancją chemiczną, przygotowano kompozycje WCS-6, WCS-7 i WCS-8, z których każda zawierała 30% wagowych glifozatu równoważnika kwasu, następnie rozcieńczono do stężenia 15% wagowych glifozatu równoważnika kwasu, w celu wykonania badania.

Wszystkie zawierały lecytynę sojową (45% fosfolipidu, Avanti) i przygotowano je sposobem (v) szczegółowo opisanym w przykładach. Kompozycja WCS-6 przed rozcieńczeniem zawierała 5% lecytyny, 5% Fluorad FC-754 i 0,75% Ethomeen T/25. Kompozycja WCS-7 przed rozcieńczeniem zawierała 2% lecytyny i 2% Fluorad FC-754. Kompozycja WCS-8 przed rozcieńczeniem zawierała 2% lecytyny i 0,75% Ethomeen T/25. Ponadto przygotowano kompozycję WCS-9, zawierającą 15% glifozatu równoważnika kwasu i 5% sojowej lecytyny (45% fosfolipidu, Avanti). Otrzymano poniższe wyniki.

PL 193 449 B1

Kompozycja	Składniki rozczynnika	Podwójne załamanie po 10 minutach
WCS-6	lecytyna + FC-754 H-Ethomeen T/25	tak
WCS-7	lecytyna + FC-754	tak
WCS-8	lecytyna + Ethomeen T/25	nie
WCS-9	lecytyna	nie

Jak stwierdzono w przykładach, zwiększenie biologicznej skuteczności jest cechą kompozycji zawierających lecytynę jako pierwszy rozczynnik i Fluorad FC-754 jako drugi rozczynnik. Przy braku Fluorad-754 lub podobnej substancji, lecytyna, zarówno sama jak i łącznie z trzeciorzędowym alkiloaminowym środkiem powierzchniowo czynnym, takim jak Ethomeen T/25 lub MON 0818 nie powoduje znaczniejszego pożądanego zwiększenia.

W celu dalszego demonstrowania użyteczności niniejszego badania anizotropii, przygotowano kompozycje WCS-13 i WCS-14, z których każda zawierała 20% wagowych glifozatu równoważnika kwasu, następnie rozcieńczono do stężenia 15% wagowych glifozatu równoważnika kwasu w celu wykonania badania. Obydwie zawierały lecytynę sojową (45% fosfolipidu, Avanti). Kompozycję WCS-13 przygotowano sposobem (x), jaki opisano w przykładach przed rozcieńczeniem zawierała 6% lecytyny, 6% Ethomeen T/25 i 1,5% stearynianu butylu. Kompozycja WCS-14 była identyczna, z tą różnicą, że nie zawierała stearynianu butylu. W tym badaniu ze szczególną ostrożnością ochraniano szkiełko przedmiotowe z naniesionym woskiem przed ogrzewaniem przy nadmiernym oświetlaniu. Otrzymano poniższe wyniki.

Kompozycja	Składniki rozczynnika	Podwójne załamanie po 15 minutach
WCS-6	lecytyna + Ethomeen T/25 + stearynian butylu	tak
WCS-7	lecytyna + Ethomeen T/25	nie

Dodanie niewielkich ilości stearynianu butylu było tu dostateczne dla nadania kompozycji glifozat + lecytyna + Ethomeen T/25 zdolności do tworzenia agregatów anizotropowych w lub na warstwie woskowej.

Przykłady ilustrują niespodziewane zwiększenie biologicznej skuteczności, gdy egzogenna substancja chemiczna jest formowana z lecytyna i estrem kwasu tłuszczowego, takim jak stearynian butylu.

Tak więc, gdy ze względu na ekonomię, kompatybilność z egzogenną substancją chemiczną lub z innych powodów pożądane jest stosowanie kompozycji egzogennej substancji chemicznej o stosunkowo niskiej zawartości rozczynników (na przykład stosunek wagowy każdego rozczynnika do egzogennej substancji chemicznej wynosi około 1:3 lub mniej) badanie anizotropowe wprowadzone w niniejszym opisie jest metodą in vitro, którą można zastosować w celu identyfikacji biologicznej skuteczności kompozycji, przed rozszerzonymi badaniami in vivo.

Opisana metoda in vitro, łącznie z jej modyfikacjami jest łatwo przyswajalna przez specjalistów i stanowi kolejne wcielenie niniejszego wynalazku.

Przykłady egzogennych substancji chemicznych, które można stosować w kompozycjach według niniejszego wynalazku obejmują, lecz nie ograniczają się do nich, chemiczne środki szkodnikobójcze (takie jak środki chwastobójcze, glonobójcze, grzybobójcze, bakteriobójcze, wirusobójcze, owadobójcze, mszycobójcze, roztoczobójcze, nicieniobójcze, mięczakobójcze i tym podobne), środki regulujące wzrost roślin, nawozy mineralne, środki odżywcze, gametocyty, defolianty, środki wysuszające, ich mieszaniny i tym podobne. W jednym z wcieleń wynalazku egzogenne substancje chemiczne są polarne.

Korzystną grupę egzogennych substancji chemicznych stanowią takie, które normalnie stosowane są po wzejściu na listowie roślin, to znaczy egzogenne substancje chemiczne stosowane po wzejściu na listowie.

Pewne egzogenne substancje chemiczne użyteczne w niniejszym wynalazku są rozpuszczalne w wodzie, na przykład sole, które zawierają biologicznie aktywne jony, obejmują również przeciwjony, które mogą być biologicznie obojętnymi lub stosunkowo nieaktywnymi.

PL 193 449 B1

Szczególnie korzystną grupę takich rozpuszczalnych w wodzie egzogennych substancji chemicznych lub ich biologicznie aktywnych jonów lub części są ogólnoustrojowe środki w roślinach, to znaczy środki rozprzestrzenione w roślinie od punktu wejścia w listowiu do innych części rośliny, gdzie również mogą wykazywać pożądane działanie biologiczne. Szczególnie korzystnymi są środki chwastobójcze, środki regulujące wzrost roślin i środki nicieniobójcze, zwłaszcza o masie cząsteczkowej, wykluczając przeciwjony, mniejszej niż około 300. Wśród nich bardziej korzystnymi są egzogenne substancje chemiczne o jednej lub większej ilości grup funkcyjnych, takich jak aminowa, karboksylanowa, fosfonianowa i fosfinianowa.

Wśród takich związków, jeszcze bardziej korzystną grupę stanowią chwastobójcze lub regulujące wzrost roślin egzogenne związki chemiczne o przynajmniej jednej grupie, takiej jak aminowa, karboksylowa, fosfonianowa lub fosfinianowa. Sole N-fosfonometyloglicyny są przykładami takich grup egzogennych substancji chemicznych. Kolejne przykłady obejmują sole glufozynianu, na przykład sól amonową (DL-homoalanin-4-ylo(metylo)fosfinianu).

Inną korzystną grupą egzogennych substancji chemicznych, którą można stosować sposobem według wynalazku są środki nicieniobójcze, takie jak przedstawione w opisie patentowym Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 5 389 680, który to opis włączono do niniejszego jako odnośnik literaturowy.

Korzystnymi środkami nicieniobójczymi z tej grupy są sole kwasu 3,4-trifluoro-3-butenowego lub N-(3,4,4-trifluoro-1-okso-3-butenylo)glicyny.

Egzogenne substancje chemiczne, użytecznie stosowane sposobem według niniejszego wynalazku zwykle, lecz nie wyłącznie, są środkami które wykazują korzystny wpływ na wzrost lub wydajność pożądanych roślin, takich jak rośliny uprawne lub uszkadzają lub niszczą wzrost niepożądanych roślin, takich jak chwasty. Sposób według niniejszego wynalazku jest szczególnie użyteczny w odniesieniu do środków chwastobójczych, zwłaszcza tych, które zwykle stosowane są po wzejściu do listowia niepożądanej roślinności.

Środki chwastobójcze, które można stosować sposobem według niniejszego wynalazku obejmują, lecz nie ograniczają się do zestawionych w standardowych pracach, takich jak „Herbicide Handbook” Weed Science Society of America, 1994, 7 wydanie lub „Farm Chemicals Handbook” Meister Publishing Company, wydanie 1997. Przykłady takich środków chwastobójczych obejmują acetanilidy, takie jak acetochlor, alachlor i metolachlor, aminotriazol, asulam, bentazon, bialafos, bipirydyle, takie jak parakwat, bromacil, cykloheksenony, takie jak kletodim i setoksydim, dikamba, diflufenikan, dinitroaniliny, takie jak pendimetalin, etery difenylowe, takie jak acifluorfen, fomesafen i oksyfluorfen, kwasy tłuszczowe, takie jak kwasy tłuszczowe o 9-10 atomach węgla, fosamina, flupoksam, glufosinian, glifozat, hydroksybenzonitryle, takie jak bromoksynil, imidazolinony, takie jak imazakwin i imazetapir, izoksaben, norflurazon, pochodne fenoksylowe, takie jak 2,4-D, fenoksypropioniany, takie jak diklofop, fluazifop i kwizalofop, pikloram, popanil, podstawione moczniki, takie jak fluometuron i izoproturon, sulfonylomoczniki, takie jak chlorimuron, chlorsulfuron, halosulfuron, metsulfuron, primisulfuron, sulfometuron i sulfosulfuron, tiokarbaminiany, takie jak trialalte, triazyny, takie jak atrazyna i metribuzyn i triklopyr. Chwastobójczo aktywne pochodne jakichkolwiek znanych środków chwastobójczych są również objęte zakresem niniejszego wynalazku. Chwastobójczo aktywna pochodna jest jakimkolwiek związkiem będącym niewielką strukturalną modyfikacją, najczęściej, lecz nie wyłącznie solą lub estrem znanego środka chwastobójczego. Takie związki zatrzymują podstawową aktywność wyjściowego związku chwastobójczego, lecz niekoniecznie wykazują moc równą wyjściowemu związkowi. Takie związki można przekształcać w wyjściowe związki chwastobójcze przed lub po wprowadzeniu do rośliny poddawanej ich działaniu. Można stosować również mieszaniny lub koformulacje środka chwastobójczego z innymi składnikami lub z więcej niż jednym środkiem chwastobójczym.

Szczególnie korzystnym środkiem chwastobójczym jest N-fosfonometyloglicyna (glifozat), jej sól, addukt lub ester lub związek, który przekształca się w glifozat w tkankach rośliny lub który innym sposobem wprowadza jon glifozatowy. Sól glifozatu, którą można stosować zgodnie z niniejszym wynalazkiem obejmuje, lecz nie ogranicza się do soli metali alkalicznych, na przykład sodowej i potasowej; soli amonowej; alkiloaminowej, na przykład dimetyloaminowej i izopropyloaminowej; alkanoloaminowej, na przykład etanoloaminowej; alkilosulfoniowej, na przykład trimetylosulfoniowej; sulfoksoniowej; i ich mieszanin.

Kompozycje chwastobójcze sprzedawane przez firmę Monsanto Company jako Roundup^® i Accord^® zawierają monoizopropyloaminową (IPA) sól N-fosfonometyloglicyny. Kompozycje chwastobójcze sprzedawane przez firmę Monsanto Company jako Roundup^® Dry i Rival^® zawierają monoamonową sól N-fosfonometyloglicyny. Kompozycja chwastobójcza sprzedawana przez firmę Monsanto ComPL 193 449 B1 pany jako Roundup^® Geoforce zawiera monosodową sól N-fosfonometyloglicyny. Kompozycja chwastobójcza sprzedawana przez firmę Zeneca jako Touchdown^® zawiera trimetylosulfoniową sól N-fosfonometyloglicyny.

Chwastobójcze właściwości N-fosfonometyloglicyny i jej pochodnych były odkryte po raz pierwszy przez Franza i opisane w opatentowane w opisie patentowym Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 3 799 758 złożonym 26 marca 1974 roku. Liczne chwastobójcze sole N-fosfonometyloglicyny były opatentowane przez Franza w opisie patentowym Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 4 405 531 złożonym 30 września 1983 roku. Opisy obu tych patentów włączono do niniejszego opisu jako odnośniki literaturowe.

Ponieważ najważniejszymi z handlowych chwastobójczych pochodnych N-fosfonometyloglicyny są pewne jej sole, kompozycje z glifozatem według niniejszego wynalazku zostaną szczegółowo opisane w odniesieniu do takich soli. Takie sole są dobrze znane i obejmują sól amonową, IPA, sól metali alkalicznych (taką jak mono-, di- i trisodowa oraz mono-, di- i tripotasowa) oraz sole trimetylosulfoniowe. Sole N-fosfonometyloglicyny są ważne z handlowego punktu widzenia gdyż są one rozpuszczalne w wodzie. Sole zestawione powyż ej są dobrze rozpuszczalne w wodzie, co pozwala na uzyskanie ich roztworów o wysokim stężeniu, które można rozcieńczać na miejscu stosowania. Zgodnie ze sposobem według niniejszego wynalazku w odniesieniu do chwastobójczego glifozatu, wodny roztwór zawierający chwastobójczo skuteczną ilość glifozatu i inne składniki zgodnie z wynalazkiem stosowano do listowia roślin. Taki wodny roztwór można uzyskać za pomocą rozcieńczania stężonego roztworu soli glifozatu w wodzie lub rozpuszczania, lub dyspergowania w wodzie suchej formulacji glifozatu (na przykład granulatu, proszku, tabletek lub prasowanych kostek).

Egzogenną substancję chemiczną można stosować do roślin w ilości dostatecznej do uzyskania pożądanego działania biologicznego. Takie dawkowanie, zwykle wyraża się w ilości egzogennej substancji chemicznej na jednostkę pola poddawanego działaniu, na przykład w gramach na hektar (g/ha). Znaczenie określenia „pożądane działanie” zmienia się w zależności od standardów i praktyki osób badających, rozwijających, sprzedających i stosujących poszczególne klasy egzogennych substancji chemicznych. Na przykład, w klasie środków chwastobójczych, ilość stosowana na jednostkę pola zapewniająca 85% zahamowania gatunków roślin, mierzonego przez zahamowanie wzrostu lub zniszczenie, często stosuje się do zdefiniowania handlowo skutecznego dawkowania.

Chwastobójcza skuteczność jest jednym z biologicznych działań, które można zwiększyć sposobem według wynalazku. Określenie „chwastobójcza skuteczność” stosowane w niniejszym opisie, oznacza jakiekolwiek dostrzegalne parametry zahamowania wzrostu roślin, które obejmują jeden lub większą ilość działań, takich jak (1) zniszczenie rośliny, (2) zahamowanie wzrostu, rozmnażania lub proliferacji oraz (3) usunięcie, uszkodzenie lub inne pogorszenie wyglądu i aktywności rośliny.

Chwastobójczą skuteczność w niniejszym opisie oznacza się jako „hamowanie” w wartościach procentowych, zgodnie ze standardową procedurą stosowaną w tej dziedzinie, która obejmuje wizualną ocenę zniszczenia rośliny i zmniejszenia wzrostu w porównaniu z roślinami nie poddanymi działaniu, wykonaną przez pracowników specjalnie przeszkolonych w przeprowadzaniu takich obserwacji. We wszystkich przypadkach, jeden pracownik wykonuje wszystkie oceny hamowania wyrażone w procentach, w jakimkolwiek jednym doś wiadczeniu lub próbie. Takie pomiary są rejestrowane i regularnie ogłaszane przez firmę Monsanto Company w ramach jej badań nad środkami chwastobójczymi.

Wybór biologicznie skutecznego dawkowania dla poszczególnych egzogennych substancji chemicznych leży w zakresie działań naukowców pracujących w dziedzinie rolnictwa. Specjaliści ci wiedzą, że na praktyczne zastosowanie niniejszego wynalazku wpływają szczególne warunki rośliny, pogoda, warunki wzrostu, jak również wybrane szczególne egzogenne substancje chemiczne i formulacje. Użyteczne dawkowanie egzogennych substancji chemicznych wybiera się w zależności od wszystkich powyższych warunków. Ze względu na zastosowanie glifozatu zgodnie z niniejszym wynalazkiem, znana jest większość informacji koniecznych do wybrania odpowiedniego dawkowania. Glifozat stosowany jest od ponad dwóch dziesięcioleci i opublikowane wyniki badań dostarczają wielu informacji, z których praktyk zajmujący się zwalczaniem chwastów może wybrać sposób określenia dawkowania glifozatu zapewniający chwastobójczą skuteczność wobec poszczególnych chwastów, w poszczególnych etapach rozwoju, w szczególnych warunkach ś rodowiskowych.

Chwastobójcze kompozycje glifozatu lub jego pochodnych stosowano do zwalczania wielu różnych roślin na całym świecie. Takie kompozycje można stosować do roślin w chwastobójczo skutecznych dawkach i skutecznie zwalczać jedną lub większą ilość gatunków roślin z gatunków wymienionych poniżej, bez ograniczania: Abutilon, Amaranthus, Artemisia, Asclepias, Avena, Axonopus, Borre22

PL 193 449 B1 ria, Brachiaria, Brassica, Bromus, Chenopodium, Cirsium, Commelina, Convolvulus, Cynodon, Cyperus, Digitaria, Echinochloa, Eleusine, Elymus, Eąuisetum, Erodium, Helianthus, Lmperata, Lpomoea, Kochia, Lilium, Malva, Oryza, Ottochloa, Panicum, Paspalum, Phalaris, Phragmites, Polygonum, Portulaca, Pteridium, Pueraria, Rubus, Solsola, Setaria, Sida, Sinapis, Sorghum, Triticum, Typha, Ulex, Kanthium i Zea.

Szczególnie ważne gatunki, do których stosuje się kompozycje z glifozatem, bez ograniczania, przykładowo zestawiono poniżej.

Szerokolistne rośliny jednoroczne:

zaślaz Avicenny (Abutilon theophrasti), szarłat (Amaranthus spp.), ang. buttonweed (Borreria spp.), ang. oilseed rape, ang.canola, gorczyca indiańska (Brassica spp.), ang. commelina (Commelina spp.), iglica (Erodium spp.), słonecznik zwyczajny (Helianthus spp.), powój (Ipomoea spp.), mietelnik (Kochia scoparia), ślaz (Malva spp.), dzika gryka, rdest ostrogorzki itp. (Polygonum spp.), portulaka pospolita (Portulaca spp.), solanka kolczysta (Salsola spp.), ang. sida (Sida spp.), gorczyca polna (Sinapis arvensis), rzepień (Xanthium spp.).

Wąskolistne rośliny jednoroczne:

owies głuchy (Avena fatua), ang.carpetgrass (Axonopus spp.), stokłosa dachowa (Bromus tectorum), palusznik krwawy (Digitaria spp.), chwastnica jednostronna (Echinochloa crus-galli), przytulia (Eleusine indica), życica jednoroczna (Lolium multiflorum), ryż (Oryza sativa), ang. ottochloa (Ottochloa nodosa), ang. bahiagrass (Paspalum notatum), mozga (Phalaris spp.), włośnica (Setaria spp), pszenica (Triticum aestivum), kukurydza (Zea mays).

Szerokolistne rośliny wieloletnie:

bylica (Artemisia spp.), trojeść (Asclepias spp.), ostrożeń polny (Cirsium arvense), powój polny (Convolvulus arvensis), ang.kudzu (Pueraria spp.).

Wąskolistne rośliny wieloletnie:

ang. brachiaria (Brachiaria spp.), psi ząb właściwy (Cynodon dactylon), cibora żółta (Cyperus esculentus), cibora (C. rotundus), perz właściwy (Elymus repens), ang. lalang (Imperata cylindrica), życica wieloletnia (Lolium perenne), proso wielkie (Panicum maximum), ang. dallisgrass (Paspalum dilatatum), trzcina (Phragmites spp.), dzikie sorgo (Sorghum halepense), pałka (Typha spp.).

Inne rośliny wieloletnie:

skrzyp (Equisetum spp), orlica pospolita (Pteridium aquilinum), malina (Rubus spp.), kolcolist zachodni (Ulex europaeus).

Tak więc, sposób według niniejszego wynalazku, przy użyciu chwastobójczego glifozatu, można zastosować w odniesieniu do powyżej wymienionych gatunków roślin.

Skuteczność badań przeprowadzonych w szklarniach, zwykle przy niższym dawkowaniu egzogennych substancji chemicznych niż zwykle skutecznie stosowane w uprawach polowych, pozwala na zastosowanie wskaźnika polowego przy normalnym poziomie dawkowania. Jednak, nawet najbardziej obiecująca kompozycja czasami wymaga zwiększonego dawkowania w szczególnym badaniu w szklarni. Jak przedstawiono w przykł adach, wzór powię kszenia wył ania się po serii badań szklarniowych; kiedy taki wzór jest silnie związany z biologicznym zwiększeniem użytecznym dla uprawy polowej.

Substancje tworzące agregaty użyteczne, jako pierwszy rozczynnik w kompozycji według niniejszego wynalazku obejmują wiele różnych substancji amfifilowych, których trzy klasy są korzystnymi.

Pierwsza korzystna klasa substancji tworzących agregaty może być zdefiniowana jako amfifilowe substancje tworzące liposomy. Obejmuje ona różne lipidy syntetyczne, zwierzęce lub pochodzenia roślinnego, obejmujące fosfolipidy, ceramidy, sfingolipidy, dialkilowe środki powierzchniowo czynne oraz polimerowe środki powierzchniowo czynne. Wiele z tych substancji znanych jest specjalistom i są one dostępne w handlu. Lecytyna jest szczególnie bogata w fosfolipidy i można ją uzyskać z licznych źródeł pochodzenia roślinnego i zwierzęcego. Lecytyna sojowa jest jednym ze szczególnych przykładów stosunkowo niedrogiej, dostępnej w handlu substancji zawierającej takie fosfolipidy.

Opisano wiele innych substancji, które można stosować w celu utworzenia liposomów; niniejszy wynalazek obejmuje kompozycje zawierające jakiekolwiek takie substancje tworzące liposomy, dotąd gdy spełnione są inne wymagania zamieszczone powyżej oraz stosowanie takich kompozycji zwiększa biologiczną skuteczność egzogennych substancji chemicznych zastosowanych do listowia roślin. Na przykład, opis patentowy Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 5 580 859, włączony do niniejszego opisu jako odnośnik literaturowy, ujawnia substancje tworzące liposomy, posiadające grupę kationową,

PL 193 449 B1 obejmujące chlorek N-(2,3-di-(9-(Z)-oktadecenyloksy))-prop-1-ylo-N,N,N-trimetyloamoniowy (DOTMA) i 1,2-bis-(oleoiloksy)-3-(trimetyloamonio)-propan (DOTAP). Substancje tworzą ce liposomy, które same nie są kationami, lecz zawierają grupę kationową jako część grupy hydrofilowej obejmują, na przykład, dioleoilofosfatydylocholinę (DOPC) i dioleoilofosfatydyloetanoloaminę (DOPE). Substancje tworzące liposomy, które nie zawierają grupy kationowej obejmują dioleoilofosfatydyloglicerol (DOPG). Wszystkie te substancje tworzące liposomy można stosować z lub bez dodatku cholesterolu.

Takie substancje zawierają części hydrofilowe i hydrofobowe w tej samej cząsteczce. Są one zdolne do współistnienia w wodnym roztworze lub w zawiesinie w postaci struktur, które są bardziej skomplikowane niż proste micele. Naturę utworzonych agregatów określa krytyczny parametr upakowania P, który jest zdefiniowany za pomocą następującego równania:

P = V/lA w którym V oznacza obję tość hydrofobowej części czą steczki, l oznacza skuteczną dł ugość hydrofobowej części oraz A oznacza obszar zajęty przez hydrofilową część cząsteczki na powierzchni agregatu. Najbardziej prawdopodobne współistniejące struktury są kulistymi micelami, gdy P jest mniejsze niż 1/3, micelami podobnymi do prętów, gdy P przyjmuje wartości pomiędzy 1/3 i 1/2, płatkowatymi, gdy P przyjmuje wartości pomiędzy 1 i 1/2 oraz odwróconymi strukturami, gdy P przyjmuje wartość większą niż 1. Korzystne substancje według niniejszego wynalazku wykazują wartość P większą niż 1/3.

Kationowe substancje tworzące liposomy posiadające grupę hydrofobową zawierają dwa łańcuchy węglowodorowe wraz z przeciwjonem (anionem) przedstawionym jako Z w powyższych wzorach I, II i III. Można stosować dowolny odpowiedni anion, obejmujący aniony dopuszczone do stosowania w rolnictwie, taki jak wodorotlenowy, chlorkowy, bromkowy, jodkowy, siarczanowy, fosforanowy i octanowy. W szczególnym wcieleniu, gdy egzogenna substancja chemiczna posiada biologicznie aktywny anion, taki anion może służyć jako przeciwjon dla substancji tworzącej liposomy. Na przykład, glifozat można stosować w postaci kwasowej, łącznie z wodorotlenkiem kationowej substancji tworzącej liposomy, takiej jak związek o wzorze I.

Związki o wzorze I znane w dziedzinie tworzenia liposomów obejmują chlorek i bromek distearylodimetyloamoniowy (znane również jako odpowiednio, DODAC i DODAB). Związki o wzorze II znane w dziedzinie tworzenia liposomów obejmują DOTMA przytoczony powyż ej i bromek dimirystooksypropylodimetylohydroksyetyloamoniowy (DMRIE). Związki o wzorze III znane w dziedzinie tworzenia liposomów obejmują dioleoiloksy-3-(dimetyloamonio)propan (DODAP) i DOTAP wymieniony powyżej. Związki o wzorze IV znane w dziedzinie tworzenia liposomów obejmują DOPC i DOPE, obydwa wymienione powyżej.

W wielu znanych substancjach tworzących liposomy hydrofobowe ła ńcuchy węglowowodorowe są nienasycone i posiadają jedno lub więcej wiązań podwójnych. Szczególnie popularnymi są stosowane w farmacji związki dioleilowe i dioleoilowe. Głównym problemem przy ich stosowaniu jest ich zdolność do utleniania w miejscu wiązania podwójnego w środowisku utleniającym. Proces ten można hamować za pomocą wprowadzenia do formulacji takich przeciwutleniaczy jak kwas askorbinowy. Alternatywnie, problemowi temu można zapobiegać za pomocą stosowania substancji tworzących liposomy, w których w wysokim stopniu hydrofobowe łańcuchy węglowodorowe są w pełni nasycone. Tak więc, w korzystnym wcieleniu wynalazku, we wzorach I-IV podstawniki R¹ i R² są niezależne i oznaczają nasycone grupy alkilowe o ł a ń cuchach prostych. W szczególnie korzystnych kompozycjach stosowano substancje tworzące liposomy, w których wzorach R¹ i R² oznaczały grupy palmitylową (cetylową) lub palmitoilową lub alternatywnie obydwa oznaczały grupę stearylową lub stearoilową.

Fosfolipidy, ze względu na ich niski koszt i korzystne właściwości środowiskowe są szczególnie zalecanymi wśród substancji tworzących liposomy zgodnie ze sposobem według niniejszego wynalazku. Lecytyny pochodzenia roślinnego, takie jak lecytyna sojowa są szczególnie skuteczne do zastosowania zgodnie z wynalazkiem. Zawartość fosfolipidów w produkcie lecytynowym waha się w granicach od około 10% do 100%. Jakkolwiek akceptowalne wyniki uzyskiwano przy użyciu surowej lecytyny (10-20% fosfolipidów), to zwykle korzystnie stosuje się lecytynę przynajmniej częściowo odolejoną tak, że zawartość fosfolipidu mieści się w granicach około 45% lub więcej. Wysoki stopień czystości, taki jak 95% daje zadowalające wyniki, lecz znacznie wyższy koszt jest niekorzystny w przypadku większości zastosowań.

Fosfolipidowy składnik lecytyny lub jakakolwiek fosfolipidowa kompozycja zastosowana według niniejszego wynalazku może obejmować jeden lub większą ilość fosfatydów pochodzenia naturalnego lub syntetycznego. Każdy z tych fosfatydów zwykle jest estrem kwasu fosforowego, który po hydrolizie

PL 193 449 B1 tworzy kwas fosforowy, kwas(y) tłuszczowy(e), wielowodorotlenowy alkohol i zwykle zasadę azotową. Fosfatydowy składnik może występować w postaci częściowo shydrolizowanej, na przykład jako kwas fosfatydowy. Odpowiednie fosfatydy obejmują, bez ograniczania, fosfatydylocholinę, wodorowaną fosfatydylocholinę, fosfatydyloinozitol, fosfatydyloserynę, kwas fosfatydowy, fosfatydyloglicerynę, fosfatydyloetanoloaminę, N-acylofosfatydyloetanoloaminę oraz ich mieszaniny.

W lecytynach pochodzenia roś linnego duże ilości hydrofobowych łań cuchów węglowodorowych związków fosfolipidowych zwykle są nienasycone. W jednym z korzystnych wcieleń kompozycja według niniejszego wynalazku obejmuje zarówno nasycone fosfolipidy, jak i nienasycone fosfolipidy, przy stosunku wagowym nasyconych fosfolipidów do nienasyconych fosfolipidów wyższym niż około 1:2. W róż nych szczególnie korzystnych wcieleniach (1) przynajmniej 50% wagowych fosfolipidów stanowią di-C12-22-nasycone alkanoilofosfolipidy, (2) przynajmniej 50% wagowych fosfolipidów stanowią di-C16-18-nasycone alkanoilofosfolipidy, (3) przynajmniej 50% wagowych fosfolipidów stanowi di-stearoilofosfolipid, (4) przynajmniej 50% wagowych fosfolipidów stanowi di-palmitoilofosfolipid, (5) przynajmniej 50% wagowych fosfolipidów stanowią distearoilofosfatydylocholina, dipalmitoilofosfatydylocholina lub ich mieszaniny. Wyższe ilości nasyconych alkanoilofosfolipidów zwykle występują w lecytynach pochodzenia zwierzę cego, takich jak na przykł ad lecytyna z ż ó ł tka jaja niż w lecytynach pochodzenia roślinnego.

Fosfolipidy znane są jako substancje nietrwałe chemicznie, przynajmniej w środowisku kwasowym, w którym wykazują tendencje do rozpadu do ich lizo-przeciwjonów. Tam więc, gdzie częściej stosuje się fosfolipidy, niż bardziej trwałe substancje tworzące liposomy, to zwykle korzystnie doprowadza się pH kompozycji do odpowiedniej wartości. W przypadku kompozycji glifozatu, wartość pH kompozycji w oparciu o mono-sól, taką jak sól monoizopropyloaminowa (IPA) zwykle wynosi około 5 lub niżej. Jeśli fosfolipid stosuje się jako pierwszy rozczynnik w kompozycji glifozatu według niniejszego wynalazku, to korzystnie podnosi się wartość pH kompozycji, na przykład do około 7. Można zastosować w tym celu jakąkolwiek konwencjonalną zasadę; jednak często najwygodniej jest zastosować zasadę stosowaną w soli glifozatu, na przykład izopropyloaminę w przypadku stosowania IPA soli glifozatu.

Amfifilowe związki użyteczne jako pierwsze rozczynniki nie ograniczają się do związków posiadających dwie węglowodorowe grupy hydrofobowe, takich jak związki o wzorach I-IV. Drugą korzystną klasą substancji tworzących agregaty, użytecznych w niniejszym wynalazku są kationowe związki powierzchniowo czynne o powyższym wzorze V. W związkach o wzorze V, o ile R⁸ nie oznacza grupy perfluorowanej, to korzystnie oznacza grupę o 12 do około 18 atomach węgla. R⁸ korzystnie oznacza grupę perfluorowaną i w takim przypadku korzystnie o około 6 do około 12 atomach węgla. Korzystnie n oznacza 3. R⁹ korzystnie oznacza grupę metylową .

Szczególnie korzystnymi związkami o wzorze V są związki sylfonyloaminowe. Odpowiednie przykłady obejmują jodek 3-(((heptadekafluorooktylo)sulfonylo)amino)-N,N,N-trimetylo-1-propaminiowy, dostępny na przykład jako Eluorad FC-135 z 3M Company oraz odpowiedni chlorek. Wierzymy, że Fluorad FC-754 z 3M Company jest odpowiednim chlorkiem.

Fluoroorganiczne związki powierzchniowo czynne, takie jak kationowego typu związki o wzorze V należą do funkcjonalnej kategorii środków powierzchniowo czynnych, znanych jako „superrozszerzacz, ang. superspreader” lub „superzwilżacz, ang. superwetter”. Ta klasa „superrozszerzaczy” lub „superzwilżaczy” jest bardzo skuteczna w redukowaniu napięcia powierzchniowego wodnych kompozycji zawierających te środki powierzchniowo czynne w stosunkowo niskich stężeniach.

W wielu przypadkach zastosowań , fluoroorganiczne środki powierzchniowo czynne można zastępować krzemoorganicznymi środkami powierzchniowo czynnymi, podobnymi do „superrozszerzaczy” lub „super-zwilżaczy”. Przykłady znajdują się w europejskim opisie patentowym nr 0 394 211, który przedstawia krzemoorganiczne lub fluoroorganiczne środki powierzchniowo czynne do wymiennego zastosowania w stałych granulowanych formulacjach środków szkodnikobójczych w celu poprawienia rozpuszczalności.

Dwa główne problemy ograniczają zainteresowanie w stosowaniu „superrozszerzaczy” lub „superzwilżaczy” w przygotowaniu formulacji egzogennych substancji chemicznych, takich jak środki szkodnikobójcze. Pierwszym jest wysoki koszt jednostkowy. Drugi polega na tym, że jakkolwiek środki powierzchniowo czynne tej kategorii funkcjonalnej mogą zwiększać wpływ egzogennej substancji chemicznej na pewne gatunki, na przykład przez pomaganie wnikaniu egzogennej substancji do wnętrza liści poprzez szparki oddechowe, to mogą działać antagonistycznie, czasami znacznie, w odniesieniu do działania pewnych egzogennych substancji chemicznych na inne gatunki.

PL 193 449 B1

Niespodziewanie stwierdzono, że podklasa fluoroorganicznych środków powierzchniowo czynnych okazała się zasadniczo nie antagonistyczna w stężeniach, które zapewniają użyteczne działania dodatkowe. Ta podklasa obejmuje kationowe, fluoroorganiczne związki powierzchniowo czynne o wzorze V i inne o profilu właściwości podobnym do związków o wzorze V. Utrata antagonizmu bardzo wyróżnia tę podklasę spośród innych fluoroorganicznych środków powierzchniowo czynnych zwanych „superroszerzaczami” lub „superzwilżaczami”. Ponadto, stwierdziliśmy, że takie nie antagonistyczne fluoroorganiczne środki powierzchniowo czynne mogą być użyteczne w niskich stężeniach, co czyli je atrakcyjnymi pod względem kosztowym. Wyniki zamieszczone w przykładach dla kompozycji zawierających Fluorad FC-135 lub Fluorad 754 ilustrują niespodziewane właściwości tej podklasy.

Pochodne Fluorad FC-754 w niniejszym opisie przedstawione jako „FC-octan” i FC-salicylan” wytwarzano następującym sposobem.

(1) Za pomocą ogrzewania w szklanej zlewce w temperaturze 70-80°C dokładnie odparowano rozpuszczalnik, do uzyskania stałej pozostałości.

(2) Stałą pozostałość pozostawiono do oziębienia do temperatury pokojowej.

(3) 1 g próbki pozostałości umieszczono w probówkach wirówki i rozpuszczono w 5 ml izopropanolu.

(4) nasycony roztwór wodorotlenku potasowego (KOH) przygotowano w izopropanolu.

(5) Roztwór ten wkraplano do roztworu pozostałości FC-754; powodowało to wytrącanie osadu i dodawanie roztworu KOH kontynuowano do zakończenia tworzenia osadu.

(6) Probówki wirowano przy 4000 obrotach/minutę w czasie 5 minut.

(7) Dodano więcej roztworu KOH, sprawdzając czy wytrącanie jest kompletne; jeśli nie, to probówki ponownie wirowano.

(8) Supernatant dekantowano do innej probówki.

(9) W izopropanolu przygotowano nasycony roztwór kwasu octowego (lub kwasu salicylowego).

(10) Roztwór ten dodano do supernatanta w ilości koniecznej do obniżenia wartości pH do 7.

(11) Izopropanol odparowano ze zobojętnionego roztworu i pozostałość ogrzewano w temperaturze 60 °C do całkowitego wysuszenia.

(12) Pozostałość (zarówno octan, jak i salicylan) rozpuszczono w odpowiedniej ilości wody i była ona gotowa do zastosowania.

Trzecią korzystną klasę substancji tworzących agregaty, użyteczną jako pierwszy rozczynnik według niniejszego wynalazku stanowi środek powierzchniowo czynny o powyższym wzorze VI, będący alkiloeterem o długim łańcuchu. Podstawnik R¹² oznacza łańcuch rozgałęziony lub prosty, nasycony lub nienasycony. R¹² korzystnie oznacza prosty nasycony łańcuch alkilowy o 16 atomach węgla (cetylowy) lub prosty nasycony łańcuch alkilowy o 18 atomach węgla (stearylowy). W korzystnych alkiloeterach m oznacza liczbę 0, n oznacza średnią liczbę od około 20 do około 40 i R¹³ korzystnie oznacza atom wodoru.

Wśród szczególnie korzystnych alkiloeterowych środków powierzchniowo czynnych są środki podane w International Cosmetic Igredient Directory jako Ceteth-20, ceteareth-20, ceteareth-27, steareth-20 i steareth-30.

Klasy substancji tworzących agregaty, użyteczne jako pierwsze rozczynniki, nie wszystkie prowadzą do anizotropowych agregatów w lub na warstwie woskowej, jak wymaga niniejszy wynalazek, jeśli stosowane są jako jedyne rozczynniki w kompozycji, przy stosunku wagowym 1:3 do 1:100 z egzogennymi substancjami chemicznymi. Wiele związków o wzorach V i VI nie wymaga obecności drugiego rozczynnika, lecz zwykle substancje tworzące liposomy o wzorach I-IV wymagają obecności drugiego rozczynnika dla wykazania pożądanego zachowania anizotropowego. Jednak nawet pierwsze rozczynniki o wzorach V i VI mogą zachowywać się korzystnie w obecności drugiego rozczynnika, co przedstawiono w niniejszym opisie.

Drugi rozczynnik może zawierać jedną lub większą ilość grup hydrofobowych. Jeśli zawiera tylko jedną grupę hydrofobową, to oznacza ona grupę węglowodorową lub chlorowcoalkilową o około 6 do około 22 atomach węgla. Jeśli zawiera więcej niż jedną grupę hydrofobową, to każda z tych grup może oznaczać grupę węglowodorową lub grupę chlorowcoalkilową o więcej niż 2 atomach węgla i łączna ilość atomów węgla w grupach hydrofobowych wynosi około 12 do około 40.

Jedna klasa drugiego rozczynnika użyteczna według niniejszego wynalazku oznacza czwartorzędowe związki amoniowe. Wśród czwartorzędowych związków amoniowych można zastosować związki o wzorze

N⁺(R¹⁶)(R¹⁷)(R¹⁸)(R¹⁹)Q^- VIII

PL 193 449 B1

17 18 19 w którym R¹⁶, R¹⁷, R¹⁸ i R¹⁹ niezależnie oznaczają grupy alkilowe o 3-6 atomach wę gla i Q oznacza odpowiedni anion, taki jak na przykład wodorotlenkowy, chlorkowy, bromkowy, jodowy, siarczanowy, fosforanowy lub octanowy. W korzystnych związkach o wzorze VIII wszystkie grupy R są takie same. Szczególnie korzystnymi związkami o wzorze VIII są sole tetrabutyloamoniowe. Jeśli egzogenna substancja chemiczna zawiera biologicznie aktywny anion, to sól o wzorze VIII, w którym Q oznacza anion, ewentualnie oznacza zarówno egzogenną substancję chemiczną oraz drugi rozczynnik. Przykładem jest tetrabutyloamoniowa sól glifozatu.

Inne użyteczne czwartorzędowe związki amoniowe obejmują związki posiadające pojedynczą grupę węglowodorową o 12-22 atomach węgla i trzy grupy alkilowe o 1-4 atomach węgla przyłączone do czwartorzędowego atomu azotu. Jedną lub więcej grup alkilowych o 1-4 atomach węgla w takich związkach można zastąpić grupą benzylową. Szczególne przykłady obejmują bromek cetylotrimetyloamoniowy i chlorek benzalkoniowy. Jeszcze inne czwartorzędowe związki amoniowe użyteczne jako drugie rozczynniki obejmują związki o wzorze I, gdy pierwszym rozczynnikiem nie jest związek o wzorze I.

Korzystne czwartorzędowe związki amoniowe, użyteczne jako drugie rozczynniki są związkami o wzorze V, gdy pierwszy rozczynnik nie jest związkiem o wzorze V. Pewne szczególne związki o wzorze V są szczególnie korzystne, gdy związek o wzorze V jest pierwszym lub drugim rozczynnikiem. Szczególnie dobre wyniki uzyskano, gdy pierwszym rozczynnikiem była lecytyna i drugim rozczynnikiem był Fluorad FC-135 lub FC-754, lub ich chemiczne równoważniki.

Inną klasę związków użytecznych jako drugi rozczynnik stanowią amidy lub estry związku o powyższym wzorze VII.

R¹⁴ we wzorze VII korzystnie oznacza grupę alifatyczną i posiada około 7 do około 21 atomów węgla, bardziej korzystnie około 13 do około 21 atomów węgla. Szczególnie korzystnie R¹⁴ oznacza nasycony, prosty łańcuch alkilowy. R¹⁵ korzystnie oznacza grupę alifatyczną o 1-6 atomach węgla, bardziej korzystnie grupę alkilową lub alkenylową o 2-4 atomach węgla. Szczególnie korzystnym związkiem o wzorze VII do zastosowania jako drugi rozczynnik jest stearynian butylu.

Ponieważ związki o wzorze VII, w tym stearynian butylu, są zwykle oleistymi cieczami, to zawierające je kompozycje są zwykle emulsjami posiadającymi przynajmniej jedną fazę wodną i przynajmniej jedną fazę olejową, przy czym związki o wzorze VII występują w przeważającej części w fazie olejowej. Takie emulsje mogą być typu woda w oleju, olej w wodzie lub wielokrotnymi emulsjami typu woda w oleju w wodzie (W/O/W).

Wodne stężone kompozycje, w których pierwszy rozczynnik jest eterem alkilowym o wzorze VI i drugi rozczynnik, jeś li jest obecny, jest estrem kwasu tł uszczowego o wzorze VII, ograniczane są przez możliwą do wprowadzenia ilość egzogennej substancji chemicznej. Jeśli ilość egzogennej substancji chemicznej wzrasta nadmiernie, to kompozycja może utracić stabilność. Niespodziewanie stwierdzono, że dodanie niewielkich ilości nośników koloidalnych do takich kompozycji znacznie zwiększa zdolność obciążenia egzogenną substancją chemiczną przy utrzymaniu pożądanej stabilności.

Korzystnymi koloidalnymi nośnikami są tlenki krzemu, glinu i tytanu. Wielkość cząstek korzystnie jest taka, aby pole powierzchni właściwej mieściło się w granicach od około 50 do około 400 m²/g. Gdy egzogenną substancją chemiczną jest glifozat, zastosowanie koloidalnych nośników umożliwia obciążenie przynajmniej 30% wagowych kompozycji zawierającej odpowiedni eter alkilowy i ester kwasu tłuszczowego przy poprawieniu chwastobójczej skuteczności lub przynajmniej 40% dla kompozycji zawierającej eter alkilowy bez estru kwasu tłuszczowego i wykazującej chwastobójczą skuteczność przynajmniej równą obecnym produktom handlowym z obciążeniem około 30%. Stwierdziliśmy, że szczególnie użyteczne poprawienie stabilności w czasie przechowywania można uzyskać przy użyciu koloidalnych nośników o polu powierzchni właściwej około 180 i około 400 m²/g.

Inne sposoby poprawienia stabilności wysoko obciążonych kompozycji obejmujące stosowanie eteru alkilowego o wzorze VI z lub bez estru kwasu tłuszczowego są również możliwe i są one w zakresie niniejszego wynalazku.

Kompozycje według niniejszego wynalazku zwykle wytwarzano za pomocą łączenia wody, egzogennej substancji chemicznej (z wyłączeniem formulacji, które nie zawierają egzogennej substancji chemicznej) i substancji tworzącej agregaty. Jeśli substancja tworząca agregaty jest jedną z substancji łatwo tworzącej dyspersje w wodzie, jak to ma miejsce w przypadku Fluorad FC-135 lub Fluorad-754, to proste łagodne mieszanie może być dostatecznym. Jednak, jeśli substancja tworząca agregaty wymaga silnego mieszania do zawieszenia w wodzie, jak to ma miejsce na przykład w przypadku większości postaci lecytyny, to korzystnie stosowano działanie ultradźwiękami lub mikrofluidyzację

PL 193 449 B1 substancji tworzącej agregaty w wodzie. Można to przeprowadzać przed lub po dodaniu środka powierzchniowo czynnego i/lub egzogennej substancji chemicznej. Działanie ultradźwiękami lub ultrafluidyzacja zwykle wytwarza liposomy lub inne struktury agregatów różniące się od prostych miceli. Dokładna natura, w tym średnia wielkość liposomów lub innych agregatów wśród innych czynników zależy od energii zastosowanej w czasie działania ultradźwiękami lub w czasie mikrofluidyzacji. Włożenie wyższych energii zwykle powoduje wytworzenie mniejszych liposomów.

Jakkolwiek jest możliwe uwięzienie lub inne związanie luźnych i rozciągniętych egzogennych substancji chemicznych w lub na liposomach lub z innymi wielkocząsteczkowymi agregatami, to egzogenne substancje chemiczne nie wymagają takiego uwięzienia lub wiązania i rzeczywiście niniejszy wynalazek jest skuteczny, gdy egzogenne substancje chemiczne nie są w całości uwięzione lub związane w agregatach.

W szczególnym wcieleniu wynalazku liposomy lub inne agregaty wykazuj ą ś rednią ś rednicę przynajmniej około 20 nm, bardziej korzystnie przynajmniej 30 nm. Oznaczyliśmy za pomocą rozpraszania światła, że pewne kompozycje liposomalne według wynalazku wykazują średnią średnicę w zakresie 54 do 468 nm, co obliczono liniowym fit oraz od 38 do 390 nm, co obliczono kwadratowym fit.

Stężenia różnych składników zmieniano, w części zależnie od tego czy przygotowano koncentrat i następnie rozcieńczano przed zraszaniem roślin, czy też roztwór lub zawiesinę wytwarzano w celu stosowania bez dalszego rozcień czania.

Gdy wodna formulacja glifozatu zawierała dialkilowy środek powierzchniowo czynny, na przykład kationowy dialkilowy środek powierzchniowo czynny o wzorze I, odpowiednie zakresy stężenia wynosiły: glifozat 0,1-400 g kwasowego równoważnika (równoważnikakwasu)/litr oraz dialkilowy środek powierzchniowo czynny 0,001-10% wagowych. W wodnej formulacji glifozatu, przy użyciu kationowego fluoroorganicznego środka powierzchniowo czynnego i lecytyny, odpowiednie stężenia wnosiły: glifozat 0,1-400 g równoważnika kwasu/litr, fluoroorganiczny środek powierzchniowo czynny 0,001-10% wagowych i lecytyna sojowa 0,001-10% wagowych.

Gdy wodna formulacja glifozatu zawierała eter alkilowy o 16-18 atomach węgla jako środek powierzchniowo czynny i stearynian butylu, odpowiednie zakresy stężenia wynosiły: glifozat 0,1-400 g równoważnika kwasu/litr, alkiloeterowy środek powierzchniowo czynny 0,001-10% wagowych oraz stearynian butylu 0,001-10% wagowych.

W celu uzyskania wyższych stężeń często korzystnym było dodanie innych składników zapewniających akceptowalną stabilność magazynowania, na przykład koloidalnych nośników w postaci krzemionki lub tlenku glinu w ilości 0,5-2,5% wagowych. W wodnej formulacji glifozatu, przy użyciu alkiloeterowego środka powierzchniowo czynnego o 16-18 atomach węgla, lecz nie stearynianu butylu, stężenie glifozatu można odpowiednio zwiększyć do 500 g równoważnika kwasu/litr lub więcej, przy obecności koloidalnych cząstek w ilości 0,5-2,5 % wagowych.

W stałych formulacjach glifozatu możliwe są wyższe stężenia składników, po wyeliminowaniu większości wody.

Wagowo/wagowe stosunki składników mogą odgrywać większe znaczenie niż stężenia absolutne. Na przykład, w formulacji zawierającej lecytynę i kationowy fluoroorganiczny środek powierzchniowo czynny stosunek lecytyny do glifozatu równoważnika kwasu waha się w granicach od około 1:3 do około 1:100.

Zwykle korzystnie stosowano stosunek lecytyny do glifozatu równoważnika kwasu tak wysoki, jak możliwe było uzyskanie w formulacji przy utrzymaniu jej stabilności, w obecności ilości fluoroorganicznego środka powierzchniowo czynnego dostatecznej dla uzyskania pożądanego zwiększenia chwastobójczej skuteczności.

Na przykład, zwykle użyteczny był stosunek lecytyna/glifozat równoważnika kwasu w zakresie od około 1:3 do około 1:10, jakkolwiek niższe stosunki, od około 1:10 do około 1:100 były korzystne, w odniesieniu do szczególnych chwastów, w szczególnych sytuacjach.

Stosunek fluoroorganicznego środka powierzchniowo czynnego, jeśli występował, do glifozatu równoważnika kwasu, podobnie korzystnie wynosił od około 1:3 do około 1:100. Ze względu na stosunkowo wysoki koszt fluoroorganicznego środka powierzchniowo czynnego, zwykle pożądanym było utrzymanie tego stosunku na możliwie niskim poziomie, który zapewniał pożądaną chwastobójczą skuteczność.

Stosunek fluoroorganicznego środka powierzchniowo czynnego, jeśli występował, do lecytyny, korzystnie wahał się w granicach od około 1:10 do około 10:1, bardziej korzystnie w zakresie od około 1:3 do około 3:1, najkorzystniej około 1:1. Zakresy przedstawione w niniejszym opisie może stosować

PL 193 449 B1 specjalista w celu wytwarzania kompozycji według wynalazku o odpowiednich stężeniach i proporcjach składników. Korzystne lub optymalne stężenia i proporcje składników dla jakichkolwiek szczególnych zastosowań lub sytuacji można określić za pomocą rutynowych doświadczeń.

Jakkolwiek połączenie składników można przeprowadzić w pojemniku urządzenia do zraszania, to korzystnie według niniejszego wynalazku połączenie wykonuje się przed zastosowaniem do roślin w celu uproszczenia pracy osobie stosują cej preparat do roś lin.

Stwierdziliśmy jednak, że w pewnych przypadkach biologiczna skuteczność kompozycji zawierającej liposomy przygotowanej jako rozcieńczona kompozycja do zraszania przewyższa kompozycję o tych samych składnikach, o tym samych stężeniach, lecz rozcieńczaną z uprzednio przygotowanej stężonej formulacji.

Jakkolwiek różne kompozycje według niniejszego wynalazku przedstawiono w niniejszym opisie jako zawierające zestawione substancje, to w pewnych korzystnych wcieleniach wynalazku kompozycje zawierają zasadniczo wskazane substancje.

Ewentualnie, inne substancje dopuszczone do stosowania w rolnictwie można włączać do kompozycji. Na przykład, można włączać więcej niż jedną egzogenną substancję chemiczną. Można włączać różne dopuszczone do stosowania w rolnictwie dodatki, w celu bezpośredniego wpływania (lub nie) na działanie egzogennej substancji chemicznej na rośliny.

Na przykład, jeśli egzogenna substancja chemiczna jest środkiem chwastobójczym do kompozycji można włączyć ciekły azotowy nawóz mineralny lub siarczan amonowy. Jako inny przykład, do kompozycji można włączyć środek stabilizujący.

W pewnych przypadkach pożądanym może być włączenie do kompozycji mikrokapsułkowanego kwasu, w celu obniżenia wartości pH roztworu do zraszania na liście. Można również włączyć jeden lub więcej środków powierzchniowo czynnych.

Wymienione w niniejszym opisie pod nazwami handlowymi środki powierzchniowo czynne oraz inne środki powierzchniowo czynne, które mogą być użyteczne sposobem według wynalazku zestawiono w standardowych monografiach, takich jak McCutcheon's Emulsifiers and Detergents, wydanie 1997, Handbook of Industrial Surfactants, 2 wydanie 1997, opublikowane przez Gowera, oraz International Cosmetic Ingredient Dictionary, 6 wydanie, 1995.

Kompozycje według niniejszego wynalazku można stosować do roślin za pomocą zraszania, przy użyciu konwencjonalnych sposobów zraszania płynami, takich jak dysze zraszające, rozpylacze, lub tym podobne.

Kompozycje według niniejszego wynalazku można stosować technikami stosowanymi w rolnictwie, w których urządzenie stosuje się dla różnych ilości egzogennej substancji chemicznej na różnych częściach pola, w zależności od takich parametrów, jak obecne gatunki roślin, skład gleby i tym podobne. W jednym z wcieleń takich technik jest przystosowanie systemu operacyjnego urządzenia do zraszania do zastosowania pożądanej ilości kompozycji w różnych częściach pola.

Gotowe kompozycje do stosowania na rośliny korzystnie przygotowuje się w stężeniu odpowiednim do łatwego zraszania przy użyciu standardowego, rolniczego sprzętu do zraszania. Korzystne dawkowanie według niniejszego wynalazku zmienia się w zależności od wielu czynników, w tym od typu i stężenia aktywnych składników oraz gatunków roślin.

Użyteczne wartości dawkowania wodnych kompozycji przy polowym stosowaniu na listowie waha się w granicach około 25 do około 1000 litrów na hektar (l/ha) przy zraszaniu. Korzystne dawkowanie wodnych roztworów wynosi od około 50 do około 300 l/ha.

Wiele egzogennych substancji chemicznych (w tym środków chwastobójczych zawierających glifozat) musi być przyjęta przez żyjącą roślinę i rozmieszczona w roślinie w celu wytworzenia pożądanego działania biologicznego (na przykład chwastobójczego).

Tak więc, ważnym jest, aby chwastobójcza kompozycja nie była stosowana takim sposobem, który nadmiernie zniszczy lub uszkodzi normalne funkcjonowanie miejscowej tkanki rośliny tak szybko, że zmniejszy rozmieszczanie.

Jednak, pewne miejscowe uszkodzenia w ograniczonym stopniu mogą być nieważne lub nawet korzystne dla ich wpływu na biologiczną skuteczność pewnych egzogennych substancji chemicznych.

Wiele kompozycji według wynalazku zilustrowano w poniższych przykładach. Wiele stężonych kompozycji glifozatu zapewnia zadowalającą skuteczność biologiczną w badaniach szklarniowych, upoważniającą do badań polowych w odniesieniu do wielu różnych gatunków chwastów i wielu różnych warunków stosowania.

PL 193 449 B1

Badana w polu kompozycja w postaci wielokrotnej emulsji typu woda w oleju w wodzie zawierała:

Kompozycja polowa	Glifozat, g równoważnika kwasu/l	% wag.	% w wewnętrznej fazie wodnej	Emulgator #1	Emulgator #1	Typ estru kwasu tłuszczowego
Ester kw. tłuszczowego	Emulgator #1	Emulgator #1	Woda	Glifo- zat
F-1	100	18,0	3,0	5,0	13,8	20	Span 80	Tweed 80	Bu stearynian
F-2	100	7,5	3,0	5,0	5,6	20	Span 80	Tweed 80	Bu stearynian
F-3	100	7,5	3,0	5,0	5,6	0	Span 80	Tweed 80	Bu stearynian
F-4	160	7,5	3,0	5,0	5,6	0	Span 80	Tweed 80	Bu stearynian

Powyższe kompozycje wytwarzano sposobem (vi) jaki opisano w przykładach.

Badane w polu wodne kompozycje z alkiloeterowym środkiem powierzchniowo czynnym, jako pierwszym rozczynnikiem i/lub z estrem kwasu tłuszczowego zawierały:

Kompozycja polowa	Glifozat, g równoważnika kwasu/l	% wag.	Typ środka powierzchniowo czynnego	Typ estru kwasu tłuszczowego
Ester kwasu tłuszczowego	Środek powierzchniowo czynny
1	2	3	4	5	6
F-5	163	1,0	10,0	oleth-20	Bu stearynian
F-6	163	1,0	10,0	Tween 80	Bu stearynian
F-7	163	1,0	10,0	Neodol 25-50	Bu stearynian
F-8	163	1,0	10,0	Steareth-20	Bu stearynian
F-9	163	1,0	10,0	Neodol 25-12	Bu stearynian
F-10	105	7,5	10,0	Tween 80	Bu stearynian
F-11	163	0,5	5,0	Oleth-20	Bu stearynian
F-12	163	0,3	5,0	Oleth-20	Bu stearynian
F-13	163	0,3	2,5	Oleth-20	Bu stearynian
F-14	163	1,0	10,0	Neodol 25-12	Bu stearynian
F-15	163	0,3	5,0	Genapol UD-110	Bu stearynian
F-16	163	0,5	5,0	Steareth-20	Bu stearynian
F-17	163	0,5	5,0	Ceteth-20	Bu stearynian
F-18	163	0,5	5,0	Laureth-23	Bu stearynian
F-19	163	0,5	5,0	Ceteareth-27	Bu stearynian
F-20	163	0,5	5,0	Neodol 25-12	Bu stearynian
F-21	163	0,5	5,0	Neodol 25-20	Bu stearynian
F-22	163		5,0	Steareth-20
F-23	163		5,0	Ceteth-20
F-24	163		5,0	Laureth-23
F-25	163	0,3	5,0	Ceteareth-27	Bu stearynian

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli

1	2	3	4	5	6
F-26	163	0,3	5,0	Ceteareth-27	Bu stearynian
F-27	163		5,0	Ceteareth-27
F-28	163	0,5	5,0	Ceteareth-27	Me stearynian
F-29	163	0,5	5,0	Steareth-20	Me stearynian
F-30	163	0,5	5,0	Oleth-20
F-31	163	0,5	5,0	Neodol45-13	Bu stearynian
F-32	163		5,0	Neodol45-13
F-33	163	0,5	5,0	Ceteareth-15	Bu stearynian
F-34	163		5,0	Seteareth-15
F-35	163	0,5	5,0	Steareth-30	Bu stearynian

Powyższe kompozycje wytwarzano sposobem (vii) jeśli zawierały ester kwasu tłuszczowego, oraz sposobem (viii) jeśli go nie zawierały. Obydwa sposoby opisano w przykładach.

Wodne kompozycje z koloidalnymi nośnikami, badane w polu, zawierały:

Kompozycja polowa	Glifozat g równoważnika kwasu/l	% wag.	Rodzaj środka pow. czynnego	Rodzaj nośnika koloidal- nego	Rodzaj estru kwasu tłuszczowego	Inne do- datki
Ester kwasu tłuszczowego	Środek pow. czynny	Cząstki kolo- idalne	Inne
1	2	3	4	5	6	7	8	9	10
F-36	360	1,0	10,0	1,3		steareth-20	Aerosol 380	Bu stearynian
F-37	360	1,0	10,0	1,3		oleth-20	Aerosol 380	Bu stearynian
F-38	360	1,0	10,0	1,3		steareth-30	Aerosol 380	Bu stearynian
F-39	360		10,0	1,3		steareth-30	Aerosol 380
F-40	360			0,8			Aerosol 90
F-41	360			0,8			Tlenek glinu C
F-42	360		3,0	0,8		Ethomeen T-25	Tlenek glinu C
F-43	360		3,0	0,1		Ethomeen T-25	Tlenek glinu C
F-44	360			0,3			Tlenek glinu C
F-45	360		3,0	0,3		Ethomeen T-25	Tlenek glinu C
F-46	360		6,0	0,8		Agri mul PG-2069	Tlenek glinu C
F-47	360		3,0	0,8		Tween 20	Tlenek glinu C
F-48	480		1,0	0,4		Neodol 1-7	Aerosil 90

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli

1	2	3	4	5	6	7	8	9	10
F-49	480		2,0	0,4		Agri mul PG-2069	Aerosil 90
F-50	360	1,0	10,0	1,3		ceteareth- 15	Aerosil 380	Bu stearynian
F-51	360	1,0	10,0	1,3		ceteareth- 20	Aerosil 380	Bu stearynian
F-52	360	1,0	10,0	1,3		steareth-20	Aerosil 380	Bu stearynian
F-53	360	1,0	10,0	1,3		olech-20	Aerosil 380	Bu stearynian
F-54	360	1,0	10,0	1,3		ceteareth- 27	Aerosil 380	Bu stearynian
F-55	360	1,0	10,0	1,3		steareth-30	Aerosil 380	Bu stearynian
F-56	360		10,0	1,3		steareth-30	Aerosil 380
F-57	360		10,0	1,3		ceteareth- 27	Aerosil 380
F-58	360		10,0	1,3		steareth-20	Aerosil 380
F-59	360		10,0	1,3		oleth-20	Aerosil 380
F-60	360	1,0	10,0	1,3		ceteareth- 27	Aerosil 380	Me stearynian
F-61	360	1,0	10,0	1,3		ceteareth- 27	Aerosil 380	Me palmitynian
F-62	300		10,0	1,3		ceteareth- 27	Aerosil 380
F-57	360		10,0	1,3		ceteareth- 27	Aerosil 380
F-63	240		10,0	1,3		ceteareth- 27	Aerosil 380
F-64	360		6,0	1,3		ceteareth- 27	Aerosil 380
F-65	300		6,0	1,3		ceteareth- 27	Aerosil 380
F-66	240		6,0	1,3		ceteareth- 27	Aerosil 380
F-67	360			0,6			Aerosil 90
F-68	360			3,1			Aerosil 90
F-69	360			0,6			Tlenek glinu C
F-70	360			3,1			Tlenek glinu C
F-71	360			0,8			Aerosil 90

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli

1	2	3	4	5	6	7	8	9	10
F-72	360			0,8			Tlenek glinu C
F-73	360		3,0	0,8		Ethomeen T/25	Aerosil 90
F-74	360		3,0	0,8		Ethomeen T/25	Tlenek glinu C
F-75	360		3,0	0,3		Ethomeen T/25	Tlenek glinu C
F-76	360		3,0	0,8		Ethomeen T/25	Nalco 1056
F-77	360		3,0	0,8		Ethomeen T/25	Nalco 1056
F-78	480		3,0 + 1,0	0,4		Ethomeen T/25 + Agri mul PG2069	Tlenek glinu C
F-79	480		3,0 + 3,0	0,4		Ethomeen T/25 + Agri mul PG2069	Tlenek glinu C
F-80	360		3,0	0,8		Agri mul PG-2069	Aerosil 90
F-81	360		3,0	0,8		Tween 20	Aerosil 90
F-82	360		3,1 + 3,1	0,8	7,1	Ethomeen T/25	Aerosil 90		(Bu)4 NOH
F-83	360			0,8	7,1		Aerosil 90		(Bu)4 NOH
F-84	480		3,0	0,8		steareth-20	Aerosil 90
F-85	480		3,0	1,5		oleth-20	Aerosil 380
F-86	480		3,0	1,5		oieth-20	Aerosil 380
F-87	480		3,0	1,5		oleth-20	Aerosil 380
F-88	480		3,0	1,5			Aerosol 380
F-89	480		3,0	1,5		steareth-20	Mieszanina 2 Aerosil
F-90	480		3,0	1,5		oleth-20	Mieszanina 2 Aerosil
F-91	480		4,5	1,5		oleth-20	Aerosil 380
F-92	480		4,5	1,5		steareth-20	Aerosil 380
F-93	480		3,0	1,5		steareth-20	Mieszanina 1 Aerosil

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli

1	2	3	4	5	6	7	8	9	10
F-94	480		1,0	1,5		steareth-20	Mieszanina 1 Aerosil
F-95	480		6,0	1,5		steareth-20	Mieszanina 1 Aerosil
F-96	480		4,5	1,5	0,5	steareth-20	Mieszanina 2 Aerosil		glikol propy- leno- wy
F-97	480		6,0	1,5	0,5	steareth-20	Mieszanina 2 Aerosil		glikol propy- leno- wy
F-98	480		6,0	1,5	0,5	oleth-20	Mieszanina 2 Aerosil		glikol propy- leno- wy
F-99	480		4,5 + 2,3	1,5	0,5	steareth-20 + Ethomeen T/25	Mieszanina 2 Aerosil		glikol propy- leno- wy
F-100	480		6,0	1,5		steareth-20 + Ethomeen T/25	Tlenek glinu C
F-101	480		4,5 + 2,3	1,5	0,5	steareth-20 + Ethomeen T/25	Tlenek glinu C		glikol propy- leno- wy
F-102	480		4,5 + 1,0	1,5	0,5	steareth-20 + Ethomeen T/25	Tlenek glinu C		glikol propy- leno- wy
F-103	480		3,0	1,5		steareth-20	Aerosil 380
F-104	480		4,5	1,5		steareth-20	Tlenek glinu C
F-105	480		6,0	1,5		steareth-20	Aerosil 380
F-106	480		4,5 + 1,0	1,5	0,5	steareth-20 + Ethomeen T/25	Aerosil 380		glikol propy- leno- wy
F-107	480		4,5 + 2,3	1,5	0,5	steareth-20 + Ethomeen T/25	Aerosil 380		glikol propy- leno- wy
F-108	480		4,5	1,5		steareth-20	Mieszanina 2 Aerosil
F-109	480		6,0	1,5		steareth-20	Mieszanina 2 Aerosil

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli

1	2	3	4	5	6	7	8	9	10
F-110	480		4,5 + 1,0	1,5	0,5	steareth-20 + Ethomeen T/25	Mieszanina 2 Aerosil		glikol propy- leno- wy
F-111	480		4,5	1,5		steareth-30	Mieszanina 2 Aerosil
F-112	480		4,5 + 1,0	1,5	0,5	steareth-20 + Ethomeen T/25	Mieszanina 2 Aerosil		glikol propy- leno- wy
F-113	480		6,0	1,5		steareth-30	Mieszanina 2 Aerosil
F-114	480		4,5 + 2,3	1,5	0,5	steareth-20 + Ethomeen T/25	Mieszanina 2 Aerosil		glikol propy- leno- wy
F-115	480		10,0	1,5		steareth-20	Mieszanina 2 Aerosil
F-116	480		4,5	1,5		ceteareth- 27	Aerosil 380
F-117	480		6,0	1,5		ceteareth- 27	Aerosil 380
F-118	480		4,5	1,5		ceteareth- 27	Mieszanina 2 Aerosil
F-119	480		6,0	1,5		ceteareth- 27	Mieszanina 2 Aerosil
F-120	480		4,5	1,5		ceteareth- 27	Tlenek glinu C
F-121	480		6,0	1,5		ceteareth- 27	Tlenek glinu C

Mieszanka aerozolowa 1: Aerosil MOXK-80 + Aerosil MOX-170 (1:1) Mieszanka aerozolowa 2 : Aerosil MOX-80 + Aerosil 380 (1:2)

Powyższe kompozycje wytwarzano sposobem (ix), jak opisano w przykładach.

Wodne kompozycje do badania na polu z lecytyną sojową (45% fosfolipidu, Avanti) jako pierwszym rozczynnikiem i kationowym fluoroorganicznym środkiem powierzchniowo czynnym jako drugim rozczynnikiem, zawierały:

Kompozycja polowa	Glifozat, g równoważnika kwasu/l	% wag.
Lecytyna	Fluorad FC-135	Fluorad FC-754	MON 0818
1	2	3	4	5	6
F-122	167	6,0	8,3		4,0
F-123	168	6,0		8,3	4,0
F-124	228	2,0		2,0	0,5
F-125	347	3,0		3,0	0,5

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli

1	2	3	4	5	6
F-126	344	1,0		1,0	0,5
F-127	111	8,0	8,0		0,5
F-128	228	6,0		3,0	6,0
F-129	228	6,0		6,0	6,0
F-130	228	3,3		5,0	0,5
F-131	228	5,0		5,0	0,8
F-132	372	3,0		3,0	0,8
F-133	372	3,0		5,0	0,8
F-134	372	3,0		12,0	0,8

Powyższe kompozycje wytwarzano sposobem (v), jak opisano w przykładach.

Wodne kompozycje do badania na polu z lecytyną sojową (45% fosfolipidu, Avanti) jako pierwszym rozczynnikiem i estrem kwasu tłuszczowego jako drugim rozczynnikiem, zawierały:

Kompozycja polowa	Glifozat, g równoważ nika kwasu/l	% wag.	Rodzaj środka pow. czynnego	Rodzaj estru kwasu tłuszczowego
Lecytyna	MON 0818	Ester kwasu tłuszczowego	Środek pow. czynny
F-135	360	0,5	6,0	7,5	6,0	Ethomeen T/25	Bu stearynian
F-136	360	6,0	4,5	1,5	3,0 + 4,5	ceteareth-27+ Ethomeen T/25	Bu stearynian
F-137	228	6,0	3,0	1,5	3,0	Ethomeen T/25	Bu stearynian
F-138	228	0,8		3,8	3,0 + 3,0	ceteareth-27+ Ethomeen T/25	Bu stearynian
F-139	228	1,5		1,5	3,0 + 3,0	ceteareth-27+ Ethomeen T/25	Bu stearynian
F-140	228	6,7	0,8	0,7	0,8	Ethomeen T/25	Bu stearynian
F-141	228	6,7	1,7	0,7	1,7	Ethomeen T/25	Bu stearynian
F-142	228	6,7	3,3	0,7	3,3	Ethomeen T/25	Bu stearynian
F-143	228	3,3	0,8	0,7	0,8	Ethomeen T/25	Bu stearynian
F-144	228	3,3	1,7	0,7	1,7	Ethomeen T/25	Bu stearynian
F-145	228	3,3	2,5	0,7	2,5	Ethomeen T/25	Bu stearynian
F-146	228	3,3	3,3	0,7	3,3	Ethomeen T/25	Bu stearynian
F-147	228	6,7	2,5	0,7	2,5	Ethomeen T/25	Bu stearynian
F-148	228		3,0	0,5	3,0	Ethomeen T/25	Bu stearynian
F-149	228	2,0	2,5	0,5	2,5	Ethomeen T/25	Bu stearynian
F-150	228	4,0	6,0	0,5			Bu stearynian
F-151	228	4,0	6,0	2,0			Bu stearynian
F-152	228	4,0	6,0	1,0			Bu stearynian
F-153	228	2,0	2,0	0,5			Bu stearynian
F-154	228	2,0	4,0	0,5			Bu stearynian
F-155	228		6,0	0,5			Bu stearynian

PL 193 449 B1

Powyższe kompozycje wytwarzano sposobem (x), jak opisano w przykładach. Suche kompozycje do badania na polu, zawierały:

Kompozycja polowa	% wag.	Rodzaj środka pow. czynnego	Rodzaj cząstek koloidalnych	Inne dodatki
Glifozat, g równoważnika kwasu/l	Lecy- tyna	Steary- nian	Środek pow. czynny	Cząstki koloidal- ne	Inne
F-156	64			25,0	2,0		steareth-20	mieszanina Aerosil 1
F-157	68			20,0	2,0		steareth-20	mieszanina Aerosil 1
F-158	72			15,0	2,0		steareth-20	mieszanina Aerosil 1
F-159	64			25,0	1,0		ceteth-20	Aerosil 380
F-160	65			25,0	1,0		steareth-20	Aerosil 380
F-161	65			25,0	1,0		oleth-20	Aerosil 380
F-162	67	10,0		10,0+1,5	1,0		Fluorad FC754 + Ethomeen T/25	Aerosil 380
F-163	73	7,0		7,0+1,5	1,0		Fluorad FC754 + Ethomeen T/25	Aerosil 380
F- 164	64	12,0	3,0	12,0			MON 0818
F-165	64	6,7	6,7	13,2			MON 0818
F-166	68			20,0	2,0		steareth-20	mieszanina Aerosil 1
F-167	66		2,0	20,0	2,0		steareth-20	mieszanina Aerosil 1
F-168	68			20,0	2,0		oleth-20	mieszanina Aerosil 1
F-169	66		2,0	20,0	2,0		oleth-20	mieszanina Aerosil 1
F-170	66		2,0	20,0	2,0		ceteareth-27	mieszanina Aerosil 1
F-171	48			14,1		36,1	ceteareth-27		NH4 octan
F-172	65			20,0		5,0	ceteareth-27		Na octan
F-173	70			20,0			ceteareth-27

Mieszanka aerozolowa 1: Aerosil MOX-80 + Aerosil MOX-170 (1:1)

Powyższe kompozycje wytwarzano sposobem opisanym w przykładach dla suchych granulowanych kompozycji.

Przykłady

W poniższych przykładach zilustrowano wynalazek, testy szklarniowe przeprowadzano w celu określenia względnej skuteczności chwastobójczej kompozycji glifozatu.

Kompozycje zebrane dla porównawczych celów zawierały:

Formulacja B zawiera 41% wagowych soli IPA glifozatu w wodnym roztworze. Taką formulację w Stanach Zjednoczonych Ameryki sprzedaje firma Monsanto Company pod handlową nazwą Accord^®. Formulacja C zawiera 41% wagowych soli IPA glifozatu w wodnym roztworze, z dodatkiem (15% wagowych) środka powierzchniowego (MON 0818 z firmy Monsanto Company) opartego na poPL 193 449 B1 lioksyetyleno(15)tallowaminie. Taką formulację w Kanadzie sprzedaje firma Monsanto Company pod handlową nazwą Roundup^®.

Formulacja J zawiera 41% wagowych soli IPA glifozatu w wodnym roztworze, łącznie ze środkiem powierzchniowo czynnym. Taką formulację w Stanach Zjednoczonych Ameryki sprzedaje firma Monsanto Company pod handlową nazwą Roundup^® Ultra.

Formulacja K zawiera 75% wagowych soli amonowej glifozatu łącznie ze środkiem powierzchniowo czynnym, jako rozpuszczalną w wodzie granulowaną suchą formulację. Taką formulację w Australii sprzedaje firma Monsanto Company pod handlową nazwą Roundup^® Dry.

Formulacje B, C i J zawierają 356 gramów równoważnika kwasowego glifozatu w litrze (g równoważnika kwasu/l).

Formulacja K zawiera 680 gramów równoważnika kwasowego glifozatu w kilogramie (g równoważnika kwasu/kg).

Różne zestawy rozczynników stosowano w kompozycjach w podanych w przykładach. Poniżej zestawiono takie propozycje:

Nazwa handlowa	Producent	Opis chemiczny
1	2	3
Aerosil 90	Degussa	bezpostaciowa krzemionka, 90 m2/g
Aerosil 200	Degussa	bezpostaciowa krzemionka, 200 m2/g
Aerosil 380	Degussa	bezpostaciowa krzemionka, 380 m2/g
Aerosil MOX-80	Degussa	bezpostaciowa krzemionka/ tlenek glinu, 80 m2/g
Aerosil MOX-170	Degussa	bezpostaciowa krzemionka/tlenek glinu, 170m2/g
Aerosil OX-50	Degussa	bezpostaciowa krzemionka, 50 m2/g
Aerosil R-202	Degussa	bezpostaciowa hydrofobowa krzemionka (na powierzchni grupy dimetylosiloksanowej)
Aerosil R-805	Degussa	bezpostaciowa hydrofobowa krzemionka (na powierzchni grupy oktylowej)
Aerosil R-812	Degussa	bezpostaciowa hydrofobowa krzemionka (na powierzchni grupy trimetylosililowej)
Aerosil OS	Cytec	diizopropylonaftalenosulfonian sodowy
Aerosil OT	Cytec	dioktylosulfobursztynian sodowy
Agrimer AL-25	ISP	1-etenyloheksadecylo-2-pirolidynon
Agrimer AL-30	ISP	polimer 1-etenylo-2-pirolidynonu
Agrimul PG-2069	Henkel	Cg_ii-alkilopoliglikozyd
Alcodent 218	Rhone-Poulenc	tioeter izolaurylo 10 EO
Aerosol OS	Cytec	diizopropylonaftalenosulfonian sodowy
Aluminum oxide C	Degussa	tlenek glinu, 100 m2/g
Amidox L-5	Stepan	lauryloamid
Ammonyx CO	Stepan	tlenek palmityloaminy
Ammonyx LO	Stepan	tlenek lauryloaminy
Arcosolve DPM	Arco	monometylowy eter dipropylenoglikolu
Diacid 1550	Westvaco	kwas cyklokarboksypropylooleinowy
Dowanol PNB	Dow	n-butylowy eter glikolu propylenowego
Dowanol TPNB	Dow	n-butylowy eter glikolu tripropylenowego

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli

1	2	3
Emerest 2421	Henkel	oleinian glicerylowy
Emerest 2661	Henkel	laurynian PEG-12
Emid 6545	Henkel	dietanoloamid okwasu oleinowego
Emphos CS-121	Witco	alkiloarylowy ester etoksylanofosforanu
Emphos CS-131	Witco	alkiloarylowy ester etoksylanofosforanu
Emerest 2421	Henkel	oleinian glicerylowy
Emphos CS-141	Witco	nonylo 10 EO fosforan
Emphos CS-330	Witco	alkiloarylowy ester etoksylanofosforanu
Emphos PS-21A	Witco	ester alkoholu z etoksylanofosforanem
Emphos PS-121	Witco	kwasowa postać, estru liniowego alkoholu etoksylanofosforanu
Emphos PS-400	Witco	kwasowa postać estru liniowego alkoholu etoksylanofosforanu
Ethomeen C/12	Akzo	cocoamine 2 EO
Ethomeen C/25	Akzo	cocoamine 15 EO
EthomeenT/12	Akzo	tallowamine 2 EO
Ethomeen T/25	Akzo	tallowamine 1 5 EO
Ethoguad T/20	Akzo	chlorek metylotallowamoniowy 10 EO
Exxate 700	Exxon	octan C7 alkilu
Exxate 1000	Exxon	octan C10 alkilu
Expo lD-1330	Exxon	dearomatyzowany rozpuszczalnik alifatyczny
FluoradFC-120	3M	sól amonowa sulfonianu C9-10 alkilu
Fluorad FC-129	3M	fluoroalkilokarboksylan potasowy
Fluoran FC-135	3M	czwartorzędowy jodek fluoroalkiloamoniowy
Fluorad FC-170C	3M	fluorowany alkanol EO
Fluorad FC-1 71	3M	fluorowany alkanol EO
Fluorad FC-431	3M	fluorowany ester alkilowy
Fluorad FC-750	3M	czwartorzędowy jodek fluoroalkiloamoniowy
Fluorad FC-751	3M	fluorowany amfoteryczny środek powierzchniowo czynny
Fluorad FC-754	3M	czwartorzędowy chlorek fluoroalkiloamoniowy
Fluorad FC-760	3M	fluorowany alkanol EO
Genapol UD-030	Hoechst	C11 oksoalkohol 3 EO
Genapol UD-110	Hoechst	Cu oksoalkohol 11 EO
Isopar V	Exxon	olej izoparafinowy
Kelzan	Monsanto	guma ksantanowa
L1-700	Loveland	dodatek oparty na lecytynie
Makon 4	Stepan	nonylofenol 4 EO
Makon 6	Stepan	nonylofenol 6 EO
Makon 30	Stepan	nonylofenol 30 EO

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli

1	2	3
Makon NF-5	Stepan	polialkoksylowana zasada alifatyczna
MON 0818	Monsanto	środek powierzchniowo czynny oparty na tallowamine 15 EO
Myrj 52	ICI	PEG-40 stearynian
Myrj 59	ICI	PEG-1 00 stearynian
Nalco 1056	Nalco	krzemionka (26%)/tlenek glinu (4%); średnia wielkość cząstek 20 nm
Neodol 1-12	Shell	C11 liniowy alkohol 12 EO
Neodol 1-7	Shell	Cu liniowy alkohol 7 EO
Neodol 1-9	Shell	C11 liniowy alkohol 9 EO
Neodol 25-12	Shell	C12-15 liniowy alkohol 12 EO
Neodol 25-20	Shell	C12-15 liniowy alkohol 20 EO
Neodol 25-3	Shell	C12.15 liniowy alkohol 3 EO
Neodol 25-7	Shell	C12-15 liniowy alkohol 7 EO
Neodol 25-9	Shell	C12-15 liniowy alkohol 9 EO
Neodol 45-13	Shell	C12-15 liniowy alkohol 13 EO
Neodol 91-2,5	Shell	C g-n liniowy alkohol 2,5 EO
Neodox 25-11	Shell	C12-15 liniowy alkohol etoksykarboksylan 11 EO
Ninate 411	Stepan	amino-dodecylobenzeno-sulfonian
Ninol 40-CO	Stepan	coco dietanoloamid
Orchex 796	Exxon	olej parafinowy
Pluronic 31-R1	BASF	kopolimer blokowy 21 PO-7 EO-21 PO
Pluronic F-108	BASF	kopolimer blokowy 128 EO-54 PO-128 EO
Pluronic F-127	BASF	kopolimer blokowy 98 EO-67 PO-98 EO
Pluronic F-68	BASF	kopolimer blokowy 75 EO-30 PO-75 EO
Pluronic L-35	BASF	kopolimer blokowy 11 EO-16 PO-11 EO
Pluronic L-43	BASF	kopolimer blokowy 7 EO-21 PO-7 EO
Pluronic L-81	BASF	kopolimer blokowy 6 EO-39 PO-6 EO
Pluronic P-84	BASF	kopolimer blokowy 27 EO-39 PO-27 EO
Polystep B-25	Stepan	decylosiarczan sodowy
Reax 88B	Westvaco	sól sodowa wysokosulfonowanej ligniny
Sident 9	Degussa	ścierna krzemionka, 50 m2/g
Silwet 800	Witco	heptametylotrisiloksan EO
Silwet L-77	Witco	eter metylowy heptametylotrisiloksanu 7 EO
Simusol SL-4	Seppic	poliglikozyd alkilu
Simusol SL-10	Seppic	poliglikozyd alkilu
Simusol SL-62	Seppic	poliglikozyd alkilu
Sipernat 22	Degussa	hydrofobowa wytrącana krzemionka, 190 m2/g średnia średnica agregatu 100 μιτι

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli

1	2	3
Sipernat 22S	Degussa	hydrofobowa wytrącana krzemionka, 190 m2/g średnia średnica agregatu < 10 μιτι
Span 60	ICI	monostearynian sorbitanu
Span 65	ICI	tristearynian sorbitanu
Span 80	ICI	monooleinian sorbitanu
Span 85	ICI	trioleinian sorbitanu
Steol CS-370	Stepan	siarczan laurylu EO, sól sodowa
Stepanol WAG	Stepan	siarczan laurylu, sól sodowa
Stepfac8170	Stepan	nonylofenolu EO fosforan
Surfynol 104	Air Products	tetrametylodecynodiol
Surfynol 465	Air Products	tetrametylodecynodiol 10 EO
Tergitol 15-S-15	Union Carbide	C15 rozgałęziony drugorzędowy alkohol 15 EO
Tergitol 15-S-20	Union Carbide	C15 rozgałęziony drugorzędowy alkohol 20 EO
Tergitol 15-S-30	Union Carbide	C15 rozgałęziony drugorzędowy alkohol 30 EO
Tergitol 15-S-40	Union Carbide	C15 rozgałęziony drugorzędowy alkohol 40 EO
Titanium dioxide P25	Degussa	ditlenek tytanu, średnia wielkość ziarna 21 nm
Toximul 8240	Stepan	PEG-36 olej rycynowy
Toximul 8302	Stepan	alkohol EO mieszany
Triton RW-20	Union Carbide	alkiloamina 2 EO
Triton RW-50	Union Carbide	alkiloamina 5 EO
Triton RW-75	Union Carbide	alkiloamina 7,5 EO
Triton RW-100	Union Carbide	alkiloamina 10 EO
Triton RW-150	Union Carbide	alkiloamina 15 EO
T ryfac 5552	Henkel	wolny kwas fosforanu decylu EO
Tween 20	ICI	monolaurynian sorbitanu 20 EO
Tween 40	ICI	monopalmitynian sorbitanu 20 EO
Tween 80	ICI	monooleinian sorbitanu 20 EO
Tween 85	ICI	trioleinian sorbitanu 20 EO
Velvetex AB-45	Henkel	cocobetaine
Westvaco H-240	Westvaco	sól potasowa dikarboksylanowego środka powierzchniowo czynnego

Fluorad FC-135, znany pod nazwą generyczną w literaturze i w standardowych dyrektywach 3M, określono wzorem

C8F17SO2NH(CH2)3N⁺(CH3)3J^- oraz przedstawiono w publikacji J. Linerta i J. N. Chasmana zatytułowanej „The effects of fluorochemical surfactants on recoatability” opublikowanej 20 grudnia 1993 roku w American Paint and Coatings Journal oraz powielonej jako broszura handlowa 3M. Fluorad FC-750 oparty jest na tym samym środku powierzchniowo czynnym. Fluorad FC-754 posiada budowę

C8F17SO2NH (CH2)3N⁺(CH3)3Cl^- i jest identyczny z Fluorad FC-135, lecz jon jodkowy zastą piono tu jonem chlorkowym.

PL 193 449 B1

Poniższe środki powierzchniowo czynne, w przykładach oznaczone jako „Surf H1” do „Surf H5” posiadają grupy węglowodorowe jako części hydrofobowe i strukturalnie są podobne do środków powierzchniowo czynnych znanych jako Fluorad. Syntezowano je i charakteryzowano na zlecenie firmy Monsanto Company.

Surf H1: C12H25SO2NH (CH2)3N⁺(CH3)3J^-

Surf H2: C17H35CONH (CH2)3N⁺(CH3)3J^-

Surf H3: C11H23CONH (CH2)3N⁺(CH3)3J^-

Surf H4: cis-C8H17CH=C(CH2)7CONH(CH2)3N⁺(CH3) 3J^-

Surf H5: C7H15CONH(CH2)3N⁺(CH3)3J^-

Środki powierzchniowo czynne będące etoksylowanymi alkoholami tłuszczowymi, jakie przedstawiono w przykładach pod postacią nazw generycznych zamieszczono w Cosmetic Lngredient Dictionary, 6 wydanie, 1995 (Cosmetic, Toiletry and Frangance Association, Waszyngton, DC). Były one wymiennie pobierane od różnych wytwórców, na przykład:

PEG-23 lauryloeter Laureth-23: Brij 35 (ICL), Trycol 5964 (Henkel).

PEG-10 cetyloeter Ceteth-10: Brij 56 (ICL).

PEG-20 cetyloeter Ceteth-20: Brij 58 (ICL).

PEG-10 stearyloeter Steareth-10: Brij 78 (ICL), Emthox 5888-A (Henkel), STA-20 (Heterene).

PEG-30 stearyloeter Steareth-30: STA-30 (Heterene).

PEG-100 stearyloeter Steareth-100: Brij 700 (ICL).

PEG-15 cetearyloeter Ceteareth-15: CS-15 (Heterene).

PEG-20 cetearyloeter Ceteareth-20: CS-20 (Heterene).

PEG-27 cetearyloeter Ceteareth-27: Plurafac A-36 (BAF).

PEG-55 cetearyloeter Ceteareth-55: Plurafac A-39 (BASF).

PEG-2 oleiloeter Oleth-2: Brij 92 (ICL).

PEG-10 oleiloeter Oleth-10: Brij 97 (ICL).

PEG-20 oleiloeter Oleth-20: Brij 98 (ICL), Trycol 5971 (Henkel).

Jeśli fabryczny rozczynnik jest środkiem powierzchniowo czynnym dostarczanym jako roztwór w wodzie lub w innym rozpuszczalniku, to stosowaną jego ilość oblicza się zgodnie z prawdziwą zawartością podstawy, a nie zgodnie z podstawą. Na przykład, Fluorad FC-135 sprzedawany jest jako 50% środek powierzchniowo czynny, łącznie z 33 % izopropanolu i 17% wody; tak więc dla wytworzenia kompozycji zawierającej 0,1% wagowo-wagowych Fluorad FC-135 jaką przedstawiono w niniejszym opisie, w 100 g kompozycji stosowano 0,2 g produktu handlowego.

Kompozycje do zraszania zamieszczone w przykładach zawierają egzogenną substancję chemiczną, taką jak glifozat w postaci soli IPA, poza zestawionymi rozczynnikowymi składnikami. Ilość egzogennej substancji chemicznej dobrano dla zapewnienia pożądanego dawkowania w gramach na hektar (g/ha) i stosowano w postaci zraszania objętością 93 l/ha. Szereg dawkowań egzogennych substancji chemicznych stosowano w każdej kompozycji. Tak więc, jeśli nie wspomniano inaczej, gdy badano kompozycję do zraszania, stężenia egzogennej substancji chemicznej zmieniano w zależności od dawkowania egzogennej substancji chemicznej, lecz stężenia rozczynników utrzymywano jako stałe niezależnie od zmieniających się różnych dawkowań egzogennej substancji chemicznej.

Stężone kompozycje badano za pomocą rozcieńczania, rozpuszczania lub dyspergowania w wodzie w celu uzyskania kompozycji do zraszania. W takich kompozycjach do zraszania wytwarzanych z koncentratów, stężenia rozczynników zmieniały się wraz z egzogenną substancją chemiczną.

Z wyjątkiem przypadków, gdzie określono inaczej, wodne kompozycje do zraszania wytwarzano za pomocą jednego z poniższych sposobów (i), (ii) lub (iii).

(i) W przypadkach kompozycji nie zawierających lecytyny lub fosfolipidów wodne kompozycje przygotowywano za pomocą prostego, łagodnego mieszania składników.

(ii) Odważoną ilość lecytyny w postaci proszku rozpuszczano w 0,4 ml chloroformu w kolbie o pojemności 100 ml. Otrzymany roztwór odparowywano na powietrzu w celu uzyskania cienkiej powłoki lecytynowej, do której dodawano 30 ml dejonizowanej wody. Kolbę z jej zawartością poddawano działaniu ultradźwięków w urządzeniu Fisher Sonic Dismembrator, model 550, zaopatrzoną w 2,4 cm końcówkę, pracujący na poziomie 8, sposobem ciągłym w czasie 3 minut. Otrzymaną wodną zawiesinę lecytyny pozostawiono do oziębienia do temperatury pokojowej i uzyskano podstawową lecytynę, którą następnie mieszano w pożądanych ilościach z innymi składnikami w warunkach łagodnego mie42

PL 193 449 B1 szania. W pewnych przypadkach, jak opisano w przykładach, pewne składniki dodano do lecytyny w wodzie przed działaniem ultradźwiękami tak, aby lecytynę i te składniki łącznie poddawać działaniu ultradźwięków. Bez wiązania z jakąkolwiek teorią, wierzymy, że działanie ultradźwiękami na formulacje łącznie z lecytyną powoduje kapsułkowanie w niej przynajmniej pewnych składników lub powoduje inne wiązanie lub uwięzienie w nośnikach lub innych agregatach utworzonych przez fosfolipidy obecne w lecytynie.

(iii) Powtarzano procedurę zgodną ze sposobem (ii), z ta różnicą, że przed działaniem ultradźwiękami pomijano etap tworzenia roztworu w chloroformie. Tak więc, lecytynę w postaci proszku umieszczano w zlewce, dodawano wodę i zlewkę i jej zawartość poddawano działaniu ultradźwięków.

Jeśli nie podano inaczej, wodne stężone kompozycje wytwarzano za pomocą jednego z poniższych sposobów (iv) do (x).

(iv) Odważoną ilość lecytyny w postaci proszku o wskazanym typie umieszczono w zlewce i dodawano dejonizowaną wodę w ilości nie większej niż ilość konieczna dla pożądanej końcowej kompozycji. Zlewkę i jej zawartość umieszczono w urządzeniu Fisher Sonic Dismembrator, model 550, zaopatrzoną w 2,4 cm końcówkę, pracujący na poziomie 8, w czasie 5 minut. Otrzymaną wodną zawiesinę lecytyny traktowano jako podstawową lecytynę, którą następnie dodawano do innych składników w warunkach łagodnego mieszania. Porzą dek dodawania tych składników zmieniano i w pewnych przypadkach wywierało to wpływ na fizyczną stabilność stężonej formulacji. Jeśli stosowano fluoroorganiczne środki powierzchniowo czynne, takie jak Fluorad FC-135 lub FC-754, to zwykle dodawano je jako pierwsze, następnie dodawano inne środki powierzchniowo czynne i z kolei egzogenną substancję chemiczną. Jeśli jako egzogenną substancję chemiczną stosowano sól IPA glifozatu, to dodawano ją w postaci roztworu o stężeniu 62% wagowych (45% równoważnika kwasu) przy wartości pH 4,4 do 4,6. W ostatnim etapie przeprowadzano końcowe dodanie wody, o ile było niezbędne. W pewnych przypadkach pewne skł adniki stężonej formulacji dodano przed, a nie po dział aniu ultradźwiękami, tak aby były poddawane działaniu ultradźwięków wraz z lecytyną.

(v) Odważoną ilość lecytyny w postaci proszku o wskazanym typie umieszczono w zlewce i dodano dejonizowaną wodę w ilości pożądanej i po działaniu ultradźwiękami w warunkach szczegółowo opisanych poniżej uzyskano podstawową lecytynę o typowym stężeniu, zwykle w zakresie od 10% do 20% wagowo/wagowych, najczęściej 15% wagowo/wagowych. Zlewkę i jej zawartość umieszczono w urządzeniu Fisher Sonic Dismembrator, model 550, zaopatrzoną w 2,4 cm końcówkę , naświetlanie prowadzono w okresach po 15 sekund z przerwą 1 minuty w celu zapewnienia oziębienia. Moc urządzenia nastawiono na poziomie 8. Łączny czas stosowania ultradźwięków wynosił 3 minuty (12 okresów), po czym uzyskaną podstawową lecytynę doprowadzano dejonizowaną wodą do pożądanego stężenia, jeśli było to konieczne. W celu przygotowania wodnej stężonej formulacji, następujące składniki mieszano w odpowiednich proporcjach, przy łagodnym mieszaniu, zwykle przy zachowaniu podanego porządku, jakkolwiek zmieniano go czasami i stwierdzono, że w pewnych przypadkach miało to wpływ na fizyczną stabilność stężonej formulacji:

(a) egzogenna substancja chemiczna, na przykład sól IPA glifozatu w postaci roztworu o stężeniu 62% wagowo/wagowych przy wartości pH 4,4-4,6;

(b) podstawowa lecytyna;

(c) inne składniki, jeśli były konieczne; oraz (d) woda.

(vi) Wielokrotne emulsje typu woda w oleju w wodzie (W/O/W) wytwarzano sposobem następującym. Na początku przygotowano emulsję woda w oleju. Do niej dokładnie wmieszano pożądane ilości wybranego oleju i pierwszego środka emulgującego (określonego w przykładach jako „środek emulgujący #1”). Jeśli wytwarzano formulację z glifozatem w obojętnej fazie wodnej, do mieszaniny oleju i pierwszego środka emulgującego dodawano odmierzoną ilość stężonego (62% wagowo/wagowych) wodnego roztworu soli IPA glifozatu i mieszano do zapewnienia jednorodności. Następnie w celu uzupełnienia emulsji woda w oleju dodano wodę w ilości koniecznej dla obojętnej fazy wodnej, na koniec poddawano silnie ścinającemu mieszaniu, zwykle w mieszalniku Silverson L4RT-A, zaopatrzonym w drobne sito emulgujące, w czasie 3 minut przy 10000 obrotów na minutę. Następnie do emulsji woda w oleju dodano pożądaną ilość drugiego środka emulgującego (określonego w przykładach jako „środek emulgujący #2”) i mieszano do uzyskania jednorodności. Jeśli było to pożądane dla uzyskania formulacji z glifozatem w zewnętrznej fazie wodnej, do mieszanej emulsji woda w oleju dodano odmierzoną ilość stężonego (62% wagowo/wagowych) wodnego roztworu soli IPA glifozatu, następnie dodano drugi środek emulgujący i dalej mieszano. Dla uzupełnienia kompozycji wielokrotnej

PL 193 449 B1 emulsji typu woda w oleju w wodzie dodaje się wodę w ilości koniecznej dla zewnętrznej warstwy wodnej. Na koniec kompozycję poddano wysokościnającemu mieszaniu, zwykle w mieszalniku Silverson L4RT-A, zaopatrzonym w drobne sito emulgujące, w czasie 3 minut przy 7 000 obrotów na minutę.

(vii) Emulsje typu olej w wodzie (O/W) wytwarzano sposobem następującym. Pożądaną ilość wybranego oleju i środka powierzchniowo czynnego (czasami określonego w przykładach jako „środek emulgujący #2”, jak to określono dla drugiego środka emulgującego w sposobie (vi)) dokładnie mieszano. Jeśli wybrany środek powierzchniowo czynny nie był wolno płynącym w temperaturze otoczenia, to ogrzewano w celu przygotowania środka powierzchniowo czynnego w warunkach płynności przed zmieszaniem go z olejem. Do mieszaniny środka powierzchniowo czynnego i oleju w czasie mieszania dodano odmierzoną ilość stężonego wodnego roztworu (62% wagowo/wagowych) soli IPA glifozatu. Dodano konieczną ilość wody w celu doprowadzenia stężenia glifozatu i innych składników do pożądanych poziomów. Na koniec kompozycję poddano silnie ścinającemu mieszaniu, zwykle w mieszalniku Silverson L4RT-A, zaopatrzonym w drobne sito emulgujące, w czasie 3 minut przy 7000 obrotów na minutę.

(viii) Stężony wodny roztwór zawierający środek powierzchniowo czynny i nie posiadający olejowego składnika wytwarzano sposobem następującym. Pożądaną ilość stężonego wodnego roztworu (62% wagowo/wagowych) soli IPA glifozatu dodano do wybranego środka(ów) powierzchniowo czynnego(ych). Jeśli wybrany środek powierzchniowo czynny nie był wolno-płynącym w temperaturze otoczenia, to ogrzewano go w celu przygotowania środka powierzchniowo czynnego w warunkach płynności przed zmieszaniem go z roztworem glifozatu. Dodano konieczną ilość wody w celu doprowadzenia stężenia glifozatu i innych składników do pożądanych poziomów. Na koniec kompozycję poddano silnie ścinającemu mieszaniu, zwykle w mieszalniku Silverson L4RT-A, zaopatrzonym w sito emulgujące, w czasie 3 minut przy 7000 obrotów na minutę.

(ix) W celu przygotowania kompozycji zawierającej nośnik koloidalny, konieczną ilość wagową wybranego nośnika koloidalnego zawieszono w stężonym wodnym roztworze (62% wagowo/wagowych) soli IPA glifozatu i mieszano przy oziębianiu do uzyskania jednorodności. Do otrzymanej zawiesiny dodano konieczną ilość wagową wybranego środka(ów) powierzchniowo czynnego(ych). Jeśli wybrany środek powierzchniowo czynny nie był wolno-płynącym w temperaturze otoczenia, to ogrzewano go w celu przygotowania środka powierzchniowo czynnego w warunkach płynności przed dodaniem go do zawiesiny. W przypadkach, gdy olej taki jak stearynian butylu, także był stosowany w kompozycji, w pierwszej kolejności olej dokładnie mieszano ze środkiem powierzchniowo czynnym i mieszaninę oleju ze środkiem powierzchniowo czynnym dodawano do zawiesiny. Dodano konieczną ilość wody w celu doprowadzenia stężenia glifozatu i innych składników do pożądanych poziomów. Na koniec koncentrat poddano silnie ścinającemu mieszaniu, zwykle w mieszalniku Silverson L4RT-A, zaopatrzonym w sito emulgujące, w czasie 3 minut przy 7000 obrotów na minutę.

(x) Sposób wytwarzania wodnych stężonych formulacji zawierających lecytynę i stearynian butylu różnił się od poniższego, dla innych koncentratów zawierających lecytynę. W pierwszej kolejności egzogenną substancję chemiczną, na przykład sól IPA glifozatu przy łagodnym mieszaniu dodano do dejonizowanej wody w naczyniu do przygotowywania. W czasie kontynuowanego mieszania dodano wybrany środek powierzchniowo czynny (inny niż lecytyna), w celu przygotowania wstępnej mieszaniny egzogennej substancji chemicznej ze środkiem powierzchniowo czynnym. Jeśli środek powierzchniowo czynny nie był substancją płynącą swobodnie w temperaturze otoczenia, porządek dodawania nie był taki jak powyżej opisany. Taki nie płynący środek powierzchniowo czynny w pierwszej kolejności dodano do wody łącznie z jakimkolwiek innym środkiem powierzchniowo czynnym (innym niż lecytyna) koniecznym w kompozycji, ogrzewano do temperatury 55°C na łaźni w trzęsawce w czasie 2 godzin. Otrzymaną mieszaninę pozostawiono do oziębienia, następnie w czasie łagodnego mieszania dodano egzogenną substancję chemiczną w celu uzyskania wstępnej mieszaniny egzogennej substancji chemicznej ze środkiem powierzchniowo czynnym. Odważoną ilość wybranej lecytyny dodano do wstępnej mieszaniny egzogennej substancji chemicznej ze środkiem powierzchniowo czynnym i mieszano do rozerwania skawaleń. Mieszaninę pozostawiono w czasie 1 godziny w celu hydrolizowania lecytyny, następnie dodano stearynian butylu i kontynuowano mieszanie do uzyskania jednolitej fazy. Mieszaninę przeniesiono do mikrofluidyzera (Microfluidics International Corporation, Model M-110F) i poddawano mikrofluidyzacji w 3 do 5 cyklach przy 10000 psi (69 Mpa). W każdym cyklu naczynie do formowania przemywano mieszaniną mikrofluidowaną. W ostatnim cyklu końcową kompozycję zbierano do czystej, suchej zlewki.

PL 193 449 B1

Poniższe procedury stosowano dla badania kompozycji według przykładów, w celu oznaczenia ich skuteczności chwastobójczej, o ile nie określono inaczej.

Nasiona wybranych gatunków roślin wysadzono w doniczkach o powierzchni 85 mm² w mieszanej glebie, którą uprzednio wyjałowiono parą i użyźniono nawozem mineralnym 14-14-14 NPK o spowolnionym uwalnianiu, w iloś ci 3,6 kg/m. Doniczki umieszczono w szklarni z nawadnianiem podglebia. Po jednym tygodniu po wzejściu, rośliny przerywano, o ile było to konieczne, usuwano jakiekolwiek niezdrowe lub nienormalne rośliny, w celu uzyskania jednorodnej serii badanych doniczek.

Rośliny utrzymywano w czasie badania w szklarni, gdzie otrzymywały oświetlenie minimum w czasie 14 godzin w czasie doby. Jeś li naturalne ś wiatł o był o niewystarczają ce, to róż nicę uzupe ł niano światłem sztucznym o intensywności około 475 mikroeinsteinów. Ogrzewania nie kontrolowano ściśle, lecz średnia temperatura wynosiła około 27°C w czasie dnia i około 18°C w czasie nocy. W czasie badania rośliny nawadniano do podglebia w ilości zapewniającej odpowiedni poziom wilgoci.

Doniczki kierowane do różnych doświadczeń były w pełni randomizowane doświadczalnie z trzykrotnym powtórzeniem. Część doniczek pozostawiono jako kontrolne i nie poddano dział aniu formulacji, aby ocenić efekty działania.

Stosowanie kompozycji z glifozatem przeprowadzano za pomocą mechanicznego opryskiwacza zaopatrzonego w dyszę 9501E, kalibrowaną w celu zapewnienia objętości zraszania wynoszącej 93 litry na hektar (l/ha) w przy ciśnieniu 166 kilopaskali (kPa). Po poddaniu działaniu doniczki ponownie umieszczano w szklarni do czasu przeprowadzenia oceny.

Zraszanie prowadzono przy użyciu rozcieńczonych wodnych kompozycji. Można je wytwarzać jako kompozycje do zraszania bezpośrednio ze składników lub za pomocą rozcieńczania wodą wstępnie przygotowanej stężonej kompozycji.

W celu okreś lenia skutecznoś ci chwastobójczej, wszystkie roś liny w teś cie był y badane przez jednego pracownika, który określał procentowe zahamowanie, wizualnie mierzył skuteczność każdego działania w porównaniu z roślinami nie poddawanymi działaniu. Hamowanie o wartości 0% oznacza brak działania, hamowanie w 100% oznacza, że wszystkie rośliny zostały całkowicie zniszczone. Hamowanie w 85% lub więcej w większości przypadków konieczne jest do zaakceptowania do normalnego stosowania chwastobójczego; jednak w badaniu szklarniowym, takim jak w przykładach, normalnym jest stosowanie kompozycji wykazujących hamowanie w stopniu mniejszym niż 85%, co ułatwia odrzucenie kompozycji o różnym poziomie skuteczności.

P r z y k ł a d 1

Kompozycję do zraszania zawierającą glifozat wytwarzano za pomocą zmieszania w pojemniku formulacji B i C z rozczynnikami jaki przedstawiono w tabeli 1.

Zaślaz Avicenny (Abutilon theophrasti, ABUTH) i chwastnicę jednostroną (Echinochloa crusgalli, ECHCF) hodowano i poddano działaniu zgodnie ze standardową procedurą zamieszczoną powyżej. Zraszanie kompozycjami przeprowadzono po 16 dniach po wysadzeniu ABUTH i 16 dniach po wysadzeniu ECHCF, zaś ocenę działania chwastobójczego przeprowadzono w 18 dniu po zastosowaniu. Wyniki, średnie dla wszystkich powtórzeń każdego działania przedstawiono w tabeli 1.

T a b e l a 1

Kompozycja glifozatu	Poziom glifozatu, g równoważnika kwasu/h	Dodatek	Poziom dodatku, % objęt.	% hamowania
ABUTH	ECHCF
1	2	3	4	5	6
Formulacja C	175	żaden		40	75
350		69	89
500		97	100
Formulacja B	175	żaden		45	37
350		73	66

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 1

1	2	3	4	5	6
Formulacja B	175	L-77	0,25	64	30
175	0,50	77	27
Formulacja B	175	FC-135	0,25	55	72
175	0,50	73	61
Formulacja B	175	FC-135 + 1-778:1	0,50	71	58
175	FC-135 + L-774:1	0,50	76	61
175	FC-135 + L-772:1	0,50	63	56
175	FC-135 + L-771:1	0,50	77	40
175	FC-135 + 1-771:2	0,50	54	23
175	FC-135 + 1-771:4	0,50	76	31
175	FC-135 + 1-771:8	0,50	53	29
Formulacja B	175	FC-135 + 1-778:1	0,25	51	48
175	FC-135 + L-774:1	0,25	37	47
175	FC-135 + L-772:1	0,25	45	37
175	FC-135 + L-771:1	0,25	65	27
175	FC-135 + L-771:2	0,25	45	29
175	FC-135 + L-771:4	0,25	60	17
175	FC-135 + L-771:8	0,25	52	15

Przygotowane w pojemniku mieszaniny Fluorad FC-135 i Formulacji B wykazały znacznie wyższą skuteczność chwastobójczą na ABUTH niż Formulacja C, lecz nie większą niż formulacja C skuteczność na ECHCF. Antagonizm aktywności wobec ECHCF występujący dla glifozatu z niejonowym krzemoorganicznym środkiem powierzchniowo czynnym Siwet L-77 nie występuje w przypadku kationowego fluoroorganicznego środka powierzchniowo czynnego Fluorad FC-135.

P r z y k ł a d 2

Wodne kompozycje do zraszania wytwarzano z glifozatu sodowego lub soli IPA i rozczynników zestawionych w tabeli 2a. Dla wszystkich kompozycji stosowano sposób (ii), przy użyciu lecytyny sojowej (10-20% fosfolipidu, Sigma Typ II-S). Bez korygowania, wartość pH kompozycji wynosiła około 5. Dla tych kompozycji, których wartość pH w tabeli 2a wykazano jako 7, doprowadzano je za pomocą zasady (wodorotlenek sodowy lub IPA) tworząc sole glifozatu.

T a b e l a 2a

Kompozycja do zraszania	Lecytyna, g/l	% wag.	Składniki poddane działaniu ultradźwięków z lecytyną	Sól glifozatu	pH
Fluorad FC-135	L-77
1	2	3	4	5	6	7
2-01	5,0			żaden	IPA	5
2-02	5,0		0,50	żaden	IPA	5
2-03	5,0			żaden	Na	7
2-04	5,0		0,50	żaden	Na	7
2-05	5,0			żaden	IPA	7
2-06	5,0		0,50	żaden	IPA	7

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 2a

1	2	3	4	5	6	7
2-07	5,0			żaden	Na	5
2-08	5,0		0,50	żaden	Na	5
2-09	2,5			żaden	IPA	5
2-10	2,5	0,50		żaden	IPA	5
2-11	5,0	0,50		żaden	IPA	5
2-12	5,0	0,33	0,17	żaden	IPA	5
2-13	5,0		0,50	L-77	IPA	5
2-14	5,0		0,50	L-77	Na	7
2-15	5,0		0,50	L-77	IPA	7
2-16	5,0		0,50	L-77	Na	5

Zaślaz Avicenny (Abutilon theophrasti, ABUTH) i chwastnicę jednostronną (Echinochloa crusgalli, ECHCF) hodowano i poddano działaniu zgodnie ze standardową procedurą zamieszczoną powyżej. Zraszanie kompozycjami przeprowadzono po 16 dniach po wysadzeniu ABUTH i ECHCF, zaś ocenę działania chwastobójczego przeprowadzono w 17 dniu po zastosowaniu.

Formulację C, samą i w pojemniku zmieszaną z 0,5% Silwet L-77 zastosowano w celu porównania działania. Wyniki, średnie dla wszystkich powtórzeń każdego działania przedstawiono w tabeli 2b.

T a b e l a 2b

Kompozycja do zraszania	Poziom glifozatu, g równoważnika kwasu/ha	% hamowania
ABUTH	ECHCF
1	2	3	4
Formulacja C	100	8	54
200	54	75
300	77	90
Formulacja C + Silwet L-77 0,5% objęt.	100	62	10
200	91	25
300	95	27
2-01	100	59	64
200	74	83
300	82	99
2-02	100	66	44
200	73	45
300	92	76
2-03	100	17	29
200	37	72
300	70	89
2-04	100	48	24
200	67	50
300	81	61

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 2b

1	2	3	4
2-05	100	40	44
200	77	89
300	79	95
2-06	100	76	43
200	87	74
300	90	85
2-07	100	40	50
200	66	54
300	84	83
2-08	100	69	34
200	57	70
300	78	66
2-09	100	44	62
200	83	82
300	90	91
2-10	100	84	83
200	97	85
300	95	93
2-11	100	79	65
200	89	84
300	98	98
2-13	100	86	85
200	91	92
300	97	97
2-14	100	56	17
200	69	48
300	87	81
2-15	100	61	39
200	87	73
300	83	78
2-16	100	42	32
200	35	78
300	59	85

Niespodziewanie silną skuteczność chwastobójczą obserwowano dla kompozycji 2-10 i 2-11 zawierających lecytynę i Fluorad FC-135 na obydwa chwasty ABUTH i ECHCF, w porównaniu z innymi podobnymi kompozycjami (2-09 i 2-01) pozbawionymi Fluorad FC-135. Chwastobójcza skuteczność kompozycji 2-11 przy 100 g równoważnika kwasu/ha glifozatu była w porównaniu z Formulacją C trzykrotnie wyższa wobec ABUTH i dwukrotnie wyższa wobec ECHCF.

PL 193 449 B1

P r z y k ł a d 3

Przygotowano wodne kompozycje do zraszania, zawierające sól IPA glifozatu i rozczynniki zamieszczone w tabeli 3a. Sposób (ii) wskazany w tabeli 3a jako przebiegający z wykorzystaniem „wysokiej” mocy ultradźwięków przeprowadzano dla wszystkich kompozycji, z wyjątkiem kompozycji 3-06, dla której wytworzenia zastosowano ultradźwięki o „niskiej” mocy. Zgodnie z tą procedurą lecytynę w wodzie poddawano działaniu ultradźwięków w łaźni ultradźwiękowej Fisher Model FS 14H w czasie 30 minut. Do wszystkich kompozycji stosowano lecytynę sojową (10-20% fosfolipidu, Sigma Typ II-S). Bez korygowania, wartość pH kompozycji wynosiła około 5. Dla tych kompozycji, których wartość pH w tabeli 3a wykazano jako 7, doprowadzano je za pomocą zasady (wodorotlenek sodowy lub IPA) tworząc sole glifozatu.

T a b e l a 3a

Kompozycja do zraszania	Lecytyna g/l	% wag.	Składniki poddane działaniu ultradźwięków z lecytyną	PH	Natężenie ultradźwięków
Fluorad FC-135	L-77
3-01	5,0			żaden	5	wysokie
3-02	5,0		0,50	żaden	5	wysokie
3-03	5,0		0,50	L-77	5	wysokie
3-04	5,0		0,50	glifozat	5	wysokie
3-05	5,0		0,50	L-77, glifozat	5	wysokie
3-06	5,0			żaden	7	niskie
3-07	5,0			żaden	7	wysokie
3-08	5,0		0,50	żaden	7	wysokie
3-09	5,0		0,50	L-77	7	wysokie
3-10	5,0		0,50	glifozat	7	wysokie
3-11	5,0		0,50	L-77, glifozat	7	wysokie
3-12	5,0	0,50		żaden	5	wysokie
3-13	5,0	0,50		FC-135	5	wysokie
3-14	5,0	0,50		glifozat	5	wysokie
3-15	5,0	0,17	0,33	FC-135, glifozat	5	wysokie
3-16	5,0	0,17	0,33	żaden	5	wysokie
3-17	5,0	0,17	0,33	FC-135, L-77	5	wysokie
3-18	10,0			żaden	5	wysokie
3-19	20,0			żaden	5	wysokie
3-20	10,0		0,50	żaden	5	wysokie
3-21	10,0		0,50	L-77	5	wysokie
3-22	20,0		0,50	L-77	5	wysokie
3-23	20,0		0,50	L-77, glifozat	5	wysokie

Zaślaz Avicenny (Abutilon theophrasti, ABUTH) i chwastnicę jednostroną (Echinochloa crusgalli, ECHCF) hodowano i poddano działaniu zgodnie ze standardową procedurą zamieszczoną powyżej. Stosowanie zraszania kompozycjami przeprowadzono po 18 dniach po wysadzeniu ABUTH i ECHCF, zaś ocenę działania chwastobójczego przeprowadzono w 16 dniu po zastosowaniu. Formulację B i C, same i w pojemniku zmieszane z 0,5% Silwet L-77 zastosowano w celu porównania działania. Wyniki, średnie dla wszystkich powtórzeń każdego działania przedstawiono w tabeli 3b.

PL 193 449 B1

T a b e l a 3b

Kompozycja do zraszania	Poziom glifozatu, g równoważnika kwasu/ha	% hamowania
ABUTH	ECHCF
1	2	3	4
Formulacja B	100	11	12
200	95	43
300	65	38
Formulacja B + Silwet L-77 0,5% objęt.	100	77	5
200	95	10
300	95	17
Formulacja C	100	33	42
200	63	98
300	85	99
Formulacja C + Silwet L-77 0,5% objęt.	100	78	7
200	95	19
300	98	54
3-01	100	63	22
200	77	69
300	92	82
3-02	100	79	30
200	96	67
300	98	70
3-03	100	81	29
200	96	70
300	97	86
3-04	100	85	32
200	94	60
300	98	61
3-05	100	82	34
200	98	60
300	96	69
3-06	100	55	40
200	91	69
300	97	90
3-07	100	77	29
200	93	82
300	97	100
3-08	100	83	48
200	95	67
300	94	74

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 3b

1	2	3	4
3-09	100	83	37
200	95	75
300	99	83
3-10	100	77	36
200	99	75
300	98	69
3-11	100	81	38
200	94	81
300	97	76
3-12	100	96	47
200	91	90
300	97	95
3-13	100	81	41
200	94	58
300	97	84
3-14	100	77	37
200	94	70
300	96	94
3-15	100	76	61
200	95	79
300	96	85
3-16	100	95	84
200	94	56
300	75	32
3-17	100	78	44
200	93	86
300	94	87
3-18	100	59	27
200	94	84
300	96	100
3-19	100	74	44
200	94	74
300	95	95
3-20	100	79	62
200	89	78
300	92	93

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 3b

1	2	3	4
3-21	100	66	69
200	80	79
300	86	88
3-22	100	44	69
200	83	97
300	74	94
3-23	100	50	71
200	68	91
300	85	76

Kompozycja 3-12, zawierająca lecytynę i Fluorad FC-135, wykazała niespodziewanie wysoką chwastobójczą skuteczność w porównaniu z kompozycją 3-01, pozbawioną Fluorad FC-135 oraz w porównaniu z Formulacją C.

Jeśli zwrócimy uwagę na kapsułkowany Fluorad FC-135 lub glifozat (odpowiednio 3-13 lub 3-14) w liposomach lecytyny, przez działanie ultradźwięków, w obecności składników ułatwiających kapsułkowanie, obserwowano pewne dalsze zwiększenie skuteczności chwastobójczej w odniesieniu do ABUTH, lecz zmniejszenie skuteczności w odniesieniu do ECHCF. Wszystkie najkorzystniejsze aktywności w tym teście uzyskano bez kapsułkowania.

P r z y k ł a d 4

W tym przykładzie badano kompozycje 3-01 do 3-12 z przykładu 3. Psiankę czarną (Solanum nigrum, SOLNI) hodowano i poddano działaniu zgodnie ze standardową procedurą zamieszczoną powyżej. Aplikacyjne zraszanie kompozycjami prowadzono 26 dni po zasadzeniu SOLNI, zaś ocenę chwastobójczego hamowania przeprowadzono 16 dnia po aplikacji.

Formulacje B i C, same i w pojemniku zmieszane z 0,5% Silwet L-77 zastosowano w celu porównania działania. Wyniki, średnie dla wszystkich powtórzeń każdego działania przedstawiono w tabeli 4.

T a b e l a 4

Kompozycja do zraszania	Poziom glifozatu, g równoważnika kwasu/ha	% hamowania SOLNI
1	2	3
Formulacja B	100	28
200	35
300	70
Formulacja B + Silwet L-77 0,5% objęt.	100	85
200	98
300	97
Formulacja C	100	30
200	98
300	70
Formulacja C + Silwet L-77 0,5% objęt.	100	78
200	82
300	94

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 4

1	2	3
3-01	100	47
200	77
300	93
3-02	100	33
200	50
300	78
3-03	100	36
200	79
300	90
3-04	100	33
200	72
300	84
3-05	100	38
200	68
300	82
3-06	100	84
200	92
300	96
3-07	100	58
200	75
300	85
3-08	100	50
200	83
300	91
3-09	100	50
200	72
300	83
3-10	100	53
200	75
300	78
3-11	100	75
200	96
300	100
3-12	100	62
200	93
300	99

PL 193 449 B1

Kompozycja 3-12 zawierająca lecytynę i Fluorad FC-135, jak w przykładzie 3, wykazała znacznie silniejszą skuteczność chwastobójczą, tym razem wobec SOLNI.

P r z y k ł a d 5

Wodne kompozycje do zraszania przygotowano z soli IPA glifozatu i rozczynników zestawionych w tabeli 5a. Dla wszystkich kompozycji zastosowano sposób wytwarzania (ii), przy użyciu lecytyny sojowej (20% fosfolipidu, Avanti).

Wartość pH dla wszystkich kompozycji wynosiła około 5.

T a b e l a 5a

Kompozycja do zraszania	Lecytyna g/l	% wag.	Składniki poddane działaniu ultradźwięków z lecytyną
Fluorad FC-135	Silwet L-77	KCI
5-01	5,0				glifozat
5-02	5,0		0,50		L-77
5-03	5,0		0,50		L-77
5-04	5,0		1,00		L-77
5-05	5,0		0,20		żaden
5-06	5,0		1,00		żaden
5-07	5,0		0,20		L-77, glifozat
5-08	5,0		0,50		L-77, glifozat
5-09	5,0		1,00		L-77, glifozat
5-10	2,5		0,10		L-77
5-11	2,5		0,25		L-77
5-12	2,5		0,50		L-77
5-13	2,5		0,10		żaden
5-14	2,5		0,25		żaden
5-15	2,5		0,10		L-77, glifozat
5-16	2,5		0,25		L-77, glifozat
5-17	2,5		0,50		L-77, glifozat
5-18	5,0		0,50	0,02	L-77
5-19	5,0		0,50	0,02	L-77, glifozat
5-20	5,0	0,50			żaden
5-21	5,0	0,50			glifozat
5-22	5,0	0,33	0,17		żaden
5-23	5,0	0,33	0,17		glifozat

Zaślaz Avicenny (Abutilon theophrasti, ABUTH) i chwastnicę jednostroną (Echinochloa crusgalli, ECHCF) hodowano i poddano działaniu zgodnie ze standardową procedurą zamieszczoną powyżej. Stosowanie zraszania kompozycjami przeprowadzono po 18 dniach po wysadzeniu ABUTH i po 16 dniach po wysadzeniu ECHCF, zaś ocenę dział ania chwastobójczego przeprowadzono w 17 dniu po zastosowaniu.

Formulacje B i C, same i w pojemniku zmieszane z 0,5% Silwet L-77 zastosowano w celu porównania działania.

Wyniki, średnie dla wszystkich powtórzeń każdego działania przedstawiono w tabeli 5b.

PL 193 449 B1

T a b e l a 5b

Kompozycja do zraszania	Poziom glifozatu, g równoważnika kwasu/ha	% hamowania
ABUTH	ECHCF
1	2	3	4
Formulacja B	200	47	83
300	64	84
400	71	90
Formulacja B + Silwet L-77 0,5% objęt.	200	83	58
300	94	76
400	100	85
Formulacja C	200	46	96
300	68	90
400	75	93
Formulacja C + Silwet L-77 0,5% objęt.	200	81	66
300	93	68
400	96	86
5-01	200	70	91
300	74	100
400	93	94
5-02	200	81	95
300	68	100
400	81	100
5-03	200	78	100
300	99	83
400	98	99
5-04	200	89	95
300	93	95
400	86	100
5-05	200	60	89
300	79	100
400	86	100
5-06	200	76	100
300	84	100
400	100	96
5-07	200	65	97
300	78	97
400	77	100

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 5b

1	2	3	4
5-08	200	82	100
300	95	100
400	96	100
5-09	200	78	99
300	89	99
400	90	100
5-10	200	66	100
300	79	98
400	89	100
5-11	200	67	95
300	81	100
400	97	100
5-12	200	76	88
300	79	100
400	95	96
5-13	200	59	85
300	66	93
400	67	100
5-14	200	56	89
300	67	100
400	83	100
5-15	200	54	100
300	63	100
400	78	100
5-16	200	46	88
300	73	100
400	86	100
5-17	200	81	98
300	83	97
400	92	96
5-18	200	56	92
300	64	100
400	74	100
5-19	200	64	94
300	80	97
400	80	96

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 5b

1	2	3	4
5-20	200	88	91
300	96	100
400	98	98
5-21	200	92	94
300	100	100
400	100	100
5-22	200	88	97
300	93	95
400	95	100
5-23	200	79	100
300	96	100
400	97	96

Aktywność glifozatu wobec ECHCF w tym teście była zbyt wysoka, aby dokonać porównania wyników. Jednak wobec ABUTH kompozycja 5-20 zawierająca lecytynę i Fluorad FC-135 wykazywała znacznie wyższą skuteczność chwastobójczą niż kompozycja 5-01 (bez Fluorad FC-135) i Formulacja C. Podobnie jak w teście poprzednim słabe korzystne działanie wobec ABUTH uzyskano przy kapsułkowaniu glifozatu w liposomach lecytynowych w porównaniu z 5-21. Kompozycje 5-22 i 5-23, zawierające zarówno Fluorad FC-135, jak i Silwet L-77 razem z lecytyną także wykazały znacznie lepszą skuteczność chwastobójczą.

P r z y k ł a d 6

W tym przykładzie badano kompozycje 5-01 do 5-23. Powój (Ipomoea spp., IPOSS) hodowano i poddano działaniu zgodnie ze standardową procedurą zamieszczoną powyżej. Zraszanie kompozycjami przeprowadzono po 14 dniach po wysadzeniu IPOSS, zaś ocenę działania chwastobójczego przeprowadzono w 19 dniu po zastosowaniu.

Formulacje B i C, same i w pojemniku zmieszane z 0,5% Silwet L-77 zastosowano w celu porównania działania. Wyniki, średnie dla wszystkich powtórzeń każdego działania przedstawiono w tabeli 6.

T a b e l a 6

Kompozycja do zraszania	Poziom glifozatu, g równoważnika kwasu/ha	% hamowania IPOSS
1	2	3
Formulacja B	200	40
400	66
Formulacja B + Silwet L-77 0,5% objęt	200	68
400	79
Formulacja C	200	62
400	71
Formulacja C + Silwet L-77 0,5% objęt.	200	70
400	72
5-01	200	64
400	77

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 6

1	2	3
5-02	200	68
400	75
5-03	200	68
400	72
5-04	200	69
400	72
5-05	200	64
400	78
5-06	200	80
400	89
5-07	200	69
400	74
5-08	200	60
400	72
5-09	200	79
400	84
5-10	200	69
400	78
5-11	200	52
400	72
5-12	200	69
400	88
5-13	200	72
400	74
5-14	200	68
400	69
5-15	200	68
400	70
5-16	200	55
400	69
5-17	200	52
400	67
5-18	200	65
400	67
5-19	200	54
400	70

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 6

1	2	3
5-2-	200	74
400	100
5-21	200	72
400	91
5-22	200	81
400	84
5-23	200	79
400	90

Ponownie niespodziewanie wysoką skuteczność chwastobójczą, tym razem wobec IPOSS wykazały kompozycje 5-20 i 5-23, wszystkie zawierające lecytynę i Fluorad FC-135.

P r z y k ł a d 7

Wodne kompozycje do zraszania przygotowano z soli IPA glifozatu i rozczynników zestawionych w tabeli 7a. Dla wszystkich kompozycji zastosowano sposób wytwarzania (ii), przy użyciu lecytyny sojowej (20% fosfolipidu, Avanti). Wartość pH dla wszystkich kompozycji doprowadzono do około 7.

T a b e l a 7a

Kompozycja do zraszania	Lecytyna g/l	% wag.	Składniki poddane działaniu ultradźwięków z lecytyną
Fluorad FC-135	Silwet L-77
1	2	3	4	5
7-01	5,0		0,50	L-77
7-02	5,0		0,25	L-77
7-03	5,0		0,10	L-77
7-04	5,0			żaden
7-05	2,5		0,50	L-77
7-06	2,5		0,25	L-77
7-07	2,5		0,10	L-77
7-08	1,0		0,50	L-77
7-09	1,0		0,25	L-77
7-10	2,5		0,10	L-77
7-11	2,5	0,25	0,25	L-77
7-12	2,5	0,17	0,33	L-77
7-13	2,5	0,33	0,17	L-77
7-14	2,5	0,50		żaden
7-15	2,5	0,25		żaden
7-16	2,5	0,10		żaden
7-17	2,5		0,25	glifozat
7-18	2,5		0,10	glifozat
7-19	2,5		0,50	glifozat
7-20	5,0		0,50	L-77, glifozat

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 7a

1	2	3	4	5
7-21	2,5		0,25	L-77, glifozat
7-22	1,0		0,25	L-77, glifozat
7-23	1,0		0,10	L-77, glifozat

Zaślaz Avicenny (Abutilon theophrasti, ABUTH), chwastnicę jednostronną (Echinochloa crusgalli, ECHCF) i ang. prickly sida (Sida spinosa, SLDSP) hodowano i poddano działaniu zgodnie ze standardową procedurą zamieszczoną powyżej. Stosowanie zraszania kompozycjami przeprowadzono po 20 dniach po wysadzeniu ABUTH i ECHCF, podczas gdy daty zasadzenia SIDSP nie zanotowano. Ocenę hamowania chwastobójczego przeprowadzono w 19 dniu po zastosowaniu.

Formulacje B i C, same i w pojemniku zmieszane z 0,5% Silwet L-77 zastosowano w celu porównania działania. Wyniki, średnie dla wszystkich powtórzeń każdego działania przedstawiono w tabeli 7b.

T a b e l a 7b

Kompozycja do zraszania	Poziom glifozatu g równoważnika kwasu/ha	% hamowania
ABUTH	ECHCF	SIDSP
1	2	3	4	5
Formulacja B	150	33	39	29
250	44	43	66
350	83	45	60
Formulacja B + Silwet L-77 0,5% objęt.	150	81	7	46
250	88	21	64
350	96	32	66
Formulacja C	150	61	59	58
250	77	92	85
350	91	92	83
Formulacja C + Silwet L-77 0,5% objęt.	150	76	10	65
250	87	17	60
350	92	39	64
7-01	150	87	43	47
250	88	41	60
350	96	53	66
7-02	150	66	51	61
250	85	81	63
350	84	89	75
7-03	150	66	54	65
250	70	63	60
350	94	96	87
7-04	150	73	58	61
250	85	83	90
350	91	100	83

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 7b

1	2	3	4	5
7-05	150	76	44	49
250	85	95	56
350	93	79	64
7-06	150	64	73	56
250	71	78	61
350	81	79	77
7-07	150	53	41	59
250	74	78	68
350	78	90	75
7-08	150	83	33	59
250	82	39	75
350	95	59	69
7-09	150	78	32	46
250	85	42	75
350	91	. 62	67
7-10	150	26	36	43
250	69	73	75
350	76	81	73
7-11	150	83	79	72
250	96	93	78
350	99	97	84
7-12	150	78	57	58
250	89	78	66
350	94	93	75
7-13	150	83	84	54
250	94	93	67
350	99	97	93
7-14	150	80	68	69
250	85	88	79
350	97	94	99
7-15	150	75	80	62
250	93	93	76
350	95	91	94
7-16	150	75	69	60
250	88	91	77
350	89	92	75

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 7b

1	2	3	4	5
7-17	150	77	69	67
250	88	91	86
350	93	97	96
7-18	150	71	63	66
250	74	85	82
350	85	85	83
7-19	150	74	62	77
250	86	80	93
350	92	96	96
7-20	150	39	46	38
250	80	49	69
350	91	64	69
7-21	150	65	50	34
250	64	52	52
350	78	67	62
7-22	150	68	18	35
250	79	42	43
350	87	49	58
7-23	150	24	46	38
250	62	49	42
350	91	53	67

Kompozycje 7-14 do 7-16, zawierające 0,25% lecytyny łącznie z Flurad FC-135, wykazały doskonałą skuteczność chwastobójczą wobec wszystkich trzech badanych chwastów. Również przy mniejszych stężeniach Fluorad FC-135 (0,1% w kompozycji 7-16) skuteczność zasadniczo utrzymywała się wobec ABUTH i ECHCF, jakkolwiek obserwowano pewien spadek skuteczności wobec SIDSP. Kompozycje 7-11 do 7-13, zawierające lecytynę, Fluorad FC-135 i Silwet L-77 także dobrze wypadły w tym teście i nie obserwowano zjawiska antagonizmu wobec ECHCF charakterystycznego dla kompozycji zawierających Silwet L-77 bez Fluorad FC-135.

P r z y k ł a d 8

Wodne kompozycje do zraszania przygotowano z soli IPA glifozatu i rozczynników zestawionych w tabeli 8a. Dla wszystkich kompozycji zastosowano sposób wytwarzania (ii), przy użyciu lecytyny sojowej (20% fosfolipidu, Avanti).

Wodne kompozycje do zraszania przygotowano z soli IPA glifozatu i rozczynników zestawionych w tabeli 8a. Wartość pH dla wszystkich kompozycji doprowadzono do około 7.

T a b e l a 8a

Kompozycja do zraszania	Lecytyna g/l	% wag.	Składniki poddane działaniu ultradźwięków z lecytyną
Fluorad FC-135	Silwet L-77
1	2	3	4	5
8-01	5,0		0,50	L-77
8-02	5,0		0,25	L-77

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 8a

1	2	3	4	5
8-03	5,0		0,10	L-77
8-04	5,0			żaden
8-05	2,5		0,50	L-77
8-06	2,5		0,25	L-77
8-07	2,5		0,10	L-77
8-08	1,0		0,50	L-77
8-09	1,0		0,25	L-77
8-10	2,5		0,10	L-77
8-11	2,5	0,25	0,25	L-77
8-12	2,5	0,17	0,33	L-77
8-13	2,5	0,33	0,17	L-77
8-14	2,5	0,50		żaden
8-15	2,5	0,25		żaden
8-16	2,5	0,10		żaden
8-17	2,5		0,25	glifozat
8-18	2,5		0,10	glifozat
8-19	2,5		0,50	glifozat

Ciborę żółtą (Cyperus esculentus, CYPES) hodowano i poddano działaniu zgodnie ze standardową procedurą zamieszczoną powyżej. Stosowanie zraszania kompozycjami przeprowadzono po 21 dniach po wysadzeniu CYPES, zaś ocenę hamowania chwastobójczego przeprowadzono w 27 dniu po zastosowaniu. Formulację B i C, same i w pojemniku zmieszane z 0,5% Silwet L-77 zastosowano w celu porównania działania. Wyniki, średnie dla wszystkich powtórzeń każdego działania przedstawiono w tabeli 8b.

T a b e l a 8b

Kompozycja do zraszania	Poziom glifozatu, g równoważnika kwasu/ha	% hamowania CYPES
1	2	3
Formulacja B	500	92
1000	95
5000	100
Formulacja B+ Silwet L-77 0,5% objęt.	500	100
1000	87
5000	100
Formulacja C	500	87
1000	96
5000	100
Formulacja C+Silwet L-77 0,5% objęt.	500	98
1000	94
5000	100

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 8b

1	2	3
8-01	500	91
1000	100
5000	97
8-02	500	83
1000	100
5000	100
8-03	500	90
1000	88
5000	71
8-04	500	88
1000	100
5000	100
8-05	500	84
1000	99
5000	95
8-06	500	90
1000	88
5000	99
8-07	500	78
1000	94
5000	97
8-08	500	93
1000	96
5000	100
8-09	500	87
1000	88
5000	100
8-10	500	86
1000	100
5000	100
8-11	500	95
1000	94
5000	100
8-12	500	92
1000	92
5000	100

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 8b

1	2	3
8-13	500	87
1000	97
5000	100
8-14	500	82
1000	100
5000	100
8-15	500	85
1000	90
5000	95
8-16	500	87
1000	91
5000	100
8-17	500	83
1000	90
5000	95
8-18	500	93
1000	100
5000	95
8-19	500	86
1000	95
5000	100

Handlowa standardowa Formulacja C wykazała bardzo wysoką skuteczność chwastobójczą w tym teś cie i dlatego niemoż liwe był o dokonanie oceny zwię kszenia. Przy niż szych stężeniach glifozatu (500 g a.e./ha) skuteczność kompozycji zawierającej lecytynę i Fluorad FC-135 (8-14 do 8-16) wobec CYPES niespodziewanie poprawia się przy zmniejszeniu stężenia Fluorad FC-135.

P r z y k ł a d 9

Wodne kompozycje do zraszania przygotowano z soli IPA glifozatu i rozczynników zestawionych w tabeli 9a. Dla wszystkich kompozycji zastosowano sposób wytwarzania (ii), przy użyciu lecytyny sojowej (20% fosfolipidu, Avanti). Wartość pH dla wszystkich kompozycji doprowadzano do około 7.

T a b e l a 9a

Kompozycja do zraszania	Lecytyna, g/l	% wag.	Składniki poddane działaniu ultradźwięków z lecytyną
Fluoran FC-135	Silwet L-77
1	2	3	4	5
9-01	5,0			żaden
9-02	5,0		0,50	żaden
9-03	5,0		0,50	L-77
9-04	2,5			żaden
9-05	2,5		0,50	żaden
9-06	2,5		0,50	L-77

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 9a

1	2	3	4	5
9-07	1,0			żaden
9-08	1,0		0,50	żaden
9-09	1,0		0,50	L-77
9-10	0,5			żaden
9-11	0,5		0,50	żaden
9-12	0,5		0,50	L-77
9-13	1,0		0,25	żaden
9-14	1,0		0,25	L-77
9-15	1,0		0,10	żaden
9-16	1,0		0,10	L-77
9-17	1,0	0,50		żaden
9-18	1,0	0,20		żaden
9-19	1,0	0,10		żaden
9-20	0,5	0,50		żaden
9-21	0,5	0,20		żaden

Zaślaz Avicenny (Abutilon theophrasti, ABUTH) i chwastnicę jednostroną (Echinochloa crusgalli, ECHCF) hodowano i poddano działaniu zgodnie ze standardową procedurą zamieszczoną powyżej. Nie rejestrowano daty nasadzeń. Ocenę hamowania chwastobójczego przeprowadzono w 16 dniu po zastosowaniu.

Poza kompozycjami 9-01 to 9-21 kompozycje do zraszania wytwarzano w pojemniku przez zmieszanie Formulacji B i C z 0,5% Fluorad FC-135. Formulacje B i C, same i w pojemniku, zmieszane z 0,5% Silwet L-77 zastosowano w celu porównania działania. Wyniki, średnie dla wszystkich powtórzeń każdego działania przedstawiono w tabeli 9b.

T a b e l a 9b

Kompozycja do zraszania	Poziom glifozatu, g a.e./ha	% hamowania
ABUTH	ECHCF
1	2	3	4
Formulacja B	150	64	77
250	81	80
350	88	97
Formulacja B + Silwet L-77 0,5% objęt.	150	42	38
250	56	49
350	67	64
Formulacja C	150	61	89
250	75	91
350	92	99
Formulacja C + Silwet L-77 0,5% objęt.	150	92	40
250	95	40
350	94	74

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 9b

1	2	3	4
Formulacja B + Fluorad FC-135 0,5% obj.	150	87	34
250	90	44
350	97	47
Formulacja C + Fluorad FC-135 0,5% obj.	150	79	85
250	77	86
350	92	91
9-01	150	75	69
250	84	89
350	98	98
9-02	150	86	54
250	96	74
350	99	86
9-03	150	86	66
250	91	77
350	96	86
9-04	150	68	73
250	97	85
350	94	92
9-05	150	90	55
250	96	69
350	91	82
9-06	150	87	43
250	91	68
350	97	83
9-07	150	56	76
250	81	88
350	89	96
9-08	150	85	35
250	93	51
350	98	66
9-09	150	94	45
250	97	47
350	98	92
9-10	150	62	60
250	85	78
350	93	88

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 9b

1	2	3	4
9-11	150	90	32
250	92	42
350	98	59
9-12	150	93	38
250	93	56
350	95	72
9-13	150	85	39
250	89	66
350	94	79
9-14	150	83	70
250	93	45
350	93	70
9-15	150	65	54
250	85	79
350	91	89
9-16	150	75	65
250	83	79
350	90	84
9-17	150	81	94
250	88	97
350	100	99
9-18	150	79	89
250	95	91
350	98	98
9-19	150	77	85
250	91	96
350	95	97
9-20	150	77	71
250	86	92
350	100	93
9-21	150	75	91
250	84	97
350	96	95

Kompozycje według tego przykładu (9-17 do 9-21) zawierające bardzo niskie stężenia lecytyny i Fluorad FC-135 wykazywały wysoką skuteczność chwastobójczą. Również kompozycja (9-19) zawierająca 0,1% lecytyny i 0,1% Fluorad FC-135 była bardziej skuteczna wobec ABUTH niż handlowa standardowa Formulacja C i równie skuteczna wobec ECHCF jak Formulacja C. Widoczny silny antagonizm wobec ECHCF wykazała Formulacja B po zmieszaniu w pojemniku z 0,5% Fluorad FC-135. Jest to nie charakterystyczne i nie obserwowane w innych testach (patrz, na przykład, przykład 12

PL 193 449 B1 w niniejszym opisie); ponieważ wynik ten odbiega od schematu, dlatego przypuszczamy, ż e popełniono błąd w czasie stosowania kompozycji.

P r z y k ł a d 10

Wodne kompozycje do zraszania przygotowano z soli IPA glifozatu i rozczynników zestawionych w tabeli 10a. Dla wszystkich kompozycji zastosowano sposób wytwarzania (iii), przy użyciu lecytyny sojowej (20% fosfolipidu, Avanti). Wartość pH dla wszystkich kompozycji doprowadzono do około 7.

T a b e l a 10a

Kompozycja do zraszania	Lecytyna g/l	% wag.	Składniki poddane działaniu ultradźwięków z lecytyną
Fluoran FC-135	Silwet L-77	kaprynian metylu	cholan sodu
10-01	5,0					żaden
10-02	5,0		0,50			żaden
10-03	5,0		0,50			L-77
10-04	2,5					żaden
10-05	0,5					żaden
10-06	2,5		0,50			żaden
10-07	2,5		0,50			L-77
10-08	0,5		0,50			żaden
10-09	0,5		0,50			L-77
10-10	2,5	0,25				żaden
10-11	2,5	0,10				żaden
10-12	2,5	0,05				żaden
10-13	0,5	0,25				żaden
10-14	0,5	0,10				żaden
10-15	0,5	0,05				żaden
10-16	2,5			0,10		Me-kaprynian
10-17	2,5				0,10	Na-cholan

Zaślaz Avicenny (Abutilon theophrasti, ABUTH) i chwastnicę jednostroną (Echinochloa crusgalli, ECHCF) hodowano i poddano działaniu zgodnie ze standardową procedurą zamieszczoną powyżej. Stosowanie zraszania kompozycjami przeprowadzono po 18 dniach po wysadzeniu ABUTH i po 21 dniach po wysadzeniu ECHCF, zaś ocenę hamowania chwastobójczego przeprowadzono w 18 dniu po zastosowaniu. Poza kompozycjami 10-01 do 10-17, kompozycje do zraszania wytwarzano za pomocą mieszania w pojemniku Formulacji B i C z Fluorad FC-135, przy różnych stężeniach. Formulację B i C, same i w pojemniku zmieszane z 0,5% Silwet L-77 zastosowano w celu porównania działania. Wyniki, średnie dla wszystkich powtórzeń każdego działania, przedstawiono w tabeli 10b.

T a b e l a 10b

Kompozycja do zraszania	Poziom glifozatu, g a. e. /ha	% hamowania
ABUTH	ECHCF
1	2	3	4
Formulacja B	200	53	69
300	76	85
400	77	81

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 10b

1	2	3	4
Formulacja B + Silwet L-77 0,5% objęt.	200	100	28
300	100	35
400	100	47
Formulacja C	200	57	81
300	73	90
400	98	94
Formulacja C + Silwet L-77 0,5% objęt.	200	99	28
300	98	53
400	99	56
Formulacja B + Fluorad FC-135 0,25% wag/obj.	200	76	85
300	95	81
400	100	100
Formulacja B + Fluorad FC-135 0,1% wag./obj.	200	77	70
300	94	81
400	98	87
Formulacja B + Fluorad FC-135 0,05% wag./obj.	200	65	73
300	84	94
400	88	96
Formulacja C + Fluorad FC-135 0,25% wag./obj.	200	83	78
300	98	94
400	97	95
Formulacja C + Fluorad FC-135 0,1% wag. /obj.	200	65	66
300	89	86
400	97	89
Formulacja C + Fluorad FC-135 0,05% wag./obj.	200	70	78
300	79	84
400	96	98
10-01	200	93	71
300	91	89
400	97	97
10-02	200	95	59
300	97	68
400	99	79
10-03	200	97	55
300	98	62
400	100	76

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 10b

1	2	3	4
10-04	200	83	72
300	87	84
400	95	100
10-05	200	69	78
300	92	93
400	98	97
10-06	200	94	61
300	99	67
400	100	76
10-07	200	99	52
300	99	63
400	100	80
10-08	200	96	47
300	99	57
400	99	55
10-09	200	99	23
300	98	58
400	100	53
10-10	200	89	91
300	91	99
400	98	100
10-11	200	81	91
300	91	99
400	92	100
10-12	200	66	96
300	86	100
400	94	99
10-13	200	80	97
300	98	98
400	99	100
10-14	200	68	92
300	89	100
400	99	98
10-15	200	84	95
300	94	100
400	97	100

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 10b

1	2	3	4
10-16	200	73	94
300	89	100
400	99	100
10-17	200	58	94
300	77	96
400	90	90

Mieszanina wytwarzana za pomocą zmieszania w pojemniku Fluorad FC-135 w stężeniach tak niskich jak 0,05% z Formulacją B wykazała bardzo silną skuteczność chwastobójczą w tym teście. Obserwowano antagonizm wobec ECHCF niejonowego krzemoorganicznego środka powierzchniowo czynnego Silwet L-77 zachodzący z kationowym fluoroorganicznym środkiem powierzchniowo czynnym Fluorad FC-135. Zanotowano widoczną skuteczność chwastobójczą kompozycji (10-15) zawierającej tylko 0,05% lecytyny i 0,05% Fluorad FC-135. W tym teście dodano 0,1% kaprynianu metylu do 0,25% lecytyny, przy czym kaprynian metylu poddawano działaniu ultradźwięków razem z lecytyną, co powodowało zwiększenie wpływu na ECHCF ale nie na ABUTH (porównanie kompozycji 10-16 i 10-04).

P r z y k ł a d 11

W teście tym badano kompozycje 10-01 do 10-17 z przykładu 10 i mieszaniny uzyskane za pomocą zmieszania w pojemniku Formulacji B i C z Fluorad FC-135. Ang. prickly sida (Sida spinosa, SLDSP) hodowano i poddano działaniu zgodnie ze standardową procedurą zamieszczoną powyżej. Stosowanie zraszania kompozycjami przeprowadzono po 22 dniach po wysadzeniu SIDSP, zaś ocenę hamowania chwastobójczego przeprowadzono w 19 dniu po zastosowaniu.

Formulacje B i C, same i w pojemniku zmieszane z 0,5% Silwet L-77 zastosowano w celu porównania działania. Wyniki, średnie dla wszystkich powtórzeń każdego działania przedstawiono w tabeli 11.

T a b e l a 11

Kompozycja do zraszania	Poziom glifozatu, g a.e /ha	% hamowania SIDSP
1	2	3
Formulacja B	200	46
300	75
400	80
Formulacja B + Silwet L-77 0,5% obj.	200	96
300	89
400	87
Formulacja C	200	80
300	98
400	98
Formulacja C + Silwet L-77 0,5% obj.	200	75
300	91
400	94
Formulacja B + Fluorad FC-135 0,25% obj.	200	82
300	94
400	98

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 11

1	2	3
Formulacja B + Fluorad FC-135 0,1% wag/obj.	200	70
300	93
400	88
Formulacja B + Fluorad FC-135 0,05% wag./obj.	200	79
300	92
400	99
Formulacja C + Fluorad FC-135 0,25% wag./obj.	200	79
300	97
400	97
Formulacja C + Fluorad FC-135 0,1% wag./obj.	200	90
300	96
400	97
Formulacja C + Fluorad FC-135 0, 05% wag. /obj.	200	80
300	96
400	99
10-01	200	93
300	97
400	98
10-02	200	71
300	89
400	89
10-03	200	71
300	87
400	98
10-04	200	76
300	100
400	100
10-05	200	91
300	99
400	97
10-06	200	57
300	95
400	88
10-07	200	64
300	68
400	94

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 11

1	2	3
10-08	200	89
300	96
400	99
10-09	200	80
300	77
400	94
10-10	200	90
300	94
400	98
10-11	200	81
300	100
400	96
10-12	200	86
300	92
400	95
10-13	200	86
300	99
400	100
10-14	200	97
300	100
400	100
10-15	200	99
300	100
400	100
10-16	200	92
300	100
400	100
10-17	200	92
300	99
400	100

W tym teś cie Formulacja C wykazał a bardzo silną skuteczność chwastobójczą wobec SIDSP i obserwowanie zwiększenia skuteczności było bardzo trudne. Jednak, wyraźne silne działanie ponownie obserwowano dla kompozycji 10-15, zawierającej tylko 0,05% lecytyny i 0,05% fluorad FC-135.

P r z y k ł a d 12

Wodne kompozycje do zraszania przygotowano z soli IPA glifozatu i rozczynników zestawionych w tabeli 12a. Dla wszystkich kompozycji zastosowano sposób wytwarzania (iii), przy użyciu lecytyny sojowej (20% fosfolipidu, Avanti). Wartość pH dla wszystkich kompozycji doprowadzono do około 7.

PL 193 449 B1

T a b e l a 12a

Kompozycja do zraszania	Lecytyna g/l	% wag.	(*) Inny dodatek	Składniki poddane działaniu ultradźwięków z lecytyną
Fluorad FC-135	Silwet L-77	Inne (*)
12-01	5,0					żaden
12-02	5,0		0,50			L-77
12-03	2,5					żaden
12-04	2,5	0,50				żaden
12-05	2,5	0,20				żaden
12-06	2,5	0,10				żaden
12-07	5,0			0,50	Diacid 1550	Diacid
12-08	5,0			0,10	Diacid 1550	Diacid
12-09	2,5			0,25	Diacid 1550	Diacid
12-10	2,5	0,25		0,05	Diacid 1550	Diacid
12-11	5,0	0,10		0,50	Genapol UD-030	Genapol
12-12	5,0	0,05		0,20	Genapol UD-030	Genapol
12-13	5,0	0,25		0,50	Neodol 25-3	Neodol
12-14	5,0	0,10		0,20	Neodol 25-3	Neodol

Zaślaz Avicenny (Abutilon theophrasti, ABUTH), chwastnicę jednostroną (Echinochloa crus-galli, ECHCF) i powój (Ipomoea spp., IPOSS) hodowano i poddano działaniu zgodnie ze standardową procedurą zamieszczoną powyżej. Stosowanie zraszania kompozycjami przeprowadzono po 16 dniach po wysadzeniu ABUTH, po 18 dniach po wysadzeniu ECHCF i 9 dniach po wysadzeniu IPOSS. Ocenę hamowania chwastobójczego przeprowadzono w 15 dniu po zastosowaniu.

Poza kompozycjami 12-01 do 12-14, kompozycje do zraszania wytwarzano za pomocą mieszania w pojemniku Formulacji B i C z Fluorad FC-135, przy różnych stężeniach. Formulację B i C, same i w pojemniku zmieszane z 0,5% Silwet L-77 zastosowano w celu porównania działania. Wyniki, średnie dla wszystkich powtórzeń każdego działania, przedstawiono w tabeli 12b.

T a b e l a 12b

Kompozycja do zraszania	Poziom glifozatu g a.e./ha	% hamowania
ABUTH	ECHCF	IPOSS
1	2	3	4	5
Formulacja B	200	24	53	33
300	47	37	37
400	64	46	64
Formulacja B + Silwet L-77 0,5% obj.	200	85	3	66
300	97	19	77
400	98	18	82
Formulacja C	200	39	69	38
300	71	90	67
400	87	100	76

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 12b

1	2	3	4	5
Formulacja C + Silwet L-77 0,5% obj.	200	90	8	72
300	95	50	79
400	100	90	73
Formulacja B + Fluorad FC-135 0,5% wag/obj.	200	75	71	65
300	94	92	79
400	98	100	77
Formulacja B + Fluorad FC-135 0,25% wag./obj.	200	75	67	67
300	85	73	71
400	96	97	75
Formulacja B + Fluorad FC-135 0,1% wag./obj.	200	61	53	48
300	82	98	72
400	95	86	70
Formulacja C + Fluorad FC-135 0,5% wag./obj.	200	81	61	69
300	75	75	71
400	84	84	77
Formulacja C + Fluorad FC-135 0,25% wag./obj.	200	35	58	67
300	68	97	64
400	92	96	73
Formulacja C + Fluorad FC-135 0,1% wag. /obj.	200	40	84	51
300	79	94	58
400	99	86	74
12-01	200	69	69	62
300	82	82	73
400	88	84	77
12-02	200	81	75	67
300	83	74	72
400	95	93	75
12-03	200	48	69	70
300	82	93	71
400	94	100	72
12-04	200	68	78	64
300	90	94	76
400	96	99	79
12-05	200	75	86	68
300	86	95	72
400	96	89	80

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 12b

1	2	3	4	5
12-06	200	80	95	57
300	85	82	60
400	96	91	73
12-07	200	41	72	64
300	76	82	68
400	80	98	77
12-08	200	40	71	70
300	51	91	76
400	77	98	72
12-09	200	43	74	64
300	58	95	76
400	73	100	77
12-10	200	43	85	65
300	74	75	65
400	83	99	76
12-11	200	39	71	66
300	61	88	71
400	89	99	73
12-12	200	54	57	59
300	79	77	75
400	89	84	71
12-13	200	69	72	69
300	59	66	69
400	86	81	76
12-14	200	54	62	65
300	65	77	69
400	84	81	74

Mieszaniny przygotowane w pojemniku z Formulacji B z Fluorad FC-135 wykazały większą skuteczność chwastobójczą niż sama Formulacja C, bez wystąpienia antagonizmu wobec ECHCF tak charakterystycznego dla Silwet L-77. Dodanie Fluorad FC-135 do kompozycji glifozatu zawierających 0,25% lecytyny zwiększa skuteczność chwastobójczą wobec ABUTH i ECHCF ale nie wobec IPOSS (porównanie kompozycji 12-04 do 12-06 z kompozycją 12-03).

P r z y k ł a d 13

W tym przykładzie badano kompozycje 12-01 do 12-14 z przykładu 12 i mieszaniny uzyskane za pomocą zmieszania w pojemniku Formulacji B i C z Fluorad FC-135. Ang. prickly sida (Sida spinosa, SIDSP) hodowano i poddano działaniu zgodnie ze standardową procedurą zamieszczoną powyżej. Stosowanie zraszania kompozycjami przeprowadzono po 23 dniach po wysadzeniu SIDSP, zaś ocenę hamowania chwastobójczego przeprowadzono w 19 dniu po zastosowaniu.

Formulacje B i C, same i w pojemniku zmieszane z 0,5% Silwet L-77 zastosowano w celu porównania działania. Wyniki, średnie dla wszystkich powtórzeń każdego działania przedstawiono w tabeli 13.

PL 193 449 B1

T a b e l a 13

Kompozycja do zraszania	Poziom glifozatu g a.e./ha	% hamowania SIDSP
1	2	3
Formulacja B	200	37
300	47
400	50
Formulacja B + Silwet L-77 0,5% obj.	200	93
300	100
400	99
Formulacja C	200	47
300	63
400	86
Formulacja C + Silwet L-77 0,5% obj.	200	88
300	92
400	99
Formulacja B + Fluorad FC-135 0,5% wag/obj.	200	51
300	79
400	84
Formulacja B + Fluorad FC-135 0,25% wag./obj.	200	49
300	53
400	85
Formulacja B + Fluorad FC-135 0,1% wag./obj.	200	44
300	58
400	70
Formulacja C + Fluorad FC-135 0,5% wag./obj.	200	74
300	89
400	97
Formulacja C + Fluorad FC-135 0,25% wag./obj.	200	52
300	70
400	75
Formulacja C + Fluorad FC-135 0,1% wag./obj.	200	45
300	74
400	87
12-01	200	62
300	76
400	89
12-02	200	59
300	54
400	73

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 13

1	2	3
12-03	200	56
300	89
400	80
12-04	200	72
300	89
400	96
12-05	200	66
300	87
400	84
12-06	200	60
300	74
400	86
12-07	200	57
300	78
400	89
12-08	200	59
300	67
400	70
12-09	200	57
300	65
400	74
12-10	200	53
300	77
400	77
12-11	200	58
300	71
400	87
12-12	200	54
300	70
400	82
12-13	200	65
300	75
400	82
12-14	200	61
300	77
400	81

PL 193 449 B1

W tym teś cie zmieszanie w pojemniku Fluorad FC-135 z Formulacją B wykazał o zwię kszenie skuteczności chwastobójczej wobec SIDSP większe niż obserwowane dla samej Formulacji C, ale tylko przy stężeniu 0,5% Fluorad FC-135. Podobnie, jeśli do kompozycji glifozatu zawierającej 0,25% lecytyny dodano Fluorad FC-135 do znaczniej zwiększono chwastobójczą skuteczność niż przy stężeniu 0,5% (kompozycja 12-04).

P r z y k ł a d 14

Wodne kompozycje do zraszania przygotowano z soli IPA glifozatu i rozczynników zestawionych w tabeli 14a. Dla wszystkich kompozycji zastosowano sposób wytwarzania (iii), przy użyciu lecytyny sojowej (20% fosfolipidu, Avanti). Poniższe kompozycje wykazywały wartość pH około 5:14-01, 14-03, 14-07, 14-08, 14-10 i 14-12 do 14-17. Wartość pH dla wszystkich pozostałych kompozycji doprowadzono do około 7.

T a b e l a 14a

Kompozycja do zraszania	Lecytyna g/l	% wag.	Składniki poddane działaniu ultradźwięków z lecytyną
Fluorad FC-135	Silwet L-77	Diacid 1550
14-01	5,0				żaden
14-02	5,0				żaden
14-03	2,5				żaden
14-04	2,5				żaden
14-05	5,0				glifozat
14-06	5,0		0,50		L-77
14-07	5,0		0,50		L-77
14-08	2,5		0,50		L-77
14-09	2,5		0,50		L-77
14-10	2,5		0,25		glifozat
14-11	2,5		0,25		glifozat
14-12	2,5	0,25			żaden
14-13	2,5	0,25			glifozat
14-14	2,5	0,10			żaden
14-15	2,5	0,10			glifozat
14-16	2,5		0,25	0,25	L-77, Diacid
14-17	2,5		0,10	0,05	L-77, Diacid

Zaślaz Avicenny (Abutilon theophrasti, ABUTH) i chwastnicę jednostroną (Echinochloa crusgalli, ECHCF) hodowano i poddano działaniu zgodnie ze standardową procedurą zamieszczoną powyżej.

Zraszanie kompozycjami przeprowadzono po 17 dniach po wysadzeniu ABUTH i po 20 dniach po wysadzeniu ECHCF, zaś ocenę hamowania chwastobójczego przeprowadzono w 20 dniu po zastosowaniu.

Poza kompozycjami 14-01 do 14-17, kompozycje do zraszania wytwarzano za pomocą mieszania w pojemniku Formulacji B i C z Fluorad FC-135, w dwóch stężeniach.

Formulację B i C, same i w pojemniku zmieszane z 0,5% i 0,25% Silwet L-77 zastosowano w celu porównania działania. Wyniki, średnie dla wszystkich powtórzeń każdego działania przedstawiono w tabeli 14b.

PL 193 449 B1

T a b e l a 14b

Kompozycja do zraszania	Poziom glifozatu g a.e./ha	% hamowania
ABUTH	ECHCF
1	2	3	4
Formulacja B	200	53	43
300	73	50
400	91	74
Formulacja B + Silwet L-77 0,5% obj.	200	86	24
300	88	15
400	94	58
Formulacja B + Silwet L-77 0,25% obj.	200	80	22
300	93	38
400	87	38
Formulacja C	200	56	88
300	86	98
400	94	98
Formulacja C + Silwet L-77 0,5% obj.	200	87	23
300	93	52
400	91	60
Formulacja C + Fluorad FC-135 0,25% wag/obj.	200	79	42
300	83	73
400	87	95
Formulacja B + Fluorad FC-135 0,25% wag. /obj.	200	79	49
300	89	77
400	94	85
Formulacja B + Fluorad FC-135 0,1% wag./obj.	200	73	64
300	89	68
400	92	75
Formulacja C + Fluorad FC-135 0,25% wag./obj.	200	73	86
300	75	90
400	90	95
Formulacja C + Fluorad FC-135 0,1% wag./obj.	200	53	97
300	89	96
400	91	99
14-01	200	71	66
300	89	62
400	97	85

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 14b

1	2	3	4
14-02	200	83	52
300	89	72
400	82	93
14-03	200	54	53
300	89	84
400	93	77
14-04	200	81	38
300	94	76
400	98	88
14-05	200	85	53
300	95	80
400	94	91
14-06	200	80	0
300	95	100
400	98	94
14-07	200	72	50
300	95	84
400	98	92
14-05	200	85	53
300	95	80
400	94	91
14-08	200	81	69
300	99	83
400	100	80
14-09	200	86	38
300	94	80
400	96	90
14-10	200	58	67
300	82	85
400	92	90
14-11	200	83	64
300	88	74
400	90	88
14-12	200	89	90
300	100	88
400	100	98

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 14b

1	2	3	4
14-13	200	95	91
300	93	97
400	100	98
14-14	200	88	93
300	93	85
400	98	90
14-15	200	85	87
300	98	98
400	96	100
14-16	200	76	72
300	83	87
400	89	97
14-17	200	53	67
300	48	62
400	82	85

Kompozycje 14-12 do 14-15, zawierające 0,25% lecytyny łącznie z Fluorad FC-135 wykazały znacznie większą skuteczność chwastobójczą wobec obu chwastów ABUTH i ECHCF niż kompozycja 14-03, zawierająca 0,25% lecytyny lecz nie zawierająca Fluorad FC-135 jak również kompozycja 14-01, zawierająca 0,5% lecytyny bez Fluorad FC-135. Nie obserwowano większych lub istotnych różnic pomiędzy kompozycjami, w których glifozat poddawano działaniu ultradźwiękami łącznie z lecytyną (14-13 i 14-15) w porównaniu z kompozycjami, w których samą lecytynę poddawano działaniu ultradźwiękami (14-12 i 14-14).

P r z y k ł a d 15

W tym przykładzie badano kompozycje 14-01 do 14-17 z przykładu 14 i mieszaniny uzyskane za pomocą zmieszania w pojemniku Formulacji B i C z Fluorad FC-135. Ang. prickly sida (Sida spinosa, SIDSP) hodowano i poddano działaniu zgodnie ze standardową procedurą zamieszczoną powyżej. Zraszanie kompozycjami przeprowadzono po 22 dniach po wysadzeniu SIDSP, zaś ocenę hamowania chwastobójczego przeprowadzono w 19 dniu po zastosowaniu.

Formulacje B i C, same i w pojemniku zmieszane z 0,5% i 0,25% Silwet L-77 zastosowano w celu porównania działania. Wyniki, średnie dla wszystkich powtórzeń każdego działania przedstawiono w tabeli 15.

T a b e l a 15

Kompozycja do zraszania	Poziom glifozatu g a.e./ha	% hamowania SIDSP
1	2	3
Formulacja B	200	23
300	37
400	32
Formulacja B + Silwet L-77 0,5% obj.	200	30
300	39
400	45

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 15

1	2	3
Formulacja B + Silwet L-77 0,25% obj.	200	28
300	49
400	28
Formulacja C	200	41
300	54
400	84
Formulacja C + Silwet L-77 0,5% obj.	200	43
300	66
400	86
Formulacja C + Fluorad FC-135 0,25% wag/obj.	200	17
300	35
400	58
Formulacja B + Fluorad FC-135 0,25% wag./obj.	200	48
300	60
400	62
Formulacja B + Fluorad FC-135 0,1% wag./obj.	200	31
300	47
400	75
Formulacja C + Fluorad FC-135 0,25% wag./obj.	200	43
300	57
400	71
Formulacja C + Fluorad FC-135 0,1% wag./obj.	200	32
300	71
400	63
14-01	200	51
300	55
400	76
14-02	200	51
300	68
400	84
14-03	200	55
300	51
400	72
14-04	200	50
300	64
400	75

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 15

1	2	3
14-05	200	46
300	53
400	61
14-06	200	40
300	44
400	73
14-07	200	23
300	32
400	39
14-08	200	18
300	44
400	57
14-09	200	25
300	30
400	43
14-10	200	19
300	39
400	38
14-11	200	35
300	48
400	57
14-12	200	65
300	80
400	88
14-13	200	68
300	75
400	87
14-14	200	76
300	76
400	72
14-15	200	54
300	73
400	84
14-16	200	44
300	51
400	63

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 15

1	2	3
14-17	200	23
300	45
400	57

Kompozycje 14-12 do 14-15, zawierające 0,25% lecytyny łącznie z Fluorad FC-135 wykazały zwiększenie skuteczności chwastobójczej wobec SLDSP większe niż obserwowane dla kompozycji 14-03, zawierającej 0,25% lecytyny bez Fluorad FC-135. Nie obserwowano większych lub znaczniejszych różnic pomiędzy kompozycjami, w których glifozat poddano działaniu ultradźwięków łącznie z lecytyną (14-13 i 14-15), w porównaniu z samą lecytyną poddaną działaniu ultradźwięków (14-12 i 14-14).

P r z y k ł a d 16

Wodne kompozycje do zraszania przygotowano z soli IPA glifozatu i rozczynników zestawionych w tabeli 16a. Dla wszystkich kompozycji zastosowano sposób wytwarzania (iii), przy użyciu lecytyny sojowej (20% fosfolipidu, Avanti). Wartość pH dla wszystkich kompozycji doprowadzono do około 7.

T a b e l a 16a

Kompozycja do zraszania	Lecytyna g/l	% wag.	(*) Inny dodatek	Składniki poddane działaniu ultradźwięków z lecytyną
Fluorad FC-135	Inny (*)
16-01	2,5				żaden
16-02	2,5				glifozat
16-03	2,5	0,25			żaden
16-04	2,5	0,25			glifozat
16-05	2,5		0,25	Silwet 800	żaden
16-06	2,5		0,25	Silwet 800	Silwet 800
16-07	2,5		0,25	Silwet 800	Silwet, glifozat
16-08	0,5				żaden
16-09	0,5				glifozat
16-10	0,5	0,05			żaden
16-11	0,5	0,05			glifozat
16-12	0,5	0,03	0,02	Silwet L-77	Silwet L-77
16-13	0,5		0,05	kaprynian metylu	Me kaprynian
16-14	0,5	0,05	0,05	kaprynian metylu	Me kaprynian
16-15	0,5	0,05	0,05	kaprynian metylu	Me kaprynian, glifozat
16-16	0,5		0,01	PVA	żaden
16-17	0,5		0,01	PVA	glifozat
16-18	0,5	0,05	0,01	PVA	glifozat
16-19	0,5		0,05 + 0,01	L-77 + PVA	Silwet L-77

Zaślaz Avicenny (Abutilon theophrasti, ABUTH) i chwastnicę jednostroną (Echinochloa crusgalli, ECHCF) hodowano i poddano działaniu zgodnie ze standardową procedurą zamieszczoną powyżej. Zraszanie kompozycjami przeprowadzono po 19 dniach po wysadzeniu ABUTH i po 21 dniach po wysadzeniu ECHCF, zaś ocenę hamowania chwastobójczego przeprowadzono w 17 dniu po zastosowaniu. Poza kompozycjami 16-01 do 16-19, kompozycje do zraszania wytwarzano za pomocą mieszania w pojemniku Formulacji B i C z Fluorad FC-135, w dwóch stężeniach. Formulację B i C,

PL 193 449 B1 same i w pojemniku, zmieszane z 0,5% Silwet 800 zastosowano w celu porównania działania. Wyniki, średnie dla wszystkich powtórzeń każdego działania przedstawiono w tabeli 16b.

T a b e l a 16b

Kompozycja do zraszania	Poziom glifozatu g a.e./ha	% hamowania
ABUTH	ECHCF
1	2	3	4
Formulacja B	150	13	28
250	37	51
350	56	38
Formulacja B + Silwet 800 0,25% obj.	150	81	15
250	89	17
350	91	20
Formulacja C	150	32	65
250	59	91
350	85	89
Formulacja C + Silwet 800 0,25% obj.	150	91	17
250	91	23
350	95	48
Formulacja B + Fluorad FC-135 0,25% wag/obj.	150	31	58
250	53	68
350	71	84
Formulacja B + Fluorad FC-135 0,05% wag./obj.	150	31	29
250	44	69
350	95	79
Formulacja C + Fluorad FC-135 0,25% wag./obj.	150	46	45
250	69	79
350	86	77
Formulacja C + Fluorad FC-135 0,05% wag./obj.	150	44	57
250	60	87
350	86	88
16-01	150	55	50
250	87	81
350	89	88
16-02	150	56	54
250	89	69
350	87	98
16-03	150	89	68
250	89	84
350	91	90

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 16b

1	2	3	4
16-04	150	63	68
250	89	86
350	99	89
16-05	150	81	51
250	87	84
350	94	26
16-06	150	67	0
250	93	62
350	94	81
16-07	150	81	35
250	84	51
350	95	62
16-08	150	59	51
250	84	69
350	98	90
16-09	150	64	59
250	85	61
350	94	96
16-10	150	73	74
250	87	83
350	98	96
16-11	150	76	64
250	88	79
350	94	81
16-12	150	59	46
250	82	88
350	92	82
16-13	150	61	45
250	90	69
350	93	90
16-14	150	76	50
250	95	73
350	99	91
16-15	150	78	67
250	95	80
350	99	85

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 16b

1	2	3	4
16-16	150	48	42
250	77	87
350	87	75
16-17	150	47	63
250	85	67
350	90	78
16-18	150	55	46
250	82	77
350	90	87
16-19	150	32	23
250	43	31
350	76	65

Podobnie jak w przykładzie 10, kompozycje z glifozatem (16-10 i 16-11), zawierające 0,05% lecytyny i 0,05% Fluorad FC-135 wykazały niespodziewanie wysoką skuteczność chwastobójczą w tym badaniu. Poddawanie działaniu ultradźwięków lecytyny w obecności glifozatu, w celu kapsułkowania pewnej ilości glifozatu (16-11) nie daje korzystnego wpływu w porównaniu z poddaniem działaniu ultradźwięków samej lecytyny (kompozycja 16-10); wpływ na skuteczność chwastobójczą wobec ECHCF był nieznacznie lepszy bez próby kapsułkowania glifozatu. Dodanie kaprynianu metylu do kompozycji zawierającej lecytynę z Fluorad FC-135 lub bez Fluorad FC-135 (16-13 do 16-15) zwiększa skuteczność chwastobójczą wobec ABUTH, lecz tylko nieznacznie wpływa na ECHCF.

P r z y k ł a d 17

Wodne kompozycje do zraszania przygotowano z soli IPA glifozatu i rozczynników zestawionych w tabeli 17a. Dla wszystkich kompozycji zastosowano sposób wytwarzania (iii), przy użyciu lecytyny sojowej (20% fosfolipidu, Avanti). Wartości pH dla wszystkich kompozycji doprowadzono do około 7.

T a b e l a 17a

Kompozycja do zraszania	Lecytyna g/l	% wag.	(*) Inny dodatek	Składniki poddane działaniu ultradźwięków z lecytyną
Fluorad FC-135	Inny (*)
1	2	3	4	5	6
17-01	2,5				żaden
17-02	2,5	0,25			żaden
17-03	2,5	0,25			glifozat
17-04	2,5	0,25	0,025	PVA	żaden
17-05	1,0				żaden
17-06	1,0				glifozat
17-07	1,0	0,10			żaden
17-08	1,0	0,10			glifozat
17-09	1,0	0,05			żaden
17-10	1,0	0,05			glifozat
17-11	1,0		0,100	PVA	żaden
17-12	1,0		0,025	PVA	żaden

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 17a

1	2	3	4	5	6
17-13	1,0	0,05	0,025	PVA	żaden
17-14	1,0		0,100	cholan sodu	Na cholan
17-15	1,0		0,020	cholan sodu	Na cholan
17-16	1,0	0,05	0,020	cholan sodu	Na cholan
17-17	0,5				żaden
17-18	0,5	0,05			glifozat
17-19	0,5	0,05	0,020	cholan sodu	Na cholan

Zaślaz Avicenny (Abutilon theophrasti, ABUTH) i chwastnicę jednostroną (Echinochloa crusgalli, ECHCF) hodowano i poddano działaniu zgodnie ze standardową procedurą zamieszczoną powyżej. Zraszanie kompozycjami przeprowadzono po 19 dniach po wysadzeniu ABUTH i po 21 dniach po wysadzeniu ECHCF, zaś ocenę hamowania chwastobójczego przeprowadzono w 16 dniu po zastosowaniu.

Poza kompozycjami 17-01 do 17-19, kompozycje do zraszania wytwarzano za pomocą mieszania w pojemniku Formulacji B i C z Fluorad FC-135, w różnych stężeniach. Formulacje B i C same zastosowano w celu porównania działania. Wyniki, średnie dla wszystkich powtórzeń każdego działania przedstawiono w tabeli 17b.

T a b e l a 17b

Kompozycja do zraszania	Poziom glifozatu g a.e./ha	% hamowania
ABUTH	ECHCF
1	2	3	4
Formulacja B	200	32	25
300	50	34
400	54	35
Formulacja C	200	59	92
300	76	100
400	93	97
Formulacja B + Fluorad FC-135 0,25% wag/obj.	200	43	48
300	64	52
400	84	71
Formulacja B + Fluorad FC-135 0,1% wag/obj.	200	61	78
300	65	59
400	100	86
Formulacja B + Fluorad FC-135 0,05% wag/obj.	200	58	30
300	82	55
400	88	77
Formulacja C + Fluorad FC-135 0,25% wag/obj.	200	53	55
300	76	68
400	88	93

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 17b

1	2	3	4
Formulacja C + Fluorad FC-135 0,1% wag./obj.	200	59	70
300	89	85
400	93	83
Formulacja C + Fluorad FC-135 0,05% wag./obj.	200	60	72
300	82	100
400	94	94
17-01	200	73	52
300	88	80
400	94	90
17-02	200	83	80
300	96	83
400	97	95
17-03	200	86	73
300	95	79
400	98	94
17-04	200	73	72
300	94	86
400	96	93
17-05	200	67	68
300	94	74
400	96	91
17-06	200	65	61
300	79	82
400	91	81
17-07	200	75	65
300	92	84
400	98	91
17-08	200	66	70
300	87	96
400	97	97
17-09	200	83	73
300	91	83
400	97	89
17-10	200	89	70
300	92	79
400	91	74

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 17b

1	2	3	4
17-11	200	65	58
300	86	86
400	97	100
17-12	200	75	64
300	79	85
400	91	87
17-13	200	79	53
300	81	83
400	96	88
17-14	200	56	69
300	80	95
400	92	93
17-15	200	57	77
300	67	91
400	88	90
17-16	200	88	82
300	85	87
400	76	72
17-17	200	53	66
300	71	72
400	87	83
17-18	200	89	85
300	79	72
400	65	60
17-19	200	77	65
300	87	85
400	92	94

Nie obserwowano istotnych różnic w skuteczności chwastobójczej pomiędzy kompozycjami zawierającymi glifozat, lecytynę i Fluorad PC-135, w których glifozat poddawano działaniu ultradźwiękami łącznie z lecytyną (17-03, 17-08, 17-10) w porównaniu z kompozycjami, w których samą lecytynę poddawano działaniu ultradźwiękami (17-02, 17-07, 17-09).

Nienormalna inwersja wyniku dawkowania glifozatu w kompozycji 17-18 prawdopodobnie jest wynikiem błędnego zastosowania kompozycji i została zignorowana w tym przykładzie.

P r z y k ł a d 18

Wodne kompozycje do zraszania przygotowano z soli IPA glifozatu i rozczynników zestawionych w tabeli 18a.

Dla wszystkich kompozycji zastosowano sposób wytwarzania (iii), przy użyciu lecytyny sojowej (20% fosfolipidu, Avanti). Wartości pH dla wszystkich kompozycji doprowadzono do około 7.

PL 193 449 B1

T a b e l a 18a

Kompozycja do zraszania	Lecytyna g/l	% wag.	Składniki poddane działaniu ultradźwięków z lecytyną
Fluorad FC-135	PVA
18-01	2,5			żaden
18-02	1,0			żaden
18-03	0,5			żaden
18-04	0,2			żaden
18-05	1,0	0,25		żaden
18-06	1,0	0,25		glifozat
18-07	1,0	0,10		żaden
18-08	1,0	0,10		glifozat
18-09	0,5	0,05		żaden
18-10	0,5	0,05		glifozat
18-11	2,5		0,10	żaden

Ang. hemp sesbania (Sesbania exaltata, SEBEX) hodowano i poddano działaniu zgodnie ze standardową procedurą zamieszczoną powyżej. Zraszanie kompozycjami przeprowadzono po 22 dniach po wysadzeniu SEBEX, zaś ocenę hamowania chwastobójczego przeprowadzono w 21 dniu po zastosowaniu.

Poza kompozycjami 18-01 do 18-11, kompozycje do zraszania wytwarzano za pomocą mieszania w pojemniku Formulacji B i C z Fluorad FC-135, w różnych stężeniach. Formulację B i C, same i w pojemniku zmieszane z 0,1% PVA (alkohol poliwinylowy) zastosowano w celu porównania działania. Wyniki, średnie dla wszystkich powtórzeń każdego działania przedstawiono w tabeli 18b.

T a b e l a 18b

Kompozycja do zraszania	Poziom glifozatu g a.e./ha	% hamowania SEBEX
1	2	3
Formulacja B	500	43
1000	54
1500	44
Formulacja B + PVA 0,1% wag/obj.	500	53
1000	45
1500	44
Formulacja C	500	56
1000	62
1500	63
Formulacja B + Fluorad FC-135 0,25% wag/obj.	500	40
1000	45
1500	60
Formulacja B + Fluorad FC-135 0,1% wag/obj.	500	33
1000	51
1500	53

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 18b

1	2	3
Formulacja B + Fluorad FC-135 0,05% wag/obj.	500	21
1000	18
1500	29
Formulacja C + Fluorad FC-135 0,25% wag/obj.	500	34
1000	42
1500	58
Formulacja C + Fluorad FC-135 0,1% wag/obj.	500	50
1000	43
1500	52
Formulacja C + Fluorad FC-135 0,1% wag/obj.	500	48
1000	49
1500	46
18-01	500	22
1000	33
1500	37
18-02	500	16
1000	24
1500	28
18-03	500	15
1000	24
1500	27
18-04	500	17
1000	13
1500	31
18-05	500	28
1000	64
1500	68
18-06	500	64
1000	51
1500	61
18-07	500	65
1000	51
1500	63
18-08	500	50
1000	56
1500	30

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 18b

1	2	3
18-09	500	40
1000	59
1500	66
18-10	500	31
1000	23
1500	49
18-11	500	43
1000	39
1500	74

Aktywność glifozatu wobec SEBEX była krańcowo niska w tym badaniu i nie pozwoliła na wyciąganie wniosków godnych podkreślenia.

P r z y k ł a d 19

Wodne kompozycje do zraszania przygotowano z soli IPA glifozatu i rozczynników zestawionych w tabeli 19a. Dla wszystkich kompozycji zastosowano sposób wytwarzania (iii), przy użyciu lecytyny sojowej (20% fosfolipidu, Avanti). Wartości pH dla wszystkich kompozycji doprowadzono do około 7.

T a b e l a 19a

Kompozycja do zraszania	Lecytyna g/l	Fluorad FC-135 % wag.	Składniki poddane działaniu ultradźwięków z lecytyną
19-01	2,5		żaden
19-02	1,0		żaden
19-03	0,5		żaden
19-04	0,2		żaden
19-05	1,0	0,25	żaden
19-06	1,0	0,25	glifozat

Strączyniec tępolistny (Cassia obtusifolia, CASOB) hodowano i poddano działaniu zgodnie ze standardową procedurą zamieszczoną powyżej. Zraszanie kompozycjami przeprowadzono po 22 dniach po wysadzeniu CASOB, zaś ocenę hamowania chwastobójczego przeprowadzono w 21 dniu po zastosowaniu. Poza kompozycjami 19-01 do 19-06, kompozycje do zraszania wytwarzano za pomocą mieszania w pojemniku Formulacji B i C z Fluorad FC-135, w dwóch stężeniach. Formulacje B i C same zastosowano w celu porównania działania. Wyniki, średnie dla wszystkich powtórzeń każdego działania przedstawiono w tabeli 19b.

T a b e l a 19b

Kompozycja do zraszania	Poziom glifozatu g a.e./ha	% hamowania CASOB
1	2	3
Formulacja B	500	35
800	37
1200	34
Formulacja C	500	49
800	49
1200	66

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 19b

1	2	3
Formulacja B + Fluorad FC-135 0,25% wag/obj.	500	45
800	50
1200	71
Formulacja B + Fluorad FC-135 0,1% wag/obj.	500	49
800	49
1200	78
Formulacja C + Fluorad FC-135 0,25% wag./obj.	500	60
800	75
1200	68
Formulacja C + Fluorad FC-135 0,1% wag./obj.	500	47
800	85
1200	74
19-01	500	54
800	51
1200	43
19-02	500	37
800	69
1200	52
19-03	500	35
800	51
1200	43
19-04	500	71
800	69
1200	57
19-05	500	47
800	73
1200	89
19-06	500	49
800	51
1200	73

Dodanie Fluorad FC-135 do kompozycji z glifozatem zawierającej lecytynę znacznie zwiększa skuteczność chwastobójczą wobec CASOB (porównanie kompozycji 19-05 i 19-02).

Jednak, gdy glifozat poddano działaniu ultradźwięków łącznie z lecytyną (kompozycja 19-06), skuteczność chwastobójcza została zredukowana.

P r z y k ł a d 20

Wodne kompozycje do zraszania przygotowano z soli IPA glifozatu i rozczynników zestawionych w tabeli 20a.

Dla wszystkich kompozycji zastosowano sposób wytwarzania (iii), przy użyciu lecytyny sojowej (20% fosfolipidu, Avanti). Wartości pH dla wszystkich kompozycji doprowadzono do około 7.

PL 193 449 B1

T a b e l a 20a

Kompozycja do zraszania	Lecytyna g/l	% wag.	Składniki poddane działaniu ultradźwięków z lecytyną
Fluorad FC-135	Diacid 1550
20-01	2,5			żaden
20-02	0,5			żaden
20-03	0,2			żaden
20-04	2,5	0,05		żaden
20-05	0,5	0,05		żaden
20-06	0,2	0,05		żaden
20-07	0,5		0,05	Diacid

Komosę białą (Chenopodium album, CHEAL) hodowano i poddano działaniu zgodnie ze standardową procedurą zamieszczoną powyżej. Zraszanie kompozycjami przeprowadzono po 31 dniach po wysadzeniu CHEAL, zaś ocenę hamowania chwastobójczego przeprowadzono w 18 dniu po zastosowaniu.

Poza kompozycjami 20-01 do 20-07, kompozycje do zraszania wytwarzano za pomocą mieszania w pojemniku Formulacji B i C z 0,5% Fluorad FC-135. Formulację B i C, same zastosowano w celu porównania działania. Wyniki, średnie dla wszystkich powtórzeń każdego działania przedstawiono w tabeli 20b.

T a b e l a 20b

Kompozycja do zraszania	Poziom glifozatu g a.e./ha	% hamowania CHEAL
1	2	3
Formulacja B	150	0
250	0
350	3
Formulacja C	150	18
250	68
350	98
Formulacja B + Fluorad FC-135 0,05% wag/obj.	150	0
250	10
350	5
Formulacja C + Fluorad FC-135 0,05% wag/obj.	150	3
250	50
350	60
20-01	150	0
250	27
350	60
20-02	150	0
250	5
350	8

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 20b

1	2	3
20-03	150	5
250	0
350	8
20-04	150	18
250	29
350	63
20-05	150	17
250	14
350	87
20-06	150	44
250	40
350	38
20-07	150	10
250	35
350	73

Aktywność glifozatu wobec CHEAL w tym badaniu była bardzo niska i z uzyskanych wyników nie można wyciągnąć wyraźnych wniosków. Jednak, żadna z kompozycji według wynalazku nie dała wyników tak wysokich jak handlowa Formulacja C. Fluorad FC-135 przy krańcowo niskim stężeniu 0,05% był nieaktywny po dodaniu za pomocą mieszania w pojemniku, lecz dodanie 0,05% Fluorad FC-135 zwiększało moc kompozycji zawierającej lecytynę (porównanie kompozycji 20-04 do 20-06 z 20-01 do 20-03).

P r z y k ł a d 21

Wodne kompozycje do zraszania przygotowano z soli IPA glifozatu i rozczynników zestawionych w tabeli 21a. Dla wszystkich kompozycji zastosowano sposób wytwarzania (iii), przy użyciu lecytyny sojowej (20% fosfolipidu, Avanti). Wartości pH dla wszystkich kompozycji doprowadzono do około 7.

T a b e l a 21a

Kompozycja do zraszania	Lecytyna g/l	% wag.	Składniki poddane działaniu ultradźwięków z lecytyną
Fluorad FC-135	Aerosol OT	Kaprynian metylu
1	2	3	4	5	6
21-01	2,5				żaden
21-02	2,5				glifozat
21-03	1,0				żaden
21-04	1,0				glifozat
21-05	0,5				żaden
21-06	0,5				glifozat
21-07	0,2				żaden
21-08	0,2				glifozat
21-09	0,5		0, 05		żaden
21-10	0,5		0,05		AOT, glifozat

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 21a

1	2	3	4	5	6
21-11	0,5		0,05		AOT
21-12	2,5	0,25			żaden
21-13	0,5	0,05			żaden
21-14	0,5	0,05			glifozat
21-15	0,5			0,05	Me kaprynian
21-16	0,5	0,05		0,05	Me kaprynian
21-17	0,2	0,02			żaden
21-18	0,2	0,02			glifozat
21-19	0,2			0,02	Me kaprynian

Zaślaz Avicenny (Abutilon theophrasti, ABUTH), chwastnicę jednostroną (Echinochloa crus-galli, ECHCF) i ang. prickly sida (Sida spinosa, SIDSP) hodowano i poddano działaniu zgodnie ze standardową procedurą zamieszczoną powyżej. Zraszanie kompozycjami przeprowadzono po 19 dniach po wysadzeniu ABUTH i po 22 dniach po wysadzeniu ECHCF. Nie zarejestrowano daty wysadzenia SIDSP. Ocenę hamowania chwastobójczego przeprowadzono w 20 dniu po zastosowaniu.

Poza kompozycjami 21-01 do 21-19, kompozycje do zraszania wytwarzano za pomocą mieszania w pojemniku Formulacji B i C z Fluorad FC-135, w różnych stężeniach. Formulacje B i C same zastosowano w celu porównania działania. Wyniki, średnie dla wszystkich powtórzeń każdego działania przedstawiono w tabeli 21b.

T a b e l a 21b

Kompozycja do zraszania	Poziom glifozatu g a.e./ha	% hamowania
ABUTH	ECHCF	SIDSP
1	2	3	4	5
Formulacja B	150	16	23	30
250	17	33	57
350	24	43	65
Formulacja C	150	18	58	53
250	30	71	79
350	49	83	94
Formulacja B + Fluorad FC-135 0,25% wag/obj.	150	27	59	56
250	45	84	81
350	55	82	91
Formulacja B + Fluorad FC-135 0,1% wag/obj.	150	17	43	56
250	21	56	75
350	64	80	90
Formulacja B + Fluorad FC-135 0,02% wag/obj.	150	22	27	38
250	37	49	69
350	48	68	94
Formulacja C + Fluorad FC-135 0,25% wag/obj.	150	41	41	59
250	57	53	85
350	67	67	94

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 21b

1	2	3	4	5
Formulacja C + Fluorad FC-135 0,1% wag/obj.	150	26	39	67
250	46	66	88
350	75	73	93
Formulacja C + Fluorad FC-135 0,02% wag/objęt.	150	30	52	66
250	67	50	89
350	61	88	92
21-01	150	35	62	64
250	63	77	90
350	71	83	85
21-02	150	35	44	67
250	53	79	86
350	58	92	90
21-03	150	37	50	71
250	53	76	90
350	73	63	97
21-04	150	29	46	61
250	43	77	85
350	70	85	96
21-05	150	12	36	59
250	43	55	83
350	53	77	87
21-06	150	19	69	67
250	62	47	84
350	58	60	95
21-07	150	14	59	59
250	39	63	75
350	46	77	91
21-08	150	36	37	64
250	38	68	82
350	47	80	79
21-09	150	8	35	27
250	9	51	56
350	36	58	67
21-10	150	5	33	24
250	15	73	47
350	30	66	67

100

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 21b

1	2	3	4	5
21-11	150	38	49	73
250	62	75	89
350	71	75	98
21-12	150	7	41	21
250	18	67	38
350	30	64	61
21-13	150	39	72	65
250	65	55	76
350	70	68	90
21-14	150	51	53	66
250	60	82	85
350	65	83	95
21-15	150	15	59	61
250	31	54	83
350	57	67	84
21-16	150	36	79	66
250	50	60	95
350	71	59	95
21-17	150	30	52	75
250	54	60	84
350	48	84	93
21-18	150	43	75	69
250	47	78	88
350	utracone	utracone	90
21-19	150	13	42	61
250	29	51	79
350	42	69	90

W tym badaniu Fluorad FC-135 za pomocą mieszania w pojemniku dodano do Formulacji B w celu podniesienia jej aktywnoś ci chwastobójczej do poziomu Formulacji C w stężeniach, odpowiednio, 0,25% wobec ECHCF, 0,1% wobec SIDSP i 0,02% wobec ABUTH. Chwastobójcza skuteczność kompozycji 21-12 (0,25% lecytyny, 0,25% Fluorad FC-135) była w tym teście nie charakterystycznie niska. Jednak, kompozycja 21-13 (0,05% lecytyny, 0,05% Fluorad FC-135) wykazała skuteczność chwastobójczą tak dobrą jak w poprzednich testach, za wyjątkiem chwastobójczej skuteczności Formulacji C wobec ABUTH, przynajmniej równą wobec SIDSP oraz prawie równą wobec ECHCF. Przeciwnie do wyniki uzyskanych w innych badaniach, poprawienie skuteczności wobec ECHCF i SIDSP uzyskano po podziałaniu ultradźwiękami na glifozat z lecytyną (kompozycja 21-14 w porównaniu z 21-13). Wprowadzenie kaprynianu metylu (kompozycja 21-15 i 21-16) również poprawia skuteczność wobec tych gatunków. Niespodziewanie wysoka skuteczność chwastobójcza obserwowana jest w kompozycjach z bardzo niskimi stężeniami lecytyny i Fluorad FC-135 (0,02% każdego z nich, 21-17 i 21-18).

PL 193 449 B1

101

P r z y k ł a d 22

Wodne stężone kompozycje przygotowano z soli IPA glifozatu i rozczynników zestawionych w tabeli 22a. Dla wszystkich kompozycji zastosowano sposób wytwarzania (iv), przy użyciu lecytyny sojowej (20% fosfolipidu, Avanti). Wartości pH tych kompozycji nie rejestrowano.

T a b e l a 22a

Kompozycja stężona	% wag.
Glifozat a.e.	Lecytyna	MON 0818	Fluorad FC-135
22-01	10			5,0
22-02	10			10,0
22-03	10			12,5
22-04	10			15,0
22-05	10			20,0
22-06	10			30,0
22-07	15	4,0	1,0
22-08	20	5,0	0,5
22-09	20	5,0	1,0
22-10	20	5,0	2,0
22-11	20	4,0	1,0
22-12	25	5,0	0,5
22-13	25	5,0	1,0
22-14	25	5,0	2,0
22-15	25	4,0	1,0
22-16	25	5,0	5,0

Zaślaz Avicenny (Abutilon theophrasti, ABUTH) i chwastnicę jednostroną (Echinochloa crusgalli, ECHCF) hodowano i poddano działaniu zgodnie ze standardową procedurą zamieszczoną powyżej. Zraszanie kompozycjami przeprowadzono po 14 dniach po wysadzeniu ABUTH i po 16 dniach po wysadzeniu ECHCF, zaś ocenę hamowania chwastobójczego przeprowadzono w 14 dniu po zastosowaniu. Formulację C zastosowano w celu porównania działania. Wyniki, średnie dla wszystkich powtórzeń każdego działania przedstawiono w tabeli 22b.

T a b e l a 22b

Kompozycja stężona	Poziom glifozatu g a.e./ha	% hamowania
ABUTH	ECHCF
1	2	3	4
Formulacja C	56	13	45
112	43	75
224	64	94
448	88	97
22-01	112	38	61
224	56	80
448	76	97

102

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 22b

1	2	3	4
22-02	112	50	51
224	69	91
448	81	97
22-03	112	51	63
224	64	83
448	81	96
22-04	112	53	61
224	71	91
448	78	95
22-05	112	41	56
224	70	85
448	75	97
22-06	112	38	53
224	63	89
448	75	94
22-07	112	48	53
224	49	84
448	75	90
22-08	112	31	60
224	53	84
448	66	90
22-09	112	26	56
224	53	85
448	78	96
22-10	112	36	60
224	53	85
448	79	98
22-11	112	41	59
224	49	73
448	76	95
22-12	112	30	56
224	50	74
448	65	89
22-13	112	34	55
224	44	80
448	73	95

PL 193 449 B1

103 ciąg dalszy tabeli 22b

1	2	3	4
22-14	112	39	61
224	56	85
448	69	91
22-15	112	31	55
224	56	69
448	79	95
22-16	112	29	64
224	58	86
448	78	91

Żadna ze stężonych kompozycji według tego przykładu, zawierająca 10% glifozatu a.e. i różne ilości Fluorad FC-135 (22-01 do 22-06) nie wykazywała skuteczności chwastobójczej większej niż handlowa Formulacja C. Podkreślić należy, że ilości Fluorad FC-135 stosowane w tym przykładzie były krańcowo wysokie, wagowo/wagowy stosunek Fluorad FC-135 do glifozatu a.e. zmieniał się od 1:2 do 3:1.

P r z y k ł a d 23

Wodne stężone kompozycje przygotowano z soli IPA glifozatu i rozczynników zestawionych w tabeli 23a. Dla wszystkich kompozycji zastosowano sposób wytwarzania (iv), przy użyciu lecytyny sojowej (20% fosfolipidu, Avanti). Wartości pH wszystkich kompozycji wynosiły około 5.

T a b e l a 23a

Kompozycja stężona	% wag.	Składniki poddane działaniu ultradźwięków z lecytyną
Glifozat a.e.	Lecytyna	MON 0818	Fluorad FC-135
23-01	20	5,0	2,0		żaden
23-02	20	4,0	1,0		żaden
23-03	20	5,0	2,0		glifozat
23-04	20	4,0	1,0		glifozat
23-05	20	5,0	2,0	5,0	żaden

Zaślaz Avicenny (Abutilon theophrasti, ABUTH) i chwastnicę jednostroną (Echinochloa crusgalli, ECHCF) hodowano i poddano działaniu zgodnie ze standardową procedurą zamieszczoną powyżej. Zraszanie kompozycjami przeprowadzono po 16 dniach po wysadzeniu ABUTH i po 18 dniach po wysadzeniu ECHCF, zaś ocenę hamowania chwastobójczego przeprowadzono w 14 dniu po zastosowaniu. Formulacje B i C zastosowano w celu porównania działania. Wyniki, średnie dla wszystkich powtórzeń każdego działania przedstawiono w tabeli 23b.

T a b e l a 23b

Kompozycja stężona	Poziom glifozatu g a.e./ha	% hamowania
ABUTH	ECHCF
1	2	3	4
Formulacja B	112	33	53
224	58	78
336	80	89
448	79	88

104

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 23b

1	2	3	4
Formulacja B	112	49	79
224	59	94
336	84	100
448	95	100
22-01	112	39	66
224	63	93
336	81	98
448	86	100
22-02	112	29	46
224	55	83
336	79	91
448	85	95
22-03	112	30	59
224	60	98
336	80	100
448	81	100
22-04	112	26	51
224	53	83
336	76	86
448	86	99
22-05	112	46	51
224	59	89
336	79	96
448	89	98

Stężona kompozycja 23-05 (5% lecytyny, 2% MON 0818, 5% Fluorad FC-135) nie wykazała większej chwastobójczej skuteczności w tym badaniu niż kompozycja 23-01 pozbawiona Fluorad FC-135.

P r z y k ł a d 24

Wodne kompozycje do zraszania przygotowano z soli IPA glifozatu i rozczynników zestawionych w tabeli 24a. Dla wszystkich kompozycji zastosowano sposób wytwarzania (iii), przy użyciu lecytyny sojowej (20% fosfolipidu, Avanti). Wartości pH tych kompozycji nie rejestrowano.

T a b e l a 24a

Kompozycja do zraszania	Lecytyna g/l	% wag. Fluorad FC-135	Składniki poddane działaniu ultradźwięków z lecytyną
1	2	3	4
24-01	2,5		żaden
24-02	1,0		żaden
24-03	0,5		żaden
24-04	0,2		żaden

PL 193 449 B1

105 ciąg dalszy tabeli 24a

1	2	3	4
24-05	0,1		żaden
24-06	2,5	0,25	żaden
24-07	0,5	0,05	żaden
24-08	0,2	0,02	żaden
24-09	0,2	0,02	glifozat
24-10	0,2	0,02	FC-135
24-11	0,1	0,01	żaden
24-12	0,1	0,01	glifozat
24-13	0,1	0,02	FC-135
24-14	0,5	0,02	żaden
24-15	0,5	0,02	glifozat
24-16	0,5	0,02	FC-135

Ciborę żółtą (Cyperus esculentus, CYPES) hodowano i poddano działaniu zgodnie ze standardową procedurą zamieszczoną powyżej. Zraszanie kompozycjami przeprowadzono po 29 dniach po wysadzeniu, zaś oceną hamowania chwastobójczego przeprowadzono w 33 dniu po zastosowaniu.

Poza kompozycjami 24-01 do 24-16, kompozycje do zraszania przygotowano za pomocą mieszania w pojemniku Formulacji B i C z Fluorad FC-135, przy różnych stężeniach. Formulacje B i C same, stosowano w celu porównania działania. Wyniki, średnie dla wszystkich powtórzeń każdego działania przedstawiono w tabeli 24b.

T a b e l a 24b

Kompozycja do zraszania	Poziom glifozatu g a.e./ha	% hamowania CYPES
1	2	3
Formulacja B	400	32
750	68
1000	70
Formulacja C	400	25
750	66
1000	89
Formulacja B + Fluorad FC-135 0,25% wag./obj.	400	49
750	75
1000	82
Formulacja B + Fluorad FC-135 0,05% wag./obj.	400	53
750	74
1000	64
Formulacja B + Fluorad FC-135 0,02% wag./obj.	400	56
750	83
1000	83

106

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 24b

1	2	3
Formulacja B + Fluorad FC-135 0,01% wag./obj.	400	61
750	67
1000	88
Formulacja C + Fluorad FC-135 0,25% wag./obj.	400	73
750	47
1000	79
Formulacja C + Fluorad FC-135 0,05% wag./obj.	400	50
750	73
1000	81
Formulacja C + Fluorad FC-135 0,02% wag./obj.	400	41
750	79
1000	81
Formulacja C + Fluorad FC-135 0,01% wag./obj.	400	67
750	77
1000	72
24-01	400	62
750	73
1000	100
24-02	400	61
750	85
1000	92
24-03	400	81
750	83
1000	87
24-04	400	59
750	79
1000	79
24-05	400	69
750	69
1000	91
24-06	400	75
750	80
1000	96
24-07	400	65
750	69
1000	89

PL 193 449 B1

107 ciąg dalszy tabeli 24b

1	2	3
24-08	400	67
750	69
1000	87
24-09	400	76
750	77
1000	80
24-10	400	71
750	75
1000	86
24-11	400	69
750	77
1000	85
24-12	400	59
750	85
1000	95
24-13	400	61
750	75
1000	81
24-14	400	64
750	83
1000	90
24-15	400	53
750	81
1000	86
24-16	400	85
750	86
1000	81

Kompozycje według tego przykładu przygotowane w pojemniku wykazały tylko nieznaczny wpływ na skuteczność chwastobójczą wobec CYPES, redukując stężenie Fluorad FC-135 z 0,25% do 0,01%. Przy tak wyjątkowo niskim stężeniu, przygotowane w pojemniku mieszaniny Formulacji B z Fluorad FC-135 wykazywały skuteczność równą lub lepszą niż sama Formulacja C. Sama lecytyna była niespodziewanie skutecznym rozczynnikiem dla glifozatu w tym badaniu (patrz kompozycje 24-01 do 24-05), zaś dodanie Fluorad FC-135 do lecytyny nie w każdym przypadku powoduje dalsze zwiększenie skuteczności chwastobójczej.

P r z y k ł a d 25

Kompozycje do zraszania zawierające glifozat przygotowano za pomocą zmieszania w pojemniku Formulacji B z rozczynnikami zestawionymi w tabeli 25. Lecytynę sojową (20% fosfolipid, Avanti) zastosowano w postaci 10% dyspersji uzyskanej za pomocą działania ultradźwiękami sposobem wytwarzania (iii).

Zaślaz Avicenny (Abutilon theophrasti, ABUTH) i chwastnicę jednostroną (Echinochloa crusgalli, ECHCF) hodowano i poddano działaniu zgodnie ze standardową procedurą zamieszczoną po108

PL 193 449 B1 wyżej. Zraszanie kompozycjami przeprowadzono po 21 dniach po wysadzeniu ABUTH i po 21 dniach po wysadzeniu ECHCF, zaś ocenę hamowania chwastobójczego przeprowadzono w 21 dniu po zastosowaniu. Wyniki, średnie dla wszystkich powtórzeń każdego działania przedstawiono w tabeli 25.

T a b e l a 25

Kompozycja glifozatu	Poziom glifozatu g a.e./ha	Dodatek	Poziom dodatku % wag/obj.	% hamowania
ABUTH	ECHCF
1	2	3	4	5	6
Formulacja B	56			3	17
112	7	38
224	30	58
336	60	67
Żadna	0	MON 0818	5,0	7	30
Fluorad FC-135	5,0	5	3
Lecytyna	5,0	0	0
Formulacja B	56	MON 0818	0,005	0	48
112	3	60
224	53	85
336	58	87
Formulacja B	56	MON 0818	0,01	3	50
112	10	67
224	52	87
336	67	92
Formulacja B	56	MON 0818	0,05	7	52
112	10	67
224	60	93
336	68	96
Formulacja B	56	MON 0818	0,1	10	55
112	12	70
224	57	97
336	80	97
Formulacja B	56	MON 0818	0,2	10	65
112	22	70
224	58	97
336	85	97
Formulacja B	56	MON 0818	0,5	13	65
112	33	77
224	72	99
336	88	100

PL 193 449 B1

109 ciąg dalszy tabeli 25

1	2	3	4	5	6
Formulacja B	56	MON 0818	1,0	15	68
112	55	80
224	78	98
336	95	100
Formulacja B	56	MON 0818	2,0	27	75
112	62	78
224	83	100
336	100	99
Formulacja B	56	MON 0818	5,0	23	55
112	53	77
224	72	90
336	97	88
Formulacja B	56	Fluorad FC-135	0,005	2	47
112	10	50
224	25	70
33S	55	78
Formulacja B	56	Fluorad FC-135	0,01	7	40
112	15	57
224	70	67
336	80	80
Formulacja B	56	Fluoran FC-135	0,05	2	48
112	15	57
224	70	78
336	78	88
Formulacja B	56	Fluorad FC-135	0,1	5	45
112	18	58
224	75	87
336	80	90
Formulacja B	56	Fluorad FC-135	0,2	12	48
112	27	60
224	75	90
336	97	93
Formulacja B	56	Fluorad FC-135	0,5	3	47
112	12	57
224	75	80
336	78	83

110

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 25

1	2	3	4	5	6
Formulacja B	56	Fluorad FC-135	1,0	5	43
112	10	52
224	77	75
336	78	77
Formulacja B	56	Fluorad FC-135	2,0	7	42
112	10	47
224	65	65
336	72	77
Formulacja B	56	Fluorad FC-135	5,0	2	38
112	5	47
224	63	60
336	67	63
Formulacja B	56	Lecytyna	0,005	0	10
112	10	45
224	67	70
336	67	77
Formulacja B	56	Lecytyna	0,01	2	20
112	12	47
224	63	70
336	68	85
Formulacja B	56	Lecytyna	0,05	3	32
112	12	52
224	63	73
336	72	82
Formulacja B	56	Lecytyna	0,1	8	37
112	10	50
224	65	73
336	78	83
Formulacja B	56	Lecytyna	0,2	5	45
112	43	63
224	68	82
336	80	92
Formulacja B	56	Lecytyna	0,5	13	50
112	42	65
224	67	88
336	68	87

PL 193 449 B1

111 ciąg dalszy tabeli 25

1	2	3	4	5	6
Formulacja B	56	Lecytyna	1,0	13	52
112	50	72
224	67	80
336	68	88
Formulacja B	56	Lecytyna	2,0	10	53
112	37	72
224	72	88
336	87	97
Formulacja B	56	Lecytyna	5,0	10	50
112	55	73
224	72	80
336	78	95

W tym teś cie przeprowadzono badania MON 0818, Fluorad FC-135 i lecytyny, jako dodatków do glifozatu z Formulacji B podczas mieszania w pojemniku. Wobec ABUTH optymalne stężenia dodatków wynosiły 2,0% dla MON 0818, 0,2% dla Fluorad FC-135 i 0,2% lub więcej dla lecytyny. Wobec ECHCF optymalne stężenia dodatków wynosiły 0,5% dla MON 0818, 0,2% dla Fluorad FC-135 i 2,0% dla lecytyny.

P r z y k ł a d 26

Wodne kompozycje do zraszania przygotowano z soli IPA glifozatu i rozczynników zestawionych w tabeli 26a. Dla wszystkich kompozycji zastosowano sposób wytwarzania (iii), przy użyciu lecytyny sojowej (20% fosfolipidu, Avanti). Wartości pH tych kompozycji doprowadzano do około 7.

T a b e l a 26a

Kompozycja do zraszania	Lecytyna g/l	% wag.
Fluorad FC-135	Aerosol OT
1	2	3	4
26-01			0,10
26-02			0,05
26-03			0,02
26-04		0,10	0,10
26-05		0,05	0,05
26-06		0,02	0,02
26-07	1,0		0,10
26-08	1,0	0,10	0,10
26-09	1,0
26-10	1,0	0,10
26-11	0,5
26-12	0,5		0,05
26-13	0,5	0,05
26-14	0,5	0,05	0,05

112

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 26a

1	2	3	4
26-15	0,2
26-16	0,2		0,02
26-17	0,2	0,02
26-18	0,2	0,02	0,02

Zaślaz Avicenny (Abutilon theophrasti, ABUTH), chwastnicę jednostroną (Echinochloa crus-galli, ECHCF) i ang. prickly sida (Sida spinosa, SIDSP) hodowano i poddano działaniu zgodnie ze standardową procedurą zamieszczoną powyżej. Zraszanie kompozycjami przeprowadzono po 16 dniach po wysadzeniu ABUTH, po 19 dniach po wysadzeniu ECHCF, oraz po 26 dniach po wysadzeniu SIDSP. Ocenę hamowania chwastobójczego przeprowadzono dla ABUTH i ECHCF w 15 dniu po zastosowaniu, zaś dla SIDSP w 21 dniu po zastosowaniu.

Poza kompozycjami 26-01 do 26-18, kompozycję do zraszania przygotowano w pojemniku za pomocą zmieszania Formulacji B i C z Fluorad FC-135 w różnych stężeniach. Formulacje B i C, same zastosowano w celu porównania działania. Wyniki, średnie dla wszystkich powtórzeń każdego działania przedstawiono w tabeli 26b.

T a b e l a 26b

Kompozycja stężona	Poziom glifozatu g a.e./ha	% hamowania
ABUTH	ECHCF	SIDSP
1	2	3	4	5
Formulacja B	150	37	71	57
250	57	79	69
400	74	86	80
500	79	89	74
Formulacja C	150	48	42	58
250	71	80	81
400	88	100	88
500	92	100	86
Formulacja B + Fluorad FC-135 0,1% wag/obj.	150	87	62	66
250	87	96	70
400	91	94	75
Formulacja B + Fluorad FC-135 0,05% wag/obj.	150	61	48	65
250	81	69	71
400	90	91	67
Formulacja B + Fluorad FC-135 0,02% wag/obj.	150	58	32	62
250	75	49	51
400	81	83	73
Formulacja C + Fluorad FC-135 0,1% wag/obj.	150	78	61	76
250	79	77	81
400	93	100	78

PL 193 449 B1

113 ciąg dalszy tabeli 26b

1	2	3	4	5
Formulacja C+ Fluorad FC-135 0,05% wag/obj.	150	43	86	69
250	79	100	80
400	95	98	84
Formulacja C+ Fluorad FC-135 0,02% wag/obj.	150	39	56	77
250	77	100	86
400	88	100	80
26-01	150	63	48	49
250	70	69	66
400	85	84	63
26-02	150	32	36	55
250	64	74	65
400	77	92	69
26-03	150	30	78	51
250	59	79	66
400	83	93	74
26-04	150	86	50	65
250	74	98	71
400	81	89	75
26-05	150	85	55	60
250	81	75	73
400	82	81	64
26-06	150	61	67	45
250	66	78	61
400	83	77	67
26-07	150	46	38	44
250	56	85	64
400	75	96	78
26-08	150	88	63	70
250	87	73	79
400	91	82	75
26-09	150	63	72	61
250	87	73	71
400	89	87	80
26-10	150	81	72	61
250	85	62	82
400	87	89	76

114

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 26b

1	2	3	4	5
26-11	150	54	57	68
250	80	90	74
400	84	95	66
26-12	150	27	53	47
250	57	71	67
400	72	91	70
26-13	150	78	59	64
250	80	84	80
400	89	76	77
26-14	150	84	52	68
250	88	69	75
400	90	84	66
26-15	150	51	57	55
250	81	55	71
400	88	83	69
26-16	150	40	68	46
250	74	89	60
400	77	98	63
26-17	150	64	44	58
250	80	93	81
400	87	99	69
26-18	150	64	87	50
250	77	75	70
400	90	89	50

W tym badaniu oceniano wpł yw iloś ci Fluorad FC-135 i lecytyny na chwastobójczą skuteczność kompozycji glifozatu zawierających obydwa te rozczynniki. Fluorad FC-135 stosowano jako jedyny rozczynnik w stężeniu 1,0%, 0,5% i 0,2% (patrz przygotowanie w pojemniku, z Formulacją B). Lecytynę stosowano jako jedyny rozczynnik przy tych samych trzech stężeniach w kompozycjach 26-09, 26-11 i 26-15. Kombinacje tych dwóch rozczynników w równych stężeniach stosowano w odpowiednich kompozycjach 26-10, 26-13 i 26-17. Uzyskano bardzo różne wyniki, lecz można z nich odczytać ogólne zależności. Jeśli występował tylko jeden z dwóch rozczynników, to skuteczność chwastobójcza wykazywała tendencję spadkową przy zmniejszaniu stężenia rozczynnika. Gdy obydwa rozczynniki występowały w kombinacji, to prawie nie obserwowano spadku skuteczności chwastobójczej przy zmniejszaniu stężenia. Jakkolwiek średnie wyniki dla trzech dawkowań glifozatu krzyżowo badanych dla trzech gatunków roślin mogą być mylące, to po redukcji poszczególnych indywidualnych przypadków można podać poniższe wartości średniego hamowania w procentach:

Glifozat (Formulacja B) 68%

Glifozat + 0,1% Fluorad FC-135 81%

Glifozat + 0,05% Fluorad FC-135 71% Glifozat + 0,02% Fluorad FC-135 63%

Glifozat + 0,1% lecytyny 76%

Glifozat + 0,05% lecytyny 74%

Glifozat + 0,02% lecytyny 68%

PL 193 449 B1

115

Glifozat + 0,1% Fluorad FC-135 + 0,1% lecytyny 77%

Glifozat + 0,05% Fluorad FC-135 + 0,05% lecytyny 76%

Glifozat + 0,02% Fluorad FC-135 + 0,02% lecytyny 75%

Glifozat standardowy, handlowy (Formulacja C) 73%

Tak więc, gdy obydwa rozczynniki stosowano łącznie to przy pięciokrotnym zmniejszeniu stężenia rozczynników uzyskano zmniejszenie skuteczności chwastobójczej tylko o 2%, przy czym skuteczność chwastobójcza dla wszystkich kompozycji utrzymała się na poziomie przynajmniej równym handlowemu standardowi.

P r z y k ł a d 27

Zawierające glifozat wodne kompozycje do zraszania przygotowano za pomocą zmieszania w pojemniku Formulacji B i rozczynników zestawionych w tabeli 27. Dla wszystkich kompozycji wykorzystano sposób wytwarzania (iii) z zastosowaniem ultradźwięków, przy użyciu lecytyny sojowej (20% fosfolipidu, Avanti) w postaci 10% dyspersji.

Zaślaz Avicenny (Abutilon theophrasti, ABUTH) i chwastnicę jednostroną (Echinochloa crusgalli, ECHCF) hodowano i poddano działaniu zgodnie ze standardową procedurą zamieszczoną powyżej. Zraszanie kompozycjami przeprowadzono po 19 dniach po wysadzeniu ABUTH i po 15 dniach po wysadzeniu ECHCF, zaś ocenę hamowania chwastobójczego przeprowadzono w 19 dniu po zastosowaniu.

T a b e l a 27

Kompozycja glifozatu	Poziom glifozatu g a.e./ha	Dodatek	Poziom dodatku % obj.	% hamowania
ABUTH	ECHCF
1	2	3	4	5	6
Formulacja B	56			0	3
112	5	13
224	40	40
336	83	77
Formulacja B	56	Fluorad FC-135	0,005	0	7
112	3	10
224	45	53
336	58	78
Formulacja B	56	Fluorad FC-135	0,01	0	8
112	2	12
224	45	60
336	67	87
Formulacja B	56	Fluorad FC-135	0,05	2	8
112	20	23
224	72	88
336	90	93
Formulacja B	56	Fluorad FC-135	0,1	3	10
112	33	38
224	73	88
336	93	92

116

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 27

1	2	3	4	5	6
Formulacja B	56	Fluorad FC-135	0,2	10	17
112	33	47
224	77	85
336	93	92
Formulacja B	56	Fluorad FC-135	0,5	7	13
112	37	37
224	80	85
336	96	95
Formulacja B	56	Fluorad FC-135	1,0	3	7
112	27	35
224	72	87
336	88	92
Formulacja B	56	Fluorad FC-135	2,0	0	0
112	27	18
224	72	75
336	87	87
Formulacja B	56	Fluorad FC-135	5,0	0	0
112	12	13
224	43	50
336	58	53
Formulacja B	56	Lecytyna/FC-135 (1:1)	0,005	0	2
112	7	13
224	65	63
336	83	82
Formulacja B	56	Lecytyna/FC-135 (1:1)	0,01	0	0
112	3	10
224	42	63
336	73	82
Formulacja B	56	Lecytyna/FC-135 (1:1)	0,05	0	0
112	42	13
224	68	73
336	98	73
Formulacja B	56	Lecytyna/FC-135 (1:1)	0,1	0	0
112	37	20
224	62	68
336	94	77

PL 193 449 B1

117 ciąg dalszy tabeli 27

1	2	3	4	5	6
Formulacja B	56	Lecytyna/FC-135 (1:1)	0,2	0	2
112	33	28
224	67	63
336	100	78
Formulacja B	56	Lecytyna/FC-135 (1:1)	0,5	7	0
112	40	18
224	68	68
336	90	73
Formulacja B	56	Lecytyna/FC-135 (1:1)	1,0	17	3
112	43	45
224	83	88
336	95	94
Formulacja B	56	Lecytyna/FC-135 (1:1)	2,0	10	23
112	32	42
224	63	73
336	88	87
Formulacja B	56	Lecytyna /FC135 (1:1)	5,0	2	3
112	18	28
224	50	72
336	85	87
Formulacja B	56	Lecytyna	0,005	2	2
112	3	10
224	45	50
336	58	72
Formulacja B	56	Lecytyna	0,01	0	2
112	2	12
224	40	52
336	65	75
Formulacja B	56	Lecytyna	0,05	2	2
112	0	10
224	40	45
336	57	70
Formulacja B	56	Lecytyna	0,1	2	7
112	2	13
224	33	37
336	48	67

118

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 27

1	2	3	4	5	6
Formulacja B	56	Lecytyna	0,2	3	3
112	3	13
224	32	35
336	47	68
Formulacja B	56	Lecytyna	0,5	2	3
112	8	15
224	47	53
336	67	65
Formulacja B	56	Lecytyna	1,0	2	5
112	10	15
224	33	55
336	70	77
Formulacja B	56	Lecytyna	2,0	5	8
112	12	17
224	48	52
336	68	77
Formulacja B	56	Lecytyna	5,0	5	17
112	23	17
224	52	55
336	73	78

Takie badanie po zmieszaniu w pojemniku jasno wskazują na zaskakujące współdziałanie, widoczne w przykładzie 26, pomiędzy lecytyną i Fluorad FC-135 jako rozczynnikami dla glifozatu.

Na przykład glifozat sam w czterech dawkach wykazuje średnie hamowanie wobec ABUTH 32%. Po dodaniu Fluorad FC-135 w stężeniu 0,5% średnie hamowanie zwiększa się do 55%, lecz dodanie lecytyny przy tych samych stężeniach nie zwiększa średniego hamowania powyżej 32%. Kombinacje z obydwu rozczynnikami w stosunku 1:1 przy tych samych stężeniach zwiększają hamowanie do 51%.

Przy stężeniu 0,1% Fluorad FC-135 daje średnie hamowanie 50%, lecytyna 21% (to znaczy zmniejszenie skuteczności glifozatu) oraz kombinacja 1:1 daje 48%.

Tak więc, jak wykazano w przykładzie 26, spadek chwastobójczej skuteczności przy zmniejszeniu stosunku rozczynników zachodzi wolniej przy ich kombinacji niż przy stosowaniu jednego rozczynnika.

P r z y k ł a d 28

Wodne stężone kompozycje przygotowano z soli IPA glifozatu i rozczynników zestawionych w tabeli 28a. Sposobem postę powania (i) otrzymano kompozycje 28-01 do 28-06.

Dla kompozycji 28-07 do 28-11 zastosowano sposób wytwarzania (iv), przy użyciu lecytyny sojowej (20% fosfolipidu, Avanti).

Dla kompozycji 28-12 i 28-13 zastosowano sposób postępowania (iv) lecz zamiast lecytyny stosowano jako substancje tworzącą agregaty stosowano Aerosol OT. Wartości pH wszystkich kompozycji wynosiły około 5.

PL 193 449 B1

119

T a b e l a 28a

Kompozycja stężona	% wag.	(*) Inne składniki
Glifozat a.e.	Lecytyna	Fluorad FC-135	MON 0818	Inne (*)
28-01	20				1,0	PVA
28-02	20		5,0		1,0	PVA
28-03	20		2,0		1,0	PVA
28-04	20		1,0		1,0	PVA
28-05	20				0,5	Kelzan
28-06	20		2,0		0,5	Kelzan
28-07	20	2,0		0,04
28-08	20	2,0	2,0	0,04
28-09	20	2,0	2,0	0,02
28-10	20	2,0		0,04	25,0	Silwet 800
28-11	20	2,0	2,0	0,04	25,0	Silwet 800
28-12	20				5,0	Aerosol OT
28-13	20				5,0 + 25,0	Aerosol OT + Silwet 800

Zaślaz Avicenny (Abutilon theophrasti, ABUTH) i chwastnicę jednostroną (Echinochloa crusgalli, ECHCF) hodowano i poddano działaniu zgodnie ze standardową procedurą zamieszczoną powyżej. Zraszanie kompozycjami przeprowadzono po 14 dniach po wysadzeniu ABUTH i po 17 dniach po wysadzeniu ECHCF, zaś ocenę hamowania chwastobójczego przeprowadzono w 38 dniu po zastosowaniu. Formulacje B i C zastosowano w celu porównania działania. Wyniki, średnie dla wszystkich powtórzeń każdego działania przedstawiono w tabeli 28b.

T a b e l a 28b

Kompozycja stężona	Poziom glifozatu g a.e./ha	% hamowania
ABUTH	ECHCF
1	2	3	4
Formulacja B	56	0	8
112	4	33
224	45	40
336	69	65
Formulacja C	56	0	10
112	5	43
224	68	73
336	87	94
28-01	112	0	40
224	50	76
336	67	85

120

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 28b

1	2	3	4
28-02	112	1	35
224	30	70
336	69	96
28-03	112	6	35
224	35	58
336	65	84
28-04	112	1	35
224	70	60
336	69	85
28-05	112	1	35
224	63	68
336	80	88
28-06	112	0	25
224	40	55
336	66	73
28-07	112	11	35
224	45	68
336	65	86
28-08	112	9	38
224	65	60
336	66	75
28-09	112	10	33
224	56	60
336	78	75
28-10	112	30	5
224	79	30
336	90	35
28-11	112	60	5
224	79	33
336	96	30
28-12	112	8	11
224	53	40
336	66	64
28-13	112	40	6
224	91	33
336	98	38

PL 193 449 B1

121

Stężone kompozycje 28-08 i 28-09 badane w tym teście nie wykazywały chwastobójczej skuteczności równej Formulacji C.

P r z y k ł a d 29

Wodne kompozycje do zraszania przygotowano z soli IPA glifozatu i rozczynników zestawionych w tabeli 29a. Dla wszystkich kompozycji zastosowano sposób wytwarzania (iii), przy użyciu lecytyny sojowej (20% lub 45% fosfolipidu, zgodnie z poniższym zapisem, obydwa źródła lecytyny z firmy Avanti). Wartości pH wszystkich kompozycji doprowadzono do około 7.

T a b e l a 29a

Kompozycja do zraszania	Lecytyna	% wag. Fluorad FC-135
g/l	fosfolipidy %
29-01	0,25	20
29-02	0,05	20
29-03	0,02	20
29-04	0,01	20
29-05	0,25	20	0,25
29-06	0,05	20	0,05
29-07	0,02	20	0,02
29-08	0,01	20	0,01
29-09	0,25	45
29-10	0,05	45
29-11	0,02	45
29-12	0,01	45
29-13	0,25	45	0,25
29-14	0,05	45	0,05
29-15	0,02	45	0,02
29-16	0,01	45	0,01

Ciborę żółtą (Cyperus esculentus, CYPES) hodowano i poddano działaniu zgodnie ze standardową procedurą zamieszczoną powyżej. Zraszanie kompozycjami przeprowadzono po 27 dniach po wysadzeniu CYPES, zaś ocenę hamowania chwastobójczego przeprowadzono w 27 dniu po zastosowaniu. Poza kompozycjami 29-01 do 29-16, kompozycje do zraszania przygotowano w pojemniku za pomocą zmieszania Formulacji B i C z Fluorad FC-135 w różnych stężeniach. Formulacje B i C zastosowano w celu porównania działania. Wyniki, średnie dla wszystkich powtórzeń każdego działania przedstawiono w tabeli 29b.

T a b e l a 29b

Kompozycja do zraszania	Poziom glifozatu g a.e./ha	% hamowania CYPES
1	2	3
Formulacja B	500	25
800	41
1200	59
Formulacja C	500	29
800	43
1200	62

122

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 29b

1	2	3
Formulacja B + Fluorad FC-135 0,25% wag/obj.	500	60
800	57
1200	79
Formulacja B + Fluorad FC-135 0,05% wag/obj.	500	63
800	54
1200	65
Formulacja B + Fluorad FC-135 0,02% wag/obj.	500	50
800	71
1200	60
Formulacja B + Fluorad FC-135 0,01% wag/obj.	500	27
800	35
1200	81
Formulacja C + Fluorad FC-135 0,25% wag/obj.	500	41
800	72
1200	75
Formulacja C + Fluorad FC-135 0,05% wag/obj.	500	52
800	43
1200	63
Formulacja C+ Fluorad FC-135 0, 02% wag/obj.	500	76
800	72
1200	82
Formulacja C+ Fluorad FC-135 0,01% wag/obj.	500	38
800	59
1200	72
29-01	500	51
800	70
1200	64
29-02	500	58
800	69
1200	77
29-03	500	49
800	67
1200	85
29-04	500	51
800	76
1200	77

PL 193 449 B1

123 ciąg dalszy tabeli 29b

1	2	3
29-05	500	37
800	73
1200	100
29-06	500	72
800	62
1200	67
29-07	500	68
800	75
1200	86
29-08	500	59
800	78
1200	88
29-09	500	72
800	80
1200	88
29-10	500	67
800	77
1200	89
29-11	500	67
800	75
1200	66
29-12	500	55
800	75
1200	83
29-13	500	33
800	59
1200	73
29-14	500	63
800	77
1200	76
29-15	500	35
800	75
1200	88
29-16	500	77
800	66
1200	86

124

PL 193 449 B1

W tym teście przeprowadzono badania wpł ywu fosfolipidów zawartych w lecytynie, na chwastobójczą skuteczność kompozycji z glifozatem zawierających lecytynę. Nie można wyciągnąć jasnych wniosków, lecz ogólnie stwierdzono, że surowa lecytyna (20% fosfolipidów) wywołuje zwiększoną chwastobójczą skuteczność wobec CYPES w porównaniu z odolejoną lecytyną (45% fosfolipidów), co sugeruje, że olej obecny w surowej lecytynie ma korzystny wpływ na działanie wobec tego gatunku roślin.

P r z y k ł a d 30

Wodne kompozycje do zraszania przygotowano z soli IPA glifozatu i rozczynników zestawionych w tabeli 30a. Dla wszystkich kompozycji zastosowano sposób wytwarzania (iii), przy użyciu lecytyny sojowej (20%, 45% lub 95% fosfolipidu, jak zestawiono poniżej, wszystkie preparaty z firmy Avanti). Wartości pH wszystkich kompozycji doprowadzano do około 7.

T a b e l a 30a

Kompozycja do zraszania	Lecytyna	% wag. Fluorad FC-135
g/l	fosfolipidy %
30-01	0,5	20
30-02	0,2	20
30-03	0,1	20
30-04	0,5	45
30-05	0,2	45
30-06	0,1	45
30-07	0,5	95
30-08	0,2	95
30-09	0,1	95
30-10	0,5	20	0,05
30-11	0,5	45	0,05
30-12	0,5	95	0,05
30-13	0,2	20	0,02
30-14	0,2	45	0,02
30-15	0,2	95	0,02
30-16	0,1	20	0,01
30-17	0,1	45	0,01
30-18	0,1	95	0,01

Zaślaz Avicenny (Abutilon theophrasti, ABUTH), chwastnicę jednostroną (Echinochloa crus-galli, ECHCF) i ang. prickly sida (Sida spinosa, SLDSP) hodowano i poddano działaniu zgodnie ze standardową procedurą zamieszczoną powyżej.

Zraszanie kompozycjami przeprowadzono po 17 dniach po wysadzeniu ABUTH, 19 dniach po wysadzeniu ECHCF i 23 dniach po wysadzeniu SIDSP. Ocenę hamowania chwastobójczego przeprowadzono w 15 dniu po zastosowaniu.

Poza kompozycjami 30-01 do 30-18, kompozycje do zraszania przygotowano za pomocą zmieszania w pojemniku Formulacji B i C z Fluorad FC-135 w różnych stężeniach.

Formulacje B i C zastosowano w celu porównania działania. Wyniki, średnie dla wszystkich powtórzeń każdego działania przedstawiono w tabeli 30b.

PL 193 449 B1

125

T a b e l a 30b

Kompozycja do zraszania	Poziom glifozatu g a.e./ha	% hamowania
ABUTH	ECHCF	SIDSP
1	2	3	4	5
Formulacja B	100	10	25	33
200	22	29	49
300	50	62	61
400	62	62	64
Formulacja C	100	14	40	34
200	53	98	66
300	74	100	84
400	86	100	93
Formulacja B + Fluorad FC-135 0,05% wag/obj.	100	18	25	34
200	50	58	52
300	68	83	70
Formulacja B + Fluorad FC-135 0,02% wag/obj.	100	10	21	29
200	64	40	46
300	79	62	64
Formulacja B + Fluorad FC-135 0,01% wag/obj.	100	10	21	34
200	34	27	44
300	73	74	69
Formulacja C + Fluorad FC-135 0,05% wag/obj.	100	65	53	58
200	73	77	65
300	94	99	73
Formulacja C + Fluorad FC-135 0,02% wag/obj.	100	68	94	61
200	63	93	66
300	85	90	79
Formulacja C + Fluorad FC-135 0,01% wag/obj.	100	72	67	53
200	69	99	61
300	81	99	83
30-01	100	32	26	39
200	72	60	56
300	84	72	69
30-02	100	14	23	43
200	70	42	63
300	83	74	68
30-03	100	6	25	42
200	55	47	57
300	65	64	72

126

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 30b

1	2	3	4	5
30-04	100	29	31	42
200	55	65	60
300	82	54	73
30-05	100	14	22	41
200	32	35	66
300	81	98	70
30-06	100	9	26	29
200	47	48	57
300	69	71	71
30-07	100	30	22	50
200	73	50	69
300	82	86	67
30-08	100	41	23	53
200	57	38	69
300	76	46	84
30-09	100	32	17	45
200	60	37	67
300	78	77	73
30-10	100	58	27	62
200	91	42	75
300	93	95	77
30-11	100	66	58	63
200	91	79	69
300	91	84	84
30-12	100	61	27	67
200	90	72	77
300	93	83	84
30-13	100	61	24	51
200	88	48	69
300	94	54	75
30-14	100	66	25	56
200	90	49	72
300	93	73	85
30-15	100	63	23	61
200	88	33	72
300	95	75	81

PL 193 449 B1

127 ciąg dalszy tabeli 30b

1	2	3	4	5
30-16	100	75	25	56
200	88	37	74
300	93	71	77
30-17	100	63	17	59
200	92	27	73
300	92	83	78
30-18	100	67	22	53
200	91	38	68
300	91	46	77

Ogólnie, w tym badaniu na trzech gatunkach kompozycje zawierające fosfolipid z lecytyny sojowej o czystości 45% wykazały nieznacznie wyższą skuteczność chwastobójczą niż te o czystości 20%. Jakiekolwiek dalsze poprawienie dla preparatów z czystością 95% było minimalne i powodowało tylko nieusprawiedliwione podwyższenie kosztów przy stosowaniu takich preparatów. Wyniki tego badania jasno wskazują na nieaddytywne współdziałanie pomiędzy lecytyną i Fluorad FC-135. Dla zilustrowania tylko jednym przykładem, należy przytoczyć wynik uzyskany dla samego glifozatu (Formulacja B) przy 200 g a.e. g/ha i wynoszący 22% hamowania wobec ABUTH, przy 29% hamowania wobec ECHCF i 49% hamowania wobec SIDSP. Dodanie 0,02% Fluorad FC-135 powiększa hamowanie do 64%, 40% i odpowiednio 46%. Alternatywnie, dodanie lecytyny o 45% czystości przy 0,02% (kompozycja 30-05) wywołuje hamowanie odpowiednio 32%, 35% i 36%. Dodanie obydwu tych rozczynników, każdego w ilości 0,02% (kompozycja 30-14) daje hamowanie odpowiednio 90%, 49% i 72%. Również dodanie obydwu rozczynników tak, aby łączne stężenie rozczynników wynosiło 0,02% (kompozycja 30-17) powoduje hamowanie 92%, 27% i 73%, odpowiednio. Tak więc, przynajmniej w przypadku jednego gatunku roś lin szerokolistnych (ABUTH i SIDST) obserwowano silne dział anie synergistyczne pomiędzy dwoma rozczynnikami.

P r z y k ł a d 31

Wodne kompozycje do zraszania przygotowano z soli IPA glifozatu i rozczynników zestawionych w tabeli 31a. Dla wszystkich kompozycji zastosowano sposób wytwarzania (iii), przy użyciu lecytyny (20% lub 95% fosfolipidów sojowych, lub 95% fosfolipidów z żółtka jaja, wszystkie preparaty z firmy Avanti). Wartości pH wszystkich kompozycji doprowadzano do około 7.

T a b e l a 31a

Kompozycja do zraszania	Lecytyna	% wag.
g/l	fosfolipidy %	źródło	Fluorad FC-135	Fluorad FC-745
1	2	3	4	5	6
31-01	0,05	95	żółtko jaja
31-02	0,02	95	żółtko jaja
31-03	0,01	95	żółtko jaja
31-04	0,05	95	soja
31-05	0,02	95	soja
31-06	0,01	95	soja
31-07	0,05	95	żółtko jaja	0,05
31-08	0,02	95	żółtko jaja	0,02
31-09	0,01	95	żółtko jaja	0,01

128

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 31a

1	2	3	4	5	6
31-10	0,05	95	soja	0,05
31-11	0,02	95	soja	0,02
31-12	0,01	95	soja	0,01
31-13	0,05	20	soja		0,05
31-14	0,02	20	soja		0,02

Zaślaz Avicenny (Abutilon theophrasti, ABUTH) i chwastnicę jednostroną (Echinochloa crusgalli, ECHCF) hodowano i poddano działaniu zgodnie ze standardową procedurą zamieszczoną powyżej. Zraszanie kompozycjami przeprowadzono po 18 dniach po wysadzeniu ABUTH i 19 dniach po wysadzeniu ECHCF, zaś ocenę hamowania chwastobójczego przeprowadzono w 15 dniu po zastosowaniu. Poza kompozycjami 31-01 do 31-14, kompozycje do zraszania przygotowano za pomocą zmieszania w pojemniku Formulacji B i C z Fluorad FC-135 lub Fluorad FC-754 w różnych stężeniach. Formulacje B i C, same zastosowano w celu porównania działania. Wyniki, średnie dla wszystkich powtórzeń każdego działania przedstawiono w tabeli 31b.

T a b e l a 31b

Kompozycja do zraszania	Poziom glifozatu g a.e./ha	% hamowania
ABUTH	ECHCF
1	2	3	4
Formulacja B	100	1	27
200	6	28
300	21	35
400	31	46
Formulacja C	100	10	31
200	28	36
300	62	66
400	77	74
Formulacja B + Fluorad FC-135 0,05% wag/obj.	100	19	24
200	37	40
300	62	52
Formulacja B + Fluorad FC-135 0,02% wag/obj.	100	7	13
200	42	27
300	56	57
Formulacja B + Fluorad FC-135 0,01% wag/obj.	100	23	19
200	43	24
300	60	40
Formulacja B + Fluorad FC-754 0,05% wag/obj.	100	19	23
200	41	33
300	67	62

PL 193 449 B1

129 ciąg dalszy tabeli 31b

1	2	3	4
Formulacja B + Fluorad FC-754 0,02% wag/obj.	100	12	19
200	31	44
300	61	45
Formulacja C + Fluorad FC-135 0,05% wag/obj.	100	37	39
200	49	43
300	66	62
Formulacja C + Fluorad FC-135 0,02% wag/obj.	100	18	31
200	47	44
300	68	49
Formulacja C + Fluorad FC-135 0,01% wag/obj.	100	26	27
200	36	44
300	54	82
Formulacja C + Fluorad FC-754 0,05% wag/obj.	100	34	32
200	47	37
300	62	62
Formulacja C + Fluorad FC-754 0,02% wag/obj.	100	28	32
200	45	60
300	43	75
31-01	100	16	36
200	54	56
300	66	61
31-02	100	23	43
200	45	45
300	65	51
31-03	100	31	35
200	37	45
300	53	60
31-04	100	24	35
200	43	43
300	78	50
31-05	100	24	36
200	45	44
300	58	66
31-06	100	31	24
200	46	34
300	52	51

130

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 31b

1	2	3	4
31-07	100	49	33
200	65	39
300	73	63
31-08	100	48	25
200	70	49
300	73	69
31-09	100	45	27
200	59	53
300	71	84
31-10	100	60	30
200	64	89
300	75	99
31-11	100	47	51
200	66	69
300	80	78
31-12	100	49	39
200	60	59
300	67	84
31-13	100	50	30
200	70	51
300	68	66
31-14	100	54	33
200	61	44
300	79	66

W tym badaniu kompozycje zawierające lecytynę z żó łtka jaja (31-01 do 31-03) wpływały podobnie jak zawierające lecytynę sojową (31-04 do 31-06) lecz zwykle bardziej skutecznymi były zawierające lecytynę sojową wobec ECHCF, przynajmniej bez Fluorad FC-135. Dodanie Fluorad FC-135, jak w kompozycjach 31-07 do 31-12 zwiększało skuteczność wszystkich kompozycji.

P r z y k ł a d 32

Wodne kompozycje do zraszania przygotowano z soli IPA glifozatu i rozczynników zestawionych w tabeli 32a. Dla wszystkich kompozycji zastosowano sposób wytwarzania (iii), przy użyciu lecytyny sojowej (20% fosfolipidu, Avanti). Wartości pH wszystkich kompozycji doprowadzano do około 7.

T a b e l a 32a

Kompozycja do zraszania	Lecytyna g/l	% wag. fluoroorganiczny	Rodzaj fluoroorganicznego
1	2	3	4
32-01	0,20		żaden
32-02	0,20	0,02	Fluorad FC-135
32-03	0,20	0,02	Fluorad FC-431
32-04	0,20	0,02	Fluorad FC-751

PL 193 449 B1

131 ciąg dalszy tabeli 32a

1	2	3	4
32-05	0,20	0,02	Fluorad FC-170C
32-06	0,20	0,02	Fluorad FC-171
32-07	0,20	0,02	Fluorad FC-754
32-08	0,50		żaden
32-09	0,10		żaden
32-10	0,04		żaden
32-11	0,02		żaden

Zaślaz Avicenny (Abutilon theophrasti, ABUTH), chwastnicę jednostroną (Echinochloa crus-galli, ECHCF) i ang. prickly sida (Sida spinosa, SIDSP) hodowano i poddano działaniu zgodnie ze standardową procedurą zamieszczoną powyżej. Zraszanie kompozycjami przeprowadzono po 18 dniach po wysadzeniu ABUTH i ECHCF i 27 dniach po wysadzeniu SIDSP. Ocenę hamowania chwastobójczego przeprowadzono w 15 dniu po zastosowaniu. Poza kompozycjami 32-01 do 32-11, kompozycje do zraszania przygotowano za pomocą zmieszania w pojemniku Formulacji B i C z różnymi fluoroorganicznymi środkami powierzchniowo czynnymi typu Fluorad, wszystkie w stężeniu 0,02%. Formulacje B i C same zastosowano w celu porównania działania. Wyniki, średnie dla wszystkich powtórzeń każdego działania przedstawiono w tabeli 32b.

T a b e l a 32b

Kompozycja do zraszania	Poziom glifozatu g a.e./ha	% hamowania
ABUTH	ECHCF	SIDSP
1	2	3	4	5
Formulacja B	150	8	35	35
250	21	47	37
350	31	36	56
450	57	52	64
Formulacja C	150	29	69	49
250	55	90	67
350	75	91	75
450	82	91	85
Formulacja B + Fluorad FC-135 0,02% wag/obj.	150	17	43	36
250	39	58	53
350	52	53	68
Formulacja B + Fluorad FC-170C 0,02% wag/obj.	150	13	25	32
250	31	47	36
350	31	85	61
Formulacja B + Fluorad FC-171 0,02% wag/obj.	150	8	52	15
250	10	47	44
350	15	58	55

132

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 32b

1	2	3	4	5
Formulacja B + Fluorad FC-431 0,02% wag/obj.	150	14	36	34
250	23	53	53
350	37	61	62
Formulacja B + Fluorad FC-751 0,02% wag/obj.	150	12	29	29
250	30	38	41
Formulacja B + Fluorad FC-754 0,02% wag/obj.	150	21	27	33
250	31	36	49
350	38	51	59
Formulacja C + Fluorad FC-135 0,02% wag/obj.	150	35	31	46
250	66	87	58
350	78	99	80
Formulacja C + Fluorad FC-170C 0,02% wag/obj.	150	29	68	41
250	54	78	61
350	59	86	78
Formulacja C + Fluorad FC-171 0,02% wag/obj.	150	20	96	35
250	37	99	62
350	55	100	65
Formulacja C + Fluorad FC-431 0,02% wag/obj.	150	20	94	41
250	51	85	68
350	66	97	74
Formulacja C + Fluorad FC-751 0,02% wag/obj.	150	15	67	38
250	36	85	56
350	60	100	72
Formulacja C + Fluorad FC-754 0,02% wag/obj.	150	33	78	37
250	75	85	66
350	82	94	80
32-01	150	25	35	45
250	43	52	63
350	60	90	77
32-02	150	65	37	58
250	69	69	67
350	66	69	78
32-03	150	14	40	41
250	45	78	63
350	55	92	75

PL 193 449 B1

133 ciąg dalszy tabeli 32b

1	2	3	4	5
32-04	150	19	48	48
250	36	51	63
350	65	69	70
32-05	150	47	34	45
250	55	43	55
350	63	58	75
32-06	150	23	36	46
250	57	52	59
350	61	73	67
32-07	150	67	59	58
250	81	73	72
350	80	76	76
32-08	150	37	49	60
250	60	83	69
350	67	93	49
32-09	150	19	63	51
250	53	71	62
350	55	74	82
32-10	150	19	70	51
250	39	94	61
350	63	87	73
32-11	150	16	51	50
250	58	67	66
350	69	92	73

Kompozycja 32-07, zawierająca 0,02% lecytyny i 0,02% Fluorad FC-754, w zakresie ich skuteczności chwastobójczej były porównywalne lub korzystniejsze od kompozycji 32-02, zawierającej 0,02% lecytyny i 0,02% Fluorad FC-135.

Dowodzi to, że Fluorad FC-754 jest akceptowalnym podstawnikiem Fluorad FC-135 w takich kompozycjach.

W tym przykładzie badano inne fluoroorganiczne ś rodki powierzchniowo czynne, z których żaden nie jest kationowym środkiem, przy czym były one mniej skuteczne niż kationowe fluoroorganiczne Fluorad FC-135 i Fluorad 754, jako rozczynniki w kombinacji z lecytyną.

Możliwy do zaakceptowania był Fluorad FC-170C, który zapewniał dobre zwiększenie skuteczności glifozatu tylko wobec ECHCF.

P r z y k ł a d 33

Wodne stężone kompozycje przygotowano z soli IPA glifozatu i rozczynników zestawionych w tabeli 33a. Dla wszystkich kompozycji zastosowano sposób wytwarzania (v), przy uż yciu lecytyny sojowej (20% fosfolipidu, Avanti). Wartości pH wszystkich kompozycji wynosiły około 7.

134

PL 193 449 B1

T a b e l a 33a

Kompozycja stężona	% wag.
Glifozat a.e.	Lecytyna	MON 0818	Agrimul PG-2069	Fluorad FC-135
33-01	30	3,0		0,25	3,0
33-02	30	3,0		0,25	1,0
33-03	30	3,0	0,25		3,0
33-04	30	1,0	0,50		3,0
33-05	30	1,0		0,50	3,0
33-06	30	1,0			1,0
33-07	30	1,0		0,25	1,0
33-08	30	3,0		0,50	2,0
33-09	30	2,0			3,0
33-10	30	3,0	0,50

Zaślaz Avicenny (Abutilon theophrasti, ABUTH) i chwastnicę jednostroną (Echinochloa crusgalli, ECHCF) hodowano i poddano działaniu zgodnie ze standardową procedurą zamieszczoną powyżej. Zraszanie kompozycjami przeprowadzono po 14 dniach po wysadzeniu ABUTH i po 17 dniach po wysadzeniu ECHCF, zaś ocenę hamowania chwastobójczego przeprowadzono w 19 dniu po zastosowaniu. Formulacje C i J zastosowano w celu porównania działania. Wyniki, średnie dla wszystkich powtórzeń każdego działania przedstawiono w tabeli 33b.

T a b e l a 33b

Kompozycja stężona	Poziom glifozatu g a.e./ha	% hamowania
ABUTH	ECHCF
1	2	3	4
Formulacja C	56	3	5
112	49	48
224	79	83
448	99	99
Formulacja J	56	16	20
112	40	43
224	80	81
448	97	99
32-01	56	4	5
112	35	20
224	81	51
448	99	80
32-02	56	0	5
112	4	20
224	66	55
448	94	80

PL 193 449 B1

135 ciąg dalszy tabeli 33b

1	2	3	4
32-03	56	1	5
112	6	20
224	78	74
448	93	80
32-04	56	1	5
112	1	15
224	75	65
448	95	80
32-05	56	0	5
112	1	15
224	75	65
448	91	80
32-06	56	0	5
112	3	15
224	55	63
448	91	79
32-07	56	1	5
112	3	15
224	48	55
448	88	81
32-08	56	3	9
112	3	20
224	66	60
448	89	80
32-09	56	0	5
112	5	10
224	78	55
448	97	80
32-10	56	0	5
112	4	15
224	21	55
448	88	79

W tym teście stężone kompozycje zawierające lecytynę i Fluorad FC-135 nie wykazywały chwastobójczej skuteczności wyższej niż standardowe handlowe Formulacje C i J.

P r z y k ł a d 34

Wodne kompozycje do zraszania przygotowano z soli IPA glifozatu i rozczynników zestawionych w tabeli 34a.

Dla wszystkich kompozycji zastosowano sposób wytwarzania (iii), przy użyciu lecytyny sojowej (20% fosfolipidu, Avanti). Wartości pH wszystkich kompozycji doprowadzono do około 7.

136

PL 193 449 B1

T a b e l a 34a

Kompozycja do zraszania	Lecytyna g/l	% wag. Fluorad FC-135
34-01	0,25
34-02	0,05
34-03	0,02
34-04	0,01
34-05	0,25	0,25
34-06	0,05	0,05
34-07	0,02	0,02
34-08	0,01	0,01

Proso wielkie (Panicum maximum, PANMA) hodowano i poddano działaniu zgodnie ze standardową procedurą zamieszczoną powyżej. Zraszanie kompozycjami przeprowadzono po 78 dniach po wysadzeniu PANMA, zaś ocenę hamowania chwastobójczego przeprowadzono w 20 dniu po zastosowaniu. Poza kompozycjami 34-01 do 34-08, kompozycje do zraszania przygotowano w pojemniku za pomocą zmieszania Formulacji B i C z Fluorad FC-135 w różnych stężeniach. Formulacje B i C same, zastosowano w celu porównania działania. Wyniki, średnie dla wszystkich powtórzeń każdego działania przedstawiono w tabeli 34b.

T a b e l a 34b

Kompozycja do zraszania	Poziom glifozatu g a.e./ha	% hamowania PANMA
1	2	3
Formulacja B	400	61
800	89
1500	93
2000	97
Formulacja C	400	85
800	94
1500	100
2000	100
Formulacja B + Fluorad FC-135 0,25% wag/obj.	400	76
800	78
1500	97
Formulacja B + Fluorad FC-135 0,05% wag/obj.	400	45
800	69
1500	89
Formulacja B + Fluorad FC-135 0,02% wag/obj.	400	39
800	71
1500	95
Formulacja B + Fluorad FC-135 0,01% wag/obj.	400	52
800	78
1500	99

PL 193 449 B1

137 ciąg dalszy tabeli 34b

1	2	3
Formulacja C + Fluorad FC-135 0,25% wag/obj.	400	82
800	97
1500	100
Formulacja C + Fluorad FC-135 0,05% wag/obj.	400	63
800	93
1500	100
Formulacja C + Fluorad FC-135 0,02% wag/obj.	400	73
800	98
1500	100
Formulacja C + Fluorad FC-135 0,01% wag/obj.	400	66
800	97
1500	100
34-01	400	38
800	73
1500	92
34-02	400	64
800	83
1500	90
34-03	400	50
800	75
1500	99
34-04	400	48
800	88
1500	98
34-05	400	60
800	79
1500	99
34-06	400	58
800	86
1500	99
34-07	400	55
800	86
1500	93
34-08	400	60
800	91
1500	98

138

PL 193 449 B1

W tym teś cie obserwowano wyją tkowo wysoką aktywność glifozatu w Formulacji B, co nie potwierdza wniosków. Jednak, żadna z kompozycji zawierających lecytynę i Fluorad FC-135 nie przewyższa skuteczności chwastobójczej standardowej handlowej Formulacji C na PANMA w stosowanych warunkach badania.

P r z y k ł a d 35

Wodne stężone kompozycje przygotowano z soli IPA glifozatu i rozczynników zestawionych w tabeli 35a. Dla wszystkich kompozycji zastosowano sposób wytwarzania (v), przy uż yciu lecytyny sojowej (20% fosfolipidu, Avanti). Wartości pH wszystkich kompozycji wynosiły około 5.

T a b e l a 35a

Kompozycja stężona	% wag.
Glifozat a.e.	Lecytyna	Fluorad FC-135	Fluorad FC-754	MON 0818	Agrimul PG-2069
35-01	30	3,0	3,0			0,250
35-02	30	3,0	1,0			0,250
35-03	30	3,0	3,0		0,25
35-04	30	1,0	3,0		0,50
35-05	30	1,0	3,0			0,500
35-06	30	1,0	1,0
35-07	30	1,0	1,0			0,250
35-08	30	3,0	2,0			0,500
35-09	30	2,0	3,0
35-10	30	3,0			0,50
35-11	30	3,0		3,0		0,500
35-12	30	2,0		1,0		0,375
35-13	30	1,0		2,0		0,250
35-14	30	3,0		3,0	0,50
35-15	30	3,0		3,0		0,500
35-16	30	2,0		1,0		0,375
35-17	30	1,0		2,0		0,250
35-18	30	3,0		3,0	0,50

Perz właściwy (Elymus repens, AGRRE) hodowano i poddano działaniu zgodnie ze standardową procedurą zamieszczoną powyżej. Zraszanie kompozycjami przeprowadzono po 56 dniach po wysadzeniu AGRRE. Ocenę hamowania chwastobójczego przeprowadzono w 16 dniu po zastosowaniu. Formulacje B, C i J zastosowano w celu porównania działania. Wyniki, średnie dla wszystkich powtórzeń każdego działania przedstawiono w tabeli 35b.

T a b e l a 35b

Kompozycja stężona	Poziom glifozatu g a.e./ha	% hamowania AGRRE
1	2	3
Formulacja B	400	41
800	46
1000	55
1200	70

PL 193 449 B1

139 ciąg dalszy tabeli 35b

1	2	3
Formulacja C	400	38
800	47
1000	77
1200	77
Formulacja J	400	60
800	84
1000	77
1200	85
35-01	400	27
800	76
1000	79
35-02	400	49
800	66
1000	78
35-03	400	42
800	80
1000	83
35-04	400	31
800	71
1000	64
35-05	400	32
800	53
1000	59
35-06	400	27
800	39
1000	65
35-07	400	29
800	54
1000	61
35-08	400	38
800	65
1000	81
35-09	400	31
800	55
1000	67

140

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 35b

1	2	3
35-10	400	43
800	38
1000	58
35-11	400	34
800	56
1000	75
35-12	400	29
800	51
1000	65
35-13	400	51
800	69
1000	83
35-14	400	39
800	63
1000	65
35-15	400	53
800	65
1000	77
35-16	400	43
800	65
1000	82
35-17	400	69
800	84
1000	94
35-18	400	69
800	92
1000	92

Kompozycje według wynalazku wykazywały wyższą skuteczność chwastobójczą w porównaniu ze standardową handlową Formulacją C w badaniu wobec AGRRE obejmującym 35-01, 35-02, 35-03, 35-13 i 35-15 do 35-18.

Kompozycje 35-17 i 35-18 były w tym teście najbardziej skuteczne, przewyższając aktywnością standardową handlową Formulację J, jak i Formulację C.

P r z y k ł a d 36

Wodne stężone kompozycje przygotowano z soli IPA glifozatu i rozczynników zestawionych w tabeli 36a.

Dla wszystkich kompozycji zastosowano sposób wytwarzania (v), przy użyciu lecytyny (20% fosfolipidu, Avanti).

Kolejność dodawania składników zmieniała się w kompozycjach 36-15 do 36-20 jak przedstawiono poniżej.

Wartości pH wszystkich kompozycji wynosiły około 5.

PL 193 449 B1

141

T a b e l a 36a

Kompozycja stężona	% wag.	Lecytyna, fosfolipidy %	Harmonogram podawania
Glifozat a.e.	Lecytyna	Fluorad FC-135	Agrimul PG-2069	MON 0818
36-01	30	3,0	2,0	0,50		45	A
36-02	30	3,0	3,0	0,50		45	A
36-03	30	3,0	3,0	0,75		45	A
36-04	30	3,0	3,0	0,75	0,5	45	A(**)
36-05	30	3,0	3,0	1,00		45	A
36-06	30	3,0	3,0	2,00		45	A
36-07	30	3,0	3,0	3,00		45	A
36-08	30	3,0	3,0	4,00		45	A
36-09	30	3,0	2,0	0,50		20	A
36-10	30	3,0	2,0	0,50		20	B
36-11	30	3,0	2,0	0,50		20	C
36-12	30	3,0	2,0	0,50		20	D
36-13	30	3,0	2,0	0,50		20	E
36-14	30	3,0	2,0	0,50		20	F
36-15	30	3,0	3,0	0,50		20	A
36-16	30	3,0	3,0	0,50		20	B
36-17	30	3,0	3,0	0,50		20	C
36-18	30	3,0	3,0	0,50		20	D
36-19	30	3,0	3,0	0,50		20	E
36-20	30	3,0	3,0	0,50		20	F

(*) kolejność dodawania

	Pierwsze	Drugie	Trzecie	Czwarte	Piąte
A	lecytyna	PG-2069	FC-135	woda	glifozat
B	lecytyna	FC-135	PG-2069	woda	glifozat
C	glifozat	woda	FC-135	PG-2069	lecytyna
D	glifozat	woda	PG-2069	FC-135	lecytyna
E	glifozat	lecytyna	PG-2069	FC-135	woda
F	glifozat	lecytyna	FC-135	PG-2069	woda

(**) włączono MON 0818, dodano z Agrimul PG-2069

Zaślaz Avicenny (Abutilon theophrasti, ABUTH) i chwastnicę jednostroną (Echinochloa crusgalli, ECHCF) hodowano i poddano działaniu zgodnie ze standardową procedurą zamieszczoną powyżej. Zraszanie kompozycjami przeprowadzono po 19 dniach po wysadzeniu ABUTH i 22 dniach po wysadzeniu ECHCF, zaś ocenę hamowania chwastobójczego przeprowadzono w 17 dniu po zastosowaniu. Formulacje B, C i J same, zastosowano w celu porównania działania. Wyniki, średnie dla wszystkich powtórzeń każdego działania przedstawiono w tabeli 36b.

142

PL 193 449 B1

T a b e l a 36b

Kompozycja stężona	Poziom glifozatu g a.e./ha	% hamowania
ABUTH	ECHCF
1	2	3	4
Formulacja B	200	38	73
400	51	64
600	67	89
800	72	86
Formulacja C	200	57	75
400	77	98
600	92	97
800	100	100
Formulacja J	200	50	52
400	73	99
600	88	99
800	98	98
36-01	200	49	64
400	72	59
600	78	87
36-02	200	54	72
400	78	71
600	97	90
36-03	200	57	62
400	80	78
600	89	87
36-04	200	46	39
400	74	64
600	86	78
36-05	200	49	29
400	74	79
600	83	90
36-06	200	49	65
400	70	88
600	87	88
36-07	200	49	51
400	67	77
600	81	83

PL 193 449 B1

143 ciąg dalszy tabeli 36b

1	2	3	4
36-08	200	42	59
400	70	67
600	78	80
36-09	200	45	28
400	73	85
600	87	98
36-10	200	57	82
400	76	89
600	87	98
36-11	200	56	80
400	84	84
600	85	100
36-12	200	57	81
400	78	98
600	87	94
36-13	200	54	86
400	73	72
600	96	97
36-14	200	56	73
400	69	98
600	85	94
36-15	200	40	41
400	85	88
600	83	96
36-16	200	53	59
400	73	76
600	84	73
36-17	200	39	53
400	65	86
600	86	81
36-18	200	49	31
400	69	52
600	73	75
36-19	200	47	50
400	74	86
600	88	98

144

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 36b

1	2	3	4
36-20	200	51	42
400	68	94
600	90	98

Kolejność dodawania składników wykazywała pewien wpływ na chwastobójczą aktywność kompozycji 36-09 do 36-20. Jednak, większość takich kompozycji wykazywała słabą stabilność o krótkim okresie czasu. Przynajmniej w pewnych przypadkach uzyskano jednorodność kompozycji do zraszania, ale wyniki są trudne do interpretacji.

P r z y k ł a d 37

Wodne stężone kompozycje przygotowano z soli IPA glifozatu i rozczynników zestawionych w tabeli 37a. Dla wszystkich kompozycji zastosowano sposób wytwarzania (iv), przy użyciu lecytyny sojowej (20% fosfolipidu, Avanti). Wartości pH wszystkich kompozycji wynosiły około 5.

T a b e l a 37a

Kompozycja stężona	Glifozat a.e.	% wag.
Lecytyna	Aerosol OT	MON 0818	Fluorad FC-754	Kaprynian metylu	PVA
37-01	200	2,0		0,25
37-02	300	3,0		0,50
37-03	300	3,0		0,50			2,0
37-04	200	2,0		0,25			1,5
37-05	200	2,0		0,25		1,0	1,0
37-06	200	2, 0		0,25		1,0	1,0
37-07	200	2,0		0,25	2,0
37-08	200		2,0	0,25
37-09	300		3,0	0,50
37-10	300		3,0	0,50			2,0
37-11	200		2,0	0,25			1,5
37-12	200		2,0	0,25		1/0
37-13	200		2,0	0,25		1,0
37-14	200		2,0	0,25		1,0	1,5
37-15	200		2,0	0,25	2,0

Zaślaz Avicenny (Abutilon theophrasti, ABUTH) i chwastnicę jednostroną (Echinochloa crusgalli, ECHCF) hodowano i poddano działaniu zgodnie ze standardową procedurą zamieszczoną powyżej.

Zraszanie kompozycjami przeprowadzono po 16 dniach po wysadzeniu ABUTH i 13 dniach po wysadzeniu ECHCF. Oceną hamowania chwastobójczego przeprowadzono w 20 dniu po zastosowaniu.

Kompozycje zawierające PVA wykazywały zbyt wysoką lepkość dla stosowania przez zraszanie i nie badano ich chwastobójczej skuteczności. Formulacje B, C i J same, zastosowano w celu porównania działania. Wyniki, średnie dla wszystkich powtórzeń każdego działania przedstawiono w tabeli 37b.

PL 193 449 B1

145

T a b e l a 37b

Kompozycja stężona	Poziom glifozatu g a.e./ha	% hamowania
ABUTH	ECHCF
1	2	3	4
Formulacja B	112	5	4
224	48	8
336	73	20
448	94	50
Formulacja C	112	30	45
224	91	81
336	98	81
448	100	99
Formulacja J	112	50	35
224	80	65
336	97	88
448	100	90
37-01	112	11	8
224	50	40
336	71	61
448	93	78
37-02	112	5	6
224	64	58
336	78	60
448	84	65
37-07	112	5	3
224	46	38
336	73	83
448	93	66
37-08	112	8	13
224	43	46
336	73	65
448	83	70
37-09	112	1	5
224	23	25
336	65	33
448	91	58
37-12	112	0	5
224	58	48
336	73	63
448	91	63

146

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 37b

1	2	3	4
37-13	112	0	10
224	53	38
336	73	45
448	88	50
37-15	112	28	10
224	50	53
336	80	63
448	88	91

Stężone kompozycje zawierające lecytynę i Fluorad FC-754 lub kaprynian metylu nie wykazywały chwastobójczej skuteczności równej handlowym standardom.

P r z y k ł a d 38

Wodne stężone kompozycje przygotowano z soli IPA glifozatu i rozczynników zestawionych w tabeli 37a. Dla wszystkich kompozycji zastosowano sposób wytwarzania (iii), przy uż yciu lecytyny sojowej (20% fosfolipidu, Avanti). Wartości pH wszystkich kompozycji wynosiły około 5.

T a b e l a 38a

Kompozycja stężona	% wag.
Glifozat a.e.	Lecytyna	Fluorad FC-135	MON 0818
38-01	30	3,0	3,0	0,75
38-02	25	2,5	2,5	0,63
38-03	20	2,0	2,0	0,50
38-04	15	1,5	1,5	0,25
38-05	10	1,0	1,0	0,25
38-06	5	0,5	0,5	0,13
38-07	30	3,0	3,0	1,50
38-08	25	2,5	2,5	0,63
38-09	20	2,0	2,0	0,50
38-10	15	1,5	1,5	0,25
38-11	10	1,0	1,0	0,25
38-12	5	0,5	0,5	0,13
38-13	25	2,5	2,5	0,94
38-14	20	2,0	2,0	0,75
38-15	15	1,5	1,5	0,56
38-16	10	1,0	1,0	0,38
38-17	5	0,5	0,5	0,19

Zaślaz Avicenny (Abutilon theophrasti, ABUTH) i chwastnicę jednostroną (Echinochloa crus-galli, ECHCF) hodowano i poddano działaniu zgodnie ze standardową procedurą zamieszczoną powyżej. Zraszanie kompozycjami przeprowadzono po 19 dniach po wysadzeniu ABUTH i 21 dniach po wysadzeniu ECHCF. Ocenę hamowania chwastobójczego przeprowadzono w 14 dniu po zastosowaniu.

PL 193 449 B1

147

Poza kompozycjami 38-01 do 38-17 kompozycje do zraszania przygotowano za pomocą mieszania w pojemniku Formulacji B i C z Fluorad FC-135 w dwóch stężeniach. Formulacje B i C same, zastosowano w celu porównania działania. Wyniki, średnie dla wszystkich powtórzeń każdego działania przedstawiono w tabeli 38b.

T a b e l a 38b

Kompozycja stężona	Poziom glifozatu g a.e./ha	% hamowania
ABUTH	ECHCF
1	2	3	4
Formulacja C	200	59	98
400	96	96
600	70	93
800	100	97
Formulacja C + Fluorad FC-135 0,1%	200	59	92
400	93	93
600	95	100
800	100	97
Formulacja C Fluorad FC-135 0,05%	200	54	73
400	95	76
600	100	82
800	100	95
Formulacja C + Fluorad FC-135 0,1%	200	59	92
400	93	93
600	95	100
800	100	97
Formulacja J	200	55	87
400	92	98
600	97	94
800	99	96
Formulacja J + Fluorad FC-135 0,1%	200	67	88
400	89	89
600	94	87
800	96	91
Formulacja J + Fluorad FC-135 0,05%	200	71	81
400	75	95
600	96	99
800	100	100
38-01	200	53	71
400	74	87
600	98	87

148

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 38b

1	2	3	4
38-02	200	51	70
400	88	96
600	89	99
38-03	200	51	85
400	81	97
600	96	94
38-04	200	51	63
400	81	82
600	96	97
38-05	200	47	60
400	73	91
600	54	94
38-06	200	54	43
400	73	88
600	92	87
38-07	200	60	70
400	84	93
600	90	98
38-08	200	49	55
400	76	92
600	88	83
38-09	200	57	53
400	79	95
600	91	87
38-10	200	55	85
400	90	97
600	94	96
38-11	200	64	43
400	77	87
600	93	96
38-12	200	54	72
400	85	98
600	96	100
38-13	200	61	61
400	84	90
600	95	99

PL 193 449 B1

149 ciąg dalszy tabeli 38b

1	2	3	4
38-14	200	57	86
400	82	90
600	99	98
38-15	200	59	89
400	78	96
600	93	97
38-16	200	53	87
400	81	98
600	96	98
38-17	200	48	87
400	81	100
600	91	100

Podobnie jak stężone kompozycje w poprzednich przykładach wykazywały tendencję do osłabienia skuteczności chwastobójczej w porównaniu z gotowymi kompozycjami do zraszania. Badanie takie przeprowadzono w celu określenia czy stężenie kompozycji przed rozcieńczaniem ma wpływ na skuteczność chwastobójczą. Nie stwierdzono stałej tendencji w tym teście.

P r z y k ł a d 39

Wodne stężone kompozycje przygotowano z soli IPA glifozatu i rozczynników zestawionych w tabeli 39a. Dla wszystkich kompozycji zastosowano sposób wytwarzania (iii), przy uż yciu lecytyny sojowej (45% fosfolipidu, Avanti). Wartości pH wszystkich kompozycji wynosiły około 5.

T a b e l a 39a

Kompozycja stężona	% wag.	Rodzaj aminowego środka powierz. czynnego
Glifozat a.e.	Lecytyna	Fluorad FC-135 lub FC-754	Aminowy środek powierz. czynny
39-01	20	2,0		0,25	MON 0818
39-02	20	3,0		0,25	MON 0818
39-03	20	3,0	3,0 (135)	0,25	MON 0818
39-04	20	3,0	3,0 (754)	0,25	MON 0818
39-05	20	2,0		2,00	Triton RW-20
39-06	20	2,0		2,00	Triton RW-50
39-07	20	2,0		2,00	Triton RW-75
39-08	20	2,0		2,00	Triton RW-100
39-09	20	2,0		2,00	Triton RW-150
39-10	20			2,00	Triton RW-20
39-11	20			2,00	Triton RW-50
39-12	20			2,00	Triton RW-75
39-13	20			2,00	Triton RW-100
39-14	20			2,00	Triton RW-150

150

PL 193 449 B1

Zaślaz Avicenny (Abutilon theophrasti, ABUTH) i chwastnicę jednostroną (Echinochloa crusgalli, ECHCF) hodowano i poddano działaniu zgodnie ze standardową procedurą zamieszczoną powyżej. Zraszanie kompozycjami przeprowadzono po 14 dniach po wysadzeniu ABUTH i 17 dniach po wysadzeniu ECHCF. Ocenę hamowania chwastobójczego przeprowadzono w 21 dniu po zastosowaniu. Formulację C zastosowano w celu porównania działania. Wyniki, średnie dla wszystkich powtórzeń każdego działania przedstawiono w tabeli 39b.

T a b e l a 39b

Kompozycja stężona	Poziom glifozatu g a.e./ha	% hamowania
ABUTH	ECHCF
1	2	3	4
Formulacja C	112	0	10
224	10	20
336	47	30
448	63	40
39-01	112	8	15
224	25	35
336	55	56
448	63	65
39-02	112	5	10
224	23	33
336	55	64
448	66	60
39-03	112	28	15
224	55	35
336	74	58
448	76	65
39-04	112	15	8
224	53	45
336	73	55
448	75	64
39-05	112	0	88
224	14	45
336	45	70
448	65	66
39-06	112	1	13
224	5	43
336	58	64
448	66	75

PL 193 449 B1

151 ciąg dalszy tabeli 39b

1	2	3	4
39-07	112	0	15
224	1	53
336	45	78
448	60	83
39-08	112	0	10
224	25	45
336	50	79
448	68	88
39-09	112	0	13
224	13	45
336	50	75
448	70	81
39-10	112	0	18
224	18	35
336	48	65
448	66	76
39-11	112	1	0
224	35	25
336	38	55
448	50	78
39-12	112	8	25
224	10	38
336	48	70
448	73	81
39-13	112	0	25
224	5	33
336	30	70
448	74	75
39-14	112	0	12
224	0	30
336	12	70
448	40	80

Nie zaobserwowano różnic w chwastobójczej skuteczności pomiędzy kompozycjami 39-03 i 39-04. Jedyną róż nicą pomię dzy tymi kompozycjami było to, że 39-03 zawierała Fluorad FC-135, zaś 39-04 zawierała Fluorad FC-754.

152

PL 193 449 B1

P r z y k ł a d 40

Wodne kompozycje do zraszania przygotowano z soli IPA glifozatu i rozczynników zestawionych w tabeli 40a. Dla wszystkich kompozycji zastosowano sposób wytwarzania (iii), przy użyciu lecytyny sojowej (20% lub 45% fosfolipidu, jak podano poniżej, obydwa z firmy Avanti). Wartości pH wszystkich kompozycji doprowadzono do około 7.

T a b e l a 40a

Kompozycja do zraszania	Lecytyna g/l	Lecytyna % czystości	% wag.
Fluorad FC-135	Fluorad FC-754
40-01	1,0	20
40-02	0,5	20
40-03	0,2	20
40-04	1,0	20	0,10
40-05	0,5	20	0,05
40-06	0,2	20	0,02
40-07	1,0	20		0,10
40-08	0,5	20		0,05
40-09	0,2	20	0,02	0,02
40-10	0,5	45	0,05
40-11	0,5	45		0,05

Zaślaz Avicenny (Abutilon theophrasti, ABUTH) i chwastnicę jednostroną (Echinochloa crusgalli, ECHCF) hodowano i poddano działaniu zgodnie ze standardową procedurą zamieszczoną powyżej. Zraszanie kompozycjami przeprowadzono po 18 dniach po wysadzeniu ABUTH i 21 dniach po wysadzeniu ECHCF.

Ocenę hamowania chwastobójczego przeprowadzono w 18 dniu po zastosowaniu. Poza kompozycjami 40-01 do 40-11, kompozycje do zraszania przygotowano za pomocą zmieszania w pojemniku Formulacji B i C z Fluorad FC-135 lub Fluorad FC-754, w różnych stężeniach. Formulacje B i C same, zastosowano w celu porównania działania. Wyniki, średnie dla wszystkich powtórzeń każdego działania przedstawiono w tabeli 40b.

T a b e l a 40b

Kompozycja stężona	Poziom glifozatu g a.e./ha	% hamowania
ABUTH	ECHCF
1	2	3	4
Formulacja B	150	49	100
300	66	92
500	80	76
700	93	96
Formulacja C	200	57	79
400	93	98
600	100	100
800	100	100

PL 193 449 B1

153 ciąg dalszy tabeli 40b

1	2	3	4
Formulacja B Fluorad FC-135 0,1%	200	58	80
400	63	100
600	82	100
Formulacja B + Fluorad FC-135 0,05%	200	37	49
400	67	84
600	74	100
Formulacja B + Fluorad FC-135 0,02%	200	33	82
400	58	94
600	81	87
Formulacja B + Fluorad FC-754 0,1%	200	50	45
400	77	82
600	77	94
Formulacja B + Fluorad FC-754 0,05%	200	44	45
400	71	65
600	74	90
Formulacja B + Fluorad FC-754 0,02%	200	31	57
400	67	83
600	68	93
Formulacja C Fluorad FC-135 0,1%	200	69	65
400	91	99
600	97	100
Formulacja C Fluorad FC-135 0,05%	200	73	87
400	89	100
600	98	100
Formulacja C + Fluorad FC-135 0,02%	200	51	60
400	91	100
600	98	100
Formulacja C Fluorad FC-754 0,1%	200	70	81
400	85	99
600	98	95
Formulacja C Fluorad FC-754 0,05%	200	68	54
400	78	88
600	91	88
Formulacja C + Fluorad FC-754 0,02%	200	50	41
400	89	91
600	99	100

154

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 40b

1	2	3	4
40-01	200	41	37
400	78	84
600	83	100
40-02	200	38	82
400	74	94
600	82	98
40-03	200	38	62
400	69	85
600	86	100
40-04	200	63	69
400	79	75
600	93	89
40-05	200	69	66
400	85	81
600	84	86
40-06	200	64	38
400	79	74
600	93	99
40-07	200	61	43
400	76	71
600	85	85
40-08	200	71	52
400	82	85
600	82	100
40-09	200	63	55
400	83	73
600	79	97
40-10	200	65	54
400	78	80
600	58	99
40-11	200	55	33
400	77	74
600	91	97

Stwierdzono tendencję, jakkolwiek niezbyt silnie potwierdzoną, że kompozycje w tym przykładzie zawierające Fluorad FC-754 wykazują nieznacznie niższą skuteczność chwastobójczą niż odpowiadające im kompozycje zawierające Fluorad FC-135.

PL 193 449 B1

155

P r z y k ł a d 41

Wodne stężone kompozycje przygotowano z soli IPA glifozatu i rozczynników zestawionych w tabeli 41a. Dla wszystkich kompozycji zastosowano sposób wytwarzania (v), przy użyciu lecytyny sojowej (45% fosfolipidu, Avanti). Wartości pH wszystkich kompozycji wynosiły około 5.

T a b e l a 41a

Kompozycja stężona	% wag.
Glifozat a.e.	Lecytyna	Fluorad FC-135	Fluorad FC-754	MON 0818
41-01	15,0	4,0	8,0		0,5
41-02	15,0	6,0	8,0		0,5
41-03	15, 0	8,0	8,0		0,5
41-04	10,0	4,0	8,0		0,5
41-05	10,0	6, 0	8,0		0,5
41-06	10,0	8,0	8,0		0,5
41-07	5,0	4,0	8,0		0,5
41-08	5,0	6,0	8,0		0,5
41-09	5,0	8,0	8,0		0,5
41-10	15,0	4,0		8,0	0,5
41-11	15,0	6,0		8,0	0,5
41-12	15,0	8,0		8,0	0,5
41-13	10,0	4,0		8,0	0,5
41-14	10,0	6,0		8,0	0,5
41-15	10,0	8,0		8,0	0,5
41-16	5,0	4,0		8,0	0,5
41-17	5,0	6,0		8,0	0,5
41-18	5,0	8,0		8,0	0,5

Zaślaz Avicenny (Abutilon theophrasti, ABUTH) i chwastnicę jednostroną (Echinochloa crusgalli, ECHCF) hodowano i poddano działaniu zgodnie ze standardową procedurą zamieszczoną powyżej. Zraszanie kompozycjami przeprowadzono po 18 dniach po wysadzeniu ABUTH i 20 dniach po wysadzeniu ECHCF. Ocenę hamowania chwastobójczego przeprowadzono w 15 dniu po zastosowaniu. Poza kompozycjami 41-01 do 41-18, kompozycje do zraszania przygotowano za pomocą zmieszania w pojemniku Formulacji B i J z Fluorad FC-135 w dwóch stężeniach. Formulacje B i J, same, zastosowano w celu porównania działania. Wyniki, średnie dla wszystkich powtórzeń każdego działania przedstawiono w tabeli 41b.

T a b e l a 41b

Kompozycja stężona	Poziom glifozatu g a.e./ha	% hamowania
ABUTH	ECHCF
1	2	3	4
Formulacja B	150	49	41
300	41	55
500	76	98
700	82	100

156

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 41b

1	2	3	4
Formulacja J	200	59	66
400	79	99
600	93	99
800	98	100
Formulacja B + Fluorad FC-135 0,1%	150	52	85
300	69	93
500	89	97
Formulacja B + Fluorad FC-135 0,05%	150	9	61
300	71	77
500	77	100
Formulacja J + Fluorad FC-135 0,1%	150	52	99
300	74	100
500	82	99
Formulacja J + Fluorad FC-754 0,05%	150	41	52
300	77	83
500	91	100
41-01	150	66	51
300	86	91
500	93	100
41-02	150	72	88
300	89	93
500	96	92
41-03	150	71	91
300	89	95
500	91	100
41-04	150	63	90
300	89	89
500	96	99
41-05	150	70	79
300	84	94
500	88	98
41-06	150	69	76
300	89	84
500	94	100
41-07	150	71	87
300	77	82
500	99	92

PL 193 449 B1

157 ciąg dalszy tabeli 41b

1	2	3	4
41-08	150	81	87
300	88	94
500	92	98
41-09	150	72	83
300	87	83
500	94	94
41-10	150	72	70
300	81	80
500	89	93
41-11	150	74	85
300	87	96
500	91	98
41-12	150	66	92
300	78	98
500	93	100
41-13	150	71	76
300	86	95
500	94	99
41-14	150	72	75
300	90	97
500	91	99
41-15	150	69	82
300	85	98
500	94	100
41-16	150	76	87
300	86	100
500	90	99
41-17	150	71	83
300	87	94
500	96	100
41-18	150	70	81
300	77	98
500	89	98

Dobrą chwastobójczą skuteczność uzyskano dla stężonych kompozycji w tym przykładzie zawierających lecytynę i Fluorad FC-135 lub Fluorad FC-754. Nie obserwowano większych lub stałych różnic pomiędzy kompozycjami zawierającymi Fluorad FC-135 i ich odpowiedników zawierających Fluorad FC-754.

158

PL 193 449 B1

P r z y k ł a d 42

Wodne stężone kompozycje przygotowano z soli IPA glifozatu i rozczynników zestawionych w tabeli 42a. Dla wszystkich kompozycji zastosowano sposób wytwarzania (v), przy uż yciu lecytyny sojowej (95% fosfolipidu, Avanti). Wartości pH wszystkich kompozycji wynosiły około 5.

T a b e l a 42a

Kompozycja stężona	% wag.
Glifozat a.e.	Lecytyna	MON 0818	Agrimul PG-2069	Fluorad FC-135	Fluorad FC-754	Westvaco H-240
42-01	30	3,0		0,25	3,0		9,0
42-02	30	3,0		0,25	1,0		9,0
42-03	30	3,0	0,25		3,0		9,0
42-04	30	1,0	0,50		3,0		9,0
42-05	30	1,0		0,50	3,0		9,0
42-06	30	1,0			1,0		9,0
42-07	30	1,0		0,25	1,0		9,0
42-08	30	3,0		0,50	2,0		9,0
42-09	30	2,0			3,0		9,0
42-10	30	3,0					5,0
42-11	30	3,0		0,50		3,0	9,0
42-12	30	2,0		0,38		2,0	9,0
42-13	30	1,0		0,25		1,0	9,0
42-14	30	3,0	0,50			3,0	9,0
42-15	15	6,0	2,00		8,3
42-16	15	6,0	4,00		8,3

Zaślaz Avicenny (Abutilon theophrasti, ABUTH) i chwastnicę jednostroną (Echinochloa crusgalli, ECHCF) hodowano i poddano działaniu zgodnie ze standardową procedurą zamieszczoną powyżej. Zraszanie kompozycjami przeprowadzono po 17 dniach po wysadzeniu ABUTH i 20 dniach po wysadzeniu ECHCF. Ocenę hamowania chwastobójczego przeprowadzono w 15 dniu po zastosowaniu. Poza kompozycjami 42-01 do 42-16, kompozycje do zraszania przygotowano za pomocą zmieszania w pojemniku Formulacji B i J z Fluorad FC-135 w dwóch stężeniach. Formulacje B i J same, zastosowano w celu porównania działania. Wyniki, średnie dla wszystkich powtórzeń każdego działania przedstawiono w tabeli 42b.

T a b e l a 42b

Kompozycja stężona	Poziom glifozatu g a.e./ha	% hamowania
ABUTH	ECHCF
1	2	3	4
Formulacja B	150	3	33
300	12	90
500	65	98
700	79	100

PL 193 449 B1

159 ciąg dalszy tabeli 42b

1	2	3	4
Formulacja J	200	2	46
400	76	100
600	98	100
800	98	100
Formulacja B + Fluorad FC-135 0,1%	150	10	38
300	50	85
500	64	68
Formulacja B + Fluorad FC-135 0,05%	150	3	27
300	36	82
500	68	99
Formulacja J + Fluorad FC-135 0,1%	150	18	79
300	57	98
500	79	100
Formulacja J + Fluorad FC-754 0,05%	150	2	37
300	56	97
500	96	98
42-01	150	2	27
300	2	74
500	46	78
42-02	150	2	52
300	41	64
500	40	85
42-03	150	3	38
300	39	47
500	73	98
42-04	150	3	38
300	42	63
500	78	84
42-05	150	5	29
300	37	89
500	70	99
42-06	150	8	37
300	30	89
500	69	97
42-07	150	5	53
300	32	80
500	83	99

160

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 42b

1	2	3	4
42-08	150	3	26
300	10	40
500	12	55
42-09	150	7	21
300	57	86
500	91	97
42-10	150	21	61
300	73	89
500	85	98
42-11	150	6	23
300	53	70
500	85	83
42-12	150	33	25
300	34	43
500	83	97
42-13	150	7	34
300	62	39
500	77	73
42-14	150	10	27
300	59	40
500	84	73
42-15	150	71	48
300	97	65
500	99	92
42-16	150	83	40
300	98	89
500	100	95

Dobre wyniki hamowania dla stężonych kompozycji w tym teście uzyskano tylko dla kompozycji 42-15 i 42-16, przynajmniej wobec ABUTH.

P r z y k ł a d 43

Wodne stężone kompozycje przygotowano z soli IPA glifozatu i rozczynników zestawionych w tabeli 43a.

Kompozycję 43-02 wytwarzano sposobem (viii), kompozycje 43-03 do 43-13, zawierające koloidalne nośniki łącznie ze środkiem powierzchniowo czynnym wytwarzano sposobem (ix).

Kompozycja 43-01 zawierała koloidalny nośnik bez środka powierzchniowo czynnego. Wartości pH wszystkich kompozycji wynosiły około 5.

PL 193 449 B1

161

T a b e l a 43a

Kompozycja stężona	% wag.
Glifozat a.e.	Fluorad FC-135	Aerosil-90	Emphos PS-21A
43-01	20		3,3
43-02	20	3,3
43-03	31	1,1	3,3	1,1
43-04	31	1,1	3,3	2,2
43-05	31	1,1	3,3	3,3
43-06	31	2,2	3,3	1,1
43-07	31	2,2	3,3	2,2
43-08	31	2,2	3,3	3,3
43-09	31	3,3	3,3	1,1
43-10	31	3,3	3,3	2,2
43-11	31	3,3	3,3	3,3
43-12	31	3,3	3,3
43-13	31		3,3	3,3

Zaślaz Avicenny (Abutilon theophrasti, ABUTH) i chwastnicę jednostroną (Echinochloa crusgalli, ECHCF) hodowano i poddano działaniu zgodnie ze standardową procedurą zamieszczoną powyżej. Zraszanie kompozycjami przeprowadzono po 14 dniach po wysadzeniu ABUTH i 17 dniach po wysadzeniu ECHCF. Ocenę hamowania chwastobójczego przeprowadzono w 23 dniu po zastosowaniu. Formulacje B, C i J, same, zastosowano w celu porównania działania. Wyniki, średnie dla wszystkich powtórzeń każdego działania przedstawiono w tabeli 43b.

T a b e l a 43b

Kompozycja stężona	Poziom glifozatu g a.e./ha	% hamowania
ABUTH	ECHCF
1	2	3	4
Formulacja B	150	0	8
250	18	25
350	35	40
450	75	50
Formulacja C	150	30	85
250	92	95
350	100	100
450	100	100
Formulacja J	150	40	70
250	70	83
350	93	92
450	100	98

162

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 43b

1	2	3	4
43-01	150	20	25
250	35	30
350	65	43
450	73	35
43-02	150	5	5
250	20	25
350	45	35
450	66	83
43-03	150	20	11
250	40	30
350	73	64
450	88	83
43-04	150	15	3
250	30	25
350	40	35
450	71	75
43-05	150	15	10
250	33	30
350	69	45
450	78	65
43-06	150	11	8
250	28	30
350	30	35
450	69	61
43-07	150	5	8
250	13	20
350	51	30
450	74	43
43-08	150	15	8
250	30	15
350	35	30
450	56	45
43-09	150	15	15
250	28	20
350	43	33
450	45	40

PL 193 449 B1

163 ciąg dalszy tabeli 43b

1	2	3	4
43-10	150	5	3
250	25	20
350	50	40
450	48	58
43-11	150	14	6
250	25	40
350	64	76
450	78	79
43-12	150	9	20
250	20	33
350	46	73
450	59	80
43-13	150	15	11
250	20	28
350	30	59
450	68	48

Większość stężonych kompozycji zawierających Fluorad FC-135 wykazywała zwiększoną chwastobójczą skuteczność w porównaniu z Formulacją B, lecz nie dorównywała handlowym, standardowym Formulacjom C i J w warunkach badania.

P r z y k ł a d 44

Wodne stężone kompozycje przygotowano z soli IPA glifozatu i rozczynników zestawionych w tabeli 44a. Kompozycje 44-01, 44-03, 44-06, 44-07, 44-10, 44-14, 44-15, 44-18 i 44-19 wytwarzano sposobem (viii), zaś kompozycje 44-02, 44-08, 44-16 i 44-17 wytwarzano sposobem (ix) i zawierały one nośnik koloidalny łącznie ze środkiem powierzchniowo czynnym. Kompozycje 44-04, 44-05, 44-12 i 44-13 zawierały nośnik koloidalny bez środka powierzchniowo czynnego. Wartości pH wszystkich kompozycji wynosiły około 5.

T a b e l a 44a

Kompozycja stężona	% wag.
Glifozat a.e.	Fluorad FC-135	Ethomeen T/25	Tlenek glinu C	Dwutlenek tytanu P25	Aerosol OT
1	2	3	4	5	6	7
44-01	20		3,30
44-02	20					3,30
44-03	20	3,30
44-04	20			3,30
44-05	20			0,67
44-06	20		3,30	3,30
44-07	20		3,30	0,67
44-08	20			3,30		3,30
44-09	20			0,67		3,30

164

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 44a

1	2	3	4	5	6	7
44-10	20	3,30		3,30
44-11	20	3,30		0,67
44-12	20				3,30
44-13	20				0,67
44-14	20		3,30		3,30
44-15	20		3,30		0,67
44-16	20				3,30	3,30
44-17	20				0,67	3,30
44-18	20	3,30			3,30
44-19	20	3,30			0,67

Zaślaz Avicenny (Abutilon theophrasti, ABUTH) i chwastnicę jednostroną (Echinochloa crusgalli, ECHCF) hodowano i poddano działaniu zgodnie ze standardową procedurą zamieszczoną powyżej. Zraszanie kompozycjami przeprowadzono po 18 dniach po wysadzeniu ABUTH i 20 dniach po wysadzeniu ECHCF. Ocenę hamowania chwastobójczego przeprowadzono w 25 dniu po zastosowaniu. Formulacje B, C i J, same, zastosowano w celu porównania działania. Wyniki, średnie dla wszystkich powtórzeń każdego działania przedstawiono w tabeli 44b.

T a b e l a 44b

Kompozycja stężona	Poziom glifozatu g a.e./ha	% hamowania
ABUTH	ECHCF
1	2	3	4
Formulacja B	150	8	45
250	37	55
350	40	60
450	50	70
Formulacja C	150	27	72
250	73	92
350	90	99
450	92	99
Formulacja J	150	25	66
250	45	88
350	78	99
450	91	100
44-01	150	40	82
250	55	93
350	74	100
450	83	100

PL 193 449 B1

165 ciąg dalszy tabeli 44b

1	2	3	4
44-02	150	9	20
250	30	73
350	38	73
450	55	97
44-03	150	13	23
250	35	79
350	45	78
450	75	100
44-04	150	18	45
250	35	65
350	35	70
450	68	81
44-05	150	11	43
250	35	50
350	50	55
450	59	78
44-06	150	25	75
250	58	93
350	88	100
450	95	100
44-07	150	15	88
250	68	100
350	79	100
450	90	100
44-08	150	28	38
250	25	38
350	35	55
450	71	79
44-09	150	5	13
250	23	48
350	25	70
450	45	64
44-10	150	1	20
250	40	74
350	65	55
450	84	96

166

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 44b

1	2	3	4
44-11	150	25	25
250	35	65
350	45	61
450	76	92
44-12	150	14	28
250	40	43
350	45	70
450	65	79
44-13	150	20	45
250	48	33
350	60	55
450	80	79
44-14	150	23	79
250	73	100
350	76	99
450	85	99
44-15	150	25	83
250	69	99
350	75	99
450	91	100
44-16	150	14	28
250	23	40
350	30	79
450	69	86
44-17	150	1	20
250	23	33
350	16	45
450	40	68
44-18	150	8	15
250	49	56
350	55	58
450	83	83
44-19	150	6	15
250	35	60
350	61	63
450	63	70

PL 193 449 B1

167

Stężone kompozycje zawierające Fluorad FC-135 wykazywały zwiększoną skuteczność chwastobójczą w porównaniu z Formulacją B, lecz nie uzyskano w tym teście skuteczności równej handlowym, standardowym Formulacjom C i J.

P r z y k ł a d 45

Wodne kompozycje do zraszania przygotowano z soli IPA glifozatu i rozczynników zestawionych w tabeli 45a. Kompozycje 45-10 do 45-12 wytwarzano sposobem (i), zaś kompozycje 45-01 do 45-09 wytwarzano sposobem (iii), przy użyciu lecytyny sojowej (45% fosfolipidu, Avanti). Wartości pH wszystkich kompozycji doprowadzono do około 7.

T a b e l a 45a

Kompozycja do zraszania	% wag.
Lecytyna	Fluorad FC-135	Surf H1
45-01	0,10
45-02	0,05
45-03	0,02
45-04	0,10	0,10
45-05	0,05	0,05
45-06	0,02	0,02
45-07	0,10		0,10
45-08	0,05		0,05
45-09	0,02		0,02
45-10			0,10
45-11			0,05
45-12			0,02

Zaślaz Avicenny (Abutilon theophrasti, ABUTH) i chwastnicę jednostronną (Echinochloa crusgalli, ECHCF) hodowano i poddano działaniu zgodnie ze standardową procedurą zamieszczoną powyżej. Zraszanie kompozycjami przeprowadzono po 23 dniach po wysadzeniu ABUTH i 21 dniach po wysadzeniu ECHCF, oraz ocenę hamowania chwastobójczego przeprowadzono w 15 dniu po zastosowaniu. Poza kompozycjami 45-01 do 45-12, kompozycje do zraszania przygotowano za pomocą zmieszania w pojemniku Formulacji B i C z Fluorad FC-135 w różnych stężeniach. Formulacje B i C same i formulację J zastosowano w celu porównania działania. Wyniki, średnie dla wszystkich powtórzeń każdego działania przedstawiono w tabeli 45b.

T a b e l a 45b

Kompozycja do zraszania	Poziom glifozatu g a.e./ha	% hamowania
ABUTH	ECHCF
1	2	3	4
Formulacja B	150	16	21
250	68	32
350	68	63
450	67	69
Formulacja C	150	29	47
250	76	74
350	98	94
450	10	85

168

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 45b

1	2	3	4
Formulacja J	150	37	31
250	79	72
350	93	82
450	97	97
Formulacja B + Fluorad FC-135 0,1% wag/obj.	150	55	15
250	73	28
350	85	57
450	83	83
Formulacja B + Fluorad FC-135 0,05% wag/obj.	150	59	15
250	77	41
350	81	72
450	77	51
Formulacja B + Fluorad FC-135 0,02% wag/obj.	150	25	12
250	54	27
350	82	38
450	75	47
Formulacja C + Fluorad FC-135 0,1% wag/obj.	150	51	26
250	78	63
350	86	71
450	89	79
Formulacja C + Fluorad FC-135 0,05% wag/obj.	150	58	23
250	74	89
350	93	78
450	89	91
45-01	150	29	26
250	61	47
350	73	48
450	82	62
45-02	150	34	34
250	67	34
350	73	54
450	85	43
45-03	150	20	29
250	60	49
350	68	84
450	74	64

PL 193 449 B1

169 ciąg dalszy tabeli 45b

1	2	3	4
45-04	150	78	24
250	83	33
350	96	64
450	97	59
45-05	150	81	21
250	89	27
350	82	34
450	99	31
45-06	150	92	14
250	85	64
350	86	31
450	90	60
45-07	150	71	27
250	81	46
350	84	66
450	88	62
45-08	150	46	29
250	70	43
350	78	61
450	86	58
45-09	150	55	25
250	76	33
350	80	50
450	78	62
45-10	150	65	26
250	85	28
350	91	37
450	89	53
45-11	150	73	27
250	77	28
350	92	41
450	92	49
45-12	150	71	20
250	74	31
350	79	39
450	93	53

170

PL 193 449 B1

Nadzwyczaj wysokie wyniki skuteczności chwastobójczej zanotowano dla kompozycji 45-04 do 45-06, zawierających lecytynę i Fluorad FC-135, wobec ABUTH.

Zastąpienie Fluorad FC-135 przez „Surf H1 węglowodorowy środek powierzchniowo czynny o wzorze C12H25SO2NH (CH2)3N⁺(CH3)3J^- dawało (kompozycja 45-07 do45-09) jeszcze wyższą skuteczność wobec ABUTH przy niskich dawkach glifozatu, w porównaniu z handlowymi standardowymi Formulacjami C i J, jednak nie tak wysoką jak dla kompozycji 45-04 do 45-06.

Działanie kompozycji 45-04 do 45-12 wobec ECHCF było stosunkowo niskie w tym badaniu, podczas gdy ich wpływ na ABUTH był stosunkowo wysoki przy uwzględnieniu bardzo niskiego stężenia środka powierzchniowo czynnego.

P r z y k ł a d 46

Wodne kompozycje do zraszania przygotowano z soli IPA lub tetrabutyloamoniowej glifozatu i rozczynników zestawionych w tabeli 46a.

Kompozycje 46-10 do 46-13 i 46-15 wytwarzano sposobem (i), kompozycje 46-01 do 46-09 wytwarzano sposobem (iii), przy użyciu lecytyny sojowej (45% fosfolipidu, Avanti).

Wartości pH wszystkich kompozycji doprowadzano do około 7.

T a b e l a 46a

Kompozycja do zraszania	% wag.	Sól glifozatu
Lecytyna	L1-700	Fluorad FC-135	Surf H1
46-01	0,10				IPA
46-02	0,05				IPA
46-03	0,02				IPA
46-04	0,10		0,10		IPA
46-05	0,05		0,05		IPA
46-06	0,02		0,02		IPA
46-07	0,10			0,10	IPA
46-08	0,05			0,05	IPA
46-09	0,02			0,02	IPA
46-10		0,10			IPA
46-11		0,05			IPA
46-12		0,02			IPA
46-13					(Bu) 4N
46-14	0,05		0,05		(Bu) 4N
46-15			0,05		(Bu) 4N

Zaślaz Avicenny (Abutilon theophrasti, ABUTH) i chwastnicę jednostroną (Echinochloa crusgalli, ECHCF) hodowano i poddano działaniu zgodnie ze standardową procedurą zamieszczoną powyżej. Zraszanie kompozycjami przeprowadzono po 19 dniach po wysadzeniu ABUTH i 21 dniach po wysadzeniu ECHCF.

Ocenę hamowania chwastobójczego przeprowadzono w 14 dniu po zastosowaniu. Poza kompozycjami 46-01 do 46-15, kompozycje do zraszania przygotowano za pomocą zmieszania w pojemniku Formulacji B i C z Fluorad FC-135 w różnych stężeniach.

Formulacje B i C same i Formulacje J zastosowano w celu porównania działania. Wyniki, średnie dla wszystkich powtórzeń każdego działania przedstawiono w tabeli 46b.

PL 193 449 B1

171

T a b e l a 46b

Kompozycja stężona	Poziom glifozatu g a.e./ha	% hamowania
ABUTH	ECHCF
1	2	3	4
Formulacja B	150	33	24
300	51	27
500	68	36
700	83	43
Formulacja C	150	32	30
300	78	68
500	90	81
700	96	89
Formulacja J	150	16	27
300	74	56
500	88	79
700	93	92
Formulacja B Fluorad FC-135 0,1% wag/obj.	150	22	18
300	71	26
500	73	51
Formulacja B Fluorad FC-135 0,05% wag/obj.	150	19	16
300	60	28
500	72	33
Formulacja B + Fluorad FC-135 0,02% wag/obj.	150	14	14
300	23	26
500	69	38
Formulacja C Fluorad FC-754 0,1% wag/obj.	150	31	11
300	73	27
500	82	48
Formulacja C Fluorad FC-754 0,05% wag/obj.	150	43	23
300	71	49
500	93	50
46-01	150	20	18
300	65	29
500	85	34
46-02	150	22	19
300	63	35
500	83	51

172

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 46b

1	2	3	4
46-03	150	24	29
300	64	35
500	85	40
46-04	150	63	21
300	75	31
500	84	46
46-05	150	68	10
300	82	29
500	81	53
46-06	150	68	21
300	84	30
500	85	46
46-07	150	41	35
300	51	39
500	93	61
46-08	150	34	22
300	77	27
500	85	35
46-09	150	24	17
300	78	39
500	91	58
46-10	150	16	19
300	62	28
500	72	53
46-11	150	38	25
300	59	38
500	82	59
46-12	150	7	23
300	61	40
500	77	63
46-13	150	81	48
300	92	51
500	90	46
46-14	150	87	30
300	91	69
500	95	89

PL 193 449 B1

173 ciąg dalszy tabeli 46b

1	2	3	4
46-15	150	81	37
300	94	41
500	92	63

Podobnie jak w poprzednim przykładzie, kompozycje zawierające „Surf H1 nie wykazały tak silnego zwiększenia skuteczności glifozatu jak odpowiednie kompozycje zawierające Fluorad FC-135. Tetrabutyloamoniowa sól glifozatu (kompozycja 46-13 do 46-15) wykazała ekstremalnie wysoką chwastobójczą skuteczność w tym badaniu.

P r z y k ł a d 47

Wodne stężone kompozycje przygotowano z soli IPA glifozatu i rozczynników zestawionych w tabeli 47a. Dla wszystkich kompozycji zastosowano sposób wytwarzania (v), przy uż yciu lecytyny sojowej (45% fosfolipidu, Avanti). Wartości pH wszystkich kompozycji wynosiły około 5.

T a b e l a 47a

Kompozycja stężona	% wag.	Harmonogram podawania (*)
	Glifozat a.e.	Lecytyna	Fluorad FC-135	Fluorad FC-754	Agrimul PG-2069	MON 0818
47-01	30	3,0	3,0			0,75	A
47-02	30	3,0	3,0			0,75	B
47-03	30	3,0	3,0			0,75	C
47-04	30	3,0	3,0			0,75	D
47-05	30	3,0	3,0			0,75	E
47-06	30	3,0	3,0			0,75	F
47-07	30	3,0		3,0		0,75	A
47-08	30	3,0		3,0		0,75	B
47-09	30	3,0		3,0		0,75	C
47-10	30	3,0		3,0		0,75	D
47-11	30	3,0		3,0		0,75	E
47-12	30	3,0		3,0		0,75	F
47-13	30	3,0	3,0		0,5		A
47-14	30	3,0	3,0		0,5		B
47-15	30	3,0	3,0		0,5		C
47-16	30	3,0	3,0		0,5		D
47-17	30	3,0	3,0		0,5		E
47-18	30	3,0	3,0		0,5		F

(*) Kolejność dodawania:

	pierwsze	drugie	trzecie	czwarte	piąte
A	lecytyna	MON/PG	FC-135/754	woda	glifozat
B	lecytyna	FC-135	MON/PG	woda	glifozat
C	glifozat	woda	FC-135/754	MON/PG	lecytyna
D	glifozat	woda	MON/PG	FC-135/754	lecytyna
E	glifozat	lecytyna	MON/PG	FC-135/754	woda
F	glifozat	lecytyna	FC-135/754	MON/PG	woda

174

PL 193 449 B1

Zaślaz Avicenny (Abutilon theophrasti, ABUTH) i chwastnicę jednostroną (Echinochloa crusgalli, ECHCF) hodowano i poddano działaniu zgodnie ze standardową procedurą zamieszczoną powyżej. Zraszanie kompozycjami przeprowadzono po 15 dniach po wysadzeniu ABUTH i 18 dniach po wysadzeniu ECHCF. Ocenę hamowania chwastobójczego przeprowadzono w 15 dniu po zastosowaniu. Formulacje C i J zastosowano w celu porównania działania. Wyniki, średnie dla wszystkich powtórzeń każdego działania przedstawiono w tabeli 47b.

T a b e l a 47b

Kompozycja stężona	Poziom glifozatu g a.e./ha	% hamowania
ABUTH	ECHCF
1	2	3	4
Formulacja C	150	26	69
300	75	100
500	85	99
700	94	100
Formulacja J	150	38	78
300	76	87
500	87	100
700	90	100
47-01	150	10	35
300	51	56
500	71	91
700	77	100
47-02	150	24	35
300	57	71
500	77	93
700	94	100
47-03	150	11	33
300	48	55
500	73	87
700	83	93
47-04	150	37	36
300	50	38
500	68	94
47-05	150	24	32
300	48	47
500	77	85
700	76	100
47-06	150	12	32
300	61	40
500	83	86
700	88	95

PL 193 449 B1

175 ciąg dalszy tabeli 47b

1	2	3	4
47-07	150	17	25
300	58	77
500	73	97
700	86	81
47-08	150	12	34
300	53	47
500	69	72
700	79	100
47-09	150	10	33
300	47	70
500	67	99
700	83	81
47-10	150	13	25
300	49	51
500	70	73
700	85	92
47-11	150	10	22
300	56	37
500	77	47
700	85	85
47-12	150	13	27
300	61	68
500	78	52
700	86	85
47-13	150	14	27
300	62	35
500	72	46
700	87	67
47-14	150	15	27
300	59	37
500	76	63
700	85	61
47-15	150	10	25
300	40	46
500	72	88
700	79	51

176

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 47b

1	2	3	4
47-16	150	12	27
300	53	41
500	63	49
700	71	85
47-17	150	23	25
300	59	35
500	70	79
700	75	86
47-18	150	10	27
300	56	39
500	69	57
700	74	93

Nie obserwowano większych lub istotnych różnic w chwastobójczej skuteczności dla różnych kolejności dodawania składników.

P r z y k ł a d 48

Wodne stężone kompozycje przygotowano z soli IPA glifozatu i rozczynników zestawionych w tabeli 48a. Dla wszystkich kompozycji zastosowano sposób wytwarzania (v), przy uż yciu lecytyny sojowej (45% fosfolipidu, Avanti). Kolejność dodawania składników różniła się, co przedstawiono poniżej. Wartości pH wszystkich kompozycji wynosiły około 5.

T a b e l a 48a

Kompozycja stężona	% wag.	Harmonogram podawania (*)
Glifozat a.e.	Lecytyna	Fluorad FC-135	MON 0818
48-01	20	6,0	6,0	2,0	A
48-02	20	6,0	6,0	2,0	B
48-03	20	6,0	6,0	2,0	C
48-04	20	6,0	3,0	2,0	A
48-05	20	6,0	3,0	2,0	B
48-06	20	6,0	3,0	2,0	C
48-07	20	6,0	1,0	2,0	A
48-08	20	6,0	1,0	2,0	B
48-09	20	6,0	1,0	2,0	C
48-10	20	6,0	0,0	2,0	A
43-11	20	6,0	0,0	2,0	B
48-12	20	6,0	0,0	2,0	C
48-13	20	2,0	2, 0	0,5	A
48-14	20	2,0	2, 0	0,5	B
48-15	20	2,0	2,0	0,5	C

PL 193 449 B1

177

Zaślaz Avicenny (Abutilon theophrasti, ABUTH) i chwastnicę jednostroną (Echinochloa crusgalli, ECHCF) hodowano i poddano działaniu zgodnie ze standardową procedurą zamieszczoną powyżej. Zraszanie kompozycjami przeprowadzono po 14 dniach po wysadzeniu ABUTH i 16 dniach po wysadzeniu ECHCF.

Ocenę hamowania chwastobójczego przeprowadzono w 15 dniu po zastosowaniu. Formulacje B, C i J zastosowano w celu porównania działania. Wyniki, średnie dla wszystkich powtórzeń każdego działania przedstawiono w tabeli 48b.

T a b e l a 48b

Kompozycja stężona	Poziom glifozatu g a.e./ha	% hamowania
ABUTH	ECHCF
1	2	3	4
Formulacja B	100	0	3
200	17	28
300	38	37
500	78	68
Formulacja C	100	8	63
200	43	96
300	88	96
500	99	98
Formulacja J	100	12	10
200	35	60
300	85	90
500	98	92
48-01	100	10	0
200	38	13
300	73	28
500	90	75
48-02	100	8	0
200	40	23
300	87	43
500	98	62
48-03	100	12	0
200	40	25
300	83	47
500	95	73
48-04	100	5	5
200	45	38
300	83	65
500	98	83

178

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 48b

1	2	3	4
48-05	100	10	3
200	42	48
300	82	53
500	97	91
48-06	100	28	0
200	67	43
300	85	68
500	97	93
48-07	100	8	8
200	37	35
300	75	72
500	97	90
48-08	100	0	1
200	37	45
300	57	68
500	96	97
48-09	100	0	7
200	35	40
300	78	60
500	96	93
48-10	100	0	3
200	33	57
300	82	72
500	96	94
48-11	100	0	5
200	35	50
300	78	82
500	97	87
48-12	100	3	5
200	40	37
300	77	78
500	97	85
48-13	100	3	0
200	45	33
300	83	38
500	95	75

PL 193 449 B1

179 ciąg dalszy tabeli 48b

1	2	3	4
48-14	100	0	0
200	43	33
300	77	50
500	96	68
48-15	100	0	0
200	42	30
300	78	47
500	88	73

Nie zauważono dużych lub stałych różnic pomiędzy różnymi kolejnościami dodawania składników. P r z y k ł a d 49

Wodne stężone kompozycje przygotowano z soli IPA glifozatu i rozczynników zestawionych w tabeli 49a.

Dla wszystkich kompozycji zastosowano sposób wytwarzania (v), przy użyciu lecytyny sojowej (45% fosfolipidu, Avanti).

Wartości pH wszystkich kompozycji wynosiły około 5.

T a b e l a 49a

Kompozycja stężona	% wag.
Glifozat a.e.	Lecytyna	Fluorad FC-135	Fluorad FC-754	MON 0818
49-01	15	4,0		8,0	0,5
49-02	15	6,0		8,0	0,5
49-03	15	8,0		8,0	0,5
49-04	10	4,0		8,0	0,5
49-05	10	6,0		8,0	0,5
49-06	10	8,0		8,0	0,5
4:9-07	15	4,0	8,00		0,5
49-08	15	6, 0	8,00		0,5
49-09	15	8,0	8,00		0,5
49-10	15	6,0	8,25		0,5
49-11	15	6,0	8,25		4,0
49-12	15	8,0	4,00	4,0	0,5
49-13	10	8,0	8,00		0,5
49-14	10	8,0	4,00	4,0	0,5

Zaślaz Avicenny (Abutilon theophrasti, ABUTH) i chwastnicę jednostroną (Echinochloa crusgalli, ECHCF) hodowano i poddano działaniu zgodnie ze standardową procedurą zamieszczoną powyżej. Zraszanie kompozycjami przeprowadzono po 22 dniach po wysadzeniu ABUTH i 23 dniach po wysadzeniu ECHCF.

Ocenę hamowania chwastobójczego przeprowadzono w 17 dniu po zastosowaniu.

Formulacje B i J zastosowano w celu porównania działania.

Wyniki, średnie dla wszystkich powtórzeń każdego działania przedstawiono w tabeli 49b.

180

PL 193 449 B1

T a b e l a 49b

Kompozycja stężona	Poziom glifozatu g a.e./ha	% hamowania
ABUTH	ECHCF
1	2	3	4
Formulacja B	150	0	20
250	17	37
350	47	47
450	53	60
Formulacja J	150	27	38
250	68	80
350	78	95
450	87	95
49-01	150	15	30
250	78	68
350	97	87
450	97	78
49-02	150	47	30
250	92	80
350	97	97
450	98	85
49-03	150	30	35
250	83	45
350	97	57
450	97	67
49-04	150	47	32
250	80	57
350	95	87
450	97	96
49-05	150	32	30
250	81	89
350	94	95
450	98	94
49-06	150	60	28
250	80	96
350	92	95
450	98	96
49-07	150	50	23
250	70	72
350	92	78
450	97	60

PL 193 449 B1

181 ciąg dalszy tabeli 49b

1	2	3	4
49-08	150	45	40
250	72	72
350	90	89
450	97	77
49-09	150	53	25
250	80	78
350	89	89
450	96	93
49-10	150	72	48
250	89	83
350	98	95
450	98	80
49-11	150	50	27
250	77	63
350	93	83
450	97	72
49-12	150	52	15
250	83	57
350	94	68
450	98	63
49-13	150	50	30
250	75	32
350	88	84
450	97	77
49-14	150	67	23
250	84	77
350	97	73
450	97	72

W badaniu tym kompozycje przygotowane z Fluorad FC-754 wykazują tendencję do zwię kszenia chwastobójczej skuteczności wobec ECHCF niż ich odpowiedniki przygotowane z Fluorad FC-135.

P r z y k ł a d 50

Wodne stężone kompozycje przygotowano z soli IPA glifozatu i rozczynników zestawionych w tabeli 50a.

Dla wszystkich kompozycji zastosowano sposób wytwarzania (v), przy użyciu lecytyny sojowej (45% fosfolipidu, Avanti).

Wartości pH wszystkich kompozycji wynosiły około 5.

182

PL 193 449 B1

T a b e l a 50a

Kompozycja stężona	% wag.
Glifozat a.e.	Lecytyna	Fluorad FC-135	Fluorad FC-754	MON 0818	Izopropanol
50-01	15	6,0	8,25		4,0
50-02	15	6,0		8,25	4,0
50-03	10	8,0	8,00		0,5
50-04	10	8,0		8,00	0,5
50-05	20	2,0	2,00		0,5
50-06	20	2,0		2,00	0,5
50-07	30	3,0	3,00		0,5
50-08	30	3,0		3,00	0,5
50-09	30	1,0	1,00		0,5
50-10	30	1,0		1,00	0,5
50-11	15	6,0	8,25		4,0	5,0
50-12	15	6,0		8,25	4,0	5,0
50-13	10	8,0	8,00		2,0	5,0
50-14	10	8,0		8,00	2,0	5,0
50-15	30	3,0		3,00	0,8
50-16	30	3,0	3,00		0,8
50-17	10	8,0	8,00		2,0	7,5
50-18	10	8,0		8,00	2,0	7,5
50-19	10	8,0	8,00		2,0	10,0
50-20	10	8, 0		8,00	2,0	10,0
50-21	10	8,0	8,00		4,0	5,0
50-22	10	8,0		8,00	4,0	5,0

Zaślaz Avicenny (Abutilon theophrasti, ABUTH) i chwastnicę jednostroną (Echinochloa crusgalli, ECHCF) hodowano i poddano działaniu zgodnie ze standardową procedurą zamieszczoną powyżej. Zraszanie kompozycjami przeprowadzono po 17 dniach po wysadzeniu ABUTH i 19 dniach po wysadzeniu ECHCF. Ocenę hamowania chwastobójczego przeprowadzono w 15 dniu po zastosowaniu. Formulacje B, C i J zastosowano w celu porównania działania. Wyniki, średnie dla wszystkich powtórzeń każdego działania przedstawiono w tabeli 50b.

T a b e l a 50b

Kompozycja stężona	Poziom glifozatu g a.e./ha	% hamowania
ABUTH	ECHCF
1	2	3	4
Formulacja B	150	2	22
250	25	28
350	63	38
450	70	58

PL 193 449 B1

183 ciąg dalszy tabeli 50b

1	2	3	4
Formulacja C	150	30	47
250	75	82
350	97	97
450	100	99
Formulacja J	150	10	43
250	58	88
350	87	96
450	98	93
50-01	150	63	15
250	78	32
350	83	70
50-02	150	60	28
250	80	32
350	88	65
50-03	150	53	37
250	80	42
350	91	27
50-04	150	72	18
250	83	50
350	96	80
50-05	150	50	2
250	77	25
350	78	43
50-06	150	22	25
250	77	27
350	87	40
50-07	150	27	20
250	58	32
350	87	37
50-08	150	32	3
250	78	30
350	82	52
50-09	150	5	0
250	42	28
350	68	43

184

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 50b

1	2	3	4
50-10	150	2	23
250	52	28
350	75	42
50-11	150	72	27
250	80	42
350	85	73
50-12	150	58	23
250	82	58
350	87	97
50-13	150	70	8
250	83	38
350	85	45
50-14	150	68	37
250	90	27
350	89	67
50-15	150	28	28
250	63	40
350	87	35
50-16	150	23	13
250	45	48
350	82	68
50-17	150	67	2
250	88	30
350	87	58
50-18	150	60	38
250	85	22
350	95	53
50-19	150	74	38
250	80	47
350	95	28
50-20	150	70	25
250	85	70
350	97	81
50-21	150	78	5
250	83	50
350	90	83

PL 193 449 B1

185 ciąg dalszy tabeli 50b

1	2	3	4
50-22	150	73	33
250	82	33
350	95	83

Stężone kompozycje o wysokim (20-30% a.e.) obciążeniu glifozatem i w konsekwencji niskim obciążeniu rozczynnikami wykazują wzbogacenie chwastobójczej skuteczności ponad tą otrzymaną z Formulacją B, ale w tym badaniu nie wykazują skuteczności równej skuteczności handlowej standardowej Formulacji C i J.

P r z y k ł a d 51

Wodne stężone kompozycje przygotowano z soli IPA glifozatu i rozczynników zestawionych w tabeli 51a. Dla kompozycji 51-13 do 51-20 zastosowano sposób wytwarzania (i) oraz dla kompozycji 51-01 do 51-12 sposób wytwarzania (v) przy użyciu lecytyny sojowej (45% fosfolipidu, Avanti). Kompozycje przechowywano w różnych warunkach jak zaznaczono poniżej przed badaniem skuteczności chwastobójczej. Wartości pH wszystkich kompozycji wynosiły około 5.

T a b e l a 51a

Kompozycja stężona	% wag.	Warunki przechowywania
Glifozat a.e.	Lecytyna	L1-700	Fluorad FC-135	Fluorad FC-754	MON 0818
51-01	20,0	2,0			2,0	0,5	60°C, 4d
51-02	15,0	6,0		8,25		4,0	60°C, 4d
51-03	20,0	2,0			2,0	0,5	-10°C, 4d
51-04	15,0	6,0		8,25		4,0	-10°C, 4d
51-05	20,0	2,0			2,0	0,5	temp. pokojowa, 4d
51-06	15,0	6,0		8,25		4,0	temp. pokojowa, 4d
51-07	20,0	2, 0			2,0	0,5	60°C, 8 godz., potem -10°C, 4d
51-08	15,0	6,0		8,25		4,0	60°C, 8 godz., potem -10°C, 4d
51-09	20,0	2,0			2,0	0,5	świeżo przygotowywane
51-10	15,0	6,0		8,25		4,0	świeżo przygotowywane
51-11	20,0	2,0			2,0	0,5	temp. pokojowa, 42d
51-12	15,0	6,0		8,25		4,0	temp. pokojowa, 42d
51-13	15,0		18,25
51-14	20,0		4,50
51-15	15,0		14,25			4,0
51-16	20,0		4,00			0,5
51-17	15,0		10,00	8,25
51-18	20,0		2,50		2,0
51-19	15,0		6,00	8,25		4,0
51-20	20,0		2,00	2,00		0,5

Zaślaz Avicenny (Abutilon theophrasti, ABUTH) i chwastnicę jednostroną (Echinochloa crus-galli, ECHCF) hodowano i poddano działaniu zgodnie ze standardową procedurą zamieszczoną powyżej.

186

PL 193 449 B1

Zraszanie kompozycjami przeprowadzono po 16 dniach po wysadzeniu ABUTH i 18 dniach po wysadzeniu ECHCF. Ocenę hamowania chwastobójczego przeprowadzono w 18 dniu po zastosowaniu.

Formulacje B i J zastosowano w celu porównania działania. Wyniki, średnie dla wszystkich powtórzeń każdego działania przedstawiono w tabeli 51b.

T a b e l a 51b

Kompozycja do zraszania	Poziom glifozatu g a.e./ha	% hamowania
ABUTH	ECHCF
1	2	3	4
Formulacja B	150	27	30
250	37	38
350	60	42
450	69	45
Formulacja J	150	45	61
250	81	92
350	93	97
450	96	97
51-01	150	45	25
250	49	41
350	66	47
450	75	63
51-02	150	49	65
250	74	67
350	83	88
450	92	87
51-03	150	32	25
250	71	70
350	75	65
450	77	67
51-04	150	54	68
250	82	82
350	91	95
450	87	96
51-05	150	39	52
250	63	65
350	83	90
450	85	93
51-06	150	67	81
250	89	97
350	94	100
450	96	100

PL 193 449 B1

187 ciąg dalszy tabeli 51b

1	2	3	4
51-07	150	39	52
250	60	88
350	87	94
450	85	96
51-08	150	54	82
250	87	98
350	93	100
450	92	100
51-09	150	45	53
250	67	88
350	84	89
450	93	93
51-10	150	56	63
250	86	97
350	94	99
450	92	98
51-11	150	48	40
250	69	55
350	74	91
51-12	150	60	41
250	86	91
350	95	98
51-13	150	30	44
250	37	76
350	59	94
51-14	150	0	40
250	49	55
350	59	85
51-15	150	42	61
250	71	90
350	83	97
51-16	150	27	42
250	49	58
350	61	86
51-17	150	37	45
250	52	70
350	76	60

188

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 51b

1	2	3	4
51-18	150	28	32
250	53	77
350	70	71
51-19	150	47	36
250	69	97
350	83	89
51-20	150	26	20
250	56	74
350	62	82

Nie zauważono w tym badaniu dużego lub stałego wpływu warunków przechowywania na skuteczność chwastobójczą kompozycji.

P r z y k ł a d 52

Wodne stężone kompozycje przygotowano z soli IPA glifozatu i rozczynników zestawionych w tabeli 51a.

Dla wszystkich kompozycji zastosowano sposób wytwarzania (v), przy użyciu lecytyny sojowej (45% fosfolipidu, Avanti).

Wartości pH wszystkich kompozycji wynosiły około 5.

T a b e l a 52a

Kompozycja stężona	% wag.
Glifozat a.e.	Lecytyna	Stearynian butylu	Fluorad FC-754	MON 0818	Ethomeen T/25	Etanol
52-01	20	2,0	0,5			1,25	1,0
52-02	20	2,0	0,5		1,00	1,00	1,0
52-03	20	2,0	0,5		1,25		1,0
52-04	20	6,0	1,5			3,00	3,0
52-05	20	6,0	1,5		2,00	2, 00	2,0
52-06	20	6,0	1,5		3,00		3,0
52-07	20	2,0	0,5			0,50
52-08	20	2,0	0,5			2,50
52-09	20	2,0	0,5		1,25	1,25
52-10	20	6,0	1,5			0,50
52-11	20	6,0	1,5			3,00.
52-12	20	6,0	1,5			6,00
52-13	20	6,0	1,5		3,00	3,00
52-14	20	2,0		2,0	0,50
52-15	20	6,0		3,0	6,00
52-16	20	6,0		6,0	6,00

PL 193 449 B1

189

Zaślaz Avicenny (Abutilon theophrasti, ABUTH) i chwastnicę jednostroną (Echinochloa crus-galli, ECHCF) hodowano i poddano działaniu zgodnie ze standardową procedurą zamieszczoną powyżej. Zraszanie kompozycjami przeprowadzono po 16 dniach po wysadzeniu ABUTH i ECHCF. Ocenę hamowania chwastobójczego przeprowadzono w 15 dniu po zastosowaniu. Formulacje J zastosowano w celu porównania działania. Wyniki, średnie dla wszystkich powtórzeń każdego działania przedstawiono w tabeli 52b.

T a b e l a 52b

Kompozycja stężona	Poziom glifozatu g a.e./ha	% hamowania
ABUTH	ECHCF
1	2	3	4
Formulacja J	150	38	45
250	80	63
350	78	82
450	75	55
52-01	150	23	27
250	57	53
350	70	85
450	70	83
52-02	150	7	25
250	52	45
350	82	88
450	82	90
52-03	150	38	35
250	50	40
350	82	92
450	83	93
52-04	150	40	48
250	73	75
350	78	92
450	88	92
52-05	150	50	53
250	68	80
350	85	98
450	89	96
52-06	150	50	43
250	55	80
350	78	97
450	85	91
52-07	150	3	28
250	22	43
350	67	72
450	73	75

190

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 52b

1	2	3	4
52-08	150	43	33
250	77	63
350	89	78
450	97	85
52-09	150	57	27
250	95	63
350	89	86
450	98	88
52-10	150	32	23
250	33	55
350	73	82
450	67	60
52-11	150	45	32
250	78	72
350	95	92
450	98	96
52-12	150	67	42
250	80	75
350	96	88
450	97	90
52-13	150	73	42
250	83	77
350	96	91
450	98	88
52-14	150	57	30
250	77	72
350	84	80
450	96	75
52-15	150	72	38
250	88	82
350	98	92
450	98	87
52-16	150	85	49
250	97	47
350	97	83
450	98	85

PL 193 449 B1

191

Bardzo wysoką skuteczność chwastobójczą otrzymano w tym badaniu z kompozycjami stężonymi zawierającymi lecytynę i Fluorad FC-754. Kompozycje 52-14, zawierające każdy z tych rozczynników w bardzo niskim wagowo/wagowym stosunku do glifozatu a.e. 1:10, były tak skuteczne jak handlowa standardowa Formulacja J, podczas gdy kompozycje 52-15 i 52-16 były nadal bardziej skuteczne. Także bardzo niski stosunek wagowo/wagowy do glifozatu a.e., taki jak 1:10 dawał wyniki przynajmniej takie jak handlowa standardowa Formulacja J, podczas gdy kompozycje 52-15 i 52-16 były jeszcze skuteczniejsze. Wiele stężonych kompozycji zawierających lecytynę i stearynian butylu wykazywało wysoką skuteczność w tym badaniu, zwłaszcza wobec ECHCF.

P r z y k ł a d 53

Wodne stężone kompozycje przygotowano z soli IPA glifozatu i rozczynników zestawionych w tabeli 53a. Dla wszystkich kompozycji zastosowano sposób wytwarzania (v), przy użyciu lecytyny sojowej (45% fosfolipidu, Avanti). Kolejność dodawania składników różniła się dla kolejnych kompozycji. Wartości pH wszystkich kompozycji wynosiły około 5.

T a b e l a 53a

Kompozycja stężona	Glifozat g/l a.e.	% wag.	Harmonogram podawania (*)
Lecytyna	Fluorad FC-135	Cl benzalkonu	Stearynian butylu	MON 0818
53-01	345	4,0		0,66
53-02	345	4,0		1,00
53-03	347	3,0		3,00
53-04	347	4,0		4,00
53-05	347	4,0		5,00
53-06	345	4,6		4,60
53-07	348	4,0	2,0 (754)	1,10
53-08	351	4,0	4,0 (754)	1,00			A
53-09	346	3,9	4,2 (754)	1,00			B
53-10	350	4,0	2,0 (135)	1,10
53-11	352	4,0	4,0 (135)	1,00			A
53-12	349	4,0	4,0 (135)	1,00			B
53-13	348	4,0	4,0 (754)	0,50	0,57		53-13
53-14	347	4,0		0,50	0,52		53-14
53-15	348	3,7		0,48		3,7	53-15
53-16	348	4,0		0,58		4,0	53-16

(*) Kolejność dodawania:

	pierwsze	drugie	trzecie	czwarte	piąte
A	lecytyna	woda	Cl bezalkoniowy	FC-135/754	glifozat
B	glifozat	FC-135/754	Cl bezalkoniowy	woda	glifozat

Zaślaz Avicenny (Abutilon theophrasti, ABUTH) i chwastnicę jednostroną (Echinochloa crusgalli, ECHCF) hodowano i poddano działaniu zgodnie ze standardową procedurą zamieszczoną powyżej. Zraszanie kompozycjami przeprowadzono po 17 dniach po wysadzeniu ABUTH i ECHCF. Ocenę hamowania chwastobójczego przeprowadzono w 21 dniu po zastosowaniu. Formulacje B i J zastosowano w celu porównania działania. Wyniki, średnie dla wszystkich powtórzeń każdego działania przedstawiono w tabeli 53b.

192

PL 193 449 B1

T a b e l a 53b

Kompozycja stężona	Poziom glifozatu g a.e./ha	% hamowania
ABUTH	ECHCF
1	2	3	4
Formulacja B	100	5	5
200	15	20
300	47	30
400	65	37
Formulacja J	100	0	8
200	70	37
300	78	70
400	83	73
53-01	100	3	10
200	17	27
300	45	37
400	75	40
53-02	100	2	5
200	13	30
300	43	40
400	75	47
53-03	100	0	8
200	17	43
300	65	78
400	78	83
53-04	100	2	10
200	30	37
300	68	72
400	75	88
53-05	100	2	20
200	25	65
300	63	88
400	82	83
53-06	100	10	17
200	25	33
300	47	77
400	83	75
53-07	100	0	10
200	48	30
300	73	37
400	83	43

PL 193 449 B1

193 ciąg dalszy tabeli 53b

1	2	3	4
53-08	100	3	10
200	33	30
300	68	37
400	78	40
53-09	100	5	10
200	40	27
300	65	50
400	70	57
53-10	100	0	10
200	30	27
300	67	40
400	73	40
53-11	100	0	10
200	33	27
300	52	37
400	82	40
53-12	100	0	10
200	40	20
300	65	40
400	72	40
53-13	100	0	10
200	40	20
300	60	33
400	78	33
53-14	100	0	10
200	7	47
300	28	33
400	43	43
53-15	100	0	13
200	27	33
300	73	53
400	77	67
53-16	100	0	13
200	30	37
300	75	47
400	77	68

194

PL 193 449 B1

Najbardziej stężone kompozycje w tym przykładzie wykazały wzbogaconą skuteczność glifozatu w porównaniu z Formulacją B ale nie równą skuteczności handlowej standardowej Formulacji J w tym badaniu.

P r z y k ł a d 54

Wodne stężone kompozycje przygotowano z soli IPA glifozatu i rozczynników zestawionych w tabeli 54a. Dla kompozycji do zraszania 54-37 do 54-60 zastosowano sposób wytwarzania (i) oraz dla kompozycji do zraszania 54-01 do 54-36 sposób wytwarzania (iii) przy użyciu lecytyny sojowej (45% fosfolipidu, Avanti). Dla kompozycji stężonych 54-61 do 54-63 zastosowano sposób wytwarzania (v) przy użyciu lecytyny sojowej (45% fosfolipidu, Avanti). Wartości pH wszystkich kompozycji wynosiły około 5.

T a b e l a 54a

Kompozycja stężona	Glifozat g a.e./l	% wag.	Rodzaj fluoroorganicznego
Lecytyna	Fluoroorganiczny
1	2	3	4	5
Kompozycja do zraszania
54-01	1,60	0,027	0,027	Fluorad FC-754
54-02	2,66	0,045	0, 045	Fluorad FC-754
54-03	3,72	0, 062	0,062	Fluorad FC-754
54-04	4,79	0,080	0,080	Fluorad FC-754
54-05	1,60	0,027	0,027	Fluorad FC-750
54-06	2,66	0,045	0,045	Fluorad FC-750
54-07	3,72	0,062	0,062	Fluorad FC-750
54-08	4,79	0,080	0,080	Fluorad FC-750
54-09	1,60	0,027	0,027	Fluorad FC-751
54-10	2,66	0,045	0,045	Fluorad FC-751
54-11	3,72	0,062	0,062	Fluorad FC-751
54-12	4,79	0,080	0,080	Fluorad FC-751
54-13	1,60	0,027	0,027	Fluorad FC-760
54-14	2,66	0,045	0,045	Fluorad FC-760
54-15	3,72	0,062	0,062	Fluorad FC-760
54-16	4,79	0,080	0,080	Fluorad FC-760
54-17	1,60	0,027	0,027	Fluorad FC-120
54-18	2,66	0,045	0,045	Fluorad FC-120
54-19	3,72	0,062	0, 062	Fluorad FC-120
54-20	4,79	0,080	0,080	Fluorad FC-120
54-21	1,60	0,027	0,027	Fluorad FC-171
54-22	2,66	0,045	0,045	Fluorad FC-171
54-23	3,72	0,062	0,062	Fluorad FC-171
54-24	4,79	0,080	0,080	Fluorad FC-171
54-25	1,60	0,027	0,027	Fluorad FC-129
54-26	2,66	0,045	0,045	Fluorad FC-129
54-27	3,72	0,062	0,062	Fluorad FC-129

PL 193 449 B1

195 ciąg dalszy tabeli 54a

1	2	3	4	5
54-28	4,79	0,080	0,080	Fluorad FC-129
54-29	1,60	0,027	0,027	Fluorad FC-170C
54-30	2,66	0,045	0,045	Fluorad FC-170C
54-31	3,72	0,062	0,062	Fluorad FC-170C
54-32	4,79	0,080	0,080	Fluorad FC-170C
54-33	1,60		0,027	Fluorad FC-754
54-34	2,66		0,045	Fluorad FC-754
54-35	3,72		0,062	Fluorad FC-754
54-36	4,79		0,080	Fluorad FC-754
54-37	1,60		0, 027	Fluorad FC-750
54-38	2,66		0, 045	Fluorad FC-750
54-39	3,72		0, 062	Fluorad FC-750
54-40	4,79		0,080	Fluorad FC-750
54-41	1,60		0,027	Fluorad FC-760
54-42	2,66		0,045	Fluorad FC-760
54-43	3,72		0,062	Fluorad FC-760
54-44	4,79		0,080	Fluorad FC-760
54-45	1,60		0,027	Fluorad FC-120
54-46	2,66		0,045	Fluorad FC-120
54-47	3,72		0,062	Fluorad FC-120
54-48	4,79		0,080	Fluorad FC-120
54-49	1,60		0,027	Fluorad FC-171
54-50	2,66		0,045	Fluorad FC-171
54-51	3,72		0,062	Fluorad FC-171
54-52	4,79		0,080	Fluorad FC-171
54-53	1,60		0,027	Fluorad FC-129
54-54	2,66		0,045	Fluorad FC-129
54-55	3,72		0,062	Fluorad FC-129
54-56	4,79		0,080	Fluorad FC-129
54-57	1,60		0,027	Fluorad FC-170C
54-58	2,66		0,045	Fluorad FC-170C
54-59	3,72		0,062	Fluorad FC-170C
54-60	4,79		0,080	Fluorad FC-170C
Kompozycje stężone
54-61	180	1,5	1,5	Fluorad FC-754
54-62	180	2,5	2,5	Fluorad FC-754
54-63	180	3,0	6,0	Fluorad FC-754

196

PL 193 449 B1

Zaślaz Avicenny (Abutilon theophrasti, ABUTH) i chwastnicę jednostroną (Echinochloa crusgalli, ECHCF) hodowano i poddano działaniu zgodnie ze standardową procedurą zamieszczoną powyżej. Zraszanie kompozycjami przeprowadzono po 19 dniach po wysadzeniu ABUTH i 19 dni po wysadzeniu ECHCF. Ocenę hamowania chwastobójczego przeprowadzono w 16 dniu po zastosowaniu. Formulacje B i J zastosowano w celu porównania działania. Wyniki, średnie dla wszystkich powtórzeń każdego działania przedstawiono w tabeli 54b.

T a b e l a 54b

Kompozycja do zraszania lub stężona	Glifozat g a.e./l	% hamowania
ABUTH	ECHCF
1	2	3	4
Formulacja B	150	47	88
250	68	96
350	86	98
450	93	100
Formulacja J	150	68	89
250	94	97
350	98	100
450	100	99
54-01	150	94	83
54-02	250	97	99
54-03	350	97	99
54-04	450	99	100
54-05	150	93	77
54-06	250	94	96
54-07	350	97	94
54-08	450	98	99
54-09	150	53	72
54-10	250	68	86
54-11	350	73	99
54-12	450	91	96
54-13	150	58	70
54-14	250	72	94
54-15	350	89	95
54-16	450	93	92
54-17	150	50	62
54-18	250	58	78
54-19	350	85	93
54-20	450	84	96
54-21	150	53	63
54-22	250	83	85

PL 193 449 B1

197 ciąg dalszy tabeli 54b

1	2	3	4
54-23	350	89	90
54-24	450	96	86
54-25	150	53	57
54-26	250	78	85
54-27	350	90	91
54-28	450	96	93
54-29	150	62	70
54-30	250	84	92
54-31	350	97	97
54-32	450	97	98
54-33	150	94	79
54-34	250	96	97
54-35	350	97	99
54-36	450	98	99
54-37	150	90	84
54-38	250	99	96
54-39	350	98	100
54-40	450	99	100
54-41	150	68	75
54-42	250	73	88
54-43	350	83	92
54-44	450	92	98
54-45	150	48	53
54-46	250	60	88
54-47	350	82	97
54-48	450	95	95
54-49	150	50	47
54-50	250	63	89
54-51	350	83	91
54-52	450	91	90
54-53	150	48	52
54-54	250	63	75
54-55	350	91	92
54-56	450	97	97
54-57	150	50	83
54-58	250	73	94
54-59	350	91	98

198

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 54b

1	2	3	4
54-60	450	94	98
54-61	150	63	52
250	96	96
350	97	96
54-62	150	77	77
250	93	87
350	98	98
54-63	150	83	89
250	96	96
350	98	98

Chwastobójczą skuteczność Formulacji J porównano w tym badaniu z kompozycjami do zraszania zawierającymi lecytynę i Fluorad FC-754 (54-01 do 54-04). Zastąpienie Fluorad FC-754 innymi fluoroorganicznymi środkami powierzchniowo czynnymi dało różne wyniki. Fluorad FC-750 (kompozycje 54-05 do 54-08) okazał się akceptowalnym podstawnikiem; jednak Fluorad FC-751, Fluorad FC760, Fluorad FC-120, Fluorad FC-171, Fluorad FC-129 i Fluorad FC-170C (kompozycje 54-09 do 5432) dawały mniejsze zwiększenie. Podobne zjawisko obserwowano dla kompozycji do zraszania (5433 do 54-60) zawierających takie same fluoro-organiczne środki powierzchniowo czynne jak wymienione powyżej z tą różnicą, że zastąpiono Fluorad FC-751, lecz nie lecytynę. Podkreślić należy, że ze wszystkich fluoroorganicznych środków powierzchniowo czynnych stosowanych w badaniu, tylko Fluorad FC-754 i Fluorad FC-750 były środkami kationowymi. Doskonałą skuteczność chwastobójczą w tym teście obserwowano również dla stężonej kompozycji glifozatu zawierającej lecytynę i Fluorad FC-754, zwłaszcza dla kompozycji 54-63.

P r z y k ł a d 55

Wodne stężone kompozycje przygotowano z soli IPA glifozatu i rozczynników zestawionych w tabeli 55a. Dla kompozycji stężonych 55-01 do 55-07, 55-17 i 55-18 zastosowano sposób wytwarzania (v). Dla kompozycji stężonych 55-08 do 55-15 sposób wytwarzania (x). Inne stężone kompozycje tego przykładu włączono w celach porównawczych.

T a b e l a 55a

Kompozycja stężona	Glifozat g a.e./l	% wag.
Lecytyna	Fluorad FC-754	Stearynian butylu	Ethomeen T/25	Ceteareth 20	Arcosolve DPM	Ceteareth 27
1	2	3	4	5	6	7	8	9
55-01	348	3,0	3,00		0,75
55-02	348	3,8	3,75		5,00
55-03	348	3,8	3,75		7,50
55-04	348	2,0	5,00		0,75
55-05	348	5,0	5,00		0,75
55-06	348	2,0	2,00
55-07	348	1,0	1,00
55-08	220	1,5		1,5	3,00	3,0
55-09	220	1,5		1,5	3,00			3,0

PL 193 449 B1

199 ciąg dalszy tabeli 55a

1	2	3	4	5	6	7	8	9
55-10	220	1,5		1,5	6,00	3,0
55-11	220	1,5		1,5	6,00			3,0
55-12	220	3,0		1,5	3,00	3,0
55-13	220	3,0		1,5	3,00			3,0
55-14	348	1,5		1,5	6,00	3,0
55-15	348	3,0		1,5	3,00	3,0
55-16	348		3, 00
55-17	348	3,0					3,0
55-18	348	5,0			13,00		5,0

Zaślaz Avicenny (Abutilon theophrasti, ABUTH) i chwastnicę jednostroną (Echinochloa crusgalli, ECHCF) hodowano i poddano działaniu zgodnie ze standardową procedurą zamieszczoną powyżej. Zraszanie kompozycjami przeprowadzono po 17 dniach po wysadzeniu ABUTH i ECHCF. Ocenę hamowania chwastobójczego przeprowadzono w 18 dniu po zastosowaniu. Formulacje B i J zastosowano w celu porównania działania. Wyniki, średnie dla wszystkich powtórzeń każdego działania przedstawiono w tabeli 55b.

T a b e l a 55b

Kompozycja stężona	Glifozat g a.e./ha	% hamowania
ABUTH	ECHCF
1	2	3	4
Formulacja B	100	28	32
200	41	37
300	73	64
400	22	30
Formulacja J	100	38	32
200	82	73
300	89	91
400	97	89
55-01	100	73	28
200	90	66
300	97	92
400	100	96
55-02	100	77	32
200	87	67
300	84	78
400	98	84
55-03	100	79	33
200	82	66
300	99	81
400	97	88

200

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 55b

1	2	3	4
55-04	100	69	35
200	95	59
300	96	84
400	92	91
55-05	100	82	32
200	92	55
300	96	71
400	94	87
55-06	100	83	33
200	100	52
300	100	68
400	99	75
55-07	100	77	35
200	90	58
300	95	71
400	94	90
55-08	100	51	40
200	89	75
300	96	92
400	95	98
55-09	100	76	57
200	98	81
300	97	86
400	96	98
55-10	100	69	60
200	98	63
300	95	82
400	99	90
55-11	100	61	60
200	94	84
300	97	89
400	99	97
55-12	100	64	53
200	95	82
300	96	90
400	95	98

PL 193 449 B1

201 ciąg dalszy tabeli 55b

1	2	3	4
55-13	100	61	58
200	94	78
300	88	87
400	100	94
55-14	100	56	61
200	88	77
300	91	82
400	97	89
55-15	100	42	52
200	82	80
300	86	90
400	97	92
55-16	100	64	49
200	86	75
300	97	88
400	100	82
55-17	100	57	32
200	88	66
300	95	73
400	100	88
55-18	100	52	35
200	70	77
300	82	79
400	97	73

P r z y k ł a d 56

Wodne stężone kompozycje przygotowano z soli IPA glifozatu i rozczynników zestawionych w tabeli 56a. Dla kompozycji 56-61 do 56-64, 56-67, 56-69 i 56-71 zastosowano sposób wytwarzania (i) oraz dla kompozycji 56-01 do 56-60, 56-66, 56-68, 56-70 i 56-72 sposób wytwarzania (iii) przy użyciu lecytyny sojowej (45% fosfolipidy, Avanti). Wartości pH wszystkich kompozycji wynosiły około 5.

T a b e l a 56a

Kompozycja do zraszania	% wag.
Lecytyna	MON 0818	Fluorad FC-754	Ethomeen T/25	Ethomeen C/12
1	2	3	4	5	6
56-01	0,020	0,025	0,02
56-02	0,030	0,025	0,02
56-03	0,050	0,025	0,02
56-04	0,020	0,025	0,03
56-05	0,030	0,025	0,03
56-06	0,050	0,025	0,03

202

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 56a

1	2	3	4	5	6
56-07	0,020	0,025	0,04
56-08	0,030	0,025	0,04
56-09	0,050	0,025	0,04
56-10	0,020	0,025	0,05
56-11	0,030	0,025	0,05
56-12	0,050	0,025	0,05
56-13	0,020		0,02
56-14	0,030		0,02
56-15	0,050		0,02
56-16	0,020		0,03
56-17	0,030		0, 03
56-18	0,050		0,03
56-19	0,020		0,04
56-20	0,030		0,04
56-21	0,050		0,04
56-22	0,020		0,05
56-23	0,030		0,05
56-53	0,050		0,03	0,050
56-54	0,050		0,03	0,050
56-55	0,020	0,050	0,02
56-56	0,025	0,050	0,03
56-57	0,020	0,050	0,02
56-58	0,030	0,050	0,03
56-59	0,050	0,050	0,03
56-60	0,050	0,050	0,03
56-61		0,050
56-62				0,050
56-63					0,025
56-64		0,025
56-65	0,050		0,08	0,025
56-66	0,025		0,03		0,025
56-67			0,05
56-68	0,050
56-69			0,05	0,050
56-70	0,050			0,050
56-71		0,050	0,05
56-72	0,050	0,050

PL 193 449 B1

203

Zaślaz Avicenny (Abutilon theophrasti, ABUTH) i chwastnicę jednostroną (Echinochloa crusgalli, ECHCF) hodowano i poddano działaniu zgodnie ze standardową procedurą zamieszczoną powyżej. Zraszanie kompozycjami przeprowadzono po 17 dniach po wysadzeniu ABUTH i ECHCF. Ocenę hamowania chwastobójczego przeprowadzono w 15 dniu po zastosowaniu. Formulacje J zastosowano w celu porównania działania. Wyniki, średnie dla wszystkich powtórzeń każdego działania, przedstawiono w tabeli 56b.

T a b e l a 56b

Kompozycja do zraszania	Poziom glifozatu g a.e./ha	% hamowania
ABUTH	ECHCF
1	2	3	4
Formulacja J	100	14	42
187	44	87
300	71	90
400	92	97
56-01	187	80	80
56-02	187	80	97
56-03	187	79	94
56-04	187	79	91
56-05	187	81	80
56-06	187	73	88
56-07	187	86	90
56-08	187	88	91
56-09	187	77	85
56-10	187	81	80
56-11	187	88	68
56-12	187	87	72
56-13	187	85	61
56-14	187	83	47
56-15	187	86	61
56-16	187	86	57
56-17	187	85	44
56-18	187	81	62
56-19	187	82	63
56-20	187	87	62
56-21	187	84	48
56-22	187	80	67
56-23	187	86	89
56-24	187	78	64
56-25	187	84	87
56-26	187	81	81
56-27	187	74	85

204

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 56b

1	2	3	4
56-28	187	71	90
56-29	187	76	74
56-30	187	81	89
56-31	187	78	80
56-32	187	79	84
56-33	187	82	84
56-34	187	74	87
56-35	187	81	89
56-36	187	85	79
56-37	187	68	89
56-38	187	69	85
56-39	187	86	85
56-40	187	83	89
56-41	187	77	76
56-42	187	83	76
56 43	187	74	83
56-44	187	84	69
56-45	187	85	71
56-46	187	80	86
56-47	187	83	96
56-48	187	81	87
56-49	187	75	99
56-50	187	78	97
56-51	187	76	97
56-52	187	77	92
56-53	187	74	88
56-54	187	73	81
56-55	187	70	87
56-56	187	79	88
56-57	187	72	89
56-58	187	72	79
56-59	187	53	80
56-60	187	80	73
56-61	187	46	78
56-62	187	54	94
56-63	187	48	98
56-64	187	59	97

PL 193 449 B1

205 ciąg dalszy tabeli 56b

1	2	3	4
56-65	187	87	84
56-66	187	89	96
56-67	187	86	69
56-68	187	46	43
56-69	187	75	90
56-70	187	55	83
56-71	187	79	80
56-72	187	55	82

Wszystkie kompozycje tego przykładu zawierające Fluorad FC-754 wykazywały o wiele większą skuteczność chwastobójczą na ABUTH przy 187 g a.e./ha niż wykazywała Formulacja J na tym samym poziomie, w wielu przypadkach dając hamowanie ABUTH równe lub wyższe niż otrzymywane przy Formulacji J przy 300 g a.e./ha. Jedyne kompozycje niniejszego przykładu, które nie wykazywały silnego polepszenia ponad Formulację J na ABUTH to kompozycje 56-61 do 56-64, 56-68, 56-70 i 5672. Kompozycje te jako jedyne w przykładzie nie zawierały Fluorad FC-754.

P r z y k ł a d 57

Wodne stężone kompozycje przygotowano z soli IPA glifozatu i rozczynników zestawionych w tabeli 57a. Dla kompozycji 57-02, 57-04, 57-06, 57-08, 57-10, 57-12, 57-14 i 57-16 do 57-18 zastosowano sposób wytwarzania (i) oraz dla kompozycji 57-01, 57-03, 57-05, 57-07, 57-09, 57-11 i 57-13 sposób wytwarzania (iii) przy użyciu lecytyny sojowej (45% fosfolipidy, Avanti). Wartości pH wszystkich kompozycji wynosiły około 5.

T a b e l a 57a

Kompozycja do zraszania	% wag.	Rodzaj środka powierzchniowo czynnego
Lecytyna	Środek powierzchniowo czynny
57-01	0, 05	0,05	Surf H2
57-02		0,05	Surf H2
57-03	0,05	0,05	Surf H3
57-04		0,05	Surf H3
57-05	0,05	0,05	Surf H4
57-06		0,05	Surf H4
57-07	0, 05	0,05	Surf H5
57-08		0,05	Surf H5
57-09	0,05	0,05	Fluorad FC-754
57-10		0,05	Fluorad FC-754
57-11	0,05	0,05	Surf Hl
57-12		0,05	Surf Hl
57-13	0,05	0,05	MON 0818
57-14		0,05	MON 0818
57-15	0,05	0,05	Ethomeen T/25
57-16		0,05	Ethomeen T/25
57-17		0,10	MON 0818
57-18		0,10	Ethomeen T/25

206

PL 193 449 B1

Zaślaz Avicenny (Abutilon theophrasti, ABUTH) i chwastnicę jednostroną (Echinochloa crusgalli, ECHCF) hodowano i poddano działaniu zgodnie ze standardową procedurą zamieszczoną powyżej. Zraszanie kompozycjami przeprowadzono po 17 dniach po wysadzeniu ABUTH i ECHCF. Ocenę hamowania chwastobójczego przeprowadzono w 16 dniu po zastosowaniu. Formulacje B i J zastosowano w celu porównania działania. Wyniki, średnie dla wszystkich powtórzeń każdego działania przedstawiono w tabeli 57b.

T a b e l a 57b

Kompozycja do zraszania	Poziom glifozatu g a.e./ha	% hamowania
ABUTH	ECHCF
Formulacja B	100	12	22
200	43	43
300	63	78
400	75	82
Formulacja J	100	47	27
200	89	83
300	98	98
400	99	97
57-01	100	65	60
200	94	84
300	99	97
400	100	98
57-02	100	40	45
200	77	75
300	91	90
400	94	98
57-03	100	63	37
200	82	82
300	97	99
400	99	97
57-04	100	52	38
200	79	73
300	95	98
400	99	97
57-05	100	73	68
200	85	94
300	98	99
400	100	99
57-18	100	77	77
200	90	96
300	97	99
400	99	100

PL 193 449 B1

207

Aktywność chwastobójcza kompozycji 57-13 do 57-18, opartych na znanych w tej dziedzinie alkiloaminowych środkach powierzchniowo czynnych okazała się bardzo wysoka w tym badaniu.

Kompozycje 57-01 do 57-12 według niniejszego wynalazku również wykazywały doskonałą skuteczność chwastobójczą.

Ogólnie, środki powierzchniowo czynne „Surf H1” do „Surf H5” posiadające węglowodorowe grupy hydrofobowe nie były tak skuteczne jak Fluorad FC-754 posiadający fluorowęglową grupę hydrofobową, zarówno gdy stosowano je same, jak i w połączeniu z lecytyną.

P r z y k ł a d 58

Wodne stężone kompozycje przygotowano z soli IPA glifozatu i rozczynników zestawionych w tabeli 58a. Kompozycje te są wielokrotnymi emulsjami woda w oleju w wodzie i wytwarzano je opisanym powyżej sposobem (vi).

T a b e l a 58a

Kompozycja stężona	% wag.	% w wewn. fazie wodnej	Emulgator #1	Emulgator #2
Glifozat a.e.	Stearynian butylu	Emulgator #1	Emulgator #2	Woda	Glifo- zat
58-01	10	18,0	3,0	5,0	9,0	20	Span 80	Tween 20
58-02	10	7,5	3,0	5,0	4,5	20	Span 80	Tween 20
58-03	10	7,5	3,0	10,0	4,5	0	Surfynol 104	Neodol 2512
58-04	10	7,5	3,0	10,0	4,5	0	Surfynol 104	Surfynol 104
58-05	10	7,5	3,0	10,0	4,5	0	Surfynol 104	Tergitol 15-S-15
58-06	10	7,5	3,0	10,0	4,5	0	Surfynol 104	Tergitol 15-S-20
58-07	10	7,5	3,0	10,0	4,5	0	Surfynol 104	Tweed 20
58-08	10	7,5	3,0	10,0	4,5	0	Surfynol 104	ceteareth-55
58-09	10	7,5	3,0	10,0	4,5	0	Surfynol 104	Tergitol 15-S-30
58-10	10	7,5	3,0	10,0	4,5	0	Neodol 25-3	ceteareth-55
58-11	10	7,5	3,0	10,0	4,5	0	Neodol 25-3	Tergitol 15-S-30
58-12	10	7,5	3,0	10, 0	4,5	0	Span 60	ceteareth-55
58-13	10	7,5	3,0	10,0	4,5	0	Span 60	Tergitol 15-S-30
58-14	10	7,5	3,0	10,0	4,5	0	Olech-2	ceteareth-55
58-15	10	7,5	3,0	10,0	4,5	0	Olech-2	Tergitol 15-S-30
58-16	10	7,5	3,0	10,0	4,5	0	Emid 6545	ceteareth-55
58-17	10	7,5	3,0	10,0	4,5	0	Emid 6545	Tergitol 15-S-30

Zaślaz Avicenny (Abutilon theophrasti, ABUTH) i chwastnicę jednostroną (Echinochloa crusgalli, ECHCF) hodowano i poddano działaniu zgodnie ze standardową procedurą zamieszczoną powyżej.

Zraszanie kompozycjami przeprowadzono po 35 dniach po wysadzeniu ABUTH i po 33 dniach po wysadzeniu ECHCF. Ocenę hamowania chwastobójczego przeprowadzono w 17 dniu po zastosowaniu.

Formulacje B, C i J zastosowano w celu porównania działania. Wyniki, średnie dla wszystkich powtórzeń każdego działania przedstawiono w tabeli 58b.

208

PL 193 449 B1

T a b e l a 58b

Kompozycja stężona	Glifozat g a.e./ha	% hamowania
ABUTH	ECHCF
1	2	3	4
Formulacja B	150	0	0
250	35	40
350	50	63
450	60	43
Formulacja C	150	63	63
250	80	96
350	92	98
450	98	87
Formulacja J	150	43	30
250	75	85
350	82	98
450	96	95
58-01	150	65	53
250	85	70
350	90	87
450	98	73
58-02	150	63	5
250	78	53
350	88	80
450	97	87
58-03	150	75	0
250	87	22
350	88	72
450	97	17
58-04	150	84	0
250	90	10
350	95	70
450	98	60
58-05	150	77	0
250	83	3
350	93	30
450	95	10
58-06	150	72	0
250	83	47
350	94	60
450	98	20

PL 193 449 B1

209 ciąg dalszy tabeli 58b

1	2	3	4
58-07	150	75	0
250	77	40
350	96	47
450	96	50
58-08	150	87	40
250	97	82
350	99	83
450	100	77
58-09	150	82	10
250	82	40
350	96	67
450	97	67
58-10	150	82	13
250	94	83
350	99	85
450	99	83
58-11	150	73	17
250	83	60
350	88	73
450	96	63
58-12	150	80	20
250	93	85
350	96	82
450	96	82
58-13	150	78	20
250	83	50
350	92	90
450	92	85
58-14	150	80	30
250	97	85
350	99	99
450	97	96
58-15	150	82	30
250	87	75
350	99	92
450	99	93

210

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 58b

1	2	3	4
58-16	150	82	53
250	96	82
350	96	97
450	87	82
58-17	150	72	20
250	80	63
350.	92	75
450	95	87

Poważne zmiany skuteczności chwastobójczej obserwowano dla wielokrotnych emulsji woda w oleju w wodzie stosowanych w niniejszym przykładzie, zwłaszcza wobec ECHCF. Wśród najskuteczniejszych były 58-08, 58-10, 58-12, 58-14 i 58-16. We wszystkich tych kompozycjach występował C16.18 alkiloeterowy środek powierzchniowo czynny, ceteareth-55. Jeśli Tergitol 15-S-30, drugorzędowy C12-15 alkiloeterowy środek powierzchniowo czynny, stosowano zamiast ceteareth-55, jak w przypadku 58-09, 58-11, 58-13, 58-15 i 58-17, chwastobójcza skuteczność, przynajmniej wobec ECHCF, znacznie zmniejszała się.

P r z y k ł a d 59

Wodne stężone kompozycje przygotowano z soli IPA glifozatu i rozczynników zestawionych w tabeli 59a. Stężone kompozycje 59-01 i 59-02 były wielokrotnymi emulsjami woda w oleju w wodzie i wytwarzano je sposobem (vi), przy uż yciu Span 80 jako ś rodka emulgują cego # l (emulgator #1). Stę żone kompozycje 59-03 do 59-12 i 59-14 do 59-17 były emulsjami olej w wodzie i wytwarzano je sposobem (vii). Stężona kompozycja 59-13 była stężonym roztworem wodnym i była wytwarzana sposobem (vii), zaś składnik określony jako „emulgator #2 był środkiem powierzchniowo czynnym.

T a b e l a 59a

Kompozycja stężona	% wag.	% w wewn. fazie wodnej	Emulgator #2
Glifozat a.e.	Stearynian butylu	Span 80	Emulgator #2	Woda	Glifozat
1	2	3	4	5	6	7	8
59-01	10	18,0	3,0	5,0	12,2	20	Tween 20
59-02	10	7,5	3,0	5,0	5,3	20	Tween 20
59-03	10	1,0		10,0			Neodol 23-20
59-04	10	3,0		10,0			Neodol 23-20
59-05	10	1,0		5,0			Neodol 23-20
59-06	10	3,0		5,0			Neodol 23-20
59-07	15	1,0		10,0			Neodol 23-20
59-08	15	3,0		10,0			Neodol 23-20
59-09	15	1,0		5,0			Neodol 23-20
59-10	15	3,0		5,0			Neodol 23-20
59-11	20	1,0		5,0			Neodol 23-20
59-12	20	1,0		10,0			Neodol 23-20
59-13	10			10,0			Neodol 23-20

PL 193 449 B1

211 ciąg dalszy tabeli 59a

1	2	3	4	5	6	7	8
59-14	10	7,5		10,0			Neodol 23-20
59-15	10	7,5		10,0			Neodol 23-20
59-16	10	7,5		10,0			steareth-20
59-17	10	7,5		10,0			oleth-20

Zaślaz Avicenny (Abutilon theophrasti, ABUTH) i chwastnicę jednostroną (Echinochloa crusgalli, ECHCF) hodowano i poddano działaniu zgodnie ze standardową procedurą zamieszczoną powyżej. Zraszanie kompozycjami przeprowadzono po 17 dniach po wysadzeniu ABUTH i po 19 dniach po wysadzeniu ECHCF. Ocenę hamowania chwastobójczego przeprowadzono w 18 dniu po zastosowaniu. Formulacje B, C i J zastosowano w celu porównania działania. Wyniki, średnie dla wszystkich powtórzeń każdego działania przedstawiono w tabeli 59b.

T a b e l a 59b

Kompozycja stężona	Poziom glifozatu g a.e./ha	% hamowania
ABUTH	ECHCF
1	2	3	4
Formulacja B	150	0	30
250	10	40
350	37	73
450	58	68
Formulacja C	150	42	79
250	77	98
350	99	97
450	97	93
Formulacja J	150	43	67
250	73	90
350	94	98
450	77	78
59-01	150	58	76
250	75	77
350	88	93
450	95	83
59-02	150	27	63
250	60	87
350	82	98
450	77	92
59-03	150	47	76
250	65	92
350	94	99
450	95	91

212

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 59b

1	2	3	4
59-04	150	70	86
250	86	95
350	97	98
450	99	90
59-05	150	42	80
250	72	90
350	90	93
450	99	96
59-06	150	78	57
250	78	92
350	94	99
450	96	92
59-07	150	78	95
250	96	96
350	98	98
450	100	97
59-08	150	88	96
250	98	98
350	100	99
450	100	99
59-09	150	82	93
250	94	96
350	99	97
450	99	93
59-10	150	72	83
250	97	93
350	99	100
450	100	98
59-11	150	87	83
250	98	97
350	100	99
450	100	99
59-12	150	93	99
250	99	99
350	99	97
450	100	99

PL 193 449 B1

213 ciąg dalszy tabeli 59b

1	2	3	4
59-13	150	70	90
250	91	88
350	97	94
450	99	86
59-14	150	67	76
250	93	80
350	98	95
450	95	78
59-15	150	68	65
250	90	87
350	97	80
450	98	83
59-16	150	83	73
250	90	93
350	99	100
450	100	100
59-17	150	80	66
250	98	77
350	99	83
450	100	85

Bardzo wysoka aktywność chwastobójcza charakteryzowała kompozycje 59-13 do 59-17 o bardzo wysokim stosunku środka powierzchniowo czynnego do glifozatu a.e. wynoszącym 1:1. Aktywność była zbyt wysoka dla jasnego określenia ilości tych związków, lecz 59-16 i 59-17, zawierające odpowiednio steareth-20 i oleth-20 wykazały wyższą skuteczność wobec ABUTH przy niższej dawce glifozatu niż 59-14 i 59-15, zawierające odpowiednio Neodol 25-20 i Neodol 25-12.

P r z y k ł a d 60

Wodne stężone kompozycje przygotowano z soli IPA glifozatu i rozczynników zestawionych w tabeli 60a. Stężone kompozycje 60-01 i 60-02 były wielokrotnymi emulsjami woda w oleju w wodzie I wytwarzano je sposobem (vi), przy uż yciu Span 80 jako środka emulgującego # 1 (emulgator #1). Stężone kompozycje 60-03 do 60-12 i 60-14 do 60-17 były emulsjami olej w wodzie i wytwarzano je sposobem (vii). Stężona kompozycja 60-13 była stężonym roztworem wodnym i była wytwarzana sposobem (vii), zaś składnik określony jako „emulgator # 2” był środkiem powierzchniowo czynnym.

T a b e l a 60a

Kompozycja stężona	% wag.	% w wewn. fazie wodnej	Emulgator #2
Glifozat a.e.	Stearynian butylu	Span 80	Emulgator #2	Woda	Glifozat
1	2	3	4	5	6	7	8
60-01	10	18,0	3,0	5,0	12,2	20	Tween 20
60-02	10	7,5	3,0	5,0	5,3	20	Tween 20
60-03	10	1,0		10,0			Tween 80

214

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 60a

1	2	3	4	5	6	7	8
60-04	10	3,0		10,0			Tween 80
60-05	10	1,0		5,0			Tween 80
60-06	10	3,0		5,0			Tween 80
60-07	15	1,0		10,0			Tween 80
60-08	15	3,0		10,0			Tween 80
60-09	15	1,0		5,0			Tween 80
60-10	15	3,0		5,0			Tween 80
60-11	20	1,0		5,0			Tween 80
60-12	20	1,0		10,0			Tween 80
60-13	10			10,0			Tween 80
60-14	10	7,5		10,0			Tween 80
60-15	10	7,5		10,0			Neodol 25-20
60-16	10	7,5		10,0			steareth-20
60-17	10	7,5		10,0			oleth-20

Zaślaz Avicenny (Abutilon theophrasti, ABUTH) i chwastnicę jednostroną (Echinochloa crusgalli, ECHCF) hodowano i poddano działaniu zgodnie ze standardową procedurą zamieszczoną powyżej. Zraszanie kompozycjami przeprowadzono po 17 dniach po wysadzeniu ABUTH i po 19 dniach po wysadzeniu ECHCF.

Ocenę hamowania chwastobójczego przeprowadzono w 18 dniu po zastosowaniu. Formulacje B, C i J zastosowano w celu porównania działania. Wyniki, średnie dla wszystkich powtórzeń każdego działania przedstawiono w tabeli 60b.

T a b e l a 60b

Zastosowana kompozycja	Poziom glifozatu g a.e./ha	% hamowania
ABUTH	ECHCF
1	2	3	4
Formulacja B	150	0	0
250	3	10
350	17	20
450	20	30
Formulacja C	150	70	33
250	80	70
350	85	80
450	97	77
Formulacja J	150	7	20
250	70	80
350	78	80
450	83	80

PL 193 449 B1

215 ciąg dalszy tabeli 60b

1	2	3	4
60-01	150	40	7
250	48	20
350	73	23
450	75	30
60-02	150	3	0
250	10	17
350	47	23
450	50	30
60-03	150	0	2
250	33	13
350	63	40
450	68	43
60-04	150	17	7
250	43	20
350	78	63
450	78	63
60-05	150	10	3
250	20	13
350	58	40
450	75	40
60-06	150	3	0
250	27	20
350	60	23
450	72	23
60-07	150	32	10
250	68	20
350	75	50
450	86	60
60-08	150	27	20
250	68	30
350	82	40
450	90	73
60-09	150	43	10
250	60	33
350	72	63
450	75	73

216

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 60b

1	2	3	4
60-10	150	33	10
250	62	30
350	77	60
450	83	70
60-11	150	48	13
250	72	63
350	83	80
450	87	80
60-12	150	23	13
250	60	50
350	75	80
450	86	78
60-13	150	32	13
250	47	40
350	75	50
450	78	70
60-14	150	27	20
250	75	53
350	82	70
450	92	67
60-15	150	70	20
250	78	30
350	92	80
450	93	80
60-16	150	68	40
250	73	30
350	93	80
450	93	77
60-17	150	73	20
250	85	30
350	93	60
450	95	63

Kompozycje 60-16 i 60-17, zawierające steareth-20 i odpowiednio oleth-20, wykazały bardzo wysoką aktywność chwastobójczą wobec ABUTH. Przy bardzo wysokim stosunku środka powierzchniowo czynnego do glifozatu a.e. (1:1) w tych kompozycjach, nie obserwowano wyraźnej różnicy pomiędzy tymi kompozycjami i innymi podobnymi kompozycjami (60-15) zawierającymi Neodol 25-30 zamiast steareth-20 lub oleth-20.

PL 193 449 B1

217

P r z y k ł a d 61

Wodne stężone kompozycje przygotowano z soli IPA glifozatu i rozczynników zestawionych w tabeli 61a. Wszystkie był y emulsjami olej w wodzie i wytwarzano je sposobem (vii).

T a b e l a 61a

Kompozycja stężona	Glifozat g a.e./l	% wag.	Rodzaj środka pow. czynnego
Stearynian butylu	Środek pow. czynny
61-01	163	1,00	10,0	Tween 80
61-02	163	1,00	10,0	Neodol 25-12
61-03	163	1,00	10,0	Neodol 25-20
61-04	163	1,00	10,0	steareth-20
61-05	163	1,00	10,0	oleth 20
61-06	163	1,00	10,0	Tergitol 15-S-40
61-07	163	1,00	10,0	Tergitol 15-S-20
61-08	163	1,00	10,0	Tergitol 15-S-20
61-09	163	0,50	10,0	Tergitol 15-S-40
61-10	163	0,50	10,0	Tergitol 15-S-15
61-11	163	0,50	10,0	Tergitol 15-S-20
61-12	163	0,50	5,0	Tergitol 15-S-40
61-13	163	0,50	5,0	Tergitol 15-S-15
61-14	163	0,50	5,0	Tergitol 15-S-20
61-15	163	0,25	10,0	Tergitol 15-S-40

Zaślaz Avicenny (Abutilon theophrasti, ABUTH) i chwastnicę jednostroną (Echinochloa crusgalli, ECHCF) hodowano i poddano działaniu zgodnie ze standardową procedurą zamieszczoną powyżej. Zraszanie kompozycjami przeprowadzono po 16 dniach po wysadzeniu ABUTH i ECHCF. Ocenę hamowania chwastobójczego przeprowadzono w 19 dniu po zastosowaniu. Formulacje B, C i J zastosowano w celu porównania działania. Wyniki, średnie dla wszystkich powtórzeń każdego działania przedstawiono w tabeli 61b.

T a b e l a 61b

Kompozycja stężona	Poziom glifozatu g a.e./ha	% hamowania
ABUTH	ECHCF
1	2	3	4
Formulacja B	150	2	20
250	2	30
350	5	53
450	45	75
Formulacja C	150	45	63
250	77	93
350	83	99
450	93	100

218

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 61b

1	2	3	4
Formulacja J	150	15	40
250	70	73
350	78	98
450	92	99
61-01	150	42	50
250	72	89
350	80	96
450	93	98
61-02	150	45	80
250	72	83
350	85	91
450	97	98
61-03	150	60	80
250	75	87
350	82	96
450	86	99
61-04	150	65	60
250	82	70
350	93	80
450	98	87
61-05	150	72	60
250	83	87
350	95	93
450	98	97
61-06	150	50	45
250	68	70
350	77	85
450	83	90
61-07	150	25	40
250	65	50
350	80	77
450	83	80
61-08	150	37	33
250	72	80
350	77	87
450	80	90

PL 193 449 B1

219 ciąg dalszy tabeli 61b

1	2	3	4
61-09	150	32	47
250	65	73
350	77	75
450	80	94
61-10	150	17	30
250	65	70
350	77	70
450	78	89
61-11	150	35	33
250	68	68
350	77	77
450	92	75
61-12	150	13	35
250	57	40
350	75	57
450	77	83
61-13	150	35	40
250	63	43
350	77	77
450	83	75
61-14	150	30	25
250	67	53
350	78	85
450	83	77
61-15	150	13	37
250	65	50
350	77	57
450	87	82

Przy stosunku wagowo/wagowym środka powierzchniowo czynnego do glifozatu a.e. wynoszącym około 1:1,5 kompozycje zawierające steareth-20 lub oleth-20 (61-04 i odpowiednio 61-05) wykazywały chwastobójczą skuteczność wobec ABUTH podobną do uzyskanej dla kompozycji zawierającej Neodol 25-20 (61-03).

P r z y k ł a d 62

Wodne stężone kompozycje przygotowano z soli IPA glifozatu i rozczynników zestawionych w tabeli 62a.

Wszystkie były emulsjami olej w wodzie i wszystkie wytwarzano sposobem (vii).

220

PL 193 449 B1

T a b e l a 62a

Kompozycja stężona	Glifozat g a.e./l	% wag.	Rodzaj środka pow. czynnego
		Stearynian butylu	Środek pow. czynny
62-01	163	1,0	10,0	Tween 80
62-02	163	1,0	10,0	Neodol 25-12
62-03	163	1,0	10,0	Neodol 25-10
62-04	163	1,0	10,0	steareth-20
62-05	163	1,0	10,0	oleth 20
62-06	163	1,0	10,0	Tergitol 15-S-40
62-07	163	1,0	10,0	Tergitol 15-S-15
62-08	163	1,0	10,0	Tergitol 15-S20
62-09	163	0,5	10,0	Tergitol 15-S-40
62-10	163	0,3	10,0	Tergitol 15-S-15
62-11	163	0,3	10,0	Tergitol 15-S20
62-12	163	0,3	10,0	Tergitol 15-S-40
62-13	163	0,3	5,0	Tergitol 15-S-15
62-14	163	0,3	5,0	Tergitol 15-S20
62-15	163	0,3	5,0	Tergitol 15-S-40

Zaślaz Avicenny (Abutilon theophrasti, ABUTH) i chwastnicę jednostroną (Echinochloa crusgalli, ECHCF) hodowano i poddano działaniu zgodnie ze standardową procedurą zamieszczoną powyżej. Zraszanie kompozycjami przeprowadzono po 16 dniach po wysadzeniu ABUTH i ECHCF. Ocenę hamowania chwastobójczego przeprowadzono w 21 dniu po zastosowaniu. Formulacje B, C i J zastosowano w celu porównania działania. Wyniki, średnie dla wszystkich powtórzeń każdego działania, przedstawiono w tabeli 62b.

T a b e l a 62b

Kompozycja stężona	Poziom glifozatu g a.e./ha	% hamowania
ABUTH	ECHCF
1	2	3	4
Formulacja B	150	0	23
250	0	40
350	5	53
450	13	57
Formulacja C	150	0	47
250	28	87
350	72	98
450	97	97
Formulacja J	150	5	40
250	20	63
350	67	93
450	82	92

PL 193 449 B1

221 ciąg dalszy tabeli 62b

1	2	3	4
62-01	150	2	40
250	30	50
350	50	70
450	57	85
62-02	150	10	50
250	33	50
350	75	72
450	75	88
62-03	150	17	53
250	60	60
350	70	92
450	78	94
62-04	150	57	45
250	70	70
350	82	93
450	83	95
62-05	150	47	45
250	70	80
350	80	88
450	88	92
62-06	150	2	42
250	20	60
350	35	75
450	58	89
62-07	150	0	42
250	30	68
350	40	75
450	77	82
62-08	150	2	40
250	25	60
350	50	83
450	75	86
62-09	150	2	43
250	27	83
350	40	73
450	70	78

222

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 62b

1	2	3	4
62-10	150	2	42
250	32	47
350	43	63
450	70	82
62-11	150	0	30
250	25	53
350	35	75
450	70	75
62-12	150	2	40
250	13	57
350	25	75
450	40	83
62-13	150	5	42
250	23	62
350	38	63
450	67	60
62-14	150	2	33
250	13	48
350	30	53
450	70	88
62-15	150	2	33
250	18	48
350	30	75
450	43	65

W tym badaniu ogólna skuteczność herbicydowa była niższa niż w poprzednim przykładzie, szczególnie w stosunku do Abuth.

W tych warunkach, przy stosunku wagowym substancji po-wierzchniowo-czynnej do glifozatu wynoszącym około 1:1,5, kompozycje zawierające steareth-20 lub oleth-20 (odpowiednio 62-04 i 6205) wykazywały większą skuteczność herbicydową w stosunku do Abuth, jak i ECHCF niż kompozycje zawierające Neodol 25-20 (62-03).

P r z y k ł a d 63

Wodne kompozycje koncentratu przygotowuje się tak by zawierały glifozat amonu lub sól IPA i rozczynniki jak pokazano w tabeli 63a.

Kompozycja koncentratu 63-01 jest złożoną emulsją typu wodą w oleju - w wodzie, którą przygotowuje się w procesie (vi) z zastosowaniem Spanu 80 jako emulgatora #1.

Kompozycje koncentratu od 63-02 do 63-11 i 63-17 emulsjami typu olej - w wodzie, które przygotowuje się w procesie (vii).

Kompozycje koncentratu od 63-12 do 63-16 są wodnymi roztworami koncentratów, które przygotowuje się w procesie (viii), gdzie składnik oznaczony poniżej jako emulgator #2 jest składową substancji powierzchniowo czynnej.

PL 193 449 B1

223

T a b e l a 63a

Stężona kompozy- cja	% wagowych	% w wewn. fazie wodnej	Emulgator #2	Sól glifozatu
Glifozat a.e.	Stearynian butylu	Span 80	Emulgator #2	Woda	Glifo- zat
63-01	10	18,0	3,0	5,0	9,0	20	Tween 20	IPA
63-02	15	1,0		10,0			Tween 80	IPA
63-03	15	1,0		10,0			Neodol 25-12	IPA
63-04	15	1,0		10,0			Neodol 25-12	IPA
63-D5	15	1,0		10,0			Steareth-20	IPA
63-06	15	1,0		10,0			Oleth-20	IPA
63-07	15	1,0		10,0			Tween 80	amonowa
63-OS	15	1,0		10,0			Neodol 25-12	amonowa
63-09	15	1,0		10,0			Neodol 25-12	amonowa
63-10	15	1,0		10,0			Steareth-20	amonowa
63-11	15	1,0		10,0			Oleth-20	amonowa
63-12	15			10,0			Tween 80	IPA
63-13	15			10,0			Neodol 25-12	IPA
63-14	15			10,0			Neodol 25-12	IPA
63-15	15			10,0			Steareth-20	IPA
63-16	15			10,0			Oleth-20	IPA
63-17	15	1,0		10,0			Emerest 2661	IPA

Rośliny zaślaz pospolity (Abutilon theoprasti, Abuth) i kurze proso (Echinochloa crus-galli, ECHCF) hodowano i poddano działaniu standardowych metod opisanych powyżej.

Kompozycje w aerozolu użyto 17 dni po posadzeniu Abuth i ECHCF, a oceny inhibitującego działania herbicydu dokonano 20 dni po tym użyciu.

T a b e l a 63b

Stężona kompozycja	Dawka glifozatu g a.e./ha	% hamowania
ABUTH	ECHCF
1	2	3	4
Kompozycja B	150	2	5
250	3	25
350	28	30
450	53	50
Kompozycja C	150	5	25
250	60	50
350	85	83
450	88	88

224

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 63b

1	2	3	4
Kompozycja J	150	2	10
250	70	40
350	82	53
450	87	83
63-01	150	23	20
250	72	30
350	80	80
450	85	69
63-02	150	5	18
250	72	38
350	82	63
450	85	83
63-03	150	25	20
250	70	57
350	85	68
450	90	83
63-04	150	25	27
250	77	67
350	85	62
450	88	70
63-05	150	60	25
250	82	62
350	87	73
450	85	80
63-06	150	50	32
250	78	78
350	91	91
450	98	98
63-07	150	5	25
250	55	77
350	77	86
450	83	99
63-08	150	0	13
250	58	78
350	88	85
450	50	87

PL 193 449 B1

225 ciąg dalszy tabeli 63b

1	2	3	4
63-09	150	7	25
250	57	72
350	77	83
450	91	92
63-10	150	50	25
250	80	55
350	86	87
450	92	82
63-11	150	53	30
250	78	80
350	87	89
450	95	98
63-12	150	0	25
250	50	77
350	77	90
450	83	94
63-13	150	2	30
250	55	75
350	72	92
450	85	80
63-14	150	12	30
250	75	78
350	84	90
450	96	94
63-15	150	55	35
250	78	80
350	80	94
450	86	98
63-16	150	50	35
250	73	63
350	84	83
450	89	95
63-17	150	0	10
250	10	53
350	53	83
450	62	87

226

PL 193 449 B1

Kompozycje zawierające steareth-20 lub oleth-20 (63-05, 63-06, 63-11, 63-15, 63-16) wykazywały ogólnie wyższą skuteczność herbicydową niż odpowiedniki zawierające Neodol 25-20 (63-04, 63-09, 63-14), przynajmniej w stosunku do Abuth. Obecność małych ilości stearynianu butylu przyczyniała się do zwiększenia skuteczności działania w stosunku do Abuth (porównaj kompozycje 63-05 i 63-06 z kompozycjami 63-15 i 63-16).

P r z y k ł a d 64

Wodne kompozycje koncentratu przygotowuje się tak by zawierały sól IPA glifozatu i rozczynniki jak pokazano w tabeli 64a.

Kompozycja koncentratu 64-01 jest złożoną emulsją typu woda w oeju - w wodzie, którą przygotowuje się w procesie (vi) z zastosowaniem Spanu 80 jako emulgatora #1.

Kompozycje koncentratu od 64-02 do 64-08, 64-16 i 64-17 emulsjami typu olej - w wodzie, które przygotowuje się w procesie (vii).

Kompozycje koncentratu od 64-09 do 64-13 i 64-15 są wodnymi roztworami koncentratów, które przygotowuje się w procesie (viii), gdzie składnik oznaczony poniżej jako emulgator #2 jest składową substancji powierzchniowo czynnej.

T a b e l a 64a

	% wagowych	% w wewn. fazie wodnej	Emulgator #2
Glifozat a.e.	Stearynian butylu	Span 80	Emulgator #2	Woda	Glifozat
64-01	10	18,0	3,0	2,5	9,0	20	Tween 20
64-02	15	1,0		10,0			Emerest 2661
64-03	15	1,0		10,0			Tween 80
64-04	15	1,0		10,0			Oleth-20
64-05	15	1,0		10,0			Neodol 25-12
64-06	15	1,0		10,0			Ceteareth-27
64-07	15	1,0		10,0			Ceteareth-27
64-08	15	1,0		10,0			Genapol UD-110
64-09	15			10,0			Ceteareth-27
64-10	15			10,0			Ceteareth-27
64-11	15			10,0			Genapol UD-110
64-12	15			10,0			Oleth-20
64-13	10			10,0			Oleth-20
64-14	10	1,0		10,0			Oleth-20
64-15	20			10,0			Oleth-20
64-16	15	0,5		5,0			Oleth-20
64-17	15	0,5		10,0			Oleth-20

Rośliny zaślaz pospolity (Abutilon theoprasti, Abuth) i kurze proso (Echinochloa crus-galli, ECHCF) hodowano i poddano działaniu standardowych metod opisanych powyżej.

Kompozycje w aerozolu użyto 17 dni po posadzeniu Abuth i ECHCF, a oceny inhibitującego działania herbicydu dokonano 20 dni po tym użyciu.

Kompozycje B, C i J stosowano w celach porównawczych.

Wyniki uśrednione dla wszystkich powtórzeń każdego doświadczenia pokazano w tabeli 64b.

PL 193 449 B1

227

T a b e l a 64b

Kompozycja koncentratu	Dawka glifozatu g a.e./ha	% inhibitowania
ABUTH	ECHCF
1	2	3	4
Kompozycja B	150	0	0
250	8	20
350	27	40
450	62	50
Kompozycja C	150	27	50
250	75	70
350	92	80
450	97	92
Kompozycja J	150	23	30
250	72	50
350	94	63
450	95	80
64-01	150	22	30
250	60	40
350	83	57
450	90	67
64-02	150	12	33
250	45	50
350	73	63
450	83	83
64-03	150	27	43
250	68	50
350	80	63
450	87	87
64-04	150	68	47
250	95	73
350	99	78
450	95	90
64-05	150	50	50
250	77	77
350	90	83
450	98	83
64-06	150	78	67
250	93	82
350	97	87
450	99	97

228

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 64b

1	2	3	4
64-07	150	87	57
250	96	73
350	99	85
450	99	97
64-08	150	42	30
250	73	53
350	82	85
450	95	89
64-09	150	67	40
250	95	73
350	99	95
450	99	98
64-10	150	85	60
250	96	68
350	96	91
450	100	88
64-11	150	13	10
250	67	50
350	78	60
450	88	73
64-12	150	72	43
250	97	68
350	98	83
450	99	93
64-13	150	73	57
250	88	70
350	98	87
450	99	96
64-14	150	80	50
250	98	70
350	99	85
450	98	88
64-15	150	70	43
250	96	53
350	97	82
450	99	89

PL 193 449 B1

229 ciąg dalszy tabeli 64b

1	2	3	4
64-16	150	62	53
250	88	72
350	99	81
450	99	91
64-17	150	72	58
250	95	68
350	100	89
450	100	93

Największą herbicydową skuteczność w tym doświadczeniu wykazywały kompozycje zawierające środek powierzchniowo czynny o budowie eteru alkilowego C16-18 (oleth-20, ceteareth-27 i ceteareth-55).

P r z y k ł a d 65

Wodne kompozycje koncentratu przygotowuje się tak by zawierały sól IPA glifozatu i dodatkowe składniki jak pokazano w tabeli 65a. Wszystkie są emulsjami typu olej w wodzie, które przygotowuje się w procesie (vii).

T a b e l a 65a

Stężona kompozycja	Glifozat g a.e./l	% wagowych	Typ środka powierzchniowo czynnego
Stearynian butylu	Środek powierzchniowo czynny
65-01	163	1,00	10,0	Tween 80
65-02	163	1,00	10,0	Emerest 2661
65-03	326	1,00	10,0	Genapol UD-110
65-04	326	0,50	10,0	Genapol UD-110
65-05	326	0,25	10,0	Genapol UD-110
65-06	163	0,25	10,0	Genapol UD-110
65-07	163	1,00	10,0	Genapol UD-110
65-08	163	1,00	10,0	Neodol 1-9
65-09	163	1,00	10,0	Neodol 1-12
65-10	163	1,00	10,0	Neodol 25-20
65-11	163	1,00	10,0	Neodol 25-12
65-12	163	1,00	10,0	Neodol 25-11
65-13	163	1,00	10,0	Laureth-23
65-14	163	1,00	10,0	Ceteh-20
65-15	163	1,00	10,0	Steareth-20
65-16	163	1,00	10,0	Oleth -20

Rośliny zaślaz pospolity (Abutilon theoprasti, Abuth) i kurze proso (Echinochloa crus-galli, ECHCF) hodowano i poddano działaniu standardowych metod opisanych powyżej. Kompozycje w aerozolu użyto 15 dni po posadzeniu Abuth i ECHCF, a oceny inhibitującego działania herbicydu dokonano 23 dni po tym użyciu. Kompozycje B, C i J stosowano w celach porównawczych. Wyniki uśrednione dla wszystkich powtórzeń każdego doświadczenia pokazano w tabeli 65b.

230

PL 193 449 B1

T a b e l a 65b

Stężona kompozycja	Dawka glifozatu g a.e./ha	% hamowania
ABUTH	ECHCF
1	2	3	4
Kompozycja B	150	0	0
250	25	22
350	60	40
450	65	52
Kompozycja C	150	43	52
250	72	83
350	87	98
450	97	95
Kompozycja J	150	50	43
250	75	91
350	86	96
450	95	97
65-01	150	50	30
250	75	75
350	85	87
450	90	92
65-02	150	35	47
250	58	77
350	75	85
450	80	96
65-03	150	33	32
250	57	53
350	75	78
450	84	94
65-04	150	20	25
250	55	68
350	78	91
450	82	97
65-05	150	37	12
250	58	42
350	81	70
450	86	73
65-06	150	50	8
250	65	40
350	81	65
450	92	85

PL 193 449 B1

231 ciąg dalszy tabeli 65b

1	2	3	4
65-07	150	50	30
250	63	48
350	84	68
450	98	84
65-08	150	43	35
250	52	65
350	73	85
450	84	85
65-09	150	55	40
250	68	58
350	79	65
450	97	73
65-10	150	61	40
250	81	68
350	94	92
450	99	96
65-11	150	58	50
250	84	60
350	90	83
450	94	93
65-12	150	50	40
250	57	67
350	65	84
450	75	98
65-13	150	57	53
250	78	73
350	89	97
450	98	97
65-14	150	68	67
250	85	73
350	97	98
450	100	97
66-15	150	72	50
250	88	89
350	89	98
450	99	97

232

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 65b

1	2	3	4
65-16	150	65	53
250	87	72
350	97	85
450	100	95

W tym doświadczeniu obserwuje się ogólnie bardzo wysoką aktywność i trudno jest znaleźć różnice pomiędzy kompozycjami w skuteczności herbicydowej.

P r z y k ł a d 66

Wodne kompozycje koncentratu przygotowuje się tak by zawierały sól IPA glifozatu i rozczynniki jak pokazano w tabeli 66a.

Wszystkie są emulsjami typu olej w wodzie, które przygotowuje się w procesie (vii). Wszystkie kompozycje cechowało pH około 5.

T a b e l a 66a

Stężona kompozycja	Glifozat g a.e./l	% wagowych	Typ środka powierzchniowo czynnego
Stearynian butylu	Środek powierzchniowo czynny
66-01	163	1,00	10,0	Tween 80
66-02	163	1,00	10,0	Emerest 2661
66-03	163	1,00	10,0	Neodol 25-20
66-04	163	1,00	10,0	Oleth-20
66-05	163	0,50	5,0	Oleth-20
66-06	163	0,25	2,5	Oleth-20
66-07	163	0,50	2,5	Oleth-20
66-08	163	0,50	1,0	Oleth-20
66-09	163	0,25	5,0	Oleth-20
66-10	326	1,00	10,0	Neodol 1-12
66-11	326	0,50	10,0	Neodol 1-12
66-12	326	0,25	10,0	Neodol 1-12
66-13	326	1,00	5,0	Neodol 1-12
66-14	326	0,50	5,0	Neodol 1-12
66-15	326	0,25	5,0	Neodol 1-12
66-16	326	0,10	5,0	Neodol 1-12

Rośliny zaślaz pospolity (Abutilon theoprasti, Abuth) i kurze proso (Echinochloa crus-galli, ECHCF) hodowano i poddano działaniu standardowych metod opisanych powyżej.

Kompozycje w aerozolu użyto 15 dni po posadzeniu Abuth i ECHCF, a oceny inhibitującego działania herbicydu dokonano 20 dni po tym użyciu.

Kompozycje B, C i J stosowano w celach porównawczych.

Wyniki uśrednione dla wszystkich powtórzeń każdego doświadczenia pokazano w tabeli 66b.

PL 193 449 B1

233

T a b e l a 66b

Stężona kompozycja	Dawka glifozatu g a.e./ha	% hamowania
ABUTH	ECHCF
1	2	3	4
Kompozycja B	150	7	50
250	45	60
350	73	73
450	80	78
Kompozycja C	150	75	77
250	87	100
350	96	99
450	99	97
Kompozycja J	150	72	77
250	83	89
350	97	99
450	97	98
66-01	150	60	75
250	80	85
350	93	97
450	98	98
66-02	150	57	75
250	70	83
350	87	83
450	90	94
66-03	150	73	80
250	87	92
350	97	87
450	99	98
66-04	150	80	89
250	93	92
350	99	99
450	100	99
66-05	150	83	83
250	92	93
350	97	90
450	100	93
66-06	150	77	77
250	80	91
350	90	99
450	98	99

234

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 66b

1	2	3	4
66-07	150	77	83
250	82	89
350	90	91
450	97	98
66-08	150	47	82
250	73	82
350	80	97
450	92	91
66-09	150	73	78
250	87	88
350	97	94
450	99	99
66-10	150	52	67
250	70	80
350	93	88
450	93	94
66-11	150	40	68
250	72	85
350	87	96
450	93	96
66-12	150	37	60
250	68	83
350	85	85
450	93	75
66-13	150	28	63
250	53	80
350	85	97
450	88	97
66-14	150	37	63
250	58	73
350	83	96
450	90	91
66-15	150	30	70
250	47	83
350	82	89
450	87	89

PL 193 449 B1

235 ciąg dalszy tabeli 66b

1	2	3	4
66-16	150	40	53
250	53	82
350	80	80
450	88	77

Kompozycja 66-04 zawierająca 1% stearynianu butylu i 10% oleth-20 (stosunek wagowy środka powierzchniowo czynnego do glifozatu w formie kwasowej około 1:1,5) wykazywała nieco większą skuteczność herbicydową niż kompozycja 66-03 zawierająca 1% stearynianu butylu i 10% Neodolu 25-20. Przy tym bardzo wysokim stosunku środka powierzchniowo czynnego do glifozatu obie substancje spełniały swoje zadanie niezwykle dobrze. Nieoczekiwanie, gdy stężenia stearynianu butylu i oleth-20 znacznie obniż ono to ten wysoki poziom skutecznoś ci w znacznym stopniu zachowano. Nawet w przypadku, kiedy stężenie stearynianu butylu zredukowano do 0,25%, a oleth-20 do 2,5% (stosunek wagowy środka powierzchniowo czynnego do glifozatu w formie kwasowej około 1:6), jak w kompozycji 66-06, skuteczno ść herbicydowa był a cią gle bardzo podobna do wartości uzyskiwanych z handlowymi standardowymi kompozycjami C i J.

P r z y k ł a d 67

Wodne kompozycje koncentratu przygotowuje się tak by zawierały sól IPA glifozatu i rozczynniki jak pokazano w tabeli 67a. Kompozycje koncentratu od 67-01 do 67-08 i od 67-11 do 67-16 są emulsjami typu olej - w wodzie, które przygotowuje się w procesie (vii). Kompozycje koncentratu 67-09 i 67-10 są wodnymi roztworami koncentratów, które przygotowuje się w procesie (viii). Wartość pH wszystkich kompozycji wynosiła w przybliżeniu 5.

T a b e l a 67a

Stężona kompozycja	% wagowych	Typ środka powierzchniowo czynnego
Glifozat a.e.	Stearynian butylu	Środek powierzchniowo czynny
67-01	15,0	0,25	5,0	Emerest 2661
67-02	15,0	0,25	5,0	Tween 80
67-03	15,0	0,25	5,0	Neodol 25-20
67-04	15,0	0,25	5,0	laureth-23
67-05	15,0	0,25	5,0	ceteth-20
67-06	15,0	0,25	2,5	Tween 80
67-07	15,0	0,10	1/0	Tween 80
67-08	15,0	1,00	10,0	Tween 80
67-09	15,0		5,0	laureth-23
67-10	15,0		5,0	Neodol 1-12
67-11	15,0	1,00	10,0	Neodol 1-12
67-12	15,0	1,00	10,0	Oleth -20
67-13	15,0	0,50	5,0	Oleth -20
67-14	15,0	0,25	5,0	Oleth -20
67-15	15,0	0,25	2,5	Oleth -20
67-16	15,0	0,25	5,0	Genapol UD-110

236

PL 193 449 B1

Rośliny zaślaz pospolity (Abutilon theoprasti, Abuth) i kurze proso (Echinochloa crus-galli, ECHCF) hodowano i poddano działaniu standardowych metod opisanych powyżej. Kompozycje w aerozolu uż yto 12 dni po posadzeniu Abuth'u i ECHCF'u a oceny inhibitującego działania herbicydu dokonano 16 dni po tym użyciu. Kompozycje B, C i J stosowano w celach porównawczych. Wyniki uśrednione dla wszystkich powtórzeń każdego doświadczenia pokazano w tabeli 67b.

T a b e l a 67b

Stężona kompozycja	Dawka glifozatu g a.e./ha	% hamowania
ABUTH	ECHCF
1	2	3	4
Kompozycja B	150	2	10
250	5	20
350	43	30
450	58	43
Kompozycja C	150	68	50
250	92	79
350	96	90
450	98	85
Kompozycja J	150	57	43
250	90	63
350	95	80
450	95	95
67-01	150	7	33
250	50	43
350	77	53
450	80	93
67-02	150	17	50
250	72	70
350	80	80
450	80	93
67-03	150	43	40
250	75	68
350	87	75
450	96	95
67-04	150	33	43
250	73	63
350	80	77
450	90	93
67-05	150	73	37
250	92	57
350	95	88
450	95	73

PL 193 449 B1

237 ciąg dalszy tabeli 67b

1	2	3	4
67-06	150	25	35
250	68	47
350	80	92
450	88	85
67-07	150	3	30
250	57	40
350	77	53
450	80	67
67-08	150	53	43
250	77	62
350	80	88
450	93	80
67-09	150	32	60
250	77	53
350	93	73
450	97	93
67-10	150	75	35
250	92	77
350	96	77
450	97	93
67-11	150	70	53
250	0	78
350	95	89
450	98	97
67-12	150	80	43
250	95	73
350	96	92
450	98	89
67-13	150	75	53
250	92	97
350	97	99
450	96	93
67-14	150	78	70
250	90	92
350	93	97
450	95	93

238

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 67b

1	2	3	4
67-15	150	70	60
250	83	98
350	95	99
450	97	99
67-16	150	27	52
250	75	73
350	80	98
450	83	99

Niezmiernie dużą skuteczność herbicydową stwierdzono ponownie dla kompozycji (67-15) zawierającej 15% glifozatu po przeliczeniu na formę kwasową i 2,5% oleth-20 wraz z 0,25% stearynianu butylu.

Porównanie kompozycji zawierającej 15% glifozatu (po przeliczeniu na formę kwasową) i 5% środka powierzchniowo czynnego o charakterze eteru alkilowego i 0,25% stearynianu butylu pozwoliło na następujące uszeregowanie eterów alkilowych w porządku malejącej skuteczności: oleth-20 (67-14) > ceteth-20 (67-15) > Neodol 25-20 (67-03) = laureth-23 (67-04).

P r z y k ł a d 68

Wodne kompozycje koncentratu przygotowuje się tak by zawierały sól IPA glifozatu i rozczynniki jak pokazano w tabeli 68a. Wszystkie są emulsjami typu olej w wodzie, które przygotowuje się w procesie (vii).

T a b e l a 68a

Stężona kompozycja	Glifozat g a.e./l	% wagowych	Typ środka powierzchniowo czynnego
Stearynian butylu	Środek powierzchniowo czynny
68-01	163	0,50	5,0	Oleth -20
68-02	163	0,25	5,0	Oleth -20
68-03	163	0,25	2,5	Oleth -20
68-04	163	1,00	10,0	Oleth -20
68-05	163	0,50	5,0	Steareth-20
68-06	163	0,25	5,0	Steareth-20
68-07	163	0,25	2,5	Steareth-20
68-08	163	1,00	10,0	Steareth-20

Rośliny zaślaz pospolity (Abutilon theoprasti, Abuth) i kurze proso (Echinochloa crus-galli, ECHCF) hodowano i poddano działaniu standardowych metod opisanych powyżej.

Kompozycje w aerozolu użyto 14 dni po posadzeniu Abuth i ECHCF, a oceny hamującego działania herbicydu dokonano 16 dni po tym użyciu.

Kompozycje B, C i J stosowano w celach porównawczych. Wyniki uśrednione dla wszystkich powtórzeń każdego doświadczenia pokazano w tabeli 68b.

PL 193 449 B1

239

T a b e l a 68b

Stężona kompozycja	Dawka glifozatu g a. e. /ha	% hamowania
ABUTH	ECHCF
1	2	3	4
Kompozycja B	150	0	30
250	20	43
350	43	53
450	68	57
Kompozycja C	150	60	47
250	75	53
350	87	80
450	87	78
Kompozycja J	150	42	43
250	83	60
350	87	73
450	93	87
68-01	150	60
250	78	60
350	87	63
450	92	89
68-02	150	70	78
250	80	43
350	87	91
450	96	86
68-03	150	52	87
250	75	43
350	83	72
450	87	93
68-04	150	72	50
250	93	73
350	97	95
450	97	91
68-05	150	72	43
250	80	78
350	87	91
450	93	85
68-06	150	68	40
250	80	50
350	93	75
450	95	85

240

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 68b

1	2	3	4
68-07	150	63	37
250	78	55
350	87	84
450	83	82
68-08	150	70	50
250	80	70
350	92	84
450	94	98

Wszystkie kompozycje zawierające stearynian butylu i oleth-20 albo steareth-20 wykazywały bardzo dużą skuteczność w porównaniu z handlowymi standardowymi kompozycjami C i J.

P r z y k ł a d 69

Wodne kompozycje koncentratu przygotowuje się tak by zawierały sól IPA glifozatu i dodatkowe składniki jak pokazano w tabeli 69a. Wszystkie kompozycje są emulsjami typu olej - w wodzie, które przygotowuje się w procesie (vii).

T a b e l a 69a

Stężona kompozycja	Glifozat g a.e./l	% wagowych	Typ środka powierzchniowo czynnego
Stearynian butylu	Środek powierzchniowo czynny
69-01	163	0,50	5,0	Oleth -20
69-02	163	0,25	5,0	Oleth -20
69-03	163	0,25	2,5	Oleth -20
69-04	163	1,00	10,0	Oleth -20
69-05	163	0,50	5,0	Steareth-20
69-06	163	0,25	5,0	Steareth-20
69-07	163	0,25	2,5	Steareth-20
69-08	163	1,00	10,0	Steareth-20

Rośliny zaślaz pospolity (Abutilon theoprasti, Abuth) i kurze proso (Echinochloa crus-galli, ECHCF) hodowano i poddano działaniu standardowych metod opisanych powyżej. Kompozycje w aerozolu użyto 16 dni po posadzeniu Abuth i ECHCF, a oceny inhibitującego działania herbicydu dokonano 18 dni po tym użyciu. Kompozycje B, C i J stosowano w celach porównawczych. Wyniki uśrednione dla wszystkich powtórzeń każdego doświadczenia pokazano w tabeli 69b.

T a b e l a 69b

Stężona kompozycja	Dawka glifozatu g a.e./ha	% hamowania
ABUTH	ECHCF
1	2	3	4
Kompozycja B	150	2	10
250	28	23
350	72	37
450	73	50

PL 193 449 B1

241 ciąg dalszy tabeli 69b

1	2	3	4
Kompozycja C	150	57	43
250	87	62
350	93	83
450	99	95
Kompozycja J	150	27	47
250	70	53
350	92	75
450	94	92
69-01	150	68	50
250	85	47
350	97	70
450	99	83
69-02	150	67	40
250	78	50
350	96	63
450	99	68
69-03	150	52	40
250	72	50
350	95	63
450	97	85
69-04	150	72	40
250	97	53
350	97	77
450	99	90
69-05	150	75	40
250	Brak	53
350	99	53
450	96	78
69-06	150	90	40
250	93	50
350	97	68
450	97	82
69-07	150	73	40
250	92	50
350	98	63
450	98	80

242

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 69b

1	2	3	4
69-08	150	77	43
250	93	57
350	97	77
450	98	88

Wszystkie kompozycje zawierające sól IPA glifozatu i oleth-20 lub steareth-20 wykazywały bardzo dużą skuteczność w porównaniu z handlowymi standardowymi kompozycjami C i J.

P r z y k ł a d 70

Wodne kompozycje koncentratu przygotowuje się tak by zawierały lub sól IPA glifozatu i rozczynniki jak pokazano w tabeli 70a. Wszystkie kompozycje zawierają cząstki koloidalne; przygotowuje się je w procesie (ix). Wszystkie kompozycje z tego przykładu wykazują zadawalającą trwałość przy składowaniu. Kompozycje zawierające oleth-20 nie wykazują zadawalającej trwałości przy składowaniu, jeśli brak jest cząstek koloidalnych.

T a b e l a 70a

Stężona kompozycja	Glifozat g a.e./l	% wagowy	Typ aerosilu
Stearynian butylu	Oleth-20	Aerosil
70-01	488		3,0	0,4	OX-50
70-02	488		3,0	0,8	OX-50
70-03	488		3,0	1,5	OX-50
70-04	488			0,4	OK-50
70-05	488			0,8	OK-50
70-06	488			1,5	OX-50
70-07	488		3,0	0,4	MOX-80
70-08	488		3,0	0,8	MOX-80
70-09	488		3,0	1,5	MOX-80
70-10	488			0,4	MOX-80
70-11	488			0,8	MOX-80
70-12	488			1,5	MOX-80
70-13	488		3,0	0,4	MOX-170
70-14	488		3,0	0,8	MOX-170
70-15	488		3,0	1,5	MOX-170
70-16	488			0,4	MOX-170
70-17	488			0,8	MOX-170
70-18	488			1,5	MOX-170
70-19	488	3,0	3,0	1,5	MOX-80

Rośliny zaślaz pospolity (Abutilon theoprasti, Abuth) i kurze proso (Echinochloa crus-galli, ECHCF) hodowano i poddano działaniu standardowych metod opisanych powyżej. Kompozycje w aerozolu użyto 14 dni po posadzeniu Abuth i ECHCF, a oceny hamującego działania herbicydu dokonano 20 dni po tym użyciu.

Kompozycje B, C i J stosowano w celach porównawczych. Wyniki uśrednione dla wszystkich powtórzeń każdego doświadczenia pokazano w tabeli 70b.

PL 193 449 B1

243

T a b e l a 70b

Stężona kompozycja	Dawka glifozatu g a.e. /ha	% hamowania
ABUTH	ECHCF
1	2	3	4
Kompozycja B	150	0	27
250	17	37
350	47	57
450	60	60
Kompozycja J	150	57	50
250	82	87
350	95	99
450	98	99
70-01	150	37	60
250	73	70
350	96	97
450	96	99
70-02	150	43	50
250	73	63
350	93	96
450	98	99
70-03	150	53	60
250	83	87
350	87	97
450	98	98
70-04	150	45	40
250	57	60
350	78	95
450	94	100
70-05	150	47	50
250	60	82
350	92	96
450	95	99
70-06	150	38	53
250	68	96
350	82	99
450	83	95
70-07	150	50	57
250	87	88
350	91	99
450	98	98

244

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 70b

1	2	3	4
70-08	150	53	50
250	88	85
350	96	97
450	97	100
70-09	150	40	30
250	37	47
350	57	80
450	77	94
70-10	150	47	50
250	70	95
350	75	99
450	77	98
70-11	150	27	60
250	72	85
350	82	98
450	75	99
70-12	150	37	57
250	73	86
350	80	99
450	85	100
70-13	150	45	53
250	85	94
350	95	100
450	98	99
70-14	150	50	50
250	78	83
350	94	98
450	98	99
70-15	150	53	67
250	75	88
350	93	97
450	96	99
70-16	150	42	50
250	47	96
350	70	98
450	90	99

PL 193 449 B1

245 ciąg dalszy tabeli 70b

1	2	3	4
70-17	150	27	83
250	57	98
350	87	99
450	87	100
70-13	150	33	60
250	47	94
350	83	99
450	93	99
70-19	150	45	47
250	80	73
350	96	94
450	99	98

W tym doświadczeniu uzyskano nadzwyczajnie dużą skuteczność herbicydową dla kompozycji zawierających oleth-20 w stosunku wagowym do glifozatu (w przeliczeniu na wolny kwas) około 1:14, stabilizowanych koloidalnymi cząstkami. W niektórych przypadkach same cząstki koloidalne przyczyniały się w dużym stopniu do zwiększenia skuteczności herbicydu. Wyniki uzyskane dla kompozycji

70- 09 nie pasują zupełnie do innych danych; podejrzewa się trudności w wykonaniu doświadczenia.

P r z y k ł a d 71

Wodne kompozycje koncentratu przygotowuje się tak by zawierały sól IPA glifozatu i rozczynniki, jak pokazano w tabeli 71a. Kompozycje koncentratu od 71-01 do 71-04, 71-06, 71-08, 71-09,

71- 11, 71-12, 71-14 i 71-16 są emulsjami typu olej w wodzie, które przygotowuje się w procesie (vii). Kompozycje koncentratu 71-05, 71-07, 71-10, 71-13, 71-15 i 71-17 są wodnymi roztworami koncentratów, które przygotowuje się w procesie (viii).

T a b e l a 71a

Stężona kompozycja	Glifozat g a.e./l	% wagowych	Typ środka powierzchniowo czynnego
Stearynian butylu	Środek powierzchniowo czynny
1	2	3	4	5
71-01	163	0,25	2,5	Neodol 1-12
71-02	163	0,25	2,5	Laureth-23
71-03	163	0,25	2,5	Steareth-10
71-04	163	0,25	2,5	Steareth-20
71-05	163		2,5	Steareth-20
71-06	163	0,25	2,5	Steareth-100
71-07	163		2,5	Steareth-100
71-08	163	0,25	2,5	Oleth-10
71-09	163	0,25	2,5	Oleth-20
71-10	163		2,5	Oleth-20
71-11	163	0,25	2,5	Ceteth-10
71-12	163	0,25	2,5	Ceteth-20

246

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 71a

1	2	3	4	5
71-13	163		2,5	Ceteth-20
71-14	163	0,50	5,0	ceteareth-27
71-15	163		5,0	ceteareth-27
71-16	163	0,25	2,5	ceteareth-55
71-17	163		2,5	ceteareth-55

Rośliny zaślaz pospolity (Abutilon theoprasti, Abuth) i kurze proso (Echinochloa crus-galli, ECHCF) hodowano i poddano działaniu standardowych metod opisanych powyżej. Kompozycje w aerozolu uż yto 17 dni po posadzeniu Abuth'u i ECHCF'u a oceny hamują cego dział ania herbicydu dokonano 15 dni po tym użyciu. Kompozycje B, C i J stosowano w celach porównawczych. Wyniki uśrednione dla wszystkich powtórzeń każdego doświadczenia pokazano w tabeli 71b.

T a b e l a 71b

Stężona kompozycja	Dawka glifozatu g a.e./ha	% hamowania
ABUTH	ECHCF
1	2	3	4
Kompozycja B	150	0	33
250	20	43
350	63	63
450	75	70
Kompozycja C	150	53	55
250	80	87
350	94	97
450	98	99
Kompozycja J	150	40	57
250	80	90
350	96	99
450	98	99
71-01	150	55	40
250	65	73
350	77	70
450	77	70
71-02	150	37	70
250	75	80
350	83	97
450	95	99
71-03	150	47	53
250	77	86
350	83	97
450	93	100

PL 193 449 B1

247 ciąg dalszy tabeli 71b

1	2	3	4
71-04	150	80	60
250	93	83
350	96	85
450	99	99
71-05	150	80	43
250	93	79
350	96	94
450	98	96
71-06	150	77	53
250	85	83
350	94	99
450	97	99
71-07	150	63	50
250	80	88
350	85	96
450	96	99
71-08	150	27	45
250	75	83
350	77	99
450	96	98
71-09	150	75	57
250	80	82
350	97	95
450	99	98
71-10	150	70	40
250	85	83
350	97	98
450	99	99
71-11	150	53	37
250	75	63
350	88	93
450	92	98
71-12	150	70	40
250	78	75
350	90	91
450	98	98

248

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 71b

1	2	3	4
71-13	150	72	40
250	92	80
350	97	90
450	99	97
71-14	150	78	53
250	89	88
350	97	95
450	99	100
71-15	150	80	60
250	95	97
350	98	100
450	99	99
71-16	150	60	63
250	87	78
350	96	94
450	98	99
71-17	150	73	60
250	85	57
350	93	80
450	99	85

W połączeniu ze stearynianem butylu steareth-20 (kompozycja 71-04) cechowała wię ksza skuteczność herbicydowa niż steareth-10 (71-03) wobec Abuth. Podobnie oleth-20 (71-09) był środkiem bardziej skutecznym niż oleth-10 (71-08), a ceteth-20 (71-12) przewyższał ceteth-10 (71-11). W nieobecności stearynianu butylu ceteareth-55 (71-17) był zauważalnie słabszym środkiem wobec ECHCF niż ceteareth-27 (71-15), ale dodanie stearynianu butylu przyczyniało się do usunięcia tego niedomagania. Chociaż kompozycje 71-14 i 71-15 zawierały dwa razy więcej dodatkowych składników niż inne testowane kompozycje, to stężenie glifozatu było również dwa razy większe i w ten sposób stosowano takie same stężenia składników.

P r z y k ł a d 72

Wodne kompozycje koncentratu przygotowuje się tak by zawierały sól IPA glifozatu i rozczynniki jak pokazano w tabeli 72a. Kompozycje koncentratu od 72-01 do 72-05, 72-07, 72-08, 72-10 i od 72-12 do 72-16 są emulsjami typu olej w wodzie, które przygotowuje się w procesie (vii). Kompozycje koncentratu 72-06, 72-09, 72-11 są wodnymi roztworami koncentratów, które przygotowuje się w procesie (viii).

T a b e l a 72a

Stężona kompozycja	Glifozat g a.e./l	% wagowych	Typ środka powierzchniowo czynnego
Stearynian butylu	Środek powierzchniowo czynny
1	2	3	4	5
72-01	163	0,25	2,5	Neodol 1-12
72-02	163	0,25	2,5	Laureth-23
72-03	163	0,25	2,5	Steareth-10

PL 193 449 B1

249 ciąg dalszy tabeli 72b

1	2	3	4	5
72-04	163	0,25	2,5	Steareth-20
72-05	163	0,25	2,5	Pluronic F-68
72-06	163		2,5	Pluronic F-68
72-07	163	1,00	5, 0	Pluronic F-108
72-08	163	0,50	5,0	Pluronic F-108
72-09	163		5,0	Pluronic F-108
72-10	163	0,25	2,5	Pluronic F-127
72-11	163		2,5	Pluronic F-127
72-12	163	0,50	5,0	Ceteareth-27
72-13	163	0,25	2,5	Ceteareth-55
72-14	163	0,25	2,5	Oleth-20
72-15	163	0,25	2,5	Ceteth-20
72-16	163	0,25	2,5	Steareth-100

Rośliny zaślaz pospolity (Abutilon theoprasti, Abuth) i kurze proso (Echinochloa crus-galli, ECHCF) hodowano i poddano działaniu standardowych metod opisanych powyżej. Kompozycje w aerozolu użyto 17 dni po posadzeniu Abuth'u i ECHCF, a oceny hamującego działania herbicydu dokonano 15 dni po tym użyciu. Kompozycje B, C i J stosowano w celach porównawczych. Wyniki uśrednione dla wszystkich powtórzeń każdego doświadczenia pokazano w tabeli 72b.

T a b e l a 72b

Stężona kompozycja	Dawka glifozatu g a. e. /ha	% hamowania
ABUTH	ECHCF
1	2	3	4
Kompozycja B	150	5	0
250	47	5
350	50	23
450	75	43
Kompozycja C	150	73	47
250	99	50
350	98	67
450	99	75
Kompozycja J	150	73	43
250	89	50
350	97	83
450	98	77
72-01	150	37	30
250	70	33
350	77	40
450	90	47

250

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 72b

1	2	3	4
72-02	150	52	37
250	77	67
350	90	77
450	92	75
72-03	150	40	30
250	77	70
350	80	82
450	90	83
72-04	150	75	30
250	95	70
350	99	82
450	99	83
72-05	150	58	37
250	65	53
350	80	80
450	75	68
72-06	150	40	30
250	75	33
350	78	43
450	80	43
72-07	150	50	30
250	75	33
350	78	53
450	86	53
72-08	150	47	30
250	75	33
350	77	40
450	80	50
72-09	150	43	33
250	77	40
350	78	63
450	83	50
72-10	150	27	40
250	77	43
350	80	50
450	92	40

PL 193 449 B1

251 ciąg dalszy tabeli 72b

1	2	3	4
72-11	150	37	30
250	72	33
350	80	60
450	95	40
72-12	150	78	37
250	98	40
350	99	53
450	100	50
72-13	150	75	30
250	88	40
350	98	50
450	100	53
72-14	150	73	30
250	87	40
350	98	50
450	99	53
72-15	150	72 j	30
250	93	40
350	96	43
450	99	50
72-16	150	73	40
250	83	40
350	98	40
450	100	47

Kompozycja 72-04 zawierająca steareth-20 przewyższała znacznie skutecznością swój odpowiednik 72-03 zawierający steareth-10, chociaż obie wykazywały większą skuteczność herbicydową, szczególnie wobec ECHCF niż kompozycja 72-03 zawierająca laureth-23 lub kompozycja 72-01 zawierająca Neodol 1-12.

P r z y k ł a d 73

Wodne kompozycje koncentratu przygotowuje się tak by zawierały sól IPA glifozatu i rozczynniki, jak pokazano w tabeli 73a. Kompozycje koncentratu od 73-01 do 73-7 i od 73-09 do 73-15 są emulsjami typu olej - w wodzie, które przygotowuje się w procesie (vii). Kompozycje koncentratu 7306, 73-09, 73-11 są wodnymi roztworami koncentratów, które przygotowuje się w procesie (viii).

T a b e l a 73a

Stężona kompozycja	Glifozat g a.e./l	% wagowych	Typ oleju	Typ środka powierzchniowo czynnego
Olej	Środek powierzchniowo czynny
1	2	3	4	5	6
73-01	163	0,5	5,0	stearynian metylu	Oleth-20
73-02	163	0,5	5,0	stearynian butylu	Oleth-20

252

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 73a

1	2	3	4	5	6
73-03	163	0,5	5,0	oleinian metylu	Oleth-20
73-04	163	0,5	5,0	oleinian butylu	Oleth-20
73-05	163	0,5	5,0	lauryniąn metylu	Oleth-20
73-06	163	0,5	5,0	laurynian butylu	Oleth-20
73-07	163	0,5	5,0	Orchex 796	Oleth-20
73-08	163		5,0	brak	Oleth-20
73-09	163	0,5	5,0	stearynian metylu	Neodol 1-9
73-10	163	0,5	5,0	stearynian butylu	Neodol 1-9
73-11	163	0,5	5,0	oleinian metylu	Neodol 1-9
73-12	163	0,5	5,0	oleinian butylu	Neodol 1-9
73-13	163	0,5	5,0	laurynian metylu	Neodol 1-9
73-14	163	0,5	5,0	laurynian butylu	Neodol 1-9
73-15	163	0,5	5,0	Orchex 796	Neodol 1-9
73-16	163		5,0	brak	Neodol 1-9

Rośliny zaślaz pospolity (Abutilon theoprasti, Abuth) i kurze proso (Echinochloa crus-galli, ECHCF) hodowano i poddano działaniu standardowych metod opisanych powyżej. Kompozycje w aerozolu użyto 16 dni po posadzeniu Abuth i ECHCF,a oceny hamującego działania herbicydu dokonano 19 dni po tym użyciu. Kompozycje B, C i J stosowano w celach porównawczych. Wyniki uśrednione dla wszystkich powtórzeń każdego doświadczenia pokazano w tabeli 73b.

T a b e l a 73b

Stężona kompozycja	Dawka glifozatu g a.e./ha	% hamowania
ABUTH	ECHCF
1	2	3	4
Kompozycja B	150	3	10
250	58	57
350	78	53
450	77	53
Kompozycja C	150	60	98
250	87	99
350	95	98
450	99	100
Kompozycja J	150	60	75
250	89	87
350	93	90
450	98	99
73-01	150	75	96
250	99	97
350	97	99
450	99	100

PL 193 449 B1

253 ciąg dalszy tabeli 73b

1	2	3	4
73-02	150	60	60
250	97	67
350	99	98
450	100	95
73-03	150	63	40
250	83	82
350	97	86
450	97	88
73-04	150	73	40
250	94	82
350	97	100
450	99	100
73-05	150	67	47
250	86	67
350	97	88
450	99	100
73-06	150	60	43
250	78	91
350	97	83
450	94	86
73-07	150	70	53
250	80	53
350	97	82
450	97	92
73-08	150	70	62
250	83	83
350	91	87
450	98	98
73-09	150	45	42
250	72	72
350	77	72
450	78	89
73-11	150	40	30
250	65	60
350	77	90
450	96	92

254

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 73b

73-12	150	20	30
250	63	73
350	80	75
450	93	86
73-13	150	20	27
250	67	60
350	82	91
450	88	92
73-14	150	7	30
250	72	81
350	87	78
450	80	85
73-15	150	20	23
250	65	60
350	77	81
450	87	88
73-16	150	12	30
250	57	53
350	68	85
450	85	85

Kompozycja 73-08 zawierająca jako jedyny składnik substancję oleth-20 w stosunku wagowym 1:3 do glifozatu (w przeliczeniu na wolny kwas) wykazywała dużą skuteczność herbicydową równą przynajmniej wartości dla handlowych, standardowych kompozycji C i J wobec Abuth, ale okazała się nieco słabsza wobec ECHCF.

Dla porównania kompozycja 73-16, w której jedyną dodatkowa substancją był Neodol 1-9 stosowany w tym samym stosunku do glifozatu, wykazywała znacznie mniejszą aktywność.

Dodanie małej ilości estru kwasu tłuszczowego zwiększało w większości przypadków skuteczność, szczególnie wobec ECHCF.

W tych badaniach najbardziej skuteczną kompozycją był a kompozycja 73-01 zawierają ca oleth20 i stearynian metylu.

Po dodaniu do Neodolu 1-9, stearynian butylu był bardziej skuteczny niż stearynian metylu, oleinian metylu czy oleinian butylu.

Olej mineralny Orchex 796 nie zastępował skutecznie stearynianu butylu, razem z oleth-20 lub z Neodolem 1-9.

P r z y k ł a d 74

Wodne kompozycje koncentratu przygotowuje się tak by zawierały lub sól IPA glifozatu i rozczynniki jak pokazano w tabeli 74a.

Kompozycje koncentratu 74-01, 74-03, od 74-05 do 74-08, 74-10 oraz od 74-14 do 74-17 są emulsjami typu olej -w wodzie, które przygotowuje się w procesie (vii).

Kompozycje koncentratu 74-02, 74-04, 74-09 i od 74-11 do 74-13 są wodnymi roztworami koncentratów, które przygotowuje się w procesie (viii).

Niektóre kompozycje zawierają czynnik sprzęgający, jak wskazano w tabeli 74a; czynnik sprzęgający dodaje się razem ze środkiem powierzchniowo czynnym.

PL 193 449 B1

255

T a b e l a 74a

Stężona kompozycja	Glifozat g a.e./l	% wagowy	Typ czynnika sprzęgającego	Typ środka pow. czynnego
Stearynian butylu	Środek pow. czynny	Czynnik sprzęgający
74-01	326	1,0	5,0	2,5	Arcosolve DPM	oleth-20
74-02	326		5,0	2,5	Arcosolve DPM	oleth-20
74-03	163	0,5	2,5		brak	oleth-20
74-04	163		2,5		brak	oleth-20
74-05	326	1,0	5,0		brak	ceteareth-27
74-06	326	1,0	5,0	2,5	PEG-400	ceteareth-27
74-07	326	1,0	5,0	2,5	Dowanol TPNB	ceteareth-27
74-08	326	1,0	5,0	2,5	Dowanol PNB	ceteareth-27
74-09	163		2,5		brak	ceteareth-27
74-10	326	0,5	5,0		brak	ceteareth-27
74-11	326		5,0	2,5	PEG-400	ceteareth-27
74-12	326		5,0	2,5	Dowanol TPNB	ceteareth-27
74-13	326		5,0	2,5	Dowanol PNB	ceteareth-27
74-14	163	0,5	2,5		brak	Neodol 1-9
74-15	163	0,5	2,5		brak	laureth-23
74-16	163	0,5	2,5		brak	steareth-20
74-17	163	0,5	2,5		brak	Ceteareth-27

Rośliny zaślaz pospolity (Abutilon theoprasti, ABUTH) i kurze proso (Echinochloa crus-galli, ECHCF) hodowano i poddano działaniu standardowych metod opisanych powyżej. Kompozycje w aerozolu uż yto 16 dni po posadzeniu ABUTH i ECHCF, a oceny hamuj ą cego dział ania herbicydu dokonano 18 dni po tym użyciu. Kompozycje B, C i J stosowano w celach porównawczych. Wyniki uśrednione dla wszystkich powtórzeń każdego doświadczenia pokazano w tabeli 74b.

T a b e l a 74b

Kompozycja koncentratu	Dawka glifozatu g a.e./ha	% hamowania
ABUTH	ECHCF
1	2	3	4
Kompozycja B	150	0	27
250	38	20
350	63	30
450	70	70
Kompozycja C	150	70	75
250	92	94
350	99	99
450	99	98

256

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 74b

1	2	3	4
Kompozycja J	150	65	50
250	88	92
350	97	99
450	98	97
74-01	150	58	83
250	77	88
350	93	96
450	93	99
74-02	150	40	76
250	75	100
350	92	100
450	92	100
74-03	150	48	75
250	83	96
350	92	100
450	99	100
74-04	150	40	82
250	78	99
350	87	99
450	98	100
74-05	150	68	92
250	87	99
350	95	99
450	99	99
74-06	150	55	60
250	83	99
350	97	99
450	98	98
74-07	150	63	57
250	80	96
350	95	97
450	99	98
74-08	150	73	75
250	90	90
350	95	97
450	100	97

PL 193 449 B1

257 ciąg dalszy tabeli 74b

1	2	3	4
74-09	150	73	68
250	87	73
350	92	90
450	97	95
74-10	150	70	63
250	87	80
350	98	94
450	99	96
74-11	150	73	60
250	90	77
350	99	93
450	100	95
74-12	150	72	67
250	83	75
350	90	82
450	99	94
74-13	150	73	70
250	80	83
350	99	94
450	100	92
74-14	150	5	20
250	55	63
350	77	93
450	78	99
74-15	150	43	57
250	78	88
350	88	98
450	90	98
74-16	150	65	57
250	83	82
350	88	98
450	95	97
74-17	150	72	50
250	80	93
350	88	90
450	95	97

258

PL 193 449 B1

W tym doświadczeniu bardzo wyraźnie dominował efekt zwiększenia skuteczności herbicydowej przez etery alkilowe C18-19 (oleth-20, ceteareth-27, steareth-20) w porównaniu z eterami alkilowymi o krótszym łańcuchu (Neodol 1-9, laureth-23).

P r z y k ł a d 75

Wodne kompozycje koncentratu przygotowuje się tak by zawierały sól IPA glifozatu i rozczynniki jak pokazano w tabeli 75a. Kompozycje koncentratu od 75-01 do 75-07 i od 75-09 do 75-15 są emulsjami typu olej - w wodzie, które przygotowuje się w procesie (vii). Kompozycje koncentratu 75-08 i 75-16 są wodnymi roztworami koncentratów, które przygotowuje się w procesie (viii).

T a b e l a 75a

Stężona kompozycja	Glifozazat g a.e./l	% wagowych	Typ oleju	Typ środka
Olej	Środek powierzchniowo czynny
75-01	163	0,5	5,0	stearynian metylu	steareth-20
75-02	163	0,5	5,0	stearynian butylu	steareth-20
75-03	163	0,5	5,0	oleinian metylu	steareth-20
75-04	163	0,5	5,0	oleinian butylu	steareth-20
75-05	163	0,5	5,0	laurynian metylu	steareth-20
75-06	163	0,5	5,0	laurynian butylu	steareth-20
75-07	163	0,5	5,0	Orchex 796	steareth-20
75-08	163		5,0	brak	steareth-20
75-09	163	0,5	5,0	stearynian metylu	ceteareth-27
75-10	163	0,5	5,0	stearynian butylu	ceteareth-27
75-11	163	0,5	5,0	oleinian metylu	ceteareth-27
75-12	163	0,5	5,0	oleinian butylu	ceteareth-27
75-13	163	0,5	5,0	laurynian metylu	ceteareth-27
75-14	163	0,5	5,0	laurynian butylu	ceteareth-27
75-15	163	0,5	5,0	Orchex 796	ceteareth-27
75-16	163		5,0	brak	ceteareth-27

Rośliny zaślaz pospolity (Abutilon theoprasti, Abuth) i kurze proso (Echinochloa crus-galli, ECHCF) hodowano i poddano działaniu standardowych metod opisanych powyżej. Kompozycje w aerozolu użyto 19 dni po posadzeniu Abuth i ECHCF, a oceny hamującego działania herbicydu dokonano 18 dni po tym użyciu. Kompozycje B, C i J stosowano w celach porównawczych. Wyniki uśrednione dla wszystkich powtórzeń każdego doświadczenia pokazano w tabeli 75b.

T a b e l a 75b

Stężona kompozycja	Dawka glifozatu g a. e. /ha	% hamowania
ABUTH	ECHCF
1	2	3	4
Kompozycja B	150	15	5
250	87	20
350	83	50
450	78	73

PL 193 449 B1

259 ciąg dalszy tabeli 75b

1	2	3	4
Kompozycja C	150	65	63
250	87	93
350	92	94
450	98	100
Kompozycja J	150	50	73
250	90	90
350	94	98
450	98	99
75-01	150	72	70
250	88	85
350	96	83
450	99	86
75-02	150	73	53
250	33	87
350	87	99
450	97	98
75-03	150	68	33
250	87	92
350	93	97
450	98	93
75-04	150	72	50
250	87	88
350	94	86
450	98	97
75-05	150	72	67
250	83	82
350	99	97
450	98	98
75-06	150	73	33
250	95	83
350	99	95
450	99	88
75-07	150	73	55
250	93	73
350	95	83
450	98	91

260

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 75b

1	2	3	4
75-08	150	75	40
250	94	60
350	98	86
450	99	92
75-09	150	77	50
250	90	50
350	98	92
450	99	98
75-10	150	72	53
250	92	77
350	96	86
450	99	99
75-11	150	72	60
250	87	87
350	97	97
450	97	99
75-12	150	70	57
250	90	90
350	96	96
450	98	99
75-13	150	68	40
250	90	77
350	99	95
450	99	98
75-14	150	77	33
250	94	70
350	96	82
450	99	93
75-15	150	75	30
250	96	75
350	97	8S
450	99	92
75-16	150	77	40
250	99	47
350	98	67
450	98	78

PL 193 449 B1

261

Steareth-20 i ceteareth-20 użyte jako jedyne rozczynniki (kompozycje odpowiednio 75-08 i 75-16) cechowała doskonała skuteczność herbicydowa. Dalszy wzrost aktywności, szczególnie wobec ECHCF uzyskano przez dodanie małej ilości estru kwasu tłuszczowego do kompozycji.

P r z y k ł a d 76

Wodne kompozycje koncentratu przygotowuje się tak by zawierały sól IPA glifozatu i rozczynniki jak pokazano w tabeli 76a.

Kompozycje koncentratu 76-13 i 76-14 są wodnymi roztworami koncentratów, które przygotowuje się w procesie (viii).

Kompozycje koncentratu 76-01 do 76-12 i 76-15 są wodnymi roztworami koncentratów, które przygotowuje się w procesie (ix).

Kompozycje koncentratu 76-16 i 76-17 zawierają cząstki koloidalne, ale nie zawierają środka powierzchniowo czynnego.

Kompozycje 76-13 i 76-14 (zawierające 162 g a.e./l glifozatu) wykazywały zadawalającą trwałość podczas składowania.

Jednak przy zawartości glifozatu > 480 g a.e./l (jak w kompozycjach 76-01 do 76-12 i 76-15) nie można było przygotować kompozycji trwałych podczas składowania zawierających 3% oleth-20, chyba że dodano koloidalne cząstki, jak pokazano poniżej.

T a b e l a 76a

Stężona kompozycja	Glifozat g a.e./l	% wagowy	Typ Aerosilu
Oleth-20	Gliceryna	Aerosil
76-01	492	3,00	2,0	0,8	380
76-02	492	3,00	5,0	1,5	380
76-03	492	3,00	2,0	0,8	380
76-04	492	3,00	5,0	1'5	380
76-05	492	3,00		0,8	OX-50
76-06	492	3,00		1,5	OK-50
76-07	492	3,00		0,8	Mieszanina 380/OK-50
76-08	492	3,00		1,5	Mieszanina 380/OK-50
76-09	492	3,00		0,8	380
76-10	492	3,00		1,5	380
76-11	492	3,00		0,8	380
76-12	492	3,00		1,5	380
76-13	162	1,13			brak
76-14	162	1,13			brak
76-15	492	3,00	2,0	1,5	380
76-16	488			0,8	380
76-17	488			1,5	380

Rośliny zaślaz pospolity (Abutilon theoprasti, ABUTH) i kurze proso (Echinochloa crus-galli, ECHCF) hodowano i poddano działaniu standardowych metod opisanych powyżej.

Kompozycje w aerozolu użyto 17 dni po posadzeniu ABUTH i ECHCF, a oceny hamującego działania herbicydu dokonano 18 dni po tym użyciu.

Kompozycje B, C i J stosowano w celach porównawczych. Wyniki uśrednione dla wszystkich powtórzeń każdego doświadczenia pokazano w tabeli 76b.

262

PL 193 449 B1

T a b e l a 76b

Stężona kompozycja	Dawka glifozatu g a. e. /ha	% hamowania
ABUTH	ECHCF
1	2	3	4
Kompozycja B	150	18	40
250	57	53
350	72	63
450	83	85
Kompozycja J	150	70	65
250	S5	95
350	98	98
450	100	99
76-01	150	62	67
250	72	93
350	99	96
450	99	97
76-02	150	57	50
250	70	91
350	92	97
450	99	99
76-03	150	48	40
250	68	67
350	97	97
450	98	98
76-04	150	55	50
250	82	83
350	95	90
450	99	94
76-05	150	65	43
250	87	87
350	100	94
450	96	95
76-06	150	55	53
250	75	82
350	95	95
450	100	96
76-07	150	45	83
250	78	82
350	90	93
450	95	99

PL 193 449 B1

263 ciąg dalszy tabeli 76b

1	2	3	4
76-08	150	55	47
250	75	88
350	93	99
450	99	97
76-09	150	47	47
250	65	82
350	78	99
450	97	97
76-10	150	47	40
250	72	96
350	77	80
450	85	97
76-11	150	37	53
250	73	82
350	80	83
450	90	92
76-12	150	35	57
250	70	82
350	80	97
76-13	150	50	40
250	68	75
350	95	92
450	99	95
76-14	150	40	33
250	70	82
350	93	89
450	9S	93
76-15	150	23	33
250	67	73
350	83	91
450	97	92
76-16	150	13	40
250	45	50
350	62	72
450	77	77

264

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 76b

1	2	3	4
76-17	150	7	33
250	50	50
350	60	70
450	75	73

Kilka kompozycji o wysokiej zawartości glifozatu (492 g a.e./l) zawierających 3% oleth-20 wykazywało zadziwiająco wysoką skuteczność herbicydową bliską lub równą wartości dla handlowej standardowej Kompozycji J. Zawiera ona tylko około 360 g a.e./l i ma znacznie większy stosunek środka powierzchniowo czynnego do glifozatu.

P r z y k ł a d 77

Wodne kompozycje koncentratu przygotowuje się tak by zawierały sól IPA glifozatu i rozczynniki jak pokazano w tabeli 77a. Kompozycje koncentratu 77-08 do 77-14 są emulsjami typu olej w wodzie, które przygotowuje się w procesie (vii). Kompozycje koncentratu 77-15 do 77-17 są wodnymi roztworami koncentratów, które przygotowuje się w procesie (viii). Kompozycje koncentratu 77-01 do 77-07 zawierają cząstki koloidalne; przygotowuje się je w procesie (ix).

Kompozycje 77-08 do 77-17 (zawierające 132 g a.e./l glifozatu) wykazywały zadawalającą trwałość podczas składowania. Jednak przy zawartości glifozatu 400 g a.e./l (jak w kompozycjach 77-01 do 76-07) nie można było przygotować kompozycji trwałych podczas składowania zawierających 0,5-1% stearynianu butylu i 5-10% środka powierzchniowo czynnego typu eteru alkilowego, chyba że dodano koloidalne cząstki, jak pokazano poniżej.

T a b e l a 77a

Stężona kompozycja	Glifozat g a.e./l	% wagowy	Typ środka powierzchniowo czynnego
Stearynian butylu	Środek powierzchniowo czynny	Aerosil 90
77-01	400	1,0	10,0	1,0	Ceteareth-27
77-02	400	1/0	10,0	1,0	steareth-20
77-03	400	0,5	5,0	1,0	Ceteareth-27
77-04	400	0,5	5,0	1,0	steareth-20
77-05	400	1,0	5,0	1,0	Ceteareth-27
77-06	400	1,0	5,0	1,0	steareth-20
77-07	400	1,0	5,0	1,0	steareth-30
77-08	163	0,5	5,0		Oleth-20
77-09	163	0,5	5,0		steareth-20
77-10	163	0,5	5,0		Ceteh-20
77-11	163	0,5	5,0		Laureth-23
77-12	163	0,5	5,0		Ceteareth-27
77-13	163	0,5	5,0		Neodol 25-20
77-14	163	0,5	5,0		Neodol 25-20
77-15	163		5,0	1,5	steareth-20
77-16	163		5,0	0,8	Ceteh-20
77-17	163		5,0	1,5	Laureth-23

PL 193 449 B1

265

Rośliny zaślaz pospolity (Abutilon theoprasti, ABUTH) i kurze proso (Echinochloa crus-galli, ECHCF) hodowano i poddano działaniu standardowych metod opisanych powyżej. Kompozycje w aerozolu uż yto 18 dni po posadzeniu ABUTH i ECHCF, a oceny hamuj ą cego dział ania herbicydu dokonano 19 dni po tym użyciu. Kompozycje B, C i J stosowano w celach porównawczych. Wyniki uśrednione dla wszystkich powtórzeń każdego doświadczenia pokazano w tabeli 77b.

T a b e l a 77b

Kompozycja koncentratu	Dawka glifozatu g a. e. /ha	% hamowania
ABUTH	ECHCF
1	2	3	4
Kompozycja B	150	0	40
250	20	60
350	68	82
450	83	96
Kompozycja C	150	68	93
250	93	99
350	100	100
450	100	100
Kompozycja J	150	43	89
250	93	100
350	100	100
450	100	100
77-01	150	78	97
250	96	100
350	98	100
450	100	100
77-02	150	91	98
250	100	100
350	100	100
450	100	100
77-03	150	99	97
250	99	97
350	100	100
450	100	100
77-04	150	77	98
250	100	100
350	100	100
450	100	100
77-05	150	82	93
250	100	93
350	100	100
450	100	100

266

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 77b

1	2	3	4
77-06	150	83	85
250	100	99
350	100	100
450	100	100
77-07	150	83	87
250	100	100
350	100	100
450	100	100
77-08	150	90	92
250	100	100
350	100	100
450	100	100
77-09	150	90	85
250	100	98
350	100	100
450	100	100
77-10	150	80	85
250	100	92
350	100	100
450	100	100
77-11	150	83	88
250	96	98
350	100	98
450	100	100
77-12	150	93	85
250	100	99
350	100	100
450	100	100
77-13	150	72	73
250	92	97
350	100	99
450	100	100
77-14	150	72	80
250	99	99
350	100	100
450	100	100

PL 193 449 B1

267 ciąg dalszy tabeli 77b

1	2	3	4
77-14	150	72	80
250	99	99
350	100	100
450	100	100
77-15	150	100	93
250	100	99
350	100	100
450	100	100
77-16	150	100	98
250	100	100
350	100	100
450	100	100
77-17	150	83	83
250	100	99
350	100	99
450	100	99

Znakomitą skuteczność herbicydową wykazywały kompozycje zawierające środki powierzchniowo czynne typu eterów alkilowych C16-18 (ceteareth-27, steareth-20, steareth-30, oleth-20, ceteth-20).

Szczególną skutecznością w tym teście wyróżniały się kompozycje o wysokiej zawartości glifozatu (400 g a.e./l) zawierające środki powierzchniowo czynne typu eterów alkilowych C16-18, stearynian butylu i koloidalne cząstki (Acrosil 90) do stabilizacji kompozycji.

P r z y k ł a d 78

Wodne kompozycje koncentratu przygotowuje się tak by zawierały sól IPA glifozatu i rozczynniki jak pokazano w tabeli 78a.

Kompozycje koncentratu od 78-01 do 78-09 i od 78-11 do 78-14, 78-16 i 78-17 są emulsjami typu olej - w wodzie, które przygotowuje się w procesie (vii).

Kompozycje koncentratu 78-10 i 78-15 są wodnymi roztworami koncentratów, które przygotowuje się w procesie (viii).

T a b e l a 78a

Stężona kom- pozycja	Glifozat g a.e./l	% wagowych	Typ oleju	Inny środek pow. czynny
Olej	Oleth-20	Inny środek pow. chniowo czynny
1	2	3	4	5	6	7
78-01	163	0,25	0,5		laurynian metylu
78-02	163	0,25	0,5		mirystynian metylu
78-03	163	0,25	0,5		Ang: palmitoleate metylu
78-04	163	0,25	0,5		palmitynian metylu
78-05	163	0,25	0,5		Ester metylowy kwasu linolowego
78-06	163	0,25	0,5		oleinian metylu

268

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 78a

1	2	3	4	5	6	7
78-07	163	0,25	0,5		stearynian metylu
78-08	163	0,25			stearynian etylu
78-09	163	0,25	0,5		stearynian butylu
78-10	163		0,5		brak
78-11	163	0,25	0,5	2,5	Ang: palmitoleate metylu	MON 0818
78-12	163	0,25	0,5	2,5	palmitynian metylu	MON 0818
78-13	163	0,25	0,5	2,5	oleinian metylu	MON 0818
78-14	163	0,25	0,5	2,5	stearynian metylu	MON 0818
78-15	163		0,5	2,5	brak	MON 0818
78-16	163	0,25		2,5	stearynian butylu	Laureth-23
78-17		0,25		2,5	stearynian butylu	Neodol 1-9

Rośliny zaślaz pospolity (Abutilon theoprasti, Abuth) i kurze proso (Echinochloa crus-galli, ECHCF) hodowano i poddano działaniu standardowych metod opisanych powyżej.

Kompozycje w aerozolu użyto 20 dni po posadzeniu Abuth i ECHCF, a oceny hamującego działania herbicydu dokonano 16 dni po tym użyciu.

Kompozycje B, C i J stosowano w celach porównawczych. Wyniki uśrednione dla wszystkich powtórzeń każdego doświadczenia pokazano w tabeli 78b.

T a b e l a 78b

Kompozycja koncentratu	Dawka glifozatu g a.e./ha	% hamowania
ABUTH	ECHCF
1	2	3	4
Kompozycja B	100	2	35
200	52	67
300	77	83
400	78	87
Kompozycja C	100	25	77
200	72	97
300	87	100
400	99	100
Kompozycja J	100	13	73
200	70	97
300	90	100
400	97	100
78-01	100	22	55
200	65	86
300	78	98
400	89	98

PL 193 449 B1

269 ciąg dalszy tabeli 78b

1	2	3	4
78-02	100	20	63
200	67	91
300	83	99
400	97	100
78-03	100	30	75
200	63	98
300	83	99
200	63	98
78-04	100	23	63
200	60	98
300	90	99
400	95	100
78-05	100	27	57
200	62	91
300	83	96
400	93	98
78-06	100	23	50
200	63	89
300	83	99
400	96	99
78-07	100	25	53
200	65	94
300	83	99
400	92	99
78-08	100	13	47
200	53	87
300	89	97
400	95	99
78-09	100	27	53
200	60	85
300	83	97
400	97	98
78-10	100	13	53
250	62	94
300	83	97
400	88	99

270

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 78b

1	2	3	4
78-11	100	23	60
200	50	90
300	85	98
400	95	99
78-12	100	17	55
200	35	94
300	78	98
400	94	99
78-13	100	8	50
200	43	90
300	73	98
400	90	99
78-14	100	30	63
200	45	92
300	80	98
400	94	98
78-15	100	20	63
200	70	96
300	82	99
400	94	98
78-16	100	18	62
200	62	83
300	80	97
400	97	97
78-17	100	17	52
200	58	85
300	75	90
400	95	98

W powyższych badaniach nie uzyskano dużego ani spójnego zwiększenia skuteczności herbicydowej kompozycji glifozatu zawierających oleth-20 w rezultacie dodawania małych ilości estrów kwasów tłuszczowych (porównaj kompozycję 78-10 z serią 78-01 - 78-09).

P r z y k ł a d 79

Wodne kompozycje koncentratu przygotowuje się tak by zawierały sól IPA glifozatu i rozczynniki jak pokazano w tabeli 79a.

Kompozycje koncentratu od 79-01 do 79-09 i od 79-11 do 79-14, 79-16 i 79-17 są emulsjami typu olej w wodzie, które przygotowuje się w procesie (vii).

Kompozycje koncentratu 79-10 i 79-15 są wodnymi roztworami koncentratów, które przygotowuje się w procesie (viii).

PL 193 449 B1

271

T a b e l a 79a

Stężona kompozycja	Glifozat g a.e./l	% wagowych	Typ oleju	Inny środek pow. czynny
Olej	Oleth-20	Inny środek pow. czynny
79-01	163	0,25	0,25		mirystynian izopropylu
79-02	163	0,25	0,25		mirystynian etylu
79-03	163	0,25	0,25		palmitynian metylu
79-04	163	0,25	0,25		palmitynian etylu
79-05	163	0,25	0,25		ester metylowy kwasu linolowego
79-06	163	0,25	0,25		oleinian metylu
79-07	163	0,25	0,25		stearynian metylu
79-08	163	0,25	0,25		stearynian etylu
79-09	163	0,25	0,25		stearynian butylu
79-10	163		0,25		brak
79-11	163	0,25	0,25	2,5	palmitynian metylu	MON 0818
79-12	163	0,25	0,25	2,5	stearynian metylu	MON 0818
79-13	163	0,25	0,25	2,5	stearynian etylu	MON 0818
79-14	163	0,25	0,25	2,5	oleinian etylu	MON 0818
79-15	163		0,25	2,5	brak	MON 0818
79-16	163	0,25	0,25	2,5	stearynian butylu	laureth-23
79-17		0,25	0,25	2,5	stearynian butylu	Neodol 1-9

Rośliny zaślaz pospolity (Abutilon theoprasti, Abuth) i kurze proso (Echinochloa crus-galli, ECHCF) hodowano i poddano działaniu standardowych metod opisanych powyżej. Kompozycje w aerozolu użyto 19 dni po posadzeniu Abuth i ECHCF, a oceny hamującego działania herbicydu dokonano 18 dni po tym użyciu. Kompozycje B, C i J stosowano w celach porównawczych. Wyniki uśrednione dla wszystkich powtórzeń każdego doświadczenia pokazano w tabeli 79b.

T a b e l a 79b

Stężona kompozycja	Dawka glifozatu g a.e./ha	% hamowania
ABUTH	ECHCF
1	2	3	4
Kompozycja B	100	12	33
200	45	43
300	73	63
400	80	63
Kompozycja C	100	43	57
200	75	88
300	95	99
400	100	99

272

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 79b

1	2	3	4
Kompozycja J	100	53	60
200	77	75
300	96	95
400	99	98
79-01	100	35	40
200	73	72
300	83	91
400	99	97
79-02	100	38	30
200	70	43
300	87	82
400	96	80
79-03	100	25	27
200	68	50
300	90	73
400	96	82
79-04	100	27	27
200	75	50
300	80	73
400	96	80
79-05	100	33	27
200	68	43
300	83	70
400	97	91
79-06	100	33	28
200	72	53
300	83	60
400	99	70
79-07	100	37	25
200	72	40
300	83	50
400	97	65
79-08	100	32	25
200	73	43
300	87	60
400	98	67

PL 193 449 B1

273 ciąg dalszy tabeli 79b

1	2	3	4
79-09	100	35	25
200	75	43
300	95	57
400	98	63
79-10	100	35	27
200	73	40
300	83	76
400	97	73
79-11	100	35	33
200	67	67
300	80	86
400	92	70
79-12	100	25	30
200	67	70
300	83	76
400	88	80
79-13	100	27	33
200	70	66
300	78	63
400	93	60
79-14	100	33	30
200	67	47
300	80	70
400	92	77
79-15	100	20	30
200	68	40
300	83	75
400	90	72
79-16	100	30	25
200	62	43
300	73	73
400	77	70
79-17	100	30	23
200	58	40
300	75	60
400	80	73

274

PL 193 449 B1

W powyższych badaniach mirystynian izopropylu był najbardziej skutecznym związkiem z grupy estrów kwasów tłuszczowych testowanych jako dodatki do oleth-20 (79-10) w kompozycjach glifozatowych.

P r z y k ł a d 80

Wodne kompozycje koncentratu przygotowuje się tak by zawierały sól IPA glifozatu i rozczynniki jak pokazano w tabeli 80a. Kompozycje koncentratu od 80-01 do 80-13 są emulsjami typu olej w wodzie, które przygotowuje się w procesie (vii). Kompozycje koncentratu 80-14 do 80-17 są wodnymi roztworami koncentratów, które przygotowuje się w procesie (viii).

T a b e l a 80a

Stężona kompozycja	Glifozat g a.e./l	% wagowych	Typ oleju	Typ środka pow. czynnego
Olej	Środek pow. czynny
80-01	163	0,25	2,5	stearynian butylu	laureth-20
80-02	163	0,25	2,5	stearynian butylu	steareth-20
80-03	163	0,25	2,5	stearynian butylu	ceteareth-20
80-04	163	0,25	2,5	stearynian butylu	ceteareth-15
80-05	163	0,25	2,5	stearynian butylu	Neodol 45-13
80-06	163	0,25	2,5	stearynian metylu	steareth-20
80-07	163	0,25	2,5	stearynian metylu	ceteareth-20
80-08	163	0,25	2,5	stearynian metylu	ceteareth-15
80-09	163	0,25	2,5	stearynian metylu	Neodol 45-13
80-10	163	0,25	2,5	palmitynian metylu	steareth-20
80-11	163	0,25	2,5	palmitynian metylu	ceteareth-20
80-12	163	0,25	2,5	palmitynian metylu	ceteareth-15
80-13	163	0,25	2,5	palmitynian metylu	Neodol 45-13
80-14	163		2,5	brak	steareth-20
80-15	163		2,5	brak	ceteareth-20
80-16	163		2,5	brak	ceteareth-15
80-17	163		2,5	brak	Neodol 45-13

Rośliny zaślaz pospolity (Abutilon theoprasti, Abuth) i kurze proso (Echinochloa crus-galli, ECHCF) hodowano i poddano działaniu standardowych metod opisanych powyżej. Kompozycje w aerozolu użyto 24 dni po posadzeniu Abuth i ECHCF, a oceny hamującego działania herbicydu dokonano 16 dni po tym użyciu. Kompozycje B, C i J stosowano w celach porównawczych. Wyniki uśrednione dla wszystkich powtórzeń każdego doświadczenia pokazano w tabeli 80b.

T a b e l a 80b

Kompozycja koncentratu	Dawka glifozatu g a. e. /ha	% hamowania
ABUTH	ECHCF
1	2	3	4
Kompozycja B	100	10	37
200	30	40
300	43	57
400	23	33

PL 193 449 B1

275 ciąg dalszy tabeli 80b

1	2	3	4
Kompozycja C	100	50	67
200	75	96
300	85	99
400	94	100
Kompozycja J	100	40	75
200	73	94
300	93	98
400	95	99
80-01	100	63	77
200	67	94
300	77	99
400	88	96
80-02	100	63	75
200	83	88
300	93	98
400	95	99
80-03	100	67	75
200	82	95
300	95	99
400	98	99
80-04	100	60	75
200	82	97
300	96	99
400	98	100
80-05	100	63	73
200	75	89
300	80	98
400	87	97
80-06	100	58	63
200	78	93
300	93	99
400	98	100
80-07	100	60	67
200	78	93
300	93	99
400	100	99

276

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 80b

1	2	3	4
80-08	100	brak	brak
200	brak	brak
300	78	95
400	98	99
80-09	100	23	30
200	65	83
300	80	98
400	93	99
80-10	100	65	67
200	83	95
300	97	99
400	99	99
80-11	100	72	73
200	90	98
300	96	97
400	99	99
80-12	100	68	63
200	90	92
300	98	99
400	97	99
80-13	100	43	73
200	72	87
300	83	98
400	93	96
80-14	100	62	77
200	78	99
300	95	99
400	98	100
80-15	100	52	60
200	78	93
300	94	98
400	97	99
80-16	100	38	68
200	68	99
300	87	97
400	94	99

PL 193 449 B1

277 ciąg dalszy tabeli 80b

1	2	3	4
80-17	100	55	75
200	68	91
300	83	96
400	87	98

Dla kilku kompozycji stwierdzono skuteczność herbicydową większą niż dla handlowej standardowej kompozycji J, przynajmniej wobec ABUTH. Obejmowały one kompozycję 80-02 (steareth-20 plus stearynian butylu), 80-03 (ceteareth-20 plus stearynian butylu), 80-04 (ceteareth-15 plus stearynian butylu), 80-10 (steareth-20 plus palmitynian metylu) i 80-12 (ceteareth-15 plus plus palmitynian metylu). Kompozycje bez estru kwasu tłuszczowego były ogólnie nieco mniej skuteczne niż kompozycje zawierające stearynian butylu lub palmitynian metylu.

P r z y k ł a d 81

Kompozycje w aerozolu przygotowuje się tak, by zawierały sól IPA glifozatu i rozczynniki jak pokazano w tabeli 81a. Kompozycje wykonuje się przez proste mieszanie składników. Lecytynę z soi (45% fosfolipid, Avanti) przygotowuje się wstępnie z pomocą łaźni ultradźwiękowej w wodzie by uzyskać jednorodną kompozycję. Przygotowano cztery różne stężenia glifozatu (nie pokazane w tabeli 81a) w taki sposób by uzyskać po zastosowaniu w aerozolu wydajność 93 l/ha; dawki glifozatu pokazane są w tabeli 81b.

T a b e l a 81a

Stężona kompozycja	%wagowy	Lecytyna stosowana jako	Oleinian metylu stosowany jako
	Lecytyna	FC-754	Stearynian butylu	Oleinian metylu	Oleth-20
81-01	0,05	0,050				Lecytyna z soi
81-02	0,05		0,050			Lecytyna z soi
81-03	0,05					Lecytyna z soi
81-04		0,050
81-05
81-06	0,05					LI-700
81-07					0,050
81-08				0,01	0,050
81-09					0,050
81-10
81-11				0,01			Czysty
81-12				0,01			Metylowany olej z nasion

Rośliny zaślaz pospolity (Abutilon theoprasti, ABUTH), kurze proso (Echinochloa crus-galli, ECHCF) i (Sida spinosa, SIDSP) hodowano i poddano działaniu standardowych metod opisanych powyżej.

Kompozycje w aerozolu użyto 14 dni po posadzeniu ABUTH i ECHCF oraz 21 dni po posadzeniu SIDSP. Oceny hamującego działania herbicydu dokonano 14 dni po tym użyciu.

Kompozycje B i C stosowano w celach porównawczych. Zawierały one odpowiednio sól IPA technicznego glifozatu i handlową kompozycję soli IPA glifozatu. Wyniki uśrednione dla wszystkich powtórzeń każdego doświadczenia pokazano w tabeli 81b.

278

PL 193 449 B1

T a b e l a 81b

Użyta kompozycja	Dawka glifozatu g a.e./ha	% hamowania
ABUTH	ECHCF	SIDSP
1	2	3	4	5
Kompozycja B (techniczna)	50	0	0	0
100	38	35	35
200	87	50	90
300	95	88	94
Kompozycja C (handlowa)	50	0	2	0
100	32	55	25
200	85	97	93
300	96	99	96
81-01	50	78	53	88
100	90	60	95
200	99	96	99
300	99	97	98
81-02	50	25	15	43
100	72	30	82
200	94	62	93
300	95	77	94
81-03	50	20	8	32
100	52	22	78
200	87	55	91
300	95	65	93
81-04	50	62	37	85
100	82	68	92
200	97	96	95
300	98	95	97
81-05	50	15	10	25
100	47	27	23
200	85	62	87
300	90	63	92
81-06	50	0	2	0
100	20	15	20
200	85	60	82
300	90	65	90
81-07	50	67	27	82
100	87	55	93
200	94	92	96
300	97	99	97

PL 193 449 B1

279 ciąg dalszy tabeli 81b

1	2	3	4	5
81-08	50	62	30	75
100	78	63	91
200	93	96	96
300	94	98	98
81-09	50	65	45	77
100	80	73	95
200	93	98	97
300	95	99	99
81-10	50	10	25	5
100	23	35	37
200	90	50	93
300	92	73	94
81-11	50	10	25	0
100	52	33	43
200	88	72	93
300	94	78	94
81-12	50	0	15	0
100	43	35	33
200	91	70	90
300	94	82	93

Wyniki tego doświadczenia z zastosowaniem glifozatu jako egzogennego środka chemicznego można podsumować w następujący sposób.

Przy niskim stosowanym tutaj 0,05% stężeniu lecytyna sojowa zawierająca 45% fosfolipidu (81-03) była znacznie bardziej skutecznym rozczynnikiem niż powszechnie stosowany adiuwant LI-700 bazujący na lecytynie (81-06).

Sam stearynian butylu w stężeniu 0,05% (81-02) nie zwiększał znacznie skuteczności preparatu.

Połączenie lecytyny i stearynianu butylu (81-02) dawało zadziwiający wzrost skuteczności, co sugeruje oddziaływanie synergiczne tych dwóch rozczynników.

Fluorad FC-754, sam (81-04) lub w połączeniu z lecytyną (81-01), dawał niezwykle dużą skuteczność, większą niż wartość uzyskiwana z handlowym standardem.

Oleth-20 w niskim 0,05% stężeniu dawał niezwykle dużą skuteczność, większą niż wartość uzyskiwana dla handlowego standardu. Dodanie 0,005% stearynianu butylu (81-07) lub 0,01% oleinianu metylu (81-08) nie powodowało dalszego wzrostu.

P r z y k ł a d 82

Kompozycje w aerozolu przygotowuje się tak by zawierały dichlorek parakwatu i rozczynniki. Kompozycje 82-01 do 82-12 były dokładnie takie same jak kompozycje 81-01 do 81-12 z tą różnicą, że stosowano różny aktywny składnik i zakres stężeń aktywnego składnika dobierano do rodzaju stosowanego aktywnego składnika. Rośliny zaślaz pospolity (Abutilon theoprasti, ABUTH), kurze proso (Echinochloa crus-galli, ECHCF) i ang. prickly sida (Sida spinosa, SIDSP) hodowano i poddano działaniu standardowych metod opisanych powyżej. Kompozycje w aerozolu użyto 15 dni po posadzeniu ABUTH, 9 dni po posadzeniu ECHCF oraz 22 dni po posadzeniu SIDSP. Oceny hamującego działania herbicydu dokonano 10 dni po tym użyciu. Standardy obejmowały techniczny dichlorek parakwatu i Gramoxone, handlową kompozycję parakwatu firmy Zeneca. Wyniki uś rednione dla wszystkich powtórzeń każdego doświadczenia pokazano w tabeli 82.

280

PL 193 449 B1

T a b e l a 82

Kompozycja w aerozolu	Dawka parakwatu g a.e./ha	% hamowania
ABUTH	ECHCF	SIDSP
1	2	3	4	5
Dichlorek parakwatu (techniczny)	25	50	83	55
50	57	78	60
100	73	84	69
200	85	95	99
Gramoxone (handlowy)	25	40	72	40
50	60	70	52
100	72	58	55
200	72	89	63
82-01	25	75	93	67
50	82	97	91
100	95	98	97
200	100	99	99
82-02	25	67	80	48
50	68	87	65
100	88	97	93
200	96	99	98
82-03	25	55	65	42
50	62	87	65
100	83	96	93
200	95	99	97
82-04	25	53	82	45
50	63	94	53
100	88	99	86
200	92	99	98
82-05	25	58	67	50
50	60	62	45
100	70	73	62
200	85	90	88
82-06	25	53	77	43
50	60	92	40
100	80	93	55
200	96	99	78
82-07	25	65	80	45
50	82	92	70
100	96	96	89
200	100	98	99

PL 193 449 B1

281 ciąg dalszy tabeli 82

1	2	3	4	5
82-08	25	67	80	37
50	82	90	71
100	97	98	65
200	99	99	93
82-09	25	72	90	50
50	80	97	57
100	91	99	94
200	97	100	97
82-10	25	67	87	45
50	68	75	57
100	78	93	63
200	82	97	82
82-11	25	65	80	45
50	73	77	62
100	90	95	62
200	94	98	78
82-12	25	67	78	37
50	75	90	65
100	77	97	90
200	85	99	92

Wyniki tego doświadczenia z zastosowaniem parakwatu jako egzogennego środka chemicznego można podsumować w następujący sposób.

Przy niskim stosowanym tutaj 0,05% stężeniu lecytyna sojowa zawierająca 45% fosfolipidu (82-03) była znacznie bardziej skutecznym rozczynnikiem do SIDSP niż powszechnie stosowany adiuwant LI-700 bazujący na lecytynie (82-06). Sam stearynian butylu w stężeniu 0,05% (2-05) nie zwiększał skuteczności preparatu. Połączenie stearynianu butylu z lecytyną (82-02) powodowało zaskakujący wzrost skuteczności, co sugerowało synergiczne oddziaływanie tych dwóch rozczynników.

Fluorad FC-754 (82-04) powodował niezwykle duże zwiększenie skuteczności w porównaniu z handlowym standardem. W obecnoś ci lecytyny (82-01) skuteczność dalej dramatycznie rosł a, co sugerowało synergiczne oddziaływanie tych dwóch rozczynników.

Oleth-20 w niskim 0,05% stężeniu (82-09) dawał niezwykle dużą skuteczność, większą niż handlowy standard. Dodanie 0,005% stearynianu butylu (82-07) lub 0,01% oleinianu metylu (82-08) nie powodowało dalszego wzrostu.

P r z y k ł a d 83

Kompozycje w aerozolu przygotowuje się tak, by zawierały dichlorek parakwatu i rozczynniki. Kompozycje 83-01 do 83-12 były dokładnie takie same jak kompozycje 81-01 do 81-12 z różnicą, że stosowano różny aktywny składnik i zakres stężeń aktywnego składnika dobierano do rodzaju stosowanego aktywnego składnika. Rośliny zaślaz pospolity (Abutilon theoprasti, ABUTH), kurze proso (Echinochloa crus-galli, ECHCF) i ang. prickly sida (Sida spinosa, SIDSP) hodowano i poddano działaniu standardowych metod opisanych powyżej. Kompozycje w aerozolu użyto 15 dni po posadzeniu ABUTH, 9 dni po posadzeniu ECHCF oraz 22 dni po posadzeniu SIDSP. Oceny hamują cego działania herbicydu dokonano 10 dni po tym użyciu. Standardy obejmowały techniczny acyfluorfen sodu i Blazer, handlową kompozycję acyfluorfenu firmy Rohm & Haas. Wyniki uśrednione dla wszystkich powtórzeń każdego doświadczenia pokazano w tabeli 83.

282

PL 193 449 B1

T a b e l a 83

Kompozycja w aerozolu	Dawka acyfluorfenu g a.e./ha	% hamowania
ABUTH	ECHCF	SIDSP
1	2	3	4	5
Acyfluorfen (techniczny)	25	20	2	15
50	32	7	17
100	52	18	35
200	62	35	40
Blazer (handlowy)	25	30	30	5
50	53	53	12
100	55	55	7
200	65	65	32
83-01	25	60	7	20
50	63	20	20
100	65	43	33
200	80	70	48
83-02	25	25	7	5
50	42	12	25
100	60	30	22
200	68	68	50
83-03	25	22	5	10
50	52	7	33
100	62	25	27
200	65	55	48
83-04	25	57	7	13
50	67	10	32
100	67	35	32
200	70	70	45
83-05	25	30	3	15
50	47	27	27
100	55	42	37
200	65	60	38
83-06	25	28	0	3
50	50	0	10
100	55	30	25
200	67	58	47
83-07	25	35	29	17
50	55	35	27
100	58	63	32
200	67	67	55

PL 193 449 B1

283 ciąg dalszy tabeli 83

1	2	3	4	5
83-08	25	40	20	8
50	57	30	28
100	60	60	30
200	70	77	48
83-09	25	47	20	22
50	55	35	35
100	62	65	38
200	6S	82	50
83-10	25	28	0	5
50	48	0	10
100	53	5	25
200	62	35	40
83-11	25	35	0	5
50	43	0	30
100	50	0	35
200	65	43	47
83-12	25	40	5	5
50	55	18	35
100	60	47	38
200	70	62	48

Wyniki tego doświadczenia z zastosowaniem acyfluorfenu jako egzogennego środka chemicznego można podsumować w następujący sposób.

Przy niskim stosowanym tutaj 0,05% stężeniu lecytyna sojowa zawierająca 45% fosfolipidu (83-03) dawała podobną skutecznym jak powszechnie stosowany adiuwant LI-700 bazujący na lecytynie (83-06).

Sam stearynian butylu w stężeniu 0,05% (83-05), jak i w połączeniu z lecytyną (83-02) zwiększał skuteczność preparatu, szczególnie wobec ECHCF.

Fluorad FC-754, sam (83-04) lub w połączeniu z lecytyną (83-01), powodował zwiększenie skuteczności wobec ABUTH i SlDSP w porównaniu z handlowym standardem.

Oleth-20 w niskim 0,05% stężeniu (83-09) dawał większą skuteczność niż handlowy standard. Dodanie 0,005% stearynianu butylu (83-07) lub 0,01% oleinianu metylu (83-08) nie powodowało dalszego wzrostu.

P r z y k ł a d 84

Kompozycje w aerozolu przygotowuje się tak by zawierały asulam i rozczynniki. Kompozycje 84-01 do 84-12 były dokładnie takie same jak kompozycje 81-01 do 81-12 z różnicą, że stosowano różny aktywny składnik i zakres stężeń aktywnego składnika dobierano do rodzaju stosowanego aktywnego składnika.

Rośliny zaślaz pospolity (Abutilon theoprasti, ABUTH), kurze proso (Echinochloa crus-galli, ECHCF) i ang. Prickly sida (Sida spinosa, SIDSP) hodowano i poddano działaniu standardowych metod opisanych powyżej. Kompozycje w aerozolu użyto 14 dni po posadzeniu ABUTH, 11 dni po posadzeniu ECHCF oraz 21 dni po posadzeniu SIDSP. Oceny hamującego działania herbicydu dokonano 10 dni po tym użyciu. Standardy obejmowały techniczny asulam i Asulox, handlową kompozycję asulamu firmy Rhone-Poulenc. Wyniki uśrednione dla wszystkich powtórzeń każdego doświadczenia pokazano w tabeli 84.

284

PL 193 449 B1

T a b e l a 84

Kompozycja w aerozolu	Dawka asulamu g a.e./ha	% hamowania
ABUTH	ECHCF	SIDSP
1	2	3	4	5
Asulam (techniczny)	200	0	12	0
400	17	27	5
800	48	32	20
1400	42	50	37
Asulox (handlowy)	200	3	5	0
400	27	30	20
800	52	45	25
1400	50	60	40
84-01	200	5	8	13
400	23	45	22
800	50	50	30
1400	60	65	48
84-02	200	0	20	17
400	33	40	20
800	47	48	33
1400	53	68	55
84-03	200	3	20	3
400	28	52	7
800	50	50	23
1400	50	58	43
84-04	200	3	40	7
400	35	45	18
800	52	50	25
1400	58	60	42
84-05	200	0	10	3
400	23	30	18
800	33	50	32
1400	45	57	38
84-06	200	2	30	10
400	8	47	17
800	50	55	28
1400	52	63	40
84-07	200	0	43	3
400	22	48	17
800	40	55	28
1400	52	60	33

PL 193 449 B1

285 ciąg dalszy tabeli 84

1	2	3	4	5
84-08	200	7	47	22
400	20	48	22
800	53	55	30
1400	57	60	33
84-09	200	0	45	7
400	25	50	7
800	53	60	32
1400	55	63	37
84-10	200	22	37	10
400	27	45	10
800	50	43	23
1400	52	52	27
84-11	200	25	33	5
400	15	37	13
800	48	42	25
1400	42	52	28
84-12	200	3	25	17
400	13	42	18
800	50	45	30
1400	52	50	33

Wyniki tego doświadczenia z zastosowaniem asulamu jako egzogennego środka chemicznego można podsumować w następujący sposób.

Przy niskim stosowanym tutaj 0,05% stężeniu lecytyna sojowa zawierająca 45% fosfolipidu (84-03) dawała podobne zwiększenie skuteczności jak powszechnie stosowany adiuwant LI-700 bazujący na lecytynie (84-06).

Sam stearynian butylu w stężeniu 0,05% (84-05) zwiększał skuteczność preparatu wobec EHCF.

Połączenie lecytyny ze stearynianem butylu (84-02) powodowało większy wzrost skuteczności niż powodował każdy roz-czynnik osobno.

Fluorad FC-754, sam (84-04), lub w połączeniu z lecytyną (84-01), dawał skuteczność równą wartości dla handlowego standardu.

Oleth-20 w niskim 0,05% stężeniu (84-09) dawał przy niskich egzogennych dawkach większą skuteczność wobec ECHCFu niż handlowy standard. Dodanie 0,005% stearynianu butylu (84-07) lub 0,01% oleinianu metylu (84-08) nie powodowało dalszego wzrostu.

P r z y k ł a d 85

Kompozycje w aerozolu przygotowuje się tak by zawierały sól sodową dikamby i rozczynniki. Kompozycje 85-01 do 85-12 były dokładnie takie same jak kompozycje 81-01 do 81-12 z tą różnicą, że stosowano różny aktywny składnik, a zakres stężeń aktywnego składnika dobierano w zależności od rodzaju stosowanego aktywnego składnika. Rośliny zaślaz pospolity (Abutilon theoprasti, ABUTH), kurze proso (Echinochloa crus-galli, ECHCF) i ang. prickly sida (Sida spinosa, SIDSP) hodowano i poddano działaniu standardowych metod opisanych powyżej. Kompozycje w aerozolu uż yto 14 dni po posadzeniu ABUTH, 8 dni po posadzeniu ECHCF oraz 21 dni po posadzeniu SIDSP. Oceny hamującego działania herbicydu dokonano 17 dni po tym użyciu. Standardy obejmowały techniczna sól sodową dikamby i Banvel, handlową kompozycję dikamby firmy Sandoz. Wyniki uśrednione dla wszystkich powtórzeń każdego doświadczenia pokazano w tabeli 85.

286

PL 193 449 B1

T a b e l a 85

Kompozycja w aerozolu	Dawka dikamby g a.e./ha	% hamowania
ABUTH	ECHCF	SIDSP
1	2	3	4	5
Dikamba (techniczna)	25	47	0	30
50	63	0	40
100	82	0	50
200	93	5	58
Banvel (handlowy)	25	47	0	35
50	68	0	40
100	91	0	53
200	93	3	63
85-01	25	42	0	38
50	67	0	48
100	92	0	67
200	93	3	73
85-02	25	43	0	43
50	58	0	50
100	85	0	62
200	89	8	72
85-03	25	50	0	32
50	65	0	45
100	90	0	60
200	94	13	68
85-04	25	43	0	35
50	65	0	42
100	94	0	53
200	94	13	67
85-05	25	50	0	35
50	68	0	40
100	88	0	53
200	92	15	60
85-06	25	40	0	40
50	65	0	45
100	88	0	52
200	92	8	70
85-07	25	45	0	42
50	57	0	45
100	88	0	62
200	88	20	68

PL 193 449 B1

287 ciąg dalszy tabeli 85

1	2	3	4	5
85-08	25	40	0	45
50	62	0	63
100	97	18	73
200	93	17	30
85-09	25	33	0	35
50	60	0	45
100	93	0	63
200	96	15	73
85-10	25	35	0	30
50	57	0	43
100	90	0	50
200	90	3	70
85-11	25	45	0	30
50	53	0	42
100	89	0	55
200	92	0	73
85-12	25	38	0	37
50	60	0	45
100	96	0	52
200	93	0	70

Wyniki tego doświadczenia z zastosowaniem dikamby jako egzogennego środka chemicznego można podsumować w następujący sposób.

Przy niskim stosowanym tutaj 0,05% stężeniu lecytyna sojowa zawierająca 45% fosfolipidu (85-03) dawała podobne zwiększenie skuteczności jak powszechnie stosowany adiuwant Ll-700 bazujący na lecytynie (85-06).

Sam stearynian butylu w stężeniu 0,05% (85-05 zwiększał nieco skuteczność preparatu.

Połączenie lecytyny ze stearynianem butylu (85-02) powodowało większy wzrost skuteczności wobec SIDSP niż powodował każdy rozczynnik osobno.

Fluorad FC-754 (85-04) dawał skuteczność podobną do wartości dla handlowego standardu. Dalsze zwiększenie skuteczności wobec SIDSP przez połączenie Fluoradu FC-754 i lecytyny (85-01).

Oleth-20 w niskim 0,05% stężeniu (85-09) dawał przy niskich egzogennych dawkach większą skuteczność wobec SLDSP niż handlowy standard. Dodanie 0,005% stearynianu butylu (85-07) lub 0,01% oleinianu metylu (85-08) nie powodowało dalszego wzrostu.

P r z y k ł a d 86

Kompozycje w aerozolu przygotowuje się tak, by zawierały metsulfuron metylu i rozczynniki. Kompozycje 86-01 do 86-12 były dokładnie takie same jak kompozycje 81-01 do 81-12 z tą różnicą, że stosowano różny aktywny składnik a zakres stężeń aktywnego składnika dobierano w zależności od rodzaju stosowanego aktywnego składnika. Rośliny zaślaz pospolity (Abutilon theoprasti, ABUTH), kurze proso (Echinochloa crus-galli, ECHCF) i ang. prickly sida (Sida spinosa, SIDSP) hodowano i poddano działaniu standardowych metod opisanych powyżej. Kompozycje w aerozolu uż yto 14 dni po posadzeniu ABUTH'u, 8 dni po posadzeniu ECHCF oraz 21 dni po posadzeniu SIDSP. Oceny hamującego działania herbicydu dokonano 14 dni po tym użyciu. Standardy obejmowały techniczny metsulfuron metylu i Ally, handlową kompozycję metsulfuronu metylu firmy Du Pont. Wyniki uśrednione dla wszystkich powtórzeń każdego doświadczenia pokazano w tabeli 86.

288

PL 193 449 B1

T a b e l a 86

Kompozycja w aerozolu	Dawka metsulfuronu metylu g a.e./ha	% hamowania
ABUTH	ECHCF	SIDSP
1	2	3	4	5
Metsulfuron metylu (techniczny)	0,5	72	0	5
1	90	0	23
5	96	0	50
10	97	30	55
Ally (handlowy)	0,5	75	0	5
1	85	0	22
5	95	0	42
10	97	25	53
86-01	0,5	95	0	47
1	96	20	53
5	97	25	62
10	98	45	62
86-02	0,5	87	0	40
1	90	10	55
5	95	10	58
10	96	40	63
86-03	0,5	87	0	27
1	90	0	40
5	96	10	57
10	97	33	63
86-04	0,5	90	0	33
1	95	10	50
5	98	17	62
10	99	28	58
86-05	0,5	85	0	27
1	90	0	33
5	95	0	47
10	95	13	60
86-06	0,5	77	0	30
1 j	89	10	47
5	96	17	62
10	98	33	60
86-07	0,5	94	0	55
1	97	10	60
5	98	43	60
10	97	55	65

PL 193 449 B1

289 ciąg dalszy tabeli 86

1	2	3	4	5
86-08	0,5	93	0	55
1	96	5	58
5	97	42	60
10	97	50	60
86-09	0,5	93	0	55
1	97	10	62
5	98	55	62
10	98	65	63
86-10	0,5	85	0	28
1	82	0	30
5	95	10	52
10	96	17	57
86-11	0,5	73	0	25
1	88	20	28
5	94	25	53
10	96	32	58
86-12	0,5	75	0	32
1	85	20	37
5	94	23	55
10	96	25	57

Wyniki tego doświadczenia z zastosowaniem metsulfuronu jako egzogennego środka chemicznego można podsumować w następujący sposób.

Przy niskim stosowanym tutaj 0,05% stężeniu lecytyna sojowa zawierająca 45% fosfolipidu (86-03) była nieco bardziej skutecznym rozczynnikiem niż powszechnie stosowany do polepszenia skuteczności wobec ABUTH adiuwant LI-700 bazujący na lecytynie (86-06) (przy najmniejszej dawce egzogennego środka chemicznego).

Sam stearynian butylu w stężeniu 0,05% (86-05) zwiększał skuteczność preparatu powyżej poziomu uzyskiwanego z handlowym standardem.

Połączenie lecytyny ze stearynianem butylu (86-02) powodowało większy wzrost skuteczności niż powodował każdy z tych dwóch rozczynników osobno.

Fluorad FC-754, sam (86-04) lub w połączeniu z lecytyną (86-01) dawał wysoką skuteczność, większą niż dla handlowego standardu.

Oleth-20 w niskim 0,05% stężeniu (86-09) dawał wysoką skuteczność, większą niż dla handlowego standardu.

Dodanie 0,005% stearynianu butylu (86-07) lub 0,01% oleinianu metylu (86-08) nie powodowało dalszego wzrostu.

P r z y k ł a d 87

Kompozycje w aerozolu przygotowuje się tak, by zawierały ang: imazethapyr i rozczynniki. Kompozycje 87-01 do 87-12 były dokładnie takie same jak kompozycje 81-01 do 81-12 z ta różnicą, że stosowano różny aktywny składnik a zakres stężeń aktywnego składnika dobierano w zależności od rodzaju stosowanego aktywnego składnika.

Rośliny zaślaz pospolity (Abutilon theoprasti, ABUTH), kurze proso (Echinochloa crus-galli, ECHCF) i ang. prickly sida (Sida spinosa, SIDSP) hodowano i poddano działaniu standardowych metod opisanych powyżej.

290

PL 193 449 B1

Kompozycje w aerozolu użyto 14 dni po posadzeniu ABUTH, 14 dni po posadzeniu ECHCF oraz 21 dni po posadzeniu SIDSP. Oceny hamującego działania herbicydu dokonano 14 dni po tym użyciu. Standardy obejmowały techniczny ang: imazethapyr i Pursuit, handlową kompozycję ang: imazethapyr firmy American Cyanamid. Wyniki uśrednione dla wszystkich powtórzeń każdego doświadczenia pokazano w tabeli 87.

T a b e l a 87

Kompozycja w aerozolu	Dawka imazethapyru g a.e./ha	% hamowania
ABUTH	ECHCF	SIDSP
1	2	3	4	5
ang: imazethapyr (techniczny)	5	78	5	20
10	83	20	30
25	93	35	40
50	94	53	50
Pursuit (handlowy)	5	70	5	25
10	73	33	30
25	90	50	42
50	93	62	57
87-01	5	70	45	35
10	75	62	52
25	92	63	57
50	93	72	62
87-02	5	73	57	32
10	75	67	43
25	90	70	52
50	92	72	57
87-03	5	70	42	27
10	78	42	35
25	90	53	45
50	92	62	52
87-04	5	73	55	33
10	77	68	45
25	93	68	47
50	94	68	60
87-05	5	73	47	32
10	73	45	40
25	90	62	47
50	91	68	52
87-06	5	78	72	30
10	83	70	35
25	93	77	62
50	94	78	58

PL 193 449 B1

291 ciąg dalszy tabeli 87

1	2	3	4	5
87-07	5	82	75	38
10	90	90	52
25	93	93	53
50	97	97	62
87-08	5	75	77	38
10	90	92	50
25	95	93	57
50	97	99	63
87-09	5	78	80	40
10	83	89	63
25	93	93	62
50	96	93	60
87-10	5	85	50	37
10	77	50	45
25	91	63	48
50	93	75	57
87-11	5	75	38	43
10	80	38	37
25	92	62	45
50	93	73	53
87-12	5	75	55	38
10	83	60	43
25	92	67	53
50	93	77	55

Wyniki tego doświadczenia z zastosowaniem ang: imazethapyru jako egzogennego środka chemicznego można podsumować w następujący sposób.

Przy niskim stosowanym tutaj 0,05% stężeniu lecytyna sojowa zawierająca 45% fosfolipidu (87-03) była nieco mniej skutecznym rozczynnikiem niż adiuwant LI-700 bazujący na lecytynie (87-06).

Sam stearynian butylu w stężeniu 0,05% (87-05 zwiększał skuteczność preparatu wobec EHCF i nieco wobec SlDSP.

Połączenie lecytyny ze stearynianem butylu (87-02) powodowało zwiększenie skuteczności wobec ECHCF bardziej niż powodował każdy z tych dwóch rozczynników osobno.

Fluorad FC-754 (87-04) dawał większą skuteczność niż handlowy standardu.

W wyniku połączenia fluoradu FC-754 z lecytyną (87-01) następował niewielki wzrost skuteczności wobec SlDSP.

Oleth-20 w niskim 0,05% stężeniu (87-09) dawał niezwykle wysoką skuteczność, znacznie większą niż dla handlowego standardu, szczególnie wobec ECHCF.

Dodanie 0,005% stearynianu butylu (87-07) dalej zwiększało skuteczność niskich egzogennych dawek środka chemicznego wobec ABUTH bardziej niż dodanie 0,01% oleinianu metylu (87-08).

292

PL 193 449 B1

P r z y k ł a d 88

Kompozycje w aerozolu przygotowuje się tak by zawierały sól p-butylofluazifopu i rozczynniki. Kompozycje 88-01 do 88-12 były dokładnie takie same jak kompozycje 81-01 do 81-12 z tą różnicą, że stosowano różny aktywny składnik, a zakres stężeń aktywnego składnika dobierano w zależności od rodzaju stosowanego aktywnego składnika.

Rośliny zaślaz pospolity (Abutilon theoprasti, ABUTH), kurze proso (Echinochloa crus-galli, ECHCF) i szerokolistną ang. Signalgrass (Brachiaria platyphylla, BRAPP) hodowano i poddano działaniu standardowych metod opisanych powyżej.

Kompozycje w aerozolu użyto 15 dni po posadzeniu ABUTH, 15 dni po posadzeniu ECHCF oraz 16 dni po posadzeniu BRAPP.

Oceny hamującego działania herbicydu dokonano 10 dni po tym użyciu.

Standardy obejmowały techniczny p-butylo fluazifop i Fusilade 5, handlową kompozycję p-butylofluazifopu firmy Zeneca.

Wyniki uśrednione dla wszystkich powtórzeń każdego doświadczenia pokazano w tabeli 88.

T a b e l a 88

Kompozycja w aerozolu	Dawka fluazifop-p a.e./ha	% hamowania
ABUTH	ECHCF	BRAPP
1	2	3	4	5
Fluazifop-p-butylowy (techniczny)	2	0	0	20
5	0	3	35
15	5	45	65
30	5	57	78
Fusilade 5 (handlowy)	2	0	0	27
5	0	27	33
15	5	52	78
30	7	75	85
88-01	2	0	0	20
5	2	27	30
15	5	58	78
30	10	87	83
88-02	2	0	7	25
5	0	35	30
15	2	58	75
30	8	78	75
88-03	2	0	0	18
5	0	8	27
15	0	45	75
30	0	55	75
88-04	2	0	20	32
5	2	42	25
15	2	55	72
30	5	80	78

PL 193 449 B1

293 ciąg dalszy tabeli 88

1	2	3	4	5
88-05	2	0	13	32
5	2	42	32
15	2	55	72
30	7	58	73
88-06	2	2	17	23
5	0	20	25
15	0	50	75
30	0	73	77
88-07	2	0	50	40
5	0	52	60
15	0	67	80
30	0	92	85
88-08	2	0	43	35
5	0	55	37
15	7	88	82
30	3	96	85
88-09	2	0	47	18
5	0	50	35
15	0	80	80
30	3	93	85
88-10	2	0	23	10
5	0	37	42.
15	5	55	75
30	10	58	80
88-11	2	0	7	10
5	0	30	28
15	0	50	62
30	12	53	68
88-12	2	0	5	20
5	0	7	35
15	5	48	68
30	12	60	77

Wyniki tego doświadczenia z zastosowaniem p-butylofluazifopu można podsumować w następujący sposób. Przy niskim stosowanym tutaj 0,05% stężeniu lecytyna sojowa zawierająca 45% fosfolipidu (88-03) była mniej skutecznym rozczynnikiem niż adiuwant LI-700 bazujący na lecytynie (8806). Sam stearynian butylu w stężeniu 0,05% (88-05) i w połączeniu z lecytyną (88-02) zwiększał skuteczność preparatu, szczególnie wobec ECHCF.

Fluorad FC-754, sam lub w połączeniu z lecytyną (88-01) (38-04), dawał skuteczność większą lub równą wartości dla handlowego standardu. Oleth-20 w niskim 0,05% stężeniu (88-09) dawał nie294

PL 193 449 B1 zwykle wysoką skuteczność wobec ECHCF, znacznie większą niż dla handlowego standardu. Dodanie 0,005% stearynianu butylu (88-07) lub 0,01% oleinianu metylu (88-08) nie powodowało dalszego znaczącego wzrostu.

P r z y k ł a d 89

Kompozycje w aerozolu przygotowuje się tak by zawierały alachlor i rozczynniki. Kompozycje 89-01 do 89-12 były dokładnie takie same jak kompozycje 81-01 do 81-12 z tą różnicą, że stosowano różny aktywny składnik a zakres stężeń aktywnego składnika dobierano w zależności od rodzaju stosowanego aktywnego składnika.

Rośliny zaślaz pospolity (Abutilon theoprasti, ABUTH), kurze proso (Echinochloa crus-galli, ECHCF) i ang. prickly sida (Sida spinosa, SIDSP) hodowano i poddano działaniu standardowych metod opisanych powyżej. Kompozycje w aerozolu użyto 15 dni po posadzeniu ABUTH, 8 dni po posadzeniu ECHCF oraz 14 dni po posadzeniu SIDSP.

Oceny hamującego działania herbicydu dokonano 9 dni po tym użyciu. Standardy obejmowały techniczny alachlor i Lasso, handlową kompozycję alachloru firmy Monsanto. Wyniki uśrednione dla wszystkich powtórzeń każdego doświadczenia pokazano w tabeli 89.

T a b e l a 89

Kompozycja w aerozolu	Dawka alchloru a.e./ha	% hamowania
ABUTH	ECHCF	SIDSP
1	2	3	4	5
Alachlor (techniczny)	500	0	0	0
1000	0	0	0
2000	0	0	0
4000	0	0	0
Lasso (handlowy)	500	0	0	0
1000	0	5	13
2000	0	30	17
4000	15	43	65
89-01	500	0	0	0
1000	0	0	0
2000	0	0	0
4000	10	0	7
89-02	500	0	0	0
1000	0	0	0
2000	0	22	7
4000	12	47	12
89-03	500	0	0	0
1000	0	0	0
2000	0	0	0
4000	10	0	0
89-04	500	0	0	0
1000	0	0	0
2000	0	0	0
4000	5	0	15

PL 193 449 B1

295 ciąg dalszy tabeli 89

1	2	3	4	5
89-05	500	0	0	0
1000	0	0	0
2000	0	0	0
4000	3	0	5
89-06	500	0	0	0
1000	0	0	0
2000	0	13	7
4000	0	37	12
89-07	500	0	0	0
1000	0	8	0
2000	0	28	15
4000	12	50	20
89-08	500	0	0	0
1000	0	8	0
2000	0	8	0
4000	5	20	5
89-09	500	0	0	0
1000	0	0	0
2000	0	3	0
4000	12	42	32
89-10	500	0	0	0
1000	0	0	0
2000	0	0	0
4000	0	0	0
89-11	500	0	0	0
1000	0	0	0
2000	0	0	0
4000	0	0	0
89-12	500	0	0	0
1000	0	0	0
2000	0	0	0
4000	0	0	0

Żadna z testowanych powschodowo na listowiu kompozycji nie zwiększała herbicydowej skuteczności alachloru. Alachlor nie jest znany jako herbicyd stosowany na listowiu.

P r z y k ł a d 90

Kompozycje w aerozolu przygotowuje się tak by zawierały sól amonową glufozynatu i rozczynniki. Kompozycje 90-01 do 90-12 były dokładnie takie same jak kompozycje 81-01 do 81-12, z tą różnicą, że stosowano różny aktywny składnik a zakres stężeń aktywnego składnika dobierano w zależności od rodzaju stosowanego aktywnego składnika.

296

PL 193 449 B1

Rośliny zaślaz pospolity (Abutilon theoprasti, ABUTH), kurze proso (Echinochloa crus-galli, ECHCF) i ang. prickly sida (Sida spinosa, SIDSP) hodowano i poddano działaniu standardowych metod opisanych powyżej.

Kompozycje w aerozolu użyto 14 dni po posadzeniu ABUTH, 10 dni po posadzeniu ECHCF oraz 17 dni po posadzeniu SIDSP. Oceny hamującego działania herbicydu dokonano 11 dni po tym użyciu.

Standardy obejmowały techniczną sól amonową glufozynatu i Liberty, handlową kompozycję glufozynatu firmy AgrEvo. Wyniki uśrednione dla wszystkich powtórzeń każdego doświadczenia pokazano w tabeli 90.

T a b e l a 90

Kompozycja w aerozolu	Dawka glufozynatu a.e./ha	% hamowania
ABUTH	ECHCF	SIDSP
1	2	3	4	5
Glufozynat (techniczny)	50	0	0	5
100	47	0	10
300	90	23	96
600	98	43	94
Liberty (handlowy)	50	77	70	20
100	88	96	93
300	98	100	20
600	99	100	93
90-01	50	77	33	70
100	95	58	93
300	98	95	97
600	99	98	98
90-02	50	33	30	50
100	63	32	93
300	96	52	90
600	98	96	97
90-03	50	15	30	38
100	50	33	87
300	92	40	94
600	98	70	98
90-04	50	92	47	50
100	90	53	85
300	98	98	96
600	98	99	98
90-05	50	35	20	20
100	37	30	20
300	97	45	79
600	91	53	92

PL 193 449 B1

297 ciąg dalszy tabeli 90

1	2	3	4	5
90-06	50	10	0	20
100	20	3	20
300	89	47	82
600	91	94	89
90-07	50	50	35	70
100	73	52	80
300	95	87	98
600	98	98	97
90-08	50	48	30	88
100	83	50	93
300	98	97	96
600	98	99	96
90-09	50	58	58	92
100	91	91	93
300	98	98	97
600	98	98	96
90-10	50	30	30	0
100	43	43	10
300	96	96	92
600	95	95	91
90-11	50	33	35	0
100	53	35	7
300	96	43	89
600	97	88	93
90-12	50	37	5	5
100	37	20	10
300	95	40	88
600	97	85	93

Wyniki tego doświadczenia z zastosowaniem glufozynatu można podsumować w następujący sposób.

Przy niskim stosowanym tutaj 0,05% stężeniu lecytyna sojowa zawierająca 45% fosfolipidu (90-03) była znacznie bardziej skutecznym rozczynnikiem niż powszechnie stosowany adiuwant LI-700 bazujący na lecytynie (90-06). Sam stearynian butylu w stężeniu 0,05% (90-05) zwiększał skuteczność preparatu wobec ECHCF.

Połączenie stearynianu butylu z lecytyną (90-02) powodowało większy wzrost skuteczności niż czynił to każdy z tych dwóch rozczynników osobno.

Fluorad FC-754 sam (90-04) lub w połączeniu z lecytyną (90-01) dawał niezwykle dużą skuteczność podobną do wartości dla handlowego standardu.

Oleth-20 w niskim 0,05% stężeniu (90-09) dawał niezwykle wysoką skuteczność, większą wobec SIDSP niż uzyskowano z handlowym standardem. Dodanie 0,005% stearynianu butylu (90-07) lub 0,01% oleinianu metylu (90-08) nie powodowało dalszego wzrostu.

298

PL 193 449 B1

P r z y k ł a d 91

Wodne kompozycje koncentratu przygotowuje się tak, by zawierały sól IPA glifozatu i rozczynniki, jak pokazano w tabeli 91a. Kompozycje koncentratu od 91-01 do 91-12 są wodnymi roztworami koncentratów, które przygotowuje się w procesie (ix). Kompozycje koncentratu 91-13 do 91-18 są wodnymi roztworami koncentratów, które przygotowuje się w procesie (viii).

T a b e l a 91a

Stężona kompozycja	Glifozat g a.e./l	% wagowych	Typ środka powierzchniowo czynnego	Typ krzemionki
Olej	Środek powierzchniowo czynny
91-01	488	3,0	0,8	Steareth-20	Sident 9
91-02	488	3,0	0,8	Steareth-20	Sipernat 22
91-03	488	3,0	0,8	Steareth-20	Sipernat 22S
91-04	488	3,0	0,8	Oleth-20	Sident9
91-05	488	3,0	0,8	Oleth-20	Sipernat 22
91-06	488	3,0	0,8	Oleth-20	Sipernat 22S
91-07	488	3,0	1,5	Steareth-20	Sident9
91-08	488	3,0	1,5	Steareth-20	Sipernat 22
91-09	488	3,0	1,5	Steareth-20	Sipernat 22S
91-10	488	3,0	1,5	Oleth-20	Sident 9
91-11	488	3,0	1,5	Oleth-20	Sipernat 22
91-12	488	3,0	1,5	Oleth-20	Sipernat 22S
91-13	488		0,8	brak	Sident9
91-14	488		1,5	brak	Sipernat 22
91-15	488		0,8	brak	Sipernat 22S
91-16	488		1,5	brak	Sident 9
91-17	488		0,8	brak	Sipernat 22
91-18	488		1,5	brak	Sipernat 22S

Rośliny zaślaz pospolity (Abutilon theoprasti, Abuth) i kurze proso (Echinochloa crus-galli, ECHCF) hodowano i poddano działaniu standardowych metod opisanych powyżej. Kompozycje w aerozolu użyto 21 dni po posadzeniu Abuth i ECHCF, a oceny hamującego działania herbicydu dokonano 14 dni po tym użyciu. Kompozycje B i J stosowano w celach porównawczych. Wyniki uśrednione dla wszystkich powtórzeń każdego doświadczenia pokazano w tabeli 91b.

T a b e l a 91b

Stężona kompozycja	Dawka glifozatu g a.e./ha	% hamowania
ABUTH	ECHCF
1	2	3	4
Kompozycja B	100	3	37
200	10	57
300	43	87
400	57	88

PL 193 449 B1

299 ciąg dalszy tabeli 91b

1	2	3	4
Kompozycja J	100	33	80
200	72	98
300	96	99
400	97	99
91-01	100	47	89
200	78	97
300	87	99
400	98	99
91-02	100	37	83
200	70	99
300	90	99
400	95	100
91-03	100	40	89
200	70	99
300	90	100
400	95	100
91-04	100	37	94
200	58	98
300	87	99
400	95	100
91-05	100	30	60
200	73	95
300	85	99
400	97	99
91-06	100	33	67
200	70	97
300	78	99
400	92	100
91-07	100	32	81
200	60	99
300	83	98
400	88	100
91-08	100	40	63
200	65	93
300	90	98
400	80	100

300

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 91b

1	2	3	4
91-09	100	43	70
200	55	88
300	88	99
400	94	100
91-10	100	33	91
200	70	99
300	83	99
400	94	99
91-11	100	20	63
200	70	97
300	92	100
400	94	100
91-12	100	48	67
200	70	93
300	88	98
400	94	100
91-13	100	20	50
200	60	83
300	83	97
400	94	99
91-14	100	43	43
200	67	88
300	83	97
400	91	99
91-15	100	30	50
200	67	73
300	77	96
400	97	96
91-16	100	43	43
200	75	79
300	87	94
400	87	91
91-17	100	40	27
200	68	53
300	87	92
400	93	98

PL 193 449 B1

301 ciąg dalszy tabeli 91b

1	2	3	4
91-18	100	47	10
200	75	37
300	83	63
400	92	88

Wiele kompozycji o wysokiej zawartości glifozatu (488 g a.e./l) z tego przykładu wykazywało skuteczność herbicydową równą lub większą niż dla handlowej standardowej kompozycji J, pomimo tego, że zawierały tylko 3% środka powierzchniowo czynnego typu eteru alkilowego.

P r z y k ł a d 92

Wodne kompozycje koncentratu przygotowuje się tak by zawierały sól IPA glifozatu i rozczynniki jak pokazano w tabeli 92a.

Kompozycje koncentratu od 92-01 do 92-12 i 92-14 do 92-16 są emulsjami typu olej w wodzie, które przygotowuje się w procesie (vii).

Kompozycja koncentratu 92-13 jest wodnym roztworem koncentratu, który przygotowuje się w procesie (viii).

T a b e l a 92a

Stężona kompozycja	Glifozat g a.e./l	% wagowych	Typ oleju	Typ środka pow. czynnego
Olej	Środek pow. czynny
92-01	163	0,5	5,0	stearynian butylu	steareth-30
92-02	163	0,5	5,0	stearynian metylu	steareth-30
92-03	163	0,5	5,0	stearynian butylu	Neodol 45-13
92-04	163	0,5	5,0	stearynian metylu	Neodol 45-13
92-05	163	0,5	5,0	stearynian butylu	ceteareth-15
92-06	163	0,5	5,0	stearynian metylu	ceteareth-15
92-07	163	0,5	5,0	stearynian butylu	laureth 23
92-08	163	0,5	5,0	stearynian butylu	oleth 20
92-09	163	0,5	5,0	stearynian butylu	steareth-20
92-10	163	0,5	5,0	stearynian butylu	ceteareth-27
92-11	163	0,3	5,0	stearynian butylu	ceteareth-27
92-12	163	0,3	2,5	stearynian butylu	ceteareth-27
92-13	163		5,0	brak	ceteareth-27
92-14	163	0,5	5,0	stearynian metylu	ceteareth-27
92-15	163	0,5	5,0	stearynian metylu	steareth-30
92-16	163	0,5	5,0	stearynian metylu	oleth 20

Rośliny zaślaz pospolity (Abutilon theoprasti, Abuth) i kurze proso (Echinochloa crus-galli, ECHCF) hodowano i poddano działaniu standardowych metod opisanych powyżej.

Kompozycje w aerozolu użyto 24 dni po posadzeniu Abuth i ECHCF, a oceny hamującego działania herbicydu dokonano 16 dni po tym użyciu.

Kompozycje B, C i J stosowano w celach porównawczych.

Wyniki uśrednione dla wszystkich powtórzeń każdego doświadczenia pokazano w tabeli 92b.

302

PL 193 449 B1

T a b e l a 92b

Stężona kompozycja	Dawka glifozatu g a.e./ha	% hamowania
ABUTH	ECHCF
1	2	3	4
Kompozycja B	100	45	57
200	35	53
300	50	57
400	38	33
Kompozycja C	100	70	98
200	90	99
300	97	100
400	100	100
Kompozycja J	100	72	88
200	93	99
300	97	99
400	98	99
92-01	100	83	97
200	97	100
300	99	100
400	100	100
92-02	100	80	99
200	96	100
300	99	100
400	99	100
92-03	100	73	98
200	92	100
300	98	99
400	99	100
92-04	100	73	98
200	87	99
300	97	99
400	99	100
92-05	100	80	98
200	87	100
300	98	100
400	100	100
92-06	100	78	97
200	95	98
300	98	100
400	99	100

PL 193 449 B1

303 ciąg dalszy tabeli 92b

1	2	3	4
92-07	100	78	98
200	88	100
300	96	100
400	98	100
92-08	100	75	98
200	93	99
300	100	99
400	83	99
92-09	100	75	93
200	93	100
300	98	100
400	100	100
92-10	100	80	97
200	95	98
300	98	99
400	100	100
92-11	100	80	97
200	93	99
300	98	100
400	100	99
92-12	100	77	93
200	88	100
300	99	100
400	99	100
92-13	100	80	73
200	95	95
300	99	100
400	100	100
92-14	100	77	94
200	92	99
300	98	100
400	100	99
92-15	100	78	92
200	94	99
300	98	100
400	99	100

304

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 92b

1	2	3	4
92-16	100	77	93
200	90	98
300	98	99
400	99	100

Niezwykle wysoką skuteczność herbicydową wykazywał ceteareth-27 (kompozycja 92-13); dodanie małych ilości stearynian butylu (92-10, 92-11) lub stearynianu metylu (92-14) dalej ją zwiększało. Kompozycje przewyższające handlowe standardowe kompozycje C i J, przynajmniej wobec ABUTH zawierały steareth-30, steareth-20 lub ceteareth-27; w tym doświadczeniu oleth-20 nie był całkiem tak skuteczny jak te nienasycone etery alkilowe.

P r z y k ł a d 93

Wodne kompozycje koncentratu przygotowuje się tak, by zawierały sól IPA glifozatu i rozczynniki, jak pokazano w tabeli 93a. Wszystkie są emulsjami typu olej w wodzie, które przygotowuje się w procesie (vii). Lecytynę (45% fosfolipid, Avanti) rozproszono najpierw w wodzie z zastosowaniem łaźni ultradźwiękowej.

T a b e l a 93a

Stężona kompozycja	Glifozat g a.e./l	% wagowych
Lecytyna	Stearynian butylu	Ethomeen T/25	Ceteareth-20	Ceteareth-27
93-01	220	0,75	0,75	1,5
93-02	220	0,75	0,75	1,5
93-03	220	0,75	0,75	3,0
93-04	220	0,75	7,50	1,5
93-05	220	0,75	7,50	3,0
93-06	220	3,75	3,75	3,0
93-07	220	1,50	1,50	3,0
93-08	220	1,50	1,50	1,5	1,5
93-09	220	3,75	3,75	1,5	1,5
93-10	220	1,50	1,50	1,5	1,5
93-11	220	3,75	7,50	1,5	1,5
93-12	220	3,75	1,50	1,5
93-13	220	0,75	3,75	1,5		1,5
93-14	220	0,75	7,50	1,5		1,5
93-15	220	0,75	3,75	3,0		3,0
93-16	220	0,75	7,50	3,0		3,0
93-17	220		7,50	3,0
93-18	220	0,75	7,50			3,0

Rośliny zaślaz pospolity (Abutilon theoprasti, Abuth) i kurze proso (Echinochloa crus-galli, ECHCF) hodowano i poddano działaniu standardowych metod opisanych powyżej. Kompozycje w aerozolu użyto 23 dni po posadzeniu Abuth i ECHCF, a oceny hamującego działania herbicydu dokonano 16 dni po tym użyciu. Kompozycje B i J stosowano w celach porównawczych. Wyniki uśrednione dla wszystkich powtórzeń każdego doświadczenia pokazano w tabeli 93b.

PL 193 449 B1

305

T a b e l a 93b

Kompozycja koncentratu	Dawka glifozatu g a.e./ha	% hamowania
ABUTH	ECHCF
1	2	3	4
Kompozycja B	100	12	62
200	5	55
300	23	63
400	43	78
Kompozycja J	100	27	82
200	62	98
300	88	95
400	96	99
93-01	100	13	79
200	68	95
300	82	99
400	95	91
93-02	100	27	82
200	60	97
300	81	95
400	87	99
93-03	100	37	77
200	62	96
300	78	98
400	89	90
93-04	100	37	84
200	57	95
300	84	99
400	89	100
93-05	100	33	77
200	65	100
300	78	97
400	88	97
93-06	100	43	78
200	62	95
300	87	97
400	95	96
93-07	100	48	78
200	80	91
300	90	99
400	76	93

306

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 93b

1	2	3	4
93-08	100	48	83
200	67	89
300	86	96
400	93	97
93-09	100	62	84
200	82	98
300	85	99
400	91	97
93-10	100	63	80
200	75	96
300	85	99
400	99	99
93-11	100	42	75
200	78	98
300	92	99
400	93	100
93-12	100	52	80
200	73	93
300	86	99
400	97	97
93-13	100	55	83
200	75	97
300	97	99
400	92	99
93-14	100	52	87
200	73	95
300	91	97
400	87	98
93-15	100	57	83
200	92	96
300	98	100
400	100	96
93-16	100	79	88
200	87	97
300	99	99
400	97	94

PL 193 449 B1

307 ciąg dalszy tabeli 93b

1	2	3	4
93-17	100	58	83
200	47	94
300	88	98
400	91	93
93-18	100	58	87
200	75	91
300	83	99
400	91	98

Znakomitą skuteczność herbicydową wykazywała kompozycja 93-18, zawierająca lecytynę, ceteareth-27 i stearynianu butylu. Dodanie 3% Ethomeen T/25 (93-16) dalej zwiększało skuteczność. Gdy stężenie stearynianu butylu zredukowano do połowy (93-15) to obserwowano niewielkie obniżenie skuteczności wobec ABUTH przy najniższej dawce glifozatu.

P r z y k ł a d 94

Wodne kompozycje koncentratu przygotowuje się tak by zawierały sól IPA glifozatu i rozczynniki jak pokazano w tabeli 94a. Kompozycje koncentratu od 94-01 do 94-4, 94-06, 94-08, 94-10 i 94-18 są emulsjami typu olej w wodzie, które przygotowuje się w procesie (vii). Kompozycje koncentratu 94-05, 94-07 i 94-17 są wodnym roztworem koncentratu, który przygotowuje się w procesie (viii). Kompozycje koncentratu 94-11 do 94-17 zawierają cząstki koloidalne; przygotowuje się je w procesie (ix).

Wszystkie kompozycje z tego przykładu wykazywały zadawalającą trwałość podczas składowania. Kompozycje obejmujące cząstki koloidalne nie były trwałe przy składowaniu chyba, że były w nich zawarte cząstki koloidalne.

T a b e l a 94a

Stężona kompozycja	Glifozat g a.e./l	% wagowych	Typ środka pow. czynnego
Stearynian butylu	Środek pow. czynny	Aerosil 380
1	2	3	4	5	6
94-01	163	0,5	5,0		steareth-20
94-02	163	0,5	5,0		ceteareth-27
94-03	163	0,5	5,0		oleth 20
94-04	163	0.5	5,0		ceteth-20
94-05	163		5,0		ceteth-20
94-06	163	0,5	5,0		Neodol 45-13
94-07	163		5,0		Neodol 45-13
94-08	163	0,5	5,0		ceteareth-15
94-09	163		5,0		ceteareth-15
94-10	163	0,5	5,0		steareth-30
94-11	360	1,0	10,0	1,25	ceteth-20
94-12	360	1,0	10,0	1,25	Neodol 45-13
94-13	360	1,0	10,0	1,25	ceteareth-15
94-14	360	1,0	10,0	1,25	steareth-30

308

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 94a

1	2	3	4	5	6
94-15	360	1,0	10,0	1,25	steareth-20
94-16	360	1,0	10,0	1,25	oleth 20
94-17	360	1,0	10,0	1,25	ceteareth-27
94-18	163	0,5	5,0		laureth-23

Rośliny zaślaz pospolity (Abutilon theoprasti, Abuth) i kurze proso (Echinochloa crus-galli, ECHCF) hodowano i poddano działaniu standardowych metod opisanych powyżej.

Kompozycje w aerozolu użyto 22 dni po posadzeniu Abuth i ECHCF, a oceny hamującego działania herbicydu dokonano 18 dni po tym użyciu.

Kompozycje B i J stosowano w celach porównawczych. Wyniki uśrednione dla wszystkich powtórzeń każdego doświadczenia pokazano w tabeli 94b.

T a b e l a 94b

Stężona kompozycja	Dawka glifozatu g a.e./ha	% hamowania
ABUTH	ECHCF
1	2	3	4
Kompozycja B	100	0	30
200	2	60
300	17	75
400	50	73
Kompozycja J	100	20	63
200	42	98
300	75	100
400	83	98
94-01	100	27	57
200	67	98
300	80	99
400	87	98
94-02	100	27	63
200	53	87
300	77	99
400	87	99
94-03	100	12	50
200	53	99
300	65	100
400	83	99
94-04	100	20	63
200	50	98
300	73	98
400	87	98

PL 193 449 B1

309 ciąg dalszy tabeli 94b

1	2	3	4
94-05	100	18	70
200	57	93
300	80	99
400	83	99
94-06	100	17	63
200	35	95
300	60	100
400	75	100
94-07	100	3	43
200	43	95
300	62	100
400	68	96
94-08	100	20	43
200	43	88
300	75	99
400	80	97
94-09	100	37	57
200	55	93
300	83	100
400	83	99
94-10	100	37	50
200	60	96
300	83	99
400	88	99
94-11	100	8	37
200	37	93
300	68	99
400	70	97
94-12	100	13	43
200	40	91
300	67	100
400	77	96
94-13	100	25	40
200	40	80
300	62	97
400	78	98

310

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 94b

1	2	3	4
94-14	100	23	33
200	37	86
300	75	99
400	78	94
94-15	100	23	30
200	43	78
300	53	93
400	78	98
94-16	100	23	37
200	37	95
300	63	97
400	78	95
94-18	100	18	50
200	45	88
300	75	69
400	73	93
94-19	100	brak	brak
200	brak	brak
300	brak	brak
400	brak	brak

Kompozycje przewyższające skutecznością handlową kompozycję J obejmowały 94-01 (steareth-20 plus stearynian butylu), 94-09 (steareth-15) i 94-10 (steareth-20 plus stearynian butylu).

P r z y k ł a d 95

Wodne kompozycje koncentratu przygotowuje się tak by zawierały sól IPA glifozatu i rozczynniki jak pokazano w tabeli 95a. Wszystkie są emulsjami typu olej w wodzie, które przygotowuje się w procesie (vii).

T a b e l a 95a

Stężona kompozycja	Glifozat g a.e./l	% wagowy	Typ środka pow. czynnego
Stearynian butylu	Środek pow. czynny
1	2	3	4	5
95-01	163	1,00	10,0	laureth 23
95-02	163	0,50	5,0	laureth 23
95-03	163	0,25	2,5	laureth 23
95-04	163	1,00	10,0	Neodol 1-9
95-05	163	0,50	5,0	Neodol 1-9
95-06	163	0,25	2,5	Neodol 1-9
95-07	163	1,00	10,0	steareth-10
95-08	163	0,50	5,0	steareth-10
95-09	163	0,25	2,5	steareth-10

PL 193 449 B1

311 ciąg dalszy tabeli 95a

1	2	3	4	5
95-10	163	0,50	5,0	steareth-20
95-11	163	0,25	2,5	steareth-20
95-12	163	0,25	1,0	steareth-20
95-13	163	0,50	5,0	oleth 20
95-14	163	0,25	2,5	oleth 20
95-15	163	0,25	1,0	oleth 20
95-16	163	0,50	5,0	ceteareth-27
95-17	163	0,25	2,5	ceteareth-27
95-18	163	0,25	1,0	ceteareth-27

Rośliny zaślaz pospolity (Abutilon theoprasti, Abuth) i kurze proso (Echinochloa crus-galli, ECHCF) hodowano i poddano działaniu standardowych metod opisanych powyżej. Kompozycje w aerozolu użyto 21 dni po posadzeniu Abuth i ECHCF, a oceny hamującego działania herbicydu dokonano 20 dni po tym użyciu. Kompozycje B i J stosowano w celach porównawczych. Wyniki uśrednione dla wszystkich powtórzeń każdego doświadczenia pokazano w tabeli 95b.

T a b e l a 95b

Stężona kompozycja	Dawka glifozatu g a.e./ha	% hamowania
ABUTH	ECHCF
1	2	3	4
Kompozycja B	100	0	42
200	0	43
300	23	50
400	0	28
Kompozycja J	100	0	73
200	57	85
300	68	93
400	87	94
95-01	100	18	75
200	58	92
300	85	90
400	94	95
95-02	100	3	77
200	47	90
300	65	89
400	87	95
95-03	100	13	80
200	53	88
300	72	98
400	82	99

312

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 95b

1	2	3	4
95-04	100	0	0
200	53	88
300	67	85
400	83	95
95-05	100	2	60
200	50	83
300	70	93
400	85	92
95-06	100	0	52
200	55	83
300	62	96
400	77	98
95-07	100	8	70
200	68	95
300	91	99
400	95	100
95-08	100	10	65
200	67	99
300	78	99
400	93	100
95-09	100	5	80
200	52	98
300	75	100
400	86	98
95-10	100	0	65
200	62	84
300	58	94
400	75	100
95-11	100	5	83
200	50	99
300	63	97
400	87	99
95-12	100	10	76
200	60	96
300	72	100
400	100	100

PL 193 449 B1

313 ciąg dalszy tabeli 95b

1	2	3	4
35 -13	100	20	85
200	67	100
300	91	100
400	96	98
95-14	100	23	68
200	62	89
300	80	100
400	99	99
95-15	100	5	57
200	55	93
300	89	95
400	90	98
95-16	100	30	68
200	68	94
300	83	98
400	100	100
95-17	100	43	68
200	62	99
300	78	100
400	100	99
9-5-18-	100	25	52
200	53	84
300	85	94
400	98	95

Kompozycje mające stosunek wagowy środka powierzchniowo czynnego do glifosatu a. e. wynoszący 1:3 lub niższy wciąż dorównują handlowej wzorcowej Formulacji J w niniejszej próbie co najmniej w stosunku do ABUTH, łącznie z tym i które zawierają 1% alkiloeterowego środka powierzchniowo czynnego (stosunek około 1:15) wraz z 0,25% stearynianu butylu, gdy alkiloeterowym środkiem powierzchniowo czynnym był steareth-20) (95-12), oleth-20 (95-15) lub ceteareth-27 (95-18).

P r z y k ł a d 96

Sporządzono stężone kompozycja wodne zawierające sól IPA glifosatu i składniki rozczynnika jak przedstawione w tabeli 96a.

Wszystkie są koncentratami roztworów wodnych zawierającymi nośnik koloidalny i zostały sporządzone metodą (ix).

Wszystkie kompozycje z tego przykładu wykazały dopuszczalną trwałość podczas przechowywania.

Kompozycje przedstawione jako zawierające nośnik koloidalny nie były trwałe podczas przechowywania, chyba, że nośnik koloidalny włączono jak przedstawiono.

314

PL 193 449 B1

T a b e l a 96a

Stężona komp.	Glifosat g a.e./l	% w/w	Typ śr. pow. czynnego	Typ Aerosilu	Inny składnik
Śr. pow. czynny	Aerosil	Inne
96-01	488	3,0	1,5		steareth-20	MOX-80/380 (1:2)
96-02	488	4,5	1,5		steareth-20	380
96-03	488	4,5	1,5			MOX-80/380 (1:2)
96-0-4	488	4,5	1,5		steareth-20	MOX-80/MOX-170 (1:2)
96-05	488	6,0	1,5	4,12	steareth-20	380	gliceryna
96-06	488	3,0	1,5		steareth-20	380
96-07	488	3,0	1,5	7,12	oleth-20	380	glikol propylenowy
96-08	488	3,0	1,5		oleth-20	MOX-80/380 (1:2)
96-09	488	4,5	1,5		oleth-20	380
96-10	488	4,5	1,5		oleth-20	MOX-80/380 (1:2)

Rośliny zaślazu Avicenny (Abutilon theophrasti, ABUTH) i chwastnicy jednostronnej (Echinochloa crus-galli, ECHCF) hodowano i traktowano w sposób standardowy podany powyżej. 21 dni po posadzeniu ABUTH i ECHCF dokonano aplikacji kompozycji do rozpylania, a ocenę inhibicji chwastobójczej wykonano 20 dni po aplikacji. Formulacje B i J stosowano do traktowania porównawczego. Wyniki, uśrednione dla wszystkich powtórzeń każdego traktowania, przedstawiono w tabeli 96b.

T a b e l a 96b

Stężona kompozycja	Dawka glifosatu g a.e./ha	% inhibicji
ABUTH	EGHGF
1	2	3	4
Formulacja B	100	0	25
200	35	27
300	48	28
400	47	48
Formulacja J	100	50	75
200	80	90
300	97	96
400	99	98
96-01	100	53	33
200	83	52
300	98	72
400	98	79
96-02	100	43	27
200	80	57
300	87	73
400	96	78

PL 193 449 B1

315 ciąg dalszy tabeli 96b

1	2	3	4
96-03	100	48	30
200	81	70
300	98	78
400	63	57
96-04	100	45	32
200	87	75
300	97	73
400	98	83
96-05	100	38	27
200	37	23
300	45	32
400	35	18
96-06	100	42	40
200	78	52
300	91	72
400	96	80
96-07	100	37	43
200	48	32
300	73	58
400	55	28
96-08	100	43	37
200	68	57
300	84	62
400	89	82
96-09	100	37	32
200	83	67
300	94	82
400	63	48
96-10	100	32	40
200	75	68
300	90	88
400	65	63

Poszczególne silnie obciążone (488 g a.e./ha) kompozycje glifosatu wykazały skuteczność chwastobójcza w stosunku do ABUTH równą handlowej wzorcowej Formulacji J, ale żadna nie dorównała w tej próbie Formulacji J w stosunku do ECHCF.

P r z y k ł a d 97

Przygotowano stężone suche komppzycje granulowane zawierające sól amonowa glifosatu i składniki rozczynnika jak przedstawione w lablicy 97a. Sposób przygotowania był następują cy. Do mieszalnika dodawano proszek soli amonowej glifosatu. Wolno dodawano składniki rozczynnika wraz

316

PL 193 449 B1 z ilością wody wystarczającą, aby zwilżyć proszek i utworzyć twarde ciasto. Mieszalnik, pracował przez czas wystarczający, aby dokładnie wymieszać wszystkie składniki. Ciasto przenoszono następnie do wytłaczarki i wytłaczano tworząc granule, które na koniec suszono w suszarni fluidyzacyjnej.

T a b e l a 97a

Stężona komp.	% w/w	Typ śr. pow. czynnego	Typ nośnika koloidalnego
Glifozat a.e.	Lecy- tyna	Stearynian butylu	Środek pow. czynny	Nośnik koloidalny
97-01	68,7			21,0		strearetth-20
97-02	66,0		2,2	22,0		strearetth-20
97-03	66,1			24,0		oleth-20
9-7-04	66,0		2,2	22,0		oleth-20
97-05	67,9	10,0	2,0	10,0		MON 0818
97-06	59,2	10,0		20,0 + 2,0		FC-754 + MON 0818
97-07	68,0			21,0	0,8	Flomo 1407	Aerosil 90
97-08	68,0			21,0	0,8	Flomo 1407	Tlenek glinu C
97-09	66,1			24,0		ceteth-20
97-10	66,0		2,2	22,0		ceteth-20
97-11	71,2			16,1	16,1	ceteth-20	Aerosil 380
97-12	71,1			16,3	16,3	ceteth-20	Aerosil miesz.(*)
97-13	71,2			16,1	16,1	steareth-20	Aerosil 380
97-14	71,2			16,1	16,1	steareth-20	Aerosil miesz.(*)
97-15	68,0			20,0	20,0	oleth-20	Aerosil 380
97-16	70,8			16,6	16,6	oleth-20	Aerosil miesz.(*)

(*) Aerosil MOX-80 + Aerosil MOX-170 1:1

Rośliny zaślazu Avicenny (Abutilon theophrasti, ABUTH) i chwastnicy jednostronnej (Echinochloa crus-galli, ECHCF) hodowano i traktowano w sposób standardowy podany powyżej. 21 dni po posadzeniu ABUTH i ECHCF dokonano aplikacji kompozycji do rozpylania, a ocenę inhibicji chwastobójczej wykonano 20 dni po aplikacji. Eormulacje J i K Stosowano do traktowania porównawczego. Wyniki, uśrednione dla wszystkich powtórzeń każdego traktowania, przedstawiono w tabeli 97b.

T a b e l a 97b

Stężona kompozycja	Dawka glifosatu g a.e./ha	% Inhibicji
ABUTH	EGHGF
1	2	3	4
Formulacja J	100	52	80
200	90	96
300	96	100
400	97	99
Formulacja K	100	33	70
200	67	93
300	83	99
400	9J	100

PL 193 449 B1

317 ciąg dalszy tabeli 97b

1	2	3	4
97-01	100	47	60
200	87	98
300	9T	98
400	100	98
97-02	100	47	63
200	80	94
300	90	99
400	98	100
97-03	100	62	62
200	83	93
300	97	96
400	97	100
97-04	100	47	57
200	78	94
300	87	100
400	98	100
97-05	100	25	53
200	60	88
300	80	97
400	83	98
97-06	100	35	37
200	65	62
300	83	83
400	90	95
97-07	100	63	55
200	72	97
300	83	100
400	94	100
97-08	100	30	63
200	72	94
300	87	100
400	92	99
97-09	100	37	63
200	77	83
300	88	99
400	97	99

318

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 97b

1	2	3	4
97-10	100	40	55
200	83	93
300	94	96
400	98	99
97-11	100	42	55
200	78	94
300	88	92
400	94	99
97-12	100	38	58
200	78	97
300	94	97
400	95	100
97-13	100	25	50
200	80	88
300	96	95
400	98	98
97-14	100	50	53
200	88	92
300	98	99
400	99	99
97-15	100	33	57
200	75	91
300	94	97
400	98	99
97-16	100	33	55
200	77	90
300	88	99
400	96	100

Poszczególne kompozycje suchych granulatów z tego przykładu dorównywały handlowej wzorcowej Kompozycji K, co najmniej w stosunku do ABUTH.

Obejmowały one 97-01 do 97-04 i 97-10 do 97-16, wszystkie zawierały alkiloeterowy środek powierzchniowo czynny (steareth-20, oleth-20 lub ceteth-20).

P r z y k ł a d 98

Sporządzono stężone wodne kompozycje zawierające sól IPA glifosatu oraz składniki rozczynnika, jak przedstawione w tabeli 98a.

Wszystkie są emulsjami olej w wodzie i zostały otrzymane metodą (vii).

Najpierw rozproszono w wodzie lecytynę sojową (45% fosfolipid, Avanti) albo za pomocą ultradźwięków, albo stosując mikrofiuidyzator, jak przedstawiono w kolumnie tabeli 98a zatytułowanej „Metoda”.

PL 193 449 B1

319

T a b e l a 98a

Stężona komp.	Glifosat g a.e./l	% ww	Metoda(*)
Leeytyna	Stearynian butylu	Ethomeen T/25	M0N 0818	Ceteareth-20	Ceteareth-27
98- 01	220	0,75	3,75	3,0			3,0	B
98-02	220	0,75	0,75	3,0			3,0	B
98-03	220	0,75	3,75	3,0		3,0		B
98-04	220	0,75	0,75	3,0		3,0		B
98-05	220	6,00	1,50	3,0		3,0		B
98-06	220	6,00	1,50	3,0			3,0	B
98-07	220	4,00	1,00	3,0		3,0		B
98-08	220	4,00	1,00	3,0				B
98-09	220	0,75	3,75	3,0				A
98-10	220	0,75	0,75	3,0				A
98-11	220	0,75	3,75	6,0				B
98-12	220	0,75	3,75			6,0		B
98-13	345	6,00	1,50	4,5	4,5			B
98-14	345	6,00	1,50	6,0			3,0	B
98-15	345	6,00	1,50	6,0	6,0			B
98-16	345	0,50	7,50	12,0				B
98-17	345	6,00	1,50	4,5	4,5		3,0	B

(*) Metoda: A stosowanie ultradźwięków

B mikrofluidyzacja, 3 cykle

Rośilny zaślazu Avicenny (Abutilon theophrasti, ABUTH) i chwastnicy jednostronnej (Echinochloa crus-galli, ECHCF) hodowano i traktowano w sposób standardawy podany powyżej. 19 dni po posadzeniu ABUTH i ECHCF dokonano aplikacji kompozycji do rozpylania, a ocenę inhibicji chwastotabójczej wykonano 15 dni po aplikacji. Formulacje B i J stosowano do traktowania porównawczego. Wyniki, uśrednione dla wszystkich powtórzeń każdego traktowania, przedstawiono w tabeli 98b.

T a b e l a 98b

Stężona kompozycja	Dawka glifosatu g a.e./ha	% inhibicji
ABUTH	ECHCF
1	2	3	4
Formulacja B	150	45	82
250	55	71
350	80	72
450	88	77
Formulacja J	150	55	83
250	89	88
350	97	93
450	99	93
550	99	87

320

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 98b

1	2	3	4
98-01	150	92	83
250	96	96
350	99	96
450	100	86
98-02	150	85	93
250	97	78
350	97	90
450	99	90
98-03	150	87	85
250	98	92
350	99	95
450	100	95
98-04	150	87	89
250	97	92
350	99	94
450	99	91
98-05	150	87	77
250	98	89
350	99	93
450	99	84
98-06	150	12	18
250	96	73
350	99	85
450	99	84
98-07	150	82	89
250	88	96
350	96	98
450	97	97
98-08	150	88	94
250	95	90
350	99	98
450	99	98
98-09	150	94	94
250	95	100
350	97	99
450	99	98

PL 193 449 B1

321 ciąg dalszy tabeli 98b

1	2	3	4
98-10	150	94	94
250	99	99
350	99	97
450	99	96
98-11	150	83	81
250	94	88
350	98	93
450	99	99
9812	150	68	79
250	95	96
350	98	100
450	99	98
98-13	150	86	98
250	95	98
350	99	100
450	100	98
98-14	150	85	98
250	98	98
350	99	98
450	100	98
98-15	150	86	95
250	97	97
350	99	95
450	100	96
98-16	150	93	94
250	93	98
350	99	98
450	100	97
98-17	150	95	96
250	98	100
350	100	100
450	100	98

Wiele kompozycji zawierających lecytynę i stearynian butylu dorównywało w tej próbie handlowej wzorcowej Formulacji J.

P r z y k ł a d 99

Sporządzono stężone kompozycje wodne zawierające sól IPA glifosatu i składniki rozczynnika, jak przedstawiono w tabeli 99a. Stężone kompozycje 99-04 i 99-05 są koncentratami roztworów wodnych i zostały sporządzone metodą (viii). Stężone kompozycje 99-06 do 99-13 są koncentratami roztworów wodnych zawierającymi nośnik koloidalny i zostały otrzymana metodą (ix). Stężone kom322

PL 193 449 B1 pozycje 99-01 do 99-03 zawierają nośnik koloidalny, ale nie zawierają środka powierzchniowo czynnego. Kompozycje z tego przykładu zawierające nośnik koloidalny wszystkle wykazały dopuszczalną trwałość podczas magazynowania. Spośród nich zawierająca steareth-20, ale nie zawierająca cząstek koloidalnych kompozycja 99-04 miała dopuszczalną trwałość przy przechowywaniu, ale kompozycja 99-05 - nie.

T a b e l a 99a

Stężona komp.	Glifosat g a.e./l	% w/w	Typ Aerosilu
Steareth-20	Oleth-20	Aerosil
99-01	484			1,5	MOX-80
99-02	484			1,5	380
99-03	484			1,5	ΜΟΧ-80/ΜΟΧ-170 (1:1)
99-04	484	1,5			brak
99-05	484	3,0			brak
99-06	484	3,0		1,5	ΜΟΧ-170
99-07	484	3,0		1,5	380
99-08	484	3,0		1,5	ΜΟΧ-80/380 (1:1)
99-09	484	3,0		1,5	ΜΟΧ-80/ΜΟΧ-170 (1:1)
99-10	484		3,0	1,5	MOX-80
99-11	484		3,0	1,5	ΜΟΧ-170
99-12	484		3,0	1,5	380
99-13	484		3,0	1,5	ΜΟΧ-80/380 (1:1)

Rośliny zaślazu Avicenny (Abutilon theophrasti, ABUTH) i chwastnicy jednostronnej (Echinochloa crus-galli, ECHCF) hodowano i traktowano w sposób standardowy podany powyżej.

dni po posadzeniu ABUTK i ECHCF dokonano aplikacji kompozycji do rozpylania, a ocenę inhibicji chwastobójczej wykonano 19 dni po aplikacji.

Formulacje B i J stosowano do traktowania porównawczego. Wyniki, uśrednione dla wszystkich powtórzeń każdego traktowania, przedstawiono w tabeli 99b.

T a b e l a 99b

Stężona kompozycja	Dawka glifosatu g a.e./ha	% Inhibicji
ABUTH	ECHCF
1	2	3	4
Formulacja B	100	3	38
200	28	63
300	37	75
400	55	78
Formulacja J	100	23	73
200	43	92
300	67	96
400	92	97

PL 193 449 B1

323 ciąg dalszy tabeli 99b

1	2	3	4
99-01	100	23	60
200	40	77
300	65	91
400	73	92
99-02	100	18	50
200	25	53
300	33	75
400	67	82
99-03	100	27	57
200	35	72
300	50	86
400	70	93
99-04	100	42	67
200	48	78
300	78	82
400	80	85
99-05	100	28	43
200	45	77
300	70	92
400	80	95
99-06	100	42	57
200	70	75
300	89	87
400	94	94
99-07	100	43	68
200	62	90
300	88	92
400	97	92
99-08	100	53	57
200	72	87
300	88	94
400	92	97
99-09	100	27	60
200	62	75
300	75	92
400	83	90

324

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 99b

1	2	3	4
99-10	100	47	43
200	73	73
300	82	85
400	97	93
99-11	100	48	57
200	63	75
300	80	91
400	89	98
99-12	100	30	40
200	42	63
300	68	75
400	73	53
9-9-13	100	37	40
200	57	75
300	73	50
400	78	94

Kompozycja 99-05 zapewnia wyraźnie silną skuteczność chwastobójczą, pomimo bardzo niskiego stosunku środka powierzchniowo czynnego(steareth-20) do glifosatu a.e., wynoszącego około 1:13. Aktywność, co najmniej w stosunku do ABUTH podniesiono dalej w znacznym stopniu przez wprowadzenie do kompozycji nośnika koloidalnego, takiego jak Aerosil MOX-170 (99-06), Aerosil 380 (99-07), mieszanki Aerosil MOX-80 i Aerosil 380 (99-08) oraz mieszanki Aerosil MOX-80 i Aerosil MOX-170 (99-09).

P r z y k ł a d 100

Sporządzono stężone kompozycje wodne i stężone suche kompozycje granulowane, jak przedstawione w tabeli 100a. Stężone suche kompozycje granulowane zawierają sól amonową glifosatu i otrzymano je metodą opisaną w przykł adzie 97. Stężone kompozycje wodne 100-12 do 100-16 zawierają sól IPA glifosatu i otrzymano je metodą (v) stosując lecytynę sojową (45% fosfolipid, Avanti).

T a b e l a 100a

Stężona kompo- zycja	Glifosat g a.e/l	% w/w	Typ śr. pow. czynnego	Typ nośnika koloidalnego
Glifosat a.e.	Lecy- tyna	Stearynian butylu	Środek pow. czynny	Nośnik koloidalny
1	2	3	4	5	6	7	8	9
100-1		68,7			21,0		steareth-20
100-2		66,1			24,0		oleth-20
100-3		67,9	10,0	2,0	10,0		MON 0818
100-4		59,2	10,0		20,0 + 2,0		EC-754 + MON 0818
100-5		66,1			24,0		ceteth-20
100-6		71,2			16,1	2,0	steareth-20	Aerosil 380
100-7		71,2			16,1	2,0	steareth-20	Aerosil miesz.

PL 193 449 B1

325 ciąg dalszy tabeli 100a

1	2	3	4	5	6	7	8	9
100-8		68,0			2,0	1,9	oleth-20	Aerosil 380
100-9		63,5			25,0	2,0	steareth-20	Aerosil miesz.
100-10		67,9			20,0	2,0	steareth-20	Aerosil miesz.
100-11		72,2			15,0	2,0	steareth-20	Aerosil miesz.
100-12	370		4,7		4,7		steareth-20
100-13	350		4,9		49		ceteareth-27
100-14	348		5,0		5,0		ceteareth-15
100-15	348		5,0		5,0		oleth-20
100-16	351		4,4		5,0		steareth-20

Mieszanka Aerosil: Aerosil MOX-80 + Aerosil MOK-170 (1:1]

Rośliny zaślazu Avicenny (Abutilon theophrasti, ABUTH) i chwastnicy jednostronnej (Echinochloa crus-galli, ECHCF) hodowano i traktowano w sposób standardowy podany powyżej.

dni po posadzeniu ABUTH i ECHCF dokonano aplikacji kcanpozycji do rozpylania, a ocenę inhibicji chwastobójczej wykonano 16 dni po aplikacji.

Formulacje J i K stosawano do traktowania porównawczego. Wyniki, uśrednione dla wszystkich powtórzeń każdego traktowania, przedstawiono w tabeli 100b.

T a b e l a 100b

Stężona kompozycja	Dawka glifosatu g a.e./ha	% inhibicji
ABUTH	ECHCF
1	2	3	4
Formulacja J	100	0	20
200	28	57
300	58	96
400	73	99
Formulacja K	100	22	13
200	42	83
300	48	91
400	58	95
100-01	100	28	30
200	48	80
300	80	97
400	85	99
100-02	100	43	52
200	68	80
300	72	88
400	86	94

326

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 100b

1	2	3	4
100-03	100	23	37
200	50	83
300	75	88
400	85	96
100-04	100	50	45
200	73	80
300	85	92
400	95	94
100-05	100	18	45
200	65	53
300	87	95
400	94	86
100-06	100	47	50
200	62	68
300	82	94
400	91	87
100-07	100	50	47
200	60	78
300	87	87
400	93	93
100-08	100	30	55
200	55	77
300	82	85
400	88	97
100-09	100	45	50
200	57	78
300	83	83
400	84	89
100-10	100	42	50
200	57	80
300	73	91
400	91	90
100-11	100	28	48
200	50	75
300	70	87
400	82	89

PL 193 449 B1

327 ciąg dalszy tabeli 100b

1	2	3	4
100-12	100	20	40
200	63	80
300	67	96
400	80	88
100-13	100	27	35
200	50	85
300	77	90
400	84	86
100-14	100	27	25
200	40	70
300	68	94
400	89	91
100-15	100	17	20
200	47	82
300	58	89
400	91	95
100-16	100	22	20
200	41	80
300	84	89
400	99	98

W tym badaniu wszystkie kompozycje według niniejszego wynalazku wykazały większą skuteczność chwastobójczą, zarówno w stosunku do ABUTH, jak i ECHCF, w niektórych przypadkach ze znacznym zapasem w stosunku do handlowej wzorcowej Formulacji K.

P r z y k ł a d 101

Sporządzono stężone kompozycje wodne zawierające sól IPA glifosatu i składniki rozczynnika, jak przedstawiono w tabeli 101a. Wszystkie zawierają nośnik koloidalny i zostały otrzymane metodą (ix). Wszystkie kompozycje z tego przykładu wykazały dopuszczalna trwałość podczas przechowywania. Przedstawione kompozycje zawierające nośniki koloidalny nie były trwałe podczas przechowywania dopóki nośnik koloidalny nie został wprowadzony jak przedstawiono.

T a b e l a 101a

Stężona kompo- zycja	Glifosat g a.e./l	% w/w	Typ oleju	Typ środka pow. czynnego
Olej	Środek pow. czynny	Aerosil 380
1	2	3	4	5	6	7
101-01	360	1,0	10,0	1,25	stearynian butylu	oleth-20
101-02	360	1,0	10,0	1,25	stearyloamina	oleth-20
101-03	360	1,0	10,0	1,25	alkohol stearylowy	aleth-20
101-04	360	1,0	10,0	1,25	heneikozan	oleth-20
101-05	360		10,0	1,25	brak	oleth-20
101-06	360	1,0	10,0	1,25	stearynian butylu	steareth-30

328

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 101a

1	2	3	4	5	6	7
101-07	360	1,0	10,0	1,25	stearyloamina	steareth-30
101-08	360	1,0	10,0	1,25	alkohol stearylowy	steareth-30
101-09	360	1,0	100	1,25	heneikozan	steareth-30
101-10	360		10,0	1,25	brak	steareth-30
101-11	360		5,0 + 5,0	1,25	brak	oleth-20 + steareth-20
101-12	360		5,0 + 5,0	1,25	brak	oleth-20 + steareth-30
101-13	360		5,0 + 5,0	1,25	brak	oleth-20 + ceteareth-27
101-14	360		5,0 + 5,0	1,25	brak	oleth-20 + ceteareth-15
101-15	360		5,0 + 5,0	1,25	brak	steareth-30 + steareth-20
101-16	360		5,0 + 5,0	1,25	brak	steareth-30 + ceteareth-27
101-17	360		5,0 + 5,0	1,25	brak.	steareth-30 + ceteareth-15
101-18	360		10,0	1,25	brak	laureth-23

Rośliny zaślazu Avicenny (Abutilon theophrasti, ABUTH) i chwastnicy jednastronnej (Echinochloa crus-galli, EHCEF) hodowano i traktowano w sposób standardowy podany powyżej. 17 dni po posadzeniu ABUTH i ECHCF dokonano aplikacji kompozycji do rozpylania, a ocenę inhibicji chwastobójczej wykonano 19 dni po aplikacji. Eormulacje B L J stosowano do traktowania porównawczego. Wyniki, uśrednione dla wszystkich powtórzeń każdego traktowania, przedstawiono w tabeli 101b.

T a b e l a 101b

Stężona kompozycja	Dawka glifosatu g a. e. /ha	% Inhibicji
ABUTH	ECHCF
1	2	3	4
Formulacja B	100	0	60
200	15	73
300	33	89
400	57	91
Formulacja J	100	5	70
200	37	92
300	80	99
400	77	96
101-01	100	13	88
200	32	85
300	48	98
400	90	93

PL 193 449 B1

329 ciąg dalszy tabeli 101b

1	2	3	4
101-02	100	10	70
200	45	98
300	72	99
400	80	98
101-03	100	3	77
200	25	94
300	47	98
400	75	99
101-04	100	7	67
200	23	94
300	40	99
400	7	47
101-05	100	7	76
200	25	88
300	45	96
400	75	97
101-06	100	12	96
200	30	97
300	45	98
400	15	60
101-07	100	8	83
200	12	97
300	35	94
400	50	98
101-08	100	15	72
200	30	88
300	40	99
400	0	33
101-09	100	5	73
200	15	94
300	47	99
400	5	53
101-10	100	7	79
200	15	95
300	45	98
400	62	99

330

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 101b

1	2	3	4
101-11	100	5	84
200	13	98
300	30	98
400	55	100
101-12	100	3	95
200	17	99
300	28	99
400	67	100
101-13	100	5	90
200	17	99
300	30	100
400	60	98
101-14	100	3	97
200	25	97
300	38	100
400	57	100
101-15	100	5	97
200	25	97
300	40	100
400	40	99
101-16	100	10	97
200	15	98
300	52	100
400	0	47
101-17	100	7	97
200	25	94
300	40	98
400	33	97
101-18	100	7	96
200	25	99
300	55	100
400	73	100

Dane inhibicji procentowej dla dawki glifosatu 400 g a.e./ha w tej próbie są niepewne i należy je pominąć. Zarówno oleth-20 (kompozycja 101-05), jak i steareth-20 (101-10) nie zapewniły w tym badaniu skuteczności chwastobójczej równej Formulacji J i nie uzyskano znacznej ani zgodnej dalszej poprawy przez dodanie stearynianu butylu.

P r z y k ł a d 102

Sporządzono stężone kompozycje wodne zawierające sól IPA glifosatu i składniki rozczynnika, jak przedstawiono w tabeli 102a. Stężone kompozycje 102-01 do 1-2-03 są emulsjami olej w wodzie

PL 193 449 B1

331 i otrzymano je metodą (vii). Kompozycje 102-04 do 102-18 wszystkie zawierają noś nik koloidalny i otrzymano je metodą (ix).

W końcowej fazie przygotowania tych kompozycji zastosowano róż ne sposoby mieszania, jak podano w kalumnie tabeli 102a zatytułowanej „Metoda”.

Wszystkie kompozycje z tego przykładu wykazały dopuszczalną trwałość podczas przechowywania.

Kompozycje przedstawione jako zawierające nośnik koloidalny nie były trwale podczas przechowywania, dopóki nośnik koloidalny nie został wprowadzony jak przedstawiono.

T a b e l a 102a

Stężona kompozycja	Glifosat g a.e./l	% w/w	Typ środka pow. czynnego	Metoda(*)
Stearynian butylu	Środek pow. czynny	Aerosil 380
102-01	163	0,5	5,0		oleth-20
102-02	163	0,5	5,0		steareth-20
102-03	163	0,5	5,0		ceteareth-27
102-04	360	1,0	10,0	1,25	ceteareth-15	A
102-05	360	1,0	10,0	1,25	ceteth-20	A
102-06	360	1,0	10,0	1,25	steareth-20	A
102-07	360	1,0	10,0	1,25	oleth-20	A
102-08	360	1,0	10,0	1,25	ceteareth-27	A
102-09	360	1,0	10,0	1,25	steareth-30	A
102-10	360	1,0	10,0	1,25	steareth-30	A
102-11	360	1,0	10,0	1,25	oleth-20	A
102-12	360	1,0	10,0	1,25	oleth-20	A
102-13	360	1,0	10,0	1,25	oleth-20	C
102-14	360	1,0	10,0	1,25	oleth-20	D
102-15	360	1,0	10,0	1,25	oleth-20	E
102-16	360	1,0	10,0	1,25	oleth-20	F
102-17	360	1,0	10,0	1,25	oleth-20	G
102-18	360	1,0	10,0	1,25	oleth-20	A

(*) Metoda:

A Mieszalnik Silverson, średnie sito, 3 minuty przy 7000 obrotów na minutę

B Mieszalnik Silvexson, gxuhe sita i 3 minuty przy 7000 obrotów na minutę

C Mieszalnik Fann, 50% mocy, 5 minut

D Mieszalnik Turrax, 3 minuty przy 8000 obrotów na minutę

E Mieszadło podwieszone, mała prędkość

F Mieszadło podwieszone, duża prędkość

G Wytrząsanie ręczne

Rośliny zaślazu Avicenny (Abutilon theophrasti, ABUTH) i chwastnicy jednostronnej (Echinochloa crus-galli, ECHCF) hodowano i traktowano w sposób standardowy podany powyżej.

dni po posadzeniu ABUTH i ECHCF dokonano aplikacji kompozycji do rozpylania, a ocenę inhibicji chwastobójczej wykonano 19 dni po aplikacji.

Formulacje B i J stosowano do traktowania porównawczego.

Wyniki, uśrednione dla wszystkich powtórzeń każdego traktowa przedstawiono w tabeli 102b.

332

PL 193 449 B1

T a b e l a 102b

Stężona kompozycja	Dawka glifosatu g a.e./ha	% inhibicji
ABUTH	ECHCF
1	2	3	4
Formulacja B	100	20	40
200	45	50
300	65	72
400	78	85
Formulacja J	100	43	53
200	80	80
300	96	82
400	99	94
102-01	100	45	57
200	80	72
300	89	78
400	98	93
102-02	100	53	57
200	80	78
300	89	77
400	93	83
102-03	100	45	60
200	83	75
300	97	73
400	95	85
102-04	100	45	45
200	80	80
300	83	53
400	95	95
102-05	100	42	42
200	77	77
300	93	93
400	98	98
102-06	100	30	30
200	42	42
300	27	30
400	3	20
102-07	100	40	40
200	77	75
300	90	93
400	97	86

PL 193 449 B1

333 ciąg dalszy tabeli 102b

1	2	3	4
102-08	100	43	50
200	80	80
300	92	93
400	96	98
102-09	100	0	2
200	82	75
300	83	96
400	90	88
102-10	100	57	60
200	80	70
300	88	88
400	95	93
102-11	100	35	47
200	72	75
300	80	75
400	85	77
102-12	100	47	47
200	72	77
300	80	90
400	86	78
102-13	100	55	50
200	75	83
300	78	92
400	91	92
102-14	100	52	50
200	75	78
300	83	89
400	99	92
102-15	100	47	47
200	70	73
300	87	87
400	75	63
102-16	100	43	40
200	78	75
300	88	88
400	87	91

334

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 102b

1	2	3	4
102-17	100	43	43
200	67	58
300	80	75
400	92	83
102-18	100	27	40
200	63	57
300	82	73
400	87	70

Wyniki otrzymane dla kompozycji 102-06 odbiegają od innych danych w tym przykładzie i podejrzewa się błąd podczas formulacji lub aplikacji. Wyraźne były pewne różnice skuteczności chwastobojczej, gdy kompozycję zawierajajcą 560 g a.e./l glifosatu, 1% stearynianu butylu, 10% oleth-20 i 1,25% Aerosil 380 poddawano obróbce w rożny sposób (102-11 do 102-17). Jednakże, ponieważ kompozycje 102-07 i 102-11 były przetwarzane identycznie, a jednak różnią się skutecznością, więc nie można z tej próby wyciągnąć wyraźnych wniosków.

P r z y k ł a d 103

Sporządzono wodne stężone kompozycje zawierające sól IPA glifosatu i składniki rozczynnika, jak przedstawione w tabeli 103a. Stężone kompozycje 103-01 do 103-09 są koncentratami roztworów wodnych i otrzymano je metodą (viii). Stężone kompozycje 103-10 do 103-18 są koncentratami roztworów wodnych zawierającymi nośnik koloidalny i otrzymano je metodą (ix). Kompozycje z tego przykładu zawierające 3% lub 6% środka powierzchniowo czynnego nie miały dopuszczalnej trwałości przy przechowywaniu, z wyjątkiem, jak przedstawiono, tych z nośnikiem koloidalnym.

T a b e l a 103a

Kompozycja nr	Glifosat g a.e./I	% w/w	Typ Aerosilu
Steareth-20	Oleth-20	Velvetex AB-45	Aerosil
1	2	3	4	5	6	7
103-01	488	c				brak
103-02	488	30				brak
103-03	488	6,0				brak
103-04	488		1,0			brak
103-05	488		3,0			brak
103-06	488		6,0			brak
103-07	488			1,0		brak
103-08	488			3,0		brak
103-09	488			4,6		brak
103-10	488	1,0			1,5	MOX-80-/MOX-170 (1:1)
103-11	488	3,0			1,5	MOX-80-/MOX-170 (1:1)
103-12	488	6,0			1,5	MOX-80-/MOX-170 (1:1)
103-13	488		1,0		1,5	MOX-80-/MOX-170 (1:1)
103-14	488		3,0		1,5	MOX-80-/MOX-170 (1:1)
103-15	488		6,0		1,5	MOX-80-/MOX-170 (1:1)

PL 193 449 B1

335 ciąg dalszy tabeli 103a

1	2	3	4	5	6	7
103-16	488			1,0	1,5	MOX-80-/MOX-170 (1:1)
103-17	488			3,0	1,5	MOX-80-/MOX-170 (1:1)
103-18	488			4,6	1,5	MOX-80-/MOX-170 (1:1)

Rośliny zaślazu Avicenny (Abutilon theophrasti, ABUTH) i chwastnicy jednostronnej (Echinochloa crus-galli, ECHCF) hodowano i traktowano w sposób standardowy podany powyżej.

dni po posadzeniu ABUTH i ECHCF dokonano aplikacji kompozycji do rozpylania, a ocenę inhibicji chwastobójczej wykonano 18 dni po aplikacji.

Formulacje B i J stosowano do traktowania porównawczego. Wyniki, uśrednione dla wszystkich powtórzeń każdego traktowa przedstawiono w tabeli 103b.

T a b e l a 103b

Stężona kompozycja	Dawka glifosatu g a.e./ha	% inhibicji
ABUTH	ECHCF
1	2	3	4
Formulacja B	100	10	40
200	38	67
300	70	80
400	86	92
Formulacja J	100	43	58
200	65	82
300	91	94
400	100	95
103-01	100	23	60
200	40	65
300	73	87
400	80	97
103-02	100	38	67
200	77	82
300	95	83
400	99	93
103-03	100	33	67
200	78	73
300	90	94
400	100	96
103-04	100	23	63
200	48	81
300	68	87
400	72	88

336

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 103b

1	2	3	4
103-05	100	30	63
200	63	80
300	78	89
400	95	93
103-06	100	25	85
200	65	95
300	77	93
400	99	95
103-07	100	13	60
200	42	80
300	57	95
400	92	56
103-08	100	20	73
200	43	92
300	83	93
400	72	96
103-09	100	30	73
200	50	94
300	65	96
400	75	98
103-10	100	10	65
200	53	88
300	12	94
400	83	95
103-11	100	15	50
200	57	77
300	82	95
400	92	97
103-12	100	30	70
200	68	98
300	78	97
400	96	98
103-13	100	15	77
200	43	93
300	63	95
400	77	99

PL 193 449 B1

337 ciąg dalszy tabeli 103b

1	2	3	4
103-14	100	10	73
200	40	93
300	68	98
400	78	98
103-15	100	brak	brak
200	brak	brak
300	brak	brak
400	brak	brak
103-16	100	0	60
200	30	93
300	40	99
400	50	99
103-17	100	2	83
200	43	99
300	67	100
400	67	100
103-18	100	5	95
200	37	100
300	60	100
400	78	100

W silnie obciążonych (488 g a.e./l) kompozycjach glifosatu, przy 3% lub 6% steareth-20 zapewniał w tej próbie większą skuteczność chwastobójczą niż te same stężenia oleth-20.

Nawet właśnie przy 3%, steareth-20 (kompozycja 103-02) dawał skuteczność równą handlowej wzorcowej Formulacji J.

Dodatek mieszanki nośnika koloidalnego w celu stabilizacji kompozycji (103-11) nieco zmniejszał skuteczność w tym badaniu.

P r z y k ł a d 104

Sporządzono stężone kompozycje wodne zawierajace sól IPA glifosatu i składniki rozczynnika, jak przedstawiono w tabeli 104a.

Stężone kompozycje 104-01 do 104-04 są koncentratami roztworów wodnych i otrzymano je metodą (viii).

Stężone kompozycje 104-08 do 104-18 są koncentratami roztworów wodnych zawierającymi nośniki koloidalne i zostały otrzymane metodą (ix).

Stężone kompozycje 104-05 do 104-07 zawierają nośnik koloidalny, ale nie zawierają środka powierzchniowo czynnego.

Wszystkie kompozycje z tego przykładu z wyjątkiem 104-01 do 104-03 miały dopuszczalną trwałość podczas przechowywania.

338

PL 193 449 B1

T a b e l a 104a

Stężona kompozycja	Glifosat g a.e./l	% w/w	Typ Aerosilu
Steareth-20	Steareth-100	MON 0818	Aerosil
104-01	48.8	3,0
104-02	488	4,5
104-03	488	6,0
104-04	488			3,0
104-05	488				1,5	380
104-06	488				1,5	ΜΟΧ-80/ΜΟΧ-170 (1:1)
104-07	488				3,0	ΜΟΧ-80/380 (1:1)
104-08	488		1,5
104-09	488	3,0		3,0	1,5	380
104-10	488	4,5		3,0	1,5	380
104-11	488	6,0		3,0	1,5	380
104-12	488	3,0		3,0	1,5	ΜΟΧ-80/ΜΟΧ-170 (1:1)
104-13	488	4,5	1,0	3,0	1,5	ΜΟΧ-80/ΜΟΧ-170 (1:1)
104-14	488	6,0		3,0	1,5	ΜΟΧ-80/ΜΟΧ-170 (1:1)
104-15	488	3,0		3,0	1,5	ΜΟΧ-80/380 (1:1)
104-16	488	4,5		3,0	1,5	ΜΟΧ-80/380 (1:1)
104-17	488	6,0		3,0	1,5	ΜΟΧ-80/380 (1:1)-
104-18	488		4,5	3,0	1,5	ΜΟΧ-80/ΜΟΧ-170 (1:1)

Rośliny zaślazu Avicenny (Abutilon theophrasti, ABUTH) i chwastnicy jednostronnej (Echinochloa crus-galli, ECECF) hodowano i traktowano w sposób standardowy podany powyżej.

dni po posadzeniu ABUTH i ECHCF dokonano aplikacji kompozycji do rozpylania, a ocenę inhibicji chwastobójczej wykonano 21 dni po aplikacji.

Formulacje B i J stosowano do traktowania porównawczego. Wyniki, uśrednione dla wszystkich powtórzeń każdego traktowania, przedstawiono w tabeli 104b.

T a b e l a 104b

Stężona kompozycja	Dawka glifosatu g a.e./ha	% inhibicji
ABUTH	BCHCF
1	2	3	4
Formulacja B	100	2	23
200	18	50
300	42	67
400	63	80
Formulacja J	100	20	47
200	40	86
300	83	98
400	93	98

PL 193 449 B1

339 ciąg dalszy tabeli 104b

1	2	3	4
104-01	100	10	75
200	62	83
300	80	96
400	93	99
104-02	100	40	60
200	77	92
300	87	97
400	93	99
104-03	100	23	40
200	38	63
300	78	91
400	97	91
104-04	100	20	38
200	23	77
300	43	94
400	13	94
104-05	100	7	30
200	25	37
300	42	60
400	67	63
104-06	100	7	30
200	20	53
300	52	67
400	83	67
104-07	100	5	35
200	20	63
300	57	80
400	43	85
104-08	100	22	83
200	47	99
300	86	98
400	78	100
104-09	100	12	45
200	25	77
300	40	83
400	37	95

340

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 104b

1	2	3	4
104-10	100	13	53
200	73	99
300	85	98
400	99	99
104-11	100	25	50
200	58	88
300	93	99
400	99	99
104-12	100	25	45
200	57	88
300	85	97
400	100	94
104-13	100	30	52
200	68	87
300	93	99
400	100	92
104-14	100	40	45
200	73	88
300	81	98
400	100	99
104-15	100	8	57
200	33	96
300	81	99
400	95	99
104-16	100	10	62
200	48	83
300	99	98
400	100	100
104-17	100	27	58
200	65	92
300	75	98
400	93	99
104-18	100	5	40
200	33	87
300	55	98
400	75	98

PL 193 449 B1

341

Pośród silnie obciążonych (488 g a.e./l) kompozycji glifosatu zapewniających aktywność chwastobójczą lepszą od handlowej wzorcowej Formulacji J, co najmniej w stosunku do ABUTH, były kompozycje 104-10 i 104-11 (odpowiednio 4,5% i 6% steareth-20 + 3% MOH 0818 + 1,5% Aerosll 380), 104-13 (4,5% steareth-20 + 3% MON 0818 + 1,5% mieszanki Aerosil MOX-80/MOX-170) oraz 104-16 (4,5% steareth-20 + 3% MON 0818 + 1,5% mieszanki MOX-80/380). Stosunkowo słabe działanie kompozycji 104-04 i dobre działanie kompozycji 104-02 pokazuje, że bardzo dobre wyniki otrzymane dla stabilizowanych kompozycji wymienionych powyżej można w pierwszym rzędzie przypisać składnikowi steareth-20.

P r z y k ł a d 105

Sporządzono stężone kompozycje wodne zawierające sól IPA glifosatu i składniki rozczynnika, jak przedstawiono w tabeli 105a. Stężone kompozycje 105-01 do 105-09 są koncentratami roztworów wodnych i zostały otrzymane metodą (viii). Stężone kompozycje 105-10 do 105-18 są koncentratami roztworów wodnych zawierającymi nośniki koloidalne i zostały otrzymane metodą (ix). Kompozycje z tego przykładu zawierają ce 3% lub 6% środka powierzchniowo czynnego nie miały dopuszczalnej trwałości podczas przechowywania z wyjatkiem przedstawionych, mających nośnik koloidalny.

T a b e l a 105a

Stężona kompozycja	Glifosat g a.e./l	% w/w	Typ Aerosilu
Steareth-20	Oleth-20	Vełvetex AB-45	Aerosil
105-01	488	1,5				brak
105-02	488	3,0				brak
105-03	488	6,0				brak
105-04	488		1,0			brak
105-05	488		3,0			brak
.105-06	488		6,0			brak
105-07	488			1,5		brak
105-08	488			3,0		brak
105-09	488			4,5		brak
105-10	488	1,0			1,5	MOX-80/380 (1:1)
105-11	488	3,0			1,5	MOX-80/380 (1:1)
105-12	488	6,0			1,5	MOX-80/380 (1:1)
105-13	488		1,0		1,5	MOX-80/380 (1:1)
105-14	488		3,0		1,5	MOX-80/380 (1:1)
105-15	488		6,0		1,5	MOX-80/380 (1:1)
105-16	488			1,5	1,5	MOX-80/380 (1:1)
105-17	488			3,0	1,5	MOX-80/380 (1:1)
105-18	488			f, 5	1,5	MOX-80/380 (1:1)

Rośliny zaślazu Avicenny (Abutilon theophrasti, ABUTH) i chwastnicy jednostronnej (Echinochloa crus-galli, ECECF) hodowano i traktowano w sposób standardowy podany powyżej.

dni po posadzeniu. ABUTE i ECECF dokonano aplikacji kompozycji do rozpylania, a ocenę inhibicji chwastobójczej wykonano 22 dni po aplikacji.

Formulacje B i J stosowana do traktowania porównawczego.

Wyniki, uśrednione dla wszystkich powtórzeń każdego traktowania, przedstawiono w tabeli 105b.

342

PL 193 449 B1

T a b e l a 105b

Stężona kompozycja	Dawka glifosatu g a.e./ha	% inhibicji
ABUTH	EGHCF
1	2	3	4
Formulacja B	100	0	10
200	3	27
300	13	30
400	33	40
Formulacja J	100	2	53
200	30	97
300	70	99
400	80	99
105-01	100	5	67
200	30	89
300	58	98
400	80	100
105-02	100	20	60
200	45	90
300	78	99
400	80	100
105-03	100	20	57
200	47	93
300	78	96
400	83	98
105-04	100	3	57
200	30	83
300	63	99
400	82	98
105-05	100	5	53
200	27	83
300	47	98
400	77	100
105-06	100	5	40
200	23	70
300	47	92
400	77	99
105-07	100	3	53
200	30	85
300	60	94
400	72	97

PL 193 449 B1

343 ciąg dalszy tabeli 105b

1	2	3	4
105-08	100	3	50
200	22	88
300	53	97
400	80	100
105-09	100	0	40
200	20	83
300	40	99
400	67	99
105-10	100	0	40
200	27	60
300	47	83
400	78	94
105-11	100	5	47
200	25	77
300	57	56
400	87	97
105-12	100	15	43
200	52	88
300	87	98
400	87	98
105-13	100	0	40
200	17	70
300	35	83
400	53	88
105-14	100	0	33
200	18	67
300	28	90
400	62	98
105-15	100	2	33
200	25	70
300	53	85
400	72	97
105-16	100	0	30
200	17	50
300	27	67
400	72	87

344

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 105b

1	2	3	4
105-17	100	0	0
200	7	63
300	32	88
400	47	90
105-18	100	0	5
200	12	60
300	25	83
400	T5	97

Kompozycje zawerajace steareth-20 na ogół działały lepiej w tym badaniu niż odpowiedniki zawierające oleth-20, zarówno przy braku, jak i w obecności nośników koloidalnych.

P r z y k ł a d 106

Sporządzono kompozycje koncentratów wodnych zawierające sól IPA glifosatu i składniki rozczynnika, jak prz.edstawiono w tabeli 106a. Wszystkie zawierają nośniki koloidalne i zostały otrzymane metodą (ix). Wszystkie kompozycie z tego przykładu wykazały dopuszczalną trwałość podczas przechowywania. Kompozycje przedstawione jako zawierajace nośnik koloidalny nie były trwale podczas przechowywania, chyba że nośnik koloidalny wprowadzono, jak przedstawiono.

T a b e l a 106a

Stężona komp.	% w/w	Typ oleju	Typ środka pow. czynnego
Glifosat g a.e./l	Olej	Środek pow. czynny	Aerosil 380
106-01	31	1,0	10,0	1,25	stearynian butylu	steareth-20
106-02	31	1,0	10,0	1,25	stearynian butylu	oleth-20
106-03	31	1,0	10,0	1,25	stearynian butylu	steareth-30
106-04	31		10,0	1,25	brak	steareth-30

Rośliny zaślazu Avicenny (Abutilon theophrasti, ABUTH) i chwastnicy jednostronnej (Echinochloa crus-galli, ECHCF) hodowano i traktowano w sposób standardowy podany powyżej. Traktowanie prowadzono o czterech różnych godzinach dnia. 16 dni po posadzeniu. ABUTH i ECECF dokonano aplikacji kompozycji do rozpylania, a ocenę inhibicji chwastobójczej wykonano 22 dni po aplikacji.

Fonaulację J stosowano do traktowania porównawczego. Wyniki, uśrednione dla wszystkich powtórzeń każdego traktowania, przedstawiono w tabeli 106b.

T a b e l a 106b

Stężona kompozycja	Godzina stosowania	Dawka glifosatu g a.e./ha	% inhibicji
ABUTH	EGHCF
1	2	3	4	5
Formulacja J	1000	100	5	33
200	42	75
300	67	83
400	77	93

PL 193 449 B1

345 ciąg dalszy tabeli 106b

1	2	3	4	5
106-01	1000	100	7	33
200	40	70
300	50	82
400	78	91
106-02	1000	100	18	33
200	37	73
300	48	91
400	80	92
106-03	1000	100	30	33
200	40	75
300	82	85
400	83	80
106-04	1000	100	30	30
200	43	78
300	78	92
400	93	95
Forrnulacja J	1200	100	5	38
200	35	87
300	53	96
400	88	99
106-01	1200	100	10	30
200	47	91
300	70	89
400	78	97
106-02	1200	100	5	37
200	40	75
300	48	87
400	70	94
106-03	1200	100	20	37
200	50	82
300	78	98
400	83	97
106-04	1200	100	33	33
200	45	93
300	75	98
400	95	100

346

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 106b

1	2	3	4	5
Formulacja J	1400	100	15	40
200	30	90
300	55	100
400	80	100
106-01	1400	100	17	40
200	45	70
300	75	97
400	80	98
106-02	1400	100	17	47
200	35	83
300	67	97
400	63	97
106-03	1400	100	30	40
200	63	80
300	77	97
400	78	100
106-04	1400	100	23	40
200	45	37
300	73	100
400	78	100
Formulacja J	1600	100	10	37
200	32	83
300	52	97
400	75	98
106-01	1600	100	27	43
200	40	89
300	77	99
400	95	99
106-02	1600	100	20	53
200	40	95
300	53	98
400	80	98
106-03	1600	100	27	60
200	60	93
300	78	97
400	96	100

PL 193 449 B1

347 ciąg dalszy tabeli 106b

1	2	3	4	5
106-04	1600	100	15	37
200	43	83
300	67	97
400	78	96

Kompozycja 106-03 ilustruje zgodność bardzo dobrego działania uzyskiwanego w tym przypadku ze steareth-30 przy stosunku wagowym do glifosatu a.e. wynoszącym około 1:3, przy jednocześnie małej ilości stearynianu butylu i Aerosilu 380. Średni procent inhibicji ABUTH dla wszystkich dawek glifosatu przedstawia naatępujace porównanie 106-03 z Formulacją J, stosowaną o 4 różnych godzinach dnia:

Godzina	Formulacja J	Kompozycja 106-03
1000	48	59
1200	45	58
1400	48	62
1600	42	65

P r z y k ł a d 107

Sporządzono wodne stężone kompozycje zawierające sól IPA glifosatu i składniki rozczynnika, jak przedstawiono w tabeli 107a. Stężone kompazycje 107-01 do 107-07 są koncentratami roztworów wodnych i zostały otrzymane metodą (viii). Stężone kompozycje 107-08 do 107-18 są koncentratami roaztworów wodnych zawierającymi nośniki koloidalne i zostały otrzymane metodą (ix).

Kompozycje 107-01 do 107-06 nie miały dopuszczalnej trwałości podczas przechowywania. Wszystkie inne kompozycje wykazały dopuszczalną trwałość podczas przechowywania.

T a b e l a 107a

Stężona korapozycja	Glifosat g a.e./l	% w/w
Steareth-30	Steareth-20	Agrimul PG-2069	Aerosil 380
1	2	3	4	5	6
107-01	488	3,00
107-02	488	4,50
107-03	488	6,00
107-04	488		3,00
107-05	488		4,50
107-06	488		6,00
107-07	488			2,00
107-08	488	3,00			1,5
107-09	488	4,50			1,5
107-10	488	6,00			1,5
107-11	488		3,00		1,5
107-12	488		4,50		1,5
107-13	488		6,00		1,5

348

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 107a

1	2	3	4	5	6
107-14	488	1,50	1,50		1,5
107-15	488	2,25	2,25		1,5
107-16	488	3,00	3,00		1,5
107-17	488	2,25	2,25	2,00	1,5
107-18	488	3,00	3,00	2,00	1,5

Rośliny zaślazu Avicenny (Abutilon theophrasti, ABUTH) i chwastnicy jednostronnej (Echinochloa crus-galli ECHCF) hodowano i traktowano w sposób standardowy podany powyżej. 16 dni po posadzeniu ABUTH i ECHCF dokonano aplikacji kompozycji do rozpylania, a ocenę inhibicji chwastobójczej wykonano 23 dni po aplikacji. Formulacje B i J stosowano do traktowania porównawczego. Wyniki, uśrednione dla wszystkich powtórzeń każdego traktowania, przedstawiono w tabeli 107b.

T a b e l a 107b

Stężona kompozycja	Dawka glifosatu g a.e./ha	% inhibicji
ABUTH	ECHCF
1	2	3	4
Formulacja B	100	2	20
200	22	33
300	35	67
400	68	73
Formulacja J	100	32	63
200	78	90
300	83	93
400	92	97
107-01	100	38	57
200	50	63
300	62	80
400	75	89
107-02	100	20	57
200	63	70
300	75	88
400	80	96
107-03	100	47	53
200	72	80
300	87	96
400	100	99
107-04	100	33	30
200	48	60
300	75	73
400	90	83

PL 193 449 B1

349 ciąg dalszy tabeli 107b

1	2	3	4
107-05	100	10	30
200	43	50
300	68	82
400	83	92
107-06	100	22	40
200	43	50
300	75	83
400	83	87
107-07	100	10	37
200	40	63
300	78	86
400	95	96
107-08	100	23	43
200	68	63
300	92	88
400	98	93
107-09	100	47	57
200	78	70
300	95	92
400	100	96
107-10	100	37	57
200	85	68
300	92	85
400	100	93
107-11	100	28	43
200	63	73
300	85	83
400	95	96
107-12	100	40	53
200	75	88
300	90	92
400	100	97
107-13	100	40	53
200	75	75
300	99	92
400	100	98

350

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 107b

1	2	3	4
107-14	100	30	43
200	68	72
300	83	82
400	96	97
107-15	100	38	47
200	77	72
300	94	92
400	100	96
107-16	100	33	43
200	75	67
300	92	88
400	100	94
107-17	100	25	43
200	68	82
300	78	96
400	99	96
107-18	100	13	37
200	72	70
300	87	80
400	99	85

Poszczególne stabilizowane silnie obciążone (488 g a.e./l) kompozycje glifosatu z tego przykładu zapewniały równą lub lepszą skuteczność chwastobójczą co najmniej w stosunku do ABUTH niż uzyskana dla handlowej wzorcowej Formulacji J.

P r z y k ł a d 108

Sporządzono wodne stężone kompozycje zawierające sól IPA glifosatu i składniki rozczynnika, jak przedstawiono w tabeli 108a. Stężone kompozycje 108-12 do 108-14 są koncentratami roztworów wodnych i zostały otrzymane metodą (viil). Stężone kompozycje 108-01 do 108-11 i 108-15 do 108-17 są koncentratami roztworów wodnych, zawierajacymi naśniki koloidalne i zostały otrzymane metodą (ix).

T a b e l a 108a

Stężona kompozycja	Glifosat g a.e./l	% w/w	Typ Aerosilu
Steareth-20	Ethonteen T/25	Głikol propylenowy	Areosil
1	2	3	4	5	6	7
108-01	488	3,0-			1,5	380
108-02	488	6,0			1,5	ΜΟΧ-80/ΜΟΧ-170 (1:1)
108-03	488	4,5			1,5	380
108-04	488	4,5	2,25	0,5	1,5	ΜΟΧ-80/380 (1:2)
108-05	488	4,5		0,5	1,5	ΜΟΧ-80/380 (1:2)
108-06	488	6,0		0,5	1,5	ΜΟΧ-80/380 (1:2)

PL 193 449 B1

351 ciąg dalszy tabeli 108a

1	2	3	4	5	6	7
108-07	488	3,0	1,50	0,5	1,5	MOX-80/380 (1:2)
108-08	488	6,0	3,00	0,5	1,5	MOX-80/380 (1:2)
108-09	488.	3,0	1,50	0,5	1,5	380
108-10	488	4,5	2,25	0,5	1,5	380
108-11	488	6,0	3,00	0,5	1,5	380
108-12	488		3,00	0,5		brak
108-13	488		2,25	0,5		brak
108-14	488		3,00	0,5		brak
108-15	488		1,50	0,5	1,5	MOX-80/380 (1:2)
108-16	488		2,25	0,5	1,5	MOX-80/380 (1:2)
108-17	488		3,00	0,5	1,5	MOX-80/380 (1:2)

Rośliny zaślazu Avicenny (Abutilon theophrasti, ABUTH) i chwastnicy jednostronnej (Echinochloa crus-galli ECHCF) hodowano i traktowano w sposób standardowy podany powyżej.

dni po posadzeniu ABUTH i ECHCF dokonano aplikacji kompzycji do rozpylania, a ocenę inhibicji chwastobójczej wykonano 20 dni po aplikacji.

Formulacje B i J stosowano do traktowania porównawczego. Wyniki, uśrednione dla wszystkich powtórzeń każdego traktowania, przedstawiono w tabeli 108b.

T a b e l a 108b

Stężona kompozycja	Dawka glifosatu g a.e./ha	% inhibicji
ABUTH	ECHCF
1	2	3	4
Formulacja B	100	0	3
200	10	12
300	43	22
400	47	27
Formulacja J	100	13	15
200	25	22
300	58	53
400	68	82
108-01	100	30	20
200	60	53
300	73	88
400	87	96
108-02	100	40	23
200	63	55
300	88	87
400	93	93

352

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 108b

1	2	3	4
108-03	100	42	20
200	72	55
300	82	83
400	90	88
108-04	100	60	32
200	70	57
300	90	88
400	90	93
108-05	100	47	32
200	67	57
300	88	85
400	94	88
105-06	100	33	37
200	68	67
300	82	80
400	90	58
108-07	100	35	37
200	67	70
300	87	55
400	97	93
108-08	100	32	35
200	67	77
300	85	92
400	97	95
108-09	100	27	13
200	57	67
300	88	83
400	93	95
18-10	100	13	33
200	62	58
300	80	50
400	92	92
108-11	100	13	20
200	60	57
300	88	63
400	92	82

PL 193 449 B1

353 ciąg dalszy tabeli 108b

1	2	3	4
108-12	100	10	27
200	53	53
300	70	67
400	88	55
108-13	100	3	28
200	50	57
300	67	70
400	90	82
108-14	100	3	28
200	55	57
300	70	83
400	87	87
108-15	100	10	20
200	58	43
300	70	72
400	83	85
108-16	100	12	22
200	55	57
300	73	77
400	92	90
108-17	100	7	20
200	53	55
300	70	75
400	85	88

Poszczególne silnie obciążone (488 g a.e./l) kompozycje glifosatu z tego przykładu zapewniały równą lub lepszą skuteczność chwastobójczą, zarówno w stosunku do ABUTH, jak i do ECHCF niż uzyskane dla handlowej wzorcowej Formulacji J.

P r z y k ł a d 109

Sporządzono kompozycie do rozpylania zawierające glifosat przez mieszanie w zbiorniku Formulacji B z rozczynnikami jak przedstawione w tabeli 109.

Rośliny zaślazu Avicenny (Abutilon theophrasti, ABUTH) i chwastnicy jednostronnej (Echinochloa crus-galli, ECHCF) hodowano i traktowano w sposób standardowy podany powyżej.

dni po posadzeniu ABUTH i ECHCF dokonano aplikacji kompozycji do rozpylania, a ocenę inhibicji chwastobójczej wykonano 22 dni po aplikacji.

Wyniki, uśrednione dla wszystkich powtórzń każdego traktowania, przedstawiono w tabeli 109.

354

PL 193 449 B1

T a b e l a 109

Kompozycja glifosatu	Dawka glifosatu g a.e./ha	Dodatek	Stosunek dodatek/a.e.	% inhibicji
ABUTH	ECHCF
1	2	3	4	5	6
Formulacja B	150	brak		18	25
250	73	58
350	80	82
Fbrmulacja J	150	brak		47	90
250	77	93
350	95	94
Formulacja B	150	steareth-10	1:0,3	53	88
250	83	94
350	98	98
Formulacja B	150	steareth-10	1:1	48	73
250	67	97
350	93	99
Formulacja B	150	steareth-10	1:1,5	52	60
250	&5	95
350	86	99
Formulacja B	150	steareth-10	1:3	48	73
250	65	83
350	80	98
Formulacja B	150	steareth-10	1:6	50	81
250	60	87
350	85	97
Formulacja B	150	steareth-20	1:0,3	76	92
250	100	93
350	100	99
Formulacja B	150	steareth-20	1:1	65	75
250	94	96
350	99	99
Formulacja B	150	steareth-20	1:1,5	52	95
250	84	92
350	98	98
Formulacja B	150	steareth-20	1:3	53	82
250	82	100
350	98	93
Formulacja B	150	steareth-20	1:6	47	62
250	68	93
350	92	97

PL 193 449 B1

355 ciąg dalszy tabeli 109

1	2	3	4	5	6
Formulacja B	150	steareth-30	1:0,3	63	88
250	97	100
350	100	100
Formulacja B	150	steareth-30	1:1	53	72
250	88	96
350	97	97
Formulacja B	150	steareth-30	1:1,5	50	79
250	81	89
350	96	100
Formulacja B	150	steareth-30	1:3	50	67
250	78	88
350	97	91
Formulacja B	150	steareth-30	1:6	47	58
250	75	99
350	89	99
Formulacja B	150	ceteareth-30	1:0,3	55	86
250	89	91
350	99	100
Formulacja B	150	ceteareth-30	1:1	50	86
250	85	95
350	97	100
Formulacja B	150	ceteareth-30	1:1, 5	43	75
250	80	100
350	88	98
Formulacja B	150	ceteareth-30	1:3	33	73
250	60	92
350	94	100
Formulacja B	150	ceteareth-30	1:6	37	73
250	53	89
350	88	100
Formulacja B	150	Ethomeen T/25	1:0,3	67	90
250	92	99
350	100	100
Formulacja B	150	Ethomeen T/25	1:1	58	94
250	&3	96
350	93	98

356

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 109

1	2	3	4	5	6
Formulacja B	150	Ethomeen T/25	1:1,5	50	73
250	86	100
350	99	100
Formulacja B	150	Ethomeen T/25	1:3	45	83
250	89	95
350	100	100
Formulacja B	150	Ethomeen T/25	1:6	35	82
250	73	98
350	88	98

W tym badaniu steareth-20, steareth-30 i ceteareth-30 był y skuteczniejszymi dadatkami do Formulacji B niż steareth-10.

P r z y k ł a d 110

Sporządzono wodne stężone kompozycje zawierające sól IPA glifosatu i składniki rozczynnika, jak przedstawione w tabeli 110a. Postępowano według metody (iii) dla kompozycji do rozpylania 110-01 do 110-22 i 110-26 do 110-72 stosując lecytynę sojową (45% fosfolipid, Avanti). Dla kompozycji do rozpylania 110-23 do 110-25 postępowano według metody (i).

T a b e l a 110a

Kompozycja do rozpylania	% w/w
Lecytyna	Stearyrnian butylu	MON-0818
1	2	3	4
110-01	0,10	0,10
110-02	0,10	0,08
110-03	0,10	0,05
110-04	0,10	0,03
110-05	0,10	0,01
110-06	0,08	0,10
110-07	0,05	0,10
110-08	0,03	0,10
110-09	0,01	0,10
110-10	0,08	0,01
110-11	0,05	0,01
110-12	0,03	0,01
110-13	0,01	0,01
110-14	0,01	0,03
110-15	0,01	0,05
110-16	0,01	0,08
110-17	0,03	0,03
110-18	0,05	0,05

PL 193 449 B1

357 ciąg dalszy tabeli 110a

1	2	3	4
110-19	0,08	0,08
110-20	0,08	0,03
110-21	0,03	0,08
110-22	0,05
110-23		0,05
110-24			0,09
110-25			0,03
110-26	0,09	0,02	0,09
110-27	0,09	0,02	0,05
110-28	0,01	0,01	0,01
110-29	0,01	0,01	0,03
110-30	0,01	0,01	0,05
110-31	0,01	0,01	0,08
110-32	0,01	0,01	0,10
110-28	0,01	0,01	0,01
110-33	0,01	0,05	0,01
110-34	0,01	0,05	0,03
110-35	0,01	0,05	0,05
110-36	0,01	0,05	0,08
110-37	0,01	0,05	0,10
110-38	0,01	0,10	0,01
110-39	0,01	0,10	0,03
110-40	0,01	0,10	0,05
110-41	0,01	0,10	0,08
110-42	0,01	0,10	0,10
110-43	0,05	0,01	0,01
110-44	0,05	0,10	0,03
110-45	0,05	0,01	0,05
110-46	0,05	0,01	0,08
110-47	0,05	0,01	0,10
110-48	0,05	0,05	0,01
110-49	0,05	0,05	0,03
110-50	0,05	0,05	0,05
110-51	0,05	0,05	0,08
110-52	0,05	0,05	0,10
110-53	0,05	0,10	0,01
110-54	0,05	0,10	0,03

358

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 110a

1	2	3	4
110-55	0,05	0,10	0,05
110-56	0,05	0,10	0,08
110-57	0,05	0,10	0,10
110-58	0,10	0,01	0,01
110-59	0,10	0,01	0,03
110-60	0,10	0,01	0,05
110-61	0,10	0,01	0,08
110-62	0,10	0,01	0,10
110-63	0,10	0,05	0,01
110-64	0,10	0,05	0,03
110-65	0,10	0,05	0,05
110-66	0,10	0,05	0,08
110-67	0,10	0,05	0,10
110-68	0,10	0,10	0,01
110-69	0,10	0,10	0,03
110-70	0,10	0,10	0,05
110-71	0,10	0,10	0,08
110-72	0,10	0,10	0,10

Rośliny zaślazu Avicenny (Abutilon theophrasti, ABUTH) i chwastnicy jednostronnej (Echinochloa crus-galli, ECHCF) hodowano i traktowano w sposób standardowy podany powyżej. 16 dni po posadzeniu. ABUTH i ECHCF dokonano aplikacji kompozycji do rozpylania, a ocenę skuteczności chwastobójczej wykonano 15 dni po aplikacji.

Formulacje C i J stosowano do traktowania porównawczego. Wyniki, uśrednione dla wszystkich powtórzeń każdego traktowania, przedstawiono w tabeli 110b.

T a b e l a 110b

Kompozycja do rozpylania	Dawka glifosatu g a.e./ha	% inhibicji
ABUTH	ECHCF
1	2	3	4
Formulacja C	280	71	73
Formulacja J	280	65	77
110-01	280	60	49
110-02	280	46	47
110-03	280	34	48
110-04	280	33	35
110-05	280	50	33
110-06	280	49	52
110-07	280	39	42
110-08	280	48	38

PL 193 449 B1

359 ciąg dalszy tabeli 110b

1	2	3	4
110-09	280	51	42
110-10	280	37	30
110-11	280	4a	30
110-12	280	56	34
110-13	280	41	45
110-14	280	52	56
110-15	280	38	40
110-15	280	53	33
110-17	280	45	40
110-18	280	52	38
110-19	280	37	34
110-20	280	36	28
110-21	280	40	38
110-22	280	44	47
110-23	280	60	42
110-24	280	92	76
110-25	280	37	69
110-26	280	89	88
110-27	280	79	80
110-28	280	74	73
110-29	280	91	76
110-30	280	94	92
110-31	280	87	81
110-32	280	93	77
110-33	280	88	73
110-34	280	92	85
110-35	280	90	82
110-36	280	92	77
110-37	280	87	77
110-38	280	88	77
110-39	280	84	74
110-40	280	87	68
110-41	280	93	76
110-42	280	94	78
110-43	280	80	59
110-44	280	69	54
110-45	280	88	74

360

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 110b

1	2	3	4
110-46	280	94	79
110-47	280	95	79
110-48	280	71	63
110-49	280	81	72
110-50	280	81	79
110-51	280	79	85
110-52	280	98	69
110-53	280	69	70
110-54	280	74	69
110-55	280	84	78
110-56	280	86	68
110-57	280	98	82
110-58	280	71	69
110-59	280	95	79
110-60	280	92	70
110-61	280	93	70
110-62	280	98	80
110-63	280	81	74
110-64	280	84	73
110-65	280	89	70
110-66	280	91	65
110-67	280	94	81
110-68	280	87	81
110-69	280	72	79
110-70	280	87	76
110-71	280	94	71
110-72	280	97	73

Kompozycje dorównające w tej próbie wzorcowym Formulacjom C i J, zarówno w stosunku do

ABUTH, jak i ECHCF, obejmują 110-26, 110-27, 110-30, 110-34, 110-35, 110-51 i 110-57, a wszystkie z nich zawierają lecytynę, stearynian butylu i MON 0818.

P r z y k ł a d 111

Sporządzono stężone kompozycje wodne zawierające sól IPA glifosatu i składniki rozczynnika jak przedstawione w tabeli 111a.

Stężone kompozycje 111-01 do 111-06 otrzymano metodą (x) stosując lecytynę sojową (45% foafolipld, Avanti).

Kompozycję 111-07 otrzymano metodą (viii).

PL 193 449 B1

361

T a b e l a 111a

Stężona kompozycja	Glifosat g a.e./l	% w/w
Lecytyna	Stearynian butylu	Ethomeen T/25
111-01	200	6,0	2,0	6,0
111-02	200		3,0	6,0
111-03	200		1,5	9,0
111-04	200		3,0	9,0
111-05	200	6,0	1,5	9,0
111-06	200	6,0	1,5	3,0
111-07	200			9,0

Rośliny zaślazu Avicenny (Abutilon theophrasti, ABUTH) i chwastnicy jednostronnej (Echinochloa crus-galli, ECHCF) hodowano i traktowano w sposób standardowy podany powyżej. 16 dni po posadzeniu. ABUTH i ECHCF dokonano aplikacji kompozycji do rozpylania, a ocenę inhibicji chwastobójczej wykonano 15 dni po aplikacji. Formulacje B i J stosowano do traktowania porównawczego. Wyniki, uśrednione dla wszystkich powtórzeń każdego traktowania, przedstawiono w tabeli 111b.

T a b e l a 111b

Stężona kompozycja	Dawka glifosatu g a.e./ha	% inhibicji
ABUTH	ECHCF
1	2	3	4
Formulacja B	150	29	22
250	41	29
350	53	32
450	68	35
Formulacja J	150	43	32
250	76	43
350	86	47
450	94	66
111-01	150	67	33
250	85	40
350	96	71
450	97	59
111-02	150	65	36
250	51	52
350	97	68
450	98	62
111-03	150	67	40
250	85	77
350	94	77
450	97	63

362

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 111b

1	2	3	4
111-04	150	69	38
250	86	58
350	93	84
450	98	62
111-05	150	73	40
250	83	53
350	93	75
450	96	61
111-06	150	45	30
250	71	38
350	91	45
450	89	39
111-07	150	59	39
250	83	44
350	95	63
450	95	70

Dane dla dawki glifosatu w tym badaniu wynoszącej 450 g a.e./l są niepewne. Podejrzewa się błąd podczas aplikacji. Wysoka zawartość Ethomeenu T/25 występującego w kompozycji z tego przykładu zaciemnia wpływ lecytyny i stearynianu butylu, ale na przykład kompozycja 111-05 wykazuje znakomitą skuteczność.

P r z y k ł a d 112

Sporządzono wodne stężone kompozycje zawierające sól IPA glifosatu i składniki rozczynnika, jak przedstawione w tabeli 112a. W przypadku stężonej kompozycji 112-08 postępowano według metody (vii), a według metody (xj dla stężonych kompozycji 112-01 do 112-07 i 112-09, stosując lecytynę sojową (45% fosfolipid, Avanti).

T a b e l a 112a

Stężona kompozycja	Glifosat g a.e./l	% w/w
Lecytyna	Stearynian butylu	MON-0818
112-01	220	4,0		6,0
112-02	220	4,0	0,5	6,0
112-03	220	4,0	1,0	6,0
112-04	220	4,0	2,0	6,0
112-05	220	2,0	0,5	2,0
112-06	220	2,0	0,5	4.0
112-07	220	2,0	0,5	6,0
112-08	220		0,5	6,0
112-09	220	6,0	1,5	6,0

Rośliny zaślazu Avicenny (Abutilon theophrasti, ABUTH) i chwastnicy jednostronnej (Echinochloa crus-galli, ECHCF) hodowano i traktowano w sposób standardowy podany powyżej. 17 dni po

PL 193 449 B1

363 posadzeniu ABUTH i ECHCF dokonano aplikacji rozpylonych kompozycji, a ocenę inhibicji chwastobójczej wykonano 18 dni po aplikacji. Formulacje B i C stosowano do traktowania porównawczego. Wyniki, uśrednione dla wszystkich powtórzeń każdego traktowania, przedstawiono w tabeli 112b.

T a b e l a 112b

Stężona kompozycja	Dawka glifosatu g a.e./ha	% inhibicji
ABUTH	ECHCF
1	2	3	4
Formulacja B	150	40	59
250	68	61
350	90	91
450	93	94
Formulacja C	150	74	78
250	93	90
350	97	96
450	100	94
112-01	150	79	85
250	93	98
350	96	97
450	97	95
112-02	150	71	87
250	93	96
350	96	94
450	98	94
112-03	150	87	99
250	94	100
350	99	97
450	97	94
112-04	150	89	100
250	94	99
350	97	98
450	98	95
112-05	150	73	100
250	90	100
350	95	98
450	96-	94
112-06	150	80	99
250	94	96
350	95	100
450	99	98

364

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 112b

1	2	3	4
112-07	150	88	53
250	94	92
350	96	92
450	100	90
112-08	150	81	91
250	92	96
350	97	89
450	99	92
112-09	150	90	96
250	93	93
350	95	95
450	94	98

Całkowita skuteczność chwastobójcza była bardzo wysoka w warunkach niniejszych badań, ale dla kompozycji 112-01 i 112-04 można było dostrzec tendencję do poprawy skuteczności, gdy stężenie stearynianu butylu rosło od zera do 2%.

P r z y k ł a d 113

Sporządzono wodne kompozycje do rozpylania zawierające różne tetraalkiloamoniowe sole glifosatu i składniki rozczynnika, jak podane w tabeli 113a. W przypadku kompozycji do rozpylania 113-02 do 113-04, 113-06 do 113-08, 113-10 do 113-12 i 113-14 do 113-16 postępowano według metody (iii), stosując lecytynę sojową (45% fosfolipid, Avanti). Kompozycje 113-01, 113-05, 113-09 i 113-13 są prastymi roztworami soli tetraalkiloamoniowych glifosatu w wodzie.

T a b e l a 113a

Kompozycja do rozpylania	% w/w lecytyny	Sól glifoasatu
113-01		(Me) 4N
113-02	0,10	(Me) 4N
113-03	0,05	(Me) 4N
113-04	0,02	(Me) 4N
113-05		(Et) 4N
113-06	0,10	(Et) 4N
113-07	0,05	(Et) 4N
113-08	0,02	(Et) 4N
113-09		(Pr) 4N
113-10	0,10	(Pr) 4N
113-11	0,05	(Pr) 4N
113-12	0,02	(Pr) 4N
113-13		(Bu) 4N
113-14	0,10	(Bu) 4N
113-15	0,05	(Bu) 4N
113-16	0,02	(Bu) 4N

PL 193 449 B1

365

Rośliny zaślazu Avicenny (Abutilon theophrasti, ABUTH) i chwastnicy jednostronnej (Echinochloa crus-galli, ECHCF) hodowano i traktowano w sposób standardowy podany powyżej. Dokonano aplikacji kompozycji do rozpylania 18 dni po posadzeniu ABUTH i 20 dni po posadzeniu ECHCF, a ocenę inhibicji chwastobójczej wykonano 16 dni po aplikacji. Formulacje B, C i J stosowano do traktowania porównawczego. Ponadto Formulacje B i C mieszano w zbiorniku z wcześniej zdyspergowaną kompozycją z lecytyna otrzymaną z lecytyny sojowej (45% fosfalipid, Asranti). Wyniki, uśrednione dla wszystkich powtórzeń każdego traktowania, przedstawiono w tabeli 113b.

T a b e l a 113b

Kompozycja do rozpylania	Dawka glifosatu g a.e./ha	% inhibicji
ABUTH	ECHCF
1	2	3	4
Formulacja B	200	23	34
400	43	38
600	69	54
800	75	41
Formulacja B + lecytyna 0,1% w/v	200	7	15
400	31	36
600	58	37
Formulacja B + lecytyna 0,05% w/v	200	10	17
400	34	40
600	61	47
Formulacja B + lecytyna 0,025% w/v	200	11	17
400	27	39
600	63	39
Formulacja C	200	38	62
400	90	91
600	96	100
800	100	99
Forraulacja C + lecytyna 0,1% w/v	200	36	55
400	81	93
600	100	95
Forraulacja C + lecytyna 0,05% w/v	200	35	53
400	79	90
600	91	99
Formulacja C + lecytyna 0,025% w/v	200	32	55
400	77	88
600	96	100
Formulacja J	200	40	34
400	83	78
600	87	96
800	100	95

366

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 113b

1	2	3	4
113-01	200	27	34
400	74	52
600	84	46
113-02	200	39	37
400	73	64
600	89	68
113-03	200	24	35
400	73	55
600	88	75
113-04	200	29	43
400	71	59
600	82	90
113-05	200	51	43
400	79	48
600	98	49
113-06	200	58	47
400	84	31
600	86	97
113-07	200	69	41
400	83	84
600	90	94
113-08	200	55	48
400	79	79
600	93	92
113-09	200	73	60
400	94	94
600	98	73
113-10	200	69	75
400	94	94
600	99	91
113-11	200	72	62
400	94	98
600	100	99
113-12	200	76	65
400	97	79
600	100	100

PL 193 449 B1

367 ciąg dalszy tabeli 113b

1	2	3	4
113-13	200	85	64
400	97	58
600	99	65
113-14	200	83	87
400	99	84
600	99	98
113-15	200	87	66
400	94	96
600	100	100
113-16	200	91	87
400	97	91
600	100	94

Dodatek lecytyny do kompazycji B (sól IPA glifosatu) nie zapewniał znacznej poprawy skuteczności chwastobójczej. Jednak, gdy lecytynę dodano do tetraalkiloamaniowej soli glifosatu, uzyskano znaczą poprawę.

W niektórych przypadkach dodanie bardzo małej iloś ci lecytyny (0,02%) dawało lepsze wyniki niż dodanie większej ilości (0,1%).

Bardzo wysoką skuteczność uzyskano, na przykład, dla kompozycji 113-16, zawierającej sól tetrabutyloamoniową glifosatu i 0,02% lecytyny.

Pr z y k l a d 114

Sporządzono stężone wodne kompozycje zawierające sól IPA glifosatu i składniki rozczynnika, jak przedstawione w tabeli 114a.

Dla wszystkich stężonych kompozycji postępowano według metody (v), stosując lecytynę sojową (45% fosfolipid, Avanti).

T a b e l a 114a

Stężona kompozycja	Glifosat g a.e./l	% w/w
Lecytyna	Benzalkonium Cl
1	2	3	4
114-01	363	8,1	5,4
114-02	363	8,1	4,1
114-03	363	8,1	3,0
114-04	363	8,1	2,1
114-05	372	8,3	2,5
114-06	363	6,8	4,0
114-07	362	6,8	2,9
114-08	355	3,5	10,0
114-09	354	3,0	13,3
114-10	352	2,5	16,7
114-11	352	2,0	20,0
114-12	295	5,0	10,0

368

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 114a

1	2	3	4
114-13	295	4,5	13,3
114-14	294	4,0	16,7
114-15	294	3,5	20,0
114-16	292	3,0	23,3

Rośliny zaślazu Avicenny (Abutilon theophrasti, ABUTH) i chwastnicy jednostronnej (Echinochloa crus-galli, ECHCF) hodowano i traktowano w sposób, standardowy podany powyżej. 18 dni po posadzeniu ABUTH i ECHCF dokonano aplikacji kompozycji do rozpylania, a ocenę inhibicji chwastobójczej wykonano 18 dni po aplikacji.

Formulacje B i J stosowano do traktowania porównawczego. Wyniki, uśrednione dla wszystkich powtórzeń każdego traktowania, przedstawiono w tabeli 114b.

T a b e l a 114b

Stężona kompozycja	Dawka glifosatu g a.e./ha	% inhibicji
ABUTH	ECHCF
1	2	3	4
Formulacja B	150	52	27
250	72	40
350	87	60
450	88	77
Formulacja J	150	82	90
250	92	99
350	99	99
450	100	100
114-01	150	78	97
250	87	99
350	98	99
450	99	100
114-02	150	68	83
250	73	99
350	96	99
450	98	99
114-03	150	65	53
250	77	92
350	93	99
450	98	100
114-04	150	62	76
250	83	88
350	96	98
450	95	99

PL 193 449 B1

369 ciąg dalszy tabeli 114b

1	2	3	4
114-05	150	68	57
250	90	88
350	95	98
450	98	99
114-06	150	72	57
250	83	98
350	93	98
450	98	100
114-07	150	77	69
250	85	85
350	97	98
450	98	99
114-08	150	80	85
250	93	99
350	99	100
450	100	100
114-09	150	88	88
250	95	99
350	100	99
450	100	100
114-10	150	99	97
250	97	100
350	100	100
450	99	99
114-11	150	98	52
250	98	97
350	99	99
450	100	100
114-12	150	83	92
250	95	99
350	98	99
450	98	99
114-13	150	91	95
250	94	97
350	99	100
450	99	100

370

PL 193 449 B1 ciąg dalszy tabeli 114b

1	2	3	4
114-14	150	93	96
250	90	97
350	98	99
450	99	98
114-15	150	90	97
250	99	97
350	100	100
450	99	99
114-16	150	92	94
250	98	100
350	99	100
450	100	99

W niniejszych badaniach całkowita skuteczność chwastobójcza była niezmiernie wysoka, dlatego trudno jest spostrzec przewagę nad handlową wzorcową Formulacją J. Jednak szczególnie dobre działanie zostało uzyskane dla kompozycji 114-10, 114-11 i 114-13 do 114-16 zawierających lecytynę i chlorek benzalkoniowy.

Powyższy opis szczególnych postaci niniejszego wynalazku nie ma być wykazem wszystkich możliwych postaci tego wynalazku. Dla fachowców w tej dziedzinie będzie jasne, że możliwe są modyfikacje opisanych tu szczególnych postaci, które znajdą się w zakresie niniejszego wynalazku.

Claims (5)

1. (1) dostarczenia szkiełka przedmiotowego mikroskopu powleczonego cienką, jednorodną warstwą wosku, tak że warstwa wosku na szkiełku przedmiotowym daje ciemne pole po oświetleniu jej przez przepuszczone światło spolaryzowane i zbadanie pod mikroskopem;

   (1) dostarczenia szklanego szkiełka przedmiotowego mikroskopu powleczonego cienką, jednorodną warstwą wosku, tak że warstwa wosku na szkiełku przedmiotowym daje ciemne pole po oświetleniu jej przez przepuszczone światło spolaryzowane i zbadanie pod mikroskopem;

   1. Wodny koncentrat, znamienny tym, że zawiera:

   (a) glifozat lub jego chwastobójczo dopuszczalną sól, addukt lub ester oraz (b) amfifilowy dodatek wybrany z grupy obejmującej:

   (i) związek tworzący liposom mający ugrupowanie hydrofobowe zawierające dwie nasycone lub nienasycone grupy węglowodorowe mające od 7 do 21 atomów węgla;

   (ii) materiał tworzący liposom który obejmuje związek amfifilowy mający dwa ugrupowania hydrofobowe, z których każde zawiera nasycony łańcuch alkilowy lub acylowy mający od 8 do 22 atomów węgla;

   (iii) czwartorzędowy związek amoniowy mają cy ugrupowanie hydrofobowe, którym jest nasycony alkil lub fluorowcoalkil zawierający 6 do 22 atomów węgla;

   (iv) alkiloeter o wzorze (VI):

   R¹²O(CH2CH2O)n(CH(CH3)CH2O)mR¹³ w którym R¹² oznacza grupę alkilową lub alkenylową zawierającą 16 do 22 atomów węgla, n oznacza średnią liczbę od 10 do 100, m oznacza średnią liczbę od 0 do 5, a R¹³ oznacza wodór lub C1-4-alkil;

   (v) etoksylan alkoholu tłuszczowego; w którym stosunek wagowy dodatku amfifilowego do glifozatu mieści się w zakresie od 1:3 do 1:100, przy czym rozcieńczony wodą koncentrat jest zdolny do tworzenia na listowiu rośliny anizotropowych agregatów w lub na warstwie wosku po odparowaniu wody.
2. (2) przygotowania próbki wodnego roztworu lub zawiesiny kompozycji dodatku, rozcieńczonego lub zatężonego w miarę potrzeby, tak aby stężenie dodatku wynosiło 5% do 7% wagowych kompozycji;

   (2) przygotowania próbki wodnego roztworu lub zawiesiny kompozycji zawierającej glifozat, rozcieńczonej lub zatężonej w miarę potrzeby, tak aby stężenie glifozatu wynosiło 15% do 20% wagowych kompozycji;

   2. Koncentrat według zastrz. 1, znamienny tym, że w lub na warstwie wosku tworzy ciekłe kryształy.
3. (3) ustawienia szkiełka przedmiotowego na stoliku mikroskopu, który przepuszcza światło spolaryzowane przez szkiełko przedmiotowe;

   (3) ustawienia szkiełka przedmiotowego na stoliku mikroskopu, który przepuszcza światło spolaryzowane przez szkiełko przedmiotowe;

   3. Koncentrat według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że jako glifozat zawiera alkanologlifozat, glifozat amonowy, glifozat potasowy lub ich mieszaninę.
4. (4) umieszczenia kropli próbki na warstwie wosku z utworzeniem szkiełka testowego;

   (4) umieszczenia kropli próbki na warstwie wosku z utworzeniem szkiełka testowego;

   (5) utrzymywania szkiełka testowego w temperaturze bliskiej temperatury pokojowej przez okres 5 do 20 minut;

   (6) oznaczenia na końcu tego okresu, czy podczas przepuszczania spolaryzowanego światła miejsce geometryczne kropli na oznaczanym szkiełku wykazuje podwójne załamanie; i (7) wybrania, w celu oceny biologicznej kompozycji, dla której stwierdzono podwójne załamanie.

   57. Sposób prowadzenia analizy in vitro w celu wybrania kompozycji dodatku zapewniającego zwiększoną skuteczność biologiczną glifozatu po zastosowaniu wraz z nim na rośliny, znamienny tym, że zawiera etapy:

   4. Koncentrat według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że jako glifozat zawiera glifozat potasowy.

   PL 193 449 B1

   371

   5. Koncentrat według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, ż e glifozat stanowi 15-90% wagowych koncentratu.

   6. Koncentrat według zastrz. 5, znamienny tym, ż e glifozat stanowi 30-90% wagowych koncentratu.

   7. Koncentrat według zastrz. 5, znamienny tym, ż e glifozat stanowi 15-60% wagowych koncentratu.

   8. Koncentrat według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że stężenie glifozatu wynosi co najmniej 30% równoważnika kwasowego.

   9. Koncentrat według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że stężenie glifozatu wynosi co najmniej 326 g równoważnika kwasowego glifozatu na litr.

   10. Koncentrat według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że stężenie glifozatu wynosi od 326 do 492 g równoważnika kwasowego glifozatu na litr.

   11. Koncentrat według zastrz. 9, znamienny tym, że stężenie glifozatu wynosi co najmniej 348 g równoważnika kwasowego glifozatu na litr.

   12. Koncentrat według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że stężenie glifozatu wynosi od 348 do 488 g równoważnika kwasowego glifozatu na litr.

   13. Koncentrat według zastrz. 11, znamienny tym, że stężenie glifozatu wynosi co najmniej 360 g równoważnika kwasowego glifozatu na litr.

   14. Koncentrat według zastrz. 13, znamienny tym, że stężenie glifozatu wynosi co najmniej 400 g równoważnika kwasowego glifozatu na litr.

   15. Koncentrat według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że ciekłe kryształy obejmujące środek powierzchniowo czynny tworzą poprzeznabłonkowe kanały hydrofilowe przez nabłonek rośliny.

   16. Koncentrat według zastrz. 15, znamienny tym, że ciekłe kryształy tworzące poprzeznabłonkowe kanały hydrofilowe są obecne w postaci wielopłytkowej struktury.

   17. Koncentrat według zastrz. 16, znamienny tym, że ciekłe kryształy tworzące poprzeznabłonkowe kanały hydrofilowe są obecne w postaci liotropowych mezofaz.

   18. Koncentrat według zastrz. 17, znamienny tym, że liotropowa mezofaza ma formę fazy heksagonalnej.

   19. Koncentrat według zastrz. 17, znamienny tym, że liotropowa mezofaza ma formę fazy warstwowej.

   20. Koncentrat według zastrz. 17, znamienny tym, że liotropowa mezofaza ma formę odwróconej fazy heksagonalnej.

   21. Koncentrat według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że anizotropowe agregaty lub ciekłe kryształy obejmujące amfifilowy dodatek są tworzone na lub w listowiu rośliny, niezależnie od obecności lub nieobecności innej substancji amfifilowej.

   22. Koncentrat według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że ciekłe kryształy obejmują układ warstwowy cząsteczek dodatku amfifilowego, hydrofilowych części cząsteczek dodatku amfifilowego w jednej warstwie układu zorientowanego w kierunku hydrofilowych części cząsteczek dodatku amfifilowego w drugiej warstwie układu.

   23. Koncentrat według zastrz. 22, znamienny tym, że ciecz wodna może migrować w ciekłym krysztale w hydrofilowym regionie, w którym są rozmieszczone hydrofilowe części jednej warstwy i drugiej warstwy.

   24. Koncentrat według zastrz. 22, znamienny tym, że ugrupowanie hydrofobowe cząsteczek amfifilowego dodatku jednej warstwy są w kontakcie z powierzchnią hydrofobową listowia lub z nabłonkiem rośliny.

   25. Koncentrat według zastrz. 23, znamienny tym, że region hydrofilowy obejmuje kanały do penetrowania glifozatu do nabłonków rośliny.

   26. Koncentrat według zastrz. 23, znamienny tym, że region hydrofilowy obejmuje kanały do przemieszczania glifozatu w roślinie.

   27. Koncentrat według zastrz. 22, znamienny tym, że każda warstwa układu obejmuje warstewkę cząsteczek amfifilowego dodatku, hydrofilowe ugrupowania cząsteczek amfifilowego dodatku w warstewce jednej warstwy układu jest skierowana w stronę hydrofilowych ugrupowań cząsteczek amfifilowego dodatku w warstewce drugiej warstwy układu.

   28. Koncentrat według zastrz. 22, znamienny tym, że każda pierwsza i druga warstwa układu obejmuje cylindryczną konfigurację cząsteczek amfifilowego dodatku, hydrofilowe ugrupowania cząsteczek amfifilowego dodatku w cylindrycznej konfiguracji jednej warstwy układu są skierowane

   372

   PL 193 449 B1 w stronę hydrofilowych ugrupowań cząsteczek amfifilowego dodatku w cylindrycznej konfiguracji drugiej warstwy układu.

   29. Koncentrat według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że ciekłe kryształy obejmują strukturę dwuwarstwową.

   30. Koncentrat według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że jest zasadniczo wolny od ciekłych kryształów obejmujących amfifilowy dodatek, ale zawiera kompozycję taką, że po podaniu preparatu do rośliny w wodnej warstwie na powierzchni listowia rośliny tworzą się ciekłe kryształy zawierające amfifilowy dodatek.

   31. Koncentrat według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że zawiera kompozycję taką, że po podaniu do rośliny rozcieńczonej kompozycji następuje separacja fazy dająca w obecności listowia fazę zawierającą ciekłe kryształy.

   32. Koncentrat według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że co najmniej 50% wagowych amfifilowego dodatku jest obecna w obecności preparatu w postaci agregatów zespolonych, które nie są prostymi micelami.

   33. Koncentrat według zastrz 32, znamienny tym, że agregaty mają przeciętną średnicę co najmniej 20 nm.

   34. Koncentrat według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że zawiera pęcherzyki lub liposomy obejmujące amfifilowy dodatek.

   35. Koncentrat według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że amfifilowy dodatek obejmuje substancję amfifilową stanowiącą związek mający ugrupowanie hydrofilowe i ugrupowanie hydrofobowe, przy czym związek amfifilowy ma krytyczny parametr upakowania większy niż 1/3 gdzie krytyczny parametr upakowania („P”) stanowi liczbę bezwymiarową określaną algorytmem P=V/1A, w którym V oznacza objętość hydrofobowej części hydrofilowej cząsteczki, 1 oznacza efektywną długość hydrofobowej części, zaś A oznacza powierzchnię zajmowaną przez hydrofilową część cząsteczki.

   36. Koncentrat według zastrz. 1, znamienny tym, że po podaniu rozcieńczonej kompozycji do listowia rośliny anizotropowe agregaty tworzą lub powiększają hydrofilowe kanały przez nabłonkową warstwę wosku na powierzchni rośliny, które są zdolne do dostosowania transferu glifozatu do rośliny.

   37. Koncentrat według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że kationowa część amfifilowego dodatku jest skuteczna w podwyższeniu początkowej adhezji rozcieńczonej kompozycji do po wierzchni listowia, do którego ta kompozycja jest podawana i jest skuteczna w przyciąganiu cząsteczek wody, a przez to po większa hydrofilowe kanały zapewniając lepszą drogę dostępu glifozatu do listowia rośliny.

   38. Ciekły koncentrat, znamienny tym, że obejmuje wodną mieszaninę zawierającą glifozat i jego herbicydowo dopuszczalną sól, addukt lub ester, inną niż glifozat monoizopropyloaminy, w stężeniu co najmniej 326 g równoważnika kwasowego glifozatu na litr oraz amfifilowy dodatek wybrany z grupy obejmującej:

   (i) związek tworzący liposom mający ugrupowanie hydrofobowe zawierające dwie nasycone lub nienasycone grupy węglowodorowe mające po 7 do 21 atomów węgla;

   (ii) materiał tworzący liposom. który obejmuje związek amfifilowy mający dwa ugrupowania hydrofobowe z których każde zawiera nasycony łańcuch alkilowy lub acylowy mający od 8 do 28 atomów węgla;

   (iii) czwartorzędowy związek amoniowy mający ugrupowanie hydrofobowe, którym jest nasycony alkil lub fluorowcoalkil zawierający 6 do 22 atomów węgla;

   (iv) alkiloeter o wzorze (VI)

   R¹²O(CH2CH2O)n(CH(CH3)CH2O)mR¹³ w którym R¹² oznacza grupę alkilową lub alkenylową zawierającą 16 do 22 atomów węgla, n oznacza średnią liczbę 10 do 100, m oznacza średnią liczbę 0 do 5, a R¹³ oznacza wodór lub C1-4-alkil; i (v) etoksylan alkoholu tłuszczowego; w którym stosunek wagowy dodatku amfifilowego do glifozatu mieści się w zakresie od 1:3 do 1:100.

   39. Koncentrat według zastrz. 38, znamienny tym, że dodatkiem amfifilowym jest czwartorzędowy związek amoniowy (iii) tworzący liposomy o wzorze:

   a) N⁺(CH2R¹)(CH2R²)(R³)(R⁴)Z^- (I)

   b) N⁺(R⁵)(R⁶)(R⁷)CH2CH(OCH2R¹)CH2(OCH2R²)Z^- (II)

   c) N⁺(R⁵)(R⁶)(R⁷)CH2CH(OCOR¹)CH2(OCOR²)Z^- (III)

   d) N⁺(R⁵)(R⁶)(R⁷)CH2CH2-PO4^--CH2CH(OCOR¹)CH2(OCOR²) (IV)

   PL 193 449 B1

   373 gdzie R¹ i R² oznaczają niezależnie nasycone lub nienasycone grupy węglowodorowe mające 7 do 21 atomów węgla, R³, R⁴, R⁵, R⁵ i R⁷ oznaczają niezależnie wodór, grupę C1-4-alkilową lub C1-4-hydroksyalkilową, a Z oznacza odpowiedni anion.

   40. Koncentrat według zastrz. 38, znamienny tym, że dodatek amfifilowy obejmuje związek tworzący liposomy o wzorze (V)

   R⁸-W_a-X-Y_b-(CH₂)_n-N⁺(R⁹)(R¹⁰)(R¹¹)T^- w którym R⁸ oznacza ugrupowanie hydrofobowe, którym jest grupa węglowodorowa lub fluorowcoalkilowa zawierająca od 6 do 22 atomów węgla, W i Y niezależnie oznaczają O lub NH, a i b oznaczają niezależnie liczby 0 lub 1, ale co najmniej jedna z nich oznacza 1, X oznacza CO, SO lub SO2, n oznacza 2 do 4, R⁹, R10 i R11 niezależnie oznaczają C1-4-alkil i T oznacza anion.

   41. Koncentrat według zastrz. 38, znamienny tym, że zawiera drugi amfifilowy dodatek wybrany z grupy obejmującej:

   (i) związek mający ugrupowanie hydrofobowe, którym jest grupa węglowodorowa lub fluorowcoalkilowa zawierająca od 6 do 22 atomów węgla, (ii) związek mający wiele ugrupowań hydrofobowych, z których każde jest grupą węglowodorową lub fluorowcoalkilową zawierającą więcej niż dwa atomy węgla, przy czym ugrupowania te mają w sumie więcej niż 12 do 40 atomów węgla, (iii) związek lub mieszaninę związków o wzorze (VII):

   R¹⁴-CO-A-R¹⁵ w którym R¹⁴ oznacza grupę węglowodorową mającą od 5 do 21 atomów węgla, R¹⁵ oznacza grupę węglowodorową mającą od 1 do 14 atomów węgla, przy czym R¹⁴ i R¹⁵ w sumie zawierają od 11 do 27 atomów węgla oraz A oznacza O lub NH; i (iv) czwartorzędowy związek amoniowy o wzorze (VIII):

   N⁺(R¹⁶)(R¹⁷)(R¹⁸)(R¹⁹)Q^-

   R¹⁶, R¹⁷, R¹⁸ i R¹⁹ oznacza C_1-4-alkil i Q oznacza anion.

   42. Koncentrat według zastrz. 38, znamienny tym, że dodatek amfifilowy obejmuje dioleoilofosfatydylocholinę (DOPC), dioleoilofosfatydyloetanoloaminę (DOPE), dioleoilofosfatydyloglicerol (DOPG), chlorek distearylodimetyloamoniowy (DODAC), bromek distearylodimetyloamoniowy (DODAB), chlorek N-(2,3-di-(9-(Z)-oktadecenyloksy))-prop-1-ylo-N,N,N-trimetyloamoniowy (DOTMA), bromek dimirystoksypropylodimetylohydroksyetyloamoniowy (DMRIE), dioleiloksy-3-(dimetyloamonio)propan (DODAP) lub 1,2-bis(oleiloksy)-3-(trimetyloamonio)propan (DOTAO).

   43. Koncentrat według zastrz. 38, znamienny tym, że dodatek amfifilowy obejmuje lipid wybrany z grupy obejmującej fosfolipid, ceramid, sfingolipid, dialkilowy środek powierzchniowo czynny i polimeryczny środek powierzchniowo czynny.

   44. Koncentrat według zastrz. 38, znamienny tym, że dodatek amfifilowy obejmuje lecytynę.

   45. Koncentrat według zastrz. 38, znamienny tym, że dodatek amfifilowy obejmuje fosfatydylocholinę, uwodornioną fosfatydylocholinę, fosfatydylinositol, fosfatydyloserynę, kwas fosfatydylowy, fosfatydyloglicerol, fosfatydyloetanoloaminę, N-acylofosfatydyloetanoloaminę, nasycony alkanoilofosfolipid, di-C8-22-alkanoilofosfatydylocholinę, di-C8-22-alkanoilofosfatydyloetanoloaminę, C9-11-alkilopoliglikozyd, alkilopoliglukozyd, ester alkiloarylowyetoksylanofosforanowy, fosforan etoksylanu, fluorowany alkilokarboksylan potasowy, fluorowany czwartorzędowy chlorek alkiloamoniowy, fluorowany czwartorzędowy jodek alkiloamoniowy, fluorowany alkanol EO, fluorowany alkiloester, C9-11-perfluoroalkilosulfinian amonowy, C1-4-alkiloester kwasu tłuszczowego, alkiloaminę 2EO, alkiloaminę 5EO, alkiloaminę 7,5EO, alkiloaminę 10EO, alkiloaminę 15EO, dikarboksylan potasu lub octan alkilowy.

   46. Koncentrat według zastrz. 38, znamienny tym, że dodatek amfifilowy obejmuje distearoilofosfatydylocholinę, dipalmitoilofosfatydylocholihę, lecytynę żółtka jaja, lecytynę sojową, dipalmitoilowy ester fosfatydylocholiny, distearoilowy ester fosfatydylocholiny, jodek 3-(((heptadekafluorooktylo)-sulfonylo)amino)-N,N,N-trimetylo-1-propaminowy, chlorek 3-(((heptadekafluorooktylo)sulfonylo)amino)-N,N,N-trimetylo-1-propaminowy, stearynian butylowy, bromek cetylotrimetyloamoniowy, chlorek benzalkonium, diizopropylonaftalenian sodowy, dioktylosulfobursztynian sodowy, izolaurylo-10EO tioeter, lauramid 5EO, tlenek palmitaminy, tlenek lauraminy, eter dipropylenoglikolomonometylowy, kwas

   374

   PL 193 449 B1 cyklokarboksypropylooleinowy, eter propylenoglikolo-n-butylowy, eter tripropylenoglikolo-n-butylowy, oleinian glicerylu, laurynian PEG-12, oleinian dietanoloamidu, fosforan nonylofenolu 10EO, kokoaminę 2EO, kokoaminę 15EO, aminę łojową 2EO, aminę łojową 15EO, chlorek metylołojowoamonowy 10EO, C11-oksoalkohol 3EO, C11-oksoalkohol 11EO, nonylofenol 4EO, nonylofenol 6EO, nonylofenol 30EO, aminę łojową 15EO, stearynian PEG-40, stearynian PEG-100, C11-alkohol liniowy 12EO, C11-alkohol liniowy 7EO, C11-alkohol liniowy 9EO, C12-15-alkohol liniowy 12EO, C12-15-alkohol liniowy 20EO, C12-15-alkohol liniowy 3EO, C12-15-alkohol liniowy 7EO, C12-15-alkohol liniowy 9EO, C14-15-alkohol liniowy 13EO, C9-11-alkohol liniowy 2,5EO, etoksykarboksylan C12-15-alkohol liniowy 11EO, aminododecylobenzenosulfonian, kokodietanoloamid, decylosulfonian sodowy, sulfonowaną ligninę sodową, heptametylotrisiloksan EO, eter heptametylotrisiloksan EO metylowy, monostearynian sorbitanu, tristearynian sorbitanu, monooleinian sorbitanu, trioleinian sorbitanu, laurylo EO siarczan sodowy, laurylosiarczan sodowy, nonylofenolo EO fosforan, tetrametylododecynodiol, tetrametylododecynodiol 10EO, C15-rozgałęziony drugorzędowy alkohol 15EO, C15-rozgałęziony drugorzędowy alkohol 20EO, C15-rozgałęziony drugorzędowy alkohol 30EO, C15-rozgałęziony drugorzędowy alkohol 40EO, decylo EO fosforan (wolny kwas), monolaurynian 20EO sorbitanu, monopalmitynian 20EO sorbitanu, monooleinian 20EO sorbitanu, trioleinian 20EO sorbitanu, kokobetainę, kopolimer blokowy 21PO-7EO-21PO, kopolimer blokowy 128EO-54PO-128EO, kopolimer blokowy 98EO-67PO-98EO, kopolimer blokowy 75EO-30PO-75EO, kopolimer blokowy 11EO-16PO-11EO, kopolimer blokowy 7EO-21PO-7EO, kopolimer blokowy 6EO-39PO-6EO, kopolimer blokowy 27EO-39PO-27EO, C8F17SO2NH-(CH3)3N⁺(CH)3)3J, C8F17SO2NH(CH3)3N⁺(CH)3)3Cl, PEG-23 lauryloeter (laureth-23), PEG-10 cetyloeter (Ceteth-10), PEG-20 cetyloeter (Ceteth-20), PEG-10 stearyloeter (Steareth-10), PEG-20 stearyloeter (Steareth-20), PEG-30 stearyloeter (Steareth-30), PEG-100 stearyloeter (Steareth-100), PEG-15 cetearyloeter (Ceteareth-15), PEG-20 cetearyloeter (Ceteareth-20), PEG-27 cetearyloeter (Ceteareth-27), PEG-55 cetearyloeter (Ceteareth-55), PEG-2 oleiloeter (Oleth-2), PEG-10 oleiloeter (Oleth-10) lub PEG-20 oleiloeter (Oleth-20).

   47. Koncentrat według zastrz. 38, znamienny tym, że dodatek amfifilowy obejmuje ceteareth-15, alkohol liniowy 12EO lub siarczan laurylosodowy.

   48. Koncentrat według zastrz. 38, znamienny tym, że dodatek amfifilowy obejmuje ceteareth-20, steareth-10, oleth-10, oleth-20, laureth-20, laureth-23 lub lecytynę.

   49. Koncentrat według zastrz. 38, znamienny tym, że dodatek amfifilowy obejmuje ceteareth-27 lub steareth-20.

   50. Koncentrat według zastrz. 38, znamienny tym, że dodatek amfifilowy obejmuje kokoaminę 2EO, kokoaminę 15EO, aminę łojową 2EO, aminę łojową 15EO, chlorek metylo-łojowo-amonowy 10EO, lecytynę żółtka jaja, lecytynę sojową, bromek cetylotrimetyloamoniowy, C13-oksoalkohol 3EO, C13-oksoalkohol 11EO, nonylofenol 4EO, nonylofenol 6EO, nonylofenol 30EO, aminę łojową 15EO, C11-alkohol liniowy 12EO, C11-alkohol liniowy 7EO, C11-alkohol liniowy 9EO, C12-15-alkohol liniowy 12EO, C12-15-alkohol liniowy 20EO, C12-15-alkohol liniowy 3EO, C12-15-alkohol liniowy 7EO, C12-15-alkohol liniowy 9EO, C14-15-alkohol liniowy 13EO, C9-11-alkohol liniowy 2,5EO, laurylo EO siarczan sodowy, decylosiarczan sodowy, C15-rozgałęziony drugorzędowy alkohol 15EO, C15-rozgałęziony drugorzędowy alkohol 20EO, C15-rozgałęziony drugorzędowy alkohol 30EO, C15-rozgałęziony drugorzędowy alkohol 40EO, Ceteth-10, Ceteth-20, Steareth-30, Steareth-100, Ceteareth-55 lub Oleth-2.

   51. Koncentrat według zastrz. 7, znamienny tym, że stanowi emulsję mającą fazę olejową.

   52. Sposób traktowania roślin, znamienny tym, że obejmuje rozcieńczenie skutecznej ilości koncentratu określonego w zastrz. 1, w odpowiedniej ilości wody do utworzenia kompozycji użytkowej i kontaktowanie listowia rośliny z kompozycją uż ytkową.

   53. Sposób zwiększania wydajności roślin uprawnych na polach, znamienny tym, że zawiera etapy:

   (a) sadzenia roślin uprawnych;

   (b) rozcieńczenia skutecznej ilości koncentratu określonego w zastrz. 1 w odpowiedniej ilości wody do utworzenia kompozycji użytkowej i podawania tej kompozycji do gatunków chwastów, dla uwolnienia pola z jednego lub więcej gatunków chwastów, które mogłyby zmniejszyć wydajność roślin uprawnych;

   (c) pozostawienia roślin do dojrzewania;

   (d) zebrania dojrzałych roślin uprawnych, przy czym etapy (a) i (b) mogą następować w dowolnej kolejności.

   PL 193 449 B1

   375

   54. Sposób traktowania roślin, znamienny tym, że obejmuje rozcieńczenie skutecznej ilości koncentratu określonego w zastrz. 38, w odpowiedniej ilości wody do utworzenia kompozycji użytkowej i kontaktowanie listowia rośliny z kompozycją użytkową.

   55. Sposób zwiększania wydajności roślin uprawnych na polach, znamienny tym, że zawiera etapy:

   (a) sadzenia roślin uprawnych;

   (b) rozcieńczenia skutecznej ilości koncentratu określonego w zastrz. 38 w odpowiedniej ilości wody do utworzenia kompozycji użytkowej i podawania tej kompozycji do gatunków chwastów, dla uwolnienia pola z jednego lub więcej gatunków chwastów, które mogłyby zmniejszyć wydajność roślin uprawnych;

   (c) pozostawienie roślin do dojrzewania;

   (d) zebrania dojrzałych roślin uprawnych, przy czym etapy (a) i (b) mogą następować w dowolnej kolejności,

   56. Sposób prowadzenia analizy in vitro w celu wybrania kompozycji glifozatu mającej zwiększoną skuteczność biologiczną po zastosowaniu na rośliny, znamienny tym, że zawiera etapy:
5. (5) utrzymywania szkiełka testowego w temperaturze bliskiej temperatury pokojowej przez okres 5 do 20 minut, (6) oznaczenia na końcu tego okresu, czy podczas przepuszczania spolaryzowanego światła miejsce geometryczne kropli na oznaczanym szkiełku wykazuje podwójne załamanie; i (7) wybrania, w celu oceny biologicznej kompozycji, dla której stwierdzono podwójne załamanie.