PL171889B1 - Urzadzenie transportowe ze slimakiem PL PL - Google Patents

Abstract

1 . Urzadzenie transportowe ze slimakiem, który jest zamocowany z mozliwoscia obrotu wokól swojej osi wzdluznej i jest umieszczo- ny w kadlubie majacym otwór zaladowczy i otwór zrzutowy, a ponadto posiada na pew- nym odcinku kadluba mniejszy skok niz w pozostalej czesci i ten odcinek o, mniejszym skoku znajduje sie w pewnej odleglosci od otworu zaladowczego, znamienne tym, ze odcinek (3a) slimaka (3), majacy mniejszy skok, jest usytuowany miedzy dwoma odcin- kami o wiekszym skoku. PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest urządzenie transportowe, w szczególności urządzenie transportowe ze ślimakiem, który może obracać się wokół swojej osi wzdłużnej, jest umieszczony w kadłubie mającym otwór załadowczy i otwór zrzutowy oraz posiada na pewnym odcinku kadłuba mniejszy skok niż w pozostałej strefie.

Znane są tego rodzaju urządzenia transportowe, które wykorzystuje się do różnego rodzaju substancji. Znane urządzenia transportowe napełnia się najczęściej tylko do trzech czwartych ich objętości, żeby unikać zatkania.

Z polskiego opisu patentowego nr 148 230 znany jest przenośnik śrubowy, w którym odcinek o mniejszym skoku znajduje się na końcu ślimaka i skok zwojów ślimaka zmniejsza się w kierunku końca wylotowego przenośnika, zaś z polskiego opisu patentowego nr 129 329 znany jest podajnik ślimakowy, w którym odcinek o mniejszym skoku znajduje się na początku ślimaka pod lejem wsypowym.

Z opisu US 3, 896, 923 znane jest urządzenie transportowe, które ma ślimak ze skokiem narastającym od otworu załadowczego w kierunku transportu. Część ślimaka o najwolniejszym przemieszczaniu znajduje się więc w strefie otworu załadowczego. W pewnej odległości od otworu załadowczego skok ślimaka jest większy niż w strefie tego otworu. Tak więc podawany materiał oddalając się od otworu załadowczego, przemieszcza się szybciej niz przy tym otworze. Dzięki temu unika się zaczopowania urządzenia.

171 889

Gdy urządzenie transportowe ma być użyte do podawania materiału do komory reakcyjnej, to może wystąpić konieczność zablokowania przepływu powietrza do tej komory i/lub wypływu z* KOmOty reaKcyjncj przez tirzQviZcmc transportowe. t uk.ą kom bęben wytlewny znanej z opisu EP-C-302 310 Bi instalacji do termicznego niszczenia odpadów. Przy tym do bębna wytlewnego doprowadza się urządzeniem transportowym odpady różnego rodzaju, np. rozdrabniane odpadki z gospodarstw domowych, drobne odpady przemysłowe, ale także częściowo zestalone osady. Proces wytlewania w bębnie może być zakłócony nagłym wzrostem dopływu powietrza atmosferycznego, gdyż proces ten musi przebiegać substechiometrycznie. Z drugiej strony gaz wytlewny powstający w urządzeniu wytlewnym ma być doprowadzony jego przewodem do komory spalania. Gaz ten nie może cofać się przez urządzenie transportowe i wypływać do atmosfery.

Z opisu GB 569 370 znane jest urządzenie transportowe, przez które podczas pracy nie może przepływać gaz. Podajnik ślimakowy nie ciągnie się tu przez całą długość jego kadłuba, tak że tworzy się korek z transportowanego materiału. Korek ten może zablokować przepływ gazu w kadłubie. W związku z tym, że na pewnym odcinku nie ma ślimaka, może dojść na tym odcinku do zaczopowania urządzenia transportowego.

Żeby transport materiału odbywał się płynnie, nie może on zaczepiać się na podajniku ślimakowym. Jako środek zaradczy stosuje się zwykle listwy umieszczane na ściance kadłuba, które sięgają w obszar między ślimakiem i kadłubem. Podczas obrotu podajnika ślimakowego listwy te zgarniają podawany materiał ze ślimaka. Takie listwy ulegają przyspieszonemu zużyciu.

Celem wynalazku jest zaprojektowanie urządzenia transportowego, które zawsze gwarantuje, że nie mogą przepływać przez to urządzenie substancje gazowe, jak powietrze lub gaz wytlewny, i które mimo to nie może ulegać zatkaniu.

Urządzenie transportowe ze ślimakiem, który jest zamocowany z możliwością obrotu wokół swojej osi wzdłużnej i jest umieszczony w kadłubie mającym otwór załadowczy i otwór zrzutowy, a ponadto posiada na pewnym odcinku kadłuba mniejszy skok niż w pozostałej części i ten odcinek o mniejszym skoku znajduje się w pewnej odległości od otworu załadowczego, według wynalazku charakteryzuje się tym, że odcinek ślimaka, mający mniejszy skok, jest usytuowany między dwoma odcinkami o większym skoku.

Korzystnie ślimak w kadłubie ma przerwę.

Korzystnie koniec ślimaka w kadłubie usytuowany jest w pewnej odległości przed otworem zrzutowym.

Korzystnie między ślimakiem i kadłubem znajduje się strefa obejściowa.

Korzystnie, celem stworzenia strefy obejściowej, kadłub ma przekrój kołowy, zaś oś wzdłużna ślimaka w kadłubie jest umieszczona mimośrodowo względem osi kadłuba.

Korzystnie, celem stworzenia strefy obejściowej, kadłub ma przekrój korytowy z dolną częścią półkolistą i górną częścią prostokątną.

Korzystnie, celem stworzenia strefy obejściowej, kadłub ma przekrój wielokątny.

Korzystnie, celem stworzenia strefy obejściowej, kadłub ma przekrój korytowy z dolną częścią wielokątną i górną częścią prostokątną.

Korzystnie ślimak w strefie otworu załadowczego jest ukształtowany stozkowoze średnicą narastającą w kierunku transportu.

Korzystnie otwór załadowczy jest podłączony do szybu spadowego na odpadki.

Korzystnie otwór zrzutowy jest podłączony do bębna wytlewnego.

Na odcinku o mniejszym skoku następuje zagęszczenie transportowanego materiału, w związku z czym materiał jest dociskany do ścianek kadłuba i w efekcie na odcinku tym kadłub jest w znacznym stopniu gazoszczelny. Wobec tego powietrze atmosferyczne z otoczenia nie może dostać się przez urządzenie transportowe do komory reakcyjnej, np. do bębna wytlewnego instalacji wytlewno-paleniskowej. Poza tym gaz powstający w komorze reakcyjnej, np. gaz wytlewny, nie może wypływać z bębna wytlewnego do otoczenia w kierunku przeciwnym do kierunku transportu. Urządzenie transportowe według wynalazku jest zawsze gazoszczelne. Poza tym dzięki temu, ze ślimak jest jednoczęściowy i ciągnie się przez całą długość kadłuba,

171 889 eliminuje się w znacznym stopniu zatykanie się urządzenia transportowego, chociaż jest ono zamknięte gazoszczelnie.

Odcinek ślimaka o mniejszym skoku jest umieszczony między dworna odcinkami o większym skoku. Ładunek materiału, który uszczelnia urządzenie transportowe, znajduje się dzięki temu na wewnętrznym odcinku tego urządzenia.

Podajnik ślimakowy może mieć w kadłubie przerwę (lukę), w obrębie której materiał nie jest przemieszczany ślimakiem. Materiał doprowadzany pierwszym członem ślimaka znajdującym się przed tą przerwą spiętrza się początkowo w jej obrębie, aż dochodzi do wypełnienia materiałem całej wolnej przestrzeni luki, czyli tworzy się także gazoszczelne zamknięcie. Wskutek ciągłego napływu materiału, jego zagęszczona część przemieszcza się przez tę lukę i jest odbierana przez drugi człon ślimaka znajdujący się za luką, natomiast po przeciwnej stronie luki następuje uzupełnienie zagęszczonej części materiału. Zagęszczony materiał w obrębie luki znajduje się stale w ruchu, ale jego zagęszczenie powoduje stale gazoszczelne zamknięcie urządzenia transportowego.

Podajnik ślimakowy może też kończyć się kadłubie w pewnej odległości przed otworem zrzutowym. Jak w przykładzie opisanym uprzednio, podczas pracy tworzy się strefa zagęszczonego materiału, która ulega redukcji po stronie wyjściowej i jest jednocześnie uzupełniana przez podajnik ślimakowy. Różnica wobec poprzedniego przykładu polega na tym, że gazoszczelne zamknięcie urządzenia transportowego zamiast na wewnętrznym odcinku jest umieszczone w pobliżu wyjścia kadłuba.

Między podajnikiem ślimakowym i jego kadłubem może istnieć strefa obejściowa.

Urządzenie transportowe według wynalazku jest wypełnione przynajmniej odcinkowo transportowanym materiałem celem stworzenia gazoszczelnego zamknięcia, a więc zagęszczony materiał mógłby przylegać tak mocno do ślimaka, że obracałby się wraz z nim. Umożliwiłoby to dalsze przemieszczanie materiału, który pozostawałby w urządzeniu transportowym. Właśnie aby zapobiec obracaniu się materiału wraz ze ślimakiem, przewidziano tę strefę obejściową między podajnikiem ślimakowym i kadłubem. Jest ona ukształtowana przez to, że mierząc od osi wzdłużnej ślimaka w kierunku do niej prostopadłym na zewnątrz między największym promieniem ślimaka i ścianką kadłuba, zależność od kierunku pomiaru, pozostaje wolny odstęp o różnej wielkości. Dzięki temu transportowany materiał może okresowo oderwać się od ślimaka, a więc nie obraca się wraz z nim.

Na ściance wewnętrznej kadłuba nie trzeba umieszczać żadnych listew, co stosowano dotychczas, żeby zapobiec obracaniu się materiału wraz ze ślimakiem. Listwy takie ulegają przyspieszonemu zużyciu, natomiast urządzenie transportowe według wynalazku prawie nie ulega zużyciu podczas pracy.

W celu ukształtowania strefy obejściowej kadłub może mieć przekrój kołowy, a oś wzdłużna podajnika ślimakowego jest wtedy umieszczona w kadłubie mimośrodowo względem osi wzdłużnej kadłuba. W innym przykładzie kadłub ma przekrój korytowy z dolną częścią półkolistą i górną częścią prostokątną. Według innego przykładu kadłub ma przekrój wielokątny. Może to być przekrój korytowy z dolną częścią wielokątną i górną częścią prostokątną. Wszystkie te odmiany wykonań powodują, ze transportowany materiał nie obraca się wraz ze ślimakiem.

Podajnik ślimakowy w strefie otworu załadowczego może być ukształtowany stozkowo ze średnicą powiększającą się w kierunku transportu. Taka odmiana wykonania ma szczególne znaczenie, gdy nad otworem załadowczym znajduje się szyb spadowy, któremu przyporządkowano miernik napełnienia. Gdy ślimak na całej swej długości ma stały przekrój, to transportowany materiał przy pracy urządzenia w szybie spadowym miałby powierzchnię wznoszącą się w kierunku transportu. Nie można wtedy zmierzyć prawidłowo napełnienia. Dzięki stożkowemu ukształtowaniu odcinka ślimaka pod szybem spadowym materiał w szybie ma zawsze prawie poziomą powierzchnię. Bierze się to stąd, że poniżej otworu załadowczego w kierunku transportu odprowadza się coraz więcej materiału. Dzięki temu jest dopiero możliwy pomiar poziomu napełnienia.

Urządzenie według wynalazku pozwala uzyskać w szczególności tę korzyść, że przez urządzenie transportowe nie mogą przepływać żadne substancje gazowe. Wykluczono również

171 889 przepływ powietrza w kierunku transportu jak i przepływ gazu w kierunku przeciwnym. Poza tym unika się w znacznym stopniu zaczopowań urządzenia transportowego.

Pizedmiot wynalazku uwidoczniono w przykładzie wykonania na rysunku, na którym, fig. 1 przedstawia urządzenie transportowe ze ślimakiem, którego część ma mniejszy skok. fig. 2 - urządzenie transportowe ze ślimakiem, który ma przerwę, fig. 3 - urządzenie transportowe zc ślimakiem, który kończy się w pewnej odległości przed otworem zrzutowym, fig. 4 urządzenie transportowe z kadłubem o przekroju kołowym i z umieszczonym mimośrodowo ślimakiem, fig. 5 - urządzenie transportowe z kadłubem korytowym, fig. 6 - urządzenie transportowe z kadłubem o przekroju wielokątnym, fig. 7 - urządzenie transportowe z kadłubem korytowym, który ma przekrój wielokątny, fig. 8 - urządzenie transportowe ze ślimakiem ukształtowanym stożkowo w strefie otworu załadowczego.

Ukształtowania urządzenia transportowego, według fig. 2 i/lub 3 wykorzystuje się tylko w powiązaniu z odmianą wykonania z fig. 1. Fig. 2 i 3 samodzielnie nie przedstawiają wykonania według wynalazku.

Figury 1, 2 i 3 pokazują podajnik ślimakowy 3 do transportu materiału A, przykładowo do transportu odpadków z szybu spadowego 1 do bębna wytlewnego 2, który może być częścią składową instalacji wytlewno-paleniskowej. Podajnik ślimakowy 3 może obracać się wokół swojej osi wzdłużnej. W tym celu umieszczono go na osi lub wale 4, który może być obracany silnikiem 5. Podajnik ślimakowy 3 umieszczono w kadłubie 6, który ma co najmniej jeden otwór na oś lub wał 4, a także otwór załadowczy 7 i otwór zrzutowy 8 materiału A. Z otworem 7 może być połączony szyb spadowy 1. Do otworu zrzutowego 8 można podłączyć bęben wytlewny 2. Materiał A ładowany otworem 7 w kadłubie 6 jest przemieszczany obracającym się ślimakiem 3 ku otworowi zrzutowemu 8 i tam następuje jego wyprowadzenie.

W przypadku określonych zatosowań, na przykład przy transporcie odpadków z szybu spadowego 1 do bębna wytlewnego 2, istnieje potrzeba zablokowania przepływu powietrza atmosferycznego z otworu załadowczego 7 do bębna 2 jak tez gazu wytlewnego mogącego płynąć w przeciwnym kierunku z bębna 2 przez otwór załadowczy 7 do atmosfery.

Według fig. 1 w celu zablokowania przepływu gazu przez urządzenie transportowe odcinek 3a ślimaka 3 ma mniejszy skok niż pozostała część ślimaka 3. Dzięki temu w obrębie odcinka 3a następuje silniejsze zagęszczenie transportowego materiału A niż w pozostałej części ślimaka, w związku z czym na odcinku 3a cała przestrzeń w kadłubie 6 jest wypełniona materiałem A. Sam materiał A zamyka tam gazoszczelnie kadłub 6. Nie ma wtedy przepływu powietrza od otworu 7 ku otworowi 8 ani przepływu gazu wytlewnego w odwrotnym kierunku. W urządzeniu transportowym za strefą zagęszczania znajdującą się na odcinku 3a ślimaka 3 ten ostatni ma znów większy skok. Dzięki temu następuje znów rozluźnienie ładunku materiału A rozłożonego na całym przekroju kadłuba 6. Nie może więc dojść do zaczopowania urządzenia transportowego, co mogłoby zablokować transport materiału A.

Według fig. 2 przewidziano przerwę (lukę) w podajniku ślimakowym 3, która pozostaje wolna między dwoma członami 3b i 3c ślimaka 3. Człon 3b ślimaka 3 nasuwa transportowany materiał A w tę lukę, gdzie materiał ten gromadzi się i wypełnia cały przekrój kadłuba 6. Ładunek materiału doprowadzanego ciągle członem 3b jest redukowany członem 3c ślimaka 3. Przy tym kadłub 6 jest zamknięty gazoszczelnie transportowanym materiałem A.

Urządzenie transportowe według fig. 3 różni się od tego z fig. 2 tym, że odcinek w kadłubie 6, na którym nie ma ślimaka 3, nie znajduje się w środku kadłuba 6 lecz przy jego wylocie. Podajnik ślimakowy 3 według fig. 3 kończy się w pewnej odległości przed otworem zrzutowym 8. Między końcem ślimaka 3 i otworem zrzutowym 8 tworzy się przy tym ładunek transportowanego materiału A, który wypełnia cały przekrój kadłuba 6 zamykając gazoszczelnie ten kadłub. W trakcie ciągłego doprowadzania materiału A ślimakiem 3 następuje odrywanie się kawałkami tego zagęszczonego ładunku przy otworze zrzutowym 8, a więc materiał A wychodzi w ten sposób przez otwór 8 z kadłuba 6.

Aby można było zamknąć gazoszczelnie kadłub 6 transportowanym materiałem, musi być duży przepływ tego materiału przez urządzenie transportowe. Żeby, zwłaszcza przy transporcie odpadów, stosunkowo duże kawałki materiału A nie mogły zablokować lub zaczopować

171 889 podajnika ślimakowego 3, przewidziano według fig. 4 do 7 strefę obejściową 9a-d na takie stosunkowo duże kawałki.

FIG 7

171 889

FIG 8

171 889

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 90 egz Cena 2,00 zł

Claims (11)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Urządzenie transportowe ze ślimakiem, który jest zamocowany z możliwością obrotu wokół swojej osi wzdłużnej i jest umieszczony w kadłubie mającym otwór załadowczy i otwór zrzutowy, a ponadto posiada na pewnym odcinku kadłuba mniejszy skok niż w pozostałej części i ten odcinek o mniejszym skoku znajduje się w pewnej odległości od otworu załadowczego, znamienne tym, że odcinek (3a) ślimaka (3), mający mniejszy skok, jest usytuowany między dwoma odcinkami o większym skoku.
2. 2. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że ślimak (3) w kadłubie (6) ma przerwę.
3. 3. Urządzenie według zastrz. 1 albo 2, znamienne tym, ze koniec ślimaka (3) w kadłubie (6) usytuowany jest w pewnej odległości przed otworem zrzutowym (8).
4. 4. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że między ślimakiem (3) i kadłubem (6) znajduje się strefa obejściowa (9a do d).
5. 5. Urządzenie według zastrz. 4, znamienne tym, że celem stworzenia strefy obejściowej (9a) kadłub (6a) ma przekrój kołowy i że oś wzdłużna ślimaka (3) w kadłubie (6a) jest umieszczona mimośrodowo względem osi (6 ) kadłuba (6a).
6. 6. Urządzenie według zastrz. 4, znamienne tym, że celem stworzenia strefy obejściowej (9b) kadłub (6b) ma przekrój korytowy z dolną częścią półkolistą i górną częścią prostokątną.
7. 7. Urządzenie według zastrz. 4, znamienne tym, że celem stworzenia strefy obejściowej (9c) kadłub (6c) ma przekrój wielokątny.
8. 8. Urządzenie według zastrz. 7, znamienne tym, że celem stworzenia strefy obejściowej (9d) kadłub (6d) ma przekrój korytowy z dolną częścią wielokątną i górną częścią prostokątną.
9. 9. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że ślimak (3) w strefie otworu załadowczego (7) jest ukształtowany stożkowo ze średnicą narastającą w kierunku transportu.
10. 10. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że otwór załadowczy (7) jest podłączony do szybu spadowego (1) na odpadki.
11. 11. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że otwór zrzutowy (8) jest podłączony do bębna wytlewnego (2).