PL222208B1 - Pochodne kamptotecyny, sposoby ich wytwarzania, kompozycja farmaceutyczna zawierająca je oraz ich zastosowanie - Google Patents

Pochodne kamptotecyny, sposoby ich wytwarzania, kompozycja farmaceutyczna zawierająca je oraz ich zastosowanie

Info

Publication number
PL222208B1
PL222208B1 PL355094A PL35509400A PL222208B1 PL 222208 B1 PL222208 B1 PL 222208B1 PL 355094 A PL355094 A PL 355094A PL 35509400 A PL35509400 A PL 35509400A PL 222208 B1 PL222208 B1 PL 222208B1
Authority
PL
Poland
Prior art keywords
formula
group
compounds
compound
cpt
Prior art date
Application number
PL355094A
Other languages
English (en)
Other versions
PL355094A1 (pl
Inventor
Sergio Penco
Lucio Merlini
Franco Zunino
Paolo Carminati
Original Assignee
Sigma Tau Ind Farmaceuti
St Naz Per Lo Studio E La Cura Dei Tumori
Priority date (The priority date is an assumption and is not a legal conclusion. Google has not performed a legal analysis and makes no representation as to the accuracy of the date listed.)
Filing date
Publication date
Application filed by Sigma Tau Ind Farmaceuti, St Naz Per Lo Studio E La Cura Dei Tumori filed Critical Sigma Tau Ind Farmaceuti
Publication of PL355094A1 publication Critical patent/PL355094A1/pl
Publication of PL222208B1 publication Critical patent/PL222208B1/pl

Links

Classifications

    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C07ORGANIC CHEMISTRY
    • C07DHETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D491/00Heterocyclic compounds containing in the condensed ring system both one or more rings having oxygen atoms as the only ring hetero atoms and one or more rings having nitrogen atoms as the only ring hetero atoms, not provided for by groups C07D451/00 - C07D459/00, C07D463/00, C07D477/00 or C07D489/00
    • C07D491/22Heterocyclic compounds containing in the condensed ring system both one or more rings having oxygen atoms as the only ring hetero atoms and one or more rings having nitrogen atoms as the only ring hetero atoms, not provided for by groups C07D451/00 - C07D459/00, C07D463/00, C07D477/00 or C07D489/00 in which the condensed system contains four or more hetero rings
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P31/00Antiinfectives, i.e. antibiotics, antiseptics, chemotherapeutics
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P31/00Antiinfectives, i.e. antibiotics, antiseptics, chemotherapeutics
    • A61P31/12Antivirals
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P33/00Antiparasitic agents
    • A61P33/02Antiprotozoals, e.g. for leishmaniasis, trichomoniasis, toxoplasmosis
    • A61P33/06Antimalarials
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P35/00Antineoplastic agents
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P35/00Antineoplastic agents
    • A61P35/04Antineoplastic agents specific for metastasis

Landscapes

  • Health & Medical Sciences (AREA)
  • Organic Chemistry (AREA)
  • Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Life Sciences & Earth Sciences (AREA)
  • Veterinary Medicine (AREA)
  • Chemical Kinetics & Catalysis (AREA)
  • General Health & Medical Sciences (AREA)
  • Nuclear Medicine, Radiotherapy & Molecular Imaging (AREA)
  • General Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Pharmacology & Pharmacy (AREA)
  • Public Health (AREA)
  • Animal Behavior & Ethology (AREA)
  • Medicinal Chemistry (AREA)
  • Oncology (AREA)
  • Tropical Medicine & Parasitology (AREA)
  • Communicable Diseases (AREA)
  • Virology (AREA)
  • Pharmaceuticals Containing Other Organic And Inorganic Compounds (AREA)
  • Nitrogen Condensed Heterocyclic Rings (AREA)

Description

Obecny wynalazek dotyczy związków o aktywności przeciwnowotworowej, w szczególności nowych pochodnych kamptotecyny, sposobów ich wytwarzania, ich zastosowania jako leków przeciwnowotworowych i kompozycji farmaceutycznych zawierających te związki jako składniki aktywne.
Kamptotecyna jest alkaloidem, który został wyizolowany przez Walla i in. (J. Am. Chem. Soc.
88, 3888-3890 (1966)) po raz pierwszy z drzewa Camptoteca acuminata, pochodzącego z Chin, rodzina Nyssaceae.
Cząsteczka jej zawiera pentacykliczną strukturę mającą lakton w pierścieniu E, który ma zasadnicze znaczenie dla cyto-toksyczności.
Lek wykazuje szerokie spektrum działania przeciwnowotworowego, zwłaszcza przeciw nowotworowi okrężnicy, innym guzom litym leukemii, a pierwsze próby kliniczne przeprowadzono we wczesnych latach 70. Kamptotecyna (dalej zwana CPT) ma niską rozpuszczalność w wodzie i dla przeprowadzenia prób klinicznych National Cancer Institute (NCI) przygotował sól sodową (NSC 100880), która jest rozpuszczalna w wodzie. Próby kliniczne w fazie I i II, nie były zakończone, z powodu wysokiej toksyczności związku (zapalenie pęcherza krwotoczne, toksyczność żołądkowo-jelitowa, taka jak mdłości, wymioty, biegunka, i stłumienie szpiku, zwłaszcza leukopenia i trombo-cytopenia. W każdym przypadku sól sodowa wykazuje niższą aktywność niż CPT, ponieważ, przy pH 7,4, nieaktywna forma (otwarty pierścień) dominuje nad aktywną formą laktonową (zamknięty pierścień), która dominuje przy pH < 4,0.
Następnie, wiele analogów CFT zsyntetyzowano w celu otrzymania związków o niższej toksyczności i wyższej rozpuszczalności w wodzie.
Oznaczono dwa leki, Irinotecan (CPT-11), oznaczone znakiem towarowym Camptosar® przez Upjohn i Topotecan, oznaczone znakiem towarowym Hymcamptamin® lub Thycantin®, przez Smith Kline & Beecham. Inne pochodne są na różnych etapach rozwoju klinicznego w fazie II, takie jak NSC-603071 (9-amino-kamptotecyna) , 9-NC lub 9-nitrokamptotecyna, proleki doustne przekształcane w 9-aminokamptotecynę, GG-211 (GI 147211), i DX-8591f, ten drugi rozpuszczalny w wodzie. Wszystkie pochodne zidentyfikowane dotychczas zawierają strukturę macierzystą z pięcioma pierścieniami, zasadniczą dla ich toksyczności. Wykazano że modyfikacje w pierwszym pierścieniu, takie jak w wyżej wymienionych Iekach podwyższają rozpuszczalność i umożliwiają wyższą tolerancję leku.
Rozpuszczalny w wodzie Irinotecan przyjęto do leczenia wielu guzów litych i wodobrzusza (okrężnicy-odbytnicy, skóry, żołądka, piersi, drobno- i nie-drobnokomórkowy płuc, nowotwór szyjki macicy i jajnika oraz chłoniak nie-ziarniczy). Ponadto, Irinotecan wykazuje aktywność w przypadku guzów litych odpornych na Topotecan, winkrystynę lub melfaIan oraz komórek MDR-1 wynikłych marginesowo odpornych na lek. Aktywny metabolit zidentyfikowano jako 10-hydroksypochodne (SN-38), wytworzone przez działanie karboksyloesteraz. CPT-11 wykazywał dobrą aktywność przy podawaniu różnymi drogami, takim jak podawanie pozajelitowe, dożylne, doustne, (Costin D., Potmhexyl M. Advances in Farmacol. 29B, 51-72 1994).
CPT-11 podawano także z cisplatyną lub etoposydem, uzyskując efekt synergistyczny, dzięki zdolności do przeszkadzania w naprawie DNA. Również, w tym przypadku, pojawiał się stopień 3 i 4 leukopenii i biegunka (Sinha B. K. (1995) Topoizomerase inhibitors. Drugs 49, 11-19, 1995).
Topotecan ma znaczącą biodostępność w podawaniu doustnym. Podawanie doustne okazuje się dogodne dla uzyskania przedłużonej ekspozycji na lek, bez użycia koniecznych tymczasowych cewników (Rothenberg M.L. Annals of Oncology 8, 837-855, 1997). Także ten rozpuszczalny w wodzie analog CPT wykazuje aktywność przeciwko różnym rodzajom nowotworów z różnymi drogami podawania, pozajelitowo, dożylnie, podskórnie, doustnie. Bardziej obiecujące efekty uzyskano przez infuzję dożylną chlorowodorku Topotecanu przez 5 dni, w różnych nowotworach takich jak drobno i nie-drobnokomórkowy nowotwór płuc, jajnika, piersi, żołądka, wątroby, prostaty, mięsak miękkich tkanek, głowy i szyi, przełyku, oporny okrężnicy-odbytnicy, glejak wielopostaciowy, chroniczne i ostre mielocytowe leukemie. Również w tym przypadku, zaobserwowano kilka efektów ubocznych, takich jak neutropenia i trombocytopenia, podczas gdy łagodniejsza była toksyczność żołądkowo-jelitowa, taka jak mdłości, wymioty i biegunka.
Udowodniono, że główna transformacja i eliminacja dróg przemian leku obejmuje hydrolizę laktonu i wydalanie z moczem: w rzeczywistości 50% formy laktonowej hydrolizuje z otwarciem pierścienia 30 minut po infuzji. Topotecan krzyżuje barierę hematoencefaliczną 10 minut po infuzji (30% w płynie
PL 222 208 B1 mózgowo-rdzeniowym w związku z osoczem). W przeciwieństwie, kamptotecyna nie krzyżuje hematoencefalicznej bariery w znaczącej ilości, prawdopodobnie z powodu wiązania jej z proteinami.
Kliniczny rozwój 9-aminokamptotecyny utrudniał brak jej rozpuszczalności w wodzie. Ostatnio wytworzono koloidalną dyspersję, która umożliwia jej wejście w fazę II badań klinicznych. Przedłużona ekspozycja (od 72 godzin do 21 dni) wydaje się być istotna dla wykazania aktywności przeciwnowotworowej, z powodu jej krótkiego pół-okresu życia (Dahut i in., 1994). Odnotowano reakcje pacjentów cierpiących na nieleczony nowotwór okrężnicy-odbytnicy i piersi oraz opornego chłoniaka. Aktywność demonstrowana przeciwko nowotworom Pgp-pozytywnym sugeruje brak oporności krzyżowej przeciwko opornym komórkom MDR-1. Znów, zaobserwowano toksyczność dla szpiku kostnego i żołądkowo-jelitową.
Lurtotecan jest najlepiej rozpuszczalnym analogiem o aktywności porównywalnej do Topotecanem in vitro. Przyjęto dwa reżimy: jedna 30 min. infuzja dziennie przez 5 dni co 3 tygodnie i jedna 72-godzinna infuzja jednorazowo co 3 tygodnie. Zaobserwowano reakcje pacjentów cierpiących na nowotwory szyjki, jajnika, piersi, wątroby. Również w tym przypadku wykryto toksyczność hematyczną.
Wzór jest następujący:
9-Nitrokamptotecyna jest doustnym prolekiem szybko przekształcanym w 9-aminokamptotecynę po podaniu. Zaobserwowano reakcje u pacjentów cierpiących na nowotwór trzustki, jajnika i piersi.
Jednak główna część komórek nowotworowych jest bardzo wrażliwa na inhibitory topoizomerazy I, z powodu wysokich poziomów enzymu, pewne linie nowotworowe okazują się być oporne. Powodują to raczej inne mechanizmy, niż nadekspresja genów MDR 1 i MRP (multidrug resistance associated protein) i ich produktów, glikoprotein P (Pgp) i protein MRP, odpowiednio, dla któryc h
Topotecan lub CPT-11 nie są dobrymi substratami, (Kawato Yet al J. Farm. Farmacol. 45, 444-448, (1993)).
Faktycznie, zaobserwowano że pewne oporne komórki nowotworowe zawierają formy zmutowane topo I, odpowiednio formowanie kompleksu topo I-DNA jest uszkodzone lub pewne komórki są pozbawione aktywności karboksyloesterazy kon iecznej do przekształcenia CPT-11 w aktywny metabolit SN-38 i dlatego są oporne na ten lek (Rothenberg, 1997, ibid.).
Wśród leków stosowanych w terapii nowotworowej, zainteresowanie inhibitorami enzymów topoizomerazy I przypisuje się następującym czynnikom: a) skuteczność przeciwko nowotworom z natury opornym na konwencjonalne leki, włączając inhibitory topoizomerazy II; b) poziomy enzymu topo I pozostają podwyższone we wszystkich fazach cyklu; c) wiele nowotworów przedstawia wysokie poziomy enzymu docelowego; d) brak rozpoznania przez proteiny wywołana zjawiskiem oporności wielolekowej (Pgp lub MRP) i nieobecność metabolizmu związanego z enzymem detoksyfikującym, związanego z układem zależnym od glutationu (glutationowa peroksydaza i glutationowa S-transferaza) (Gerrits CJH., i in., Brit. J. Cancer 76, 952-962).
Z uwagi na potencjalne kliniczne zalety inhibitorów topoizomerazy, zarówno jeśli chodzi o działanie przeciwnowotworowe, badanych na szeregu nowotworach, jak też o indukowanie oporności farmakologicznej, obecne badania skierowane są na zidentyfikowanie inhibitorów topo I o niskiej toksyczności w odniesieniu do demonstrowanej przez leki znajdujące się w sprzedaży lub w fazie klinicznej. Wskaźniki określające relatywną moc analogów kamptotecyny obejmują a) właściwe działanie
PL 222 208 B1 inhibitowania topoizomerazy I; b) średni okres trwania leków; c) interakcja z proteinami osocza; d) stosunek między cyrkulującą formą aktywną (Iakton) i formą nieaktywną (karboksylan); e) wrażliwość leku w odniesieniu do wypływu komórek w którym pośredniczy glikoproteina P lub MRP; f) trwałość wiązania z topoizomerazą I (Rothenberg, 1997, ibid.).
Wśród poważniejszych niekorzystnych efektów Irinotecanu I innych pochodnych kamptotecyny, zaobserwowano zanik szpiku i toksyczność żołądkowo-jelitową, taką jak biegunka i wymioty. Biegunka może mieć wczesny lub późniejszy początek i może być czynnikiem limitującym dawkę. Wymioty i późniejszą biegunkę wywołuje wiele leków przeciwnowotworowych, podczas gdy wczesna biegunka występująca w trakcie lub natychmiast po infuzji jest niemal specyficzna dla Irinotecanu i pewnych pochodnych kamptotecyny.
Efekty toksyczne występują głównie w przewodzie jelitowym.
W celu zredukowania biegunki, CPT-11 podawano w pewnych próbach klinicznych, w połączeniu z loperamidem, syntetycznym opioidem, agonistą mu-opioidowych receptorów jelitowych (Abigerges, 1994; Abigerges, 1995), jak również z inhibitorem enkefalinaz (acetorfan) lub z ondansetronem, antagonistą receptorów 5-HT3, lub z difenidraminą, antagonistą receptorów H1.
Do dziś, problemy związane z zastosowaniem pochodnych kamptotecyny jako leków przeciwnowotworowych można podsumować w następujących punktach:
- kamptotecyna (CPT), i wiele jej aktywnych pochodnych ma niską rozpuszczalność w wodzie;
- następne pochodne dają dotkliwe efekty uboczne dla dróg żołądkowo-jelitowych i szpiku kostnego;
- pewne linie nowotworowe uodporniły się na inhibitory topoizomerazy I;
- prowadzone są stałe poszukiwania lepszych wskaźników terapeutycznych.
Publikacja WO 97/31003, włączona tu jako odnośnik, ujawnia pochodne kamptotecyn podstawionych w pozycjach 7, 9 i 10. Pozycja 7 zapewnia następujące podstawienia: -CN, -CH(CN)-R4, -CH=C(CN)-R4, -CH2-CH=C(CN)-R4, -C(=NOH)-NH2, -CH=C(NO2)-R4, -CH(CN)-R5, -CH(CH2NO2)-R5, 5-tetrazolil, 2-(4,5-dihydroksazolil), 1,2,4-oksadiazolidyn-3-ylo-5-on, gdzie R4 oznacza wodór, prosty lub rozgałęziony alkil zawierający 1 do 6 atomów węgla, nitryl, karboksyalkoksyl. Z tych możliwych związków, WO 97/ 31003 ujawnia jedynie pochodne kamptotecyny mające w pozycji 7 grupę -CN i grupę -CH=C(CN)2, z niepodstawionymi pozycjami 9 i 10.
Wśród tych związków, najkorzystniejszy okazuje się 7-nitryl (R4 = -CN), zwany dalej CPT 83, o aktywności cytotoksycznej na nie-drobnokomórkowym raku płuc (non-SCLC, H-460). Ta linia komórkowa jest wewnętrznie oporna na cytotoksyczną terapię i jedynie umiarkowanie reaguje na inhibitory topoizomerazy I, pomimo nadekspresji docelowego enzymu. CPT 83 jest bardziej reaktywny niż Topotecan uważany za związek odnośnikowy i w ogólności oferuje on lepszy profil farmakologiczny, nawet pod względem tolerancji, a więc lepszy wskaźnik terapeutyczny.
CPT 83 otrzymuje się na drodze syntezy obejmującej utlenianie 7-hydroksymetylokamptotecyny do 7-aldehydu kamptotecyny, transformację do oksymu i w końcu konwersję do nitrylu.
Związek wyjściowy i związki pośrednie są opisane przez Sawada i in. Chem. Farm. Bull. 39, (10) 2574 (1991). Ta publikacja zawiera odnośniki do rodziny patentów z pierwszeństwem 1981, przykładowo zgłoszenie na patent EP 0056692, publikowane w 1982, włączone to jako odnośnik. W tych publikacjach ujawniono, wśród innych, związki 7-aldehydo-kamptotecyny i jego oksymu. Użyteczność tych pochodnych polega na uzyskaniu związków o aktywności przeciwnowotworowej o niskiej toksyczności, wychodząc z 7-hydroksymetylokamptotecyny. W referacie publikowanym w Chem. Farm. Bull. 39, (10) 2574 (1991), autorzy udowadniają, że, w odniesieniu do kamptotecyny, 7-alkilowe i 7-acyloksymetylowe pochodne, których nie ujawniono w wyżej wymienionym zgłoszeniu patentowym, są bardziej aktywne w stosunku do linii komórkowych leukemii mysiej L1210, zaś mniej aktywne w odniesieniu do kamptotecyny, w związkach z 7-pod-stawnikami o wysoko polarnym charakterze, takich jak hydrazony i oksymy -CH(=NOH).
Nieoczekiwanie stwierdzono, że kamptotecyny niosące alkiloksym O-podstawiony w pozycji 7 są obdarzone aktywnością przeciwnowotworową wyższą niż związek zwany Topotecan. Co bardziej zaskakujące, stwierdzono, że kamptotecyny niosące grupę enaminową w pozycji 7, są również obdarzone aktywnością przeciwnowotworową. Powyższe związki mają lepszy wskaźnik terapeutyczny.
Odpowiednio, przedmiotem obecnego wynalazku są związki o wzorze (I)
PL 222 208 B1
w którym:
R1 oznacza grupę -C(R5)=N-O(n)R4 gdzie R4 oznacza prosty lub rozgałęziony C1-C8-alkil, lub C6-C14-aryl wybrany z grupy zawierającej fenyl, lub benzyl, lub grupę heterocyklo-prostą albo rozgałęzioną C1-C8-alkilową, przy czym wspomniana grupa heterocykliczna zawiera co najmniej heteroatom wybrany z grupy obejmującej atom azotu ewentualnie podstawiony grupą (C1-C8)-alkilową, i/lub tlen; gdzie wspomniana grupa heterocykliczna jest wybrana z grupy zawierającej pirydyl, N-metylopiperydynyl, uracyl, morfolinyl i oksiranyl; przy czym alkil jest ewentualnie podstawiony jedną lub większą ilością grup wybranych z grupy obejmującej fenyl, -NR6R7 w której R6 i R7 oznaczają wodór, albo gdzie wspomniany arylo-alkil jest ewentualnie podstawiony przez jedną albo kilka grup wybranych z grupy obejmującej C1-alkil albo atom fluorowca; lub jego farmaceutycznie dopuszczalny ester; lub
R4 oznacza grupę glikozylową wybraną spośród 6-D-glukozylu, ewentualnie podstawioną grupą ketalową wybraną z grupy zawierającej 1,3-dioksolil;
n oznacza 1;
R5 oznacza H;
R2 oznacza H;
R3 oznacza wodór, hydroksyl, alkoksyl, przy czym alkoksyl oznacza grupę metoksylową; ich pojedyncze izomery, oraz ich farmaceutycznie dopuszczalne sole.
Korzystnymi związkami według wynalazku są:
7-metoksyiminometylokamptotecyna;
7-metoksyiminometylo-10-hydroksykamptotecyna;
7-t-butoksyiminometylokamptotecyna;
7-t-butoksyiminometylo-10-hydroksykamptotecyna;
7-t-butoksyiminometylo-10-metoksykamptotecyna;
7-trifenylometoksyiminometylokamptotecyna;
7-(2-amino)etoksyiminometylokamptotecyna;
7-benzyloksyiminometylokamptotecyna;
7-fenoksyiminometylokamptotecyna;
7-p-metylobenzyloksyiminometylokamptotecyna;
7-pentafluorobenzyloksyiminometylokamptotecyna;
7-p-fenylobenzyloksyiminometylokamptotecyna;
7-oksiranylometoksyiminometylokamptotecyna;
7-[2-(1-uracylo)etoksy]iminometylokamptotecyna;
7-(4-pirydylo)metoksyiminometylokamptotecyna;
7-[(N-metylo)-4-piperydynylo]metoksyiminometylokamptotecyna;
7-[(2-(4-morfolininylo]etoksy]iminometylokamptotecyna; i
7-(6-D-glukozyloksy)iminometylokamptotecyna.
Korzystniejszymi związkami według wynalazku są 7-(t-butoksy)iminometylokamptotecyna oraz 7-benzyloksy-iminometylokamptotecyna.
Przedmiotem wynalazku jest również sposób wytwarzania związków o wzorze (I) w którym R4 ma wyżej podane znaczenie, z wyłączeniem aroilu, obejmujący reakcję związku o wzorze (Ia)
PL 222 208 B1
w którym R1 oznacza grupę -C(R5)=O, gdzie R5 ma znaczenie podane dla wzoru (I), R2 i R3 mają znaczenie podane dla wzoru (I), ze związkiem o wzorze (Ila) R4O-NH2, w której R4 ma wyżej podane znaczenie, uzyskując związki o wzorze (I), w którym R1 oznacza grupę -C (R5)=N-OR4, R4 ma znaczenie podane dla wzoru (I), z wyjątkiem aroilu.
W korzystnym sposobie według wynalazku stosunek między związkiem o wzorze (Ia) i związkiem o wzorze (IIa) mieści się między 1:3 a 3:1.
Wynalazek obejmuje również sposób wytwarzania związków o wzorze (I), w których R4 ma wyżej podane znaczenie, z wyjątkiem aroilu, obejmujący reakcję związku o wzorze (Ia)
w którym R1 oznacza grupę
-C=N-OH, gdzie R5 ma znaczenie podane dla wzoru (I), R2 i R3 mają znaczenie podane dla wzoru (I), z halogenkiem o wzorze R4-X, w którym X oznacza fluorowiec, a R4 ma wyżej podane znaczenie, uzyskując związki o wzorze (I), w którym R1 oznacza grupę o wzorze -C(R5)=N-OR4, R4 ma znaczenie podane dla wzoru (I), z wyjątkiem aroilu.
Wynalazek dotyczy także powyższych związków jako leków.
Przedmiotem wynalazku jest również kompozycja farmaceutyczna obejmująca terapeutycznie skuteczną ilość związku według wynalazku, w mieszaninie z farmaceutycznie dopuszczalnymi podłożami i zaróbkami, przy czym terapeutycznie skuteczna ilość jest w zakresie od 2 mg/kg do 25 mg/kg.
Wynalazek obejmuje także zastosowanie związku określonego powyżej do wytwarzania leku użytecznego w leczeniu nowotworów, korzystnie związek jest stosowany do wytwarzania leku użytecznego w leczeniu nie-drobnokomórkowego raka płuc.
W zakresie obecnego wynalazku jako przykłady prostych lub rozgałęzionych grup C1-C8-alkilowych znajdują się metyl, etyl, propyl, butyl, pentyl, oktyl i ich możliwe izomery, takie jak przykładowo izopropyl, izobutyl, tert-butyl.
PL 222 208 B1
Jako przykłady prostych lub rozgałęzionych grup C1-C8-alkilenowych znajdują się metylen, etyliden, winyl, allil, propargil, butylen, pentylen, w których podwójne wiązanie węgiel-węgiel, ewentualnie w obecności innych wiązań nienasyconych węgiel-węgiel, może być położone w różnych możliwych położeniach łańcucha alkilowego, który może być również rozgałęziony z dopuszczalnymi izomerami.
Przykładami grupy C3-C10-cykloalkilowej są cyklopropyl, cyklobutyl, cyklopentyl, cykloheksyl, cyklooktyl, policykliczne grupy, takie jak przykładowo adamantyl.
Przykładami grupy C3-C10-cykloalkilo-(C1-C8)-prostej lub rozgałęzionej alkilowej są: cyklopropylometyl, 2-cyklopropyloetyl, 1-cyklopropyloetyl, 3-cyklopropylopropyl, 2-cyklopropylopropyl, 1-cyklopropylopropyl, cyklobutylometyl, 2-cyklobutyloetyl, 1-cyklobutyloetyl, 3-cyklobutylopropyl, 2-cyklobutylopropyl, 1-cyklobutylopropyl, cykloheksylometyl, 2-cykloheksyloetyl, 1-cykloheksyloetyl, 3-cykloheksylopropyl, 2-cykloheksylopropyl, 1-cykloheksylopropyl, 5-cykloheksylopentyl, 3-cykloheksylopentyl, 3-metylo-2-cykloheksylobutyl, 1-adamantyloetyl, 2-adamantyloetyl, adamantylometyl.
Przykładami grupy (C6-C14)-arylowej, lub (C6-C14)-aryIo-(C1-C8)-prostej lub rozgałęzionej grupy alkilowej są, 1- Iub 2-naftyl, antryl, benzyl, 2-fenyloetyl 1-fenyloetyl, 3-fenylopropyl, 2-antrylopropyl, 1-antrylopropyl, naftylometyl, 2-naftyloetyl, 1-naftyloetyl, 3-naftylopropyl, 2-naftylopropyl, 1-naftylopropyl, cyklo-heksylometyl, 5-fenylopentyl, 3-fenylopentyl, 2-fenylo-3-metylobutyl.
Przykładami grupy heterocyklicznej lub heterocyklo-(C1-C8)-liniowej lub rozgałęzionej alkilowej są tienyl, chinolil, pirydyl, N-metyloetylopiperydynyl, 5-tetrazolil, 2-(4,5-dihydroksazolil), 1,2,4-oksadiazolidyn-3-ylo-5-on, zasady purynowe i pirymidynowe, przykładowo uracyl, ewentualnie podstawiony jak pokazano w powyższych definicjach ogólnych.
Przykładami grupy (C1-C10)-aroilowej są benzoil, naftoil.
Przykładami grupy (C6-C10)-arylosulfonylowej, ewentualnie podstawionej grupą alkilową są tosyl, benzenosulfonyl.
Jako halogenki wymienia się fluor, chlor, brom, jod.
Przykładami grupy podstawionej są pentafluorofenyl, 4-fenylobenzyl, 2,4-difluorobenzyl, 4-aminobutyl, 4-hydroksybutyl, dimetyloaminoetyl, p-nitrobenzoil, p-cyjanobenzoil.
Przykładem grupy poliaminoalkilowej jest -(CH2)m-NR12-(CH2)p NR13-(CH2) q-NH2, w której m, p oznaczają liczbę od 2 do 6, a q oznacza liczbę od 0 do 6, włączając ekstrema, R12 i R13 oznaczają prostą lub rozgałęzioną grupę (C1-C8)-alkilową, przykładowo N-(4-aminobutylo)-2-aminoetyl, N-(3-aminopropylo)-4-aminobutyl, N-[N-(3-aminopropylo)-N-(4-aminobutylo)]-3-aminopropyl.
Przykładami grupy glikozylowej są 6-D-galaktozyl, 6-D glukozyl, D-galaktopiranozyl, gdzie grupa glikozylowa jest ewentualnie zabezpieczona odpowiednią grupą ketalową, przykładowo izopropylidenową.
Przykładami farmaceutycznie dopuszczalnych soli są, w przypadku atomów azotu o charakterze zasadowym, sole z farmaceutycznie dopuszczalnymi kwasami, zarówno nieorganicznymi jak i organicznymi, takich jak przykładowo, kwas chlorowodorowy, siarkowy, octowy, lub, w przypadku grup kwasowych takich jak karboksyl, sole z farmaceutycznie dopuszczalnymi zasadami, zarówno nieorganicznymi jak i organicznymi, takimi jak przykładowo wodorotlenki alka-liczne lub ziem alkalicznych, wodorotlenek amonu, amina, również heterocykliczna.
Pierwsza grupa szczególnie korzystnych związków obejmuje:
7-metoksyiminometylokamptotecynę (CPT 179);
7-metoksyiminometylo-10-hydroksykamptotecynę (CPT 211);
7-t-butoksyiminometylokamptotecynę (CPT 184);
7-t-butoksyiminometylo-10-hydroksykamptotecynę (CPT 212);
7-t-butoksyiminometylo-10-metoksykamptotecynę (CPT 220);
7-trifenylmetoksyiminometylokamptotecynę (CPT 192);
7-(2-amino)etoksyiminometylokamptotecynę (CPT 188);
7-benzyloksyiminometylokamptotecynę (CPT 172);
7-fenoksyiminometylokamptotecynę (CPT 223);
7-p-metylobenzyloksyiminometylokamptotecynę (CPT 178);
7-pentafluorobenzyloksyiminometylokamptotecynę (CPT 182);
7-p-fenylobenzyloksyiminometylokamptotecynę (CPT 187);
7-oksiranylometoksyiminometylokamptotecynę (CPT 213);
7-[2-(1-uracylo)etoksy]iminometylokamptotecynę (CPT 199);
7-(4-pirydylo)metoksyiminometylokamptotecynę (CPT 189);
7-[(N-metylo)-4-piperydynylo]metoksyiminometylokamptotecynę (CPT 190);
7-(2-(4-morfolininylo]etoksy]iminometylokamptotecynę (CPT 210);
PL 222 208 B1
Druga grupa szczególnie korzystnych związków obejmuje: 7-(6-D-glukozyloksy)iminometylokamptotecynę (CPT 216);
W pierwszym korzystnym wykonaniu, dostarcza się N-tlenku kamptotecyn wzorze ogólnym (I) w których n oznacza 1; a R4 oznacza alkil lub aryl, jak określono wyżej.
Wśród nich, bardziej korzystnymi związkami są:
7-(t-butoksy)iminometylokamptotecyna (CPT 184) o wzorze
i 7-benzyloksyiminometylokamptotecyna (CPT 172)
Związki o wzorze (I) można wytworzyć różnymi sposobami zgodnie z naturą grupy R4 i obecności atomu tlenu połączonego z azotem grupy 7 iminometylowej.
Związki o wzorze (I), w którym n oznacza 1 a R4 ma wyżej podane znaczenie, z wyjątkiem aroilu i arylosulfonylu, można wytworzyć wychodząc z 7-aldehydo-kamptotecyny (wzór la, R5 wodór) lub 7-keto-kamptotecyny (wzór la, R5 inny niż wodór).
PL 222 208 B1 w którym R1 oznacza grupę -C(R5)=O, gdzie R5 ma znaczenie podane dla wzoru (I), R2 i R3 mają znaczenie podane dla wzoru (I). Związki o wzorze (Ia) poddaje się reakcji ze związkiem o wzorze (IIa) R4O-NH2, w której R4 ma wyżej podane znaczenie, otrzymując związki o wzorze (I), w którym R1 oznacza grupę -C(R5)=N-OR4, R4 ma znaczenie podane dla wzoru (I), z wyjątkiem aroilu i arylosulfonylu. Rekcja może być prowadzona dobrze znanymi konwencjonalnymi metodami, obejmującymi normalne tworzenie oksymu. Korzystnie molowy stosunek między 7-aldehydo- lub 7-keto-kamptotecyną i hydroksyloaminą jest zawarty między 1:3 i 3:1. Mogą być stosowane sole hydroksyloaminy o której mowa. Reakcję prowadzono w obecności zasady, przykładowo, zasady nieorganicznej, takiej jak węglan potasu, lub organiczną, taką jak trietyloamina lub diazabicyklononen, stosując rozpuszczalniki polarne, korzystnie metanol lub etanol i prowadząc reakcję w temperaturze między temperaturą pokojową a temperaturą wrzenia stosowanego rozpuszczalnika, ewentualnie w obecności środków odwadniających, przykładowo siarczanu sodu lub magnezu, sit molekularnych. W razie potrzeby możliwe jest także prowadzenie reakcji w obecności katalizatora, przykładowo kwasu Lewisa.
Alternatywnie, powyższe związki można otrzymać z oksymu 7-aldehydu kamptotecyny (otrzymanego jak opisano przez Sawada i in., Chem. Farm. Bull. 39, (10) 2574 (1991)), lub 7-keto w reakcji z halidkiem R4-X, w którym X korzystnie oznacza jod, w polarnym rozpuszczalniku, przykładowo tetrahydrofuranie lub alkoholach, i w obecności zasady, przykładowo wodorku sodu lub węglanu.
Związki o wzorze (I) w którym n oznacza 1, a R4 oznacza aroil lub arylosulfonyl, jak określono dla wzoru (I), można otrzymać wychodząc z 7-oksymu kamptotecyny, którego otrzymywanie opisano w poprzednim paragrafie, z chlorkiem acylu R4-COCI, w polarnych rozpuszczalnikach, i w obecności zasady, korzystnie pirydyny, lub bezpośrednio w pirydynie, jak opisano przez Cho i in., J. Org. Chem. 62, 2230 (1997).
Związki o wzorze (I) w którym n oznacza 0, a R4 ma wyżej podane znaczenie, z wyjątkiem aroilu, można otrzymać wychodząc z 7-aldehydo-kamptotecyny (wzór la, R5 = wodór) lub 7-ketokamptotecyny (wzór la, R5 inny niż wodór).
w którym R1 oznacza grupę -C(R5)=O, gdzie R5 ma znaczenie podane dla wzoru (I), R2 i R3 mają znaczenie podane dla wzoru (I). Związek o wzorze (Ia) reaguje ze związkiem o wzorze (IIb) R4-NH2, w którym R4 ma wyżej podane znaczenie, otrzymując związki o wzorze (I), w którym R1 oznacza grupę -C (R5) =N-R4, R4 ma znaczenie podane dla wzoru 1, z wyjątkiem aroilu.
Reakcję można prowadzić dobrze znanymi konwencjonalnymi metodami, obejmującymi normalnym tworzeniem iminy. Korzystnie molowy stosunek między 7-aldehydo- lub 7-keto-kamptotecyną i aminą mieści się między 1:3 a 3:1: Można stosować sole aminy o której mowa. Reakcję prowadzono w obecności zasady, przykładowo zasady nieorganicznej, takiej jak węglan potasu, lub organicznej, takiej jak trietyloamina lub diazabicyklononen, stosując polarne rozpuszczalniki, korzystnie metanol lub etanol i prowadząc reakcję w temperaturze zawartej między temperaturą pokojową i temperaturą wrzenia rozpuszczalnika, ewentualnie w obecności środków odwadniających, przykładowo siarczanu sodu lub magnezu, sit molekularnych. W razie potrzeby możliwe jest także prowadzenie reakcji w obecności katalizatora, przykładowo kwasu Lewisa (jak opisano przykładowo przez Moretti i Torre, Synthesis, 1970, 141; lub przez Kobayashi i in., Synlett, 1977, 115).
7-aldehydo-kamptotecynę i 7-oksym kamptotecyny opisano w zgłoszeniu patentowym EP 0056692 i we wspomnianej publikacji Sawada i in., Chem. Farm. Bull. 39, (10) 2574 (1991).
PL 222 208 B1
N1-tlenki związków o wzorze (I) wytworzono według dobrze znanych metod utleniania azotu heteroaromatycznego, korzystnie przez utlenianie kwasem octowym lub trifluorooctowym i nadtlenkiem wodoru, lub w reakcji z organicznymi nadtlenokwasami (A. Albini i S. Pietra, Heterocykliczne N-tlenki, CRC, 1991) .
Odnośnie znaczeń R4, obecnego w różnych reagentach o wzorze II, reagenty te są dostępne w sprzedaży, lub mogą być wytworzone według dobrze znanych w literaturze metod, uzupełnionych wiedzą specjalistów.
Farmaceutycznie dopuszczalne sole są otrzymywane według metod dobrze znanych w literaturze, których nie ma potrzeby bliżej ujawniać.
Związki opisane w obecnym wynalazku wykazują właściwości antiproliferacyjne, dlatego są użyteczne ze względu na ich aktywność terapeutyczną, i posiadają fizyko-chemiczne właściwości umożliwiające formowanie ich w postaci kompozycji farmaceutycznych.
Kompozycje farmaceutyczne zawierają co najmniej związek o wzorze (I), w ilości odpowiedniej do uzyskania znaczącego terapeutycznego efektu, zwłaszcza działania przeciwnowotworowego. Kompozycje objęte obecnym wynalazkiem są konwencjonalne i otrzymywane zwykle stosowanymi metodami w przemyśle farmaceutycznym. Odpowiednio do pożądanej drogi ich podawania, kompozycje powinny mieć postać stałą lub ciekłą, stosowną do podawania doustnego, pozajelitowego, dożylnego. Kompozycje według obecnego wynalazku wraz ze składnikami aktywnymi zawierają co najmniej farmaceutycznie dopuszczalne podłoże lub zaróbkę. Szczególnie użyteczne mogą być ko-adiuwanty kompozycji, przykładowo środki solubilizujące, dyspergujące, zawieszające, emulgujące.
Związki o wzorze (I) mogą być stosowane wraz z innymi składnikami aktywnymi, przykładowo z innymi lekami przeciwnowotworowymi, zarówno w postaciach oddzielnych jak i pojedynczych dawek.
Związki według obecnego wynalazku są użytecznymi lekami o działaniu przeciwnowotworowym, przykładowo w nowotworach płuc, takich jak nie-drobnokomórkowy rak płuc, nowotwory okrężnicy-odbytnicy, prostata, glejaki.
Działanie cytotoksyczne związków według obecnego wynalazku badano w układach komórkowych ludzkich komórkach rakowych, stosując testy działania antyproliferacyjnego jako metodę oceny cytotoksycznego potencjału.
Stosowaną linią komórkową jest nie-drobnokomórkowy rak płuc, która należy do histotypu niedrobnokomórkowego, zwanego NCI H460.
Preferowane związki 7-(t-butoksyiminometylokamptotecyny (CPT 184) i 7-benzyloksyiminometylokamptotecyny (CPT 172) badano porównując je z Topotecan (TPT), i z 7-hydroksyiminometylokamptotecyną (CPT 181), ujawnioną przez Sawada i in. w Chem. Farm. Bull. 39(10), 2574-2580, (1991), stanowiącą najbliższy analog strukturalny do związków o wzorze (I) według obecnego wynalazku.
Do badań in vivo, solubilizację prowadzono w 10% DMSO w podwójnie destylowanej wodzie, niemożliwą do prowadzenia w solance, a podawanie drogą doustną prowadzono w objętości 10 ml/kg.
Działanie przeciwnowotworowe
Do badania użyto myszy Atimic nu/nu Swiss (Charles River, Calco, Italia), w wieku 10-12 tygodni. Zwierzęta utrzymywano w pomieszczeniach z przepływem laminarnym, według wskazówek United Kingdom Co-ordination Committee Cancer Research. Protokoły eksperymentalne dostarczone były przez Komitet Etyczny do badań nad zwierzętami Istituto Nazionale per Io Studio e Cura dei Tumori.
Fragmenty nowotworu o wymiarach 2x2x2 mm, pobrane od myszy, którym inokulowano s.c. 106 komórek NCI H460/topo, implantowano s.c. bilateralnie w grupach po 5 myszy każda.
Zwierzęta poddano działaniu związków gdy nowotwór zaczynał być wyczuwalny dotykiem, według następującego schematu:
CPT172 (8 mg/kg, po) q4dx4
CPT172 (16 mg/kg, po) q4dx4
CPT172 (24 mg/kg, po) q4dx4
CPT172 (2 mg/kg, po) qdx5x10w
CPT181 (15 mg/kg, po) q4dx4
CPT181 (25 mg/kg, po) q4dx4
CPT184 (2 mg/kg, po) q4dx4
CPT 184 (5 mg/kg, po) q10dx6
Topotecan (15 mg/kg, po) q4dx4
Topotecan (10 mg/kg, po) q4dx4
PL 222 208 B1
Dwa razy w tygodniu, stosując przyrząd do pomiaru nowotworu Vernier, mierzono szerokość, minimalną średnicę (1), długość i maksymalną średnicę (L) nowotworów, w mm. Objętość nowotwo32 rów (mm3) obliczano według wzoru l2xL/2. Skuteczność związków oceniano jako % TVI leczonej grupy przeciw kontrolnej grupie, według wzoru TVI %=1 00-(T/Cx1 00), w którym T oznacza średnią wartość objętości nowotworu leczonej grupy, a C - grupy kontrolnej. Związek uważa się za aktywny, gdy TVI% = 50.
Poniższa Tabela 1 podaje wyniki doświadczalne.
T A B E L A 1
Działanie przeciwnowotworowe analogów kamptotecyny w leczeniu nowotworu płuc NCI H460
Związek Dawka (mg/kg p.o.) Schemat leczenia Skuteczność (TVI%) Toksyczność
Śmiertelność Utrata wagi ciała (%)
CPU172 8 q4dx4 77
16 q4dx4 88
24 q4dx4 97 0/4 6
2 qdx5x10w 90 0/3 0
CPT181 15 q4dx4 40 0/4 0
25 q4dx4 70 0/4 0
CPU184 2 q4dx4 100 0/5 0
5 q10dx6 99 0/4 9
TPT q4dx4 94 0/4 0
q4dx4 89 0/5 10
q4dx4 64 0/5 0
TVI% oceniano w 5-10 dni po ostatnim leczeniu
CPT172 wykazuje skuteczność w różnych dawkach i różnych schematach leczenia; CPT 184 okazuje się być bardzo aktywnym związkiem w małych dawkach i różnych schematach leczenia, odpowiednio, oba związki są szczególnie obiecującymi związkami do zastosowań klinicznych.
Dalsze zalety tych związków można zidentyfikować w szerokim przedziale dawek skutecznych, wskazując wzrost wskaźnika terapeutycznego i łatwiejszą obsługę w zastosowaniu terapeutycznym; zwłaszcza jeśli przewiduje się wydłużone w czasie podawanie przede wszystkim w preparatach do wstrzykiwania, z zastosowaniem różnych dawek i schematów. W takich zastosowaniach, związek CPT 172 okazuje się być bardziej korzystny pod względem obniżonej toksyczności.
Istotną wadą konwencjonalnych kamptotecyn jest odwracalność ich wiązania w trzeciorzędowym kompleksie (lek-DNA-enzym). Ta odwracalność wpływa na skuteczność, ponieważ to nie dopuszcza do transformacji rozszczepiania pojedynczego łańcucha DNA w rozszczepianie podwójnego łańcucha DNA podczas syntezy DNA.
Tabela 2 poniżej wskazuje utrzymywanie rozszczepu DNA do wybranej liczby in-vitro miejsc rozszczepu. Po 20 minutach inkubacji leku w mieszaninie reakcyjnej zawierającej znaczony DNA i oczyszczony enzym, dodano chlorek sodu (0,6 M) w ramach pomocy dysocjacji trzeciorzędowego kompleksu.
Wynik pokazany w tabeli jako procent utrzymywania rozszczepu DNA w miejscach, badany po około 10 min., jest wskazaniem prawie kompletnej odwracalności rozszczepów w przypadku kamptotecyny i Topotecanu oraz wyraźne utrzymywanie w przypadku CPT 172 i CPT 184.
PL 222 208 B1
T a b e l a 2
Utrzymywanie rozszczepu DNA stymulowane przez kamptotecyny spowodowane przez topoizomerazę i w wybranych miejscach
LEK (10 im) Utrzymywanie (%)
Kamptotecyna 16
Topotecan 16
CPT 181 28
CPT 184 72
CPT 172 80
Zaleta związków według obecnego wynalazku jest widoczna w przezwyciężaniu ograniczenia odwracalności trzeciorzędowego kompleksu w odniesieniu do stanu techniki.
W przedklinicznych badaniach CPT 184 wykazuje cytotoksyczną aktywność w stosunku do różnych nowotworowych linii komórkowych.
To szerokie spektrum aktywności przeciwnowotworowej potwierdzono myszy, której transplantowano ludzkie hetero-przeszczepy raka, obejmujące NSCLC (H460, A549), raka prostaty (JCA-1), glejaka (GBM/7), raka żołądka (MKN28), kostniakomięsaka (U20S), raka jajnika (A2780/Dx, A2780/DDP) i okrężnicy (HT29, CoBA) jak również mysiego raka płuc (M109) i model leukemii (L1210).
Dane przedkliniczne sugerują, że CPT 184 może być aktywnym środkiem przeciwnowotworowym przeciw nowotworom u ludzi, a szczególnie przeciwko nie-drobnokomórkowemu rakowi płuc (NSCLC), glejakowi i rakowi prostaty (Tabela 3).
T a b e l a 3
Aktywność przeciwnowotworowa CPT 172, CPT 184 vs TPT na różnych modelach nowotworu
CPT184 CPT172 TPT
2 mg/kg 3 mg/kg 20 mg/kg 25 mg/kg 15 mg/kg
H460 99 97 98
(5/8*)
HT29 92 88 65
CoBA 84 87 84 93 85
GBM/7 97 98 93 98 96
(3/10*) (2/8*) (3/11*) (9/12*) (1/10*)
U87 80 87 82
A2780 100 - 96
(1/8*)
A2789/Dx 92 100 92
(1/8*) (8/8*) (2/10*)
A2780/DDP 77 90 - 92
IGROV-1 93 96 - 89
JCA-1 98 98 - 95
(5/8*)
DU145 95 77
L1210 >400* * * >400** 39
PL 222 208 B1
Wyniki wyrażono dla guzów litych jako % TVI = inhibicji objętości nowotworu=100-(waga nowotworu grupy leczonej/-średnia waga nowotworu grupy kontrolnej x 100) a dla L1210 jako % ILS = procent wzrostu okresu życia [(MST grupy leczonej /MST grupy kontrolnej) x 100] - 100.
* nie zauważono nowotworu przy końcu leczenia trwającego około 10 dni od ostatniego podania.
** >50% i *** >80% wyleczonych żywych myszy 120 d od iniekcji leukemii.
H460=NSCLC
HT29 i CoBA = rak okrężnicy
IGROV-1, A2780, A2780/Dx i A2780/DDP = rak jajnika
GBM/7 i U87 = glejak
JCA-1 i DU145 - rak prostaty
L1210 = leukemia mysia
Wysoka cytotoksyczna moc związków według wynalazku, reprezentowana tu w sposób doświadczalny z jednym z korzystnych związków, CPT 184, jest również odzwierciedlona przez silną aktywność przeciwnowotworową. Z zastosowaniem zestawu heteroprzeszczepów nowotworu charakteryzujących się znaczącą reaktywnością w stosunku do Topotecanu (TPT) (t. zn. TVI>89%), spektrum aktywności przeciwnowotworowej CPT 184 zostało ulepszone w szerokim znaczeniu za pomocą związków według wynalazku, przeciw znacznej liczbie modeli ludzkiego nowotworu.
W szczególności stwierdzono imponującą skuteczność przeciwnowotworową w leczeniu wielu modeli nowotworów, gdzie osiągnięto całkowite regresje u ogromnej liczby leczonych zwierząt. Ponadto związki według wynalazku, zwłaszcza CPT 184, były zdolne do indukowania 100% CR w nowotworach A2780 i DX charakteryzujących się fenotypem MDR. Obserwacja ta jest bardzo ważna, wskazująca, że związki według obecnego wynalazku nie są substratem dla P-glikoprotein. Dodatkowe zalety terapeutyczne związków według obecnego wynalazku odnoszą się do:
a) ulepszenia wskaźnika terapeutycznego,
b) skuteczności leku w szerokim zakresie dawek,
c) dowodów skuteczności z zastosowaniem zupełnie różnych schematów, czyniących związki według obecnego wynalazku mniej zależne od schematu leczenia niż Topotecan.
Następujące Przykłady ilustrują wynalazek.
P r z y k ł a d 1
7-benzyloksyiminometylokamptotecyna (CPT 172)
500 mg (1,33 mmola) 7-formylokamptotecyny rozpuszczono w 100 ml etanolu, dodano 15 ml pirydyny i 638 mg (4 mmole) chlorowodorku O-benzylohydroksyloaminy i utrzymywano przez 5 godzin w temperaturze wrzenia. Rozpuszczalnik odparowano w próżni i tak uzyskaną pozostałość oczyszczano za pomocą chromatografii rzutowej na żelu krzemionkowym stosując mieszaninę heksan/octan etylu 4/6 jako eluent.
Wydajność 65%, t.t.: 200°-205°C rozkł.
Uzyskany produkt stanowi mieszaninę dwóch izomerów syn i anti około 8:2 (izomer A: Rf 0,32; izomer B, Rf: 0,19 na żelu krzemionkowym Merck 60 F254, eluent heksan/octan etylu 3/7).
HPLC: analizy prowadzono na instrumencie wyposażonym w poczwórną pompę (HP 1050) z inżektorem Rheodyne (pętla 20 μΐ) i w detektor z układem diodowym (Hp 1050) regulowanym za pomocą oprogramowania HPLC-ChemStation. Wykrywanie widma dokonywano od 200 do 600 nm, a chromatogramy rejestrowano przy 360 i 400 nm.
Zastosowano kolumnę C18 z fazą odwróconą (Rainin C18; 25 x 0,4 cm, Varian) z prekolumną RP. Analizę prowadzono z liniowym gradientem elucji, wychodząc z mieszaniny acetonitryl:woda 30:70 do acetonitrylu 100% w ciągu 20 min, z przepływem 1 ml/min. Czasy retencji wynosiły: 12,51 min dla izomeru B i 14,48 dla izomeru A.
1H-NMR (300 MHz; DMSO-d6): δ 0,88 (t, H3-18A+H3-18B), 1,87 (m, H2-19A+H2-19B), 5,18 (s, H2-5B), 5,21 (s, H2-FB), 5,30 (H2-FA), 5,40 (s, H2-5A), 5,45 (s, H2-17A+H2-17B), 6,53 (s; OHA+OHB), 7,3-7,6 (m, ArA+ ArB+H-14A+H-14B), 7,75 (m, H-11A+H-11B), 7,85-7,95 (m, H10A+H-10B), 7,98 (dd, H-12B), 8,18-8,27 (m, H-12A+H9-B), 8,45 (s, CH=NB), 8,59 (dd, H-9A), 9,38 (s, CH=N A).
Analiza masowa m/z 481 (M+100) 374(30) 330(70) 300(30) 273(20) 243(20) 91(34).
P r z y k ł a d 2
7-t-butoksyiminometylokamptotecyna (CPT 184)
400 mg (1,06 mmoli) 7-formylokamptotecyny rozpuszczono w 80 ml etanolu, 12 ml pirydyny, dodano 400 mg (3,18 mmoli) i chlorowodorku O-t-butylohydroksyloaminy, po czym pozostawiono na
PL 222 208 B1 godziny w temperaturze wrzenia. Rozpuszczalnik odparowano w próżni a pozostałość oczyszczano za pomocą chromatografii rzutowej na żelu krzemionkowym stosując mieszaninę heksan/octan etylu 4/6 jako eluent. Otrzymano 322 mg (0,72 mmoli) żółtego stałego produktu. Wydajność 68% t. t.: 250°C rozkł.
Uzyskany produkt stanowił mieszaninę około 8:2 dwóch izomerów syn i anti (izomer A: Rf 0,31; izomer B. Rf: 0,24 na żelu krzemionkowym Merck 60 F254, eluent heksan/etylo-octan 3/7).
HPLC: analizy prowadzono na instrumencie wyposażonym w poczwórną pompę (HP 1050) z inżektorem Rheodyne (pętla 20 μΐ) i w detektor z układem diodowym (Hp 1050) regulowanym za pomocą oprogramowania HPLC-ChemStation. Wykrywanie widma dokonywano od 200 do 600 nm, a chromatogramy rejestrowano przy 360 i 400 nm.
Zastosowano kolumnę C18 z fazą odwróconą (Rainin C18; 25x0,4 cm, Varian) z prekolumną RP. Analizę prowadzono z linowym gradientem elucji, wychodząc z mieszaniny acetonitryl:woda 30:70 do acetonitrylu 100% w ciągu 20 min, z przepływem 1 ml/min. Czasy retencji wynosiły: 12,92 min dla izomeru B i 14,61 dla izomeru A.
1H-NMR (300 MHz; DMSO-da): δ: 0,88 (t, H3-18A+H3-18B), 1,30 (s, t-but.B), 1,47 (s, t-but.A) 1,87 (m, H2-19A+H2-19B) 5,18 (s, H2-5B), 5,37 (H2-5A), 5,42 (s, H2-17A+H2-17B), 6,54 (s, OHA+OHB), 7,35 (s, H-14A), 7,36 (s, H-14B) 7,69-7,83 (m, H-11A+H-11B), 7,85-7,98 (m, H-10A+H-10B), 8,07 (dd, H-9B), 8,16-8,27 (m, H-9A+H-12B) 8,40 (s, CHB), 8,62 (dd, H-12A), 9,31 (s, CHA).
Analiza masowa m/z 448 (M+ 28) 391 (40) 374 (100) 362 (40) 330 (34) 57 (17).
Według tej samej procedury wytworzono następujące związki:
7-t-butoksyiminometylo-10-hydroksykamptotecynę (CPT 212); t.t. 195 rozkł.
1H-NMR (DMSO-d6) δ = 0,88 (t, J=7,35 Hz, H3-18) 1,45 (s, 3 -CH3) 1,80-1,90 (m, H2-19) 5,12 (s, H2-5 anti) 5,33 (s, H2-5 syn) 5,45 (m, H2-17 syn; H2-17 anti) 6,50 (s, -OH) 7,25 (d, J = 2,57 Hz, H-9 anti) s 7,30 (s, H-14 syn; H-14 anti) 7,43-7,50 (m, H-11 syn; H-11 anti) 7,70 (d, J=2,57 Hz, H-9 syn) 8,15 (d, J=9,19 Hz; H-12 syn, H-12 anti) 8,25 (s, -CH=N anti) 9,00 (s, -CH=N syn).
Analiza masowa m/z: 463 (M+16) 419 (15) 407 (25) 390 (43) 346 (100) 318 (10).
7-t-butoksyiminometylo-10-metoksykamptotecyna (CPT 220); t.t.: 250°C rozkł.
1H-NMR (DMSO-d6) δ: 0,88 (t, J=7,35 Hz, H3-18) 1,47 (s, 3 - CH3) 1,80-1,93 (m, H2-19) 3,95 (s, -OCH3 anti) 3,98 (s, -OCH3 syn) 5,17 (s, H2-5 anti) 5,30-5,45 (m, H2-5 syn; H2-17 syn; H2-17 anti) 6,50 (s, -OH) 7,29 (s, H-14) 7,56 (dd, J=9,19 Hz; J=2,57 Hz; H-11) 7,90 (d, J=2,57 Hz; H-9) 8,12 (d, J=9,19 Hz; H-12) 8,39 (s, -CH=N anti) 9,33 (s, -CH=N syn).
Analiza masowa m/z: 477 (M56, M) 421 (74) 404 (100) 392 (66) 360 (18,5) 303 (6) 274 (7. 5).
7-p-nitrobenzyloksyiminometylokamptotecyna (CPT 177);
7-p-metylobenzyloksyiminometylokamptotecyna (CPT 178) t.t. 203°C rozkł.
7-metoksyiminometylokamptotecyna (CPT 179) t.t. 230°C rozkł.
7-metoksyiminometylo-10-hydroksykamptotecyna (CPT 211); s t.t.: 268°C rozkł.
1H NMR (DMSO-d6) δ = 0,87 (t, J=7,35 Hz, H3-18) 1,80-1,90 (m, H2-19) 4,13 (s, -OCH3) 5,32 (s, H2-5) 5,41 (s, H2-17) 6,50 (s, -OH) 7,26 (s, H-14) 7,47 (dd, J=9,19 Hz; J=2,56 Hz, H-11) 7,75 (d, J=2,56 Hz, H-9) 8,08 (d, J=9,19 Hz, H-12) 9,04 (s, -CH=N).
7-pentafluorobenzyloksyiminometylokamptotecyna (CPT 182) t.t. 200°C rozkł.
7-karboksymetoksyiminometylokamptotecyna (CPT 183);
7-(karboksydimetylometoksy)iminometylokamptotecyna; t.t.: 193°C rozkł.
1H NMR (CDCl3) δ = 1,02 (t, J=7,35 Hz, H3-18) 1,69 (s, -CH3) 1,72 (s, -CH3) 1,81-1,95 (m, H2-19) 3,60 (s, -OH) 5,24 (d, J=16,55 Hz, H-17A) 5,32 (s, Hz-5) 5,65 (d, J=16,55 Hz, H-17B) 7,64 (s, H-14) 7,67 (ddd, J=6,99 Hz; J=8,47 Hz; J=1,47 Hz, H-11) 7,80 (ddd, J=6,99 Hz; J=8,47 Hz; J=1,47 Hz, H-10) 8,10-8,16 (m, H-9; H-12) 9,10 (s, -CH=N).
7-(ter-butoksykarbonylo-2-propoksy)iminometylokamptotecyna (CPT 224); t.t.: 180°C rozkł.
1H NMR (DMSO-d6) δ = 0,88 (t, J=7 Hz, H3-18) 1,44 (s, 3 -CH3), 1,60 (s, 2 -CH3) 1,80-1,92 (m, H2-19) 5,27 (s, H2-5) 5,43 (s, H2-17) 6,53 (s, -OH) 7,35 (s, H-14) 7,76 (ddd, J=8,46 Hz; J=8,46 Hz; J=1,47 Hz, H-11) 7,92 (ddd, J=8,46 Hz; J=8,46 Hz; J=1,47 Hz, H-10) 8,23 (dd, J=8,46 Hz; J=1,47 Hz, H-12) 8,65 (dd, J=8,46 Hz; J=1,47 Hz, H-9) 9,20 (s, -CH=N). Analiza masowa m/z: 534 (M+ 13) 477 (29) 374 (55) 273 (10) 57 (100) 41 (57).
7-p-fenylobenzyloksyiminometylokamptotecyna (CPT 187) t.t. 200-202°C rozkł.
7-oksiranylometoksyiminometylokamptotecyna (CPT 213);
1H NMR (CDCI3) δ = 0,87 (t, J=7 Hz, H3-18) 0,80-2,00 (m, J=7 Hz, H2 - 19) 2,80 (1H, m, -CH2O) 3,05 (1H, m, -CH2O) 3,40 (m, -CH-O) 3,75 (s, -OH) 4,30 (1H, m, -CH2-O-N) 4,73 (1H, m, -CH2-O-N)
PL 222 208 B1
5,33 (d, J=16 Hz, H-17A) 5,45 (s, H2-5) 5,75 (d, J=16 Hz, H-17B) 7,70 (s, H-14) 7,75 (m, H-11) 7,85 (m, H-10) 8,15-8,35 (m, H-9; H-12) 9,12 (s, -CH=N)
7-(2-amino)etoksyiminometylokamptotecyna (CPT 188); t.t. 220°C rozkł.
7-(4-pirydylo)metoksyiminometylokamptotecyna (CPT 189) t.t. 220°C rozkł. analiza masowa m/z M+482
7-[(N-metylo)-4-piperydynylo]metoksyiminometylokamptotecyna (CPT 190) t.t. 185-190°C rozkł. analiza masowa m/z M+502
7-etoksyiminometylokamptotecyna;
7-izopropyloksyiminometylokamptotecyna
7-(2-metylobutoksy)iminometylokamptotecyna;
7-cykloheksyloksyiminometylokamptotecyna;
7-cykloheksylometoksyiminometylokamptotecyna;
7-cyklooktylooksyiminometylokamptotecyna;
7-cyklooktylometoksyiminometylokamptotecyna;
7-(1-adamantyloksy)iminometylokamptotecyna;
7-(1-adamantylometoksy)iminometylokamptotecyna;
7- fenoksyiminometylokamptotecyna (CPT 223) 1H NMR (DMSO-d6) δ = 0,89 (t, J=7,35 Hz, H3-I8) 1,81-1,95 (m, H-19) 5,25 (s, H2-5 anti) 5,42 (s, H2-17anti) 5,45 (s, H2-5 syn) 5,52 (s, H2-17 syn) 6,56 (s, -OH) 7,1 S-7,55 (m, 5Ar; H-14) 7,83 (m, H-11) 7,96 (m, H-10) 8,28 (dd, J=8,09 Hz; J=1,10 Hz, H-12) 8,73 (dd, J=8,09 Hz; J=1,10 Hz, H-9) 8,92 (s, -CH=N anti) 9,84 (s, -CH=N syn).
analiza masowa m/z: 467 (M+33) 373 (100) 329 (62) 314 (72) 273 (62) 244 (52) 135 (38) 57 (25) 43 (39).
7-(2-naftyloksy)iminometylokamptotecyna;
7-(9-antrylometoksy)iminometylokamptotecyna;
7-[2-(2,4-difluorofenylo)etoksy]iminometylokamptotecyna;
7-(4-t-butylobenzyloksy)iminometylokamptotecyna;
7-trifenylometoksyiminometylokamptotecyna (CPT 192) t.t. 140°C rozkł.;
7-(2-N,N-dimetyloaminoetoksy)iminometylokamptotecyna (CPT 197);
7-[N-(4-aminobutylo)-2-aminoetoksy]iminometylokamptotecyna;
7-[N-[N-(3-amino-1-propylo)-4-amino-1-butylo]-3-aminopropoksy]iminometylokamptotecyna;
7-[2-(1-uracylo)etoksy]iminometylokamptotecyna (CPT 199); t.t.: 197-200°C rozkł.
1H NMR (DMSO-d6) δ = 0,88 (t, J=7,35 Hz, H3-18) 1,80-1,95 (m, H2-19) 3,90 (t, J=6 Hz, -CH2N anti) 4,15 (t, J=6 Hz, -CH2N syn) 4,35 (t, J=6 Hz, -CH2O anti) 4,58 (t, J=6 Hz, -CH2O syn) 5,00 (d., J=8 Hz, H-5 U anti) 5,35-5,50 (m, H2-5 anti; H2-5 syn; H2-17 anti; H2-17 syn) 5,55 (d, J=8 Hz, H-5 U syn) 6,55 (s, -OH) 7,15 (d, J=8 Hz, H-6 U anti) 7,40 (s, H-14) 7,64 (d, J=8 Hz;, H-6 U syn) 7,70-7,82 (m, H-10 syn; H-10 anti) 7,85-8,00 (m, H-11 syn; H-11 anti; H-12 anti) 8,23 (m, H-12 syn; H-9 anti) 8,48 (s, -CH=N anti) 8,60 (dd, J=8,46 Hz; J=1,47 Hz, H-9 syn) 9,35 (s,-CH=N syn) 11,3 (br s, NH U).
7-[2-(4-morfolininylo]etoksy]iminometylokamptotecyna (CPT 210); t.t.: 158-160°C rozkł.
1H NMR (CDCl3) δ = 1,06 (t, J=7,35 Hz, H3-18) 1,84-2,00 (m, H2-19) 2,62 (t, J=4,78 Hz, -CH2-N morf.) 2,87 (t, J=5,52 Hz, -CH2-N) 3,60 (s, -OH) 3,79 (t, J=4,78 Hz, -CH2O morf.) 4,59 (t, J=5,52 Hz, -CH2-O) 5,33 (d, J=16,18 Hz, H-17A) 5,45 (s, H2-5) 5,77 (d, J=16,18 Hz; H-17B) 7,69 (s, H-14) 7,73 (ddd, J=1,47 Hz; J=8,46 Hz; J=8,46 Hz; H-11) 7,87 (ddd, J=1,47 Hz; J=8,46 Hz; J=8,46 Hz, H-10) 8,19-8,31 (m, H-9; H-12) 9,12 (s, -CH=N).
Analiza masowa m/z: 504 (M+ 4) 373 (23) 329 (26) 272 (18) 244 (20) 216 (13) 100 (100).
7-(6-uracylo)metoksyiminometylokamptotecyna;
7-(4-hydroksybutoksy)iminometylokamptotecyna;
7-(2-tienylo)metoksyiminometylokamptotecyna;
7-(4-tiazolilo)metoksyiminometylokamptotecyna;
7-(6-D-galaktozyloksy)iminometylokamptotecyna;
7-(6-D-glukozyloksy)iminometylokamptotecyna;
7-(6-D-glukosyloksy)iminometylokamptotecyna (CPT 216); t.t.: 210°C rozkł.
1H NMR (DMSO-d6) δ = 0,85 (t, J=7,3 Hz, H3-18) 1,75-1,95 (m, H2-19) 3,50-5,00 (m, 10H galakt.) 5,35 (s, H2-5) 5,45 (s, H2-17) 6,25 (d, -OH galakt.) 6,55 (s, -OH) 6,65 (d, -OH gaIakt.) 7,35 (s, H14) 7,80 (m, H-10) 7,98 (m,; H-11) 8,25 (dd, J=8,47 Hz; J=1,46 Hz, H-12) 8,60 (dd, J=8,47 Hz; J=1,46 Hz, H-9) 9,35 (s, -CH=N).
PL 222 208 B1
7-(1,2:3,4-di-O-izopropylideno-D-galaktopiranozyloksy)-iminometylokamptotecyna (CPT 215);
1H NMR (DMSO-d6) δ = 0,87 (t, J=7,30 Hz, H3-18) 1,30-1,45 (m, 4 -CH3) 3,90-4,70 (m, H2-6'; H-5'; H-4'; H-3'; H-2) 1,80-1,93 (m, H2-19) 5,35 (s, H2-5) 5,45 (s, H2-17) 5,60 (d, J=5,52 Hz, H-1) 6,52 (s, -OH) 7,35 (s, H-14) 7,75 (m, H-10 syn; H-10 anti) 7,90 (m, - H-11 syn; H-11 anti) 8,05 (dd, J=8,47 Hz; J=1,47 Hz, H-12 anti) 8,20 (m, H-12 syn; H-9 anti) 8,50 (s, -CH=N anti) 8,65 (dd, J=8,47 Hz; J=1,47 Hz; H-9 syn) 9,40 (s, -CH=N syn).
Analiza masowa m/z: 634 (M+1 13) 576 (10) 486 (18) 347 (35) 329 (45) 314 (49) 302 (28) 246 (100) 242 (55) 187 (26).
7-(1-benzyloksyimino)etylokamptotecyna (CPT 186);
7-[1(-t-butoksyimino)etylo]kamptotecyna.
P r z y k ł a d 3
7-benzoilokamptotecyna (CPT 170)
Stężony kwas siarkowy (0,17 ml) i benzaldehyd (304 mg, 2,87 mmoli) wkroplono do zawiesiny kamptotecyny (200 mg, 0,57 mmoli) w CH3COOH (0,8 ml) i wodzie (0,8 ml). Mieszaninę reakcyjną ochłodzono do 0°C i dodano kolejno 80% nadtlenek t-butylu (128 mg, 1,14 mmoli) i roztwór FeSO4 (317 mg, 1,14 mmol) w wodzie (0,56 ml). Po mieszaniu w ciągu nocy w temperaturze pokojowej, dodano wodę, i wytrącony osad filtrowano w próżni. Roztwory macierzyste poddano reakcji z chlorkiem metylenu (3 razy); organiczne fazy suszono nad Na2SO4, filtrowano i odparowano w próżni. Stały produkt zebrano z osadem oddzielonym przedtem. Produkt oczyszczano za pomocą chromatografii rzutowej na żelu krzemionkowym stosując jako eluent mieszaninę chlorku metylenu/metanol 98/2. Otrzymano 90 mg (0,2 mmoli) produktu. Wydajność 35%.
1H-NMR (300 MHz; DMSO-d6): δ: 0,9 (t, 3H H3-18), 1,85 (m, 2H, H2-19), 5 (s, 2H, H2-5), 5,4 (2H, H2-5), 5,4 (s, 2H H2-17), 6,6 (s, -1H OH), 7,4 (s, 1H, H14), 7,55-7,85 (m, 5H, H1-10, H-11,3Ar), 7,95-8 (m, 3H-H12 2Ar), 8,3 (dd, 1H-H-9).
P r z y k ł a d 4
7-[a-(hydroksyimino)benzylo]kamptotecyna (CPT 185);
Przygotowano roztwór 7-benzoilokamptotecyny (50 mg, 0,11 mmoli), chlorowodorku hydroksyloaminy (24 mg, 0,33 mmoli), pirydyny (1,4 ml) w 10 ml etanolu i pozostawiono na 24 godziny w temperaturze wrzenia. Rozpuszczalnik odpędzono w próżni. Produkt oczyszczano za pomocą chromatografii rzutowej na żelu krzemionkowym stosując mieszaninę chlorek metylenu/metanol 98/2 jako eluent. Otrzymano 25 mg żółtego stałego produktu. Wydajność 48%.
Uzyskany produkt stanowił mieszaninę dwóch izomerów syn i anti (izomer A: Rf 0,35; izomer B, Rf: 0,31 na żelu krzemionkowym Merck 60 F2s4, eluent chlorek metylenu/metanol 95/5).
1H-NMR (300 MHz; DMSO-d6): δ: 0,9(t, H3-18A+H3-18B), 1,86 (m, H2-19A+H2-19B) 4,8 (m, H2-5 A+H2-5B), 5,85 (s, H2-17A+H2-17B); 6,55 (s, -OH B), 7,60 (s OH A), 7,35-7,55 (m, Ar A+Ar B+ H10A+H-1 OB+ H-11A+H-11 B+H-14A+H-14B) 7,6-7,7 (m, H-12A+H-12B)
P r z y k ł a d 5
7-fenyloiminometylokamptotecyna (CPT 154)
100 mg (0,26 mmoli) 7-formylokamptotecyny rozpuszczonej w 20 ml chlorku metylenu i 2 5 ąml (0,26 mmoli) aniliny rozpuszczonej w 0,5 ml chlorku metylenu, dodano do zawiesiny triflatu iterbu (16,5 mg, 0,026 mmoli, 10% mol) w 5 ml chlorku metylenu zawierającej MS 4A i pozostawiono na 3,5 godziny mieszając w temperaturze pokojowej, po czym rozpuszczalnik odparowano w próżni. Produkt oczyszczano za pomocą chromatografii rzutowej na żelu krzemionkowym stosując mieszaninę chlorek metylenu/metanol 98/2 jako eluent. Otrzymano 60 mg żółtego stałego produktu.
Wydajność 51%. t.t.: 255-258°C rozkł.
1H-NMR (300 MHz; DMSO-d6): δ: 0,8 (t, 3H H3-18), 1,75 (m, 2H, H2-19), 5,35 (s, 2H, H2-5), 5,5 (s, 2H H2-17), 6,45 (s, -1H OH), 7,25-7,35 (m, 2H H1-Ar+H-14), 7,4-7,5 (m, 4H Ar), 7,75 (1H, ddd, H-11) 7,85 (ddd, 1H-H10), 8,2 (dd, 1H-H-12) 8,9 (dd, 1H, H-9), 9,6 (s, 1H, CH=N).
Stosując tę samą procedurę otrzymano następujące związki:
7-cykloheksyloiminometylokamptotecyna (CPT 156);
7-p-nitrofenyliminometylokamptotecyna (CPT 160), t.t. 260-265°C rozkł.;
7-(4-hydroksy)butyloiminometylokamptotecyna (CP 169) t.t. 140°C rozkł.;
7-dimetyloaminoetyloiminometylokamptotecyna (CPT 171);
7-benzyloiminometylokamptotecyna (CPT 175);
7-t-butyloiminometylokamptotecyna;
7-alliloiminometylokamptotecyna;
PL 222 208 B1
7-(2-tienylo)iminometylokamptotecyna;
7-(4-amino)butyloiminometylokamptotecyna;
7-(3-aminopropylo-4-aminobutylo-3-aminopropylo)iminometylokamptotecyna;
7-(2-antrylometylo)iminometylokamptotecyna;
7-(6-D-galaktozylo)iminometylokamptotecyna;
7-(2-chinolilometylo)iminometylokamptotecyna.
P r z y k ł a d 6
7-(benzoiloaryiminometylometylo)kamptotecyna (CPT 191)
Przygotowano roztwór chlorku benzoilu (0,16 ml, 1,4 mmoli) w 5 ml pirydyny, dodano 500 mg (1,3 mmoli) 7-hydroksyiminometylokamptotecyny i pozostawiono na noc mieszając w temperaturze pokojowej. Po odparowaniu pirydyny w próżni, dodano roztwór kwaśnego węglanu sodu i ekstrahowano trzykrotnie chlorkiem metylenu. Po suszeniu siarczanem sodu i filtracji, rozpuszczalnik odparowano. Produkt oczyszczano za pomocą chromatografii rzutowej na żelu krzemionkowym stosując mieszaninę chlorek metylenu/metanol 98/2 jako eluent. Otrzymano 200 mg (0,04 mmoli) żółtego stałego produktu. Wydajność 32%. t.t.: 210°C rozkł.
1H-NMR (300 MHz; DMSO-d6): δ: 0,8 (t, H3-), 1,8 (m, H2) 5,45 (s, H2-5), 5,55 (s, H2-17), 6,6 (s, 1H -OH), 7,3 (s 1H, H-14), 7,75-8 (m, 5H H-10+H-11+3Ar) 8,25 (m, 2H, 2Ar) 8,3 (dd, 1H, H-12) 8,75 (dd, 1H, H-9), 10,05 (s, 1H, CH=N).
Stosując tę samą procedurę wytworzono następujące związki:
7-p-nitrobenzoiloksyiminometylokamptotecyna
7-p-cyjanobenzoiloksyiminometylokamptotecyna
7-p-toliIsulfonyloksyiminometylokamptotecyna
P r z y k ł a d 7
N-tlenek 7-t-butoksyiminometylokamptotecyny (CPT 198)
7-t-butoksyiminometylokamptotecynę (30 mg, 0,067 mmol) rozpuszczono w kwasie octowym (5,2 ml) i dodano 30% nadtlenek wodoru. Mieszaninę ogrzewano w temperaturze 70-80°C przez 9 godzin, zatężono do jednej trzeciej, a pozostałość wylano do lodowatej wody. Wytrącony osad zebrano przez odsysanie i oczyszczano za pomocą chromatografii rzutowej stosując mieszaninę heksan/ octan etylu 1/1 jako eluent. Otrzymano N-tlenek 7-t-butoksyiminometylokamptotecyny jako żółty proszek (15,5 mg). Wydajność 50%. t.t.:185-190°C rozkł.
1H NMR (DMSO-d6) δ = 0,87 (t, J=7 Hz, H3-18) 1,48 (s, 3 - CH3) 1,76-20 1,95 (m, H2-19) 5,37 (s, H2-5) 5,42 (s, H2-17) 6,60 (s, -OH) 7,85-8,00 (m, H-10; H-11) 8,15 (s, H-14) 8,65-8,75 (m, H-9; H12) 9,2 (s, -CH=N).
Według tej samej procedury wytworzono następujące związki:
N-tlenek 7-metoksyiminometylokamptotecyny (CPT 208) 1H NMR (DMSO-d6) δ=0,87 (t, J=7,35 Hz, H3-18) 1,78-1,93 (m, H2-19) 4,12 (s, -OCH3) 5,35 (s, H2-5) 5,43 (s, H2-17) 6,54 (s, -OH) 7,84-8,00 (m, H-10; H-11) 8,11 (s, H-14) 8,68-8,73 (m, H-9; H-12) 9,21 (s, -CH=N).
N-tlenek 7-(karboksydimetylometoksy)iminometylokamptotecyny;
N-tlenek 7-(hydroksymetylodimetylometoksy)iminometylokamptotecyny.
P r z y k ł a d 8
7-p-nitrobenzyloksyiminometylokamptotecyna (CPT 177)
Do zawiesiny 7-hydroksyiminometylokamptotecyny (40 mg, 0,102 mmol) i węglanu sodu (10,9 mg, 0,102 mmol) w etanolu (4 ml), dodano bromek 4-nitrobenzylu (22 mg, 0,102 mmol) i mieszaninę ogrzewano w temperaturze wrzenia przez 2,5 godz. Rozpuszczalnik odparowano pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość oczyszczano za pomocą chromatografii stosując mieszaninę heksan/octan etylu 3/7 jako eluent uzyskując 10,5 mg 7-p-nitrobenzyloksyiminometylokamptotecyny.
Wydajność 20% 1H NMR (DMSO-d6) δ = 0,88 (t, J=7 Hz, H3-18), 1,80-1,92 (m, H2-19) 5,23 (s, CH2-O) 5,45 (s, H2-5) 5,57 (s, H2-17), 6,55 (s, -OH), 7,35 (s, H-14) 7,75-7,95 (m, 2Ar; H-10; H-11), 8,2-8,4 (m, 2Ar; H-12), 8,65 (dd, J=8,46 Hz; J=1,47 Hz, H-9), 9,50 (s, -CH=N).
Według tej samej procedury otrzymano następujące związki:
7-p-metylobenzyloksyiminometylokamptotecyna (CPT 178) t.t. 203°C rozkł.
7-pentafluorobenzyloksyiminometylokamptotecyna (CPT 182 t.t. 200°C rozkł.

Claims (11)

1. Związki o wzorze (I) w którym:
R1 oznacza grupę -C(R5)=N-O(n)R4 gdzie R4 oznacza prosty lub rozgałęziony C1-C8-alkil, lub C6-C14-aryl wybrany z grupy zawierającej fenyl, lub benzyl, lub grupę heterocyklo-prostą albo rozgałęzioną C1-C8-alkilową, przy czym wspomniana grupa heterocykliczna zawiera co najmniej heteroatom wybrany z grupy obejmującej atom azotu ewentualnie podstawiony grupą (C1-C8)-alkilową, i/lub tlen; gdzie wspomniana grupa heterocykliczna jest wybrana z grupy zawierającej pirydyl, N-metylopiperydynyl, uracyl, morfolinyl i oksiranyl; przy czym alkil jest ewentualnie podstawiony jedną lub większą ilością grup wybranych z grupy obejmującej fenyl, -NR6R7 w której R6 i R7 oznaczają wodór, albo gdzie wspomniany arylo-alkil jest ewentualnie podstawiony przez jedną albo kilka grup wybranych z grupy obejmującej C1-alkil albo atom fluorowca; lub jego farmaceutycznie dopuszczalny ester; lub
R4 oznacza grupę glikozylową wybraną spośród 6-D-glukozylu, ewentualnie podstawioną grupą ketalową wybraną z grupy zawierającej 1,3-dioksolil;
n oznacza 1;
R5 oznacza H;
R2 oznacza H;
R3 oznacza wodór, hydroksyl, alkoksyl, przy czym alkoksyl oznacza grupę metoksylową; ich pojedyncze izomery, oraz ich farmaceutycznie dopuszczalne sole.
2. Związkami według zastrz. 1, którymi są:
7-metoksyiminometylokamptotecyna;
7-metoksyiminometylo-10-hydroksykamptotecyna;
7-t-butoksyiminometylokamptotecyna;
7-t-butoksyiminometylo-10-hydroksykamptotecyna;
7-t-butoksyiminometylo-10-metoksykamptotecyna;
7-trifenylometoksyiminometylokamptotecyna;
7-(2-amino)etoksyiminometylokamptotecyna;
7-benzyloksyiminometylokamptotecyna;
7-fenoksyiminometylokamptotecyna;
7-p-metylobenzyloksyiminometylokamptotecyna;
7-pentafluorobenzyloksyiminometylokamptotecyna;
7-p-fenylobenzyloksyiminometylokamptotecyna;
7-oksiranylometoksyiminometylokamptotecyna;
7-[2-(1-uracylo)etoksy]iminometylokamptotecyna;
7-(4-pirydylo)metoksyiminometylokamptotecyna;
7-[(N-metylo)-4-piperydynylo]metoksyiminometylokamptotecyna;
7-[(2-(4-morfolininylo]etoksy]iminometylokamptotecyna; i
7-(6-D-glukozyloksy)iminometylokamptotecyna.
3. Związek według zastrz. 2, którym jest 7-(t-butoksy)-iminometylokamptotecyna
4. Związek według zastrz. 2, którym jest 7-benzyloksyiminometylokaptotecyna.
PL 222 208 B1
5. Sposób wytwarzania związków o wzorze (I) w którym R4 ma wyżej podane znaczenie, z wyłączeniem aroilu, znamienny tym, że obejmuje reakcję związku o wzorze (Ia) w którym R1 oznacza grupę -C(R5)=O, gdzie R5 ma znaczenie podane dla wzoru (I), R2 i R3 mają znaczenie podane dla wzoru (I), ze związkiem o wzorze (IIa) R4O-NH2, w której R4 ma wyżej podane znaczenie, uzyskując związki o wzorze (I), w którym R1 oznacza grupę -C (R5)=N-OR4, R4 ma znaczenie podane dla wzoru (I), z wyjątkiem aroilu.
6. Sposób według zastrz. 5, w którym stosunek między związkiem o wzorze (Ia) i związkiem o wzorze (IIa) mieści się między 1:3 a 3:1.
7. Sposób wytwarzania związków według zaostrz. 1, w których R4 ma wyżej podane znaczenie, z wyjątkiem aroilu, znamienny tym, że obejmuje reakcję związku o wzorze (Ia) w którym R1 oznacza grupę
-C-N-OH, gdzie R5 ma znaczenie podane dla wzoru (I), R2 i R3 mają znaczenie podane dla wzoru (I), z halogenkiem o wzorze R4-X, w którym X oznacza fluorowiec, a R4 ma wyżej podane znaczenie, uzyskując związki o wzorze (I), w którym R1 oznacza grupę o wzorze -C(R5)=N-OR4, R4 ma znaczenie podane dla wzoru (I), z wyjątkiem aroilu.
8. Związki według któregokolwiek z zastrz. 1-4, jako leki.
9. Kompozycja farmaceutyczna, znamienna tym, że obejmuje terapeutycznie skuteczną ilość związku określonego w jednym z zastrz. 1-4, w mieszaninie z farmaceutycznie dopuszczalnymi podłożami i zaróbkami, przy czym terapeutycznie skuteczna ilość jest w zakresie od 2 mg/kg do 25 mg/kg.
10. Zastosowanie związku określonego w jednym z zastrz. 1-4, do wytwarzania leku użytecznego w leczeniu nowotworów.
11. Zastosowanie według zastrz. 10, do wytwarzania leku użytecznego w leczeniu niedrobnokomórkowego raka płuc.
PL355094A 1999-03-09 2000-03-08 Pochodne kamptotecyny, sposoby ich wytwarzania, kompozycja farmaceutyczna zawierająca je oraz ich zastosowanie PL222208B1 (pl)

Applications Claiming Priority (2)

Application Number Priority Date Filing Date Title
EP99830124A EP1044977B1 (en) 1999-03-09 1999-03-09 Camptothecin derivatives having antitumor activity
PCT/EP2000/001570 WO2000053607A1 (en) 1999-03-09 2000-03-08 Camptothecin derivatives having antitumor activity

Publications (2)

Publication Number Publication Date
PL355094A1 PL355094A1 (pl) 2004-03-22
PL222208B1 true PL222208B1 (pl) 2016-07-29

Family

ID=8243303

Family Applications (1)

Application Number Title Priority Date Filing Date
PL355094A PL222208B1 (pl) 1999-03-09 2000-03-08 Pochodne kamptotecyny, sposoby ich wytwarzania, kompozycja farmaceutyczna zawierająca je oraz ich zastosowanie

Country Status (39)

Country Link
US (2) US6242457B1 (pl)
EP (1) EP1044977B1 (pl)
JP (1) JP4610743B2 (pl)
KR (1) KR100702085B1 (pl)
CN (1) CN1139592C (pl)
AR (1) AR022860A1 (pl)
AT (1) ATE216998T1 (pl)
AU (1) AU774174B2 (pl)
BG (1) BG65032B1 (pl)
BR (1) BR0008840B1 (pl)
CA (1) CA2362760C (pl)
CO (1) CO5180590A1 (pl)
CZ (1) CZ304465B6 (pl)
DE (1) DE69901379T2 (pl)
DK (1) DK1044977T3 (pl)
EA (1) EA003605B1 (pl)
EE (1) EE04679B1 (pl)
EG (1) EG23999A (pl)
ES (1) ES2175919T3 (pl)
HK (1) HK1031222A1 (pl)
HR (1) HRP20010667B1 (pl)
HU (1) HU229506B1 (pl)
IL (2) IL144958A0 (pl)
IS (1) IS2003B (pl)
ME (2) ME00017B (pl)
MX (1) MXPA01009081A (pl)
NO (1) NO328363B1 (pl)
NZ (1) NZ513393A (pl)
PE (1) PE20001485A1 (pl)
PL (1) PL222208B1 (pl)
PT (1) PT1044977E (pl)
RS (1) RS50405B (pl)
SI (1) SI1044977T1 (pl)
SK (1) SK287561B6 (pl)
TN (1) TNSN00045A1 (pl)
TR (1) TR200102603T2 (pl)
TW (1) TWI272272B (pl)
WO (1) WO2000053607A1 (pl)
ZA (1) ZA200107408B (pl)

Families Citing this family (39)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
DE60036915T2 (de) 1999-01-13 2008-08-07 Alchemia Oncology Pty Ltd., Hawthorn Verwendung von hyaluronan zur herstellung eines medikaments zur erhöhung der wirksamkeit von zytotoxischen arzneimitteln
US7105492B2 (en) 1999-03-09 2006-09-12 Sigma-Tau Industrie Farmaceutiche Riunite S.P.A. Camptothecin derivatives having antitumor activity
FR2794123B1 (fr) * 1999-05-28 2001-07-27 Aventis Pharma Sa Preparation de derives de la camptothecine et de la nothapodytine
US6352996B1 (en) * 1999-08-03 2002-03-05 The Stehlin Foundation For Cancer Research Liposomal prodrugs comprising derivatives of camptothecin and methods of treating cancer using these prodrugs
AUPQ879500A0 (en) * 2000-07-14 2000-08-10 Meditech Research Limited Hyaluronan as cytotoxic agent, drug presensitizer and chemo-sensitizer in the treatment of disease
US9066919B2 (en) * 2000-07-14 2015-06-30 Alchemia Oncology Pty Limited Hyaluronan as a chemo-sensitizer in the treatment of cancer
US20040029906A1 (en) * 2001-07-31 2004-02-12 Michael Christman Inhibitors of dna polymerase sigma
MXPA04001828A (es) * 2001-08-27 2005-03-07 Meditech Res Ltd Protocolos terapeuticos mejorados.
WO2003033525A1 (en) * 2001-10-12 2003-04-24 Debio Recherche Pharmacuetique S.A. Amino-substituted camptothecin polymer derivatives and use of the same for the manufacture of a medicament
ITRM20020305A1 (it) * 2002-05-31 2003-12-01 Sigma Tau Ind Farmaceuti Camptotecine con anello lattonico modificato.
ITRM20020306A1 (it) 2002-05-31 2003-12-01 Sigma Tau Ind Farmaceuti Esteri in posizione 20 di camptotecine.
FR2852606A1 (fr) * 2003-03-18 2004-09-24 Inst Nat Sante Rech Med Moyens pour inhiber simultanement l'expression de plusieurs genes impliques dans une pathologie
US20040204435A1 (en) * 2003-04-09 2004-10-14 Joachim Liehr Alternating treatment with topoisomerase I and topoisomerase II inhibitors
ITRM20030344A1 (it) * 2003-07-14 2005-01-15 Ist Naz Stud Cura Dei Tumori 7-n-poliamminoalchil(ossi)imminometilcamptotecine recanti gruppi protettivi.
WO2005092302A2 (en) * 2004-03-26 2005-10-06 Novartis Ag Use of camptothecin derivates for the treatment of proliferative diseases in a fixed dosing regimen
JP5170741B2 (ja) 2004-04-27 2013-03-27 ウェルスタット バイオロジクス コーポレイション ウイルスおよびカンプトテシン類を使用する癌の処置
ITRM20040242A1 (it) * 2004-05-13 2004-08-13 Ist Naz Stud Cura Dei Tumori "7-t-butossiimminometilcamptotecina coniugata in posizione 20 con antagonisti delle integrine.
ITRM20040240A1 (it) * 2004-05-13 2004-08-13 Ist Naz Stud Cura Dei Tumori Camptotecine coniugate in posizione 7 con antagonisti delle integrine.
ITRM20040241A1 (it) * 2004-05-13 2004-08-13 Ist Naz Stud Cura Dei Tumori Camptotecine coniugate in posizione 20 con antagonisti delle integrine.
ITRM20040288A1 (it) * 2004-06-11 2004-09-11 Sigma Tau Ind Farmaceuti Uso della 7-t-butossiimminometilcamptotecina per la preparazione di un medicamento per il trattamento delle neoplasie dell'utero.
CN100334089C (zh) * 2004-07-21 2007-08-29 王洋 一种9-硝基喜树碱的生产方法
GT200500310A (es) * 2004-11-19 2006-06-19 Compuestos organicos
KR101367516B1 (ko) * 2004-12-15 2014-02-27 씨그마-토 인더스트리에 파마슈티체 리유니테 에스. 피. 에이. 암치료용 치료제의 조합물
AU2005318227B2 (en) 2004-12-21 2011-08-18 Sigma-Tau Industrie Farmaceutiche Riunite S.P.A. Stereoselective process and crystalline forms of a camptothecin
SA06270147B1 (ar) 2005-06-09 2009-12-22 نوفارتيس ايه جي عملية لتخليق 5-(مثيل–1h–إيميدازول–1-يل )–3-(ثلاثي فلـورو مثيل)–بنزامـين
JP5190958B2 (ja) 2005-07-14 2013-04-24 ウェルスタット バイオロジクス コーポレイション ウイルス、フルオロピリミジンおよびカンプトテシンを使用した癌の処置
CA2616607C (en) * 2005-07-27 2015-06-02 Alchemia Oncology Pty Limited Therapeutic protocols using hyaluronan
ITRM20050418A1 (it) * 2005-08-04 2007-02-05 Sigma Tau Ind Farmaceuti Sistemi terapeutici a rilascio immediato per il migliorato assorbimento orale di 7-[(e)-t-butilossimminometil] camptotecina.
KR20080034149A (ko) * 2005-08-10 2008-04-18 노파르티스 아게 7-(t-부톡시)이미노메틸 캄토테신에 대한 제형
CN101287475B (zh) * 2005-09-07 2012-11-14 阿尔卡米亚肿瘤学股份有限公司 包含透明质酸和治疗抗体的治疗组合物以及制药用途
RS52272B (en) * 2005-12-21 2012-10-31 Sigma-Tau Industrie Farmaceutiche Riunite S.P.A. TREATMENT OF TUMOR-RESISTANT TUMORS
CA2642717C (en) * 2006-02-17 2015-08-18 Novacea, Inc. Treatment of hyperproliferative diseases with vinca alkaloid n-oxide and analogs
JP5313867B2 (ja) 2006-03-30 2013-10-09 ドライス ファーマシューティカルズ,インコーポレイティド カンプトテシン−細胞透過性ペプチド複合体及びそれを含む医薬組成物
WO2008094959A1 (en) * 2007-02-01 2008-08-07 Sigma-Tau Industrie Farmaceutiche Riunite S.P.A. Pharmaceutical composition comprising a campothecin derivative
US8853233B2 (en) * 2007-02-13 2014-10-07 Sigma-Tau Industrie Farmaceutiche Riunite S.P.A. Broad-spectrum anti-cancer treatment based on iminocamptothecin derivatives
JP5765937B2 (ja) * 2007-08-01 2015-08-19 シグマ−タウ・インドゥストリエ・ファルマチェウチケ・リウニテ・ソシエタ・ペル・アチオニSigma−Tau Industrie Farmaceutiche Riunite Societa Per Azioni 小児腫瘍の治療
EP2096113A1 (en) * 2008-02-05 2009-09-02 SIGMA-TAU Industrie Farmaceutiche Riunite S.p.A. 9-substituted camptothecin derivatives as antitumor compounds
TWI482621B (zh) 2009-12-23 2015-05-01 Sigma Tau Ind Farmaceuti 青蒿素基藥物與其他化學治療劑的抗癌組合物
JP6877049B2 (ja) 2015-09-25 2021-05-26 ゼットワイ セラピューティクス インク.Zy Therapeutics Inc. 多糖類−ビタミン共役体を含む粒状物に基づく薬物製剤

Family Cites Families (7)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
US4399276A (en) * 1981-01-09 1983-08-16 Kabushiki Kaisha Yakult Honsha 7-Substituted camptothecin derivatives
CA2123321C (en) * 1991-11-15 2003-09-30 Randall Keith Johnson Combination chemotherapy
US5614529A (en) * 1994-09-22 1997-03-25 Research Triangle Institute Inhibition of plasmodia parasites by camptothecin compounds
US5972955A (en) * 1995-06-06 1999-10-26 Dr. Reddy's Research Foundation Water soluble C-ring analogues of 20(S)-camptothecin
GB9512670D0 (en) * 1995-06-21 1995-08-23 Sod Conseils Rech Applic Camptothecin analogues
IT1282673B1 (it) * 1996-02-23 1998-03-31 Ist Naz Stud Cura Dei Tumori Derivati della camptotecina e loro uso come agenti antitumorali
CA2262745C (en) * 1996-08-19 2006-04-04 Bionumerik Pharmaceuticals, Inc. Highly lipophilic camptothecin derivatives

Also Published As

Publication number Publication date
RS50405B (sr) 2009-12-31
CA2362760C (en) 2009-08-18
CN1343209A (zh) 2002-04-03
TNSN00045A1 (fr) 2005-11-10
MEP4008A (xx) 2010-02-10
BG65032B1 (bg) 2006-12-29
JP2002539128A (ja) 2002-11-19
TWI272272B (en) 2007-02-01
MXPA01009081A (es) 2002-08-30
EA003605B1 (ru) 2003-06-26
EE04679B1 (et) 2006-08-15
ME00017B (me) 2010-06-10
US20010008939A1 (en) 2001-07-19
US6242457B1 (en) 2001-06-05
IL144958A (en) 2009-08-03
EG23999A (en) 2008-03-19
BG105810A (en) 2002-06-28
CN1139592C (zh) 2004-02-25
EP1044977B1 (en) 2002-05-02
KR100702085B1 (ko) 2007-04-02
DE69901379T2 (de) 2002-11-07
NO20014128D0 (no) 2001-08-24
NO20014128L (no) 2001-08-24
NZ513393A (en) 2003-04-29
HUP0200210A3 (en) 2004-03-29
AU774174B2 (en) 2004-06-17
BR0008840B1 (pt) 2011-12-27
CZ304465B6 (cs) 2014-05-21
AU3160400A (en) 2000-09-28
CA2362760A1 (en) 2000-09-14
IS6031A (is) 2001-07-31
IS2003B (is) 2005-04-15
ATE216998T1 (de) 2002-05-15
NO328363B1 (no) 2010-02-01
PT1044977E (pt) 2002-09-30
DK1044977T3 (da) 2002-07-08
ZA200107408B (en) 2002-05-29
HU229506B1 (en) 2014-01-28
EP1044977A1 (en) 2000-10-18
US6589939B2 (en) 2003-07-08
SK11642001A3 (sk) 2002-01-07
HUP0200210A2 (hu) 2002-05-29
DE69901379D1 (de) 2002-06-06
ES2175919T3 (es) 2002-11-16
SK287561B6 (sk) 2011-02-04
CZ20013077A3 (cs) 2002-01-16
IL144958A0 (en) 2002-06-30
CO5180590A1 (es) 2002-07-30
HK1031222A1 (en) 2001-06-08
HRP20010667A2 (en) 2002-08-31
KR20010102519A (ko) 2001-11-15
JP4610743B2 (ja) 2011-01-12
YU64301A (sh) 2005-07-19
AR022860A1 (es) 2002-09-04
PL355094A1 (pl) 2004-03-22
HRP20010667B1 (en) 2003-06-30
EE200100466A (et) 2002-12-16
PE20001485A1 (es) 2000-12-07
SI1044977T1 (en) 2002-08-31
WO2000053607A1 (en) 2000-09-14
EA200100954A1 (ru) 2002-04-25
BR0008840A (pt) 2002-01-08
TR200102603T2 (tr) 2002-01-21

Similar Documents

Publication Publication Date Title
PL222208B1 (pl) Pochodne kamptotecyny, sposoby ich wytwarzania, kompozycja farmaceutyczna zawierająca je oraz ich zastosowanie
US20100120816A1 (en) Camptothecin derivatives with antitumor activity
AU2009236044A8 (en) Camptothecins with a modified lactone ring
EP2112154B1 (en) Esters in position 20 of camptothecins
US7105492B2 (en) Camptothecin derivatives having antitumor activity
US20100010032A1 (en) Camptothecin derivatives with antitumor activity