PL216368B1 - Związki aminoheteroarylowe oraz ich zastosowanie - Google Patents

Związki aminoheteroarylowe oraz ich zastosowanie

Info

Publication number
PL216368B1
PL216368B1 PL378759A PL37875904A PL216368B1 PL 216368 B1 PL216368 B1 PL 216368B1 PL 378759 A PL378759 A PL 378759A PL 37875904 A PL37875904 A PL 37875904A PL 216368 B1 PL216368 B1 PL 216368B1
Authority
PL
Poland
Prior art keywords
pyridin
amino
cancer
phenyl
ethoxy
Prior art date
Application number
PL378759A
Other languages
English (en)
Other versions
PL378759A1 (pl
Inventor
Jingjong Jean Cui
Dilip Bhumralkar
Iriny Botrous
Ji Yu Chu
Lee A. Funk
Cathleen Elizabeth Hanau
G. Davis Harris Jr.
Lei Jia
Joanne Johnson
Stephen A. Kolodziej
Pei-Pei Kung
Xiaoyuan(Sharon) Li
Jason(Qishen) Lin
Jerry Jialun Meng
Mitchell David Nambu
Christopher G. Nelson
Mason Alan Pairish
Hong Shen
Michelle Tran-Dube
Allison Walter
Fang-Jie Zhang
Jennifer Zhang
Original Assignee
Sugen
Priority date (The priority date is an assumption and is not a legal conclusion. Google has not performed a legal analysis and makes no representation as to the accuracy of the date listed.)
Filing date
Publication date
Family has litigation
First worldwide family litigation filed litigation Critical https://patents.darts-ip.com/?family=32930516&utm_source=google_patent&utm_medium=platform_link&utm_campaign=public_patent_search&patent=PL216368(B1) "Global patent litigation dataset” by Darts-ip is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.
Application filed by Sugen filed Critical Sugen
Publication of PL378759A1 publication Critical patent/PL378759A1/pl
Publication of PL216368B1 publication Critical patent/PL216368B1/pl

Links

Classifications

    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D213/00—Heterocyclic compounds containing six-membered rings, not condensed with other rings, with one nitrogen atom as the only ring hetero atom and three or more double bonds between ring members or between ring members and non-ring members
    • C07D213/02—Heterocyclic compounds containing six-membered rings, not condensed with other rings, with one nitrogen atom as the only ring hetero atom and three or more double bonds between ring members or between ring members and non-ring members having three double bonds between ring members or between ring members and non-ring members
    • C07D213/04—Heterocyclic compounds containing six-membered rings, not condensed with other rings, with one nitrogen atom as the only ring hetero atom and three or more double bonds between ring members or between ring members and non-ring members having three double bonds between ring members or between ring members and non-ring members having no bond between the ring nitrogen atom and a non-ring member or having only hydrogen or carbon atoms directly attached to the ring nitrogen atom
    • C07D213/60—Heterocyclic compounds containing six-membered rings, not condensed with other rings, with one nitrogen atom as the only ring hetero atom and three or more double bonds between ring members or between ring members and non-ring members having three double bonds between ring members or between ring members and non-ring members having no bond between the ring nitrogen atom and a non-ring member or having only hydrogen or carbon atoms directly attached to the ring nitrogen atom with hetero atoms or with carbon atoms having three bonds to hetero atoms with at the most one bond to halogen, e.g. ester or nitrile radicals, directly attached to ring carbon atoms
    • C07D213/72—Nitrogen atoms
    • C07D213/73—Unsubstituted amino or imino radicals
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D401/00—Heterocyclic compounds containing two or more hetero rings, having nitrogen atoms as the only ring hetero atoms, at least one ring being a six-membered ring with only one nitrogen atom
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61K—PREPARATIONS FOR MEDICAL, DENTAL OR TOILETRY PURPOSES
    • A61K31/00—Medicinal preparations containing organic active ingredients
    • A61K31/33—Heterocyclic compounds
    • A61K31/395—Heterocyclic compounds having nitrogen as a ring hetero atom, e.g. guanethidine or rifamycins
    • A61K31/495—Heterocyclic compounds having nitrogen as a ring hetero atom, e.g. guanethidine or rifamycins having six-membered rings with two or more nitrogen atoms as the only ring heteroatoms, e.g. piperazine or tetrazines
    • A61K31/4965—Non-condensed pyrazines
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61K—PREPARATIONS FOR MEDICAL, DENTAL OR TOILETRY PURPOSES
    • A61K45/00—Medicinal preparations containing active ingredients not provided for in groups A61K31/00 - A61K41/00
    • A61K45/06—Mixtures of active ingredients without chemical characterisation, e.g. antiphlogistics and cardiaca
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P1/00—Drugs for disorders of the alimentary tract or the digestive system
    • A61P1/16—Drugs for disorders of the alimentary tract or the digestive system for liver or gallbladder disorders, e.g. hepatoprotective agents, cholagogues, litholytics
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P13/00—Drugs for disorders of the urinary system
    • A61P13/12—Drugs for disorders of the urinary system of the kidneys
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P17/00—Drugs for dermatological disorders
    • A61P17/06—Antipsoriatics
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P19/00—Drugs for skeletal disorders
    • A61P19/02—Drugs for skeletal disorders for joint disorders, e.g. arthritis, arthrosis
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P27/00—Drugs for disorders of the senses
    • A61P27/02—Ophthalmic agents
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P29/00—Non-central analgesic, antipyretic or antiinflammatory agents, e.g. antirheumatic agents; Non-steroidal antiinflammatory drugs [NSAID]
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P3/00—Drugs for disorders of the metabolism
    • A61P3/08—Drugs for disorders of the metabolism for glucose homeostasis
    • A61P3/10—Drugs for disorders of the metabolism for glucose homeostasis for hyperglycaemia, e.g. antidiabetics
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P35/00—Antineoplastic agents
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P37/00—Drugs for immunological or allergic disorders
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P37/00—Drugs for immunological or allergic disorders
    • A61P37/02—Immunomodulators
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P43/00—Drugs for specific purposes, not provided for in groups A61P1/00-A61P41/00
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P9/00—Drugs for disorders of the cardiovascular system
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P9/00—Drugs for disorders of the cardiovascular system
    • A61P9/08—Vasodilators for multiple indications
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P9/00—Drugs for disorders of the cardiovascular system
    • A61P9/10—Drugs for disorders of the cardiovascular system for treating ischaemic or atherosclerotic diseases, e.g. antianginal drugs, coronary vasodilators, drugs for myocardial infarction, retinopathy, cerebrovascula insufficiency, renal arteriosclerosis
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D211/00—Heterocyclic compounds containing hydrogenated pyridine rings, not condensed with other rings
    • C07D211/04—Heterocyclic compounds containing hydrogenated pyridine rings, not condensed with other rings with only hydrogen or carbon atoms directly attached to the ring nitrogen atom
    • C07D211/68—Heterocyclic compounds containing hydrogenated pyridine rings, not condensed with other rings with only hydrogen or carbon atoms directly attached to the ring nitrogen atom having one double bond between ring members or between a ring member and a non-ring member
    • C07D211/72—Heterocyclic compounds containing hydrogenated pyridine rings, not condensed with other rings with only hydrogen or carbon atoms directly attached to the ring nitrogen atom having one double bond between ring members or between a ring member and a non-ring member with hetero atoms or with carbon atoms having three bonds to hetero atoms, with at the most one bond to halogen, directly attached to ring carbon atoms
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D401/00—Heterocyclic compounds containing two or more hetero rings, having nitrogen atoms as the only ring hetero atoms, at least one ring being a six-membered ring with only one nitrogen atom
    • C07D401/02—Heterocyclic compounds containing two or more hetero rings, having nitrogen atoms as the only ring hetero atoms, at least one ring being a six-membered ring with only one nitrogen atom containing two hetero rings
    • C07D401/12—Heterocyclic compounds containing two or more hetero rings, having nitrogen atoms as the only ring hetero atoms, at least one ring being a six-membered ring with only one nitrogen atom containing two hetero rings linked by a chain containing hetero atoms as chain links
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D413/00—Heterocyclic compounds containing two or more hetero rings, at least one ring having nitrogen and oxygen atoms as the only ring hetero atoms
    • C07D413/02—Heterocyclic compounds containing two or more hetero rings, at least one ring having nitrogen and oxygen atoms as the only ring hetero atoms containing two hetero rings
    • C07D413/12—Heterocyclic compounds containing two or more hetero rings, at least one ring having nitrogen and oxygen atoms as the only ring hetero atoms containing two hetero rings linked by a chain containing hetero atoms as chain links

Landscapes

  • Health & Medical Sciences (AREA)
  • Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Organic Chemistry (AREA)
  • Medicinal Chemistry (AREA)
  • Veterinary Medicine (AREA)
  • Public Health (AREA)
  • General Health & Medical Sciences (AREA)
  • Animal Behavior & Ethology (AREA)
  • Life Sciences & Earth Sciences (AREA)
  • Pharmacology & Pharmacy (AREA)
  • Chemical Kinetics & Catalysis (AREA)
  • Nuclear Medicine, Radiotherapy & Molecular Imaging (AREA)
  • General Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Bioinformatics & Cheminformatics (AREA)
  • Engineering & Computer Science (AREA)
  • Immunology (AREA)
  • Heart & Thoracic Surgery (AREA)
  • Epidemiology (AREA)
  • Diabetes (AREA)
  • Cardiology (AREA)
  • Rheumatology (AREA)
  • Urology & Nephrology (AREA)
  • Endocrinology (AREA)
  • Orthopedic Medicine & Surgery (AREA)
  • Vascular Medicine (AREA)
  • Ophthalmology & Optometry (AREA)
  • Pain & Pain Management (AREA)
  • Hematology (AREA)
  • Dermatology (AREA)
  • Emergency Medicine (AREA)
  • Physical Education & Sports Medicine (AREA)
  • Obesity (AREA)
  • Gastroenterology & Hepatology (AREA)
  • Pharmaceuticals Containing Other Organic And Inorganic Compounds (AREA)
  • Plural Heterocyclic Compounds (AREA)
  • Pyridine Compounds (AREA)

Description

Opis wynalazku
Wynalazek dotyczy związków aminoheteroarylowych, zwłaszcza aminopirydyn, o aktywności białkowej kinazy tyrozynowej oraz ich zastosowania.
Kinazy białkowe („KB) są enzymami, które katalizują fosforylację grup hydroksylowych na resztach tyrozynowych, serynowych i treoninowych białek. Konsekwencje tego pozornie prostego działania są uderzające: wzrost, różnicowanie i proliferacja komórek, tj. zasadniczo wszystkie aspekty życia komórki, w ten czy inny sposób zależą od aktywności KB. Ponadto nieprawidłową aktywność KB łączono z szeregiem zaburzeń, od chorób względnie nie zagrażających życiu, takich jak łuszczyca do wybitnie groźnych chorób, takich jak glejak zarodkowy (nowotwór złośliwy mózgu).
KB można dla wygody podzielić na dwie klasy: tyrozynowe kinazy białkowe (TKB) i kinazy serynowo-treoninowe (KST).
Jednym z podstawowych aspektów aktywności TKB jest ich powiązanie z receptorami czynników wzrostu. Receptory czynników wzrostu są białkami znajdującymi się na powierzchni komórek. Po związaniu ligandu będącego czynnikiem wzrostu, receptory czynników wzrostu ulegają przekształceniu w czynną postać, która oddziałuje z białkami po wewnętrznej stronie błony komórkowej. To prowadzi do fosforylacji reszt tyrozynowych receptora i innych białek oraz tworzenia, wewnątrz komórki, kompleksów z szeregiem cytoplazmatycznych cząsteczek sygnałowych, które z kolei wywołują liczne odpowiedzi komórkowe, takie jak podział komórek (proliferacja), różnicowanie komórek, wzrost komórek, ekspresja efektów metabolicznych na mikrośrodowisko zewnątrzkomórkowe, itp. Pełniejsze omówienie tej kwestii można znaleźć w Schlessinger i Ullrich, Neuron 9: 303-391 (1992), która jest włączona do opisu jako pozycja literaturowa, wraz ze wszystkimi rysunkami, tak jak w pełni przytoczona w opisie.
Receptory czynników wzrostu posiadające aktywność TKB są nazywane receptorowymi kinazami tyrozynowymi („RKT). Stanowią dużą rodzinę receptorów transbłonowych posiadających zróżnicowane działania biologiczne. Obecnie wyodrębniono co najmniej dziewiętnaście (19) różnych podrodzin RKT. Ich przykładem jest podrodzina określona jako RKT „HER, która obejmuje EGRF (receptor naskórkowego czynnika wzrostu), HER2, HER3 i HER4. Te RKT składają się z zewnątrzkomórkowej glikozylowanej domeny wiążącej ligand, domeny transbłonowej i wewnątrzkomórkowej cytoplazmatycznej domeny katalitycznej, która może fosforylować reszty tyrozynowe na białkach.
Inna podrodzina RKT składa się z receptora insuliny (IR), receptora insulinopodobnego czynnika wzrostu 1 (IGF-1R) i receptora związanego z receptorem insuliny (IR). IR i IGF-1R oddziałują z insuliną, IGF-I i IGF-II, tworząc heterotetramer złożony z dwóch całkowicie zewnątrzkomórkowych glikozylowanych podjednostek a i dwóch podjednostek β, które przechodzą przez błonę komórkową, i które zawierają domenę kinazy tyrozynowej.
Trzecia podrodzina RKT nosi nazwę grupy receptora płytkowego czynnika wzrostu („PDGFR) , która obejmuje PDGFRa, PDGFRe, CSFIR, c-kit i c-fms. Te receptory składają się z glikozylowanych domen zewnątrzkomórkowych posiadających zmienną liczbę immunoglobulinopodobnych pętli oraz domeny wewnątrzkomórkowej, przy czym domena kinazy tyrozynowej jest przerwana przez niezależne sekwencje aminokwasowe.
Inną grupą, która ze względu na podobieństwo do podrodziny PDGFR jest czasami zaliczana do ostatniej grupy, jest podrodzina receptora kinazy wątroby płodowej („flk). Uważa się, że do tej grupy należą kinaza-1 wątroby płodowej kinazy dodanej domeny receptora (KDR/FLK-1), flk-lR, flk-4 i fms-podobna kinaza tyrozynowa 1 (flt-1).
Kolejnego członka rodziny kinazy tyrozynowej receptora czynników wzrostu stanowi podgrupa receptora czynnika wzrostu fibroblastów („FGF). Ta grupa składa się z czterech receptorów, FGFR1-4 i siedmiu ligandów, FGF1-7. Chociaż dotychczas nie została dobrze określona, wydaje się, że receptory składają się z glikozylowanej domeny zewnątrzkomórkowej zawierającej zmienną liczbę immunoglobulinopodobnych pętli oraz domenę wewnątrzkomórkową, w której sekwencja kinazy tyrozynowej jest przerwana przez regiony niezależnych sekwencji aminokwasowych.
Kolejnego członka rodziny kinazy tyrozynowej receptora czynników wzrostu stanowi podgrupa receptora naczyniowego śródbłonkowego czynnika wzrostu („VEGF). VEGF jest dimeryczną glikoproteiną podobną do PDGF, ale spełniającą inne funkcje biologiczne i w warunkach in vivo wykazującą swoiste działanie wobec innych komórek. W szczególności obecnie uważa się, że VEGF odgrywa kluczową rolę w waskulogenezie i angiogenezie.
PL 216 368 B1
Kolejnego członka rodziny kinazy tyrozynowej receptora czynników wzrostu stanowi MET, często nazywany c-Met, występujący także pod nazwą kinaza tyrozynowa receptora ludzkiego czynnika wzrostu hepatocytów (hHGFR). Uważa się, że c-Met odgrywa rolę w rozroście i powstawaniu przerzutów pierwotnego guza nowotworowego.
Pełniejszy spis znanych podrodzin RKT jest zamieszczony w Plowman i in., DN&P, 7(6): 334-339 (1994), która jest włączona do opisu jako pozycja literaturowa, wraz ze wszystkimi rysunkami, tak, jak w pełni przytoczona w opisie.
Poza RKT istnieje także rodzina całkowicie wewnątrzkomórkowych BKT nazywanych „niereceptorowymi kinazami tyrozynowymi lub „komórkowymi kinazami tyrozynowymi. W opisie będzie stosowane to drugie określenie i skrót „KKT. KKT nie zawierają domen zewnątrzkomórkowych i transbłonowych. Obecnie zidentyfikowano ponad 24 KKT w 11 podrodzinach (Src, Frk, Btk, Csk, Abl, Zap70, Fes, Fps, Fak, Jak i Ack). Obecnie wydaje się, że podrodzina jest największą grupą KKT i obejmuje Src, Yes, Fyn, Lyn, Lck, Blk, Hck, Fgr, AUR1, AUR2 i Yrk. W kwestii bardziej szczegółowego omówienia KKT patrz Bolen, Oncogene, 8: 2025-2031 (1993), która jest włączona do opisu jako pozycja literaturowa, wraz ze wszystkimi rysunkami, tak, jak w pełni przytoczona w opisie.
Kinazy serynowo/treoninowe, KST, tak jak KKT, są głównie wewnątrzkomórkowymi kinazami, ale istnieje kilka receptorowych kinaz typu KST. KST są najbardziej powszechnymi kinazami cytozolowymi, tj. kinazami, które pełnią swoją funkcję w części cytoplazmy innej niż organelle cytoplazmatyczne i cytoszkielet. Cytozol jest obszarem w komórce, gdzie odbywa się większa część aktywności pośrednich metabolitów i aktywności biosyntetycznej; np. w cytozolu białka są syntetyzowane w rybosomach. KST obejmują CDk2, Raf, rodzinę kinaz ZC, rodzinę kinaz NEK i BUB1.
Sugerowano, że zarówno RKT, KKT i KST biorą udział w szeregu stanów patogenetycznych, obejmujących, co istotne, nowotwory. Inne stany patogenetyczne, które wiązano z BKT obejmują, bez ograniczenia, łuszczycę, marskość wątroby, cukrzycę, angiogenezę, restenozę, choroby oczu, reumatoidalne zapalenie stawów i inne choroby zapalne, zaburzenia immunologiczne takie jak choroby autoimmunologiczne, choroby sercowo-naczyniowe, takie jak miażdżyca i szereg zaburzeń nerkowych.
Odnośnie nowotworów, dwie z głównych hipotez wysuniętych dla wyjaśnienia nadmiernej proliferacji komórek, które napędzają rozwój nowotworu, dotyczą funkcji, o których wiadomo, że są regulowane przez KB. To znaczy, że sugerowano, że zezłośliwienie wzrostu komórek jest wynikiem uszkodzenia mechanizmów, które kontrolują podział i/lub różnicowanie komórek. Pokazano, że produkty białkowe wielu protoonkogenów biorą udział w szlakach transdukcji sygnałów, które regulują wzrost i różnicowanie komórek. Te produkty białkowe protoonkogenów obejmują zewnątrzkomórkowe czynniki wzrostu, BKT receptorów transbłonowych czynników wzrostu (RKT), cytoplazmatyczne BKT (KKT) i cytozolowe KTS, omówione powyżej.
W świetle oczywistego powiązania czynności komórkowych związanych z KB i szeregiem zaburzeń u ludzi, nie jest zaskoczeniem, że wiele wysiłku włożono próbując wyodrębnić sposoby modulacji aktywności KB. Wiele z tych sposobów obejmowało podejścia biomimetyczne przy użyciu dużych cząsteczek wzorowanych na tych biorących udział w rzeczywistych procesach komórkowych (np. zmutowane ligandy (zgłoszenie patentowe US nr seryjny 4966849); rozpuszczalne receptory i przeciwciała (zgłoszenie nr WO 94/10202, Kendall i Thomas, Proc. Nat'l Acad. Sci., 90: 10705-10709 (1994), Kim i in., Nature, 362: 841-844 (1993)); ligandy RNA (Jelinek, i wsp., Biochemistry, 33: 10450-56); Takano i in., Mol. Bio. Cell, 4: 358A (1993); Kinsella i in., Exp. Cell Res., 199: 56-62 (1992); Wright i in., J. Cellular Phys., 152: 448-57) i inhibitory kinazy tyrozynowej (WO 94/03427; WO 92/21660; WO 91/15495; WO 94/14808; opis patentowy US nr 5330992; Mariani i in., Proc. Am. Assoc. Cancer Res., 35: 2268 (1994)).
Poza powyższymi czyniono próby w celu wyodrębnienia małych cząsteczek będących inhibitorami KB. Na przykład bis-monocykliczne, bicykliczne i heterocykliczne związki arylowe (PCT WO 92/20642), pochodne winyleno-azaindolu (PCT WO 94/14808) i 1-cyklopropylo-4-pirydylochinolony (opis patentowy US nr 5330992) zostały opisane jako inhibitory kinazy tyrozynowej. Związki styrylowe (opis patentowy US nr 5217999), podstawione styrylem związki pirydylowe (opis patentowy US nr 5302606), pochodne chinazoliny (zgłoszenie EP nr 0 566 266 A1), selenaindole i selenidy (PCT WO 94/03427), związki tricyklicznopolihydroksylowe (PCT WO 92/21660) i związki kwasu benzylofosfonowego (PCT WO 91/15495) zostały wszystkie opisane jako inhibitory BKT użyteczne w leczeniu nowotworów.
PL 216 368 B1
Wynalazek dotyczy związku aminoheteroarylowego o wzorze 2
w którym:
1
R1 jest wybrany z grupy obejmującej C6-12 aryl, lub 5-12 członowy heteroaryl; przy czym każdy 13 atom wodoru w R1 jest ewentualnie podstawiony jedną lub większą liczbą grup R3;
2
R2 oznacza atom wodoru;
3
R3 oznacza atom chlorowca, C1-12 alkil, C2-12 alkenyl, C2-12 alkinyl, C3-12 cykloalkil, C6-12-aryl, 3-12 członowy heteroalicyklil, 5-12 członowy heteroaryl, -S(O)mR4, -SO2NR4R5, -S(O)2OR4, -NO2, -NR4R5, -(CR6R7)nOR4, -CN, -C(O)R4, -OC(O)R4, -O(CR6R7)nR4, -NR4C(O)R5, -(CR6R7)nC(O)OR4, -C(=NR6)NR4R5, -NR4C(O)NR5R6, -NR4S(O)pR5 lub -C(O)NR4R5, przy czym każdy atom wodoru w R3 jest ο
ewentualnie podstawiony jedną lub większą liczbą grup R8; każdy R4, R5, R6 i R7 niezależnie oznacza atom wodoru, atom chlorowca, C1-12 alkil, C2-12 alkenyl, C2-12 alkinyl, C3-12 cykloalkil, C6-12 aryl, 3-12 członowy heteroalicyklil, 5-12 członowy heteroaryl; lub dowolne dwa spośród R4, R5, R6 i R7 związane z tym samym atomem azotu, wraz z atomem azotu, z którym są związane, mogą być połączone i tworzyć 3-12 członowy heteroalicyklil lub 5-12 członowy heteroaryl ewentualnie zawierający 1-3 dodatkowe heteroatomy wybrane spośród N, O i S; lub dowolne dwa spośród R4, R5, R6 i R7 związane z tym samym atomem węgla mogą być połączone i tworzyć C3-12 cykloalkil, C6-12 aryl, 3-12 członowy heteroalicyklil lub 5-12 członowy heteroaryl; przy czym każdy atom wodoru w R4, R5, R6 i R7 jest ewentualnie podstawiony jedną lub większą liczbą grup R8;
każdy R8 niezależnie oznacza atom chlorowca, C1-12 alkil, C2-12 alkenyl, C2-12 alkinyl, C3-12 cykloalkil, C6-12 aryl, 3-12 członowy heteroalicyklil, 5-12 członowy heteroaryl, -CN, -O-C1-12 alkil, -O-(CH2)nC3-12 cykloalkil, -O-(CH2)nC6-12 aryl, -O-(CH2)n- (3-12 członowy heteroalicyklil) lub -O-(CH2)n- (5-12 członowy heteroaryl); przy czym każdy atom wodoru w R8 jest ewentualnie podstawiony jedną lub większą liczbą grup R11;
A1 oznacza -(CR9R10)n-A2;
każdy R9 i R10 niezależnie oznacza atom wodoru, atom chlorowca, C1-12 alkil, C3-12 cykloalkil,
C6-12 aryl, 3-12 członowy heteroalicyklil, 5-12 członowy heteroaryl, -S(O)mR4, -SO2NR4R5, -S(O)2OR4,
-NO2, -NR4R5, -(CR6R7)nOR4, -CN, -C(O)R4, -OC(O)R4, -NR4C(O)R5, -(CR6R7)nOR4, -(CR6R7)nNCR4R5, -NR4C(O)NR5R6, -NR4S(O)pR5 lub -C(O)NR4R5; R9 i R10 mogą być połączone i tworzyć C3-12 cykloalkil, 3-12 członowy heteroalicyklil, C6-12 aryl lub 5-12 członowy heteroaryl; przy czym każdy atom wodoru w R9 i R10 jest ewentualnie podstawiony jedną lub większą liczbą grup R3; 22
A2 oznacza C6-12 aryl lub 5-12 członowy heteroaryl, przy czym A2 jest ewentualnie podstawiony 3 jedną lub większą liczbą grup A3;
każdy R11 niezależnie oznacza atom chlorowca, C1-12 alkil, C1-12 alkoksyl, C3-12 cykloalkil, C6-12 aryl, 3-12 członowy heteroalicyklil, 5-12 członowy heteroaryl, -O-C1-12 alkil, -O-(CH2)nC3-12 cykloalkil, -O-(CH2)nC6-12 aryl, -O-(CH2)n (3-12 członowy heteroalicyklil), -O-(CH2)n (5-12 członowy heteroaryl) lub -CN, przy czym każdy atom wodoru w R11 jest ewentualnie podstawiony jedną lub większą liczbą grup wybranych spośród atomu chlorowca, -OH, -CN, -C1-12 alkilu, który może być częściowo lub całkowicie chlorowcowany, -O-C1-12 alkilu, który może być częściowo lub całkowicie chlorowcowany, -CO, -SO i -SO2;
R12 oznacza atom wodoru; m oznacza 0, 1 lub 2; n oznacza 0, 1, 2, 3 lub 4; a p oznacza 1 lub 2;
przy czym 3-12 członowa grupa heteroalicykliczna jest wybrana spośród piroliny, pirolidyny, dioksolanu, imidazoliny, imidazolidyny, pirazoliny, pirazolidyny, piranu, piperydyny, dioksanu, morfoliny, ditianu, tiomorfoliny, piperazyny i tritianu, grupa C6-12 arylowa stanowi fenyl, a 5-12 członowa grupa hetePL 216 368 B1 roarylowa jest wybrana spośród furanu, tiofenu, pirolu, oksazolu, tiazolu, imidazolu, pirazolu, izoksazolu, izotiazolu, oksadiazolu, triazolu, tiadiazolu, pirydyny, pirydazyny, pirymidyny, pirazyny i triazyny, albo jego farmaceutycznie dopuszczalna sól, solwat lub hydrat.
1
Korzystny jest związek, w którym R1 oznacza ugrupowanie tiofenu, pirolu, pirazolu, pirydyny, pi1 rymidyny, albo fenylu, przy czym każdy atom wodoru w R1 jest ewentualnie podstawiony jedną lub 3 większą liczbą grup R3.
Korzystny jest również związek, określony wzorem 2a
2 w którym A2 oznacza C6-12 aryl lub 5-12 członowy heteroaryl ewentualnie podstawiony jedną lub 3 większą liczbą grup R3;
przy czym grupa C6-12 arylowa stanowi fenyl, a 5-12 członowa grupa heteroarylowa jest wybrana spośród furanu, tiofenu, pirolu, oksazolu, tiazolu, imidazolu, pirazolu, izoksazolu, izotiazolu, oksadiazolu, triazolu, tiadiazolu, pirydyny, pirydazyny, pirymidyny, pirazyny i triazyny.
2
Korzystny jest związek, w którym A2 jest podstawiony co najmniej jednym atomem chlorowca. Korzystny jest związek, w którym R9 i R10 oznaczają niezależnie atom wodoru lub C1-4 alkil, a A2 oznacza fenyl podstawiony co najmniej jednym atomem chlorowca.
Korzystny jest także związek określony wzorem 4
w którym:
1
R1 jest wybrany z grupy obejmującej C6-12 aryl lub 5-12 członowy heteroaryl; przy czym każdy 13 atom wodoru w R1 jest ewentualnie podstawiony jedną lub większą liczbą grup R3;
3
R3 oznacza atom chlorowca, C1-12 alkil lub 3-12 członowy heteroalicyklil;
każdy R9 i R10 niezależnie oznacza atom wodoru lub C1-12 alkil;
2 3
A2 oznacza fenyl, przy czym A2 jest ewentualnie podstawiony jedną lub większą liczbą grup R3; przy czym 3-12 członowa grupa heteroalicykliczna jest wybrana spośród piroliny, pirolidyny, dioksolanu, imidazoliny, imidazolidyny, pirazoliny, pirazolidyny, piranu, piperydyny, dioksanu, morfoliny, ditianu, tiomorfoliny, piperazyny i tritianu, grupa C6-12 arylowa stanowi fenyl, a 5-12 członowa grupa heteroarylowa jest wybrana spośród furanu, tiofenu, pirolu, oksazolu, tiazolu, imidazolu, pirazolu, izoksazolu, izotiazolu, oksadiazolu, triazolu, tiadiazolu, pirydyny, pirydazyny, pirymidyny, pirazyny i triazyny, albo jego farmaceutycznie dopuszczalna sól, solwat lub hydrat.
Wynalazek dotyczy także związku aminoheteroarylowego lub jego farmaceutycznie dopuszczalnej soli, solwatu lub hydratu, zdefiniowanych powyżej, do stosowania w leczeniu nienormalnego wzrostu komórek u ssaka.
Korzystne jest zastosowanie, w którym nienormalny wzrost komórek stanowi rak.
Korzystne jest zastosowanie, w którym rak jest wybrany z grupy obejmującej raka płuc, raka kości, raka trzustki, raka skóry, raka głowy lub szyi, czerniaka skórnego lub wewnątrzocznego, raka macicy, raka jajników, raka odbytnicy, raka obszaru odbytu, raka żołądka, raka okrężnicy, raka sutka, raka jajowodów, raka śluzówki macicy, raka szyjki macicy, raka pochwy, raka sromu, choroby
Hodgkinsa, raka przełyku, raka jelita cienkiego, raka układu wydzielniczego, raka tarczycy, raka przytarczyc, raka nadnercza, mięsaka tkanki miękkiej, raka cewki moczowej, raka penisa, raka gruczołu
PL 216 368 B1 krokowego, przewlekłej lub ostrej białaczki, chłoniaków limfocytowych, raka pęcherza, raka nerki lub moczowodu, raka nerkowokomórkowego, raka miedniczek nerkowych, nowotworów ośrodkowego układu nerwowego (OUN), pierwotnego chłoniaka OUN, nowotworów rdzenia kręgowego, glejaka pnia mózgu, gruczolaka przysadki i ich połączeń.
Korzystne jest zastosowanie, w którym rak jest wybrany z grupy obejmującej nowotwory zrębu żołądkowo-jelitowego, raka nerkowokomórkowego, raka sutka, raka jelita grubego i odbytnicy, niedrobnokomórkowego raka płuc, nowotwory neurowydzielnicze, raka tarczycy, drobnokomórkowego raka płuc, mastocytozy, glejaka, mięsaka, ostrej białaczki szpikowej, raka gruczołu krokowego, chłoniaka i ich połączeń.
Korzystne jest zastosowanie, w którym związek jest współpodawany ze środkiem przeciwnowotworowym wybranym z grupy obejmującej inhibitory mitotyczne, środki alkilujące, antymetabolity, antybiotyki interkalacyjne, inhibitory czynników wzrostu, inhibitory cyklu komórkowego, enzymy, inhibitory topoizomerazy, modyfikatory odpowiedzi biologicznej, przeciwciała, środki cytotoksyczne, antyhormony, antyandrogeny i ich mieszaniny.
Wynalazek dotyczy ponadto zastosowania związku aminoheteroarylowego lub jego farmaceutycznie dopuszczalnej soli lub solwatu, zdefiniowanych powyżej, do wytwarzania leku do leczenia nienormalnego wzrostu komórek u ssaka.
W innych konkretnych wykonaniach tej postaci, korzystne podstawniki i grupy podstawników obejmują te, które zdefiniowano w konkretnych wykonaniach poprzednich postaci.
W innej postaci wynalazek dotyczy związku wybranego z grupy obejmującej, którą stanowią:
4-[6-amino-5-(2,6-dichlorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenol;
3-(2,6-dichlorobenzyloksy)-5-[4-(2-morfolin-4-yloetoksy)fenylo]pirydyn-2-yloamina;
3-(2,6-dichlorobenzyloksy)-5-[3-(2-morfolin-4-yloetoksy)fenylo]pirydyn-2-yloamina;
3-(2,6-dichlorobenzyloksy)-5-(1H-indol-4-ilo)pirydyn-2-yloamina;
3-[2-chloro-6-(1H-indol-4-ilo)benzyloksy]-5-(1H-indol-4-ilo)pirydyn-2-yloamina;
ester t-butylowy kwasu 2-[6-amino-5-(2,6-dichlorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]pirolo-1-karboksylowego;
3-(2,6-dichlorobenzyloksy)-5-(1H-pirol-2-ilo)pirydyn-2-yloamina;
3-(2,6-dichlorobenzyloksy)-5-(4-fluorofenylo)pirydyn-2-yloamina;
3-(2,6-dichlorobenzyloksy)-5-fenylopirydyn-2-yloamina;
3-(2,6-dichlorobenzyloksy)-5-(2-fluorofenylo)pirydyn-2-yloamina;
3-(2,6-dichlorobenzyloksy)-5-(3-fluorofenylo)pirydyn-2-yloamina;
5-(4-aminofenylo)-3-(2,6-dichlorobenzyloksy)pirydyn-2-yloamina;
N-{4-[6-amino-5-(2,6-dichlorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenylo)metanosulfonoamid;
N-{4-[6-amino-5-(2,6-dichlorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenylo]acetamid;
3-[6-amino-5-(2,6-dichlorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenol;
3-(2,6-dichlorobenzyloksy)-5-(4-metoksyfenylo)pirydyn-2-yloamina;
5-(3-aminofenylo)-3-(2,6-dichlorobenzyloksy)pirydyn-2-yloamina;
3-(2,6-dichlorobenzyloksy)-5-(3-trifluorometoksyfenylo)pirydyn-2-yloamina;
2-[6-amino-5-(2,6-dichlorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenol;
3-(2,6-dichlorobenzyloksy)-5-(2-fenoksyfenylo)pirydyn-2-yloamina;
3-(2,6-dichlorobenzyloksy)-5-(3,4-difluorofenylo)pirydyn-2-yloamina;
3-(2,6-dichlorobenzyloksy)-5-(3-izopropylofenylo)pirydyn-2-yloamina;
3-(2,6-dichlorobenzyloksy)-5-(2-trifluorometylofenylo)pirydyn-2-yloamina;
3-(2,6-dichlorobenzyloksy)-5-(2-metoksyfenylo)pirydyn-2-yloamina;
3-(2,6-dichlorobenzyloksy)-5-(4-trifluorometylofenylo)pirydyn-2-yloamina;
N-{2-[6-amino-5-(2,6-dichlorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenylo)metanosulfonoamid;
{4-[6-amino-5-(2,6-dichlorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenylo]metanol;
5-benzo[1,3]dioksol-5-ilo-3-(2,6-dichlorobenzyloksy)pirydyn-2-yloamina;
3-(2,6-dichlorobenzyloksy)-5-(2-trifluorometoksyfenylo)pirydyn-2-yloamina;
3-(2,6-dichlorobenzyloksy)-5-(4-metylotiofen-2-ylo)pirydyn-2-yloamina;
5-(2-benzyloksyfenylo)-3-(2,6-dichlorobenzyloksy)pirydyn-2-yloamina;
3-(2,6-dichlorobenzyloksy)-5-(3-metoksyfenylo)pirydyn-2-yloamina;
3-(2,6-dichlorobenzyloksy)-5-(1H-indol-2-ilo)pirydyn-2-yloamina;
5-(4-benzyloksy-3-fluorofenylo)-3-(2,6-dichlorobenzyloksy)pirydyn-2-yloamina; kwas 4-[6-amino-5-(2,6-dichlorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]benzoesowy;
PL 216 368 B1
4-[6-amino-5-(2,6-dichlorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]-N-(2-dietyloaminoetylo)benzamid;
4-[6-amino-5-(2,6-dichlorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]-N-(3-dietyloaminopropylo)benzamid;
{4-[6-amino-5-(2,6-dichlorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenylo}-(4-metylopiperazyn-1-ylo)metanon;
{4-[6-amino-5-(2,6-dichlorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenylo}-[(2R)-2-pirolidyn-1-ylometylopirolidyn-1-ylo]metanon;
{4-[6-amino-5-(2,6-dichlorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenylo}-[(2S)-2-pirolidyn-1-ylometylopirolidyn-1-ylo]metanon;
{4-[6-amino-5-(2,6-dichlorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenylo}-(4-pirolidyn-1-ylopiperydyn-1-ylo)metanon;
{4-[6-amino-5-(2,6-dichlorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenylo}-[4-(2-hydroksyetylo)piperydyn-1-ylo]metanon;
{4-[6-amino-5-(2,6-dichlorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenylo}-[(3S)-3-dimetyloaminopirolidyn-1-ylo]metanon;
{4-[6-amino-5-(2,6-dichlorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenylo}-[(3R)-3-dimetyloaminopirolidyn-1-ylo]metanon;
{4-[6-amino-5-(2,6-dichlorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenylo}-[(3S)-3-cyklopropyloaminometylopiperydyn-1-ylo]metanon;
4-[6-amino-5-(2,6-dichlorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]-N-(2-hydroksy-3-pirolidyn-1-ylopropylo)benzamid;
(4-[6-amino-5-(2,6-dichlorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenylo}-[(2S)-2-(3-fluoropiperydyn-1-ylometylo)pirolidyn-1-ylo]metanon;
{4-[6-amino-5-(2,6-dichlorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenylo}-4-cyklopropylopiperazyn-1-ylo)metanon;
{4-[6-amino-5-(2,6-dichlorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenylo}{(2R)-2-[(cyklopropylometyloamino)metylo]pirolidyn-1-ylo)metanon;
4-[6-amino-5-(2,6-dichlorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]-N-cyklopropylometylo-N-(2R)pirolidyn-2-ylometylobenzamid;
4-[6-amino-5-(2,6-dichlorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]-N-(2-hydroksy-3-pirolidyn-1-ylopropylo)-N-metylobenzamid;
{4-[6-amino-5-(2,6-dichlorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenylo}((2S)-2-[(3R)-3-hydroksypirolidyn-1-ylometylo]pirolidyn-1-ylo)metanon;
kwas 3-[6-amino-5-(2,6-dichlorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]benzoesowy; {3-[6-amino-5-(2,6-dichlorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenylo}[(2R)-2-pirolidyn-1-ylometylopirolidyn-1-ylo]metanon;
kwas {4-[6-amino-5-(2,6-dichlorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenoksy}octowy;
2-{4-[6-amino-5-(2,6-dichlorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenoksy)-1-[(2R)-2-pirolidyn-1-ylometylopirolidyn-1-ylo]etanon;
2-{4-[6-amino-5-(2,6-dichlorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenoksy)-1-[(2S)-2-pirolidyn-1-ylometylopirolidyn-1-ylo]etanon;
3-(2,6-dichlorobenzyloksy)-5-(1H-indol-5-ilo)pirydyn-2-yloamina;
3-(2,6-dichlorobenzyloksy)-5-[3-(1-metylo-1,2,3,6-tetrahydropirydyn-4-ylo)-1H-indol-5-ilo]pirydyn-2-yloamina;
3-(2,6-dichlorobenzyloksy)-5-[3-(1-metylopiperydyn-4-ylo)-1H-indol-5-ilo]pirydyn-2-yloamina;
3-(2,6-dichlorobenzyloksy)-5-(3-morfolin-4-ylometylo-1H indol-5-ilo)pirydyn-2-yloamina;
3-(2,6-dichlorobenzyloksy)-5-(3-piperydyn-1-ylometylo-1H-indol-5-ilo)pirydyn-2-yloamina;
3-(2,6-dichlorobenzyloksy)-5-(3-pirolidyn-1-ylometylo-1H-indol-5-ilo)pirydyn-2-yloamina;
3-(2,6-dichlorobenzyloksy)-5-(3-dietyloaminometylo-1H-indol-5-ilo)pirydyn-2-yloamina;
ester t-butylowy kwasu (1-{5-[6-amino-5-(2,6-dichlorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]-1H-indol-3-ilometylo}-(3R)pirolidyn-3-ylo)karbaminowego;
3-(2,6-dichlorobenzyloksy)-5-[3-(2,6-dimetylomorfolin-4-ylometylo)-1H-indol-5-ilo]pirydyn-2-yloamina;
N-(1-{5-[6-amino-5-(2,6-dichlorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]-1H-indol-3-ilometylo}-(3R)pirolidyn-3-ylo)acetamid;
1-(4-{5-[6-amino-5-(2,6-dichlorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]-1H-indol-3-ilmetylo}piperazyn-1-ylo)etanon;
3-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)-5-(1H-indol-5-ilo)pirydyn-2-yloamina;
1-(4-{5-[6-amino-5-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]-1H-indol-3-ilometylo}piperazyn-1-ylo)etanon;
PL 216 368 B1
3-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)-5-[3-(2,6-dimetylomorfolin-4-ylometylo)-1H-indol-5-ilo]pirydyn-2-yloamina;
N-(1-{5-[6-amino-5-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]-1H-indol-3-ilometylo}-(3S)pirolidyn-3-ylo)acetamid;
3-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)-5-(3-piperydyn-1-ylometylo-1H-indol-5-ilo)pirydyn-2-yloamina;
3-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)-5-(3-morfolin-4-ylometylo-1H-indol-5-ilo)pirydyn-2-yloamina;
3- (2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)-5-(3-pirolidyn-1-ylometylo-1H-indol-5-ilo)pirydyn-2-yloamina; ester etylowy kwasu 5-[6-amino-5-(2,6-dichlorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]-1H-indolo-2-karboksylowego;
kwas 5-[6-amino-5-(2,6-dichlorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]-1H-indolo-2-karboksylowy; {5-[6-amino-5-(2,6-dichlorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]-1H-indol-2-ilo}-(4-metylopiperazyn-1-ylo)metanon;
(5-[6-amino-5-(2,6-dichlorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]-1H-indol-2-ilo}-[(3R)-3-dimetyloaminopirolidyn-1-ylo]metanon;
{5-[6-amino-5-(2,6-dichlorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]-1H-indol-2-ilo}-[(2R)-2-pirolidyn-1-ylometylopirolidyn-1-ylo]metanon;
(2-pirolidyn-1-yloetylo)amid kwasu 5-[6-amino-5-(2,6-dichlorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]-1H-indolo-2-karboksylowego;
(2-morfolin-4-yloetylo)amid kwasu 5-[6-amino-5-(2,6-dichlorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]-1H-indolo-2-karboksylowego;
ester t-butylowy kwasu (1-{5-[6-amino-5-(2,6-dichlorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]-1H-indolo-2-karbonylo}-(3S)pirolidyn-3-ylo)karbaminowego;
{5-[6-amino-5-(2,6-dichlorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]-1H-indol-2-ilo}-[(3S)-3-aminopirolidyn-1-ylo]metanon;
(2-hydroksy-3-pirolidyn-1-ylopropylo)amid kwasu 5-[6-amino-5-(2,6-dichlorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]-1H-indolo-2-karboksylowego;
4- (6-amino-5-benzyloksypirydyn-3-ylo)fenol;
3-benzyloksy-5-fenylopirydyn-2-yloamina;
3-(3-metoksybenzyloksy)-5-fenylopirydyn-2-yloamina;
3-(2-chloro-4-fluorobenzyloksy)-5-fenylopirydyn-2-yloamina;
3-(2-chlorobenzyloksy)-5-fenylopirydyn-2-yloamina;
3-(2,5-dichlorobenzyloksy)-5-fenylopirydyn-2-yloamina;
3-(2-chloro-5-trifluorometylobenzyloksy)-5-fenylopirydyn-2-yloamina;
3-(2,4-dichloro-5-fluorobenzyloksy)-5-fenylopirydyn-2-yloamina;
3-(2-chloro-3-trifluorometylobenzyloksy)-5-fenylopirydyn-2-yloamina;
3-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)-5-fenylopirydyn-2-yloamina;
3-(3,4-dichlorobenzyloksy)-5-fenylopirydyn-2-yloamina;
2- (2-amino-5-fenylopirydyn-3-yloksymetylo)benzonitryl;
3- (2-chloro-6-fluoro-3-metylobenzyloksy)-5-fenylopirydyn-2-yloamina;
5- fenylo-3-(2,3,6-trifluorobenzyloksy)pirydyn-2-yloamina; 3-(2,6-difluorobenzyloksy)-5-fenylopirydyn-2-yloamina; 3-(2,6-difluoro-3-metylobenzyloksy)-5-fenylopirydyn-2-yloamina; 3-(3-chloro-2,6-difluorobenzyloksy)-5-fenylopirydyn-2-yloamina; 3-(2-chloro-6-fluorobenzyloksy)-5-fenylopirydyn-2-yloamina; 3-(3-fluoro-4-metoksybenzyloksy)-5-fenylopirydyn-2-yloamina; N-[3-(2-amino-5-fenylopirydyn-3-yloksymetylo)fenylo]metanosulfonoamid;
5-[4-(2-morfolin-4-yloetoksy)fenylo]-3-(3-nitrobenzyloksy)pirydyn-2-yloamina;
5-[4-(2-morfolin-4-yloetoksy)fenylo]-3-(naftalen-1-ylometoksy)pirydyn-2-yloamina; 3-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)-5-[4-(2-morfolin-4-yloetoksy)fenylo]pirydyn-2-yloamina;
2- [2-amino-5-[4-(2-morfolin-4-yloetoksy)fenylo]pirydyn-3-yloksy)-N-(4-izopropylofenylo)-2-fenyloacetamid;
3- (5-chlorobenzo[b]tiofen-3-ylometoksy)-5-[4-(2-morfolin-4-yloetoksy)fenylo]pirydyn-2-yloamina; {4-[6-amino-5-(4-fluoro-2-trifluorometylobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenylo}[(2R)-2-pirolidyn-1-ylometylopirolidyn-1-ylo]metanon;
{4-[6-amino-5-(2-fluoro-6-trifluorometylobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenylo}[(2R)-2-pirolidyn-1-ylometylopirolidyn-1-ylo]metanon;
PL 216 368 B1 {4-[6-amino-5-(5-fluoro-2-trifluorometylobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenylo}[(2R)-2-pirolidyn-1-ylometylopirolidyn-1-ylo]metanon;
(4-{6-amino-5-[1-(2-trifluorometylofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylofenylo}[(2R)-2-pirolidyn-1-ylometylopirolidyn-1-ylo]metanon;
{4-[6-amino-5-(2-bromobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenylo}[(2R)-2-pirolidyn-1-ylometylopirolidyn-1-ylo]metanon;
{4-[6-amino-5-(3-fluoro-2-trifluorometylobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenylo}[(2R)-2-pirolidyn-1-ylometylopirolidyn-1-ylo]metanon;
{4-[6-amino-5-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenylo}[(2R)-2-pirolidyn-1-ylometylopirolidyn-1-ylo]metanon;
4-[6-amino-5-(2,6-difluorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenol;
3-(2,6-difluorobenzyloksy)-5-(1H-indol-4-ilo)pirydyn-2-yloamina;
3-(2,6-difluorobenzyloksy)-5-[4-(2-morfolin-4-yloetoksy)fenylo]pirydyn-2-yloamina;
kwas 4-[6-amino-5-(2,6-difluorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]benzoesowy;
{4-[6-amino-5-(2,6-difluorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenylo}[(2R)-2-pirolidyn-1-ylometylopirolidyn-1-ylo]metanon;
{4-[6-amino-5-(2,6-difluorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenylo}[(2S)-2-pirolidyn-1-ylometylopirolidyn-1-ylo]metanon;
ester etylowy kwasu {4-[6-amino-5-(2,6-difluorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenoksy}octowego; kwas {4-[6-amino-5-(2,6-difluorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenoksy}octowy;
2-{4-[6-amino-5-(2,6-difluorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenoksy}-1-[(2R)-2-pirolidyn-1-ylometylopirolidyn-1-ylo]etanon;
2-{4-[6-amino-5-(2,6-difluorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenoksy}-1-[(2S)-2-pirolidyn-1-ylometylopirolidyn-1-ylo]etanon;
4-[6-amino-5-(2-chloro-6-fluorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenol;
4-[6-amino-5-(2-chloro-4-fluorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenol;
4-[6-amino-5-(2,4-dichlorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenol;
2-[2-amino-5-(4-hydroksyfenylo)pirydyn-3-yloksymetylo]benzonitryl;
4-[6-amino-5-(2-trifluorometylobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenol;
4-[6-amino-5-(2-chlorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenol;
4-[6-amino-5-(4-t-butylobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenol;
N-{4-[6-amino-5-(2-cyjanobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenylo)metanosulfonoamid;
2-[2-amino-5-(4-metanosulfonyloaminofenylo)pirydyn-3-yloksymetylo]benzamid;
kwas 2-[2-amino-5-(4-metanosulfonyloaminofenylo)pirydyn-3-yloksymetylo]benzoesowy;
N-(4-{6-amino-5-[2-(4-metylopiperazyno-1-karbonylo)benzyloksy]pirydyn-3-ylo}fenylo)metanosulfonoamid;
2-[2-amino-5-(4-metanosulfonyloaminofenylo)pirydyn-3-yloksymetylo]-N-(2-hydroksyetylo)benzamid;
2-[2-amino-5-(4-metanosulfonyloaminofenylo)pirydyn-3-yloksymetylo]-N-izobutylobenzamid; kwas 4-[6-amino-5-(2-chloro-6-fluorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]benzoesowy;
{4-[6-amino-5-(2-chloro-6-fluorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenylo}[(2R)-2-pirolidyn-1-ylometylopirolidyn-1-ylo]metanon;
{4-[6-amino-5-(2-chloro-6-fluorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenylo}[(2S)-2-pirolidyn-1-ylometylopirolidyn-1-ylo]metanon;
{4-[6-amino-5-(2-chloro-6-fluorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenylo}-[(3S)-3-dimetyloaminopirolidyn-1-ylo]metanon;
{4-[6-amino-5-(2-chloro-6-fluorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenylo}[(3S)-3-aminopirolidyn-1-ylo]metanon;
{4-[6-amino-5-(2-chloro-6-fluorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenylo}-(4-metylopiperazyn-1-ylo)metanon;
1-(4-{4-[6-amino-5-(2-chloro-6-fluorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]benzoilo)piperazyn-1-ylo)etanon;
4-[6-amino-5-(2-chloro-6-fluorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]-N-(2-morfolin-4-yloetylo)benzamid;
4-[6-amino-5-(2-chloro-6-fluorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]-N-(3-morfolin-4-ylopropylo)benzamid; kwas 4-[6-amino-5-(2-chlorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]benzoesowy; {4-[6-amino-5-(2-chlorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenylo}[(2R)-2-pirolidyn-1-ylometylopirolidyn-1-ylo]metanon;
{4-[6-amino-5-(2-chlorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenylo}[(2S)-2-pirolidyn-1-ylometylopirolidyn-1-ylo]metanon;
PL 216 368 B1 (4-[6-amino-5-(2-chlorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenylo)[(3S)-3-dimetyloaminopirolidyn-1-ylo]metanon;
{4-[6-amino-5-(2-chlorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenylo}[(3S)-3-aminopirolidyn-1-ylo]metanon;
{4-[6-amino-5-(2-chlorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenylo}(4-pirolidyn-1-ylopiperydyn-1-ylo)metanon;
{4-[6-amino-5-(2-chlorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenylo}(4-metylopiperazyn-1-ylo)metanon;
1-(4-{4-[6-amino-5-(2-chlorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]benzoilo)piperazyn-1-ylo)etanon;
4-[6-amino-5-(2-chlorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]-N-(2-morfolin-4-yloetylo)benzamid; 4-[6-amino-5-(2-chlorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]-N-(3-morfolin-4-ylopropylo)benzamid; kwas 4-[6-amino-5-(2-cyjanobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]benzoesowy;
2-{2-amino-5-[4-((2R)-2-pirolidyn-1-ylometylopirolidyno-1-karbonylo)fenylo]pirydyn-3-yloksymetylo)benzonitryl;
2-{2-amino-5-[4-((2S)-2-pirolidyn-1-ylometylopirolidyno-1-karbonylo)fenylo]pirydyn-3-yloksymetylo}benzonitryl;
2-{2-amino-5-[4-((3S)-3-dimetyloaminopirolidyno-1-karbonylo)fenylo]pirydyn-3-yloksymetylo}benzonitryl;
2-{2-amino-5-[4-((3S)-3-aminopirolidyno-1-karbonylo)fenylo]pirydyn-3-yloksymetylo}benzonitryl;
2-{2-amino-5-[4-(4-pirolidyn-1-ylopiperydyno-1-karbonylo)fenylo]pirydyn-3-yloksymetylo}benzonitryl;
2-{2-amino-5-[4-(4-metylopiperazyno-1-karbonylo)fenylo]pirydyn-3-yloksymetylo}benzonitryl;
2-{5-[4-(4-acetylopiperazyno-1-karbonylo)fenylo]-2-aminopirydyn-3-yloksymetylo}benzonitryl;
4-[6-amino-5-(2-cyjanobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]-N-(1-metylopiperydyn-4-ylo)benzamid;
4-[6-amino-5-(2-cyjanobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]-N-(2-morfolin-4-yloetylo)benzamid;
4-[6-amino-5-(2-cyjanobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]-N-(3-morfolin-4-ylopropylo)benzamid;
kwas 4-[6-amino-5-(2,4-dichlorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]benzoesowy;
{4-[6-amino-5-(2,4-dichlorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenylo}[(2R)-2-pirolidyn-1-ylometylopirolidyn-1-ylo]metanon;
{4-[6-amino-5-(2,4-dichlorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenylo}[(2S)-2-pirolidyn-1-ylometylopirolidyn-1-ylo]metanon;
{4-[6-amino-5-(2,4-dichlorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenylo}[(3S)-3-dimetyloaminopirolidyn-1-ylo]metanon;
{4-[6-amino-5-(2,4-dichlorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenylo}[(3S)-3-aminopirolidyn-1-ylo]metanon;
{4-[6-amino-5-(2,4-dichlorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenylo}-(4-pirolidyn-1-ylopiperydyn-1-ylo)metanon;
{4-[6-amino-5-(2,4-dichlorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenylo}-(4-metylopiperazyn-1-ylo)metanon;
1-(4-{4-[6-amino-5-(2,4-dichlorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]benzoilo)piperazyn-1-ylo)etanon;
4-[6-amino-5-(2,4-dichlorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]-N-(1-metylopiperydyn-4-ylo)benzamid;
4-[6-amino-5-(2,4-dichlorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]-N-(2-morfolin-4-yloetylo)benzamid;
4-[6-amino-5-(2,4-dichlorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]-N-(3-morfolin-4-ylopropylo)benzamid;
kwas 4-[6-amino-5-(2-trifluorometylobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]benzoesowy;
{4-[6-amino-5-(2-trifluorometylobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenylo}[(2R)-2-pirolidyn-1-ylometylopirolidyn-1-ylo]metanon;
{4-[6-amino-5-(2-trifluorometylobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenylo}-[(2S)-2-pirolidyn-1-ylometylopirolidyn-1-ylo]metanon;
{4-[6-amino-5-(2-trifluorometylobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenylo}-[(3S)-3-dimetyloaminopirolidyn-1-ylo]metanon;
[(3S)-3-aminopirolidyn-1-ylo]-4-[6-amino-5-(2-trifluorometylobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenylo}metanon;
{4-[6-amino-5-(2-trifluorometylobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenylo}-(4-pirolidyn-1-ylopiperydyn-1-ylo)metanon;
{4-[6-amino-5-(2-trifluorometylobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenylo}-(4-metylopiperazyn-1-ylo)metanon;
1-(4-{4-[6-amino-5-(2-trifluorometylobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]benzoilo}piperazyn-1-ylo)etanon;
4-[6-amino-5-(2-trifluorometylobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]-N-(1-metylopiperydyn-4-ylo)benzamid;
4-[6-amino-5-(2-trifluorometylobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]-N-(2-morfolin-4-yloetylo)benzamid;
4-[6-amino-5-(2-trifluorometylobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]-N-(3-morfolin-4-ylopropylo)benzamid;
Kwas 4-{6-amino-5-(4-#tert-butylobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]benzoesowy {4-[6-amino-5-(4-t-butylobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenylo}-[(2R)-2-pirolidyn-1-ylometylopirolidyn-1-ylo]metanon;
PL 216 368 B1 {4-[6-amino-5-(4-t-butylobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenylo}[(2S)-2-pirolidyn-1-ylometylopirolidyn-1-ylo]metanon;
{4-[6-amino-5-(4-t-butylobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenylo}[(3R)-3-dimetyloaminopirolidyn-1-ylo]metanon;
{4-[6-amino-5-(4-t-butylobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenylo}-(4-metylopiperazyn-1-ylo)metanon;
1-(4-{4-[6-amino-5-(4-t-butylobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]benzoilo)piperazyn-1-ylo)etanon;
4-[6-amino-5-(4-t-butylobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]-N-(1-metylopiperydyn-4-ylo)benzamid;
4-[6-amino-5-(4-t-butylobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]-N-(2-morfolin-4-yloetylo)benzamid;
4-[6-amino-5-(4-t-butylobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]-N-(3-morfolin-4-ylopropylo)benzamid;
kwas 4-[6-amino-5-(2-chloro-4-fluorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]benzoesowy;
{4-[6-amino-5-(2-chloro-4-fluorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenylo}[(2R)-2-pirolidyn-1-ylometylopirolidyn-1-ylo]metanon;
{4-[6-amino-5-(2-chloro-4-fluorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenylo}[(2S)-2-pirolidyn-1-ylometylopirolidyn-1-ylo]metanon;
{4-[6-amino-5-(2-chloro-4-fluorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenylo}[(3S)-3-dimetyloaminopirolidyn-1-ylo]metanon;
{4-[6-amino-5-(2-chloro-4-fluorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenylo}[(3S)-3-aminopirolidyn-1-ylo]metanon;
{4-[6-amino-5-(2-chloro-4-fluorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenylo}(4-metylopiperazyn-1-ylo)metanon; 1-(4-{4-[6-amino-5-(2-chloro-4-fluorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]benzoilo)piperazyn-1-ylo)etanon; 4-[6-amino-5-(2-chloro-4-fluorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]-N-(2-morfolin-4-yloetylo)benzamid; 4-[6-amino-5-(2-chloro-4-fluorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]-N-(3-morfolin-4-ylopropylo)benzamid; kwas 4-[6-amino-5-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]benzoesowy;
(4-[6-amino-5-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenylo}-(4-metylopiperazyn-1-ylo)metanon;
(4-[6-amino-5-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenylo}-(4-pirolidyn-1-ylopiperydyn-1-ylo)metanon;
{4-[6-amino-5-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenylo}-(4-aminopiperydyn-1-ylo)metanon;
{4-[6-amino-5-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenylo}-(3,5-dimetylopiperazyn-1-ylo)metanon;
{4-[6-amino-5-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenylo}[(2S)-2-pirolidyn-1-ylometylopirolidyn-1-ylo]metanon;
(4-[6-amino-5-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenylo}[(3S)-3-dimetyloaminopirolidyn-1-ylo]metanon;
{4-[6-amino-5-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenylo}[(3R)-3-aminopirolidyn-1-ylo]metanon;
{4-[6-amino-5-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenylo}[(3S)-3-aminopirolidyn-1-ylo]metanon;
4-[6-amino-5-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]-N-(1-metylopiperydyn-4-ylo)benzamid;
4-[6-amino-5-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]-N-(2-pirolidyn-1-yloetylo)benzamid;
4-[6-amino-5-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]-N-(3-pirolidyn-1-ylopropylo)benzamid;
4-[6-amino-5-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]-N-(2-morfolin-4-yloetylo)benzamid;
4-[6-amino-5-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]-N-(3-morfolin-4-ylopropylo)benzamid;
kwas 3-[6-amino-5-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]benzoesowy;
{3-[6-amino-5-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenylo}-(4-metylopiperazyn-1-ylo)metanon;
{3-[6-amino-5-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenylo}-(4-pirolidyn-1-ylopiperydyn-1-ylo)metanon;
{3-[6-amino-5-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenylo}-(4-aminopiperydyn-1-ylo)metanon;
{3-[6-amino-5-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenylo}-(3,5-dimetylopiperazyn-1-ylo)metanon;
{3-[6-amino-5-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenylo}-[(2S)-2-pirolidyn-1-ylometylopirolidyn-1-ylo]metanon;
PL 216 368 B1 {3-[6-amino-5-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenylo}[(3S)-3-dimetyloaminopirolidyn-1-ylo]metanon;
{3-[6-amino-5-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenylo}[(3R)-3-aminopirolidyn-1-ylo]metanon;
{3-[6-amino-5-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenylo}[(3S)aminopirolidyn-1-ylo]metanon;
3-[6-amino-5-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]-N-(1-metylopiperydyn-4-ylo)benzamid;
3-[6-amino-5-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]-N-(2-pirolidyn-1-yloetylo)benzamid;
3-[6-amino-5-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]-N-(3-pirolidyn-1-ylopropylo)benzamid;
3-[6-amino-5-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]-N-(2-morfolin-4-yloetylo)benzamid;
3-[6-amino-5-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]-N-(3-morfolin-4-ylopropylo)benzamid;
3-[6-amino-5-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]-N-(3-morfolin-4-ylopropylo)benzamid;
N-[2-(4-acetylopiperazyn-1-ylo)etylo]-3-[6-amino-5-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]benzamid;
3-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)-5-[4-(1,1-diokso-1X6-izotiazolidyn-2-ylo)fenylo]pirydyn-2-yloamina;
3-(2,6-dichlorobenzyloksy)-5-[4-(1,1-diokso-1X6-izotiazolidyn-2-ylo)fenylo]pirydyn-2-yloamina;
5-[4-(1,1-diokso -1X6-izotiazolidyn-2-ylo)fenylo]-3-(2-fluoro-6-trifluorometylobenzyloksy)pirydyn-2-yloamina;
{4-[6-amino-5-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenylo}amid kwasu 2-dietyloaminoetanosulfonowego;
{4-[6-amino-5-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenylo}amid kwasu 2-cyklopropyloaminoetanosulfonowego;
{4-[6-amino-5-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenylo}amid -yloetanosulfonowego;
{4-[6-amino-5-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenylo}amid piperydyn-1-ylo)etanosulfonowego;
{4-[6-amino-5-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenylo}amid -yloetanosulfonowego;
{4-[6-amino-5-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenylo}amid -yloetanosulfonowego;
{4-[6-amino-5-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenylo}amid kwasu 2-dimetyloaminoetanosulfonowego;
{4-[6-amino-5-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenylo}amid perazyn-1-ylo)etanosulfonowego;
{4-[6-amino-5-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenylo}amid lometyloamino)etanosulfonowego;
{4-[6-amino-5-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenylo}amid droksypirolidyn-1-ylo]etanosulfonowego;
{4-[6-amino-5-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenylo}amid droksymetylopirolidyn-1-ylo]etanosulfonowego;
{4-[6-amino-5-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenylo}amid ksyacetylo)piperazyn-1 -ylo]etanosulfonowego;
{3-[6-amino-5-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenylo}amid piperazyn-1-ylo)etanosulfonowego;
{3-[6-amino-5-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenylo}amid -yloetanosulfonowego;
{3-[6-amino-5-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenylo}amid -yloetanosulfonowego;
{3-[6-amino-5-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenylo}amid noetanosulfonowego;
{3-[6-amino-5-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenylo}amid kwasu 2-dimetyloaminoetanosulfonowego;
{3-[6-amino-5-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenylo}amid
-yloetanosulfonowego;
kwasu 2-pirolidyn-1-
kwasu 2-(4-hydroksy-
kwasu 2-morfolin-4-
kwasu 2-piperydyn-1-
kwasu 2-dimetyloami-
kwasu 2-(4-acetylopi-
kwasu 2-(cyklopropy-
kwasu 2-[(3R)-3-hy-
kwasu 2-[(2S)-2-hy-
kwasu 2-[4-(2-hydro-
kwasu 2-(4-acetylo-
kwasu 2-pirolidyn-1-
kwasu 2-morfolin-4-
kwasu 2-dietyloami-
kwasu 2-dimetyloami-
kwasu 2-piperydyn-1-
PL 216 368 B1 {3-[6-amino-5-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenylo}amid kwasu 2-[(3R)-3-hydroksymetylopirolidyn-1-ylo]etanosulfonowego;
{3-[6-amino-5-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenylo}amid kwasu 2-(4-hydroksypiperydyn-1-ylo)etanosulfonowego;
{3-[6-amino-5-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenylo}amid kwasu 2-[4-(2-hydroksyacetylo)piperazyn-1-ylo]etanosulfonowego;
{3-[6-amino-5-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenylo}amid kwasu 2-[(3R)-3-hydroksypirolidyn-1-ylo]etanosulfonowego;
{3-[6-amino-5-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenylo}amid kwasu 2-(cyklopropylometyloamino)etanosulfonowego;
{3-[6-amino-5-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenylo}amid kwasu 2-cyklopropyloaminoetanosulfonowego;
3-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)-5-(2-dimetyloaminometylofenylo)pirydyn-2-yloamina, związek z kwasem trifluorooctowym;
3-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)-5-(3-pirolidyn-1-ylofenylo)pirydyn-2-yloamina, związek z kwasem trifluorooctowym;
N-{4-[6-amino-5-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenylo)metanosulfonoamid, związek z kwasem trifluorooctowym;
kwas 5-[6-amino-5-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]tiofeno-2-karboksylowy; {5-[6-amino-5-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]tiofen-2-ylo}-(4-metylopiperazyn-1-ylo)metanon;
{5-[6-amino-5-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]tiofen-2-ylo}[(2R)-2-pirolidyn-1-ylometylopirolidyn-1-ylo]metanon;
(1-metylopiperydyn-4-ylo)amid kwasu 5-[6-amino-5-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]tiofeno-2-karboksylowego;
{5-[6-amino-5-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]tiofen-2-ylo}-(3,5-dimetylopiperazyn-1-ylo)metanon;
(2-pirolidyn-1-yloetylo)amid kwasu 5-[6-amino-5-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]tiofeno-2-karboksylowego;
{5-[6-amino-5-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]tiofen-2-ylo}-(4-pirolidyn-1-ylopiperydyn-1-ylo)metanon;
kwas 4-[6-amino-5-(3-fluoro-2-trifluorometylobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]benzoesowy; {4-[6-amino-5-(3-fluoro-2-trifluorometylobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenylo}-(4-pirolidyn-1-ylopiperydyn-1-ylo)metanon;
4-[6-amino-5-(3-fluoro-2-trifluorometylobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]-N-(1-metylopiperydyn-4-ylo)benzamid;
(4-[6-amino-5-(3-fluoro-2-trifluorometylobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenylo}-(3,5-dimetylopiperazyn-1-ylo)metanon;
{4-[6-amino-5-(3-fluoro-2-trifluorometylobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenylo}-(3-dimetyloaminopirolidyn-1-ylo)metanon;
(4-[6-amino-5-(3-fluoro-2-trifluorometylobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenylo)[(2S)-2-pirolidyn-1-ylometylopirolidyn-1-ylo]metanon;
4-[6-amino-5-(3-fluoro-2-trifluorometylobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]-#N!-(2-morfolin-4-yloetylo)benzamid;
{4-[6-amino-5-(3-fluoro-2-trifluorometylobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenylo}-(4-metylopiperazyn-1-ylo)metanon;
N-[2-(4-acetylopiperazyn-1-ylo)etylo]-4-[6-amino-5-(3-fluoro-2-trifluorometylobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]benzamid;
(4-{6-amino-5-[1-(2-chloro-3,6-difluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo)fenylo)amid kwasu 2-piperydyn-1-yloetanosulfonowego;
(4-(6-amino-5-[1-(2-chloro-3,6-difluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo)fenylo)amid kwasu 2-(4-hydroksypiperydyn-1-ylo)etanosulfonowego;
(4-{6-amino-5-[1-(2-chloro-3,6-difluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}fenylo)amid kwasu 2-dimetyloaminoetanosulfonowego;
(4-{6-amino-5-[1-(2-chloro-3,6-difluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}fenylo)amid kwasu 2-cyklopropyloaminoetanosulfonowego;
PL 216 368 B1 kwas 4-{6-amino-5-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}benzoesowy; (4-{6-amino-5-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}fenylo)-[(2R)-2-pirolidyn-1-ylometylopirolidyn-1-ylo]metanon;
4-{6-amino-5-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}-N-(1-metylopiperydyn-4-ylo)benzamid;
(3-{6-amino-5-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}fenylo)[(3R)-3-aminopirolidyn-1-ylo)]metanon;
(4-{6-amino-5-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}fenylo)-(4-pirolidyn-1-ylopiperydyn-1-ylo)metanon;
(4-{6-amino-5-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}fenylo)-(4-metylopiperazyn-1-ylo)metanon;
(4-{6-amino-5-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}fenylo)-(3,5-dimetylopiperazyn-1-ylo)metanon;
(4-{6-amino-5-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}fenylo)amid kwasu 2-cyklopropyloaminoetanosulfonowego;
(4-{6-amino-5-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}fenylo)amid kwasu 2-dimetyloaminoetanosulfonowego;
(4-{6-amino-5-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}fenylo)amid kwasu 2-[(3R)-3-hydroksypirolidyn-1-ylo)]etanosulfonowego;
i jego farmaceutycznie dopuszczalnych soli, hydratów i solwatów.
W innej postaci wynalazek dotyczy związku wybranego z grupy obejmującej, którą stanowią:
4-[5-amino-6-(2,6-dichlorobenzyloksy)pirazyn-2-ylo]fenol;
3-(2,6-dichlorobenzyloksy)-5-[4-(1,1-diokso-1 X6-izotiazolidyn-2-ylo)fenylo]pirazyn-2-yloamina;
3-(2,6-dichlorobenzyloksy)-5-[3-(2-morfolin-4-yloetoksy)fenylo]pirazyn-2-yloamina;
3-(2,6-dichlorobenzyloksy)-5-[4-(2-morfolin-4-yloetoksy)fenylo]pirazyn-2-yloamina;
5-(4-aminofenylo)-3-(2,6-dichlorobenzyloksy)pirazyn-2-yloamina; kwas 4-[5-amino-6-(2,6-dichlorobenzyloksy)pirazyn-2-ylo]benzoesowy; {4-[5-amino-6-(2,6-dichlorobenzyloksy)pirazyn-2-ylo]fenylo}[(2R)-2-pirolidyn-1-ylometylopirolidyn-1-ylo]metanon;
{4-[5-amino-6-(2,6-dichlorobenzyloksy)pirazyn-2-ylo]fenylo}-(4-pirolidyn-1-ylopiperydyn-1-ylo)metanon;
{4-[5-amino-6-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirazyn-2-ylo]fenylo}amid -yloetanosulfonowego;
{4-[5-amino-6-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirazyn-2-ylo]fenylo}amid -yloetanosulfonowego;
{4-[5-amino-6-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirazyn-2-ylo]fenylo}amid piperydyn-1-ylo)etanosulfonowego;
{4-[5-amino-6-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirazyn-2-ylo]fenylo}amid -yloetanosulfonowego;
{4-[5-amino-6-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirazyn-2-ylo]fenylo}amid droksypirolidyn-1-ylo]etanosulfonowego;
{4-[5-amino-6-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirazyn-2-ylo]fenylo}amid droksymetylopirolidyn-1-ylo]etanosulfonowego;
{4-[5-amino-6-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirazyn-2-ylo]fenylo}amid lometyloamino)etanosulfonowego;
{4-[5-amino-6-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirazyn-2-ylo]fenylo}amid aminoetanosulfonowego;
{4-[5-amino-6-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirazyn-2-ylo]fenylo}amid kwasu 2-dietyloaminoetanosulfonowego;
{4-[5-amino-6-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirazyn-2-ylo]fenylo}amid kwasu 2-(4-acetylopiperazyn-1-ylo)etanosulfonowego;
{4-[5-amino-6-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirazyn-2-ylo]fenylo}amid kwasu 2-[4-(2-hydroksyacetylo)piperazyn-1 -ylo]etanosulfonowego;
{4-[5-amino-6-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirazyn-2-ylo]fenylo}amid kwasu 2-cyklopropyloaminoetanosulfonowego;
kwasu 2-morfolin-4-
kwasu 2-piperydyn-1-
kwasu 2-(4-hydroksy-
kwasu 2-pirolidyn-1-
kwasu 2-[(3R)-3-hy-
kwasu 2-[(2S)-2-hy-
kwasu 2-(cyklopropy-
kwasu 2-dimetylo-
PL 216 368 B1
kwasu 2-[(3R)-3-hy-
kwasu 2-(4-hydroksy-
kwasu 2-(4-acetylopi-
kwasu 2-piperydyn-1-
kwasu 2-dietyloami-
kwasu 2-morfolin-4-
kwasu 2-pirolidyn-1-
kwasu 2-dimetyloami-
kwasu 2-[4-(2-hydro-
kwasu 2-(cyklopro-
kwasu 2-[(3R)-3-hy-
{3-[5-amino-6-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirazyn-2-ylo]fenylo}amid droksymetylopirolidyn-1-ylo]etanosulfonowego;
{3-[5-amino-6-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirazyn-2-ylo]fenylo}amid piperydyn-1-ylo)etanosulfonowego;
{3-[5-amino-6-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirazyn-2-ylo]fenylo}amid perazyn-1-ylo)etanosulfonowego;
{3-[5-amino-6-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirazyn-2-ylo]fenylo}amid -yloetanosulfonowego;
{3-[5-amino-6-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirazyn-2-ylo]fenylo}amid noetanosulfonowego;
{3-[5-amino-6-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirazyn-2-ylo]fenylo}amid -yloetanosulfonowego;
{3-[5-amino-6-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirazyn-2-ylo]fenylo}amid -yloetanosulfonowego;
{3-[5-amino-6-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirazyn-2-ylo]fenylo}amid noetanosulfonowego;
(3-[5-amino-6-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirazyn-2-ylo]fenylo}amid ksyacetylo)piperazyn-1-ylo]etanosulfonowego;
{3-[5-amino-6-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirazyn-2-ylo]fenylo}amid pylometyloamino)etanosulfonowego;
{3-[5-amino-6-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirazyn-2-ylo]fenylo}amid droksypirolidyn-1-ylo]etanosulfonowego;
{3-[5-amino-6-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirazyn-2-ylo]fenylo}amid kwasu 2-cyklopropyloaminoetanosulfonowego;
kwas 4-[5-amino-6-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirazyn-2-ylo]benzoesowy; {4-[5-amino-6-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirazyn-2-ylo]fenylo}[(2R)-2-pirolidyn-1-ylometylopirolidyn-1-ylo]metanon;
4-[5-amino-6-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirazyn-2-ylo]-N-(2-pirolidyn-1-yloetylo)benzamid;
{4-[5-amino-6-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirazyn-2-ylo]fenylo}[(3S)-3-aminopirolidyn-1-ylo]metanon;
N-[2-(4-acetylopiperazyn-1-ylo)etylo]-4-[5-amino-6-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirazyn-2-ylo]benzamid;
4-[5-amino-6-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirazyn-2-ylo]-N-(3-pirolidyn-1-ylopropylo)benzamid;
{4-[5-amino-6-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirazyn-2-ylo]fenylo}[(3S)-3-dimetyloaminopirolidyn-1-ylo]metanon;
{4-[5-amino-6-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirazyn-2-ylo]fenylo}[(3R)-3-dimetyloaminopirolidyn-1-ylo]metanon;
(4-[5-amino-6-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirazyn-2-ylo]fenylo)-(3,5-dimetylopiperazyn-1-ylo)metanon;
{4-[5-amino-6-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirazyn-2-ylo]fenylo}-(4-pirolidyn-1-ylopiperydyn-1-ylo)metanon;
4-[5-amino-6-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirazyn-2-ylo]-N-(3-morfolin-4-ylopropylo)benzamid;
4-[5-amino-6-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirazyn-2-ylo]-N-(1-metylopiperydyn-4-ylo)benzamid;
4-[5-amino-6-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirazyn-2-ylo]-N-(2-morfolin-4-yloetylo)benzamid;
{4-[5-amino-6-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirazyn-2-ylo]fenylo}(4-metylopiperazyn-1-ylo)metanon;
kwas 3-[5-amino-6-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirazyn-2-ylo]benzoesowy; {3-[5-amino-6-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirazyn-2-ylo]fenyl}(4-metylopiperazyn-1-ylo)metanon;
{3-[5-amino-6-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirazyn-2-ylo]fenylo}[(3R)-3-aminopirolidyn-1-ylo]metanon;
{3-[5-amino-6-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirazyn-2-ylo]fenylo}[(3S)-3-aminopirolidyn-1-ylo]metanon;
{3-[5-amino-6-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirazyn-2-ylo]fenylo}(3,5-dimetylopiperazyn-1-ylo)metanon;
3-[5-amino-6-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirazyn-2-ylo]-N-(3-morfolin-4-ylopropylo)benzamid;
PL 216 368 B1 {3-[5-amino-6-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirazyn-2-ylo]fenylo}(4-pirolidyn-1-ylopiperydyn-1-ylo)metanon;
{3-[5-amino-6-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirazyn-2-ylo]fenylo}[(3S)-3-dimetyloaminopirolidyn-1-ylo]metanon;
3-[5-amino-6-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirazyn-2-ylo]-N-(2-pirolidyn-1-yloetylo)benzamid;
3-[5-amino-6-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirazyn-2-ylo]-N-(1-metylopiperydyn-4-ylo)benzamid;
{3-[5-amino-6-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirazyn-2-ylo]fenylo}[(2S)pirolidyn-1-ylometylopirolidyn-1-ylo]metanon;
3-[5-amino-6-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirazyn-2-ylo]-N-(2-morfolin-4-yloetylo)benzamid;
N-[2-(4-acetylopiperazyn-1-ylo)etylo]-3-[5-amino-6-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirazyn-2-ylo]benzamid;
3-[5-amino-6-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirazyn-2-ylo]-N-(pirolidyn-1-ylopropylo)benzamid;
3-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)-5-(1H-indol-5-ilo)pirazyn-2-yloamina;
3-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)-5-(3-pirolidyn-1-ylometylo-1H-indol-5-ilo)pirazyn-2-yloamina;
3-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)-5-(3-dietyloaminometylo-1H-indol-5-ilo)pirazyn-2-yloamina;
1-(4-{5-[5-amino-6-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirazyn-2-ylo]-1H-indol-3-ilometylo)piperazyn-1-ylo)etanon;
3-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)-5-[3-(2,6-dimetylomorfolin-4-ylometylo)-1H-indol-5-ilo]pirazyn-2-yloamina;
N-(1-{5-[5-amino-6-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirazyn-2-ylo]-1H-indol-3-ilometylo}-(3S)-pirolidyn-3-ylo)acetamid;
3-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)-5-(3-piperydyn-1-ylometylo-1H-indol-5-ilo)pirazyn-2-yloamina;
3-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)-5-(3-morfolin-4-ylometylo-1H-indol-5-ilo)pirazyn-2-yloamina;
3-[1-(2-chloro-3,6-difluorofenylo)-2-metylopropoksy]-5-[4-(2-morfolin-4-yloetoksy)fenylo]pirazyn-2-yloamina;
3-[1-(2-chloro-3,6-difluorofenylo)etoksy]-5-[4-(2-morfolin-4-yloetoksy)fenylo]pirazyn-2-yloamina, związek z kwasem trifluorooctowym;
3-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]-5-[4-(2-morfolin-4-yloetoksy)fenylo]pirazyn-2-yloamina, związek z kwasem trifluorooctowym;
N-(4-{5-amino-6-[1-(2-chloro-3,6-difluorofenylo)etoksy]pirazyn-2-ylo}fenylo)metanosulfonoamid; (4-{5-amino-6-[1-(2-chloro-3,6-difluorofenylo)etoksy]pirazyn-2-ylo}fenylo)amid kwasu 2-pirolidyn-1-yloetanosulfonowego;
(4-{5-amino-6-[1-(2-chloro-3,6-difluorofenylo)etoksy]pirazyn-2-ylo}fenylo)amid kwasu 2-(4-hydroksypiperydyn-1-ylo)etanosulfonowego;
(4-{5-amino-6-[1-(2-chloro-3,6-difluorofenylo)etoksy]pirazyn-2-ylo}fenylo)amid kwasu 2-piperydyn-1-yloetanosulfonowego;
(4-{5-amino-6-[1-(2-chloro-3,6-difluorofenylo)etoksy]pirazyn-2-ylo}fenylo)amid kwasu 2-(cyklopropylometyloamino)etanosulfonowego;
(4-{5-amino-6-[1-(2-chloro-3,6-difluorofenylo)etoksy]pirazyn-2-ylo}fenylo)amid kwasu 2-[(3R)-3-hydropirolidyn-1-ylo]etanosulfonowego;
(4-{5-amino-6-[1-(2-chloro-3,6-difluorofenylo)etoksy]pirazyn-2-ylo}fenylo)amid kwasu 2-[(2S)-2-hydroksymetylopirolidyn-1-ylo]etanosulfonowego;
(4-{5-amino-6-[1-(2-chloro-3,6-difluorofenylo)etoksy]pirazyn-2-ylo}fenylo)amid kwasu 2-dimetyloaminoetanosulfonowego;
(4-{5-amino-6-[1-(2-chloro-3,6-difluorofenylo)etoksy]pirazyn-2-ylo}fenylo)amid kwasu 2-morfolin-4-yloetanosulfonowego;
(4-{5-amino-6-[1-(2-chloro-3,6-difluorofenylo)etoksy]pirazyn-2-ylo}fenylo)amid kwasu 2-dietyloaminoetanosulfonowego;
(4-{5-amino-6-[1-(2-chloro-3,6-difluorofenylo)etoksy]pirazyn-2-ylo}fenylo)amid kwasu 2-cyklopropyloaminoetanosulfonowego;
kwas 3-{5-amino-6-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]pirazyn-2-ylo}benzoesowy;
(3-{5-amino-6-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]pirazyn-2-ylo}fenylo)[(3S)-3-aminopirolidyn-1-ylo)metanon;
(3-{5-amino-6-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]pirazyn-2-ylofenylo})[(3R)-3-aminopirolidyn-1-ylo]metanon;
PL 216 368 B1 (3-{5-amino-6-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]pirazyn-2-ylo}fenylo)-[(2R)-2-pirolidyn-1-ylometylopirolidyn-1-ylo)metanon;
N-[2-(4-acetylopiperazyn-1-ylo)etylo]-3-{5-amino-6-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]pirazyn-2-ylo}benzamid;
(3-{5-amino-6-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]pirazyn-2-ylo}fenylo)-[(2S)-2-pirolidyn-1-ylometylopirolidyn-1-ylo)metanon;
kwas 3-{5-amino-6-[1-(2-chloro-3,6-difluorofenylo)etoksy]pirazyn-2-ylo}benzoesowy;
3-{5-amino-6-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]pirazyn-2-ylo}-N-(1-metylopiperydyn-4-ylo)benzamid;
3-{5-amino-6-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]pirazyn-2-ylo}-N-(3-pirolidyn-1-ylopropylo)benzamid;
(3-{5-amino-6-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]pirazyn-2-ylo}fenylo)-(4-pirolidyn-1-ylopiperydyn-1-ylo)metanon;
kwas 4-[5-amino-6-(3-fluoro-2-trifluorometylobenzyloksy)pirazyn-2-ylo]benzoesowy;
4-[5-amino-6-(3-fluoro-2-trifluorometylobenzyloksy)pirazyn-2-ylo]-N-(2-morfolin-4-yloetylo)benzamid;
4-[5-amino-6-(3-fluoro-2-trifluorometylobenzyloksy)pirazyn-2-ylo]-N-(1-metylopiperydyn-4-ylo)benzamid;
i jego farmaceutycznie dopuszczalnych soli, hydratów i solwatów.
W innej postaci wynalazek dotyczy związku wybranego z grupy obejmującej, którą stanowią: (4-{6-amino-5-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo)fenylo)-(4-metylopiperazyn-1-ylo)metanon;
N-[2-(4-acetylopiperazyn-1-ylo)etylo]-4-{6-amino-5-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo)benzamid;
4-{6-amino-5-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}-N-(3-pirolidyn-1-ylopropylo)benzamid;
4-{6-amino-5-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}-N-(2-morfolin-4-yloetylo)benzamid;
(4-{6-amino-5-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}fenylo)-((S)-3-aminopirolidyn-1-ylo)metanon;
(4-{6-amino-5-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy)pirydyn-3-ylo}fenylo)-((R)-3-aminopirolidyn-1-ylo)metanon;
(4-{6-amino-5-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}fenylo)-(4-aminopiperydyn-1-ylo)metanon;
(4-{6-amino-5-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}fenylo)-((S)-3-hydroksypirolidyn-1-ylo)metanon;
(4-{6-amino-5-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}fenylo)-((R)-3-hydroksypirolidyn-1-ylo)metanon;
(4-{6-amino-5-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}fenylo)-((R)-2-hydroksymetylopirolidyn-1-ylo)metanon;
4-{6-amino-5-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}-N-(2-dietyloaminoetylo)benzamid;
4-{6-amino-5-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}-N-(2-pirolidyn-1-yloetylo)benzamid;
kwas 3-{6-amino-5-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}benzoesowy; (3-{6-amino-5-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}fenylo)-(4-metylopiperazyn-1-ylo)metanon;
3-{6-amino-5-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}-N-(1-metylopiperydyn-4-ylo)benzamid;
(3-{6-amino-5-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}fenylo)-((S)-2-pirolidyn-1-ylometylopirolidyn-1-ylo)metanon;
N-[2-(4-acetylopiperazyn-1-ylo)etylo]-3-{6-amino-5-[-1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}benzamid;
(3-{6-amino-5-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}fenylo)-((S)-3-aminopirolidyn-1-ylo)metanon;
PL 216 368 B1
3-{6-amino-5-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy)pirydyn-3-ylo}-N-(3-morfolin-4-ylopropylo)benzamid;
(3-{6-amino-5-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}fenylo)-((R)-2-pirolidyn-1-ylometylopirolidyn-1-ylo)metanon;
3-{6-amino-5-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}-N-(2-pirolidyn-1-yloetylo)benzamid;
3-{6-amino-5-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}-N-(3-pirolidyn-1-ylopropylo)benzamid;
3-{6-amino-5-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}-N-(2-morfolin-4-yloetylo)benzamid;
(3-{6-amino-5-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}fenylo)-(4-pirolidyn-1-ylopiperydyn-1-ylo)metanon;
(4-{6-amino-5-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}fenylo)amid aminoetanosulfonowego;
(4-{6-amino-5-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}fenylo)amid droksypiperydyn-1-ylo)etanosulfonowego;
(4-{6-amino-5-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}fenylo)amid rydyn-1-yloetanosulfonowego;
(4-{6-amino-5-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy)pirydyn-3-ylo}fenylo)amid propylometyloamino)etanosulfonowego;
(4-{6-amino-5-[1-(2-chloro-3,6-difluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}fenylo)amid -hydroksypirolidyn-1-ylo)etanosulfonowego;
(4-{6-amino-5-[1-(2-chloro-3,6-difluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}fenylo)amid propyloaminoetanosulfonowego;
(4-{6-amino-5-[1-(2-chloro-3,6-difluorofenylo)etoksy)pirydyn-3-ylo}fenylo)amid aminoetanosulfonowego;
kwas 4-{6-amino-5-[1-(2-chloro-3,6-difluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}benzoesowy;
4-{6-amino-5-[1-(2-chloro-3,6-difluorofenylo)etoksy)pirydyn-3-ylo}-N-(2-morfolin-4-yloetylo}benzamid;
kwasu 2-dietylo-
kwasu 2-(4-hy-
kwasu 2-pipe-
kwasu 2-(cyklo-
kwasu 2-((R)-3-
kwasu 2-cyklo-
kwasu 2-dietylo-
4-{6-amino-5-[1-(2-chloro-3,6-difluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}-N-(1-metylopiperydyn-4-ylo)benzamid;
(4-{6-amino-5-[1-(2-chloro-3,6-difluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}fenylo)-((R)-2-pirolidyn-1-ylometylopirolidyn-1-ylo)metanon;
(4-{6-amino-5-[1-(2-chloro-3,6-difluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}fenylo)-((R)-3-aminopirolidyn-1-ylo)metanon;
(4-{6-amino-5-[1-(2-chloro-3,6-difluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}fenylo)-((3R,5S)-3,5-dimetylopiperazyn-1-ylo)metanon;
4-{6-amino-5-[1-(2-chloro-3,6-difluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}-N-(3-pirolidyn-1-ylopropylo)benzamid;
(4-{6-amino-5-[1-(2-chloro-3,6-difluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}fenylo)-((S)-2-pirolidyn-1-ylometylopirolidyn-1-ylo)metanon;
(4-{6-amino-5-[1-(2-chloro-3,6-difluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}fenylo)-(4-metylopiperazyn-1-ylo)metanon;
(4-{6-amino-5-[1-(2-chloro-3,6-difluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}fenylo)-(4-pirolidyn-1-ylopiperydyn-1-ylo)metanon;
4-{6-amino-5-[1-(2-chloro-3,6-difluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}-N-(2-pirolidyn-1-yloetylo)benzamid;
(4-{6-amino-5-[1-(2-chloro-3,6-difluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}fenylo)-((S)-3-aminopirolidyn-1-ylo)metanon;
kwas 3-{6-amino-5-[1-(2-chloro-3,6-difluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}benzoesowy; (3-{6-amino-5-[1-(2-chloro-3,6-difluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}fenylo)-((3R,5S)-3,5-dimetylopiperazyn-1-ylo)metanon;
(3-{6-amino-5-[1-(2-chloro-3,6-difluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}fenylo)-((R)-3-aminopirolidyn-1-ylo)metanon;
3-{6-amino-5-[1-(2-chloro-3,6-difluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}-N-(1-metylopiperydyn-4-ylo)benzamid;
PL 216 368 B1 (3-{6-amino-5-[1-(2-chloro-3,6-difluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}fenylo)-(4-metylopiperazyn-1-ylo)metanon;
3-{6-amino-5-[1-(2-chloro-3,6-difluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}-N-(3-pirolidyn-1-ylopropylo)benzamid;
3-{6-amino-5-[1-(2-chloro-3,6-difluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}-N-(2-pirolidyn-1-yloetylo)benzamid;
(3-{6-amino-5-[1-(2-chloro-3,6-difluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}fenylo)-((S)-3-aminopirolidyn-1-ylo)metanon;
3-{6-amino-5-[1-(2-chloro-3,6-difluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}-N-(2-morfolin-4-yloetylo)benzamid;
(3-{6-amino-5-[1-(2-chloro-3,6-difluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}fenylo)-((R)-2-pirolidyn-1-ylometylopirolidyn-1-ylo)metanon;
(3-{6-amino-5-[1-(2-chloro-3,6-difluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}fenylo)-((S)-2-pirolidyn-1-ylometylopirolidyn-1-ylo)metanon;
3-[1-(2-chloro-3,6-difluorofenylo)etoksy]-5-[4-(2-morfolin-4-yloetoksy)fenylo]pirydyn-2-yloamina;
3-[1-(2-chloro-3,6-difluorofenylo)etoksy]-5-[3-(2-morfolin-4-yloetoksy)fenylo]pirydyn-2-yloamina;
3-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]-5-[4-(2-pirolidyn-1-yloetoksyjfenylo]pirydyn-2-yloamina;
3-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]-5-{4-[2-(1-metylopirolidyn-2-ylo)etoksy]fenylo)pirydyn-2-yloamina;
3-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]-5-[4-(2-morfolin-4-yloetoksy)fenylo]pirydyn-2-yloamina;
3-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]-5-[3-(2-morfolin-4-yloetoksy)fenylo]pirydyn-2-yloamina;
1-(4-{6-amino-5-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}fenoksy)-3-morfolin-4-ylopropan-2-ol;
3-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]-5-[4-(2-dietyloaminoetoksy)fenylo]pirydyn-2-yloamina;
3-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]-5-[4-(1-metylopiperydyn-3-ylometoksy)fenylo]pirydyn-2-yloamina;
3-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]-5-[4-(2-diizopropyloaminoetoksy)fenylo]pirydyn-2-yloamina; 3-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]-5-[4-(1-metylopiperydyn-4-yloksy)fenylo]pirydyn-2-yloamina; N-(4-{6-amino-5-[1-(2-chloro-3,6-difluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo)fenylo)metanosulfonoamid; 3-[1-(2-chloro-3,6-difluorofenylo)etoksy]-5-[4-(1,1-diokso-1 X6-izotiazolidyn-2-ylo)fenylo]pirydyn-2-yloamina;
N-(4-{6-amino-5-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo)fenylo)metanosulfonoamid;
3-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]-5-fenylopirydyn-2-yloamina;
N-(4-{6-amino-5-[(R)-1-(2-chloro-3,6-difluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}fenylo)metanosulfonoamid;
3-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]-5-tiofen-3-ylopirydyn-2-yloamina;
5-benzo[b]tiofen-2-ylo-3-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]pirydyn-2-yloamina; (4-{6-amino-5-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo)fenylo)amid kwasu 4-metylopiperazyno-1-karboksylowego;
1-(4-{6-amino-5-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}fenylo)-3-(2-pirolidyn-1-yloetylo)mocznik;
1-(4-{6-amino-5-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}fenylo)-3-(2-hydroksyetylo)mocznik;
1-(4-(6-amino-5-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}fenylo)-3-(2-morfolin-4-yloetylo)mocznik;
(4-{6-amino-5-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}fenylo)amid kwasu (R)-3-aminopirolidyno-1-karboksylowego;
(4-{6-amino-5-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}fenylo)amid kwasu (S)-3-aminopirolidyno-1-karboksylowego;
1-(4-{6-amino-5-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}fenylo)-3-(1-metylopiperydyn-4-ylo)mocznik;
1-(4-{6-amino-5-[1-(2-chloro-3,6-difluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}fenylo)-3-(1-metylopiperydyn-4-ylo)mocznik;
(4-{6-amino-5-[1-(2-chloro-3,6-difluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}fenylo)amid kwasu (R)-3-aminopirolidyno-1-karboksylowego;
PL 216 368 B1 (4-{6-amino-5-[1-(2-chloro-3,6-difluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}fenylo)amid kwasu (S)-3-aminopirolidyno-1-karboksylowego;
1-(4-{6-amino-5-[1-(2-chloro-3,6-difluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}fenylo)-3-(2-hydroksyetylo)mocznik;
(4-{6-amino-5-[1-(2-chloro-3,6-difluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}fenylo)amid kwasu 4-metylopiperazyno-1-karboksylowego;
1-(4-{6-amino-5-[1-(2-chloro-3,6-difluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}fenylo)-3-(2-pirolidyn-1-yloetylo)mocznik;
1-(4-{6-amino-5-[1-(2-chloro-3,6-difluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}fenylo)-3-(2-morfolin-4-yloetylo)mocznik;
(4-{6-amino-5-[1-(2-chloro-3,6-difluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}fenylo)amid kwasu (R)-2-pirolidyn-1-ylometylopirolidyno-1-karboksylowego;
kwas 3-{6-amino-5-[1-(2,6-dichlorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}benzoesowy; (3-{6-amino-5-[1-(2,6-dichlorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}fenylo)-((3R,5S)-3,5-dimetylopiperazyn-1-ylo)metanon;
(3-{6-amino-5-[1-(2,6-dichlorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo)fenylo)-(4-pirolidyn-1-ylopiperydyn-1-ylo)metanon;
3-{6-amino-5-[1-(2,6-dichlorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}-N-(2-pirolidyn-1-yloetylo)benzamid;
3-{6-amino-5-[1-(2,6-dichlorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}-N-(2-morfolin-4-yloetylo)benzamid;
(3-{6-amino-5-[1-(2,6-dichlorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}fenylo)-((S)-2-pirolidyn-1-ylometylopirolidyn-1-ylo)metanon;
3-{6-amino-5-[1-(2,6-dichlorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}-N-(3-pirolidyn-1-ylopropylo)benzamid;
N-[2-(4-acetylopiperazyn-1-ylo)etylo]-3-{6-amino-5-[1-(2,6-dichlorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo)benzamid;
3-{6-amino-5-[1-(2,6-dichlorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}-N-(1-metylopiperydyn-4-ylo)benzamid;
(3-{6-amino-5-[1-(2,6-dichlorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}fenylo)-(4-metylopiperazyn-1-ylo)metanon;
(3-{6-amino-5-[1-(2,6-dichlorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}fenylo)-((R)-2-pirolidyn-1-ylometylopirolidyn-1-ylo)metanon;
(3-{6-amino-5-[1-(2,6-dichlorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}fenylo)-((S)-3-aminopirolidyn-1-ylo)metanon;
(3-{6-amino-5-[1-(2,6-dichlorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}fenylo)-((R)-3-aminopirolidyn-1-ylo)metanon;
kwas 4-(6-amino-5-[1-(2,6-dichlorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}benzoesowy;
4-{6-amino-5-[1-(2,6-dichlorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}-N-(2-pirolidyn-1-yloetylo)benzamid;
4-{6-amino-5-[1-(2,6-dichlorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}-N-(2-morfolin-4-yloetylo)benzamid; (4-{6-amino-5-[1-(2,6-dichlorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}fenylo)-((S)-2-pirolidyn-1-ylometylopirolidyn-1-ylo)metanon;
4-{6-amino-5-[1-(2,6-dichlorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}-N-(1-metylopiperydyn-4-ylo)benzamid;
(4-{6-amino-5-[1-(2,6-dichlorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}fenylo)-((3R,5S)-3,5-dimetylopiperazyn-1-ylo)metanon;
N-[2-(4-acetylopiperazyn-1-ylo)etylo]-4-{6-amino-5-[1-(2,6-dichlorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo)benzamid;
4-{6-amino-5-[1-(2,6-dichlorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}-N-(3-pirolidyn-1-ylopropylo)benzamid;
(4-{6-amino-5-[1-(2,6-dichlorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}fenylo)-((S)-3-aminopirolidyn-1-ylo)metanon;
(4-{6-amino-5-[1-(2,6-dichlorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}fenylo)-((R)-3-aminopirolidyn-1-ylo)metanon;
(4-{6-amino-5-[1-(2,6-dichlorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}fenylo)-((R)-2-pirolidyn-1-ylometylopirolidyn-1-ylo)metanon;
(4-{6-amino-5-[1-(2,6-dichlorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}fenylo)-(4-pirolidyn-1-ylopiperydyn-1-ylo)metanon;
(4-{6-amino-5-[1-(2,6-dichlorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}fenylo)-(4-metylopiperazyn-1-ylo)metanon;
(4-{6-amino-5-[1-(3-fluoro-2-trifluorometylofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}fenylo)-(4-metylopiperazyn-1-ylo)metanon;
PL 216 368 B1 (4-{6-amino-5-[1-(3-fluoro-2-trifluorometylofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}fenylo)-(4-pirolidyn-1-ylopiperydyn-1-ylo)metanon;
(4-{6-amino-5-[1-(3-fluoro-2-trifluorometylofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}fenylo)-((3R,5S)-3,5-dimetylopiperazyn-1-ylo)metanon;
(4-{6-amino-5-[1-(3-fluoro-2-trifluorometylofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}fenylo)-((S)-2-pirolidyn-1-ylometylopirolidyn-1-ylo)metanon;
(4-{6-amino-5-[1-(3-fluoro-2-trifluorometylofenylo)etoksy)pirydyn-3-ylo}fenylo)-((R)-2-pirolidyn-1-ylometylopirolidyn-1-ylo)metanon;
4-{6-amino-5-[1-(3-fluoro-2-trifluorometylofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}-N-(1-metylopiperydyn-4-ylo)benzamid;
4-{6-amino-5-[1-(3-fluoro-2-trifluorometylofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}-N-(2-pirolidyn-1-yloetylo)benzamid;
4-{6-amino-5-[1-(3-fluoro-2-trifluorometylofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}-N-(2-morfolin-4-yloetylo)benzamid;
4-{6-amino-5-[1-(3-fluoro-2-trifluorometylofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}-N-(3-pirolidyn-1-ylopropylo)benzamid;
4-{6-amino-5-[1-(3-fluoro-2-trifluorometylofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}-N-(3-morfolin-4-ylopropylo)benzamid;
3-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]-5-(1H-pirazol-4-ilo)pirydyn-2-yloamina;
3-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]-5-[1-(2-pirolidyn-1-yloetylo)-1H-pirazol-4-ilo]pirydyn-2-yloamina;
3-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]-5-[1-(2-diizopropyloaminoetylo)-1H-pirazol-4-ilo]pirydyn-2-yloamina;
3-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]-5-[1-(2-morfolin-4-yloetylo)-1H-pirazol-4-ilo]pirydyn-2-yloamina;
{4-[6-amino-5-(3-fluoro-2-metoksybenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenylo}((3R,5S)-3,5-dimetylopiperazyn-1-ylo)metanon;
(4-{6-amino-5-[1-(3-fluoro-2-metoksyfenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}fenylo)((3R,5S)-3,5-dimetylopiperazyn-1-ylo)metanon;
{4-[6-amino-5-(3-fluoro-2-izopropoksybenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenylo}((3R,5S)-3,5-dimetylopiperazyn-1-ylo)metanon;
5-(4-aminofenylo)-3-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]pirydyn-2-yloamina;
ester metylowy kwasu (4-{6-amino-5-[(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}fenoksy)octowego;
kwas (4-{6-amino-5-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}fenoksy) octowy;
2-(4-{6-amino-5-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}fenoksy)-1-((3R,5S)-3,5-dimetylopiperazyn-1-ylo)etanon;
2-(4-{6-amino-5-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}fenoksy)-1-((R)-3-hydroksypirolidyn-1-ylo)etanon;
ester t-butylowy kwasu 4-[2-(4-{6-amino-5-[(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}fenoksy)acetylo]piperazyno-1-karboksylowego;
2-(4-{6-amino-5-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}fenoksy)-1-((R)-2-pirolidyn-1-ylometylopirolidyn-1-ylo)etanon;
{4-[6-amino-5-(3-fluoro-6,7,8,9-tetrahydro-5H-benzocyklohepten-5-yloksy)pirydyn-3-ylo]fenylo}-((3R,5S)-3,5-dimetylopiperazyn-1-ylo)metanon;
3-(3-fluoro-6,7,8,9-tetrahydro-5H-benzocyklohepten-5-yloksy)-5-[4-(2-pirolidyn-1-yloetoksy)fenylo]pirydyn-2-yloamina;
N-{4-[6-amino-5-(3-fluoro-6,7,8,9-tetrahydro-5H-benzocyklohepten-5-yloksy)pirydyn-3-ylo]fenylo)metanosulfonoamid;
3-(3-fluoro-6,7,8,9-tetrahydro-5H-benzocyklohepten-5-yloksy)-5-(1H-pirazol-4-ilo)pirydyn-2-yloamina;
3-[1-(2-chloro-3-fluorofenylo)etoksy]-5-[4-(2-pirolidyn-1-yloetoksy)fenylo]pirydyn-2-yloamina;
5'-benzyloksy-[2,3']bipirydynyl-6'-iloamina;
5-benzyloksy-[3,3']bipirydynyl-6-iloamina;
3-benzyloksy-5-pirymidyn-5-ylopirydyn-2-yloamina;
5-benzyloksy-[3,3']bipirydynylo-6,6'-diamina;
PL 216 368 B1
5'-(2-chlorobenzyloksy)-[2,3']bipirydynyl-6'-iloamina;
5-(2-chlorobenzyloksy)-[3,3']bipirydynyl-6-iloamina;
3-(2-chlorobenzyloksy)-5-pirymidyn-5-ylopirydyn-2-yloamina;
5-(2-chlorobenzyloksy)-[3,3']bipirydynylo-6,6'-diamina;
5'-(4-chlorobenzyloksy)-[2,3']bipirydynyl-6'-iloamina;
5-(4-chlorobenzyloksy)-[3,3']bipirydynyl-6-iloamina;
3-(4-chlorobenzyloksy)-5-pirymidyn-5-ylopirydyn-2-yloamina;
5-(4-chlorobenzyloksy)-[3,3']bipirydynylo-6,6'-diamina;
5'-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)-[2,3']bipirydynyl-6'-iloamina;
5-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)-[3,3']bipirydynyl-6-iloamina;
5-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)-[3,4']bipirydynyl-6-iloamina;
3-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)-5-pirymidyn-5-ylopirydyn-2-yloamina;
5-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)-[3,3']bipirydynylo-6,6'-diamina;
5'-(2,6-dichlorobenzyloksy)-[2,3']bipirydynyl-6'-iloamina;
5-(2,6-dichlorobenzyloksy)-[3,3']bipirydynyl-6-iloamina
5-(2,6-dichlorobenzyloksy)-[3,4']bipirydynyl-6-iloamina
3-(2,6-dichlorobenzyloksy)-5-pirymidyn-5-ylopirydyn-2-yloamina;
5-(2,6-dichlorobenzyloksy)-[3,3']bipirydynylo-6,6'-diamina;
5-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]-[3,3']bipirydynylo-6,6'-diamina;
{6'-amino-5'-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]-[2,3']bipirydynyl-4-ilo}-(4-metylopiperazyn-1-ylo)metanon;
{6'-amino-5'-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]-[2,3']bipirydynyl-6-ilo}-(4-metylopiperazyn-1-ylo)metanon;
{6'-amino-5'-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]-[3,3']bipirydynyl-5-ilo}-(4-metylopiperazyn-1-ylo)metanon;
{6'-amino-5'-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]-[3,3']bipirydynyl-6-ilo}-(4-metylopiperazyn-1-ylo)metanon;
{6-amino-5-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]-[3,4']bipirydynyl-2'-ilo}-(4-metylopiperazyn-1-ylo)metanon;
5-[1-(2-chloro-3,6-difluorofenylo)etoksy]-[3,3']bipirydynylo-6,6'-diamina;
{6'-amino-5'-[1-(2-chloro-3,6-difluorofenylo)etoksy]-[2,3']bipirydynyl-5-ilo}-(4-metylopiperazyn-1-ylo)metanon;
{6'-amino-5'-[1-(2-chloro-3,6-difluorofenylo)etoksy]-[2,3']bipirydynyl-4-ilo}metanon;
{6'-amino-5'-[1-(2-chloro-3,6-difluorofenylo)etoksy]-[2,3']bipirydynyl-6-ilo}-(4-metylopiperazyn-1-ylo)metanon;
{6'-amino-5'-[1-(2-chloro-3,6-difluorofenylo)etoksy]-[3,3']bipirydynyl-5-ilo}-(4-metylopiperazyn-1-ylo)metanon;
{6'-amino-5'-[1-(2-chloro-3,6-difluorofenylo)etoksy]-[3,3']bipirydynyl-6-ilo}-(4-metylopiperazyn-1-ylo)metanon;
{6-amino-5-[1-(2-chloro-3,6-difluorofenylo)etoksy]-[3,4']bipirydynyl-2'-ilo}-(4-metylopiperazyn-1-ylo)metanon;
5'-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]-[2,3']bipirydynyl-6'-iloamina;
5'-[1-(2-chloro-3,6-difluorofenylo)etoksy]-[2,3']bipirydynyl-6'-iloamina;
5-[1-(2-chloro-3,6-difluorofenylo)etoksy]-[3,3']bipirydynyl-6-iloamina;
3- [1-(2-chloro-3,6-difluorofenylo)etoksy]-5-pirymidyn-5-ylopirydyn-2-yloamina; {6'-amino-5'-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]-[2,3']bipirydynyl-5-ilo}-(4-metylopiperazyn-1-ylo)metanon;
5-[1-(2-chloro-3,6-difluorofenylo)etoksy]-[3,4']bipirydynyl-6-iloamina;
5-benzyloksy-3-[1-(2-chloro-3,6-difluorofenylo)etoksy]pirydyn-2-yloamina;
(4-{6-amino-5-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}fenylo)-((3R,5S)-3,5-dimetylopiperazyn-1-ylo)metanon;
(4-{6-amino-5-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}fenylo)-((3R,5S)-3,5-dimetylopiperazyn-1-ylo)metanon;
5-{6-amino-5-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}-2-fluorobenzonitryl;
4- (4-{6-amino-5-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}fenylo)piperydyn-4-ol; (4-{6-amino-5-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}fenylo)piperydyn-1-ylometanon;
PL 216 368 B1 (4-{6-amino-5-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}fenylo)pirolidyn-1-ylometanon;
ester metylowy kwasu 4-{6-amino-5-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo)-3-metylobenzoesowego;
3- [1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]-5-[4-(dimetylopiperazyn-1-ylometylo)fenylo]pirydyn-2-yloamina;
(4-{6-amino-5-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}-3,5-dimetoksyfenylo)-(dimetylopiperazyn-1-ylo)metanon;
(4-{6-amino-5-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}-3-fluorofenylo)-(dimetylopiperazyn-1-ylo)metanon;
(4-{6-amino-5-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}-(3-fluorofenylo)-(dimetylopipera-zyn-1-ylo)metanon;
(4-{6-amino-5-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}-(3-metylofenylo)-(dimetylopiperazyn-1-ylo)metanon;
(4-{6-amino-5-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}fenylo)-(4-metylo-[1,4]diazepan-1-ylo)metanon;
(4-{6-amino-5-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}fenylo)-[1,4]diazepan-1-ylometanon;
(4-{6-amino-5-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}fenylo)piperazyn-1-ylometanon;
(4-{6-amino-5-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}fenylo)-((3R,4S)-3,4-dihydroksypirolidyn-1-ylo)metanon;
4- {6-amino-5-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}-N-azetydyn-3-ylobenzamid;
4- {6-amino-5-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}-N,N-dimetylobenzenosulfonoamid;
3-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]-5-(6-metoksy-1H-benzoimidazol-2-ilo)pirydyn-2-yloamina;
3-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]-5-(6-metoksy-1-metylo-1H-benzoimidazol-2-ilo)pirydyn-2-yloamina;
3-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]-5-[4-(4-metylo-[1,4]diazepano-1-sulfonylo)fenylo]pirydyn-2-yloamina;
amid kwasu 6-{6-amino-5-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo)1-metylo-1H-indazolo-3-karboksylowego;
3-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]-5-(1-metylo-1H-pirazol-4-ilo)pirydyn-2-yloamina;
5- (3-chlorofenylo)-3-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]pirydyn-2-yloamina; 3-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]-5-(4-fluoro-3-metylofenylo)pirydyn-2-yloamina; 3-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]-5-(3-trifluorometylofenylo)pirydyn-2-yloamina; 3-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]-5-(3-fluorofenylo)pirydyn-2-yloamina; 3-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]-5-(3-trifIuorometoksyfenylo)pirydyn-2-yloamina;
5-benzo[1,3]dioksol-5-ilo-3-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]pirydyn-2-yloamina; 3-{6-amino-5-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}fenol;
(3-{6-amino-5-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}fenylo)metanol;
3-{6-amino-5-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}benzonitryl;
3-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]-5-(3-metoksyfenylo)pirydyn-2-yloamina;
3-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]-5-(3,5-dichlorofenylo)pirydyn-2-yloamina;
3-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]-5-(2,5-dimetylofenylo)pirydyn-2-yloamina;
5-(5-chloro-2-metoksyfenylo)-3-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]pirydyn-2-yloamina;
5-(3-chloro-4-fluorofenylo)-3-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]pirydyn-2-yloamina;
3-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]-5-(5-fluoro-2-metoksyfenylo)pirydyn-2-yloamina;
3-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]-5-(3-izopropylofenylo)pirydyn-2-yloamina;
3- [1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]-5-(3,4-dichlorofenylo)pirydyn-2-yloamina;
4- {6-amino-5-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}benzonitryl; 3-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]-5-(3,4-difluorofenylo)pirydyn-2-yloamina; (4-{6-amino-5-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo)fenylo)-((2R,6S)-2,6-dimetylomorfolin-4-ylo)metanon;
3-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]-5-(2-etoksyfenylo)pirydyn-2-yloamina;
3-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]-5-(2,5-dimetoksyfenylo)pirydyn-2-yloamina;
3-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]-5-(2,4-dimetoksyfenylo)pirydyn-2-yloamina;
3-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]-5-(2,6-dimetoksyfenylo)pirydyn-2-yloamina;
PL 216 368 B1
3-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]-5-(2-trifluorometylofenylo)pirydyn-2-yloamina;
5-(2-chlorofenylo)-3-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]pirydyn-2-yloamina;
3-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]-5-(2-trifluorometoksyfenylo)pirydyn-2-yloamina;
1-(2-{6-amino-5-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo)fenylo)etanon;
3-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]-5-(2-fluorofenylo)pirydyn-2-yloamina;
(2-{6-amino-5-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}fenylo)metanol;
3-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]-5-o-tolilopirydyn-2-yloamina;
3-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]-5-(2-metoksyfenylo)pirydyn-2-yloamina;
3-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]-5-(2,6-dimetylofenylo)pirydyn-2-yloamina;
(4-{6-amino-5-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}fenylo)morfolin-4-ylometanon;
(4-{6-amino-5-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}-2-chlorofenylo)-((3R,5S)dimetylopiperazyn-1-ylo)metanon;
4-{6-amino-5-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}-2-metylofenylo)-((3R,5S)dimetylopiperazyn-1-ylo)metanon;
3-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]-5-[4-((2R,6S)-2,6-dimetylomorfolin-4-ylometylo)fenylo]pirydyn-2-yloamina;
3-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]-5-(4-morfolin-4-ylometylofenylo)pirydyn-2-yloamina;
3-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]-5-(3,5-dimetylofenylo)pirydyn-2-yloamina;
3-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]-5-m-tolilopirydyn-2-yloamina;
3-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]-5-(3,4-dimetoksyfenylo)pirydyn-2-yloamina;
5-bifenyl-3-ilo-3-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]pirydyn-2-yloamina;
5-(3,5-bis-trifluorometylofenylo)-3-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]pirydyn-2-yloamina;
3-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]-5-(3,4-dichlorofenylo)pirydyn-2-yloamina;
1-(3-{6-amino-5-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}fenylo)etanon;
3-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]-5-(3,5-difIuorofenylo)pirydyn-2-yloamina;
3-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]-5-(2,5-dichlorofenylo)pirydyn-2-yloamina;
(4-{6-amino-5-[1-(2,6-dichloro-4-trifluorometylofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}fenylo)-((3R,5S)-3,5-dimetylopiperazyn-1-ylo)metanon;
3-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]-5-(3-etoksyfenylo)pirydyn-2-yloamina;
(4-{6-amino-5-[1-(2-trifluorometylofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}fenylo)-(3,5-dimetylopiperazyn-1-ylo)metanon;
(4-{6-amino-5-[1-(3-trifluorometylofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}fenylo)-(3,5-dimetylopiperazyn-1-ylo)metanon;
7-[4-(3,5-dimetylopiperazyno-1-karbonylo)fenylo]-2-fenylo-4H-pirydo[3,2-b][1,4]oksazyn-3-on;
(4-[6-amino-5-(3-fluoro-2-trifluorometylobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenylo}-(3,5-dimetylopiperazyn-1-ylo)metanon;
(4-[6-amino-5-(2,6-difluorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenylo}-(3,5-dimetylopiperazyn-1-ylo)metanon;
[4-(6-amino-5-benzyloksypirydyn-3-ylo)fenylo]-(3,5-dimetylopiperazyn-1-ylo)metanon;
(4-{6-amino-5-[1-(2-chloro-3,6-difluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}fenylo)-(4-etylopiperazyn-1-ylo)-metanon;
[4-(6-amino-5-benzyloksypirydyn-3-ylo)fenylo]-(4-etylopiperazyn-1-ylo)metanon; {4-[6-amino-5-(2-metylobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenylo}(3,5-dimetylopiperazyn-1-ylo)metanon; ester metylowy kwasu 3-{2-amino-5-[4-(4-pirolidyn-1-ylopiperydyno-1-karbonylo)fenylo]pirydyn-3-yloksymetylo}benzoesowego;
ester metylowy kwasu 3-{2-amino-5-[4-(3,5-dimetylopiperazyno-1-karbonylo)fenylo]pirydyn-3-yloksymetylo}benzoesowego;
{4-[6-amino-5-(2-metylobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenylo}(4-pirolidyn-1-ylopiperydyn-1-ylo)metanon;
[4-(6-amino-5-cykloheksylometoksypirydyn-3-ylo)fenylo](4-pirolidyn-1-ylopiperydyn-1-ylo)metanon;
4-(1-{2-amino-5-[4-(4-pirolidyn-1-ylopiperydyno-1-karbonylo)fenylo]pirydyn-3-yloksy}etylo)-[2-(3-hydroksyfenylo)etylo]benzamid;
4-(1-{2-amino-5-[4-(4-pirolidyn-1-ylopiperydyno-1-karbonylo)fenylo]pirydyn-3-yloksy}etylo)-[2-(2,6-dichlorofenylo)etylo]benzamid;
4-(1-{2-amino-5-[4-(4-pirolidyn-1-ylopiperydyno-1-karbonylo)fenylo]pirydyn-3-yloksy}etylo)-(1-benzylopiperydyn-4-ylo)benzamid;
4-(1-{2-amino-5-[4-(4-pirolidyn-1-ylopiperydyno-1-karbonylo)fenylo]pirydyn-3-yloksy}etylo)-[3-(2-oksopirolidyn-1-ylo)propylo]benzamid;
PL 216 368 B1 (4-{6-amino-5-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}fenylo)-(4-etylopiperazyn-1-ylo)metanon;
{4[6-amino-5-(2,6-dichlorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenylo}(3,5-dimetylopiperazyn-1-ylo)metanon;
(6-amino-3-azabicyklo[3.1.0]heks-3-ylo)-(4-{6-amino-5-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}fenylo)metanon;
5-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]-6'-(2-morfolin-4-yloetoksy)-[3,3']bipirydynyl-6-iloamina;
6'-amino-5'-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]-1-(2-pirolidyn-1-yloetylo)-1H-[3,3']bipirydynyl-6-on;
5-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]-6'-(2-pirolidyn-1-yloetoksy)-[3,3']bipirydynyl-6-iloamina;
6'-amino-5'-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]-1-[2-(1-metylopirolidyn-2-ylo)etylo]-1H-[3,3']bipirydynyl-6-on;
(4-{6-amino-5-[1-(2,4,6-trimetylofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}fenylo)-(4-pirolidyn-1-ylopiperydyn-1-ylo)metanon;
(4-{6-amino-5-[1-(2-chloro-6-fluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}fenylo)-(4-pirolidyn-1-ylopiperydyn-1-ylo)metanon;
3-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]-5-(4-fluorofenylo)pirydyn-2-yloamina;
6'-amino-5'-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]-1H-[3,3']bipirydynyl-6-on;
5'-bromo-5-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]-[3,3']bipirydynyl-6-iloamina;
3-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]-5-(4-dimetyloaminofenylo)pirydyn-2-yloamina;
5-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]-2'-metoksy-[3,3']bipirydynyl-6-iloamina;
3-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]-5-(1H-indol-5-ilo)pirydyn-2-yloamina;
(4-{6-amino-5-[1-(2,6-dichlorofenylo)propoksy]pirydyn-3-ylo}fenylo)-(3,5-dimetylopiperazyn-1-ylo)metanon;
[4-(6-amino-5-benzyloksypirydyn-3-ylo)fenylo]-(4-pirolidyn-1-ylopiperydyn-1-ylo)metanon;
3-(2,6-dichloro-3-fluorobenzyloksy)-5-tiazol-2-ilopirydyn-2-yloamina;
(4-(6-amino-5-[1-(2-fluoro-6-trifluorometylofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo)fenylo)-(4-pirolidyn-1-ylopiperydyn-1-ylo)metanon;
3-(2,6-dichloro-3-fluorobenzyloksy)-5-(1-metylo-1H-imidazol-2-ilo)pirydyn-2-yloamina;
{4-[6-amino-5-(2,4,6-trimetylobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenylo}-(4-pirolidyn-1-ylopiperydyn-1-ylo)metanon;
(4-[6-amino-5-(2,3,5,6-tetrametylobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenylo}-(4-pirolidyn-1-ylopiperydyn-1-ylo)metanon;
{4-[6-amino-5-(2,4,6-trifluorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenylo}-(4-pirolidyn-1-ylopiperydyn-1-ylo)metanon;
(4-{6-amino-5-[1-(2-fluoro-6-trifluorometylofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylofenylo}-(4-pirolidyn-1-ylopiperydyn-1-ylo)metanon;
(4-{6-amino-5-[1-(2,4,5-trifluorofenylo)propoksy]pirydyn-3-ylo}fenylo)-(4-pirolidyn-1-ylopiperydyn-1-ylo)metanon;
(4-{6-amino-5-[1-(6-chloro-2-fluoro-3-metylofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}fenylo)-(4-pirolidyn-1-ylopiperydyn-1-ylo)metanon;
kwas 3-(1-{2-amino-5-[4-(4-pirolidyn-1-ylopiperydyno-1-karbonylo)fenylo]pirydyn-3-yloksy)etylo)benzoesowy;
i jego farmaceutycznie dopuszczalnych soli, hydratów i solwatów.
W innej postaci wynalazek dotyczy związku wybranego z grupy obejmującej, którą stanowią: (4-{5-amino-6-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]pirazyn-2-ylo}fenylo)amid kwasu 2-(4-hydroksypiperydyn-1-ylo)etanosulfonowego;
i jego farmaceutycznie dopuszczalnych soli, hydratów i solwatów.
W innej postaci wynalazek dotyczy związku wybranego z grupy obejmującej związki wymienione w tabeli 2 i jego farmaceutycznie dopuszczalnych soli, hydratów i solwatów.
W innej postaci wynalazek dotyczy związku wybranego z grupy obejmującej związki wymienione w tabeli 3 i jego farmaceutycznie dopuszczalnych soli, hydratów i solwatów.
W innej postaci wynalazek dotyczy związku wybranego z grupy obejmującej związki wymienione w tabeli 4 i jego farmaceutycznie dopuszczalnych soli, hydratów i solwatów.
W innej postaci wynalazek dotyczy związku wybranego z grupy obejmującej związki wymienione w tabeli 5 i jego farmaceutycznie dopuszczalnych soli, hydratów i solwatów.
PL 216 368 B1
W innej postaci wynalazek dotyczy związku wybranego z grupy obejmującej związki wymienione w tabeli 7 i jego farmaceutycznie dopuszczalnych soli, hydratów i solwatów.
W innej postaci wynalazek dotyczy związku wybranego z grupy obejmującej związki wymienione w tabeli 8 i jego farmaceutycznie dopuszczalnych soli, hydratów i solwatów.
W innej postaci wynalazek umożliwia stosowanie środka farmaceutycznego zawierającego dowolny z opisanych związków według wynalazku. Taki środek farmaceutyczny może zawierać związek o wzorze 2 lub związek o wzorze 4, lub jego farmaceutycznie dopuszczalną sól, hydrat albo solwat.
Środek farmaceutyczny może zawierać związek wybrany spośród związków wymienionych w tabeli 2, związek wybrany spośród związków wymienionych w tabeli 3, związek wybrany spośród związków wymienionych w tabeli 4, związek wybrany spośród związków wymienionych w tabeli 5, związek wybrany spośród związków wymienionych w tabeli 7, związek wybrany spośród związków wymienionych w tabeli 8 lub jego farmaceutycznie dopuszczalną sól, hydrat albo solwat.
Do korzystnych związków według wynalazku należą związki o aktywności hamującej c-MET, określonej dowolną z wartości IC50, Ki lub procentowego hamowania lub ich połączeniem. Fachowiec łatwo ustali, czy związek wykazuje taką aktywność, przez przeprowadzenie odpowiedniego testu. W jednej postaci szczególnie korzystne związki wykazują wartość IC50 c-MET poniżej 5 μΜ lub poniżej 2 μΜ lub poniżej 1 μΜ lub poniżej 500 nM lub poniżej 400 nM lub poniżej 300 nM lub poniżej 200 nM lub poniżej 100 nM lub poniżej 50 nM. W innej postaci szczególnie korzystne związki wykazują wartość Ki c-MET poniżej 5 μΜ lub poniżej 2 μΜ lub poniżej 1 μΜ lub poniżej 500 nM lub poniżej 400 nM lub poniżej 300 nM lub poniżej 200 nM lub poniżej 100 nM lub poniżej 50 nM. W innej postaci szczególnie korzystne związki wykazują hamowanie c-MET przy stężeniu 1 μΜ co najmniej 10% lub co najmniej 20% lub co najmniej 30% lub co najmniej 40% lub co najmniej 50% lub co najmniej 60% lub co najmniej 70% lub co najmniej 80% lub co najmniej 90%.
W innej postaci wynalazek umożliwia sposób leczenia osobnika ze stanem, w przypadku którego wskazane jest hamowanie kinazy tyrozynowej receptora Met, obejmującego podawanie osobnikowi terapeutycznie skutecznej ilości dowolnego z opisanych związków według wynalazku.
Związki przedstawione podanymi wzorami chemicznymi mogą wykazywać zjawiska tautomerii i izomerii strukturalnej. Wynalazek obejmuje dowolne postacie tautomerów lub izomerów strukturalnych oraz ich mieszaniny, wykazujące zdolność modulowania aktywności RTK, CTK i/lub STK i nie jest ograniczony do jakiejkolwiek postaci tautomerycznej lub izomeru strukturalnego.
Ponadto związki przedstawione podanymi wzorami chemicznymi mogą również wykazywać stereoizomerię, tak że związki te mogą przyjmować konfigurację R lub S centrów chiralnych. W związku z tym wynalazek obejmuje również dowolną postać stereoizomeryczną, jej odpowiednie enancjomery (izomery d- i 1- albo (+) i (-)) oraz jej diastereoizomery, a także ich mieszaniny, wykazujące zdolność modulowania aktywności RTK, CTK i/lub STK i nie jest ograniczony do jakiejkolwiek pojedynczej postaci stereoizomerycznej.
W konkretnych postaciach związek jest wybrany spośród związków podanych w tabelach 2-5 oraz 7-8.
Wynalazek umożliwia sposób leczenia osobnika ze stanem, w przypadku którego wskazane jest hamowanie kinazy białkowej, polegający na podawaniu osobnikowi terapeutycznie skutecznej ilości dowolnego z opisanych związków według wynalazku.
Wynalazek umożliwia sposób modulacji aktywności katalitycznej KB przez doprowadzenie do kontaktu KB ze związkiem według wynalazku lub jego fizjologicznie dopuszczalną solą.
Modulację aktywności katalitycznej KB przy użyciu związku według wynalazku, można przeprowadzać w warunkach in vitro lub in vivo.
Kinaza białkowa, której aktywność katalityczna może być modulowana przez związek według wynalazku, jest wybrana z grupy obejmującej receptorowe białkowe kinazy tyrozynowe, komórkowe kinazy tyrozynowe i kinazy serynowo-treoninowe.
Receptorowa białkowa kinaza tyrozynowa, której aktywność katalityczna może być modulowana przez związek według wynalazku, jest wybrana z grupy obejmującej EGF, HER2, HER3, HER4, IR,
IGF-1R, IRR, PDGFRa, PDGFRe, CSFIR, C-Kit, C-fms, Flk-1R, Flk4, KDR/Flk-1, Fit-1, FGFR-1R,
FGFR-2R, FGFR-3R, FGFR-4R, MET, DDR-1 i DDR-2.
Komórkowa kinaza tyrozynowa, której aktywność katalityczna może być modulowana przez związek według wynalazku, jest wybrana z grupy obejmującej Src, Frk, Btk, Csk, Abl, ZAP70,
Fes/Fps, Fak, Jak, Ack, Yes, Fyn, Lyn, Lck, Blk, Hck, Fgr i Yrk.
PL 216 368 B1
Kinaza białkowa serynowo-treoninowa, której aktywność katalityczna może być modulowana przez związek według wynalazku, jest wybrana z grupy obejmującej CDK2, Raf, NEK i BUB1.
Wynalazek umożliwia sposób leczenia lub zapobiegania zaburzeniu związanemu z kinazą białkową w organizmie, obejmującego podanie terapeutycznie skutecznej ilości któregokolwiek ze związków według wynalazku opisanego w opisie, do organizmu, takiego jak ssak, w szczególności człowiek.
Jedna z postaci dotyczy wyżej wspomnianego zaburzenia związanego z kinazą białkową, wybranego z grupy obejmującej zaburzenie związane z receptorem białkowej kinazy tyrozynowej, zaburzenie związane z komórkową kinazą tyrozynową i zaburzenie związane z kinazą serynowotreoninową.
Wspomniane wyżej zaburzenie związane z kinazą białkową jest wybrane z grupy obejmującej zaburzenie związane z Met, zaburzenie związane z AUR2, zaburzenie związane z ZC1, zaburzenie związane z PDGFR, zaburzenie związane z IGFR i zaburzenie związane z flk.
Wspomniane wyżej zaburzenia związane z kinazą białkową obejmują, na przykład, nowotwory złośliwe, takie jak rak płuca, NSCLC (niedrobnokomórkowy rak płuc), nowotwór kości, rak trzustki, rak skóry, rak głowy i szyi, czerniak skórny lub gałki ocznej, rak macicy, rak jajnika, rak odbytnicy, rak regionu odbytu, rak żołądka, rak okrężnicy, rak sutka, nowotwory ginekologiczne (np. mięsaki macicy, rak jajowodu, rak błony śluzowej macicy, rak szyjki macicy, rak pochwy lub rak sromu), ziarnica złośliwa, rak przełyku, rak jelita cienkiego, rak układu wydzielania wewnętrznego (np. rak tarczycy, rak przytarczyc lub nadnerczy), mięsaki tkanek miękkich, rak cewki moczowej, rak prącia, rak gruczołu krokowego, przewlekła lub ostra białaczka, nowotworowe guzy lite wieku dziecięcego, chłoniaki limfocytarne, rak pęcherza moczowego, rak nerki lub moczowodu (np. rak z komórek nerkowych, rak miedniczek nerkowych), nowotwory złośliwe dzieci, nowotwory ośrodkowego układu nerwowego (np. pierwotny chłoniak OUN, guzy nowotworowe osi rdzeniowej, glejaki pnia mózgu lub gruczolaki przysadki mózgowej), nowotwory krwi, takie jak ostra białaczka szpikowa, przewlekła białaczka szpikowa, itp., przełyk Barretta (zespół przednowotworowy), nowotworowe choroby skóry, łuszczyca, ziarniniaki grzybiaste i łagodny przerost gruczołu krokowego, choroby związane z cukrzycą, takie jak retinopatia cukrzycowa, niedokrwiennej siatkówki i neowaskularyzacja siatkówki, marskość wątroby, choroby sercowo-naczyniowe, takie jak miażdżyca, choroby immunologiczne, takie jak choroby autoimmunologiczne i choroby nerek. Korzystnie chorobą jest nowotwór, taki jak ostra białaczka szpikowa i rak okrężnicy i odbytnicy.
Wspomniane wyżej zaburzenia związane z kinazą białkową obejmują także zaburzenia wybrane z grupy obejmującej cukrzycę, zaburzenia związane z nadmierną proliferacją komórek, zaburzenia nerki związane z nadmierną proliferacją komórek, chorobę von Hippel-Landau, restenozę, zwłóknienie, łuszczycę, zapalenie kości i stawów, reumatoidalne zapalenie stawów, zaburzenia zapalnie i angiogenezę.
Dodatkowymi zaburzeniami, które mogą być leczone, lub którym można zapobiegać przy użyciu związków według wynalazku, są zaburzenia immunologiczne, takie jak choroby autoimmunologiczne (np. AIDS, toczeń, itp.) i zaburzenia sercowo-naczyniowe, takie jak miażdżyca.
Zaburzenie związane z kinazą białkową, leczone, lub któremu zapobiega się przez podawanie związku według wynalazku, jest zwłaszcza zaburzeniem związanym z kinazą met.
Organizm w którym leczone jest zaburzenie związane z kinazą białkową lub któremu się zapobiega, jest korzystnie osobnikiem ludzkim.
W kolejnym aspekcie wynalazku związek opisany w opisie lub jego sól może być łączony z innymi środkami chemioterapeutycznymi w leczeniu wyżej omówionych chorób i zaburzeń. Na przykład związek lub sól według wynalazku może być łączona ze środkami alkilującymi, takimi jak fluorouracyl (5-FU), sam lub w dodatkowym połączeniu z leukoworyną, lub z innymi środkami alkilującymi, takimi jak, bez ograniczenia, inne analogi pirymidyny, takie jak UFT, kapecytabina, gemcytabina i cytarabina, sulfonianami alkili, np. busulfanem (stosowanym w leczeniu przewlekłej białaczki granulocytowej), improsulfanem i piposulfanem; azyrydynami, np. benzodepa, karbokonem, meturedepa i uredepa; etylenoiminami i metylomelaminami, np. altretaminą, trietylenomelaminą, trietylenofosforamidem, trietylenoetiofosforamidem i trimetylomelaminą; oraz iperytami azotowymi, np. chlorambucylem (stosowanym w leczeniu przewlekłej białaczki limfatycznej, makroglobulinemii pierwotnej i chłoniaka nieziarniczego), cyklofosfomiadem (stosowanym w leczeniu ziarnicy złośliwej, szpiczaka mnogiego, nerwiaka zarodkowego, raka sutka, raka jajnika, raka płuca, guza Wilmsa i mięśniakomięsaka prążkowanego), estramustyną, ifosfamidem, nowembrichiną, prednimustyną i iperytem uracylowym
PL 216 368 B1 (stosowanym w leczeniu pierwotnej trombocytozy, chłoniaka nieziarniczego, ziarnicy złośliwej i raka jajnika) oraz tiazyn, np. dakarbazyną (stosowaną w leczenia mięsaków tkanek miękkich).
Podobnie można oczekiwać, że związek lub sól według wynalazku będzie wywierał korzystne działanie w połączeniu z innymi chemioterapeutycznymi środkami będącymi antymetabolitami, takimi jak, bez ograniczenia, analogi kwasu foliowego, np. metotreksat (stosowany w leczeniu ostrej białaczki limfocytowej, nabłoniaka kosmówkowego złośliwego, ziarniniaków grzybiastych, raka sutka, raka głowy i szyi i mięsaka osteogennego) i pteropteryny; i analogi puryny, takie jak merkaptopuryna i tioguanina, które mają zastosowanie w leczeniu ostrej białaczki granulocytowej, ostrej białaczki limfocytowej i przewlekłej białaczki granulocytowej.
Podobnie związek lub sól według wynalazku, mogą również okazać się skuteczne w połączeniu ze środkami chemioterapeutycznymi bazującymi na naturalnych produktach, takich jak, bez ograniczenia, alkaloidy winka, np. winblastyna (stosowana w leczeniu raka sutka i raka jądra), winkrystyna i windezyna; epipodofilotoksyny, np. etopozyd i tenipozyd - oba są użyteczne w leczeniu raka jądra i mięsaka Kaposiego; środki chemioterapeutyczne będące antybiotykami, np. daunorubicyna, doksorubicyna, epirubicyna, mitomycyna (stosowane w leczeni raka żołądka, szyjki macicy, okrężnicy, sutka, pęcherza moczowego i trzustki), dektynomycyna, temozolomid, plikamycyna, bleomycyna (stosowane w leczeniu raka skóry, przełyku i układu moczowo-płciowego); oraz środki chemioterapeutyczne będące enzymami, takie jak L-asparaginaza.
Poza powyższymi można oczekiwać, że związek lub sól według wynalazku będzie wywierał korzystne działanie w połączeniu z kompleksami koordynacyjnymi platyny (cisplatyną itp.); podstawionymi mocznikami, takimi jak hydroksymocznik; pochodnymi metylohydrazyny, np. prokarbazyną; środkami tłumiącymi czynność kory nadnerczy, np. mitotanem, aminoglutetymidem; i hormonami i antagonistami hormonów, takich jak adrenokortykosteroidy (np. prednizon), progestageny (np. kaprynian hydroksyprogesteronu); estrogeny (np. dietylostilbesterol); antyestrogenami, takimi jak tamoksyfen; androgenami, np. propionianem testosteronu; i inhibitorami aromatazy (takimi jak anastrozol).
Ostatecznie można oczekiwać, że związek według wynalazku okaże się szczególnie skuteczny w połączeniu z mitoksantronem lub paklitakselem w leczeniu raków - litych guzów nowotworowych lub białaczek, takich jak, bez ograniczenia, ostra białaczka szpikowa (nie limfocytowa).
Można tego dokonać w połączeniu ze środkiem chemioterapeutycznym wybranym z grupy obejmującej inhibitory mitozy, środki alkilujące, antymetabolity, inhibitory cyklu komórkowego, enzymy, inhibitory topoizomerazy, modyfikatory odpowiedzi biologicznej, antagonistów hormonów, środki antyangiogenne, takie jak inhibitory MMP-2, MMP-9 i COX-2 i antagonistów androgenów.
Przykłady użytecznych inhibitorów COX-II obejmują VIOXX', CELEBREX' (alekoksyb), waldekoksyb, parakoksyb, rofekoksyb i Cox 189. Przykłady użytecznych inhibitorów metaloproteinaz są opisane w WO 96/33172 (opublikowanym 24 października 1996 roku), WO 96/27583 (opublikowanym 7 marca 1996 roku), europejskim zgłoszeniu patentowym nr 97304971.1 (złożonym 8 lipca 1997 roku), europejskim zgłoszeniu patentowym nr 99308617.2 (złożonym 29 października 1999 roku), WO 98/07697 (opublikowanym 26 lutego 1998 roku), WO 98/03516 (opublikowanym 29 stycznia 1998 roku), WO 98/34918 (opublikowanym 13 sierpnia 1998 roku), WO 98/34915 (opublikowanym 13 sierpnia 1998 roku), WO 98/33768 (opublikowanym 6 sierpnia 1998 roku), WO 98/30566 (opublikowanym 16 lipca 1998 roku), publikacji patentu europejskiego 606046 (opublikowanej 13 lipca 1994 roku), publikacji patentu europejskiego 931788 (opublikowanej 28 lipca 1999 roku), WO 90/05719 (opublikowanym 31 maja 1990 roku), WO 99/52910 (opublikowanym 21 października 1999 roku), WO 99/52889 (opublikowanym 21 października 1999 roku), WO 99/29667 (opublikowanym 17 czerwca 1999 roku), międzynarodowym zgłoszeniu PCT nr PCT/IB98/01113 (złożonym 21 lipca 1998 roku), europejskim zgłoszeniu patentowym nr 99302232.1 (złożonym 25 marca 1999 roku), zgłoszeniu patentowym Wielkiej Brytanii numer 9912961.1 (złożonym 3 czerwca 1999 roku), tymczasowym zgłoszeniu US nr 60/148464 (złożonym 12 sierpnia 1999 roku), opisie patentowym US nr 5863949 (wydanym 26 stycznia 1999 roku), opisie patentowym US nr 5861510 (wydanym 19 stycznia 1999 roku) i publikacji patentu europejskiego 780386 (opublikowanej 25 stycznia 1997 roku). Korzystnymi inhibitorami MMP-2 i MMP-9 są te, które posiadają niewielką aktywność hamującą MMP-1 lub nie posiadają jej w ogóle. Korzystniejsze są te, które wybiórczo hamują MMP-2 i/lub MMP-9 względem innym metaloproteinaz macierzy (tj. MMP-1, MMP-3, MMP-4, MMP-5, MMP-6, MMP-7, MMP-8, MMP-10, MMP-11, MMP-12 i MMP-13).
Niektórymi konkretnymi przykładami inhibitorów MMP użytecznych w wynalazku są AG-3340, RO 32-3555, RS 13-0830, i związki wymienione w poniższym spisie: kwas 3-[[4-(4-fluorofenoksy)PL 216 368 B1 benzenosulfonylo]-(1-hydroksykarbamoilocyklopentylo)amino]propionowy; hydroksyamid kwasu 3-ekso-3-[4-(4-fluorofenoksy)benzenosulfonyloamino]-8-oksabicyklo[3,2,1]oktano-3-karboksylowego; hydroksyamid kwasu (2R,3R)1-[4-(2-chloro-4-fluorobenzylooksy)benzenosulfonylo]-3-hydroksy-3-metylopiperydyno-2-karboksylowego; hydroksyamid kwasu 4-[4-(4-fluorofenoksy)benzenosulfonyloamino]tetrahydropirano-4-karboksylowego; kwas 3-[[4-(4-fluorofenoksy)benzenosulfonylo]-(1-hydroksykarbamoilocyklobutylo)amino]propionowy; hydroksyamid kwasu 4-[4-(4-chlorofenoksy)benzenosulfonylamino]tetrahydropirano-4-karboksylowego; hydroksyamid kwasu (R)3-[4-(4-chlorofenoksy)benzenosulfonyloamino]tetrahydropirano-3-karboksylowego; hydroksyamid kwasu (2R,3R)1-[4-(4-fluoro-2-metylobenzyloksy)benzenosulfonylo]-3-hydroksy-3-metylopiperydyno-2-karboksylowego; kwas 3-[[4-(4-fluorofenoksy)benzenesulfonylo]-(1-hydroksykarbamoilo-1-metyloetylo)amino]propionowy; kwas 3-[[4-(4-fluorofenoksy)benzenesulfonylo]-(4-hydroksykarbamoilotetrahydropiran-4-ylo)amino]propionowy; hydroksyamid kwasu 3-ekso-3-[4-(4-chlorofenoksy)benzenosulfonyloamino]-8-oksabicyklo[3,2,1]oktano-3-karboksylowego; hydroksyamid kwasu 3-endo-3-[4-(4-fluorofenoksy)benzenosulfonyloamino]-8-oksabicyklo[3,2,1]oktano-3-karboksylowego; i hydroksyamid kwasu (R)3-[4-(4-fluorofenoksy)benzeno-sulfonyloamino]tetrahydrofurano-3-karboksylowego i farmaceutycznie dopuszczalne sole i solwaty tych związków.
Mogą być także stosowane inne środki antyangiogenne, obejmujące inne inhibitory COX-II i inne inhibitory MMP.
Związek według wynalazku może także być stosowany z inhibitorami przekaźnictwa sygnałów, takimi jak środki, które mogą hamować odpowiedzi EGFR (receptora naskórkowego czynnika wzrostu), takie jak przeciwciała przeciw EGFR, przeciwciała przeciw EGF i cząsteczki, które są inhibitorami EGFR; inhibitorami VEGF (naczyniowego śródbłonkowego czynnika wzrostu); i inhibitorami receptora erbB2, takimi jak cząsteczki organiczne lub przeciwciała, które wiążą się z receptorem erbB2, na przykład HERCEPTINĘ (Genentech, Inc., South San Francisco, Kalifornia, USA). Inhibitory EGFR są opisane na przykład w WO 95/19970 (opublikowanym 27 lipca 1995 roku), WO 98/14451 (opublikowanym 9 kwietnia 1998 roku), WO 98/02434 (opublikowanym 22 stycznia 1998 roku) i opisie patentowym US nr 5747498 (wydanym 5 maja 1998 roku) i takie substancje mogą być stosowane w wynalazku, tak jak opisano w opisie.
Środki hamujące EGFR obejmują, lecz nie wyłącznie, przeciwciała monoklonalne C225 i przeciw-EGFR 22Mab (ImClone Systems Incorporated, Nowy Jork, NY, USA), związki ZD-1839 (AstraZeneca), BIBX-1382 (Boehringer Ingelheim), MDX-447 (Medarex Inc., Annandale, NJ, USA) i OLX-103 (Merck & Co., Whitehouse Station, NJ, USA), VRCTC-310 (Ventech Research) i toksynę fuzyjną EGF (Seragen Inc., Hopkinton, Mass., USA).
Te i inne środki hamujące EGFR mogą być stosowane wraz ze związkami według wynalazku.
Inhibitory VEGF, na przykład 3-(2,4-dimetylopirol-5-ilo)metyleno-2-indolinon, (2-dietyloaminoetylo)amid kwasu 5-(5-fluoro-2-okso-1,2-dihydroindol-3-ylidenometylo)-2,4-dimetylo-1H-pirolo-3-karboksylowego, kwas 3-[2,4-dimetylo-5-okso-1,2-dihydroindol-3-ylidenometylo)-1H-pirol-3-ylopropionowy (Sugen Inc., South San Francisco, Kalifornia, USA), mogą także być łączone ze związkami według wynalazku, opisanymi w opisie. Inhibitory VEGF są opisane na przykład w WO 99/24440, międzynarodowym zgłoszeniu PCT PCT/IB99/00797 (złożonym 3 maja 1999 roku), w WO 95/21613, WO 99/61422 (opublikowanych 2 grudnia 1999 roku), opisie patentowym US nr 5834504 (wydanym 10 listopada 1998 roku), WO 01/60814, WO 02/04407, WO 98/50356, opisie patentowym US nr 5883113 (wydanym 16 marca 1999 roku), opisie patentowym US nr 5886020 (wydanym 23 marca 1999 roku), opisie patentowym US nr 5792783 (wydanym 11 sierpnia 1998 roku), WO 99/10349 (opublikowanym 4 marca 1999 roku), WO 97/32856 (opublikowanym 12 września 1997 roku), WO 97/22596 (opublikowanym 26 czerwca 1997 roku), WO 98/54093 (opublikowanym 3 grudnia 1998 roku), WO 98/02438 (opublikowanym 22 stycznia 1998 roku), WO 99/16755 (opublikowanym 8 kwietnia 1999 roku) i WO 98/02437 (opublikowanym 22 stycznia 1998 roku). Innymi przykładami swoistych inhibitorów VEGF użytecznych w wynalazku są IM862 (Cytran Inc., Kirkland, Wash., USA); przeciwciało monoklonalne anty-VEGF firmy Genentech, Inc., South San Francisco, Kalifornia i angiozym, syntetyczny rybozym firmy Ribozyme (Boulder, Kolorado) i Chiron (Emeryville, Kalifornia). Te i inne inhibitory VEGF mogą być stosowane wraz ze związkami według wynalazku.
Ponadto inhibitory receptora erbB2, takie jak GW-282974 (Glaxo Welcome plc) i przeciwciała monoklonalne AR-209 (Aronex Pharmaceuticals Inc., The Woodlands, Teksas, USA) i 2B-1 (Chiron), mogą być łączone ze związkiem wybranym z wszystkich związków według wynalazku opisanych w opisie, na przykład związkami podanymi w WO 98/02434 (opublikowanym 22 stycznia 1998 roku),
WO 99/35146 (opublikowanym 15 lipca 1999 roku), WO 99/35132 (opublikowanym 15 lipca 1999 ro30
PL 216 368 B1 ku), WO 98/02437 (opublikowanym 22 stycznia 1998 roku), WO 97/13760 (opublikowanym 17 kwietnia 1997 roku), WO 95/19970 (opublikowanym 27 lipca 1995 roku), opisie patentowym US nr 5587458 (wydanym 24 grudnia 1996 roku) i opisie patentowym US nr 5877305 (wydanym 2 marca 1999 roku). Inhibitory receptora erbB2 użyteczne w wynalazku są także opisane w tymczasowym zgłoszeniu US nr 60/117341, złożonym 27 stycznia 1999 roku i w tymczasowym zgłoszeniu US nr 60/117346, złożonym 27 stycznia 1999 roku. Związki i substancje będące inhibitorami receptora erbB2, opisane we wspomnianych wyżej zgłoszeniach PCT, opisach patentowych US i tymczasowych zgłoszeniach US oraz inne związki i substancje, które hamują receptor erbB2, mogą być stosowane ze związkami według wynalazku, opisanymi w opisie.
Związki według wynalazku, opisane w opisie, mogą także być stosowane z innymi środkami użytecznymi w leczeniu nowotworów, obejmującymi, lecz nie wyłącznie, środki zdolne do nasilania przeciwnowotworowych odpowiedzi odpornościowych, takimi jak przeciwciała przeciw CTLA4 (antygenowi 4 limfocytów cytotoksycznych) i inne środki zdolne do blokowania CTLA4; oraz środki antyproliferacyjne, takie jak inne inhibitory białka transferazy farnezylu, na przykład inhibitory białka transferazy farnezylu opisane w bibliografii cytowanej w części „Tło opisu patentowego US nr 6258824 B1. Swoiste przeciwciała przeciw CTLA4, które mogą także być stosowane w wynalazku, obejmują te opisane w tymczasowym zgłoszeniu US 60/113647 (złożonym 23 grudnia 1998 roku), aczkolwiek wraz ze związkami według wynalazku mogą być użyte inne przeciwciała przeciw CTLA4.
Wspomniany wyżej sposób może być także wykonany w połączeniu z radioterapią, przy czym ilość związku według wynalazku w połączeniu z radioterapią jest skuteczna w leczeniu powyższych chorób. Techniki stosowania radioterapii są znane i te techniki mogą być użyte w opisanej w opisie terapii skojarzonej. Podawanie związku według wynalazku w tym połączeniu można określić tak, jak opisano w opisie.
Inny aspekt wynalazku jest ukierunkowany na zastosowanie któregokolwiek ze związków według wynalazku opisanych w opisie, do wytwarzania leku, który jest użyteczny w leczeniu choroby pośredniczonej przez nieprawidłową aktywność kinazy Met, takiej jak nowotwór.
Określenia pirydyna dotyczy poniższej struktury:
„Farmaceutycznie dopuszczalna sól lub „jego farmaceutycznie dopuszczalna sól dotyczą tych soli, które zachowują biologiczną skuteczność i właściwości wolnych zasad, i które są otrzymywane w reakcji nieorganicznych lub organicznych kwasów, takich jak kwas chlorowodorowy, kwas bromowodorowy, kwas jodowodorowy, kwas siarkowy, kwas azotowy, kwas fosforowy, kwas metanosulfonowy, kwas etanosulfonowy, kwas p-toluenosulfonowy, kwas salicylowy, kwas octowy, kwas benzeno-sulfonowy (besylan), kwas benzoesowy, kwas kamforosulfonowy, kwas cytrynowy, kwas fumarowy, kwas glukonowy, kwas glutaminowy, kwas izetionowy, kwas mlekowy, kwas maleinowy, kwas jabłkowy, kwas migdałowy, kwas mucynowy, kwas embonowy, kwas pantotenowy, kwas bursztynowy, kwas winowy i tym podobne.
„Kompozycja farmaceutyczna dotyczy mieszaniny jednego lub większej liczby związków opisanych w opisie lub ich farmaceutycznie dopuszczalnych soli, z innymi składnikami chemicznymi, takimi jak fizjologicznie dopuszczalne nośniki i zaróbki. Celem kompozycji farmaceutycznej jest ułatwienie podawania związku do organizmu.
Stosowany w opisie „fizjologicznie dopuszczalny nośnik dotyczy nośnika lub rozpuszczalnika, który nie powoduje istotnego podrażnienia organizmu i nie upośledza biologicznej aktywności i właściwości podawanego związku.
„Zaróbka dotyczy obojętnej substancji dodawanej do kompozycji farmaceutycznej dla dodatkowego ułatwienia podawania związku. Przykłady, bez ograniczenia, zaróbek obejmują węglan wapnia, fosforan wapnia, różne cukry typu skrobi, pochodne celulozy (obejmujące celulozę mikrokrystaliczną), żelatynę, oleje roślinne, glikole polietylenowe, rozpuszczalniki, środki granulujące, środki zwilżające, środki wiążące, środki rozsadzające i tym podobne.
PL 216 368 B1
Związki, które mają taki sam wzór cząsteczkowy, ale różnią się charakterem lub kolejnością wiązań pomiędzy atomami lub ułożeniem przestrzennym atomów, są nazywane „izomerami. Izomery, które różnią się ułożeniem przestrzennym atomów, są nazywane „stereoizomerami. Stereoizomery, które nie stanowią swojego wzajemnego lustrzanego odbicia są nazywane „diastereoizomerami, a te, które stanowią swoje własne lustrzane odbicie nie dające się na siebie nałożyć, są nazywane „enancjomerami. Jeżeli związek posiada środek asymetryczny, na przykład jest związany z czterema różnymi grupami, istnieje możliwość występowania pary enancjomerów. Enancjomer można scharakteryzować przy użyciu bezwzględnej konfiguracji środka asymetrii i jest opisywany przy użyciu zasad sekwencjonowania R- i S- Cahna i Preloga lub za pomocą sposobu, w jaki jego cząsteczka obraca płaszczyznę spolaryzowanego światła i określa jako prawoskrętny lub lewoskrętny (tj. jako odpowiednio izomery (+) lub (-)). Związek chiralny może występować jako poszczególny enancjomer lub mieszanina enancjomerów. Mieszanina zawierająca równe proporcje enancjomerów nosi nazwę „mieszaniny racemicznej
Związki według wynalazku mogą zawierać jeden lub większą liczbę środków asymetrii; a zatem takie związki mogą być wytwarzane jako poszczególne stereoizomery (R)- lub (S)- lub jako ich mieszanina. Jeżeli nie podano inaczej, opis lub nazwa konkretnego związku w specyfikacji i zastrzeżeniach ma obejmować oba enancjomery oraz ich mieszaniny, racemiczne i inne. Sposoby określania stereochemii i rozdziału stereoizomerów są dobrze znane (patrz omówienie w Rozdziale 4: Advanced Organic Chemictry, 4 wydanie J. March, John Wiley and Sons, Nowy Jork, 1992).
Związki według wynalazku mogą wykazywać zjawiska tautomerii i izomerii strukturalnej. Wynalazek obejmuje wszystkie postacie izomerów tautomerowych i strukturalnych oraz ich mieszaniny, które posiadają zdolność modulacji RKT, KKT i/lub KST i nie jest ograniczony do żadnej konkretnej postaci izomeru teutomerowego ani strukturalnego.
Uważa się, że związki według wynalazku opisane w opisie mogą być przekształcane przez enzymy w organizmie takim jak organizm ludzki, z wytworzeniem metabolitu, który może modulować aktywność kinaz białkowych.
Stosowany w opisie skrót „KB dotyczy receptorowej białkowej kinazy tyrozynowej (RKT), niereceptorowej lub „komórkowej kinazy tyrozynowej (KKT) i kinaz serynowo-treoninowych (KST).
Określenie „sposób dotyczy sposobów, środków, technik i procedur osiągania danego zadania obejmujących, lecz nie wyłącznie, tych znanych sposobów, środków, technik i procedur lub z łatwością opracowanych na podstawie znanych sposobów, środków, technik i procedur przez osoby pracujące w dziedzinie chemii, farmacji, biologii, biochemii i medycyny.
Stosowane w opisie określenie „modulacja lub „modulowanie dotyczy zmiany aktywności katalitycznej RKT, KKT i KST. W szczególności modulacja dotyczy aktywacji aktywności katalitycznej RKT, KKT i KST, korzystnie aktywacji lub zahamowania aktywności katalitycznej RKT, KKT i KST, w zależności od stężenia związku lub soli, na który eksponowana jest RKT, KKT lub KST lub, korzystniej, zahamowania aktywności katalitycznej RKT, KKT i KST.
Stosowane w opisie określenie „aktywność katalityczna dotyczy szybkości fosforylacji tyrozyny pod wpływem, bezpośrednim lub pośrednim , RKT i/lub KKT lub fosforylacji seryny i treoniny pod wpływem, bezpośrednim lub pośrednim, KST.
Stosowane w opisie określenie „doprowadzenie do kontaktu dotyczy połączenia związku według wynalazku i docelowej KB w taki sposób, że związek może wpływać na aktywność katalityczną KB, bezpośrednio, tj. przez oddziaływanie z samą kinazą, lub pośrednio, tj. przez oddziaływanie z inną cząsteczką, od której uzależniona jest aktywność katalityczna kinazy. Takie „doprowadzenie do kontaktu można uzyskać w warunkach in vitro, tj. w probówce badawczej, na szalce Petriego lub tym podobnym. W probówce badawczej doprowadzenie do kontaktu może obejmować jedynie związek i interesującą KB lub może obejmować całe komórki. Komórki mogą także być utrzymywane lub hodowane na płytkach do hodowli komórkowych i mogą być kontaktowane ze związkiem w tym środowisku. W tym kontekście zdolność konkretnego związku do wpływania na zaburzenie związane z KB, tj.
IC50 związku, określone poniżej, może być określone przed próbą zastosowania związków w warunkach in vivo w bardziej złożonych organizmach żywych. W przypadku komórek poza organizmem istnieje wiele sposobów, i są one dobrze znane fachowcom, na doprowadzenie do kontaktu KB ze związkami, obejmujących, lecz nie wyłącznie, bezpośrednie mikrowstrzyknięcia do komórek i liczne techniki z zastosowaniem nośników przezbłonowych.
PL 216 368 B1 „In vitro dotyczy procedur wykonywanych w sztucznym środowisku, takim jak np., bez ograniczenia, w probówce badawczej lub podłożu hodowlanym. Fachowiec zrozumie, że, na przykład, można doprowadzić do kontaktu izolowanej KB z modulatorem w środowisku in vitro. Alternatywnie można doprowadzić do kontaktu izolowanej komórki z modulatorem w środowisku in vitro.
Stosowane w opisie „in vivo dotyczy procedur wykonywanych w żywym organizmie, takim jak, bez ograniczenia, mysz, szczur, królik, kopytne, bydło, konie, świnie, psy, koty, naczelne lub ludzie.
Stosowane w opisie „zaburzenie związane z KB, „zaburzenie napędzane KB i „nieprawidłowa aktywność KB wszystkie dotyczą stanu, dla którego charakterystyczna jest nieprawidłowa, tj. niedostateczna lub częściej nadmierna aktywność katalityczna KB, gdzie KB może być RKT, KKT lub KST. Nieprawidłowa aktywność katalityczna może być wynikiem: (1) ekspresji KB w komórkach, w których normalnie nie zachodzi ekspresja KB, (2) zwiększonej ekspresji KB prowadzącej do niechcianej proliferacji, różnicowania i/lub wzrostu komórek, lub (3) zmniejszonej ekspresji KB prowadzącej do niechcianego zmniejszenia proliferacji, różnicowania i/lub wzrostu komórek. Nadmierna aktywność KB dotyczy amplifikacji genu kodującego konkretną KB lub wytworzenia poziomu aktywności KB, który może korelować z zaburzeniem proliferacji, różnicowania i/lub wzrostu komórek (to jest gdy rośnie poziom KB, rośnie nasilenie jednego lub większej liczby objawów zaburzenia komórki). Oczywiście niedostateczna aktywność oznacza sytuację przeciwną, gdy nasilenie jednego lub większej liczby objawów zaburzenia komórki rośnie, poziom aktywności KB maleje.
Stosowane w opisie określenia „zapobiegać, „zapobiega i „zapobieganie dotyczą sposobu nie dopuszczenia do zachorowania przez organizm na zaburzenie związane z KB.
Stosowane w opisie określenia „leczyć, „leczy i „leczenie dotyczą sposobu uśmierzania lub likwidacji zaburzenia komórkowego pośredniczonego przez KB i/lub towarzyszących mu objawów. Odnośnie w szczególności nowotworu, te określenia po prostu oznaczają, że oczekiwany czas przeżycia osobnika dotkniętego nowotworem ulegnie wydłużeniu, lub że jeden lub większa liczba objawów choroby ulegnie zmniejszeniu.
Określenie „organizm dotyczy każdego żywego organizmu składającego się z co najmniej jednej komórki. Żywy organizm może być tak prosty, jak na przykład pojedyncza komórka eukariotyczna lub tak złożony, jak ssak. W korzystnym aspekcie organizmem jest ssak. W szczególnie korzystnym aspekcie ssakiem jest człowiek.
Stosowane w opisie określenie „terapeutycznie skuteczna ilość dotyczy ilości podawanego związku, która w pewnym stopniu uśmierzy jeden lub większa liczbę objawów leczonego zaburzenia. Odnośnie leczenia nowotworu, terapeutycznie skuteczna ilość dotyczy ilości, która wywiera działanie (1) zmniejszania wielkości guza nowotworowego, (2) hamowania (to znaczy w pewnym stopniu spowolnienia, korzystnie zatrzymania) przerzutów guza nowotworowego, (3) hamowania (to znaczy w pewnym stopniu spowolnienia, korzystnie zatrzymania) wzrostu guza nowotworowego, i/lub (4) uśmierzania w pewnym stopniu (lub korzystnie eliminacji) jednego lub większej liczby objawów związanych z nowotworem.
Określenie „monitorowanie oznacza obserwację lub wykrywanie wpływu doprowadzenia do kontaktu związku z komórką, w której zachodzi ekspresja konkretnej KB. Obserwowanym lub wykrywanym działaniem może być zmiana fenotypu komórki, aktywności katalitycznej KB lub zmiana oddziaływania KB z naturalnym elementem wiążącym. Techniki obserwacji lub wykrywania takich działań są dobrze znane. Na przykład aktywność katalityczna może być obserwowana przez określenie szybkości lub ilości fosforylacji docelowej cząsteczki.
Odniesienia do związków według wynalazku obejmują ich farmaceutycznie dopuszczalne sole, solwaty i hydraty.
„Fenotyp komórki oznacza zewnętrzny wygląd komórki lub tkanki lub czynność biologiczną komórki lub tkanki. Przykładami, bez ograniczenia, fenotypu komórki są wielkość komórki, wzrost komórki, proliferacja komórki, różnicowanie komórki, przeżycie komórki, apoptoza i wychwyt i zużycie środków odżywczych. Taką charakterystykę fenotypową można mierzyć znanymi technikami.
„Naturalny element wiążący dotyczy polipeptydu, który wiąże się z konkretną KB w komórce. Naturalne elementy wiążące mogą odgrywać rolę w przenoszeniu sygnału w procesie przekaźnictwa sygnału pośredniczonym przez KB. Zmiana oddziaływania naturalnego elementu wiążącego z KB może objawiać się w postaci zwiększonego lub zmniejszonego stężenia kompleksu KB/naturalnego elementu wiążącego, i w wyniku tego, obserwowalnej zmiany zdolności KB do pośredniczenia w przekaźnictwie sygnałów.
PL 216 368 B1
Stosowane w opisie „podawać lub „podawanie dotyczą dostarczania związku lub soli według wynalazku lub kompozycji farmaceutycznej zawierającej związek lub sól według wynalazku do organizmu w celu zapobiegania lub leczenia zaburzenia związanego z KB.
„Kompozycja farmaceutyczna dotyczy mieszaniny jednego lub większej liczby związków opisanych w opisie lub ich farmaceutycznie dopuszczalnych soli lub proleków, z innymi składnikami chemicznymi, takimi jak farmaceutycznie dopuszczalne zaróbki. Celem kompozycji farmaceutycznej jest ułatwienie podawania związku do organizmu.
„Farmaceutycznie dopuszczalna zaróbka dotyczy obojętnej substancji dodawanej do kompozycji farmaceutycznej dla dodatkowego ułatwienia podawania związku. Przykłady, bez ograniczenia, zaróbek obejmują węglan wapnia, fosforan wapnia, różne cukry i rodzaje skrobi, pochodne celulozy, żelatynę, oleje roślinne i glikole polietylenowe.
„Farmaceutycznie dopuszczalna sól dotyczy tych soli, które zachowują biologiczną skuteczność i właściwości związku macierzystego. Takie sole obejmują:
(1) sól addycyjną z kwasem, którą jest otrzymywana przez użycie w reakcjach wolnej zasady macierzystego związku z nieorganicznymi kwasami, takimi jak kwas chlorowodorowy, kwas bromowodorowy, kwas azotowy, kwas fosforowy, kwas siarkowy i kwas podchlorowy i tym podobne, lub z organicznymi kwasami, takimi jak kwas octowy, kwas szczawiowy, kwas (D) lub (L) jabłkowy, kwas maleinowy, kwas metanosulfonowy, kwas etanosulfonowy, kwas p-toluenosulfonowy, kwas salicylowy, kwas winowy, kwas cytrynowy, kwas bursztynowy lub kwas malonowy i tym podobne, korzystnie kwas chlorowodorowy lub kwas (L) jabłkowy; i (2) sole utworzone, gdy kwaśny proton występujący w związku macierzystym zostanie albo zastąpiony jonem metalu, np. jonem metalu alkalicznego, jonem ziemi alkalicznej lub jonem glinu; lub związkami koordynacyjnymi z zasadami organicznymi, takimi jak etanolamina, dietanolamina, trietanolamina, trometamina, N-metyloglukamina i tym podobne.
Związki według wynalazku opisane w opisie mogą także pełnić funkcję proleku. „Prolek dotyczy środka, który w warunkach in vivo jest przekształcany w lek macierzysty. Proleki są często użyteczne ponieważ w niektórych sytuacjach ich podawanie może być łatwiejsze niż podawanie leku macierzystego. Mogą być na przykład dostępne biologicznie po podaniu doustnym, podczas gdy lek macierzysty może nie być dostępny biologicznie. Prolek może mieć także lepszą rozpuszczalność w kompozycjach farmaceutycznych w porównaniu z lekiem macierzystym.
Wskazania
KB, których aktywność katalityczna jest modulowana przez związki według wynalazku, obejmują białkowe kinazy tyrozynowe, których występują dwa typy: receptorowe kinazy tyrozynowe (RKT) i komórkowe kinazy tyrozynowe (KKT), oraz kinazy serynowo-treoninowe (KST). Pośredniczone przez
RKT przekaźnictwo sygnałów jest zapoczątkowywane przez zewnątrzkomórkowe oddziaływanie ze swoistym czynnikiem wzrostu (ligandem), po którym następuje dimeryzacja receptora, przejściowe pobudzenie swoistej aktywności białkowej kinazy tyrozynowej i fosforylacja. W ten sposób tworzone są miejsca wiązania dla wewnątrzkomórkowych cząsteczek przekaźnictwa sygnałów i prowadzi to do tworzenia kompleksów z szeregiem cytoplazmatycznych cząsteczek sygnałowych, które ułatwiają odpowiednią odpowiedź komórkową (np. podział komórki, działanie metaboliczne na mikrośrodowisko zewnątrzkomórkowe, itp.). Patrz Schlessinger i Ullrich, Neuron, 9: 303-391 (1992).
Pokazano, że tyrozynowe miejsca fosforylacji na receptorach czynników wzrostu pełnią rolę miejsc wiążących o wysokim powinowactwie dla domen SH2 (homologia src) cząsteczek sygnałowych. Fantl i in., Cell, 69: 413-423 (1992), Songyang i in., Mol. Cell. Biol., 14: 2777-2785 (1994), Songyang i in., Cell, 72 : 767-778 (1993) i Koch i in., Science, 252: 668-678 (1991). Wyodrębniono kilka wewnątrzkomórkowych substratów będących białkami, które wiążą się z RKT. Można je podzielić na dwie główne grupy: (1) substraty, które posiadają domenę katalityczną, i (2) substraty, które nie posiadają takiej domeny, ale które pełnią rolę łączników, które wiążą się z katalitycznie aktywnymi cząsteczkami. Songyang i in., Cell, 72: 767-778 (1993). Swoistość oddziaływania między receptorami a domenami SH2 ich substratów jest określana przez reszty aminokwasowe bezpośrednio otaczające fosforylowane miejsce tyrozynowe. Różnice w powinowactwie wiązania między domenami SH2 a sekwencjami aminokwasowymi otaczającymi miejsca fosfotyrozyny na konkretnych receptorach są zgodne z obserwowanymi różnicami profilów fosforylacji ich substratów. Songyang i in., Cell, 72: 767-778 (1993). Te obserwacje sugerują, że czynność każdej RKT jest określana nie przez schemat jej ekspresji i dostępność ligandu, ale także przez szereg położonych poniżej szlaków przekaźnictwa sygnałów, które są aktywowane przez konkretny receptor. A zatem fosforylacja dostarcza ważny etap
PL 216 368 B1 regulacyjny, który także określa wybiórczość szlaków sygnałowych rekrutowanych przez swoiste receptory czynników wzrostu oraz receptory czynników różnicowania.
KST, które są głównie cytozolowe, wpływają na wewnątrzkomórkową biochemię komórki, często jako odpowiedź poniżej zdarzenia dotyczącego BKT. Sugerowano udział KST w procesie przekazywania sygnałów, który zapoczątkowuje syntezę DNA a następnie mitozę, prowadząc do namnażania komórek.
A zatem przekaźnictwo sygnałów KB prowadzi do, poza innymi odpowiedziami, proliferacji, różnicowania, wzrostu i przemiany materii komórek. Nieprawidłowa proliferacja komórek może prowadzić do szeregu zaburzeń i chorób, obejmujących powstawanie nowotworów, takich jak rak, mięsak, glejak zarodkowy i naczyniak, zaburzeń takich jak białaczka, łuszczyca, miażdżyca, zapalenie stawów i retinopatia cukrzycowa i inne zaburzenia związane z niekontrolowaną angiogenezą i/lub waskulogenezą.
Precyzyjne zrozumienie mechanizmu, w którym związki według wynalazku, w szczególności związki wytworzone w warunkach in vivo ze związków według wynalazku, hamują KB, nie jest konieczne dla wykonywania wynalazku. Jednakże, chociaż nie chcemy wskazywać żadnego konkretnego mechanizmu ani teorii, uważa się, że związki oddziałują z aminokwasami w regionie katalitycznym KB. KB typowo posiadają budowę dwupłatową, a wydaje się, że ATP wiąże się w szczelinie między dwoma płatami, w regionie, w którym wśród KB zakonserwowane są dwa aminokwasy. Uważa się, że inhibitory KB wiążą się za pomocą oddziaływań niekowalencyjnych, takich jak wiązania wodorowe, siły van der Waalsa i oddziaływania jonowe, ogólnie w tym samym regionie, gdzie wspomniane ATP wiąże się z KB. Bardziej szczegółowo uważa się, że związki według wynalazku wiążą się ogólnie w przestrzeni normalnie zajmowanej przez pierścień adeniny ATP.
W innym aspekcie kinaza białkowa, której aktywność katalityczna jest modulowana przez kontakt ze związkiem według wynalazku, jest białkową kinazą tyrozynową, bardziej konkretnie receptorową białkową kinazą tyrozynową. Receptorowe białkowe kinazy tyrozynowe, których aktywność katalityczna może być modulowana związkiem według wynalazku lub jego solą, są, bez ograniczenia, wybrane z grupy obejmującej Met, Fik, FGFR, PDGFR, HER, IR, IGF, IRR, CSFIR, C-Kit, C-fms, fit. W korzystnym aspekcie receptorowa białkowa kinaza tyrozynowa, której aktywność katalityczna może być modulowana związkiem według wynalazku lub jego solą.
Białkowa kinaza tyrozynowa, której aktywność katalityczna jest modulowana związkiem według wynalazku lub jego solą, może być także niereceptorową lub komórkową białkową kinazą tyrozynową (KKT). A zatem aktywność katalityczna KKT takich jak, bez ograniczenia, Src, Frk, Btk, Csk, Abl, ZAP70, Fes, Fps, Fak, Jak, Ack, Yes, Fyn, Lyn, Lck, Blk, Hck, Fgr, Aur2 i Yrk może być modulowana przez kontakt ze związkiem lub solą według wynalazku.
Jeszcze inną grupą KB, których aktywność katalityczna może być modulowana przez kontakt ze związkiem według wynalazku, są białkowe kinazy serynowo-treonionowe, takie jak, bez ograniczenia, CDK2, Raf, NEK (obejmująca NEK 4a, NEK 4b, NEK 5 i NEK 6) i BUB1.
W innym aspekcie wynalazek umożliwia sposób leczenia lub zapobiegania zaburzeniu związanemu z KB, przez podanie do organizmu terapeutycznie skutecznej ilości związku według wynalazku lub jego soli.
Aspekt wynalazku polega także na tym, że kompozycja farmaceutyczna zawierająca związek według wynalazku lub jego sól, jest podawana do organizmu w celu zapobiegnięcia lub leczenia zaburzenia związanego z KB.
A zatem wynalazek jest ukierunkowany na związki, które modulują przekaźnictwo sygnałów KB przez wpływ na aktywność enzymatyczną RKT, KKT i/lub KST, w ten sposób interferując z sygnałami przekazywanymi przez takie białka. Bardziej konkretnie wynalazek jest ukierunkowany na związki, które modulują przekaźnictwo sygnałów pośredniczone przez szlaki RKT, KKT i/lub KST jako terapeutyczne podejście do wyleczenia wielu rodzajów litych guzów nowotworowych, obejmujących, lecz nie wyłącznie, raki, mięsaki w tym mięsaka Kaposiego, erytro-blastoma, glejaka zarodkowego, oponiaka, gwiaździaka, czerniaka i mięsaka zarodkowego, raki takie jak rak płuca, NSCLC (niedrobnokomórkowy rak płuca), nowotwór kości, rak trzustki, rak skóry, rak głowy i szyi, czerniak skórny lub gałki ocznej, rak macicy, rak jajnika, rak odbytnicy, rak regionu odbytu, rak żołądka, rak okrężnicy, rak sutka, nowotwory ginekologiczne (np. mięsaki macicy, rak jajowodu, rak błony śluzowej macicy, rak szyjki macicy, rak pochwy lub rak sromu), ziarnicę złośliwą, rak przełyku, rak jelita cienkiego, rak układu wydzielania wewnętrznego (np. rak tarczycy, rak przytarczyc lub nadnerczy), mięsaki tkanek miękkich, rak cewki moczowej, rak prącia, rak gruczołu krokowego, przewlekłą lub ostrą białaczkę, nowotworoPL 216 368 B1 we guzy lite wieku dziecięcego, chłoniaki limfocytarne, rak pęcherza moczowego, rak nerki lub moczowodu (np. rak z komórek nerkowych, rak miedniczek nerkowych), nowotwory złośliwe dzieci, nowotwory ośrodkowego układu nerwowego (np. pierwotny chłoniak OUN, guzy nowotworowe osi rdzeniowej, glejaki pnia mózgu lub gruczolaki przysadki mózgowej), nowotwory krwi, takie jak ostra białaczka szpikowa, przewlekła białaczka szpikowa, itp., przełyk Barretta (zespół przednowotworowy), nowotworowe choroby skóry, łuszczycę, ziarniniaki grzybiaste i łagodny przerost gruczołu krokowego, choroby związane z cukrzycą, takie jak retinopatia cukrzycowa, niedokrwienie siatkówki i neowaskularyzację siatkówki, marskość wątroby, choroby sercowo-naczyniowe, takie jak miażdżyca, choroby immunologiczne, takie jak choroby autoimmunologiczne i choroby nerek. Korzystnie chorobą jest nowotwór, taki jak ostra białaczka szpikowa i rak okrężnicy i odbytnicy.
Dalszymi przykładami, rodzajów zaburzeń związanych z nieprawidłową aktywnością KB, w których zapobieganiu, leczeniu i badaniu mogą być użyteczne związki opisane w opisie, są zaburzenia proliferacyjne komórek, zaburzenia włókniejące, zaburzenia przemiany materii i choroby zakaźne.
Zaburzenia proliferacyjne komórek, którym można zapobiegać, które można leczyć lub dodatkowo badać za pomocą wynalazku, obejmują nowotwory, zaburzenia proliferacyjne naczyń krwionośnych i zaburzenia proliferacyjne komórek mezangialnych.
Zaburzenia proliferacyjne naczyń krwionośnych dotyczą zaburzeń związanych z nieprawidłową waskulogenezą (tworzeniem naczyń krwionośnych) i angiogenezą (rozprzestrzenianiem się naczyń krwionośnych). Chociaż waskulogeneza i angiogeneza odgrywają ważne role w szeregu prawidłowych procesów fizjologicznych, takich jak rozwój zarodka, tworzenia ciałka żółtego, gojenie ran i regeneracja narządów, odgrywają także kluczową rolę w rozwoju nowotworu, gdzie prowadzą do tworzenia nowych naczyń włosowatych niezbędnych do przeżycia nowotworu. Inne przykłady zaburzeń proliferacyjnych naczyń krwionośnych obejmują zapalenie stawów, w którym nowe naczynia krwionośne - naczynia włosowate pojawiają się w stawie i niszczą chrząstkę, oraz choroby oczu, takie jak retinopatia cukrzycowa, w której nowe naczynia włosowate w siatkówce pojawiają się w ciele szklistym, dochodzi do krwawień z tych naczyń, i powodują one ślepotę.
Prawidłowa waskulogeneza i angiogeneza odgrywa ważne role w szeregu procesów fizjologicznych, takich jak rozwój zarodka, gojenie ran, regeneracja narządów i procesy kobiecego rozrodu, takie jak rozwój pęcherzyka w ciałku żółtym w trakcie owulacji i wzrost łożyska w ciąży. Folkman & Shing, J. Biological Chem., 267(16): 10931-10934 (1992). Niekontrolowaną waskulogenezę i/lub angiogenezę łączono z chorobami takimi jak cukrzyca oraz ze złośliwymi litymi guzami nowotworowymi, których wzrost zależy od unaczynienia. Klagsburn & Soker, Current Biology, 3 (10): 699-702 (1993); Folkham, J. Natl. Cancer Inst., 82: 4-6 (1991); Weidner, i in., New Engl. J. Med., 324: 1-5 (1991).
Jak obecnie rozumiemy, rola VEGF w proliferacji i przemieszczaniu się komórek śródbłonka w czasie angiogenezy i waskulogenezy wskazuje na ważną rolę dla receptora KDR/FLK-1 w tych procesach. Choroby takie jak cukrzyca (Folkman, 198, na XI Kongresie Zakrzepicy i Hemostazy (Verstraeta, i in., red.), str. 583-596, Leuven University Press, Leuven) i zapalenie stawów oraz wzrost złośliwych guzów nowotworowych może być wynikiem niekontrolowanej angiogenezy. Patrz np. Folkman, N. Engl. J. Med., 285: 1182-1186 (1971). Receptory, z którymi swoiście wiąże się VEGF są ważnym i silnym celem terapeutycznym dla regulacji i modulacji waskulogenezy i/lub angiogenezy i szeregu ciężkich chorób, które obejmują nieprawidłowy wzrost komórek spowodowany przez takie procesy. Plowman, i in., DN&P, 7(6): 334-339 (1994). Bardziej konkretnie wysoce swoista rola receptora KDR/FLK-1 w neowaskularyzacji czynią z niego cel z wyboru dla podejść terapeutycznych w leczeniu nowotworów i innych chorób, które obejmują niekontrolowane tworzenie naczyń krwionośnych.
A zatem jeden aspekt wynalazku dotyczy związków zdolnych do regulacji i/lub modulacji przekaźnictwa sygnału kinazy tyrozynowej, obejmującego przekaźnictwo sygnały receptora KDR/FLK-1, w celu zahamowania lub pobudzenia angiogenezy i/lub waskulogenezy, to znaczy związki, które hamują, zapobiegają lub interferują z sygnałem przekazywanym przez KDR/FLK-1 po jego aktywacji przez ligand taki jak VEGF. Chociaż uważa się, że związki według wynalazku działają na receptor lub inny składnik leżący na szlaku przekaźnictwa sygnału kinazy tyrozynowej, mogą także działać bezpośrednio na komórki nowotworowe, które są wynikiem niekontrolowanej angiogenezy.
Dlatego w jednym aspekcie wynalazek jest ukierunkowany na związki, które regulują, modulują i/lub hamują waskulogenezę i/lub angiogenezę przez wywieranie wpływu na aktywność enzymatyczną receptora KDR/FLK-1 i interferowanie z sygnałem przekazywanym przez KDR/FLK-1. W innym aspekcie wynalazek jest ukierunkowany na związki, które regulują, modulują i/lub hamują pośredni36
PL 216 368 B1 czony przez KDR/FLK-1 szlak transdukcji sygnału jako terapeutyczne podejście do leczenia wielu rodzajów litych guzów nowotworowych obejmujących, lecz nie wyłącznie, glejaka zarodkowego, czerniaka i mięsaka Kaposiego oraz raka jajnika, płuca, sutka, gruczołu krokowego, trzustki, okrężnicy i naskórka. Dodatkowo dane sugerują, że podawanie związków, które hamują pośredniczony przez KDR/FLK-1 szlak transdukcji sygnału, mogą także być stosowane w leczeniu naczyniaków, restenozy i retinopatii cukrzycowej.
Dalszy aspekt wynalazku dotyczy hamowania waskulogenezy i angiogenezy pośredniczonych przez inne szlaki receptorowe, obejmujące szlak zawierający receptor flt-1.
Przekażnictwo sygnału receptorowej kinazy tyrozynowej jest zapoczątkowywane przez zewnątrzkomórkowe oddziaływanie ze swoistym czynnikiem wzrostu (ligandem), a następnie zachodzi dimeryzacja, przejściowe pobudzenie wewnętrznej aktywności białkowej kinazy tyrozynowej i autofosforylacja. W ten sposób tworzone są miejsca wiązania dla cząsteczek wewnątrz-komókowego przekaźnictwa sygnałów, co prowadzi do powstawania kompleksów z szeregiem cytoplazmatycznych cząsteczek sygnałowych, które ułatwiają odpowiednią odpowiedź komórkową, np. podział komórek i działania metabolicznych na mikrośrodowisko zewnątrzkomórkowe. Patrz Schlessinger i Ullrich, Neuron 9: - 1-20 (1992).
Bliska homologia wewnątrzkomórkowych regionów KDR/FLK-1 z regionami receptora PDGF-β (50,3% homologii) i/lub podobnym receptorem flt-1 wskazuje na indukcję nakładających się na siebie szlaków przekaźnictwa sygnału. Na przykład pokazano, że receptor PDGF-β, elementy z rodziny src (Twamley i in., Proc. Natl. Acad. Sci. USA, 90: 7696-7700 (1993)), fosfatydyloinozytolo-3'-kinaza (Hu i in., Mol. Cell. Biol., 12: 981-990 (1992), fosfolipaza Cy (Kashishian & Cooper, Mol. Cell. Biol., 4: 49-51 (1993)), białko aktywujące GTPazę ras (Kashishian i in., EMBO J., 11: 1373-1382 (1992)), PTPID/syp (Kazlauskas i in., Proc. Natl. Acad. Sci. USA, 90: 6939-6943 (1993)), Grb2 (Arvidsson i in., Mol. Cell. Biol., 14: 6715-6726 (1994)), i cząsteczki łącznikowe She i Nck (Nishimura i in., Mol. Cell. Biol., 13: 6889-6896 (1993)), wiążą się z regionami posiadającymi różne miejsca autofosforylacji. Patrz ogólnie Claesson-Welsh, Progr. Growth Factor Res., 5: 37-54 (1994). A zatem prawdopodobnie szlaki przekaźnictwa sygnałów aktywowane przez KDR/FLK-1 obejmują szlak ras (Rozakis i in., Nature, 360: 689-692 (1992)), PI-3'-kinazę, szlaki pośredniczone przez src i pośredniczone przez PLCy. Każdy z tych szlaków może odgrywać kluczową rolę w angiogennym i/lub waskulogennym działaniu KDR/FLK-1 w komórkach śródbłonka. W konsekwencji jeszcze kolejna postać wynalazku dotyczy zastosowania związków organicznych opisanych w opisie do modulacji angiogenezy i waskulogenezy, gdyż takie procesy są kontrolowane przez te szlaki.
Sugeruje się także, że przeciwnie, zaburzenia związane z kurczeniem się, skurczem lub zamykaniem naczyń krwionośnych mogą także być leczone lub można im zapobiegać sposobami według wynalazku.
Zaburzenia włókniejące dotyczą nieprawidłowego tworzenia macierzy zewnątrzkomórkowej. Przykłady zaburzeń włókniejących obejmują marskość wątroby i zaburzenia proliferacyjne komórek mezangialnych. Dla marskości wątroby charakterystyczny jest wzrost składników macierzy zewnątrzkomórkowej, będący wynikiem tworzenia blizny w wątrobie. Wzrost ilości macierzy zewnątrzkomórkowej prowadzący do bliznowacenia wątroby może także być spowodowany zakażeniem wirusowym , takim jak zapalenie wątroby. Wydaje się, że dużą rolę w marskości wątroby odgrywają lipocyty. Inne sugerowane zaburzenia włókniejące obejmują miażdżycę.
Zaburzenia proliferacyjne komórek mezangialnych dotyczą zaburzeń powodowanych przez nieprawidłową proliferację komórek mezangialnych. Mezangialne zaburzenia proliferacyjne obejmują różne choroby nerek u ludzi, takie jak kłębkowe zapalenie nerek, nefropatię cukrzycową i złośliwe stwardnienie nerek oraz takie zaburzenia, jak zespoły zakrzepowej mikroangiopatii, odrzucanie przeszczepu i glomerulopatie. Sugerowano udział RKT PDGFR w utrzymaniu namnażania komórek mezangialnych. Floege i in., Kidney International, 43: 47S-54S (1993).
Wiele nowotworów należy do zaburzeń prolifercji komórek, i jak podano wcześniej, łączono KB z zaburzeniami proliferacyjnymi komórek. Dlatego nie jest zaskakujące, że KB, takie jak na przykład, należące do rodziny RKT, łączono z rozwojem nowotworów. Niektóre z tych receptorów, takie jak EGFR (Tuzi i in., Br. J. Cancer, 63: 227-233 (1991), Torp i in., APMIS, 100: 713-719 (1992)) HER2/neu (Slamon i in., Science, 244: 707-712 (1989)) i PDGF-R (Kumabe i in., Oncogene, 7: 627-633 (1992)) ulegają nadmiernej ekspresji w wielu guzach nowotworowych i/lub są w sposób przetrwały aktywowane przez autokrynne pętle. W rzeczywistości pokazano, że w większości najczęstszych i najcięższych nowotworów występuje nadmierna ekspresja tych receptorów (Akbasak i SunerPL 216 368 B1
-Akbasak i in., J. Neurol. Sci., 111: 119-133 (1992), Dickson i in., Cancer Treatment Res., 61: 249-273 (1992), Korc i in., J. Clin. Invest., 90: 1352-1360 (1992)) i pętli autokrynnych (Lee i Donoghue, J. Cell. Biol., 118: 1057-1070 (1992), Korcet i in., jak wyżej, Akbasak i Suner-Akbasak i in., jak wyżej). Na przykład łączono EGFR z rakiem kolczystokomórkowym, gwiaździakiem, glejakiem zarodkowym, rakiem głowy i szyi, rakiem płuca i rakiem pęcherza moczowego. HER2 łączono z rakiem sutka, jajnika, żołądka, płuca, trzustki i pęcherza moczowego. PDGFR łączono z glejakiem zarodkowym i czerniakiem oraz rakiem płuca, jajnika i gruczołu krokowego. RKT c-met była także łączona z powstawaniem złośliwych guzów nowotworowych. Na przykład c-met była łączona z nowotworami złośliwymi, między innymi, rakiem okrężnicy i odbytnicy, tarczycy, trzustki, żołądka i wątrobowo-komórkowym oraz chłoniakami. Dodatkowo c-met był łączony z białaczką. Nadmierna ekspresja genu c-met była także wykrywana u pacjentów z ziarnicą złośliwą i chłoniakiem Burkitta.
IGF-IR, poza sugerowaniem roli we wsparciu żywieniowym i w cukrzycy typu II, był także łączony z kilkoma typami nowotworów złośliwych. Na przykład sugerowano rolę IGF-I jako autokrynnego czynnika pobudzającego wzrost kilku typów nowotworów, np. komórek nowotworowych ludzkiego raka sutka ((Arteaga i in., J. Clin. Invest, 84: 1418-1423 (1989)) i komórek nowotworu drobnokomórkowego (Macauley i in., Cancer Res., 50: 2511-2517 (1990)). Dodatkowo, chociaż IGF-I w sposób integralny bierze udział w prawidłowym wzroście i różnicowaniu układu nerwowego, wydaje się także, że jest autokrynnym czynnikiem pobudzającym ludzkie glejaki. Sandberg-Nordqvist i in., Cancer Res., 53: 2475-2478 (1993). Istotność IGF-1R i jego ligandów w proliferacji jest dodatkowo potwierdzana przez fakt, że wzrost wielu rodzajów komórek w hodowli (fibroblastów, komórek nabłonkowych, komórek mięśni gładkich, limfocytów T, komórek mieloidalnych, chondrocytów i osteoblastów (komórek macierzystych szpiku kostnego)) jest pobudzany przez IGF-I. Goldring and Goldring, Eukaryotic Gene Expression, 1: 301-326 (1991). W serii ostatnich publikacji Baserga sugeruje, że IGF-IR odgrywa centralną rolę w mechanizmie przekształcenia i jako taki, mógłby być korzystnym celem dla interwencji terapeutycznych dla szerokiego wachlarza ludzkich nowotworów złośliwych. Baserga, Cancer Res., 55: 249-252 (1995), Baserga, Cell, 79: 927-930 (1994), Coppola i in., Mol. Cell. Biol., 14: 4588-4595 (1994).
Sugerowano udział KST w wielu typach nowotworów obejmujących, co istotne, raka sutka (Cance i in., Int. J. Cancer, 54: 571-77 (1993)).
Związek między nieprawidłową aktywnością KB a chorobami nie ogranicza się do nowotworów. Na przykład łączono RKT z chorobami takimi jak łuszczyca, cukrzyca, endometrioza, angiogeneza, powstawanie blaszki miażdżycowej, choroba Alzheimera, choroba von Hippel-Lindaua, nadmierny rozrost naskórka, choroby neurodegeneracyjne, związane z wiekiem zwyrodnienie plamki żółtej i naczyniaki. Na przykład podawano, że EGFR bierze udział w gojeniu ran rogówki i skóry. Podawano, że wady receptora insuliny i IGF-IR biorą udział w cukrzycy typy II. Pełniejszą korelację między swoistymi RKT a ich wskazaniami terapeutycznymi podano w Plowman i in., DN&P, 7: 334-339 (1994).
Jak podano wcześniej, nie tylko RKT, ale KKT obejmujące, lecz nie wyłącznie, src, abl, fps, yes, fyn, lyn, lck, blk, hck, fgr, AUR1, AUR2 i yrk (omówione w pracy poglądowej przez Bolen i in., FASEB J., 6: 3403-3409 (1992)) biorą udział w szlaku przekaźnictwa sygnałów proliferacyjnych i metabolicznych, i dlatego można oczekiwać, i pokazano, że biorą udział w wielu schorzeniach pośredniczonych przez BKT, na które wynalazek jest ukierunkowany. Na przykład pokazano, że zmutowana src (v-src) jest białkiem onkogennym (pp60v-src) u kurcząt. Ponadto jego komórkowy homolog, protoonkogen pp60c-src przekazuje onkogenne sygnały z wielu receptorów. Nadmierna ekspresja EGFR lub HER2/neu w nowotworach prowadzi do konstytutywnej aktywacji pp60c-src, co jest charakterystyczne dla komórek nowotworów złośliwych, a co nie występuje w prawidłowych komórkach. Z drugiej strony, myszy, w których nie zachodzi ekspresja c-src wykazują fenotyp osteopetrozy, co wskazuje na kluczową rolę c-src w czynności osteoklastów i możliwy udział w podobnych zaburzeniach.
Podobnie sugerowano udział Zap70 w przekazywaniu sygnałów w limfocytach T, które mogą być związane z zaburzeniami autoimmunologicznymi.
Łączono KST z zapaleniem, chorobami autoimmunologicznymi, odpowiedziami odpornościowymi i zaburzeniami polegającymi na nadmiernym rozroście, takimi jak restenoza, zwłóknienie, łuszczyca, zapalenie kości i stawów i reumatoidalne zapalenie stawów.
Sugerowano także udział KB we wszczepieniu zarodka. Dlatego związki według wynalazku mogą dostarczyć skuteczny sposób zapobiegania takiemu wszczepieniu zarodka, i w ten sposób być użyteczne jako środki kontroli urodzeń.
PL 216 368 B1
W jeszcze innym aspekcie związki według niniejszego wynalazku mogą być stosowane jako środki przeciwzakaźne.
Wreszcie podejrzewa się zarówno RKT, jak i KKT o udział w zaburzeniach wynikających z nadmiernej odpowiedzi odpornościowej.
Kompozycje farmaceutyczne i zastosowanie
Związek według wynalazku lub jego fizjologicznie dopuszczalna sól może być podawany pacjentowi będącemu człowiekiem jako taki lub może być podawany w kompozycjach farmaceutycznych, w których powyższe materiały są mieszane z odpowiednimi nośnikami lub zaróbką(ami). Techniki formułowania i podawania leków można znaleźć w „Remington's Pharmaceutical Sciences, Mack Publishing Co., Easton, PA, USA, ostatnie wydanie.
Drogi podawania
Odpowiednie drogi podawania mogą obejmować, bez ograniczenia, podawanie doustne, śródustne, doodbytnicze, przezśluzówkowe lub dojelitowe lub domięśniowe, naskórkowe, pozajelitowe, podskórne, przezskórne, dordzeniowe, dokanałowe, bezpośrednio dokomorowe, dożylne, do ciała szklistego, dootrzewnowe, donosowe, domięśniowe, pod oponę twardą, do układu oddechowego, wziewne donosowe lub wstrzyknięcie śródgałkowe. Korzystnymi drogami podawania są doustna i pozajelitowa.
Alternatywnie można podawać związek w sposób miejscowy, a nie układowy, na przykład przez wstrzyknięcie związku bezpośrednio w lity guz nowotworowy, często w preparacie depot lub o przedłużonym uwalnianiu.
Dodatkowo można podawać lek w układzie celowanego dostarczania leku, na przykład w liposomie okrytym przeciwciałem swoistym wobec nowotworu. Liposomy będą celowane i swoiście wychwytywane przez nowotwór.
Kompozycja/Preparat
Kompozycje farmaceutyczne mogą być wytwarzane w dobrze znanych procesach, np. za pomocą znanego mieszania, rozpuszczania, granulacji, wytwarzania drażetek, mielenia mokrego i sedymentacji na sucho, emulgacji, kapsułkowania, pułapkowania, procesów liofilizacji lub suszenia rozpryskowego.
Kompozycje farmaceutyczne do zastosowania w sposobach leczenia mogą być wytwarzane którymkolwiek ze sposobów w farmacji, ale wszystkie sposoby obejmują etap połączenia czynnego składnika z nośnikiem, który stanowi jeden lub większą liczbę niezbędnych składników. W szczególności kompozycje farmaceutyczne do zastosowania według wynalazku mogą być formułowane w znany sposób przy użyciu jednego lub większej liczby fizjologicznie dopuszczalnych nośników zawierających zaróbki i substancje pomocnicze, które ułatwiają przetwarzanie czynnych związków w preparaty, które mogą być zastosowane farmaceutycznie. Właściwy preparat jest zależny od wybranej drogi podawania.
Postaci dawkowane obejmują tabletki, pastylki, dyspersje, zawiesiny, roztwory, kapsułki, plastry, syropy, eliksiry, żele, proszki, mazidła, pastylki do ssania, maści, kremy, pasty, plastry, płyny, krążki, czopki, spraye donosowe lub doustne, aerozole i tym podobne.
Do wstrzykiwań związki według wynalazku mogą być formułowane w wodne roztwory, korzystnie w fizjologicznie zgodnych buforach, takich jak bufory z lub bez niskiego stężenia substancji powierzchniowo czynnej lub współrozpuszczalnika, lub w buforze soli fizjologicznej. Do podawania przezśluzówkowego w preparacie stosujące są środki penetrujące odpowiednie do bariery, przez którą środek przenika. Takie środki penetrujące są ogólnie znane.
Do podawania doustnego związki mogą być formułowane przez połączenie czynnych związków z dobrze znanymi farmaceutycznie dopuszczalnymi nośnikami. Takie nośniki umożliwiają formułowanie związków według wynalazku jako tabletki, pigułki, pastylki do ssania, drażetki, kapsułki, ciecze, żele, syropy, rzadkie zawiesiny, zawiesiny i tym podobne, do spożywania doustnego przez pacjenta.
Preparaty farmaceutyczne do zastosowania doustnego mogą być sporządzane przy użyciu stałej zaróbki, opcjonalnie mieląc powstałą mieszaninę, i przetwarzając mieszaninę granulek, po dodaniu innych odpowiednich substancji pomocniczych, gdy jest to potrzebne, dla uzyskania tabletek lub rdzeni drażetek. Użytecznymi zaróbkami są w szczególności środki wypełniające, takie jak cukry, obejmujące laktozę, sacharozę, mannit lub sorbitol, preparaty celulozy, takie jak na przykład skrobia kukurydziana, skrobia pszeniczna, skrobia ryżowa i skrobia ziemniaczana i inne materiały, takie jak żelatyna, guma tragakant, metyloceluloza, hydroksypropylometyloceluloza, karboksymetyloceluloza sodu i/lub poliwinylopirolidon (PVP). Gdy istnieje taka potrzeba mogą być dodawane środki rozsadzające, takie jak
PL 216 368 B1 usieciowany poliwinylopirolidon, agar lub kwas alginowy. Może być także zastosowana sól, taka jak alginian sodu.
Rdzenie drażetek są dostarczone z odpowiednimi powłoczkami. W tym celu mogą być zastosowane stężone roztwory cukrów, które mogą opcjonalnie zawierać gumę arabską, talk, poliwinylopirolidon, żel karbopol, glikol polietylenowy i/lub ditlenek tytanu, roztwory lakierów i odpowiednie rozpuszczalniki organiczne lub mieszaniny rozpuszczalników. Do powłoczek tabletek lub drażetek mogą być dodawane barwniki w celu identyfikacji lub scharakteryzowania różnych połączeń dawek czynnego związku.
Kompozycje farmaceutyczne, które mogą być stosowane doustnie obejmują zatrzaskowe kapsułki sporządzone z żelatyny oraz miękkie, szczelnie zamknięte kapsułki sporządzone z żelatyny i plastyfikatora, takiego jak glicerol lub sorbitol. Kapsułki zatrzaskowe mogą zawierać czynne składniki zmieszane z substancją wypełniającą, taką jak laktoza, środkiem wiążącym, takim jak skrobia i/lub środkiem poślizgowym, takim jak talk lub stearynian magnezu i, opcjonalnie, środkami stabilizującymi. W miękkich kapsułkach czynne związki mogą być rozpuszczane lub suspendowane w odpowiednich cieczach, takich jak oleje tłuszczowe, ciekła parafina, ciekłe glikole polietylenowe, kremofor, kapmul, średniołańcuchowe lub długołańcuchowe mono-, di lub triglicerydy. Do tych preparatów także mogą być dodawane środki stabilizujące.
Do podawania wziewnego związki do zastosowania według wynalazku są dogodnie dostarczane w postaci aerozolu w sprayu przy użyciu opakowania pod ciśnieniem lub nebulizatora i odpowiedniego gazu nośnikowego, np., bez ograniczenia, dichlorodifluorometanu, trichlorofluorometanu, dichlorotetrafluoroetanu lub dwutlenku węgla. W przypadku aerozolu pod ciśnieniem dawka jednostkowa może być kontrolowana przez dostarczenie zaworu dostarczającego odmierzoną ilość. Mogą być formułowane kapsułki i wkłady, na przykład z żelatyny, do zastosowania w inhalatorze lub insuflatorze, zawierające mieszankę proszków związku i odpowiedniej podstawy proszkowej, takiej jak laktoza lub skrobia.
Związki mogą być formułowane do podawania pozajelitowego, np. we wstrzyknięciu bolusa lub ciągłym wlewie. Preparaty do wstrzykiwań mogą występować w postaci dawki jednostkowej, np. w ampułkach lub opakowaniach wielodawkowych, z dodatkiem środka konserwującego. Kompozycje mogą mieć postać zawiesin, roztworów lub emulsji w nośnikach olejowych lub wodnych, i mogą zawierać materiały formułujące, takie jak środki suspendujące, stabilizujące i/lub dyspergujące.
Kompozycje farmaceutyczne do podawania pozajelitowego obejmują wodne roztwory postaci rozpuszczalnej w wodzie, takie jak, bez ograniczenia, sól czynnego związku. Dodatkowo zawiesiny czynnych związków mogą być wytwarzane w lipofilnym nośniku. Odpowiednie lipofilne nośniki obejmują oleje tłuszczowe, takie jak olej sezamowy, syntetyczne estry kwasów tłuszczowych, takie jak oleinian etylu i triglicerydy, lub materiały, takie jak liposomy. Wodne zawiesiny do wstrzykiwań mogą zawierać substancje, które zwiększają lepkość zawiesiny, takie jak karboksymetyloceluloza sodu, sorbitol lub dekstran. Opcjonalnie zawiesina może także zawierać odpowiednie środki stabilizujące i/lub środki, które zwiększają rozpuszczalność związków, umożliwiając wytwarzanie silnie stężonych roztworów.
Alternatywnie czynny składnik może występować w postaci proszku do rozpuszczania przed użyciem w odpowiednim nośniku, np. jałowej, wolnej od pirogenów wodzie.
Związki mogą także być formułowane w kompozycje doodbytnicze, takie jak czopki lub wlewki retencyjne, przy użyciu np. znanych podstaw czopków, takich jak masło kakaowe lub inne glicerydy.
Poza opisanymi wcześniej preparatami, związki mogą także być formułowane jako preparaty depot. Takie długodziałające preparaty mogą być podawane przez wszczepienie (na przykład podskórnie lub domięśniowo) lub we wstrzyknięciu domięśniowym. Związek według wynalazku może być formułowany do tej drogi podawania z odpowiednimi polimerowymi lub hydrofobowymi materiałami (na przykład w emulsji z farmakologicznie dopuszczalnym olejem), z żywicą jonowymienną lub jako trudno rozpuszczalna pochodna, taka jak, bez ograniczenia, trudno rozpuszczalna sól.
Alternatywnie mogą być wykorzystywane inne układy dostarczania hydrofobowych związków farmaceutycznych. Dobrze znanymi przykładami podłoży lub nośników dla dostarczania hydrofobowych leków są liposomy i emulsje. Dodatkowo mogą być także wykorzystywane pewne organiczne rozpuszczalniki, takie jak dimetylosulfotlenek, aczkolwiek często kosztem większej toksyczności.
Dodatkowo związki mogą być dostarczane przy użyciu układu przedłużonego uwalniania, takiego jak półprzepuszczalne matryce ze stałych polimerów hydrofobowych, zawierające środek terapeutyczny. Ustalono możliwość stosowania różnych materiałów o przedłużonym uwalnianiu i są one do40
PL 216 368 B1 brze znane fachowcom. Kapsułki o przedłużonym uwalnianiu, w zależności od ich charakteru chemicznego, mogą uwalniać związki przez kilka tygodni do ponad 100 dni. W zależności od charakteru chemicznego i biologicznej stabilności reagentów terapeutycznych, mogą być wykorzystywane dodatkowe strategie stabilizacji białek.
Kompozycje farmaceutyczne według wynalazku mogą także zawierać odpowiednie, stałe lub w postaci fazy żelowej, nośniki lub zaróbki. Przykłady takich nośników lub zaróbek obejmują, lecz nie wyłącznie, węglan wapnia, fosforan wapnia, różne cukry, skrobie, pochodne celulozy, żelatyna i polimery, takie jak glikole polietylenowe.
Wiele ze związków według wynalazku, modulujących KB może być dostarczanych jako fizjologicznie dopuszczalne sole, przy czym zastrzeżony związek może tworzyć ujemnie lub dodatnio naładowane grupy. Przykładami soli, w których związek tworzy dodatnio naładowane ugrupowanie, obejmują, bez ograniczenia, czwartorzędowe sole amonowe (zdefiniowane w opisie), takie jak chlorowodorki, siarczany, jabłczany, węglany, mleczany, winiany, maleiniany, bursztyniany, przy czym atom azotu czwartorzędowej grupy amonowej jest azotem wybranego związku według wynalazku, który przereagował z odpowiednim kwasem. Sole, w których związek według wynalazku tworzy ujemnie naładowane grupy, obejmują, bez ograniczenia, sole sodowe, potasowe, wapniowe i magnezowe utworzone w reakcji grupy kwasu karboksylowego w związku z odpowiednią zasadą (np. wodorotlenkiem sodu (NaOH), wodorotlenkiem potasu (KOH), wodorotlenkiem wapnia (Ca(OH)2), itp.).
Dawka
Kompozycje farmaceutyczne odpowiednie do zastosowania w wynalazku obejmują kompozycje, w których czynne składniki znajdują się w ilości wystarczającej dla uzyskania zamierzonego celu, tj. modulacji aktywności KB lub leczenia lub zapobiegania zaburzeniu związanemu z KB.
Bardziej konkretnie terapeutycznie skuteczna ilość oznacza ilość związku skuteczną w zapobieganiu, uśmierzaniu lub poprawie objawów choroby lub wydłużaniu przeżycia leczonego osobnika.
Określenie terapeutycznie skutecznej ilości leży w zakresie możliwości fachowców, szczególnie w świetle szczegółowego ujawnienia dostarczonego w opisie.
Dla każdego związku stosowanego w sposobach wynalazku terapeutycznie skuteczną ilość lub dawkę można oszacować początkowo w testach przeprowadzonych na hodowlach komórkowych. Następnie dawki można formułować do zastosowania w modelach zwierzęcych, tak aby uzyskać zakres stężeń we krwi, w którym mieści się IC50 określona w hodowli komórkowej (tj. stężenie badanego związku, które prowadzi do zahamowania aktywności KB o połowę maksymalnego zahamowania). Takie informacje mogą być następnie wykorzystane do bardziej dokładnego określenia użytecznych dawek u ludzi.
Toksyczność i skuteczność terapeutyczną związków opisanych w opisie mogą być określone przy użyciu zwykłych procedur farmaceutycznych w hodowlach komórkowych lub na zwierzętach eksperymentalnych, np. przez określenie IC50 i LD50 (obie omówiono w opisie) dla badanego związku. Dane uzyskane z tych testów przeprowadzonych na hodowlach komórkowych i badań przeprowadzonych na zwierzętach mogą być użyte w formułowaniu szeregu dawek do zastosowania u ludzi. Dawki mogą być różne w zależności od zastosowanej postaci dawkowanej i wykorzystywanej drogi podawania. Dokładny preparat, droga podawania i dawka mogą być wybrane przez konkretnego lekarza w zależności od stanu pacjenta (patrz np. Fingl i in., 1975 w „The Pharmacological Basis of Therapeutics, Rozdz. 1, str. 1).
Wielkość dawki i odstęp między dawkami mogą być modyfikowane indywidualnie dla dostarczenia poziomów osoczowych czynnych substancji, które są wystarczające dla utrzymania działania modulującego kinazę. Te poziomy osoczowe są nazywane minimalnymi skutecznymi stężeniami (MSS). MSS będzie różne dla każdego związku, ale może być oszacowane na podstawie danych uzyskanych w warunkach in vitro, np. stężenie niezbędne dla uzyskania 50 - 90% zahamowania kinazy można stwierdzić przy użyciu testów opisanych w opisie. Dawki niezbędne dla uzyskania MSS będą uzależnione od konkretnej charakterystyki i drogi podawania. Dla określenia stężeń osoczowych mogą być wykorzystane testy HPLC i testy biologiczne.
Odstępy między dawkami mogą być także określone przy użyciu wartości MSS. Związki powinny być podawane przy użyciu schematu, który prowadzi do utrzymania poziomów osoczowych powyżej MSS przez 10 - 90% czasu, korzystnie między 30 - 90% a najkorzystniej między 50 - 90%. Obecnie terapeutycznie skuteczne ilości związków według wynalazku opisanych w opisie mogą wynosić od
2 2 2 około 25 mg/m2 do 1000 mg/m2 na dobę. Jeszcze korzystniej 25 mg/m2 do 150 mg/m2.
PL 216 368 B1
W przypadkach podawania miejscowego lub wybiórczego wychwytu, skuteczne miejscowe stężenie leku może nie być związane z jego stężeniem osoczowym i inne znane procedury mogą być wykorzystane do określenia właściwej wielkości dawki i odstępu między dawkami.
Ilość podawanej kompozycji oczywiście będzie uzależniona od leczonego osobnika, ciężkości schorzenia, sposobu podawania, oceny zlecającego lekarza, itp.
Pakowanie
Gdy istnieje taka potrzeba, kompozycje mogą występować w opakowaniu lub urządzeniu dozującym, takim jak zestaw zatwierdzony przez FDA, który może zawierać jedną lub większą liczbę postaci dawek jednostkowych zawierających czynny składnik. Do opakowania może być dołączona folia z tworzywa sztucznego lub folia metalowa taka jak opakowanie blistrowe. Do opakowania lub urządzenia dozującego mogą być dołączone instrukcje podawania. Do opakowania lub urządzenia dozującego może być także dołączona ulotka związana z pojemnikiem w postaci zleconej przez agencję rządową regulująca wytwarzanie, stosowanie lub sprzedaż leków, przy czym ulotki odzwierciedlają zatwierdzenie przez agencję postaci kompozycji lub podawania ludziom lub weterynaryjnego. Taka ulotka na przykład może zawierać zarejestrowane wskazania zatwierdzone przez amerykańską Agencję ds. Żywności i Leków dla przepisywania leków lub zatwierdzonej ulotki informacyjnej dołączanej do opakowania. Kompozycje zawierające związek według wynalazku formułowany w zgodnym farmaceutycznym nośniku mogą być także wytwarzane, umieszczane w odpowiednim pojemniku i oznakowane do leczenia wskazanego stanu. Odpowiednie stany wskazane na etykiecie mogą obejmować leczenie nowotworu, zahamowanie angiogenezy, leczenie zwłóknienia, cukrzycy i tym podobnych.
P r z y k ł a d y
Poniższe przykłady podano w celu zilustrowania wynalazku.
Numeracja w przykładach odpowiada numeracji w tablicach. Schematy reakcji i numery przykładów rozpoczynające się literą (I) dotyczą związków pirydynowych. Numery przykładów zaczynające się literą L dotyczą syntez bibliotek związków. Numery przykładów z oznaczeniem literowym (a, b, c itd.) ilustrują syntezę reagentów stosowanych następnie w syntezie związków według wynalazku, oznaczonych liczbami (1, 2, 3 itd.). Reagenty można zsyntetyzować w podany sposób lub są one dostępne ze źródeł handlowych (np. Aldrich, Milwaukee, WI.; Acros, Morris Plains, N.J.; Biosynth International, Naperville, IL.; Frontier Scientific, Logan, Utah; TCI America, Portland, Oreg.; Combi-Blocks, San Diego, Calif.; Matrix Scientific, Columbia, S.C.; Acros, Morris Plains, N.J.; Alfa Aesar, Ward Hill, Mass.; Apollo Scientific, Wielka Brytania; etc.) lub można je zsyntetyzować znanymi sposobami. Przy odniesieniu do ogólnej lub przykładowej procedury syntezy fachowiec może łatwo ustalić odpowiednie reagenty, gdy nie zostały wskazane, dokonując ekstrapolacji ogólnych lub przykładowych procedur.
W opisanych ogólnych procedurach 1-43, choć pewne z tych procedur są uogólnione i przykładowe, użyto czasu przeszłego w celu zaznaczenia, że te ogólne procedury zostały zastosowane do syntezy związków. Pewne z ogólnych procedur podano jako przykłady wytwarzania konkretnych związków. Fachowiec łatwo przystosuje takie procedury do syntezy innych związków. Należy zdawać sobie sprawę, że grupy R w procedurach ogólnych mają znaczenie generyczne i nieograniczające oraz nie odpowiadają definicjom grup R podanym w opisie. Każda taka grupa R oznacza jedną lub większą liczbę ugrupowań chemicznych, które mogą być takie same lub odmienne w stosunku do innych ugrupowań chemicznych również oznaczonych takim samym symbolem R. Ponadto przedstawienie pozycji jako niepodstawionej w pokazanych strukturach lub powoływanych w ogólnych procedurach jest stosowane dla wygody i nie wyklucza podstawienia opisanego w innym miejscu w opisie. W przypadku konkretnych grup, które mogą być obecne, jako grupy R w procedurach ogólnych lub jako nie pokazane ewentualne podstawniki, należy odnieść się do opisów pozostałej części tego dokumentu, włącznie z zastrzeżeniami, streszczeniem i opisem szczegółowym. Należy ponadto zdawać sobie sprawę, że numeracje związków na ogólnych schematach i w ogólnych procedurach w przykładach zastosowano jedynie dla wygody ich powoływania i nie odpowiadają one numerom stosowanym w innym miejscu w tym opisie.
PL 216 368 B1
Ogólny schemat I syntezy 5-arylo-3-(podstawionej-benzyloksy)pirydyn-2-yloaminy (6):
Ogólna procedura 1 syntezy 5-bromo-3-(podstawionej-benzyloksy)pirydyn-2-yloaminy (5):
1. Wytwarzanie 3-(podstawionej-benzyloksy)-2-nitropirydyny (3): W trakcie mieszania do roztworu Cs2CO3 (1,0 molowego równoważnika)) w DMF (0,2 M) w atmosferze N2, zawierającego 3-hydroksy-4-nitropirydynę (Aldrich, 1,0 molowego równoważnika) dodano podstawionego bromku benzylu (1,0 molowego równoważnika). Mieszaninę mieszano przez 6 h w temperaturze otoczenia. Mieszaninę reakcyjną rozcieńczono następnie EtOAc i wymieszano z H2O. Warstwę wodną wyekstrahowano dwukrotnie EtOAc. Warstwy organiczne połączono następnie, przemyto H2O i solanką, wysuszono nad Na2SO4, przesączono i zatężono do sucha pod próżnią, w wyniku czego otrzymano 3-(podstawioną-benzyloksy)-2-nitropirydynę (3) w postaci substancji stałej.
2. Wytwarzanie 3-(podstawionej-benzyloksy)pirydyn-2-yloaminy (4): W trakcie mieszania 3-(podstawioną-benzyloksy-2-nitropirydynę (1,0 molowego równoważnika, 1 M) i wiórki żelaza (1,0 molowego równoważnika) przeprowadzono w zawiesinę w AcOH i EtOH (1,3:1). Mieszaninę reakcyjną ogrzano powoli do temperatury wrzenia w warunkach powrotu skroplin i mieszano przez 1 h. Mieszaninę reakcyjną ochłodzono do temperatury pokojowej, po czym przesączono przez wkład z celitu. Otrzymany przesącz zobojętniono stężonym NH4OH, a następnie wyekstrahowano 3 razy EtOAc. Połączone ekstrakty organiczne przemyto nasyconym roztworem NaHCO3, H2O i solanką, wysuszono nad Na2SO4, przesączono i zatężono do sucha pod próżnią, w wyniku czego otrzymano 3-(podstawioną-benzyloksy)pirydyn-2-yloaminy (4) w postaci substancji stałej.
3. Wytwarzanie 5-bromo-3-(podstawionej-benzyloksy)pirydyn-2-yloamina (5): W trakcie mieszania roztwór 3-(podstawionej-benzyloksy)pirydyn-2-yloaminy (4) (1,0 molowego równoważnika) w acetonitrylu ochłodzono do 0°C na łaźni z lodem. Do roztworu tego dodano porcjami N-bromosukcynoimidu (Aldrich, 1,0 molowego równoważnika). Mieszaninę reakcyjną mieszano w 0°C przez 15 min. Mieszaninę reakcyjną zatężono do sucha pod próżnią. Otrzymany ciemny olej rozpuszczono w EtOAc i wyekstrahowano z H2O. Warstwę organiczną następnie przemyto dwukrotnie nasyconym roztworem NaHCO3 i raz solanką. Do warstwy organicznej dodano aktywnego węgla drzewnego i mieszaninę ogrzano do temperatury wrzenia w warunkach powrotu skroplin. Roztwór ochłodzono następnie do temperatury pokojowej i przesączono przez wkład z celitu. Fazę organiczną następnie zatężono do sucha pod próżnią do 1/3 wyjściowej objętości. Następnie substancję stałą odsączono, z czego otrzymano 5-bromo-3-(podstawioną-benzyloksy)pirydyn-2-yloaminę (5) w postaci substancji stałej.
PL 216 368 B1
Ogólna procedura 3 syntezy 5-arylo-3-(podstawionej-benzyloksy)pirydyn-2-yloaminy
Mieszaninę 5-bromo-3-(podstawionej-benzyloksy)pirydyn-2-yloaminy (1 molowego równoważnika), kwasu aryloboronowego lub jego estru (1,2 molowego równoważnika), chlorku bis(trifenylofosfina)palladu (II) (0,03 molowe równoważniki) i węglanu sodu (3,0 molowego równoważnika) w eterze dimetylowym glikolu etylenowego i wodzie (10:0,5, 0,03 M) trzykrotnie odgazowano i nasycono azotem, a następnie ogrzewano w temperaturze wrzenia w warunkach powrotu skroplin przez noc. Mieszaninę reakcyjną ochłodzono do temperatury otoczenia i rozcieńczono octanem etylu. Mieszaninę przemyto wodą i solanką, wysuszono nad Na2SO4 i oczyszczono na kolumnie z żelem krzemionkowym, w wyniku czego otrzymano 5-arylo-3-(podstawioną-benzyloksy)pirydyn-2-yloaminę.
Ogólna procedura 4 reakcji amidowania kwasu 6-amino-5-(podstawionego-benzyloksy)pirydyn-3-ylo]benzoesowego:
Do roztworu kwasu 6-amino-5-(podstawionego-benzyloksy)pirydyn-3-ylo]benzoesowego (1 molowy równoważnik), hydratu 1-hydroksybenzotriazolu (HOBT, 1,2 molowego równoważnika) i chlorowodorku 1-(3-dimetyloaminopropylo)-3-etylokarbodiimidu (EDC, 1,2 molowego równoważnika) w DMF (0,2 M) dodano aminy (1,2 molowego równoważnika). Roztwór reakcyjny mieszano w temperaturze pokojowej przez noc, po czym rozcieńczono EtOAc i wymieszano z H2O. Warstwę organiczną oddzielono i warstwę wodną wyekstrahowano EtOAc. Warstwy organiczne połączono, przemyto nasyconym roztworem NaHCO3 i zatężono do sucha pod próżnią. Produkt oczyszczono metodą chromatografii kolumnowej (żel krzemionkowy, 99:1 do 95:5 CH2Cl2/MeOH). Frakcje zawierające produkt zatężono pod próżnią i otrzymano produkt amidowy.
PL 216 368 B1
Ogólna procedura 5 wytwarzania 3-(podstawionej-benzyloksy)-5-(3-dialkiloaminometylo-1H-indol-5-ilo)pirydyn-2-yloaminy.
R
Do roztworu benzotriazolu (1,0 molowego równoważnika) w dichlorometanie (0,2 M) dodano aminy (1,0 molowego równoważnika). Mieszaninę reakcyjną mieszano przez 5 minut w temperaturze pokojowej, po czym dodano formaldehydu (37% wag., 1,0 molowego równoważnika) i mieszaninę reakcyjną zatknięto korkiem i mieszano w temperaturze pokojowej przez 3 h. Gdy TLC (10% octan etylu:dichlorometan) wykazała przereagowanie wyjściowego benzotriazolu, mieszaninę reakcyjną wysuszono bezwodnym siarczanem magnezu (10 g), przesączono i zatężono pod próżnią. Surowy produkt oczyszczono na kolumnie z żelem krzemionkowym z elucją mieszaniną 1:1 octan etylu:dichlorometan, w wyniku czego otrzymano żądany produkt w postaci białej substancji stałej.
Do roztworu aminometylobenzotriazolowego związku pośredniego (1,0 molowego równoważnika) w dichlorometanie (0,43 M) dodano chlorku glinu (2,0 molowego równoważnika), a następnie 3-(2,6-dichlorobenzyloksy)-5-(1H-indol-5-ilo)pirydyn-2-yloaminy (1,1 molowego równoważnika). Mieszaninę reakcyjną zatknięto korkiem i ogrzewano w trakcie mieszania w 40°C przez 3-4 h. Następnie ogrzewanie przerwano i mieszaninie umożliwiono ostygnięcie do temperatury pokojowej. Mieszaninę reakcyjną rozcieńczono wodorotlenkiem sodu (0,2 M) i chloroformem, ponownie zamknięto korkiem i mieszano energicznie w temperaturze pokojowej w celu rozpuszczenia pozostałości w fiolce. Chloroform wyekstrahowano z warstwy wodnej, wysuszono nad bezwodnym siarczanem sodu i zatężono pod próżnią. Surowy produkt oczyszczono na kolumnie z żelem krzemionkowym, najpierw z elucją mieszaniną 1:1, octan etylu:dichlorometan, w celu wyeluowania mniej polarnych zanieczyszczeń, a następnie wyeluowano produkt mieszaniną 90:9:1 chloroform:metanol:wodorotlenek amonu. (Wydajność 10-67%.)
PL 216 368 B1
Ogólna procedura 6 syntezy 3-(podstawionej-benzyloksy)-5-fenylopirydyn-2-yloaminy, przykład I-88:
Do roztworu 3-benzyloksy-5-fenylopirydyn-2-yloaminy (przykład I-87, 3,27 g, 11,8 mmola) w metanolu (30 ml) dodano Pd(OH)2 (2,5 g, 2,37 mmola). Mieszaninę trzykrotnie odgazowano i nasycono wodorem, po czym mieszano w atmosferze wodoru z balona przez 5 h. Mieszaninę reakcyjną przesączono przez wkład z celitu, przemyto metanolem i zatężono. Po wysuszeniu pod wysoką próżnią otrzymano 2-amino-5-fenylopirydyn-3-ol (2,04 g, z 93% wydajnością). MS m/z 187 [M+1].
Do roztworu 2-amino-5-fenylopirydyn-3-olu (2,04 g, 10,95 mmola) w THF (bezwodnym, 30 ml) dodano powoli NaH (1,31 g, 32,85 mmola). Mieszaninę mieszano w atmosferze azotu przez 20 minut, po czym dodano chlorku tritylu (3,66 g, 13,14 mmola). Mieszaninę reakcyjną mieszano w temperaturze pokojowej przez noc w atmosferze azotu. Rozpuszczalnik odparowano i pozostałość rozpuszczono w dichlorometanie, przemyto wodą i wysuszono nad Na2SO4. Po przesączeniu i zatężeniu surowy produkt oczyszczono na kolumnie z żelem krzemionkowym z elucją mieszaniną EtOAc-heksan (1:10), w wyniku czego otrzymano 5-fenylo-2-(trietyloamino)pirydyn-3-ol (1,09 g, 23% wydajnością). MS m/z 427 [M+1].
Do roztworu 5-fenylo-2-(trietyloamino)pirydyn-3-olu (100 mg, 0,24 mmola) w THF (3 ml) dodano Cs2CO3 (79 mg, 0,24 mmola). Mieszaninę mieszano w temperaturze pokojowej przez 20 minut, po czym dodano bromku 3-metoksybenzylu (0,037 ml, 0,26 mmola). Mieszaninę reakcyjną mieszano w temperaturze pokojowej przez noc, rozcieńczono dichlorometanem (5 ml) i przesączono w celu usunięcia soli. Rozpuszczalniki odparowano i pozostałość rozpuszczono w 10% kwasie trifluorooctowym w dichlorometanie (2 ml). Mieszaninę reakcyjną mieszano przez 2 h i odparowano. Pozostałość rozpuszczono w dichlorometanie, przemyto nasyconym roztworem NaHCO3 i wysuszono nad Na2SO4.
Po przesączeniu i zatężeniu surowy produkt oczyszczono na kolumnie z żelem krzemionkowym z elucją układem metanol-dichlorometan (gradient 3 - 15%), w wyniku czego otrzymano 3-(3-metoksybenzyloksy)-5-fenylopirydyn-2-yloaminę w postaci białej substancji stałej (43,5 mg, 60% wydajności).
PL 216 368 B1
Ogólna procedura 7 syntezy 3-(podstawionej-benzyloksy)-5-arylopirydyn-2-yloaminy, przykład I-106:
Do roztworu 2-amino-5-[4-(2-morfolin-4-yloetoksy)fenylo]pirydyn-3-olu (otrzymanego zgodnie z procedurami dla 2-amino-5-fenylopirydyn-3-olu w przykładzie I-88) (45,5 mg, 0,14 mmola) w DMF (3 ml) w 0°C dodano NaH (60% w oleju) (5,6 mg, 0,14 mmola) i mieszaninę mieszano w 0°C przez 20 min. Następnie dodano 1-bromometylo-3-nitrobenzenu i mieszaninę mieszano w 0°C przez 1 h i w temperaturze pokojowej przez 2 h. Dodano zimnego 1 N wodnego roztworu HCl (0,1 ml) i rozpuszczalnik usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość oczyszczono metodą chromatografii na żelu krzemionkowym (CH2Cl2:MeOH:NH4OH = 100:3:0,3) i otrzymano 5-[4-(2-morfolin-4-yloetoksy)fenylo]-3-(3-nitrobenzyloksy)pirydyn-2-yloaminę w postaci żółtej substancji stałej (44 mg, 68%).
Ogólna procedura 8 syntezy {4-[6-amino-5-(podstawionego-benzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenylo}[(2R)-2-pirolidyn-1-ylometylopirolidyn-1-ylo]metanonu, przykład I-111:
PL 216 368 B1
1. Kwas 6-amino-5-benzyloksynikotynowy otrzymano zgodnie z procedurą 3 z 3-benzyloksy-5-bromopirydyn-2-yloaminy i kwasu 4-(4,4,5,5-tetrametylo[1 ,3,2]dioksaborolan-2-ylo)benzoesowego. MS m/z 321 (M+1).
2. [4-(6-Amino-5-benzyloksypirydyn-3-ylo)fenylo]-[(2R)-2-pirolidyn-1-ylometylopirolidyn-1-ylo]metanon otrzymano zgodnie z procedurą 4 z zastosowaniem kwasu 6-amino-5-benzyloksynikotynowego i (2R)pirolidyn-1-ylometylopirolidyny (otrzymanej w przykładzie I-39). MS m/z 457 (M+1).
3. Do roztworu [4-(6-amino-5-benzyloksypirydyn-3-ylo)fenylo][(2R)pirolidyn-1-ylometylopirolidyn-1 -ylo]metanonu (2,28 g, 5,00 mmola) w metanolu (25 ml) dodano 10% Pd/C (100 mg). Mieszaninę odgazowano i nasycono 3 razy wodorem, po czym mieszano w atmosferze wodoru z balona przez noc. Mieszaninę reakcyjną przesączono przez wkład z celitu, przemyto metanolem i zatężono. Po wysuszeniu pod wysoką próżnią otrzymano [4-(6-amino-5-hydroksypirydyn-3-ylo)fenylo][(2R)-2r 4
-pirolidyn-1 -ylometylopirolidyn-1 -ylo)metanonu (1,74 g, 95% wydajnością). 1H NMR (400 MHz, DMSOd6) δ 7,79 (s, 1H), 7,54 (m, 3H), 7,46 (m, 2H), 7,14 (s, 1H), 5,68 (s, 2H), 4,22 (m, 1H), 3,45 (m, 2H), 2,66 (m, 1H), 2,52 (m, 4H), 1,96 (m, 2H), 1,84 (m, 3H), 1,64 (m, 4H); MS m/z 367 (M+1).
4. W trakcie mieszania do roztworu [4-(6-amino-5-hydroksypirydyn-3-ylo)fenylo][(2R)-2-pirolidyn-1-ylometylopirolidyn-1-ylo]metanonu (100 mg, 0,27 mmola) w bezwodnym DMF (15 ml) w atmosferze N2, w 0°C, dodano wodorku sodu (60% dyspersja w oleju mineralnym, 11 mg, 0,49 mmola). Mieszaninę mieszano w 0°C przez 30 min. Dodano 1-(bromometylo)-4-fluoro-2-(trifluorometylo)benzenu (0,046 ml, 0,27 mmola). Mieszaninę mieszano w temperaturze pokojowej przez 2 h. Mieszaninę reakcyjną rozcieńczono EtOAc i wymieszano z H2O. Warstwę wodną wyekstrahowano EtOAc (2 razy, 25 ml). Warstwy organiczne połączono, przemyto H2O (1 raz, 15 ml), solanką (1 raz, 15 ml), wysuszono nad MgSO4, przesączono, zatężono i oczyszczono na kolumnie z żelem krzemionkowym, w wyniku czego otrzymano {4-[6-amino-5-(4-fluoro-2-trifluorometylobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenylo}[(2R)-2-pirolidyn-1-ylometylopirolidyn-1-ylo]metanon w postaci białawych kryształów.
Ogólna procedura 9 syntezy [6-amino-5-(podstawionego-benzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenyloamidu kwasu 2-dialkiloamino-etanosulfonowego, przykład I-243.
PL 216 368 B1
1. Do roztworu 4-(4,4,5,5-tetrametylo[1,3,2]dioksaborolan-2-ylo)fenyloaminy (5 g, 22,8 mmola) w dichlorometanie (120 ml) dodano N-metylomorfoliny (7,5 ml, 68,4 mmola). Otrzymaną mieszaninę ochłodzono do 0°C w atmosferze azotu. Następnie wkroplono w trakcie mieszania chlorku 2-chloroetanosulfonylu (2,5 ml, 23,9 mmola) w dichlorometanie (60 ml). Po zakończeniu dodawania zawartość kolby mieszano w 0°C przez 1 h, a następnie w temperaturze pokojowej z monitorowaniem metodą TLC (1:1 octan etylu:heksany) i wybarwianiem ninhydryną. Po mieszaniu przez 4 h pozostała w dalszym ciągu część estru boronowego i wkroplono jeszcze 0,2 równoważnika (0,5 ml) chlorku 2-chloroetanosulfonylu w dichlorometanie (25 ml) w temperaturze pokojowej. Po 1 h ester kwasu boronowego przereagował, na co wskazała TLC i mieszaninę reakcyjną zatężono do połowy objętości w wyparce obrotowej. Pozostałość rozcieńczono octanem etylu (200 ml), przemyto solanką nasyconą w 50% (2 razy, 100 ml), wysuszono nad bezwodnym siarczanem sodu i zatężono pod próżnią. Surowy produkt oczyszczono na żelu krzemionkowym (120 g) z elucją mieszaniną 10% octanu etylu w dichlorometanie, w wyniku czego otrzymano [4-(4,4,5,5-tetrametylo[1,3,2]dioksaborolan-2-ylo)fenylo]amid kwasu etenosulfonowego w postaci białej substancji stałej (6,2 g, 20,2 mmola, 89% wydajności). 1H NMR (CDCI3, 300 MHz), δ 7,76 (d, J=8,4, 2H), 7,12 (d, J=8,45, 2H) 6,65 (s, 1H), 6,55 (dd, J=9,77, 6,7, 1H), 6,31 (d, J=16,54, 1H), 5,96 (d, J=9,8, 1H), 1,33 (s, 12H).
2. Do roztworu [4-(4,4,5,5-tetrametylo[1,3,2]dioksaborolan-2-ylo)fenylo]amidu kwasu etenosulfonowego (0,500 g, 1,6 mmola) w metanolu (5 ml) dodano dietyloaminy (0,707 g, 4,0 mmola) w metanolu (5 ml) i mieszaninę reakcyjną mieszano w temperaturze pokojowej, a przebieg reakcji monitorowano metodą TLC (1:1 octan etylu:heksany). Po 2 h mieszaninę reakcyjną zatężono pod próżnią i pozostałość rozdzielono pomiędzy octan etylu (50 ml) i wodę (50 ml). Octan etylu przemyto następnie solanką nasyconą w 50% (1 raz, 50 ml), wysuszono nad bezwodnym siarczanem sodu, przesączono i zatężono pod próżnią. Surowy produkt oczyszczono z użyciem kolumny wypełnionej 10 g żelu krzemionkowego, z elucją mieszaniną 1:1 octan etylu:dichlorometan, w wyniku czego otrzymano [4-(4,4,5,5-tetrametylo[1,3,2]dioksaborolan-2-ylo)fenylo]amid kwasu 2-dietyloaminoetanosulfonowego w postaci białej substancji stałej (0,346 g, 0,90 mmola, 56%). 1H NMR (CDCI3, 300 MHz) δ 7,78 (d, J=6,65, 2H) 7,15 (d, J=6,66, 2H), 3,20 (m, 2H), 3,0 (m, 2H), 2,55 (q, J=7,15, 7,16 4H), 1,34 (s, 12H), 1,05 (t, J=7,19, 6H).
3. {4-[6-Amino-5-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenylo)amid kwasu 2-dietyloaminoetanosulfonowego otrzymano zgodnie z ogólną procedurą sprzęgania Suzuki, 3, z 5-bromo-3-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirydyn-2-yloaminy i [4-(4,4,5,5-tetrametylo[1,3,2]dioksaborolan-2-ylo)fenylo]amidu kwasu 2-dietyloaminoetanosulfonowego otrzymanego w części 2, w postaci białej substancji stałej z 60% wydajnością.
Ogólna procedura 10:
1: 4-(4,4,5,5-Tetrametylo[1,3,2]dioksaborolan-2-ylo)anilinę (3 g, 0,013 mola) rozpuszczono w dichlorometanie (350 ml) i dodano pirydyny (1,02 g, 0,013 mola) oraz chloromrówczanu 4-nitrofenylu. Mieszaninę reakcyjną mieszano przez 13 h, gdy analiza metodą TLC wykazała przereagowanie wszystkich substancji wyjściowych. Roztwór przemyto nasyconym roztworem NaHCO3 (3 razy, 50 ml), wodą (3 razy, 50 ml) i solanką (3 razy, 50 ml). Warstwę organiczną wysuszono nad Na2SO4 i rozpuszczalnik usunięto, w wyniku czego otrzymano białą krystaliczną substancję stałą, ester fenylowy kwasu [4-(4,4,5,5-tetrametylo[1,3,2]dioksaborolan-2-ylo)fenylo]karbaminowego, 4,45 g, 91%.
PL 216 368 B1 1H NMR (CDCI3, 300 MHz) δ 1,4 (s, 12H), 7,1 (brs, 1H), 7,3 (d, 2H), 7,5 (d, 2H), 7,8 (d, 2H), 8,3 (d, 2H).
2: Ester fenylowy kwasu [4-(4,4,5,5-tetrametylo[1,3,2]dioksaborolan-2-ylo)fenylo]karbaminowego (500 mg, 1,3 mmola) rozpuszczono w bezwodnym dichlorometanie (0,5 ml) i trietyloaminie (0,187 ml, 1,3 mmola). W trakcie mieszania do tego roztworu dodano 1 -metylopiperazyny (lub dowolnej innej aminy) (0,144 ml, 1,3 mmola). Roztwór natychmiast zmienił zabarwienie na żółte i analiza
TLC wykazała przereagowanie całej substancji wyjściowej. Mieszaninę reakcyjną przemyto wodą (3 razy, 500 ml), nasyconym roztworem wodorowęglanu sodu (2 razy, 200 ml) i wysuszono przed usunięciem rozpuszczalników pod próżnią. Estry kwasu boronowego zastosowano bez oczyszczania.
3: Do mieszaniny 2,1 ml DME i 2,8 ml 2N NaHCO3 dodano 100 mg bromkowego związku szkieletowego, 1 równoważnik kwasu boronowego i 5% molowych Pd(PPh3)4. Mieszaninę reakcyjną mieszano i ogrzewano w 80°C przez noc w 2-drachmowej fiolce. Surową mieszaninę przesączono przez celit i wyekstrahowano EtOAc (2 razy, 100 ml). Połączone ekstrakty przemyto NaHCO3 (1 raz, 100 ml), a następnie wodą (1 raz, 100 ml), a potem solanką (1 raz, 100 ml). Otrzymaną mieszaninę zatężono pod próżnią. Pozostałość rozpuszczono w heksanie i oczyszczono metodą chromatografii kolumnowej.
PL 216 368 B1
Ogólna procedura 13:
R
I
1. W trakcie mieszania do roztworu 2-amino-3-benzyloksypirydyny (42,0 g, 0,21 mola) w CH3CN (600 ml) w 0°C dodano N-bromosukcynoimidu (37,1 g, 0,21 mola) w ciągu 30 minut. Mieszaninę mieszano przez 0,5 h, po czym mieszaninę reakcyjną rozcieńczono EtOAc (900 ml) i wymieszano z H2O (900 ml). Warstwę organiczną przemyto solanką i wysuszono (Na2SO4), przesączono i zatężono do sucha pod próżnią, w wyniku czego otrzymano 3-benzyloksy-5-bromopirydyn-2-yloaminę (31,0 g, 0,11 mola, 53%). 1H NMR (CDCI3, 300 MHz) δ 4,63-4,78 (brs, 2H), 5,04 (s, 2H), 7,07 (d, 1H, J, 1,8 Hz), 7,33-7,42 (m, 5H), 7,73 (d, 1H, J, 1,8 Hz).
PL 216 368 B1
2. W trakcie mieszania do mieszaniny 3-benzyloksy-5-bromopirydyn-2-yloaminy (31,0 g, 0,11 mola) w mieszaninie DME (600 ml) i H2O (600 ml) dodano kwasu 4-karboksymetyloboronowego (29,9 g, 0,11 mola), Pd(PPh3)4 (6,4 g, 5,55 mmola) i Na2CO3 (82,0 g, 0,78 mola). Mieszaninę reakcyjną ogrzano powoli do temperatury wrzenia w warunkach powrotu skroplin i mieszano przez 3 h. Mieszaninę reakcyjną ochłodzono do temperatury pokojowej, po czym rozcieńczono CH2Cl2 (1,5 I) i wymieszano z H2O (700 ml). Warstwę organiczną przemyto nasyconym roztworem NaHCO3 (700 ml), wysuszono (Na2SO4), przesączono i zatężono pod próżnią. Surowy produkt oczyszczono metodą chromatografii kolumnowej (żel krzemionkowy, 1:1 do 4:1 EtOAc:heksany); frakcje zawierając produkt połączono i zatężono pod próżnią, w wyniku czego otrzymano ester metylowy kwasu 4-(6-amino-5-benzyloksypirydyn-3-ylo)benzoesowego (29,4 g, 0,086 mola, 79%). 1H NMR (CDCI3, 300 MHz) δ 3,92 (s, 3H), 4,82-4,94 (brs, 2H), 5,15 (s, 2H), 7,22 (d, 1H, J, 1,8 Hz), 7,33-7,42 (m, 5H), 7,54 (d, 2H, J, 8,6), 7,98 (d, 1H, J, 1,8 Hz), 8,06 (d, 2H, J, 8,6 Hz).
3. W trakcie mieszania do roztworu estru metylowego kwasu 4-(6-amino-5-benzyloksypirydyn-3-ylo)benzoesowego (10,0 g, 0,03 mola) w EtOH:H2O (95:5, 600 ml) dodano Pd/C (15,9 g, 0,015 mola) (mieszaninę reakcyjną odgazowano pod próżnią). Roztwór mieszano w atmosferze H2 przez 22 h. Roztwór przesączono przez wilgotny celit i celit przemyto EtOH. Przesącz zatężono pod próżnią, w wyniku czego otrzymano ester metylowy kwasu 4-(6-amino-5-hydroksypirydyn-3-ylo)benzoesowego (2,3 g, 9,3 mmola, 31%). 1H NMR (MeOD, 300 MHz) δ 3,90 (s, 3H), 7,21 (d, 1H, J, 1,9 Hz), 7,62 (d, 2H, J, 8,5 Hz), 7,76 (d, 1H, J, 1,9 Hz), 8,04 (d, 2H, J, 8,5 Hz).
4. W trakcie mieszania do roztworu estru metylowego kwasu 4-(6-amino-5-hydroksypirydyn-3-ylo)benzoesowego (2,3 g, 9,3 mmola) w CH2Cl2 (180 ml) dodano N,N-diizopropyloetyloaminy (3,2 ml, 0,019 mola), chlorku 4-metylobenzenosulfonylu (2,66 g, 0,014 mola) i PS-DMAP (katalityczną ilość). Mieszaninę reakcyjną mieszano w temperaturze otoczenia przez 6 h, po czym przesączono w celu usunięcia żywicy. Żywicę przemyto CH2Cl2 (3 razy, 20 ml) i połączone frakcje przemyto 10% kwasem cytrynowym (100 ml), nasyconym roztworem NaCl (100 ml), wysuszono (Na2SO4) i przesączono i zatężono pod próżnią. Otrzymany surowy produkt oczyszczono metodą chromatografii kolumnowej (żel krzemionkowy, 100% CH2Cl2 do 95:5 CH2Cl2:MeOH) i frakcje zawierając żądany produkt połączono i zatężono pod próżnią, w wyniku czego otrzymano ester metylowy kwasu 4-[6-amino-5-(tolueno-4-sulfonyloksy)pirydyn-3-ylo]benzoesowego (3,3 g, 8,2 mmola, 88%). 1H NMR (CDCI3, 300 MHz) δ 2,47 (s, 3H), 3,93 (s, 3H), 4,81-4,88 (brs, 2H), 7,36-7,44 (m, 5H), 7,81 (d, 2H, J, 8,3 Hz), 8,05 (d, 2H, J, 8,4 Hz), 8,19-8,27 (brs, 1H).
5. W trakcie mieszania do roztworu 1-(3-fluoro-2-trifluorometylofenylo)etanolu (2,0 g, 9,6 mmola) w bezwodnym DMF (500 ml) w 0°C w atmosferze N2 dodano NaH (0,38 g, 9,6 mmola). Mieszaninę reakcyjną mieszano przez 0,5 h. Do mieszaniny reakcyjnej dodano roztworu estru metylowego kwasu 4-[6-amino-5-(tolueno-4-sulfonyloksy)pirydyn-3-ylo]benzoesowego (3,8 g, 9,6 mmola) w bezwodnym DMF (30 ml) i umożliwiono jej powolne dojście do temperatury otoczenia i mieszano ją przez 21 h w tej temperaturze. Mieszaninę reakcyjną rozcieńczono EtOAc (500 ml) i H2O (100 ml). Warstwę organiczną oddzielono, a warstwę wodną dodatkowo wyekstrahowano EtOAc (1 raz, 200 ml). Warstwy organiczne połączono i przemyto solanką (1 raz, 100 ml), wysuszono Na2SO4 i zatężono do sucha pod próżnią. Surową mieszaninę oczyszczono metodą chromatografii kolumnowej (żel krzemionkowy, 40:60 do 70:30 EtOAc:heksany) i frakcje zawierające produkt połączono i zatężono pod próżnią, w wyniku czego otrzymano ester metylowy kwasu 4{6-amino-5-[1-(3-fluoro-2-trifluorometylofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}benzoesowego (1,4 g, 3,2 mmola, 34%). 1H NMR (CDCI3, 300 MHz) & 1,73 (d, 3H, J, 6,2 Hz), 3,91 (s, 3H), 4,87-4,64 (brs, 2H), 5,81 (q, 1H, J, 6,1, 6,3 Hz), 6,92 (d, 1H, J, 1,8 Hz), 7,38 (d, 2H, J, 8,5 Hz), 7,46-7,66 (m, 3H), 7,93 (d, 1H, J, 1,8 Hz), 8,02 (d, 2H, J, 8,5 Hz).
6. W trakcie mieszania do roztworu estru metylowego kwasu 4-{6-amino-5-[1-(3-fluoro-2-trifluorometylofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}benzoesowego (1,4 g, 3,2 mmola) w ciepłym IPA (72 ml) dodano H2O (38 ml) zawierającej LiOH (0,68 g, 16,2 mmola). Mieszaninę reakcyjną ogrzewano w temperaturze wrzenia w warunkach powrotu skroplin przez 3,5 h. Mieszaninę reakcyjną zobojętniono i rozcieńczono EtOAc (200 ml), po czym wyekstrahowano w trakcie chłodzenia. Warstwę organiczną przemyto solanką (50 ml), wysuszono nad Na2SO4 i zatężono pod próżnią, w wyniku czego otrzymano kwas 4-{6-amino-5-[1-(3-fluoro-2-trifluorometylofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}benzoesowy (1,2 g, 2,8 mmola, 88%). 1H NMR (MeOD, 300 MHz) δ 1,75 (d, 3H, J, 6,2 Hz), 4,88-4,93 (m, 1H), 7,01 (d, 1H, J, 1,8 Hz), 7,39 (d, 2H, J, 8,3 Hz), 7,52-7,67 (m, 3H), 7,80 (d, 1H, J, 1,8 Hz), 7,97 (d, 2H, J, 8,3 Hz).
PL 216 368 B1
7. Wytwarzanie związków amidowych: W trakcie mieszania roztwór kwasu 4-{6-amino-5-[1-(3-fluoro-2-trifluorometylofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}benzoesowego (50 mg, 0,12 mmola), EDC (27,0 mg, 0,13 mmola) i HOBt (18,0 mg, 0,13 mmola) w DMF (2 ml) dodano do dwudrachmowej fiolki zawierającej NHR1R2 (0,12 mmola). Mieszaninę reakcyjną mieszano w temperaturze pokojowej przez 18 h. Mieszaninę reakcyjną rozcieńczono następnie CH2Cl2 (3 ml) i wymieszano z H2O. Warstwę organiczną oddzielono przemyto nasyconym roztworem NaCl (1 raz, 2 ml) i nasyconym roztworem NaHCO3 (1 raz, 2 ml). Warstwę organiczną zatężono do sucha pod próżnią. Produkt oczyszczono metodą chromatografii kolumnowej (żel krzemionkowy, 99:1 do 95:5 CH2Cl2/MeOH). Frakcje zawierając produkt zatężono pod próżnią, w wyniku czego otrzymano związki amidowe.
Ogólna procedura 14:
F
1: Do mieszaniny chlorowodorku 1-(2-chloroetylo)pirolidyny (200 mg, 1,18 mmola) i 4-[4-(4,4,5,5-tetrametylo[1,3,2]dioksaborolan-2-ylo)fenylo]-1H-pirazolu (229 mg, 1,19 mmola) w DMF (6 ml) dodano Cs2CO3. Mieszaninę mieszano w temperaturze pokojowej przez noc. Następnie do mieszaniny dodano wody (10 ml). Produkt wyekstrahowano EtOAc (3 razy, 10 ml). Połączone ekstrakty przemyto następnie solanką (5 razy, 10 ml) w celu usunięcia DMF, po czym wysuszono nad Na2SO4 i zatężono (142 mg, 41% wydajności).
2: Do mieszaniny 3-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]-5-jodopirydyn-2-yloaminy (200 mg, 0,468 mmola), estru boronowego pinakolu (1,2 równoważnik), Na2CO3 (149 mg, 1,41 mmola) w wodzie (1,25 ml) i glikolu dimetyloetylowym (3,75 ml, 0,1 M) dodano Pd(PPh3)2Cl2 (16 mg, 0,020 mmola) w reaktorze do reakcji w aparacie mikrofalowym. Układ odgazowano i nasycono azotem. Mieszaninę mieszano w 160°C w aparacie mikrofalowym przez 15 minut. Mieszaninę ochłodzono do temperatury pokojowej, po czym dodano wody (10 ml). Produkt wyekstrahowano EtOAc (3 razy,
PL 216 368 B1 ml), wysuszono nad Na2SO4 i zatężono. Surowy produkt oczyszczono metodą HPLC na odwróconych fazach z użyciem 0,1% TFA w wodzie i acetonitrylu.
Ogólna procedura 16 z użyciem związku z przykładu I-488:
1. Do roztworu 3-benzyloksy-5-bromopirydyn-2-yloaminy (1 g, 3,58 mmola) w dimetylosulfotlenku (7 ml) dodano kolejno bis(pinakolano)diboranu (1,0 g, 3,94 mmola), octanu potasu (1,05 g, 10,7 mmola) [1,1'-bis(difenylofosfina)ferrocyno]dichloropalladu(II), w postaci kompleksu z dichlorometanem (1:1) (146 mg, 0,18 mmola). Mieszaninę ogrzewano w 80°C przez 16 h, po czym ochłodzono ją do temperatury pokojowej. Mieszaninę reakcyjną rozcieńczono octanem etylu (50 ml) i przesączono. Przesącz przemyto wodą (2 razy, 50 ml) i wysuszono nad siarczanem magnezu. Po zatężeniu pod próżnią otrzymano surowy boronian w postaci brunatnej substancji stałej (1,13 g, 97%). 1H NMR (CDCI3) δ 1,32 (s, 12H), 5,08 (s, 2H), 5,44 (br s, 2H), 7,33-7,42 (m, 6H), 8,03 (s, 1H).
2. Do 18 ml reaktora dodano surowej 3-benzyloksy-5-(4,4,5,5-tetrametylo[1,3,2]dioksaborolan-2-ylo)pirydyn-2-yloaminy (161 mg, 0,49 mmola), dimetoksyetanu (3 ml) i 2-bromopirydyny (117 mg, 0,74 mmola). Do roztworu tego dodano [1,1'-bis(difenylofosfina)ferrocyno]dichloropalladu (II) w postaci kompleksu z dichlorometanem (1:1) (20 mg, 0,05 mmola) i 2 M roztworu węglanu cezu w wodzie (0,75 ml, 1,5 mmola). Reaktor ogrzewano w 80°C przez 66 h w atmosferze azotu, po czym ochłodzono do temperatury pokojowej. Mieszaninę reakcyjną rozdzielono pomiędzy octan etylu (5 ml) i wodę (5 ml). Warstwę organiczną przemyto dodatkową ilością wody (5 ml) i rozcieńczono dimetyloformamidem (5 ml). Do organicznego roztworu dodano związanego z polimerem kwasu sulfonowego (0,5 g, 2,1 mmola) i otrzymaną mieszaninę łagodnie mieszano przez 2 h. Żywicę odsączono i przemyto dimetyloformamidem, metanolem i chlorkiem metylenu (3 razy, 5 ml każdego rozpuszczalnika). Polimer poddawano następnie reakcji z 2 M amoniakiem w metanolu przez 1 h. Żywicę odsączono i przemyto dodatkowo 2 M amoniakiem w metanolu (2 razy, 5 ml) i połączone przesącze zatężono pod próżnią. W wyniku oczyszczania surowego produktu metodą rzutowej chromatografii kolumnowej otrzymano 52,2 mg produktu w postaci brązowej substancji stałej (38% wydajności).
PL 216 368 B1
Ogólna procedura 18:
Α3
Do roztworu ketonu (3,89 mmola) w 10 ml etanolu w atmosferze azotu dodano borowodorku sodu (1,5 molowego równoważnika). Otrzymaną mieszaninę mieszano w temperaturze pokojowej przez 12 h. Mieszaninę umieszczono następnie na łaźni lodowej i reakcję rozcieńczono rozcieńczonym wodnym roztworem HCl, etanol odparowano i EtOAc dodano w celu wyekstrahowania wodnego roztworu. Warstwę EtOAc wysuszono nad Na2SO4. Na2SO4 odsączono i przesącz odparowano, w wyniku czego otrzymano pozostałość w postaci oleju związek A5. Pozostałość zastosowano bez dalszego oczyszczania.
Do roztworu związku A5 (1,1 mmola) w 10 ml THF dodano 3-hydroksy-2-nitropirydyny (1,1 molowego równoważnika) i trifenylofosfiny (1,5 molowego równoważnika). Mieszaninę reakcyjną umieszczono następnie na łaźni lodowej i dodano azodikarboksylanu diizopropylu (1,5 molowego równoważnika). Łaźnię z lodem usunięto i mieszaninę mieszano w temperaturze pokojowej przez 12 h. Rozpuszczalnik odparowano i otrzymano pozostałość w postaci żółtego oleju. Pozostałość oczyszczono metodą chromatografii na żelu krzemionkowym (z elucją mieszaniną EtOAc w heksanach) i otrzymano związek A1.
M HCl (0,2 ml) dodano do roztworu związku A1 (0,97 mmola) w 2 ml etanolu. Mieszaninę umieszczono następnie na łaźni lodowej i dodano powoli proszku Fe (365 mg). Mieszaninę reakcyjną ogrzano w 85°C przez 1 h i ochłodzono do temperatury pokojowej. Dodano celitu (0,5 g) dodano i otrzymaną mieszaninę wymieszano i przesączono przez złoże celitu i przemyto etanolem. Przesącz odparowano i otrzymano pozostałość w postaci brunatnego oleju, związek A2. Pozostałość zastosowano bez dalszego oczyszczania.
Kwas nadjodowy (0,25 molowych równoważników), jod (0,5 molowego równoważnika), H2O (0,5 ml) i stężony kwas siarkowy (0,03 ml) dodano do roztworu związku A2 w 3 ml kwasu octowego. Mieszaninę reakcyjną ogrzewano w 85°C przez 5 h. Mieszaninę reakcyjną ochłodzono następnie na łaźni z lodem i zalkalizowano nasyconym wodnym roztworem Na2CO3 do pH 3-4. Dodano octanu etylu w celu wyekstrahowania wodnego roztworu. Warstwę EtOAc wysuszono nad Na2SO4. Na2SO4 odsączono i przesącz odparowano, w wyniku czego otrzymano pozostałość w postaci brunatnego oleju. Pozostałość oczyszczono metodą chromatografii na żelu krzemionkowym (z elucją mieszaniną EtOAc i heksanów), w wyniku czego otrzymano żądany produkt, związek A3.
Ogólna procedura 19:
Α3 Α4
PL 216 368 B1
Do roztworu związku A3 (0,47 mmola) w 5 ml DME dodano estru kwasu boronowego lub kwasu boronowego (1,3 molowego równoważnika). Mieszaninę przedmuchano kilka razy azotem , po czym dodano dichlorobis(trifenylofosfina)palladu (II) (0,05 molowego równoważnika). Do mieszaniny reakcyjnej dodano węglanu sodu (3 molowego równoważnika) w 1 ml H2O i otrzymany roztwór ogrzewano w 85°C przez 12 h. Do mieszaniny reakcyjnej dodano wody w celu przerwania reakcji. Następnie dodano EtOAc w celu wyekstrahowania wodnego roztworu. Warstwę EtOAc wysuszono nad Na2SO4. Na2SO4 odsączono i przesącz odparowano, w wyniku czego otrzymano pozostałość w postaci ciemnobrunatnego oleju. Pozostałość oczyszczono metodą chromatografii na żelu krzemionkowym (z elucją mieszaniną CH3OH, CH2Cl2, EtOAc i heksanów), w wyniku czego otrzymano żądany produkt, związek A4.
Ogólna procedura 20:
R ι
A6 A7
Związek A6 otrzymano ogólną procedurą 19. Pentafluorofosforan O-(7-azabenzotriazol-1-ilo)-N,N,N',N'-tetrametylouroniowy (HATU) (1,1 molowego równoważnika), diizopropyloetyloaminę (5 molowych równoważników) i aminę (1,3 molowego równoważnika) dodano do roztworu związku A6 (0,17 mmola) w 3 ml DMF w atmosferze azotu. Mieszaninę reakcyjną mieszano w temperaturze pokojowej przez 12 h. Do mieszaniny reakcyjnej dodano nasyconego roztworu NaHCO3 w celu przerwania reakcji. Następnie dodano EtOAc w celu wyekstrahowania wodnego roztworu. Warstwę EtOAc wysuszono nad Na2SO4. Na2SO4 odsączono i przesącz odparowano, w wyniku czego otrzymano pozostałość w postaci brunatnego oleju. Pozostałość oczyszczono metodą chromatografii na żelu krzemionkowym (z elucją mieszaniną EtOAc i heksanów), w wyniku czego otrzymano żądany produkt amidowy, związek A7, w postaci żółtego oleju.
Ogólna procedura 21:
Do związku A7 (0,13 mmola) kwasu (16 molowych równoważników lub mniej) w temperaturze pokojowej. Otrzymany roztwór mieszano w temperaturze pokojowej lub ogrzewano w 60°C przez 12 h.
Mieszaninę reakcyjną odparowano i pozostałość oczyszczono metodą chromatografii na żelu krze56
PL 216 368 B1 mionkowym (z elucją mieszaniną CH3OH, EtOAc i CH2Cl2), w wyniku czego otrzymano żądany produkt amidowy, związek A8, w postaci substancji stałej o barwie od żółtawej do białej.
Ogólna procedura 22:
Związek A9 otrzymano ogólną procedurą 19. Diwęglan di-t-butylu (3 molowe równoważniki) i 4-(dimetyloamino)pirydynę (0,14 molowego równoważnika) dodano do roztworu związku A9 (3 mmole) w 20 ml DMF. Mieszaninę reakcyjną mieszano w temperaturze pokojowej przez 12 h. Do mieszaniny reakcyjnej dodano wody w celu przerwania reakcji. Następnie dodano EtOAc w celu wyekstrahowania wodnego roztworu. Warstwę EtOAc wysuszono nad Na2SO4. Na2SO4 odsączono i przesącz odparowano, w wyniku czego otrzymano pozostałość w postaci brunatnożółtego oleju. Pozostałość oczyszczono metodą chromatografii na żelu krzemionkowym (z elucją układem 25^30% EtOAc w heksanach), w wyniku czego otrzymano żądany produkt, związek A10 w postaci żółtawego oleju (87,8% wydajności). Ozon przepuszczano w postaci pęcherzyków przez roztwór związku A10 w 50 ml CH2Cl2 w -78°C, po czym dodano sulfidu dimetylowego w celu przerwania reakcji. Do mieszaniny reakcyjnej dodano nasyconego roztworu chlorku sodu i EtOAc dodano w celu wyekstrahowania wodnego roztworu. Połączone warstwy EtOAc wysuszono nad Na2SO4. Na2SO4 odsączono i przesącz odparowano, w wyniku czego otrzymano pozostałość w postaci żółtego oleju. Pozostałość oczyszczono metodą chromatografii na żelu krzemionkowym (z elucją układem 35^40% EtOAc w heksanach), w wyniku czego otrzymano żądany produkt, związek A11 w postaci żółtawego oleju (58,4% wydajności).
Ogólna procedura 24:
Do roztworu związku A11 (0,41 mmola) w 5 ml DMA dodano o-fenylodiaminy (1,2 molowego równoważnika) i wodorosiarczynu sodu (2:1 molowego równoważnika). Otrzymany roztwór ogrzewano w 110°C przez 12 h. Do mieszaniny reakcyjnej dodano wody w celu przerwania reakcji. Następnie dodano EtOAc w celu wyekstrahowania wodnego roztworu. Warstwę EtOAc wysuszono nad Na2SO4. Na2SO4 odsączono i przesącz odparowano, w wyniku czego otrzymano pozostałość w postaci brunatnożółtego oleju. Pozostałość oczyszczono metodą chromatografii na żelu krzemionkowym (z elucją mieszaniną EtOAc w heksanach), w wyniku czego otrzymano żądany produkt, związek A14. Do związku A14 (0,16 mmola) w temperaturze pokojowej dodano kwasu (16 molowych równoważników lub mniej). Otrzymany roztwór mieszano w temperaturze pokojowej lub ogrzewano w 60°C przez 12 h. Mieszaninę reakcyjną odparowano i pozostałość oczyszczono metodą chromatografii na żelu krzemionkowym (z elucją mieszaniną CH3OH, EtOAc i CH2Cl2), w wyniku czego otrzymano żądany produkt amidowy, związek A15.
PL 216 368 B1
Ogólna procedura 25:
Do roztworu związku A3b (2 mmola) w 10 ml DMF dodano di-węglanu di-t-butylu (3 molowe równoważniki) i 4-(dimetyloamino)pirydyny (0,14 molowego równoważnika). Mieszaninę reakcyjną mieszano w temperaturze pokojowej przez 12 h. Do mieszaniny reakcyjnej dodano wody w celu przerwania reakcji. Następnie dodano EtOAc w celu wyekstrahowania wodnego roztworu. Warstwę EtOAc wysuszono nad Na2SO4. Na2SO4 odsączono i przesącz odparowano, w wyniku czego otrzymano pozostałość w postaci brunatnożółtego oleju (związek a16). Pozostałość zastosowano bez dalszego oczyszczania.
Do roztworu związku a16 w 4 ml DMSO dodano bis(pinakolano)diboru (1,2 molowego równoważnika) i octanu potasu (3,4 molowego równoważnika). Mieszaninę przedmuchano kilka razy azotem i dodano dichlorobis(trifenylofosfina)palladu(II) (0,05 molowego równoważnika). Otrzymany roztwór ogrzewano w 80°C przez 12 h. Do mieszaniny reakcyjnej dodano wody w celu przerwania reakcji. Następnie dodano EtOAc w celu wyekstrahowania wodnego roztworu. Warstwę EtOAc wysuszono nad Na2SO4. Na2SO4 odsączono i przesącz odparowano, w wyniku czego otrzymano pozostałość w postaci ciemnobrunatnego oleju. Pozostałość oczyszczono metodą chromatografii na żelu krzemionkowym (z elucją 30% EtOAc w heksanach), w wyniku czego otrzymano żądany produkt, związek A17 (76% wydajności). Do roztworu związku A17 (0,43 mmola) w 4 ml CH2Cl2 dodano HCl (5 molowych równoważników). Otrzymaną mieszaninę ogrzewano w 50°C przez 12 h. Do mieszaniny reakcyjnej dodano nasyconego roztworu NaHCO3 w celu jej zobojętnienia. Następnie dodano EtOAc w celu wyekstrahowania wodnego roztworu. Warstwę EtOAc wysuszono nad Na2SO4. Na2SO4 odsączono i przesącz odparowano, w wyniku czego otrzymano żądany produkt (związek A18) w postaci żółtej substancji stałej (75% wydajności).
PL 216 368 B1
Ogólna procedura 26:
Do roztworu halogenku arylu (0,36 mmola) w 3 ml DME dodano związku A17 (1,3 molowego równoważnika). Mieszaninę przedmuchano kilka razy azotem, po czym dodano dichloro-bis(trifenylofosfina)palladu (II) (0,05 molowego równoważnika). Do mieszaniny reakcyjnej dodano węglanu sodu (3 molowe równoważniki) w 0,8 ml H2O i otrzymany roztwór ogrzewano w 85°C przez 12 h. Do mieszaniny reakcyjnej dodano wody w celu przerwania reakcji. Następnie dodano EtOAc w celu wyekstrahowania wodnego roztworu. Warstwę EtOAc wysuszono nad Na2SO4. Na2SO4 odsączono i przesącz odparowano, w wyniku czego otrzymano pozostałość w postaci ciemnobrunatnego oleju. Pozostałość oczyszczono metodą chromatografii na żelu krzemionkowym (z elucją mieszaniną EtOAc w heksanach), w wyniku czego otrzymano żądany produkt, związek A19 (74,4% wydajności). Do roztworu związku A19 (0,26 mmola) w 10 ml alkoholu izopropylowego dodano HCl (5 molowych równoważników). Otrzymaną mieszaninę ogrzewano w 50°C przez 12 h. Rozpuszczalnik odparowano, w wyniku czego otrzymano żądany produkt, związek A20.
Ogólna procedura 27:
Do roztworu halogenku arylu (0,21 mmola) w 3 ml DME dodano związku A18 (1,3 molowego równoważnika). Mieszaninę przedmuchano kilka razy azotem , po czym dodano dichlorobis(trifenylofosfina)palladu (II) (0,05 molowego równoważnika). Do mieszaniny reakcyjnej dodano węglanu sodu (3 molowe równoważniki) w 0,6 ml H2O i otrzymany roztwór ogrzewano w 85°C przez 12 h. Do mieszaniny reakcyjnej dodano wody w celu przerwania reakcji. Następnie dodano EtOAc w celu wyekstrahowania wodnego roztworu. Warstwę EtOAc wysuszono nad Na2SO4. Na2SO4 odsączono i przesącz odparowano, w wyniku czego otrzymano pozostałość w postaci ciemnobrunatnego oleju.
Pozostałość oczyszczono metodą chromatografii na żelu krzemionkowym (z elucją mieszaniną CH3OH, CH2Cl2, EtOAc i heksanów), w wyniku czego otrzymano żądany produkt, związek A21.
PL 216 368 B1
Ogólna procedura 28:
X = I, Br, Cl
Do roztworu halogenku 4-chlorowcobenzylu (1,0 molowego równoważnika) w 2 ml toluenu dodano aminy (1,5 molowego równoważnika) i K2CO3 (1,5 molowego równoważnika). Otrzymaną mieszaninę poddano działaniu mikrofal w aparacie Smithsynthesizer (150°C, 1 h). Do mieszaniny reakcyjnej dodano wody w celu przerwania reakcji. Następnie dodano EtOAc w celu wyekstrahowania wodnego roztworu. Warstwę EtOAc wysuszono nad Na2SO4. Na2SO4 odsączono i przesącz odparowano, w wyniku czego otrzymano żądany produkt, związek A23. Pozostałość zastosowano w procedurze 11 bez dalszego oczyszczania w celu wytworzenia związku A22.
Ogólna procedura 29:
Do roztworu chlorku 4-bromobenzenosulfonylu (0,77 mmola) w 5 ml CHCl3 w atmosferze azotu dodano aminy (1,2 molowego równoważnika) i diizopropyloaminy (5 molowych równoważników). Otrzymaną mieszaninę mieszano w temperaturze pokojowej przez 4 h. Do mieszaniny reakcyjnej dodano wody w celu przerwania reakcji. Następnie dodano EtOAc w celu wyekstrahowania wodnego roztworu. Warstwę EtOAc wysuszono nad Na2SO4. Na2SO4 odsączono i przesącz odparowano, w wyniku czego otrzymano żądany produkt, związek A25. Pozostałość zastosowano w procedurze 11 bez dalszego oczyszczania w celu wytworzenia związku A24.
PL 216 368 B1
Ogólna procedura 30:
Do roztworu 1-chloro-4-jodobenzenu (0,84 mmola) w 10 ml eteru dimetylowego glikolu etylenowego (DME) w atmosferze azotu dodano estru kwasu boronowego lub kwasu boronowego (1,2 molowego równoważnika). Mieszaninę przedmuchano kilka razy azotem, po czym dodano dichlorobis(trifenylofosfina)palladu(II) (0,05 molowego równoważnika). Do mieszaniny reakcyjnej dodano węglanu sodu (3 molowe równoważniki) w 1,8 ml H2O i otrzymany roztwór ogrzewano w 85°C przez 12 h. Do mieszaniny reakcyjnej dodano wody w celu przerwania reakcji. Następnie dodano EtOAc w celu wyekstrahowania wodnego roztworu. Warstwę EtOAc wysuszono nad Na2SO4. Na2SO4 odsączono i przesącz odparowano, w wyniku czego otrzymano pozostałość w postaci ciemnobrunatnego oleju. Pozostałość oczyszczono metodą chromatografii na żelu krzemionkowym (z elucją mieszaniną CH3OH, CH2Cl2, EtOAc i heksanów), w wyniku czego otrzymano żądany produkt, związek A27. Związek A27 zastosowano w procedurze 11 w celu wytworzenia związku A26.
Ogólna procedura 31 chiralnego rozdzielania racematów:
Próbkę racematu oczyszczono metodą preparatywnej nadkrytycznej chromatografii cieczowej SFC-MS. Warunki oczyszczania były następujące: kolumna - Chiralpak AD-H, 250 x 21 mm, 5 μm, kolumna 100A (kolumna nr ADHOCJ-C1003); temperatura kolumny 35°C; faza ruchoma - CO2 zmodyfikowany 35% metanolu (z 0,1% izopropyloaminy); preparatywne natężenie przepływu 52 ml/min; ciśnienie izobaryczne 12 MPa (120 barów). Chiralności właściwej izomerów nie ustalono definitywnie.
Ogólna procedura 32: z użyciem związku z przykładu I-617
Do mieszaniny estru t-butylowego kwasu 4-[4-(6-amino-5-hydroksypirydyn-3-ylo)benzoilo]-2,6-dimetylopiperazyno-1-karboksylowego (100 mg, 0,23 mmola) i 1-(1-bromoetylo)-3-trifluorometylobenzenu (64 mg, 0,25 mmola) w DMF (2 ml) dodano NaH (12 mg, 0,47 mmola) w 0°C. Mieszaninę mieszano przez noc. LCMS wykazała, że reakcja zaszła do końca, po czym DMF i wodę usunięto. Do pozostałości dodano TFA (2 ml) i całość mieszano w temperaturze pokojowej przez 3 h. TFA usunięto, po czym dodano metanolu. Pozostałość oczyszczono metodą preparatywnej HPLC, w wyniku czego otrzymano (4-{6-amino-5-[1-(3-trifluorometylofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo)fenylo)-(3,5-dimetylopiperazyn-1-ylo)metanonu (30 mg, wydajność 25,7%).
PL 216 368 B1
Do mieszaniny estru t-butylowego kwasu 4-[4-(6-amino-5-hydroksypirydyn-3-ylo)benzoilo]-2,6-dimetylopiperazyno-1-karboksylowego (50 mg, 0,12 mmola) i 1-(1-bromoetylo)-2-trifluorometylobenzenu (32 mg, 0,12 mmola) w DMF (2 ml) dodano 2 M CS2CO3 (0,18 ml, 0,35 mmola), a następnie wody (0,5 ml). Mieszaninę mieszano przez noc, po czym ogrzewano ją w 70°C przez 8 h, gdy LCMS wykazała, że reakcja zaszła do końca. DMF i wodę usunięto. Do pozostałości dodano TFA (2 ml) i całość mieszano w temperaturze pokojowej przez 3 h. TFA usunięto, po czym dodano metanolu. Pozostałość oczyszczono metodą preparatywnej HPLC, w wyniku czego otrzymano (4-{6-amino-5-[1-(2-trifluorometylofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo)fenylo)-(3,5-dimetylopiperazyn-1-ylo)metanonu (20 mg, wydajność 34,2%).
Procedura 34: z użyciem związku z przykładu I-624
in situ
Do mieszaniny estru t-butylowego kwasu (2R,6S)-4-[4-(6-amino-5-hydroksypirydyn-3-ylo)benzoilo]-2,6-dimetylopiperazyno-1-karboksylowego (100 mg, 0,23 mmola) i 1-bromometylo-2-metylobenzenu (47 mg, 0,25 mmola) w DMF (2 ml) dodano 2 M CS2CO3 (0,35 ml, 0,7 mmola), a następnie wody (0,5 ml). Mieszaninę mieszano w temperaturze pokojowej przez noc. LCMS wykazała, że reakcja zaszła do końca, DMF usunięto, po czym dodano 4 N HCl w dioksanie (2 ml) i mieszaninę reakcyjną mieszano w temperaturze pokojowej przez 3 h. Składniki lotne usunięto, po czym dodano metanolu. Otrzymany roztwór oczyszczono metodą preparatywnej HPLC, w wyniku czego otrzymano {4-[6-amino-5-(2-metylobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenylo}-(3,5-dimetylopiperazyn-1-ylo)metanonu (47 mg, wydajność 46,6%).
PL 216 368 B1
Procedura 35: z użyciem związku z przykładu I-635
Do mieszaniny estru t-butylowego kwasu [3-(4-jodobenzoilo)-3-azabicyklo[3,1,0]heks-6-ylo]karbaminowego (100 mg, 0,234 mmola) i 3-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]-5-(4,4,5,5-tetrametylo[1,3,2]dioksaborolan-2-ylo)pirydyn-2-yloaminy (100 mg, 0,234 mmola) w DME (2 ml) dodano Pd(dppf)2Cl2^CH2Cl2 (10 mg, 0,012 mmola) i CS2CO3 (351 mg, 0,702 mmola). Przez mieszaninę przepuszczano w postaci pęcherzyków azot przez 10 min, po czym poddano ją działaniu mikrofal w 150°C przez 30 min. LCMS wykazała, że reakcja zaszła do końca. Surową mieszaninę reakcyjną rozcieńczono octanem etylu, po czym przemyto wodą i solanką. Roztwór wysuszono nad MgSO4. W wyniku oczyszczania metodą preparatywnej HPLC otrzymano substancję stałą. Substancję stałą mieszano z 4 N HCl/dioksan (3 ml) przez 3 h w temperaturze pokojowej. Po usunięciu składników lotnych otrzymano pozostałość, którą oczyszczono metodą preparatywnej HPLC i otrzymano (6-amino-3-azabicyklo[3.1.0]heks-3-ylo)-(4-{6-amino-5-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo)fenylo)metanonu (30 mg, wydajność 26%).
Procedura 36: z użyciem związku z przykładu I-636
Do mieszaniny 6'-amino-5'-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]-[3,3']bipirydynyl-6-olu (78 mg, 0,20 mmola), trifenylofosfiny (63 mg, 0,24 mmola) i 2-morfolin-4-yloetanolu (0,026 ml, 0,22 mmola) dodano DEAD (0,034 ml, 0,22 mmola). Po mieszaniu przez noc dodano więcej PPh3 (63 mg, 0,24 mmola) i więcej DEAD (0,034 ml, 0,22 mmola). Po kilku godzinach dodano więcej alkoholu (0,026 ml, 0,22 mmola). Po kolejnych kilku godzinach dodano więcej PPh3 (63 mg, 0,24 mmola) i więcej DEAD (0,034 ml, 0,22 mmola). Po mieszaniu przez noc mieszaninę rozdzielono pomiędzy dichlorometan i w połowie nasyconą solanką. Fazy rozdzielono i fazę wodną wyekstrahowano dichlorometanem. Połączone fazy organiczne wysuszono nad Na2SO4 i zatężono w wyparce obrotowej. Pozostałość oczyszczono metodą chromatografii na żelu krzemionkowym z gradientową elucją dichlorometanem i metanolem, w wyniku czego otrzymano 5-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]-6'-(2-morfolin-4-yloetoksy)-[3,3']bipirydynyl-6-iloaminę (53 mg, 53%).
PL 216 368 B1
Procedura 37: z użyciem związku z przykładu I-650
F
3-(2 ,6-Dichloro-3-fluorobenzyloksy)-5-tiazol-2-ilopirydyn-2-yloamina: Do probówki stosowanej w aparacie mikrofalowym, z pręcikiem mieszającym dodano wyjściowego związku jodo-pirydylowego (300 mg, 0,702 mmola), tetrakis(trifenylofosfina)palladu(0) (40 mg, 5% molowych) i tetrahydrofuranu (bezwodnego, 6 ml). Fiolkę zakorkowano i przedmuchano azotem przez 5 minut. Następnie ze strzykawki dodano bromku 2-tiazolilocynku (0,5 M w THF, 1,4 mmola, 2,8 ml). Fiolkę ogrzewano w 120°C w aparacie mikrofalowym przez 10 minut. TLC (1:1 octan etylu:chlorek metylenu) wykazała, że pozostała znaczna ilość substancji wyjściowej. Dodano więcej bromku 2-tiazolilocynku (0,5 M w THF, 500 μΐ) i fiolkę ogrzewano w 120°C w aparacie mikrofalowym przez 20 minut. TLC (1:1 octan etylu: chlorek metylenu) wykazała, że w dalszym ciągu pozostała znaczna ilość substancji wyjściowej. Dodano więcej bromku 2-tiazolilocynku (0,5 M w THF, 500 μ!) i fiolkę ogrzewano w 120°C w aparacie mikrofalowym przez 60 minut. TLC (1:1 octan etylu:chlorek metylenu) wykazała, że w dalszym ciągu pozostała znaczna ilość substancji wyjściowej, ale ponadto mieszanina stała się bardzo nieprzyjemna. Zawartość fiolki wylano do nasyconego roztworu NH4CI (10 ml) i roztwór wyekstrahowano octanem etylu (2 razy, 30 ml). Połączone warstwy octanu etylu wysuszono nad Na2SO4, przesączono i zatężono pod próżnią. Surowy produkt wprowadzono na kolumnę wstępnie wypełnioną 10 g żelu krzemionkowego i mieszaninę 1:1 octan etylu:chlorek metylenu zastosowano do elucji żądanego produktu (40 mg, 15%).
Procedura 38: z użyciem związku z przykładu I-652
3-[1-(2,6-Dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]-5-(1-metylo-1H-imidazol-2-ilo)pirydyn-2-yloamina: N-metyloimidazol (92 mg, 1,1 mmola) rozpuszczono w tetrahydrofuranie (bezwodnym, 4 ml) w 50 ml kolbie okrągłodennej. Kolbę ochłodzono w łaźni z suchym lodem/acetonem w atmosferze azotu. Ze strzykawki dodano n-butylolitu (2,5 M, 562 μ|, 1,4 mmola) w porcjach po 100 μΐ w ciągu 5 minut. Mieszaninę reakcyjną mieszano w -70°C przez 30 minut. Dodano stałego chlorku cynku (bezwodnego, 383 mg, 2,8 mmola) i mieszaninę reakcyjną mieszano przez 15 minut. Łaźnię z lodem usunięto i mieszaninie reakcyjnej umożliwiono ogrzanie się do temperatury pokojowej. Po przejściu całego chlorku cynku do roztworu w temperaturze pokojowej dodano jodowego związku szkieletowego (400 mg, 0,936 mmola) w tetrahydrofuranie (bezwodnym, 4 ml), a następnie tetrakis(trifenylofosfina)palladu(0) (108 mg, 10% molowych) i mieszaninę reakcyjną ogrzewano w temperaturze wrzenia w warunkach powrotu skroplin. Przebieg reakcji monitorowano metodą LC/MS aż do przereagowania w całości jodowego związku szkieletowego. Mieszaninie reakcyjnej umożliwiono ostygnięcie, po czym rozcieńczono ją nasyconym
PL 216 368 B1 roztworem NH4CI (20 ml). Roztwór ten wyekstrahowano octanem etylu (2 razy, 50 ml). Połączone warstwy octanu etylu wysuszono nad Na2SO4, przesączono i zatężono pod próżnią. Surowy produkt wprowadzono na kolumnę wstępnie wypełnioną 10 g żelu krzemionkowego i 10% metanol w octanie etylu zastosowano do eluowania żądanego produktu (25 mg, 7%).
Ogólna procedura 40:
1. Kwas 6-nitro-5-hydroksynikotynowy (B2): Do roztworu kwasu 5-hydroksynikotynowego (B1) (7,0 g, 50 mmoli) w stężonym H2SO4 dodano 9 ml dymiącego HNO3 (90%) (9 ml). Mieszaninę reakcyjną mieszano w 55-60°C w zamkniętej probówce przez 4 dni. Mieszaninę wylano następnie na lód i wartość pH doprowadzono do 3 z 50% NaOH. MgSO4 dodano do stanu nasycenia wodnej mieszaniny, którą następnie wyekstrahowano alkoholem izopropylowym (4 razy, 45 ml). Po usunięciu alkoholu izopropylowego pod zmniejszonym ciśnieniem , otrzymano 5,93 g (64% wydajności) związku B2 w postaci żółtej substancji stałej. MS (APCI), (M+H)+ 185. 1H NMR (DMSO-d6) δ 8,01 (d, 1H, Ar-H), 8,41 (d, 1H, Ar-H).
2. 6-Nitro-5-[(2,6-dichlorobenzyl)oksy]nikotynian 2,6-dichlorobenzylu (B3): Kwas 6-nitro-5-hydroksynikotynowy (B2) (3,4 g, 18,5 mmola), bromek 2,6-dichlorobenzylu (8,88 g, 37 mmoli) i DIPEA (5,5 g, 42,5 mmola) rozpuszczono w DMF (25 ml) w 250 ml kolbie okrągłodennej i mieszaninę reakcyjną mieszano w temperaturze pokojowej przez 4,5 h, a następnie zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem. Otrzymaną mieszaninę wylano do lodu i przesączono. Zebraną substancję stałą wysuszono pod zmniejszonym ciśnieniem i otrzymano 4,25 g (46% wydajności) związku B3 MS (APCI) (M+H)+ 503. 1H NMR (DMSO-d6) δ 5,47 (s, 2H, ArCH2O), 5,71 (s, 2H, ArCH2O), 7,24-7,43 (m, 6H, Ar-H), 8,26 (d, 1H, Ar-H), 8,66 (d, 1H, Ar-H).
3. 6-Amino-5-[(2,6-dichlorobenzyl)oksy]nikotynian 2,6-dichlorobenzylu (B4): Mieszaninę 6-nitro-5-[(2,6-dichlorobenzyl)oksy]nikotynianu 2,6-dichlorobenzylu (B3) (5,5 g, 10,96 mmola), żelaza w proszku (0,92 g, 16,43 mmola), lodowatego kwasu octowego (20 ml) i metanolu (17 ml) mieszano w 85°C przez 3 h. Mieszaninę reakcyjną zatężono prawie do sucha i dodano wodorotlenku amonu (30%) w celu zobojętnienia mieszaniny. Dodano minimalną ilość DMF w celu rozpuszczenia mieszaniny reakcyjnej, którą oczyszczono metodą rzutowej chromatografii kolumnowej (eluent: EtOAc-EtOH, 9:1), w wyniku czego otrzymano 4,5 g (87%) związku B4 w postaci bladożółtej substancji stałej. MS (APCI) (M+H)+ 473.
4. Kwas 6-amino-5-[(2,6-dichlorobenzyl)oksy]nikotynowy (B5): Mieszaninę 6-amino-5-[(2,6-dichlorobenzyl)oksy]nikotynianu 2,6-dichlorobenzylu (B4) (3,5 g, 7,4 mmola), wodorotlenku litu (0,41 g, 17 mmola), wody (22 ml) i metanolu (30 ml) mieszano i ogrzewano w temperaturze wrzenia w warunkach powrotu skroplin w 85°C przez 5 h. Mieszaninę zatężono do sucha pod zmniejszonym ciśnieniem. Otrzymaną pozostałość rozpuszczono w wodzie, wyekstrahowano mieszaniną Et2O/heksan (1:1, 4 razy, 25 ml), zobojętniono 1 N HCl, co spowodowało wytrącenie się białego osadu, który odsączono i wysuszono pod zmniejszonym ciśnieniem, w wyniku czego otrzymano 1,83 g (79%) związku B5 w postaci białej substancji stałej. MS (APCI) (M+H)+ 313. 1H NMR (DMSO-d6) δ 5,26
PL 216 368 B1 (s, 2H, A1OH2O), 6,37 (s, 2H, NH2), 7,43-7,48 (t, 1H, Ar-H), 7,54 (s, 2H, Αγ-Η), 7,56 (s, 1H, Ar-H), 8,18 (s, 1H, Ar-H).
Do zestawu porcji po 400 μl 0,2 M roztworu różnych amin w DMF na 96-studzienkowej płytce dodano po 400 μl (0,2 M w DMF) kwasu 4-[6-amino-5-(2,6-dichloro-3-fluorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]benzoesowego, 80 μl trietyloaminy (1M w DMF) i 160 μl HATU (0,5 M w DMF) i otrzymane mieszaniny reakcyjne mieszano w 70°C przez 2 h. Rozpuszczalnik usunięto z użyciem aparatu SpeedVac i surowe mieszaniny reakcyjne rozpuszczono w DMSO i przeniesiono za pomocą manipulatora cieczowego na płytkę z 96 1-ml studzienkami, w wyniku czego otrzymano końcowe teoretyczne stężenie ~10 mM. Mieszaniny reakcyjne poddano analizie i obecność produktów zidentyfikowano z użyciem LC/MS. Macierzyste roztwory bazowe rozcieńczono do stężenia 50 m i zastosowano do oceny procentowego hamowania c-MET przy 50 nM.
Ogólna procedura 42:
[4-(6-Amino-5-hydroksypirydyn-3-ylo)fenylo]-(4-pirolidyn-1-ylopiperydyn-1-ylo)metanon: Do roztworu [4-(6-Amino-5-benzyloksypirydyn-3-ylo)fenylo]-(4-pirolidyn-1-ylopiperydyn-1-ylo)metanonu (3,67 g, 8,1 mmola) w 100 ml etanolu dodano 25 ml cykloheksenu i 367 mg czerni palladowej. Mieszaninę reakcyjną ogrzewano w temperaturze wrzenia w warunkach powrotu skroplin przez noc. Roztwór przesączono i składniki lotne usunięto. Do pozostałości dodano 60 ml MeOH, 20 ml cykloheksenu i 350 mg czerni Pd. Mieszaninę reakcyjną ogrzewano w temperaturze wrzenia w warunkach powrotu skroplin przez noc. Mieszaninę przesączono i części lotne usunięto, pozostałość przeprowadzono w zawiesinę w metanolu, dodano 350 mg czerni Pd i mieszaninę uwodorniano pod ciśnieniem 101,3 kPa (1 atm) przez noc (reak1 tory ciśnieniowe były całe zajęte). Mieszaninę przesączono i wydzielono 3,0 g stałej piany. 1H NMR (400 MHz, DMSO-d6) δ ppm 7,82 (d, J=2,02 Hz, 1H) 7,58 (d, J=8,34 Hz, 2H) 7,41 (d, J=8,34 Hz, 2H)
7,12 (d, J=2,02 Hz, 1H) 5,74 (s, 2H) 3,33 (s, 5H) 3,08 (s, 2H) 1,95 (m, 8H) 1,49 (s, 2H). LC/MS(APCI)
367 m/e (M+1).
PL 216 368 B1
Do zestawu probówek 10 x 75 mm dodano [4-(6-amino-5-hydroksypirydyn-3-ylo)fenylo]-(4-pirolidyn-1-ylopiperydyn-1-ylo)metanonu (0,2 M w DMF, 80 μmoli, 1,0 równoważnika), Cs2CO3 (2 M, 160 μmoli, 2,0 równoważnika) i różne halogenki alkilu (0,2 M w DMF, 88 μmoli, 1,1 równoważnika). Mieszaniny reakcyjne mieszano w temperaturze pokojowej przez noc. W celu oddzielenia soli nieorganicznych otrzymaną zawiesinę odparowano i dodano DMF (625 μl). Po wymieszaniu mieszaninę odwirowano w celu osadzenia stałej pozostałości i supernatant przeniesiono do nowej probówki 10 x 75 mm. Mieszaniny poddano analizie i obecność produktów zidentyfikowano z użyciem LC/MS. Macierzysty roztwór bazowy rozcieńczono do stężenia 1 μΜ i poddano analizie.
Ogólna procedura 43:
Ester t-butylowy kwasu (2R,6S)-4-[4-(6-amino-5-hydroksypirydyn-3-ylo)benzoilo]-2,6-dimetylopi1 perazyno-1-karboksylowego: patrz ogólna procedura IG. Wydajność 83,5%. 1H NMR (400 MHz, DMSO-d6) δ ppm 7,81 (d, J=2,27 Hz, 1H) 7,57 (d, J=8,34 Hz, 2H) 7,41 (d, J=8,34 Hz, 2H) 7,12 (d, J=2,02 Hz, 1H) 5,70 (s, 2H) 4,07 (s, 2H) 3,31 (s, 3H) 1,39 (s, 10H) 1,03-1,14 (m, 7H).
Do zestawu probówek 10 x 75 mm dodano [4-(6-amino-5-hydroksypirydyn-3-ylo)fenylo]-(4-pirolidyn-1-ylopiperydyn-1-ylo)metanonu (0,2 M w DMF, 80 μmoli, 1,0 równoważnika), Cs2CO3 (2 M, 160 μmoli, 2,0 równoważnika) i różne halogenki alkilu (0,2 M w DMF, 88 μmoli, 1,1 równoważnika). Mieszaniny reakcyjne mieszano w temperaturze pokojowej przez noc. W celu oddzielenia soli nieorganicznych otrzymaną zawiesinę odparowano i dodano DMF (625 μ!). Po wymieszaniu mieszaninę odwirowano w celu osadzenia stałej pozostałości i supernatant przeniesiono do nowej probówki 10 x 75 mm. Stałą pozostałość wyekstrahowano dodatkowo DMF (400 μθ i ekstrakty połączono z pierwszą warstwą organiczną. DMF odparowano i do mieszaniny reakcyjnej dodano HCl (4 M w dioksanie,
2,5 mmola, 31 równoważników) w probówce - odbieralniku. Mieszaninę reakcyjną mieszano w temperaturze pokojowej przez 3 h. Mieszaniny poddano analizie i obecność produktów zidentyfikowano z użyciem LC/MS. Macierzysty roztwór bazowy rozcieńczono do stężenia 1 μΜ i poddano analizie.
P r z y k ł a d I(a)
1. W trakcie mieszania w atmosferze N2 do roztworu Cs2CO3 (11,63 g, 35,69 mmola) w DMF (180 ml) zawierającym 3-hydroksy-4-nitropirydynę (5 g, 35,69 mmola) dodano bromku 2,6-dichlorobenzylu (8,56 g, 35,69 mmola). Mieszaninę mieszano przez 6 h w temperaturze otoczenia. MieszaPL 216 368 B1 ninę reakcyjną rozcieńczono następnie EtOAc (400 ml) i wymieszano z H2O (100 ml). Warstwę wodną wyekstrahowano EtOAc (2 razy, 50 ml). Warstwy organiczne połączono następnie i przemyto H2O, (2 razy, 50 ml) i solanką (1 raz, 50 ml). Warstwy organiczne wysuszono nad Na2SO4, przesączono i zatężono do sucha pod próżnią, w wyniku czego otrzymano 3-(2,6-dichlorobenzyloksy)-2-nitropirydynę (10,5 g, 98,4%) w postaci białej substancji stałej.
2. W trakcie mieszania 3-(2,6-dichlorobenzyloksy)-2-nitropirydynę (37,4 g, 0,11 mola) i płatki żelaza (69,4 g, 0,11 mola) przeprowadzono w zawiesinę w mieszaninie AcOH (650 ml) i EtOH (500 ml). Mieszaninę reakcyjną ogrzano powoli do temperatury wrzenia w warunkach powrotu skroplin i mieszano przez 1 h. Mieszaninę reakcyjną ochłodzono do temperatury pokojowej , po czym przesączono przez wkład z celitu. Otrzymany przesącz zobojętniono stężonym NH4OH (600 ml), a następnie wyekstrahowano EtOAc (3 razy, 500 ml). Połączone ekstrakty organiczne przemyto nasyconym roztworem NaHCO3 (2 razy, 100 ml), (2 razy, 100 ml) i solanką (1 raz, 100 ml), po czym wysuszono (Na2SO4), przesączono i zatężono do sucha pod próżnią, w wyniku czego otrzymano 3-(2,6-dichlorobenzyloksy)pirydyn-2-yloaminę (32,4 g, 0,11 mola, 99%) w postaci jasnożółtej substancji stałej. 1H NMR (400 MHz, DMSO-d6) δ 7,56 (m, 3H), 7,46 (dd, 2H), 7,36 (d, 1H), 6,62 (dd, 1H), 6,18 (br s, 2H, NH2), 5,24 (s, 2H); MS m/z 270 [M+1].
3. W trakcie mieszania roztwór 3-(2,6-dichlorobenzyloksy)pirydyn-2-yloaminy (32,4 g, 0,11 mola) w acetonitrylu ochłodzono do 0°C na łaźni z lodem. Do roztworu tego dodano porcjami N-bromosukcynoimidu (19,5 g, 0,11 mola). Mieszaninę reakcyjną mieszano w 0°C przez 15 min. Mieszaninę reakcyjną zatężono do sucha pod próżnią. Otrzymany ciemny olej rozpuszczono w EtOAc (500 ml) i wymieszano z H2O (250 ml). Warstwę organiczną następnie przemyto nasyconym roztworem NaHCO3 (2 razy, 200 ml) i solanką (1 raz, 200 ml). Do warstwy organicznej dodano aktywnego węgla drzewnego i mieszaninę ogrzano do temperatury wrzenia w warunkach powrotu skroplin. Roztwór ochłodzono następnie do temperatury pokojowej i przesączono przez wkład z celitu. Fazę organiczną zatężono do sucha pod próżnią do 1/3 wyjściowej objętości. Substancję stałą odsączono następnie i otrzymano 5-bromo-3-(2,6-dichlorobenzyloksy)pirydyn-2-yloaminę (22,0 g, 0,07 mola, 64%) w postaci brązowej substancji stałej. Pozostały przesącz zatężono pod próżnią i otrzymano surową 5-bromo-3-(2,6-dichlorobenzyloksy)pirydyn-2-yloaminę (12,1 g, 0,04 mola, 35%) w postaci brunatnej substancji stałej.
P r z y k ł a d I(b): 3-Benzyloksy-5-bromopirydyn-2-yloaminę otrzymano zgodnie z procedurą 1 z 3-benzyloksypirydyn-2-yloaminy w postaci brązowej substancji stałej z 65% wydajnością.
P r z y k ł a d I(c): 5-Bromo-3-(2,6-difluorobenzyloksy)pirydyn-2-yloaminę otrzymano zgodnie 1 z procedurą 1. 3-(2,6-difluorobenzyloksy)-2-nitropirydynę otrzymano z 99% wydajnością. 1H NMR (400 MHz, DMSO-d6) δ 8,14 (m, 2H), 7,79 (dd, 1H), 7,52 (m, 1H), 7,16 (m, 2H), 5,37 (s, 2H); MS m/z 1
266 [M+]. 3-(2,6-Difluorobenzyloksy)pirydyn-2-yloaminę otrzymano ze 100% wydajnością. 1H NMR (400 MHz, DMSO-d6) δ 7,88 (s, 2H), 7,64 (dd, 1H), 7,57 (m, 2H), 6,84 (dd, 1H), 5,24 (s, 2H); MS m/z 237 [M+1]. 5-Bromo-3-(2,6-difluorobenzyloksy)pirydyn-2-yloaminę otrzymano z 91% wydajnością.
P r z y k ł a d I(d): 5-Bromo-3-(2-bromobenzyloksy)pirydyn-2-yloaminę otrzymano zgodnie z procedurą 1. 3-(2-Bromobenzyloksy)-2-nitropirydynowy związek pośredni otrzymano z 99% wydajnością w postaci białej substancji stałej. 3-(2-Bromobenzyloksy)pirydyn-2-yloaminę otrzymano ze 100% wydajnością w postaci substancji stałej. 5-Bromo-3-(2-bromobenzyloksy)pirydyn-2-yloaminę otrzymano z 37% wydajnością w postaci brązowej substancji stałej.
P r z y k ł a d I(e): 5-Bromo-3-(2-chloro-6-fluorobenzyloksy)pirydyn-2-yloaminę otrzymano zgodnie z procedurą 1. 3-(2-Chloro-6-fluorobenzyloksy)-2-nitropirydynę otrzymano z 90% wydajnością w postaci białawej substancji stałej. 1H NMR (400 MHz, DMSO-d6) δ 8,15 (m, 2H), 7,80 (m, 1H), 7,50 (m, 1H), 7,40 (m, 1H), 7,30 (m, 1H), 5,39 (s, 2H). 3-(2-Chloro-6-fluorobenzyloksy)pirydyn-2-yloaminę 1 otrzymano z 88% wydajnością w postaci brązowej substancji stałej. 1H NMR (400 MHz, DMSO-d6) δ 7,70-7,15 (m, 5H), 6,45 (m, 1H), 5,45 (br s, 2H), 5,06 (s, 2H). 5-Bromo-3-(2-chloro-6-fluorobenzyloksy)pirydyn-2-yloaminę otrzymano z 81% wydajnością.
P r z y k ł a d I(f): 5-Bromo-3-(2-chloro-4-fluorobenzyloksy)pirydyn-2-yloaminę otrzymano zgodnie z procedurą 1. 3-(2-Chloro-4-fluorobenzyloksy)-2-nitropirydynę otrzymano z 91% wydajnością w postaci białawej substancji stałej. 1H NMR (400 MHz, DMSO-d6) δ 8,08 (m, 2H), 7,75 (m, 1H), 7,63 (m, 1H), 7,55 (m, 1H), 7,25 (m, 1H), 5,45 (s, 2H). 3-(2-Chloro-4-fluorobenzyloksy)pirydyn-2-yloaminę 1 otrzymano ze 100% wydajnością w postaci brązowej substancji stałej. 1H NMR (400 MHz, DMSO-d6) δ 7,70 (m, 2H), 7,47 (m, 1H), 7,20 (m, 1H), 7,08 (m, 1H), 6,45 (m, 1H), 5,62 (br s, 2H), 5,08 (s, 2H).
5-Bromo-3-(2-chloro-4-fluorobenzyloksy)pirydyn-2-yloaminę otrzymano z 63% wydajnością.
PL 216 368 B1
P r z y k ł a d I(g): 5-Bromo-3-(2,4-dichlorobenzyloksy)pirydyn-2-yloaminę otrzymano zgodnie z procedurą 1. 3-(2,4-Dichlorobenzyloksy)-2-nitropirydynę otrzymano z 96% wydajnością w postaci białawej substancji stałej. 1H NMR (400 MHz, DMSO-d6) δ 8,05-7,50 (m, 6H), 5,39 (s, 2H); MS (m/z) 299 (M+1). 3-(2,4-Dichlorobenzyloksy)pirydyn-2-yloaminę otrzymano z 98% wydajnością w postaci brązowej substancji stałej.
1H NMR (400 MHz, DMSO-d6) δ 7,65-6,25 (m, 6H), 5,85 (br s, 2H), 5,06 (s, 2H). 5-Bromo-3-(2,4-dichlorobenzyloksy)pirydyn-2-yloaminę otrzymano z 65% wydajnością.
P r z y k ł a d I(h): 2-(2-Amino-5-bromopirydyn-3-yloksymetylo)benzonitryl otrzymano zgodnie z procedurą 1. 2-(2-Nitropirydyn-3-yloksymetylo)benzonitryl otrzymano z 91% wydajnością w postaci białawej substancji stałej. 1H NMR (400 MHz, DMSO-d6) δ 8,15-7,55 (m, 1H), 5,50 (s, 2H). 2-(2-Aminopirydyn-3-yloksymetylo)benzonitryl otrzymano z 86% wydajnością w postaci brązowej substancji stałej. 1H NMR (400 MHz, DMSO-d6) δ 7,95-6,45 (m, 7H), 5,65 (br s, 2H), 5,20 (s, 2H). 2-(2-Amino-5-bromopirydyn-3-yloksymetylo)benzonitryl otrzymano z 77% wydajnością.
P r z y k ł a d I(i): 5-Bromo-3-(2-trifluorometylobenzyloksy)pirydyn-2-yloaminę otrzymano zgodnie z procedurą 1. 3-(2-Trifluorometylobenzyloksy)-2-nitropirydynę otrzymano z 92% wydajnością w postaci białawej substancji stałej. 1H NMR (400 MHz, DMSO-d6) δ 8,05-7,58 (m, 7H), 5,45 (s, 2H). 3-(2-trifluorometylobenzyloksy)pirydyn-2-yloaminę otrzymano z 80% wydajnością w postaci brązowej substancji stałej. 5-Bromo-3-(2-chloro-4-fluorobenzyloksy)pirydyn-2-yloaminę otrzymano z 43% wydajnością w postaci substancji stałej.
P r z y k ł a d I(j) 5-Bromo-3-(4-t-butylobenzyloksy)pirydyn-2-yloaminę otrzymano zgodnie z procedurą 1. 3-(4-t-Butylobenzyloksy)-2-nitropirydynę otrzymano z 80% wydajnością w postaci oleju. 1H NMR (400 MHz, DMSO-d6) δ 8,10-7,30 (m, 7H), 5,30 (s, 2H), 1,25 (s, 9H). 3-(4-t-Butylobenzyloksy)pirydyn-2-yloaminę otrzymano ze 100% wydajnością w postaci brązowej substancji stałej. 1H NMR (400 MHz, DMSO-d6) δ 7,45-6,25 (m, 7H), 5,58 (br s, 2H), 5,05 (s, 2H), 1,25 (s, 9H). 5-Bromo-3-(4-t-butylobenzyloksy)pirydyn-2-yloaminę otrzymano z 55% wydajnością w postaci substancji stałej.
P r z y k ł a d I(k). 5-Bromo-3-(2-chlorobenzyloksy)pirydyn-2-yloaminę otrzymano zgodnie z procedurą 1. 3-(2-Chlorobenzyloksy)-2-nitropirydynę otrzymano z 89% wydajnością w postaci białawej substancji stałej. 1H NMR (400 MHz, DMSO-d6) δ 8,10-7,40 (m, 7H), 5,40 (s, 2H). 3-(2-Chlorobenzyloksy)pirydyn-2-yloaminę otrzymano ze 100% wydajnością w postaci brązowej substancji stałej. 1H NMR (400 MHz, DMSO-d6) δ 8,65-6,45 (m, 7H), 5,62 (br s, 2H), 5,10 (s, 2H). 5-Bromo-3-(2-chlorobenzyloksy)pirydyn-2-yloaminę otrzymano z 22% wydajnością w postaci substancji stałej.
P r z y k ł a d I(1): 5-Bromo-3-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirydyn-2-yloaminę otrzymano zgodnie z procedurą 1. 3-(2-Chloro-3,6-difluorobenzyloksy)-2-nitropirydynę jako związek pośredni 1 otrzymano z 99% wydajnością w postaci białawej substancji stałej. 1H NMR (CDCI3, 300 MHz) δ 5,31 (s, 2H), 7,02-7,09 (dt, 1H, J, 4, 8), 7,17-7,23 (dt, 1H, J, 4,5, 8,4), 7,54-7,58 (dd, 1H, J, 4,5, 8,4), 7,71-7,68 (dd, 1H, J, 1,21, 8,4), 8,14-8,16 ((dd, 1H, J, 1,23, 4,5). 3-(2-Chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirydyn-2-yloaminę otrzymano ze 100% wydajnością w postaci jasnożółtej substancji stałej. 1H NMR (CDCI3, 300 MHz) δ 4,6-4,8 (brs, 2H), 5,2 (s, 2H), 7,0-7,08 (dt, 1H, J, 4,1, 9,0), 7,09-7,12 (dd, 1H, J, 1,0, 7,8), 7,15-7,22 (dt, 1H, J, 4,8, 8,0), 7,69-7,71 (dd, 1H, J, 1,2, 5,1).
5-Bromo-3-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirydyn-2-yloaminę otrzymano z 64% wydajnością w postaci brązowej substancji stałej.
P r z y k ł a d I(m): 5-Bromo-3-(3-fluoro-2-trifluorometylobenzyloksy)pirydyn-2-yloaminę otrzymano zgodnie z procedurą 1 wychodząc z 3-hydroksy-4-nitropirydyny i 1-bromometylo-3-fluoro-2-trifluorometylobenzenu.
P r z y k ł a d I(n):
1. 2,6-Dichloro-3-fluoroacetofenon (15 g, 0,072 mola) mieszano w THF (150 ml, 0,5 M) w 0°C na łaźni z lodem przez 10 min. Powoli dodano wodorku litowo-glinowego (2,75 g, 0,072 mola). Mieszaninę reakcyjną mieszano w temperaturze otoczenia przez 3 h. Mieszaninę reakcyjną ochłodzono w łaźni z lodem i wkroplono wodę (3 ml), a następnie powoli dodano 15% NaOH (3 ml). Mieszaninę mieszano w temperaturze otoczenia przez 30 min. Dodano 15% NaOH (9 ml) i MgSO4, po czym mieszaninę przesączono w celu usunięcia części stałych. Substancję stałą przemyto THF (50 ml) i przesącz zatężono, w wyniku czego otrzymano 1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etanol (14,8 g, 95% wydajności) w postaci żółtego oleju. 1H-NMR (400 MHz, DMSO-d6) δ 1,45 (d, 3H), 5,42 (m, 2H), 7,32 (m, 1H), 7,42 (m, 1H).
PL 216 368 B1
2. W trakcie mieszania do roztworu trifenylofosfiny (8,2 g, 0,03 mola) i DEAD (13,65 ml 40% roztworu w toluenie) w THF (200 ml) w 0°C dodano roztworu 1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etanolu (4,55 g, 0,021 mola) i 3-hydroksynitropirydyny (3,35 g, 0,023 mola) w THF (200 ml). Otrzymany jasnopomarańczowy roztwór mieszano w atmosferze azotu w temperaturze otoczenia przez 4 godziny, gdy wszystkie substancje wyjściowe przereagowały. Rozpuszczalnik usunięto i surowy suchy produkt wprowadzono na żel krzemionkowy i eluowano mieszaniną octan etylu-heksany (20:80), w wyniku czego otrzymano 3-(2,6-dichloro-3-fluorobenzyloksy)-2-nitropirydynę (6,21 g, 0,021 mola, 98%) w postaci różowej substancji stałej. 1 2H NMR (CDCI3, 300 MHz) δ 1,8-1,85 (d, 3H), 6,0-6,15 (q, 1H), 7,0-7,1 (t, 1H), 7,2-7,21 (d, 1H), 7,25-7,5 (m, 2H), 8,0-8,05 (d, 1H).
3. 3-(2,6-dichloro-3-fluorobenzyloksy)pirydyn-2-yloaminę otrzymano zgodnie z procedurą 1. W trakcie mieszania 3-(2,6-dichloro-3-fluorobenzyloksy)-2-nitropirydynę (9,43 g, 0,028 mola) i płatki żelaza (15,7 g, 0,28 mola) przeprowadzono w zawiesinę w mieszaninie AcOH (650 ml) i EtOH (500 ml). Mieszaninę reakcyjną ogrzano powoli do temperatury wrzenia w warunkach powrotu skroplin i mieszano przez 1 h. Mieszaninę reakcyjną ochłodzono do temperatury pokojowej, po czym dodano eteru dietylowego (500 ml) i wody (500 ml). Roztwór ostrożnie zobojętniono przez dodanie węglanu sodu. Połączone ekstrakty organiczne przemyto nasyconym roztworem NaHCO3 (2 razy, 100 ml), H2O (2 razy, 100 ml) i solanką (1 raz, 100 ml), po czym wysuszono (Na2SO4), przesączono i zatężono do sucha pod próżnią, w wyniku czego otrzymano 3-(2,6-dichloro-3-fluorobenzyloksy)pirydyn-2-yloaminę (9,04 g, 0,027 mola, 99%) w postaci jasnoróżowej substancji stałej. 1H NMR (CDCI3, 300 MHz) δ 1,8-1,85 (d, 3H), 4,9-5,2 (brs; 2H), 6,7-6,84 (q, 1H), 7,0-7,1 (m, 1H), 7,2-7,3 (m, 1H), 7,6-7,7 (m, 1H).
4. 5-Bromo-3-(2,6-dichloro-3-fluorobenzyloksy)pirydyn-2-yloaminę otrzymano zgodnie z procedurą 1. Roztwór 3-(2,6-dichloro-3-fluorobenzyloksy)pirydyn-2-yloaminy (9,07 g, 0,03 mola) w acetonitrylu ochłodzono w trakcie mieszania do 0°C na łaźni z lodem. Do roztworu tego dodano porcjami NBS (5,33 g, 0,03 mola). Mieszaninę reakcyjną mieszano w 0°C przez 15 min. Mieszaninę reakcyjną zatężono do sucha pod próżnią. Otrzymany ciemny olej rozpuszczono w EtOAc (500 ml) i oczyszczono chromatograficznie na żelu krzemionkowym. Rozpuszczalniki usunięto następnie pod próżnią i otrzymano 5-bromo-3-(2,6-dichloro-3-fluorobenzyloksy)pirydyn-2-yloaminę (5,8 g, 0,015 mola, 51%) w postaci białej krystalicznej substancji stałej.
P r z y k ł a d I(o):
1. 2-Chloro-3,6-difluorobenzaldehyd (1,0 molowego równoważnika) rozpuszczono w THF (0,2 M) i mieszano w 0°C przez 5 min. Dodano odpowiedniego roztworu chlorku metylomagnezu (1,1 molowego równoważnika). Mieszaninę reakcyjną stopniowo ogrzano do temperatury otoczenia i mieszano przez 2 h. Do mieszaniny dodano metanolu i 1 N HCl i rozcieńczono ją octanem etylu. Mieszaninę przemyto wodą, solanką, wysuszono nad MgSO4, przesączono i zatężono, w wyniku czego otrzymano 1-(2-chloro-3,6-difluorofenylo)etanol w postaci oleju. 1H NMR (400 MHz, DMSO-d6) δ 1,42 (d, 3H), 5,21 (m, 1H), 5,42 (m, 1H), 7,09 (m, 1H), 7,18 (m, 1H).
2. 5-Bromo-3-[1-(2-chloro-3,6-difluorofenylo)etoksy]pirydyn-2-yloaminę otrzymano w taki sam sposób, jak w przykładzie I(n) wychodząc z 1-(2-chloro-3,6-difluorofenylo)etanol i 3-hydroksynitropirydyny.
PL 216 368 B1
P r z y k ł a d II(a): Do ochłodzonego na lodzie roztworu (2,6-dichlorofenylo)metanolu (5 g, 28,2 mmola) w bezwodnym tetrahydrofuranie (200 ml) powoli dodano wodorku sodu (1,13 g, 28,2 mmola, 60% dyspersja) w atmosferze azotu. Po mieszaniu przez 30 minut dodano z wkraplacza 3,5-dibromopirazyn-2-yloaminy (7,08 g, 28,2 mmola) w bezwodnym tetrahydrofuranie (50 ml). Po zakończeniu dodawania łaźnię z lodem usunięto i mieszaninę reakcyjną ogrzewano w temperaturze wrzenia w warunkach powrotu skroplin w atmosferze azotu i przebieg reakcji monitorowano metodą HPLC na odwróconych fazach. Po 18 h HPLC wykazała, że większość wyjściowej 3,5-dibromopirazyn-2-yloaminy przereagowała i mieszaninie reakcyjnej umożliwiono ostygnięcie do temperatury pokojowej. Mieszaninę reakcyjną zatężono pod próżnią do 50 ml. Mieszaninę rozcieńczono octanem etylu (200 ml) i wyekstrahowano solanką nasyconą w 50% (2 razy, 200 ml). Warstwę organiczną wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezu i zatężono pod próżnią. Surowy produkt oczyszczono w kolumnie z żelem krzemionkowym, z elucją mieszaniną 1:1 octan etylu/dichlorometan, w wyniku czego otrzymano 5-bromo-3-(2,6-dichlorobenzyloksy)pirazyn-2-yloaminę w postaci białej substancji stałej (8,17 g, 83% wydajności).
P r z y k ł a d II(b): 5-Bromo-3-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirazyn-2-yloaminę otrzymano zgodnie z procedurą 2 z (2-chloro-3,6-difluorofenylo)metanolu i 3,5-dibromopirazyn-2-yloaminy.
P r z y k ł a d II(c):
1. 2-Chloro-3,6-difluorobenzaldehyd (1,0 molowego równoważnika) rozpuszczono w THF (0,2 M) i mieszano w 0°C przez 5 min. Dodano odpowiedniego roztworu chlorku metylomagnezu (1,1 molowego równoważnika). Mieszaninę reakcyjną stopniowo ogrzano do temperatury otoczenia i mieszano przez 2 h. Do mieszaniny dodano metanolu i 1 N HCl i rozcieńczono ją octanem etylu. Mieszaninę przemyto wodą, solanką, wysuszono nad MgSO4, przesączono i zatężono, w wyniku czego otrzymano 1-(2-chloro-3,6-difluorofenylo)etanol w postaci oleju. 1H NMR (400 MHz, DMSO-d6) δ 1,42 (d, 3H), 5,21 (m, 1H), 5,42 (m, 1H), 7,09 (m, 1H), 7,18 (m, 1H).
2. 5-bromo-3-[1-(2-chloro-3,6-difluorofenylo)etoksy]pirazyn-2-yloaminę otrzymano zgodnie z procedurą 2 z 1-(2-chloro-3,6-difluorofenylo)etanolu i 3,5-dibromopirazyn-2-yloaminy.
P r z y k ł a d II(d):
1. 1-(2-Chloro-3,6-difluorofenylo)-2-metylopropan-1-ol otrzymano zgodnie ze sposobem z przykładu II(c) z użyciem chlorku izopropylomagnezu. 1H NMR (400 MHz, DMSO-d6) δ 0,63 (d, 3H), 1,06 (d, 3H), 2,19 (m, 1H), 4,59 (m, 1H), 5,54 (d, 1H), 7,21 (m, 1H), 7,36 (m, 1H).
2. 5-Bromo-3-[1-(2-chloro-3,6-difluorofenylo)-2-metylopropoksy]pirazyn-2-yloaminę otrzymano zgodnie z procedurą 2 z 1-(2-chloro-3,6-difluorofenylo)-2-metylopropan-1-olu i 3,5-dibromopirazyn-2-yloaminy.
P r z y k ł a d II(e):
1. 2,6-Dichloro-3-fluoroacetofenon (15 g, 0,072 mola) mieszano w THF (150 ml, 0,5 M) w 0°C na łaźni z lodem przez 10 min. Powoli dodano wodorku litowo-glinowego (z Aldrich, 2,75 g, 0,072 mola). Mieszaninę reakcyjną mieszano w temperaturze otoczenia przez 3 h. Mieszaninę reakcyjną ochłodzono w łaźni z lodem i wkroplono wodę (3 ml), po czym powoli dodano 15% NaOH (3 ml). Mieszaninę mieszano w temperaturze otoczenia przez 30 min. Dodano 15% NaOH (9 ml) i MgSO4, po czym mieszaninę przesączono w celu usunięcia części stałych. Substancję stałą przemyto THF (50 ml) i przesącz zatężono, w wyniku czego otrzymano 1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etanol (14,8 g, 95% wydajności) w postaci żółtego oleju. 1H NMR (400 MHz, DMSO-d6) δ 1,45 (d, 3H), 5,42 (m, 2H), 7,32 (m, 1H), 7,42 (m, 1H).
2. 5-Bromo-3-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]pirazyn-2-yloaminę otrzymano zgodnie z procedurą 2 z 1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etanolu i 3,5-dibromopirazyn-2-yloaminy.
P r z y k ł a d II(f): 5-Bromo-3-(3-fluoro-2-trifluorometylobenzyloksy)pirazyn-2-yloaminę otrzymano zgodnie z procedurą 2 z (3-fluoro-2-trifluorometylofenylo)metanolu i 3 , 5-dibromopirazyn-2-yloaminy.
P r z y k ł a d I-1: Mieszaninę 5-bromo-3-(2,6-dichlorobenzyloksy)pirydyn-2-yloaminy (przykład I(a), 100 mg, 0,29 mmola), 4-(4,4,5,5-tetrametylo-1,3-2-dioksaborolan-2-ylo)fenolu (86 mg, 0,35 mmola), chlorku bis(trifenylofosfina)palladu(II) (8 mg, 0,009 mmola) i węglanu sodu (91 mg, 0,87 mmola) w eterze dimetylowym glikolu etylenowego (10 ml) i wodzie (0,5 ml) ogrzewano w temperatury wrzenia w warunkach powrotu skroplin w atmosferze azotu przez 18 godzin. Mieszaninę reakcyjną ochłodzono do temperatury otoczenia i rozcieńczono octanem etylu. Mieszaninę przemyto wodą, solanką, wysuszono nad Na2SO4 i oczyszczono na kolumnie z krzemionką, w wyniku czego otrzymano 4-[6-amino-5-(2,6-dichlorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenol w postaci kryształów o barwie jasnej sosny (89 mg, 85% wydajności).
PL 216 368 B1
P r z y k ł a d I-2:
1. Do mieszaniny 4-(4,4,5,5-tetrametylo-1,3-2-dioksabordan-2-ylo)fenolu (5,00 g, 22,72 mmola) i Cs2CO3 (16,29 g, 49,98 mmola) w DMF (100 ml) dodano chlorowodorku 4-(2-chloroetylo)morfoliny (4,65 g, 24,99 mmola) i KI (0,2 g, 0,6 mmola). Mieszaninę mieszano w łaźni olejowej o temperaturze
65°C
przez noc, a następnie ochłodzono ja do temperatury otoczenia. Mieszaninę reakcyjną rozcieńczono octanem etylu (600 ml) i wymieszano z wodą. Warstwę wodną wyekstrahowano Octanem etylu (2 razy, 50 ml). Połączone roztwory w octanie etylu przemyto solanką (5 x 100 ml), wysuszono nad Na2SO4, przesączono, zatężono i wysuszono pod wysoką próżnią, w wyniku czego otrzymano 4-{2-[4-(4,4,5,5-tetrametylo[1,3,2]dioksaborolan-2-ylo)fenoksy]etylo}morfolinę (6,8 g, 90% wydajności) w postaci białawej substancji stałej. 1 2H NMR (400 MHz, DMSO-d6) δ 7,55 (d, 2H), 6,90 (d, 2H), 4,07 (t, 2H), 3,54 (m, 4H), 2,65 (t, 2H), 2,43 (m, 4H).
2. 3-(2,6-Dichlorobenzyloksy)-5-[4-(2-morfolin-4-yloetoksy)fenylo]pirydyn-2-yloaminę otrzymano z 5-bromo-3-(2,6-dichlorobenzyloksy)pirydyn-2-yloaminy (przykład I(a)) i 4{2-[4-(4,4,5,5-tetrametylo[1,3,2]dioksaborolan-2-ylo)fenoksy]etylo}morfoliny (otrzymanej w części 1) zgodnie z procedurą 3, w postaci białej substancji stałej.
P r z y k ł a d I-3:
1. 3-{2-[4-(4,4,5,5-Tetrametylo[1,3,2]dioksaborolan-2-ylo)fenoksy]etylo}morfolinę otrzymano w taki sam sposób, jak 4-{2-[4-(4,4,5,5-tetrametylo[1,3,2]dioksaborolan-2-ylo)fenoksy]etylo}morfolinę w przykładzie I-2, z zastosowaniem 3-(4,4,5,5-tetrametylo-1,3-2-dioksabordan-2-ylo)fenolu, z 92% wydajnością w postaci białej woskowatej substancji stałej. 1H NMR (400 MHz, DMSO-d6) δ 7,28 (t, 1H), 7,22 (dt, 1H), 7,14 (d, 1H), 7,04 (ddd, 1H), 4,06 (t, 2H), 3,56 (m, 4H), 2,49 (t, 2H), 2,45 (m, 4H).
2. 3-(2,6-Dichlorobenzyloksy)-5-[3-(2-morfolin-4-yloetoksy)fenylo]pirydyn-2-yloaminę otrzymano z 5-bromo-3-(2,6-dichlorobenzyloksy)pirydyn-2-yloaminy (przykład I(a)) i 3-{2-[4-(4,4,5,5-tetrametylo[1,3,2]dioksaborolan-2-ylo)fenoksy]etylo}morfoliny otrzymanej w części 1 zgodnie z procedurą 3, w postaci jasnożółtej substancji stałej.
PL 216 368 B1
P r z y k ł a d I-4:
1. Do mieszaniny 4-bromoindolu (9,80 g, 50 mmoli), diboranu pinakolu (13,97 g, 55 mmola) i KOAc (14,72 g, 150 mmoli) w DMSO (200 ml) dodano katalizatora palladowego PdCl2(dppf)CH2Cl2 (1,22 g, 1,5 mmola). Układ trzykrotnie odgazowano, a następnie nasycono azotem. Mieszaninę mieszano w łaźni olejowej o temperaturze 80°C w atmosferze azotu przez 22 godziny. TLC wykazała całkowity zanik substancji wyjściowej, 4-bromoindolu. Mieszaninę ochłodzono do temperatury pokojowej, a następnie wylano do wody (1 litr). Produkt wyekstrahowano 3 razy octanem etylu. Połączone ekstrakty przemyto 5 razy solanką w celu usunięcia DMSO jako rozpuszczalnika, a następnie wysuszono nad Na2SO4. Podczas etapu przemywania wytrącił się katalizator, który odsączono. Roztwór w octanie etylu przesączono i zatężono. Pozostałość oczyszczono na kolumnie z żelem krzemionkowym z elucją mieszaniną EtOAc-heksan (9:1). Pierwsza frakcja zawierała indolowy produkt uboczny (1,25 g, 21% wydajności), Rf 0,55 (EtOAc-heksan 5:1). Druga frakcja zawierała 4-(4,4,5,5-tetrametylo[1,3,2]dioksaborolan-2-ylo)-1H-indol w postaci białej substancji stałej (8,01 g, 66%), Rf 0,46 (EtOAc-heksan 5:1). 1H NMR (300 MHz, DMSO-d6): δ 11,03 (bs, 1H, N-H)), 7,49 (d, J 7,7 Hz, 1H, H-5), 7,38 (dd, J 0,9 Hz, J 7,0 Hz, 1H, H-7), 7,38 (t, J 2,6 Hz, 1H, H-2), 7,06 (dd, J 7,7 Hz, J 7,0 Hz, 1H, H-6), 6,73 (bd, J 2,2 Hz; 1H, H-3), 1,32 (s, 12H, 4CH3); MS (m/e): 244 (M+H)+.
2. 3-(2,6-Dichlorobenzyloksy)-5-(1H-indol-4-ilo)pirydyn-2-yloaminę otrzymano z 5-bromo-3-(2,6-dichlorobenzyloksy)pirydyn-2-yloaminy (przykład I(a)) i 4-(4,4,5,5-tetrametylo[1,3,2]dioksaborolan-2-ylo)-1H-indolu zgodnie z procedurą 3. Pierwszą frakcję zidentyfikowano jako 3-(2,6-dichlorobenzyloksy)-5-(1H-indol-4-ilo)pirydyn-2-yloaminę.
P r z y k ł a d I-5: Zastosowano taki sam sposób jak w przykładzie 4 i drugą frakcję zidentyfikowano jako 3-[2-chloro-6-(1H-indol-4-ilo)benzyloksy]-5-(1H-indol-4-ilo)pirydyn-2-yloaminę.
P r z y k ł a d I-6: Ester t-butylowy kwasu 2-[6-amino-5-(2,6-dichlorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]pirolo-1-karboksylowego otrzymano z 5-bromo-3-(2,6-dichlorobenzyloksy)pirydyn-2-yloaminy (przykład I(a)) i kwasu N-Boc-pirolo-2-boronowego, zgodnie z procedurą 3.
P r z y k ł a d I-7: Do mieszaniny estru t-butylowego kwasu 2-[6-amino-5-(2,6-dichlorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]pirolo-1-karboksylowego (przykład 6, 30 mg, 0,069 mmola) w etanolu/wodzie (2:1, 10 ml) dodano węglanu sodu (100 mg, 0,95 mmola). Mieszaninę ogrzewano w temperaturze wrzenia w warunkach powrotu skroplin przez noc. Mieszaninę reakcyjną ochłodzono do temperatury otoczenia i wyekstrahowano octanem etylu. Mieszaninę przemyto wodą, solanką, wysuszono nad Na2SO4 i oczyszczono na kolumnie z żelem krzemionkowym, w wyniku czego otrzymano 3-(2,6-dichlorobenzyloksy)-5-(1H-pirol-2-ilo)pirydyn-2-yloaminę.
P r z y k ł a d y I-8: - I-12: Związki z przykładów I-8 - I-12 otrzymano zgodnie z procedurą 3 z użyciem 5-bromo-3-(2,6-dichlorobenzyloksy)pirydyn-2-yloaminy i: kwasu 4-fluorofenyloboronowego (przykład I-8); kwasu fenyloboronowego (przykład I-9); kwasu 2-fluorofenyloboronowego (przykład I-10); kwasu 3-fluorofenyloboronowego (przykład I-11); oraz 4-(4,4,5,5-tetrametylo[1,3,2]dioksaborolan-2-ylo)fenyloaminy (przykład I-12).
P r z y k ł a d I-13: Do roztworu 5-(4-aminofenylo)-3-(2,6-dichlorobenzyloksy)pirydyn-2-yloaminy (100 mg, 0,28 mmola) w chlorku metylenu (5 ml) w 0°C, dodano chlorku metanosulfonylu (0,021 ml, 0,28 mmola) i 4-metylomorfoliny (0,16 ml). Mieszaninę mieszano w temperaturze pokojowej przez 2 h i rozcieńczono octanem etylu. Warstwy organiczne przemyto solanką, wysuszono nad siarczanem sodu i zatężono. Pozostałość oczyszczono na kolumnie z żelem krzemionkowym z elucją mieszaniną heksan-octan etylu (5:1), w wyniku czego otrzymano N-{4-[6-amino-5-(2,6-dichlorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenylo}metanosulfonoamid.
PL 216 368 B1
P r z y k ł a d I-14: Do roztworu 5-(4-aminofenylo)-3-(2,6-dichlorobenzyloksy)pirydyn-2-yloaminy (100 mg, 0,28 mmola) w acetonitrylu (3 ml) w 0°C, dodano pirydyny (0,035 ml, 1,5 równoważnika) i bezwodnika octowego (0,03 ml, 0,28 mmola). Mieszaninę mieszano w temperaturze pokojowej przez noc i wytrącony osad odsączono, w wyniku czego otrzymano N-{4-[6-amino-5-(2,6-dichlorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenylo)acetamid w postaci białej substancji stałej.
P r z y k ł a d y I-15: - I-35: Związki z przykładów I-15 - I-35 otrzymano zgodnie z procedurą 3 z 5-bromo-3-(2,6-dichlorobenzyloksy)pirydyn-2-yloaminy i: 3-(4,4,5,5-tetrametylo[1,3,2]dioksaborolan-2-ylo)fenolu (przykład I-15); kwasu 4-metoksyfenyloboronowego (przykład I-16); kwasu 3-aminobenzenoboronowego (przykład I-17); kwasu 4-trifluorometoksybenzenoboronowego (przykład I-18); kwasu 2-hydroksybenzenoboronowego (przykład I-19); kwasu 2-fenoksyfenyloboronowego (przykład I-20); kwasu 3,4-difluorofenyloboronowego (przykład I-21); kwasu (3-izopropylo)fenyloboronowego (przykład I-22); kwasu (2-trifluorometylofenylo)boronowego (przykład I-23); kwasu (2-metoksyfenylo)boronowego (przykład I-24); kwasu (4-trifluorometylofenylo)boronowego (przykład I-25); kwasu [(2-metylsulfonyloamino)fenylo]boronowego (przykład I-26); kwasu 4-hydroksymetylofenyloboronowego (przykład I-27); kwasu 3,4-metylenodioksyfenyloboronowego (przykład I-28); kwasu 2-trifluorometoksyfenyloboronowego (przykład I-29); kwasu 4-metylotiofeno-2-boronowego (przykład I-30); kwasu 2-benzyloksyfenyloboronowego (przykład I-31); kwasu 3-metoksyfenyloboronowego (przykład I-32); kwasu 1-(t-butoksykarbonylo)indolo-2-boronowego, przy czym grupę t-butoksykarbonylową usunięto z użyciem 20% kwasu trifluorooctowego w dichlorometanie (przykład I-33); kwasu (3-fluoro-4-benzyloksyfenylo)boronowego (przykład I-34); oraz kwasu 4-(4,4,5,5-tetrametylo[1,3,2]dioksaborolan-2-ylo)benzoesowego (przykład I-35).
P r z y k ł a d I-36: Do roztworu kwasu 4-[6-amino-5-(2,6-dichlorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]benzoesowego (50 mg, 0,13 mmola), HOBT (21 mg, 0,156 mmola) i EDC (30 mg, 0,156 mmola) w DMF (2 ml) dodano N,N-dietyloetylenodiaminy (0,022 ml, 0,156 mmola). Mieszaninę reakcyjną mieszano w temperaturze pokojowej przez 24 h, po czym rozcieńczono EtOAc i wymieszano z H2O. Warstwę organiczną oddzielono i fazę wodną wyekstrahowano EtOAc. Warstwy organiczne połączono, przemyto nasyconym roztworem NaHCO3 i zatężono do sucha pod próżnią. Produkt oczyszczono metodą chromatografii kolumnowej (żel krzemionkowy, 99:1 do 95:5 CH2Cl2/MeOH), w wyniku czego otrzymano 4-[6-amino-5-(2,6-dichlorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]-N-(2-dietyloaminoetylo)benzamid (45 mg, 72% wydajności) w postaci białej substancji stałej.
P r z y k ł a d y I-37: i I-38: Związki z przykładów I-37 i I-38 otrzymano z kwasu 4-[6-amino-5-(2,6-dichlorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]benzoesowego i N,N-dietylo-1,3-propanodiaminy (przykład I-37) lub 1-metylopiperazyny (przykład I-38), zgodnie z procedurą 4.
P r z y k ł a d I-39:
1. Mieszaninę (+)-karbobenzyloksy-D-proliny (1,5 g, 6 mmoli), EDC (2,3 g, 12 mmoli), HOBt (800 mg, 6 mmoli), TEA (1,5 ml) i pirolidyny (853 mg, 12 mmoli) w DMF (20 ml) mieszano w temperaturze pokojowej przez 18 h. Mieszaninę reakcyjną rozcieńczono wodą i wodorowęglanem sodu, wyekstrahowano dichlorometanem (3 razy). Połączone ekstrakty DCM zatężono i oczyszczono na kolumnie z żelem krzemionkowym, w wyniku czego otrzymano ester benzylowy kwasu (R)-274
PL 216 368 B1
-(pirolidyno-1-karbonylo)pirolidyno-1-karboksylowego. Ester benzylowy kwasu (R)-2-(pirolidyno-1-karbonylo)pirolidyno-1-karboksylowego uwodorniono z użyciem Pd/C w metanolu w temperaturze otoczenia przez 20 h, w wyniku czego otrzymano pirolidyn-1-ylo-(R)pirolidyn-2-ylometanon. Do roztworu pirolidyn-1-ylo-(R)pirolidyn-2-ylometanonu (1,2 g, 7,1 mmola) w THF (10 ml) w 0°C dodano B2H6 (10 ml, 10 mmola). Mieszaninę ogrzewano w temperatury wrzenia w warunkach powrotu skroplin przez 16 h. Mieszaninę reakcyjną zakwaszono HCl i zatężono. Pozostałość zalkalizowano do pH 10 2 N NaOH i wyekstrahowano 5% metanolem w DCM. Warstwę organiczną zatężono i oczyszczono na kolumnie z żelem krzemionkowym, w wyniku czego otrzymano 800 mg (73%) (R)-2-pirolidyn-1-ylometylopirolidyny.
2. {4-[6-Amino-5-(2,6-dichlorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenylo)[(2R)-2-pirolidyn-1-ylometylopirolidyn-1-ylo]metanon otrzymano z kwasu 4-[6-amino-5-(2,6-dichlorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]benzoesowego i (2R)-2-pirolidyn-1-ylometylopirolidyny zgodnie z procedurą 4.
P r z y k ł a d y I-40: - I-45: Związki z przykładów I-40 - I-45 otrzymano zgodnie z procedurą 4 z kwasu 4-[6-amino-5-(2,6-dichlorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]benzoesowego i: (2S)-2-pirolidyn-1-ylometylopirolidyny (przykład I-40); 4-pirolidyn-1-ylo-piperydyny (przykład I-41); 4-piperydynoetanolu (przykład I-42); (3S)-(3-dimetyloaminopirolidyny (przykład I-43); (3R)-(3-dimetyloaminopirolidyny (przykład I-44); oraz (S)-3-cyklopropyloaminometylopiperydyny (otrzymanej zgodnie z procedurami dla (R)-2-pirolidyn1-ylometylopirolidyny w przykładzie I-39) (przykład I-45).
P r z y k ł a d I-46:
1. Do roztworu epichlorohydryny (z Aldrich, Milwaukee, 3,91 ml, 50,0 mmola) w EtOH (100 ml) dodano pirolidyny (4,18 ml, 50,0 mmola) w temperaturze pokojowej. Mieszaninę mieszano w 55-60°C przez 20 h, po czym ogrzewano w temperaturze wrzenia w warunkach powrotu skroplin przez 3 h. Rozpuszczalnik usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem i surowy 1-chloro-3-pirolidyn-1-ylopropan-2-ol otrzymano w postaci oleju (10 g). Ten oleisty produkt rozpuszczono w 7 M amoniaku w MeOH (40 ml) i mieszano w temperaturze pokojowej przez noc, po czym dodano kolejne 30 ml 7 M amoniaku w MeOH i mieszaninę mieszano w 40°C przez noc. NMR wykazał, że substancja wyjściowa zanikła całkowicie. Rozpuszczalnik usunięto i pozostałość rozpuszczono w 2 N HCl, a następnie liofilizowano, w wyniku czego otrzymano 10,8 g soli w postaci oleistego produkt, który rozpuszczono w MeOH-H2O w 0°C i dodano porcjami żywicy (AG1-X8, postać hydroksylowa) w trakcie mieszania aż do osiągnięcia pH roztworu powyżej 9,0. Po przesączeniu przesącz odparowano pod zmniejszonym ciśnieniem, w wyniku czego otrzymano wolną aminę 1-amino-3-pirolidyn-1-ylopropan-2-ol w postaci żółtawego oleju (8,6 g). Ten surowy produkt zastosowano w reakcji bez dalszego oczyszczania.
2. 4-[6-Amino-5-(2,6-dichlorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]N-(2-hydroksy-3-pirolidyn-1-ylopropylo)benzamid otrzymano z kwasu 4-[6-amino-5-(2,6-dichlorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]benzoesowego i 1-amino-3-pirolidyn-1-ylopropan-2-olu zgodnie z procedurą 4.
P r z y k ł a d y I-47: - I-52: Związki z przykładów I-47 - I-52 otrzymano zgodnie z procedurą 4 z kwasu 4-[6-amino-5-(2,6-dichlorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]benzoesowego i: 3-fluoro-1-(2S)pirolidyn-2-ylometylopiperydyny (otrzymanej zgodnie z procedurami dla (R)-2-pirolidyn-1-ylometylopirolidyny) (przykład I-47); 1-cyklopropylopiperazyny (przykład I-48); (R)-2-[(cyklopropylometyloamino)metylo]pirolidyny (otrzymanej zgodnie z procedurami dla (R)-2-pirolidyn-1-ylometylopirolidyny) (pierwsza frakcja, przykład I-49; druga frakcja, przykład I-50); N-(2-hydroksy-3-pirolidyn-1-ylopropylo)-N-metyloaminy (otrzymanej w taki sam sposób jak 1-amino-3-pirolidyn-1-ylopropan-2-ol (przykład I-51); oraz (2S)-2-[(3R)-3-hydroksypirolidyn-1-ylometylo)pirolidyny (otrzymanej sposobem opisanym dla (R)-2-pirolidyn-1-ylometylopirolidyny) (przykład I-52).
P r z y k ł a d I-53: Kwas 3-[6-amino-5-(2,6-dichlorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]benzoesowy otrzymano z 5-bromo-3-(2,6-dichlorobenzyloksy)pirydyn-2-yloaminy i kwasu 3-(4,4,5,5-tetrametylo[1,3,2]dioksaborolan-2-ylo)benzoesowego zgodnie z procedurą 3.
PL 216 368 B1
P r z y k ł a d I-54: {3-[6-Amino-5-(2,6-dichlorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo)fenylo)(2R)-2-pirolidyn-1-ylometylopirolidyn-1-ylo]metanon otrzymano z kwasu 3-[6-amino-5-(2,6-dichlorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]benzoesowego i (R)-2-pirolidyn-1-ylometylopirolidyny zgodnie z procedurą 4.
P r z y k ł a d I-55:
1. Do roztworu 4-(4,4,5,5-tetrametylo[1,3]dioksolan-2-ylo)fenolu (10,0 g, 45,5 mmola) i Cs2CO3 (23,5 g, 68,25 mmola) w DMF (60 ml) dodano α-bromooctanu etylu (11,6 g, 68,25 mmola). Mieszaninę mieszano w temperaturze pokojowej przez 24 godziny, po czym rozcieńczono octanem etylu, przemyto wodą i wysuszono nad Na2SO4. Po przesączeniu i odparowaniu pozostałość wysuszono pod wysoką próżnią, w wyniku czego otrzymano ester etylowy kwasu [4-(4,4,5,5-tetrametylo-[1,3]-dioksolan-2-ylo)fenoksy]octowego (12,52 g, 90% wydajności) w postaci oleju.
2. Mieszaninę 5-bromo-3-(2,6-dichlorobenzyloksy)pirydyn-2-yloaminy (przykład I(a)) (2,2 g,
6,3 mmola), estru etylowego kwasu [4-(4,4,5,5-tetrametylo-(1,3]dioksolan-2-ylo)fenoksy]octowego (2,9 g,
1,5 równoważnika), chlorku bis(trifenylofosfina)palladu (II) (136 mg) i węglanu sodu (1,93 g, 3,0 równoważnika) w eterze dimetylowym glikolu etylenowego (30 ml), DMF (5 ml) i wodzie (8 ml) ogrzewano w 90-100°C w atmosferze azotu przez 7 h. Mieszaninę reakcyjną ochłodzono do temperatury pokojowej i rozcieńczono octanem etylu. Mieszaninę przemyto wodą, solanką, wysuszono i oczyszczono na kolumnie z krzemionką, w wyniku czego otrzymano ester etylowy kwasu (4-[6-amino-5-(2,6-dichlorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenoksy)octowego. Ester ten poddano działaniu węglanu sodu i wody w temperaturze pokojowej przez noc. Mieszaninę reakcyjną rozcieńczono octanem etylu. Mieszaninę przemyto wodą, solanką, wysuszono i oczyszczono na kolumnie z krzemionką, w wyniku czego otrzymano kwas 4-[6-amino-5-(2,6-dichlorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenoksy}octowy.
P r z y k ł a d I-56: 2-(4-[6-Amino-5-(2,6-dichlorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenoksy)-1-[(2R)-2-pirolidyn-1-ylometylopirolidyn-1-ylo]etanon otrzymano z kwasu {4-[6-amino-5-(2,6-dichlorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenoksy}octowego i (R)-2-pirolidyn-1-ylometylopirolidyny zgodnie z procedurą 4.
P r z y k ł a d I-57: 2-{4-[6-Amino-5-(2,6-dichlorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenoksy)-1-[(2S)-2-pirolidyn-1-ylometylopirolidyn-1-ylo]etanon otrzymano z kwasu 4-[6-amino-5-(2,6-dichlorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenoksy)octowego i (S)-2-pirolidyn-1-ylometylopirolidyny zgodnie z procedurą 4.
P r z y k ł a d I-58: 3-(2,6-Dichlorobenzyloksy)-5-(1H-indol-5-ilo)pirydyn-2-yloaminę otrzymano z 5-bromo-3-(2,6-dichlorobenzyloksy)pirydyn-2-yloaminy i kwasu indolo-5-boronowego zgodnie z procedurą 3.
P r z y k ł a d I-59: Do roztworu 3-(2,6-dichlorobenzyloksy)-5-(1H-indol-5-ilo)pirydyn-2-yloaminy (przykład I-58, 200 mg, 0,52 mmola) w kwasie octowym (4 ml) i kwasie trifluorooctowym (1 ml) dodano 1-metylo-4-piperydonu (0,32 ml, 2,6 mmola). Roztwór ogrzewano w temperaturze wrzenia w warunkach powrotu skroplin przez noc i odparowano. Pozostałość rozpuszczono w octanie etylu, przemyto nasyconym roztworem NaHCO3 i solanką, wysuszono nad Na2SO4 i zatężono. Surowy produkt oczyszczono na kolumnie z żelem krzemionkowym z elucją mieszaniną dichlorometan-metanol-trietyloamina (95:5:0,1), w wyniku czego otrzymano 3-(2,6-dichlorobenzyloksy)-5-[3-(1-metylo-1,2,3,6-tetrahydropirydyn-4-ylo)-1H-indol-5-ilo]pirydyn-2-yloaminę (103,5 mg, 41% wydajności) w postaci pomarańczowej krystalicznej substancji stałej.
P r z y k ł a d I-60: Do odgazowanego roztworu 3-(2,6-dichlorobenzyloksy)-5-[3-(1-metylo-1,2,3,6-tetrahydropirydyn-4-ylo)-1H-indol-5-ilo]pirydyn-2-yloaminy (przykład I-61, 130 mg, 0,27 mmola) w metanolu (50 ml) i kwasie octowym (5 ml) dodano 10% Pd/C (50 mg). Roztwór trzykrotnie odgazowano i nasycono wodorem, a następnie mieszano w atmosferze wodoru z balona przez noc. Mieszaninę przesączono przez wkład z celitu, przemyto metanolem, a następnie zatężono. Pozostałość roz76
PL 216 368 B1 puszczono w octanie etylu, przemyto nasyconym roztworem NaHCO3 i solanką, wysuszono nad
Na2SO4 i zatężono. Surowy produkt oczyszczono na kolumnie z żelem krzemionkowym z elucją mieszaniną dichlorometan-metanol-trietyloamina (95:5:0,1), w wyniku czego otrzymano 3-(2,6-dichlorobenzyloksy)-5-[3-(1-metylopiperydyn-4-ylo)-1H-indol-5-ilo]pirydyn-2-yloaminę w postaci białej substancji stałej.
P r z y k ł a d y I-61: - I-68: Związki z przykładów I-61 - I-68 otrzymano zgodnie z procedurą 5 z 3-(2,6-Dichlorobenzyloksy)-5-(1H-indol-5-ilo)pirydyn-2-yloaminy i: morfoliny (przykład I-61); piperydyny (przykład I-62); pirolidyny (przykład I-63); dietyloaminy (przykład I-64); estru t-butylowego kwasu pirolidyn-3-ylokarbaminowego (przykład I-65); 2,6-dimetylomorfoliny (przykład I-66); (R)-pirolidyn-3-yloacetamidu (przykład I-67); i piperazyn-1-yloetanonu (przykład I-68).
P r z y k ł a d I-69: 3-(2-Chloro-3,6-difluorobenzyloksy)-5-(1H-indol-5-ilo)pirydyn-2-yloaminę otrzymano z 5-bromo-3-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirydyn-2-yloaminy i kwasu indolo-5-boronowego zgodnie z procedurą 3.
P r z y k ł a d y I-70: - I-75: Związki z przykładów I-70 - I-75 otrzymano zgodnie z procedurą 5 z 3-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)-5-(1H-indol-5-ilo)pirydyn-2-yloaminy i: piperazyn-1-yloetanonu (przykład I-70); 2,6-dimetylomorfoliny (przykład I-71); (3S)-pirolidyn-3-yloacetamidu (przykład I-72); piperydyny (przykład I-73); morfoliny (przykład I-74); i pirolidyny (przykład I-75).
P r z y k ł a d I-76
1. W trakcie mieszania do roztworu 5-bromo-1H-indolo-2-karboksylanu etylu (5 g, 18,6 mmola) w DMSO (75 ml, 0,25M) dodano 4,4,4',4',5,5,5',5'-oktametylo-2,2'-bi-1,3,2-dioksaborolanu (11,2 g,
44,3 mmola), octanu potasu (5,5 g, 56,0 mmola) i [bis(difenylofosfina)ferrocen]dichloropalladu(II) (1,23 mmola). Mieszaninę trzykrotnie odgazowano i nasycono azotem, a następnie ogrzewano w 80°C w atmosferze azotu przez noc. Mieszaninę reakcyjną ochłodzono do temperatury otoczenia i rozcieńczono octanem etylu (2 razy, 100 ml). Mieszaninę przemyto wodą (1 raz, 50 ml), solanką (1 raz, 50 ml), wysuszono nad MgSO4 i oczyszczono na kolumnie z żelem krzemionkowym, w wyniku czego otrzymano 5-(4,4,5,5-tetrametylo-1,3,2-dioksaborolan-2-ylo)-1H-indolo-2-karboksylan etylu w postaci białawej substancji stałej. 1 2H NMR (400 MHz, DMSO-d6) δ 1,31 (t, 3H), 4,32 (m, 2H), 7,18 (s, 1H), 7,42 (d, 1H), 7,54 (d, 1H), 8,05 (s, 1H), 11,96 (s, 1H); MS m/z 315 (M+1).
2. Ester etylowy kwasu 5-[6-amino-5-(2,6-dichlorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]-1H-indolo-2-karboksylowego otrzymano z 5-bromo-3-(2,6-dichlorobenzyloksy)pirydyn-2-yloaminy i estru etylowego kwasu 5-(4,4,5,5-tetrametylo[1,3,2]dioksaborolan-2-ylo)-1H-indolo-2-karboksylowego zgodnie z procedurą 3.
P r z y k ł a d I-77: Do mieszaniny 5-{6-amino-5-[(2,6-dichlorobenzyl)oksy]pirydyn-3-ylo)]-1H-indolo-2-karboksylanu etylu (2,5 g, 5,5 mmola) w metanolu:wodzie (60 ml i 20 ml) dodano wodorotlenku litu (0,65 g, 27,1 mmola). Mieszaninę reakcyjną ogrzewano w temperaturze wrzenia w warunkach powrotu skroplin przez noc. Większość rozpuszczalnika odparowano, po czym mieszaninę zakwaszono i mieszano przez 10 min. Wytrącony osad odsączono i przemyto wodą, w wyniku czego otrzymano kwas 5-{6-amino-5-[(2,6-dichlorobenzyl)oksy]pirydyn-3-ylo)-1H-indolo-2-karboksylowy w postaci brązowej substancji stałej.
P r z y k ł a d y I-78: - I-85: Związki z przykładów I-78 - I-85 otrzymano zgodnie z procedurą 4 z kwasu 5-[6-amino-5-(2,6-dichlorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]-1H-indolo-2-karboksylowego i: N-metylopiperazyny (przykład I-78); (3R)-3-dimetyloaminopirolidyny (przykład I-79); (2R)-2-pirolidyn-1-ylometylopirolidyny (otrzymanej w sposób podany w przykładzie I-39) (przykład I-80); 2-pirolidyn-1-yloPL 216 368 B1 etyloaminy (przykład I-81); 2-morfolin-4-yloetyloaminy (przykład I-82); estru t-butylowego kwasu (S)-pirolidyn-3-ylokarbaminowego (przykład I-83), a następnie odbezpieczanie grupy Boc w 20% kwasie trifluorooctowym w dichlorometanie (przykład I-84); 2-hydroksy-3-pirolidyn-1-ylopropyloaminy (przykład I-85).
P r z y k ł a d I-86: 4-(6-Amino-5-benzyloksypirydyn-3-ylo)fenol otrzymano z 3-benzyloksy-5-bromopirydyn-2-yloaminy i 4-(4,4,5,5-tetrametylo-1,3,2-dioksabordan-2-ylo)fenolu zgodnie z procedurą 3.
P r z y k ł a d I-87: 3-Benzyloksy-5-fenylopirydyn-2-yloaminę otrzymano z 3-benzyloksy-5-bromopirydyn-2-yloaminy i kwasu fenyloboronowego zgodnie z procedurą 3.
P r z y k ł a d I-88: 3-(3-Metoksybenzyloksy)-5-fenylopirydyn-2-yloaminę otrzymano zgodnie z procedurą 6.
P r z y k ł a d y I-89: - I-105: Związki z przykładów I-89 - I-105 otrzymano zgodnie z procedurą 6 z: bromku 2-chloro-4-fluorobenzylu (przykład I-89); bromku 2-chlorobenzylu (przykład I-90); bromku 2,5-dichlorobenzylu (przykład I-91); bromku 2-chloro-5-trifluorometylobenzylu (przykład I-92); bromku
2,4-dichloro-5-fluorobenzylu (przykład I-93); bromku 2-chloro-3-trifluorometylobenzylu (przykład I-94); bromku 2-chloro-3,6-difluorobenzylu (przykład I-95); bromku 3,4-dichlorobenzylu (przykład I-96); 2-bromometylobenzonitrylu (przykład I-97); bromku 2-chloro-6-fluoro-3-metylobenzylu (przykład I-98); 2-bromometylo-1,3,4-trifluorobenzenu (przykład I-99); 2-bromometylo-1,3-difluorobenzenu (przykład I-100); 2-bromometylo-1,3-difluoro-4-metylobenzenu (przykład I-101); 2-bromometylo-4-chloro-1,3-difluorobenzenu (przykład I-102); 2-bromometylo-1-chloro-3-fluorobenzenu (przykład I-103); 4-bromometylo2-fluoro-1-metoksybenzenu (przykład I-104); i 1-bromometylo-3-nitrobenzenu, a następnie redukcję grupy nitrowej do grupy aminowej i reakcję z chlorkiem metanosulfonylu (przykład I-105).
P r z y k ł a d I-106: 5-[4-(2-Morfolin-4-yloetoksy)fenylo]-3-(3-nitrobenzyloksy)pirydyn-2-yloaminę zsyntetyzowano zgodnie z procedurą 7.
P r z y k ł a d y I-107: - I-110: Związki z przykładów I-107 - I-110 otrzymano zgodnie z procedurą 7 z: 1-bromometylonaftaIenu (przykład I-107); 2-bromometylo-3-chloro-1,4-difluorobenzenu (przykład I-108); 2-bromo-N-(4-izopropylofenylo)-2-fenyloacetamidu (przykład I-109); i 3-bromometylo-5-chlorobenzo-[b]tiofenu (przykład I-110).
P r z y k ł a d I-111: {4-[6-Amino-5-(4-fluoro-2-trifluorometylobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenylo}-[(2R)-2-pirolidyn-1-ylometylopirolidyn-1-ylo]metanon zsyntetyzowano zgodnie z procedurą 8.
P r z y k ł a d y I-112: - I-117: Związki z przykładów I-112 - I-117 otrzymano zgodnie z procedurą 8 z: 2-bromometylo-1-fluoro-3-trifluorometylobenzenu (przykład I-112); 2-bromometylo-4-fluoro-1-triflu-orometylobenzenu (przykład I-113); 1-(1-bromoetylo)-2-trifluorometylobenzenu (przykład I-114); 1-bromo-2-bromometylobenzenu (przykład I-115); l-bromometylo-3-fluoro-2-trifluorometylobenzenu (przykład I-116); i 2-bromometylo-3-chloro-1,4-difluorobenzenu (przykład I-117).
P r z y k ł a d y I-118 - I-121: Związki z przykładów I-118 - I-121 otrzymano zgodnie z procedurą 3 z: 5-bromo-3-(2,6-difluorobenzyloksy)pirydyn-2-yloaminy i: 4-(4,4,5,5-tetrametylo[1,3]dioksolan-2-ylo)fenolu (przykład I-118); 4-{2-[4-(4,4,5,5-tetrametylo[1,3,2]dioksaborolan-2-ylo)fenoksy]etylo}morfoliny (przykład I-119); 4-(4,4,5,5-tetrametylo[1,3]dioksolan-2-ylo)-1H-indolu (przykład I-120); i kwasu 4-(4,4,5,5-tetrametylo[1,3]dioksolan-2-ylo)benzoesowego (przykład I-121).
P r z y k ł a d I-122: {4-[6-Amino-5-(2,6-difluorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenylo}-[(2R)-2-pirolidyn-1-ylometylopirolidyn-1-ylo]metanon otrzymano z kwasu 4-[6-amino-5-(2,6-difluorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]benzoesowego i (2R)-2-pirolidyn-1-ylometylopirolidyny zgodnie z procedurą 4.
P r z y k ł a d I-123: (4-[6-Amino-5-(2,6-difluorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenylo)-[(2S)-2-pirolidyn-1-ylometylopirolidyn-1-ylo]metanon otrzymano z kwasu 4-[6-amino-5-(2,6-difluorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]benzoesowego i (2S)-2-pirolidyn-1-ylometylopirolidyny zgodnie z procedurą 4.
P r z y k ł a d I-124: Ester etylowy kwasu {4-[6-amino-5-(2,6-difluorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenoksy}octowego otrzymano z 5-bromo-3-(2,6-difluorobenzyloksy)pirydyn-2-yloaminy i estru metylowego kwasu [4-(4,4,5,5-tetrametylo[1,3]dioksolan-2-ylo)fenoksy]octowego zgodnie z procedurą 3.
P r z y k ł a d I-125: Na ester etylowy kwasu {4-[6-amino-5-(2,6-difluorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenoksy}octowego (1,0 g, 2,41 mmola) podziałano węglanem sodu (1,28 g, 12,05 mmola) i wodą (10 ml) w 90-100°C przez noc. Mieszaninę reakcyjną ochłodzono do temperatury pokojowej i rozcieńczono octanem etylu. Mieszaninę przemyto wodą i solanką, wysuszono i oczyszczono na kolumnie z krzemionką, w wyniku czego otrzymano kwas 4-[6-amino-5-(2,6-difluorobenzyloksy)-pirydyn-3-ylo]fenoksy)octowy.
PL 216 368 B1
P r z y k ł a d I-126: 2-{4-[6-Amino-5-(2,6-difluorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenoksy}-1-[(2R)-2-pirolidyn-1 -ylometylopirolidyn-1 -ylo]etanon otrzymano z kwasu 4-[6-amino-5-(2,6-difluorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenoksy)octowego i (2R)-2-pirolidyn-1-ylometylopirolidyny zgodnie z procedurą 4.
P r z y k ł a d I-127: 2-{4-[6-Amino-5-(2,6-difluorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenoksy}-1-[(2S)-2-pirolidyn-1 -ylometylopirolidyn-1 -ylo]etanon otrzymano z kwasu 4-[6-amino-5-(2,6-difluorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenoksy)octowego i (2S)-2-pirolidyn-1-ylometylopirolidyny zgodnie z procedurą 4.
P r z y k ł a d y I-128 - I-134: Związki z przykładów I-128 - I-134 otrzymano zgodnie z procedurą 3 z 4-(4,4,5,5-tetrametylo[1,3]dioksolan-2-ylo)fenolu i: 5-bromo-3-(2-chloro-6-fluorobenzyloksy)pirydyn-2-yloaminy (przykład I-128); 5-bromo-3-(2-chloro-4-fluorobenzyloksy)pirydyn-2-yloaminy (przykład I-129); 5-bromo-3-(2,4-dichlorobenzyloksy)pirydyn-2-yloaminy (przykład I-130); 2-(2-amino-5-bromopirydyn-3-yloksymetylo)benzonitrylu (przykład I-131); 5-bromo-3-(2-trifluorometylobenzyloksy)pirydyn-2-yloaminy (przykład I-132); 5-bromo-3-(2-chlorobenzyloksy)pirydyn-2-yloaminy (przykład I-133); i 5-bromo-3-(4-t-butylobenzyloksy)pirydyn-2-yloaminy (przykład I-134).
P r z y k ł a d I-135:
1. Do roztworu 4-(4,4,5,5-tetrametylo[1,3,2]dioksaborolan-2-ylo)fenyloaminy (5,00 g, 22,8 mmola) w chlorku metylenu (100 ml) i 4-metylmorfolinie (16 ml) w 0°C dodano chlorku metanosulfonylu (2,1 ml, 28 mmola). Mieszaninę mieszano w temperaturze pokojowej przez 2 h i rozcieńczono octanem etylu. Warstwę organiczną przemyto solanką, wysuszono nad siarczanem sodu i zatężono, w wyniku czego otrzymano N-[4-(4,4,5,5-tetrametylo[1,3,2]dioksaborolan-2-ylo)fenylo]metanosulfonoamid w postaci białej substancji stałej (6,32 g, 93% wydajności). MS m/z 298 (M+1).
2. N-{4-[6-Amino-5-(2-cyjanobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenylo}metanosulfonoamid otrzymano zgodnie z procedurą 3 z 2-(2-amino-5-bromopirydyn-3-yloksymetylo)benzonitrylu i N-[4-(4,4,5,5-tetrametylo[1,3,2]dioksaborolan-2-ylo)fenylo]metanosulfonoamidu.
P r z y k ł a d I-136: Do N-{4-[6-amino-5-(2-cyjanobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenylo}metanosulfonoamidu (przykład I-135, 650 mg, 1,65 mmola) w glikolu etylenowym (55 ml) dodano 10% roztworu NaOH (25 ml). Mieszaninę ogrzewano w temperaturze wrzenia w warunkach powrotu skroplin i mieszano przez 24 h. Mieszaninę reakcyjną ochłodzono do temperaturze pokojowej. Większość rozpuszczalnika odparowano i mieszaninę zakwaszono. Wytrąconą substancję stałą odsączono, w wyniku czego otrzymano kwas 2-[2-Amino-5-(4-metanosulfonyloaminofenylo)pirydyn-3-yloksymetylo]benzoesowy w postaci jasnobrunatnej substancji stałej. Przesącz zobojętniono i wyekstrahowano EtOAc (5 x 20 ml). Warstwy organiczne połączono, wysuszono nad MgSO4 i zatężono, w wyniku czego otrzymano 2-[2-amino-5-(4-metanosulfonyloaminofenylo)pirydyn-3-yloksymetylo]benzamid w postaci białawej substancji stałej.
P r z y k ł a d I-137: Kwas 2-[2-amino-5-(4-metanosulfonyloaminofenylo)pirydyn-3-yloksymetylo]benzoesowy otrzymano jak w przykładzie I-136.
P r z y k ł a d y I-138: - I-140: Związki z przykładów I-138 - I-140 otrzymano zgodnie z procedurą 4 z kwasu 2-[2-amino-5-(4-metanosulfonyloaminofenylo)pirydyn-3-yloksymetylo]benzoesowego i: N-metylopiperazyny (przykład I-138); 2-hydroksyetyloaminy (przykład I-139); oraz izobutyloaminy (przykład I-140).
P r z y k ł a d I-141: 5-Bromo-3-(2-chloro-6-fluorobenzyloksy)pirydyn-2-yloaminę (przykład I(e),
9,00 g, 27,0 mmola), kwas 4-karboksybenzenoboronowy (4,41 g, 27,0 mmola), tetrakis(trifenylofosfina)pallad(0) (0,99 g, 0,9 mmola), węglan potasu (13,1 g, 95,0 mmola), dimetyloformamid (72 ml) i wodę (36 ml) umieszczono w 250 ml trójszyjnej kolbie okrągłodennej wyposażonej w termometr,
PL 216 368 B1 chłodnicę zwrotną i mieszadło magnetyczne. Mieszaninę przedmuchano azotem i stopniowo ogrzano od 81 do 98°C w ciągu 4 h. Chromatografia cienkowarstwowa (octan etylu:heksan:kwas octowy 4:6:0,5) wykazała ślady substancji wyjściowej przy Rf 0,7, produkt przy Rf 0,4 i wiele nieznacznych zanieczyszczeń. Mieszaninę ochłodzono do 45°C. Substancję stałą odsączono na drodze filtracji próżniowej, przemyto 30 ml mieszaniny etanol:woda 1:1 i odrzucono. Przesącz rozcieńczono 432 ml wody i 8 ml 9 N roztworu wodorotlenku potasu (do pH 12-13), ochłodzono na łaźni z lodem i mieszano przez 30 minut. Substancję stałą odsączono na drodze filtracji próżniowej i przemyto 5 ml wody. Przesącz ochłodzono na łaźni z lodem i zakwaszono do pH 7,5 kwasem octowym z zastosowaniem pehametru. Substancję stałą odsączono na drodze filtracji próżniowej, przemyto 10 ml mieszaniny etanol:woda 1:1 i wysuszono pod próżnią, w wyniku czego otrzymano 2,5 g brunatnej substancji stałej w postaci kwasu 4-[6-amino-5-(2-chloro-6-fluorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]benzoesowego i drugiego 1 związku w stosunku około 1:1 na podstawie 1H NMR. Składnik ten odrzucono. Przesącz zakwaszono do pH 6,5 kwasem octowym z zastosowaniem pehametru. Substancję stałą odsączono na drodze filtracji próżniowej, przemyto 10 ml mieszaniny etanol:woda 1:1 i wysuszono pod próżnią, w wyniku czego otrzymano 3,6 g (36% wydajności) kwasu 4-[6-amino-5-(2-chloro-6-fluorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]benzoesowego w postaci brunatnej substancji stałej zawierającą 5-10% zanieczyszczeń na podstawie 1H NMR.
P r z y k ł a d y I-142: - I-149: Związki z przykładów I-142 - I-149 otrzymano zgodnie z procedurą 4 z kwasu 4-[6-amino-5-(2-chloro-6-fluorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]benzoesowego i: (2R)-2-pirolidyn-1-ylometylopirolidyny (przykład I-142); (2S)-2-pirolidyn-1-ylometylopirolidyny (przykład I-143); (3S)-3-dimetyloaminopirolidyny (przykład I-144); estru t-butylowego kwasu (S)-pirolidyn-3-ylokarbaminowego, z przeprowadzonym następnie odbezpieczaniem grupy Boc kwasem trifluorooctowym w dichlorometanie (przykład I-145); N-metylopiperazyny (przykład I-146); 1-piperazyn-1-yloetanonu (przykład I-147); 2-morfolin-4-yloetyloaminy (przykład I-148); 3-morfolin-4-ylopropyloaminy (przykład I-149).
P r z y k ł a d I-150: 5-Bromo-3-(2-chlorobenzyloksy)pirydyn-2-yloaminę (4,50 g, 14,3 mmola), kwas 4-karboksybenzenoboronowy (2,62 g, 15,8 mmola), tetrakis(trifenylofosfina)pallad(0) (0,56 g, 0,5 mmola), węglan potasu (6,90 g, 50 mmola), dimetyloformamid (36 ml) i wodę(18 ml) umieszczono w 250 ml trójszyjnej kolbie okrągłodennej wyposażonej w termometr, chłodnicę zwrotną i mieszadło magnetyczne. Mieszaninę przedmuchano azotem i stopniowo ogrzano od 82 do 93°C w ciągu 4 h. Chromatografia cienkowarstwowa (octan etylu:heksan:kwas octowy 4:6:0,5) wykazała obecność produktu o Rf 0,3 i niewielką ilość zanieczyszczeń. Mieszaninę ochłodzono do 45°C. Substancję stałą odsączono na drodze filtracji próżniowej, przemyto 10 ml mieszaniny etanol:woda 1:1 i odrzucono. Połączone przesącze rozcieńczono 216 ml wody i 4 ml 9 N roztworu wodorotlenku potasu (do pH 12-13), ochłodzono na łaźni z lodem i mieszano przez 30 minut z 3 g celitu i 3 g noritu. Substancję stałą odsączono na drodze filtracji próżniowej przez wkład z celitu i przemyto 10 ml wody. Substancję stałą odrzucono. Połączone przesącze ochłodzono na łaźni z lodem i zakwaszono do pH 7 kwasem octowym z zastosowaniem pehametru. Substancję stałą odsączono na drodze filtracji próżniowej, przemyto 20 ml mieszaniny etanol:woda 1:1 i wysuszono pod próżnią, w wyniku czego otrzymano 2,7 g (53% wydajności) kwasu 4-[6-amino-5-(2-chlorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]benzoesowego.
P r z y k ł a d y I-151: - I-159: Związki z przykładów I-151 - I-159 otrzymano zgodnie z procedurą 4 z kwasu 4-[6-amino-5-(2-chlorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]benzoesowego i: (2R)-2-pirolidyn-1-ylometylopirolidyny (przykład I-151); (2S)-2-pirolidyn-1-ylometylopirolidyny (przykład I-152); (3S)-3-dimetyloaminopirolidyny (przykład I-153); estru t-butylowego kwasu pirolidyn-3-ylokarbaminowego, z następującym potem odbezpieczaniem grupy Boc kwasem trifluorooctowym w dichlorometanie (przykład I-154); 4-pirolidyn-1-ylopiperydyny (przykład I-155); N-metylopiperazyny (przykład I-156); 1-piperazyn-1-yloetanonu (przykład I-157); 2-morfolin-4-yloetyloaminy (przykład I-158); oraz 3-morfolin-4-ylopropyloaminy (przykład I-159).
P r z y k ł a d I-160: 2-(2-Amino-5-bromopirydyn-3-yloksymetylo)benzonitryl (9,0 g, 29,6 mmola), kwas 4-karboksybenzenoboronowy (5,4 g, 32,5 mmola), tetrakis(trifenylofosfina)pallad(0) (1,1 g, 1,0 mmola), bezwodny węglan potasu (13,8 g, 70,0 mmola), dimetyloformamid (72 ml) i wodę (36 ml) umieszczono w 250 ml trójszyjnej kolbie okrągłodennej wyposażonej w termometr, chłodnicę zwrotną i mieszadło magnetyczne. Mieszaninę przedmuchano azotem i stopniowo ogrzano od 81 do 90°C w ciągu 2 h. Chromatografia cienkowarstwowa (octan etylu:heksan:kwas octowy 4:6:0,5) wykazała ślady substancji wyjściowej o Rf 0,7, produkt o Rf 0,4 i zanieczyszczenie o Rf 0,5. Mieszaninę ochłodzono do 45°C. Lepką substancję stałą odsączono na drodze filtracji próżniowej, przemyto 30 ml mieszaniny etanol:woda 1:1 i odrzucono. Przesącz rozcieńczono 432 ml wody i 8 ml 9 N roztworu wodo80
PL 216 368 B1 rotlenku potasu (do pH 12-13), ochłodzono na łaźni z lodem i mieszano przez 30 minut. Substancję stałą odsączono na drodze filtracji próżniowej i przemyto 20 ml wody. Substancję stałą odrzucono. Przesącz ochłodzono na łaźni z lodem zakwaszono kwasem octowym do pH 7,5 z zastosowaniem pehametru. Substancję stałą odsączono na drodze filtracji próżniowej, przemyto 20 ml wody i wysuszono pod próżnią, w wyniku czego otrzymano 8,5 g (83% wydajności) kwasu 4-[6-amino-5-(2-cyjanobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]benzoesowego w postaci bardzo ciemnej substancji stałej.
P r z y k ł a d y I-161: - I-170: Związki z przykładów I-161 - I-170 otrzymano zgodnie z procedurą 4 z kwasu 4-[6-amino-5-(2-cyjanobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]benzoesowego i: (2R)-2-pirolidyn-1-ylometylopirolidyny (przykład I-161); (2R)-2-pirolidyn-1-ylometylopirolidyny (przykład I-162); (3S)-3-dimetyloaminopirolidyny (przykład I-163); estru t-butylowego kwasu (S)-pirolidyn-3-ylokarbaminowego, z następującym potem odbezpieczaniem grupy Boc kwasem trifluorooctowym w dichlorometanie (przykład I-164); 4-pirolidyn-1-ylopiperydyny (przykład I-165); N-metylopiperazyny (przykład I-166); 1-piperazyn-1-ylo-etanonu (przykład I-167); 1-metylopiperydyn-4-yloaminy (przykład I-168); 2-morfolin-4-yloetyloaminy (przykład I-169); oraz 3-morfolin-4-ylopropyloaminy (przykład I-170).
P r z y k ł a d I-171: 5-Bromo-3-(2,4-dichlorobenzyloksy)pirydyn-2-yloaminę (6,96 g, 20,0 mmola), kwas 4-karboksybenzenoboronowy (3,98 g, 24,0 mmola), tetrakis(trifenylofosfina)pallad(0) (0,74 g, 0,66 mmola), węglan potasu (9,7 g, 70 mmola), dimetyloformamid (35 ml) i wodę (17 ml) umieszczono w 250 ml trójszyjnej kolbie krągłodennej wyposażonej w termometr, chłodnicę zwrotną i mieszadło magnetyczne. Mieszaninę przedmuchano azotem i stopniowo ogrzano od 81 do 95°C w ciągu 9 h. Chromatografia cienkowarstwowa (octan etylu:heksan:kwas octowy 4:6:0,5) wykazała ślady substancji wyjściowej o Rf 0,7, produkt o Rf 0,4 i zanieczyszczenia o Rf 0,5 i 0,3. Mieszaninę ochłodzono do temperatury pokojowej i odstawiono na około 48 h. Substancję stałą odsączono na drodze filtracji próżniowej, przemyto 30 ml mieszaniny etanol:woda 1:1 i zachowano. Przesącz rozcieńczono 210 ml wody i 8 ml 9 N roztworu wodorotlenku potasu (do pH 12-13), ochłodzono na łaźni z lodem i mieszano przez 30 minut. Substancję stałą odsączono na drodze filtracji próżniowej i przemyto 5 ml wody, w wyniku czego otrzymano około 1 g mieszaniny produktu i składnika o plamce przemieszczającej się wraz z substancją wyjściową. Otrzymaną mieszaninę odrzucono. Przesącz ochłodzono na łaźni z lodem i zakwaszono do pH 5-6 z użyciem około 10 ml kwasu octowego. Substancję stałą odsączono na drodze filtracji próżniowej, przemyto 10 ml mieszaniny etanol:woda 1:1 i wysuszono pod próżnią, w wyniku czego otrzymano 2,9 g (37% wydajności) kwasu 4-[6-amino-5-(2,4-dichlorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]benzoesowego w postaci brunatnej substancji stałej.
P r z y k ł a d y I-172: - I-181: Związki z przykładów I-172 - I-181 otrzymano zgodnie z procedurą 4 z kwasu 4-[6-amino-5-(2,4-dichlorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]benzoesowego i: (2R)-2-pirolidyn-1-ylometylopirolidyny (przykład I-172); (2S)-2-pirolidyn-1-ylometylopirolidyny (przykład I-173); (3S)-3-dimetyloaminopirolidyny (przykład I-174); estru t-butylowego kwasu (S)-pirolidyn-3-ylokarbaminowego, z następującym potem odbezpieczaniem grupy Boc kwasem trifluorooctowym w dichlorometanie (przykład I-175); 4-pirolidyn-1-ylopiperydyny (przykład I-176); N-metylopiperazyny (przykład I-177); 1-piperazyn-1-yloetanonu (przykład I-178); 1-metylopiperydyn-4-yloaminy (przykład I-179); 2-morfolin-4-yloetyloaminy (przykład I-180); oraz 3-morfolin-4-ylopropyloaminy (przykład I-181).
P r z y k ł a d I-182: 5-Bromo-3-(2-trifluorometylobenzyloksy)pirydyn-2-yloaminę (5,80 g, 16,7 mmola), kwas 4-karboksybenzenoboronowy (3,05 g, 18,4 mmola), tetrakis(trifenylofosfina)pallad(0) (0,62 g, 0,6 mmola), węglan potasu (8,10 g, 58 mmola), dimetyloformamid (47 ml) i wodę (23 ml) umieszczono w 250 ml trójszyjnej kolbie okrągłodennej wyposażonej w termometr, chłodnicę zwrotną i mieszadło magnetyczne. Mieszaninę przedmuchano azotem i stopniowo ogrzano od 81 do 93°C w ciągu 4 h. Chromatografia cienkowarstwowa (octan etylu:heksan:kwas octowy 4:6:0,5) wykazała obecność produktu o Rf 0,6 i niewielką ilość zanieczyszczeń. Mieszaninę ochłodzono do 45°C Substancję stałą odsączono na drodze filtracji próżniowej, przemyto 10 ml mieszaniny etanol:woda 1:1 i odrzucono. Przesącz rozcieńczono 300 ml wody i 4 ml 9 N roztworu wodorotlenku potasu (do pH 12-13), ochłodzono na łaźni z lodem i mieszano przez 30 minut z 3 g celitu i 3 g noritu. Substancję stałą odsączono na drodze filtracji próżniowej przez wkład z celitu i przemyto 10 ml wody. Substancję stałą odrzucono. Przesącz ochłodzono na łaźni z lodem i zakwaszono do pH 7,3 kwasem octowym z zastosowaniem pehametru. Substancję stałą odsączono na drodze filtracji próżniowej, przemyto 20 ml mieszaniny etanol:woda 1:1 i wysuszono pod próżnią, w wyniku czego otrzymano 4,5 g (69% wydajności) kwasu 4-[6-amino-5-(2-trifluorometylobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]benzoesowego w postaci brunatnej substancji stałej.
PL 216 368 B1
P r z y k ł a d y I-183: - I-192: Związki z przykładów I-183 - I-192 otrzymano zgodnie z procedurą 4 z kwasu 4-[6-amino-5-(2-trifluorometylobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]benzoesowego i: (2R)-2-pirolidyn-1-ylometylopirolidyny (przykład I-183); (2S)-2-pirolidyn-1-ylometylopirolidyny (przykład I-184); (3S)-3-dimetyloaminopirolidyny (przykład I-185); estru t-butylowego kwasu pirolidyn-3-ylokarbaminowego, z następującym potem odbezpieczaniem grupy Boc kwasem trifluorooctowym w dichlorometanie (przykład I-186); 4-pirolidyn-1-ylopiperydyny (przykład I-187); N-metylopiperazyny (przykład I-188); 1-piperazyn-1-yloetanonu (przykład I-189); 1-metylopiperydyn-4-yloaminy (przykład I-190); 2-morfolin-4-yloetyloaminy (przykład I-191); i 3-morfolin-4-ylopropyloaminy (przykład I-192).
P r z y k ł a d I-193: 2-(2-Amino-5-bromopirydyn-3-yloksymetylo)benzonitryl (9,0 g, 26,8 mmola), kwas 4-karboksybenzenoboronowy (4,9 g, 30,0 mmola), tetrakis(trifenylofosfina)palIad(0) (1,1 g, 1,0 mmola), bezwodny węglan potasu (13,1 g, 95 mmola), dimetyloformamid (72 ml) i wodę (36 ml) umieszczono w 250 ml trójszyjnej kolbie okrągłodennej wyposażonej w termometr, chłodnicę zwrotną i mieszadło magnetyczne. Mieszaninę przedmuchano azotem i stopniowo ogrzano od 81 do 96°C w ciągu 2 h. Chromatografia cienkowarstwowa (octan etylu:heksan:kwas octowy 4:6:0,5) wykazała ślady substancji wyjściowej o Rf 0,8, produkt o Rf 0,5 i zanieczyszczenie o Rf 0,4. Mieszaninę ochłodzono do 45°C i przesączono w celu usunięcia części stałych. Przesącz rozcieńczono 432 ml wody i 8 ml 9 N roztworu wodorotlenku potasu (do pH 12-13), ochłodzono na łaźni z lodem i dodano 4 g celitu i 2 g noritu. Substancję stałą odsączono na drodze filtracji próżniowej przez 4 g celitu, przemyto 30 ml mieszaniny etanol:woda 1:1 i odrzucono. Przesącz ochłodzono na łaźni z lodem i zakwaszono kwasem octowym do pH 7,5 z zastosowaniem pehametru. Substancję stałą odsączono na drodze filtracji próżniowej, przemyto 20 ml wody i wysuszono pod próżnią, w wyniku czego otrzymano 8,1 g (80% wydajności) kwasu 4-[6-amino-5-(4-t-butylobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]benzoesowego w postaci ciemnej substancji stałej.
P r z y k ł a d y I-194: - I-201: Związki z przykładów I-194 - I-201 otrzymano zgodnie z procedurą 4 z kwasu 4-[6-amino-5-(4-t-butylobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]benzoesowego i: (2R)-2-pirolidyn-1-ylometylopirolidyny (przykład I-194); (2S)-2-pirolidyn-1-ylometylopirolidyny (przykład I-195); (3S)-3-dimetyloaminopirolidyny (przykład I-196); N-metylopiperazyny (przykład I-197); 1-piperazyn-1-yloetanonu (przykład I-198); 1-metylopiperydyn-4-yloaminy (przykład I-199); 2-morfolin-4-yloetyloaminy (przykład I-200); oraz 3-morfolin-4-ylopropyloaminy (przykład I-201).
P r z y k ł a d I-202: 5-Bromo-3-(2-chloro-4-fluorobenzyloksy)pirydyn-2-yloaminę (9,00 g, 27,0 mmola), kwas 4-karboksybenzenoboronowy (4,41 g, 27,0 mmola), tetrakis(trifenylofosfina)pallad(0) (0,99 g, 0,9 mmola), węglan potasu (13,1 g, 95 mmola), dimetyloformamid (72 ml) i wodę (36 ml) umieszczono w 250 ml trójszyjnej kolbie okrągłodennej wyposażonej w termometr, chłodnicę zwrotną i mieszadło magnetyczne. Mieszaninę przedmuchano azotem i stopniowo ogrzano od 81 do 98°C w ciągu 4 h. Chromatografia cienkowarstwowa (octan etylu:heksan:kwas octowy 4:6:0,5) wykazała ślady substancji wyjściowej o Rf 0,7, produkt o Rf 0,4 i niewielką ilość zanieczyszczeń. Mieszaninę ochłodzono do 45°C. Substancję stałą odsączono na drodze filtracji próżniowej, przemyto 20 ml mieszaniny etanol: woda 1:1 i odrzucono. Przesącz rozcieńczono 432 ml wody i 8 ml 9 N roztworu wodorotlenku potasu (do pH 12-13), ochłodzono na łaźni z lodem i mieszano przez 30 minut. Składniki stałe odsączono na drodze filtracji próżniowej i przemyto 5 ml wody, w wyniku czego otrzymano około 1 g mieszaniny, którą odrzucono. Przesącz ochłodzono na łaźni z lodem i zakwaszono do pH 6,5 kwasem octowym z zastosowaniem pehametru. Substancję stałą odsączono na drodze filtracji próżniowej, przemyto 10 ml mieszaniny etanol:woda 1:1 i wysuszono pod próżnią, w wyniku czego otrzymano 3,6 g (36% wydajności) kwasu 4-[6-amino-5-(2-chloro-4-fluorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]benzoesowego w postaci brunatnej substancji stałej.
P r z y k ł a d y I-203: - I-210: Związki z przykładów I-203 - I-210 otrzymano zgodnie z procedurą 4 z kwasu 4-[6-amino-5-(2-chloro-4-fluorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]benzoesowego i: (2R)-2-pirolidyn-1-ylometylopirolidyny (przykład I-203); (2S)-2-pirolidyn-1-ylometylopirolidyny (przykład I-204); (3S)-3-dimetyloaminopirolidyny (przykład I-205); estru t-butylowego kwasu (S)-pirolidyn-3-ylokarbaminowego, z następującym potem odbezpieczaniem grupy Boc kwasem trifluorooctowym w dichlorometanie (przykład I-206); N-metylopiperazyny (przykład I-207); 1-piperazyn-1-ylo)etanonu (przykład I-208); 2-morfolin-4-yloetyloaminy (przykład I-209); oraz 3-morfolin-4-ylopropyloaminy (przykład I-210).
P r z y k ł a d I-211: Ester metylowy kwasu 4-[6-amino-5-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]benzoesowego otrzymano zgodnie z procedurą 3 z 5-bromo-3-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirydyn-2-yloaminy i kwasu 4-metoksykarbonylobenzenoboronowego w postaci białawej substancji stałej z 55% wydajnością. 1H NMR (CDCI3, 300 MHz) δ 3,94 (s, 3H), 4,79 (brs, 2H), 5,29-5,30 (d, 2H, J, 1,6),
PL 216 368 B1
7,06-7,19 (dt, 1H, J, 4,1, 9,0), 7,2-7,26 (m, 1H), 7,37-7,38 (d, 1H, 1,8), 7,58-7,61 (m, 2H), 8,01-8,02 (d, 2H, J, 1,8), 8,08-8,11 (m, 2H).
W trakcie mieszania do roztworu estru metylowego kwasu 4-[6-amino-5-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]benzoesowego (2,5 g, 6 mmola) w ciepłym izopropanolu (300 ml) dodano H2O (100 ml) zawierającą LiOH (0,74 g, 31 mola). Mieszanina reakcyjna natychmiast zmieniła barwę na pomarańczową, po czym mieszano ją w temperaturze pokojowej przez 18 h. Mieszaninę reakcyjną rozcieńczono EtOAc (200 ml) i solanką (50 ml). Warstwę organiczną oddzielono, a warstwę wodną wyekstrahowano EtOAc (2 razy, 50 ml). Warstwy organiczne połączono i przemyto solanką (2 razy, 25 ml), wysuszono Na2SO4 i zatężono do sucha pod próżnią, w wyniku czego otrzymano kwas 4-[6-amino-5-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]benzoesowy (2,4 g, 6 mmola, 99%) w postaci białawej substancji stałej.
P r z y k ł a d y I-212: - I-224: Związki z przykładów I-212 - I-224 otrzymano zgodnie z procedurą 4 z kwasu 4-[6-amino-5-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]benzoesowego i: N-metylopiperazyny (przykład I-212); 4-pirolidyn-1-ylopiperydyny (przykład I-213); estru t-butylowego kwasu piperydyn-4-ylokarbaminowego, z następującym potem odbezpieczaniem grupy Boc kwasem trifluorooctowym w dichlorometanie (przykład I-214); 3,5-dimetylopiperazyny (przykład I-215); (2S)-2-pirolidyn-1-ylometylopirolidyny (przykład I-216); (3S)-3-dimetyloaminopirolidyny (przykład I-217); estru t-butylowego kwasu (R)-pirolidyn-3-ylokarbaminowego, z następującym potem odbezpieczaniem grupy Boc kwasem trifluorooctowym w dichlorometanie (przykład I-218); estru t-butylowego kwasu (S)-pirolidyn-3-ylokarbaminowego, z następującym potem odbezpieczaniem grupy Boc kwasem trifluorooctowym w dichlorometanie (przykład I-219); 1-metylopiperydyn-4-yloaminy (przykład I-220); 2-pirolidyn-1-yloetyloaminy (przykład I-221); 3-pirolidyn-1-ylopropyloaminy (przykład I-222); 2-morfolin-4-yloetyloaminy (przykład I-223); i 3-morfolin-4-ylopropyloaminy (przykład I-224).
P r z y k ł a d I-225: Kwas 3-[6-amino-5-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]benzoesowy otrzymano takim samym sposobem jak kwas 4-[6-amino-5-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]benzoesowy, z 5-bromo-3-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirydyn-2-yloaminy i kwasu 3-metoksykarbonylobenzenoboronowego.
P r z y k ł a d y I-226: - I-239: Związki z przykładów I-226 - I-239 otrzymano zgodnie z procedurą 4 z kwasu 3-[6-amino-5-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]benzoesowego i: N-metylopiperazyny (przykład I-226); 4-pirolidyn-1-ylopiperydyny (przykład I-227); estru t-butylowego kwasu piperydyn-4-ylokarbaminowego, z następującym potem odbezpieczaniem grupy Boc kwasem trifluorooctowym w dichlorometanie (przykład 1-228); 3,5-dimetylopiperazyny (przykład I-229); (2S)-2-pirolidyn-1-ylometylopirolidyny (przykład I-230); (3S)-3-dimetyloaminopirolidyny (przykład I-231); estru t-butylowego kwasu (R)-pirolidyn-3-ylokarbaminowego, z następującym potem odbezpieczaniem grupy Boc kwasem trifluorooctowym w dichlorometanie (przykład I-232); estru t-butylowego kwasu (S)-pirolidyn-3-ylo-karbaminowego, z następującym potem odbezpieczaniem grupy Boc kwasem trifluorooctowym w dichlorometanie (przykład I-233); 1-metylopiperydyn-4-yloaminy (przykład I-234); 2-pirolidyn-1-yloetyloaminy (przykład I-235); 3-pirolidyn-1-ylopropyloaminy (przykład I-236); 2-morfolin-4-yloetyloaminy (przykład I-237); 3-morfolin-4-ylopropyloaminy (przykład I-238); oraz 1-[4-(2-aminoetylo)piperazyn-1-ylo]etanonu (przykład I-239).
P r z y k ł a d I-240:
1. 4-(4,4,5,5-Tetrametylo-1,3,2-dioksaborolan-2-ylo)anilinę (5 g, 22,8 mmola) rozpuszczono w DCM (100 ml, 0,2 M) i do mieszaniny dodano trietyloaminy (15 ml, 5,0 molowego równoważnika).
PL 216 368 B1
Mieszaninę reakcyjną mieszano w 0°C przez 5 min. Dodano porcjami chlorku 3-chloropropano-1-sulfonylu (4,2 g, 23,0 mmola). Mieszaninę reakcyjną mieszano w 0°C przez 1 h i doprowadzono ją stopniowo do temperatury pokojowej, po czym ogrzewano w temperaturze wrzenia w warunkach powrotu skroplin w 70°C przez 2 h. Mieszaninę ochłodzono do temperatury pokojowej, rozcieńczono EtOAc i wodą. Warstwę organiczną przemyto solanką, wysuszono nad MgSO4, przesączono i zatężono. Pozostałość oczyszczono na kolumnie z krzemionką, w wyniku czego otrzymano 1,1-ditlenek 2-[4-(4,4,5,5-tetrametylo-1,3,2-dioksaborolan-2-ylo)fenylo]izotiazolidyny w postaci białawej substancji stałej (5,2 g, 70% wydajności). 1H NMR (400 MHz, DMSO-d6) δ 7,62 (d, 2H), 7,18 (d, 2H), 3,76 (t, 2H), 3,53 (t, 2H), 2,41 (t, 2H), 1,28 (s, 12H).
2. 3-(2-Chloro-3,6-difluorobenzyloksy)-5-[4-(1,1-diokso-1 X6-izotiazolidyn-2-ylo)fenylo]pirydyn-2-yloaminę otrzymano zgodnie z procedurą 3 z 5-bromo-3-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirydyn-2-yloaminy i 1,1-ditlenku 2-[4-(4,4,5,5-tetrametylo-1,3,2-dioksaborolan-2-ylo)fenylo]izotiazolidyny.
P r z y k ł a d I-241: 3-(2,6-Dichlorobenzyloksy)-5-[4-(1,1-diokso-1X6-izotiazolidyn-2-ylo)fenylo]pirydyn-2-yloaminę otrzymano zgodnie z procedurą 3 z 5-bromo-3-(2,6-dichlorobenzyloksy)pirydyn-2-yloaminy i 1,1-ditlenku 2-[4-(4,4,5,5-tetrametylo-1,3,2-dioksaborolan-2-ylo)fenylo]izotiazolidyny.
P r z y k ł a d I-242: 5-[4-(1,1-Diokso-1X6-izotiazolidyn-2-ylo)fenylo]-3-(2-fluoro-6-trifluorometylobenzyloksy)pirydyn-2-yloaminę otrzymano zgodnie z procedurą 8.
P r z y k ł a d I-243: {4-[6-Amino-5-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]fenylo)amid kwasu 2-dietyloaminoetanosulfonowego zsyntetyzowano zgodnie z procedurą 9.
P r z y k ł a d y I-244 - I-266: Związki z przykładów I-244 - I-266 otrzymano zgodnie z procedurą 9.
P r z y k ł a d y I-267: - I-269: Związki z przykładów I-267 - I-269 otrzymano zgodnie z procedurą 3, z oczyszczaniem metodą preparatywnej HPLC na odwróconych fazach z elucją mieszaniną acetonitryl-woda-kwas trifluorooctowy i jako sole z kwasem trifluorooctowym, z 5-bromo-3-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirydyn-2-yloaminy i: kwasu 2-(dimetyloaminometylo)fenyloboronowego (przykład I-267); kwasu 3-(pirolidyn-1-ylo)fenyloboronowego (przykład I-268) oraz N-[4-(4,4,5,5-tetrametylo[1,3,2]dioksaborolan-2-ylo)fenylo]metanosulfonoamidu (przykład I-269).
P r z y k ł a d I-270: Kwas 5-[6-amino-5-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]tiofeno-2-karboksylowy otrzymano zgodnie z procedurą 3 wychodząc z 5-bromo-3-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirydyn-2-yloaminy i kwasu 5-karboksytiofeno-2-boronowego.
P r z y k ł a d y I-271 - I-276: Związki z przykładów I-271 - I-276 otrzymano zgodnie z procedurą 4 z kwasu 5-[6-amino-5-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]tiofeno-2-karboksylowego i: N-metylopiperazyny (przykład I-271); (2R)-2-pirolidyn-1-ylometylopirolidyny (przykład I-272); 1-metylopiperydyn-4-ylo)aminy (przykład I-273); 3,5-dimetylopiperazyny (przykład I-274); 2-pirolidyn-1-yloetyloaminy (przykład I-275); i 4-pirolidyn-1-ylopiperydyny (przykład I-276).
P r z y k ł a d I-277: Kwas 4-[6-amino-5-(3-fluoro-2-tifluorometylobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]benzoesowy otrzymano w taki sam sposób jak w przypadku kwasu 4-[6-amino-5-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]benzoesowego z 5-bromo-3-(3-fluoro-2-trifluorometylobenzyloksy)pirydyn-2-yloaminy i kwasu 4-metoksykarbonylobenzenoboronowego.
P r z y k ł a d y I-278 - I-285: Związki z przykładów I-278 - I-285 otrzymano zgodnie z procedurą 4 z kwasu 4-[6-amino-5-(3-fluoro-2-trifluorometylobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]benzoesowego i: 4-pirolidyn-1-ylopiperydyny (przykład I-278); 1-metylopiperydyn-4-yloaminy (przykład I-279); 3,5-dimetylopiperazyny (przykład I-280); 3-dimetyloaminopirolidyny (przykład I-281); (2S)-2-pirolidyn-1-ylometylopirolidyny (przykład I-282); 2-morfolin-4-yloetyloaminy (przykład I-283); N-metylopiperazyny (przykład I-284); i 4-acetylopiperazyn-1-ylo)etyloaminy (przykład I-285).
P r z y k ł a d y I-286 - I-289: Związki z przykładów I-286 - I-289 otrzymano zgodnie z procedurą 9.
P r z y k ł a d I-290: Kwas 4-{6-amino-5-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}benzoesowy otrzymano w taki sam sposób jak w przypadku kwasu 4-[6-amino-5-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]benzoesowego z 5-bromo-3-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]pirydyn-2-yloaminy i kwasu 4-metoksykarbonylobenzenoboronowego.
P r z y k ł a d y I-291 - I-296: Związki z przykładów I-291 - I-296 otrzymano zgodnie z procedurą 4 z kwasu 4-{6-amino-5-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}benzoesowego i: (2R)-2-pirolidyn-1-ylometylopirolidyny (przykład I-291); 1-metylopiperydyn-4-yloaminy (przykład I-292); estru t-butylowego kwasu (R)-pirolidyn-3-ylokarbaminowego, z następującym potem odbezpieczaniem grupy Boc kwasem trifluorooctowym w dichlorometanie (przykład I-293); 4-pirolidyn-1-ylopiperydyny (przykład I-294); N-metylopiperazyny (przykład I-295); i 3,5-dimetylopiperazyny (przykład I-296).
PL 216 368 B1
P r z y k ł a d y I-297 - I-299: Związki z przykładów I-297 - I-299 otrzymano zgodnie z procedurą 9.
Związki z przykładów I-300 - I-661 otrzymano sposobami podanymi w poniższych tabelach, z wyjątkiem przypadków opisanych w poniższych akapitach. Gdy w tabelach podano różne procedury rozdzielone symbolem „/, oznacza to, że procedury wykonywano kolejno.
P r z y k ł a d I-311: Kwas 3-{6-amino-5-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}benzoesowy otrzymano w taki sam sposób jak w przypadku kwasu 4-[6-amino-5-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]benzoesowego, z 5-bromo-3-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]pirydyn-2-yloaminy i kwasu 3-metoksykarbonylobenzenoboronowego.
P r z y k ł a d I-312: 3-{6-Amino-5-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}fenylo)-(4-metylopiperazyn-1-ylo)metanon otrzymano zgodnie z procedurą 4 wychodząc z kwasu 3-{6-amino-5-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}benzoesowego i 1-metylopiperydyn-4-yloaminy.
P r z y k ł a d I-330: Kwas 4-{6-amino-5-[1 -(2-chloro-3,6-difluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}benzoesowy otrzymano w taki sam sposób jak w przypadku kwasu 4-[6-amino-5-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]benzoesowego, z 5-bromo-3-[1-(2-chloro-3,6-difluorofenylo)etoksy]pirydyn-2-yloaminy i kwasu 4-metoksykarbonylobenzenoboronowego.
P r z y k ł a d I-331: 4-{6-Amino-5-[1 -(2-chloro-3,6-difluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}-N-(2-morfolin-4-yloetylo)benzamid otrzymano zgodnie z procedurą 4 wychodząc z kwasu 4-{6-amino-5-[1-(2-chloro-3,6-difluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}benzoesowego i odpowiedniej aminy.
P r z y k ł a d I-342: Kwas 3-{6-amino-5-[1-(2-chloro-3,6-difluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}benzoesowy otrzymano w taki sam sposób jak w przypadku kwasu 4-[6-amino-5-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]benzoesowego z 5-bromo-3-[1-(2-chloro-3,6-difluorofenylo)etoksy]pirydyn-2-yloaminy i kwasu 3-metoksykarbonylobenzenoboronowego.
P r z y k ł a d I-343: (3-{6-Amino-5-[1-(2-chloro-3,6-difluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}fenylo)((3R,5S)-3,5-dimetylopiperazyn-1-ylo)metanon otrzymano zgodnie z procedurą 4 wychodząc z kwasu 3-(6-amino-5-[1-(2-chloro-3,6-difluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo)benzoesowego i odpowiedniej aminy.
P r z y k ł a d I-359:
1. Wytwarzanie 2-hydroksy-7-oksa-4-azonia-spiro[3.5]nonanu: Do roztworu morfoliny (17,4 ml,
0,2 mola, 1,0 równoważnika) w etanolu (20 ml) dodano z wkraplacza epichlorohydryny (16,1 ml, 1,03 równoważnika). Mieszaninę reakcyjną ochłodzono w łaźni z lodowatą wodą i stopniowo doprowadzono do temperatury pokojowej. Po 24 h mieszaninę reakcyjną zatężono w 50°C do momentu, aż przestał się skraplać destylat. Otrzymany olej przechowywano w temperaturze pokojowej przez 24-48 h lub do momentu zaobserwowania dużej masy kryształów. Zawiesinę rozcieńczono acetonem i przesączono. Substancję stałą wysuszono pod wysoka próżnią. Otrzymano w ten sposób 20 g krystalicznego produktu. Ługi macierzyste można zatężyć i proces krystalizacji można powtórzyć w celu zwiększenia odzysku.
PL 216 368 B1
2. Wytwarzanie 1-morfolin-4-ylo-3-[4-(4,4,5,5-tetrametylo-[1,3,2]dioksaborolan-2-ylo)fenoksy]propan-2-olu: 4-(4,4,5,5-Tetrametylo[1,3,2]dioksaborolan-2-ylo)fenol (440 mg, 2 mmola) dodano w trakcie mieszania do zawiesiny NaH (96 mg, 2 równoważniki) w DMF (10 ml) w 0°C. Po 1 h dodano 2-hydroksy-7-oksa-4-azonia-spiro[3,5]nonanu (714 mg, 2 równoważniki). Mieszaninę mieszano w temperaturze pokojowej przez noc. Mieszaninę reakcyjną wylano do nasyconego roztworu NH4CI i wyekstrahowano octanem etylu. Ekstrakty przemyto solanką, wysuszono nad Na2SO4 i zatężono do sucha. Surowy produkt oczyszczono na kolumnie z żelem krzemionkowym z elucją 2% metanolem w chlorku metylenu, w wyniku czego otrzymano 220 mg produktu w postaci różowej substancji stałej (30%). 1H NMR (400 MHz, DMSO-d6): δ 7,58 (d, J=8,2 Hz, 2H), 6,915 (d, J=7,8 Hz, 2H), 4,89 (d, J=2,0 Hz, 1H), 3,98 (m, 3H), 3,55 (m, 4H), 2,40 (m, 6H), 1,27 (s, 12H). MS (m/e): 364 [M+H]+ (100%).
3. 1-(4-{6-Amino-5-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}fenoksy)-3-morfolin-4-ylopropan-2-ol otrzymano zgodnie z procedurą 3 wychodząc z 5-bromo-3-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]pirydyn-2-yloaminy i 1-morfolin-4-ylo-3-[4-(4,4,5,5-tetrametylo[1,3,2]dioksaborolan-2-ylo)fenoksy]propan-2-olu.
P r z y k ł a d I-371: (4-{6-Amino-5-[1-(2,6-dichloro-3-fluorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}fenylo)amid kwasu 4-metylopiperazyno-1-karboksylowego otrzymano zgodnie z procedurą 10.
P r z y k ł a d I-386: Kwas 3-{6-amino-5-[1-(2,6-dichlorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}benzoesowy otrzymano w taki sam sposób jak w przypadku kwasu 4-[6-amino-5-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]benzoesowego, z 5-bromo-3-[1-(2,6-dichlorofenylo)etoksy]pirydyn-2-yloaminy i kwasu 3-metoksykarbonylobenzenoboronowego.
P r z y k ł a d I-387: (3-{6-Amino-5-[1-(2,6-dichlorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}fenylo)-((3R,5S)-3,5-dimetylopiperazyn-1-ylo)metanon otrzymano zgodnie z procedurą 4 wychodząc z kwasu 3-{6-amino-5-[1-(2,6-dichlorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo)benzoesowego i 3,5-dimetylopiperazyny.
P r z y k ł a d 399: Kwas 4-{6-amino-5-[1-(2,6-dichlorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}benzoesowy otrzymano w taki sam sposób jak w przypadku kwasu 4-[6-amino-5-(2-chloro-3,6-difluorobenzyloksy)pirydyn-3-ylo]benzoesowego z 5-bromo-3-[1-(2,6-dichlorofenylo)etoksy]pirydyn-2-yloaminy i kwasu 4metoksykarbonylobenzenoboronowego.
P r z y k ł a d 400: 4-{6-Amino-5-[1-(2,6-dichlorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}-N-(2-pirolidyn-1-yloetylo)benzamid otrzymano zgodnie z procedurą 4 wychodząc z kwasu 4-{6-amino-5-[1-(2,6-dichlorofenylo)etoksy]pirydyn-3-ylo}benzoesowego i 2-pirolidyn-1-yloetyloaminy.
Związki z przykładów L-1 - L-176 otrzymano zgodnie z procedurą 40. W tabeli 5 związki pogrupowano w sekcje, przy czym każda sekcja ma oznaczenie literowe. Numery przykładów biegną w rzędach od strony lewej do prawej. Przykładowo w sekcji A związki w górnym rzędzie od lewej do prawej dotyczą przykładów L-1 - L-4, a związki w drugim rzędzie od lewej do prawej dotyczą przykładów L-5 - L-8. % Hamowania oznacza procent hamowania c-MET przy stężeniu 50 nM.
Związki z przykładów L-353 - L-548 otrzymano zgodnie z procedurą 42. W tabeli 7 związki pogrupowano w sekcje, przy czym każda sekcja ma oznaczenie literowe. Numery przykładów biegną w rzędach od strony lewej do prawej. % Hamowania oznacza procent hamowania c-MET przy stężeniu 1 μΜ.
Związki z przykładów L-549 - L-636 otrzymano zgodnie z procedurą 43. W tabeli 8 związki pogrupowano w sekcje, przy czym każda sekcja ma oznaczenie literowe. Numery przykładów biegną w rzędach od strony lewej do prawej. % Hamowania oznacza procent hamowania c-MET przy stężeniu 1 μΜ.
P r z y k ł a d y b i o l o g i c z n e
Należy dostrzec, że dla każdej serii związków można zaobserwować szereg działań biologicznych. W obecnie korzystnych aspektach wynalazek dotyczy nowych związków zdolnych do modulacji, regulacji i/lub hamowania aktywności kinazy białkowej. Poniższe testy mogą być wykorzystywane do wybrania tych związków wykazujących optymalny stopień pożądanego działania.
Procedury testów
Poniższe testy in vitro mogą być użyte do określenia poziomu aktywności i działania różnych związków według wynalazku na jedną lub większą liczbę KB. Podobne testy można skonstruować zgodnie z tymi samymi zasadami przy użyciu dobrze znanych technik. Dostarczone jest odniesienie literaturowe (Technikova-Dobrova Z, Sardanelli AM, Papa S FEBS Lett. 1991 Lis 4; 292: 69-72).
PL 216 368 B1
Ogólna procedura jest następująca: związki i odczynniki testu kinazy są wprowadzane do dołków testu. Oznaczenia zapoczątkowuje dodanie enzymu kinazy. Inhibitory enzymu zmniejszają zmierzoną aktywność enzymu.
W ciągłym - sprzężonym teście spektrofotometrycznym zależne od czasu wytwarzanie ADP przez kinazę jest określane za pomocą analizy szybkości zużywania NADH, przez pomiar spadku absorbancji przy długości fali 340 nm. Gdy KB wytwarza ADP, jest on z powrotem przekształcany do ATP w reakcji z fosfoenolopirogronianem i kinazą pirogronianową. W tej reakcji jest także wytwarzany pirogronian. Następnie pirogronian jest przekształcany do mleczanu przez dehydrogenazę mleczanową, która jednocześnie przekształca NADH do NAD. NADH wykazuje mierzalną absorbancję przy fali o długości 340 nm, natomiast NAD nie wykazuje mierzalnej absorbancji przy tej długości fali.
Poniżej przedstawiono aktualnie korzystny protokół przeprowadzania ciągłych-sprzężonych eksperymentów spektrofotometrycznych dla swoistych KB. Jednakże modyfikacja niniejszego protokołu dla określenia aktywności związków wobec innych RKT oraz KKT i KST leży w zakresie wiedzy fachowców.
Ciągły - sprzężony test spektrofotometryczny HGFR
Ten test analizuje aktywność kinazy tyrozynowej HGFR wobec peptydu substratu Met-2, peptydu pochodzącego z pętli aktywacji HGFR.
Materiały i odczynniki:
1. Enzym HGFR z Upstate (Met, aktywny), nr kat. 14-526.
2. Peptyd Met-2 (pętla aktywacji HGFR) Ac-ARDMYDKEYYSVHNK (m.cz. = 1960). Rozpuścić w 200 mM HEPES, pH 7,5 otrzymując roztwór stężony 10 mM.
3. 1 M PEP (fosfoenolopirogronian) w 200 mM HEPES, pH 7,5.
4. 100 mM NADH (Dinukleotyd B-Nikotynamidoadeninowy, postać zredukowana) w 200 mM HEPES, pH 7,5.
5. 4 M MgCl2 (chlorek magnezu) w podwójnie destylowanej H2O.
6. 1 M DTT (ditiotreitol) w 200 mM HEPES, pH 7,5.
7. 15 jednostek/mL LDH (dehydrogenazy mleczanowej).
8. 15 jednostek/ml PK (kinazy pirogronianowej).
9. 5 M NaCl rozpuszczonego w podwójnie destylowanej H2O.
10. Tween-20 (czystości białkowej) 10% roztwór.
11. 1 M bufor HEPES: sól sodowa (kwasu N-[2-hydroksetylo]piperazyno-N-[2-etanosulfonowego). Rozpuścić w podwójnie destylowanej H2O, doprowadzić pH do 7,5, doprowadzić objętość do 1 I. Przefiltrować przez filtr 0,1 μm.
12. Woda o czystości HPLC; Burdick and Jackson nr 365-4, 1 X 4 litery (lub równoważna).
13. 100% DMSO (SIGMA).
14. Costar nr 3880 - płytki z czarnym przeziernym płaskim dnem o połowie powierzchni dla określania Ki i % zahamowania.
15. Costar nr 3359 - 96 dołkowe płytki polipropylenowe, okrągłe dna dla seryjnych rozcieńczeń.
16. Costar nr 3635 - płytki UV z przeziernym płaskim dnem dla % zahamowania.
17. Beckman DU-650 z mikrouchwytami na komórki.
18. Beckman 4-położeniowa mikrokuweta na komórki.
Procedura:
Wytwarzanie buforu rozcieńczającego (BR) dla enzymu (dla 30 ml).
1. Ostateczne rozcieńczenie w BR wynosi 2 mM DTT, 25 mM NaCl2, 5 mM MgCl2, 0,01% Tween-20 i 50 mM buforu HEPES, pH 7,5.
2. Sporządzić 50 mM HEPES, dodając 1,5 ml 1 M HEPES do 28,1 ml podwójnie destylowanej H2O. Dodać pozostałe odczynniki. Do 50 ml stożkowej fiolki dodać 60 μl 1 M DTT, 150 μl 5 M NaCl2, 150 μl 1 M MgCl2 i 30 μl 10% Tween-20, uzyskując całkowitą objętość 30 ml.
3. Wytrząsać przez 5 - 10 sekund.
4. Podzielić BR na porcje 1 ml/probówkę i oznakować probówki jako „BR HGFR.
5. Uwaga: Można to przygotować i przechowywać przed właściwym oznaczeniem.
6. Zamrozić niewykorzystane porcje w probówkach do mikrowirowania, w zamrażarce w temperaturze -20°C.
Wytwarzanie związków
1. Na płytce do rozcieńczania związków dodać 4 μl 10 mM stężonego roztworu do 1 kolumny płytki i 100% DMSO doprowadzić objętość do 100 μ!.
PL 216 368 B1
2. Ustawić sposób rozcieńczania o precyzji 2000. Ostateczne stężenie 200 μΜ związku w 50% DMSO, 100 mM HEPES (seryjne rozcieńczenia 1:2).
Wytwarzanie sprzężonego buforu enzymu:
1. Ostateczne stężenie w teście:
Odczynnik (stężenie stężonego roztworu) ostateczne stężenie w teście
a.
b.
c.
d.
e.
f.
g.
h.
i.
j.
PEP (1 M)
NADH (100 mM)
MgCl2 (4 M)
DTT (1 M)
ATP (500 mM)
HEPES 200 mM (pH 7,5) kinaza pirogronianowa (PR) mM 300 μΜ 20 mM mM 300 μΜ 100 mM jednostek/ml dehydrogenaza mleczanowa (LDH) 15 jednostek/ml peptyd Met-2 (10 mM) 0,500 mM
HGFR 50 nM
2. W celu otrzymania 10 ml buforu reakcji dodać 10 μΐ 1 M PEP, 33 μΐ 100 mM NADH, 50 μΐ 4 M MgCl2, 20 μl 1 M DTT, 6 μl 500 mM ATP i 500 μl 10 mM peptydu met-2 do 100 mM buforu HEPES, pH 7,5 i wytrząsać/mieszać.
3. Dodać enzymy sprzęgające, LDH i PK, do mieszaniny reakcyjnej. Mieszać delikatnie obracając.
Oznaczanie próbek
1. Ustawienia spektrofotometru:
i. Absorbancja przy długości fali (λ): 340 nm ii. Czas inkubacji: 10 min iii. Czas oznaczenia: 10 min iv. Temperatura: 37°C
2. Dodać 85 μl mieszaniny reakcyjnej Ce do każdego dołka płytki testu.
3. Dodać 5 μl rozcieńczonego związku do dołka płytki testu.
4. Dodać 5 μl 50% DMSO jako kontrolę ujemną do ostatniej kolumny płytki testu.
5. Wymieszać pipetą wielokanałową lub wytrząsarką orbitalną.
6. Wstępnie inkubować przez 10 minut w temperaturze 37°C.
7. Dodać 10 μl 500 nM HGFR do każdego dołka płytki testu; ostateczne stężenie HGFR wynosi 50 nM w ostatecznej objętości 100 pl.
8. Mierzyć aktywność przez 10 minut przy λ = 340 i temperaturze 37°C.
Poniższe testy in vitro mogą być użyte do określenia poziomu aktywności i działania różnych związków według wynalazku na jedną lub większą liczbę KB. Podobne testy można skonstruować zgodnie z tymi samymi zasadami przy użyciu dobrze znanych technik.
Kilka z opisanych w opisie testów jest przeprowadzanych w formacie ELISA (immunoenzymatyczny test „kanapkowy) (Voller, i in., 1980, „Enzyme-Linked Immunosorbent Assay, Manual of Clinical Immunology, 2 wyd., Rose and Friedman, Am. Soc. Of Microbiology, Washington, D.C., str. 359-371). Ogólna procedura jest następująca: związek jest wprowadzany do komórek, w których zachodzi ekspresja badanej kinazy, naturalnie lub w sposób rekombinowany, na wybrany okres czasu, po którym, jeżeli badana kinaza jest receptorem, dodawany jest znany ligand pobudzający receptor. Komórki są lizowane i lizat jest przenoszony do dołków płytki ELISA wcześniej opłaszczonej swoistym przeciwciałem rozpoznającym substrat enzymatycznej reakcji fosforylacji. Składniki lizatu komórki nie będące substratem ulegają wypłukaniu a ilość fosforylacji substratu jest wykrywana przeciwciałem swoiście rozpoznającym fosfotyrozynę, w porównaniu z kontrolnymi komórkami, które nie były kontaktowane z badanym związkiem.
Aktualnie korzystne protokoły przeprowadzania eksperymentów ELISA dla swoistych KB są przedstawione poniżej. Jednakże modyfikacja niniejszych protokołów dla określenia aktywności związków wobec innych RKT oraz KKT i KST leży w zakresie wiedzy fachowców.
Inne testy opisane w opisie mierzą ilość DNA wytwarzanego w odpowiedzi na aktywację badanej kinazy, co jest ogólną miarą odpowiedzi proliferacyjnej. Ogólna procedura niniejszego testu jest następująca: związek jest wprowadzany do komórek, w których zachodzi ekspresja badanej kinazy, naturalnie lub w sposób rekombinowany, na wybrany okres czasu, po którym, jeżeli badana kinaza jest receptorem , dodawany jest znany ligand pobudzający receptor. Po inkubacji trwającej co najmniej 3 przez noc dodawany jest odczynnik znakujący DNA, taki jak 5-bromodeoksyurydyna (BrdU) lub H3-ty88
PL 216 368 B1 midyna. Ilość wyznakowanego DNA jest wykrywana przeciwciałem przeciw BrdU lub za pomocą pomiaru promieniotwórczości i jest porównywana z komórkami kontrolnymi, które nie stykały się z badanym związkiem.
Test transforylacji met
Niniejszy test jest stosowany do pomiaru poziomów fosfotyrozyny w substracie (kwasie poliglutaminowym:tyrozynie, 4:1) jako środek do określenia agonistów/antagonistów transforylacji met substratu.
Materiały i odczynniki
1. 96-dołkowe płytki ELISY Cornig, katalog Cornig nr 25805-96.
2. Poli(glu-tyr), 4:1, Sigma nr kat. P 0275.
3. PBS, katalog Gibco nr 450-1300EB.
4. 50 mM HEPES.
5. Bufor blokujący: rozpuścić 25 albuminy surowicy bydlęcej, katalog Sigmy nr A-7888, w 500 ml PBS, przefiltrować przez filtr 4 μm.
6. Oczyszczone białko fuzyjne GST zawierające domenę kinazy Met, SUGEN, Inc.
7. Bufor TBST.
8. 10% wodny (MilliQue,) roztwór DMSO.
9. 10 mM wodny (destylowana H2O) roztwór adenozyno-5'-trifosforanu, katalog Sigma nr A-5394.
10. 2x bufor rozcieńczeniowy dla kinazy: dla uzyskania 100 ml zmieszać 10 ml 1 M HEPES, pH 7,5, z 0,4 ml 5% BSA/PBS, 0,2 ml 0,1 M ortowanadanu sodu i 1 ml 5 M chlorku sodu w 88,4 ml destylowanej H2O.
11. 4x mieszanina reakcyjna ATP: dla uzyskania 10 ml zmieszać 0,4 mi 1 M chlorku manganu i 0,02 ml 0,1 M ATP w 9,56 ml destylowanej H2O.
12. 4x mieszanina kontroli ujemnych: dla uzyskania 10 ml zmieszać 0,4 ml 1 M chlorku manganu w 9,6 ml destylowanej H2O.
13. NUNC 96-dołkowe płytki polipropylenowe z dnem w kształcie litery V, Applied Scientific nr katalogu S-7209214.
14. 500 mM EDTA.
15. Bufor rozcieńczający przeciwciało: dla uzyskania 100 ml zmieszać 10 ml 5% BSA/PBS, 0,5 ml 5% mleka w proszku Carnation® w PBS i 0,1 ml 0,1 M ortowanadanu sodu w 88,4 ml TBST.
16. Królicze przeciwciało poliklonalne przeciw fosfotyrozynie, SUGEN, Inc.
17. Kozie przeciwciało przeciw króliczemu przeciwciału, sprzężone z peroksydazą chrzanową, Biosource, Inc.
18. Roztwór ABTS: dla uzyskania 1 I zmieszać 19,21 g kwasu cytrynowego, 35,49 g Na2HPO4 i 500 mg ABTS z odpowiednią objętością destylowanej H2O dla sporządzenia 1 l.
19. ABTS/H2O2: zmieszać 15 ml roztworu ABST z 2 μl H2O2 pięć minut przed użyciem.
20. 0,2 M HCl.
Procedura:
1. Powlec płytki ELISA 2 μg poli(Glu-Tyr) w 100 μl PBS, trzymać przez noc w temperaturze 4°C.
2. Zablokować płytkę 150 μl 5% BSA/PBS przez 60 minut.
3. Dwukrotnie wypłukać płytkę PBS, następnie jeden raz 50 mM buforu HEPES, pH 7,4.
4. Dodać 50 μl rozcieńczonej kinazy do wszystkich dołków. (Oczyszczona kinaza jest rozcieńczana buforem rozcieńczającym dla kinazy. Ostateczne stężenie powinno wynosić 10 ng/dołek).
5. Dodać 25 μl badanego związku (w 4% DMSO) lub samego DMSO (4% w destylowanej H2O) jako kontrola, do płytek.
6. Inkubować mieszaninę kinazy/związku przez 15 minut.
7. Dodać 25 μl 40 mM MnCl2 do dołków z ujemną kontrolą.
8. Dodać 25 μl mieszaniny ATP/MnCl2 do pozostałych dołków (poza ujemnymi kontrolami). Inkubować przez 5 min.
9. Dodać 25 μl 500 mM EDTA, aby zatrzymać reakcję.
10. 3x przepłukać płytkę z użyciem TBST.
11. Do każdego dołka dodać 100 μl króliczego poliklonalnego przeciwciała przeciw Ftyr, rozcieńczonego w stosunku 1:10000 w buforze rozcieńczającym dla przeciwciała. Inkubować, wytrząsając, w temperaturze pokojowej przez jedną godzinę.
PL 216 368 B1
12. 3x przepłukać płytkę z użyciem TBST.
13. Rozcieńczyć przeciwciało Biosource przeciw króliczemu przeciwciału, sprzężone z HRP, w stosunku 1:6000 w buforze rozcieńczającym dla przeciwciała. Dodać 100 μl na dołek i inkubować w temperaturze pokojowej, wytrząsając, przez jedną godzinę.
14. Przepłukać płytkę 1x z użyciem PBS.
15. Dodać 100 μl roztworu ABTS/H2O2 do każdego dołka.
16. Jeżeli jest to konieczne, zatrzymać reakcję przez dodanie 100 μl 0,2 M HCl na dołek.
17. Odczytać płytkę na czytniku ELISA Dynatech MR7000 z filtrem ustawionym na 410 nm i referencyjnym filtrem ustawionym na 630 nm.
Testy wbudowywania BrdU
Poniższe testy wykorzystują komórki genetycznie zmodyfikowane, w których zachodzi ekspresja wybranego receptora, a następnie oceniają wpływ interesującego związku na aktywność indukowanej ligandem syntezy DNA przez określenie wbudowywania BrdU w DNA.
Poniższe materiały, odczynniki i procedura są ogólnie przeznaczone dla każdego z poniższych testów wbudowywania BrdU. Zmienność w poszczególnych testach została odnotowana.
Ogólne materiały i odczynniki:
1. Odpowiedni ligand.
2. Odpowiednio genetycznie zmodyfikowane komórki.
3. Odczynnik do znakowania BrdU: 10 mM, w PBS, pH 7,4 (Roche Molecular Biochemicals, Indianapolis, IN, USA).
4. FixDenat: roztwór utrwalający (Roche Molecular Biochemicals, Indianapolis, IN, USA).
5. Anty-BrdU-POD: mysie przeciwciało monoklonalne sprzężone z peroksydazą (Chemicon, Temecula, CA, USA).
6. Roztwór substratu TMB: tetrametylobenzydyna (TMG, gotowy do użycia, Roche Molecular Biochemicals, Indianapolis, IN, USA).
7. Roztwór płuczący PBS: 1x PBS, pH 7,4.
8. Albumina bydlęca (BSA), frakcja V proszek (Sigma Chemical Co., USA).
Ogólna procedura:
1. Komórki są wysiewane w ilości 8000 komórek/dołek w 10% CS, 2 mM Gln w DMEM, w 96-dołkowej płytce. Komórki są inkubowane przez noc w temperaturze 37°C w 5% CO2.
2. Po 24 godzinach komórki są płukane PBS a następnie pozbawiane surowicy w podłożu wolnym od surowicy (0% CS DMEM z 0,1% BSA) przez 24 godziny.
3. W dniu 3 odpowiedni ligand i badany związek są dodawane jednocześnie do komórek. Dołki stanowiące ujemną kontrolę otrzymują jedynie DMEM wolne od surowicy z 0,1% BSA; dołki stanowiące dodatnią kontrolę otrzymują ligand, ale bez badanego związku. Badane związki są przygotowywane w DMEM wolnym od surowicy z ligandem w 96-dolkowej płytce i seryjnie rozcieńczane przez 7 badanych stężeń.
4. Po 18 godzinach aktywacji ligandem, dodawany jest rozcieńczony odczynnik do znakowania BrdU (1:100 w DMEM, 0,1% BSA) i komórki są inkubowane z BrdU (ostateczne stężenie wynosi 10 μΜ) przez 1,5 godziny.
5. Po inkubacji z odczynnikiem do znakowania podłoże jest usuwane przez zlanie i uderzanie odwróconą płytką w papierowy ręcznik. Dodawany jest roztwór FixDenat (50 μl/dołek) i płytki są inkubowane w temperaturze pokojowej przez 45 minut na wytrząsarce płytek.
6. Roztwór FixDenat jest usuwany przez zlanie i uderzanie odwróconą płytką w papierowy ręcznik. Dodawane jest mleko (5% odwodnione mleko w PBS, 200 μl/dołek) jako roztwór blokujący i płytka jest inkubowana przez 30 minut w temperaturze pokojowej na wytrząsarce płytek.
7. Roztwór blokujący jest usuwany przez zlanie i dołki są płukane jeden raz PBS. Dodawany jest roztwór Anty-BrdU-POD (rozcieńczenie 1:200 w PBS, 1% BSA, 50 μl/dołek) i płytka jest inkubowana przez 90 minut w temperaturze pokojowej na wytrząsarce płytek.
8. Usuwane jest sprzężone przeciwciało przez zlanie i dołki są płukane 5-krotnie PBS, płytka jest suszona przez odwrócenie i uderzanie w papierowy ręcznik.
9. Dodawany jest roztwór substratu TMB (100 μl/dołek) i inkubowany przez 20 minut w temperaturze pokojowej na wytrząsarce płytek do czasu, gdy powstały kolor będzie wystarczający do wykrycia fotometrycznego.
10. Absorbancja próbek jest mierzona przy długości fali 410 nm (w trybie „podwójnej długości fali, przy zastosowaniu filtru 490 nm jako referencyjnej długości fali) na czytniku płytek ELISA Dynatech.
PL 216 368 B1
Test wbudowywania BrdU indukowanego przez HGF
Materiały i odczynniki:
1. Rekombinowany ludzki HGF (nr kat. 249-HG, R&D Systems, Inc., USA).
2. Komórki BxPC-3 (ATCC CRL-1687).
Pozostałe materiały i odczynniki, jak wyżej.
Procedura:
1. Komórki są wysiewane w ilości 9000 komórek/dołek w RPMI 10% FBS w 96-dołkowej płytce. Komórki są inkubowane przez noc w temperaturze 37°C w 5% CO2.
2. Po 24 godzinach komórki są płukane PBS a następnie pozbawiane surowicy w 100 μΐ podłoża wolnego od surowicy (RPMI z 0,1% BSA) przez 24 godziny.
3. W dniu 3 25 μl ligandu (wytwarzanego w stężeniu 1 μg/ml w RPMI z 0,1% BSA; ostateczne stężenie HGF wynosi 200 ng/ml) i badane związki są dodawane do komórek. Dołki stanowiące ujemną kontrolę otrzymują jedynie 25 μl RPMI wolnego od surowicy z 0,1% BSA; dołki stanowiące dodatnią kontrolę otrzymują ligand (HGF), ale bez badanego związku. Badane związki są przygotowywane w stężeniu 5-krotnie wyższym od ich ostatecznego stężenia w RPMI wolnym od surowicy z ligandem w 96-dołkowej płytce i seryjnie rozcieńczane z wytworzeniem 7 badanych stężeń. Zazwyczaj najwyższe ostateczne stężenie badanego związku wynosi 100 μΜ i stosuje się w rozcieńczeniu 1:3 (czyli zakres ostatecznego stężenia badanego związku wynosi 0,137 - 100 μΜ).
4. Po 18 godzinach aktywacji ligandem, do każdego dołka dodawane jest 12,5 μl rozcieńczonego odczynnika do znakowania BrdU (1:100 w RPMI, 0,1% BSA) i komórki są inkubowane z BrdU (ostateczne stężenie wynosi 10 μΜ) przez 1 godzinę.
5. Tak samo, jak w ogólnej procedurze.
6. Tak samo, jak w ogólnej procedurze.
7. Roztwór blokujący jest usuwany przez zlanie i dołki są płukane jeden raz PBS. Dodawany jest roztwór Anty-BrdU-POD (rozcieńczenie 1:100 w PBS, 1% BSA) (100 μl/dołek) i płytka jest inkubowana przez 90 minut w temperaturze pokojowej na wytrząsarce płytek.
8. Tak samo, jak w ogólnej procedurze.
9. Tak samo, jak w ogólnej procedurze.
10. Tak samo, jak w ogólnej procedurze.
Modele zwierzęce in vivo
Modele zwierzęce przeszczepu ksenogenicznego
Zdolność ludzkich nowotworów do wzrostu w postaci przeszczepów ksenogenicznych u myszy bezgrasiczych (np. Balb/c, nu/nu) dostarcza użyteczny model in vivo badania biologicznych odpowiedzi na leczenie ludzkich nowotworów. Od czasu wykonania pierwszego skutecznego przeszczepu ksenogenicznego ludzkich nowotworów do myszy bezgrasiczych (Rygaard i Povlsen, 1969, Acta Pathol. Microbial. Scand. 77: 758-760) przeszczepiono i z powodzeniem hodowano wiele różnych linii komórkowych ludzkich nowotworów (np. sutka, płuca, moczowo-płciowych, żołądkowo-jelitowych, głowy i szyi, glejaka zarodkowego, kości i złośliwych czerniaków) na nagich myszach. Dla określenia poziomu aktywności, swoistości i wpływu różnych związków według wynalazku można użyć poniższe testy. Dla oceny związków użyteczne są trzy ogólne rodzaje testów: komórkowy/katalityczny, komórkowy/biologiczny i in vivo. Celem testów komórkowych/katalitycznych jest określenie wpływu związku na zdolność KT do fosforylacji tyrozyn na znanym substracie w komórce. Celem testów komórkowych/biologicznych jest określenie wpływu związku na odpowiedź biologiczną pobudzaną przez KT w komórce. Celem testów in vivo jest określenie wpływu związku w modelu zwierzęcym konkretnego zaburzenia, takiego jak nowotwór.
Odpowiednie linie komórkowe dla eksperymentów wykonywania podskórnych przeszczepów ksenogenicznych obejmują komórki C6 (glejaka, nr ATCC CCL 107), komórki A375 (czerniaka, nr ATCC CRL 1619), komórki A431 (raka naskórka, nr ATCC CRL 1555), komórki Calu 6 (płuca, nr ATCC HTB 56), komórki PC3 (gruczołu krokowego, nr ATCC CRL 1435), komórki SKOV3TP5 S114 (NIH3T3 linia fibroblastów genetycznie modyfikowana dla uzyskania ekspresji cMet i HGF z NCI), U-87MG (ludzkiego glejaka złośliwego, ATCC HTB 14) i NIH 3T3 fibroblasty modyfikowane genetycznie dla uzyskania nadmiernej ekspresji EGFR, PDGFR, IGF-1R lub którejkolwiek innej badanej kinazy. Do wykonania eksperymentów z przeszczepami ksenogenicznymi można posłużyć się następującym protokołem:
PL 216 368 B1
Samice bezgrasiczych myszy (BALB/c, nu/nu) są uzyskiwane z Simonsen Laboratories (Gilroy,
CA, USA). Wszystkie zwierzęta są przetrzymywane w warunkach czystego pomieszczenia w klatkach
Micro-isolator z wyściółką Alpha-dri. Otrzymują jałową karmę gryzoni i wodę ad libitum.
Linie komórkowe są hodowane w odpowiednim podłożu (na przykład MEM, DMEM, Ham F10 lub Ham F12 plus 5% - 10% surowica płodów wołu (FBS) i 2 mM glutamina (GLN)). Jeśli nie podano inaczej, wszystkie podłoża hodowli komórkowych, glutamina i surowica płodów bydła są uzyskiwane z Gibco Life Technologies (Grand Island, NY, USA). Wszystkie komórki są hodowane w wilgotnej atmosferze 90 - 95% powietrza i 5 - 10% CO2 w temperaturze 37°C. Z wszystkich linii komórkowych są rutynowe tworzone hodowle następcze dwa razy w tygodniu i są ujemne na obecność mykoplazm, co określane jest metodą Mycotect (Gibco).
Komórki są zbierane w momencie osiągnięcia konfluentności lub blisko niej, 0,05% TrypsynąEDTA i wirowane w 450 x g przez 10 minut. Pelety są ponownie zawieszane w jałowym PBS lub podłożu (bez PBS) w konkretnym stężeniu i komórki są wszczepiane w tylną część boku myszy (8 - 10 myszy w grupie, 2 - 10 x 106 komórek/zwierzę). Wzrost nowotworu jest mierzony przez 3 do 6 tygodni przy użyciu suwmiarki venier. Jeżeli nie podano inaczej, objętość nowotworu jest obliczana jako długość x szerokość x wysokość. Wartości p są obliczane przy użyciu testu t-Studenta. Badane związki w 50 - 100 μl zaróbki (DMSO lub VPF:D5W) mogą być dostarczane we wstrzyknięciu dootrzewnownym w różnych stężeniach, ogólnie począwszy od pierwszego dnia po wszczepieniu.
Fosforylacja met - test komórkowy
Materiały i odczynniki:
1. Płytki Falcon do hodowli, 10 cm.
2. Komórki raka płuca A549.
3. Podłoże hodowlane F12K (z 2% FBS + 2 mM glutaminy).
4. Podłoże testu F12K (z 0,1% BSA).
5. Nożyki do zdrapywania komórek Fisher.
6. Bufor lizyjny (HNTG, 1 mM ortowanadanu sodu, 1 mM PMSF i 2 mM fluorku sodu).
7. Probówki Eppendorfa 1,5 ml.
8. Mikrowirówka Eppendorfa.
9. Odczynniki testu BCA A i B (nr 23223 i 23224, Pierce).
10. Rotator probówek z próbkami.
11. Rotator pojemników z blotem żelu.
12. 5x stężony bufor testu.
13. Wstępnie odlane tris-glicynowe 8% żele akrylamidowe Novex.
14. Komory do elektroforezy Bio-Rad.
15. Bufor SDS-PAGE.
16. TBS (pH 7,6) + 0,1% Triton X-100 (TBST) z lub bez 5% mleka.
17. Bufor przenoszenia do Western blot.
18. Papier nitrocelulozowy Osmonics.
19. Papier Transblot Bio-Rad.
20. Aparat do przenoszenia żelu.
21. Przeciwciało przeciw fosfotyrozynie (mysie monoklonalne).
22. Kalejdoskop wstępnie wybarwionych standardów Bio-Rad (161-0324).
23. Przeciwciało antyw-h-met (C-28), królicze, poliklonalne, sprzężone i nie sprzężone z agarozą (nr sc-161 AC i sc-161, Santa Cruz Biotechnology, Inc.).
24. Ośle przeciwciało anty-królicze Ig-HRP (NA 934, Amersham).
25. Arkusz przeciwciała przeciw mysiemu Ig-HRP (NA 931, Amersham).
26. SuperSignal West Pico substrat chemiluminescencyjny (nr 34080, Pierce).
27. Folia Saran.
28. Kaseta ekspozycyjna Kodak BioMax.
29. Klisza rentgenowska Fuji.
30. Wywoływacz filmów Kodak.
Procedura:
1. Umieścić komórki na 10 cm płytkach z podłożem wzrostowym z 2% FBS + 2 mM glutaminą. Hodować do osiągnięcia niemalże konfluencji.
2. Pozbawić komórki surowicy przez noc w podłożu testu z 0,1% BSA.
PL 216 368 B1
3. Dodać lek do płytek, jedną dawkę na płytkę, zazwyczaj w 2-elementowym miareczkowaniu. Dodać podłoża testowego (o tym samym stężeniu DMSO jak dla leku) dla substancji nie będących lekami.
4. Inkubować płytki 4 - 5 godziny z lekiem, następnie dodać HG, 50 ng/ml, na 10 minut.
5. Przepłukać płytki jeden raz PBS, dodać 400 μΐ buforu lizyjnego i zdrapać komórki. Zebrać w 1,5 ml probówkach Eppendorfa.
6. Po około 10 - 20 minutach w buforze lizyjnym odwirować lizaty w mikrowirówce z pełną szybkością (14000 g) i zebrać supernatanty do osobnych probówek Eppendorfa.
7. Określić stężenie białka przy użyciu odczynników testu BCA.
8. Dostosować stężenie próbki do 0,5 mg białka w 0,4 ml przy użyciu buforu lizyjnego.
9. Dodać 15 μl anty-h-met AC dla uzyskania immunoprecypitacji, wirować próbki przez 2 godziny w temperaturze 4°C.
10. Przepłukać próbki 3-krotnie buforem lizyjnym i ponownie zawiesić w 35 μl 5x buforu próbki.
11. Gotować próbkę w temperaturze 100°C przez 10 minut i odwirować w mikrowirówce z największą szybkością przez 30 minut dla uzyskania pelety kulek agarowych.
12. Załadować 15 μl każdej na 2 żele, jedną dla anty-fosforylacji, drugą dla anty-h-met. Załadować także 10 μl wstępnie wybarwionych standardów, jedna warstwa na żel.
13. Puścić żel przy napięciu orientacyjnie 100 - 125 V, następnie przenieść żel na nitroceulozę na noc przy 70 mAmp lub 1 godzinę przy 500 mAmp.
14. Zablokować błony na rotatorze przez 1 godzinę w TBS + 0,1% Triton X-100 (TBST) + 5% PBS. Jeżeli nie podano inaczej, wszystkie etapy od tego punktu są wykonywane w temperaturze pokojowej.
15. Dodać 0,8 μg/ml antyfosfotyrozyny i 0,25 μm/ml anty-h-met na rotatorze przez 2 godziny lub przez noc.
16. Przepłukać błony 3-krotnie, po 5 minut, w TBST na rotatorze.
17. Dodać owcze przeciwciała sprzężone z HRP, przeciw mysim przeciwciałom w celu wyznakowania antyfosfotyrozyn; ośle przeciwciała przeciw króliczym przeciwciałom w celu wyznakowania anty-h-met w rozcieńczeniu 1:5000 przez około 45 minut na rotatorze.
18. Przepłukać błony 3-krotnie, po 5 minut, w TBST na rotatorze.
19. Dodać razem 2 odczynniki z zestawu SuperSignal w równych objętościach (3 ml + 3 ml dla każdej błony), wirować przez 1 - 2 minuty.
20. Owinąć błony w Saran Wrap i zamknąć bezpiecznie w kasecie ekspozycyjnej.
21. W zaciemnionym pokoju, w którym włączone jest jedynie przyciemnione światło, umieścić kliszę w kasecie. Po odpowiednim czasie wyjąć kliszę i umieścić w aparacie do wywoływania w celu automatycznego wywołania. Dla uzyskania właściwej ekspozycji należy czas ekspozycji dobrać eksperymentalnie.
PL 216 368 B1
Tabela
PL 216 368 B1
PL 216 368 B1
PL 216 368 B1
PL 216 368 B1
PL 216 368 B1
PL 216 368 B1
100
PL 216 368 B1
PL 216 368 B1
101
102
PL 216 368 B1
PL 216 368 B1
103
104
PL 216 368 B1
PL 216 368 B1
105
106
PL 216 368 B1
PL 216 368 B1
107
108
PL 216 368 B1
PL 216 368 B1
109
110
PL 216 368 B1
PL 216 368 B1
111
112
PL 216 368 B1
PL 216 368 B1
113
114
PL 216 368 B1
PL 216 368 B1
115
116
PL 216 368 B1
PL 216 368 B1
117
118
PL 216 368 B1
PL 216 368 B1
119
120
PL 216 368 B1
PL 216 368 B1
121
122
PL 216 368 B1
PL 216 368 B1
123
124
PL 216 368 B1
PL 216 368 B1
125
126
PL 216 368 B1
PL 216 368 B1
127
128
PL 216 368 B1
PL 216 368 B1
129
130
PL 216 368 B1
PL 216 368 B1
131
132
PL 216 368 B1
PL 216 368 B1
133
134
PL 216 368 B1
PL 216 368 B1
135
136
PL 216 368 B1
PL 216 368 B1
137
138
PL 216 368 B1
PL 216 368 B1
139
140
PL 216 368 B1
PL 216 368 B1
141
142
PL 216 368 B1
PL 216 368 B1
143
144
PL 216 368 B1
PL 216 368 B1
145
146
PL 216 368 B1
PL 216 368 B1
147
148
PL 216 368 B1
PL 216 368 B1
149
150
PL 216 368 B1
PL 216 368 B1
151
152
PL 216 368 B1
PL 216 368 B1
153
154
PL 216 368 B1
PL 216 368 B1
155
156
PL 216 368 B1
PL 216 368 B1
157
158
PL 216 368 B1
PL 216 368 B1
159
160
PL 216 368 B1
PL 216 368 B1
161
162
PL 216 368 B1
PL 216 368 B1
163
164
PL 216 368 B1
PL 216 368 B1
165
166
PL 216 368 B1
PL 216 368 B1
167
168
PL 216 368 B1
PL 216 368 B1
169
170
PL 216 368 B1
PL 216 368 B1
171
172
PL 216 368 B1
PL 216 368 B1
173
174
PL 216 368 B1
PL 216 368 B1
175
176
PL 216 368 B1
PL 216 368 B1
177
178
PL 216 368 B1
PL 216 368 B1
179
180
PL 216 368 B1
PL 216 368 B1
181
182
PL 216 368 B1
PL 216 368 B1
183
184
PL 216 368 B1
PL 216 368 B1
185
186
PL 216 368 B1
PL 216 368 B1
187
188
PL 216 368 B1
PL 216 368 B1
189
190
PL 216 368 B1
PL 216 368 B1
191
192
PL 216 368 B1
PL 216 368 B1
193
194
PL 216 368 B1
PL 216 368 B1
195
196
PL 216 368 B1
PL 216 368 B1
197
198
PL 216 368 B1
PL 216 368 B1
199
200
PL 216 368 B1
PL 216 368 B1
201
202
PL 216 368 B1
PL 216 368 B1
203
204
PL 216 368 B1
PL 216 368 B1
205
206
PL 216 368 B1
PL 216 368 B1
207
208
PL 216 368 B1
PL 216 368 B1
209
210
PL 216 368 B1
PL 216 368 B1
211
212
PL 216 368 B1
PL 216 368 B1
213
214
PL 216 368 B1
PL 216 368 B1
215
216
PL 216 368 B1
PL 216 368 B1
217
218
PL 216 368 B1
PL 216 368 B1
219
220
PL 216 368 B1
PL 216 368 B1
221
222
PL 216 368 B1
PL 216 368 B1
223
224
PL 216 368 B1
PL 216 368 B1
225
226
PL 216 368 B1
PL 216 368 B1
227
228
PL 216 368 B1
PL 216 368 B1
229
230
PL 216 368 B1
Tabela
PL 216 368 B1
231
232
PL 216 368 B1
PL 216 368 B1
233
234
PL 216 368 B1
PL 216 368 B1
235
236
PL 216 368 B1
PL 216 368 B1
237
238
PL 216 368 B1
PL 216 368 B1
239
240
PL 216 368 B1
PL 216 368 B1
241
242
PL 216 368 B1
PL 216 368 B1
243
244
PL 216 368 B1
PL 216 368 B1
245
246
PL 216 368 B1
PL 216 368 B1
247
248
PL 216 368 B1
PL 216 368 B1
249
250
PL 216 368 B1
PL 216 368 B1
251
252
PL 216 368 B1
PL 216 368 B1
253
254
PL 216 368 B1
PL 216 368 B1
255
256
PL 216 368 B1
PL 216 368 B1
257
258
PL 216 368 B1
PL 216 368 B1
259
260
PL 216 368 B1
PL 216 368 B1
261
262
PL 216 368 B1
PL 216 368 B1
263
264
PL 216 368 B1
PL 216 368 B1
265
266
PL 216 368 B1
Przykłady L-l - L-16
PL 216 368 B1
267
268
PL 216 368 B1
Sekcja B; Przykłady L-17 - L-32
PL 216 368 B1
269
270
PL 216 368 B1
Sekcja C: Przykłady L-33 - L-48
PL 216 368 B1
271
272
PL 216 368 B1
Sekcja D: Przykłady L-49
PL 216 368 B1
273
274
PL 216 368 B1
Sekcja E: Przykłady 1~65
PL 216 368 B1
275
276
PL 216 368 B1
Sekcja F: Przykłady L-81 - L-96
PL 216 368 B1
277
278
PL 216 368 B1
Sekcja G: Przykłady Lł7 - L-112
PL 216 368 B1
279
280
PL 216 368 B1
Sekcja H: Przykłady L-113 - L-123
PL 216 368 B1
281
282
PL 216 368 B1
Sekcja I: Przykłady L-129 - L-144
PL 216 368 B1
283
284
PL 216 368 B1
Sekcja J: Przykłady L-145 - L-160
PL 216 368 B1
285
286
PL 216 368 B1
Sekcja K: Przykłady L-161 - L-176
PL 216 368 B1
287
288
PL 216 368 B1
Sekcja A; Przykłady L-353 - L-368
PL 216 368 B1
289
290
PL 216 368 B1
Sekcja B: Przykłady L-369 - L-384
PL 216 368 B1
291
292
PL 216 368 B1
Sekcja C: Przykłady L-385 - Ł-400
PL 216 368 B1
293
294
PL 216 368 B1
Sekcja D: Przykłady L-401
PL 216 368 B1
295
296
PL 216 368 B1
Sekcja E: Przykłady L-417 - L-432
PL 216 368 B1
297
298
PL 216 368 B1
Sekcja F: Przykłady L-433 - L-44B
PL 216 368 B1
299
300
PL 216 368 B1
Sekcja G: Przykłady L-449 - L-464
PL 216 368 B1
301
302
PL 216 368 B1
Sekcja H: Przykłady L-465 - L-480
PL 216 368 B1
303
304
PL 216 368 B1
Sekcja I: Przykłady L-481 - L-496
PL 216 368 B1
305
306
PL 216 368 B1
Przykłady L-497 - L-512
PL 216 368 B1
307
308
PL 216 368 B1
Sekcja K: Przykłady L-513 - L-528
PL 216 368 B1
309
310
PL 216 368 B1
Sekcja L: Przykłady L-529 - L-548
PL 216 368 B1
311
312
PL 216 368 B1
PL 216 368 B1
313
Tabela
314
PL 216 368 B1
PL 216 368 B1
315
Sekcja B: Przykłady L-565 - L-580
316
PL 216 368 B1
PL 216 368 B1
317
Sekcja C: Przykłady L-581 - L-596
318
PL 216 368 B1
PL 216 368 B1
319
Sekcja D: Przykłady L-597 - L-612
320
PL 216 368 B1
PL 216 368 B1
321
Sekcja Ξ: Przykłady L-613 - L-628
322
PL 216 368 B1
PL 216 368 B1
323
324
PL 216 368 B1

Claims (12)

1. Związek aminoheteroarylowy o wzorze 2 w którym:
1
R1 jest wybrany z grupy obejmującej C6-12 aryl, lub 5-12 członowy heteroaryl; przy czym każdy 13 atom wodoru w R1 jest ewentualnie podstawiony jedną lub większą liczbą grup R3;
2
R2 oznacza atom wodoru;
3
R3 oznacza atom chlorowca, C1-12 alkil, C2-12 alkenyl, C2-12 alkinyl, C3-12 cykloalkil, C6-12-aryl, 3-12 członowy heteroalicyklil, 5-12 członowy heteroaryl, -S(O)mR4, -SO2NR4R5, -S(O)2OR4, -NO2, -NR4R5, -(CR6R7)nOR4, -CN, -C(O)R4, -OC(O)R4, -O(CR6R7)nR4, -NR4C(O)R5, -(CR6R7)nC(O)OR4, -C(=NR6)NR4R5, -NR4C(O)NR5R6, -NR4S(O)pR5 lub -C(O)NR4R5, przy czym każdy atom wodoru w R3 jest ο
ewentualnie podstawiony jedną lub większą liczbą grup R8; każdy R4, R5, R6 i R7 niezależnie oznacza atom wodoru, atom chlorowca, C1-12 alkil, C2-12 alkenyl, C2-12 alkinyl, C3-12 cykloalkil, C6-12 aryl, 3-12 członowy heteroalicyklil, 5-12 członowy heteroaryl; lub dowolne dwa spośród R4, R5, R6 i R7 związane z tym samym atomem azotu, wraz z atomem azotu, z którym są związane, mogą być połączone i tworzyć 3-12 członowy heteroalicyklil lub 5-12 członowy heteroaryl ewentualnie zawierający 1-3 dodatkowe heteroatomy wybrane spośród N, O i S; lub dowolne dwa spośród R4, R5, R6 i R7 związane z tym samym atomem węgla mogą być połączone i tworzyć C3-12 cykloalkil, C6-12 aryl, 3-12 członowy heteroalicyklil lub 5-12 członowy heteroaryl; przy czym każdy atom wodoru w R4, R5, R6 i R7 jest ewentualnie podstawiony jedną lub większą liczbą grup R8;
każdy R8 niezależnie oznacza atom chlorowca, C1-12 alkil, C2-12 alkenyl, C2-12 alkinyl, C3-12 cykloalkil, C6-12 aryl, 3-12 członowy heteroalicyklil, 5-12 członowy heteroaryl, -CN, -O-C1-12 alkil, -O-(CH2)nC3-12 cykloalkil, -O-(CH2)nC6-12 aryl, -O-(CH2)n- (3-12 członowy heteroalicyklil) lub -O-(CH2)n- (5-12 członowy heteroaryl); przy czym każdy atom wodoru w R8 jest ewentualnie podstawiony jedną lub większą liczbą grup R11;
A1 oznacza -(CR9R10)n-A2;
każdy R9 i R10 niezależnie oznacza atom wodoru, atom chlorowca, C1-12 alkil, C3-12 cykloalkil,
C6-12 aryl, 3-12 członowy heteroalicyklil, 5-12 członowy heteroaryl, -S(O)mR4, -SO2NR4R5, -S(O)2OR4,
-NO2, -NR4R5, -(CR6R7)nOR4, -CN, -C(O)R4, -OC(O)R4, -NR4C(O)R5, -(CR6R7)nOR4, -(CR6R7)nNCR4R5, -NR4C(O)NR5R6, -NR4S(O)pR5 lub -C(O)NR4R5; R9 i R10 mogą być połączone i tworzyć C3-12 cykloalkil, 3-12 członowy heteroalicyklil, C6-12 aryl lub 5-12 członowy heteroaryl; przy czym każdy atom wodoru w R9 i R10 jest ewentualnie podstawiony jedną lub większą liczbą grup R3; 22
A2 oznacza C6-12 aryl lub 5-12 członowy heteroaryl, przy czym A2 jest ewentualnie podstawiony 3 jedną lub większą liczbą grup R3;
każdy R11 niezależnie oznacza atom chlorowca, C1-12 alkil, C1-12 alkoksyl, C3-12 cykloalkil, C6-12 aryl, 3-12 członowy heteroalicyklil, 5-12 członowy heteroaryl, -O-C1-12 alkil, -O-(CH2)nC3-12 cykloalkil, -O-(CH2)nC6-12 aryl, -O-(CH2)n (3-12 członowy heteroalicyklil), -O-(CH2)n-(5-12 członowy heteroaryl) lub -CN, przy czym każdy atom wodoru w R11 jest ewentualnie podstawiony jedną lub większą liczbą grup wybranych spośród atomu chlorowca, -OH, -CN, -C1-12 alkilu, który może być częściowo lub całkowicie chlorowcowany, -O-C1-12 alkilu, który może być częściowo lub całkowicie chlorowcowany, -CO, -SO i -SO2;
R12 oznacza atom wodoru; m oznacza 0, 1 lub 2; n oznacza 0, 1, 2, 3 lub 4; a p oznacza 1 lub 2;
przy czym 3-12 członowa grupa heteroalicykliczna jest wybrana spośród piroliny, pirolidyny, dioksolanu, imidazoliny, imidazolidyny, pirazoliny, pirazolidyny, piranu, piperydyny, dioksanu, morfoliny, diPL 216 368 B1
325 tianu, tiomorfoliny, piperazyny i tritianu, grupa C6-12 arylowa stanowi fenyl, a 5-12 członowa grupa heteroarylowa jest wybrana spośród furanu, tiofenu, pirolu, oksazolu, tiazolu, imidazolu, pirazolu, izoksazolu, izotiazolu, oksadiazolu, triazolu, tiadiazolu, pirydyny, pirydazyny, pirymidyny, pirazyny i triazyny, albo jego farmaceutycznie dopuszczalna sól, solwat lub hydrat.
1
2. Związek według zastrz. 1, w którym R1 oznacza ugrupowanie tiofenu, pirolu, pirazolu, pirydy1 ny, pirymidyny, albo fenylu, przy czym każdy atom wodoru w R1 jest ewentualnie podstawiony jedną 3 lub większą liczbą grup R3.
3. Związek według zastrz. 1, określony wzorem 2a 2 w którym A2 oznacza C6-12 aryl lub 5-12 członowy heteroaryl ewentualnie podstawiony jedną lub 3 większą liczbą grup R3;
przy czym grupa C6-12 arylowa stanowi fenyl, a 5-12 członowa grupa heteroarylowa jest wybrana spośród furanu, tiofenu, pirolu, oksazolu, tiazolu, imidazolu, pirazolu, izoksazolu, izotiazolu, oksadiazolu, triazolu, tiadiazolu, pirydyny, pirydazyny, pirymidyny, pirazyny i triazyny.
2
4. Związek według zastrz. 2, w który A2 jest podstawiony co najmniej jednym atomem chlorowca.
5. Związek według zastrz. 2, w którym R9 i R10 oznaczają niezależnie atom wodoru lub C1-4 alkil, 2 a A2 oznacza fenyl podstawiony co najmniej jednym atomem chlorowca.
6. Związek według zastrz. 1, określony wzorem 4 w którym:
1
R1 jest wybrany z grupy obejmującej C6-12 aryl lub 5-12 członowy heteroaryl; przy czym każdy 13 atom wodoru w R1 jest ewentualnie podstawiony jedną lub większą liczbą grup R3;
3
R3 oznacza atom chlorowca, C1-12 alkil lub 3-12 członowy heteroalicyklil;
każdy R9 i R10 niezależnie oznacza atom wodoru lub C1-12 alkil;
2 2 3
A2 oznacza fenyl, przy czym A2 jest ewentualnie podstawiony jedną lub większą liczbą grup R3; przy czym 3-12 członowa grupa heteroalicykliczna jest wybrana spośród piroliny, pirolidyny, dioksolanu, imidazoliny, imidazolidyny, pirazoliny, pirazolidyny, piranu, piperydyny, dioksanu, morfoliny, ditianu, tiomorfoliny, piperazyny i tritianu, grupa C6-12 arylowa stanowi fenyl, a 5-12 członowa grupa heteroarylowa jest wybrana spośród furanu, tiofenu, pirolu, oksazolu, tiazolu, imidazolu, pirazolu, izoksazolu, izotiazolu, oksadiazolu, triazolu, tiadiazolu, pirydyny, pirydazyny, pirymidyny, pirazyny i triazyny, albo jego farmaceutycznie dopuszczalna sól, solwat lub hydrat.
7. Związek aminoheteroarylowy lub jego farmaceutycznie dopuszczalna sól, solwat lub hydrat, zdefiniowane w zastrz. 1 - 6, do stosowania w leczeniu nienormalnego wzrostu komórek u ssaka.
8. Związek aminoheteroarylowy do stosowania według zastrz. 7, w którym nienormalny wzrost komórek stanowi rak.
9. Związek aminoheteroarylowy do stosowania według zastrz. 8, w którym rak jest wybrany z grupy obejmującej raka płuc, raka kości, raka trzustki, raka skóry, raka głowy lub szyi, czerniaka skórnego lub wewnątrzocznego, raka macicy, raka jajników, raka odbytnicy, raka obszaru odbytu, raka żołądka, raka okrężnicy, raka sutka, raka jajowodów, raka śluzówki macicy, raka szyjki macicy, raka pochwy, raka sromu, choroby Hodgkinsa, raka przełyku, raka jelita cienkiego, raka układu wy326
PL 216 368 B1 dzielniczego, raka tarczycy, raka przytarczyc, raka nadnercza, mięsaka tkanki miękkiej, raka cewki moczowej, raka penisa, raka gruczołu krokowego, przewlekłej lub ostrej białaczki, chłoniaków limfocytowych, raka pęcherza, raka nerki lub moczowodu, raka nerkowokomórkowego, raka miedniczek nerkowych, nowotworów ośrodkowego układu nerwowego (OUN), pierwotnego chłoniaka OUN, nowotworów rdzenia kręgowego, glejaka pnia mózgu, gruczolaka przysadki i ich połączeń.
10. Związek aminoheteroarylowy do stosowania według zastrz. 8, w którym rak jest wybrany z grupy obejmującej nowotwory zrębu żołądkowo-jelitowego, raka nerkowokomórkowego, raka sutka, raka jelita grubego i odbytnicy, niedrobnokomórkowego raka płuc, nowotwory neurowydzielnicze, raka tarczycy, drobnokomórkowego raka płuc, mastocytozy, glejaka, mięsaka, ostrej białaczki szpikowej, raka gruczołu krokowego, chłoniaka i ich połączeń.
11. Związek aminoheteroarylowy do stosowania według zastrz. 7, w którym związek jest współpodawany ze środkiem przeciwnowotworowym wybranym z grupy obejmującej inhibitory mitotyczne, środki alkilujące, antymetabolity, antybiotyki interkalacyjne, inhibitory czynników wzrostu, inhibitory cyklu komórkowego, enzymy, inhibitory topoizomerazy, modyfikatory odpowiedzi biologicznej, przeciwciała, środki cytotoksyczne, antyhormony, antyandrogeny i ich mieszaniny.
12. Zastosowanie związku aminoheteroarylowego lub jego farmaceutycznie dopuszczalnej soli lub solwatu, zdefiniowanych w zastrz. 1 - 6, do wytwarzania leku do leczenia nienormalnego wzrostu komórek u ssaka.
PL378759A 2003-02-26 2004-02-26 Związki aminoheteroarylowe oraz ich zastosowanie PL216368B1 (pl)

Applications Claiming Priority (2)

Application Number Priority Date Filing Date Title
US44958803P 2003-02-26 2003-02-26
US54022904P 2004-01-29 2004-01-29

Publications (2)

Publication Number Publication Date
PL378759A1 PL378759A1 (pl) 2006-05-15
PL216368B1 true PL216368B1 (pl) 2014-03-31

Family

ID=32930516

Family Applications (1)

Application Number Title Priority Date Filing Date
PL378759A PL216368B1 (pl) 2003-02-26 2004-02-26 Związki aminoheteroarylowe oraz ich zastosowanie

Country Status (29)

Country Link
US (2) US7230098B2 (pl)
EP (2) EP1603570B9 (pl)
JP (1) JP4695588B2 (pl)
KR (1) KR101106905B1 (pl)
CN (1) CN103265477B (pl)
AP (1) AP2114A (pl)
AU (1) AU2004215428B2 (pl)
BR (1) BRPI0407827B8 (pl)
CA (1) CA2517256C (pl)
CY (2) CY1113837T1 (pl)
DK (2) DK2476667T3 (pl)
EA (1) EA010727B1 (pl)
EC (1) ECSP055988A (pl)
ES (2) ES2401330T3 (pl)
GE (1) GEP20084341B (pl)
HR (1) HRP20050714B1 (pl)
IL (1) IL170291A (pl)
IS (1) IS2910B (pl)
MA (1) MA27713A1 (pl)
ME (1) MEP52808A (pl)
MX (1) MXPA05009063A (pl)
NO (1) NO332188B1 (pl)
NZ (1) NZ541861A (pl)
OA (1) OA13151A (pl)
PL (1) PL216368B1 (pl)
PT (2) PT2476667E (pl)
RS (1) RS53118B (pl)
TN (1) TNSN05208A1 (pl)
WO (1) WO2004076412A2 (pl)

Families Citing this family (180)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
MXPA05009063A (es) * 2003-02-26 2005-12-12 Sugen Inc Compuestos de aminoheteroarilo como inhibidores de proteina cinasa.
MXPA06009547A (es) * 2004-02-23 2007-01-26 Dana Farber Cancer Inst Inc Metodo para tratar el crecimiento celular anormal usando inhibidores de c-met y m-tor.
EP1719762B1 (en) 2004-02-27 2012-06-27 Eisai R&D Management Co., Ltd. Novel pyridine derivative and pyrimidine derivative (1)
AU2005228899A1 (en) * 2004-03-30 2005-10-13 Novartis Vaccines And Diagnostics, Inc. Substituted thiophene derivatives as anti-cancer agents
US8008301B2 (en) 2004-04-01 2011-08-30 Eli Lilly And Company Histamine H3 receptor agents, preparation and therapeutic uses
JP4777974B2 (ja) * 2004-04-01 2011-09-21 イーライ リリー アンド カンパニー ヒスタミンｈ３受容体作用物質、製剤および治療的使用
MX2007002274A (es) 2004-08-23 2007-05-07 Lilly Co Eli Agentes del receptor de histamina h3. preparacion y usos terapeuticos.
PL1786785T3 (pl) * 2004-08-26 2010-08-31 Pfizer Enancjomerycznie czyste związki aminoheteroarylowe jako kinazy białkowe
MX2007002247A (es) * 2004-08-26 2007-04-20 Pfizer Biotransformacion enantioselectiva para la preparacion de intermedios de inhibidores de la proteina tirosina quinasa.
PT1784396E (pt) * 2004-08-26 2011-01-27 Pfizer Compostos amino-heteroarílicos substituídos com pirazole como inibidores de proteína quinases
CA2578075A1 (en) * 2004-08-26 2006-03-02 Pfizer Inc. Aminoheteroaryl compounds as protein tyrosine kinase inhibitors
GT200600042A (es) * 2005-02-10 2006-09-27 Aventis Pharma Inc Compuestos de bis arilo y heteroarilo sustituido como antagonistas selectivos de 5ht2a
AU2006218404A1 (en) * 2005-03-03 2006-09-08 Sirtris Pharmaceuticals, Inc. N-phenyl benzamide derivatives as sirtuin modulators
WO2006124748A2 (en) * 2005-05-13 2006-11-23 Lexicon Genetics Incorporated Multicyclic compounds and methods of their use
US8088928B2 (en) * 2005-08-04 2012-01-03 Sirtris Pharmaceuticals, Inc. Sirtuin modulating compounds
US7855289B2 (en) * 2005-08-04 2010-12-21 Sirtris Pharmaceuticals, Inc. Sirtuin modulating compounds
DK1910384T3 (da) * 2005-08-04 2012-12-17 Sirtris Pharmaceuticals Inc Imidazo [2,1-b] thiazol-derivater som sirtuinmodulerende forbindelser
US8093401B2 (en) * 2005-08-04 2012-01-10 Sirtris Pharmaceuticals, Inc. Sirtuin modulating compounds
WO2007023768A1 (ja) * 2005-08-24 2007-03-01 Eisai R & D Management Co., Ltd. 新規ピリジン誘導体およびピリミジン誘導体（３）
SI1959955T1 (sl) * 2005-12-05 2011-02-28 Pfizer Prod Inc Postopek zdravljenja abnormalne celične rasti
RU2387650C2 (ru) * 2005-12-05 2010-04-27 Пфайзер Продактс Инк. Полиморфы с-met/hgfr ингибитора
PE20070978A1 (es) * 2006-02-14 2007-11-15 Novartis Ag COMPUESTOS HETEROCICLICOS COMO INHIBIDORES DE FOSFATIDILINOSITOL 3-QUINASAS (PI3Ks)
JP2009529047A (ja) 2006-03-07 2009-08-13 アレイ バイオファーマ、インコーポレイテッド ヘテロ二環系ピラゾール化合物およびその使用
WO2007111904A2 (en) * 2006-03-22 2007-10-04 Vertex Pharmaceuticals Incorporated C-met protein kinase inhibitors for the treatment of proliferative disorders
ES2637592T3 (es) 2006-04-14 2017-10-13 Cell Signaling Technology, Inc. Defectos de genes y quinasa ALK mutante en tumores sólidos humanos
US8168383B2 (en) 2006-04-14 2012-05-01 Cell Signaling Technology, Inc. Gene defects and mutant ALK kinase in human solid tumors
US7601716B2 (en) 2006-05-01 2009-10-13 Cephalon, Inc. Pyridopyrazines and derivatives thereof as ALK and c-Met inhibitors
MX2008014953A (es) * 2006-05-26 2009-03-05 Bayer Healthcare Llc Combinaciones de medicamentos con diarilureas sustituidas para el tratamiento de cancer.
CA2655128A1 (en) * 2006-06-08 2007-12-21 Array Biopharma Inc. Quinoline compounds and methods of use
JP2010500365A (ja) 2006-08-07 2010-01-07 インサイト・コーポレイション キナーゼ阻害剤としてのトリアゾロトリアジン
ATE535520T1 (de) * 2006-08-23 2011-12-15 Eisai R&D Man Co Ltd Salz eines phenoxypyridinderivats oder kristall davon und verfahren zu dessen herstellung
US7790885B2 (en) 2006-08-31 2010-09-07 Eisai R&D Management Co., Ltd. Process for preparing phenoxypyridine derivatives
WO2008042867A2 (en) * 2006-09-29 2008-04-10 Emiliem Inc. Modulators of multiple kinases
EP2222647B1 (en) 2006-10-23 2015-08-05 Cephalon, Inc. Fused bicyclic derivatives of 2,4-diaminopyrimidine as alk and c-met inhibitors
GB0621607D0 (en) * 2006-10-31 2006-12-06 Chroma Therapeutics Ltd Inhibitors of c-Met
AU2007323725B2 (en) 2006-11-22 2014-02-20 Incyte Holdings Corporation Imidazotriazines and imidazopyrimidines as kinase inhibitors
CA2672167C (en) 2006-12-14 2016-01-26 Bayer Schering Pharma Aktiengesellschaft Dihydropyridine derivatives useful as protein kinase inhibitors
WO2008087736A1 (ja) * 2007-01-19 2008-07-24 Ube Industries, Ltd. アラルキルオキシ又はヘテロアラルキルオキシ基を有する芳香族アミンの製法
ES2531002T3 (es) 2007-01-19 2015-03-09 Xcovery Inc Compuestos inhibidores de quinasa
US8715665B2 (en) 2007-04-13 2014-05-06 The General Hospital Corporation Methods for treating cancer resistant to ErbB therapeutics
JP5496876B2 (ja) * 2007-04-16 2014-05-21 アッヴィ・インコーポレイテッド ７−置換されていないインドール系Ｍｃｌ−１阻害薬
US8263585B2 (en) 2007-05-04 2012-09-11 Novartis Ag Organic compounds
CL2008001822A1 (es) * 2007-06-20 2009-03-13 Sirtris Pharmaceuticals Inc Compuestos derivados de tiazolo[5,4-b]piridina; composicion farmaceutica que comprende a dichos compuestos; y uso del compuesto en el tratamiento de la resistencia a la insulina, sindrome metabolico, diabetes, entre otras.
US20100190777A1 (en) 2007-07-17 2010-07-29 Plexxikon Inc. Compounds and methods for kinase modulation, and indications therefor
CA2694275A1 (en) * 2007-07-26 2009-01-29 Novartis Ag Organic compounds
JP5973131B2 (ja) 2007-09-13 2016-08-23 コデクシス， インコーポレイテッド アセトフェノンの還元のためのケトレダクターゼポリペプチド
CN101868455B (zh) * 2007-10-23 2013-11-13 阿勒根公司 治疗性的取代的内酰胺
JP2011502984A (ja) * 2007-11-01 2011-01-27 サートリス ファーマシューティカルズ， インコーポレイテッド サーチュインモジュレーターとしてのアミド誘導体
US20110009381A1 (en) * 2007-11-08 2011-01-13 Sirtis Pharmaceuticals, Inc. Solubilized thiazolopyridines
JP2009132660A (ja) 2007-11-30 2009-06-18 Eisai R & D Management Co Ltd 食道癌治療用組成物
WO2009073224A1 (en) * 2007-12-07 2009-06-11 Ambit Biosciences Corp. Methods of treating certain diseases using pyrimidine derivatives
JP2009203226A (ja) * 2008-01-31 2009-09-10 Eisai R & D Management Co Ltd ピリジン誘導体およびピリミジン誘導体を含有するレセプターチロシンキナーゼ阻害剤
JPWO2009096198A1 (ja) * 2008-02-01 2011-05-26 一般社団法人ファルマＩｐ 新規ビアリール誘導体
EP2265270A1 (en) * 2008-02-04 2010-12-29 OSI Pharmaceuticals, Inc. 2-aminopyridine kinase inhibitors
AR070317A1 (es) 2008-02-06 2010-03-31 Osi Pharm Inc Furo (3,2-c) piridina y tieno (3,2-c) piridinas
WO2009104520A1 (ja) * 2008-02-18 2009-08-27 エーザイ・アール・アンド・ディー・マネジメント株式会社 フェノキシピリジン誘導体の製造方法（２）
US20110092452A1 (en) * 2008-03-05 2011-04-21 The Regents Of The University Of Michigan Compositions and methods for diagnosing and treating pancreatic cancer
US8268834B2 (en) * 2008-03-19 2012-09-18 Novartis Ag Pyrazine derivatives that inhibit phosphatidylinositol 3-kinase enzyme
FR2928923B1 (fr) 2008-03-21 2010-04-23 Sanofi Aventis Derives polysubstitues de 2-heteroaryl-6-phenyl-imidazo °1,2-a!pyridines, leur preparation et leur application en therapeutiques
FR2928924B1 (fr) 2008-03-21 2010-04-23 Sanofi Aventis Derives polysubstitues de 6-heteroaryle-imidazo°1,2-a! pyridines, leur preparation et leur application en therapeutique
FR2928922B1 (fr) 2008-03-21 2010-04-23 Sanofi Aventis Derives de 2-aryl-6-phenyl-imidazo°1,2-a!pyridines polysubstitues, leur preparation et leur application en therapeutique
US20110039860A1 (en) * 2008-05-07 2011-02-17 Cangming Yang Soluble epoxide hydrolase inhibitors, compositions containing such compounds and methods of treatment
NZ602791A (en) 2008-05-21 2014-04-30 Incyte Corp Salts of 2-fluoro-n-methyl-4-[7-(quinolin-6-yl-methyl)- imidazo[1,2-b][1,2,4]triazin-2-yl]benzamide and processes related to preparing the same
PL2303018T3 (pl) * 2008-06-19 2016-06-30 Xcovery Holdings Inc Podstawione związki pirydazynokarboksyamidowe jako związki będące inhibitorami kinazy
CN102137939A (zh) * 2008-08-29 2011-07-27 霍夫曼-拉罗奇有限公司 不依赖vegf的肿瘤的诊断和治疗
WO2010046780A2 (en) * 2008-10-22 2010-04-29 Institut Pasteur Korea Anti viral compounds
JP2012509342A (ja) * 2008-11-20 2012-04-19 オーエスアイ・フアーマスーテイカルズ・インコーポレーテツド 置換ピロロ［２，３−ｂ］−ピリジンおよび−ピラジン
WO2010077624A1 (en) * 2008-12-09 2010-07-08 Merck Sharp & Dohme Corp. Biaryl carboxamides
EP2376502B1 (en) 2008-12-19 2015-06-17 GlaxoSmithKline LLC Thiazolopyridine sirtuin modulating compounds
SG10201607592PA (en) 2008-12-19 2016-11-29 Vertex Pharma Pyrazine derivatives useful as inhibitors of atr kinase
JP2012102018A (ja) * 2009-03-03 2012-05-31 Astellas Pharma Inc アミド化合物
TW201100441A (en) 2009-06-01 2011-01-01 Osi Pharm Inc Amino pyrimidine anticancer compounds
DE102009056886A1 (de) 2009-12-03 2011-06-09 Bayer Schering Pharma Aktiengesellschaft cMet-Inhibitoren zur Behandlung der Endometriose
EA025304B1 (ru) 2010-02-03 2016-12-30 Инсайт Холдингс Корпорейшн ИМИДАЗО[1,2-b][1,2,4]ТРИАЗИНЫ В КАЧЕСТВЕ c-Met ИНГИБИТОРОВ
EP2566858A2 (en) 2010-05-04 2013-03-13 Pfizer Inc. Heterocyclic derivatives as alk inhibitors
JP2013526540A (ja) 2010-05-12 2013-06-24 バーテックス ファーマシューティカルズ インコーポレイテッド Ａｔｒキナーゼ阻害剤として有用な化合物
WO2011143423A2 (en) * 2010-05-12 2011-11-17 Vertex Pharmaceuticals Incorporated Compounds useful as inhibitors of atr kinase
CA2798763A1 (en) 2010-05-12 2011-11-17 Vertex Pharmaceuticals Incorporated Compounds useful as inhibitors of atr kinase
US20130072495A1 (en) 2010-05-14 2013-03-21 OSI Pharmaceuticals, LLC Fused bicyclic kinase inhibitors
AR081039A1 (es) 2010-05-14 2012-05-30 Osi Pharmaceuticals Llc Inhibidores biciclicos fusionados de quinasa
US9526648B2 (en) 2010-06-13 2016-12-27 Synerz Medical, Inc. Intragastric device for treating obesity
US10010439B2 (en) 2010-06-13 2018-07-03 Synerz Medical, Inc. Intragastric device for treating obesity
US8628554B2 (en) 2010-06-13 2014-01-14 Virender K. Sharma Intragastric device for treating obesity
US10420665B2 (en) 2010-06-13 2019-09-24 W. L. Gore & Associates, Inc. Intragastric device for treating obesity
MX2012014776A (es) 2010-06-25 2013-01-29 Eisai R&D Man Co Ltd Agente antitumoral que emplea compuestos con efecto inhibidor de cinasas combinados.
US9120752B2 (en) 2010-07-16 2015-09-01 Purdue Pharma, L.P. Pyridine compounds as sodium channel blockers
WO2012042421A1 (en) 2010-09-29 2012-04-05 Pfizer Inc. Method of treating abnormal cell growth
US9126947B2 (en) 2010-10-08 2015-09-08 Xcovery Holding Company Llc Substituted pyridazine carboxamide compounds
EP2646448B1 (en) 2010-11-29 2017-08-30 OSI Pharmaceuticals, LLC Macrocyclic kinase inhibitors
GB201021103D0 (en) 2010-12-13 2011-01-26 Univ Leuven Kath New compounds for the treatment of neurodegenerative diseases
CA2824970C (en) 2011-02-11 2016-05-03 Batmark Limited Inhaler component
RU2598849C2 (ru) * 2011-02-24 2016-09-27 Цзянсу Хэнсох Фармасьютикал Ко., Лтд. Содержащие фосфор соединения в качестве ингибиторов протеинкина3
US9145390B2 (en) 2011-03-03 2015-09-29 Concert Pharmaceuticals, Inc. Derivatives of pyrazole-substituted amino-heteroaryl compounds
JO3438B1 (ar) * 2011-04-13 2019-10-20 Epizyme Inc مركبات بنزين مستبدلة بأريل أو أريل غير متجانس
BR112013028895A2 (pt) 2011-05-10 2016-08-09 Bayer Ip Gmbh (tio)carbonilamidinas bicíclicas
EP2710003A1 (en) 2011-05-16 2014-03-26 OSI Pharmaceuticals, LLC Fused bicyclic kinase inhibitors
JP2014517079A (ja) 2011-06-22 2014-07-17 バーテックス ファーマシューティカルズ インコーポレイテッド Ａｔｒキナーゼ阻害剤として有用な化合物
EP2739617A4 (en) * 2011-07-27 2015-01-28 Nanjing Allgen Pharma Co Ltd SPIROCYCLIC MOLECULES AS PROTEIN KINASE INHIBITORS
KR20140041906A (ko) 2011-08-02 2014-04-04 화이자 인코포레이티드 암의 치료에 사용하기 위한 크리조티닙
WO2013049859A1 (en) 2011-09-30 2013-04-04 Vertex Pharmaceuticals Incorporated Treating pancreatic cancer and non-small cell lung cancer with atr inhibitors
EP2940017B1 (en) 2011-09-30 2019-08-28 Vertex Pharmaceuticals Incorporated Process for making compounds useful as inhibitors of ATR kinase
LT2822953T (lt) 2012-03-06 2017-04-10 Pfizer Inc. Makrocikliniai dariniai, skirti proliferacinių ligų gydymui
WO2013136170A1 (en) 2012-03-16 2013-09-19 Purdue Pharma L.P. Substituted pyridines as sodium channel blockers
CN108478577A (zh) 2012-04-05 2018-09-04 沃泰克斯药物股份有限公司 可用作atr激酶抑制剂的化合物及其组合疗法
WO2013152252A1 (en) 2012-04-06 2013-10-10 OSI Pharmaceuticals, LLC Combination anti-cancer therapy
JP6340361B2 (ja) * 2012-04-13 2018-06-06 エピザイム，インコーポレイティド がんを処置するための組合せ治療
CN103387535B (zh) * 2012-05-10 2016-06-01 广东东阳光药业有限公司 取代的炔基吡啶化合物及其使用方法和用途
WO2013177092A1 (en) * 2012-05-23 2013-11-28 Sunshine Lake Pharma Co., Ltd. Substituted alkynyl pyridine compounds and methods of use
CA2880896C (en) 2012-06-26 2021-11-16 Del Mar Pharmaceuticals Methods for treating tyrosine-kinase-inhibitor-resistant malignancies in patients with genetic polymorphisms or ahi1 dysregulations or mutations employing dianhydrogalactitol, diacetyldianhydrogalactitol, dibromodulcitol, or analogs or derivatives thereof
GB201211310D0 (en) * 2012-06-26 2012-08-08 Chroma Therapeutics Ltd CSF-1R kinase inhibitors
WO2014046730A1 (en) 2012-09-24 2014-03-27 Ventana Medical Systems, Inc. Method of identifying treatment responsive non-small cell lung cancer using anaplastic lymphoma kinase (alk) as a marker
WO2014055756A1 (en) 2012-10-04 2014-04-10 Vertex Pharmaceuticals Incorporated Method for measuring atr inhibition mediated increases in dna damage
US20150299170A1 (en) * 2012-11-21 2015-10-22 Concert Pharmaceuticals, Inc. Fluoro-derivatives of pyrazole-substituted amino-heteroaryl compounds
LT3418281T (lt) 2012-12-07 2021-01-11 Vertex Pharmaceuticals Inc. Pirazolo[1,5-a]pirimidinai, naudotini kaip atr kinazės inhibitoriai, skirti vėžinių ligų gydymui
WO2014096941A1 (en) 2012-12-20 2014-06-26 Purdue Pharma L.P. Cyclic sulfonamides as sodium channel blockers
KR20150098605A (ko) 2012-12-21 2015-08-28 에자이 알앤드디 매니지먼트 가부시키가이샤 퀴놀린 유도체의 비정질 형태 및 그의 제조방법
KR101791762B1 (ko) * 2013-02-02 2017-11-20 치아타이 티안큉 파마수티컬 그룹 주식회사 치환된 2-아미노피리딘 단백질 키나제 억제제
JP2016512815A (ja) 2013-03-15 2016-05-09 バーテックス ファーマシューティカルズ インコーポレイテッドＶｅｒｔｅｘ Ｐｈａｒｍａｃｅｕｔｉｃａｌｓ Ｉｎｃｏｒｐｏｒａｔｅｄ Ａｔｒキナーゼの阻害剤として有用な縮合ピラゾロピリミジン誘導体
US11491154B2 (en) 2013-04-08 2022-11-08 Dennis M. Brown Therapeutic benefit of suboptimally administered chemical compounds
JP6411379B2 (ja) 2013-05-14 2018-10-24 エーザイ・アール・アンド・ディー・マネジメント株式会社 レンバチニブ化合物に対する子宮内膜がん対象の応答性を予測及び評価するためのバイオマーカー
WO2015034729A1 (en) * 2013-09-05 2015-03-12 Calitor Sciences, Llc Substituted pyridine compounds and methods of use
WO2015036898A2 (en) * 2013-09-10 2015-03-19 Shilpa Medicare Limited Novel salts of crizotinib and their preparation
RU2550346C2 (ru) 2013-09-26 2015-05-10 Общество с ограниченной ответственностью "Отечественные Фармацевтические Технологии" ООО"ФармТех" Новые химические соединения (варианты) и их применение для лечения онкологических заболеваний
RU2643361C2 (ru) 2013-09-30 2018-02-01 Кореа Рисёч Инститьют Оф Кемикал Текнолоджи Новые производные триазолопиразина и их применение
WO2015069922A2 (en) 2013-11-06 2015-05-14 The United States Of America, As Represented By The Secretary, Department Of Health And Human Services Alk antibodies, conjugates, and chimeric antigen receptors, and their use
PT3077397T (pt) 2013-12-06 2020-01-22 Vertex Pharma Composto de 2-amino-6-fluoro-n-[5-fluoro-piridin-3-il]pirazolo[1,5-a]pirimidin-3-carboxamida útil como inibidor da atr quinase, a sua preparação, diferentes formas sólidas e derivados radiomarcados do mesmo
KR20160100329A (ko) 2013-12-20 2016-08-23 3-브이 바이오사이언시스, 인코포레이티드 지질 합성의 헤테로사이클릭 조절물질 및 이들의 조합물
CN103755627B (zh) * 2014-01-09 2016-02-17 定陶县友帮化工有限公司 2-氨基-3-羟基-5-氯吡啶的合成方法
US10231965B2 (en) 2014-02-20 2019-03-19 Ignyta, Inc. Molecules for administration to ROS1 mutant cancer cells
JP2017516458A (ja) 2014-03-24 2017-06-22 ジェネンテック， インコーポレイテッド ｃ−ｍｅｔ拮抗剤による癌治療及びｃ−ｍｅｔ拮抗剤のＨＧＦ発現との相関
US10730866B2 (en) 2014-04-07 2020-08-04 Purdue Pharma L.P. Indole derivatives and use thereof
WO2015167825A1 (en) 2014-04-29 2015-11-05 Emory University Prostaglandin receptor ep2 antagonists, derivatives, compositions, and uses related thereto
WO2015172747A1 (en) * 2014-05-16 2015-11-19 Zhaoyin Wang Spirocyclic molecules as mth1 inhibitors
RS60013B1 (sr) 2014-06-05 2020-04-30 Vertex Pharma Radioaktivno obeleženi derivati jedinjenja 2-amino-6-fluoro-n-[5-fluoropiridin-3-il]pirazolo[1,5-a]pirimidin-3-karboksamida, korisnog kao inhibitora atr kinaze, dobijanje pomenutog jedinjenja i njegovi različiti čvrsti oblici
CA2950780C (en) 2014-06-17 2023-05-16 Vertex Pharmaceuticals Incorporated Method for treating cancer using a combination of chk1 and atr inhibitors
WO2016019909A1 (zh) * 2014-08-07 2016-02-11 江苏豪森药业股份有限公司 一种抗癌化合物的新晶型及其制备方法和用途
WO2016028971A1 (en) 2014-08-21 2016-02-25 Bristol-Myers Squibb Company Tied-back benzamide derivatives as potent rock inhibitors
ES2926687T3 (es) 2014-08-28 2022-10-27 Eisai R&D Man Co Ltd Derivado de quinolina muy puro y método para su producción
JP6678679B2 (ja) 2014-10-13 2020-04-08 エイトリン ファーマシューティカルズ エルエルシー 毛細血管拡張性運動失調症およびＲａｄ３関連（ＡＴＲ）プロテインキナーゼ阻害剤
GB2535427A (en) 2014-11-07 2016-08-24 Nicoventures Holdings Ltd Solution
UY36391A (es) * 2014-11-05 2016-06-01 Flexus Biosciences Inc Compuestos moduladores de la enzima indolamina 2,3-dioxigenasa (ido1), sus métodos de síntesis y composiciones farmacèuticas que las contienen
JP6902466B2 (ja) * 2014-11-07 2021-07-14 ザ リージェンツ オブ ザ ユニバーシティ オブ ミシガン ミオカルディン関連転写因子および血清応答因子（ｍｒｔｆ／ｓｒｆ）媒介性遺伝子転写の阻害剤ならびにその使用方法
AU2015355220B2 (en) 2014-12-02 2020-02-27 Ignyta, Inc. Combinations for the treatment of neuroblastoma
EP3789027A1 (en) 2015-01-13 2021-03-10 Kyoto University Bosutinib, sunitinib, tivozanib, imatinib, nilotinib, rebastinib or bafetinib for preventing and/or treating amyotrophic lateral sclerosis
MA41598A (fr) * 2015-02-25 2018-01-02 Constellation Pharmaceuticals Inc Composés thérapeutiques de pyridazine et leurs utilisations
US20180028662A1 (en) 2015-02-25 2018-02-01 Eisai R&D Management Co., Ltd. Method for Suppressing Bitterness of Quinoline Derivative
CA2978226A1 (en) 2015-03-04 2016-09-09 Merck Sharpe & Dohme Corp. Combination of a pd-1 antagonist and a vegfr/fgfr/ret tyrosine kinase inhibitor for treating cancer
WO2016198691A1 (en) 2015-06-11 2016-12-15 Basilea Pharmaceutica Ag Efflux-pump inhibitors and therapeutic uses thereof
CA2988707C (en) 2015-06-16 2023-10-10 Eisai R&D Management Co., Ltd. Combination of cbp/catenin inhibitor and immune checkpoint inhibitor for treating cancer
US10405627B2 (en) * 2015-07-14 2019-09-10 Michael Charles Boland, III Luggage with fold out table
AU2016331955B2 (en) 2015-09-30 2022-07-21 Vertex Pharmaceuticals Incorporated Method for treating cancer using a combination of DNA damaging agents and ATR inhibitors
AU2016370846B2 (en) 2015-12-18 2022-08-25 Ignyta, Inc. Combinations for the treatment of cancer
US11129808B2 (en) 2016-03-15 2021-09-28 University Of South Florida PKC-delta-I inhibitor formulations and uses thereof
WO2017180723A1 (en) 2016-04-12 2017-10-19 Atrin Pharmaceuticals LLC Ataxia telengiectasia and rad3-related (atr) inhibitors and methods of their use
US10779980B2 (en) 2016-04-27 2020-09-22 Synerz Medical, Inc. Intragastric device for treating obesity
WO2017201585A1 (en) * 2016-05-26 2017-11-30 Genea Ip Holdings Pty Ltd Modulators of dux4 for regulation of muscle function
TWI646094B (zh) 2016-06-01 2019-01-01 大陸商貝達藥業股份有限公司 Crystal form of inhibitory protein kinase active compound and application thereof
WO2018110669A1 (en) 2016-12-15 2018-06-21 Ono Pharmaceutical Co., Ltd. Activator of trek (twik related k+ channels) channels
CN106866627B (zh) * 2017-01-24 2021-09-14 南方医科大学 3-(1-(氨基吡啶氧基)乙基)苯甲酰胺衍生物及其合成方法和应用
US11028058B2 (en) 2017-07-18 2021-06-08 Nuvation Bio Inc. Heterocyclic compounds as adenosine antagonists
MX2020000693A (es) 2017-07-18 2020-07-29 Nuvation Bio Inc Compuestos de 1,8-naftiridinona, y usos de los mismos.
BR112020000793A2 (pt) 2017-07-19 2020-07-14 Ignyta, Inc. composições farmacêuticas e formas de dosagem
EP3697390A1 (en) 2017-10-17 2020-08-26 Ignyta, Inc. Pharmaceutical compositions and dosage forms
CN107794282B (zh) * 2017-11-20 2020-12-25 浙江工业大学 一种克唑替尼手性中间体的制备方法及菌株
WO2019154665A1 (en) * 2018-02-07 2019-08-15 Basf Se New pyridine carboxamides
WO2019174601A1 (en) * 2018-03-15 2019-09-19 Fujian Haixi Pharmaceuticals Co., Ltd Heteroaryl compounds as kinase inhibitor
CN110372664A (zh) * 2018-04-13 2019-10-25 华东理工大学 选择性jak2抑制剂及其应用
WO2019206049A1 (en) * 2018-04-25 2019-10-31 Zhuhai Yufan Biotechnologies Co., Ltd Hpk1 inhibitors, preparation method and application thereof
CN110396088B (zh) * 2018-04-25 2024-03-12 珠海宇繁生物科技有限责任公司 Hpk1激酶抑制剂、制备方法及其应用
CN108947895B (zh) * 2018-08-22 2021-09-24 肇庆中彩机电技术研发有限公司 一种抗癌活性的化合物
JP2022517418A (ja) * 2019-01-18 2022-03-08 ニューベイション・バイオ・インコーポレイテッド アデノシンアンタゴニストとしてのヘテロ環式化合物
CN113939291A (zh) 2019-01-18 2022-01-14 诺维逊生物股份有限公司 1,8-萘啶酮化合物及其用途
KR20210116550A (ko) * 2019-01-18 2021-09-27 누베이션 바이오 인크. 아데노신 길항제로서의 헤테로시클릭 화합물
JP7345901B2 (ja) 2019-05-14 2023-09-19 テリジーン リミテッド キナーゼ阻害剤として有用な置換大員環類
KR102426921B1 (ko) 2019-09-24 2022-07-29 주식회사 이노보테라퓨틱스 헤테로아릴아미도피리딘올 유도체 및 이를 유효성분으로 포함하는 자가면역질환의 예방 또는 치료용 약학적 조성물
CN112552293A (zh) * 2019-09-25 2021-03-26 珠海宇繁生物科技有限责任公司 一种protac小分子化合物及其应用
KR102344185B1 (ko) * 2020-02-26 2021-12-27 계명대학교 산학협력단 신규한 Pim 키나아제 억제제 및 이의 용도
CN113493437B (zh) * 2020-04-03 2022-07-26 中国药科大学 含苯并咪唑结构的化合物及其制备方法和用途
WO2021196655A1 (zh) * 2020-04-03 2021-10-07 中国药科大学 含苯并咪唑结构的化合物及其制备方法与用途
WO2023086671A1 (en) * 2021-11-15 2023-05-19 The Broad Institute, Inc. Compounds, compositions, and methods for inducing antimicrobial intracellular activity and for preventing and treating microbial infections

Family Cites Families (71)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
US4725601A (en) 1985-06-04 1988-02-16 Fujisawa Pharmaceutical Co., Ltd. Certain imidazo[1,2-a]pyridines useful in the treatment of ulcers
US4966849A (en) 1985-09-20 1990-10-30 President And Fellows Of Harvard College CDNA and genes for human angiogenin (angiogenesis factor) and methods of expression
US5217999A (en) 1987-12-24 1993-06-08 Yissum Research Development Company Of The Hebrew University Of Jerusalem Styryl compounds which inhibit EGF receptor protein tyrosine kinase
GB8827305D0 (en) 1988-11-23 1988-12-29 British Bio Technology Compounds
ES2064101T3 (es) 1990-04-02 1995-01-16 Pfizer Compuestos de acido bencilfosfonico inhibidores de la quinasa de tirosina.
US5302606A (en) 1990-04-16 1994-04-12 Rhone-Poulenc Rorer Pharmaceuticals Inc. Styryl-substituted pyridyl compounds which inhibit EGF receptor tyrosine kinase
WO1992020642A1 (en) * 1991-05-10 1992-11-26 Rhone-Poulenc Rorer International (Holdings) Inc. Bis mono-and bicyclic aryl and heteroaryl compounds which inhibit egf and/or pdgf receptor tyrosine kinase
JPH06503095A (ja) 1991-05-29 1994-04-07 ファイザー・インコーポレーテッド 三環式ポリヒドロキシ系のチロシンキナーゼ阻害薬
US5587458A (en) 1991-10-07 1996-12-24 Aronex Pharmaceuticals, Inc. Anti-erbB-2 antibodies, combinations thereof, and therapeutic and diagnostic uses thereof
GB9201693D0 (en) 1992-01-27 1992-03-11 Smithkline Beecham Intercredit Compounds
CA2372813A1 (en) 1992-02-06 1993-08-19 L.L. Houston Biosynthetic binding protein for cancer marker
AU672224B2 (en) 1992-08-06 1996-09-26 Warner-Lambert Company 2-thioindoles (selenoindoles) and related disulfides (selenides) which inhibit protein tyrosine kinases and whichhave antitumor properties
US5330992A (en) 1992-10-23 1994-07-19 Sterling Winthrop Inc. 1-cyclopropyl-4-pyridyl-quinolinones
DE69233803D1 (de) 1992-10-28 2011-03-31 Genentech Inc Verwendung von vaskulären Endothelwachstumsfaktor-Antagonisten
US6177401B1 (en) 1992-11-13 2001-01-23 Max-Planck-Gesellschaft Zur Forderung Der Wissenschaften Use of organic compounds for the inhibition of Flk-1 mediated vasculogenesis and angiogenesis
GB9226855D0 (en) 1992-12-23 1993-02-17 Erba Carlo Spa Vinylene-azaindole derivatives and process for their preparation
US5455258A (en) 1993-01-06 1995-10-03 Ciba-Geigy Corporation Arylsulfonamido-substituted hydroxamic acids
US5521190A (en) * 1993-05-27 1996-05-28 Fmc Corporation Insecticidal pterdines and 8-deazapteridines
JPH07109260A (ja) * 1993-10-12 1995-04-25 Fuji Photo Film Co Ltd ５−アミノ−２−ニトロピリジン誘導体及び２，５−ジアミノ−３−ヒドロキシピリジン誘導体の製造方法
IL112248A0 (en) 1994-01-25 1995-03-30 Warner Lambert Co Tricyclic heteroaromatic compounds and pharmaceutical compositions containing them
US5863949A (en) 1995-03-08 1999-01-26 Pfizer Inc Arylsulfonylamino hydroxamic acid derivatives
EP0821671B1 (en) 1995-04-20 2000-12-27 Pfizer Inc. Arylsulfonyl hydroxamic acid derivatives as mmp and tnf inhibitors
US5747498A (en) 1996-05-28 1998-05-05 Pfizer Inc. Alkynyl and azido-substituted 4-anilinoquinazolines
US5880141A (en) 1995-06-07 1999-03-09 Sugen, Inc. Benzylidene-Z-indoline compounds for the treatment of disease
GB9520822D0 (en) 1995-10-11 1995-12-13 Wellcome Found Therapeutically active compounds
GB9624482D0 (en) 1995-12-18 1997-01-15 Zeneca Phaema S A Chemical compounds
DK0780386T3 (da) 1995-12-20 2003-02-03 Hoffmann La Roche Matrixmetalloproteaseinhibitorer
CN1116286C (zh) 1996-03-05 2003-07-30 曾尼卡有限公司 4－苯胺基喹唑啉衍生物
HRP970371A2 (en) 1996-07-13 1998-08-31 Kathryn Jane Smith Heterocyclic compounds
DK0912559T3 (da) 1996-07-13 2003-03-10 Glaxo Group Ltd Kondenserede heterocykliske forbindelser som proteintyrosinkinaseinhibitorer
US6207669B1 (en) 1996-07-13 2001-03-27 Glaxo Wellcome Inc. Bicyclic heteroaromatic compounds as protein tyrosine kinase inhibitors
TR199900066T2 (xx) 1996-07-18 1999-04-21 Pfizer Inc. Matriks metalloproteazlar�n fosfinat bazl� inhibit�rleri
PL331895A1 (en) 1996-08-23 1999-08-16 Pfizer Arylosulphonylamino derivatives of hydroxamic acid
ID18494A (id) 1996-10-02 1998-04-16 Novartis Ag Turunan pirazola leburan dan proses pembuatannya
US6077864A (en) 1997-01-06 2000-06-20 Pfizer Inc. Cyclic sulfone derivatives
BR9807815A (pt) 1997-02-03 2000-03-08 Pfizer Prod Inc Derivados de ácido arilsulfonilamino-hidroxâmico
WO1998034915A1 (en) 1997-02-07 1998-08-13 Pfizer Inc. N-hydroxy-beta-sulfonyl-propionamide derivatives and their use as inhibitors of matrix metalloproteinases
HUP0000657A3 (en) 1997-02-11 2000-10-30 Pfizer N-arylsulfonyl-piperidine, -morpholine hydroxamic acid derivatives and pharmaceutical compositions containing them
SE9700661D0 (sv) * 1997-02-25 1997-02-25 Astra Ab New compounds
EP0984930B1 (en) 1997-05-07 2005-04-06 Sugen, Inc. 2-indolinone derivatives as modulators of protein kinase activity
JP2002501532A (ja) 1997-05-30 2002-01-15 メルク エンド カンパニー インコーポレーテッド 新規血管形成阻害薬
WO1999010349A1 (en) 1997-08-22 1999-03-04 Zeneca Limited Oxindolylquinazoline derivatives as angiogenesis inhibitors
EP1017682A4 (en) 1997-09-26 2000-11-08 Merck & Co Inc NEW ANGIOGENESIS INHIBITORS
EP1028964A1 (en) 1997-11-11 2000-08-23 Pfizer Products Inc. Thienopyrimidine and thienopyridine derivatives useful as anticancer agents
GB9725782D0 (en) 1997-12-05 1998-02-04 Pfizer Ltd Therapeutic agents
GB9800575D0 (en) 1998-01-12 1998-03-11 Glaxo Group Ltd Heterocyclic compounds
RS49779B (sr) 1998-01-12 2008-06-05 Glaxo Group Limited, Biciklična heteroaromatična jedinjenja kao inhibitori protein tirozin kinaze
GB9801690D0 (en) 1998-01-27 1998-03-25 Pfizer Ltd Therapeutic agents
PA8469501A1 (es) 1998-04-10 2000-09-29 Pfizer Prod Inc Hidroxamidas del acido (4-arilsulfonilamino)-tetrahidropiran-4-carboxilico
PA8469401A1 (es) 1998-04-10 2000-05-24 Pfizer Prod Inc Derivados biciclicos del acido hidroxamico
SE9801526D0 (sv) * 1998-04-29 1998-04-29 Astra Ab New compounds
AU759226B2 (en) 1998-05-29 2003-04-10 Sugen, Inc. Pyrrole substituted 2-indolinone protein kinase inhibitors
US20010002396A1 (en) * 1998-07-16 2001-05-31 Charles Achkar Compositions and methods of treating skin conditions
CN1340051A (zh) 1999-02-11 2002-03-13 辉瑞产品公司 可用作抗癌剂的杂芳基取代的喹啉－2－酮衍生物
GB9908410D0 (en) 1999-04-13 1999-06-09 Pfizer Ltd Pyridines
JP2003523942A (ja) 1999-06-30 2003-08-12 メルク エンド カムパニー インコーポレーテッド Ｓｒｃキナーゼ阻害剤化合物
HN2001000008A (es) * 2000-01-21 2003-12-11 Inc Agouron Pharmaceuticals Compuesto de amida y composiciones farmaceuticas para inhibir proteinquinasas, y su modo de empleo
ME00415B (me) 2000-02-15 2011-10-10 Pharmacia & Upjohn Co Llc Pirol supstituisani 2-indol protein kinazni inhibitori
EE200200453A (et) 2000-02-16 2003-12-15 Neurogen Corporation Asendatud arüülpürasiinid
CN102336679A (zh) 2000-07-07 2012-02-01 塔夫茨大学信托人 7-取代的四环素化合物
WO2002024681A2 (en) * 2000-09-20 2002-03-28 Ortho-Mcneil Pharmaceutical, Inc. Pyrazine derivatives as modulators of tyrosine kinases
GB0101577D0 (en) 2001-01-22 2001-03-07 Smithkline Beecham Plc Compounds
WO2002064594A2 (en) * 2001-02-12 2002-08-22 F. Hoffmann-La Roche Ag 6-substituted pyrido-pyrimidines
US6825198B2 (en) * 2001-06-21 2004-11-30 Pfizer Inc 5-HT receptor ligands and uses thereof
BR0214309A (pt) 2001-11-21 2004-10-13 Upjohn Co Derivados aril-1,4-pirazina substituìdos
MXPA05009063A (es) * 2003-02-26 2005-12-12 Sugen Inc Compuestos de aminoheteroarilo como inhibidores de proteina cinasa.
PT1784396E (pt) * 2004-08-26 2011-01-27 Pfizer Compostos amino-heteroarílicos substituídos com pirazole como inibidores de proteína quinases
PL1786785T3 (pl) * 2004-08-26 2010-08-31 Pfizer Enancjomerycznie czyste związki aminoheteroarylowe jako kinazy białkowe
US10181126B2 (en) 2012-03-13 2019-01-15 American Express Travel Related Services Company, Inc. Systems and methods for tailoring marketing
US10884952B2 (en) 2016-09-30 2021-01-05 Intel Corporation Enforcing memory operand types using protection keys
JP6943759B2 (ja) 2017-12-28 2021-10-06 株式会社東海理化電機製作所 シフト装置

Also Published As

Publication number Publication date
AU2004215428B2 (en) 2009-08-27
PT1603570E (pt) 2013-03-26
IS2910B (is) 2014-11-15
DK1603570T5 (da) 2013-12-09
ES2502490T3 (es) 2014-10-03
GEP20084341B (en) 2008-03-25
JP4695588B2 (ja) 2011-06-08
ES2401330T3 (es) 2013-04-18
EP2476667A2 (en) 2012-07-18
NZ541861A (en) 2009-05-31
US20070072874A1 (en) 2007-03-29
AU2004215428A1 (en) 2004-09-10
RS20050708A (en) 2007-06-04
EP1603570B9 (en) 2013-10-23
PT2476667E (pt) 2014-09-18
US7230098B2 (en) 2007-06-12
MXPA05009063A (es) 2005-12-12
EP1603570A4 (en) 2008-05-21
EA010727B1 (ru) 2008-10-30
HRP20050714B1 (hr) 2016-07-15
BRPI0407827A (pt) 2006-02-14
NO20054080D0 (no) 2005-09-01
EP1603570B1 (en) 2013-01-23
AP2114A (en) 2010-03-04
EP2476667B1 (en) 2014-07-16
CA2517256A1 (en) 2004-09-10
EP1603570A2 (en) 2005-12-14
NO20054080L (no) 2005-11-21
US20050009840A1 (en) 2005-01-13
EA200501236A1 (ru) 2006-04-28
AP2005003383A0 (en) 2005-09-30
BRPI0407827B1 (pt) 2020-01-07
IS7990A (is) 2005-08-18
IL170291A (en) 2012-08-30
WO2004076412A3 (en) 2004-12-29
RS53118B (en) 2014-06-30
DK1603570T3 (da) 2013-05-21
NO332188B1 (no) 2012-07-23
CN103265477A (zh) 2013-08-28
CA2517256C (en) 2013-04-30
KR20050111604A (ko) 2005-11-25
WO2004076412A2 (en) 2004-09-10
BRPI0407827B8 (pt) 2021-05-25
OA13151A (en) 2006-12-13
CY1115472T1 (el) 2017-01-04
DK2476667T3 (da) 2014-09-15
ECSP055988A (es) 2006-01-16
US8106197B2 (en) 2012-01-31
CY1113837T1 (el) 2016-07-27
MA27713A1 (fr) 2006-01-02
HRP20050714A2 (en) 2006-03-31
EP2476667A3 (en) 2013-01-02
CN103265477B (zh) 2017-01-11
TNSN05208A1 (fr) 2007-06-11
MEP52808A (en) 2011-05-10
JP2006519232A (ja) 2006-08-24
KR101106905B1 (ko) 2012-01-25
PL378759A1 (pl) 2006-05-15

Similar Documents

Publication Publication Date Title
PL216368B1 (pl) Związki aminoheteroarylowe oraz ich zastosowanie
JP7376218B2 (ja) Ｒｉｐ１阻害化合物ならびにそれを作製および使用するための方法
TWI662024B (zh) 雜芳基化合物及其用途
EP3122353B1 (en) Substituted indole mcl-1 inhibitors
US8962642B2 (en) 5-cyano-4- (pyrrolo [2,3B] pyridine-3-yl) -pyrimidine derivatives useful as protein kinase inhibitors
JP6621477B2 (ja) ピリミジンおよびトリアジン誘導体ならびにａｘｌ阻害薬としてのそれらの使用
CA3074304A1 (en) Octahydrocyclopenta[c]pyrrole allosteric inhibitors of shp2
EP2766360B1 (en) Soluble guanylate cyclase activators
US11174245B2 (en) Benzimidazole compounds and derivatives as EGFR inhibitors
JP2022515335A (ja) 置換ピラゾロ［１，５－ａ］ピリジン化合物、該化合物を含む組成物およびその使用
TW202317560A (zh) Ｃｄｋ２抑制劑及其使用方法
US10844044B2 (en) WDR5 inhibitors and modulators
CN1777427A (zh) 作为蛋白激酶抑制剂的氨基杂芳基化合物
US20220133734A1 (en) Substituted 1h-pyrazolo[4,3-c]pyridines and derivatives as egfr inhibitors
CN109476638A (zh) 吡唑衍生物、其组合物及治疗用途
CN118201896A (zh) PI3K-α抑制剂和其使用方法

Legal Events

Date Code Title Description
RECP Rectifications of patent specification