PL205352B1 - Rekombinowane przeciwciało specyficzne dla nowotworu - Google Patents

Rekombinowane przeciwciało specyficzne dla nowotworu

Info

Publication number
PL205352B1
PL205352B1 PL367831A PL36783102A PL205352B1 PL 205352 B1 PL205352 B1 PL 205352B1 PL 367831 A PL367831 A PL 367831A PL 36783102 A PL36783102 A PL 36783102A PL 205352 B1 PL205352 B1 PL 205352B1
Authority
PL
Poland
Prior art keywords
antibody
amino acid
epcam
region
antibodies
Prior art date
Application number
PL367831A
Other languages
English (en)
Other versions
PL367831A1 (pl
Inventor
Stephen D. Gillies
Kin-Ming Lo
Xiuqi Qian
Original Assignee
Merck Patent Gmbh
Priority date (The priority date is an assumption and is not a legal conclusion. Google has not performed a legal analysis and makes no representation as to the accuracy of the date listed.)
Filing date
Publication date
Application filed by Merck Patent Gmbh filed Critical Merck Patent Gmbh
Publication of PL367831A1 publication Critical patent/PL367831A1/pl
Publication of PL205352B1 publication Critical patent/PL205352B1/pl

Links

Classifications

    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C07ORGANIC CHEMISTRY
    • C07KPEPTIDES
    • C07K16/00Immunoglobulins [IGs], e.g. monoclonal or polyclonal antibodies
    • C07K16/46Hybrid immunoglobulins
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P35/00Antineoplastic agents
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P37/00Drugs for immunological or allergic disorders
    • A61P37/02Immunomodulators
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P43/00Drugs for specific purposes, not provided for in groups A61P1/00-A61P41/00
    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C07ORGANIC CHEMISTRY
    • C07KPEPTIDES
    • C07K16/00Immunoglobulins [IGs], e.g. monoclonal or polyclonal antibodies
    • C07K16/18Immunoglobulins [IGs], e.g. monoclonal or polyclonal antibodies against material from animals or humans
    • C07K16/28Immunoglobulins [IGs], e.g. monoclonal or polyclonal antibodies against material from animals or humans against receptors, cell surface antigens or cell surface determinants
    • C07K16/30Immunoglobulins [IGs], e.g. monoclonal or polyclonal antibodies against material from animals or humans against receptors, cell surface antigens or cell surface determinants from tumour cells
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61KPREPARATIONS FOR MEDICAL, DENTAL OR TOILETRY PURPOSES
    • A61K39/00Medicinal preparations containing antigens or antibodies
    • A61K2039/505Medicinal preparations containing antigens or antibodies comprising antibodies
    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C07ORGANIC CHEMISTRY
    • C07KPEPTIDES
    • C07K2317/00Immunoglobulins specific features
    • C07K2317/20Immunoglobulins specific features characterized by taxonomic origin
    • C07K2317/24Immunoglobulins specific features characterized by taxonomic origin containing regions, domains or residues from different species, e.g. chimeric, humanized or veneered
    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C07ORGANIC CHEMISTRY
    • C07KPEPTIDES
    • C07K2319/00Fusion polypeptide
    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C07ORGANIC CHEMISTRY
    • C07KPEPTIDES
    • C07K2319/00Fusion polypeptide
    • C07K2319/30Non-immunoglobulin-derived peptide or protein having an immunoglobulin constant or Fc region, or a fragment thereof, attached thereto

Landscapes

  • Health & Medical Sciences (AREA)
  • Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Organic Chemistry (AREA)
  • Immunology (AREA)
  • Life Sciences & Earth Sciences (AREA)
  • General Health & Medical Sciences (AREA)
  • Medicinal Chemistry (AREA)
  • Biophysics (AREA)
  • Genetics & Genomics (AREA)
  • Biochemistry (AREA)
  • Molecular Biology (AREA)
  • Proteomics, Peptides & Aminoacids (AREA)
  • General Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Animal Behavior & Ethology (AREA)
  • Veterinary Medicine (AREA)
  • Chemical Kinetics & Catalysis (AREA)
  • Cell Biology (AREA)
  • Nuclear Medicine, Radiotherapy & Molecular Imaging (AREA)
  • Pharmacology & Pharmacy (AREA)
  • Public Health (AREA)
  • Engineering & Computer Science (AREA)
  • Bioinformatics & Cheminformatics (AREA)
  • Peptides Or Proteins (AREA)
  • Medicines Containing Antibodies Or Antigens For Use As Internal Diagnostic Agents (AREA)
  • Medicines That Contain Protein Lipid Enzymes And Other Medicines (AREA)
  • Preparation Of Compounds By Using Micro-Organisms (AREA)
  • Medicinal Preparation (AREA)

Description

Opis wynalazku
Przedmiotem wynalazku jest rekombinowane białko fuzyjne przeciwko EpCAM, które wiąże się specyficznie z ludzką cząsteczką adhezji komórkowej w nabłonku (ang. Epithelial Cell Adhesion Molecule) mające zastosowanie jako czynnik diagnostyczny, prognostyczny i terapeutyczny.
Przez ostatnie lata dokonał się znaczący postęp w rozwoju terapii opartych na przeciwciałach. Na przykład zidentyfikowano nie tylko różne markery specyficzne dla nowotworów, ale także różne przeciwciała, które wiążą się specyficznie z tymi markerami. Przeciwciała mogą zostać zastosowane w celu dostarczenia pewnych cząsteczek, na przykład toksyny albo jednostki stymulującej odporność, na przykład cytokiny, do komórki nowotworowej wytwarzającej marker, jak również w celu selektywnego zabicia komórki nowotworowej (patrz na przykład opisy patentowe US 5,541,087 i US 5,650,150).
Przeciwciało KS-1/4 jest monoklonalnym przeciwciałem pochodzącym od myszy skierowanym przeciwko ludzkiej cząsteczce adhezji komórkowej w nabłonku (EpCAM). EpCAM wytwarzana jest na bardzo niskich poziomach na górnej powierzchni komórkowej pewnych komórek nabłonka. Na przykład EpCAM jest wytwarzana na komórkach jelita, na powierzchni komórkowej stykającej się ze strawionym pokarmem i z dala od krążenia, gdzie nie byłaby dostępna dla wielu białek i komórek układu odpornościowego (Balzar et al. [1999] J. Mol. Med. 77:699-712).
Jednakże w pewnych okolicznościach EpCAM ulega znacznej ekspresji na pewnych komórkach, na przykład komórkach nowotworowych pochodzenia nabłonkowego. Typowo te komórki nowotworowe straciły swoją polarność co powoduje, że EpCAM ulega ekspresji na całej powierzchni komórki. EpCAM jest zatem wygodnym markerem, specyficznym dla nowotworów, służącym do nakierowania na komórki nowotworowe stymulujących odporność jednostek opartych o przeciwciał a (Simon et al. [1990] Proc. Natl. Acad. Sci. USA 78:2755-2759; Perez et al. [1989] J. Immunol. 142:3662-3667).
Jednak przeciwciała mogą posiadać skojarzoną immunogeniczność w organizmie ssaka. Zjawisko to częściej pojawia się, gdy przeciwciała nie są autologiczne. W konsekwencji skuteczność terapii opartych na przeciwciałach, często z powodu odpowiedzi immunogenicznej skierowana jest przeciwko przeciwciału. Typowo odpowiedź immunogeniczna jest zwiększona, gdy przeciwciało pochodzi w całości albo w części od ssaka innego niż ten, któremu to przeciwciało podano, na przykład gdy przeciwciało pochodzi od myszy, a biorcą jest człowiek.
Odpowiednio pomocne może być zmodyfikowanie przeciwciał pochodzących od myszy, aby bardziej były zbliżone do ludzkich przeciwciał, tak aby ograniczyć albo zminimalizować immunogeniczność przeciwciała pochodzącego od myszy.
Pomimo tego, że rozwinięto wiele różnych podejść, w tym na przykład przeciwciała chimeryczne, humanizacja przeciwciał i opłaszczanie przeciwciał, istnieje zapotrzebowanie w praktyce na przeciwciała, które wiążą się z markerami specyficznymi dla nowotworu, i które zmniejszyłyby immunogeniczność, gdy są podawane człowiekowi. Ponadto istnieje zapotrzebowanie w praktyce na przeciwciała, które dostarczają toksyny albo jednostki stymulujące odporność, na przykład białka fuzyjne albo immunokoniugaty, do markerów specyficznych dla nowotworu w celu selektywnego zabicia komórki nowotworowej.
Wynalazek opiera się o identyfikację rekombinowanych przeciwciał, które specyficznie wiążą się z ludzką EpCAM, ale są mniej immunogeniczne dla ludzi niż ich wzorzec, mysie przeciwciał a przeciwko EpCAM i dotyczy zwłaszcza rekombinowanych przeciwciał KS, w których sekwencje aminokwasów określające jeden lub większą liczbę regionów szkieletowych i/lub regiony określające komplementarność zostały zmodyfikowane w celu ograniczenia ich immunogeniczności dla ludzi.
Istotą wynalazku jest rekombinowane białko fuzyjne przeciwko EpCAM typu przeciwciało-IL2 (interleukina-2), charakteryzujące się tym, że ma sekwencję ciężkiego łańcucha SEQ ID NO: 41 oraz sekwencję lekkiego łańcucha SEQ ID NO: 42 i polepszone własności w zakresie ekspresji białka w komórkach NS/0, powinowactwa wią zania i immunogenicznoś ci.
Terminy „przeciwciało i „immunoglobulina oznaczają tutaj (i) całe przeciwciała (na przykład przeciwciała monoklonalne albo przeciwciała poliklonalne, (ii) ich fragmenty wiążące antygen, w tym na przykład fragment Fab, fragment Fab', (Fab')2, fragment Fv, jednołańcuchowe miejsce wiążące antygen, sFv, (iii) bi-specyficzne przeciwciała i ich fragmenty wiążące antygen, oraz (iv) wielo-specyficzne przeciwciała i ich fragmenty wiążące antygen.
PL 205 352 B1
Terminy „wiąże specyficznie, „specyficznie związany i „wiążąc specyficznie oznaczają tutaj, że przeciwciało posiada powinowactwo wiązania ze szczególnym antygenem przy stężeniu przynajmniej około 106 M-1, korzystnie przynajmniej około 107 M-1, bardziej korzystnie przynajmniej około 108 M-1, a najbardziej korzystnie 1010 M-1.
Terminy „regiony określające komplementarność i „CDR oznaczają tutaj regiony hiperzmienne albo pętle regionu zmiennego immunoglobuliny, które w pierwszej kolejności oddziałują z antygenem. Zarówno zmienny region ciężkiego łańcucha immunoglobuliny (VH) jak i zmienny region lekkiego łańcucha immunoglobuliny (VL) zawierają trzy CDR umieszczone pomiędzy regionami szkieletowymi, jak przedstawiono na rysunku fig. 1. Na przykład w odniesieniu do sekwencji aminokwasów określającej zmienny region lekkiego łańcucha immunoglobuliny w przeciwciele KS-1/4 jak przedstawiono w SEQ ID NO: 1, CDR są określone poprzez sekwencję aminokwasów od Ser24 do Leu33 (CDR1), od Asp49 do Ser55 (CDR2) i od His88 do Thr96 (CDR3). W odniesieniu do sekwencji aminokwasów określającej zmienny region ciężkiego łańcucha immunoglobuliny w przeciwciele KS-1/4 jak przedstawiono w SEQ ID NO: 2, CDR są określone poprzez sekwencje aminokwasów od Gly26 do Asn35 (CDR1), od Trp50 do Gly66 (CDR2) i od Phe99 do Tyr105 (CDR3). Odpowiednie CDR z innych, opisanych tutaj, przeciwciał przedstawiono na rysunku fig.1A-1C po zestawieniu z odpowiednią sekwencją ciężkiego albo lekkiego łańcucha przeciwciała KS-1/4.
Terminy „region szkieletowy i „FR oznaczają tutaj regiony zmienne regionu immunoglobuliny przyległe do Regionów Określających Komplementarność. Zarówno zmienny region ciężkiego łańcucha immunoglobuliny (VH) jak i zmienny region lekkiego łańcucha immunoglobuliny (VL) zawierają cztery FR, jak przedstawiono na rysunku fig. 1. Na przykład w odniesieniu do sekwencji aminokwasów określającej zmienny region lekkiego łańcucha immunoglobuliny w przeciwciele KS-1/4 jak przedstawiono w SEQ ID NO: 1, FR są określone poprzez sekwencje aminokwasów od Gln1 do Cys23 (FR1), od Trp34 do Phe48 (FR2), od Gly56 do Cys87 (FR3) i od Phe97 do Lys106 (FR4). W odniesieniu do sekwencji aminokwasów określającej zmienny region ciężkiego łańcucha immunoglobuliny w przeciwciele KS-1/4 jak przedstawiono w SEQ ID NO: 2, FR są określone poprzez sekwencje aminokwasów od Gln1 do Ser25 (FR1), od Trp36 do Gly49 (FR2), od Arg67 do Arg98 (FR3) i od Trp106 do Ser116 (FR4). FR z innych, opisanych tutaj, przeciwciał przedstawiono na rysunku fig. X i Y po zestawieniu z odpowiednią sekwencją ciężkiego albo lekkiego ł a ń cucha przeciwciał a KS-1/4.
Termin „przeciwciało KS oznacza tutaj przeciwciało, które wiąże się specyficznie z tym samym ludzkim antygenem EpCAM wiązanym przez mysie KS-1/4 wytwarzane przez hybrydoma (patrz na przykład Cancer. Res. 1984, 44(2):681-7). Takie przeciwciało KS korzystnie zawiera (i) sekwencję aminokwasów SASSSVSY (aminokwasy 24-31 z SEQ ID NO: 1) określającą przynajmniej fragment sekwencji CDR1 lekkiego łańcucha immunoglobuliny, (ii) sekwencję aminokwasów DTSNLAS (aminokwasy 49-55 z SEQ ID NO: 1) określającą przynajmniej fragment sekwencji CDR2 lekkiego łańcucha immunoglobuliny, (iii) sekwencję aminokwasów HQRSGYPYT (aminokwasy 88-96 z SEQ ID NO: 1) określającą przynajmniej fragment sekwencji CDR3 lekkiego łańcucha immunoglobuliny, (iv) sekwencję aminokwasów GYTFTNYGMN (aminokwasy 26-35 z SEQ ID NO: 2) określającą przynajmniej fragment sekwencji CDR1 ciężkiego łańcucha immunoglobuliny, (v) sekwencję aminokwasów WINTYTGEPTYAD (aminokwasy 50-62 z SEQ ID NO: 2) określającą przynajmniej fragment sekwencji CDR2 ciężkiego łańcucha immunoglobuliny, albo (vi) sekwencję aminokwasów SKGDY (aminokwasy 101-105 z SEQ ID NO: 2) określającą przynajmniej fragment sekwencji CDR3 ciężkiego łańcucha immunoglobuliny albo jakąkolwiek kombinacje powyższych.
OPIS FIGUR RYSUNKU
Rysunek fig. 1A, 1B i 1C przedstawiają zestawienie odmian lekkich i ciężkich łańcuchów i zgodne sekwencje w przeciwciele KS. Regiony szkieletowe immunoglobuliny (FR1-FR4) są oznaczone jako -. Regiony określające komplementarność immunoglobuliny (CDR-1-CDR3) są oznaczone jako *. Pojedyncze segmenty regionu V lekkiego łańcucha przeciwciała KS są określane jako „VK, przy czym K wiąże się z faktem, że lekki ła ńcuch jest łańcuchem kappa. Pojedyncze segmenty regionu V lekkiego łańcucha przeciwciała KS są określane jako „VH. Aminokwasy, które mogą ulegać substytucji, są oznaczone jako „X w zgodnych sekwencjach.
SZCZEGÓŁOWY OPIS WYNALAZKU
Istotą wynalazku jest rekombinowane białko fuzyjne przeciwko EpCAM typu przeciwciało-IL2 (interleukina-2), które specyficznie wiąże się z ludzką cząsteczką adhezji komórkowej w nabłonku (EpCAM). Przeciwciała według wynalazku mają zmienione zmienne regiony, co skutkuje obniżoną immunogenicznością u ludzi.
PL 205 352 B1
Zmienne regiony przeciwciała według wynalazku są szczególnie użyteczne w kierowaniu przeciwciał i białek fuzyjnych przeciwciał na tkanki nowotworowe, w których EpCAM ulega nadekspresji u pacjentów. W korzystnych realizacjach przeciwciał o wedł ug wynalazku jest przyłączone do cytokiny w celu wytworzenia immunocytokiny.
Sekwencje białkowe według wynalazku
Wynalazek ujawnia rodzinę zmiennego regionu przeciwciała lub sekwencję V regionu, które, jeśli ulegną prawidłowo heterodimeryzacji, wiążą się z ludzką cząsteczką adhezji komórkowej w nabłonku znaną także jako antygen KS lub KSA. Korzystne białka według wynalazku są użyteczne w leczeniu pacjentów jak zostało to opisane. Odpowiednio, korzystne odmiany przeciwciała KS są humanizowane, deimmunizowane, albo jedno i drugie, w celu ograniczenia ich immunogeniczności podczas podawania ludziom. Według wynalazku mysie przeciwciała KS mogą być deimmunizowane lub humanizowane, na przykład za pomocą deimmunizacji, w których potencjalne epitopy limfocytów T są eliminowane lub osłabiane poprzez wprowadzenie mutacji, które obniżają wiązanie epitopów peptydów do cząsteczki MHC klasy II (patrz na przykład opis patentowy WO98/52976 i WO00/34317), lub stosując sposoby w których epitopy limfocytów T nie pochodzące od człowieka są zmutowane w taki sposób, aby odpowiadały ludzkim swoistym epitopom, występującym w ludzkich przeciwciałach (patrz na przykład opis patentowy US 5,712,120).
I Zmienny lekki łańcuch
Rekombinowane przeciwciało przeciwko EpCAM posiada sekwencję zmiennego łańcucha lekkiego immunoglobuliny posiadającą następującą kolejność aminokwasów:
X-I-X-L-T-Q-S-P-A-X-X-X-X-S-P-G-X-X-X-T-X-T-C-S-A-S-S-S-V-S-T-X-L-W-Y-X-Q-K-P-G-X-X-P-K-X-X-l-X-D-T-S-N-L-A-S-G-X-P-X-R-F-S-G-S-G-S-G-T-X-Y-X-L-X-l-X-S-X-E-X-E-D-X-A-X-Y-Y-C-H-Q-R-S-G-Y-P-Y-T-F-G-G-G-T-K-X-E-l-K (SEQ ID NO: 3)
W korzystnej realizacji rekombinowane przeciwciało przeciwko EpCAM posiada sekwencję aminokwasów określającą FR1 lekkiego łańcucha immunoglobuliny, której odpowiadają reszty od 1 do 23 z SEQ ID NO: 3, mianowicie X-l-X-L-T-Q-S-P-A-X-X-X-X-S-P-G-X-X-X-T-X-T-C. W szczególności, rekombinowane przeciwciało przeciwko EpCAM posiada przynajmniej jeden z aminokwasów z następujących w regionie FR1: Q lub E w pozycji Xaa1; L lub V w pozycji Xaa3; I, T lub S w pozycji Xaa10; M lub L w pozycji Xaa11; S lub A w pozycji Xaa12; A, L lub V w pozycji Xaa13, E lub Q w pozycji Xaa17, K lub R w pozycji Xaa18, V lub A w pozycji Xaa19 i M, L lub I w pozycji Xaa21. Bardziej korzystnie, rekombinowane przeciwciało przeciwko EpCAM posiada przynajmniej jeden z aminokwasów z następujących w regionie FR1: E w pozycji Xaa1; V w pozycji Xaa3; T lub S w pozycji Xaa10; L w pozycji Xaa11; A w pozycji Xaa12; L lub V w pozycji Xaa13, Q w pozycji Xaa17, R w pozycji Xaa18, A w pozycji Xaa19 i L lub I w pozycji Xaa21.
W kolejnej realizacji rekombinowane przeciwciało przeciwko EpCAM posiada sekwencję aminokwasów określającą CDR1 lekkiego łańcucha immunoglobuliny, której odpowiadają reszty od 24 do 33 z SEQ ID NO: 3, mianowicie S-A-S-S-S-V-S-T-X-L. W szczególności, rekombinowane przeciwciało przeciwko EpCAM według wynalazku posiada jeden z następujących aminokwasów w regionie CDR1: M lub I w pozycji Xaa32. Bardziej korzystnie, rekombinowane przeciwciało przeciwko EpCAM posiada substytucję aminokwasów w regionie CDR1, na przykład I w pozycji Xaa32.
W kolejnej realizacji rekombinowane przeciwciało przeciwko EpCAM posiada sekwencję aminokwasów określającą FR2 lekkiego łańcucha immunoglobuliny, której odpowiadają reszty od 34 do 48 z SEQ ID NO: 3, mianowicie W-Y-X-Q-K-P-G-X-X-P-K-X-X-l-X. W szczególności, rekombinowane przeciwciało przeciwko EpCAM posiada przynajmniej jeden z następujących aminokwasów w regionie FR2: Q lub L w pozycji Xaa36; S lub Q w pozycji Xaa41; S, A lub P w pozycji Xaa42; P lub L w pozycji Xaa45; W lub L w pozycji Xaa46; i F lub Y w pozycji Xaa48. Bardziej korzystnie, rekombinowane przeciwciało przeciwko EpCAM posiada przynajmniej jedną z następujących substytucji aminokwasów w regionie FR2: L w pozycji Xaa36; Q w pozycji Xaa41; A lub P w pozycji Xaa42; L w pozycji Xaa45; L w pozycji Xaa46; i Y w pozycji Xaa48.
W kolejnej realizacji rekombinowane przeciwciało przeciwko EpCAM posiada sekwencję aminokwasów określającą FR3 lekkiego łańcucha immunoglobuliny, której odpowiadają reszty od 56 do 87 z SEQ ID NO: 3, mianowicie G-X-P-X-R-F-S-G-S-G-S-G-T-X-Y-X-L-X-l-X-S-X-E-X-E-D-X-A-X-Y-Y-C. W szczególności, rekombinowane przeciwciało przeciwko EpCAM według wynalazku posiada przynajmniej jeden z następujących aminokwasów w regionie FR3: F lub I w pozycji Xaa57; A lub S w pozycji Xaa59; S, D lub T w pozycji Xaa69; I lub T w pozycji Xaa71; I lub T w pozycji Xaa73; S lub N w pozycji Xaa75; M lub L w pozycji Xaa77; A lub P w pozycji Xaa79; A lub F w pozycji Xaa82; i T lub V
PL 205 352 B1 w pozycji Xaa84. Bardziej korzystnie, rekombinowane przeciwciał o przeciwko EpCAM posiada przynajmniej jedną z następujących substytucji aminokwasów w regionie FR3: I w pozycji Xaa57; S w pozycji Xaa59; D lub T w pozycji Xaa69; T w pozycji Xaa71; T w pozycji Xaa73; N w pozycji Xaa75; L w pozycji Xaa77; P w pozycji Xaa79; F w pozycji Xaa82; i V w pozycji Xaa84.
W kolejnej realizacji rekombinowane przeciwciał o przeciwko EpCAM posiada sekwencję aminokwasów określającą FR4 lekkiego łańcucha immunoglobuliny, której odpowiadają reszty od 97 do 106 z SEQ ID NO: 3, mianowicie F-G-G-G-T-K-X-E-l-K. W szczególnoś ci, rekombinowane przeciwciał o przeciwko EpCAM według wynalazku posiada przynajmniej jeden z następujących aminokwasów w regionie FR4, na przykład L lub V w pozycji Xaa103. Odpowiednio, rekombinowane przeciwcia ł o przeciwko EpCAM posiada substytucję aminokwasu w regionie FR4, na przykład V w pozycji Xaa103.
II Zmienny ciężki łańcuch
Rekombinowane przeciwciało przeciwko EpCAM posiada sekwencję zmiennego ciężkiego łańcucha immunoglobuliny mającą następującą kolejność aminokwasów:
Q-X-Q-L-V-Q-S-G-X-E-X-K-K-P-G-X-X-V-K-l-S-C-K-A-S-G-Y-T-F-T-N-Y-G-M-N-W-V-X-Q-X-P-G-X-G-L-X-W-M-G-W-l-N-T-Y-T-G-E-P-T-Y-A-D-X-F-X-G-R-X-X-X-X-X-X-T-S-X-S-T-X-X-L-Q-X-X-X-L-R-X-E-D-X-A-X-Y-F-C-V-R-F-X-S-K-G-D-Y-W-G-X-G-T-X-V-T-V-S-S (SEQ ID NO: 4)
W korzystnej realizacji rekombinowane przeciwciało przeciwko EpCAM posiada sekwencję aminokwasów określającą FR1 ciężkiego łańcucha immunoglobuliny, której odpowiadają reszty od 1 do 25 z SEQ ID NO: 4, mianowicie Q-X-Q-L-V-Q-S-G-X-E-X-K-K-P-G-X-X-V-K-l-S-C-K-A-S. W szczególności, rekombinowane przeciwciało przeciwko EpCAM posiada przynajmniej jeden z aminokwasów z następujących w regionie FR1: I lub V w pozycji Xaa2; P lub A w pozycji Xaa9; L lub V w pozycji Xaa11; E lub S w pozycji Xaa16 oraz T lub S w pozycji Xaa17. Bardziej korzystnie, rekombinowane przeciwciało przeciwko EpCAM posiada przynajmniej jedną z następujących substytucji aminokwasów w regionie FR1: V w pozycji Xaa2; A w pozycji Xaa9; V w pozycji Xaa11; S w pozycji Xaa16; oraz S w pozycji Xaa17.
W korzystnej realizacji rekombinowane przeciwciało przeciwko EpCAM posiada sekwencję aminokwasów określającą FR2 ciężkiego łańcucha immunoglobuliny, której odpowiadają reszty od 36 do 49 z SEQ ID NO: 4, mianowicie W-V-X-Q-X-P-G-X-G-L-X-W-M-G. W szczególności, rekombinowane przeciwciało przeciwko EpCAM posiada przynajmniej jeden z następujących aminokwasów w regionie FR2: K lub R w pozycji Xaa38, T lub A w pozycji Xaa40; K lub Q w pozycji Xaa43; K lub E w pozycji Xaa46. Bardziej korzystnie, rekombinowane przeciwciało przeciwko EpCAM posiada przynajmniej jedną z następujących substytucji aminokwasów w regionie FR2: R w pozycji Xaa38, A w pozycji Xaa40; Q w pozycji Xaa43 i E w pozycji Xaa46.
W korzystnej realizacji rekombinowane przeciwciało przeciwko EpCAM posiada sekwencję aminokwasów określającą CDR2 ciężkiego łańcucha immunoglobuliny, której odpowiadają reszty od 50 do 66 z SEQ ID NO: 4, mianowicie W-l-N-T-Y-T-G-E-P-T-Y-A-D-X-F-X-G. W szczególności, rekombinowane przeciwciało przeciwko EpCAM posiada przynajmniej jeden z następujących aminokwasów w regionie CDR2: D lub K w pozycji Xaa63, oraz K lub Q w pozycji Xaa65. Bardziej korzystnie, rekombinowane przeciwciało przeciwko EpCAM posiada przynajmniej jedną z następujących substytucji aminokwasów w regionie CDR2: K w pozycji Xaa63 i Q w pozycji Xaa65.
W korzystnej realizacji rekombinowane przeciwciało przeciwko EpCAM posiada sekwencję aminokwasów określającą FR3 ciężkiego łańcucha immunoglobuliny, której odpowiadają reszty od 67 do 98 z SEQ ID NO: 4, mianowicie R-X-X-X-X-X-X-T-S-X-S-T-X-X-L-Q-X-X-X-L-R-X-E-D-X-A-X-Y-F-C-V-R. W szczególności, rekombinowane przeciwciało przeciwko EpCAM według wynalazku posiada przynajmniej jeden z następujących aminokwasów w regionie FR3: F lub V w pozycji Xaa68, A, T lub V w pozycji Xaa69; F lub I w pozycji Xaa70; S lub T w pozycji Xaa71, L lub A w pozycji Xaa72, E lub D w pozycji Xaa73; A lub T w pozycji Xaa76; A lub L w pozycji Xaa79, F lub Y w pozycji Xaa80, I lub L w pozycji Xaa83; N lub S w pozycji Xaa84; N lub S w pozycji Xaa85, N, A lub S w pozycji Xaa88, M lub T w pozycji Xaa91; T lub V w pozycji Xaa93. Bardziej korzystnie, rekombinowane przeciwciało przeciwko EpCAM posiada przynajmniej jedną z następujących substytucji aminokwasów w regionie FR3: V w pozycji Xaa68, T lub V w pozycji Xaa69; I w pozycji Xaa70; T w pozycji Xaa71, A w pozycji Xaa72, D w pozycji Xaa73; T w pozycji Xaa76; L w pozycji Xaa79, Y w pozycji Xaa80, L w pozycji Xaa83; S w pozycji Xaa84; S w pozycji Xaa85, A lub S w pozycji Xaa88, T w pozycji Xaa91 i V w pozycji Xaa93.
W korzystnej realizacji rekombinowane przeciwciało przeciwko EpCAM posiada sekwencję aminokwasów określającą CDR3 ciężkiego łańcucha immunoglobuliny, której odpowiadają reszty od 99
PL 205 352 B1 do 105 z SEQ ID NO: 4, mianowicie F-X-S-K-G-D-Y. W szczególności, rekombinowane przeciwciało przeciwko EpCAM posiada przynajmniej jeden z następujących aminokwasów w regionie CDR3, na przykład I albo M w pozycji Xaa100. Bardziej korzystnie, rekombinowane przeciwciało przeciwko EpCAM posiada substytucję aminokwasów w regionie CDR3, na przykład M w pozycji Xaa100.
W korzystnej realizacji rekombinowane przeciwciało przeciwko EpCAM posiada sekwencję aminokwasów określającą FR4 ciężkiego łańcucha immunoglobuliny, której odpowiadają reszty od 106 do 116 z SEQ ID NO: 4, mianowicie W-G-X-G-T-X-V-T-V-S-S. W szczególności, rekombinowane przeciwciało przeciwko EpCAM posiada przynajmniej jeden z następujących aminokwasów w regionie FR4: Q albo T w pozycji Xaa108 i S albo T w pozycji X111. Bardziej korzystnie, rekombinowane przeciwciało przeciwko EpCAM posiada przynajmniej jedną z następujących substytucji aminokwasów w regionie FR4: T w pozycji Xaa108 i T w pozycji X111.
III Udoskonalony zmienny lekki łańcuch
W kolejnej realizacji rekombinowane przeciwciał o przeciwko EpCAM posiada sekwencję zmiennego lekkiego łańcucha immunoglobuliny posiadającą następującą kolejność aminokwasów:
X-I-X-L-T-Q-S-P-A-X-X-S-X-S-P-G-E-X-V-T-X-T-C-S-A-S-S-S-V-S-Y-M-L-W-Y-Q-Q-K-P-G-X-X-P-K-X-X-l-F-D-T-S-N-L-A-S-G-X-P-A-R-F-S-G-S-G-S-G-T-X-Y-X-L-X-l-S-S-X-E-X-E-D-X-A-X-Y-Y-C-H-Q-R-S-G-Y-P-Y-T-F-G-G-G-T-K-L-E-l-K (SEQ ID NO: 5)
W korzystnej realizacji rekombinowane przeciwciało przeciwko EpCAM posiada sekwencję aminokwasów określającą FR1 lekkiego łańcucha immunoglobuliny, której odpowiadają reszty od 1 do 23 z SEQ ID NO: 5, mianowicie X-l-X-L-T-Q-S-P-A-X-X-S-X-S-P-G-E-X-V-T-X-T-C. W szczególności, rekombinowane przeciwciało przeciwko EpCAM posiada przynajmniej jeden z aminokwasów z następujących w regionie FR1: Q lub E w pozycji Xaa1; L lub V w pozycji Xaa3; I lub T w pozycji Xaa10; M lub L w pozycji Xaa11; A lub L w pozycji Xaa13, K lub R w pozycji Xaa18 oraz M lub L w pozycji Xaa21. Bardziej korzystnie, rekombinowane przeciwciało przeciwko EpCAM posiada przynajmniej jeden z aminokwasów z następujących w regionie FR1: E w pozycji Xaa1; V w pozycji Xaa3; T w pozycji Xaa10; L w pozycji Xaa11; L w pozycji Xaa13, R w pozycji Xaa18 i L w pozycji Xaa21.
W kolejnej korzystnej realizacji rekombinowane przeciwciało przeciwko EpCAM posiada sekwencję aminokwasów określającą FR1 lekkiego łańcucha immunoglobuliny posiadającą przynajmniej jeden z następujących aminokwasów w regionie FR1: Q lub E w pozycji Xaa1, A lub L w pozycji Xaa11 i M lub L w pozycji Xaa21. Bardziej korzystnie, rekombinowane przeciwciało przeciwko EpCAM posiada sekwencję aminokwasów określającą FR1 lekkiego łańcucha immunoglobuliny mającą przynajmniej jedną z następujących substytucji aminokwasów w regionie FR1: E w pozycji Xaa1, L w pozycji Xaa11 i L w pozycji Xaa21.
W korzystnej realizacji rekombinowane przeciwciało przeciwko EpCAM posiada sekwencję aminokwasów określającą FR2 lekkiego łańcucha immunoglobuliny, której odpowiadają reszty od 34 do 48 z SEQ ID NO: 5, mianowicie W-Y-Q-Q-K-P-G-X-X-P-K-X-X-l-F. Bardziej korzystnie, rekombinowane przeciwciało przeciwko EpCAM posiada przynajmniej jeden z następujących aminokwasów w regionie FR2: S lub Q w pozycji Xaa41; S lub A w pozycji Xaa42; P lub L w pozycji Xaa45; oraz W lub L w pozycji Xaa46. Bardziej korzystnie, rekombinowane przeciwciało przeciwko EpCAM posiada przynajmniej jedną z następujących substytucji aminokwasów w regionie FR2: Q w pozycji Xaa41; A w pozycji Xaa42; L w pozycji Xaa45 i L w pozycji Xaa46.
W kolejnej korzystnej realizacji rekombinowane przeciwciało przeciwko EpCAM posiada sekwencję aminokwasów określającą FR2 lekkiego łańcucha immunoglobuliny mającą przynajmniej jeden z następujących aminokwasów w regionie FR2: S lub A w pozycji Xaa42; P lub L w pozycji Xaa45 i W lub L w pozycji Xaa46. Bardziej korzystnie, rekombinowane przeciwciało przeciwko EpCAM posiada sekwencję aminokwasów określającą FR2 lekkiego łańcucha immunoglobuliny mającą przynajmniej jedną z następujących substytucji aminokwasów w regionie FR2: A w pozycji Xaa42; L w pozycji Xaa45 i L w pozycji Xaa46.
W korzystnej realizacji rekombinowane przeciwciało przeciwko EpCAM posiada sekwencję aminokwasów określającą FR3 lekkiego łańcucha immunoglobuliny, której odpowiadają reszty od 56 do 87 z SEQ ID NO: 5, mianowicie G-X-P-A-R-F-S-G-S-G-S-G-T-X-Y-X-L-X-l-S-S-X-E-X-E-D-X-A-X-Y-Y-C. W szczególności, rekombinowane przeciwciało przeciwko EpCAM posiada jeden z następujących aminokwasów w regionie FR3: F lub I w pozycji Xaa57; S lub D w pozycji Xaa69; S lub T w pozycji Xaa71; I lub T w pozycji Xaa73; M lub L w pozycji Xaa77; A lub P w pozycji Xaa79; A lub F w pozycji Xaa82; oraz T lub V w pozycji Xaa84. Bardziej korzystnie, rekombinowane przeciwciało przeciwko EpCAM posiada przynajmniej jedną z następujących substytucji aminokwasów w regionie
PL 205 352 B1
FR3: I w pozycji Xaa57; D w pozycji Xaa69; T w pozycji Xaa71; T w pozycji Xaa73; L w pozycji Xaa77;
P w pozycji Xaa79; F w pozycji Xaa82 i V w pozycji Xaa84.
W kolejnej korzystnej realizacji rekombinowane przeciwciał o przeciwko EpCAM wedł ug wynalazku posiada sekwencję aminokwasów określającą FR3 lekkiego łańcucha immunoglobuliny mającą przynajmniej jeden z następujących aminokwasów w regionie FR3: F lub I w pozycji Xaa57; S lub D w pozycji Xaa69; A lub P w pozycji Xaa79; A lub F w pozycji Xaa82; i T lub V w pozycji Xaa84. Bardziej korzystnie, rekombinowane przeciwciało przeciwko EpCAM posiada sekwencję aminokwasów określającą FR3 lekkiego łańcucha immunoglobuliny mającą przynajmniej jedną z następujących substytucji aminokwasów w regionie FR3: I w pozycji Xaa57; D w pozycji Xaa69; P w pozycji Xaa79; F w pozycji Xaa82 i V w pozycji Xaa84.
IV Udoskonalony zmienny ciężki łańcuch
Rekombinowane przeciwciało przeciwko EpCAM posiada sekwencję zmiennego ciężkiego łańcucha immunoglobuliny mającą następującą kolejność aminokwasów:
Q-X-Q-L-V-Q-S-G-X-E-X-K-K-P-G-E-X-V-K-l-S-C-K-A-S-G-Y-T-F-T-N-Y-G-M-N-W-V-X-Q-X-P-G-K-G-L-X-W-M-G-W-l-N-T-Y-T-G-E-P-T-Y-A-D-X-F-X-G-R-X-X-X-S-L-X-T-S-X-S-T-A-X-L-Q-X-X-X-L-R-X-E-D-X-A-X-Y-F-C-V-R-F-l-S-K-G-D-Y-W-G-Q-G-T-S-V-T-V-S-S (SEQ ID NO: 6)
W korzystnej realizacji rekombinowane przeciwciało przeciwko EpCAM posiada sekwencję aminokwasów określającą FR1 ciężkiego łańcucha immunoglobuliny, której odpowiadają reszty od 1 do 25 z SEQ ID NO: 6, mianowicie Q-X-Q-L-V-Q-S-G-X-E-X-K-K-P-G-E-X-V-K-l-S-C-K-A-S. Bardziej korzystnie, rekombinowane przeciwciało przeciwko EpCAM posiada przynajmniej jeden z następujących aminokwasów w regionie FR1: I lub V w pozycji Xaa2; P lub A w pozycji Xaa9; L lub V w pozycji Xaa11; i T lub S w pozycji Xaa17. Odpowiednio, rekombinowane przeciwciało przeciwko EpCAM według wynalazku posiada przynajmniej jedną z następujących substytucji aminokwasów w regionie FR1: V w pozycji Xaa2; A w pozycji Xaa9; V w pozycji Xaa11 i S w pozycji Xaa17.
W korzystnej realizacji rekombinowane przeciwciało przeciwko EpCAM posiada sekwencję aminokwasów określającą FR1 ciężkiego łańcucha immunoglobuliny mającą przynajmniej jeden z następujących aminokwasów w regionie FR1: I lub V w pozycji Xaa2; P lub A w pozycji Xaa9 oraz L lub V w pozycji Xaa11. Odpowiednio, rekombinowane przeciwciało przeciwko EpCAM według wynalazku posiada sekwencję aminokwasów określającą FR1 ciężkiego łańcucha immunoglobuliny mającą przynajmniej jedną z następujących substytucji aminokwasów w regionie FR1: V w pozycji Xaa2; A w pozycji Xaa9 i V w pozycji Xaa11.
W kolejnej realizacji rekombinowane przeciwciało przeciwko EpCAM posiada sekwencję aminokwasów określającą FR2 ciężkiego łańcucha immunoglobuliny, której odpowiadają reszty od 36 do 49 z SEQ ID NO: 6, mianowicie W-V-X-Q-X-P-G-K-G-L-X-W-M-G. W szczególności, rekombinowane przeciwciało przeciwko EpCAM posiada przynajmniej jedną z następujących substytucji aminokwasów w regionie FR2: K lub R w pozycji Xaa38, T lub A w pozycji Xaa40 i K lub E w pozycji Xaa46. Bardziej korzystnie, rekombinowane przeciwciało przeciwko EpCAM posiada przynajmniej jedną z następujących substytucji aminokwasów w regionie FR2: R w pozycji Xaa38, A w pozycji Xaa40 i E w pozycji Xaa46.
W kolejnej korzystnej realizacji rekombinowane przeciwciało przeciwko EpCAM posiada sekwencję aminokwasów określającą FR2 ciężkiego łańcucha immunoglobuliny mającą następujące aminokwasy w regionie FR1, na przykład K lub E w pozycji Xaa46. Bardziej korzystnie, rekombinowane przeciwciało przeciwko EpCAM posiada sekwencję aminokwasów określającą FR2 ciężkiego łańcucha immunoglobuliny mającą substytucję aminokwasów w regionie FR1, na przykład E w pozycji Xaa46.
W korzystnej realizacji rekombinowane przeciwciało przeciwko EpCAM posiada sekwencję aminokwasów określającą CDR2 ciężkiego łańcucha immunoglobuliny, której odpowiadają reszty od 50 do 66 z SEQ ID NO: 6, mianowicie W-l-N-T-Y-T-G-E-P-T-Y-A-D-X-F-X-G. W szczególności, rekombinowane przeciwciało przeciwko EpCAM posiada jeden z następujących aminokwasów w regionie CDR2: D lub K w pozycji Xaa63 i K lub Q w pozycji Xaa65. Bardziej korzystnie, rekombinowane przeciwciało przeciwko EpCAM posiada przynajmniej jedną z następujących substytucji aminokwasów w regionie CDR2: K w pozycji Xaa63 i Q w pozycji Xaa65.
W korzystnej realizacji rekombinowane przeciwciało przeciwko EpCAM posiada sekwencję aminokwasów określającą FR3 ciężkiego łańcucha immunoglobuliny, której odpowiadają reszty od 67 do 98 z SEQ ID NO: 6, mianowicie R-X-X-X-S-L-X-T-S-X-S-T-A-X-L-Q-X-X-X-L-R-X-E-D-X-A-X-Y-F-C-V-R. W szczególności, rekombinowane przeciwciało przeciwko EpCAM według wynalazku posiada
PL 205 352 B1 przynajmniej jeden z następujących aminokwasów w regionie FR3: F lub V w pozycji Xaa68, A lub T w pozycji Xaa69; F lub I w pozycji Xaa70; E lub D w pozycji Xaa73; A lub T w pozycji Xaa76; F lub Y w pozycji Xaa80, I lub L w pozycji Xaa83; N lub S w pozycji Xaa84; N lub S w pozycji Xaa85, N, A lub S w pozycji Xaa88, M lub T w pozycji Xaa91 i T lub V w pozycji Xaa93. Bardziej korzystnie, rekombinowane przeciwciało przeciwko EpCAM posiada przynajmniej jedną z następujących substytucji aminokwasów w regionie FR3: V w pozycji Xaa68, T w pozycji Xaa69; I w pozycji Xaa70; D w pozycji Xaa73; T w pozycji Xaa76; Y w pozycji Xaa80, L w pozycji Xaa83; S w pozycji Xaa84; S w pozycji Xaa85, A lub S w pozycji Xaa88, T w pozycji Xaa91 i V w pozycji Xaa93.
W kolejnej korzystnej realizacji rekombinowane przeciwciało przeciwko EpCAM według wynalazku posiada sekwencję aminokwasów określającą FR3 ciężkiego łańcucha immunoglobuliny mającą przynajmniej jeden z następujących aminokwasów w regionie FR3: F lub V w pozycji Xaa68; E lub D w pozycji Xaa73; N lub S w pozycji Xaa84; N lub S w pozycji Xaa85, N lub A w pozycji Xaa88 i T lub V w pozycji Xaa93. Bardziej korzystnie, rekombinowane przeciwciało przeciwko EpCAM posiada sekwencję aminokwasów określającą FR3 ciężkiego łańcucha immunoglobuliny mającą przynajmniej jedną z następujących substytucji aminokwasów w regionie FR3: V w pozycji Xaa68; D w pozycji Xaa73; S w pozycji Xaa84; S w pozycji Xaa85; A w pozycji Xaa88 oraz V w pozycji Xaa93.
W korzystnej realizacji rekombinowane przeciwciał o przeciwko EpCAM posiada sekwencję aminokwasów określającą FR4 ciężkiego łańcucha immunoglobuliny, której odpowiadają reszty od 106 do 116 z SEQ ID NO: 6, mianowicie W-G-X-G-T-S-V-T-V-S-S. W szczególności, rekombinowane przeciwciało przeciwko EpCAM posiada przynajmniej jeden z następujących aminokwasów w regionie FR4, na przykład Q lub T w pozycji Xaa108. Bardziej korzystnie, rekombinowane przeciwciało przeciwko EpCAM posiada substytucję aminokwasu w regionie FR4, na przykład T w pozycji Xaa108.
Odpowiednio, korzystne regiony V zawierają substytucje w domenach FR regionów VH i/lub VK odpowiadających zmiennym regionom w mysim KS-1/4. Ponadto korzystne regiony V według wynalazku nie zawierają insercji i delecji aminokwasów w porównaniu do zmiennych regionów mysiego KS-1/4.
Korzystne odmiany obejmują białka posiadające zmienne regiony z ponad 80% zgodnością/homologią z mysim KS-1/4. Sekwencja aminokwasów zmiennego regionu mysiego KS lub jego fragmentu może być zastosowana jako sekwencja odniesienia dla określenia czy potencjalna sekwencja posiada wystarczające podobieństwo aminokwasów, aby mieć rozsądne oczekiwania co do sukcesu sposobu według wynalazku. Korzystnie sekwencje odmiany są przynajmniej w 70% podobne lub w 60% identyczne, bardziej korzystnie przynajmniej w 75% podobne lub w 65% identyczne, a zwłaszcza w 80% podobne lub w 70% identyczne z FR lub CDR zmiennych lekkiego i ciężkiego łańcucha mysiego KS.
W celu okreś lenia, czy region potencjalnego peptydu posiada wymagane procentowe podobieństwo lub zgodność z sekwencją mysiego KS, potencjalna sekwencja aminokwasów i sekwencja mysiego KS są w pierwszej kolejności zestawiane przy zastosowaniu algorytmu programowania dynamicznego opisanego przez: Smith i Waterman (1981) w J.Mol.Biol. 147:195-197, w połączeniu z matrycą substytucji BLOSUM62 przedstawiona na rysunku fig. 2. wedł ug Henikoff i Henikoff (1992)
PNAS 89:10915-10919. Według wynalazku właściwa wartość dla współczynnika kary dla przerwy insercji (ang. gap insertion penalty) wynosi -12, a właściwa wartość współczynnika kary dla przerwy zasięgu (ang. gap extension penalty) wynosi -4. Programy komputerowe przeprowadzające zestawienia wykorzystują algorytmy Smitha-Watermana i matrycę BLOSUM62, takie jak oprogramowanie GCG (Oxford Molecular Group, Oxford, Anglia), są komercyjnie dostępne i powszechnie stosowane przez znawców tematu. Jeśli zestawienie pomiędzy potencjalną sekwencją a sekwencją odniesienia zostanie przeprowadzone, można wyliczyć procentową wartość podobieństwa. Pojedyncze aminokwasy z każdej sekwencji są porównywane sekwencyjnie według ich podobieństwa do siebie. Jeśli wartość z matrycy BLOSUM62 odpowiadająca dwóm zestawionym aminokwasom wynosi zero lub przyjmuje wartość ujemną, wartość podobieństwa dla tej pary wynosi zero; w innym przypadku wartość podobieństwa dla pary wynosi 1,0. Pierwotny wynik zgodności jest sumą wyników podobieństwa dla par zestawionych aminokwasów. Pierwotny wynik jest następnie normalizowany poprzez podzielenie go przez liczbę aminokwasów w mniejszej z sekwencji: potencjalnej lub odniesienia. Normalizowany pierwotny wynik jest procentowym podobieństwem. Alternatywnie, aby wyliczyć procent identyczności, zestawione aminokwasy są ponownie porównywane sekwencyjnie. Jeśli aminokwasy nie są identyczne, wartość zgodności dla pary wynosi zero; w innym przypadku wartość zgodności dla pary wynosi 1,0. Pierwotny wynik zgodności jest sumą identycznych zestawionych aminokwasów. Pierwotny wynik jest
PL 205 352 B1 następnie normalizowany poprzez podzielenie go przez liczbę aminokwasów w mniejszej z sekwencji: potencjalnej lub odniesienia. Normalizowany wynik pierwotny jest procentem identyczności. Insercje lub delecje są pomijane w celu wyliczenia procentowego podobieństwa i zgodności. Odpowiednio, współczynniki kary dla przerw nie są stosowane w tych obliczeniach, chociaż są stosowane w początkowym zestawieniu.
Istotą wynalazku są także sposoby wyznaczania ekspresji przeciwciał KS przez komórki takie jak komórki ssaków, komórki owadów, komórki roślin, komórki drożdży, inne komórki eukariotyczne oraz komórki prokariotyczne (patrz przykład 1). W korzystnym sposobie, regiony V przeciwciała KS ulegają ekspresji jako składniki całego ludzkiego przeciwciała, a ekspresja przeciwciała z linii komórek eukariotycznych jest wyznaczana metodą ELISA, która wykrywa ludzki region Fc. Aby precyzyjnie zmierzyć wiązanie przeciwciała KS z EpCAM można zastosować metodę Biacore'a.
Leczenie chorób u ludzi z zastosowaniem białek fuzyjnych przeciwciała KS
Wynalazek ujawnia także sekwencje białek fuzyjnych przeciwciał KS-IL2, które są użyteczne w leczeniu chorób u ludzi, takich jak rak. Pewne białka fuzyjne przeciwciało KS-IL2, takie jak KS-1/4-IL2 (patrz na przykład konstrukcja 3 w przykładzie X), mogą być stosowane w leczeniu pacjentów chorych na raka, z zadziwiająco znikomą odpowiedzią immunologiczną przeciwko przeciwciału.
Odkryto, że podczas leczenia ludzkich nowotworów z zastosowaniem KS-1/4(VH2/VK1)-IL2 obserwuje się nawet mniejszą immunogenniczność niż w przypadku KS-1/4(Konstrukcja 3)-IL2. Szczególnie podczas postępowania klinicznego obserwuje się mniejszą częstotliwość pacjentów z antyidiotypowymi przeciwciałami oraz przeciwciałami skierowanymi przeciwko połączeniu przeciwciało-IL2 lub przeciwko jednostce IL-2 niż w przypadku KS-1/4(Konstrukcja 3)-IL2. Regiony zmienne przeciwciała według wynalazku mogą także być przyłączone do cytokin, na przykład interlukin 1, 2, 6, 10 lub 12; interferonów alfa i beta; YNF i INF gamma. Wynalazek może być bardziej w pełni zrozumiały poprzez odniesienie się do następujących przykładów, które nie są ograniczeniem wynalazku.
P r z y k ł a d y
P r z y k ł a d 1. Sposoby i odczynniki do ekspresji przeciwciał KS i wyznaczanie ich aktywności wiązania antygenu
IA. Hodowla komórkowa i transfekcja
Następujące ogólne techniki były stosowane w kolejnych przykładach. W celu przejściowej transfekcji plazmid DNA był wprowadzony do 293 komórek ludzkiej nerki poprzez koprecypitację plazmidowego DNA z fosforanem wapnia [Sambrook et al. (1989) Molecular Cloning: A Laboratory Manual, Cold Spring Harbor, NY].
W celu otrzymania stabilnie transfekowanych klonów, plazmidowy DNA był wprowadzony do komórek mysiego mięsaka NS/0 z zastosowaniem elektroporacji. Komórki NS/0 rosły na pożywce Eagle'a w modyfikacji Dulbecco uzupełnionej 10% płodową surowicą byczą. Około 5x106 komórek było płukanych jednokrotnie stosując PBS i ponownie zawieszonych w 0,5 ml roztworze buforu fosforanowego (PBS). Dziesięć μg liniowego plazmidu DNA było następnie inkubowane z komórkami w Gene Pulser Cuvette (przerwa między elektrodami 0,4 cm, BioRad) przez 10 minut w lodzie. Elektroporazja była przeprowadzona z zastosowaniem Gene Pulser (BioRad) i ustawienia 0,25 V i 500 pF. Pozostawiano komórki w celu regeneracji na 10 minut w lodzie, po czym były one ponownie zawieszone w pożywce wzrostowej a następnie rozłożone na płytce o 96 studzienkach. Stabilnie transfekowane klony ulegały selekcji poprzez wzrost w obecności 100 nM metotreksatu (MTX), który był wprowadzany dwa dni po transfekcji. Komórki były odżywiane co 3 dni 2 do 3 razy, a klony oporne na MTX pojawiały się w 2 do 3 tygodniu. Supernatanty z klonów były analizowane z zastosowaniem ELISA przeciwko ludzkiemu Fc w celu identyfikacji komórek wysoce produktywnych [Gillies et al. (1989) J. Immunol. Methods125:191]. Wysoce produktywne klony były izolowane i namnożone w pożywce zawierającej 100 nM MTX.
IB. Metody ELISA
Trzy różne metody ELISA były stosowane do określenia stężeń białkowych produktów w supernatantach z klonów opornych na MTX i innych badanych próbkach. ELISA anty-huFc była stosowana do pomiaru poziomu białek zawierających ludzki Fc, na przykład chimerycznych przeciwciał. ELISA anty-hu kappa była stosowana w celu pomiaru poziomu lekkich łańcuchów kappa (chimerycznych lub ludzkich immunoglobulin). ELISA anty-muFc była stosowana w celu pomiaru poziomu białek zawierających muFc w badanych próbkach (patrz przykład 1C poniżej).
PL 205 352 B1
ELISA anty-huFc opisano poniżej szczegółowo.
A Powlekanie płytek
Płytki do analizy ELISA były pokrywane stosując AffiniPure kozią IgG przeciwko ludzkiej (H+L) (Jackson Immuno Research) w stężeniu 5 μg/ml w PBS, oraz 100 μΐ/studzienkę na płytce zawierającej 96 studzienek (Nunc-lmmunoplate Maxisorp). Powleczone płytki były przykrywane i inkubowane przez noc w temperaturze 4°C. Płytki były następnie płukane 4 razy z zastosowaniem 0,05% Tween (Tween 20) w PBS, i zablokowane przy użyciu 1% BSA/1% surowicy koziej w PBS, stosując 200 μl/studzienkę. Po inkubacji z blokującym buforem w temperaturze 37°C przez 2 godziny płytki były płukane 4 razy stosując 0,05% Tween w PBS i pozostawione do wyschnięcia na papierowych ręcznikach.
B Inkubacja z zastosowaniem próbek badanych i drugiego przeciwciała
Próbki badane były rozcieńczane do właściwego stężenia w buforze próbek, który zawierał 1% BSA/1% surowicę kozią/0,05% Tween w PBS. Krzywa kalibracji była sporządzona stosując chimeryczne przeciwciało (z ludzkim Fc), stężenie którego było znane. Aby sporządzić krzywą kalibaracji, przygotowano serie rozcieńczeń w buforze próbki tak, aby krzywa kalibracji mieściła się w zakresie od 125 ng/ml do 3,9 ng/ml. Rozcieńczone próbki i wzorce były dodawane na płytkę, 100 μl/studzienkę, a płytka inkubowana w temperaturze 37°C przez 2 godziny.
Po inkubacji płytka była płukana 8 razy stosując 0,05% Tween w PBS. Do każdej studzienki było dodawane 100 μl drugiego przeciwciała, peroksydazy chrzanowej (ang. horse radish peroxidase HRP) - połączonej z IgG przeciwko ludzkiej (Jackson Immuno Reaserch), rozcieńczone około 1:120 000 w buforze próbki. Dokładne rozcieńczenie drugiego przeciwciała musiało być określone dla każdej serii IgG przeciwko ludzkiej połączonej z HRP. Po inkubacji w temperaturze 37°C przez 2 10 godziny płytki były płukane 8 razy stosując 0,05% Tween w PBS.
C Rozwój
Roztwór zawierający substraty był dodawany na płytkę w ilości 100 μl/studzienkę. Roztwór substratów był przygotowywany poprzez rozcieńczenie 30 mg o-dihydrochlorku fenyloenodiaminy (OPD) (1 tabletka) w 15 ml buforu 0,025M kwasu cytrynowego/0,05M Na2HPO4 w pH 5, który zawierał 0,03% bezpośrednio dodanego H2O2. Pozostawiano próbkę w temperaturze pokojowej w ciemności w celu rozwinięcia się koloru. Czas rozwijania był zmieniany w zależności od zmienności serii opłaszczonych płytek, drugiego przeciwciała itp. Śledzono rozwijanie koloru w przypadku krzywej kalibracji w celu określenia momentu zatrzymania reakcji. Reakcja była zatrzymywana poprzez dodanie 4N H2SO4 w ilości 100 μl/studzienkę. Płytka była analizowana przez czytnik płytek, który był ustawiony na 490 nm i 650 nm i zaprogramowany aby odejmować tło OD przy 650 nm od OD przy 490 nm.
ELISA anty-hu kappa przeprowadzano stosując tę samą procedurę jak opisano powyżej, z wyjątkiem sytuacji, gdy drugim zastosowanym przeciwciałem była kozia anty-hu kappa połączona z peroksydazą chrzanową (Southern Biotechnology Assoc. Inc., Birmingham, AL.) stosowana w rozcieńczeniu 1:4000.
Procedura w przypadku ELISA anty-muFc była także podobna, z tym wyjątkiem, że płytki były pokryte AffiniPure kozią IgG przeciwko mysiej (H+L) (Jackson Immuno Research) o stężeniu 5 μg/ml w PBS i w ilości 100 μl/studzienkę; a drugie przeciwciało było kozią anty-mulg, Fcy połączoną z peroksydazą chrzanową (Jackson ImmunoResearch) stosowaną w rozcieńczeniu 1:5000.
1C. Klonowanie antygenu KS (KSA, EpCAM) oraz ekspresja formy rozpuszczalnej jako ludzkiej
EpCAM-mysiej Fc
Messenger RNA (mRNA) był uzyskany z komórek LnCAP stosując Dynabeads mRNA Direct Kit (Dynal, Inc., Lake Success, NY) według instrukcji producenta. Po syntezie pierwszego łańcucha cDNA z użyciem oligo(dT) i odwrotnej transkryptazy, cDNA o całkowitej długości kodujący cząsteczkę adhezji komórkowej w nabłonku (także znaną jako antygen KS lub KSA) był sklonowany stosując łańcuchową reakcję polimerazy (ang. polymerase chain reaction - PCR). Sekwencje primerów PCR były oparte na opublikowanych sekwencjach opisanych przez Perez i Walker (1989) w J. Immunol. 142:3662-3667. Sekwencja sensownego primera jest następująca: TCTAGAGCAGCATGGCGCCCCCGCA (SEQ ID NO: 27), a sekwencja primera niesensownego jest następująca: CTCGAGTTATGCATTGAGTTCCCT (SEQ ID NO: 28), gdzie pogrubionymi literami zaznaczono kodon inicjacji translacji oraz antykodon kodonu zatrzymania translacji, a podkreślono miejsca restrykcyjne dla Xbal (TCTAGA) i Xhol(CTCGAG). Produkt PCR był sklonowany a właściwa sekwencja KSA była potwierdzona poprzez sekwencjonowanie kilku niezależnych klonów. Sekwencja cDNA KSA z LnCAP była zasadniczo
PL 205 352 B1 identyczna z opublikowaną sekwencją KSA z komórek UCLA-P3 (Perez i Walker, 1989). Jednakże dla reszty aminokwasu o numerze 115, sekwencja nukleotydu z LnCAP raczej była ATG niż ACG (Met zamiast Thr), a dla reszty aminokwasu o numerze 227, sekwencja nukleotydu z LnCAP raczej była ATA niż ATG (Ile zamiast Met).
Wiązanie przeciwciała KS-1/4 z rekombinowanym KSA zostało przedstawione za pomocą immunobarwienia. Otrzymano ekspresję KSA na powierzchni poprzez transfekowanie komórek, na przykład CT26, B16 itp. KSA o całkowitej długości w odpowiednim dla ssaków wektorze ekspresji (pdCs jak opisano w opisie patentowym US 5,541,087), przed immunobarwieniem z przeciwciałem KS-1/4. W celu ekspresji KSA jako rozpuszczalnego antygenu, został usunięty fragment cDNA kodujący przezbłonową domenę KSA. W celu ułatwienia ekspresji, detekcji i oczyszczania, rozpuszczalny KSA był wytwarzany jako KSA-muFc, którego konstrukcja jest opisana następująco. Fragment restrykcyjny Xbal-EcoRI o długości 780 bp kodujący rozpuszczalny KSA był przyłączony do fragmentu Aflll-Xhol kodującego muFc (opis patentowy US 5,726,044) przez łącznikowy fragment:
5' AA TTC TCA ATG CAG GGC 3' (SEQ ID NO: 29)
3' G AGT TAC GTC CCG AAT T 5' (SEQ ID NO: 30)
Fragment Xbal-Xhol kodujący rozpuszczalny KSA-muFc był przyłączony do wektora pdCs. Otrzymany wektor ekspresji, pdCs-KSA-muFc, był stosowany do transfekowania komórek, a stabilne klony wytwarzające KSA-muFc były identyfikowane z zastosowaniem ELISA anty-muFc.
ID. Pomiar wiązania antygenu
KSA-muFc w kondycjonowanej pożywce był w pierwszej kolejności oczyszczany z zastosowaniem chromatografii Protein A według przepisu dostawcy (Repligen, Cambridge, MA). Oczyszczony KSA-muFc był stosowany w celu powleczenia płytek z 96 studzienkami (Nunc-lmmuno plate, Maxisorp) w ilości 5 μg/ml w PBS i 100 μl/studzienkę. Metoda była podobna jak w przypadku procedury ELISA opisanej w przykładzie 1B. W skrócie opłaszczone płytki były przykrywane i inkubowane przez noc w temperaturze 4°C. Płytki były następnie płukane i blokowane. Próbki badane były rozcieńczane do właściwych stężeń w buforze próbki, dodawane na płytki w ilości 100 μl/studzienkę, a płytki inkubowane w temperaturze 37°C przez 1 godzinę. Po inkubacji płytka była płukana 8 razy z zastosowaniem 0,05% Tween w PBS. Do każdej studzienki było następnie dodawane 100 μl drugiego przeciwciała, IgG przeciwko ludzkiej połączona z peroksydazą chrzanową (Jackason Immuno Research), rozcieńczana w stosunku około 1:120 000 w buforze próbki. Płytka była następnie rozwijana i analizowana jak opisano w pPrzykładzie 1B.
IE. Pomiar wartości „on-rate i „off-rate przeciwciał KS-1/4 z EpCAM z zastosowaniem metody
Biacore.
Powinowactwo cząsteczek KS-1/4 i KS-IL2 do antygenu EpCAM było mierzone z zastosowaniem analizy rezonansu powierzchni plazmonowej oddziaływania przeciwciało-antygen przy użyciu aparatu Biacore (Biacore International AB, Uppsala, Szwecja). EpCAM-mysiFc był sprzęgany z czujnikiem CM5 stosując protokół łączenia amin dostarczony przez producenta. KS-1/4 i KS-IL2 w stężeniach wahających się od 25 nM do 200 nM były pominięte przez czujnik, przy czym obserwowano wiązanie się z chipem. Stosując wbudowane procedury dopasowania do krzywej z oprogramowania Biacore, wyliczano wartości „on-rate i „off-rate, stałe asocjacji i dysocjacji.
IF. Pomiar powinowactwa wiązania przeciwciał KS-1/4 z zastosowaniem linii komórkowych wytwarzających EpCAM
125
Oczyszczone przeciwciała KS-1/4 były znakowane jodem 125l stosując standardowe techniki, a wzrastające stężenia znakowanych białek były inkubowane z użyciem EpCAM-pozytywnych linii komórkowych PC-3. Z zastosowaniem analizy Scatchard wygenerowane wygenerowano krzywe wysyconego wiązania i określono stałe dysocjacji.
P r z y k ł a d 2. Klonowanie cDNA kodującego VH i Vk mysiego KS-1/4 i konstrukcja wektora w celu ekspresji przeciwciała KS-1/4 wywodzącego się z hybrydoma
Messenger RNA uzyskany z hybrydoma wytwarzającej mysi KS-1/4 (otrzymanej od R. Reisfeld, Scripps Research Institute) był odwrotnie transkrybowany z oligo(dT) i następnie stosowany jako matryce do PCR w celu powielenia sekwencji kodujących region zmienny ciężkiego łańcucha (VH) i zmienny region lekkiego łańcucha (VK). Primery PCR były oznaczone w oparciu o opublikowane sekwencje (Beavers et al. ibid.). Primery PCR dla VH miały następujące sekwencje:
Vh primer wiodący (5') GACTCGGAGCCCAAGTCTTAGACATC (3') (SEQ ID NO: 31)
Vh primer odwrotny (5') CAAGCTTACCTGAGGAGACGGTGACTGACGTTC (3') (SEQ ID NO: 32),
PL 205 352 B1 gdzie sekwencje CTCGAG i AAGCTT odpowiadają odpowiednio miejscom restrykcyjnym dla Xholl HindIII względnie stosowanym do przyłączenia VH do wektora ekspresji (patrz poniżej); a sekwencja TAC w primerze odwrotnym mogła wprowadzić GTA, zgodną sekwencję donora składania, w łańcuchu sensownym produktu PCR.
Primery PCR dla VK miały następującą sekwencję:
VK primer wiodący (5') GATCTAGACAAGATGGATTTTCAAGTG (3') (SEQ ID NO: 33)
VK primer odwrotny (5') GAAGATCTTACGTTTTATTTCCAGCTTGG (3') (SEQ ID 5 NO: 34) gdzie sekwencje TCTAGA i AGATCT odpowiadają odpowiednio miejscom restrykcyjnym dla
Xbal i Bglll względnie stosowanym do przyłączenia VK do wektora ekspresji (patrz poniżej); ATG jest kodonem inicjacji translacji lekkiego łańcucha; a sekwencja TAC w primerze odwrotnym mogła wprowadzić GTA, zgodną sekwencję donora składania, w łańcuchu sensownym produktu PCR.
Produkty PCR kodujące VH i VK mysiego przeciwciała KS-1/4 sklonowano do wektora pCRII (lnvitrogen, Carlsbad, CA). Sekwencjonowano kilka klonów VH i VK i określano była właściwą sekwencję dla każdego z nich. Sekwencje VH i VK wstawiono w końcowych etapach do wektora ekspresji pdHL7. Łączenie przebiegało głównie w unikalnych miejscach Xhol i Hindlll w przypadku VH, i w unikalnych miejscach Xbal i Bg1ll/BamHI w przypadku VK (uikalne miejsce Bg1ll w wstawieniu VK i unikalne miejsce BamHI w wektorze mają kompatybilne nakładające się sekwencje). Otrzymana konstrukcja jest nazwana pdHL7-hybridoma chKS-1/4, która już zawiera elementy regulatorowe transkrypcji i sekwencje stałego regionu ludzkiej Ig w celu ekspresji chimerycznych przeciwciał (Gillies et al. (1989) J. Immunol. Methods 125:191).
Wektor ekspresji pdHL7 otrzymany był z pdHL2 [Gillies et al. (1991) Hybridoma 10:347-356] po następujących modyfikacjach: w wektorze ekspresji pdHL2 jednostki transkrypcyjne lekkiego łańcucha i ciężkiego łańcucha-cytokiny składały się z sekwencji wzmacniającej gen ciężkiego łańcucha immunoglobuliny i promotora metalotioneiny. W pdHL7 te dwie jednostki transkrypcyjne składały się z promotora sekwencji wzmacniającej CMV (ang. CMV enhancer-promoter) [Boshart et al. (1985) Cell 41:521-530]. DNA kodujący promotora sekwencji wzmacniającej CMV pochodził z fragmentu AfllllHindlll komercyjnie dostępnego pcDNAl (lnvitrogen Corp., San Diego, CA).
P r z y k ł a d 3. Badanie ekspresji mysiego przeciwciała KS-1/4
Przykład ten omawia badania ekspresji przeprowadzone przy użyciu plazmidu ekspresji przeciwciała kodującego sekwencje regionu V ujawnione w opisie patentowym US 4,975,369.
3A. Konstrukcja plazmidu
Aby bezpośrednio porównać chimeryczne przeciwciała, które kodowane są przez sekwencje Hybrydoma KS-1/4 oraz te sekwencje opisane w opisie patentowym US 4,975,369, zsyntetyzowano cDNA kodujący sekwencje VH opisane w opisie patentowym US 4,975,369. Następnie przyłączano go do wektora ekspresji pdHL7 już zawierającego VK z KS-1/4.
W celu skonstruowania sekwencji VH opisanej w opisie patentowym US 4,975,369 otrzymano na drodze całkowitej chemicznej syntezy fragment Ndel-Hindlll kodujący część sekwencji VH. Nakładające się oligonukleotydy były chemicznie syntezowane i łączone ze sobą. Połączone dupleksy były klonowane do wektora Xbal-Hindlll pBluescript (Stratagene, LaJolla, CA).
Ten DNA koduje sekwencję białkową IQQPQNMRTM z opisu patentowego US 4,975,369. Bezpośrednio od strony 3' kodującej sekwencji znajduje się donorowe miejsce składania rozpoczynające się od gta. ctag znajdujące się od końca 5' górnego łańcucha jest sekwencją nakładającą się dla miejsca klonowania Xbal. Miejsce Xbal zostało stworzone tylko w celu klonowania do polilinkera z wektora pBluescript. Zaraz po nim znajduje się miejsce restrykcyjne Ndel (CATATG). agct na końcu 5' dolnego łańcucha jest sekwencją nakładającą się dla miejsca klonowania Hindlll. Ten lepki koniec Hindlll jest później łączony z miejscem Hindlll w stronie poprzedzającym gen Cy1 [Gillies et al. (1991) Hybrydoma 10:347-356).
Po weryfikacji sekwencji, fragment restrykcyjny Ndel-Hindlll był izolowany. Następnie był on, łącznie z fragmentem Xhol-Ndel kodującym N-terminalną połowę Vh, przyłączany do wektora ekspresji pdHL7 wytrawionego Xhol-Hindlll zawierającego VK z KS-1/4. Otrzymana konstrukcja, pdHL7-'369 chKS-1/4, zawierała VK i VH opisany w opisie patentowym US 4,975,369 (odnoszonego do chKS-1/4 z opisu patentowego US 4,975,369).
3B. Porównanie przeciwciał chKS-1/4 z hybrydoma do chKS-1/4 z opisu patentowego US
4,975,369
PL 205 352 B1
Plazmidowe DNA dla chKS-1/4 z pdHL7-hybrydoma i dla chKS-1/4 z pdHL7-'369 wprowadzono do równoległych komórek 293 ludzkiej nerki za pomocą koprecypitacji z fosforanem wapnia według procedury wspomnianej powyżej. Pięć dni po transfekcji kondycjonowane podłoże badano z zastosowaniem ELISA anty-huFc i kappa ELISA (patrz przykład 1 dla procedur ELISA) a wyniki są podsumowane w tabeli 1.
T a b e l a 1
Przeciwciało_huFc ELISA_Kappa ELISA
Hybrydoma chKS-1/4 254 ng/mL 200 ng/mL
US4,974,369 chKS-1/4 14 ng/mL 0 ng/mL
Wyniki wskazują, że chKS-1/4 z hybrydoma był wytwarzany i wydzielany normalnie, oraz że wydzielane przeciwciało składało się z grubsza równomolowych ilości ciężkich i lekkich łańcuchów, uwzględniając dokładność dwóch różnych metod ELISA. Z drugiej strony tylko niski poziom ciężkiego łańcucha został wykryty w kondycjonowanej pożywce w przypadku chKS-1/4 z US4,975,369, i nie stwierdzono łańcucha kappa związanego z tym przeciwciałem.
Analiza Western blot przeprowadzona była na całkowitych lizatach komórkowych i na kondycjonowanych pożywkach dla dwóch przejściowo transfekowanych linii komórkowych. Procedury analizy Western blot były takie, jak opisano w (Sambrook et al. (1989), supra). W celu przeanalizowania całkowitych lizatów komórkowych, transfekowane komórki poddawano lizie, wirowano w celu usunięcia szczątków, a lizat z ilości równoważnej 5x105 komórek nakładano na rowek. W celu przeanalizowania kondycjonowanej pożywki, produkt białkowy z około 300 μL kondycjonowanej pożywki w pierwszej kolejności oczyszczano stosując chromatografię Protein A Sepharose przed analizą SDS-PAGE w redukujących warunkach. Po przeniesieniu Western blot, przeprowadzono hybrydyzację stosując kozią IgG przeciwko ludzkiej połączoną z peroksydazą chrzanową, Fcy (Jackson Immuno Research), stosowaną w rozcieńczeniu 1:2000.
Przeniesienie Western blot wykazało, że w zastosowanych warunkach, ciężki łańcuch został wykryty w zarówno kondycjonowanej pożywce jak i w lizacie komórkowym w przypadku transfekcji przeprowadzonej z chKS-1/4 z pdHL7-hybrydoma. Wyniki te wskazują, że ciężki łańcuch przeciwciała chKS-1/4 był wytwarzany w komórkach i wydajnie wydzielany (łącznie z łańcuchem lekkim). Z drugiej strony, ciężki łańcuch w przypadku transfekcji przeprowadzonej z chKS-1/4 z pdHL7-'369 został wykryty tylko w lizacie komórkowym, a nie został wykryty w kondycjonowanej pożywce. Wynik ten wskazuje, że chociaż porównywalny poziom ciężkiego łańcucha powstawał we wnętrzu komórki, to jednak nie był on wydzielany. Odkrycie to jest zgodne z danymi z analizy ELISA, które pokazują, że nie było kappa lekkiego łańcucha związanego z małą ilością wydzielanego ciężkiego łańcucha w przypadku przeciwciała chKS-1/4 z US4,975,369. Jest zrozumiałe, że ciężkie łańcuchy immunoglobuliny typowo nie są normalnie wydzielane w przypadku braku lekkich łańcuchów immunoglobuliny [Hendershot et al. (1987) Immunology Today 8:111].
Oprócz powyższych faktów, komórki NS/0 były transfekowane równolegle z użyciem plazmidów pdHL7-Hybrydoma chKS-1/4 i pdHL7-US4,975,369 chKS-1/4. Stabilne klony były selekcjonowane w obecności 100 nM MTX, jak opisano w przykładzie l, a kondycjonowana pożywka z klonów opornych na MTX z płytek o 96 studzienkach była analizowana z zastosowaniem metody ELISA antyhuFc, jak opisano w przykładzie 1. Wyniki zostały podsumowane w tabeli 2.
Całkowita liczba
Przeciwciało analizowanych klonów
Hybrydoma chKS-1/4 80
US4,975,369 chKS-1/4 47
Wartość modalna*
0,1-0,5 μg/mL (41) 0-10 ng/mL (36)
Najwyższy poziom ekspresji*
10-50 μg/mL (4) 0,1 -0,4 μg/mL (4) (* Liczby w nawiasach oznaczają liczbę klonów dla wartości modalnej lub liczbę klonów wytwarzającą najwyższy poziom produktu, jak określono z zastosowaniem metody ELISA anty-Fc)
Przeprowadzając analizę na poziomie 96 studzienek, obserwowano, że większość klonów otrzymanych z konstrukcji pdHL7-hybrydoma chKS-1/4 wytwarzało około 100 ng/ml do 500 ng/mL przeciwciała, z najlepszymi klonami wytwarzającymi około 10-50 μg/mL. Z drugiej strony większość klonów otrzymanych z konstrukcji pdHL7-'369 chKS-1/4 wytwarzała około od 0 ng/mL do 10 ng/mL przeciwciała, z najlepszymi klonami wytwarzającymi około 300-400 ng/mL. W celu zbadania składu
PL 205 352 B1 i właściwości wiązania przeciwciała chKS-1/4 z US4,975,369 konieczne było wyhodowanie klonów, które produkowały przeciwciała na poziomie 300-400 ng/mL. Dwa z tych klonów zostały wybrane do namnożenia. Jednak ich poziomy ekspresji zostały uznane za bardzo niestabilne. W czasie kiedy hodowle wzrastały do 200 mL, poziomy ekspresji obu klonów spadły do około 20 ng/mL, jak zostało to wyznaczone metodą ELISA anty-Fc. Gdy ta sama pożywka była analizowana z zastosowaniem metody ELISA anty-kappa, nie stwierdzono żadnych lekkich łańcuchów kappa, jak to miało miejsce w przypadku przejściowej ekspresji u 293 komórek.
Następujący eksperyment wskazuje na to, że mierzalne ilości łańcucha lekkiego kappa były skojarzone z ciężkim łańcuchem chKS-1/4 z US4,975,369. W skrócie, 50 mL każdej z kondycjonowanych pożywek z każdego klonu było zatężano stosując chromatografię na Protein A. Eluat był analizowany metodą ELISA anty-Fc i ELISA naty-kappa. Jako kontrolę, zastosowano kondycjonowaną pożywkę z klonu wytwarzającego chKS-1/4 z hybrydoma, która była poddana tej samej procedurze i w tym samym czasie. Wyniki ELISA zostały podsumowane w tabeli 3.
T a b e l a 3
Przeciwciało_huFc ELISA_Kappa Elisa
Hybrydoma chKS-1/4 42 μg/mL 44 μg/mL
US4,975,369 chKS-1/4-klon 1 253 ng/mL 0 ng/mL
US4,975,369 chKS-1/4-klon 2 313 ng/mL 0 ng/mL
Rezultaty wskazują, że w rzeczywistości nie było mierzalnych kappa lekkich łańcuchów skojarzonych z ciężkim łańcuchem KS-1/4 z US4,975,369. Ponadto, wykazano, że przeciwciało chKS-1/4 z hybrydoma wiąże antygen KS na poziomie 10-20 ng/mL, podczas gdy przeciwciało z US 4,975,369 z obu klonów i przy zatężeniu do 253 i 313 ng/ml, nadal nie wiązało antygenu KS (patrz przykład 9 pomiar wiązania antygenu KS).
P r z y k ł a d 4. Ekspresja i charakterystyka odmian przeciwciał KS.
Oczekuje się, że mutacje, które znacząco obniżały ekspresję lub powinowactwo przeciwciała do cząsteczki docelowej będą mniej znaczące dla celów terapeutycznych w przypadku zastosowania u ludzi. Niektóre podejścia do redukowania immunogeniczności, takie jak „opłaszczanie, „humanizowanie i „deimmunizacja wymagają wprowadzenia substytucji wielu aminokwasów i mogą zaburzać wiązanie przeciwciała z antygenem (patrz na przykład opis patentowy US 5,639,641; i US 5,585,089; oraz publikacje PCT WO 98/52976; WO 00/34317). W praktyce istnieje zapotrzebowanie na sekwencję klasy przeciwciała, które będą wiązały się z cząsteczką adhezji komórkowej w nabłonku, ale które różnią się od oryginalnych mysich przeciwciał, rozpoznających ten antygen.
Różne kombinacje zmiennych regionów („V) ciężkiego i lekkiego łańcucha KS-1/4 badano na ich zdolność do ekspresji, i ich zdolność do wiązania się z EpCAM. Wyniki te są podsumowane w tabelach 4-6 i opisane poniżej.
T a b e l a 4. Sekwencje zmiennych regionów V ciężkiego i lekkiego łańcucha KS-1/4
Lekkie łańcuchy:
20 30 40 50 60
VK0 QILLTQSPAIMSASPGEKVTMTCSASSSVSYMLWYQQKPGSSPKPWIFDTSNLASGFPAR
VK1 QIVLTQSPASLAVSPGQRATITCSASSSVSYILWYQQKPGQPPKPWIFDTSNLASGFPSR
VK6 EIVLTQSPATLSLSPGERVTLTCSASSSVSYMLWYQQKPGQAPKLLIFDTSNLASGIPAR
VK7 QILLLTQSPAIMSASPGRVTMTCSASSSVSYMLWYQQKPGSSPKPWIFDTSNLASGFPAR
VK8 EIVLTQSPATLSLSPGERVTLTCSASSSVSYMLWYQQKPGSSPKPWIFDTSNLASGFPAR
PL 205 352 B1
100
VK0
VK1
VK6
VK7
VK8
FSGSGSGTSYSLIISSMEAEDAATYYCHQRSGYPYTFGGGTKLEIK
FSGSGSGTSYTLTINSLEAEDAATYYCHQRSGYPYTFGGGTKVEIK
FSGSGSGTDYTLTISSLEPEDFAVYYCHQRSGYPYTFGGGTKLEIK
FSGSGSGTSYSLIISSMEPEDAATYYCHQRSGYPYTFGGGTKLEIK
FSGSGSGTSYSLIISSMEAEDAATYYCHQRSGYPYTFGGGTKLEIK
(SEQ ID NO: 1)
(SEQ ID NO: 11
(SEQ ID NO: 7)
(SEQ ID NO: 8)
(SEQ ID NO: 9)
Ciężkie łańcuchy:
40
20 30 40 50 lilii
VHO QIQLVQSGPELKKPGETVKISCKASGYTFTNYGMNWVKQTPGKGLKWMGWINTYTGEPTY
VH1 QIQLVQSGPELKKPGSSVKISCKASGYTFTNYGMNWVRQAPGKGLKWMGWINTYTGEPTY
VH2 QIQLVQSGPELKKPGSSVKISCKASGYTFTNYGMNWVRQAPGKGLKWMGWINTYTGEPTY
VH2.5 QIQLVQSGPELKKPGSSVKISCKASGYTFTNYGMNWVRQAPGKGLKWMGWINTYTGEPTY
VH6 QVQLVQSGAELKKPGESVKISCKASGYTFTNYGMNWVRQAPGKGLEWMGWINTYTGEPTY
VH7 QIQLVQSGAELKKPGETVKISCKASGYTFTNYGMNWVKQTPGKGLKWMGWINTYTGEPTY
VH369 QIQLVQSGPELKKPGETVKISCKASGYTFTNYGMNWVKQTPGKGLKWMGWINTYTGEPTY
80 90 100 110
II III
VHO ADDFKGRFAFSLETSASTAFLQINNLRNE.DMATYFCVRFISKGDYWGQGTSVTVSS (SEQ id N0:2)
VH1 ADDFKGRFTITAETSASTLYLQLNNLRSE . DTATYFCVRFMSKGDYWGQGTSTTVSS (SEQ ID NO:1)
VH2 ADDFKGRFTITAETSASTLYLQLNNLRSE . DTATYFCVRFISKGDYWGQGTSTTVSS (SEQ id NO:22)
VH2.5 ADDFKGRFTITAETSASTLYLQLNNLRSE . DTATYFCVRFISKGDYWGTGTSTTVSS (SEQ ID NO: 19)
VH6 AQKFQGRVTISLDTSASTAYLQLSSLRAE . DTAVYFCVRFISKGDYWGQGTSVTVSS (SEQ ID NO: 17)
VH7 ADDFKGRFAFSLETSASTAFLQINNLRSE.DTATYFCVRFISKGDYWGQGTSVTVSS (SEQ ID NO: 18)
VH369 ADDFKGRFAFSLETSASTAFŁQIqqpqnmrtMATYFCVRFISKGDYWGQGTSVTVSS (SEQ id NO:35)
PL 205 352 B1
T a b e l a 5. Sekwencje odmian przeciwciała KS-1/4 i odmian CDR3 ciężkiego łańcucha z pojedynczymi insercjami aminokwasów.
VH2 sekwencja częściowa . . . ATYFCVRF I S K GDYWGQG. . . (reszty aminokwasów 92-109 z SEQ ID NO: 22)
VH2.1: . . . ATYFCVRF IIS K GDYWGQG. . . (SEQ ID NO: 36)
VH2.2: . . . ATYFCVRF IVS K GDYWGQG. . . (SEQ ID NO: 37)
VH2.3: . . . ATYFCVRF I SAK GDYWGQG. . . (SEQ ID NO: 38)
VH2.4: . . . ATYFCVRF I S KTGDYWGQG. . . (SEQ ID NO: 39)
T a b e l a 6. Poziomy ekspresji i aktywność wiązania odmian przeciwciała KS-1/4.
Konstrukcja Ekspresja Powinowactwo do EpCAM
Przejściowa (*) (w ng/mL) Stabilna (*) (w gg/mL) Względne wiązanie (**) Kd (nM)
1 2 3 4 5
Grupa 1
VK0/VH0 (Hybrydoma chKS-1/4) 10-50 1x 1,0 x 10-9
VK0/VH'369 ('369 chKS-1/4) 0,1-0,4 (***) >>30x
VK8/VH7 (Konstrukcja 3) 10-50 1,0 x 10'9
VK6/VH6 (Konstrukcja 1) 300 n.m.
VK7/VH7 (Konstrukcja 2) 30
VK8/VH7-IL2 10-50 1,0 x 10-9
VK1/VH1-IL2 10-50 7,9 x 10-9
VK1/VH2-IL2 10-50 3,1 x 10-9
Grupa 2
VK8/VH7 (Konstrukcja 3;kontroia) 1500 1x
VK0/VH1 1500 8x
VK1/VH7 1500 1x
VK1/VH1 1500 2x
VK1/VH2 1500 1x-2x
VK1/VH1-IL2 1500 5x
VK1/VH2-IL2 1500 1,5x
VK1/VH2.5-IL2 1500 3x-4x
Grupa 3
VK8/VH7-IL2 (kontrola) 760 1x
VK1/VH1-IL2 350 2x
PL 205 352 B1 cd. tabeli 6
1 2 3 4 5
VK1/VH2.1-IL2 290 >10x
VK1/VH2.2-IL2 270 >10x
VK1/VH2.3-IL2 190 7x
VK1/VH2.4-IL2 210 3x
(*) Rutynowo osiągnięte poziomy.
(**) „Względne wiązanie jest wyrażone jako krotność przyrostu stężenia białka wymaganego do osiągnięcia równoważnego poziomu wiązania. Stąd większe liczby odzwierciedlają niższe powinowactwo do EpCAM.
(***) Nie wykryto lekkich łańcuchów kappa z zastosowaniem metody ELISA (równoważnych do tła); dlatego funkcjonalne przeciwciał a nie ulegał y ekspresji.
(****) n.m = niemierzalne
W Grupie 2 i Grupie 3, względna aktywność wiązania każ dego białka była normalizowana na próbę kontrolną przedstawioną w pierwszej linijce danej grupy. Metoda ELISA w pierwszej kolejności odzwierciedla wartości „off-rates, oparte o ilość białka związanego po kilku kolejkach płukania. Jest ona stosowana jako szybki test przesiewowy w celu wyeliminowania jednostek słabo wiążących, ale nie jest precyzyjną metodą do pomiaru powinowactwa. W Grupie 3, odmiany VH2: VH2.1-VH2.4 były porównane z VH1 w celu określenia czy insercje aminokwasów mogą skutkować polepszeniem się względnego wiązania.
Sekwencje te są powiązane w następujący sposób. Jak opisano w przykładach, sekwencje VH0 i VK0 pochodzą z amplifikacji PCR z linii komórkowej hybrydoma, która wytwarza oryginalne pochodzące od myszy KS-1/4 (SEQ ID NO: 1 i SEQ ID NO: 2). VH'369 jest sekwencją VH ujawnioną w opisie patentowym US 4,975,369. Sekwencje VH1, VH2, VH2.1-2.4, VK1 i VK2 otrzymano albo stosując technologię deimmunizacji, w której potencjalne epitopy limfocytu T są wyeliminowane lub osłabiane poprzez wprowadzenie mutacji, które zmniejszają wiązanie się epitopu peptydu z cząsteczką MHC klasy II, lub zmieniając epitopy limfocytów T nie pochodzące od ludzi w taki sposób, aby odpowiadały ludzkim swojskim epitopom, które są obecne w ludzkich przeciwciałach. Projektowanie tych struktur jest dalej opisane i przeanalizowane poniżej. Konstrukcje z tabeli 6 były wygenerowane poprzez transfekowanie komórek ssaków kombinacjami kwasów nukleotydowych, które wytwarzały odpowiednie regiony ciężkiego i lekkiego łańcucha V. Sekwencje VH6, VH7, VK6, VK7 i VK8 zostały otrzymane poprzez zmianę reszt powierzchniowych z KS-1/4 z hybrydoma na fragmenty pochodzące od ludzi jak opisano poniżej, w celu usunięcia potencjalnych ludzkich epitopów limfocytu B. Konstrukcje od 1 przez 3 powstały poprzez transfekowanie komórek ssaków kombinacjami kwasów nukleinowych, które wytwarzały regiony VH6, VH7, VK6, VK7 i VK8 ciężkiego i lekkiego łańcucha V jak opisano w tabeli 4 i poniżej.
4A. Charakterystyka przeciwciał KS z mniejszą ilością ludzkich epitopów limfocytów T
Sekwencje VH2.1-VH2.5 zostały stworzone w celu zbadania czy pewne insercje i substytucje aminokwasów w regionie CDR3 ciężkiego łańcucha KS-1/4 mogłyby być tolerowane. Wektory ekspresji dla kombinacji lekkiego i ciężkiego łańcucha VK0/VH1, VK1/VH7, VK1/VH1, VK1/VH2, VK1/VH1-IL2, VK1/VH2-IL2 i VK1/VH2.5-IL2 zostały skonstruowane, a odpowiednie przeciwciała i białka fuzyjne przeciwciało-IL2 wyprodukowane i zbadane metodami opisanymi w poprzednich przykładach.
Szczególnie, sekwencje VH1, VH2, VK1 i VK2 zostały otrzymane na drodze całkowitej syntezy chemicznej. Dla każdej z tych sekwencji serie nakładających się nukleotydów, które pokrywają całe kodujące i komplementarne łańcuchy tych regionów, były chemicznie syntetyzowane, fosforylowane i łączone. Połączone cząsteczki dupleksowe były następnie amplifikowane stosując PCR z właściwymi primerami na końcach fragmentów, wprowadzane do wektora pCRII (lnvitrogen, Carlsbad, CA), a sekwencje weryfikowane. Te fragmenty DNA były następnie wprowadzane do wektora ekspresji pdHL7 we właściwych miejscach w celu stworzenia odpowiednio całkowitego ciężkiego łańcucha („H) i lekkiego łańcucha („L).
Sekwencja VH2.5 była otrzymana z VH2 poprzez modyfikację pojedynczego kodonu w celu otrzymania Thr zamiast Gln w pozycji 108 (tabela 4), stosując standardowe techniki biologii molekularnej.
Przeciwciała te były badane metodą ELISA (tabela 6) oraz z zastosowaniem rezonansu powierzchni plazmonowej (aparat i oprogramowanie Biacore) w celu porównania ich zdolności wiązania się z EpCAM. Uważa się wyniki eksperymentów ELISA jako odzwierciedlające w pierwszej kolejności wartości „off-rate, a nie „on-rate, ale ogólnie będące mniej precyzyjne, tak, że słabe wyniki ELISA
PL 205 352 B1 były ogólnie stosowane w celu wykluczenia pewnych konstrukcji z dalszych etapów. Jednakże przeciwciała, które wykazały dobre wiązanie w teście ELISA muszą być badane dalej.
Wyniki rezonansu powierzchni plazmonowej są następujące:
Białko fuzyjne Kon (M-1 s-1) Koff (s-1) KD (M)
VK8/VH7-IL2 3,1 x 105 3,2 x 10-4 1,0 x 10-9
VK1/VH2-IL2 1,7 x 105 5,3 x 10-4 3,1 x 10-9
VK1/VH1-IL2 2,8 x 105 2,2 x 10-3 7,9 x 10-9
Ponieważ wartości „off-rate w przypadku VK1/VH1-IL2 były o wiele szybsze niż w przypadku VK1/VH2-IL2 lub VK8/VH7-IL2, wywnioskowano, że VK1/VH1-IL2 jest mniej przydatnym białkiem.
Biorąc pod uwagę, że VK1/VH1-IL2 i VK1/VH2-IL2 różnią się tylko obecnością metioniny/izoleucyny w VH w pozycji 100 w CDR3, lepsze wartości „off-rate w przypadku VK1/VH1-IL2 w porównaniu z VK1/VH2-IL2 sugerują, że pozycja ta powoduje hydrofobowy kontakt z EpCAM, i że nieznacznie dłuższy boczny łańcuch metioniny powoduje mniej wydajny kontakt. Ze względu na oddziaływania białko-białko uważa się, że hydrofobowe oddziaływania odgrywają ważną rolę w określaniu wartości „off-rate, ale już znacznie mniej znaczącą rolę w określaniu wartości „on-rate.
4B Charakterystyka odmian KS-1/4 z pojedynczymi insercjami aminokwasów
Znaczenie sekwencji CDR3 w regionie V ciężkiego łańcucha dla powinowactwa przeciwciała KS do EpCAM było określone poprzez serię odmian, które zawierały insercje lub substytucje aminokwasów w tym regionie. Sekwencje VH2.1, VH2.2, VH2.3 i VH2.4 zostały wytworzone poprzez manipulacje wektorem ekspresji kodującym VH2 i VK1 stosując standardowe techniki rekombinacji DNA. Otrzymane wektory ekspresji były transfekowane do komórek NS/0, a wydzielane białka przeciwciał oczyszczane jak opisano w poprzednich przykładach.
Odkryto, że odmiany VH1 były podoptymalne w porównaniu do odmian VH2, co wskazuje, że izoleucyna w CDR3 nie może być podstawiona metionina. Kolejnym celem było sprawdzenie, czy insercja aminokwasu w CDR3 może prowadzić do regionu V ciężkiego łańcucha KS-1/4 o lepszej charakterystyce wiązania niż VH1. Dane w tabeli 6 porównują wiązanie VK1/VH2.1, VK1/VH2.2, VK1/VH2.3 i VK1/VH2.4 z VK1/VH1. Odkryto, że właściwie żadna z konstrukcji z insercją aminokwasu w CDR3 VH KS-1/4 nie wykazuje polepszonego wiązania antygenu w porównaniu z VH1, a raczej aktywność wiązania antygenu mutantów z insercją była albo w jakiś sposób zwiększona lub gruntownie obniżona.
Wyniki te wskazują, że insercja aminokwasu w CDR3 ogólnie jest szkodliwa dla aktywności wiązania antygenu w przypadku regionów V ciężkiego łańcucha KS-1/4. Podczas analizy tych danych pojawiły się pewne ogólne wnioski. Szczególnie, że segment aminokwasów z VH KS-1/4 w pozycjach od 84-108, który składał się z aminokwasów Asn-Asn-Leu-Arg-Asn-Glu-Asp-Met-Ala-Thr-Tyr-Phe-Cys-Val-Arg-Phe-lle-Ser-Lys-Gly-Asp-Tyr-Trp-Gly-GIn, jest znaczący dla wiązania antygenu przez KS-1/4. Segment ten obejmuje segment szkieletowy: Asn-Asn-Leu-Arg-Asn-Glu-Asp-Met-Ala-Thr-Tyr-Phe-Cys-Val-Arg, który jest ogólnie tolerancyjny dla pojedynczych i wielokrotnych substytucji aminokwasów, ale nie jest tolerancyjny dla inercji aminokwasów, które mogą mieć szkodliwy efekt na ekspresję i proces ukształtowania się białka. Ponadto wyniki te sugerują, że korzystnym jest, aby aminokwasy w pozycjach 86, 91, 93, 94 i 95 były aminokwasami hydrofobowymi w przeciwciele, które jest wydajnie wytwarzane i wiąże się z EpCAM.
Insercja aminokwasu w CDR3 segmencie VH, składającego się z Phe-lle-Ser-Lys-Gly-Asp-Tyr, jest ogólnie niekorzystna dla funkcji EpCAM wiązania antygenu przez przeciwciało KS-1/4, choć niektóre insercje mogą być tolerowane jedynie z częściową utratą aktywności. Podobnie substytucja tych pozycji jest także ogólnie niekorzystna dla wiązania antygenu EpCAM, choć pewne insercje mogą być tolerowane jedynie z częściową utratą aktywności.
4C. Konstrukcja aktywnych pochodnych przeciwciał KS-1/4 z mysimi resztami powierzchniowymi zmienionymi na ich ludzkie odpowiedniki
Przeciwciała zostały przygotowane poprzez substytucję aminokwasów w obrębie przeciwciała KS-1/4 przez aminokwasy powszechnie znajdujące się w ludzkich przeciwciałach w celu zmniejszenia immunogeniczności regionów V pochodzących od myszy. Korzystne pochodne KS także zachowują specyficzne powinowactwo do wiązania ludzkiej EpCAM.
Konstrukcja 1. Odkryto, że lekki łańcuch KS-1/4 jest bardziej podobny do ludzkiej jednolitej podgrupy III, a ciężki łańcuch jest bardziej podobny do podgrupy I. W oparciu o te podobieństwa stwoPL 205 352 B1 rzono teoretyczną sekwencję składającą się z jednolitej podgrupy aminokwasów i pochodzących z KS-1/4 regionów CDR i niejednolitych aminokwasów. Dla tej i następnych konstrukcji utworzono trójwymiarowy model stosując Silicon Garphics Workstation i oprogramowanie do modelowania molekularnego BioSym.
Przeglądanie trójwymiarowego modelu ujawniło, że pewne aminokwasy pochodzące od człowieka były zbliżone do CDR i mogły wpływać na ich konformację. W oparciu o tę analizę, w lekkim łańcuchu zmieniono ludzką Ser22, Arg44 i Phe66 z powrotem odpowiednio na Thr, Lys i Tyr. Uważano, że w przypadku ciężkiego łańcucha takie zmiany nie są konieczne. W końcowym projekcie Konstrukcji 1, lekki łańcuch posiadał 18 ludzkich aminokwasów nie występujących w mysim lekkim łańcuchu, a ciężki łańcuch posiadał 22 ludzkie aminokwasy nie występujące w mysim ciężkim łańcuchu. DNA dla ekspresji Konstrukcji 1 został utworzony stosując syntetyczne oligonukleotydy. Białko Konstrukcji 1 było wydajnie wytwarzane, ale odkryto, że jest ponad 10-krotnie mniej aktywne w metodzie wiązania EpCAM.
Konstrukcja 2. Podjęto mniej agresywne podejście zostało przedsięwzięte, za pomocą którego tylko następujące zmiany zostały wprowadzone:
Lekki łańcuch: K18R, A79P
Ciężki łańcuch: P9A, L11V, A76T, N88S, M91T
DNA do ekspresji konstrukcji 2 zostało stworzone stosując syntetyczne oligonukleotydy oraz standardowe techniki rekombinacji DNA. Białko konstrukcji 2 nie było efektywnie wytwarzane. Później odkryto, że połączenie lekkiego łańcucha z konstrukcji 2 i ciężkiego łańcucha z mysiego KS-1/4 nie było wydajnie wytwarzane, podczas gdy połączenie ciężkiego łańcucha z konstrukcji 2 i lekkiego łańcucha z KS-1/4 było wydajnie wytwarzane. Zatem problem defektu ekspresji wydaje się leżeć w lekkim łańcuchu Konstrukcji 2.
Konstrukcja 3. W oparciu o widoczny defekt w ekspresji w przypadku lekkiego łańcucha Konstrukcji 2, został stworzony nowy lekki łańcuch poprzez złączenie N-terminalnego fragmentu lekkiego łańcucha konstrukcji 1 z C-terminalnym fragmentem mysiego lekkiego łańcucha. Zastosowano miejsce Kpnl, które koduje aminokwasy w pozycjach 35 i 36. Gdy ten lekki łańcuch został połączony z ciężkim łańcuchem konstrukcji 2, zaobserwowano wydajną ekspresję oraz nie zaobserwowano żadnego znaczącego spadku wiązania.
Ponieważ konstrukcja 3 skutkowała przeciwciałem o doskonałych właściwościach w znaczeniu ekspresji białka i powinowactwa do antygenu w porównaniu z konstrukcją 1 czy 2, wstawiono sekwencję DNA konstrukcji 3 do pdHL7s-IL2, co prowadziło do pdHL7s-VK8/VH7-IL2, który jest ujawniony jako SEQ ID NO: 40. Do celów ekspresji plazmid ten poddano elektroporacji do mysich komórek mięsaka NS/0 w celu wyprodukowania stabilnie transfekowanej linii komórkowej jak opisano w przykładzie 1A. Pożywka wzięta ze stabilnych klonów była następnie analizowana pod kątem ekspresji metodą ELISA z opłaszczonymi ludzkimi Fc, jak opisano w przykładzie 1B.
Sekwencje aminokwasów ciężkiego i lekkiego łańcucha dla tego przeciwciała białka fuzyjnego są przedstawione odpowiednio w SEQ ID NO: 41 i SEQ ID NO: 42.
Ponadto wiązanie znakowanych jodem VK8/VH7 i VK8/VH7-IL2 z EpCAM ulegającą ekspresji na powierzchni komórek nowotworowych PC-3 było porównane z wiązaniem znakowanego jodem VK0/VH0-IL2, stosując sposoby opisane w przykładzie 1F. W granicach błędu doświadczalnego, zasadniczo identyczne powinowactwa wiązania zostały odkryte dla VK8/VH7 i VK0/VH0, i dla VK8/VH7-IL2 i VK0V/H0-IL2.
4D. Użyteczność zależności pomiędzy strukturą a funkcją w konstruowaniu aktywnych przeciwciał KS-1/4
Podsumowując, aktywności wiązania antygenu dla przeciwciał KS-1/4 i białek fuzyjnych z ujawnionymi sekwencjami regionu V dostarczają wskazówki w projektowaniu sekwencji przeciwciał KS-1/4 dla EpCAM, jak również dla właściwej ekspresji i sekrecji przeciwciał KS-1/4. Zwłaszcza regiony V ciężkiego i lekkiego łańcucha KS-1/4 mogą tolerować substytucje wielu aminokwasów i pozostawać aktywne, pod warunkiem że te substytucje aminokwasowe leżą na zewnątrz CDR. Regiony V lekkiego i ciężkiego łańcucha KS-1/4 generalnie nie tolerują insercji aminokwasów, szczególnie w obrębie CDR lub w regionach szkieletowych pomiędzy CDR.
Na przykład jeśli sekwencja KS-1/4 z hybrydoma zostanie wzięta jako startowa sekwencja „dzikiego typu, dane wskazują, że region V ciężkiego łańcucha może tolerować substytucje aminokwasów w pozycjach 9, 11, 16, 17, 38, 40, 69, 70, 71, 72, 76, 79, 80, 83, 88, 91 i 111 z mniejszą lub bez utraty aktywności. Podobnie lekki łańcuch może tolerować substytucje w pozycjach 1,3, 10, 11, 12,
PL 205 352 B1
13, 17, 18, 19, 21, 25, 41, 42, 59, 71, 73, 75, 77 i 103 z mniejszą lub bez utraty aktywności. Zmiany te znajdują się na zewnątrz CDR w regionach V ciężkiego i lekkiego łańcucha KS-1/4. Siedemnaście całkiem akceptowanych substytucji aminokwasów w ciężkim łańcuchu przedstawia około 21% pozycji aminokwasów poza CDR, i około 68% pozycji aminokwasów poza CDR, dla których przeprowadzono próby substytucji. Podobnie, osiemnaście całkiem akceptowanych substytucji aminokwasów w lekkim łańcuchu przedstawia około 23% pozycji aminokwasów poza CDR, i około 72% pozycji aminokwasów poza CDR, dla których przeprowadzono próby substytucji. Istnieją tylko dwa przykłady substytucji aminokwasów poza CDR, które skutkowały znacząco mniej użytecznym białkiem: substytucja Ala79Pro w lekkim łańcuchu, która miała negatywny wpływ na ekspresję oraz substytucja Q108T w ciężkim łańcuchu, która miała negatywny wpływ na wiązanie antygenu. Zatem substytucje aminokwasów mogą być wprowadzone do sekwencji ciężkiego i lekkiego łańcucha przeciwciała KS-1/4 poza CDR i istnieje wysokie prawdopodobieństwo, że ta substytucja będzie skutkować aktywnym białkiem.
Mutacje wykorzystujące substytucję aminokwasu w CDR często mają negatywny wpływ na wiązanie antygenu. Na przykład substytucja I100M w ciężkim łańcuchu około 8-krotnie obniża wiązanie. Mutacje, które wykorzystują insercje aminokwasu ogólnie mają negatywny wpływ na użyteczność sekwencji KS-1/4. Na przykład region V ciężkiego łańcucha VH-'369 ma uniemożliwiony proces formowania do właściwego przeciwciała z lekkim łańcuchem, jak to zostało opisane. Mutacje od VH2.1 do 2.4 posiadają insercje aminokwasu w CDR3 regionu V ciężkiego łańcucha, a każda z tych mutacji ma negatywny wpływ na wiązanie antygenu.
P r z y k ł a d 5. Immunogeniczność białka fuzyjnego: przeciwciało KS (Konstrukcja 3)-IL2 u ludzi
W próbie klinicznej z udziałem ludzi, dwudziestu dwóch pacjentów otrzymało jeden lub większą liczbę cykli leczniczych, przy czym każdy cykl obejmował 4-godzinne wlewy dożylne przeciwciała KS (konstrukcja 3)-IL2 przez 3 kolejne dni. Każdy cykl leczenia był rozdzielony miesięczną przerwą (Weber et al. (2001) Proc. Am. Soc. Clin. Oncology 20:259a). Próbki surowicy były pobierane od każdego pacjenta przed i po każdym cyklu leczenia i badane na reaktywność przeciwciała przeciwko całej cząsteczce przeciwciała KS (konstrukcja 1)-IL2 lub składnika Fc-IL2 (bez regionu Fv). Nie zaobserwowano reaktywności w żadnej z próbek surowicy przed uczuleniem. Wyniki wskazują, że tylko 4 pacjentów doświadczyło jakiejś znaczącej odpowiedzi immunologicznej przeciwko albo samemu regionowi Fv, lub zarówno regionom Fv jak i składnikowi Fc-IL2. Ponadto nie wydaje się, żeby te odpowiedzi były wywołane po kolejnych kontaktach z huKS-IL2.
Uważa się, że zastosowanie białka fuzyjnego przeciwciało-IL2 stanowi bezpośredni test immunogeniczności regionu V, ponieważ jednostka interleukiny-2 posiada efekt adiuwantu. Odpowiednio wyniki wskazują, że KS Przeciwciało (konstrukcja 3) może być podawany ludziom, przy czym tylko w nielicznej grupie osób otrzymujących lek znacząco rozwija się odpowiedź swoista przeciwko białku fuzyjnemu KS przeciwciało (Konstrukcja 3)-IL2. Wyniki te są szczególnie zadowalające przy uwzględnieniu, że KS przeciwciało (Konstrukcja 3) zawiera zmienny region, który jest prawie w całości pochodzenia mysiego, ale tylko z kilkoma resztami aminokwasów zastąpionych odpowiednimi resztami ludzkich aminokwasów.

Claims (1)

  1. Zastrzeżenie patentowe
    Rekombinowane białko fuzyjne przeciwko EpCAM typu przeciwciało-IL2, znamienne tym, że ma sekwencję ciężkiego łańcucha SEQ ID NO: 41 oraz sekwencję lekkiego łańcucha SEQ ID NO: 42.
PL367831A 2001-05-03 2002-05-03 Rekombinowane przeciwciało specyficzne dla nowotworu PL205352B1 (pl)

Applications Claiming Priority (2)

Application Number Priority Date Filing Date Title
US28856401P 2001-05-03 2001-05-03
PCT/US2002/013844 WO2002090566A2 (en) 2001-05-03 2002-05-03 Recombinant tumor specific antibody and use thereof

Publications (2)

Publication Number Publication Date
PL367831A1 PL367831A1 (pl) 2005-03-07
PL205352B1 true PL205352B1 (pl) 2010-04-30

Family

ID=23107653

Family Applications (1)

Application Number Title Priority Date Filing Date
PL367831A PL205352B1 (pl) 2001-05-03 2002-05-03 Rekombinowane przeciwciało specyficzne dla nowotworu

Country Status (19)

Country Link
US (3) US6969517B2 (pl)
EP (1) EP1383785B1 (pl)
JP (2) JP4309662B2 (pl)
KR (1) KR100900166B1 (pl)
CN (1) CN100503639C (pl)
AT (1) ATE502053T1 (pl)
AU (1) AU2002308562B2 (pl)
BR (1) BR0209177A (pl)
CA (1) CA2446087C (pl)
DE (1) DE60239454D1 (pl)
DK (1) DK1383785T3 (pl)
ES (1) ES2361664T3 (pl)
HU (1) HUP0400284A3 (pl)
MX (1) MXPA03009924A (pl)
PL (1) PL205352B1 (pl)
PT (1) PT1383785E (pl)
RU (1) RU2306320C9 (pl)
WO (1) WO2002090566A2 (pl)
ZA (1) ZA200309380B (pl)

Families Citing this family (79)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
ES2590912T3 (es) * 1997-12-08 2016-11-24 Merck Patent Gmbh Proteínas de fusión heterodiméricas útiles para inmunoterapia dirigida y estimulación general del sistema inmunitario
US20030105294A1 (en) * 1998-02-25 2003-06-05 Stephen Gillies Enhancing the circulating half life of antibody-based fusion proteins
MXPA00010070A (es) * 1998-04-15 2004-03-10 Lexigen Pharm Corp Mejora de respuestas inmunes medidas de proteina de fusion anticuerpo-citoquina por co-administracion con inhibidor de angiogenesis.
MXPA01011845A (es) * 1999-05-19 2002-06-21 Lexigen Pharm Corp Expresion y exportacion de proteinas de interferon-alfa como proteinas de fusion fc.
SK782002A3 (en) * 1999-07-21 2003-08-05 Lexigen Pharm Corp FC fusion proteins for enhancing the immunogenicity of protein and peptide antigens
US7067110B1 (en) 1999-07-21 2006-06-27 Emd Lexigen Research Center Corp. Fc fusion proteins for enhancing the immunogenicity of protein and peptide antigens
AU778611B2 (en) * 1999-08-09 2004-12-16 Merck Patent Gmbh Multiple cytokine-antibody complexes
US20050202538A1 (en) * 1999-11-12 2005-09-15 Merck Patent Gmbh Fc-erythropoietin fusion protein with improved pharmacokinetics
JP5179689B2 (ja) * 2000-02-11 2013-04-10 メルク パテント ゲゼルシャフト ミット ベシュレンクテル ハフツング 抗体ベース融合タンパク質の循環系内半減期の増強
RU2272644C2 (ru) * 2000-06-29 2006-03-27 Мерк Патент Гмбх Усиление иммунной реакции, медиатором которой является слитый протеин антитело-цитокин, при помощи комбинированного лечения агентами, увеличивающими поглощение иммуноцитокина
PL206701B1 (pl) 2001-03-07 2010-09-30 Merck Patent Gmbh Immunoglobulinowe białko fuzyjne, kodujący je kwas nukleinowy, replikujący wektor ekspresji zawierający taki kwas nukleinowy, eukariotyczna komórka gospodarza zawierająca taki wektor ekspresji oraz sposób zwiększania ekspresji takiego białka fuzyjnego
US6992174B2 (en) * 2001-03-30 2006-01-31 Emd Lexigen Research Center Corp. Reducing the immunogenicity of fusion proteins
DE60239454D1 (de) 2001-05-03 2011-04-28 Merck Patent Gmbh Rekombinanter, tumorspezifischer antikörper und dessen verwendung
US8986944B2 (en) 2001-10-11 2015-03-24 Aviva Biosciences Corporation Methods and compositions for separating rare cells from fluid samples
US8980568B2 (en) 2001-10-11 2015-03-17 Aviva Biosciences Corporation Methods and compositions for detecting non-hematopoietic cells from a blood sample
BR0214650A (pt) * 2001-12-04 2005-05-03 Merck Patent Gmbh Imunocitoquinas com seletividade modulada
US20100311954A1 (en) * 2002-03-01 2010-12-09 Xencor, Inc. Optimized Proteins that Target Ep-CAM
AT502293B1 (de) * 2002-05-15 2008-03-15 Igeneon Krebs Immuntherapie Immunogener, monoklonaler antikörper
MXPA05006384A (es) * 2002-12-17 2005-08-29 Merck Patent Gmbh Anticuerpo humanizado (h14.18) del anticuerpo 14.18 de raton enlazado a gd2 y su fusion con il-2.
EP1615945B1 (en) 2003-04-09 2011-09-28 BioGeneriX AG Glycopegylation methods and proteins/peptides produced by the methods
CN100417414C (zh) 2003-04-30 2008-09-10 苏黎世大学 免疫毒素在制备治疗头颈鳞状上皮细胞癌或膀胱癌药物中的应用
AT500651B9 (de) * 2003-05-27 2010-04-15 Altropus Gmbh Aktiv immunisierender antikörper
US9005625B2 (en) 2003-07-25 2015-04-14 Novo Nordisk A/S Antibody toxin conjugates
US20050069521A1 (en) * 2003-08-28 2005-03-31 Emd Lexigen Research Center Corp. Enhancing the circulating half-life of interleukin-2 proteins
US7297336B2 (en) * 2003-09-12 2007-11-20 Baxter International Inc. Factor IXa specific antibodies displaying factor VIIIa like activity
US20080305992A1 (en) 2003-11-24 2008-12-11 Neose Technologies, Inc. Glycopegylated erythropoietin
AU2004309050B2 (en) * 2003-12-30 2010-10-14 Merck Patent Gmbh IL-7 fusion proteins
BRPI0417916A (pt) 2003-12-31 2007-04-10 Merck Patent Gmbh proteìna de fusão de fc-eritropoietina com farmacocinética melhorada
US8420087B2 (en) 2004-01-05 2013-04-16 Antisoma Research Limited Interleukin-12 targeted to oncofoetal fibronectin
PT1706428E (pt) 2004-01-22 2009-12-29 Merck Patent Gmbh Anticorpos anticancerígenos com fixação de complemento reduzida
US20050180979A1 (en) * 2004-02-13 2005-08-18 Micromet Ag Anti-EpCAM immunoglobulins
US7670595B2 (en) 2004-06-28 2010-03-02 Merck Patent Gmbh Fc-interferon-beta fusion proteins
US20080300173A1 (en) 2004-07-13 2008-12-04 Defrees Shawn Branched Peg Remodeling and Glycosylation of Glucagon-Like Peptides-1 [Glp-1]
US20080176790A1 (en) 2004-10-29 2008-07-24 Defrees Shawn Remodeling and Glycopegylation of Fibroblast Growth Factor (Fgf)
EP1819728B1 (en) * 2004-12-09 2010-04-21 MERCK PATENT GmbH Il-7 variants with reduced immunogenicity
US9029331B2 (en) 2005-01-10 2015-05-12 Novo Nordisk A/S Glycopegylated granulocyte colony stimulating factor
US20070154992A1 (en) 2005-04-08 2007-07-05 Neose Technologies, Inc. Compositions and methods for the preparation of protease resistant human growth hormone glycosylation mutants
CA2652434A1 (en) 2005-07-08 2007-01-18 Xencor, Inc. Optimized proteins that target ep-cam
US20070105755A1 (en) * 2005-10-26 2007-05-10 Neose Technologies, Inc. One pot desialylation and glycopegylation of therapeutic peptides
US20070104689A1 (en) * 2005-09-27 2007-05-10 Merck Patent Gmbh Compositions and methods for treating tumors presenting survivin antigens
US20090048440A1 (en) 2005-11-03 2009-02-19 Neose Technologies, Inc. Nucleotide Sugar Purification Using Membranes
US8003762B2 (en) 2005-11-29 2011-08-23 Japan Science And Technology Agency Monoclonal antibody to CD166 and method for production thereof
JP2009519024A (ja) * 2005-12-15 2009-05-14 マイクロメット アクツィエン ゲゼルシャフト ドメイン移植抗体
EP1966238B1 (en) 2005-12-30 2012-04-25 Merck Patent GmbH Interleukin-12p40 variants with improved stability
CN101346395A (zh) * 2005-12-30 2009-01-14 默克专利有限公司 阻止复合有IL-6Rα的IL-6与GP130结合的抗IL-6抗体
PT1966245E (pt) * 2005-12-30 2011-08-31 Merck Patent Gmbh Anticorpos anti-cd19 com imunogenicidade reduzida
AR060070A1 (es) 2006-03-24 2008-05-21 Merck Patent Gmbh Dominios proteicos heterodimericos obtenidos por ingenieria
CA2656700A1 (en) * 2006-07-06 2008-01-10 Merck Patent Gesellschaft Mit Beschraenkter Haftung Compositions and methods for enhancing the efficacy of il-2 mediated immune responses
CN101583722A (zh) 2006-07-14 2009-11-18 阿维瓦生物科学股份有限公司 从生物学样品检测稀有细胞的方法和组合物
US20080242607A1 (en) 2006-07-21 2008-10-02 Neose Technologies, Inc. Glycosylation of peptides via o-linked glycosylation sequences
US20100075375A1 (en) 2006-10-03 2010-03-25 Novo Nordisk A/S Methods for the purification of polypeptide conjugates
KR20100016160A (ko) 2007-04-03 2010-02-12 바이오제너릭스 에이지 글리코페길화 g―csf를 이용하는 치료 방법
MX2009013259A (es) 2007-06-12 2010-01-25 Novo Nordisk As Proceso mejorado para la produccion de azucares de nucleotidos.
US20130189239A1 (en) 2008-02-27 2013-07-25 Novo Nordisk A/S Conjugated Factor VIII Molecules
JP2011519276A (ja) * 2008-04-25 2011-07-07 メルク パテント ゲゼルシャフト ミット ベシュレンクテル ハフツング 人工タンパク質スキャフォールド
KR20120030383A (ko) 2009-04-22 2012-03-28 메르크 파텐트 게엠베하 변형된 FcRn 결합 자리를 갖는 항체 융합 단백질
GB0909904D0 (en) * 2009-06-09 2009-07-22 Affitech As Product
AU2010295172B2 (en) 2009-09-21 2016-08-04 Ranju Ralhan Methods and compositions for the diagnosis and treatment of thyroid cancer
US20110275530A1 (en) 2010-05-04 2011-11-10 Paul Walfish Methods and compositions for the diagnosis and treatment of epithelial cancers
CN102174465A (zh) * 2011-01-12 2011-09-07 武汉格蓝丽富科技有限公司 一种从组织中分离富集靶细胞的方法
DK2686020T3 (en) 2011-03-17 2017-05-01 Univ Birmingham REDIRECTED IMMUNTERY
US9541480B2 (en) * 2011-06-29 2017-01-10 Academia Sinica Capture, purification, and release of biological substances using a surface coating
EP2748197A2 (en) 2011-08-26 2014-07-02 Merrimack Pharmaceuticals, Inc. Tandem fc bispecific antibodies
TWI485161B (zh) * 2012-03-02 2015-05-21 Academia Sinica 抗上皮細胞黏著分子(EpCAM)抗體及其使用方法
US9494500B2 (en) 2012-10-29 2016-11-15 Academia Sinica Collection and concentration system for biologic substance of interest and use thereof
JP2016510755A (ja) 2013-03-06 2016-04-11 メリマック ファーマシューティカルズ インコーポレーティッド 抗C−METタンデムFc二重特異性抗体
WO2015048901A1 (en) * 2013-10-02 2015-04-09 Viventia Bio Inc. Anti-epcam antibodies and methods of use
GB201403775D0 (en) 2014-03-04 2014-04-16 Kymab Ltd Antibodies, uses & methods
TW201623605A (zh) 2014-04-01 2016-07-01 中央研究院 用於癌症診斷及預後之方法及系統
EP2998026B1 (en) 2014-08-26 2024-01-17 Academia Sinica Collector architecture layout design
EP3268041A4 (en) 2015-03-12 2018-09-05 Viventia Bio Inc. Dosing strategies for targeting epcam positive bladder cancer
CN108513547A (zh) 2015-03-12 2018-09-07 维文蒂亚生物公司 用于epcam阳性膀胱癌的治疗方法
US10107726B2 (en) 2016-03-16 2018-10-23 Cellmax, Ltd. Collection of suspended cells using a transferable membrane
US9567399B1 (en) 2016-06-20 2017-02-14 Kymab Limited Antibodies and immunocytokines
US11779604B2 (en) 2016-11-03 2023-10-10 Kymab Limited Antibodies, combinations comprising antibodies, biomarkers, uses and methods
US11129906B1 (en) 2016-12-07 2021-09-28 David Gordon Bermudes Chimeric protein toxins for expression by therapeutic bacteria
SG11201909949XA (en) * 2017-05-24 2019-11-28 Pandion Therapeutics Inc Targeted immunotolerance
CN108503714A (zh) * 2018-04-10 2018-09-07 浙江科途医学科技有限公司 一种人白介素2和抗人上皮细胞黏附分子单链抗体融合蛋白及其应用
JP2022514262A (ja) 2018-12-17 2022-02-10 レビトープ リミテッド 双子型免疫細胞エンゲージャー

Family Cites Families (172)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
US73627A (en) * 1868-01-21 Improved paint-compound
US348237A (en) * 1886-08-31 richards
US4196265A (en) 1977-06-15 1980-04-01 The Wistar Institute Method of producing antibodies
US4522811A (en) 1982-07-08 1985-06-11 Syntex (U.S.A.) Inc. Serial injection of muramyldipeptides and liposomes enhances the anti-infective activity of muramyldipeptides
US4469797A (en) 1982-09-23 1984-09-04 Miles Laboratories, Inc. Digoxigenin immunogens, antibodies, labeled conjugates, and related derivatives
US4737462A (en) 1982-10-19 1988-04-12 Cetus Corporation Structural genes, plasmids and transformed cells for producing cysteine depleted muteins of interferon-β
US4966843A (en) 1982-11-01 1990-10-30 Cetus Corporation Expression of interferon genes in Chinese hamster ovary cells
US4816567A (en) 1983-04-08 1989-03-28 Genentech, Inc. Recombinant immunoglobin preparations
NZ210501A (en) 1983-12-13 1991-08-27 Kirin Amgen Inc Erythropoietin produced by procaryotic or eucaryotic expression of an exogenous dna sequence
KR850004274A (ko) 1983-12-13 1985-07-11 원본미기재 에리트로포이에틴의 제조방법
US4703008A (en) 1983-12-13 1987-10-27 Kiren-Amgen, Inc. DNA sequences encoding erythropoietin
US5082658A (en) 1984-01-16 1992-01-21 Genentech, Inc. Gamma interferon-interleukin-2 synergism
EP0158198A1 (en) 1984-03-29 1985-10-16 Takeda Chemical Industries, Ltd. DNA and use thereof
US5807715A (en) 1984-08-27 1998-09-15 The Board Of Trustees Of The Leland Stanford Junior University Methods and transformed mammalian lymphocyte cells for producing functional antigen-binding protein including chimeric immunoglobulin
US4667016A (en) 1985-06-20 1987-05-19 Kirin-Amgen, Inc. Erythropoietin purification
US4690915A (en) 1985-08-08 1987-09-01 The United States Of America As Represented By The Department Of Health And Human Services Adoptive immunotherapy as a treatment modality in humans
US5679543A (en) 1985-08-29 1997-10-21 Genencor International, Inc. DNA sequences, vectors and fusion polypeptides to increase secretion of desired polypeptides from filamentous fungi
US5643565A (en) 1985-09-20 1997-07-01 Chiron Corporation Human IL-2 as a vaccine adjuvant
US4676980A (en) 1985-09-23 1987-06-30 The United States Of America As Represented By The Secretary Of The Department Of Health And Human Services Target specific cross-linked heteroantibodies
US4935233A (en) 1985-12-02 1990-06-19 G. D. Searle And Company Covalently linked polypeptide cell modulators
DE3712985A1 (de) 1987-04-16 1988-11-03 Hoechst Ag Bifunktionelle proteine
US5359035A (en) 1985-12-21 1994-10-25 Hoechst Aktiengesellschaft Bifunctional proteins including interleukin-2 (IL-2) and granuloctyte macrophage colony stimulating factor (GM-CSF)
EP0237019A3 (en) 1986-03-14 1988-03-09 Toray Industries, Inc. Interferon conjugate and production thereof using recombinant gene
US5225539A (en) 1986-03-27 1993-07-06 Medical Research Council Recombinant altered antibodies and methods of making altered antibodies
GB8607679D0 (en) 1986-03-27 1986-04-30 Winter G P Recombinant dna product
DK173067B1 (da) 1986-06-27 1999-12-13 Univ Washington Humant erythropoietin-gen, fremgangsmåde til ekspression deraf i transficerede cellelinier, de transficerede cellelinier sa
US4894227A (en) 1986-08-01 1990-01-16 Cetus Corporation Composition of immunotoxins with interleukin-2
US4946778A (en) 1987-09-21 1990-08-07 Genex Corporation Single polypeptide chain binding molecules
US5508031A (en) 1986-11-21 1996-04-16 Cetus Oncology Corporation Method for treating biological damage using a free-radial scavenger and interleukin-2
US4732683A (en) 1986-12-02 1988-03-22 Biospectrum, Inc. Purification method for alpha interferon
US5019368A (en) 1989-02-23 1991-05-28 Cancer Biologics, Inc. Detection of necrotic malignant tissue and associated therapy
WO1988007089A1 (en) 1987-03-18 1988-09-22 Medical Research Council Altered antibodies
ATE243754T1 (de) 1987-05-21 2003-07-15 Micromet Ag Multifunktionelle proteine mit vorbestimmter zielsetzung
US5258498A (en) 1987-05-21 1993-11-02 Creative Biomolecules, Inc. Polypeptide linkers for production of biosynthetic proteins
US5091513A (en) 1987-05-21 1992-02-25 Creative Biomolecules, Inc. Biosynthetic antibody binding sites
ATE122238T1 (de) 1987-06-10 1995-05-15 Dana Farber Cancer Inst Inc Bifunktionelle antikörperkonstruktionen und verfahren zur selektiven tötung von zellbeständen.
US5064646A (en) 1988-08-02 1991-11-12 The University Of Maryland Novel infectious bursal disease virus
EP0305967B1 (de) 1987-09-02 1993-05-05 Ciba-Geigy Ag Konjugate von Interferon alpha mit Immunglobulinen
JP2755395B2 (ja) 1987-09-23 1998-05-20 ブリストル―マイアーズ スクイブ コムパニー Hiv感染細胞に殺作用する抗体異種結合体
NZ226414A (en) 1987-10-02 1992-07-28 Genentech Inc Cd4 peptide adhesion variants and their preparation and use
ZA888978B (en) 1987-12-04 1990-07-25 Du Pont Immobilized interleukin 2 and interleukin 2 containing a carboxylterminal extension
JP3040121B2 (ja) 1988-01-12 2000-05-08 ジェネンテク,インコーポレイテッド 増殖因子レセプターの機能を阻害することにより腫瘍細胞を処置する方法
CA1341588C (en) 1988-01-26 2009-01-06 Michel Revel Human ifn-beta2/i1-6, its purification and use
US5120525A (en) 1988-03-29 1992-06-09 Immunomedics, Inc. Radiolabeled antibody cytotoxic therapy of cancer
US4975369A (en) 1988-04-21 1990-12-04 Eli Lilly And Company Recombinant and chimeric KS1/4 antibodies directed against a human adenocarcinoma antigen
IT1217724B (it) 1988-05-26 1990-03-30 Ist Naz Ric Sul Cancro Anticorpo monoclonale specifico per una sequenza di fibronettina espressa in cellule trasformate ibridoma secernente tale anticorpo e impiego dell'anticorpo monoclonale per la diagnosi di tumori
IE62463B1 (en) 1988-07-07 1995-02-08 Res Dev Foundation Immunoconjugates for cancer diagnosis and therapy
US5601819A (en) 1988-08-11 1997-02-11 The General Hospital Corporation Bispecific antibodies for selective immune regulation and for selective immune cell binding
US5457038A (en) 1988-11-10 1995-10-10 Genetics Institute, Inc. Natural killer stimulatory factor
US5242824A (en) 1988-12-22 1993-09-07 Oncogen Monoclonal antibody to human carcinomas
US5530101A (en) 1988-12-28 1996-06-25 Protein Design Labs, Inc. Humanized immunoglobulins
US5225538A (en) 1989-02-23 1993-07-06 Genentech, Inc. Lymphocyte homing receptor/immunoglobulin fusion proteins
US5116964A (en) 1989-02-23 1992-05-26 Genentech, Inc. Hybrid immunoglobulins
US5703055A (en) 1989-03-21 1997-12-30 Wisconsin Alumni Research Foundation Generation of antibodies through lipid mediated DNA delivery
US5166322A (en) 1989-04-21 1992-11-24 Genetics Institute Cysteine added variants of interleukin-3 and chemical modifications thereof
ZA902949B (en) 1989-05-05 1992-02-26 Res Dev Foundation A novel antibody delivery system for biological response modifiers
US6291158B1 (en) 1989-05-16 2001-09-18 Scripps Research Institute Method for tapping the immunological repertoire
US5399346A (en) 1989-06-14 1995-03-21 The United States Of America As Represented By The Department Of Health And Human Services Gene therapy
ATE123065T1 (de) 1989-07-07 1995-06-15 Takeda Chemical Industries Ltd Proteine und deren herstellung.
US5073627A (en) 1989-08-22 1991-12-17 Immunex Corporation Fusion proteins comprising GM-CSF and IL-3
US5856298A (en) 1989-10-13 1999-01-05 Amgen Inc. Erythropoietin isoforms
AU646822B2 (en) 1989-10-13 1994-03-10 Kirin-Amgen Inc. Erythropoietin isoforms
ATE366311T1 (de) 1989-12-22 2007-07-15 Hoffmann La Roche Zytotoxischer lymphozyten-reifefaktor 35kd untereinheit und monoklonale antikörper spezifisch dafür
US5314995A (en) 1990-01-22 1994-05-24 Oncogen Therapeutic interleukin-2-antibody based fusion proteins
US5349053A (en) 1990-06-01 1994-09-20 Protein Design Labs, Inc. Chimeric ligand/immunoglobulin molecules and their uses
US7253264B1 (en) 1990-06-28 2007-08-07 Sanofi-Arentideutschland GmbH Immunoglobulin fusion proteins, their production and use
US5650150A (en) 1990-11-09 1997-07-22 Gillies; Stephen D. Recombinant antibody cytokine fusion proteins
US5709859A (en) 1991-01-24 1998-01-20 Bristol-Myers Squibb Company Mixed specificity fusion proteins
US6072039A (en) 1991-04-19 2000-06-06 Rohm And Haas Company Hybrid polypeptide comparing a biotinylated avidin binding polypeptide fused to a polypeptide of interest
DE69233482T2 (de) 1991-05-17 2006-01-12 Merck & Co., Inc. Verfahren zur Verminderung der Immunogenität der variablen Antikörperdomänen
US5199942A (en) 1991-06-07 1993-04-06 Immunex Corporation Method for improving autologous transplantation
WO1993005169A1 (en) 1991-08-30 1993-03-18 Fred Hutchinson Cancer Research Center Hybrid cytokines
US20020037558A1 (en) * 1991-10-23 2002-03-28 Kin-Ming Lo E.coli produced immunoglobulin constructs
US6627615B1 (en) * 1991-12-17 2003-09-30 The Regents Of The University Of California Methods and compositions for in vivo gene therapy
EP0633929B1 (en) 1992-04-01 2004-03-03 The Rockefeller University METHOD FOR $i(IN VITRO) PROLIFERATION OF DENDRITIC CELL PRECURSORS AND THEIR USE TO PRODUCE IMMUNOGENS
WO1993024135A1 (en) 1992-05-26 1993-12-09 Immunex Corporation Novel cytokine that binds cd30
WO1993024640A2 (en) 1992-06-04 1993-12-09 The Regents Of The University Of California Methods and compositions for in vivo gene therapy
US5614184A (en) 1992-07-28 1997-03-25 New England Deaconess Hospital Recombinant human erythropoietin mutants and therapeutic methods employing them
EP0671926B1 (en) 1992-08-11 2002-11-13 President And Fellows Of Harvard College Immunomodulatory peptides
DE4228839A1 (de) 1992-08-29 1994-03-03 Behringwerke Ag Verfahren zum Nachweis und zur Bestimmung von Mediatoren
US5639641A (en) * 1992-09-09 1997-06-17 Immunogen Inc. Resurfacing of rodent antibodies
EP0627932B1 (en) 1992-11-04 2002-05-08 City Of Hope Antibody construct
DE69334071T2 (de) 1992-11-05 2007-10-25 Sloan-Kettering Institute For Cancer Research Prostata-spezifisches membranantigen
US5738849A (en) 1992-11-24 1998-04-14 G. D. Searle & Co. Interleukin-3 (IL-3) variant fusion proteins, their recombinant production, and therapeutic compositions comprising them
US5543297A (en) 1992-12-22 1996-08-06 Merck Frosst Canada, Inc. Human cyclooxygenase-2 cDNA and assays for evaluating cyclooxygenase-2 activity
US6096331A (en) 1993-02-22 2000-08-01 Vivorx Pharmaceuticals, Inc. Methods and compositions useful for administration of chemotherapeutic agents
WO1994024267A1 (en) 1993-04-20 1994-10-27 Robinson, William, S. Methods and materials for treatment of individuals infected with intracellular infectious agents
US5759551A (en) 1993-04-27 1998-06-02 United Biomedical, Inc. Immunogenic LHRH peptide constructs and synthetic universal immune stimulators for vaccines
WO1994025055A1 (en) 1993-04-29 1994-11-10 Abbott Laboratories Erythropoietin analog compositions and methods
US5554512A (en) 1993-05-24 1996-09-10 Immunex Corporation Ligands for flt3 receptors
CA2125763C (en) 1993-07-02 2007-08-28 Maurice Kent Gately P40 homodimer of interleukin-12
ZA946122B (en) 1993-08-17 1995-03-20 Amgen Inc Erythropoietin analogs
CN1309833C (zh) 1994-04-26 2007-04-11 儿童医学中心公司 血管生成抑制素及其在制备药物中的用途
US5639725A (en) 1994-04-26 1997-06-17 Children's Hospital Medical Center Corp. Angiostatin protein
US5837682A (en) 1996-03-08 1998-11-17 The Children's Medical Center Corporation Angiostatin fragments and method of use
CU22615A1 (es) 1994-06-30 2000-02-10 Centro Inmunologia Molecular Procedimiento de obtención de anticuerpos monoclonales murinos menos inmunogénicos. anticuerpos monoclonales obtenidos
US6429199B1 (en) 1994-07-15 2002-08-06 University Of Iowa Research Foundation Immunostimulatory nucleic acid molecules for activating dendritic cells
US5888773A (en) 1994-08-17 1999-03-30 The United States Of America As Represented By The Department Of Health And Human Services Method of producing single-chain Fv molecules
US6309853B1 (en) 1994-08-17 2001-10-30 The Rockfeller University Modulators of body weight, corresponding nucleic acids and proteins, and diagnostic and therapeutic uses thereof
US5541087A (en) 1994-09-14 1996-07-30 Fuji Immunopharmaceuticals Corporation Expression and export technology of proteins as immunofusins
DE69523857T2 (de) 1994-09-16 2002-06-13 Merck Patent Gmbh Immunokonjugate
US6086875A (en) 1995-01-17 2000-07-11 The Brigham And Women's Hospital, Inc. Receptor specific transepithelial transport of immunogens
US6485726B1 (en) 1995-01-17 2002-11-26 The Brigham And Women's Hospital, Inc. Receptor specific transepithelial transport of therapeutics
US5691309A (en) 1995-01-31 1997-11-25 Eli Lilly And Company Anti-obesity proteins
US5552524A (en) 1995-01-31 1996-09-03 Eli Lilly And Company Anti-obesity proteins
US5891680A (en) 1995-02-08 1999-04-06 Whitehead Institute For Biomedical Research Bioactive fusion proteins comprising the p35 and p40 subunits of IL-12
ATE271606T1 (de) 1995-03-10 2004-08-15 Genentech Inc Die aktivierung von rezeptoren durch gas6
US5719266A (en) 1995-03-17 1998-02-17 Eli Lilly And Company Anti-obesity proteins
US6281010B1 (en) 1995-06-05 2001-08-28 The Trustees Of The University Of Pennsylvania Adenovirus gene therapy vehicle and cell line
EP0836479A2 (en) 1995-06-30 1998-04-22 Eli Lilly And Company Methods for treating diabetes
US6406689B1 (en) 1995-10-03 2002-06-18 Frank W. Falkenberg Compositions and methods for treatment of tumors and metastatic diseases
US5854205A (en) 1995-10-23 1998-12-29 The Children's Medical Center Corporation Therapeutic antiangiogenic compositions and methods
US6080409A (en) 1995-12-28 2000-06-27 Dendreon Corporation Immunostimulatory method
US5723125A (en) 1995-12-28 1998-03-03 Tanox Biosystems, Inc. Hybrid with interferon-alpha and an immunoglobulin Fc linked through a non-immunogenic peptide
US6750334B1 (en) 1996-02-02 2004-06-15 Repligen Corporation CTLA4-immunoglobulin fusion proteins having modified effector functions and uses therefor
CN1136197C (zh) 1996-05-30 2004-01-28 霍夫曼-拉罗奇有限公司 新的哒嗪酮衍生物
US5922685A (en) 1996-06-05 1999-07-13 Powderject Vaccines, Inc. IL-12 gene therapy of tumors
DK0826696T3 (da) * 1996-09-03 2002-09-23 Gsf Forschungszentrum Umwelt Anvendelse af bi- og trispecifikke antistoffer til inducering af en tumorimmunitet
US5994104A (en) 1996-11-08 1999-11-30 Royal Free Hospital School Of Medicine Interleukin-12 fusion protein
US6100387A (en) 1997-02-28 2000-08-08 Genetics Institute, Inc. Chimeric polypeptides containing chemokine domains
US6277375B1 (en) 1997-03-03 2001-08-21 Board Of Regents, The University Of Texas System Immunoglobulin-like domains with increased half-lives
JP2001521520A (ja) 1997-04-11 2001-11-06 ジー.ディー.サール アンド カンパニー 抗α▲下v▼β▲下3▼インテグリン抗体アンタゴニスト
TR199902553T2 (xx) * 1997-04-14 2000-03-21 Micromet Gesellschaft F�R Biomedizinische Forschung Mbh �nsan v�cuduna kar�� antijen resept�rlerinin �retimi i�in yeni metod ve kullan�mlar�.
US5873423A (en) * 1997-07-31 1999-02-23 Briese Industrial Technologies, Inc. Frustum cutting bit arrangement
ES2590912T3 (es) 1997-12-08 2016-11-24 Merck Patent Gmbh Proteínas de fusión heterodiméricas útiles para inmunoterapia dirigida y estimulación general del sistema inmunitario
US20030105294A1 (en) 1998-02-25 2003-06-05 Stephen Gillies Enhancing the circulating half life of antibody-based fusion proteins
MXPA00010070A (es) * 1998-04-15 2004-03-10 Lexigen Pharm Corp Mejora de respuestas inmunes medidas de proteina de fusion anticuerpo-citoquina por co-administracion con inhibidor de angiogenesis.
CA2328081A1 (en) 1998-04-17 1999-10-28 Lexigen Pharmaceuticals Corporation Enhancement of antibody-cytokine fusion protein mediated immune responses by co-administration with prostaglandin inhibitor
WO1999054484A1 (en) 1998-04-20 1999-10-28 The Regents Of The University Of California Modified immunoglobulin molecules and methods for use thereof
AU751823B2 (en) 1998-05-14 2002-08-29 Merck Patent Gmbh Fused protein
US6620382B1 (en) 1998-05-22 2003-09-16 Biopheresis Technologies, Llc. Method and compositions for treatment of cancers
CA2341029A1 (en) 1998-08-17 2000-02-24 Abgenix, Inc. Generation of modified molecules with increased serum half-lives
DK1107989T3 (da) * 1998-08-25 2010-05-25 Merck Patent Gmbh Ekspression og eksport af angiostatin og endostatin som immunfusiner
US6646113B1 (en) * 1998-09-17 2003-11-11 The Trustees Of The University Of Pennsylvania Nucleic acid molecule encoding human survival of motor neuron-interacting protein 1 (SIP1) deletion mutants
US6335176B1 (en) 1998-10-16 2002-01-01 Pharmacopeia, Inc. Incorporation of phosphorylation sites
CN1341121A (zh) * 1999-01-07 2002-03-20 利思进药品公司 作为Fc融和蛋白之抗肥胖蛋白质的表达和外运
JP2003528573A (ja) 1999-05-06 2003-09-30 ウエイク・フオレスト・ユニバーシテイ 免疫応答を導き出す抗原を同定するための組成物および方法
US6348192B1 (en) 1999-05-11 2002-02-19 Bayer Corporation Interleukin-2 mutein expressed from mammalian cells
MXPA01011845A (es) 1999-05-19 2002-06-21 Lexigen Pharm Corp Expresion y exportacion de proteinas de interferon-alfa como proteinas de fusion fc.
CZ299516B6 (cs) 1999-07-02 2008-08-20 F. Hoffmann-La Roche Ag Konjugát erythropoetinového glykoproteinu, zpusobjeho výroby a použití a farmaceutická kompozice sjeho obsahem
PE20010288A1 (es) 1999-07-02 2001-03-07 Hoffmann La Roche Derivados de eritropoyetina
SK782002A3 (en) 1999-07-21 2003-08-05 Lexigen Pharm Corp FC fusion proteins for enhancing the immunogenicity of protein and peptide antigens
US7067110B1 (en) 1999-07-21 2006-06-27 Emd Lexigen Research Center Corp. Fc fusion proteins for enhancing the immunogenicity of protein and peptide antigens
AU778611B2 (en) 1999-08-09 2004-12-16 Merck Patent Gmbh Multiple cytokine-antibody complexes
US20050202538A1 (en) 1999-11-12 2005-09-15 Merck Patent Gmbh Fc-erythropoietin fusion protein with improved pharmacokinetics
CA2391080A1 (en) 1999-11-12 2001-05-25 Merck Patent Gesellschaft Mit Beschraenkter Haftung Erythropoietin forms with improved properties
JP5179689B2 (ja) 2000-02-11 2013-04-10 メルク パテント ゲゼルシャフト ミット ベシュレンクテル ハフツング 抗体ベース融合タンパク質の循環系内半減期の増強
PT1257297E (pt) 2000-02-24 2006-12-29 Philogen Spa Composições e método para tratamento da angiogénese em lesões patológicas
US6586398B1 (en) 2000-04-07 2003-07-01 Amgen, Inc. Chemically modified novel erythropoietin stimulating protein compositions and methods
EP1285072A2 (en) 2000-05-12 2003-02-26 Neose Technologies, Inc. In vitro fucosylation recombinant glycopeptides
RU2272644C2 (ru) 2000-06-29 2006-03-27 Мерк Патент Гмбх Усиление иммунной реакции, медиатором которой является слитый протеин антитело-цитокин, при помощи комбинированного лечения агентами, увеличивающими поглощение иммуноцитокина
BR0116803A (pt) * 2001-01-18 2004-02-17 Merck Patent Gmbh Proteìnas de fusão bifuncionais com atividade de glicocerebrosidase
US7189830B2 (en) * 2001-02-19 2007-03-13 Merck Patent Gmbh Anti-KSA/IL-2 fusion proteins with reduced immunogenicity
ES2309167T3 (es) * 2001-02-19 2008-12-16 Merck Patent Gmbh Metodo para identificar epitotes de celulas t y metodo para preparar moleculas con inmunogenicidad reducida.
PL206701B1 (pl) 2001-03-07 2010-09-30 Merck Patent Gmbh Immunoglobulinowe białko fuzyjne, kodujący je kwas nukleinowy, replikujący wektor ekspresji zawierający taki kwas nukleinowy, eukariotyczna komórka gospodarza zawierająca taki wektor ekspresji oraz sposób zwiększania ekspresji takiego białka fuzyjnego
US6992174B2 (en) 2001-03-30 2006-01-31 Emd Lexigen Research Center Corp. Reducing the immunogenicity of fusion proteins
DE60239454D1 (de) * 2001-05-03 2011-04-28 Merck Patent Gmbh Rekombinanter, tumorspezifischer antikörper und dessen verwendung
TW544602B (en) * 2001-08-08 2003-08-01 Hon Hai Prec Ind Co Ltd Delivery notification system
BR0214650A (pt) 2001-12-04 2005-05-03 Merck Patent Gmbh Imunocitoquinas com seletividade modulada
MXPA05006384A (es) 2002-12-17 2005-08-29 Merck Patent Gmbh Anticuerpo humanizado (h14.18) del anticuerpo 14.18 de raton enlazado a gd2 y su fusion con il-2.
US20050069521A1 (en) 2003-08-28 2005-03-31 Emd Lexigen Research Center Corp. Enhancing the circulating half-life of interleukin-2 proteins
AU2004309050B2 (en) 2003-12-30 2010-10-14 Merck Patent Gmbh IL-7 fusion proteins
BRPI0417916A (pt) 2003-12-31 2007-04-10 Merck Patent Gmbh proteìna de fusão de fc-eritropoietina com farmacocinética melhorada
PT1706428E (pt) 2004-01-22 2009-12-29 Merck Patent Gmbh Anticorpos anticancerígenos com fixação de complemento reduzida
US7670595B2 (en) 2004-06-28 2010-03-02 Merck Patent Gmbh Fc-interferon-beta fusion proteins
EP1819728B1 (en) 2004-12-09 2010-04-21 MERCK PATENT GmbH Il-7 variants with reduced immunogenicity
US20070104689A1 (en) 2005-09-27 2007-05-10 Merck Patent Gmbh Compositions and methods for treating tumors presenting survivin antigens
CN101346395A (zh) 2005-12-30 2009-01-14 默克专利有限公司 阻止复合有IL-6Rα的IL-6与GP130结合的抗IL-6抗体
EP1966238B1 (en) 2005-12-30 2012-04-25 Merck Patent GmbH Interleukin-12p40 variants with improved stability
PT1966245E (pt) 2005-12-30 2011-08-31 Merck Patent Gmbh Anticorpos anti-cd19 com imunogenicidade reduzida
AR060070A1 (es) 2006-03-24 2008-05-21 Merck Patent Gmbh Dominios proteicos heterodimericos obtenidos por ingenieria
CA2656700A1 (en) 2006-07-06 2008-01-10 Merck Patent Gesellschaft Mit Beschraenkter Haftung Compositions and methods for enhancing the efficacy of il-2 mediated immune responses

Also Published As

Publication number Publication date
HUP0400284A2 (hu) 2005-02-28
EP1383785A2 (en) 2004-01-28
US20050244418A1 (en) 2005-11-03
KR20040044406A (ko) 2004-05-28
RU2306320C9 (ru) 2008-01-27
US7803618B2 (en) 2010-09-28
WO2002090566A2 (en) 2002-11-14
EP1383785B1 (en) 2011-03-16
JP4546571B2 (ja) 2010-09-15
US20100174056A1 (en) 2010-07-08
PT1383785E (pt) 2011-06-28
CA2446087C (en) 2013-06-18
ES2361664T3 (es) 2011-06-21
KR100900166B1 (ko) 2009-06-02
ZA200309380B (en) 2005-05-25
DK1383785T3 (da) 2011-05-23
RU2003132705A (ru) 2005-01-20
CN1520421A (zh) 2004-08-11
JP2004533248A (ja) 2004-11-04
JP4309662B2 (ja) 2009-08-05
WO2002090566A3 (en) 2003-07-17
HUP0400284A3 (en) 2012-09-28
US6969517B2 (en) 2005-11-29
EP1383785A4 (en) 2004-12-01
MXPA03009924A (es) 2004-01-29
CN100503639C (zh) 2009-06-24
RU2306320C2 (ru) 2007-09-20
PL367831A1 (pl) 2005-03-07
US20030157054A1 (en) 2003-08-21
CA2446087A1 (en) 2002-11-14
ATE502053T1 (de) 2011-04-15
US7459538B2 (en) 2008-12-02
AU2002308562B2 (en) 2008-01-24
BR0209177A (pt) 2004-10-05
JP2009131284A (ja) 2009-06-18
DE60239454D1 (de) 2011-04-28

Similar Documents

Publication Publication Date Title
PL205352B1 (pl) Rekombinowane przeciwciało specyficzne dla nowotworu
AU2002308562A1 (en) Recombinant tumor specific antibody and use thereof
EP3904386A1 (en) Antibody and use thereof
US20070292416A1 (en) De-Immunized Anti-Cd3 Antibody
EP4151235A1 (en) Antibody drug conjugate, preparation method therefor and use thereof
WO2022267936A1 (zh) 特异性结合糖基化ceacam5的抗体
US20230192833A1 (en) New anti-VEGFC antibodies and uses thereof
EP4201961A1 (en) Antibody specifically bound to glycosylated ceacam5
CN114426580B (zh) 抗csf-1r抗体及其产品、方法和用途
WO2023083327A1 (zh) 抗cldn18.2单克隆抗体及其应用
US20230050773A1 (en) Antibodies against lif and uses thereof
CN117866093A (zh) 抗人b7-h4抗体或其抗原结合片段及其应用
CN116284406A (zh) 一种pd-1结合蛋白及其应用
CN118165107A (zh) 结合tigit的抗体分子