PL205628B1

PL205628B1 - Krystaliczny polimorf A analogu epotilonu B, sposób jego wytwarzania i zastosowanie oraz kompozycja farmaceutyczna

Info

Publication number: PL205628B1
Application number: PL365610A
Authority: PL
Inventors: John D. Dimarco; Jack Z. Gougoutas; Imre M. Vitez; Martha Davidovich; Michael Galella; Timothy M. Malloy; Zhenrong Guo; Denis Favreau
Original assignee: Bristol Myers Squibb Co
Priority date: 2000-08-16
Filing date: 2001-08-01
Publication date: 2010-05-31
Also published as: WO2002014323A2; SI21100B; ES2288518T3; HUP0300826A2; SK287876B6; GEP20053495B; PE20020290A1; JP2004506638A; PL365610A1; MXPA03001431A; AU8108201A; BR0113234A; CY1107758T1; AR034259A1; IL153993A; CA2418109A1; JP5046467B2; EP1309597A2; HK1052010A1; NO328500B1

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest krystaliczny polimorf A analogu epotilonu B, sposób jego wytwarzania i zastosowanie oraz kompozycja farmaceutyczna zawierająca ten polimorf. Krystaliczne formy polimorficzne silnie działających analogów epotilonu charakteryzują się wzmożonymi właściwościami.

Epotilony są związkami makrolidowymi znajdującymi zastosowanie w farmacji. Np. Epotilony A i B o strukturach:

mogą wywierać efekty stabilizacji mikrotubuli podobne do paklitakselu (TAXOL®), a zatem wykazują aktywność cytotoksyczną przeciw szybko proliferującym komórkom, takim jak komórki guza lub innym komórkowym chorobom hiperproliferacyjnym, patrz Hofle, G., i in., Angew. Chem. Int. Ed. Engl, tom 35, nr 13/14, 1567-1569 (1996); międzynarodowe zgłoszenie patentowe nr 93/10121 opublikowane 27 maja 1993; i międzynarodowe zgłoszenie patentowe nr 97/19086 opublikowane 29 maja 1997.

Zsyntetyzowano różne analogi epotilonu i można je stosować do leczenia rozmaitych raków i innych chorób zwią zanych z nieprawidł owoś ciami proliferacyjnymi. Takie analogi ujawnił Hofle i in., Id.; Nicolaou, K.C., i in., Angew Chem. Int. Ed. Engl. tom 36, nr 19, 2097-2103 (1997); i Su, D.-S., i in., Angew Chem. Int. Ed. Engl. tom 36, nr 19, 2093-2097 (1997).

Stwierdzono, że szczególnie korzystnym analogiem epotilonu o korzystnej aktywności jest [1S-[1R*,3R*(E),7R*,-10S*,11R*,12R*,16S*]]-7,11-dihydroksy-8,8,10,12,16-pentametylo-3-[1-metylo-2-(2-metylo-4-tiazolilo)etenylo]-4-aza-17-oksabicyklo[14.1.0]heptadekano-5,9-dion.

Przedmiotem niniejszego wynalazku jest postać krystaliczna analogu epotilonu B. Polimorf ten jest nową postacią krystaliczną i jego identyfikację przedstawiono w dalszej części opisu.

W fig. 1 przedstawiono rentgenogram proszkowy (CuKa λ = 1,5406 A w temperaturze pokojowej) formy A analogu epotilonu.

W fig. 2 przedstawiono rentgenogram proszkowy formy B (CuKa λ = 1,5406 A w temperaturze pokojowej) analogu epotilonu.

W fig. 3 przedstawiono rentgenogram proszkowy mieszaniny Form A i B (CuKa λ = 1,5406 A w temperaturze pokojowej) analogu epotilonu.

W fig. 4 przedstawiono porównanie symulowanego i faktycznego rentgenogramu proszkowego form A i B analogu epotilonu.

W fig. 5 przedstawiono widmo Ramana formy A analogu epotilonu.

W fig; 6 przedstawiono widmo Ramana formy B analogu epotilonu.

W fig. 7 przedstawiono widmo Ramana mieszaniny form A i B analogu epotilonu.

W fig. 8 przedstawiono konformację w stanie stałym formy A analogu epotilonu.

W fig. 9 przedstawiono konformację w stanie stałym formy B analogu epotilonu.

Przedmiotem wynalazku jest krystaliczny polimorf A analogu epotilonu B o wzorze I

PL 205 628 B1 przy czym krystaliczny polimorf jest wolny od materiału amorficznego i charakteryzuje się parametrami jednostkowej komórki w przybliżeniu równymi:

wymiary komórki a = 14,152 (6) A b = 30,72 (2) A c = 6,212 (3) A Objętość = 2701 (4) A grupa przestrzenna P212121 ortorombowa cząsteczki/jednostkowa komórka 4 gęstość (obliczona) (g/cm²) 1,247 temperatura topnienia 182-185° C (rozkład); oraz charakterystyczne piki na rentgenogramie proszkowym przy wartości dwa teta (CuKa λ = 1,5406 A w temperaturze 22°C): 5,69, 6,76, 8,38, 11,43, 12,74, 13,62, 14,35, 15,09, 15,66, 16,43, 17,16, 17,66, 18,31, 19,03, 19,54, 20,57, 21,06, 21,29, 22,31, 23,02, 23,66, 24,18, 14,98, 25,50, 26,23, 26,23, 26,46, 27,59, 28,89, 29,58, 30,32, 31,08 i 31,52.

Korzystnie, polimorf A charakteryzuje rentgenogram proszkowy przedstawiony na fig. 1 i widmo Ramana przedstawione na fig. 5.

Korzystnie, polimorf A charakteryzuje rozpuszczalność w wodzie 0,1254, rozpuszczalność w 3% wodnym roztworze polisorbatu 80-0,2511, temperatura topnienia (rozkład) pomiędzy 182-185°C i ciepło właściwe roztworu 20,6 kJ/mol.

Korzystnie, polimorf A według wynalazku charakteryzuje się czystością co najmniej 98,2%.

Korzystnie, polimorf A według wynalazku charakteryzuje się czystością co najmniej 99,2%.

Korzystnie, polimorf A według wynalazku charakteryzuje się czystością co najmniej 99,4%.

Przedmiotem wynalazku jest również sposób wytwarzania polimorfu według wynalazku, w którym zawiesinę wymienionego związku o wzorze I ogrzewa się w 8 do 16 ml octanu etylu na gram wymienionego związku w temperaturze około 75°C utrzymując tę temperaturę przez około jedną godzinę, dodaje się cykloheksan w stosunku od 1:2 do 2:2 do ilości octanu etylu, oziębia się mieszaninę do temperatury otoczenia, miesza przez około 12 do 96 godzin, następnie oziębia do temperatury około 5°C w czasie około dwóch godzin i wyodrębnia krystaliczny polimorf A.

Przedmiotem wynalazku jest także sposób wytwarzania polimorfu według wynalazku, w którym zawiesinę wymienionego związku o wzorze I ogrzewa się w 8 do 16 ml octanu etylu na gram wymienionego związku w temperaturze około 75°C, dodaje się kryształy zaszczepiające, utrzymuje się mieszaninę przez około 30 minut, dodaje cykloheksan w stosunku od 1:2 do 2:2 do ilości octanu etylu utrzymując mieszaninę w temperaturze około 70°C, oziębia się mieszaninę do temperatury otoczenia, miesza w czasie 18 godzin, następnie oziębia do temperatury 5°C w czasie około dwóch godzin i wyodrębnia krystaliczny polimorf A.

Przedmiotem wynalazku jest ponadto sposób wytwarzania polimorfu według wynalazku, w którym zawiesinę wymienionego związku o wzorze I ogrzewa się w 8 do 16 ml octanu etylu na gram wymienionego związku w temperaturze 75°C przez co najmniej godzinę, aż do uzyskania roztworu, oziębia się roztwór do temperatury 50°C w czasie dwóch godzin, dodaje kryształy zaszczepiające gdy temperatura osiąga 60°C, oziębia się roztwór do temperatury 30°C w czasie trzech godzin, następnie obniża temperaturę roztworu do -10°C w czasie trzech godzin, przy czym przez pierwszą godzinę dodaje się kroplami cykloheksan w stosunku od 1:2 do 2:2 do ilości octanu etylu, następnie utrzymuje się uzyskaną mieszaninę w temperaturze -10°C przez jedną godzinę i wyodrębnia krystaliczny polimorf A.

Przedmiotem wynalazku jest również kompozycja farmaceutyczna zawierająca jeden lub wiele farmaceutycznie dopuszczalnych nośników, zaróbek lub rozcieńczalników oraz aktywny składnik, która zawiera jako aktywny składnik skuteczną ilość polimorfu według wynalazku.

Przedmiotem wynalazku jest ponadto zastosowanie krystalicznego polimorfu według wynalazku do wytwarzania leku do leczenia raka.

Stwierdzono, że polimorf według wynalazku wykazuje szczególnie korzystne właściwości.

PL 205 628 B1

Wynalazek dotyczy krystalicznego polimorfu A analogu epotilonu B o poniższym wzorze I

Analogiem epotilonu o wzorze I chemicznie jest [1S-[1R*,3R*(E),7R*,10S*,11R*,12R*,16S*]]-7,11-dihydroksy-8,8,10,12,16-pentametylo-3-[1-metylo-2-(2-metylo-4-tiazolilo)etenylo]-4-aza-17-oksa-bicyklo[14,1,0]heptadekano-5,9-dion. Analog ten i sposób jego wytwarzania przedstawiono w zgłoszeniu patentowym Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 09/170582, złożonym 13 października 1998, które to ujawnienie załącza się tu na zasadzie odnośnika literaturowego. Polimorfy analogu o powyższym wzorze I są środkami stabilizującymi mikrotubule. Są one zatem przydatne w leczeniu rozmaitych raków i innych chorób proliferacyjnych obejmujących, lecz nie ograniczając się do nich, następujące:

raka, w tym raka pęcherza, sutka, okrężnicy, nerki, wątroby, płuc, jajnika, trzustki, żołądka, szyjki macicy, tarczycy i skóry, w tym raka płaskokomórkowego;

guzy krwiotwórcze pochodzenia limfoidalnego, obejmujące białaczkę, ostrą białaczkę limfocytową, ostrą białaczkę limfoblastyczną, chłoniaka B-komórkowego, chłoniaka T-komórkowego, chłoniaka Hodgkina, chłoniaka nieziarniczego, chłoniaka włochatokomórkowego i chłoniaka Burkitta;

guzy krwiotwórcze pochodzenia szpikowego, obejmujące ostre i przewlekłe białaczki szpikowe i białaczkę promielocytową;

guzy pochodzenia mezenchymalnego, obejmujące włókniakomięsaka i mięśniakomięsaka prążkowanego;

inne guzy, obejmujące czerniaka, nasieniaka, potworniaka złośliwego, nerwiaka i glejaka;

guzy ośrodkowego i obwodowego układu nerwowego, obejmujące gwiaździaka, nerwiaka, glejaka, i nerwiaki osłonkowe;

guzy pochodzenia mezenchymalnego, obejmujące włókniakomięsaka, mięśniakomięsaka prążkowanego, i kostniakomięsaka; i inne guzy, w tym czerniak, skóra pergaminowata barwnikowa, rogowiak kolczystokomórkowy, nasieniak, rak pęcherzykowy tarczycy i potworniak złośliwy.

Polimorf będący przedmiotem niniejszego wynalazku będzie także hamować angiogenezę, tym samym działając na wzrost guzów i zapewniając leczenie guzów i zaburzeń związanych z guzami. Takie właściwości antyangiogenne będą także przydatne w leczeniu innych stanów odpowiadających na środki antyangiogenne obejmujące, lecz nie ograniczając się do nich, pewne formy ślepoty związane z unaczynieniem siatkówki, zapalenie stawów, szczególnie zapalne zapalenie stawów, stwardnienie rozsiane, nawrót zwężenia i łuszczycę.

Polimorfy analogu o wzorze I będą indukować lub hamować apoptozę, proces fizjologicznej śmierci komórki krytyczny dla normalnego rozwoju i homeostazy. Zmiany szlaków apoptozy przyczyniają się do patogenezy wielu chorób człowieka. Polimorf będący przedmiotem niniejszego wynalazku, jako modulatory apoptozy, będzie przydatny w leczeniu wielu chorób człowieka, w których występują aberracje apoptozy obejmujące, lecz nie ograniczając się do nich, raka i zmiany przedrakowe, choroby związane z odpowiedzią immunologiczną, infekcje wirusowe, choroby zwyrodnieniowe układu kostno-mięśniowego i choroba nerek.

Takie formy krystaliczne analogu epotilonu o wzorze I można także stosować do leczenia stanów innych niż rak lub inne choroby proliferacyjne, czego nie należy wiązać z jakimkolwiek mechanizmem lub morfologią. Takie stany obejmują, lecz nie ograniczając się do nich, infekcje wirusowe takie jak wirus opryszczki, wirus ospy, wirus Epstein-Barr'a, wirus Sindbis'a i adenowirus; choroby autoimmunologiczne takie jak układowy toczeń rumieniowaty, immunologiczne zapalenie kłębuszkowe nerek, reumatoidalne zapalenie stawów, łuszczyca, zapalne choroby jelit i cukrzyca autoimmunologiczna;

PL 205 628 B1 zaburzenia neurodegeneracyjne takie jak choroba Alzheimera, otępienie związane z AIDS, choroba Parkinsona, stwardnienie zanikowe boczne, zapalenie siatkówki barwnikowe, rdzeniowy zanik mięśni i degeneracja móżdżku; AIDS; zespoły mielodysplastyczne; niedokrwistość aplastyczną; zawały serca związane z uszkodzeniami niedokrwiennymi; uszkodzenie poudarowe i poreperfuzyjne; restenozę; arytmię; miażdżycę naczyń; choroby wątroby wywołane toksynami lub alkoholem; choroby hematologiczne takie jak przewlekła niedokrwistość i niedokrwistość aplastyczną; choroby zwyrodnieniowe układu kostno-mięśniowego, takie jak osteoporoza i zapalenie stawów; wrażliwe na aspirynę zapalenie nosa i zatok; zwłóknienie torbielowate; stwardnienie rozsiane; choroby nerek i ból nowotworowy.

Skuteczną ilość przedstawionych polimorfów, szczególnie formy A, można określić w dziedzinie i przykładowe ich dawkowanie u człowieka obejmuje ilości od około 0,05 do 200 mg/kg/dobę, które można podawać w pojedynczej dawce lub jako indywidualne podzielone dawki, jak np. od 1 do 4 razy dziennie. Korzystnie, przedmiotowe polimorfy podaje się w dawce poniżej 100 mg/kg/dobę, w pojedynczej dawce lub w 2 do 4 podzielonych dawkach. Zrozumiałe jest, że ilość specyficznej dawki i częstotliwość jej dawkowania może zmieniać się w zależności od dowolnego przypadku i zależą one od rozmaitych czynników obejmujących aktywność stosowanego specyficznego związku, metaboliczną trwałość i długość działania tego związku, gatunki, wiek, masę ciała, ogólny stan zdrowia, płeć i dietę chorego, sposób i czas podawania, szybkość wydalania, kombinację leku oraz stopień zaawansowania choroby. Przedmiotowe polimorfy korzystnie podaje się pozajelitowo, jednakże rozpatruje się tu inne metody podawania, które są znane w dziedzinie onkologii. Korzystnie leczenie obejmuje zwierzęta, najkorzystniej ssaki czyli człowieka i domowe zwierzęta takie jak psy, koty itp., cierpiące na wcześniej wymienione zaburzenia.

Wytwarzanie analogów epotilonu o wzorze I przedstawiono w opisie patentowym Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 09/170,582, przy czym przedmiotowy analog epotilonu otrzymano w postaci oleju, który można poddać chromatografii i oczyszczaniu uzyskując bezpostaciowy proszek. Korzystny sposób wytwarzania opisano w kontynuacji powyższego zgłoszenia pod nr 09/528526, złożonym 20 marca 2000, które to ujawnienie załącza się tu na zasadzie odsyłacza. Według tego sposobu, odnoszącego się do analogów o wzorze I, epotilon B poddaje się reakcji z donorem azydku i środkiem buforującym w obecności katalizatora palladowego i czynnika redukującego z wytworzeniem związku pośredniego o wzorze

Następnie prowadzi się reakcję makrolaktamizacji związku pośredniego z wytworzeniem analogu o wzorze I. Obecnie wykazano, że ten analog, w krystalicznej formie, składa się z mieszaniny form A i B, co opisano tu dokładnie. Bezpostaciową formę analogu epotilonu o wzorze I można rozpuścić w odpowiednim rozpuszczalniku, korzystnie rozpuszczalniku mieszanym takim jak octan etylu/dichlorometan/trietyloamina, oczyścić stosując np. filtrację przez warstwę żelu krzemionkowego i krystalizować przez oziębienie do temperatury około 5°C uzyskując krystaliczną substancję tj. mieszaninę formy A i formy B. W etapie oczyszczania z zastosowaniem mieszaniny rozpuszczalników zawierających taki składnik jak dichlorometan, pozostałe rozpuszczalniki usuwa się przed syntezą, żeby nie przeszkadzały w procesie krystalizacji.

Na ogół, oczyszczoną substancję rozpuszcza się w ograniczonej ilość octanu etylu i uzyskaną zawiesinę ogrzewa się do temperatury około 75-80°C, co prowadzi do powstania formy A. Przez ograniczoną ilość rozumie się od około 8 do 16 ml, korzystnie od około 8 do 12 ml octanu etylu na gram oczyszczonej substancji. W trakcie ogrzewania roztworu, powstaje rzadka zawiesina, która w przeważającej mierze stanowi formę B. W temperaturze około 75°C zawiesina ulega zagęszczeniu, co świadczy o powstaniu formy A. Zawiesinę utrzymuje się w temperaturze około 75-80°C przez około godzinę w celu zakończenia powstawania formy A, po którym to czasie do zawiesiny dodaje się cykloheksan w stosunku od około 1:2 do 2:2 do octan etylu, korzystnie około 1:2, po czym mieszaninę

PL 205 628 B1 pozostawia się do ochłodzenia do temperatury otoczenia, mieszając przez około 12 do 96 godzin. Mieszaninę następnie ochładza się do temperatury około 5°C w czasie około dwóch godzin oddzielając kryształy formy A przedmiotowego analogu epotilonu. Formę A otrzymuje się z dobrą wydajnością i czystoś cią .

Alternatywne metody otrzymywania formy A wiążą się z dodawaniem kryształów zaszczepiających. W opisach tu przedstawionych, stosowano kryształy zaszczepiające formy A, lecz można także stosować kryształy zaszczepiające formy B lub ich mieszaniny. Według takiej procedury, oczyszczoną substancję rozpuszcza się w ograniczonej ilości octanu etylu jak opisano powyżej i ogrzewa do temperatury około 75°C, dodaje się kryształy zaszczepiające i mieszaninę utrzymuje przez około 30 minut w tej temperaturze. Nastę pnie, w opisanej powyż ej iloś ci wkrapla się cykloheksan utrzymują c temperaturę około 70°C. Mieszaninę następnie ochładza się do temperatury 20°C i miesza przez 18 godzin, po czym ochładza do temperatury 5°C z zastosowaniem fizycznego rozdziału, np. filtracji, uzyskując białe kryształy formy A.

Według drugiej procedury, początkowy roztwór substancji w octanie etylu ogrzewa się w temperaturze 75°C przez co najmniej godzinę, aż do uzyskania roztworu. Po około dwóch godzinach po dodaniu kryształów zaszczepiających formy A, gdy temperatura wynosi około 60°C, roztwór ochładza się do temperatury około 50°C. Kryształy zaczynają się pojawiać w temperaturze około 55°C. Temperaturę ponownie obniża się do około 20°C, mieszając w ciągu kolejnych dwóch godzin, przy czym podczas pierwszej godziny wkrapla się cykloheksan, tak jak opisano powyżej. Otrzymaną zawiesinę następnie chłodzi się w ciągu dwóch godzin do temperatury -10°C i utrzymuje w tej temperaturze jeszcze przez godzinę. Zawiesinę następnie przesącza się uzyskując białe kryształy formy A.

Według kolejnej alternatywnej procedury, substancję rozpuszcza się w większej ilości, np. co najmniej około 4 ml/g octanu etylu i uzyskaną zawiesinę ogrzewa się do temperatury około 80°C, aż do uzyskania roztworu, który następnie ochładza się do temperatury około 70°C w czasie jednej godziny. Kryształy zaszczepiające formy A dodaje się gdy temperatura roztworu osiąga około 70°C. Temperaturę następnie obniża się do około 30°C mieszając jeszcze trzy godziny. Kryształy zaczynają się pojawiać w temperaturze około 65°C. Temperaturę obniża się do -10°C w czasie następnych trzech godzin, a przez pierwsze trzydzieści minut wkrapla się cykloheksan w ilości opisanej powyżej. Jeszcze przez godzinę utrzymuje się temperaturę -10°C. Otrzymaną zawiesinę przesącza się uzyskując białe kryształy formy A. Wydajność i czystość formy A otrzymywanej tymi metodami uważa się bardzo dobre.

Formę B analogów epotilonu o powyższym wzorze I otrzymuje się przez przygotowanie zawiesiny surowej substancji w większej ilości octanu etylu, np. od około 40 do 50 ml na gram, i ogrzewanie w temperaturze 70°C do 80°C przez godzinę , z uzyskaniem roztworu, który nastę pnie utrzymuje się w tej temperaturze przez okoł o trzydzieści minut. Roztwór ochł adza się do temperatury okoł o 30°C w czasie około dwóch godzin, przy czym kryształy zaczynają się pojawiać w temperaturze około 38°C. Temperaturę następnie obniża się do około -10°C w czasie jednej godziny, a przez pierwsze trzydzieści minut wkrapla się cykloheksan w opisanej powyżej ilości. Otrzymaną zawiesinę utrzymuje się w temperaturze -10°C w czasie następnych dwóch godzin i przesącza uzyskując białe kryształy formy B.

Według alternatywnego do powyższego sposobu, surową substancję zawiesza się w podobnej ilości octanu etylu i ogrzewa do temperatury około 78°C uzyskując roztwór, który następnie utrzymuje się w tej temperaturze przez około trzydzieści minut. Roztwór ochładza się do temperatury około 10°C w czasie około dwóch godzin i dodaje kryształ y zaszczepiają ce formy A, gdy temperatura osią ga około 10°C. Temperaturę ponownie obniża w czasie kolejnych dwóch godzin do -10°C, a przez trzydzieści minut wkrapla się cykloheksan w opisanej powyżej ilości. Następnie, przez dwie godziny utrzymuje się temperaturę -10°C. Otrzymaną zawiesinę przesącza się uzyskując białe kryształy formy B.

Według kolejnej alternatywnej procedury, oczyszczoną substancję rozpuszcza się w innym rozpuszczalniku, korzystnie toluenie, w ilości pomiędzy około 10 i 20 ml na gram i ogrzewa do temperatury 75°C do 80°C przez 30 minut, a następnie pozostawia do ochłodzenia do temperatury 20°C i miesza się przez 18 godzin. Metodą fizycznego rozdzielania z zawiesiny oddziela się białe kryształy formy B. Wydajność i czystość formy B otrzymywanej tymi metodami uważa się bardzo dobre.

Figury 1 do 3 przedstawiają rentgenogram proszkowy omawianego analogu odpowiednio form A, B i ich mieszaniny. Na fig. 4 przedstawia porównanie symulowanych i faktycznych rentgenogramów proszkowych dla pojedynczych struktur krystalicznych form A i B. Rentgenogramy uzyskano wykorzystując aparat Philips Xpert ze źródłem generatora 44 kV i 40 mA oraz włóknem CuKa o λ = 1,5406 A, w temperaturze pokojowej. Na podstawie wyników przedstawionych na fig. 1-4, jak również w poniżPL 205 628 B1 szych Tablicach 1 i 2, które zawierają dane sumaryczne, różnice tych danych wyraźnie wskazują, że formy A i B analogu epotilonu posiadają różne struktury krystaliczne. W Tablicach, intensywność piku od 1 do 12 sklasyfikowano jako bardzo słabą, od 13 do 32 jako słabą, od 33 do 64 jako średnią, od 65 do 87 jak silną i od 88 do 100 jak bardzo silną.

T a b l i c a 1 Wartości dla formy A

Położenie piku (dwa teta) (CuKa λ = 1,5406 A w temperaturze pokojowej)	Względna intensywność piku	Położenie piku (dwa teta)	Względna intensywność piku
5,69	Bardzo słaba	21,06	Bardzo silna
6,76	Bardzo słaba	21,29	Słaba
8,38	Bardzo słaba	22,31	Słaba
11,43	Słaba	23,02	Słaba
12,74	Bardzo słaba	23,66	Słaba
13,62	Bardzo słaba	24,18	Bardzo słaba
14,35	Bardzo słaba	24,98	Słaba
15,09	Bardzo słaba	25,50	Słaba
15,66	Słaba	26,23	Bardzo słaba
16,43	Bardzo słaba	26,46	Bardzo słaba
17,16	Bardzo słaba	27,59	Bardzo słaba
17,66	Bardzo słaba	28,89	Bardzo słaba
18,31	Słaba	29,58	Bardzo słaba
19,03	Słaba	30,32	Bardzo słaba
19,54	Średnia	31,08	Bardzo słaba
20,57	Słaba	31,52	Bardzo słaba

T a b l i c a 2 Wartości dla formy B

Położenie piku (dwa teta) (CuKa λ = 1,5406 A w temperaturze pokojowej)	Względna intensywność piku	Położenie piku (dwa teta)	Względna intensywność piku
6,17	Bardzo słaba	21,73	Średnia
10,72	Bardzo słaba	22,48	Bardzo silna
12,33	Słaba	23,34	Średnia
14,17	Słaba	23,93	Średnia
14,93	Średnia	24,78	Średnia
15,88	Średnia	25,15	Słaba
16,17	Średnia	25,90	Słaba
17,11	Średnia	26,63	Średnia
17,98	Słaba	27,59	Bardzo słaba
19,01	Bardzo silna	28,66	Słaba
19,61	Średnia	29,55	Słaba
20,38	Średnia	30,49	Słaba
21,55	Średnia	31,22	Słaba

PL 205 628 B1

Figury 5 do 7 przedstawiają Ramana opisywanego analogu odpowiednio form A, B i ich mieszaniny. Widma także wykazują dwie wyraźne formy krystaliczne, w szczególności pasma przy 3130 cm^-1i 3115 cm^-1.

Różnicujące właściwości fizyczne dwóch form polimorficznych przedstawiono w poniższej Tablicy 3. Badanie kalorymetryczne roztworu przeprowadzono z zastosowaniem aparatu Thermometrics Mikrocalorimeter, w etanolu w temperaturze 25°C. Rozpuszczalności określono podobnie w temperaturze 25°C. Porównując niektóre dane, szczególnie ciepło właściwe roztworu, widoczne jest, że forma A jest bardziej trwała, tak więc forma A jest korzystna.

T a b l i c a 3

Charakterystyka	Forma A	Forma B
Rozpuszczalność w wodzie	0,1254	0,1907
Rozpuszczalność w 3% polisorbacie 80 (wodny roztwór)	0,2511	0,5799
Ciepło właściwe roztworu	20,6 kJ/mol	9,86 kJ/mol

Formę A i formę B analogów epotilonu o powyższym wzorze I można ponadto scharakteryzować pod względem parametrów jednostkowej komórki otrzymanych z analizy krystalograficznej dla pojedynczego kryształu, co przedstawiono poniżej. Szczegółowy opis jednostkowej komórki można znaleźć w Rozdziale 3 podręcznika: Stout & Jensen, X-Ray structure Determination: A Practical Guide. MacMilian Co., Nowy York, NY (1968).

Parametry jednostkowej komórki formy A

Wymiary komórki	a = 14,152 (6) A b = 30,72 (2) A c= 6,212 (3) A objętość = 2701 (4) A
Grupa przestrzenna	P212121 ortorombowa
Cząsteczki/jednostkowa komórka	4
Gęstość (obliczona) (g/cm³)	1,247
Temperatura topnienia Parametry jednostkowej komórki formy B	182-185°C (rozkład)
Wymiary komórki	a = 16,675 (2) A b = 28,083 (4) A c= 6,054 (1) A Objętość = 2835 (1) A
Grupa przestrzenna	P212121 ortorombowa
Cząsteczki/jednostka komórka	4
Gęstość (obliczona) (g/cm³)	1,187
Temperatura topnienia	191-199°C (rozkład)

Różnice pomiędzy formami A i B analogu epotilonu przedstawiono ponadto pod względem konformacji w stanie stałym dla każdej formy, co zilustrowano odpowiednio na fig. 8 i fig. 9, opierając się na cząstkowych współrzędnych atomowych wyszczególnionych w poniższych Tablicach 4 do 7.

T a b l i c a 4

Cząstkowe współrzędne atomowe dla analogu epotilonu o wzorze I: forma A

Atom	X	Y	Z	U11*10e2
1	2	3	4	5
C1	0,3879 (3)	0,4352 (1)	0,5503 (9)	60 (6)
O1	0,4055 (2)	0,4300 (1)	0,7435 (5)	68 (4)
C2	0,2864 (3)	0,4340 (1)	0,4675 (7)	42 (6)
C3	0,2696 (3)	0,4210 (1)	0,2325(7)	56 (6)

PL 205 628 B1 ciąg dalszy Tablicy 4

1	2	3	4	5
O3	0,3097 (2)	0,4550 (1)	0,1027 (5)	71 (4)
C4	0,1615 (3)	0,4154 (1)	0,1852 (7)	50 (6)
C5	0,1289 (3)	0,3732 (1)	0,2895 (8)	58 (6)
O5	0,0935 (3)	0,3748 (1)	0,4713 (6)	135 (6)
C6	0,1343 (3)	0,3296 (1)	0,1769 (8)	66 (6)
C7	0,1503 (3)	0,2921 (1)	0,3353 (8)	84 (6)
O7	0,1410 (3)	0,2528 (1)	0,2127 (6)	127 (5)
C8	0,2449 (4)	0,2936 (1)	0,4540 (8)	83 (7)
C9	0,3284 (4)	0,2824 (1)	0,3072 (9)	81 (7)
C10	0,4258 (4)	0,2877 (1)	0,4141 (8)	76 (7)
C11	0,4467 (3)	0,3359 (1)	0,4622 (8)	67 (6)
C12	0,5220 (3)	0,3426 (1)	0,6294 (8)	53 (6)
O12	0,6171 (2)	0,3288 (1)	0,5612 (5)	56 (4)
C13	0,5983 (3)	0,3746 (1)	0,5991 (8)	50 (6)
C14	0,6099 (3)	0,4053 (1)	0,4113 (8)	47 (6)
C13	0,5568 (3)	0,4477 (1)	0,4538 (8)	44 (6)
N16	0,4552 (3)	0,4426 (1)	0,4005 (6)	41 (5)
C17	0,1482 (4)	0,4138 (2)	-0,0603 (8)	103 (7)
C18	0,1043 (4)	0,4539 (1)	0,2734 (8)	62 (6)
C19	0,0386 (4)	0,3232 (2)	0,0572 (10)	92 (8)
C20	0,2404 (5)	0,2630 (2)	0,6482 (10)	145 (9)
C21	0,4974 (4)	0,3301 (2)	0,8563 (9)	109 (8)
C22	0,5935 (3)	0,4860 (1)	0,3281 (8)	48 (6)
C23	0,5989 (4)	0,4815 (2)	0,0875 (8)	132 (8)
C24	0,6154 (3)	0,5222 (1)	0,4376 (8)	59 (6)
C25	0,6392 (3)	0,5656 (1)	0,3573 (8)	61 (6)
N26	0,6786 (3)	0,5941 (1)	0,5076 (6)	75 (6)
C27	0,6902 (3)	0,6325 (2)	0,4255 (8)	59 (6)
S28	0,6529 (1)	0,6381 (1)	0,1655 (2)	92 (2)
C29	0,6196 (4)	0,5846 (2)	0,1632 (9)	85 (7)
C30	0,7292 (4)	0,6703 (2)	0,5523 (10)	106 (8)

T a b l i c a 4, ciąg dalszy

U22*10e2	U33*10e2	U12*10e2	U13*10e2	U23*10e2
1	2	3	4	5
25 (4)	138 (8)	-2 (4)	16 (5)	-9 (4)
85 (4)	100 (5)	6 (3)	4 (3)	1 (3)
64 (5)	106 (6)	0 (4)	3 (4)	-5 (4)

PL 205 628 B1 ciąg dalszy Tablicy 4

1	2	3	4	5
44 (5)	103 (6)	-7 (4)	5 (4)	13 (4)
58 (3)	128 (4)	-6 (3)	18 (3)	3 (3)
63 (5)	112 (6)	-12 (4)	-3 (4)	7 (4)
82 (6)	103 (7)	-6 (4)	-13 (5)	4 (5)
83 (4)	144 (5)	-16 (4)	39 (4)	5 (3)
71 (5)	118 (6)	-13 (5)	-7 (4)	-10 (4)
43 (5)	134 (6)	-27 (4)	-2 (5)	-10 (5)
61 (4)	163 (5)	-34 (3)	-17 (4)	-9 (3)
56 (5)	127 (6)	-26 (5)	-4 (5)	3 (5)
68 (5)	153 (7)	-1 (5)	-4 (5)	-26 (5)
56 (5)	166 (8)	13 (5)	-19 (5)	-15 (5)
61 (5)	126 (7)	-3 (4)	-19 (4)	-5 (5)
64 (5)	138 (7)	16 (4)	8 (5)	-1 (5)
61 (3)	155 (4)	15 (3)	8 (3)	4 (3)
45 (5)	162 (7)	3 (4)	2 (5)	-8 (5)
63 (5)	159 (7)	2 (4)	5 (5)	7 (5)
44 (5)	143 (6)	-4 (4)	7 (4)	-1 (4)
65 (4)	106 (5)	-3 (3)	6 (3)	-2 (3)
128 (7)	104 (7)	-29 (6)	-10 (5)	18 (5)
67 (5)	164 (7)	17 (5)	9 (5)	12 (5)
115 (7)	217 (10)	-17 (6)	-70 (7)	-19 (7)
114 (7)	158 (8)	-34 (6)	-20 (6)	47 (6)
92 (6)	131 (7)	19 (5)	10 (5)	8 (5)
63 (5)	122 (6)	6 (4)	4 (5)	-1 (5)
78 (6)	116 (7)	-7 (5)	12 (5)	-13 (5)
55 (5)	132 (6)	-6 (4)	9 (5)	7 (5)
65 (5)	127 (7)	-12 (4)	8 (5)	5 (5)
58 (5)	129 (5)	-9 (4)	4 (4)	-5 (4)
69 (6)	128 (6)	9 (4)	2 (5)	7 (5)
79 (1)	163 (2)	-10 (1)	-3 (1)	20 (1)
78 (6)	161 (8)	-13 (5)	-9 (6)	3 (6)
75 (6)	186 (8)	-29 (5)	-5 (6)	-10 (6)

PL 205 628 B1

T a b l i c a 5

Pozycje atomów wodoru: forma A

Atom	X	Y	Z	U*10E2
H21	0,2475 (0)	0,4114 (0)	0,5659 (0)	4,86 (0)
H22	0,2576 (0)	0,4663 (0)	0,4871 (0)	4,86 (0)
H31	0,3056 (0)	0,3905 (0)	0,2005 (0)	4,59 (0)
H3	0,3433 (0)	0,4414 (0)	-0,0241 (0)	5,55 (0)
H61	0,1951 (0)	0,3304 (0)	0,0646 (0)	5,55 (0)
H71	0,0960 (0)	0,2932 (0)	0,4607 (0)	5,80 (0)
H7	0,1332 (0)	0,2276 (0)	0,3158 (0)	7,23 (0)
H81	0,2588 (0)	0,3266 (0)	0,5107 (0)	5,85 (0)
H91	0,3274 (0)	0,3037 (0)	0,1672 (0)	6,41 (0)
H92	0,3217 (0)	0,2491 (0)	0,2527 (0)	6,41 (0)
H101	0,4802 (0)	0,2743 (0)	0,3130 (0)	6,34 (0)
H102	0,4253 (0)	0,2697 (0)	0,5663 (0)	6,34 (0)
H111	0,4687 (0)	0,3519 (0)	0,3132 (0)	5,60 (0)
H112	0,3823 (0)	0,3519 (0)	0,5172 (0)	5,60 (0)
H131	0,6275 (0)	0,3905 (0)	0,7410 (0)	5,60 (0)
H141	0,6837 (0)	0,4117 (0)	0,3814 (0)	5,88 (0)
H142	0,5803 (0)	0,3901 (0)	0,2659 (0)	5,88 (0)
H151	0,5638 (0)	0,4542 (0)	0,6281 (0)	5,35 (0)
H16	0,4353 (0)	0,4447 (0)	0,2429 (0)	4,88 (0)
H171	0,1722 (0)	0,4437 (0)	-0,1367 (0)	6,90 (0)
H172	0,1919 (0)	0,3871 (0)	-0,1308 (0)	6,90 (0)
H173	0,0763 (0)	0,4077 (0)	-0,1076 (0)	6,90 (0)
H181	0,1273 (0)	0,4835 (0)	0,1956 (0)	6,31 (0)
H182	0,0295 (0)	0,4491 (0)	0,2355 (0)	6,31 (0)
H183	0,1123 (0)	0,4566 (0)	0,4436 (0)	6,31 (0)
H191	0,0370 (0)	0,2923 (0)	-0,0226 (0)	8,78 (0)
H192	0,0186 (0)	0,3233 (0)	0,1794 (0)	8,78 (0)
H193	0,0259 (0)	0,3491 (0)	-0,0525 (0)	8,78 (0)
H201	0,3050 (0)	0,2635 (0)	0,7355 (0)	8,17 (0)
H202	0,1828 (0)	0,2733 (0)	0,7536 (0)	8,17 (0)
H203	0,2252 (0)	0,2304 (0)	0,5923 (0)	8,17 (0)
H211	0,4260 (0)	0,3415 (0)	0,8951 (0)	6,84 (0)
H212	0,4998 (0)	0,2955 (0)	0,8754 (0)	6,84 (0)

PL 205 628 B1

T a b l i c a 6

Cząstkowe współrzędne atomowe dla analogu epotilonu o wzorze I: forma B

Atom	X	Y	Z	U11*10e2
C1	0,2316 (2)	0,1043 (2)	0,7342 (8)	56 (4)
O1	0,2321 (2)	0,1159 (1)	0,5376 (5)	131 (4)
C2	0,1812 (2)	0,0623 (1)	0,8106 (7)	62 (4)
C3	0,1535 (2)	0,0622 (1)	1,0506 (7)	52 (4)
O3	0,2226 (2)	0,0539 (1)	1,1856 (5)	65 (3)
C4	0,0876 (2)	0,0237 (1)	1,0903 (7)	63 (4)
C5	0,0096 (2)	0,0415 (1)	0,9838 (8)	57 (4)
O5	-0,0132 (2)	0,0252 (1)	0,8117 (6)	100 (4)
C6	-0,0409 (2)	0,0796 (1)	1,1023 (6)	53 (4)
C7	-0,0754 (2)	0,1151 (1)	0,9373 (9)	60 (4)
O7	-0,1316 (2)	0,1434 (1)	1,0606 (7)	79 (3)
C8	-0,0135 (3)	0,1468 (1)	0,8213 (8)	75 (5)
C9	0,0274 (2)	0,1817 (1)	0,9812 (9)	80 (5)
C10	0,0946 (3)	0,2107 (2)	0,8766 (10)	95 (5)
C11	0,1389 (3)	0,2407 (2)	1,0447 (11)	97 (5)
C12	0,2065 (3)	0,2688 (2)	0,9440 (11)	110 (6)
O12	0,2653 (2)	0,2862 (1)	1,1070 (8)	124 (4)
C13	0,2894 (3)	0,2520 (2)	0,9406 (10)	104 (6)
C14	0,3190 (3)	0,2049 (2)	1,0281(10)	117 (6)
C15	0, 3253 (3)	0,1676 (1)	0,8388 (8)	86 (5)
N16	0,2738 (2)	0,1273 (1)	0,8901 (7)	64 (4)
C17	0,0762 (3)	0,0176 (2)	1,3416 (8)	102 (6)
C18	0,1109 (2)	-0,0244 (1)	0,9909 (8)	82 (5)
C19	-0,1098 (3)	0,0529 (2)	1,2197 (10)	79 (5)
C20	-0,0528 (3)	0,1729 (2)	0,6272 (9)	149 (7)
C21	0,1829 (4)	0,3056 (2)	0,7748 (15)	175 (9)
C22	0,4128 (3)	0,1527 (2)	0,7991 (8)	80 (5)
C23	0,4521 (4)	0,1784 (3)	0,6109 (13)	141 (8)
C24	0,4477 (3)	0,1216 (2)	0,9319 (9)	88 (5)
C25	0,5303 (3)	0,1032 (2)	0,9346 (9)	76 (5)
N26	0,5822 (2)	0,1091 (2)	0,7577 (8)	71 (5)
C27	0,6498 (3)	0,0890 (2)	0,7986 (10)	98 (6)
S28	0,6565 (1)	0,0612 (1)	1,0487 (3)	107 (1)
C29	0,5605 (3)	0,0785 (2)	1,1053 (10)	93 (6)
C30	0,7206 (4)	0,0891 (3)	0,6410 (12)	102 (7)

PL 205 628 B1

T a b l i c a 6, ciąg dalszy

U22*10e2	U33*10e2	U12*10e2	U13*10e2	U23*10e2
74 (5)	86 (6)	5 (4)	-6 (4)	-16 (5)
88 (3)	74 (4)	-24 (3)	-13 (3)	-7 (3)
85 (5)	68 (5)	-7 (4)	-6 (4)	-22 (5)
67 (4)	71 (5)	1 (3)	-19 (4)	-6 (4)
123 (4)	96 (4)	7 (3)	-29 (3)	-19 (4)
75 (4)	63 (5)	5 (4)	-4 (4)	-10 (4)
61 (4)	78 (5)	-7 (3)	-2 (4)	-10 (4)
103 (4)	100 (4)	19 (3)	-38 (3)	-38 (4)
77 (4)	92 (6)	14 (4)	2 (5)	-17 (5)
111 (4)	185 (5)	40 (3)	22 (4)	-10 (4)
74 (5)	106 (6)	4 (4)	8 (5)	-14 (5)
69 (4)	136 (7)	-10 (4)	-1 (5)	-19 (5)
89 (5)	175 (8)	-21(4)	15 (7)	-27 (6)
98 (6)	191 (9)	-22 (5)	27 (7)	-48 (7)
64 (5)	208 (9)	-16 (5)	10 (7)	-28 (6)
98 (4)	241 (7)	-36 (3)	30 (5)	-77 (5)
82 (5)	169 (9)	-25 (5)	23 (6)	-38 (6)
102 (6)	160 (8)	-3 (5)	-26 (6)	-53 (6)
74 (5)	107 (6)	-18 (4)	-17 (5)	-15 (5)
100 (4)	98 (5)	-26 (3)	-13 (4)	-19 (4)
129 (6)	66 (5)	-13 (5)	-5 (5)	10 (5)
58 (4)	113 (6)	13 (4)	-11 (5)	-9 (5)
139 (7)	187 (9)	1 (5)	54 (6)	29 (7)
116 (6)	123 (8)	10 (6)	-19 (6)	22 (6)
86 (6)	338 (15)	-8 (6)	0 (11)	21 (9)
80 (5)	108 (6)	-29 (4)	-5 (5)	-6 (5)
261 (11)	237 (13)	28 (8)	54 (9)	146 (11)
111 (6)	111 (7)	-5 (5)	3 (5)	21 (6)
96 (5)	119 (7)	-12 (4)	2 (5)	-2 (6)
192 (7)	114 (6)	2 (5)	-6 (5)	3 (6)
165 (7)	125 (7)	-5 (6)	-13 (6)	-19 (7)
128 (2)	173 (2)	12 (1)	-25 (2)	0 (2)
122 (6)	166 (9)	4 (5)	3 (6)	43 (7)
443 (17)	150 (10)	45 (10)	18 (7)	-17 (12)

PL 205 628 B1

T a b l i c a 7

Pozycje atomów wodoru: forma B

Atom	X	Y	Z	U*10E2
1	2	3	4	5
H21	0,1283 (0)	0,0616 (0)	0,7084 (0)	4,86 (0)
H22	0,2159 (0)	0,0306 (0)	0,7857 (0)	4,86 (0)
H31	0,1272 (0)	0,0969 (0)	1,0910 (0)	4,51 (0)
H3	0,2243 (0)	0,0785 (0)	1,3075 (0)	6,11 (0)
H61	-0,0043 (0)	0,0983 (0)	1,2199 (0)	4,99 (0)
H71	-0,1059 (0)	0,0964 (0)	0,8057 (0)	5,69 (0)
H7	-0,1609 (0)	0,1655 (0)	0,9542 (0)	7,62 (0)
H81	0,0313 (0)	0,1244 (0)	0,7484 (0)	5,58 (0)
H91	-0,0180 (0)	0,2062 (0)	1,0453 (0)	6,10 (0)
H92	0,0520 (0)	0,1619 (0)	1,1189 (0)	6,10 (0)
H101	0,1365 (0)	0,1874 (0)	0,7953 (0)	7,47 (0)
H102	0,069 1(0)	0,2349 (0)	0,7527 (0)	7,47 (0)
H111	0,0976 (0)	0,2651 (0)	1,1204 (0)	7,74 (0)
H112	0,1633 (0)	0,2170 (0)	1,1686 (0)	7,74 (0)
H131	0,3308 (0)	0,2613 (0)	0,8107 (0)	7,31 (0)
H141	0,3779 (0)	0,2094 (0)	1,1016 (0)	7,61 (0)
H142	0,2780 (0)	0,1920 (0)	1,1530 (0)	7,61 (0)
H151	0,3046 (0)	0,1836 (0)	0,6859 (0)	5,74 (0)
H16	0,2693 (0)	0,1161 (0)	1,0487 (0)	5,71 (0)
H171	0,0304 (0)	-0,0088 (0)	1,3753 (0)	6,33 (0)
H172	0,1318 (0)	0,0064 (0)	1,4171 (0)	6,33 (0)
H173	0,0577 (0)	0,0512 (0)	1,4165 (0)	6,33 (0)
H181	0,0633 (0)	-0,0501 (0)	1,0184 (0)	5,58 (0)
H182	0,1192 (0)	-0,0207 (0)	0,8122 (0)	5,58 (0)
H183	0,1655 (0)	-0,0370 (0)	1,0628 (0)	5,58 (0)
H191	-0,1481 (0)	0,0774 (0)	1,3099 (0)	8,04 (0)
H192	-0,1459 (0)	0,0330 (0)	1,1036 (0)	8,04 (0)
H193	-0,0849 (0)	0,0274 (0)	1,3402 (0)	8,04 (0)
H201	-0,0094 (0)	0,1955 (0)	0,5429 (0)	7,89 (0)
H202	-0,0763 (0)	0,1475 (0)	0,5059 (0)	7,89 (0)
H203	-0,1024 (0)	0,1951 (0)	0,6816 (0)	7,89 (0)
H211	0,1596 (0)	0,2886 (0)	0,6259 (0)	11,47 (0)
H212	0,1382 (0)	0,3292 (0)	0,8404 (0)	11,47 (0)
H213	0,2355 (0)	0,3265 (0)	0,7267 (0)	11,47 (0)
H231	0,5051 (0)	0,1602 (0)	1,0559 (0)	6,57 (0)
H291	0,5291 (0)	0,0702 (0)	1,2584 (0)	7,73 (0)

PL 205 628 B1 ciąg dalszy Tablicy 7

1	2	3	4	5
H301	0,7003 (0)	0,0920 (0)	0,4744 (0)	13,05 (0)
H302	0,7623 (0)	0,1165 (0)	0,6811 (0)	13,05 (0)
H303	0,7525 (0)	0,0542 (0)	0,6572 (0)	13,05 (0)

Na podstawie powyższych danych można wyciągnąć wniosek, że formy A i B są jednoznacznymi krystalicznymi jednostkami.

Następujące, nie ograniczające przykłady ilustrują praktyczne zastosowanie wynalazku.

P r z y k ł a d 1

[1S-[1R*,3R*(E),7R*10S*,11R*,12R*,16S*]]-7,11-dihydroksy-8,8,10,12,16-pentametylo-3-[1-metylo-2-(2-metylo-4-tiazolilo)etenylo]-4-aza-17-oksabicyklo[14,1,0]heptadekan-5,9-dion.

Do 125 ml okrągłodennej kolby z płaszczem, zaopatrzonej w mieszadło mechaniczne, wprowadzono epotilon-B (5,08 g), azydek tetrabutyloamiowy (BU4NN3) (3,55 g, 1,25 równoważnika), chlorek amonu (1,07g, 2 równoważniki), wodę (1,8 ml, 10 równoważników), tetrahydrofuran (THF) (15 ml) i N,N-dimetyloformamid (DMF) (15 ml). Przez mieszaninę przez 15 minut barbotowano azot, doprowadzając go pod powierzchnię cieczy. W drugiej kolbie umieszczono tetrahydrofuran (70 ml), a następnie trimetylofosfinę (PMes) (1,56 ml, 1,5 równoważnika) oraz addukt tris(dibenzilidenoacetonu)-dipalladu(0)-chloroformu (Pda2(dba)3CHCI3) (0,259 g, 0,025 równoważnika). Mieszaninę katalizatora mieszano przez 20 minut w temperaturze otoczenia, następnie dodano do mieszaniny epotilonu-B. Połączoną mieszaninę mieszano przez 4,5 godziny w temperaturze 30°C. Otrzymaną mieszaninę reakcyjną przesączono następnie w celu usunięcia stałego chlorku amonu (NH4CI). Przesącz zawierał tetrabutyloamoniową sól kwasu (ββ, εΡ, ζβ, ηβ, 2R, 3S)-3-[(2S, 3E)-2-amino-3-metylo-4-(2-metylo-4-tiazolilo)-3-butenylo]-e,Z-dihydroksy-Y,Y^,n,2-pentametylo^-oksooksiranoundekanowego (1:1) w oparciu o powierzchnię pików w HPLC 94,1%.

Do 500 ml kolby wprowadzono chlorowodorek 1-[3-(dimetyloamino)propylo]-3-etylokarbodiimidu (EDCI) (3,82 g, 2 równoważniki), hydrat 1-hydroksy-7-benzotriazolu (HOBt) (1,68 g, 1,1 równoważnika), węglan potasu (1,38 g, 1 równoważnik), N,N-dimetyloformamid (DMF) (40 ml) i tetrahydrofuran (THF) (160 ml). Mieszaninę ogrzano do temperatury 35°C, po czym w czasie trzech godzin dodawano kroplami przesącz uzyskany według powyższego opisu. Mieszaninę następnie mieszano jeszcze przez 1 godzinę w temperaturze 35°C. Następnie, w celu zmniejszenia objętości mieszaniny reakcyjnej do około 80 ml zastosowano destylację próżniową. Uzyskany roztwór podzielono pomiędzy 100 ml octanu etylu i 100 ml wody. Warstwę wodną ekstrahowano następnie 100 ml octanu etylu. Połączone warstwy organiczne ekstrahowano 50 ml wody i następnie 20 ml solanki. Uzyskany roztwór przesączono poprzez sączek typu Zeta Plus® i otrzymano olej. Surowy olej rozpuszczono w dichlorometanie (20 ml) i przemyto wodą w celu usunięcia śladowych ilości rozpuszczalników stosowanych w syntezie i otrzymano ciało stałe. Surowe ciało stałe poddano chromatografii na żelu krzemionkowym 60 (35 ml krzemionki na gram teoretycznego produktu) stosując eluent składający się z 88% dichlorometanu (CHaCla), 10%-30% octanu etylu (EtOAc) i 2% trietyloaminy (EtaN). Frakcje zanalizowano metodą HPLC, połączono i otrzymano oczyszczone ciało stałe. Uzyskane ciało stałe, około 2 g przeprowadzono w zawiesinę w octanie etylu (32 ml), w czasie 40 minut w temperaturze 75°C, następnie powoli dodano cykloheksan (C6H12) (16 ml) i mieszaninę ochłodzono do temperatury 5°C. Oczyszczone ciało stałe zebrano na papierowym sączku, przemyto zimnym octanem etylu/cykloheksanem i osuszono. Uzyskano 1,72 g (38% wydajność) produktu w postaci białego ciała stałego, [1S-[1R*, -3R*(E),7R*,10S*,11R*,12R*,16S*]]-7,11-dihydroksy-8,8,10,12,16-pentametylo-3-[1-metylo-2-(2-metylo-4-tiazolilo)etenylo]-4-aza-17-oksabicyklo[14,1,0]heptadekano-5,9-dionu, w oparciu o powierzchnię pików w HPLC 99,2%.

P r z y k ł a d 2

[1S-[1R*,3R*(E),7R*,10S*,11R*,12R*,16S*]]-7,11-dihydroksy-8,8,10,12,16-pentametylo-3-[1-metylo-2-(2-metylo-4-tiazolilo)etenylo]-4-aza-17-oksabicyklo[14,1,0]heptadekan-5,9-dion, forma A.

Do trójszyjnej kolby o objętości 250 ml wprowadzono 0,61 g tytułowego związku, który oczyszczono (filtracja przez warstwę żelu krzemionkowego z zastosowaniem EtOAc/heksan/Et3N jako eluentu, w oparciu o powierzchnię pików w HPLC 96,88) i octan etylu (28 ml, 46 ml/l gram). Uzyskaną zawiesinę ogrzano do temperatury 75°C. Wszystkie części stałe rozpuściły się po mieszaniu zawiesiny

PL 205 628 B1 w temperaturze 75°C przez 60 minut. Uzyskany roztwór ochłodzono od temperatury 75°C do 50°C w czasie 120 minut, przy czym w temperaturze 60°C dodano kryształy zaszczepiają ce formy A. Kryształy pojawiły się w temperaturze 55°C. Temperaturę obniżono następnie do 20°C w czasie 120 minut, podczas gdy do mieszaniny dodawano kroplami cykloheksan (35 ml, 57 ml/1 gram) w czasie 60 minut. Otrzymaną zawiesinę ochłodzono do temperatury -10°C w czasie 120 minut i utrzymywano jeszcze przez 60 minut w tej temperaturze. Zawiesinę przesączono i otrzymane białe kryształy osuszono uzyskując 0,514 g tytułowego związku, forma A z wydajnością 84,3% o powierzchni HPLC 99,4.

Forma A - Metoda alternatywna

Do trójszyjnej kolby o objętości 250 ml wprowadzono 0,51 g tytułowego związku, który oczyszczono (filtracja przez warstwę żelu krzemionkowego stosując EtOAc/heksan/Et3N jako eluentu, HPLC powierzchnia 96) i octan etylu (8,5 ml, 16,7 ml/1 gram). Uzyskaną zawiesinę ogrzano do temperatury 80°C. Otrzymany roztwór ochłodzono od temperatury 80°C do 70°C w czasie 60 minut, przy czym w temperaturze 70°C dodano kryształy zaszczepiające formy A. Temperaturę następnie obniżono do 30°C w czasie 180 minut. Kryształy pojawiły się w temperaturze 65°C. Roztwór ochłodzono następnie do temperatury -10°C w czasie 180 minut, podczas gdy do mieszaniny dodawano kroplami cykloheksan (10,2 ml, 20 ml/1 gram) w czasie 30 minut. Otrzymaną zawiesinę ochłodzono i utrzymywano jeszcze przez 60 minut. Zawiesinę przesączono i otrzymane białe kryształy osuszono uzyskując 0,43 g tytułowego związku, forma A, z wydajnością 84,3% o w oparciu o powierzchnię pików w HPLC 99,7.

Forma A - Metoda alternatywna

Do trójszyjnej kolby o objętości 500 ml wprowadzono 18,3 g mieszaniny form A i B (które oczyszczono metodą filtracji przez warstwę żelu krzemionkowego z zastosowaniem EtOAc//dichlorometan/Et3N jako eluentu, w oparciu o powierzchnię pików w HPLC 99%) i octan etylu (183 ml, 10 ml/1 gram). Uzyskaną zawiesinę ogrzano do temperatury 75°C, dodano kryształy zaszczepiające formy A i tę temperaturę utrzymywano przez 30 minut. Do mieszaniny dodawano kroplami cykloheksan (90,2 ml, 5 ml/l gram) utrzymując temperaturę 70°C. PO dodaniu całości, temperaturę obniżono do 20°C i mieszaninę utrzymywano w tej temperaturze mieszając jeszcze 18 godzin. Temperaturę następnie obniżono do 5°C i utrzymywano ją przez 5 godzin. Zawiesinę przesączono i otrzymane białe kryształy osuszono uzyskując 16,1 g tytułowego związku, forma A z wydajnością 88%, w oparciu o powierzchnię pików w HPLC 99,49.

P r z y k ł a d 3

[1S-[1R*,3R*(E),7R*,10S*,11R*,12R*,16S*]]-7,11-dihydroksy-8,8,10,12,16-pentametylo-3-[1-metylo-2-(2-metylo-4-tiazoilo)etenylo]-4-aza-17-oksabicyklo[14,1,0]heptadekan-5,9-dion, forma B.

Do trójszyjnej kolby o objętości 250 ml wprowadzono 0,108 g tytułowego związku, który oczyszczono jak wskazano w Przykładzie 2, N,N-dimetyloformamid (0,0216 g) i octan etylu (5 ml, 46 ml/1 gram). Uzyskaną zawiesinę ogrzano do temperatury 80°C i mieszano przez 30 minut w celu rozpuszczenia wszystkich części stałych. Otrzymany roztwór ochłodzono od temperatury 80°C do 30°C w czasie 120 minut, kryształy pojawiły się w temperaturze 38°C. Do mieszaniny dodawano kroplami cykloheksan (7,5 ml, 69,5 ml/1 gram) w czasie 30 minut, podczas gdy temperaturę obniżono do -10°C w czasie 60 minut i utrzymywano jeszcze przez 120 minut. Zawiesinę przesączono i otrzymane białe kryształy osuszono uzyskując 0,082 g tytułowego związku, forma B, z wydajnością 76%, w oparciu o powierzchnię pików w HPLC 99,6.

Forma B - Metoda alternatywna

Do trójszyjnej kolby o objętości 250 ml wprowadzono 0,458 g tytułowego związku, który oczyszczono jak wskazano w Przykładzie 2 i około 6% N,N-dimetyloformamidu i octanu etylu (10 ml, 21,8 ml/1 gram). Uzyskaną zawiesinę ogrzano do temperatury 78°C i mieszano przez 30 minut w celu rozpuszczenia wszystkich części stałych. Otrzymany roztwór ochłodzono od temperatury 78°C do 10°C w czasie 120 minut. Kryształ y zaszczepiają ce formy A dodano w temperaturze 10°C. Do mieszaniny dodawano kroplami cykloheksan (20 ml, 43,7 ml/1 g) w czasie 60 minut, podczas gdy temperaturę obniżono do -10°C w czasie 120 minut i utrzymywano jeszcze na tym poziomie przez 120 minut. Zawiesinę przesączono i otrzymane białe kryształy osuszono uzyskując 0,315 g tytułowego związku, forma B z wydajnością 68,8% o powierzchni HPLC 98,2.

Forma B - Metoda alternatywna

Do 5 ml butelki Wheaton'a wprowadzono 250 mg tytułowego związku, który oczyszczono jak wskazano w Przykładzie 2 i toluen (3,75 ml, 15 ml/g.). Uzyskaną zawiesinę ogrzano do temperatury 75°C i utrzymywano przez 30 minut. Uzyskaną zawiesinę pozostawiono do ochłodzenia do temperatury

PL 205 628 B1

20°C i utrzymywano w tej temperaturze, mieszając przez 18 godzin. Zawiesinę przesączono i otrzymane białe kryształy osuszono uzyskując 150 mg tytułowego związku, forma B, z wydajnością 60%, w oparciu o powierzchnię pików w HPLC 99,2.

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Krystaliczny polimorf A analogu epotilonu B o wzorze I przy czym krystaliczny polimorf jest wolny od materiału amorficznego i charakteryzuje się parametrami jednostkowej komórki w przybliżeniu równymi:

wymiary komórki a = 14,152(6) A b = 30,72 (2) A c = 6,212 (3) A Objętość = 2701 (4) A grupa przestrzenna P212121 ortorombowa cząsteczki/jednostkowa komórka 4 gęstość (obliczona) (g/cm³) 1,247 temperatura topnienia 182-185° C (rozkład); oraz charakterystyczne piki na rentgenogramie proszkowym przy wartości dwa teta (CuKa λ =

1,5406 A w temperaturze 22°C): 5,69, 6,76, 8,38, 11,43, 12,74, 13,62, 14,35, 15,09, 15,66, 16,43, 17,16, 17,66, 18,31, 19,03, 19,54, 20,57, 21,06, 21,29, 22,31, 23,02, 23,66, 24,18, 14,98, 25,50, 26,23, 26,23, 26,46, 27,59, 28,89, 29,58, 30,32, 31,08 i 31,52.
2. Polimorf A według zastrz. 1, który charakteryzuje rentgenogram proszkowy przedstawiony na fig. 1 i widmo Ramana przedstawione na fig. 5.
3. Polimorf A według zastrz. 1, który charakteryzuje rozpuszczalność w wodzie 0,1254, rozpuszczalność w 3% wodnym roztworze polisorbatu 80-0,2511, temperatura topnienia (rozkład) pomiędzy 182-185°C i ciepło właściwe roztworu 20,6 kJ/mol.
4. Polimorf A według zastrz. 1 charakteryzujący się czystością co najmniej 98,2%.
5. Polimorf A według zastrz. 1 charakteryzujący się czystością co najmniej 99,2%.
6. Polimorf A według zastrz. 1 charakteryzujący się czystością co najmniej 99,4%.
7. Sposób wytwarzania polimorfu jak określono w zastrz. 1-6, znamienny tym, że zawiesinę wymienionego związku o wzorze I ogrzewa się w 8 do 16 ml octanu etylu na gram wymienionego związku w temperaturze około 75°C utrzymując tę temperaturę przez około jedną godzinę, dodaje się cykloheksan w stosunku od 1:2 do 2:2 do ilości octanu etylu, oziębia się mieszaninę do temperatury otoczenia, miesza przez około 12 do 96 godzin, następnie oziębia do temperatury około 5°C w czasie około dwóch godzin i wyodrębnia krystaliczny polimorf A.
8. Sposób wytwarzania polimorfu jak określono w zastrz. 1-6, znamienny tym, że zawiesinę wymienionego związku o wzorze I ogrzewa się w 8 do 16 ml octanu etylu na gram wymienionego związku w temperaturze około 75°C, dodaje się kryształy zaszczepiające, utrzymuje się mieszaninę przez około 30 minut, dodaje cykloheksan w stosunku od 1:2 do 2:2 do ilości octanu etylu utrzymując mieszaninę w temperaturze około 70°C, oziębia się mieszaninę do temperatury otoczenia, miesza w czasie 18 godzin, nastę pnie ozię bia do temperatury 5°C w czasie okoł o dwóch godzin i wyodrę bnia krystaliczny polimorf A.
9. Sposób wytwarzania polimorfu jak określono w zastrz. 1-6, znamienny tym, że zawiesinę wymienionego związku o wzorze I ogrzewa się w 8 do 16 ml octanu etylu na gram wymienionego

PL 205 628 B1 związku w temperaturze 75°C przez co najmniej godzinę, aż do uzyskania roztworu, oziębia się roztwór do temperatury 50°C w czasie dwóch godzin, dodaje kryształy zaszczepiające gdy temperatura osiąga 60°C, oziębia się roztwór do temperatury 30°C w czasie trzech godzin, następnie obniża temperaturę roztworu do -10°C w czasie trzech godzin, przy czym przez pierwszą godzinę dodaje się kroplami cykloheksan w stosunku od 1:2 do 2:2 do ilości octanu etylu, następnie utrzymuje się uzyskaną mieszaninę w temperaturze -10°C przez jedną godzinę i wyodrębnia krystaliczny polimorf A.
10. Kompozycja farmaceutyczna zawierająca jeden lub wiele farmaceutycznie dopuszczalnych nośników, zaróbek lub rozcieńczalników oraz aktywny składnik, znamienna tym, że zawiera jako aktywny składnik skuteczną ilość polimorfu jak określono w zastrz. 1-6.
11. Zastosowanie krystalicznego polimorfu jak określono w zastrz. 1-6 do wytwarzania leku do leczenia raka.