PL169239B1

PL169239B1 - Method of and system for rotatably connecting a ship to its associated loading buoy

Info

Publication number: PL169239B1
Application number: PL92300136A
Authority: PL
Inventors: Kare Breivik; Harald Kleppesto; Arne Smedal
Original assignee: Norske Stats Oljeselskap
Priority date: 1991-11-27
Filing date: 1992-03-30
Publication date: 1996-06-28
Also published as: US5468166A; DK0613437T3; EP0613439B1; DE69222431D1; WO1993011032A1; GB9410631D0; DE69217244T2; CA2124437A1; DK0613439T3; GB2277501A; DE69222316T2; RU94026903A; JP3313111B2; RU2167781C2; NO923817L; AU670236B2; CA2124435A1; PL170406B1; GB2276599B; DE69222316D1

Abstract

1. Sposób laczenia boi przeladunkowej ze stat- kiem plywajacym, polegajacy na usytuowaniu statku nad zanurzona boja przeladunkowa, która, zakotwi czona ponizej powierzchni morza i polaczona z co najmniej jednym przewodem przemieszczania sub stancji plynnych, podnosi sie i wprowadza do otwartej od spodu komory bunkrowej statku, z wykorzysta niem wyposazonej w co najmniej jeden plywakowy element oznaczajacy liny przytrzymujacej, której je den z konców jest polaczony z boja przeladunkowa, znamienny tym, ze opuszcza sie wyposazona w obciaznik (17) i co najmniej jedna boje pomocnicza (18) line ciezarkowa (16) z pokladu statku (1), poprzez szyb obslugowy (9) i polaczona z tym szybem komore bunkrowa (3), po czym chwytajac line ciazarkowa (16) laczy sie ja z uprzednio podniesiona lina przytrzy mujaca (12) i dalej, razem polaczone, opuszcza sie je za burte statku (1), a nastepnie, po usytuowaniu statku nad zanurzona boja przeladunkowa (2) podciaga sie liny ciezarkowa (16) 1 przytrzymujaca (12), poprzez komore bunkrowa (3) i szyb obslugowy (9), az do wprowadzenia boi przeladunkowej (2) do komory bunkrowej (3), w której boje te zablokowywuje sie za posrednictwem urzadzenia blokujacego (60). Fig 2C PL

Description

Przedmiotem wynalazkujest sposób łączenia boi przeładunkowej ze statkiem pływającym, stanowiący etap wstępny przed dokonaniem przeładunku substancji płynnych, a zwłaszcza ropy naftowej, ze zbiorników usytuowanych na dnie morza do zbiorników statku - tankowca.

Ponadto przedmiotem wynalazku jest także zestaw do łączenia boi przeładunkowej ze statkiem pływającym, służącym do realizacji wymienionego powyżej sposobu.

169 239

Znany z patentu amerykańskiego nr 4 604 961 zestaw łączeniowy zawiera zanurzoną i swobodnie zakotwiczoną na dnie morza boję przeładunkową, którajest połączona z przewodem przemieszczania ropy naftowej, oraz statek z usytuowanym w części środkowej pokładu pionowym szybem obsługowym, który jest zakończony otwartą od spodu komorą bunkrową, przy czym kształt wewnętrzny tej komory jest odpowiednio zgodny ze stożkowym kształtem zewnętrznym boi przeładunkowej. Znany zestaw zawiera także usytuowane nad szybem obsługowym urządzenie dźwigowe, które jest połączone z liną ciężarkową z zamocowanym na jej końcu urządzeniem łącznikowym do połączenia z boją przeładunkową. Z kolei boja jest wyposażona w oprawkę centrującą stożkowo z gniazdem, w którym urządzenie łącznikowe jest sytuowane i zablokowywane, np. za pomocą zamka bagnetowego.

Wzajemne połączenie pomiędzy opuszczanym w dół urządzeniem łącznikowym a gniazdem oprawki centrującej, po uprzednim usytuowaniu statku nad zanurzoną boją przeładunkową, jest możliwe jedynie przy niewielkich ruchach względnych pomiędzy statkiem a usytuowaną pod nim boją, a więc jest w zasadniczy sposób uzależnione od warunków pogodowych. Ponadto przy takich operacjach niezbędne jest użycie dodatkowego wyposażenia, np. urządzeń hydrolokacyjnych i telewizyjnych, w celu właściwego ustawienia urządzenia łącznikowego w oprawce centrującej, przy czym, niezależnie od tego wyposażenia, operacje podczepiania i odczepiania są czasochłonne i udają się jedynie w dobrych warunkach pogodowych.

Znana jest także z amerykańskiego patentu nr 4 490 121 boja przeładunkowa, której wierzchołek jest połączony, za pośrednictwem liny przytrzymującej, z pływakowym elementem oznaczającym. W tym znanym zestawie komora bunkrowa jest usytuowana w wystającym i umocowanym powyżej wody ramieniu statku tak, że boja przeładunkowa jest wyciągana co najmniej częściowo ponad powierzchnię wody.

Podobnie jak w poprzednim przypadku, przedmiotowy zestaw: boja przeładunkowa statek podlega znacznym ograniczeniom pogodowym, co prawie zupełnie wyklucza jego eksploatację na wzburzonym morzu, zarówno ze względu na techniczne trudności w jego łączeniu i rozłączaniu, jak również z powodu znacznego zagrożenia załogi wykonującej te czynności przy silnym wietrze i wysokiej fali.

Istota sposobu według wynalazku polega na tym, że opuszcza się z pokładu statku, wyposażoną w obciążnik i co najmniej w jedną boję pomocniczą linę ciężarkową, poprzez szyb obsługowy i połączoną z tym szybem komorą bunkrową, po czym chwytając tę linę ciężarkową łączy się ją z uprzednio podniesioną liną przytrzymującą, która łączy wierzchołek boi przeładunkowej z pływakowym elementem oznaczającym, a następnie, razem połączone, opuszcza się je za burtę statku, po czym, po usytuowaniu statku nad zanurzoną boją przeładunkową, wciąga się obydwie liny poprzez komorę bunkrową i szyb obsługowy, aż do wprowadzenia boi przeładunkowej do komory bunkrowej, w której boję tę zablokowywuje się za pośrednictwem urządzenia blokującego.

Korzystnym jest gdy linę przytrzymującą podnosi się i przemieszcza na statek za pomocą statku pomocniczego.

Korzystnym jest także gdy linę przytrzymującą podnosi się za pomocą liny chwytakowej, którajest wyrzucana ponad linę przytrzymującą za pomocą działka powietrznego, usytuowanego na statku, a następnie jest wciągana na pokład statku razem z liną przytrzymującą.

Ponadto korzystnym jest gdy linę przytrzymującą łączy się z liną ciężarkową, podczas gdy statek znajduje się w pewnej odległości od boi przeładunkowej i że liny te podciąga się aż do uzyskania napięcia, zanim statek zostanie doprowadzony do pozycji ponad zanurzoną boją przeładunkową.

Istota innego sposobu według wynalazku polega na tym, że wyposażoną w urządzenie chwytające linę ciężarkową opuszcza się z pokładu statku, poprzez szyb obsługowy i połączoną z tym komorę bunkrową, po czym chwytając urządzeniem chwytającym odcinek pośredniczący liny przytrzymującej, naprowadza się statek ponad zanurzoną boję przeładunkową, a następnie wciąga się liny ciężarkową i pośredniczącą, poprzez komorę bunkrową i szyb obsługowy, aż do wprowadzenia boi przeładunkowej do komory bunkrowej, w której boję tę zablokowywuje się za pośrednictwem urządzenia blokującego.

169 239

Istota zestawu według wynalazku zawierającego zanurzoną i swobodnie zakotwiczoną na dnie morza boję przeładunkową, która jest połączona z co najmniej jednym przewodem przemieszczania substancji płynnych, oraz wyposażony w układ pozycjonowania boi przeładunkowej statek, z otwartą od spodu, zanurzoną komorą bunkrową, której wewnętrzny kształt stożkowy jest odpowiednio zgodny z kształtem zewnętrznym boi przeładunkowej, przy czym część szczytowa komory bunkrowej jest połączona z pokładem statku za pośrednictwem pionowego szybu obsługowego, nad którym jest usytuowane urządzenie dźwigowe, połączone z zakończoną obciążnikiem liną ciężarkową, zaś wierzchołek boi przeładunkowej jest z kolei połączony, za pośrednictwem pionowej liny przytrzymującej, z co najmniej jednym oznacznikiem pływakowym, a ponadto komora bunkrowa jest wyposażona w urządzenie blokujące do zablokowywania boi przeładunkowej w swym wnętrzu, polega na tym, że usytuowany na końcu liny ciężarkowej obciążnik jest połączony, za pośrednictwem liny dodatkowej, z co najmniej jedną boją pomocniczą, a jednocześnie statek jest wyposażony w usytuowane na pokładzie urządzenie chwytakowe, do podnoszenia boi pomocniczej.

Korzystnym jest gdy urządzenie chwytakowe stanowi zakończona hakiem lina.

Korzystnym jest także gdy statek jest wyposażony w urządzenie do wyrzucania liny chwytakowej ponad liną przytrzymującą boi.

Również korzystnym jest gdy boja załadowcza jest wyposażona w uzdę podnoszącą, która składa się z co najmniej dwóch lin, stanowiących kontynuację zewnętrznego kształtu stożkowego boi.

Ponadto korzystnymjest gdy komora bunkrowa usytuowana w części dziobowej na statku.

Istota innego zestawu według wynalazku, zawierającego zanurzoną i swobodnie zakotwiczoną na dnie morza boję przeładunkową, którajest połączona z co najmniej jednym przewodem przemieszczania substancji płynnych, oraz wyposażony w układ pozycjonowania boi przeładunkowej statek, z otwartą od spodu, zanurzoną komorą bunkrową, której wewnętrzny kształt stożkowy jest odpowiednio zgodny z kształtem zewnętrznym boi przeładunkowej, przy czym część szczytowa komory bunkrowej jest połączona z pokładem statku za pośrednictwem pionowego szybu obsługowego, nad którym jest usytuowane urządzenie dźwigowe, połączone z liną ciężarkową z zamocowanym na jej końcu urządzeniem chwytającym, zaś wierzchołek boi przeładunkowej jest z kolei połączony, za pośrednictwem liny przytrzymującej, z co najmniej jedną boją oznaczającą, a ponadto komora bunkrowa ma urządzenie blokujące do zablokowywania boi przeładunkowej w swym wnętrzu, polega na tym, że lina przytrzymująca boję oznaczającą składa się z dwóch lin pionowych oraz rozciągającej się pomiędzy nimi, z co najwyżej niewielkim skosem do poziomu, liny pośredniczącej, przy czym pierwsza lina pionowa rozciąga się pomiędzy wierzchołkiem boi przeładunkowej a zanurzonym pod powierzchnią wody elementem pływającym, natomiast pozostała lina pionowa rozciąga się pomiędzy boją oznaczającą a obciążnikiem.

Korzystnym jest gdy zamocowane na końcu liny ciężarkowej urządzenie chwytające stanowi drapacz, zaś połączony z boją oznaczającą obciążnik stanowi co najmniej jedna kotwica.

Korzystnymjest także gdy boja przeładunkowajest wyposażona w uzdę podnoszącą, która składa się z co najmniej dwóch lin, stanowiących kontynuację zewnętrznego kształtu stożkowego boi załadowczej.

Również korzystnym jest gdy komora bunkrowa jest usytuowana w części dziobowej statku.

Ponadto korzystnym jest gdy w górnej części komory bunkrowej jest odchylnie osadzona żaluzja.

Przedstawiony sposób i zestaw do jego realizacji umożliwiają szybkie i bezpieczne połączenie boi przeładunkowej ze statkiem, bez względu na aktualne warunki pogodowe. Praktyczne próby wykazały, że wciągnięcie i zablokowanie boi przeładunkowej w komorze bunkrowej statku można zrealizować w przeciągu około 30 minut, przy wysokości fali około 5 - 6 m. Także uwalnianie boi przeładunkowej następuje w bardzo krótkim czasie, również niezależnie od stanu pogody, ponieważ boja, po odblokowaniu jej w komorze bunkrowej, opada szybko w głąb morza, zarówno pod wpływem własnego ciężaru, jak również sił naciągowych układu kotwicznego.

169 239

Wynalazek zostanie bliżej opisany na podstawie przykładowych wykonań pokazanych na rysunku, na którym:

fig. 1 przedstawia widok statku i zakotwiczonej boi przeładunkowej w położeniu rozłączonym, jak również w stanie połączonym, fig. 2A - 2C przedstawiają wstępne stadia łączenia zanurzonej boi przeładunkowej według pierwszej odmiany sposobu i zestawu, fig. 3 przedstawia drugą odmianę sposobu i zestawu, fig. 4 przedstawia schematycznie widok boczny części dziobowej statku wraz z boją przeładunkową w komorze bunkrowej, fig. 5 przedstawia widok boczny boi przeładunkowej, fig. 6 i 7 przedstawiają widoki boczne boi przeładunkowej oraz jej 2 różne usytuowania podczas wprowadzania do komory bunkrowej, fig. 8 przedstawia przekrój boczny komory bunkrowej statku oraz wprowadzanej do niej boi przeładunkowej, oraz fig. 9 przedstawia schematyczny przekrój komory bunkrowej pokazanej na fig. 8, w płaszczyźnie prostopadłej do płaszczyzny przekroju na fig. 8.

Jak pokazano na fig. 1-4, zestaw obejmuje statek pływający 1 i boję przeładunkową 2, która ma być połączona ze statkiem w zanurzonej komorze bunkrowej 3, usytuowanej w jego części dziobowej. Statek jest tankowcem, na przykład tak zwanym tankowcem wahadłowym, a boja przeładunkowa jest przeznaczona do załadunku ropy naftowej do lub ze zbiorników (nie pokazanych) na statku.

Jak pokazano na fig. 1, boja przeładunkowa 2jest zakotwiczona na dnie morza 4 za pomocą odpowiedniej liczby lin cumowniczych 5, rozciągających się jako liny zwisające pomiędzy boją 2 a odpowiednimi punktami kotwicznymi na dnie morza 4. Każda z lin cumowniczych może składać się tylko z jednego łańcucha, zwłaszcza przy mniejszych głębokościach wody. Ogólnie jednakże dogodnie jest aby każda z lin cumowniczych składała się z łańcucha (częściowo spoczywającego na dnie morza) połączonego z górnym drutem, sprężystą liną cumowniczą, z lub bez boi pływakowych (nie pokazanych), które mogą być umieszczone np. w punktach łączenia pomiędzy łańcuchem a drutem, tak aby układ kotwiczny charakteryzował się odpowiednią sztywnością. Gdy boja przeładunkowa 2 pływa w morzu w dolnym położeniu na fig. 1, jej wypór hydrostatyczny będzie w równowadze z siłami od układu kotwiczego, a więc boja ta będzie pływała na wymaganej głębokości pod powierzchnią wody, na której nie zostanie uszkodzona i nie będzie stanowić niebezpieczeństwa dla ruchu pełnomorskiego.

Boja przeładunkowa 2 jest sprzęgnięta z przewodem przemieszczania 6 w kształcie elastycznego przewodu pionowego, który rozciąga się pomiędzy boją a stacją 7 usytuowaną na dnie morza. Stacja ta stanowi instalację do dostarczania i magazynowania ropy naftowej. W związku z np. wydobyciem ropy naftowej lub gazu na pełnym morzu, stacja 7 normalnie będzie zlokalizowana na dnie morza. Jednakże w innych zastosowaniach może być zlokalizowana w innych miejscach, na przykład w wodach osłoniętych lub na lądzie. W takich przypadku boja przeładunkowa 2 może być zakotwiczona tylko za pomocą elastycznego przewodu przemieszczania.

Jak wynika z fig. 1 - 4, zanurzona komora bunkrowa 3 jest usytuowana w dolnej części dziobowej statku 1. Jest to użyteczne z kilku powodów. Dolna część statku jest konstrukcyjnie przystosowana do przyjmowania dużych ładunków. Ponadto nie ma ingerencji w konstrukcję statku z przelotowym otworem w środkowej części pokładu, co zmniejszyłoby wytrzymałość statku. W dodatku usytuowanie to jest korzystne dla wykonania sposobu połączenia według wynalazku.

Komora bunkrowa 3 jest połączona z pokładem 8 statku przez szyb obsługowy 9. Ponadto w komorze bunkrowej 3 jest osadzona żaluzja 10 dla odcięcia szybu obsługowego 9 i górnej części komory bunkrowej 3 od morza, w okresie gdy komora ta nie jest używana, to jest gdy nie znajduje się w niej boja 2. Między innymi daje to możliwość kontroli wyposażenia zamontowanego w szybie i górnej części komory bunkrowej.

W obszarze pokładowym statku umieszczone jest urządzenie dźwigowe w postaci np. wciągarki 11, wyposażonej w linę ciężarkową, która może być opuszczona przez szyb 9 i komorę

169 239 bunkrową 3 i dalej łączona z boją 2, tak aby mogła ona być podniesiona i wstawiona na swoje miejsce w komorze bunkrowej 3.

Wierzchołek boi przeładunkowej 2jest połączony, za pośrednictwem liny przytrzymującej 12, z oznacznikami pływającymi 13, jak pokazano na fig. 2C, Ponadto bojamoże być wyposażona w odpowiedni n^^a^nik sygnałowy 14, np. transponder, który będzie odpowiadał na sygnały z nadajnika-odbiornika statku.

Gdy statek 1, np. tankowiec wahadłowy, zbliży się do miejsca postoju, gdzie jest zakotwiczona zatopiona boja przeładunkowa 2, będzie on płynął w kierunku boi z wiatrem, od strony oznaczników pływakowych 13. Ażeby zapewnić szybkie i bezpieczne ustawienie, statek, w uzupełnieniu do normalnej śruby rufowej, jest wyposażony w urządzenie ustawiające, które może obejmować popychacze dziobowe 15 poza systemem ustawiania dynamicznego. Gdy statek znajduje się w odpowiednim położeniu, żaluzja 10 w komorze bunkrowej 3 zostaje otwarta, tak aby woda weszła do szybu obsługowego 9. Lina ciężarkowa 16, z zamocowanym na końcu obciążnikiem 17 jest następnie opuszczana za pomocą wciągarki 11 przez szyb 9 i komorę bunkrową 3 do morza, jak pokazano na fig. 2A. Para bot pomocniczej 18 jest przymocowana, w pewnej odległości jedna od drugiej, do dodatkowej liny 19, która jest z kolei przymocowana do końca liny ciężarkowej 16, przy czym lina ta jest opuszczana tak długo, aż boja pomocnicza 18 podejdą pod statek, który następnie przesuwa się wolno wstecz, tak aby boje pomocnicze 18 utrzymywały się w pewnej odległości od kadłuba statku i wypływały na powierzchnię z odpowiednim podciąganiem liny ciężarkowej 16. Boje pomocnicze 18 i wymienione liny 16 i 19 są następnie chwytane ze statku, za pomocą urządzenia chwytakowego 20, które stanowi na przykład zakończona hakiem lina i są wciągane na górny pokład 8 statku, jak pokazano na figurach 2B i 2C. Lina przytrzymująca 12, która jest połączona z boją 2, jest następnie wyciągana z morza i przemieszczana do statku 1 oraz łączona z liną ciężarkową 16, po czym liny te są umieszczane za burtą, a boje pomocnicze 18 i lina dodatkowa 19 korzystnie zostają odłączone.

Jeśli obecny jest statek pomocniczy (nie pokazany na rys.) to lina przytrzymująca 12 może być pochwycone i przemieszczana do statku 1 za pomocą statku pomocniczego. Lina przytrzymująca 12 jest wówczas normalnie wystrzeliwana do statku 1 za pomocą działka powietrznego lub tym. podobnego urządzenia. Gdy nie ma statku pomocniczego, lina przytrzymująca 12 jest zabierana za pomocą liny chwytakowej 21, która jest wystrzeliwana do liny przytrzymującej 12 za pomocą działka powietrznego 22 na statku 1 i następnie wciąga się ją na pokład statku razem z liną przytrzymującą.

Jest użyteczne aby lina przytrzymująca 12 została połączona z liną ciężarkową 16, podczas gdy statek jest w pewnej odległości od boi 2 i aby lina ta była naciągnięta za pomocą wciągarki 11, aż osiągnie się stan napięcia tej liny, zanim statek 1 dopłynie do pozycji ponad zanurzoną boją 2. Dzięki temu unika się ryzyka poplątania lin albo wciągnięcia ich w tunele popychaczy dziobowych 15.

Statek 1 pozycjonuje się w pozycji ponad zanurzoną boją 2 przy wykorzystaniu systemu pozycjonowania statku i przy pomocy komunikacji sygnałowej pomiędzy statkiem 1 a nadajnikiem sygnałowym boi 2. Następnie liny ciężarkowa 16 (która teraz działa jako lina naciągowa) wraz z liną przytrzymującą 12 są wciągane przez komorę bunkrową 3 i szyb obsługowy, tak aby boja 2 została wprowadzona do komory bunkrowej 3, w której zostaje zablokowana.

Odmiana sposobu według wynalazku jest pokazana na fig. 3. W tym przypadku zanurzona boja przeładunkowa 2 jest połączona z liną pośredniczącą 25, rozciągającą się w zasadzie poziomo pod wodą, jak pokazano na fig. 3. Lina tajest usytuowana pomiędzy elementem pływającym 26 ponad boją przeładunkową 2, a obciążnikiem 27, wiszącym na linie 28 pod pływającą na powierzchni boją oznaczającą 29, przy czym obciążnik 27 może być-np. kotwicą pływającą. Na fig. 3 pokazana jest tylko jedna boja oznaczająca 29, lecz jest oczywiste, że kilka boi oznaczających może być umieszczonych, na przykład w układzie analogicznym jak na fig. 1. Przy takim rozmieszczeniu uzyskuje się nieco uproszczoną procedurę łączenia, w porównaniu ze sposobem według pierwszej odmiany wynalazku. Po doprowadzeniu statku 1 do odpowiedniej pozycji w stosunku do liny pośredniczącej 25, lina ciężarkowa 30, mająca urządzenie chwytające 31, np. drapacz przymocowany do końca, jest opuszczana poprzez szyb obsłu8

169 239 gowy 9 i komorę bunkrową 3 za pomocą wciągarki. Urządzenie chwytające 31 jest opuszczone na odpowiednią głębokość względem liny pośredniczącej 25 i przez odpowiednie manewrowanie statkiem lina ta jest chwytana za pomocą drapacza. Statek 1 jest potem doprowadzany do pozycji ponad boją przeładunkową 2 z użyciem systemu pozycjonowania statku i za pomocą sygnałów z nadajnika sygnałowego 14 boi, a następnie liny są podciągane za pomocą wciągarki, zaś boja przeładunkowa 2 jest podnoszona i wprowadzana do komory bunkrowej 3, gdzie zostaje zablokowana.

- Jak pokazano na fig. 4, boja przeładunkowa 2 i dolna część komory bunkrowej 3 mają dopasowany kształt stożkowy dla ułatwienia wprowadzenia i umiejscowienia boi w komorze bunkrowej. Przykład zewnętrznej konstrukcji boi jest schematycznie pokazany na fig. 5. W zilustrowanym wykonaniu boja przeładunkowa 2 składa się z górnego i dolnego członu stożkowego 35 i 36, przy czym górny człon stożkowy 35 ma kołnierz 37, ze skierowaną w dół pierścieniową powierzchnią oporową 38 dla współpracy z elementami blokującymi. Ponadto boja jest wyposażona w tak zwaną uzdę podnoszącą 39, która jest przymocowana do górnego członu 35 boi i składa się z dwóch lub więcej lin 40 (w zilustrowanym przypadku trzy liny, z tym, że dwie liny po lewej stronie na figurze pokrywają się) tworzących kontur stożkowy, funkcjonujących jako górne przedłużenie zewnętrznego kształtu stożkowego boi i powodujących, że boja w początkowej fazie wprowadzania jest wsuwana w bezpieczny i prawidłowy sposób do komory bunkrowej 3 na statku.

Ta początkowa faza wprowadzania jest zilustrowana na fig. 6 i 7, które pokazują schematyczne segmenty komory bunkrowej 3 z kołyszącym ruchem statku (fig. 6) i z ukośnym wprowadzeniem boi przeładunkowej 2 do tej komory (fig. 7). Dla dodatkowego prowadzenia boi podczas wprowadzania, w górnej części komory bunkrowej 3 są osadzone w tym celu rolki prowadzące. Dlatego na fig. 6 jest przedstawiona para rolek prowadzących 41, podczas gdy na fig. 7jest przedstawiona rolka prowadząca 42, którajest usytuowana pod kątem prostym do rolek 41. Rolka 42 może być np. zamontowana na swobodnym końcu powyżej wymienionej żaluzji zamykającej 10 (fig. 4), która podczas operacji wprowadzania jest sytuowana w odpowiedniej pozycji, którą można zmieniać według wymagań, w celu ustawienia rolki prowadzącej 42 w pożądanej pozycji prowadzącej.

Budowę boi przeładunkowej 2 przedstawiono bardziej szczegółowo w przekroju podłużnym na fig. 8. Jak pokazano, boja składa się z zewnętrznego członu pływakowego 45 i członu środkowego 46, który jest zamontowany obrotowo w członie zewnętrznym i ma przelotowy kanał dla s^ibst^i^an^ji, która ma być transportowana poprzez boję. Gdy to potrzebne, człon środkowy może zawierać kilka takich kanałów. Człon zewnętrzny 45 jest podzielony na kilka wodoszczelnych komór pływakowych 47 i dalej zawiera on środkowy, wymienny człon wsporczy łożyskowy 48, mający dolne łożysko poprzeczne 49 i górne łożysko wzdłużne 50 dla członu środkowego 46. Człon środkowy jest wyposażony w dolną część wzmocnioną 51 dla przyłączenia lin cumowniczych boi 2 (nie przedstawionych na fig. 8).

W górnej części komory bunkrowej 3 znajduje się zespół sprzęgający 52, który jest połączony z układem rurowym 53 (patrz fig. 4) dla przemieszczania substancji na statku. Zespół sprzęgający składa się z rury sprzęgającej 54, która za pomocą napędu hydraulicznego jest obracana na czopie pomiędzy pozycją odstawienia a pozycją połączenia (obydwie pozycje są pokazane na fig. 8), przy czym jeden koniec rury jest wyposażony w głowicę sprzęgającą 55 do połączenia z górnym końcem członu środkowego 46 boi, gdy boja jest na miejscu w komorze bunkrowej. To połączenie następuje poprzez element obrotowy 56, który w przedstawionym wykonaniu jest sprzęgnięty z elementem środkowym 46 poprzez złącze kulowe 57. Także głowica sprzęgająca 55 zawiera złącze kulowe 58. Przedstawione wykonanie zawiera także trzecie złącze kulowe 59, umieszczone pomiędzy dolnym końcem członu środkowego a przewodem przemieszczającym 6 boi. Złącza kulowe 57 i 58 są specjalnie przystosowane do przejęcia toler^^^ji wymiarowych, gdy łączy się boję z różnymi statkami, podczas gdy złącze kulowe 59 zapewnia bezmomentowe przenoszenie sił z przewodu przemieszczającego 6 do boi, a ponadto ułatwia ustawienie boi względem komory bunkrowej 3, tak aby boja wślizgnęła się łatwo w swoje miejsce. Zamiast złączy kulowych mogą być użyte inne typy złączy podatnych.

169 239

Urządzenie dla zwalniania blokady boi, gdy znajduje się ona na swoim miejscu w komorze bunkrowej 3, jest pokazane schematycznie na fig. 9. W przedstawionym wykonaniu urządzenie składa się z pary hydraulicznie uruchamianych zaczepów blokujących 60, które są usytuowane obrotowo wokół osi poziomych 61 na przeciwległych stronach komory bunkrowej 3, obracając się na czopie w płaszczyźnie pionowej pomiędzy położeniami blokady i zwolnienia. Uruchamiające urządzenia hydrauliczne do napędu zaczepów blokujących są pominięte na figurze. Zaczepy blokujące zapewniają sztywne blokowanie członu zewnętrznego 45 boi w komorze bunkrowej i statek 1 może wówczas obracać się wokół członu środkowego 46, który jest zamontowany obrotowo w członie zewnętrznym, zaś element obrotowy 56 pozwala na takie obracanie się po sprzęgnięciu rury sprzęgającej 54 z boją.

Gdy boja przeładunkowa 2 jest zablokowana na swoim miejscu w komorze bunkrowej 3, górna powierzchnia oporowa 62 na członie zewnętrznym 45 boi jest dociśnięta do kołnierza uszczelniającego 63 pomiędzy dolną a górną częścią komory bunkrowej 3, tak aby górna część komory bunkrowej i szyb obsługowy 9 były odcięte od morza. Komora bunkrowa i szyb obsługowy mogą być wówczas opróżnione z wody, na przykład dla kontroli i celów konserwacyjnych, przy czym komora bunkrowa jest w tym celu połączona z przewodem odwadniającym 64 pokazanym na fig. 4, na której pokazano także połączenie szybu obsługowego 9 z przewodem 65, przyłączonym do instalującegosystemu gazów obojętnych i wentylacji statku. Ponadto znajduje się tam żaluzja 66 dla odcięcia szybu w jego górnym końcu. Dlatego szyb i komora bunkrowa mogą być wypełnione gazem obojętnym (po usunięciu wody), stanowiącym środek bezpieczeństwa, przed rozpoczęciem przemieszczania substancji palnych lub łatwopalnych.

W praktyce komora bunkrowa 3 i szyb obsługowy 9 są także wyposażone w odpowiednie czujniki pomiarowe i kamery telewizyjne do minitoringu i celów kontrolnych, a także urządzenie pompowe dla celów odwadniających, itd.

Opisany wyżej sposób łączenia boi według wynalazku może być przeprowadzany w bezpieczny sposób na wzburzonym morzu. Ponadto boja może być zwolniona w bardzo krótkim czasie i we wszystkich warunkach pogodowych, ponieważ boja będzie wysuwać się z komory bunkrowej pod swoim własnym ciężarem i na skutek oddziaływania sił cumowniczych, skoro tylko głowica sprzęgająca zostanie zwolniona z członu środkowego boi, a zaczepy blokujące urządzenia blokującego zostaną zwolnione z członu zewnętrznego boi. Dlatego cała operacja zwolnienia może być przeprowadzona w ciągu kilku minut.

169 239

17,

169 239

Fig. 3

169 239

Fig.4

169 239

Fig.5

Fig.6 ⁵¹ bg.7

169 239

Fig.9

169 239

Fig.1

O O/>

Departament Wydawnictw UP RP Nakład 90 egz.

Cena 4,00 zł

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Sposób łączenia boi przeładunkowej ze statkiem pływającym, polegający na usytuowaniu statku nad zanurzoną boją przeładunkową, którą, zakotwiczoną poniżej powierzchni morza i połączoną z co najmniej jednym przewodem przemieszczania substancji płynnych, podnosi się i wprowadza do otwartej od spodu komory bunkrowej statku, z wykorzystaniem wyposażonej w co najmniej jeden pływakowy element oznaczający liny przytrzymującej, której jeden z końców jest połączony z boją przeładunkową, znamienny tym, że opuszcza się wyposażoną w obciążnik (17) i co najmniej jedną boję pomocniczą (18) linę ciężarkową (16) z pokładu statku (1) , poprzez szyb obsługowy (9) i połączoną z tym szybem komorę bunkrową (3), po czym chwytając linę ciążarkową (16) łączy się ją z uprzednio podniesioną liną przytrzymującą (12) i dalej, razem połączone, opuszcza się je za burtę statku (1), a następnie, po usytuowaniu statku nad zanurzoną boją przeładunkową (2) podciąga się liny ciężarkową (16) i przytrzymującą (12), poprzez komorę bunkrową (3) i szyb obsługowy (9), aż do wprowadzenia boi przeładunkowej (2) do komory bunkrowej (3), w której boję tę zablokowywuje się za pośrednictwem urządzenia blokującego (60).
2. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że linę przytrzymującą (12) podnosi się i przemieszcza na statek (1) za pomocą statku pomocniczego.
3. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że linę przytrzymującą (12) podnosi się za pomocą liny chwytakowej (21), którajest wyrzucana ponad linę przytrzymującą (12) za pomocą działka powietrznego (22), usytuowanego na statku (1), a następnie jest wciągana na pokład statku (1) razem z liną przytrzymującą (12).
4. Sposób według zastrz. 1 albo 2 albo 3, znamienny tym, że linę przytrzymującą (12) łączy się z liną ciężarkową (16), podczas gdy statek (1) znajduje się w pewnej odległości od boi przeładunkowej (2), i że liny te podciąga się aż do uzyskania napięcia, zanim statek (1) zostanie doprowadzony do pozycji ponad zanurzoną boję przeładunkową (2).
5. Sposób łączenia boi przeładunkowej ze statkiem pływającym, polegający na usytuowaniu statku nad zanurzoną boją przeładunkową, którą zakotwiczoną poniżej powierzchni morza i połączoną z co najmniej jednym przewodem przemieszczania substancji płynnych, podnosi się i wprowadza do otwartej od spodu komory bunkrowej statku, z wykorzystaniem usytuowanej pomiędzy boją przeładunkową a boją oznaczającą liny przytrzymującej, znamienny tym, że wyposażoną w urządzenie chwytające (31) linę ciężarkową (30) opuszcza się z pokładu statku (1) poprzez szyb obsługowy (9) i połączoną z tym szybem komorę bunkrową (3), po czym chwytając urządzeniem chwytającym (31) odcinek pośredniczący (25) liny przytrzymującej naprowadza się statek (1) ponad zanurzoną boję przeładunkową (2), a następnie wciąga się liny ciężarkową (30) i pośredniczącą (25) poprzez komorę bunkrową (3) i szyb obsługowy (9), aż do wprowadzenia boi przeładunkowej (2) do komory bunkrowej (3), w której boję tę zablokowywuje się za pośrednictwem urządzenia blokującego (60).
6. Zestaw do łączenia boi przeładunkowej ze statkiem pływającym, zawierający zanurzoną i swobodnie zakotwiczoną na dnie morza boję przeładunkową, którajest połączona z co najmniej jednym przewodem przemieszczania substancji płynnych, oraz wyposażony w układ pozycjonowania boi przeładunkowej statek z otwartą od spodu, zanurzoną komorą bunkrową, której wewnętrzny kształt stożkowy jest odpowiednio zgodny z kształtem zewnętrznym boi przeładunkowej, przy czym część szczytowa komory bunkrowej jest połączona z pokładem statku za pośrednictwem pionowego szybu obsługowego, nad którym jest usytuowane urządzenie dźwigowe, połączone z zakończoną obciążnikiem liną ciężarkową, zaś wierzchołek boi przeładunkowej jest z kolei połączony, za pośrednictwem pionowej liny przytrzymującej, z co

169 239 najmniej jednym oznacznikiem pływakowym, a ponadto komora bunkrowa jest wyposażona w urządzenie blokujące do zablokowywania boi przeładunkowej w swym wnętrzu, znamienny tym, że usytuowany na końcu liny ciężarkowej (16) obciążnik (17) jest połączony, za pośrednictwem liny dodatkowej (19), z co najmniej jedną boją pomocniczą (18) a jednocześnie statek jest wyposażony w usytuowane na pokładzie (8) urządzenie chwytakowe (20) do podnoszenia boi pomocniczej (18).
7. Zestaw według zastrz. 6, znamienny tym, że urządzenie chwytakowe (20) stanowi zakończona hakiem lina.
8. Zestaw według zastrz. 6 albo 7, znamienny tym, że statek (1) jest wyposażony w urządzenie (20) do wyrzucania liny chwytakowej (21) ponad liną przytrzymującą (12) boi (2).
9. Zestaw według zastrz. 6 albo 7, znamienny tym, że boja przeładunkowa (2) jest wyposażona w uzdę podnoszącą (39), która składa się z co najmniej dwóch lin (40), stanowiących kontynuację zewnętrznego kształtu stożkowego boi (2).
10. Zestaw według zastrz. 6 albo 7, znamienny tym, że komora bunkrowa (3) jest usytuowana w części dziobowej statku (1).
11. Zestaw według zastrz. 6 albo 7, znamienny tym, że w górnej części komory bunkrowej (3) jest odchylnie osadzona żaluzja (10).
12. Zestaw do łączenia boi przeładunkowej ze statkiem pływającym, zawierający zanurzoną i swobodnie zakotwiczoną na dnie morza boję przeładunkową, która jest połączona z co najmniej jednym przewodem przemieszczania substancji płynnych, oraz wyposażony w układ pozycjonowania boi przeładunkowej statek z otwartą od spodu, zanurzoną komorą bunkrową, której wewnętrzny kształt stożkowy, jest odpowiednio zgodny z kształtem zewnętrznym boi przeładunkowej, przy czym część szczytowa komory bunkrowej jest połączona z pokładem statku za pośrednictwem pionowego szybu obsługowego, nad którym jest usytuowane urządzenie dźwigowe, połączone z liną ciężarkową z zamocowanym na jej końcu urządzeniem chwytającym, zaś wierzchołek boi przeładunkowej jest z kolei połączony, za pośrednictwem liny przytrzymującej, z co najmniej jedną boją oznaczającą, a ponadto komora bunkrowa ma urządzenie blokujące do zablokowywania boi przeładunkowej w swym wnętrzu, znamienny tym, że lina przytrzymująca boję oznaczającą (29) składa się z dwóch lin pionowych oraz rozciągającej się pomiędzy nimi, z co najwyżej niewielkim skosem do poziomu, liny pośredniczącej (25), przy czym pierwsza lina pionowa rozciąga się pomiędzy wierzchołkiem boi przeładunkowej (2) a zanurzonym pod powierzchnią wody elementem pływającym (26), natomiast pozostała lina pionowa (28) rozciąga się pomiędzy boją oznaczającą (29) a obciążnikiem (27).
13. Zespół według zastrz. 12, znamienny tym, że zamocowane na końcu liny ciężarkowej (30) urządzenie chwytające (31) stanowi drapacz, zaś połączony z boją oznaczającą (29) obciążnik (27) stanowi co najmniej jedna kotwica.
14. Zespół według zastrz. 12 albo 13, znamienny tym, że boja załadowcza (2) jest wyposażona w uzdę podnoszącą (39), która składa się z co najmniej dwóch lin (40), stanowiących kontynuację zewnętrznego kształtu stożkowego boi załadunkowej (2).
15. Zespół według zastrz. 12 albo 13, znamienny tym, że komora bunkrowa (3) jest usytuowana w części dziobowej statku (1).
16. Zespół według zastrz. 12 albo 13, znamienny tym, że w górnej części komory bunkrowej (3) jest odchylnie osadzona żaluzja (10).