PL169221B1

PL169221B1 - Zespól urzadzen do dwukierunkowego przeladowywania substancji plynnych, zwlaszczaropy naftowej, na otwartych akwenach PL

Info

Publication number: PL169221B1
Application number: PL92300138A
Authority: PL
Inventors: Kare Breivik; Arne Smedal; Kare Syvertsen
Original assignee: Norske Stats Oljeselskap
Priority date: 1991-11-27
Filing date: 1992-03-30
Publication date: 1996-06-28
Also published as: FI942414A0; RU94027292A; US5564957A; AU670240B2; JPH07501289A; GB9410603D0; EP0613440B1; ES2134216T3; DE69217244T2; EP0613440A1; EP0613438B1; AU1771692A; NO175423B1; RU94026903A; US5468166A; GB2277500B; NO923816L; FI942412A0; JPH07501286A; ATE158241T1

Abstract

1. Zespól urzadzen do dwukierunkowego prze- ladowywania substancji plynnych, zwlaszcza ropy n a- ftowej, na otwartych akwenach, skladajacy sie ze statku oraz zakotwiczonej na dnie akwenu i sprzegnietej z co najmniej jednym przewodem przemieszczania substan- cji plynnych boi przeladunkowej, przy czym statek m a- jacy w swej zanurzonej czesci komore bunkrowa w ksztalcie zblizonym do stozka, otw arta od dolu oraz w czesci szczytowej polaczona z pokladem za posrednic- twem szybu obslugowego, je st wyposazony w urzadze- nie dzwigowe do wciagania tej boi, za posrednictwem liny ciezarkowej, do komory bunkrowej, znamienny tym , ze komora bunkrowa (3) je st usytuow ana w dzio- bowej czesci statku ( 1 ) w postaci niezaleznego modulu konstrukcyjnego, który je st wyposazony w mechanizm blokujacy (45, 46) boi przeladunkowej (2) oraz zespól sprzegajacy (35), do laczenia unieruchomionej boi prze- ladunkowej (2) z zespolem rurowym (36) na statku (1), a ponadto szyb obslugowy (9), wyposazony w czesci szczytowej w element zamykajacy (51), jest polaczony z instalacyjnym ukladem gazu obojetnego i wentylacyj- nym (50). Fig. 2 PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest zespół urządzeń do dwukierunkowego przeładowywania substancji płynnych, zwłaszcza ropy naftowej, na otwartych akwenach.

Znany z opisu patentowego USA nr 4 490 121 zespół urządzeń do przeładowywania ropy naftowej z pokładów usytuowanych na dnie morza do zbiorników tankowca składa się ze statku i boi przepływowej, która zawiera zewnętrzny człon pływakowy, osadzony obrotowo na zakotwiczonym na dnie morza i sprzęgniętym z przewodem przemieszczania ropy naftowej członem środkowym. Statek w tym znanym rozwiązaniu jest wyposażony w komorę bunkrową, osadzoną na wysięgniku i usytuowaną powyżej powierzchni wody, przy czym boja jest wciągana do tej komory za pomocą odpowiednich urządzeń dźwigowych statku, a następnie, po jej zablokowaniu, jest połączona z układem rurowym na statku.

169 221

Stosowanie wyżej opisanej znanego zespołu jest możliwe wyłączenie przy bardzo dobrych warunkach pogodowych, tzn. jego eksploatacja na wzburzonym morzu jest nie wskazana zarówno ze względu na trudności w jego łączeniu i w rozłączaniu, jak i z powodu zagrożenia dla osób obsługujących.

Inny znany z opisu patentowego USA nr 4 604 961 zespół składa się również ze statku i boi przepływowej. Jednakże w tym rozwiązaniu statek ma w swej części środkowej szyb obsługowy, połączony w swej dolnej części z otwartą od spodu komorą bunkrową, która jest osadzona obrotowo w korpusie statku. Po wciągnięciu boi do komory bunkrowej za pomocą odpowiednich urządzeń dźwigowych statku i zablokowaniu komory następuje przeładunek ropy.

Powyższy zespół charakteryzuje się dość zasadniczymi wadami, zwłaszcza konstrukcyjnymi. Usytuowanie szybu obsługowego w części środkowej statku znacznie pogarsza wytrzymałość statku, co stwarza wymóg dodatkowych wzmocnień jego konstrukcji, szczególnie dna i pokładu. Z kolei obrotowe osadzenie komory bunkrowej stwarza wymóg częstych kontroli i okresowych konserwacji elementów ruchomych. Ponadto, z powodu oddziaływania dużych sił bezwładności, może nastąpić niekontrolowany obrót statku, co stwarza konieczność użycia odrębnego układu hamulcowego komory bunkrowej.

Jeszcze inny znany zespół, alternatywny do wyżej opisanego, ma komorę bunkrową w postaci wybrania w części dziobowej statku. Sprzężenie robocze zespołu następuje po wyciągnięciu, częściowo ponad powierzchnię wody, boi przepływowej i wprowadzeniu jej, na takim właśnie poziomie, do komory bunkrowej tak, że stanowi ona część dziobu statku.

Stosowanie tego zespołu podlega znacznym, wynikającym z warunków pogodowych, ograniczeniom, a jednocześnie operacje łączenia i rozłączania zespołu są bardzo czasochłonne.

W tym stanie rzeczy celem wynalazku jest zespół urządzeń do dwukierunkowego przeładunku substancji płynnych, umożliwiający dokonywanie łączenia i rozłączania pomiędzy statkiem a boją przeładunkową w prosty, szybki i bezpieczny sposób, nawet przy złej pogodzie.

Istota wynalazku polega na tym, że komora bunkrowajest usytuowana w dziobowej części statku w postaci niezależnego modułu konstrukcyjnego, który jest wyposażony w mechanizm blokujący boi przeładunkowej oraz zespół sprzęgający, do łączenia unieruchomionej boi przeładunkowej z zespołem rurowym na statku, a ponadto szyb obsługowy, wyposażony w części szczytowej w element zamykający, jest połączony z instalacyjnym układem gazu obojętnego i wentylacyjnym.

Korzystnym jest gdy pomiędzy komorą bunkrową a szybem obsługowym jest usytuowana żaluzja.

Korzystnym jest także gdy komora bunkrowa ma w szczycie kołnierz uszczelniający, dla oparcia uszczelniającego powierzchni oporowej boi przeładunkowej.

Ponadto korzystnym jest gdy komora bunkrowa jest połączona z co najmniej jednym przewodem odwadniającym do odprowadzania wody i przecieków substancji płynnych.

Z kolei korzystnym jest także gdy komora bunkrowa jest połączona z komorą popychaczy dziobowych.

Dalej korzystnym jest gdy mechanizm blokujący zawiera co najmniej jedną parę sterowanych hydraulicznie zaczepów blokujących, które są obrotowo osadzone na poziomych osiach, w wylocie komory bunkrowej.

Ponadto dalej korzystnym jest gdy zespół sprzęgający jest połączony poprzez złącze podatne z głowicą do sprzęgania z boją przeładunkową.

Również korzystnym jest gdy zespół rurowy jest sprzęgnięty bezpośrednio z przewodem dennym, rozprowadzającym substancje płynne do zbiorników statku.

Usytuowanie komory bunkrowej w zanurzonej części dziobowej statku, przystosowanej konstrukcyjnie do przejmowania dużych obciążeń, znacząco poprawia sprawność mechaniczną zespołu według wynalazku. Z kolei boja przeładunkowa, wprowadzona i zablokowana w komorze bunkrowej podczas operacji przeładunku, będzie znakomicie spełniać funkcje boi cumowniczej, zarówno ze względu na przejmowanie obciążeń cumowania, jak i na zdolności obracania się statku pod wpływem wiatru, prądu morskiego, fal i kry lodowej, zwłaszcza na wodach arktycznych. Zakotwiczony do boi przeładunkowej statek będzie się zawsze ustawiał

169 221 dziobem w kierunku wiatrów i prądów wodnych, zachowując w każdych warunkach pogodowych pełną zdolność współdziałania w zespole według wynalazku.

Istotną korzyścią stosowania wynalazku jest także wysokie bezpieczeństwo użytkowania zespołu i związany z tym niski stopień ryzyka zanieczyszczenia wód akwenu.

Ponadto dalszą korzyścią wynikającą z istoty wynalazku jest możliwość prostej i racjonalnej adaptacji konstrukcyjnej istniejących statków w celu stworzenia zespołów według wynalazku.

Zespół według wynalazku zostanie bliżej opisany na podstawie przykładowego wykonania pokazanego na rysunku, na którym:

- fig. 1 widok statku i zakotwiczonej boi pi^:z^ł^i^<^i^i^l^<^'w^j, która jest pokazana w położeniu zanurzonym równowagi,

- fig. 2 przedstawia schematycznie widok boczny części dziobowej ssatku z uchylonym elementem zamykającym szybu obsługowego,

- fig. 3 przedstawia widokj.w. lecz z zaIrC:melgm saybem obsługywym,

- fig. 4 przedstawia widok boczny przedstaw caęćci statku,

- fig. 5 przedssawia widok częśdowy ukształtowanej w gi^u.s^^ dzżobowej statku z fig. 4 przed przebudową,

- fig. 6 przedsiawia widziany z góry przekrój z fig. 4 przed (kontur kreskowany) i po przebudowie (kontur ciągły).

- fig. 7 przedstawia schematycznie przekrój boczny komory bunkrowej w p«^^^^^i niezależnego elementu konstrukcyjnego oraz boi przeładunkowej, usytuowanej w tej komorze,

- zaś fig. 8 przedstawia schematycznie przekrój komory bunkrowej z fig. 7, pod kątem prostym do płaszczyzny przekroju na fig. 7.

Układ do dwukierunkowego przeładowywania obejmuje statek 1 i boję przeładunkową 2, która jest przyłączona do statku w komorze bunkrowej 3, umieszczonej w nim i która ma postać modułu konstrukcyjnego. Statek jest tankowcem, dla przykładu tak zwanym tankowcem wahadłowym, a boja jest podwodną boją przeładunkową dla przemieszczania substancji płynnych do i ze zbiorników (nie pokazanych) na statku. Zwykle substancjami płynnymi będą węglowodory (ropa naftowa lub gaz), lecz może to także dotyczyć innych materiałów płynnych, również w postaci proszku lub cząsteczek.

Jak pokazano na fig. 1, boja przeładunkowa 2 jest zakotwiczona na dnie morza 4 za pomocą odpowiedniej liczby lin cumowniczych 5, rozciągających się jako liny zwisające pomiędzy boją 2 a odpowiednimi punktami kotwicznymi na dnie morza 4. Każda z lin cumowniczych może składać się tylko z jednego łańcucha, zwłaszcza przy mniejszych głębokościach wody. Ogólnie jednakże dogodnie jest aby każda z lin cumowniczych składała się z łańcucha (częściowo spoczywającego na dnie morza) połączonego z górnym drutem, sprężystą liną cumowniczą z lub bez boi pływakowych (nie pokazanych), które mogą np. być umieszczone w punktach łączenia pomiędzy łańcuchem a drutem, tak aby dla układu kotwicznego była uzyskana odpowiednia sztywność charakterystyki, która jest dostosowana do statku i głębokości wody branych pod uwagę. W ten sposób osiąga się niezależność konstrukcji boi od głębokości wody. Gdy boja przeładunkowa 2 pływa w morzu, w dowolnym położeniu na fig. 1, jej wypór hydrostatyczny będzie w równowadze z siłami układu kotwicznego, a więc boja będzie pływała na wcześniej określonej wymaganej głębokości pod powierzchnią wody, na której nie zostanie uszkodzona i nie będzie przedstawiała niebezpieczeństwa dla ruchu pełnomorskiego. Ciężar boi normalnie będzie w zakresie 30 - 50 ton.

Boja przeładunkowa 2 jest sprzęgnięta z przewodem przemieszczania substancji płynnych 6 w kształcie elastycznego przewodu pionowego, który rozciąga się pomiędzy boją a stacją 7 usytuowaną na dnie morza. Stacja ta na przykład może być instalacją dla dostarczania lub magazynowania ropy naftowej, lecz ogólnie symbolizuje miejsce połączone z boją 2 w celu dostarczania substancji płynnych do lub odbierania tych substancji z boi. W związku z na przykład wydobyciem ropy naftowej lub gazu na pełnym morzu, stacja 7 normalnie będzie zlokalizowana na dnie morza. Jednakże w innych zastosowaniach może ona być zlokalizowana w innych miejscach, na przykład w wodach osłoniętych lub na lądzie. W takim przypadku

169 221 boja 2 będzie zakotwiczona tylko za pomocą elastycznego przewodu przemieszczania substancji płynnych. Możliwe jest także połączenie boi 2 z kilkoma przewodami przemieszczania, a także układ w którym przewód przemieszczania lub kilka przewodów przemieszczania jest/są przyłączone do stacji w kształcie odpowiedniej zanurzonej boi.

Zespół według wynalazku jest pokazany bardziej szczegółowo na figurach 2 i 3 W pokazanym wykonaniu komora bunkrowa 3 jest umieszczona w dolnej części dzioba statku 1 Komora bunkrowa 3 jest połączona z pokładem 8 statku przez szyb obsługowy 9. Ponadto w komorze bunkrowej 3 jest umieszczona żaluzja 10 dla odcięcia szybu obsługowego 9 i górnej części komory bunkrowej 3 od morza, gdy komora ta nie jest używana, to jest gdy nie znajduje się w niej boja przeładunkowa 2. Między innymi daje to możliwość kontroli wyposażenia zamontowanego w szybie i górnej części przestrzeni odbiorczej. Takie wyposażenie może obejmować np. czujniki pomiarowe i kamery telewizyjne dla monitoringu i celów kontrolnych wyposażenie spłukujące, urządzenie pompowe dla celów odwadniania itp.

W obszarze pokładowym statku umieszczone jest urządzenie dźwigowe 11 w postaci np wciągarki mającej odpowiednią linę, która może być opuszczana przez szyb 9 i komorę bunkrową 3 i łączona z boją 2, tak aby mogła ona być podniesiona i wstawiona na swoje miejsce w komorze bunkrowej 3. ^J

Na figurach 2 i 3 wymieniona linia jest tylko zasugerowana linią kreskowo-punktową 12 boja przeładunkowa 2 jest tutaj pokazana po podniesieniu i wstawieniu na swoje miejsce w komorze bunkrowej 3 za pomocą liny i urządzenia dźwigowego. Sposób i układ dla łączenia boi ze statkiem nie stanowią części niniejszego wynalazku. W sprawie dalszego opisu tego aspektu układu należy odnieść się do równocześnie zarejestrowanego zgłoszenia patentu miedzvnarndn wego nr PCT/N092/00053. ^y

W układzie według wynalazku komora bunkrowa 3 w postaci modułu konstrukcyjnego ma co najmniej częściowo kształt w dół zasadniczo stożkowo powiększający się, dla dopasowania z boją przeładunkową 2, mającą odpowiadający kształt zewnętrzny. Wynika to także z figur 2 i 3, gdzie boja 2 i dolna część komory bunkrowej 3 mają przystające wzajemnie kształty stożkowe. ⁷

Jak to może ocenić osoba o wysokich kwalifikacjach w tej dziedzinie, istniejący tankowiec mógłby, bez dużych trudności i przy względnie umiarkowanych kosztach, być zmodyfikowanym lub przebudowany w celu wyposażenie go w zespół według wynalazku. Przykład istniejącego statku, który został zmodyfikowany w ten sposób, jest schematycznie przedstawiony na fig 4 Komora bunkrowa 3 jest wbudowana w część dziobową statku wraz z odpowiednim wyposażeniem (opisanym później) i jest połączone poprzez szyb obsługowy 9 z górnym pokładem 13 statku, na którym jest usytuowane urządzenie dźwigowe 14 dla opuszczania i wciągania lin używanych w związku podnoszeniem boi przeładunkowej 2.

Figura 5 pokazuje ukształtowaną w gruszę część dziobową 15 statku przed przebudową podczas gdy przekrój na fig. 6, który pokazuje kontur dzioba linią kreskową przed przebudową i linią ciągłą po przebudowie, ilustruje że kształt dzioba, a z tym i opór płynięcia statku, jest tylko nieznacznie zmieniony. Figura pokazuje dalej szyb obsługowy 9, kontur 16 obrysu boi 2 i komory 17 popychaczy dziobowych 18. Takie popychacze są także pokazane na figurach 2 i 3.

Budowa boi przeładunkowej 2 i wyposażenie komory bunkrowej 3, są pokazane bardziej szczegółowo na figurach 7 i 8. Jak pokazano na fig. 7, boja 2 zawiera zewnętrzny człon pływakowy 21 i człon środkowy 22, który jest zamontowany obrotowo w członie zewnętrznym i ma kanał przelotowy 23 dla substancji, która ma być transportowana poprzez boję Gdy to wymagane, człon środkowy może zawierać kilka takich kanałów. Jak pokazano na figurze zewnętrzny człon 21 zawiera górny i dolny człon stożkowy 24 i 25, przy czym górny człon stożkowy zawiera kołnierz 26 mający skierowaną w dół pierścieniową krawędź oporową 27 dla współpracy z elementami blokującymi, tworzącymi część mechanizmu blokującego (patrz fig. 8) umieszczonego w komorze bunkrowej 3 dla blokowania boi w komorze bunkrowej

Zewnętrzny człon pływakowy 21 jest podzielony na kilka wodoszczelnych komór pływakowy 28 i zawiera on dalej środkowy wymienny człon wsporczy łożyskowy 29, mający łożysko poprzeczne 30 i górne łożysko wzdłużne 31 dla członu środkowego 22. Gdy to potrzebne człon

169 221 wsporczy łożyskowy 29 może być podniesiony z zewnętrznego członu pływakowego 21 dla kontroli i możliwej wymiany części.

Człon środkowy 22, który ma tutaj kształt wału przelotowego, jest wyposażony w dolną część wzmocnioną, mającą wystające na zewnątrz ramiona 32 dla przymocowania lin cumowniczych 5 boi 2 (nie pokazanych na fig. 7).

W górnej części komory bunkrowej 3 znajduje się zespół sprzęgający 35, który jest złączony z zespołem rurowym 36 (patrz figury 2 i 3), znajdującym się na statku dla przemieszczania substancji płynnych do lub ze zbiorników statku. Zespół sprzęgający 35 zawiera zakrzywioną rurę sprzęgającą 37, która, za pomocą siłownika hydraulicznego 38, jest obracalna pomiędzy pozycją odstawienia a pozycją połączenia (obydwie pozycje pokazane na fig. 7). Jeden koniec rury jest wyposażony w głowicę sprzęgającą 39 dla połączenia z górnym końcem członu środkowego 22 boi, gdy boja jest na swoim miejscu w komorze bunkrowej. To połączenie ma miejsce poprzez gniazdo obrotowe 40, które w przedstawionym wykonaniu jest sprzęgnięte z członem środkowym 22 poprzez złącze podatne 41. T akże głowica sprzęgająca 39 zawiera złącze podatne 42. Przedstawione wykonanie zawiera także trzecie złącze podatne 43, które jest umieszczone pomiędzy dolnym końcem członu środkowego a przewodem przemieszczania 6 boi 2. Złącza podatne mogą być, na przykład, złączami kulowymi. Złącza podatne 41 i 42 są specjalnie przewidziane dla przejęcia dość dużych tolerancji wymiarowych, gdy łączy się boję z różnymi statkami, podczas gdy złącze podatne 43 zapewnia bezmomentowe przenoszenie sił z przewodu przemieszczania 6 do boi 2, a ponadto ułatwia ustawienie boi 2 względem komory bunkrowej 3, tak aby boja 2 wślizgnęła się łatwo na swoje miejsce.

Wcześniej wymieniona żaluzja zamykająca 10 w górnej części komory bunkrowej 3 jest uruchamiana siłownikiem hydraulicznym 44.

Mechanizm blokujący dla zwalnialnego blokowania boi 2, gdy znajduje się ona w swoim miejscu w komorze bunkrowej 3, jest pokazany schematycznie na fig. 8. W przedstawionym wykonaniu mechanizm zawiera parę zaczepów blokujących 45, które są uruchamiane układem hydraulicznym i są obrotowe wokół osi poziomych 46 na diametralnie przeciwległych stronach w komorze bunkrowej 3. Gdy uruchamiane są zaczepy blokujące, obracają się one w płaszczyźnie pionowej do zetknięcia ze skierowaną w dół krawędzią oporową 27 górnego członu stożkowego. Najlepiej, gdy mechanizm blokujący jest uruchamiany hydraulicznie lub pneumatycznie i najkorzystniej, gdy jest on typu potrójnie rezerwowego, co oznacza, że poza głównym uruchamianiem, para dodatkowych mechanizmów zabezpieczających gotowajest do zadziałania w przypadku uszkodzenia. Dla przykładu, typowy mechanizm blokujący może być doprowadzany do zadziałania za pomocą hydraulicznych urządzeń uruchamiających i mechanizm może zawierać kilka zestawów elementów blokujących, które są rozmieszczone wokół obrzeża komory bunkrowej i które są wszystkie uruchamiane równolegle. Pierwszy mechanizm zabezpieczający może polegać na tym, że mechanizm urządzenia uruchmiającego jest samoblokujący, na przykład, że łącznik przechodni przez punkt przechylenia i potem jest zabezpieczany przed dalszym ruchem. W ten sposób blokada jest wykonywana niezależnie od możliwego braku ciśnienia hydraulicznego w urządzeniu uruchamiającym. Normalne zwolnienie polega na tym, że urządzenia uruchamiające są wzbudzane dla zwolnienia. Jednakże w przypadku gdyby ta funkcja zawiodła, może być wprowadzony układ rezerwowy, w postaci np. akumulatorów hydraulicznych lub pneumatycznych. Na życzenie mechanizm blokujący może być zwalniany ręcznie.

Zaczepy blokujące 45 zapewniają sztywne zablokowanie zewnętrznego członu pływakowego 21 boi w komorze bunkrowej 3 i statek 1 może wówczas obracać się wokół członu środkowego 22, który jest zamontowany obrotowo w członie zewnętrznym 21, zaś gniazdo obrotowe 40 pozwala na takie obracanie po sprzęgnięciu rury sprzęgającej 37 z boją przeładunkową 2.

Jak wynika z figur 2 i 3, żaluzja 10 jest otwarta, gdy boja 2 jest wprowadzana i blokowana w komorze bunkrowej 3. Górna część komory bunkrowej i część szybu obsługowego 9 jest odpowiednio napełniana wodą, gdy boja jest wprowadzana do komory bunkrowej, jak pokazano na fig. 3 (obszar zakropkowany). Gdy boja 2 zostanie zablokowana na swoim miejscu w komorze bunkrowej, górna powierzchnia oporowa 47 członu zewnętrznego 21 boi jest doprowadzona do

169 221

Ί oporu uszczelniającego na kołnierzu uszczelniającym 48 pomiędzy górną i dolną częścią komory bunkrowej 3 (patrz fig. 5), tak aby górna część tej komory i szyb obsługowy 9 były odcięte od morza. Komora bunkrowa i szyb mogą być wówczas opróżnione z wody, na przykład dla kontroli i celów konserwacyjnych. W tym celu komora bunkrowa jest połączona z przewodem odwadniającym 49, jak pokazano na figurach 2 i 3. Dodatkowy przewód odwadniający (nie pokazany) może być umieszczony pomiędzy komorą bunkrową a zbiornikiem zbiorczym statku 1 dla odprowadzenia możliwego wycieku przemieszczanej substancji, takiej jaknp. ropanaftowa jeśli taki wyciek wystąpiłby, na przykład w zespole sprzęgającym 35, w komorze bunkrowej. ’

Szyb obsługowy 9 jest także przyłączony do instalacyjnego układu gazu obojętnego i wentylacyjnego 50 statku. Ponadto szyb w swoim górnym końcu jest wyposażony w element zamykający 51 w postaci żaluzji. Szyb i górna część komory bunkrowej mogą być dzięki temu wypełnione gazem obojętnym (po usunięciu wody), stanowiącym środek bezpieczeństwa przed rozpoczęciem przemieszczania substancji palnych lub łatwopalnych. W przypadku pokazanym na fig. 3 woda nie została usunięta, tak że pokazane jest wypełnienie gazem obojętnym tylko pozostałej górnej części szybu.

Jak już wcześniej wspomniano, statek 1 jest wyposażony w popychacze dziobowe 18, służące do jego pozycjonowania. Komory, w których są usytuowane popychacze 18 są połączone z komorą bunkrową 3, tak, aby dostęp do tej komory był możliwy z komór 17 popychaczy dziobowych 18. ^J

Jak pokazano na figurach 2 i 3, zespół rurowy 36 w komorze bunkrowej 3 jest sprzęgnięty z przewodem dennym 52, rozciągającym się wzdłuż dolnej części statku 1 i przyłączonym do jego zbiorników. Z kolei sprzęgnięty z boją przeładunkową 2 przewód przemieszczania substancji płynnych 6 jest w tym przypadku połączony bezpośrednio z przewodem dennym 52, z pominięciem zespołu rurowego na pokładzie statku, co w znacznym stopniu upraszcza transport przemieszczanych substancji. ^F

Fig.2

169 221

Fig.3

169 221

Fig.5

	1 \|T 1 1 1 I	i;	! 1 1 . 1 ί ί •111,1	01 P\
17-	’/-.	^{1 1} ' 1 ¹ t ι l l I i 4 ¹ 1 » ' , 1 '·*«’, I '1.1 A ,	15 1 \|E % i;r»s\
18-		•iii· i i ! i I !.	1 1 i ϊώΚ ^{1 1} ι i EJ ii' i fo7

Fig.6

169 221

Fig.7

169 221

Fig.8

38- 46	ł rv³⁷ , SV39 46 =HikbhOI z
	Ι'τ^Ά <<<
Λ ΑΆΑτ A	1 / ΑνδΛαααα
^{45 45}

169 221

Fig.1 βοτΛ

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 90 egz.

Cena 1,50 zł

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Zespół urządzeń do dwukierunkowego przeładowywania substancji płynnych, zwłaszcza ropy naftowej, na otwartych akwenach, składający się ze statku oraz zakotwiczonej na dnie akwenu i sprzęgniętej z co najmniej jednym przewodem przemieszczania substancji płynnych boi przeładunkowej, przy czym statek mający w swej zanurzonej części komorę bunkrową w kształcie zbliżonym do stożka, otwartą od dołu oraz w części szczytowej połączoną z pokładem za pośrednictwem szybu obsługowego, jest wyposażony w urządzenie dźwigowe do wciągania tej boi, za pośrednictwem liny ciężarkowej, do komory bunkrowej, znamienny tym, że komora bunkrowa (3) jest usytuowana w dziobowej części statku (1) w postaci niezależnego modułu konstrukcyjnego, który jest wyposażony w mechanizm blokujący (45,46) boi przeładunkowej (2) oraz zespół sprzęgający (35), do łączenia unieruchomionej boi przeładunkowej (2) z zespołem rurowym (36) na statku (1), a ponadto szyb obsługowy (9), wyposażony w części szczytowej w element zamykający (51), jest połączony z instalacyjnym układem gazu obojętnego i wentylacyjnym (50).
2. Zespół według zastrz. 1, znamienny tym, że pomiędzy komorą bunkrową (3) a szybem obsługowym (9) jest usytuowana żaluzja (10).
3. Zespół według zastrz. 1, znamienny tym, że komora bunkrowa (3) ma w szczycie kołnierz uszczelniający (48), dla oparcia uszczelniającego powierzchni oporowej (47) boi przeładunkowej (2).
4. Zespół według zastrz. 1, znamienny tym, że komora bunkrowa (3) jest połączona z co najmniej jednym przewodem odwadniającym (48) do odprowadzania wody i przecieków substancji płynnych.
5. Zespół według zastrz. 1, znamienny tym, że komora bunkrowa (3) jest połączona z komorą (17) popychaczy dziobowych (18).
6. Zespół według zastrz. 1, znamienny tym, że mechanizm blokujący (45, 46) zawiera co najmniej jedną parę sterowanych hydraulicznie zaczepów blokujących (45), które są obrotowo osadzone na poziomych osiach (46), w wylocie komory bunkrowej (3).
7. Zespół według zastrz. 1, znamienny tym, że zespół sprzęgający (35) jest połączony poprzez złącze podatne (42) z głowicą (39) do sprzęgania z boją przeładunkową (2).
8. Zespół według zastrz. 1, znamienny tym, że zespół rurowy (36) jest sprzęgnięty bezpośrednio z przewodem dennym (52), rozprowadzającym substancje płynne do zbiorników statku (1).