PL220643B1 - Zastosowanie α-cyklodekstryny do wytwarzania leku do obniżania poziomów trójglicerydów - Google Patents

Zastosowanie α-cyklodekstryny do wytwarzania leku do obniżania poziomów trójglicerydów

Info

Publication number
PL220643B1
PL220643B1 PL405074A PL40507403A PL220643B1 PL 220643 B1 PL220643 B1 PL 220643B1 PL 405074 A PL405074 A PL 405074A PL 40507403 A PL40507403 A PL 40507403A PL 220643 B1 PL220643 B1 PL 220643B1
Authority
PL
Poland
Prior art keywords
cyclodextrin
fat
weight
food
diet
Prior art date
Application number
PL405074A
Other languages
English (en)
Other versions
PL405074A1 (pl
Inventor
Catherine Jen
Joseph D. Artiss
Original Assignee
Soho Flordis Internat Pty Ltd
Priority date (The priority date is an assumption and is not a legal conclusion. Google has not performed a legal analysis and makes no representation as to the accuracy of the date listed.)
Filing date
Publication date
Application filed by Soho Flordis Internat Pty Ltd filed Critical Soho Flordis Internat Pty Ltd
Publication of PL405074A1 publication Critical patent/PL405074A1/pl
Publication of PL220643B1 publication Critical patent/PL220643B1/pl

Links

Classifications

    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61K—PREPARATIONS FOR MEDICAL, DENTAL OR TOILETRY PURPOSES
    • A61K47/00—Medicinal preparations characterised by the non-active ingredients used, e.g. carriers or inert additives; Targeting or modifying agents chemically bound to the active ingredient
    • A61K47/30—Macromolecular organic or inorganic compounds, e.g. inorganic polyphosphates
    • A61K47/36—Polysaccharides; Derivatives thereof, e.g. gums, starch, alginate, dextrin, hyaluronic acid, chitosan, inulin, agar or pectin
    • A61K47/40—Cyclodextrins; Derivatives thereof
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61K—PREPARATIONS FOR MEDICAL, DENTAL OR TOILETRY PURPOSES
    • A61K31/00—Medicinal preparations containing organic active ingredients
    • A61K31/70—Carbohydrates; Sugars; Derivatives thereof
    • A61K31/715—Polysaccharides, i.e. having more than five saccharide radicals attached to each other by glycosidic linkages; Derivatives thereof, e.g. ethers, esters
    • A61K31/716—Glucans
    • A61K31/724—Cyclodextrins
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A21—BAKING; EDIBLE DOUGHS
    • A21D—TREATMENT, e.g. PRESERVATION, OF FLOUR OR DOUGH, e.g. BY ADDITION OF MATERIALS; BAKING; BAKERY PRODUCTS; PRESERVATION THEREOF
    • A21D13/00—Finished or partly finished bakery products
    • A21D13/80—Pastry not otherwise provided for elsewhere, e.g. cakes, biscuits or cookies
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A21—BAKING; EDIBLE DOUGHS
    • A21D—TREATMENT, e.g. PRESERVATION, OF FLOUR OR DOUGH, e.g. BY ADDITION OF MATERIALS; BAKING; BAKERY PRODUCTS; PRESERVATION THEREOF
    • A21D2/00—Treatment of flour or dough by adding materials thereto before or during baking
    • A21D2/08—Treatment of flour or dough by adding materials thereto before or during baking by adding organic substances
    • A21D2/14—Organic oxygen compounds
    • A21D2/18—Carbohydrates
    • A21D2/181—Sugars or sugar alcohols
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A21—BAKING; EDIBLE DOUGHS
    • A21D—TREATMENT, e.g. PRESERVATION, OF FLOUR OR DOUGH, e.g. BY ADDITION OF MATERIALS; BAKING; BAKERY PRODUCTS; PRESERVATION THEREOF
    • A21D2/00—Treatment of flour or dough by adding materials thereto before or during baking
    • A21D2/08—Treatment of flour or dough by adding materials thereto before or during baking by adding organic substances
    • A21D2/14—Organic oxygen compounds
    • A21D2/18—Carbohydrates
    • A21D2/186—Starches; Derivatives thereof
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A23—FOODS OR FOODSTUFFS; TREATMENT THEREOF, NOT COVERED BY OTHER CLASSES
    • A23K—FODDER
    • A23K20/00—Accessory food factors for animal feeding-stuffs
    • A23K20/10—Organic substances
    • A23K20/163—Sugars; Polysaccharides
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A23—FOODS OR FOODSTUFFS; TREATMENT THEREOF, NOT COVERED BY OTHER CLASSES
    • A23K—FODDER
    • A23K50/00—Feeding-stuffs specially adapted for particular animals
    • A23K50/40—Feeding-stuffs specially adapted for particular animals for carnivorous animals, e.g. cats or dogs
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A23—FOODS OR FOODSTUFFS; TREATMENT THEREOF, NOT COVERED BY OTHER CLASSES
    • A23L—FOODS, FOODSTUFFS, OR NON-ALCOHOLIC BEVERAGES, NOT COVERED BY SUBCLASSES A21D OR A23B-A23J; THEIR PREPARATION OR TREATMENT, e.g. COOKING, MODIFICATION OF NUTRITIVE QUALITIES, PHYSICAL TREATMENT; PRESERVATION OF FOODS OR FOODSTUFFS, IN GENERAL
    • A23L15/00—Egg products; Preparation or treatment thereof
    • A23L15/30—Addition of substances other than those covered by A23L15/20 – A23L15/25
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A23—FOODS OR FOODSTUFFS; TREATMENT THEREOF, NOT COVERED BY OTHER CLASSES
    • A23L—FOODS, FOODSTUFFS, OR NON-ALCOHOLIC BEVERAGES, NOT COVERED BY SUBCLASSES A21D OR A23B-A23J; THEIR PREPARATION OR TREATMENT, e.g. COOKING, MODIFICATION OF NUTRITIVE QUALITIES, PHYSICAL TREATMENT; PRESERVATION OF FOODS OR FOODSTUFFS, IN GENERAL
    • A23L25/00—Food consisting mainly of nutmeat or seeds; Preparation or treatment thereof
    • A23L25/10—Peanut butter
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A23—FOODS OR FOODSTUFFS; TREATMENT THEREOF, NOT COVERED BY OTHER CLASSES
    • A23L—FOODS, FOODSTUFFS, OR NON-ALCOHOLIC BEVERAGES, NOT COVERED BY SUBCLASSES A21D OR A23B-A23J; THEIR PREPARATION OR TREATMENT, e.g. COOKING, MODIFICATION OF NUTRITIVE QUALITIES, PHYSICAL TREATMENT; PRESERVATION OF FOODS OR FOODSTUFFS, IN GENERAL
    • A23L27/00—Spices; Flavouring agents or condiments; Artificial sweetening agents; Table salts; Dietetic salt substitutes; Preparation or treatment thereof
    • A23L27/88—Taste or flavour enhancing agents
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A23—FOODS OR FOODSTUFFS; TREATMENT THEREOF, NOT COVERED BY OTHER CLASSES
    • A23L—FOODS, FOODSTUFFS, OR NON-ALCOHOLIC BEVERAGES, NOT COVERED BY SUBCLASSES A21D OR A23B-A23J; THEIR PREPARATION OR TREATMENT, e.g. COOKING, MODIFICATION OF NUTRITIVE QUALITIES, PHYSICAL TREATMENT; PRESERVATION OF FOODS OR FOODSTUFFS, IN GENERAL
    • A23L29/00—Foods or foodstuffs containing additives; Preparation or treatment thereof
    • A23L29/30—Foods or foodstuffs containing additives; Preparation or treatment thereof containing carbohydrate syrups; containing sugars; containing sugar alcohols, e.g. xylitol; containing starch hydrolysates, e.g. dextrin
    • A23L29/35—Degradation products of starch, e.g. hydrolysates, dextrins; Enzymatically modified starches
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A23—FOODS OR FOODSTUFFS; TREATMENT THEREOF, NOT COVERED BY OTHER CLASSES
    • A23L—FOODS, FOODSTUFFS, OR NON-ALCOHOLIC BEVERAGES, NOT COVERED BY SUBCLASSES A21D OR A23B-A23J; THEIR PREPARATION OR TREATMENT, e.g. COOKING, MODIFICATION OF NUTRITIVE QUALITIES, PHYSICAL TREATMENT; PRESERVATION OF FOODS OR FOODSTUFFS, IN GENERAL
    • A23L33/00—Modifying nutritive qualities of foods; Dietetic products; Preparation or treatment thereof
    • A23L33/20—Reducing nutritive value; Dietetic products with reduced nutritive value
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A23—FOODS OR FOODSTUFFS; TREATMENT THEREOF, NOT COVERED BY OTHER CLASSES
    • A23L—FOODS, FOODSTUFFS, OR NON-ALCOHOLIC BEVERAGES, NOT COVERED BY SUBCLASSES A21D OR A23B-A23J; THEIR PREPARATION OR TREATMENT, e.g. COOKING, MODIFICATION OF NUTRITIVE QUALITIES, PHYSICAL TREATMENT; PRESERVATION OF FOODS OR FOODSTUFFS, IN GENERAL
    • A23L5/00—Preparation or treatment of foods or foodstuffs, in general; Food or foodstuffs obtained thereby; Materials therefor
    • A23L5/20—Removal of unwanted matter, e.g. deodorisation or detoxification
    • A23L5/27—Removal of unwanted matter, e.g. deodorisation or detoxification by chemical treatment, by adsorption or by absorption
    • A23L5/273—Removal of unwanted matter, e.g. deodorisation or detoxification by chemical treatment, by adsorption or by absorption using adsorption or absorption agents, resins, synthetic polymers, or ion exchangers
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A23—FOODS OR FOODSTUFFS; TREATMENT THEREOF, NOT COVERED BY OTHER CLASSES
    • A23L—FOODS, FOODSTUFFS, OR NON-ALCOHOLIC BEVERAGES, NOT COVERED BY SUBCLASSES A21D OR A23B-A23J; THEIR PREPARATION OR TREATMENT, e.g. COOKING, MODIFICATION OF NUTRITIVE QUALITIES, PHYSICAL TREATMENT; PRESERVATION OF FOODS OR FOODSTUFFS, IN GENERAL
    • A23L7/00—Cereal-derived products; Malt products; Preparation or treatment thereof
    • A23L7/10—Cereal-derived products
    • A23L7/109—Types of pasta, e.g. macaroni or noodles
    • A23L7/111—Semi-moist pasta, i.e. containing about 20% of moist; Moist packaged or frozen pasta; Pasta fried or pre-fried in a non-aqueous frying medium, e.g. oil; Packaged pasta to be cooked directly in the package
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A23—FOODS OR FOODSTUFFS; TREATMENT THEREOF, NOT COVERED BY OTHER CLASSES
    • A23L—FOODS, FOODSTUFFS, OR NON-ALCOHOLIC BEVERAGES, NOT COVERED BY SUBCLASSES A21D OR A23B-A23J; THEIR PREPARATION OR TREATMENT, e.g. COOKING, MODIFICATION OF NUTRITIVE QUALITIES, PHYSICAL TREATMENT; PRESERVATION OF FOODS OR FOODSTUFFS, IN GENERAL
    • A23L7/00—Cereal-derived products; Malt products; Preparation or treatment thereof
    • A23L7/10—Cereal-derived products
    • A23L7/117—Flakes or other shapes of ready-to-eat type; Semi-finished or partly-finished products therefor
    • A23L7/126—Snacks or the like obtained by binding, shaping or compacting together cereal grains or cereal pieces, e.g. cereal bars
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A23—FOODS OR FOODSTUFFS; TREATMENT THEREOF, NOT COVERED BY OTHER CLASSES
    • A23L—FOODS, FOODSTUFFS, OR NON-ALCOHOLIC BEVERAGES, NOT COVERED BY SUBCLASSES A21D OR A23B-A23J; THEIR PREPARATION OR TREATMENT, e.g. COOKING, MODIFICATION OF NUTRITIVE QUALITIES, PHYSICAL TREATMENT; PRESERVATION OF FOODS OR FOODSTUFFS, IN GENERAL
    • A23L9/00—Puddings; Cream substitutes; Preparation or treatment thereof
    • A23L9/10—Puddings; Dry powder puddings
    • A23L9/12—Ready-to-eat liquid or semi-liquid desserts, e.g. puddings, not to be mixed with liquids, e.g. water, milk
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A23—FOODS OR FOODSTUFFS; TREATMENT THEREOF, NOT COVERED BY OTHER CLASSES
    • A23P—SHAPING OR WORKING OF FOODSTUFFS, NOT FULLY COVERED BY A SINGLE OTHER SUBCLASS
    • A23P10/00—Shaping or working of foodstuffs characterised by the products
    • A23P10/30—Encapsulation of particles, e.g. foodstuff additives
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A23—FOODS OR FOODSTUFFS; TREATMENT THEREOF, NOT COVERED BY OTHER CLASSES
    • A23P—SHAPING OR WORKING OF FOODSTUFFS, NOT FULLY COVERED BY A SINGLE OTHER SUBCLASS
    • A23P30/00—Shaping or working of foodstuffs characterised by the process or apparatus
    • A23P30/40—Foaming or whipping
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P1/00—Drugs for disorders of the alimentary tract or the digestive system
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P1/00—Drugs for disorders of the alimentary tract or the digestive system
    • A61P1/12—Antidiarrhoeals
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P1/00—Drugs for disorders of the alimentary tract or the digestive system
    • A61P1/14—Prodigestives, e.g. acids, enzymes, appetite stimulants, antidyspeptics, tonics, antiflatulents
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P1/00—Drugs for disorders of the alimentary tract or the digestive system
    • A61P1/16—Drugs for disorders of the alimentary tract or the digestive system for liver or gallbladder disorders, e.g. hepatoprotective agents, cholagogues, litholytics
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P3/00—Drugs for disorders of the metabolism
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P3/00—Drugs for disorders of the metabolism
    • A61P3/02—Nutrients, e.g. vitamins, minerals
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P3/00—Drugs for disorders of the metabolism
    • A61P3/04—Anorexiants; Antiobesity agents
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P3/00—Drugs for disorders of the metabolism
    • A61P3/06—Antihyperlipidemics
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P3/00—Drugs for disorders of the metabolism
    • A61P3/08—Drugs for disorders of the metabolism for glucose homeostasis
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P3/00—Drugs for disorders of the metabolism
    • A61P3/08—Drugs for disorders of the metabolism for glucose homeostasis
    • A61P3/10—Drugs for disorders of the metabolism for glucose homeostasis for hyperglycaemia, e.g. antidiabetics
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P43/00—Drugs for specific purposes, not provided for in groups A61P1/00-A61P41/00
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P5/00—Drugs for disorders of the endocrine system
    • A61P5/48—Drugs for disorders of the endocrine system of the pancreatic hormones
    • A61P5/50—Drugs for disorders of the endocrine system of the pancreatic hormones for increasing or potentiating the activity of insulin

Landscapes

  • Health & Medical Sciences (AREA)
  • Life Sciences & Earth Sciences (AREA)
  • Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Engineering & Computer Science (AREA)
  • Food Science & Technology (AREA)
  • Polymers & Plastics (AREA)
  • Nutrition Science (AREA)
  • Medicinal Chemistry (AREA)
  • Pharmacology & Pharmacy (AREA)
  • Animal Behavior & Ethology (AREA)
  • General Health & Medical Sciences (AREA)
  • Public Health (AREA)
  • Veterinary Medicine (AREA)
  • General Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Nuclear Medicine, Radiotherapy & Molecular Imaging (AREA)
  • Organic Chemistry (AREA)
  • Bioinformatics & Cheminformatics (AREA)
  • Chemical Kinetics & Catalysis (AREA)
  • Diabetes (AREA)
  • Molecular Biology (AREA)
  • Hematology (AREA)
  • Obesity (AREA)
  • Zoology (AREA)
  • Animal Husbandry (AREA)
  • Epidemiology (AREA)
  • Endocrinology (AREA)
  • Mycology (AREA)
  • Birds (AREA)
  • Emergency Medicine (AREA)
  • Child & Adolescent Psychology (AREA)
  • Inorganic Chemistry (AREA)
  • Gastroenterology & Hepatology (AREA)
  • Coloring Foods And Improving Nutritive Qualities (AREA)
  • Pharmaceuticals Containing Other Organic And Inorganic Compounds (AREA)
  • Polysaccharides And Polysaccharide Derivatives (AREA)
  • Medicinal Preparation (AREA)
  • Edible Oils And Fats (AREA)
  • Fodder In General (AREA)
  • Jellies, Jams, And Syrups (AREA)
  • Medicines That Contain Protein Lipid Enzymes And Other Medicines (AREA)

Description

Opis wynalazku
Przedmiotem niniejszego wynalazku jest zastosowanie α-cyklodekstryny do wytwarzania leku do obniżania poziomów trójglicerydów.
Wysiłki w kierunku regulowania masy ciała poprzez dietę, ćwiczenia i leki spotkały się tylko z ograniczonym powodzeniem. Otyłość występuje w USA wciąż w proporcjach epidemicznych i oceniano, że w roku 2000 ponad 64,5% dorosłej populacji w USA miało nadwagę albo otyłość, a 30,5% populacji było otyłe (Flegal i inni, JAMA 288: 1723-1727 (2002)). Wydaje się to być amerykańską epidemią u cukrzyków, którzy stanowią 7,3% amerykańskiej populacji (Mokdad i inni, JAMA 286:1195-1200 (2001)). Chociaż lekarze doradzają swoim pacjentom zwalczanie przyrostu masy, otyłości, a cukrzykom ćwiczenia oraz regulację zarówno ilości, jak i jakości spożywanej żywności, to dane sugerują, że większa część populacji jest niezdolna albo jest niechętna wprowadzaniu większych zmian w trybie życia, które mogą okazać się konieczne do obniżania ich masy ciała.
Strategie zalecane przez personel opieki zdrowotnej w kierunku zmniejszenia i/lub utrzymania masy ciała polegają często na zmianach trybu życia, a w niektórych przypadkach na dodatkowym stosowaniu leków albo suplementów diety. Pacjenci, którzy mogą utrzymać utratę masy (określoną jako > 10% poniżej początkowej masy ciała po jednym roku), na ogół przyjmują całkowicie albo przynajmniej częściowo pewne połączenie tych strategii (McGuire i inni, „Behavioral strategies of individual who have maintained long-term weight losses” Obes Res 7: 334-341 (1999)). Tym niemniej, pomimo wszelkich wysiłków podejmowanych przez te osoby i rządy, stopień powodzenia utrzymania masy poza tą granicą jest rozczarowująco niski. Metaanaliza wykazała, że stopień powodzenia „samoleczenia” wynosił po jednorocznej obserwacji od 9 do 43% (Bartlett i inni, „Is the prevalence of successful weight loss and maintenance higher in the generał community than the research clinic?” Obes. Res. 7: 407-413 (1999)). W Państwowym Rejestrze Kontroli Masy podano, że 47-49% tych otyłych pacjentów utrzymywało co najmniej 10% utraty masy ciała po jednym roku, a 25-27% zachowywało tę wielkość utraty masy w ciągu 5 lat (McGuire i inni, „The prevalence of weight loss maintenance among American Adults” Int J Obes Metab Disord 23: 1314-1319 (1999)). Jednakże, po 5-15 latach, tylko 5% tych otyłych pacjentów było w stanie utrzymać utratę masy ciała (Drenick and Johnson, „Weight reduction by fasting and semistarvation in morbid obesity: long term foliow-up”, Int. J. Obes. 2: 25-34 (1978) oraz Sarlio-Lahteenkorva and Rissanen „A descriptive Study of weight loss maintenance: 6 and 15 years follow-up of initially overweight adults” Int. J. Obes. 24: 116-125 (2000)).
Opracowano farmaceutyczne sposoby leczenia otyłości, lecz ich zastosowanie ma pewne ograniczenia. Aktualnie istnieją tylko dwa leki przeciw otyłości zatwierdzone przez Food and Drug Adminishration (FDA), a mianowicie Orlistat i Sibutramina. Orlistat hamuje aktywność lipazy trzustkowej w jelicie cienkim. Lipaza trzustkowa rozszczepia trójglicerydy na kwasy tłuszczowe i monoglicerydy, które następnie są wchłaniane w organizmie. To hamowanie aktywności lipazy zmniejsza skutecznie wchłanianie tłuszczów. Jednakże, jeżeli pacjent nie postępuje według tej diety o zmniejszonej ilości tłuszczu, która jest zalecana w czasie tego leczenia, to tłuszcz jest poddawany metabolizmowi przez bakterie i powoduje przesunięcia osmotyczne i wytwarzanie gazów, dające w wyniku biegunkę i wzdęcie z oddawaniem wiatrów, to jest raczej nieprzyjemne skutki uboczne tego leczenia. Zatem, chociaż ten lek może powodować niewielką utratę masy i lepsze utrzymywanie masy niż sama dieta, to przy braku większych zmian diety niekorzystne skutki dyskomfortu żołądkowo-jelitowego, biegunki i wzdęcia z oddawaniem wiatrów ograniczyły jego zastosowanie (Heck i inni, „Orlistat, a new lipase inhibitor for the management of obesity”, Pharmacotherapy 20: 270-279 (2000)).
Sibutramina stanowi inhibitor ponownego wychwytu serotoniny i norepinefryny oraz zmniejsza masę ciała poprzez tłumienie apetytu (Bray G., „Drug treatment of obesity”, Rev. Endocr. Metab. Disord. 2: 403-418 (2001)). FDA zatwierdziła ją do leczenia otyłości do dwóch lat, przy czym jednak sibutramina hamuje ponowny wychwyt norepinefryny, a zatem może podwyższać ciśnienie krwi. Zatem ten lek jest przeciwwskazany do stosowania u niektórych otyłych pacjentów (Bray 2001 supra i Sramek i inni, „Efficacy and safety of sibutramine for weight loss on obese patients with hypertension well controlled by beta-adrenergic biocking agents: a placebo-controlled, double-blind, randomized trial”, J. Hum. Hypertens 16: 13-19). Inne skutki uboczne sibutraminy obejmują zwiększoną częstość akcji serca, bezsenność, zaparcie, ból głowy, ból brzucha, itp. W przypadku otyłych pacjentów z prawidłowym ciśnieniem, sibutramina w połączeniu z dietą i zmianami behawioralnymi wykazała korzystne skutki (Astrup and Toubro „When, for whom and how to use sibutramme ?” Int J. Obes. Relat. Metab. Disord. 25 (suppl. 4): S2-S7 (2001)), przy czym dotychczas brakuje badań na ludziach, którzy
PL 220 643 B1 stosowali samą sibutraminę, to jest bez jakiejkolwiek zmiany trybu życia. Ponadto, w jednych z badań na zwierzętach, efekty sibutraminy tłumienia apetytu stopniowo zmniejszały się w ciągu kilku dni po podaniu (Strack i inni, „Regulation of body weight and carcass composition by sibutraminę in rats”, Obes. Res. 10: 173-181 (2002)).
Do zmniejszenia przyrostu masy ciała, do utrzymywania masy ciała i do leczenia niektórych anomalii metabolizmu związanych z otyłością stosowano także suplementy diety. Na przykład, wykazano, że kwasy tłuszczowe omega-3 i kwas linolenowy zmniejszają przyrost masy i wpływają na poziomy trójglicerydów i/lub oporność na insulinę. Kwasy tłuszczowe omega-3 są znane z obniżania poziomów lipidów we krwi u normalnych, hiperlipidemicznych ludzi z cukrzycą i podano, że zmniejszają masę ciała. Pacjenci z cukrzycą bez hiperlipidemii karmieni dietą zawierającą olej z ryb, który jest znany z wysokiej zawartości kwasu tłuszczowego omega-3, nie wykazywali niższych poziomów lipidów we krwi, chociaż ich ciśnienia krwi zmniejszały się. Jednakże pacjenci z cukrzycą, którzy mieli hiperlipidemię, mieli znacznie niższe poziomy trójglicerydów we krwi i mniejsze ciśnienie krwi po karmieniu olejem z ryb z kwasem tłuszczowym omega-3 (Kasmin i inni, J. Clin. Endocrinol. Metab. 67: 1-5 (1988)). Efekty diet zawierających olej z ryb podawany genetycznie otyłym szczurom cukrzycowym i ich chudym odpowiednikom wykazywały, że zarówno otyłe, jak i normalne szczury miały mniejszą masę ciała i niższe poziomy lipidów we krwi w porównaniu ze szczurami kontrolnymi (Jen i inni, Afutrition Research 9: 1217-1228 (1989)). Dieta wysokotłuszczowa przygotowana z olejem z ryb powodowała mniejszą wielkość przyrostu masy i oporność na insulinę w porównaniu z dietą wysokotłuszczowa przygotowaną z innymi rodzajami oleju (Pellizzon i inni, Obesity Res. 10: 947-955 (2002)). Kwasy tłuszczowe omega-3 wydają się także wpływać korzystnie na oporność na insulinę. Szczury karmione dietami wysokotłuszczowymi zawierającymi olej z ryb miały mniejszą oporność na insulinę niż szczury karmione dietami zawierającymi inne oleje, na przykład smalec, olej kukurydziany albo trójglicerydy średniołańcuchowe (Hill i inni, Int. J. Obesity, 17: 223-236 (1993)).
Wykazano także, że kwas linolenowy dodawany do diet zmniejszał zawartość tłuszczu w organizmie i ułatwiał β-utlenianie kwasów tłuszczowych w wątrobie (Takada i inni, J. Nutr. 124: 469-474 (1994)). Dojrzałe szczury karmiono w ciągu 15 tygodni dietami otrzymanymi z różnymi kwasami tłuszczowymi, to jest z kwasem α-linolenowym (n-3 PUFA) albo kwasem gamma-linolenowym (n-6 PUFA) (10% wagowo), z dodanym cholesterolem i stwierdzono, że diety z kwasem zarówno α-, jak i gammaliolenowym hamowały wzrost całkowitego cholesterolu we krwi, poziomów cholesterolu VLDL + IDL + LDL u szczurów, gdy karmiono je dietami wysokocholesterolowymi (Fukushima i inni, Lipids 36: 261-266 (2001)). Podobne wyniki uzyskano u otyłych szczurów cukrzycowych, które miały mniejszy przyrost masy ciała, gdy odżywiano je codziennie przez zgłębnik kwasem gamma-linolenowym (Phinney i inni, Metabolism 42: 1127-1140 (1993)). U ludzi mieszanina n-3 PUFA i kwasu gamma-linolenowego zmieniała także korzystnie lipidy we krwi i profile kwasów tłuszczowych u kobiet po podawaniu w ciągu około 28 dni (Laidlaw i Holub, Am. J. Clin. Nutr. 77: 37-42 (2003)).
Zmiany trybu życia w celu ułatwienia utraty masy i innych korzystnych skutków dla zdrowia obejmują na przykład wzrost aktywności fizycznej, mniejsze pobieranie kalorii i mniejsze pobieranie tłuszczów dietetycznych. Stany Zjednoczone przeżyły stopniowe procentowe zmniejszanie spożywania tłuszczów dietetycznych od 43,7% w roku 1965 do 33,1% w roku 1995 (Kennedy i inni, „Dietaryfat intake in the US-population”, J. Am. Coll. Nutr. 18: 207-212 (1999)), przy czym jednak średnia liczba zjadanych kalorii zwiększyła się bardziej niż wzrost konsumpcji tłuszczów. Dlatego, nawet jeśli udział procentowy przyjmowania tłuszczów dietetycznych zmniejszył się, to całkowite przyjmowanie tłuszczów zwiększyło się od roku 1995 do 100,6 g (mężczyźni). Dzięki względnej łatwości, z jaką tłuszcz dietetyczny przekształca się w tkankę tłuszczową, dieta wysokotłuszczowa prowadzi do większego przyrostu masy ciała w porównaniu z dietą niżej tłuszczową, chociaż nawet przyjmowanie kalorii jest porównywalne. Podano, że to zjawisko występuje zarówno u ludzi, jak i szczurów (Astrup i inni, „Obesity as an adaptation to a high-fat diet: evidence from a cross-sectional study”, Am. J. Clin. Nutr., 59: 350-355 (1994)); (Jen „Effects of diet composition on food intake and carcass composition in rats”, Physiol. Behav. 42: 551-556 (1988) oraz Jen i inni, „Long-term weigt cycling reduces body weight and fat free mass, but not fat mass in female Wistar rats” Int. J. Obesity 19: 699-708 (1995)).
W celu promowania utraty masy albo hamowania przyrostu masy opracowano różne n iskotłuszczowe i/lub niskokaloryczne środki żywnościowe. Wiele „niskotłuszczowych” środków żywnościowych wytwarza się drogą zmniejszania udziału procentowego tłuszczów, natomiast zwiększa się w środkach żywnościowych udział procentowy węglowodanów w celu nadania środkom żywnościowym większej smakowitości drogą kompensacji utraty smaku i tekstury zapewnionych przez tłuszcz. Zwiększanie
PL 220 643 B1 ilości węglowodanów, na przykład cukrów, w pożywieniu nadaje często środkom żywnościowym cechę „niskotłuszczowości”, przy czym jednak kaloryczność może nie być zmniejszona i w wielu okolicznościach faktycznie wzrasta. Wiele niskokalorycznych środków żywnościowych wytwarza się drogą prostego zastępowania kalorycznych składników żywności wypełniaczami nie kalorycznymi, na przykład błonnikiem pokarmowym. Jednakże, zastępowanie znacznych ilości węglowodanów wypełniaczami błonnikowymi zmienia często smak i teksturę żywności powodując, że jedzenie jest mniej smaczne dla niektórych konsumentów. Ponadto, spożywanie dużych ilości błonnika pokarmowego wywołuje często niepożądane skutki uboczne, takie jak wzdęcia z oddawaniem wiatrów, a dieta zawierająca więcej niż około 60 g błonnika może skutkować niedoborem wapnia, żelaza, cynku i zwiększonym ryzykiem niedrożności jelit. Chociaż uznaje się, że diety wysokobłonnikowe zawierające około 25-35 g/d mają korzystny wpływ, obniżając na przykład poziom trójglicerydów i cholesterolu we krwi, to wiele osób nie powinno przyjmować wysokiej zawartości błonnika, na przykład starsze dorastające dzieci i osoby cierpiące na szczególne medyczne stany chorobowe, na przykład na ostre lub subostre zapalenie uchyłka oraz na ostre fazy niektórych zapalnych stanów jelit, na przykład wrzodziejące zapalenie okrężnicy i chorobę Crohna. Po pewnych rodzajach zabiegu chirurgicznego na jelitach, na przykład po kolostomii albo ileostomii, korzystne jest stosowanie niskobłonnikowej, niskoresztkowej diety jako przejścia do diety regularnej. Zatem, pożądane jest opracowanie produktu żywnościowego, który ma smak i teksturę wymaganą przez konsumentów, lecz zmniejsza także przyrost masy, poziomy trójglicerydów i cholesterolu we krwi oraz nie jest konieczna wysoka zawartość błonnika.
Cyklodekstryny są rodziną cyklicznych polimerów glukozy, produkowanych drogą enzymatycznego trawienia skrobi zbożowej za pomocą glicerylotransferazy cyklodekstryn. α-, β- i γ-Cyklodekstryny zawierają 6, 7 i 8 cząsteczek glukozy i w wodnym roztworze przybierają konformację toroidalną albo w postaci stożka ściętego. Cząsteczki mają hydrofobowe wnętrze i hydrofilowe zewnętrze tworząc wewnętrzny por. Różne długości polimerów dają różne wielkości porów.
Unikalne właściwości β- i γ-cyklodekstryn wykorzystano w wielu dziedzinach. Przykładowo, zastosowano je do stabilizowania i solubilizacji leków, a także do polepszania smakowo-zapachowych właściwości żywności. Chociaż β- i γ-cyklodekstryny znalazły znaczne zastosowanie w przemyśle farmaceutycznym i spożywczym, to α-cyklodekstryna znalazła stosunkowo niewielkie zastosowanie w tych dziedzinach przemysłu z powodu jej stosunkowo małej wielkości porów oraz faktu, że wydaje się ona nie poddawać metabolizmowi przez amylazę trzustkową lub florę jelitową (Suzuki i Sato, „Nutritional significance of cyclodextrins: indigestibility and hypoljpemic effect of a-cyclodextrin” J. Nutr. Sci. Vitaminol (Tokyo) 1985; 31: 209-223), chociaż ten ostatni aspekt został zakwestionowany przez jednego z producentów tego materiału (Antlsperger G SG, „Toxicological comparison of cyclodextrins” presented in the 8th International Cyclodextrin Symposium in Budapest 1996: 1-7).
α-Cyklodekstryna kompleksuje skutecznie wolne kwasy tłuszczowe (FFA) w roztworze (McGowan i inni, „A peroxidase-coupled method for the colorimetric determination of serum tnglycerides” Clin. Chem. 29 (3) :538-542 (1983)) i została zastosowana do eliminowania zmętnienia spowodowanego przez FFA w szeregu klinicznych odczynników diagnostycznych (Morgan, Artiss and Zak „A study of turbidity in hypertriglycerydemic specimens” Microcem. J. 64: 147-154(2000).
α-Cyklodekstrynę wykorzystano także do specyficznego i selektywnego usuwania wolnych kwasów tłuszczowych ze zużytego oleju do gotowania (amerykański opis patentowy nr US 5 560 950).
Poprzednie badania ujawniły, że α-cyklodekstryna jest w zasadzie niestrawna i może mieć wpływ na przyrost masy tylko wtedy, gdy jej zawartość przekracza około 20% całkowitego przyjmowania diety, jak to określono na modelu szczura. W japońskim zgłoszeniu patentowym nr JP 05-298 849 (publikacja nr 07 115 934) bada się wpływ kwasu linolenowego α-cyklodekstryny na przyrost masy u szczurów. Zgłoszenie to donosi, że szczury karmione dietami zawierającymi albo 16% α-cyklodekstryny, albo 1% kwasu linolenowego przyrost masy był w przybliżeniu taki sam, jak w przypadku szczurów karmionych dietą kontrolną. W przeciwieństwie do tego w tym japońskim zgłoszeniu podaje się, że szczury karmione dietami zawierającymi połączenie 14% α-cyklodekstryny i 2% kwasu linolenowego doznają znacznej utraty masy.
W japońskim zgłoszeniu patentowym nr S60-149 752 analizuje się także wpływ kwasu linolenowego w połączeniu z α-cyklodekstryną na przyrost masy u szczurów. W tym zgłoszeniu podaje się, że dieta zawierająca 14% wagowo α-cyklodekstryny ma mały wpływ na przyrost masy u szczurów, natomiast połączenie 14% wagowo α-cyklodekstryny i 0,5% wagowo kwasu linolenowego daje znaczną utratę masy.
PL 220 643 B1
W japońskim zgłoszeniu patentowym nr H5-298 850 analizuje się wpływ diet zawierających kwas linolenowy (1,5-2% wagowo) i a-cyklodekstrynę (14% wagowo) i zielony składnik jęczmienia. W tym zgłoszeniu podaje się, że diety zawierające 14% wagowo a-cyklodekstryny w połączeniu z 1,5-2% kwasu linolenowego daje tylko mały spadek masy ciała, natomiast dodatek zielonego składnika jęczmienia do kwasu linolenowego i cyklodekstryny daje w wyniku znaczne zmniejszenie przyrostu masy. W tym zgłoszeniu nie podaje się wpływu diety zawierającej jako dodatkowy składnik tylko a-cyklodekstrynę. W żadnym z tych zgłoszeń nie podaje się zawartości tłuszczów w diecie i wskazują one na ważność dodatkowych składników i/lub nieskuteczność samej a-cyklodekstryny.
W japońskim zgłoszeniu patentowym nr H4-333 575 uzupełniono dietę szczurów szczególnymi całkowitymi ilościami kwasu linolenowego i/lub a-cyklodekstryny, i/lub hydrolizatem peptydów drogą podawania szczurom zgłębnikiem kompozycji skrobi pszenicznej, zawierających albo 0,9% wagowo samego kwasu linolenowego, 9% wagowo samej a-cyklodekstryny, albo 100% wagowo kompozycji hydrolizatów o małym ciężarze cząsteczkowym białka o większym ciężarze cząsteczkowym, albo z kompozycjami zawierającym i połączenia tych trzech składników. Nie opisano zawartości tłuszczów w dietach. Tylko diety zawierające połączenie kwasu linolenowego, a-cyklodekstryny i hydrolizatu peptydów wykazywały znaczącą zmianę szybkości przyrostu masy w czasie.
W japońskich zgłoszeniach patentowych nr JP05-113 603 (publikacja nr 08 187 060) i nr JP05164 024 (publikacja nr 06 343 419) badano wpływ mieszaniny około 15% a-cyklodekstryny i 1,5% kwasu linolenowego na przyrost masy u ludzi. W zgłoszeniach podaje się, że pacjenci przyjmujący kompozycje a-cyklodekstryna/kwas linolenowy w ilości opartej na ich ciężarze ciała tak, że dzienna dawka kompozycji wynosiła około 0,015 g/kg masy ciała trzy razy dziennie, co oznacza 1,37 g/91 kg (200 funtów) masy pacjenta trzy razy dziennie, co odpowiada 4,11 g całkowitej kompozycji dziennie albo 0,62 g a-cyklodekstryny dziennie (0,21 g/posiłek) i 0,068 g kwasu linolenowego dziennie (0,023 g/posiłek), co oznacza znaczący wzrost utraty masy w porównaniu z pacjentami, którzy nie przyjmowali tego połączenia. Jednakże w tych zgłoszeniach nie bada się wpływu samej a-cyklodekstryny albo samego kwasu linolenowego, ani nie podaje się zawartości tłuszczów w diecie. Kwas linolenowy jest dobrze znany z tego, że zmniejsza ciężar i przyrost tłuszczu w badaniach zarówno zwierząt, jak i ludzi (Jen i inni, Nutri. Res 9: 1217-1228 (1989) i Takada i inni, J. Nutri. 124: 469-474 (1994) oraz Couet i inni, Int. J. Obes. 21: 637-643 (1997)) i jest on prawdopodobnie składnikiem, który faktycznie sprzyja zaobserwowanej utracie masy podanej w tych zgłoszeniach.
Z amerykańskiego opisu patentowego nr US 4 880 573 znany jest sposób eliminowania cholesterolu z substancji tłuszczowych pochodzenia zwierzęcego, na przykład smalcu, tłuszczu wołowego i baraniego albo masła. W tym sposobie łączy się a-cyklodekstrynę z upłynnioną substancją tłuszczową w atmosferze nieutleniającej, a następnie usuwa kompleksy cholesterolu i cyklodekstryny, pozostawiając substancję tłuszczową wolną od cyklodekstryny i o mniejszej zawartości cholesterolu.
Z amerykańskiego opisu patentowego nr US 5 189 149 znane jest zastosowanie kompleksów cyklodekstryn i długołańcuchowych kwasów tłuszczowych, ich soli i estrów, włącznie z glicerydami oleju z ryb i olejów roślinnych, dostarczając pacjentowi długołańcuchowych kwasów tłuszczowych i unikając mazistych cech charakterystycznych związanych z glicerydami oleju z ryb i olejów roślinnych oraz ich nieprzyjemnego smaku i zapachu.
Z amerykańskiego opisu patentowego nr US 5 232 725 znany jest sposób obniżania poziomu cholesterolu i wolnych kwasów tłuszczowych w materiale zawierającym tłuszcz, na przykład w świeżej śmietanie, drogą łączenia wody, materiału zawierającego tłuszcz i cyklodekstryny w warunkach odpowiednich do tworzenia „drobnej” emulsji typu „olej w wodzie”, co ułatwia tworzenie kompleksów cyklodekstryny i cholesterolu albo wolnych kwasów tłuszczowych. Kompleksy oddziela się następnie mechanicznie otrzymując materiał zawierający tłuszcz o zmniejszonej zawartości cholesterolu i wolnych kwasów tłuszczowych. W amerykańskim opisie patentowym nr US 5 232 725 nie opisuje się produktu żywnościowego zawierającego kompleksy trójglicerydu i a-cyklodekstryny, w którym dostępność biologiczna tłuszczu w produkcie żywnościowym jest, jak tu opisano, mniejsza.
Z amerykańskiego opisu patentowego nr US 5 560 950 znany jest sposób zmniejszania zawartości wolnych kwasów tłuszczowych w zużytym oleju drogą mieszania zużytego oleju z cyklodekstryną, korzystnie z absorbentem, na przykład krzemionką, w warunkach, w których tworzą się aglomeraty cyklodekstryny/pochłaniacza i kwasów tłuszczowych, a następnie usuwania z oleju aglomeratów cyklodekstryny. W sposobie wytwarza się olej, który jest wolny od cyklodekstryny i ma niższy poziom wolnych kwasów tłuszczowych.
PL 220 643 B1
Z amerykańskiego opisu patentowego nr US 5 571 554 znany jest sposób obniżania zawartości trójglicerydów w żółtku jaja drogą wytwarzania mieszaniny żółtka jaja z wodą lub roztworem soli i łączenia mieszaniny z cyklodekstryną, a następnie usuwania cyklodekstryny i dodanej wody lub roztworu soli. W tym sposobie otrzymuje się produkt w postaci żółtka jaja wolnego od cyklodekstryny, o zmniejszonej zawartości trójglicerydów.
Z amerykańskiego opisu patentowego nr US 5 738 898 znany jest sposób zmniejszania zawartości cholesterolu w żółtku jaja drogą otrzymywania mieszaniny żółtka jaja, wody i cyklodekstryny przy pH od 7,5 do 12. Kompleksy cyklodekstryna-cholesterol usuwa się, a pH nastawia na 6 do 7. W tym sposobie otrzymuje się produkt w postaci żółtka jaja wolnego od cyklodekstryny, o zmniejszonej zawartości cholesterolu.
Wielu konsumentów, włącznie z otyłymi pacjentami, wydaje się wykazywać preferencje dla produktów żywnościowych, które mają wysoką zawartość tłuszczów (Mela and Sacchetti, „Sensory preferences for fats: relationships with diet and body composition” Am. J. Clin. Nutr. 1991, 53: 908-915). Stąd w przypadku wielu pacjentów, a zwłaszcza pacjentów otyłych, bardzo trudno jest zmniejszyć spożywanie przez nich tłuszczu w celu obniżenia ich masy ciała i niekorzystnych skutków dla zdrowia związanych z większym przyrostem masy. Zatem jest nadzwyczaj pożądana substancja, która zmniejsza wchłanianie tłuszczu dietetycznego bez nieprzyjemnych skutków ubocznych aktualnego leczenia. Taka substancja miałaby znaczące zalety dla zdrowia przy zmniejszaniu otyłości i związanych z nią zaburzeń, takich jak cukrzyca typu II (NIDDM). Zatem pożądane byłoby opracowanie produktu żywnościowego do zmniejszania objawów innych zaburzeń związanych z przyrostem masy/otyłością. Opisuje się tu zastosowania α-cyklodekstryny do wytwarzania leku do zapewniania korzyści dla zdrowia.
Przedmiotem wynalazku jest zastosowanie α-cyklodekstryny do wytwarzania leku do obniżania poziomów trójglicerydów, w którym wymagającemu tego podmiotowi podaje się α-cyklodekstrynę w ilości, w której stosunek ilości podawanej α-cyklodekstryny i ilości tłuszczu spożywanego dziennie przez wymieniony podmiot wynosi od 1:20 do 1:3 wagowo.
Korzystnie, α-cyklodekstrynę podaje się w postaci tabletki, proszku, kapsułki lub cieczy.
Korzystnie, wymagającemu tego podmiotowi podaje się α-cyklodekstrynę w ilości od 500 mg do 33 g dziennie.
Całkowita zawartość cyklodekstryny w produktach żywnościowych do opisanych tu zastosowań jest mniejsza niż 9-10% wagowo, zwłaszcza mniejsza niż 6%, a w szczególności mniejsza niż 3% wagowo, a w przypadku zawierających tłuszcz mącznych produktów żywnościowych całkowita ilość cyklodekstryny jest mniejsza niż około 3% wagowo. Opisane tu produkty żywnościowe zawierające tłuszcz zawierają korzystnie, w przeliczeniu na zawartość kaloryczną, od około 7 do około 80% tłuszczu, zwłaszcza od około 20 do około 70%, a w szczególności od około 40 do około 70%, albo wagowo od 5 do około 50% wagowo tłuszczu, zwłaszcza około 5-30% wagowo tłuszczu, a w szczególności około 7-25% wagowo tłuszczu. „Tłuszcze”, tak jak się je tu określa, są trójglicerydami. Cyklodekstryny sprzedaje się często w postaci mieszanin α-, β-, γ-cyklodekstryny i n-dekstryny. W zalecanej postaci, kompozycja α-cyklodekstryny, którą można stosować zgodnie z niniejszym opisem, jest zasadniczo czystą α-cyklodekstryną zawierającą co najmniej 95% α-cyklodekstryny, a zwłaszcza co najmniej 98% α-cyklodekstryny. Oprócz swoich korzystnych skutków α-cyklodekstryna w produktach żywnościowych do opisanych tu zastosowań może dostarczać źródła błonnika. Produkty konsumpcyjne mogą być mącznym produktem żywnościowym albo nie mącznym, produktem żywnościowym, na przykład mlecznym produktem żywnościowym, przygotowanym produktem roślinnym albo przygotowanym produktem mięsnym, na przykład przygotowanym żywnościowym produktem wołowym, baranim, wieprzowym, drobiowym, albo pochodzenia morskiego. Konsumpcyjne produkty żywnościowe nadają się do spożywania przez ssaki, na przykład myszy, szczury, koty, psy i ludzi, a zwłaszcza przez ludzi.
Cyklodekstryny dotychczas stosowano do obniżania poziomów wolnych kwasów tłuszczowych, cholesterolu lub trójg licerydów w produktach żywnościowych, wytwarzając produkty, które są w zasadzie wolne od cyklodekstryny i mają niższe poziomy wolnych kwasów tłuszczowych, cholesterolu i trójglicerydów w porównaniu z podobnym produktem żywnościowym, którego nie poddano obróbce. Jeżeli bada się je w bombie kalorymetrycznej, to produkty otrzymane tymi sposobami będą mieć niższą zawartość kaloryczną na skutek niższych poziomów cholesterolu i trójglicerydów. W przeciwieństwie do tego, konsumpcyjne produkty żywnościowe zawierające α-cyklodekstrynę nie mają niższych poziomów kwasów tłuszczowych, cholesterolu lub trójglicerydów w porównaniu z podobnym produktem żywnościowym bez dodanej α-cyklodekstryny i w zasadzie nie mają mniejszej zawartości kalorycznej, jak zostało to zbadane w bombie kalorymetrycznej, w porównaniu z podobnym produktem,
PL 220 643 B1 który nie zawiera α-cyklodekstryny, a ponadto zastosowanie α-cyklodekstryny w leku zapewnia korzyści dla zdrowia. Zatem, konsumpcyjny produkt żywnościowy do opisanych tu zastosowań jest dietetycznym produktem żywnościowym, który zapewnia korzyści dla zdrowia.
Shimada i inni (Shimada i inni, „Structure of inclusion complexes of cyclodextrins with triglyceride at vegetable oil/water interface” J. Food Sci. 1992; 57 (3): 655-656) podali, że dwie cząsteczki α-cyklodekstryny tworzą kompleks z jedną grupą kwasu tłuszczowego (FFA), natomiast Szejtli (Szejtli J. „Utilization of cyciodextrins in industrial products ano processes” J. Mater. Chem. 1997; 7: 575-587) sugeruje, że to zjawisko zależy od długości łańcucha kwasów tłuszczowych oraz że jest możliwe kompleksowanie 3-4 cząsteczek α-cyklodekstryny z każdym z trzech kwasów tłuszczowych cząsteczki trójglicerydu, co sugeruje, że 9-12 cząsteczek α-cyklodekstryny byłoby wymagane do pełnego skompleksowana jednej cząsteczki trójglicerydu. Gdyby to miało miejsce, to byłoby trudno wyobrazić sobie, aby w celu uzyskania znaczącej różnicy masy ciała można było podawać zwierzęciu ilość α-cyklodekstryny wystarczającą do skompleksowania wystarczających ilości trójglicerydów.
Suzuki i inni, jak niżej oraz Kaewprasert i inni, jak niżej, podają, że sama kompozycja cyklodekstryny zmieszana z produktem żywnościowym nie sprzyja znaczącej utracie masy, nawet przy stężeniach 20% wagowo całkowitego przyjmowania diety. W szczególności Suzuki i inni, Denpun 30 (2): 240-246 (1983) analizowali wpływ diety zawierającej 20% cyklodekstryny na przyrost masy u szczurów i podali, że nie ma żadnych różnic przyrostu masy u szczurów karmionych dietą z 20% cyklodekstryny i szczurów karmionych dietą z 20% skrobi. Podobnie, Kaewprasert i inni, J. Nutri. Sci. 47: 335-339 (2001) podawali, że przyrost masy ciała u szczurów karmionych dietą z 5% α-cyklodekstryny nie różnił się znacząco od szczurów karmionych dietami kontrolnymi. Kaewprasert opisuje dietę zawierającą cyklodekstrynę i tłuszcz w stosunku około 1:1,4. Suzuki nie omawia zawartości tłuszczu w dietach doświadczalnych, ani nie podaje stosunku cyklodekstryny do tłuszczu w diecie. Ten wpływ stosunkowo dużych ilości cyklodekstryny odnotowano także w japońskim zgłoszeniu nr S60-094 912. W tym zgłoszeniu sugeruje się, że cyklodekstryny mogą hamować szybkość przyrostu masy i obniżają tłuszcz obojętny (trójacyloglicerydy) w wątrobie i osoczu krwi, lecz tylko wtedy, gdy cyklodekstrynę podaje się na poziomach 20% wagowo albo więcej. Jeżeli zawartość α-cyklodekstryny jest mniejsza niż 20% całkowitego przyjmowania diety, to w zgłoszeniu S60-094 912 podaje się, że nie ma znaczącej różnicy utraty masy w porównaniu z dietą kontrolną.
Podobnie Suzuki i Saro, J. Nutri. Sci. Vitaminol. 31: 209-223(1985) podają, że szczury karmione dietami zawierającymi mieszaninę n-dekstryny i α-, β- i γ-cyklodekstryn (50:30:15:5% wagowo) wykazywały utratę masy zasadniczo różną od grupy kontrolnej tylko wtedy, gdy co najmniej 58,5% wagowo diety składało się z mieszaniny cyklodekstryn. W przeciwieństwie do tego twórcy niniejszego wynalazku stwierdzili, że znaczną utratę masy można uzyskać u pacjentów z o wiele niższymi poziomami α-cyklodekstryny, jeżeli pacjenci spożywają diety zawierające tłuszcz i stosunek spożytej α-cyklodekstryny do spożytego tłuszczu w diecie jest wystarczający do utworzenia kompleksów tłuszczu i cyklodekstryny. Organizm tworzy oczywiście drobną emulsję tłuszczu w wodzie, co jest konieczne do katalizowania hydrolizy tłuszczu przez lipazę. Nie chcąc się wiązać żadną teorią, w opisanym tu wynalazku przerywa się ten proces drogą tworzenia dużych kompleksów α-cyklodekstryny i tłuszczu tak, że lipaza nie może działać na tłuszcz. Zatem tłuszcz w takich zawierających tłuszcz produktach żywnościowych nie jest dostępny biologicznie, ponieważ występuje w postaci kompleksów α-cyklodekstryna/tłuszcz, które są odporne na aktywność lipazy.
Poziomy cyklodekstryny w produktach żywnościowych do opisanych tu zastosowań są znacznie poniżej poziomów, które w S60-94 912 i przez Suzuki i Sato (J. Nutri. Sci. Vitaiminol., 1985, wyżej) są wskazywane jako konieczne do utraty masy. Całkowita zawartość cyklodekstryny w opisanych tu produktach żywnościowych jest mniejsza niż około 9% wagowych, zwłaszcza mniejsza niż około 6% wagowych, a w szczególności mniejsza niż 3% wagowe, zwłaszcza w przypadku zastosowania konsumpcyjnych mącznych produktów żywnościowych. Pacjenci karmieni dietą zawierającą produkty żywnościowe zawierające α-cyklodekstrynę, korzystnie te, które zawierają podane tu ilości α-cyklodekstryny i w których stosunek α-cyklodekstryny do tłuszczu mieści się w granicach podanych tu stosunków, wykazują między innymi utratę masy, wzrost poziomów HDL i obniżenie poziomów trójglicerydów we krwi.
Nie wchodząc w teorię, przedstawione tu wyniki sugerują, że α-cyklodekstryna nadaje się szczególnie do kompleksowania tłuszczu w kompozycji żywnościowej, zmniejszając przez to dostępność biologiczną tłuszczu. Przez przyjmowanie α-cyklodekstryny w odpowiedniej ilości z posiłkiem zawierającym tłuszcz, albo krótko przed spożyciem posiłku zawierającego tłuszcz, pacjent może kom8
PL 220 643 B1 pleksować spożyty tłuszcz i hamować jego wchłanianie przez organizm. Ilość α-cyklodekstryny powinna być wystarczająca do tworzenia kompleksów z tłuszczem, zmniejszając przez to dostępność biologiczną tłuszczu, a ilość α-cyklodekstryny jest korzystnie wystarczająca do uzyskania stosunku α-cyklodekstryny do tłuszczu od 1:20 do 1:3, zwłaszcza od 1:13 do 1:5, a w szczególności około 1:9, tak że tworzą się kompleksy tłuszczu i cyklodekstryny. Nie wchodząc w teorię, jest to zmniejszenie dostępności biologicznej spożytego tłuszczu (ilość spożytego tłuszczu, który jest wchłonięty, a zatem dostępny dla organizmu do wykorzystania), co daje w wyniku na przykład obniżone poziomy leptyny.
Produkt żywnościowy może być mącznym produktem żywnościowym, takim jak na przykład przekąski barowe, śniadaniowe płatki zbożowe, naleśniki, gofry, mufiny, ciastka nadziewane owocami, placuszki kukurydziane, płatki kukurydziane, chipsy z placuszków kukurydzianych, krakersy przekąskowe, chleby, ciastka, placuszki lub paszteciki, albo nie mącznym produktem żywnościowym, na przykład roślinnym, mlecznym, albo mięsnym produktem żywnościowym, na przykład mięso smażone po francusku, tempura, veggie burgers, przesmażona fasola, „hummus”, „tahini”, margaryna i masła orzechowe (na przykład z orzechów arachidowych, owoców drzewa Anacardium occidentale, orzechów laskowych), marcepan, chipsy ziemniaczane, mleko, śmietana, pudding, masło, lody i ser oraz przetworzone produkty serowe, przyrządzona wołowina, baranina, wieprzowina, drób albo produkty z owoców morza, na przykład frankfurterki, plastry produktów delikatesowych, kiełbaski, paluszki rybne, paluszki z kurczaka i mięsa mielone, na przykład klops, kotleciki siekane i hamburgery, jogurt i produkty jogurtowe oraz produkty jajeczne.
Niniejszy wynalazek dotyczy zastosowania α-cyklodekstryny do wytwarzania leku do obniżania poziomów trójglicerydów u pacjenta, w którym wymagającemu tego pacjentowi podaje się lek w ilości wystarczającej dc obniżenia poziomów trójglicerydów. Ilość α-cyklodekstryny podawanej pacjentowi jest taka, że stosunek α-cyklodekstryny do tłuszczu spożywanego na posiłek lub dziennie przez pacjenta wynosi od około 1:20 do około 1:3 wagowo, zwłaszcza ten stosunek wynosi od około 1:13 do około 1:5 wagowo, a w szczególności stosunek wynosi około 1:9 wagowo. α-Cyklodekstrynę można podawać w różnych postaciach, na przykład w postaci tabletki, kapsułki, pigułki, eliksiru, opłatka, napoju lub w produktach żywnościowych, takich jak na przykład produkty chlebowe, na przykład słodkie bułeczki, bułki, herbatniki i śniadaniowe płatki zbożowe, na przykład owsianka, krem pszeniczny, otręby winogronowe, płatki kukurydziane lub inne produkty zbożowe gotowe do spożycia, a zwłaszcza konsumpcyjne produkty żywnościowe. Tabletki, pigułki, kapsułki, eliksiry, opłatki, napoje lub produkty żywnościowe mogą zawierać α-cyklodekstrynę w połączeniu z innymi cyklodekstrynami, na przykład z β- i/lub γ-cyklodekstryną lub z n-dekstryną, przy czym cyklodekstryną w tabletkach, pigułkach, kapsułkach, eliksirach, opłatkach, napojach lub produktach żywnościowych jest przeważnie α-cyklodekstryna, na przykład cyklodekstryną jest co najmniej w około 90-98% α-cyklodekstryna.
Krótki opis figur
Figura 1 przedstawia łączną całkowitą masę pożywienia skonsumowanego przez cztery grupy szczurów i pokazuje, że nie ma znaczącej różnicy masy pożywienia skonsumowanego przez różne grupy zwierząt.
Figura 2 przedstawia skumulowane pobranie kalorii przez cztery grupy szczurów i wskazuje, że nie ma znaczącej różnicy kalorii w pożywieniu, jakie pobrały dwie pary szczurów (kalorie niskotłuszczowe i wysokotłuszczowe).
Figura 3 ilustruje zmianę masy ciała w czterech grupach dojrzałych szczurów w czasie całego okresu badań.
Figura 4 przedstawia zawartość tłuszczu w fekaliach czterech grup szczurów. Grupy mające wspólny wskaźnik górny nie różnią się w sposób znaczący.
Figura 5 przedstawia parametry osocza krwi w czterech grupach szczurów przy uśmiercaniu. Stężenia glukozy, cholesterolu i trójglicerydów w osoczu krwi mierzono u wszystkich zwierząt.
Na fig. 6 porównuje się wartości leptyny w osoczu, uzyskane w czterech grupach szczurów.
Figura 7 przedstawia poziomy trójglicerydów w surowicy ochotników spożywających wysokotłuszczowe śniadanie, a następnie poszczących w ciągu nocy.
Figura 8 przedstawia zmianę masy ciała u ochotnika ludzkiego w ciągu okresu czasu w przybliżeniu 6 miesięcy.
Figury 9A-9C przedstawiają wyniki badań in vitro oleju roślinnego (4 g), wody (6 g) (z dodanym dla kontrastu środkiem barwiącym pożywienie) i zmiennych ilości (A) α-cyklodekstryny (100-2000 mg, od prawej do lewej), (B) β-cyklodekstryny albo (C) γ-cyklodekstryny. W probówkach jest widoczne pasmo „woskopodobnego” materiału w postaci warstwy pomiędzy fazą olejową i fazą wodną. Wielkość
PL 220 643 B1 tego pasma wzrasta ze zwiększającymi się ilościami α-cyklodekstryny do maksimum w probówce oznaczonej 10% (400 mg a-cyklodekstryny/4 g oleju). Należy zwrócić uwagę na wzrastającą wielkość (od prawej do lewej) białej warstwy nieprzereagowanej α-cyklodekstryny na dnie probówek. Ten materiał jest wypierany z roztworu albo za pomocą oleju, albo kompleksu α-cyklodekstryna-olej. Te probówki poddawano wirowaniu w celu polepszenia określenia warstw. Kompleks „woskopodobny” ma taką konsystencję, że wszystkie probówki, z wyjątkiem dwóch najdalszych w kierunku do prawej, można odwracać bez wycieku fazy wodnej dookoła kompleksu.
Opisane tu konsumpcyjne produkty żywnościowego nadają się do spożywania przez ssaki, na przykład przez mysz, szczura, kota, psa, krowę, konia, małpę, małpę bezogonową albo człowieka, a zatem obejmują na przykład produkt żywnościowy dla ulubionego zwierzęcia domowego, na przykład kota, psa albo konia, albo konsumpcyjny produkt żywnościowy dla człowieka. Konsumpcyjne produkty żywnościowe do opisanych tu zastosowań zawierają α-cyklodekstrynę i tłuszcz, a stosunek ilości α-cyklodekstryny do tłuszczu wynosi korzystnie około 1:20-1:3 wagowo, przy czym stosunek α-cyklodekstryny do tłuszczu wynosi zwłaszcza około 1:13-1:5 wagowo, a w szczególności stosunek α-cyklodekstryny do tłuszczu wynosi około 1:9 wagowo. Całkowita zawartość cyklodekstryny w konsumpcyjnych produktach żywnościowych jest zwłaszcza mniejsza niż około 9% wagowo, a w szczególności całkowita zawartość cyklodekstryny w konsumpcyjnych produktach żywnościowych jest mniejsza niż około 6% wagowo, a zwłaszcza całkowita zawartość cyklodekstryny w produktach żywnościowych jest mniejsza niż około 3%. Kompleksy cyklodekstryny i tłuszczu są rozdzielone w produkcie żywnościowym, w szczególności równomiernie. Konsumpcyjne produkty żywnościowe do opisanych tu zastosowań są wysokotłuszczowymi produktami żywnościowymi i zawierają w przeliczeniu na zawartość kaloryczną od około 7 do około 80% tłuszczu, zwłaszcza od około 20 do około 70% tłuszczu, a w szczególności od około 40 do około 70% tłuszczu lub wagowo od około 5% do około 50% wagowo tłuszczu, zwłaszcza około 5-30% wagowo tłuszczu, a w szczególności od około 7 do około 25% wagowo tłuszczu.
Sposoby określania lub obliczania ilości tłuszczu w produkcie żywnościowym są dobrze znane w tej dziedzinie (patrz na przykład program „Food Processor” opracowany przez ESHA Research, Salem, OR, włączony tu tytułem referencji). Opisane tu produkty żywnościowe wytwarza się korzystnie z zawartością kwasu linolenowego mniejszą niż 2%, a zwłaszcza z zawartością kwasu linolenowego mniejszą niż 0,2%. W szczególności, produkty żywnościowe wytwarza się bez wykrywalnych poziomów kwasu linolenowego. Wykazano, że kwas linolenowy sprzyja utracie masy, przy czym jednak na poziomach koniecznych do ułatwiania utraty masy około 2% okres użytkowania produktów zawierających kwas Iinolenowy zmniejsza się na skutek jego skłonności do jełczenia, a poza tym kwas Iinolenowy o wysokiej czystości jest bardzo kosztowny. Zatem, dodawanie kwasu linolenowego do produktów żywnościowych przed, w czasie, albo po ich wytworzeniu nie jest zalecane.
Różne postacie cyklodekstryn są dostępne w handlu i na przykład Wacker-Chemie GmbH produkuje szereg naturalnych lub modyfikowanych cyklodekstryn. Cyklodekstryny sprzedaje się często w postaci mieszanin α-, β i γ-cyklodekstryn i można je wytwarzać różnymi sposobami. Na ogół cyklodekstryny wytwarza się drogą traktowania skrobi, na przykład ziemniaków albo zboża, transferazą cyklodekstryny, która jest wytwarzana przez różne organizmy, na przykład przez Bacilius macerans. Cyklodekstryny można wydzielać z potraktowanej skrobi stosując szereg sposobów, które łączą w sobie zatężanie, frakcjonowanie, filtrację, suszenie rozpyłowe, granulację, itp. W celu pełniejszego omówienia sposobów wytwarzania i wydzielania cyklodekstryn, patrz na przykład publikacja Schmida „Preparation and industrial production of cyclodextrins”, Comprehensive Supramolecular Chemistry (1996), 3: 41-56, red. Szejtli, Jozsef; Isa, Tetsuo, Elsevier, Oxford, UK, włączona tu tytułem referencji.
Zawierające tłuszcz konsumpcyjne produkty żywnościowe mogą być mącznym produktem żywnościowym, takim jak na przykład przekąski bufetowe, śniadaniowe płatki zbożowe, naleśniki, gofry, mufinki, ciastka nadziewane owocami, placuszki kukurydziane, płatki kukurydziane, chipsy z placuszków kukurydzianych, krakersy przekąskowe, chleby, ciasta, ciastka lub paszteciki, lub nie mącznym produktem żywnościowym, na przykład przetworzonym produktem roślinnym (opisane tu rośliny obejmują warzywa, owoce i orzechy), a zwłaszcza wytworzone ze składnikiem tłuszczowym, takie jak na przykład mięso smażone po francusku, tempura, veggie burgers, przesmażona fasola, „hummus”, „tahini”, margaryna i masła orzechowe (na przykład z orzechów arachidowych, owoców drzewa Anacardium occidentale, migdałów i orzechów laskowych), marcepan, chipsy ziemniaczane, mleczny produkt żywnościowy, na przykład mleko, śmietana, pudding, masło, lody i ser oraz przetworzone produkty serowe, jogurt, produkty jogurtowe, produkty jajeczne i produkty mięsne, na przykład przy10
PL 220 643 B1 rządzona wołowina, baranina, wieprzowina, drób albo produkty z owoców morza, na przykład frankfurterki, plastry produktów delikatesowych, kiełbaski, paluszki rybne, paluszki z kurczaka i mięsa mielone, na przykład klops, kotleciki siekane i hamburgery. Produkt mleczny może być produktem, w którym kompleksy α-cyklodekstryna/tłuszcz są rozdzielone w produkcie, zwłaszcza w stałym albo półstałym produkcie mlecznym, takim jak na przykład pudding, masło, lody i ser oraz przetworzone produkty serowe i jogurt. Produkty żywnościowe mogą obejmować także między innymi na przykład wstępnie opakowany mączny produkt żywnościowy, na przykład wstępnie opakowane, przetworzone danie makaronowe, takie jak na przykład lasagna, manicotti, spaghetti z sosem, ravioli, tortellini albo makaron i ser, albo opakowany produkt mleczny, opakowany przetworzony produkt warzywny, albo wstępnie opakowany przyrządzony produkt mięsny, przy czym produkt żywnościowy zawiera a-cyklodekstrynę i tłuszcz w podanych tu stosunkach.
Podawanie wstępnie opakowanego produktu dostarcza zwłaszcza około 160 mg a-cyklodekstryny/serwowane danie, a w szczególności od około 1 g do około 7 g/serwowane danie, a jeszcze korzystniej około 2-4 g na serwowane danie, a zwłaszcza około 2-3 g/serwowane danie. Wstępnie opakowany produkt żywnościowy może być zamknięty w tworzywie sztucznym, papierze, tekturze, albo metalu, na przykład w cynie albo folii elastycznej. Wstępnie opakowany produkt żywnościowy może być pakowany luzem, w opakowania wielokrotnych albo pakowany w postaci dań serwowanych pojedynczo.
a-Cyklodekstrynę mogą zawierać produkty cukiernicze, na przykład twarde cukierki, takie jak lizaki albo cukierki miętowe, albo poobiadowe cukierki miętowe oraz przyprawy, na przykład sosy mięsne, sosy, sosy do sałatek, majonez, itp. Produktem cukierniczym jest zwłaszcza produkt zawierający tłuszcz, taki jak czekolada.
a-Cyklodekstrynę można dodawać do konsumpcyjnego produktu żywnościowego, który jest ugotowany, na przykład upieczony albo usmażony, albo do nieugotowanego produktu żywnościowego, takiego jak na przykład mleko, śmietana, bita śmietana, nie mleczne bite produkty wierzchnie albo nadzienia, jogurt albo napój, na przykład napój z mleka i lodów, napój alkoholowy z ubitym jajkiem albo „smoothie” (napój owocowo-jogurtowy).
a-Cyklodekstrynę można dodawać do produktu żywnościowego na każdym etapie jego wytwarzania i na przykład α-cyklodekstrynę można mieszać ze składnikami tak, że rozdziela się ona w produkcie żywnościowym, a sam produkt można następnie gotować. Przy tym jednak w pewnych sytuacjach a-cyklodekstrynę można nakładać na powierzchnię produktu żywnościowego, na przykład w postaci polewy albo powleczenia, uzyskując wymagane poziomy stosunku a-cyklodekstryny do tłuszczu.
a-Cyklodekstrynę można dodawać do konsumpcyjnego produktu żywnościowego na każdym etapie jego wytwarzania i można dodawać w warunkach, które sprzyjają tworzeniu się kompleksów a-cyklodekstryny i tłuszczu tak, że kompleksy są rozdzielone w konsumpcyjnym produkcie żywnościowym.
Alternatywnie, a-cyklodekstrynę można łączyć z zawierającym tłuszcz produktem żywnościowym, gdy się go spożywa, drogą oznaczania przybliżonej ilości tłuszczu w produkcie żywnościowym, a następnie spożywania a-cyklodekstryny w ilości wystarczającej do uzyskania stosunku spożytej a-cyklodekstryny do spożytego tłuszczu od 1:20 do około 1:3, zwłaszcza od 1:13 do około 1:5, a w szczególności około 1:9 wagowo.
Konsumpcyjny produkt spożywczy zawierający tłuszcz zawiera korzystnie w przeliczeniu na zawartość kaloryczną 7-80% tłuszczu, zwłaszcza 20-70% tłuszczu, a w szczególności 40-0% tłuszczu, albo wagowo 5-50% tłuszczu, a zwłaszcza 7-25% tłuszczu.
Opisano tu także zastosowanie a-cyklodekstryny do wytwarzania leku do zmniejszania patologicznego stanu chorobowego często związanego z otyłością i nadwagą, to jest z wysokimi poziomami trójglicerydów, w którym wymagającemu tego pacjentowi podaje się a-cyklodekstrynę w wystarczających ilościach i w ciągu okresu czasu wystarczającego do obniżenia wysokiego poziomu trójglicerydów związanego z otyłością i nadwagą.
Opisano tu również zastosowanie a-cyklodekstryny do wytwarzania leku do obniżania poziomu trójglicerydów u pacjenta, w którym wymagającemu tego pacjentowi podaje się a-cyklodekstrynę w ilości wystarczającej do obniżenia poziomów trójglicerydów. Wymagający tego pacjent jest pacjentem, który ma wysokie poziomy trójglicerydów, ma skłonność do wysokich poziomów trójglicerydów, albo ma rodzinną skłonność do wysokich poziomów trójglicerydów. Wysokie poziomy trójglicerydów mają udział w różnych patologicznych stanach chorobowych, na przykład chorobie sercowo-naczyPL 220 643 B1 niowej, ostrym zapaleniu trzustki, oporności na insulinę i nie kontrolowanej cukrzycy i różnych dyslipidemiach związanych z wysokimi poziomami trójglicerydów. Specjaliści w tej dziedzinie mają doświadczenie w sposobach oznaczania poziomów trójglicerydów u pacjenta.
Odnośnie przeglądu sposobów oznaczania poziomów trójglicerydów należy odnieść się na przykład do podręcznika Handbook of Lipoprotein Testing, Rifai N., Warnick G. R. and Dominiczak M. H., redaktorzy, rozdział 10, AACC Press, Washington, DC 2000, który jest tu włączony tytułem referencji. α-Cyklodekstrynę można podawać przed, jednocześnie albo po spożyciu posiłku zawierającego tłuszcz. W szczególności α-cyklodekstrynę podaje się pacjentowi razem z posiłkiem zawierającym tłuszcz. Wystarczająca ilość α-cyklodekstryny wynosi około 165 mg-11 g/posiłek, zwłaszcza około 1-7 g/posiłek, a w szczególności około 2-4 g/posiłek. Całkowita ilość α-cyklodekstryny spożywanej dziennie wynosi korzystnie od około 500 mg do około 33 g dziennie, zwłaszcza od około 5 do około 20 g dziennie, a w szczególności około 6-11 5 g/dziennie. Stosunek α-cyklodekstryna:tłuszcz, spożywane na posiłek albo dziennie, wynosi korzystnie od około 1:20 do około 1:3 wagowo, zwłaszcza ten stosunek wynosi od około 1:13 do około 1:5 wagowo, a w szczególności ten stosunek wynosi około 1:9 wagowo. α-Cyklodekstrynę można podawać pacjentowi w postaci proszku, tabletki, kapsułki, napoju lub innego środka do dostarczania, odpowiedniego do spożywania, zwłaszcza środka, który nie zawiera kwasu linolenowego. α-Cyklodekstrynę można podawać pacjentowi w postaci produktu żywnościowego.
α-Cyklodekstrynę można podawać w postaci pojedynczej dawki jednostkowej składającej się w zasadzie z α-cyklodekstryny. Pojedyncza dawka jednostkowa może mieć postać proszku, tabletki, kapsułki, żelu, pastylki, itp., a α-cyklodekstrynę można wprowadzać do proszku, tabletki, kapsułki, żelu, pastylki, cieczy, itp., za pomocą każdego środka, który stosuje się rutynowo w tej dziedzinie.
α-Cyklodekstrynę można wprowadzać do proszku, tabletki, żelu, kapsułki, pastylki, cieczy, itp. Z innymi zwykle stosowanymi dodatkami, takimi jak na przykład barwniki, przeciwutleniacze, wypełniacze, skrobie, cukry, środki przeciwbakteryjne i przeciwgrzybicze, środki konserwujące, stabilizatory albo emulgatory.
α-Cyklodekstrynę można łączyć z każdym nośnikiem farmaceutycznie akceptowalnym do podawania doustnego i może być ona zamknięta w twardej albo miękkiej kapsułce żelatynowej, sprasowana w tabletki albo wprowadzona bezpośrednio do diety pacjenta.
α-Cyklodekstrynę można wprowadzać specyficznie z rozczynnikami i stosować w postaci strawnych tabletek, kapsułek, eliksirów, zawiesin, syropów, opłatków, itp.
α-Cyklodekstrynę można mieszać z innymi postaciami pożywienia albo farmaceutycznie akceptowalnymi środkami polepszającymi właściwości smakowo-zapachowe. Odpowiednie nośniki i kompozycje farmaceutyczne są opisane na przykład w Remington's Pharmaceutical Sciences (19 wydanie) (Genaro, redaktor (1995) Mac Publishing Co., Easton, Pa.), włączonym tu tytułem referencji. Kompozycja jest zwłaszcza taka, że α-cyklodekstryna wydziela się w żołądku i miesza ze spożytym pożywieniem tak, że tworzą się kompleksy α-cyklodekstryny i tłuszczu, a kompleksy α-cyklodekstryna:tłuszcz są już utworzone, gdy treść żołądkowa jest popychana do jelita czczego i miesza się z wodorowęglanem i lipazą.
Ponieważ do produktów żywnościowych dodaje sie tylko stosunkowo małą ilość całkowitej cyklodekstryny (na przykład mniej niż około 9% wagowo, zwłaszcza mniej niż około 6% wagowo, a w szczególności mniej niż około 3% wagowo), aby uzyskać wymagany stosunek α-cyklodekstryny do tłuszczu, to α-cyklodekstrynę można dodawać raczej do kompozycji żywnościowej niż stosować α-cyklodekstrynę jako wypełniacz w celu zastąpienia równej ilości suchych składników w produkcie żywnościowym. Zatem, zawartość kaloryczna w opisanych tu produktach żywnościowych, oznaczona w bombie kalorymetrycznej, w zasadzie nie zmienia się przez dodanie całej cyklodekstryny. Jeżeli nawet suche składniki usuwa się z produktu żywnościowego w celu skompensowania stosunkowo małej ilości cyklodekstryny dodanej do produktu żywnościowego (mniej niż około 9%, zwłaszcza mniej niż około 6% wagowo, a w szczególności mniej niż około 3% wagowo), to zawartość kaloryczna w pożywieniu w zasadzie nie byłaby mniejsza.
Przykłady
P r z y k ł a d 1
Na fig. 9A-9C przedstawiono wyniki badania in vitro oleju roślinnego (4 g), wody (6 g) (z dodanym dla kontrastu środkiem barwiącym żywność), zmiennych ilości (A) α-cyklodekstryny (100-2000 mg, od prawej do lewej), (B) α-cyklodekstryny albo γ-cyklodekstryny. W probówkach jest widoczne pasmo materiału „woskopodobnego” w postaci warstwy pomiędzy fazą olejową i wodną. Wielkość tego pa12
PL 220 643 B1 sma wzrasta ze zwiększającymi się ilościami α-cyklodekstryny do maksimum w probówce oznaczonej jako 10% (400 mg α-cyklodekstryny/4 g oleju). Należy zwrócić uwagę na rosnącą wielkość (od prawej do lewej) białej warstwy nieprzereagowanej α-cyklodekstryny na dnie probówek. Ten materiał jest wypierany z roztworu albo przez olej albo przez kompleks α-cyklodekstryna-olej. Probówki wirowano w celu polepszenia określenia warstw. Kompleks „woskopodobny” ma taką konsystencję, że wszystkie probówki w 9A, z wyjątkiem dwóch najdalszych w kierunku do prawej, można odwracać bez wyciekania fazy wodnej znajdującej się dookoła kompleksu.
Wielkość porów α-cyklodekstryny jest znacznie mniejsza niż wielkość porów β-cyklodekstryny i γ-cyklodekstryny. Zatem, nie należy oczekiwać, że α-cyklodekstryna będzie kompleksować cząsteczki trójglicerydów, ponieważ te cząsteczki nie będą pasować do poru α-cyklodekstryny. Jednakże, ilość skompleksowanego tłuszczu w probówkach zawierających mieszaninę olej/β-cyklodekstryna (fig. 9B) i mieszaninę olejfy-cyklodekstryną (fig. 9C) jest znacznie mniejsza niż to widać w probówkach zawierających mieszaninę olej/u-cyklodekstryna (fig. 9A). Ta różnica jest nawet jeszcze bardziej dramatyczna na fig. 9C, gdzie pasmo materiału woskopodobnego jest zaledwie dostrzegalne. Biała substancja na dnie probówek jest strąconą cyklodekstryną.
P r z y k ł a d 2. Badania na zwierzętach
W celu zbadania wpływu α-cyklodekstryny na przyrost masy ciała i poziomy lipidów w osoczu krwi zwierząt karmionych dietami wysokotłuszczowymi i niskotłuszczowymi prowadzono krótkotrwałe badania karmienia na szczurach Wistar. Czterdzieści dwa szczury Wistar płci męskiej, w wieku 10 tygodni, otrzymywano z firmy Harlan-Sprague Dawley. Po jednym tygodniu przystosowywania z karmieniem niskotłuszczową dietą kontrolną (LF) szczury podzielono równo na dwie grupy, jedną z dietą niskotłuszczową (LF) i drugą z dietą wysokotłuszczową. Te dwie grupy podzielono dalej na dwie podgrupy. Dwie grupy karmiono dietą LF albo dietą HF i służyły one jako kontrole dla dwóch innych badanych grup, które karmiono dietą LF albo HF zawierającą α-cyklodekstrynę, przy czym ilość α-cyklodekstryny była taka, że stosunek α-cyklodekstryny do tłuszczu w produkcie żywnościowy wynosił 1:10 wagowo. Dietę LF komponowano według diety AIN93M i zawierała ona 4% oleju sojowego jako źródła tłuszczu. Dieta HF była modyfikacją diety LF z 40% oleju sojowego. Stąd grupa LF otrzymująca α-cyklodekstrynę (cyklodekstryna LF) spożywała 0,4 g α-cyklodekstryny/100 g pożywienia, a grupa HF przyjmująca α-cyklodekstrynę (cyklodekstryna HF) zjadała 4 g α-cyklodekstryny/100 g pożywienia. Gęstości kaloryczne 4 diet wynosiły: LF - 3,96 kcal/g, cyklodekstryna LF - 3,66 kcal/g, HF 5,70 kcal/g, cyklodekstryna HF - 5,59 kcal/g. Szczury trzymano parami w ciągu 5 tygodni, zanim umieszczono je na sześć tygodni badań w indywidualnych metabolicznych klatkach. Wszystkie odchody szczurów zbierano w czasie końcowych trzech dni badań. Pod koniec szóstego tygodnia okresu badań szczury uśmiercano przez odcięcie głowy po krótkim wystawieniu na działanie gazowego dwutlenku węgla. Od każdego zwierzęcia zbierano krew z pnia tętnicy oraz wątroby. Resztę ciała trzewiono, a cały widoczny tłuszcz z jamy wewnętrznej gromadzono i ważono. Zwłoki zamrażano do analizy składu ciała w późniejszym okresie.
Przyjmowanie pożywienia i energii
Ilość pożywienia spożytego przez zwierzęta kontrolowano w ciągu pierwszych pięciu tygodni badań i na podstawie tych danych obliczano pobrane kalorie. Te dane są przedstawione w tabeli 1 i na fig. 1 i 2 jako średnia dla każdej grupy ± SD.
T a b e l a 1
Całkowite pobranie pożywienia i kalorii przez 4 grupy szczurów w czasie pierwszych pięciu tygodni badań 5 (średnia ± SD)
Grupa Całkowite spożyte pożywienie (g) Pobranie kalorii (kcal)
LF 779 ± 40 2970±154
Cyklodekstryna LF 786 ± 87 2978 ± 332
HF 753 ± 70 4072 ± 921
Cyklodekstryna HF 769 ±107 3986 ± 560
Nie było żadnej statystycznej różnicy wśród każdej grupy pod względem ilości (g) spożytego pożywienia. Dzięki wyższej zawartości kalorii w diecie HF szczury w 2 grupach HF spożywały znacznie więcej kalorii w porównaniu z kaloriami 2 grup karmionych dietą LF. Należy nadmienić, że na poPL 220 643 B1 bieranie kalorii pomiędzy 2 grupami HF i dwiema grupami LF nie miało wpływu spożywanie a-cyklodekstryny. Te dane wskazują, że (1) wszystkie szczury były nasycone ilością spożytego pożywienia i że (2) jeżeli a-cyklodekstryna kompleksowała część tłuszczu, a zatem zapobiegała trawieniu tłuszczu przez szczury, to szczury w celu kompensacji nie spożywały więcej pożywienia. Nie było żadnej statystycznej różnicy wśród grup, ponieważ ma to związek z konsumpcją wody.
Zmiana masy ciała
Na figurze 1 przedstawiono zmianę masy ciała dla czterech grup rosnących szczurów w czasie całego okresu badań. Jak już wykazano poprzednio (Jen, Physiol. Behav. 42: 551-556 (1988) i Jen i inni, Int. J. Obesity 19: 699-708 (1995), włączone tu tytułem referencji), zwierzęta, które przyjmowały dietę HF, zyskiwały większy ciężar niż te zwierzęta, które przyjmowały dietę LF. Co ciekawe, na fig. 3 przedstawiono, że zwierzęta przyjmujące dietę zawierającą a-cyklodekstrynę i tłuszcz w stosunku 1:10 wagowo zwiększały swój ciężar wolniej w stosunku do ich odpowiednich grup kontrolnych. Chociaż grupa kontrolna na diecie HF wydaje się wciąż przyrastać na ciężarze ze znaczną szybkością, to szybkość przyrostu masy w innych trzech grupach wydaje się osiągać plateau. W tym przykładzie zwierzęta karmione dietą a-cyklodekstrynową/wysokotłuszczową wydają się przyrastać na ciężarze prawie z tą samą szybkością, co i zwierzęta otrzymujące dietę niskotłuszczową (4% wagowo tłuszczu) bez a-cyklodekstryny. Zatem, przez dodawanie a-cyklodekstryny do diety zwierząt, w której ilość a-cyklodekstryny opiera się na ilości tłuszczu w diecie, w tym przykładzie 4% wagowo a-cyklodekstryny i 40% wagowo tłuszczu, szybkość przyrostu masy jest znacznie zahamowana. Pozostaje to w ostrej sprzeczności z poprzednimi badaniami, w których kompozycja cyklodekstryny dodana do diety szczurów nie miała żadnego wpływu na szybkość przyrostu masy tak długo, dopóki udział procentowy kompozycji cyklodekstryny w pożywieniu nie osiągnął co najmniej 58,5% wagowo.
Skład ciała
Analiza składu ciała ujawnia, że dodawanie a-cyklodekstryny do diety LF nie wpływało na zawartość tłuszczu w ciele, przy czym jednak, gdy a-cyklodekstrynę dodawano do diety HF, to zmniejszała ona znacznie masę tłuszczu w ciele (LF - 48,3 ± 2,4 g, cyklodekstryna LF - 51 ± 6,5 g, HF - 71,3 ± 5,8 g, cyklodekstryna HF - 55,6 ± 2,4 g, średnia ± SE). Oznacza to, że a-cyklodekstryna jest najskuteczniejsza przy zmniejszaniu zawartości tłuszczu w ciele, gdy dieta jest wysokotłuszczowa.
Stechiometria
Shimada i inni (Shimada i inni, „Structure of inclusion compiexes of cyclodextrins with triglyceride at vegetable oil/water mterface”, J. Food Sci. 1992, 57 (3): 655-656), podali, że dwie cząsteczki a-cyklodekstryny kompleksują z jednym wolnym kwasem tłuszczowym (FFA), natomiast Szejtli (Szejtli J., Utilization of cyclodextrins in industrial products and processes” J. Afater. Chem. 1997, 7: 575-587) sugeruje, że to zjawisko zależy od długości łańcucha kwasów tłuszczowych oraz że w przypadku 3-4 cząsteczek a-cyklodekstryny możliwe jest kompleksowanie z każdym z trzech kwasów tłuszczowych cząsteczki trójglicerydu. Te wyniki sugerują, że do całkowitego skompleksowania jednej cząsteczki trójglicerydu byłyby wymagane 9-12 cząsteczek a-cyklodekstryny. Gdyby to miało miejsce, to trudno byłoby wyobrazić sobie podawanie zwierzęciu dostatecznej ilości a-cyklodekstryny w celu skompleksowania dostatecznej ilości trójglicerydów dla uzyskania znacznej różnicy masy ciała, ponieważ trójglicerydy i a-cyklodekstryna mają podobne ciężary cząsteczkowe. Przy tym jednak na podstawie podanych tu danych, w których na przykład dieta zawierająca 4% a-cyklodekstryny i 40% tłuszczu hamuje przyrost masy i zmniejsza tłuszczową masę ciała, a ponieważ ciężary cząsteczkowe są bardzo podobne, to obliczono, że jedna cząsteczka a-cyklodekstryny może skompleksować w przybliżeniu dziewięć cząsteczek trójglicerydu, równoważnika 27 wolnych kwasów tłuszczowych. Zatem można to przekształcić bezpośrednio, że jeden gram kompleksów a-cyklodekstryny kompleksuje w przybliżeniu 9 gramów trójglicerydu.
Nie wchodząc w teorię, różnica stosunku cząsteczek a-cyklodekstryny koniecznych do skompleksowania trójglicerydu oparta na opisie Shimady albo Szejtli i podanego tu stosunku a-cyklodekstryny do tłuszczu jako tworzącego kompleksy z tłuszczami sugeruje, że a-cyklodekstryna katalizuje tworzenie się dużych cząstek trójglicerydu powleczonych a-cyklodekstryną w postaci bardzo trwałej miceli, a zatem zmniejszając dostępność biologiczną tłuszczów w tych cząstkach. Można było wykazać, że gdy oczyszczony olej z oliwek miesza się uprzednio z a-cyklodekstryną, to aktywność lipolityczna lipazy trzustki świńskiej znacznie zmniejsza się. Ponieważ te cząstki tworzą się wewnątrz treści żołądkowej, bardzo złożonej „zupie”, to cząstki mogą być analogiczne do cząstek lipoprotein
PL 220 643 B1 w strumieniu krwi. Wyjaśniałoby to także, dlaczego flora bakteryjna wydaje się nie być zdolna do metabolizowania kompleksów α-cyklodekstryna-tłuszcz pochodzących z jelita cienkiego.
Zawartość tłuszczu w odchodach
Oznaczanie lipidów całkowitych prowadzono na zebranych odchodach stosując standardowe techniki (Folch i inni, J. Biol. Chem. 226: 497-509 (1957), publikacja włączona tu tytułem referencji). Wyniki (fig. 4) wskazują na znaczny przyrost tłuszczu w odchodach u szczurów karmionych cyklodekstryną HF (p < 0,05), lecz nie karmionych cyklodekstryną LF. Ten wzrost wynosił średnio 25%. Te dane wskazują, że α-cyklodekstryna zmniejszała dostępność biologiczną tłuszczu drogą zapobiegania wchłanianiu tłuszczu, gdy spożywanie tłuszczu jest wysokie, a ponadto zapobiegała jego metabolizmowi przez florę jelitową grubego jelita zwierzęcia. Ta ostatnia obserwacja została potwierdzona wizualną kontrolą odchodów. Cały zebrany materiał wydawał się mieć normalny kształt i konsystencję nie było wskazań biegunki.
Poziomy glukozy, cholesterolu i trójglicerydów w osoczu
Stężenia glukozy, cholesterolu i trójglicerydów w osoczu mierzono na wszystkich uśmierconych zwierzętach stosując standardowe kliniczne techniki laboratoryjne, które można znaleźć w podręczniku Tietz Textbook of Clinical Chemistry, drugie wydanie, Burtis CA i Ashwood ER, redaktorzy, W. B. Saunders Company A Division of Harcourt Brace & Company, 1994, Filadelfia, włączonym tu tytułem referencji (fig. 5). α-Cyklodekstryna wydawała się obniżać poziomy całkowitego cholesterolu w osoczu średnio o około 10%. Ten spadek nie był statystycznie istotny w tym krótkim okresie badań i oczekuje się, że z dłuższym okresem karmienia poziomy cholesterolu będą wciąż spadać. Zmniejszał się także cholesterol HDL, lecz w mniejszym stopniu, w przybliżeniu o 6-8%. Poziomy cholesterolu LDL u wszystkich zwierząt były zbyt niskie do mierzenia w sposób niezawodny, ponieważ u szczurów większość cholesterolu występuje we frakcji HDL cholesterolu, a bardzo niewiele we frakcji LDL cholesterolu. Poziomy trójglicerydów były znacznie mniejsze (p < 0,05) o około 30% u zwierząt, które otrzymywały α-cyklodekstrynę. Na poziomy glukozy nie wpływało znacząco karmienie za pomocą HF albo α-cyklodekstryny, w przeciwieństwie do wyników podanych w japońskim zgłoszeniu patentowym nr S60-94 912, w którym wysokie poziomy cyklodekstryn (19,5%, 39%, 58,5% albo 78% wagowo CD:całkowite pożywienie) zmniejszały znacznie zawartość glukozy we krwi.
Oporność na insulinę
Większa oporność na insulinę, wyższe poziomy trójglicerydów we krwi i mniejsze poziomy cholesterolu HDL, wszystkie one są czynnikami ryzyka zespołu X. Stosunki insulina/glukoza oraz stosunki trójglicerydy/HDL obliczano w celu uzyskania wskazówek co do oporności na insulinę i ryzyko zespołu X (Szejtli, J. Mater. Chem. 1997, 7: 575-587, publikacja włączona tu tytułem referencji). Chociaż, na skutek krótkiego okresu badań, karmienie za pomocą HF nie wywoływało znacząco oporności na insulinę, to nie wydaje się, aby było to trendem w tym kierunku. Podobnie, zwierzęta karmione za pomocą cyklodekstryny HF wykazywały skłonność do mniejszej odporności na insulinę. W oparciu o dane przedstawione niżej dla ludzi oczekuje się, że gdy okres karmienia wydłuża się, to oporność na insulinę staje się znaczna oraz że α-cyklodekstryna może znacznie zmniejszyć oporność na insulinę widoczną u szczurów karmionych za pomocą HF. Zmniejszenie stosunków trójglicerydy/cholesterol HDL przez α-cyklodekstrynę wskazywało na znaczny spadek ryzyka dla zespołu X.
Leptyna
Leptyna jest hormonem proteinowym o znacznym wpływie na regulację masy ciała, metabolizm i funkcję rozrodczą. Leptyna jest wydzielana przeważnie przez adypocyty, co sprzyja koncepcji, że ciężar ciała jest odczuwany jako ogólna masa tłuszczu w organizmie. Zatem, stosując standardowe techniki, analizowano poziomy leptyny we krwi zwierząt karmionych dietami LF i HF ± α-cyklodekstryna.
Na fig. 6 porównuje się wartości leptyny w osoczu, uzyskane z czterech grup szczurów, przy czym poziomy leptyny oznaczano stosując zestaw RIA do oznaczania leptyny u szczurów (Linco Research, St. Charles, MO) i postępując zgodnie z instrukcjami producentów, włączonymi tu tytułem referencji. Ilość leptyny zawartej w osoczu krwi szczurów HF (18,1 ± 3,2 ng/ml) jest statystycznie większa (p < 0,001) niż zawartość u szczurów LF (7,5 ± 1,9 5 ng/ml). Stężenie leptyny w osoczu krwi szczurów karmionych cyklodekstryną HF (9, 6 ± 1,8 ng/ml) nie różni się statystycznie od szczurów karmionych za pomocą LE. Ponieważ tłuszcz jest tkanką źródłową dla leptyny, to dane sugerują, że istnieje więcej tłuszczu w organizmie szczurów HF w stosunku do trzech innych grup. Ponieważ leptyna zmniejsza spożywanie tłuszczu i ciężar ciała, to wyższe poziomy leptyny wskazują na stan odporności na leptynę u szczurów karmionych za pomocą HF. Przy tym jednak, gdy α-cyklodekstrynę dodaPL 220 643 B1 je się do diety HF, to szczury spożywające tę dietę miały znacznie niższe poziomy leptyny, co wskazuje, że masa tłuszczowa ciała zmniejszyła się u szczurów karmionych HF-cyklodekstryną i sugeruje zmniejszenie odporności na leptynę u tych szczurów. Te wyniki sugerują, że te szczury są bardziej wrażliwe na wpływ leptyny, a zatem może być trudniejszy przyszły ponowny przyrost masy. Gdy obliczono ilość leptyny na gram tkanki tłuszczowej, to okazało się, że zarówno tłuszcz, jak i α-cyklodekstryna w diecie miały niezależny wpływ na poziomy leptyny we krwi (LF - 0,11 ± 0,02 ng/ml/g tkanki tłuszczowej, LF-CD - 0,075 ± 0,01, HF - 0,24 ± 0,03, HF-CD - 0,17 ± 0,03, efekt diety p < 0,001, efekt CD p < 0,001). U szczurów karmionych dietą HF z dodaną α-cyklodekstryną obniżenie poziomu leptyny we krwi było większe niż obniżenie, które mogło być odpowiedzialne za zmniejszenie tłuszczowej masy ciała. Zatem, α-cyklodekstryna obniża poziomy leptyny we krwi i zmniejsza odporność na leptynę dodatkowo do poziomów wywoływanych przez mniejszy ciężar ciała/tłuszcz. Podobne wyniki uzyskiwano w badaniach u ludzi (patrz przykład 4).
P r z y k ł a d 3. Początkowe dane kliniczne
Wpływ α-cyklodekstryny na poziomy trójglicerydów w surowicy
W celu określenia wpływu α-cyklodekstryny na poziomy trójglicerydów ośmiu ochotników karmiono po całonocnej głodówce w ciągu dwóch kolejnych dni omletem z dwóch jajek i sera (54 g) i napojem mlecznym zawierającym ogółem 4 g tłuszczu. Po pierwszym dniu posiłek zawierał także w przybliżeniu 5 g α-cyklodekstryny. Próbki krwi (10 ml) od każdego ochotnika pobrane poprzez założony na stałe cewnik dożylny, bezpośrednio przed posiłkiem (czas zerowy) i po 1, 2 i 3 godzinach po spożyciu posiłku, badano na poziomy trójglicerydów w surowicy krwi. Próbki z czasem zerowym wykorzystywano jako podstawę do obliczenia procentowej zmiany poziomów trójglicerydów w surowicy krwi ochotników ludzkich po jednej, dwóch i trzech godzinach.
Na fig. 7 przedstawiono dane zebrane od ochotników. Warto zauważyć, że oczekiwany wzrost poziomów trójglicerydów w surowicy jest mniejszy wtedy, gdy α-cyklodekstrynę mieszano z pożywieniem niż wtedy, gdy nie była ona obecna, chociaż różnica zawodziła przy osiąganiu istotności (p < 0,08) na skutek dużej zmiany wśród pacjentów i małej liczby pacjentów uczestniczących w tych badaniach.
Figura 7 zawiera także dane od trzech ochotników, którzy uczestniczyli we wcześniejszych dwugodzinnych badaniach z mniejszym posiłkiem (oznaczonych jako wcześniejsze dwugodzinne badania wykazują także, że zmiana poziomów trójglicerydów jest mniejsza wtedy, gdy po posiłku jest wprowadzona α-cyklodekstryna.
Efekty utraty masy
W celu określenia, czy α-cyklodekstryna dodana do diety wysokotłuszczowej dawała utratę masy ciała, α-cyklodekstrynę dodawano do wysokotłuszczowej diety badanego pacjenta, to jest 50-letniego ochotnika o wzroście 170 cm (pięć stóp i siedem cali) i początkowym ciężarze ciała 120 kg (267 funtów). α-Cyklodekstrynę dodawano do diety pacjenta w proporcji jeden gram α-cyklodekstryny na każde dziewięć gramów tłuszczu, który oceniano, że będzie spożyty przez pacjenta.
Na fig 8 przedstawiono zmianę masy ciała pacjenta w ciągu okresu czasu 200 dni, w przybliżeniu 6 miesięcy. Przez 6 miesięcy ciężar ciała pacjenta zmniejszył się o 14,5 kg (32 funty). Oprócz utraty masy ciała, w ciągu dwóch pierwszych tygodni badań, podwyższone ciśnienie krwi pacjenta spadło do punktu, w którym był on zmuszony do zmniejszenia swojego przepisanego blokera beta o jedną trzecią. W rym czasie badano także jego trójglicerydy we krwi, a poziomy trójglicerydów w surowicy jego krwi obniżyły się o 23% w ciągu pierwszego miesiąca i o 46% pod koniec sześciu miesięcy. Wpływ α-cyklodekstryny na różne parametry jest przedstawiony w tabeli 2.
T a b e l a 2
Parametr Podstawa 1 miesiąc 6 miesięcy
1 2 3 4
Cholesterol (mmol/l) 4,76 4,76 4,00
Cholesterol HDL (mmol/l) 0,97 1,00 4,00
Cholesterol/LDL 4,91 4,76 4,41
Trójglicerydy (mmol/l) 2,76 2,13 1,50
Oporność na insulinę 2,85 2,13 1,35
PL 220 643 B1 cd. tabeli 2
1 2 3 4
Wskaźnik masy ciała 39,17 37,27
Tłuszcz ciała (%) 33,50 30,00
Talia (cm) 124 117
Biodro (cm) 127 117
Energia diety (kcal/d) 1656 1795
Tłuszcz całkowity (g/d) 112 103
Tłuszcz względny (%) 60,9 51,7
Węglowodany całkowite (g/d) 56 84
Węglowodany względne (%) 13,5 18,7
Proteiny całkowite (g/d) 106 133
Proteiny względne (%) 25,6 29,6
a-Cyklodekstrynę dodawano także do diety dwóch dodatkowych ochotników. α-Cyklodekstrynę dodawano w takiej proporcji, że każdy posiłek zawierał około 2 g a-cyklodekstryny. W tabeli 3 przedstawiono wptyw a-cyklodekstryny na obniżenie poziomów cholesterolu, LDL, stosunku cholesterol/HDL i trójglicerydów w surowicy krwi. Należy zauważyć, że obydwaj ochotnicy, jak również początkowy ochotnik, pobierali i wciąż pobierają jeden z farmaceutyków statynowych do obniżania cholesterolu w surowicy ich krwi. Wszyscy trzej ochotnicy przyjmowali różne statyny. Dodatkowo ochotnik „FK” przyjmował 3 g/dzień niacyny, którą zmniejszył o 50% w pierwszych dwóch tygodniach badań na skutek nieprzyjemnych skutków ubocznych tego środka leczniczego.
T a b e l a 3
Ochotnik Miesiące Cholesterol Cholesterol/HDL LDL TG
FK 2,5 -18,5% -16,1% -25,64 -22,2%
JA 6 -10,2 -8,8 -15,00 -37,5%
P r z y k ł a d 4. Poziomy insuliny i leptyny
W przykładzie 3 próbki krwi pobierano od dwóch dodatkowych pacjentów w różnych punktach czasowych i badano poziomy insuliny i poziomy leptyny metodą Linco Research (St. Charles, MO) stosując próby radioimmunologiczne ludzkiej insuliny i leptyny.
Wyniki tej analizy, przedstawione w tabeli 4, wykazują, że obniżenie poziomów insuliny i leptyny jest większe niż to, które może być odpowiedzialne za mniejszy ciężar ciała.
T a b e l a 4
Dni po diecie Ciężar ciała (funty/kg) Insulina (uU/ml) Leptyna (ng/ml)
Pacjent 1 0 196/89,09 14 3,6
55 189/85,45 13 2,9
112 180/81,82 8 1,6
Spadek, % 5,0% 42,9% 55,6%
Pacjent 2 0 232/105,45 26 6,1
28 230/104,55 28 6,0
62 220,5/100,23 16 3,9
Spadek, % 5,0% 38,5% 36%
PL 220 643 B1
P r z y k ł a d 5
Osiemnastomiesięcznego, wykastrowanego psa niewiadomego pochodzenia, mającego przewlekłą biegunkę odrobaczano dwukrotnie i w próbie opanowania biegunki umieszczono na hipoalergicznym pożywieniu, przy czym jednak przewlekła biegunka nie łagodziła się i psu wstrzymano jedzenie na dzień albo dwa przy dwóch albo trzech oddzielnych sposobnościach.
Następnie, psa leczono α-cyklodekstryną w następujący sposób: psa umieszczono na diecie zawierającej łyżeczkę od herbaty (2,5 g) α-cyklodekstryny zmieszanej z dwiema filiżankami suchego pożywienia dwa razy dziennie w ciągu dwóch i pół tygodnia. W oparciu o zawartość tłuszczu w pożywieniu stosunek α-cyklodekstryny do tłuszczu wynosił około 1:9. W tym okresie wyeliminowano przewlekłą biegunkę u psa z wyjątkiem ostrego epizodu w postaci luźnych stolców po dniu pływania w rzece, lecz odtąd stolec został już uformowany.
Następnie, psa karmiono w ciągu 4 dni identyczną dietą, która nie zawierała α-cyklodekstryny. Pies bardzo szybko tracił swój apetyt i sam ograniczał spożywanie swojego pożywienia o około połowę, zaczął jeść trawę, która pomaga wiązać stolec, a sama biegunka powróciła. Wtedy ponownie wprowadzono α-cyklodekstrynę (5 g) do pożywienia psa i biegunka została ponownie wyeliminowana.
Podsumowując, można stwierdzić, że istnieje wyraźny związek pomiędzy przyrostem masy, otyłością i różnymi zaburzeniami patologicznymi, takimi jak cukrzyca, oporność na insulinę, choroba sercowo-naczyniowa, wyższe poziomy lipidów we krwi, bezdech periodyczny we śnie, zapalenie stawów, niektóre rodzaje raka i wyższe stopnie umieralności (Solomon and Manson, „Obesity and mortality: a review of the epidemiological data”, Am. J. Clin. Nutr. 1997, 66: 1044S-1050S).
Koszty pełnej opieki zdrowotnej i utraconej produkcyjności z powodu zaburzeń związanych z otyłością osiągnęły w roku 2000 117 miliardów dolarów (Overweight and obesity: At a glance. Office of the Surgeon General, 2001). Podaje się, że zmiany wskaźnika masy ciała (BMI) poprzedzają początek cukrzycy (Resnicki inni, „Relation of weight galn and weight loss on subseguent diabetes nsk in overweight adults”, J. Epidemiol. Community Health 2000, 54: 596-602) i na każdy kilogram przyrostu masy ciała chorobowość z powodu cukrzycy wzrasta o 9% (Mokdad i inni, „Diabetes trends in the U.S.: 1990-1998”. Diabetes Care 2000, 23: 1278-1283). Chociaż cukrzyca typu II jest związana z nadmiarem masy ciała, to do początku cukrzycy typu II mogą przyczynić się także inne anomalie metabolizmu obserwowane przy otyłości. Otyli pacjenci mają skłonność do oporności hiperlipidemicznej, hiperinsulinemicznej i na insulinę, z których wszystkie, jak wykazano, zwiększają ryzyko rozwoju cukrzycy typu II (Kissebah i inni, Health risk of obesity. Med. Clin North Am 1989, 73: 11-138; Kreisberg i inni, Insulin secretion in obesity. N Engri J Med., 1967, 276: 314-319 oraz: Olefsky J. Insulin resistance and insulin action: an in vitro and in vivo perspective. Diabetes 1981, 30: 148-162). Zatem, zmniejszenie ostrości każdej z tych anomalii będzie zmniejszać także ryzyko rozwoju cukrzycy typu II. Produkty do opisanych tu zastosowań mają właściwości organoleptyczne wymagane przez konsumentów i sprzyjają korzyściom dla zdrowia.

Claims (3)

1. Zastosowanie α-cyklodekstryny do wytwarzania leku do obniżania poziomów trójglicerydów, w którym wymagającemu tego podmiotowi podaje się α-cyklodekstrynę, w ilości, w której stosunek ilości podawanej α-cyklodekstryny i ilości tłuszczu spożywanego dziennie przez wymieniony podmiot wynosi od 1:20 do 1:3 wagowo.
2. Zastosowanie według zastrz. 1, znamienne tym, że α-cyklodekstrynę podaje się w postaci tabletki, proszku, kapsułki lub cieczy.
3. Zastosowanie według zastrz. 1, znamienne tym, że wymagającemu tego podmiotowi podaje się α-cyklodekstrynę w ilości od 500 mg do 33 g dziennie.
PL405074A 2002-08-19 2003-07-29 Zastosowanie α-cyklodekstryny do wytwarzania leku do obniżania poziomów trójglicerydów PL220643B1 (pl)

Applications Claiming Priority (3)

Application Number Priority Date Filing Date Title
US40436602P 2002-08-19 2002-08-19
US46184703P 2003-04-11 2003-04-11
US48644003P 2003-07-14 2003-07-14

Publications (2)

Publication Number Publication Date
PL405074A1 PL405074A1 (pl) 2013-12-09
PL220643B1 true PL220643B1 (pl) 2015-11-30

Family

ID=31892100

Family Applications (6)

Application Number Title Priority Date Filing Date
PL405074A PL220643B1 (pl) 2002-08-19 2003-07-29 Zastosowanie α-cyklodekstryny do wytwarzania leku do obniżania poziomów trójglicerydów
PL405075A PL220780B1 (pl) 2002-08-19 2003-07-29 Zastosowanie α-cyklodekstryny do wytwarzania leku do podwyższania poziomu cholesterolu lipoproteinowego o wysokiej gęstości (HDL) oraz do zmniejszania stosunku cholesterol/HDL
PL396944A PL220645B1 (pl) 2002-08-19 2003-07-29 Zastosowanie α-cyklodekstryny do wytwarzania leku do ułatwiania utraty masy ciała
PL375374A PL213863B1 (pl) 2002-08-19 2003-07-29 Konsumpcyjny maczny produkt zywnosciowy, konsumpcyjny niemaczny produkt zywnosciowy, sposób polepszania organoleptycznych wlasciwosci zawierajacego tluszcz konsumpcyjnego produktu zywnosciowego i sposób zmniejszania dostepnosci biologicznej tluszczu w konsumpcyjnym zawierajacym tluszcz produkcie zywnosciowym
PL405077A PL220776B1 (pl) 2002-08-19 2003-07-29 Zastosowanie α-cyklodekstryny do wytwarzania leku do zmniejszania biegunki
PL405076A PL220779B1 (pl) 2002-08-19 2003-07-29 Zastosowanie α-cyklodekstryny do wytwarzania leku do obniżania poziomów leptyny, poziomów insuliny lub oporności na insulinę

Family Applications After (5)

Application Number Title Priority Date Filing Date
PL405075A PL220780B1 (pl) 2002-08-19 2003-07-29 Zastosowanie α-cyklodekstryny do wytwarzania leku do podwyższania poziomu cholesterolu lipoproteinowego o wysokiej gęstości (HDL) oraz do zmniejszania stosunku cholesterol/HDL
PL396944A PL220645B1 (pl) 2002-08-19 2003-07-29 Zastosowanie α-cyklodekstryny do wytwarzania leku do ułatwiania utraty masy ciała
PL375374A PL213863B1 (pl) 2002-08-19 2003-07-29 Konsumpcyjny maczny produkt zywnosciowy, konsumpcyjny niemaczny produkt zywnosciowy, sposób polepszania organoleptycznych wlasciwosci zawierajacego tluszcz konsumpcyjnego produktu zywnosciowego i sposób zmniejszania dostepnosci biologicznej tluszczu w konsumpcyjnym zawierajacym tluszcz produkcie zywnosciowym
PL405077A PL220776B1 (pl) 2002-08-19 2003-07-29 Zastosowanie α-cyklodekstryny do wytwarzania leku do zmniejszania biegunki
PL405076A PL220779B1 (pl) 2002-08-19 2003-07-29 Zastosowanie α-cyklodekstryny do wytwarzania leku do obniżania poziomów leptyny, poziomów insuliny lub oporności na insulinę

Country Status (23)

Country Link
US (4) US6890549B2 (pl)
EP (4) EP2623120B1 (pl)
JP (3) JP4418751B2 (pl)
CN (1) CN100542609C (pl)
AT (1) ATE442165T1 (pl)
AU (1) AU2003259235B2 (pl)
BR (1) BRPI0309572B1 (pl)
CA (2) CA2677430C (pl)
CY (1) CY1115026T1 (pl)
DE (1) DE60329168D1 (pl)
DK (2) DK2138190T3 (pl)
ES (1) ES2457017T3 (pl)
HK (2) HK1072184A1 (pl)
IL (2) IL164332A0 (pl)
MA (1) MA27959A1 (pl)
MX (1) MXPA04012880A (pl)
NO (2) NO334081B1 (pl)
NZ (1) NZ535665A (pl)
PL (6) PL220643B1 (pl)
PT (1) PT2138190E (pl)
SI (1) SI2138190T1 (pl)
WO (1) WO2004016101A2 (pl)
ZA (1) ZA200407806B (pl)

Families Citing this family (30)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
CA2677430C (en) * 2002-08-19 2014-02-18 Art Jen Complexus, Inc. Compositions comprising dietary fat complexer and methods for their use
US20040116382A1 (en) * 2002-12-13 2004-06-17 Plank David W. Food products containing cyclodextrins having beneficial hypocholesterolemic effects and method of making and communicating the benefit of such products
EP1447013A1 (en) * 2003-02-14 2004-08-18 Wacker-Chemie GmbH Method for reducing the glycemic index of food
US7105195B2 (en) 2003-07-25 2006-09-12 General Mills, Inc. Reduced trans fat product
US20040180125A1 (en) * 2003-03-11 2004-09-16 Plank David W. Cyclodextrin-containing compositions and methods
US7335386B2 (en) 2003-07-30 2008-02-26 Gerneral Mills, Inc. Method for preventing acrylamide formation in food products and food intermediates
WO2006004574A2 (en) 2004-02-19 2006-01-12 Abbott Laboratories Method for using gamma cyclodextrin to control blood glucose and insulin secretion
US7780873B2 (en) * 2004-02-23 2010-08-24 Texas A&M University System Bioactive complexes compositions and methods of use thereof
EP1778027B1 (en) * 2004-06-22 2008-02-20 General Mills, Inc. Viscous fat compositions having low amounts of trans-fat, methods and products
US20070003681A1 (en) * 2005-06-30 2007-01-04 Kraft Foods Holdings, Inc. Stable aerated food products containing oil and cyclodextrin
US8790735B2 (en) * 2005-12-22 2014-07-29 General Mills, Inc. Method of preferentially reducing absorption of saturated fat and compositions
AU2006335082B2 (en) * 2005-12-22 2011-09-29 General Mills, Inc. Method of making complexed fat compositions
JP2008031055A (ja) * 2006-06-29 2008-02-14 Shunkosha:Kk 酢酸を含有してなる摂取用組成物
US20090023682A1 (en) * 2007-07-19 2009-01-22 Joseph Artiss Composition Comprising Dietary Fat Complexer and Methods of Using Same
US20100112122A1 (en) * 2008-04-30 2010-05-06 Yun-Jeong Hong Method of preferentially reducing absorbability of saturated fatty acids
NZ589883A (en) 2008-05-13 2012-06-29 Astrazeneca Ab Fumarate salt of 4- (3-chloro-2-fluoroanilino) -7-methoxy-6- { [1- (n-methylcarbamoylmethyl) piperidin- 4-yl] oxy} quinazoline
ES2533030T3 (es) * 2010-03-13 2015-04-07 Eastpond Laboratories Limited Composiciones que enlazan grasa
LT2568827T (lt) * 2010-05-14 2018-08-27 Omega Pharma Innovation & Development Nv Kompozicija, skirta dietinės mitybos riebalų absorbavimo mažinimui
CA3012773C (en) 2010-10-19 2022-05-03 L&F Research Llc Assays, methods and kits for predicting renal disease and personalized treatment strategies
US20120171184A1 (en) 2010-12-31 2012-07-05 Lajos Szente Cellular hydration compositions
EP4043037A1 (en) 2010-12-31 2022-08-17 Eastpond Laboratories Limited Cellular hydration compositions containing cyclodextrins
EP2836221B1 (en) 2012-04-13 2023-07-05 L&F Research LLC Method of using cyclodextrin
US9636048B2 (en) 2013-03-14 2017-05-02 Group Mee Llc Specialized sensors and techniques for monitoring personal activity
JP6735964B2 (ja) * 2016-04-28 2020-08-05 株式会社ハートテック 血糖値上昇抑制の加工食品
CA3076821A1 (en) 2017-09-28 2019-04-04 Asdera Llc Use of cyclodextrins in diseases and disorders involving phospholipid dysregulation
JP7120068B2 (ja) * 2018-02-28 2022-08-17 トヨタ紡織株式会社 動物の育成方法及び育成装置
US11660283B2 (en) 2018-12-19 2023-05-30 Joyn Botanicals Ltd. Cannabinoid-containing composition
EP4132294A1 (en) 2020-04-06 2023-02-15 Eastpond Laboratories Limited Compositions for promoting cellular hydration
CN115104733A (zh) * 2021-03-18 2022-09-27 南京壹盛康品生物科技有限公司 α-环糊精在制备降脂食品、保健品及药物中的应用
CN115067393B (zh) * 2022-05-31 2024-04-12 古茗科技集团有限公司 打发辅助剂、其的制备方法、应用及奶盖打发方法

Family Cites Families (50)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
JPS5210448A (en) 1975-07-15 1977-01-26 Teijin Ltd Method of producing processed oil and fat food
JPS6049752A (ja) 1983-08-29 1985-03-19 Sanyuu Shoji Kk 栄養食品組成物
JPS6094912A (ja) * 1983-10-28 1985-05-28 Masashige Suzuki 体内中性脂肪低減剤
JPS60149752A (ja) 1984-01-11 1985-08-07 Furukawa Electric Co Ltd:The 高力アルミニウム合金導体の製造方法
JPS60219720A (ja) 1984-04-16 1985-11-02 株式会社村田製作所 電気二重層コンデンサとその製造方法
JPS6211072A (ja) 1985-07-08 1987-01-20 Kokusai:Kk 痩身用食品
FR2601959B1 (fr) 1986-07-24 1988-12-02 Monserbio Gie Procede d'elimination du cholesterol contenu dans une matiere grasse d'origine animale et matiere grasse appauvrie en cholesterol obtenue
US5232725A (en) * 1989-03-14 1993-08-03 S.A.N. Corman Process for reducing the content of cholesterol and of free fatty acids in an animal fat
JPH0722483B2 (ja) 1989-03-31 1995-03-15 鐘淵化学工業株式会社 ケーキ用水中油型油脂組成物及びそれを利用したケーキ類の製造法
US5264241A (en) * 1989-06-29 1993-11-23 Roquette Freres Process for manufacturing dairy products with a reduced sterol content
US5264226A (en) * 1989-07-12 1993-11-23 Roquette Freres Process for preparing dairy products with a low content of sterols, particularly of cholesterol
JPH07115934B2 (ja) 1989-10-12 1995-12-13 日本特殊陶業株式会社 β―サイアロン焼結体
US5198250A (en) * 1990-07-16 1993-03-30 Lipotech Partners Limited Partnership Food and pharmaceutical compositions containing short chain monounsaturated fatty acids and methods of using
IT1243192B (it) 1990-08-09 1994-05-24 Staroil Ltd Complessi di acidi grassi polinsaturi a lunga catena e di loro derivati, con ciclodestrine
ES2033193B1 (es) * 1990-10-30 1994-01-16 Ganadera Union Ind Agro Mezcla grasa para nutricion infantil y de adultos.
JPH04237477A (ja) * 1991-01-22 1992-08-25 Ezaki Glico Co Ltd メレンゲの製造法
JPH04333575A (ja) 1991-01-29 1992-11-20 Nippon Parkerizing Co Ltd チタン含有金属材料上に複合被覆膜層を形成する方法
JP2646160B2 (ja) * 1991-03-08 1997-08-25 美穂 田中 愛玩鳥類用飼料とその製造法
KR940702517A (ko) * 1991-09-06 1994-08-20 죤 그레미 블레어 콜레스테롤 농도 저하용 조성물 및 방법
JPH05113603A (ja) 1991-10-23 1993-05-07 Tohoku Ricoh Co Ltd オーバーヘツドプロジエクタ装置
US5254541A (en) * 1991-11-15 1993-10-19 Merck Frosst Canada, Inc. (Quinolin-2-ylmethoxy)indole/cyclodextrin complex
JP2559311B2 (ja) 1991-12-12 1996-12-04 本田技研工業株式会社 多連スロットルボディの燃料配管構造
US5215922A (en) * 1992-02-05 1993-06-01 The Board Of Governors Of Wayne State University Method and compositions for the determination of serum calcium using aersenazo III
JPH05298849A (ja) 1992-04-16 1993-11-12 Sony Corp 浮上型磁気ヘッド装置
JPH05298850A (ja) 1992-04-22 1993-11-12 Hitachi Ltd 磁気記録装置およびそのスライダ
JPH07102113B2 (ja) 1992-11-18 1995-11-08 日成興産株式会社 痩身用食品
JPH0813257B2 (ja) * 1992-11-25 1996-02-14 日成興産株式会社 痩身用食品
JP3230884B2 (ja) * 1993-03-18 2001-11-19 日清製油株式会社 冷凍解凍耐性のあるクリーム状組成物及びその製造方法
JP2605208B2 (ja) 1993-04-15 1997-04-30 逸郎 松島 痩身用食品
JP2510943B2 (ja) 1993-06-07 1996-06-26 株式会社ドクターマインツ 痩身用食品
DE4331565A1 (de) * 1993-09-16 1995-03-23 Consortium Elektrochem Ind Verfahren zur Reduktion des Gehalts an Triglyceriden im Eigelb und in eigelbhaltigen Produkten
JPH07115934A (ja) 1993-10-22 1995-05-09 Hairu:Kk 痩身用食品
JPH07115935A (ja) 1993-10-22 1995-05-09 Hairu:Kk 痩身用食品
US5894029A (en) * 1994-03-21 1999-04-13 Purebred Pet Products, Inc. Method of making pet snack food
KR100204738B1 (ko) * 1994-11-12 1999-06-15 성재갑 콜레스테릴 에스테르 전달 단백질 저해 펩티드 및 이를 포함하는 동맥경화증 예방 및 치료제
PL322505A1 (en) * 1995-02-22 1998-02-02 Chris Ritter Method of reducing content of steroles and free fatty acids in animal fat
JP3375780B2 (ja) 1995-03-29 2003-02-10 三井化学株式会社 重包装袋用ポリエチレン樹脂組成物およびその組成物からなる重包装袋用ポリエチレン樹脂フィルム
US5738898A (en) * 1995-03-31 1998-04-14 Board Of Trustees Operating Michigan State University Process for reducing sterols in eggs
US5560950A (en) * 1995-05-31 1996-10-01 Campbell Soup Company Free fatty acid removal from used frying fat
US5532009A (en) * 1995-06-07 1996-07-02 The Procter & Gamble Company Fat substitutes containing water soluble beta-carotene
JP2934658B2 (ja) * 1995-12-25 1999-08-16 美穂 田中 クロレラエキス粉末の製造法
IL117773A (en) * 1996-04-02 2000-10-31 Pharmos Ltd Solid lipid compositions of coenzyme Q10 for enhanced oral bioavailability
US5965449A (en) * 1996-07-03 1999-10-12 Forbes Medi-Tech, Inc. Method of assessing risk for cardiovascular disease and other disorders and phytosterol-based compositions useful in preventing and treating cardiovascular disease and other disorders
JP2000116337A (ja) 1998-10-09 2000-04-25 Nippon Shokuhin Kako Co Ltd ペットフード
US6129945A (en) * 1998-12-10 2000-10-10 Michael E. George Methods to reduce free fatty acids and cholesterol in anhydrous animal fat
JP2002306119A (ja) * 2001-04-17 2002-10-22 Toyo Olive Co Ltd 健康維持機能に優れたオリーブマヨネーズの製造法
US20030190402A1 (en) 2002-04-04 2003-10-09 Mcbride Christine Reduced fat foodstuff with improved flavor
US20030232068A1 (en) * 2002-06-14 2003-12-18 Lewandowski Daniel J. Food product having increased bile acid binding capacity
CA2677430C (en) * 2002-08-19 2014-02-18 Art Jen Complexus, Inc. Compositions comprising dietary fat complexer and methods for their use
US20040116382A1 (en) * 2002-12-13 2004-06-17 Plank David W. Food products containing cyclodextrins having beneficial hypocholesterolemic effects and method of making and communicating the benefit of such products

Also Published As

Publication number Publication date
HK1072184A1 (en) 2005-08-19
MA27959A1 (fr) 2006-07-03
BR0309572A (pt) 2005-02-09
EP2641615A3 (en) 2014-01-08
ES2457017T3 (es) 2014-04-24
JP5448683B2 (ja) 2014-03-19
EP1478401A2 (en) 2004-11-24
US6890549B2 (en) 2005-05-10
WO2004016101A2 (en) 2004-02-26
EP2623120A2 (en) 2013-08-07
EP1478401A4 (en) 2007-10-24
NO334081B1 (no) 2013-12-09
PL220776B1 (pl) 2016-01-29
US20140107067A1 (en) 2014-04-17
PL375374A1 (pl) 2005-11-28
WO2004016101A3 (en) 2004-04-29
HK1140407A1 (en) 2010-10-15
PL405076A1 (pl) 2013-12-09
NO20044516L (no) 2004-11-24
EP2138190B1 (en) 2014-02-12
JP2009298820A (ja) 2009-12-24
CA2480668C (en) 2009-11-24
CA2677430A1 (en) 2004-02-26
PL405075A1 (pl) 2013-12-09
CA2677430C (en) 2014-02-18
PL405077A1 (pl) 2013-12-09
ZA200407806B (en) 2005-12-28
US8586076B2 (en) 2013-11-19
NO339166B1 (no) 2016-11-14
IL164332A (en) 2010-11-30
CN1662258A (zh) 2005-08-31
PL220780B1 (pl) 2016-01-29
CN100542609C (zh) 2009-09-23
US20120309712A1 (en) 2012-12-06
IL164332A0 (en) 2005-12-18
US20050019375A1 (en) 2005-01-27
US8101201B2 (en) 2012-01-24
EP2641615A2 (en) 2013-09-25
DK2138190T3 (da) 2014-05-12
MXPA04012880A (es) 2005-07-05
JP5865296B2 (ja) 2016-02-17
JP2013177448A (ja) 2013-09-09
NO20130555L (no) 2004-11-24
PL220779B1 (pl) 2016-01-29
DE60329168D1 (de) 2009-10-22
US20040120984A1 (en) 2004-06-24
EP2623120B1 (en) 2020-04-01
SI2138190T1 (sl) 2014-05-30
EP1478401B1 (en) 2009-09-09
PL220645B1 (pl) 2015-11-30
DK1478401T3 (da) 2010-01-18
CA2480668A1 (en) 2004-02-26
EP2138190A3 (en) 2010-05-12
JP4418751B2 (ja) 2010-02-24
PL405074A1 (pl) 2013-12-09
ATE442165T1 (de) 2009-09-15
JP2005536205A (ja) 2005-12-02
EP2623120A3 (en) 2013-11-13
EP2138190A2 (en) 2009-12-30
NZ535665A (en) 2008-03-28
PL396944A1 (pl) 2012-03-26
CY1115026T1 (el) 2016-12-14
US9326539B2 (en) 2016-05-03
PT2138190E (pt) 2014-04-14
PL213863B1 (pl) 2013-05-31
BRPI0309572B1 (pt) 2017-02-21
AU2003259235A1 (en) 2004-03-03
AU2003259235B2 (en) 2007-08-23

Similar Documents

Publication Publication Date Title
JP5448683B2 (ja) 食物脂肪複合化剤を含む組成物およびそれらの利用法
KR20040073978A (ko) 식품의 글리세민인덱스 저하방법
CA2835747C (en) Compositions comprising dietary fat complexer and methods for their use
RU2304400C2 (ru) Потребляемый пищевой продукт, содержащий комплексообразователь пищевого жира (варианты), и способ его использования (варианты)
KR100639839B1 (ko) 식이성 지방 복합물을 함유하는 조성물 및 이의 사용 방법
WO2018225055A1 (en) Satiating edible compositions having low glycemic index value, and methods of producing and consuming same