PL128321B1 - Process for preparing novel derivatives of taurine - Google Patents

Description

Przedmiotem wynalazku jest sposób wytwarza¬ nia nowych pochodnych tauryny. Zwiazki wytwa¬ rzane sposobem wedlug wynalazku sa sulfonami¬ dami ftalidotauryny o ogólnym wzorze 1, w któ¬ rym Rj oznacza atom wodoru a R2 oznacza niz¬ sza grupe alkilowa o 1—4 aitomadh wegla albo ugrupowanie NRiR2 o«znaoaa grupe o wzorze 2.Nowymi zwiazkami wytwairzatnyimi sposobem we¬ dlug wynalazku sa: metyloamid kwaisu 2-ftalimi- doetanosuflfonowego, etyloamid kwasu 2-ftalimido- etanosulfonowego, n-propytoamid kwasu 2-ftalimi- doetanosulfonowego, izopropyloamid kwasu 2-ftali- mkk)eta4X)sul£offiaw€igK, nHbutyloamid kwasu 2-fta- limidaetanosulfiaiiowe@o oraz piroLLdid kwasu 2- -fitaJtataoeltanosuifor^ Ponadto, sposobem wedlug wynalazku uzyskuje sie znane zwiazki cdiemtane doetano&ulfonairnid, dimetyloamtid kwasu 2-ftalimd- doetajnicsudfóriowiego, tteart^butyloamid kwasu 2-ftali- mkJoetaiKisulfanowegio oraz 2-italimidoetanosuLfo- nyloacejtamid, które wykazuja takie same dobre wlasciwosci lecznicze jak wyrnienioine wyzej nowe zwiazki.Tauryna, kwas 2^amanoetanosulfonowy, znajduje sie w duzych ilosciach w tkance ludzkiej. Zwla¬ szcza wysoka jego zawartosc obserwowania jest w sledzionie, miesniach i mózgu (Jacobson J. C. and Smith L. J. Jr Physiol Rev. 46, 424—611, 1968).Wydaje sie prawdopodobne, ze tauryna dziala jak hamujacy neuroproenwnik w centralnym syste¬ mie nerwowym. Bola tauryny nie jest definityw¬ nie wyjasniona.Wzrost stezenia tauryny daje s(ie zauwazyc w niektórych przypadkach epilepsji Stwierdzono, ze ¦ tauryna wykazuje wlasnosci antykonwulsyjne w niektórych typach badanej epilepsji. A. Barbeau and Donaldson (Ardh. Neurol. 11, 261—269, 1974) ii R. Takaihaski and Y. Nakane {Taurine and Neurological Disorders, 375-^385, 1978) wykazuja W anetyepileptyczne dzialanie tauryny przy leczeniu epileptyków.Tauryna jest zwiaizkiem ekstremalnie hydrofilo- wym i wydaje sie nieprawdopodobne aby zasto¬ sowana zewnetrznie tauryna mogla przeniknac do 15 mózgu w takiej ilosci:, zeby wywolac dzialanie antykonwulsyjne u epileptyków z- nienaruszona bariera ukrwienda mózgu. Tak wiec aby wzbo¬ gacic mózg w dostateczne ilosci tauryny, musi* byc ona podawana domózgowo.* Pochodne tauryny otrzymywane sposobem we¬ dlug wynalazku sa znaicznie bardziej lipofilowe niz tauryna ale utrzymuja takie same wlasnosci antykonwulsyjne. Zwiazki te przebadano farma- kologiczniie uzyskujac potwierdzenie dobrych wlas- * nosci antykomwulsyjnych. Teoretycznie wiec sa one bardzo waantosciowe w terapii anityepileptycznej.Wykasuja one ponadto aktywnosc przeciwarytmi- czna.Farmakologiczna aktywnosc pochodnych tauryny 30 jest jedynie bardzo oszczednie opisana w litera- 128 3213 128 321 4 turze J. F. Mead and J. B. Koepfli (J. Org. Chem. 12, 295—297, 1947) zsyntetyzowali tourynoaimid pan- toilowy i 2-fitalimido-N^binietyl'Oetanosulfoaiamid i badali ich dzialanie w leczeniu malarii. R. Win- terbottom et al (J.A.CJ3. 69, 1393—1401, 1947) zsyn¬ tetyzowali 2-ftalimidoetanosulfonamid i dimetylo- amid kwasu 2-ftalimidoetainosulf'ontoiwego i prze¬ badali ich wlasnosci antybakteryjne, ale nie spel¬ nily one ich oczekiwan.J. W. Griffin and D. H. Hey (J. Chem. Soc. 3334^-3340, 1952) opisali synteze 2-ftalimidoeitano- sulfonyloacetamidu.Ponadto ukazaly sie nastepujace nowe publika¬ cje: europejskie zgloszenie patentowe nr 0002675 (P. H. Ohakrabairti, CAF Corporation, 1979) doty¬ czace wytwarzania soli wolnej N-acylo tauryny uzywanej jako czynnik powierzchniowoczynny.Francuski patent nr 2412623 (P. Reynard, 1979) dotyczy zdolnej d)o injekeji formy N-acetylo- tauryny, która w testach farmakologicznych wy¬ kazala zdolnosc przekraczania bariery iifcrwienia mózgu.Gamma-L-glotamylotauiryna, której efeklty po¬ dobne sa do dzialania witaminy A, przebadana zostala przez L. Feuer'a (Comp. Blochem. Physiol, 62 A, 995—997, 1979) i innych, Liisa Ahtee et al.(Proc. B. P. S., Brit. J. Pharmacol. 480 P, 1979) badal dzialanie róznych pochodnych tauryny na centralny uklad nerwowy myszy po dootrzewno¬ wym zaaplikowaniu zwiazków. Stwierdzono, ze N-piwaloilatauryna przenika barftere ukrwienia mózgu.Zgodnie ze sposobem wedlug wynalazku, nowe pochodne tauryny uzyskuje sie przez konwersje sulfonylochlorku ftalimidoetanu z pierwszorzedowa amina zgodnie ze schematem 1, na którym w wy¬ stepujacych tam wzorach R oznacza grupe me¬ tylowa, etylowa, n-propylowa, izopiropylowa lub n-butylowa albo przez 'konwersje sulfonylochlorku ftalimidoetanu z pirolidyna zgodnie ze schema¬ tem 2, na którym w wystepujacych tam wzorach ugrupowanie NR1R2 oznacza wzór 2.Ponadto znanymi wczesniej metodami wytwo¬ rzono zwiazki takie jak 2-flalimidoetanosulfonamid, dimetyloamid kwasu 2-ftalimidoetaniosulfonowego, tert-bultyloamid kwasu 2-ftalimidoetanosulfonowe- go i 2-f1alimidoetanoS'Ulfonyloaice1amid, które w badaniach farmakologicznych wykazaly tak samo dobre wlasnosci jak wymienione wyzej nowe zwia¬ zki.Czystosc zwiazków badano przy zastosowaniu chromatografii cienkowarstwowej. Dokonano ama- < lizy elementarnej wszystkich nowych zwiazków i okreslono ich widma IR, UV i NMR.Nizej podanie przyklady ilustruja sposób wedlug wynalazku bardziej szczególowo.Przyklad I. Metyloamid kwasu 2-fitalimido- eitanosulfonowego. 13,70 g chlorku kwasu ftalimidoetanosulfono- wego rozpuszcza sie. w 200 mil Ohlloilkru metylenu.Mieszajac i chlodzac mieszanine do. temperatury 15-^20°C przez okres 0,5 godz. przeprowadza sie przez roztwór, gazowa met^loamdne. Odparowuje sie rozpuszczalnik, dodaje do roztworu wode i filtruje sie wytracony osad, który nastepnie prze¬ mywa sie woda i suszy. Rekrystalizacja z etanolu daje 10,91 g sulfonamidu o temperaturze topnie¬ nia 142-h144°C. s Wydajnosc =- 81% wf-dajnosoi teoretycznej Analiza dla C11H12N2O4S: obliczono: C = 49,2; H = 4,5; N = 10,4; S = 12,0 otrzymano: C = 49,3; H = 4,4; N = 10,4; S = 12,0 10 Przyklad II. Metyloamid kwasu 2-ftalta.ido- etanosulfonowego.Inna metoda wytwarzania metyloamidu kwasu 2-ftalimidoetanosuilfonowego jest reakcja dwufazo¬ wa: Do mieszaniny 2,74 g sulfonylochlorku i 1,36 g 15 chlorowodorku metyioaminy w 30 ml chlorku me¬ tylenu dodaje sie 7 ml nasyconego roztworu we¬ glanu potasu. Mieszanine miesza sie przez 10 mi¬ nut, po czym oddziela sie faze organiczna, prze¬ mywa woda, suszy i odparowuje czysty roztwór. 20 Wydajnosc: 2,14 g = 80% wydajnosci teoretycznej.Temperatura topnienia ~ 142—144°C.Przyklad III. Etyloamid kwafsu 2-toliinido- etanosulfonowego. 8,21 g sulfonylocthlorfku 2-ftelimidoetanoetyloami- 25 ny rozpuszcza sie w 70 ml chlorku metylenu.Roztwory chlodzi sie do temperatury 4°C, laczy i miesza przez 30 minut. Temperatura podnosi sie do 27°C. Po odparowaniu mieszaniny reakcyj¬ nej dodaje sie wode, odfiltrowuje osad, po czym 30 przemywa. Rekrystalizacja z etanolu daje 6,31 g sulfonamidu o temperaturze topnienia Ud^ll40C uzyskujac 79% wydajnosai teoretycznej.Analiza C12H14N2O4S obliczono: C = 51,2; H = 5,0; N = 9,9; S = 11,4 35 otrzymano: C = 51,2; H = 5,0; N = 10,0; S = 11,4 Przyklad IV. Etyloamid kwasu 2-ftalimido¬ etanosuilfonowego.Do mieszaniny 2,74 g sulfonylochlorku ftalimi- 40 doetanu i 1,23 g chlorowodorku etyloaminy w 30 ml chlorku metylenu dodaje sie 7 ml nasyco¬ nego roztworu i mieszanine miesza sie przez 10 mi¬ nut, po czym oddziela sie warstwe organiczna, przemywa woda, suszy i odparowuje. Rekrystali- 45 zacja daje 2,15 g produktu o temperaturze top¬ nienia 111—114°C. Wydajnosc = 76% wydajnosci teoretycznej.Przyklad V. n-propyloamid kwasu 2-ftalimi- doettaniosoilflonowegio. 50 8,22 g sulfonylochlorku 2-ftalimidoetanu, 4,02 g chlorowodorku n-propyloaminy, 120 ml chlorku metylenu i 21 ml nasyconego weglanu potasu pod¬ daje sie reakcji jak w przykladzie II. Rekrysta¬ lizacja z 90% etanolu i octanu etylu daje 4,87 g 55 sulfonamidu o temperaturze topnienia 112—114°C.Wydajnosc = 55% wydajnosci teoretycznej.Analiza CiaHioN^S obliczono: C = 52,7; H = 5,4; N = 9,5; S = 10,8 otrzymano: C *= 52,9; H = 5,4; N = 9;5; S = 10,8 w Przyklad VI. Izopropyloamid kwasu 2-ftali- midoetanosulfonowego.Do 21 ml nasyconego roztworu weglanu potasu dodaje sie 45 ml chlodku metylenu w 2,48 g izo- propyloaminy. 8,22 g sulfonylochlorku 2-ftalimi- «¦' doetanu rozpuszcza sie w 4& ml chlorku metyiLe-128 321 nu i dodaje do mieszaniny reakcyjnej. Rekry¬ stalizacja z etanolu daje. 8,01 g sulfonamidu o temperaturze topnienia 137—139°C. Wydajnosc: 90°/o wydajnosci teoretycznej.Analiza C13H16N2O4S obliczono: C = 52,7; H = 5,4; N = 9,5; S = 10,8 otrzymano: C = 53,0; H = 5,5; N = 9,5; S = 10,9 Przyklad VII. n-butyloamid kwasu 2-ftalimi- doatanosulfonowego.Do mieszaniny 2,40 g sulfonylochlorku ftalimi- doetanu i 25 ml chlorku metylenu dodaje sie 1,00 g n-butyloaminy i natychmiast po tym, mie¬ szajac, 20 ml 2,8 N roztworu weglanu sodu. Mie¬ szanine miesza sie przez 10 minut, oddziela faze organiczna, przemywa woda, suszy i odparowuje.Rekrystalizacja z cykloheksanu daje 18,5 g pro¬ duktu o temperaturze ' topnienia 71—73°C. Wydaj¬ nosc: 68fyo wydajnosci teoretycznej.Analiza C14H18N2O4S obliczono: C =* 54,2; H = 5,8; N = 9,0; S = 10,3 otrzymano: C ^ 53,3; H = 5,8; N = 9,1; S = 10,3 Przyklad VIII. Tert-butyloaimid kwasu 2- -ftalnmidoe;tanosulfonowego. 36,1 g sulfonylochlorku 2-ftalimidoetanu w 98,2 g ml pirydyny chlodzi sie do temperatury 0—3°C. Dodaje sie 4,3 g tert-butyloaminy w trak¬ cie mieszania, po czym utrzymuje sie mieszanine w chlodzie przez 0,5 godz., a nastepnie przez 2 godz. w temperaturze pokojowej. Mieszanine reakcyjna wylewa sie do mieszaniny 300 g lodu, 70 ml wody i 130 ml stezonego kwasu solnego.Wytworzony osad filtruje sie, przemywa woda, suszy i przemywa eterem. Rekrystalizacja z octa¬ nu daje 27,5 g sulfonamidu o temperaturze top¬ nienia 163-^1650C. Wydajnosc = 68tyo wydajnosci teoretycznej.Analiza Ci4H18N2C4S obliczono: C = 54,2; H = 5,8; N = 9,0; S = 10,3 otrzymano: C = 54,2; H = 5,9; N = 9,1; S = 10,3 Przyklad IX. Pirolidyd ktwasu 2-ftaltaido- etanosulfonowego.Polowe ilosci stanowiacej 6,48 g sulfonylochlor¬ ku 2-ftalimddoetanu dodaje sie do mieszaniny 40 ml aceitondtrylu i 2,1 ml pdrolidyny. Tempera¬ tura wzrasta do 42°C. Dodaje sie nastepne 2,1 mi pirolidyny i temperatura wzrasta do 48°C. Teraz dodaje sie pozostala ilosc sulfonylochlorku 2-ftali- midoeitanu. Kiedy reakcja zaczyna zwalniac, mie¬ szanine podgrzewa sie pod chlodnica zwrotna przez 2,5 godziny, po czym chlodzi sie ja i filtruje.Dodaje sie wode i odsacza sie wytracony osad.Rekrystalizacja z octanu etylu daje 2,97 g amidu o temperaturze topnienia 176—178°C. Wydajnosc = 39^/t wydajnosci teoretycznej.Analiza C^Hn^C^S obliczono: C = 54,5; H = 5,2; N = 9,1; S = 10.4 otrzymano: C = 54,4; H = 5,2; N = 9,1; S = 10,4.Wlasnosci antykonwulsyjne zwiazków analizo¬ wano na podstawie trzech typów eksperymental¬ nej epilepsji. Konwulsje wywolano u myszy przez podskórne wprowadzenie pentyienotetrazolu lub strychniny lub przez elektryczna stymulacje przy zastosowaniu 50 mA pradu (E. A. Swinyard, Assay of antiepileptic drug aotivity in experimental ami- 35 45 mals: Standard test in International Encyclopedica of Pharmacology and Therapeutic, Section 19 vol: Anticonvulsant Drugs, 1972). Niektóre ze zwiaz¬ ków chronily przed konwulsja we wszystkich trzech testach po doustnym jak równiez dootrzew¬ nowym zaaplikowaniu. ED50 (dawka efektywna u 50% badanych zwierzat) miesci sie w granicach 130 mgykg do 300 mg/kg (tablica 1). Nie stwier¬ dzono wlasnosci usypiajacych. 10 15 Ta 1 Zaislona Zwiazek Amid kwasu 2-ftalimi- doetanosulfonowego Teiitbutyloamid kwa¬ su 2-ftalimiidoetano- sulfonowego Pirolidydkwasu 2- -ftalimidoeitanosulf0- nowego 2-ftóimidoeftanosul- fonyloaiaetaimid Metyloamid kwasu . 2-ftalimidoetanosul- fonowego Dwumatyloaimidikwa- su 2-ftalimidoeiKino- sulfonowego n-butyloaimid kwasu 2-ftaliimidoetanosul- fonowego Etyioamid kwasu 2- -ftalLmidoetanosulfok¬ nowego Izopropyloamid kwa¬ su 2-ftalimidoetano- sulfonowego n-propyloamid kwasu 2-ftalimiidoetanostil- fionowego blica 1 anJtyepileptyczna 1 Aktywnosc antykonwulsyjna ED60 MES 122 300 300 300 112 113 219 103 130 252 mg/kg MET 300 300 300 300 170 231 300 138 300 300 i.p.STR ¦ 93 *— — — 189 234 — 126 227 300 MES = test maksymalnego elektrowstrzasu, MET = metrazolowy (= pentyleno tetrazol) test na próg konwiilsyjny, STR = strychninowy test na próg konwulsyjny.Wyizolowane perfundowane serce szczura przy¬ gotowane zgodnie z metoda Langerdorffa i wy¬ izolowany samoistnie bijacy przedsionek serca 60 (W. C. Holland and J. H. Bum, J. Brit. Med.Vol 1, 1031, 1958) przebadano w celu okreslenia wlasnosci antyarytmicznych zwiazków. Arytmie wywolano przez niedobór K+ lub przy uzyciu akbhityny. Efekt arytmicznosci wykazano w ta¬ li Wicach 2 i 3. Niektóre ze zwiazków wykazuja128 321 wiekszy efekt niz wyimi-aniane w Hiteratuanze zwiaz¬ ki takie Jak lidokaina, ohamidyna i propranolol.Poza wyzej opasanymi testami in vitro, prze¬ prowadzono takze testy in v4vo na antyarytmicz- ne wlasnosci zwiazków. W tym celu przebadano swinki morskie, u którjnclh arytmde wywolano przy zastosowamu strofantymy. Gdy swinkom mor¬ skim zaaplikowano nowe zwiazki, trzeba bylo za¬ stosowac wieksza, dawke gtrofantyny aby wywo¬ lac a/rytmie (tablica 4). Propranolol, który zasto¬ sowano w tescie jako substancje znana wywo¬ lywal rzadkoskurcz sercowy, podczas gdy badane zwiazki takiego efektu nie wywolywaly. 8 Tablica 3 Tablica 2 Wyniki badania zwiazków na arytmie wywolana brakiem K+ w perfundowanych metoda Lamgendorffa sercach szczurów Zwiazek 1Lidokaina Amid kwasu 2-fitalimido- etanosulfonowego Tert-butyloamidkwasu 2-ftalimidoeitaniosulfono- wego Pirolidyd kwasu 2-fitaiii- midoeJtanasiilfonowego 2-ftalimidoetainosulfiony- loacetamid Metyloaimid kwasu 2-fta- limddoetanosulfonowego Dwumetyloamid kwasu 2-ftolimidoefcunosulfono¬ wego n-butyloamiri kwasu 2- -ftalimidoetanosiulfono¬ wego Etyloamild kwasu 2-f.ta- limidoetaiiosulfonowego Izopropyloamad kwasu 2-ftalimidoetanosulfono¬ wego n^propyloaimid kwasu 2- ^ftalimidoeitanosulfomo¬ wego N 15 3 3 3 3 3 2 4 2 2 3 Stezenie M lO-i io-* 1 10-* 10-* 10-* 10-* io-* 10-* 10"* io-* Wywo¬ lanie arytmili Procen- towe zmiany w czasie +30,9 +23,6 + 8,5 + 0,2 +,26,3 +22,7 -5,1 *+ 4,9 -4,7 -^10,1 +10,3 10 15 25 35 50 55 Zdolnosc badanych zwiazków do ochrony przed arytmia u samoistnie wyizolowanych przedsionków Zwiazek Zwiazek kontrolny Chinidyna n » Propranolol " » " Lidokaina „ " »» Amiid kwasu 2- -fteltaidoeta- nosolfonowego " Metyloamiid kwasu 2-ftali- mlidoetanosul- fonowego Metyloamid kwasu 2-ftali- midoetanosul- fonowego " a Dwumetyloa¬ mid kwasu 2- ftalimidoeta- nosulfonowego » a Etyloamid kwasu 2-ftali- miidoetanosul- fonowego » " n^propyloamid kwasu 2-ftali- inidoetanosul- fonowiego 1 " a Izofpropylloaniild kwasu 2-ftali- midoetanosul- fonowego » 1,l szczura bijacych po dodaniu 2'5X10~5 M akonityny N 8 3 ff 2 2 3 3 2 2 2 2 2 3 3 2 3 3 3 2 3 2 3 3 3 ^ 3 4 4 3 Stezenie M — 5X10-* 1X10"* 5X10-« 5X10-* 1X10-* 5X10-* 1X10-* 6X10-* 1X10^* 5X10-5 1X10"* 5X10"* IX10-* 1x10-* 5X10-* 1X10-* 5X10"* 5X10"* 1X10-* 5X10-* 1X10-* 7;,5X!0-* 5X10"* 5X10-* 1X10-* 5X10"* 1X10"* 5X10-* 1X10"* Wywolanie arytmdi Czas , _ 207± 8 267± 71 450± 59 225± 20 105± 50 325± 16 301± 80 245+ 50 95+ 45 296+ 75 335± 5 200+ 35 397+ 86 222+ 76 900 420+ 53 445± 85 290± 52 222+ 50 143± 38 217± 50 751± 49 326+171 160± 55 441± 59 488± 45 278+ 94 900 676± 27 225± 17 + 71 -1-243 + 18 —402 +118 ;+ 94 + 38 ^112 + 88 +128 — 7 +190 + 15 +693 +213 +238 + 83 + 15 — 64 + 10 +544 +119 — 47 +234 +281 + 71 +693 +469 + 18128 321 tablica 3 c.d.Zdolnosc badanych zwiazków do ochrony przed arytmia u samoistnie wyizolowanych bijacych przedsionków szczura po dodaniu 2'5X10~5 M akonityny Zwiazek N I Stezenie M Wywolanie arytmai ; Czas w sek.± SE sec. n-butyloamdd kwasu 2-ftali- midoetanosul- fonowego 2-ftalimidoeta- nosulfonyloace tamid 3 3 3 4 3 1X10-*. 5X10"4 ^io-4 !5X10~4 1X10-* 900 508+120 258±114 246± 74 192± 36 +693 +301 + 51 + 39 — 15 Efekty dzialania zwiazków CNS badano u myszy.Dla przebadania koordynacji ruchowej zastosowa¬ lo 15 20 25 i* no metode wirujacej paleczki (N. W. Dunham and T. S. Miya, J. Am. Pharm. Assoc. 54, 208, 1957).Dla wszystkich badanych zwiazków TDgo (dawka przy której 50*/o zwierzat porzuca paleczke) jest zawsze wieksza niz antykenwulsyjne ED50 (dawka chroniaca przed konwulsja u 50% zwierzat).Jakkolwiek w tych testach brak jest efektu u- sipofcajacego, to przedluza sie wywolanie uspie¬ nia heksobarbituranami u myszy po zastosowaniu badanych zwiazków, które wykazuja wlasnosci an¬ tykonwulsyjne. 2-ftalimidoetanosulfonyloacetamid który ma wla¬ snosci arytmiczne ale nie antykonwulsyjne, nie przedluza czasu snu.Metoda goracych plytek (P. A. J. Janssen and A. Jagenau, J. Pharm. Pharmacol. 13, 513, 1957) nie ujawnia zadnego znieczulenia u myszy. Badane zwiazki nie wykazuja efektów moczopednych u znieczulonych szczurów ani zadnych efektów w krazeniu krwi u wykazujacych prawidlowe cisnie¬ nie tetnicze krwi szczurów uspionych metanem.Zwiazki okazaly sie nietoksyczne. LD50 u myszy po doustnym zastosowaniu bylo 2 g/kg.Tablica 4 Zdolnosc badanych zwiazków Zwiazek 1 Zwiazek kontrolny Propranolol » » Amid kwasu 2-ftalimi- doetanosulfonowego Metyloamid kwasu 2- -ftalimidoetanosulfono- wego " Etyloamid kwasu 2-fta- limidoetanosulfonowego i» n-propyloamid kwasu 2- -ftalimidoetanosulfono- wego " 1 iN 2 13 3 3 15 1 2 2 2 1 2 2 do ochrony przed arytmia u swinek morskich strofantyny w ilosci Dawka mg/kg iv 3 1 3 6 12 6 12 3 6 2 3 HR O-wartosc 4 320+10 280± 7 293±17 301±10 333 261 ±45 369+30 332±22 285 229±34 286±55 20 ^g/kg/min uderzenia/ yimiin±SE 5 min po za- aplikowaniu badanego zwiazku 5 219± 7 238±14 206± 6 330 265+51 399+22 332+16 270 243+18 2,94±45 po zastosowaniu 1 Dawka strofantyny w ,ag/kg + SE, wywolanie arytmii 6 175+ 7 240± 5** 295+35* 269±39* 170 188±17 195±15 175± 5 150 165+10 1O0+I10 asystolii ¦7 289+11,1 363±11** 435+24** 418±34* 220 345+20 265±50 318±22 360 272±27 322+62y 128 321 12 1 ¦ ; * • 1 Propyloamid kwasu 2- -ftalimidoetanosulfono- wego " n-butyloamid kwasu 2- -ftalimidoetanosulfono- wego " 2-ftalimidoetanosulfo- nyloacetamid " " * 1 2 1 1 2 2 3 4 5 3 | 3 6 3 6 1 3 6 12 ¦« 1 321+39 303 210 256+19 092+ 1 260± 9 329+15 329+19 » 1 312±27 291 213 256+43 316+10 250+10 334±11 349+19 6 197+32 155 175 200+ 0* 185± 5 215+24 212+16 210^16 1 * 297+27 290 340 382±37 307+ 2 355±B0* 345+26 360±13* * p<0,05 ** p<0,01 Z ai s t r z e z e n i e p a t e n to w e Sposób wytwarzania nowych pochodnych tauryny o ogólnym wzonze 1, w którym Ri oznacza atom wodoru, R2 oznacza grupe metylowa, etylowa, n- -propylowa, izopropylowa lub n-butylowa albo u- girupowariie NRiR2 oznacza grupe o wzorze 2, zna¬ mienny tym, ze itailtaidoeltainoisulfonylochlofrelk pod¬ daje siie reakcji z pierwszorzedowa amina o wzo- 25 rze RNH2, w którym R oznacza nizsza grupe alki¬ lowa o 1—4 atomach wegla lub ftalimidoetanosul- fonylochlorek poddaje sie reakcji z pirolidyna o wzorze R^NH, w której ugrupowanie RiR2N o- znacza grupe o wzorze 2. kJL ;NCH *C0 i2CH2.S02NR1R2 WZÓR 1 N D WZÓR 2128 321 xo c .coNCH2CH2S02CL Q^ CO NCH7CH9S07CI CO Z Z Z + RNH2 R} R2NH .CO NCHoCHoS0nNHR 'CO nv^i i^ow^i CO NCHoCHoS0oN R,R0 CO 2 2 2 12 SCHEMAT 1 SCHEMAT 2 PL PL PL

Claims (1)

1. Z ai s t r z e z e n i e p a t e n to w e Sposób wytwarzania nowych pochodnych tauryny o ogólnym wzonze 1, w którym Ri oznacza atom wodoru, R2 oznacza grupe metylowa, etylowa, n- -propylowa, izopropylowa lub n-butylowa albo u- girupowariie NRiR2 oznacza grupe o wzorze 2, zna¬ mienny tym, ze itailtaidoeltainoisulfonylochlofrelk pod¬ daje siie reakcji z pierwszorzedowa amina o wzo- 25 rze RNH2, w którym R oznacza nizsza grupe alki¬ lowa o 1—4 atomach wegla lub ftalimidoetanosul- fonylochlorek poddaje sie reakcji z pirolidyna o wzorze R^NH, w której ugrupowanie RiR2N o- znacza grupe o wzorze2. kJL ;NCH *C0 i2CH2.S02NR1R2 WZÓR 1 N D WZÓR 2128 321 xo c .coNCH2CH2S02CL Q^ CO NCH7CH9S07CI CO Z Z Z + RNH2 R} R2NH .CO NCHoCHoS0nNHR 'CO nv^i i^ow^i CO NCHoCHoS0oN R,R0 CO 2 2 2 12 SCHEMAT 1 SCHEMAT 2 PL PL PL