PL211828B1 - Mechanizm prowadzenia prowadnic strugowych dla strugów węglowych z napędem łańcuchowym - Google Patents

Abstract

Mechanizm prowadzenia prowadnic strugowych dla strugów węglowych z napędem łańcuchowym, posiadający dwa zlokalizowane jeden nad drugim i rozdzielone od siebie ślizgowym elementem dystansowym kanały łańcuchowe i wyposażony w górną listwę prowadzącą, dolną belkę prowadzącą oraz tor ślizgowy będący elementem prowadzenia struga, przy czym górny kanał łańcuchowy nakryty jest ścianką czołową, obejmującą górną listwę prowadzącą przechodzącą w dolną belkę prowadzącą, a pomiędzy dolną belką prowadzącą, a torem ślizgowym zlokalizowana jest szczelina dla zaczepu prowadzenia struga bądź miecz strugowy, natomiast w ściance czołowej wykonane są kieszenie mocujące dla przetyczek, będących elementami złącznymi dla sąsiednich ostrogorynien z mechanizmami prowadzenia znamienny tym, że ścianka czołowa (10) z listwą prowadzącą (15), belką prowadzącą (16) i kieszeniami mocującymi (18, 19) oraz obejmująca tor ślizgowy (14) tylna ścianka (13) wykonane są jako jeden element odlewany i rozciągający się wzdłuż mechanizmu prowadzenia (A, A1).

Description

Wynalazek dotyczy mechanizmu prowadzenia prowadnic strugowych dla strugów węglowych z napędem łańcuchowym, znajdują cych zastosowanie w ścianowych systemach urabiania węgla w górnictwie podziemnym.

Mechanizmy prowadzenia struga węglowego zabudowane są na ostrogorynnach przenośnika zgrzebłowego, transportującego urobek ze ściany wydobywczej, po ich odociosowej stronie. Długość mechanizmu prowadzenia zlokalizowanego na ostrogorynnie odpowiada w zasadzie długości ostrogorynny, zaś dla wykonania całej trasy przenośnika zgrzebłowego, względnie prowadzenia strugowego poszczególne ostrogorynny łączy się ze sobą w sposób zapewniający odporność na rozrywanie, a jednocześnie umoż liwiający odchylanie w określonym zakresie poszczególnych ostrogorynien względem siebie, co realizowane jest powszechnie z wykorzystaniem elementów złącznych w formie przetyczek. W znanych, nowoczesnych, wysoko wydajnych urządzeniach strugowych wymuszone prowadzenie struga realizowane jest przy pomocy górnej listwy prowadzącej, współpracującej z trzewikiem struga, oraz dolnej belki prowadzą cej, przy czym korpus struga wę glowego równocześ nie wspiera się na torze ślizgowym wystającym poza dolną belkę prowadzącą.

Znane jest, na przykład z niemieckiego opisu DE 203 07150 U1 rozwiązanie urządzenia strugowego, którego zastosowanie opisane zostało również w czasopiśmie górniczym „Gtockauf 140, nr 11, str. 510. Znane stąd prowadzenie struga składa się z kombinowanej konstrukcji odlewanej i spawanej, przy czym prowadzenie struga podzielone jest na część środkową oraz dwie części skrajne, które każdorazowo wykonane są jako elementy odlewane z materiału o wysokiej odporności na ścieranie z dużą domieszką chromu oraz manganu i przyspawane są do mechanizmu prowadzenia. W porównaniu do wcześniej stosowanych mechanizmów prowadzenia takie wykonanie z materiału o wysokiej odporności na ścieranie poprawia wytrzymałość około 1,8 krotnie. Znana trzyczęściowa budowa wymaga jednak relatywnie wysokich nakładów na wykonanie ze względu na koszty zróżnicowanych form odlewniczych.

Celem wynalazku jest opracowanie takiej konstrukcji mechanizmu prowadzenia prowadnic strugowych, który przy zachowaniu wysokiej odporności na ścieranie będzie korzystniejszy pod względem techniczno-wykonawczym, co wpłynie na obniżenie kosztów wykonania.

Istota wynalazku polega na tym, że ścianka czołowa z listwą prowadzącą, belką prowadzącą i kieszeniami mocującymi na elementy złączne, oraz tylna ścianka z torem ślizgowym wykonane są jako jednoczęściowy element odlewany, rozciągający się na długości ostrogorynny z mechanizmem prowadzenia.

W korzystnym wykonaniu tylna ścianka na swej przeciwnej do toru ślizgowego stronie posiada przynajmniej jedną, najlepiej zaś dwie odlewane kieszenie ryglujące dla elementów ryglujących wymienne koryto przedziału górnego ostrogorynny przenośnikowej, mających zazwyczaj postać łubków, bądź języków ryglujących. Kieszenie ryglujące będą zatem tworzyć zaryglowanie pionowe dla wymiennego koryta osadzanego w ostrogorynnie.

Szczególnie korzystnym jest również, gdy listwa prowadząca i/lub belka prowadząca ma powierzchnie obwodowe wykonane jako obrobione powierzchnie prowadzące. W tym celu przykładowo nie obrobiony odlew posiada niewielki naddatek materiału, który poddawany jest obróbce, na przykład mechanicznej, dla polepszenia jakości powierzchni prowadzących. Obróbka alternatywnie, bądź dodatkowo, może być realizowana poprzez przykładowo hartowanie powierzchniowe.

Pożądanym jest również, aby listwa prowadząca i/lub belka prowadząca posiadała pionowe, względnie zasadniczo pionowe powierzchnie prowadzące, przy czym może ona, bądź mogą one posiadać zasadniczo prostokątny, szynokształtny przekrój.

Celowym jest również takie wykonanie, w którym dolna strona toru ślizgowego posiada co najmniej jedno, a korzystnie wiele wybrań zmniejszających ciężar, przy czym po obu stronach wybrania zlokalizowane jest każdorazowo żebro podporowe. Z reguły, w praktyce dwa do trzech żeber podporowych wystarcza dla pewnego osadzenia mechanizmu prowadzenia na spągu wyrobiska.

Ponadto mechanizm prowadzenia może być wyposażony w ściankę czołową z odlanym otworem inspekcyjnym zamykanym za pomocą klapy, przy czym w stosowanych prowadzeniach strugowych otwory inspekcyjne praktycznie mogą występować nie we wszystkich mechanizmach prowadzenia.

Korzystnym jest gdy mechanizm prowadzenia posiadający otwór inspekcyjny z klapą ma ślizgowy element dystansowy w strefie otworu inspekcyjnego wyposażony w wybranie, w którym osadzony jest wymienny ruszt. Wymienny ruszt wpuszczany wyposażony jest celowo w przepusty

PL 211 828 B1 i w stanie zmontowania tworzy częściowo dno górnego kanału ł a ń cuchowego, a pył wę glowy wnikający do górnego kanału łańcuchowego może dzięki niemu przepadać w dół. Dzięki temu łańcuch strugowy zlokalizowany w górnym przedziale łańcuchowym nie jest blokowany narastającymi zanieczyszczeniami.

Stabilne i jednocześnie łatwe w obsłudze mocowanie klapy na otworze inspekcyjnym uzyskuje się wtedy, gdy na przejściu listwy prowadzącej w górny kanał łańcuchowy zlokalizowane są otwory na zamki do mocowania klapy, przy czym osie otworów składających się na te zamki przebiegają ukośnie i opadają od tylnej strony listwy prowadzącej ku górnej krawędzi ograniczającej otworu inspekcyjnego. Ta ukośna konfiguracja otworów, a zatem również wchodzących w nie śrub, pozwala na zwiększenie odstępu pomiędzy odociosową strefą prowadzenia listwy prowadzącej, a łbami śrub, dzięki czemu powierzchnia prowadząca na listwie prowadzącej nie ma przerw w postaci wybrań na łby śrub, względnie na nakrętki.

Korzystnym jest ponadto, gdy klapy zamykające otwory inspekcyjne wyposażone są w otwór stanowiący wziernik do górnego kanału łańcuchowego.

Najlepiej jest wówczas, aby otwór stanowiący wziernik był jednocześnie przystosowany do osadzania w nim ucha zaczepowego, do którego można w razie potrzeby zaczepiać urządzenie podnoszące.

Zasadniczą zaletą mechanizmu prowadzenia według wynalazku jest jego jednoczęściowa budowa, posiadająca zintegrowane w jeden element ściankę czołową, listwę prowadzącą, belkę prowadzącą oraz nadlane kieszenie mocujące, dzięki czemu można zrezygnować ze znanych dotychczas konstrukcji trzyczęściowych. Oprócz tego, ponieważ zarówno listwa prowadząca, jak i belka prowadząca wykonane są bez szwu spawalniczego, eliminuje się występowanie krawędzi przejściowych w obrębie mechanizmu prowadzenia, co dodatkowo ogranicza procesy zużycia. Cały mechanizm prowadzenia ze wszystkimi strefami funkcyjnymi wykonywany jest w procesie odlewania, co obniża koszty wytwarzania, a także zmniejsza koszty oprzyrządowania produkcyjnego.

Wynalazek został bliżej objaśniony w przykładzie wykonania na rysunku, gdzie fig. 1 przedstawia dwie ostrogorynny przenośnika zgrzebłowego łańcuchowego z zabudowanym mechanizmem prowadzenia w widoku perspektywicznym, fig. 2 - mechanizm prowadzenia ostrogorynny z otworem inspekcyjnym w widoku perspektywicznym od strony ociosowej, fig. 3 - mechanizm prowadzenia ostrogorynny z otworem inspekcyjnym w widoku perspektywicznym od strony zawałowej, fig. 4 - mechanizm prowadzenia ostrogorynny w przekroju poprzecznym przez sworzeń śrubowy mocujący klapę zamykającą otworu inspekcyjnego, a fig. 5 - mechanizm prowadzenia w przekroju poprzecznym przez wziernik klapy zamykającej otworu inspekcyjnego.

Prowadzenie strugowe 1 dla struga węglowego (fig. 1) zabudowane jest w znany sposób po stronie ociosowej na ostrogorynnach 2 przenośnika zgrzebłowego łańcuchowego. Trasa przenośnika zgrzebłowego łańcuchowego zbudowana jest przy tym z pojedynczych, połączonych ze sobą z zachowaniem odpornoś ci na zrywanie i w ograniczonym stopniu wychylnie przegubowo ostrogorynien 2, a prowadzenie strugowe jest realizowane przez poszczególne mechanizmy prowadzenia A, A1, które w prezentowanym przykładzie wykonania tworzą każdorazowo odociosową pobocznicę ostrogorynny 2 i których długość zasadniczo odpowiada długości ostrogorynien 2 przenośnika zgrzebłowego łańcuchowego. W przedstawianym wykonaniu ostrogorynny 2 wyposażone są w wymienne koryta 3 stanowiące przedział górny przenośnika, wspierające się na blasze pośredniej 4, która od strony zawałowej przyspawana jest do odzawałowej pobocznicy 5, a od strony ociosowej przyspawana jest do tylnej strony mechanizmów prowadzenia A, A1. Ponadto ostrogorynny 2 posiadają blachę denną 6 zamykającą od dołu przedział dolny przenośnika, która tak samo od strony zawału przyspawana jest do odzawałowej pobocznicy 5, a od strony ociosu - do tylnej strony mechanizmów prowadzenia A, A1, a także odzawałowe kieszenie mocujące 7, służące do osadzania sworzni przetyczkowych 8, będących elementami złącznymi do łączenia sąsiadujących ze sobą ostrogorynien 2 z zachowaniem odporności na zrywanie i możliwości wychyleń kątowych. Podstawowa budowa takich rynien jest znana, stąd też nie wymaga szczegółowego omawiania.

Prowadzenie strugowe 1 (fig. 1) może obejmować dwa różnie wykonane mechanizmy prowadzenia A, A1, z których jedne mechanizmy prowadzenia A mają otwór inspekcyjny 9, a drugie mechanizmy prowadzenia A1 nie posiadają w ścianie czołowej 10, zwróconej ku ociosowi, otworu inspekcyjnego 9. Ze względów ekonomicznych w otwór inspekcyjny 9 wyposażona jest przeważnie co druga, lub co trzecia ostrogorynna 2 z prowadzeniem strugowym 1. Ponieważ mechanizmy prowadzenia A, A1 różnią się właściwie tylko obecnością otworu inspekcyjnego 9, dalszy opis przykładowego wykonania skupi się na mechanizmie prowadzenia A1 z otworem inspekcyjnym 9 (fig. 2 do fig. 5).

PL 211 828 B1

Mechanizmy prowadzenia A według wynalazku posiadają odlewany, jednoczęściowy korpus podstawowy, obejmujący powstałe już w trakcie wstępnego kształtowania wolny kanał łańcuchowy 11, górny kanał łańcuchowy 12, tylną ściankę 13, tor ślizgowy 14, górną listwę prowadzącą 15, dolną belkę prowadzącą 16, zakrzywioną ściankę czołową 10 przebiegającą pomiędzy listwą prowadzącą 15 a belką prowadzącą 16, element dystansowy 17 usztywniający ściankę czołową 10 i tylną ś ciankę 13 oraz wykonane każdorazowo na końcach w obrębie ścianki czołowej 10 wybrania kieszeniowe 18 względnie 19. We wstępnej fazie kształtowania mechanizmu prowadzenia A1 formowany jest zarówno otwór inspekcyjny 9, jak i wybranie 20 (fig. 4, fig. 5) w ślizgowym elemencie dystansowym 17 stanowiącym dno górnego kanału łańcuchowego 12 i łączącym ściankę czołową 10 z tylną ścianką 13 po obu stronach wybrania 20. Wybranie 20 w obrębie elementu dystansowego 17, oraz otwór inspekcyjny 9 w ściance czołowej 10 nie istnieje w mechanizmie prowadzenia A2 (fig. 1) nie wyposażonym w otwór inspekcyjny 9.

Ścianka czołowa 10 i tylna ścianka 13 zbiegają się w listwie prowadzącej 15 (fig. 2, fig. 3), która zlokalizowana jest po środku ponad górnym kanałem łańcuchowym 12, podczas gdy dolna belka prowadząca 16 na dolnym końcu ścianki czołowej 10 od strony ociosu przesunięta jest w stosunku do górnej listwy prowadzącej 15 i przebiega przed, oraz poniż ej górnego kanał u ł a ń cuchowego 12. Belka prowadząca 16 tworzy równocześnie odociosową ścianę ograniczającą dolnego kanału łańcuchowego 11, przy czym pomiędzy torem ślizgowym 14, a dolną powierzchnią 21 dolnej belki prowadzącej 16 zlokalizowana jest szczelina 22, przez którą miecz strugowy, albo hak zaczepowy, może sięgać do dolnego kanału łańcuchowego 11 i tam może być połączony z nienarysowaną dolną nitką ł a ń cucha strugowego.

Sąsiadujące ze sobą mechanizmy prowadzenia A wycentrowane są za pomocą sworzni centrujących 23 (fig. 2, fig. 3), oraz wybrań centrujących 24 dla tych sworzni centrujących 23 i są usytuowane na zakładkę w górnym kanale łańcuchowym 12, na torze ślizgowym 14, w obrębie górnej listwy prowadzącej 15 za pomocą mufek 25 i wypustów 26 sięgających do przynależnych zagłębień 27 względnie 28, jak również na odcinkach progowych 29, 30 na górnej listwie prowadzącej 15, przy czym również progi 29, 30, mufki 25 i wypusty 26, oraz zagłębienia 27, 28 powstają we wstępnej fazie kształtowania odlewu. Obydwie równoległe do siebie powierzchnie ograniczające 31, 32 na listwie prowadzącej 15 tworzą powierzchnie prowadzenia dla nienarysowanego trzewika prowadzącego na korpusie struga, a powierzchnie te mogą być poddane dodatkowej obróbce. Również zewnętrzna powierzchnia ograniczająca 33 belki prowadzącej 16 może być dodatkowo obrabiana dla poprawienia prowadzenia korpusu struga na elementach prowadzących. Przetyczkowe wybrania kieszeniowe 18, 19 odlane bezpośrednio w ściance czołowej 10 na jej końcach mają zróżnicowaną budowę, ponieważ jedno z nich, tutaj wybranie kieszeniowe 18 mocuje nie tylko głowicę sworznia przetyczkowego 8, lecz również zabezpieczenie 34 zapobiegające wypadnięciu tej przetyczki 8.

Na tylnej ściance 13 (fig. 3, fig. 4, fig. 5) znajdują się nadlane po dwie kieszenie ryglujące 35 wyposażone w szczeliny mocujące 36, do których sięgają zakładki bądź języki wymiennego koryta 3, tworząc wraz z mechanizmem prowadzenia A i kieszeniami mocującymi 35 pionową blokadę wymiennego koryta 3 po stronie prowadzenia strugowego 1 ostrogorynny 2. Otwór inspekcyjny 9 w ściance czołowej 10 zamykany jest klapą 37, kształtowo wspierającą się na dolnej krawędzi 38 otworu inspekcyjnego 9, przymocowaną rozłącznie na górnej krawędzi 39 dwoma, zlokalizowanymi w odstępie między sobą, zamkami śrubowymi 40 (fig. 4). Zamki śrubowe obejmują otwory o ukośnie przebiegających osiach 41, wykonane przy strefie przejściowej listwy prowadzącej 15 w tylną ściankę 13 i ściankę czołową 10, które ograniczają górny kanał łańcuchowy 12. Zamki śrubowe 40 obejmują sworznie śrubowe 42 w kształcie zbliżonym do litery T, które wraz z poprzeczkami 43 spoczywają w zagłębieniach w klapie 37, podczas gdy nakrę tki 44 nakrę cone są na gwint sworzni ś rubowych 42 po przeciwnej stronie poprzeczek 43.

Klapa 37, której kontur dokładnie dopasowany jest do konturu ścianki czołowej 10, obejmuje centralnie zlokalizowany otwór stanowiący wziernik 45 mający kształt zbliżony do dziurki od klucza, który może również służyć do osadzania ucha zaczepowego 46, a które można w tym wzierniku 45 zaryglować za pomocą złącza śrubowego i w ten sposób umożliwić podnoszenie klapy 37 za pomocą podnośnika. Przy zdjętej klapie 37, a przez to otwartym otworze inspekcyjnym 9 możliwym jest prowadzenie napraw w górnym kanale łańcuchowym 12 łańcucha strugowego, a poprzez usunięcie rusztu 47, wkładanego w odpowiednie wybranie 20 elementu dystansowego 17 i tworzącego w stanie zmontowania dno górnego kanału łańcuchowego 12, możliwym jest również prowadzenie napraw w dolnym kanale łańcuchowym 11, lub odłączenie łańcucha strugowego od miecza strugowego.

PL 211 828 B1

Zarówno górna listwa prowadząca 15, jak i dolna belka prowadząca 16 mają w zasadzie budowę prostokątną (fig. 4, fig. 5). Dodatkowo dolna strona toru ślizgowego 14 może posiadać dwa wybrania 48 zmniejszające ciężar (fig. 3, fig. 4), dzięki czemu mechanizm prowadzenia A przylega nie tylko do pozostałych od strony spągu żeber podporowych 49. Wybrania 48 wykonywane są również we wstępnej fazie ukształtowania mechanizmów prowadzenia A.

Claims (10)

1. Mechanizm prowadzenia prowadnic strugowych dla strugów węglowych z napędem łańcuchowym, posiadający dwa zlokalizowane jeden nad drugim i rozdzielone od siebie ślizgowym elementem dystansowym kanały łańcuchowe i wyposażony w górną listwę prowadzącą, dolną belkę prowadzącą oraz tor ślizgowy będący elementem prowadzenia struga, przy czym górny kanał łańcuchowy nakryty jest ścianką czołową, obejmującą górną listwę prowadzącą i przechodzącą w dolną belkę prowadzącą, a pomiędzy dolną belką prowadzącą, a torem ślizgowym zlokalizowana jest szczelina dla zaczepu prowadzenia struga bądź miecz strugowy, natomiast w ściance czołowej wykonane są kieszenie mocujące dla przetyczek, będących elementami złącznymi dla sąsiednich ostrogorynien z mechanizmami prowadzenia, znamienny tym, że ścianka czołowa (10) z listwą prowadzącą (15), belką prowadzącą (16) i kieszeniami mocującymi (18, 19) oraz obejmująca tor ślizgowy (14) tylna ścianka (13) wykonane są jako jeden element odlewany i rozciągający się wzdłuż mechanizmu prowadzenia (A, A1).

2. Mechanizm według zastrz. 1, znamienny tym, że tylna ścianka (13) na swej przeciwnej do toru ślizgowego (14) stronie posiada przynajmniej jedną odlewaną kieszeń ryglującą (35) dla elementów ryglujących wymienne koryto (3) przedziału górnego ostrogorynny (2) przenośnika zgrzebłowego.

3. Mechanizm według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że listwa prowadząca (15) i/lub belka prowadząca (16) mają dodatkowo obrobione powierzchnie prowadzące (31, 32, 33).

4. Mechanizm według jednego z zastrz. 1 do 3, znamienny tym, że listwa prowadząca (15) i/lub belka prowadząca (16) wyposażona jest w powierzchnie prowadzące (31, 32, 33) o zasadniczo pionowym przebiegu.

5. Mechanizm według jednego z zastrz. 1 do 4, znamienny tym, że dolna strona toru ślizgowego (14) ma wybrania (48) zmniejszające ciężar, przy czym po obu stronach każdego wybrania (48) zlokalizowane jest żebro podporowe (49).

6. Mechanizm według zastrz. 1, znamienny tym, że ścianka czołowa (10) posiada odlany otwór inspekcyjny (9) zamykany za pomocą klapy (37).

7. Mechanizm według zastrz. 6, znamienny tym, że ślizgowy element dystansowy (17) w strefie otworu inspekcyjnego (9) wyposaż ony jest w wybranie (20), w którym osadzony jest wymienny ruszt (47).

8. Mechanizm według zastrz. 6 albo 7, znamienny tym, że na przejściu listwy prowadzącej (15) do górnego kanału łańcuchowego (12) znajdują się zamki (40) do mocowania klapy (37), przy czym osie (41) otworów składających się na te zamki (40) przebiegają ukośnie i opadają od tylnej powierzchni (31) listwy prowadzącej (15) ku górnej krawędzi (39) ograniczającej otworu inspekcyjnego (9).

9. Mechanizm według jednego z zastrz. 6 do 8, znamienny tym, że klapy (37) wyposażone są w otwór stanowią cy wziernik (45).

10. Mechanizm według zastrz. 9, znamienny tym, że otwór stanowiący wziernik (45) posiada kontur dopasowany do osadzania ucha zaczepowego (46).