PL202477B1 - Zastosowanie inhibitorów działania IL-18 - Google Patents

Zastosowanie inhibitorów działania IL-18

Info

Publication number
PL202477B1
PL202477B1 PL353732A PL35373200A PL202477B1 PL 202477 B1 PL202477 B1 PL 202477B1 PL 353732 A PL353732 A PL 353732A PL 35373200 A PL35373200 A PL 35373200A PL 202477 B1 PL202477 B1 PL 202477B1
Authority
PL
Poland
Prior art keywords
cells
hse
adhesion
inhibitors
metastasis
Prior art date
Application number
PL353732A
Other languages
English (en)
Other versions
PL353732A1 (pl
Inventor
Charles Dinarello
Daniela Novick
Menachem Rubinstein
Original Assignee
Ares Trading Sa
Priority date (The priority date is an assumption and is not a legal conclusion. Google has not performed a legal analysis and makes no representation as to the accuracy of the date listed.)
Filing date
Publication date
Application filed by Ares Trading Sa filed Critical Ares Trading Sa
Publication of PL353732A1 publication Critical patent/PL353732A1/pl
Publication of PL202477B1 publication Critical patent/PL202477B1/pl

Links

Classifications

    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61KPREPARATIONS FOR MEDICAL, DENTAL OR TOILETRY PURPOSES
    • A61K39/00Medicinal preparations containing antigens or antibodies
    • A61K39/395Antibodies; Immunoglobulins; Immune serum, e.g. antilymphocytic serum
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61KPREPARATIONS FOR MEDICAL, DENTAL OR TOILETRY PURPOSES
    • A61K38/00Medicinal preparations containing peptides
    • A61K38/16Peptides having more than 20 amino acids; Gastrins; Somatostatins; Melanotropins; Derivatives thereof
    • A61K38/17Peptides having more than 20 amino acids; Gastrins; Somatostatins; Melanotropins; Derivatives thereof from animals; from humans
    • A61K38/19Cytokines; Lymphokines; Interferons
    • A61K38/20Interleukins [IL]
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61KPREPARATIONS FOR MEDICAL, DENTAL OR TOILETRY PURPOSES
    • A61K31/00Medicinal preparations containing organic active ingredients
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61KPREPARATIONS FOR MEDICAL, DENTAL OR TOILETRY PURPOSES
    • A61K38/00Medicinal preparations containing peptides
    • A61K38/04Peptides having up to 20 amino acids in a fully defined sequence; Derivatives thereof
    • A61K38/07Tetrapeptides
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61KPREPARATIONS FOR MEDICAL, DENTAL OR TOILETRY PURPOSES
    • A61K38/00Medicinal preparations containing peptides
    • A61K38/16Peptides having more than 20 amino acids; Gastrins; Somatostatins; Melanotropins; Derivatives thereof
    • A61K38/17Peptides having more than 20 amino acids; Gastrins; Somatostatins; Melanotropins; Derivatives thereof from animals; from humans
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P35/00Antineoplastic agents
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P35/00Antineoplastic agents
    • A61P35/04Antineoplastic agents specific for metastasis
    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C07ORGANIC CHEMISTRY
    • C07KPEPTIDES
    • C07K16/00Immunoglobulins [IGs], e.g. monoclonal or polyclonal antibodies
    • C07K16/18Immunoglobulins [IGs], e.g. monoclonal or polyclonal antibodies against material from animals or humans
    • C07K16/24Immunoglobulins [IGs], e.g. monoclonal or polyclonal antibodies against material from animals or humans against cytokines, lymphokines or interferons
    • C07K16/244Interleukins [IL]
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61KPREPARATIONS FOR MEDICAL, DENTAL OR TOILETRY PURPOSES
    • A61K39/00Medicinal preparations containing antigens or antibodies
    • A61K2039/505Medicinal preparations containing antigens or antibodies comprising antibodies

Landscapes

  • Health & Medical Sciences (AREA)
  • Life Sciences & Earth Sciences (AREA)
  • Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Medicinal Chemistry (AREA)
  • General Health & Medical Sciences (AREA)
  • Animal Behavior & Ethology (AREA)
  • Public Health (AREA)
  • Veterinary Medicine (AREA)
  • Pharmacology & Pharmacy (AREA)
  • Epidemiology (AREA)
  • Immunology (AREA)
  • Proteomics, Peptides & Aminoacids (AREA)
  • Bioinformatics & Cheminformatics (AREA)
  • Engineering & Computer Science (AREA)
  • Organic Chemistry (AREA)
  • Gastroenterology & Hepatology (AREA)
  • Zoology (AREA)
  • Chemical Kinetics & Catalysis (AREA)
  • Genetics & Genomics (AREA)
  • Biophysics (AREA)
  • Biochemistry (AREA)
  • Nuclear Medicine, Radiotherapy & Molecular Imaging (AREA)
  • General Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Molecular Biology (AREA)
  • Oncology (AREA)
  • Mycology (AREA)
  • Microbiology (AREA)
  • Medicines That Contain Protein Lipid Enzymes And Other Medicines (AREA)
  • Medicines Containing Antibodies Or Antigens For Use As Internal Diagnostic Agents (AREA)
  • Pharmaceuticals Containing Other Organic And Inorganic Compounds (AREA)
  • Peptides Or Proteins (AREA)
  • Acyclic And Carbocyclic Compounds In Medicinal Compositions (AREA)

Abstract

Ujawniono zastosowanie inhibitorów dzia lania IL-18 do wytwarzania leków do hamowania prze- rzutów nowotworowych czerniaka. Korzystne jest zastosowanie przeciwcia l przeciwko IL-18 oraz bia- lek wi azacych IL-18 i ich mutein, fuzji bia lkowych, pochodnych funkcjonalnych, aktywnych frakcji lub ko lowo permutowanych pochodnych wykazuj acych tak a sam a aktywno sc jak bia lka wiaz ace IL-18. PL PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest zastosowanie inhibitorów działania IL-18 w medycynie. Wynalazek dotyczy przerzutów nowotworów i sposobów ich hamowania, a w szczególności zapobiegania przerzutom nowotworów przez hamowanie działania interleukiny 18 (IL-18).
Przyleganie krążących komórek nowotworów do śródbłonka naczyń włosowatych jest istotnym etapem w powstawaniu przerzutów (1, 2). Cząsteczka przylegania komórek naczyniowych-1 (VCAM-1, ang. Vascular celi adhesion molecule - 1), członek nadrodziny immunoglobulin, pośredniczy w adhezji komórek hematopoetycznych i aktywowanych leukocytów do prozapalnych komórek śródbłonka aktywowanych cytokinami (3-5). Jednak funkcja adhezyjna VCAM-1 może być przejęta przez komórki nowotworowe ludzkie i zwierzęce, aby wzmagać eksperymentalne rozprzestrzenianie się przerzutów (6).
Na przykład wiadomo, że IL-Ια i TNF-β wzmagają przerzuty komórek czerniaka wyrażających VLA-4 w tkance płuca przez mechanizm, w którym bierze udział zwiększenie ekspresji VCAM-1 przez komórki śródbłonka (7-9). Wykazano także, że IL-1 i TNF-α znacząco wpływają na kolonizację wątroby przez komórki B16M zarówno w myszach prawidłowych, jak i traktowanych lipopolisacharydem (7,8,10-20). W dodatku aktywacja sinusoidalnych (zatokowych) komórek śródbłonka wątroby (HSE, ang. hepatic sinusoidal endothelium) z udziałem receptora mannozy obejmuje ekspresję VCAM-1 przez komórki HSE z udziałem IL-1 β prowadząc do zwiększonej adhezji i przerzutowania komórek B16M (21). Wykazano także, że komórki HSE aktywowane przez IL-1 β uwalniają czynniki stymulujące VLA-4, które wzmagają adhezję komórek B16M do komórek HSE (1). Tak więc, IL-1 β indukuje ekspresję VCAM-1 i uwalnianie czynnika stymulującego VLA-4 z komórek HSE, które mogą nadawać im zdolność do tworzenia prometastatycznego mikrośrodowiska dla pewnych zatrzymanych intrasinusoidalnie komórek nowotworowych wyrażających VLA-4.
Jednak zablokowanie IL-1 β i TNF-α prowadzi tylko do częściowego zniesienia przerzutowania, wskazując, że także inne czynniki kompensujące ich brak albo działające poprzez alternatywne szlaki biorą w nim udział. Co więcej, większość przerzutujących linii nowotworowych i docelowych tkanek nie jest w stanie wytwarzać tych prozapalnych cytokin. Ponadto stężenie endotoksyny lub liganda receptora mannozy nie wystarcza do indukcji prozapalnego uwalniania cytokin. Tak więc liczne mediatory, które powodują podwyższenie poziomu VCAM-1 i jej udział podczas przejścia komórek nowotworowych przez naczynia włosowate nie są dobrze scharakteryzowane.
IL-18 (czynnik indukujący IFNy) jest nową cytokiną, która ma wspólne cechy strukturalne z rodziną białek IL-1 (22), a funkcjonalne właściwości z IL-12 (23). Doniesiono, że wytwarzanie IL-18 przez komórki Kupffera aktywuje oba szlaki hepatotoksyczne z udziałem TNFa i Uganda FAS w uszkodzeniu wątroby indukowanym przez endotoksynę (24). Niedawno wykazano, że IL-18 także posiada właściwości prozapalne przez bezpośrednią stymulację ekspresji genów i syntezę TNFa z komórek CD3+/CD4+ i naturalnych zabójców z następującym po niej wytwarzaniem IL-1 β i IL-8 z populacji CD14+, w ten sposób ujawniając nieoczekiwaną kluczową pozycję IL-18 w hierarchii cytokin (25). Jednak jej możliwa rola w przerzutach nowotworów nie została jeszcze wyjaśniona.
Białko wiążące interleukinę 18 (IL-18BP) oczyszczono z moczu za pomocą chromatografii na paciorkach IL-18, zsekwencjonowano, sklonowano i wyrażono w komórkach COS7. IL-18BP znosiło indukcję interferonu-γ (IFN-γ) przez IL-18, IL-8 i aktywację NF-kB in vitro. Podanie IL-18BP myszom znosiło odpowiedź krążącego IFN-γ po LPS. Tak więc IL-18BP działa jako inhibitor wczesnej odpowiedzi cytokin Thl. IL-18BP jest konstytutywnie wyrażany w śledzionie, należy do nadrodziny immunoglobulin i ma ograniczoną homologię do receptora IL-1 typu II. Jego gen zlokalizowano na ludzkim chromosomie 11q13 i nie znaleziono żadnego eksonu kodującego domenę transbłonową w genomowej sekwencji 8,3 kb. Kilka wirusów ospy koduje domniemane białka wysoce homologiczne do IL-18BP sugerując, że produkty wirusa mogą atenuować IL-18 i ingerować w odpowiedź komórek T (28 i WO 99/09063). Jak opisano bardziej szczegółowo w WO 99/09063, IL-18BP i jego muteiny, fuzje białkowe, pochodne funkcjonalne, frakcje aktywne lub kołowo permutowane pochodne i ich mieszaniny są zdolne do wiązania się z IL-18 i/lub zdolne do modulowania aktywności IL-18 i/lub zdolne do blokowania aktywności IL-18.
Obecny wynalazek dostarcza zastosowania inhibitorów działania IL-18 do wytwarzania leków do hamowania przerzutowania nowotworów. W szczególności przedmiotem wynalazku jest zastosowanie inhibitorów działania IL-18 do wytwarzania leków do hamowania przerzutów nowotworowych czerniaka, przy czym inhibitor IL-18 jest wybrany spośród przeciwciał przeciwko IL-18 oraz białek wiążących IL-18 i ich mutein, fuzji białkowych, pochodnych funkcjonalnych, aktywnych frakcji lub kołowo permutowaPL 202 477 B1 nych pochodnych wykazujących taką samą aktywność jak białka wiążące IL-18. Korzystnie lek otrzymywany zgodnie z zastosowaniem według wynalazku jest przeznaczony do hamowania przerzutów czerniaka do wątroby. Również korzystnie zastosowanym inhibitorem działania IL-18 jest przeciwciało wobec IL-18. W innej postaci wykonania korzystnie inhibitorem działania IL-18 zastosowanym według wynalazku jest białko wiążąco IL-18, lub jego muteina, pochodna lub fragment, które wykazują taką samą aktywność jak białko wiążące IL-18.
Przedmiotem wynalazku jest ponadto zastosowanie wektora ekspresyjnego kodującego inhibitor działania IL-18 określony powyżej do wytwarzania leku do hamowania przerzutów nowotworowych czerniaka.
Do inhibitorów działania IL-18 należą przeciwciała przeciwko IL-18, przeciwciała przeciwko dowolnej z podjednostek IL-18, inhibitory szlaku sygnalizacji IL-18, antagoniści IL-18, którzy współzawodniczą z IL-18 i blokują receptor IL-18 oraz białek wiążących IL-18, mutein, fuzji białkowych, pochodnych funkcjonalnych, aktywnych frakcji lub kołowo permutowanych pochodnych, które wiążą IL-18.
Korzystnie stosowanymi inhibitorami według wynalazku sąIL-18BP lub jego muteina, fuzja białkowa, pochodna funkcjonalna, aktywna frakcja lub kołowo permutowana pochodna, która ma tę samą aktywność jak IL-18BP.
Niniejszym opisano również kompozycje farmaceutyczne hamujące wytwarzanie i/lub działanie IL-18 do hamowania przerzutów nowotworów.
Innym sposobem hamowania działania IL-18 prowadzącym do hamowania przerzutów nowotworów jest wprowadzenie do organizmu wektora ekspresyjnego zawierającego sekwencję kodującą inhibitor działania IL-18, taki jak IL-18BP.
Krótki opis figur
Fig. 1. Eksperymentalna kolonizacja wątroby po wstrzyknięciu komórek B16M do śledziony w myszach typu dzikiego, IL-1?-/- i ICE-/-. Wą troby usuwano w dniu 10 po wstrzyknięciu komórek B16M i utrwalano w soli fizjologicznej buforowanej fosforanem z 10% formaldehydem. Prawie wszystkie eksperymentalne przerzuty (czarne guzki melanotyczne) były usunięte z wątrób myszy IL-1?-/- i ICE-/-.
Fig. 2. Wpływ nieodwracalnego inhibitora ICE i przeciwciała przeciwko mysiej IL-18 na adhezję komórek B16M do komórek HSE, i wytwarzanie IL-1 β i TNF-α z HSE nietraktowanych i traktowanych B16M-CM. Hodowane komórki HSE inkubowano w obecności B16M-CM przez 10 godzin. W niektórych doświadczeniach zarówno traktowane jak i nie-traktowane komórki HSE otrzymywały 10 μΜ ICEi lub 10 μg/ml przeciwciała przeciwko mysiej IL-18 przed B16M-CM. Procent komórek B16M przylegających do substratu HSE wyliczono jako względną wartość w stosunku do pierwotnej liczby dodanych komórek. Dodatkowo supernatanty kultur odzyskano przed adhezją, aby ocenić stężenie IL-1 β i TNF-α za pomocą ELISA. Dane przedstawiają średnią ± SD z 4 oddzielnych eksperymentów, każdy w sześciu powtórzeniach (n=24). Zwiększenie adhezji komórek B16M do traktowanych B16M-CM HSE i wytwarzania IL-1 β i TNF -α względem nietraktowanych HSE (*P<0,01) były statystycznie znaczące według dwustronnego nieparowanego testu t Studenta. Statystycznie nieznaczące były zmiany w wytwarzaniu IL-1 β lub TNF-α i w adhezji komórek B16M do komórek HSE, gdy były one traktowane ICEi lub przeciwciałem anty-IL18 w nieobecności B16-CM (dane nieprzedstawione).
Fig. 3 Wpływ ICEi na adhezję komórek B16M do HSE traktowanych B16M-CM in vitro. Komórki HSE inkubowano w podłożu podstawowym lub B16M-CM przez 8 godzin. Niektóre komórki HSE otrzymały 10 μM ICEi przez 18 godz. przed B16M-CM. Dodatkowo dodano także 1 ng/ml zrekombinowanej mysiej IL-1 β do niektórych komórek HSE razem z B16M-CM przez 8 godz. W innych eksperymentach komórki HSE otrzymały 1 ng/ml mysiej IL-1 β lub 100 pg/ml TNF-α przez 6 godzin i dodano lub nie dodano 10 μg/ml poliklonalnego przeciwciała królika przeciwko IL-18 myszy na 1 godz. przed traktowaniem cyto-kinami. Niespecyficzne przeciwciało poliklonalne IgG także dodano do komórek HSE nie-traktowanych i traktowanych cytokinami. Następnie komórki HSE płukano i dodano komórki B16M znakowane BCEFCF-AM i płukano ponownie po 8 minutach. Procent komórek B16M przylegających do podłoża HSE wyliczono jako wartość względną w odniesieniu do wstępnej ilości dodanych komórek. Wyniki przedstawiają średnią ± SD trzech oddzielnych eksperymentów, każdy w sześciu powtórzeniach (n=18). Różnice w stopniu adhezji względem nietraktowanych HSE (*) i HSE traktowanych IL-1 β i TNF -α (**) były statystycznie znaczące (P<0,01) według dwustronnego nieparowanego testu t Studenta. Zaobserwowano statystycznie nieznaczące zmiany w adhezji komórek B16M do innych kontrolnych HSE traktowanych ICEi, które dodatkowo otrzymały lub nie otrzymały 1 ng/ml mysiej IL-1 β przez 8 godz. (dane nieprzedstawione).
PL 202 477 B1
Fig. 4. Adhezja komórek B16M in vitro do HSE traktowanych IL-18. Komórki HSE inkubowano z 1 ng/ml zrekombinowanej mysiej IL-18 przez 6 godzin. W niektórych eksperymentach 10 ng/ml TNF-sRp55 lub 100 ng/ml IL-1Ra dodawano 10 min przed IL-18. W innych doświadczeniach 10 μg/ml przeciwciała anty-VCAM-1 lub podobne stężenie niespecyficznej anty-mysiej IgG dodawano do komórek HSE 30 min przez komórkami B16M. Następnie określano procent przylegających komórek B16M, jak opisano poniżej w przykładach. Wyniki przedstawiają średnią ± SD trzech oddzielnych eksperymentów, każdy w sześciu powtórzeniach (n=18). Różnice w stopniu adhezji względem HSE traktowanych podłożem podstawowym (*) i HSE traktowanych IL-18 (**) były statystycznie znaczące (P<0,01) według dwustronnego nieparowanego testu t Studenta.
Kilka prozapalnych cytokin, w tym interleukina (IL)-1 β i czynnik martwicy nowotworów (TNF-α) sprzyjają adhezji komórek nowotworowych do komórek śródbłonka prowadząc w ten sposób do metastatycznego rozprzestrzeniania nowotworów. Te prozapalne cytokiny promują adhezję i przerzutowanie prawdopodobnie poprzez indukcję cząsteczki przylegania komórek naczyniowych (VCAM-1). Niniejszym pokazano, że traktowanie pierwotnych hodowanych komórek HSE myszy kondycjonowanym podłożem (CM) z hodowli komórek czerniaka BI6 (B16M) - B16M-CM - promuje adhezję między komórkami B16M i HSE in vitro. B16M-CM także indukuje wytwarzanie IL-1 β i TNF-α przez komórki HSE in vitro. Jednak nie wykazano jasno, że w przerzutowaniu guzów rzeczywiście biorą udział IL-1 β i TNF-α.
Niniejszym wykazano, że B16M-CM indukuje wytwarzanie IL-18 przez komórki HSE i że IL-18 jest cytokiną wnoszącą wkład w zwiększoną adhezję komórek B16M do komórek HSE. IL-18 wzmaga adhezję przez aktywację ekspresji VCAM-1 w komórkach HSE bez udziału TNF-α lub IL-1 β. Inkubacja komórek HSE ze specyficznym inhibitorem kaspazy (10 μM, 18 godz.) całkowicie znosi adhezję indukowaną przez B16M-CM bez zmniejszania wytwarzania TNF-α i efekt ten nie jest odwracany przez dodanie mysiej IL-1 β. Dodanie przeciwciała anty-mysia IL-18 do komórek HSE zapobiega adhezji indukowanej przez B16M-CM bez zakłócania indukcji IL-1 β i TNF-α przez B16M-CM. Podobnie niedawno sklonowane białko wiążące IL-18 (IL-18BP) także zapobiega indukowanej przez B16M-CM adhezji B16M do komórek HSE in vitro. Inhibitory TNF-α i IL-1 β, takie jak rozpuszczalny receptor TNF p55 lub antagonista receptora IL-1 nie były zdolne do odwrócenia tej indukowanej przez IL-18 adhezji. Tak więc, niniejszym opisano inhibitory wytwarzania i działania IL-18 jako narzędzia do hamowania przerzutów nowotworów. Inhibitory wytwarzania IL-18 obejmują inhibitory kaspazy-1. Inhibitory działania IL-18 są wybrane z grupy składającej się z przeciwciał skierowanych przeciwko IL-18, przeciwciał skierowanych przeciwko dowolnej z dwóch znanych podjednostek IL-18, inhibitorów szlaku sygnalizacji IL-18, antagonistów IL-18 i białek wiążących IL-18, które wiążą IL-18 i blokują jego aktywność biologiczną.
Rozwiązania według wynalazku odnoszą się do możliwej roli IL-18 w prozapalnym zwiększaniu poziomu ekspresji VCAM-1 z udziałem cytokin, jej możliwego oddziaływania z innymi cytokinami oraz sposobu zapobiegania tej indukcji VCAM-1. Stwierdzono, że IL-18 bierze udział w zapoczątkowaniu zdarzeń prozapalnych prowadzących do podwyższenia poziomu VCAM-1 w ścianach sinusoidalnych wątroby i tak, więc ułatwia przyleganie komórek nowotworowych i przerzuty. Pierwotne hodowane mysie komórki HSE traktowane B16M-CM były stosowane jako model zależnej od komórek nowotworowych aktywacji komórek śródbłonka, aby zbadać rolę IL-18 indukowanej przez komórki B16M w mechanizmie adhezji komórek B16M do HSE przez mechanizm zależny od VCAM-1. Specyficzna rola IL-18 była badana w warunkach specyficznej blokady receptora IL-1 z zastosowaniem IL-1Ra, hamowania wydzielania dojrzałego IL-1 β i IL-18 z zastosowaniem nieodwracalnego inhibitora enzymu przekształcającego IL-1 (ICEi), blokady TNF z zastosowaniem rozpuszczalnego receptora TNF p55 (TNF-sR p55) i blokady funkcji IL-18 z zastosowaniem przeciwciała anty-IL-18 i białka wiążącego IL-18. Dodatkowo, komórki B16M wstrzykiwano do śledziony myszy ICE-/- i IL-1 β-/-. Niska gęstość przerzutów obserwowana u myszy z defektami w porównaniu z prawidłowymi kontrolami sugeruje udział IL-1 β i możliwie IL-18 w prometastatycznej roli zapalenia (tabela 1).
Przeprowadzone doświadczenia in vitro wykazują, że wytwarzanie IL-18 odpowiada za efekty stymulacji adhezji HSE indukowane przez supernatanty pochodzące z komórek B16M. Ze względu na fakt, że podwyższenie poziomu VCAM-1 jest odpowiedzialne za całość aktywności stymulującej adhezję HSE poddanych działaniu B16M-CM, dane wykazują, że IL-18 pośredniczy w ekspresji VCAM-1 z indukowanych cytokiną HSE. Co więcej, przeciwciała wobec IL-18 zmniejszały adhezję komórek wy wołaną przez B16M-CM bez wpływania na wytwarzanie TNFα i IL-1 β z komórek HSE. Zatem wytwarzanie IL-1 β i TNFα w komórkach HSE było niezależne od IL-18 i nie odgrywało roli w adhezji. Przeciwnie, ani TNF-sR p55 ani IL-1Ra nie były zdolne do hamowania wzrostu adhezji w komórkach HSE
PL 202 477 B1 traktowanych IL-18 potwierdzając, że ani autokrynna IL-Ιβ ani TNFa nie są odpowiedzialne za indukowaną przez IL-18 adhezję HSE.
Wyniki dla komórek HSE są przeciwne do wyników uzyskanych w innych systemach komórek, jak na przykład niebędących CD14+ komórek jednojądrzastych ludzkiej krwi (25), gdzie IL-18 indukuje IL-1 β poprzez wytwarzanie TNFa. Jest prawdopodobne, że istnieje specyficzna dla HSE hierarchia cytokin prozapalnych, w której IL-1 β i TNFa są niezależne od kontroli IL-18, ale wykorzystują IL-18 jako mediator dalszych etapów podwyższania poziomu VCAM-1.
W odróżnieniu od komórek HSE myszy, komórki B16M nie wyrażają genu IL-18, co sprawdzono za pomocą RT-PCR, a inkubacja z ICEi przez 18 godz. nie znosiła aktywności B16M-CM stymulujących cytokiny i adhezję w komórkach HSE. Jednak lokalne wytwarzanie IL-18 może wpływać na zachowanie komórek B16M w czasie ich przejścia lub zatrzymania w mikronaczyniach wątroby. Ponadto ujawniono, że inkubacja komórek B16M z 1 ng/ml mysiego IL-18 przez 6 godz. zwiększała 2-krotnie ich adhezję do nietraktowanych HSE, a dodatek przeciwciała anty-VCAM-1 do HSE zmniejszał adhezję z udziałem IL-18 o 80% sugerując udział interakcji VCAM-1/VLA-4. Podobnie, komórki B16M otrzymujące supernatant z HSE traktowanych B16M-CM przez 6 godzin też miały znacząco zwiększoną (p<0,01) adhezję (dwukrotnie) do HSE przez mechanizm zależny od VCAM i przeciwciało antyIL-18 znosiło to stymulujące adhezję działanie.
Przedstawione niniejszym wyniki sugerują, że IL-18 jest nowym połączeniem między uwalnianiem prozapalnych cytokin w wątrobie, a rozwojem przerzutów. Jej wytwarzanie z aktywowanych guzem komórek HSE określa dwa komplementarne mechanizmy biorące udział w regulacji adhezji komórek czerniaka do komórek HSE: mechanizm auto-krynny w HSE, który kontroluje podwyższenie poziomu VCAM-1 z udziałem IL-1 β i TNFa oraz mechanizm parakrynny w komórkach B16M, który podwyższa poziom VLA-4 w komórkach czerniaka zwiększając ich zdolność do adhezji zależnej od VCAM-1. To równoczesne molekularne zwiększenie obu odpowiadających sobie czynników adhezji komórek czyni wysoce istotnym szlak interakcji nowotwór-komórka śródbłonka naczynia włosowatego.
Indukowana przez IL-18 adhezja komórek B16M jest znoszona przez inhibitory wytwarzania i/lub działania IL-18. Inhibitory wytwarzania IL-18 obejmują inhibitory kaspazy-1. Inhibitory działania IL-18 są wybrane z grupy składającej się z przeciwciał skierowanych przeciwko IL-18, przeciwciał skierowanych przeciwko dowolnej z dwóch znanych podjednostek receptora IL-18, inhibitorów szlaku sygnalizacji IL-18, antagonistów IL-18, którzy współzawodniczą z IL-18 i blokują receptor IL-18 oraz białek wiążących IL-18, które wiążą IL-18 i blokują jego aktywność biologiczną.
Oprócz bezpośredniego zastosowania inhibitorów wytwarzania i/lub działania IL-18, możliwe jest także wprowadzanie inhibitorów do komórek, gdzie pożądany jest efekt hamujący wytwarzanie i/lub działanie IL-18. W tym celu potrzebny jest system specyficznego wprowadzania np. DNA kodującego IL-18BP do komórek. W dziedzinie znanych jest kilka możliwości przeprowadzania tego rozwiązania. Na przykład, odpowiedni wektor niosący powyższy DNA może być wprowadzony do komórek, wektor, który jest zdolny do przeprowadzenia insercji DNA do komórek w sposób taki, że DNA jest wyrażany w komórkach. Metody dostarczania do komórek są opisane między innymi w opisie patentowym US 5910487, WO99/29349 i innych.
Kompozycje farmaceutyczne do hamowania wytwarzania i/lub działania IL-18 są takimi, które zawierają jako składnik czynny inhibitor wybrany spośród inhibitora kaspazy 1, przeciwciała przeciwko IL-18, przeciwciała przeciwko którejkolwiek z podjednostek IL-18, inhibitora szlaku sygnalizacji receptora IL-18, antagonisty, który współzawodniczy z IL-18 i blokuje receptor IL-18 oraz IL-18BP lub muteiny, fuzji białkowej, pochodnej funkcjonalnej, frakcji aktywnej lub kołowo permutowanej jego pochodnej, która ma tę samą aktywność.
Określenie muteina, fuzja białkowa, pochodna funkcjonalna, aktywna frakcja i kołowo permutowane pochodne mają to samo znaczenie jak w WO99/09063.
Przeciwciała przeciwko IL-18 oraz białka IL-18BP są korzystnymi składnikami czynnymi kompozycji farmaceutycznej.
Kompozycje farmaceutyczne mogą także zawierać nośniki konwencjonalne, zaróbki i inne składniki znane w dziedzinie w zależności od sposobu stosowania, tzn. przez wstrzyknięcie, podanie doustne lub dowolny innego sposób znany w dziedzinie.
Konkretna dawka będzie zależała od sposobu podania, wagi ciała pacjenta oraz innych czynników i będzie w każdym przypadku określana przez lekarza.
PL 202 477 B1
Obecnie po opisaniu wynalazku, będzie on łatwiejszy do zrozumienia przez odniesienie do następujących przykładów, które są dostarczone jako ilustracja i nie maja na celu ograniczenia rozwiązań według wynalazku.
P r z y k ł a d y
Odczynniki:
Szczurze przeciwciała monoklonalne anty-IgG myszy i anty-VCAM-1 myszy otrzymano od Serotec Ltd. (Oxford, Anglia). Zrekombinowaną mysią IL-1 β otrzymano od R&D System Inc. (Minneapolis, MN). Zrekombinowany ludzki antagonista receptora IL-1 (IL-1Ra był podarowany przez The Upjohn. Co., Kalamazoo, MI) i rozpuszczalny receptor ludzkiego TNF p55 (TNFsR p55) był podarowany przez Serono Inc., Norwell, MA. Inhibitor enzymu konwertującego IL-1 β (ICEi) uzyskano od Alexis Co. (San Diego, CA). Zrekombinowaną mysią IL-18 i poliklonalne przeciwciało IgG królika przeciw mysiemu IL-18 nabyto od PeproTech EC Ltd. (Londyn, Zjednoczone Królestwo). Białko wiążące IL-18 (IL-16BP) wytworzono jak opisano (28).
Hodowla komórek B16M. Komórki B16M hodowano, utrzymywano i pasażowano jak opisano uprzednio (11). Podłoże kondycjonowane B16M (B16M-CM) przygotowano jak następuje: 5x103 komórek wysiano w kolbie T 25 cm2 i hodowano przez 24 godz. Następnie komórki hodowano przez dodatkowy okres 24 godz. w 5 ml podłoża wolnego od surowicy (końcowa gęstość komórek wynosiła 6x104 komórek/cm2). Zebrano supernatanty, rozcieńczono 3:1 w świeżym podłożu wolnym od surowicy i przepuszczono przez filtr 22 Im.
Analiza cytokin. Uwalnianie cytokin z pierwotnych hodowanych komórek HSE i komórek B16M mierzono stosując specyficzne zestawy ELISA oparte na monoklonalnych trzeciwciałach przeciwko mysim IL-1 β i TNFa zgodnie z sugestią producenta (R&D Systems, Minneapolis, MN).
P r z y k ł a d 1: Ilościowa analiza adhezji komórek B16M w pierwotnych hodowlach HSE.
HSE wydzielono z syngenicznych myszy, zidentyfikowano i hodowano jak opisano uprzednio (26). Komórki B16M znakowano roztworem estru acetoksymetylowego 2',7'-bis-(2-karboksyetylo)-5,6-karboksyfluoresceiny (BCEF-AM, Molecular Probes, Eugene, OR) jak opisano (16). Następnie 2x105 komórek/studzienkę dodano do 24-studzienkowej płytki z hodowanymi HSE i po 8 minutach studzienki przepłukano trzy razy świeżym podłożem. Liczbę przylegających komórek określono stosując ilościową metodę opartą o uprzednio opisany system pomiaru fluorescencji (16). W niektórych eksperymentach, komórki HSE inkubowano wstępnie z B16M-CM przez kilka godzin przed dodaniem komórek BI 6M.
P r z y k ł a d 2: Oznaczenie przerzutów do wątroby.
Samce myszy C57BL/6J typu dzikiego, IL-1 β-/- i ICE-/- uzyskano jak opisano uprzednio (27). Używano myszy sześcio- do ośmiotygodniowe, umieszczane po pięć w klatce. Przerzuty wątrobowe uzyskiwano przez wstrzyknięcie do śledziony znieczulonych myszy (Nembutal, 50 mg/kg dootrzewnowo) 3 x 105 żywotnych komórek czerniaka B16 zawieszonych w 0,1 ml zrównoważonego roztworu soli Hanksa. Myszy uśmiercono w znieczuleniu w 10 dniu po wstrzyknięciu komórek nowotworowych. Tkanki wątroby obrabiano histologicznie. Stosowano analizę densytometryczną digitalizowanych obrazów mikroskopowych, aby odróżnić przerzutowe komórki B16M od prawidłowej tkanki wątroby i obliczono gęstość przerzutu do wątroby, tj. liczbę przerzutów na 100 mm3 wątroby (w oparciu o średnią liczbę ognisk wykrytych w piętnastu skrawkach 10x10 mm2 na wątrobę) stosując opisane uprzednio procedury stereologiczne (17).
P r z y k ł a d 3: Zmniejszone przerzuty i wzrost komórek B16M wstrzykniętych do myszy z niedoborem IL-18P i ICE.
Przeprowadzono dwa niezależne doświadczenia w odstępie roku stosując dwie różne partie tych samych komórek B16M wstrzykniętych do śledziony dorosłych myszy typu dzikiego, ICE-/- i IL-1 β-/-. Badania nekropsji wykazały widoczne guzy czerniaka w śledzionie wszystkich badanych myszy, bez znaczących różnic w wielkości jak określono w oparciu o wagę śledziony (tabela 1). Przeciwnie, wystąpiło znaczące obniżenie przerzutów w wątrobach myszy IL-1 β, a szczególnie ICE-/- w porównaniu z wątrobami myszy typu dzikiego (fig. 1). Ilościowa analiza histologiczna liczby i wielkości ognisk przerzutowych była przeprowadzona, aby określić parametry gęstości przerzutów (jako liczba ognisk/100 mm3) i objętości (procent wykorzystania tlenu) w badanych wątrobach myszy. W porównaniu z myszami typu dzikiego (tabela 1) gęstość przerzutów do wątroby zmniejszała się znacząco w wątrobach myszy IL-1?-/- i ICE-/- o 84% do 90%, wskazując, że większość wstrzykniętych komórek B16M nie było zdolnych do implantacji w tkankę wątrobową z tych myszy. Dodatkowo, zmniejszała się także znacząco (p<0,01) objętość przerzutów w myszach IL-1?-/- i ICE-/- o 6 do 7 razy, w porównaniu z wartościami dla wątroby myszy typu dzikiego, wskazując, że komórki B16M, którym udało się skolonizować wątrobę
PL 202 477 B1 też miały obniżone tempo wzrostu. Także zaobserwowaliśmy różnice w tych parametrach przerzutowania między wątrobami myszy IL-1?-/- i ICE-/- prowadzące do zniesienia przerzutów w prawie wszystkich wątrobach myszy ICE-/- z doświadczenia I (fig. 1).
T a b e l a 1
Ilościowa histologiczna analiza eksperymentalnej kolonizacji wątroby wstrzykniętych do śledziony komórek B16M u myszy IL-1?-/- i ICE-/-
Grupa myszy Gęstość przerzutów (jako liczba ognisk/100 mm3) Objętość przerzutów (jak % objętości wątroby)
Doświadczenie I
Myszy typu dzikiego 66,18% 234,16 ± 58,36
Myszy IL-1’/_ 10,05% 25,18 ± 21,02*
Myszy ICE' Doświadczenie II 13,56 ± 16,20* 2,1%
dyszy typu dzikiego 59,62% 198,40 ± 100,54
dyszy IL-1 |i' 9,70% 33,79 ± 19,89*
Myszy ICE7' 8,08% 27,73 ± 15,68*
Dane przedstawiają wartości średnie ± SD z dwóch niezależnych doświadczeń przeprowadzonych w sześciu powtórzeniach (N=12).
* Róż nice, które by ł y statystycznie znaczą ce (dwu-stronne, p<0,01) wzglę dem myszy typu dzikiego stosując analizę wariancji (ANOVA) i test F Scheffe są wskazane.
P r z y k ł a d 4: Autokrynny IL-18 bierze udział w adhezji indukowanej przez TNFa i IL-1 β w aktywowanych B16-CM HSE.
B16-CM znacząco (p<0,01) zwiększa wytwarzanie przez komórki HSE IL-1 β i TNFa z i ich adhezyjność dla innych komórek B16M in vitro (fig. 2). Inkubacja HSE z 10 μM ICEi przez 18 godz. całkowicie znosiła indukowaną przez B16M adhezyjność bez zmniejszania wytwarzania TNFa w HSE. Egzogennie dodany mysi IL-1 β nie kompensował blokującego wpływu ICEi na HSE, w przeciwieństwie do znaczącego wzrostu adhezji komórek B16M w HSE kontrolnych traktowanych IL-1 β (fig. 3). Fakt, że zwiększenie adhezji indukowanej przez B16M-CM było znoszone w obecności podwyższonych stężeń endogennie wytwarzanego TNFa i egzogennie dodanej IL-1 β wskazuje, że żadna z tych cytokin nie zwiększała bezpośrednio adhezyjności HSE. Jest ważne, że obecność przeciwciała anty-mysia IL-18 dodanego do HSE przed stymulacjąB16M-CM zapobiegała adhezji indukowanej przez B16M-CM bez wpływania na indukowane wytwarzanie IL-1 β i TNFa z HSE (fig. 2). Ponadto, przeciwciało anty-IL-18 także zapobiegało stymulującym adhezję działaniom IL-1 β i T TNFa na HSE (fig. 3) wskazując, że oba proadhezyjne działania tych cytokin na HSE przebiegały z udziałem IL-18. RT-PCR potwierdziła, że komórki HSE wyrażały gen IL-18 (dane nieprzedstawione). Przeciwnie, mysia IL-18 znacząco (p<0,01) zwiększała adhezję komórek B16M do HSE (fig. 4) i ani TNF-sR p55 ani IL-1Ra nie były zdolne do jej hamowania, potwierdzając, że ani autokrynny IL-1 β i TNFa nie były odpowiedzialne za indukowaną przez IL-18 adhezję HSE. Jednak, jak przedstawiono na fig. 4, przeciwciało anty-VCAM-1 całkowicie hamowało adhezję komórek B16M do HSE traktowanych IL-18. Kontrolny niespecyficzny IgG nie wpływał na podwyższenie poziomu adhezji komórek B16M do HSE traktowanych IL-18.
P r z y k ł a d 5: IL-18BP zapobiega adhezji komórek B16 czerniaka indukowanych podłożem kondycjonowanym B16.
Jak przedstawiono w tabeli 2, dodanie IL-18BP do HSE stymulowanych B16-CM zmniejszało procent przylegających komórek z 35% do 8,70% (p<0,01). Oznacza to 100% hamowanie, ponieważ poziom adhezji był poniżej poziomu przylegania komórek przy zastosowaniu podłoża podstawowego.
PL 202 477 B1
Ten wynik sugeruje, że endogenna IL-18 z HSE może być endogennym źródłem IL-18 w dodatku do tej, która jest obecna w B16M-CM.
Tabela 2. Działanie hamujące IL-18BP na adhezję komórek czerniaka B16 wywołaną kondycjonowanym przez B16 podłożem do komórek śródbłonka sinusoidalnego wątroby
% przylegania komórek czerniaka
Podłoże podstawowe 10,15 ± 1,5
B16-CM 35,10 ± 4,4
B16-CM/IL-18BP (1 ng/ml) 15,00 ± 2,5**
B16-CM/IL-18BP(1 ng/ml) 8,70 ± 1,1**
Dane przedstawiają wartości średnie ± SD z dwóch niezależnych doświadczeń przeprowadzonych w sześciu powtórzeniach (N=12).
**Różnice, które były statystycznie znaczące (dwustronne, p<0,01) względem B16-CM stosując analizę wariancji (ANOVA) i test F Scheffe są wskazane.
Literatura
1. Kohn, E. C, and Liotta, L. A. (1995) Cancer Res 55(9), 1856-62
2. Nicolson, G. L., and Winkelhake, J. L. (1975) Nature 255, 230-232
3. Freedman, A., Munro, M., Rice, G. E., Bevilacqua, M. P., Morimoto, C, Mclntyre, B. W., Rhynhart, K., Pober, J. S., and Nadler, L. M. (1990) Science 249, 1030-1033
4. Miyake, M., Fuchimoto, S., Iwagaki, H., Matsubara, N., Edamatsu. R., Hiramatsu, M., and Orita, K. (1991) Res. Comm. Chem. Pathol. Pharmacol. 71, 293-307
5. Simmons, P. J., Masinovsky, B., Longenecker, B. M., Berenson, R., Torok-Storb, B., and Gallatin, W. M. (1992) Blood80(2) 388-95
6. Rice, G. E., and Bevilacqua, M. P. (1989) Science 246, 1303-1306
7. Okahara, H., Yagita, H., Miyake, K.. and Okumura, K. (1994) Cancer Res 54, 3233-3236
8. Garofalo, A., Chirivi, R. G. S., Foglieni, C. Pigot, R., Mortarini, R., Martin-Padura, I., Anichini, A., Gearing, A. J., Sanchez-Madrid, F., Dejana, E., and Giavazzi, R. (1995) Cancer Res 55, 414-419
9. Martin-Padura, I., Mortarini, R., Lauri, D., Bernasconi, S., Sanchez-Madrid, F., Parmiani, G., Mantovani, A., Anichini, A., and Dejana. E. (1991) Cancer Res 51, 2239-2241
10. Lauri, D., Bertomeu, M.-C, and Orr, F. W. (1990) Clin Exp Metastasis 8, 27-32
11. Anasagasti, M. J., Alvarez, A., Martin, J. J., Mendoza, L., and Vidal-Vanaclocha, F. (1997) Hepatology 25, 840-846
12. Bani, M. R., Garofalo, A., Scanziani, E., and Giavazzi, R. (1991) J. Natl. Cancer Inst. 83, 119-123
13. Bertomeu, M. C, Galio. S., Lauri, D.. Haas, T. A., Orr, F. W., Bastida, E., and Buchanan,
M. R. (1993) Clin Exp Metastasis 11, 243-250
14. Burrows, F. J., Haskard, D. O., Hart, I. R., Marshall, J. F., Sclkirk, S., Poole, S., and Thorpe,
P. E. (1991) Cancer Res 51, 4768-4775
15. Chirivi, R. G. S., Garofalo, A., Padura, 1. M., Mantovani. A., and Giavazzi, R. (1993) Cancer Res 53, 5051 -5054
16. Vidal-Vanaclocha, F., Amezaga, C, Asumendi, A., Kapłański, G., and Dinarello, C. A. (1994)
Cancer Res 54, 2667-2672
17. Vidal-Vanaclocha, F., Alvarez, A., Asumendi, A., Urcelay, B., Tonino, P., and Dinarello, C. A.
(1996) JNatl Cancer Inst 88, 198-205
18. Malik, S. T., Naylor, M. S., East, N., Oliff, A., and Balkwill, F. R. (1990) Eur J Cancer 26, 1031-1034
19. Orosz, P., Echtenacher, B., Falk. W., Ruschoff, J., Weber, D.. and Mannel, D. N.; 1993)
J Exp Med 177, 1391 -1398
20. Orosz, P., Kruger, A., Hubbe, M., Riischoff, J., Von Hoegen, P., and Mannel, D. N. (1995)
Int. J. Cancer 60, 867-871
Mendoza, L., Olaso, E., Anasagasti, M. J., Fuentes, A., and Vidal-Vanaclocha, F. (1998)
J Celi Physiol 174, 322-330
PL 202 477 B1
22. Bazan, J. F., Timans, J. C, and Kastelein, R. A. (1996) Nature 379(6566), 591
23. Okamura. H., Tsutsui, H., Komatsu, T., Yutsudo, M., Hakura, A., Tanimoto, T., Torigoe. K., Okura, T., Nukada, Y., Hattori, K., Akita, K., Namba, M., Tanabe, F., Konishi, K., Fukuda, S., and Kurimoto, M. (1995) Nature 378, 88-91
24. Tsutsui, H., Matsui, K., Kawada, N., Hyodo, Y., Hayashi, N., Okamura, H., Higashino, K., and Nakanishi, K. (1997) JImmunol 159(8), 3961-7
25. Puren, A. J., Fantuzzi, G., Gu, Y., Su, M. S.-S., and Dinarello, C. A. (1998) J Clin lnvest 101, 711-724
26. Vidal-Vanaclocha, F., Rocha, M., Asumendi, A., and Barbera-Guillem, E. (1993) Hepatology 18, 328-339
27. Fantuzzi. G., Puren, A. J., Harding, M. W., Lmngston, D. J., and Dinarello, C. A. (1998) Bhod 91,2118-2125
28. Novick, D., Kim, S-H., Fantuzzi, G., Reznikov. L.L., Charles A. Dinarello, C.A., and Rubinstein, M. (1999) lmmunity 10, 127-136.

Claims (5)

1. Zastosowanie inhibitorów działania IL-18 do wytwarzania leków do hamowania przerzutów nowotworowych czerniaka, przy czym inhibitor IL-18 jest wybrany spośród przeciwciał przeciwko IL-18 oraz białek wiążących IL-18 i ich mutein, fuzji białkowych, pochodnych funkcjonalnych, aktywnych frakcji lub kołowo permutowanych pochodnych wykazujących taką samą aktywność jak białka wiążące IL-18.
2. Zastosowanie według zastrz. 1, znamienne tym, że przerzutem jest przerzut czerniaka do wątroby.
3. Zastosowanie według zastrz. 1, znamienne tym, że inhibitorem działania IL-18 jest przeciwciało wobec IL-18.
4. Zastosowanie według zastrz. 1, znamienne tym, że inhibitorem działania IL-18 jest białko wiążące IL-18, lub jego muteina, pochodna lub fragment, które wykazują taką samą aktywność jak białko wiążące IL-18.
5. Zastosowanie wektora ekspresyjnego kodującego inhibitor działania IL-18, jak określono w zastrz. 1, do wytwarzania leku do hamowania przerzutów nowotworowych czerniaka.
PL353732A 1999-07-22 2000-07-17 Zastosowanie inhibitorów działania IL-18 PL202477B1 (pl)

Applications Claiming Priority (1)

Application Number Priority Date Filing Date Title
IL13104799A IL131047A0 (en) 1999-07-22 1999-07-22 Use of il-18 inhibitors

Publications (2)

Publication Number Publication Date
PL353732A1 PL353732A1 (pl) 2003-12-01
PL202477B1 true PL202477B1 (pl) 2009-06-30

Family

ID=11073044

Family Applications (1)

Application Number Title Priority Date Filing Date
PL353732A PL202477B1 (pl) 1999-07-22 2000-07-17 Zastosowanie inhibitorów działania IL-18

Country Status (31)

Country Link
US (1) US7741276B2 (pl)
EP (1) EP1206274B1 (pl)
JP (1) JP4827352B2 (pl)
KR (1) KR100682219B1 (pl)
CN (1) CN1173736C (pl)
AR (1) AR024907A1 (pl)
AT (1) ATE363288T1 (pl)
AU (1) AU782478B2 (pl)
BG (1) BG65800B1 (pl)
BR (1) BR0012675A (pl)
CA (1) CA2380216C (pl)
CY (1) CY1107932T1 (pl)
CZ (1) CZ302114B6 (pl)
DE (2) DE60035049T2 (pl)
DK (1) DK1206274T3 (pl)
EA (1) EA005419B1 (pl)
EE (1) EE04838B1 (pl)
ES (1) ES2186596T3 (pl)
HK (1) HK1048248B (pl)
HU (1) HU228780B1 (pl)
IL (2) IL131047A0 (pl)
MX (1) MXPA02000838A (pl)
NO (1) NO329827B1 (pl)
NZ (1) NZ516535A (pl)
PL (1) PL202477B1 (pl)
PT (1) PT1206274E (pl)
SK (1) SK287522B6 (pl)
TR (1) TR200200169T2 (pl)
UA (1) UA73745C2 (pl)
WO (1) WO2001007480A2 (pl)
ZA (1) ZA200200390B (pl)

Families Citing this family (10)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
KR101111103B1 (ko) 2000-02-10 2012-02-13 아보트 러보러터리즈 사람 인터류킨-18에 결합하는 항체 및 이를 제조하고 사용하는 방법
EP1331943A4 (en) 2000-10-11 2005-01-26 Viron Therapeutics Inc NUCLEIC ACID MOLECULES AND POLYPEPTIDES FOR IMMUNOMODULATION
US7718368B2 (en) 2000-12-04 2010-05-18 Viron Therapeutics Inc. Immunomodulatory protein and useful embodiments thereof
ES2416510T3 (es) * 2002-10-08 2013-08-01 Ares Trading S.A. Uso de una citocina capaz de unirse a IL 18BP y de inhibir la actividad de una segunda citocina
US7968684B2 (en) 2003-11-12 2011-06-28 Abbott Laboratories IL-18 binding proteins
US7691611B2 (en) 2005-06-03 2010-04-06 Ares Trading S.A. Production of recombinant IL-18 binding protein
JP5091127B2 (ja) 2005-06-10 2012-12-05 アレス トレーディング ソシエテ アノニム Il−18結合タンパク質の精製のための方法
CL2008002153A1 (es) 2007-07-24 2009-06-05 Amgen Inc Anticuerpo aislado o fragmanto de unión de antigeno del mismo que se une al receptor de il-18 (il-18r); molecula de ácido nucleico codificante; celula huesped que la comprende; composición farmaceutica; uso médico para tratar o prevenir una condición asociada con il-18r; método in vitro para inhibir la unión de il-18 al il-18r.
US9812033B2 (en) * 2013-03-06 2017-11-07 Venkatesh R. Chari Tactile graphic display
AU2023236289A1 (en) 2022-03-15 2024-08-15 Compugen Ltd. Il-18bp antagonist antibodies and their use in monotherapy and combination therapy in the treatment of cancer

Family Cites Families (4)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
WO1994005333A1 (en) * 1992-09-02 1994-03-17 Isis Pharmaceuticals, Inc. Oligonucleotide modulation of cell adhesion
US7141393B2 (en) * 1996-12-26 2006-11-28 Kabushiki Kaisha Hayashibara Seibutsu Kagaku Kenkyujo Interleukin-18-receptor proteins
SK122199A3 (en) * 1997-03-18 2000-12-11 Basf Ag Methods and compositions for modulating responsiveness to corticosteroids
IL121860A0 (en) * 1997-08-14 1998-02-22 Yeda Res & Dev Interleukin-18 binding proteins their preparation and use

Also Published As

Publication number Publication date
TR200200169T2 (tr) 2002-06-21
DE60035049T2 (de) 2007-09-27
IL131047A0 (en) 2001-01-28
IL147675A (en) 2009-05-04
US7741276B2 (en) 2010-06-22
KR20020027493A (ko) 2002-04-13
MXPA02000838A (es) 2002-07-30
WO2001007480A3 (en) 2001-05-10
DE60035049D1 (de) 2007-07-12
CY1107932T1 (el) 2013-09-04
JP4827352B2 (ja) 2011-11-30
EA005419B1 (ru) 2005-02-24
UA73745C2 (en) 2005-09-15
CA2380216A1 (en) 2001-02-01
BRPI0012675B8 (pl) 2021-05-25
EP1206274A2 (en) 2002-05-22
HU228780B1 (en) 2013-05-28
PL353732A1 (pl) 2003-12-01
HUP0202107A3 (en) 2005-01-28
WO2001007480A2 (en) 2001-02-01
JP2003505472A (ja) 2003-02-12
EA200200189A1 (ru) 2002-12-26
BRPI0012675B1 (pt) 2001-02-01
NO329827B1 (no) 2011-01-03
CA2380216C (en) 2012-01-31
BG65800B1 (bg) 2009-12-31
BG106311A (en) 2002-08-30
ZA200200390B (en) 2003-04-30
DE1206274T1 (de) 2002-11-14
NZ516535A (en) 2004-04-30
AU782478B2 (en) 2005-08-04
AR024907A1 (es) 2002-10-30
NO20020153L (no) 2002-03-11
CN1173736C (zh) 2004-11-03
BR0012675A (pt) 2002-04-09
KR100682219B1 (ko) 2007-02-12
CZ2002195A3 (cs) 2002-06-12
AU5843200A (en) 2001-02-13
ES2186596T3 (es) 2007-11-16
EP1206274B1 (en) 2007-05-30
CN1364086A (zh) 2002-08-14
SK882002A3 (en) 2002-07-02
EE04838B1 (et) 2007-06-15
ATE363288T1 (de) 2007-06-15
HUP0202107A2 (en) 2002-10-28
NO20020153D0 (no) 2002-01-11
PT1206274E (pt) 2007-07-06
HK1048248B (zh) 2005-04-22
DK1206274T3 (da) 2007-08-13
SK287522B6 (sk) 2011-01-04
EE200200032A (et) 2003-02-17
CZ302114B6 (cs) 2010-10-20
ES2186596T1 (es) 2003-05-16
US20080003216A1 (en) 2008-01-03
HK1048248A1 (en) 2003-03-28

Similar Documents

Publication Publication Date Title
US7741276B2 (en) Use of interleukin-18 inhibitors to inhibit tumor metastasis
Noack et al. Selected cytokine pathways in rheumatoid arthritis
Bienkowski et al. Control of collagen deposition in mammalian lung
Dinarello Interleukin-18
KR970005050B1 (ko) 포유류 사이토킨, il-ⅱ
JPH04507195A (ja) 腫瘍壊死因子結合リガンド
CA2182723A1 (en) The use of anti-tnf antibodies as drugs for the treatment of disorders with an elevated serum level of interleukin-6
JP2014087345A (ja) Il−13およびil−13レセプター鎖の拮抗による線維症の処置
Brennan et al. TNF inhibitors are produced spontaneously by rheumatoid and osteoarthritic synovial joint cell cultures: evidence of feedback control of TNF action
Tada et al. Collagen-induced arthritis in TNF receptor-1-deficient mice: TNF receptor-2 can modulate arthritis in the absence of TNF receptor-1
Rochester et al. Cytokines and cytokine networking in the pathogenesis of interstitial and fibrotic lung disorders
JP2005532256A (ja) 慢性関節リウマチを治療するためのlir機能の調節
Gowen Interleukin 1 and tumor necrosis factor
JPH0725785A (ja) インターロイキン−6の医薬組成物
Ryffel et al. Correction of the TNF‐LTα‐Deficient Phenotype by Bone Marrow Transplantation
Agematsu et al. Ki-1 positive large cell anaplastic lymphoma: multiple bone lytic lesions and interleukin-6
Bloxham Therapeutic applications of anti-TNF monoclonal antibodies
Medvedev et al. A Non‐Competitive P55 TNF Receptor Antibody Enhances the Specific Activity of Lymphotoxin‐α
Yu Molecular characterization and regulation of IL-1 receptors in bovine leukocytes
Bemelmans Inflammatory cytokines in obstructive jaundice
Patel et al. of February 23, 2013.