PL202081B1

PL202081B1 - Cząstkowe, spienialne polimery olefinowe, sposób wytwarzania cząstkowych, spienialnych polimerów olefinowych oraz ich zastosowanie

Info

Publication number: PL202081B1
Application number: PL354969A
Authority: PL
Inventors: Christian Maletzko; Klaus Hahn; Grave Isidor De; Gerd Ehrmann; Franz-Josef Dietzen
Original assignee: Basf Ag
Priority date: 1999-10-20
Filing date: 2000-10-10
Publication date: 2009-05-29
Also published as: WO2001029119A1; HUP0203128A2; CZ20021362A3; ATE304032T1; AU7917500A; CN1159369C; MXPA02003215A; EP1228127B1; US6476089B1; KR100661035B1; BR0014892B1; EP1228127A1; NO327228B1; MY125351A; KR20020064300A; BR0014892A; RU2290417C2; HUP0203128A3; TW527387B; CZ296408B6

Abstract

Przedmiotem wynalazku s a cz astkowe, spienialne polimery olefinowe, które zawieraj a porofor z grupy pentanu, heksanu, heptanu, 3,3-dimetylo-2-butanonu lub 4-metylo-2-pentanonu. Cz astki te s a niespienione i maj a g esto sc nasypow a powy zej 500 g/l; po przechowywaniu w ci agu 1 h w temperatu- rze pokojowej na powietrzu s a spienialne w wyniku ogrzewania do temperatury powy zej 100°C do g esto sci nasypowej poni zej 200 g/l. Przedmiotem wynalazku jest równie z sposób wytwarzania tych cz astek przez nasycenie poroforem granulatu poliolefinowego w suspensji w zbiorniku ci snieniowym, och lodzenie ca lo sci do temperatury poni zej 100°C, rozpr ezenie i oddzielenie cz astek. Przedmiotem wynalazku jest tak ze zastosowanie tych cz astkowych, spienialnych polimerów olefinowych do wytwa- rzania cz astek tworzyw piankowych. PL PL PL PL

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku są cząstkowe, spienialne zawierające porofory polimery olefinowe, które można spieniać w postaci cząstek piankowych, sposób ich wytwarzania oraz ich zastosowanie. Poliolefiny w postaci cząstek piankowych stosuje się w coraz większych ilościach do wytwarzania kształtek z tworzyw piankowych w budowie samochodów, jako opakowania oraz do wytwarzania wyrobów do spędzania czasu wolnego. W porównaniu do spienialnych cząstek niespienionych, na przykład cząstek na podstawie polistyrenu (cząstek EPS), cząstki tworzyw piankowych mają jednak bardzo dużą objętość, co stanowi ich wadę przy przesyłaniu i przechowywaniu, ponieważ wymagają dużej przestrzeni.

Jak wiadomo, cząstki EPS można wytwarzać przez nasycanie granulowanego polistyrenu lotnym poroforem węglowodorowym w suspensji wodnej, ochłodzenie suspensji i wydzielenie nasyconych cząstek. Z powodu dużej zdolności polistyrenu do zatrzymywania węglowodorów dyfuzja ich z nich przebiega bardzo powoli i dlatego cząstki zawierające porofor można długo przechowywać bez straty poroforu.

W przypadku poliolefin jest to jednak w zasadzie niemoż liwe i dlatego obecnie nie są wytwarzane niespienione spienialne cząstki poliolefinowe. Znane spienione cząstki polipropylenowe (EPP) wytwarza się w skali technicznej przez nasycenie granulatu polipropylenowego lotnym poroforem w wodnej suspensji pod ciśnieniem i rozprężenie, przy czym nasycone cząstki ulegają spienieniu. Jako porofor stosuje się w praktyce butan, dichlorodifluorometan i CO2. Ponieważ porofory te potem stosunkowo szybko dyfundują z polipropylenu, to cząstki polipropylenu zawierające porofor uważa się za nietrwałe przy przechowywaniu.

W opisie patentowym EP-A 540 271 podano sposób wytwarzania cząstkowych spienialnych mieszanek polimerowych z poli(tlenku fenylenu) i z poliolefiny. Minigranulat mieszanki poli(tlenku fenylenu) z poliolefiną nasyca się przy tym w zbiorniku ciśnieniowym chlorowcowęglowodorowym poroforem, korzystnie trichlorofluorometanem, dyspersję chłodzi się i oddziela spienialne cząstki. Wadą tego sposobu wytwarzania jest możliwość stosowania w nim jako poroforu tylko chlorowcowęglowodorów, które jednak budzą zastrzeżenia ze względu na ochronę środowiska. Ponadto okazuje się podczas przerabiania podanych przykładów, że spienianie takich spienialnych cząstek daje tworzywa piankowe o dużych komórkach.

Dlatego zadaniem niniejszego wynalazku jest opracowanie wytwarzania niespienionych spienialnych cząstek z polimerów olefinowych, które korzystnie zawierają porofor niezawierający chlorowca i które są spienialne w postaci tworzyw piankowych o bardzo drobnych komórkach. Polimery olefinowe nie mogą zawierać domieszek termoplastów o temperaturze zeszklenia powyżej 180°C [poli(tlenki fenylenu) mają temperaturę zeszklenia około 200°C]; domieszka termoplastów innego rodzaju powinna wynosić korzystnie poniżej 5% wagowych, najkorzystniej polimery olefinowe nie powinny ich zawierać w ogóle.

Przedmiotem wynalazku są cząstkowe, spienialne polimery olefinowe, przy czym polimerem olefinowym jest albo homopolimer propylenu albo kopolimer propylenu z do 15% wagowych komonomeru wybranego spośród etylenu, 1-butenu lub ich mieszanin, które w mieszaninie mogą zawierać do 50% wagowych termoplastu o temperaturze zeszklenia poniżej 180°C, jednak w ogóle w mieszaninie nie zawierają termoplastów o temperaturze zeszklenia powyżej 180°C, i zawierają od 1% wagowego do 40% wagowych poroforu z grupy pentanu, heksanu, heptanu, 3,3-dimetylo-2-butanonu lub 4-metylo-2-pentanonu, zawsze w przeliczeniu wagę, charakteryzujące się tym, że niespienione cząstki mają gęstość nasypową powyżej 400 g/l i nawet po przechowywaniu w ciągu 1 h w temperaturze pokojowej na powietrzu są spienialne w wyniku ogrzewania do temperatury powyżej 100 °C do gęstości nasypowej poniżej 200 g/l.

Polimery te charakteryzują się tym, że mają gęstość nasypową powyżej 400 g/l i po przechowywaniu na powietrzu w ciągu 1 h w temperaturze pokojowej są spienialne w wyniku ogrzewania do temperatury powyżej 100°C do gęstości nasypowej poniżej 200 g/l. Przy tym cząstki zawierające porofor powinny ulec, co najmniej częściowemu stopieniu, aby proces spieniania mógł przebiec do końca. Optymalna temperatura spieniania w przypadku korzystnych polimerów propylenowych jest w zakresie od 130°C do 160°C, korzystnie wynosi 150°C.

Dalszym przedmiotem wynalazku jest sposób wytwarzania tych spienialnych cząstek, w którym granulat poliolefinowy nasyca się w suspensji w zbiorniku ciśnieniowym w podwyższonej temperaturze za pomocą od 2% wagowych do 50% wagowych organicznego poroforu, z grupy pentanu, heksanu, heptanu, 3,3-dimetylo-2-butanonu lub 4-metylo-2-pentanonu, zawsze w przeliczeniu wagę, całość chłodzi się do temperatury poniżej 100°C, nasycony granulat oddziela się i przemywa. Stosowany w sposobie wedł ug wynalazku, granulat poliolefinowy zawiera od 0,001% wagowych do 10% wagowych środka zarodkującego, przy czym środkiem zarodkującym jest wosk i/lub talk.

PL 202 081 B1

Przedmiotem wynalazku jest również zastosowanie cząstkowych, spienialnych polimerów olefinowych wyżej określonych do wytwarzania cząstek tworzyw piankowych.

W opisie patentowym EP-A 778 310 podano sposób wytwarzania czą stek piankowych tworzyw poliolefinowych, w którym w pierwszym etapie wytwarza się wstępnie spienione cząstki o gęstości nasypowej od 120 g/l do 400 g/l przez wytłaczanie poliolefiny zawierającej stałe porofory, które następnie w drugim etapie spienia się dodatkowo za pomocą pary wodnej.

Cząstkowe, spienialne polimery olefinowe według wynalazku charakteryzują się tym, że jako cząstki praktycznie wstępnie niespienione mają gęstość nasypową powyżej 400 g/l, korzystnie powyżej 500 g/l i że po przechowywaniu na powietrzu w ciągu 1 h w temperaturze pokojowej w wyniku ogrzewania do temperatury powyżej 100°C, w przypadku polimerów propylenowych korzystnie do temperatury od 130°C do 160°C, korzystniej w temperaturze 150°C, są spienialne do gęstości nasypowej poniżej 200 g/l, korzystnie poniżej 150 g/l, korzystniej poniżej 100 g/l.

Pierwszy warunek określa, że cząstki nasyconego zestawu podczas rozprężania praktycznie nie ulegają spienieniu; granulat polimeru olefinowego stosowany jako materiał wyjściowy, w zależności od składu i postaci cząstek, ma gęstość nasypową od 450 g/l do 700 g/l. Drugi warunek określa, że cząstki nawet po przechowywaniu w ciągu 1 h na powietrzu zawierają dostateczną ilość poroforu i dlatego z ł atwoś cią dają się spieniać . Przechowywanie na powietrzu w temperaturze pokojowej w cią gu 1 h jest, dlatego takż e waż ne praktycznie i ł atwe do wykonania, ponieważ w praktyce przerób i przesył anie czą stek zawierają cych porofor do ich zapakowania i po wyję ciu z opakowania do ich spienienia nie trwa razem więcej niż 1 h. W tym czasie powinna ulotnić się możliwie mała ilość poroforu. Ponieważ cząstki podczas przechowywania i przesyłania są zwykle zapakowane w dużych pojemnikach lub gazoszczelnych workach foliowych, to przy tym może uchodzić tylko nieznaczna ilość poroforu.

Cząstki poliolefinowe zawierające porofor można zwykle przechowywać w ciągu kilku dni bez utraty znaczącej ilości poroforu. Jednak w ogóle należy unikać dłuższego przechowywania na powietrzu.

Polimerami olefinowymi według niniejszego wynalazku są następujące polimery:

a) homopolipropylen,

b) statystyczne kopolimery propylenu z 0,1% wagowych do 15% wagowych, korzystnie z 0,5% wagowych do 12% wagowych etylenu i/lub α-olefiny zawierającej od 4 do 10 atomów węgla, korzystnie, kopolimer propylenu z 0,5% wagowych do 6% wagowych etylenu, lub z 0,5% wagowych do 15% wagowych 1-butenu, lub terpolimer z propylenu, 0,5% wagowych do 6% wagowych etylenu i 0,5% wagowych do 6% wagowych 1-butenu, lub

c) mieszanina a) lub b) z 0,1% wagowych do 75% wagowych, korzystnie z 3% wagowych do 50% wagowych elastomeru poliolefinowego, na przykład kopolimeru blokowego etylen/propylen zawierającego od 30% wagowych do 70% wagowych propylenu,

d) polietylen (PE-LLD, PE-LD, PE-MD i PE-HD) i

e) mieszanina poliolefin wymienionych w a) do d) (ewentualnie z dodatkiem środków przenoszenia fazowego).

Odpowiednie są zarówno polimery wytwarzane przy użyciu katalizatorów Zieglera, jak również przy użyciu katalizatorów metalocenowych.

Temperatura topnienia krystalitów (na podstawie maksimum DSC) poliolefin wymienionych w punktach a) do e) jest zwykle w zakresie od 90°C do 170°C. Ich ciepło topnienia, oznaczone metodą DSC, wynosi korzystnie 20 J/g do 300 J/g, ich wskaźnik szybkości płynięcia MFI (230°C, 21,18 N dla polimerów propylenowych i 190°C, 21,18 N dla polimerów etylenowych) według normy DIN 53 735 wynosi 0,1 g/10 min do 100 g/10 min.

Korzystnymi poliolefinami są homopolimery lub kopolimery propylenu zawierające do 15% wagowych etylenu i/lub 1-butenu, szczególnie korzystne są kopolimery propylenu z etylenem zawierające 1% wagowych do 5% wagowych etylenu. Mają one temperaturę topnienia od 130°C do 160°C i gęstość w temperaturze pokojowej około 900 g/l.

Polimer olefinowy może być stosowany w mieszaninie z 50% wagowych termoplastu innego rodzaju o temperaturze zeszklenia (według punktu przegięcia krzywej DSC) poniżej 180°C. Odpowiednimi termoplastami są na przykład poliamidy w ilości od 5% wagowych do 40% wagowych, przy czym można do mieszaniny wprowadzić zwykłe środki przenoszenia fazowego, na przykład kopolimery blokowe, takie jak Exxelor P 1015 firmy EXXON.

Okazało się, że wynalazek można wykonać także bez domieszki innego rodzaju termoplastów. Jest to korzystne z tego względu, że domieszki innego rodzaju termoplastów pogarszają możliwość zawracania do

PL 202 081 B1 obiegu poliolefin lub wytwarzanych z nich tworzyw piankowych. Kopolimery etylenu z propylenem typu kauczuku, które można dodawać dla elastyfikacji, nie są uważane w tym sensie za polimery innego rodzaju.

Poliolefina może zawierać stosowane zwykle dodatki, takie jak przeciwutleniacze, stabilizatory, środki ognioochronne, woski, środki zarodkujące, napełniacze, pigmenty i barwniki.

Do wytwarzania spienialnych cząstek poliolefinowych według wynalazku stosuje się granulat poliolefinowy, który ma korzystnie średnią średnicę od 0,2 mm do 10 mm, korzystniej od 0,5 mm do 5 mm. Ten minigranulat ma czą stki przeważ nie cylindryczne lub kuliste i wytwarza się go przez wytł aczanie poliolefiny, ewentualnie razem z wprowadzonym do niej termoplastem i innymi dodatkami, wyciskanie z wytłaczarki, ewentualne ochłodzenie i granulowanie.

Minigranulat powinien zawierać korzystnie 0,001% wagowych do 10% wagowych, korzystniej 0,1% wagowych do 5% wagowych, najkorzystniej 0,5% wagowych do 3% wagowych środka zarodkującego. Odpowiednie są na przykład: talk, parafiny i/lub woski, a także sadza, grafit i pirogeniczne kwasy krzemowe, ponadto naturalne lub syntetyczne zeolity i (ewentualnie modyfikowane i bentonity. Umożliwiają one otrzymywanie pianek o drobnych komórkach, a pewnych wypadkach dopiero umożliwiają spienianie w ogóle.

Granulat ten dysperguje się w reaktorze z mieszadłem w środowisku suspensyjnym. Środowiskiem suspensyjnym jest korzystnie woda. W tym przypadku trzeba wprowadzić pomocnicze środki suspensyjne, aby uzyskać równomierne rozdzielenie minigranulatu w środowisku suspensyjnym. Odpowiednimi pomocniczymi środkami suspensyjnymi są nierozpuszczalne w wodzie stabilizatory nieorganiczne, takie jak fosforan trójwapniowy, pirofosforan magnezu, węglany metali; ponadto poli(alkohol winylowy) i środki powierzchniowo czynne, takie jak dodecyloarylosulfonian sodu. Stosuje się je zwykle w ilości od 0,05% wagowych do 10% wagowych. Można zrezygnować z wprowadzania stabilizatorów suspensji, gdy środowisko suspensyjne według publikacji WO-A 99/10419 ma gęstość mniejszą od gęstości granulatu znajdującego się w suspensji. Ma to miejsce na przykład wtedy, gdy środowiskiem suspensyjnym jest etanol lub mieszanina etanolu z wodą zawierająca do 50% wagowych wody.

Istotne znaczenie dla niniejszego wynalazku ma wybór właściwego poroforu. Poroforem jest pentan, heksan, heptan, 3,3-dimetylo-2-butanon i 4-metylo-2-pentanon. Można stosować także mieszaniny poroforów.

Porofor stosuje się korzystnie w ilości od 2% wagowych do 50% wagowych, korzystniej od 5% wagowych do 30% wagowych, w przeliczeniu granulat. Porofor można wprowadzić przed, w czasie lub po podgrzaniu zawartości reaktora. Można go wprowadzić jednorazowo lub w porcjach.

Temperatura podczas nasycania powinna znajdować się w pobliżu temperatury mięknienia poliolefiny. Może ona wynosić od 40°C poniżej temperatury topnienia do 25°C powyżej tej temperatury (czyli temperatury topnienia krystalitów), jednak korzystnie powinna znajdować się poniżej temperatury topnienia. W przypadku polipropylenu korzystne są temperatury nasycania od 120°C do 150°C.

W zależności od ilości i rodzaju poroforu oraz wysokości temperatury w reaktorze tworzy się nadciśnienie, które zwykle jest wyższe od 0,2 MPa i nie przekracza 4 MPa.

Czasy nasycania wynoszą zwykle od 0,5 h do 10 h. Przed rozprężeniem i przed wyjęciem z reaktora suspensję chłodzi się do temperatury poniżej 100°C, korzystnie do temperatury od 10°C do 50°C, na przykład za pomocą wody chłodzącej wprowadzonej do płaszcza reaktora. Po rozprężeniu i spuszczeniu z reaktora oddziela się od środowiska suspensji cząstki zawierające porofor i przemywa je.

Cząstki zawierające porofor można spieniać przy użyciu gorącego powietrza lub pary wodnej zwykłymi sposobami w pojemnikach ciśnieniowych do wstępnego spieniania. W zależności od rodzaju poroforu, matrycy polimeru i pożądanej gęstości nasypowej stosuje się podczas spieniania parą ciśnienia pary od 0,2 MPa do 0,45 MPa, czasy spieniania od 3 s do 30 s; temperatura podczas spieniania powinna być wyższa od 100°C, a w przypadku polipropylenu powinna wynosić od 130°C do 160°C. Podczas jednokrotnego spieniania osiąga się gęstości nasypowe od 20 g/l do 200 g/l. Ze względów technicznych lub ekonomicznych może także być celowe nastawianie małych gęstości nasypowych przez spienianie kilkakrotne.

Z otrzymanych w ten sposób czą stek piany moż na znanymi sposobami wytwarzać kształ tki z tworzyw piankowych.

Części i procenty podane w przykładach są częściami i procentami wagowymi.

P r z y k ł a d y 1 - 12.

A. Wytwarzanie minigranulatów (MG).

1. Surowce:

PP: polipropylen NOVOLEN 3200 MC firmy Targor GmbH

PA: poliamid ULTRAMID B 3 firmy BASF Aktiengesellschaft

PPE: poli(tlenek fenylenu) NORYL 8390 firmy General Electric Comp.

PL 202 081 B1

EX: środek przenoszenia fazowego EXXELOR p 1015 firmy Exxon Corp.

KR: środek przenoszenia fazowego KRATON G 1701 firmy Shell Corp.

wosk: wosk polietylenowy LUWAX AF 31 firmy BASF Aktiengesellschaft

BE: bentonit EXM 948 firmy Sϋdchemie AG

2. Mieszaniny:

MG 1: 100 części PP

0,5 części wosku 1 część talku

MG 2: 95 części PP

4,75 części PA 0,25 części EX 0,1 części wosku 1 część talku

MG 3: 70 części PP

28.5 części PA

1.5 części EX 0,1 części wosku 1 część talku

MG 4: 70 części PP części PPE 5 części KR 0,1 części wosku 1 część talku

MG 5: 100 części PP część wosku część talku

MG 6: 100 części PP części BE część wosku.

3. Wytłaczanie.

Podane ilości surowców wymieszano za pomocą wytłaczarki, wyciśnięto i zgranulowano. Minigranulat miał następujące wymiary: d = 0,8 do 1 mm, l = 2,3 do 2,8 mm.

P r z y k ł a d y 1 - 6.

B. Wytwarzanie spienialnych cząstek w autoklawie z mieszadłem, o pojemności 260 mililitrów.

1. Użyte surowce i ich ilości:

minigranulat 33,3 g woda 106,7 g porofor 10,7 g fosforan trójwapniowy 2,9 g dodecyloarylosulfonian sodu 0,1 g

2. Nasycanie.

Do autoklawu z mieszadłem o pojemności 260 mililitrów wprowadzono surowce. Całość ogrzano do temperatury 140°C i utrzymywano w tej temperaturze w ciągu 3 h. Następnie ochłodzono autoklaw do temperatury pokojowej i rozprężono. Nasycone cząstki oddzielono, przemyto, przedmuchano do sucha i przechowywano w zamkniętym pojemniku.

C. Spienianie spienialnych cząstek.

Cząstki pobierano z pojemnika i przechowywano na powietrzu w temperaturze pokojowej w ciągu 1 h. Następnie spieniano je przy użyciu pary wodnej (ciśnienie pary wodnej 0,35 MPa) w ciągu 8 s w temperaturze 150°C w zwykłym pojemniku ciśnieniowym do spieniania wstępnego. W Tabeli 1 podano zastosowane minigranulaty i porofory, zawartości poroforu przed i po oczekiwaniu w ciągu 1 h, a także gęstości nasypowe cząstek oraz ocenę komórek wytwarzanych cząstek pianki.

PL 202 081 B1

T a b e l a 1.

Przykład	1	2	3	4	5	6V
Minigranulat	MG1	MG2	MG3	MG1	MG1	MG4
Porofor	s-pentan	DB	MP	MP	n-butan	freon 11
Zawartość przed, %	15,5	19,2	22,8	17,9	7,2	17,6
zawartość po, %	5,9	9,3	9,9	9,4	3,5	12,4
Gęstość nasypowa przed, g/l	480	546	522	539	531	573
gęstość nasypowa po, g/l	88	51	86	70	147	278
ocena komórek	drobne	Średnie	średnie	drobne	drobne	grube

porofor:

DB = 3,3-dimetylo-2-butanon

MP = 4-metylo-2-pentanon freon 11 = trichlorofluorometan

Przykład 6 V jest przykładem porównawczym.

P r z y k ł a d y 7-11.

B. Wytwarzanie spienialnych cząstek w 55-litrowym pojemniku z mieszadłem.

1a. Użyte surowce i ich ilości (przykłady 7 - 9):

minigranulat 11,93 kg woda 26,50 kg porofor 2,50 kg węglan wapnia 1,05 kg (Calcilit 1G, firmy Alpha)

Lutensol AO 3109 1,07 g (środek powierzchniowo czynny firmy BASF AG)

1b. Użyte surowce i ich ilości (przykład 10): minigranulat 16,19 kg woda 20,24 kg porofor 3,40 kg węglan wapnia 1,42 kg (Calcilit 1G, firmy Alpha)

Lutensol AO 3109 1,46 g (środek powierzchniowo czynny firmy BASF AG)

1c. Użyte surowce i ich ilości (przykład 11):

16,24 kg 20,30 kg 3,41 kg

1,06 kg (Calcilit 1G, firmy Alpha)

1,46 g środek powierzchniowo czynny firmy BASF AG minigranulat woda porofor węglan wapnia

Lutensol AO 3109

2. Nasycanie.

Surowce wprowadzono do 55-Iitrowego autoklawu z mieszadłem. Całość ogrzano do temperatury 140°C w ciągu czasu podanego w Tabeli 1 i utrzymywano w tej temperaturze w ciągu 1 h. Następnie ochłodzono do temperatury pokojowej i rozprężono. Nasycone cząstki granulatu spuszczono na sito, przemyto wodą i następnie przechowywano w zamkniętych pojemnikach. Próbki tych materiałów przedmuchano do sucha i zastosowano je w próbach spieniania (patrz Tabela 2).

P r z y k ł a d 12.

₃

B. Wytwarzanie spienialnych cząstek w pojemniku z mieszadłem, o pojemności 1,6 m³.

1. Użyte surowce i ich ilości (przykład 12):

minigranulat woda porofor węglan wapnia

Lutensol AO 3109 2. Nasycanie.

423,3 kg

940,7 kg

88,9 kg

37,1 kg (Calcilit 1G, firmy Alpha) 38,1 g (firmy BASF AG)

Do pojemnika z mieszadłem, o pojemności 1,6 m³, wprowadzono surowce. Całość ogrzano do temperatury 140°C w ciągu 5 h i utrzymywano w tej temperaturze w ciągu 1 h. Następnie ochłodzono do temperatury pokojowej i rozprężono. Nasycone cząstki granulatu spuszczono na sito, przemyto

PL 202 081 B1 wodą i następnie przechowywano w zamkniętych pojemnikach. Próbki tych materiałów przedmuchano do sucha i zastosowano w próbach spieniania (patrz Tabela 2).

P r z y k ł a d y 7-12.

C. Spienianie spienialnych cząstek.

Spienianie wykonano jak opisano w przykładach 1 - 6 w punkcie C. Wyniki podano w Tabeli 2.

T a b e l a 2

przykład	7	8	9	10	11	12
Minigranulat	MG1	MG5	MG 6	MG1	MG1	MG1
czas ogrzewania, h	1	1	1	5	5	5
Porofor	s-pentan	n-heptan	s-pentan	s-pentan	s-pentan	s-pentan
Zawartość przed, %	8,7	12,0	10,8	12,5	12,1	13,6
Zawartość po, %	4,6	4,9	7,3	5,7	5,7	5,9
Gęstość nasypowa przed, g/l	564	562	562	563	558	562
Gęstość nasypowa po, g/l	73	154 *	46	67	61	78
Ocena komórek	drobne	drobne	drobne	drobne	drobne	drobne

* inne ciś nienie pary: 0,4 MPa, 8 s

Claims

1. Cząstkowe, spienialne polimery olefinowe, przy czym polimerem olefinowym jest albo homopolimer propylenu albo kopolimer propylenu z do 15% wagowych komonomeru wybranego spośród etylenu, 1-butenu lub ich mieszanin, które w mieszaninie mogą zawierać do 50% wagowych termoplastu o temperaturze zeszklenia poniżej 180°C, jednak w ogóle w mieszaninie nie zawierają termoplastów o temperaturze zeszklenia powyżej 180°C, i zawierają od 1% wagowego do 40% wagowych poroforu z grupy pentanu, heksanu, heptanu, 3,3-dimetylo-2-butanonu lub 4-metylo-2-pentanonu, zawsze w przeliczeniu na wagę, znamienne tym, że niespienione cząstki mają gęstość nasypową powyżej 400 g/l i nawet po przechowywaniu w ciągu 1 h w temperaturze pokojowej na powietrzu są spienialne w wyniku ogrzewania do temperatury powyżej 100°C do gęstości nasypowej poniżej 200 g/l.

2. Spienialne polimery olefinowe według zastrz. 1, znamienne tym, że zawierają od 0,001% wagowych do 10% wagowych, w przeliczeniu na wagę, środka zarodkującego.

3. Spienialne polimery olefinowe według zastrz. 1, znamienne tym, że nie zawierają domieszki żadnego termoplastu.

4. Spienialne polimery olefinowe według zastrz. 1, znamienne tym, że zawierają domieszkę od 5% wagowych do 40% wagowych poliamidu.

5. Sposób wytwarzania cząstkowych, spienialnych polimerów olefinowych, przy czym polimerem olefinowym jest albo homopolimer propylenu albo kopolimer propylenu z do 15% wagowych komonomeru wybranego spośród etylenu, 1-butenu lub ich mieszanin, które w mieszaninie mogą zawierać do 50 % wagowych termoplastu o temperaturze zeszklenia poniżej 180°C, jednak nie zawierają w ogóle termoplastu o temperaturze zeszklenia powyżej 180°C, przez nasycenie granulatu poliolefinowego za pomocą od 2% wagowych do 50% wagowych poroforu z grupy pentanu, heksanu, heptanu, 3,3-dimetylo-2-butanonu lub 4-metylo-2-pentanonu, w suspensji w zbiorniku ciśnieniowym w temperaturze, co najmniej 120°C, rozprężenie całości, oddzielenie i przemycie nasyconego granulatu, znamienny tym, że przed rozprężeniem całość chłodzi się do temperatury poniżej 100°C.

6. Sposób według zastrz. 5, znamienny tym, że granulat poliolefinowy zawiera od 0,001% wagowych do 10% wagowych środka zarodkującego.

7. Sposób według zastrz. 5, znamienny tym, że środkiem zarodkującym jest wosk i/lub talk.

8. Zastosowanie cząstkowych, spienialnych polimerów olefinowych określonych w zastrzeżeniu 1 do wytwarzania cząstek tworzyw piankowych.