PL163624B1 - Zespól montazowy wózka podnosnikowego PL PL PL PL PL PL - Google Patents

Abstract

1. Z espól m on tazow y w ózka pod nosnikow ego, posiadajacy ram e przystosow ana do poruszania sie przez przedzial w yciagow y podnosnika oraz wózek pod nosni- kow y do pom ieszczen ia pasazerów , znamienny tym , ze posiada zespól w ahadlow y do m ontow ania w ózka p o d - nosnikow ego (10) w ramie (15) w sposób w ahadlow y, um ozliw iajacy boczny ruch wózka pod nosnikow ego (10) wewnatrz tej ramy (15), oraz zespól sprezynow o-tlum i- kow y laczacy te rame (15) z wózkiem podnosnikow ym (10) dla tlum ienia bocznego ruchu w ózka p o d n osn ik o- w ego (10) w ramie (15) na luku bocznym 360°, który to zespól sprezynow o-tlu m ik ow y zawiera liczne pneum aty- czne tlum iki tlokow e (40) zbudow ane ze wspólpracuja- cego tloka (44) i cylindra (42) i indukujace jedynie lam i- narny w ew netrzny przeplyw powietrza przy pelnym zakresie obciazenia silam i bocznym i, rozwijanymi p o d - czas pracy zespolu w ózka podnosnikow ego (10) w prze- dziale w yciagow ym , które to pneum atyczne tlum iki tlo- kow e (40) oddzialyw uja jak sprezyna, gdy rama (15) jest poddaw ana silnym wstrzasom w przedziale w yciago- w ym , oraz oddzialyw uja jak tlum ik, gdy rama (15) jest poddaw ana slabszym wstrzasom w przedziale w ycia- gowym . F I G 1 PL PL PL PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest zespół montażowy wózka podnośnikowego, przeznaczony do umieszczania wózka podnośnikowego w ramie, która porusza się po szynach przez przedział wyciągowy.

Ze stanu techniki znane są zespoły montażowe typu wahadłowego do umieszczania wózka podnośnikowego w ramie, poruszającej się przez przedział wyciągowy podnośnika. Przykład tego rodzaju zespołu montażowego jest pokazany w brytyjskim opisie patentowym nr 1 407 158 opublikowanym 24 września, 1975. Zespół wahadłowy jest korzystny z tego względu, że umożliwia wózkowi ruch boczny, zarówno liniowo jak i skrętnie wewnątrz ramy, gdy rama ta wibruje podczas przejścia przez przedział wyciągowy. Rama przesuwa się poprzecznie względem przedziału wyciągowego po szynach na rolkach prowadzących, zamontowanych na ramie. Podczas takiego ruchu rama będzie wibrowała z powodu niewspółosiowości torów w przedziale wyciągowym, z uskoków na połączeniach pomiędzy kolejnymi odcinkami toru, niewspółosiowości kół prowadzących na ramie i tym podobnych. Wibracje ramy będą stanowiły głównie dobrze znane, ostre odchylenia o zmiennej wielkości, w zależności od przyczyny, i będą przenoszone na wózek, jeżeli wózek ten jest mocno przymocowany do ramy. W przeszłości stosowano gumowe podkładki dla próby minimalizacji przenoszenia wibracji z ramy na wózek, przez co pasażerowie podnośnika odbywają jazdę w bardziej spokojnych i komfortowych warunkach.

Wahadłowy zespół montażowy stanowi zespół do przekształcania wywieranych na ramę wibracji typu udarowego, w boczne, liniowe lub skrętne ruchy wózka. Ponieważ wózek jest zawieszony w sposób wahadłowy względem ramy, zatem względny ruch pomiędzy wózkiem a ramą umożliwia zasadniczo mniejszy i łagodniejszy ruch wózka względem przestrzeni insercyjnej. Ponieważ pasażer wyczuwa jedynie przyspieszenie względem przestrzeni inercyjnej, zatem tego rodzaju zmniejszone oddziaływanie zapewnia bardziej komfortową jazdę.

Jednakże tego rodzaju proste zawieszenie bez tłumienia może spowodować w wyniku zakłóceń ruchy wózka względem przestrzeni inercyjnej, powtarzające się z naturalną częstotliwością układu w dłuższych odcinkach czasu. Przy zastosowaniu zespołu montażowego typu wahadłowego muszą być zatem kontrolowane boczne ruchy wózka w ramie, tak aby ograniczyć amplitudę i okres tych ruchów, przy jednoczesnym złagodzeniu ich wpływu na wózek i jego pasażerów. We wspomnianym brytyjskim opisie patentowym nr 1 407 158, pomiędzy podłogą wózka a ramą zastosowano gumowe podkładki, służące do wytłumienia bocznych i pionowych ruchów wózka w ramie.

Wynalazek dotyczy ulepszonego zespołu montażowego typu wahadłowego do montowania wózka podnośnikowego w ramie. Boczne ruchy wózka względem ramy są kontrolowane za pomocą połączonego zespołu sprężyny i amortyzatora,łączącego wózek z ramą. Zespół ten ma charakter amortyzatora, gdy wózek delikatnie kołysze się na boki, a także ma charakter sprężyny, gdy wózek gwałtownie odchyla się na boki. Proporcje i rozmiar amortyzatora tłokowego są tak dobrane, aby uzyskać właściwą podatność, wskutek ściśliowści danej objętości powietrza, oraz lepkościowe tłumienie, tak że zostają ograniczone przekazywane przyspieszenia kabiny, jak również trwałe naturalne kołysania boczne po wystąpieniu nagłych zakłóceń. Kontrola ruchu bocznego w wózku następuje we wszystkich kierunkach bocznych, tj. na łuku 360°, i odnosi się również do ruchu skrętnego wózka względem ramy.

Wózek jest zawieszony w ramie za pomocą czterech metalowych prętów, zamocowanych do podłogi wózka, po jednym w każdym rogu wózka, i przymocowany do górnej części ramy. Sztywność prętów jest tak dobrana, aby nie wywierała istotnego wpływu na ruch wahadłowy wózka w ramie. Tym samym pręty oddziaływują jako cięgna, na których jest zawieszony wózek. Kontrolowanie bocznego ruchu wózka względem ramy jest realizowane jedynie przez zespoły sprężynowotłumikowe, które łączą podłogę wózka z dolną częścią ramy. Zespoły sprężynowo-tłumikowe są to korzystnie pneumatyczne układy tłokowo-cylindrycze, potocznie znane jako pneumatyczne tłumiki tłokowe, zmodyfikowane dla zapewnienia stałości laminarnego przepływu powietrza do i z cylindra, niezależnie od wielkości siły napędzającej przyłożonej do tłoka. Tak więc w wyniku suwu tłoka do i z cylindra w odpowiedzi na boczne ruchy wózka wzlędem ramy, pomiędzy tłokiem a cylindrem będzie zawsze zachodził laminarny przepływ powietrza, a nie przepływ turbulentny. Zespoły oczywiście będą tak dobrane, aby pracowały w ten sposób w określonym zakresie sił bocznych występujących podczas bocznych kołysań wózka w ramie w normalnych warunkach

163 624 roboczych. W celu uzyskania tego kontrolowanego ruchu wózka, zespoły sprężynowo-tłumikowe są umieszczone w grupach tak, że objęte będzie całe 360° możliwych liniowych ruchów bocznych, jak również łukowe ruchy skrętne wózka. Korzystnie zespoły sprężynowo-tłumikowe są rozmieszczone w prostokątnym układzie, przemieszczonym o 45° względem geometrii wózka. Przynajmniej jeden z zespołów w układzie będzie zawsze ściskany wskutek ruchu wózka. W zasadzie dwa zespoły będą ściskane, zaś pozostałe dwa będą rozciągane. Które zespoły będą ściskane a które rozciągane, jest uzależnione od kierunku ruchu wózka.

Celem wynalazku jest opracowanie ulepszonego zespołu montażowego wózka podnośnikowego do zastosowania w zespole podnośnikowym.

Następnym celem wynalazku jest opracowanie zespołu montażowego z zastosowaniem oprawy montażowej typu wahadłowego dla zawieszenia wózka w ramie. Dalszym celem wynalazku jest opracowanie zespołu montażowego, zawierającego układ sprężynowo-tłumikowy do kontrolowania bocznego ruchu wózka w wahadłowej oprawie. Następnym celem wynalazku jest opracowanie zespołu montażowego, w którym układ sprężynowo-tłumikowy stabilizuje boczny ruch wózka we wszystkich możliwych kierunkach.

Przedmiot wynalazku zostanie uwidoczniony w przykładach wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia perspektywiczny widok zespołu montażowego wózka podnośnikowego według wynalazku z położenia trochę poniżej wózka od strony drzwi wózka, znajdujących się w położeniu zamkniętym, fig. 2 - widok podobny do fig. 1, z dolną częścią oprawy montażowej wózka rozłożoną dla odsłonięcia elementów składowych poniżej kabiny podnośnika, fig. 3 - widok z góry zespołu sprężynowo-tłumikowego, zamontowanego poniżej podłogi wózka, a fig. 4 - przekrój wzdłuż osi jednego z zespołów sprężynowo-tłumikowych.

Jak przedstawiono na fig. 1 i 2, zespół wózka podnośnikowego 8 zawiera sześcienny podnośnikowy wózek 10, zawieszony na dwóch równoległych belkach 12 w kształcie U za pomocą czterech prętów wieszakowych 14, z których każdy jest umieszczony przy narożu wózka 10. Wózek ma cztery ściany 16, z których dwie są widoczne w widokach perpsektywicznych na fig. 1 i 2. Belki 12 i pręty wieszakowe 14 stanowią część ramy 15 zespołu wózka, która to rama 15 zawiera również boczne pionowe podpory 18, do których są przyspawane belki 12, oraz górne i dolne belki podporowe 20, 22, przyspawane do bocznych, pionowych podpór 18.

Ściany 16 wózka są połączone ze sobą, tworząc sześcienny wózek spoczywający na czterech belkach 24, przyspawanych do czterech podpierających podkładek 26 (pod każdym narożem wózka jedna). Każdy z prętów wieszakowych 14 przechodzi przez każdą podpierającą podkładkę 26, przez tłumiącą hałas gumową podkładkę 27 i drugą podpierającą podkładkę 28. Dwie podkładki podpierające 26 i 28 przykrywają gumową podkładkę 27. Poniżej dwóch naroży wózka znajduje się przetwornik siłowy 29, oddzielający podkładki 26 i 28. Przetwornik 29 wysyła sygnały elektryczne reprezentujące obciążenie wózka. W opisie patentowym St. Zjednoczonych Ameryki nr 4 330836 Donofrio i in. przekazanym na rzecz Otis Elevator Company, jest przedstawione rozważanie odnośnie zastosowania przetworników siłowych dla pomiaru obciążeń wózka. Każdy pręt 14 przechodzi przez belki 12, przez dwie górne podkładki podporowe 30 otaczające drugą podkładkę 32 tłumiącą hałas. Obydwa końce 33 każdego pręta 14 są wygięte, pofałdowane lub inaczej zamocowane, zaś pomiędzy końcami 33 pręta a podkładkami 28 i 30 są przymocowane do prętów ograniczające kołnierze 34. Dobór prętów wieszakowych 14 jest uzależniony od spodziewanego obciążenia kabiny, sztywności pręta i naturalnej częstotliwości ruchu kabiny w porównaniu do częstotliwości ruchu ramy na boki, spodziewanego podczas ruchu wózka w szybie podnośnikowym.

Jak stwierdzono powyżej, rama może posiadać rolki, które toczą się wzdłuż szyn prowadzących, biegnących wzdłuż przedziału wyciągowego podnośnika. Przesuwając się po szynach rama ulega chybotaniu na boki, to znaczy wibruje w dwóch kierunkach DD1 i DD2, prostopadłych do kierunku ruchu DD3, i w ich wektorach. Wózek 10 ulega również ruchowi skrętnemu wewnątrz ramy 15, gdy jest poddany działaniu jej wibracji.

Pręty 14 są tak dobrane, aby były wystarczająco giętkie do umożliwienia kołysania wózka 10 wewnątrz ramy 15 w wyniku jej wibracji. Ponadto, giętkość prętów 14 powinna być taka, aby nie wywoływała kołysania wózka 10 wewnątrz ramy 15. Giętkość poszczególnych prętów 14 będzie

163 624 zatem ulegać zmianie w zależności od rozmiaru i ciężaru wózka w zespole. Należy zauważyć, że wózek 10 może swobodnie się kołysać względem górnych podpór 12. Oczywiście ten ruch kołysania jest bardzo nieznaczny, ale mimo tego musi być tłumiony. Dla realizacji tego tłumienia wyposażono wózek w podwozie zawierające podzespoły tłumienia 40. Każdy podzespół tłumienia 40 składa się z cylindra 42, tłoka 44 ruchomego ślizgowo w cylindrze 42 oraz giętkiego tłoczyska 46 przymocowanego do tłoka 44.

Na figurze 2 pokazano, że cylinder 42 jest sztywno przymocowany do wspornika 47 na spodzie wózka. Tłoczysko 46 jest przymocowane sztywno do małego wspornika 50, wystającego w dół od płyty 51 przymocowanej do podpór 18. Tak więc cylindry 42 są podłączone do podłogi wózka 16, a tłoczyska 46 są podłączone do ramy 8. Zastosowano cztery takie podzepsoły sprężynowo-tłumiące 40 i umieszczono je w zasadzie parami po każdej stronie części ramy poniżej wózka (fig. 3).

Na figurze 3 pokazano budowę zespołu sprężynowo-tłumikowego w widoku z góry. Pionowa oś symetrii wózka 10 i ramy jest oznaczona jako O. Poszczególne zespoły sprężynowo-tłumikowe są oznaczone 40, 40A, 40B i 40C w celu wyjaśnienia ich pracy. Kierunku bocznego ruchu liniowego wózka 10 są oznaczone promieniowymi strzałkami A-H, a kierunki skrętnego ruchu bocznego wózka 10 są oznaczone strzałkami T oraz J. Jeżeli wózek 10 będzie ulegał skręcaniu w kierunku strzałki T, wówczas zespoły sprężynowo-tłumikowe 40 i 40B będą ulegały ściskaniu, a zespoły 40A i 40C wydłużaniu. Jeżeli wózek 10 będzie ulegał skręcaniu w kierunku ruchu strzałki J, wówczas zepsoły 40A i 40C będą ulegały ściskaniu, zaś zespoły 40, 40B wydłużaniu. Tak więc system zapewnia całkowitą kontrolę i tłumienie dowolnego ruchu skrętnego wózka 10. Odnośnie ruchu bocznego, gdy wózek 10 porusza się w kierunku strzałki A, wówczas zespoły 40A i 40B ulegają ściskaniu, a zespoły 40 i 40C wydłużaniu. Jeżeli wózek porusza się w kierunku strzałki E, wówczas dzieje się przeciwnie. Ruch wózka w kierunku strzałki C powoduje ściskanie zespołów 40 i 40A wraz z towarzyszącym wydłużaniem zespołów 40B i 40C, zaś gdy wózek porusza się w kierunku strzałki G wówczas dzieje się przeciwnie. Jeżeli wózek porusza się w kierunku strzałki B, D, F i H, wówczas zespoły odpowiednio 40A, 40,40C i 40B będą ulegały ściskaniu, zaś zespoły odpowiednio 40C 40B, 40A i 40 będą się wydłużały.

Należy zauważyć, że wszystkie liniowe kierunki bocznego ruchu na łuku 360° wokół osi O będą tłumione za pomocą tych zespołów. Tłoczyska 46 w każdym zespole powinny być wystarczająco giętkie, aby mogły ulegać zginaniu, gdy ruchy będą następowały w ukośnych kierunkach B, D, F i H. Tak więc tłoczyska 46 zepołów 40 i 40B będą wyginać się, gdy wózek 10 będzie przesuwał się w kierunku strzałek B lub F lub wektorów zbliżonych do strzałek B lub F.

Na figurze 4 pokazano szczegóły rozwiązania zespołu 40. Należy zauważyć, że cylinder 42 nie posiada żadnego upustowego otworu w ścianie końcowej 43. Tłok 44 ma średnicę zewnętrzną o takiej wielkości względem otworu cylindra, aby zapewnić zachowanie wystraczająco małej szczeliny 52 pomiędzy tłokiem a otworem cylindra dla uzyskania laminarnego przepływu powietrza z cylindra 42 po tłoku 44, niezależnie od tego czy tłok 44 wchodzi lub wychodzi z cylindra. Szczelina 52 nie powinna nigdy być na tyle duża, aby następował trubulentny przepływ powietrza podczas ruchu tłoka w cylindrze. Mając ciężar wózka w stanie obciążonym i nieobciążonym oraz zakres wibracji, jakim będzie ulegała rama w przedziale wyciągowym, można obliczyć wielkość sił, których działaniu będą poddane tłoki podczas normalnej pracy podnośnika. Szczelinę 52 należy zatem tak dobrać, aby przepływ powietrza z cylindra po tłoku był zawsze laminarny w warunkach oddziaływania tego zakresu sił napędzających.

Przy przepływie laminarnym, siła tłumiąca urządzenia jest proporcjonalna do szybkości przemieszczenia się powietrza przez szczelinę. Jest to sposób na utrzymanie odpowiedniego tłumienia i na umożliwienie uzyskania liniowego dodatku wektorowego sił tłumiących wzdłuż czterech tłumików. To z kolei umożliwia uzyskanie zasadniczo jednakowego tłumienia dla wszystkich kierunków ruchu platformy. Gdy utrzymany jest przepływ laminarny, wówczas zespoły 40 będą pracowały jako tłumiki, gdy będą poddane małym wstrząsom poniżej danego poziomu, i będą pracowały jak sprężyny gdy będą poddane silniejszym wstrząsom powyżej tego danego poziomu. Ten podwójny rodzaj działania jest ważny z tego względu, iż funkcja tłumiąca jest niezbędna do wytłumienia oscylacji po zakłóceniu, zaś funkcja sprężysta jest potrzebna do ograniczenia siły przekazywaej wskutek bardzo gwałtownego ruchu ramy. Funkcja sprężysta działa jako ogranicznik siły.

163 624

Konkretne rozwiązanie urządzenia w celu ilustracji układu jest następujące:

Ciężar pustego wózka i platformy — 3000 funtów Dopuszczalne obciążenie pasażerami — 3500 funtów Zakres załadowanych ładunków — 3000 do 6500 funtów Pręty podporowe - 4 stalowe pręty o średnicy 1/2 cala Długość prętów — 118 cali

Tłumiki — każdy o skutecznym tłumieniu 22 funtów — sek/cal Skuteczna sztywność sprężyny 100 funtów/cal Cztery tłumiki wzdłuż krawędzi kwadratu o bokach 50 cali Średnica tłoka — 5 cali

Środek zakresu roboczego tłoków znajduje się w odległości około 2,5 cala od zakończenia głowicy cylindra.

Alternatywny projekt tłumików posiada skrajnie małe prześwity tłokowe, tak że przeciek będzie wywoływał większą siłę tłumiącą niż potrzebna w układzie. Jest zatem zastosowana równoległa droga przecieku powietrza, stanowiąca długą szczelinę o małej średnicy przez tłok albo cylinder. Również ta droga powinna być zwymiarowana dla powodowania przepływu laminarnego. Dogodnym sposobem jest włożenie rurki „kapilarnej o właściwym rozmiarze, o długości nie mniejszej niż 1 Ó-krotna średnica otworu. Ustawienie całkowitej wartości tłumienia jest regulowane poprzez zmianę długości stosowanej rurki. W alternatywnym rozwiązaniu można zastosować rurki przepływowe 45 (pokazane przerywaną linią na fig. 4) dla połączenia z przestrzenią powietrzną w cylindrze 42 albo przez tłok 44 albo ściankę końcową 43 cylindra 42.

Zespół 8 wózka zawiera również układ do ograniczania ruchu wózka 10, gdy znajduje się on przy podłodze, potrzebny z tego względu, że wózek 10 może wówczas bardzo łatwo kołysać się wewnątrz ramy 15. Wózek 10 jest ściągany do styku z ogranicznikami 54 na ramie 15 (fig. 2). Ogranicznik 54. który może mieć postać gumowego klocka, jest przymocowany do poprzeczki 56, zamocowanej sztywno do ramy za pomocą poprzeczek 58, które są sztywno przymocowane do dolnych podpór 48. Do poprzeczki 56 są również przyspawane dwa ukośne wsporniki 61. Od tych wsporników odchodzi przewód 62 do zespołu uruchamiającego na ramieniu 64, zamocowanym do zespołu uruchamiającego 66, przymocowanego do podpory 68, która jest sztywno zamocowana do członów 58 i tym samym stanowi część ramy 15. Zespół uruchamiający 66 zostaje pobudzony, gdy wózek 10 zatrzymuje się u celu, powodując tym samym obrót ramienia 64 w kierunku przodu wózka. Przewody 62 są ściągane w kierunku przodu wózka, ściągając wózek ku przodowi. Następnie mały wspornik 70 na spodzie wózka opiera się o ogranicznik 54. W ten sposób wózek zostaje mocno ściągnięty do sztywnego ogranicznika, przytrzymującego wózek 10 w miejscu na ramie 15. Umożliwia to pasażerom wejście lub opuszczenie wózka.

Dla napędzania wózka do przodu względem ramy można zastosować dowolny zespół uruchamiający typu przedstawionego we współbieżnym zgłoszeniu S. N. (oznaczenie pełnomocnika OT-741), opierając jego spód o ograniczniki na ramie i unieruchamiając go względem ramy. Zespół uruchamiający bez pobudzania korzystnie znajduje się w stanie unieruchamiającym wózek, zaś po pobudzeniu w stanie uwalniającym wózek. Tym samym brak dopływu energii elektrycznej powoduje blokowanie wózka w takim położeniu, że jest kontrolowany odstęp wózka od progu, a układ uruchamiania drzwi podnośnika ustawia się właściwie względem elementów drzwiowych przedziału wyciągowego.

Podczas normalnej pracy ten rodzaj zespołu uruchamiającego jest zasilany, gdy wózek przyspiesza przy starcie, zaś zasilanie ustaje podczas opóźnienia, gdy wózek dociera do miejsca przeznaczenia. Sposób ten ma na celu możliwie minimalne odczucie przez pasażerów tego działania. Pasażerowie zwykle reagują na pionowe przyspieszenie wynoszące zwykle jedną ósmą g, zatem niezauważalne będzie przyspieszenie mniejsze niż jedna dziesiąta.

Powyżej przedstawiono opis najlepszego sposobu praktykowania wynalazku, jednakże dla fachowców z tej dziedziny oczywiste są zmiany i modyfikacje wynalazku, nie wykraczające poza zakres przedstawiony w zastrzeżeniach patentowych.

—FIG-3

J7G4

42

JJ 777-7--/ / /

DO 3

_FJG1

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 90 egz. Cena 10 000 zł

Claims (10)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Zespół montażowy wózka podnośnikowego, posiadający ramę przystosowaną do poruszania się przez przedział wzciąenwz pnannonika nraz wózek pnannOniknwc dn pomieszczenia pasażerów, znamienny tym, że pnsiaaa zespół wahaałnwc dn mnnsnwania wózka podnnśniknwżgn (10) w ramie (15) w spnsób wahaałnwc, rmnaIiwiraącc bnczny rrch wózka pkannOnikkweek (10) wewnątrz tej ramy (15), nraz zespół spręacnnwn- słrmiknwc łączący tę ramę (15) z wózkiem pnannOniknwcm (10) ala tłumienia bocznego rrchr wózka pnannOniknween (10) w ramie (15) na łukr bncznym 360°, który Sż zespół epręaznnwn-tłrmiknwz zawiera liczne pnermatyczne tłumiki słnkkwe (40) zbuanwane ze współpracującego tłoka (44) i cylindra (42) i inaukujące jedynSe laminarny wewnętrzny przepływ powietrza przy pełnym zakresie obciążenia siłami bocznymi, rozwijanymi poaczas pracy zespołu wózka pnannonikoween (10) w przeaziale wyciągowym, które Sn pneumatyczne tłumiki tłokowe (40) nadziałzwują jak sprężyna, gay rama (15) jest poaaawrna silnym wstrząsom w przeaziale wyciągowym, oraz nadziałzwuaą jak tłumik, gay rama (15) jest pnadawrna słabszym wstrząsom w przeaziale wyciągowym.
2. 2. Zespół montażowy weaług zastrz. 1, znamienny tym, że zespół tłumikowy zawiera cztery pneumatyczne tłumiki tłokowe (40), z których każay jest umieszczony wzałuż osi usytuowanej pna kątem 45° an płaszczyzn ścian (16) wózka pnannOniknwegn (10).
3. 3. Zespół monaażowy wedhig zastzz . 1 , znamienny Cym , że każdy tUlasik dokowy (40ą zawiera współpracujący ze sobą tłok (44) i cylinaer (42), pomi^zc którymi znajauje się szczelina wystarczająco wąska, aby zapewniała laminarny przepływ powietrza:
4. 4. Zespół monaażowy weduug zasttz . 1 , ζηβηηίθηηγ Cym , żekażdy łu^kk dokowy 440, zaweera współpracujący ze sobą tłok (44) i cylinaer (42), w których zastosowano rurowy upust powietrza (45) o wcmmarach zapewniających laminarny przepływ powietrza i wykluczających powstawanie turbulencji przepływu powietrza z przestrzeni powietrznej, utworzonej przez tłok (44) i zamknięty koniec cylinara (42).
5. 5. Zespół montażowy wed^g zas^. 1 , znaasiśnny Cym , ży zespół wahadtowy zaweera iiczny pręty (14), umieszczone w sąsieaztwie każaegn naroża wózka podnnónikkwegn (10), przy czym te pręty (14) są pnałączone jeanym końcem an górnej^; części ramy (15), a przeciwległym końcem ón anlnej części wózka pnannOnikowego (10).
6. 6. Zespół montakowy weduug zasr^. 5 , znam^ony Cym , ży pręyy (14, m^ij^ aaką szCywność, która nie wywołuje bocznych oscylacji wóz.ka poannśniknwegn (10) w ramie (15).
7. 7. Zespół momażowy wedtog zasUzł1, znaasieśmy Cym , żewózek podnośnikowy (1O, posaada zespół óo ustalania wózka poannśniknwego (10) w ramie (15), gay zatrzymuje się on w ancelowzm miejscu w przedzSαlż wyciągowym.
8. 8. Zespół montażowy weaług zastrz. 1, znamienny tym, że zespół sprężynown-tłumikowy zawiera liczne, pneumatyczne tłumiki tłokowe (40) zbudnwane ze współpracującego tłoka (44) i cclinara (42) i naaziałzwrjącż w licznych liniowych kierunkach roboczych przesuniętych kątowo wzglęaem siebie, ala spowolnienia poziomego, krzywoliniowego, skrętnego kołysania wózka poanośnikowego (10) w kierunku zarówno zgoancm jak i przeciwnym an ruchu wskazówek zegara, przy czym k^ay z tych kierunków roboczych jest wyznaczony przez kierunek suwu oapowieaniegn tłoka.
9. 9. Zespół montażowy weaług zastrz. 8, znamienny tym, ze tłumiki tłokowe (40) są zestawione parami, sak że boczne lub skrętne kołysanie wózka poanośnikowego (10) w ramie (15) powoa^e ściśnięcie jeanego z tłumików tłokowych (40) aanej pary i jeannczesne rozciągnięcie arugiegn tłumika tłokowego (40) w tej samej parze tłumików.
10. 10. Zespół montażowy wedłrg zastrz. 9, znamienny tym, że ma zastosowane cztery tłumiki tłokowe (40), zestawione w awie pary tłumików (40), przy czym jeaen z tłumików (40) w kradea parze jest umieszczony w sąsieaztwie kαaaego naroża wózka poanośnikowego (10), zaś kierunek suwu każaegn tłoka (40) jest zasaaniczn ptnstopaały ao linii łączącej śreanicown przeciwległe naroża wózka poanośnikowego (10).

    * * *

    163 624