PL66638Y1 - Urzadzenie strugowe dla górnictwa - Google Patents

Description

2 PL 66 638 Υ1

Opis wzoru

Wzór użytkowy dotyczy urządzenia strugowego dla górnictwa, w szczególności zaś struga węglowego o wielu korpusach strugowych połączonych ze sobą za pośrednictwem rozłącznych mechanizmów sprzęgających, znajdującego zastosowanie w podziemnym górnictwie węgla kamiennego. W górnictwie podziemnym, zwłaszcza węgla, od wielu dziesiątek lat do urabiania pokładów węgla wykorzystuje się strugi węglowe. Do najbardziej popularnych należą pojedyncze strugi węglowe, prowadzone po prowadnicy strugowej zamontowanej na przenośniku ścianowym po jego odociosowej stronie i wyposażone dla każdego kierunku jazdy w wychylne ramię nośne dla noży urabiających oraz w montowalne, przykładowo na zmiennych wysokościach, kolumny nośne noży przystropowych oraz kolumny nośne noży bocznych, co umożliwia dostosowanie wysokości konstrukcji pojedynczego struga węglowego do występujących warunków eksploatacyjnych w wyrobisku podziemnym, a przede wszystkim do grubości pokładu węgla. Kolumny noży bocznych mogą być również wykonane w postaci bloków nakładkowych, dowolnie montowanych na korpusie strugowym.

Przykładowo, z niemieckiego opisu DE 196 37 789 A1, znany jest pojedynczy strug węglowy, prowadzony po szynie prowadzącej pomostu jezdnego prowadzenia strugowego zabudowanego po odociosowej stronie ostrogorynien przenośnika ścianowego i jednocześnie od góry obejmujący swym portalem podporowym rynnę transportową przenośnika ścianowego, dzięki czemu równocześnie otrzymuje wsparcie na odzawałowej szynie prowadzącej. Pojedynczy strug węglowy posiada tylko jeden saniowy korpus strugowy, a elementy nadstawkowe z kolumnami noży bocznych połączone są z korpusem strugowym za pomocą elementów o kształcie ogniw łańcuchowych. Z opisu niemieckiego DE 10 2005 049 971 A1 znany jest korpus pojedynczego struga węglowego, wykonanego jako strug mieczowy, w którym wychylne dźwigary noży urabiających sprzęgane są poprzez łącznik przesuwny tak, że w zależności od kierunku jazdy zawsze tylko jeden z dwóch dźwigarów noży urabiających ścina ocios calizny, podczas gdy drugi dźwigar pozostaje w pozycji wychylonej, w której osadzone w nim noże urabiające nie mają kontaktu z ociosem.

Strug wyposażony w dwa korpusy strugowe znany jest przykładowo z niemieckiego opisu DE 2500 689 A1 oraz DE 2728 178 A1. Obydwa korpusy strugowe wykonują ruch wymuszony wzdłuż zamocowanego po stronie odociosowej prowadzenia strugowego. Obydwa korpusy strugowe połączone są ze sobą poprzez złącze przegubowe wykonane z pojedynczych ogniw łańcuchowych.

Zadaniem wzoru użytkowego jest opracowanie takiej konstrukcji urządzenia strugowego, za pomocą którego będzie możliwe dobre urabianie pokładów węgla o zróżnicowanej miąższości również wtedy, gdy na wysokości miąższości pokładu występuje węgiel o różnym stopniu twardości, z jednoczesnym umożliwieniem utrzymywania zapasu części zamiennych dla odpowiedniego urządzenia strugowego na możliwie najniższym poziomie.

Istota wzoru użytkowego polega na tym, że strug urabiający posiada trzy korpusy, z których połączony z łącznikiem przesuwnym jest korpus środkowy. Na jednym końcu korpus środkowy połączony jest z pierwszym bocznym korpusem poprzez mechanizm sprzęgający, a na drugim końcu połączony jest poprzez drugi mechanizm sprzęgający z drugim bocznym korpusem. Każdy z mechanizmów sprzęgających składa się przy tym ze sworznia przetyczkowego z trzonem przetyczkowym i z dwoma głowicami przetyczkowym i, oraz z krawędziowo otwartych kieszeni przetyczkowych wykonanych w korpusie środkowym i obu bocznych korpusach, w których każdorazowo osadzany jest przynależny sworzeń przetyczkowy z jego trzonem przetyczkowym i głowicami przetyczkowym i.

Szczególnie korzystnym jest, gdy w urządzeniu strugowym również rynnowe elementy złączne wykonane są w postaci sworzni przetyczkowych, składających się z trzonów przetyczkowych i głowic przetyczkowych. Stosowna przetyczka z dwoma, korzystnie integralnie uformowanymi głowicami prze-tyczkowymi jest podzespołem relatywnie prostym do manipulowania, który sprawdził się w wieloletniej praktyce górniczej jako element złączny do przegubowego łączenia elementów ostrogorynien.

Najlepiej zaś jest, gdy mechanizmy sprzęgające do łączenia korpusów strugowych ze sobą i rynnowe elementy złączne wykonane są jako identyczne, wzajemnie zamienne elementy, dzięki czemu te same sworznie przetyczkowe elementów sprzęgających do korpusów strugowych mogą być wykorzystane jako elementy złączne ostrogorynien. Ma to duże znaczenie dla gospodarki częściami zamiennymi, bo zasadniczo na zapasie może występować jeden element wielofunkcyjnego zastosowania, a mianowicie odpowiedni sworzeń przetyczkowy.

Najkorzystniej jest, gdy głowice przetyczkowe uformowane są integralnie na końcówkach trzonu przetyczkowego. 3 PL 66 638 Υ1

Dla ułatwienia montażu i ryglowania sworzni przetyczkowych w kieszeniach przetyczkowych również korzystnym jest, gdy głowice przetyczkowe posiadają zlokalizowane na końcówkach położonych naprzeciw trzonu przetyczkowego, osiowo wystające i w przekroju w stosunku do głowicy prze-tyczkowej zwężający się języczek ryglujący. Wówczas każdorazowo jedna z kieszeni przetyczkowych posiada szczególnie nadlaną lub dospawaną nasadkę ryglującą która w stanie zmontowania sworznia przetyczkowego obejmuje od góry jeden z języczków ryglujących, a druga kieszeń przetyczkowa posiada otwór montażowy dla wieloczęściowego elementu zabezpieczającego do ryglowania drugiego języczka ryglującego wewnątrz przynależnej mu kieszeni prze tyczkowej.

Dla umożliwienia szczególnie dobrego dopasowania korpusów strugowych do aktualnie w miejscu eksploatacji występujących ostrogorynien oraz stosowanych tam sworzni przetyczkowych i złączy przetyczkowych pożądanym jest, aby kieszenie przetyczkowe wykonane były z podzespołów przy-spawanych do korpusu strugowego. Dzięki zastosowaniu takich środków te same korpusy strugowe bez większych zmian mogą zostać osadzone na różnych przenośnikach ścianowych z najróżniejszymi złączami przetyczkowymi.

Dla zapewnienia wysokiej elastyczności eksploatacyjnej urabiania pokładów węgla o zróżnicowanej miąższości szczególnie korzystnym jest, gdy boczne korpusy strugowe wyposażone są w wychylne i/lub przestawne wysokościowo kolumny nośne noży przystropowych.

Ponadto korzystnym jest, gdy boczne korpusy strugowe posiadają zlokalizowane po stronie przeciwnej względem kieszeni przetyczkowej, to znaczy w trybie roboczym na stronie zewnętrznej, kolumnę nośną noży bocznych, za pomocą której ścinany jest ocios tylko wówczas, gdy przynależny boczny korpus strugowy zajmuje pozycję wyprzedzającą w kierunku jazdy. W przypadku struga o wielu korpusach najlepiej jest, gdy każda część wieloczęściowego korpusu struga urabiającego posiada przynajmniej jedną kieszeń, za pomocą której może być połączona z kolejną częścią tego korpusu.

Dzięki trójczłonowej budowie struga według wzoru użytkowego uzyskuje się taki efekt, że każdorazowo, wyprzedzająco w kierunku jazdy struga działający korpus strugowy odspaja z ociosu węglowego takie odcinki urobku, które położone są na wysokości innej, niż te, które zostały pozyskane za pomocą wychylnych, aż do poziomu spągu opuszczalnych ramion nożowych środkowego korpusu strugowego. Ramiona nożowe środkowego korpusu nożowego są z tego względu korzystnie wyposażone również w noże przyspągowe, za pomocą których to ramię urabia dolny odcinek ociosu węglowego w ten sposób, że górne warstwy pokładu zostają podcięte, a boczny korpus strugowy, działając wyprzedzająco w stosunku do środkowego korpusu strugowego na każdym kierunku jazdy struga, może odspoić każdorazowo najniżej położone, tzn. w pobliżu spągu, nacięte partie węgla. Dzięki zastosowaniu sworzni przetyczkowych może powstać łatwe do rozmontowania i równocześnie szczególnie mocne połączenie pomiędzy środkowym korpusem strugowym i bocznymi korpusami strugowymi, które zapewnia dobrą wychylność między bocznymi korpusami strugowymi i środkowym korpusem strugowym tak, aby możliwe było prowadzenie tego wieloczłonowego, posiadającego odpowiednio dużą długość całkowitą struga również przy występujących nierównościach prowadzenia strugowego i aby równocześnie noże urabiające możliwie tylko jednego z dwóch bocznych korpusów strugowych zawrębiały się w urabiany materiał. Szczególnie przydatne złącza przetyczkowe ze sworzniami przetyczkowymi i kieszeniami przetyczkowymi oraz wieloczęściowymi elementami zabezpieczającymi znane są z niemieckiego opisu DE 203 07 151 U1.

Wzór użytkowy został bliżej objaśniony na rysunku, gdzie fig. 1 przedstawia trzyczęściowy strug w widoku czołowym od strony ociosu z częściowym odkryciem na złącze przetyczkowe, fig. 2 - przekrój poprzeczny przez urządzenia strugowe linii ll-ll z fig. 1, fig 3 - szczegółowy widok złącza przetyczkowego łączącego jeden boczny korpus ze środkowym korpusem struga, fig. 4 - fragment połączenia przedstawionego na fig. 3 w przekroju poziomym z odwrotnej strony, a fig. 5 - przekrój wzdłużny przez złącze przetyczkowe z fig. 3.

Rysunek urządzenia strugowego zobrazowany na fig. 1 przedstawia trzyczęściowy strug urabiający 1 do pozyskiwania węgla w górnictwie podziemnym. Strug urabiający 1 składa się zasadniczo ze środkowego korpusu 2, pierwszego bocznego korpusu 3A oraz drugiego bocznego korpusu 3B. Obydwa boczne korpusy 3A, 3B są wykonane identycznie, ale w odbiciu zwierciadlanym i te obydwa boczne korpusy 3A, 3B swymi wewnętrznymi, zwróconymi ku sobie stronami 4 połączone są odpowiednio z jednym z końców 5 środkowego korpusu 2 z zachowaniem wytrzymałości na rozciąganie i z ograniczoną zdolnością do wychyleń kątowych, o czym będzie mowa w dalszej części opisu. 4 PL 66 638 Υ1 Środkowy korpus 2, do dolnej strefy którego poprzez sanie zabierakowe 6 sięga nienarysowany łańcuch strugowy, posiada zlokalizowane w pobliżu swych końców 5, przeznaczone dla każdego kierunku jazdy, wychylne ramię nożowe 7, które w niezaprezentowany szczegółowo sposób, za pomocą wychylnego czopa 8 zamocowane jest wychylnie do środkowego korpusu 2 i wyposażone jest m.in. w wymienne noże przyspągowe 9. Wychył obydwóch ramion nożowych 7 na przynależnym wychyl-nym czopie 8 w danym kierunku jazdy struga sprzężony jest za pomocą łącznika przesuwnego 10, który tutaj przylega do zderzaka 11 ramienia nożowego 7, lub też przyłączony jest przegubowo, dzięki czemu wyprzedzające na danym kierunku jazdy ramię nożowe 7 w wyniku zawrębiania swych noży przyspągowych 9 w urabianą caliznę porusza się ku dołowi, a drugie ramię nożowe 7 - nadążne w kierunku jazdy struga - pozostaje wychylone ku górze, a więc noże przyspągowe 9 i noże tego ramienia nożowego 7 nie wykonują wówczas urabiania. Fig. 1 przedstawia przykładowo nóż przyspą-gowy 9 lewego ramienia nożowego 7 nieco głębiej położony niż nóż przyspągowy 9 prawego ramienia nożowego 7, w związku z czym prezentacja ta odpowiada w istocie przejazdowi struga urabiającego 1 w lewą stronę. Ponieważ jeden strug urabiający 1 w wyrobisku podziemnym porusza się tam i z powrotem pomiędzy obydwoma końcami ściany wzdłuż przedstawionego schematycznie na fig. 2 za pomocą ostrogorynny przenośnika ścianowego, wraz ze zmianą kierunku jazdy struga 1 zmienia się również wychył ramion nożowych 7, co dla specjalisty z branży górnictwa podziemnego jest rzeczą szczegółowo znaną. W trzyczęściowym strugu urabiającym 1, jak widać na fig. 1, bieg roboczy wykonuje - w zależności od kierunku jazdy - każdorazowo jeden z dwóch korpusów bocznych 3A albo 3B. Przy kierunku jazdy w lewo jest to lewy korpus strugowy 3A, wyprzedzający środkowy korpus 2 i w ten sposób przodujący boczny korpus 3A (względnie 3B) wykonuje roboczy cykl urabiania, podczas gdy drugi boczny korpus 3B zostaje wychylony w taki sposób, że związane z nim noże urabiające nie skrawają calizny, lub też skrawają ją tylko częściowo. Jak dobrze obrazuje fig. 1, obydwa boczne korpusy 3A, 3B są z jednej strony wyposażone w kolumnę nośną 12 noży bocznych 12A, za pomocą których możliwe jest odspajanie środkowej ławy pokładu po ociosie, a ponadto obydwa posiadają kolumnę nośną 13 noży przystropowych 13A, 13B do urabiania górnej ławy pokładu. Kolumny nośne 12 noży bocznych 12A połączone są przegubowo - tutaj za pomocą ogniw łańcuchowych 14 - z odpowiednim bocznym korpusem strugowym 3A, 3B zachowując niewielką ruchomość i tylko wtedy, gdy boczny korpus strugowy 3A, 3B jest korpusem wyprzedzającym wykonują roboczy cykl urabiania. Natomiast kolumny nośne 13 po obu stronach wyposażone są w rzędy noży urabiających 13A, 13B, przy czym jedna z nich 13A dla jednego kierunku jazdy struga 1 i druga 13B dla drugiego kierunku jazdy wykonują urabianie górnej ławy. Kolumny nośne 13 noży przystropowych 13A, 13B są przy tym przegubowo wychylnie, wysokościowo przestawnie połączone z odpowiednim bocznym korpusem strugowym 3A, 3B.

Cały strug urabiający 1 prowadzony jest ślizgowo wzdłuż przenośnika ścianowego 15. Ostrogorynny 16 wyposażone są przy tym w zlokalizowane po stronie odociosowej prowadzenie strugowe 17 służące do prowadzenia całego struga urabiającego 1 z jego trzema korpusami strugowymi 2, 3A, 3B, które w sposób znany z praktyki górniczej może obejmować górną listwę prowadzącą 18, dolną częściowo ograniczającą jeden z kanałów łańcuchowych belkę prowadzącą 19, oraz tor jezdny maszyny 20. Urobek pozyskany za pomocą struga urabiającego 1 zostaje w znany sposób w przedziale transportowym 21 przenośnika ścianowego 15 odtransportowany przy użyciu przykładowo (nienarysowanego) łańcucha zgrzebłowego, przy czym ładowanie urobku na przenośnik ścianowy 15 następuje poprzez rampy załadowcze struga urabiającego 1.

Fig. 2 pokazuje, że noże urabiające 9 na ramieniu nożowym 7 przyporządkowanym korpusowi strugowemu 2 wystają głębiej w kierunku ociosu (nienarysowany) ławy węglowej, niż poszczególne noże boczne 12A kolumny nośnej 12, oraz kolumny nośnej 13 noży przystropowych 13A, 13 B. Jest to szczególnie korzystne przy urabianiu ław węglowych względnie pokładów węglowych, w których na wysokości urabiania występuje węgiel o różnej twardości, ponieważ za pomocą noży 9 przyspągowych zlokalizowanych na środkowym korpusie strugowym 2 możliwe jest wycięcie dolnej ławy, podczas gdy zalegający nad nią materiał zostanie ścięty w zasadzie dopiero przy kolejnym przejeździe struga 1.

Inna szczególna właściwość struga 1 według wzoru użytkowego polega na tym, że - jak już powyżej wspomniano - środkowy korpus strugowy 2 połączony jest z jednym z bocznych korpusów strugowych 3A za pośrednictwem złącza przetyczkowego 22 ze sworzniem przetyczkowym 23 w charakterze elementu sprzęgającego. Na fig. 3 do 5 zostało w detalach przedstawione złącze przetyczkowe 22 ze sworzniem przetyczkowym 23 w widoku z boku oraz w różnych przekrojach. Dla umożliwienia

Claims (10)

1. 5 PL 66 638 Υ1 wykonania złącza przetyczkowego 22 środkowy korpus 2 strugowy wyposażony jest łącznie w dwie kieszenie przetyczkowe 24 i każdy boczny korpus 3A, 3B posiada jedną kieszeń przetyczkową 25. Wszystkie kieszenie przetyczkowe 24, 25 wyposażone są w gniazda mocujące 26', 26" dla sworzni przetyczkowych 23, składających się z trzonu przetyczkowego 27 z integralnie na końcach wykonanymi głowicami przetyczkowymi 28, którymi może on zostać w obu tych kieszeniach przetyczkowych 24, 25 osadzony w taki sposób, aby trzon 27 od góry objął punkt styku między obydwoma korpusami 2, 3A względnie 3B, a głowice przetyczkowe 28 zapewniły odporne na zrywanie połączenie między dwoma sąsiednimi korpusami strugowymi 2, 3A względnie 2, 3B. Dla równoczesnego zabezpieczenia sworznia przetyczkowego 23 przed wypadnięciem z kieszeni przetyczkowej 24, 25 obydwie głowice przetyczkowe 28 wyposażone są w integralnie wykonane języczki ryglujące 29, zlokalizowane na przeciwległej do trzonu 27 końcówce głowicy przetyczkowej 28 i mające mniejszą grubość, oraz szerokość od tej głowicy przetyczkowej 28. W stanie zmontowania jeden z dwóch języczków ryglujących 29 podchwytem obejmuje przyspawaną do kieszeni przetyczkowej 24 środkowego korpusu strugowego 2 nasadkę ryglującą 30, podczas gdy drugi języczek ryglujący 29 zostaje zaryglowany w przyporządkowanej bocznemu korpusowi strugowemu 3A, 3B kieszeni przetyczkowej 25 za pomocą wielo-częściowego elementu zabezpieczającego 31. Element zabezpieczający 31 składa się z wkładki 32, rygla 33 w stanie zmontowania obejmującego nosek ryglujący 29 sworznia przetyczkowego 23, oraz śruby mocującej 34, stabilizującej wkładkę 32 i rygiel 33 w otworze montażowym 35 kieszeni przetyczkowej 25, stykającym się z gniazdem mocującym 26" tej kieszeni 25. Przykład wykonania preferowanego do zastosowania w tym rozwiązaniu złącza przetyczkowego 22 obok przetyczki 23 i przetyczkowych elementów zabezpieczających 31 znany jest z niemieckiego opisu DE 203 07 151 U1. Odniesienie do niego zostanie podane uzupełniająco. Zastosowanie złącza przetyczkowego 22 ze sworzniem przetyczkowym 23, z dwoma integralnie z trzonem przetyczkowym 27 wykonanymi głowicami przetyczkowymi 28 w charakterze elementów sprzęgających do poszczególnych korpusów strugowych 2, 3A, 3B jest szczególnie korzystne, gdyż ta sama przetyczka 23 względnie to samo złącze przetyczkowe 22 znajduje zastosowanie również jako rynnowy element złączny 36 do łączenia sąsiednich elementów ostrogorynien 16 przenośnika ścianowego 15. Jest to dobrze zobrazowane na fig. 2, gdzie przetyczki będące rynnowymi elementami złącznymi 36 są równocześnie oznaczone oznaczeniem 23. W ramach przedstawionego opisu może istnieć wiele modyfikacji, mieszczących się w ramach zakresu ochrony, objętego zastrzeżeniami zależnymi. Zrozumiałym jest, że każdy, pojedynczy korpus strugowy może z kolei mieć budowę wieloczłonową. Zamiast przyspawanych kieszeni przetyczkowych mogą występować kieszenie przykręcane, bądź nadlewane. Zastosowany sworzeń przetyczkowy może mieć różny kształt, wymiary, czy geometrię, może być również w rozmaity sposób ryglowany w kieszeni przetyczkowej. To samo odnosi się do konfiguracji i budowy poszczególnych noży i kolumn nośnych noży urabiających na każdym korpusie strugowym. Rozwiązanie nie ogranicza się do zaproponowanego przykładu wykonania. Zastrzeżenia ochronne 1. Urządzenie strugowe dla górnictwa, ze strugiem posiadającym wiele korpusów strugowych połączonych ze sobą za pośrednictwem rozłącznych mechanizmów sprzęgających, oraz z tworzącym prowadzenie strugowe dla poszczególnych korpusów strugowych przesuwnym przenośnikiem ścianowym, zbudowanym z rynien połączonych ze sobą rynnowymi elementami złącznymi, przy czym przynajmniej jeden korpus strugowy posiada wychylne ramiona nożowe dla każdego kierunku jazdy struga i ruchomo osadzony łącznik przesuwny przewidziany dla danego kierunku sprzęgania wychyl-nego ramienia nożowego, znamienne tym, że strug urabiający /1/ posiada trzy korpusy strugowe /2, 3A, 3B/, z których połączony jest z łącznikiem przesuwnym /10/ korpus środkowy /2/, na którego jednym końcu /5/ zlokalizowany jest pierwszy boczny korpus /3A/ oraz pierwszy mechanizm sprzęgający, a na drugim końcu /5/ przyłączony jest drugi boczny korpus /3B/ oraz drugi mechanizm sprzęgający, przy czym każdy z tych mechanizmów sprzęgających składa się ze sworznia przetyczkowego /23/ z trzonem przetyczkowym /27/ i z dwoma głowicami przetyczkowmi /28/, oraz krawędziowo otwartych kieszeni przetyczkowych /24, 25/ w korpusie środkowym /2/ i w dwu bocznych korpusach /3A, 3B/, w których każdorazowo osadzany jest sworzeń przetyczkowy /23/ z jego trzonem przetyczkowym /27/ i głowicami przetyczkowymi /28/. 6 PL 66 638 Υ1
2. 2. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że rynnowe elementy złączne /36/ składają się ze sworznia przetyczkowego /23/ z trzonem przetyczkowym /27/ i dwoma głowicami przetyczko-wymi /28/.
3. 3. Urządzenie według zastrz. 1 albo 2, znamienne tym, że elementy sprzęgające korpusy strugowe /2, 3A, 3B/ i rynnowe elementy złączne /36/ wykonane są identycznie i mogą być stosowane zamiennie.
4. 4. Urządzenie według jednego z zastrz. 1 do 3, znamienne tym, że głowice przetyczkowe /28/ są integralnie uformowane na końcach trzonów przetyczkowych /27/.
5. 5. Urządzenie według jednego z zastrz. 1 do 4, znamienne tym, że każda z głowic przetyczkowych /28/ wyposażona jest na swej końcówce skierowanej przeciwnie w stosunku do trzonu przetyczkowego /27/ w osiowo wystający na zewnątrz i w przekroju zwężający się w stosunku do głowicy przetyczkowej /28/ języczek ryglujący /29/.
6. 6. Urządzenie według zastrz. 5, znamienne tym, że każdorazowo jedna z kieszeni przetyczkowych /24/ wyposażona jest w korzystnie nadlaną bądź przyspawaną nasadkę ryglującą /30/, która w stanie zmontowania sworznia przetyczkowego /23/ obejmuje od góry jeden z jego języczków ryglujących /29/, natomiast druga kieszeń przetyczkowa /25/ posiada otwór montażowy /35/ przeznaczony dla wieloczęściowego elementu zabezpieczającego /31/ osadzonego w kieszeni przetyczkowej /25/ dla zaryglowania drugiego języczka ryglującego /29/ sworznia przetyczkowego /23/.
7. 7. Urządzenie według jednego z zastrz. 1 do 6, znamienne tym, że kieszenie przetyczkowe /24, 25/ składają się z podzespołów każdorazowo przyspawanych do korpusu /2, 3A, 3B/ struga urabiającego /1/.
8. 8. Urządzenie według jednego z zastrz. 1 do 7, znamienne tym, że boczne korpusy /3A, 3B/ wyposażone są w wychylne i/lub o zmiennej wysokości kolumny nośne /13/ z nożami przystropowymi /13A, 13B/.
9. 9. Urządzenie według jednego z zastrz. 1 do 8, znamienne tym, że boczne korpusy /3A, 3B/ wyposażone są w zlokalizowaną każdorazowo na stronie przeciwnej względem kieszeni przetyczkowej /24, 25/ kolumnę nośną/12/ noży bocznych /12A/.
10. 10. Urządzenie według jednego z zastrz. 1 do 9, znamienne tym, że każda część wieloczęściowego korpusu /2/ struga urabiającego /1/ posiada przynajmniej jedną kieszeń przetyczkową /24, 25/, za pomocą której może być połączona z kolejną częścią tego korpusu /3A, 3B/.