PL200648B1 - Ostrogorynna z klinem załadowczym do przenośnika ścianowego - Google Patents

Abstract

Wynalazek dotyczy ostrogorynny (10) z klinem załadowczym do przenośników ścianowych stosowanych w podziemiach kopalń w ścianowych kompleksach wydobywczych. Ostrogorynna według wynalazku posiada przedział transportowy (1) i przedział powrotny (2), pomiędzy którymi znajduje się dno przedziału transportowego (9), oraz wyposażona jest w kieszenie przetyczkowe (21) i elementy prowadzące dla maszyny urabiającej poruszającej się wzdłuż ociosu węglowego. Dodatkowo od strony ociosu ostrogorynna zaopatrzona jest w rozciągający się od spągu aż do wysokości przedziału transportowego statyczny klin załadowczy, dzięki któremu urobek podczas przekładki przenośnika ładowany jest do przedziału transportowego przenośnika. Klin załadowczy ma postać zagiętej blachy prowadzącej (50), której dolny odcinek (51) przebiega w stosunku do dna przedziału transportowego (9) albo spągu (11) bardziej stromo, niż odcinek górny (52). Zgodnie z wynalazkiem blacha prowadząca (50) w rejonach końcówek (19, 20) ostrogorynny wyposażona jest w wybrania (54, 55), których wielkość dostosowana jest do rozmiarów uchwytów i/lub elementów złącznych ostrogorynien. Nowa ostrogorynna posiada bardziej zwartą, kompaktową budowę i nie wykazuje tendencji do wznoszenia się podczas przekładki przenośnika.

Description

Opis wynalazku

Wynalazek dotyczy ostrogorynny z klinem załadowczym do przenośnika ścianowego współpracującego z urządzeniami urabiającymi w podziemiach kopalń, zwłaszcza z urządzeniami strugowymi, która, posiada przedział transportowy i przedział powrotny, przeznaczone do prowadzenia łańcucha zgrzebłowego, pomiędzy którymi to przedziałami zlokalizowane jest dno przedziału transportowego. Ostrogorynna wyposażona jest w zlokalizowane po stronie odzrobowej i odociosowej uchwyty przeznaczone dla elementu złącznego, łączącego sąsiednie ostrogorynny z zachowaniem odporności na zrywanie. Poza tym ostrogorynna korzystnie wyposażona jest w elementy prowadzące dla maszyny urabiającej, poruszającej się wzdłuż ociosu oraz w klin załadowczy, dołączony do ostrogorynny od strony ociosu, przebiegający od spągu aż do wysokości przedziału transportowego, służący do załadunku urobku na przenośnik podczas przekładki przenośnika. Klin załadowczy wykonany jest z zakrzywionej blachy prowadzącej, której dolny odcinek w stosunku do spągu względnie do dna przedziału transportowego przebiega bardziej stromo niż jej górny odcinek.

Znane są różne rodzaje ostrogorynien będących elementami wyposażenia przenośnika ścianowego. Załadunek urobku na przedział transportowy przenośnika w kompleksach urabiających w podziemiach kopalń, w których urządzenie urabiające porusza się wzdłuż ociosu, co ma miejsce przykładowo w przypadku zastosowania struga węglowego, dokonywany jest za pomocą specjalnych urządzeń bądź blach prowadzących maszyny urabiającej. Ostrogorynny ze statycznymi klinami załadowczymi znajdują zastosowanie zwłaszcza w kompleksach wyposażonych w ruchome maszyny urabiające, poruszające się po wzdłużnym torze pomiędzy przenośnikiem a ociosem, co znane jest na przykład z opisu DE 197 36 662. W kompleksach urabiających wyposażonych w kombajny ścianowe odociosowy element prowadzący, przykładowo szyna ślizgowa lub tor jezdny dla kombajnu, może równocześnie stanowić dolny odcinek klina załadowczego przenośnika ścianowego.

Znana jest ponadto, na przykład z niemieckiego opisu patentowego o numerze DE 3215715 A1 ostrogorynna z odociosowym zespołem prowadzącym, wyposażonym w blachę profilową o kształcie zbliżonym do litery L. Do ramion blachy profilowej zamocowana jest szyna jezdna, na której płozami bądź też rolkami ślizgowymi wspiera się korpus urządzenia urabiającego. Ponadto przed ramionami blachy profilowej przyspawane są kolejne blachy, z których jedna tworzy wzmocnienie dla dolnego toru jezdnego, zaś druga - żebro stanowiące zderzak dla płóz urządzenia urabiającego. Ta tworząca żebro blacha w jednym przykładzie wykonania ma przebieg prostoliniowy, a w innym jest zakrzywiona pod kątem. W celu usprawnienia przekładki ostrogorynien blacha, która jest przyspawana na poziomym ramieniu posiada ukośne ścięcia zlokalizowane na jej czołowej stronie zwrócone ku ociosowi.

Z opisu patentowego o numerze DE 1758066 A1 znane są natomiast ostrogorynny, które po stronie zwróconej ku ociosowi posiadają prowadnice wykonane w postaci płyt wielokrotnie zakrzywionych. Prowadnica jest połączona ze ścianą boczną przenośnika w sposób umożliwiający regulację wysokości i doboru różnych pozycji, co pozwala na dostosowanie ostrogorynien do wybranego kierunku posuwania się przodka oraz regulację wielkości zabioru struga

Przy zastosowaniu obudowy ścianowej ostrogorynny sprzężone ze sobą w przenośnik ścianowy przesuwane są w kierunku ociosu przez rozparte w sekcjach obudowy wysięgniki względnie belki kroczące. Podczas przekładki ostrogorynny przenośnika wykazują tendencję do wznoszenia się ponad spąg i temu negatywnemu zjawisku przeciwdziała się za pomocą stosownych środków sterowania mających na celu utrzymanie poziomej linii wrębiania. Wznoszenie się przenośnika ścianowego jest niekorzystne szczególnie wówczas, gdy, jak to ma miejsce w przypadku kombajnu węglowego, maszyna urabiająca prowadzona jest na przenośniku ścianowym.

Zgodnie z wynalazkiem przewiduje się, że dla montażu i demontażu przenośnika ścianowego i ułatwienia wymiany poszczególnych ostrogorynien w blasze prowadzącej na końcówkach ostrogorynien wykonuje się wybrania, których wielkość dostosowana jest do wymiarów uchwytów i/lub elementów złącznych. Ponieważ wybrania te po krótkim czasie eksploatacji ulegają zatkaniu, nie mają one wpływu na funkcje klina załadowczego, a ostrogorynna według wynalazku zachowuje swą mniejszą w porównaniu z innymi typami ostrogorynien skłonność do wznoszenia.

W preferowanym wykonaniu ostrogorynny szczytowa linia zakrzywienia względnie zagięcia blachy prowadzącej może być zlokalizowana na wysokości dna przedziału transportowego, korzystnie pomiędzy środkiem a dolną strefą tego dna i/lub położona jest poniżej linii środkowej punktu przyłożenia siły rozpartego w obudowie ścianowej wysięgnika względnie belki przesuwnej do ostrogorynny, a przy tym poniżej punktu przyłożenia zlokalizowanego od strony zrobów mechanizmu kroczenia

PL 200 648 B1 służącego do posuwania przenośnika. Szczególnie korzystnym jest przy tym, gdy zagięte ku sobie w zasadzie płaskie odcinki górny i dolny blachy prowadzącej tworzą kąt w zakresie od 150° do 170°, zwłaszcza 160° +/- 4°. Ponadto korzystnym jest, gdy dolny odcinek w stosunku do blachy dna przedziału transportowego zagięty jest pod kątem od 65° do 85°, korzystnie 78° +/- 4°, a górny odcinek w stosunku do dna przedziału transportowego ustawiony jest pod kątem od 45° do 65°, korzystnie 55° +/- 4°.

Uchwyty w rejonach końcówek ostrogorynien wykonane są korzystnie jako kieszenie przetyczkowe, a elementy złączne mają korzystnie postać sworzni przetyczkowych, których głowice osadzane są w kieszeniach przetyczkowych. Wybrania mogą być wykonane w taki sposób, że dolny odcinek blachy prowadzącej na dolnej krawędzi posiada bądź tworzy listwę sięgającą aż do obu końców ostrogorynny, tak że blacha prowadząca na swej dolnej krawędzi przez całą długość ostrogorynny kończy się blachą denną ostrogorynny i jedynie na końcówkach ostrogorynny posiada wybrania, do których może wnikać pył i miał węglowy. Ścianka ograniczająca wybranie, przebiegająca w zasadzie równolegle do końcówek ostrogorynny i sięgająca do wysokości przedziału transportowego, wyposażona jest korzystnie we wgłębienie, tak, że z jednej strony uzyskuje wystarczająco dużo miejsca dla założenia i/lub usunięcia głowic przetyczkowych, a z drugiej strony dzięki wgłębieniu powstaje rodzaj otwartego wykrojnika, dzięki któremu w miejscu przejścia blachy prowadzącej w wybranie poprawia się przenoszenie znacznych sił na przyłączoną względnie przyspawaną ostrogorynnę.

W korzystnym wykonaniu blacha prowadząca przyspawana jest do ostrogorynny. Szczególnie korzystnym jest, gdy blacha prowadząca w swym dolnym odcinku zwłaszcza listwą zlokalizowaną w dolnej strefie krawędziowej przyspawana jest do odociosowej listwy dennej, albo listwy ślizgowej, albo prowadnicy maszyny urabiającej. Szew spawalniczy w dolnej strefie krawędziowej i połączenie z listwą denną lub listwą ślizgową podczas przekładki przenośnika dociskają w górę warstwy urobku leżące na spągu na całej szerokości ostrogorynny, tak że węgiel nie przedostaje się w obszar za blachą prowadzącą i nie występuje zjawisko wznoszenia przenośnika.

Blacha prowadząca według wynalazku ma zastosowanie zarówno w ostrogorynnach z nierozłącznie zmontowanymi przedziałami dolnym i transportowym, jak również w ostrogorynnach z korytem wymiennym w funkcji przedziału transportowego. Przy nierozłącznie zmontowanym przedziale transportowym, profil boczny może być wykonany z profilu walcowanego o przekroju zbliżonym w kształcie do litery T, przy czym wówczas blacha prowadząca swym górnym odcinkiem może być przyspawana do dolnej strefy poziomego cokołu profilu bocznego mającego kształt zbliżony do litery T lub L. W ostrogorynnach z wymiennym korytem w funkcji przedziału transportowego blacha prowadząca korzystnie swym górnym odcinkiem jest przyspawana do konstrukcji ramowej, w której osadzone jest to koryto.

Ponieważ przy przekładce przenośnika i przy załadunku urobku do przedziału transportowego znaczne siły działają na blachę prowadzącą, korzystnie pomiędzy blachą prowadzącą a odociosową ścianą boczną i/lub bocznymi profilami przedziału transportowego i/lub powrotnego wprowadza się przynajmniej dwie blachy wspierające. Umożliwia to między innymi stosowanie blach prowadzących o relatywnie małej grubości. Celowo wówczas blacha prowadząca posiada pionowo biegnące na wysokości blach wspierających wybrania szczelinowe, tak, że w tych wybraniach szczelinowych mogą być umieszczone kolejne szwy spawalnicze, łączące blachę prowadzącą z ostrogorynną. Pomiędzy wybraniami szczelinowymi i/lub po środku blacha prowadząca może posiadać roboczy otwór zawieszeniowy przeznaczony dla podnośnika.

Szczególnie zalecane jest stosowanie ostrogorynien według wynalazku do przenośników z elementami prowadzącymi dla maszyny urabiającej, zwłaszcza z elementami prowadzącymi dla kombajnu węglowego. W ostrogorynnie z elementami prowadzącymi kombajnu można bardziej zminimalizować efekt wznoszenia, gdy poziomy cokół odociosowego profilu przedziału transportowego jednocześnie tworzy odociosową prowadnicę kombajnu, a sam kombajn przemieszcza się po poziomym cokole odociosowego profilu bocznego. Takie rozwiązania przyczyniają się równocześnie do powstawania zwartej budowy urządzenia urabiającego, tak, że rozłożenie stropnic obudowy górniczej jest krótsze niż to ma miejsce przy ostrogorynnach, gdzie od strony ociosu profile boczne posiadają osobny tor jezdny.

Dalsze zalety wynalazku przedstawiono w przedstawiono w przykładzie wykonania na rysunku, gdzie fig. 1 ilustruje ostrogorynnę z przyspawaną od strony ociosu blachą prowadzącą jako klinem załadowczym w widoku perspektywicznym, a fig. 2 - widok wzdłuż linii II-II z fig. 1.

Ostrogorynna 10 przedstawiona w widoku perspektywicznym na fig. 1 znajduje zastosowanie przykładowo w przenośnikach ścianowych zgrzebłowych jedno- i dwułańcuchowych, w których pojedynczy lub podwójny łańcuch prowadzony jest pośrodku rynny przenośnikowej, a zgrzebła łańcuchowe

PL 200 648 B1 swymi końcówkami prowadzone są w kanałach prowadzących, utworzonych w górnym przedziale transportowym 1 i w dolnym przedziale powrotnym 2, ograniczonych przykładowo przez profile boczne 3, 4, 5, 6 posiadające przykładowo kształt zbliżony do litery T. Z pojedynczych ostrogorynien 10 zestawiany jest przenośnik ścianowy, którego tylna wzdłużna strona 7 z fig. 1 zlokalizowana jest od strony zrobów, podczas gdy jego przednia wzdłużna strona 8 usytuowana jest równolegle do nie przedstawionego na rysunku ociosu węglowego. Przedział transportowy 1 i przedział powrotny 2 oddzielone są od siebie dnem przedziału transportowego 9, do którego w prezentowanym przykładzie wykonania przyspawane są wszystkie profile boczne 3, 4, 5, 6 wraz z ich zwróconymi ku dnie przedziału transportowego 9 i dopasowanymi do profilu nie narysowanych zgrzebeł ramionami podpierającymi 13, 14, 15, 16. W prezentowanym przykładzie wykonania wszystkie profile boczne 3, 4, 5, 6 wykonane są identycznie, z profili walcowanych o przekroju zbliżonym do litery T, przy czym każdorazowo ramię profilowe 13, 14, 15, 16 dopasowane do profilu końcówki zgrzebła stanowi pionowe ramię, przechodzące w poziomy cokół 17, 18, 23, 24. Zarówno od strony zrobów, jak i ociosu, każdorazowo w pobliżu końcówek 19 i/lub 20 ostrogorynien przyspawane są kieszenie przetyczkowe 21,22, do których wchodzą głowice przetyczek, w wyniku czego następuje połączenie dwóch sąsiednich ostrogorynien 10 z zachowaniem odporności na zrywanie i z zachowaniem możliwości ograniczonego wychyłu w pionie i poziomie. Na rysunku nie przedstawiono odzrobowych kieszeni przetyczkowych i sworzni przetyczkowych. Pod poziomymi ramionami 23, 24 profili bocznych 5, 6 przedziału powrotnego 2 przyspawana jest blacha denna 25. Fig. 1 przedstawia ponadto dno przedziału transportowego 9 wyposażone na obu końcówkach 19, 20 ostrogorynny we wzajemnie uzupełniające się profilowe elementy zakładkowe.

Ostrogorynna 10 posiada od strony ociosu 8 statyczny klin załadowczy dla załadunku urobionego węgla, wykonany z blachy prowadzącej 50 przyspawanej do ostrogorynny 10 i rozciągającej się od spągu 11 (fig. 2) aż do wysokości przedziału transportowego 1. Blacha prowadząca 50 posiada odcinek dolny 51 i odcinek górny 52, które są w zasadzie płaskie i zagięte względem siebie pod kątem wzdłuż linii wierzchołkowej 53. W obrębie obu kieszeni przetyczkowych 21,22 blacha prowadząca 50 posiada wybrania 54, 55, które rozciągają się na całej wysokości górnego odcinka 52 i na około połowie wysokości dolnego odcinka 51. Wielkość i wymiary wybrań 54, 55 w blasze prowadzącej 50 dopasowane są do wielkości i wymiarów kieszeni przetyczkowych 21,22 i osadzanych w nich nie narysowanych sworzni przetyczkowych. Dolna krawędź 56 dolnego odcinka 51 blachy prowadzącej 50 rozciąga się na całej szerokości ostrogorynny, tak że blacha prowadząca 50 tworzy na całej szerokości ostrogorynny wąską listwę 60 w celu skierowania urobku podczas przesuwania przenośnika na przedział transportowy 1. Dolna krawędź listwy 60 przyspawana jest szwem spawalniczym 57 (fig. 2) do listwy ślizgowej 26, która przyspawana jest poniżej poziomego dolnego cokołu 24 odociosowego profilu bocznego 6. Listwa ślizgowa wystaje od strony ociosu ponad ścianę boczną ostrogorynny 10 utworzoną przez zewnętrzne powierzchnie profili bocznych 3, 6 i dno przedziału transportowego 9. Listwa 60 tworzy dolną, ściankę ograniczającą, wybrań 54, 55, podczas gdy w zasadzie pionowa ścianka ograniczająca 54', 55' wybrań 54, 55 posiada zlokalizowane mniej więcej na poziomie linii wierzchołkowej 53 zagłębienia 62, 63. Poprzez zagłębienia 62, 63 górny odcinek 52 blachy prowadzącej 50 przechodzi łukowo w ostrogorynnę. Poprzez zagłębienia 62, 63 i łukowy przebieg profilu zredukowano niebezpieczne tworzenie się rys i pęknięć w profilu bocznym 3.

Jak pokazano na fig. 2, listwa ślizgowa 26 w stosunku do dna przedziału transportowego 9 względnie blachy dennej 25 odgięta jest o niewielki kąt, około 5°, tak że ostrogorynna 10 tylko w przednim obszarze 27 dolnej strefy listwy ślizgowej 26 opiera się na spągu 11. Fig. 2 unaocznia, że blacha prowadząca 50 tworząca klin załadowczy pomiędzy dolnym odcinkiem 51 a górnym odcinkiem 52 tworzy kąt α równy około 160° i że dolny odcinek 51 w stosunku do spągu 11 względnie dna przedziału transportowego 9 przebiega bardziej stromo niż górny odcinek 52 blachy prowadzącej 50. Nachylenie dolnego, w zasadzie płaskiego odcinka 51 blachy prowadzącej 50 do dna przedziału transportowego 9 oznaczone na fig. 2 jako β wynosi około 78° +/- 4°, podczas gdy kąt γ pomiędzy górnym odcinkiem 52 a dnem przedziału transportowego 9 wynosi około 55° +/- 4°. Dzięki zróżnicowaniu nachylenia odcinka dolnego 51 i odcinka górnego 52 ogólnie stosunkowo stromemu przebiegowi klina załadowczego pomiędzy odociosową powierzchnią czołową 28 listwy ślizgowej 26 a powierzchnią czołową 29 poziomego cokołu 17 profilu bocznego 3 przedziału transportowego tendencja do wznoszenia takiej ostrogorynny według wynalazku jest znacznie niniejsza, niż ma to miejsce w dotychczas znanych i stosowanych ostrogorynnach.

Pomiędzy blachą prowadzącą 50 a zewnętrznymi powierzchniami profili bocznych 3, 6 zlokalizowane są blachy wspierające 30, których odociosowa powierzchnia krawędziowa 31 dopasowana

PL 200 648 B1 jest do konturu odgięcia blachy prowadzącej 50. Blachy wspierające 30 przyspawane są do profili bocznych 3, 6 i przykładowo do dna przedziału transportowego 9, a blacha prowadząca 50 (fig. 1) posiada dwie pionowe szczeliny 58, 59 zlokalizowane na wysokości blach wspierających 30, 32 i przebiegające do nich równolegle. W tych pionowych szczelinach 58, 59 wykonuje się szwy spawalnicze dla dodatkowego usztywnienia pomiędzy blachą prowadzącą 50 a blachami wspierającymi 30, 32. Pomiędzy pionowymi szczelinami 58, 59 znajduje się otwór zawieszeniowy 61, usytuowany po środku blachy prowadzącej i przebiegający pionowo. Na rysunku przedstawiającym ostrogorynnę 10 nie narysowano elementów prowadzących maszyny urabiającej. Przy zastosowaniu ostrogorynien według wynalazku preferowane jest zamocowanie od strony zrobów dodatkowej listwy, przykładowo z mechanizmem napędowym dla kombajnu węglowego, a cokół poziomy 17 odociosowego profilu bocznego 3 przedziału transportowego 1 swą górną powierzchnią 17' tworzy tor jezdny maszyny dla kombajnu.

W ramach powyższego opisu patentowego możliwe jest istnienie szeregu modyfikacji w ramach przedstawionych zastrzeżeń zależnych. Możliwy jest taki sposób wykonania ostrogorynny z korytem wymiennym, w którym blacha prowadząca na górnej krawędzi przyspawana jest do konstrukcji ramowej, co zapewnia wsparcie i wzmocnienie koryta wymiennego. Oprócz tego możliwym jest wykonanie odcinka stanowiącego tor jezdny maszyny przed odgiętą blachą prowadzącą stanowiącą klin załadowczy. Zamiast zgiętej blachy prowadzącej z prostymi odcinkami możliwe jest zastosowanie blachy prowadzącej z zaokrągleniami albo zakrzywieniami na odcinkach granicznych, a linia szczytowa mogłaby też być zlokalizowana również powyżej dna przedziału transportowego. Jako uchwyty i elementy złączne ostrogorynien mogą być zastosowane inne elementy przedstawione tutaj kieszenie i sworznie przetyczkowe, co pociągnie za sobą zmianę kształtu wybrań.

Claims (16)

1. 05^090^^13 z kllnem załadowczym do pr^^^m^^rnl^sa έοίθΓ^νθςο. współpracującego z urządzeniami urabiającymi w podziemiach kopalń, zwłaszcza urządzeniami strugowymi, posiadająca przedział transportowy i przedział powrotny przeznaczone do prowadzenia łańcucha zgrzebłowego, pomiędzy którymi zlokalizowane jest dno przedziału transportowego, oraz wyposażona w zlokalizowane po stronie odzrobowej i odociosowej uchwyty przeznaczone dla elementu złącznego łączącego sąsiednie ostrogorynny z zachowaniem odporności na zrywanie, korzystnie wyposażona w elementy prowadzące dla maszyny urabiającej poruszającej się wzdłuż ociosu, oraz posiadająca po stronie ociosu statyczny klin załadowczy, przebiegający od spągu aż do wysokości przedziału transportowego, służący do załadunku urobku na przenośnik podczas przekładki przenośnika, który to klin załadowczy wykonany jest z zakrzywionej, zwłaszcza zagiętej kątowo blachy prowadzącej, której dolny odcinek w stosunku do spągu względnie do dna przedziału transportowego przebiega bardziej stromo, niż jej górny odcinek, znamienna tym, że blacha prowadząca (50) w rejonach końcówek (19, 20) ostrogorynny wyposażona jest w wybrania (54, 55), których wielkość dostosowana jest do rozmiarów uchwytów i/lub elementów złącznych ostrogorynien.

2. Ostrogorynna według zas^z. 1, znamienna tym, że Ilnia wierzchołkowa (53) zakrzywienia względnie zagięcia blachy prowadzącej (50) zlokalizowana jest na wysokości dna przedziału transportowego (9), korzystnie pomiędzy środkiem a dolną strefą dna przedziału transportowego (9).

3. 05^090^1103 według zassrz. 1 albo 2, znamienna t^r^, że Ilnia wierzchorkowa (53) zakrzywienia względnie zagięcia blachy prowadzącej (50) znajduje się poniżej punktu przyłożenia zlokalizowanego od strony odzrobowej mechanizmu kroczącego albo belki przesuwnej, służących do przekładki przenośnika.

4. Ostogorynna według j ednegoz zass^. 1 albo 3, znamienna tym, że dolnyodcinek (511 I/lub górny odcinek (52) blachy prowadzącej (50) są zasadniczo płaskie i są wzajemnie odchylone o kąt (α), mieszczący się w przedziale od 150° do 170°, korzystnie 160° ± 4°.

5. Ossrogorynna według jednego z zas^z. 1 albo 4, tym, że ddny odcinek (511 w stosunku do dna przedziału transportowego (9) zagięty jest pod kątem (β) mieszczącym się w przedziale od 65° do 85°, korzystnie 78° ± 4°, a górny odcinek (52) w stosunku do dna przedziału transportowego (9) zagięty jest pod kątem (γ) mieszczącym się w przedziale od 45° do 65°, korzystnie 55° ± 4°.

PL 200 648 B1

6. Ossrogorynna według jednego z zastrz. 1 albo 5, znamienna tym. że uchwyty wykonane są w postaci kieszeni przetyczkowych (21,22) a elementy złączne ostrogorynien mają postać przetyczek, których głowice osadzane są w kieszeniach przetyczkowych (21,22).

7. według jednego z 1 albo 6, znamienna tym, że dolna krawędź dolnego odcinka (51) blachy prowadzącej (50) tworzy listwę (60) rozciągającą się aż do rejonu końcówek (19, 20) ostrogorynny.

8. Ossrogorynna według jednego z zas^z. 1 albo 7, znamienna tym, że ścianki oę^r^^rnc^^s^j^t^^ (54', 55') wybrań (54, 55) posiadają zagłębienia (62, 63) zasadniczo równoległe do końcówek (19, 20) ostrogorynny.

9. Ostrogorynna według jednego z zastrz. 1 albo 8, znamienna tym, że blacha prowadząca (50) jest przyspawana do ostrogorynny (10).

10. Ossrogorynna według jednego z 1 albo 9, znamienna tym, że blacha prowadząca (50) swym dolnym odcinkiem (51), korzystnie listwą (60) w rejonie swojej dolnej krawędzi przyspawana jest do odociosowej listwy ślizgowej (26) albo prowadnicy maszyny urabiającej.

11. Ossrogorynna według jednego z zas^z. 1 albo 10, znam lenna tym, że blacha ca (50) swym górnym odcinkiem (52) przyspawana jest do dolnej części lub czołowej ściany (29) poziomego cokołu (17), korzystnie walcowanego profilu bocznego (3) posiadającego kształt zbliżony do litery T lub L.

12. Ossrogorynna według j ednego z z£^^tr^^. 1 -10, znamienna tym. że posiada wymiennekoryyo stanowiące przedział transportowy oraz blachę prowadzącą z jej górnym odcinkiem przyspawanym do konstrukcji ramowej, w której osadzone jest wymienne koryto.

13. Ossrogorynna według jednego z z^^si^^. 1 albo 12, znamienna tym, że w środkowej szefie blachy prowadzącej (50), korzystnie po środku zlokalizowany jest zawieszeniowy otwór roboczy (61).

14. Ostrogorynna według jednego z zastrz. 1 albo 13, znamienna tym, że pomiędzy blachą prowadzącą (50) a odociosową ścianą boczną i/lub profilami bocznymi przedziału transportowego i/lub przedziału powrotnego zlokalizowane są przynajmniej dwie blachy wspierające (30, 32).

15. Ossrogorynna według z^^tr^^. 14, znamienna tym, że blacha prowadząca (50) posiada z!^sadniczo pionowo przebiegające wybrania szczelinowe (58, 59), zlokalizowane na wysokości blach wspierających (30, 32).

16. OsitiOgorynna według jednego z zasłrz. 1 albo 115, znamienna tym. że posiada elementy prowadzące dla maszyny urabiającej, zwłaszcza struga węglowego bądź kombajnu, przy czym poziomy cokół (17) odociosowego profilu bocznego (3) przedziału transportowego (1) tworzy odociosową prowadnicę tej maszyny.