PL184531B1 - Kompozycja o opóźnionym uwalnianiu ludzkiego hormonu wzrostu do wytwarzania leku do terapii - Google Patents

Kompozycja o opóźnionym uwalnianiu ludzkiego hormonu wzrostu do wytwarzania leku do terapii

Info

Publication number
PL184531B1
PL184531B1 PL96323832A PL32383296A PL184531B1 PL 184531 B1 PL184531 B1 PL 184531B1 PL 96323832 A PL96323832 A PL 96323832A PL 32383296 A PL32383296 A PL 32383296A PL 184531 B1 PL184531 B1 PL 184531B1
Authority
PL
Poland
Prior art keywords
hgh
polymer
metal cation
growth hormone
human growth
Prior art date
Application number
PL96323832A
Other languages
English (en)
Other versions
PL323832A1 (en
Inventor
Johnson@OluFunmi@L
Ganmukhi@Medha@M
Bernstein@Howard
Auer@Henry
Khan@M@@Amin
Original Assignee
Alkermes Inc
Priority date (The priority date is an assumption and is not a legal conclusion. Google has not performed a legal analysis and makes no representation as to the accuracy of the date listed.)
Filing date
Publication date
Priority claimed from US08/477,725 external-priority patent/US5667808A/en
Application filed by Alkermes Inc filed Critical Alkermes Inc
Publication of PL323832A1 publication Critical patent/PL323832A1/xx
Publication of PL184531B1 publication Critical patent/PL184531B1/pl

Links

Classifications

    • B—PERFORMING OPERATIONS; TRANSPORTING
    • B82—NANOTECHNOLOGY
    • B82Y—SPECIFIC USES OR APPLICATIONS OF NANOSTRUCTURES; MEASUREMENT OR ANALYSIS OF NANOSTRUCTURES; MANUFACTURE OR TREATMENT OF NANOSTRUCTURES
    • B82Y5/00—Nanobiotechnology or nanomedicine, e.g. protein engineering or drug delivery
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61K—PREPARATIONS FOR MEDICAL, DENTAL OR TOILETRY PURPOSES
    • A61K38/00—Medicinal preparations containing peptides
    • A61K38/16—Peptides having more than 20 amino acids; Gastrins; Somatostatins; Melanotropins; Derivatives thereof
    • A61K38/17—Peptides having more than 20 amino acids; Gastrins; Somatostatins; Melanotropins; Derivatives thereof from animals; from humans
    • A61K38/22—Hormones
    • A61K38/27—Growth hormone [GH] (Somatotropin)
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61K—PREPARATIONS FOR MEDICAL, DENTAL OR TOILETRY PURPOSES
    • A61K9/00—Medicinal preparations characterised by special physical form
    • A61K9/14—Particulate form, e.g. powders, Processes for size reducing of pure drugs or the resulting products, Pure drug nanoparticles
    • A61K9/16—Agglomerates; Granulates; Microbeadlets ; Microspheres; Pellets; Solid products obtained by spray drying, spray freeze drying, spray congealing,(multiple) emulsion solvent evaporation or extraction
    • A61K9/1605—Excipients; Inactive ingredients
    • A61K9/1611—Inorganic compounds
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61K—PREPARATIONS FOR MEDICAL, DENTAL OR TOILETRY PURPOSES
    • A61K9/00—Medicinal preparations characterised by special physical form
    • A61K9/14—Particulate form, e.g. powders, Processes for size reducing of pure drugs or the resulting products, Pure drug nanoparticles
    • A61K9/16—Agglomerates; Granulates; Microbeadlets ; Microspheres; Pellets; Solid products obtained by spray drying, spray freeze drying, spray congealing,(multiple) emulsion solvent evaporation or extraction
    • A61K9/1605—Excipients; Inactive ingredients
    • A61K9/1629—Organic macromolecular compounds
    • A61K9/1641—Organic macromolecular compounds obtained otherwise than by reactions only involving carbon-to-carbon unsaturated bonds, e.g. polyethylene glycol, poloxamers
    • A61K9/1647—Polyesters, e.g. poly(lactide-co-glycolide)
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P5/00—Drugs for disorders of the endocrine system
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P5/00—Drugs for disorders of the endocrine system
    • A61P5/02—Drugs for disorders of the endocrine system of the hypothalamic hormones, e.g. TRH, GnRH, CRH, GRH, somatostatin
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P5/00—Drugs for disorders of the endocrine system
    • A61P5/06—Drugs for disorders of the endocrine system of the anterior pituitary hormones, e.g. TSH, ACTH, FSH, LH, PRL, GH

Abstract

1. Kompozycja o opóznionym uwalnianiu ludzkiego hormonu wzrostu do wytwa- rzania leku do terapii, zawierajaca a) polimer zgodny biologicznie, i b) czastki ludzkiego hormonu wzrostu kompleksowanego kationem metalu, znamienna tym, ze stosunek mo- lowy kationu metalu do bialka jest wiekszy niz 4:1 i mniejszy niz 10:1. PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest kompozycja o opóźnionym uwalnianiu ludzkiego hormonu wzrostu do wytwarzania leku do terapii, zawierająca a) polimer zgodny biologicznie, i b) cząstki ludzkiego hormonu wzrostu kompleksowanego kationem metalu, charakteryzująca się tym, że stosunek molowy kationu metalu do białka jest większy niż 4:1 i mniejszy niż 10:1.
Kompozycja według wynalazku charakteryzuje się tym, że stosunek molowy kationu metalu do białka wynosi co najmniej 6:1.
Kompozycja według wynalazku charakteryzuje się tym, że jako kation metalu zawiera Zn(II).
Kompozycja według wynalazku charakteryzuje się tym, że zawiera kation metalu dodany do ludzkiego hormonu wzrostu w postaci soli rozpuszczalnej w wodzie.
Kompozycja według wynalazku charakteryzuje się tym, że zawiera kation metalu dodany do ludzkiego hormonu wzrostu w postaci octanu cynku.
Kompozycja według wynalazku charakteryzuje się tym, że zawiera cząstki ludzkiego hormonu wzrostu kompleksowanego kationem metalu, rozproszone w polimerze zgodnym biologicznie.
Kompozycja według wynalazku charakteryzuje się tym, że zawiera polimer wybrany z grupy obejmującej polilaktyd, poliglikolid, poli(laktydo-koglikolid), polikwas mlekowy, polikwas glikolowy, polikaprolakton, poliwęglan, poliesteramid, polibezwodnik, poliaminokwas, poliortoester, policyjanoakrylan, polidioksanon, poliszczawian alkilenowy, poliuretan, ich mieszaniny i kopolimery.
Kompozycja według wynalazku korzystnie zawiera polimer wybrany z grupy obejmującej polilaktyd, poliglikolid, poli(laktydo-koglikolid).
Kompozycja według wynalazku korzystnie zawiera cząstki ludzkiego hormonu wzrostu kompleksowanego kationem metalu obecne w polimerze w stężeniu wynoszącym od 0,1% do 30% wagowych, korzystnie od 0,1% do 20% wagowych.
Kompozycja według wynalazku korzystnie zawiera cząstki ludzkiego hormonu wzrostu kompleksowanego kationem metalu obecne w polimerze w stężeniu wynoszącym 15% wagowych.
184 531
Kompozycja według wynalazku korzystnie zawiera polimer zgodny biologicznie zawierający również kation metalu.
Kompozycja według wynalazku korzystnie jako kation metalu zawiera Zn(II).
Kompozycja według wynalazku korzystnie zawiera kation metalu pochodzący z grupy soli obejmującej ZnCO3, Zn3(C6H5O7)2, Zn(OAc)2, ZnSO4 i ZnCl2.
Kompozycja według wynalazku korzystnie jako kation metalu zawiera Mg(II).
Kompozycja według wynalazku korzystnie zawiera kation metalu pochodzący z grupy soli obejmującej Mg(OHU MgCO3, Mg3(C6H5O7)2, Mg(OAc)2, MgSO4 i MgCl?.
Kompozycja według wynalazku charakteryzuje się tym, że stosunek kationu metalu do polimeru wynosi od 1:99 do 1:2 wagowo, korzystnie 1% wagowo.
Kompozycja ludzkiego hormonu wzrostu o opóźnionym uwalnianiu według wynalazku charakteryzuje się tym, że zawiera:
a) zgodny biologicznie poli(laktydo-koglikolid) z rozproszonym w nim Zn(II), przy czym Zn(II) dodany jest w postaci ZnCO3, i b) cząstki ludzkiego hormonu wzrostu (hGH) kompleksowanego Zn(II), przy czym Zn(II) dodany jest do ludzkiego hormonu wzrostu w postaci octanu cynku w stosunku molowym Zn:hGH wynoszącym 10:1, i cząstki ludzkiego hormonu wzrostu (hGH), kompleksowanego Zn(II), są obecne w polimerze w stężeniu 15% wagowych.
Kompozycja o opóźnionym uwalnianiu według wynalazku zawiera macierz polimerową z biologicznie zgodnego polimeru oraz cząstki biologicznie czynnego, stabilizowanego kationami metalu, hGH, przy czym cząstki te są rozproszone w biologicznie zgodnym polimerze.
Preparat hGH o opóźnionym uwalnianiu wytwarza się sposobem, który polega na rozpuszczaniu zgodnego biologicznie polimeru w rozpuszczalniku polimerowym w celu wytworzenia roztworu polimeru, rozproszeniu cząstek biologicznie czynnego, stabilizowanego hGH w roztworze polimeru i przeprowadzeniu polimeru w postać stałą w celu wytworzenia macierzy polimerowej zawierającej dyspersję cząstek hGH.
Stosowanie preparatu o opóźnionym uwalnianiu polega na zapewnianiu skutecznego terapeutycznie poziomu we krwi biologicznie czynnego, niezagregowanego ludzkiego hormonu wzrostu u pacjenta przez wydłużony okres, poprzez podawanie pacjentowi dawki preparatu o opóźnionym uwalnianiu.
Do korzyści ze stosowania preparatu o opóźnionym uwalnianiu hGH należy uzyskanie dłuższego, bardziej długotrwałego i wyrównanego poziomu hGH we krwi in vivo, niższego początkowego piku hGH i większych korzyści leczniczych poprzez wyeliminowanie wahań poziomu hGH w surowicy. Korzystne jest również lepsze stosowanie się chorego do wskazań lekarza i akceptacja leczenia dzięki zmniejszeniu niezbędnej liczby wstrzyknięć. Korzystna jest również możliwość stosowania mniejszych ilości hGH, niż w przypadku schematu ze stosowaniem wstrzyknięć bolusu hGH, ponieważ poziom hGH w surowicy utrzymuje się na poziomie bardziej zbliżonym do progu terapeutycznego.
Ludzki hormon wzrostu (hGH), stosowany w kompozycji według wynalazku, stanowi biologicznie czynny hGH w postaci cząsteczkowej (monomerycznej, czyli niezagregowanej). hGH cząsteczkowy zwykle nie jest immunogenny.
Zagregowany hGH może powodować pobudzenie odpowiedzi immunologicznej, czego wynikiem jest powstanie przeciwciał skierowanych przeciwko hGH. Zjawisko to może zmniejszać skuteczność długofalowego leczenia hGH. Ponadto, hGH zagregowany może powodować pobudzenie odpowiedzi autoimmunologicznej na hGH endogenny.
Opóźnione uwalnianie biologicznie czynnego, niezagregowanego hormonu wzrostu jest to takie uwalnianie, w wyniku którego osiąga się oznaczalny poziom w surowicy biologicznie czynnego, monomerycznego hormonu wzrostu przez czas dłuższy, niż po bezpośrednim podaniu wodnego hGH. Korzystne jest, aby opóźnione uwalnianie stanowiło uwalnianie hGH przez okres co najmniej około tygodnia, najkorzystniej, przez okres co najmniej około dwóch tygodni.
Opóźnione uwalnianie biologicznie czynnego, niezagregowanego hGH z macierzy polimerowej może być ciągłe lub nieciągłe, ze względnie stałą lub zmienną prędkością uwalniania. Ciągłość uwalniania hGH i poziom uwalnianego hGH można ustalać, stosując m.in. jeden
184 531 lub więcej typów kompozycji polimerowych, różną ilość hGH w preparacie i/lub rozmaite zarobki w celu osiągnięcia pożądanego efektu.
Stabilizowany hGH stanowi biologicznie czynny, niezagregowany hGH w kompleksie z co najmniej jednym rodzajem wielowartościowego kationu metalu, o wartościowości wynoszącej co najmniej +2, ze składnika kationu metalu. W preparacie o opóźnionym uwalnianiu według wynalazku stabilizowany hGH jest obecny w postaci cząstek stałych.
Do odpowiednich wielowartościowych kationów metali należą kationy metali znajdujące się w zgodnych biologicznie składnikach kationów metali. Składnik kationu metalu jest biologicznie zgodny, jeżeli składnik kationowy jest w stosowanych ilościach nietoksyczny dla organizmu biorcy, jak również nie wykazuje istotnego szkodliwego lub niepożądanego działania na organizm biorcy, takiego jak np. odczyn immunologiczny w miejscu wstrzyknięcia.
Typowo, stosunek molowy składnika kationu metalu do hGH, dla kationu metalu stabilizującego hGH, wynosi od około 4:1 do około 10:1.
Korzystny kation metalu, stosowany do stabilizowania hGH, stanowi Zn+2 W korzystniejszym wykonaniu, stosunek molowy składnika kationu metalu, zawierającego kationy Zn+, do hGH, wynosi około 6:1.
Specjalista może ocenić, czy kation metalu nadaje się do stabilizowania hGH, różnymi technikami oznaczania stabilności, np. poprzez elektroforezę na żelu poliakryloamidowym, elektroogniskowanie, chromatografię z odwróconymi fazami, HPLC i testy potencyjne liofilizowanych cząstek hGH, zawierających kationy metalu, w celu oznaczenia potencji hGH po liofilizacji i w czasie uwalniania z mikrocząstek. W stabilizowanym hGH tendencja hGH do agregacji w mikrocząstce w czasie uwodniania in vivo i/lub do zmniejszania aktywności biologicznej lub potencji z powodu uwodnienia, lub z powodu procesów wytwarzania preparatu o opóźnionym uwalnianiu, lub z powodu charakterystyki chemicznej preparatu o opóźnionym uwalnianiu, zmniejsza się poprzez wytworzenie kompleksu hGH z co najmniej jednym typem kationu metalu przed kontaktem hGH z roztworem polimeru.
Stabilizowany hGH jest typowo stabilizowany w celu zapobieżenia istotnej agregacji in vivo w czasie wydłużonego okresu uwalniania. Istotną agregację definiuje się jako taką, która prowadzi do zagregowania co najmniej około 15% początkowej ilości monomeru hGH znajdującego się w kapsułkach. Korzystnie, agregację utrzymuje się na poziomie poniżej 5% początkowej ilości monomeru hGH. Korzystniej, agregację utrzymuje się na poziomie poniżej 2% początkowej ilości monomeru hGH.
W kompozycji hGH o opóźnionym uwalnianiu można również mieszać z innymi zarobkami, takimi jak środki powodujące pęcznienie lub dodatkowe środki stabilizujące, takie jak bufory, w celu stabilizowania hGH w czasie liofilizacji. Środki powodujące pęcznienie stanowią zazwyczaj substancje obojętne. Odpowiednie środki powodujące pęcznienie są znane specjalistom.
Polimer, lub macierz polimerowa, odpowiednie do stosowania w kompozycji o opóźnionym uwalnianiu według wynalazku, muszą być biologicznie zgodne. Polimer jest zgodny biologicznie wtedy, gdy polimer i wszelkie produkty jego rozpadu są nietoksyczne dla organizmu biorcy, jak również nie wykazują istotnych niepożądanych lub szkodliwych działań na organizm biorcy, takich jak odczyn immunologiczny w miejscu wstrzyknięcia.
Polimer kompozycji hGH o opóźnionym uwalnianiu musi również podlegać rozpadowi biologicznemu. Podatność na rozpad biologiczny w rozumieniu niniejszego opisu oznacza kompozycję, która in vivo rozpada się, tworząc substancje chemiczne o mniejszych cząstkach. Rozpad biologiczny może dokonywać się np. przez procesy enzymatyczne, chemiczne i fizyczne.
Odpowiednie zgodne biologicznie, podlegające rozpadowi biologicznemu polimery stanowią np. polilaktydy, poliglikolidy, poli(laktydo-koglikolidy), polikwas mlekowy, polikwas glikolowy, poiikwas mlekowo-koglikolowy, polikaprolakton, poliwęglany, poliesteramidy, polibezwodniki, polikwasy aminowe, poliortoestry, policyjanoakrylany, poli(p-dioksamton), poliszczawiany alkilenowe, poliuretany podlegające rozpadowi biologicznemu, ich mieszaniny i kopolimery.
Ponadto można modyfikować końcowe funkcyjności polimeru. Można np. stosować poliestry blokowane, odblokowane lub mieszaninę polimerów blokowanych i odblokowanych.
184 531
Polimer blokowany stanowi polimer znany ze stanu techniki, zwłaszcza polimer o zablokowanych końcowych grupach karboksylowych. Ogólnie, grupa blokująca jest pochodną inicjatora polimeryzacji i stanowi typowo grupę alkilową. Polimer odblokowany stanowi polimer znany ze stanu techniki, zwłaszcza polimer o wolnych końcowych grupach karboksylowych.
Specjalista może również ocenić dopuszczalną masę cząsteczkową polimerów stosowanych w kompozycji według wynalazku, biorąc pod uwagę takie czynniki, jak pożądana prędkość rozpadu polimeru, właściwości fizyczne, takie jak właściwości wytrzymałościowe, i prędkość rozpuszczania polimeru w rozpuszczalniku. Typowo, dopuszczalny zakres masy cząsteczkowej wynosi od około 2000 do około 2000000 daltonów. W korzystnym wykonaniu, polimer stanowi polimer lub kopolimer podlegający rozpadowi biologicznemu. W korzystniejszym wykonaniu, polimer stanowi poli(laktydo-koglikolid) (zwany w dalszym ciągu niniejszego opisu „PLGA”) o stosunku laktyd:glikolid wynoszącym około 1:1, i o masie cząsteczkowej od około 5000 do około 70000 daltonów. W jeszcze korzystniejszym wykonaniu, masa cząsteczkowa PLGA wynosi od około 6000 do około 31000 daltonów.
Ilość hGH zawartego w dawce mikrocząstki o opóźnionym uwalnianiu lub w innej kompozycji o opóźnionym uwalnianiu, zawierającej biologicznie czynne, stabilizowane cząstki hGH, stanowi ilość skuteczną w leczeniu lub zapobieganiu, którą może ocenić specjalista, biorąc pod uwagę takie czynniki, jak masa ciała chorego, schorzenie, rodzaj zastosowanego polimeru i prędkość uwalniania z polimeru.
W jednym z wykonań wynalazku preparat hGH o opóźnionym uwalnianiu zawiera od około 0,01% wagowych do około 50% wagowych biologicznie czynnych, stabilizowanych cząstek hGH. Ilość zastosowanych takich cząstek hGH będzie różna; zależy ona od pożądanego działania hGH, planowanego poziomu uwalniania, czasu, w którym hGH ma być uwalniany i długości trwania tego czasu. Korzystny zakres zawartości hGH w cząstce wynosi od około 0,1%) wagowych do około 30% wagowych cząstek hGH. Korzystniejszy zakres zawartości hGH w cząstce wynosi od około 0,1% wagowych do około 20% wagowych cząstek hGH, a najkorzystniejsza zawartość biologicznie czynnego, stabilizowanego hGH w cząstce wynosi około 15% wagowych.
W innym wykonaniu, preparat hGH o opóźnionym uwalnianiu zawiera również drugi kation metalu, który nie wchodzi w skład stabilizowanych cząstek hGH, i który jest rozproszony w polimerze. Drugi kation metalu stanowi, korzystnie, ten sam rodzaj kationu metalu, co kation metalu znajdujący się w stabilizowanym hGH. Zamiast tego, drugi kation metalu może stanowić jeden lub więcej różnych kationów metalu.
Działanie drugiego kationu metalu polega na modulowaniu uwalniania hGH z macierzy polimerowej preparatu o opóźnionym uwalnianiu w taki sposób, że stanowi on rezerwuar kationów metalu, służący dalszemu spowolnieniu uwalniania, czyli wydłużeniu czasu stabilizacji hGH przez kation metalu w celu zwiększenia stabilności hGH w kompozycji.
Kation metalu, stosowany w modulacji uwalniania, typowo stanowi co najmniej jeden rodzaj wielowartościowego kationu metalu. Przykłady drugiego kationu metalu, odpowiedniego do modulowania uwalniania hGH, stanowią np. Mg(OH)2, MgCO3 (np. 4MgCO3 · Mg(OH)2 · 5H2O), ZnCO3 (np. 3Zn(OH)2 · 2ZnCO3), CaCO3, Zn3(C6H5O7)2 (cytrynian cynku), Mg(OAc^, MgSO4, Zn(OAc)2, ZnSO4, ZnCŁ MgCL i Mg^CgHsO,^ (cytrynian magnezu). Odpowiedni stosunek drugiego kationu metalu do polimeru wynosi od około 1:99 do około 1:2, wagowo. Optymalny stosunek zależy od zastosowanego polimeru i drugiego kationu metalu.
Macierz polimerową, zawierającą rozproszony kation metalu, służący do modulowania uwalniania biologicznie czynnego środka z macierzy polimerowej, opisano szczegółowo w opisie patentowym Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 08/237057, złożonym 3 maja 1994, oraz w zgłoszeniu patentowym PCT/US95/05511; obie te publikacje w całości włącza się do niniejszego opisu jako odnośniki literaturowe.
Kompozycję hGH o opóźnionym uwalnianiu według wynalazku można wytwarzać w rozmaitych kształtach, np. w postaci błony, granulek, cylindrów, krążków lub mikrocząstek. Mikrocząstkę definiuje się jako składnik polimerowy o średnicy wynoszącej poniżej 1 mm, w którym rozproszone są stabilizowane cząstki hGH. Mikrocząstka może mieć kształt sferyczny, niesferyczny lub nieregularny. Korzystne jest, aby mikrocząstka bezdechu stanowiła
184 531 mikrosferę. Typowo, mikrocząstka będzie miała rozmiary odpowiednie do wstrzyknięć. Korzystnie, średnica mikrocząstek wynosi od około 1 do około 180 mikronów.
W sposobie wytwarzania preparatu o opóźnionym uwalnianiu biologicznie czynnego, niezagregowanego hGH, odpowiednią ilość cząstek biologicznie czynnego, stabilizowanego hGH rozprasza się w roztworze polimeru.
Odpowiedni roztwór polimeru zawiera od około 1% wagowego do około 30% wagowych odpowiedniego zgodnego biologicznie polimeru, przy czym zgodny biologicznie polimer typowo rozpuszczony jest w odpowiednim rozpuszczalniku polimerowym. Korzystnie, roztwór polimeru zawiera od około 2% (stężenie wagowe) do około 20% (stężenie wagowe) polimeru. Korzystniejszy jest roztwór polimeru, zawierający od około 5% do około 10% wagowych polimeru.
Odpowiedni rozpuszczalnik polimerowy stanowi rozpuszczalnik, w którym polimer rozpuszcza się, lecz w którym stabilizowane cząstki hGH w zasadzie nie rozpuszczają się i nie wchodzą z nim w reakcje. Przykłady odpowiednich rozpuszczalników polimerowych stanowią polarne ciecze organiczne, takie jak chlorek metylenu, chloroform, octan etylowy i aceton.
Dla wytworzenia biologicznie czynnych, stabilizowanych cząstek hGH, hGH miesza się w odpowiednim rozpuszczalniku wodnym z co najmniej jednym odpowiednim kationem metalu w warunkach pH odpowiednich dla kompleksu kationu metalu i hGH. Typowo, kompleks hGH będzie stanowił mętny osad zawieszony w rozpuszczalniku. Jednakże, kompleks hGH może również stanowić roztwór. W korzystniejszym wykonaniu hGH tworzy kompleks Zn+2
Odpowiednie warunki pH dla wytworzenia kompleksu hGH stanowi, typowo, wartość pH od około 7,0 do około 7,4. Odpowiednie warunki pH osiąga się typowo przez zastosowanie jako rozpuszczalnika wodnego bufora, takiego jak dwuwęglan sodowy.
Odpowiednie rozpuszczalniki stanowią rozpuszczalniki, w których zarówno hGH, jak i kation metalu co najmniej w nieznacznym stopniu rozpuszczają się; warunki te spełnia np. wodny bufor dwuwęglanu sodowego. Dla rozpuszczalników wodnych korzystne jest stosowanie wody dejonizowanej lub wody do wstrzyknięć.
Rozumie się, że hGH może być w stanie stałym lub rozpuszczonym przed wejściem w kontakt z kationem metalu. Rozumie się również, że kation metalu może być w stanie stałym lub rozpuszczonym przed wejściem w kontakt z hGH. W korzystnym wykonaniu zbuforowany wodny roztwór hGH miesza się z wodnym roztworem kationu metalu.
Typowo, kompleks hGH występuje w postaci mętnego osadu, zawieszonego w rozpuszczalniku. Jednakże, kompleks hGH może również stanowić roztwór. W jeszcze korzystniejszym wykonaniu hGH tworzy kompleks z Zn'2
Kompleks hGH następnie suszy się, np. przez liofilizację, w celu wytworzenia stałych cząstek stabilizowanego hGH. Kompleks hGH w postaci zawiesiny lub roztworu może być liofilizowany w całości lub można go dzielić na mniejsze objętości, które następnie poddaje się liofilizacji. W korzystnym wykonaniu, zawiesinę kompleksu hGH poddaje się mikronizacji, z zastosowaniem np. dyszy ultradźwiękowej, po czym liofilizuje dla wytworzenia stabilizowanych cząstek hGH. Do dopuszczalnych sposobów liofilizacji mieszaniny kompleksów hGH należą sposoby znane ze stanu techniki.
Korzystnie, cząstki stabilizowanego hGH mają średnicę od około 1 do około 6 mikrometrów. Cząstki hGH można poddawać fragmentacji oddzielnie, jak to opisano w opisie patentowym Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 08/006682, złożonym 21 stycznia 1993, w którym opisano sposób wytwarzania małych cząstek środków biologicznie czynnych; opis ten w całości włącza się do niniejszego opisu jako odnośnik literaturowy. Zamiast tego, cząstki hGH można poddać fragmentacji po dodaniu do roztworu polimeru, np. za pomocą sondy ultradźwiękowej lub dyszy ultradźwiękowej.
W innym wykonaniu, drugi kation metalu, nie wchodzący w skład stabilizowanych cząstek hGH, również rozprasza się w roztworze polimeru.
Rozumie się, że drugi kation metalu i stabilizowany hGH można rozpraszać w roztworze polimeru po kolei, w odwróconej kolejności, zmiennie, oddzielnie lub przez jednoczesne dodanie. Zamiast tego, polimer, drugi kation metalu i stabilizowany hGH można dodawać
184 531 do rozpuszczalnika polimerowego po kolei, w odwróconej kolejności, zmiennie, oddzielnie lub przez jednoczesne dodanie.
Sposób wytwarzania preparatu do modulowania uwalniania biologicznie czynnego środka z polimeru podlegającego rozpadowi biologicznemu opisano szczegółowo w opisie patentowym Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 08/237057.
W tym sposobie rozpuszczalnik polimerowy przeprowadza się następnie do postaci stałej w celu wytworzenia macierzy polimerowej, zawierającej dyspersję stabilizowanych cząstek hGH.
Jeden z odpowiednich sposobów wytwarzania preparatu hGH o opóźnionym uwalnianiu z roztworu polimeru stanowi metoda odparowania rozpuszczalnika, jak to opisano w opisie patentowym Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 3737337, wydanym na rzecz Schnoringa i wsp., opisie patentowym Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 3523906, wydanym na rzecz Vranchena i wsp., opisie patentowym Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 3691090, wydanym na rzecz Kitajima i wsp., lub w opisie patentowym Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 4389330, wydanym na rzecz Tice'a i wsp. Odparowanie rozpuszczalnika stosuje się zwykle jako sposób wytwarzania mikrocząstek hGH o opóźnionym uwalnianiu.
W metodzie odparowania rozpuszczalnika, roztwór polimeru, zawierający dyspersję stabilizowanych cząstek hGH, miesza się lub wstrząsa z fazą rozpraszającą, z którą rozpuszczalnik polimerowy miesza się częściowo, w celu wytworzenia emulsji. Fazę rozpraszającą stanowi zwykle wodny rozpuszczalnik. Do fazy rozpraszającej dodaje się często substancje emulgujące, w celu stabilizacji emulsji. Następnie odparowuje się rozpuszczalnik polimerowy przez co najmniej kilka godzin, przeprowadzając w ten sposób polimer w postać stałą w celu wytworzenia macierzy polimerowej, zawierającej dyspersję stabilizowanych cząstek hGH.
Korzystny sposób wytwarzania mikrocząstek stabilizowanego hGH o opóźnionym uwalnianiu z roztworu polimeru opisano w opisie patentowym Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 5019400, wydanym na rzecz Gombotz'a i wsp., i w opisie patentowym Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 08/443726, które złożono 18 maja 1995; publikacje te w całości włącza się do niniejszego opisu jako odnośniki literaturowe. Ten sposób wytwarzania mikrosfer, w porównaniu z innymi sposobami, takimi jak separacja faz, dodatkowo zmniejsza ilość hGH niezbędnego do wytworzenia preparatu o opóźnionym uwalnianiu o określonej zawartości hGH.
W sposobie tym roztwór polimeru, zawierający dyspersję stabilizowanych cząstek hGH, poddaje się obróbce w celu wytworzenia kropelek, przy czym co najmniej znaczna część kropelek zawiera roztwór polimeru i stabilizowane cząstki hGH. Kropelki te następnie zamraża się w sposób odpowiedni dla wytworzenia mikrocząstek. Przykłady sposobów obróbki dyspersji roztworu polimeru w celu wytworzenia kropelek stanowią np. przeprowadzenie dyspersji przez dyszę ultradźwiękową, rozpylacz Rayleigha, lub inne znane sposoby wytwarzania kropelek z roztworu.
Do odpowiednich sposobów zamrażania kropelek w celu wytworzenia mikrocząstek należą kierowanie kropelek do ciekłego gazu, lub w pobliże płynnego gazu, np. ciekłego argonu i ciekłego azotu, w celu wytworzenia zamrożonych mikrokropelek, które następnie oddziela się od ciekłego gazu. Zamrożone mikrokropelki wystawia się następnie na działanie ciekłego nierozpuszczalnika, np. etanolu, lub etanolu zmieszanego z heksanem lub pentanem.
Rozpuszczalnik w zamrożonych mikrokropelkach ekstrahuje się jako stały i/lub ciekły do nierozpuszczalnika w celu wytworzenia mikrocząstek zawierających stabilizowany hGH. Zmieszanie etanolu z innymi nierozpuszczalnikami, takimi jak heksan lub pentan, może zwiększać prędkość ekstrakcji rozpuszczalnika, w porównaniu z prędkością uzyskiwaną przy zastosowaniu samego etanolu, z niektórych polimerów, np. z polimerów poli(laktydo-koglikolidowych).
Zmieniając rozmiar kropelki, na przykład, poprzez zmianę średnicy dyszy ultradźwiękowej, można wytwarzać mikrocząstki hGH o opóźnionym uwalnianiu w szerokim zakresie rozmiarów. Jeżeli pożądane jest wytworzenie mikrocząstek o bardzo dużych rozmiarach, mikrocząstki można wyciskać przez strzykawkę bezpośrednio do zimnej cieczy. Zwiększając lepkość roztworu polimeru można również zwiększać rozmiar mikrocząstki. Rozmiar mikrocząstek wytwarzanych tym sposobem może wynosić np. od powyżej 1000 mikrometrów aż do poniżej 1 mikrometra.
184 531
Inny sposób wytwarzania preparatu hGH o opóźnionym uwalnianiu z roztworu polimeru, polega na wylewaniu błony, np. w formie, dla wytworzenia warstwy błony lub określonego kształtu. Na przykład, po nałożeniu roztworu polimeru, zawierającego dyspersję stabilizowanych cząstek hGH, do formy, rozpuszczalnik polimerowy usuwa się sposobami znanymi ze stanu techniki, lub też obniża się temperaturę roztworu polimeru aż do uzyskania warstwy lub kształtu o zgodnej suchej masie. Wylewanie błony roztworu polimeru, zawierającego środek biologicznie czynny, opisano szczegółowo w opisie patentowym Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 08/237057, który w całości włącza się do niniejszego opisu jako odnośnik literaturowy.
Uważa się, że uwalnianie hGH może zachodzić w dwóch różnych mechanizmach. hGH może ulegać uwalnianiu przez dyfuzję przez wypełnione wodą kanały w macierzy polimerowej, np. poprzez rozpuszczanie hGH lub poprzez puste miejsca powstające przez usunięcie rozpuszczalnika polimerowego w czasie wytwarzania preparatu o opóźnionym uwalnianiu.
Drugi mechanizm stanowi uwalnianie hGH wywołane rozpadem polimeru. Prędkością rozpadu można sterować poprzez zmianę właściwości polimeru, wpływających na prędkość uwadniania polimeru. Do tych właściwości należą, m.in., stosunek poszczególnych monomerów, takich jak laktyd i glikolid, w polimerze; zastosowanie L-izomeru monomeru zamiast mieszaniny racemicznej; i masa cząsteczkowa polimeru. Właściwości te mogą wpływać na hydrofilność i krystaliczność, od których zależy prędkość uwadniania polimeru. W celu zwiększenia uwodnienia można dodawać również zarobki hydrofilowe, takie jak sole, węglowodany i środki powierzchniowo czynne, które zmieniają prędkość erozji polimeru.
Zmieniając właściwości polimeru można sterować udziałem dyfuzji i/lub rozpadu polimeru w uwalnianiu hGH. Na przykład, zwiększając zawartość glikolidu w polimerze poli(laktydokoglikolidowym) i zmniejszając masę cząsteczkową polimeru, można zwiększyć hydrolizę polimeru, w ten sposób zwiększając uwalnianie hGH w mechanizmie erozji polimeru.
Ponadto prędkość hydrolizy polimeru jest większa w nieobojętnym pH. Tak więc do roztworu polimeru, stosowanego do wytwarzania mikrosfer, można dodawać zarobki o odczynie kwaśnym lub zasadowym, w celu zmiany prędkości erozji polimeru.
Kompozycję według wynalazku można podawać ludziom, lub zwierzętom, poprzez wstrzyknięcie, wszczep (np. podskórnie, domięśniowo, dootrzewnowe, doczaszkowo, dopochwowo i śródskórnie), podawanie do błon śluzowych (np. donosowo lub poprzez czopek), lub in situ (np. przez enemę lub aerozol) w celu zapewnienia pożądanego dawkowania hGH w oparciu o znane parametry leczenia różnych schorzeń za pomocą hGH. Poniżej wynalazek opisano bardziej szczegółowo za pomocą przykładów.
Przykład 1. Wytwarzanie hGH stabilizowanego Zn+2
W niniejszym przykładzie stosowano ludzki hormon wzrostu (hGH), którego sekwencję DNA opisano w opisie patentowym Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 4898830, wydanym na rzecz Goeddel'a i wsp. Ludzki hormon wzrostu stabilizowano poprzez wytworzenie nierozpuszczalnych kompleksów z cynkiem.
hGH rozpuszczano w próbkach 4mM buforu dwuwęglanu sodowego (pH 7,2) w celu wytworzenia roztworów hGH o stężeniu hGH wynoszącym od 0,1 do 0,5 mM. Z wody dejonizowanej i dwuwodzianu octanu cynku wytworzono 0,9 mM roztwór Zn+2 i dodano go do roztworów hGH w celu wytworzenia kompleksu Zn+2-hGH. pH kompleksu Zn''-hGH doprowadzono następnie do wartości pomiędzy 7,0 a 7,4, dodając 1% kwas octowy. Wytworzył się mętny osad, zawierający hGH stabilizowany Zn+2.
Zawiesinę hGH stabilizowanego Zn' poddano następnie mikronizacji dyszą ultradźwiękową (Typ V1A; Sonics and Materials, Danbury, CT) i rozpyleniu do rury polipropylenowej (o średnicy 17 cm i głębokości 8 cm), zawierającej ciekły azot. W celu wytworzenia zamrożonych cząstek. Następnie rurę polipropylenową umieszczono w zamrażarce w temperaturze -80°C aż do momentu odparowania ciekłego azotu. Zamrożone cząstki, zawierające hGH stabilizowany Zn'2 poddano następnie liofilizacji dla wytworzenia cząstek hGH stabilizowanych Zn''.
184 531
Przykład 2. Wytwarzanie mikrosfer PLGA zawierających biologicznie czynny, stabilizowany antyagregacyjnie hGH
Z hydrofilowego polimeru poli(laktydo-koglikolidowego) RG502H o wolnych końcowych grupach karboksylowych (zwanego w dalszym ciągu niniejszego opisu „odblokowanym PLGA”) (50:50 PLGA, 9300 daltonów; Boehringer Ingelheim Chemicals, Inc.) lub z bardziej hydrofobowego polimeru PLGA o zablokowanych końcowych grupach karboksylowych (zwanego w dalszym ciągu niniejszego opisu „zablokowanym PLGA”) (50:50 PLGA, 10000 daltonów; partia nr 115-56-1, Birmingham Polymers, Inc., Birmingham, AL) wytworzono mikrosfery zawierające ludzki hormon wzrostu (hGH) stabilizowany Zn+2
Polimer rozpuszczono w chlorku metylenu w temperaturze pokojowej. Do roztworu polimeru dodano liofilizowane cząstki hGH oraz węglan cynku. Mieszaninę poddano następnie sonikacji w celu wytworzenia homogennej zawiesiny. Zawiesinę atomizowano przez dyszę sonikacyjną na podłoże zamrożonego etanolu, pokryte ciekłym azotem. Naczynie zawierające mikrosfery przechowywano w temperaturze -80°C w celu ekstrahowania chlorku metylenu, a następnie liofilizowano dla wytworzenia wolnego proszku.
Przykład 3. Analiza białka hGH zawartego w mikrosferach.
Identyczność zamkniętego w mikrosferach hGH oznaczano poprzez rozpuszczenie nieuwodnionych mikrosfer w chlorku metylenu i acetonie, zebranie białka, liofilizację i rekonstrukcję w buforze HEPES zawierającym 10 mM EDTA. Podobnej obróbce poddawano próbki kontrolne dla upewnienia się, że proces ekstrakcji nie narusza struktury białka.
Zamknięty w mikrosferach hGH analizowano poprzez pomiar odsetka monomeru hGH znajdującego się w hGH po zamknięciu go w mikrosferach metodą chromatografii wykluczenia rozmiaru (size exclusion chromatography - SEC).
Wyniki analizy SEC niezmienności hGH w mikrosferach hGH o opóźnionym uwalnianiu przedstawiono poniżej.
Kompozycja (polimer; % węglanu cynku) % monomeru (SEC)
odblokowany 31K; 6% ZnCO3 98,6
odblokowany 31K; 6% ZnCO3 99,2
odblokowany 31K; 3% ZnCO3 97,7
odblokowany 31K; 3% ZnCO3 97,8
odblokowany 31K; 1%ZnCO3 97,6
odblokowany 31K; 0% ZnCO3 97,8
odblokowany 31K; 0% ZnCO3 97,1
zablokowany 10K; 1% ZnCO3 98,2
zablokowany 10K; 1% ZnCO3 98,4
zablokowany 8K; 0% ZnCO3 98,5
zablokowany 10K; 1% ZnCO3 98,4
Wyniki wskazują, że proces zamykania do mikrosfer nie spowodował agregacji białka. Procentowa wydajność ekstrakcji białka (w stosunku do ilości mierzonej zawartością azotu w mikrosferach) wynosiła od około 40 do około 98%. Uważa się, że zmienność ta jest związana z utratą substancji w czasie etapów przejściowych sposobu; sposób ekstrakcji modyfikuje się w celu zwiększenia odtwarzania białka.
Przykład 4. Oznaczanie wpływu węglanu cynku na kinetykę uwalniania in vitro.
Wytworzono mikrosfery według opisu z przykładu 2, zawierające 15% wagowych hGH (kompleks Zn:białko hGH, 6:1); 0%, 1%, 6%, 10% lub 20% wagowych węglanu cynku; i polimer poli(laktydo-koglikolidowy).
184 531
Oznaczano kinetykę uwalniania in vitro preparatów mikrosfer hGH o opóźnionym uwalnianiu, zawierających węglan cynku w różnym stężeniu, poprzez zawieszenie próbki (10 mg) każdego typu mikrosfer w różnych 1,5 ml próbkach bufora HEPES (50 mM HEPES, 10 mM KCl, 0,1% NaN3), pH 7,2, i inkubację w temperaturze 37°C. Ilość uwalnianego białka oceniano ilościowo poprzez pobieranie próbek buforu 1, 3, 7, 10, 14, 21 i 28 dni po inkubacji i uzupełnianie świeżym buforem po pobraniu każdej próbki.
Sporządzono wykres krzywej kumulacyjnego procentu uwalniania (w odniesieniu do początkowej zawartości hGH w masie początkowej mikrosfer) w stosunku do czasu. Analizowano zawartość monomeru hGH w próbkach białka uwolnionego w poszczególnych punktach czasowych metodą chromatografii wykluczenia rozmiaru.
Uważa się, że węglan cynku działa jako rezerwuar jonów cynku, ułatwiając tworzenie się kompleksów Zn-hGH i utrudniając dysocjację do rozpuszczalnego hGH. Jako że rozpuszczalność węglanu cynku w wodzie jest mała, uwalnianie jonów cynku z rezerwuaru jest powolne, co powoduje modulację rozpuszczalności białka.
W analizie stwierdzono, że w nieobecności węglanu cynku prędkość uwalniania hGH z mikrosfer była bardzo duża i całe białko ulegało uwolnieniu w bardzo krótkim czasie.
Przykład 5. Test hGH po rozpadzie in vivo mikrosfer hGH stabilizowanego Zn+2 zawierających zablokowane PLGA.
Mikrosfery z zablokowanego PLGA, zawierające 15% wagowych hGH stabilizowanego Zn+2 i 0%, 6%, 10% lub 20% ZnCO3 wytworzono sposobem z przykładu 2. Grupom badanych szczurów wstrzyknięto podskórnie próbki po 50 mg różnych mikrosfer hGH. Po 60 dniach szczury uśmiercono i wycięto próbki skóry z miejsca wstrzyknięcia. Wycięte próbki skóry umieszczano w 10% obojętnej zbuforowanej formalinie na co najmniej 24 godziny. Następnie skrawano je ostrzem żyletki dla usunięcia nadmiaru skóry i umieszczano w PBS.
Próbki tkanek poddano obróbce w firmie Pathology Associates, Inc. (Frederick, MD). Próbki skóry zatopiono w glikometakrylanie, podzielono na skrawki i badano pod kątem obecności hGH, stosując zestaw HistoScan/LymphoScan Staining Kit (produkt nr 24-408M; Accurate Chemical and Scientific Corp., Westbury, NY) według zaleceń producenta. Próbki tkanek oceniano w punktach ze względu na obecność lub nieobecność zabarwienia, które wskazywało na obecność lub nieobecność hGH w próbce.
Wszystkie próbki skóry pobrane z miejsca wstrzyknięcia mikrosfer hGH, okazały się dodatnie ze względu na obecność hGH, co oznacza, że mikrosfery wytworzone z użyciem zablokowanego PLGA po 60 dniach in vivo nadal zawierały hGH.
Sposobem opisanym w przykładzie 2 wytworzono mikrosfery, zamykając w nich 0% lub 15% wagowych hGH, w postaci kompleksu Zn:hGH, jak również 0%, 1% lub 6% wagowych soli ZnCO3, w zablokowanym PLGA i w odblokowanym PLGA.
Porównywano rozpad in vivo mikrosfer z odblokowanego PLGA w i mikrosfer z zablokowanego PLGA poprzez wstrzyknięcie próbki mikrosfer szczurom i następnie analizowanie mikrosfer pozostających w miejscu wstrzyknięcia w różnym czasie po wstrzyknięciu. Dla każdej próbki mikrosfer w każdym punkcie czasowym badano trzy szczury. W dniu podania mikrosfer, 750 pl zarobki (3% karboksymetyloceluloza o niskiej lepkości i 1% Tween-20 w soli fizjologicznej) dodawano do fiolek zawierających 50 ± 1 mg mikrosfer. Zaraz potem fiolki energicznie wstrząsano w celu wytworzenia zawiesiny, którą następnie aspirowano do strzykawki o pojemności 10 ml, bez użycia igły.
Szczury (samce szczepu Sprague-Dawleya) znieczulano mieszaniną halotanu i tlenu. Miejsca wstrzyknięcia (okolica międzyłopatkowa) wygolono i oznaczono trwałym tatuażem dla zapewnienia dokładności pobrania wycinka skóry w określonych punktach czasowych. Każdemu ze szczurów wstrzyknięto całą fiolkę mikrosfer, stosując igły o grubości 18-21.
W oznaczonych dniach (dni 15, 30, 59 i 90 po wstrzyknięciu dla zwierząt otrzymujących mikrosfery z zablokowanego PLGA, lub dni 7, 14, 21, 18 i 45 po wstrzyknięciu dla zwierząt otrzymujących mikrosfery z odblokowanego PLGA) szczury uśmiercano przez uduszenie CO2 w postaci gazowej i wycięto skórę z miejsca wstrzyknięcia (wraz z mikrosferami). Z uwagi na skłonność mikrosfer do skupiania się w miejscu wstrzyknięcia, obecność lub nieobecność mikrosfer oceniano wzrokowo.
184 531
Ocena wzrokowa pozwoliła stwierdzić, że mikrosfery z odblokowanego PLGA ulegały istotnie szybszemu rozpadowi, niż mikrosfery z zablokowanego PLGA, i że dodatek ZnCO3 do zablokowanego PLGA istotnie spowalniał rozpad polimeru. Na przykład, u szczurów po wstrzyknięciu mikrosfer z odblokowanego PLGA, zawierających 0% hGH i 0% lub 1% ZnCO3, w dniu 60 były widoczne tylko nieliczne mikrosfery, a w dniu 90 mikrosfer nie obserwowano. Ponadto, u szczurów po wstrzyknięciu mikrosfer z zablokowanego PLGA zawierających 0% lub 15% hGH i 6% ZnCO3, w dniu 90 mikrosfery były widoczne.
Przykład 6. Badania farmakokinetyczne in vivo mikrosfer hGH o opóźnionym uwalnianiu u szczurów
W celu przeprowadzenia przesiewowego badania różnych preparatów mikrosfer hGH, oceny parametrów farmakokinetycznych po podaniu hGH drogą dożylną (i.v.), podskórną (s.c.), i podskórną pompą osmotyczną (Alzet) oraz oceny profilu w surowicy i prędkości uwalniania in vivo różnych preparatów mikrosfer hGH, przeprowadzono badania na szczurach.
Szczury szczepu Sprague-Dawleya podzielono na grupy po trzy osobniki, randomizowano według masy ciała, i każdej grupie podawano jeden preparat mikrosfer hGH. Szczurom podawano podskórnie około 7,5 mg hGH w 50 mg jednego typu różnych mikrosfer, zawieszonych w 0,75 ml wodnego rozczynnika. Skład rozczynnika był następujący: 3% CMC (o niskiej lepkości) i 1% polisorbat 20 w 0,9% NaCl. Podawaną dawkę mikrosfer oceniano pośrednio poprzez zważenie dawki pozostałej w fiolce i skorygowanie po uwzględnieniu pozostałego rozczynnika. Następnie obliczano dawkę hGH z zawartości białka w mikrosferach, oznaczonej analizą azotową.
W z góry wyznaczonych odstępach czasu, aż do 30 dni po wstrzyknięciu, pobierano próbki krwi. W ciągu pierwszych 24 godzin pobierano po 250 μΐ krwi, a w punktach czasowych po 24 godzinach co najmniej 400 μΐ. Próbki krwi pozostawiano do skrzepnięcia i oznaczano stężenia hGH w surowicy testem radioimmunologicznym. Zaaprobowano zestaw do testów radioimmu-nologicznych (RIA) z ICN i stosowano ten zestaw do oznaczania poziomu hGH w surowicy szczurów.
W celu oceny parametrów farmakokinetycznych szczurom podawano hGH w soli fizjologicznej poprzez wstrzyknięcie bolusu podskórnie, dożylnie lub poprzez podawanie w pompie osmotycznej (Alzeb Model 2ML4), wszczepianej podskórnie.
Trzy grupy szczurów otrzymywały pojedyncze podskórne wstrzyknięcia hGH w 0,9% NaCl w dawce 0,5 lub 7,5 mg/kg w objętości 1,0 ml/kg, a dwie grupy otrzymywały pojedyncze dożylne wstrzyknięcia hGH w 0,9% NaCl w dawce około 1,0 mg i 5,0 mg hGH na kg masy zwierzęcia, przy czym objętość dawki wynosiła 1,0 ml/kg. Szczury otrzymujące preparat w pompie Alzet podzielono na cztery grupy po trzy osobniki, randomizowane ze względu na masę ciała, którym podawano około 20 mg/ml i 40 mg/mi hGH w 0,9% soli fizjologicznej w pompie (Alzet Model 2002, 200 μΐ, uwalnianie w czasie 14 dni) i około 4 mg/ml i 12 mg/ml hGH w 0,9% soli fizjologicznej w pompie (Alzet Model 2ML4, 2 ml, uwalnianie w czasie 28 dni). Oczekiwana prędkość uwalniania z pomp odpowiada, odpowiednio, około 2% i 4-6% dawce hGH ProLease (około 15 mg/kg) dziennie. Pompy Alzet wszczepiano podskórnie w okolicy międzyłopatkowej po 1-2 minutowym zwilżeniu jałową solą fizjologiczną.
Preparaty mikrosfer hGH o opóźnionym uwalnianiu, wytworzone według opisu z przykładu 2, zawierały 15% wagowo hGH w kompleksie z Zn w stosunku 6:1 Zn:hGH; 0%, 1%, 3% lub 6% wagowo węglanu cynku; i 8K odblokowanego PLGA, 10K zablokowanego PLGA lub 31K odblokowanego PLGA.
W celu oceny różnych preparatów hGH o opóźnionym uwalnianiu, wskaźnikami stosowanymi in vivo były Cmax, CDS i Cniax/CD5, przy czym stanowi maksymalne obserwowane stężenie w surowicy, a CDS stanowi stężenie w surowicy w dniu 5, które powinno odpowiadać stężeniu stanu równowagi. Wyniki były następujące:
184 531
Kompozycja „Pik” in vitro (%) % monomeru w dniu 7. Cma (ng/ml) C w dniu 5 (ng/ml) Cmc/CD,
8K odblokowanego PLGA, 0% ZnCO3 22,0 ± 0,9 99,3* 323,3 ± 98,6 20,4 ± 14,2 19,5 ± 10,6
8K odblokowanego PLGA, 1% ZnCO3 16,4 ± 1,6 97,3* 309,0 ±67,1 20,4 ± 14,2 39,5 ± 17,7
8K odblokowanego PLGA, 3% ZnCO3 15,9 ±6,9 98,7 670,5 ± 244,4 9,0 ± 4,2 44,8 ± 22,6
8K odblokowanego PLGA, 6% ZnCO3 17,6 ±2,7 99,3 358,0 ±58,9 18,8 ± 14,7 42,4 ± 6,8
31K odblokowanego PLGA, 0% ZnCO3 12,3 ± 1,1 98,2 592 ±318,2 4,5 ± 1,5 132,5 ±47,9
31K odblokowanego PLGA, 1% ZnCO3 11,4 ± 1,3 98,8 432,7 ±91,6 5,1 ±0,3 84,1 ± 14,9
31K odblokowanego PLGA, 3% ZnCO3 7,9 ± 1,9 99,4 643,6 ± 203,9 8,0 ± 2,6 93,3 ± 62,0
31K odblokowanego PLGA, 6% ZnCO3 15,8 ±0,5 99,8 1691,8 ± 340,0 6,6 ± 0,8 262,2 ± 83,5
10K zablokowanego PLGA, 1% ZnCO3 12,7 ±0,1 99,3 615,9 ±384,3 4,5 ± 1,0 155,0 ± 126,8
10K zablokowanego PLGA, 3% ZnCO3 18,1 ±3,2 99,6 1053,2 ± 293,3 3,6 ±0,8 291,7 ±71,1
10K zablokowanego PLGA, 6% ZnCO3 9,9 ± 1,4 99,0 1743,5 ±428,4 4,9 ± 2,7 516,1 ±361,6
*Wartość otrzymana z dwukrotnego badania tej samej kompozycji
Wyniki badania przesiewowego wskazują, że oba odblokowane polimery (8K i 31K) wykazują in vivo kinetykę uwalniania różną od pierwotnego preparatu, w którym stosuje się zablokowany 10K PLGA i 6% wagowych węglanu cynku. Wartość Cnm była na ogół niższa dla preparatów z odblokowanym PLGA, niż dla preparatów pierwotnych, co sugeruje, że „pik” in vivo może osiągać niższe wartości przy zastosowaniu preparatów odblokowanego polimeru. „Pik” definiuje się jako odsetek hGH uwalnianego w ciągu pierwszych 24 godzin po wstrzyknięciu. Wartość „piku” in vitro wynosiła 8-22%. Zawartość węglanu cynku w kompozycji wydaje się nie mieć wpływu na efekt „piku” ani na profil uwalniania in vitro.
Stężenie w surowicy w dniach 4-6 utrzymywało się na dość stałym poziomie powyżej wartości podstawowej (tzn. wartości sprzed pobrania) przy stosowaniu preparatów z odblokowanym polimerem, natomiast stężenie w surowicy przy zastosowaniu preparatów z zablokowanym polimerem, w tych samych punktach czasowych, było zbliżone do wartości podstawowych. Dane z uwalniania in vitro w czasie 7 dni wykazują, że uwalniane białko hGH było monomeryczne. Nie było możliwe uzyskanie wiarygodnych danych po upływie 6 dni z powodu wytwarzania przez organizm szczurów przeciwciał anty-hGH.
Przykład 7. Badania farmakokinetyczne na małpach rezusach
Celem niniejszego badania na małpach z rzędu Naczelnych była ocena profilu farmakokinetycznego różnych preparatów hGH o opóźnionym uwalnianiu w porównaniu z rutynowymi sposobami podawania hGH (np. wstrzyknięcie bolusu podskórnie, codzienne wstrzyknięcia podskórne
184 531 i wstrzyknięcia podskórne połączone z zastosowaniem pompy osmotycznej) oraz określenie, czy preparat hGH o opóźnionym uwalnianiu zapewnia optymalny profil hGH we krwi.
Badane preparaty mikrosfer hGH o opóźnionym uwalnianiu stanowiły: 1) 15% hGH (w kompleksie z Zn w stosunku Zn:hGH wynoszącym 6:1), 6% wagowych węglanu cynku i 10K zablokowanego PLGA; 2) 15% hGH (w kompleksie z Zn w stosunku Zn:hGH wynoszącym 6:1), 1% wagowy węglanu cynku i 8K odblokowanego PLGA (polimeru PLGA „RG502H”), i 3) 15% hGH (w kompleksie z Zn w stosunku Zn:hGH wynoszącym 6:1), 1% wagowy węglanu cynku i 31K odblokowanego PLGA (polimeru PLGA „RG503H).
Do każdej grupy należały cztery małpy i każdej z nich podano pojedyncze wstrzyknięcie podskórne do okolicy szyjnogrzbietowej, w dniu 1. Każdej małpie podano dawkę 160 mg mikrosfer hGH o opóźnionym uwalnianiu (24 mg hGH) w 1,2 ml ro/czynnika do wstrzyknięć przez igłę o grubości 20. Rozczynnik do wstrzyknięć stanowił wodny rozczynnik zawierający 3% (stężenie wagowe) karboksymetylocelulozy (soli sodowej), 1% (objętościowo) Tween 20 (polisorbat 20) i 0,9% chlorek sodu.
Zadaniem dawki hGH było zapewnienie oznaczanego stężenia hGH w surowicy do analizy farmakokinetycznej. Dla uzyskania parametrów farmakokinetycznych utworzono dodatkowe grupy badane po cztery małpy, otrzymujące: 1) pojedyncze wstrzyknięcie podskórne (24 mg hGH), 2) codzienne wstrzyknięcia podskórne (24 mg/28 dni = 0,86 mg hCH/dziennie), 3) wstrzyknięcie podskórne (3,6 mg hGH) połączone z pompą osmotyczną Alzet (20,4 mg hGH) (dawka całkowita 24 mg hGH), i 4) wstrzyknięcie podskórne rozczynnika do wstrzyknięć jako kontrolę (w grupie kontrolnej otrzymującej rozczynnik były tylko trzy małpy).
W następujących punktach czasowych pobierano próbki krwi na hGH, IGF1, IGFBP3 i przeciwciała anty-hGH: -7, -5, -3, bezpośrednio przed podaniem dawki, i 0,5, 1, 2, 3, 5, 8, 10, 12, 24, 28, 32 i 48 godzin, 5, 4, 6, 8, 11, 14, 17, 20, 23, 26, 29, 32, 25, 28, 41, 44, 47, 50, 53, 56 dni po podaniu dawki.
Oznaczano następnie stężenie IGF-2 i hGH w surowicy. Dla ilościowej oceny hGH w surowicy małp stosowano zestaw IRMA z firmy RADIM (dystrybucja: Wein Laboratories, P.O. Box 227, Succasunna, NJ). Limit oznaczenia ilościowego dla zestawu IRMA wynosił 0,1 ng/ml w buforze PBS i 1,5 ng/ml w surowicy młodych małp rezusów o podstawowym poziomie GH wynoszącym 4 ng/ml.
Test IRMA zaaprobowano w zakresie stężenia 1,5-75 ng dla surowicy młodych małp rezusów. Dokładność pomiaru była w zakresie ± 10%.
Wyniki wykazują, że mikrosfery hGH o opóźnionym uwalnianiu uwalniały istotny, opóźniony poziom hGH w ciągu jednego miesiąca, podczas gdy wstrzyknięcia podskórne nie były w stanie utrzymać takiego samego poziomu w surowicy.
Profil IGF-1 w surowicy wykazuje, że poziom IGF-1 w surowicy był podwyższony powyżej wartości podstawowych w dniach 2-29 po podaniu mikrocząstek. Wykazuje to, że z mikrosfer hGH o opóźnionym uwalnianiu uwolniła się ilość hGH dostateczna dla wywołania działania farmakodynamicznego. Wskazuje to również, że uwalniany hGH był czynny biologicznie, co sugeruje, że proces zamykania w mikrosfery nie wpływa niekorzystnie na biopotencję hGH.
Specjaliści ocenią, stosując jedynie rutynowe techniki badawcze, że istnieje wiele równoważników szczegółowych wykonań wynalazku przedstawionych w niniejszym opisie. Takie równoważniki są objęte zakresem niniejszego wynalazku, określonym w zastrzeżeniach.
Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 70 egz.
Cena 4,00 zł.

Claims (17)

  1. Zastrzeżenia patentowe
    1. Kompozycja o opóźnionym uwalnianiu ludzkiego hormonu wzrostu do wytwarzania leku do terapii, zawierająca a) polimer zgodny biologicznie, i b) cząstki ludzkiego hormonu wzrostu kompleksowanego kationem metalu, znamienna tym, że stosunek molowy kationu metalu do białka jest większy niż 4:1 i mniejszy niż 10:1.
  2. 2. Kompozycja według zastrz. 1, znamienna tym, że stosunek molowy kationu metalu do białka wynosi co najmniej 6:1.
  3. 3. Kompozycja według zastrz. 1 albo 2, znamienna tym, że jako kation metalu zawiera Zn(II).
  4. 4. Kompozycja według zastrz. 1 albo 2, znamienna tym, że zawiera kation metalu dodany do ludzkiego hormonu wzrostu w postaci soli rozpuszczalnej w wodzie.
  5. 5. Kompozycja według zastrz. 4, znamienna tym, że zawiera kation metalu dodany do ludzkiego hormonu wzrostu w postaci octanu cynku.
  6. 6. Kompozycja według zastrz. 1 albo 2, znamienna tym, że zawiera cząstki ludzkiego hormonu wzrostu kompleksowanego kationem metalu, rozproszone w polimerze zgodnym biologicznie.
  7. 7. Kompozycja według zastrz. 6, znamienna tym, że zawiera polimer wybrany z grupy obejmującej polilaktyd, poliglikolid, poli(laktydo-koglikolid), polikwas mlekowy, polikwas glikolowy, polikaprolakton, poliwęglan, poliesteramid, polibezwodnik, poliaminokwas, poliortoester, policyjanoakrylan, polidioksanon, poliszczawian alkilenowy, poliuretan, ich mieszaniny i kopolimery.
  8. 8. Kompozycja według zastrz. 7, znamienna tym, że zawiera polimer wybrany z grupy obejmującej polilaktyd, poliglikolid, poli(laktydo-koglikolid).
  9. 9. Kompozycja według zastrz. 1 albo 2, znamienna tym, że zawiera cząstki ludzkiego hormonu wzrostu kompleksowanego kationem metalu obecne w polimerze w stężeniu wynoszącym od 0,1% do 30% wagowych, korzystnie od 0,1% do 20% wagowych.
  10. 10. Kompozycja według zastrz. 9, znamienna tym, że zawiera cząstki ludzkiego hormonu wzrostu kompleksowanego kationem metalu obecne w polimerze w stężeniu wynoszącym 15% wagowych.
  11. 11. Kompozycja według zastrz. 1 albo 2, znamienna tym, że zawiera polimer zgodny biologicznie zawierający również kation metalu.
  12. 12. Kompozycja według zastrz. 11, znamienna tym, że jako kation metalu zawiera Zn(II).
  13. 13. Kompozycja według zastrz. 12, znamienna tym, że zawiera kation metalu pochodzący z grupy soli obejmującej ZnCO3, Zn3 (C6H5O7)2, Zn(OAc)2, ZnSCO i ZnCl2.
  14. 14. Kompozycja według zastrz. 11, znamienna tym, że jako kation metalu zawiera Mg(II).
  15. 15. Kompozycja według zastrz. 12, znamienna tym, że zawiera kation metalu pochodzący z grupy obejmującej Mg(OH)2 MgCO3, Mg/CJ^^, Mg(OAcU MgSO4 i MgCf.
  16. 16. Kompozycja według zastrz. 11, znamienna tym, że stosunek kationu metalu do polimeru wynosi od 1:99 do 1:2 wagowo, korzystnie 1% wagowo.
  17. 17. Kompozycja ludzkiego hormonu wzrostu o opóźnionym uwalnianiu według zastrz. 1, znamienna tym, że zawiera:
    a) zgodny biologicznie poli(laktydo-koglikolid) z rozproszonym w nim Zn(II), przy czym Zn(II) dodany jest w postaci ZnCO3, i
    b) cząstki ludzkiego hormonu wzrostu (hGH) kompleksowanego Zn(II), przy czym Zn(II) dodany jest do ludzkiego hormonu wzrostu w postaci octanu cynku w stosunku molowym
    184 531
    Zn:hGH wynoszącym 10:1, i cząstki ludzkiego hormonu wzrostu (hGH), kompleksowanego Zn(II), są obecne w polimerze w stężeniu 15% wagowych.
    Ludzki hormon wzrostu (hGH) stanowi białko wydzielane przez przysadką mózgową, które można wytwarzać metodami rekombinacyjnej inżynierii genetycznej. hGH powoduje wzrost wszystkich zdolnych do wzrostu tkanek. hGH stosuje się, typowo, do leczenia chorych z karłowatością przysadkową. Obecnie, w celu utrzymania odpowiedniego poziomu hGH w surowicy, chorym podaje się podskórnie bolus wodnego hGH trzy razy w tygodniu lub raz dziennie. U chorych przewlekle, otrzymujących hGH, konieczność częstego wykonywania wstrzyknięć powoduje niepełne stosowanie się chorych do zaleceń lekarza.
    Dla rozwiązania problemów związanych z częstymi wstrzyknięciami wodnego hGH, prowadzono badania w celu wytworzenia preparatów umożliwiających kontrolowane uwalnianie, zawierających wyższe dawki hGH, niż wstrzyknięcie w postaci bolusu; preparaty te wytwarza się w postaci kapsułek macierzy polimerowej, z której hGH ulega uwalnianiu in vivo przez czas co najmniej około tygodnia.
    Jednakże te preparaty o kontrolowanym uwalnianiu często uwalniają na początku dużą ilość hGH, a następnie bardzo małe ilości hGH. Ponadto, z powodu dużego stężenia hGH w tych preparatach o kontrolowanym uwalnianiu, cząsteczki hGH mają tendencję do agregacji po kilku dniach, wytwarzając zagregowany hGH, który in vivo wykazuje działanie immunogenne, i prawdopodobnie zmniejszoną aktywność biologiczną.
    Tak więc istnieje potrzeba opracowania środków do opóźnionego wydzielania biologicznie czynnego hGH in vivo, bez wywoływania odpowiedzi układu immunologicznego w okresie uwalniania hGH.
PL96323832A 1995-06-07 1996-06-03 Kompozycja o opóźnionym uwalnianiu ludzkiego hormonu wzrostu do wytwarzania leku do terapii PL184531B1 (pl)

Applications Claiming Priority (3)

Application Number Priority Date Filing Date Title
US08/477,725 US5667808A (en) 1992-12-02 1995-06-07 Composition for sustained release of human growth hormone
US08/473,544 US5654010A (en) 1992-12-02 1995-06-07 Composition for sustained release of human growth hormone
PCT/US1996/008086 WO1996040072A2 (en) 1995-06-07 1996-06-03 Composition for sustained release of human growth hormone

Publications (2)

Publication Number Publication Date
PL323832A1 PL323832A1 (en) 1998-04-27
PL184531B1 true PL184531B1 (pl) 2002-11-29

Family

ID=27044171

Family Applications (1)

Application Number Title Priority Date Filing Date
PL96323832A PL184531B1 (pl) 1995-06-07 1996-06-03 Kompozycja o opóźnionym uwalnianiu ludzkiego hormonu wzrostu do wytwarzania leku do terapii

Country Status (22)

Country Link
EP (1) EP0831787B1 (pl)
JP (1) JPH11506740A (pl)
CN (1) CN1102854C (pl)
AT (1) ATE204468T1 (pl)
AU (1) AU708756B2 (pl)
BR (1) BR9608542A (pl)
CA (1) CA2223436A1 (pl)
CZ (1) CZ288147B6 (pl)
DE (1) DE69614685T2 (pl)
DK (1) DK0831787T3 (pl)
ES (1) ES2161366T3 (pl)
HK (1) HK1009089A1 (pl)
HU (1) HUP9900870A3 (pl)
IL (1) IL122385A (pl)
MX (1) MX9709698A (pl)
NO (1) NO316104B1 (pl)
NZ (1) NZ310644A (pl)
PL (1) PL184531B1 (pl)
PT (1) PT831787E (pl)
RU (1) RU2161502C2 (pl)
SK (1) SK281571B6 (pl)
WO (1) WO1996040072A2 (pl)

Families Citing this family (95)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
AU6242096A (en) * 1995-06-27 1997-01-30 Takeda Chemical Industries Ltd. Method of producing sustained-release preparation
ATE233088T1 (de) 1996-12-20 2003-03-15 Takeda Chemical Industries Ltd Verfahren zur herstellung einer zusammensetzung mit verzoegerter abgabe
MY118835A (en) * 1997-04-18 2005-01-31 Ipsen Pharma Biotech Sustained release compositions and the process for their preparation
US6306826B1 (en) 1997-06-04 2001-10-23 The Regents Of The University Of California Treatment of heart failure with growth hormone
US6663899B2 (en) 1997-06-13 2003-12-16 Genentech, Inc. Controlled release microencapsulated NGF formulation
US6113947A (en) * 1997-06-13 2000-09-05 Genentech, Inc. Controlled release microencapsulated NGF formulation
US6191107B1 (en) 1997-09-26 2001-02-20 Takeda Chemical Industries, Ltd. Complex of human growth hormone and zinc
NZ525914A (en) 1998-03-10 2004-03-26 Genentech Inc Novel polypeptides and nucleic acids encoding the same
EP2333069A3 (en) 1998-05-15 2011-09-14 Genentech, Inc. Therapeutic uses of IL-17 homologous polypeptides
EP3112468A1 (en) 1998-05-15 2017-01-04 Genentech, Inc. Il-17 homologous polypeptides and therapeutic uses thereof
US20020172678A1 (en) 2000-06-23 2002-11-21 Napoleone Ferrara EG-VEGF nucleic acids and polypeptides and methods of use
AU5152700A (en) 1999-06-15 2001-01-02 Genentech Inc. Secreted and transmembrane polypeptides and nucleic acids encoding the same
CA2490853A1 (en) 1999-12-01 2001-06-07 Genentech, Inc. Secreted and transmembrane polypeptides and nucleic acids encoding the same
DK1897945T3 (da) 1999-12-23 2012-05-07 Genentech Inc IL-17 homologe polypeptider og terapeutiske anvendelser deraf.
ATE424457T1 (de) 2000-01-13 2009-03-15 Genentech Inc Menschliche stra6 polypeptide
US6740520B2 (en) 2000-03-21 2004-05-25 Genentech, Inc. Cytokine receptor and nucleic acids encoding the same
ATE328605T1 (de) 2000-03-24 2006-06-15 Genentech Inc Verwendung von insulin zur behandlung von knorpelkrankheiten
US6998137B2 (en) * 2000-04-07 2006-02-14 Macromed, Inc. Proteins deposited onto sparingly soluble biocompatible particles for controlled protein release into a biological environment from a polymer matrix
AU6531101A (en) 2000-06-02 2001-12-17 Genentech Inc Secreted and transmembrane polypeptides and nucleic acids encoding the same
DE60136281D1 (de) 2000-08-24 2008-12-04 Genentech Inc Methode zur inhibierung von il-22 induziertem pap1
EP1944317A3 (en) 2000-09-01 2008-09-17 Genentech, Inc. Secreted and transmembrane polypeptides and nucleic acids encoding the same
US6673580B2 (en) 2000-10-27 2004-01-06 Genentech, Inc. Identification and modification of immunodominant epitopes in polypeptides
EP1356809A4 (en) 2000-12-28 2008-05-14 Takeda Pharmaceutical SUSTAINED RELEASE PREPARATIONS
WO2002092619A2 (en) 2001-05-14 2002-11-21 The Gouvernment Of The United States Of America, Represented By The Secretary, Department Of Health And Human Services Modified growth hormone
US20070160576A1 (en) 2001-06-05 2007-07-12 Genentech, Inc. IL-17A/F heterologous polypeptides and therapeutic uses thereof
US20060270003A1 (en) 2003-07-08 2006-11-30 Genentech, Inc. IL-17A/F heterologous polypeptides and therapeutic uses thereof
AU2002320122B2 (en) 2001-06-21 2007-07-26 Genentech, Inc. Sustained release formulation
US7303896B2 (en) 2002-02-25 2007-12-04 Genentech, Inc. Nucleic acid encoding novel type-1 cytokine receptor GLM-R
PT1610820E (pt) 2003-04-04 2010-12-16 Novartis Ag Formulações de elevada concentração de anticorpos e proteínas
EP1636593B9 (en) 2003-06-06 2009-12-16 Genentech, Inc. Modulating the interaction between hgf beta chain and c-met
KR101195291B1 (ko) 2003-12-11 2012-10-26 제넨테크, 인크. Ｃ－ｍｅｔ 이량체화 및 활성화를 억제하는 방법 및조성물
US7481997B1 (en) 2004-02-12 2009-01-27 Montana State University Snow mountain virus genome sequence, virus-like particles and methods of use
EP1745069B1 (en) 2004-03-30 2009-05-06 Nsgene A/S Therapeutic use of growth factor nsg33
SG156680A1 (en) 2004-10-27 2009-11-26 Univ Florida Adrenocorticotropic hormone analogs and related methods
US20060275230A1 (en) 2004-12-10 2006-12-07 Frank Kochinke Compositions and methods for treating conditions of the nail unit
KR20070095921A (ko) 2004-12-10 2007-10-01 탈리마 테라퓨틱스 인코포레이티드 조갑 단위의 상태를 치료하기 위한 조성물 및 방법
US8389469B2 (en) 2005-06-06 2013-03-05 The Rockefeller University Bacteriophage lysins for Bacillus anthracis
NZ563341A (en) 2005-06-06 2009-10-30 Genentech Inc Methods for identifying agents that modulate a gene that encodes for a PRO1568 polypeptide
JP4931919B2 (ja) 2005-06-21 2012-05-16 ゾーマ テクノロジー リミテッド ＩＬ−１β結合抗体およびその断片
US7582291B2 (en) 2005-06-30 2009-09-01 The Rockefeller University Bacteriophage lysins for Enterococcus faecalis, Enterococcus faecium and other bacteria
AU2006280321A1 (en) 2005-08-15 2007-02-22 Genentech, Inc. Gene disruptions, compositions and methods relating thereto
CN101297034A (zh) 2005-08-24 2008-10-29 洛克菲勒大学 Ply-gbs突变溶素
ZA200804162B (en) 2005-11-21 2009-12-30 Genentech Inc Novel gene disruptions, compositions and methods relating thereto
EP1973942B1 (en) 2005-12-22 2011-02-09 Genentech, Inc. Recombinant production of heparin binding proteins
WO2007114979A2 (en) 2006-02-17 2007-10-11 Genentech, Inc. Gene disruptons, compositions and methods relating thereto
CA2647107A1 (en) 2006-03-23 2007-09-27 Novartis Ag Anti-tumor cell antigen antibody therapeutics
CA2648322C (en) 2006-04-10 2017-11-28 Genentech, Inc. Disheveled pdz modulators
US20090288176A1 (en) 2006-04-19 2009-11-19 Genentech, Inc. Novel Gene Disruptions, Compositions and Methods Relating Thereto
JP5042312B2 (ja) * 2006-08-31 2012-10-03 ノバルティス アーゲー Ｈｇｈを含む経口送達用医薬組成物
CA2673592C (en) 2006-12-20 2014-03-25 Xoma Technology Ltd. Methods for the treatment of il-1.beta. related diseases
CN101361968B (zh) 2007-08-06 2011-08-03 健能隆医药技术（上海）有限公司 白介素-22在治疗脂肪肝中的应用
AU2008287340A1 (en) * 2007-08-15 2009-02-19 Amunix, Inc. Compositions and methods for modifying properties of biologically active polypeptides
PT2391650E (pt) 2007-12-20 2015-01-14 Xoma Us Llc Métodos para o tratamento de gota
GB0812742D0 (en) 2008-07-11 2008-08-20 Critical Pharmaceuticals Ltd Process
EP2488643A4 (en) 2009-10-15 2013-07-03 Hoffmann La Roche CHIMERIC FIBROBLAST GROWTH FACTORS WITH CHANGED RECEPTOR SPECIFICITY
WO2011056561A1 (en) 2009-10-27 2011-05-12 Beth Israel Deaconess Medical Center Methods and compositions for the generation and use of conformation-specific antibodies
BR112012017535A2 (pt) 2010-01-15 2019-09-24 Of Medicine And Dentistry Of New Jersey University uso de compostos de vanádio para cicatrização de osso
KR20180000342A (ko) 2010-03-22 2018-01-02 제넨테크, 인크. 단백질-함유 제제의 안정화에 유용한 조성물 및 방법
BR112012027828A2 (pt) 2010-05-03 2016-08-09 Genentech Inc composição de matéria, artigo de fabricação e método de redução da viscosidade de uma formulação contendo proteína e de preparação de uma formulação aquosa contendo proteína
SI3586826T1 (sl) 2010-06-24 2021-09-30 F. Hoffmann-La Roche Ag Sestavki in postopki za stabilizacijo formulacij, ki vsebujejo beljakovine
CN102380091A (zh) 2010-08-31 2012-03-21 健能隆医药技术（上海）有限公司 白介素-22在治疗病毒性肝炎中的应用
WO2012041328A1 (en) 2010-10-01 2012-04-05 Nsgene A/S Use of meteorin for the treatment of allodynia, hyperalgesia, spontaneous pain and phantom pain
KR101631740B1 (ko) 2010-10-08 2016-06-17 상하이 켁신 바이오테크 씨오., 엘티디. 모에신 단편의 진단학적 및 치료학적 용도
EP2624854B1 (en) 2010-10-08 2016-08-03 Shanghai Kexin Biotech Co., Ltd Moesin inhibitors and uses thereof
WO2012092539A2 (en) 2010-12-31 2012-07-05 Takeda Pharmaceutical Company Limited Antibodies to dll4 and uses thereof
WO2012149334A2 (en) 2011-04-27 2012-11-01 Beth Israel Deaconess Medical Center, Inc. Methods and compositions for the generation and use of conformation-specific antibodies
CN102875683B (zh) * 2011-07-11 2014-06-11 旭华（上海）生物研发中心有限公司 长效重组人生长激素的Fc融合蛋白
KR20140084078A (ko) 2011-10-31 2014-07-04 제넨테크, 인크. 항체 제제
CN104144946A (zh) 2011-12-19 2014-11-12 爱克索马美国有限责任公司 治疗痤疮的方法
JP2015509091A (ja) 2012-01-09 2015-03-26 ザ スクリプス リサーチ インスティテュート ヒト化抗体
US10774132B2 (en) 2012-01-09 2020-09-15 The Scripps Research Instittue Ultralong complementarity determining regions and uses thereof
WO2014159060A1 (en) 2013-03-14 2014-10-02 Hallux, Inc. Method of treating infections, diseases or disorders of nail unit
CA2903091C (en) 2013-03-15 2022-09-06 Beth Israel Deaconess Medical Center, Inc. Methods and compositions for the generation and use of conformation-specific antibodies
JP6687520B2 (ja) 2013-07-18 2020-04-22 トーラス バイオサイエンシズ リミテッド ライアビリティ カンパニー 極めて長い相補性決定領域を有するヒト化抗体
WO2015017146A2 (en) 2013-07-18 2015-02-05 Fabrus, Inc. Antibodies with ultralong complementarity determining regions
AU2014318579A1 (en) 2013-09-13 2016-04-14 The California Institute For Biomedical Research Modified therapeutic agents and compositions thereof
AU2014337367B2 (en) 2013-10-15 2020-04-30 The Scripps Research Institute Peptidic chimeric antigen receptor T cell switches and uses thereof
ES2741308T3 (es) 2013-10-15 2020-02-10 Scripps Research Inst Interruptores de células T con receptores de antígenos quiméricos y usos de los mismos
CN104623637A (zh) 2013-11-07 2015-05-20 健能隆医药技术（上海）有限公司 Il-22二聚体在制备静脉注射药物中的应用
CN104623639A (zh) 2013-11-07 2015-05-20 健能隆医药技术（上海）有限公司 白介素22二聚体在制备治疗胰腺炎药物中的应用
WO2015088990A1 (en) 2013-12-09 2015-06-18 Durect Corporation Pharmaceutically active agent complexes, polymer complexes, and compositions and methods involving the same
US10039809B2 (en) 2013-12-18 2018-08-07 The California Institute For Biomedical Research Modified therapeutic agents, stapled peptide lipid conjugates, and compositions thereof
NL2014230B1 (en) 2015-02-04 2016-10-12 Stichting Vu-Vumc Wound healing formulation.
MA41629A (fr) 2015-03-04 2018-01-09 Center For Human Reproduction Compositions et méthodes d'utilisation de l'hormone anti-müllérienne pour le traitement de l'infertilité
WO2016154621A1 (en) 2015-03-26 2016-09-29 The California Institute For Biomedical Research SWITCHABLE NON-scFv CHIMERIC RECEPTORS, SWITCHES, AND USES THEREOF
US11091546B2 (en) 2015-04-15 2021-08-17 The Scripps Research Institute Optimized PNE-based chimeric receptor T cell switches and uses thereof
CN107921098A (zh) 2015-06-17 2018-04-17 加州生物医学研究所 修饰的治疗剂及其组合物
CN109328069B (zh) 2016-04-15 2023-09-01 亿一生物医药开发(上海)有限公司 Il-22在治疗坏死性小肠结肠炎中的用途
KR20230172612A (ko) 2016-10-19 2023-12-22 더 스크립스 리서치 인스티튜트 인간화된 표적화 모이어티 및/또는 최적화된 키메라 항원 수용체-상호작용 도메인을 갖는 키메라 항원 수용체 효과기 세포 스위치 및 이의 용도
CN113660953A (zh) 2019-04-01 2021-11-16 豪夫迈·罗氏有限公司 用于稳定含蛋白质制剂的组合物和方法
TW202120551A (zh) 2019-08-12 2021-06-01 美商普瑞諾生物科技公司 藉由adcc靶向cd39表現細胞促進及增強t細胞介導免疫反應之方法及組合物
WO2021081440A2 (en) 2019-10-24 2021-04-29 Minotaur Therapeutics, Inc. Chimeric cytokine modified antibodies and methods of use thereof
AU2022264339A1 (en) 2021-04-28 2023-11-09 Minotaur Therapeutics, Inc. Humanized chimeric bovine antibodies and methods of use
AU2022269279A1 (en) 2021-05-06 2023-11-30 Hoba Therapeutics Aps Prevention and treatment of chemotherapy-induced neuropathic pain
WO2023104960A1 (en) 2021-12-10 2023-06-15 Hoba Therapeutics Aps Treatment of nociceptive pain

Family Cites Families (3)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
US5656297A (en) * 1992-03-12 1997-08-12 Alkermes Controlled Therapeutics, Incorporated Modulated release from biocompatible polymers
ES2151541T3 (es) * 1992-12-02 2001-01-01 Alkermes Inc Microesferas que contienen hormona del crecimiento de liberacion prolongada.
CA2196184C (en) * 1994-09-09 2009-06-09 Yasutaka Igari Sustained release preparation containing metal salt of a peptide

Also Published As

Publication number Publication date
CN1102854C (zh) 2003-03-12
NZ310644A (en) 1999-08-30
HK1009089A1 (en) 1999-09-10
BR9608542A (pt) 1999-11-30
PT831787E (pt) 2002-02-28
DE69614685T2 (de) 2002-06-27
IL122385A0 (en) 1998-06-15
EP0831787B1 (en) 2001-08-22
PL323832A1 (en) 1998-04-27
DE69614685D1 (de) 2001-09-27
HUP9900870A2 (hu) 1999-09-28
SK281571B6 (sk) 2001-05-10
SK167197A3 (en) 1998-06-03
CA2223436A1 (en) 1996-12-19
NO316104B1 (no) 2003-12-15
CZ390797A3 (cs) 1998-07-15
CZ288147B6 (en) 2001-05-16
NO975708D0 (no) 1997-12-05
RU2161502C2 (ru) 2001-01-10
ES2161366T3 (es) 2001-12-01
EP0831787A2 (en) 1998-04-01
MX9709698A (es) 1998-07-31
WO1996040072A3 (en) 1997-01-23
DK0831787T3 (da) 2001-12-17
JPH11506740A (ja) 1999-06-15
CN1187120A (zh) 1998-07-08
HUP9900870A3 (en) 2001-04-28
NO975708L (no) 1998-02-05
AU708756B2 (en) 1999-08-12
ATE204468T1 (de) 2001-09-15
IL122385A (en) 2001-01-11
AU6146996A (en) 1996-12-30
WO1996040072A2 (en) 1996-12-19

Similar Documents

Publication Publication Date Title
PL184531B1 (pl) Kompozycja o opóźnionym uwalnianiu ludzkiego hormonu wzrostu do wytwarzania leku do terapii
US6051259A (en) Composition for sustained release of human growth hormone
AU772910B2 (en) Method of producing submicron particles of a labile agent
EP0758227B1 (en) Modulated release from biocompatible polymers
AU705451B2 (en) Composition for sustained release of non-aggregated erythropoietin
US6368630B1 (en) Modulated release from biocompatible polymers
US5674534A (en) Composition for sustained release of non-aggregated erythropoietin
HU221602B (hu) Fémkationnal komplexet képező, interferont tartalmazó, szabályozott hatóanyag-leadású gyógyszerkészítmény
US6514533B1 (en) Device for the sustained release of aggregation-stabilized, biologically active agent
AU705968B2 (en) Device for releasing aggregation-stabilized, biologically active agent
EP1080718A1 (en) Composition for sustained release of human growth hormone
AU5836599A (en) composition for sustained release of human growth hormone

Legal Events

Date Code Title Description
LAPS Decisions on the lapse of the protection rights

Effective date: 20080603