PL96839B1 - Srodek grzybobojczy - Google Patents

Description

Przedmiotem wynalazku jest srodek grzybobój¬ czy zawierajacy jako substancje czynna nowe tria- zolilo-alkanony i triazolilo-alkanole.

Wiadomo, ze trytylo-imidazole i 1,2,4-triazole, np. trójfenyloimidazol i trójfenylo-l,2,4-triazol, maja dobre dzialanie grzybobójcze /opis patentowy St.

Zjednoczonych Ameryki nr 3 321 366 i opis paten¬ towy RFN DOS 1 795 249/. Ich dzialanie jest jed¬ nak nie zawsze zadowalajace, zwlaszcza w niz¬ szych dawkach i stezeniach.

Stwierdzono, ze nowe triazolilo-alkanony i -al- kanole o wzorze ogólnym 1, w którym R1 oznacza rodnik alkilowy, cykloalkilowy i ewentualnie pod¬ stawiony rodnik aryIowy, R2 oznacza atom wo¬ doru, rodnik alkilowy, cykloalkilowy i ewentualnie podstawiony rodnik arylowy, ponadto R1 i R2 ewen¬ tualnie moga tworzyc zamkniety pierscien alifa¬ tyczny i A oznacza grupe ketonowa lub grupe CH/OH/iichsole majasdlne dzialanie grzybobójcze.

Nowe triazolilo-alkanony zwiazki o wzorze 1, w którym A oznacza grupe ketonowa, lub ich sole otrzymuje sie w sposób polegajacy na tym, ze a/ chlorowcoketony o wzorze 2, w którym R1 i R2 maja wyzej podane znaczenie i Hal oznacza atom chloru i bromu, poddaje sie reakcji z 1,2,4-triazo- lami, ewentualnie wobec akceptora kwasu i ewen¬ tualnie w srodowisku rozcienczalnika, lub b/ hy- droksyketony o wzorze 3, w którym R1 i R2 ma¬ ja wyzej podane znaczenie, poddaje sie reakcji z suWonylo-l>is-l,2j4-triazolem-/l/ o wzorze 4, ewen- tualnie w srodowisku rozcienczalnika. Nowe tria¬ zolilo-alkanole — zwiazki o wzorze 1, w którym A oznacza grupe, CH/OH/ lub ich sole otrzymuje sie w sposób polegajacy na tym, ze c/ triazolilo- -alkanony otrzymane wedlug /a/ i /b/ redukuje sie 1/ wodorem wobec katalizatora i ewentualnie w srodowisku polarnego rozpuszczalnika, lub 2/ izopropylanem glinu w srodowisku rozpuszczalni¬ ka, lub 3/ kompleksowymi wodorkami ewentualnie w srodowisku polarnego rozpuszczalnika, lub 4/ kwasem formamidynosulfonowym i wodorotlen¬ kiem sodu, ewentualnie w srodowisku polarnego rozpuszczalnika.

Otrzymane wedlug wariantów /a/, /b/ i /c/ tria¬ zolilo-alkanony lub -alkanole o wzorze 1 sa po¬ chodnymi 1,2,4-triazolu zwiazanego polozeniem 1 lub polozeniem 4.

Otrzymane nowe triazolilo-alkanony i -alkanole stanowiace substancje czynna srodka wedlug wy¬ nalazku niespodziewanie wykazuja znacznie lepsze dzialanie grzybobójcze niz znany ze stanu techniki trójfenyloimidazol i trójfenylo-l,2,4-triazol. Sub¬ stancje czynne o wzorze 1 wzbogacaja zatem stan techniki.

W przypadku stosowania /co-bromo/-/co-fenylo/- -acetofenonu i 1,2,4-triazolu, jako substancji wyj¬ sciowych przebieg reakcji przedstawia schemat 1 [wariant /a/].

W przypadku stosowania bis-III-rzed.butyloacy- lc;ny, chlorku tionylu i 1,2,4-triazolu, jako zwiaz- 96 83996 839 3 reakcji przedstawia ków wyjsciowych, przebieg schemat 2 [wariant ,/b/].

Reakcje redukcji wedlug wariantu /c/ objasnia nizej podany przyklad.

W przypadku stosowania co-|jl,2,4-triazolilo-/lZ]- -2,4-dwuchloroacetofenonu i wodoru, jako substan¬ cji wyjsciowych, przebieg reakcji przedstawia sche¬ mat 3 [wariant /c/11/].

Reakcje redukcji wedlug wariantu /e/2/ do /c/4/ sa podobne i mozna je przedstawic podobnie.

Chlorowcoketony, stosowane jako substancje wyjsciowe w wariancie /a/, przedstawia ogólnie wzór 2. We wzorze tym R1, R2 oznaczaja korzyst¬ ni Jjroste lub rozgalezione rodniki alkilowe za- w^^jaji^T^^^^feB^stnie do 4 atomów wegla, na* przyklaó? rocUlikl pietylowe, etylowe, izopropy¬ lowe i IIT-rzed.-butyiowe, ponadto rodniki cyklo- alki^w#*.J$przy,stnie /o 3—8, zwlaszcza 5—6 ato- i^a^M>yrgli^|n4 ^Efr^yklad cykloheksylowe i ko¬ rzystnie *o^nSc%ja^p^dniki fenylowe, które korzyst¬ nie moga miec nastepujace podstawniki: rodnik alkilowy i grupe alkoksylowa zawieraja¬ ce do 4 atomów wegla, zwlaszcza do 2 atomów wegla, np. rodnik metylowy i grupe metoksylowa, ponadto grupe chlorowooalkilowa zawierajaca do 4 atomów wegla, korzystnie do 5 atomów chlorow¬ ca, zwlaszcza do 2 atomów wegla i do 3 takich samych lub róznych atomów chlorowca, zwlaszcza fluoru i chloru, na przyklad grupe trójfluorome- tylowa, ponadto atomy chlorowca, zwlaszcza fluo¬ ru i chloru, ponadto korzystnie grupe cyjanowa i .nitrowa, oprócz tego grupe dwualkiloaminowa za¬ wierajaca do 4, zwlaszcza do 2 atomów wegla w kazdym rodniku alkilowym, .ponadto grupe alko- ksykaribonylowa o 2^4, zwlaszcza 2—3 atomach wegla, np. grupe metoksy- lub etoksykarbonylowa, ponadto korzystnie grupe alkilosulfonylowa i chlo¬ rowcoalkilosulfonyIowa zawierajaca do 4, zwlasz¬ cza do 2 atomach wegla i do 5, zwlaszcza do 3 takich samych lub róznych atomach chlorowca, zwlaszcza fluoru lub chloru w grupie chlorowcoal- kilosulfonylowej, na przyklad metylosulfonylowa i trójfluorometylosulfonylowa, ponadto korzystnie grupe fenylosulfonylowa, oprócz tego rodnik fe- nylowy i chlorofenylowy i korzystnie benzylowy, chlorobenzylowy i fenyloetylowy.

R1 i R2 oznaczaja ponadto razem korzystnie gru¬ pe -/CH^, lub -/CH2/4-, R2 oddzielnie oznacza jesz¬ cze korzystnie atom wodoru. Na przyklad stosuje sie nizej podane substancje o wzorze 2. 1-bromo-1-fenylo-3,3-dwumetylobutanon-/2/, l-ibromo-l-^-chlorofenyloZ-S^-dwumetylobuta- non-/2/, l^bromo-l-/3/-chlorofenylo/-3,3^dwumetylobuta- ikon-/2/t l-bromo-l-/2',4,Kiwuchlorofenylo/-3,3-dwumetylo- butanon-/2/, l-bromo-I-Z^e^dwuchlorofenyloZ-S^-dwumetylo- butanon-/2(/, l-bromo-l-/2,,3'-dwuchlorofenylo/-3,3-dwumetylo- butanon-/2/, l-bromo-l-/4,-metoksyfenylo/-3,3^dwumetyk>buta- non-/2/, 1-bromo-lwfenylopropanon-/2/, l-bromo-l-/2/-metylofenylo/-propanon-/2/, 1-bromo-d-/2'-metylo-4'-chlorofenylo/-prOpanoxl-/i/, l-bromo-l-/4'-trójfluorometylolenylo/-propaiion-/a/, 1-bromo-1 -Z4'-nitrofenyloZ-propainon-/2/, w-bromo-cDHmetyloacetofeinon, w-bromo-co-fenyloacetofenon, co-bromoacetofenon, a)-bromo-co/4/-chlorofenylo/-acetofenon, a)-chloro-co-/3'-chlorofenylo/-acetolenon, co-bromo-co-za^^dwuchlorofenyloy-acetofeiKMi, w-bromo-co^^metylofenyloZ-acetofenon, (o-chloro-w-^-chloro^-metylofenyloZ-acetofenon, w-chloro-w-^^metylo^-chlorofenylo/^acetofenon, co-bromo-c0-Z2'-metylofenylo/-aicetO!fenon, a)-chloro-co-/2',4'-dwuchlorofenylo/-4-chloroaceto- fenon, co-chloro-co-metylo-2,4-dwuchloroacetofenon, co-bromo-a)-/4/^chlorofenylo/-4-fluoroacetofenon, co-bromo^3-ohloroacetofenon, (o-bromo-3-trójfluorometyloacetofenon, w-chloro-3,4-dwuchloroacetofenon, co-chloro-4-metoksyacetofenon.

Stosowane w sposobie chlorowcoketony o wzo¬ rze 2 sa znane /Bulletin de la Soeiete Chimiaue de France 1955, strony 1363—il<383/. Nieznane jeszcze mozna wytworzyc wedlug podanych tam sposo¬ bów, na przyklad równiez wedlug sposobów poda¬ nych w przykladach wytwarzania.

Hydroksyketony stosowane w wariancie /b/ ja¬ ko substancje wyjsciowe przedstawia wzór ogól- We wzorze tym R1 i R2 maja korzystne znacze¬ nie podane przy wzorze 2. Na przyklad stosuje sie nizej podane zwiazki o wzorze 3. 1-hydroksy-1-fenylo-3,3^dwumetylobutanon-/2Z, l-hydroksy^l-Z4'-chlorofenyloZ-3,3-dwumetylobu- tanon-/2/, 1-hydroksy-1 -Z2',4'-dwuchlorofenylo/-3,3-dwumety- lobutanon-Z2Z, 1-Jiydroksy-d-/4'-metoksyfenyloZ-3,3^dwumety]o- 40 butanon-Z2/, l-hydroksy-l^^metylofenyloZ-S^-dwumetylolbu- taaion-/2/, l-hydroksy-l-Z4'^roimofenylo/-propanon-/2/, 1 -hydroksyli-Z2',4',6'-trójchlorofenyio/-propanon- l-hydroksy-l-/4 -III-rzed.-butylofenylo/-pw^)anon- 1 -hydroksy-1-Z4'-izopropylofenylo/-propanon-/2/> l-hydroksy^l-/2'-nitrofenylo/-propanon-/2/# ^ 1-hydroksy-1-Zp-dwufenyloZ-propanon-/2/, (o-hydroksy-1-metyloacetofenon, w-hydroksyacetofenon, co-hydroksy-co-fenyloacetofenon, to-hydrofcsy-w-Z4,-chk)rofenylo/-acelofenoin, a)-hydroksy-o)-/2,-chlorofenylo/-acetO!fenon, co-hydroksy-co-/12'-metylofenyk)/-acetofenon, co-hydn^y-co-Z2'-chk>K>-4'-inetylofen^ non, o>-hydroksy-4-chloroacetofenon, (o-hydroksy-3-metyloaicetoIenon, w-hydroksy-2,4-dwuchloroacetoifenon.

Hydroksyketony o wzorze 3 stosowane w sposo¬ bie wedlug wynalazku sa znane /Organie Reactions 4, 256—268 /1948/ i Bulletin de la Soeiete Chimiaue 65 de France <105O, strony D «^-D 92/ lub mozna je 5596 839 6 wytworzyc wedlug opasanych reakcji /np. J. Org.

Chem. 34, 385—387 /1950/ i dane zawarte w czesci doswiadczalnej/. iSolaml zwiazfców o wzorze 1 sa sole z kwasami tolerowanymi przez organizm. Do nich naleza ko¬ rzystnie kwasy chlorowcowodorowe, np. kwas chlorowodorowy i bromowodorowy, zwlaszcza chlo¬ rowodorowy, kwas fosforowy, kwas azotowy, je¬ dno- i dwufunkcyjne kwasy karboksylowe i hy- droksykarbbksylowe, np. kwas octowy, maleinowy, bursztynowy, fumarowy, winowy, cytrynowy, sa¬ licylowy, sorbinowy, mlekowy, naftaleno-l,5-dwu- sulfonowy.

Przy przeprowadzaniu sposobu wedlug wariantu /a/ stosuje sie jako rozcienczalniki obojejbne roz¬ puszczalniki organiczne, korzystnie ketony, np. ke¬ ton dwuetylowy, zwlaszcza aceton i metyloetylo- keton, nitryle, np. propionitryl, zwlaszcza aceto- nitryl, alkohole, np. etanol lub izopropanol, etery, np. czterowodorofuran lub dioksam, benzen, for- mamidy, zwlaszcza dwumetyloformamid i chlo¬ rowcowane weglowodory.

Reakcje wedlug wariantu /a/ prowadzi sie wo¬ bec akceptora kwasu. Mozna wprowadzac wszystkie zwykle stosowane nieorganiczne i organiczne ak- ' ceptory kwasów, na przyklad weglany metali al¬ kalicznych, np. weglan sodu, weglan potasu i wo¬ doroweglan sodu, lub nizsze trzeciorzedowe alkilo- aminy, cykloalkiloaminy lub aryloalkiloaminy, np. trójetyloamine, dwumetylobenzylocykloheksyloami- ne lub pirydyna i dwuazabicyklooktan.

Temperatura reakcji w wariancie /a/ moze wa¬ hac sie w szerokim zakresie. Na ogól reakcje pro¬ wadzi sie w temperaturze od okolo 20 do okolo 1S0°C, korzystnie 00-h120°C. W przypadku stoso¬ wania rozpuszczalnika reakcje prowadzi sie w tem¬ peraturze wrzenia kazdorazowego rozpuszczalni¬ ka.

Przy przeprowadzaniu wariantu /a/ stosuje sie na 1 mol zwiazków o wzorze 2, korzystnie 2 mole triazolu i 1 mol akceptora kwasu. Mozna stosowac niedomiar lub nadmiar do okolo 20Vo. W celu wy¬ dzielenia zwiazków o wzorze 1 oddestylowuje sie rozpuszczalnik, pozostalosc rozpuszcza sie w roz¬ puszczalniku organicznym i przemywa woda. Faze organiczna osusza sie za pomoca siarczanu sodu i uwalnia sie od rozpuszczalnika pod zmniejszonym cisnieniem. Pozostalosc oczyszcza sie przez desty¬ lacje lub przekrystalizowanie.

W reakcji wedlug wariantu /b/ stosuje sie jako rozcienczalniki, korzystnie polarne rozpuszczalniki organiczne, do nich naleza korzystnie nitryle, np. acetonitryl, sulfotlenki, np. sulfotlenek dwumety- lowy, formamidy np. dwumetyloformamid, ketony, np. aceton, etery, np. eter etylowy i czterowodoro¬ furan i zwlaszcza chloroweglowodory, np. chlorek metylenu i chloroform.

Reakcje w odmianie /b/ mozna prowadzic w szerszym zakresie temperatur. Na ogól rekacje pro¬ wadzi sie w temperaturze od okolo 0 do okolo 100°C, korzystnie 20—80^0. W przypadku stosowa¬ nia rozpuszczalnika reakcje prowadzi sie w tem¬ peraturze wrzenia uzytego rozpuszczalnika.

Przy przeprowadzaniu wariantu /b/ wprowadza sie na 1 mol zwiazku o wzorze 3, korzystnie 1 mol sulfonylo-bis-l,2,4-triazolu-/l/ lub wytwarza sie sulfonylo-bis-l,2,4-triazol in situ.

W celu wydzielenia zwiazków o wzorze 1 roz¬ puszczalnik oddestylowuje sie, pozostalosc rozpusz¬ cza sie w rozpuszczalniku organicznym i przemy¬ wa woda.

Faze organiczna osusza sie siarczanem sodu i uwalnia sie od rozpuszczalnika pod zmniejszonym cisnieniem. Pozostalosc oczyszcza przez przekrysta¬ lizowanie lub przez utworzenie soli.

W reakcji wedlug wariantu /c/l/ jako rozcien¬ czalniki stosuje sie polarne rozpuszczalniki orga¬ niczne, korzystnie alkohole, np. metanol i etanol i nitryle, np. acetonitryl, Reakcje prowadzi sie wo¬ bec katalizatora. Korzystnie stosuje sie jako ka¬ talizatory metale szlachetne, tlenki wzglednie wo¬ dorotlenki metali szlachetnych lub katalizatory Raneya, zwlaszcza platyne, tlenek platyny i nikiel.

Reakcje mozna prowadzic w szerszym zakresie tem¬ peratur. Na ogól reakcje prowadzi sie w tempera¬ turze 20—50°C, korzystnie 20—40°C. Reakcje moz¬ na prowadzic pod cisnieniem normalnym, jak rów¬ niez cisnieniem podwyzszonym, np. 1—2 atn.

W reakcji wedlug wariantu /a/ wprowadza sie na 1 mol zwiazku o wzorze 2 okolo 1 mola wodo¬ ru, 0,1 mola katalizatora. W celu wydzielenia zwiaz¬ ku katalizator odsacza sie, uwalnia od rozpusz¬ czalnika pod zmniejszonym cisnieniem i otrzyma¬ ne produkty o wzorze 1 oczyszcza sie przez desty¬ lacje lub przekrystalizowanie. W miare potrzeby otrzymuje sie w znany sposób sole zwiazków otrzy¬ manych sposobem wedlug wynalazku.

Przy przeprowadzaniu wariantu /c/2/ mozna sto¬ sowac w reakcji jako rozcienczalniki, korzystnie alkohole, np. izopropanol lub obojetne weglowodo¬ ry, np. benzen. Reakcje mozna prowadzic w szero¬ kim zakresie temperatur. Na ogól reakcje prowa¬ dzi sie w temperaturze 20—120°C, korzystnie 50— —100°C, Przy przeprowadzaniu reakcji stosuje sie na 1 mol zwiazku o wzorze 2 okolo 1—2 moli izo¬ propylami glinu. W celu wydzielenia zwiazku o wzorze 1 usuwa sie nadmiar rozpuszczalnika pod zmniejszonym cisnieniem i otrzymany zwiazek gli¬ nu rozklada sie rozcienczonym kwasem siarkowym lub lugiem sodowym. Dalsza obróbke prowadzi sie w znany sposób, W przypadku postepowania wedlug wariantu /c/3/ mozna stosowac w reakcji jako rozcienczal¬ niki polarne rozpuszczalniki organiczne, korzystnie alkohole, np. metanol, etanol, butanol, izopropanol i etery, np. eter etylowy lub czterowodorofuran.

Na ogól reakcje prowadzi sie w temperaturze 0— —30*0, korzystnie 0—20°C, przy czym na 1 mol zwiazku o wzorze 2 wprowadza sie okolo 1 mola kompleksowego wodorku, np. borowodorku sodu, lub glinowodorku litu, W celu wydzielenia zwiaz¬ ków o wzorze 1, pozostalosc rozpuszcza sie w roz¬ cienczonym kwasie solnym, nastepnie alkalizuje sie i ekstrahuje rozpuszczalnikiem organicznym.

Dalsza obróbke prowadzi sie w znany sposób.

W reakcji wedlug wariantu /c/4/ jako rozcien¬ czalniki stosuje sie polarne rozpuszczalniki orga¬ niczne, korzystnie alkohole ,np. metanol i etanol jak równiez wode.

Reakcje prowadzi sie w szerokim zakresie tern- ip 40 45 50 55 6096 839 8 peratur. Na ogól reakcje prowadzi sie w tempera¬ turze 20—100°C, korzystnie 50—100°C. Przy prze¬ prowadzaniu reakcji stosuje sie na 1 mol zwiazków o wzorze 2 okolo 1—3 moli kwasu formamidyno- sulfinowego i 2—3 moli wodorotlenku metalu alka¬ licznego. W celu wydzielenia produktów koncowych mieszanine reakcyjna uwalnia sie od rozpuszczal¬ nika i pozostalosc ekstrahuje sie woda i rozpusz¬ czalnikiem organicznym, przerabia sie i oczyszcza w znany sposób i ewentualnie wytwarza sól.

Szczególnie skutecznymi substancjami sa co-[l,2,4- -triazolilo-/l/]-2,4-dwuchloroacetofenon i jego azo¬ tan.

Substancje czynne srodka wedlug wynalazku maja silne dzialanie grzybobójcze. W stezeniach uzywanych do zwalczania grzybów nie uszkadzaja one roslin uprawnych. Z tych wzgledów nadaja sie one do stosowania w ochronie roslin do zwalczania grzybów. Srodki grzybobójcze w ochronie roslin stosuje sie do zwalczania Archimycetes, Phycomy- cetes, Ascomycetes, Basidiomycetes i Fungi imper- fecti.

Substancje czynne maja szerokie spektrum dzia¬ lania i mozna je stosowac przeciwko grzybom pa¬ sozytniczym porazajacym nadziemne czesci roslin, grzybom pochodzenia glebowego i patogenom prze¬ noszonym przez nasiona. Szczególnie skutecznie dzialaja na grzyby pasozytujace na nadziemnych czesciach roslin, takie jak rodzaje Erysiphe, Pod- osphaera i Venturia, np. patogena maczniaka ja¬ bloniowego /Podosphaera leucotricha/, parcha ja¬ bloniowego /Fusicladium dendritricum/ i maczniaka ogórkowego /Erysiphe cichoracearum/. Ponadto dzialaja bardzo skutecznie w chorobach zbóz.

Substancje czynne wykazuja nie tylko dzialanie zapobiegawcze lecz równiez dzialanie systemiczne dlatego mozna zapobiec grzybicy doprowadzajac substancje czynna do nadziemnych czesci roslin poprzez glebe, sadzonki lub ziarno siewne. Substan¬ cje czynne mozna stosowac w postaci srodków o- chrony roslin do zaprawiania ziarna siewnego i do traktowania nadziemnych czesci roslin.

Substancje czynne srodka wedlug wynalazku mozna przeprowadzic w zwykle preparaty w po¬ staci roztworów, emulsji, zawiesin, proszków, past i granulatów. Otrzymuje sie je w znany sposób, np. przez zmieszanie substancji czynnych z roz- rzedzalnikami to jest cieklymi rozpuszczalnikami, skroplonymi pod cisnieniem gazami i/lub stalymi nosnikami, ewentualnie stosujac substancje po¬ wierzchniowo czynne takie jak emulgatory i/lub dyspergatory i/lub srodki pianotwórcze. W przy¬ padku stosowania wody jako rozcienczalnika moz¬ na stosowac np. rozpuszczalniki organiczne sluzace jako rozpuszczalniki pomocnicze.

Jako ciekle rozpuszczalniki mozna stosowac za¬ sadniczo: zwiazki aromatyczne, np. ksylen, toluen, benzen lub alkilonaftaleny, chlorowane zwiazki a- romatyczne lub chlorowane weglowodory alifatycz¬ ne, takie jak chlorobenzeny, chloroetyleny, lub chlo¬ rek metylenu, weglowodory alifatyczne, takie jak cykloheksan lub parafiny np. frakcje ropy nafto¬ wej, alkohole, takie jak butanol lub glikol oraz jego etery i estry, ketony, takie jak aceton, me- tyloetyloketon, metyloizobutyloketon lub cyklohek- sanon, rozpuszczalniki o duzej polarnosci, takie jak dwumetyloformamid i sulfotlenek dwumetylowy, oraz wode; przy czym skroplonymi gazowymi roz¬ cienczalnikami lub nosnikami sa ciecze, które w normalnej temperaturze i normalnym cisnieniu sa gazami, np. gazy aerozolotwórcze takie jak chlo- rowcoweglowodory, np. freon; jako stale nosniki stosuje sie naturalne maczki mineralne, takie jak kaolin, tlenki glinu, talk, kreda, kwarc, atapulgit, montmorylonit lub ziemia okrzemkowa i synte¬ tyczne maczki nieorganiczne, takie jak kwas krze¬ mowy o wysokim stopniu rozdrobnienia, tlenek gli¬ nu i krzemiany; jako emulgatory i/lub srodki pia¬ notwórcze stosuje sie emulgatory niejonotwórcze i anionowe, takie jak estry politlenku etylenu i kwasów tluszczowych, etery politlenku etylenu i alkoholi tluszczowych, np. etery alkiloarylowopoli- glikolowe, alkilosulfoniany, siarczany alkilowe, ary- losulfoniany oraz hydrolizaty bialka; jako srodki dyspergujace stosuje sie np. lignine, lugi posiar¬ czynowe i metyloceluloze.

Preparaty substancji czynnych srodka wedlug wynalazku moga zawierac domieszki innych zna¬ nych substancji czynnych takich jak fungicydy, in¬ sektycydy, akarycydy, nematocydy, herbicydy, sub¬ stancje odstraszajace ptaki zerujace, substancje wzrostowe, pozywki dla roslin i substancje popra¬ wiajace strukture gleby.

Preparaty zawierajace na ogól 0,1—95%, ko¬ rzystnie 0,5—90% substancji czynnej.

Substancje czynne mozna stosowac w postaci ich preparatów lub przygotowanych z nich przez roz¬ cienczenie preparatów roboczych takich jak gotowe do uzycia roztwory, emulsje, zawiesiny, proszki, pasty i granulaty. Stosowanie odbywa sie w zna¬ ny sposób, np. przez podlewanie, opryskiwanie, opryskiwanie mglawicowe, opylanie, rozsiewanie, zaprawianie suche, zaprawe mokra, pólsucha i w zawiesinie lub inkrustowanie. 40 W przypadku stosowania jako fungicydów lis¬ ciowych stezenia substancji czynnych w prepara¬ tach roboczych moga wahac sie w szerokich gra¬ nicach. Na ogól wynosza 0,00001—0,1% wagowego, korzystnie 0,001—0,05% wagowego. 45 Przy obróbce nasion stosuje sie na ogól dawke substancji czynnej wynoszaca 0,001—50 g/kg, ko¬ rzystnie 0,01—10 g/kg nasion.

Do obróbki gleby potrzebne sa dawki substancji czynnej wynoszace 1—1000 g, korzystnie 10—200 50 g/m8 gleby.

Substancje czynne maja tez dzialanie mikrobo- cydowe a w wyzszych stezeniach równiez zdolnosc regulowania wzrostu roslin. Szerokie mozliwosci ich stosowania potwierdzaja nizej podane przykla- 55 dy stosowania.

Przyklad I. Testowanie Erysiphe /dzialanie systemiczne/.

Rozpuszczalnik: 4,7 czesci wagowych acetonu; dyspergator: 0,3 czesci wagowej eteru alkiloarylo- poliglikolowego; woda: 95 czesci wagowych.

W celu otrzymania cieczy do podlewania o za¬ danym stezeniu substancji czynnej miesza sie po¬ trzebna ilosc substancji czynnej z podana iloscia 65 rozpuszczalnika, po czym koncentrat rozciencza sie 3596 839 9 podana iloscia wody zawierajacej wymienione do¬ datki.

Ogórki w 1—2 lisciowym stadium rozwoju wy¬ hodowane w glebie standardowej podlewa sie trzy razy w tygodniu po 10 ml otrzymanej cieczy do opryskiwania o podanym stezeniu substancji czyn¬ nej w stosunku do 100 cm3 gleby. Tak traktowa¬ ne rosliny inokuluje sie zarodnikami konidalnymi grzyba Erysiphe cichoracearum. Nastepnie rosliny utrzymuje sie w szklarni w temperaturze 23— —24°C i wzglednej wilgotnosci powietrza wyno¬ szacej 70%. Po 12 dniach okresla sie porazenie ogórków w stosunku procentowym do porazenia nietraktowanych lub równiez inokulowanych roslin kontrolnych, przy czym przez 100% oznacza sie brak porazenia, a przez 0% porazenie takie sa¬ me jak roslin kontrolnych.

W tablicy 1 podaje sie substancje czynne, steze¬ nia substancji czynnych oraz uzyskane wyniki.

Tablica 1 Testowanie Erysiphe /dzialanie systemiczne/ Substancja czynna Zwiazek o wzorze 5 /znany/ Zwiazek o wzorze 6 Zwiazek o wzorze 7 Zwiazek o wzorze 8 Porazenie w stosunku procentowym do porazenia nietrakto¬ wanych roslin kon- ' trolnych przy stezeniu substancji czynnej ppm 87 1 1 0 Przyklad II. Testowanie Podosphaera /dzia¬ lanie systemiczne/.

Rozpuszczalnik: 4,7 czesci wagowych acetonu; dyspergator: 0,3 czesci wagowej eteru alkiloarylo- poliglikolowego; woda: 95 czesci wagowych.

W celu otrzymania cieczy do podlewania o za¬ danym stezeniu substancji czynnej miesza sie po¬ trzebna ilosc substancji czynnej z podana iloscia rozpuszczalnika, po czym koncentrat rozciencza sie podana iloscia wody zawierajacej wymienione do¬ datki. Siewki jabloni w 3—4 lisciowym stadium rozwoju rosnace w glebie standardowej podlewa sie jednorazowo w ciagu tygodnia po 20 cm cie¬ czy do podlewania, w stosunku do 100 cm8 gleby.

Tak traktowane rosliny inokuluje sie zarodnika¬ mi konidialnymi Podosphaera leucotricha i wsta¬ wia- sie do szklarni o temperaturze 21—23°C i wzglednej wilgotnosci powietrza wynoszacej okolo 70%. Po 10 dniach od inokulacji okresla sie pora¬ zenie siewek w stosunku procentowym do pora¬ zenia nietraktowanych lecz inokulowanych roslin kontrolnych, przy czym 0% oznacza brak poraze¬ nia, a 100%, ze porazenie jest tak duze jak roslin kontrolnych.

W tablicy 2 podaje sie substancje czynne, ste¬ zenie substancji czynnych oraz uzyskane wyniki.

Przyklad III. Testowanie Podosphaera /macz- niak jabloniowy/ dzialanie zapobiegawcze. 40 80 55 60 Tablica 2 Testowanie Podosphaera /dzialanie systemiczne/ Substancja czynna Zwiazek o wzorze 5 1/znany/ |Zwiazek o wzorze 7 Zwiazek o wzorze 9 Porazenie w stosunku procentowym do porazenia nietrakto¬ wanych roslin kon¬ trolnych przy stezeniu substancji czynnej ppm 100 1 . 1 Rozpuszczalnik: 4,7 czesci wagowych acetonu; emulgator: 0,3 czesci wagowej eteru alkiloarylowo- poliglikolowego; woda: 95 czesci wagowych.

W celu otrzymania cieczy do opryskiwania o za- danym stezeniu substancji czynnej miesza sie po¬ trzebna ilosc substancji czynnej z podana iloscia rozpuszczalnika, po czym koncentrat rozciencza sie podana iloscia wody zawierajacej wymienione do¬ datki. Otrzymana ciecza do opryskiwania oprysku¬ je sie do orosienia mlode siewki jabloni w 4—6 lisciowym stadium rozwoju. Rosliny pozostawia sie w szklarni przez 24 godziny w temperaturze 20°C przy wzglednej wilgotnosci powietrza wynoszacej 70%. Nastepnie zakaza sie je przez rozpylanie za¬ rodników konidialnych patogena macznika jablo¬ niowego /Podosphaera leucotricha/ i wstawia sie do szklarni o temperaturze 21—23°C i wzglednej wilgotnosci powietrza wynoszacej okolo 70%. Po dniach od zakazenia ustala sie stopien poraze- nia siewek w % od porazenia zakazonych lecz nie- leczonych roslin kontrolnych, przy czym 0% ozna¬ cza brak porazenia, a 100%, ze porazenie jest ta¬ kie same jak roslin kontrolnych.

W tablicy 3 podaje sie substancje czynne, ste¬ zenia substancji czynnych oraz uzyskane wyniki.

Tablica 3 Testowanie Podosphaera /dzialanie zapobiegawcze/ 45 Substancja czynna Zwiazek o wzorze 5 /znany/ Zwiazek o wzorze 6 Zwiazek o wzorze 7 Zwiazek o wzorze 9 Porazenie w stosunku 1 procentowym do porazenia roslin kon¬ trolnych przy stezeniu substancj i czynnej 0,00125% 85 ,39 .39 31 Przyklad IV. Testowanie Erysiphe /dziala¬ nie zapobiegawcze/.

Rozpuszczalnik: 4,7 czesci wagowych acetonu; emulgator: 0,3 czesci wagowej eteru alkiloarylopo^ liglikolowego; woda: 95 czesci wagowych.

W celu otrzymania cieczy do opryskiwania o zadanym stezeniu * substancji czynnej miesza sieM83B li potrzebna ilosc substancji czynnej z podana ilos¬ cia rozpuszczalnika, po czym koncentrat rozcien¬ cza sie podana iloscia wody zawierajacej wymie¬ nione dodatki.

Otrzymana ciecza do opryskiwania opryskuje sie do orosienia mlode siewki ogórków o okolo trzech lisciach asymilacyjnych.

Rosliny wstawia sie do szklarni na 24 godziny do oschniecia. Nastepnie inokuluje sie przez rozpy¬ lanie zarodników konidialnych grzyba Erysiphe cichoracearum. Rosliny ponownie utrzymuje sie w Szklarni w temperaturze 23—24°C i wzglednej wil¬ gotnosci powietrza wynoszacej okolo 75*/t.

Po 12 dniach okresla sie porazenie ogórków w stosunku procentowym do nietraktowanych lecz równiez inokulowanych roslin kontrolnych, przy czym przez W» oznacza sie brak porazenia, a lOOtyo porazenie takie same jak roslin kontrolnych.

W tablicy 4 podaje sie substancje czynne, steze¬ nia substancji czynnych oraz uzyskane wyniki.

Tablica 4 Testowanie Erysiphe /dzialanie zapobiegawcze/ Substancja czynna Zwiazek o wzorze 5 /znany/ Zwiazek o wzorze 7 Zwiazek o wzorze B Zwiazek o wzorze 9 Porazenie w stosunku procentowym do porazenia nietrakto¬ wanych roslin kon¬ trolnych przy stezeniu 1 substancji czynnej 1 0,00062*/* | 63 46 ] 50 1 21 Przyklad V. Testowanie Fusicladium /parch jabloniowy/ dzialanie zapobiegawcze.

Rozpuszczalnik: 4,7 czesci wagowych acetonu; emulgator: 0,3 czesci wagowej eteru alkiloarylowo- poliglikolowego; woda: 95 czesci wagowych.

Substancje czynna w ilosci potrzebnej do uzys¬ kania zadanego stezenia w cieczy do opryskiwania miesza sie z podana iloscia rozpuszczalnika, po czym koncentrat rozciencza sie podana iloscia wody za¬ wierajacej wymienione dodatki. Otrzymana ciecza do opryskiwania opryskuje sie do orosienia mlode siewki Jabloni znajdujace sie w 4—6 lisciowym stadium rozwoju. Rosliny utrzymuje sie w szklarni przez 24 godziny w temperaturze 20°C przy wzgled¬ nej wilgotnosci powietrza wynoszacej 706/#. Na¬ stepnie inokuluje sie wodna zawiesina zarodników konidialnych parcha jabloniowego /Fusicladium dendriticum/ i inkubuje sie przez 18 godzin w ko¬ morze wilgotnej w temperaturze 18—20°C i wzgled¬ nej wilgotnosci powietrza wynoszacej 100*/*. Rosli¬ ny ustawia sie ponownie do szklarni na 14 dni. Po dniach od momentu inokulacji oznacza sie sto¬ pien porazenia siewek w °/o od stopnia porazenia siewek kontrolnych równiez inokulowanych lecz nietraktowanych, przy czym 0% oznacza brak po¬ razenia, a 100*/t oznacza, ze porazenie jest takie same jak roslin kontrolnych. 12 W tablicy 5 podaje sie substancje czynne, ste¬ zenie substancji czynnych oraz uzyskane wyniki.

Tablica 5 Testowanie Fusicladium /dzialanie zapobiegawcze/ Substancja czynna Zwiazek o wzorze 5 /znany/ Zwiazek o wzorze 7 Zwiazek o wzorze 9 Zwiazek o wzorze 10 Zwiazek o wzorze 11 Porazenie w stosunku procentowym do porazenia roslin kon¬ trolnych przy stezeniu substancji czynnej 0,0025«/o ] 76 22 57 71 67 Przyklady wytwarzania. Wariant /a/.

Przyklad VI. Rozpuszcza sie 138 g /0,5 mola/ co-bromo-co-fenyloacetofenonu /bromek desylu/ w 200 ml dwumetyloformamidu. Roztwór ten wkrap- la sie w temperaturze pokojowej, chlodzac woda, do mieszaniny 69 g /l mol/ 1,2,4-triazolu i 51 g /0,5 mola/ trójetyloaminy w 200 ml dwumetylofor¬ mamidu i miesza sie w temperaturze pokojowej przez 15 godzin. Nastepnie mieszanine reakcyjna wylewa sie do 2,5 litrów wody i ekstrahuje sie dwukrotnie 500 ml chloroformu. Roztwór chloro¬ formowy przemywa sie kilkakrotnie woda i osu¬ sza za pomoca siarczanu sodu. Rozpuszczalnik od- destylowuje sie pod zmniejszonym cisnieniem wy¬ tworzonym pompka wodna. Stala pozostalosc ogrze¬ wa sie do wrzenia w 500 ml ligroiny i po dodaniu 500 ml octanu etylu ogrzewa pod chlodnica zwrot¬ na okolo 1 godziny. Nastepnie saczy sie na goraco.

Zadany produkt w postaci bezbarwnych kryszta¬ lów krystalizuje z ochlodzonego przesaczu. Otrzy¬ muje sie 85 g /65°/# wydajnosci teoretycznej/ o)[l,2,4-triazolilo-/l/]-co-fenyloacetofenonu, wzór 12, o temperaturze topnienia 110—117°C.

Wytwarzanie pólproduktu. Dysperguje sie 196 g /l mol/ fenylobenzyloketonu w 1 litrze czterochlor- 45 ku wegla. Do tego wkrapla sie roztwór 51 ml /l mol/ bromu w 50 ml czterochlorku wegla na¬ swietlajac ultrafioletem w ten sposób, by zacho¬ dzilo stale zuzycie bromu. Nastepnie oddestylowu- je sie rozpuszczalnik pod zmniejszonym cisnieniem M wytworzonym pompka wodna. Otrzymuje sie 274 g /ilosciowo/ co-bromo-co-fenyloacetofenonu o tempe¬ raturze topnienia 48-^50°C.

Przyklad VII. Rozpuszcza sie 42,6 g /0,2 mo¬ la/ (o-bromopropiofenonu w 50 ml acetonu. Roz- 55 twór ten wkrapla sie do wrzacej pod chlodnica zwrotna zawiesiny 21 g /0,3 mola/ 1,2,4-triazolu i 60 g weglanu potasu w 200 ml acetonu. Ogrzewa sie 15 godzin pod chlodnica zwrotna, po czym ochlodzona zawiesine saczy sie, przesacz uwalnia m sie pod zmniejszonym cisnieniem wytworzonym pompka wodna, pozostalosc rozpuszcza sie w 200 ml chlorku metylenu, przemywa 2 razy woda po 100 ml, osusza za pomoca siarczanu sodu i uwal- M nia sie od rozpuszczalnika pod zmniejszonym cis-MIM li 14 nieniem, wytworzonym pompka wodna. Pozostalosc rozpuszcza sie w 50 ml octanu etylu i w tempe¬ raturze wrzenia traktuje sie eterem dwuizopropy- lowym do zmetnienia. Pozostawia sie do ochlodze¬ nia i odsacza wytracone bezbarwne krysztaly.

Otrzymuje sie 32,2 g /80Vo wydajnosci teoretycz¬ nej/ co-[l,2,4-triazolilo-/l/]-propiofenonu, wzór 13, o temperaturze topnienia 80—01°C.

Przyklad VIII. Rozpuszcza sie 260 g /l mol/ co-bromo-2,4-dwuchloroacetofenonu w 250 ml aceto- nitrylu. Roztwór ten wkrapla sie do wrzacej pod chlodnica zwrotna zawiesiny 09 g 1,2,4-triazolu /l mol/ i 150 g weglanu potasu w 2 litrach aceto- nitrylu. Po 18—24 godzinnym ogrzewaniu pod chlodnica zwrotna ochlodzona zawiesine saczy sie, przesacz uwalnia od rozpuszczalnika, pozostalosc rozpuszcza sie w octanie etylu, przemywa woda, osusza siarczanem sodu i uwalnia od rozpuszczal¬ nika. Pozostalosc z octanu etylu krystalizuje przy traktowaniu izopropanolem. Po przekrystalizowa- niu z mieszaniny ligroina /izopropanol otrzymuje sie 154 g /60°/§ wydajnosci teoretycznej/ oKlt2,4- -triazolUo/l/]2,4-dwuchloroacetofenonu, wzór 7, o temperaturze topnienia 117°C.

Wariant /b/.

Przyklad IX. Rozpuszcza sie 17,2 g /0,1 mo¬ la/ dwu-III-rzed.butyloacyloiny w 100 ml absolut¬ nego acetonitrylu. Do tego dodaje sie 49 g /0,7 mola/ 1,2,4-triazolu i nastepnie wkrapla sie w tem¬ peraturze 30°C, lekko chlodzac, 11 ml /€,15 mola/ chlorku tionylu. Po wkropleniu miesza sie przez 48 godzin w temperaturze 50°C, nastepnie oddesty- lowuje sie rozpuszczalnik pod zmniejszonym cis¬ nieniem, pozostalosc rozpuszcza sie w chlorku me¬ tylenu i przemywa woda dwukrotnie po 100 mL Faze organiczna osusza sie siarczanem sodu, sa¬ czy i oddestylowuje rozpuszczalnik pod zmniejszo¬ nym cisnieniem. Pozostaly olej rozpuszcza sie w 300 ml octanu etylu, saczy i traktuje eterowym kwasem solnym. Osad odsacza sie i przekrystali- 40 zowuje z acetonu. Otrzymuje sie 1,7 g /6,^/t wy¬ dajnosci teoretycznej/ chlorowodorku 2J2-5,5-cztero- metylo-3-(l,2,4-triazolilo-/l/]-heksanonu-./4A wzór 14, o temperaturze topnienia 148—152°C z rozkladem.

Wytwarzanie pólproduktu. Dysperguje sie 93 g /4 mole/ sodu w 300 ml toluenu. Do tego dodaje sie 850 ml toluenu i nastepnie wkrapla sie w tern- peraturze 50—60°C, mieszajac, w ciagu 3,5 godzin 260 g /2 mole/ eteru etylowego kwasu piwalino- wego. Miesza sie przez noc w temperaturze po¬ kojowej, nastepnie wkrapla sie w temperaturze °C w ciagu 2 godzin 210 g stezonego kwasu siar¬ kowego w 350 ml wody. Wytracony osad odsacza sie, przemywa dwukrotnie woda po 100 mL Faze organiczna oddziela sie i nastepnie destyluje pod zmniejszonym cisnieniem. Frakcje otrzymana w 60—80°C /15 mm Hg/ przekrystalizowuje sie z ete¬ ru naftowego. Otrzymuje sie 84,3 g /49°/o wydaj¬ nosci teoretycznej/ dwu-III-rzed.-butyloacyloiny o temperaturze topnienia 78—80°C.

Wariant /c/.

Przyklad X. Rozpuszcza sie 25,6 g /0,1 mo¬ la/ to-[l,2,4-triazolilo/l/]-2,4-dwuchloroacetofenonu w 610 ml metanolu i w temperaturze 5—10°C do¬ daje sie porcjami, mieszajac 6,3 g /0,15 mola/ bo¬ rowodorku sodu. Nastepnie miesza sie przez 1 go¬ dzine w temperaturze pokojowej i przez 1 godzine ogrzewa do wrzenia. Po oddestylowaniu rozpusz¬ czalnika pozostalosc traktuje sie 250 ml wody i 50 ml stezonego kwasu solnego i przez 15 minut o- grzewa sie do wrzenia. Mieszanine alkalizuje sie lugiem sodowym, nastepnie odsacza sie stala po¬ zostalosc i przekrystalizowuje sie ja z wodnego a- cetonitrylu.

Otrzymuje sie 12 g /42i/o wydajnosci teoretycz¬ nej/ lHW,4-triazolUo-/l/]-2-/2',4/-dwudllorofenyio/- -etanolu-2, wzór 9, o temperaturze topnienia 87°C.

Wedlug podanych przykladów otrzymuje sie zwiazki o wzorze ogólnym la zestawione w tabli¬ cy 6.

Tablica 6 Przyklad XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI XXII XXIII XXIV xxv XXVI XXVII XXVIII XXIX XXX | Ri wzór 15 wzór 16 wzór 17 wzór 18 wzór 19 wzór 20 wzór 21 wzór 22 wzór 23 wzór 15 wzór 21 wzór 23 /CHj/.C- /CH,/SC- CH, wzór 22 wzór 15 wzór 15 wzór 17 CHt-CHrCH|-CHf R* H H H H H H H H H CH, CH, CH, wzór 22 H wzór 22 wzór 18 wzór 22 wzór 15 wzór 15 A CO CO CO CO CO CO CO CO CO CO CO CO CO CO CO co co co co co Temperatura topnienia °C 153 112 130 72 242 /sól HC1/ 106 170 119 138 /sól HNO,/ 76—78 166—170 /sól HC1/ 153—155 155—157 t.w. 90—95°C/0,02 mm 133—138 /sól HC1/ 112—122 133—134 172—180 17&—177 150 /sól HC1/ 196 839 16 Tablica 6 c.d.

Przyklad XXXI XXXII XXXIII XXXIV R* wzór 15 wzór 22 wzór 15 wzór 15 R* CH. wzór 15 wzór 22 wzór 15 A CH/OH/ CH/OH/ CH/OH/ CH/OH/ Temperatura topnienia °C 113—116 123—128 144^152 192—195 | Tablica 7 Przyklad XXXVI XXXVII XXXVIII XXXIX Ri wzór 25 wzór 25 wzór 26 wzór 26 R* H H H H A CO CH/OH/ CO CH/OH/ Temperatura topnienia °C 176 182 213 220 Przyklad XXXV. Wedlug wariantu /e/ po¬ stepuje sie w nizej podany sposób. Rozpuszcza sie 14 g /0,2 mola/ 1,2,4-triazolu i 10,2 g /0,1 mola/ trójetyloaminy w 250 ml dwumetyloformamidu. Do tej mieszaniny dobrze chlodzonej woda z lodem, wkrapla sie, mieszajac, 26,7 g /0,1 mola/ co-bromo- -3-trójfluorometyloacetofenonu rozpuszczonego w 50 ml dwumetyloformamidu, nastepnie miesza sie przez kilka godzin w temperaturze pokojowej.

Mieszanine reakcyjna wylewa sie do 750 ml wo¬ dy, po czym wytrzasa sie z chlorkiem metylenu.

Faze organiczna oddziela sie. Olej otrzymany po oddestylowaniu rozpuszczalnika rozpuszcza sie w octanie etylu i otrzymany roztwór nasyca sie ga¬ zowym chlorowodorem. Oddestylowuje sie rozpusz¬ czalnik i pozostala niekrystalizujaca mieszanine soli maceruje sie 200 ml wody. Czesc nierozpusz¬ czalna w wodzie zawiera izomer 1,2,4-triazolilowy- -/l/. Rozpuszczalna w wodzie czesc zawierajaca izomer l,2,4-triazolilowy-/4/ alkalizuje sie roztwo¬ rem sody i wytracony olej rozpuszcza sie w ete¬ rze. Pozostalosc z eteru krystalizuje przy sciera¬ niu z ligroina. Po przekrystalizowaniu z mieszani- ny ligroina/izopropanol otrzymuje sie 5 g /15°/§ wydajnosci teoretycznej/, co-{l,2,4-triazolilo-/4/]-3- -trójfluorometyloacetofenonu, wzór 24, o tempera¬ turze topnienia 152°C. Ponadto otrzymuje sie zwiaz¬ ki o wzorze ogólnym la zestawione w tablicy 7.

HCl N ' Wzór 14 N IM Wzór 12 9 X Wzór 15 CH /?% 3 \=/ Wzór 16 o w C-CH-CH3 N- Wzór 13 CH30^ Wzór 19 Wzór 17 9- Wzór 20 O- Wzór 18 O-CO-CHa-M-^ Wzór 24 •p- Hzór 21 #^ Wzór 22 / ^^ Wzór 25 Cl Cl r\ Wzór 23 Wzór 2696 839 /~\c-CHH^> + i Br ki Zasada i H -N -HBr <^^C-CH AA .fi f\ N- Schemat 1 !=N.

,N-H + SOCL N= N-S-N + 2HCI UN7 J V=l i=K V /=N O OH i l=l\ | /=N U UH -50, ? (CH3)r0-C-C(CH,)3 + f KI ' X N Schemat 2 Cl Cl^fyc-CH2-N H H«/Kat.

.CL .-^VCH-CH2"X N=q CK' y-\jn-^nfi-rt iH W i Schemat 3

Claims (1)

1. Zastrzezenie patentowe Srodek grzybobójczy, znamienny tym, ze zawie¬ ra jako substancje czynna triazolilo-alkanony i 30 -alkanole o wzorze ogólnym 1, w którym R1 ozna¬ cza rodnik alkilowy, cykloalkilowy lub ewentual¬ nie podstawiony rodnik arylowy, R£ oznacza atom wodoru, rodnik alkilowy, cykloalkilowy i ewen¬ tualnie podstawiony rodnik arylowy, a R1 i ¦ Rf 35 razem moga tworzyc zamkniety pierscien alifatycz¬ ny i A oznacza grupe ketonowa lub grupe CH/OH/ i ich sole, oraz znane nosniki i/lub substancje po¬ wierzchniowo czynne.96 839 R1-A-CH-R2 N Wzór 1 R1-A-CH-R2 (A* u u Wzór 1a R1-CO-CH-RL I HaL Wzór 2 R1-C0-CH~R2 i OH Wzór 3 N-S-N U= oT-o Wzór 4 *f\< CM V-C0-CH-CH3 « f% -HCl N u H20 V Wzór 8 Wzór 5 CM7 >-C0-CH9-N \—/ L \ Wzór 6 HNO, -x 0H N=l N Cl Wzór 9 /=N a"^3^C0"CHa"NQ xci Wzór 7 Cl-/~VcO-CH-CH3 u—N Wzór 10t«S3ft Cl-/3~CH-CH-CH3 ~ OH I f N.N N- Wzór 11 0 H (CH^3C-C-C-C(CH3)3 N (\ NW *