PL219316B1 - Bicykliczna pochodna heteroaromatyczna, zawierająca ją kompozycja farmaceutyczna i zastosowanie tej pochodnej - Google Patents

Bicykliczna pochodna heteroaromatyczna, zawierająca ją kompozycja farmaceutyczna i zastosowanie tej pochodnej

Info

Publication number
PL219316B1
PL219316B1 PL350964A PL35096400A PL219316B1 PL 219316 B1 PL219316 B1 PL 219316B1 PL 350964 A PL350964 A PL 350964A PL 35096400 A PL35096400 A PL 35096400A PL 219316 B1 PL219316 B1 PL 219316B1
Authority
PL
Poland
Prior art keywords
alkyl
pyrimidine
thieno
amino
methylthio
Prior art date
Application number
PL350964A
Other languages
English (en)
Other versions
PL350964A1 (en
Inventor
Gerrildina Geziena Gerritsma
Straten Nicole Corine Renée Van
Anton Egbert Peter Adang
Original Assignee
Organon Nv
Priority date (The priority date is an assumption and is not a legal conclusion. Google has not performed a legal analysis and makes no representation as to the accuracy of the date listed.)
Filing date
Publication date
Application filed by Organon Nv filed Critical Organon Nv
Publication of PL350964A1 publication Critical patent/PL350964A1/xx
Publication of PL219316B1 publication Critical patent/PL219316B1/pl

Links

Classifications

    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D487/00—Heterocyclic compounds containing nitrogen atoms as the only ring hetero atoms in the condensed system, not provided for by groups C07D451/00 - C07D477/00
    • C07D487/02—Heterocyclic compounds containing nitrogen atoms as the only ring hetero atoms in the condensed system, not provided for by groups C07D451/00 - C07D477/00 in which the condensed system contains two hetero rings
    • C07D487/04—Ortho-condensed systems
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P15/00—Drugs for genital or sexual disorders; Contraceptives
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P15/00—Drugs for genital or sexual disorders; Contraceptives
    • A61P15/08—Drugs for genital or sexual disorders; Contraceptives for gonadal disorders or for enhancing fertility, e.g. inducers of ovulation or of spermatogenesis
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P15/00—Drugs for genital or sexual disorders; Contraceptives
    • A61P15/16—Masculine contraceptives
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P15/00—Drugs for genital or sexual disorders; Contraceptives
    • A61P15/18—Feminine contraceptives
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P5/00—Drugs for disorders of the endocrine system
    • A61P5/06—Drugs for disorders of the endocrine system of the anterior pituitary hormones, e.g. TSH, ACTH, FSH, LH, PRL, GH
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P5/00—Drugs for disorders of the endocrine system
    • A61P5/24—Drugs for disorders of the endocrine system of the sex hormones
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D495/00—Heterocyclic compounds containing in the condensed system at least one hetero ring having sulfur atoms as the only ring hetero atoms
    • C07D495/02—Heterocyclic compounds containing in the condensed system at least one hetero ring having sulfur atoms as the only ring hetero atoms in which the condensed system contains two hetero rings
    • C07D495/04—Ortho-condensed systems

Landscapes

  • Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Organic Chemistry (AREA)
  • Health & Medical Sciences (AREA)
  • Life Sciences & Earth Sciences (AREA)
  • General Health & Medical Sciences (AREA)
  • Veterinary Medicine (AREA)
  • Chemical Kinetics & Catalysis (AREA)
  • General Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Medicinal Chemistry (AREA)
  • Nuclear Medicine, Radiotherapy & Molecular Imaging (AREA)
  • Bioinformatics & Cheminformatics (AREA)
  • Pharmacology & Pharmacy (AREA)
  • Engineering & Computer Science (AREA)
  • Animal Behavior & Ethology (AREA)
  • Endocrinology (AREA)
  • Public Health (AREA)
  • Reproductive Health (AREA)
  • Diabetes (AREA)
  • Gynecology & Obstetrics (AREA)
  • Pregnancy & Childbirth (AREA)
  • Pharmaceuticals Containing Other Organic And Inorganic Compounds (AREA)
  • Heterocyclic Carbon Compounds Containing A Hetero Ring Having Oxygen Or Sulfur (AREA)
  • Nitrogen Condensed Heterocyclic Rings (AREA)
  • Thiazole And Isothizaole Compounds (AREA)

Description

Opis wynalazku
Przedmiotem wynalazku jest bicykliczna pochodna heteroaromatyczna, zawierająca ją kompozycja farmaceutyczna, jak również zastosowanie takiej pochodnej w terapii medycznej, konkretnie do kontrolowania płodności. Pochodne według wynalazku mają aktywność agonisty lub antagonisty hormonu glikoproteinowego, a zwłaszcza aktywność agonisty hormonu luteinizującego (LH).
Gonadotropiny odgrywają ważną rolę w różnych funkcjach organizmu obejmujących metabolizm, regulowanie temperatury i proces rozrodczy. Przykładowo, gonadotropina przysadkowa FSH odgrywa zasadniczą rolę w stymulowaniu rozwoju i dojrzewania jajeczka, zaś LH wywołuje owulację (R.M. Sharp, Clin Endocrinol. 33:787-790, 1990; Dorrington i Armstrong, Recent Prog. Horm. Res. 35:301-342, 1979). Obecnie LH stosuje się klinicznie, w kombinacji z FSH, do stymulacji jajników, tj. do hiperstymulacji jajników w zapłodnieniu in vitro (IVF) i do wywoływania owulacji u bezpłodnych niejajeczkujących kobiet (V. Insler, Int. J. Fertility 33:95-97, 1988, Navot i Rosenwaks, J. Vitro Fert. Embryo Transfer 5:3-13, 1998), jak również w hipogonadyzmie i niepłodności u mężczyzn.
Gonadotropiny działają na specyficzne typy komórek gonadalnych, inicjując różnicowanie jajników i jąder i steroidogenezę. W działaniu tych przysadkowych i łożyskowych hormonów pośredniczą swoiste receptory błon osocza, które są członkami wielkiej rodziny receptorów sprzężonych z białkiem G. Obejmują one pojedynczy polipeptyd z siedmioma domenami transbłonowymi i są zdolne do interakcji z białkiem G, co prowadzi do aktywacji cyklazy adenylowej.
Gonadotropiny przeznaczone do celów leczniczych można wyodrębnić z moczu ludzkiego, mają one jednak niską czystość (Morse i in.. Amer. J. Reproduct. Immunol. and Microbiology 17:143, 1988). Alternatywnie, można je wytworzyć jako gonadotropiny rekombinantowe.
Jak w przypadku innych białek leczniczych, gonadotropiny należy podawać podskórnie lub domięśniowo. Jednakże korzystne byłoby aktywowanie receptora małą cząsteczką, którą można podawać np. doustnie lub przezskórnie.
Celem wynalazku jest wytworzenie takich analogów hormonu o niskim ciężarze cząsteczkowym, które selektywnie aktywują jeden z receptorów gonadotropin. Są to główne korzyści niniejszego wynalazku.
A zatem, wynalazek dotyczy bicyklicznych pochodnych heteroaromatycznych o ogólnym wzorze II, lub ich farmaceutycznie dopuszczalnej soli.
w którym 1
R1 oznacza fenyl ewentualnie podstawiony w pozycji orto i/lub meta jednym lub więcej podstawnikami wybranymi z grupy obejmującej NHR8 i/lub OR8, w których R8 oznacza (1-4C)alkil, (1-4C)alkilokarbonyl lub fenylokarbonyl, przy czym grupa alkilowa może być ewentualnie podstawiona grupą morfolinową i/lub grupą (1-4C)alkiloaminową;
R2 oznacza (1-5C)alkil;
R3 oznacza (1-4C)alkil;
B oznacza N(H) lub O, a
Y = N.
3
Korzystne są pochodne, w których B oznacza N(H) lub R3 oznacza izopropyl lub tert-butyl, albo 2 w których R2 oznacza (1-4C)alkil.
2 3 2
Korzystne są pochodne, w których B i R3 lub B i R2, a także B, R3 i R2 mają wskazane znaczenia korzystne.
Wykazano, że związki o powyższym wzorze II są zdolne do wiązania receptora LH i wykazują aktywność agonisty LH.
PL 219 316 B1
Przedmiotem wynalazku jest również kompozycja farmaceutyczna zawierającą jako substancję czynną bicykliczną pochodną heteroaromatyczną o ogólnym wzorze II lub jej farmaceutycznie dopuszczalną sól.
Związki według wynalazku mogą być stosowane do leczenia. Przedmiotem wynalazku jest również zastosowanie bicyklicznej pochodnej heteroaromatycznej o ogólnym wzorze II, jej farmaceutycznie dopuszczalnej soli lub solwatu do wytwarzania leku do kontrolowania płodności. Korzystnie związki według wynalazku stosuje się do aktywowania receptora LH.
Bicykliczne pochodne heteroaromatyczne według wynalazku mogą zawierać jeden lub więcej chiralnych atomów węgla. Tak więc, związki można otrzymać jako związki chiralnie czyste, lub jako mieszaninę diastereomerów i/lub enancjomerów. Sposoby wytwarzania chiralnie czystych związków są dobrze znane w technice i obejmują, np. krystalizację lub chromatografię.
Solami związków o wzorze II do stosowania terapeutycznego są sole, w których przeciwjon jest farmaceutycznie dopuszczalny. Jednakże sole addycyjne zasad z kwasami, objęte wzorem II, również znalazły zastosowanie, na przykład, do wytwarzania lub oczyszczania farmaceutycznie dopuszczalnego związku.
Przykłady soli addycyjnych z kwasami obejmują sole utworzone z kwasami mineralnymi, takimi jak kwas solny, kwas fosforowy, kwas siarkowy, a korzystnie kwas solny, oraz sole z kwasami organicznymi, takimi jak kwas cytrynowy, kwas winowy, kwas octowy, kwas mlekowy, kwas maleinowy, kwas malonowy, kwas fumarowy, kwas glikolowy, kwas bursztynowy, itp.
Dla związków o wzorze II oraz ich farmaceutycznie dopuszczalnych soli, które stanowią składnik aktywny kompozycji farmaceutycznych, odpowiednimi drogami podawania są wstrzykiwanie domięśniowe, wstrzykiwanie podskórne, wstrzykiwanie dożylne lub wstrzykiwanie dootrzewnowe oraz podawanie donosowe. Korzystnie związki można podawać doustnie. Dokładna dawka oraz schemat podawania składnika aktywnego lub kompozycji farmaceutycznej zawierającej ten składnik, zależne będą od skutku terapeutycznego, który ma być osiągnięty (leczenie bezpłodności, antykoncepcja), i mogą się zmieniać w zależności od danego związku, drogi podawania oraz od wieku i stanu zdrowia konkretnego pacjenta, któremu podaje się lek.
Przy podawaniu pozajelitowym zwykle wymagane są mniejsze dawki niż w innych sposobach podawania, które są bardziej zależne od absorpcji. Jednakże dawka dla ludzi korzystnie zawiera 0,0001-25 mg na kilogram ciężaru ciała. Żądana dawka może być w postaci jednej dawki lub w postaci kilku poddawek, podawanych w odpowiednich odstępach czasowych w ciągu dnia, albo, w przypadku kobiet, dawki podaje się z odpowiednimi przerwami w określone dni cyklu menstruacyjnego. Dawkowanie i schemat podawania mogą być różne dla kobiet i dla mężczyzn.
W przypadku zastosowań in vitro lub ex vivo, jak w IVF, związki według wynalazku stosuje się w ośrodku inkubacyjnym w stężeniu około 0,01-5 μg/ml.
Zakres wynalazku obejmuje kompozycje farmaceutyczne zawierające bicykliczny związek heteroaromatyczny o wzorze II, 5-amino-4-fenylo-2-metylotio-tieno-[2,3-d]pirymidyno-6-karboksylan metylu lub 5-amino-4-fenylo-2-metylotio-tieno[2,3-d]pirymidyno-6-karboksylan etylu, w mieszaninie z farmaceutycznie dopuszczalnymi substancjami pomocniczymi.
Substancje pomocnicze muszą być „dopuszczalne farmaceutycznie”, co oznacza, że muszą być kompatybilne z innymi składnikami kompozycji i nieszkodliwe dla biorcy.
Kompozycje farmaceutyczne obejmują kompozycje odpowiednie do podawania doustnego, doodbytniczego, donosowego, miejscowego (obejmującego podawanie przezskórne, dopoliczkowe i podjęzykowe), dopochwowego lub pozajelitowego (obejmującego podawanie podskórne, domięśniowe, dożylne i śródskórne). Kompozycje wytwarza się metodami znanymi w technice farmacji, na przykład , stosując sposoby opisane w publikacji Gennaro i in., Remington's Pharmaceutical Sciences (wyd. 18, Mack Publishing Company, 1990, patrz zwłaszcza Część 8: Pharmaceutical Preparations and Their Manufacture).
Sposoby takie obejmują etap łączenia składnika aktywnego z substancją pomocniczą. Substancja(e) pomocnicza(e), określane również jako składniki dodatkowe, obejmują substancje powszechnie stosowane w technice (Gennaro, supra), takie jak napełniacze, substancje wiążące, rozcieńczalniki, substancje ułatwiające rozpadanie, środki poślizgowe, barwniki, substancje smakowo-zapachowe i środki zwilżające.
Kompozycje farmaceutyczne odpowiednie do podawania doustnego mogą być w postaci odrębnych dawek jednostkowych, takich jak pigułki, tabletki lub kapsułki, albo w formie proszku lub granulek, roztworu bądź zawiesiny. Składnik aktywny może również być zawarty w preparacie typu bolus
PL 219 316 B1 lub w paście. Kompozycje mogą być również w postaci czopków lub wlewów do podawania doodbytniczego.
Kompozycje odpowiednie do podawania pozajelitowego obejmują wodne i niewodne sterylne preparaty do wstrzykiwania. Kompozycje mogą być w pojemnikach zawierających jedną lub wiele dawek, na przykład w zamkniętych fiolkach lub ampułkach, i mogą być przechowywane w postaci liofilizowanej, do której tuż przed użyciem dodaje się tylko sterylnego ciekłego nośnika, np. wody.
Kompozycje lub preparaty odpowiednie do podawania przez inhalację do nosa obejmują subtelnie rozdrobnione proszki lub mgły, które można dozować w odmierzanych dawkach z pojemników do aerozolowych pod ciśnieniem, rozpylaczy i insuflatorów.
Bicykliczne pochodne heteroaromatyczne według wynalazku można również podawać w postaci układów nadających się do wszczepiania, obejmujących rdzeń z substancją aktywną, otoczonych błoną regulującą szybkość uwalniania. Wszczepy takie można stosować podskórnie lub miejscowo. Składnik aktywny uwalnia się z nich ze stosunkowo stałą szybkością w stosunkowo długim czasie, na przykład od tygodni do lat. Sposoby wytwarzania farmaceutycznych układów do wszczepiania są znane w technice, na przykład jak opisano w opisie patentowym EP nr 0,303,306 (AKZO N.V.).
A zatem związki według wynalazku można stosować do tych samych celów klinicznych, jak natywny LH, z tą przewagą, że mają one zmienioną stabilność i można je podawać różnymi sposobami.
Związki według wynalazku, w których B oznacza N(H), przedstawione wzorem (I-a) wytwarza się zasadniczo znanym w technice sposobem kondensacji kwasu o wzorze (III), w którym A i X oznaczają S, a Z oznacza NH2. z aminą o wzorze (IV)
Reakcję tę prowadzi się zwykłe w temperaturze pokojowej w odpowiednim rozpuszczalniku, np. w rozpuszczalniku aprotonowym, takim jak N,N-dimetyloformamid lub dichlorometan, stosując reagent sprzęgający, taki jak tetrafluoroboran O-(benzotriazol-1-ilo)-N,N,N'N'-tetrametylouroniowy (TBTU) lub heksafluorofosforan bromotripirolidynofosfoniowy (PyBrOP) lub trzeciorzędowa zasada, np. N,N-diizopropyloetyloamina.
Podobnie, związki o wzorze (II), w którym B=O, a które przedstawiono wzorem (Il-b), można wytworzyć w ten sam sposób, jak opisano dla związków (Il-a), wychodząc z kwasów o ogólnym wzorze (III) i alkoholi o wzorze (V).
Odpowiednim sposobem wytwarzania wyjściowych kwasów (III) jest znane w technice zmydlanie estrów etylowych o ogólnym wzorze (X) przy użyciu zasady. Zmydlanie prowadzi się w obecności zasady, takiej jak wodorotlenek litu, wodorotlenek potasu lub wodorotlenek sodu, w mieszaninie wodnego roztworu dioksanu, w podwyższonej temperaturze (80°C do temperatury wrzenia).
PL 219 316 B1
Związki o wzorze (X) można wytworzyć przez cyklizację chlorku pirydylu (VI), w którym
W=C(O)(OEt), ze związkami o ogólnym wzorze (VII) w odpowiednich rozpuszczalnikach, takich jak etanol, metanol lub tetrahydrofuran, w podwyższonych temperaturach (50°C), w obecności zasady, np. etanolanu sodu, metanolanu sodu, węglanu potasu lub wodorotlenku potasu.
W niektórych przypadkach, przejściowy niecyklizowany produkt można wyodrębnić, a następnie cyklizować po powtórzonym działaniu zasadą. Alternatywnie, związki o wzorze (X), w którym X=S, można także wytworzyć przez cyklizowanie tioamidów o wzorze (VIII), w którym W ma uprzednio podane znaczenie, i związków o wzorze (IX), w którym V=halogen, taki jak bromek lub chlorek.
Podobne reakcje cyklizacji opisano w literaturze. Przykładowo cyklizacje związków tienowyoh opisano w publikacji A.A. Santilli, D.H. Kim i S.V. Wanser, J. Heterocycl. Chem. 8:445, 1971; S. Kohra,
Y. Tominaga i A. Hosomi, J. Heterocycl. Chem. 25:959, 1988; H. Vieweg, U. Krasselt, N. Bohm,
J. Prantz i G. Wagner, Pharmazie 45:731, 1990; H. Vieweg i G. Wagner, Pharmazie 46:51, 1991; G. Wagner, H. Vieweg i S. Leitner, Pharmazie 48: 588, 1993. Cyklizacje związków pirolowych opisano na przykład w publikacji D.H. Kim i A.A. Santilli, J. Heterocycl. Chem. 6:819, 1969.
Związki o wzorze (VI), w których W ma uprzednio podane znaczenie, można zsyntetyzować sposobami opisanymi w literaturze, na przykład w publikacji A.A. Santilli, D.H. Kim i S.V. Wanser,
J. Heterocycl. Chem., 8:445, 1971.
Związki o wzorze (VIII), w którym W ma wyżej podane znaczenie, można wytworzyć przez działanie na pochodną (XI) czynnikiem siarkującym, np. P2S5 lub reagentem Lawessona, w odpowiednim rozpuszczalniku, takim jak pirydyna, w podwyższonej temperaturze (korzystnie w temperaturze wrzenia), patrz Z.H. Khalil, Phosph. Sulf. Silic. Relat. Elem. 60: 223, 1991.
Związki o wzorze (XI), w którym Y=N, przedstawione wzorem (XI-a), można wytworzyć kilkoma opartymi na literaturze sposobami.
PL 219 316 B1
Przykładowo, pochodne o wzorze (XI-a), w którym ma znaczenie jak we wzorze (II), można zsyntetyzować przez kondensację estrów etylowych o wzorze (XVI), w którym W ma uprzednio podane znaczenie, z aldehydami (XVII) i izotiomocznikiem (XVIII).
W typowej procedurze, związki (XVI), (XVII) i (XVIII) zawiesza się w odpowiednim rozpuszczalniku, np. w etanolu, metanolu, N,N-dimetyloformamidzie, N-metylopirolidynonie, tetrahydrofuranie lub pirydynie, i dodaje się zasady, takiej jak węglan potasu, octan sodu, metanolan sodu lub etanolan sodu. Reakcję prowadzi się w podwyższonej temperaturze (70°C do temperatury wrzenia). Po przesączeniu pozostałości pochłania się w wodzie i zakwasza (pH 2), w wyniku czego wytrącają się produkty (XI-a) (S. Kambe, K. Saito i H. Kishi, Synthesis 287 (1979); A.M. Abd-Elfattah, S.M. Hussain i A.M. El-Reedy, Tetrahedron 39, 3197 (1983); S.M. Hussain, A.A. El-Barbary i S.A. Mansour, J. Heterocycl. Chem. 22, 169 (1985). W przypadku, gdy W=C(O)OEt, aromatyzowanie zachodzi po dodaniu utleniacza, takiego jak DDQ lub tlen. Podobne reakcje cyklizacji można również prowadzić na stałym nośniku, takim jak żywica Merrifielda, stosując odpowiedni łącznik, patrz na przykład A.L. Mrzinzik i E.R. Felder, J. Org. Chem. 63, 723 (1998); T. Masquelin, D. Sprenger, R. Baer, F. Gerber i Y. Mercadal, Helv. Chem. Acta 81, 646 (1998).
W technice są dobrze znane sposoby oznaczania wiązania receptora, zarówno w testach in vivo, jak i in vitro, których celem jest określenie aktywności biologicznej gonadotropin. Na ogół wyrażany receptor kontaktuje się z badanym związkiem i mierzy się wiązanie lub stymulowanie albo hamowanie odpowiedzi czynnościowej.
W celu zmierzenia odpowiedzi czynnościowej wyizolowany DNA kodujący gen receptora LH, korzystnie receptora ludzkiego, poddaje się ekspresji w odpowiednich komórkach gospodarza. Komórką taką może być komórka jajnika chomika chińskiego, ale można stosować również inne komórki. Korzystnie komórki te pochodzą od ssaka (Jia i in., Mol. Endocrin., 5:759-776, 1991).
Sposoby konstruowania linii komórkowych wyrażających rekombinowany LH są znane w technice (Sambrook i in.. Molecular Cloning: a Laboraty Manual, Cold Spring, Harbor Laboratory Press, Cold Spring Harbor, wydanie ostatnie). Ekspresję receptora uzyskuje się przez ekspresję DNA kodującego żądane białko. W chwili obecnej znane są wszystkie techniki ukierunkowanej mutagenezy, ligacji dodatkowych sekwencji, PCR i konstruowania odpowiednich układów ekspresyjnych. Część lub całość DNA kodującego żądane białko można skonstruować na drodze syntezy, stosując standardowe techniki syntezy w fazie stałej, a korzystnie wprowadzając miejsca restrykcji w celu ułatwienia ligacji. Do kodujących sekwencji DNA można wprowadzać odpowiednie elementy kontrolowania transkrypcji i translacji. Jak wiadomo, dostępne są układy ekspresji, które są kompatybilne z wieloma gospodarzami, łącznie z gospodarzami prokariotyczymi, takimi jak bakterie, i eukariotycznymi, takimi jak drożdże, komórki roślinne, komórki owadzie, komórki ssacze, komórki ptasie, itp.
Następnie komórki wyrażające receptor kontaktuje się z badanym związkiem i obserwuje się wiązanie, stymulowanie lub zahamowanie odpowiedzi czynnościowej.
Alternatywnie, do pomiaru wiązania związku można stosować wyizolowane błony komórkowe zawierające wyrażany receptor.
Do pomiaru wiązania można stosować związki znakowane radioaktywnie lub fluorescencyjnie. Jako związek porównawczy można stosować ludzki rekombinantowy LH. Alternatywnie, można również prowadzić kompetycyjne badania na wiązanie.
Inne badania obejmują skrining związków antagonistów receptora LH przez oznaczenie stymulowania akumulacji cAMP za pośrednictwem receptora. A zatem, sposób ten obejmuje wyrażanie receptora na powierzchni komórkowej komórek gospodarza i ekspozycję komórek na badany związek. Następnie mierzy się ilość cAMP. Poziom cAMP można zmniejszyć lub zwiększyć, w zależności od hamującego lub stymulującego działania badanego związku na wiązanie z receptorem.
Oprócz bezpośredniego pomiaru, np. poziomów cAMP w eksponowanych komórkach, można stosować również linie komórkowe, które oprócz transfekowania DNA kodującym receptor, transfekuje się także drugim DNA kodującym gen reporterowy, którego ekspresja jest odpowiedzialna za poziom cAMP. Takie geny reportowe mogą być indukowalne przez cAMP lub można je skonstruować tak, aby były połączone z nowymi elementami odpowiedzi cAMP. Na ogół ekspresję genu reporterowego można kontrolować poprzez dowolny element odpowiedzi reagujący na zmiany poziomów cAMP. Odpowiednimi genami reporterowymi są np. LacZ, alkaliczna fosfataza, lucyferaza świetlika i zielone białko fluorescencyjne. Zasady takich badań transaktywacyjnych są dobrze znane w technice i opisano je na przykład w publikacji Ch. Stratowa, A. Himmler i A.P. Czernilofsky (1995), Curr. Opin. Biotechnol, 6:574.
PL 219 316 B1
Przy doborze związków aktywnych, gdy jako związek porównawczy stosuje się LH, badanie przy 10-5 M musi dać aktywność wyższą niż 20% maksymalnej aktywności. Innym kryterium może być -5 -7 wartość EC50, która musi wynosić <10-5 M, a korzystnie <10-7 M.
Dla specjalisty w tej dziedzinie techniki oczywiste będzie, że pożądane wartości EC50 są zależ-5 ne od badanego związku. Przykładowo, związek, dla którego wartość EC50 jest mniejsza niż 10-5, zasadniczo uważany jest za kandydata przy doborze leku. Korzystnie wartość ta jest niższa od 10-7 M. Jednakże, związek, który ma wyższą wartość EC50, ale jest selektywny wobec danego receptora, może być lepszym kandydatem.
Skrining związków agonistów receptora LH można również prowadzić stosując biologiczne badanie na mysich komórkach Leydig (M. Van Damme, D. Robersen i E. Diczfalusy (1974). Acta Endocrinol, 77: 655-671, B. Mannaerts, H. Kloosterboer i A. Schuurs (1987), Neuroendocrinology of reproduction R. Rolland i in., wyd. Elsevier Sciences Publishers, V.V, 49-58). W badaniu tym, stosując komórki Leydig wyizolowane od samców myszy, można zmierzyć stymulację produkcji testosteronu z udziałem receptora LH.
W celu pomiaru in vivo aktywności związków agonistów receptora LH można badać wywoływanie owulacji u niedojrzałych myszy. W badaniu tym niedojrzałe samice myszy traktuje się moczowym FSH i około 48 godzin później podaje się związek agonistę receptora LH. Po podaniu agonisty LH zwierzęta zabija się i sprawdza się pod mikroskopem ilość jajeczek w jajowodzie.
Związki według wynalazku można stosować klinicznie, w terapiach, w których stosuje się LH lub hCG. Terapie te obejmują terapię zastępczą LH u pacjentów, mężczyzn i kobiet, z hipogonadyzmem hipogonadalnym, podawanie w środku cyklu w celu wywołania owulacji (wywoływanie owulacji (OI) lub kontrolowana hiperstymulacja (COH) lub stymulacja ciałka żółtego.
Wynalazek zilustrowano następującymi przykładami, które nie ograniczają jego zakresu.
Przykłady
P r z y k ł a d 1
5-amino-4-(3-metoksyfenylo)-2-metylotio-tieno[2,3-d]pirymidyno-6-karboksylan etylu (a) 5-cyjano-4-(3-metoksyfenylo)-2-metylotio-6-okso-pirymidyna
Mieszaninę siarczanu S-metyloizotiomocznika (139 mg), 3-metoksybenzaldehydu (243 μΐ), cyjanooctanu etylu (112 μΐ) i węglanu potasu (145 mg) w absolutnym etanolu (2 ml) mieszano w temperaturze 60°C przez 5 godzin. Mieszaninę reakcyjną oziębiono do temperatury 0°C w łaźni lodowej, przesączono i pozostałość ogrzewano w wodzie, aż do otrzymania klarownego roztworu. Roztwór ten zakwaszono 2N HCl do pH 2 i oziębiono do temperatury 0°C w łaźni lodowej. Otrzymane kryształy odsączono i wysuszono pod próżnią.
Wydajność: 186 mg
MS-ESI: [M+H]+ = 274,2
TLC: Rf = 0,50, żel krzemionkowy, dichlorometan/metanol = 9/1, obj./obj.
(b) 6-chloro-5-cyjano-4-(3-metoksyfenylo)-2-metylotio-pirymidyna
Do roztworu 5-cyjano-4-(3-metoksyfenylo)-2-metylotio-6-oksopirymidyny (305 mg) w suchym dioksanie (1 ml) podczas mieszania dodano POCI3 (0,75 ml). Po 3 godzinach w temperaturze 80°C mieszaninę oziębiono do temperatury 0°C w łaźni lodowej i powoli dodano pokruszonego lodu. Gdy przestało wydzielać się ciepło dodano wody (3 ml) i substancje stałe odsączono i wysuszono pod próżnią.
Wydajność: 244 mg
MS-ESI: [M+H]+ = 292,2
TLC: Rf = 0,86, żel krzemionkowy, dichlorometan (c) 5-amino-4-(3-metoksyfenylo)-2-metylotio-tieno[2,3-d]pirymidyno-6-karboksylan etylu
Do roztworu 2-merkaptooctanu etylu (92 μθ i 6-chloro-5-cyjano-4-(3-metoksyfenylo)-2-metylotiopirymidyny (244 mg) w suchym etanolu (4 ml) podczas mieszania dodano etanolanu sodu (1,4 N, 957 μ^. Po 3 godzinach w temperaturze 50°C mieszaninę oziębiono do temperatury 0°C w łaźni lodowej, rozcieńczono wodą (5 ml) i substancje stałe zebrano przez odsączenie i wysuszono pod próżnią.
Wydajność: 260 mg
MS-ESI: [M+H]+ = 376,2
TLC: Rf = 0,44, żel krzemionkowy, dichlorometan
PL 219 316 B1
P r z y k ł a d 2
5-amino-2-etylotio-4-fenylo-tieno[2,3-d]pirymidyno-6-karboksylan etylu
Sposobami opisanymi w przykładzie 1 cyklizowano S-etyloizotiomocznik.HBr (185 mg), benzaldehyd (203 ul) i cyjanooctan etylu (117 μΐ), produkt poddano działaniu POCI3, a następnie reakcji z 2-merkaptooctanem etylu.
Wydajność: 49 mg
MS-ESI: [M+H]+ = 360,2
TLC: Rf = 0,46, żel krzemionkowy, dichlorometan
P r z y k ł a d 3
5-amino-2-n-pentylotio-4-fenylo-tieno[2,3-d]pirymidyno-6-karboksylan etylu
Sposobami opisanymi w przykładzie 1 cyklizowano S-n-pentyloizotiomocznik (146 mg), benzaldehyd (203 μΓ) i cyjanooctan etylu (112 μΓ), produkt poddano działaniu POCI3, a następnie reakcji z 2-merkaptooctanem etylu.
Wydajność: 45 mg
MS-ESI: [M+H]+ = 402,4
TLC: Rf = 0,57, żel krzemionkowy, dichlorometan
P r z y k ł a d 4
5-amino-2-metylotio-4-fenylo-tieno[2,3-d]pirymidyno-6-karboksylan etylu
Sposobami opisanymi w przykładzie 1 cyklizowano siarczan S-metyloizotiomocznika (8,35 g), benzaldehyd (12,2 ml) i cyjanooctan etylu (6,70 ml), produkt poddano działaniu POCI3, a następnie reakcji z 2-merkaptooctanem etylu.
Wydajność: 7,98 mg
MS-ESI: [M+H]+ = 346,2
TLC: Rf = 0,92, żel krzemionkowy, dichlorometan
P r z y k ł a d 5
5-amino-2-metylotio-4-fenylo-tieno[2,3-d]pirymidyno-6-karboksylan etylu
a) kwas 5-amino-2-metylotio-4-fenylo-tieno[2,3-d]pirymidyno-6-karboksylowy
Do roztworu 760 mg 5-amino-2-metylotio-4-fenylo-tieno-[2,3-d]pirymidyno-6-karboksylanu etylu (patrz przykład 4) w układzie dioksan/woda = 9/1 (obj./obj.) podczas mieszania dodano wodorotlenku litu (923 mg) i mieszaninę ogrzewano w temperaturze 80°C przez 24 godziny. Mieszaninę reakcyj ną przelano do wody i ekstrahowano octanem etylu przy pH = 2. Warstwę wodną przemyto wodą i solanką i wysuszono nad siarczanem sodu. Przesącz odparowano do suchości.
Wydajność: 766 mg
MS-ESI: [M+H]+ = 318,0
TLC: Rf = 0,49, żel krzemionkowy, dichlorometan/metanol = 9/1 obj./obj.
b) kwas 5-amino-2-metylotio-4-fenylo-tieno[2,3-d]pirymidyno-6-karboksylowy (40 mg) estryfikowano n-butanolem (13 μ^. Po 20 godzinach dodano wody (2 ml) i mieszaninę energicznie mieszano, a następnie przesączono przez filtr PE. Fazę organiczną zatężono pod próżnią i pozostałość poddano chromatografii na żelu krzemionkowym (Isolute, 2 g) z eluowaniem dichlorometanem.
Wydajność: 7 mg
MS-ESI: [M+H]+ = 374,2
TLC: Rf = 0,66, żel krzemionkowy, dichlorometan
P r z y k ł a d 6
5-amino-2-metylotio-4-fenylo-tieno[2,3-d]pirymidyno-6-karboksylan cykloheksylu
Sposobem opisanym w przykładzie 5, kwas 5-amino-2-metylotio-4-fenylo-tieno[2,3-d]pirymidyno-6-karboksylowy (40 mg) estryfikowano cykloheksanolem (14 μ^. Pozostałość poddano chromatografii na żelu krzemionkowym (Isolute, 2 g) z dichlorometanem jako eluentem.
Wydajność: 14 mg
MS-ESI: [M+H]+ = 400,2
TLC: Rf = 0,66, żel krzemionkowy, dichlorometan
P r z y k ł a d 7
5-amino-2-metylotio-4-fenylo-tieno[2,3-d]pirymidyno-6-karboksylan izopropylu
Sposobem opisanym w przykładzie 5, kwas 5-amino-2-metylotio-4-fenylo-tieno[2,3-d]pirymidyno-6-karboksylowy (40 mg) estryfikowano 2-propanolem (10 μ^. Pozostałość poddano chromatografii na żelu krzemionkowym (Isolute, 2 g), eluując układem heptan/dichlorometan, 1/1 (obj./obj.).
Wydajność: 12 mg
PL 219 316 B1
MS-ESI: [M+H]+ = 360,2
TLC: Rf = 0,66, żel krzemionkowy, dichlorometan
P r z y k ł a d 8
N-izopropylo-(5-amino-2-metylotio-4-fenylo-tieno[2,3-d]pirymidyno-6-karboksamid)
Sposobem opisanym w przykładzie 5, kwas 5-amino-2-metylotio-4-fenylo-tieno[2,3-d]pirymidyno-6-karboksylowy (40 mg) poddano reakcji z 2-aminopropanem (12 μΐ). Pozostałość poddano chromatografii na żelu krzemionkowym (Isolute, 2 g), eluując dichlorometanem.
Wydajność: 7 mg
MS-ESI: [M+H]+ = 359,2
TLC: Rf = 0,23, żel krzemionkowy, dichlorometan
P r z y k ł a d 9
N-n-butylo-(5-amino-2-metylotio-4-fenylo-tieno[2,3-d]pirymidyno-6-karboksamid)
Sposobem opisanym w przykładzie 5, kwas 5-amino-2-metylotio-4-fenylo-tieno[2,3-d]pirymidyno-6-karboksyIowy (40 mg) poddano reakcji z 1-aminobutanem (13 μ^. Pozostałość poddano chromatografii na żelu krzemionkowym (Isolute, 2 g), eluując dichlorometanem.
P r z y k ł a d 10
N-cyklopropylo-(5-amino-2-metylotio-4-fenylo-tieno[2,3-d]pirymidyno-6-karboksamid)
Sposobem opisanym w przykładzie 5, kwas 5-amino-2-metylotio-4-fenylo-tieno[2,3-d]pirymidyno-6-karboksyIowy (40 mg) poddano reakcji z cyklopropyloaminą (9 μ^. Pozostałość poddano chromatografii na żelu krzemionkowym (Isolute, 2 g), eluując dichlorometanem.
Wydajność: 9 mg
MS-ESI: [M+H]+ = 357,2
TLC: Rf = 0,14, żel krzemionkowy, dichlorometan
P r z y k ł a d 11
N-cykloheksylo-(5-amino-2-metylotio-4-fenylo-tieno[2,3-d]pirymidyno-6-karboksamid)
Sposobem opisanym w przykładzie 5, kwas 5-amino-2-metylotio-4-fenylo-tieno[2,3-d]pirymidyno-6-karboksyIowy (40 mg) poddano reakcji z cykloheksyloaminą (16 μ^. Pozostałość poddano chromatografii na żelu krzemionkowym (Isolute, 2 g), eluując dichlorometanem.
Wydajność: 11 mg
MS-ESI: [M+H]+ = 399,2
TLC: Rf = 0,32, żel krzemionkowy, dichlorometan
P r z y k ł a d 12
N-n-heptylo-(5-amino-2-metylotio-4-fenylo-tieno[2,3-d]pirymidyno-6-karboksamid)
Kwas 5-amino-2-metylotio-4-fenylo-tieno[2,3-d]pirymidyno-6-karboksylowy (40 mg) w dichlorometanie poddano reakcji z 1-aminoheptanem (25 μ^. Po 20 godzinach rozpuszczalnik odparowano i pozostałość poddano chromatografii na żelu krzemionkowym (Isolute, 2 g), eluując układem heptan/dichlorometan = 1/1 (obj./obj.).
Wydajność: 37 mg
MS-ESI: [M+H]+ = 415,2
TLC: Rf = 0,87, żel krzemionkowy, dichlorometan/metanol = 98/2, obj./obj.
P r z y k ł a d 13
N-izopropylo-(5-amino-4-(3-metoksyfenylo)-2-metylotio-tieno[2,3-d]-pirymidyno-6-karboksamid)
5-amino-4-(3-metoksyfenylo)-2-metylotio-tieno[2,3-d]pirymidyno-6-karboksylan etylu (patrz przykład 1) najpierw hydrolizowano do odpowiedniego kwasu (248 mg), a następnie poddano reakcji z 2-aminopropanem (111 μθ do odpowiedniego amidu. Związek tytułowy oczyszczono metodą chromatografii na żelu krzemionkowym, eluując układem dichlorometan/metanol = 98/2 (obj./obj.), a następnie krystalizowano z etanolu.
Wydajność: 147 mg
MS-ESI: [M+H]+ = 389,0
TLC: Rf = 0,19, żel krzemionkowy, dichlorometan
P r z y k ł a d 14
5-amino-2-metylotio-4-(3-fenoksyfenylo)-tieno[2,3-d]pirymidyno-6-karboksylan etylu
Sposobami opisanymi w przykładzie 1 cyklizowano siarczan S-metyloizotiomocznika (139 mg), 3-fenoksybenzaldehyd (397 mg) i cyjanooctan etylu (112 μθ, na produkt działano POCl3, a następnie poddano go reakcji z 2-merkaptooctanem etylu. Związek tytułowy oczyszczono metodą chromatografii na żelu krzemionkowym, eluując układem heptan/octan etylu = 100/0 (obj./obj.) > 80/20 (obj./obj.).
PL 219 316 B1
7,0 mg
[M+H]+ = 438,0
Rf = 0,61, żel krzemionkowy, dichlorometan
Wydajność:
MS-ESI:
TLC:
P r z y k ł a d 15
5-amino-4-(3-n-butoksyfenylo)-2-metvlotio-tieno[2,3-d]pirvmidvno-6-karboksylan etylu (a) 3-n-butoksybenzaldehyd
Do oziębionego (0°C) roztworu 3-hydroksybenzaldehydu (2,44 g), n-butanolu (1,83 ml) i trifenylofosfiny (5,51 g) w tetrahydrofuranie wkroplono azodikarboksylan dietylu (3,31 ml). Roztwór mieszano w temperaturze pokojowej przez 4 godziny, po czym dodano 2N roztworu wodorotlenku sodu (150 ml) i mieszano jeszcze przez 20 minut. Mieszaninę reakcyjną ekstrahowano dichlorometanem (150 ml). Warstwę organiczną przemyto wodą, 1% kwasem cytrynowym, wodą i solanką, wysuszono nad siarczanem sodu i zatężono pod próżnią. Do surowego produktu dodano octanu etylu (3 x 25 ml) i substancje stałe usunięto przez odsączenie. Pozostałość poddano chromatografii na żelu krzemionkowym, eluując układem heptan/octan etylu = 100/0 (obj./obj.) > 60/40 (obj./obj.).
Wydajność: 1,64 g
MS-ESI: [M+H]+ = 179,2
TLC: Rf = 0,80, żel krzemionkowy, heptan/octan etylu = 1/1, obj./obj.
(b) S-amino-^-iS-nbutoksyfen.yoL^metylotio-tienol^S-dlpirymid.yno-^karboksylan.etylu
Sposobami opisanymi w przykładzie 1 cyklizowano siarczan S-metyloizotiomocznika (139 mg),
3-n-butoksybenzaldehyd (357 mg) i cyjanooctan etylu (112 μΊ), na produkt działano POCl3, a następnie poddano go reakcji z 2-merkaptooctanem etylu. Związek tytułowy oczyszczono metodą chromatografii na żelu krzemionkowym, eluując układem heptan/octan etylu = 100/0 (obj./obj.) > 80/20 obj./obj., a następnie krystalizowano z etanolu.
Wydajność: 78 mg
MS-ESI : [M+H.+ = 418,0
TLC: Rf = 0,80, żel krzemionkowy, dichlorometan
P r z y k ł a d 16
5-amino-2-metylotio-4-(3-n-oktyloksvfenylo)-tieno[2,3-d]pirymidyno-6-karboksylan etylu (a) 3-(n-oktyloksy)benzaldehyd
3-hydroksybenzaldehyd (977 mg), 1-chlorooctan (1,35 ml) i węglan cezu (3,9 g) mieszano w dioksanie w temperaturze 80°C. Po 60 godzinach mieszaninę reakcyjną oziębiono do temperatury pokojowej, substancje stałe usunięto przez odsączenie i przemyto dichlorometanem. Połączone przesącze zatężono pod próżnią, rozpuszczono w octanie etylu i przemyto wodą i solanką, a następnie wysuszono nad siarczanem sodu, odparowano do suchości i oczyszczono metodą chromatografii na żelu krzemionkowym w układzie dichlorometan/metanol 100/0(obj./obj.) > 98/2 (obj./obj.).
Wydajność: 338 mg
MS-ESI: [M+H.+ = 325,2
TLC: Rf = 0,95, żel krzemionkowy, dichlorometan/metanol = 95/5, obj./obj.
(b) 5-amino-2-metylotio-4-(3-n-oktyloksyfenylo)-tieno[2,3-d]pirymidyno-6-karboksylan etylu
Sposobami opisanymi w przykładzie 1 cyklizowano siarczan S-metyloizotiomocznika (139 mg), 3-n-oktyloksybenzaldehyd (338 mg) i cyjanooctan etylu (112 μθ, na produkt działano POCI3, a następnie poddano go reakcji z 2-merkapto-octanem etylu. Czysty związek tytułowy otrzymano po chromatografii na żelu krzemionkowym, eluując układem dichlorometan/metanol = 100/0 (obj./obj.) > 90/10 (obj./obj.).
Wydajność:
MS-ESI:
TLC:
P r z y k ł a d 17
5-amino-2-metylotio-4-(3-[2-N-morfolinoetoksy)fenylo)-tieno[2,3-d]pirymidyno-6-karboksylan etylu mg
[M+H.+ = 474,2
Rf = 0,55, żel krzemionkowy, dichlorometan
Sposobami opisanymi w przykładzie 1 cyklizowano siarczan S-metyloizotiomocznika (209 mg), 3-(2-N-morfolinoetoksybenzaldehyd (705 mg, wytworzony z 3-hydroksybenzaldehydu (1,17 g) i N-(2-chloroetylo)morfoliny (1,44 g) sposobem opisanym w przykładzie 16a) i cyjanooctan etylu (168 μθ, na produkt działano POCI3, a następnie poddano go reakcji z 2-merkaptooctanem etylu.
Wydajność: 35,2 mg
MS-ESI: [M+H.+ = 475,2
TLC: Rf = 0,55, żel krzemionkowy, dichlorometan/metanol, 95/5, obj./obj.
PL 219 316 B1
P r z y k ł a d 18
N-tert-butylo-(5-amino-2-metylotio-4-(N-benzoilo-3-aminofenylo)-tieno[2,3-d]pirymidyno-6-karboksamid) (a) 5-amino-2-metylotio-4-(3-nitrofenylo)-tieno[2,3-d]pirymidyno-6-karboksylan etylu
Sposobami opisanymi w przykładzie 1 cyklizowano siarczan S-metyloizotiomocznika (700 mg),
3-nitrobenzaldehyd (750 mg) i cyjanooctan etylu (560 μΊ), na produkt działano POCI3, a następnie poddano go reakcji z 2-merkaptooctanem etylu. Czysty związek tytułowy otrzymano po chromatografii na żelu krzemionkowym z układem heptan/EtOAc = 3/2 (obj./obj.) jako eluentem.
Wydajność: 780 mg
MS-ESI: [M+H]+ = 391,3
TLC: Rf = 0,35, żel krzemionkowy, heptan/EtOAc = 3/2, obj./obj.
(b) N-tert-butylo-(5-amino-2-metylotio-4-(3-aminofenylo)-tieno[2,3-d]pirymidyno-6-karboksamid)
5-amino-2-metylotio-4-(3-nitrofenylo)-tieno[2,3-d]pirymidyno-6-karboksylan etylu (przykład 18a, 780 mg) rozpuszczono w 10 ml dioksanu. Następnie dodano 10 ml EtOH i chlorku cyny (II) (1,1 g) i mieszaninę reakcyjną mieszano przez noc w temperaturze 90°C. Po zatężeniu mieszaniny reakcyjnej pod próżnią, pozostałość ponownie rozpuszczono w EtOAc (50 ml) i przemyto 10 ml 4 M roztworu NaOH, wysuszono (MgSO4) i zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem. Grupę estru etylowego w wytworzonej pochodnej 5-amino-2-metylotio-4-(3-aminofenylo)-tieno[2,3-d]pirymidyno-6-karboksylanu etylu (558 mg) zmydlono do odpowiedniego kwasu (430 mg), sposobem opisanym w przykładzie 5, a następnie poddano reakcji z tert-butyloaminą (200 μθ, uzyskując odpowiedni N-tert-butyloamid. Związek tytułowy oczyszczono metodą chromatografii na żelu krzemionkowym z układem heptan/EtOAc = 3/1 (obj./obj.) jako eluentem.
Wydajność: 391 mg
MS-ESI: [M+H]+ = 388,0
TLC: Rf = 0,43, żel krzemionkowy, heptan/EtOAc = 3/2, obj./obj.
(c) N-tert-butylo-(5-amino-2-metylotio-4-(N-benzoilo-3-aminofenylo)-tieno[2,3-d]pirymidyno-6-karboksamid)
N-tert-butylo-(5-amino-2-metylotio-4-(3-aminofenylo)-tieno[2,3-d]pirymidyno-6-karboksamid) (przykład 18b, 391 mg) rozpuszczono w 10 ml CH2CI2. Następnie dodano N,N-diizopropylo-etyloaminy (600 μθ i chlorku benzoilu (210 mg) i mieszaninę reakcyjną mieszano przez 2 godziny. Mieszaninę reakcyjną rozcieńczono CH2CI2 (50 ml) i przemyto nasyconym wodnym roztworem NaHCO3. Warstwę organiczną wysuszono (MgSO4) i zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem. Związek tytułowy oczyszczono metodą chromatografii na żelu krzemionkowym z układem heptan/EtOAc = 3/1 (obj./obj.) jako eluentem.
Wydajność: 348 mg
MS-ESI: [M+H]+ = 492,1
TLC: Rf = 0,50, żel krzemionkowy, heptan/EtOAc = 3/2, obj./obj.
P r z y k ł a d 19
N-tert-butylo-(5-amino-2-metylotio-4-(3-metoksyfenylo)-tieno[2,3-d]pirymidyno-6-karboksamid)
Sposobem opisanym w przykładzie 5 5-amino-4-(3-metoksyfenylo)-2-metylotio-tieno[2,3-d]pirymidyno-6-karboksylan etylu (patrz przykład 1, 400 mg) najpierw hydrolizowano do odpowiedniego kwasu (340 mg), a następnie poddano reakcji z tert-butyloaminą (150 μΓ) i otrzymano odpowiedni amid. Związek tytułowy oczyszczono metodą chromatografii na żelu krzemionkowym z eluowaniem układem heptan/EtOAc = 3/1 (obj./obj.).
Wydajność: 310 mg
MS-ESI: [M+H]+ = 403,0
TLC: Rf = 0,32, żel krzemionkowy, heptan/EtOAc = 3/2, obj./obj.
P r z y k ł a d 20
N-tert-butylo-(5-amino-2-metylotio-4-(N-(2-(tert-butyloamino)-acetylo)-3-aminofenylo)-tieno[2,3-d]pirymidyno-6-karboksamid)
N-tert-butylo-5-amino-2-metylo-4-(3-metoksyfenylo)-tieno-[2,3-d]pirymidyno-6-karboksamid (18b, 195 mg) rozpuszczono w 5 ml CH2CI2. Następnie dodano N,N-diizopropyloetyloaminy (300 μΕ) i chlorku bromoacetylu (120 mg) i mieszaninę reakcyjną mieszano przez 2 godziny. Mieszaninę reakcyjną rozcieńczono CH2CI2 (20 ml) i przemyto nasyconym wodnym roztworem NaHCO3. Następnie warstwę organiczną potraktowano tert-butyloaminą (2 ml). Po odstaniu przez noc mieszaninę reakcyjną przemyto znowu nasyconym wodnym roztworem NaHCO3, wysuszono (MgSO4) i zatężono pod próż12
PL 219 316 B1 nią. Pozostałość oczyszczono metodą chromatografii na krzemionce (eluent: CH2Cl2/MeOH = 1/0 do
9/1 (obj./obj.)).
Wydajność: 155 mg
MS-ESI: [M+H]+ = 501,2
TLC: Rf = 0,64, żel krzemionkowy, CH2Cl2/MeOH = 9/1 (obj./obj.).
P r z y k ł a d 21
Badanie in vitro aktywności wobec LH na mysich komórkach Leydig
Hormon luteinizujący (LH) wywołuje u samców myszy wytwarzanie testosteronu w komórkach jądrowych Leydig. Aktywność taką wykazały również ludzkie gonadotropiny kosmówkowe (hCG), które wiążą się z tym samym docelowym receptorem komórek, takim jak LH. Do oznaczenia bioaktywności wobec LH związków które wiążą receptor LH komórek Leydig, co pociąga za sobą wytwarzanie testosteronu, stosowano badanie in vitro na komórkach Leydig (van Damme i in., 1974; zmodyfikowane przez Mannaerts i in., 1987).
Do badania komórki Leydig wyizolowano z jąder dojrzałych myszy w wieku od 9 do 13 tygodni (szczep: HSD/Cpb: SE, Harlan, Holandia). A zatem, myszy zabito i usunięto szybko jądra i obłuszczono. Każde z jąder przeniesiono do osobnej studzienki płytki do hodowli tkanek zawierającej 0,75 ml ośrodka do hodowli na studzienkę. Zawartość każdej studzienki przepuszczono przez 30 cm szklaną rurkę (średnica wewnętrzna 2,5 mm, zwężona do 1,2 mm w 4 miejscach na środku). Otrzymaną zawiesinę przesączono przez nylonowe sito 30 μm i przesącz preinkubowano w 50 ml plastikowej probówce przez 30 minut w temperaturze 37°C w inkubatorze w atmosferze nasycenia wodą w warunkach 95% powietrza/5% CO2. Po preinkubacji probówkę odwirowano przy 1600 N/kg przez 5 minut i supernatant zdekantowano. Otrzymany osad zawieszono ponownie w ośrodku do hodowli (0,5 mg początkowej objętości jąder/ml) i zawiesinę utrzymywano w stanie homogenicznym przez powolne mieszanie mieszadłem magnetycznym.
Otrzymaną zawiesinę komórek Leydig (100 μΊ) dodano do studzienek płytki do mikromiareczkowania zawierających 50 μl związku porównawczego, związku badanego lub nośnika (ośrodek do hodowli) na studzienkę. Jako związek porównawczy stosowano LH lub hCG we wzorcach wewnętrznych, które dopasowano do międzynarodowych preparatów ludzkiego LH lub hCG z National Institute for Biological Standards and Controls (NIBSC, Londyn, Wielka Brytania). Związek badany i porównawczy rozpuszczono, rozcieńczono i badano w tym samym ośrodku do hodowli. Płytki zawierające związek porównawczy i badany inkubowano przez 4 godziny w temperaturze 37°C w inkubatorze w atmosferze nasycenia wodą w warunkach 95% powietrza/5% CO2. Po inkubowaniu płytki zamknięto i przechowywano w temperaturze -20°C aż do pomiaru testosteronu.
Przed pomiarem testosteronu zawartość płytek do mikromiareczkowania odmrożono w temperaturze pokojowej i płytki odwirowano przy 150 N/kg przez 5 minut. Porcję 30 μl supernatantu z każdej studzienki rozcieńczono ośrodkiem do hodowli (60x) i otrzymano rozcieńczenie odpowiednie do pomiaru testosteronu. Porcje (12,5 każdej rozcieńczonej próbki do badania oceniano stosując zestaw do bezpośredniego pomiaru testosteronu RIA. Wyniki przedstawiono w Tablicy 1.
P r z y k ł a d 22
Badanie in vivo bioaktywności wobec LH przez wywołanie owulacji u niedojrzałych samic myszy
U niedojrzałych samic myszy, które stymulowano hormonem folikulotropowym, można wywołać owulację za pośrednictwem hormonu luteinizującego (LH) lub ludzkiej gonadotropiny kosmówkowej (hCG), które wiążą ten sam receptor LH na pęcherzykach Graafa. Wiązanie się z receptorem LH rozpoczyna kaskadę biochemiczną, która ostatecznie powoduje przerwanie pęcherzyka i wypchnięcie dojrzałego jajeczka. W celu pomiaru aktywności związków agonistów LH in vivo, aby zapoczątkować folikulogenezę, niedojrzałe 20-dniowe myszy (szczep B6D2F1, Broekman Institute, Holandia) uczulono FSH wyizolowanym z moczu (Humegon; 12,5 IU/1, 0,1 ml, s.c.). 48 godzin po podaniu FSH zwierzętom podano badany związek, związek porównawczy lub nośnik (10% roztwór w kremoforze). Badane związki (50 mg/kg w 0,1 ml) i nośnik (0,1 ml) podawano p.o., zaś związki porównawcze (500 lU/kg hCG w 0,1 ml) podawano przez wstrzyknięcie s.c. Jako związek porównawczy stosowano wewnętrzne wzorce hCG, które skalibrowano w stosunku do preparatów międzynarodowych International Reference ludzkiego hCG z National Institute of Biological Standards and Control (NIBSC, Londyn, Wielka Brytania). 24 godziny po podaniu badanego związku, związku porównawczego lub nośnika, zwierzęta zabito przez skręcenie kręgów szyjnych. Jajowody wycięto i zebrano w 0,9% roztworze NaCl. Następnie jajowody umieszczono pomiędzy dwoma szklanymi płytkami i badano pod mikroskopem na
PL 219 316 B1 obecność lub nieobecność owulujących jajeczek. Liczba obecnych w jajowodach jajeczek w trakcie owulacji jest wskaźnikiem bioaktywności wobec LH in vivo.
Wyniki podano w Tablicy 1.
T a b l i c a 1
Związek Badanie na komórkach Leydig (EC50) Wywoływanie owulacji u myszy in vivo (% owulujących zwierząt)
Związek kontrolny, p.o. (10% kremofor) — 0%
hCG wyizolowany z moczu, s.c. (20 lU/kg) — 100%
N-tert-butylo-(5-amino-2-metylotio-4-(N-benzoilo-3-aminofenylo)-tieno[2,3-d]pirymidyno-6-karboksamid) (50 mg/kg, p.o.) 2,8 10'7 M 40%
N-tert-butylo-(5-amino-2-metylotio-4-(3-metoksyfenylo)-tieno[2,3-d]pirymidyno-6-karboksamid) (50 mg/kg, p.o.) 4,3 10'7 M 40%
N-metylo-N-izopropylo-(5-amino-2-metylotio-4-(3-metoksyfenylo)-tieno[2,3-d]pirymidyno-6-karboksamid) (50 mg/kg, p.o.) 8,7 10'7 M 50%
N-tert-butylo-(5-amino-2-etoksy-4-(3-metoksyfenylo)-tieno[2,3-d]pirymidyno-6-karboksamid) (50 mg/kg, p.o.) 1,9 10'6 M 30%
N-tert-butylo-(5-amino-2-metylotio-4-(N-(2-tert- butyloamino)-acetylo)-3-amino-fenylo)- -tieno[2,3-d]pirymidyno-6-karboksamid) (50 mg/kg, p.o.) 3,2 10'7 M 13%
Zastrzeżenia patentowe

Claims (6)

1. Bicykliczna pochodna heteroaromatyczna o ogólnym wzorze II, lub jej farmaceutycznie dopuszczalna sól.
w którym 1
R1 oznacza fenyl ewentualnie podstawiony w pozycji orto i/lub meta jednym lub więcej podstawnikami wybranymi z grupy obejmującej NHR8 i/lub OR8, w których R8 oznacza (1-4C)alkil, (1-4C)alkilokarbonyl lub fenylokarbonyl, przy czym grupa alkilowa może być ewentualnie podstawiona grupą morfolinową i/lub grupą (1-4C)alkiloaminową;
R2 oznacza (1-5C)alkil;
R3 oznacza (1-4C)alkil;
B oznacza N(H) lub O, a
Y = N.
PL 219 316 B1
2. Pochodna według zastrz. 1, w której B oznacza N(H).
3
3. Pochodna według zastrz. 1-2, w której R3 oznacza izopropyl lub tert-butyl.
2
4. Pochodna według zastrz. 1-3, w której R2 = (1-4C)-alkil.
5. Kompozycja farmaceutyczna zawierająca substancję czynną w mieszaninie z farmace utycznie dopuszczalną substancją pomocniczą, znamienna tym, że jako substancję czynną zawiera bicykliczną pochodną heteroaromatyczną określoną w zastrz. 1, lub jej farmaceutycznie dopuszczalną sól lub solwat.
6. Zastosowanie bicyklicznej pochodnej heteroaromatycznej określonej w zastrz. 1, lub jej farmaceutycznie dopuszczalnej soli albo solwatu, do wytwarzania leku do kontrolowania płodności.
PL350964A 1999-04-08 2000-04-03 Bicykliczna pochodna heteroaromatyczna, zawierająca ją kompozycja farmaceutyczna i zastosowanie tej pochodnej PL219316B1 (pl)

Applications Claiming Priority (2)

Application Number Priority Date Filing Date Title
EP99201152 1999-04-08
PCT/EP2000/002865 WO2000061586A1 (en) 1999-04-08 2000-04-03 Bicyclic heteroaromatic compounds useful as lh agonists

Publications (2)

Publication Number Publication Date
PL350964A1 PL350964A1 (en) 2003-02-24
PL219316B1 true PL219316B1 (pl) 2015-04-30

Family

ID=8240094

Family Applications (1)

Application Number Title Priority Date Filing Date
PL350964A PL219316B1 (pl) 1999-04-08 2000-04-03 Bicykliczna pochodna heteroaromatyczna, zawierająca ją kompozycja farmaceutyczna i zastosowanie tej pochodnej

Country Status (30)

Country Link
US (2) US6569863B1 (pl)
EP (1) EP1171443B1 (pl)
JP (1) JP4854856B2 (pl)
KR (1) KR100691546B1 (pl)
CN (1) CN1177848C (pl)
AR (1) AR028474A1 (pl)
AT (1) ATE299507T1 (pl)
AU (1) AU772258B2 (pl)
BR (1) BRPI0009558B1 (pl)
CA (1) CA2368834C (pl)
CO (1) CO5160348A1 (pl)
CZ (1) CZ300832B6 (pl)
DE (1) DE60021262T2 (pl)
DK (1) DK1171443T3 (pl)
ES (1) ES2245304T3 (pl)
HK (1) HK1041266B (pl)
HU (1) HU229002B1 (pl)
ID (1) ID30502A (pl)
IL (2) IL145483A0 (pl)
MX (1) MXPA01010144A (pl)
NO (1) NO328826B1 (pl)
NZ (1) NZ514445A (pl)
PE (1) PE20010030A1 (pl)
PL (1) PL219316B1 (pl)
PT (1) PT1171443E (pl)
RU (1) RU2248979C2 (pl)
TR (1) TR200102839T2 (pl)
TW (1) TW564247B (pl)
WO (1) WO2000061586A1 (pl)
ZA (1) ZA200107917B (pl)

Families Citing this family (44)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
CA2422054C (en) * 2000-09-22 2011-01-11 Akzo Nobel Nv Bicyclic heteroaromatic compounds
GB0100622D0 (en) 2001-01-10 2001-02-21 Vernalis Res Ltd Chemical compounds V111
DE10108481A1 (de) * 2001-02-22 2002-10-24 Bayer Ag Pyridylpyrimidine
TWI228508B (en) * 2001-09-04 2005-03-01 Akzo Nobel Nv Thieno[2,3-d]pyrimidines with combined LH and FSH agonistic activity
BR0212173A (pt) * 2001-09-04 2004-07-20 Akzo Nobel Nv Derivado de tieno [2,3-d] pirimidina, composição farmacêutica, uso de compostos de tieno[2,3-d]pirimidina ou um sal ou solvato deste farmaceuticamente aceitáveis, e, método para tratamento de distúrbios de fertilidade em pacientes em necessidade do mesmo
EP1513516B1 (en) 2002-06-06 2008-12-03 Boehringer Ingelheim Pharmaceuticals Inc. SUBSTITUTED 3-AMINO-THIENO(2,3-b) PYRIDINE-2-CARBOXYLIC ACID AMIDE COMPOUNDS AND PROCESSES FOR PREPARING AND THEIR USES
US6974870B2 (en) 2002-06-06 2005-12-13 Boehringer Ingelheim Phamaceuticals, Inc. Substituted 3-amino-thieno [2,3-b]pyridine-2-carboxylic acid amide compounds and processes for preparing and their uses
WO2004092177A1 (en) 2003-04-09 2004-10-28 Biogen Idec Ma Inc. Triazolopyrazines and methods of making and using the same
US7285550B2 (en) 2003-04-09 2007-10-23 Biogen Idec Ma Inc. Triazolotriazines and pyrazolotriazines and methods of making and using the same
EP1633756B1 (en) 2003-04-09 2008-12-24 Biogen Idec MA Inc. A2a adenosine receptor antagonists
WO2005019225A1 (ja) * 2003-08-21 2005-03-03 Kyorin Pharmaceutical Co., Ltd. Ｎｋ１受容体拮抗作用を有する化合物の製造方法及びその製造中間体
US7550485B2 (en) * 2003-10-14 2009-06-23 Wyeth Substituted N-heterocycle derivatives and methods of their use
CA2541989C (en) * 2003-10-24 2013-10-01 Exelixis, Inc. P70s6 kinase modulators and method of use
US7781478B2 (en) 2004-07-14 2010-08-24 Ptc Therapeutics, Inc. Methods for treating hepatitis C
WO2006019832A1 (en) * 2004-07-22 2006-02-23 Ptc Therapeutics, Inc. Thienopyridines for treating hepatitis c
US8642278B2 (en) * 2005-11-22 2014-02-04 University Of South Florida Inhibition of cell proliferation
AR059898A1 (es) 2006-03-15 2008-05-07 Janssen Pharmaceutica Nv Derivados de 3-ciano-piridona 1,4-disustituida y su uso como moduladores alostericos de los receptores mglur2
JP2009537551A (ja) * 2006-05-17 2009-10-29 アメリカ合衆国 ホルモン受容体を調節するためのピリミジン低分子量リガンド
JP2009539865A (ja) 2006-06-06 2009-11-19 ベーリンガー インゲルハイム インターナショナル ゲゼルシャフト ミット ベシュレンクテル ハフツング 置換３−アミノ−チエノ［２，３−ｂ］ピリジン２−カルボン酸アミド化合物及び製造方法及びそれらの使用
RU2444524C2 (ru) * 2006-08-21 2012-03-10 Дженентек, Инк. Азабензотиофенильные соединения и способы применения
TW200845978A (en) 2007-03-07 2008-12-01 Janssen Pharmaceutica Nv 3-cyano-4-(4-tetrahydropyran-phenyl)-pyridin-2-one derivatives
TW200900065A (en) 2007-03-07 2009-01-01 Janssen Pharmaceutica Nv 3-cyano-4-(4-pyridinyloxy-phenyl)-pyridin-2-one derivatives
TW200922566A (en) 2007-09-14 2009-06-01 Ortho Mcneil Janssen Pharm 1,3 disubstituted 4-(aryl-X-phenyl)-1H-pyridin-2-ones
MY152078A (en) 2007-09-14 2014-08-15 Ortho Mcneil Janssen Pharm 1',3'-disubstituted-4-phenyl-3,4,5,6-tetrahydro-2h,1'h-[1,4']bipyridinyl-2'-ones
AU2008297877C1 (en) * 2007-09-14 2013-11-07 Addex Pharma S.A. 1,3-disubstituted-4-phenyl-1 H-pyridin-2-ones
US8653282B2 (en) * 2007-10-18 2014-02-18 Boehringer Ingelheim International Gmbh Preparation of dihydrothieno [3,2-D] pyrimidines and intermediates used therein
CA2704436C (en) 2007-11-14 2016-01-05 Ortho-Mcneil-Janssen Pharmaceuticals, Inc. Imidazo[1,2-a]pyridine derivatives and their use as positive allosteric modulators of mglur2 receptors
US8691849B2 (en) 2008-09-02 2014-04-08 Janssen Pharmaceuticals, Inc. 3-azabicyclo[3.1.0]hexyl derivatives as modulators of metabotropic glutamate receptors
JP5656848B2 (ja) 2008-10-16 2015-01-21 ジャンセン ファーマシューティカルズ， インコーポレイテッド． 代謝型グルタミン酸受容体モジュレーターとしてのインドールおよびベンゾモルホリンの誘導体
RU2512283C2 (ru) 2008-11-28 2014-04-10 Янссен Фармасьютикалз, Инк. Производные индола и бензоксазина в качестве модуляторов метаботропных глутаматных рецепторов
MY153913A (en) 2009-05-12 2015-04-15 Janssen Pharmaceuticals Inc 7-aryl-1,2,4-triazolo[4,3-a]pyridine derivatives and their use as positive allosteric modulators of mglur2 receptors
EA020671B1 (ru) 2009-05-12 2014-12-30 Янссен Фармасьютикалз, Инк. ПРОИЗВОДНЫЕ 1,2,4-ТРИАЗОЛО[4,3-a]ПИРИДИНА И ИХ ПРИМЕНЕНИЕ В КАЧЕСТВЕ ПОЛОЖИТЕЛЬНЫХ АЛЛОСТЕРИЧЕСКИХ МОДУЛЯТОРОВ РЕЦЕПТОРОВ mGluR2
PT2430022E (pt) 2009-05-12 2013-12-26 Janssen Pharmaceuticals Inc Derivados de 1,2,3-triazolo[4,3-a]piridina e a sua utilização para o tratamento ou prevenção de doenças neurológicas e psiquiátricas
US9012448B2 (en) 2010-11-08 2015-04-21 Janssen Pharmaceuticals, Inc. 1,2,4-triazolo[4,3-a]pyridine derivatives and their use as positive allosteric modulators of MGLUR2 receptors
ES2552455T3 (es) 2010-11-08 2015-11-30 Janssen Pharmaceuticals, Inc. Derivados de 1,2,4-triazolo[4,3-a]piridina y su uso como moduladores alostéricos positivos de receptores mGluR2
US8993591B2 (en) 2010-11-08 2015-03-31 Janssen Pharmaceuticals, Inc. 1,2,4-triazolo[4,3-a] pyridine derivatives and their use as positive allosteric modulators of MGLUR2 receptors
EP2734239A2 (en) 2011-07-18 2014-05-28 Arts Biologics A/S Long acting luteinizing hormone (lh) compound
AU2012340869B2 (en) 2011-11-23 2017-03-02 Cancer Research Technology Limited Thienopyrimidine inhibitors of atypical protein kinase C
JO3368B1 (ar) 2013-06-04 2019-03-13 Janssen Pharmaceutica Nv مركبات 6، 7- ثاني هيدرو بيرازولو [5،1-a] بيرازين- 4 (5 يد)- اون واستخدامها بصفة منظمات تفارغية سلبية لمستقبلات ميجلور 2
JO3367B1 (ar) 2013-09-06 2019-03-13 Janssen Pharmaceutica Nv مركبات 2،1، 4- ثلاثي زولو [3،4-a] بيريدين واستخدامها بصفة منظمات تفارغية موجبة لمستقبلات ميجلور 2
ME03518B (me) 2014-01-21 2020-04-20 Janssen Pharmaceutica Nv Kombinacije koje obuhvataju pozitivne alosterične modulatore ili ortosterične agoniste metabotropnog glutamatergičnog receptora podtipa 2 i njihova primjena
WO2015110435A1 (en) 2014-01-21 2015-07-30 Janssen Pharmaceutica Nv Combinations comprising positive allosteric modulators or orthosteric agonists of metabotropic glutamatergic receptor subtype 2 and their use
CN107602585A (zh) * 2017-10-23 2018-01-19 遵义医学院 噻吩并吡啶双杂环化合物的制备工艺
BR102019022529A2 (pt) * 2019-10-25 2021-05-04 Anhanguera Educacional Ltda. Processo para obtenção de composições farmacêuticas antitumorais através de butadienos push-pull, compostos e seus usos

Family Cites Families (8)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
WO1993013664A2 (en) * 1992-01-11 1993-07-22 Schering Agrochemicals Limited Biheterocyclic fungicidal compounds
JP3854648B2 (ja) * 1994-04-19 2006-12-06 武田薬品工業株式会社 縮合チオフェン誘導体、その製造法及び用途
TW449600B (en) 1994-04-19 2001-08-11 Takeda Chemical Industries Ltd Condensed-ring thiophene derivatives, their production and use
HUT77348A (hu) * 1994-11-08 1998-03-30 Takeda Chemical Industries, Ltd. Tienopiridin- és tienopirimidinszármazékok, eljárás előállításukra és az ezeket tartalmazó gyógyszerkészítmények
JPH09169767A (ja) * 1995-10-19 1997-06-30 Takeda Chem Ind Ltd 複素環化合物、その製造法および用途
WO1997014697A1 (en) 1995-10-19 1997-04-24 Takeda Chemical Industries, Ltd. Thienopyridine derivatives as gonadotropin releasing hormone antagonists
JPH09169766A (ja) * 1995-10-19 1997-06-30 Takeda Chem Ind Ltd チエノピリジン誘導体，その製造法および用途
WO1997041126A1 (en) * 1996-04-26 1997-11-06 Takeda Chemical Industries, Ltd. Thienopyridine derivatives, their production and use

Also Published As

Publication number Publication date
US20030212081A1 (en) 2003-11-13
WO2000061586A1 (en) 2000-10-19
CZ20013605A3 (cs) 2002-03-13
IL145483A0 (en) 2002-06-30
KR20010103801A (ko) 2001-11-23
CZ300832B6 (cs) 2009-08-19
HUP0200653A3 (en) 2004-07-28
TW564247B (en) 2003-12-01
ATE299507T1 (de) 2005-07-15
CN1177848C (zh) 2004-12-01
PE20010030A1 (es) 2001-01-27
RU2248979C2 (ru) 2005-03-27
BR0009558A (pt) 2002-02-19
AU3816600A (en) 2000-11-14
EP1171443A1 (en) 2002-01-16
TR200102839T2 (tr) 2002-04-22
AR028474A1 (es) 2003-05-14
DE60021262D1 (de) 2005-08-18
AU772258B2 (en) 2004-04-22
CO5160348A1 (es) 2002-05-30
CN1349535A (zh) 2002-05-15
ZA200107917B (en) 2003-09-23
PL350964A1 (en) 2003-02-24
NO20014824D0 (no) 2001-10-04
NZ514445A (en) 2003-07-25
HUP0200653A2 (en) 2002-06-29
JP4854856B2 (ja) 2012-01-18
KR100691546B1 (ko) 2007-03-12
JP2002541259A (ja) 2002-12-03
PT1171443E (pt) 2005-11-30
CA2368834C (en) 2009-11-03
ID30502A (id) 2001-12-13
BRPI0009558B1 (pt) 2016-10-25
DK1171443T3 (da) 2005-11-07
US6841553B2 (en) 2005-01-11
NO20014824L (no) 2001-10-04
CA2368834A1 (en) 2000-10-19
HU229002B1 (en) 2013-07-29
US6569863B1 (en) 2003-05-27
ES2245304T3 (es) 2006-01-01
DE60021262T2 (de) 2006-01-05
EP1171443B1 (en) 2005-07-13
MXPA01010144A (es) 2002-04-24
HK1041266A1 (en) 2002-07-05
HK1041266B (zh) 2005-09-16
IL145483A (en) 2007-06-03
NO328826B1 (no) 2010-05-25

Similar Documents

Publication Publication Date Title
PL219316B1 (pl) Bicykliczna pochodna heteroaromatyczna, zawierająca ją kompozycja farmaceutyczna i zastosowanie tej pochodnej
EP1427733B1 (en) Thieno[2,3-d]pyrimidines with combined lh and fsh agonistic activity
EP1322651B1 (en) Bicyclic heteroaromatic compounds
AU2002337035A1 (en) Thieno[2,3-d]pyrimidines with combined LH and FSH agonistic activity
EP1427734B1 (en) GLYCINE-SUBSTITUTED THIENO[2,3-d]PYRIMIDINES WITH COMBINED LH AND FSH AGONISTIC ACTIVITY
KR20010020155A (ko) 티에노피리딘 화합물, 그의 제조 방법 및 용도