PL217238B1 - Sposób wytwarzania tricyklicznego ketonu do syntezy analogów kamptotecyny oraz sposób wytwarzania analogów kamptotecyny - Google Patents

Description

Niniejszy wynalazek dotyczy sposobu syntezy związków kamptotecynowych. Bardziej konkretnie, wynalazek dotyczy sposobu wytwarzania tricyklicznego ketonu, który stanowi półprodukt w syntezie analogów kamptotecyny, mających aktywność przeciwnowotworową oraz sposobu wytwarzania analogów kamptotecyny w drodze syntezy totalnej.

Kamptotecyna (dalej określana jako CPT), wyizolowana z kory, korzenia, owoców, liści i innych części rośliny o pochodzeniu chińskim, Camptotheca acuminata, jest pięciocykIicznym alkaloidem (pierścień ABCDE), i jest znana ze swej aktywności przeciwnowotworowej, wywieranej na drodze hamowania syntezy kwasów nukleinowych. Tymczasem opisano wywoływanie przez pochodne kamptotecyny działań ubocznych, takich jak biegunka i tym podobne (Gann to Kagaku Ryohou 17, str. 115-120, 1990), co stwarza problem zaburzeń układu żołądkowo-jelitowego. W związku z tym, badano różne rodzaje pochodnych pod kątem zmniejszenia toksyczności, zwiększenia skuteczności, itd.

I tak, twórcy niniejszego wynalazku opisali już trihydrat chlorowodorku 7-etylo-10-[4-(1-piperydyno)-1-piperydyno]karbonyloksykamptotecyny (dalej określany jako CPT-11), rozpuszczalną w wodzie półsyntetyczną pochodną CPT, jako związek o zmniejszonej toksyczności w stosunku do CPT, który jest obecnie szeroko stosowany jako środek przeciwnowotworowy (nazwa generyczna: chlorowodorek irinotekanu).

Analogi kamptotecyny, takie jak CPT-11, można otrzymać przez chemiczną modyfikację CPT otrzymanej z surowców naturalnych.

Jednak ze względu na wyjątkowo niską ilość CPT otrzymywanej z surowców naturalnych, takich jak Camtotheca acuminata, stanowiącej substancję wyjściową, przewiduje się, że w związku z rosnącym popytem na CPT-11, który jest użyteczną pochodną, dostateczna podaż CPT będzie trudna niezależnie od podjętych środków, takich jak zalesianie. Chociaż synteza totalna jest również badana, obecnie nie jest ona praktycznie stosowana.

Jako sposób syntezy totalnej znana jest metoda Shen, W. i wspólpr., przedstawiona na poniższym schemacie reakcji, na drodze reakcji Friedlandera aminopropiofenonu i tricyklicznego ketonu (J. Org. Chem. 1993, 58, 611-617 „Concise Total Syntheses of dl-Camptothecin i Related Anticancer Drugs”, jakkolwiek występują tu pewne problemy, jak żmudność etapów, niedostateczna wydajność i możliwość syntezy jedynie racematu.

W międzyczasie Curran, D. P. i in. przeprowadzili syntezę totalną metodą wykorzystującą kaskadową cyklizację rodnikową aryloizonitrylu i jodopirydonu przedstawioną na poniższym schemacie reakcji (Chem. Eur. J. 1998, 4, 67-83 „A General Synthetic Approach to the (20S)-Camptothecin Family of Antitumor Agents by a Regiocontrolled Cascade Radical Cyclization of Aryl Isonitriles”), jednak pojawił się problem niedostatecznej wydajności reakcji cyklizacji i konieczności deprotekcji po przeprowadzeniu cyklizacji.

PL 217 238 B1

31%

Dodatkowo, chociaż w powyższej syntezie Curran, D. P. i in. zsyntetyzowali 4-jodo-2-metoksy6-trimetylosililopirydyno-3-karboksyaldehyd, półprodukt w syntezie tricyklicznego ketonu, tj. części CDE analogów CPT, zgodnie z poniższym schematem.

Sposób ten jest bardzo niebezpieczny ze względu na konieczność przemysłowego stosowania dużych ilości łatwopalnego t-BuLi. Dodatkowo, wymagana jest temperatura reakcji -78°C. Wszystko to uniemożliwia powiększanie skali produkcyjnej. Ponadto, z uwagi na konieczność skomplikowanej kontroli temperatury w całym układzie reakcyjnym, nie jest to układ odpowiedni dla skali przemysłowej.

Celem niniejszego wynalazku jest efektywne dostarczenie kamptotecyny (CPT), która jest substratem dla chlorowodorku irinotekanu i różnego rodzaju pochodnych i analogów CPT, takich jak 7-etylo-10-hydroksykamptotecyna, która jest kluczowym półproduktem dla wytwarzania chlorowodorku irinotekanu na drodze praktycznej syntezy totalnej. Bardziej konkretnie, celem niniejszego wynalazku jest zsyntetyzowanie półproduktu odpowiadającego części CDE szkieletu CPT, a mianowicie tricyklicznego ketonu, oraz zsyntetyzowanie, przy użyciu tego półproduktu, analogów kamptotecyny.

W tych okolicznościach twórcy niniejszego wynalazku przeprowadzili obszerne badania, i w konsekwencji, odnośnie do części stanowiącej pierścień CDE, wychodząc ze Związku (k) (2-metoksy-6-trimetylosililopirydyny (MTP))

(w którym TMS oznacza grupę trimetylosililową, a Me oznacza grupę metylową), opracowali środki dla dostarczenia CPT i jej stabilnych pochodnych, przez efektywne wytworzenie tricyklicznego ketonu, odpowiadającego części szkieletu CPT stanowiącej pierścień CDE, oraz dysponując 2'-amino-5'-hydroksypropiofenonem, odpowiadającym części szkieletu CPT stanowiącej pierścień AB, przedstawili proces syntezy totalnej, przez odpowiednie połączenie tych środków, bez stosowania substancji pochodzenia naturalnego, kończąc w ten sposób opracowanie wynalazku.

PL 217 238 B1

Tricykliczny keton, odpowiadający części szkieletu CPT stanowiącej pierścień CDE, można wytwarzać sposobem obejmującym syntezę 3-formylo-4-jodo-2-metoksy-6-trimetylosililopirydyny (Związek (I)) z 2-metoksy-6-trimetylosililopirydyny (Związek (k)) lub z 3-hydroksymetylo-4-jodo-2-metoksy-6-trimetylosililopirydyny (Związek (v)), przez ulepszenie i optymalizację sposobu według następującej drogi syntezy:

(gdzie TMS oznacza grupę trimetylosililową, Me oznacza grupę metylową, Et oznacza grupę etylową, Pr oznacza grupę propylową, i ^tBu oznacza grupę t-butylową), opracowanej na podstawie drogi Currana (Josien, H,; Ko, S. B.; Bom, D.: Curran, D. P. Chem. Eur. J. 1998, 4 67-83) i drogi Pharmacia & Upjohn (dalej określanej jako droga P&U; Heneger, K. E.; Ashford, S, W.; Baughman, T. A.; Sih, J. C.; Cu, R. L. J. Org. Chem. 1997, 62, 6588-6597), które są obecnie znanymi drogami syntetycznymi. Związek (v) jest produktem ubocznym, powstającym w syntezie 3-(2-butenyloksymetylo)-4-jodo-2-metoksy-6-trimetylosililopirydyny (Związek (m) ), w powyższej drodze syntezy Związek (I) i jest on opisany dalej, w przebiegu procesu.

A zatem, tricykliczny keton do syntezy analogów kamptotecyny można wytwarzać sposobem, w którym:

ze Związku (k):

lub ze Związku (v)

PL 217 238 B1 wytwarza się Związek (I):

po czym ze Związku (I) wytwarza się Związek (m)

następnie, ze Związku (n) wytwarza się Związek (o)

następnie, ze Związku (o) wytwarza się Związek (p)

następnie, ze Związku (p) wytwarza się Związek (q)

PL 217 238 B1 następnie następnie następnie

i w końcu ze Związku (t) wytwarza się Związek (h)

przy czym symbole w powyższych wzorach mają następujące znaczenie:

Me oznacza grupę metylową,

Et oznacza grupę etylową,

Pr oznacza grupę propylową, ^tBu oznacza grupę t-butylową), a

TMS oznacza grupę trimetylosililową, który to sposób obejmuje jeden lub więcej spośród etapów wybranych z grupy obejmującej:

1) etap wytwarzania Związku (I), przez zmieszanie Związku (k), odczynnika litującego, odczynnika formylującego i odczynnika jodującego;

(2) etap wytwarzania Związku (m), przez zmieszanie Związku (I), alkoholu krotylowego, trietylosilanu i kwasu oraz reakcję tej mieszaniny, bez stosowania rozpuszczalnika;

(3) etap wytwarzania Związku (I), przez zmieszanie Związku (v), półproduktu w etapie (2), ze środkiem utleniającym i zasadą;

(4) etap wytwarzania Związku (n), przez zmieszanie Związku (m), katalizatora palladowego, zasady i katalizatora przeniesienia fazowego oraz ogrzewanie tej mieszaniny w temperaturze wrzenia w rozpuszczalniku;

(5) etap wytwarzania Związku (o), przez zmieszanie Związku (n), katalizatora osmowego, współutleniacza, zasady i odczynnika asymetrycznego;

PL 217 238 B1 (6) etap wytwarzania Związku (p), przez zmieszanie Związku (o), zasady i jodu oraz ogrzewanie tej mieszaniny w temperaturze wrzenia, w ciekłej mieszaninie wody z alkoholem;

(7) etap wytwarzania Związku (q), przez zmieszanie Związku (p) i odczynnika desililująco-jodującego;

(8) etap wytwarzania Związku (r), przez zmieszanie Związku (q), katalizatora palladowego i zasady i reakcję tej mieszaniny w 1-propanolu, w atmosferze gazowego tlenku węgla;

(9) etap wytwarzania Związku (s), przez zmieszanie Związku (r) i odczynnika demetylującego oraz reakcję tej mieszaniny w temperaturze pokojowej;

(10) etap wytwarzania Związku (t) przez reakcję Związku (s), w obecności akrylanu t-butylu i zasady.

Co do Związku wyjściowego (k), w powyższej drodze syntetycznej, można stosować związek wytworzony opisaną powyżej drogą Curran'a (Josien, H,; Ko, S. B.; Bom, D.: Curran, D. P. Chem. Eur. J. 1998, 4 67-83), związek przekształcony chemicznie z podobnego związku wyizolowanego i oczyszczonego z różnych rodzajów substancji naturalnych lub samą substancję naturalną, zawierającą Związek (k).

Można stosować proces wytwarzania tricyklicznego ketonu według powyższej drogi syntetycznej, który obejmuje jeden lub więcej etapów spośród 12 etapów o wskazanych poniżej cechach:

(1) w etapie syntezy 4-jodo-2-metoksy-6-trimetylosililo-3-pirydynokarboksyaldehydu ((Związek (I)) z 2-metoksy-6-trimetylosililopirydyny ((Związek (k)), jako zasadę stosuje się n-butylolit i reakcję prowadzi się w stałej temperaturze -30 do -40°C;

(2) w etapie syntezy 3-(2-butenyloksymetylo)-4-jodo-2-metoksy-6-trimetylosililopirydyny ((Związek (m)) ze Związku (I), nie stosuje się rozpuszczalnika do rekcji;

(3) w etapie syntezy Związku (I) z 3-hydroksymetylo-4-jodo-2-metoksy-6-trimetylosililopirydyny (Związek (v)), jako środek utleniający stosuje się TEMPO-podchloryn sodu;

(4) w etapie syntezy 4-etylo-8-metoksy-6-trimetylosililo-1H-pirano[3,4-c]pirydyny (Związek (n)) ze Związku (m), jako rozpuszczalnik do reakcji stosuje się mieszaninę eteru diizopropylowego, acetonitrylu i wody, a jako zasadę stosuje się N,N-diizopropyloetyloaminę;

(5) w etapie syntezy (S)-4-etylo-3,4-dihydro-3,4-dihydroksy-8-metoksy-6-trimetylosililo-1H-pirano[3,4-c]pirydyny (Związek (o)) ze Związku (n), jako katalizator osmowy stosuje się osmian(VI) potasu;

(6) w etapie syntezy (S)-4-etylo-3,4-dihydro-4-hydroksy-8-metoksy-6-trimetylosililo-3-okso-1H-pirano [3,4-c] pirydyny (Związek (p)) ze Związku (o), mieszaninę reakcyjną ogrzewa się w temperaturze wrzenia z jodem (4 równoważniki);

(7) w etapie syntezy (S)-4-etylo-3,4-dihydro-4-hydroksy-6-jodo-8-metoksy-3-okso-1H-pirano[3,4-c]pirydyny (Związek (q)) ze Związku (p), stosuje się N-chlorosukcynoimid-jodek sodu w kwasie octowym;

(8) w etapie chemicznego oczyszczania Związku (q), do mieszaniny dodaje się roztwór zasady, taki jak wodny roztwór wodorotlenku sodu, do odczynu alkalicznego, przemywa rozpuszczalnikiem organicznym, takim jak chloroform, a następnie warstwę wodną, po jej zakwaszeniu, ekstrahuje się rozpuszczalnikiem organicznym, takim jak chloroform;

(9) w etapie optycznego oczyszczania Związku (q), Związek (q) rozpuszcza się w silnie polarnym rozpuszczalniku, takim jak chloroform i rozdziela na warstwy, przy użyciu rozpuszczalnika o niskiej polarności, takiego jak n-heksan, z wytworzeniem osadu, który usuwa się przez odsączenie, po czym przesącz zatęża się;

(10) w etapie syntezy (S)-4-etylo-3,4-dihydro-4-hydroksy-8-metoksy-3-okso-1H-pirano[3,4-c]pirydyno-6-karboksylanu propylu (dalej określany jako Związek (r)) ze Związku (q), jako katalizator palladowy stosuje się octan palladu;

(11) w etapie syntezy (S)-4-etylo-3,4,7,8-tetrahydro-4-hydroksy-3,8-diokso-1H-pirano[3,4-c]pirydyno-6-karboksylanu propylu (dalej określany jako Związek (s)) ze Związku (r), reakcję prowadzi się w temperaturze pokojowej;

(12) w etapie syntezy (S)-4-etylo-3,4,8,10-tetrahydro-4,6-dihydroksy-3,10-diokso-1H-pirano[3,4-f]indolidyno-7-karboksylanu 1,1-dimetyloetylu (Związek (t)) ze Związku (s), prowadzi się addycję Michaela, stosując węglan potasu.

Następnie, (13) w etapie otrzymywania SN-38 z (S)-4-etyIo-7,8-dihydro-4-hydroksy-1H-pirano[3,4-f]indolidyno-3,6,10-(4H)-trionu (Związek (h)) i Związku (e), SN-38 można korzystnie otrzymać prowadząc reakcję w atmosferze gazu obojętnego.

PL 217 238 B1

Zgodnie z niniejszym wynalazkiem, sposób wytwarzania tricyklicznego ketonu do syntezy analogów kamptotecyny, charakteryzuje się tym, że obejmuje następujące etapy:

- etap (1): ze Związku (k)

wytwarza się Związek (l);

przez zmieszanie Związku (k) z odczynnikiem formylującym, odczynnikiem jodującym oraz n-butylolitem, jako odczynnikiem litującym, w stałej temperaturze w zakresie od -30 do -40°C; następnie

- etap (2): ze Związku (I) wytwarza się Związek (m)

przez zmieszanie Związku (I), alkoholu krotylowego, trietyIosilanu i kwasu i poddanie tej mieszaniny reakcji, bez stosowania rozpuszczalnika; i ewentualnie

- etap (3): ze Związku (v) wytwarza się Związek (I)

przez zmieszanie Związku (v), produktu ubocznego etapu (2), ze środkiem utleniającym i zasadą; a następnie,

- etap (4): ze Związku (m) wytwarza się w Związek (n)

przez zmieszanie Związku (m), katalizatora palladowego, zasady i katalizatora przeniesienia fazowego oraz ogrzewanie tej mieszaniny w temperaturze wrzenia, w rozpuszczalniku; następnie

PL 217 238 B1

- etap (5): ze Związku (n) wytwarza się Związek (o)

przez zmieszanie Związku (n), katalizatora osmowego, współutleniacza, zasady i odczynnika asymetrycznego; następnie

- etap (6): ze Związku (o) wytwarza się Związek (p)

przez zmieszanie Związku (o), zasady i jodu oraz ogrzewanie tej mieszaniny w temperaturze wrzenia, w mieszaninie wody z alkoholem; następnie

- etap (7): ze Związku (p) wytwarza się Związek (q)

przez zmieszanie Związku (p) i odczynnika desililująco-jodującego; następnie - etap (8): ze Związku (q) wytwarza się Związek (r)

przez zmieszanie Związku (q), katalizatora palladowego i zasady, oraz poddanie tej mieszaniny reakcji w 1-propanolu, W atmosferze gazowego tlenku węgla; następnie

- etap (9): ze Związku (r) wytwarza się Związek (s)

PL 217 238 B1 przez zmieszanie Związku (r) i odczynnika dimetylującego oraz poddanie tej mieszaniny reakcji w temperaturze pokojowej; następnie

- etap (10): ze Związku (s) wytwarza się Związek (t)

przez poddanie Związku (s) reakcji w obecności akrylanu t-butylu i zasady; i wreszcie - etap (11): ze Związku (t) wytwarza się tricykliczny keton. Związek (h):

przez zmieszanie związku (t) i kwasu trifluorooctowego, przy czym symbole w powyższych wzorach mają następujące znaczenie:

Me oznacza grupę metylową,

Et oznacza grupę etylową,

Pr oznacza grupę propylową, ^tBu oznacza grupę t-butylową, a

TMS oznacza grupę trimetylosililową.

Korzystnie, środkiem utleniającym stosownym w etapie (3) jest TEMPO-podchloryn sodu.

Korzystnie, zasadą stosowaną w etapie (4) jest węglan potasu lub N,N-diizopropyloetyloamina.

Ponadto korzystnie, rozpuszczalnikiem stosownym w etapie (4) jest tetrahydrofuran (THF) lub mieszanina eter diizopropylowy-acetonitryl-woda.

Również korzystnie, katalizatorem palladowym stosownym w etapie (4) jest octan palladu, zasadą jest węglan potasu, katalizatorem przeniesienia fazowego jest bromek tetrabutyloamoniowy, a rozpuszczalnikiem jest tetrahydrofuran.

Korzystnie, katalizatorem osmowym stosownym w etapie (5) jest osmian(VI) potasu.

Korzystnie, zasadą stosowaną w etapie (6) jest węglan wapnia, a mieszaniną alkohol-woda jest mieszanina metanol-woda.

Ponadto, w etapie (6) korzystnie stosuje się 4 równoważniki jodu w stosunku do Związku (o).

Korzystnie, odczynnikiem desililująco-jodującym stosowanym w etapie (7) jest jod-trifIuorooctan srebra lub N-chlorosukcynoimid-jodek sodu.

Korzystnie, zasadą stosowną w etapie (10) jest węglan potasu.

W korzystnym wykonaniu. Związek (q) oczyszcza się chemicznie w etapach oczyszczania obejmujących:

- dodanie do wodnego roztworu alkalicznego produktu reakcji otrzymanego w etapie (7) i mieszanie;

- dodanie rozpuszczalnika organicznego i mieszanie;

a następnie usunięcie warstwy organicznej; oraz

- zakwaszenie warstwy wodnej i ekstrahowanie rozpuszczalnikiem organicznym.

Korzystnie, wodnym roztworem alkalicznym jest wodny roztwór wodorotlenku sodu.

Korzystnie, rozpuszczalnikiem organicznym jest chloroform.

W korzystnym wykonaniu. Związek (q) oczyszcza się optycznie w etapach oczyszczania obejmujących:

- rozpuszczenie produktu reakcji, otrzymanego w etapie (7), w rozpuszczalniku silnie polarnym i rozdzielenie na warstwy za pomocą rozpuszczalnika o niskiej polarności; oraz

- odsączenie osadu, a następnie zatężenie przesączu do sucha pod zmniejszonym ciśnieniem.

PL 217 238 B1

Korzystnie, rozpuszczalnikiem silnie polarnym jest chloroform.

Korzystnie, rozpuszczalnikiem o niskiej polarności jest n-heksan.

Tricykliczny keton otrzymany powyższym sposobem znajduje zastosowanie do wytwarzania analogów kamptotecyny.

Wynalazek dotyczy również sposobu wytwarzania analogów kamptotecyny, w którym tricykliczny keton o wzorze

otrzymany powyższym sposobem, poddaje się reakcji z 2'-amino-5'-hydroksyropiofenonem.

W korzystnym wykonaniu, tricykliczny keton i 2'-amino-5'-hydroksypropiofenon miesza się i otrzymaną mieszaninę poddaje się reakcji w atmosferze gazu obojętnego.

Poniżej objaśniono bardziej szczegółowo poszczególne etapy wytwarzania tricyklicznego ketonu.

Jak wskazano powyżej, w etapie (1), Związek (k) rozpuszcza się w rozpuszczalniku, po czym dodaje się odczynniki: litujący, formylujący i jodujący oraz miesza, otrzymując Związek (I).

Jako rozpuszczalnik można stosować tetrahydrofuran (THF), eter dietylowy, heksan, heptan i podobne, a szczególnie korzystnie tetrahydrofuran (THF), ze względu na rozpuszczalność i reaktywność.

Jako odczynnik litujący stosuje się n-butylolit, ze względu na łatwość manipulowania i reaktywność.

Ilość n-butylolitu, wynosi od 2 do 10 równoważników w stosunku do Związku (k), korzystnie 2 do 5 równoważników.

Dla ilustracji jako przykłady odczynników formylujących można wymienić N-formylo-N,N',N'-trimetyloetylenodiaminę, dimetyloformamid (DMF) i podobne, a korzystnie ze względu na późniejsze jodowanie stosuje się N-formylo-N,N',N'-trimetyloetylenodiaminę.

Ilość odczynnika formylującego dobiera się w zależności od danego odczynnika, przykładowo w przypadku stosowania N-formylo-N,N',N'-trimetyloetylenodiaminy stosuje się 1 do 10 równoważników w stosunku do Związku (k), korzystnie 1 do 3 równoważników.

Jako odczynnik jodujący można stosować jod, N-jodosukcynoimid (NIS) i podobne, a szczególnie korzystny pod względem kosztu i reaktywności jest jod.

Stosuje się 1 do 10 równoważników odczynnika jodującego w stosunku do Związku (k), korzystnie 1 do 5 równoważników.

Temperatura reakcji jest względnie stała i mieści się w zakresie od -30 do -40°C.

W etapie (2), do Związku (I) dodaje się alkohol krotylowy, trietylosilan i kwas i miesza bez stosowania rozpuszczalnika, otrzymując Związek (m).

Alkohol krotylowy stosuje się w ilości 1 do 10 równoważników w stosunku do Związku (k), korzystnie 2 do 5 równoważników.

Trietylosilan stosuje się w ilości 1 do 10 równoważników w stosunku do Związku (k), korzystnie 1 do 4 równoważników.

Jako kwas można stosować kwas trifIuorooctowy (TFA), kwas siarkowy, kwas metanosulfonowy, kwas chlorowodorowy i podobne, a szczególnie korzystnie stosuje się TFA, ze względu na jego reaktywność.

Co do ilości stosowanego kwasu, przykładowo w przypadku TFA stosuje się 1 do 15 równoważników w stosunku do Związku (I), korzystnie 5 do 10 równoważników.

W etapie (3), Związek (I) można otrzymać przez rozpuszczenie Związku (v), półproduktu z etapu (2), w rozpuszczalniku, po czym dodanie środka utleniającego i zasady oraz mieszanie.

Można korzystnie stosować dowolny typowo stosowany rozpuszczalnik. Przykładami takiego rozpuszczalnika są dichlorometan, chloroform, acetonitryl, toluen, n-heksan i podobne, a szczególnie korzystne ze względu na reaktywność są toluen i n-heksan.

PL 217 238 B1

Przykładami ilustrującymi środki utleniające są ditlenek manganu, nadjodan Dessa-Martina, odczynnik Jonesa (Na2Cr2O7/H2SO4), PCC, PDC, DMSO-chlorek oksalilu-trietyloamina (utlenianie Swern'a), TEMPO-podchloryn, i podobne, szczególnie korzystny jest TEMPO-podchloryn, a najbardziej korzystnie TEMPO-podchloryn sodu.

Co do ilości środka utleniającego, to na przykład, w przypadku TEMPO-podchloryn sodu, TEMPO stosuje się w ilości 0,001 do 0,1 równoważnika w stosunku do ilości Związku (v), korzystnie 0,005 do 0,02 równoważnika. Ponadto, podchloryn sodu stosuje się w ilości 1 do 5 równoważników, korzystnie 1 do 2 równoważników.

Można korzystnie stosować dowolną typowo stosowaną zasadę. Przykładami ilustrującymi takie zasady są wodorowęglan sodu, węglan sodu, węglan potasu, węglan wapnia, wodorotlenek sodu, wodorotlenek wapnia, trietyloamina i podobne, a szczególnie korzystnie, wodorowęglan sodu.

Co do ilości stosowanej zasady, przykładowo w przypadku wodorowęglanu sodu, stosuje się go w ilości 1 do 10 równoważników w stosunku do ilości Związku (v), korzystnie 2 do 4 równoważników.

Temperatura reakcji jest w zakresie -10 do 30°C, korzystnie, w celu stłumienia reakcji ubocznej, -10 do 10°C.

Ponadto, czas reakcji jest w zakresie 0,5 do 10 godzin, korzystnie 0,5 do 5 godzin.

W etapie (4), Związek (m) rozpuszcza się w rozpuszczalniku, dodaje katalizator palladowy, zasadę i katalizator przeniesienia fazowego, i ogrzewa do wrzenia, otrzymując Związek (n).

Jako rozpuszczalnik można stosować acetonitryl, tetrahydrofuran (THF), eter diizopropylowy (IPE), eter dietylowy, toluen, wodę i podobne, a szczególnie korzystne, ze względu na reaktywność, są acetonitryl, tetrahydrofuran (THF), IPE i woda, bardziej korzystne THF lub mieszanina acetonitryl-IPE-woda.

Jako katalizator palladowy można korzystnie stosować octan palladu, tetrakis(trifenylofosfino)pallad, dichlorobis(trifenylofosfino)pallad, chlorek palladu i podobne, a szczególnie korzystny ze względu na reaktywność jest octan palladu.

Katalizator palladowy stosuje się w ilości 0,01 do 1 równoważnika w stosunku do ilości Związku (m), korzystnie 0,05 do 0,2 równoważnika.

Można korzystnie stosować dowolną typowo stosowaną znaną zasadę. Przykładami ilustrującymi takie zasady są na przykład węglan sodu, węglan potasu, węglan wapnia, węglan cezu, trietyloamina (TEA), N,N-diizopropyloetyloamina (DIPEA), wodorotlenek sodu, wodorotlenek potasu i podobne, szczególnie korzystne są zaś węglan potasu i DIPEA.

Ilość stosowanej zasady wynosi, przykładowo, w przypadku DIPEA, 1 do 20 równoważników w stosunku do ilości Związku (m), korzystnie 5 do 10 równoważników.

Jako katalizator przeniesienia fazowego można korzystnie stosować typowo stosowane czwartorzędowe sole amoniowe lub etery koronowe, szczególnie korzystnie, bromek tetrabutylo-amoniowy.

Ilość stosowanego katalizatora przeniesienia fazowego wynosi, przykładowo, w przypadku bromku tetrabutylo-amoniowego, 0,1 do 3 równoważników w stosunku do ilości Związku (m), korzystnie 0,5 do 1,5 równoważnika.

Czas reakcji, w przypadku stosowania THE, jest w zakresie 1 do 20 godzin, korzystnie 4 do 10 godzin. W przypadku stosowania mieszaniny acetonitryl-IPE-woda czas reakcji jest w zakresie 0,5 do 10 godzin, korzystnie 1 do 5 godzin.

W etapie (5), Związek (n) rozpuszcza się w mieszaninie alkohol-woda, dodaje katalizator osmowy, współutleniacz, katalizator asymetryczny, zasadę i metanosulfonamid, i miesza, otrzymując Związek (o).

Przykładami alkoholi są metanol, etanol, 1-propanol, izopropanol (IPA), 1-butanol, 2-butanol, alkohol t-butylowy i podobne, a szczególnie korzystny, ze względu na reaktywność, jest alkohol t-butylowy.

Jako katalizator osmowy można korzystnie stosować tetratlenek osmu, osmian(VI) potasu i podobne, a szczególnie korzystny, ze względu na łatwość manipulowania, jest osmian(VI) potasu.

Ilość stosowanego katalizatora osmowego wynosi 0,001 do 0,1 równoważników w stosunku do ilości Związku (n), korzystnie 0,002 do 0,01 równoważników.

Jako współutleniacz można korzystnie stosować heksacyjanożelazian(III) potasu, N-tlenek N-metylomorfoliny (NMO) i podobne, a szczególnie korzystny, ze względu na reaktywność, jest heksacyjanożelazian(III) potasu.

Ilość stosowanego współutleniacza, przykładowo, w przypadku heksacyjanożelazianu(III) potasu wynosi 1 do 10 równoważników, w stosunku do ilości Związku (n), korzystnie 2 do 5 równoważników.

Przykładami katalizatorów asymetrycznych są (DHQD)2PYR, (DHQD)2PHAL, (DHQD)2AQN i podobne, a szczególnie korzystny, ze względu na wydajność optyczną, jest (DHQD)2PYR.

PL 217 238 B1

Ilość stosowanego katalizatora asymetrycznego, przykładowo, w przypadku (DHQD)2PYR, wynosi 0,005 do 0,1 równoważników, w stosunku do ilości Związku (n), korzystnie 0,01 do 0,05 równoważników.

Jako zasadę można stosować węglan sodu, węglan potasu, węglan wapnia, węglan cezu, wodorotlenek sodu, wodorotlenek potasu i podobne, a szczególnie korzystny, ze względu na reaktywność, jest węglan potasu.

Ilość stosowanej zasady wynosi, na przykład, w przypadku węglanu potasu, 1 do 20 równoważników, w stosunku do ilości Związku (n), korzystnie 4 do 10 równoważników.

Metanosulfonamid stosuje się w ilości 0,1 do 5 równoważników, w stosunku do ilości Związku (n), korzystnie 0,5 do 2 równoważników.

Temperatura reakcji jest w zakresie -10 do 30°C, korzystnie -10 do 10°C.

W etapie (6), Związek (o) rozpuszcza się w rozpuszczalniku, dodaje zasadę i jod, i ogrzewa do wrzenia, otrzymując Związek (p).

Przykładami rozpuszczalnika są metanol, etanol, 1-propanol, izopropanol (IPA), woda i podobne, a szczególnie korzystna, ze względu na reaktywność, jest mieszanina metanol-woda.

Jako zasadę można korzystnie stosować dowolną z typowo stosowanych zasad. Przykładami takich zasad są węglan sodu, węglan potasu, węglan wapnia, węglan cezu, wodorotlenek sodu, wodorotlenek potasu i podobne, a szczególnie korzystny jest węglan wapnia.

Ilość stosowanej zasady wynosi, przykładowo, w przypadku węglanu wapnia, 1 do 10 równoważników w stosunku do ilości Związku (o), korzystnie 2 do 5 równoważników.

Ilość stosowanego jodu wynosi 1 do 10 równoważników w stosunku do ilości Związku (o), korzystnie 3 do 5 równoważników.

Ponadto, czas reakcji jest w zakresie 0,5 do 20 godzin, korzystnie 1 do 5 godzin.

W etapie (7), Związek (p) rozpuszcza się w rozpuszczalniku, i poddaje reakcji z jod-trifIuorooctan srebra (dalej określany jako l2-CF3COOAg) lub układem N-chlorosukcynoimid-jodek sodu (dalej określany jako NCS-Nal), otrzymując Związek (q).

Odnośnie rozpuszczalnika, w przypadku l2-CF3COOAg dogodne są dichlorometan, czterochlorek węgla, chloroform i podobne, a w szczególności korzystny jest dichlorometan. Ponadto, w przypadku NCS-NaI można stosować kwas octowy, acetonitryl i podobne, a szczególnie korzystny, ze względu na reaktywność, jest kwas octowy.

Odnośnie ilości l2-CF3COOAg, I2 stosuje się w ilości 1 do 10 równoważników, w stosunku do ilości Związku (p), korzystnie 2 do 4 równoważników. CF3COOAg stosuje się w ilości 1 do 10 równoważników, korzystnie 2 do 4 równoważników.

Odnośnie do ilości NCS-Nal, NCS stosuje się w ilości 1 do 20 równoważników w stosunku do ilości Związku (p), korzystnie 5 do 8 równoważników. NaI stosuje się w ilości 1 do 20 równoważników, w stosunku do ilości Związku (p), korzystnie 5 do 8 równoważników.

Temperatura reakcji w przypadku stosowania l2-CF3COOAg wynosi 10 do 60°C, korzystnie 20 do 40°C. W przypadku stosowania NCS-NaI temperatura reakcji wynosi 20°C do temperatury wrzenia, korzystnie 50 do 80°C.

Czas reakcji jest w zakresie 5 do 48 godzin, korzystnie 15 do 24 godzin.

W przypadku chemicznego oczyszczania Związku (q), do Związku (q) dodaje się zasadowy rozpuszczalnik, przykładowo, taki, jak 0,2 N roztwór wodny wodorotlenku sodu, i miesza, otrzymując związek z otwartym pierścieniem Iaktonowym (Związek (u)):

(w którym Me oznacza grupę metylową, a Et oznacza grupę etylową), który jest rozpuszczalny w wodnym roztworze zasady. Podczas przemywania roztworu rozpuszczalnikiem organicznym, obojętno-zasadowa substancja przechodzi do warstwy organicznej. Warstwę organiczną oddziela się, następnie warstwę wodną zakwasza się kwasem i ekstrahuje rozpuszczalnikiem organicznym, odzyskując Związek (q) z dobrą czystością.

PL 217 238 B1

Stężenie rozpuszczalnika zasadowego jest w zakresie 0,01 do 5 N, korzystnie 0,1 do 1 N, bardziej korzystnie 0,2 do 0,5 N.

Przykładami stosowanych zasad są wodorotlenek potasu, wodorotlenek wapnia, wodorotlenek sodu, węglan potasu, węgIan sodu i podobne, szczególnie korzystnie wodorotlenek sodu.

Jako rozpuszczalnik organiczny można korzystnie stosować dowolny z typowo stosowanych rozpuszczalników. Przykładami takich rozpuszczalników są dichlorometan, chloroform, octan etylu, toluen, eter dietylowy, eter diizopropylowy i podobne, a szczególnie korzystnie, dichlorometan i chloroform.

Przykładami stosowanych kwasów są kwas chlorowodorowy, kwas siarkowy, kwas azotowy, kwas octowy, kwas fosforowy, kwas trifIuorooctowy i podobne, a szczególnie korzystnie kwas chlorowodorowy.

W przypadku optycznego oczyszczania Związku (q), Związek (q) rozpuszcza się rozpuszczalniku silnie polarnym i rozwarstwia się za pomocą rozpuszczalnika o niskiej polarności, w celu strącenia kryształów, które odsącza się. Przesącz zatęża się pod zmniejszonym ciśnieniem do sucha. Otrzymane kryształy są racemiczne, a bardziej oczyszczony optycznie Związek (q) otrzymuje się jako pozostałość.

Jako rozpuszczalnik silnie polarny można stosować chloroform, dichlorometan, octan etylu, metanol, etanol, propanol i podobne, a szczególnie korzystnie chloroform.

Ilość stosowanego rozpuszczalnika silnie polarnego, przykładowo, w przypadku chloroformu, wynosi 1 do 10 ml, korzystnie 3 do 6 ml, na 1 g Związku (q).

Przykładami rozpuszczalników o niskiej polarności są n-heksan, n-heptan, eter dietylowy podobne, a szczególnie korzystny jest n-heksan.

Stosunek rozpuszczalnik silnie polarny:rozpuszczalnik słabo polarny, przykładowo, w przypadku chloroform:n-heksan, jest w zakresie 10:1 do 1:20, korzystnie 2:1 do 1:2.

Temperatura procedury krystalizacji jest nie wyższa niż temperatura pokojowa, korzystnie nie wyższa niż 5°C.

W etapie (8), Związek (q) rozpuszcza się w 1-propanolu, dodaje katalizator palladowy i zasadę oraz poddaje reakcji w atmosferze tlenku węgla, otrzymując Związek (r).

Jako katalizator palladowy można korzystnie stosować octan palladu, tetrakis(trifenylofosfino)pallad, dichlorobis-(trifenylofosfino)pallad, chlorek palladu i podobne, a szczegó lnie korzystny, ze względu na reaktywność, jest octan palladu.

Ilość katalizatora palladowego wynosi 0,005 do 0,5 równoważników w stosunku do ilości Związku (q), korzystnie 0,01 do 0,1 równoważnika.

Jako zasadę można korzystnie stosować dowolną z typowo stosowanych zasad. Przykładami takich zasad są węglan sodu, węglan potasu, węglan wapnia, węglan cezu, trietyloamina (TEA), N,N-diizopropyloetyloamina (DIPEA), wodorotlenek sodu, wodorotlenek potasu i podobne, a szczególnie korzystny jest węglan potasu.

Ilość stosowanej zasady wynosi, przykładowo, w przypadku węglanu potasu, 1 do 20 równoważników, w stosunku do ilości Związku (q), korzystnie 4 do 10 równoważników.

Temperatura reakcji jest w zakresie 20°C do temperatury wrzenia, korzystnie od nie więcej niż 50°C do temperatury wrzenia.

W etapie (9), Związek (r) rozpuszcza się w rozpuszczalniku, dodaje odczynnik demetylujący i poddaje reakcji w temperaturze pokojowej, otrzymując Związek (s).

Jako rozpuszczalnik można stosować acetonitryl, chloroform, dichlorometan, toluen i podobne, a szczególnie korzystny jest acetonitryl.

Przykładowymi odczynnikami demetylującymi są chlorotrimetylosilan-jodek sodu, jodotrimetylosilan, kwas jodowodorowy, kwas bromowodorowy i podobne, a szczególnie korzystny jest chlorotrimetylosilan-jodek sodu.

Stosowana ilość odczynnika demetylującego wynosi, przykładowo, w przypadku chlorotr imetylosilan-jodek sodu, 1 do 10 równoważników, w stosunku do ilości Związku (r), korzystnie do 5 równoważników.

W etapie (10), Związek (s) rozpuszcza się w rozpuszczalniku, dodaje zasadę, i miesza w atmosferze gazu obojętnego. Do otrzymanej mieszaniny wkrapla się akrylan t-butylu i miesza w atmosferze gazu obojętnego, otrzymując Związek (t).

Jako rozpuszczalnik, można korzystnie stosować sulfotlenek dimetylu (DMSO), N,N-dimetyloformamid (DMF) i podobne, a szczególnie korzystny, ze względu na reaktywność, jest DMSO.

Jako zasadę można stosować węglan potasu, węglan sodu, wodorotlenek sodu, wodorotl enek potasu i podobne, a szczególnie korzystny jest węglan potasu.

PL 217 238 B1

Stosowana ilość zasady wynosi, przykładowo, w przypadku węglanu potasu, 1 do 20 równoważników, w stosunku do ilości Związku (s), korzystnie 2 do 5 równoważników.

Jako gaz obojętny można stosować dowolny gaz szlachetny, taki jak argon, hel, neon, krypton, ksenon, radon lub podobne, lub gaz o niskiej reaktywności, taki jak azot, korzystnie, ze względu na koszty, argon i azot.

Stosowana ilość akrylanu t-butylu wynosi 1 do 20 równoważników, w stosunku do ilości Związku (s), korzystnie 8 do 12 równoważników.

Temperatura reakcji jest w zakresie 20 do 80°C, korzystnie 40 do 60°C.

Czas reakcji jest w zakresie 5 do 48 godzin, a w szczególności, jest nie dłuższy niż 24 godzin, dla uniknięcia rozkładu wytworzonego Związku (t).

Związek (h) i Związek (e) rozpuszcza się w rozpuszczalniku, dodaje kwas, i ogrzewa, mieszając, w atmosferze gazu obojętnego, otrzymując SN-38.

Jako rozpuszczalnik można korzystnie stosować toluen, kwas octowy i podobne, a szczególnie korzystna jest mieszanina toluen-kwas octowy.

Jako gaz obojętny można stosować dowolny gaz szlachetny, taki jak argon, hel, neon, krypton, ksenon, radon lub podobne, lub gaz o niskiej reaktywności, taki jak azot, korzystnie ze względu na koszty argon i azot.

Jako kwas można stosować kwas toluenosulfonowy, kwas metanosulfonowy, kwas trifIuorooctowy i podobne, a szczególnie korzystny ze względu na reaktywność jest kwas toluenosulfonowy.

Stosowana ilość kwasu wynosi, przykładowo, w przypadku kwasu toluenosulfonowego, 1 do 100 mg w stosunku do ilości 1 g Związku (h), korzystnie 10 do 30 mg.

Stosowana ilość Związku (e) wynosi 1 do 3 równoważników w stosunku do ilości Związku (h), korzystnie 1 do 1,5 równoważnika.

Temperatura reakcji jest w zakresie 50°C do temperatury wrzenia, korzystnie 80°C do temperatury wrzenia.

Wynalazek umożliwia, dzięki zastosowaniu wskazanych komponentów, przeprowadzenie w praktyce syntezy asymetrycznej związku(-ów) mającego(-ych) szkielet, który staje się częścią szkieletu CPT, stanowiącą pierścień CDE (tricykliczny keton).

Część szkieletu CPT stanowiącą pierścień AB, tj. 2'-amino-5'-hydroksypropiofenon, można wytworzyć, zgodnie z typową następującą drogą syntezy:

PL 217 238 B1 wytwarza się Związek (b) ra .CHO

Γ ^(b) ^NOz następnie, ze Związku (b) wytwarza się Związek (c)

następnie, ze Związku (c) wytwarza się Związek (d)

a następnie, ze Związku (d) wytwarza się Związek (e)

przy czym R w powyższych wzorach oznacza grupę zabezpieczającą, którą można usunąć przez deprotekcję metodą redukcji katalitycznej.

Grupa zabezpieczająca R, którą można usunąć przez deprotekcję metodą katalitycznej redukcji, nie jest szczególnie ograniczona, ale typowymi przykładami są grupy zabezpieczające typu eteru benzylowego, jak benzyl, metoksybenzyl, 2,6-dimetylobenzyl, 4-nitrobenzyl, oraz grupy zabezpieczające typu węglanu benzylu, jak benzyloksykarbonyl, chociaż korzystnie stosowana, ze względu na koszt odczynnika, jest grupa benzylowa.

Ponadto, jeśli chodzi o Związek (a), który jest substratem, można stosować związek zsyntetyzowany znanymi sposobami, przekształcony chemicznie z podobnego związku, związek wyizolowany i oczyszczony z różnego typu substancji naturalnych, lub substancję naturalną zawierającą Związek (a). Można również stosować odczynnik dostępny w handlu.

Powyższa drogą syntezy, obejmuje jeden lub więcej etapów wybranych z grupy obejmującej:

(1) etap wytwarzania Związku (b), przez zmieszanie Związku (a), odczynnika benzylującego i zasady oraz mieszanie tej mieszaniny w rozpuszczalniku w temperaturze wrzenia;

(2) etap wytwarzania Związku (c), przez wkraplanie odczynnika Grignarda do Związku (b) w atmosferze gazu obojętnego ;

(3) etap wytwarzania Związku (d), przez zmieszanie Związku (c) i środka utleniającego oraz mieszanie mieszaniny;

(4) etap wytwarzania Związku (e), przez katalityczną redukcję Związku (d).

PL 217 238 B1

Poniżej objaśniono bardziej szczegółowo powyższe etapy (1) do (4).

W etapie (1), Związek (a) rozpuszcza się lub zawiesza w rozpuszczalniku, następnie dodaje się odczynnik benzylujący i zasadę, i ogrzewa mieszając, otrzymując Związek (b).

Jako rozpuszczalnik można stosować N,N-dimetyloformamid (DMF), sulfotlenek dimetylu, chloroform, acetonitryl, etanol, wodę i podobne, a szczególnie korzystny jest DMF, ze względu na rozpuszczalność i reaktywność.

Stosuje się trzykrotną lub wyższą ilość DMF, w stosunku do ilości Związku (a), korzystnie w zakresie 3- do 20-krotnej.

Jako odczynnik benzylujący można stosować dowolny typowo stosowany, znany odczynnik benzylujący. Przykładami ilustrującymi konkretne odczynniki są chlorek benzylu, bromek benzylu, jodek benzylu, fenylodiazometan, węglan dibenzylu i podobne, a szczególnie korzystnie można stosować chlorek benzylu.

Stosowana ilość odczynnika benzylującego może być dobrana odpowiednio do danego odczynnika, a w przypadku stosowania, przykładowo, chlorku benzylu, jest on stosowany w ilości 1 do 5 równoważników, w stosunku do Związku (a), korzystnie 1 do 2 równoważników.

Jako zasadę można stosować dowolną z typowo stosowanych zasad. Przykładami ilustrującymi konkretne zasady są węglan potasu, węglan sodu, węglan cezu, wodorotlenek potasu, wodorotlenek sodu, i podobne, a szczególnie korzystnie może być stosowany węglan potasu.

Stosowana ilość zasady może być dobrana odpowiednio do danego odczynnika, a w przypadku, przykładowo, węglanu potasu, jest on stosowany w ilości 1 do 10 równoważników, w stosunku do Związku (a), korzystnie 1 do 4 równoważników.

Temperatura ogrzewania jest w zakresie 60 do 100°C, korzystnie 60 do 80°C.

Dodatkowo, czas reakcji jest w zakresie 0,5 do 24 godzin, korzystnie 1 do 20 godzin.

W etapie (2), Związek (c) otrzymuje się przez wkraplanie odczynnika Grignarda do Związku (b), w atmosferze gazu obojętnego.

Jako gaz obojętny można stosować dowolny gaz szlachetny, taki jak argon, hel, neon, krypton, ksenon, radon lub podobne, lub gaz o niskiej reaktywności, taki jak azot, a szczególnie korzystne, ze względu na koszty, są argon i azot.

Można korzystnie stosować dowolny, typowo stosowany odczynnik Grignarda. Przykładami ilustrującymi konkretne odczynniki Grignarda są bromek winylomagnezu, chlorek winylomagnezu, jodek winylomagnezu i podobne, a w szczególności bromek winylomagnezu.

Stosowana ilość odczynnika Grignarda może być dobrana odpowiednio do danego odczynnika, a w przypadku stosowania przykładowo bromku winylomagnezu, jest on stosowany w ilości od 1 do 2 równoważników, w stosunku do Związku (b), korzystnie 1 do 1,5 równoważnika.

Chociaż synteza Związku (c) jest możliwa zarówno w przypadku wkraplania odczynnika Grignarda do roztworu Związku (b) jak i przeciwnie, wkraplania roztworu Związku (b) do odczynnika Grignarda, w celu zmniejszenia wytwarzania zredukowanego produktu ubocznego (dalej. Związek (f))

(w którym R oznacza grupę zabezpieczającą, którą można usunąć przez deprotekcję metodą redukcji katalitycznej), korzystne jest wkraplanie odczynnika Grignarda do roztworu Związku (b).

Rozpuszczalnik reakcji, przykładowo THF może być w nadmiarze 10- do 100-krotnym, a dla zmniejszenia zwłaszcza tworzenia alkoholu, korzystny jest nadmiar 50- do 100-krotny.

Korzystnie, temperatura reakcji nie jest wyższa niż 10°C, a dla zmniejszenia zwłaszcza tworzenia alkoholu, korzystna jest temperatura -78 do -40°C.

Czas reakcji wynosi 0,1 do 3 godzin, a szczególnie korzystnie 0,5 do 1 godziny.

W etapie (3), Związek (d) można otrzymać przez zmieszanie Związku (c) ze środkiem utleniającym i mieszanie tej mieszaniny.

PL 217 238 B1

Można stosować dowolny typowy znany środek utleniający. Przykłady takich środków utleniających obejmują np. ditlenek manganu, nadjodan Dessa-Martina, odczynnik Jonesa (Na2Cr2O7/H2SO4), PCC, PDC, DMSO/chlorek oksalilu/trietyloamina (utlenianie Swerna), TEMPO-podchloryn sodu i podobne, a szczególnie korzystnie można stosować ditlenek manganu, nadjodan Dessa-Martina, odczynnik Jonesa i TEMPO-podchloryn sodu.

Korzystnie można stosować środek utleniający przygotowany bezpośrednio przed użyciem, a w przypadku, przykładowo, ditlenku manganu, sporządzony bezpośrednio przed użyciem z nadmanganianu potasu i siarczanu manganu.

Ilość stosowanego środka utleniającego może być dobrana odpowiednio do danego odczynnika, a w przypadku, przykładowo, ditlenku manganu stosuje się go w ilości 2- do 50-krotnej, korzystnie 4- do 10-krotnej, w stosunku do Związku (c).

Jako rozpuszczalnik można korzystnie stosować, przykładowo, chloroform, chlorek metylenu, octan etylu, benzen, toluen i podobne, a szczególnie korzystne są chloroform i chlorek metylenu.

Rozpuszczalnik jest stosowany w nadmiarze 5- do 50-krotnym, korzystnie 10- do 20-krotnym.

Czas reakcji wynosi 1 do 48 godzin, a szczególnie korzystnie 1 do 18 godzin.

W etapie (4), Związek (e) można otrzymać przez katalityczną redukcję Związku (d).

Jako katalizator redukcji można korzystnie stosować pallad na węglu, wodorotlenek palladu na węglu, rod na tlenku glinu i podobne, a szczególnie korzystne są pallad na węglu i wodorotlenek palladu na węglu.

Ilość katalizatora redukcji wynosi 0,01 do 0,5 równoważnika w stosunku do Związku (d), korzystnie 0,05 do 0,2 równoważnika.

Można korzystnie stosować dowolny typowy znany rozpuszczalnik, jakkolwiek ze względu na rozpuszczalność, korzystny jest octan etylu.

Rozpuszczalnik jest stosowany w nadmiarze 5- do 50-krotnym, korzystnie 10- do 20-krotnym.

Czas reakcji wynosi 0,1 do 24 godzin, a szczególnie korzystnie 1 do 3 godzin.

Ponadto, zamiast syntetyzować Związek (e) na drodze opisanych powyżej etapów (1) do (4), można ze Związku (a)

wytworzyć Związek (c'')

następnie, ze Związku (c'') wytworzyć Związek (d'')

PL 217 238 B1 a następnie, ze Związku (d) wytworzyć Związek (e)

Na tej drodze syntetycznej, przez wkraplanie odczynnika Grignarda do Związku (a), w atmosferze gazu obojętnego, można otrzymać Związek (c). Następnie, przez zmieszanie Związku (c) i środka utleniającego oraz mieszanie tej mieszaniny, można otrzymać Związek (d), a Związek (e) można otrzymać przez redukcję katalityczną Związku (d). W tym przypadku można stosować ten odczynnik Grignarda i środek utleniający, co w powyższych etapach (2) i (3). W tej drodze syntetycznej, ponieważ nie stosuje się grupy zabezpieczającej, można przeprowadzić po prostu syntezę części stanowiącej pierścień AB.

Ponadto, 2'-amino-5'-hydroksypropiofenon można otrzymać w drodze syntezy obejmującej jeden lub więcej etapów spośród następujących:

(1) etap syntezy 5-benzyloksy-2-nitrobenzaldehydu (Związek (b')) z 5-hydroksy-2-nitrobenzaldehydu (Związek (a));

(2) etap syntezy 1-(5-benzyloksy-2-nitrofenolo)-2-propen-1-olu (Związek (c')) ze Związku (b');

(3) etap syntezy 1-(5-benzyloksy-2-nitrofenolo)-2-propen-1-onu (Związek (d')) ze Związku (c'); i (4) etap syntezy 2'-amino-5'-hydroksypropiofenonu (Związek (e)) ze Związku (d').

Co do związków (c') i (d'), będących związkami przejściowymi w przedstawionym powyżej sposobie, nie opisano dotychczas ich syntezy, są one zatem użytecznymi nowymi związkami.

Otrzymany powyżej opisanymi sposobami 2'-amino-5'-hydroksypropiofenon, stanowiący pierścień AB szkieletu CPT, można poddać reakcji z tricyklicznym ketonem, stanowiącym pierścień CDE szkieletu CPT, otrzymanym sposobem według wynalazku, w celu przeprowadzenia syntezy totalnej CPT.

Ponadto, można wytwarzać analogi kamptotecyny przez reakcję Związku (e), otrzymanego w etapie (4) lub na drodze syntetycznej opisanej poprzednio, z tricyklicznym ketonem, a jako taki keton tricykliczny można stosować przykładowo Związek (h):

Poniżej wynalazek zostanie zilustrowany bardziej szczegółowo za pomocą przykładów, ale wynalazek nie jest do tych przykładów ograniczony.

[P r z y k ł a d 1 - referencyjny]

Synteza Związku (b')

w którym Bn oznacza grupę benzylową.

Związek (a) (38,5 g, 0,230 moli) rozpuszczono w 116 ml DMF lub acetonu. Do mieszanego roztworu Związku (a) dodano w temperaturze pokojowej w atmosferze argonu węglan potasu (33,4 g, 0,242 moli, 2,1 równ.) i 27,8 ml (0,242 moli, 1,05 równ.) lub 59,95 ml (0,461 moli, 2 równ.)

PL 217 238 B1 chlorku benzylu. Po zakończeniu dodawania, mieszaninę ogrzewano w temperaturze 60°C i energicznie mieszano przez 20 godzin, okresowo sprawdzając zawartość Związku (a). Gdy nie wykrywano już Związku (a), mieszaninę przesączono z odsysaniem.

Substancję stałą przemyto tym samym rozpuszczalnikiem, który stosowano do reakcji. Przesącz i przemywki połączono, i odparowano rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem. Do pozostałości dodano wodę (300 ml). Mieszaninę mieszano, a wytrącony osad odsączono i wysuszono na powietrzu. Po wysuszeniu na powietrzu, przesączoną substancję rozpuszczono w 170 ml octanu etylu. Roztwór ten dodano z mieszaniem do 1 litra heksanu. Wytrąconą stałą substancję odsączono z odsysaniem, przemyto 300 ml mieszaniny octanu etylu i heksanu (1:10) i wysuszono pod zmniejszonym ciśnieniem.

Przeprowadzono eksperymenty (Eksp.) 1 i 2, w których zmieniano ilość chlorku benzylu, oraz Eksp. 3, w którym jako rozpuszczalnik reakcji zastosowano aceton.

T a b e l a 1

	Rozpuszczalnik reakcji	Ilość chlorku benzylu	Czas reakcji (godz.)	Wydajność po wyizolowaniu
Eksp. 1	DMF	1,05 równ.	20	94%
Eksp. 2	DMF	2,00 równ.	1	94%
Eksp. 3	aceton	2,00 równ.	18	-

-: poniżej granicy wykrywalności

Jak pokazano w Tabeli 1, gdy stosowano 1,05 równ. chlorku benzylu (Eksp. 1), do zako ńczenia reakcji z wydajnością 94% potrzebne było 20 godzin. Gdy stosowano 2,00 równ. chlorku benzylu (Eksp. 2), reakcja była zakończona w ciągu 1 godziny, a wydajność wynosiła 94%. Minimalną wymaganą dla reakcji ilością DME była ilość trzykrotna, w przeciwnym razie mieszanie było zakłócane przez wytrącanie się w trakcie reakcji substancji stałej. Gdy jako rozpuszczalnik reakcji stosowano aceton, reakcja nie zachodziła nawet po 18 godzinach we wrzeniu.

Warunki robocze HPLC

Kolumna: Inertsil ODS-2, 5 μm, 4,6 mm IDx250 mm (GL science-made)

Temperatura: stała temperatura około 40°C

Faza ruchoma: mieszanina woda:acetonitryl (1:1)

Szybkość przepływu: 1 ml/min

Detekcja: 220 nm

[P r z y k ł a d 2 - referencyjny]

Synteza Związku c') (1)

w którym Bn oznacza grupę benzylową.

Związek (b') (1,0 g, 3,89 mmoli) rozpuszczono w 20 ml THF. Do chłodzonego lodem, mieszanego roztworu Związku (b') w atmosferze argonu wkroplono, w ciągu 15 minut, bromek winylomagnezu (1,0M roztwór w THF, 5,84 ml, 5,84 mmol, 1,5 równ.). Podczas dodawania, temperat urę wewnętrzną utrzymywano w zakresie 3 do 10°C. Mieszano przez 1 godzinę, po czym roztwór reakcyjny dodano, z mieszaniem, do nasyconego wodnego roztworu chlorku amonu (20 ml), a następnie do roztworu dodano 20 ml octanu etylu i 4 ml heksanu Otrzymaną warstwę organiczną przemyto kolejno 20 ml wody i nasyconego wodnego roztworu chlorku sodu, po czym wysuszono nad 3 g siarczanu sodu. Rozpuszczalnik odparowano pod zmniejszonym ciśnieniem, otrzymując produkt reakcji A.

PL 217 238 B1

Roztwór Związku (b'), wytworzonego, jak opisano powyżej, w THF (20 ml) wkroplono, w ciągu 15 minut, w atmosferze argonu do chłodzonego lodem roztworu bromku winylomagnezu (1,0M roztwór w THF, 5,84 ml). Temperaturę wewnętrzną podczas dodawania utrzymywano w zakresie 3 do 10°C. Mieszano przez 1 godzinę, po czym roztwór reakcyjny dodano, z mieszaniem, do nasyconego wodnego roztworu chlorku amonu (20 ml) i następnie, do roztworu dodano 20 ml octanu etylu i 4 ml heksanu. Warstwę organiczną oddzielono i przemyto 20 ml wody i nasyconego wodnego roztworu chlorku sodu oraz wysuszono nad 3 g siarczanu sodu. Rozpuszczalnik odparowano pod zmniejszonym ciśnieniem, otrzymując produkt reakcji B.

Produkty reakcji A i B oczyszczono metodą chromatografii na kolumnie z żelem krzemionkowym(octan etylu:heksan = 1:20), otrzymując produkt reakcji A z Eksp. 4 oraz odpowiednio produkt reakcji B z Eksp. 5.

T a b e l a 2

	Wydajność Związku (c')	Wydajność Związku (f) (pole pod pikiem, %)
Eksp. 4	84,0%	3,5%
Eksp. 5	26,8%	11,3%

Jak pokazano w Tabeli 2, gdy do roztworu Związku (b') dodano odczynnik Grignarda, wydajność produktu wzrosła o 57% i tworzenie produktu ubocznego, Związku (f), zostało stłumione.

Warunki robocze HPLC; patrz Przykład 1.

[P r z y k ł a d 3 - referencyjny]

Synteza Związku (c') (2)

Związek (b') (1,0 g, 3,89 mmoli) rozpuszczono w 10 do 100 ml THE. Do mieszanego roztworu Związku (b') wkroplono w atmosferze argonu, w ciągu 15 minut, bromek winylomagnezu (1,0M w THE, 5,84 ml, 5,84 mmol, 1,5 równ.). Mieszano przez 1 godzinę, po czym roztwór reakcyjny dodano z mieszaniem do nasyconego wodnego roztworu chlorku amonu (20 ml), następnie do roztworu dodano 20 ml octanu etylu i 4 ml heksanu, warstwę organiczną oddzielono i przemyto kolejno 20 ml wody i nasyconego wodnego roztworu chlorku sodu oraz wysuszono nad 3 g siarczanu sodu. Rozpuszczalnik odparowano pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość oczyszczono w taki sam sposób jak opisano w przykładzie 2 (Eksp. 4 i 5). Eksp. 6 przedstawia wyniki reakcji w temperaturze 20°C, przy zastosowaniu 20-krotnej ilości rozpuszczalnika. Eksp. 7 do 9 przedstawiają wyniki reakcji w temperaturze 3°C, przy zastosowaniu, odpowiednio, 10-krotnej, 40-krotnej i 100-krotnej ilości rozpuszczalnika. Wyniki reakcji zestawiono w Tabeli 3.

T a b e l a 3

	Temperatura reakcji	Ilość rozpuszczalnika	Wydajność Związku (c') (pole pod pikiem, %)	Wydajność Związku (f) (pole pod pikiem, %)
Eksp. 4	3°C	20-krotna	84,0%	3,5%
Eksp. 6	20°C	20-krotna	68,7%	4,8%
Eksp. 7	3°C	10-krotna	81,1%	5,7%
Eksp. 8	3°C	40-krotna	88,6%	3,5%
Eksp. 9	3°C	100-krotna	90,2%	2,8%

Jak pokazano w Tabeli 3, gdy reakcję prowadzono w temperaturze 10 °C lub niższej, bardziej korzystnie 5°C lub niższej, tworzenie Związku (f) było stłumione, a wydajność Związku (c') wzrosła o 15% lub więcej. Gdy stosowano 100-krotną ilość rozpuszczalnika (Eksp. 9), tworzenie Związku (f) było stłumione i wydajność Związku (c') wzrosła o 6%.

Warunki robocze HPLC; patrz Przykład 1.

PL 217 238 B1

[P r z y k ł a d 4 - referencyjny]

Synteza Związku (d') (1)

w którym Bn oznacza grupę benzylową.

(1) Wytwarzanie ditlenku manganu:

Do wodnego roztworu nadmanganianu potasu (96,0 g/600 ml, 0,607 moli) dodano w temperaturze pokojowej, z mieszaniem, wodny roztwór pięciowodnego siarczanu manganu (122 g/150 ml, 0,506 moli) i 117 ml 40% roztworu wodorotlenku sodu. Mieszano przez 18 godzin, po czym stałą substancję odsączono z odsysaniem i przemyto wodą. Otrzymaną substancję stałą wysuszono na powietrzu, otrzymując 91,2 g ditlenku manganu.

(2) Synteza Związku (d')

Związek (c') (2,00 g, 7,02 mmoli) rozpuszczono w 20 ml chloroformu, dichlorometanu lub octanu etylu. Do energicznie mieszanego roztworu Związku (c') dodano w temperaturze 25°C w atmosferze argonu 8,00 g ditlenku manganu (4-krotna ilość, 92,0 mmoli, 13 równ.), wytworzonego powyżej opisaną metodą. Mieszaninę energicznie mieszano przez 15 godzin. Gdy nie wykrywano już substratu, mieszaninę przesączono z odsysaniem. Otrzymaną substancję stałą przemyto 20 ml chloroformu. Przesącz i przemywki połączono, i odparowano rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem. Otrzymano Eksp. 10 do 12.

T a b e l a 4

	Rozpuszczalnik reakcji	Czas reakcji (godz.)	Pozostały substrat (pole pod pikiem, %)	Wydajność
Eksp. 10	chloroform	15	-	91%
Eksp. 11	dichlorometan	3	-	79%
Eksp. 12	octan etylu	24	8%	-

-: poniżej granicy wykrywalności

Jak pokazano w Tabeli 4, gdy jako rozpuszczalnik reakcji stosowano chloroform lub dichlorometan. Związek (d') zsyntetyzowano z dobrą wydajnością. W szczególności, czas reakcji skrócił się do jednej trzeciej, gdy jako rozpuszczalnik reakcji stosowano dichlorometan. Z drugiej strony, gdy stosowano octan etylu. Związek (c') pozostał nawet po 24 godzinach.

[P r z y k ł a d 5 - referencyjny]

Synteza Związku (d') (2)

Do energicznie mieszanej, chłodzonej lodem mieszaniny 15 7,0 g (3,5 mmoli) Związku (c'), toluen (70 ml), octanu etylu (70 ml), wody (10 ml) i 38,3 mg (1% mol.) TEMPO dodano, chłodząc lodem (w temperaturze 2 do 6°C, 55 min), wodny roztwór podchloryn sodu (dostępny chlor minimum 5,0%; 42 ml) i wodny roztwór wodorowęglanu sodu (7,1 g w 60 ml wody). Po 5 minutach wykryto 0,4% substratu (HPLC, % pola pod pikiem). Mieszaninę odstawiono, oddzielono warstwę organiczną i przemyto kolejno mieszaniną jodku potasu i wodorosiarczanu potasu (żółty > czerwono-brązowy), nasyconym wodnym roztworem tiosiarczanu sodu, następnie wodą. Rozpuszczalnik odparowano pod zmniejszonym ciśnieniem, otrzymując 6,4 g Związku (d') (wydajność 91%, czystość 92,6% według HPLC), który oczyszczono przez krystalizację z mieszaniny metanolu i wody (25:1), otrzymując 2,3 g oczyszczonego Związku (d') (wychodząc z 3,0 g; oczyszczony Związek (d'), 2,3 g, odzysk: 77%, czystość: 95,2% według HPLC).

Warunki robocze HPLC; jak w Przykładzie 1.

PL 217 238 B1

[P r z y k ł a d 6 - referencyjny] Synteza Związku (e)

w którym Bn oznacza grupę benzylową.

Do chłodzonego lodem, mieszanego roztworu 1,84 g (6,50 mmoli) Związku (d') w 37 ml octanu etylu, dodano w atmosferze argonu 0,69 g (0,65 mmol, 10% mol.) 10% palladu na węglu. Mieszaninę energicznie mieszano w temperaturze 25° C w atmosferze wodoru i okresowo pobierano próbkę mieszaniny do HPLC. Mieszaninę reakcyjną przesączono i przesącz odparowano. Otrzymano Eksp. 13 do 14.

T a b e l a 5

	Czas reakcji	Wydajność Związku (e)	Wydajność Związku (g) (pole pod pikiem, %)
Eksp. 13	0,1 godziny	71%	14%
Eksp. 14	13 godzin	81%	0%

Jak pokazano w Tabeli 5, reakcję prowadzono przez dłużej niż 13 godzin, wydajność Związku (e) wzrosła o 10% i tworzenie produktu ubocznego. Związku (g), było stłumione.

Warunki robocze HPLC

Kolumna: Inertsil ODS-2, 5 μm, 4,6 mm IDx250 mm (GL science-made)

Temperatura: stała temperatura około 40°C

Faza ruchoma: mieszanina woda:acetonitryl (1:1)

Szybkość przepływu: 1 ml/min

Detekcja: 254 nm

[P r z y k ł a d 7 - referencyjny]

Cały proces syntezy 2'-amino-5'-hydroksypropiofenonu

Cały proces syntezy 2'-amino-5'-hydroksypropiofenonu jest następujący.

(1) Synteza Związku (b')

Związek (a) (1,00 g, 5,98 mmoli) rozpuszczono w 3 ml DMF. Do mieszanego roztworu Związku (a) dodano w temperaturze pokojowej w atmosferze argonu węglan potasu (0,87 g, 6,28 mmoli, 2,1 równ.) i 0,72 ml (6,28 mmoli, 1,05 równ.) chlorku benzylu. Po zakończeniu dodawania, mieszaninę ogrzewano w 60°C i energicznie mieszano przez 20 godzin, okresowo sprawdzając zawartość Związku (a) za pomocą HPLC. Gdy nie wykrywano już Związku (a), mieszaninę przesączono z odsysaniem.

Substancję stałą przemyto 3 ml DMF. Przesącz i przemywki połączono, i odparowano rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem. Po odparowaniu, pozostałość dodano do 100 ml wody. Mieszaninę mieszano krótko, po czym nierozpuszczalną substancję odsączono z odsysaniem i wysuszono na powietrzu. Po wysuszeniu na powietrzu, substancję wysuszono pod zmniejszonym ciśnieniem (1 mm Hg, w temperaturze 20°C), otrzymując 1,45 g (wydajność 95%) Związku (b') w postaci jasnożółtego osadu. Właściwości fizyczne Związku (b'), w tym widmo NMR, były następujące.

Związek (b'); t.t. 71-73°C.

¹H-NMR (400MHz, CDCI3): δ 5,21 (2H, s, PhCH2O), 7,21 (1H, dd, J=2,8, 9,3 Hz), 7,35-7,44 (6H, m), 8,16 (1H, d, J=9,3 Hz), 10,48 (1H, s, CHO).

IR (KBr): 1250, 1333, 1514, 1589, 1697 cm^-1

EI-MS: m/z 257 (M+).

(2) Synteza Związku (c')

Związek (b') (1,0 g, 3,89 mmoli) rozpuszczono w 20 ml THF. Do chłodzonego lodem, mieszanego roztworu Związku (b') w atmosferze argonu wkroplono w ciągu 15 minut roztwór bromku winylomagnezu (1,0M roztwór w THF, 5,84 ml, 5,84 mmoli, 1,5 równ.). Podczas dodawania, temperaturę

PL 217 238 B1 wewnętrzną utrzymywano w zakresie 3 do 10 C. Mieszano przez 1 godzinę, po czym roztwór reakcyjny dodano do mieszanego nasyconego wodnego roztworu chlorku amonu. Następnie dodano 20 ml octanu etylu i 4 ml heksanu, i warstwę organiczną oddzielono i przemyto 20 ml wody i nasyconego wodnego roztworu chlorku sodu i wysuszono nad 3 g siarczanu sodu. Rozpuszczalnik odparowano pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość (1,19 g) oczyszczono metodą chromatografii na kolumnie z żelem krzemionkowym(octan etylu:heksan = 1:10), otrzymując 0,93 g Związku (c') (wydajność 84%) w postaci pomarańczowego osadu. Właściwości fizyczne Związku (b'), w tym widmo NMR, były następujące.

Związek (c'); t.t. 60-63°C.

¹H-NMR (400MHz, CDCl3) δ 5,15 (2H, s, PhCH2O), 5,22-5,26 (1H, m), 5,39-5,44 (1H, m), 5,90 (1H, d, J=5,1 Hz), 6,06 (1H, ddd, J=5,1, 10,5, 15,6 Hz), 6,94 (1H, dd, J=2,9, 9,0Hz), 7,34 (1H, d, J=2,9 Hz), 7,35-7,44 (5H, m), 8,04 (1H, d, J=9,0 Hz).

IR (KBr): 3298, 1614, 1582, 1506, 1292, 1229 cm^-1.

EI-MS: m/z 285 (M+).

(3) Synteza Związku (d')

Związek (c') (2,00 g, 7,02 mmoli) rozpuszczono w 20 ml chloroformu. Do energicznie mieszanego roztworu Związku (c') w temperaturze 25° C w atmosferze argonu dodano ditlenek manganu (8,00g, 4-krotna ilość, 92,0 moli, 13 równ.). Mieszaninę energicznie mieszano przez 15 godzin. Gdy nie wykrywano już substratu, mieszaninę przesączono z odsysaniem. Otrzymaną substancję stałą przemyto 20 ml chloroformu. Przesącz i przemywki połączono, i odparowano rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość oczyszczono metodą chromatografii na kolumnie z żelem krzemionkowym(octan etyIu:heksan = 1:20), otrzymując 1,88 g Związku (d') (wydajność 95%) w postaci białego osadu. Właściwości fizyczne Związku (b'), w tym widmo NMR, były następujące.

Związek (d'); t.t. 84-85°C.

¹H-NMR (400MHz, CDCI3) δ 5,17 (2H, s, PhCH2O), 5,83 (1H, d, J=17,7 Hz), 6,01 (1H, d, J=10,6 Hz), 6,62 (1H, dd, J=10,6, 17,7 Hz), 6,91 (1H, d, J=2,7 Hz), 7,10 (1H, dd, J=2,7, 9,0Hz), 7,37-7,43 (5H, m), 8,17 (1H, d, J=9,0 Hz).

IR (KBr): 1686, 1578, 1506, 1342, 1244 cm^-1.

EI-MS: m/z 283 (M⁺).

(4) Synteza Związku (e)

Do chłodzonego lodem mieszanego roztworu 1,84g (6,50 mmoli) Związku (d') w 37 ml octanu etylu, dodano w atmosferze argonu 0,69 g (0,65 mmol, 10 mol%) 10% palladu na węglu. Mieszaninę energicznie mieszano w temperaturze 25°C w atmosferze wodoru. Mieszano przez 13 godzin, po czym katalizator usunięto z mieszaniny reakcyjnej przez odsączenie. Przesącz odparowano pod zmniejszonym ciśnieniem, otrzymując 0,87 g (wydajność 81%, czystość 91,14% według HPLC) surowego produktu w postaci pomarańczowego osadu. 500 mg otrzymanego produktu reakcji oczyszczono metodą chromatografii na kolumnie z żelem krzemionkowym (octan etylu:heksan = 1:10 >1:4), otrzymując 421 mg Związku (e) (wydajność 84%, czystość 95,59% według HPLC) w postaci żółtego osadu. Właściwości fizyczne Związku (b'), w tym widmo NMR, były następujące.

Związek (e); t.t. 131-140°C ¹H-NMR (400MHz, CDCI3) δ 1,20 (3H, t, J=7,2 Hz), 2,93 (2H, q, J=7,2 Hz), 6,59 (1H, d, J=8,8 Hz), 6,88 (1H, dd, J=2,9, 8,8 Hz), 7,23 (1H, d, J=2,9 Hz).

IR (KBr): 3379, 3296, 1670, 1447, 1194 cm^-1.

EI-MS: m/z 165 (M⁺).

[P r z y k ł a d 8 - referencyjny]

Metoda syntezy Związku (e) bez grupy ochronnej R (1) Synteza Związku (c) ze Związku (a)

PL 217 238 B1

Związek (a) (500 mg, 2,99 mmoli) rozpuszczono w 15 ml THF. Do chłodzonego lodem, mieszanego roztworu Związku (a), wkroplono, w ciągu około 5 minut, w atmosferze argonu, bromek winylomagnezu (1,0 M roztwór w THF, 7,5 ml, 7,5 mmol, 2,5 równ.). Mieszano przez 1 godzinę, po czym mieszaninę reakcyjną dodano do chłodzonego lodem kwasu chlorowodorowego o stężeniu 1 mol/l (30 ml). Następnie dodano 30 ml octanu etylu i 5 ml heksanu, warstwę organiczną oddzielono i przemyto 50 ml wody i nasyconym wodnym roztworem chlorku sodu i wysuszono nad 3 g siarczanu sodu. Rozpuszczalnik odparowano pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość oczyszczono metodą chromatografii na kolumnie z żelem krzemionkowym(octan etylu:heksan = 1:10 > 1:3), otrzymując 541 mg Związku (c) (wydajność 93%) w postaci żółto-brązowego osadu.

Związek (c);

¹H-NMR (400MHz, CDCI3) δ 5,22-5,26 (1H, m), 5,35-5,40 (1H, m), 5,90-5,92 (1H, m), 6,06 (1H, ddd, J=5,2, 10,5, 15,6 Hz), 6,83 (1H, dd, J=2,7, 9,0 Hz), 7,19 (1H, d, J=2,7 Hz), 8,00 (1H, d, J=9,0 Hz).

(2) Synteza Związku (d) ze Związku (c)

Związek (c) (1,00 g, 5,13 mmoli) rozpuszczono w 8 ml acetonu. Do chłodzonego lodem roztworu Związku (c) dodano podczas mieszania odczynnik Jonesa (3,0 ml, 5 mmoli, 1,5 równ.). Mieszano przez 0,5 godziny, po czym do mieszaniny reakcyjnej dodano trzy kostki lodu i nasycony wodny roztwór wodorosiarczanu sodu (5 ml). Następnie dodano 50 ml octanu etylu i 5 ml heksanu, warstwę oddzielono i przemyto kolejno 50 ml wody i nasyconego wodnego roztworu chlorku sodu i wysuszono nad 5 g siarczanu sodu. Rozpuszczalnik odparowano pod zmniejszonym ciśnieniem, otrzymując 0,82g Związku (d) (wydajność 83%).

Związek (d);

¹H-NMR (400MHz, DMSO-d6) δ 5,84 (1H, d, J=17,6 Hz), 6,11 (1H, d, J=10,7 Hz), 6,60 (1H, dd, J=10,7, 17,7 Hz), 6,75 (1H, d, 2,7 Hz), 7,03 (1H, dd, 9,1 Hz), 8,13 (1H, d, J=9,1 Hz), 11,41 (1H, s).

(2) Synteza Związku (e) ze Związku (d)

Związek (d) (100 mg, 0,513 mmoli) rozpuszczono w 1 ml octanu etylu. Do chłodzonego lodem roztworu dodano w atmosferze argonu, z mieszaniem, 55 mg (0,0513 mmoli, 10 mol%) 10% palladu na węglu. Mieszaninę mieszano w temperaturze pokojowej w atmosferze wodoru przez 18 godzin. Katalizator odsączono i przesącz odparowano pod zmniejszonym ciśnieniem, otrzymując 64 mg Związku (e) (wydajność 76%) w postaci żółtego osadu.

[P r z y k ł a d 9 - referencyjny]

PL 217 238 B1

Związek (e) (0,36 g, 2,14 mmoli), otrzymany w Przykładzie 7, i Związek (h) (0,50 g, 1,82 mmoli) zawieszono w mieszaninie kwasu octowego i toluenu (AcOH-toluen; 1:1,10 ml). Do zawiesiny dodano w temperaturze pokojowej monohydrat kwasu p-toluenosulfonowego (p-TsOH^H₂O; 10 mg) i mieszaninę mieszano w 100°C przez 18 godzin. Mieszaninę reakcyjną zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem, do pozostałości dodano toluen (10 ml), i mieszaninę ponownie zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem. Do pozostałości dodano aceton (9 ml) i mieszaninę mieszano w temperaturze pokojowej 2 godziny, nierozpuszczalną substancję odsączono i przemyto acetonem (2 ml, dwa razy). Odsączoną substancję wysuszono pod zmniejszonym ciśnieniem, otrzymując SN-38 (0,63 g, czystość 97,7% według HPLC, wydajność 89%) w postaci czarnego osadu.

Warunki robocze HPLC

Kolumna: Inertsil ODS-2, 5 μm, 4, 6 mm IDx250 mm (GL science-made)

Temperatura: stała temperatura około 40°C

Szybkość przepływu: 1 ml/min

Faza ruchoma: metanol-acetonitryl-10 mM diwodorofosforan potasu (1:1:3)

Detekcja: 254 nm

SN-38;

¹H-NMR (400MHz, CDCI3) δ 0,98 (3H, t, J=7 Hz, CH3), 1,38 (3H, t, J=7 Hz, CH3), 1,90 (2H, q, J=7 Hz, CH2), 3,08 (2H, q, J=7 Hz, CH2), 5,17 (2H, s, CH2O), 5,23 (1H, d, J=16 Hz), 5,54 (1H, d, J=16 Hz), 6,83 (1H, d, J=9 Hz), 7,34-7,39 (3H, m).

[P r z y k ł a d 10 - referencyjny]

Synteza 7-etylo-10-[4-(1-piperydyno)-1-piperydyno]karbonyloksykamptotecyny (SN-38B-11)

SN-38B-11 (1,22 g, 2,08 mmol, wydajność 89%, czystość enancjomeryczna 99,8%ee) otrzymano z SN-38 (0,91 g, 2,32 mmoli) zsyntetyzowanego w Przykładzie 9 na drodze procedury opisanej w literaturze (Sawada, S.; Okajima, S.; Aiyama, R.; Nokata, K.; Furuta, T.; Yokokura, T.; Sugino, E.; Yamaguchi, K.; Miyasaka, T. Chem. Pharm. Bull. 1991, 39, 1446.)·

Warunki robocze chiralnej HPLC

Kolumna: DAICEL CHIRALCEL OD-H, 0,46 cm lDx25cm (#ODHOCEAK031)

Kartridż ochronny: DAICEL CHIRALCEL OD-H, 0,4 cm ID x 1cm

Nastrzyk:10 μg/10 μL

Temperatura: stała temperatura około 40°C

Szybkość przepływu: 1 ml/min

Faza ruchoma: mieszanina dimetyloamina:heksan:etanol (1:250:250)

Detekcja: 254 nm

[P r z y k ł a d 11 - referencyjny]

Synteza 7-etylo-10-[4-(1-piperydyno)-1-piperydyno]karbonyloksykamptotecyny (CPT-1 1 )

PL 217 238 B1

SN-38B-11 (1,00 g, 1,7 mmoli) otrzymany w przykładzie 10 zawieszono w 1/10N kwasie chlorowodorowym (20 ml, 2,0 mmoli), i zawiesinę ogrzewano w około 80°C w celu rozpuszczenia. Do roztworu dodano acetonitryl (100 ml), i mieszaninę mieszano w temperaturze pokojowej do następnego dnia. Wytrącony osad odsączono, wysuszono i nawilgocono, w warunkach RH = 75%, otrzymując CPT-11 (0,95 mg, wydajność 89,8%) w postaci jasnożółtego, krystalicznego proszku.

[P r z y k ł a d 12]

Synteza Związku (l) (1)

Związek (1) otrzymano przez formylowanie Związku (k) w temperaturze około -30 C lub -20°C n-butylolitem i N-formylo-N,N',N'-trimetyloetylenodiaminą, po czym jodowano w temperaturze około -30°C lub -20°C n-butylolitem i jodem.

Związek (k) (5,0 g; 0,028 moli) rozpuszczono w bezwodnym THF (około 66 ml) w atmosferze azotu. Mieszaninę ochłodzono do temperatury około -30°C lub -20°C. Do roztworu wkroplono n-butylolit (1,6 mol/l w heksanie; 21,2 ml, 0,034 moli, 1,2 równ.) i mieszaninę mieszano podczas chłodzenia. Następnie do mieszaniny reakcyjnej dodano N-formylo-N,N',N'-trimetyloetylenodiaminę (4,4 g, 0,0034 moli, 1,2 równ.) jako odczynnik formylujący i mieszaninę mieszano podczas chłodzenia.

Do mieszaniny wkroplono n-butylolit (1,6 mol/l w heksanie; 35 ml, 0,05 moli, 1,2 równ.) i mieszano w temperaturze wskazanej w Tabeli 6. Następnie do mieszanej mieszaniny wkroplono jod (18,4 g) w bezwodnym THF (19 ml).

Do mieszaniny dodano wodny roztwór wodorosiarczynu sodu (12 g w 200 ml). Mieszano, po czym wyodrębnioną warstwę organiczną (heksan) analizowano za pomocą HPLC. Wyniki przedstawiono w Tabeli 6.

Warunki robocze HPLC

Kolumna: Capcell Pack ODS UG120, 4,6 mm IDx150 mm

Faza ruchoma: mieszanina 50 mM diwodorofosforan potasu:acetonitryl (9:11)

Detekcja: 220 nm

Szybkość przepływu: około 1 ml/min

Temperatura: temperatura pokojowa

T a b e l a 6

	Formylowanie (°C)1)	Czas reakcji (h)	Jodowanie (°C)1)	Czas reakcji (godz.)	Związek (k)3)	Związek (l)3)	Wydajność (%)4)
Eksp. 15	-48 do -30 -32 do -29	3,0	-70 do -65 około -75	0,3	nt5)	67,8	70,6
Eksp. 16	-35 do -28 około -35	1,0	-30 do -20 -35 do -25	0,5	5,9	67,8	71,9
Eksp. 17	-20 do -15 -20 do -15	2,0	-10 do -5 -10 do -5	0,5	6,2	70,5	66,7
Eksp. 18	-10 do -5 -10 do -5	3,0	-10 do 0 -10 do 0	0,5	3,4	77,6	63,7

¹⁾ Wartości górne pokazują rzeczywistą temperaturę wewnętrzną podczas dodawania Wartości dolne pokazują rzeczywistą temperaturę wewnętrzną podczas mieszania ²⁾ Eksp. 15: wyniki eksperymentu w warunkach opisanych ³⁾ % pola powierzchni ⁴⁾ Wydajności skorygowane z uwzględnieniem czystości (HPLC; pole pod pikiem, %) ⁵⁾ NT: Nie testowano

Jak pokazano w Tabeli 6, Związek (l) otrzymany został z wydajnością 60% lub większą, gdy jako odczynnik litujący stosowano n-butylolit. Jak pokazuje Eksp. 16, wykazano, że reakcja przebiega w stałej temperaturze -40°C do -30°C z dobrą wydajnością (powyżej 70%).

[P r z y k ł a d 13]

Oczyszczanie Związku (I) (przemywanie rozcieńczonym kwasem chlorowodorowym)

Związek (k) (5,0 g, 0,028 moli) rozpuszczono w bezwodnym THF (około 66 ml). Reakcję prowadzono tak, jak opisano w przykładzie 12, w stałej temperaturze około -35°C. Warstwę n-heksanową, otrzymaną z mieszaniny reakcyjnej, przemyto rozcieńczonym kwasem chlorowodorowym (taka sama ilość co warstwy organicznej).

PL 217 238 B1

Po przemyciu, warstwę organiczną wysuszono nad siarczanem sodu, przesączono i część przesączu analizowano za pomocą HPLC w warunkach podanych w Przykładzie 12. Wyniki przedstawiono w Tabeli 7.

T a b e l a 7

Wyniki analizy warstwy heksanowej po przemyciu rozcieńczonym kwasem chlorowodorowym

Warstwa heksanowa (ml)	HCI (mol/l)	Pozostałość (g)	Związek (k)2)	mtpc2,3)	Związek (l)2)	Odzysk(%)
25	.4)	1,5	6,0	11,8	54,7	-
50	0,1	2,9	6,6	12,4	58,7	100
50	1,0	2,6	1,8	13,0	61,2	100
50	2,5	2,6	0,4	12,6	62,4	100
50	3,5	2,6	0,2	12,7	64,2	100

¹⁾ Warstwę heksanową otrzymaną z mieszaniny reakcyjnej podzielono na 5 części (25 ml mieszaniny nietkniętej i 4 części po 50 ml do przemywania). Każdą z części 50 ml przemyto rozcieńczonym HCl, jak wskazano w Tabeli 7 i odzyskane warstwy heksanowe analizowano za pomocą HPLC ²⁾ pole pod pikiem, % ³⁾ MTPC; 2-metoksy-6-trimetylosililopirydyno 3-karboksyaldehyd ⁴⁾ Nie przemywano

Jak pokazano w Tabeli 7, Związek (k) usunięto prawie całkowicie przez przemywanie rozcieńczonym kwasem chlorowodorowym. Gdy do przemywania stosowano kwas chlorowodorowy o stężeniu 1,0 mol/ml i bardziej stężony, Związek (I) otrzymano z dobrą czystością. 2-Metoksy-6-trimetylosililopirydyno-3-karboksyaldehyd (MTPC), formylowany półprodukt Związku (k), tą metodą był trudny do usunięcia.

[P r z y k ł a d 14]

Oczyszczanie Związku (I) (stopniowe przemywanie rozcieńczonym kwasem chlorowodorowym)

Związek (k) (5,0 g, 0,028 moli) rozpuszczono w bezwodnym THF (około 66 ml). Reakcję prowadzono tak, jak opisano w przykładzie 12, w stałej temperaturze około -35°C. Warstwę heksanową otrzymaną z mieszaniny reakcyjnej przemywano kolejno (z góry do dołu) rozcieńczonym kwasem chlorowodorowym wskazanym w Tabeli 8 (ta sama ilość, co warstwy organicznej).

Po przemyciu, zakwaszoną warstwę wodną oddzielono, zobojętniono węglanem sodu i następnie ekstrahowano n-heksanem. Warstwę organiczną wysuszono nad siarczanem magnezu, przesączono i część przesączu analizowano za pomocą HPLC w warunkach podanych w przykładzie 12. Wyniki zestawiono w Tabeli 8.

T a b e l a 8

Wyniki analizy ekstraktów heksanowych z zobojętnionej warstwy wodnej, którą otrzymano przez przemywanie pierwotnej warstwy heksanowej rozcieńczonym kwasem chlorowodorowym w kolejności, jak następuje (od góry do dołu)

HCl (mol/10	Pozostałość (g)1)	Związek (k)2)	Związek (l)2)	Odzysk %
1	2	3	4	5
Przemywanie wodą	-	nt3)	NT	-
0,1	0,40	24,9	10,7	-
0,1	0,04	NT	NT	-
1,0	0,21	67,0	13,7	-
2,5	0,28	71,0	3,0	-

PL 217 238 B1 cd. Tabeli 8

1	2	3	4	5
5,0	0,54	13,0	4,0	-
Pozostałość4)	7,27	ND5)	77,9	98,3

¹⁾ Każdą z przemywek rozcieńczonym HCl zobojętniano węglanem sodu i mieszaninę ekstrahowano n-heksanem. Warstwę organiczną wysuszono, przesączono i przesącz odparowano pod zmniejszonymi ciśnieniem do sucha.

²⁾ HPLC (pole pod pikiem, %) ³⁾ Nie testowano ⁴⁾ Pozostałość warstwy heksanowej po kolejnych przemywaniach ⁵⁾ Nie wykryto: poniżej granicy wykrywalności

Jak pokazano w Tabeli 8, warstwę heksanową korzystnie oczyszczano przez wielokrotne przemywanie kwasem chlorowodorowym o różnych stężeniach, otrzymując Związek (I) o wysokiej czystości.

[P r z y k ł a d 15]

Oczyszczanie Związku (I) (oczyszczanie przez destylację)

Związek (k) (5,0 g, 0,028 moli) rozpuszczono w bezwodnym THF (około 66 ml). Reakcję prowadzono tak, jak opisano w przykładzie 12, w stałej temperaturze około -35°C. Otrzymaną mieszaninę reakcyjną (warstwa n-heksanowa) odzyskano i destylowano w 81 do 99°C pod zmniejszonym ciśnieniem (około 0,35 mmHg). Po destylacji, pozostałość w naczyniu destylacyjnym oczyszczono metodą chromatografii na kolumnie z żelem krzemionkowym, eluując n-heksanem, i następnie mieszaniną n-heksan i octan etylu (50:1), otrzymując oczyszczony produkt.

Pozostałość i oczyszczony produkt analizowano za pomocą HPLC w poniższych warunkach. Wyniki przedstawiono w Tabeli 9.

Warunki robocze HPLC

Kolumna: Capcell Pack ODS UG120, 4,6 mm lDx150 mm

Faza ruchoma: mieszanina 50 mM diwodorofosforan potasu:acetonitryl (1:1)

Długość fali: 220 nm

Szybkość przepływu: około 1 ml/min

Temperatura: temperatura pokojowa.

T a b e l a 9

Wyniki analizy frakcji z destylacji pozostałości warstwy heksanowej

	(g)	Związek (k)1)	MTPC1)	Związek (l)1)	Odzysk(%)
Mieszanina nietknięta	-	3,6	13,5	71,5	-
Frakcja -1	0,19	47,3	36,1	8,7	-
Frakcja -2	1,16	8,9	53,7	28,8	-
Łapacz	1,17	70,3	ND2)	ND	-
Pozostałość	5,13	0,3	3,1	89,9	75,9
Oczyszczony produkt	-	-	3,9	95	-

¹⁾ % pola pod pikiem ²⁾ Nie wykryto: poniżej granicy wykrywalności ³⁾ Końcową pozostałość oczyszczono metodą chromatografii na kolumnie żelem krzemionkowym

Jak pokazano w Tabeli 9, MTPC usunięto prawie całkowicie przez destylację. Dalsze oczyszczanie metodą chromatografii kolumnowej na żelu krzemionkowym dało Związek (I) o doskonałej czystości. Temperatura destylacji powyżej temperatur wskazanych w Tabeli 9 jest niekorzystna ze względu na obserwowane zabarwienie i rozkład Związku (I).

PL 217 238 B1

[P r z y k ł a d 16]

Oczyszczanie Związku (I) (odzysk jako sól kwasu chlorowodorowego)

Związek (k) (5,0 g, 0, 028 moli) rozpuszczono w bezwodnym THF (około 66 ml). Reakcję prowadzono tak, jak opisano w przykładzie 12 w stałej temperaturze około -35°C. Mieszaninę reakcyjną (10 g) rozpuszczono w 10 N kwasie chlorowodorowym (10 ml) i mieszano w temperaturze pokojowej. Żółty osad przesączono i przemyto małą ilością 10 N kwasu chlorowodorowego i substancję rozpuszczono w wodzie (około 10 ml). Wartość pH roztworu wodnego ustalono na około 8, przez dodanie wodorowęglanu sodu, i mieszaninę ekstrahowano heksanem, po czym warstwę organiczną odparowano pod zmniejszonym ciśnieniem do sucha.

Pozostałość analizowano za pomocą HPLC w warunkach podanych w przykładzie 15. Wyniki przedstawiono w Tabeli 10.

T a b e l a 10

Wyniki analizy ekstraktów po zobojętnieniu soli kwasu chlorowodorowego otrzymanej w kwasie chlorowodorowym o stężeniu 10 mol/l.

	(g)1)	mtp2)	mtpc2)	Związek (l)2)	Odzysk (%)
Przed oczyszczeniem	10	-3)	16,9	61,8	-
Po oczyszczeniu	6	-	3,3	90,0	87,4

¹⁾ ciężar pozostałości ²⁾ pole pod pikiem, % ³⁾ Nie testowano

Jak pokazano w Tabeli 10, surowy produkt reakcji zebrano jako sól kwasu chlorowodorowego i Związek (I) wyodrębniono z soli przez zobojętnienie, uzyskując tą metodą prawie całkowite usunięcie

MTPC.

Związek (I): żółty olej.

¹H-NMR (499 MHz, CDCl3) δ: 0,30 (9H, s) 4,05 (3H, s), 7,67 (1H, s), 10,19 (1H, s),

EI:MS:m/z 335 (M⁺).

[P r z y k ł a d 17]

Synteza Związku (m)

Do mieszaniny Związku (I) (20,0 g, 56,0 mmol, zawartość: 93,9% według HPLC) trietylosilanu (17,9 ml, 112,0 mmoli, 2 równ.) i alkoholu krotylowego (15,7 ml, 184,8 mmoli, 3,3 równ.), wkroplono w temperaturze 0 do 5°C, w atmosferze azotu, z mieszaniem, kwas trifIuorooctowy (28,5 20 ml, 375,3 mmoli, 6,7 równ.). Mieszano w tej temperaturze przez 30 minut, po czym mieszaninę mieszano w temperaturze otoczenia przez 20 godzin. Do mieszaniny dodano wodny roztwór węglanu sodu (20,8 g w 277 ml wody) i n-heksan (55 ml), warstwę organiczną oddzielono i warstwę wodną ekstrahowano n-heksanem (56 ml). Połączone warstwy organiczne odparowano pod zmniejszonym ciśnieniem do sucha. Pozostałość oczyszczono metodą chromatografii na kolumnie z żelem krzemionkowym; żel krzemionkowy (80 g, Fuji Silysia PSQ100B) przy użyciu mieszaniny n-heksan-octan etylu (73:3), jako eluenta.

Wyniki tego przykładu zestawiono w Tabeli 11 (Eksp. 20). Eksp. 19 w tej tabeli pokazuje wyniki eksperymentu porównawczego do opisanego w warunkach podanych w literaturze; Josein, H.; Ko, S. B.;

Bom, D.; Curran, D. P., Chem. Eur. J. 1998, 4, 67-83. Curran, D. P.; Ko, S. B.; Josein, H., Angew. Chem. Int. Ed. Engl. 1995, 34, 2683-2684. W opisanych warunkach, jako rozpuszczalnik reakcji stosowano dichlorometan. Uzyskany został, bez dichlorometanu, poziom produktu (m) równy pod względem jakości i wydajności.

PL 217 238 B1

T a b e l a 11

	HPLC (% pole pod pikiem)
	Rozpuszczalnik	Czas(h)	(I)	(m)	(v)	inne
Eksp. 19	CH2CI2	17	1,19	68,08	16,94	13,79
Eksp. 20	brak	20	0,40	64,38	24,40	10,82

Warunki robocze HPLC

Kolumna: GL Science Inertsil ODS-2, 0,46 cm IDx25 cm Temperatura: Stała temperatura około 40°C Szybkość przepływu: 1 ml/min

Faza ruchoma: acetonitryl-10 mM diwodorofosforan potasu (5:1) Detekcja: 254 nm [P r z y k ł a d 18]

Synteza Związku (I) (2)

Do mieszaniny Związku (v) (1,00 g, zawartość; 98,43%, 2,9 mmoli), TEMPO (2,3 mg, 0,015 mmol, 0, 005 równ.) i 7% (wag./obj.) wodorowęglanu sodu (7,0 ml) w toluenie (8,7 ml), dodano w temperaturze 0 do 5°C wodny roztwór podchlorynu sodu (dostępny chlor; minimum 5%, 4,5 g, 3,0 mmoli, 1,05 równ.) i następnie mieszaninę mieszano w 0 do 5°C przez 2 godziny. Do mieszaniny dodano 10% siarczyn sodu (3,7 ml, 2,9 mmoli) i uzyskaną mieszaninę w temperaturze 0 do 5°C przez 30 minut. Substancję nierozpuszczalną usunięto z mieszaniny przez odsączenie i przemyto na bibule filtracyjnej toluenem (1 ml x 3). Warstwę organiczną przesączu oddzielono i przemyto wodą (10 ml), wysuszono nad siarczanem sodu (2 g), przesączono i przemyto toluenem. Przesącz i przemywki połączono i następnie odparowano pod zmniejszonym ciśnieniem do sucha. Związek (I): żółty olej, 0,93 g (wydajność 87%), zawartość: 90,60% według HPLC (patrz Przykład 17).

[P r z y k ł a d 19]

Synteza Związku (n) (1)

Związek (m) (1,60 g) rozpuszczono w rozpuszczalnikach wymienionych w Tabeli 12, i do roztworu dodano bromek tetrabutyloamoniowy (0,83 g), węglan potasu (0,71 g) i octan palladu (57 mg). Każdą z reakcji prowadzono w warunkach wskazanych w Tabeli 12.

Mieszaninę reakcyjną wylano do chłodzonego lodem n-heksanu (18 ml) podczas mieszania. Nierozpuszczalną substancję odsączono z odsysaniem i przemyto n-heksanem (6 ml x 3). Przesącz i przemywki połączono i przemyto wodą (9 ml x 2), wysuszono nad bezwodnym siarczanem sodu i następnie odparowano pod zmniejszonym ciśnieniem do sucha. Pozostałość oczyszczono metodą chromatografii na kolumnie z żelem krzemionkowym, przy użyciu z mieszaniny n-heksan-octan etylu (95:5), jako eluenta.

PL 217 238 B1

Eksp. 21 w Tabeli 12 podaje wyniki eksperymentu prowadzonego w warunkach opisanych w literaturze; Josien, H.; Ko, S. B.; Bom, D.; Curran, D. P., Chem. Eur. J. 1998, 4, 67-83. Curran, D. P.; Ko, S. B.; Josien, H., Angew. Chem. Int. Ed. Engl. 1995, 34, 2683-2684.

Stosunek form endo i egzo dla każdego z oczyszczonych produktów mierzono za pomocą HPLC. Jak pokazano w Tabeli 12, zadowalającą selektywność (stosunek endo - egzo) i wydajność otrzymywano, gdy jako rozpuszczalnik reakcji stosowano THF w warunkach wrzenia (Eksp. 25-27). Wydajności po wyizolowaniu dla Eksp. 25-27 były wyższe niż dla warunków opisanych w literaturze (Eksp. 21) o 10% lub więcej.

T a b e l a 12

	Rozpuszczalnik	Temperatura	Czas (godz.)	Stosunek	Wydajność (%)
Eksp. 21	DMF	85°C	1,5	2,3	69
Eksp. 22	CHCI3	Wrzenie	5,0	3,1	-
Eksp. 23	Toluen	85°C	96,0	3,7	-
Eksp. 24	MeCN	85°C	2,0	4,3	-
Eksp. 25	THF	Wrzenie	4,0	6,6	79
Eksp. 26	THF	Wrzenie	5,0	7,0	84
Eksp. 27	THF	Wrzenie	4,0	7,1	82

DMF: N,N-dimetyloformamid, MeCN: acetonitryl, THF:tetrahydrofuran Stosunek: pole pod pikiem formy endo/pole pod pikiem formy egzo (HPLC) Wydajność: wydajność po wyizolowaniu

-: nie oznaczano warunki robocze HPLC; patrz Przykład 17

[P r z y k ł a d 20]

Synteza Związku (n) (2)

Do roztworu Związku (m) (1,27 g, 2,6 mmoli, zawartość; 78,7%) w mieszaninie eter diizopropylowy-acetonitryl-woda (4:3:1, 20 ml), dodano bromek tetrabutyloamoniowy (0,82 g, 2,6 mmoli),

N, N-diizopropyloetyloaminę (3,48 ml, 20,8 mmoli, 8 równ.) i octan palladu (57 mg, 0,26 mmoli) i uzyskaną mieszaninę ogrzewano w temperaturze wrzenia przez 30 minut. Po ochłodzeniu do temperatury wewnętrznej 20°C lub poniżej, nierozpuszczalną substancję w mieszaninie odsączono z odsysaniem i odsączoną substancję przemyto n-heksanem (2,6 ml x 3). Do połączonych przesączu i przemywek dodano n-heksan (10 ml) i 10% siarczyn sodu (16 ml, 13,0 mmoli, 5 równ.). Warstwę organiczną oddzielono i przemyto kolejno 1N kwasem chlorowodorowym (16,4 ml) i następnie wodą (10 ml x 2). Roztwór organiczny odparowano pod zmniejszonym ciśnieniem do sucha. Związek (n); opalony olej,

O, 83 g (wydajność 91%), zawartość: 73,3% według HPLC (patrz Przykład 17), stosunek endo-egzo: 10,6.

Zatem, selektywność uległa znaczącej poprawie w porównaniu z selektywnością w Eksp. 21 w Tabeli 12. Wydajność po wyizolowaniu również uległa poprawie o 20% w porównaniu z Eksp. 21 w Tabeli 12.

[P r z y k ł a d 21]

Synteza Związku (o);

Do roztworu żelazicyjanku potasu (195,7 g, 0,59 moli), węglanu potasu, (82,1 g, 0,59 moli) i metanosulfonamidu (37,7 g, 0,40 moli) w wodzie (990 ml), dodano (DHQD)2PYR (4,36 g, 4,95 mmoli) i dihydrat osmianu(VI) potasu (1,0 mmoli) i mieszaninę mieszano w około 5°C przez 1 h. Do mieszanej

PL 217 238 B1 mieszaniny dodano Związek (n) (77,8 g, 0,18 moli, zawartość: 61,5%) i uzyskaną mieszaninę mieszano w tej temperaturze jeszcze przez 20 godzin. Do mieszaniny dodano sproszkowany siarczyn sodu (74,9 g) i kontynuowano mieszanie w tej temperaturze przez 30 minut. Substancję nierozpuszczalną w mieszaninie odsączono na wkładce z celitu i substancje na wkładce przemyto octanem etylu (4 razy, łącznie 770 ml). Warstwę organiczną przesączu oddzielono, a warstwę wodną ekstrahowano jeszcze octanem etylu (770 ml). Połączone warstwy organiczne wysuszono nad bezwodnym siarczanem sodu, przesączono, i odparowano pod zmniejszonym ciśnieniem do sucha. Pozostałość oczyszczono metodą chromatografii na kolumnie z żelem krzemionkowym, z mieszaniną dichlorometan - octan etylu (4:1) jako eluentem; żel krzemionkowy (280 g, Fuji Silysia PSQ100B). Związek (o); umbrowy osad.

Jak pokazano w Tabeli 13, stosując jako utleniacz osmian potasu zamiast silnie lotnego tlenku osmu(VIII), uzyskano jednakowe poziomy wydajności po wyizolowaniu i nadmiaru enancjomerycznego.

T a b e l a 13

	Utleniacz	Wydajność (%)	%ee
Eksp. 28	OsO4	82 do 95	95,6 do 96,2
Eksp. 29	K2OsO4 · 2H2O	94	95,9

Eksp. 28: prowadzono w warunkach opisanych w literaturze; Josein, H.; Ko, S.B.; Bom, D.; Curran, D.P., Chem. Eur. J. 1998 4, 67-83. Curran, D.P.; Ko, S.B.; Josein, H., Angew. Chem. Int. Ed. Engl. 1995, 34, 2683-2684.

%ee: Otrzymany tu Związek (o) przekształcono w Związek (p) metodą opisaną w Przykładzie 22, a jego nadmiar enancjomeryczny mierzono metodą chiralnej HPLC (patrz; Przykład 22)

[P r z y k ł a d 22]

Synteza Związku (p)

Do roztworu Związku (o) (70 g) w mieszaninie metanolu i wody (10:1, 1,0 I) dodano, w temperaturze otoczenia z mieszaniem, jod (ilość podano w Tabeli 14) i sproszkowany wapnia węglan (47,1 g). Mieszaninę reakcyjną mieszano w temperaturze i przez czas podane w Tabeli 14.

Do mieszaniny dodano jeden litr 10% siarczynu sodu i chloroform (1,0 I) i uzyskaną mieszaninę mieszano w temperaturze otoczenia przez 30 minut. Substancję nierozpuszczalną usunięto przez odsączenie i warstwę organiczną przesączu oddzielono. Warstwę organiczną ekstrahowano chloroformem (500 ml x 2). Ekstrakty połączono, wysuszono nad bezwodnym siarczanem sodu, przesączono i następnie odparowano pod zmniejszonym ciśnieniem do sucha.

Stosując 4 równoważniki jodu w temperaturze wrzenia, reakcję tę zakończono w ciągu 5 godzin, co stanowi około jednej dziesiątej czasu w stosunku czasu wymaganego dla warunków opisanych w literaturze, przy porównywalnej wydajności.

T a b e l a 14

	Jod (równ.)	Temperatura	Czas (godz.)	Wydajność (%)
Eksp. 30	9	pokojowa	48	86
Eksp. 31	4	pokojowa	72	86
Eksp. 32	4	40°C	48	88
Eksp. 33	4	60°C	20	88
Eksp. 34	4	wrzenie	5	84

PL 217 238 B1

Eksp. 30: prowadzono w warunkach opisanych w literaturze; Josien, H.; Ko, S. B.; Bom, D.; Curran, D. P., Chem. Eur. J. 1998, 4, 67-83.

Curran, D. P.; Ko, S. B.; Josien, H., Angew. Chem.Int. Ed, Engl., 1995, 34, 2683-2684. Wydajność (%): wydajność po wyizolowaniu Warunki robocze HPLC

Kolumna: GL Science Inertsil ODS-2, 0,46 cm ID x 25 cm Temperatura: stała temperatura około 40°C Szybkość przepływu: 1 ml/min

Faza ruchoma: 10 mM diwodorofosforan potasu-acetonitryl (4:3)

Detekcja: 254 nm

Warunki robocze chiralnej HPLC

Kolumna: DAICEL CHIRALCEL OD-H, #ODH0CE-AK031, 0,46 cm IDx25 cm Kartridż ochronny: DAICEL CHIRALCEL OD-H, 0,4 cm IDx1 cm Temperatura: stała temperatura około 25°C

Szybkość przepływu: 0,5 ml/min

Faza ruchoma: mieszanina n-heksan-etanol (200:1)

Detekcja: 254 nm

[P r z y k ł a d 23]

Synteza Związku (q)

Do roztworu Związku (p) (50,2 g) w rozpuszczalniku (około 400 ml; podany w Tabeli 15), dodano odczynniki z tej tabeli i uzyskaną mieszaninę mieszano w podanej temperaturze przez podany czas. Do mieszaniny reakcyjnej dodano podczas mieszania 20% węglan sodu (1,7 I), 10% siarczyn sodu (1,0 I) i chloroform (550 ml). Warstwę organiczną oddzielono i warstwę wodną ekstrahowano chloroformem (550 ml x 2). Ekstrakty połączono, wysuszono nad bezwodnym siarczanem sodu, przesączono a następnie odparowano pod zmniejszonym ciśnieniem do sucha. Zawartość Związku (q) w pozostałości oznaczono ilościowo za pomocą HPLC. Wyniki zestawiono w Tabeli 15.

Konwersję tę przeprowadzono w sposób zadowalający, stosując NCS-NaI w temperaturze 65°C w kwasie octowym (Eksp. 39). Czas potrzebny do zakończenia uległ widocznemu skróceniu, a wydajności Związku (q) w tych warunkach były wyższe niż w warunkach opisanych w literaturze [Eksperyment porównawczy 1 (Por. 1)] o 50% lub więcej.

T a b e l a 15

	Rozpuszczalnik	Odczynnik	Eq.	Temperatura	Czas (godz.)	Wydajność (%)
Por. 1	*)	ICI	4	RT do 40°C	48	45
Eksp. 35	AcOH	NIS	12	65°C	45	63
Eksp. 36	CH2Cl2	I2-CF3CO2Ag	2	Pokojowa	17	97
Eksp. 37	AcOH	NCS-Nal	6	65°C	16	95
Eksp. 38	AcOH	NCS-Nal	6	65°C	16	93
Eksp. 39	AcOH	NCS-Nal	6	65°C	15	94

*) mieszanina dichlorometanu i chloroformu (3:2)

AcOH: kwas octowy, ICl: monochlorek jodu, NIS: N-jodosukcynoimid, NCS: N-chlorosukcynoimid Eq.: stosunek molowy stosowanych odczynnik(-ów)

Wydajność: wydajność po wyizolowaniu

PL 217 238 B1

[P r z y k ł a d 24]

Oczyszczanie Związku (q) (1)

Związek (q) (63 g, czystość 89,2% według HPLC) otrzymany w przykładzie 23 zawieszono w metanolu (150 ml), do energicznie mieszanej zawiesiny wkroplono 0,2 N wodorotlenek sodu i kontynuowano mieszanie przez 2 godziny. Roztwór alkaliczny przemyto chloroformem (400 ml x 3) i pH warstwy wodnej ustalono 6 N kwasem chlorowodorowym na 1-2 i zakwaszony roztwór ekstrahowano chloroformem (400 ml x 3). Warstwę chloroformową wysuszono nad bezwodnym siarczanem sodu, przesączono i następnie odparowano pod zmniejszonym ciśnieniem do sucha. Związek (q) (Eksp. 40); czystość 97,7% (pole pod pikiem (%); warunki robocze HPLC: patrz Przykład 25)

[P r z y k ł a d 25]

Oczyszczanie Związku (q) (2)

Związek (q) (50 g) oczyszczony metodą opisaną w Przykładzie 24, rozpuszczono w chloroformie (240 ml) i na powierzchnię roztworu delikatnie dodano n-heksan (400 ml). Mieszaninę pozostawiono do odstania w temperaturze otoczenia na 15 godzin. Wytrącony osad usunięto przez odsączenie i przesącz odparowano pod zmniejszonym ciśnieniem do sucha (Eksp. 41).

Metodą tą oczyszczono optycznie Związek (q) (Eksp. 40) otrzymany w przykładzie 24 (nadmiar enancjomeryczny 93-96%). Otrzymany tu Związek (q) (Eksp. 41) wykazywał na podstawie chiralnej HPLC w warunkach podanych niżej nadmiar enancjomeryczny 99,7-99,9%.

Warunki robocze HPLC

Kolumna: GL Science Inertsil ODS-2, 0,46 cm ID x 25 cm

Temperatura: stała temperatura około 40°C

Szybkość przepływu: 1 ml/min

Faza ruchoma: mieszanina acetonitryl-10 mM diwodorofosforan potasu (5:3)

Detekcja: 254 nm

Warunki robocze chiralnej HPLC

Kolumna: DAICEL CHIRALPAK AD-H, # ADH0CE-BC037, 0,46 cm ID X 25 cm

Kartridż ochronny: DAICEL CHIRALPAK AD-H, 0,4 cm ID x 1 cm

Temperatura: stała temperatura około 25°C

Szybkość przepływu: 1 ml/min

Faza ruchoma: mieszanina n-heksan-2-propanol (25:1)

Detekcja: 254 nm

[P r z y k ł a d 26]

Synteza Związku (r)

Roztwór Związku (q) (42,8 g, 0,10 moli, zawartość: 84,5%), octanu palladu (1,34 g, 6,0 mmoli) i węglanu potasu (24,7 g, 0,18 moli) w propanolu (490 ml) załadowano do naczynia reakcyjnego. Naczynie odgazowano z odessaniem i napełnienie azotem, i ponownie odgazowano z odessaniem i następnie napełniono tlenkiem węgla. Mieszaninę mieszano w 60°C w atmosferze tlenku węgla przez 18 godzin. Substancję nierozpuszczalną odsączono na wkładce z celitu i przemyto octanem etylu (300 ml). Do przesączu dodano 1 N kwas chlorowodorowy (150 ml) i solankę (300 ml) oraz mieszaninę energicznie wstrząsano. Warstwę organiczną oddzielono i warstwę wodną ekstrahowano octanem etylu (300 ml). Połączone warstwy organiczne wysuszono nad bezwodnym siarczanem sodu, przesączono i następnie odparowano pod zmniejszonym ciśnieniem do sucha. Pozostałość oczyszczono metodą chromatografii na kolumnie z żelem krzemionkowym; żel krzemionkowy (100 g, Fuji Silysia PSQ100B) z mieszaniną chloroformu i metanolu (99:1) jako eluentem. Związek (r): umbrowy olej, 30,3 g (wydajność 70%), zawartość: 73,4% według HPLC.

Warunki robocze HPLC

Kolumna: GL Science Inertsil ODS-2, 0,46 cm ID x 25 cm

Temperatura: stała temperatura około 40°C

PL 217 238 B1

Szybkość przepływu; 1 ml/min

Faza ruchoma: 10 mM diwodorofosforan potasu-acetonitryl (4:3) Detekcja: 254 nm

[P r z y k ł a d 27]

Synteza Związku (s)

Do mieszanego roztworu Związku (r) (28,7 g, 68,2 mmoli, zawartość: 73,4%) i jodku sodu (27,6 g, 0,18 moli) w absolutnym acetonitrylu (141 ml), wkroplono w temperaturze otoczenia w atmosferze azotu chlorotrimetylosilan (23.3 ml, 0,18 mmoli). Mieszaninę mieszano w temperaturze otoczenia przez 3 godziny. Do mieszaniny dodano 1 N kwas chlorowodorowy (8 ml) i 10% siarczyn sodu (232 ml) i uzyskaną mieszaninę mieszano przez 30 minut. Mieszaninę ekstrahowano octanem etylu i warstwę organiczną oddzielono i odparowano pod zmniejszonym ciśnieniem do sucha. Związek (s): 22,3 g (wydajność 95%), zawartość: 85,6% według HPLC (jak poniżej).

Warunki robocze HPLC

Kolumna: GL Science Inertsil ODS-2, 0,46 cm ID x 25 cm

Temperatura: stała temperatura około 40°C

Szybkość przepływu: 1 ml/min

Faza ruchoma: 10 mM diwodorofosforan potasu-acetonitryl (5:2).

Detekcja: 254 nm

[P r z y k ł a d 28]

Synteza Związku (t)

Roztwór Związku (s) (0,50 g) w sulfotlenku dimetylu (DMSO, 7 ml) w obecności zasady nieorganicznej (węglan potasu lub cezu, 0,4 g) mieszano w 50°C w atmosferze argonu przez 20 minut. Do mieszanej mieszaniny wkroplono akrylan tert-butylu (1,8 g) i uzyskaną mieszaninę mieszano w 50°C w atmosferze argonu przez 24 godziny. Do chłodzonej lodem mieszaniny dodano wodę (10 ml) i stężony kwas chlorowodorowy (1 ml) i mieszaninę ekstrahowano mieszaniną toluenu i octanu etylu (4:1, 7 ml x 4). Połączone ekstrakty wysuszono nad bezwodnym siarczanem sodu, przesączono i odparowano pod zmniejszonym ciśnieniem do sucha (Eksp. 42-43). Pozostałość analizowano za pomocą HPLC (jak poniżej).

Jak pokazano w Tabeli 16, stosując węglan cezu, jako zasadę. Związek (t) otrzymano z wydajnością 72% (Eksp. 42), a gdy stosowano tani węglan potasu, jako zasadę, wydajność była na takim samym poziomie jak dla Eksp. 42.

T a b e l a 16

	Zasada	Wydajność (%)
Eksp. 42	Cs2CO3	72
Eksp. 43	K2CO3	77

PL 217 238 B1

Warunki robocze HPLC

Kolumna: GL Science Inertsil ODS-2 , 0,46 cm ID x 25 cm

Temperatura: stała temperatura około 40°C

Szybkość przepływu: 1 ml/min

Faza ruchoma: 10 mM diwodorofosforan potasu-acetonitryl (5:2)

Detekcja: 254 nm

[P r z y k ł a d 29]

Synteza SN-38

Mieszaninę Związku (h) (0,50 g, 1,82 mmoli, zawartość: 96,6%) i Związku (e) (0,36 g, 2,18 mmoli) w mieszaninie toluen-kwas octowy (1:1, 10 ml) w obecności p-TsOH · H₂O (10 mg) ogrzewano w 90°C z mieszaniem w atmosferze azotu przez 7 godzin. Po ochłodzeniu, mieszaninę odparowano pod zmniejszonym ciśnieniem do sucha. Po 2-krotnym azeotropowym usunięciu kwasu octowego z toluenem (10 ml), do pozostałości dodano aceton (9 ml) i zawiesinę mieszano w atmosferze azotu przez 30 minut. Osad odsączono, przemyto acetonem (2 ml x 2) i następnie wysuszono pod zmniejszonym ciśnieniem. SN-38 (Eksp. 45): ochrowy osad, 0,63 g (wydajność 89,1%), czystość; 99,6% według HPLC (patrz Przykład 9).

Eksp. 44 w Tabeli 17 przedstawia wyniki eksperymentu w warunkach opisanych w literaturze; Henegar, K. E.; Ashford, S. W.; Baughman, T. A.; Sih, J. C.; Gu, R. L., J. Org. Chem. 1997,

62, 6588-6597.

W atmosferze azotu czystość i wydajność SN-38 poprawiły się jak pokazano w Tabeli 17.

T a b e l a 17

		Czystość (%)	Wydajność (%)
Eksp. 44	Otwarte naczynie	97,6	75
Eksp. 45	N2 atm.	99,6	89

[P r z y k ł a d 30]

Synteza tricyklicznego ketonu

Poniżej przedstawiono cały proces syntezy tricyklicznego ketonu (h) ze Związku (I).

(1) Synteza Związku (m)

Do mieszanej mieszaniny Związku (I) (20,0 g, 56,0 mmoii, 2 równ., zawartość: 93,9%), trietylosiianu (17,9 ml, 112 mmoii, 2 równ.) i alkoholu krotylowego (15,7 ml, 184,8 mmoii, 3,3 równ.), wkroplono w 0-5°C w atmosferze azotu kwas trifIuorooctowy (28,5 ml, 375,2 mmoii, 6,7 równ.) i mieszaninę mieszano w tej temperaturze przez 30 minut. Mieszaninę mieszano w temperaturze otoczenia przez 20 godzin i następnie do mieszaniny dodano wodny roztwór węglanu sodu (20,8 g w 277 ml wody) i n-heksan (56 ml). Warstwę organiczną oddzielono i warstwę wodną ekstrahowano n-heksanem (57 ml). Połączone warstwy organiczne odparowano pod zmniejszonym ciśnieniem do sucha. Pozostałość oczyszczono metodą chromatografii na kolumnie z żelem krzemionkowym; żel krzemionkowy (80 g, Fuji Silysia PSQ100B), eluent; n-heksan-octan etylu (73:3), usuwając produkt uboczny. Związek (v) (4,95 g, 14,68 mmoii, czystość 98,43%, wydajność 26%). Związek (m); 17,8 g (wydajność 64%), zawartość: 80,0% według HPLC (patrz Przykład 17).

¹H-NMR (400 MHz, CDCI₃) δ: 0,24 (9H, s, TMS), 1,69 (3H, dd, J=1,0, 6,1 Hz, =CHCH₃), 3,85-4,05 (2H, m, OCH₂CH=), 3,93 (3H, s, CH₃O), 4,55 (2H, s, OCH₂), 5,55-5,83 (2H, m, CH=CH), 7,47 (1H, s).

Związek (v) ; 5,0 g (wydajność 26%), zawartość: 98,4% (HPLC).

¹H-NMR (400 MHz, CDCI3) δ: 0,27 (9H, s, TMS), 2,45 (1H, t, J=6,8 Hz, OH), 3,99 (3H, s, CH₃O), 4,79 (2H, d, J=6,8 Hz, CH₂OH), 7,49 (1H, s).

(2) Synteza Związku (n)

Mieszaninę Związku (m) (1,27 g, 2,56 mmoii, zawartość: 78,73%), bromku tetrabutyloamoniowego (0,82 g, 2,56 mmoli) i octanu palladu (57 mg, 0,26 mmoli) w mieszaninie eter diizopropylowyacetonitryl-woda (4:3:1, 20 ml) ogrzewano w temperaturze wrzenia przez 30 minut. Po ochłodzeniu do temperatury wewnętrznej 20°C lub niższej, substancję nierozpuszczalną w mieszaninie usunięto przez odsączenie i substancję przemyto n-heksanem (10 ml). Przesącz i przemywki połączono i do roztworu dodano n-heksan (10 ml) i 10% siarczyn sodu (16 ml, 113 mmoli, 5 równ.). Warstwę organiczną mieszaniny oddzielono i przemyto kolejno 1N kwasem chlorowodorowym (16,4 ml) i wodą (10 ml x 2).

PL 217 238 B1

Warstwę organiczną odparowano pod zmniejszonym ciśnieniem do sucha. Związek (n): brązowy olej, 0,83 g (wydajność 91%), zawartość: 73,34% według HPLC, stosunek endo-egzo: 10,6 według HPLC (patrz Przykład 17).

¹H-NMR (400 MHz, CDCI3) δ: 0,26 (9H, s, TMS), 1,12 (3H, t, J=7,3 Hz, CH2CH3), 2,31 (2H, dq, J= 1,0, 7,3 Hz, CH2CH3), 3,94 (3H, s, OCH3), 5,00 (2H, s, OCH₂), 6,51 (1H, t, J=1,0 Hz, OCH=), 6,83 (1H, s, aromatyczne-H).

(3) Synteza Związku (o)

Do roztworu żelazicyjanku potasu (195,7 g, 0,59 moli), węglanu potasu (82,1 g, 0,59 moli) i metanosulfonamidu (37,7 g, 0,40 moli) w wodzie (990 ml), dodano (DHQD)2PYR (4,36 g, 4,95 mmoli) i dihydrat osmianu(VI) potasu (0,99 mmoli) i mieszaninę mieszano w temperaturze około 5°C przez 1 godzinę. Do mieszaniny dodano Związek (n) (77,8 g, 0,18 moli, zawartość: 61,5%) i uzyskaną mieszaninę w temperaturze około 5°C przez 20 godziny i następnie dodano sproszkowany siarczyn sodu (74,9 g). Zawiesinę mieszano w temperaturze około 5°C przez 30 minut i substancję nierozpuszczalną odsączono na wkładce z celitu. Substancję na wkładce z celitu przemyto octanem etylu (4 razy, łącznie 770 ml). Warstwę organiczną przesączu oddzielono i warstwę wodną ekstrahowano octanem etylu (770 ml). Połączone warstwy organiczne wysuszono nad bezwodnym siarczanem sodu i odparowano pod zmniejszonym ciśnieniem do sucha. Pozostałość oczyszczono metodą chromatografii na kolumnie z żelem krzemionkowym; żel krzemionkowy (700 g, Fuji Silysia PSQ100B), eluent: dichlorometanoctan etylu (4:1). Związek (o): umbrowy olej.

(4) Synteza Związku (p)

Mieszaninę Związku (o) (70,2 g), jodu (183,7 g, 0,72 moli) i węglanu wapnia (36,23 g, 0,36 moli) w mieszaninie metanol-woda (10:1, 1,0 I) ogrzewano w temperaturze wrzenia przez 5 godzin. Po ochłodzeniu, do mieszaniny dodano 10% siarczyn sodu (1,0 I) i chloroform (1,0 I) i uzyskaną mieszaninę mieszano w temperaturze otoczenia przez 15 minut. Substancję nierozpuszczalną odsączono z odsysaniem i przemyto chloroformem (0,5 I). Połączone warstwy organiczne przesączu i przemywek rozdzielono i warstwę wodną ekstrahowano chloroformem (0,5 I). Połączone warstwy organiczne wysuszono nad bezwodnym siarczanem sodu, przesączono i odparowano pod zmniejszonym ciśnieniem do sucha. Związek (p): umbrowy olej, 53,6 g (całkowita wydajność 81% ze Związku (m)), zawartość: 80,4% według HPLC (patrz Przykład 22), 96,2% ee według chiralnej HPLC (patrz Przykład 22).

¹H-NMR (400 MHz, CDCI3) δ: 0,28 (9H, s, TMS), 0,94 (3H, t, J=7,4Hz, CH2CH3) , 1,76 (2H, q, J=7,4Hz, CH2CH3), 3,61 (1H, s, OH), 3,98 (3H, s, OCH3), 5,23 (1H, d, J=15,6 Hz), 5,54 (1H, d, J=15,6Hz), 7,33 (1H, s, aromatyczne-H).

(5) Synteza Związku (q)

Mieszaninę Związku (p) (50,2 g, 0,14 moli, zawartość: 80,4%, 96,2% ee), N-chlorosukcynoimidu (107,36 g, 0,80 moli) i jodku sodu (120,52 g, 0,80 moli) w kwasie octowym (411 ml) ogrzewano w około 65°C, z mieszaniem, przez 16 godzin. Po ochłodzeniu, do mieszaniny dodano kolejno 20% węglan sodu (1,7 I), 10% siarczyn sodu (1,0 I) i chloroform (0,6 I). Warstwę organiczną oddzielono z mieszaniny i warstwę wodną ekstrahowano chloroformem (0,61 x 2). Połączone warstwy organiczne wysuszono nad bezwodnym siarczanem sodu, przesączono, a następnie odparowano pod zmniejszonym ciśnieniem do sucha (surowy q).

(6) Oczyszczanie Związku (q) (1)

Zawiesinę surowego Związku (q) (pozostałość z poprzedniego etapu, czystość: 89,2% według HPLC) w metanolu (150 ml) wkroplono, z mieszaniem, do 0,2 N wodorotlenku sodu (0,40 moli). Mieszaninę mieszano w temperaturze otoczenia przez 2 godziny. Alkaliczną mieszaninę przemyto chloroformem (400 ml x 3) i warstwę wodną oddzielono i ustawiono jej pH na 1-2 6N kwasem chlorowodorowym. Kwaśny roztwór ekstrahowano chloroformem (400 ml x 3). Warstwę organiczną oddzielono i wysuszono nad bezwodnym siarczanem sodu, przesączono i następnie odparowano pod zmniejszonym ciśnieniem do sucha. Półoczyszczony (q), czystość: 97,7% według HPLC (patrz Przykład 25).

(7) Oczyszczanie Związku (q) (2)

Półoczyszczony (q) rozpuszczono w chloroformie (280 ml), dodano na powierzchni roztworu n-heksan (400 ml) i uzyskaną mieszaninę umieszczono w temperaturze otoczenia na 15 godzin. Wytrącony osad usunięto przez odsączenie i przesącz odparowano pod zmniejszonym ciśnieniem do sucha. Związek (q); olej koloru wątroby, 47,4 g (wydajność 86%), zawartość: 84,5% według HPLC (patrz Przykład 25), 99,7% ee według chiralnej HPLC (patrz Przykład 25).

PL 217 238 B1 ¹H-NMR (400 MHz, CDCI3) δ: 0,94 (3H, t, J=7,3Hz, CH₂CH₂), 1,75 (2H, q, J=7,3Hz, CH2CH3), 3,58 (1H, s, OH), 3,96 (3H, s, OCH3), 5,16 (1H, d, J=15,6Hz), 5,47 (1H, d, J=15,6Hz), 7,59 (1H, s, aromatyczne-H).

[α]ο²⁰ = +51,3 (c = 0,981, CHCI3) (8) Synteza Związku (r)

Roztwór Związku (q) (42,8 g, 0,10 moli, zawartość: 84,5%), octanu palladu (1,34 g, 5,95 mmoli) i węglanu potasu (24,67 g, 0,179 moli) w propanolu (490 ml) odgazowano z odsysaniem, zastąpiono argonem i odgazowano z odsysaniem i następnie napełniono tlenkiem węgla. Mieszaninę mieszano w 60°C przez 4 godziny. Po ochłodzeniu, nierozpuszczalną substancję usunięto na wkładce z celitu i substancję na wkładce przemyto octanem etylu (300 ml). Przesącz przemyto 1 N kwasem chlorowodorowym (150 ml) i solankę (300 ml), i warstwę wodną oddzielono oraz ekstrahowano octanem etylu (300 ml). Połączone warstwy organiczne wysuszono nad bezwodnym siarczanem sodu, przesączono i następnie odparowano pod zmniejszonym ciśnieniem do sucha. Pozostałość oczyszczono metodą chromatografii na kolumnie z żelem krzemionkowym; żel krzemionkowy (200 g), eluent: chloroform - metanol (99:1). Związek (r) : brązowy olej, 30,3 g (wydajność 70%), zawartość: 73,4% według HPLC (patrz Przykład 26).

¹H-NMR (400 MHz, CDCI3) δ: 0,88 (3H, t, J=7,3 Hz, CH3), 1,04 (3H, t, J=7,3 Hz, CH3), 1,82 (4H, m, CH2 x 2), 3,69 (1H, s, OH), 4,09 (3H, s, OCH3), 4,34 (2H, t, J=6,8 Hz, CH2), 5,31(1H, d, J=16,3 Hz), 5,61 (1H, d, J=16,3 Hz), 7,94 (1H, s, aromatyczne-H) (9) Synteza Związku (s)

Do mieszanego roztworu Związku (r) (28,7 g, 68,2 mmoli, zawartość: 73,4%) i jodku sodu (27,6 g, 0,18 moli) w absolutnym acetonitrylu (141 ml), wkroplono w temperaturze otoczenia w atmosferze azotu chlorotrietylosilan (23,3 ml, 0,18 mmoli). Mieszaninę mieszano w temperaturze otoczenia przez 3 godziny i następnie dodano 1N kwas chlorowodorowy (8 ml) i 10% siarczyn sodu (232 ml). Uzyskaną mieszaninę mieszano w temperaturze otoczenia przez 30 minut. Mieszaninę ekstrahowano octanem etylu i warstwę organiczną oddzielono i odparowano pod zmniejszonym ciśnieniem do sucha.

Związek (s): 22,3 g (wydajność 95%), zawartość: 85,6% według HPLC (patrz Przykład 27).

¹H-NMR (400 MHz, CDCl3) δ: 1,00 (3H, t, J=7,3 Hz, CH3), 1,02 (3H, t, J=7,3 Hz, CH3), 1,83 (4H, m, CH2 x 2), 3,75 (1H, s, OH), 4,35 (2H, t, J=6,8 Hz, CH2), 5,21 (1H, d, J=17,1 Hz), 5,61 (1H, d, J=17,1 Hz), 7,28 (1H, s, aromatyczne-H), 9,59 (1H, brs, OH).

(10) Synteza Związku (t)

Roztwór Związku (s) (0,50 g, 1,46 mmoli, zawartość: 86,6%) i węglanu potasu (0,40 g, 2,92 mmoli) w sulfotlenki dimetylu (7 ml) mieszano w temperaturze 50°C w atmosferze argonu przez 20 minut. Do mieszanej mieszaniny, wkroplono w atmosferze argonu akrylan tert-butylu (2,1 ml, 14,6 mmoli) i kontynuowano mieszanie przez 20 godzin. Do mieszanej mieszaniny w łaźni lodowej wkroplono wodę (10 ml) i stężony kwas chlorowodorowy (1 ml). Mieszaninę ekstrahowano mieszaniną toluen-octan etylu (4:1,7 ml x 4). Połączone ekstrakty przemyto wodą (5 ml x 3), wysuszono nad bezwodnym siarczanem sodu, przesączono i następnie odparowano pod zmniejszonym ciśnieniem do sucha. Związek (t): 0,55 g (wydajność 77%), zawartość: 75,0% według HPLC (patrz Przykład 28).

¹H-NMR (400 MHz, CDCI3) δ: 0,99 (3H, t, J=7,4 Hz, CH₂CH₂), 1,58 (9H, s, t-Bu), 1,83 (2H, m, CH2CH3), 4,68 (2H, s, CH2), 5,25 (1H, d, J=17,8 Hz), 5,69 (1H, d, J=17,8 Hz), 7,01 (1H, s, aromatyczne-H).

(11) Synteza Związku (h)

Do roztworu Związku (t) (1,02 g, 1,84 mmol, zawartość: 66,0%) w toluenie (17 ml), w atmosferze argonu dodano podczas mieszania kwas trifIuorooctowy (1,7 ml). Mieszaninę mieszano w temperaturze 110°C w atmosferze argonu przez 100 minut. Po ochłodzeniu, mieszaninę odparowano pod zmniejszonym ciśnieniem do sucha. Pozostałość zawieszono w dichlorometanie (50 ml) i nierozpuszczalną substancję odsączono na wkładce z celitu. Przesącz przemyto wodą (10 ml) i warstwę organiczną oddzielono, a warstwę wodną ekstrahowano dichlorometanem (20 ml x 3). Połączone ekstrakty wysuszono nad bezwodnym siarczanem sodu, przesączono i odparowano do sucha pod zmniejszonym ciśnieniem. Związek (h); (S)-4-etyIo-7,8-dihydro-4-hydroksy-1H-pirano-[3,4-f]-indolidyno-3,6,10(4H)-trion; 0,46 g (wydajność 77%), zawartość: 80,7% według HPLC (jak poniżej).

¹H-NMR (400 MHz, CDCI3) δ: 0,98 (3H, t, J=7,3 Hz, CH2CH3), 1,81 (2H, m, CH2CH3), 2,97 (2H, t, J=6,3 Hz, CH-OH;), 3,64 (1H, 3,0H), 4,34 (2H, m, CH₂CH₂), 5,25 (1H, d, J=17,1 Hz), 5,68 (1H, d, J=17,1 Hz), 7,22 (1H, s, aromatyczne-H).

PL 217 238 B1

Warunki robocze HPLC

Kolumna: Inertsil ODS-2, 0,46 cm ID x 25 cm

Temperatura: stała temperatura około 40°C

Szybkość przepływu: 1 ml/min

Faza ruchoma: 10 mM diwodorofosforan potasu-metanol (4:1) Detekcja: 254 nm [P r z y k ł a d 31]

Synteza 7-etylo-10-hydroksykamptotecyny (SN-38)

Zawiesinę Związku (h) (0,50 g, 1,82 mmoli, zawartość: 96,6%), otrzymanego jak opisano w Przykładzie 30 (11), i Związku (e) (0,36 g, 2,14 mmoli) w obecności monohydratu kwasu p-toluenosulfonowego (10 mg) w mieszaninie kwas octowy-toluen (1:1, 10 ml) mieszano w temperaturze 100°C w atmosferze azotu przez 18 godzin. Mieszaninę odparowano pod zmniejszonym ciśnieniem i do pozostałości dodano toluen (10 ml), po czym odparowano pod zmniejszonym ciśnieniem do sucha. Pozostałość zawieszono w acetonie (9 ml) i zawiesinę mieszano w temperaturze otoczenia przez 2 godziny. Zawiesinę odsączono z odsysaniem i zebrany osad przemyto acetonem (2 ml x 2) i następnie wysuszono pod zmniejszonym ciśnieniem. SN-38: brązowy osad, 0,63 g (wydajność 89%), zawartość: 97,7% według HPLC (patrz Przykład 9).

¹H-NMR (400 MHz, CDCl3) δ: 0,98 (3H, t, J=1 Hz, CH3), 1,38 (3H, t, J=7 Hz, CH3), 1,90 (2H, q, J=7 Hz, CH2), 3,08 (2H, q, J=7 Hz, CH2), 5,17 (2H, s, CH2O), 5,23 (1H, d, J=16 Hz), 5,54 (1H, d, J=16 Hz), 7,34-7,39 (3H, m), 6,83 (1H, d, J=9 Hz).

[P r z y k ł a d 32]

Synteza 7-etylo-10-[4-(1-piperydyno)-1-piperydyno]karbonyloksykamptotecyny (SN-38B-11)

SN-38 (0,91 g, 2,32 mmoli), otrzymany jak opisano w Przykładzie 31, przekształcono w SN-38B-11 (1,22 g, wydajność 89% ee 99,8% według chiralnej HPLC; warunki patrz Przykład 10) metodą opisaną w literaturze (S. Sawada, et al., Chem. Pharm. Bull., 1991, 39, 1446).

[P r z y k ł a d 33]

Synteza trihydratu chlorowodorku 7-etylo-10-[4-(1-piperydyno)-1-piperydyno]karbonyloksykamptotecyny (CPT-11)

PL 217 238 B1

SN-38B-11 (1,00 g, 1,7 mmoli), otrzymany jak opisano w Przykładzie 32, rozpuszczono w 0,1 N kwasie chlorowodorowym (20 ml), przez ogrzewanie w około 80°C. Do roztworu dodano acetonitryl (100 ml) i mieszaninę delikatnie mieszano w temperaturze otoczenia przez 15 godzin. Wytrącony osad odsączono z odsysaniem i wysuszono pod zmniejszonym ciśnieniem, a następnie nawilgocono. CPT-11: jasnożółty krystaliczny proszek, 0,95 mg (wydajność 89,9%).

Stosowalność przemysłowa

Stosując sposoby syntezy według wynalazku można zsyntetyzować w krótkim czasie i z wysoką wydajnością tricykliczny keton o wysokiej czystości. Dysponując tym związkiem oraz 2'-amino-5'hydroksypropiofenonem i stosując oba te półprodukty, można przeprowadzić efektywnie syntezę totalną analogów CPT.

Claims (18)

1. Sposób wytwarzania tricyklicznego ketonu do syntezy analogów kamptotecyny, znamienny tym, że obejmuje następujące etapy:

- etap (1): ze Związku (k):

wytwarza się Związek (l):

przez zmieszanie Związku (k) z odczynnikiem formylującym, odczynnikiem jodującym oraz n-butylolitem, jako odczynnikiem litującym, w stałej temperaturze w zakresie od -30 do -40°C;

- etap (2): ze Związku (I) wytwarza się Związek (m):

przez zmieszanie Związku (I), alkoholu krotylowego, trietylosilanu i kwasu i poddanie tej mieszaniny reakcji, bez stosowania rozpuszczalnika; i ewentualnie

- etap (3): ze Związku (v) wytwarza się Związek (I):

PL 217 238 B1 przez zmieszanie Związku (v), produktu ubocznego etapu (2), ze środkiem utleniającym i zasadą; a następnie,

- etap (4): ze Związku (m) wytwarza się w Związek (n):

przez zmieszanie Związku (m), katalizatora palladowego, zasady i katalizatora przeniesienia fazowego i ogrzewanie tej mieszaniny w temperaturze wrzenia, w rozpuszczalniku; następnie

- etap (5): ze Związku (n) wytwarza się Związek (o):

przez zmieszanie Związku (n), katalizatora osmowego, koutleniacza, zasady i odczynnika asymetrycznego; następnie

- etap (6): ze Związku (o) wytwarza się Związek (p):

przez zmieszanie Związku (o), zasady i jodu oraz ogrzewanie tej mieszaniny, w temperaturze wrzenia, w mieszaninie wody z alkoholem, następnie

- etap (7): ze Związku (p) wytwarza się Związek (q):

przez zmieszanie Związku (p) i odczynnika desililująco-jodującego; następnie - etap (8): ze Związku (q) wytwarza się Związek (r):

PL 217 238 B1 przez zmieszanie Związku (q), katalizatora palladowego i zasady, i poddanie tej mieszaniny reakcji w 1-propanolu, w atmosferze gazowego tlenku węgla; następnie

- etap (9): ze Związku (r) wytwarza się Związek (s):

przez zmieszanie Związku (r) i odczynnika demetylującego oraz poddanie tej mieszaniny reakcji w temperaturze pokojowej, następnie

- etap (10): ze Związku (s) wytwarza się Związek (t):

przez poddanie Związku (s) reakcji, w obecności akrylanu t-butylu i zasady; i wreszcie - etap (11): ze Związku (t) wytwarza się tricykliczny keton. Związek (h):

przez zmieszanie Związku (t) i kwasu trifluorooctowego, przy czym symbole w powyższych wzorach mają następujące znaczenie:

Me oznacza grupę metylową,

Et oznacza grupę etylową,

Pr oznacza grupę propylową;

^tBu oznacza grupę t-butylową a

TMS oznacza grupę trimetylosililową.

2. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że środek utleniający w etapie (3) stanowi TEMPO-podchloryn sodu.

3. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że zasadę w etapie (4) stanowi węglan potasu lub N,N-diizopropyloetyloamina.

4. Sposób według zastrz. 1 albo 3, znamienny tym, że rozpuszczalnik w etapie (4) stanowi tetrahydrofuran lub mieszanina eter diizopropylowy-acetonitryl-woda.

5. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że katalizator palladowy w etapie (4) stanowi octan palladu, zasadę stanowi węglan potasu, katalizator przeniesienia fazowego stanowi bromek tetrabutyloamoniowy, a rozpuszczalnik stanowi tetrahydrofuran.

6. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że katalizator osmowy w etapie (5) stanowi osmian(VI) potasu.

7. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że w etapie (6) stosuje się 4 równoważniki jodu w stosunku do Związku (o).

PL 217 238 B1

8. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że zasadę w etapie (6) stanowi węglan wapnia, a mieszaninę alkohol-woda stanowi mieszanina metanol-woda.

9. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że odczynnik desililująco-jodujący w etapie (7) stanowi jod-trifIuorooctan srebra lub N-chlorosukcynoimid-jodek sodu.

10. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że zasadę w etapie (10) stanowi węglan potasu.

11. Sposób według zastrz. 1 albo 9, znamienny tym, że Związek (q) oczyszcza się chemicznie w etapach oczyszczania obejmujących:

- dodanie produktu reakcji otrzymanego w etapie (7) do wodnego roztworu alkalicznego i mieszanie;

- dodanie rozpuszczalnika organicznego i mieszanie, a następnie usunięcie warstwy organicznej; i

- zakwaszenie warstwy wodnej i ekstrahowanie rozpuszczalnikiem organicznym.

12. Sposób według zastrz. 11, znamienny tym, że wodny roztwór alkaliczny stanowi wodny roztwór wodorotlenku sodu.

13. Sposób według zastrz. 11, znamienny tym, że rozpuszczalnik organiczny stanowi chloroform.

14. Sposób według zastrz. 1 albo 9, znamienny tym, że Związek (q) oczyszcza się optycznie w etapach oczyszczania obejmujących:

- rozpuszczenie produktu reakcji otrzymanego w etapie (7) w rozpuszczalniku silnie polarnym i rozdzielenie na warstwy za pomocą rozpuszczalnika o niskiej polarności; oraz

- odsączenie osadu, następnie zatężenie przesączu do suchości pod zmniejszonym ciśnieniem.

15. Sposób według zastrz. 14, znamienny tym, że silnie polarny rozpuszczalnik stanowi chloroform.

16. Sposób według zastrz. 14, znamienny tym, że rozpuszczalnik o niskiej polarności stanowi n-heksan.

17. Sposób wytwarzania analogów kamptotecyny, znamienny tym, że wytwarza się tricykliczny keton o wzorze w którym Et oznacza grupę etylową, sposobem jak określony w zastrz. 1-16, oraz poddaje się, tak otrzymany tricykliczny keton, reakcji z 2'-amino-5'-hydroksypropiofenonem.

18. Sposób według zastrz. 17, znamienny tym, że tricykliczny keton 2'-amino-5'-hydroksypropiofenon miesza się i otrzymaną mieszaninę poddaje się reakcji w atmosferze gazu obojętnego.