PL207642B1 - Przeciwciało wiążące IL-1ß, konstrukt DNA, wektor ekspresyjny, kompozycja farmaceutyczna, sposób wytwarzania przeciwciała oraz zastosowanie przeciwciała - Google Patents

Przeciwciało wiążące IL-1ß, konstrukt DNA, wektor ekspresyjny, kompozycja farmaceutyczna, sposób wytwarzania przeciwciała oraz zastosowanie przeciwciała

Info

Publication number
PL207642B1
PL207642B1 PL356297A PL35629701A PL207642B1 PL 207642 B1 PL207642 B1 PL 207642B1 PL 356297 A PL356297 A PL 356297A PL 35629701 A PL35629701 A PL 35629701A PL 207642 B1 PL207642 B1 PL 207642B1
Authority
PL
Poland
Prior art keywords
amino acid
antibody
human
ser
tyr
Prior art date
Application number
PL356297A
Other languages
English (en)
Other versions
PL356297A1 (pl
Inventor
Hermann Gram
Padova Franco E. Di
Original Assignee
Novartis Ag
Priority date (The priority date is an assumption and is not a legal conclusion. Google has not performed a legal analysis and makes no representation as to the accuracy of the date listed.)
Filing date
Publication date
Family has litigation
First worldwide family litigation filed litigation Critical https://patents.darts-ip.com/?family=9884137&utm_source=google_patent&utm_medium=platform_link&utm_campaign=public_patent_search&patent=PL207642(B1) "Global patent litigation dataset” by Darts-ip is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.
Application filed by Novartis Ag filed Critical Novartis Ag
Publication of PL356297A1 publication Critical patent/PL356297A1/pl
Publication of PL207642B1 publication Critical patent/PL207642B1/pl

Links

Classifications

    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C07ORGANIC CHEMISTRY
    • C07KPEPTIDES
    • C07K16/00Immunoglobulins [IGs], e.g. monoclonal or polyclonal antibodies
    • C07K16/18Immunoglobulins [IGs], e.g. monoclonal or polyclonal antibodies against material from animals or humans
    • C07K16/24Immunoglobulins [IGs], e.g. monoclonal or polyclonal antibodies against material from animals or humans against cytokines, lymphokines or interferons
    • C07K16/244Interleukins [IL]
    • C07K16/245IL-1
    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C07ORGANIC CHEMISTRY
    • C07KPEPTIDES
    • C07K16/00Immunoglobulins [IGs], e.g. monoclonal or polyclonal antibodies
    • C07K16/18Immunoglobulins [IGs], e.g. monoclonal or polyclonal antibodies against material from animals or humans
    • C07K16/24Immunoglobulins [IGs], e.g. monoclonal or polyclonal antibodies against material from animals or humans against cytokines, lymphokines or interferons
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P11/00Drugs for disorders of the respiratory system
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P11/00Drugs for disorders of the respiratory system
    • A61P11/06Antiasthmatics
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P13/00Drugs for disorders of the urinary system
    • A61P13/12Drugs for disorders of the urinary system of the kidneys
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P19/00Drugs for skeletal disorders
    • A61P19/02Drugs for skeletal disorders for joint disorders, e.g. arthritis, arthrosis
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P19/00Drugs for skeletal disorders
    • A61P19/08Drugs for skeletal disorders for bone diseases, e.g. rachitism, Paget's disease
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P25/00Drugs for disorders of the nervous system
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P25/00Drugs for disorders of the nervous system
    • A61P25/08Antiepileptics; Anticonvulsants
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P27/00Drugs for disorders of the senses
    • A61P27/02Ophthalmic agents
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P29/00Non-central analgesic, antipyretic or antiinflammatory agents, e.g. antirheumatic agents; Non-steroidal antiinflammatory drugs [NSAID]
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P3/00Drugs for disorders of the metabolism
    • A61P3/08Drugs for disorders of the metabolism for glucose homeostasis
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P3/00Drugs for disorders of the metabolism
    • A61P3/08Drugs for disorders of the metabolism for glucose homeostasis
    • A61P3/10Drugs for disorders of the metabolism for glucose homeostasis for hyperglycaemia, e.g. antidiabetics
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P35/00Antineoplastic agents
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P37/00Drugs for immunological or allergic disorders
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P37/00Drugs for immunological or allergic disorders
    • A61P37/02Immunomodulators
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P37/00Drugs for immunological or allergic disorders
    • A61P37/02Immunomodulators
    • A61P37/06Immunosuppressants, e.g. drugs for graft rejection
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P37/00Drugs for immunological or allergic disorders
    • A61P37/08Antiallergic agents
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P43/00Drugs for specific purposes, not provided for in groups A61P1/00-A61P41/00
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P7/00Drugs for disorders of the blood or the extracellular fluid
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P9/00Drugs for disorders of the cardiovascular system
    • A61P9/10Drugs for disorders of the cardiovascular system for treating ischaemic or atherosclerotic diseases, e.g. antianginal drugs, coronary vasodilators, drugs for myocardial infarction, retinopathy, cerebrovascula insufficiency, renal arteriosclerosis
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61KPREPARATIONS FOR MEDICAL, DENTAL OR TOILETRY PURPOSES
    • A61K39/00Medicinal preparations containing antigens or antibodies
    • A61K2039/505Medicinal preparations containing antigens or antibodies comprising antibodies
    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C07ORGANIC CHEMISTRY
    • C07KPEPTIDES
    • C07K2317/00Immunoglobulins specific features
    • C07K2317/20Immunoglobulins specific features characterized by taxonomic origin
    • C07K2317/24Immunoglobulins specific features characterized by taxonomic origin containing regions, domains or residues from different species, e.g. chimeric, humanized or veneered
    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C07ORGANIC CHEMISTRY
    • C07KPEPTIDES
    • C07K2317/00Immunoglobulins specific features
    • C07K2317/50Immunoglobulins specific features characterized by immunoglobulin fragments
    • C07K2317/56Immunoglobulins specific features characterized by immunoglobulin fragments variable (Fv) region, i.e. VH and/or VL
    • C07K2317/565Complementarity determining region [CDR]

Landscapes

  • Health & Medical Sciences (AREA)
  • Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Organic Chemistry (AREA)
  • Medicinal Chemistry (AREA)
  • General Health & Medical Sciences (AREA)
  • Life Sciences & Earth Sciences (AREA)
  • Veterinary Medicine (AREA)
  • Engineering & Computer Science (AREA)
  • Chemical Kinetics & Catalysis (AREA)
  • General Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Nuclear Medicine, Radiotherapy & Molecular Imaging (AREA)
  • Pharmacology & Pharmacy (AREA)
  • Animal Behavior & Ethology (AREA)
  • Bioinformatics & Cheminformatics (AREA)
  • Public Health (AREA)
  • Immunology (AREA)
  • Diabetes (AREA)
  • Pulmonology (AREA)
  • Hematology (AREA)
  • Rheumatology (AREA)
  • Proteomics, Peptides & Aminoacids (AREA)
  • Molecular Biology (AREA)
  • Genetics & Genomics (AREA)
  • Biophysics (AREA)
  • Biochemistry (AREA)
  • Physical Education & Sports Medicine (AREA)
  • Obesity (AREA)
  • Endocrinology (AREA)
  • Neurology (AREA)
  • Neurosurgery (AREA)
  • Pain & Pain Management (AREA)
  • Biomedical Technology (AREA)
  • Urology & Nephrology (AREA)
  • Orthopedic Medicine & Surgery (AREA)
  • Emergency Medicine (AREA)
  • Ophthalmology & Optometry (AREA)
  • Heart & Thoracic Surgery (AREA)
  • Vascular Medicine (AREA)
  • Cardiology (AREA)
  • Transplantation (AREA)

Description

Opis wynalazku
Niniejszy wynalazek dotyczy przeciwciał wiążących ludzką interleukinę 1 beta (IL-1 β) i stosowania takich przeciwciał do leczenia chorób i zaburzeń z udziałem IL-1.
Interleukina 1 (IL-1) jest wytwarzana przez komórki układu odpornościowego, która działa jako mediator ostrej fazy odpowiedzi zapalnej. Nieodpowiednie lub nadmierne wytwarzanie IL-1, szczególnie IL-1 β, jest związane z patologią różnych chorób i zaburzeń takich jak posocznica, szok septyczny lub endotoksyczny, alergie, astma, utrata tkanki kostnej, niedokrwienie, udar, reumatoidalne zapalenie stawów i inne zaburzenia zapalne. Zaproponowano przeciwciała wiążące IL-1 β do stosowania w terapii chorób i zaburzeń z udziałem IL-1; patrz na przykład, WO 95/01997 i dyskusja w jego wstępie.
Wynalazek przedstawia ulepszone przeciwciała wiążące ludzką IL-1 β do stosowania w leczeniu chorób i zaburzeń z udziałem IL-1.
Przedmiotem wynalazku jest przeciwciało wiążące IL-1 β wykazujące specyficzność wiązania antygenu do epitopu antygenowego dojrzałej ludzkiej IL-1 β, obejmującego pętlę zawierającą reszty Gly 22, Pro 23, Tyr 24 i Glu 25, i zdolne do hamowania wiązania IL-1 β do jej receptora, przy czym przeciwciało wiążące IL-1 β zawiera miejsce wiążące antygen zawierające przynajmniej jedną domenę zmienną (VH) ciężkiego łańcucha immunoglobuliny, która obejmuje kolejno regiony hiperzmienne CDR1, CDR2 i CDR3 jak przedstawiono w sekwencji aminokwasów jak przedstawiono w SEQ ID No. 1, przy czym CDR1 ma sekwencję aminokwasów Ser-Tyr-Trp-Ile-Gly, CDR2 ma sekwencję aminokwasów Ile-Ile-Tyr-Pro-Ser-Asp-Ser-Asp-Thr-Arg-Tyr-Ser-Pro-Ser-Phe-GIn-Gly, zaś CDR3 ma sekwencję aminokwasów Tyr-Thr-Asn-Trp-Asp-Ala-Phe-Asp-Ile, oraz przeciwciało wiążące IL-1 β zawiera miejsce wiążące antygen zawierające przynajmniej jedną domenę zmienną (VL) lekkiego łańcucha immunoglobuliny, która zawiera kolejno regiony hiperzmienne CDR1', CDR2' i CDR3' jak przedstawiono w sekwencji aminokwasów jak przedstawiono w SEQ ID No. 2, przy czym CDR1' ma sekwencję aminokwasów Arg-Ala-Ser-GIn-Ser-Val-Ser-Ser-Tyr-Leu-Ala, CDR2' mają sekwencję Asp-Ala-Ser-AsnArg-Ala-Thr, zaś CDR3' ma sekwencję GIn-GIn-Arg-Ser-Asn-Trp-Met-Phe-Pro.
W korzystnym wariancie przeciwciało wiążące IL-1 β stanowi ludzkie przeciwciało.
Przeciwciało wiążące IL-1 β według wynalazku stosuje się jako lek.
Wynalazkiem jest również pierwszy konstrukt DNA kodujący ciężki łańcuch lub jego fragment, zawierający:
pierwszą część, która koduje domenę zmienną, zawierającą naprzemiennie regiony zrębowe i regiony hiperzmienne, przy czym regiony hiperzmienne stanowią kolejno CDR1, CDR2 i CDR3, których sekwencje aminokwasów są przedstawione w SEQ ID No 1, przy czym ta pierwsza część zaczyna się od kodonu kodującego pierwszy aminokwas domeny zmiennej i kończy się kodonem kodującym ostatni aminokwas domeny zmiennej, oraz drugą część kodującą stałą część łańcucha ciężkiego, który zaczyna się od kodonu kodującego pierwszy aminokwas domeny stałej łańcucha ciężkiego i kończy się kodonem kodującym ostatni aminokwas domeny stałej, po czym następuje kodon stop oraz drugi konstrukt DNA kodujący łańcuch lekki, który zawiera pierwszą część, która koduje domenę zmienną zawierającą naprzemiennie regiony zrębowe i regiony hiperzmienne, przy czym regiony hiperzmienne stanowią CDR3' i ewentualnie CDR1' i CDR2', których sekwencje aminokwasów są przedstawione w SEQ ID No. 2, przy czym ta pierwsza część zaczyna się od kodonu kodującego pierwszy aminokwas zmiennej domeny i kończy się kodonem kodującym ostatni aminokwas zmiennej domeny oraz drugą część kodującą część stałą łańcucha lekkiego, która zaczyna się od kodonu kodującego pierwszy aminokwas domeny stałej łańcucha lekkiego i kończy się kodonem kodującym ostatni aminokwas części stałej, po czym następuje kodon stop.
Przedmiotem wynalazku jest również wektor ekspresyjny zdolny do replikacji w prokariotycznej lub eukariotycznej linii komórkowej, obejmujący konstrukty DNA określone powyżej.
Wynalazkiem jest również kompozycja farmaceutyczna zawierająca przeciwciało wiążące IL-1 β, określone powyżej, w kombinacji z farmaceutycznie akceptowalną zaróbką, rozcieńczalnikiem lub nośnikiem.
Wynalazek dotyczy również sposobu wytwarzania przeciwciała wiążącego IL-1 β obejmującego hodowanie organizmu, który jest transformowany wektorem ekspresyjnym określonym powyżej oraz odzyskiwanie przeciwciała wiążącego IL-1 β z hodowli.
PL 207 642 B1
Wynalazkiem jest ponadto zastosowanie przeciwciała IL-1 β opisanego powyżej do wytwarzania leku do leczenia lub zapobiegania choroby lub zaburzenia, w którym pośredniczy IL-1, ostrej lub nadostrej reakcji zapalnej, ostrych infekcji, wstrząsu septycznego, wstrząsu endotoksycznego, zespołu ostrego wyczerpania oddechowego dorosłych, zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych, zapalenia płuc, poważnych poparzeń, kacheksji albo syndromu wyczerpania, raka, zaburzenia czynności narządu, kacheksji związanej z AIDS, lub do zapobiegania lub leczenia stanów zapalnych, alergii i stanów alergicznych, reakcji nadwrażliwościowych, chorób autoimmunizacyjnych, ostrych zakażeń, odrzucenia przeszczepów narządów lub tkanek, artretyzmu, reumatoidalnego zapalenia stawów, postępujące przewlekłe zapalenie stawów i zniekształcającego zapalenia stawów, chorób reumatoidalnych, bólu o podłożu zapalnym, nadwrażliwości dróg oddechowych, jak i nadwrażliwości skórnej, autoimmunizacyjnego zaburzenia hematologicznego, anemii hemolitycznej, anemii aplastycznej, anemii czystoczerwonokrwinkowej, małopłytkowości idiopatycznej, ogólnoustrojowego tocznia rumieniowatego, zapalenia wielorzęstkowego, twardziny skóry, ziarnicy Wegenera, zapalenia skórno-mięśniowego, przewlekłego czynnego zapalenia wątroby, miastenii rzekomoporaźnej, łuszczycy, zespołu StevenaJohnsona, idiopatycznej psylozy, autoimmunizacyjnej choroby zapalnej jelit, wrzodziejącego zapalenia jelita, choroby Crohn'a, zespołu nadwrażliwego jelita, wytrzeszczu w chorobie Basedowa, choroby Gravesa, sarkoidozy, stwardnienia rozsianego, żółciowej pierwotnej marskości wątroby, cukrzycy młodzieńczej, cukrzycy typu I, zapalenia błony naczyniowej przedniego i tylnego odcinka oka, suchego zapalenia rogówki i spojówki, wiosennego zapalenia rogówki i spojówki, śródmiąższowego zwłóknienia płuc, łuszczycowego zapalenia stawów, zapalenia kłębuszków nerkowych, idiopatycznego zespołu nefrotycznego, nefropatii z minimalnymi zmianami, astmy, zapalenia oskrzeli, pylicy płuc, rozedmy płuc, i innych zatorowych lub zapalnych chorób dróg oddechowych, chorób metabolizmu kości, zapalenia kości i stawów, osteoporozy i innych zapaleń stawów, oraz zaniku tkanki kostnej, zaniku tkanki kostnej związanego z wiekiem, choroby przyzębia, raka, guzów zależnych od IL-1.
O ile nie jest wskazane inaczej, dowolny polipeptydowy łańcuch tu opisywany ma sekwencję aminokwasów rozpoczynającą się N-końcem i kończącą się na C-końcem. Gdy miejsce wiązania antygenu zawiera obie domeny VH i VL, mogą być one umieszczone na tej samej cząsteczce polipeptydu lub korzystnie każda domena może być na innym łańcuchu; domena VH jest częścią fragmentu łańcucha ciężkiego immunoglobuliny lub jego fragmentu i VL częścią fragmentu łańcucha lekkiego immunoglobuliny lub jego fragmentu.
Przez „przeciwciało wiążące IL-1 β rozumie się dowolną cząsteczkę zdolną do wiązania antygenu IL-1 β albo samą lub w połączeniu z innymi cząsteczkami. Reakcja wiązania może być wykazana standardowymi metodami (oznaczenia jakościowe) obejmującymi na przykład, biooznaczenie do wyznaczania inhibicji wiązania IL-1 β do jej receptora lub dowolny rodzaj oznaczeń wiązania, z odniesieniem do negatywnego testu kontrolnego, w którym stosowane jest przeciwciało o niepokrewnej specyficzności, ale o tym samym izotypie np. przeciwciało anty-CD25. Korzystnie wiązanie przeciwciała wiążącego IL-1 β według wynalazku do IL-1 β może być wykazane w kompetytywnym oznaczeniu wiązania.
Przykłady przeciwciała wiążącego antygen obejmują przeciwciała, takie jak wytwarzane przez komórki B lub hybrydomę i chimerowe, z przeszczepionym CDR i ludzkie lub ich dowolny fragment, np. fragmenty F(ab')2 i Fab.
Przeciwciało o pojedynczym łańcuchu jest złożone z domen zmiennych łańcuchów ciężkich i lekkich przeciwciała, kowalencyjnie związanych przez „linker peptydowy, zazwyczaj złożony z 10 do 30 aminokwasów, korzystnie od 15 do 25 aminokwasów. A więc taka struktura nie obejmuje części stałej łańcuchów ciężkich i lekkich, i uważa się, że mały „spacer peptydowy powinien być mniej antygenowy niż cała część stała. Przez chimerowe przeciwciało rozumie się przeciwciało, w którym regiony stałe łańcuchów ciężkich lub lekkich lub obu są pochodzenia ludzkiego, podczas gdy domeny zmienne obu łańcuchów ciężkich i lekkich są pochodzenia innego niż ludzkie (np. mysie) lub pochodzenia ludzkiego, ale pochodzą z innego ludzkiego przeciwciała.
Przez „przeciwciało z przeszczepionym CDR rozumie się przeciwciało, w którym regiony hiperzmienne (CDR) pochodzą od przeciwciała dawcy, takiego jak niepochodzące od człowieka przeciwciało (np. mysie) lub z innego ludzkiego przeciwciała, podczas gdy wszystkie lub zasadniczo wszystkie inne części immunoglobuliny np. regiony stałe i wysoce konserwatywne części domen zmiennych, tj. regiony zrębowe, pochodzą od przeciwciała akceptorowego, np. przeciwciała pochodzenia ludzkiego. Przeciwciało o przeszczepionym CDR może jednak zawierać kilka aminokwasów z sekwencji dawcy w regionie zrębowym, na przykład w częściach regionu zrębowego przylegających do regionów hiperzmiennych.
PL 207 642 B1
Przez „ludzkie przeciwciało rozumie się przeciwciało, w którym stałe i zmienne części obu łańcuchów ciężkich i lekkich są pochodzenia ludzkiego lub zasadniczo identyczne do sekwencji pochodzenia ludzkiego, niekoniecznie z tego samego przeciwciała, i obejmuje przeciwciała wytworzone przez myszy, w których geny mysie części zmiennej i stałej immunoglobuliny zostały zastąpione przez ich ludzkie odpowiedniki np. jak ogólnie ujawniono w EP 0546073 B1, USP 5545806, USP 5569825,
USP 5625126, USP 5633425, USP 5661016, USP 5770429, EP 0 438474 B1 i EP 0 463151 B1.
Szczególnie korzystne przeciwciała wiążące IL-1 β według wynalazku są przeciwciałami ludzkimi, szczególnie przeciwciałem AAL 160, jak dalej opisano w przykładach.
W korzystnych chimerowych przeciwciałach domeny zmienne obu łańcuchów ciężkich i lekkich są pochodzenia ludzkiego, na przykład te z przeciwciała AAL 160, które są przedstawione w SEK ID NR 1 i SEK ID NR 2. Domeny regionu stałego korzystnie też zawierają odpowiednie domeny stałych regionów ludzkich, na przykład jak opisano w Sequences of Proteins of Immunological Interest, Kabat E.A. i wsp., US Department of Health and Human Services, Public Health Service, National Institute of Health.
Regiony hiperzmienne mogą być związane z dowolnym rodzajem regionów zrębowych, choć korzystnie są pochodzenia ludzkiego. Odpowiednie regiony szkieletowe są opisane w Kabat E.A. i wsp. Korzystny zrąb łańcucha ciężkiego jest zrębem ludzkiego łańcucha ciężkiego, na przykład przeciwciała AAL 160, które jest przedstawione w SEK ID NR 1. Składa się z sekwencji regionów FR1, FR2, FR3 i FR4. W podobny sposób, SEK ID NR 2 przedstawia korzystny zrąb łańcucha lekkiego AAL 160, który składa się kolejno z regionów FR1', FR2', FR3' i FR4'.
Wynalazek dostarcza także przeciwciało wiążące IL-1 β, które zawiera przynajmniej jedno miejsce wiążące antygen zawierające albo pierwszą domenę mającą sekwencję aminokwasów zasadniczo identyczną z tą przedstawioną w SEK ID NR 1, zaczynając od aminokwasu w pozycji 1 i kończąc aminokwasem w pozycji 118 lub pierwszą domenę jak opisano powyżej i drugą domenę mającą sekwencję aminokwasów zasadniczo identyczną z przedstawioną w SEK ID NR 2, zaczynając od aminokwasu w pozycji 1 i kończąc aminokwasem w pozycji 107.
Monoklonalne przeciwciała wytworzone przeciwko białku naturalnie spotykanemu u wszystkich ludzi są typowo opracowywane w systemach nie pochodzących od ludzi np. u myszy. W bezpośredniej konsekwencji przeciwciało ksenogenne takie jak wytworzone przez hybrydomę, gdy jest podawane ludziom, wywołuje niepożądaną odpowiedź odpornościową, w której przede wszystkim bierze udział część stała ksenogennej immunoglobuliny. To wyraźnie ogranicza stosowanie takich przeciwciał, jako że nie mogą być podawane przez dłuższe okresy. Dlatego też jest szczególnie korzystne stosowanie przeciwciał jednołańcuchowych, chimerowych, z przeszczepionym CDR lub szczególnie ludzkich, które nie powinny wywoływać znaczącej odpowiedzi allogenicznej po podaniu ludziom.
Z powyższych względów, przeciwciało wiążące IL-1 β według wynalazku jest wybrane z ludzkiego przeciwciała IL-1 β, które zawiera przynajmniej
a) łańcuch ciężki immunoglobuliny, który zawiera (i) domenę zmienną zawierającą kolejno regiony hiperzmienne CDR1, CDR2 i CDR3 i (ii) część stałą lub jej fragment ludzkiego łańcucha ciężkiego; wymienione CDR1 mają sekwencję aminokwasów Ser-Tyr-Trp-lle-Gly, wymienione CDR2 mają sekwencję aminokwasów lle-lle-Tyr-Pro-Ser-Asp-Ser-Asp-Thr-Arg-Tyr-Ser-Pro-Ser-Phe-Gln-Gly, a wymienione CDR3 mają sekwencję aminokwasów Tyr-Thr-Asn-Trp-Asp-Ala-Phe-Asp-lle i
b) łańcuch lekki immunoglobuliny lub jego fragment, który zawiera (i) domenę zmienną zawierającą region hiperzmienny CDR3' i także regiony hiperzmienne CDR1', CDR2' i (ii) część stałą lub jej fragment ludzkiego łańcucha lekkiego, wymienione CDR1' mają sekwencję aminokwasów Arg-AlaSer-Gln-Ser-Val-Ser-Ser-Tyr-Leu-Ala, wymienione CDR2' mają sekwencję aminokwasów Asp-AlaSer-Asn-Arg-Ala-Thr, a wymienione CDR3' mają sekwencję aminokwasów Gln-GIn-Arg-Ser-Asn-TrpMet-Phe-Pro.
Alternatywnie, przeciwciało wiążące IL-1 β według wynalazku może być wybrane z pojedynczego łańcucha przeciwciała, które zawiera miejsce wiążące antygen zawierające:
a) jedną domenę zawierającą kolejno regiony hiperzmienne CDR1, CDR2 i CDR3, wymienione regiony hiperzmienne mają sekwencje aminokwasów jak przedstawiono w SEK ID NR 1,
b) jedną domenę zawierającą regiony hiperzmienne CDR3' i CDR1' i CDR2', wymienione regiony hiperzmienne mają sekwencje aminokwasów jak przedstawiono w SEK ID NR 2 oraz
c) linker peptydowy, który jest związany albo do N-końca pierwszej domeny i do C-końca drugiej domeny lub do C-końca pierwszej domeny i do N-końca drugiej domeny.
PL 207 642 B1
Jak wiadomo, niewielkie zmiany w sekwencji aminokwasów takie jak delecja, addycja lub substytucja jednego, paru lub nawet kilku aminokwasów może doprowadzić do formy allelicznej oryginalnego białka, która ma zasadniczo identyczne właściwości.
Przez ich bezpośrednie odpowiedniki rozumie się albo dowolne jednodomenowe przeciwciało wiążące IL-1 β (cząsteczka X):
i) w którym regiony hiperzmienne CDR1, CDR2 i CDR3 są w całości homologiczne w przynajmniej 80%, korzystnie homologiczne w przynajmniej 90%, bardziej korzystnie homologiczne w przynajmniej 95%, do regionów hiperzmiennych jak przedstawiono w SEK ID NR 1 oraz ii) które jest zdolne do hamowania wiązania IL-1 β do jej receptorów, zasadniczo w tym samym stopniu jak cząsteczka odniesienia mająca regiony zrębowe identyczne z tymi w cząsteczce X, ale mająca regiony hiperzmienne CDR1, CDR2 i CDR3 identyczne do tych przedstawionych na SEK ID NR 1, lub dowolne przeciwciało wiążące IL-1 β mające przynajmniej dwie domeny na miejsce wiążące (cząsteczka X'),
i) w którym regiony hiperzmienne CDR1, CDR2, CDR3, CDR3' oraz ewentualnie CDR1' i CDR2' są w całości homologiczne w przynajmniej 80%, korzystnie homologiczne w przynajmniej 90%, bardziej korzystnie homologiczne w przynajmniej 95%, do regionów hiperzmiennych jak przedstawiono w SEK ID NR 1 i 2 oraz ii) które jest zdolne do hamowania wiązania IL-1 β do jej receptorów zasadniczo w tym samym stopniu jak cząsteczka odniesienia mająca regiony szkieletowe identyczne z tymi w cząsteczce X', ale mająca regiony hiperzmienne CDR1, CDR2, CDR3, i CDR3' oraz ewentualnie CDR1' i CDR2' identyczne do tych przedstawionych na SEK ID NR 1 i 2.
W obecnym opisie sekwencje aminokwasów są homologiczne do siebie w przynajmniej 80%, jeśli mają przynajmniej 80% identycznych reszt aminokwasów w podobnej pozycji, gdy sekwencje są optymalnie porównane, przy czym przerwy lub wstawienia w sekwencji aminokwasów są liczone jako reszty nieidentyczne.
Hamowanie wiązania IL-1 β do jej receptora może być badane w różnych oznaczeniach, wliczając oznaczenia, jakie opisano dalej w tym tekście. Stosowany receptor IL-1 β jest korzystnie receptorem IL-1 β typu 1. Przez określenie w tym samym stopniu rozumie się, że cząsteczka odniesienia i ekwiwalentna wykazują, na zasadzie statystycznej, zasadniczo identyczne krzywe hamowania wiązania IL-1 β w jednym z oznaczeń wymienionych powyżej.
Na przykład, stosowane oznaczenie może być oznaczeniem kompetytywnego hamowania IL-1 β przez rozpuszczalne receptory IL-1 i przeciwciało IL-1 β według wynalazku.
Najbardziej korzystnie ludzkie przeciwciało IL-1 β zawiera przynajmniej
a) jeden łańcuch ciężki, który zawiera domenę zmienną mającą sekwencję aminokwasów identyczną do tej przedstawionej w SEK ID NR 1, zaczynając od aminokwasu w pozycji 1 i kończącej się aminokwasem w pozycji 118 i część stałą ludzkiego łańcucha ciężkiego; oraz
b) jeden łańcuch lekki, który zawiera domenę zmienną mającą sekwencję aminokwasów identyczną do tej przedstawionej w SEK ID NR 2, zaczynając od aminokwasu w pozycji 1 i kończącej się aminokwasem w pozycji 107 i część stałą ludzkiego łańcucha lekkiego.
Część stała ludzkiego łańcucha ciężkiego może być typu γ1(γ2, γ3, γ4, μ, α1, α2, δ lub ε, korzystnie typu γ, bardziej korzystnie typu γ1, podczas gdy część stała łańcucha lekkiego może być typu κ lub λ, (który obejmuje podtypy λ1, λ2 i λ3) ale jest korzystnie typu κ. Sekwencje aminokwasów całej tej części stałej są podane w Kabat i inni, tamże.
Przeciwciało wiążące IL-1 β według wynalazku może być wytworzone za pomocą technik rekombinacji DNA. Ze względu na to trzeba skonstruować jedną lub więcej cząsteczek DNA, kodujących przeciwciało wiążące IL-1 β, umieszczonych pod odpowiednimi sekwencjami kontrolnymi i przenieść do odpowiedniego organizmu gospodarza w celu ekspresji. Ogólnie ujmując, wynalazek dotyczy:
(i) cząsteczki DNA kodującej przeciwciało wiążące IL-1 β o pojedynczym łańcuchu, według wynalazku, łańcucha ciężkiego oraz lekkiego lub jego fragmentu przeciwciała wiążącego IL-1 β oraz (ii) wytwarzania przeciwciała wiążącego IL-^, przy zastosowaniu wektora ekspresyjnego, obejmującego konstrukty DNA.
Zgodnie z obecnym stanem wiedzy specjalista jest w stanie syntetyzować cząsteczki DNA według wynalazku na podstawie podanej tu informacji tzn. sekwencji aminokwasów regionów hiperzmiennych i kodujących je sekwencji DNA. Sposób konstrukcji genu domeny zmiennej jest opisany na przykład w EPA 239 400 i może być pokrótce streszczony w sposób następujący: Klonuje się gen kodujący domenę zmienną MAb o dowolnej specyficzności. Określa się odcinki DNA kodujące regiony
PL 207 642 B1 zrębowe i regiony hiperzmienne i usuwa się odcinki DNA kodujące regiony hiperzmienne tak, że odcinki DNA kodujące regiony zrębowe są razem połączone za pomocą odpowiednich miejsc restrykcyjnych na stykach. Miejsca restrykcyjne mogą być wygenerowane w odpowiednich pozycjach przez mutagenezę cząsteczki DNA procedurami standardowymi. Przygotowuje się dwuniciowe syntetyczne kasety CDR za pomocą syntezy DNA według sekwencji podanych w SEK ID NR 1 lub 2. Tym kasetom nadaje się lepkie końce tak, że mogą być ligowane na stykach szkieletu.
Co więcej, nie jest konieczny dostęp do mRNA z wytwarzającej linii komórkowej hybrydomy, aby uzyskać konstrukt DNA kodujący przeciwciało wiążące IL-1 β według wynalazku. Tak więc zgłoszenie PCT WO 90/07861 podaje pełne instrukcje wytwarzania przeciwciała za pomocą technik rekombinacji DNA, posiadając wyłącznie informację pisemną o sekwencji nukleotydów tego genu. Sposób obejmuje syntezę pewnej ilości oligonukleotydów, ich amplifikację za pomocą techniki PCR i ich łączenie, aby uzyskać pożądaną sekwencję DNA.
Wektory ekspresyjne, obejmujące odpowiedni promotor lub geny kodujące części stałe łańcucha ciężkiego i lekkiego, są ogólnie dostępne. Tak więc gdy cząsteczka DNA według wynalazku jest przygotowana, może być dogodnie przeniesiona do odpowiedniego wektora ekspresyjnego. Cząsteczki DNA kodujące przeciwciała o pojedynczym łańcuchu mogą być też przygotowane za pomocą technik standardowych, na przykład jak opisano w WO 88/1649.
Ze względu na powyższe nie jest konieczne deponowanie hybrydomy czy linii komórkowej, aby spełnić kryteria wystarczającego ujawnienia.
Wynalazek obejmuje pierwsze i drugie konstrukty DNA do produkcji przeciwciała wiążącego IL-1 β, jak opisano poniżej.
Pierwszy konstrukt DNA koduje łańcuch ciężki lub jego fragment i zawiera:
a) pierwszą część, która koduje domenę zmienną zawierającą naprzemiennie regiony zrębowe i regiony hiperzmienne, wymienione regiony hiperzmienne stanowią kolejno CDR1, CDR2 i CDR3, których sekwencje aminokwasów są przedstawione w SEK ID NR 1, ta pierwsza część zaczyna się od kodonu kodującego pierwszy aminokwas domeny zmiennej i kończy się kodonem kodującym ostatni aminokwas domeny zmiennej, oraz
b) drugą część kodującą część stałą łańcucha ciężkiego lub jego fragment, który zaczyna się od kodonu kodującego pierwszy aminokwas domeny stałej łańcucha ciężkiego i kończy się kodonem kodującym ostatni aminokwas domeny stałej lub jej części, po czym następuje kodon stop.
Korzystnie, ta pierwsza część koduje domenę zmienną mającą sekwencję aminokwasów zasadniczo identyczną do sekwencji aminokwasów, jak przedstawiono w SEK ID NR 1, zaczynając od aminokwasu w pozycji 1 i kończącą się aminokwasem w pozycji 118. Korzystnie pierwsza część ma sekwencję nukleotydów jak przedstawiono w SEK ID NR 1 zaczynając od nukleotydu w pozycji 1 i kończąc nukleotydem w pozycji 354. Także korzystnie, druga część koduje część stałą ludzkiego łańcucha ciężkiego, bardziej korzystnie część stałą ludzkiego łańcucha γ1. Ta druga część może być fragmentem DNA pochodzenia genomowego (zawierającą introny) lub fragmentem cDNA (bez intronów).
Drugi konstrukt DNA koduje łańcuch lekki lub jego fragment i zawiera:
a) pierwszą część, która koduje domenę zmienną zawierającą naprzemiennie regiony zrębowe i regiony hiperzmienne, te regiony hiperzmienne stanowią CDR3' i ewentualnie CDR1' i CDR2', których sekwencje aminokwasów są przedstawione w SEK ID NR 2, ta pierwsza część zaczyna się od kodonu kodującego pierwszy aminokwas domeny zmiennej i kończy się kodonem kodującym ostatni aminokwas domeny zmiennej, oraz
b) drugą część kodującą część stałą łańcucha lekkiego lub jego fragment, który zaczyna się od kodonu kodującego pierwszy aminokwas domeny stałej łańcucha lekkiego i kończy się kodonem kodującym ostatni aminokwas części stałej lub jej fragmentu, po czym następuje kodon stop.
Korzystnie, ta pierwsza część koduje domenę zmienną mającą sekwencję aminokwasów zasadniczo identyczną do sekwencji aminokwasów, jak przedstawiono w SEK ID NR 2, zaczynając od aminokwasu w pozycji 1 i kończąc aminokwasem w pozycji 107. Bardziej korzystnie, pierwsza część ma sekwencję nukleotydów jak przedstawiono w SEK ID NR 2 zaczynając od nukleotydu w pozycji 1 i kończąc nukleotydem w pozycji 321. Także korzystnie druga część koduje część stałą ludzkiego łańcucha lekkiego, bardziej korzystnie część stałą ludzkiego łańcucha κ.
Opis obejmuje także przeciwciała wiążące IL-1 β, w których jedna lub więcej z reszt CDR1,
CDR2, CDR3, CDR1', CDR2' lub CDR3' są zmienione w stosunku do reszt przedstawionych w SEK ID
NR 1 i SEK ID NR 2; na przykład przez mutację np. mutagenezę ukierunkowaną odpowiednich sekwencji DNA. Ujawnienie obejmuje sekwencje DNA kodujące takie zmienione przeciwciała wiążące IL-1 β.
PL 207 642 B1
W szczególności ujawnienie obejmuje przeciwciała wiążące IL-1 β, w których jedna lub więcej reszt
CDR1' lub CDR2' były zmienione w stosunku do reszt przedstawionych w SEK ID NR 2.
W pierwszych i drugich konstruktach DNA, pierwsze i drugie części mogą być oddzielone przez intron, a enhancer może być dogodnie zlokalizowany w intronie między pierwszą i drugą częścią. Obecność takiego enhancera, który ulega transkrypcji ale nie translacji, może pomóc w wydajnej transkrypcji. W szczególnych wykonaniach pierwsze i drugie konstrukty DNA zawierają enhancer genu łańcucha ciężkiego korzystnie pochodzenia ludzkiego.
Każdy z konstruktów DNA jest umieszczony pod kontrolą odpowiednich sekwencji kontrolnych, w szczególności pod kontrolą odpowiedniego promotora. Może być stosowany dowolny rodzaj promotora pod warunkiem, że jest przystosowany do organizmu gospodarza, do którego będą przeniesione konstrukty DNA w celu ekspresji. Jednak jeśli ekspresja ma się odbywać w komórce ssaka, szczególnie korzystne jest stosowanie promotora genu immunoglobuliny lub promotora wirusa cytomegalii (CMV), jak np. promotor ludzkiego CMV.
Pożądane przeciwciało może być produkowane w hodowli komórkowej lub w zwierzęciu transgenicznym. Odpowiednie zwierzę transgeniczne można uzyskać według metod standardowych, które obejmują mikroiniekcję do komórek jajowych pierwszych i drugich konstruktów DNA umieszczonych pod odpowiednimi sekwencjami kontrolnymi, przeniesienie tak przygotowanych komórek jajowych do odpowiednich samic pseudociężarnych i wybranie potomka do ekspresji pożądanego przeciwciała.
Gdy łańcuchy przeciwciała są produkowane w hodowli komórek, konstrukty DNA muszą być najpierw wstawione albo do pojedynczego wektora ekspresyjnego albo do dwóch oddzielnych, ale kompatybilnych wektorów ekspresyjnych, przy czym korzystna jest ta druga możliwość.
Wynalazek dotyczy także wektora ekspresyjnego zdolnego do replikacji w linii komórkowej prokariotycznej lub eukariotycznej, który zawiera konstrukty DNA opisane powyżej.
Wektor ekspresyjny zawierający konstrukt DNA następnie przenosi się do odpowiedniego organizmu gospodarza. Gdy konstrukty DNA są oddzielnie wstawione na dwóch wektorach ekspresyjnych, mogą być przenoszone oddzielnie, tzn. jeden typ wektora na komórkę lub przenoszone razem, ta druga możliwość jest korzystna. Odpowiedni organizm gospodarza może być bakterią, drożdżami lub linią komórkową ssaka, ten ostatni jest korzystny. Bardziej korzystnie, linia komórkowa ssaka jest pochodzenia limfoidalnego, jak np. szpiczak, hybrydoma lub normalne immortalizowane komórki B, które dogodnie nie wyrażają żadnego endogennego łańcucha lekkiego lub ciężkiego przeciwciała.
Dla ekspresji w komórkach ssaka korzystne jest, żeby sekwencja kodująca przeciwciało wiążące IL-1 β była włączona do DNA komórki gospodarza w obrębie położenia, które pozwala lub sprzyja ekspresji przeciwciała wiążącego IL-1 β na wysokim poziomie. Komórki, w których sekwencja kodująca przeciwciało wiążące IL-1 β jest włączona w takie korzystne położenia, mogą być zidentyfikowane i wyselekcjonowane na podstawie poziomów przeciwciała IL-^. Dowolny odpowiedni marker selekcyjny może być stosowany do przygotowania komórek gospodarza zawierających sekwencje kodujące przeciwciało wiążące IL1 β; na przykład może być stosowany system selekcji gen dhfr/metotreksat lub równoważny. Korzystne systemy ekspresji przeciwciał wiążących IL-1 β według wynalazku obejmują systemy amplifikacji/selekcji oparte na GS, takie jak te ujawnione w EP 0256055 B, EP 0323997 B oraz w europejskim zgłoszeniu patentowym 89303964.4. Korzystnie także wektor może zawierać inne sekwencje według życzenia do ułatwiania ekspresji, obróbki i eksportu białka, na przykład, wektor może typowo zawierać sekwencję lidera związaną z sekwencją kodującą.
Wynalazek dotyczy sposobu wytwarzania przeciwciała wiążącego IL-1 β, który obejmuje (i) hodowlę organizmu, który jest transformowany wektorem ekspresyjnym jak zdefiniowano powyżej i (ii) odzyskanie przeciwciała wiążącego IL-1 β z hodowli.
Zgodnie z obecnym wynalazkiem stwierdzono, że przeciwciało AAL160 ma specyficzność wiązania do epitopu antygenowego ludzkiej IL-1 β, który obejmuje pętlę zawierającą reszty Gly 22, Pro 23, Tyr 24 i Glu 25 dojrzałej ludzkiej IL-1 β. (reszty Gly 22, Pro 23, Tyr 24 i Glu 25 dojrzałej ludzkiej IL-1 β odpowiadają resztom 138, 139, 140 i 141, odpowiednio, prekursora ludzkiej IL-1 β). Ten epitop wydaje się być poza miejscem rozpoznawania receptora IL-1 i jest więc szczególnie zadziwiające, że przeciwciała wiążące ten epitop, np. przeciwciało AAL160, są zdolne do hamowania wiązania IL-1 β do jej receptora. Przeciwciała zwłaszcza chimerowe przeciwciała z przeszczepionym CDR i szczególnie ludzkie przeciwciała, które mają specyficzność wiązania się do epitopu antygenowego dojrzałej ludzkiej IL-1 β, co obejmuje pętlę zawierającą reszty Gly 22, Pro 23, Tyr 24 i Glu 25, i które są zdolne do hamowania wiązania IL-1 β do jego receptora oraz stosowanie takich przeciwciał do terapii chorób i zaburzeń zostało ujawnione.
PL 207 642 B1
Tak więc w dalszym aspekcie opis obejmuje przeciwciało na IL-1 β, które ma specyficzność wiązania antygenu do antygenowego epitopu ludzkiej IL-1 β, który obejmuje pętlę zawierającą reszty Gly 22, Pro 23, Tyr 24 i Glu 25 dojrzałej ludzkiej IL-1 β, i który jest zdolny do wiązania IL-1 β do jej receptora.
W dalszych aspektach ujawnienie obejmuje:
i) zastosowanie przeciwciała wiążącego IL-1 β, które ma specyficzność wiązania antygenu do epitopu antygenowego dojrzałej ludzkiej IL-1 β, który obejmuje pętlę zawierającą reszty Gly 22, Pro 23, Tyr 24 i Glu 25, i które jest zdolne do hamowania wiązania IL-1 β do jej receptora do terapii choroby lub zaburzenia z udziałem IL-1;
ii) sposób leczenia choroby lub zaburzeń z udziałem IL-1 u pacjenta, który obejmuje podanie pacjentowi skutecznej ilości przeciwciała wiążącego IL-1 β, które ma specyficzność wiązania antygenu do epitopu antygenowego dojrzałej ludzkiej IL-1 β, który obejmuje pętlę zawierającą reszty Gly 22, Pro 23, Tyr 24 i Glu 25, i które jest zdolne do hamowania wiązania IL-1 β do jej receptora;
iii) kompozycję farmaceutyczną zawierającą przeciwciało wiążące IL-1 β, która ma specyficzność wiązania antygenu do epitopu antygenowego dojrzałej ludzkiej IL-1 β, który obejmuje pętlę zawierającą reszty Gly 22, Pro 23, Tyr 24 i Glu 25, i które jest zdolne do hamowania wiązania IL-1 β do jej receptora w kombinacji z dopuszczalną farmaceutycznie zaróbką, rozcieńczalnikiem lub nośnikiem; oraz iv) zastosowanie przeciwciała wiążącego IL-1 β, które ma specyficzność wiązania antygenu do epitopu antygenowego dojrzałej ludzkiej IL-1 β, który obejmuje pętlę zawierającą reszty Gly 22, Pro 23, Tyr 24 i Glu 25, i które jest zdolne do hamowania wiązania IL-1 β do jej receptora, do przygotowania leku do leczenia choroby lub zaburzenia z udziałem IL-1.
W niniejszym opisie, przeciwciało jest zdolne do hamowania wiązania IL-1 β jeśli przeciwciało jest zdolne do hamowania wiązania IL-1 β do jej receptora, zasadniczo w tym samym stopniu jak przeciwciało AAL160, gdzie w tym samym stopniu ma znaczenie jak zdefiniowano powyżej.
W obecnym opisie wyrażenie choroba z udziałem IL-1 obejmuje wszystkie choroby i stany medyczne, w których IL-1 odgrywa rolę, bezpośrednią czy pośrednią, w chorobie lub stanie medycznym obejmujące powodowanie, rozwój, postęp, utrzymywanie lub patologię choroby lub stanu.
W obecnym opisie określenia terapia lub leczenie dotyczą terapii zarówno profilaktycznej lub zapobiegającej, jak i terapii leczniczej lub modyfikującej chorobę, w tym leczenie pacjenta zagrożonego zachorowaniem lub podejrzewanego o nabawienie się choroby, jak i pacjentów, którzy są chorzy lub zostali zdiagnozowani jako cierpiący na chorobę lub stan medyczny i obejmuje zahamowanie nawrotu klinicznego.
Przeciwciała według wynalazku mają specyficzność wiązania do epitopu antygenowego dojrzałej ludzkiej IL-1 β, który obejmuje pętlę zawierającą reszty Gly 22, Pro 23, Tyr 24 i Glu 25, i są zdolne do hamowania wiązania IL-1 β do jej receptora. Korzystnie przeciwciała według wynalazku mają specyficzność wiązania tego epitopu ludzkiej IL-1 β gdy ludzka IL-1 β jest w warunkach natywnych, np. normalnych warunkach fizjologicznych, nie w warunkach denaturowanych np. bez czynnika denaturującego takiego jak SDS. Przeciwciała według wynalazku mogą reagować krzyżowo z IL-1 β niepochodzącym od człowieka, które mają epitopy antygenowe, które obejmują reszty Gly 22, Pro 23, Tyr 24 i Glu 25 i które są bardzo podobne do odpowiedniego ludzkiego epitopu. Na przykład, przeciwciała według wynalazku mogą reagować krzyżowo z IL-1 β naczelnych takich jak małpa rezus, małpa Macaca fasciculans lub IL-1 małpy marmoset (mała szerokonosa małpa Ameryki tropikalnej).
Korzystne przeciwciała według wynalazku są ludzkimi przeciwciałami, najbardziej korzystnie przeciwciałem AAL160. Przeciwciała według wynalazku blokują oddziaływania IL-1 β z jej komórkami docelowymi, stąd są wskazane do stosowania w terapii chorób i zaburzeń z udziałem IL-1. Te i inne aktywności farmakologiczne przeciwciał według wynalazku mogą być wykazane w standardowych metodach testowych na przykład jak opisano poniżej:
1. Neutralizacja aktywacji promotora IL-8 z udziałem ludzkiej IL-1 β
Potencjał neutralizacji sygnalizacji komórkowej zależnej od IL-1 β określa się w oznaczeniu z genem reportera.
Linia komórkowa czerniaka ludzkiego G361 jest stabilnie transfekowana konstruktem genu reportera lucyferazy opartym na ludzkim promotorze IL-1 β. Ekspresja i aktywność genu reportera zależy od IL-1 β lub TNFa w tej linii komórkowej. Komórki stymuluje się 300 pg/ml zrekombinowanej ludzkiej IL-1 β lub odpowiednikiem 100 pg/ml w podłożu kondycjonowanym w obecności różnych stężeń przeciwciała według wynalazku lub antagonisty receptora IL-1 w zakresie między 6 i 18000 pM. Chimerowe przeciwciało Simulect® (basiliximab) jest stosowane jako dopasowana kontrola izotypu. Aktywność
PL 207 642 B1 lucyferazy określa się ilościowo w oznaczeniu z chemiluminescencją. Przeciwciała według wynalazku typowo wykazują IC50 około 1 nM (np. od około 0,2 do około 5 nM) gdy są testowane w tym oznaczeniu.
2. Neutralizacja wytwarzania PGE2 i interleukiny-6 zależnej od IL-1 β przez pierwotne ludzkie fibroblasty.
Wytwarzanie PGE2 i IL-6 w pierwotnych ludzkich skórnych fibroblastach zależy od IL-1 β. Sam TNF-α nie może skutecznie indukować tych mediacji zapalnych, ale synergizuje z IL-1. Pierwotne fibroblasty skórne są stosowane jako model zastępczy dla aktywacji komórkowej indukowanej przez IL-1.
Pierwotne ludzkie fibroblasty są stymulowane zrekombinowaną IL-1 β lub podłożem kondycjonowanym uzyskanym ze stymulowanych LPS ludzkich PBMC w obecności różnych stężeń przeciwciała według wynalazku lub IL-1RA w zakresie od 6 do 18000 pM. Chimerowe przeciwciało anty-CD25 Simulect® (basiliximab) jest stosowane jako dopasowana kontrola izotypu. Supernatant pobiera się po 16 godz. stymulacji, oznacza w nim 1L-6 za pomocą ELISA, lub PGE2 za pomocą RIA. Przeciwciała według wynalazku typowo mają IC50 dla hamowania produkcji IL-6 około 1 nM lub mniej (np. od około 0,1 do około 1 nM) i do hamowania produkcji PGE2 około 1nM (np. od około 0,1 do około 1 nM), gdy są testowane jak powyżej.
Jak wskazano w powyższych oznaczeniach przeciwciała według wynalazku silnie blokują efekty lL-1 β. Tak więc przeciwciała według wynalazku mają następującą użyteczność farmaceutyczną:
Przeciwciała według wynalazku są pożyteczne dla profilaktyki i terapii chorób lub stanów medycznych z udziałem IL-1, np. stanów zapalnych, alergii i stanów alergicznych, reakcji nadwrażliwości, chorób autoimmunizacyjnych, ostrych zakażeń i odrzucaniu przeszczepów narządów lub tkanek.
Na przykład, przeciwciała według wynalazku mogą być pożyteczne do leczenia biorców przeszczepów serca, płuc, łączonych serca i płuc, wątroby, nerki, skóry lub rogówki i do zapobiegania choroby przeszczep-przeciw-gospodarzowi takiej jak po przeszczepie szpiku kostnego.
Przeciwciała według wynalazku są szczególnie pożyteczne do terapii, zapobiegania lub poprawy stanu w chorobach autoimmunizacyjnych, a także chorobach typu: stanów zapalnych, w szczególności stanów zapalnych z etiologią mającą komponentę autoimmunizacyjną taką jak zapalenie stawów (na przykład reumatoidalne zapalenie stawów, postępujące przewlekłe zapalenie stawów i zniekształcającego zapalenia stawów) i choroby reumatoidalne, w tym stany zapalne i choroby reumatyczne obejmujące utratę tkanki kostnej, ból zapalny, nadwrażliwość (obejmujące zarówno nadwrażliwość dróg oddechowych jak i nadwrażliwość skórną) i alergie. Specyficzne choroby autoimmunizacyjne, dla których mogą być stosowane przeciwciała według wynalazku obejmują autoimmunizacyjne zaburzenia hematologiczne (włączając np. anemię hemolityczną, anemię aplastyczną, anemię czystoczerwonokrwinkową i idiopatyczną małopłytkowość), ogólnoustrojowy toczeń rumieniowaty, zapalenie wielochrząstkowe, twardzinę skóry, ziarnicę Wegenera, zapalenie skórno-mięśniowe, przewlekle czynne zapalenie wątroby, ciężką miastenię, łuszczycę, zespół Stevena-Johnsona, idiopatyczną psylozę, autoimmunizacyjną zapalną chorobę jelit (w tym np. wrzodziejące zapalenie jelita, choroba Crohna i zespół nadwrażliwego jelita), wytrzeszcz w chorobie Basedowa, chorobę Gravesa, sarkoidozę, stwardnienie rozsiane, marskość wątroby żółciową pierwotną, cukrzycę młodzieńczą (cukrzyca typu I), suche zapalenie rogówki i spojówki (przedniego i tylniego odcinka), wiosenne zapalenie rogówki i spojówki, śródmiąższowe zwłóknienie płuc, artropatię łuszczycową i zapalenie kłębuszków nerkowych (z i bez zespołu nefrotycznego tzn. obejmując idiopatyczny zespół nefrotyczny lub nefropatię z minimalnymi zmianami).
Przeciwciała według wynalazku są także pożyteczne do terapii, zapobiegania lub poprawy stanu w przebiegu astmy, zapalenia oskrzeli, pylicy płuc, rozedmy płuc i innych zatorowych lub zapalnych chorób dróg oddechowych.
Przeciwciała według wynalazku są pożyteczne do leczenia niepożądanych ostrych i nadostrych reakcji zapalnych z udziałem IL-1 lub obejmujących wytwarzanie IL-1, szczególnie IL-1 β, lub pobudzania uwalniania TNF przez IL-1, np. ostre zakażenia, na przykład wstrząs septyczny (np. wstrząs endotoksynowy i zespół zaburzeń oddechowych dorosłych), zapalenie opon mózgowych, zapalenie płuc i ciężkie oparzenia i do leczenia kacheksji lub zespołu wyniszczenia związanego z chorobliwym uwalnianiem TNF w efekcie zakażenia, raka lub dysfunkcji narządu, szczególnie kacheksji związanej z AIDS np. związanej lub wynikającej z zakażenia HIV.
Przeciwciała według wynalazku są szczególnie użyteczne do leczenia chorób metabolizmu kości, w tym gośćca zwyrodniającego, osteoporozy i innych zapaleń stawów oraz ogólnie utraty tkanki kostnej, w tym utraty tkanki kostnej związanej z wiekiem i w szczególności choroby przyzębia.
PL 207 642 B1
Przeciwciała według wynalazku mogą być stosowane do leczenia nowotworów, szczególnie guzów zależnych od IL-1.
Dla tych wskazań odpowiednia dawka będzie się oczywiście zmieniała w zależności na przykład, od danego przeciwciała według wynalazku, które ma być stosowane, gospodarza, sposobu podania, natury i powagi stanu, który jest leczony. Jednak w stosowaniu profilaktycznym na ogół można uzyskać zadowalające wyniki przy dziennych dawkach od około 0,1 mg do około 5 mg na kilogram masy ciała. Przeciwciało według wynalazku jest dogodnie podawane pozajelitowo, dożylnie, np. do żyły zgięcia łokciowego lub innej żyły obwodowej, domięśniowo lub podskórnie. Terapia profilaktyczna typowo obejmuje podawanie cząsteczki według wynalazku raz dziennie do raz na tydzień przez 2 do 4 tygodni.
Kompozycje farmaceutyczne według wynalazku mogą być wytwarzane w sposób konwencjonalny. Kompozycja według wynalazku jest korzystnie dostarczana w postaci liofilizowanej. Do bezpośredniego podania jest rozpuszczana w odpowiednim nośniku wodnym, na przykład sterylnej wodzie do iniekcji lub sterylnej buforowanej soli fizjologicznej. Jeśli jest uważane za pożądane przyrządzenie roztworu o większej objętości do podawania w formie wlewu, np. wlewu dożylnego, raczej niż iniekcji dużej dawki np. iniekcji dużej dawki podskórnej, korzystne jest włączenie ludzkiej albuminy surowiczej lub własnej heparynizowanej krwi pacjenta do soli fizjologicznej w czasie przygotowywania formuły. Obecność nadmiaru takiego fizjologicznie biernego białka zapobiega stratom przeciwciała przez adsorpcję na ścianach pojemnika i rurek stosowanych z roztworem wlewu. Jeśli jest stosowana albumina, odpowiednie stężenie wynosi od 0,5 do 4,5% wagowo względem roztworu soli fizjologicznej.
Wynalazek jest dalej opisany na zasadzie ilustracji w następujących przykładach, które odnoszą się do załączonych fig.:
fig. 1, która jest wykresem przedstawiającym inhibicję kompetytywną wiązania AAL160 do IL-1 β przez rozpuszczalne receptory IL-1 typu I i typu II;
fig. 2, która jest wykresem przedstawiającym hamowanie gorączki indukowanej przez IL-1 β w modelu szczura przez AAL160, oraz fig. 3, która jest wykresem przedstawiającym czas działania AAL160 w gorączce indukowanej przez IL-1 β u szczura.
P r z y k ł a d y
Transgeniczne myszy otrzymano do ekspresji ludzkiego repertuaru IgG/κ, zamiast mysiego repertuaru immunoglobulin (Fishwild i inni, 1996, Nat BiotechnoL, 14, 845-851), użyto do wytworzenia przeciwciał na ludzką IL-1 β. Komórki B z tych myszy unieśmiertelniono za pomocą standardowej technologii hybrydyzacji komórkowej i uzyskano komórki mysich hybrydom, które wydzielają ludzkie przeciwciało IgG1/K AAL160.
P r z y k ł a d 1: Uzyskanie hybrydomy i oczyszczenie przeciwciała
Uzyskaną z pomocą inżynierii genetycznej mysz 66 (Medarex Inc. Annadale, NJ) immunizowano zrekombinowaną ludzką IL-1 β (50 μg) w adiuwancie, podskórnie w kilku miejscach. Myszy wzmagano dodatkowo pięć razy, z ostatnią iniekcją trzy dni przed fuzją. W dniu fuzji mysz 66 zabijano przez wdychanie CO2, a komórki śledziony (4,1 x 107) poddawano fuzji za pomocą rutynowej metody stosując PEG 4000 z równą ilością komórek PAI-O, linii komórkowej szpiczaka myszy. Komórki po fuzji wysiewano w 624 studzienkach (1 ml/studzienkę) zawierających warstwę odżywczą komórek otrzewnej myszy (myszy Balb C) w RPMI 1640 uzupełnionym HAT, 10% inaktywowaną termicznie płodową surowicą cielęcą i 5 x 10-5 M β-merkaptoetanolem. Zebrano supernatanty i badano w teście ELISA pod kątem monoklonalnych przeciwciał reagujących z IL-1 β. Zidentyfikowano pięć reagujących przeciwciał monoklonalnych podklasy IgG/K. Przeprowadzono klonowanie stosując płytki mikrotytracyjne 4 x 96 wysiewając 0,5 komórek na studzienkę. Po dwóch tygodniach oglądano studzienki pod mikroskopem odwróconym. Supernatant zebrano ze studzienek dodatnich pod kątem wzrostu i oceniano wytwarzanie monoklonalnych przeciwciał anty-IL-1 β za pomocą testu ELISA. Przygotowano 1-2 I kondycjonowanego supernatantu z czterech subklonów oryginalnie zidentyfikowanej hybrydomy #476, a przeciwciała oczyszczono za pomocą chromatografii powinowactwa na kolumnie z białkiem A.
Czystość i częściowe sekwencje aminokwasów łańcucha ciężkiego i lekkiego
Sekwencjonowanie aminokwasów
Lekki i ciężki łańcuch oczyszczonego przeciwciała AAL160 oddzielono za pomocą SDS-PAGE i określono aminokwasy N-końcowe za pomocą degradacji Edmana. Czystość przeciwciała stosowanego w tych badaniach wynosi >90% na podstawie sekwencjonowania. Sekwencje cDNA kodujące domeny zmienne ciężkiego i lekkiego łańcucha uzyskano za pomocą amplifikacji PCR cDNA uzyskanego z mRNA ze sklonowanych komórek hybrydomy i w pełni zsekwencjonowano. Amino-końcowe
PL 207 642 B1 sekwencje domen zmiennych ciężkiego i lekkiego łańcucha i odpowiednie sekwencje DNA są podane poniżej, gdzie CDR są wytłuszczone.
Seq. Id no. 1 30 60
GAG Glu GTG Val CAG Gin CTG Leu GTG Val CAG TCT GGA GCA GAG GTG Val AAA Lys AAG Lys CCC Pro GGG Gly GAG Glu TCT Ser CTG Leu AAG Lys ATC Ile 20
Gin Ser Gly Ala Glu 10
90 CDR1 120
TCC TGT AAG GGT TCT GGA TAC AGC TTT ACC AGC TAC TGG ATC GGC TGG GTG CGC CAG ATG
Ser Cys Lys Gly Ser Gly Tyr Ser Phe Thr Ser Tyr Trp Ile Gly Trp Val Arg Gin Met
30 40
150 CDR2 180
CCC GGG AAA GGC CTG GAG TGG ATG GGG ATC ATC TAT CCT AGT GAC TCT GAT ACC AGA TAC
Pro Gly Lys Gly Leu Glu Trp Met Gly Ile Ile Tyr Pro Ser Asp Ser Asp Thr Arg Tyr
50 60
210 240
AGC CCG TCC TTC CAA GGC CAG GTC ACC ATC TCA GCC GAC AAG TCC ATC AGC ACC GCC TAC
Ser Pro Ser Phe Gin Gly Gin Val Thr Ile Ser Ala Asp Lys Ser Ile Ser Thr Ala Tyr
70 80
270 300
CTG CAG TGG AGC AGC CTG AAG GCC TCG GAC ACC GCC ATG TAT TAC TGT GCG AGA TAT ACC
Leu Gin Trp Ser Ser Leu Lys Ala Ser Asp Thr Ala Met Tyr Tyr Cys Ala Arg Tyr Thr
90 100
CDR3 330
AAC TGG GAT GCT TTT GAT ATC TGG GGC CAA GGG ACA ATG GTC ACC GTC TCT TCA
Asn Trp Asp Ala Phe Asp Ile Trp Gly Gin Gly Thr Met Val Thr Val Ser Ser
Seq . Id no. 2
30 60
GAA ATT GTG TTG ACA CAG TCT CCA GCC ACC CTG TCT TTG TCT CCA GGG GAA AGA GCC ACC
Glu Ile Val Leu Thr Gin Ser Pro Ala Thr Leu Ser Leu Ser Pro Gly Glu Arg Ala Thr
10 20
CDR1 90 120
CTC TCC TGC AGG GCC AGT CAG AGT GTT AGC AGC TAC TTA GCC TGG TAC CAA CAG AAA CCT
Leu Ser Cys Arg Ala Ser Gin Ser Val Ser Ser Tyr Leu Ala Trp Tyr Gin Gin Lys Pro
30 40
150 CDR2 180
GGC CAG GCT CCC AGG CTC CTC ATC TAT GAT GCA TCC AAC AGG GCC ACT GGC ATC CCA GCC
PL 207 642 B1
Gly Gin Ala Pro Arg Leu Leu Ile Tyr Asp 50 Ala Ser Asn Arg Ala Thr Gly Ile Pro Ala 60
210 240
AGG TTC AGT GGC AGT GGG TCT GGG ACA GAC TTC ACT CTC ACC ATC AGC AGC CTT GAG CCT
Arg Phe Ser Gly Ser Gly Ser Gly Thr Asp Phe Thr Leu Thr Ile Ser Ser Leu Glu Pro
70 80
270 CDR3 300
GAA GAT TTT GCA GTT TAT TAC TGT CAG CAG CGT AGC AAC TOG ATG TTC CCT TTT GGC CAG
Glu Asp Phe Ala Val Tyr Tyr Cys Gin Gin Arg Ser Asn Trp Met Phe Pro Phe Gly Gin
90 100
GGG ACC AAG CTG GAG ATC AAA
Glv Thr Lvs Leu Glu Ile Lvs
Sekwencje DNA kodujące domeny zmienne ciężkiego i lekkiego łańcucha i odpowiednie sekwencje aminokwasów AAL160 są także podane w załączonej liście sekwencji jako SEK ID NR 1 do 4.
Konstrukcja wektorów ekspresyjnych dla ciężkiego i lekkiego łańcucha
Sklonowane sekwencje kodujące VL i VH zamplifikowano za pomocą PCR i wstawiono poprzez odpowiednie miejsca restrykcyjne do wektorów kasetowych zapewniających promotor immunoglobuliny, sekwencje lidera przeciwciała RFT2 (Heinrich i WSP., (1989), J. Immunol., 143, 3589-97), część odcinków J i miejsce donorowe do składania. Kasetę łańcucha lekkiego zawierającą cały region VL, promotor i sekwencję lidera do sekrecji przeniesiono do wektora ekspresyjnego zawierającego ludzki gen Ck, enhancer łańcucha ciężkiego immunoglobuliny i cDNA zmodyfikowanego mysiego dhfr do selekcji na metotreksacie (MTX).
Kasetę łańcucha ciężkiego przeniesiono odpowiednio do wektora ekspresyjnego kodującego ludzki gen IgG1, enhancer łańcucha ciężkiego immunoglobuliny i gen oporności na neomycynę do selekcji.
Zarówno ciężki jak i lekki łańcuch są w konfiguracji w wektorach ekspresyjnych, która przypomina konfigurację genomową rearanżowanych genów immunoglobuliny, co jest uważane za bardzo istotne dla ekspresji na wysokim poziomie.
Dla wytwarzania przeciwciał, powyższe wektory ko-transfekowane do odpowiedniej linii komórkowej gospodarza np. linii komórkowej SP2/0, komórki zawierające sekwencje wektora selekcjonowano za pomocą metotreksatu i wybrane linie komórkowe hodowano do ekspresji przeciwciała AAL160. Alternatywnie można stosować system amplifikacji/selekcji oparty na GS taki jak ujawniono w EP 0256055 B, EP 0323997 B lub europejskim zgłoszeniu patentowym 89303964,4; wówczas selekcyjny marker dhfr jest zastąpiony przez sekwencję kodującą GS.
P r z y k ł a d 2: Dane biochemiczne i biologiczne
Stwierdzono, że monoklonalne przeciwciało AAL160 neutralizuje aktywność interleukiny-1 β in vitro. Monoklonalne przeciwciało dalej scharakteryzowano pod kątem jego wiązania do zrekombinowanej ludzkiej IL-1 β za pomocą analizy Biacore. Sposób neutralizacji oceniano za pomocą badania wiązania kompetycyjnego z rozpuszczalnymi receptorami IL-1, aktywność biologiczną przeciwciała AAL160 w stosunku do zrekombinowanej i naturalnie produkowanej IL-1 β określono w pierwotnych komórkach ludzkich (przykład 3), reagujących na stymulację przez IL-1 β.
2.1 Ustalenie stałej równowagi dysocjacji
Stałą tempa asocjacji i dysocjacji wiązania rekombinowanej ludzkiej IL-1 β do AAL160 określono za pomocą analizy BIAcore. AAL160 immobilizowano i mierzono wiązanie zrekombinowanej IL-1 β w zakresie stężeń od 0,5 do 12 nM za pomocą powierzchniowego rezonansu plazmonowego. Wybrany format pozwala na traktowanie zdarzenia wiązania IL-1 β do AAL160 według stechiometrii 1:1.
Analizę danych przeprowadzono stosując oprogramowanie BIAevaluation.
PL 207 642 B1
Stała tempa asocjacji [M'1s'1] (n=15) (3,91 ± 0,14)x105 średnia ± SEM
Stała tempa dysocjacji [s-1] (n=15) (1,53 ± 0,05)x10-4 średnia ± SEM
Stała równowagi dysocjacji KD[M] (n=15) (396,6 ± 19,5)x10-12 średnia ± SEM
AAL160 wiąże zrekombinowaną ludzką IL-1 β z wysokim powinowactwem.
2.2. Kompetycyjne hamowanie wiązania do rozpuszczalnych receptorów IL-1
Badania kompetycyjnego wiązania z rozpuszczalnymi receptorami IL-1 typu I i II
Współzawodnictwo między AAL160 i rozpuszczalnymi receptorami IL-1 typu I i II mierzono za pomocą Biacore. AAL160 immobilizowano na powierzchni chipu i wstrzyknięto zrekombinowaną ludzką IL-1 β (8 nM) w celu wiązania do AAL160 w braku lub obecności zwiększających się stężeń rozpuszczalnego receptora I (0-10nM) lub receptora II (0-80nM). Uzyskane wyniki przedstawiono na fig. 1. Wiązanie NVP AAL160 NX-1 do IL-1 β jest współzawodniczące z obydwoma typami receptora IL-1 typu I i typu II.
2.3 Profil reaktywności ludzkiej IL-Ια, ludzkiej IL-1RA I IL-1 β z gryzoni i gatunków małp
Profil reaktywności AAL160 wiążącej ludzką IL-1a, IL-1 RA, i IL-1 β myszy, szczura, królika i małpy Macaca fasicularis określono za pomocą analizy Biacore. AAL160 immobilizowano i nakładano badane cytokiny w stężeniu 8 nM (lub 20 nM dla IL-1 β).
Procent całkowitego wiązania ± SEM
Ludzka IL-1 β 100
Ludzka IL-1a 0,7 ± 0,7(n=3)
Ludzka IL-1Ra 1,2 ± 1,2(n=3)
IL-1 β myszy 2,8 ± 1,5(n=3)
IL-1 β szczura 3,0 ± 2,5(n=3)
IL-1 β Macaca fascicularis 96,4 ± 6,8 (n=3)
IL-1 β królika 12,1 ± 2,3(n=4)
AAL160 nie reaguje znacząco krzyżowo z ludzką IL-1a, ludzką IL-1Ra, lub IL-1 β myszy, szczura czy królika. Reaktywność w stosunku do IL-1 β małpy Macaca fascicularis jest zasadniczo identyczna jak do ludzkiej cytokiny.
P r z y k ł a d 3: Neutralizacja produkcji PGE2 i interleukiny 6 zależnej od IL-1 β przez pierwotne ludzkie fibroblasty
Wytwarzanie PGE2 i IL-6 w pierwotnych ludzkich fibroblastach skóry zależy od IL-1 β. Pojedynczy TNF-α nie może skutecznie indukować tych zapalnych mediatorów, ale synergizuje z lL-1. Pierwotne fibroblasty skóry są stosowane jako model zastępczy dla indukowanej przez IL-1 aktywacji komórek.
Pierwotne ludzkie fibroblasty stymulowano zrekombinowaną IL-1 β lub kondycjonowaną pożywką uzyskaną ze stymulowanych LPS ludzkich PBMC w obecności różnych stężeń AAL160 lub IL-1RA w zakresie od 6 do 18000 pM. Chimerowe przeciwciało anty-CD25 Simulect® (basiliximab) stosowano jako kontrolę o dopasowanym izotypie. Supernatant zebrano 16 godzin po stymulacji i oznaczano w nim IL-6 za pomocą testu ELISA lub PGE2 za pomocą RIA.
AAL160 IC50 ± SEM(n>3) IL-1 Ra IC50 ± SEM(n>3)
sekrecja IL-6 rekombinant 0,34 ± 0,037 nM nie oznaczano
sekrecja IL-6 kondycjonowane podłoże 0,6 ± 0,09 nM 0,03 + 0,001 nM
wytwarzanie PGE2 kondycjonowane podłoże 0,79 ± 0,17 nM nie oznaczano
AAL160 skutecznie blokuje wytwarzanie IL-6 i PGE2 w ludzkich fibroblastach skóry z IC50 podobnym zarówno dla zrekombinowanej jak i naturalnej IL-1 β.
PL 207 642 B1
P r z y k ł a d 4: Skuteczność in vivo I czas trwania działania AAL160
Skuteczność
Skuteczność in vivo przeciwciała anty-hulL-^ AAL 160 badano na modelu szczura, gdzie indukowano gorączkę przez iniekcję i.v. hulL-1 β (100 ng/szczura). Przeciwciało powoduje zależne od dawki hamowanie odpowiedzi gorączki w zakresie dawki 1,3 i 10 μg/kg i.v. (n=6 szczurów) - patrz fig. 2. CHI 621 (Simulect®, basiliximab) jest stosowany jako przeciwciało kontrolne.
Czas działania:
Czas działania AAL-160 badano w gorączce szczura indukowanej przez IL-1 β jak następuje: Przeciwciało wstrzykiwano i.v. albo 24 godziny albo 30 minut (protokół standardowy) przed indukcją gorączki przez iniekcję i.v. ludzkiej IL-1 β, i mierzono temperaturę ciała 2 i 4 godziny później. Podobny stopień zahamowania reakcji gorączki jest widoczny dla obu czasów (patrz fig. 3). Jak oczekiwano, kontrolne przeciwciało CHI 621 (Simulect®, basiliximab) jest nieskuteczne w obu punktach czasowych. Ten wynik wskazuje, że ludzkie przeciwciało AAL160 jest obecne w formie aktywnej przez przynajmniej 24 godziny u szczura i nie jest metabolizowane, wydalane lub wiązane w tkankach w tym czasie.
P r z y k ł a d 5: Badania AAL160 Fab i jego kompleksu z IL-1 β za pomocą promieni rentgenowskich
Określenie struktury AAL160 Fab przy rozdzielczości 2,0 A:
Zestaw danych przy rozdzielczości 2,0 A bardzo dobrej jakości (Rsym = 0,051, całkowitość = 99,9%, redundancja = 8,2) zebrano z kryształu Fab hodowanego przez dyfuzję pary w technice wiszącej kropli w pH 9,5 w 50% PEG 200, 0,1 M CHES. Kryształ odpowiadał grupie przestrzennej P212121 z wymiarami pojedynczych komórek: a=62,17 A, b=89,83 A, c=123,73 A i z jedną cząsteczką Fab na jednostkę symetrii (współczynnik Matthews'a: 3,6 A3/Da, oszacowana zawartość rozpuszczalnika: 66%). Strukturę określono przez zastępowanie molekularne i doprecyzowano do ostatecznego czynnika krystalograficznego R 0,209 (swobodny czynnik R = 0,261). Ostateczny model obejmuje reszty 1-213 łańcucha lekkiego, 1-131 i 138-218 łańcucha ciężkiego, 387 cząsteczek wody i 1 cząsteczkę PEG. Ostateczna gęstość elektronów jest dobrze zdefiniowana dla wszystkich reszt CDR, z wyjątkiem Trp 94 (CDR3) łańcucha lekkiego. Pozycja łańcucha bocznego tej reszty jest słabo zdefiniowana w dwóch badanych dotychczas formach kryształu, sugerując, że jest ona wysoce mobilna w nieobecności związanego antygenu.
Krystalizacja kompleksu Fab z 1L-1 β i wstępny model doświadczalny kompleksu: uzyskano kilka kryształów AAL160 Fab w kompleksie z antygenem IL-1 β z roztworu wyjściowego 76 mg/ml kompleksu 1:1 w 2,0M siarczanie amonu, 0,1 M Tris pH 8,5. Kryształy rosły bardzo wolno przez okres kilku tygodni. Słabo ulegały dyfrakcji do około 3,2 A na źródle pierwotnym. Zebrano wstępny zestaw danych i spróbowano robić substytucje molekularne stosując struktury o wysokiej rozdzielczości wolnego Fab i ludzkiej IL-1 β (J.P. Priestle i wsp., EMBO J., 7, 339 (1988)) jako modele wyjściowe. Obliczenia dały bardzo jasne i niedwuznaczne rozwiązanie, gdy zastosowano części Fv i Fc Fab jako oddzielne moduły (korelacja 67,1%, czynnik R 0,354 po etapie AMORE FITTING, stosując dane między 8,0 i 3,5 A). Następne porównanie wolnych i związanych form Fab wykazało, że kąt zagięcia jest bardzo odmienny w tych dwóch strukturach. Wyniki obliczeń z zastępowaniem molekularnym dostarczają pierwszy model molekularny interakcji między antygenem IL-1 β i monoklonalnym przeciwciałem AAL160. Wstępna analiza tych interakcji wskazuje, że 1) IL-1 β wykazuje ścisłe interakcje ze wszystkimi CDR ciężkiego łańcucha i CDR3 lekkiego łańcucha. Przeciwnie, nieliczne ewentualne interakcje obejmują CDR1 i CDR2 łańcucha lekkiego. 2) Pętla zawierająca reszty Gly 22, Pro 23, Tyr 24 i Glu 25 dojrzałej IL-1 β wiąże się w środku miejsca kombinacji antygenu i wydaje się być kluczowym komponentem epitopu. Jest dość ciekawe, że ta pętla nie jest zlokalizowana w regionie cząsteczki, który najbardziej różni się od mysiej IL-1 β. Pro 23, Tyr 24 i Glu 25 są konserwatywne, ale reszta 22 stanowi Gly w ludzkiej IL-1 β i Asp w mysiej IL-1 β. Porównanie struktur kryształów ludzkiej (PDB zapis 2i1b) i mysiej IL-1 β (PDB zapis 8i1b) wykazuje, że ta mutacja punktowa daje bardzo różne konformacje głównego łańcucha wokół Pro 23. Ta lokalna różnica struktury jest zgodna z obserwowanym brakiem reaktywności krzyżowej AAL160 w stosunku do cytokiny myszy.
PL 207 642 B1
LISTA SEKWENCJI <110> Novartis AG < 120> PRZECIWCIAŁA NA LUDZKĄ IL-1 BETA <130> 4-31289A <160> 4 <170> Patentln version 3.0 <210> 1 <211> 354 <212> DNA <213> Mus musculus <220>
<221> CDS <222> (1)..(354)
<400> 1 gtg Val 5 cag Gin tct Ser gga Gly gca gag gtg aaa aag Lys ccc Pro ggg Gly 15 gag Glu 48
gag Glu 1 gtg cag ctg
Val Gin Leu Ala Glu 10 Val Lys
tct ctg aag atc tcc tgt aag ggt tct gga tac agc ttt acc agc tac 96
Ser Leu Lys Ile Ser Cys Lys Gly Ser Gly Tyr Ser Phe Thr Ser Tyr
20 25 30
tgg atc ggc tgg gtg cgc cag atg ccc ggg aaa ggc ctg gag tgg atg 144
Trp Ile Gly Trp Val Arg Gin Met Pro Gly Lys Gly Leu Glu Trp Met
35 40 45
ggg atc atc tat cct agt gac tct gat acc aga tac agc ccg tcc ttc 192
Gly Ile Ile Tyr Pro Ser Asp Ser Asp Thr Arg Tyr Ser Pro Ser Phe
50 55 60
caa ggc cag gtc acc atc tca gcc gac aag tcc atc agc acc gcc tac 240
Gin Gly Gin Val Thr Ile Ser Ala Asp Lys Ser Ile Ser Thr Ala Tyr
65 70 75 80
ctg cag tgg agc agc ctg aag gcc teg gac acc gcc atg tat tac tgt 288
PL 207 642 B1
Leu Gin Trp Ser Ser 85 Leu Lys Ala Ser Asp 90 Thr Ala Met Tyr Tyr 95 Cys
gcg aga tat acc aac tgg gat gct ttt gat atc tgg ggc caa ggg aca 336
Ala Arg Tyr Thr Asn Trp Asp Ala Phe Asp Ile Trp Gly Gin Gly Thr
100 105 110 atg gtc acc gtc tct tca Met Val Thr Val Ser Ser
115
<210> 2
<211> 118
<212> PRT
<213> Mus musculus
<400> 2
Glu 1 Val Gin Leu Val 5 Gin Ser Gly Ala Glu 10 Val Lys Lys Pro Gly 15 Glu
Ser Leu Lys Ile Ser Cys Lys Gly Ser Gly Tyr Ser Phe Thr Ser Tyr
20 25 30
Trp Ile Gly Trp Val Arg Gin Met Pro Gly Lys Gly Leu Glu Trp Met
35 40 45
Gly Ile Ile Tyr Pro Ser Asp Ser Asp Thr Arg Tyr Ser Pro Ser Phe
50 55 60
Gin Gly Gin Val Thr Ile Ser Ala Asp Lys Ser Ile Ser Thr Ala Tyr
65 70 75 80
Leu Gin Trp Ser Ser Leu Lys Ala Ser Asp Thr Ala Met Tyr Tyr Cys
85 90 95
Ala Arg Tyr Thr Asn Trp Asp Ala Phe Asp Ile Trp Gly Gin Gly Thr 100 105 110
Met Val Thr Val Ser Ser 115 <210> 3 <211> 321 <212> DNA <213> Mus musculus <220>
<221> CDS <222> (1)..(321) <400> 3 gaa att gtg ttg aca cag tct cca gcc acc ctg tct ttg tct cca ggg 48
PL 207 642 B1
Glu 1 Ile Val Leu Thr 5 Gin Ser Pro Ala
gaa aga gcc acc ctc tcc tgc agg gcc
Glu Arg Ala Thr 20 Leu Ser Cys Arg Ala 25
tta gcc tgg tac caa cag aaa cct ggc
Leu Ala Trp 35 Tyr Gin Gin Lys Pro 40 Gly
tat gat gca tcc aac agg gcc act ggc
Tyr Asp 50 Ala Ser Asn Arg Ala 55 Thr Gly
agt ggg tct ggg aca gac ttc act ctc
Ser 65 Gly Ser Gly Thr Asp 70 Phe Thr Leu
gaa gat ttt gca gtt tat tac tgt cag
Glu Asp Phe Ala Val 85 Tyr Tyr Cys Gin
cct ttt ggc cag ggg acc aag ctg gag
Pro Phe Gly Gin Gly 100 <210> 4 <211> 107 <212> PRT <213> Mus musculus Thr Lys Leu Glu 105
Thr Leu Ser Leu Ser Pro Gly
15 agt cag agt gtt agc agc tac 96
Ser Gin Ser Val Ser Ser Tyr cag gct ccc agg ctc ctc atc 144
Gin Ala Pro Arg Leu Leu Ile atc cca gcc agg ttc agt ggc 192
Ile Pro Ala Arg Phe Ser Gly '
acc Thr atc Ile 75 agc Ser agc Ser ctt Leu gag Glu cct Pro 80 240
cag cgt agc aac tgg atg ttc 288
Gin Arg Ser Asn Trp Met Phe
90 95
atc aaa 321
Ile Lys
<400> 4 l
Glu 1 Ile Val Leu Thr 5 Gin Ser Pro Ala
Glu Arg Ala Thr 20 Leu Ser Cys Arg Ala 25
Leu Ala Trp 35 Tyr Gin Gin Lys Pro 40 Gly
Tyr Asp 50 Ala Ser Asn Arg Ala 55 Thr Gly
Ser 65 Gly Ser Gly Thr Asp 70 Phe Thr Leu
Glu Asp Phe Ala Val 85 Tyr Tyr Cys Gin
Pro Phe Gly Gin Gly Thr Lys Leu Glu
100 105
Thr Leu Ser Leu Ser Pro Gly 10 15
Ser Gin Ser Val Ser Ser Tyr 30
Gin Ala Pro Arg Leu Leu Ile 45
Ile Pro Ala Arg Phe Ser Gly 60
Thr Ile Ser Ser Leu Glu Pro 75 80
Gin Arg Ser Asn Trp Met Phe 90 95
Ile Lys
PL 207 642 B1

Claims (8)

1. Przeciwciało wiążące IL-1 β wykazujące specyficzność wiązania antygenu do epitopu antygenowego dojrzałej ludzkiej IL-1 β, obejmującego pętlę zawierającą reszty Gly 22, Pro 23, Tyr 24 i Glu 25, i zdolne do hamowania wiązania IL-1 β do jej receptora, przy czym przeciwciało wiążące IL-1 β zawiera miejsce wiążące antygen zawierające przynajmniej jedną domenę zmienną (VH) ciężkiego łańcucha immunoglobuliny, która obejmuje kolejno regiony hiperzmienne CDR1, CDR2 i CDR3 o sekwencji aminokwasów jak przedstawiono w SEQ ID No. 1, przy czym CDR1 ma sekwencję aminokwasów Ser-Tyr-Trp-lle-Gly, CDR2 ma sekwencję aminokwasów lle-lle-Tyr-Pro-Ser-Asp-Ser-Asp-Thr-Arg-Tyr-Ser-Pro-Ser-Phe-GIn-Gly, zaś CDR3 ma sekwencję aminokwasów Tyr-Thr-Asn-Trp-Asp-Ala-Phe-Asp-lle, oraz przeciwciało wiążące IL-1 β zawiera miejsce wiążące antygen zawierające przynajmniej jedną domenę zmienną (VL) lekkiego łańcucha immunoglobuliny, która zawiera kolejno regiony hiperzmienne CDR1', CDR2' i CDR3' o sekwencji aminokwasów jak przedstawiono SEQ ID No. 2, przy czym CDR1' ma sekwencję aminokwasów Arg-Ala-Ser-Gln-Ser-Val-Ser-Ser-Tyr-Leu-Ala, CDR2' mają sekwencję Asp-Ala-Ser-Asn-Arg-Ala-Thr, zaś CDR3' ma sekwencję GIn-GIn-Arg-Ser-Asn-Trp-Met-PhePro.
2. Przeciwciało wiążące IL-1 β według zastrz. 1, znamienne tym, że stanowi ludzkie przeciwciało.
3. Przeciwciało wiążące IL-1 β według zastrz. 1 albo 2 do zastosowania jako lek.
4. Pierwszy konstrukt DNA kodujący ciężki łańcuch lub jego fragment, zawierający:
(i) pierwszą część, która koduje domenę zmienną, zawierającą naprzemiennie regiony zrębowe i regiony hiperzmienne, przy czym regiony hiperzmienne stanowią kolejno CDR1, CDR2 i CDR3, których sekwencje aminokwasów są przedstawione w SEQ ID No 1, przy czym ta pierwsza część zaczyna się od kodonu kodującego pierwszy aminokwas domeny zmiennej i kończy się kodonem kodującym ostatni aminokwas domeny zmiennej, oraz (ii) drugą część kodującego stałą część łańcucha ciężkiego, który zaczyna się od kodonu kodującego pierwszy aminokwas domeny stałej łańcucha ciężkiego i kończy się kodonem kodującym ostatni aminokwas domeny stałej, po czym następuje kodon stop oraz drugi konstrukt DNA kodujący łańcuch lekki, który zawiera (iii) pierwszą część, która koduje domenę zmienną zawierającą naprzemiennie regiony zrębowe i regiony hiperzmienne, przy czym regiony hiperzmienne stanowią CDR3' i ewentualnie CDR1' i CDR2', których sekwencje aminokwasów są przedstawione w SEQ ID No. 2, przy czym ta pierwsza część zaczyna się od kodonu kodującego pierwszy aminokwas zmiennej domeny i kończy się kodonem kodującym ostatni aminokwas zmiennej domeny oraz (iv) drugą część kodującą część stałą łańcucha lekkiego, która zaczyna się od kodonu kodującego pierwszy aminokwas domeny stałej łańcucha lekkiego i kończy się kodonem kodującym ostatni aminokwas części stałej, po czym następuje kodon stop.
5. Wektor ekspresyjny zdolny do replikacji w prokariotycznej lub eukariotycznej linii komórkowej, obejmujący konstrukty DNA określone w zastrz. 4.
6. Kompozycja farmaceutyczna zawierająca przeciwciało wiążące IL-1 β określone w zastrz. 1 w kombinacji z farmaceutycznie akceptowalną zaróbką, rozcieńczalnikiem lub nośnikiem.
7. Sposób wytwarzania przeciwciała wiążącego IL-1 β, znamienny tym, że obejmuje:
(i) hodowanie organizmu, który jest transformowany wektorem ekspresyjnym określonym w zastrz. 5 i (ii) odzyskiwanie cząsteczki wiążącej IL-1 β z hodowli.
8. Zastosowanie przeciwciała wiążącego IL-1 β jak określono w zastrz. 1 albo 2 do wytwarzania leku do leczenia lub zapobiegania choroby lub zaburzenia, w którym pośredniczy IL-1, ostrej lub nadostrej reakcji zapalnej, ostrych infekcji, wstrząsu septycznego, wstrząsu endotoksycznego, zespołu ostrego wyczerpania oddechowego dorosłych, zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych, zapalenia płuc, poważnych poparzeń, kacheksji albo syndromu wyczerpania, raka, zaburzenia czynności narządu, kacheksji związanej z AIDS, lub do zapobiegania lub leczenia stanów zapalnych, alergii i stanów alergicznych, reakcji nadwrażliwościowych, chorób autoimmunizacyjnych, ostrych zakażeń, odrzucenia przeszczepów narządów lub tkanek, artretyzmu, reumatoidalnego zapalenia stawów, postępującego przewlekłego zapalenia stawów i zniekształcającego zapalenia stawów, chorób reumatoidalnych, bólu o podłożu zapalnym, nadwrażliwości dróg oddechowych, jak i nadwrażliwości skórnej, autoimmunizaPL 207 642 B1 cyjnego zaburzenia hematologicznego, anemii hemolitycznej, anemii aplastycznej, anemii czystoczerwonokrwinkowej, małopłytkowości idiopatycznej, ogólnoustrojowego tocznia rumieniowatego, zapalenia wielorzęstkowego, twardziny skóry, ziarnicy Wegenera, zapalenia skórno-mięśniowego, przewlekłego czynnego zapalenia wątroby, miastenii rzekomoporaźnej, łuszczycy, zespołu StevenaJohnsona, idiopatycznej psylozy, autoimmunizacyjnej choroby zapalnej jelit, wrzodziejącego zapalenia jelita, choroby Crohn'a, zespołu nadwrażliwego jelita, wytrzeszczu w chorobie Basedowa, choroby Gravesa, sarkoidozy, stwardnienia rozsianego, żółciowej pierwotnej marskości wątroby, cukrzycy młodzieńczej, cukrzycy typu I, zapalenia błony naczyniowej przedniego i tylnego odcinka oka, suchego zapalenia rogówki i spojówki, wiosennego zapalenia rogówki i spojówki, śródmiąższowego zwłóknienia płuc, łuszczycowego zapalenia stawów, zapalenia kłębuszków nerkowych, idiopatycznego zespołu nefrotycznego, nefropatii z minimalnymi zmianami, astmy, zapalenia oskrzeli, pylicy płuc, rozedmy płuc, i innych zatorowych lub zapalnych chorób dróg oddechowych, chorób metabolizmu kości, zapalenia kości i stawów, osteoporozy i innych zapaleń stawów, oraz zaniku tkanki kostnej, zaniku tkanki kostnej związanego z wiekiem, choroby przyzębia, raka, guzów zależnych od IL-1.
PL356297A 2000-01-21 2001-01-19 Przeciwciało wiążące IL-1ß, konstrukt DNA, wektor ekspresyjny, kompozycja farmaceutyczna, sposób wytwarzania przeciwciała oraz zastosowanie przeciwciała PL207642B1 (pl)

Applications Claiming Priority (2)

Application Number Priority Date Filing Date Title
GBGB0001448.0A GB0001448D0 (en) 2000-01-21 2000-01-21 Organic compounds
PCT/EP2001/000591 WO2001053353A2 (en) 2000-01-21 2001-01-19 Recombinant antibodies to human interkleukin-1 beta

Publications (2)

Publication Number Publication Date
PL356297A1 PL356297A1 (pl) 2004-06-28
PL207642B1 true PL207642B1 (pl) 2011-01-31

Family

ID=9884137

Family Applications (1)

Application Number Title Priority Date Filing Date
PL356297A PL207642B1 (pl) 2000-01-21 2001-01-19 Przeciwciało wiążące IL-1ß, konstrukt DNA, wektor ekspresyjny, kompozycja farmaceutyczna, sposób wytwarzania przeciwciała oraz zastosowanie przeciwciała

Country Status (33)

Country Link
US (4) US20030124617A1 (pl)
EP (1) EP1248804B2 (pl)
JP (2) JP3978338B2 (pl)
KR (1) KR100697126B1 (pl)
CN (1) CN1395581B (pl)
AR (1) AR027253A1 (pl)
AT (1) ATE346868T1 (pl)
AU (1) AU772949B2 (pl)
BR (1) BR0107661A (pl)
CA (1) CA2396212C (pl)
CO (1) CO5261584A1 (pl)
CY (1) CY1107989T1 (pl)
CZ (1) CZ302738B6 (pl)
DE (1) DE60124863T3 (pl)
DK (1) DK1248804T4 (pl)
ES (1) ES2274865T5 (pl)
GB (1) GB0001448D0 (pl)
HK (1) HK1050013A1 (pl)
HU (1) HUP0204156A3 (pl)
IL (2) IL150551A0 (pl)
MX (1) MXPA02007091A (pl)
MY (1) MY155269A (pl)
NO (1) NO329816B1 (pl)
NZ (1) NZ519936A (pl)
PE (1) PE20011219A1 (pl)
PL (1) PL207642B1 (pl)
PT (1) PT1248804E (pl)
RU (1) RU2264413C2 (pl)
SI (1) SI1248804T2 (pl)
SK (1) SK288054B6 (pl)
TR (1) TR200201780T2 (pl)
WO (1) WO2001053353A2 (pl)
ZA (1) ZA200205659B (pl)

Families Citing this family (40)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
GB0001448D0 (en) * 2000-01-21 2000-03-08 Novartis Ag Organic compounds
EP2042518A3 (en) 2000-06-29 2009-04-08 Abbott Laboratories Dual specificity antibodies and methods of making and using
GB0020685D0 (en) 2000-08-22 2000-10-11 Novartis Ag Organic compounds
BR0307216A (pt) * 2002-01-28 2005-12-20 Medarex Inc Anticorpos monoclonais humanos para antìgeno de membrana especìfica de próstata (psma)
GB0303337D0 (en) 2003-02-13 2003-03-19 Celltech R&D Ltd Biological products
CA2537818A1 (en) * 2003-09-15 2005-03-31 Oklahoma Medical Research Foundation Method of using cytokine assays to diagnose, treat, and evaluate inflammatory and autoimmune diseases
NZ580828A (en) 2004-02-06 2011-09-30 Univ Massachusetts Antibodies against clostridium difficile toxin B and uses thereof
EP1851245B1 (en) * 2005-01-26 2012-10-10 Amgen Fremont Inc. Antibodies against interleukin-1 beta
PE20061324A1 (es) * 2005-04-29 2007-01-15 Centocor Inc Anticuerpos anti-il-6, composiciones, metodos y usos
PL2163562T3 (pl) * 2005-06-21 2014-03-31 Xoma Us Llc Przeciwciała wiążące IL-1 beta i ich fragmenty
EP3332807B1 (en) * 2005-10-26 2023-02-22 Novartis AG Use of anti il-1beta antibodies
PL1971366T3 (pl) * 2005-12-29 2015-01-30 Janssen Biotech Inc Ludzkie przeciwciała skierowane przeciw IL-23, kompozycje, sposoby i zastosowanie
US7943328B1 (en) 2006-03-03 2011-05-17 Prometheus Laboratories Inc. Method and system for assisting in diagnosing irritable bowel syndrome
KR20080109093A (ko) * 2006-04-14 2008-12-16 노파르티스 아게 안과 장애 치료를 위한 il-1 항체의 용도
US20080085524A1 (en) * 2006-08-15 2008-04-10 Prometheus Laboratories Inc. Methods for diagnosing irritable bowel syndrome
CN103405768A (zh) * 2006-12-20 2013-11-27 爱克索马技术有限公司 用于治疗IL-1β相关疾病的方法
WO2008082651A2 (en) * 2006-12-29 2008-07-10 Abbott Laboratories Dual-specific il-1a/ il-1b antibodies
JP5337055B2 (ja) 2007-02-28 2013-11-06 メルク・シャープ・アンド・ドーム・コーポレーション 免疫性障害の処置のための組合せ治療
CA3080328C (en) * 2007-05-29 2022-06-21 Novartis Ag New indications for anti-il-1-beta therapy
US8637029B2 (en) 2007-12-20 2014-01-28 Xoma Technology Ltd. Methods for the treatment of gout
EP2293816B1 (en) * 2008-06-06 2012-11-07 XOMA Technology Ltd. Methods for the treatment of rheumatoid arthritis
EP2341936A4 (en) 2008-09-05 2012-07-25 Xoma Technology Ltd METHOD FOR TREATING OR PREVENTING IL-1ß-CONTAINED ILLNESSES
ES2622366T3 (es) 2009-10-26 2017-07-06 F. Hoffmann-La Roche Ag Procedimiento para la producción de una inmunoglobulina glucosilada
SG2014014724A (en) * 2010-05-07 2014-07-30 Xoma Technology Ltd METHODS FOR THE TREATMENT OF IL-1ß RELATED CONDITIONS
DE102010033565B4 (de) * 2010-07-27 2012-06-21 Tetec Tissue Engineering Technologies Ag Marker zur Bestimmung von Chondrozyten
US9516868B2 (en) 2010-08-02 2016-12-13 Regeneron Pharmaceuticals, Inc. Mice that make VL binding proteins
NZ607510A (en) * 2010-09-10 2014-10-31 Apexigen Inc Anti-il-1 beta antibodies and methods of use
KR101387377B1 (ko) 2011-02-25 2014-04-21 리제너론 파아마슈티컬스, 인크. Adam6 마우스
PL3572517T3 (pl) 2011-08-05 2021-10-04 Regeneron Pharmaceuticals, Inc. Myszy z humanizowanym uniwersalnym łańcuchem lekkim
DE102011083595A1 (de) 2011-09-28 2013-03-28 Bayer Pharma AG Inhibition der Wirkung von Interleukin 1 beta zur Behandlung der Endometriose
CN104144946A (zh) 2011-12-19 2014-11-12 爱克索马美国有限责任公司 治疗痤疮的方法
RU2664181C2 (ru) 2011-12-20 2018-08-15 Регенерон Фармасьютикалз, Инк. Мыши с гуманизированной легкой цепью
RS60583B1 (sr) 2012-02-13 2020-08-31 Agency Science Tech & Res Ljudska monoklonalna antitela koja vrše neutralizaciju il-ss
NZ717848A (en) 2012-06-12 2019-03-29 Regeneron Pharma Humanized non-human animals with restricted immunoglobulin heavy chain loci
BR112016021679A2 (pt) 2014-03-21 2018-12-04 Regeneron Pharmaceuticals, Inc. proteína de ligação ao antígeno, métodos de produção de uma proteína de ligação ao antígeno e de identificação de uma ou mais proteínas de ligação ao antígeno, hibridoma, ácido nucleico, célula, e, animal não humano geneticamente modificado.
KR20210088756A (ko) 2014-03-21 2021-07-14 리제너론 파마슈티칼스 인코포레이티드 단일 도메인 결합 단백질을 생산하는 비-인간 동물
CN107438622A (zh) 2015-03-19 2017-12-05 瑞泽恩制药公司 选择结合抗原的轻链可变区的非人动物
CN110818793A (zh) * 2018-08-14 2020-02-21 中山康方生物医药有限公司 抗IL-1β的抗体、其药物组合物及其用途
CN113395979A (zh) 2018-11-20 2021-09-14 詹森生物科技公司 用抗il-23特异性抗体治疗银屑病的安全且有效的方法
AU2020279987A1 (en) 2019-05-23 2021-11-18 Janssen Biotech, Inc. Method of treating inflammatory bowel disease with a combination therapy of antibodies to IL-23 and TNF alpha

Family Cites Families (11)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
US4772685A (en) 1985-10-02 1988-09-20 Merck & Co., Inc. Immunogenic peptides of human interleukin-1 and the corresponding anti-peptide antibodies
US4935343A (en) * 1986-08-08 1990-06-19 Syntex (U.S.A.) Inc. Monoclonal antibodies for interleukin-1β
FR2640146B1 (fr) * 1988-12-08 1993-12-24 Commissariat A Energie Atomique Anticorps monoclonaux anti-interleukines 1(alpha) et 1(beta), leur procede de production et applications desdits anticorps a la detection des interleukines 1(alpha) et 1(beta) et en therapeutique
GB8928874D0 (en) 1989-12-21 1990-02-28 Celltech Ltd Humanised antibodies
US5859205A (en) * 1989-12-21 1999-01-12 Celltech Limited Humanised antibodies
GB9014932D0 (en) 1990-07-05 1990-08-22 Celltech Ltd Recombinant dna product and method
JP3714683B2 (ja) * 1992-07-30 2005-11-09 生化学工業株式会社 抗リウマチ剤
US5429614A (en) 1993-06-30 1995-07-04 Baxter International Inc. Drug delivery system
WO1995001997A1 (en) * 1993-07-09 1995-01-19 Smithkline Beecham Corporation RECOMBINANT AND HUMANIZED IL-1β ANTIBODIES FOR TREATMENT OF IL-1 MEDIATED INFLAMMATORY DISORDERS IN MAN
US6051228A (en) 1998-02-19 2000-04-18 Bristol-Myers Squibb Co. Antibodies against human CD40
GB0001448D0 (en) * 2000-01-21 2000-03-08 Novartis Ag Organic compounds

Also Published As

Publication number Publication date
EP1248804B2 (en) 2009-12-02
TR200201780T2 (tr) 2003-01-21
EP1248804B1 (en) 2006-11-29
NO329816B1 (no) 2010-12-27
RU2002121649A (ru) 2004-03-10
US20030124617A1 (en) 2003-07-03
NO20023266L (no) 2002-08-28
DK1248804T4 (da) 2010-04-06
SI1248804T1 (sl) 2007-06-30
PL356297A1 (pl) 2004-06-28
NO20023266D0 (no) 2002-07-05
DK1248804T3 (da) 2007-02-26
SK10352002A3 (sk) 2003-03-04
SK288054B6 (sk) 2013-03-01
IL150551A0 (en) 2003-02-12
PE20011219A1 (es) 2001-12-17
GB0001448D0 (en) 2000-03-08
CN1395581A (zh) 2003-02-05
MXPA02007091A (es) 2002-12-13
CZ302738B6 (cs) 2011-10-12
DE60124863D1 (de) 2007-01-11
HK1050013A1 (zh) 2003-06-06
AR027253A1 (es) 2003-03-19
ES2274865T5 (es) 2010-04-19
JP2003520595A (ja) 2003-07-08
RU2264413C2 (ru) 2005-11-20
US20110182894A1 (en) 2011-07-28
IL150551A (en) 2010-11-30
BR0107661A (pt) 2002-11-19
NZ519936A (en) 2004-02-27
DE60124863T3 (de) 2010-05-20
PT1248804E (pt) 2007-02-28
KR20020073178A (ko) 2002-09-19
CN1395581B (zh) 2010-10-13
AU3369701A (en) 2001-07-31
CO5261584A1 (es) 2003-03-31
JP2007097598A (ja) 2007-04-19
US20060251660A1 (en) 2006-11-09
SI1248804T2 (sl) 2010-04-30
JP3978338B2 (ja) 2007-09-19
ATE346868T1 (de) 2006-12-15
WO2001053353A2 (en) 2001-07-26
US20090232803A1 (en) 2009-09-17
CZ20022531A3 (cs) 2002-10-16
AU772949B2 (en) 2004-05-13
KR100697126B1 (ko) 2007-03-20
ES2274865T3 (es) 2007-06-01
ZA200205659B (en) 2003-12-31
CA2396212A1 (en) 2001-07-26
DE60124863T2 (de) 2007-04-26
HUP0204156A2 (hu) 2003-03-28
CA2396212C (en) 2013-04-02
MY155269A (en) 2015-09-30
EP1248804A2 (en) 2002-10-16
WO2001053353A3 (en) 2002-04-04
US7491392B2 (en) 2009-02-17
HUP0204156A3 (en) 2005-09-28
CY1107989T1 (el) 2013-09-04

Similar Documents

Publication Publication Date Title
US7491392B2 (en) Antibodies to human IL-1β
JP4271936B2 (ja) ヒトIL−1βに対する抗体
ES2487533T7 (es) Anticuerpos antagonistas de IL-17
AU2001295490A1 (en) Antibodies to human IL-1beta