PL203139B1

PL203139B1 - Kompozycja biobójcza i zastosowanie kompozycji biobójczej

Info

Publication number: PL203139B1
Application number: PL338711A
Authority: PL
Inventors: Dagmar Antoni-Zimmermann; Rüdiger Baum; Thomas Wunder; Hans-Jürgen Schmidt
Original assignee: Thor Chemie Gmbh
Priority date: 1997-08-20
Filing date: 1998-08-20
Publication date: 2009-08-31
Also published as: BR9811955B1; HUP0003297A3; NO20000749L; KR100397259B1; PL338711A1; JP2001515016A; CN1286370C; TR200000437T2; HU230127B1; PT1005271E; AU9345398A; ATE227082T1; CA2299227A1; EP1005271A1; NO323350B1; NO20000749D0; AU731655B2; BR9811955A; WO1999008530A1; DE59806209D1

Description

Opis wynalazku

Wynalazek dotyczy kompozycji biobójczej jako dodatku do materiałów, które mogłyby być zakażone szkodliwymi drobnoustrojami. W szczególności, wynalazek ukierunkowany jest na kompozycję biobójczą, zawierającą co najmniej dwie substancje biobójcze, współdziałające ze sobą synergistycznie, przy czym jedną z tych substancji jest 2-metyloizotiazolin-3-on.

Środki biobójcze znajdują zastosowanie w wielu dziedzinach, na przykład do zwalczania szkodliwych bakterii, grzybów lub glonów. Już od dłuższego czasu znane jest wprowadzanie do składu tych kompozycji 4-izotiazolin-3-onów (określanych także jako 3-izotiazolony), ponieważ znajdują się wśród nich bardzo skutecznie działające związki biobójcze.

Jednym ze związków tego rodzaju jest 5-chloro-2-metyloizotiazolin-3-on. Wprawdzie przejawia on dobre działanie biobójcze, jednakże przy praktycznym manipulowaniu wykazuje szereg wad. I tak, na przykład, częstokroć wywołuje on alergie u użytkujących go osób. Także, w wielu krajach istnieją prawne ograniczenia pod względem wartości AOX ścieków przemysłowych, co oznacza, że ilość obecnych w wodzie adsorbujących się na węglu aktywnym organicznych związków chloru, bromu i jodu nie moż e przekraczać okreś lonego stężenia. To wszystko stanowi przeszkodę w stosowaniu 5-chloro-2-metyloizotiazolin-3-onu w pożądanym zakresie. Poza tym, niewystarczająca jest trwałość tego związku w pewnych okolicznościach, na przykład w przypadku wysokich wartości pH lub w obecności związków nukleofilowych lub środków redukujących.

Innym znanym izotiazolin-3-onem o działaniu biobójczym jest 2-metyloizotiazolin-3-on. Wprawdzie związek ten nie posiada rozmaitych wad 5-chloro-2-metyloizotiazolin-3-onu, na przykład wysokiego ryzyka wystąpienia alergii, jednakże wykazuje on zasadniczo słabsze działanie biobójcze. Dlatego też nie jest możliwe proste zastąpienie 5-chloro-2-metyloizotiazolin-3-onu 2-metyloizotoazolin-3-onem.

Znane jest także wykorzystywanie kombinacji szeregu różnych izotiazoli-3-onów lub kombinacji złożonych z co najmniej jednego izotiazolin-3-onu i innych związków. I tak, na przykład, w dokumencie patentowym EP 0676140 A1 opisano kombinację biobójczą o działaniu synergistycznym, zawierającą 2-metyloizotiazolin-3-on (2-metylo-3-izotiazolon) i 2-n-oktyloizotiazolin-3-on (2-n-oktylo-3-izotiazolon).

Z patentu Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 5328926 znane są kompozycje biobójcze wykazujące synergizm działania, stanowiące kombinacje 1,2-benzoizotiazolin-3-onu ze związkiem jodopropargilowym (związkiem jodo-2-propynylowym). Jako tego rodzaju związek wymieniono tam przykładowo N-butylokarbaminian 3-jodo-2-propynylu. W dokumencie tym nie opisano jednak żadnych kompozycji biobójczych, które by zawierały oprócz 1,2-benzoizotiazolin-3-onu i N-butylokarbaminianu 3-jodo-2-propynylu jakieś inne jeszcze biobójcze substancje aktywne.

W dokumencie patentowym JP 0124306 [Chemical Abstracts, tom 112, nr 11 (12 marca 1990), abstrakt nr 93924] opisano kompozycję biobójczą złożoną z 2-metyloizotiazolin-3-onu, 1,2-benzoizotiazolin-3-onu i 5-chloro-2-metyloizotiazolin-3-onu.

Dokument patentowy JP 06092806 [Chemical Abstracts, tom 121, nr 11 (12 września 1994), abstrakt nr 127844] odnosi się do kompozycji biobójczych zawierających izotiazolinon, 1,2-benzoizotiazolin-3-on i propanol, albo pochodną propanolu. Jako izotiazolinon wymieniono przykładowo 2-metyloizotiazolin-3-on, a jako pochodną propanolu wymieniono przykładowo 2-bromo-2-nitropropano-1,3-diol. Jednakże, nie ma tam żadnej wzmianki odnośnie do kompozycji zawierającej konkretnie 2-metyloizotiazolin-3-on, 1,2-benzoizotiazolin-3-on i 2-bromo-2-nitropropano-1,3-diol, a zarazem nie zawierającej 5-chloro-2-metyloizotiazolin-3-onu.

Zadanie niniejszego wynalazku polega na zapewnieniu kompozycji biobójczej ulepszonej w tym sensie, że jej składniki oddziaływują wzajemnie w sposób synergistyczny, w wyniku czego, przy jednoczesnym ich użyciu, można je stosować w stężeniach mniejszych w porównaniu ze stężeniami koniecznymi w przypadku osobnego użycia poszczególnych składników tej kompozycji. Dzięki temu mniejsze jest obciążenie ludzi i środowiska, a także obniżają się koszty zwalczania szkodliwych drobnoustrojów.

Rozwiązanie tego zadania umożliwia niniejszy wynalazek zapewniający dysponowanie kompozycją biobójczą zawierającą co najmniej dwie biobójcze substancje aktywne, z których jedną jest 2-metyloizotiazolin-3-on a drugą substancją aktywną 1,2-benzoizotiazolin-3-on, dzięki czemu wykluczona jest zawartość 5-chloro-2-metyloizotiazolin-3-onu.

Kompozycja biobójcza według wynalazku daje tę korzyść, że pozwala zastąpić stosowane dotychczas w praktyce, ale obarczone wadami odnoszącymi się do zdrowia i do środowiska, substancje aktywne takie jak, na przykład, 5-chloro-2-metyloizotiazolin-3-on. Poza tym, kompozycję biobójczą

PL 203 139 B1 według wynalazku można, w razie potrzeby, sformułować z zastosowaniem jedynie wody jako korzystnego podłoża. Dzięki temu nie ma potrzeby stosowania dodatku emulgatorów, rozpuszczalników organicznych i/lub stabilizatorów. Następnie, wynalazek umożliwia dopasowywanie kompozycji (za pomocą dodawania dalszych substancji aktywnych) do specyficznych zadań docelowych, na przykład z uwagi na wzmoż enie dział ania biobójczego, polepszoną długoterminową ochronę materiał ów zakażonych drobnoustrojami, polepszoną wzajemną tolerancję z substancjami zabezpieczanymi lub lepsze zachowanie się tak w aspekcie toksykologicznym jak i ekotoksykologicznym.

Przedmiotem wynalazku jest kompozycja biobójcza jako dodatek do materiałów, które mogą zostać zakażone szkodliwymi drobnoustrojami, zawierająca co najmniej dwie substancje aktywne, z których jedną stanowi 2-metyloizotiazolin-3-on, charakteryzująca się tym, że jako drugą substancję biobójczą zawiera 1,2-benzoizotiazolin-3-on, przy czym wykluczone są kompozycje biobójcze zawierające 5-chloro-2-metyloizotiazolin-3-on i przy czym zawiera 2-metyloizotiazolin-3-on i 1,2-benzoizotiazolin-3-on we wzajemnym stosunku wagowym mieszczącym się w zakresie (50 - 1) : (1 - 50).

Korzystnie kompozycja biobójcza zawiera 2-metyloizotiazolin-3-on i 1,2-benzoizotiazolin-3-on we wzajemnym stosunku wagowym mieszczącym się w zakresie (15 - 1) : (1 - 8).

Korzystnie kompozycja zawiera 2-metyloizotiazolin-3-on i 1,2-benzoizotiazolin-3-on w łącznej ilości mieszczącej się w zakresie od 1 do 20% wag w przeliczeniu na całkowitą masę kompozycji biobójczej.

Korzystnie kompozycja biobójcza zawiera polarne i/lub niepolarne podłoże płynne.

Korzystnie kompozycja biobójcza jako polarne podłoże płynne zawiera wodę, alkohol alifatyczny zawierający od 1 do 4 atomów węgla, glikol, eter glikolu, ester glikolu, poli(glikol etylenowy), poli(glikol propylenowy), N,N-dimetyloformamid lub mieszaninę tych substancji.

Korzystnie kompozycja biobójcza jako polarne podłoże płynne zawiera wodę, a wartość pH kompozycji mieści się w zakresie od 7 do 9.

Korzystnie kompozycja biobójcza jako niepolarne podłoże płynne zawiera ksylen i/lub toluen.

Kolejnym wariantem kompozycji według wynalazku jest kompozycja biobójcza określona powyżej, która zawiera dodatkowo N-butylokarbaminian 3-jodo-2-propynylu jako biobójczą substancję aktywną.

Korzystnie wzajemny stosunek wagowy kombinacji 2-metyloizotiazolin-3-onu i 1,2-benzoizotiazolin-3-onu z jednej strony do N-butylokarbaminianu 3-jodo-2-propynylu z drugiej, mieści się w zakresie od 1 : 10 do 100 : 1.

Kolejnym wariantem kompozycji według wynalazku jest kompozycja biobójcza, która zawiera dodatkowo 2-n-oktyloizotiazolin-3-on jako biobójczą substancję aktywną.

Korzystnie wzajemny stosunek wagowy kombinacji 2-metyloizotiazolin-3-onu i 1,2-benzoizotiazolin-3-onu z jednej strony do 2-n-oktyloizotiazolin-3-onu z drugiej, mieści się w zakresie od 1 : 10 do 100 : 1.

Kolejnym wariantem kompozycji według wynalazku jest kompozycja biobójcza, która zawiera dodatkowo formaldehyd jako biobójczą substancję aktywną.

Korzystnie wzajemny stosunek wagowy kombinacji 2-metyloizotiazolin-3-onu i 1,2-benzoizotiazolin-3-onu z jednej strony do formaldehydu z drugiej, mieści się w zakresie od 1 : 100 do 10 : 1.

Wariantem kompozycji według wynalazku jest również kompozycja biobójcza zawierająca dodatkowo 2-bromo-2-nitropropano-1,3-diol jako biobójczą substancję aktywną.

Korzystnie wzajemny stosunek wagowy kombinacji 2-metyloizotiazolin-3-onu i 1,2-benzoizotiazolin-3-onu z jednej strony do 2-bromo-2-nitropropano-1,3-diolu z drugiej, mieści się w zakresie od 1 : 10 do 10 : 1.

Korzystna jest również kompozycja biobójcza zawierająca 2-metyloizotiazolin-3-on i 1,2-benzoizotiazolin-3-on we wzajemnym stosunku wagowym wynoszącym 1 : 1.

Kolejnym przedmiotem wynalazku jest zastosowanie kompozycji biobójczych określonych powyżej do zwalczania szkodliwych drobnoustrojów.

Zgodnie z powyższym kompozycja biobójcza według wynalazku zawiera 2-metyloizotiazolin-3-on i 1,2-benzoizotiazolin-3-on we wzajemnym ilościowym stosunku wagowym mieszczącym się w zakresie od 50 : 1 do 1 : 50, korzystnie w zakresie od 15 : 1 do 1 : 8, zwł aszcza w zakresie od 4 : 1 do 1 : 4. Szczególnie korzystnie stosunek ten wynosi 1 : 1.

2-Metyloizotiazolin-3-on i 1,2-benzoizotiazolin-3-on występują w omawianej kompozycji biobójczej w łącznej ilości mieszczącej się w zakresie, korzystnie, od 0,5 do 50% wag, zwłaszcza w zakresie od 1 do 20% wag, a szczególnie korzystnie w zakresie od 2,5 do 10% wag, w każdym z tych przypadków w przeliczeniu na całkowitą masę kompozycji.

PL 203 139 B1

Celowe jest użycie biocydów wchodzących w skład kompozycji według wynalazku w kombinacji z płynnym podłożem polarnym lub niepolarnym. I tak, na przykład, podłoże takie można wprowadzić do kompozycji biobójczej i/lub do materiału poddawanego konserwacji.

Korzystnymi polarnymi płynnymi podłożami są w tym przypadku: woda, alkohol alifatyczny zawierający od 1 do 4 atomów węgla, na przykład etanol i izopropanol, glikol, na przykład glikol etylenowy, glikol dietylenowy, glikol propylenowy i glikol tripropylenowy, eter glikolu, na przykład eter jednobutylowy glikolu etylenowego i eter jednobutylowy glikolu dietylenowego, estry glikoli, na przykład octan eteru jednobutylowego glikolu dietylenowego lub monoizomaślan 2,2,4-trimetylopentanodiolu, poli(glikol etylenowy), poli(glikol propylenowy), N,N-dimetyloformamid lub mieszaniny tych substancji. Polarnym podłożem jest, w szczególności, woda i w tym przypadku wartość pH odpowiedniej kompozycji biobójczej można ustalić na poziomie, korzystnie, pH obojętnego lub słabo alkalicznego, na przykład na poziomie wartości mieszczących się w zakresie od 7 do 9. Przy tym, 2-metyloizotiazolin-3-on występuje w postaci roztworu, a 1,2-benzoizotiazolin-3-on w postaci subtelnie rozdrobnionej, albo też oba te składniki są rozpuszczone.

Jako niepolarnych podłoży płynnych można użyć, na przykład, związków aromatycznych, korzystnie ksylenu i toluenu.

Kompozycję biobójczą według wynalazku można łączyć jednocześnie z płynnym podłożem polarnym i niepolarnym.

Kompozycja biobójcza według wynalazku może zawierać dodatkowo, oprócz 2-metyloizotiazolin-3-onu i 1,2-benzoizotiazolin-3-onu, jedną, lub więcej niż jedną inną biobójczą substancję aktywną dobraną w zależności od dziedziny stosowania. Konkretne przykłady dodatkowych biobójczych substancji aktywnych tego rodzaju podano poniżej.

Alkohol benzylowy

Alkohol 2,4-dichlorobenzylowy

2-Fenoksyetanol

Hemiformal 2-fenoksyetanolu

Alkohol fenyloetylowy

5-Bromo-5-nitro-1,3-dioksan

Formaldehyd i wywodzące się z formaldehydu związki o przedłużonym działaniu

Di(hydroksymetylo)dimetylohydantoina

Glioksal

Aldehyd diglutarowy

Kwas sorbowy

Kwas benzoesowy

Kwas salicylowy

Ester kwasu p-hydroksybenzoesowego

Chloroacetamid

N-(hydroksymetylo)chloroacetamid

Fenole, takie jak: p-chlorokrezol oraz o-fenylofenol

N-(Hydroksymetylo)mocznik

N,N'-Di(hydroksymetylo)mocznik

Formal benzylowy

4,4-Dimetylo-1,3-oksazolidyna

Pochodne 1,3,5-heksahydrotriazyny

Czwartorzędowe związki amoniowe, takie jak: chlorek N-alkilo-N,N-dimetylobenzyloamoniowy oraz chlorek di-n-decylodimetyloamoniowy

Chlorek cetylopirydyniowy

Diguanidyna

Polibiguanid

Chlorheksydyna

1,2-Dibromo-2,4-dicyjanobutan

3,5-Dichloro-4-hydroksybenzaldehyd

Hemiformal glikolu etylenowego

PL 203 139 B1

Sole tetra(hydroksymetylo)fosfoniowe

Dichlorofen

Amid kwasu 2,2'-dibromo-3-nitrylopropionowego

N-Butylokarbaminian 3-jodo-2-propynylu

N-Benzimidazol-2-ilokarbaminian metylu

2-n-Oktyloizotiazolin-3-on

4,5-Dichloro-2-n-oktyloizotiazolin-3-on

4,5-Trimetyleno-2-metyloizotiazolin-3-on

Di-N-metyloamid kwasu 2,2'-ditiodibenzoesowego

Pochodne benzoizotiazolinonu

2-Tiocyjanometylotiobenzotiazol

C-formale, takie jak:

2-hydroksymetylo-2-nitro-1,3-propanodiol

2-bromo-2-nitropropano-1,3-diol

Bistiocyjanian metylenu

Produkty reakcji wymiany pochodzące od alantoiny.

Wśród tych innych biobójczych substancji aktywnych korzystne okazują się zwłaszcza następujące związki:

N-butylokarbaminian 3-jodo-2-propynylu

2-n-oktyloizotiazolin-3-on formaldehyd i wywodzące się z formaldehydu związki o przedłużonym działaniu

2-bromo-2-nitropropano-1,3-diol.

Przykładowymi, wywodzącymi się z formaldehydu związkami o przedłużonym działaniu, są takie N-formale, jak:

N,N'-di(hydroksymetylo)mocznik

N-(hydroksymetylo)mocznik di(hydroksymetylo)dimetylohydantoina

N-(hydroksymetylo)chloroacetamid produkty reakcji wymiany pochodzące od alantoiny formale glikoli, takie jak:

formal glikolu etylenowego formal glikolu dibutylowego formal benzylowy.

Kompozycja biobójcza według wynalazku może zawierać oprócz tego jeszcze i inne, zwykle stosowane, składniki, znane specjalistom w tej dziedzinie techniki jako substancje dodatkowe. Należą do nich, na przykład, środki zagęszczające, środki przeciwpieniące, środki korygujące pH, środki zapachowe, środki dyspergujące i środki barwiące.

2-Metyloizotiazolin-3-on i 1,2-benzoizotiazolin-3-on są substancjami znanymi. I tak, na przykład, 2-metyloizotiazolin-3-on można wytworzyć sposobem opisanym w patencie Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 5466818. Otrzymany w ten sposób produkt reakcji można poddać oczyszczaniu, na przykład, metodą chromatografii kolumnowej.

_®

1,2-Benzoizotiazolin-3-on jest dostępny w handlu, na przykład pod nazwą handlową Acticide^®BW 20 oraz Acticide^® BIT z firmy Thor Chemie GmbH.

Tak samo i N-butylokarbaminian 3-jodo-2-propynylu jest dostępny w handlu, na przykład z firmy /p\ /p\ /S\

Troy Chemical Company pod nazwami handlowymi Polyphase^®, Polyphase^® AF-1 i Polyphase^® NP-1, albo z firmy Olin Corporation pod nazwą handlową Omacide^® IPBC 100.

Także i 2-n-oktyloizotiazolin-3-on jest dostępny w handlu, na przykład z firmy Thor Chemie GmbH pod nazwą handlową Acticide^® OIT.

W końcu, dostępny w handlu jest takż e 2-bromo-2-nitropropano-1,3-diol, na przykład z firmy Boots pod nazwą handlową Myacide^® AS.

Zgodnie z pierwszym sposobem wykonania wynalazku, kompozycja biobójcza według wynalazku stanowi układ, w którym kombinacja 2-metyloizotiazolin-3-onu i 1,2-benzoizotiazolin-3-onu rozwija synergistycznie działanie biobójcze, które jest silniejsze od działania każdego z obu tych związków użytych pojedynczo.

Także, jeżeli tylko kompozycja biobójcza według wynalazku, zgodnie z następnym sposobem wykonania wynalazku, zawiera oprócz 2-metyloizotiazolin-3-onu i 1,2-benzoizotiazolin-3-onu dodatkowo

PL 203 139 B1 jeszcze dalsze substancje aktywne, takie jak N-butylokarbaminian 3-jodo-2-propynylu, 2-n-oktyloizotiazolin-3-on, formaldehyd lub pochodzący od formaldehydu związek o przedłużonym działaniu, uzyskuje się synergistyczne działanie biobójcze, które jest silniejsze od działania wyżej wspomnianej kombinacji dwuskładnikowej i od działania tych dalszych składników użytych pojedynczo.

W przypadku, gdy kombinację dwuskładnikową stosuje się razem z jedną spoś ród wyżej wymienionych dalszych substancji biobójczych, wtedy 2-metyloizotiazolin-3-on i 1,2-benzoizotiazolin-3-on wstępują we wzajemnym stosunku wagowym wynoszącym, korzystnie, 1 : 1. Można jednak dobrać każdy inny stosunek wagowy, jeżeli tylko zapewnione będzie uzyskanie w ten sposób działania synergistycznego.

Kompozycji biobójczej według wynalazku można używać w najróżnorodniejszych dziedzinach zastosowań. I tak, na przykład, nadaje się ona do wykorzystania jako składnik materiałów do powlekania, zapraw tynkarskich, lignosulfonianów, zawiesin kredy w wodzie, klejów, chemikaliów fotograficznych, produktów zawierających kazeinę, produktów zawierających skrobię, emulsji bitumicznych, roztworów związków powierzchniowo czynnych, paliw silnikowych, środków czyszczących, wyrobów kosmetycznych, systemów obiegu wody, polimerycznych układów dyspersyjnych i płynów chłodząco-smarujących, który to składnik jest wprowadzony w celu przeciwdziałania zakażeniu bakteriami, grzybami nitkowatymi, drożdżakami i glonami.

W praktycznym zastosowaniu, kompozycję biobójczą według wynalazku można wprowadzić do konserwowanego materiału albo jako gotową mieszaninę, albo za pomocą osobnego dodania biocydów i pozostałych składników kompozycji.

Wynalazek objaśniają przykłady.

We wszystkich przykładach, w których użyto mieszaniny substancji aktywnych składającej się z MIT i BIT, jak również z MIT i BIT oraz dodatkowej, jeszcze innej biobójczej substancji aktywnej, wzajemny stosunek wagowy MIT : BIT wynosił 1 : 1.

P r z y k ł a d 1

W przykł adzie tym pokazano synergizm dział ania obu zasadniczych substancji aktywnych obecnych w kompozycji biobójczej według wynalazku.

W tym celu sporzą dzono wodne mieszaniny o rozmaitych stężeniach 2-metyloizotiazolin-3-onu (MIT) i 1,2-benzoizotiazolin-3-onu (BIT), i działanie tych mieszanin przebadano przy użyciu Escherichia coli (International Mycological Institute, szczep nr IMI 362054).

Mieszaniny wodne zawierały, poza składnikami biobójczymi i wodą, także podłoże odżywcze, a mianowicie bulion MOller-Hintona (produkt handlowy, „Merck Nr. 10393”). Gęstość komórek Escherichia coli wynosiła 10⁶ komórek/ml. Czas inkubacji wynosił 72 godziny, temperatura 25°C. Każdą próbę hodowli prowadzono przy 120 obr/min na wstrząsarce inkubacyjnej.

W poniższej tabeli I podano użyte stężenia MIT i BIT. Poza tym, można w niej zobaczyć, czy nastąpił wzrost drobnoustrojów (symbol „+”) czy nie (symbol „-”).

Tabela I pokazuje także wartości najmniejszego stężenia hamującego (MIC). Stwierdzono, że przy użyciu samego MIT wartość MIC wynosi 17,5 ppm, a przy użyciu samego BIT wartość MIC wynosi 25 ppm. W przeciwieństwie do tego, wartości MIC dla mieszanin złożonych z MIT i BIT są wyraźnie niższe, co oznacza, że MIT i BIT użyte w kombinacji działają synergistycznie.

T a b e l a I

Wartości MIC dla Escherichia coli przy czasie inkubacji wynoszącym 72 godziny

Stężenie MIT (ppm)	Stężenie BIT (ppm)
35	30	25	20	17,5	15	12,5	10	7,5	5	2,5	1	0
1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	13	14
25	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-
17,5	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-
15	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	+
12,5	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	+	+
10	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	+	+
7,5	-	-	-	-	-	-	-	-	-	+	+	+	+
5	-	-	-	-	-	-	-	+	+	+	+	+	+

PL 203 139 B1

c.d. tabeli I

1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	13	14
2,5	-	-	-	-	+	+	+	+	+	+	+	+	+
1	-	-	-	+	+	+	+	+	+	+	+	+	+
0	-	-	-	+	+	+	+	+	+	+	+	+	+

Występujący synergizm przedstawiono liczbowo w poniższej tabeli II w postaci wyników obliczenia współczynnika synergii.

Obliczenia współczynnika synergii dokonano metodą F.C. Kulla i in. [Applied Microbiology, 9, 538 (1961)]. W niniejszym opisie sposób obliczenia współczynnika synergii oparto na następującym wzorze:

Współczynnik synergii = Qa/QA + Qb/QB

W przypadku zastosowania tego wzoru do testowanego tu systemu biobójczego, wielkości znajdujące się w tym równaniu mają następujące znaczenie:

Qa = stężenie BIT w biobójczej mieszaninie BIT i MIT

QA = stężenie BIT jako jedynego biocydu

Qb = stężenie MIT w biobójczej mieszaninie MIT i BIT

QB = stężenie MIT jako jedynego biocydu.

W przypadku, gdy współczynnik synergii ma wartość większą od 1, oznacza to, że występuje zjawisko antagonizmu. W przypadku, gdy współczynnik synergii ma wartość 1, oznacza to, że aktywności obu biocydów dodają się. W przypadku, gdy współczynnik synergii ma wartość mniejszą od 1, oznacza to, że występuje synergizm obu biocydów.

T a b e l a II

Obliczenie współczynnika synergii dla Escherichia coli przy czasie inkubacji wynoszącym 72 godziny

MIC przy	Łączne stężenie BIT+MIT Qa + Qb (ppm)	Stężenie	Qa/QA	Qb/QB	Współczynnik synergii Qa/QA + Qb/QB
BIT (% wag)	MIT (% wag)
Stężeniu BIT Qa (ppm)	Stężeniu MIT Qb (ppm)
0	17,5	17,5	0,00	100,00	0,00	1,00	1,00
1	15	16	6,3	93,8	0,04	0,86	0,90
2,5	10	12,5	20,0	80,0	0,10	0,57	0,67
7,5	7,5	15	50,0	50,0	0,30	0,43	0,73
12,5	5	17,5	71,4	28,6	0,50	0,29	0,79
20	2,5	22,5	88,9	11,1	0,80	0,14	0,94
25	0	25	100,0	0,0	1,00	0,00	1,00

Jak widać z danych zamieszczonych w powyższej tabeli II, optymalny synergizm, to znaczy najniższa wartość współczynnika synergii (0,67) dla mieszaniny MIT/BIT, występuje w przypadku mieszaniny złożonej w 80% wag z MIT i w 20% wag z BIT.

P r z y k ł a d 2

W sposób podobny do sposobu z przykładu 1, wykazano synergizm obu substancji aktywnych,

MIT i BIT, w działaniu na drobnoustrój Pseudomonas putida.

Doświadczalne zestawy składników także i w tym przykładzie obejmowały bulion MOller-Hintona jako podłoże odżywcze. Gęstość komórek wynosiła 10⁶ komórek/ml. Czas inkubacji wynosił 48 godzin, temperatura 25°C. Każdą próbę hodowli prowadzono przy 120 obr/min, na wstrząsarce inkubacyjnej.

Poniższa tabela III pokazuje wartości MIC dla poddanych badaniu kompozycji biobójczych. Wartość MIC w przypadku użycia samego MIT wynosiła 12,5 ppm, a wartość MIC w przypadku użycia samego BIT wynosiła 60 ppm.

PL 203 139 B1

T a b e l a III

Wartości MIC dla Pseudomonas putida przy czasie inkubacji wynoszącym 48 godzin

Stężenie MIT (ppm)	80	Stężenie BIT (ppm)	0
70	60	50	40	30	25	20	15	10	7,5	5	2,5	1	0,5
17,5
15
12,5
10														+	+	+
7,5													+	+	+	+
5	-	-	-	-	-	-	-	-	-	+	+	+	+	+	+	+
2,5	-	-	-	-	-	-	-	-	+	+	+	+	+	+	+	+
1	-	-	-	-	-	-	-	+	+	+	+	+	+	+	+	+
0,5	-	-	-	-	-	+	+	+	+	+	+	+	+	+	+	+
0	-	-	-	+	+	+	+	+	+	+	+	+	+	+	+	+

Przy jednoczesnym wsadzie MIT i BIT wystąpiło zjawisko synergizmu. Wyniki obliczenia współczynnika synergii pokazuje poniższa tabela IV. Zgodnie z zamieszczonymi w tabeli IV danymi, najniższa wartość współczynnika synergii (0,50) występuje w przypadku mieszaniny złożonej w 3,8% wag z MIT i w 96,2% wag z BIT.

T a b e l a IV

Obliczenie współczynnika synergii dla Pseudomonas putida przy czasie inkubacji wynoszącym 48 godzin

MIC przy	Łączne stężenie BIT+MIT	Stężenie	Qa/QA	Qb/QB	Współczynnik synergii Qa^/QA + Qb/QB
Stężeniu BIT Qa (ppm)	Stężeniu MIT Qb (ppm)	^Qa ^{+ Q}b (ppm)	BIT (% wag)	MIT (% wag)
0	12,5	12,5	0,00	100,00	0,00	1,00	1,00
2,5	10	12,5	20,0	80,0	0,04	0,80	0,84
5	7,5	12,5	40,0	60,0	0,08	0,60	0,68
15	5	20	75,0	25,0	0,25	0,40	0,65
20	2,5	22,5	88,9	11,1	0,33	0,20	0,53
25	1	26	96,2	3,8	0,42	0,08	0,50
40	0,5	40,5	98,8	1,2	0,67	0,04	0,71
60	0	60	100,0	0,0	1,00	0,00	1,00

P r z y k ł a d 3

MIT i BIT, w działaniu na drobnoustrój Pseudomonas stutzeri.

Doświadczalne zestawy składników także i w tym przykładzie obejmowały bulion MOller-Hintona jako podłoże odżywcze. Gęstość komórek wynosiła 10⁶ komórek/ml. Czas inkubacji wynosił 72 godziny, temperatura 25°C. Każdą próbę hodowli prowadzono przy 120 obr/min, na wstrząsarce inkubacyjnej.

Poniższa tabela V pokazuje wartości MIC dla poddanych badaniu kompozycji biobójczych. Wartość MIC w przypadku użycia samego MIT wynosiła 12,5 ppm, a wartość MIC w przypadku użycia samego BIT wynosiła 20 ppm.

PL 203 139 B1

T a b e l a V

Wartości MIC dla Pseudomonas stutzeri przy czasie inkubacji wynoszącym 72 godziny

Stężenie MIT (ppm)	30	25	20	15	Stężenie BIT (ppm)
10	7,5	5	2,5	1	0,5	0
30	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-
25	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-
20	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-
17,5	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-
15	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-
12,5	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-
10	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-
7,5	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	+
5	-	-	-	-	-	-	-	+	+	+	+
2,5	-	-	-	-	-	+	+	+	+	+	+
1	-	-	-	-	+	+	+	+	+	+	+
0,5	-	-	-	+	+	+	+	+	+	+	+
0	-	-	-	+	+	+	+	+	+	+	+

Przy jednoczesnym użyciu MIT i BIT wystąpiło zjawisko synergizmu. Wyniki obliczenia współczynnika synergii pokazuje poniższa tabela VI. Zgodnie z zamieszczonymi w tabeli VI danymi, dla Pseudomonas stutzeri najniższa wartość współczynnika synergii (0,65) występuje w przypadku mieszaniny złożonej w 50% wag z MIT i w 50% wag z BIT.

T a b e l a VI

Obliczenie współczynnika synergii dla Pseudomonas stutzeri przy czasie inkubacji wynoszącym 72 godziny

MIC przy	Łączne stężenie BIT+MIT ^Qa ^{+ Q}b (ppm)	Stężenie	Qa/QA	Qb/QB	Współczynnik synergii Qa^/QA + Qb/QB
BIT (% wag)	MIT (% wag)
Stężeniu BIT Qa (ppm)	Stężeniu MIT Qb (ppm)
0	12,5	12,5	0,0	100,0	0,00	1,00	1,00
0,5	10	10,5	4,8	95,2	0,03	0,80	0,83
5	5	10	50,0	50,0	0,25	0,40	0,65
10	2,5	12,5	80,0	20,0	0,50	0,20	0,70
15	1	16	93,8	6,3	0,75	0,08	0,83
20	0	20	100,0	0,0	1,00	0,00	1,00

P r z y k ł a d 4

MIT i BIT, w działaniu na drobnoustrój Klebsiella pneumoniae.

PL 203 139 B1

Poniższa tabela VII pokazuje wartości MIC dla poddanych badaniu kompozycji biobójczych. Wartość MIC w przypadku użycia samego MIT wynosiła 20 ppm, a wartość MIC w przypadku użycia samego BIT wynosiła 25 ppm.

T a b e l a VII

Wartości MIC dla Klebsiella pneumoniae przy czasie inkubacji wynoszącym 72 godziny

Stężenie MIT (ppm)	35	Stężenie BIT (ppm)
30	25	20	15	10	7,5	5	2,5	1	0
25	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-
20	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-
17,5	-	-	-	-	-	-	-	-	-	+	+
15	-	-	-	-	-	-	-	-	-	+	+
12,5	-	-	-	-	-	-	-	-	-	+	+
10	-	-	-	-	-	-	-	-	+	+	+
7,5	-	-	-	-	-	-	-	+	+	+	+
5	-	-	-	-	-	+	+	+	+	+	+
2,5	-	-	-	+	+	+	+	+	+	+	+
1	-	-	-	+	+	+	+	+	+	+	+
0	-	-	-	+	+	+	+	+	+	+	+

Przy jednoczesnym wsadzie MIT i BIT wystąpiło zjawisko synergizmu. Wyniki obliczenia współczynnika synergii pokazuje poniższa tabela VIII. Zgodnie z zamieszczonymi w tabeli VIII danymi, dla Klebsiella pneumoniae najniższa wartość współczynnika synergii (0,68) występuje w przypadku mieszaniny złożonej w 50% wag z MIT i w 50% wag z BIT.

T a b e l a VIII

Obliczenie współczynnika synergii dla Klebsiella pneumoniae przy czasie inkubacji wynoszącym 72 godziny

MIC przy	Łączne stężenie BIT+MIT ^Qa ^{+ Q}b (ppm)	Stężenie	Qa/QA	Qb/QB	Współczynnik synergii Qa/QA + Qb/QB
BIT (% wag)	MIT (% wag)
Stężeniu BIT Qa (ppm)	Stężeniu MIT Qb (ppm)
0	20	20	0,0	100,0	0,00	1,00	1,00
2,5	12,5	15	16,7	83,3	0,10	0,63	0,73
5	10	15	33,3	66,7	0,20	0,50	0,70
7,5	7,5	15	50,0	50,0	0,30	0,38	0,68
15	5	20	75,0	25,0	0,60	0,25	0,85
25	0	25	100,0	0,0	1,00	0,00	1,00

P r z y k ł a d 5

MIT i BIT, w działaniu na drobnoustrój Pseudomonas aeruginosa.

PL 203 139 B1

Poniższa tabela IX pokazuje wartości MIC dla poddanych badaniu kompozycji biobójczych. Wartość MIC w przypadku użycia samego MIT wynosiła 30 ppm, a wartość MIC w przypadku użycia samego BIT wynosiła 150 ppm.

T a b e l a IX

Wartości MIC dla Pseudomonas aeruginosa przy czasie inkubacji wynoszącym 48 godzin

Stężenie MIT (ppm)	200	Stężenie BIT (ppm)	0
175	150	125	100	75	50	25	10	5
50	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-
40	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-
30	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-
20	-	-	-	-	-	-	-	-	-	+	+
10	-	-	-	-	-	-	-	+	+	+	+
5	-	-	-	-	-	+	+	+	+	+	+
2,5	-	-	-	-	+	+	+	+	+	+	+
1	-	-	-	+	+	+	+	+	+	+	+
0	-	-	-	+	+	+	+	+	+	+	+

Przy jednoczesnym wsadzie MIT i BIT wystąpiło zjawisko synergizmu. Wyniki obliczenia współczynnika synergii pokazuje poniższa tabela X. Zgodnie z zamieszczonymi w tabeli X danymi, dla Pseudomonas aeruginosa najniższa wartość współczynnika synergii (0,67) występuje w przypadku mieszaniny złożonej w 16,7% wag z MIT i w 83,3% wag z BIT.

T a b e l a X

Obliczenie współczynnika synergii dla Pseudomonas aeruginosa przy czasie inkubacji wynoszącym 48 godzin

MIC przy	Łączne stężenie BIT+MIT ^Qa ^{+ Q}b (ppm)	Stężenie	Qa/QA	Qb/QB	Współczynnik synergii Q₃/Qa + Qb/QB
BIT (% wag)	MIT (% wag)
Stężeniu BIT Qa (ppm)	Stężeniu MIT Qb (ppm)
0	30	30	0,0	100,0	0,00	1,00	1,00
10	20	30	33,3	66,7	0,07	0,67	0,73
50	10	60	83,3	16,7	0,33	0,33	0,67
100	5	105	95,2	4,8	0,67	0,17	0,83
125	2,5	127,5	98,0	2,0	0,83	0,08	0,92
150	0	150	100,0	0,0	1,00	0,00	1,00

P r z y k ł a d 6

Wytworzono kompozycję biobójczą z następujących składników:

Składnik

2-Metyloozotiazolin-3-on (98%-owy)

1,2-Benzoizotiazolin-3-on (w postaci mieszaniny złożonej w 74,6% wag z BIT i w 25,4% wag z wody; produkt handlowy o nazwie handlowej „Acticide^® BIT” z firmy Thor Chemie GmbH)

Poli(glikol etylenowy) (średnia masa cząsteczkowa 400 g/mol)

Ilość (% wag)

5,10

6,70

88,20

100,00

PL 203 139 B1

Gotowy preparat ma postać klarownego roztworu, co należy tłumaczyć działaniem glikolu polietylenowego. Roztwór ten nadaje się do wykorzystania w składzie, na przykład, materiałów do powlekania, polimerycznych układów dyspersyjnych, kompozycji zapraw tynkarskich i płynów chłodząco-smarujących, w celu przeciwdziałania zakażeniu bakteriami, grzybami nitkowatymi i drożdżakami.

P r z y k ł a d 7

Wytworzono kompozycję biobójczą z następujących składników:

Składnik Ilość (% wag)

2-Metyloozotiazolin-3-on (w postaci 20% wag roztworu MIT w wodzie) 25,0

1,2-Benzoizotiazolin-3-on (w postaci 20% wag zawiesiny BIT w wodzie; produkt handlowy o nazwie handlowej „Acticide^® BW 20” z firmy Thor Chemie GmbH) 25,0

Środek zagęszczający oparty na ksantanie (produkt handlowy o nazwie „Rhodopol 50 MD” z firmy Rhone-Poulenc) 0,4

Środek przeciwpieniący (produkt handlowy „Drewplus T 4202” z firmy Drew Ameroid) 0,1

Woda 49,5

100,0

W gotowym preparacie kompozycji biobójczej BIT występuje w postaci subtelnej zawiesiny. Preparat ten nadaje się do wykorzystania w zastosowaniach poprzednio opisanych w powyższej części niniejszego opisu.

P r z y k ł a d 8

Wytworzono kompozycję biobójczą z następujących składników:

Składnik Ilość (% wag)

1,2-Benzoizotiazolin-3-on (w postaci mieszaniny złożonej w 74,6% wag z BIT i w 25,4% wag z wody) 3,35

Woda 92,80

Roztwór wodorotlenku sodu (50% wag roztwór wodny) 1,30

2-Metyloizotiazolin-3-on (98%-owy) 2,55

100,00

Do mieszaniny BIT/woda (o wzajemnym stosunku wagowym 74,6 : 25,4) wprowadzono dodatkową ilość wody, po czym, za pomocą dodania roztworu wodorotlenku sodu przeprowadzono mieszaninę w roztwór, powstający w wyniku tworzenia się odpowiedniej soli sodowej. W końcu dodano BIT. Gotowy preparat stanowił klarowny roztwór, wykazujący pH około 8,2.

Gotowy preparat kompozycji biobójczej nadaje się do wykorzystania w zastosowaniach poprzednio opisanych w powyższej części niniejszego opisu.

P r z y k ł a d 9

Kompozycje biobójcze według wynalazku włączono w skład masy powłokowej A, służącej do powlekania elewacji. W przypadku tego rodzaju masy powłokowej chodzi o zaprawę tynkarską opartą na wodnym polimerycznym układzie dyspersyjnym, dostępnym handlowo pod oznaczeniem „Granol KR 3.0” (z firmy Steinwerke Kupferdreh GmbH). Dodanie kompozycji biobójczej według wynalazku służyło zakonserwowaniu masy powłokowej jeszcze przed jej zastosowaniem, to znaczy w czasie jej składowania w pojemnikach.

Tak więc, do każdej 50 g próbki masy powłokowej A, wprowadzono, odpowiednio, następujące biocydy, wyszczególnione w poniższej tabeli XI. Podane ilości biocydu odnoszą się do ilości masy powłokowej A. W przypadku mieszanin MIT/BIT oba te biocydy obecne są we wzajemnym stosunku wagowym wynoszącym 1 : 1.

Z wyjątkiem próby ślepej, bez dodatku biocydu, do każdej próbki masy powłokowej A wprowadzono po 1 ml standardowego inokulum bakteryjnego, zawierającego następujące szczepy bakteryjne:

Shewanella putrefaciens

Alcaligenes faecalis

Serratia liquefaciens

Klebsiella species

Proteus penneri/vulgaris

Providencia rettgeri

Pseudomonas fluorescens

PL 203 139 B1

Pseudomonas aeruginosa

Pseudomonas stutzeri

Escherichia coli

Corynebacterium pseudodiphteriae

Cellulomonas flavigena

Corynebacterium species

Gęstość komórek w inokulach mieściła się w zakresie od 10¹⁰ do 3 x 10¹⁰ komórek/ml, a gęstość komórek w próbkach mieściła się w zakresie od 2 x 10⁸ do 6 x 10⁸ komórek/g. Próbki przechowywano w ciągu 7 dni w temperaturze 30°C. Następnie, z każdej próbki wykonano rozmaz na płytce z agarem odżywczym i po przetrzymaniu w ciągu 48 godzin w temperaturze 30°C, dokonano oceny płytek pod względem intensywności wzrostu bakterii. Zastosowano przy tym następującą skalę ocen:

= brak wzrostu = wzrost minimalny, do 10 kolonii = wzrost słaby, do 100 kolonii = wzrost umiarkowany, do 300 kolonii = wzrost równomierny, rozpoznawalne są jeszcze poszczególne kolonie = wzrost silny, zbyt wiele kolonii, aby można je było policzyć, ale nie cała powierzchnia jest porośnięta = wzrost rozległy, brak pojedynczych kolonii, cała powierzchnia rozmazu jest zarośnięta.

W przypadku oszacowania wzrostu bakterii na wartość poniżej 6, do odnośnej, wyjściowej 50 g próbki dodano drugie inokulum bakterii rodzaju uprzednio wymienionego i próbkę przechowywano znów w ciągu 7 dni w temperaturze 30°C. następnie, wykonano nowy rozmaz na płytce z agarem odżywczym i po upływie 48 godzin przechowywania w temperaturze 30°C dokonano ponownej oceny płytki pod względem intensywności wzrostu bakterii.

W przypadku, gdy wzrost bakterii w rozmazie w danej próbce osiągnął wartość 6, badanie danej próbki zakończono. Jeżeli dana próbka nie osiągnęła tej wartości, wprowadzano do niej w sposób powyżej opisany nowe inokulum bakteryjne i próbkę przechowywano i oceniano badaniem jej rozmazu. Taki sposób postępowania powtarzano w razie potrzeby, z tym, że do każdej takiej próbki wprowadzano najwyżej cztery inokula bakteryjne.

W poniższej tabeli XI podsumowano wyniki otrzymane dla masy powłokowej A.

T a b e l a XI

Masa powł okowa A

Biocyd (% wag) Wzrost bakterii (7 dni + 48 godzin po czwartej inokulacji)

Bez biocydu		(Wzrost już po pierwszej inokulacji)
BIT	0,005	(Wzrost już po pierwszej inokulacji)
	0,01	(Wzrost już po pierwszej inokulacji)
	0,015	(Wzrost już po drugiej inokulacji)
	0,02	(Wzrost już po drugiej inokulacji)
	0,03	(Wzrost już po trzeciej inokulacji)
MIT	0,005	6
	0,01	5
	0,015	5
	0,02	4
	0,03	0
MIT/BIT	0,005	5
	0,01	0
	0,015	0
	0,02	0
	0,03	0

PL 203 139 B1

Jak widać z danych zamieszczonych w powyższej tabeli XI, w próbce nie zawierającej dodatku biocydu stwierdzono pełny wzrost bakterii już po wprowadzeniu pierwszego inokulum.

W przypadku dodania samego BIT, pełny wzrost bakterii przy 0,005% wag BIT stwierdzono już po pierwszej inokulacji, przy 0,015% wag BIT po drugiej inokulacji i przy 0,03% wag BIT po trzeciej inokulacji.

W przypadku dodania samego MIT, dopiero po czterech inokulacjach osiągnięto pełny wzrost bakterii, wprawdzie przy najmniejszej, wynoszącej 0,005% wag, ilości biocydu. Ale i przy wyższych stężeniach biocydu, wynoszących 0,01, 0,015 i 0,02% wag MIT, stwierdzono jeszcze równomierny do silnego wzrost bakterii. Jedynie w przypadku próbki o najwyższej, wynoszącej 0,03% wag, zawartości MIT, nie stwierdzono po czterech inokulacjach żadnego wzrostu bakterii.

W przeciwieństwie do tego, złożona z MIT i BIT kompozycja biobójcza według wynalazku okazała się bardziej skuteczna i to w stopniu zasadniczym. Po czterech inokulacjach nastąpił wyraźniejszy wzrost bakterii tylko przy najmniejszym, wynoszącym 0,005% wag, stężeniu MIT/BIT. W przypadku wyższych stężeń, mieszczących się w zakresie od 0,01 do 0,03% wag, kompozycja MIT/BIT całkowicie zapobiegała wzrostowi bakterii w masie powłokowej A.

P r z y k ł a d 10

Powtórzono sposób postępowania opisany w powyższym przykładzie 9, z tą różnicą, że zamiast masy powłokowej A i użyto masy powłokowej B.

W przypadku masy powłokowej B chodzi o szczególnie niskoemisyjne zaprawy tynkarskie oparte na polimerycznym układzie dyspersyjnym, dostępnym handlowo pod oznaczeniem „Granol KR 3.0 LF” (z firmy Steinwerke Kupferdreh GmbH).

W poniższej tabeli XII podsumowano wyniki otrzymane dla masy powłokowej B.

T a b e l a XII

Masa powł okowa B

Biocyd (% wag) Wzrost bakterii (7 dni + 48 godzin po czwartej inokulacji)

Bez biocydu		(Wzrost już po pierwszej inokulacji)
BIT	0,005	(Wzrost już po pierwszej inokulacji)
	0,01	(Wzrost już po pierwszej inokulacji)
	0,015	(Wzrost już po drugiej inokulacji)
	0,02	(Wzrost już po drugiej inokulacji)
	0,03	(Wzrost już po trzeciej inokulacji)
MIT	0,005	4
	0,01	1
	0,015	1
	0,02	0
	0,03	0
MIT/BIT	0,005	5
	0,01	0
	0,015	0
	0,02	0
	0,03	0

Wyniki otrzymane dla masy powłokowej B odpowiadają w wysokim stopniu wynikom otrzymanym w przypadku masy powłokowej A.

Także w przypadku masy powłokowej B pełny wzrost bakterii nastąpił już po pierwszej inokulacji. W przypadku dodania samego BIT, pełny wzrost bakterii zaobserwowano najpóźniej po trzeciej inokulacji.

W przypadku dodania samego MIT, całkowite zapobieżenie wzrostowi bakterii uzyskano po czwartej inokulacji dopiero przy najwyższych stężeniach, a mianowicie 0,02% wag i 0,03% wag.

PL 203 139 B1

W przeciwieństwie do tego, przy użyciu złożonej z MIT i BIT kompozycji biobójczej według wynalazku udało się całkowicie stłumić wzrost bakterii już przy względnie niskim stężeniu, a mianowicie

0,01% wag.

P r z y k ł a d 11

W sposób podobny do sposobu z przykładu 1, wykazano synergizm obu substancji aktywnych, MIT i BIT, w działaniu na drobnoustrój Aspergillus niger.

Doświadczalne zestawy składników obejmowały bulion Sabouraud z maltozą jako podłoże odżywcze. Stężenie zarodników wynosiło 10⁶/ml. Czas inkubacji wynosił 96 godzin, temperatura 25°C. Każdą próbę hodowli prowadzono przy 120 obr/min, na wstrząsarce inkubacyjnej.

Poniższa tabela XIII pokazuje wartości MIC dla poddanych badaniu kompozycji biobójczych. Wartość MIC w przypadku użycia samego MIT wynosiła 750 ppm, a wartość MIC w przypadku użycia samego BIT wynosiła 100 ppm.

T a b e l a XIII

Wartości MIC dla Aspergillus niger przy czasie inkubacji wynoszącym 96 godzin

Stężenie MIT (ppm)	150	100	75	50	25	10	5	0
750	-	-	-	-	-	-	-	-
500	-	-	-	-	-	-	+	+
250	-	-	-	-	-	+	+	+
100	-	-	-	-	+	+	+	+
75	-	-	-	-	+	+	+	+
50	-	-	-	+	+	+	+	+
25	-	-	-	+	+	+	+	+
10	-	-	+	+	+	+	+	+
0	-	-	+	+	+	+	+	+

Przy jednoczesnym wsadzie MIT i BIT wystąpiło zjawisko synergizmu. Wyniki obliczenia współczynnika synergii pokazuje poniższa tabela XIV. Zgodnie z zamieszczonymi w tabeli XIV danymi, dla Aspergillus niger najniższa wartość współczynnika synergii (0,57) występuje w przypadku mieszaniny złożonej w 50% wag z MIT i w 50% wag z BIT.

T a b e l a XIV

Obliczenie współczynnika synergii dla Aspergillus niger przy czasie inkubacji wynoszącym 96 godzin

MIC przy	Łączne stężenie BIT+MIT ^Qa ^{+ Q}b (ppm)	Stężenie	Qa^/QA	Qb/QB	Współczynnik synergii Qa/QA + Qb/QB
BIT (% wag)	MIT (% wag)
Stężeniu BIT Qa (ppm)	Stężeniu MIT Qb (ppm)
1	2	3	4	5	6	7	8
0	100	100	0,0	100,0	0,00	1,00	1,00
25	75	100	25,0	75,0	0,03	0,75	0,78
50	75	125	40,0	60,0	0,07	0,75	0,82
50	50	100	50,0	50,0	0,07	0,50	0,57
75	75	150	50,0	50,0	0,10	0,75	0,85
75	50	125	60,0	40,0	0,10	0,50	0,60
100	50	150	66,7	33,3	0,13	0,50	0,63

PL 203 139 B1

c.d. tabeli XIV

1	2	3	4	5	6	7	8
250	50	300	83,3	16,7	0,33	0,50	0,83
250	25	275	90,9	9,1	0,33	0,25	0,58
500	25	525	95,2	4,8	0,67	0,25	0,92
500	10	510	98,0	2,0	0,67	0,10	0,77
750	0	750	100,0	0,0	1,00	0,00	1,00

P r z y k ł a d 12

W sposób podobny do sposobu z przykładu 1, wykazano synergizm obu substancji aktywnych, MIT i BIT, w działaniu na drobnoustrój Penicillium funiculosum.

Poniższa tabela XV pokazuje wartości MIC dla poddanych badaniu kompozycji biobójczych. Wartość MIC w przypadku użycia samego MIT wynosiła 200 ppm, a wartość MIC w przypadku użycia samego BIT wynosiła 40 ppm.

T a b e l a XV

Wartości MIC dla Penicillium funiculosum przy czasie inkubacji wynoszącym 96 godzin

Stężenie MIT (ppm)	75	50	40	Stężenie BIT (ppm)	15	10	0
30	20
200	-	-	-	-	-	-	-	-
150	-	-	-	-	-	-	-	+
100	-	-	-	-	-	-	-	+
75	-	-	-	-	-	-	+	+
50	-	-	-	-	-	+	+	+
25	-	-	-	-	-	+	+	+
10	-	-	-	-	-	+	+	+
5	-	-	-	+	+	+	+	+
0	-	-	-	+	+	+	+	+

Przy jednoczesnym wsadzie MIT i BIT wystąpiło zjawisko synergizmu. Wyniki obliczenia współczynnika synergii pokazuje poniższa tabela XVI. Zgodnie z zamieszczonymi w tabeli XVI danymi, dla Penicillium funiculosum najniższa wartość współczynnika synergii (0,55) występuje w przypadku mieszaniny złożonej w 33,3% wag z MIT i w 66,7% wag z BIT.

T a b e l a XVI

Obliczenie współczynnika synergii dla Penicillium funiculosum przy czasie inkubacji wynoszącym 96 godzin

MIC przy	Łączne stężenie BIT+MIT Qa + Qb (ppm)	Stężenie	Qa/QA	Qb/QB	Współczynnik synergii Qa/QA + Qb/QB
Stężeniu BIT Qa (ppm)	Stężeniu MIT Qb (ppm)
BIT (% wag)	MIT (% wag)
1	2	3	4	5	6	7	8
0	40	40	0,0	100,0	0,00	1,00	1,00

PL 203 139 B1

c.d. tabeli XVI

1	2	3	4	5	6	7	8
10	30	40	25,0	75,0	0,05	0,75	0,80
10	20	30	33,3	66,7	0,05	0,50	0,55
25	30	55	45,5	54,5	0,13	0,75	0,88
25	20	45	55,6	44,4	0,13	0,50	0,63
50	20	70	71,4	28,6	0,25	0,50	0,75
75	20	95	78,9	21,1	0,38	0,50	0,88
75	15	90	83,3	16,7	0,38	0,38	0,75
100	15	115	87,0	13,0	0,50	0,38	0,88
100	10	110	90,9	9,1	0,50	0,25	0,75
200	0	200	100,0	0,0	1,00	0,00	1,00

P r z y k ł a d 13

W sposób podobny do sposobu z przykładu 1, wykazano synergizm mieszaniny substancji aktywnych, która oprócz MIT i BIT zawiera jeszcze dodatkowo N-butylokarbaminian 3-jodo-2-propynylu (IPBC), w działaniu na drobnoustrój Aspergillus niger.

Doświadczalne zestawy składników obejmowały bulion Sabouraud z maltozą jako podłoże odżywcze. Stężenie zarodników wynosiło 10⁶/ml. Czas inkubacji wynosił 72 godziny, temperatura 25°C. Każdą próbę hodowli prowadzono przy 120 obr/min, na wstrząsarce inkubacyjnej.

Poniższa tabela XVII pokazuje wartości MIC dla poddanych badaniu kompozycji biobójczych. Wartość MIC w przypadku użycia samej mieszaniny MIT/BIT wynosiła 150 ppm, a w przypadku użycia samego IPBC wynosiła 2,5 ppm.

T a b e l a XVII

Wartości MIC dla Aspergillus niger przy czasie inkubacji wynoszącym 72 godziny

Stężenie MIT/BIT (ppm)	Stężenie IPBC (ppm) 5 4,5 4 3,5 3 2,5 2 1,5 1 0,75 0
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-
250	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-
225	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-
200	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-
175	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-
150	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-
100	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	+
125	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	+
75	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	+
50	-	-	-	-	-	-	-	-	+	+	+
25	-	-	-	-	-	-	+	+	+	+	+
10	-	-	-	-	-	-	+	+	+	+	+
0	-	-	-	-	-	-	+	+	+	+	+

PL 203 139 B1

Przy wsadzie powyżej wspomnianej mieszaniny złożonej z MIT i BIT oraz dodatku IPBC wystąpiło zjawisko synergizmu. Wyniki obliczenia współczynnika synergii pokazuje poniższa tabela XVIII. Zgodnie z zamieszczonymi w tabeli XVIII danymi, dla Aspergillus niger najniższa wartość współczynnika synergii (0,80) występuje w przypadku mieszaniny zawierającej, z jednej strony, 99,0% wag MIT/BIT, a z drugiej 1,0% wag IPBC.

T a b e l a XVIII

Obliczenie współczynnika synergii dla Aspergillus niger przy czasie inkubacji wynoszącym 72 godziny

MIC przy	Łączne stężenie BIT/MIT+IPBC ^Qa ^{+ Q}b (ppm)	Stężenie	Qa/QA	Qb/QB	Współczynnik synergii Qa/QA + Qb/QB
Stężeniu MIT/BIT ^Qa (ppm)	Stężeniu IPBC ^Qb (ppm)
MIT/BIT (% wag)	IPBC (% wag)
150	0	150	100,0	0,0	1,00	0,00	1,00
75	0,75	75,75	99,0	1,0	0,50	0,30	0,80
75	1	76	98,7	1,3	0,50	0,40	0,90
50	1,5	51,5	97,1	2,9	0,33	0,60	0,93
0	2,5	2,5	0,0	100,0	0,00	1,00	1,00

P r z y k ł a d 14

W sposób podobny do sposobu z przykładu 1, wykazano synergizm mieszaniny substancji aktywnych, która oprócz MIT i BIT zawiera jeszcze dodatkowo IPBC, w działaniu na drobnoustrój Penicillium funiculosum.

Poniższa tabela XVII pokazuje wartości MIC dla poddanych badaniu kompozycji biobójczych. Wartość MIC w przypadku użycia samej mieszaniny MIT/BIT wynosiła 20 ppm, a w przypadku użycia samego IPBC wynosiła 0,75 ppm.

T a b e l a XIX

Wartości MIC dla Penicillium funiculosum przy czasie inkubacji wynoszącym 72 godziny

Stężenie MIT/BIT (ppm)	Stężenie IPBC (ppm) 2 1,75 1,5 1,25 1 0,75 0,5 0,3 0,2 0,1 0
50	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-
45	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-
40	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-
35	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-
30	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-
25	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-
20	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-
15	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	+
12,5	-	-	-	-	-	-	-	-	-	+	+
10	-	-	-	-	-	-	-	-	-	+	+
7,5	-	-	-	-	-	-	-	+	+	+	+
0	-	-	-	-	-	-	+	+	+	+	+

PL 203 139 B1

Przy wsadzie powyżej wspomnianej mieszaniny złożonej z MIT i BIT oraz dodatku IPBC wystąpiło zjawisko synergizmu. Wyniki obliczenia współczynnika synergii pokazuje poniższa tabela XX. Zgodnie z zamieszczonymi w tabeli XX danymi, dla Penicillium funiculosum najniższa wartość współczynnika synergii (0,77) występuje w przypadku mieszaniny zawierającej, z jednej strony, 98,0% wag MIT/BIT, a z drugiej 2,0% wag IPBC.

T a b e l a XX

Obliczenie współczynnika synergii dla Penicillium funiculosum przy czasie inkubacji wynoszącym 72 godziny

MIC przy	Łączne stężenie BIT/MIT+IPBC ^Qa ^{+ Q}b (ppm)	Stężenie	Qa/QA	Qb/QB	Współczynnik synergii Qa/QA + Qb/QB
Stężeniu MIT/BIT ^Qa (ppm)	Stężeniu IPBC ^Qb (ppm)
BIT/MIT (% wag)	IPBC (% wag)
0	0,75	0,75	0,0	100,0	0,00	1,00	1,00
10	0,3	10,3	97,1	2,9	0,50	0,40	0,90
10	0,2	10,2	98,0	2,0	0,50	0,27	0,77
12,5	0,2	12,7	98,4	1,6	0,63	0,27	0,89
15	0,1	15,1	99,3	0,7	0,75	0,13	0,88
20	0	20	100,0	0,0	1,00	0,00	1,00

P r z y k ł a d 15

W sposób podobny do sposobu z przykładu 1, wykazano synergizm mieszaniny substancji aktywnych, która oprócz MIT i BIT zawiera jeszcze dodatkowo 2-oktyloizotiazolin-3-on (OIT), w działaniu na drobnoustrój Aspergillus niger.

Poniższa tabela XXI pokazuje wartości MIC dla poddanych badaniu kompozycji biobójczych. Wartość MIC w przypadku użycia samej mieszaniny MIT/BIT wynosiła 100 ppm, a w przypadku użycia samego OIT wynosiła 5 ppm.

T a b e l a XXI

Stężenie MIT/BIT (ppm)	Stężenie OIT (ppm)
10	7,5	5	2,5	1	0,5	0,25	0
200	-	-	-	-	-	-	-	-
150	-	-	-	-	-	-	-	-
100	-	-	-	-	-	-	-	-
80	-	-	-	-	-	-	-	+
60	-	-	-	-	-	+	+	+
40	-	-	-	-	+	+	+	+
30	-	-	-	-	+	+	+	+
20	-	-	-	+	+	+	+	+
10	-	-	-	+	+	+	+	+
0	-	-	-	+	+	+	+	+

PL 203 139 B1

Przy wsadzie powyżej wspomnianej mieszaniny złożonej z MIT i BIT oraz dodatku OIT wystąpiło zjawisko synergizmu. Wyniki obliczenia współczynnika synergii pokazuje poniższa tabela XXII. Zgodnie z zamieszczonymi w tabeli XXII danymi, dla Aspergillus niger najniższa wartość współczynnika synergii (0,80) występuje w przypadku mieszaniny zawierającej, z jednej strony, 92,3% wag MIT/BIT, a z drugiej 7,7% wag OIT, a także w przypadku mieszaniny zawierającej, z jednej strony 98,4% wag MIT/BIT, a z drugiej 1,6% wag OIT.

T a b e l a XXII

MIC przy	Łączne stężenie MIT/BIT+OIT ^Qa ^{+ Q}b (ppm)	Stężenie	Qa/QA	Qb/QB	Współczynnik synergii Q₃/Qa + Qb/QB
Stężeniu MIT/BIT ^Qa (ppm)	Stężeniu OIT ^Qb (ppm)
MIT/BIT (% wag)	OIT (% wag)
0	5	5	0,0	100,0	0,00	1,00	1,00
30	2,5	32,5	92,3	7,7	0,30	0,50	0,80
40	2,5	42,5	94,1	5,9	0,40	0,50	0,90
60	1	61	98,4	1,6	0,60	0,20	0,80
80	0,5	80,5	99,4	0,6	0,80	0,10	0,90
100	0	100	100,0	0,00	1,00	0,00	1,00

P r z y k ł a d 16

W sposób podobny do sposobu z przykładu 1, wykazano synergizm mieszaniny substancji aktywnych, która oprócz MIT i BIT zawiera jeszcze dodatkowo OIT, w działaniu na drobnoustrój Penicillium funiculosum.

Poniższa tabela XXIII pokazuje wartości MIC dla poddanych badaniu kompozycji biobójczych. Wartość MIC w przypadku użycia samej mieszaniny MIT/BIT wynosiła 50 ppm, a w przypadku użycia samego OIT wynosiła 5 ppm.

T a b e l a XXIII

Stężenie MIT/BIT (ppm)	5	Stężenie OIT (ppm)	0
2,5	1	0,5	0,25
75	-	-	-	-	-	-
50	-	-	-	-	-	-
25	-	-	-	-	-	+
15	-	-	-	+	+	+
10	-	-	+	+	+	+
5	-	-	+	+	+	+
0	-	+	+	+	+	+

Przy wsadzie powyżej wspomnianej mieszaniny złożonej z MIT i BIT oraz dodatku OIT wystąpiło zjawisko synergizmu. Wyniki obliczenia współczynnika synergii pokazuje poniższa tabela XXIV. Zgodnie z zamieszczonymi w tabeli XXIV danymi, dla Penicillium funiculosum najniższa wartość

PL 203 139 B1 współczynnika synergii (0,50) występuje w przypadku mieszaniny zawierającej, z jednej strony, 93,8% wag MIT/BIT, a z drugiej 6,2% wag OIT.

T a b e l a XXIV

MIC przy	Łączne stężenie MIT/BIT+OIT ^Qa ^{+ Q}b (ppm)	Stężenie	Qa/QA	Qb/QB	Współczynnik synergii Qa/QA + Qb/QB
Stężeniu MIT/BIT ^Qa (ppm)	Stężeniu OIT ^Qb (ppm)
MIT/BIT (% wag)	OIT (% wag)
0	5	5	0,0	100,0	0,00	1,00	1,00
5	2,5	7,5	66,7	33,3	0,10	0,50	0,60
10	2,5	12,5	80,0	20,0	0,20	0,50	0,70
15	2,5	17,5	85,7	14,3	0,30	0,50	0,80
15	1	16	93,8	6,2	0,30	0,20	0,50
25	1	26	96,2	3,8	0,50	0,20	0,70
25	0,5	25,5	98,0	2,0	0,50	0,10	0,60
25	0,25	25,25	99,0	1,0	0,50	0,05	0,55
50	0	50	100,0	0,0	1,00	0,00	1,00

P r z y k ł a d 17

W sposób podobny do sposobu z przykładu 1, wykazano synergizm mieszaniny substancji aktywnych, która oprócz MIT i BIT zawiera jeszcze dodatkowo OIT, w działaniu na drobnoustrój Saccharomyces cerevisiae.

Doświadczalne zestawy składników obejmowały bulion Sabouraud z maltozą jako podłoże odżywcze. Gęstość komórek wynosiła 10⁶ komórek/ml. Czas inkubacji wynosił 72 godziny, temperatura 25°C. Każdą próbę hodowli prowadzono przy 120 obr/min, na wstrząsarce inkubacyjnej.

Poniższa tabela XXV pokazuje wartości MIC dla poddanych badaniu kompozycji biobójczych. Wartość MIC w przypadku użycia samej mieszaniny MIT/BIT wynosiła 40 ppm, a w przypadku użycia samego OIT wynosiła 5 ppm.

T a b e l a XXV

Wartości MIC dla Saccharomyces cerevisiae przy czasie inkubacji wynoszącym 72 godziny

Stężenie MIT/BIT (ppm)	Stężenie OIT (ppm)
20	15	12,5	10	7,5	5	2,5	1	0,5	0,25	0
1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12
100	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-
80	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-
70	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-
60	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-
50	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-
40	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-
30	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	+
20	-	-	-	-	-	-	-	+	+	+	+
15	-	-	-	-	-	-	+	+	+	+	+

PL 203 139 B1

c.d. tabeli XXV

1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12
10	-	-	-	-	-	-	+	+	+	+	+
5	-	-	-	-	-	-	+	+	+	+	+
0	-	-	-	-	-	-	+	+	+	+	+

Przy wsadzie powyżej wspomnianej mieszaniny złożonej z MlT i BIT oraz dodatku OIT wystąpiło zjawisko synergizmu. Wyniki obliczenia współczynnika synergii pokazuje poniższa tabela XXVI. Zgodnie z zamieszczonymi w tabeli XXVI danymi, dla Saccharomyces cerevisiae najniższa wartość współczynnika synergii (0,80) występuje w przypadku mieszaniny zawierającej, z jednej strony, 99,2% wag MIT/BIT, a z drugiej 0,8% wag OIT.

T a b e l a XXVI

Obliczenie współczynnika synergii dla Saccharomyces cerevisiae przy czasie inkubacji wynoszącym 72 godziny

MIC przy	Łączne stężenie MIT/BIT+OIT ^Qa ^{+ Q}b (ppm)	Stężenie	Qa/QA	Qb/QB	Współczynnik synergii Q₃/Qa + Qb/QB
Stężeniu MIT/BIT ^Qa (ppm)	Stężeniu OIT ^Qb (ppm)
MIT/BIT (% wag)	OIT (% wag)
0	5	5	0,0	100,0	0,00	1,00	1,00
30	1	31	96,8	3,2	0,75	0,20	0,95
30	0,5	30,5	98,4	1,6	0,75	0,10	0,85
30	0,25	30,25	99,2	0,8	0,75	0,05	0,80
40	0	40	100,0	0,0	1,00	0,00	1,00

P r z y k ł a d 18

W sposób podobny do sposobu z przykładu 1, wykazano synergizm mieszaniny substancji aktywnych, która oprócz MIT i BIT zawiera jeszcze dodatkowo 2-oktyloizotiazolin-3-on (OIT), w działaniu na drobnoustrój Pseudomonas aeruginosa.

Doświadczalne zestawy składników obejmowały bulion M^ler-Hinton jako podłoże odżywcze. Gęstość komórek wynosiła 10⁶ komórek/ml. Czas inkubacji wynosił 144 godziny, temperatura 25°C. Każdą próbę hodowli prowadzono przy 120 obr/min, na wstrząsarce inkubacyjnej.

Poniższa tabela XXVII pokazuje wartości MIC dla poddanych badaniu kompozycji biobójczych. Wartość MIC w przypadku użycia samej mieszaniny MIT/BIT wynosiła 30 ppm, a w przypadku użycia samego OIT wynosiła ponad 800 ppm.

T a b e l a XXVII

Wartości MIC dla Pseudomonas aeruginosa przy czasie inkubacji wynoszącym 144 godziny

Stężenie MIT/BIT (ppm)	800	700	Stężenie OIT (ppm)	5	0
600	500	400	300	200	100	75	50	25	10	7,5
1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	13	14	15	16
75	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-
50	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-
40	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-
30	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-
20	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	+	+	+	+
15	-	-	-	-	-	-	-	+	+	+	+	+	+	+	+

PL 203 139 B1

c.d. tabeli XXVII

1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	13	14	15	16
10	-	-	-	-	-	+	+	+	+	+	+	+	+	+	+
5	-	-	+	+	+	+	+	+	+	+	+	+	+	+	+
0	+	+	+	+	+	+	+	+	+	+	+	+	+	+	+

Przy wsadzie powyżej wspomnianej mieszaniny złożonej z MIT i BIT oraz dodatku OIT wystąpiło zjawisko synergizmu. Wyniki obliczenia współczynnika synergii pokazuje poniższa tabela XXVIII. Zgodnie z zamieszczonymi w tabeli XXVIII danymi, dla Pseudomonas aeruginosa najniższa wartość współczynnika synergii (0,53) występuje w przypadku mieszaniny zawierającej, z jednej strony, 44,4% wag MIT/BIT, i z drugiej 55,6% wag OIT.

T a b e l a XXVIII

Obliczenie współczynnika synergii dla Pseudomonas aeruginosa przy czasie inkubacji wynoszącym 144 godziny

MIC przy	Łączne stężenie MIT/BIT+OIT ^Qa ^{+ Q}b (ppm)	Stężenie	Qa/QA	Qb/QB	Współczynnik synergii Q₃/Qa + Qb/QB
Stężeniu MIT/BIT ^Qa (ppm)	Stężeniu OIT ^Qb (ppm)
MIT/BIT (% wag)	OIT (% wag)
0	900	900	0,0	100,0	0,00	1,00	1,00
5	700	705	0,7	99,3	0,13	0,78	0,90
10	600	610	1,6	98,4	0,25	0,67	0,92
10	500	510	2,0	98,0	0,25	0,56	0,81
10	400	410	2,4	97,6	0,25	0,44	0,69
15	300	315	4,8	95,2	0,38	0,33	0,71
15	200	215	7,0	93,0	0,38	0,22	0,60
20	100	120	16,7	83,3	0,50	0,11	0,61
20	75	95	21,1	78,9	0,50	0,08	0,58
20	50	70	28,6	71,4	0,50	0,06	0,56
20	25	45	44,4	55,6	0,50	0,03	0,53
40	0	40	100,0	0,0	1,00	0,00	1,00

P r z y k ł a d 19

W sposób podobny do sposobu z przykładu 1, wykazano synergizm mieszaniny substancji aktywnych, która oprócz MIT i BIT zawiera jeszcze dodatkowo formaldehyd (HCHO), w działaniu na drobnoustrój Escherichia coli.

Doświadczalne zestawy składników obejmowały bulion M^ler-Hinton jako podłoże odżywcze. Gęstość komórek wynosiła 10⁶ komórek/ml. Czas inkubacji wynosił 48 godzin, temperatura 25°C. Każdą próbę hodowli prowadzono przy 120 obr/min, na wstrząsarce inkubacyjnej.

Poniższa tabela XXIX pokazuje wartości MIC dla poddanych badaniu kompozycji biobójczych. Wartość MIC w przypadku użycia samej mieszaniny MIT/BIT wynosiła 25 ppm, a w przypadku użycia samego HCHO wynosiła 300 ppm.

PL 203 139 B1

T a b e l a XXIX

Wartości MIC dla Escherichia coli przy czasie inkubacji wynoszącym 48 godzin

Stężenie MIT/BIT (ppm)	1000	Stężenie HCHO (ppm)	0
900	800	700	600	500	400	300	200	100	50
1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	13
45	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-
40	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-
35	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-
30	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-
25	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-
20	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	+
15	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	+
12,5	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	+	+
10	-	-	-	-	-	-	-	-	-	+	+	+
7,5	-	-	-	-	-	-	-	-	-	+	+	+
5	-	-	-	-	-	-	-	-	+	+	+	+
0	-	-	-	-	-	-	-	-	+	+	+	+

Przy wsadzie powyżej wspomnianej mieszaniny złożonej z MIT i BIT oraz dodatku HCHO wystąpiło zjawisko synergizmu. Wyniki obliczenia współczynnika synergii pokazuje poniższa tabela XXX. Zgodnie z zamieszczonymi w tabeli XXX danymi, dla Escherichia coli najniższa wartość współczynnika synergii (0,77) występuje w przypadku mieszaniny zawierającej, z jednej strony, 23,1% wag MIT/BIT, a z drugiej 76,9% wag OIT.

T a b e l a XXX

Obliczenie współczynnika synergii dla Escherichia coli przy czasie inkubacji wynoszącym 48 godzin

MIC przy	Łączne stężenie MIT/BIT+HCHO ^Qa ^{+ Q}b (ppm)	Stężenie	Qa/QA	Qb/QB	Współczynnik synergii Q₃/Qa + Qb/QB
Stężeniu MIT/BIT ^Qa (ppm)	Stężeniu HCHO ^Qb (ppm)
MIT/BIT (% wag)	HCHO (% wag)
0	300	300	0,0	100,0	0,00	1,00	1,00
7,5	200	207,5	3,6	96,4	0,30	0,67	0,97
12,5	100	112,5	11,1	88,9	0,50	0,33	0,83
15	50	65	23,1	76,9	0,60	0,17	0,77
25	0	25	100,0	0,0	1,00	0,00	1,00

P r z y k ł a d 20

W sposób podobny do sposobu z przykładu 1, wykazano synergizm mieszaniny substancji aktywnych, która oprócz MIT i BIT zawiera jeszcze dodatkowo HCHO, w działaniu na drobnoustrój Pseudomonas aeruginosa.

PL 203 139 B1

Poniższa tabela XXXI pokazuje wartości MIC dla poddanych badaniu kompozycji biobójczych. Wartość MIC w przypadku użycia samej mieszaniny MIT/BIT wynosiła 30 ppm, a w przypadku użycia samego HCHO wynosiła 300 ppm.

T a b e l a XXXI

Stężenie MIT/BIT (ppm)	1000	900	Stężenie HCHO (ppm)	50	0
800	700	600	500	400	300	200	100
45	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-
40	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-
35	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-
30	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-
25	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	+
20	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	+
15	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	+	+
12,5	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	+	+
10	-	-	-	-	-	-	-	-	-	+	+	+
7,5	-	-	-	-	-	-	-	-	-	+	+	+
5	-	-	-	-	-	-	-	-	+	+	+	+
0	-	-	-	-	-	-	-	-	+	+	+	+

Przy wsadzie powyżej wspomnianej mieszaniny złożonej z MIT i BIT oraz dodatku HCHO wystąpiło zjawisko synergizmu. Wyniki obliczenia współczynnika synergii pokazuje poniższa tabela XXXII. Zgodnie z zamieszczonymi w tabeli XXXII danymi, dla Pseudomonas aeruginosa najniższa wartość współczynnika synergii (0,75) występuje w przypadku mieszaniny zawierającej, z jednej strony, 11,1% wag MIT/BIT, a z drugiej 88,9% wag OIT.

T a b e l a XXXII

MIC przy	Łączne stężenie MIT/BIT+HCHO ^Qa ^{+ Q}b (ppm)	Stężenie	Qa/QA	Qb/QB	Współczynnik synergii Qa/QA + Qb/QB
Stężeniu MIT/BIT ^Qa (ppm)	Stężeniu HCHO ^Qb (ppm)
MIT/BIT (% wag)	HCHO (% wag)
0	300	300	0,0	100,0	0,00	1,00	1,00
7,5	200	207,5	3,6	96,4	0,25	0,67	0,92
12,5	100	112,5	11,1	88,9	0,42	0,33	0,75
15	100	115	13,0	87,0	0,50	0,33	0,83
20	50	70	28,6	71,4	0,67	0,17	0,83
30	0	30	100,0	0,0	1,00	0,00	1,00

PL 203 139 B1

P r z y k ł a d 21

W sposób podobny do sposobu z przykładu 1, wykazano synergizm mieszaniny substancji aktywnych, która oprócz MIT i BIT zawiera jeszcze dodatkowo 2-bromo-2-nitropropano-1,3-diol (BNPD), w działaniu na drobnoustrój Penicillium funiculosum.

Poniższa tabela XXXIII pokazuje wartości MIC dla poddanych badaniu kompozycji biobójczych. Wartość MIC w przypadku użycia samej mieszaniny MIT/BIT wynosiła 25 ppm, a w przypadku użycia samego BNPD wynosiła 600 ppm.

T a b e l a XXXIII

Stężenie MIT/BIT (ppm)	1000	800	Stężenie BNPD (ppm)	25	0
600	400	300	200	150	100	50
50	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-
45	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-
40	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-
35	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-
30	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-
25	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-
20	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	+
15	-	-	-	-	-	-	-	-	-	+	+
12,5	-	-	-	-	-	-	-	-	+	+	+
10	-	-	-	-	-	-	+	+	+	+	+
7,5	-	-	-	-	-	+	+	+	+	+	+
0	-	-	-	+	+	+	+	+	+	+	+

Przy wsadzie powyżej wspomnianej mieszaniny złożonej z MIT i BIT oraz dodatku BNPD wystąpiło zjawisko synergizmu. Wyniki obliczenia współczynnika synergii pokazuje poniższa tabela XXXIV. Zgodnie z zamieszczonymi w tabeli XXXIV danymi, dla Penicillium funiculosum najniższa wartość współczynnika synergii (0,67) występuje w przypadku mieszaniny zawierającej, z jednej strony, 11,1% wag MIT/BIT, a z drugiej 88,9% wag BNPD.

T a b e l a XXXIV

MIC	przy	Łączne stężenie MIT/BIT+BNPD Qa + Qb (ppm)	Stężenie	Qa/QA	Qb/QB	Współczynnik synergii Qa/QA + Qb/QB
Stężeniu MIT/BIT ^Qa (ppm)	Stężeniu BNPD ^Qb (ppm)
MIT/BIT (% wag)	BNPD (% wag)
1	2	3	4	5	6	7	8
25	0	25	100	0,0	1,00	0,00	1,00
20	25	45	44,4	55,6	0,80	0,04	0,84
20	50	70	28,6	71,4	0,80	0,08	0,88
15	50	65	23,1	76,9	0,60	0,08	0,68

PL 203 139 B1

c.d. tabeli XXXIV

1	2	3	4	5	6	7	8
15	100	115	13,0	87,0	0,60	0,17	0,77
12,5	100	112,5	11,1	88,9	0,50	0,17	0,67
12,5	150	162,5	7,7	92,3	0,50	0,25	0,75
12,5	200	212,5	5,9	94,1	0,50	0,33	0,83
10	200	210	4,8	95,2	0,40	0,33	0,73
7,5	300	307,5	2,4	97,6	0,30	0,50	0,80
7,5	400	407,5	1,8	98,2	0,20	0,67	0,97
0	600	600	0,0	100,0	0,00	1,00	1,00

Zastrzeżenia patentowe

Claims

1. Kompozycja biobójcza jako dodatek do materiałów, które mogą zostać zakażone szkodliwymi drobnoustrojami, zawierająca co najmniej dwie substancje aktywne, z których jedną stanowi 2-metyloizotiazolin-3-on, znamienna tym, że jako drugą substancję biobójczą zawiera 1,2-benzoizotiazolin 3-on, przy czym wykluczone są kompozycje biobójcze zawierające 5-chloro-2-metyloizotiazolin-3-on i przy czym zawiera 2-metyloizotiazolin-3-on i 1,2-benzoizotiazolin-3-on we wzajemnym stosunku wagowym mieszczącym się w zakresie (50 - 1) : (1 - 50).

2. Kompozycja biobójcza według zastrz. 1, znamienna tym, że zawiera 2-metyloizotiazolin-3-on i 1,2-benzoizotiazolin-3-on we wzajemnym stosunku wagowym mieszczącym się w zakresie (15 - 1) : (1 - 8).

3. Kompozycja biobójcza według któregokolwiek z zastrz 1-2, znamienna tym, że zawiera 2-metyloizotiazolin-3-on i 1,2-benzoizotiazolin-3-on w łącznej ilości mieszczącej się w zakresie od 1 do 20% wag w przeliczeniu na całkowitą masę kompozycji biobójczej.

4. Kompozycja biobójcza według któregokolwiek z zastrz. 1-3, znamienna tym, że zawiera polarne i/lub niepolarne podłoże płynne.

5. Kompozycja biobójcza według zastrz. 4, znamienna tym, że jako polarne podłoże płynne zawiera wodę, alkohol alifatyczny zawierający od 1 do 4 atomów węgla, glikol, eter glikolu, ester glikolu, poli(glikol etylenowy), poli(glikol propylenowy), N,N-dimetyloformamid lub mieszaninę tych substancji.

6. Kompozycja biobójcza według zastrz. 5, znamienna tym, że jako polarne podłoże płynne zawiera wodę, a wartość pH kompozycji mieści się w zakresie od 7 do 9.

7. Kompozycja biobójcza według zastrz. 4, znamienna tym, że jako niepolarne podłoże płynne zawiera ksylen i/lub toluen.

8. Kompozycja biobójcza według któregokolwiek z zastrz. 1 do 7, znamienna tym, że zawiera dodatkowo N-butylokarbaminian 3-jodo-2-propynylu jako biobójczą substancję aktywną.

9. Kompozycja biobójcza według zastrz. 8, znamienna tym, że wzajemny stosunek wagowy kombinacji 2-metyloizotiazolin-3-onu i 1,2-benzoizotiazolin-3-onu z jednej strony do N-butylokarbaminianu 3-jodo-2-propynylu z drugiej, mieści się w zakresie od 1 : 10 do 100 : 1.

10. Kompozycja biobójcza według któregokolwiek z zastrz. 1-9, znamienna tym, że zawiera dodatkowo 2-n-oktyloizotiazolin-3-on jako biobójczą substancję aktywną.

11. Kompozycja biobójcza według zastrz. 10, znamienna tym, że wzajemny stosunek wagowy kombinacji 2-metyloizotiazolin-3-onu i 1,2-benzoizotiazolin-3-onu z jednej strony do 2-n-oktyloizotiazolin-3-onu z drugiej, mieści się w zakresie od 1 : 10 do 100 : 1.

12. Kompozycja biobójcza według któregokolwiek z zastrz. 1-11, znamienna tym, że zawiera dodatkowo formaldehyd jako biobójczą substancję aktywną.

13. Kompozycja biobójcza według zastrz. 12, znamienna tym, że wzajemny stosunek wagowy kombinacji 2-metyloizotiazolin-3-onu i 1,2-benzoizotiazolin-3-onu z jednej strony do formaldehydu z drugiej, mieści się w zakresie od 1 : 100 do 10 : 1.

14. Kompozycja biobójcza według któregokolwiek z zastrz. 1-13, znamienna tym, że zawiera dodatkowo 2-bromo-2-nitropropano-1,3-diol jako biobójczą substancję aktywną.

PL 203 139 B1

15. Kompozycja biobójcza według zastrz. 14, znamienna tym, że wzajemny stosunek wagowy kombinacji 2-metyloizotiazolin-3-onu i 1,2-benzoizotiazolin-3-onu z jednej strony do 2-bromo-2-nitropropano-1,3-diolu z drugiej, mieści się w zakresie od 1 : 10 do 10 : 1.

16. Kompozycja biobójcza według któregokolwiek z zastrz. 9-15, znamienna tym, że zawiera 2-metyloizotiazolin-3-on i 1,2-benzoizotiazolin-3-on we wzajemnym stosunku wagowym wynoszącym 1 : 1.

17. Zastosowanie kompozycji biobójczych określonych w zastrz. 1 do 16 do zwalczania szkodliwych drobnoustrojów.