PL198682B1 - Statek typu roporudomasowiec lub masowiec do przewozu ładunków masowych, zawierający grodzie poprzeczne - Google Patents

Abstract

1. Statek typu roporudomasowiec lub ma- sowiec do przewozu ladunków masowych, zawieraj acy grodzie poprzeczne, znamienny tym, ze posiada co najmniej jedn a pod lu zn a (L) gród z srodkow a (100) przecinaj ac a grodzie po- przeczne (1, 2) tak, ze grodzie poprzeczne (1, 2) i pod lu zna gród z srodkowa (100) tworz a pod lu z- ne ladownie (11), przy czym ladownie (11) za- opatrzone s a w otwory lukowe (21), które to otwory lukowe maj a szeroko sc, która jest za- sadniczo taka sama jak szerokosc lub najwi ek- sza szerokosc dna wewn etrznego (41) statku tak, ze otwory lukowe (21) zasadniczo przykry- waj a obszar dna wewn etrznego (41) poszcze- gólnych ladowni (11) tworz ac w ten sposób zasadniczo „luk otwarty" oraz, ze otwory luko- we (21) zaopatrzone s a w jednoczesciowe pokrywy lukowe (31). PL PL PL PL

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest statek typu roporudomasowiec lub masowiec do przewozu ładunków masowych, zawierający grodzie poprzeczne.

Roporudomasowiec (OBO - ore/bulk/oil - ruda/masa/ropa) jest statkiem, który może przewozić ładunek zarówno w postaci płynnej jak i suchej, a typowym wykorzystaniem jest użycie statku na przemian do przewozu ropy naftowej i węgla. Statek tego rodzaju jest również znany jako transportowiec PROBO (product/ore/ bulk/oil - wyrób/ruda/masa/ropa) lub masowiec kombinowany. Masowiec jest statkiem mogącym przewozić różnorodne towary masowe, które najczęściej są w postaci suchej. Roporudomasowce (OBO) i masowce są statkami jednopokładowymi, w których pokład odgrywa ważną rolę jeśli chodzi o wytrzymałość konstrukcyjną statku. Statek podzielony jest na kilka ładowni przez poprzeczne grodzie z dostępem od góry zapewnionym przez luki w pokładzie. Każdy otwór lukowy zwykle przykryty jest dwuczęściową pokrywą, każda część której przesuwna jest w kierunku poprzecznym statku, i usytuowana jest na pokładzie pomiędzy zrębnicą luku i burtą statku przy otwartym luku.

Szerokość luków, to jest rozpiętość luków w kierunku poprzecznym statku, jest o wiele mniejsza niż największa szerokość statku, i zwykle wynosi 50 procent długości tej największej szerokości statku. Przyczyna tego jest dwojaka: po pierwsze większe luki nie zapewniałyby dostatecznej przestrzeni na pokładzie dla umieszczenia pokryw lukowych pomiędzy zrębnicą luku i burtą statku, a po drugie większe luki pogarszałyby wytrzymałość konstrukcyjną statku przy zastosowaniu niedostatecznej, pod względem konstrukcyjnym, stali przy budowie pokładu.

Załadunek ładunku masowego zwykle wykonywany jest przez taśmę przenośnika, ładowarki okrętowe lub chwytaki, które zrzucają ładunek pionowo do ładowni.

Stosunkowo małe otwory luku w porównaniu z największa szerokością statku sprawiają, że dostęp sprzętu załadowczego do zewnętrznych części ładowni utrudniony jest przez pokład, który tworzy „nawis nad tą częścią ładowni, co powoduje, że istnieje potrzeba dodatkowego trymowania ładunku.

Wyładowanie ładunku masowego z ładowni zwykle wykonywane jest przez sprzęt do rozładunku okresowo umiejscowiony powyżej luku, obejmujący suwnicę bramową z dużym chwytakiem, który opuszczany jest do ładunku masowego, i który przy ograniczonym zasięgu przesuwny jest w kierunku poprzecznym ładowni. I znowu, stosunkowo małe otwory luku w porównaniu z największą szerokością statku stanowią ograniczenie, ponieważ „nawis utworzony przez pokład utrudnia dostęp chwytaków do zewnętrznych części ładowni. Aby uzyskać lepszy dostęp do zewnętrznych części ładowni, chwytak wciskany jest często w kierunku poprzecznym luku, co może doprowadzić do uszkodzenia zrębnicy luku. Z uwagi na to, że znaczna ilość ładunku jest niemożliwa do usunięcia przez chwytak, do ładowni opuszczana jest jednostka gąsienicowa, aby przesunąć ładunek masowy położony przy zewnętrznych częściach ładowni do obszaru dostępnego dla chwytaka lub sprzętu rozładowującego, co jest operacją czasochłonną i kosztowną.

Podczas przewozu ładunku suchego luki pozostają zamknięte, przy czym pokrywy lukowe są zaciśnięte i przymocowane do zrębnic.

W przypadku zbiornikowców, pokrywy lukowe roporudomasowców (OBO) znajdują się w poł ożeniu zamkniętym, i są zaciśnięte oraz przymocowane do zrębnic luków, zarówno w trakcie załadunku, przy rozładunku jak i podczas transportu. Ładunek płynny załadowywany jest przewodami głównymi przez przewody doprowadzające, a rozładowywany jest przez pompy ładunkowe, poprzez przewody główne. Górna przestrzeń ładowni wypełniona jest gazem obojętnym znajdującym się pod ciśnieniem. Nadciśnienie pochodzące z odparowania ładunku płynnego sterowane jest przez zawór podciśnieniowy usytuowany w najwyższym punkcie ładowni. Aby zapobiec przeciekaniu przez otwory lukowe, pomiędzy pokrywami lukowymi i zrębnicami umieszczone są uszczelki.

Jednak statek nie jest sztywny, a rozłożenie ładunku, ruchy fal, a także nierównomierna rozszerzalność cieplna wynikająca z nierównomiernego nasłonecznienia powoduje, że pokład i zrębnice luków ulegają nieznacznemu zginaniu i ugięciu. I dlatego, mimo zaciśnięcia i uszczelnienia pokryw lukowych, nadal występują przecieki, zwłaszcza tam, gdzie dwuczęściowe pokrywy lukowe połączone są nad każdą ładownią. Problem przecieków stanowi dlatego inne zagadnienie związane z roporudomasowcami (OBO) i masowcami według rozwiązań ze stanu techniki.

Zagadnienie przecieków powiązane jest także z materiałem uszczelek, które zwykle wykonane są z chemicznie odpornego elastomeru, takiego jak guma. Uszczelki poza tym, że ulegają ściskaniu, to narażone są także na działanie naturalnych właściwości przewożonych ładunków, takich jak ropa naftowa, nafta, jak również na działanie czynników otocznia, takich jak światło słoneczne, wysokie

PL 198 682 B1 temperatury, woda morska oraz lód. Jak dotąd nie jest znany elastomer, który byłby odporny na działanie wszystkich tych czynników zewnętrznych. Stosunkowo częsta wymiana uszczelek jest dlatego dalszym problemem dotyczącym roporudomasowców (OBO) i masowców.

Jednak największym problemem dotyczącym roporudomasowców (OBO) i masowców jest ruch ładunku w ładowni, tak zwany sloshing, czyli ruch cieczy w zbiorniku, który może spowodować poprzeczne przemieszczenie środka ciężkości, przechylanie i niestabilność statku.

Zbiornikowce mogą mieć instalację rurową w zbiornikach ładunkowych. Jednak w masowcach żadna instalacja rurowa nie może być umiejscowiona w ładowni, ponieważ uniemożliwiłoby to dostęp sprzętu załadowczego i rozładunkowego i skomplikowałoby czyszczenie statku. Stąd też, w roporudomasowcach (OBO) instalacja rurowa usytuowana jest na pokładzie, gdzie wystawiona jest na działanie czynników zewnętrznych otoczenia i przewożonego ładunku. To wystawienie na działanie czynników zewnętrznych i czasami znaczna korozja, spowodowana przez pewnego rodzaju ładunki suche zmieszane z wodą morską, i także uszkodzenia mechaniczne spowodowane przez różnorodny sprzęt używany podczas eksploatacji statku, wymaga przeprowadzania odpowiedniej konserwacji, co z kolei pociąga za sobą wzrost kosztów eksploatacyjnych statku.

Amerykański opis patentowy US 3,698,347 ujawnia statek typu roporudomasowiec (OBO), w którym ł adownie obsł ugiwane są przez parę poprzecznie rozmieszczonych luków, a centralny podłużny wzdłużnik tworzy szyb wentylacyjny przechodzący wzdłuż statku i podporę dla przylegającej zrębnicy poprzecznie rozmieszczonych luków. Pokrywy lukowe są podnoszone i opuszczane przez podnośniki i jedna z pary pokryw tych poprzecznie rozmieszczonych luków jest przesuwna poprzecznie względem statku pod spód innej z pary pokryw lukowych, przy czym obie z tych par pokryw lukowych są przesuwne w układzie „na barana poprzecznie względem statku. Konstrukcja tego roporudomasowca (OBO) umożliwia zatem lepszy dostęp do ładowni niż roporudomasowca (OBO) omawianego powyżej. Jednak problem związany z ruchem cieczy podczas transportu ropy lub innego ładunku płynnego nie został rozwiązany. Problem przecieku w statku typu zbiornikowiec mógłby zostać zmniejszony przez centralny wzdłużnik podłużny, jednak z uwagi na to, że wzdłużnik poddawany jest zginaniu i ugięciu, jak omówiono w odniesieniu do pokładu jak wyżej, problem przecieku nie został rozwiązany.

Zasadniczym celem wynalazku jest zbudowanie statku typu roporudomasowiec (OBO) lub masowiec, który ma o wiele lepszą stabilność w porównaniu ze znanymi konstrukcjami. Celem wynalazku jest także zapewnienie statku typu roporudomasowiec (OBO) lub masowiec, który jest mocniej zbudowany, a przez to bardziej odpowiedni dla pokryw lukowych zamontowanych na pokładzie, oraz także do przewożenia cięższych ładunków takich jak ruda, w porównaniu ze znanymi statkami. Dalszym celem wynalazku jest zapewnienie statku typu roporudomasowiec (OBO) lub masowiec w wersji z „lukiem otwartym, który jest samotrymujący i samodrenujący, i w którym znacznej poprawie ulega dostęp do sprzętu załadunkowego i wyładunkowego.

Dalszym celem wynalazku jest zapewnienie statku typu roporudomasowiec (OBO) lub masowiec, w którym problemy związane z przeciekiem przy lukach zostaną wyeliminowane lub co najmniej znacznie zmniejszone. Celem wynalazku jest także zapewnienie statku typu roporudomasowiec (OBO) lub masowiec, w którym ładownia może być całkowicie załadowana lub rozładowana bez znacznego wpływu na ładunek statku. Dalszym celem wynalazku jest rozwiązanie problemu związanego z instalacją rurową na pokładzie, która wystawiona jest na działanie czynników zewnętrznych i uszkodzenia powstałe podczas operacji zał adunkowych.

Zgodnie z wynalazkiem, statek typu roporudomasowiec lub masowiec do przewozu ładunków masowych, zawierający grodzie poprzeczne, charakteryzuje się tym, że posiada co najmniej jedną podłużną gródź środkową przecinającą grodzie poprzeczne tak, że grodzie poprzeczne i podłużna gródź środkowa tworzą podłużne ładownie, przy czym ładownie te zaopatrzone są w otwory lukowe, które to otwory lukowe mają szerokość, która jest zasadniczo taka sama jak szerokość lub największa szerokość dna wewnętrznego statku tak, że otwory lukowe zasadniczo przykrywają obszar dna wewnętrznego poszczególnych ładowni tworząc w ten sposób zasadniczo „luk otwarty oraz tym, że otwory lukowe zaopatrzone są w jednoczęściowe pokrywy lukowe.

Korzystnie, statek posiada układ rolkowy przechodzący w kierunku wzdłużnym, do przesuwania jednej z pokryw lukowych na górze przyległej pokrywy lukowej przy otwieraniu otworu lukowego.

Korzystnie, zarówno gródź środkowa jak i grodzie poprzeczne każdej ładowni z obu stron burty zaopatrzone są w pionowe pofałdowania, przy czym pofałdowania te zawierające dolną płytę pochylone są co najmniej pod kątem około 30 stopni.

PL 198 682 B1

Korzystnie, burty statku mają podwójną konstrukcję kadłuba.

Korzystnie, podłużne ścianki górnych zbiorników burtowych kadłuba mają postać ciągłą i tworzą podłużne wzdłużniki statku.

Korzystnie, podłużne ścianki górnych zbiorników grodzi środkowej kadłuba mają postać ciągłą i tworzą podłużne wzdłużniki statku.

Korzystnie, poniżej grodzi środkowej statek zawiera pompy do pompowania wody balastowej pomiędzy balastowymi zbiornikami wodnymi na każdej burcie tego statku.

Korzystnie, w górnych zbiornikach grodzi środkowej usytuowany jest sprzęt i pomocnicze rury doprowadzające wody płuczkowej.

Korzystnie, w górnych zbiornikach burtowych kadłuba graniczących z ładownią usytuowane są rury ładunkowe.

Korzystnie, otwory lukowe ładowni zaopatrzone są w podwójne uszczelki, z których uszczelki wewnętrzne są odporne na działanie naturalnych właściwości przewożonego ładunku, a uszczelki zewnętrzne są odporne na wpływ czynników zewnętrznych, takich jak światło słoneczne, wysokie temperatury, woda morska, przy czym w występującej pomiędzy tymi uszczelkami przestrzeni zamontowany jest system alarmowy lub detektor przecieku.

Korzystnie jest, jeśli w pokrywach lukowych otworów lukowych z obu stron grodzi środkowej zamontowane są zawory podciśnieniowe dla ładowni oraz, jeśli zawór podciśnieniowy w pokrywie lukowej, która w układzie piętrowym stanowi dolną pokrywę lukową, usytuowany jest na tej krawędzi dolnej pokrywy lukowej, która odwrócona jest od górnej pokrywy lukowej.

Korzystnie, w grodzi środkowej usytuowane są drabiny do zapewnienia dostępu do ładowni z pokł adu, które przechodzą przez górne zbiorniki i zbiornik dolny.

Podłużna postać ładowni i luków ułatwia rozładunek wykonywany przez chwytak suwnicy bramowej umieszczonej nad lukiem, co jest także korzystne przez wzgląd na wytrzymałość i sztywność statku.

Gródź środkowa wzmacnia pokład, przez co ładownie zaopatrzone są w duże otwory lukowe i jednoczęściowe pokrywy lukowe. Szerokość otworów lukowych statku według wynalazku jest zasadniczo taka sama jak szerokość lub największa szerokość dna wewnętrznego statku, to jest dna ładowni, tworząc w ten sposób „luk otwarty, który znacznie ulepsza trymowanie ładunku. Takie rozwiązanie zapewnia lepszy dostęp do ładowni dla sprzętu wyładunkowego, takiego jak chwytaki, podczas rozładunku ładunku masowego i stąd zmniejsza ryzyko uszkodzeń wynikających z przeładunku.

Takie rozwiązanie jest odmienne od dużych roporudomasowców (OBO) i masowców według stanu techniki, które posiadają otwory lukowe poprzeczne do długości statku, a szerokość tych otworów jest raczej wąska w porównaniu z szerokością dna wewnętrznego statku tworząc znaczny „nawis, jak nadmieniono powyżej.

Gródź środkowa statku według wynalazku przechodzi zasadniczo przez całą długość statku. Należy jednak rozumieć, że gródź środkowa może być rozmieszczona w miejscach statku mającego małe ładownie lub gdzie nie ma ładowni, na przykład, w przedziale maszynowym i w dziobie lub na rufie statku.

Jak zaznaczono roporudomasowiec lub masowiec według wynalazku korzystnie posiada pionowe pofałdowania w podłużnej grodzi środkowej i w grodziach poprzecznych każdej ładowni. Takie pofałdowania są znane, jednak grodzie z pofałdowaniami w istniejących roporudomasowcach i masowcach są inaczej ukształtowane. Są one najczęściej ukształtowane ze wzorem pod kątem 90 stopni zawierającym płytę dolną tych pofałdowań (tam gdzie lej samowyładowczy rozpoczyna operację), która umieszcza ładunek w środku pofałdowań podczas rozładunku ładunku masowego takiego jak węgiel. Poprzez zastosowanie rozwiązania według wynalazku ładunek nie będzie zatrzymywany, ponieważ wszystkie pofałdowania, zawierające płytę dolną, są nachylone co najmniej pod kątem około 30 stopni, co prowadzi do zaoszczędzenia znacznej ilości czasu przy rozładunku i czyszczeniu statku. Ładownie w statku według wynalazku będą posiadać zatem doskonałe właściwości w zakresie samotrymowania ładunku i samodrenowania.

Przedmiot wynalazku przedstawiony jest w przykładzie wykonania na rysunku, na którym fig. 1 jest rzutem głównym poziomym statku typu roporudomasowiec lub masowiec według wynalazku z pokrywami lukowymi w poł o ż eniu zamknię tym, fig. 2 jest rzutem gł ównym poziomym statku z pokrywami lukowymi w położeniu otwartym, fig. 3 przedstawia przekrój poprzeczny przez statek, fig. 4 przedstawia przekrój wzdłużny przez statek, fig. 5 przedstawia widok perspektywiczny części statku zawierającego dwie ładownie, a fig. 6 przedstawia podwójne uszczelki lukowe według wynalazku.

PL 198 682 B1

Figura 1 jest rzutem poziomym głównym, to jest widokiem z góry, statku typu roporudomasowiec (OBO) lub typu masowiec. Statek posiada dziób 119, rufę 154, grodzie poprzeczne 1-5 i podłużną gródź środkową 100, która przecina grodzie poprzeczne. Grodzie poprzeczne i gródź środkowa tworzą ładownie 11-15 do przewozu ładunku masowego. Dostęp do ładowni zapewniony jest przez luki 21-25, które mogą być otwarte i zamknięte przez pokrywy lukowe 31-35.

Wynalazek dotyczy ładowni 11-14, które zasłonięte są jednoczęściowymi pokrywami lukowymi 31-34. Ładownia 15 (patrz fig. 2) jest mniejszą ładownią usytuowaną w dziobie statku, bez podłużnej grodzi środkowej, która zasłonięta jest dwuczęściową pokrywą lukową 35a, 35b, według znanej konstrukcji.

Figura 2 przedstawia ten sam statek, a różnicą jest to, że na fig. 1 luki są zamknięte, podczas gdy na fig. 2 połowa luków jest otwarta, co jest osiągnięte przez pokrywy lukowe 31-34, które mogą być wyciągane i przesuwane do położenia, w którym ułożone będą na sobie w układzie „na barana, czyli jedna pokrywa znajduje się na górze drugiej pokrywy.

Jak można zauważyć na fig. 1 i fig. 2, statek w pokazanym przykładzie wykonania posiada razem dziewięć (9) ładowni. Liczba ładowni może oczywiście ulegać zmianie wraz ze zmianą wielkości statku. Części lub fragmenty ładowni oznaczone zostały oznacznikami liczbowymi 11-99, przy czym pierwsza z cyfr w tym oznaczeniu identyfikuje część lub fragment, a druga cyfra identyfikuje numer ładowni licząc od strony rufy statku. Większość z tych oznaczników posiada także dodatkowe oznaczenie literowe a lub b, wskazujące położenie, odpowiednio, z lewej lub z prawej strony burty względem grodzi środkowej. Dodatkowe oznaczenie literowe a lub b użyte jest odpowiednio dla oznaczników cyfrowych 1-6 dla grodzi poprzecznych. Wprowadzenie całej ilości oznaczników liczbowych doprowadziłoby do ich nadmiaru, i dlatego w celu nie „przeciążania nimi figur rysunku liczba oznaczników liczbowych została ograniczona to tych, które uznać należy za konieczne do zrozumienia wynalazku.

Kierunki „poprzeczny i „podłużny odnoszą się do statku, jak to pokazano odpowiednio strzałkami T i L na fig. 1.

Rozdzielenie ładowni na ładownie z lewej strony burty i ładownie z prawej strony burty przez gródź środkową 100 znacznie zmniejsza ruchy ładunku, co zapewnia roporudomasowcowi (OBO) lub masowcowi lepszą stabilność w porównaniu ze stabilnością znanych statków. Ponadto, gródź środkowa 100 zwiększa wytrzymałość kadłuba statku, co stanowi dodatkową zaletę w przypadku bardzo ciężkiego ładunku, takiego jak ruda. Gródź środkowa 100 zapewnia również sztywne podparcie dla pokładu i zrębnic położonych wzdłuż linii środkowej statku, co oznacza, że w porównaniu z konstrukcjami roporudomasowców (OBO) lub masowców według stanu techniki, które mają jedynie wzdłużnik i wcale nie mają podpory dla zrębnic środkowych, zmniejszone zostają znacznie problemy związane z ugię ciem i zginaniem zrę bnic. Ponadto, burta statku będzie typu z podwójnym kadł ubem, co dodatkowo zwiększy wytrzymałość całego statku.

Fakt, że pokrywy lukowe 31-34 dla odpowiadających im luków 21-24 są pokrywami jednoczęściowymi, bez żadnego połączenia powyżej luku, które to połączenie w poprzednich konstrukcjach były źródłem przecieku, jest także ważną cechą, która przyczynia się do zasadniczego zmniejszenia przecieku pomiędzy pokrywami lukowymi i zrębnicami.

Figura 3 przedstawia przekrój poprzeczny przez statek wzdłuż linii III -III na fig. 1 i pokazuje kadłub statku składający się z dwóch ładowni 11, balastowych zbiorników wodnych 51-53, ładowni burtowych lub górnych zbiorników burtowych 115, grodzi środkowej 100 zawierającej zbiornik dolny 150 i ładownię górną lub górny zbiornik 114, z luków 21 ze zrębnicami 61 oraz z pokryw lukowych 31. Dna wewnętrzne statku, to jest dna ładowni oznaczone są liczbą 41. Tak jak w przypadku fig. 1 i fig. 2 dodatkowe oznaczenia literowe a i b wskazują położenie odpowiednio z lewej lub z prawej strony burty.

Jak można zauważyć na fig. 3, każda z ładowni 11a i 11b pokryta jest przez luk 21a, 21b, który zasadniczo pokrywa obszar dna wewnętrznego statku 41a, 41b tej ładowni. W porównaniu do konstrukcji roporudomasowców (OBO) i masowców, w których luki są albo o wiele mniejsze niż obszar dna wewnętrznego statku albo są podzielone przez wzdłużnik lub zrębnicę, to rozwiązanie jest korzystną konstrukcją koncepcji „luku otwartego, która umożliwia znacznie lepszy dostęp do ładowni sprzętu załadunkowego i wyładunkowego oraz także znacznie usprawnia trymowanie ładunku masowego. Ponadto, pionowe pofałdowania w linii środkowej i grodziach poprzecznych, wraz z płytą dolną pofałdowań, mają pochylenie co najmniej około 30 stopni, co pozwala na zaoszczędzenie znacznej ilości czasu przy wyładunku i czyszczeniu statku.

PL 198 682 B1

Podłużne ścianki 120-123 górnych zbiorników burtowych 115 korzystnie wykonane są jako ciągłe w kierunku wzdłużnym statku. Stąd ścianki te tworzą podłużne wzdłużniki, które przyczyniają się do konstrukcyjnej integralności statku. Podobnie podłużne ścianki 124-127 górnych zbiorników 114 grodzi środkowej 100 także korzystnie powinny być wykonane jako ciągłe, również tworząc podłużny wzdłużnik, który służy do tego samego celu, jak wzdłużniki utworzone przez podłużne ścianki górnych zbiorników burtowych 115. Wzdłużniki utworzone przez ciągłość podłużnych ścianek zbiornika korzystnie powinny przechodzić co najmniej przez część środkową statku, ponieważ jest to część statku, która najbardziej poddawana jest zginaniu. Wraz z podłużnymi ściankami balastowych zbiorników wodnych 51-53 wzdłużniki te zapewniają sztywność skrętną i na zginanie, a także wytrzymałość statku, co jest bardzo ważne z konstrukcyjnego punktu widzenia. Ciągłość podłużnych ścianek górnych zbiorników burtowych 115 i górnych zbiorników 114 grodzi środkowej 100 kompensuje brak ciągłości pokładu statku z uwagi na szerokość luków, która jest niemal identyczna z szerokością pokładu, a cią g ł ość podł u ż nych ś cianek tych zbiorników jest dlatego waż n ą cechą konstrukcji nowych roporudomasowców (OBO) lub masowców.

Figura 3 pokazuje także pompę 110 położoną poniżej grodzi środkowej 100, pomiędzy balastowymi zbiornikami wodnymi 53a i 53b. Pompa ta używana jest do pompowania wody balastowej poprzecznie pomiędzy balastowymi zbiornikami wodnymi 51a i 52a i 53a znajdującymi się po stronie lewej burty statku i odpowiadającymi im balastowymi zbiornikami wodnymi 51b, 52b i 53b znajdującymi się po stronie prawej burty statku, dla kompensacji nierównomiernego rozmieszczenia ładunku pomiędzy ładowniami. W przypadku potrzeby, balast wodny może być także pompowany pomiędzy balastowymi zbiornikami wodnymi położonymi po tej samej stronie statku. Przy właściwym dobraniu pompy 110 i balastowych zbiorników wodnych, ładownia może zostać załadowana lub wyładowana całkowicie, bez istotnego oddziaływania na produkty przewożone przez statek, przy czym pompa sterowana jest przez automatyczny system antyprzechyłowy.

Na fig. 3 pokazano także drabinę 180 zapewniającą dostęp do ładowni 11 z pokładu 181. Drabina 180 usytuowana jest wewnątrz grodzi środkowej 100, która jest grodzią o podwójnych ściankach, i przechodzi przez górny zbiornik 114 grodzi środkowej i zbiornik dolny 150 grodzi środkowej. Dostęp do ładowni 11 z drabiny zapewniony jest przez nie pokazane luki w grodzi środkowej 100. W górnym zbiorniku 114 grodzi środkowej pomieszczony jest także sprzęt i pomocnicze rury doprowadzające, takie jak rury 112 wody płuczkowej, oraz otwory wlotowe 113 wody płuczkowej, otwarte do ładowni 11. W górnych zbiornikach burtowych 115a, 115b, które mogą być użyte jako balastowe zbiorniki wodne, położone są rury 112 wody płuczkowej i otwory wlotowe 113 wody płuczkowej, a takż e rury ł adunkowe 111a i 111b. Położ enie rur w zbiorniku górnym grodzi środkowej 100 i górnym zbiorniku burtowym zapewnia, że rury wraz z odpowiednimi zaworami i nakrętnymi złączkami rurowymi osłonięte są przed działaniem czynników zewnętrznych otoczenia, takich jak woda morska powodująca korozję, i zapewnia także takie usytuowanie, w którym ryzyko uszkodzenia przez przypadkowe uderzenia ze strony sprzęt załadunkowego i wyładunkowego jest wyeliminowane.

Figura 4 przedstawia przekrój podłużny przez część statku wzdłuż linii IV-IV na fig. 2, i pokazuje ładownie 12a i 11a z lukami 21a, 22a i dna wewnętrzne 41a, 42a statku, ograniczone przez grodzie poprzeczne 1a, 2a i 3a. Fig. 4 ponadto pokazuje pokrywy lukowe w położeniu, w którym są one ułożone na sobie, w tak zwanym układzie „na barana, to jest jedna pokrywa usytuowana jest na górze drugiej pokrywy.

Pokrywa lukowa 32a, która w położeniu zamkniętym usytuowana jest na górze luku 22a, podczas otwierania luku podnoszona jest przez nie pokazane cylindry hydrauliczne i przesuwana jest wzdłużnie przez nie pokazany układ rolkowy do położenia na górze pokrywy lukowej 31a. Pokrywy lukowe w zilustrowanym przykładzie wykonania przesuwne są w kierunku wzdłużnym L statku, co w przeciwieństwie do konstrukcji, w której pokrywy lukowe przesuwne są w kierunku poprzecznym oznacza, że obie pokrywy lukowe dla pary poprzecznie przyległych ładowni mogą być jednocześnie nasunięte na sąsiednią parę pokryw lukowych sprawiając, że zapewniony jest jednoczesny dostęp do dwóch poprzecznie przyległych ładowni, co jest przeciwieństwem sytuacji przedstawionej na fig. 2, która pokazuje zygzakowe ułożenie pokryw lukowych.

Figura 4 także pokazuje zawory podciśnieniowe 71a i 72a odpowiednio dla ładowni 11a i 12a, zamontowane w pokrywach lukowych 31a i 32a. Pokazane jest tu ponadto jak zawór podciśnieniowy 71a w pokrywie lukowej 31a, gdzie pokrywa lukowa 31a jest dolną pokrywą w układzie piętrowym pokryw lukowych, usytuowany jest na tej krawędzi 156 pokrywy 31a, która odwrócona jest od górnej pokrywy lukowej 32a. Umożliwia to pokrywom lukowym ułożenie ich na sobie, w układzie piętrowym, co oznaPL 198 682 B1 cza, że jedna pokrywa usytuowana jest na górze drugiej pokrywy, bez kolizji pomiędzy górną pokrywą i zaworem podciś nieniowym w dolnej pokrywie lukowej.

Figura 5 jest widokiem perspektywicznym części statku typu roporudomasowiec (OBO) zawierającego dwie ładownie 11a i 11b, i pokazuje w układzie trójwymiarowym szereg różnych elementów i części statku omawianych poprzednio. Fig. 5 pokazuje tak ż e pompy ł adunkowe 81a i 81b dla ł adunków płynnych umieszczonych odpowiednio w grodziach poprzecznych 1a i 1b, oraz otwory wlotowe 91a i 91b otwarte do ładowni. Konstrukcja ta, w której pompy ładunkowe zamontowane są na zewnątrz ładowni, umożliwia wyładunek i czyszczenie ładowni bez ryzyka kolizji z pompami, instalacją rurową oraz innymi elementami związanymi z tymi pompami.

Figura 6 przedstawia krawędź pokrywy lukowej 31a i odpowiadającą jej zrębnicę 61a wraz z podwójną uszczelką luku według wynalazku. Dolna część 151 pokrywy lukowej 31a zaopatrzona jest we wspornik 159 uszczelki, który z kolei zaopatrzony jest w uszczelkę wewnętrzną 157 i uszczelkę zewnętrzną 158, wykonane z elastomeru. Część 116 odpowiadająca uszczelce wewnętrznej i część 117 odpowiadająca uszczelce zewnętrznej jest odpowiednio przymocowana do zrębnicy 61a w celu zapewnienia uszczelnienia. Występ oporowy 153 pokrywy lukowej opiera się na zrębnicy i przekazuje większą część obciążenia pomiędzy pokrywę lukową i zrębnicę. Uszczelki wewnętrzne 157 są odporne na działanie naturalnych właściwości przewożonego ładunku, podczas gdy uszczelki zewnętrzne 158 są odporne na wpływ czynników zewnętrznych, takich jak światło słoneczne, wysokie temperatury, woda morska. Dlatego też stosuje się uszczelki o dłuższym okresie trwałości.

Przestrzeń 118 pomiędzy uszczelkami połączona jest przez złącze 152 z nie pokazanym systemem alarmowym lub wykrywaczem przecieku. System ten może działać w oparciu o wytwarzanie nadciśnienia lub podciśnienia w określonej przestrzeni i pomiar spadku lub wzrostu ciśnienia, lub może działać w oparciu o wykrycie gazu lub wilgoci przez detektor. Jest zrozumiałe, że szczegóły konstrukcji uszczelki w przestrzeni 118 mogą ulegać zmianie, co zależy od producenta uszczelek.

Niniejszy wynalazek wyjaśniony został w odniesieniu do szczególnego przykładu wykonania wynalazku, jednak możliwe są odmiany przedstawionego rozwiązania, które mieścić się będą w ramach tego wynalazku, a szczególnym przykładem takich odmian są różne konstrukcje grodzi środkowych. Gródź środkowa może być przedziałem izolacyjnym lub grodzią o pojedynczej ściance, i gródź taka może być wzmocniona przez wewnętrzne lub zewnętrzne elementy usztywniające lub pofałdowania. Konstrukcja mająca więcej niż jedną gródź środkową, na przykład, dwie podłużne grodzie położone w centralnym obszarze statku, jest także możliwa do zrealizowania. Należy także nadmienić, że możliwe jest też umieszczenie grodzi środkowej z niewielkim przesunięciem względem geometrycznej linii środkowej. Wszystkie te odmiany konstrukcji grodzi środkowej są oczywiste dla specjalisty z dziedziny wynalazku, stąd też mieszczą się w zakresie niniejszego wynalazku.

W celu uniknięcia umieszczenia w zastrzeżeniach patentowych nadmiaru oznaczników liczbowych, podane zostały tam tylko te z nich, które uznano za konieczne do zrozumienia wynalazku.

Claims (12)

1. Statek typu roporudomasowiec lub masowiec do przewozu ładunków masowych, zawierający grodzie poprzeczne, znamienny tym, że posiada co najmniej jedną podłużną (L) gródź środkową (100) przecinającą grodzie poprzeczne (1, 2) tak, że grodzie poprzeczne (1, 2) i podłużna gródź środkowa (100) tworzą podłużne ładownie (11), przy czym ładownie (11) zaopatrzone są w otwory lukowe (21), które to otwory lukowe mają szerokość, która jest zasadniczo taka sama jak szerokość lub największa szerokość dna wewnętrznego (41) statku tak, że otwory lukowe (21) zasadniczo przykrywają obszar dna wewnętrznego (41) poszczególnych ładowni (11) tworząc w ten sposób zasadniczo „luk otwarty oraz, że otwory lukowe (21) zaopatrzone są w jednoczęściowe pokrywy lukowe (31).

2. Statek według zastrz. 1, znamienny tym, że posiada układ rolkowy przechodzący w kierunku wzdłużnym, do przesuwania jednej z pokryw lukowych (31a, 32a) na górze przyległej pokrywy lukowej (31a, 32a) przy otwieraniu otworu lukowego (21a, 22a).

3. Statek według zastrz. 1, znamienny tym, że zarówno gródź środkowa (100) jak i grodzie poprzeczne (1, 2) każdej ładowni (11) z obu stron burty zaopatrzone są w pionowe pofałdowania oraz, że pofałdowania te zawierające dolną płytę pochylone są co najmniej pod kątem około 30 stopni.

PL 198 682 B1

4. Statek według zastrz. 3, znamienny tym, że burty statku mają podwójną konstrukcję kadłuba.

5. Statek według zastrz. 4, znamienny tym, ż e podłużne ścianki (120-123) górnych zbiorników burtowych (115) kadłuba mają postać ciągłą i tworzą podłużne wzdłużniki statku.

6. Statek według zastrz. 4, znamienny tym, ż e podłużne ścianki (124-127) górnych zbiorników (114) grodzi środkowej (100) kadłuba mają postać ciągłą i tworzą podłużne wzdłużniki statku.

7. Statek według zastrz. 6, znamienny tym, że poniżej grodzi środkowej (100) zawiera pompy (110) do pompowania wody balastowej pomiędzy balastowymi zbiornikami wodnymi (51, 52, 53) na każdej burcie statku.

8. Statek wedł ug zastrz. 7, znamienny tym, ż e w górnych zbiornikach (114) grodzi środkowej (100) usytuowany jest sprzęt i pomocnicze rury doprowadzające (112) wody płuczkowej.

9. Statek według zastrz. 5, znamienny tym, że w górnych zbiornikach burtowych (115) kadłuba graniczących z ładownią (11) usytuowane są rury ładunkowe (111).

10. Statek według zastrz. 9, znamienny tym, że otwory lukowe (21) ładowni (11) zaopatrzone są w podwójne uszczelki, z których uszczelki wewnętrzne (157) są odporne na działanie naturalnych właściwości przewożonego ładunku, a uszczelki zewnętrzne (158) są odporne na wpływ czynników zewnętrznych, takich jak światło słoneczne, wysokie temperatury, woda morska oraz, że w występującej pomiędzy tymi uszczelkami przestrzeni (118) zamontowany jest system alarmowy lub detektor przecieku.

11. Statek według zastrz. 10, znamienny tym, że w pokrywach lukowych (31a, 32a) otworów lukowych (21) z obu stron grodzi środkowej (100) zamontowane są zawory podciśnieniowe (71a, 72a) dla ładowni (11a, 12a) oraz, że zawór podciśnieniowy (71a) w pokrywie lukowej, która w układzie piętrowym stanowi dolną pokrywę lukową (31a), usytuowany jest na tej krawędzi (156) dolnej pokrywy lukowej, która odwrócona jest od górnej pokrywy lukowej (32a).

12. Statek według zastrz. 11, znamienny tym, że w grodzi środkowej (100) usytuowane są drabiny (180) dostępu do ładowni (11, 12) z pokładu (181), które przechodzą przez górne zbiorniki (114) i zbiornik dolny (150).