PL180739B1

PL180739B1 - Apparatus for and method of eparating extrenous objects from large quality of coins

Info

Publication number: PL180739B1
Application number: PL96323342A
Authority: PL
Inventors: Joergen Knutsson; Staffan Lundgren
Original assignee: Scan Coin Ind Ab
Priority date: 1995-03-28
Filing date: 1996-02-07
Publication date: 2001-03-30
Also published as: BR9608297A; DE69622263D1; EP0818029A1; ATE220470T1; PL323342A1; SE504132C2; CN1122948C; AU710554B2; US6071187A; US20060025062A1; SE9501091D0; DK0818029T3; CA2216709C; CN1184545A; MX9707375A; US6179703B1; DE69622263T2; WO1996030877A1; RU2133981C1; JP2997065B2

Abstract

1. Urzadzenie do oddzielania obcych przedmio- tów z masy monet pomiedzy wlotem monet a ze- spolem do ich podnoszenia w maszynie do sortowa- nia i/lub liczenia monet, w sklad którego to urza- dzenia wchodza perforowany beben, który osadzo- ny obrotowo wokól podluznej osi, jest otwarty na swoich koncach, oraz jest polaczony z wlotem mo- net na pierwszym koncu i z zespolem do podnosze- nia monet na swoim drugim koncu; oraz zespól napedowy do obracania tego bebna, znamienne tym, ze wewnatrz bebna (13, 33) jest zamontowana wkladka (18; 38) majaca pierwsza czesc do wymu- szania przemieszczania wspomnianej masy monet w przyblizeniu w podluznym kierunku bebna (13, 33) ku wspomnianemu drugiemu koncowi, oraz druga czesc, do wymuszania przemieszczania obcych przedmiotów w kierunku w przyblizeniu poprzecz- nym do podluznego kierunku bebna (13,33). F IG . 1 PL PL PL PL PL PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest urządzenie do oddzielania obcych przedmiotów z masy monet.

Znane są urządzenia do sortowania i/lub liczenia monet. Urządzenia lub maszyny tego typu są zazwyczaj wyposażone we wlot monet i urządzenie do podnoszenia monet (na przykład kosza zasypowego), gdzie wlot monet jest skonstruowany w taki sposób, że odbiera wpadające w dużych ilościach monety i doprowadza je do urządzenia do podnoszenia monet przeznaczonego do ustalania pewnego typu porządku wśród monet w dużej masie, na przykład kolejności sekwencyjnej, tak, że monety można jedna po drugiej podawać z odpowiednią prędkością do następnego procesu sortowania i/lub liczenia.

Ostatnio znacznie rośnie popularność maszyn sortujących tego typu oraz maszyn do liczenia monet, które są przeznaczone do bezpośredniego użycia przez klientów w systemach sprzedaży samoobsługowej. Tego typu samoobsługowe maszyny do manipulowania monetami mogą znajdować się, na przykład w bankach, z przeznaczeniem dla klientów, którzy chcą zapłacić gotówką lub otrzymać nie posortowaną dużą ilość monet. Przykładowo, osoba prowadząca działalność gospodarczą może chcieć złożyć do depozytu swoje dzienne dochody lub osoba prywatna chce złożyć swoje oszczędności. Dany klient wkłada dużą liczbę monet we wlot monet, a następnie maszyna do manipulowania monetami sortuje i liczy odebrane monety i potwierdza odebraną ilość, na przykład w formie pisemnej, z podaniem obliczonej liczby monet.

Jednym z obserwowanych przez wynalazców problemów z opisanego typu maszynami samoobsługowymi do monet jest ich niszczenie lub mniejsza sprawność, wynikające z obecności obcych przedmiotów w masie monet. Znane dotychczas maszyny do manipulowania monetami są zazwyczaj wyposażone w układ oddzielający, który oddziela każdą nie akceptowaną monetę, na przykład ze względu na niewłaściwą walutę, zniekształcenie monety lub podobne czynniki, od pozostałych monet i zwraca ją klientowi, albo ewentualnie zatrzymuje ją w maszynie. Problem ten wygląda znacznie gorzej jeżeli w masie monet znajdują się takie obce przedmioty, które swoim kształtem, wymiarami lub podobnymi cechami znacznie różnią się od monet akceptowanych przez maszynę. Przykładami takich obcych obiektów są spinacze do papieru, agrafki, śruby, nakrętki, spinki do włosów, okruchy z kieszeni, itp. Jeżeli takie obce przedmioty osadzają się w maszynie do manipulowania monetami, nie można pominąć groźby uszkodzenia mechanicznych lub elektrycznych podzespołów maszyny.

Ponadto, jeżeli klient wrzuca duża liczbę monet we wlot monet w takich ilościach lub z taką szybkością, że maszyna nie jest w stanie ich obrobić, ale się przepełnia, rodzi to dalsze problemy.

Celem wynalazku jest urządzenie do oddzielania obcych przedmiotów z masy monet.

Urządzenie do oddzielania obcych przedmiotów z masy monet pomiędzy wlotem monet a zespołem do ich podnoszenia w maszynie do sortowania i/lub liczenia monet, w skład którego to urządzenia wchodzą: perforowany bęben, który osadzony obrotowo wokół podłużnej osi, jest otwarty na swoich końcach, oraz jest połączony z wlotem monet na pierwszym końcu i z zespołem do podnoszenia monet na swoim drugim końcu; oraz zespół napędowy do obracania tego bębna, według wynalazku charakteryzuje się tym, że wewnątrz bębna jest zamontowana wkładka mająca pierwszą część do wymuszania przemieszczania wspomnianej masy monet w przybliżeniu w podłużnym kierunku bębna ku wspomnianemu drugiemu końcowi, oraz drugą część, do wymuszania przemieszczania obcych przedmiotów w kierunku w przybliżeniu poprzecznym do podłużnego kierunku bębna.

Korzystnie pierwsza część wkładki do bębna zawiera co najmniej pierwszy, półkołowy lub półeliptyczny płaski człon, zaś druga część wkładki do bębna zawiera co najmniej drugi w zasadzie półkołowy lub półeliptyczny płaski człon, przy czym ten pierwszy i drugi człon są połączone ze sobą pod kątem.

Korzystnie wkładka jest uformowana w postaci spiralnej na wewnętrznej ściance bębna.

Korzystnie wkładka jest usytuowana w głównej części bębna wzdłuż jego podłużnej osi, przy czym wkładka wraz z bębnem tworzą śrubę Archimedesa.

180 739

Korzystnie wkładka do bębna ma kształt taśmy lub drutu.

Korzystnie wkładka do bębna zawiera co najmniej jedną wydłużoną szynę nośną uformowaną na wewnętrznej powierzchni bębna, przy czym szyna nośna ma pierwszą część, która jest równoległa do kierunku podłużnego bębna, oraz drugą część, która jest nierównoległa do podłużnego kierunku bębna.

Korzystnie wspomniana szyna nośna jest wygięta pod kątem rozwartym na końcu zwróconym w kierunku przeciwnym do wlotu monet.

Korzystnie w skład wkładki do bębna wchodzi szereg szyn nośnych, które są przesunięte względem siebie w podłużnym kierunku bębna.

Korzystnie urządzenie ponadto posiada szereg w przybliżeniu promieniowych wystających kołków lub krawędzi uformowanych na wewnętrznej ścianie bębna.

Korzystnie bęben jest umieszczony pod kątem względem płaszczyzny poziomej, pochylony w dół ku zespołowi podnoszącemu monety.

Korzystnie bęben ma w przybliżeniu kołowy przekrój poprzeczny.

Korzystnie bęben ma w przybliżeniu wieloboczny przekrój poprzeczny.

Przedmiot wynalazku jest przedstawiony w przykładzie wykonania, na którym fig. 1 przedstawia urządzenie według wynalazku, częściowo w stanie rozłożonym, w rzucie bocznym; fig. 2 - urządzenie z fig. 1, częściowo w stanie rozłożonym na podzespoły, w rzucie perspektywicznym; fig. 3 i 4 - alternatywne przykłady wykonania wkładki bębnowej używanej w urządzeniu według wynalazku; fig. 5 - alternatywny przykład wykonania urządzenia według wynalazku, w rzucie perspektywicznym; fig. 6 - urządzenie z fig. 5 w rzucie z boku; fig. 7 urządzenie z fig. 5 i 6 w stanie rozłożonym na podzespoły, w rzucie perspektywicznym.

Zalecany przykład wykonania urządzenia według wynalazku pokazano na fig. 1- 4.

W skład urządzenia wchodzi wlot monet 10, elementy zawieszające 11, 12, bęben 13 z perforacjami 14, urządzenie napędowe 15 z należącym do niego paskiem napędowym 16, pojemnik zbiorczy 17, oraz wkładka bębnowa 18. Urządzenie jest skonstruowane w taki sposób, że można je montować na elementach zawieszających 11,12 pomiędzy wlotem monet 10 a urządzeniem podnoszącym w maszynie do sortowania i/lub liczenia monet. Bęben 13 jest otwarty na końcach, i jest połączony swoim pierwszym końcem z wlotem 10 monet, który z kolei jest połączony z wlotem monet w maszynie do sortowania i/lub liczenia monet, oraz jest połączony swoim drugim końcem z urządzeniem do podnoszenia monet we wspomnianej maszynie. Bęben 13, o przekroju poprzecznym zbliżonym do kołowego, jest wykonany z, korzystnie, na przykład metalu lub tworzywa sztucznego, i według zalecanego przykładu wykonania, jest usytuowany poziomo, ale alternatywnie, może być również ustawiony skośnie w dół lub w górę.

Wkładka 18 znajduje się wewnątrz bębna 13, jak wskazano na fig. 1. Na fig. 2, na której widać urządzenie w stanie rozłożonym na podzespoły, wkładkę 18 pokazano dla czytelności jako wyciągniętą z bębna 13. W zasadzie, wkładka 18 ma kształt tak zwanej spirali Archimedesa, którą można w zasadzie opisać jako szereg połączonych ze sobą i w zasadzie okrągłych tarcz, przy czym każda ze wspomnianych tarcz jest przecięta wzdłuz większego odcinka swojej średnicy. Mniejszy odcinek średnicy każdego okręgu nie jest przecięty w celu trzymania obu połówek tarczy razem.

Zgodnie z fig. 2, jedna połówka tarczy jest usytuowana pionowo (tj. jest usytuowana w promieniowym kierunku bębna 13), natomiast druga połówka tarczy jest usytuowana pod pewnym kątem do pierwszej połówki tarczy. Każda pionowa połówka tarczy jest połączona swoim pierwszym końcem z następną połówką tarczy, a drugim swoim końcem z poprzednią, ustawioną pod kątem - połówką tarczy. To samo dotyczy połówek tarczy ustawionych pod kątem do połówek pionowych, oczywiście z wyjątkiem skrajnie zewnętrznych połówek tarczy na odpowiednich końcach wkładki 18. W zależności od odległości pomiędzy dwiema pionowymi połówkami tarczy, połówka ustawiona pod kątem ma kształt zbliżony do, odpowiednio, kołowego (mała odległość) lub eliptycznego (duża odległość).

Korzystnie, wkładkę 18 wytwarza się ze stosunkowo cienkiej blachy i trwale montuje wewnątrz bębna 13, na przykład techniką lutowania lub spawania.

180 739

Konsekwencją opisanej powyżej konstrukcji jest utworzenie we wkładce 18 pewnej liczby komórek lub segmentów, przy czym każdy z segmentów składa się z dwóch pionowych półkoli i jednej pośredniej połówki kątowej (lub równoważnie dwóch połówek kątowych i pośredniej połówki pionowej). W rezultacie, kiedy bęben 13 obraca się, to monety wsypywane wlotem 10 są transportowane przez bęben 13 dzięki spiralnemu ruchowi realizowanemu przez wkładkę 18. Jednakże, podczas połowy obrotu bębna 13 i wkładki 18, masa monet przetacza się w bębnie 13 w miejscu (tj. w zasadzie nie poruszając się w kierunku transportu), ponieważ jedno z półkoli jest ustawione pionowo, wskutek czego blokuje masę monet. Czynnik ten ma decydujący wpływ na to, że obce przedmioty - zwłaszcza przedmioty podłużne - ustawiają się w kierunku odpowiednim do ich oddzielenia z masy monet i wyjścia przez otwory 14 w bębnie 13, tj. w kierunku promieniowym względem bębna. Zjawisko to szczegółowo opisano dalej.

Liczba segmentów jest ważna z kilku powodów. Im więcej segmentów dzielących wkładkę o pewnej długości, tym następuje lepsze oddzielanie obcych obiektów, ponieważ przedmioty te intensywniej przetaczają się, a tym samym występuje więcej okazji do ich oddzielania. Z drugiej strony, prędkość transportu w kierunku osiowym bębna zmniejsza się ze wzrostem liczby segmentów. Ponadto odległość pomiędzy dwoma kolejnymi pionowymi półkolami powinna być nieco większa niż średnica największej monety występującej w danym systemie monetarnym ze względu na konieczność eliminacji ryzyka zakleszczania się monet. Przeprowadzone próby wykazały, że odległość 45 mm pomiędzy dwoma pionowymi półkolami w połączeniu z czterema segmentami pokazanymi na fig. 2 daje bardzo wysokie prawdopodobieństwo oddzielania się według wynalazku bez zmniejszania prędkości transportu monet do niedopuszczalnego poziomu.

Na fig. 3 pokazano alternatywny przykład konstrukcji wkładki bębnowej. W istocie rzeczy, jedyną różnicą w porównaniu z opisaną powyżej wkładką 18 jest to, że w tym przypadku wkładka 19 ma oba półkola lub półelipsy pochylone pod pewnym kątem w tym samym stopniu, do promieniowego kierunku bębna 13. Tego typu konstrukcja zapewnia bardziej płynny transport, ponieważ masa monet jest tym razem transportowana do przodu podczas całego obrotu bębna 13. Z drugiej strony traci się jednak w pewnym stopniu efekt przetaczania, który uzyskuje się okresowo w poprzednim przykładzie wykonania, a tym samym pierwszy przykład wykonania z wkładką 18 uważa się obecnie za bardziej odpowiednią konstrukcję do stosowania w urządzeniu według wynalazku i jest to również prawdą z produkcyjnego punktu widzenia.

Na fig. 4 pokazano jeszcze inny przykład wykonania wkładki bębnowej. W tym przypadku wkładka 20 ma kształt spiralny uformowany z drutu lub pasów, na przykład metalowych. Jednakże jego zadanie jest w zasadzie takie samo jak w alternatywnym przykładzie wykonania wkładki 19 z fig. 3. Wkładka 18 z fig. 2 jak również wkładka 19 z fig. 3 mogą mieć drobne perforacje dla uniknięcia przywierania wilgotnych monet lub obcych obiektów do jego powierzchni na zasadzie sił kapilarnych.

Korzystnie, perforacje w bębnie 13 mająpostać okrągłych otworów 14, których średnicę dobiera się tak, żeby była nieco mniejsza niż średnica najmniejszej monety akceptowanej przez daną maszynę do obsługi monet.

Jako urządzenie napędowe 15 stosuje się, korzystnie, dowolny znany dotychczas silnik elektryczny, który jest w stanie napędzać bęben 13 za pośrednictwem paska 16, nadając mu ruch obrotowy wokół jego osi podłużnej. Urządzenie napędowe 15 reaguje na sygnał sterujący ustalający prędkość obrotową bębna 13.

Poniżej opisano działanie i funkcje zalecanego przykładu wykonania urządzenia według wynalazku.

Klient wkłada dużą ilość monet, które mogą być nie posortowane i mogą zawierać obce przedmioty, we wlot maszyny do sortowania i/lub liczenia monet znajdujących się w tej masie. Wlot monet jest połączony z wlotem 10, wskutek czego cały ładunek monet dochodzi do bębna 13 wlotem 10. Wskutek obrotu bębna 13 za pomocą urządzenia napędowego 15, ładunek monet jest transportowany w opisany dalej sposób przez bęben 13 w kierunku od wlotu 10 monet do urządzenia podnoszącego monety, które następnie przemieszcza monety podając

180 739 je następnym etapom procesu sortowania i liczenia. Wszystkie znajdujące się w ładunku monet obce przedmioty są oddzielane podczas transportu w bębnie przez otwory 14, a następnie gromadzone w pojemniku zbiorczym 17.

Obce przedmioty o wydłużonym kształcie, takie jak spinacze do papieru, spinki do włosów, śruby, itp., oraz o długości przekraczającej średnicę otworów 14 muszą uzyskać kierunek promieniowy w stosunku do przekroju poprzecznego bębna 13 co umożliwi im przejście przez otwory 14 w bębnie 13, w związku z czym wkładce 18 nadano taki kształt jak opisano wcześniej. W połączeniu z obrotami bębna 13, wkładka bębnowa nadaje transportowanemu ładunkowi monet ruch przetaczający. Zatem, dzięki efektowi przetaczania podczas transportu w bębnie, znajdujące się w ładunku monet obce przedmioty uzyskują wraz z resztą monet stale zmieniający się kierunek. Wcześniej czy później podczas tego transportu, takie wydłużone obce przedmioty przyjmują kierunek promieniowy względem przekroju poprzecznego bębna 13 i przelatują przez najbliższy otwór 14. Monety ważne, które maszyna do sortowania i/lub liczenia akceptuje, nie mogą nigdy przejść przez otwory, ponieważ średnice ich wszystkich są większe od średnic wybranych dla otworów.

Ważnym parametrem branym pod uwagę podczas projektowania urządzenia według wynalazkujest długość bębna 13. A konkretniej, jeżeli bęben 13 jest za krótki, to nie wszystkie obce przedmioty będą miały wystarczająco dużo czasu na oddzielenie się podczas transportu przez bęben 13. Z drugiej strony, bęben 13 nie może być dowolnie długi, ponieważ urządzenie powinno, korzystnie, pasować do maszyny do sortowania i liczenia monet.

Istotne znaczenie ma również, jak opisano powyżej, średnica otworów, a także prędkość obrotowa bębna.

Dla zalecanego przykładu wykonania wynalazku, odpowiednia średnica otworów wynosi 13-16 mm, ale odpowiednie mogą być również inne wartości tego parametru.

Na fig. 5-7 przedstawiono alternatywne przykłady wykonania urządzenia według wynalazku.

Podobnie jak urządzenia opisane wcześniej, w skład tego urządzenia wchodzi wlot 30 monet, elementy 31, 32 do zawieszania, bęben 33 z otworami 34 i urządzenie napędowe 35. Nawet, jeżeli urządzenie to różni się od opisanych powyżej przykładów wykonania, to części wymienione powyżej w odniesieniu do fig. 5-7 mają w zasadzie wszystkie te same zadania jak odpowiednie części z fig. 1- 4, w związku z czym nie opisano ich tu bardziej szczegółowo.

Jedną rzeczą, która je odróżnia, jest to, że bęben 33 jest ustawiony skośnie ku dołowi w kierunku urządzenia do podnoszenia monet, a to z podanych dalej przyczyn.

Na fig. 6 oznaczono kąt 39, jaki tworzy bęben z płaszczyzną poziomą.

Na wewnętrznej ściance bębna 33 znajdują się liczne szyny nośne 38, tworzące wkładkę 38' biegnące w przybliżeniu w osiowym kierunku bębna 33. Szyny 38, które są wykonane, korzystnie, z metalu lub tworzywa sztucznego, są rozstawione, korzystnie, w pewnej odległości od siebie w osiowym kierunku bębna 33, i są wygięte pod kątem rozwartym na końcu zwróconym w przeciwnym kierunku do wlotu 30 monet. Proponowaną konstrukcję szyn nośnych 38 pokazano dokładniej na fig. 7.

Dzięki temu szyny nośne 38 zastępują opisaną powyżej wkładkę 18; 19; 20, a zaletą takiego rozwiązania jest możliwość ich produkcji przy bardzo małych kosztach. Zadaniem tych szyn nośnych 38 jest działanie na ładunek monet siłą przetaczającą podczas obrotu bębna 33 i transport ładunku monet wewnątrz bębna 33. Dzięki pochyleniu w dół bębna 33 według powyższego opisu, transport ładunku monet jest łatwiejszy. Aby zapobiec przejściu wydłużonych obcych obiektów przez bęben 13 bez ich oddzielenia, szyny nośne 38 są, jak opisano wcześniej, wygięte na dalszym końcu zwróconym ku urządzeniu do podnoszenia monet, w wyniku czego pomagają w nadawaniu takim obiektom kierunku odpowiedniego do oddzielania przez jeden z otworów 34.

Alternatywnie do takiego przykładu wykonania, w ściance wewnętrznej bębna 33 znajduje się ponadto pewna liczba elementów, nie pokazanych na figurach, które mają postać kołków lub krawędzi wystających w zasadzie w kierunku promieniowym. Elementy te również pomagają w nadawaniu wydłużonym obcym obiektom kierunku, który jest głównie ortogonalny do osiowego kierunku bębna 33, co ułatwia oddzielanie elementów za pomocą otworów 34.

180 739

Istotnym parametrem tego przykładu wykonania jest pochylenie bębna 33 pod kątem 39 względem płaszczyzny poziomej. Jeżeli pochylenie to jest zbyt strome, to ładunek monet będzie transportowany w bębnie 33 za szybko, co nie pozwoli na oddzielenie wszystkich obcych obiektów. Jeżeli natomiast pochylenie to jest za małe, to podczas transportu ładunku monet pojawią się trudności. W praktyce, sprawdzony kąt pochylenia wynosi 10-15 stopni.

Urządzenie napędowe 15, 35 według opisanego powyżej przykładu wykonania reaguje na zewnętrzny sygnał sterowania do regulacji prędkości obrotowej bębna 13, 33. Korzystnie, ten zewnętrzny sygnał sterujący jest wytwarzany przez czujnik w urządzeniu do podnoszenia monet, w wyniku czego sygnał ten ma wartość nominalną kiedy strumień monet wpadający do urządzenia do podnoszenia monet - lub, alternatywnie, poziom monet w urządzeniu - znajduje się w granicach zapewniających pomyślne manipulowanie monetami za pomocą urządzenia do podnoszenia monet, a tym samym pomyślny przebieg procesu sortowania i liczenia. W reakcji na tę nominalną wartość sygnału kontrolnego, zespół napędowy napędza bęben z zadaną prędkością obrotową według opisu powyżej, w wyniku czego uzyskuje się pewną prędkość przepływu monet. Po osiągnięciu przez strumień monet takiego zadanego uprzednio poziomu, przy którym urządzenie do podnoszenia monet albo następne etapy sortowania i liczenia nie sąjuż w stanie poradzić sobie skutecznie z napływającymi monetami, natomiast istnieje ryzyko osiągnięcia stanu przepełnienia, sygnał kontrolny zmienia się na inną wartość, w wyniku czego urządzenie napędowe wykrywa zmieniony sygnał napędowy i zmniejsza prędkość obrotową bębna. W konsekwencji zmniejsza się prędkość strumienia monet i urządzenie do podnoszenia monet jest w stanie poradzić sobie z nadmiarem monet w urządzeniu do podnoszenia monet. Po spadku poziomu monet w urządzeniu do podnoszenia monet poniżej zadanej wartości, sygnał sterujący uzyskuje swoją wartość nominalną, co powoduje powrót prędkości obrotowej bębna do wartości nominalnej.

Alternatywnie, w skład urządzenia może wchodzić czujnik do pomiaru prędkości obrotowej bębna. Czujnik ten może być połączony roboczo z urządzeniem sterującym zdolnym do monitorowania chwilowej prędkości wykrywanej przez czujnik, a tym samym wykrywania stanu przepełnienia lub zapakowania bębna, ze względu na spadek prędkości poniżej zadanej wartości. W razie wystąpienia takiej sytuacji, sygnał sterujący jest doprowadzany do urządzenia napędowego 15, 35 w celu wyregulowania prędkości obrotowej w sposób podobny do opisanego wcześniej.

Stąd, w tym aspekcie, urządzenie według wynalazku pełni rolę urządzenia zabezpieczającego przed przepełnieniem lub zbiornika buforowego. W zakresie wynalazku, opisane powyżej zmniejszenie prędkości obrotowej można przeprowadzić w kilku etapach, podczas których sygnałowi sterującemu można nadać odpowiednią liczbę różnych wartości. Ponadto, prędkość obrotową można zmniejszyć do zera, co oznacza zatrzymanie bębna, albo tez do wartości ujemnej, co oznacza obrót bębna w kierunku przeciwnym do normalnego kierunku obrotów. Nadaje się to zwłaszcza na wypadek zapobiegania takim sytuacjom, podczas których podłużne przedmioty zakleszczają się w pewien sposób wewnątrz bębna, tarasując w ten sposób przepływ monet.

Według jeszcze innego przykładu wykonania wynalazku, stosuje się bęben o przekroju poprzecznym w kształcie wieloboku, na przykład kwadratu lub sześciokąta. Dzięki kątowej konfiguracji takiego przekroju poprzecznego, na ładunek transportowanych w obracającym się bębnie monet działa siła przetaczająca, podobna do siły opisanej powyżej dla przykładu wykonania według fig. 5-7. W przypadku wielobocznego przekroju poprzecznego bębna, zmniejsza się lub całkowicie eliminuje konieczność oddzielnego montowania szyn nośnych 38. Pozostała część tego przykładu wykonania urządzenia według wynalazku jest w zasadzie taka sama jak w opisanych wcześniej przykładach wykonania.

180 739

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Urządzenie do oddzielania obcych przedmiotów z masy monet pomiędzy wlotem monet a zespołem do ich podnoszenia w maszynie do sortowania i/lub liczenia monet, w skład którego to urządzenia wchodzą: perforowany bęben, który osadzony obrotowo wokół podłużnej osi, jest otwarty na swoich końcach, oraz jest połączony z wlotem monet na pierwszym końcu i z zespołem do podnoszenia monet na swoim drugim końcu; oraz zespół napędowy do obracania tego bębna, znamienne tym, ze wewnątrz bębna (13, 33) jest zamontowana wkładka (18; 38) mająca pierwszą część do wymuszania przemieszczania wspomnianej masy monet w przybliżeniu w podłużnym kierunku bębna (13, 33) ku wspomnianemu drugiemu końcowi, oraz drugą część, do wymuszania przemieszczania obcych przedmiotów w kierunku w przybliżeniu poprzecznym do podłużnego kierunku bębna (13, 33).
2. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że pierwsza część wkładki (18; 38) do bębna (13, 33) zawiera co najmniej pierwszy, półkołowy lub półeliptyczny płaski człon, zaś druga część wkładki (18, 38) do bębna zawiera co najmniej drugi w zasadzie półkołowy lub półeliptyczny płaski człon, przy czym ten pierwszy i drugi człon są połączone ze sobą pod kątem.
3. Urządzenie według zastrz. 1 lub 2, znamienne tym, że wkładka (18; 19; 20) jest uformowana w postaci spiralnej na wewnętrznej ściance bębna (13).
4. Urządzenie według zastrz. 3, znamienne tym, ze wkładka (18; 19) jest usytuowana w głównej części bębna (13) wzdłuż jego podłużnej osi, przy czym wkładka (18; 19) wraz z bębnem (13) tworzą śrubę Archimedesa.
5. Urządzenie według zastrz. 3, znamienne tym, że wkładka (20) do bębna ma kształt taśmy lub drutu.
6. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że wkładka do bębna zawiera co najmniej jedną wydłużoną szynę nośną (38) uformowaną na wewnętrznej powierzchni bębna (33), przy czym szyna nośna (38) ma pierwszą część, która jest równoległa do kierunku podłużnego bębna (33), oraz drugą część, która jest nierównoległa do podłużnego kierunku bębna (33).
7. Urządzenie według zastrz. 6, znamienne tym, ze wspomniana szyna nośna (38) jest wygięta pod kątem rozwartym na końcu zwróconym w kierunku przeciwnym do wlotu monet.
8. Urządzenie według zastrz. 6, znamienne tym, że w skład wkładki do bębna wchodzi szereg szyn nośnych (38), które są przesunięte względem siebie w podłużnym kierunku bębna (33).
9. Urządzenie według zastrz. 6, znamienne tym, że ponadto posiada szereg w przybliżeniu promieniowych wystających kołków lub krawędzi uformowanych na wewnętrznej ścianie bębna (13; 33).
10. Urządzenie według zastrz. 6, znamienne tym, że bęben (13; 33) jest umieszczony pod kątem (39) względem płaszczyzny poziomej, pochylony w dół ku zespołowi podnoszącemu monety.
11. Urządzenie według zastrz. 10, znamienne tym, że bęben (13; 33) ma w przybliżeniu kołowy przekrój poprzeczny.
12. Urządzenie według zastrz. 10, znamienne tym, że bęben (13; 33) ma w przybliżeniu wieloboczny przekrój poprzeczny.

* * *

180 739