PL170666B1

PL170666B1 - Sposób wytwarzania cegiel otworowych i urzadzenie do wytwarzania cegiel otworowych PL PL PL

Info

Publication number: PL170666B1
Application number: PL93297334A
Authority: PL
Inventors: Josef Sen Metten
Original assignee: Metten Stein & Design Gmbh
Priority date: 1992-01-13
Filing date: 1993-01-08
Publication date: 1997-01-31
Also published as: SI9300016A; CA2087067A1; DE4200602A1; PL297334A1; CZ401192A3; ATE154906T1; FI930131A; HU9300070D0; NO930102L; HUH3815A; HU216415B; US5397228A; FI930131A0; SI9300016B; EP0551634A1; NO930102D0; JPH05337914A; DE59208661D1; CA2087067C; CZ290862B6

Abstract

1. Sposób wytwarzania cegiel otworowych, z przelotow y m i rzadkimi otworami do odprowadzania wody, zwlaszcza kostek brukowych, o róznych formatach i wielkosciach, przy czym wytwarzanie odbywa sie w przynajmniej jednej wypelnionej betonem formie, osadzonej na stole formierskim, i z uzyciem przynajmniej jednego, dopasowanego do formy i powierzchni cegly, stempla do zageszczania betonu, po czym nastepuje utwar- dzanie cegiel betonowych, znamienny tym, ze w obszar ze stempli (4) badz stolu formierskiego (1) umieszcza sie ruchomy segment (10) z trzpieniami otworowymi (6), który przed zagesz- czeniem betonu, wprowadza sie trzpieniami otworowymi (6) przynajmniej czesciowo do wnetrza formy (3), po czym beton zageszcza sie za pomoca postepowego ruchu stempli (4), przy czym po zageszczeniu trzpienie otworowe wystaja do wnetrza otworów (13) w umieszczonych na stole formierskim (1) listwach (12), tak ze w zageszczonej cegle betonowej (14) ksztaltuje sie przelotowe rzadkie otwory, a nastepnie trzpienie otworowe (6) przynajmniej czesciowo usuwa sie z obszaru zageszczonych ce- giel betonowych (14), po czym wycofuje sie stemple (4) oraz, o ile wczesniej tego niedokonano, trzpienie otworowe (6) i wyjmu- je sie cegly betonowe calkowicie z formy. PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest sposób wytwarzania cegieł otworowych i urządzenie do wytwarzania cegieł otworowych, betonowych z przelotowymi, rzadkimi otworami do odprowadzania wody, zwłaszcza kostek brukowych o różnych formatach i wielkościach, przy czym wytwarzanie odbywa się w co najmniej jednej wypełnionej betonem formie osadzonej na stole formierskim i z udziałem jednego, dostosowanego do formy i powierzchni cegły stempla do zagęszczania betonu, po czym cegły betonowe są utwardzane.

Znane jest z opisu patentowego Stanów Zjednoczonych Ameryki nr US 493 777 podstawowe rozwiązanie tego rodzaju dotyczące formy do wytwarzania cegieł. Forma ta zaopatrzona jest w podwójne dno w postaci przelotowego zagłębienia, przy czym w pierwszej operacji

170 666 następuje napełnienie formy materiałem. Następnie w drugiej operacji w brzegowym obszarze formy materiał zostaje zagęszczony, po czym w trzeciej operacji powstałe wolne przestrzenie ponownie napełnia się materiałem. Na koniec w czwartej operacji jeszcze raz odbywa się zagęszczenie całego materiału i wyciśnięcie górnego wgłębienia. W tej ostatniej operacji przy równoczesnym ponownym zagęszczeniu formuje się otwory w materiale. Operacje wykonane są za pomocą różnych narzędzi, w kolejnych procesach wykonawczych, przy czym na koniec otwory wytłaczane są w zagęszczanym materiale z zastosowaniem dużej siły. Nieuniknione jest to, że podczas procesu wtłaczania następuje wypychanie znacznych ilości materiału w zagłębienie dolne.

Znane jest także z niemieckiego opisu patentowego nr DE-A 2402787, urządzenie do wytwarzania cegieł betonowych z otworami, przy czym otwory wykonywane są tu za pomocą stempli rdzeniowych w cegłach betonowych. Te wykonane w powyższy sposób otwory nie są jednak otworami przelotowymi, lecz ślepymi, kończącymi się w dolnym obszarze cegły betonowej. Otwory te wypełniają się w krótkim czasie, przy ich zastosowaniu na zewnątrz budynków, zanieczyszczeniami i wodą.

Inne znane z opisu patentowego Stanów Zjednoczonych Ameryki nr US 3 127 459 rozwiązanie dotyczy prostokątnej cegły z przelotowymi otworami. Kończą się one na płaskich powierzchniach prostokątnych cegły. Podobne rozwiązanie przedstawiono w opisie patentowym Stanów Zjednoczonych Ameryki nr US 721 220. W opisie tym ukazano cegłę do murów z wielkopowierzchniowymi wgłębieniami uchodzącymi również na płaskich powierzchniach prostokątnych cegieł.

Z opisu europejskiego zgłoszenia patentowego nr 0 319 972 znany jest inny sposób i urządzenie do wytwarzania cegieł betonowych, zwłaszcza kostek brukowych. Według tego zgłoszenia wytwarza się jednak cegły betonowe o specjalnej strukturze powierzchni, ale nie cegły z otworami przelotowymi.

Celem wynalazku jest takie zmodyfikowanie znanych sposobów i urządzeń, żeby można było wytwarzać cegły betonowe, zwłaszcza kostki brukowe, o różnych formatach i wielkościach, z przelotowymi, rzadkimi otworami do odprowadzania wody (pustaki). Powinno być przy tym możliwe wytwarzanie cegieł betonowych zarówno o gładkiej jak i chropowatej lub bruzdkowanej powierzchni. Specjalną uwagę przy tym przywiązuje się do tego, aby zapewnić skuteczne odprowadzanie dużych ilości wody w ciągu długiego okresu czasu.

Sposób wytwarzania cegieł otworowych, z przelotowymi rzadkimi otworami do odprowadzania wody, zwłaszcza kostek brukowych, o różnych formatach i wielkościach, przy czym wytwarzanie odbywa się w przynajmniej jednej wypełnionej betonem formie, osadzonej na stole formierskim, i z użyciem przynajmniej jednego, dopasowanego do formy i powierzchni cegły, stempla do zagęszczania betonu, po czym następuje utwardzanie cegieł betonowych, według wynalazku charakteryzuje się tym, że w obszarze stempli bądź stołu formierskiego umieszcza się ruchomy segment z trzpieniami otworowymi, który przed zagęszczeniem betonu, wprowadza się trzpieniami otworowymi przynajmniej częściowo do wnętrza formy, po czym beton zagęszcza się za pomocą postępowego ruchu stempli, przy czym po zagęszczeniu trzpienie otworowe wystają do wnętrza otworów w umieszczonych na stole formierskim listwach, tak że w zagęszczonej cegle betonowej kształtuje się przelotowe rzadkie otwory, a następnie trzpienie otworowe przynajmniej częściowo usuwa się z obszaru zagęszczonych cegieł betonowych, po czym wycofuje się stemple oraz, o ile wcześniej tego nie dokonano, trzpienie otworowe i wyjmuje się cegły betonowe całkowicie z formy.

Korzystnie segment osadza się i prowadzi poza stemplem, zaś trzpienie otworowe wprowadza się w beton przez otwory stempla aż do stołu formierskiego.

Korzystnie segment osadza się i prowadzi na stole formierskim, zaś trzpienie otworowe wprowadza się w beton przez otwory w stole formierskim aż do stempla.

Urządzenie do wytwarzania cegieł otworowych, z formą do kształtowania powierzchni bocznych jednej lub wielu cegieł betonowych, dostosowane do osadzenia na stole

170 666 formierskim i zdejmowania z niego oraz z przynajmniej jednym stemplem ruchomym w kierunku do i od formy, według wynalazku charakteryzuje się tym, że w obszarze stempla bądź stołu formierskiego umieszczonz jest ruchomy segment z trzoieniami otworowymi, «· w» O X ' tr^^i on f* ηηΑη', cw O -»-xs^vł z-»r» j-/± z., j 'U/ZjJiii ULriuiurw Z,jilcijjm.AJLivj pnjuLZ-cm r-ci^k^ozLCz-ciiiicl uuiunu z^Ci ^7V/lllMVQ stempli znajdują się wewnątrz obszaru zagęszczania i przynajmniej po zagęszczeniu wystają do wnętrza otworów listew umieszczonych na stole formierskim.

Korzystnie stemple mają otwory, przy czym korzystnie na linii osiowej otworów umieszczone są trzpienie otworowe, które są zamocowane na co najmniej jednym segmencie, zaś segment jest umieszczony na przeciwległej do formy stronie stempla i jest przesuwny co najmniej częściowo niezależnie od stempla w kierunku jego ruchu, przy czym dzięki drodze przesuwu segmentu końce trzpieni sięgają do stołu formierskiego z jednej strony i powyżej powierzchni cegieł betonowych w cofniętym położeniu stempli z drugiej strony.

Korzystnie stół formierski zaopatrzony jest w otwory, rozmieszczone korzystnie na osi trzpieni otworowych, które zamocowane są na co najmniej jednym oddzielnym od stempla ruchomym segmencie, przy czym segment umieszczony jest na stronie przeciwległej do formy na stole formierskim lub wewnątrz niego, przesuwanie w kierunku do i od stempla, a wielkość przesuwu tego segmentu jest dobrana tak, że końce trzpieni otworowych z jednej strony sięgają do stempli, a z drugiej strony do otworów w wewnętrznej zwróconej w stronę formy powierzchni stołu formierskiego lub listew rozmieszczonych na stole formierskim lub blasze ciągnionej.

Korzystnie trzpienie otworowe mają kształt stożkowy co najmniej w strefie ich wolnego końca.

Korzystnie trzpienie otworowe są zaostrzone na swoich wolnych końcach.

Korzystnie segment połączony jest co najmniej z jednym urządzeniem nastawczym, korzystnie cylindrem hydraulicznym lub pneumatycznym względnie elektrycznie sterowanym wrzecionem.

Korzystnie urządzenie nastawcze połączone jest poza tym ze stemplem lub częścią połączoną ze stemplem.

Korzystnie urządzenie nastawcze działa jednostronnie i współpracuje ze sprężynami wytwarzającymi siły reakcji.

Korzystnie segment wspierający trzpienie otworowe jest zamocowany sztywno na trzonie suwakowym wywołującym ruch posuwisto-zwrotny trzpieni i stempli, przy czym stemple są osadzone sprężyście na segmencie lub trzonie za pomocą sprężyn.

Korzystnie podatność stempli jest ograniczona zderzakami co najmniej w jednym kierunku.

Korzystnie forma lub segment mają noski albo występy, dzięki którym forma przy podnoszeniu przemieszcza również co najmniej częściowo segment.

Korzystnie stół formierski ma blachę ciągnioną, zaś na zwróconej ku stemplom stronie blachy ciągnionej zamocowane są listwy, które mają półokrągły, kanciasty bądź ostrzowy kontur zewnętrzny.

Korzystnie listwy mają otwory przyporządkowane trzpieniom otworowym i dopasowane do tych trzpieni.

Korzystnie listwy mają puste wnętrze.

Korzystnie blacha ciągniona ma otwory, które łączą się funkcjonalnie z wnętrzem listew.

Korzystnie osie wzdłużne listew są ukierunkowane równolegle do kierunku ruchu blachy.

Korzystnie stempel ma otwory, zaś dzięki drodze przesuwu segmentu końce trzpieni otworowych sięgają w otwory stempla w jego opuszczonym położeniu.

Korzystnie stół formierski względnie blacha ciągniona są ukształtowane ze ścianami podwójnymi i segment jest osadzony i prowadzony w obszarze między tymi dwiema ścianami.

Korzystnie trzpienie otworowe są prowadzone szczelnie w stemplu lub stole formierskim bądź blasze ciągnionej i/lub listwach.

17« 666

Użyte w opisie istoty sposobu według wynalazku wyrażenie przynajmniej częściowo stosuje się w odniesieniu do ruchu trzpieni otworowych zarówno do formy wypełnionej betonem, iak i z niei. edvż zależnie od ukształtowania urządzenia wedłue wvnajazku możliwe jest przemieszczanie trzpieni otworowych niezależnie od stempla, tak zc trzpienie otworowe całkowicie zostają wprowadzone w beton, po czym odbywa się zagęszczanie betonu za pomocą stempla, a następnie z kolei trzpienie otworowe usuwa się całkowicie z obszaru formy, po czym wycofany jest bądź podnoszony stempel i następuje wyjęcie cegły betonowej z formy. Możliwe jest jednak również według niniejszego wynalazku takie czasowe lub częściowe sprzężenie ruchu trzpieni otworowych i ruchu stempla, aby trzpienie otworowe najpierw wsuwane były na określoną głębokość w beton znajdujący się w formie, a następnie wspólnie ze stemplem przemieszczane były ku przodowi i były na powrót wysuwane z zagęszczonego betonu dopiero przy ich podnoszeniu razem ze stemplem bez uszkodzenia jeszcze miękkiej zagęszczonej cegły betonowej. Wspomniany sposób postępowania nie stwarza problemów, zwłaszcza kiedy trzpienie otworowe są ukształtowane stożkowo.

Te cechy sposobu obejmują zarówno możliwość wykonywania przelotowych wąskich otworów w cegle betonowej, w ten sposób że bezpośrednio lub pośrednio na stemplu mocuje się trzpienie otworowe, które wraz z nim wykonują ruch posuwisto-zwrotny, i w wyniku ruchu posuwisto-zwrotnego są usuwane tak, że te trzpienie otworowe najpierw wchodzą w nie zagęszczony, jeszcze miękki beton, aż do momentu dojścia stempla do górnej powierzchni betonu i zagęszczania tego betonu, przy czym trzpienie sięgają do stołu formierskiego, tak że w wyniku tego powstają przelotowe rzadkie otwory w zagęszczonej cegle betonowej. Następnie odbywa się unoszenie, korzystnie najpierw formy, a następnie stempla z trzpieniami, tak że otrzymuje się ukształtowane ostateczne cegły betonowe. Aby umożliwić wyciąganie bez uszkodzenia trzpieni z jeszcze nie utwardzonej, miękkiej cegły betonowej, korzystnie trzpienie są ukształtowane stożkowo. W każdym przypadku dzięki wzajemnemu współdziałaniu otworów z kształtowanymi na stałe rowkami, zapewnione jest skuteczne i możliwe przez wystarczająco długi czas odprowadzanie wody.

Korzystnie w innej postaci sposobu segment, na którym zamocowane są trzpienie otworowe jest osadzony i prowadzony poza stemplem. Trzpienie otworowe wprowadza się w beton przez otwory w stemplu tak, że sięgają do stołu formierskiego.

Możliwe jest również zrealizowanie sposobu, gdy segment jest osadzony i prowadzony na stole formierskiem, zaś trzpienie otworowe wprowadza się w beton przez otwory w stole formierskim, przy czym trzpienie dochodzą aż do stempla. Przez osadzenie i prowadzenie na stole formierskim rozumie się, że segment może być osadzony zarówno na dużym stole formierskim, jak również poniżej niego.

W przypadku urządzenia do stosowania sposobu wytwarzania cegły betonowej, z przelotowymi i rzadkimi otworami do odprowadzania wody (pustaków), proponuje się aby w obszarze stempla lub stołu formierskiego lub też formu, zainstalowane były trzpienie otworowe, które przynajmniej podczas zagęszczania betonu przez stempel znajdują się wewnątrz przestrzeni zagęszczania. Chodzi przy tym o podstawowe odmiany urządzenia, które umożliwiają, po niewielkich modyfikacjach, wytwarzanie na znanych urządzeniach cegieł betonowych z rzadkimi otworami. Zależnie od ukształtowania przy tym trzpienie otworowe, ponieważ zamocowane są na stemplu, wsuwane są równocześnie w miękki beton i wyjmowane, wraz z podnoszeniem i opuszczaniem stempla, lub też znajdują się już w wyniku zainstalowania przy formie albo przy stole formierskim we wnęce, przed wprowadzeniem wypełnienia betonowego, i usuwane są po zagęszczeniu cegły betonowej.

Dla umożliwienia ukształtowania spodniej strony cegieł kształtowanych z rowkami mającymi połączenie z otworami, stół formierski lub zamontowana na stałe na stole formierskim blacha ciągniona, zaopatrzone są w listwy, które zależnie od pożądanego kształtu rowka mają kształt półokrągły, kątowy lub też kształt nacięć. Listwy zaopatrzone są w otwory lub podłużne szczeliny dopasowane do trzpieni otworowych, czyli do ich przekroju poprzecznego, tak że listwy te są chowane. Trzpienie otworowe w wyniku tego

170 666 mają pewną przestrzeń swobodną, w której osiągają położenie końcowe na różnych wysokościach, tak że stempel, jeden lub kilka, mogą bez przeszkód dokonywać równomiernego zagęszczania betonu. Jest to ważne, ponieważ nie ma pewności, że forma zawsze wypełniona jest tą samą ilością betonu i o tej samej gęstości. Dzięki temu, że listwy ukształtowane są jako wydrążone i że blacha ciągniona bądź stół formierski, zaopatrzone są w otwory połączone funkcjonalnie z tymi pustymi przestrzeniami, resztki betonu wypychane trzpieniami otworowymi w pustej przestrzeni listew nie zatrzymują się w listwach.

W innej postaci wykonania urządzenia przewiduje się, że stemple zaopatrzone są w otwory i korzystnie na osi otworów rozmieszczone są trzpienie otworowe, które zamocowane na co najmniej jednym segmencie, przy czym segment ten znajduje się po stronie przeciwległej do formy stempla i może przesuwać się, przynajmniej częściowo, niezależnie od stempla, w kierunku jego ruchu, a droga przesuwu segmentu dobrana jest tak, że końce trzpieni otworowych w położeniu wysunięcia stempla sięgają z jednej strony do stołu formierskiego, a z drugiej strony, w położeniu wycofania stempla, powyżej powierzchni cegieł betonowych. Ruch segmentu z trzpieniami otworowymi może być realizowany zarówno zależnie, jak i niezależnie od stempla, na przykład za pomocą siłownika hydraulicznego lub pneumatycznego, względnie elektromechanicznie, za pomocą elektrycznie napędzanych wrzecion. W jednym z rozwiązań, w którym segment wraz z trzpieniami otworowymi porusza się zupełnie niezależnie, jedno lub kilka urządzeń nastawczych może oddziaływać na korpus maszyny niezależnie od stempla i jego trzonu suwakowego. Urządzenie lub urządzenia nastawcze mogą też oddziaływać na stempel lub połączony z nim segment. Urządzenie nastawcze może też być ukształtowane jako działające jednostronnie, w sprzężeniu funkcjonalnym ze sprężynami, wytwarzającymi siłę zwrotną.

Proste rozwiązanie polega również na tym, że segmenty wspierające trzpienie otworowe są zamocowane na trzonie suwakowym lub na rurze suwakowej albo, zależnie od wielkości, na kilku trzonach i · rurach suwakowych maszyny. W przypadku tych trzonów, bądź rur suwakowych chodzi o elementy konstrukcyjne, które zwykle podnoszą i opuszczają stempel bądź płytę stemplową oraz zagęszczają beton. Jeżeli korzystnie elementy wspierające trzpienie otworowe zamocowane są sztywno na tych trzonach suwakowych, a stemple przy zagęszczaniu są osadzone sprężyście względem tych trzonów, między zderzakami, wówczas trzpienie otworowe wchodzą początkowo częściowo w beton, aż do zetknięcia się stempla z betonem, a następnie wnikają, aż do stołu formierskiego, przy czym stempel poddaje się sprężyście naciskowi, i dopiero przy końcu następuje całkowite zagęszczenie betonu, pod działaniem ogranicznika. Przy odwrotnym kierunku ruchu, początkowo unoszone są trzpienie otworowe, przy czym stempel bądź stemple, za pośrednictwem sprężyn wywierają jeszcze resztkowy nacisk na cegłę betonową, a potem trzpienie otworowe i stemple podnoszą się na tyle, że znajdują się powyżej powierzchni cegieł betonowych, które można wyjąć z formy.

Celem wyjęcia cegieł z formy podnosi się w korzystny sposób także forma, w związku z czym forma lub segment z trzpieniami otworowymi mogą mieć noski albo występy, dzięki którym forma przy podnoszeniu unosi się co najmniej na pewnym odcinku z segmentem. Może to odbywać się korzystnie na takim odcinku lub do tego momentu, gdy stemple wywierają jeszcze nacisk resztkowy na cegły, tak że pokonuje się siłę ścinania między formą i miękką cegłą betonową.

W niektórych ukształtowaniach formierki do cegieł betonowych przed wyjściem tych cegieł z formy wyciąga się spod nich blachę, że cegły spoczywają na stole formierskim lub desce. Dlatego korzystnie jest, gdy osie wzdłużne listew są równoległe do kierunku ruchu blachy ciągnionej, co pozwala na jej łatwe wyciągnięcie spod cegieł. Jeżeli w listwach umieszczono szczeliny wzdłużne, wtedy trzpienie otworowe mogą początkowo pozostać w zagęszczonych, jeszcze miękkich cegłach, aż do wyciągnięcia listew spod cegieł. Dzięki temu nie dochodzi do zanieczyszczenia otworów w wyniku przesuwania listew.

Jak już zaznaczono w związku ze sposobem, urządzenie do realizacji sposobu może być ukształtowane także tak, że korzystnie na linii osiowej otworów w stole formierskim

170 666 umieszczone są trzpienie otworowe, które są zamocowane na co najmniej jednym segmencie, a segment ten jest umieszczony na lub w stole formierskim po stronie przeciwległej do formy i może przesuwać się w kierunku do i od stempla, przy czym drogę przesuwu segmentu niirann łoV tco jnn/tp ciorraia τ ukdńPI ęfrnnp cłasnęg aj i^zn τΛ/Άΐ'Ο’τοτΊίιι tt uxi\_s vui\j ινυιίνν n oluJnj »▼ J^v&^u u opuszczonym, a z drugiej strony wchodzą w otwory w zwróconej ku formie powierzchni zewnętrznej stołu lub w listwach umieszczonych na stole formierskim albo blasze ciągnionej.

Przy tym również stemple mogą mieć otwory, a droga przesuwu segmentów może być zaprojektowana tak, że końce trzpieni otworowych dosięgają tych otworów.

Celem pomieszczenia segmentu lub segmentów stół formierski lub blacha ciągniona mogą być ukształtowane dwuściankowo, żeby w tej przestrzeni znalazło się miejsce na ten segment, urządzenie nastawcze, sprężyny itp. Ale urządzenia nastawcze i/lub sprężyny mogą być też osadzone poza stołem formierskim albo blachą ciągnioną.

W ostatnio opisanym urządzeniu napełnianie i zagęszczanie cegieł betonowych odbywa się w znany sposób i za pomocą znanych stempli, podczas gdy otwory w cegłach wykonuje się za pomocą trzpieni otworowych, które wsuwane są od strony stołu po napełnieniu form betonem. Ale w wykonaniu z trzpieniami w strefie stołu formierskiego trzpienie te mogą być już wprowadzone do formy przed jej napełnieniem betonem, po czym następuje napełnianie i zagęszczanie.

Realizacja sposobu i ukształtowanie urządzenia zależy od tego, czy na przykład trzpienie otworowe wprowadzane są od strony stempli, czy od strony stołu formierskiego, co się od przypadku do przypadku w najprostszym rozwiązaniu może zdarzać, i od tego, który proces przeważa.

Trzeba jeszcze zwrócić uwagę na to, że przekrój trzpieni otworowych może być dowolny. Pomyślano przede wszystkim o ich okrągłym ukształtowaniu, ale ich przekroje mogą być też owalne lub kwadratowe lub prostokątne. Korzystna może być też forma skrzyżowania z wąskimi mostkami. Ustalając rodzaj przekroju trzpieni otworowych należy kierować nie tyle technologią wytwarzania lub ukształtowaniem urządzenia ale raczej potrzebą uzyskania wymaganego przekroju otworów w gotowych cegłach i ilością odprowadzonej wody.

Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładzie wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia przekrój przez fragment pustej formy ze stołem formierskim, fig. 2 przekrój przez formę ze stołem formierskim według fig. 1, ale w stanie napełnienia, fig. 3 przekrój według fig. 2, ale dodatkowo pokazano stempel z trzonem i segment z trzpieniami otworowymi w stanie opuszczonym, fig. 4 - urządzenie do wytwarzania cegieł otworowych według fig. 3, ale z podniesionym segmentem z trzpieniami otworowymi, fig. 5 - urządzenie według fig. 4, gdzie stempel i forma są podniesione oraz usunięta jest układana na stole formierskim blacha ciągniona z listwami, fig. 6 - urządzenie według fig. 3 pokazano w powiększeniu i ze szczegółami, fig. 7 - urządzenie według fig. 4, także w powiększeniu, fig. 8 urządzenie w powiększeniu, podobnie jak na fig. 6, w którym trzpienie otworowe są zamocowane na segmencie osadzonym w pustym wnętrzu blachy ciągnionej, w podniesionym położeniu segmentu lub przy wsuniętych trzpieniach otworowych, fig. 9 - urządzenie według fig. 8, w którym jednak segment z trzpieniami otworowymi jest opuszczony (trzpienie wyprowadzone z betonu), a forma jest uniesiona.

Na fig. 1 do 9, o ile przedstawiają osobne elementy, pokazano stół formierski 1, na którym ułożona jest ciągniona blacha 2. Na blasze 2 umieszczono formę 3, która może być podnoszona i opuszczana niezależnie od stołu formierskiego 1. Zarówno stół formierski 1 z blachą 2 jak i forma 3 mają zwykle takie rozmiary, że powstaje wiele wnęk, co umożliwia jednoczesne wytwarzanie wielu cegieł betonowych. Stempel 4 zamocowany na trzonie suwakowym 5 wspiera się z kolei na jednym lub kilku segmentach, na płycie stemplowej, tak że stosownie do wielkości formy przewiduje się kilka stempli. Poza tym pokazane są trzpienie otworowe 6, które zgodnie z fig. 4 do 7 i 8 do 9 są zamocowane na segmencie 10 tak, że na każdą cegłę przewidziano kilka trzpieni otworowych, np. cztery lub sześć.

170 666

Jak widać zwłaszcza na fig. 3,5 i 7, na segmencie 10 mogą być umieszczone zderzaki 11 w taki sposób, że przy podnoszeniu formy 3 stykają się one z tą formą, która podnosi segment 10, a więc i trzpienie otworowe 6.

Na fig. 1 do 4, 6 i 8 widać także, że na blasze 2 przewidziano listwy 12, które mają otwory 13 na trzpienie otworowe 6. Wielkość otworów 13 dostosowano do trzpieni 6, tak że są one prowadzone w listwach 12. Listwy 12 według fig. 1 do 4, 6 mają puste wnętrze i są połączone funkcjonalnie z otworami w blasze 2, co umożliwia usuwanie betonu gromadzącego się w listwach.

Po zagęszczeniu wilgotnego betonu według fig. 3 następuje wyciągnięcie trzpieni 6, zgodnie z fig. 4, z miękkiego betonu, albo zgodnie z fig. 5 i 7 następuje podniesienie formy 3 i, za pośrednictwem zderzaków 11, segmentu 10 z trzpieniami 6, tak że powstają uformowane ostatecznie ale jeszcze miękkie cegły 14 według fig. 5 i 7, które mogą być utwardzane po usunięciu z matrycy.

Trzpienie otworowe 6 mogą być podnoszone i opuszczane niezależnie od stempli 4 lub formy 3. Ale mogą one być także przemieszczane za pośrednictwem segmentu 10 ku stołowi formierskiemu 1 pod działaniem siły sprężyny albo też urządzenia mechanicznego, hydraulicznego lub pneumatycznego, po czym mogą być unoszone poprzez zderzaki 11 przy podnoszeniu formy 3.

Segment 10, jak widać na fig. 6, za pośrednictwem urządzenia nastawczego 15 oddziaływującego przykładowo na płytę stemplową, może przesuwać się względem tej płyty wykonując ruch posuwisto-zwrotny.

W przykładzie wykonania według fig. 8 i 9 blachę 2 ukształtowano dwuściankowo tak, że powstają puste wnęki, w których umieszczono segment 10 z trzpieniami 6 w taki sposób, że trzpienie te można wprowadzać od dołu w formę poprzez otwory 13 w blasze 2 lub w listwach, przy czym trzpienie wchodzą w otwory 17 w stemplach 4.

Należałoby zaznaczyć, że trzpienie otworowe zarówno w przykładzie wykonania według fig. 8 i 9 jak i według fig. 1 do 7 są wprowadzone w otwory 17 tak, że podczas zagęszczania nie ma wypływu betonu.

Gdy trzpienie otworowe 6 są wykonane stożkowo, trzeba pamiętać, aby wykonane było dobre uszczelnienie w szerokiej strefie, a przynajmniej podczas zagęszczania betonu stemplami.

170 666

Fig. 5 x3

170 666

12

170 666

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 90 egz. Cena 4,00 zł

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Sposób wytwarzania cegieł otworowych, z przelotowymi rzadkimi otworami do odprowadzania wody, zwłaszcza kostek brukowych, o różnych formatach i wielkościach, przy czym wytwarzanie odbywa się w przynajmniej jednej wypełnionej betonem formie, osadzonej na stole formierskim, i z użyciem przynajmniej jednego, dopasowanego do formy i powierzchni cegły, stempla do zagęszczania betonu, po czym następuje utwardzanie cegieł betonowych, znamienny tym, że w obszarze stempli (4) bądź stołu formierskiego (1) umieszcza się ruchomy segment (10) z trzpieniami otworowymi (6), który przed zagęszczeniem betonu, wprowadza się trzpieniami otworowymi (6) przynajmniej częściowo do wnętrza formy (3), po czym beton zagęszcza się za pomocą postępowego ruchu stempli (4), przy czym po zagęszczeniu trzpienie otworowe wystają do wnętrza otworów (13) w umieszczonych na stole formierskim (1) listwach (12), tak że w zagęszczonej cegle betonowej (14) kształtuje się przelotowe rzadkie otwory, a następnie trzpienie otworowe (6) przynajmniej częściowo usuwa się z obszaru zagęszczonych cegieł betonowych (14), po czym wycofuje się stemple (4) oraz, o ile wcześniej tego nie dokonano, trzpienie otworowe (6) i wyjmuje się cegły betonowe całkowicie z formy.
2. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że segment (10) osadza się i prowadzi poza stemplem (4), zaś trzpienie otworowe (6) wprowadza się w beton przez otwory stempla (4), aż do stołu formierskiego (1).
3. Sposób według zastrz. 1, albo 2, znamienny tym, że segment (10) osadza się i prowadzi na stole formierskim (1), zaś trzpienie otworowe (6) wprowadza się w beton przez otwory w stole formierskim (1), aż do stempla (4).
4. Urządzenie do wytwarzania cegieł otworowych, z formą do kształtowania powierzchni bocznych jednej lub wielu cegieł betonowych, dostosowane do osadzenia na stole formierskim i zdejmowania z niego oraz z przynajmniej jednym stemplem ruchomym w kierunku do i od formy, znamienne tym, że w obszarze stempla (4) bądź stołu formierskiego (1) umieszczony jest ruchomy segment (10), z trzpieniami otworowymi (6), przy czym trzpienie otworowe (6) przynajmniej podczas zagęszczania betonu za pomocą stempli (4) znajdują się wewnątrz obszaru zagęszczania i przynajmniej po zagęszczeniu wystają do wnętrza otworów (13) listew (12) umieszczonych na stole ' formierskim (1).
5. Urządzenie według zastrz. 4, znamienne tym, że stemple (4) mają otwory (17), przy czym korzystnie na linii osiowej otworów (17) umieszczone są trzpienie otworowe (6), które są zamocowane na co najmniej jednym segmencie (10), zaś segment (10) jest umieszczony na przeciwległej do formy (3) stronie stempla (4) i jest przesuwany co najmniej częściowo niezależnie od stempla (4) w kierunku jego ruchu, przy czym dzięki drodze przesuwu segmentu (10) końce trzpienia (6) sięgają do stołu formierskiego (1) z jednej strony i powyżej powierzchni cegieł betonowych w cofniętym położeniu stempli (4) z drugiej strony.
6. Urządzenie według zastrz. 4, znamienne tym, że stół formierski (1) z aopatrzony jest w otwory, rozmieszczone korzystnie na osi trzpieni otworowych (6), które zamocowane są na co najmniej jednym oddzielnym od stempla (4) ruchomym segmencie (10), przy czym segment (10) umieszczony jest na stronie przeciwległej do formy (3) na stole formierskim (1) lub wewnątrz niego, przesuwnie w kierunku do i od stempla, a wielkość przesuwu tego segmentu jest dobierana tak, że końce trzpieni otworowych (6) z jednej strony sięgają do stempli (4), a z drugiej strony do otworów w wewnętrznej zwróconej w stronę formy (3) powierzchni stołu formierskiego (1) lub listew (12) rozmieszczonych na stole formierskim (1) lub blasze ciągnionej (2).

170 666
7. Urządzenie według zastrz. 4, znamienne tym, że trzpienie otworowe (6) mają kształt stożkowy co najmniej w strefie ich wolnego końca.
8. Urządzenie według zastrz. 4, znamienne tym, że trzpienie otworowe (6) są zaopatrzone na swoich wolnych końcach.
9. Urządzenie według zastrz. 4, znamienne tym, że segment (10) połączony jest co najmniej z jednym urządzeniem nastawczym (15), korzystnie cylindrem hydraulicznym lub pneumatycznym względnie elektrycznie sterowanym wrzecionem.
10. Urządzenie według zastrz. 9, znamienne tym, że urządzenie nastawcze (15) połączone jest poza tym ze stemplem (4) lub częścią połączoną ze stemplem (4).
11. Urządzenie według zastrz. 9, albo 10, znamienne tym, że urządzenie nastawcze (15) działa jednostronnie i współpracuje ze sprężynami wytwarzającymi siły reakcji.
12. Urządzenie według zastrz. 4, albo 5, znamienne tym, że segment (10) wspierający trzpienie otworowe (6) jest zamocowany sztywno na trzonie suwakowym (5) wywołującym ruch posuwisto-zwrotny trzpieni (6) i stempli (4), przy czym stemple (4) są osadzone sprężyście na segmencie (10) lub trzonie (5) za pomocą sprężyn.
13. Urządzenie według zastrz. 4, znamienne tym, że podatność stempli (4) jest ograniczona zderzakami co najmniej w jednym kierunku.
14. Urządzenie według zastrz. 4, znamienne tym, że forma (3) lub segment (10) mają noski albo występy (11), dzięki którym forma (3) przy podnoszeniu przemieszcza również co najmniej częściowo segment (10).
15. Urządzenie według zastrz. 4, znamienne tym, że stół formierski (1) ma blachę ciągnioną (2), zaś na zwróconej ku stemplom (4) stronie blachy ciągnionej (2) zamocowane są listwy (12), które mają półokrągły, kanciasty bądź ostrzowy kontur zewnętrzny.
16. Urządzenie według zastrz. 4, albo 15, znamienne tym, że listwy (12) mają otwory (13) przyporządkowane trzpieniom otworowym (6) i dopasowane do tych trzpieni.
17. Urządzenie według zastrz. 4, albo 15, znamienne tym, że listwy (12) mają puste wnętrze.
18. Urządzenie według zastrz. 15, znamienne tym, że blacha ciągniona (2) ma otwory (13), które łączą się funkcjonalnie z wnętrzem listew.
19. Urządzenie według zastrz. 15, znamienne tym, że osie wzdłużne listew (12) są ukierunkowane równolegle do kierunku ruchu blachy ciągnionej (2).
20. Urządzenie według zastrz. 4, albo 6, znamienne tym, że stempel (4) ma otwory (17), zaś dzięki drodze przesuwu segmentu (10) końce trzpieni otworowych (6) sięgają w otwory (17) stempla (4) w jego opuszczonym położeniu.
21. Urządzenie według zastrz. 4, albo 6, znamienne tym, że stół formierski (1) względnie blacha ciągniona (2) są ukształtowane ze ścianami podwójnymi i segment (10) jest osadzony i prowadzony w obszarze między tymi dwiema ścianami.
22. Urządzenie według zastrz. 4, znamienne tym, że trzpienie otworowe (6) są prowadzone szczelnie w stemplu (4) lub stole formierskim (1) bądź blasze ciągnionej (2) i/lub listwach (12).