PL169804B1 - Sposób wytwarzania nowej szczepionki do biernego uodparniania przeciw boreliozie z Lyme PL PL - Google Patents

Sposób wytwarzania nowej szczepionki do biernego uodparniania przeciw boreliozie z Lyme PL PL

Info

Publication number
PL169804B1
PL169804B1 PL90286918A PL28691890A PL169804B1 PL 169804 B1 PL169804 B1 PL 169804B1 PL 90286918 A PL90286918 A PL 90286918A PL 28691890 A PL28691890 A PL 28691890A PL 169804 B1 PL169804 B1 PL 169804B1
Authority
PL
Poland
Prior art keywords
antigen
ospa
burgdorferi
immunized
immunization
Prior art date
Application number
PL90286918A
Other languages
English (en)
Inventor
Markus M Simon
Ulrich E Schaible
Klaus Eichmann
Michael Kramer
Wallich Reinhard
Original Assignee
Deutsches Krebsforsch
Max Planck Gesellschaft
Priority date (The priority date is an assumption and is not a legal conclusion. Google has not performed a legal analysis and makes no representation as to the accuracy of the date listed.)
Filing date
Publication date
Family has litigation
First worldwide family litigation filed litigation Critical https://patents.darts-ip.com/?family=25885304&utm_source=google_patent&utm_medium=platform_link&utm_campaign=public_patent_search&patent=PL169804(B1) "Global patent litigation dataset” by Darts-ip is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.
Application filed by Deutsches Krebsforsch, Max Planck Gesellschaft filed Critical Deutsches Krebsforsch
Publication of PL169804B1 publication Critical patent/PL169804B1/pl

Links

Classifications

    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C12BIOCHEMISTRY; BEER; SPIRITS; WINE; VINEGAR; MICROBIOLOGY; ENZYMOLOGY; MUTATION OR GENETIC ENGINEERING
    • C12NMICROORGANISMS OR ENZYMES; COMPOSITIONS THEREOF; PROPAGATING, PRESERVING, OR MAINTAINING MICROORGANISMS; MUTATION OR GENETIC ENGINEERING; CULTURE MEDIA
    • C12N1/00Microorganisms, e.g. protozoa; Compositions thereof; Processes of propagating, maintaining or preserving microorganisms or compositions thereof; Processes of preparing or isolating a composition containing a microorganism; Culture media therefor
    • C12N1/20Bacteria; Culture media therefor
    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C07ORGANIC CHEMISTRY
    • C07KPEPTIDES
    • C07K14/00Peptides having more than 20 amino acids; Gastrins; Somatostatins; Melanotropins; Derivatives thereof
    • C07K14/195Peptides having more than 20 amino acids; Gastrins; Somatostatins; Melanotropins; Derivatives thereof from bacteria
    • C07K14/20Peptides having more than 20 amino acids; Gastrins; Somatostatins; Melanotropins; Derivatives thereof from bacteria from Spirochaetales (O), e.g. Treponema, Leptospira
    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C07ORGANIC CHEMISTRY
    • C07KPEPTIDES
    • C07K16/00Immunoglobulins [IGs], e.g. monoclonal or polyclonal antibodies
    • C07K16/12Immunoglobulins [IGs], e.g. monoclonal or polyclonal antibodies against material from bacteria
    • C07K16/1203Immunoglobulins [IGs], e.g. monoclonal or polyclonal antibodies against material from bacteria from Gram-negative bacteria
    • C07K16/1207Immunoglobulins [IGs], e.g. monoclonal or polyclonal antibodies against material from bacteria from Gram-negative bacteria from Spirochaetales (O), e.g. Treponema, Leptospira
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61KPREPARATIONS FOR MEDICAL, DENTAL OR TOILETRY PURPOSES
    • A61K38/00Medicinal preparations containing peptides
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61KPREPARATIONS FOR MEDICAL, DENTAL OR TOILETRY PURPOSES
    • A61K39/00Medicinal preparations containing antigens or antibodies
    • YGENERAL TAGGING OF NEW TECHNOLOGICAL DEVELOPMENTS; GENERAL TAGGING OF CROSS-SECTIONAL TECHNOLOGIES SPANNING OVER SEVERAL SECTIONS OF THE IPC; TECHNICAL SUBJECTS COVERED BY FORMER USPC CROSS-REFERENCE ART COLLECTIONS [XRACs] AND DIGESTS
    • Y02TECHNOLOGIES OR APPLICATIONS FOR MITIGATION OR ADAPTATION AGAINST CLIMATE CHANGE
    • Y02ATECHNOLOGIES FOR ADAPTATION TO CLIMATE CHANGE
    • Y02A50/00TECHNOLOGIES FOR ADAPTATION TO CLIMATE CHANGE in human health protection, e.g. against extreme weather
    • Y02A50/30Against vector-borne diseases, e.g. mosquito-borne, fly-borne, tick-borne or waterborne diseases whose impact is exacerbated by climate change

Landscapes

  • Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Health & Medical Sciences (AREA)
  • Organic Chemistry (AREA)
  • Life Sciences & Earth Sciences (AREA)
  • Genetics & Genomics (AREA)
  • Engineering & Computer Science (AREA)
  • Medicinal Chemistry (AREA)
  • General Health & Medical Sciences (AREA)
  • Biochemistry (AREA)
  • Biotechnology (AREA)
  • Bioinformatics & Cheminformatics (AREA)
  • Zoology (AREA)
  • Wood Science & Technology (AREA)
  • Proteomics, Peptides & Aminoacids (AREA)
  • Biophysics (AREA)
  • Molecular Biology (AREA)
  • Tropical Medicine & Parasitology (AREA)
  • General Engineering & Computer Science (AREA)
  • Biomedical Technology (AREA)
  • Virology (AREA)
  • Microbiology (AREA)
  • Gastroenterology & Hepatology (AREA)
  • Immunology (AREA)
  • Preparation Of Compounds By Using Micro-Organisms (AREA)
  • Peptides Or Proteins (AREA)
  • Medicines Containing Antibodies Or Antigens For Use As Internal Diagnostic Agents (AREA)
  • Micro-Organisms Or Cultivation Processes Thereof (AREA)
  • Medicinal Preparation (AREA)
  • Saccharide Compounds (AREA)
  • Medicines Containing Material From Animals Or Micro-Organisms (AREA)

Abstract

1. Sposób wytwarzania nowej szczepionki do biernego uodparniania przeciw boreliozie z Lyme, znamienny tym, ze zwierzeta doswiadczalne, zwlaszcza myszy, uodpamia sie antygenem, który daje reakcje immunologiczna z przeciwcialem monoklonalnym przeciw antygenowi OspA o wielkosci 31 kD Borrelia burgdorferi i z uodpornionych zwierzat otrzymuje sie zwyklym sposobem przeciwciala poliklonalne lub monoklonalne ochronne przeciw antygenowi OspA. 7. Sposób wytwarzania nowej szczepionki do biernego uodparniania przeciw boreliozie z Lyme, znamienny tym, ze zwierzeta doswiadczalne, zwlaszcza myszy, uodpamia sie antygenem, który daje reakcje immunologiczna z przeciwcialem monoklonalnym przeciw antygenowi OspA o wielkosci 31 kD i/lub OspB o wielkosci 34 kD Borrelia burgdorferi i z uodpornionych zwierzat otrzymuje sie zwyklym sposobem przeciwciala poliklonalne lub monoklonalne ochronne przeciw antygenom OspA i/lub OspB. PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest sposób wytwarzania nowej szczepionki do biernego uodparniania przeciw boreliozie z Lyme.
Borelioza z Lyme jest najczęstszą przenoszoną przez kleszcze chorobą zakaźną w umiarkowanych szerokościach geograficznych. WywołujejąkrętekBorreliaburgdorferi, przenoszony na człowieka przede wszystkim przez kleszcze rodzaju Ixodes. Choroba jest przewlekłym postępującym zakażeniem obejmującym liczne narządy, jak skóra, ośrodkowy i obwodowy układ nerwowy, serce, wątrobę, nerki i układ mięśni szkieletowych. Ponieważ skuteczne leczenie tego schorzenia antybiotykami jest trudne, podejmuje się duże wysiłki dla zbadania samego zarazka oraz odpowiedzi immunologicznej gospodarza na zakażenie B. burgdorferi. Wprawdzie u osób dotkniętych chorobą Lyme stwierdza się wysokie miano przeciwciał przeciw B. burgdorferi, nie stanowi ono jednak ochrony przeciw zakażeniu. Przyjmuje się, że zarazek bardzo szybko przechodzi z krążenia krwi do tkanek, gdzie staje się niedostępny bezpośrednio dla układu immunologicznego. Znaczyłoby to, że ochrona poprzez przeciwciała jest możliwa tylko na samym początku po zakażeniu, tak długo, jak długo zarazek krąży jeszcze we krwi.
Fakt, że naturalne zakażenie B. burgdorferi stwierdzono u różnych gatunków zwierząt, doprowadził do prób ustalenia modelu laboratoryjnego boreliozy z Lyme. Dały one ograniczone powodzenie. W doświadczeniach, których celem było wywołanie swoistej odpowiedzi immunologicznej myszy na B. burgdorferi stwierdzono, że zakażenie wsobnych szczepów myszy izolatem B. burgdorferi hodowanym przez dłuższy czas prowadzi do umiarkowanych, ale wyraźnych zmian patomorfologicznych w różnych narządach, takich jak mózg, serce, płuca i nerki. Zmiany te były porównywalne ze zmianami obserwowanymi u pacjentów z boreliozą z Lyme (Schaible i in., 1988, Infect. Immun. 1, 41). Rozwój pierwotnego obrazu choroby u zwierząt jest przypuszczalnie hamowany przez obronę immunologiczną gospodarza i/lub na skutek zmniejszonej zjadliwości krętków hodowanych przez dłuższy czas in vitro (Johnsos i in., 1984, J. Clin. Microbiol. 20,747, Schwan i in., 1988, Infect. and Immun. 56, 1837).
U podstaw wynalazku leży zadanie przygotowania skutecznej szczepionki przeciw boreliozie z Lyme. W tym celu jednak potrzebne jest opracowanie odpowiedniego zwierzęcego modelu laboratoryjnego. Założono obecnie, że szczep myszy pozbawionych czynnych komórek B i T, tak zwane myszy Scid (Bosma i in., 1983, Nature 1θ, 52), mogą służyć jako model zwierzęcy, ponieważ u tych myszy po zakażeniu patogennym B. burgdorferi izolatem rozwija się choroba wieloukładowa, a mianowicie głównie zapalenie wielowarstwowe i stan zapalny serca. Na tym modelu zwierzęcym stało się dopiero możliwe wypróbowanie działania szczepionek przeciw boreliozie z Lyme.
Przedmiotem wynalazku jest sposób wytwarzania nowej szczepionki do biernego uodparniania przeciw boreliozie z Lyme, która zawiera jedno lub więcej przeciwciał monoklonalnych lub poliklonalnych przeciw antygenowi OspA (31 kD) i/lub antygenowi OspB (34 kD) Borrelia burgdorferi.
169 804
Najlepszajest szczepionka zawierająca przeciwciała klasy IgG, zwłaszcza podklasy IgG2b lub IgG1. W przeciwieństwie do podania innego przeciwciała, na przykład przeciwciała przeciw antygenowi powierzchniowemu 41 kD B. burgdorferi (flagellina), podanie szczepionki wytworzonej sposobem według wynalazku immunodefektywnym zwierzętom doświadczalnym, w szczególności myszom Scid, zakażonym żywym patogennym zarazkiem B. burgdorferi, w szczególności B. burgdorferi ZS7, powoduje, że rozwój zapalenia stawów, stanu zapalnego serca i zapalenia wątroby zostaje całkowicie lub przynajmniej znacznie zahamowany.
Szczepionka wytwarzana sposobem według wynalazku może zawierać, obok przeciwciałajako substancji czynnej, również zwykle stosowane nośniki, wypełniacze i substancje pomocnicze.
Według wynalazku sposób wytwarzania szczepionki przeciw boreliozie z Lyme polega na tym, że zwierzęta doświadczalne, zwłaszcza myszy, uodparnia się antygenem, który daje reakcję immunologiczną z przeciwciałem monokłonalnym przeciw antygenowi OspA o wielkości 31 kD i/lub przeciw OspB o wielkości 34 kD Borrelia burgdorferi i z uodpornionych zwierząt otrzymuje się przeciwciało poliklonalne lub monoklonalne ochronne przeciw antygenowi OspA i/lub OspB.
Przeciwciała monoklonalne otrzymuje się z tak uodpornionych zwierząt przez fuzję limfocytów lub komórek śledziony zwierzęcia doświadczalnego, w szczególności myszy, wytwarzając linię komórkową hybrydomy, która produkuje przeciwciało monoklonalne swoiste dla antygenu OspA i/lub OspB Borrelia burgdorferi i prowadzenie hodowli wytworzonej linii komórkowej hybrydomy.
Linia komórkowa hybrydomy ECACC 89 09 1302 produkuje przeciwciało LA-2 przeciw OspA (IgG2b). Linia komórkowa hybrydomy ECACC 90050406 produkuje przeciwciało LA-26.1 przeciw OspA (IgG1), a linie komórkowe hybrydomy ECACC 90050405 i ECACC 90050407 produkują przeciwciała odpowiednio LA-25.1 i LA-27.1 przeciw OspB (IgG2b względnie IgG1).
Przez antygen, który daje reakcję immunologiczną z monoklonalnym przeciwciałem przeciw OspA lub OspB należy rozumieć antygen, który zawiera całkowitą sekwencję aminokwasową OspA względnie OspB, lub tylko część tej sekwencji czynną jako immunogen (immunogenny epitop). Potencjalne immunogenne epitopy tego białka specjalista może bez trudności wykryć przez analizę strukturalną białka OspA (na przykład analizę Chou-Fassmanna), po czym zbadać doświadczalnie ich czynność. Antygeny OspA i OspB z B. burgdorferi są znane i znana jest ich sekwencja aminokwasowa, natomiast dotychczas nie było znane, że skierowane przeciw tym antygenom przeciwciała stanowią skuteczną ochronę przeciwko borieliozie z Lyme, a zatem, że antygeny te lub ich immunogenne epitopy można wykorzystać do wytwarzania skutecznej szczepionki do biernego uodpamiania. Korzystnie do uodpornienia stosuje się antygen OspA i/lub OspB szczepów B31 (ATCC 35210) i/lub ZS7 (DSM 5527) B. burgodorferi.
Korzystnie do uodpornienia stosuje się antygen B. burgdorferi ZS7, który zawiera sekwencję aminokwasów przedstawioną na fig. 1 lub immunogenny epitop tej sekwencji.
Szczególnie korzystnie stosuje się antygen wytworzony metodą rekombinacji DNA, zwłaszcza, który jest rekombinowanym białkiem fuzyjnym sprzężonym z beta-galaktozydazą lub białkiem niesprzężonym.
Na fig. 1 przedstawiono także sekwencję kwasów nukleinowych rekombinanta DNA kodującego antygen 31 kD B. burgdorferi ZS7 lub jego immunogenny epitop. Rekombinant DNA, który koduje alternatywnie może zawierać sekwencję odpowiadającą sekwencji kwasów nukleinowych według fig. 1 wynikającą z degeneracji kodu genetycznego lub sekwencję, która hybrydyzuje z sekwencją według fig. 1 lub z sekwencją wynikającą z degeneracji kodu genetycznego, w ostrych warunkach hybrydyzacji. Pojęcie ostre warunki hybrydyzacji należy rozumieć według Maniatisa i in., Molecular Cloning, A laboratory Manual (1982) Cold Spring Lab., New York.
Opisane powyżej antygeny wytwarza się w ten sposób, że pule genów B. burgdorferi przeszukuje się za pomocą jednego lub więcej przeciwciał monoklonalnych swoistych dla antygenu 31 kD (OspA) lub dla antygenu 34 kD (OspB) Borrelia burgdorferi i izoluje się klony, które z przeciwciałem lub przeciwciałami dają dodatnią reakcję immunologiczną i eksprymuje się DNA kodujący te antygeny wyizolowany z dodatnich klonów. Kodująca antygen sekwencja
169 804
DNA znajduje się w wektorze, zwłaszcza w wektorze prokariotycznym, odpowiednim dla ekspresji białka. Rekombinantowy wektor może być zlokalizowany w komórce gospodarza pozachromosomalnie (na przykład plazmid), albo może być zintegrowany z genomem komórki gospodarza (na przykład bakteriofag Lambda). Szczególnie korzystny jest rekombinantowy wektor pZS-7/31-2 (DSM 5528).
Wykazano, że podanie natywnego względnie rekombinantowego OspA normalnym myszom indukowało wytwarzanie ochronnych przeciwciał, które po przeniesieniu na myszy Scid chroniły je biernie przeciw chorobie Lyme. W szczególności stwierdza się, że rekombinantowy OspA indukuje ochronną odpowiedź immunologiczną porównywalną z odpowiedzią na natywny OspA, dlatego też jest on potencjalnym kandydatem do szczepionki przeciw boreliozie z Lyme u ludzi.
Podane poniżej przykłady oraz fig. 1 i fig. 2 objaśniają wynalazek.
Figura 1 Sekwencja DNA i sekwencja aminokwasów antygenu 31 kD (OspA)
B. burgdorferi ZS7
Figura 2 Charakterystyka immunologiczna rekombinantowego białka rZS7/31 -2.
Przykład I. Wywoływanie zapalenia stawów, stanu zapalnego serca i zapalenia wątroby u myszy Scid przez zakażenie szczepem ZS7 B. burgdorferi
Traktowanie myszy B. burgdorferi
Dorosłym myszom C.B-17 Scid (homozygotyczne pod względem mutacji Scid) i C.B-17 wstrzyknięto podskórnie u nasady ogona dawki lxl05, 5x105, 1x106 lub 1x108 żywych lub zabitych (promienie UV) komórek B. burgdorferi.
Izolacja B. burgdorferi z kleszczy i myszy
Badania przeprowadzono używając hodowanego przez dłuższy czas szczepu B31 (ATCC 35210) oraz szczepu ZS7 (DSM 5527) B. burgdorferi świeżo izolowanego z samicy kleszcza Ixodes ricinus. Wszystkie szczepy B. burgdorferi hodowano w zmodyfikowanym podłożu Kelly (Barbour i in. 1983, Switzerland Curr. Microbiol., 8, 123). Komórki B. burgdorferi, izolowane z przewodu pokarmowego kleszczy uprzednio wyjałowionych etanolem lub z krwi zakażonych myszy, hodowano początkowo w podłożu Kelly z dodatkiem 8 gl/ml kanamycyny i 230 gg/ml fluorouracylu (Johnson i in., 1984, J. Clin. Microbiol. 1,81).
Odczyny serologiczne
Swoiste przeciwciała przeciw B. burgdorferi wykrywano konwencjonalną metodą ELISA (Justus i in., 1988, Wehrmed. Mschr. 32,263). Krzywą standardową dla zawartości immunoglobulin (Ig) otrzymywano przez powlekanie płytki anty-mysią IgG (rozcieńczenie 1:500, roztwór surowicy firmy Paesel, Frankfurt, RFN) i miareczkowanie całkowitej zawartości mysiej IgG lub IgM (Calbiochem, LaJolla, USA). Całkowitą IgM i IgG w surowicy oznaczono podobnie. Stężenie przeciwciał IgM lub IgG swoistych dla B. burgdorferi podano w gg/ml.
Barwienie immunofluorescencyjne i metodą Giemsy
Porcje po 50 gl krwi umieszczano pipetą w probówkach hematokrytowych (Bector-Dickinson, Reidelberg, RFN) i wirowano w wirówce hematokrytowej przy 5000 g (ECCO, RFN). Probówki przecinano na granicy między surowicą i erytrocytami i 5 gl i surowicy nakładano na szkiełko podstawowe (Superior, Bad Mergentheim, RFN). Szkiełko z naniesionymi próbkami surowicy suszono na powietrzu i utrwalano w 100% etanolu przez 1 minutę w -20°C. Po jednogodzinnej inkubacji w temperaturze pokojowej z hiperimmunizowaną surowicą króliczą przeciw B. burgdorferi (rozcieńczenie 1:20) szkiełka przemywano PBS i barwiono przez godzinę kozią surowicą antykróliczą koniugowaną z PITC (rozcieńczenie 1:20, Jackson Lab., West Grove, USA). Szkiełka przemywano, pokrywano gliceryną-żelatyną według Kaisera i natychmiast badano w mikroskopie fluorescencyjnym. Krople krwi niczym nie traktowane suszono na powietrzu, utrwalano w metanolu, barwiono odczynnikiem Giemsy (0,1%, Darmstdt, RFN), odbarwiano PBS i zatapiano w entellanie (Merck, Darmstadt, RFN).
Preparaty histologiczne i ich barwienie
W różnych okresach czasu po zakażeniu myszy B. burgdorferi pobierano narządy wewnętrzne (mózg, serce, płuca, wątroba, nerki, śledziona, stawy) i przechowywanoje albo w ciekłym azocie dla przygotowywania skrawków mrożonych, albo w 5% formalinie (w PBS) dla zatopienia w parafinie lub metakrylanie. Skrawki grubości 4 do 7 gm barwiono hematoksyliną-eozyną i zatapiano w
169 804 entellanie (Merck AG, Darmstadt, RFN). Badania immunohistologiczne wykonano używając systemu Streptawidyna-Biotyna-Peroksydaza (Kramer i in., 1989, Eur. J. Immunol., 19, 151).
Jak pokazuje tabela 1, u myszy Scid zakażonych żywymi zarazkami, obecność B. burgdorferi ZS7 i B31 we krwi stwierdzano przez cały okres doświadczenia. Tylko krętki szczepu ZS7 udało się po izolacji hodować in vitro, natomiast nie udało się to ze szczepem B31. Porównanie rekultywowanych komórek z pierwotnym izolatem B. burgdorferi ZS7 nie wykazało żadnych zmian w zawartości białka i obrazie plazmidów. W czasie całego okresu obserwacji u myszy Scid zakażonych B. burgdorferi nie stwierdzono przeciwciał lub tylko nieznaczne ich miano. U tych zwierząt nie znaleziono przeciwciał IgM lub IgG swoistych dla B. burgdorferi (Tabela 1). Natomiast wszystkie myszy kontrolne C.B-17, zakażone B. burgdorferi, wytworzyły duże ilości całkowitych Ig i podwyższone miano przeciwciał IgM i IgG swoistych dla B. burgdorferi. Między 7 a 20 dniem po zakażeniu B. burgdorferi ZS7 myszy Scid wykazały pierwsze kliniczne objawy zapalenia stawów (zaczerwienienie i obrzmienie obu stawów goleniowo-stępowych), które nasilały się z czasem. Nie stwierdzono natomiast objawów zapalenia stawów u myszy Scid, którym podano komórki B. burgdorferi ZS7 naświetlone promieniami UV albo żywe komórki B. burgdorferi B31, a także u myszy kontrolnych C.B-17 zakażonych żywymi komórkami B. burgdorferi ZS7.
Zmiany zapalne stawów stwierdzono również histopatologicznie u myszy Scid zakażonych żywym zarazkiem B. burgdorferi ZS7 (Tabela 1). Stwierdzono ciężkie uszkodzenia stawów manifestujące się obecnością przerostowych zmian zapalnych komórek błony maziowej, połączonych z erozją i zniszczeniem tkanki chrzęstnej i/lub kości. Następnie obserwowano ogólne zapalenie serca, z naciekami komórek jednojądrzastych we wsierdziu, mięśniu sercowym i osierdziu.
Obserwowano także postępujące zapalenie wątroby wraz z naciekiem komórek jednojądrzastych w okolicy żyły wrotnej i żyły centralnej, odczyny ziarninowe i w końcu wystąpienie zwłóknienia wątroby. Ponadto stwierdzono nieznaczne uszkodzenie nerek, płuc, mózgu i mięśni prążkowanych.
169 804
Tabela 1
Zakażenie myszy C.B-17 Scid i myszy kontrolnych C.B-17 B. burgdorferi Rcizolacja krętków z tkanek, miano przeciwciał i rozwój zapalenia stawów
B. burgdorferi B. burgdorferi Zapalenie stawów Przeciwciała (gg/ml)
szczep myszy szczep dawka zakażająca dzień po zakażeniu detekcja we krwi* izolacja** klinicznie° histopatologicznie całkowite Sil k-K swoiste I 1 GO t—1
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12
C.B-17 ZS7 5x105 7 + - - - - 20 - -
Scid 36 + +B + + - 21 - -
(n= 1) 49 + +B + + - 26 - -
59 + +B + + 336 - T
1 ZS7 1x108 7 + - + + - 108 - -
23 + +B + + - 54 - , -
ZS7 1x108 22 + - + + - 41 - -
29 + +G + + - - - -
87 + +B/G + + - - - -
ZS7 1-x105 - n.b. n.b. + n.b. n.b. n.b. n.b. n.b.
- n.b. n.b. + n.b. n.b. n.b. n.b. n.b.
ZS7 1x106 16 + + - + - - - -
ZS7 • lx108 16 - - - - - - - -
B31 1x108 22 + - - - 26 32 - -
B31 1x108 29 + - - - - - - -
22 - - - - - 47 - -
C.B-17 - 29 - Z - - - 54 364
n=7 ZS7 1x11)8 16 - - - - 2,515 5,963 438 56
- - - 24 - ' - - - 2,145 6,374 506 94
- - - - - - - 304 3,804 - -
- - - - - 216 1,9522 - -
* Zabarwienie metodą Giemsa lub immunofluorescencja, ** Izolacja z krwi (B), stawów (G), °+ Zaczerwienienie i obrzmienie stawów goleniowo-stępowych 00 -<7,5 gg/ml surowicy
Przykład II. Wpływ przeciwciała monoklonalnego swoistego dla antygenu 31kD B. burgdorferi na przebieg boreliozy Lyme u myszy Scid
Wytworzenie przeciwciała monoklonalnego
Mysz posiadająca sprawny układ immunologiczny, uodporniona komórkami B. burgdorferi, wytworzyła przeciwciała poliklonalne swoiste dlaB. burgdorferi (patrz tabela 1).
Dziesięciotygodniowe samice myszy szczepu wsobnego BALB/c uodporniono krętkami zhomogenizowanymi przez sonikację (B. burgdorferi szczep B31, ATCC 35210). Schemat uodpornienia
Dzień 0: 200 gg antygenu krętkowego z pełnym adjuwantem Freunda podskórnie
Dzień 21, 35, 49, 63: dawka przypominająca 100 gg antygenu krętkowego w roztworze soli buforowanym fosforanami dootrzewnowo
Dzień 66: pobranie śledziony i przygotowanie jednokomórkowej zawiesiny.
169 804
Immunizowane komórki śledziony poddano fuzji z komórkami linii szpiczaka Ag8-PAI, metodami standardowymi przy użyciu glikolu polietylenowego (J.H. Peters, H. Baumgarten, H. Schulze Monoklonale Antikorper Springer Verlag, Heidelberg).
Produkty fuzji wysiewano na płytki o 96 dołkach. Po 8 dniach hodowle komórkowe badano na obecność przeciwciał monoklonalnych swoistych dla B. burgdorferi metodą ELIS A na fazie stałej (J.H. Peters i in., j.w.).
Komórki hybrydoma z hodowli produkujących przeciwciała klonowano metodą granicznych rozcieńczeń. Charakterystykę komórek potomnych poszczególnych klonów określano ponownie testem ELISA na fazie stałej a także analizą Westem-Blot i badaniem immunofluorescencyjnym. Przeciwciało monoklonalne LA-2 podklasy IgG2b było produkowane i wydzielane przez jedną monoklonalną linię hybrydoma i reagowało w Westem-Blot ze strukturą 31kDa (OspA) wszystkich badanych szczepów B. burgdorferi (m.in. z izolatem ZS7 i B31) przy kontakcie z białkami B. burgdorferi rozdzielonymi elektroforetycznie na żelu z SDS i przeniesionymi na błonę przy pomocy Westem-Blot. Przeciwciała monoklonalne LA-26.1C (anti OspA IgG1), LA-25.1 (anti OspB (antygen 34 kD) IgG2b) i LA-27.1 (anti OspB (34 kDa antygen) IgG1) otrzymywano i charakteryzowano w sposób analogiczny.
Zakażenie myszy B. burgdorferi ZS7
Myszy C.B-17 Scid zakażono dawką 1x108 żywych komórek B. burgdorferi ZS7 podskórnie w okolicy nasady ogona.
Traktowanie myszy antysurowicami
Zakażone myszy Scid otrzymywały dwa razy w tygodniu różne antysurowice. Jednej grupie podawano NmS (normalna surowica mysia), drugiej IMS (surowica mysia odpornościowa), trzeciej przeciwciało monoklonalne LA-2 (przeciw antygenowi 31 kD B. burgdorferi). Dawki podawanych antysurowic wynosiły w pierwszym tygodniu 100 μΐ względnie 100 μ dla LA-2, w drugim tygodniu 200 μl względnie 200 μl dla LA-2, w trzecim tygodniu 300 μΐ względnie 300 μΐ dla LA-2.
Jak widać w tabeli 2 myszy Scid niczym nie traktowane lub te, którym podano NMS po 12 dniach wykazały kliniczne i histopatologiczne objawy zapalenia stawów względnie stanu zapalnego serca i zapalenia wątroby. Natomiast po podaniu myszom Seid przeciwciała monoklonalnego LA-2 objawy były wyraźnie słabsze. Klinicznie obserwowano tylko lekkie zaczerwienienia stawów, zaś histopatologicznie tylko nieznaczne zmiany. Myszy traktowane IMS nie wykazały klinicznych znamion zapalenia stawów.
Zarazki B. burgdorferi stwierdzono w hodowli in vitro tylko u myszy niczym nie traktowanych lub tych, które otrzymały NMS. U myszy, którym podano LA-2 lub IMS B. burgdorferi nie stwierdzono (Tabela 2).
Tabela 2
Podawanie B. burgdorferi oraz antysurowicy myszom C.B-17 Scid
Szczep myszy C.B-17 Scid Podanie antysurowicy Zapalenie stawów (po 12 dniach) kliniczne histopat. Zapalenieserca/ zapalenie wątroby histopat. Izolacja B. burgdorferi
klinicznie histopatolog.
n = 3 - + + + +
n = 3 NMS + + +
n = 2 IMS - - -
n = 3 LA-2 -** - -
* lekkie zaczerwienienie stawów ** tylko nieznaczne zmiany
169 804
Przykład III. Klonowanie przez ekspresję antygenu 31kD (OspA) B. burgdorferi
Przygotowanie DNA
Wysokocząsteczkowy DNA oczyszczano z hodowli szczepu ZS7 B. burgdorferi w zmodyfikowanym podłożu Kelly. Krętki pelletowano przez wirowanie przy 10 000 g i przemywano trzykrotnie buforem PBS. Wysuszony pellet krętków zawieszano w 10 ml TE (10 mmol/ł Tris, mmol/1 EDTA, pH 7,4), traktowano lizozymem (5 mg/ml) przez 15 minut w 30°C i DNA uwalniano przez dodanie 1 ml 20% SDS. Po dodaniu 1,5 ml NaCl (5 mol/l) roztwór ekstrahowano równą objętością fenolu, a następnie chloroformem. DNA wytrząsano przez dodanie 2 objętości etanolu absolutnego i inkubację w -20°C przez noc. Po odwirowaniu osad rozpuszczono w 0,5 ml TE i inkubowano z RNAzą A wolną od DNA-azy (20 pl/ml) przez 45 minut w 55°C, następnie trawiono przez godzinę proteazą K(0,1 pg/ml) w 37°C. Do roztworu dodawano 0,3 mol/l NaOAc i ponownie ekstrahowano feroleru-chloroformem jak wyżej. Po wytrąceniu etanolem DNA rozpuszczono w TE.
Wytworzenie puli genów
Wysokocząsteczkowy DNA został losowo rozerwany przez działanie ultradźwięków przez trzy sekundy. Zastosowano polimerazę TA-DNA (30 minut w 37°C) i enzym Klenowa (5 minut w 20°C) celem wyrównania końców otrzymanych fragmentów DNA. dNa o tępych końcach ligowano z wektorem ekspresji pUEXl w pozycji BamHI według strategii klonowania dopełniającego (Bresan i Stanley 1987, Nuci. Acid. Res., str. 1056). Po selekcji według wielkości przy pomocy chromatografii na sicie molekularnym Sephacryl S-1000 i transformacji kompetentnych komórek E. coli (MC 1061) udział powstałych w wyniku rekombinacji jednostek tworzących łysinki (pfu) oznaczono następująco: losowo wybrane kolonie przeniesiono do podłoża selekcyjnego (2 ml) (LB z 25 pg/ml ampicyliny) i hodowano do nasycenia. DNA plazmidowy izolowano zwykłą metodą lizy zasadowej i cięto przy pomocy BamHI. Ponad 50% analizowanych plazmidów zawierało inserty DNA średniej długości > 1,5 kb.
Wysiew na płytki i screening puli genów B. burgdorferi ZS7
Na płytki 24 x 24 cm wysiewano komórki o gęstości 7 000 pfu na płytkę i inkubowano przez noc w 30°C. Kolonie przenoszono na filtr nitrocelulozowy (NC) i przez dwugodzinną inkubację w 42°C indukowano ekspresję białka sprzężonego z beta-galaktozydazą w wyniku fuzji. Filtry umieszczano na bibule Whatma 3MM, uprzednio nasączonej 5% SDS, i inkubowano około 25 minut w 95°C. Następnie białka rozdzielano elektrycznie przy użyciu zwykłej aparatury do Westemblotting. Po obróbce filtra NC DNS-azą klonu immunoreaktywne identyfikowano przy pomocy przeciwciał monoklonalnych przez screening produktów ekspresji. Miejsca nieswoistego wiązania na filtrach NC eliminowano przez czterogodzinną inkubację w temperaturze pokojowej w PBS zawierającym 0,2% (w/v) żelatyny i 3 mmol/1 NaNi. Na koniec filtry z pozostałymi na nich hodowlami klonu LA-2 produkującego przeciwciało monoklonalne anty-31 kD inkubowano przez 18 godzin stale wstrząsając. Po dokładnym przemyciu (PBS + 1% v/v Triton X-100,PBS + 0,5mol/lNaCl,PBS +1 mol/l NaCl, każdy etap 10 minut) filtry inkubowano
1,5 godziny w temperaturze pokojowej stale wstrząsając, z rozcieńczonym 1:10 000 znakowanym peroksydazą preparatem F(ab)2 z króliczych przeciwciał przeciw mysiej IgG. Filtry ponownie przemywano jak wyżej i inkubowano z dwuaminobenzydyną jako substratem peroksydazy. Na 104 rekombinantów PFU 20 klonów reagowało z przeciwciałem monoklonalnym LA-2. Analiza sekwencji antygenu 31 kD (OspA).
Insert DNA klonu rekombinanta E. coli wykazującego dodatnią reakcję przeciwciała z LA-2 izolowano w zwykły sposób. Insert tego klonu zawierał całą długość genu OspA kodującego antygen 31 kDB. burgdorferi. Plazmid zawierający ten insert został oznaczony pZS-7/31-2 i zgodnie z konwencją budapeszteńską zdeponowany w DSM (pod numerem DsM 5528).
Rekombinowane białko produkowane przez ten immunododatni klon oznaczono rZS7/31-2. Oznaczono kodującą sekwencję DNA genu OspA. Jest ona przedstawiona na fig. 1.1-1.5 wraz z odpowiadającą jej sekwencją aminokwasów białka OspA.
Jak widać na fig.1 antygen 31 kD B. burgdorferi odpowiada białku zawierającemu 273 aminokwasy.
169 804
Wytwarzanie białka niesprzężonego w wyniku fuzji
a) Klon wytwarzający immunoreaktywne białko rZS7/31-2 hodowano przez noc w 30°C w 10 ml LB z ampicyliną. 1 ml hodowli przeniesiono do 100 ml podłoża selekcyjnego i hodowano w 30UC przy dobrym napowietrzeniu do gęstości 8x10 komórek na mi (A600=0,2). Ekspresję rekombinowanego białka osiągnięto przenosząc komórki gospodarza do 42°C. Po ochłodzeniu i odwirowaniu komórki przemyto buforem STE (10 mmol/l Tris, 100 mmol/l NaCl, 1 mmol/l EDTA pH 8,0) i osad zawieszono w 0,6 ml buforu litycznego (25% sacharoza, 50 mmol/1 Tris pH 8,0). Po dodaniu 150 μl lizozymu (10 mg/ml) mieszaninę inkubowano 15 minut na lodzie, po czym przez następne 15 minut na lodzie po dodaniu 18 μl DNA-azy 1(10 mg/ml) w obecności 5 μl 1 mol/l - chlorku magnezu. Następnie dodano 250 μl mieszanki detergentowej 4x (1 % Triton X 100, 0,5% dezoksycholanu, 0,1 mol/l NaCl, 10 mmol/l Tris, pH 7,4) i inkubowano 5 minut na lodzie. Po odwirowaniu osad przemyto dwukrotnie buforem A (50 mmol/1 Tris, 50 mmol/1 NaCl, 1 mmol/l EDTA, pH 8,0), zawieszono w 9 objętościach buforu A z dodatkiem 8 M mocznika i inkubowano przez godzinę w temperaturze pokojowej. Próbę rozcieńczono 9 częściami buforu B (50 mmol/1 KH2HPO4/K2HPO4,50 mol/l NaCl, 1 mmol/l EDTA, pH 10,7) i mieszano przez 30 minut w temperaturze pokojowej utrzymując pH 10,7 przez dodawanie KOH. Następnie pH roztworu obniżono do 7,0 dodając HCl. Próbę dializowano przez noc w 4°C wobec buforu A i wirowano 10 minut w 4°C przy 10 000 obr/min. w roztworze SS34. Nadsącz, zawierający rekombinowane białko, przechowywano 2-20°C.
b) Ponieważ klon wydziela immunoreaktywne białko rZS7/'31 -2 do podłoża hodowlanego, możliwe jest oczyszczenie go bezpośrednio z podłoża (chromatografia powinowactwa).
Preparacja rekombinowanego białka OspA (niesprzężonego) i oczyszczanie chromatografią powinowactwa
Rekombinowane białka na koniec oczyszczano chromatografią powinowactwa. W tym celu oczyszczone przeciwciała monoklonalne LA-2 zostały związane kowalencyjnie na aktywowanej Sepharozie CL 4B. Dializowany wyciąg mocznikowy z rekombinowanym białkiem adsorbowano na Sepharozie CL 4B sprzężonej z mysią IgG i nakładano na kolumnę LA-2 Sepharoza CL 4B. Po intensywnym płukaniu związane białko eluowano 0,1 mol/l glicyną - 0,1 mol/l NaCl, pH 2,5. Wartość pH zebranych frakcji zobojętniano przez natychmiastowe dodanie 1/10 objętości 0,5 mol/l K2HPO4. Frakcje zawierające białko zatężano i dializowano. Stopień oczyszczenia oznaczano elektroforezą w żelu poliakryloamidowym z SDS.
Charakterystyka immunologiczna rekombinowanego białka rZS7/31-2
Białko rZS7/31-2 zbadano immunologicznie. Dla porównania włączono do badań rekombinowane białko rB31/41-9 (antygen powierzchniowy 41 kD B. burgdorferi).
Płytki mikrotitracyjne z dołkami o płaskim dnie powlekano wyciągami mocznikowymi rekombinowanych białek rZS7/31 -2 lub rB31/41-9, względnie wyciągiem mocznikowym szczepu MC 1061 E. coli, użytym do ekspresji genów. Nieswoiste miejsca wiązania blokowano 0,2% żelatyną w buforowanym fosforanami roztworze soli. Dołki tak przygotowanych płytek mikrotitracyjnych wypełniono podanymi przeciwciałami monoklonalnymi LA-2 (anti-31 kD, Osp-A), LA-1 (anti-41 kD, flagellina), oraz ACHT-2 (anti-alfai-antychymotrypsyna).
Związane przeciwciała monoklonalne reagowały z gatunkowo swoistymi immunoglobulinami anti-mysimi znakowanymi peroksydazą. Związane przeciwciała znakowne peroksydazą oznaczono ilościowo stosując substrat peroksydazy ortofenylodiaminę. Absorpcję przy 492 nm (A492) mierzono bezpośrednio na płytkach przy pomocy automatycznego czytnika. Natężenie absorpcji jest miarą ilości związanych przeciwciał monoklonalnych.
Przeciwciało monoklonalne LA-2 reaguje swoiście z rZS7/31-2, nie reaguje natomiast z MC 1061 względnie rB31/41-9. Reakcja kontrolna przeciwciała monoklonalnego LA-1 jest swoista dla rB31/41-9. Kontrolne przeciwciało monoklonalne ACHT-2 (kontrolna ujemna) nie wykazuje reakcji z żadnym z tych białek.
Jak widać na fig. 2, epitop antygenowy rozpoznawany swoiście przez przeciwciało monoklonalne LA-2 wchodzi w skład białka rekombinanta rZS7/31-2 sklonowanego z genomu B. burgdorferi ZS7.
Przykład IV. Porównanie przeciwciał swoistych dla antygenu 31 kD (OspA) względem antygenu 34 kD (OspB) z przeciwciałami swoistymi dla antygenu 41 kD (flagellina).
169 804
Przeciwciała monoklonalne LA-2 i LA-26.1 rozpoznają antygen 31 kD OspA i należą do izotypu (podklasy) IgG2b lub IgG 1. Przeciwciała monoklonalne LA-25.1 i LA-27.1 rozpoznają antygen 34 kD OspA i należą do izotypu (podklasy) IgG2b lub IgG1. Przeciwciała monoklonalne LA-10 i LA-21 są swoiste dla związanego z rzęskami białka periplazmatycznego 41 kD B. burgdorferi i należą do izotypu lgG2a lub IgG 1. Wszystkie wymienione przeciwciała otrzymano w .sposób opisany w przykładzie Π. W obecnym doświadczeniu chodziło o ustalenie, czy również przeciwciała monoklonalne przeciw innemu antygenowi B. burgdorferi powodują ochronę myszy Scid przeciw objawom boreliozy z Lyme.
Poliklonalną surowicę odpornościową anti B31 pobierano od myszy C57BL/6 91 dni po podskórnym podaniu im dawki 1x108 komórek B31 B. burgdorferi. Poliklonalną IMS anti ZS7 pobierano od myszy C57BL/6 68 dni po podskórnym podaniu im dawki 1x108 komórek B. burgdorferi ZS7. Obie surowice zawierały 60 pg/ml swoistych przeciwciał, co stwierdzono metodą ELISA (Schaible i in., J. Exp. Med. 170 (1989), 1427-1432). Normalną surowicę mysią (NMS) pobierano od myszy C57BL niczym nie traktowanych.
W dniu inokulacji myszy B. burgdorferi i później w odstępach co4 dni myszy Scid otrzymywały dootrzewnowo podane wyżej przeciwciała IMS, NMS’ lub PBS według następującego schematu:
Dzień 0 i dzień 3: 100 pl
Dzień 7 i dzień 10: 200 pil
Dzień 13 i dzień 17: 300 pl
Myszy Scid, które otrzymały anti-ZS71MS, anti-B31IMS lub przeciwciało monoklonalne LA-2 nie wykazały widocznych klinicznych objawów zapalenia stawów, to znaczy nie wystąpiło zaczerwienienie i obrzęk stawów goleniowo-stępowych w ciągu 21 obserwacji. Również nie stwierdzono objawów stanu zapalnego serca i zapalenia wątroby. Badania histopatologiczne nie wykazały zmian w stawach, sercu i wątrobie myszy Scid, którym podano antI-ZS7 IMS, anti-B31 IMS lub przeciwciało monoklonalne LA-2.
Również inne przeciwciało monoklonalne swoiste dla OspA, LA-26.1 izotypu IgGl, a także swoiste dla OspB przeciwciała LA-25.1 i LA-27.1 powodowały złagodzenie objawów zapalenia stawów, stanu zapalnego serca i zapalenia wątroby. Wystąpiły tu lekkie zmiany patologiczne w badanych narządach.
W przeciwieństwie do tego, myszy Scid, którym podano bufor PBS, NMS lub przeciwciała monoklonalne przeciw flagellinie (LA-10 lub LA-21) wykazały kliniczne znamiona zapalenia stawów i zmiany patologiczne typowe dla myszy Scid niczym nie traktowanych (Tabela 3). U tych ostatnich zwierząt objawy nasilały się z upływem czasu po inokulacji zarazka i nie uległy złagodzeniu do końca okresu obserwacji. U myszy Scid uprzednio traktowanych anti-ZS7IMS lub przeciwciałem LA-2 nie udało się izolować krętków. Natomiast wykryto krętki immunofluorescencyjnie lub izolacją z krwi u myszy Scid traktowanych buforem PBS, NMS lub przeciwciałami monoklonalriymi LA-25.1, LA-26.1, LA-27.1, LA-10 i LA-21.
Tabela 3
Szczep C.B-17 Scid (liczba myszy) Podano Podklaaa IgG Kliniczna zapalenie stawów Histopatologia Wykrywalnośa B. burgdorferi (hodowL i lmmunofluor.
zapalenie okołostawowe stawów zapalenie serca
1 2 3 4 5 6 7
n=8 PBS (kontrola ujemna) + + + +
169 804
Tabela 3 (ciąg dalszy)
1 2 3 4 5 6 7
----4 n = 3 NMS (kontrola ujemna) + + + +
n = 3 anti-B31 IMS - -*
n = 2 1 i anti-ZS7 IMS - -* -
1-1 n = 6 LA-2 (OspA) 2b -* -
n = 3 LA-10 (flagellina) 2a + + +
n = 3 LA-21 (flagellina) 1 + + +/- +
n - 3 LA-26.1 (OspA) 1 + + +
n = 3 LA-25.1 (OspB) 2b + + + +
n = 3 LA-27.1 (OspB) 1 + + +
Stopień zmian histopatologicznych oznaczono: - brak,
-* subkliniczne, +/- umiarkowane, + ciężkie, ° Badanie immunofluorescencyjne było możliwe nie u wszystkich osobników
Przykład V. Wpływ surowicy odpornościowej myszy uodpornionych OspA ma przebieg boreliozy Lyme u myszy Scid
W tym doświadczeniu można było wykazać, że podanie natywnego OspA (izolowanego z B. burgdorferi ZS7) lub rekombinowanego OspA (izolowanego z E. coli bakterii transformowanych rekombinantowym plazmidem pZS-2/31-2 (DSM 5528) indukuje u normalnych myszy C57BL/6 wytwarzanie ochronnych przeciwciał poliklonalnych. Po podaniu tych przeciwciał występuje u myszy Scid ochrona przeciw boreliozie Lyme. Stwierdzono przy tym, że rekombinowany OspA wywołuje ochronną odpowiedz immunologiczną porównywalną z odpowiedzią na natywny OspA. Wyniki i szczegółowy przebieg doświadczenia podano w tabeli 4. Otrzymywanie rekombinanta OspA opisano w przykładzie III. Otrzymywanie OspA oraz uodpornienie myszy OspA przebiegało jak niżej:
Krętki w ilości 3,2x1010 mieszano przez dwie godziny na mieszadle magnetycznym w 5 ml PBS/7,5 ml n-butanolu, w obecności inhibitorów proteaz (5 mmol/l EDTA, 5 mmnl/l benzamidyny i 0,5 mmol/1 PMSF). Następnie mieszaninę wirowano przez 90 minut w 4°C przy 10 000 obr./min. w wirówce Sorvall (rotor kątowy). Fazę wodną, zawierającą białka powierzchniowe, zbierano i przemywano trzykrotnie chloroformem. Zawartość białka oznaczano mierząc ekstynkcję przy 280 nm, lub testem BCA.
W żelu srebrowym lub metodą Westemblot z surowicą króliczą anti B. burgdorferi stwierdzono dla szczepu ZS7 główny prążek w zakresie ciężaru cząsteczkowego 31 kDa, oraz słabe prążki w zakresie 20,34 i 65-68 kDa. Preparat butanolowo-wodny szczepu B31B. burgdorferi wykazał prążek przy 31 kDa oraz słabe prążki przy 20 i 34 kDa.
Uodpornienie myszy natywnym i rekombinowanym OspA
Myszom C57BL/6 C.B-17 wstrzykiwano podskórnie w okolicy nasady ogona, 3x w odstępach 7 do 10 dni 5 gg (natywny OspA szczepu B31) lub 10 gg (natywny OspA szczepu
169 804
ZS7, rekombinowany OspA ZS7) w 100 μl adjuwantu (ABM3, Fa, Sebak, Aidenbach, RFN). Począwszy od 3 tygodni po ostatniej dawce surowice można było pobierać przez 3 do 4 miesięcy. Zawartość swoistych przeciwciał oznaczano metodą ELISA.
Tabela 4
Wpływ monoklonalnych i poliklonalnych przeciwciał swoistych dla B. burgdorfen na wykrywalność krętków i rozwój zapalenia stawów u myszy Scid zakazonych B. burgdorfen ! Szczep C.B-17 l ! Rozwój zapalenia stawów tygodnie I Wykrywalność1
liczba myszy Podano 1 2 3 B. burgdorferi
n = 6 PBS (kontrola ujemna) + + + — 6/6
n = 6 LA-2 - - - 0/3
n= 2 anti OspA IMS (natywny) - - - 0/2
n = 3 anti OspA IMS (rekomb) - - - 0/3
Pierwsza dawka przeciwciał dootrzewnowo (10 μΐ) w dniu 0 (dzień zakażenia B. burgdorferi ZS7 1x108 komórek podskórnie u nasady ogona). Następne dawki przeciwciał dzień 4 (100 μ!, dzień 7 (200 μΠ, dzień 11 (200 μθ, dzień 14 (300 μθ, dzień 18 (300 μ!) dootrzewnowo.
Fig. 2 i-----------1 rZS 7/31-2 MC 1061 r8 31/41-9
169 804
Fig.1 atgaaaaaatatttattgggaataggtctaatattagccttaatagcatgtaagcaaaat mkkyllgiglilaliackqn gttagcagccttgacgagaaaaacagcgtttcagtagatttgcctggtgaaatgaacgtt VS SLDEKNSVSVDLPGEMNV cttgtaagcaaagaaaaaaacaaagacggcaagtacgatotaattgcaacagtagacaag
LVSKEXNKDGKYDLIATVDK cttgagcttaaaggaacttctgataaaaacaatggatctggagtacttgaaggcgtaaaa
LELKGTSDKNNGSGVLEGVK gctgacaaaagtaaagtaaaattaacaatttctgacgatctaggtcaaaccacacttgaa
ADKSKVKLTISDDLGQTTLE
VFKEDGKTLVSKKVTSKDKS tcaacagaagaaaaattcaatgaaaaaggtgaagtatctgaaaaaataataacaagagca
STEEKFNEKGEVSEKIITRA oacggaaccagacttgaatacacagaaattaaaagcgatggatctggaaaagctaaagag 'dgtrleyteiksdgsgkake gttttaaaaagctatgttcttgaaggaactttaactgctgaaaaaacaacattggtggtt
VLKSYVLEGTLTAEKTTLVV aaagaaggaactgttactttaagcaaaaatatttcaaaatctggggaagtttcagttgaa KEGTV T-LSKNISKSGEVSVE cttaatgacactgacagtagtgctgctactaaaaaaactgcagcttggaattcaggcact
LNDTDSSAATKKTAAWNSGT tcaactttaacaattactgtaaacagtaaaaaaactaaagaccttgtgtttacaaaagaa
STLTITVNSKKTKDLVFTKE aacacaattacagtacaacaatacgactcaaatggcaccaaattagaggggtcagcagtt
NTITVQQYDSNGTKLEGSAV gaaattacaaaacttgatgaaattaaaaacgctttaaaataa
EITKLDEIKNALK*
Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 90 egz. Cena 4,00 zł

Claims (10)

  1. Zastrzeżenia patentowe
    1. Sposób wytwarzania nowej szczepionki do biernego uodpamiania przeciw boreliozie z Lyme, znamienny tym, że zwierzęta doświadczalne, zwłaszcza myszy, uodpamia się antygenem, który daje reakcję immunologiczną z przeciwciałem monoklonalnym przeciw antygenowi OspA o wielkości 31 kD Borrelia burgdorferi i z uodpornionych zwierząt otrzymuje się zwykłym sposobem przeciwciała poliklonalne lub monoklonalne ochronne przeciw antygenowi OspA.
  2. 2. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że monoklonalne przeciwciała otrzymuje się przez fuzję limfocytów lub komórek śledziony uodpornionego zwierzęcia doświadczalnego, w szczególności myszy, wytwarzając linię komórkową hybrydomy, która produkuje przeciwciało monoklonalne swoiste dla antygenu OspA Borrelia burgdorferi i prowadzenie hodowli wytworzonej linii komórkowej hybrydomy.
  3. 3. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że do uodpornienia stosuje się antygen OspA szczepów ZS7.(Ł)SM 5527) i/lub B31 (ATCC 35210).
  4. 4. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że do uodpornienia stosuje się antygen wytworzony techniką rekombinacji DNA.
  5. 5. Sposób według zastrz. 1 albo 4, znamienny tym, że do uodpornienia stosuje się antygen, który zawiera następującą sekwencję aminokwasów lub immunogenny epitop tej sekwencji:
    atgaaaaaatatttattgggaataggtctaatattagccttaatagcatgtaagcaaaat
    MKKYLLGIGLILALIACKQN gttagcagccttgacgagaaćoacagcgtttcagtagatttgcctggtgaaatgaacgtt
    VSSLDEKNSVSVDLPGEMNV cttgtaagcaaagBaaaaaacaaaga.cggcaagtacgatctaattgcaacagtagacaag
    LVSKEKNKDGKYDLIATVDK cttgagcttaaaggaacttctgataaaaacaatggatctggagtacttgaaggcgtaaaa
    LELKGTSDKNNGSGVLEGVK gctgacaaaagtaaagtaaaattaacaatttctgacgatctaggtcaaaccacacttgaa
    ADKSKVKLTISDDLGQTTLE
    VFKEDGKTLVSKKVTSKDKS tcaacagaagaaaaattcaatgaaaaaggtgaagtatctgaaaaaataataacaagagca
    STEEXFNEKGEVSEKIITRA gacggaaccagacttgaatacacagaaattaaaagcgatggatctggaaaagctaaagag
    DGTRLEYTEIKSDGSGKAKE gttttaaaaagctatgttcttgaaggaactttaactgctgaaaaaacaacattggtggtt
    VLKSYVLEGTLTAEKTTLVV aaagaaggaactgttactttaagcaaaaatatttcaaaatctggggaagtttcagttgaa KEGTVT LSKNISXSGEVSVE cttaatgacactgacagtagtgctgctactaaaaaaactgcagcttggaattcaggcact
    LNDTDSSAATKKTAAWNSGT
    STLTITVNSKXTXDLVFTKE aacacaattacagtacaacaatacgactcaaatggcaccaaattagaggggtcagcagtt
    NTITVQQYDSNGTKLEGSAV gaaattacaaaacttgatgaaattaaaaacgctttaaaataa
    EITKLDEIKHALK*
  6. 6. Sposób według zastrz. 4, znamienny tym, że stosuje antygen, który jest białkiem fuzyjnym sprzężonym z beta-galaktozydazą lub białkiem niesprzężonym.
    169 804
    Ί. Sposób wytwarzania nowej szczepionki do biernego uodparniania przeciw boreliozie z Lyme, znamienny tym, że zwierzęta doświadczalne, zwłaszcza myszy, uodpamia się antygenem, który daje reakcję immunologiczną z przeciwciałem monoklonalnym przeciw antygenowi OspA o wielkości 31 kD i/lub OspB o wielkości 34 kD Borrelia ourgdoneri i z uodpornionych zwierząt otrzymuje się zwykłym sposobem przeciwciała poliklonalne lub monoklonalne ochronne przeciw antygenom OspA i/lub OspB.
  7. 8. Sposób według zastrz. 7, znamienny tym, że przeciwciała monoklonalne otrzymuje się przez fuzję limfocytów lub komórek śledziony uodpornionego zwierzęcia doświadczalnego, w szczególności myszy, wytwarzając linię komórkową hybrydomy, która produkuje przeciwciało monoklonalne swoiste dla antygenu OspA i/lub OspB Borrelia burgdorferi.
  8. 9. Sposób według zastrz. 7, znamienny tym, że do uodpornienia stosuje się antygen OspA i/lub OspB szczepów ZS7 (DSM 5527) i/lub B31 (ATCC 35210).
  9. 10. Sposób według zastrz. 7, znamienny tym, że do uodpornienia stosuje się antygeny wytworzone techniką rekombinacji DNA.
  10. 11. Sposób według zastrz. 10, znamienny tym, że stosuje się antygen, który jest białkiem fuzyjnym sprzężonym z beta-galaktozydazą lub białkiem niesprzężonym.
    * * *
PL90286918A 1989-09-19 1990-09-18 Sposób wytwarzania nowej szczepionki do biernego uodparniania przeciw boreliozie z Lyme PL PL PL169804B1 (pl)

Applications Claiming Priority (2)

Application Number Priority Date Filing Date Title
DE3931236 1989-09-19
DE4015911A DE4015911A1 (de) 1989-09-19 1990-05-17 Impfstoff gegen die lyme-krankheit

Publications (1)

Publication Number Publication Date
PL169804B1 true PL169804B1 (pl) 1996-09-30

Family

ID=25885304

Family Applications (2)

Application Number Title Priority Date Filing Date
PL90307358A PL170229B1 (pl) 1989-09-19 1990-09-18 Sposób wytwarzania antygenów PL PL
PL90286918A PL169804B1 (pl) 1989-09-19 1990-09-18 Sposób wytwarzania nowej szczepionki do biernego uodparniania przeciw boreliozie z Lyme PL PL

Family Applications Before (1)

Application Number Title Priority Date Filing Date
PL90307358A PL170229B1 (pl) 1989-09-19 1990-09-18 Sposób wytwarzania antygenów PL PL

Country Status (24)

Country Link
US (6) US5178859A (pl)
EP (5) EP0643974B1 (pl)
JP (3) JP3205932B2 (pl)
KR (2) KR100205462B1 (pl)
AT (4) ATE191499T1 (pl)
AU (1) AU651560B2 (pl)
CA (1) CA2025597C (pl)
CZ (2) CZ284538B6 (pl)
DE (5) DE4015911A1 (pl)
DK (4) DK0418827T3 (pl)
ES (4) ES2082812T3 (pl)
FI (1) FI102248B1 (pl)
GR (3) GR3018995T3 (pl)
HK (2) HK1002405A1 (pl)
HR (1) HRP940545B1 (pl)
HU (2) HU212716B (pl)
IE (1) IE903377A1 (pl)
NO (2) NO311767B1 (pl)
NZ (1) NZ235260A (pl)
PL (2) PL170229B1 (pl)
PT (1) PT95349B (pl)
SI (1) SI9011773B (pl)
SK (3) SK283089B6 (pl)
YU (2) YU48250B (pl)

Cited By (1)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
WO2014065679A1 (en) 2012-10-22 2014-05-01 Instytut Chemiii Bioorganicznej Pan Lyme disease vaccine

Families Citing this family (44)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
DK590288D0 (da) 1988-10-24 1988-10-24 Symbicom Ab Kemiske forbindelser
US6143872A (en) * 1988-10-24 2000-11-07 Symbicom Aktiebolag Borrelia burdorferi Osp A and B proteins and immunogenic peptides
US7094391B1 (en) * 1988-10-24 2006-08-22 The University Of Texas System Compositions and methods for administering Borrelia burgdorferi antigens
US5777095A (en) * 1988-10-24 1998-07-07 Symbicom Aktiebolag Osp A and B Sequence of Borrelia burgdonferi strains ACA1 and IP90
DE4015911A1 (de) * 1989-09-19 1991-03-28 Max Planck Gesellschaft Impfstoff gegen die lyme-krankheit
US5582829A (en) * 1990-04-05 1996-12-10 Rx Technologies, Inc. Sonicated borrelia burgdorferi vaccine
SG47447A1 (en) 1990-06-15 1998-04-17 Univ Yale Compositions and methods for the prevention and diagnosis of lyme disease
ATE196425T1 (de) * 1990-07-06 2000-10-15 American Home Prod Impfstoff gegen die lyme-krankheit
CA2057536C (en) * 1990-12-21 1999-10-26 John J. Dunn Cloning and expression of borrelia lipoproteins
US6872550B1 (en) 1991-07-11 2005-03-29 Baxter Vaccine Ag Immunogenic formulation of OspC antigen vaccines for the prevention and treatment of lyme disease and recombinant methods for the preparation of such antigens
US6221363B1 (en) * 1991-07-11 2001-04-24 Baxter Aktiengesellschaft Vaccine for the prevention of lyme disease
US6676942B1 (en) 1991-08-15 2004-01-13 Smithkline Beecham Biologicals (S.A.) Osp a proteins of Borrelia burgdorferi subgroups, encoding genes and vaccines
EP0877085A1 (en) * 1991-08-15 1998-11-11 SMITHKLINE BEECHAM BIOLOGICALS s.a. OspA protein of borrelia burgdorferi subgroups, encoding genes and vaccines
WO1993008299A1 (en) * 1991-10-18 1993-04-29 Connaught Laboratories Inc. Preparation of recombinant borrelia proteins
EP0540457A1 (en) * 1991-10-22 1993-05-05 Symbicom Ab Improvements in Borrelia burgdorferi diagnosis and prophylaxis
US6303129B1 (en) * 1992-07-28 2001-10-16 Rx Technologies Production of borrelia burgdorferi vaccine, product produced thereby and method of use
US5656451A (en) * 1993-07-30 1997-08-12 Yale University OspE, OspF, and S1 polypeptides in borrelia burgdorferi
US6716591B1 (en) 1993-07-30 2004-04-06 Yale University B. burgdorferi polypeptides
US7008625B2 (en) 1993-11-01 2006-03-07 Research Foundation Of The State University Of New York Recombinant constructs of Borrelia burgdorferi
US5558993A (en) * 1994-06-17 1996-09-24 The Regents Of The University Of California Cloned Borrelia burgdorferi virulence protein
GB9511909D0 (en) * 1995-06-12 1995-08-09 Microbiological Res Authority Vaccine
US6437116B1 (en) 1996-02-21 2002-08-20 Board Of Regents, The University Of Texas System VMP-like sequences of pathogenic borrelia
DE19632862B4 (de) 1996-08-14 2006-08-03 Mikrogen Molekularbiologische Entwicklungs-Gmbh Immunologisch aktive Proteine von Borrelia burgdorferi, dafür kodierende Nukleinsäuren sowie deren Verwendung in Testkits und als Impfstoffe
US6458555B1 (en) * 1996-08-21 2002-10-01 Gerd Bach Cytologic method of examining mucous membranes
US6060082A (en) * 1997-04-18 2000-05-09 Massachusetts Institute Of Technology Polymerized liposomes targeted to M cells and useful for oral or mucosal drug delivery
DE19740735A1 (de) * 1997-09-16 1999-03-18 Max Planck Gesellschaft Arzneimittel zur Therapie einer manifesten Lyme-Borreliose
US6306623B1 (en) * 1998-02-24 2001-10-23 The University Of California Leptospiral major outer membrane protein LipL32
WO2000006745A1 (en) 1998-07-31 2000-02-10 Gundersen Lutheran Medical Foundation, Inc. Uses of the borreliacidal epitope(s) of borrelia burgdorferi outer surface protein c (ospc) as vaccine
WO2000056298A2 (en) * 1999-03-19 2000-09-28 Luitpold Pharmaceuticals, Inc. Treatment of lyme disease with polysulfated glycosaminoglycan formulations
WO2000078345A1 (en) * 1999-06-21 2000-12-28 Milkhaus Laboratory, Inc. Method for treatment of lyme disease
ES2298249T3 (es) 2000-08-18 2008-05-16 Research Foundation Of State University Of New York Ospa modificada de borrelia burgdorferi.
US7847084B2 (en) 2002-12-20 2010-12-07 Board Of Regents, The University Of Texas System VMP-like sequences of pathogenic Borrelia species and strains
SG176451A1 (en) 2006-11-03 2011-12-29 Schering Plough Ltd Canine lyme disease vaccine
EP2361930A3 (en) 2007-03-26 2011-10-26 Dako Denmark A/S Multimers of MHC-peptide complexes and uses thereof in Borrelia infectious diseases
EP2167536A1 (en) 2007-07-03 2010-03-31 Dako Denmark A/S Mhc multimers, methods for their generation, labeling and use
US10611818B2 (en) 2007-09-27 2020-04-07 Agilent Technologies, Inc. MHC multimers in tuberculosis diagnostics, vaccine and therapeutics
US10968269B1 (en) 2008-02-28 2021-04-06 Agilent Technologies, Inc. MHC multimers in borrelia diagnostics and disease
US10722562B2 (en) 2008-07-23 2020-07-28 Immudex Aps Combinatorial analysis and repair
GB0817244D0 (en) 2008-09-20 2008-10-29 Univ Cardiff Use of a protein kinase inhibitor to detect immune cells, such as T cells
US10369204B2 (en) 2008-10-02 2019-08-06 Dako Denmark A/S Molecular vaccines for infectious disease
US11992518B2 (en) 2008-10-02 2024-05-28 Agilent Technologies, Inc. Molecular vaccines for infectious disease
CA2781110C (en) * 2009-11-17 2018-07-31 Abaxis, Inc. Peptides and methods for the detection of lyme disease antibodies
US8758772B2 (en) 2011-11-04 2014-06-24 Abaxis, Inc. Peptides and methods for the detection of lyme disease antibodies
US9610336B1 (en) * 2014-07-16 2017-04-04 Amiram Katz Immunotherapy for lyme disease

Family Cites Families (14)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
DK590288D0 (da) * 1988-10-24 1988-10-24 Symbicom Ab Kemiske forbindelser
US4772464A (en) 1985-08-01 1988-09-20 Miles Laboratories, Inc. Protective antibodies to serotypic determinants of flagellar antigens
US4888276A (en) 1986-06-26 1989-12-19 Minnesota Mining And Manufacturing Company Method and composition for the diagnosis of Lyme disease
US4721617A (en) 1986-08-14 1988-01-26 Regents Of The University Of Minnesota Vaccine against lyme disease
US5034515A (en) * 1987-09-22 1991-07-23 Wisconsin Alumni Research Foundation Staphylococcal fibronectin receptor, monoclonal antibodies thereto and methods of use
DE4015911A1 (de) * 1989-09-19 1991-03-28 Max Planck Gesellschaft Impfstoff gegen die lyme-krankheit
WO1991009870A1 (de) * 1989-12-22 1991-07-11 Mikrogen Molekularbiologische Entwicklungs-Gmbh Immunologisch aktive proteine von borrelia burgdorferi, zusammenhängende testkits und impfstoff
SG47447A1 (en) * 1990-06-15 1998-04-17 Univ Yale Compositions and methods for the prevention and diagnosis of lyme disease
ATE196425T1 (de) * 1990-07-06 2000-10-15 American Home Prod Impfstoff gegen die lyme-krankheit
CA2057536C (en) * 1990-12-21 1999-10-26 John J. Dunn Cloning and expression of borrelia lipoproteins
EP0877085A1 (en) * 1991-08-15 1998-11-11 SMITHKLINE BEECHAM BIOLOGICALS s.a. OspA protein of borrelia burgdorferi subgroups, encoding genes and vaccines
WO1993004157A1 (en) * 1991-08-27 1993-03-04 Novo Nordisk A/S Detergent compositions
WO1993008299A1 (en) * 1991-10-18 1993-04-29 Connaught Laboratories Inc. Preparation of recombinant borrelia proteins
WO1993007897A1 (en) * 1991-10-21 1993-04-29 Medimmune, Inc. Bacterial expression vectors containing dna encoding secretion signals of lipoproteins

Cited By (1)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
WO2014065679A1 (en) 2012-10-22 2014-05-01 Instytut Chemiii Bioorganicznej Pan Lyme disease vaccine

Also Published As

Publication number Publication date
CZ284616B6 (cs) 1999-01-13
PT95349A (pt) 1991-05-22
JP3418171B2 (ja) 2003-06-16
IE903377A1 (en) 1991-04-10
GR3018995T3 (en) 1996-05-31
EP0633028B1 (de) 1999-11-17
NO20014624L (no) 1991-03-20
NO904062L (no) 1991-03-20
EP0643974A1 (de) 1995-03-22
EP0633313A1 (de) 1995-01-11
GR3032010T3 (en) 2000-03-31
FI102248B (fi) 1998-11-13
SK283088B6 (sk) 2003-02-04
ATE186646T1 (de) 1999-12-15
CZ97095A3 (en) 1995-09-13
NZ235260A (en) 1993-04-28
JP3205932B2 (ja) 2001-09-04
US6613331B1 (en) 2003-09-02
HU212716B (en) 1996-10-28
NO315905B1 (no) 2003-11-10
KR100202128B1 (en) 1999-06-15
SK151098A3 (en) 1999-04-13
DK0643974T3 (da) 1999-09-06
HU211228A9 (en) 1995-11-28
NO20014624D0 (no) 2001-09-24
CZ284538B6 (cs) 1998-12-16
DE59010863D1 (de) 1999-02-25
HK1002405A1 (en) 1998-08-21
YU49370B (sh) 2005-09-19
ATE191499T1 (de) 2000-04-15
SI9011773A (sl) 1998-04-30
GR3033675T3 (en) 2000-10-31
ES2145077T3 (es) 2000-07-01
NO904062D0 (no) 1990-09-18
DK0633028T3 (da) 2000-04-10
EP0633028A1 (de) 1995-01-11
JPH03209400A (ja) 1991-09-12
DE59009978D1 (de) 1996-02-01
HK1013620A1 (en) 1999-09-03
HRP940545A2 (en) 1997-04-30
EP0643974B1 (de) 1999-01-13
SK283089B6 (sk) 2003-02-04
SK151198A3 (en) 1999-04-13
SI9011773B (en) 2001-12-31
EP0861664A3 (de) 1999-02-24
DK0418827T3 (da) 1996-05-06
ES2082812T3 (es) 1996-04-01
ES2141182T3 (es) 2000-03-16
EP0861664A2 (de) 1998-09-02
AU651560B2 (en) 1994-07-28
DK0633313T3 (da) 2000-07-24
JP3328644B2 (ja) 2002-09-30
YU9097A (sh) 1999-06-15
EP0633313B1 (de) 2000-04-05
FI904597A0 (fi) 1990-09-18
US5856447A (en) 1999-01-05
PT95349B (pt) 1997-06-30
SK280285B6 (sk) 1999-11-08
EP0418827A1 (de) 1991-03-27
IE990173A1 (en) 2000-11-01
HRP940545B1 (en) 2000-06-30
US5686267A (en) 1997-11-11
JP2001069969A (ja) 2001-03-21
EP0418827B1 (de) 1995-12-20
DE4015911A1 (de) 1991-03-28
JP2001204467A (ja) 2001-07-31
KR910005889A (ko) 1991-04-27
US5780030A (en) 1998-07-14
NO311767B1 (no) 2002-01-21
AU6244490A (en) 1991-03-28
CA2025597C (en) 2004-02-03
CA2025597A1 (en) 1991-03-20
ES2129551T3 (es) 1999-06-16
KR100205462B1 (ko) 1999-07-01
SK456090A3 (en) 1999-11-08
FI102248B1 (fi) 1998-11-13
HU905816D0 (en) 1991-03-28
DE59010903D1 (de) 2000-05-11
DE59010888D1 (de) 1999-12-23
ATE131732T1 (de) 1996-01-15
YU48250B (sh) 1997-09-30
US5434077A (en) 1995-07-18
CZ456090A3 (cs) 1998-08-12
HUT59613A (en) 1992-06-29
YU177390A (sh) 1993-05-28
PL170229B1 (pl) 1996-11-29
ATE175576T1 (de) 1999-01-15
US5178859A (en) 1993-01-12

Similar Documents

Publication Publication Date Title
PL169804B1 (pl) Sposób wytwarzania nowej szczepionki do biernego uodparniania przeciw boreliozie z Lyme PL PL
Simon et al. Recombinant outer surface protein A from Borrelia burgdorferi induces antibodies protective against spirochetal infection in mice
US5747294A (en) Compositions and methods for the prevention and diagnosis of lyme disease
IE83320B1 (en) Vaccine against lyme disease
SK279250B6 (sk) Vakcína s obsahom proteínu pc na prevenciu lymskej
US5807685A (en) OspE, OspF, and S1 polypeptides in Borrelia burgdorferi
KR20100139096A (ko) 조성물, 방법 및 키트
US20040258695A1 (en) Transferrin binding peptides and uses thereof
US6716591B1 (en) B. burgdorferi polypeptides
AU673912B2 (en) Vaccine against lyme disease
EP0492525A2 (en) Babesial protease antigen

Legal Events

Date Code Title Description
LAPS Decisions on the lapse of the protection rights

Effective date: 20050918