NL8502051A

NL8502051A - Hydrothermische werkwijze voor de bereiding van magnetoplumbitisch ferriet.

Info

Publication number: NL8502051A
Application number: NL8502051A
Authority: NL
Original assignee: Dowa Mining Co
Priority date: 1984-07-31
Filing date: 1985-07-17
Publication date: 1986-02-17
Also published as: JPH0148207B2; US4789494A; DE3527478C2; JPS6140823A; DE3527478A1

Description

* * * '*

A

-1- 24769/Vk/tj

Korte aanduiding: Hydrothermische werkwijze voor de bereiding van magneto-plumbitisch ferriet.

De onderhavige uitvinding heeft betrekking op een werkwijze 5 voor de hydrothermische bereiding van een magnetoplumbitisch ferriet in poedervorm. Dit kan bij voorkeur worden gebruikt als magnetisch materiaal voor de registratie met een hoge dichtheid.

De conventionele magnetische registratie is afhankelijk van de magnetisatie die wordt geinduceerd binnen een registreermedium en even-10 wijdig loopt aan het vlak van het registreermedium. Dit systeem is niet bijzonder geschikt voor registratie bij hoge dichtheid omdat de registreer-dichtheid hiervan wordt beperkt door het demagnetiserende veld dat toeneemt wanneer de mate van de registreerdichtheid in het medium toeneemt. Een alternatieve registreermethode die in het algemeen wordt aangegeven als 15 "loodrechte magnetiseerregistratie" is voorgesteld en er zijn actieve pogingen gedaan om deze nieuwe methode in de praktijk toe te passen.

Volgens de registratie met loodrechte magnetisering waarbij de magnetisering wordt geinduceerd in een richting die loodrecht is op het oppervlak van de registreerlaag en twee nabij gelegen microscopische mag-20 neten in het medium ongelijke polen hebben bij het tussenvlak, veroorzaakt dit een kleiner demagnetiserend veld en verzekert de retentie van een grotere remanentie. Bij kortere golflengten wordt een sterkere magnetisering geinduceerd omdat het demagnetiserende veld wordt verlaagd en nabij gelegen magneten met tegengesteld gerichte polen elkaar aantrekken. Van-25 wege deze eigenschappen is het registreersysteem met loodrechte magnetisatie inherent geschikt voor registratie bij hoge dichtheid.

Het medium dat wordt toegepast bij het registreersysteem met loodrechte magnetisatie moet een as hebben van gemakkelijke magnetisering die wordt georienteerd in een richting loodrecht op het oppervlak 30 van het medium en een gesputterde Co-Cr film is als dergelijk medium voorgesteld. Deze Co-Cr film omvat echter ingewikkelde bewerkingen bij het vervaardigen hiervan en is niet effectief met het oog op de kosten omdat dure materialen moeten worden toegepast.

Een registreermedium van het deklaag-type dat wordt ver-35 vaardigd door het aanbrengen van een poeder van een magnetoplumbitisch ferrietpoeder op een filmbasis vindt meer en meer ingang als alternatief voor de gesputterde Co-Cr film en er zijn aanzienlijke pogingen gedaan cm dit type registreermedium op grote schaal toe te passen. Er zijn diverse J = Λ -A -5» ?

-J* ^ L

«* i f ' -2- 24769/Vk/tj r voordelen inherent aan het nieuwe registreermedium waarbij een poeder van magnetoplumbitisch ferriet als deklaag wordt aangebracht op een basisfilm: ten eerste de techniek voor het aanbrengen van een deklaag van een magnetische laag op een basisfilm die reeds vele jaren is toegepast bij het ver-5 vaardigen van andere soorten magnetische registreermedia en de opgedane ervaring kan makkelijk worden toegepast bij het vervaardigen van registreermedia met loodrechte magnetisering en ten tweede kunnen de bestaande apparaten voor het vervaardigen worden toegepast zodat het niet nodig is grote investeringen te doen en verder is de techniek voor het bedekken efficiënter 10 dan sputteren en wordt de produktie van de registreermedia economisch.

Het poeder van magnetoplumbitisch ferriet, zoals Ba-ferriet, omvat deeltjes in een hexagonale vlakke vorm, met een as van makkelijke magnetisering in een richting loodrecht op het plaatoppervlak. Wanneer daarom een suspensie van dit poeder wordt aangebracht op een basisfilm kun-15 nen de afzonderlijke deeltjes makkelijk evenwijdig worden gericht aan het oppervlak van de basisfilm waardoor een monoaxiale anisotropie wordt verkregen in een richting loodrecht op het bedekte oppervlak. Vanwege deze eigenschappen wordt het Ba-ferrietpoeder met voordeel toegepast als magnetisch materiaal voor de registratie met loodrechte magnetisering. Ook 20 kunnen met voordeel poeders worden toegepast van magnetoplumbitisch Sr-ferriet, Pb-ferriet, Ca-ferriet en combinaties hiervan.

Magnetiplumbitische ferrietpoeders kunnen echter in feite niet worden toegepast als magnetische materialen voor registratie met loodrechte magnetisering tenzij ze gelijktijdig aan diverse eisen voldoen. Ten 25 eerste moet de verzadigingsmagnetisering zo hoog mogelijk zijn; Ba-ferriet moet bijvoorbeeld een mate van verzadigde magnetisering hebben die zo dicht mogelijk is gelegen bij de theoretische waarde te weten 72 emu/g. Ten tweede moet de coërcitiefkracht worden verlaagd zodat deze is gelegen in het gebied van 200 - 2.000 0e. De kristallen van magnetoplumbitische ferrieten 30 hebben een grote mate van anisotropie en hebben hoge coërcitiefkrachten die vaak zijn gelegen boven ongeveer 3.000 Oe. Dergelijke hoge waarden van de co'ércitiefkracht geven een verzadiging van de kop en maken de registratie met een hoge dichtheid moeilijk te bereiken.Ten derde moet de kor-relgrootte zijn gelegen tussen 0,01 en 0,5 jam teneinde een effectieve re-35 gistratie te verzekeren en playback bij korte golflengten (<1,0 um), hetgeen als voorbeeld wordt toegepast bij loodrechte magnetische registratie met hoge dichtheid. Ten vierde moeten de korrels zijn gelegen in een dunne plaatvorm en de plaatverhouding hiervan (breedte/dikte) is bij voorkeur 8502051

- V

t * * -3- 24769/Vk/tj ten minste 3. Naast deze eisen moet een verfsamenstelling die de ferrietdeeltjes bevat hierin gelijkmatig worden gedispergeerd hetgeen noodzakelijk is voor de bereiding van een goed registreermedium en teneinde deze doelstelling te bereiken zijn sterk dispergeerbare ferrietdeeltjes zonder 5 gesinterde of samengeklonterde korrels noodzakelijk.

Zoals algemeen bekend kunnen magnetoplumbitische ferrietdeeltjes worden bereid volgens de droge methode of volgens de hydrother-mische methode. Ze hebben hun eigen voordelen en nadelen en geen van de voorgestelde technieken zijn tot nu toe in staat tot het bereiden van fer-10 rietpoeders die voldoen aan andere hierboven vermelde eisen.

De Japanse niet-onderzochte octrooiaanvrage 125219/1981 vermeldt de bereiding van magnetoplumbitiseh ferrietpoder dat kan worden toegepast bij de loodrechte magnetische registratie volgens de droge methode.

De Japanse niet-onderzochte octrooiaanvragen 149328/1981 en 160328/1981 15 vermelden het gebruik van de hydrothermische methode bij de bereiding van hetzelfde magnetoplumbitische ferrietpoeder.

Meer in het bijzonder geldt de werkwijze zoals vermeld in de Japanse niet-onderzochte octrooiaanvrage 125219/1981 die de volgende stappen omvat: mengen van bepaalde hoeveelheden componenten waarvan 20 wordt uitgegaan van het beoogde magnetoplumbitische ferrietpoeder, een component om de coërcitiefkracht te verlagen en een glasvormend middel; het smelten van dit mengsel; het snel afkoelen van de smelt ter vorming van een amorf materiaal; het onderwerpen van het amorfe materiaal aan de warmtebehandeling zodat fijne ferrietdeeltjes worden uitgekristalliseerd; 25 het vervolgens verwijderen van het glasachtige materiaal teneinde een fer-rietpoeder te bereiden bestaande uit deeltjes met een grootte tussen 0,01 en 0,3 jam en met een coërcitiefkracht van 200 tot 2.000 0e. Deze methode is tamelijk ingewikkeld en ongeschikt om te worden toegepast voor industriële doeleinden. Verder zou het verwachte probleem bij het volledig 30 verwijderen van het glasachtige materiaal ferrietdeeltjes geven die niet sterk dispergeerbaar zijn en die agglomeratie veroorzaken door de aanwezigheid van het resterende glasachtige materiaal dat werkt als bindmiddel tussen de afzonderlijke korrels.

De hydrothermische methode vermeld in de Japanse niet-on-35 derzochte octrooiaanvrage 149328/1981 is meer rechtlijnig, waarbij een oplossing die raetaalzouten bevat van Fe, Ba met een molaire verhouding van 1:12 - 3:12 ten aanzien van Fe en metallische elementen anders dan Fe en Ba met een gemiddelde ionische valentie van 3 en aanwezig in molaire ver- 8502051 .4. 24769/Vk/tj \ houdingen corresponderende met 1,0:12 - 1,8:12 ten aanzien van Fe worden bereid en na.toevoegen van een alkalische oplossing in een hoeveelheid die een tot vijf keer het equivalentgewicht is van de som van de metaalzou-ten, wordt het mengsel onderworpen aan een hydrothermische reaktie in een 5 autoclaaf bij 400 °C of hoger. Bij deze methode echter, waarbij gebruik wordt gemaakt van een hoge temperatuur en druk worden vaak gesinterde Ba-ferrietkorrels verkregen en het gewenste ferrietpoeder met een goede dis-pergeerbaarheid kan moeilijk worden verkregen. Een ander probleem wordt veroorzaakt door het feit dan een ferrietpoeder met een hoge verzadiging 10 van de magnetisatie gewoonlijk moeilijk is te bereiden in een autoclaaf. Volgens een toegepaste uitvoeringsvorm van de beschreven werkwijze wordt de reaktie gedurende 2 uren uitgevoerd in een autoclaaf die wordt gehouden op een temperatuur van 550 °C, doch het verkregen Ba-ferrietpoder had een verzadigingsmagnetisering van slechts 47 emu/g. Deze waarde is zelfs la-15 ger dan 50 emu/g, hetgeen de normale waarde is van de conventionele Ba-ferriet toegepast in magneten. Daarom geldt dat volgens de hydrothermische methode die is vermeld in de Japanse niet-onderzochte octrooiaanvrage 149328/1981, zelfs wanneer de temperatuur en druk in de autoclaaf worden verhoogd tot de hoogst mogelijke waarden (waarbij de temperatuur van de 20 autoclaaf van 550 °C een buitengewoon hoge druk veroorzaakt en niet kan worden bereikt zonder een zeer goed uitgeruste autoclaaf te gebruiken) het verkregen magnetoplumbitisch ferrietpoeder een verzadigingsmagnetisa-tie heeft die veel lager is dan de theoretische waarde.

De Japanse niet-onderzochte octrooiaanvrage 160.328/1981 25 stelt een tweestaps procédé voor dat zodanig is opgezet dat de bovenvermelde nadelen worden opgeheven. Volgens deze werkwijze wordt eerst een Ba-ferriet precursor met een zeer lage verzadigingsmagnetisatie bereid waarbij de korrelgroei wordt voorkomen en het sinteren of samenklonteren van korrels in een autoclaaf gehouden op lage temperaturen van 150-250 °C, 30 en daarna wordt de precursor verhit bij 800 °C of hoger teneinde een Ba-ferrietpoeder te verkrijgen met een hoge verzadigingsmagnetisering. Zelfs deze werkwijze is echter niet in staat Ba-ferrietpoeder te doen ontstaan met een goede dispergeerbaarheid omdat het' verwarmen bij 800 °C of hoger niet kan worden vermeden en sinteren of samenklonteren van de afzonder-35 lijke korrels veroorzaakt.

Zoals boven aangegeven omvat de bereiding van magnetoplumbitisch ferriet volgens de conventionele droge werkwijze onvermijdbaar het sinteren of samenklonteren van ferrietkorrels en de verfsoort die een 8502 0 5 1 % « ( -5- 24769/Vk/tj gelijkmatige dispersie bevat van ferrietdeeltjes noodzakelijk voor de bereiding van een registreermedium van het gecoate type met loodrechte mag-netisering geschikt voor de registratie bij hoge dichtheid kan daarbij niet worden bereid. De droge werkwijze is ook niet in staat plaatvormige korrels 5 te bereiden met een voldoende plaatverhouding ter bereiding van een registreermedium van het deklaagtype met loodrechte magnetisering.

De hydrothermische werkwijze geeft plaatvormige ferriet-korrels met een hoge plaatverhouding, maar geen van de conventionele technieken van de hydrothermische synthese is met goed gevolg toegepast voor 10 het bereiken van de gewenste verzadigde magnetisering. Het Ba-ferrietpoe-der, bereid volgens de methode vermeld in de Japanse niet-onderzochte octrooiaanvrage 149.328/1981 heeft een verzadigingsmagnetisering van 47 emu/g en dit zou de hoogst mogelijke waarde zijn die kan worden bereikt volgens de eerder vermelde hydrothermische techniek. Deze waarde is echter nog 15 steeds lager dan 72 emu/g, hetgeen de theoretisch mogelijke waarde is voor Ba-ferrietpoeder. Verder kan de waarde van 47 emu/g slechts worden bereikt met de autoclaaftemperatuur van 550 °C, hetgeen industrieel onmogelijke hoge temperaturen en drukken noodzakelijk maakt. Zelfs dergelijke extreme autoclaaf omstandigheden zijn niet in staat tot het verkrijgen van 20 een Ba-ferrietpoeder met een ongeveer theoretische waarde van de verzadigingsmagnetisering. Een verder probleem is dat hoe hoger de temperatuur en druk wordt in de autoclaaf hoe groter de mogelijkheid is dat gesinterde en samengeklonterde korrels worden bereid. Dergelijke korrels zijn niet gelijkmatig gedispergeerd in een verf en daarmee kan het gewenste regi-25 streermedium van het deklaagtype met loodrechte magnetisering niet worden bereid. Zoals vermeld in de Japanse niet-onderzochte octrooiaanvrage I6O.328/I98I geldt dat wanneer de praktisch toepasbare autoclaaftemperatuur wordt toegepast van bijvoorbeeld 400 °C of lager slechts een onvolledig magnetoplumbitisch ferrietpoeder met een lage verzadigingsmagnetise- 30 ring ontstaat en een volledig goed produkt kan niet worden verkregen zonder aan de hydrothermische werkwijze de droge methode toe te voegen. Daarmee zal dan echter bij de droge methode weer het probleem ontstaan van gesinterde of samengeklonterde ferrietdeeltjes.

Een doelstelling volgens de uitvinding is zodoende het 35 verkrijgen van een hydrothermische werkwijze waarmee men in staat is tot het bereiden bij de normaal toegepaste autoclaaftemperatuur van een volledig magnetoplumbitisch ferrietpoeder met zodanige karakteristieken dat dit geschikt is om te worden toegepast bij het vervaardigen van een regi- 8502051 * · -6- 24769/Vk/tj streermedium met loodrechte magnetisatie van het deklaagtype.

Een andere doelstelling volgens de uitvinding is het verkrijgen van een verbeterde hydrothermische werkwijze ter bereiding van een magnetoplumbitisch ferrietpoeder dat een hoge verzadigingsmagnetisatie 5 geeft die niet kan worden verkregen volgens de conventionele hydrothermi-sche werkwijze en dat ook de op geschikte wijze verlaagde coërcitiefkracht heeft.

Verder wordt volgens de uitvinding gestreefd naar het verkrijgen van een hydrothermische werkwijze ter bereiding van een magneto-”10 plumbitisch ferrietpoeder met een goede dispergeerbaarheid en dat direct kan worden toegepast bij het vervaardigen van een registreermedium met loodrechte magnetisering van het deklaagtype.

Deze doelstellingen volgens de uitvinding kunnen worden bereikt met een hydrothermische werkwijze ter bereiding van een magneto-15 plumbitisch ferriet, hierdoor gekenmerkt dat dit overeenkomt met formule: M0.n(Fe2_xM*x03) (1) waarbij M een of meer van de metalen is gekozen uit de 20 groep bestaande uit Ba, Sr, Ca en Pb, en het getal 3-6 voorstelt, H* ten minste een van de componenten is gekozen uit de groep bestaande uit Si,

Ta, Sb, Nb, Zr en Ti of een combinatie van deze component met ten minste een andere component gekozen uit de groep bestaande uit Ni, Co, Cu, Mg, Mn en Zn, x een getal is van 0,01 tot 0,7, in een medium met water bij een 25 temperatuur hoger dan 100 °C en in aanwezigheid van een alkali met een alkali-equivalent-verhouding hoger dan 1,0 met betrekking tot een zure rest of in aanwezigheid van een alkalische stof waardoor een reaktiesysteem wordt verkregen met een pH van 11 of meer, waarbij de reaktie voor de vorming van het ferriet wordt veroorzaakt om plaats te hebben in aanwezig-3C heid van ten minste een organische verbinding (hierna aangegeven als middel A) gekozen uit de volgende groep A.

De bovenvermelde doelstellingen volgens de uitvinding kunnen bij voorkeur worden verkregen door middel A te combineren met ten minste een verbinding (hierna aangegeven als middel B) gekozen uit de groep B 35 of met ten minste een stof (hierna aangegeven als middel C), gekozen uit de volgende groep C of met beide middelen B en C.

Groep A omvat de volgende stoffen alkylbenzeensulfonzuren 8502051 • % -7- 24769/Vk/tj en zouten hiervan of derivaten van dergelijke zuren en zouten; alkylsulfon-zuren, zouten hiervan of derivaten van dergelijke zuren en zouten, lignine-sulfonzuren en zouten hiervan of een derivaat van dergelijke zuren en zouten, nafthaleensulfonzuren, zouten hiervan of derivaten van dergelijke zu-5 ren en zouten, amines, diamines, amides, quaternaire ammoniumzouten, amine-zouten van azijnzuur of derivaten van dergelijke amineverbindingen, alifa-tische zuren, zouten hiervan of derivaten van dergelijke zuren en zouten, carbonzuren, zouten hiervan of derivaten van dergelijke zuren en zouten, lecithine of analoge verbindingen hiervan, polyoxyethyleenalkylethers of 10 derivaten hiervan en sorbitanvetzure esters of derivaten hiervan.

Groep B omvat alkoholen of derivaten hiervan, suikers, dextrine, glycolen of derivaten hiervan en glycosiden, aseorbinezuur, oxy-carbonzuren, zouten hiervan of derivaten van dergelijke verbindingen.

Groep C omvat fosforzuur, zouten of verbindingen hiervan, 15 kiezelzuur, zouten of verbindingen hiervan, aluminiumoxide, aluminium-zouten of verbindingen hiervan en titaanoxide of verbindingen hiervan.

De uitvinding wordt nader toegelieht aan de hand van de volgende beschrijving waarbij is verwezen naar de bijgevoegde tekening waarbij: 20 fig. 1 de verzadigingsmagnetisatie weergeeft van een Ba- ferriet (BaO.nFe^^) als funktie van de molaire verhouding n*(Fe)/2x(Ba) toegepast bij de hydrothermische synthese in afwezigheid van het middel ter bevordering van de vorming van ferriet, gespecificeerd volgens de onderhavige uitvinding en 25 fig. 2 de verzadigingsmagnetisering weergeeft van een fer riet als funktie van de alkali equivalent verhouding toegepast bij de hydrothermische synthese in afwezigheid van het middel ter bevordering van de vorming van ferriet, gespecificeerd volgens de onderhavige uitvinding.

Formule 1 geeft de samenstelling weer van een magnetoplum-30 bitisch ferriet en de onderhavige uitvinding geeft een verbeterde werkwijze voor de bereiding van een poeder van een dergelijk magnetoplumbitisch ferriet. In formule 1 is de molaire verhouding n van (MO) tot (Feg^M’^O^) gelegen binnen 3 tot 6. Bij molaire verhoudingen buiten dit gebied worden andere verbindingen dan de beoogde magnetoplumbitische fase bereid. De 35 hoeveelheid x waardoor Fe wordt vervangen door M* is gelegen binnen het gebied van 0,01 tot 0,7. Indien x kleiner is dan 0,01 wordt de beoogde coërcitiefkracht verkregen en indien x groter is dan 0,7 wordt de verzadigingsmagnetisering van 50 emu/g niet verkregen zelfs niet bij de werk- 8502 05 1 · Λ * -8- 24769/Vk/tj wijze volgens de onderhavige uitvinding.

Magnetoplumbitische ferrieten zijn in principe toegepast als magnetische stoffen met een hoge coërcitiefkracht.Teneinde ze te gebruiken als materialen voor de registratie met loodrechte magnetisering 5 moet de coërcitiefkracht hiervan worden verlaagd tot bepaalde niveau*s geschikt voor de registratie met loodrechte magnetisering en de aldus verlaagde ooërcitiefkrachten kunnen worden geregeld binnen het hiervoor geschikte gebied. J. Smith en H.P.J. Wijn vermelden in "Ferrites” (1959) een methode voor het verlagen van de coërcitiefkracht van een raagnetoplum-10 bitisch ferriet door een deel van de essentiële Fe-atomen te vervangen door een ander raetaalatoom. Daarbij is bij het onderhavige onderzoek gebleken dat bij het toepassen van deze theorie op hydrothermische werkwijzen de coërcitiefkracht van het magnetoplumbitisch.ferriet volgens de onderhavige uitvinding het meest effectief kan worden verlaagd door een deel 15 van de Fe-atomen in het ferrietrooster te vervangen door M', dat ten minste een element is gekozen uit de groep bestaande uit Si,Ta, Sb, Nb, Zr en Ti of een combinatie van een dergelijk element met ten minste een andere component gekozen uit de groep bestaande uit Ni, Co'; Cu, Mg, Mn en Zn. Wanneer de hoeveelheid x waarmee Fe wordt vervangen door M* is gelegen 20 binnen het gebied van 0,01-0,7 wordt de coërcitiefkracht van het verkregen magnetoplumbitisch ferriet geregeld op een gewenste waarde tussen 200 en 2.000 Oe en gelijktijdig wordt een verzadigingsmagnetisering verkregen boven 50 emu/g.

Zoals reeds vermeld wordt de molaire verhouding n van (MO) 25 tot (Feg^M^Og) gehouden binnen het gebied van 3 tot 6 teneinde de vorming van verbindingen afwijkend van de beoogde magnetoplumbitische ferriet-verbindingen te vermijden. Hierbij moet echter worden opgemerkt dat het voldoen aan deze eis alleen niet voldoende is ter verkrijgen van een hoge verzadigingsmagnetisering in het ferriet dat is bereid volgens de hydro-30 thermische methode. Fig. 1 geeft de resultaten weer van de bereiding van BaO.SFegO^ door het toepassen van een hydrothermische werkwijze zonder dat middel A, B of C volgens de onderhavige uitvinding wordt toegepast. De gegevens in fig. 1 werden verkregen door het volgen van de volgende werkwijze: waterige oplossingen die FeCl^ en BaC^ bevatten in zodanige hoe-35 veelheden dat n gelegen is binnen het gebied waarbij Ba-ferriet wordt verkregen met formule BaO.nFe^O^j de alk ali-equivalent verhouding van elke waterige oplossing werd ingesteld op 1,5 met waterige NaOH (de alkali equivalent verhouding is de verhouding van het molaire getal van NaOH tot dat 8502051 „ * -9- 24769/Vk/tj van Cl, of NaOH/Cl); de aldus behandelde waterige oplossingen werden onderworpen aan de hydrothennische synthese in een autoclaaf gehouden op een tempe?atuur van 300 °C gedurende 60 minuten. Fig. 1 geeft de verzadi-gingsmagnetisering weer van de verkregen Ba-ferrieten als een funktie van 5 de molaire verhouding n van Fe/2xBa. Zoals duidelijk is uit fig. 1 wordt zelfs wanneer de molaire verhouding van Fe tot Ba wordt ingesteld binnen het gebied van 3 tot 6, waarmee een magnetoplumbitiseh ferriet wordt verkregen, de verzadigingsmagnetisering verkregen van niet meer dan ongeveer 32 emu/g. Deze waarde is niet veel afwijkend van de resultaten weergegeven 10 in de Japanse niet-onderzochte octrooiaanvrage 149328/1981 en hierbij kan worden gezien dat bij de bereiding van een magnetoplumbitiseh ferriet door de hydrothennische werkwijze een voldoende hoge verzadigingsmagnetisering niet kan worden verkregen door het eenvoudig regelen van de samenstelling van het mengsel waarvan wordt uitgegaan onafhankelijk van hoe 15 strikt de regeling of controle is. Zoals later zal worden aangegeven kan deze beperking slechts worden opgeheven onder toepassing van middel A, eventueel samen met middel B of C volgens de onderhavige uitvinding.

De werkwijze volgens' de uitvinding vereist ook dat "het magnetoplumbitiseh ferriet met formule (1) wordt gevormd in een H_0-medium . « - ^ 20 bij een temperatuur hoger dan 100 C en in aanwezigheid van een alkalische stof met een alkali equivalent verhouding hoger dan 1,0 met betrekking tot een zure rest of in aanwezigheid van een alkalische stof waardoor het re-aktiesysteem een pH verkrijgt van 11 of meer'*. Deze eis geeft aan dat een mengsel waarvan wordt uitgegaan in water wordt ingesteld zodat dit de sa-25 menstelling geeft met formule (1) en wordt onderworpen aan de reaktie ter vorming van ferriet in aanwezigheid van de vermelde hoeveelheid alkalische stof bij een temperatuur hoger dan 100 °C of in een autoclaaf (temperaturen boven 100 °C kunnen in de praktijk niet worden verwezenlijkt tenzij een autoclaaf wordt toegepast). De hydrothennische werkwijze heeft betrek-30 king op het verrichten van de reaktie voor de ferrietsynthese in een autoclaaf onder toepassing van water als reaktiemedium.

Deze hydrothennische werkwijze begint met de bereiding van een mengsel waarvan wordt uitgegaan en van een alkalische stof. Eerst wordt een gelijkmatig mengsel bereid van de te voren bepaalde hoeveelheden 35 van de metallische verbindingen waarmee de ferrietsamenstelling met for-mule(1) wordt verkregen. De metallische verbindingen kunnen worden toegevoerd vanuit elk uitgangsmateriaal dat wordt gekozen uit haliden, nitraat-zouten, andere in water oplosbare metaalzouten en hydroxiden. Wanneer 8502 05 1

* V

-10- 24769/Vk/tj alle stoffen waarvan wordt uitgegaan in water oplosbare zouten zijn is het mengsel waarvan wordt uitgegaan een waterige oplossing die de te voren bepaalde hoeveelheden aan metaalionen bevat. Wanneer hydroxiden worden gekozen als uitgangsstoffen is het mengsel waarvan wordt uitgegaan een suspen-5 sie. Wanneer zowel in water oplosbare metaalzouten als hydroxiden worden toegepast is het mengsel waarvan wordt uitgegaan een suspensie die metaalionen en metaalhydroxiden bevat. Ijzeroxyhydroxide kan ook worden toegepast bij de werkwijze volgens de uitvinding als Fe-bron.

Het aldus bereide mengsel waarvan wordt uitgegaan wordt in 10 contact gebracht met een alkalische stof (een waterige oplossing die een alkalische stof bevat) en als resultaat van het contact wordt gewoonlijk een neerslag gevormd ter verkrijging van een alkalische suspensie. De alkalische stof wordt in een zodanige hoeveelheid gebruikt dat de alkalische equivalent verhouding ten opzichte van de zure rest gelegen is boven 1,0.

15 In afwezigheid van een zure rest wordt een alkalische stof gebruikt in een zodanige hoeveelheid dat de alkalische suspensie, verkregen door het contact van het mengsel waarvan wordt uitgegaan en de alkalische oplossing een pH heeft van 11,0 of meer. Hoe dan ook de alkalische suspensie bevat een metaalhydroxide of een metaalhydroxide plus ijzeroxyhydroxide of de 20’ combinatie van een metaalhydroxide, ijzeroxyhydroxide en een metaalion. Wanneer niet wordt voldaan aan de bovenvermelde eisen met betrekking tot de hoeveelheid alkalische stof wordt een zeer kleine hoeveelheid gewenst magnetoplumbitisch ferriet verkregen. De toe te passen alkalische oplossing wordt gekozen uit oplossingen van NaOH, Κ0Η, LiOH of NH^OH, een meng-25 sel van een of meer van deze oplossingen en oplossingen die andere stoffen bevatten die een sterke alkalische werking hebben.

Hierbij moet worden opgemerkt dat een magnetoplumbitisch ferriet met de gewenste hoge verzadigingsmagnetisering niet kan worden verkregen door het eenvoudig gebruiken van de bovenvermelde hoeveelheid 30 van een alkalische stof. Dit is duidelijk uit fig. 2 die de verzadigingsmagnetisering aangeeft van Ba-ferriet als funktie van de alkali equivalent verhouding toegepast bij de bereiding van het ferriet door de hydrothermi-sche werkwijze. De gegevens in fig. 2 werden verkregen door het volgen van de volgende werkwijze: waterige oplossingen die FeCl^ en BaClg bevatten 35 in tevoren bepaalde hoeveelheden zodat een Ba-ferriet werd verkregen met de samenstelling BaO.SFegO^; de alkali-equivalent verhoudingen (Na0H/Cl) van de oplossingen werden gevarieerd door behandeling met waterige NaOH; de aldus behandelde waterige oplossingen werden onderworpen aan hydrother- 8502051 * fc -11- 24769/Vk/tj mischè synthese in een autoclaaf die gedurende 60 minuten werd gehouden op 300 °C. De gegevens in fig. 2 tonen duidelijk aan dat de gewenste hoge verzadigingsmagnetisering niet kan worden verkregen door het eenvoudig regelen van de alkali-equivalent verhouding van het mengsel waarvan wordt 5 uitgegaan zodat dit is gelegen binnen de geschikte grenzen. Een op juiste wijze geregelde alakali-equivalent verhouding is een van belang zijnde fak-tor voor de bereiding van een magnetoplumbitisch ferriet door de hydrother-mische werkwijze, maar deze faktor alleen is onvoldoende ter verkijging van een magnetoplumbitisch ferriet met de gewenste hoge verzadigingsmagne-10 tisatie. Zoals later zal worden aangegeven kan deze beperking alleen worden opgeheven door het gebruik van middel A, eventueel in combinatie met middel B of C in overeenstemming met de onderhavige uitvinding.

Het mengsel waarvan wordt uitgegaan kan in contact worden gebracht met de alkalische oplossing volgens een van de volgende methoden: 15 de alkalische oplossing wordt toegevoegd aan het mengsel waarvan wordt uitgegaan; het uitgangsmengsel wordt toegevoegd aan de alkalische oplossing of de twee worden samen met elkaar gemengd of geijktijdig in kleine hoeveelheden toegevoegd. De behandeling met de alkalische oplossing kan worden uitgevoerd bij een willekeurige temperatuur niet boven 400° C. De be-20 handeling kan daarom worden uitgevoerd in een autoclaaf die wordt gehouden die niet hoger is dan 400 °C. Het zal duidelijk zijn dat het uitgangsmengsel eerst kan worden behandeld met een alkalische stof buiten de autoclaaf en daarna worden toegevoerd aan de autoclaaf voor het uitvoeren van de hy-drothermische synthese van het gewenste magnetoplumbitische ferriet.

25 Zoals reeds aangegeven heeft de hydrothermische synthese van het magnetoplumbitische ferriet onder toepassing van een autoclaaf beperkingen die inherent zijn aan deze werkwijze met betrekking tot de mogelijkheid tot het verkrijgen van een hoge verzadigingsmagnetisering. Met andere woorden kan een nagenoeg perfect kristal van magnetoplumbitisch 30 ferriet niet worden verkregen door het uitvoeren van de hydrothermische werkwijze onder een praktisch geschikte hoge temperatuur en druk, zelfs wanneer de samenstelling en de alkali-equivalent verhouding van het uitgangsmengsel worden ingesteld binnen de hiertoe geschikte grenzen.

Teneinde deze beperking op te heffen is verschillend on-35 derzoek verricht binnen het kader van de uitvinding met betrekking tot de. werkwijze voor het versnellen van de reaktie voor de ferrietvorming die samenhangtmet de hydrothermische werkwijze. Als resultaat is het verrassende feit gevonden dat de volledige anorganische reaktie voor de vorming van 850 2 OS 1 «

V

-12- 24769/Vk/tj ferriet bij voorkeur kan worden versneld door het toevoegen van een organische stof in het reaktiesysteem. Ook is gebleken dat deze versnellende werking kan worden verkregen met elke organische stof hoewel de mate van vernselling varieert van de ene organische stof tot de andere. Ter verkrij-5 ging van de meest effectieve organische stoffen zijn in het onderhavige onderzoek een groot aantal verbindingen onderzocht en de stoffen vermeld in groep A zijn de bijzonder effectieve organische verbindingen. De uitvinders hebben ook de stoffen van groep B en C vermeld, waarbij de laatste stoffen organische of anorganische stoffen zijn, en dit zijn stoffen 10 die niet zo effectief zijn wanneer ze alleen worden toegepast, doch de werking van de stoffen van groep A verbeteren wanneer deze worden gebruikt in combinatie met de stoffen van groep B of groep C.

Specifieke voorbeelden van de stoffen van de groepen A, B en C worden hierna aangegeven.

15 Groep A: alkylbenzeensulfonzuren zoals dodecylbenzeensul- fonzuur en hexadecylsulfonzuur, zouten hiervan of derivaten van dergelijke zuren en zouten; alkylsulfonzuren zoals dodecylsulfonzuur en hexadecylsul-fonzuur, zouten hiervan of derivaten van dergelijke zuren en zouten; sul-faatzouten zoals natriumdodecylsulfaat en natriumhexadecylsulfaat; lignine-20 sulfonzuur, zouten hiervan of derivaten van een dergelijk zuur en zouten; nafthaleensulfonzuur, zouten hiervan of derivaten van een dergelijk zuur en zouten; amineverbindingen zoals dodecylamine, dicocosamine, dodecyldi-methylamine, hexadimethyleenamine, stearyltrimethylammoniumchloride en laurylamineacetaat of derivaten hiervan; alifatische zuren zoals boterzuur, 25 laurinezuur, stearinezuur, oliezuur, linolzuur en linoleenzuur, zouten hiervan of derivaten van dergelijke zuren en zouten, carbonzuren zoals benzeentricarbonzuur, tricarballylzuur en maleinezuur en zouten hiervan of derivaten van dergelijke zuren en zouten,lecithine of analoge verbindingen hiervan, polyoxyethyleenalkylethers zoals polyoxyethyleenoleylether 30 of derivaten hiervan, sorbitanvetzure esters zoals sorbitanmonooleaat of derivaten hiervan.

Groep B: alkoholen, esters en derivaten hiervan zoals butyl-alkohol, cetylalkohol, glycerol, cholesterol, nitraatmonoesters, glycerol-aldehyde en benzoaatesters, suikers zoals monose, diose, maltose, saccha-35 rose, cellulose, zetmeel, glycogeen, dextran en alginezuur; dextrines zoals beperkte dextrine en Sohardingerdextrine; glycolen zoals ethyleenglycol, propeenglycol en polyethyleenglycol, glycosiden zoals β-methylglycoside en arbutin; oxycarbonzuren zoals ascorbinezuur, wijnsteenzuur en citroen- 8502 05 1 #' -13- 24769/Vk/tj zuren, zouten hiervan of derivaten van dergelijke zuren en zouten.

Groep C: fosforzuren en fosfaatzouten zoals fosforzuur-natriumtrimetafosfaat en natriumhexametafosfaat; siliciumverbindingen zoals colioidaal siliciumoxide, natriumsilicaat en aminopropyltrime thoxy-5 silaan; aluminiumverbindingen zoals aluminiumoxide en natriumaluminaat en titaanverbindingen zoals titaandioxide en isopropyltriisostearyltitanaat.

De hierboven vermelde voorbeelden van middel A bevorderen de reaktie die leidt tot de vorming van magnetoplurabitisch ferriet door de hydrothermisohe werkwijze. Door het verwerken van dergelijke stoffen in 10 het reaktiecysteem wordt een magnetoplumbitisch ferrietpoeder met een ver-zadigingsmagnetisatie van 50 emu/g of hoger verkregen bij een autoclaaf-temperatuur van 180-400 °C. De verhoogde verzadigingsmagnetisering betekent dat het verkregen ferriet het ideale produkt benadert en dat daarom middel A de werking geeft van een versnellend middel voor de reaktie voor 15 de vorming van een dergelijk nagenoeg ideaal magnetoplumbitisch ferriet.

De ondergrens voor de hoeveelheid van middel A, in staat tot het verkrijgen van deze versnellende werking is nagenoeg 1 gew. % van het ferrietpro-dukt hoewel de exacte hoeveelheid varieert met het type middel. De onderhavige uitvinders hebben bevestigd dat de bovengrens voor middel A, om 20 de beoogde werking te verkrijgen, 70 gew. % is van het ferrietprodukt. Onder toepassing van meer dan 70 gew. % van het ferriet, aan middel A ontstaan problemen met de verwerking en de versnellende invloed is verzadigd. Daarom wordt middel A gebruikt in een hoeveelheid variërend van 1 tot 70 gew. %, bij voorkeur van 1 tot 50 gew. % berekend op het ferrietprodukt.

25 Het mechanisme waardoor een organische stof zoals middel A, de anorganische reaktie versnelt die optreedt bij hydrothermisohe synthese van ferriet is nog niet volledig duidelijk. Er wordt aangenomen dat middel A werkt als drager en een bepaalde katalytische werking geeft bij de reaktie voor de ferrietvorming.

30 Wanneer middel B alleen wordt toegepast heeft dit geen of nagenoeg geen mogelijkheid om de vorming van ferriet te versnellen. Wanneer het echter wordt toegepast in combinatie met middel A wordt de ferrietvorming sterker versneld dan wanneer middel A alleen wordt toegepast. De invloed van middel B tot het verhogen van de activiteit van middel A wordt 35 verkregen wanneer het eerste middel wordt toegepast in een hoeveelheid van ten minste 0,01 gew. %, bij voorkeur ten minste 0,5 gew. %, berekend op het f errietprodukt. Wanneer echter middel B wordt toegepast- in een neer dan noodzakelijke hoeveelheid is niet alleen de invloed hiervn verzadigd 8502051 <r' v -14- 24769/Vk/tj maar wordt ook het.verwerken hiervan bemoeilijkt. Darom wordt middel B in het algemeen gebruikt in een hoeveelheid tot 10 gew. %, bij voorkeur tot 5 gew. % van het ferrietprodukt.

Middel C kan organisch of anorganisch zijn en heeft niet 5 de eigenschap de vorming van het ferriet te versnellen wanneer het alleen wordt toegepast. De doelstellingen volgens de onderhavige uitvinding kunnen echter op effectieve wijze worden bereikt wanneer middel C wordt toegepast in combinatie met middel A, dat eventueel samen met middel B wordt gebruikt. Er wordt geen gewenste werking verkregen wanneer de middelen B 10 en C in combinatie worden gebruikt in afwezigheid van middel A. De ondergrens voor de effectieve hoeveelheid van middel C is 0,01 gew. %, bij voorkeur 0,5 gew. % van het f errietprodukt en de bovengrens is ongeveer 5 gew.$.

Bij het zoeken naar geschikte stoffen zijn diverse organische stoffen gevonden die minder effectief zijn dan middel A wanneer ze al-15 leen worden toegepast. Om enkele te noemen blijkt dat gelatine, natrium-citraat, (effectief als middel B) en gamma-aminopropyltrimethoxysilaan niet effectief zijn, zoals zal blijken uit de ter vergelijking dienende voorbeelden die later worden vermeld.

De werking van middel A, middel A + B, middel A + middel 20 C of middel A + middel B + middel C wordt aangetoond wanneer deze toevoeg-stoffen aanwezig zijn op een willekeurig tijdstip tijdens de bereiding bij de hydrothermische reaktie ter bereiding van het beoogde ferriet, welke reaktie wordt uitgevoerd in een autoclaaf. Daarom kunnen deze middelen worden toegevoegd tijdens de bereiding van het mengsel waarvan wordt uitgegaan 25 waarbij het uitgangsmengsel wordt behandeld met een alkalische stof, de stap waarbij de vorming van ferriet plaats heeft bij de reaktie of in een tussen gelegen stap.

De reaktie voor de ferrietvorming wordt uitgevoerd in een o autoclaaf bij een temperatuur hoger dan 100 C, bij voorkeur tussen 180 30 en 400 °C. Omdat het reaktiemedium water is zullen temperaturen hoger dan 100 °C in de autoclaaf superatmosferische drukken geven. Wanneer de temperatuur in de autoclaaf komt boven 400 °C zullen zeer hoge drukken worden opgebouwd in de autoclaaf en aanzienlijke moeilijkheden geven bij de bereiding van het gewenste ferriet op industriële schaal. Een verder probleem 35 wordt veroorzaakt doordat onder dergelijke extreme omstandigheden de reaktie zo snel plaats heeft dat grof in plaats van fijn ferriet in korrelvorm wordt bereid. Teneinde niet alleen extreme reaktieomstandigheden te vermijden maar ook een overmatige korrelgroei moet de temperatuur in de auto- 850 2 0 5 1 , ' ψ -15- 24769/Vk/tj . claaf tijdens de vorming van het ferriet niet hoger zijn dan bij voorkeur 400 °C» Bij een temperatuurstraject van 100 °C tot 400 °C zijn hogere temperaturen effectiever bij het versnellen van de ferrietvorming. Zoals echter duidelijk zal zijn uit de voorbeelden I tot XVI kunnen de doelstellingen vol-5 gens de onderhavige uitvinding op voldoende wijze worden bereikt door temperaturen te gebruiken tussen 250 en 300 °C Bij temperaturen lager dan 180 °C zullen enkele toevoegstoffen ineffectief blijken te zijn bij de bereiding van magnetoplumbitische ferrietpoeders met de gewenste verzadigingsmagneti- satie. Daarom zal bij de toegepaste, onderhavige reaktietemperatuur in het O o 10 algemeen variëren van 180 tot 400 C, bij voorkeur van 180 tot 350 C meer o in het bijzonder van 200 tot 300 C. Voldoende resultaten worden verkregen wanneer deze temperaturen en drukken worden gehandhaafd over een periode van 10 uren hoewel de exacte reaktietijd afhankelijk is van de toegepaste reaktietemperatuur. In sommige gevallen kunnen de doelstellingen volgens 15 de uitvinding worden bereikt onder toepassing van een verblijftijd van ongeveer 1 uur en een kortere periode kan natuurlijk worden toegepast wanneer andere reaktieomstandigheden dit toelaten.

Wanneer de hydrothermische synthese reaktie in een autoclaaf wordt beëindigd volgens de onderhavige uitvinding wordt een sus-20 pensie verkregen die korrelvormig raagnetoplumbitisch ferriet bevat. Deze suspensie heeft een hoge alkaliniteit en moet worden vrijgemaakt van mogelijke onzuiverheden door een herhaalde filtratie en wasbewerkingen. Vervolgens wordt het residu gedroogd, gevolgd door eventuele desintegratie, ter verkrijging van het gewenste magnetoplumbitisch ferrietpoeder.

25 Enkele van de stoffen in de groepen A, B er C worden ge adsorbeerd, als de stoffen zelf of in de vorm van gemodificeerde produkten op het oppervlak van de ferrietdeeltjes en dergelijke geadsorbeerde films geven een aanzienlijke verbetering bij het afscheiden van de afzonderlijke ferrietdeeltjes. Een bijkomend voordeel is dat de magnetische verf waarin 30 de ferrietdeeltjes gelijkmatig zijn gedispergeerd, makkelijk kan worden bereid. Indien dergelijke films niet nodig zijn kunnen ze worden gedesor-beerd ter bereiding van filmloze ferrietdeeltjes. De desorptie van onnodige films kan daarom eenvoudig worden uitgevoerd door verwarmen (tot onge-—* veer 300 WC) aan de lucht. De verkregen ferrietdeeltjes hebben ook een goe-35 de dispergeerbaarheid.

Zoals boven aangegeven wordt volgens de onderhavige uitvinding a) de molaire verhouding n bij formule 1), het type van component M' als substituent voor Fe evenals de hoeveelheid M’ beperkt tot de vermei- 8502051 J w -16- 24769/Vk/tj ♦ de grenzen, b) de hoeveelheid alkalische stof waarmee het uitgangsmengael wordt behandeld is ook beperkt tot de geschikte bovenvermelde grens en c)middel A of de combinatie van middel A + middel B, middel A + middel C of middel A + middel B + middel C wordt in het reaktiesysteem verwerkt voor de 5 vorming van ferriet. Door deze omstandigheden te combineren wordt het volgens de uitvinding mogelijk kristallijn-magnetoplumbitisch ferrietpoeder te bereiden volgens een hydrothermische techniek en het verkregen ferrietpoeder heeft een beperkte coërcitiefkracht van 200-2.000 0e en heeft een verzadigingsmagnetisering van ten minste 50 emu/g, hetgeen niet kon worden 10 verkregen volgens een van de bekende hydrothermische technieken. Zoals reeds vermeld wordt door het gebruik van alleen middel A of door het gebruik van middel B of C in combinatie met middel A de versnelling van de reaktie voor de vorming van het gewenste ferriet verkregen. Van dergelijke middelen wordt ook aangenomen dat ze effectief zijn bij het voorkomen van 15 het sinteren of samenklonteren van de afzonderlijke ferrietdeeltjes. Daarom hebben de kristallijne ferrietdeeltjes, bereid volgens de werkwijze van de uitvinding, een hoge dispergeerbaarheid. Ze worden verkregen in een zeer dunne plaatvora met asdiameters van 0,03-0,5 jura en met een gemiddelde dikte van 0,01-0,03 jam.De werkwijze volgens de uitvinding geeft een magneto-20 plumbitisch ferrietpoeder met optimale karakteristieken voor het gebruik in een registreermedium met loodrechte magnetisatie. De voordelen volgens de onderhavige uitvinding zullen worden toegelicht aan de hand van de volgende voorbeelden die niet als beperkend moeten worden opgevat.

Voorbeeld I

25 Een gelijkmatig mengsel werd bereid uit 280 ml waterige

FeClg (3,1 mol), 162 ml BaC^ (0,5 mol), 11,33 g zirconiumoxychloride en 8,77 g cuprichloride. Aan dit mengsel werd 495 ml (9,0 mol) waterige NaOH toegevoegd bij omgevingstemperatuur waarna een sterk alkalische suspensie werd verkregen die een bruin neerslag bevatte. Aan deze suspensie werd 30 114 g waterige oplossing toegevoegd die 13,9 g natriumligninesulfonaat (middel A) bevatte. Na roeren gedurende 10 minuten werd het verkregen mengsel overgebracht naar een autoclaaf waarin het werd verwarmd gedurende 60 minuten bij 280 JC. Het reaktieprodukt werd zorgvuldig gewassen ter verwijdering van mogelijke onzuiverheden en daarna gedroogd en gemalen ter 35 bereiding van een Ba-ferrietpoeder.

Dit poeder bestond uit fijne plaatvormige ferrietkorrels (grootte £ 0,5 jam, plaatverhouding >10), die voldoende afzonderlijk waren ter verkrijging van een goede dispergeerbaarheid. Het poeder had een ver- 8502051 % ^ £· -17- 2^769/Vk/tj

zadigingsmagnetisering van 5^,2 emu/g en een coërcitiefkracht van 760 0e. Voorbeelden II tot XIV

Volgens de werkwijze van voorbeeld I werden dertien Ba- ferrietpoeders bereid behalve dat de waarden van Μ, M* en x in de formule 5 M0.n(Fe„ M* 0„) evenals de soorten en de hoeveelheden van de middelen A, 2-x x 3 B en C en de reaktietijd en temperatuur in de autoclaaf werden gewijzigd zoals aangegeven in de tabel.

Alle monsters van het aldus verkregen magnetoplumbitisch ferrietpoeder, bestonden uit sterk afzonderlijke en dispergeerbare korrels 10 (grootte< 0,3 jim, plaatverhouding >10). De verzadigingsmagnetisering, co-ërcitiefkracht en bepaald oppervlak van elk monster zijn vermeld in de tabel, waaruit blijkt dat alle monsters,bereid volgens de onderhavige uitvinding verzadigingsmagnetiseringswaarden hebben van 50 emu/g of hoger en coërcitief-krachtwaarden tussen 200 en 2.000 0e.

15 -TABEL- 8502051 < * -18- 24769/Vk/tj -—:--r—i--r - i I ^

•ril t, 60 T- ο CO rn U~) CM

©Ijs! (1) ü N ·> “ ~ - - o>i <i> a ©cm co »- in co Ό

α·Η Q.H s CO CM co CM OO CM

m ,1-. o > —___I_

£*, Ο I Ο Ο O O in O

® t, g. o © »- t- σ\ γλ »- o s » ® SC if» cn vo vo vo in S Ο -H G w a o*» _______________ g ® · m i *5

Isf1 u K\ oo t- in in vo in F r « «1 ai c :

fc s n .¾ c ή ε o T- T- o CM CM

Ϊ f® g a to g © in in in in in in ^ © -h © © ^ -L__> W s m___________ g ^

I 3 G

g g ft 3

CQ CÖ (0 ^ £* - & *C Λ *C

p © © ,- «- =r r- VO ^r O .3 ,3 5 S\ p v ' ƒ id M bi id κρ o &5ui ο ο ο ο o a

T* 2 £, © 30 CO 00 CM CO O CM

S 0 -P S v * CM CM CM CM CM CM

n Jj VO ^ O 1—I

U© co , 00 I O O

ft. 0 - 1 VO p-s CÖ +3 >> p-' si O > t- C * vo X S I—I o o φ m oa © © bovo © m Ο p—> © © “ 3! 1h γ-I ·* r-1 W P fan C Ή t"SW >.·=!· <0 _i C? -H >>H -30^ £ —' rH p-' t 00 G Si O © -Η <Ρ Cn +3 >>00 fc S -a -a p p © w G rt *- o o> Λνο ® S S X! © >» OP+3 * S3 4J "

[j S 2 Φ © *rl r—I -Η © © O . 7 P © CO

0 E Ό Ό 60 OCS'-' ca « S'" c--------------

W JJ I

fc © I Λ · P-V © 2. -a σν p ω >» c >><x> , - o <- TI OO O - I OO o

Tl 0.H © «Ρ ©OO© T-C0

"Π © 3 rt . 3 Γ· C ^ O ^ C

jS <£ c; ,ρ-ν 0 3 O ^ ;H SOV<r) 5 η μ 3 « n b g c - e ® H © w S G s-p © P 3 ©OO©

, P 00 3 © ^ 3«) P © "" 3 P P

H P £ p © CTv P © >> © in N

£ Ξ g G N « G <G G P - © Si Ü 5 So 4->G0OP>H 3 © 00 -H SjjJr-j- s S p ©©^- ©3 ©or- I—1 O © © 33* H B·^ C Λ ^ GW rH©v-p O Wrt+3--p --(.---------- •H .

©©©SK--' ^ ^ ΰ i in © .y-PMOOH 5 S* H © “rl “ © S ^ ^ -=1^ ΐΤίΓΛ' cd % U s: w____

*H

W-h'x ^ CM CM CM CM CM

Q ^ ^-, ,,v ** Λ Λ Λ OO o ooo

w *P

Γ_ ~"τ —————— ...... » ' .....—Tl-Γ-1 _ σ* o *·*

X i!H C

^ Λ o a) <D(D

Σ © Ό Ό ^ ^ ^

fcj §? OO O OO

ci S S « 2 ¢. « ” * · ” ™ " ” 0 © c W t, c ^ ^ ^ Λ ^ •Ρ3>3©’·ϋΰ° Ο ° ° 1? θ "©>ΛΒΛ^Ο o o ooo o A Ο© ©©©©-Η P G -H GO ·Η 3

bfl OG b Ë 3 > J3 ^ N NIIE-· N

G

*H - * «μ—.».. _

S © S H°i- CM CM CM CM CM CM

(Vi j_3 Min Ü Li Ü Ι-i τΗ H iH r—i r4 i—1 _2©-H-©OGS ο CM O CM O CM OCVOCMOCM·

m&GOm W'S ©VO ©VO GVO ©vC©vOGVO

“ ^ w W__£C_=3 m T- C0 r~___m r- m ^ CO r- P © S r-fi-' OOO ooo

5 H Kr O rl °° 00 0O 00 00 OO

5 © -H - © S CM CM CM CM CM CM

| S U cn fa w___________ 1 O ,, μ.

d —i H “

O© MH> ^ tj W

Ο© HHH

> n_L__^__!_ 8502 05 1 247öy/Vk/wj * I 1 “ \ " T ——

II— ° 00 Jo -Q

•h s. ep - - “ o ’T °t « a ^ ί ^ \ c— on <n " ~ __ w ” rs s % « , ra Qi o > _______________________ 44 —— 0) 1 u pi jü O o o inoino

£- c.<wü^ pi vo CO T-CMOVO

<o % ^ o c— σ> σ' c~- c— -o Ό Q-t O Ή S- o a 4 ji v_________.

ό u ; -πω ' ! 4) ·σ ή ·η . -η τ- : σ' σ' »- οο ιτι Ε, 0 Ό I -Ρ to 60 ! _ _ ; ~ - ·» σ ο Λ π a εν ! 0 I© ι «— on ο c*- ό jo α s Μ S w 3 I t tr> ; in in in in m φή 3 a i ’ ___fr g 01 i - — •H U -Ό S 3 n f, 3 ¢-1 *H ·

0 0 -P CÖ -P r; J2 χ· JC Si Si A

xi ra 3 td 43 0 C- ι—t X *— T— τ- ' * ' *"

O .C ® g X x x X X X X

a 04) α ο — ο ο ο ο o oo Ό£ fl Ë -£P oo oo ;in oo oo oo co

>, o > 0 3 0 OJ oj CM CM CM CM CM

£ B B 4-3 0 V.» C I 5 ®S e *. ι i s § ^ tJ ό 0 j ¢5 Ή 2 £2 *h 0 ϊ ε 2 «8 8 1 S 3 1 «Si! 51 5 ί i § > «5 , _ιω ιΗ ιΗ — J3— 3—3— ·?Γ^ E- d X O OO E Ο -HOi-ICM g

® £ 2 Η ·Η CM O CO S- CO ί< σ> O CO

ι-) 2 « rlH *-fl * 4-3 — 4-3 — O" rH 2« O-rlO W CM ! 0 CM 0 O g *“ 0 β-n 00w co-w> C'-' rt ^ c --- i i 'ω S 5 ο ι ! m ^ I jj e SS ^5 ι I 1

P·^® B 3 £ Ή ; Λ S

£ CM 43 E I n 0 c 0 O i 0 „ .° ® ns c Ό ' ·α 0 — eh ‘ o ® ® g /* ® ®·^Λ >.0O> ·ΗΕ ! -H 5 C d ^ Ϊ £H - E Ü £- -H -H ·£ 3 ^5*5 a> 0 on -p ε ; -p i I g ®.

Η Ή 0 25C ^ϋ,-Η —! 3 — -Η -Η -H C — « ®® Λ Ε C W . Ή σ' Τ3 -σ HO' 3 2m ε Λ 4) mo - ς,-ρ- Λ X S£ c~ Η 3 η Ecu ogen +3«^ ri ri 'i ^ 2 oicö-PECM ranJ'-* 03 g ™ •'l s si Ei cê c ra ιδ'-'! c hv +5 +3 +5 r-)'-' -1- 1 1 —’ -----11 •r) n-i t-ι i, iTiinin inininin 00 Σ S3 — σί σ' σ> σ' σ' σ' σ' Ü4J ΟΟΗ ^ -j. ij- 4Τ 3- 43-3- 1-10 0 “ 0 Η 0 5 bC O' S —'___;__________ J ι-| _Ρ η -Η CM CM CM ^ ^ Λ f; ^ 3 ?ΐ ο ο ’ ο ο ο ο ο on 0 -σ · 01 * w ο h 5 Μ—-nr-;--?=--1--*--«--^ ^ - ιμ ε s - iJ ο : ο ο ο ο 2 ® · ® 2 0 Ö0 .. ηι · · ·* *: Ιίς ε-ηε - ~ ι Ί ~ ΙΜ Ή ® J g ε Ό £ Ο Ο ι Ο Ο Ο Ο Ο ·· ! ·· Μ Η JJ. » h Si r φ Η Ο Ο ϋ 3 3 00 3 00 c ri -S 3 1 :«3£| ϋ UOiOO Ν ζ 2 ο e o u3 ^ jj , a ·· ·· ·· ·· • ° U QJ0C01- SJ to Ή ο U t. tl ίο Ρ® g ® >JC Ν CC Η Ε-1 II NI Ν Ν Ν 2 _ y--Lfti-,----...,. — ...... —-- 1 —-- S Ε«_Ν JMQ ai cm cm o cm cm cm

CstSrirHfH. _j _i p-i pH r—1 r-H

ι-) ® in o <« ο ε OCJ O CM U CM OCMOCN OC\OCM

pH m * 13 ® ,n V 0Ό e Ό 0VO 0 Ό 0 Ό 0 VC 0 Ό rngom w π J: m r· ¢0^- (Qi-ffi’-m’-ffl»- 2 Γ®“— ; η ·η ·

C w ο Ο O OOOO

0 ® 2 H — co 00 00 00 op COCO

04 CM cm CM CM CM CM

0 0 “ 0 g ra s m 64^ ________

. u H

1 Ό Π Η M >

HX Η Η H W

§0 >MX XXXX

> -O___i__L----- 330 2 05 1 -20- 24769/Vk/tj w> *- *

Voorbeeld XV

Een Ba-ferrietpoeder met formule Ba0.5,7(Fe.j g2Zro 09Cu0 09°3^ waarbij M, M', n en x in formule (1) M0.n(Fep Mf 0_) respectievelijk waren Ba, Zr-tCu (in gelijke hoeveelheden) 5,7 en 0,18, werd als volgt bereid. Eerst 5 werd een goed gemengd mengsel bereid uit 688 g suspensie die 85,22 g ijzer-oxyhydroxide (FeOOH), 162 ml waterige BaCl2 (0,5 mol), 11,33 g zirconium-oxychloride en 8,77 g cuprichloride bevatte. Aan dit mengsel werd 495 ml waterige NaOH (9,0 mol) toegevoegd. Vervolgens werd 117 g waterige oplossing die 6,95 g natriumlauraat bevatte toegevoegd aan de alkalische suspen-10 sie. Nadat het mengsel gedurende 10 minuten was geroerd werd het overgebracht naar een autoclaaf waarin het werd verwarmd bij 250 °C gedurende 60 minuten. Het reaktieprodukt werd gewassen met water, gedroogd en verwarmd in een electrische oven aan de lucht bij 300 °C gedurende 30 minuten zodat de film van laurinezuur werd gedesorbeeid. Het aldus verkregen magnetoplum-15 bitisch Ba-ferrietpoeder had een coërcitiefkracht van 650 0e en een verzaT digingsmagnetisering van 52,1 emu/g; het bestond uit fijne ferrietkorrels die zeer sterk afzonderlijk waren en dispergeerbaar en een zeer dunne plaat- 2 jesvornr hadden (specifiek oppervlak 32,1 m /g, grootte < 0,3 jam, plaatver-houding >10).

20 Voorbeeld XVI

Een sterk gemengd mengsel werd bereid uit 280 ml waterige FeCl^O,! mol), 188 ml SrCl2(0,51 mol), 11,33 g zirconiumoxychloride en 8,66 g magnesiumchloride. Aan dit mengsel werd 495 ml waterige NaOH (8,9 mol) toegevoegd bij omgevingstemperatuur, waarna een sterk alkalische sus-25 pensie werd verkregen die een bruin neerslag bevatte. Daarna werd de suspensie verwarmd in een autoclaaf gedurende 10 minuten bij 240 °C. Vervolgens werd 114 g van een waterige oplossing die 13,9 g natriumdodecylben-zeensulfonaat bevatte als middel om de vorming van ferriet te versnellen in een autoclaaf gepompt die werd gehouden op een temperatuur van 240 °C 30 gedurende nogmaals 60 minuten.

Het reaktieprodukt werd zorgvuldig gewassen om mogelijke onzuiverheden te verwijderen en daarna gedroogd en gemalen ter verkrijging van een Sr-ferrietpoeder. Dit poeder bestond uit sterk afzonderlijke en dis-pergeerbare plaatjesvormige korrels (grootte <. 0,5 pm, plaatjesverhouding 35 > 10). Het poeder had een verzadigingsmagnetisering van 57,6 emu/g en een coërcitiefkracht van 700 0e.

Vergelijkend voorbeeld 1

Een goed gemengd mengsel werd bereid uit 280 ml waterige 8502051 * -21- 24769/Vk/tj

PeCl^ (3,1 mol), 162 ml (0,5 mol) BaCl2, 11,33 g zirconiumoxychloride en 8,77 g cuprichloride. Aan dit mengsel werd 495 ml (9,0 mol) waterige NaOH toegevoegd bij een omgevingstemperatuur waarna een sterk alkalische suspensie die een bruin neerslag bevatte werd verkregen. Daarna werd de slurrie 5 in een autoclaaf gehouden op 280 °C gedurende 60 minuten. Het reaktiepro-dukt werd zorgvuldig gewassen ter verwijdering van mogelijke onzuiverheden en daarna gedroogd en gemalen ter bereiding van een Ba-ferrietpoeder.

Dit poeder bestond uit fijne plaatjesvormige korrels (speci-o fiek oppervlak 31 m /g, grootte <0,3 pm, plaatjesverhouding > 10). De ver-10 zadigingsmagnetisering en de coërcitiefkracht van het poeder waren echter respectievelijk 40,1 emu/g en 890 0e.

Vergelijkend voorbeeld 2

Een goed geroerd mengsel van 280 ml waterige FeCl^Ojl mol) en 162 ml (0,5 mol) BaCl2 werd bereid. Aan dit mengsel werd 495 ml waterige 15 NaOH (9,0 mol) toegevoegd bij omgevingstemperatuur, waarna een sterk alkalische suspensie die een bruin neerslag bevatte werd verkregen. Deze suspensie werd overgebracht in een autoclaaf waarin deze werd gehouden op een temperatuur van 300 °C gedurende 60 minuten. Het reaktieprodukt werd zorgvuldig gewassen ter verwijdering van mogelijke onzuiverheden en daarna ge-20 droogd en gemalen ter verkrijging van een Ba-ferrietpoeder.

Dit poeder bestond uit korrels met een gemiddelde grootte van 0,8 pmj enkele van deze korrels werden gesinterd en het poeder bevatte grove korrels. De verzadigingsmagnetisering en coërcitiefkracht van het poeder waren respectievelijk 32 emu/g en 1.220 0e.

25 Vergelijkend voorbeeld 3

Een goed geroerd mengsel were bereid uit 280 ml waterige FeCl^ (3,1 mol), 162 ml (0,5 mol) BaClg, 11,33 g zirconiumoxychloride en 8,77 g cuprichloride. Aan dit mengsel werd 495 ml (9,0 mol) waterige NaOH toegevoegd bij omgevingstemperatuur waarna een zeer alkalische suspensie werd 30 verkregen die een bruin neerslag bevatte. Aan deze suspensie werd 114 g waterige oplossing toegevoegd die 13,9ggelatine bevatte. Na roeren gedurende 10 minuten werd het mengsel overgebracht in een autoclaaf waar het werd gehouden op een temperatuur van 280 °C gedurende 60 minuten. Het reaktieprodukt werd zorgvuldig gewassen ter verwijdering van mogelijke onzuiverheden 35 en daarna gedroogd en gemalen ter verkrijging van een magnetoplumbitisch Ba-ferrietpoeder.

2

Dit poeder bevatte grove korrels (specifiek oppervlak 5,3 m /g en grootte > 1 pm) en had een verzadigingsmagnetisering van 34,1 emu/g.

8002 05 1 -22- 24769/Vk/tj

Vergelijkend voorbeeld 4

Een goed geroerd mengsel werd bereid uit 280 ml waterige FeClg (3,1 mol), 162 ml BaC^ (0,5 mol), 11,33 g zirooniumoxychloride en 8.77 g cuprichloride. Aan dit mengsel werd 495 ml waterige NaOH (9,0 mol) 5 toegevoerd bij omgevingstemperatuur waarna een sterke alkalische suspensie die een bruin neerslag bevatte werd gevormd. Aan deze suspensie werd 13,9 g aminopropyltrimethoxysilaan toegevoegd en na roeren gedurende 10 minuten werd het mengsel verwarmd in een autoclaaf bij 280 °C gedurende 60 minuten. Het verkregen reaktieprodukt werd zorgvuldig gewassen ter ver-10 wijdering van mogelijke onzuiverheden en daarna gedroogd en gemalen ter verkrijging van een Ba-ferrietpoeder.

Het produkt vertoonde geen diffractielijnen voor Ba0.6Fe202 bij Röntgenstraalanalyse en had een zeer lage verzadigingsmagnetisering (1,6 emu/g).

15 Vergelijkend voorbeeld 5

Een goed geroerd mengsel werd bereid uit 280 ml waterige FeClg (3,1 mol), 162 ml BaCl2 (0,5 mol), 11,33 g zirconiumoxychloride en 8.77 g cuprichloride. Aan dit mengsel werd 495 ml NaOH (9,0 mol) toegevoegd bij omgevingstemperatuur waarna een sterk alkalische suspensie werd 20 verkregen die een bruin neerslag bevatte. Aan deze suspensie werd 114 g waterige oplossing toegevoegd die 13,9 g natriumcitraat bevatte en gedurende 10 minuten geroerd, waarna het mengsel werd overgebracht in een autoclaaf waar het werd verwarmd tot 280 °C gedurende 60 minuten. Het reaktieprodukt werd zorgvulfig gewassen ter verwijdering van mogelijke onzuiver-25 heden en daarna gedroogd en gemalen ter verkrijging van een Ba-ferrietpoe-der.

%

Na röntgenstraal diffractie bleek het reaktieprodukt als hoofd-component α-Ρβ,,Ο^ te bevatten.

Samengevat geldt dat een verbeterde hydrothermische 30 werkwijze wordt verkregen ter bereiding van een magnetoplumbitisch ferriet-poeder met formule M0.n(Fe _ M' 0_, waarbij M een of meer metalen is geko-zen uit de groep bestaande uit Ba, Sr, Ca en Pb, n een getal is van 3 tot 6, M' ten minste een component is gekozen uit de groep bestaande uit Si, Ta, Sb, Nb, Zr en Ti of een combinatie van die component met ten min-35 ste een andere component gekozen uit de groep bestaande uit Ni, Co, Cu,

Mg, Mn en Zn, x een getal is van 0,01 tot 0,7, bij welke werkwijze de re-aktie voor de vorming van het ferrietpoeder in een waterig medium wordt uitgevoerd bij een temperatuur boven 100 °C en in aanwezigheid van een al- 8502051 jf -23- 24769/Vk/tj kalische stof met een alkali-equivalent verhouding hoger dan 1,0 met betrekking tot de zure rest of in aanwezigheid van een alkalische stof zodat een reaktiesysteem wordt verkregen met een pH van 11 of hoger, welke re-aktie wordt uitgevoerd zodat deze plaats heeft in aanwezigheid van «middel 5 A" gekozen uit de volgende stoffen van groep A of in aanwezigheid van zowel "middel A" en "middel B" gekozen uit groep B, waarbij groep A omvat alkylbenzeensulfonzuren, zouten hiervan of derivaten van dergelijke zuren en zouten, alkylsulfonzuren, zouten hiervan of derivaten van dergelijke zuren en zouten, ligninesulfonzuren, zouten 10 hiervan of derivaten van dergelijke zuren en zouten, nafthaleensulfonzuren, zouten hiervan of derivaten van dergelijke zuren en zouten, amines, diamines, amides, quaternaire ammoniumzouten, aminezouten van azijnzuur of derivaten van dergelijke amineverbindingen, alifatische zuren, zouten hiervan of derivaten van dergelijke zuren en zouten, carbonzuren, zouten hiervan of de-15 rivaten van dergelijke zuren en zouten, lecithine of analoge verbindingen hiervan, polyoxyethyleenalkylethers of derivaten hiervan en sorbitanvetzu-re esters of derivaten hiervan en groep B bestaat uit alkoholen of derivaten hiervan, suikers, dextrine, glycolen of derivaten hiervan en glyco-siden, ascorbinezuur, oxycarbonzuren,zouten hiervan of derivaten van dergelijke verbindingen.

20 -CONCLUSIES- 8502051

Claims

1, Werkwijze voor het hydrothermisch bereiden van een magneto- plumbitisch ferriet, met het kenmerk, dat dit ferriet overeenkomt met for-5 mule: M0.n(Fe2_xM'x03) waarbij M een of meer van de metalen is gekozen uit de groep bestaande uit Ba. Sr, Ca en Pb, n een getal is van 3 tot 6, M» ten minste 10 een component is gekozen uit de groep bestaande uit Si,Ta,Sb, Nb, Zr en Ti, of een combinatie is van deze component met ten minste een andere component gekozen uit de groep bestaande uit Ni, Co, Cu, Mg, Mn en Zn, x een getal is van 0,01 tot 0,7, in een waterig medium bij een temperatuur hoger dan 100 °C en in aanwezigheid van een alkalische stof met een alkali-equivalent ver-15 houding hoger, dan 1,0 ten opzichte van een zure rest of in aanwezigheid van een alkalische stof waarbij een reaktiesysteem wordt verkregen met een pH van 11 of meer, waarbij de reaktie voor de vorming van het ferriet wordt uitgevoerd in aanwezigheid van ten minste een organische verbinding (aangegeven als middel A) gekozen uit de groep A bestaande uit: alkylbenzeen-20 sulfonzuren, zouten hiervan of derivaten van dergelijke zuren en zouten, alkylsulfonzuren, zouten hiervan of derivaten van dergelijke zuren en zouten, ligninesulfonzuren, zouten hiervan of derivaten van dergelijke zuren en zouten, nafthaleensulfonzuren, zouten hiervan of derivaten van dergelijke zuren en zouten, amines, diamines, amides, quaternaire ammoniumzouten, 25 aminezouten van azijnzuur of derivaten van dergelijke amineverbindingen, alifatische zuren, zouten hiervan of derivaten van dergelijke zuren en zou- % ten, carbonzuren, zouten hiervan of derivaten van dergelijke zuren en zouten, lecithine of analoge verbindingen hiervan, polyoxyethyleenalkylethers of derivaten hiervan en sorbitanvetzure esters of derivaten hiervan. 30

2, Werkwijze volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat middel A aanwezig is in een hoeveelheid van 1-70 gew. % van het ferrietprodukt.

3. Hydrothermische werkwijze ter bereiding van een raagnetoplum- bitisch ferriet met formule: M°.„(Fe2_xM-x03) net het kenmerk, dat M een of meer metalen is gekozen uit de groep bestaande uit Ba, Sr, Ca en Pb, n een getal is van 3 tot 6, M’ ten minste een component is gekozen uit de groep bestaande uit Si, Ta, Sb, Nb, 35 8502 05 1 -25- 24769/Vk/tj Zr en Ti of een combinatie van die component met ten minste een andere component gekozen uit de groep bestaande uit Ni, Co, Cu, Mg, Mn en Zn, x een getal is van 0,01 tot 0,7, in een waterig medium bij een temperatuur hoger dan 100 °C en in aanwezigheid van een alkalische stof met een alkali-equi-5 valent verhouding hoger dan 1,0 met betrekking tot een zure rest of in aanwezigheid van een alkalische stof waarmee het reaktiesysteem een pH krijgt van 11 of hoger, waarbij de reaktie voor de vorming van het ferriet wordt uitgevoerd in aanwezigheid van zowel ten minste een organische verbinding (hierna aangegeven als middel A) gekozen uit de groep A en ten minste een 10 verbinding (hierna aangegeven als middel B) gekozen uit de groep B: waarbij groep A bestaat uit alkylbenzeensulfonzuren, zouten hiervan of derivaten van dergelijke zuren en zouten, alkylsulfonzuren, zouten hiervan of derivaten van dergelijke zuren en zouten, ligninesulfonzuren, zouten hiervan of derivaten van dergelijke zuren en zouten, nafthaleensul-15 fonzuren, zouten hiervan of derivaten van dergelijke zuren en zouten, amines, diamines, amides, quaternaire ammoniumzouten, aminezouten van azijnzuur of derivaten van dergelijke amineverbindingen, alifatische zuren, zouten hiervan of derivaten van dergelijke zuren en zouten, carbonzuren, zouten hiervan of derivaten van dergelijke zuren en zouten, lecithine of analoge ver-20 bindingen hiervan, polyoxyethyleenalkylethers of derivaten hiervan en sor-bitanvetzure esters of derivaten hiervan en groep B bestaat uit alkoholen of derivaten hiervan, suikers, dextrine, glycolen of derivaten hiervan en glycosiden, ascorbinezuur, oxycarbonzuren, zouten hiervan of derivaten van dergelijke verbindingen.

4. Werkwijze volgens conclusie 3, met het kenmerk, dat middel A en middel B aanwezig zijn in een hoeveelheid van respectievelijk 1-70 gew. % % en 0,01-10 gew. % berekend op net ferrietprodukt.

5. Hydrothermische werkwijze ter bereiding van een magnetoplum- bitisch ferriet, met het kenmerk, dat dit overeenkomt met formule: 30 M0.n(Fe2_xM'x03) waarbij M een of meer metalen is gekozen uit de groep bestaande uit Ba, Sr, Ca en Pb, n een getal is van 3 tot 6, M* ten minste een component is gekozen uit de groep bestaande uit Si, Ta, Sb, Nb, Zr en Ti of 35 een combinatie van deze component met ten minste een andere component gekozen uit de groep bestaande uit Ni, Co, Cu, Mg, Mn en Zn, x een getal is van 0,01 tot 0,7, in een waterig medium bij een temperatuur hoger dan 100 °C en in aanwezigheid van een alkalische stof met een alkali-equivalent verhou- i 850 2 05 1 Γ 4 > -26- 24769/Vk/tj ding hoger dan 1,0 met betrekking tot een zuurrest of in aanwezigheid van een alkalische stof waardoor het reaktiesysteem een pH van 11 of hoger heeft waarbij de reaktie voor de vorming van het ferriet wordt bewerkstelligd in aanwezigheid van zowel ten minste een organische verbinding, hierna aange-5 geven als middelAgekozen uit groep A en ten minste een verbinding (hierna aangegeven als middel C), gekozen uit groep C waarbij de verbindingen behorende tot groep A gekozen worden uit alkylbenzeensulfonzuren, zouten hiervan of derivaten van dergelijke zuren en zouten, alkylsulfonzuren, zouten hiervan of derivaten van dergelijke zuren en zouten, ligninesulfonzuren, zouten 10 hiervan of derivaten van dergelijke zuren en zouten, nafthaleensulfonzuren, zouten hiervan of derivaten van dergelijke zuren en zouten, amines, diamines, amides, quaternaire ammoniumzouten, aminezouten var azijnzuur of derivaten van dergelijke amineverbindingen, alifatische zuren, zouten hiervan of derivaten van dergelijke zuren en zouten, carbonzuren, zouten hiervan of deri-15 vaten van dergelijke zuren en zouten, lecithine of analoge verbindingen hiervan, polyoxyethyleenalkylethers of derivaten hiervan en sorbitanvet-zure esters of derivaten hiervan en groep C bestaat uit fosforzuur, zouten hiervan of verbindingen hiervan, kiezelzuur, zouten of verbindingen hiervan, aluminiumoxide, aluminiumzouten of verbindingen hiervan en titaanoxide of 20 verbindingen hiervan.

6. Werkwijze volgens conclusie 5, met het kenmerk, dat middel A en middel C aanwezig zijn in respectievelijke hoeveelheden van 1-70 gew. % en 0,01-5 gew. % berekend op het ferrietprodukt.

7. w/erkwijze voor het hydrothermisch bereiden van een magneto-25 plumbitisch ferriet met formule: MO.n(Fe. M* 0,) &*·Χ X j waarbij Μ, η, M* en x dezelfde betekenis hebben als aangegeven in conclusie 1, waarbij in een waterig medium bij een temperatuur ho-30 ger dan 100 °C en in aanwezigheid van een alkalische stof met een alkali-equivalent verhouding hoger dan 1,0 met betrekking tot de zure rest of in aanwezigheid van een alkalische stof zodat een reaktiesysteem wordt verkregen met een pH van 11 of hoger, waarbij de reaktie voor de vorming van het ferriet wordt bewerkstelligd zodat deze plaats heeft in aanwezigheid van 35 ten minste een organische verbinding aangegeven als middel A, gekozen uit groep A ten minste een verbinding van middel B, gekozen uit groep B en ten minste een verbinding van groep C, gekozen uit groep C, waarbij de stoffen van groep A, groep B en groep C dezelfde betekenis hebben als 8502 05 1 % -27- 24769/Vk/tj aangegeven in een van de vooraf gaande conclusies waarin deze groepen zijn gespecificeerd.

8. Werkwijze volgens conclusie 7, met het kenmerk, dat middel A, middel B en middel C aanwezig zijn in respectievelijke hoeveelheden var. 1-70 5 gew. %, 0,01-10 gew. % en 0,01-5 gew, % berekend op het ferrietprodukt.

9. Werkwijze volgens een van de voorafgaande conclusies 1, 3, 5 en 7, met het kenmerk, dat het ferriet wordt bereid bij een temperatuur van 180-400 °C. * 8502 05 1