NL8402369A

NL8402369A - Op een vloeibaar kristal gebaseerde inrichting.

Info

Publication number: NL8402369A
Application number: NL8402369A
Authority: NL
Original assignee: American Telephone & Telegraph
Priority date: 1983-07-29
Filing date: 1984-07-27
Publication date: 1985-02-18
Also published as: CA1237508A; DE3427597C2; GB2144232B; FR2549975B1; JPH0642030B2; GB8418800D0; DE3427597A1; SE8403776L; GB2144232A; SE8403776D0; FR2549975A1; JPS6066233A; US4561726A; SE464325B

Description

VO 6414

Titel: Op een vloeibaar kristal gebaseerde inrichting.

De uitvinding heeft betrekking op een op een vloeibaar kristal gebaseerde inrichting, welke informatie kan weergeven.

Op een vloeibaar kristal gebaseerde inrichtingen worden op grote schaal gebruikt voor het weergeven van informatie. Deze inrichtingen 5 bezitten in het algemeen tenminste twee optische toestanden, welke afhankelijk zijn van de moleculaire oriëntatie van het vloeibare kristal-materiaal. Een van deze optische toestanden behoort meer in het bijzonder bij een ruimtelijke ordening van de .moleculen. Deze ordening wordt het meest.gewijzigd door het aanleggen van een elektrischcveld:,. waarbij 10 een tweede moleculaire ruimtelijke configuratie-^en derhalve een tweede optische toestand wordt verkregen.

De gewenste ruimtelijke- ordening is niet noodzakelijkerwijze inherent aan het vloeibare kristalmateriaal. In het algemeen moet het vloeibare kristalmateriaal worden gecontacteerd met een ordeningsinduce-15 rende stof voordat het vloeibare kristal de relatief geordende toestand aanneemt. Deze ordeningsinducerende stof wordt meer in het bijzonder in de inrichtingscel geïncorporeerd en maakt continu contact met. een vloeibaar kristalmateriaal. De cel met de bijbehorende ordeningsstof en het vloeibare kristalmateriaal wordt in het algemeen verkregen door elek-20 troden op een relatief transparant materiaal bijvoorbeeld een glasplaat te vormen. (De elektroden worden gebruikt voor het aanleggen van de velden, welke nodig zijn voor een omschakeling van de optische toestand) . Tenminste een gedeelte van het transparante materiaal aan het elektrode-oppervlak wordt dan bekleed met de -ordeningsstof. (Ofschoon bij nema-25 tische vloeibare kristalinrichtingen het gehele transparante materiaal wordt bekleed, is gebleken, dat ferroëlefctrische vloeibare kristal·? inrichtingen slechts op een juiste wijze werken, wanneer een ordenings-polyestermateriaal het gebied van het transparante materiaal, waar tenslotte de informatie moet worden weergegeven niet bedekt. Zie Kondo en · 30 anderen, Japanese Journal of Applied Physics, 22(2), L85 (1983). De twee behandelde transparante media met op elk het ordeningsmateriaal, welke naar elkaar zijn gekeerd, zijn van elkaar gescheiden over een gewenste afstand bijvoorbeeld een afstand, welke meer in het bijzonder ligt in het gebied van 0,5 tot 100 jm, en het gebied tussen de platen 840236$ ? 4 - 2 - wordt gevuld door middel van normale methoden, zoals capillaire werking en vacuumvulling.

Typerend voor cellen, welke berusten op vloeibare kristalmateria-len in een nematische fase, zijn sterk verknoopte polyimiden gebruikt 5 voor het tot stand brengen van de gewenste ordening. Zo is bijvoorbeeld PI 2555, een verknopingspolyimide, dat op de markt wordt gebracht door E.I. DuPont de Nemours and Company, Incorporated, wanneer dit volledig wordt gehard, gebruikt voor het centreren van vloeibaar kristalmateriaal, zoals 4-n-pentyl-4-cyanobifenyl. De resulterende vloeibare kristalcellen 10 zijn op grote schaal toegepast in een groot aantal verschillende toepassingen, zoals voor weergeefinrichtingen in horloges en rekeninrichtingen. Het succes van ordende vloeibare kristalmaterialen in de nematische fase heeft zich evenwel niet uitgestrekt tot de ordening van vloeibare kristalmaterialen in een smectische fase. Zo hebben inrichtin-15 gen, welke berusten op smectische vloeibare kristallen, zoals die, genoemd door Clark en anderen in Applied Physics Letters, 36, 899 (1980), contrasten over gebieden met weergeefafmetingen, welke aanmerkelijk kleiner zijn dan die, welke meer in het bijzonder worden verkregen bij nematisch gebaseerde inrichtingen.

20 De ordening van vloeibare kristallen in smectische fasen is op een significante wijze verbeterd door het gebruik van een bepaalde orde-ningsstof. Meer in het bijzonder worden vloeibare kristalmaterialen in de smectische fase op een sterke wijze georiënteerd door stoffen, zoals polyimiden,polyamidei en polyesters, welke aan twee criteria voldoen. De 25 stoffen dienen in de massavorm met tenminste 50% te kunnen worden verlengd voordat, breuk optreedt bij de ASTM-tastmethode D-638, en behoren na een verlenging van tenminste 50% een lengte te behouden, welke tenminste 20% meer bedraagt dan de oorspronkelijke lengte vóór de verlenging. In de tweede plaats dient de ordeningsstof een gemiddeld 30 moleculair gewicht van tenminste 8000 atoomeenheden te hebben, lineair te zijn, en zijketens te hebben, welke gemiddeld niet meer dan 20% van hef totale polymeervolume voor zijn rekening nemen. Deze ordeningsstof-fen centreren ook vloeibare kristalmaterialen van het nematische en choiesterische fasetype. Evenwel en dat is van het meeste belang, zijn 35 zeer grote contrasten van meer dan 16:1 over grote gebieden waargenomen 8402369 r * - 3 - bij ferroëlektrische inrichtingen, zoals beschreven door Clark als boven-vermeld, wanneer de ordeningsconfiguratie volgens de uitvinding wordt toegepast, vergeleken met een contrast van in wezen 1:1 over grote gebieden voor de inrichting, zoals vermeld. Vele commercieel ver-5 krijgbare stoffen, zoals een groot aantal verschillende nylons, bezitten de vereiste attributen, welke de resultaten volgens de uitvinding opleveren.

In de tekening vindt men een uiteengenomen aanzicht ter illustratie van een uitvoeringsvorm volgens de uitvinding.

10 De ordening van vloeibare kristalmaterialen wordt aanmerkelijk verbeterd door gebruik te maken van bepaalde ordeningsstoffen. Deze materialen worden bij voorkeur in wezèn geheel over de inrichtingselek-troden (10 in de figuur^ gevormd voor contactering met het vloeibare kristalmateriaal in het gebied, waar elektrische velden moeten warden 15 opgewekt om een weergave van informatie te induceren. Wanneer de vloeibare kristaloriëntatie eenmaal tot stand is gebracht, is het mogelijk het ordeningsmateriaal te verwijderen of het mogelijk te maken, dat dit van chemisch karakter verandert. Zo worden bijvoorbeeld dikwijls cellen, 1, na ordening onderworpen aan verwarming en deze warmte kan 20 leiden tot verschillende chemische veranderingen, zoals verknoping in de chemische stof. Het ordeningsmateriaal, 15, dient vdór het ordenen bepaalde eigenschappen te hebben. Vddr de centrering dient een ordeningsmateriaal te worden gebruikt waarvan de overeenkomstige massavorm in staat is om tenminste 50% te worden verlengd voordat breuk optreedt 25 overeenkomstig ASTM D-63S, waarbij nè. een verlenging van tenminste 50% het materiaal in staat moet zijn om een lengte van 20% meer dan de oorspronkelijke lengte vddr de verlenging te behouden. Bovendien dient het ordeningsmateriaal een gemiddeld moleculair gewicht van tenminste 8.000 atoomeenheden te hebben, lineair te zijn en zijketens te hebben 30 welke gemiddeld niet meer dan 20% van het totale polymeervolume voor hun rekening nemen. (Lineair betekent in deze context, dat een kleinsta-vierkant-passing aan de "ruggegraat" van de polymeer, dat wil zeggen, de langste continue valentiegebonden groep van atomen in het polymeer-molecuul, in de meest langgerekte: ruimtelijke configuratie daarvan in 35 wezen lineair is.). Verknoopte polymeren zoals die, welke worden ge- 8402369 3* * - 4 - bruikt voor het oriënteren van nematische kristallen, worden niet vol- doende verlengd, zijn niet lineair, en verschaffen niet de gewenste oriëntatie voor vloeibare kristalmedia met smectische fase.

Een groot aantal verschillende materialen voldoet aan de criteria, 5 welke verband houden met ordeningsmaterialen. Zo zijn bijvoorbeeld polyamiden, zoals vele in de handel verkrijgbare nylons van nut. Voorts zijn polyimiden en polyesters, welke aan het criterium voldoen, beschikbaar en van nut. Voorbeelden van nuttige materialen zijn nylons, welke polycaprolactaam (nylon S) bevatten met een structuur van 0

II

10 -E-N-(CHJ.-C-]- (1) i 2 5 n k polyhexamethyleensebacamide (nylon 6/10)

0 O

1 II

-[-N~(CH„K-N-C-(CHJ -C-]- (2) | z o | Zo n

Η H

evenals nylon 6/12, nylon 11 en nylon 12, elk respectievelijk voorgesteld door de formule poly(hexamethyleendodecanodiamide) (nylon 6/12) 0 0

O II

15 -[-N-(CH2)6-N-C-(CH2)10-C-]- (3)

Η H

poly(undecanoamide) (nylon 11) 10-0-1- (4)

H

pQly-(lauryllactaam) (nylon 12)

II

-[-N-(CH*) .-C-]- (5) l 2 11 n

H

20 Voorts voldoen polyesters, zoals polybutyleentereftalaat en polyimiden met beperkte verknoping eveneens aan de gewenste criteria.

8402369 * ΐ - 5 -

Andere polymeren, zoals polyetheen en polyvinylalcohol zijn ook bevredigend. Materialen zoals polymethylmethacrylaat vertonen evenwel in verband met hun beperkte verlenging en nevengroepen het gewenste ordeningsniveau niet evenmin als de gewenste toename in contrast.

5 Het is ook gewenst, ofschoon niet essentieel, dat het ordenings- materiaal, 15, niet oplosbaar is in de vloeibare kristalsamenstelling, 20, welke wordt gebruikt. In het algemeen wordt indien het ordenings-materiaal oplosbaar is, dat wil zeggen- een oplosbaarheid heeft, welke groter is dan 10%, in het vloeibare kristalmateriaal, een zwelling van 10 het ordeningsmateriaal geïnduceerd. Deze zwelling heeft een aantal ongewenste effecten. Zo veroorzaakt de;zwelling bijvoorbeeld locale vervormingen in de dikte van de cel en derhalve gelocaliseerde vervormingen in de waargenomen optische eigenschappen. Bovendien zal na verloop van tijd een voldoende hoeveelheid van het ordeningsmateriaal oplossen, zodat 15 grote gebieden van verontreinigingen in het vloeibare kristalmateriaal aanwezig zullen zijn. De resulterende samenstellingsdiscontinuïteiten leiden dok tot ongewenste optische variaties in de cel. Derhalve leidt ofschoon het gebruik van een ordeningsmateriaal, dat oplosbaar is in de vloeibare kristalsamenstelling, acceptabel is voor beperkte perioden, 20 over langere perioden deze oplosbaarheid tot significant gedegradeerde eigenschappen.

Zoals eerder is besproken, wordt het ordeningsmateriaal, 15, bij voorkeur in de vorm van een dunne film over de elektroden, 10, aangebracht. Het is gewenst, dat de aanwezigheid van het ordeningsmateriaal.

25 de door deze elektroden veroorzaakte veldsterkte niet op een onaanvaardbare wijze reduceert. Ofschoon zeer geringe veldsterkten in staat zijn een optische verandering in vloeibare kristalmaterialen te veroorzaken, worden -4 meer in het bijzonder veldsterkten van de orde van 10 V per cm gebruikt. Voor de meest praktische toepassingen wordt deze veldsterkte verkregen 30 bij een aangelegde spanning van minder 5 v. De inrichting dient ook bepaalde optische eigenschappen te hebben. In het algemeen dient de transparantheid van de inrichting in de waarneemgebieden, in de afwezigheid van het vloeibare kristalmateriaal, 90% of meer te zijn voor lichtgolf lengten in het gebied van 280 nm tot 700 nm. Om aan deze praktische 35 overwegingen te voldoen, dient het ordeningsmateriaal wanneer dit aan- 8402369 r:' 4r - 6 - wezig is in de gebieden, waarin informatie moet worden waargenomen, meer in het bijzonder een dikte in het gebied van 20 nm tot 1 pm te hebben.

Een grotere dikte verzwakt het veld gewoonlijk tot een ongewenst niveau, terwijl een dunnere laag lastig is te vormen en dikwigls discontinuïteiten 5 vertoont. Deze discontinuïteiten leiden tot decentrering en derhalve gebieden met laag contrast van vloeibare kristalmaterialen. Lagen in dit diktegebied worden op een eenvoudige wijze neergeslagen door gebruikelijke methoden, zoals spinnen of spuiten, (zie E. Guyon en anderen, Non-Emissive Electro-optic Displays, (ed. A.R. Kmetz and E.K. VontWillisen, Plenum 10 Press, 1976) voor een omschrijving van deze methoden).

Het ordeningsmateriaal dient zelf gecentreerd te zijn voordat het wordt gebruikt voor het oriënteren van vloeibare kristalmaterialen. Deze centrering wordt verkregen door voortplanting van een zone van plastische deformatie door het materiaal, welke een hercentrering van polymeerketens 15 mogelijk maakt. Het gewenste effect wordt verkregen door een combinatie van warmte en druk te gebruiken. Deze combinatie wordt bijvoorbee-ld verkregen door het ordeningsmateriaal te walsen met een materiaal, zoals katoenkeper. Bij wijze van voorbeeld wordt een rol uit polyester of nylon gevormd. Deze rol wordt tegen het ordeningsmateriaal gedrukt en met druk 20 voldoende snel over het materiaal bewogen opdat enige slip optreedt. De wrijving tussen de rol en het ordeningsmateriaal veroorzaakt het gelokaliseerd opwekken van warmte. In combinatie met de druk van de rol leidt deze warmte tot de gewenste plastische deformatie. Ofschoon andere hulpmiddelen mogelijk zijn om een geschikte zone over het ordeningsmateriaal 25 voort te planten, wordt aan deze rolmethode de voorkeur gegeven in verband met het gemak en de eenvoud daarvan. Het is meer in het bijzonder gewenst doch niet essentieel, dat het gebied van plastische deformatie over het oppervlak wordt voortgepland. Het is evenwel mogelijk een plastische deformatie over de gehele ordeningslaag te veroorzaken door de orde-30 ningslaag slechts over het oppervlak van een stofmateriaal te bewegen. Teneinde de juiste ordening van vloeibaar kristalmateriaal mogelijk te maken, dienen.-de ordeningsmaterialen, welke met dit materiaal contact maken, in in hoofdzaak dezelfde richting te zijn gecentreerd bijvoorbeeld binnen 50® van een ander ordeningsmateriaal, dat contact maakt met het-35 zelfde volumetrische gebied van het vloeibare kristal. Het verdient der- 8402369 - 7 - ·* halve de voorkeur het ordeningsmateriaal bij beide platen van de inrichting te centreren. Deze consistentheid in centrering, wordt verkregen door de ordeningsmateriaallagen in dezelfde richting of met een faseverschui-ving van 180° te rollen. (Deze richting wordt beschouwd in relatie tot 5 de ruimtelijke configuratie van het ordeningsmateriaal inde cel).

Het vloeibare kristalmateriaal dient een smectische A-fase te hebben om een geschikte ordening mogelijk te maken. Deze smectische A-fase behoeft niet de laatste fase te zijn, welke optreedt bij toenemende temperatuur voordat een isotropentoestand wordt bereikt. Desalniettemin 10 dienen chölesterische fasen bij hogere temperaturen dan deze smectische A-fase over een gebied, dat in hoofdzaak niet meer dan 5° bedraagt* te bestaan? Hoe groter het temperatuur gebied is des te minder volmaakt is de uiteindelijke centrering en des te sneller dient de temperatuur te worden verlaagd wanneer het materiaal deze chölesterische fase doorloopt. In tegen-15 stelling daarmede beïnvloeden nematische fasen, welke optreden bij temperaturen, welke hoger liggen dan de smectische A-fase, de centrering van het vloeibare kristal niet en behoeven zij: niét slechts over een smal temperatuurgebied aanwezig te zijn.

Om de gewenste ordening te verkrijgen, wordt het vloeibare kristal 20 verhit tot een temperatuur, waarbij de isotrope fase optreedt. Het vloeibare kristalmateriaal wordt met het ordeningsmateriaal gecontacteerd. (Het ordeningsmateriaal dient ook zodanig te worden verhit, dat dit geen onmiddellijke stolling van het isotrope vloeibare kristal induceert).

Men laat het vloeibare kristal afkoelen. Bij het bereiken van de smecti-25 sche a-fase wordt de ordening geïnduceerd door de ordeningsmaterialen volgens de uitvinding en deze geïnduceerde ordening wordt onderhouden wanneer het vloeibare kristal afkoelt en een transformatie uitvoert over de normale fasereeks daarvan.

Het contact tussen het vloeibare kristalmateriaal en het orde-30 ningsmateriaal wordt verkregen door een groot aantal verschillende middelen, zoals vacuum- of capillaire vulling. De eerstgenoemde methode is gunstig wanneer de platen van de inrichting op een kleine afstand van elkaar liggen, dat wil zeggen een afstand, welks kleiner is dan 20 jm, terwijl elke procedure gewenst is voor plaatafstanden, groter dan 20 ^im.

35 De volgende voorbeelden zijn illustratief voor inrichtingen vol gens de uitvinding.

8402369 f' - 8 -

VOORBEELD I

Glazen platen, welke zijn bekleed met indiumtinoxyde, werden verkregen van Optical Coating Laboratories, Incorporated. Deze platen werden op afmetingen van 2,5 cm bij 2,5 cm gesneden. De glazen platen werden 5 eerst ultrasoon gereinigd in een reinigingsmiddelbad, dat tot een temperatuur van bij benadering 128 °C werd verhit. De platen werden daarna in gedeloniseerd water afgespoeld en ondergedompeld in een bad met geconcentreerd zwavelzuur, dat een molconcentratie van ammoniumpersulfaat van bij benadering 0,014 mol/liter bevatte. Na deze onderdompeling werden de .10 platen opnieuw in gedeloniseerd water'afgespoeld en vervolgens in een commerciële freondrooginrichting gedroogd.

Elk van de twee glasplaatmonsters werd inaeen spintrap geplaatst. Er werd een oplossing bereid van 0,5 ml van VM651 (een in de handel, verkrijgbaar hechtbevorderingsprodukt van Ξ.Ι. DuPont de Nemours and Company, 15 Incorporated) in 500 ml methanol. Men liet deze oplossing gedurende een nacht staan en daarna werd voldoende oplossing op elke glasplaat gebracht om het gehele oppervlak daarvan te bevochtigen. (Deze oplossing werkte als een. hechtbevorderingsmiddel voor de daaropvolgende behandeling met het ordeningsmateriaal.) . De monsters werden met bij benadering 20 2.000 omwentelingen per minuut gedurende 15 sec. geroteerd. Een van de ordeningsmateriaaloplossingen, aangegeven in tabel 1, met een concentratie van 0,5 gewichts- tot -volumeprocent werd daarna op het bevorderings-materiaal op de glasplaat gebracht. Er werd opnieuw, een voldoende hoeveelheid van de ordeningsmateriaaloplossing gebruikt om het oppervlak van de 25 plaat volledig te bevochtigen. De monsters werden daarna met ongeveer 4000 omwentelingen per minuut gedurende ongeveer 50 sec. geroteerd. De monsters werden vervolgens in een luchtconvectieoven bij 130°C gedurende ongeveer 30 minuten gebakken. Deze spinprocedure leidde tot een laag van ordeningsmateriaal met een dikte van bij benadering 20 nm, als gemeten 30 door een Tally-Step instrument.

Een katoenkeperstof werd op een hard horizontaal oppervlak ondersteund en een rechte rand werd voor de volgende behandeling van da monsters verschaft. De monsters werden langs de kant van de rechterrand geplaatst, waarbij het oppervlak met de polymeerlaag in aanraking was met 35 de stof en over ongeveer 1.5 cm van de stof werd gestreken met 3 tot 5 8402369 V % - 9 - streken. (Sr werd slechts een geringe druk uitgeoefend en het gewicht van het glas was in wezen voldoende om het gewenste resultaat te verkrijgen) - Een luchtkanon met droge stikstof werd gebruikt om eventuele stof pluizen / welke aan de monsters waren gehecht/ te verwijderen. Ben 5 scherpe rechte rand met een dikte van ongeveer een tiende millimeter werd tot een diepte van bij benadering 1 mm over een breedte van 3 cm gedompeld in Norland Ultraviolet afdichtmiddeltype UVS91-NS. De ondergedompelde rechte rand werd daarna stevig tegen één rand van elk monster gedrukt. Het dompelen werd daarna herhaald en de rechte rand werd stevig 10 tegen de tegenovergelegen rand van hetzelfde hoofdvlak van elk monster gebracht. Het tweede monster werd daarna op het eerste monster in aanraking met de epoxy zodanig geplaatst, dat de behandelde zijde van elk monster naar de andere was gekeerd en de wrijfrichting voor elk monster bij benadering in dezelfde richting wees. De steekproeven werden tegen 15 elkaar gedrukt todat de afstand tussen de twee platen ongeveer 2S jm bedroeg, als gemeten met een Zeiss lichtsectiemicroscoop. Het uit epoxy bestaande afdichtmiddel werd blootgesteld aan een UV-lichtbron met brede band, waarvan de centerfrequentie bij ongeveer 350 nm lag, en wel gedurende 5 minuten.(Het licht had aan het oppervlak van de epoxylaag een 20 intensiteit van bij benadering 10 milliwatt/cm*.).

Men maakte een vloeibaar kristalmateriaal gereed door een combinatie van zes materialen, voorgesteld door de formules C12325C^(p)-CH=CH-CCC-@-COC-<iH2-CH-C^ 40,8 gew.% ch3

C1oH21O-<Ö>0-OOO^Ó/ch2^2H5 17,6 ge».S

ca3 25 CgH170--(o)-COO-^-COO-CH2-CS-C2H5 4,6 gew.% CH3 C16a33°KE)"C00_{Ï)_C^"^S^0“GH2"GH“C2H5 6,6 geW‘% cT ^3 8402369 «Τ' ψ· - 10 - C2H5-CH- (CH2) 3-0-<2>-C00-^)-0-C7H15 5,8 gew. % cn3 CH3 C12H250“<S^^3^C00“GH2'CH2"CH“CH2“CH2"CH=C/ 24,6 gew*% ==3 X<33 waardoor men een mengsel verkreeg, dat de fasevolgorde

Iso -*—S -4—*· S

98°C 45°C

-J5 had. De resulterende vloeibare kristalpasta werd langs de rand van het glasplaatpakket gebracht. Het door capillaire werking gevulde pakket werd in een Mettler FP-52 microöven geplaatst en de oven werd tot bij benadering 120°C verhit. De temperatuur van de oven werd dan met een snelheid van bij benadering 3°C per minuut verlaagd totdat de kamertempe-10 ra tuur werd bereikt. Elk monster werd daarna uit de oven verwijderd en tussen gekruiste polarisatoren onderzocht. De monsters werden daarna onder een optische overdrachtslichtmicroscoop onderzocht, waarbij de pola-risator en de analysator waren gekruist. Voor het belichten van het monster werd gebruik gemaakt van een wolfraamlamp van 6 V en 20 W. Het 15 monster werd geroteerd en het minimale en maximale licht, dat in de microscoop over een rotatie van 360° werd waargenomen, werd genoteerd voor de smectische A-fase. De verhouding van deze twee waarden leverde een contrast. Voor alle in de tabel 1 aangegeven monsters bedroeg het contrast bij benadering 15:1 behoudens voor polyimide, dat een iets minder 20 contrast vertoonde.

VOORBEELD II

Dezelfde procedure werd gevolgd voor de materialen in tabel 2'i.

De monsters werden tussen gekruiste polarisatoren onderzocht, zoals beschreven voor voorbeeld 1, en alle vertonen een contrast over het monster 25 van 1 cm* van aanmerkelijk minder dan 5.

VOORBEELD III

De procedure volgens voorbeeld I werd gevolgd, waarbij als een ordeningsmateriaal nylon 5/9 werd gebruikt. Aan het indiumtinoxyde- 8402369 r - 11 - materiaal voor elk glasmonster werd echter een patroon gegeven in een stelsel van stroken met een breedte van 0,117 cm, waarbij tussen elk paar stroken een afstand van 0,010 cm aanwezig was. De glasplaten werden wanneer zij tot het pakket waren gevormd, zodanig opgesteld, dat de lange 5 as van de stroken van één monster loodrecht stond op de lange as van de stroken van het tweede monster. De ruimte tussen dé.'glasplaten bedroeg bij benadering 4 jm. Alle stroken van elke plaat werden kórt ge sloten .en tussen de stroken van één plaat en de stroken van de tweede plaat werd.een spanning van 5 V.aangelegd- Het schakelcontrast, waargenomen tussen de 10 donkere en lichte toestanden van het monster, bedroeg bij benadering 10il.-

VOORBEEUD IV

De procedure1 volgens voorbeeld I werd gevolgd behoudens, dat asm het nylonmatèriaal een patroon werd gegeven om nylon in het afdichtgebied 15 en in gebieden, waarin een elektrisch contact tot stand moest worden gebracht, te verwijderen·. Deze patroongeving geschiedde onder gebruik van een commerciële bijnar-ultraviolette lak voor het maskeren van gebieden van het nylon, welke niet moesten worden verwijderd! Voor het verwijderen van de belichte gebieden van het nylonoppervlak werd het monster gedurende 20 bij benadering 200 sec. :andergedompeid in een oplossing van 80% geconcentreerd zwavelzuur en 20% water. Resterende etsmiddelen werden verwijderd onder gebruik van afspoeling met gedeioniseerd water.De fotolak werd eveneens verwijderd onder gebruik van aceton.

8402369 - 12 - TABEL 1

Oplosmiddel chem. aand. norm. aand.

★ B polyethasn ΡΞ -[-CH-CH,-]- a 6 Π

C polyvinylalcohol PVA

-[-CH -CH-]- 2 | n

OH

5 A poly(hsxamethyleenadipamide) Nylon 6/6 - [-NH (CH,) ..-NH-CO (CH„) -CO-] - A poly(hexamethyleennonaandiamide Nylon 6/9 -ί-ΝΗ(ΟΗ,).-NH-CO(CH,},-CO-]-2 6 2 / n

A poly(hexamethyleentereftaalamlde Nylon 6/T

10 -C-NH(CH2)g-NH-CO-^O^-CQ-]- B poly(1,4-butyleentereftalaat) - (- (ch2) 4-coc-<2)-coo-] - B poly(1/4-ethyleentereftalaat) - [- (CH ) 2-OOC-<^Ö)-COO-] - 15 A 80:20 60:40 50:50 Nylon U-Nylon 12 40:60 20:80 (gew.%) A 50:50 Nylon 6-Nylon 11 A' 50:50 Nylon 6-Nylon 6/6 A 33 1/3:33 1/3:33 1/3 Nylon 6/12-

Nylon 6/9-Nylon 11 A 25:25:25:25 Nylon δ/4-Nylon 6/6-

Nylon 6/11-Nylon 6/12 1 8402369

Oplosmiddel warm (60°C) gebruikt en oplossing vers vereid.

- 13 - TABEL· 1 voortgezet Mengsels van polymeren

Oplosmiddel cyem. aand. norm. aand.

A 50i50 Nylon 6/9-Nylon 11 A 50:50 Nylon 6/12-Nylon 11

Oplosmiddelen voor polymeren 5 A-60% m-cresol 40% methanol B-50% o-chlorofenol 50% 1,1,2,2-tetrachloroethaan C-80% methanol 10 20% water 8402369 - 14 - TABEL--2

Polymeren, die niet centreren A poly(cyclohexyImethacrylaat) coo-(^r> -fca2T]5 cn3 A poly(amide hars) 5 verknoopte nylons A poly(vinylmethylketon) - t-CEL-CH—] -

^ f H

COCH

A poly(vinylcinnamaat) - [-CEL-CH-1 Ι έ | n 00C-CH=CH-<2> 10 B poly(acetaal) f2H5 ~[-CH -C-]-2 | n OC2H5 B poly(benzylmethacrylaat) fOOCE2-0 - [-CEL-C-]- 2-| n CH3 A poly(breen) ch3 ch3 15 .[^.(CH2)6-»+-(CH2)3-J-2Br, · ch3 ch3 8402369

Claims

1. Inrichting voor het beïnvloeden van invallende elektromagnetische straling, voorzien van een vloeibaar kristalmateriaal, een ordeningsmata-riaal en organen voor het opwekken van een elektrisch veld met het kenmerk, dat het ordeningsmateriaal met het vloeibare kristalmateriaal con- 5 tact maakt in een gebied, waarin ten minste een gedeelte van de elektro-nagnetische straling moet worden beïnvloed door het gebied bloot te stellen aan een elektrisch veld via de organen voor het opwekken van een elektrisch veld, en het ordeningsmateriaal een polymeer omvat, die een gemiddeld moleculair gewicht van tenminste 8.000 atoomeenheden heeft, lineair is, 10 substituenten bezit, die minder dan 20% van het door de polymeer in beslag genomen volume innemen, in massa meer dan 50% kan worden verlengd, en in massa na een verlenging van tenminste 50% een lengte houdt, welke tenminste 20% groter is dan de oorspronkelijke lengte vóór de verlenging.

2. Inrichting volgens conclusie 1 met het kenmerk, dat de polymeer 15 een nylon omvat.

3. Inrichting volgenscconclusie 2, met het kenmerk, dat de nylon een materiaal omvat, voorgesteld door tenminste één van de volgende formules: 0 0 » I .^-(CH^g-N-C-^J.o-C-l- , 0 2° -[-^(«Vio-C-^ H 0 -[-N-(CH2) u-C-}- , en Η 0 0 ! I -Ι-N-(CH.)^-N-C-(CH-)a-C-]-j 2 6 2 8 n Η H 8402369 ·>* li’’ r - 16 -

4. Inrichting volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat de polymeer een polyester omvat-

5. Inrichting volgens conclusie 4, waarbij de polyester polybuteen-tereftalaat of polyetheentereftalaat omvat.

6. Inrichting volgens conclusie 1 met het kenmerk, dat de polymeer polyvinylalcohol omvat.

7. Inrichting volgens conclusie 1 met het kenmerk, dat de polymeer polyetheen omvat.

8. Inrichting volgens conclusie 1 met het kenmerk, dat het vloeibare 10 kristal een ferroelectricum is.

9. Inrichting volgens conclusie 1 met het kenmerk, dat de organen voor het aanleggen van een veld een elektrode omvatten. 8402369