NL194597C - Inrichting voor registratie en reproductie van informatie op een registratiemedium. - Google Patents

Description

1 194597

Inrichting voor registratie en reproductie van informatie op een registratiemedium

De uitvinding heeft betrekking op een inrichting voor registratie en reproductie van informatie op een registratiemedium, welke inrichting is voorzien van: 5 kopmiddelen voor registratie van een datasignaal ais registratiedomeinen op het registratiemedium en voor reproductie van een met de registratiedomeinen op het registratiemedium corresponderende golfvorm van het reproductiesignaal; voorranddetectiemiddelen waaraan de golfvorm is geleverd wordt voor het detecteren van een voorrand van de registratiedomeinen in het verkregen reproductiesignaal en voor het opwekken van een voorrandsignaal; 10 achterranddetectiemiddelen voor het detecteren van een achterrand van de registratiedomeinen in het verkregen reproductiesignaal en voor het opwekken van een achterrandsignaal; eerste en tweede temporisatiesignaaldetectiemiddelen voor het onafhankelijk detecteren van een eerste en een tweede temporisatiesignaal, waarbij aan de eerste temporisatiesignaaldetectiemiddelen het voorrandsignaal geleverd wordt en aan de tweede temporisatiesignaaldetectiemiddelen het achterrandsignaal 15 geleverd wordt; en reproductiemiddelen voor het in overeenstemming met de door de eerste en tweede temporisatiesignaalde-tectiemiddelen geleverde signalen reproduceren van de oorspronkelijke informatie.

Een inrichting voor registratie en reproductie van informatie op een registratiemedium van deze soort is beschreven in de niet-voorgepubliceerde Nederlandse octrooiaanvrage 8600690 van oudere rang, die op 20 16 oktober 1986 ter inzage werd gelegd.

De bekende inrichting is voorzien van middelen voor het demoduleren van data door het detecteren van de stijging en daling van de golfvorm van het reproductiesignaal voor een digitale geluidsschijf, ook aangeduid met DAD (Digital Audio Disk). Het principe van de datamodulatie is toegelicht in bijvoorbeeld ’’Introduction to Video Disk and DAD” door Iwamura (Corona Publishing Co., Japan) pag. 212-215. De 25 demodulatie wordt verzorgd door het detecteren van punten van verandering in de golfvorm van het reproductiesignaal (gemoduleerde golf), dat wil zeggen de voorflank en de achterflank van de golfvorm, en het daaruit opwekken van een reproductievenster voor het verkrijgen van gereproduceerde data. In de voor een DAD toegepaste werkwijze is de voorwaarde waaronder juiste demodulatie mogelijk is, dat de breedte van het reproductievenster T/2 is, waarbij T een data-interval aangeeft, en dat de veranderingspunten 30 voorstellende pulsen in een gebied van ± 0,25 T liggen. Daarom, wanneer een nuldoorgangspunt veranderd wordt door ruis, vervorming, verspringing in de tijd ("jitter”), etcetera en het buiten het reproductievenster ligt, wordt een fout opgewekt. Hoewel het ook denkbaar is voor de optische schijf van de eenmalig te beschrijven soort om data te vormen met gebruikmaking van de voorflank en de achterflank en omdat de voorwerpsschijf direct door laserlichtpulsen bestraald wordt, waarvan de thermische energie lokaal het 35 registratiemedium verandert, zodat in het medium data geregistreerd wordt en daar de positie van de voorflank en de achterflank van gevormde registratiedomeinen (putjes of magnetische domeinen) sterk beïnvloed worden door eigenschappen van het registratiemedium en verspringing in de tijd, is de schijfsoort met eenmalige beschrijving gevoelig om onbepaald te verschuiven. Het is daarom belangrijk om tijdens de registratie door middel van de een of andere werkwijze de flankverschuiving van de voorflank en de 40 achterflank te corrigeren.

De uitvinding beoogt te voorzien in een inrichting te verschaffen voor registratie en reproductie van informatie waarmee data gevormd wordt door toepassing van de voorflank en de achterflank van registratie-putjes, die invloeden van afsnij-niveauveranderingen tijdens reproductie onderdrukt en stabiel de data kan detecteren in de vorm van sequentiële data zonder verspringing in de tijd door het elektrisch op automati-45 sche wijze corrigeren van de mate van verschuiving vanaf de juiste positie tussen de twee flanken.

Daartoe heeft een inrichting voor registratie en reproductie van informatie van de in de aanhef beschreven soort volgens de uitvinding het kenmerk dat demodulatiestart-temporisatiesignaalopwekkingsmiddelen voor het uitgaande van de eerste en tweede temporisatiesignalen opwekken van eerste en tweede starttemporisatiepulssignalen voor het starten van de demodulatie van informatie; 50 tijdsverschilbepalingsmiddelen voor het bepalen van een tijdsverschil tussen de eerste en tweede starttemporisatiepulssignalen; en correctiemiddelen met vertragingselementen voor het vertragen van de eerste en tweede temporisatiesignalen voor het reproduceren van informatiesignalen door het uitgaande van het tijdsverschil corrigeren van een verschuiving van een normale positie van de voorrand- en achterrandsignalen.

55 De inrichting is geschikt voor toepassing bij in het bijzonder de registratie van informatie in een optische schijf van de eenmalig te beschrijven soort door het vormen van putjes in een registratiemedium door middel van warmte van laserlicht, maar kan ook gebruikt worden voor informatieregistratie/-reproductie voor 194597 2 een optische schijf van de fase-overgangssoort, en ook voor een magneto-optische schijf, een magnetische schijf, etc.

De uitvinding wordt toegelicht met verwijzing naar de tekening. Hierin toont: 5 figuur 1 een schema van een basisuitvoering van een inrichting voor optische registratie en reproductie van informatie op een registratiemedium, die is voorzien van vertragingsmiddelen voor de temporisatie-signalen; figuur 2 een schema voor het detecteren van de voorflank en de achterflank; figuren 3a, 3b en 3c tonen schema’s van de dataformaten; 10 figuur 4 een schema van de keten voor het corrigeren van flankverschuivingen vanaf de juiste positie van het detectiesignaal van de voorflank en van de achterflank; figuren 5a, 5b en 5c tonen schema’s van flankverschuivingen tussen patroondetectiesignalen voor het starten van de demodulatie vanaf de voorflank en de achterflank; figuur 6 een schema van de correctiebewerking; 15 figuur 7 een schema van de relatie tussen geregistreerde putjes en datasignalen; figuur 8 een schema van dubbele demodulatie-startpatronen; en figuur 9 een schema van ketens voor registratie van de in figuur 8 getoonde patronen.

Figuur 1 toont een deel van een inrichting voor registratie en reproductie van informatie, waarbij een door 20 een laserlichtbron (bijvoorbeeld halfgeleiderlaser) 200 uitgezonden lichtbundel, die wordt gereflecteerd door een galvano-spiegel 203 na door een lens 201 gecollimeerd te zijn en gaat door een bundelsplitser 202 en wordt gefocusseerd in de vorm van een kleine lichtvlek op het oppervlak van een registratielaag van een draaiende optische schijf 205 door middel van een focusseringslens 204. Wanneer informatie geregistreert wordt, wordt de laser 200 gemoduleerd door te registreren informatie en worden bestraalde gedeelten van 25 de registratielaag lokaal zodanig verwarmd dat daarin putjes gevormd worden. Wanneer de geregistreerde informatie gereproduceerd wordt, wordt een relatief zwakke laserlichtbundel op de schijf 205 geprojecteerd en wordt het door de schijf 205 gereflecteerde licht door middel van een bundelsplitser gescheiden van bestralingslicht en uitgenomen. Veranderingen in de intensiteit van dit licht worden door een fotodetector 207 gedetecteerd. Het verwijzingscijfer 206 geeft hier de bundelsplitser aan voor het scheiden van het 30 gereflecteerde licht vanaf de schijf in een lichtbundel voor het reproduceren van informatie en een lichtbundel voor het detecteren van focusseringsafwijkingen of spoorafwijkingen. De lichtbron, de lens, de bundelsplitser, de galvanospiegel, en de fotodetector, etcetera zijn in een doos aangebracht en vormen een optische kop. Deze optische kop is zodanig geconstrueerd dat het in de radiale richting van de optische schijf verplaatsbaar is.

35 De reproductie van de informatie wordt verzorgd door de bundelsplitser 202 het licht te laten reflecteren dat door de schijf 205 gereflecteerd wordt en de focusseringslens 204 en de galvano-spiegel 203 passeert en door het met de fotodetector 207 ontvangen van door de bundelsplitser 206 passerend licht. Na omzetting in elektrische signalen worden de signalen door een versterker 208 tot een gewenst niveau versterkt. De signalen worden geregistreerd in de vorm van langwerpige putjes, waarvan de lengte 40 afhankelijk van de op de schijf te registreren informatie veranderlijk is, en worden de voorflank en de achterflank van de langwerpige putjes als data verwerkt. Het verwijzingscijfer 209 geeft een keten aan voor het detecteren van de voorflank en de achterflank. Figuur 2 toont een voorbeeld van uitvoeringen van de keten 209 voor het detecteren van de voorflank en de achterflank. De van de versterker 208 afkomstige signalen worden door een vergelijker 300 van de verschilsoort omgezet in een tweewaardige voorstelling.

45 Een drempenwaarde 12 voor de tweewaardige voorstelling wordt aan de omkerende ingang van de vergelijker geleverd. Elk van de twee verschuivingen wordt naar twee wegen vertakt, waarvan er een direct in een EN-poort 303, 304 gaat en de ander via een vertragingslijn 301, 302 en na omkering door een omkeerder 305, 306 in de EN-poort gaat. Daardoor levert de uitgang van EN-poort 303 een voorflank-detectiepuls 13 en levert de uitgang van de EN-poort 304 een achterflank-detectiepuls 14. Hoewel in het in 50 figuur 2 gegeven voorbeeld een vergelijker van de soort met verschiluitgang toegepast is, kan het in dit geval van de soort met enkele uitgang zijn wanneer een in de logica tussengevoegde omkeerder gebruikt wordt.

De voorflank-detectiepuls 13 en de achterflank-detectiepuls 14 worden in variabele frequentie-oscillators (VFO) 210 respectievelijk 217 gevoerd voor zelfklokopwekking en synchronisatie. De uitgangssignalen van 55 de VFO’s worden naar de datamodulatiestartpatroon-detectieketens (in het algemeen SYNC detectieketens) 212 respectievelijk 213 gevoerd. Een voorbeeld van een concrete uitvoering van de detectieketens zal aan de hand van figuur 9 toegelicht worden. Patroonovereenstemmingssignalen 20 en 21, die voor de detectie- 3 194597 ketens 212 en 213 gedetecteerd zijn, het voorflank-detectiesignaal 13 en het achterflank-detectiesignaal 14 worden in de keten (correctieketen) 214 gevoerd voor het in de tijd verzorgen van correcties van de voorflank en de achterflank. Een voorbeeld van de concrete constructie van de correctieketen 214 zal aan de hand van figuur 4 toegelicht worden. Het uitgangssignaal van de correctieketen 214 wordt in een 5 demodulatieketen gevoerd waarin de demodulatie van de data verzorgd wordt.

Hierna zal een voorbeeld van datademodulatie-startpatronen, die gebruikt kunnen worden, toegelicht worden. Data kan op vele manieren gecodeerd, gemoduleerd en gedemoduleerd worden. In elk geval zal de tijdregeling van de start van de datademodulatie correct gegeven moeten worden. Om dit te bereiken is het voor het demodulatie-startpatroon nodig om een orthogonale voorwaarde te vervullen. In het algemeen 10 wordt het patroon gedetecteerd door het te verschuiven in een schuif register door middel van door de VFO opgewekte kloksignalen, door het verzorgen van EN-functie van uitgangssignalen van het schuifregister voor elk blokje (bijvoorbeeld 4 bits) en het dan nemen van een meerderheidsbeslissing van de uitgangssignalen van deze EN-poorten. Een voorbeeld van de concrete uitvoering van de keten door deze bewerkingen zal aan de hand van figuur 9 toegelicht worden.

15 De orthogonale voorwaarde wil zeggen dat alle uitgangssignalen van een blokje-overeenstemmingspoort op een bepaald tijdstip volkomen gelijk zijn. Verder is het als extra voorwaarde gewenst dat de uitgangssignalen van de overeenstemmingspoort voor elk blokje niet in overeenstemming zijn dan op het tijdstip waarbij zij volkomen gelijk zijn. In het geval bijvoorbeeld van een SYNC-patroon bestaande uit 6 blokjes zou, voor een patronen herkennende meerderheidsbeslissingslogica wanneer, meer dan 4 20 EN-poortuitgangen ”H” zijn, geen signaal, dat aangeeft dat meer dan 4 blokjes in overeenstemming zijn, opgewekt moeten worden dan op het tijdstip waar zij volkomen gelijk zijn. ·

Hierna zal een voorbeeld van schijfformaten toegelicht worden. De figuren 3a, 3b en 3c tonen een schema van een voorbeeld van deze formaten. Een schijf 205 is zodanig uitgevoerd, dat elk spoor verdeeld is in een aantal sectors en het invoeren en uitvoeren van data wordt verzorgd in een eenheid van deze 25 sectors (sectorbesturing). Aan het hoofd van elk van deze sectors is vooraf een kopsignaal 500-502 geformateerd. Hoewel in figuur 3a slechts enkele koppen getoond zijn, zijn er in werkelijkheid een aantal koppen langs de omtrek van de schijf met een gelijk interval aangebracht. Figuur 3b toont een schema van de structuur van het zo vooraf geformateerde kopgedeelte en figuur 3c toont een schema van de structuur van het op het kopgedeelte volgende datagedeelte. In figuur 3b is het sectormerk een patroon dat het begin 30 van elke sector aangeeft en het wordt meestal gevormd door gebruik van een signaal met een frequentieverdeling die kleiner is dan de laagste frequentie in de spectrale frequentieverdeling van de data om het van de gewone data te onderscheiden. Het wordt eenvoudig gevormd door gebruik van een patroon bestaande uit een combinatie van putjes die langer zijn dan die welke in het datagedeelte optreden. Het SYNC-patroon voor de zelfklokopwekking is een patroon om de oscillatie van de VFO in te trekken en. wordt meestal 35 gevormd door gebruik van een patroon met een interval tussen de dichtstbijzijnde putjes of een interval tussen de dichtstbijzijnde flank uit verschillende patronen van het gebruikte modulatiestelsel. Het SYNC-patroon is een patroon voor het commanderen van de start van de demodulatie van het spoornummer en het daarop volgende sectornummer en vervult de hierboven toegelichte orthogonale voorwaarde. Anders dan dit patroon wordt vaak een foutcorrectiecode (ECC), etc. aan het vooraf geformateerde kopgedeelte 40 toegevoegd. Anderzijds is het datagedeelte in figuur 3c een domein waarin de gebruiker tijdens registratie volgend op het kopgedeelte data schrijft. Voorafgaand aan de gebruikersdata wordt ook een SYNC-patroon voor de start van de demodulatie van de data tijdens registratie van de gebruikersdata samen met de data geregistreerd. Dit SYNC-patroon is een van de gebruikersdata onafhankelijk vast patroon. Het wordt daarom vooraf in een ROM geschreven en tijdens het schrijven van de gebruikersdata wordt het vaste patroon 45 (SYNC-patroon) uitgelezen en geregistreerd en daarna wordt de gebruikersdata geregistreerd. Een voorbeeld van een concrete uitvoering van dit SYNC-patroon is in figuur 8 weergegeven en zal later toegelicht worden. Daar er geen speciale beperking voor het aantal bytes voor elk van de datablokken van de figuren 3b en 3c bestaat, zal toelichting daarvan achterwege gelaten worden.

Hierna zal in het kort de registratie-/reproductievorm toegelicht worden waarvoor de voorflank en de 50 achterflank van de gereproduceerde golfvorm als data gebruikt worden. Een in figuur 7 met 11 aangegeven gereproduceerde golfvorm wordt verkregen voor ovale puntjes of domeinen als aangegeven met 10. Een voorflankdetectiesignaal 13 en een achterflankdetectiesignaal 14 kunnen verkregen worden door omzetting van de gereproduceerde golfvorm 11 in een tweewaardige voorstelling door middel van een bij 12 aangegeven afsnijniveau. Een bij 17 aangegeven dataserie wordt verkregen door het vormen van een 55 logische som van de twee detectiesignalen. Het datasignaal 17 correspondeert met ”1” en ”0” van het tweewaardige signaal zoals aangegeven met een datapatroon 18.

Voor het geval waarin informatiesignalen geregistreerd worden is het gebruikelijk om de signalen op een 194597 4 registratiemedium na codering ervan op een of andere wijze te registreren. Wanneer echter de RLL ("run-length-limited”) werkwijze voor de codering gebruikt wordt is een tijdsregelingsmerk voor het aangeven van het startpunt voor de demodulatie van data nodig. Voor de werkwijze waarbij de middelste positie van een putje overeenkomt met ”1” zoals het is, zgn. putjespositiewerkwijze, kan het patroon voor het 5 tijdregelingsmerk enkelvoudig gevouwen zijn. Voor de registratiewerkwijze waarbij zowel de voorflank als de achterflank een eigen betekenis als data hebben (putjesflankwerkwijze), als aangegeven in figuur 7, kan dit tijdregelingsmerkpatroon tweemaal gevouwen zijn.

Figuur 8 toont een voorbeeld van gedubbelde temporisatiepatronen (in het datagedeelte geregistreerde SYNC-patronen). Het voorflanksignaal 13 en het achterflanksignaal 14 worden verkregen door omzetting 10 van de gereproduceerde golfvorm 10 in een tweewaardige voorstelling door middel van een afnijniveau 12. Wanneer de twee detectiesignalen respectievelijk in twee verschillende patroonbeoordelingsketens gevoerd worden, worden een overeenstemmingssignaal 20 vanaf de voorflank en een overeenstemmingssignaal 21 vanaf de achterflank op in figuur 5 getoonde respectievelijke posities opgewekt. De overeenstemmings-signalen 13 en 14 kunnen opgewekt worden door middel van een werkwijze waarmee de detectiesignalen 15 20 en 21 in een schuifregister gevoerd worden en verschoven worden door middel van reproductie-kloksignalen vanaf de VFO; het uitgangspatroon van het schuifregister wordt blok na blok beoordeeld; en tenslotte wordt het beoordeeld als tijdregelpatroon of startpunt, waarbij het een meerderheidsbeslissing neemt, met verkrijging van een groter aantal overeenstemmingspatronen dan een voorafbepaalde waarde. Figuur 9 toont een voorbeeld van de uitvoering van ketens voor de opwekking van een overeenstemmings-20 signaal corresponderend met het in figuur 8 getoonde merkpatroon. Figuur 9 geeft het voorbeeld van de constructie van de in figuur 1 getoonde SYNC-detectieketen.

Het achterflankdetectiesignaal 14 wordt in een schuifregister 311 gevoerd. De verwijzingscijfers 311-316 zijn schuifregisters die achtereenvolgens in serie verbonden zijn en in figuur 9 een schuifregister met in totaal 48 bits vormen. De verschuiving van het signaal 14 wordt verzorgd door een reproductiekloksignaal 25 30. Het reproductiekloksignaal 30 is een door middel van een reeks gemoduleerde data zelf opgewekte klok. De zelf opgewekte klok kan opgewekt worden door het voorflankdetectiesignaal 14 in een VFO (variabele frequentie oscillator) te voeren. De uitgangssignalen van de schuifregisters 311-316 worden dan in de respectievelijke EN-poorten 321-326 gevoerd, en voor elke vier bits wordt over de patroon-overeenstemming beslist. Voor bijvoorbeeld het geval van de EN-poort 321, is de uitgang van de schuif-30 register 321 ”H” wanneer de laatste 4 bits ”1000” van het in figuur 8 getoonde achterflankdatapatroon 16 juist gegeven zijn. Wanneer alle uitgangssignalen van de EN-poorten ”H” zijn is de patroon-overeenstemming perfect. Wanneer echter een meerderheidsbeoordelingsketen 331 gebruikt wordt kan, zelfs wanneer alle blokpatronen niet in overeenstemming zijn, bijvoorbeeld meer dan 4 blokken uit 6 in overeenstemming zijn, een overeenstemmingssignaal 21 uitgevoerd worden. De meerderheidsbeoordelings-35 keten 331 kan uitsluitend door poortketens gevormd worden. Het is echter ook mogelijk om de meerderheidsbeoordeling uit te voeren door toepassing van een ROM (slechts leesbaar geheugen), het invoeren van de uitgangssignalen van de EN-poorten 321-326 in een adres en het vooraf schrijven van ”1” voor de data voor de adressen, waarbij het aantal ”1” groter is dan 4 uit de adresbits. Hoewel het geval waarbij het overeenstemmingssignaal 21 vanaf de achterflank gedetecteerd wordt in figuur 9 aangegeven is, 40 is het op dezelfde wijze mogelijk om een van de voorflank afkomstig overeenstemmingssignaal 20 op te wekken.

Als tijdsregelingspatroon is het ook mogelijk om een grote putjeslengte te gebruiken, dat niet optreedt in een datapatroon van een CD (compact schijf).

In de hierboven gegeven toelichting is de werking toegelicht met de veronderstelling dat de voorflank en 45 de achterflank van de gereproduceerde golfvorm ideaal de positie van ”1” tijdens de registratie reproduceren. In werkelijkheid wordt echter de positie van ”1" tijdens de registratie vaak echter niet juist gereproduceerd en is de breedte van een venster voor diseriminatie van informatie zeer klein. Wanneer de demodulatie uitgevoerd wordt zoals het is, is daarom de waarschijnlijkheid dat fouten opgewekt worden groot. Daarom zal hierna als een uitvoeringsvorm een werkwijze toegelicht worden waarmee fluctuaties van de positie van 50 de flanken in een op het tijdregelingspatroon volgende datareeks automatisch gecorrigeerd worden door doelmatig gebruik van het dubbele tijdregelingspatroon voor de start van de demodulatie zoals hiervoor toegelicht.

Figuur 4 toont een voorbeeld van de constructie van correctieketens en in het bijzonder van de concrete constructie van de correctieketen 214 van figuur 1. Het patroonovereenstemmingssignaal 20 vanaf de 55 voorflank wordt in een vertragingslijn 40 gevoerd. De vertragingslijn 40 heeft een aantal vertragings-uitgangen. De vertragingsuitgangen 401-404 worden respectievelijk in EN-poorten 41-44 gevoerd. Anderzijds wordt het patroonovereenstemmingssignaal 21 vanaf de achterflank ingevoerd in een buffer 51 5 194597 met een vertragingstijd die gelijk is aan die welke overeenkomt met een poort van de EN-poorten 41-44, en wordt tevens in de EN-poorten 41-44 gevoerd. Daarna worden de uitgangssignalen 61-64 van de EN-poorten naar de D (data) aansluiting van respectievelijke kiepketens 71-74 gevoerd. Verder wordt naar de (trekker) aansluiting van de kieptekens 71-74 het uitgangssignaal 65 van de buffer 51 gevoerd. Hierna 5 zal de werking van de in figuur 4 getoonde keten aan de hand van de figuren 5a, 5b en 5c en 6 toegelicht worden. De figuren 5a, 5b en 5c tonen schema’s van de opwekkingstijdregeling van het patroon-overeenstemmingssignaal 20 vanaf de voorflank en het patroonovereenstemmingssignaal 21 vanaf de achterflank. Figuur 5a toont een geval waarin het overeenstemmingssignaal 21 opgewekt wordt met een vertraging die α kleiner is dan de juiste vertraging 4τ, dat wil zeggen een met vier kloksignalen overeenko-10 mende vertragingshoeveelheid. Figuur 5b toont een geval waarin het overeenstemmingssignaal 21 opgewekt wordt met de juiste vertraging. Figuur 5c toont een geval waarin het overeenstemmingssignaal 21 opgewekt wordt met een vertraging die β groter is dan de juiste vertraging. Wanneer de opwekking plaatsvond als aangegeven in figuur 5b zou de detectiedata een logische som zijn van het voorflank-detectiesignaal 13 en het achterflankdetectiesignaal 14 zoals zij zijn zonder enige correctie. In de in de 15 figuren 5a en 5c getoonde gevallen moet echter een datareeks verkregen worden door het vormen van logische sommen na het uitvoeren van tijdcorrecties van α respectievelijk β. Figuur 6 toont een schema voor de werking van de in figuur 4 getoonde keten voor het geval van figuur 5a. De vertraagde uitgangssignalen 401-404 worden met een constant tijdsinterval vertraagd. Daarom is voor het in figuur 6 getoonde geval het vertraagde uitgangssignaal 403 het vertraagde uitgangssignaal, dat de EN-voorwaarde met het 20 overeenstemmingssignaal 21 vanaf de achterflank kan vervullen. Daarom is alleen het uitgangssignaal 63 van de EN-poort 43 "H” op het overeenstemmingstijdstip en is alleen de Q uitgang 83 van de kiepteken 73 ”H”. Dat wil zeggen, dat in figuur 4 slechts de poort 93 van de achter de kieptekens verbonden EN-poorten 91-94 geopend is. Anderzijds wordt het voorflankdecectiesignaal 13 in een vertragingslijn 100 gevoerd, waarbij het van de vertraagde uitgangssignalen 101-104 slechts het uitgangssignaal 103 door de EN-poort 25 93 gaat. IN figuur 4 gaat het achterflankdetectiesignaal 14 door een vaste vertragingslijn 110. Dit is gedaan om de correctie mogelijk te maken in zowel het geval waarbij de vertraging van het patroonovereenstemmingssignaal 21 vanaf de achterflank ten opzichte van het patroonovereenstemmingssignaal 20 vanaf de voorflank korter is dan de eigenlijke vertraging van 4τ en in het geval waarin de eerstgenoemde langer is dan de laatstgenoemde. Figuur 6 toont het in figuur 5b getoonde geval waarin bijvoorbeeld 30 aangenomen is dat de keten zodanig ingesteld is dat het uitgangssignaal 62 van de EN-poort 42 ”H” voor de juiste vertraging is. De Q uitgang 82 van de kiepketen 72 op ”H” ingesteld is en slechts het vertraagde uitgangssignaal 102 van het voorflankdetectiesignaal 13 door de EN-poort gaat. Daarom, wanneer de vertragingsomvang van de vertragingslijn 110 voor het achterflankdetectiesignaal 14 gelijk is aan de vertragingsomvang van het uitgangssignaal 102 van de vertragingslijn 100, wordt het tijdsverschil tussen het 35 voorflankdetectiesignaal 13 en het achterflankdetectiesignaal 14 zonder enige verandering uitgevoerd.

Wanneer aangenomen wordt dat de vertragingsomvang van de vaste vertragingslijn 110 γ is, de vertragingsomvang van het uitgangssignaal 102 van de vertragingslijn 100 γ, dat het uitgangssignaal 103 γ-α is en dat van het uitgangssignaal 101 γ+ β, zijn beide in de figuren 5a en 5b aangegeven correcties mogelijk. Na op deze wijze de correctie uitgevoerd te hebben kan een datareeks verkregen worden door het met een 40 OF-poort 120 vormen van de logische som van het voorflankdetectiesignaal en het achterflankdetectiesignaal.

Het is ook mogelijk om het voorflankdetectiesignaal en het achterflankdetectiesignaal te verwerken met invoer ervan in aparte datamodulatieketens zonder de OF-poort 120.

Verder kunnen ook voor het in figuur 5c getoonde geval correcties op dezelfde wijze uitgevoerd worden. 45 Bovendien kunnen fijnere correcties uitgevoerd worden wanneer vertragingslijnen met kleinere intervallen tussen vertragingstijden gebruikt worden.

Een inrichting voor registratie en reproductie van informatie met een dergelijke opbouw is in het bijzonder doelmatig voor het geval waarin fouten van de voorflank- en de achterflankdetectiesignalen de breedte van het voor de datademodulatie gebruikte discriminatievenster overschrijden. Bovendien, wanneer de hierboven 50 toegelichte fouten steeds zeker corresponderen met langere verschuivingen dan een klok van de klok voor de datademodulatie, is het ook mogelijk om correcties te gebruiken met toepassing van de voorflank- en de achterflankdetectiesignalen die vooraf samen daarmee in klokeenheid relatief verschoven zijn.

Door toepassing van een inrichting voor het registreren van reproduceren van informatie waarbij de voorflank en de achterflank van de gereproduceerde golfvorm als data gebruikt worden, om verschuivingen 55 van het interval tussen de twee flanken vanaf het juiste interval te corrigeren door gebruik van dubbele detectiesignalen van het tijdregelingsmerk voor de start van de demodulatie, is het mogelijk te verkrijgen dat de reproductie van de informatie niet afhankelijk is van fluctuaties van de eigenschappen van registratie-

Claims (1)

194597 6 media, etcetera, en dat de reproductie van data met kleine flankverschuivingen mogelijk is. 5 Inrichting voor registratie en reproductie van informatie op een registratiemedium, welke inrichting is voorzien van: kopmiddelen voor registratie van een datasignaal als registratiedomeinen op het registratiemedium en voor reproductie van een met de registratiedomeinen op het registratiemedium corresponderende 10 golfvorm van het reproductiesignaal; voorranddetectiemiddelen waaraan de golfvorm is geleverd wordt voor het detecteren van een voorrand van de registratiedomeinen in het verkregen reproductiesignaal en voor het opwekken van een voorrand-signaal; achterranddetectiemiddelen voor het detecteren van een achterrand van de registratiedomeinen in het 15 verkregen reproductiesignaal en voor het opwekken van een achterrandsignaal; eerste en tweede temporisatiesignaaldetectiemiddelen voor het onafhankelijk detecteren van een eerste en een tweede temporisatiesignaal, waarbij aan de eerste temporisatiesignaaldetectiemiddelen het voorrandsignaal geleverd wordt en aan de tweede temporisatiesignaaldetectiemiddelen het achterrandsignaal geleverd wordt; en 20 reproductiemiddelen voor het in overeenstemming met de door de eerste en tweede temporisatiesignaal-detectiemiddelen geleverde signalen reproduceren van de oorspronkelijke informatie gekenmerkt door demodulatiestart-temporisatiesignaalopwekkingsmiddelen voor het uitgaande van de eerste en tweede temporisatiesignalen opwekken van eerste en tweede starttemporisatiepulssignalen voor het starten van de demodulatie van informatie; 25 tijdsverschilbepalingsmiddelen voor het bepalen van een tijdsverschil tussen de eerste en tweede starttemporisatiepulssignalen; en correctiemiddelen met vertragingselementen voor het vertragen van de eerste en tweede temporisatiesignalen voor het reproduceren van informatiesignalen door het uitgaande van het tijdsverschil corrigeren van een verschuiving van een normale positie van de voorrand- en achterrandsignalen. Hierbij 9 bladen tekening