PL234474B1

PL234474B1 - Zespół ustalający sworznia dla siłownika przemieszczającego, system obudowy ścianowej dla ścianowego systemu wydobywczego oraz sposób sprzęgania siłownika przemieszczającego ze spągnicą obudowy ścianowej

Info

Publication number: PL234474B1
Application number: PL416079A
Authority: PL
Inventors: Richard Mather; Paul Rimmer; Mark Brocklehurst
Original assignee: Joy Mm Delaware Inc
Priority date: 2015-02-11
Filing date: 2016-02-10
Publication date: 2020-02-28
Also published as: RU2016104402A3; GB2538340A; DE102016201859A1; AU2016200844A1; US20170152746A1; RU2718885C2; US9963966B2; PL416079A1; US20160230554A1; US9605539B2; GB2538340B; ZA201600736B; CN105863702B; AU2016200844B2; CN105863702A; CN205876367U; GB201602186D0; RU2016104402A

Description

Opis wynalazku

Niniejszy wynalazek dotyczy ogólnie mechanizmu i sposobu stosowanych do mocowania siłownika przemieszczającego do spągnicy zmechanizowanej obudowy ścianowej w ścianowym systemie wydobywczym. A dokładniej, niniejszy wynalazek dotyczy zespołu ustalającego sworznia dla siłownika przemieszczającego. Niniejszy wynalazek dotyczy również systemu obudowy ścianowej dla ścianowego systemu wydobywczego. Niniejszy wynalazek dotyczy ponadto sposobu sprzęgania siłownika przemieszczającego ze spągnicą obudowy ścianowej.

Ścianowe systemy wydobywcze typu kroczącego stosuje się do wydobycia węgla i innych materiałów z użyciem wysokowytrzymałego zespołu kombajnu, który skrawa warstwy złoża w kopalni podziemnej, jak również przenośnika ścianowego AFC (ang. armored face conveyor), który usuwa węgiel z miejsca wydobycia. Rząd zmechanizowanych obudów ścianowych podpiera strop kopalni, gdy zespół kombajnu i przenośnik ścianowy pracują poniżej. Ścianowy system wydobywczy typu kroczącego zawiera również siłownik przemieszczający, który przemieszcza do przodu zespół kombajnu, przenośnik ścianowy i zmechanizowane obudowy ścianowe w głąb złoża w miarę postępów prac wydobywczych.

Powyższe omówienie przedstawia jedynie ogólne informacje i jego celem nie jest jego wykorzystanie jako pomocy w określeniu zakresu zastrzeganego przedmiotu.

Zgodnie z pierwszym aspektem niniejszy wynalazek dotyczy zespołu ustalającego sworznia dla siłownika przemieszczającego, przy czym zespół ustalający sworznia zawiera płytę ustalającą zawierającą pierwszą powierzchnię, kanał oraz pierwsze wycięcie otwarte do kanału, oraz pierwszy element ustalający połączony z płytą ustalającą. Zespół ustalający charakteryzuje się tym, że pierwszy element ustalający zawiera pierwszy korpus główny, umieszczony w pierwszym wycięciu i wystający poza pierwszą powierzchnię płyty ustalającej, szczelinę przyjmującą sworzeń w pierwszym korpusie głównym, przy czym szczelina przyjmująca sworzeń ma otwarte ujście, pierwszą stopkę biegnącą od korpusu głównego wzdłuż pierwszej powierzchni płyty ustalającej, w którym pierwszy element ustalający jest luźno podparty przez płytę ustalającą.

Korzystnie płyta ustalająca zawiera drugie wycięcie, które skierowane jest w kierunku pierwszego wycięcia przez kanał, przy czym zespół ustalający sworznia zawiera ponadto drugi element ustalający, który zawiera drugi korpus główny umieszczony w drugim wycięciu i biegnie poza pierwszą powierzchnię płyty ustalającej, szczelinę przyjmującą sworzeń w drugim korpusie głównym, przy czym szczelina przyjmująca sworzeń ma otwarte ujście, w którym pierwsza stopka biegnie od drugiego korpusu głównego wzdłuż pierwszej powierzchni płyty ustalającej, i w którym drugi element ustalający jest luźno podparty przez płytę ustalającą.

Korzystnie płyta ustalająca zawiera drugą powierzchnię zwróconą w kierunku przeciwnym do pierwszej powierzchni, pierwszy korpus główny biegnie przez drugą powierzchnię płyty ustalającej, oraz pierwszy element ustalający zawiera drugą stopkę biegnącą od pierwszego korpusu głównego wzdłuż drugiej powierzchni płyty ustalającej.

Korzystnie pierwszy korpus główny, pierwsza stopka i druga stopka nadają pierwszemu elementowi ustalającemu w przekroju poprzecznym kształt dwuteownika.

Korzystnie zespół ustalający sworznia zawiera ponadto sworzeń ustalający, w którym szczelina przyjmująca sworzeń jest skonfigurowana do przyjmowania końca sworznia ustalającego w kierunku promieniowym przez otwarte ujście.

Korzystnie sworzeń ustalający ma powierzchnię cylindryczną, i gdzie koniec szczeliny przyjmującej sworzeń w pierwszym korpusie głównym ma łukowaty kształt odpowiadający powierzchni cylindrycznej.

Korzystnie powierzchnia pierwszego korpusu głównego jest wyrównana z powierzchnią kanału, gdy pierwszy element ustalający znajduje się w pierwszym wycięciu.

Korzystnie pierwszy element ustalający zawiera ponadto element wyjmowany, umieszczony w otwartym ujściu szczeliny przyjmującej sworzeń, aby zamknąć otwarte ujście szczeliny przyjmującej sworzeń.

Korzystnie pierwszy element ustalający zawiera ponadto sworzeń mocujący, biegnący przez pierwszy korpus główny, oraz element wyjmowany w celu zamocowania elementu wyjmowanego w otwartym ujściu szczeliny przyjmującej sworzeń.

Zgodnie z drugim aspektem niniejszy wynalazek dotyczy systemu obudowy ścianowej dla ścianowego systemu wydobywczego, zawierającego przenośnik ścianowy, pręt przekazujący sprzężony

PL 234 474 B1 z przenośnikiem ścianowym, siłownik przemieszczający mający koniec cylindrowy sprzężony zawiasowo z prętem przekazującym tak, że pręt przekazujący łączy koniec cylindrowy z przenośnikiem ścianowym, oraz pręt przesuwający mogący się przemieszczać liniowo względem końca cylindrowego, sworzeń ustalający biegnący przez wolny koniec pręta przesuwającego i mający pierwszy i drugi przeciwległy koniec, spągnicę obudowy ścianowej skonfigurowaną do przemieszczania się wzdłuż pręta przekazującego w kierunku przenośnika ścianowego w odpowiedzi wydłużanie siłownika przemieszczającego, płytę ustalającą przymocowaną sztywno do spągnicy obudowy ścianowej, przy czym płyta ustalająca ma kanał do przyjmowania wolnego końca pręta przesuwającego, przy czym płyta ustalająca zawiera pierwsze i drugie wycięcie po przeciwnych stronach kanału, przy czym płyta ustalająca zawiera ponadto pierwszą i drugą, przeciwległe skierowane powierzchnie. System obudowy ścianowej według wynalazku charakteryzuje się tym, że pierwszy i drugi element ustalający zawiera każdy korpus główny, pierwszą stopkę oraz drugą stopkę, przy czym korpus główny, pierwsza stopka i druga stopka nadają pierwszemu elementowi ustalającemu w przekroju poprzecznym kształt dwuteownika, w którym korpusy główne odpowiadającego pierwszego i drugiego elementu ustalającego biegną poza płytę ustalającą w odpowiadającym pierwszym i drugim wycięciu, przy czym pierwsze stopki odpowiadającego pierwszego i drugiego elementu ustalającego biegną na pierwszej powierzchni płyty ustalającej, a drugie stopki odpowiadającego pierwszego i drugiego elementu ustalającego biegną na drugiej powierzchni płyty ustalającej, w którym pierwszy i drugi element ustalający są luźno podparte w odpowiadającym pierwszym i drugim wycięciu, przy czym pierwszy i drugi element ustalający zawierają każdy szczelinę przyjmującą sworzeń do przyjmowania odpowiednio pierwszego i drugiego końca sworznia ustalającego.

Korzystnie pierwszy i drugi element ustalający mają każdy co najmniej jedną stopkę, biegnącą wzdłuż jednej spośród pierwszej i drugiej powierzchni płyty ustalającej.

Korzystnie powierzchnia zarówno pierwszego, jak i drugiego elementu ustalającego znajduje się w jednej płaszczyźnie z powierzchnią kanału.

Korzystnie sworzeń ustalający ma powierzchnię cylindryczną, przy czym koniec szczeliny przyjmującej sworzeń zarówno w pierwszym, jak i drugim elemencie ustalającym ma kształt łukowaty odpowiadający powierzchni cylindrycznej.

Korzystnie szczelina przyjmująca sworzeń zarówno w pierwszym, jak i drugim elemencie ustalającym ma otwarte ujście w celu przyjmowania sworznia ustalającego w kierunku promieniowym.

Korzystnie zarówno pierwszy, jak i drugi element ustalający zawiera element wyjmowany, umieszczony w szczelinie przyjmującej sworzeń, aby zamknąć otwarte ujście i uchwycić sworzeń ustalający.

Korzystnie zarówno pierwszy, jak i drugi element ustalający zawiera sworzeń mocujący, biegnący przez korpus główny i element wyjmowany do mocowania elementu wyjmowanego w ujściu szczeliny przyjmującej sworzeń.

Zgodnie z trzecim aspektem niniejszy wynalazek dotyczy sposobu sprzęgania siłownika przemieszczającego ze spągnicą obudowy ścianowej, przy czym siłownik przemieszczający zawiera koniec cylindrowy i pręt przesuwający, który to sposób obejmuje etapy mocowania płyty ustalającej do spągnicy obudowy ścianowej, przy czym płyta ustalająca zawiera pierwszą i drugą, przeciwległe skierowane, powierzchnie, kanał, pierwsze wycięcie otwarte do kanału oraz drugie wycięcie otwarte do kanału, po stronie przeciwnej do pierwszego wycięcia, oraz wprowadzania sworznia ustalającego przez wolny koniec pręta przesuwającego. Sposób według wynalazku charakteryzuje się tym, że obejmuje ponadto etapy wprowadzania pierwszego elementu ustalającego do pierwszego wycięcia płyty ustalającej, przy czym pierwszy element ustalający zawiera stopkę na pierwszym końcu, która sprzęga się z pierwszą powierzchnią płyty ustalającej, oraz stopkę na drugim końcu, która sprzęga się z drugą powierzchnią płyty ustalającej, w celu luźnego podparcia pierwszego elementu ustalającego w pierwszym wycięciu, przy czym pierwszy element ustalający zawiera szczelinę przyjmującą sworzeń, wprowadzania drugiego elementu ustalającego do drugiego wycięcia płyty ustalającej, przy czym drugi element ustalający zawiera stopkę na pierwszym końcu, która sprzęga się z pierwszą powierzchnią płyty ustalającej, oraz stopkę na drugim końcu, która sprzęga się z drugą powierzchnią płyty ustalającej w celu luźnego podparcia drugiego elementu ustalającego w drugim wycięciu, przy czym drugi element ustalający zawiera szczelinę przyjmującą sworzeń, oraz wprowadzania sworznia ustalającego do szczeliny przyjmującej sworzeń pierwszego i drugiego elementu ustalającego, przy czym pierwszy koniec sworznia ustalającego jest podparty przez pierwszy element ustalający, a drugi koniec sworznia ustalającego jest podparty przez drugi element ustalający.

PL 234 474 B1

Korzystnie etap wprowadzania sworznia ustalającego do szczeliny przyjmującej sworzeń pierwszego i drugiego elementu ustalającego obejmuje wprowadzanie promieniowo sworznia ustalającego do szczelin przyjmujących sworzeń i jednoczesne umieszczenie pręta przesuwającego w kanale.

Korzystnie szczeliny przyjmujące sworzeń pierwszego i drugiego elementu ustalającego zawierają otwarte ujścia, przy czym etap wprowadzania sworznia ustalającego do szczeliny przyjmującej sworzeń pierwszego i drugiego elementu ustalającego obejmuje wprowadzanie promieniowo sworznia ustalającego do wnętrza szczelin przyjmujących sworzeń przez otwarte ujścia, przy czym sposób obejmuje ponadto etap mocowania elementu wyjmowanego w każdej ze szczelin przyjmujących sworzeń, aby uchwycić sworzeń ustalający w szczelinach przyjmujących sworzeń.

Wynalazek przedstawia zespół ustalający sworznia dla siłownika przemieszczającego, przy czym zespół ustalający sworznia zawiera: płytę ustalającą obejmującą pierwszą powierzchnię, kanał oraz pierwsze wycięcie, przy czym pierwsze wycięcie jest otwarte do kanału; oraz pierwszy element ustalający zawierający: pierwszy korpus główny umieszczany w pierwszym wycięciu i biegnący przez pierwszą powierzchnię płyty ustalającej; szczelinę przyjmującą sworzeń w pierwszym korpusie głównym, przy czym szczelina przyjmująca sworzeń ma otwarte ujście; pierwszą stopkę biegnącą od korpusu głównego wzdłuż pierwszej powierzchni płyty ustalającej w taki sposób, że pierwszy element ustalający jest luźno podparty przez płytę ustalającą.

Płyta ustalająca zawiera drugie wycięcie, które jest skierowane w kierunku pierwszego wycięcia przez kanał, przy czym zespół ustalający sworznia zawiera ponadto: drugi element ustalający, który zawiera: drugi korpus główny umieszczany w drugim wycięciu i biegnący przez pierwszą powierzchnię płyty ustalającej; szczelinę przyjmującą sworzeń w drugim korpusie głównym, przy czym szczelina przyjmująca sworzeń ma otwarte ujście; pierwszą stopkę biegnącą od drugiego korpusu głównego wzdłuż pierwszej powierzchni płyty ustalającej w taki sposób, że drugi element ustalający jest luźno podparty przez płytę ustalającą.

Płyta ustalająca zawiera drugą powierzchnię, zwróconą w kierunku przeciwnym do pierwszej powierzchni; pierwszy korpus główny biegnie przez drugą powierzchnię płyty ustalającej; a pierwszy element ustalający zawiera drugą stopkę biegnącą od pierwszego korpusu głównego wzdłuż drugiej powierzchni płyty ustalającej. Pierwszy korpus główny, pierwsza stopka i druga stopka nadają pierwszemu elementowi ustalającemu w przekroju poprzecznym kształt dwuteownika. Zespół ustalający sworznia zawiera ponadto sworzeń ustalający, przy czym szczelina przyjmująca sworzeń jest skonfigurowana do przyjmowania końca sworznia ustalającego w kierunku promieniowym przez otwarte ujście. Sworzeń ustalający ma powierzchnię cylindryczną; i gdzie koniec szczeliny przyjmującej sworzeń w pierwszym korpusie głównym ma łukowaty kształt, odpowiadający powierzchni cylindrycznej. Powierzchnia pierwszego korpusu głównego jest wyrównana z powierzchnią kanału, gdy pierwszy element ustalający znajduje się w pierwszym wycięciu. Pierwszy element ustalający zawiera ponadto element wyjmowany, umieszczony w otwartym ujściu szczeliny przyjmującej sworzeń, aby zamknąć otwarte ujście szczeliny przyjmującej sworzeń. Pierwszy element ustalający zawiera ponadto sworzeń mocujący, biegnący przez pierwszy korpus główny oraz element wyjmowany w celu zablokowania elementu wyjmowanego w otwartym ujściu szczeliny przyjmującej sworzeń.

System obudowy ścianowej do ścianowego systemu wydobywczego, który zawiera: przenośnik ścianowy; pręt przekazujący sprzężony z przenośnikiem ścianowym; siłownik przemieszczający mający koniec cylindrowy sprzężony zawiasowo z prętem przekazującym oraz pręt przesuwający mogący się przemieszczać liniowo względem końca cylindrowego; sworzeń ustalający biegnący przez wolny koniec pręta przesuwającego i mający przeciwległe końce pierwszy i drugi; spągnicę obudowy ścianowej; płytę ustalającą przymocowaną sztywno do spągnicy obudowy ścianowej, przy czym płyta ustalająca ma kanał do przyjmowania wolnego końca pręta przesuwającego, przy czym płyta ustalająca zawiera pierwsze i drugie wycięcie po przeciwnych stronach kanału; oraz pierwsze i drugie elementy ustalające luźno podparte odpowiednio w pierwszym i drugim wycięciu, przy czym pierwszy i drugi element ustalający zawiera każdy szczelinę do przyjmowania sworznia do przyjmowania odpowiednio pierwszego i drugiego końca sworznia ustalającego.

Płyta ustalająca zawiera pierwszą i drugą przeciwległe skierowane powierzchnie; a zarówno pierwszy, jak i drugi element ustalający mają co najmniej jedną stopkę, biegnącą wzdłuż jednej spośród pierwszej i drugiej powierzchni płyty ustalającej. Płyta ustalająca zawiera pierwszą i drugą przeciwległe skierowane powierzchnie; przy czym zarówno pierwszy, jak i drugi element ustalający zawiera korpus główny, pierwszą stopkę i drugą stopkę, gdzie korpus główny, pierwsza stopka i druga stopka nadają pierwszemu elementowi ustalającemu w przekroju poprzecznym kształt dwuteownika; korpusy główne

PL 234 474 B1 odpowiednio pierwszego i drugiego elementu ustalającego biegną przez płytę ustalającą odpowiednio w pierwszym i drugim wycięciu; pierwsze stopki odpowiednio pierwszego i drugiego elementu ustalającego biegną na pierwszej powierzchni płyty ustalającej; a drugie stopki odpowiednio pierwszego i drugiego elementu ustalającego biegną na drugiej powierzchni płyty ustalającej. Powierzchnia zarówno pierwszego, jak i drugiego elementu ustalającego znajduje się w jednej płaszczyźnie z powierzchnią kanału. Sworzeń ustalający ma powierzchnię cylindryczną; przy czym koniec szczeliny przyjmującej sworzeń zarówno w pierwszym, jak i drugim elemencie ustalającym ma łukowaty kształt, odpowiadający powierzchni cylindrycznej. Szczelina przyjmująca sworzeń zarówno w pierwszym, jak i drugim elemencie ustalającym ma otwarte ujście do przyjmowania sworznia ustalającego w kierunku promieniowym. Zarówno pierwszy, jak i drugi element ustalający zawiera element wyjmowany, umieszczany w szczelinie przyjmującej sworzeń, aby zamknąć otwarte ujście i uchwycić sworzeń ustalający. Zarówno pierwszy, jak i drugi element ustalający zawiera sworzeń mocujący, biegnący przez korpus główny i element wyjmowany w celu zablokowania elementu wyjmowanego w ujściu szczeliny przyjmującej sworzeń.

Sposób sprzęgania siłownika przemieszczającego ze spągnicą obudowy ścianowej, przy czym siłownik przemieszczający zawiera koniec cylindrowy i pręt przesuwający, który to sposób obejmuje następujące etapy: mocowanie płyty ustalającej do spągnicy obudowy ścianowej, przy czym płyta ustalająca zawiera pierwszą i drugą przeciwległe skierowane powierzchnie, kanał, pierwsze wycięcie otwarte do kanału i drugie wycięcie otwarte do kanału, po stronie przeciwnej do pierwszego wycięcia; wprowadzenie pierwszego elementu ustalającego do pierwszego wycięcia płyty ustalającej, przy czym pierwszy element ustalający zawiera stopkę na pierwszym końcu, która sprzęga się z pierwszą powierzchnią płyty ustalającej, i stopkę na drugim końcu, która sprzęga się z drugą powierzchnią płyty ustalającej w celu luźnego podparcia pierwszego elementu ustalającego w pierwszym wycięciu, przy czym pierwszy element ustalający zawiera szczelinę przyjmującą sworzeń; wprowadzenie drugiego elementu ustalającego do drugiego wycięcia płyty ustalającej, przy czym drugi element ustalający zawiera stopkę na pierwszym końcu, która sprzęga się z pierwszą powierzchnią płyty ustalającej, oraz stopkę na drugim końcu, która sprzęga się z drugą powierzchnią płyty ustalającej w celu luźnego podparcia drugiego elementu ustalającego w drugim wycięciu, przy czym drugi element ustalający zawiera szczelinę przyjmującą sworzeń; wprowadzenie sworznia ustalającego przez wolny koniec pręta przesuwającego; i wprowadzenie sworznia ustalającego do szczeliny przyjmującej sworzeń pierwszego i drugiego elementu ustalającego, przy czym pierwszy koniec sworznia ustalającego jest podparty przez pierwszy element ustalający, a drugi koniec sworznia ustalającego jest podparty przez drugi element ustalający.

Etap (e) obejmuje wprowadzanie promieniowo sworznia ustalającego do szczelin przyjmujących sworzeń i jednoczesne umieszczenie pręta przesuwającego w kanale. Szczelina przyjmująca sworzeń pierwszego i drugiego elementu ustalającego zawiera otwarte ujście, przy czym etap (e) obejmuje wprowadzanie promieniowo sworznia ustalającego do wnętrza szczelin przyjmujących sworzeń przez otwarte ujścia, przy czym sposób ten obejmuje ponadto etap mocowania elementu wyjmowanego w każdej ze szczelin przyjmujących sworzeń, aby uchwycić sworzeń ustalający w szczelinach przyjmujących sworzeń.

Streszczenie to nie ma na celu określenia kluczowych lub istotnych cech zastrzeganego rozwiązania, ani też nie ma na celu ustalenia zakresu zastrzeganego przedmiotu.

Wynalazek zostanie teraz opisany bardziej szczegółowo w odniesieniu do figur rysunku, na których fig. 1 przedstawia widok perspektywiczny sekcji przemieszczanej hydraulicznie obudowy ścianowej typu kroczącego w ścianowym systemie wydobywczym, fig. 2 przedstawia widok perspektywiczny zespołu ustalającego sworznia, dla siłownika przemieszczającego zmechanizowanej obudowy ścianowej, fig. 3 przedstawia widok perspektywiczny płyty ustalającej dla zespołu ustalającego sworznia, fig. 4 przedstawia widok perspektywiczny elementu ustalającego i sworznia ustalającego dla zespołu ustalającego sworznia, fig. 5 przedstawia widok perspektywiczny w przekroju zespołu ustalającego sworznia, wykonanym wzdłuż linii 5-5 z fig. 2,

Koncepcje tutaj ujawnione nie ograniczają się w ich zastosowaniach do szczegółów konstrukcji oraz rozmieszczenia elementów składowych przedstawionych w poniższym opisie lub przedstawionych na poniższych rysunkach. To oznacza, że aspekty wynalazku tutaj ujawnione mają charakter ilustracyjny. Koncepcje przedstawione w tych aspektach wynalazku mogą być wdrażane lub realizowane na różne sposoby. Frazeologia i terminologia tutaj stosowane służą opisowi i nie powinny być traktowane jako ograniczające. Stosowane tutaj określenia, takie jak „zawierający”, „obejmujący” i „mający” oraz ich warianty, mają na celu uwzględnić wymienione po nich elementy oraz ich ekwiwalenty, jak również do

PL 234 474 B1 datkowe elementy. O ile nie określono inaczej lub nie ograniczono w inny sposób, określenia „zamontowany”, „połączony”, „podparty”, „uchwycony” i „sprzężony” oraz ich warianty są stosowane w szerokim znaczeniu i obejmują zarówno bezpośrednie, jak i pośrednie mocowania, połączenia, podpory i sprzężenia.

Fig. 1 przedstawia widok perspektywiczny sekcji zmechanizowanej obudowy ścianowej ścianowego systemu wydobywczego typu kroczącego. Poniższy opis będzie się skupiać na pojedynczej sekcji zmechanizowanej obudowy ścianowej 100, przy czym należy rozumieć, że pełny ścianowy system wydobywczy typu kroczącego będzie obejmował wiele sekcji zmechanizowanej obudowy ścianowej 100 w szeregu wzdłuż przodka złoża poddawanego eksploatacji. Sekcja zmechanizowanej obudowy ścianowej 100 zawiera sekcję przenośnika ścianowego 102, zespół 104 ramienia stropowego, stojak nośny 106, który podpiera zespół 104 ramienia stropowego, a także zespół 108 spągnicy.

W pełnym ścianowym systemie wydobywczym typu kroczącego wiele sekcji przenośnika ścianowego 102 biegnie wzdłuż złoża poddawanego eksploatacji. Wiele sekcji przenośnika ścianowego 102 zapewnia tor dla zespołu kombajnu oraz przenośnika ścianowego. Zespół kombajnu przemieszcza się wzdłuż toru zapewnionego przez sekcje przenośnika ścianowego 102 celem skrawania materiału (na przykład węgla) ze złoża. Materiał jest przechwytywany przez przenośnik ścianowy i transportowany do końców złoża, gdzie jest on wydobywany z kopalni.

Sekcja przenośnika ścianowego 102 znajduje się w przedniej części sekcji zmechanizowanej obudowy ścianowej 100. Określenia powiązane z kierunkiem, takie jak do przodu, przedni, do tyłu, tylny odnoszą się do kierunku przemieszczania ścianowego systemu wydobywczego typu kroczącego. Kierunek przemieszczania (na przykład kierunek do przodu) to kierunek w stronę złoża, które jest poddawane eksploatacji przez ścianowy system wydobywczy typu kroczącego, przy czym sekcja przenośnika ścianowego 102 znajduje się na czele.

Zespół 104 ramienia stropowego osłania elementy zespołu kombajnu, sekcję przenośnika ścianowego 102, a także inne części oraz elementy sekcji zmechanizowanej obudowy ścianowej 100 przed materiałami górniczymi pochodzącymi ze stropu w miejscu wydobycia w wyniku opadania, zawalenia lub zapadania. Zespół 104 ramienia stropowego ma wiele ramion, które są połączone zawiasowo lub obrotowo w celu utworzenia powierzchni w taki sposób, że w trakcie prac górniczych zawalający się materiał może zsuwać się z zespołu 104 ramienia stropowego poza przenośnik ścianowy. Zespół 104 ramienia stropowego zawiera stropnicę 119, klapę 120 stropnicy, osłonę odzawałową 122, osłonę sterującą 124, łącznik dolny 126 oraz łącznik górny 128. Stropnica 119 zapewnia ramę do podpierania opadającego materiału. Osłona odzawałowa 122 jest przymocowana obrotowo do stropnicy 119. Osłona sterująca 124 jest połączona z osłoną odzawałową 122, a klapa 120 stropnicy ze stropnicą 119. Łącznik górny 128 oraz łącznik dolny 126 biegną pomiędzy i łączą się z osłoną odzawałową 122 oraz z zespołem 108 spągnicy.

Stojak nośny 106, który stanowi siłownik hydrauliczny, biegnie pomiędzy i łączy zespół 108 spągnicy z zespołem 104 ramienia stropowego. Stojak nośny 106 wydłuża się celem dociskania zespołu 108 spągnicy do spągu kopalni oraz zespołu 104 ramienia stropowego do stropu kopalni. Stojak nośny 106 zapewnia regulowaną podporę hydrauliczną zespołu 104 ramienia stropowego. Stojak nośny 106 stanowi podwójny podnośnik teleskopowy, który zapewnia maksymalny stosunek wysokości otwarcia do wysokości zamknięcia zespołu 104 ramienia stropowego.

Zespół 108 spągnicy zawiera mechanizmy do przemieszczania sekcji zmechanizowanej obudowy ścianowej 100 do przodu, w miarę jak materiał jest wybierany ze złoża. Zespół 108 spągnicy zawiera pręt przekazujący 140, spągnicę 142 obudowy ścianowej, siłownik przemieszczający 144, a także zespół 148 ustalający sworznia, który sprzęga siłownik przemieszczający 144 ze spągnicą 142 obudowy ścianowej.

Pręt przekazujący 140 biegnie wzdłuż spągu kopalni między siłownikiem przemieszczającym 144 a sekcją przenośnika ścianowego 102. Przedni koniec 150 pręta przekazującego 140 jest sprzężony z sekcją przenośnika ścianowego 102. Tylny koniec 152 pręta przekazującego 140 znajduje się w pobliżu tylnej części spągnicy 142 obudowy ścianowej i jest sprzężony z siłownikiem przemieszczającym 144.

Spągnicą 142 obudowy ścianowej jest sprzężona z łącznikiem dolnym 126 oraz z łącznikiem górnym 128 zespołu 104 ramienia stropowego i zapewnia podporę dla stojaka nośnego 106. Siłownik przemieszczający 144, który stanowi siłownik hydrauliczny, ma koniec cylindrowy 154, połączony z tylnym końcem 152 pręta przekazującego 140 za pośrednictwem sworznia 156 pręta przekazującego,

PL 234 474 B1 a ponadto drążkiem lub prętem przesuwającym 158, przymocowanym do przedniej części spągnicy 142 obudowy ścianowej przy zespole 148 ustalającym sworznia.

W miarę jak materiał jest zabierany ze ściany kopalni lub miejsca wydobycia, ścianowy system wydobywczy typu kroczącego przemieszcza się do przodu w wyniku działania siłownika przemieszczającego 144. W szczególności, gdy siłownik przemieszczający 144 wydłuża się, przemieszcza on zespół 108 spągnicy (wraz ze stojakiem nośnym 106 oraz z zespołem 104 ramienia stropowego, które są podparte przez zespół 108 spągnicy) wzdłuż pręta przekazującego 140 w kierunku sekcji przenośnika ścianowego 102. W miarę jak kombajn ścianowy wybiera materiał ze złoża w przedniej części ścianowego systemu wydobywczego, siłownik przemieszczający 144 wycofuje się, co powoduje przyciąganie pręta przekazującego 140 do przodu, co z kolei przesuwa sekcję przenośnika ścianowego 102 do przodu w kierunku złoża. Siłownik przemieszczający 144 przykłada duże siły do spągnicy 142 obudowy ścianowej. W rezultacie punkt połączenia między prętem przesuwającym 158 siłownika przemieszczającego 144 a spągnicą 142 obudowy ścianowej doznaje wysokiego stopnia naprężenia.

Zespół 148 ustalający sworznia według niniejszego wynalazku pozwala wytrzymać wysokie naprężenie w punkcie połączenia między prętem przesuwającym 158 a spągnicą 142 obudowy ścianowej, a także ułatwia początkowy montaż oraz wymianę elementów składowych w miejscu wydobycia. Znane zespoły ustalające sworznia zawierają wiele płyt zespawanych ze sobą celem podpierania sworznia, który łączy pręt przesuwający 158 ze spągnicą 142 obudowy ścianowej. Spoiny tworzą strefy koncentracji naprężeń, które mogą prowadzić do uszkodzeń. Wymiana i naprawa uszkodzonych zespołów ustalających sworznia, zawierających wiele spoin, są bardzo trudne w środowisku kopalni podziemnej, gdzie ilość miejsca jest bardzo ograniczona.

Fig. 2 przedstawia widok perspektywiczny zespołu 148 ustalającego sworznia według niniejszego wynalazku, który wykorzystuje mniej spoin, zawiera elementy składowe mniej podatne na uszkodzenia w wyniku naprężeń, oraz zawiera elementy składowe, które mogą być łatwiej wymienione w porównaniu ze znanymi zespołami ustalającymi sworznia. Zespół 148 ustalający sworznia zawiera płytę ustalającą 210, pierwszy zespół 212A elementu ustalającego, a także drugi zespół 212B elementu ustalającego. Zespół 148 ustalający sworznia podpiera i ustala położenie sworznia ustalającego 214. Sworzeń ustalający 214 jest skonfigurowany do wprowadzania do otworu w pręcie przesuwającym 158 siłownika przemieszczającego 144. Do sworznia ustalającego 214 przykładana jest siła dzięki ruchowi siłownika przemieszczającego 144, a następnie siła ta jest przekazywana przez sworzeń ustalający 214 do zespołu 148 ustalającego sworznia i ostatecznie do spągnicy 142 obudowy ścianowej sekcji zmechanizowanej obudowy ścianowej 100. Zespół 148 ustalający sworznia jest wykonany ze stali hartowanej lub innych metali hartowanych lub materiałów stosowanych w zastosowaniach przemysłowych i górniczych.

Należy się tutaj odnieść do przedstawionych elementów składowych zespołu 148 ustalającego sworznia, wykorzystując trójwymiarowy układ współrzędnych kartezjańskich z osią x 220, osią y 222 oraz z osią z 224. W przedstawionej postaci wykonania podczas zwykłej pracy oś x 220 zasadniczo pokrywa się z kierunkiem do przodu i do tyłu, oś y 222 zasadniczo pokrywa się z kierunkiem w górę i w dół, a oś z 224 zasadniczo pokrywa się z kierunkami bocznymi (czyli równoległym do złoża oraz biegu przenośnika ścianowego). Te odniesienia stosuje się w celu ułatwienia opisania charakterystycznych cech i nie należy ich traktować jako ograniczające. Zespoły 212A, 212B elementu ustalającego są luźno podparte przez płytę ustalającą 210, a zespoły 212A, 212B elementu ustalającego z kolei luźno podpierają sworzeń ustalający 214. Stosowane w niniejszym ujawnieniu określenie „luźno podpiera” oraz jego odmiany oznacza połączenie między dwoma elementami składowymi, które nie wykorzystuje spawania lub innej postaci mocowania trwałego tak, że jeden element składowy ma co najmniej jeden stopień swobody przemieszczania względem drugiego elementu składowego, lecz tak, że inne stopnie swobody są ograniczone lub uniemożliwione. Zostanie to wyjaśnione szczegółowo poniżej w odniesieniu do przedstawionej postaci wykonania.

Chociaż zespół 148 ustalający sworznia przedstawiono jako elementy składowe sprzęgające spągnicę 142 obudowy ścianowej z siłownikiem przemieszczającym 144, to zespół 148 ustalający sworznia może być również użyty w dowolnym innym zastosowaniu, w którym sworzeń ustalający jest stosowany do sprzęgania ze sobą dwóch elementów składowych. Fig. 3-5 dostarczają dodatkowe szczegóły dotyczące charakterystycznych cech zespołu 148 ustalającego sworznia.

Fig. 3 przedstawia widok perspektywiczny płyty ustalającej 210 zespołu 148 ustalającego sworznia. Płyta ustalająca 210 stanowi element nierozdzielny skonfigurowany do przyjmowania pręta przesuwającego 158, który jest sprzężony ze sworzniem ustalającym 214. Płyta ustalająca 210 zawiera po

PL 234 474 B1 wierzchnię górną 304 oraz powierzchnię dolną 306, które są zasadniczo ustawione przeciwległe w kierunku osi y 222. Płyta ustalająca 210 zawiera lewą powierzchnię boczną 308 oraz prawą powierzchnię boczną 310, które są zasadniczo ustawione przeciwległe w kierunku osi z 224. Przednia powierzchnia boczna 312 jest zasadniczo prostopadła do lewej powierzchni bocznej 308 oraz prawej powierzchni bocznej 310.

Płyta ustalająca 210 zawiera kanał 302, pierwsze przedłużenie 314A, drugie przedłużenie 314B, a także zamknięty koniec 316. Kanał 302 biegnie od zamkniętego końca 316 do otwartego końca 318 oraz między pierwszym i drugim przedłużeniem 314A, 314B. Pierwsze i drugie przedłużenia 314A, 314B zapewniają powierzchnie boczne 319 kanału 302. Oś podłużna kanału 302 wyznacza oś x 220 układu współrzędnych odniesienia. Kanał 302 tworzy kształt łukowaty przy zamkniętym końcu 316 płyty ustalającej 210 celem zapewnienia luzu dla końca pręta przesuwającego 158.

Pierwsze i drugie przedłużenie 314A, 314B są symetryczne, stanowią swoje wzajemne odbicia lustrzane względem osi podłużnej kanału 302. Pierwsze oraz drugie przedłużenie 314A, 314B mają podstawy przy zamkniętym końcu 316 płyty ustalającej 210, biegną wzdłuż przeciwległych boków kanału 302 oraz mają wolne końce po przeciwnych stronach otwartego końca 318 kanału. Przedłużenia 314A, 314B zwężają się od końców podstawy do wolnych końców celem poszerzenia kanału 302 przy otwartym końcu 318. Zewnętrzne powierzchnie boczne przedłużeń 314A, 314B mogą być zgrzewane lub w inny sposób trwale przymocowane do spągnicy 142 obudowy ścianowej sekcji obudowy ścianowej 100. Pierwsze przedłużenie 314A zawiera pierwsze wycięcie 320A, a drugie przedłużenie 314B zawiera drugie wycięcie 320B. Wycięcia 320A, 320B są formowane w powierzchniach bocznych 319, otwarte do kanału 302 i są skierowane ku sobie przez kanał 302 (czyli są wyrównane wzdłuż osi x 220).

Fig. 4 przedstawia widok perspektywiczny zespołu 212 elementu ustalającego (określenie „zespół 212 elementu ustalającego” dotyczy obydwu zespołów elementów ustalających 212A oraz 212B, ponieważ są one identyczne) oraz sworznia ustalającego 214. Zespół 212 elementu ustalającego zawiera element ustalający 410, który ma korpus główny 412 z pierwszym końcem 414 oraz z drugim końcem 416, element wyjmowany 420, sworzeń mocujący 422 do sprzęgania elementu wyjmowanego 420 z elementem ustalającym 410, a także element ustalający 424 sworznia mocującego do mocowania sworznia mocującego 422 do elementu ustalającego 410. Element ustalający 410 zawiera co najmniej jedną stopkę na pierwszym końcu 414 oraz co najmniej jedną stopkę na drugim końcu 416. W przedstawionej postaci wykonania występują dwie stopki 430A, 430B pierwszego końca, biegnące w przeciwnych kierunkach równoległych do osi x 220, oraz dwie stopki 432A, 432B drugiego końca, biegnące w kierunkach przeciwnych równoległych do osi x 220. Korpus główny 412, stopki 430A, 430B pierwszego końca, oraz stopki 432A, 432B drugiego końca łącznie nadają zespołowi 212 elementu ustalającego w przekroju poprzecznym kształt teownika.

Stopki 430A, 430B, 432A, 432B zawierają przedłużenia 431,433. Przedłużenia 431 pierwszych stopek 430A, 430B są prostopadłe do korpusu głównego 412, biegnąc w kierunku osi z 224. Przedłużenia 431 biegną w poprzek całego pierwszego końca 414 korpusu głównego 412. Przedłużenia 433 drugich stopek 432A, 432B są ustawione pod kątem rozwartym w stosunku do korpusu głównego 412. Każda stopka 432A, 432B w drugim końcu 416 zawiera otwór 444A, 444B sworznia mocującego, biegnący w kierunku osi x 220. Otwory 444A, 444B sworzni mocujących są ustawione w linii względem siebie (czyli mają wspólną oś podłużną).

Korpus główny 412 zawiera szczelinę 440 przyjmującą sworzeń. Oś podłużna szczeliny 440 przyjmującej sworzeń wyznacza oś y 222 współrzędnych odniesienia, gdy zespoły 212A, 212B elementu ustalającego są wprowadzone do wycięć 320A, 320B płyty ustalającej 210. Oś podłużna sworznia ustalającego 214 wyznacza oś z 224 współrzędnych odniesienia, gdy sworzeń ustalający 214 jest podpierany przez zespoły 212A, 212B elementu ustalającego.

Szczelina 440 przyjmująca sworzeń zawiera otwarte ujście 442 oraz zamknięty koniec 443. Otwarte ujście 442 jest szersze niż średnica końca sworznia ustalającego 214, który jest umieszczany w szczelinie 440 przyjmującej sworzeń. Otwarte ujście 442 przyjmuje sworzeń ustalający 214 w kierunku promieniowym (czyłi w kierunku prostopadłym do osi podłużnej sworznia ustalającego 214) w szczelinach 440 przyjmujących sworznie. Zamknięty koniec 443 ma łukowaty kształt odpowiadający kształtowi cylindra sworznia ustalającego 214. W innej postaci wykonania zamknięty koniec 443 może mieć kształt prostokątny lub graniasty.

Element wyjmowany 420 mieści się w otwartym ujściu 442 szczeliny 440 przyjmującej sworzeń. Element wyjmowany 420 ma w przybliżeniu tę samą grubość (w kierunkach osi z 224) co korpus główny 412 co oznacza, że powierzchnie skierowane do wewnątrz (czyli 20 skierowane do kanału 302) korpusu

PL 234 474 B1 głównego 412 oraz element wyjmowany 420 są wyrównane. Koniec elementu wyjmowanego 420, który jest skierowany do zamkniętego końca 443 szczeliny 440 przyjmującej sworzeń, może również mieć łukowaty kształt odpowiadający kształtowi cylindra sworznia ustalającego 214. Element wyjmowany 420 zawiera otwór 446 sworznia mocującego, który jest wyrównany z otworami 444A, 444B sworznia mocującego w stopkach 432A, 432B drugiego końca, gdy element wyjmowany 420 jest wprowadzony do szczeliny 440 przyjmującej sworzeń.

Sworzeń mocujący 422 zawiera łeb 450 oraz trzon 451. Łeb 450 jest szerszy niż otwór 444B sworznia mocującego. Trzon 451 ma okrągły przekrój poprzeczny i biegnie od łba 450 do wolnego końca, który zawiera otwór 452 elementu ustalającego sworznia mocującego. Trzon 451 ma taką wielkość oraz kształt, że mieści się wewnątrz otworów 444A, 444B, 446 sworznia mocującego celem zamocowania elementu wyjmowanego 420 w otwartym ujściu 442 szczeliny 440 przyjmującej sworzeń. Wolny koniec trzonu 451 biegnie poza pierwszą stopkę 432A.

Element ustalający 424 sworznia mocującego przedstawiono jako zawleczkę, ale w innych postaciach wynalazku może on stanowić dowolny element ustalający sworznia. Element ustalający 424 sworznia mocującego biegnie przez otwór 452 elementu ustalającego sworznia mocującego celem zablokowania sworznia mocującego 422. Sworzeń mocujący 422 może być łatwo wyjęty przez usunięcie elementu ustalającego 424 sworznia mocującego oraz wysunięcie sworznia mocującego 422 z otworów. To umożliwia łatwe wyjmowanie elementu wyjmowanego 420 z zespołu 212 elementu ustalającego.

Sworzeń ustalający 214 ma zasadniczo kształt cylindra o określonej długości i promieniu (albo średnicy). Każdy z końców jest zwężony w celu usprawnienia wprowadzania sworznia ustalającego 214 do otworu w pręcie przesuwającym 158. Każdy z końców sworznia ustalającego 214 może być wprowadzany promieniowo do jednej ze szczelin 440 przyjmujących sworzeń. Sworzeń ustalający 214 sprzęga siłownik przemieszczający 144 z zespołem 148 ustalającym sworznia.

Fig. 5 przedstawia widok perspektywiczny w przekroju sworznia ustalającego 214 podpartego przez zespół 212A elementu ustalającego. Zespół 212B elementu ustalającego jest taki sam jak zespół 212A elementu ustalającego, a obraz zespołu elementu ustalającego 212B ze sworzniem ustalającym 214 jest odbiciem lustrzanym obrazu widocznego na fig. 5 i nie zostanie tutaj opisany z osobna. Gdy zespół 212A elementu ustalającego jest wprowadzony do wycięcia 320A płyty ustalającej 210, to skierowane do wewnątrz powierzchnie zespołu 212A elementu ustalającego są wyrównane z powierzchniami bocznymi 319 kanału 302. Jak pokazano, korpus główny 412 elementu ustalającego 410 biegnie przez płaszczyznę uformowaną przez powierzchnię górną 304 oraz płaszczyznę uformowaną przez powierzchnię dolną 306 płyty ustalającej 210. W związku z tym można powiedzieć, że korpus główny 412 biegnie przez płytę ustalającą 210.

Podczas montowania pręta przesuwającego 158 siłownika przemieszczającego 144 elementy ustalające 410 pierwszego i drugiego zespołu 212A, 212B elementu ustalającego w pierwszej kolejności umieszcza się odpowiednio w pierwszym i drugim wycięciu 320A, 320B. Można to dogodnie zrealizować przez przemieszczenie elementów ustalających 410 do kanału 302 przez otwarte końce 318 wzdłuż osi x 220, a następnie do wycięć 320A, 320B wzdłuż osi z 224. Elementy ustalające 410 umieszcza się w taki sposób, że korpusy główne 412 znajdują się w wycięciach 320A, 320B (czyli biegną przez płytę ustalającą 210 w wycięciach 320A, 320B), stopki 430A, 430B pierwszego końca oraz przedłużenie 431 stykają się z powierzchnią dolną 306, a stopki 432A, 432B drugiego końca oraz przedłużenia 433 stykają się z powierzchnią górną 304.

Gdy elementy ustalające 410 pierwszego i drugiego zespołu 212A, 212B elementu ustalającego znajdują się odpowiednio w pierwszym i drugim wycięciu 320A, 320B, to sworzeń ustalający 214 biegnie przez otwór w końcu pręta przesuwającego 158. Następnie koniec pręta przesuwającego 158 umieszcza się w kanale 302 płyty ustalającej 210, przy czym przeciwległe końce sworznia ustalającego 214 znajdują się w szczelinach 440 przyjmujących sworzeń. Sworzeń ustalający 214 przemieszcza się promieniowo do wnętrza szczelin 440 przyjmujących sworzeń. Gdy końce sworznia ustalającego 214 znajdują się w szczelinach 440 przyjmujących sworzeń, to montuje się elementy wyjmowane 420 w otwartych ujściach 442 szczelin 440 przyjmujących sworzeń, a sworznie mocujące 422 wprowadza się przez otwór 444A, 444B, 446 stopek 432A, 432B drugiego końca oraz przez elementy wyjmowane 420. Następnie elementy ustalające 424 sworznia mocującego wprowadza się do otworów 452 elementu ustalającego sworznia mocującego, aby uniemożliwić przypadkowe wyjęcie sworzni mocujących 422.

W przypadku uszkodzenia lub konieczności wymiany elementu składowego pręt przesuwający 158 można stosunkowo łatwo odłączyć od spągnicy 142 obudowy ścianowej przez wykonanie etapów

PL 234 474 B1 montażu w odwrotnej kolejności. W pierwszej kolejności elementy ustalające sworznia mocującego 424 wyjmuje się z otworów elementu ustalającego sworznia mocującego 452. Następnie sworznie mocujące 422 wyjmuje się z otworów 444A, 444B, 446 sworznia mocującego. Następnie elementy wyjmowane 420 wyjmuje się ze szczeliny 440 przyjmującej sworzeń. Następnie wyjmuje się pręt przesuwający 158 oraz sworzeń ustalający 214 z kanału 302 oraz szczelin 440 przyjmujących sworzeń (sworzeń ustalający 214 przemieszcza się promieniowo poza szczeliny 440 przyjmujące sworzeń). Elementy ustalające 410 można wyjąć z wycięć 320A, 320B i wprowadzić do kanału 302 wzdłuż osi z 224, a następnie wyjąć z kanału 302 wzdłuż osi x 220.

Montaż i demontaż są przyspieszane przez elementy ustalające 410 luźno podparte w wycięciach 320A, 320B. Luźne podparcie obejmuje wzajemne oddziaływanie korpusów głównych 412 z wycięciami 320A, 320B celem powstrzymywania przemieszczania w kierunkach osi x 220 oraz w kierunku osi z 224 z dala od kanału 302. Pręt przesuwający 158 w kanale 302 powstrzymuje przemieszczanie elementów ustalających 410 w kierunku osi z 224 do kanału 302, ale w przypadku braku pręta przesuwającego 158 ten stopień swobody nie jest ograniczony. Luźne podparcie obejmuje również wzajemne oddziaływanie stopek 430A, 430B, 432A, 432B oraz przedłużeń 431,433 z powierzchnią górną i dolną 304, 306 płyty ustalającej 210 celem powstrzymywania przemieszczania w kierunkach osi y 222. Luźne podparcie nie wymaga spawania, dodatkowych elementów mocujących oraz innych środków do trwałego, półtrwałego lub sztywnego mocowania między elementami ustalającymi 410 a płytą ustalającą 210, a zatem nie zachodzi koncentracja naprężeń wynikająca ze stosowania takich środków mocujących.

Sworzeń ustalający 214 jest również luźno podparty przez zespół 148 ustalający sworznia. Sworzeń ustalający 214 ma ograniczoną możliwość przemieszczania się wzdłuż osi x 220 przez szczeliny 440 przyjmujące sworzeń, wzdłuż osi y 222 przez elementy wyjmowane 420 oraz zamknięty koniec 443 szczelin 440 przyjmujących sworzeń, a także wzdłuż osi z 224 przez płytę ustalającą 210, ale może obracać się wokół swojej własnej osi podłużnej.

Chociaż przedmiot opisano w sposób właściwy dla cech konstrukcyjnych i/albo działań metodologicznych, to należy zauważyć, że przedmiot zdefiniowany w załączonych zastrzeżeniach nie musi ograniczać się do określonych cech lub działań opisanych powyżej. Przeciwnie, określone cechy oraz działania opisane powyżej ujawniono jako przykładowe postaci realizacji zastrzeżeń. Inne przykłady modyfikacji ujawnionych koncepcji są również możliwe bez wykraczania poza zakres ujawnionych koncepcji.

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Zespół (148) ustalający sworznia dla siłownika przemieszczającego (144), przy czym zespół (148) ustalający sworznia zawiera:

płytę ustalającą (210) zawierającą pierwszą powierzchnię (306), kanał (302) oraz pierwsze wycięcie (320A) otwarte do kanału; oraz pierwszy element ustalający (410) połączony z płytą ustalającą (210), znamienny tym, że pierwszy element ustalający (410) zawiera:

pierwszy korpus główny (412), umieszczony w pierwszym wycięciu (320A) i wystający poza pierwszą powierzchnię (306) płyty ustalającej (210);

szczelinę (440) przyjmującą sworzeń w pierwszym korpusie głównym (412), przy czym szczelina (440) przyjmująca sworzeń ma otwarte ujście (442);

pierwszą stopkę (430A) biegnącą od korpusu głównego (412) wzdłuż pierwszej powierzchni (306) płyty ustalającej (210).

w którym pierwszy element ustalający (410) jest luźno podparty przez płytę ustalającą (210),
2. Zespół (148) ustalający sworznia według zastrz. 1, znamienny tym, że płyta ustalająca (210) zawiera drugie wycięcie (320B), które skierowane jest w kierunku pierwszego wycięcia (320A) przez kanał (302), przy czym zespół (148) ustalający sworznia zawiera ponadto:

drugi element ustalający (410), który zawiera:

drugi korpus główny (412) umieszczony w drugim wycięciu i biegnie poza pierwszą powierzchnię (306) płyty ustalającej (210);

PL 234 474 B1 szczelinę (440) przyjmującą sworzeń w drugim korpusie głównym (412), przy czym szczelina (440) przyjmująca sworzeń ma otwarte ujście (442);

w którym pierwsza stopka (430A) biegnie od drugiego korpusu głównego (412) wzdłuż pierwszej powierzchni (306) płyty ustalającej (210), i w którym drugi element ustalający (410) jest luźno podparty przez płytę ustalającą (210).
3. Zespół (148) ustalający sworznia według zastrz. 1, znamienny tym, że:

płyta ustalająca (210) zawiera drugą powierzchnię (304) zwróconą w kierunku przeciwnym do pierwszej powierzchni (306);

pierwszy korpus główny (412) biegnie przez drugą powierzchnię (304) płyty ustalającej (210); oraz pierwszy element ustalający (410) zawiera drugą stopkę (432a) biegnącą od pierwszego korpusu głównego (412) wzdłuż drugiej powierzchni (304) płyty ustalającej (210).
4. Zespół (148) ustalający sworznia według zastrz. 3, znamienny tym, że pierwszy korpus główny (412), pierwsza stopka (430A) i druga stopka (430A) nadają pierwszemu elementowi ustalającemu (410) w przekroju poprzecznym kształt dwuteownika.
5. Zespół (148) ustalający sworznia według zastrz. 1, znamienny tym, że zawiera ponadto sworzeń ustalający (214), w którym szczelina (440) przyjmująca sworzeń jest skonfigurowana do przyjmowania końca sworznia ustalającego (214) w kierunku promieniowym przez otwarte ujście (442).
6. Zespół (148) ustalający sworznia według zastrz. 5, znamienny tym, że sworzeń ustalający (214) ma powierzchnię cylindryczną; i gdzie koniec (443) szczeliny (440) przyjmującej sworzeń w pierwszym korpusie głównym (412) ma łukowaty kształt odpowiadający powierzchni cylindrycznej.
7. Zespół (148) ustalający sworznia według zastrz. 1, znamienny tym, że powierzchnia pierwszego korpusu głównego (412) jest wyrównana z powierzchnią kanału (302), gdy pierwszy element ustalający (410) znajduje się w pierwszym wycięciu (320A).
8. Zespół (148) ustalający sworznia według zastrz. 1, znamienny tym, że pierwszy element ustalający (410) zawiera ponadto element wyjmowany (420), umieszczony w otwartym ujściu (442) szczeliny (440) przyjmującej sworzeń, aby zamknąć otwarte ujście (442) szczeliny (440) przyjmującej sworzeń.
9. Zespół (148) ustalający sworznia według zastrz. 8, znamienny tym, że pierwszy element ustalający (410) zawiera ponadto sworzeń mocujący (422), biegnący przez pierwszy korpus główny (412), oraz element wyjmowany (420) w celu zamocowania elementu wyjmowanego (420) w otwartym ujściu (442) szczeliny (440) przyjmującej sworzeń.
10. System (100) obudowy ścianowej dla ścianowego systemu wydobywczego, zawierający: przenośnik ścianowy (102);

pręt przekazujący (140) sprzężony z przenośnikiem ścianowym (102);

siłownik przemieszczający (144) mający koniec cylindrowy (154) sprzężony zawiasowo z prętem przekazującym (140) tak, że pręt przekazujący (140) łączy koniec cylindrowy (154) z przenośnikiem ścianowym (102), oraz pręt przesuwający (158) mogący się 10 przemieszczać liniowo względem końca cylindrowego (154);

sworzeń ustalający (214) biegnący przez wolny koniec pręta przesuwającego (158) i mający pierwszy i drugi przeciwległy koniec;

spągnicę (142) obudowy ścianowej skonfigurowaną do przemieszczania się wzdłuż pręta przekazującego (140) w kierunku przenośnika ścianowego (102) w odpowiedzi wydłużanie siłownika przemieszczającego (144);

płytę ustalającą (210) przymocowaną sztywno do spągnicy (142) obudowy ścianowej, przy czym płyta ustalająca (210) ma kanał (302) do przyjmowania wolnego końca pręta przesuwającego (158), przy czym płyta ustalająca (210) zawiera pierwsze i drugie wycięcie (320A, 320B) po przeciwnych stronach kanału (302);

przy czym płyta ustalająca (210) zawiera ponadto pierwszą i drugą, przeciwległe skierowane powierzchnie (304, 306);

znamienny tym, że

PL 234 474 B1 pierwszy i drugi element ustalający (410) zawiera każdy korpus główny (410), pierwszą stopkę (430A) oraz drugą stopkę (432A), przy czym korpus główny (412), pierwsza stopka (430A) i druga stopka (432A) nadają pierwszemu elementowi ustalającemu (410) w przekroju poprzecznym kształt dwuteownika;

w którym korpusy główne (412) odpowiadającego pierwszego i drugiego elementu ustalającego (410) biegną poza płytę ustalającą (210) w odpowiadającym pierwszym i drugim wycięciu (320A, 320B);

przy czym pierwsze stopki (320A) odpowiadającego pierwszego i drugiego elementu ustalającego (410) biegną na pierwszej powierzchni (306) płyty ustalającej (210);

a drugie stopki (432A) odpowiadającego pierwszego i drugiego elementu ustalającego (410) biegną na drugiej powierzchni (304) płyty ustalającej (210), w którym pierwszy i drugi element ustalający (410) są luźno podparte w odpowiadającym pierwszym i drugim wycięciu (320A, 320B), przy czym pierwszy i drugi element ustalający (410) zawierają każdy szczelinę (440) przyjmującą sworzeń do przyjmowania odpowiednio pierwszego i drugiego końca sworznia ustalającego (214).
11. System (100) obudowy ścianowej według zastrz. 10, znamienny tym, że pierwszy i drugi element ustalający (410) mają każdy co najmniej jedną stopkę (430A), biegnącą wzdłuż jednej spośród pierwszej i drugiej powierzchni (304, 306) płyty ustalającej (210).
12. System (100) obudowy ścianowej według zastrz. 10, znamienny tym, że powierzchnia zarówno pierwszego, jak i drugiego elementu ustalającego (410) znajduje się w jednej płaszczyźnie z powierzchnią kanału (302).
13. System (100) obudowy ścianowej według zastrz. 10, znamienny tym, że sworzeń ustalający (214) ma powierzchnię cylindryczną; przy czym koniec (443) szczeliny (440) przyjmującej sworzeń zarówno w pierwszym, jak i drugim elemencie ustalającym (410) ma kształt łukowaty odpowiadający powierzchni cylindrycznej.
14. System (100) obudowy ścianowej według zastrz. 10, znamienny tym, że szczelina (440) przyjmująca sworzeń zarówno w pierwszym, jak i drugim elemencie ustalającym (410) ma otwarte ujście (442) w celu przyjmowania sworznia ustalającego (214) w kierunku promieniowym.
15. System (100) obudowy ścianowej według zastrz. 14, znamienny tym, że zarówno pierwszy, jak i drugi element ustalający (410) zawiera element wyjmowany (420), umieszczony w szczelinie (440) przyjmującej sworzeń, aby zamknąć otwarte ujście (442) i uchwycić sworzeń ustalający (214).
16. System (100) obudowy ścianowej według zastrz, 15, znamienny tym, że zarówno pierwszy, jak i drugi element ustalający (410) zawiera sworzeń mocujący (422), biegnący przez korpus główny (412) i element wyjmowany (442) do mocowania elementu wyjmowanego(420) w ujściu (442) szczeliny przyjmującej sworzeń (440).
17. Sposób sprzęgania siłownika przemieszczającego (144) ze spągnicą (142) obudowy ścianowej, przy czym siłownik przemieszczający (144) zawiera koniec cylindrowy (154) i pręt przesuwający (158), który to sposób obejmuje etapy mocowania płyty ustalającej (210) do spągnicy (142) obudowy ścianowej, przy czym płyta ustalająca (210) zawiera pierwszą i drugą, przeciwległe skierowane, powierzchnie (304, 306), kanał (302), pierwsze wycięcie (320A) otwarte do kanału (302) oraz drugie wycięcie (320B) otwarte do kanału (302), po stronie przeciwnej do pierwszego wycięcia (320A); oraz wprowadzania sworznia ustalającego (214) przez wolny koniec pręta przesuwającego (158); znamienny tym, że obejmuje ponadto etapy wprowadzania pierwszego elementu ustalającego (410) do pierwszego wycięcia (320A) płyty ustalającej (210), przy czym pierwszy element ustalający (410) zawiera stopkę (430A) na pierwszym końcu, która sprzęga się z pierwszą powierzchnią (306) płyty ustalającej (210), oraz stopkę (432A) na drugim końcu, która sprzęga się z drugą powierzchnią (304) płyty ustalającej (210), w celu luźnego podparcia pierwszego elementu ustalającego (410) w pierwszym wycięciu (320A), przy czym pierwszy element ustalający (410) zawiera szczelinę przyjmującą sworzeń (440);

PL 234 474 B1 wprowadzania drugiego elementu ustalającego (410) do drugiego wycięcia (320B) płyty ustalającej (210), przy czym drugi element ustalający (320B) zawiera stopkę (430A) na pierwszym końcu, która sprzęga się z pierwszą powierzchnią (306) płyty ustalającej (210), oraz stopkę (432A) na drugim końcu, która sprzęga się z drugą powierzchnią (304) płyty ustalającej (210) w celu luźnego podparcia drugiego elementu ustalającego (410) w drugim wycięciu (320B), przy czym drugi element ustalający (410) zawiera szczelinę przyjmującą sworzeń (440); oraz wprowadzania sworznia ustalającego (214) do szczeliny (440) przyjmującej sworzeń pierwszego i drugiego elementu ustalającego (410), przy czym pierwszy koniec sworznia ustalającego (214) jest podparty przez pierwszy element ustalający (410), a drugi koniec sworznia ustalającego (214) jest podparty przez drugi element ustalający (410).
18. Sposób według zastrz. 17, znamienny tym, że etap wprowadzania sworznia ustalającego (214) do szczeliny (440) przyjmującej sworzeń pierwszego i drugiego elementu ustalającego (410) obejmuje wprowadzanie promieniowo sworznia ustalające (214) do szczelin (440) przyjmujących sworzeń i jednoczesne umieszczenie pręta przesuwającego ( 158) w kanale (302).
19. Sposób według zastrz. 17, znamienny tym, że szczeliny (440) przyjmujące sworzeń pierwszego i drugiego elementu ustalającego (410) zawierają otwarte ujścia (442),przy czym etap wprowadzania sworznia ustalającego (214) do szczeliny (440) przyjmującej sworzeń pierwszego i drugiego elementu ustalającego (410) obejmuje wprowadzanie promieniowo sworznia ustalającego (214) do wnętrzu szczelin (440) przyjmujących sworzeń przez otwarte ujścia (442), przy czym sposób obejmuje ponadto etap mocowania elementu wyjmowanego (420) w każdej ze szczelin (440) przyjmujących sworzeń, aby uchwycić sworzeń ustalający (214) w szczelinach (440) przyjmujących sworzeń.

PL 234 474 Β1

Rysunki

FIG. 1

PL 234 474 Β1

FIG. 2

PL 234 474 Β1

FIG. 5

PL 234 474 Β1