PL226184B1 - Poliwalentna sprzezona szczepionka meningokokowa polisacharyd- bialko - Google Patents

Poliwalentna sprzezona szczepionka meningokokowa polisacharyd- bialko

Info

Publication number
PL226184B1
PL226184B1 PL373710A PL37371002A PL226184B1 PL 226184 B1 PL226184 B1 PL 226184B1 PL 373710 A PL373710 A PL 373710A PL 37371002 A PL37371002 A PL 37371002A PL 226184 B1 PL226184 B1 PL 226184B1
Authority
PL
Poland
Prior art keywords
polysaccharide
vaccine
conjugate
protein
serogroups
Prior art date
Application number
PL373710A
Other languages
English (en)
Other versions
PL373710A1 (pl
Inventor
Robert P. Ryall
Original Assignee
Aventis Pasteur
Priority date (The priority date is an assumption and is not a legal conclusion. Google has not performed a legal analysis and makes no representation as to the accuracy of the date listed.)
Filing date
Publication date
Family has litigation
First worldwide family litigation filed litigation Critical https://patents.darts-ip.com/?family=23001755&utm_source=google_patent&utm_medium=platform_link&utm_campaign=public_patent_search&patent=PL226184(B1) "Global patent litigation dataset” by Darts-ip is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.
Application filed by Aventis Pasteur filed Critical Aventis Pasteur
Publication of PL373710A1 publication Critical patent/PL373710A1/pl
Publication of PL226184B1 publication Critical patent/PL226184B1/pl

Links

Classifications

    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61K—PREPARATIONS FOR MEDICAL, DENTAL OR TOILETRY PURPOSES
    • A61K47/00—Medicinal preparations characterised by the non-active ingredients used, e.g. carriers or inert additives; Targeting or modifying agents chemically bound to the active ingredient
    • A61K47/50—Medicinal preparations characterised by the non-active ingredients used, e.g. carriers or inert additives; Targeting or modifying agents chemically bound to the active ingredient the non-active ingredient being chemically bound to the active ingredient, e.g. polymer-drug conjugates
    • A61K47/51—Medicinal preparations characterised by the non-active ingredients used, e.g. carriers or inert additives; Targeting or modifying agents chemically bound to the active ingredient the non-active ingredient being chemically bound to the active ingredient, e.g. polymer-drug conjugates the non-active ingredient being a modifying agent
    • A61K47/62—Medicinal preparations characterised by the non-active ingredients used, e.g. carriers or inert additives; Targeting or modifying agents chemically bound to the active ingredient the non-active ingredient being chemically bound to the active ingredient, e.g. polymer-drug conjugates the non-active ingredient being a modifying agent the modifying agent being a protein, peptide or polyamino acid
    • A61K47/64—Drug-peptide, drug-protein or drug-polyamino acid conjugates, i.e. the modifying agent being a peptide, protein or polyamino acid which is covalently bonded or complexed to a therapeutically active agent
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61K—PREPARATIONS FOR MEDICAL, DENTAL OR TOILETRY PURPOSES
    • A61K47/00—Medicinal preparations characterised by the non-active ingredients used, e.g. carriers or inert additives; Targeting or modifying agents chemically bound to the active ingredient
    • A61K47/50—Medicinal preparations characterised by the non-active ingredients used, e.g. carriers or inert additives; Targeting or modifying agents chemically bound to the active ingredient the non-active ingredient being chemically bound to the active ingredient, e.g. polymer-drug conjugates
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61K—PREPARATIONS FOR MEDICAL, DENTAL OR TOILETRY PURPOSES
    • A61K47/00—Medicinal preparations characterised by the non-active ingredients used, e.g. carriers or inert additives; Targeting or modifying agents chemically bound to the active ingredient
    • A61K47/50—Medicinal preparations characterised by the non-active ingredients used, e.g. carriers or inert additives; Targeting or modifying agents chemically bound to the active ingredient the non-active ingredient being chemically bound to the active ingredient, e.g. polymer-drug conjugates
    • A61K47/51—Medicinal preparations characterised by the non-active ingredients used, e.g. carriers or inert additives; Targeting or modifying agents chemically bound to the active ingredient the non-active ingredient being chemically bound to the active ingredient, e.g. polymer-drug conjugates the non-active ingredient being a modifying agent
    • A61K47/62—Medicinal preparations characterised by the non-active ingredients used, e.g. carriers or inert additives; Targeting or modifying agents chemically bound to the active ingredient the non-active ingredient being chemically bound to the active ingredient, e.g. polymer-drug conjugates the non-active ingredient being a modifying agent the modifying agent being a protein, peptide or polyamino acid
    • A61K47/64—Drug-peptide, drug-protein or drug-polyamino acid conjugates, i.e. the modifying agent being a peptide, protein or polyamino acid which is covalently bonded or complexed to a therapeutically active agent
    • A61K47/6415—Toxins or lectins, e.g. clostridial toxins or Pseudomonas exotoxins
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61K—PREPARATIONS FOR MEDICAL, DENTAL OR TOILETRY PURPOSES
    • A61K39/00—Medicinal preparations containing antigens or antibodies
    • A61K39/02—Bacterial antigens
    • A61K39/095—Neisseria
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61K—PREPARATIONS FOR MEDICAL, DENTAL OR TOILETRY PURPOSES
    • A61K39/00—Medicinal preparations containing antigens or antibodies
    • A61K39/02—Bacterial antigens
    • A61K39/116—Polyvalent bacterial antigens
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61K—PREPARATIONS FOR MEDICAL, DENTAL OR TOILETRY PURPOSES
    • A61K39/00—Medicinal preparations containing antigens or antibodies
    • A61K39/39—Medicinal preparations containing antigens or antibodies characterised by the immunostimulating additives, e.g. chemical adjuvants
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61K—PREPARATIONS FOR MEDICAL, DENTAL OR TOILETRY PURPOSES
    • A61K47/00—Medicinal preparations characterised by the non-active ingredients used, e.g. carriers or inert additives; Targeting or modifying agents chemically bound to the active ingredient
    • A61K47/02—Inorganic compounds
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61K—PREPARATIONS FOR MEDICAL, DENTAL OR TOILETRY PURPOSES
    • A61K47/00—Medicinal preparations characterised by the non-active ingredients used, e.g. carriers or inert additives; Targeting or modifying agents chemically bound to the active ingredient
    • A61K47/06—Organic compounds, e.g. natural or synthetic hydrocarbons, polyolefins, mineral oil, petrolatum or ozokerite
    • A61K47/08—Organic compounds, e.g. natural or synthetic hydrocarbons, polyolefins, mineral oil, petrolatum or ozokerite containing oxygen, e.g. ethers, acetals, ketones, quinones, aldehydes, peroxides
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61K—PREPARATIONS FOR MEDICAL, DENTAL OR TOILETRY PURPOSES
    • A61K47/00—Medicinal preparations characterised by the non-active ingredients used, e.g. carriers or inert additives; Targeting or modifying agents chemically bound to the active ingredient
    • A61K47/06—Organic compounds, e.g. natural or synthetic hydrocarbons, polyolefins, mineral oil, petrolatum or ozokerite
    • A61K47/24—Organic compounds, e.g. natural or synthetic hydrocarbons, polyolefins, mineral oil, petrolatum or ozokerite containing atoms other than carbon, hydrogen, oxygen, halogen, nitrogen or sulfur, e.g. cyclomethicone or phospholipids
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P31/00—Antiinfectives, i.e. antibiotics, antiseptics, chemotherapeutics
    • A61P31/04—Antibacterial agents
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P37/00—Drugs for immunological or allergic disorders
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P37/00—Drugs for immunological or allergic disorders
    • A61P37/02—Immunomodulators
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P37/00—Drugs for immunological or allergic disorders
    • A61P37/02—Immunomodulators
    • A61P37/04—Immunostimulants
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P43/00—Drugs for specific purposes, not provided for in groups A61P1/00-A61P41/00
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61K—PREPARATIONS FOR MEDICAL, DENTAL OR TOILETRY PURPOSES
    • A61K39/00—Medicinal preparations containing antigens or antibodies
    • A61K2039/555—Medicinal preparations containing antigens or antibodies characterised by a specific combination antigen/adjuvant
    • A61K2039/55505—Inorganic adjuvants
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61K—PREPARATIONS FOR MEDICAL, DENTAL OR TOILETRY PURPOSES
    • A61K39/00—Medicinal preparations containing antigens or antibodies
    • A61K2039/60—Medicinal preparations containing antigens or antibodies characteristics by the carrier linked to the antigen
    • A61K2039/6031—Proteins
    • A61K2039/6037—Bacterial toxins, e.g. diphteria toxoid [DT], tetanus toxoid [TT]
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61K—PREPARATIONS FOR MEDICAL, DENTAL OR TOILETRY PURPOSES
    • A61K39/00—Medicinal preparations containing antigens or antibodies
    • A61K2039/70—Multivalent vaccine
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61K—PREPARATIONS FOR MEDICAL, DENTAL OR TOILETRY PURPOSES
    • A61K47/00—Medicinal preparations characterised by the non-active ingredients used, e.g. carriers or inert additives; Targeting or modifying agents chemically bound to the active ingredient
    • A61K47/50—Medicinal preparations characterised by the non-active ingredients used, e.g. carriers or inert additives; Targeting or modifying agents chemically bound to the active ingredient the non-active ingredient being chemically bound to the active ingredient, e.g. polymer-drug conjugates
    • A61K47/51—Medicinal preparations characterised by the non-active ingredients used, e.g. carriers or inert additives; Targeting or modifying agents chemically bound to the active ingredient the non-active ingredient being chemically bound to the active ingredient, e.g. polymer-drug conjugates the non-active ingredient being a modifying agent
    • A61K47/56—Medicinal preparations characterised by the non-active ingredients used, e.g. carriers or inert additives; Targeting or modifying agents chemically bound to the active ingredient the non-active ingredient being chemically bound to the active ingredient, e.g. polymer-drug conjugates the non-active ingredient being a modifying agent the modifying agent being an organic macromolecular compound, e.g. an oligomeric, polymeric or dendrimeric molecule
    • A61K47/61—Medicinal preparations characterised by the non-active ingredients used, e.g. carriers or inert additives; Targeting or modifying agents chemically bound to the active ingredient the non-active ingredient being chemically bound to the active ingredient, e.g. polymer-drug conjugates the non-active ingredient being a modifying agent the modifying agent being an organic macromolecular compound, e.g. an oligomeric, polymeric or dendrimeric molecule the organic macromolecular compound being a polysaccharide or a derivative thereof
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61K—PREPARATIONS FOR MEDICAL, DENTAL OR TOILETRY PURPOSES
    • A61K47/00—Medicinal preparations characterised by the non-active ingredients used, e.g. carriers or inert additives; Targeting or modifying agents chemically bound to the active ingredient
    • A61K47/50—Medicinal preparations characterised by the non-active ingredients used, e.g. carriers or inert additives; Targeting or modifying agents chemically bound to the active ingredient the non-active ingredient being chemically bound to the active ingredient, e.g. polymer-drug conjugates
    • A61K47/51—Medicinal preparations characterised by the non-active ingredients used, e.g. carriers or inert additives; Targeting or modifying agents chemically bound to the active ingredient the non-active ingredient being chemically bound to the active ingredient, e.g. polymer-drug conjugates the non-active ingredient being a modifying agent
    • A61K47/62—Medicinal preparations characterised by the non-active ingredients used, e.g. carriers or inert additives; Targeting or modifying agents chemically bound to the active ingredient the non-active ingredient being chemically bound to the active ingredient, e.g. polymer-drug conjugates the non-active ingredient being a modifying agent the modifying agent being a protein, peptide or polyamino acid
    • A61K47/64—Drug-peptide, drug-protein or drug-polyamino acid conjugates, i.e. the modifying agent being a peptide, protein or polyamino acid which is covalently bonded or complexed to a therapeutically active agent
    • A61K47/646—Drug-peptide, drug-protein or drug-polyamino acid conjugates, i.e. the modifying agent being a peptide, protein or polyamino acid which is covalently bonded or complexed to a therapeutically active agent the entire peptide or protein drug conjugate elicits an immune response, e.g. conjugate vaccines

Landscapes

  • Health & Medical Sciences (AREA)
  • Life Sciences & Earth Sciences (AREA)
  • Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Veterinary Medicine (AREA)
  • Pharmacology & Pharmacy (AREA)
  • Public Health (AREA)
  • General Health & Medical Sciences (AREA)
  • Animal Behavior & Ethology (AREA)
  • Medicinal Chemistry (AREA)
  • Engineering & Computer Science (AREA)
  • Bioinformatics & Cheminformatics (AREA)
  • Epidemiology (AREA)
  • Immunology (AREA)
  • Proteomics, Peptides & Aminoacids (AREA)
  • Molecular Biology (AREA)
  • Chemical Kinetics & Catalysis (AREA)
  • General Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Microbiology (AREA)
  • Mycology (AREA)
  • Nuclear Medicine, Radiotherapy & Molecular Imaging (AREA)
  • Organic Chemistry (AREA)
  • Oil, Petroleum & Natural Gas (AREA)
  • Toxicology (AREA)
  • Biophysics (AREA)
  • Virology (AREA)
  • Inorganic Chemistry (AREA)
  • Oncology (AREA)
  • Communicable Diseases (AREA)
  • Medicines Containing Antibodies Or Antigens For Use As Internal Diagnostic Agents (AREA)
  • Peptides Or Proteins (AREA)
  • Medicinal Preparation (AREA)

Description

Przedmiotem wynalazku jest poliwalentna sprzężona szczepionka meningokokowa polisacharyd-białko.
Obecny wynalazek dotyczy ogólnie dziedziny medycyny, bardziej konkretnie mikrobiologii, immunologii, szczepionek i zapobiegania infekcji patogenem bakteryjnym przez uodpornienie.
Neisseria meningitidis jest wiodącą przyczyną bakteryjnego zapalenia opon mózgowych i sepsy na świecie. Zapadalność na endemiczną chorobę meningokokową w ciągu ostatnich trzydziestu lat jest w zakresie od 1 do 5 na 100000 w krajach rozwiniętych i od 10 do 25 na 100000 w krajach rozwijających się (Reido, F.X. i wsp., 1995). Podczas epidemii zapadalność na chorobę meningokokową dochodzi do 1000 na 100000. W Stanach Zjednoczonych występuje w przybliżeniu 2600 przypadków bakteryjnego zapalenia opon mózgowych w ciągu roku, a w krajach rozwijających się średnio 330000 przypadków. Współczynnik umieralności jest w zakresie między 10% a 20%.
Patogenne meningokoki są otoczone otoczką polisacharydową, która jest połączona z zewnętrzną powierzchnią błony organizmu. Zidentyfikowano trzynaście różnych serogrup (grup serologicznych) meningokoków na podstawie specyficzności immunologicznej polisacharydu otoczkowego (Frasch, C.E., i wsp. 1985). Z tych trzynastu serogrup pięć powoduje większość chorób meningokokowych; obejmują one serogrupy A, B, C, W-135 i Y. Serogrupa A odpowiada za chorobę najbardziej epidemiczną. Serogrupy B, C i Y powodują większość chorób endemicznych i zlokalizowanych wybuchów epidemii.
Ludzka śluzówka nosowoustno-gardłowa jest jedynym znanym naturalnym rezerwuarem Neisseria meningitidis. Kolonizacja ma miejsce zarówno na zewnętrznej powierzchni komórki śluzówki jak i w podnabłonkowej tkance części nosogardzieli. Nosicielstwo meningokoków może trwać miesiącami. Szerzenie się meningokoków zachodzi przez bezpośredni kontakt albo drogą kropelkową. Meningokoki stają się inwazyjne przechodząc przez nabłonek śluzówki via fagocytarne wakuole wskutek endocytozy. Obrona gospodarza przed inwazją meningokową zależy od bakteriolizy za pośrednictwem dopełniacza. Przeciwciała surowicze, które odpowiadają za bakteriolizę za pośrednictwem dopełniacza, są skierowane w dużej części przeciw zewnętrznemu polisacharydowi otoczkowemu.
Opisano szczepionki oparte na polisacharydzie meningokokowym, które wywołują odpowiedź odpornościową przeciw polisacharydowi otoczkowemu. Przeciwciała te są zdolne do bakteriolizy meningokoków specyficznych grup serologicznych za pośrednictwem komplementu. Meningokokowe szczepionki polisacharydowe okazały się skuteczne dla dzieci i dorosłych (Peltola H., i wsp. 1977 i Artenstein, M.S., i wsp. 1970), ale skuteczność u niemowląt i małych dzieci jest ograniczona (Reingold, A.L., i wsp. 1985). Kolejne dawki polisacharydu w młodszych populacjach wywołują słabą lub nie wzmocnioną odpowiedź (Goldschneider, I., i wsp. 1973 i Gold R., i wsp. 1977). Czas trwania ochrony wywołanej przez szczepionki z polisacharydami meningokokowymi nie jest długi i oszacowano go na między 3 do 5 lat u dorosłych i dzieci powyżej czterech lat (Brandt B., i wsp. 1975, Kayhty H., i wsp. 1980, i Ceesay S.J., i wsp. 1993). Dla dzieci w wieku od jednego do czterech lat czas trwania ochrony jest mniejszy niż trzy lata (Reingold A.L., i wsp. 1985).
Polisacharydy są niezdolne do wiązania się z cząsteczkami głównego układu zgodności tkankowej, co jest warunkiem wstępnym dla prezentacji antygenu i stymulowania pomocniczych limfocytów T, tj. są one antygenami niezależnymi od limfocytów T. Polisacharydy są zdolne do stymulowania limfocytów B do wytwarzania przeciwciał bez pomocy pomocniczych limfocytów T. Wskutek T-niezależnej stymulacji limfocytów B brak jest indukcji pamięci po uodpornieniu tymi antygenami. Antygeny polisacharydowe są zdolne do wywoływania bardzo skutecznej T-niezależnej odpowiedzi u dorosłych, ale te T-niezależne odpowiedzi są słabe w niedojrzałym układzie odpornościowym niemowląt i małych dzieci.
T-niezależne antygeny polisacharydowe mogą być przekształcone w antygeny T-zależne przez kowalencyjne przyłączanie polisacharydów do cząsteczek białek („nośniki” lub „białka nośnikowe”). Limfocyty B, które wiążą składnik polisacharydowy sprzężonej szczepionki, mogą być aktywowane przez pomocnicze limfocyty T specyficzne wobec peptydów, które są częścią sprzężonego białka nośnikowego. Odpowiedź limfocytów pomocniczych T przeciwko białku nośnikowemu służy zwiększeniu wytwarzania przeciwciał przeciwko polisacharydowi.
W populacji ludzkiej polisacharyd z serogrupy B okazał się być słabo immunogenny (Wyle F.A., i wsp. 1972). Chemiczne wiązanie polisacharydu tej grupy serologicznej z białkami nie zmienia znacząco odpowiedzi odpornościowej u zwierząt laboratoryjnych (Jennings H.J., i wsp. 1981). Uważa się,
PL 226 184 B1 że przyczyna braku odpowiedzi odpornościowej przeciwko polisacharydom tej serogrupy wynika z podobieństw strukturalnych między polisacharydem serogrupy B a polisialilowanymi glikoproteinami gospodarza, takimi jak obojętne cząsteczki adhezji komórkowej.
Opisano sprzężoną szczepionkę meningokokową opartą na polisacharydzie serogrupy C. Ta monowalentna szczepionka wywołuje silną funkcjonalną odpowiedź przeciwciała przeciwko polisacharydowi obecnemu na szczepach N. meningitidis odpowiadającemu serogrupie C. Taka szczepionka jest zdolna do ochrony tylko przeciw chorobie spowodowanej przez bakterie z serogrupy C.
Istniejące szczepionki oparte na polisacharydzie meningokokowym mają ograniczone zastosowanie u małych dzieci i nie dostarczają długotrwałej ochrony u dorosłych. Jedyna szczepionka meningokokowa, która, jak wykazano, jest zdolna do wywoływania długotrwałej ochrony u wszystkich grup wiekowych, w tym u dzieci narażonych na ryzyko infekcji meningokokowej, oparta jest na polisacharydzie z pojedynczej serogrupy N. meningitidis i nie dostarcza ochrony przeciw infekcji wywołanej innymi serogrupami. Zatem istnieje zapotrzebowanie na sprzężoną szczepionkę meningokokową zdolną do nadania szerokiej długotrwałej ochrony przeciwko chorobie meningokokowej u dzieci i dorosłych narażonych na ryzyko infekcji meningokokowej. Poliwalentne polisacharydy meningokokowe zaspokajają tę potrzebę przez dostarczenie preparatów szczepionkowych, w których immunogenne polisacharydy z głównych patogennych serogrup N. meningitidis przekształcono w antygeny T-zależne przez sprzężenie z białkami nośnikowymi.
W zapisie prezentacji Dr Robert P. Ryall omówiono pewne wczesne badanie I fazy biwalentnej sprzężonej szczepionki meningokokowej A, C jak również bardzo wczesne badanie bezpieczeństwa tetrawalentnej sprzężonej szczepionki A, C, W-135 i Y. Doniesiono, że w obu powyższych opracowanych kompozycjach szczepionek stosowano toksoid błonniczy jako nośnik prezentujący. W stosunku do szczepionki biwalentnej Dr Ryall omówił pewne badania zakończone i niektóre badania trwające w Niamey, Niger, które dowodzą, że chociaż wówczas niekompletne sugerowały skuteczność biwalentnej szczepionki. Jeśli chodzi o opracowaną szczepionkę tetrawalentną, zapis prezentacji Ryall nie ujawnia niczego dotyczącego rzeczywistej skuteczności sprzężonej szczepionki tetrawalentnej.
W WO99/42130 (Connaught Laboratories limited) ujawniono pewne koniugaty wielu polisacharydów otoczkowych z tą samą cząsteczką nośnika prezentującego w celu zmniejszenia obciążenia nośnikiem. Jest to w sprzeczności z niniejszym wynalazkiem, który obejmuje cztery różne koniugaty białko-polisacharyd. Innym istotnym podejściem było zupełne uniknięcie stosowania koniugatów polisacharydowych i zamiast tego wykorzystanie antygenu reagującego krzyżowo z białkiem błony zewnętrznej N. meningitidis. Nie ujawniono danych potwierdzających skuteczność u ludzi.
W WO98/58670 ujawniono znaną w dziedzinie meningokokową A i B szczepionkę opartą na oligonukleotydzie z glikokoniugatem lub triwalentną meningokokową A, B i C szczepionkę opartą na oligonukleotydzie z glikokoniugatem. Dane u ludzi są ujawnione tylko dla biwalentnej A-C sprzężonej szczepionki wykorzystującej toksoid błonicy lub CRM197 jako nośnik prezentujący.
Niniejszy wynalazek dostarcza poliwalentnej szczepionki meningokokowej zawierającej immunologicznie skuteczne ilości czterech różnych koniugatów polisacharyd-białko do zastosowania do ochrony człowieka przeciw zakażeniu N. meningitidis, w której każdy z koniugatów zawiera inny polisacharyd otoczkowy sprzężony z białkiem nośnikowym, i w której polisacharydy otoczkowe są wybrane z serogrup N. meningitidis A, C, W-135 i Y, a białkiem nośnikowym jest albo toksoid błoniczy albo CRM 197.
Korzystnie każdy polisacharyd otoczkowy jest oddzielnie sprzężony z tymi samymi rodzajami białek nośnikowych.
Korzystnie szczepionka do zastosowania według wynalazku zawiera adiuwant, bardziej korzystnie adiuwantem jest wodorotlenek glinu lub adiuwantem jest fosforan glinu. Korzystnie szczepionka do zastosowania według wynalazku nie zawiera adiuwanta.
W niniejszym wynalazku ujawniono również sposoby wytwarzania poliwalentnych kompozycji polisacharyd meningokokowy-białko obejmujące odczyszczenie dwóch lub więcej polisacharydów otoczkowych od patogenu Neisseria meningitidis, sprzężenie oczyszczonych polisacharydów z jednym lub więcej białkami nośnikowymi i połączenie tych koniugatów w celu wytworzenia poliwalentnej kompozycji polisacharyd meningokokowy-białko.
Ujawniono również sposób indukowania odpowiedzi odpornościowej przeciw polisacharydom otoczkowym N. meningitidis obejmujący podawanie immunologicznie skutecznej ilości szczepionki odpornościowej według wynalazku człowiekowi lub zwierzęciu.
PL 226 184 B1
Ujawniono również sposobu ochrony człowieka lub zwierzęcia podatnego na infekcję N. meningitidis obejmujący podawanie immunologicznie skutecznej dawki szczepionki według wynalazku człowiekowi lub zwierzęciu.
Wszystkie cytowane tutaj patenty, zgłoszenia patentowe i inne publikacje stanowią w całości odnośniki dla niniejszego wynalazku.
W obecnym wynalazku ujawniono odpornościową kompozycję dwóch lub więcej różnych koniugatów białko-polisacharyd, przy czym każdy z tych koniugatów zawiera polisacharyd otoczkowy sprzężony z białkiem nośnikowym. Zatem niniejszy wynalazek ujawnia kompozycje, które zawierają dwa lub więcej różnych polisacharydów otoczkowych sprzężonych z jednym lub więcej białkami nośnikowymi.
Polisacharydy otoczkowe można wytworzyć standardowymi technikami znanymi specjalistom [ref]. Korzystne są polisacharydy otoczkowe N. meningitidis wytwarzane z serogrup A, C, W-135 i Y.
Koniugaty serogrup meningokokowych w szczepionce według wynalazku są przygotowane w oddzielnych procesach i preparowane w postaci formulacji o pojedynczej dawce. Na przykład otoczkowe polisacharydy z N. meningitidis serogrup A, C, W-135 i Y oczyszcza się oddzielnie.
W korzystnym wykonaniu niniejszego wynalazku oczyszczony polisacharyd depolimeryzuje się i aktywuje przed sprzężeniem z białkiem nośnikowym. W korzystnym wykonaniu niniejszego wynalazku otoczkowe polisacharydy z N. meningitidis serogrup A, C, W-135 i Y częściowo depolimeryzuje się, stosując warunki łagodnie utleniające.
Po depolimeryzacji lub częściowej depolimeryzacji polisacharydów może następować etap aktywacji. Przez „aktywację” rozumie się chemiczne traktowanie polisacharydów w celu uzyskania grup chemicznych zdolnych do reagowania z białkiem nośnikowym. Korzystny sposób aktywacji obejmuje traktowanie dihydrazydem kwasu adypinowego w roztworze soli fizjologicznej przy pH 5,0 ± 0,1 w 15 do 30°C przez w przybliżeniu dwie godziny. Jeden ze sposobów aktywacji opisano w patencie US 5,965,714.
Raz aktywowane polisacharydy otoczkowe można następnie sprzęgnąć z jednym lub więcej białkiem nośnikowym. W korzystnym wykonaniu niniejszego wynalazku każdy polisacharyd otoczkowy sprzęgany jest z pojedynczym rodzajem białka nośnikowego. W korzystnym wykonaniu polisacharydy otoczkowe z N. meningitidis serogrup A, C, W-135 i Y są sprzęgane, każdy oddzielnie, z tym samym rodzajem białka nośnikowego.
Białka nośnikowe mogą obejmować inaktywowane toksyny bakteryjne, takie jak toksoid błoniczy (anatoksynę) CRM197, toksoid tężcowy, toksoid krztuścowy, E. coli LT, E. coli ST i egzotoksynę A z Pseudomonas aeruginosa. CRM197 jest nietoksycznym toksoidem błonniczym mającym pojedyncze podstawienie aminokwasowe w pozycji 52 (G52E) kwasu glutaminowego glicyną. Jest czasami określane jako „białko CRM197 błonicze”. Wydaje się, że określenie pochodzi od skrótu reagujący krzyżowo materiał 197. Patrz np. Porro M., i wsp. „Immunogenic correlation between cross-reacting materiał (CRM 197) produced by a mutant of Corynobacterium diphteriae and diphteria toroid”, J Infect Dis. 1980 listop.; 142 (5):716-24; Giannini G. i wsp. „The amino-acid sequence of two non-toxic mutants of diphtheria toxin: CRM 45 and CRM 197” Nucleic Acids Res 1984, 12(10):4063-4069). Jako białka nośnikowe mogą także być stosowane białka zewnętrznej błony bakteryjnej, takie jak: kompleks białkowy c błony zewnętrznej (OMPC), poryny, białka wiążące transferynę, pneumolizyna, pneumokokowe białko powierzchniowe A (PspA) lub pneumokokowe białko adhezyjne (PsaA). Jako białka nośnikowe mogą być także stosowane inne białka, takie jak albumina białka kurzego, hemocyjanina (KHL), albumina surowicy bydlęcej (BSA) lub oczyszczone białko tuberkulinowe (PPD). Białka nośnikowe są korzystnie białkami, które są nietoksyczne i niereaktogenne, i możliwymi do otrzymania w wystarczającej ilości i czystości. Białka nośnikowe powinny nadawać się do standardowych procedur sprzęgania. W korzystnym wykonaniu niniejszego wynalazku jako białko nośnikowe stosowana jest toksyna błonicza oczyszczona z hodowli Corynebacterium diphtheriae i chemicznie pozbawiona toksyczności przez zastosowanie formaldehydu.
Po sprzężeniu polisacharydu otoczkowego z białkiem nośnikowym, koniugaty polisacharydbiałko można oczyszczać (wzbogacać pod względem ilości koniugatów polisacharyd-białko) różnorodnymi technikami. Jednym z celów etapu oczyszczania jest usunięcie niezwiązanego polisacharydu od koniugatów polisacharyd-białko. Jeden sposób oczyszczania obejmujący ultrafiltrację w obecności siarczanu amonu opisano w opisie patentowym US 6, 146, 902. Alternatywnie, koniugaty można oczyszczać z nieprzereagowanego białka i polisacharydu dowolnymi standardowymi technikami obejmującymi przede wszystkim chromatografię wykluczania według wielkości, wirowanie w gradienPL 226 184 B1 cie gęstości, chromatografię interakcji hydrofobowej lub frakcjonowanie siarczanem amonu. Patrz np.
P.W. Anderson i wsp. (1986), J. Immunol. 137:1181-1186. Patrz także H.J. Jennings i C. Ługowski (1981), J. Immunol. 127:1011-1018.
Po sprzężeniu polisacharydu z białkiem nośnikowym kompozycje odpornościowe ujawnione w niniejszym wynalazku wytwarzane są przez łączenie rozmaitych koniugatów polisacharydowobiałkowych. Kompozycje odpornościowe ujawnione w niniejszym wynalazku obejmują dwa lub więcej polisacharydów otoczkowych sprzężonych z jednym lub więcej białkami nośnikowymi. Jednym z wykonań obecnego wynalazku jest biwalentna kompozycja odpornościowa obejmująca polisacharydy otoczkowe z serogrup A i C N. meningitidis oddzielnie sprzężone z toksoidem błoniczym. Bardziej korzystnie przedmiotem wynalazku jest tetrawalentna szczepionka odpornościowa obejmująca polisacharydy otoczkowe z serogrup A, C, W-135 i Y N. meningitidis oddzielnie sprzężone z toksoidem błoniczym.
Wytwarzanie i zastosowanie białek nośnikowych i rozmaitych potencjalnych procedur sprzęgania jest dobrze znane specjalistom w tej dziedzinie. Koniugaty mogą być wytworzone przez specjalistę stosującego instruktaż zawarty w niniejszym wynalazku, jak również informacje łatwo dostępne w ogólnej literaturze. Wskazówki można również uzyskać z dowolnego lub wszystkich spośród następujących opisów patentowych USA, których instruktaże są tu w całości uwzględnione przez odniesienie: US 4,356,170; US 4,619,828; US 5,153,312; US 10 5, 422, 427 i US 5,445,817.
Kompozycje odpornościowe wytwarza się przez oddzielne przygotowanie koniugatów polisacharyd-białko z różnych meningokokowych serogrup, a następnie łączenie koniugatów. Kompozycje odpornościowe mogą być stosowane jako szczepionki według obecnego wynalazku. Preparaty szczepionek według obecnego wynalazku można wykonać przy użyciu sposobów znanych w stanie techniki. Kompozycje szczepionek według obecnego wynalazku mogą również zawierać jeden lub więcej adiuwantów. Adiuwanty mogą obejmować, dla przykładu, ale nie wyłącznie adiuwanty glinowe, adiuwant Freunda, BAY, DC-chol, pcpp, monofosforylo lipid A, CpG, QS-21, toksynę cholery, i formylometionylo peptyd. Patrz np. Vaccine Design, the Subunit and Adjuvant Approach, 1995 (red. M.F. Powell i M.J. Newman, Plenum Press, NY). Korzystnym adiuwantem jest adiuwant glinowy, taki jak wodorotlenek glinu lub fosforan glinu.
Jak zademonstrowano poniżej szczepionki według wynalazku i stosowane w nich kompozycje odpornościowe wywołują podobną do T-zależnej odpowiedź odpornościową w rozmaitych modelach zwierzęcych, podczas gdy szczepionka polisacharydowa wywołuje odpowiedź odpornościowa podobną do odpowiedzi T-niezależnej. Zatem kompozycje w szczepionkach według wynalazku są również przydatnymi narzędziami badawczymi do badania szlaków biologicznych i procesów zaangażowanych w podobnych do T-zależnej odpowiedziach odpornościowych przeciwko antygenom N. meningitidis.
Ilość szczepionki według wynalazku podawanej człowiekowi lub zwierzęciu i tryb podawania można określić zgodnie ze standardowymi technikami dobrze znanymi przeciętnym specjalistom w dziedzinie farmacji i weterynarii biorąc pod uwagę takie czynniki jak konkretny antygen, adiuwant (jeżeli jest obecny), wiek, płeć, waga, gatunek i stan konkretnego zwierzęcia lub pacjenta oraz drogę podawania. W obecnym wynalazku ilość koniugatu polisacharyd-białko nośnikowe dla dostarczenia dawki skutecznej do szczepienia przeciwko N. meningitidis może wynosić od między 0,02 μg do około 5 μg na kg masy ciała. W korzystnej kompozycji i sposobie dawkowanie jest w zakresie między około 0,1 μq a 3 μg na kilogram masy ciała. Na przykład, skuteczne dawkowanie będzie wymagało mniej przeciwciała, jeżeli upływający okres poinfekcyjny jest krótszy, ponieważ jest mniej czasu na namnożenie się bakterii. W ten sposób skuteczne dawkowanie będzie zależało od obciążenia bakteryjnego w chwili diagnozy. Do stosowania terapeutycznego można rozważać iniekcje wielokrotne podawane w okresie kilku dni.
Poliwalentne koniugaty ze szczepionek według obecnego wynalazku można podawać jako pojedynczą dawkę lub w serii (tj. z „dawką przypominającą” lub „dawkami przypominającymi”). Na przykład dziecko mogłoby otrzymać pojedynczą dawkę we wczesnym etapie życia, następnie dawkę przypominającą aż do dziesięciu lat później, jak obecnie jest to rekomendowane dla innych szczepionek w celu ochrony przed chorobami dziecięcymi.
Dawka przypominająca będzie generowała przeciwciała z „napiętnowanych” komórek B, tj. odpowiedź anamnestyczną. Zatem, szczepionka z poliwalentnych koniugatów wywołuje wysoką pierwotną (tj. po pojedynczym podaniu szczepionki) funkcjonalną odpowiedź przeciwciał u młodszych populacji w porównaniu z zarejestrowaną szczepionką polisacharydową i jest zdolna do wywoływania
PL 226 184 B1 odpowiedzi anamnestycznej (tj. po podaniu przypominającym), wykazując, że ochronna odpowiedź odpornościowa wywołana przez poliwalentną sprzężoną szczepionkę według niniejszego wynalazku jest długotrwała.
Kompozycje według wynalazku mogą obejmować preparaty ciekłe do podawania przez otwory ciała, np. doustnie, donosowo, doodbytniczo, dopochwowo, doustnie, dożołądkowo, dośluzówkowo (np. podjęzykowo, pęcherzyków, dziąseł, węchową lub oddechową itp.), podawanie takie jak zawiesiny, syropy lub eliksiry; i preparaty do podawania pozajelitowego, podskórnego, śródskórnego, domięśniowego, śródotrzewnowego lub dożylnego (np. podawanie iniekcyjne) takie jak sterylne zawiesiny lub emulsje. Korzystne jest podawanie dożylne lub pozajelitowe. Kompozycje takie mogą być w mieszaninie z odpowiednim nośnikiem, rozcieńczalnikiem lub zaróbką taką jak sterylna woda, sól fizjologiczna, glukoza i tym podobne. Kompozycje mogą być również liofilizowane. Kompozycje mogą zawierać substancje pomocnicze takie jak środki zwilżające lub emulgujące, środki buforujące pH, dodatki żelujące lub zwiększające lepkość, konserwanty, środki smakowe, barwniki i tym podobne, zależnie od drogi podania i żądanego preparatu.
W celu wytworzenia odpowiednich preparatów bez zbytniego eksperymentowania można posłużyć się wzorcowymi tekstami takimi jak „Remington's Pharmaceutical Science”, 17 wydanie, 1985, który stanowi odnośnik dla niniejszego.
Kompozycje szczepionek według wynalazku są dogodnie dostarczane jako preparaty ciekłe, np. izotoniczne roztwory wodne, zawiesiny, emulsje lub kompozycje lepkie, które mogą być buforowane do wybranego pH. Jeżeli korzystna jest absorpcja w układzie pokarmowym, kompozycje szczepionek według wynalazku mogą być w postaci „stałej” pigułek, tabletek, kapsułek, kapletek i tym podobnych, obejmując „stałe” preparaty, które są uwalniane w czasie lub które mają ciekłe wypełnienie, np. żelatyna pokrywa płyn, po czym żelatyna rozpuszcza się w żołądku w celu dostarczenia płynu do jelita. Jeżeli pożądane jest podawanie donosowe lub do układu oddechowego (śluzówkowe), to kompozycje mogą być w postaci do uwalniania przy pomocy dozownika z rozpylaczem, dozownika pompkowego lub dozownika aerozolowego. Aerozole znajdują się zwykle pod ciśnieniem uzyskanym za pomocą węglowodoru. Dozowniki pompkowe korzystnie uwalniają odmierzoną dawkę lub dawkę mającą szczególną wielkość cząstek.
Preparaty ciekłe są normalnie łatwiejsze do wytworzenia niż żele, inne kompozycje lepkie i kompozycje stałe. Dodatkowo, kompozycje ciekłe są nieco bardziej wygodne do podawania, przede wszystkim przez iniekcje lub doustnie, zwierzętom i dzieciom szczególnie małym dzieciom i innym, którzy mają trudności w przełykaniu pigułki, tabletki, kapsułki i tym podobnych lub w przypadkach wielodawkowych. Z drugiej strony kompozycje lepkie mogą być wytwarzane w odpowiednim zakresie lepkości w celu umożliwienia dłuższego kontaktu ze śluzówką, taką jak śluzówka żołądka lub nosa.
Oczywiście wybór odpowiednich nośników i innych dodatków będzie zależał ściśle od drogi podania i charakteru konkretnej postaci dawkowania, np. ciekłej postaci dawkowania (np. gdy kompozycja ma być wytwarzana jako roztwór, zawiesina, żel lub inna postać ciekła), lub stałej postaci dawkowania (np. gdy kompozycja ma być wytwarzana jako pigułka, tabletka, kapsułka, kapletka, postać o spowolnionym uwalnianiu lub postać wypełniona płynem).
Roztwory, zawiesiny i żele normalnie zawierają większą ilość wody (korzystnie oczyszczonej) w dodatku do aktywnego składnika. Mniejsze ilości innych składników, takich jak regulatory pH (np. zasada taka jak NaOH), emulgatory lub środki dyspergujące, środki buforujące, konserwanty, środki zwilżające, środki żelujące (np. metyloceluloza), barwniki i/lub środki smakowo-zapachowe mogą być również obecne. Kompozycje mogą być izotoniczne, tj. mieć takie samo ciśnienie osmotyczne jak krew i płyn łzowy.
Pożądaną izotoniczność kompozycji według tego wynalazku można osiągnąć stosując winian sodu, glikol propylenowy lub inne nieorganiczne lub organiczne substancje rozpuszczone. Korzystny jest chlorek sodu szczególnie dla buforów zawierających jony sodu.
Lepkość kompozycji można utrzymać na wybranym poziomie stosując farmaceutycznie dopuszczalny środek zagęszczający.
Korzystna jest metyloceluloza, ponieważ jest łatwo osiągalna, ekonomicznie dostępna i łatwo się z nią pracuje. Inne odpowiednie środki zagęszczające obejmują na przykład gumę ksantanową, karboksymetylocelulozę, hydroksypropylocelulozę, karbomer i tym podobne. Korzystne stężenie zagęszczacza będzie zależało od wybranego środka. Ważnym punktem jest użycie takiej ilości zagęszczacza, dzięki której osiągnie się wybraną lepkość. Kompozycje lepkie normalnie wytwarza sie z roztworów przez dodanie takich czynników zagęszczających.
PL 226 184 B1
Farmaceutycznie dopuszczalny konserwant można stosować, aby zwiększyć trwałość kompozycji. Odpowiedni może być alkohol benzylowy, chociaż można również wykorzystywać szereg konserwantów obejmujących na przykład parabeny, timerosal, chlorobutanol lub chlorek benzalkoniowy. Odpowiednie stężenie konserwantu będzie wynosiło od 0,02% do 2% w odniesieniu do wagi całkowitej, chociaż możliwe są znaczne zmiany w zależności od wybranego środka.
Specjaliści będą wiedzieli, że wybrane składniki kompozycji muszą być chemicznie obojętne w stosunku do koniugatów polisacharyd-białko nośnikowe N. meningitidis.
Wynalazek będzie dalej opisany przez odniesienie do następujących ilustrujących, nie ograniczających go przykładów, omawiających w szczegółach kilka korzystnych wykonań idei wynalazczej. Inne przykłady tego wynalazku będą oczywiste dla specjalistów bez odbiegania od ducha wynalazku.
P r z y k ł a d y
P r z y k ł a d 1
Wytworzenie sproszkowanych oczyszczonych polisacharydów otoczkowych Neisseria meningitidis serogrup A, C, W-135 i Y.
Wytworzenie surowej pasty
Serogrupy Neisseria meningitidis A, C, W-135 i Y zamrożonej wilgotnej hodowli startowej (inokulum) rozmrażano i odzyskiwano za pomocą płynnej pożywki Watsona-Scherpa i wysiewano w butlach Blake'a zawierających podłoże agarowe Muellera-Hintona. Butle Blake'a inkubowano przez 15 do 19 godzin w 35 do 37°C w atmosferze CO2. Po okresie inkubacji rosnące bakterie usunięto z butli Blake'a i dodano do 41 kolb zawierających pożywkę Watsona-Scherpa. Kolby inkubowano w 35 do 37°C przez 3 do 7 godzin na tacy wytrząsarki. Zawartość 41 kolb przeniesiono do naczynia fermentora zawierającego pożywkę Watsona-Scherpa. Naczynie fermentora inkubowano w 35 do 37°C przez 7 do 12 godzin z dodatkami uzupełniającymi odżywianie i przeciwpianowymi, kontrolując zawartość rozpuszczonego tlenu i pH. Po okresie inkubacji, zawartość naczynia fermentora przeniesiono do zbiornika 500 l, dodano cetawlon (ang. Cetavlon) i materiał mieszano przez 1 godzinę. Rosnące bakterie potraktowane cetawlonem odwirowywano przy w przybliżeniu 15000 do 17000 pg przy szybkości przepływu w przybliżeniu od 30 do 70 litrów na godzinę. Surowy polisacharyd wytrącono z supernatantu przez ponowne strącenie cetawlonem. Cetawlon dodano do supernatantu i materiał mieszano w temperaturze pokojowej przez co najmniej 1 godzinę. Materiał przechowywano w 1 do 5°C przez 8 do 12 godzin. Wytrącony polisacharyd zbierano przez odwirowanie przy w przybliżeniu 45000 do 50000 pg przy szybkości przepływu od 300 do 400 ml na minutę. Zebraną pastę przechowywano w -60°C lub niższej do dalszej obróbki.
Wytworzenie oczyszczonego proszku polisacharydowego
Inaktywowaną pastę rozmrożono i przeniesiono do mieszalnika. Pastę mieszano z 0,9 M chlorkiem wapnia do uzyskania jednorodnej zawiesiny. Zawiesinę wirowano przez 15 minut przy w przybliżeniu 10000 pg. Supernatant zdekantowano przez tkaninę bez kłaczków do kontenera jako pierwszy ekstrakt. Do pasty dodano drugą objętość 0,9 M chlorku wapnia i mieszano, aby uzyskać jednorodną zawiesinę. Zawiesinę wirowano jak wyżej, supernatant połączono z supernatantem po pierwszej ekstrakcji. Ogólnie przeprowadzono 4 ekstrakcje i supernatanty zlano razem. Połączone ekstrakty zatężono przez ultrafiltrację stosując spiralne jednostki ultrafiltracji 10-30 kDA MWCO.
Do koncentratu dodano chlorek magnezu i pH doprowadzano od 7,2 do 7,5 stosując wodorotlenek sodu. Do koncentratu dodano DNazę i RNazę i inkubowano w 25 do 28°C, mieszając przez 4 godziny. Dodano etanol do stężenia 30 do 50%. Wytrącony kwas nukleinowy i białko usunięto przez odwirowanie przez 2 godziny przy 10000 pg. Supernatant odzyskano i polisacharyd strącono przez dodanie etanolu do 80% i pozostawiono do odstania przez noc w temperaturze 1 do 5°C. Alkohol odessano i wytrącony polisacharyd odwirowywano przez 5 minut przy 10000 pg. Wytrącony polisacharyd przemyto alkoholem. Polisacharyd przemyto acetonem, odwirowano przez 15 do 20 minut przy 10000 pg. Polisacharyd suszono pod zmniejszonym ciśnieniem. Początkowy proszek polisacharydowy rozpuszczono w roztworze octanu sodu. Dodano chlorek magnezu i pH doprowadzono do 7,2 do
7,5 przy użyciu roztworu wodorotlenku sodu. DNazę i RNazę dodawano do roztworu i inkubowano w 25 do 28°C mieszając przez 4 godziny w celu usunięcia pozostałych kwasów nukleinowych. Po inkubacji z tymi enzymami do mieszaniny polisacharyd-enzym dodano równą objętość roztworu octan sodu-fenol i umieszczono na tacy wytrząsarki w 1 do 5°C na w przybliżeniu 30 minut. Mieszaninę odwirowywano przez 10000 pg przez 15 do 20 minut. Górną wodną warstwę odzyskano i zachowano. Równą objętość roztworu octan sodu-fenol dodano do warstwy wodnej i ekstrahowano jak wyżej.
PL 226 184 B1
W celu usunięcia białka i endotoksyn z roztworu polisacharydu przeprowadzono łącznie cztery ekstrakcje. Połączone ekstrakty wodne rozcieńczono dziesięciokrotnie wodą do iniekcji i diafiltrowano wobec 10 objętości wody do iniekcji. Chlorek wapnia dodano do diafiltrowanego polisacharydu. Polisacharyd wytrącano przez noc w 1 do 5°C przez dodanie etanolu do 80%. Alkoholowy supernatant usunięto i polisacharyd zbierano przez wirowanie przez 15 minut przy 10000 gg. Oczyszczony polisacharyd przemyto dwukrotnie etanolem i raz acetonem. Przemyty proszek suszono pod zmniejszonym ciśnieniem w eksykatorze. Suchy proszek przechowywano w temperaturze -30°C lub niższej do czasu przeprowadzenia sprzężenia.
P r z y k ł a d 2
Depolimeryzacja sproszkowanego, oczyszczonego polisacharydu otoczkowego Neisseria meningitidis serogrup A, C, W-135 i Y.
Materiały stosowane przy wytwarzaniu obejmują oczyszczone proszki polisacharydów otoczkowych z Neisseria meningitidis serogrup A, C, W-135 i Y (wytworzone zgodnie z Przykładem 1) sterylny bufor 50 mM octanu sodu, pH 6,0; sterylny 1N kwas solny, sterylny 1N wodorotlenek sodu, 30% nadtlenek wodoru i sterylną sól fizjologiczną (0,85% roztwór chlorku sodu).
Polisacharyd każdej serogrupy depolimeryzowano w oddzielnej reakcji. Zbiornik ze stali nierdzewnej załadowano do 60 g oczyszczonym proszkiem polisacharydu otoczkowego. Do polisacharydu dodawano buforu 50 mM octanu sodu o pH 6,0, aby uzyskać stężenie 2,5 g polisacharydu na litr. Mieszany roztwór polisacharydu pozostawiono w 1 do 5°C na 12 do 24 godzin dla skutecznego rozpuszczenia. Zbiornik reakcyjny połączono z wymiennikiem ciepła. Dodatkowo dodawano bufor 50 mM octanu sodu o pH 6,0, aby rozcieńczyć polisacharyd do stężenia reakcyjnego 1,25 g na litr. Roztwór polisacharydu ogrzewano do 55°C±0,1. Do mieszaniny reakcyjnej dodano porcję 30% nadtlenku wodoru, aby uzyskać stężenie reakcyjne 1% nadtlenku wodoru.
Przebieg reakcji monitorowano przez śledzenie zmian w wielkości cząsteczek polisacharydu w czasie. Co 15 do 20 minut z mieszaniny reakcyjnej pobierano próbki i wstrzykiwano na kolumnę HPSEC w celu mierzenia wielkości polisacharydu. Gdy wielkość cząsteczkowa polisacharydu osiągnęła docelową wielkość cząsteczkową, wyłączono jednostkę ogrzewajacą i roztwór polisacharydu gwałtownie ochładzano do 5°C przez obieg w łaźni wodnej z lodem. Roztwór zdepolimeryzowanego polisacharydu zatężano do 15 g na litr przez połączenie zbiornika reakcyjnego z jednostką ultrafiltrującą wyposażoną w regenerowane wkłady celulozowe 3000 MWCO. Zatężony roztwór zdepolimeryzowanego polisacharydu diafiltrowano wobec 10 objętości sterylnej soli fizjologicznej (0,85% chlorku sodu). Zdepolimeryzowany polisacharyd przechowywano w 1 do 5°C do następnego etapu procesu.
Wielkość cząsteczkową depolimeryzowanego polisacharydu określano za pomocą pasaży przez kolumnę do chromatografii żelowej sprzedawaną pod handlową nazwą „Ultahydrogel™ 250”, którą kalibrowano stosując wzorce wielkości cząsteczkowej dekstranu i wielokątowego rozpraszania światła. Ilość polisacharydu określano dla serogrupy A przez zawartość fosforu przy użyciu metody
G.R.J. Bartleta, (1959), Journal of Biological Chemistry, 234, str. 466-468, a dla serogrup C, W-135 i Y przez zawartość kwasu sialowego stosując metodę L. Svennerholma, (1955), Biochemica Biophysica Acta, 24, str. 604-611. Zawartość O-acetylu określano metodą S. Hesterina, (1949), Journal of Biological Chemistry, 180, str. 249. Aktywność redukującą określono metodą J.T. Parka i M.J. Johnsona, (1949), Journal of Biological Chemistry, 181, str. 149-151. Integralność strukturalną depolime1 13 ryzowanego polisacharydu określono przez 1H i 13C NMR dla białek. Czystość zdepolimeryzowanego polisacharydu określono przez mierzenie zawartości LAL (endotoksyny) i zawartości pozostałego nadtlenku wodoru.
P r z y k ł a d 3
Derywatyzacja zdepolimeryzowanego polisacharydu Neisseria meningitidis serogrup A, C, W-135 i Y.
Materiały stosowane przy tym wytwarzaniu obejmują zdepolimeryzowany nadtlenkiem wodoru polisacharyd otoczkowy z Neisseria meningitidis serogrup A, C, W-135 i Y (przygotowany według Przykładu 2), dihydrazyd kwasu adypinowego, 1-etylo-3-(3-dimetylopropylo)karbodiimid (EDAC) tylko dla grupy serologicznej A, cyjanoborowodorek sodu, sterylny 1N kwas solny, sterylny 1N wodorotlenek sodu, sterylny 1M chlorek sodu i sterylną sól fizjologiczną (0,85% chlorku sodu).
Polisacharyd każdej grupy serologicznej derywatyzowano w oddzielnej reakcji. Zbiornik ze stali nierdzewnej wypełniono oczyszczonym zdepolimeryzowanym polisacharydem i rozcieńczono sterylną solą fizjologiczną 0,85% w celu osiągnięcia końcowego stężenia reakcyjnego 6 g polisacharydu na litr. Do tego roztworu dodano porcję stężonego dihydrazydu kwasu adypinowego rozpuszczonego
PL 226 184 B1 w 0,85% sterylnej soli fizjologicznej w celu osiągnięcia stężenia reakcyjnego 1 g na litr. Tylko dla serogrupy A dodano EDAC jako zatężoną porcję rozcieńczoną w 0,85% sterylnej soli fizjologicznej, aby uzyskać stężenie reakcyjne 1 g na litr. pH doprowadzono do 5,0±0,1 i to pH utrzymywano w temperaturze pokojowej (15 do 30°C) przez 2 godziny przy użyciu sterylnego 1N kwasu solnego i sterylnego 1N wodorotlenku sodu. Po dwóch godzinach do mieszaniny reakcyjnej dodano stężoną porcję cyjanoborowodorku sodu rozpuszczonego w 0,85% soli fizjologicznej, aby osiągnąć stężenie reakcyjne 2 g na litr. Mieszaninę reakcyjną mieszano w temperaturze pokojowej (15 do 30°C) przez 44 ± 4 godziny, utrzymując pH na poziomie 5,5 ± 0,5. Po tym okresie oddziaływania pH doprowadzono do 6,0 ± 0,1, a derywatyzowany polisacharyd zatężono do 12 g polisacharydu na litr przez przyłączenie zbiornika reakcyjnego do urządzenia ultrafiltrującego wyposażonego w regenerowane wkłady celulozowe 3000 MWCO. Stężony derywatyzowany polisacharyd diafiltrowano wobec 30 objętości 1M chlorku sodu, a następnie wobec objętości 0,15 M chlorku sodu. Zbiornik odłączono od urządzenia ultra filtrującego i przechowywano w 1 do 5°C przez 7 dni. Zbiornik powtórnie połączono z jednostką ultrafiltracji wyposażoną w regenerowane wkłady celulozowe 3000 MWCO i diafiltrowano wobec objętości 1M chlorku sodu, a następnie wobec objętości 0,15 M chlorku sodu.
Wielkość cząsteczkową derywatyzowanego polisacharydu, ilość polisacharydu i zawartość O-acetylu zmierzono tymi samymi metodami, co stosowane dla zdepolimeryzowanego polisacharydu. Zawartość hydrazydu zmierzono metodą S.L. Snydera i P.Z. Sobocińskiego, (1975), Analytical Biochemistry 64, str. 282-288 z użyciem kwasu 2,4,6-trinitrobenzenosulfonowego. Integralność struktu1 13 ralną derywatyzowanego polisacharydu określono metodami 1H i 13C NMR. Czystość derywatyzowanego polisacharydu określono mierząc poziom niezwiązanego hydrazydu, zawartość LAL (endotoksyny) i resztkową zawartość cyjanoborowodorku.
P r z y k ł a d 4
Wytwarzanie białka nośnikowego
Wytwarzanie surowego białka toksoidu błoniczego
Liofilizowane kultury inokulum rekonstytuowano i inkubowano przez 16 do 18 godzin. Próbkę z hodowli przeniesiono do 0,5-litrowej kolby zawierającej pożywkę wzrostową i kolbę hodowlaną inkubowano przez 7 do 9 godzin w 34,5 do 36,5°C na wytrząsarce obrotowej. Próbkę z kolby hodowlanej przeniesiono do 4-litrowej kolby zawierającej pożywkę wzrostową, i kolbę hodowlaną inkubowano przez 14 do 22 godzin w 34,5 do 36,5°C na wytrząsarce obrotowej. Hodowle z 4-litrowej kolby zastosowano do inokulowania fermentora zawierającego pożywkę wzrostową. Fermentor inkubowano w 34,5 do 36,5°C przez 70 do 144 godzin. Zawartość fermentora przefiltrowano przez głębokie filtry do naczynia zbiorczego. Porcję 37% roztworu formaldehydu dodano do zbioru, aby osiągnąć stężenie 0,2%. pH doprowadzono do 7,4 do 7,6. Zbiór przefiltrowano przez kasetę filtracyjną 0,2 mikrona do sterylnych 20 litrowych butli. Podczas okresu testowania butle inkubowano w 34,5 do 36,5°C przez 7 dni. Porcję 37% roztworu formaldehydu dodano do każdej z 20 litrowych butli, aby osiągnąć stężenie 0,4%. pH mieszaniny doprowadzono do 7,4 do 7,6. Butle inkubowano w 34,5 do 36,5°C przez 7 dni na wytrząsarce. Porcję 37% roztworu formaldehydu dodano do każdej z 20 litrowych butli, aby osiągnąć stężenie 0,5%. pH mieszaniny doprowadzono do 7,4 do 7,6. Butle inkubowano w 34,5 do 36,5°C przez 8 tygodni. Surowy toksoid przetestowano na pozbawienie toksyczności. Podczas okresu testowania butle przechowywano w 1 do 5°C.
Oczyszczanie surowego białka toksoidu błoniczego
Surowy toksoid ogrzano do temperatury pokojowej i zawartość 20 litrowych butli połączono w zbiorniku oczyszczającym. pH toksoidu doprowadzono do 7,2 do 7,4 i dodano węgiel drzewny do surowego toksoidu i mieszano przez 2 minuty. Mieszaninę toksoidu z węglem drzewnym odstawiono na 1 godzinę, a następnie przefiltrowano przez wkład głębokiego filtru do drugiego zbiornika oczyszczającego. Do filtratu dodawano stały siarczan amonu, aby osiągnąć 70% stężenia nasycenia. pH doprowadzano do 6,8 do 7,2 i roztwór pozostawiono do odstania na 16 godzin. Wytrącone białko zebrano przez filtrowanie i przemyto roztworem siarczanu amonu o 70% stężeniu nasycenia, pH 7,0. Osad rozpuszczano w sterylnej wodzie destylowanej i roztwór białka przefiltrowano do nierdzewnego naczynia zbiorczego. pH doprowadzano do 6,8 do 7,2 i dodano siarczan amonu do 40% stężenia nasycenia. pH roztworu doprowadzono do 7,0 do 7,2 i roztwór pozostawiono do odstania na 16 godzin. Osad usunięto przez filtrację i odrzucono. Do filtratu dodano siarczan amonu do 60% stężenia nasycenia i pH doprowadzono do 7,0 do 1,2. Mieszaninę odstawiono na 16 godzin i strącone białko zebrano przez filtrację. Osad rozpuszczono w sterylnej wodzie destylowanej, przefiltrowano w celu usunięcia nierozpuszczonego białka i diafiltrowano wobec 0,85% soli fizjologicznej.
PL 226 184 B1
Zatężanie i sterylna filtracja oczyszczonego białka toksoidu błoniczego
Roztwór białka zatężano do 15 g na litr i diafiltrowano wobec objętości 0,85% soli fizjologicznej stosując regenerowaną wkładkę z filtrem celulozowym 10000 MWCO. Zatężony roztwór białka sterylizowano metodą filtracji przez 0,2-mikronową membranę. Roztwór białka przechowywano w 1 do 5°C aż do przetworzenia na koniugat.
Stężenie białka określano metodą O.H. Lowry'ego i wsp., (1951), Journal of Biological Chemistry, 193, str. 265-275. Czystość białka mierzono sterylnością, zawartością LAL (edotoksyny) i zawartością pozostałości formaldehydu.
P r z y k ł a d 5
Wytworzenie monowalentnych koniugatów polisacharydu Neisseria meningitidis serogrup A, C,
W-135, i Y z białkiem toksoidu błoniczego
Materiały zastosowane przy tym wytwarzaniu obejmują derywatyzowany kwasem adypinowym polisacharyd z Neisseria meningitidis serogrup A, C, W-135, i Y (wytworzony zgodnie z Przykładem 3), sterylne białko toksoidu błoniczego (wytworzone zgodnie z Przykładem 4), EDAC, siarczan amonu, sterylny 1N kwas solny, sterylny 1N wodorotlenek sodu, i sterylną sól fizjologiczną (0,85%).
Koniugat polisacharydu każdej serogrupy wytwarzano w oddzielnej reakcji. Wszystkie cztery koniugaty wytwarzano w następującym procesie. Zbiornik ze stali nierdzewnej napełniono oczyszczonym polisacharydem derywatyzowanym kwasem adypinowym przy stężeniu reakcyjnym 700 do 1000 gmoli reaktywnego hydrazydu na litr i oczyszczonym białkiem toksoidu błoniczego w stężeniu reakcyjnym 3,8 do 4,0 g białka na litr. Do rozcieńczenia materiałów początkowych do docelowych stężeń reakcyjnych zastosowano sól fizjologiczną 0,85% i pH doprowadzono do 5,0 ± 0,1. Porcję EDAC dodano do mieszaniny polisacharydowo-białkowej, aby osiągnąć stężenie reakcyjne 2,28 do 2,4 g na litr. pH reakcji utrzymywano w zakresie 5,0 ± 0,1 przez 2 godziny w 15 do 30°C. Po dwóch godzinach pH doprowadzono do 7,0 ± 0,1 stosując sterylny 1N wodorotlenek sodu i produkty reakcji przechowywano w 1 do 5°C przez 16 do 20 godzin.
Mieszaninę reakcyjną zostawiono do ogrzania od 15 do 30°C i naczynie reakcyjne przyłączano do urządzenia ultrafiltrującego wyposażonego w regenerowaną wkładkę celulozową 30000 MWCO. Dodano stały siarczan amonu, aby osiągnąć 60% stężenia nasycenia (dla serogrup A, W-135 i Y) i 50% stężenia nasycenia (dla serogrupy C). Mieszaninę reakcyjną koniugatu diafiltrowano wobec 20 objętości 60% nasycanego roztworu siarczanu amonu (dla serogrup A, W-135 i Y) i 50% nasycanego roztworu siarczanu amonu (dla serogrupy C), a następnie 20 objętości soli fizjologicznej 0,85%. Diafiltrowany koniugat przefiltrowano najpierw przez kapsułę filtracyjną zawierającą filtr 1,2-mikronowy i 0,45 mikronowy, a następnie przez drugą kapsułę filtracyjną zawierającą filtr 0,22-mikronowy.
Ilość polisacharydu i zawartość O-acetylu zmierzono tymi samymi metodami, co stosowane dla zdepolimeryzowanego i zderywatyzowanego polisacharydu. Ilość białka określano metodą Lowry‘ego. Wielkość cząsteczkową koniugatu określano przez przepuszczenie przez kolumnę chromatograficzną filtracji żelowej sprzedawaną pod nazwą handlową „TSK6000PW”, która stosuje DNA jako znacznik objętości martwej, ATP jako znacznik objętości całkowitej, i bydlęcą tyreoglobulinę jako znacznik odniesienia. Ponadto wielkość cząsteczkową koniugatu wymywanego z kolumny TKS6000PW mierzono stosując wielokątowe rozpraszanie światła laserowego. Antygenowy charakter koniugatu mierzono przez wiązanie z przeciwciałem specyficznym dla polisacharydu określonej serogrupy, stosując metodę „kanapkowej” ELISA. Czystość koniugatów określono przez zmierzenie ilości niezwiązanego (niesprzężonego) polisacharydu przez wymywanie przez kolumnę chromatograficzną oddziaływań hydrofobowych, niesprzężone białko przez elektroforezę kapilarną, sterylność, zawartość LAL (endotoksyny), pozostałą zawartość EDAC i pozostałą zawartość jonu amonu.
P r z y k ł a d 6
Formulacja poliwalentnej, sprzężonej szczepionki polisacharyd meningokokowy A, C, W -135 i Y
- toksoid błoniczy.
Materiały zastosowane przy tym wytwarzaniu obejmują koniugaty polisacharydu serogrup A, C, W-135 i Y-toksoidu błoniczego (wytworzone zgodnie z Przykładem 5), zbuforowany 100 mM fosforanem sodu sterylny roztwór soli fizjologicznej (0,85% chlorku sodu).
Porcję zbuforowanego 100-5000 mM fosforanu sodu sterylnego roztworu soli fizjologicznej dodano do soli fizjologicznej (0,85%) w zbiorniku masowym ze stali nierdzewnej, aby uzyskać końcowe stężenie 10 mM fosforanu sodu w szczepionce. Porcję każdego spośród od dwóch do czterech sterylnych monowalentnych koniugatów polisacharyd meningokokowy-toksoid błoniczy dodano do zbiornika masowego zawierającego sterylny roztwór 10 mM fosforanu sodu w soli fizjologicznej w celu uzyskaPL 226 184 B1 nia końcowego stężenia 8 pg polisacharydu z każdej serogrupy na mililitr buforu. Wytwarzany koniugat tetrawalentny zmieszano i przefiltrowano przez filtr 0,2 pm do drugiego masowego zbiornika.
Ilość polisacharydu każdej serogrupy obecnego w poliwalentnym preparacie określano przez analizę składnika sacharydowego stosując chromatografię anionowymienną o wysokim pH z detekcją metodą amperometrii impulsowej. Ilość białka mierzono metodą Lowry'ego. pH szczepionki mierzono przy użyciu złożonej elektrody połączonej z pehametrem. Charakter antygenowy poliwalentnej sprzężonej szczepionki mierzono przez wiązanie z przeciwciałem specyficznym dla polisacharydu określonej serogrupy stosując metodę „kanapkowej” ELISA. Immunogenność poliwalentnej sprzężonej szczepionki mierzono zdolnością każdego koniugatu obecnego w szczepionce do wywoływania zarówno pierwotnej jak i przypominającej odpowiedzi odpornościowej IgG przeciw polisacharydowi w modelu zwierzęcym. Czystość sprzężonej szczepionki poliwalentnej określano mierząc ilość niezwiązanego (niesprzężonego) polisacharydu z zastosowaniem chromatografii anionowymiennej o wysokim pH z amperometryczną detekcją impulsową, sterylność, zawartość LAL (endotoksyny), zawartość pirogenów i ogólne bezpieczeństwo.
P r z y k ł a d 7
Wytwarzanie poliwalentnego koniugatu meningokokowy polisacharyd białko toksoidu błoniczego z wodorotlenkiem glinu jako adiuwantem
Wytwarzanie koniugatu zaadsorbowanego na wodorotlenku glinu. Materiały zastosowane przy tym wytwarzaniu obejmują wytwarzanie koniugatów polisacharyd serogrup A, C, W -135 i Y - toksoid błoniczy opisane w Przykładzie 5, sterylną sól fizjologiczną (0,85% chlorku sodu) i sterylny wodorotlenek glinu w soli fizjologicznej (0,85% chlorku sodu).
Porcję każdego z monowalentnych koniugatów polisacharydu meningokokowego z toksoidem błoniczym dodano do masowego zbiornika zawierającego sól fizjologiczną, aby uzyskać stężenie końcowe polisacharydu każdej serogrupy 8 pg na mililitr buforu. Porcję sterylnego wodorotlenku glinu w soli fizjologicznej (0,85% chlorku sodu) dodano do poliwalentnej sprzężonej szczepionki w celu osiągnięcia stężenia końcowego 0,44 mg jonu glinu na mililitr szczepionki.
P r z y k ł a d 8
Wytwarzanie koniugatu z fosforanem glinu jako adiuwantem
Materiały stosowane przy tym wytwarzaniu obejmują wytwarzanie koniugatów polisacharyd serogrup A, C, W-135 i Y - toksoid błoniczy opisane w Przykładzie 5, sterylną sól fizjologiczną (0,85% chlorku sodu) i sterylny fosforan glinu w soli fizjologicznej (0,85% chlorku sodu).
Porcję każdego ze sterylnych monowalentnych koniugatów meningokokowego polisacharydu z toksoidem błoniczym dodano do masowego zbiornika zawierającego sól fizjologiczną, aby uzyskać stężenie końcowe polisacharydu każdej grupy serologicznej 8 pg na mililitr buforu. Porcję sterylnego fosforanu glinu w soli fizjologicznej (0,85% chlorku sodu) dodano do poliwalentnej sprzężonej szczepionki w celu osiągnięcia stężenia końcowego 0,44 mg jonu glinu na mililitr szczepionki.
P r z y k ł a d 9
Imunogenność tetrawalentnej sprzężonej szczepionki
Sprzężoną szczepionkę tetrawalentną badano na jej zdolność do wywoływania odpowiedzi odpornościowej u małych zwierząt laboratoryjnych przed oceną w klinice. Zastosowano myszy, szczury i króliki do badań immunogenności sprzężonej szczepionki w stosunku do szczepionki polisacharydowej. Te modele zwierzęce są użyteczne, ponieważ są zdolne do rozróżniania sprzężonej szczepionki od odpowiadającej polisacharydowej przez wzór ich odpowiedzi odpornościowych. Szczepionka sprzężona wywołuje u tych modeli odpowiedź odpornościową podobną do T-zależnej podczas gdy szczepionka polisacharydowa wywołuje odpowiedź odpornościową podobną do T-niezależnej.
W badaniach immunogenności na myszach koniugat rozcieńczano solą fizjologiczną (0,85% chlorku sodu) w celu podania między jedną czwartą a jedną szesnastą dawki ludzkiej. Myszom podawano jedną lub dwie dawki szczepionki albo sprzężonej albo polisacharydowej i dwa tygodnie po szczepieniu pobierano próbki krwi. Jedna grupa myszy służyła jako nieimmunizowana grupa kontrolna. Przeciwciała do polisacharydu każdej z serogrup mierzono metodą ELISA. Próbki surowicy inkubowano z nadwyżką każdego polisacharydu otoczkowego, związanego ze studzienką płytki mikrotitracyjnej ELISA. Do wiązania polisacharydu każdej serogrupy ze studzienką płytki używano metylowanej albuminy surowicy ludzkiej. Po inkubacji studzienkę mikrotitracyjną płukano buforem i dodawano skoniugowane z enzymem drugorzędowe przeciwciało do kompleksu przeciwciało-polisacharyd, które wiąże się z przeciwciałem przeciw polisacharydowi meningokokowemu. Płytkę mikrotitracyjną przemywano i dodawano substrat chemiczny do koniugatu polisacharyd meningokokowy - przeciwciało12
PL 226 184 B1 przeciwciało drugorzędowe-enzym. Enzym hydrolizuje część substratu chemicznego, co powoduje tworzenie się zabarwienia. Zabarwienie jest proporcjonalne do ilości koniugatu polisacharyd - przeciwciało przeciw meningokokowemu polisacharydowi - drugorzędowe przeciwciało-enzym, który jest związany ze studzienką mikrotitracyjną. Moc szczepionki określano przez porównanie z odnośnikową surowicą odpornościową dla każdej serogrupy, którą mierzono w tej samej płytce mikrotitracyjnej przez obliczenie prostej równoległej z zastosowaniem dopasowania czteroparametrowego. Mysią odnośnikową surowicę odpornościową wytwarzano w tym samym szczepie myszy, które indywidualnie immunizowano trzema dawkami sprzężonej szczepionki każdej serogrupy. Miana odnośnikowych mysich surowic odpornościowych oznaczano na podstawie odwrotności rozcieńczenia dającego gęstość optyczną 1,0.
W tabeli 1 prezentowane jest podsumowanie mian IgG przeciw-polisacharydowi dla każdej serogrupy uzyskanej u myszy Swiss-Webster, które szczepiono dwiema dawkami jednej z dwóch tetrawalentnych sprzężonych szczepionek, zarówno preparatem płynnym jak i z wodorotlenkiem glinu, lub odpowiednią tetrawalentną szczepionką polisacharydową. Miana IgG mierzono w spulowanych surowicach od grupy 10 myszy. Dwie grupy po 10 myszy wykorzystano do pomiaru odpowiedzi odpornościowej w stosunku do każdego preparatu szczepionki. Obie grupy zaszczepiono 1 dnia. Piętnastego dnia (dwa tygodnie po szczepieniu) pobrano próbki krwi od jednej grupy 10 myszy, a drugą grupę 10 myszy zaszczepiono drugą dawką szczepionki 15 dnia. Dwa tygodnie później 29 dnia pobrano próbki krwi od drugiej grupy 10 myszy i od nieimmunizowanej grupy kontrolnej. Wszystkie przeciwciała miareczkowano równocześnie, to jest próbki krwi z 15 dnia i z 29 oznaczano równocześnie z próbkami kontrolnymi nieimmunizowanymi i mysimi odnośnikowymi surowicami.
T a b e l a 1
Miana przeciw-polisacharydowych IgG ze spulowanych surowic od myszy Swiss-Webster szczepionych albo tetrawalentnym koniugatem albo polisacharydem
Grupa szczepionek Dawka pg ps Anty-menin. A Anty-menin. C Anty-menin. W-135 Anty-menin. Y
D15 D29 D15 D29 D15 D29 D15 D29
koniugat (bez adiuwanta) 0,25 131 2640 250 1510 1350 6100 5660 4830
koniugat (bez adiuwanta) 0,50 171 6220 416 2050 849 26000 5980 112000
koniugat (bez adiuwanta) 1,0 249 4500 525 2740 1450 16600 11300 59100
koniugat (Al(OH)a) 0,25 2920 4500 1010 2980 2300 33700 11600 124000
koniugat (Al(OH)a) 0, 50 5800 9550 2280 1010 4810 71900 26400 330000
koniugat (Al(OH)3) 1,0 6210 9350 2630 12800 7870 94000 32700 302000
polisacharyd (bez adiuwanta) 1,0 136 173 184 205 612 608 4470 3910
nie immuniz. nie dot. - 110 - 145 - 623 - 777
PL 226 184 B1
Tetrawalentna sprzężona szczepionka, zarówno z wodorotlenkiem glinu jako adiuwantem jak i bez, jest zdolna do wywołania silnej przeciw polisacharydowej odpowiedzi odpornościowej IgG w tym modelu mysim. Wodorotlenek glinu jako adiuwant służy polepszeniu zarówno pierwotnej jak i przypominającej odpowiedzi w stosunku do każdego z koniugatów polisacharydowych czterech grup serologicznych. Tetrawalentna szczepionka polisacharydowa w tym modelu mysim wywołuje nieistotną odpowiedź odpornościową w stosunku do grup serologicznych A, C i W-135 w odniesieniu do nieimmunizowanej próby kontrolnej, podczas gdy grupa serologiczna Y wywołuje znaczną odpowiedź odpornościową, ale bez odpowiedzi przypominającej. W tym modelu tetrawalentna szczepionka polisacharydowa nie wywołuje odpowiedzi przypominającej w stosunku do polisacharydów wszystkich czterech grup serologicznych. Model ten może szybko rozróżniać między szczepionką polisacharydową i szczepionką sprzężoną zarówno dzięki wielkości odpowiedzi odpornościowej jak i wzorowi odpowiedzi przypominającej wobec każdej z serogrup szczepionek sprzężonych.
Bezpieczeństwo i immunogenność nie adiuwantowanej postaci tetrawalentnej szczepionki sprzężonej badano w klinice na bezpieczeństwo i immunogenność na młodych, zdrowych dorosłych i młodych, zdrowych dzieciach. W badaniu dorosłych, pacjentów szczepiono pojedynczą dawką szczepionki tak utworzonej, aby zawierała 4 gg każdego z czterech koniugatów jako pol isacharydu. Próbki krwi pobierano tuż przed szczepieniem i 28 dni po szczepieniu. Przeciwciała do koniugatów każdej serogrupy mierzono przez pomiar testem ELISA, który mierzył ilość przeciwpolisacharydowej IgG. Metoda ELISA jest bardzo podobna do metody zastosowanej przy mierzeniu ilości, jeżeli przeciwciała IgG są obecne w surowicy mysiej.
W skrócie, próbki surowic inkubowano w studzienkach płytki mikrotitracyjnej ELISA, które pokryto nadmiarem polisacharydu meningokokowego związanego z płytką metylowaną albuminą ludzkiej surowicy. Ilość związanego przeciwciała określono reakcją ze znakowanym peroksydazą mysim przeciwciałem monoklonalnym specyficznym przeciw-ludzkiej IgG. Następująca potem reakcja przy użyciu substratu dla peroksydazy generuje chromogenny produkt, który mierzono spektrofotometrycznie. Uzyskana gęstość optyczna chromoforu koreluje z ilością przeciwciała IgG w surowicy, które jest związane z polisacharydem meningokokowym na płytce mikrotitracyjnej. Ilość przeciwciała obliczano przez porównanie z ludzkimi surowicami odnośnikowymi (CDC 1922) z wyznaczoną wartością przy użyciu metody 4-ro parametrowej krzywej logistycznej. Dodatkowo, przeciwciała mierzono na ich zdolność do lizy bakterii specyficznych grup serologicznych. Próbki surowicy najpierw inaktywuje się, aby zniszczyć dopełniacz. Próbki surowicy rozcieńcza się dwukrotnie w sterylnej 96-studzienkowej płytce mikrotitracyjnej. Bakterie specyficznych grup serologicznych razem z dopełniaczem królika dodano do rozcieńczeń surowicy i zostawiano do inkubacji. Po okresie inkubacji mieszaninę surowica/dopełniacz/bakterie zalewano pożywką agarową. Agar zostawiano do stwardnienia, a następnie inkubowano przez noc w 5% ditlenku węgla w temperaturze 37°C. Następnego dnia liczono kolonie bakteryjne obecne w studzienkach. Miano punktu końcowego określono przez odwrotność rozcieńczenia surowicy dającej zabijanie większe niż 50% w porównaniu ze średnią studzienek kontrolnych z dopełniaczem.
W tabeli 2 przedstawiono podsumowanie średniego stężenia IgG przeciw-polisacharydowi dla każdej serogrupy i średnie miano surowiczych bakteriobójczych przeciwciał (SBA) w surowicach dorosłych przed i po szczepieniu tetrawalentną sprzężoną szczepionką sformułowaną przy 4 gg polisacharydu na dawkę. Odpowiedź odpornościowa w stosunku do koniugatów wszystkich czterech serogrup była satysfakcjonująca to znaczy porównywalna z odpowiedzią odpornościową osiągniętą przez zarejestrowaną szczepionkę polisacharydową w zakresie zarówno przeciwciała IgG jak i czynnościowej bakteriobójczej odpowiedzi przeciwciała. Stwierdzono, że szczepionka jest bezpieczna dla tej grupy wiekowej i stwierdzono, że profil bezpieczeństwa jest podobny do profilu zarejestrowanej szczepionki polisacharydowej.
PL 226 184 B1
T a b e l a 2
GMC (średnie stężenie grupowe) przeciw-polisacharydowej IgG i GMT (średnie miano grupowe) surowiczych przeciwciał bakteriobójczych dla młodych, zdrowych dorosłych szczepionych tetrawalentną sprzężoną szczepionką meningokokową sformułowaną przy 4 pg polisacharydu na dawkę
Odpowiedź odpornościowa grupy serologicznej Liczba przed /Liczba po GMC IgG (pg/ml) [95% CI] GMT SPB [95% CI]
Przed Po Przed Po
A 28/28 3,3 [2,3-4,8] 38,4 [22,2-66,4] 487 [231-1027] 6720 [4666-15428]
C 28/28 0,4 [0,2-0,7] 5,5 [3,0-10,1] 16,4 [7,1-37,7] 1560 [800-4042]
W-135 28/28 0,6 [0,3-1,0] 5,8 [2,9-11,7] 10,0 [5,9-16,9] 609 [250-1481]
Y 28/28 1,3 [0,7-2,5] 6,8 [3,2-14,6] 19,0 [8,0-41,2] 390 [143-1061]
(95% CI = przedział ufności 95%)
W grupach wiekowych młodszych dzieci, młodszych niż dwuletnie, odpowiedź odpornościowa w stosunku do szczepionki polisacharydowej jest słabsza i oszacowano, że odporność słabnie po roku. Dzieciom w wieku 12 do 15 miesięcy podawano pojedynczą dawkę tetrawalentnej sprzężonej szczepionki przygotowanej przy użyciu 4 pg polisacharydu każdej serogrupy na dawkę i podawano druga dawkę tetrawalentnej sprzężonej szczepionki dwa miesiące po pierwszej dawce. Próbki krwi pobierano przed pierwszym i drugim szczepieniem i miesiąc po drugim szczepieniu. Odpowiedź odpornościowa w stosunku do koniugatów czterech serogrup podsumowano w Tabeli 3. Dla każdej serogrupy odpowiedź przypominająca dla przeciwciała IgG i dla czynnościowego bakteriobójczego przeciwciała obserwowano po drugiej dawce tetrawalentnego koniugatu.
Poziom przeciwciał IgG wzbudzonych przez szczepionkę sprzężoną jest dla tej grupy wiekowej porównywalny do tego wzbudzonego przez zarejestrowaną szczepionkę polisacharydową; a po 6 tygodniach odpowiedź 3,64 pg/ml (2,96-4,49) przeciwciał IgG na polisacharyd serogrupy C. Jednak poziom bakteriobójczego przeciwciała wzbudzonego przez sprzężoną szczepionkę jest znacznie wyższy niż ten, który jest normalnie wzbudzany przez zarejestrowaną szczepionkę polisacharydową dla tej grupy wiekowej; a po 6 tygodniach miano SBA 7,2 (5,0-10,4). Rozważono, że przyczyną tej niezgodności między przeciwciałem IgG i przeciwciałem bakteriobójczym w młodszych populacjach wynika z tego, że polisacharyd wzbudza w młodszych populacjach wysoki procent przeciwciał o niskiej zachłanności. Przeciwnie, koniugat wydaje się wzbudza znacznie wyższy procent przeciwciał o wysokiej zachłanności. Uważa się, że przeciwciało o wysokiej zachłanności ma być odpowiedzialne za aktywność bakteriobójczą.
T a b e l a 3
GMC (średnie stężenie grupowe) przeciw-polisacharydowej IgG i GMT (średnie miano grupowe) surowiczych przeciwciał bakteriobójczych dla młodych zdrowych dzieci (1 do 2-letnich) szczepionych dwiema dawkami tetrawalentnej meningokokowej sprzężonej szczepionki formułowanej przy 4 pg polisacharydu na dawkę.
Odpowiedź odpornościowa serogrupy liczba1/ liczba2/ liczba3 GMC IgG (pg/ml) [95% CI] GMT SPB [95% CI]
Przed dawką 1 Przed dawką 2 Po dawce 2 Przed dawką 1 Przed dawką 2 Po dawce 2
A 8/8/8 0,2 [0,1-0,4] 2,1 [0,9-4,8] 4,4 [2,1-9,1] 8,7 [1,4-55,1] 1328 [179-9871] 3158 [1857-5371]
C 8/8/8 0,2 [0,0-0,7] 1,0 [0,3-3,1] 1,5 [0,6-3,6] 6,7 [2,0-23,0] 117 [37,7-365] 304 [128-721]
W-135 8/8/8 0,1 [0,1-0,2] 0,6 [0,2-1,9] 1,5 [0,8-3,1] 6,2 [2,2-17,2] 22,6 [2,8-185] 430 [172-1076]
Y 8/8/8 0,3 [0,2-0,4] 1,2 [0,5-2,8] 4,5 [2,7-7,6] 5,7 [3,7-8,8] 98,7 [20,4-478] 304 [101-920]
PL 226 184 B1
W dodatku do zdolności tetrawalentnej sprzężonej szczepionki do wzbudzania wysokiej odpowiedzi funkcjonalnej przeciwciała u młodszych populacji w porównaniu z zarejestrowaną szczepionką polisacharydową, tetrawalentna sprzężona szczepionka jest zdolna do wywołania odpowiedzi anamnestycznej, demonstrując, że ochrona wywołana przez tetrawalentną sprzężoną szczepionkę według niniejszego wynalazku jest długotrwała. W rozwoju tetrawalentnej sprzężonej szczepionki badania podjęto najpierw na biwalentnym sprzężonym preparacie AC. Szczepionka oferowała szerszą ochronę niż powszechnie stosowany zarejestrowany monowalentny koniugat C, ale nie chroniła przed chorobą spowodowaną serogrupami W-135 i Y.
Na niemowlętach przeprowadzono badania kliniczne, w których porównano odpowiedź odpornościową po biwalentnej szczepionki polisacharydowej AC w stosunku do biwalentnej AC sprzężonej szczepionki. W tych badaniach trzecia grupa niemowląt służyła jako grupa kontrolna i otrzymywała koniugat Haemophilus influenzae typu b. Wszystkie trzy szczepione grupy otrzymały te same pediatryczne szczepionki. Biwalentna sprzężona grupa AC otrzymała trzy dawki sprzężonej szczepionki (4 pg polisacharydu na dawkę) w wieku 6, 10 i 14 tygodni. Biwalentna grupa polisacharydowa AC otrzymała dwie dawki biwalentnej szczepionki polisacharydowej AC (50 pg polisacharydu na dawkę) w wieku 10 i 14 tygodni. Grupa koniugatu Haemophilus influenzae typu b otrzymała trzy dawki sprzężonej szczepionki w wieku 6, 10 i 14 tygodni. Próbki krwi pobrano w 6 tygodniu, przed szczepieniem i w 18 tygodniu, 4 tygodnie po szczepieniu. Kiedy dzieci były w wieku 11 do 12 miesięcy pobrano próbki krwi, i dzieci które otrzymały zarówno biwalentną AC sprzężoną lub biwalentną AC polisacharydową szczepionkę otrzymały dawkę przypominającą polisacharydu AC. Przyczyną podania dawki przypominającej polisacharydu było sprawdzanie, czy u pacjentów rozwinęła się odpowiedź anamnestyczna, czy też nie.
Wyniki tego badania zarówno pierwotnej jak i polisacharydowej przypominającej odpowiedzi odpornościowej zaprezentowano w tabeli 4 dla odpowiedzi przeciwciał IgG i w tabeli 5 dla odpowiedzi przeciwciała SPB. Odpowiedź przeciwciał IgG po pierwszej serii była prawie taka sama zarówno dla polisacharydowej jak i sprzężonej szczepionki. Jednak odpowiedź przeciwciała bakteriobójczego u pacjentów szczepionych szczepionką sprzężoną była znacznie wyższa niż u pacjentów szczepionych szczepionką polisacharydową. Jak zaobserwowano u pacjentów w wieku jednego roku, szczepienie niemowląt polisacharydem wzbudza bardzo mało funkcjonalnego przeciwciała bakteriobójczego. Przeciwciało wytwarzane przez niemowlęta przeciw polisacharydowej szczepionce jest przypuszczalnie przeciwciałem o niskiej zachłanności, podczas gdy szczepionka sprzężona wyzwala przeciwciało o wysokiej zachłanności, dlatego liczy się na znacznie wyższe miano przeciwciał bakteriobójczych. Wysoki poziom funkcjonalnego przeciwciała wzbudzony przez dawkę przypominającą szczepionki polisacharydowej u pacjentów, którzy w pierwszej serii szczepień otrzymali szczepionkę sprzężoną, wskazuje, że ci pacjenci byli uczuleni na pamięć lub odpowiedź przeciwciała zależną od limfocytów T. U pacjentów, którzy otrzymali szczepionkę polisacharydową w pierwszej serii szczepień, wzbudzono skromną odpowiedź w stosunku do polisacharydowej dawki przypominającej, co wskazuje na odpowiedź niezależną od limfocytów T.
T a b e l a 4
GMC (średnie stężenie grupowe) przeciw-polisacharydowej IgG przeciw serogrupom A i C u niemowląt przed i po pierwszej (podstawowej) serii uodparniania (w wieku 6, 10 i 14 tygodni) oraz szczepieniu przypominającym biwalentnym AC polisacharydem podawanym w wieku 11 do 12 miesięcy
Odpowiedź odpornościowa dla grup szczepionek GMC szczepienia podstawowego [95% CI] GMC szczepienia przypominającego [95% CI]
L Przed Po L Przed Po
1 2 3 4 5 6 7
Serogrupa A:
koniugat AC 34 3,4 [2,2-5,4] 5,8 [4,3-8,0] 31 0,2 [0,1-0,3] 7,0 [4,0-12,0]
koniugat AC 35 3,0 [1,7-5,3] 5,5 [4,1-7,3] 30 0,9 [0,5-1,4] 3,1 [2,0-4,7]
koniugat HIB 36 3,2 [2,2-4,5] 0,6 [0,4-0,8] ndt ndt ndt
PL 226 184 B1 cd. tabeli 4
1 2 3 4 5 6 7
Serogrupa C:
koniugat AC 31 1,6 [0,9-2,8] 2,8 [2,0-3,9] 31 0,1 [0,1-0,2] 8,1 [4,5-14,5]
koniugat AC 35 2,3 [1,4-3,9] 5,3 [3,8-7,4] 30 0,6 [0,3-1,0] 2,8 [1,7-4,7]
koniugat HIB 36 2,0 [1,2-3,5] 0,5 [0,3-0,7] ndt ndt ndt
T a b e l a 5
GMT (średnie miano grupowe) przeciwciała SBA przeciw serogrupom A i C u niemowląt przed i po podstawowej serii uodparniania (w wieku 6, 10 i 14 tygodni) oraz po szczepieniu przypominającym otrzymanym w wieku 11 do 12 miesięcy przypominającym biwalentnym polisacharydem AC
Odpowiedź odpornościowa dla grup szczepionek GMT szczepienia podstawowego [95% CI] GMT szczepienia przypominającego [95% CI]
L Przed Po L Przed Po
Serogrupa A:
koniugat AC 34 11,8 [7,2-19,3] 177 [101-312] 24 10,1 [5,6-18,0] 373 [162-853]
Polisacharyd AC 32 14,7 [8,5-25,4] 7,0 [4,7-10,5] 26 6,1 [3,9-9,5] 24,1 [11-53]
koniugat HIB 35 11,2 [6,8-18,3] 6,7 [4,3-10,5] ndt ndt ndt
Serogrupa C:
koniugat AC 34 50,8 [24-107] 189 [128-278] 27 4,6 [3,6-5,6] 287 [96,2-858]
polisacharyd AC 32 62,7 [29-131] 25,4 [14,4-44,6] 26 4,1 [3,9-4,3] 14,4 [7,9-26,1]
koniugat HIB 36 45,3 [21,9-133] 7,3 [4,7-11,3] ndt ndt ndt
W dodatku do korzyści, które oferuje ten wynalazek w celu poprawienia ochrony przeciw chorobom meningokokowym w młodych populacjach i szerszej ochronie przeciw serogrupom A, C, W-135 i Y, tetrawalentny koniugat może dostarczać ochrony w stosunku do innych patogenów przez zaindukowanie odpowiedzi przeciwciał na białko nośnikowe. Kiedy tetrawalentna sprzężoną szczepionkę, z zastosowaniem koniugatu toksoidu błoniczego podawano niemowlętom, pacjenci ci otrzymywali także rutynowe szczepienia pediatryczne, które obejmowały toksoid błoniczy. Dlatego u tych pacjentów nie było widocznej poprawy odpowiedzi przeciwciał na toksoid błoniczy. Jednak, kiedy sprzężony toksoid błoniczy podawano pacjentom, którzy nie otrzymywali szczepionek towarzyszących zawierających toksoid błoniczy, obserwowano silną odpowiedź przypominającą w stosunku do toksoidu błoniczego. Pacjenci ci otrzymali trzy dawki DTP zgodnie z trybem postępowania w wieku 2, 3 i 4 miesięcy. W tym badaniu pacjenci otrzymali albo pojedynczą dawkę biwalentnego koniugatu AC lub pojedynczą dawkę biwalentnej szczepionki polisacharydowej AC między 2 i 3 rokiem życia. Próbki krwi pobrano w chwili szczepienia i 30 dni po szczepieniu . W biwalentnym koniugacie AC jako białka nośnikowego użyto toksoidu błoniczego.
Odpowiedź odpornościową toksoidu błoniczego w dwóch grupach szczepionek przedstawiono w tabeli 6. Polisacharyd nie służył do stymulowania antybłoniczej odpowiedzi odpornościowej u tych pacjentów, jak oczekiwano, jednak obserwowano silną antybłoniczą odpowiedź odpornościową u pacjentów, którzy otrzymali koniugat AC. Dlatego sprzężona szczepionka polisacharydowa może dostarczyć dodatkową korzyść stymulowania odpowiedzi odpornościowej przeciw
PL 226 184 B1 białku nośnikowemu, tym samym dostarczając ochrony przeciw chorobom wywoływanym przez Corynebacterium diphtheriae, gdy jako białko nośnikowe stosuje się toksoid błoniczy.
T a b e l a 6
GMT (średnie miano grupy) przeciw-błoniczego przeciwciała metodą ELISA w jm/ml u małych, zdrowych dzieci szczepionych albo biwalentną szczepionką AC sprzężoną z toksoidem błoniczym formułowaną przy 4 gg polisacharydu na dawkę albo biwalentną szczepionką polisacharydową AC formułowaną przy 50 gg polisacharydu na dawkę.
Odpowiedź odpornościowa dla grup szczepionek Lprzed/ Lpo Przeciwciało przeciwbłonicze (ELISA-jm/ml) [95% CI]
Przed Po
koniugat AC 104/103 0,047 [0,36-0,60] 21,2 [11,6-38,6]
polisacharyd AC 103/102 0,59 [0,045-0,076] 0,059 [0,045-0,077]
Odnośniki:
Frasch, C.E., Zollenger, W.D. i Poolman, J.T. (1985) Reviev of Infectious Diseases, 7, str. 504-510.
Reido, F.X., Plikaytis, B.D. i Broome, C.V. (1995) Pediatrie Infectious Disease Journal 14, str. 643-657.
Artenstein, M.S., Gold, R., Zimmerly, J.G., Wyle, F.A., Schneider, H. i Harkins, C. (1970) The New England Journal of Medicine, 282, str. 417-420.
Peltola, H., Makela, H., Kayhty, H., Jousimies, H., Herva, E., Hallstrom, K., Sivonen, A., Renkonen, O.V., Pettay.
O., Karanko, V., Ahvonen, P., i Sarna, S. (1997) The New England Journal of Medicine, 297, str. 686-691.
Reingold, A.L., Broome, C.V., Hightower, A.W., Ajello, G.W., Bolan, G.A., Adamsbaum, C., Jones, E.E., Phillips, C., Tiendrebeogo, H., i Yada, A. (1985) The Lancet, 2, str. 114-118.
Goldschneider, I., Lepow, M.L., Gotschlich, E.C., Mauck, F.T., Bachl, F., i Randolph, M. (1973) The Journal of Infectious Diseases, 128, str. 769-776.
Gold, R., Lepow, M.L., Goldschneider, I., i Gotschlich, E.C. (1977) The Journal of Infectious Diseases, 136, S31-S35.
Brandt, B.L. i Artenstein, M.S. (1975) The Journal of Infectious Diseases, 131, str. S69-S72.
Kayhty, H., Karanko, V., Peltola, H., Sarna, S., Makela, H. (1980) The Journal of Infectious Diseases 142, str. 861-868.
Cessey, S.J., Allen, S.J., Menon, A., Todd, J.E., Cham, K., Carlone, G.M., Turner, S.H., Gheesling, L.L., DeWitt, W., Plikaytis, B.D., i Greenwood, B. (1993) The Journal of Infectious Diseases, 167, str. 1212-1216.
Wyle, F.A., Artenstein, M.S., Brandt, G.L., Tramont, E.C., Kasper, D.L., Altieri, P.L., Berman,
S.L., i Lowenthal, J.P. (1972) The Journal of Infectious Diseases, 126, str. 514-522.
Jenings, H.J. i Ługowski, C. (1981) The Journal of Immunology, 127, str. 1011-1018.
Zapis prezentacji Dr Roberta P. Ryall na Vaccines and Related biological Product Advisory Committee (VRBPAC) Październik 15, 1999, str. 96, 102-103.
WO99/42130 (Cannaught laboratories Limited)

Claims (6)

1. Poliwalentna szczepionka meningokokowa zawierająca immunologicznie skuteczne ilości czterech różnych koniugatów białko-polisacharyd do zastosowania do ochrony człowieka przeciw zakażeniu N. meningitidis, w której każdy z koniugatów zawiera inny polisacharyd otoczkowy sprzężony z białkiem nośnikowym, i w której polisacharydy otoczkowe są wybrane z serogrup A, C, W-135 i Y N. meningitidis, a białkiem nośnikowym jest albo toksoid błoniczy albo CRM 197.
2. Szczepionka do zastosowania według zastrz. 1, znamienna tym, że każdy polisacharyd otoczkowy jest oddzielnie sprzężony z tymi samymi rodzajami białek nośnikowych.
3. Szczepionka do zastosowania według zastrz. 1 albo 2, znamienna tym, że ponadto zawiera adiuwant.
4. Szczepionka do zastosowania według zastrz. 3, znamienna tym, że adiuwantem jest wodorotlenek glinu.
5. Szczepionka do zastosowania według zastrz. 3, znamienna tym, że adiuwantem jest fosforan glinu.
6. Szczepionka do zastosowania według zastrz. 1 albo 2, znamienna tym, że nie zawiera adiuwanta.
PL373710A 2001-01-23 2002-01-22 Poliwalentna sprzezona szczepionka meningokokowa polisacharyd- bialko PL226184B1 (pl)

Applications Claiming Priority (3)

Application Number Priority Date Filing Date Title
US26343501P 2001-01-23 2001-01-23
US60/263,435 2001-01-23
PCT/US2002/001963 WO2002058737A2 (en) 2001-01-23 2002-01-22 Multivalent meningococcal polysaccharide-protein conjugate vaccine

Publications (2)

Publication Number Publication Date
PL373710A1 PL373710A1 (pl) 2005-09-05
PL226184B1 true PL226184B1 (pl) 2017-06-30

Family

ID=23001755

Family Applications (1)

Application Number Title Priority Date Filing Date
PL373710A PL226184B1 (pl) 2001-01-23 2002-01-22 Poliwalentna sprzezona szczepionka meningokokowa polisacharyd- bialko

Country Status (38)

Country Link
US (9) US8722062B2 (pl)
EP (3) EP2957300B1 (pl)
JP (6) JP2005504718A (pl)
KR (2) KR100947757B1 (pl)
CN (1) CN100556459C (pl)
AP (1) AP1897A (pl)
AU (2) AU2007216743A1 (pl)
BE (3) BE2012C050I2 (pl)
BR (1) BRPI0206672B8 (pl)
CA (1) CA2435681C (pl)
CR (1) CR7035A (pl)
CY (2) CY1113072T1 (pl)
DK (2) DK2332581T3 (pl)
EA (1) EA006947B1 (pl)
EC (1) ECSP034701A (pl)
ES (3) ES2388848T3 (pl)
FR (3) FR12C0072I2 (pl)
GE (1) GEP20053691B (pl)
HR (1) HRP20030598B1 (pl)
HU (2) HU230490B1 (pl)
IL (3) IL157060A0 (pl)
IS (1) IS6881A (pl)
LT (1) LT5177B (pl)
LU (1) LU92108I2 (pl)
LV (1) LV13128B (pl)
MX (2) MXPA03006561A (pl)
NO (1) NO20033816L (pl)
NZ (2) NZ622900A (pl)
OA (1) OA12590A (pl)
PL (1) PL226184B1 (pl)
PT (2) PT2332581E (pl)
RO (1) RO122761B1 (pl)
SI (1) SI21352A (pl)
TN (1) TNSN03041A1 (pl)
UA (1) UA92579C2 (pl)
WO (1) WO2002058737A2 (pl)
YU (1) YU66103A (pl)
ZA (1) ZA200306176B (pl)

Families Citing this family (89)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
GB9928196D0 (en) 1999-11-29 2000-01-26 Chiron Spa Combinations of B, C and other antigens
PL226184B1 (pl) 2001-01-23 2017-06-30 Aventis Pasteur Poliwalentna sprzezona szczepionka meningokokowa polisacharyd- bialko
GB0115176D0 (en) * 2001-06-20 2001-08-15 Chiron Spa Capular polysaccharide solubilisation and combination vaccines
AU2014218428B2 (en) * 2001-06-20 2016-08-25 Glaxosmithkline Biologicals Sa Capsular polysaccharide solubilisation and combination vaccines
MX339524B (es) 2001-10-11 2016-05-30 Wyeth Corp Composiciones inmunogenicas novedosas para la prevencion y tratamiento de enfermedad meningococica.
MXPA04011249A (es) * 2002-05-14 2005-06-06 Chiron Srl Vacunas mucosales con adyuvante de quitosano y antigenos meningococicos.
GB0302218D0 (en) * 2003-01-30 2003-03-05 Chiron Sri Vaccine formulation & Mucosal delivery
WO2004033623A2 (en) * 2002-05-16 2004-04-22 Aventis Pasteur, Inc. Animal component free meningococcal polysaccharide fermentation and seedbank development
WO2004011027A1 (en) * 2002-07-30 2004-02-05 Baxter International Inc. Chimeric multivalent polysaccharide conjugate vaccines
CA2506090A1 (en) * 2002-11-14 2004-05-27 Carmen Rosa Soto Rodriguez Method of obtaining conjugate vaccines and vaccine compositions containing same
GB0227346D0 (en) 2002-11-22 2002-12-31 Chiron Spa 741
EP2172213B1 (en) * 2003-01-30 2013-04-03 Novartis AG Injectable vaccines against multiple meningococcal serogroups
CA2517439C (en) * 2003-03-07 2013-07-23 Wyeth Holdings Corporation Polysaccharide - staphylococcal surface adhesin carrier protein conjugates for immunization against nosocomial infections
CA2524853A1 (en) * 2003-05-07 2005-01-20 Aventis Pasteur, Inc. Method of enhanced immunogenicity to meningococcal vaccination
CN1798548B (zh) * 2003-06-02 2010-05-05 诺华疫苗和诊断公司 基于含吸附类毒素和含多糖抗原微粒体的免疫原性组合物
BRPI0411815A (pt) * 2003-06-23 2006-08-08 Baxter Int vacinas contra neisseria meningitidis do tipo y e suas combinações meningocócicas
WO2005000345A2 (en) * 2003-06-23 2005-01-06 Aventis Pasteur, Inc. Immunization method against neisseria meningitidis serogroups a and c
GB0323103D0 (en) 2003-10-02 2003-11-05 Chiron Srl De-acetylated saccharides
PL1961426T3 (pl) 2003-10-02 2012-03-30 Gsk Vaccines S R L Skojarzone szczepionki przeciwko zapaleniu opon mózgowo-rdzeniowych
GB0406013D0 (en) * 2004-03-17 2004-04-21 Chiron Srl Analysis of saccharide vaccines without interference
GB0408977D0 (en) 2004-04-22 2004-05-26 Chiron Srl Immunising against meningococcal serogroup Y using proteins
GB0408978D0 (en) 2004-04-22 2004-05-26 Chiron Srl Meningococcal fermentation for preparing conjugate vaccines
AU2011204789B2 (en) * 2004-04-22 2013-07-11 Glaxosmithkline Biologicals S.A. Immunising against meningococcal serogroup Y using proteins
GB0409745D0 (en) * 2004-04-30 2004-06-09 Chiron Srl Compositions including unconjugated carrier proteins
GB0500787D0 (en) 2005-01-14 2005-02-23 Chiron Srl Integration of meningococcal conjugate vaccination
SI1740217T1 (sl) * 2004-04-30 2011-10-28 Novartis Ag Konjugirano meningokokno cepljenje
GB0413868D0 (en) * 2004-06-21 2004-07-21 Chiron Srl Dimensional anlaysis of saccharide conjugates
CN101934077A (zh) * 2004-08-30 2011-01-05 圣诺菲·帕斯图尔公司 多价的脑膜炎球菌产生的多糖-蛋白质偶联物和疫苗
GB0419846D0 (en) 2004-09-07 2004-10-13 Chiron Srl Vaccine adjuvants for saccharides
CN101072586A (zh) * 2004-09-21 2007-11-14 圣诺菲·帕斯图尔公司 多价脑膜炎球菌源性多糖－蛋白质缀合物及疫苗
GB0428394D0 (en) * 2004-12-24 2005-02-02 Chiron Srl Saccharide conjugate vaccines
GB0505518D0 (en) 2005-03-17 2005-04-27 Chiron Srl Combination vaccines with whole cell pertussis antigen
JP2008536515A (ja) 2005-04-18 2008-09-11 ノバルティス ヴァクシンズ アンド ダイアグノスティクス， インコーポレイテッド ワクチンの調製のためのｂ型肝炎ウイルス表面抗原の発現
KR20130122810A (ko) 2005-06-27 2013-11-08 글락소스미스클라인 바이오로지칼즈 에스.에이. 백신 제조 방법
EP1931380A2 (en) 2005-09-01 2008-06-18 Novartis Vaccines and Diagnostics GmbH & Co. KG Multiple vaccination including serogroup c meningococcus
US20070065462A1 (en) * 2005-09-21 2007-03-22 Ryall Robert P Multivalent meningococcal derivatized polysaccharide-protein conjugates and vaccine
EP1993604B1 (en) * 2006-03-17 2015-12-02 The Government of the United States of America as represented by The Secretary of the Department of Health and Human Services Methods for preparing complex multivalent immunogenic conjugates
US10828361B2 (en) 2006-03-22 2020-11-10 Glaxosmithkline Biologicals Sa Regimens for immunisation with meningococcal conjugates
ES2670231T3 (es) * 2006-03-22 2018-05-29 Glaxosmithkline Biologicals S.A. Regímenes para inmunización con conjugados meningocócicos
GB0605757D0 (en) 2006-03-22 2006-05-03 Chiron Srl Separation of conjugated and unconjugated components
US8414899B2 (en) 2006-04-11 2013-04-09 Yeda Research And Development Co. Ltd. Vaccines comprising multimeric HSP60 peptide carriers
AU2008259423A1 (en) 2007-06-04 2008-12-11 Novartis Ag Formulation of meningitis vaccines
EP2200642B1 (en) 2007-10-19 2012-04-18 Novartis AG Meningococcal vaccine formulations
GB0822634D0 (en) 2008-12-11 2009-01-21 Novartis Ag Meningitis vaccines
GB0822633D0 (en) 2008-12-11 2009-01-21 Novartis Ag Formulation
EP2367568A2 (en) 2008-12-17 2011-09-28 Novartis AG Meningococcal vaccines including hemoglobin receptor
US8003112B2 (en) * 2009-04-16 2011-08-23 Howard University Meningococcal and pneumococcal conjugate vaccine and method of using same
JP5781542B2 (ja) 2009-12-30 2015-09-24 ノバルティス アーゲー Ｅ．ｃｏｌｉキャリアタンパク質に結合体化した多糖免疫原
CA2793510A1 (en) 2010-03-18 2012-02-16 Novartis Ag Adjuvanted vaccines for serogroup b meningococcus
EP3246044B2 (en) 2010-08-23 2024-04-10 Wyeth LLC Stable formulations of neisseria meningitidis rlp2086 antigens
ES2744471T3 (es) 2010-09-04 2020-02-25 Glaxosmithkline Biologicals Sa Ensayos de anticuerpos bactericidas para evaluar la inmunogenia y la potencia de vacunas de sacárido capsular meningocócico
ES2864635T3 (es) 2010-09-10 2021-10-14 Wyeth Llc Variantes no lipidadas de antígenos ORF2086 de Neisseria meningitidis
US20130315959A1 (en) 2010-12-24 2013-11-28 Novartis Ag Compounds
JP6191082B2 (ja) 2011-03-02 2017-09-06 グラクソスミスクライン バイオロジカルズ ソシエテ アノニム より低用量の抗原および／またはアジュバントを有する混合ワクチン
JP6088507B2 (ja) 2011-07-08 2017-03-01 ノバルティス アーゲー チロシンライゲーションの方法
WO2013068949A1 (en) 2011-11-07 2013-05-16 Novartis Ag Carrier molecule comprising a spr0096 and a spr2021 antigen
JP2015517089A (ja) 2012-03-08 2015-06-18 ノバルティス アーゲー タンパク質ベースの髄膜炎菌ワクチンのためのインビトロ有効性アッセイ
US20150125486A1 (en) 2012-03-08 2015-05-07 Novartis Ag Adjuvanted formulations of pediatric antigens
SA115360586B1 (ar) 2012-03-09 2017-04-12 فايزر انك تركيبات لعلاج الالتهاب السحائي البكتيري وطرق لتحضيرها
MY167723A (en) 2012-03-09 2018-09-21 Pfizer Neisseria meningitidis compositions and methods thereof
CN102660602B (zh) * 2012-04-17 2015-03-25 江苏康泰生物医学技术有限公司 快速纯化细菌荚膜多糖的方法
US10124051B2 (en) 2012-05-22 2018-11-13 Glaxosmithkline Biologicals Sa Meningococcus serogroup X conjugate
MX363511B (es) * 2012-08-16 2019-03-26 Pfizer Proceso de glucoconjugación y composiciones.
AU2013311702A1 (en) 2012-09-06 2015-02-19 Novartis Ag Combination vaccines with serogroup B meningococcus and D/T/P
CN102861326A (zh) * 2012-09-19 2013-01-09 天津康希诺生物技术有限公司 流脑多糖-蛋白质缀合疫苗及制备方法
BR112015014250A2 (pt) 2012-12-18 2017-07-11 Glaxosmithkline Biologicals Sa método para imunizar um bebê, vacina de combinação e, kit
ES2685894T3 (es) 2013-03-08 2018-10-15 Pfizer Inc. Polipéptidos de fusión inmunogénicos
EA034380B1 (ru) * 2013-03-18 2020-01-31 Глаксосмитклайн Байолоджикалс С.А. Способ предупреждения заболевания, вызванного n. meningitidis
US9359400B2 (en) 2013-07-11 2016-06-07 Novartis Ag Site-specific chemoenzymatic protein modifications
WO2015033251A2 (en) 2013-09-08 2015-03-12 Pfizer Inc. Neisseria meningitidis compositions and methods thereof
US20170198004A1 (en) 2014-05-24 2017-07-13 Biological E Limited Novel semi-synthetic meningococcal conjugate vaccine
KR20190049940A (ko) 2015-02-19 2019-05-09 화이자 인코포레이티드 나이세리아 메닌지티디스 조성물 및 그의 방법
EP3258850B1 (en) 2015-02-20 2020-06-24 Bayer HealthCare LLC Contrast imaging agent with dissolved gas-evolving fluid
KR20160011136A (ko) 2015-03-25 2016-01-29 한국기계연구원 내식성이 향상된 마그네슘 합금 및 이를 이용하여 제조한 마그네슘 합금 부재의 제조방법
GB201518668D0 (en) 2015-10-21 2015-12-02 Glaxosmithkline Biolog Sa Immunogenic Comosition
HRP20221099T1 (hr) 2015-12-30 2022-11-25 Ascendis Pharma A/S Automatski injektor sa sustavom zadržavanja uloška
KR102204927B1 (ko) 2016-07-25 2021-01-19 에스케이바이오사이언스(주) 피막 다당류-단백질 접합 백신의 품질 평가 방법
CA3033364A1 (en) 2016-09-02 2018-03-08 Sanofi Pasteur, Inc. Neisseria meningitidis vaccine
US20180064801A1 (en) 2016-09-02 2018-03-08 Glaxosmithkline Biologicals Sa Vaccines for neisseria gonorrhoeae
AU2018215585B2 (en) 2017-01-31 2022-03-17 Pfizer Inc. Neisseria meningitidis compositions and methods thereof
WO2019198096A1 (en) * 2018-04-11 2019-10-17 Msd Wellcome Trust Hilleman Laboratories Pvt. Ltd. Tetravalent meningococcal vaccine composition and process to prepare thereof
EP3632465A1 (en) 2018-10-03 2020-04-08 Sanofi Pasteur Inc. Combined immunization against meningococcal disease and human papillomavirus
US12005110B2 (en) 2019-02-14 2024-06-11 University Of Florida Research Foundation, Incorporated Honeybee commensal Snodgrassella alvi vaccine against pathogenic Neisseriaceae
CN110903388B (zh) * 2019-12-03 2024-01-02 兰州生物制品研究所有限责任公司 一种将脑膜炎球菌抗血清去交叉反应的方法
AU2020406676A1 (en) 2019-12-17 2022-06-23 9286-3620 Québec Inc. Oral delivery systems based on in situ forming protein/polysaccharide coacervates
KR102610292B1 (ko) 2021-02-10 2023-12-04 에스케이바이오사이언스(주) 스트랩토코커스 뉴모니애 다당류와 운반체 단백질의 접합체 제조 방법
CA3211240A1 (en) 2021-02-19 2022-08-25 Sanofi Pasteur Inc. Meningococcal b recombinant vaccine
WO2023200704A1 (en) 2022-04-11 2023-10-19 Sanofi Pasteur Inc. Protein-saccharide conjugation with sodium cyanoborohydride
TW202423477A (zh) 2022-08-03 2024-06-16 美商賽諾菲巴斯德公司 針對腦膜炎奈瑟氏菌b的含佐劑免疫原性組成物

Family Cites Families (51)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
US4351761A (en) 1978-05-15 1982-09-28 Research Corporation Purified antigen to test for Neisseria gonorrhoeae antibodies
US4404371A (en) 1981-01-14 1983-09-13 Battelle Memorial Institute Carboxymethylcellulose with carbonate bridges and preparation thereof
US4351762A (en) * 1981-03-10 1982-09-28 Bioresearch, Inc. Rapid, quantitative peptide synthesis using mixed anhydrides
US4356170A (en) 1981-05-27 1982-10-26 Canadian Patents & Development Ltd. Immunogenic polysaccharide-protein conjugates
US4902506A (en) 1983-07-05 1990-02-20 The University Of Rochester Immunogenic conjugates
US4619828A (en) 1982-07-06 1986-10-28 Connaught Laboratories, Inc. Polysaccharide exotoxoid conjugate vaccines
DE3382737T2 (de) 1982-11-10 1994-05-19 Mitsubishi Heavy Ind Ltd Nickel-Chrom-Legierung.
US4762713A (en) * 1983-07-05 1988-08-09 The University Of Rochester Boosting of immunogenic conjugate vaccinations by unconjugated bacterial capsular polymers
US4761283A (en) 1983-07-05 1988-08-02 The University Of Rochester Immunogenic conjugates
EP0200249B1 (en) 1985-04-17 1988-10-19 Akzo N.V. Method of applying a road marking composition
DE3518706A1 (de) 1985-05-24 1986-11-27 Kernforschungszentrum Karlsruhe Gmbh, 7500 Karlsruhe Verfahren zur herstellung von formkoerpern mit verbesserten, isotropen eigenschaften
US4814276A (en) 1986-04-25 1989-03-21 Becton, Dickinson And Company Selective medium for growth of neisseria
AU640118B2 (en) 1988-12-19 1993-08-19 De Staat Der Nederlanden Vertegenwoordigd Door De Minister Van Welzijn, Volksgezonheid En Cultuur Meningococcal class 1 outer-membrane protein vaccine
US4963534A (en) 1989-05-19 1990-10-16 Merck & Co., Inc. Process for solubilizing polyanoinic bacterial polysaccharides in aprotic solvents
NZ239643A (en) 1990-09-17 1996-05-28 North American Vaccine Inc Vaccine containing bacterial polysaccharide protein conjugate and adjuvant (c-nd-che-a-co-b-r) with a long chain alkyl group.
US5153312A (en) 1990-09-28 1992-10-06 American Cyanamid Company Oligosaccharide conjugate vaccines
WO1992016232A1 (en) 1991-03-12 1992-10-01 The United States Of America, As Represented By The Secretary, U.S. Department Of Commerce Polysaccharide-protein conjugates
US5314811A (en) 1992-07-13 1994-05-24 Merck & Co., Inc. Process for converting lipid-containing bacterial capsular polysaccharide into lipid-free polysaccharide
SK18594A3 (en) 1991-08-16 1994-08-10 Merck & Co Inc Method of production of capsular polysacharide without lipid and endotoxine
US5422427A (en) 1991-09-17 1995-06-06 The United States Of America As Represented By The United States Department Of Health And Human Services Pneumococcal fimbrial protein A
FR2682388B1 (fr) 1991-10-10 1995-06-09 Pasteur Merieux Serums Vacc Procede de preparation d'un oligoside par depolymerisation d'un polyoside issu d'un agent pathogene, oligoside ainsi obtenu et son utilisation notamment comme agent vaccinal.
ATE168271T1 (de) * 1992-05-23 1998-08-15 Smithkline Beecham Biolog Kombinierte impfstoffe, die hepatitis b oberfläche antigen und andere antigenen enthalten
US5445817A (en) 1992-08-21 1995-08-29 The United States Of America As Represented By The Department Of Health And Human Services Pertussis toxin used as a carrier protein with non-charged saccharides in conjugate vaccines
AU4841693A (en) * 1992-08-31 1994-03-29 North American Vaccine, Inc. Vaccines against group c neisseria meningitidis
TR199701547T1 (xx) 1995-06-07 1998-03-21 Smithkline Beecham Biologicals S.A. Polisakarit antijen protein e�leni�i i�eren a��.
US20030157129A1 (en) 1995-06-23 2003-08-21 Smithkline Beecham Biologicals S.A. Vaccine comprising a polysaccharide antigen - carrier protein conjugate and free carrier protein
US5811102A (en) * 1995-06-07 1998-09-22 National Research Council Of Canada Modified meningococcal polysaccharide conjugate vaccines
US20020054884A1 (en) 1995-06-23 2002-05-09 Smithkline Beecham Biologicals, Sa Vaccine composition comprising a polysaccharide conjugate antigen adsorbed onto aluminium phosphate
DK0833662T4 (da) 1995-06-23 2011-02-28 Smithkline Beecham Biolog Vaccinepræparat omfattende et Haemophilus influenza B-polysaccharidkonjugatantigen adsorberet på aluminiumphosphat
US6248334B1 (en) 1997-01-08 2001-06-19 Henry M. Jackson Foundation For The Advancement Of Military Medicine Process for preparing conjugate vaccines including free protein and the conjugate vaccines, immunogens, and immunogenic reagents produced by this process
KR100593466B1 (ko) * 1997-01-21 2007-04-25 파스퇴르 메리오 세룸 에 박신 다당류-펩타이드접합체
ES2229477T3 (es) 1997-01-24 2005-04-16 Berna Biotech Ag Procedimiento nuevo para el aislamiento de polisacaridos.
US6403306B1 (en) * 1997-04-09 2002-06-11 Emory University Serogroup-specific nucleotide sequences in the molecular typing of bacterial isolates and the preparation of vaccines thereto
US6087328A (en) 1997-04-24 2000-07-11 Henry M. Jackson Foundation For The Advancement Of Military Medicine Coupling of unmodified proteins to haloacyl or dihaloacyl derivatized polysaccharides for the preparation of protein-polysaccharide vaccines
EP2199382A3 (en) 1997-05-28 2010-09-22 Novartis Vaccines and Diagnostics S.r.l. Culture medium with yeast or soy bean extract as aminoacid source and no protein complexes of animal origin
EP0994723A1 (en) * 1997-06-24 2000-04-26 Chiron Corporation Methods of immunizing adults using anti-meningococcal vaccine compositions
US5965714A (en) 1997-10-02 1999-10-12 Connaught Laboratories, Inc. Method for the covalent attachment of polysaccharides to protein molecules
DK1051506T4 (da) 1997-12-23 2019-10-21 Pfizer Ireland Pharmaceuticals Fremgangsmåder til ekstraktion og isolering af bakterielle kapselpolysaccharider til anvendelse som vacciner eller bundet til proteiner som konjugatvacciner
US7018637B2 (en) * 1998-02-23 2006-03-28 Aventis Pasteur, Inc Multi-oligosaccharide glycoconjugate bacterial meningitis vaccines
US6146902A (en) * 1998-12-29 2000-11-14 Aventis Pasteur, Inc. Purification of polysaccharide-protein conjugate vaccines by ultrafiltration with ammonium sulfate solutions
DE60011571T2 (de) 1999-02-01 2005-08-18 Eisai Co., Ltd. Verbindungen mit immunologischem adjuvanseffekt
WO2000056360A2 (en) * 1999-03-19 2000-09-28 Smithkline Beecham Biologicals S.A. Vaccine against antigens from bacteriae
CA2929348A1 (en) 1999-05-19 2000-11-30 Novartis Vaccines And Diagnostics S.R.L. Combination neisserial compositions
GB9918319D0 (en) 1999-08-03 1999-10-06 Smithkline Beecham Biolog Vaccine composition
GB9925559D0 (en) 1999-10-28 1999-12-29 Smithkline Beecham Biolog Novel method
ATE400296T1 (de) 1999-12-02 2008-07-15 Novartis Vaccines & Diagnostic Zusammensetzungen und methoden zur stabilisierung von biologischen molekülen nach lyophilisierung
US6800455B2 (en) * 2000-03-31 2004-10-05 Scios Inc. Secreted factors
EP1946769B1 (en) 2000-06-29 2012-05-30 SmithKline Beecham Biologicals S.A. Multivalent vaccine composition with reduced dose of Haemophilus influenzae type B
PL226184B1 (pl) * 2001-01-23 2017-06-30 Aventis Pasteur Poliwalentna sprzezona szczepionka meningokokowa polisacharyd- bialko
GB0115176D0 (en) 2001-06-20 2001-08-15 Chiron Spa Capular polysaccharide solubilisation and combination vaccines
GB0500787D0 (en) 2005-01-14 2005-02-23 Chiron Srl Integration of meningococcal conjugate vaccination

Also Published As

Publication number Publication date
BRPI0206672B1 (pt) 2018-11-06
JP2016128526A (ja) 2016-07-14
US9844601B2 (en) 2017-12-19
JP2014065745A (ja) 2014-04-17
MXPA03006561A (es) 2004-10-15
US10617766B2 (en) 2020-04-14
EP2957300B1 (en) 2021-07-14
NO20033816D0 (no) 2003-08-27
PT2332581E (pt) 2015-10-16
US8999354B2 (en) 2015-04-07
FR15C0094I1 (pl) 2016-01-22
FR22C1001I1 (fr) 2022-02-18
FR12C0072I1 (pl) 2013-01-04
UA92579C2 (ru) 2010-11-25
HUP0302999A2 (hu) 2003-12-29
SI21352A (sl) 2004-06-30
IS6881A (is) 2003-07-22
IL225522A (en) 2016-04-21
OA12590A (en) 2006-06-08
AP1897A (en) 2008-10-10
CN1610560A (zh) 2005-04-27
TNSN03041A1 (en) 2005-12-23
HU230490B1 (hu) 2016-08-29
DK1355673T3 (da) 2012-09-17
US20160000928A1 (en) 2016-01-07
US8734813B2 (en) 2014-05-27
US20140308311A1 (en) 2014-10-16
NZ602682A (en) 2014-05-30
LT5177B (lt) 2004-11-25
CY2012030I1 (el) 2015-08-05
US20150174259A1 (en) 2015-06-25
HRP20030598B1 (hr) 2013-05-31
EA200300827A1 (ru) 2004-06-24
US20130224241A1 (en) 2013-08-29
HUP0302999A3 (en) 2011-05-30
KR100947751B1 (ko) 2010-03-18
IL157060A (en) 2013-04-30
JP5795721B2 (ja) 2015-10-14
EP1355673B1 (en) 2012-05-30
EP1355673A2 (en) 2003-10-29
CA2435681A1 (en) 2002-08-01
AU2010219288A1 (en) 2010-09-23
BE2022C502I2 (pl) 2023-04-12
US20030068336A1 (en) 2003-04-10
GEP20053691B (en) 2005-12-12
ES2892316T3 (es) 2022-02-03
HUS1600040I1 (hu) 2019-05-28
EP2332581B1 (en) 2015-07-01
IL157060A0 (en) 2004-02-08
IL225522A0 (en) 2013-06-27
KR20090029857A (ko) 2009-03-23
LU92108I2 (fr) 2013-01-29
BRPI0206672B8 (pt) 2021-05-25
CA2435681C (en) 2011-06-21
JP2005504718A (ja) 2005-02-17
ECSP034701A (es) 2003-10-28
CN100556459C (zh) 2009-11-04
ES2544979T3 (es) 2015-09-07
NZ622900A (en) 2015-11-27
WO2002058737A2 (en) 2002-08-01
US20130216571A1 (en) 2013-08-22
WO2002058737A3 (en) 2003-05-22
YU66103A (sh) 2006-05-25
US8722062B2 (en) 2014-05-13
BE2015C077I2 (pl) 2021-02-04
PL373710A1 (pl) 2005-09-05
DK2332581T3 (en) 2015-10-05
LU92108I9 (pl) 2019-01-15
US9173955B2 (en) 2015-11-03
HRP20030598A2 (en) 2005-06-30
JP2014043474A (ja) 2014-03-13
ZA200306176B (en) 2005-03-30
JP2014043475A (ja) 2014-03-13
US8741314B2 (en) 2014-06-03
RO122761B1 (ro) 2010-01-29
AU2007216743A1 (en) 2007-10-04
AP2003002829A0 (en) 2003-09-30
JP2011140522A (ja) 2011-07-21
PT1355673E (pt) 2012-08-31
BR0206672A (pt) 2005-05-10
FR15C0094I2 (fr) 2017-05-19
BE2012C050I2 (pl) 2021-03-23
CY2012030I2 (el) 2016-08-31
US10143757B2 (en) 2018-12-04
US20130177588A1 (en) 2013-07-11
US20180154010A1 (en) 2018-06-07
MX341760B (es) 2016-09-02
US20190060475A1 (en) 2019-02-28
CY1113072T1 (el) 2015-08-05
EA006947B1 (ru) 2006-06-30
KR100947757B1 (ko) 2010-03-18
KR20030084913A (ko) 2003-11-01
FR12C0072I2 (fr) 2013-11-01
EP2957300A2 (en) 2015-12-23
EP2332581A1 (en) 2011-06-15
EP2957300A3 (en) 2016-03-30
LV13128B (en) 2004-07-20
LT2003071A (en) 2004-08-25
ES2388848T3 (es) 2012-10-19
CR7035A (es) 2008-11-25
NO20033816L (no) 2003-09-11

Similar Documents

Publication Publication Date Title
US10617766B2 (en) Multivalent meningococcal polysaccharide-protein conjugate vaccine
AU2014201676B2 (en) Multivalent meningococcal polysaccharide-protein conjugate vaccine
AU2002241951A1 (en) Multivalent meningococcal polysaccharide-protein conjugate vaccine