PL202297B1 - Przetyczka dla złącza przetyczkowego, złącze przetyczkowe i kieszeń przetyczkowa dla złącza przetyczkowego - Google Patents

Abstract

Przedmiotem wynalazku jest przetyczka dla złącza przetyczkowego, złącze przetyczkowe oraz kieszeń dla złącza przetyczkowego, przeznaczone dla ostrogorynien łańcuchowego przenośnika zgrzebłowego lub dla prowadników maszyny urabiającej, zwłaszcza struga węglowego, stosowanych w górnictwie podziemnym. Przetyczka (6) posiada dwie głowice przetyczkowe (15) z występami ryglującymi (16) połączone ze sobą jednym, zwężającym się na swej szerokości trzonem (14), przy czym głowice (15) po swojej stronie zwróconej ku trzonowi (14) posiadają nachylone i skierowane w kierunku trzonu (14) powierzchnie ramieniowe (13), które mają kształt baryłkowaty, zwłaszcza są baryłkowato zaoblone. Powierzchnie przylegania zlokalizowane w kieszeniach przetyczkowych co najmniej w rejonie stref kontaktowych z powierzchniami ramieniowymi (13) są płaskie lub mają baryłkowaty kształt.

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest przetyczka dla złącza przetyczkowego, złącze przetyczkowe i kieszeń przetyczkowa dla złącza przetyczkowego, stosowanych zwłaszcza w górnictwie podziemnym do łączenia sąsiednich ostrogorynien łańcuchowego przenośnika zgrzebłowego lub prowadników maszyny urabiającej, zwłaszcza struga.

W górnictwie podziemnym znajdują zastosowanie róż ne rodzaje przetyczek i złączy przetyczkowych do łączenia ostrogorynien łańcuchowych przenośników zgrzebłowych lub prowadników maszyn urabiających. W praktyce górniczej sprawdziły się zwłaszcza takie złącza przetyczkowe, w których jednoczęściowa przetyczka posiada dwie głowice połączone trzonem, posiadającym na swej szerokości przewężenie. Przetyczka osadzana jest z zachowaniem luzu w kieszeniach przetyczkowych, zlokalizowanych na ostrogorynnach, przy czym kieszenie przetyczkowe posiadają nachylone powierzchnie przylegania współpracujące z powierzchniami ramieniowymi głowic przetyczkowych. W osiowym przedłużeniu trzonu na obu głowicach przetyczkowych znajdują się występy ryglujące, które w stanie ryglowania sięgają powierzchni ryglujących oraz są zabezpieczone przed wypadnięciem z boku otwartych kieszeni przetyczkowych. Powierzchnie ryglujące kieszeni przetyczkowych mogą mieć postać mostków ryglujących zamocowanych na stałe na kieszeniach przetyczkowych, bądź rozłącznie montowanych członów zabezpieczających.

Taki typ przetyczki znany jest na przykład z opisu patentowego DE 36 45 321 C2. Przetyczka według tego rozwiązania posiada na jednej głowicy hakowy występ ryglujący, a na drugiej głowicy szerszy występ ryglujący w kształcie prostokąta. Jedna kieszeń przetyczkowa na końcu leżącym naprzeciw złącza zatrzaskowego posiada podcięcie stanowiące kieszeń ryglującą, w którą wchodzi hak ryglujący, a druga kieszeń przetyczkowa jest na tylnym końcu otwarta i przechodzi w profilowy otwór o kształcie zbliżonym do prostokąta. Szerszy występ ryglujący w pozycji ryglowania spoczywa w odcinku przejściowym pomiędzy kieszenią przetyczkową a otworem profilowym i jest tam zabezpieczony uchylnym ryglem w postaci płytki, który na swych obu końcach posiada zaokrąglenia. Jeden z końców takiej płytki ryglującej znajduje się w pozycji ryglowania w zagłębieniu zlokalizowanym na tej stronie kieszeni przetyczkowej, która zwrócona jest ku spągowi. Drugi koniec płytki ryglującej dociskany jest rozłącznie za pomocą tulejki rozprężnej do wypustów ścianowych, które wykonane są od strony stropu na ścianie bocznej kieszeni przetyczkowej i posiadają otwory dla tulei rozprężnej. Powyżej swego szerszego występu ryglującego głowica przetyczkowa posiada szczelinę, aby przy ruchach przetyczki w płaszczyźnie osiowej żadne siły nie były przenoszone na uchylny rygiel. Dolna strefa hakowego występu ryglującego zwęża się stożkowo ku górze, aby przetyczka mogła zostać osadzona w kieszeni przetyczkowej pod skosem i odchylona w dół. Dno obu kieszeni przetyczkowych jest całkowicie płaskie. Ponadto powierzchnie ramieniowe na głowicach przetyczkowych i powierzchnie przylegania w kieszeniach przetyczkowych przebiegają prostoliniowo ukośnie w stosunku do osi wzdłużnej trzonu i przetyczka opiera się swymi powierzchniami ramieniowymi bez podcięć na powierzchniach przylegania.

Dodatkowo z opisu patentowego DE 100 11 288 A1 znana jest przetyczka i złącze przetyczkowe dla ostrogorynien i rynien prowadzących, w których występują dwie symetryczne względem siebie kieszenie przetyczkowe na styku sąsiednich koryt, przy czym przetyczka posiada wzajemnie symetryczne głowice przetyczkowe z występami ryglującymi. Przedmiotowe rygle wystają z głowic przetyczkowych, a ich grubość jest znacznie mniejsza od grubości głowic przetyczkowych i jest zasadniczo wielkością stałą. Górny i dolny rejon występów ryglujących są do siebie równoległe, a przetyczka zabezpieczona jest przed wypadnięciem w bok za pomocą przewidzianych dla obu występów ryglujących rozłącznych rygli zabezpieczających w kieszeniach przetyczkowych. Obydwa rygle zabezpieczające wyposażone są w odkształcanie tulejki rozprężne wciskane w półkoliste wybrania znajdujące się w naprzeciwległych wypustach ścianowych obu wzdłużnych ścian kieszeni przetyczkowych. Dzięki symetrycznemu wykonaniu zarówno kieszeni przetyczkowych, jak i przetyczek oraz członów zabezpieczających przy montażu wyeliminowane zostały błędy powodowane niewłaściwą orientacją poszczególnych elementów. Powierzchnie ramieniowe i powierzchnie przylegania przebiegają tak samo ukośnie w stosunku do osi wzdłużnej trzonu przetyczkowego lub kieszeni przetyczkowych i wykonane są jako proste powierzchnie klinowe.

Przetyczkom i kieszeniom przetyczkowym w eksploatacji podziemnej stawia się duże wymagania. Głowice przetyczkowe powinny odbierać wszystkie siły działające w płaszczyźnie osiowej pomiędzy sąsiednimi ostrogorynnami lub rynnami prowadzącymi, generowane przez poruszającą się w dwóch kierunkach maszynę urabiającą i/lub poruszające się zgrzebła łańcuchowego przenośnika zgrzebłoPL 202 297 B1 wego. Równocześnie przetyczki i kieszenie przetyczkowe muszą umożliwiać wystarczającą wychylność kątową sąsiednich ostrogorynien dla zrównoważenia nierówności spągu i uproszczenia przekładki przenośnika lub maszyny urabiającej.

Zadaniem wynalazku jest opracowanie takiej przetyczki, złącza przetyczkowego oraz kieszeni przetyczkowej, które zapewnią przenoszenie znacznych obciążeń osiowych przy zachowaniu dużej wychylności kątowej i łatwym montażu przetyczek.

Istota przetyczki według wynalazku polega na tym, że powierzchnie ramieniowe głowic przetyczkowych są baryłkowate, zwłaszcza posiadają baryłkowate zaoblenia. Baryłkowate ukształtowanie powierzchni ramieniowych, a przez to punktowy lub liniowy kontakt pomiędzy powierzchniami ramieniowymi głowic przetyczkowych a przynależnymi im powierzchniami przylegania w kieszeniach przetyczkowych polepsza możliwości ruchowe w pionie sąsiednich ostrogorynien w celu wyrównania nierówności spągu, przy równoczesnym zoptymalizowaniu przenoszenia sił do głowic przetyczkowych. W związku ze zdefiniowanym przenoszeniem sił pomiędzy powierzchniami ramieniowymi a powierzchniami przylegania unika się występowania nacisków powierzchniowych.

W preferowanym wykonaniu obydwie głowice przetyczkowe posiadają na końcówkach zwróconych przeciwnie do trzonu osiowo wystający i w przekroju zwężający się występ ryglujący i/lub głowice przetyczkowe, powierzchnie ramieniowe i występy ryglujące wykonane są symetrycznie względem środka trzonu. Dzięki temu nie jest możliwy wadliwy montaż w wyniku nieodpowiedniego założenia przetyczki w kieszeni przetyczkowej.

W korzystnym wykonaniu promienie zaoblenia końcówki głowicowej na powierzchniach częściowych po bokach rygli iglicowych mają jednakową wielkość lub są mniejsze od promienia zaoblenia powierzchni ramieniowych.

Promień zaoblenia powierzchni częściowej końcówki głowicowej ponad ryglem iglicowym może się różnić od promienia zaoblenia na powierzchniach częściowych po bokach rygla iglicowego i może być równy albo zasadniczo równy promieniowi zaoblenia na powierzchniach ramieniowych. Dzięki mniejszemu promieniowi zaoblenia na końcówce głowicy po bokach rygli iglicowych również przy maksymalnym pionowym wychyleniu kątowym sąsiednich ostrogorynien siły nacisku na końcówkę głowicy nie występują.

Ponadto korzystnie zewnętrzne powierzchnie boczne głowic przetyczkowych mogą być płaskie i równoległ e do wzdł uż nej ś rodkowej powierzchni przetyczkowej. Barył kowate albo ł ukowate zaoblenia powierzchni ramieniowych mogą się rozciągać od trzonu do powierzchni bocznych z zachowaniem stałego promienia zaoblenia i/lub zaoblenia na końcówkach głowic rozciągają się z zachowaniem stałego promienia zaokrąglenia przez powierzchnię częściową od góry i powierzchnie częściowe po bokach występów ryglujących.

W szczególnie preferowanym wykonaniu gł owice przetyczkowe przynajmniej w swoim dolnym rejonie i/lub w swoim górnym rejonie, pomiędzy obydwoma powierzchniami bocznymi posiadają zaoblenia. Promień zaoblenia dolnego i górnego rejonu głowicy przetyczkowej może przy tym również być równy promieniowi zaoblenia powierzchni ramieniowych. Dzięki zaobleniu głowic przetyczkowych na ich szerokości dodatkowo poprawia się pionowa i pozioma wychylność sąsiednich ostrogorynien albo prowadników. Promień zaoblenia na powierzchniach ramieniowych i/lub powierzchniach częściowych może być korzystnie mniejszy od odległości pomiędzy powierzchniami bocznymi głowic przetyczkowych i większy od maksymalnej wysokości trzonu i/lub maksymalnej wysokości głowic przetyczkowych.

Dla montażu przetyczek według wynalazku korzystnym jest, gdy występy ryglujące w kierunku ich czołowych końców w ich górnym i dolnym rejonie zwężają się klinowo. Górny i dolny rejon występów ryglujących może być przy tym płaski na swej szerokości.

Ponadto korzystnie trzon przetyczki może posiadać owalny przekrój i/lub w swym środku może posiadać przewężenie stanowiące miejsce awaryjnego zniszczenia, tak, że przy przeciążeniach złącza przetyczkowego dzięki takim punktom unika się uszkodzenia ostrogorynien albo umieszczonych na nich kieszeni przetyczkowych.

Złącze przetyczkowe według wynalazku charakteryzuje się tym, że posiada baryłkowato zaoblone powierzchnie ramieniowe i powierzchnie przylegania, które przynajmniej w strefie kontaktu z powierzchniami ramieniowymi są płaskie lub tak samo nieco baryłkowate.

Szczególnie korzystnym jest, gdy kieszenie przetyczkowe dla złączy przetyczkowych według wynalazku nie są wykonane identycznie, ale jedna z tych kieszeni posiada na swej tylnej stronie nad4

PL 202 297 B1 laną nasadkę ryglującą obejmującą częściowo odcinek głowicowy dla głowicy przetyczkowej, tak, że poniżej tej nasadki wytworzone jest podcięcie, w które wchodzi występ ryglujący przynależnej głowicy przetyczkowej.

Dla łatwego montażu przetyczki celowym jest, gdy dno kieszeni przetyczkowej z nasadką ryglującą posiada zagłębienie, korzystnie przebiegające ukośnie i pogłębiające się wraz ze wzrastającą odległością od ociosu, aby jeden z dwóch występów ryglujących przy montażu albo demontażu mógł się w nim zagłębić. We współpracy z ukośną ścianą występu ryglującego przetyczka podczas montażu może swą głowicą jednostronnie zostać oparta na dnie kieszeni przetyczkowej i potem wychylona.

Ponadto korzystnie głębokość dna obydwu kieszeni przetyczkowych w kierunku od ich tylnej strony do przedniej znajdującej się na styku sąsiednich kieszeni przetyczkowych może wzrastać, przy czym korzystnie dna obu kieszeni przetyczkowych posiadają pofałdowania.

Celowym jest również, gdy nasadka ryglująca posiada na swej czołowej stronie wchodzącej w odcinek głowicowy kieszeni zagłębienie, korzystnie o zaoblonym dnie, dla umoż liwienia optymalnej wychylności kątowej zaoblonych na swych końcówkach głowic przetyczkowych w stosunku do nasadki ryglującej.

Druga kieszeń z kolei posiada korzystnie na swej tylnej stronie otwarcie do dodatkowego wybrania kieszeniowego, w którym osadzany jest rozłącznie i zaryglowywany wieloczęściowy przetyczkowy element zabezpieczający dla zamocowania drugiego występu ryglującego. Przetyczkowy element zabezpieczający korzystnie całkowicie wypełnia przy tym w osi wybranie kieszeniowe, co zapobiega przesuwaniu się głowicy przetyczkowej w osi w kierunku otworu przelotowego.

Kieszeń przetyczkowa według wynalazku charakteryzuje się tym, że posiada baryłkowato zaoblone powierzchnie przylegania, które przynajmniej w strefie kontaktu z powierzchniami ramieniowymi są płaskie lub mają nieco baryłkowaty kształt.

Szczególnie korzystnym jest, gdy kieszenie przetyczkowe dla złączy przetyczkowych według wynalazku nie są wykonane identycznie, ale jedna z tych kieszeni posiada na swej tylnej stronie nadlaną nasadkę ryglującą obejmującą częściowo odcinek głowicowy dla głowicy przetyczkowej, tak, że poniżej tej nasadki wytworzone jest podcięcie, w które wchodzi występ ryglujący przynależnej głowicy przetyczkowej.

Dla łatwego montażu przetyczki celowym jest, gdy dno kieszeni przetyczkowej z nasadką ryglującą posiada zagłębienie, korzystnie przebiegające ukośnie i pogłębiające się wraz ze wzrastającą odległością od ociosu, aby jeden z dwóch występów ryglujących przy montażu albo demontażu mógł się w nim zagłębić. We współ pracy z ukoś n ą ścianą wystę pu ryglują cego przetyczka podczas montaż u może swą głowicą jednostronnie zostać oparta na dnie kieszeni przetyczkowej i potem wychylona.

Ponadto korzystnie głębokość dna obydwu kieszeni przetyczkowych w kierunku od ich tylnej strony do przedniej znajdującej się na styku sąsiednich kieszeni przetyczkowych może wzrastać, przy czym korzystnie dna obu kieszeni przetyczkowych posiadają pofałdowania.

Celowym jest również, gdy nasadka ryglująca posiada na swej czołowej stronie wchodzącej w odcinek głowicowy kieszeni zagłębienie, korzystnie o zaoblonym dnie, dla umożliwienia optymalnej wychylności kątowej zaoblonych na swych końcówkach głowic przetyczkowych w stosunku do nasadki ryglującej.

Druga kieszeń z kolei posiada korzystnie na swej tylnej stronie otwarcie do dodatkowego wybrania kieszeniowego, w którym osadzany jest rozłącznie i zaryglowywany wieloczęściowy przetyczkowy element zabezpieczający dla zamocowania drugiego występu ryglującego.

Wynalazek został bliżej objaśniony w przykładzie wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia złącze przetyczkowe z przetyczką według wynalazku w widoku z boku na kieszenie przetyczkowe, fig. 2 - przekrój przez kieszenie przetyczkowe z fig. 1 z przetyczką w widoku z boku, fig. 3 - przetyczkę według wynalazku w widoku z góry, fig. 4 - przetyczkę z fig. 3 w widoku z boku, zaś fig. 5 - przekrój wzdłużny V-V z fig. 3.

Figura 1 oraz fig. 2 przedstawiają złącze przetyczkowe 1 stosowane do połączenia nie przedstawionych na rysunku ostrogorynien łańcuchowego przenośnika zgrzebłowego lub prowadników podziemnej maszyny urabiającej, z zachowaniem odporności na zrywanie i wychylności kątowej. Złącze przetyczkowe 1 obejmuje pierwszą kieszeń przetyczkową 2 i drugą kieszeń przetyczkową 3, które zlokalizowane są na sąsiadujących ze sobą ostrogorynnach jako elementy spawane albo jako elementy bezpośrednio na nich nadlane. W każdej kieszeni przetyczkowej 2 i 3 można wyróżnić kieszenie ustalające 4 i 5 dla jednej z dwóch połówek przetyczki 6. Pojedyncza kieszeń ustalająca 4 albo 5 zawiera odcinek kanałowy dla trzonu przetyczki 6, który to odcinek stożkowo zwęża się w kierunku od przednich stron 7 albo 8 kieszeni przetyczkowych i przechodzi w odcinek głowicowy 9 albo 10. Każdy z dwóch

PL 202 297 B1 odcinków głowicowych 9 i 10 posiada ukośnie przebiegające powierzchnie przylegania 11 oraz 12, z których każda skierowana jest ku innej kieszeni przetyczkowej 3 i 2, przy czym górne odcinki tych powierzchni przylegania 11 oraz 12 są zasadniczo płaskie lub nieco baryłkowato zaoblone. Na powierzchniach przylegania 11, 12 kieszeni ustalających 4, 5 opiera się swoimi powierzchniami ramieniowymi 13 przetyczka 6. Powierzchnie ramieniowe 13 zlokalizowane są na zwróconej ku trzonowi 14 strefie głowic przetyczkowych 15, które połączone są tym trzonem 14. Powierzchnie ramieniowe 13 obu głowic przetyczkowych 15 są ukośnie nachylone w kierunku trzonu 14 i posiadają baryłkowo zaoblone powierzchnie. Powierzchnie przylegania 11, 12. kieszeni ustalających 4, 5 i kieszenie ustalające 4, 5 dla trzonu są wykonane wzajemnie identycznie, a głowice przetyczkowe 15 każdorazowo przylegają swoimi powierzchniami ramieniowymi 13 po obu stronach trzonu 14 do odpowiednich powierzchni przylegania 11, 12.

Przetyczka 6 posiada na obu przetyczkowych głowicach 15 występ ryglujący 16, zwężający się klinowo w kierunku swego czoła 17, przy czym zarówno górny rejon 18 jak i dolny rejon 19 występu ryglującego 16 posiadają płaskie powierzchnie i obie są ukośnie nachylone do płaszczyzny poziomej i zbiegają się ku sobie tak, że występ ryglujący 16 zwęża się klinowo w kierunku swego czoła 17. Przetyczka 6 zabezpieczona jest w bocznie otwartych kieszeniach przetyczkowych 2, 3 poprzez występy ryglujące 16 blokowane za pomocą stosownych elementów zabezpieczających. Złącze przetyczkowe 1 według wynalazku obejmuje przy tym jeden na stałe zintegrowany w jednej z kieszeni przetyczkowych element zabezpieczający i jeden rozłączny element zabezpieczający. Stały element zabezpieczający składa się z jednoczęściowej nasadki ryglującej 20 zlokalizowanej na tylnej stronie kieszeni ustalającej 5 kieszeni przetyczkowej 3, przy czym na swej czołowej stronie 21 sięgającej do odcinka głowicowego 10 nasadka 20 posiada zagłębienie dla utrzymania nacisków powierzchniowych pomiędzy końcówkami 22 głowicy przetyczkowej 15 a nasadką ryglującą 20 na możliwie niskim poziomie i umożliwienia ruchów głowicy przetyczkowej 15 na zasadzie przegubu kulowego. Poniżej nasadki ryglującej 20 kieszeń przetyczkowa 3 wyposażona jest w szczelinę przelotową 23, której odcinek denny 24 przebiega skośnie w dół w kierunku ostrogorynny lub prowadnika. Odcinek denny 24 przebiega w istocie równolegle do dolnej strefy 25 nasadki ryglującej 20, co przy montażu sprawia, że przetyczka 6 osadzana jest w kieszeni przetyczkowej 3 pod skosem, przy czym występ ryglujący 16 może stosunkowo głęboko wejść w szczelinę przelotową 23. Przeciwległa kieszeń przetyczkowa 2 posiada na styku z odcinkiem głowicowym 9 otwarcie 26 i wybranie kieszeniowe 27 o kształcie zbliżonym do prostokątnego, w którym rozłącznie osadzany jest wieloczęściowy element zabezpieczający 28, blokujący występ ryglujący 16 przynależnej głowicy przetyczkowej 15. Element zabezpieczający 28 ma postać wkładki 29 i elementu ryglującego 30 połączonych ze sobą złączem śrubowym 31, przy czym element ryglujący 30 posiada nosek ryglujący 32 zaoblony na swej przedniej stronie 33, który podtrzymuje występ ryglujący 16. Element zabezpieczający 28 jest przedmiotem równoległego zgłoszenia patentowego, tak że w tym miejscu nie ma potrzeby bliżej go omawiać.

Konstrukcja przetyczki 6 zostanie bliżej przedstawiona na bazie fig. 3 do fig. 5. Przetyczka 6 wykonana jest w symetrii lustrzanej do pionowo przebiegającej wzdłużnej powierzchni środkowej L i do dzielącej trzon 14 na połowy płaszczyzny środkowej M. Obie głowice przetyczkowe 15 na końcówce 22 zwróconej w kierunku od trzonu 14 wyposażone są w występy ryglujące 16 zwężające się klinowo, co już zostało omówione powyżej. Trzon 14 na swej prawie całej osiowej długości posiada w zasadzie stały owalny przekrój o wysokości T większej od szerokości D. Maksymalna wysokość T na wzdłużnej powierzchni środkowej L w strefie trzonu 14 i w strefie głowic przetyczkowych 15 jest stała. Przetyczka 6 posiada w rejonie trzonu 14 i w rejonach głowic przetyczkowych 15 w swoim górnym 34 i dolnym 35 rejonie zaoblenia o jednakowym promieniu zaoblenia R₂ lub R_u, przy czym obydwa promienie zaoblenia są korzystnie jednakowej wielkości i mają wartość równą 100 mm dla utrzymania położenia środkowych punktów zaoblenia na wzdłużnej środkowej powierzchni L. Trzon 14 posiada na swym środku (fig. 3) wcięcie 36 stanowiące przewężenie grubości D trzonu i będące miejscem awaryjnego zniszczenia.

Zwrócone ku sobie powierzchnie ramieniowe 13 zlokalizowane na przeciwległych głowicach przetyczkowych 15 przebiegają pomiędzy płaskimi i równoległymi do wzdłużnej powierzchni środkowej L powierzchniami bocznymi 37 głowic przetyczkowych 15 i każdorazowo na przejściu w trzon 14 są baryłkowato zaoblone lub wybrzuszone o promieniu zaoblenia R_s. Baryłkowate powierzchnie ramieniowe 13 mogą dzięki temu przetaczać się po przynależnych powierzchniach przylegania 11, 12 (fig. 1) kieszeni ustalających 3, 4 przy wychyleniach kątowych bez powstawania nacisków. Końcówki 22 głowic przetyczkowych 15 posiadają zaoblenia na swoich powierzchniach częściowych 38 ponad występami

PL 202 297 B1 ryglującymi 16, o promieniu zakrzywienia Rk, a na powierzchniach częściowych 39 po bokach występów ryglujących 16 mają zaoblenia o promieniu Rt. W prezentowanym przykładzie wykonania promienie zaoblenia R_s, Rk, R_o i Ru są sobie zasadniczo równe i rozciągają się pomiędzy odległością B obu płaskich powierzchni bocznych 37 a wysokością T trzonu 14. Promień zakrzywienia R_t jest o ok. 20% mniejszy od promienia Rk. Odległość B będąca tu szerokością przetyczki 6 w strefie głowic przetyczkowych 15 jest w przybliżeniu dwa razy większa od grubości D trzonu 14.

Górne rejony 34 głowic przetyczkowych 15 przebiegające pomiędzy obydwoma powierzchniami bocznymi 37 z zaobleniem o promieniu R_o pod którym punkty środka zaoblenia na wzdłużnej środkowej powierzchni L na przejściu w głowicową końcówkę 22 posiadają odcinek przejściowy 40, również zaoblony, przebiegający pomiędzy powierzchniami bocznymi 37 i tworzący ukośne przejście pomiędzy wybrzuszonymi górnymi rejonami 34 głowic przetyczkowych 15 a zasadniczo pionowo skierowanymi głowicowymi końcówkami 22. Ponadto na rysunkach uwidoczniono, że przetyczka 6 wykonana korzystnie jako element kuty posiada zaoblenia na przejściu pomiędzy czterema powierzchniami ramieniowymi 13 a trzonem 14, powierzchniami ramieniowymi 13 a rejonami górnym 34 i dolnym 35, oraz pomiędzy głowicowymi końcówkami 22 a występami ryglującymi 16.

Figura 2 unaocznia, że obie kieszenie przetyczkowe 2, 3 posiadaną nachylone dna 41, 42, a głębokość obydwóch kieszeni ustalających 4, 5 zwiększa się od tyłu w kierunku przodu 8, 7 tak, że tylko głowica przetyczkowa 15 przetyczki 6 posiada bezpośredni kontakt z dnem 41, 42.

Wykonanie obu kieszeni przetyczkowych nadlewanych na ostrogorynnach lub prowadnicach, względnie do nich przyspawanych jako odrębne części ma niezależnie od wykonania przetyczek i złączy przetyczkowych samodzielne znaczenie wynalazcze.

W ramach niniejszego opisu patentowego możliwych jest wiele modyfikacji w ramach przedstawionych zastrzeżeń. Wykonaniem preferowanym jest wykonanie, w którym promienie końcówek głowicowych, powierzchni ramieniowych oraz rejonów górnego i dolnego głowic przetyczkowych są jednakowe, a promień zaoblenia na bokach powierzchni częściowych jest zmniejszony o około 20%. Możliwym są jednak wykonania o innych, zróżnicowanych wielkościach przedmiotowych promieni.

Claims (24)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Przetyczka dla złącza przetyczkowego przeznaczonego dla ostrogorynien łańcuchowego przenośnika zgrzebłowego lub dla prowadników maszyny urabiającej, zwłaszcza struga węglowego, posiadająca dwie głowice przetyczkowe połączone ze sobą jednym, zwężającym się na swej szerokości trzonem, przy czym głowice po swojej stronie zwróconej ku trzonowi posiadają nachylone i skierowane w kierunku trzonu powierzchnie ramieniowe, znamienna tym, że powierzchnie ramieniowe (13) głowic przetyczkowych (15) mają kształt baryłkowaty, zwłaszcza są baryłkowato zaoblone.
2. 2. Przetyczka według zastrz. 1, znamienna tym, że każda z głowic przetyczkowych (15) na swojej końcówce (22) zwróconej w kierunku od trzonu wyposażona jest w wystający osiowo i w przekroju zwężający się w stosunku do niej występ ryglujący (16) i/lub obie głowice przetyczkowe (15) swoimi powierzchniami ramieniowymi (13) i swoimi występami ryglującymi (16) są symetryczne w odniesieniu do płaszczyzny środkowej (M) trzonu (14).
3. 3. Przetyczka według zastrz. 1 albo 2, znamienna tym, że głowice przetyczkowe (15) na swych końcówkach (22) z boku i/lub nad występem ryglującym (16) mają baryłkowaty, zwłaszcza zaoblony kształt, albo posiadają zaoblone powierzchnie częściowe (38, 39).
4. 4. Przetyczka według zastrz. 3, znamienna tym, że promień zaoblenia (Rt) powierzchni częściowych (39) końcówki (22) po bokach występu ryglującego (16) jest równy lub mniejszy od promienia zaoblenia (R_s) powierzchni ramieniowych (13).
5. 5. Przetyczka według zastrz. 3, znamienna tym, że promień zaoblenia (Rk) powierzchni częściowej (38) końcówki (22) ponad występem ryglującym (16) jest równy lub bardzo zbliżony do promienia zaoblenia (R_s) powierzchni ramieniowych (13).
6. 6. Przetyczka według zastrz. 1 albo 2, znamienna tym, że głowice przetyczkowe (15) mają płaskie zewnętrzne powierzchnie boczne (37), które są równoległe do przetyczkowej płaszczyzny wzdłużnej (L).
7. 7. Przetyczka według zastrz. 1, znamienna tym, że baryłkowate zaoblenia na powierzchniach ramieniowych (13) przebiegają z zachowaniem stałego promienia zakrzywienia (R_s) od trzonu (14) aż do powierzchni bocznych (37).

   PL 202 297 B1
8. 8. Przetyczka według zastrz. 3, znamienna tym, że zaoblenia na końcówkach (22) przebiegają ze stałym promieniem zaoblenia (Rk, Rt) na przestrzeni powierzchni częściowych (38) w górę oraz na przestrzeni powierzchni częściowych (39) po bokach występów ryglujących (16).
9. 9. Przetyczka według zastrz. 1 albo 2, znamienna tym, że głowice przetyczkowe (15) w swoim dolnym rejonie (35) i/lub w swoim górnym rejonie (34) pomiędzy powierzchni bocznymi (37) są zaoblone, przy czym korzystnie promień zaoblenia (R₂, Ru) w dolnym rejonie (35) i/lub w górnym rejonie (34) jest równy promieniowi zaoblenia (R_s) powierzchni ramieniowych (13).
10. 10. Przetyczka według zastrz. 1 albo 2, znamienna tym, że promień zaoblenia (R_s) powierzchni ramieniowych (13) i/lub powierzchni częściowych (38, 39) jest mniejszy niż odległość (B) pomiędzy powierzchniami bocznymi (37) na głowicach przetyczkowych (15), a jednocześnie jest większy od maksymalnej wysokości (T) trzonu (14) i/lub maksymalnej wysokości (T) głowic przetyczkowych (15).
11. 11. Przetyczka według zastrz. 2, znamienna tym, że występy ryglujące (16) zwężają się stożkowo w swym górnym i dolnym rejonie (18, 19) w kierunku swych czołowych końcówek (17) i korzystnie mają płaskie ścianki boczne.
12. 12. Przetyczka według zastrz. 1, znamienna tym, że trzon (14) przetyczki (6) posiada owalny przekrój poprzeczny i/lub w swym środkowym odcinku wyposażony jest w zwężenie (36), będące miejscem awaryjnego zniszczenia.
13. 13. Złącze przetyczkowe dla ostrogorynien przenośników zgrzebłowych ścianowych lub prowadników maszyn urabiających, w szczególności strugów węglowych, stosowanych w górnictwie podziemnym, posiadające otwarte z boku kieszenie przetyczkowe, w których z zachowaniem luzu osadzane są jednoczęściowe przetyczki mające postać dwóch głowic połączonych ze sobą trzonem, który posiada przewężenie na swej szerokości, przy czym głowice przetyczkowe na swych stronach zwróconych ku trzonowi posiadają nachylone w kierunku tego trzonu powierzchnie ramieniowe, współpracujące z przynależnymi im, skośnymi powierzchniami przylegania w kieszeniach przetyczkowych, znamienne tym, że powierzchnie ramieniowe (13) posiadają baryłkowaty kształt, zwłaszcza są baryłkowato zaoblone, a powierzchnie przylegania (11, 12) co najmniej w rejonie stref kontaktowych z powierzchniami ramieniowymi (13) są płaskie lub mają baryłkowaty kształt.
14. 14. Złącze przetyczkowe według zastrz. 13, znamienne tym, że jedna z dwóch kieszeni przetyczkowych (3) dla jednej z dwóch głowic przetyczkowych (15) posiada nadlaną nasadkę ryglującą (20), częściowo wchodzącą w odcinek głowicowy (10) dla głowicy przetyczkowej (15), przy czym pod przedmiotową nasadką ryglującą (20) wykonane jest podcięcie dla występu ryglującego (16) przetyczki (6).
15. 15. Złącze przetyczkowe według zastrz. 14, znamienne tym, że dno (24) kieszeni przetyczkowej (3) z nasadką ryglującą (20) poniżej tej nasadki (20) przebiega skośnie ku dołowi.
16. 16. Złącze przetyczkowe według zastrz. 13 albo 14, albo 15, znamienne tym, że głębokość kieszeni ustalających (4, 5) obu kieszeni przetyczkowych (2, 3) wzrasta od ich tyłu w kierunku ich przodu (7, 8) zlokalizowanego na rynnie pomiędzy sąsiednimi kieszeniami przetyczkowymi (2, 3), przy czym korzystnie dno (41, 42) obu kieszeni przetyczkowych (2, 3) jest pofałdowane.
17. 17. Złącze przetyczkowe według zastrz. 14 albo 15, znamienne tym, że nasadka ryglująca (20) na swej czołowej stronie (21) wchodzącej do odcinka głowicowego (10) posiada zagłębienie, którego dno korzystnie ma kształt zaoblony.
18. 18. Złącze przetyczkowe według zastrz. 13 albo 14, albo 15, znamienne tym, że jedna z dwóch kieszeni przetyczkowych w rejonie swojej tylnej strony posiada otwarcie (26) do dodatkowego wybrania kieszeniowego (27), w którym osadzany jest rozłącznie wieloczęściowy przetyczkowy element zabezpieczający (28), blokujący drugi występ ryglujący (16) przetyczki (6).
19. 19. Kieszeń przetyczkowa dla złącza przetyczkowego, nadlana bądź przyspawana do ostrogorynien przenośników zgrzebłowych ścianowych lub prowadników maszyn urabiających, w szczególności strugów węglowych, stosowanych w górnictwie podziemnym, posiadająca boczne otwarcie, w którym z zachowaniem luzu osadzana jest jednoczęściowa przetyczka mająca postać dwóch głowic połączonych ze sobą trzonem, posiadającym przewężenie na swej szerokości, przy czym głowice przetyczkowe na swych stronach zwróconych ku trzonowi posiadają nachylone w kierunku tego trzonu powierzchnie ramieniowe, współpracujące z przynależnymi im, skośnymi powierzchniami przylegania w kieszeniach przetyczkowych, znamienna tym, że powierzchnie przylegania (11, 12) co najmniej w rejonie stref kontaktowych z powierzchniami ramieniowymi (13) głowic przetyczkowych (15) są płaskie lub mają baryłkowaty kształt.
20. 20. Kieszeń według zastrz. 19, znamienna tym, że w rejonie swojego jednego odcinka głowicowego (10) dla jednej z dwóch głowic przetyczkowych (15) posiada nadlaną nasadkę ryglującą (20),

    PL 202 297 B1 przy czym pod przedmiotową nasadką ryglującą (20) wykonane jest podcięcie dla występu ryglującego (16) przetyczki (6).
21. 21. Kieszeń według zastrz. 20, znamienna tym, że dno (24) kieszeni przetyczkowej (3) z nasadką ryglującą (20) poniżej tej nasadki (20) przebiega skośnie ku dołowi.
22. 22. Kieszeń według zastrz. 19 albo 20, albo 21, znamienna tym, że głębokość kieszeni ustalających (4, 5) wzrasta od ich tyłu w kierunku ich przodu (7, 8) zlokalizowanego pomiędzy sąsiednimi rynnami, przy czym korzystnie dno (41, 42) kieszeni jest pofałdowane.
23. 23. Kieszeń według zastrz. 20 albo 21, znamienna tym, że nasadka ryglująca (20) na swej czołowej stronie (21) wchodzącej do odcinka głowicowego (10) posiada zagłębienie, którego dno korzystnie ma kształt zaoblony.
24. 24. Kieszeń według zastrz. 19 albo 20, albo 21, znamienna tym, że w rejonie swojego drugiego odcinka głowicowego (9) w rejonie swojej tylnej strony posiada otwarcie (26) do dodatkowego wybrania kieszeniowego (27), w którym osadzany jest rozłącznie wieloczęściowy przetyczkowy element zabezpieczający (28), blokujący drugi występ ryglujący (16) przetyczki (6).