PL202248B1 - Mechanizm prowadzenia struga urabiającego napędzanego łańcuchem - Google Patents

Abstract

Wynalazek dotyczy konstrukcji mechanizmu prowadzenia struga urabiającego napędzanego łańcuchem, przydatnego zwłaszcza w strugowych technikach urabiania węgla kamiennego. W mechanizmie każda z prowadnic strugowych (20, 30), składająca się z trzech elementów posiada część środkową (21, 31) i dwie przynależne jej części skrajne (22, 23, 32, 33), wykonane w postaci jednoczęściowych elementów. Części skrajne (22, 23, 32, 33) maja nadlane, otwarte od strony odciosowej kieszenie przetyczkowe (24, 25, 34, 35) przeznaczone dla sworzni przetyczkowych (1). Korzystnie każda część środkowa (21, 31) wyposażona jest w otwór inspekcyjny (38) zamykany pokrywa (40), natomiast każda część skrajna (22, 23, 32, 33) posiada wypust zakładkowy oraz odpowiadające mu wybranie. Złącza przetyczkowe wyposażone są w przetyczki (1) z głowicami (16) zlokalizowanymi na obu końcach prztyczki (1). Głowice (16) przetyczek (1) posiadają języczki (17), dzięki czemu element zabezpieczający znajduje się tylko na jednym końcu przetyczki.

Description

Przedmiotem wynalazku jest mechanizm prowadzenia struga urabiającego napędzanego łańcuchem, znajdujący zastosowanie w szczególności w strugowych urządzeniach urabiających kopalń węgla kamiennego.

W eksploatacji podziemnej węgla kamiennego stosowane są urzą dzenia strugowe bazują ce na przenośnikach zgrzebłowych łańcuchowych typu ciężkiego, wykorzystywanych jako przenośniki ścianowe i przenośniki podścianowe. Dla techniki strugowej ostrogorynny przenośnika zgrzebłowego wyposażone są w prowadnice strugowe, po których przemieszcza się wzdłuż urabianego ociosu strug, oraz kanały łańcuchowe prowadzące napędzający strug łańcuch bez końca. W nowoczesnych, wysoko wydajnych urządzeniach strugowych strug prowadzony jest systemem wymuszonym po prowadnicy strugowej przenośnika zgrzebłowego ścianowego. Istnieje przy tym wiele środków znanych ze stanu techniki, mających na celu wzmocnienie ostrogorynien przenośnika zgrzebłowego i prowadnic strugowych, podlegających wzmożonym obciążeniom w związku ze stale wzrastającą wydajnością przenośników zgrzebłowych i strugów urabiających w wysoko wydajnych kompleksach ścianowych. Znanym jest rozwiązanie, na przykład z niemieckiego opisu patentowego DE 36 27 733, w którym prowadnice strugowe zlokalizowane są po stronie odzawałowej przenośnika zgrzebł owego ścianowego, z podchwytem miecza prowadzącego strug węglowy, zlokalizowany po stronie odociosowej przenośnika.

Znana jest również, na przykład z niemieckiego opisu patentowego DE 32 44 038 A1 podstawowa konstrukcja wykorzystywanych w praktyce prowadnic strugowych. W prowadnicach strugowych takiego typu dla wzmocnienia poszczególnych prowadnic i podniesienia żywotności całego agregatu strugowego, cała ostrogorynna wraz z prowadnicami wykonana jest jako element trzyczęściowy, w którym wyróżnia się część środkową i dwie części skrajne. Przynajmniej odociosowe części skrajne prowadnic strugowych wykonane są z jednoelementowych odlewów o wysokiej wytrzymałości, które przyspawane są do ostrogorynny i części środkowej. W prowadnicach, względnie ostrogorynnach tego typu, zarówno prowadnice po stronie odociosowej, jak i blacha denna przenośnika, a także odzrobowa strona zastawki wykonane są trzyczęściowo, z zastosowaniem elementów złącznych wykonanych w postaci sworzni osadzanych w wykonanych dla nich otworach przechodzących przez zastawki w ślizgi dystansowe w częściach skrajnych prowadnic. Takie rozwiązania wymagają wyjątkowo wysokich nakładów związanych z montażem prowadnic i nie są pewne ruchowo.

Celem wynalazku jest opracowanie takiej konstrukcji mechanizmu prowadzenia struga urabiającego napędzanego łańcuchem, w szczególności dla struga ślizgowego, stosowanego w wysoko wydajnych kompleksach urabiających, który zabezpieczy niskie koszty wykonania przy zagwarantowaniu dużej wydajności w warunkach zastosowania napędów dużej mocy.

Istota wynalazku polega na tym, że części skrajne prowadnic strugowych posiadają nadlane, otwarte od strony ociosowej kieszenie ustalające, w których osadzane są wysoko wytrzymałe przetyczki, spełniające rolę elementów złącznych.

Dla zwiększenia odporności prowadnic strugowych na zużycie każda część skrajna posiada korzystnie obwodowo zamknięty górny kanał łańcuchowy, przy czym jego górny odcinek po jednej stronie wyposażony jest w wypust zakładkowy, a po drugiej stronie posiada odpowiednie wybranie na taki wypust zakładkowy. Zakładki na częściach skrajnych, sąsiadujących ze sobą prowadnic względnie ostrogorynien strugowych w sposób istotny minimalizują tarcia pomiędzy nimi przy wychyleniach kątowych powodowane przedostawaniem się w te obszary miału węglowego.

Korzystnym jest, gdy wypust zakładkowy i odpowiadające mu wybranie mają kształt pierścieniowy, dzięki czemu tworzą połączenie samocentrujące, uszczelniające przy tym górny kanał łańcuchowy, co przyczynia się do dalszego zmniejszania podatności części skrajnych na zużycie.

W preferowanym wykonaniu pierścień centrujący jest stożkowo zbież ny w kierunku swego czoła i/lub jest sfazowany, podczas gdy wybranie centrujące w miarę wzrostu jego głębokości wykazuje również stożkową zbieżność i/lub na swym dnie jest pogłębione, dzięki czemu przez te współpracujące elementy nie są przenoszone siły działające poprzecznie.

Celowym jest ponadto, gdy jedna z części skrajnych ponad swym odcinkiem górnego kanału łańcuchowego lub w strefie graniczącej z odcinkiem górnego kanału łańcuchowego posiada język zakładkowy, a druga część skrajna wyposażona jest w stosowne wcięcie zakładkowe, w które wchodzi język zakładkowy i odciąża zakładki nad kanałami łańcuchowymi od działania sił poprzecznych.

PL 202 248 B1

Części środkowe prowadzenia strugowego mogą być wykonane w formie jednoczęściowych odlewów z obwodowo zamkniętym górnym kanałem łańcuchowym, co również minimalizuje przedostawanie się i gromadzenie pyłu węglowego w tym kanale.

Dla celów inspekcyjnych oraz ułatwienia montażu przedziału dolnego łańcucha strugowego pożądanym jest, aby w przynajmniej niektórych prowadnicach strugowych część środkowa wykonana była z odlewanej podstawy z otworem inspekcyjnym, który może być zamykany rozłącznie mocowaną pokrywą, przy czym w pozycji zamknięcia zewnętrzna strona pokrywy winna łączyć się z zewnętrzną strona części skrajnych i z zewnętrzną strona części środkowej.

Korzystnym jest również, gdy pomiędzy odcinkiem górnego kanału łańcuchowego w odlewanej podstawie, a odcinkiem dolnego kanału łańcuchowego jest otwór denny, zamykany wymiennymi elementami, zwłaszcza rusztem z otworami przelotowymi dla pyłu i miału węglowego. Wkładka rusztowa zapewnia to, że pył i miał węglowy z prawie całkowicie zamkniętego górnego kanału łańcuchowego odprowadzony zostaje do dolnego kanału łańcuchowego, a stąd usunięty w czasie pracy struga. Poza tym wyjmowana wkładka rusztowa zastępuje nie istniejący w odlewanej podstawie ślizg dystansowy w strefie otworu dennego.

Przy takim wykonaniu najlepiej jest, gdy element wymienny, zwłaszcza w postaci rusztu, ma górną stronę wykonaną w postaci zaokrąglonej rynny dla zamknięcia górnego kanału łańcuchowego.

Szczególnie korzystnym jest takie wykonanie, w którym element wymienny, zwłaszcza wkładka rusztowa na swych przednim i tylnym wzdłużnych bokach posiada wysunięte noski, a odlewana podstawa posiada krawędziowo otwarte ku otworowi dennemu nacięcia kieszeniowe dla nosków. Przez to wkładka może być osadzana w otworze dennym i tam zaryglowywana bez dodatkowych elementów mocujących, bądź śrub, które wymagałyby użycia stosownych narzędzi, jako że jest ona mocowana na wcisk w dół i w kierunku biegu łańcucha strugowego.

Celowym jest także, gdy wkładka, zwłaszcza w postaci rusztu, na swym przednim wzdłużnym boku ma wykonany stopień, na którym po środku znajduje się wysunięty do przodu nosek.

Dla takiego wykonania korzystnie pokrywa na swej tylnej stronie posiada zaokrąglony odcinek dla ograniczenia odcinka górnego kanału łańcuchowego i/lub w dolnej części znajduje się przynajmniej jeden próg wzdłużny, który w stanie zmontowania przylega do stopnia elementu wymiennego, dzięki czemu wkładka w otworze dennym mocowana jest przez osadzenie pokrywy otworu inspekcyjnego.

Ryglowanie pokrywy na odlewanej podstawie realizowane jest najprościej w ten sposób, że pokrywa a swej przedniej stronie posiada wgłębienia dla nosków ryglujących łbów śrub zaciskowych, przy czym śruby zaciskowe w dolnej części poniżej łbów posiadają gwintowany trzon i za pomocą nakrętki skręcane są od strony odociosowej z odlewana podstawą.

Dla uniknięcia niezamierzonego zluzowania pokrywy w wyniku wibracji powstających w czasie pracy urządzenia strugowego pokrywa między dwoma wgłębieniami posiada otwór mocujący dla elementu zabezpieczającego.

W szczególnie korzystnym wykonaniu trzycz ęściowa prowadnica strugowa sama stanowi stronę odociosową ostrogorynny przenośnika, natomiast do tylnej wewnętrznej powierzchni tej prowadnicy strugowej zamocowana jest na sztywno, na przykład przyspawana, jednoczęściowa blacha pośrednia, ewentualnie również jednoczęściowa blacha denna, rozciągająca się przez część środkową i części skrajne.

Celowym ze względu na ułatwienie montażu jest takie wykonanie, w którym część środkowa i części skrajne na swych powierzchniach wewnętrznych, skierowanych ku środkowi przenośnika, posiadają wystające, nadlane stopnie, do których przyspawana jest blacha pośrednia.

Ponadto korzystnie dno przedziału dolnego ostrogorynny może mieć postać wygiętej i przyspawanej blachy dennej, rozciągającej się na długości części środkowej i obu części skrajnych prowadnicy strugowej każdej ostrogorynny. Dzięki temu można zrezygnować z zastosowania specjalnych profili w przedziale dolnym przenoś nika zgrzebł owego dla prowadzenia zgrzebeł , co przyczynia się do dalszej redukcji kosztów wykonania.

Ze względów ruchowych pożądanym jest, aby pod blachą denną, zarówno od strony odociosowej, jak i odzawałowej przyspawane były żebra, przy czym żebra od strony odzawałowej w swej części spągowej winny być zakrzywione łukowo, co ułatwia przemieszczanie przenośnika po spągu przy przekładce urządzenia strugowego.

Celowym jest również, dla uniknięcia wypadania, bądź samoczynnego luzowania się przetyczek łączących prowadnice strugowe, żeby złącza przetyczkowe wyposażone były w przetyczki z głowicami zlokalizowanymi na obu końcach przetyczki. Głowice przetyczkowe mogą równocześnie posiadać

PL 202 248 B1 języczki, które po jednej stronie wchodzą w odpowiednie szczeliny w kieszeniach przetyczkowych, tak że element zabezpieczający musi znajdować się tylko na jednym końcu przetyczki.

Dodatkowo korzystnym jest, gdy przedział górny ostrogorynien wykonany jest w postaci wymiennych rynien, co w zdecydowany sposób wpływa na obniżenie kosztów eksploatacyjnych urządzenia strugowego.

Zasadniczą zaletą mechanizmu według wynalazku jest to, że części środkowe prowadnicy strugowej mogą być elementami produkcji wielkoseryjnej, podczas gdy przystosowaniu do zróżnicowanych szerokości różnych elementów złącznych podlegają wyłącznie części skrajne. Elementami złącznymi prowadnic strugowych są przy tym złącza przetyczkowe, zamiast złączy sworzniowych, osadzane w kieszeniach przetyczkowych nadlanych na częściach skrajnych, stanowiących integralny ich element, nie wymagający dodatkowej obróbki. Zatem przy zachowaniu trzyczęściowej budowy prowadnic strugowych osiąga się znaczne oszczędności kosztów wykonania mechanizmu według wynalazku, przy jednoczesnej możliwości wykorzystywania napędów strugowych dużej mocy bez obawy o uszkodzenie elementów złącznych. Rozwią zanie wedł ug wynalazku przyczynia si ę również do istotnego przedłużenia żywotności urządzenia strugowego poprzez ograniczenie możliwości powstania uszkodzenia elementów prowadzenia strugowego.

Wynalazek został bliżej objaśniony w przykładzie wykonania na rysunku, gdzie fig. 1 przedstawia dwie połączone ze sobą ostrogorynny z prowadnicami strugowymi w widoku z góry z częściowym przekrojem, fig. 2 - ostrogorynny i prowadnice strugowe w widoku od strony ociosu, fig. 3 - ostrogorynnę z prowadnicą strugową w widoku bocznym z częściowym przekrojem poprzecznym, fig. 4 fragment ostrogorynny i prowadnicy strugowej w przekroju poprzecznym płaszczyzną I - I, zaznaczonym na fig. 1, fig. 5 - pokrywę górnego kanału łańcuchowego w widoku perspektywicznym, fig. 6 pokrywę górnego kanału łańcuchowego w widoku czołowym od strony dolnego kanału łańcuchowego, fig. 7 - pokrywę górnego kanału łańcuchowego w przekroju poprzecznym wzdłuż płaszczyzny II - II zaznaczonej na fig. 6 oraz fig. 8 - śrubę zaciskową do mocowania tej pokrywy w widoku bocznym.

Połączone ze sobą sworzniami przetyczkowymi 1 sąsiadujące ostrogorynny 2, 3 (fig. 1, fig. 2) mają zachowaną odpowiednią wytrzymałość na rozrywanie z jednoczesnym zapewnieniem wymaganej względami technologicznymi wychylności kątowej w oznaczonym zakresie. Każda z tych ostrogorynien 2, 3 wyposażona jest w odpowiadające jej prowadnice strugowe 20, 30, po których odbywa się ruch wymuszony nie narysowanego struga ślizgowego, będącego w tym przypadku urządzeniem urabiającym caliznę węglową. Ostrogorynny 2, 3 wykonane są względem siebie identycznie, przy czym mogą mieć różną od opisanej konstrukcję prowadnic strugowych 20, 30. W opisywanej konstrukcji (fig. 3) ostrogorynny 2, 3 posiadają od strony odzawałowej profilowaną pobocznicę 4 z wystającymi ponad nią elementami uzbrojenia 5, przy czym profilowane ich pobocznicę 4 za pośrednictwem blach dennych 6 i blach pośrednich 7 połączone są z prowadnicami strugowymi 20, 30 w konstrukcję odporną na zginanie. Blacha pośrednia 7 stanowi element współpracujący z rynną 8 przedziału górnego, wykonaną jako element wymienny, szybko zużywający się pod wpływem tarcia urobku przemieszczanego nie narysowanymi zgrzebłami przenośnika i podlegającą wymianie przez wyjmowanie w górę z ostrogorynny 2, 3. Zakrzywiona blacha denna 6, dolna powierzchnia blachy pośredniej 7, a także ograniczenia boczne w postaci wewnętrznej powierzchni 9 profilowanej pobocznicy 4 oraz wewnętrznej powierzchni 10 prowadnicy strugowej 20, 30 ograniczają przedział dolny 11 przenośnika, w którym odbywa się ruch powrotny nie narysowanego łańcucha zgrzebłowego. Poniżej przedziału dolnego 11 ostrogorynny 2, 3 mają przyspawane od strony odzawałowej żebra 12, które w swej dolnej części 12 są łukowato zakrzywione, stanowiące nie tylko odzawałowe usztywnienie pomiędzy blachą denną 6 a oprofilowaną pobocznicą 4, ale są także odociosowymi wspornikami dla agregatu strugowego. Od strony ociosu pod prowadnicami strugowymi 20, 30 i odgiętą blachą denną 6 przyspawane są kolejne żebra 13. Dla ułatwienia spawania blachy pośredniej 7 oraz blachy dennej 6 zarówno profilowane pobocznice 4, jak i prowadnice strugowe 20, 30 posiadają na swych zwróconych ku sobie powierzchniach wewnętrznych stopnie 14, 15.

Wynalazek dotyczy przede wszystkim wieloczęściowej budowy prowadnic strugowych 20, 30 ostrogorynien 2, 3. Zarówno prawa prowadnica strugowa 20, jak i lewa prowadnica strugowa 30 zbudowana jest z trzech połączonych ze sobą części (fig. 1, fig. 2), przy czym obydwie prowadnice strugowe 20, 30 posiadają wzdłużną część środkową 21, 31, do której na obu końcach dospawane są części skrajne 22, 23 względnie części skrajne 32, 33, wykonane w postaci odlewów i posiadające nadlane, zintegrowane ustalające kieszenie przetyczkowe 24,25 względnie kieszenie przetyczkowe 34, 35. Prowadnice strugowe 20, 30 różnią się jedynie wykonaniem swych części środkowych 21, 31,

PL 202 248 B1 podczas gdy odlewane części skrajne 22, 32 względnie części skrajne 23, 33 są wykonane wzajemnie identycznie. Części skrajne 22, 32 posiadają połowy kieszeni ustalających 24, 34 z podgięciami od strony ociosu, w których kształtowo rygluje się bez żadnych dodatkowych elementów zabezpieczających, przedstawioną na rysunkach zawsze lewą głowicę 16 sworznia przetyczkowego 1 wraz z jej języczkiem 17. Odpowiednio druga połowa kieszeni przetyczkowej 25, 35 obejmuje przedłużenie 26, dla rozłącznego, zabezpieczającego elementu przetyczkowego 18, który przechwytuje języczek 17 z drugiej głowicy 16 sworznia przetyczkowego 1.

Zarówno części skrajne 22, 23, 32, 33, jak i części środkowe 21, 31 prowadnic strugowych 20, 30 każdorazowo (fig. 1, fig. 3 i fig. 4) wyposażone są w górny kanał łańcuchowy 19A, 19C względnie 19D dla biegu wstecznego łańcucha strugowego, jak i dolny kanał łańcuchowy 19B dla przedziału roboczego łańcucha strugowego. Dolny kanał łańcuchowy 19B otwarty jest od strony ociosowej, dzięki czemu strug za pomocą nie narysowanych ramion sięgających do dolnego kanału łańcuchowego 19B i tam połączony z łańcuchem napędowym struga, może być prowadzony po ograniczające dolny kanał łańcuchowy 19B od strony ociosu szynie ślizgowej 50 prowadnic strugowych 20, 30. Strug prowadzony jest jednocześnie po torze ślizgowym 51 wystającym w kierunku ociosu poza szynę ślizgową 50 na wszystkich prowadnicach strugowych 20, 30. Górny kanał łańcuchowy 19A ma przekrój okrągły i jest obwodowo zamknięty.

Części skrajne 22, 32 prowadnic strugowych 20, 30 (fig. 1, fig. 3) posiadają sworzeń centrujący wystający poza czołowe powierzchnie tych części skrajnych 22, 32 i sięgający do odpowiednich wybrań centrujących w częściach skrajnych 23, 33 prowadnic strugowych 20, 30. Części skrajne 22, 32 wyposażone są również w wystający poza ich czołową powierzchnię pierścień centrujący 27, 37, który wykazuje stożkową zbieżność w kierunku swego wierzchołka i sięgający do odpowiednio dopasowanego stożkowo zbieżnego wybrania centrującego w częściach skrajnych 23, 33. Stożkowo zbieżne centrowanie 27, 37 ma na swym przednim końcu sfazowanie, a stożkowo zbieżne wybranie centrujące 28 posiada odpowiednie zagłębienie. W ten sposób między pierścieniem centrującym 27, a wybraniem centrującym 28 powstają powierzchnie przylegania uniemożliwiające gromadzenie się pyłu węglowego. Pierścienie centrujące 27, 37 tworzą przy tym przedłużenie odcinka górnego kanału łańcuchowego 19A poza przynależną część skrajną 22, 32, dzięki czemu przy wychyłach kątowych na ociosie pomiędzy dwoma sąsiednimi prowadnicami strugowymi 20, 30 w obrębie górnego kanału łańcuchowego 19A między te prowadnice 20, 30 nie przedostaje się miał i pył węglowy. Siły poprzeczne pomiędzy ostrogorynnami 2, 3 względnie ich prowadnicami strugowymi 20, 30 korzystnie nie są przenoszone przez współpracujące ze sobą pierścienie centrujące 27, 37 i wybrania centrujące 28 lecz wyłącznie przez sworznie centrujące 52 i przynależne im wybrania, a także przez języki zakładkowe oraz wcięcia zakładkowe 54 przed górnym kanałem łańcuchowym 19A.

Jak widać na rysunku (fig. 1) obydwie ostrogorynny 2, 3 różnią się między sobą jedynie budową i ukształtowaniem części środkowych 21, 31 prowadnic strugowych 20, 30. Wykonana w postaci odlewu część środkowa 21 na całej swej długości wykazuje stały przekrój z obwodowo zamkniętym górnym kanałem łańcuchowym 19C, przy czym na przejściu górnego kanału łańcuchowego 19A w górny kanał łańcuchowy 19C w części środkowej 21 wykonane są stożkowe względnie sfazowane obwodowo stożkowe rozszerzenia 29A bądź 29B, dzięki którym w miejscu spawania części skrajnych 22, 23 z częściami środkowymi 21 nawet przy niedokładnościach montażowych umożliwiony jest swobodny, płynny przelot łańcucha strugowego. Części środkowe 31 różnią się też od części środkowych 21 tym, że posiadają otwór inspekcyjny 38 wykonany w tworzącym rampę załadowczą odociosowym odcinku 38A odlewanej podstawy 39 tej części środkowej 31. Przez otwór inspekcyjny 38 dostępna jest przebiegająca w górnym kanale łańcuchowym 19A, 19D nitka łańcucha strugowego, a otwór inspekcyjny zamykany jest pokrywą 40, zaryglowaną w otworze inspekcyjnym 38 za pomocą dwóch śrub zaciskowych 60. Przez otwór inspekcyjny 38 zapewniony jest również dostęp (fig. 1, fig. 4) do dolnego kanału łańcuchowego 19B, jako że odlewana podstawa 39 dodatkowo oprócz tego otworu 38 posiada również otwór denny 55 na przejściu górnego kanału łańcuchowego 19D do dennego kanału łańcuchowego 19B. Otwór denny 55 zamykany jest wkładką 70 mającą postać wkładanego rusztu.

Budowa odlewanej podstawy 39, pokrywy 40, śrub zaciskowych 60 i wkładki 70 w postaci rusztu została dodatkowo objaśniona rysunkami (fig. 4, fig. 5, fig. 6, fig. 7 i fig. 8). Pokrywa 40 (fig. 5) na swej przedniej stronie 41 wyprofilowana jest odpowiednio do zakrzywienia odociosowego odcinka 38A części środkowej 31, pełniącego rolę rampy załadowczej, podczas gdy dolna strona 42 pokrywy 40 zakrzywiona jest półkoliście, uzupełniająco do zaokrąglonej formy górnego kanału łańcuchowego 19D w części środkowej 31. Pokrywa 40 posiada w swej dolnej strefie dwa progi wzdłużne 43, 44,

PL 202 248 B1 rozmieszczone w odstępie większym od głębokości szyny ślizgowej 50 (fig. 4). Przedni, wzdłużny próg 43 przylega do wykonanej w górnej części szyny ślizgowej 50 wzdłużnej listwy 56, przy czym pokrywa 40 w otworze 38 zaryglowana jest prostopadle do przelotu łańcucha strugowego w sposób przeciwdziałający poziomym jej przesunięciom. Tylny wzdłużny próg 44 od strony ociosu leży na wykonanym po środku wkładanego rusztu 70 nosku 71, przez co ten ruszt od strony ociosu jest zaryglowany w otworze dennym 55. Nosek 71 stanowi przy tym przedłużenie stopnia 72 na przednim wzdłużnym boku 73 rusztu 70 i osadzony jest naprzeciw koliście zakrzywionej, górnej strony 74 rusztu 70.

Tylna strona 42 pokrywy 40 po stronie górnej kończy się zaokrąglonym noskiem 45, rozciągającym się na długości pokrywy 40, a powyżej zlokalizowany jest próg ryglujący 46 dla rozłącznego mocowania pokrywy 40 w otworze inspekcyjnym 38. W progu ryglującym 46 wykonane są przy tym dwa prostokątne wgłębienia 47, w które wchodzą łby 61 śrub zaciskowych 60 swoimi noskami ryglującymi 62 mającymi w przekroju kształt prostokątny, wysuniętymi ponad gwintowany trzon 63 (fig. 8). Noski ryglujące 62 poprzez nakrętki 64 nakręcane na gwintowane trzony 63, przechodzące na wskroś od strony odzawałowej przez otwory w odlewanej podstawie 39 w strefie wgłębień 47, dociągane są do przedniej strony odlewanej podstawy 39. Przy tym odcinki denne 48 wgłębień 47 zaciśnięte zostają pomiędzy noskami ryglującymi 62 łbów 61 śrub zaciskowych 60, a przednią stroną podstawy 39, mocując pokrywę 40 na jej progu ryglującym 46. Dla zabezpieczenia śrub zaciskowych 60 oraz mocowania pokrywy 40, podstawa 39 zakończona jest szyną 57 mającą w przekroju kształt teownika. Ponadto pośrodku progu ryglującego 46 pokrywy 40, pomiędzy prostokątnymi wgłębieniami 47 znajduje się otwór mocujący 49 dla nie narysowanego elementu zamykającego.

Ruszt 70 jest wkładany do otworu dennego 55 podstawy 39 i nie wymaga dodatkowego mocowania złączami śrubowymi (fig. 6, fig. 7). Oprócz stopnia 72 i noska 71, które dociskane są jednym z progów wzdłużnych 44 pokrywy 40 do zwężającej się w dół ściany ograniczającej otwór denny 55, ruszt 70 posiada na swym tylnym, wzdłużnym boku 75 dwa inne odzawałowe noski 76, wysunięte w tył na górnym końcu rynnowej górnej strony 74. Ruszt 70 wyposażony jest ponadto we wzdłużne szczeliny 77, stanowiące otwory przelotowe dla pyłu węglowego z górnego kanału łańcuchowego 19D. Nosek 71 ma również otwór 78 dla zakładania, bądź zdejmowania narzędzia montażowego, służącego do manipulowania rusztem 70. Jak uwidocznione zostało na rysunku (fig. 1), ruszt 70 swymi odzawałowymi noskami 76 osadzony jest w krawędziowo otwartych nacięciach kieszeniowych 58 przy czym noski 76 są tak osadzone, że ruszt 70 od strony zawałowej w stanie zmontowania zabezpieczony jest przed ruchami w płaszczyźnie pionowej i w kierunku zgodnym z osiowym biegiem łańcucha strugowego.

Claims (20)

1. Mechanizm prowadzenia struga urabiającego napędzanego łańcuchem, posiadający wieloczęściową prowadnicę, której części połączone są ze sobą za pomocą elementów złącznych z zachowaniem wymaganej odporności na zrywanie i możliwości wychylności kątowej, przy czym każda z prowadnic posiada część środkową ze zlokalizowanymi jeden nad drugim kanałami prowadzącymi dla łańcucha napędowego, na obu końcach której zamocowana jest na sztywno część skrajna wykonana jako jednoelementowy odlew z przebiegającymi jeden nad drugim odcinkami kanałów łańcuchowych rozdzielonymi ślizgiem dystansującym, znamienny tym, że części skrajne (22, 23, 32, 33) posiadają nadlane, otwarte od strony odociosowej kieszenie ustalające (24, 25, 34, 35) przeznaczone dla złączy przetyczkowych, spełniających rolę elementów złącznych.

2. Mechanizm według zastrz. 1, znamienny tym, że każda część skrajna (22, 23, 32, 33) posiada korzystnie obwodowo zamknięty górny kanał łańcuchowy (19A) przy czym jego górny odcinek po jednej stronie wyposażony jest w wypust zakładkowy (27, 37), a górny odcinek kanału łańcuchowego (19A) po drugiej stronie części skrajnej (23, 33) posiada odpowiednie wybranie.

3. Mechanizm według zastrz. 2, znamienny tym, że wypust zakładkowy (27, 37) i odpowiadające mu wybranie (28) mają kształt pierścieniowy i korzystnie stanowią pierścień centrujący (27, 37) oraz wybranie centrujące (28).

4. Mechanizm według zastrz. 3, znamienny tym, że pierścień centrujący (37) jest stożkowo zbieżny w kierunku swej strony czołowej i/lub jest sfazowany, a wybranie centrujące (28) jest zbieżne stożkowo w głąb i/lub na swym dnie jest pogłębione.

PL 202 248 B1

5. Mechanizm według zastrz. 1 albo 2, albo 3, albo 4, znamienny tym, ż e jedna z części skrajnych (22, 23, 32, 33) powyżej swego odcinka górnego kanału łańcuchowego (19A) lub w strefie graniczącej z odcinkiem górnego kanału łańcuchowego (19A) posiada język zakładkowy (53), a druga część skrajna (22, 32) wyposażona jest w stosowne wcięcie zakładkowe (54).

6. Mechanizm według zastrz. 1, albo 2, albo 3, albo 4, znamienny tym, że część środkowa (21) wykonana jest jako jednoczęściowy odlew z obwodowo zamkniętym górnym kanałem łańcuchowym (19C).

7. Mechanizm według zastrz. 1, albo 2, albo 3, albo 4, znamienny tym, że część środkowa (31) wykonana jest z odlewanej podstawy (39) z otworem inspekcyjnym (38) do górnego kanału łańcuchowego (19D), który może być zamykany rozłącznie mocowaną pokrywą (40).

8. Mechanizm według zastrz. 7, znamienny tym, że pomiędzy odcinkiem górnego kanału łańcuchowego (19D) w odlewanej podstawie (39) a odcinkiem dolnego kanału łańcuchowego (19B) wykonany jest otwór denny (55) zamykany wymiennymi elementami, korzystnie rusztem (70).

9. Mechanizm według zastrz. 8, znamienny tym, że element wymienny, korzystnie ruszt (70), ma górną stronę (74) wykonaną w postaci zaokrąglonej rynny.

10. Mechanizm według zastrz. 8 albo 9, znamienny tym, że element wymienny (70) na swym tylnym wzdłużnym boku (73) posiada wysunięte noski (71, 76), a odlewana podstawa (39) wyposażona jest w nacięcia kieszeniowe (58) dla nosków (76).

11. Mechanizm według zastrz. 10, znamienny tym, że element wymienny (70) na przednim wzdłużnym boku (73) ma wykonany stopień (72), po środku którego znajduje się wysunięty do przodu nosek (71).

12. Mechanizm według zastrz. 7, znamienny tym, że tylna strona (42) pokrywy (40) posiada korzystnie zaokrąglony odcinek dla ograniczenia odcinka górnego kanału łańcuchowego (19D) i/lub na dolnej jej części znajduje się przynajmniej jeden próg wzdłużny (44), który w stanie zmontowania przylega do stopnia (72) elementu wymiennego (70), mocując tym samym element wymienny (70) w otworze dennym (55).

13. Mechanizm według zastrz. 7 albo 12, znamienny tym, że pokrywa (40) na swej przedniej stronie (41) posiada wgłębienia (47) dla nosków ryglujących (62) łbów (61) śrub zaciskowych (60), przy czym śruby zaciskowe (60) w dolnej części poniżej łbów (61) posiadają gwintowany trzon (63) i za pomocą nakrętki (64) skręcane są od strony odociosowej z odlewana podstawa (39).

14. Mechanizm według zastrz. 13, zamienny tym, że pokrywa (40) pomiędzy dwoma wgłębieniami (47) posiada otwór mocujący (49) dla elementu zamykającego.

15. Mechanizm według zastrz. 1, znamienny tym, że trzyczęściowa prowadnica strugowa (20, 30) tworzy odociosowe ograniczenie ostrogorynny (2, 3) przenośnika, a do powierzchni wewnętrznej prowadnicy strugowej (20, 30) zamocowana jest na sztywno, rozciągająca się przez część środkową (21, 31) i części skrajne (22, 23, 32, 33) blacha denna (6) i/lub blacha pośrednia (7).

16. Mechanizm według zastrz. 15, znamienny tym, że część środkowa (21,31) i części skrajne (22, 23, 32, 33) na swych powierzchniach wewnętrznych posiadają wystające w kierunku wnętrza przenośnika nadlane stopnie (15) przeznaczone dla przyspawania blachy pośredniej.

17. Mechanizm według zastrz. 15 albo 16, znamienny tym, że dno przedziału dolnego (11) ostrogorynny (2, 3) stanowi przyspawana, wygięta i jednoczęściowa blacha denna (6), rozciągająca się na całej długości części środkowej (21, 31) i obu części skrajnych (22, 23, 32, 33).

18. Mechanizm według zastrz. 17, znamienny tym, że od dołu do blachy dennej (6), tak od strony odociosowej, jak i odzawałowej, przyspawane są żebra (12, 13), przy czym żebra (12) odzawałowe w swej części spągowej mają łukowe zakrzywienia (12').

19. Mechanizm według zastrz. 1, znamienny tym, że złącza przetyczkowe wyposażone są w przetyczki (1) z głowicami (16) zlokalizowanymi na obu końcach przetyczki (1).

20. Mechanizm według zastrz. 1, znamienny tym, że przedział górny ostrogorynny (2, 3) tworzą wymienne rynny (8).