PL184973B1 - Kompozycja szczepionkiĆ sposób uodporniania świńĆ oraz sposób wytwarzania szczepionki PRRS - Google Patents

Kompozycja szczepionkiĆ sposób uodporniania świńĆ oraz sposób wytwarzania szczepionki PRRS

Info

Publication number
PL184973B1
PL184973B1 PL96323365A PL32336596A PL184973B1 PL 184973 B1 PL184973 B1 PL 184973B1 PL 96323365 A PL96323365 A PL 96323365A PL 32336596 A PL32336596 A PL 32336596A PL 184973 B1 PL184973 B1 PL 184973B1
Authority
PL
Poland
Prior art keywords
virus
prrs
atcc
group
culture
Prior art date
Application number
PL96323365A
Other languages
English (en)
Other versions
PL323365A1 (en
Inventor
Chladek┴Danny┴W.
Corcyca┴David┴E.
Harris┴Louis┴L.
Original Assignee
Boehringer Ingelheim Corp
Priority date (The priority date is an assumption and is not a legal conclusion. Google has not performed a legal analysis and makes no representation as to the accuracy of the date listed.)
Filing date
Publication date
Family has litigation
First worldwide family litigation filed litigation Critical https://patents.darts-ip.com/?family=23750027&utm_source=google_patent&utm_medium=platform_link&utm_campaign=public_patent_search&patent=PL184973(B1) "Global patent litigation dataset” by Darts-ip is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.
Application filed by Boehringer Ingelheim Corp filed Critical Boehringer Ingelheim Corp
Publication of PL323365A1 publication Critical patent/PL323365A1/xx
Publication of PL184973B1 publication Critical patent/PL184973B1/pl

Links

Classifications

    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C07ORGANIC CHEMISTRY
    • C07KPEPTIDES
    • C07K16/00Immunoglobulins [IGs], e.g. monoclonal or polyclonal antibodies
    • C07K16/08Immunoglobulins [IGs], e.g. monoclonal or polyclonal antibodies against material from viruses
    • C07K16/10Immunoglobulins [IGs], e.g. monoclonal or polyclonal antibodies against material from viruses from RNA viruses
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61KPREPARATIONS FOR MEDICAL, DENTAL OR TOILETRY PURPOSES
    • A61K39/00Medicinal preparations containing antigens or antibodies
    • A61K39/12Viral antigens
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P11/00Drugs for disorders of the respiratory system
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P15/00Drugs for genital or sexual disorders; Contraceptives
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P31/00Antiinfectives, i.e. antibiotics, antiseptics, chemotherapeutics
    • A61P31/12Antivirals
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P31/00Antiinfectives, i.e. antibiotics, antiseptics, chemotherapeutics
    • A61P31/12Antivirals
    • A61P31/14Antivirals for RNA viruses
    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C12BIOCHEMISTRY; BEER; SPIRITS; WINE; VINEGAR; MICROBIOLOGY; ENZYMOLOGY; MUTATION OR GENETIC ENGINEERING
    • C12NMICROORGANISMS OR ENZYMES; COMPOSITIONS THEREOF; PROPAGATING, PRESERVING, OR MAINTAINING MICROORGANISMS; MUTATION OR GENETIC ENGINEERING; CULTURE MEDIA
    • C12N7/00Viruses; Bacteriophages; Compositions thereof; Preparation or purification thereof
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61KPREPARATIONS FOR MEDICAL, DENTAL OR TOILETRY PURPOSES
    • A61K39/00Medicinal preparations containing antigens or antibodies
    • A61K2039/51Medicinal preparations containing antigens or antibodies comprising whole cells, viruses or DNA/RNA
    • A61K2039/525Virus
    • A61K2039/5254Virus avirulent or attenuated
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61KPREPARATIONS FOR MEDICAL, DENTAL OR TOILETRY PURPOSES
    • A61K39/00Medicinal preparations containing antigens or antibodies
    • A61K2039/55Medicinal preparations containing antigens or antibodies characterised by the host/recipient, e.g. newborn with maternal antibodies
    • A61K2039/552Veterinary vaccine
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61KPREPARATIONS FOR MEDICAL, DENTAL OR TOILETRY PURPOSES
    • A61K38/00Medicinal preparations containing peptides
    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C12BIOCHEMISTRY; BEER; SPIRITS; WINE; VINEGAR; MICROBIOLOGY; ENZYMOLOGY; MUTATION OR GENETIC ENGINEERING
    • C12NMICROORGANISMS OR ENZYMES; COMPOSITIONS THEREOF; PROPAGATING, PRESERVING, OR MAINTAINING MICROORGANISMS; MUTATION OR GENETIC ENGINEERING; CULTURE MEDIA
    • C12N2770/00MICROORGANISMS OR ENZYMES; COMPOSITIONS THEREOF; PROPAGATING, PRESERVING, OR MAINTAINING MICROORGANISMS; MUTATION OR GENETIC ENGINEERING; CULTURE MEDIA ssRNA viruses positive-sense
    • C12N2770/00011Details
    • C12N2770/10011Arteriviridae
    • C12N2770/10034Use of virus or viral component as vaccine, e.g. live-attenuated or inactivated virus, VLP, viral protein
    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C12BIOCHEMISTRY; BEER; SPIRITS; WINE; VINEGAR; MICROBIOLOGY; ENZYMOLOGY; MUTATION OR GENETIC ENGINEERING
    • C12NMICROORGANISMS OR ENZYMES; COMPOSITIONS THEREOF; PROPAGATING, PRESERVING, OR MAINTAINING MICROORGANISMS; MUTATION OR GENETIC ENGINEERING; CULTURE MEDIA
    • C12N2770/00MICROORGANISMS OR ENZYMES; COMPOSITIONS THEREOF; PROPAGATING, PRESERVING, OR MAINTAINING MICROORGANISMS; MUTATION OR GENETIC ENGINEERING; CULTURE MEDIA ssRNA viruses positive-sense
    • C12N2770/00011Details
    • C12N2770/10011Arteriviridae
    • C12N2770/10051Methods of production or purification of viral material
    • YGENERAL TAGGING OF NEW TECHNOLOGICAL DEVELOPMENTS; GENERAL TAGGING OF CROSS-SECTIONAL TECHNOLOGIES SPANNING OVER SEVERAL SECTIONS OF THE IPC; TECHNICAL SUBJECTS COVERED BY FORMER USPC CROSS-REFERENCE ART COLLECTIONS [XRACs] AND DIGESTS
    • Y10TECHNICAL SUBJECTS COVERED BY FORMER USPC
    • Y10STECHNICAL SUBJECTS COVERED BY FORMER USPC CROSS-REFERENCE ART COLLECTIONS [XRACs] AND DIGESTS
    • Y10S424/00Drug, bio-affecting and body treating compositions
    • Y10S424/815Viral vaccine for porcine species, e.g. swine

Landscapes

  • Health & Medical Sciences (AREA)
  • Life Sciences & Earth Sciences (AREA)
  • Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Virology (AREA)
  • Organic Chemistry (AREA)
  • General Health & Medical Sciences (AREA)
  • Medicinal Chemistry (AREA)
  • Pharmacology & Pharmacy (AREA)
  • Immunology (AREA)
  • Veterinary Medicine (AREA)
  • Public Health (AREA)
  • Animal Behavior & Ethology (AREA)
  • Bioinformatics & Cheminformatics (AREA)
  • Engineering & Computer Science (AREA)
  • Genetics & Genomics (AREA)
  • Microbiology (AREA)
  • General Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Chemical Kinetics & Catalysis (AREA)
  • Biochemistry (AREA)
  • Nuclear Medicine, Radiotherapy & Molecular Imaging (AREA)
  • Zoology (AREA)
  • Wood Science & Technology (AREA)
  • Molecular Biology (AREA)
  • Epidemiology (AREA)
  • Mycology (AREA)
  • Proteomics, Peptides & Aminoacids (AREA)
  • Biophysics (AREA)
  • Biomedical Technology (AREA)
  • Biotechnology (AREA)
  • General Engineering & Computer Science (AREA)
  • Oncology (AREA)
  • Communicable Diseases (AREA)
  • Pulmonology (AREA)
  • Reproductive Health (AREA)
  • Endocrinology (AREA)
  • Medicines Containing Antibodies Or Antigens For Use As Internal Diagnostic Agents (AREA)
  • Micro-Organisms Or Cultivation Processes Thereof (AREA)
  • Medicines Containing Material From Animals Or Micro-Organisms (AREA)
  • Agricultural Chemicals And Associated Chemicals (AREA)

Abstract

1 . Kompozycja szczepionki, znam ienna tym, ze zawiera zyw y wirus swinskiego zespolu zaburzen roz- mnazania i zaburzen oddechowych (PRRS) w postaci zmodyfikowanej zmieszany z farmakologicznie dopusz- czalnym nosnikiem, przy czym modyfikowany wirus obejmuje wirusa ATCC-VR2332 pasazowanego co najmniej 70-krotnie w hodowli komórkowej, korzystnie zawiera wirusa ATCC-VR2495, dzieki czemu podawa- nie zmodyfikowanego wirusa swini lub innemu ssakowi podatnemu na PRRS nie wywoluje objawów klinicz- nych choroby PRRS, lecz jest w stanie wzbudzic odpowiedz immunologiczna uodporniajaca ssaka przed patogennymi postaciami PRRS. 3. Sposób uodporniania swin przeciw swinskiemu zespolowi zaburzen rozmnazania i oddechowych (PRRS), znam ienny tym, ze obejmuje etap podania swini kompozycji szczepionki zawierajacej zyw y wirus swinskiego zespolu zaburzen rozmnazania i zaburzen oddechowych ATCC-VR2332 zmieszany z farmakologi- cznie dopuszczalnym nosnikiem, przy czym wirus obejmuje wirus ATCC-VR2332 pasazowany co najmniej 70-krotnie w hodowli komórkowej w celu modyfikacji, korzystnie zawiera wirusa ATCC-VR2495, dzieki której podawanie zmodyfikowanego wirusa swini lub innemu ssakowi podatnemu na PRRS nie wywoluje objawów klinicznych choroby PRRS, lecz jest w stanie wzbudzic odpowiedz immunologiczna uodporniajaca ssaka przed patogennymi postaciami PRRS. 4. Sposób wytwarzania szczepionki PRRS, znam ienny tym, ze obejmuje etapy: wytworzenia hodowli produkcyjnej zmodyfikowanej postaci wirusa ATCC-VR2332, obejmujace etapy co najmniej 70-krotnego pasa- zowania wirusa ATCC-VR2332 w hodowli komórkowej w celu modyfikacji, dzieki której podawanie zm odyfi- kowanego wirusa swini lub innemu ssakowi podatnemu na PRRS nie wywoluje objawów klinicznych choroby PRRS, lecz jest w stanie wzbudzic odpowiedz immunologiczna uodporniajaca ssaka przed patogennymi postaciami PRRS, i wytworzenia hodowli produkcyjnej ze zmodyfikowanego wirusa ATCC-VR2332, korzyst- nie hodowli wirusa ATCC-VR2495; zbierania hodowli produkcyjnej wirusa; dodawania czynnika stabili- zujacego do hodowli produkcyjnej wirusa; i liofilizowania hodowli produkcyjnej wirusa. PL PL PL PL PL PL PL

Description

1. Zakres wynalazku
Niniejszy wynalazek dotyczy zakresu immunologii i wirusologii, a konkretniej szczepionki pochodzącej z patogennego izolatu wirusowego. Ściślej, patogennąpostać wirusa modyfikuje się lub atenuuje do postaci niezjadliwej według metod wytwarzania szczepionki do zastosowania przeciwko nowej wyniszczającej chorobie świń.
2. Opis stanu dotychczasowego
Nowa choroba świń, określana rozmaicie jako „tajemnicza choroba świń”, „bezpłodność świń i zespół zaburzeń oddechowych”, „choroba niebieskich uszu”, albo „świński zespół zaburzeń rozmnażania i zaburzeń oddechowych” (PRRS) wywołuje poważne straty w trzodach rozpłodowych Stany Zjednoczone Ameryki i Kanady. Podobna choroba objawiła się również wznacznej części Europy. Choroba przejawia się w dwóch postaciach, jednej wywołującej zaburzenia rozrodczości i drugiej powodującej zaburzenia oddechowe u młodych świń. Rozrodczą postać choroby opisuje Keffaber, K. K. „ReproductiveFailure ofUnknown Etiology ”, American Association of Swine Practitioners Newsletter, 1:109 (1989).
Najbardziej znaczące objawy kliniczne postaci reprodukcyjnej choroby to spontaniczne poronienie w późnym okresie ciąży, porody przedwczesne (mogące stanowić nawet 20-30% wszystkich porodów) i porody zmumifikowanych płodów, prosiąt martwych albo chorych. Takie objawy kliniczne typowo obserwuje się w trzodzie przez 4-16 tygodni, lub nawet dłużej. Płody martwo urodzone w dotkniętych chorobą miotach często są we wczesnych etapach mumifikacji, jak dowodzi brązowawe odbarwienie skóry i autoliza pośmiertna. Czasami również obserwuje się kopulaste zniekształcenie czaszki płodu. Zakażenie macior może nastąpić niepostrzeżenie, albo może przejawiać się zaburzonym stanem ogólnym trwającym do kilku dni. Np. maciory mogąnie jeść, a temperatura ciała może być podwyższona lub obniżona wobec normalnej. W etapie proszenia się maciory mogą wykazywać depresję, letarg, phyrexis i czasami wymioty. W niektórych trzodach dotkniętych chorobą straty mogą sięgać do 75% wszystkich prosiąt. Konsekwencje ekonomiczne choroby są zatem rujnujące.
Oddechowa postać choroby wykazuje oznaki kliniczne najsilniej zaakcentowane u 3-8 tygodniowych prosiąt, ale przytaczane jako występujące u świń w każdym wieku w zakażonych stadach. Chore prosięta rosną powoli, mają szorstką sierść, zaburzenia oddechowe („głuchy oddech”) i zwiększoną śmiertelność (śmiertelność aż do około 80% przed odstawieniem od matki).
Odkrycia we wstępnych badaniach makro- i mikroskopowych zmian chorobowych organicznych u prosiąt dotkniętych postacią oddechową choroby sugerują, że mikroskopowe zmiany chorobowe w płucach są ważną cechą kliniczną tej choroby. Mimo wyraźnych objawów oddechowych choroby płuca, w których nie widać powikłań wskutek wtórnych zakażeń bakteryjnych, są albo całkowicie normalne albo mają łagodne, rozmyte, szare odbarwienie powierzchni płuca. Mimo to badanie mikroskopowe tkanki płuc prosiąt chorych na PRRS ujawnia charakterystyczny obraz śródmiąższowego zapalenia płuc,, według Collins, J. E. i in., „Respiratory Disease in Swine HerdExperiencing a Reproductive Failure Syndrome, Proceedings, Minnesota Swine Conference for Veterinarians, str. 254, St. Paul, MN (10-18 września, 1990).
Zatem istnieje rzeczywiste zapotrzebowanie na skuteczną szczepionkę, która może wyeliminować albo co najmniej polepszyć skutki PRRS.
Podsumowanie wynalazku
Niniejszy wynalazek pokonuje problemy zarysowane powyżej dostarczając szczepionkę, która skutecznie ogranicza lub zapobiega chorobie powodowanej przez wirus PRRS u świń.
Ogólnie mówiąc wynalazek obejmuje biologicznie lub wirusowo czystą hodowlę wirusa PRRS wraz ze wszystkimi jego mutantami oraz metody wytwarzania i wykorzystania tych wirionów. Wirus typu naturalnego może wywoływać PRRS u świń, ale zmodyfikowane postacie wirusa albojego niepatogenne mutanty dająskutecznąszczepionkę przeciw tej chorobie. Szczepionka korzystnie zawiera żywy zmodyfikowany lub atenuowany wirus i farmaceutycznie skuteczny czyn4
184 973 nik nośny. Zmodyfikowany wirus korzystnie propaguje się i zachowuje w linii komórek nerki małpiej, a tą linią komórek jest najkorzystniej MA-104, czyli komórki nerki afrykańskiej małpy zielonej, pasażowane dwadzieścia lub więcej razy.
Wirusowy czynnik patogenny uzyskano z homogenatu tkanki zarażonej świni, i potwierdzono jego tożsamość wywołując chorobę PRRS u licznych prosiąt i ciężarnych macior. Depozyt wydzielonego wirusowego czynnika patogennego złożono 18 lipca 1991 wA merican Type Culture Collection w Rockville, Maryland, pod numerem dostępu ATCC-VR2332. Czynnikiem wirusowym jest wrażliwy, nieaglutynujący opłaszczony wirus RNA.
Wirus typu naturalnego korzystnie modyfikuje się do postaci zasadniczo niezjadliwej szczepiąc wirus na pełnym lub częściowym arkuszu komórek małpich wo becności surowicy w odpowiednim środowisku wzrostu; inkubując zaszczepiony arkusz komórek w temperaturze od około 35°C do około 37°C aż do zaobserwowania efektu cytopatologicznego i powtarzalnie pasażując wirus przez linię komórek małpich w środowisku podtrzymującym w obecności surowicy i w odpowiednich warunkach pasażowania.
Szczepionka obejmuje czynnik nośny, taki jak stabilizator sacharozowo-żelatynowy, który miesza się z żywym zmodyfikowanym wirusem wytworzonym jak opisano powyżej. Szczepionkę korzystnie stosuje się do zapobiegania PRRS metodą uodporniania świni na drodze szczepienia lokalnej (górne błony śluzowe) lub pozajelitowej. Uodporniona Ś^wi^nia typowo pozostaje wolna od objawów choroby po prowokowaniu wirusem typu naturalnego.
Szczepionkę można wytwarzać w ilościach handlowych metodą obejmująca, etapy przygotowania hodowli powiększających linii komórek małpich; przygotowania hodowli produkcyjnych przez zakażenie hodowli powiększających wirusem atenuowanym; zbierania hodowli produkcyjnych; stabilizacji i liofilizacji wirusa.
Zwięzły opis rysunku
Figura 1 to schematyczny diagram procesu do zastosowania przy wytwarzaniu handlowych ilości szczepionki PRRS.
Szczegółowy opis korzystnej odmiany
Następujące nie ograniczające przykłady przedstawiająsposoby i materiały do użytku przy stosowaniu w praktyce niniejszego wynalazku.
Przykład 1
Wydzielenie, identyfikacja i atenuacja wirusa PRRS i wytwarzanie zmodyfikowanej żywej szczepionki
a. wydzielenie i identyfikacja
Homogenat tkankowy otrzymano z prosiąt z trzód zakażonych PRRS. Homogenat konsekwentnie odtwarzał oddechową i reprodukcyjną postać PRRS po donosowym szczepieniu sterylnych od urodzenia prosiąt i macior w ciąży. Sterylne od urodzenia prosięta zaszczepione albo nie przesączonym albo przesączonym (0,45,0,22, albo 0,1 pm) materiałem do szczepień traciły apetyt i powstawały u nich mikroskopowe chorobowe zmiany; organiczne w płucach podobne do zmian obserwowanych w trzodach dotkniętych PRRS. Ten sam materiał do szczepień powodował również upośledzenia reprodukcji identyczne z obserwowanymi w trzodach zakażonych PRRS.
Homogenaty tkankowe, z których wyodrębniono wirus, obejmują tkankę płuc (Grupa 1) i połączone tkanki mózgu-śledziony-wątroby-nerek (Grupa 2) uzyskane z zakażonego prosięcia w trzodzie zakażonej PRRS. Oddzielne grupy homogenatów osobno wirowano przy 4000 g przez 25 minut. Powstały supernatant zebrano i przesączono używając 0,45 mikronowego sterylnego filtru strzykawkowego. Następnie przesączone supematanty połączono. Jeden ml połączonych przesączonych supematantów wykorzystano jako materiał do posiewu każdej z odpowiednich linii komórkowych jak opisano poniżej.
Przesączony supernatant dodano do środowisk wzrostu obejmujących linię komórek jak opisano poniżej, zmodyfikowaną pożywkę Eagle’a („MEM”) z JRH Biosciences i gentamycynę w stężeniu około 100 pg na ml.
Dla każdej linii komórek przeprowadzono dwa testy używając butelek plastikowych 75 ml. W teście numer 1 przesączony supernatant posiano do dwóch butelek, z których każda zawierała
184 973 pełny arkusz komórek każdej z linii komórek wymienionych poniżej. Wszystkie pozostałe warunki dla każdej butelki do hodowli były takie same.
W teście numer 2 połączony homogenat tkankowy posiano do butelek zawierających takie same linie komórekjak zastosowano w teście numer 1; jednak arkusze komórek zlewały się tylko w 20-40% podczas posiewu. Pożywki dodatkowo zawierały około 10% surowicy płodu cielęcego, którego nie było w pożywkach z testu 1. Materiał do posiewu ponownie podano w ilości około 1 ml, a hodowle inkubowano w temperaturze około 34 °C przez w przybliżeniu siedem dni.
Wszystkie butelki inkubowano przez około siedem dni w temperaturze około 34°C. Wyniki zapisywano na koniec okresu około siedmiu dni. Po zamrożeniu i rozmrożeniu próbkę brano do drugiego pasażu w tej samej linii komórkowej. Pozostały materiał zamrożono w ciekłym azocie i przechowywano w temperaturze około -60°C. Wyniki zarówno testu numer 1 jak i testu numer 2 podsumowano poniżej w tabeli:
Tabela
Testowanie linii komórkowych jako gospodarza wirusa.
Wykorzystana linia komórek Test numer 1 Test numer 2
Małżowina nosa wołowa (BT) - -
Nerka kocia (CRFK) - -
Nerka małpia (Vero) - -
Płuco małpie (V ero) - -
Nerka psia (MDCK) - -
Nerka wieprzowa (PK2A) - -
Płuco norki - -
Płuco fretki - -
Płuco wołowe - -
Płuco bizona - -
Nerka wołowa (MDBK) - -
Jądro wieprzowe (ST) - -
Nerka małpia (MA-104) +
Guz odbytnicy ludzki (HRT-18) - NT
Płuco ludzkie NT -
+ = efekt cytopatologiczny
- = brak efektu cytopatologicznego
NT = nie testowano
W teście numer 1 nie zaobserwowano efektu cytopatologicznego („CPE”) w żadnej z ocenianych linii komórkowych. Jednak w teście numer 2 małe skupienia komórek MA-104 zaczęły puchnąć i tworzyć „słabe otwory” w monowarstwie wokół krawędzi butelki. Płyn oddzielono z butelki i pasażowano do nowej butelki komórek MA-104 (ponownie 20-40% komórek na arkuszu), a następnie kolejno pasażowano po raz trzeci. Widoczny CPE stawał się mocniejszy z każdym pasażem. Pasaż 3 zachował zjadliwość. Ten pasaż oddano do depozytu w American Type Culture Collection w Rockville, Maryland, pod numerem dostępu ATCC-VR2332.
Wirus ATCC-VR2332 konsekwentnie wywołuje kliniczne objawy PRRS, chorobowe zmiany organiczne w prosiętach sterylnych od urodzenia i dodatnie wyniki ImF. Zatem wirus ATCC-VR2332 może przedstawiać niezidentyfikowany rodzaj Togaviridae. Wirus ATCC-VR2332 nie jest również znanym patogenem świni, ponieważ surowice odpornościowe swoiste wobec kilku pospoli6
184 973 tych patogenów wirusowych świń nie zdołały ani zneutralizować wirusa ani wykryć antygenu w zakażonych komórkach.
Wirus ATCC-VR2332 to wrażliwy, nieaglutynujący opłaszczony wirus RNA. Wirus ATCC-VR2332 namnaża się w ciągłej linii komórek, specyficznie MA-104 i innych małpich liniach komórkowych. Wirus ATCC-VR2332 namnaża się do wysokich mian (107 TCID50/1 ml) w handlowej linii komórek MA-104.
Wirus ATCC-VR2332 zawiera otoczkę lipidową, na co wskazuje utrata zakaźności po potraktowaniu chloroformem. Otoczkę lipidową można również uwidocznić jako prześwitujący dla elektronów pierścień otaczający puste cząstki. Morfologia wirusa PRRS nie jest wyróżniająca przy bezpośredniej mikroskopii elektronowej (DEM) i byłoby skrajnie trudno zidentyfikować go w preparatach zawierających resztki komórek. Morfologia cząstek ATCC-VR2332 oczyszczonych gradientowe i przeciętna średnica 62 nm są bardzo podobne do wirionów końskiego zapalenia tętnicy i wirusów dehydrogenazy mlekowej.
Wirus końskiego zapalenia tętnicy ma podawany zakres wielkości 50-73 nm, który jest podobny do rozmiaru 48-84 nm dla wirusa ATCC-VR2332. W kilku cząstkach ATCC-VR2332 zaobserwowano rdzenie 30-35 nm, które przypominają rdzenie nukleokapsydowe opisane dla wirusa końskiego zapalenia tętnicy. Zatem morfologicznie ATCC-VR2332 najdokładniej przypomina grupę wirusów zapalenia tętnicy.
Obecność genomu RNA w ATCC-VR2332 potwierdzono zdolnością tego wirusa do replikacji wo becności 5-bromo-2-deoksyurydyny i mitomycyny C, o których wiadomo, że hamują replikację DNA i jednej rodziny wirusów RNA (Retroviridae), ale nie innych wirusów RNA. Mimo to tymczasowa klasyfikacja wirusa ATCC-VR2332 zgadza się ze spostrzeżeniem, że ten wirus replikuje się w cytoplazmie komórki, jak na to wskazuje obecność antygenów wirusowych wykrytych przez ImF. Także aktynomycyna D, zakłócająca przenoszenie RNA zależne od DNA, nie ma wpływu na replikację wirusa ATCC-VR2332. Te wyniki wskazują, że wirus ATCC-VR2332 nie wymaga do replikacji funkcji jądrowych.
Podsumowując, rozmiar, morfologia, obecność genomu RNA, oraz inne właściwości biologiczne pozwalają próbnie umieścić wirus ATCC-VR2332 w rodzinie Togaviridae. Jednakże nie można w określony sposób umieścić ATCC-VR2332 w znanych rodzajach tej rodziny. Chociaż morfologicznie wirus ATCC-VR2332 blisko przypomina arteriwirusy, nie powinno się go umieszczać w określonym rodzaju póki nie będą dostępne dodatkowe informacje dotyczące RNA i struktury białka.
b. atenuacja
Materiał zebrany z pasażu 3 VR2332 poddano dwóm dodatkowym pasażom opisanym szczegółowo poniżej, a materiał zebrany z pasażu 5 przesłano do zewnętrznej pracowni w celu oczyszczenia. Specyficznie wiriony ATCC-VR2332 zidentyfikowano po oczyszczeniu w gradientach CsCl (poddanych wirowaniu w 200000 g) po ekstrakcji 1,1,2-trichloro-trifluoroetanem. Oczyszczone wiriony oznaczono zestawem immunologicznym złota stosując surowicy hiperimmunizowane anty-ATCC-VR2332 i koniugat złota. Gęstość pławna ATCC-VR2332 w gradientach CsCl wynosiła 1,18-1,19 g/ml. Gradienty sacharozy konsekwentnie powodowały stratę miana wirusa i zarzucono je jako gradienty dogodne do oczyszczania.
Oczyszczony materiał zebrany po pasażu 5 poddano następnie dodatkowym 65 pasażom jak wyszczególniono poniżej. Powstały materiał z pasażu 70 był atenuowany i oznaczono go jako główną hodowlę do szczepienia. Tę niezjadliwą główną hodowlę do szczepienia zdeponowano w American Type Culture Collection pod numerem dostępu ATCC VR-2495. Ostatecznie przeprowadzono 5 dodatkowych pasaży otrzymując ATCC VR-2332 pasaż 75 (jeśli pożądane, to można przeprowadzić również dodatkowe pasaże).
Pasaże 4-75 wirusa ATCC-VR2332 przeprowadzono w hodowli podstawowej tkanek gospodarza z linii MA-104 komórek nerki małpy zielonej dostępnej w handlu. Tę podstawową kulturę tkanek przygotowano jak następuje. Pożywkę do namnażania przygotowano z udziałem mieszaniny Minimalnej Podstawowej Pożywki Eagle’a („MEM”) z JHRBiosciences (numer katalogowy 200-2041), i 10% surowicy płodu cielęcego z JHR Biosciences. Około 1 ml materiału
184 973 do posiewu dodano do butelki 75 centymetrów sześciennych zawierającej 50 ml tej pożywki do namnażania. Butelkę trzymano przez około 7 dni i inkubowano w temperaturze w zakresie od około 35°C do około 37°C.
Butelki z podstawową hodowlą tkanki przygotowano metodą powiększania powstałej inkubowanej hodowli, którą dzielono 1:4 w następujący sposób. Pożywkę do namnażania, mającą objętość około 50 ml, dekantowano. Arkusz komórek usuwano dodając 10 ml trypsyny-wersenu IX, i inkubując w temperaturze 37°C przez 5-10 minut. Następnie komórki usuwano z butelki i wirowano przy 270 g przez 5-10 minut. Supematant dekantowano i pastylkę ponownie zawieszano w 5-10 ml pożywki MEM zawierającej jak poprzednio 10% surowicy płodu cielęcego. Komórki umieszczano w 200 ml pożywki do namnażania, którą następnie rozdzielano na cztery butelki 75 ml po 50 ml na butelkę, osiągając tym podział 1:4.
Powstałe hodowle utrzymywano w temperaturze w zakresie pomiędzy 35-37°C, aż można ich było użyć. Po około 3 do 4 dniach inkubacji w butelkach rozwijał się pełny arkusz komórek i były gotowe do użycia.
Wirus PRRS ATCC-VR2332 propagowano w hodowlach ciągłych linii komórkowych MA-104 wytworzonych jak opisano powyżej. pH pożywki do hodowli nastawiano na 7,2, a hodowle inkubowano w temperaturze w zakresie od około 35°C do 37°C. Wirus posiewano na komórki MA-104 dodając 1 ml zamrożonego materiału do posiewu z poprzedniego pasażu do płynnej pożywki do namnażania. Pozwalano na absorpcję wirusa na komórkach przez 24 godziny.
Pożywkę do namnażania dekantowano po około 24 godzinach od posiania wirusa ATCC-VR2332 i butelkę napełniano ponownie 50 ml pożywki podtrzymującej, w której 10% zawartość surowicy płodu cielęcego z pożywki do namnażania zastępowano przez 4% surowicy płodu cielęcego. Pożywka podtrzymująca miała pH 7,6. Następnie po wymianie pożywki hodowlę inkubowano w temperaturze pomiędzy 35-37°C. Pozwalano nanamnażanie wirusa aż około 50-60% arkusza komórek MA-104 zostało zniszczone przez wirus. Następnie próbkę zamrażano w ciekłym azocie i przygotowywano do pasażu w następnej butelce komórek MA-104.
Pokazano również krzyżową reaktywność pasaży 3-70. Wirus PRRS VR2332 z pasażu 3 wykorzystano do immunizowania świń, królików i kozłów w celu wytworzenia surowic odpornościowych na PRRS. Surowicę wykorzystano do neutralizacji wirusa PRRS przy różnych poziomach pasażu od pasażu 3 do pasażu 70. Ponadto wytworzono dwa przeciwciała monoklonalne (SDOW-12 i SDOW-17) przy użyciu limfocytów śledziony myszy immunizowanych wirusem PRRS VR2332. Wykazano, że przeciwciała monoklonalne reagująprzeciw wszystkim amerykańskim i europejskim izolatom PRRS z grudnia 1992. Przeciwciała monoklonalne zastosowano do zidentyfikowania albo wykrywania pasaży 3-70 wirusa PRRS.
c. wytworzenie zmodyfikowanej szczepionki żywej
Skomponowano dwa preparaty szczepionek zawierające odpowiednio główną hodowlę do szczepienia (materiał zebrany z pasażu 70 ATCC-VR2332) i materiał zebrany z pasażu 75 ATCC-VR2332. Wirus głównej hodowli do szczepienia i wirus z pasażu 75 są zasadniczo niezjadliwe, to znaczy, szczepionki podane świniom lub innym ssakom podatnym na zetknięcie z PRRS nie są w stanie wywołać oznak klinicznych choroby PRRS, ale są zdolne do wzbudzenia odpowiedzi immunologicznej, która uodpornia zwierzę przeciw patogennym postaciom wirusa PRRS. Szczepionkę wytworzono zwykłymi sposobami. Przed liofilizacją dodano normalne stabilizatory i nośniki.
Przykład 2
Testowanie w ustroju żywym izolatu wirusowego
Zjadliwy materiał zebrany z trzeciego pasażu wirusa ATCC-VR2332 z przykładu 1 wykorzystano do zaszczepienia dwóch trzydniowych prosiąt sterylnych od urodzenia. Oba prosięta zaszczepiono donosowo, jedno ilością 1 ml, drugie 2 ml. Prosięta obserwowano klinicznie przez siedem dni, następnie poddano bezbolesnemu zabiciu i sekcji.
Od każdego prosięcia pobrano próbki tkanki do histopatologii i do odzyskania czynnika wirusowego. Raport histopatologiczny potwierdził, że organiczne zmiany chorobowe w płucach zakażonych prosiąt były identyczne z organicznymi zmianami chorobowymi u prosiąt znanych
184 973 jako mające PRRS. Próbki tkanki przetworzono jak w przykładzie 1, a następnie hodowano na 20-40% oraz 100% monowarstwie linii komórkowej MA-104 z surowicą płodu wołowego. Ponownie odzyskano czynnik wirusowy.
Materiał wirusowy zebrany z trzeciego pasażu zastosowano również do zaszczepienia macior w celu sprawdzenia, że efekty reprodukcyjne choroby można skopiować i potwierdzić. Dwie wielorodne maciory zaszczepiono donosowo w około 93 dniu ciąży. Maciory urodziły mioty zawierające 50% martwych prosiąt (8/13 i 6/14 martwych/żywych) odpowiednio w 112 i 114 dniu ciąży. Siedem z martwych prosiąt było częściowo mumiami, a żywe prosięta były słabe i nie mogły energicznie ssać. Czynnik wirusowy odzyskano z tkanek martwo urodzonych prosiąt w sposób z przykładu 1.
Czynnik wirusowy odzyskano z trzech trzód, znanych jako mające PRRS. Miano przeciwciał na czynnik ATCC-VR2332 zidentyfikowano w tych samych trzodach.
Przykład 3
Celem tego badania było oznaczenie minimalnej dawki ochronnej wirusa PRRS (VR2332 z pasażu 75) wybranej do stosowania jako żywa szczepionka wirusowa. Zrobiono to analizując stopień, w którym dwie wybrane dawki szczepionki (4,0 ±0,5 log/dawkę i 2,0 ±0,5 log/dawkę) mogły kontrolować początek stanu nienormalnego po prowokacji zjadliwym wirusem PRRS (pasaż 3 VR-2332, 3,5 ±0,5 log/dawkę) i porównując szczepione prowokowane świnie z nie szczepionymi prowokowanymi i nie prowokowanymi (normalnymi) świniami. Zmodyfikowaną szczepionkę żywą wytworzono używając wirusa z pasażu 75, jak wyjaśniono uprzednio.
Z farmy źródłowej wybrano do użycia sześćdziesiąt dwa prosięta seronegatywne i podzielono na cztery grupy, oznaczone jako grupy 1,2, 3 i 4. Dwadzieścia jeden prosiąt w grupie 1 zaszczepiono 2,0 ml szczepionki L-4 na PRRS domięśniowo (4,0 log/dawkę). Dwadzieścia jeden prosiąt w grupie 2 zaszczepiono 2,0 ml szczepionki L-2 na PRRS (2,0 log/dawkę). Dziesięciu prosiąt w grupie 3 i dziesięciu prosiąt w grupie 4 nie szczepiono. Prosięta w grupach kontrolnych 3 i 4 hodowano w osobnych miejscach dla zabezpieczenia przed podatnością na wirus prowokujący. Grupy 1,2 i 3 prowokowano 2,0 ml wirusa VR-2332 z pasażu 3 donosowo 28 dnia próby. Prosiąt z grupy 4 nie prowokowano. Świnie we wszystkich czterech grupach badawczych obserwowano i kontrolowano regularnie przez 31 dni okresu przed prowokowaniem i 21 dni okresu po prowokowaniu. Parametrami używanymi do oceny badań były objawy kliniczne, ciężar ciała, temperatura ciała (w odbycie), liczba krwinek białych, izolowanie wirusa i serologia. Skuteczność szczepionki wykazano przez zmniejszenie liczby dni, przez które prosięta były chore, przez zapobieżenie leukopenii i gorączce i przez utrzymanie normalnego tempa wzrostu po prowokowaniu.
Temperatury ciała (w odbycie) mierzono przed i po szczepieniu. Przeciętna grupowa temperatura w grupie 1 wzrosła 2 DPV (dnia po szczepieniu) i 3 DPV, zaś w grupie 2 wzrosła 3 DPV. Czas trwania podwyższonej temperatury w każdej z grup był krótki, 2 dni dla grupy 1 i 1 dzień dla grupy 2.
Żadna ze szczepionych grup nie doznała spadku liczby krwinek białych po leczeniu. Poprzednie badania wykazały, że narażenie na zjadliwy wirus PRRS może wywoływać leukopenię w ciągu 72 godzin po narażeniu.
Wyniki pomiarów przyrostu ciężaru podczas okresu po szczepieniu wskazały, że leczenie nie działa w niepożądany sposób na sprawność szczepionych świń. Przez 29 dni po szczepieniu przyrost ciężaru w każdej ze szczepionych grup nie był znacząco różny przy poziomie ufności 0,05 od przyrostu ciężaru grup 3 i 4.
Obserwacje kliniczne pokazały niewielkie odchylenie od normy w większości kategorii oprócz kału i nozdrzy. Porównywanie punktacji kału grup szczepionych z punktacjągrup kontrolnych łącznie (grupy 3 i 4) przy użyciu dwustronnego testu t pokazało brak znaczącej różnicy na poziomie ufności 0,05. Wartość p między grupą 1 i grupami kontrolnymi łącznie wyniosła 0,47, zaś między grupą2 i grupami kontrolnymi łącznie wyniosła 0,87. Porównanie punktacji nozdrzy między grupą 1 i grupami kontrolnymi łącznie dało wartość p równą 0,41. Tylko dwie spośród 21 świń w grupie 2 miały zaobserwowaną punktację kliniczną nozdrzy. Analiza testem t łącznych poszczególnych punktacji klinicznych w grupach 1 i 2 z grupą kontrolną łącznie wykazała war184 973 tość p równąodpowiednio 0,53 i 0,74. Te porównania pokazująbrak różnicy między zwierzętami otrzymującymi szczepionkę na każdym z poziomów dawkowania i zwierzętami kontrolnymi nie szczepionymi.
Wyniki wyodrębniania wirusa z krwi wskazały, że 100% (21 z 21) grupy 1 stało się pozytywne, zaś grupa 2 miała 90% (19 z 21) z pozytywnym wynikiem testu. W całym okresie po szczepieniu grupy kontrolne 3 i 4 pozostały negatywne. Wyniki oznaczenia IPT (testu immunoperoksydazy) dały obraz podobny w tym, że 100% grupy 1 stało się seropozytywne, tak jak 90% grupy 2. Obie grupy pozostały negatywne dla przeciwciał neutralizujących surowicę aż do 21 DPV. Przeciwciało neutralizujące wykryto w obu grupach 29 DPV (0 DPC (dnia po prowokowaniu), patrz wyniki po prowokowaniu). Grupy kontrolne pozostały seronegatywne w obu procedurach testowych aż do chwili prowokowania.
Analiza obserwacji po szczepieniu wskazuje, że nie pojawia się żadna reakcja niepożądana wynikająca z leczenia każdą z dawek szczepionki użytą w tych badaniach. Jednak wyższe dawkowanie zmieniło serologicznie wszystkie (21 z 21) świnie, zaś niższe dawkowanie zmieniło 19 z 21 świń albo 90%.
Po prowokowaniu zjadliwym wirusem PRRS parametry kliniczne nadzorowane w szczepionej i nie szczepionej grupach prowokowanych udowodniły ochronę przez dwie badane dawki szczepionki. Wyniki testowania wiremii dały wyraźny dowód korzyści ze szczepionki. Grupa nie szczepiona (grupa 3) była w 100% wiremiczna w 3 DPC, 5 DPC i 7 DPC, zaś częstość wystąpienia wiremii w tych samych dniach obserwacji w grupie 1 (3,65 log/dawkę) oraz grupie 2 (1,85 log/dawkę) wyniosła odpowiednio 15, 5 i 10% oraz 30%, 20% i 15%. Również nie odzyskano żadnego wirusa z próbek krwi w grupie 1 po 9 DPC ani z grupy 2 po 13 DPC, kiedy 30% grupy 3 wciąż było dodatnie dnia 19 DPC.
Wyniki nadzorowania temperatury ciała (w odbycie) również dały dowód skuteczności szczepionek. Przez 21 dni okresu obserwacji przeciętna temperatura w grupie 3 przekraczała 104°F przez 5 dni. Przeciętne temperatury w grupach 2 i 3 nie przekraczały 104°F. Ponadto przeciętna temperatura w grupie 3 przekraczała 104,5°F w dwóch dniach, 2 DPC i 6 DPC.
Po prowokowaniu wyniki zliczania krwinek białych pokazały, że grupa 3 doznaj e leukopenii o spadku 16% występującym 5 DPC.
Żadna z grup szczepionych nie doznała spadku większego niż 6% w całym okresie obserwacji.
Nadzorowanie przyrostu ciężaru w grupach rozmaicie leczonych w ciągu 21 dni po prowokowaniu wykazało, że szczepienie przy każdym z poziomów dawki utrzymało normalne tempo wzrostu. Dwie szczepione grupy, 1 i 2, miały przeciętny procentowy przyrost ciężaru równy odpowiednio 74 i 73. Grupa 4, normalne zwierzęta kontrolne, miała przeciętny grupowy wzrost ciężaru równy 75%. Dla kontrastu, przeciętny grupowy procentowy przyrost ciężaru w grupie 3, nie szczepionych prowokowanych zwierząt kontrolnych, wyniósł 69%. Było to znacząco różne od grup 1, 2 i 4 przy P=0,009 używając dwustronnego testu t i poziomu ufności równego 0,05.
Chociaż wyniki testów klinicznych mogąnie być równie definitywne w pokazywaniu skuteczności, wciąż ilustrują korzyści ze szczepionek. Po prowokowaniu grupy 1, 2 i 3 wykazały znaczny wzrost występowania objawów zaburzenia oddychania. Dzienna przeciętna punktacja dla poszczególnych zwierząt w grupach 1,2 i 3 wynosiła odpowiednio 0,39, 0,64 i 0,53. Ilustruje to korzyści z większej dawki (3,65 log/dawkę) przeważające nad mniejszą dawką (1,85 log/dawkę) i brakiem szczepienia. Chociaż obserwacje kału po prowokowaniu były dramatyczne, nie były one znacząco różne (przy użyciu poziomu ufności 0,05) od obserwacji po szczepieniu i przed prowokowaniem. Tak więc w tym eksperymencie prowokowanie zjadliwym wirusem PRRS nie pokazało wpływu na układ żołądkowo-jelitowy. W całości pozostałe obserwacje kliniczne nie wykazały znacznej zmiany wskutek prowokowania. Dla parametrów nozdrzy i ryja w grupie 1 jedna Świnia miała 25% całkowitej punktacji grupowej dla nozdrzy, a inna miała 94% grupowej punktacji dla kategorii ryja. Podobnie w grupie 2 jedna Świnia miała 22% grupowej punktacji dla nozdrzy, a inna Ś^winia miała 43% grupowej punktacji dla ryja. W całości wystąpienie obserwacji klinicznych po prowokowaniu dla tych dwóch parametrów nie było znacząco róż10
184 973 ne od obserwacji po szczepieniu. Ponowne wnioski można wyciągnąć o tych dwóch parametrach klinicznych dla grupy 3. Grupa 4 pozostała względnie normalna na całym ciele.
Na koniec okresu obserwacji wszystkie świnie bezboleśnie zabito i płuca obserwowano mikroskopowo szukając oznak zajęcia patologicznego. Sześćdziesiąt procent (6 z 10) grupy 3 wykazywało zauważalne zajęcie. W porównaniu 10% grupy 1 i 19% grupy 2 okazało się mieć zauważalne zajęcie. Przy porównaniu do grupy 4, normalnych zwierząt kontrolnych, 80% grupy 1, 81% grupy 2 i 30% grupy 3 opisano jako nie różniące się w obserwowalny sposób.
Przeprowadzono wyodrębnienie wirusa z tkanek płuc. Nie wyodrębniono żadnego wirusa z tkanek płuc świń grupy 1. Jedna próbka z 21 świń w grupie 2 była pozytywna na wirusa. Wirusa wyodrębniono z trzech spośród 10 próbek świń z grupy 3 i z żadnej z grupy 4.
Z tych wyników wyciągnięto wniosek, że oba poziomy dawkowania (3,65 log/2,0 ml dawki i 1,82 log/2,0 ml dawki) zmodyfikowanej żywej szczepionki wirusa PRRS zawierającej VR-2332 z pasażu 75 były skuteczne przeciw chorobie oddychania u 3 do 5 tygodniowych świń prowokowanych 29 DPV zjadliwym wirusem PRRS.
To badanie wykazuje, że korzystna minimalna dawka ochronna wynosi 3,65 log/2,0 ml dawki. W kilku parametrach używanych do oceny skuteczności dawki szczepionki, takichjak wiremia, kliniczne oznaki oddechowe, patologiczne zajęcie płuca i wyodrębnienie wirusa z tkanki płuc, zwierzęta zaszczepione wyższą dawką były lepiej chronione. Również 21 z 21 świń szczepionych 3,65 log/dawkę stało się seropozytywne do 21 DPV. W porównaniu tylko 19 z 21 świń szczepionych niższą dawką stało się seropozytywne do 29 DPV (0 DPC).
Przykład 4
W tym przykładzie badano czas trwania odporności przy użyciu modyfikowanej żywej szczepionki PRRS z pasażu 75 opisanej w przykładach 1 i 3. Tucznik normalnie osiąga ciężar rzeźny w wieku sześciu miesięcy. W tym przykładzie świnie szczepiono w wieku około 1 miesiąca (4-5 tygodniowe), a następnie prowokowano 110 dnia po szczepieniu. Ten okres trwania odporności powinien objąć większość przewidywanego okresu życia normalnych tuczników.
Uzyskano sześćdziesiąt dwa prosięta seronegatywne na PRRS i podzielono na cztery grupy badawcze, oznaczone jako grupy 12, 3 i 4. Dwadzieścia jeden świń w grupie 1 zaszczepiono 2,0 ml szczepionki PRRS-MLV z pasażu 75 mającej 3.32 log/dawkę. Dwadzieścia jeden świń z grupy 2 zaszczepiono 2,0 ml tej szczepionki mającej 1.64 log/dawkę. 10 świń w grupie 3 i grupie 4 nie szczepiono i hodowano w osobnym miejscu dla utrzymania stanu seronegatywnego. Na koniec badania opisanego w przykładzie 3 świnie z grupy 2 tego przykładu wyłączono z badania i bezboleśnie zabito, ponieważ wywnioskowano, że minimalna dawka ochronna wynosiła 3,68 log, a nie 1,87 log na dawkę. Grupy 1 i 3 prowokowano donosowo 110 dnia po szczepieniu (DPV) używając wirusa VR-2332 z pasażu 3 (3,9 log/ml). Świń z grupy 4 nie prowokowano. Świnie kontrolowano przez 21 dni po prowokowaniu (DPC) pod względem objawów klinicznych, zmiany ciężaru ciała, temperatury ciała (w odbycie), liczby krwinek białych, wiremii i serologii. Odporność ochronną 110 dnia po szczepieniu pokazywano przez nieobecność wiremii, zapobieżenie leukopenii i gorączce i lepszy przyrost ciężaru w porównaniu ze świniami prowokowanymi nie szczepionymi.
Po szczepieniu świnie szczepione kontrolowano pod względem niepożądanych reakcji na szczepionkę. Nadzorowane parametry obejmowały temperaturę ciała (w odbycie), liczbę krwinek białych, przybór ciężaru, objawy kliniczne, serologię i wiremię.
Temperaturę ciała (w odbycie) kontrolowano od -1 DPV do +4 DPV. Analiza przeciętnej w grupie pokazuje brak znaczącego wzrostu temperatury grup leczonych wskutek szczepionki. Szczepione świnie z grupy 1 doznawały maksymalnego wzrostu 0,2°F w porównaniu z przeciętną przed szczepieniem.
Liczbę krwinek białych kontrolowano w różnych momentach przed i po podaniu szczepionki. Grupa 1 w porównaniu z przeciętnąprzed szczepieniem doznała 14% spadku 4 DPV. Wszystkie inne spadki liczby dla grupy 1 pozostawały mniejsze niż 9%. Pozostałe grupy (3 i 4) nie doznawały spadków liczby krwinek białych większych niż 11% podczas okresu obserwacji po szczepieniu.
184 973
Wyniki przyrostu ciężaru od 0 DPV do 28 DPV były sprzeczne co do tego, że zmiana ciężaru w grupie 1 była znacząco różna od grupy 4 (P=0,02). Nie ma wyjaśnienia dla tej różnicy, ponieważ wszystkie pozostałe nadzorowane parametry nie wykazywały większych różnic między grupą 1 a grupą 4.
Analiza statystyczna punktacji klinicznej po szczepieniu nie wykazuje różnicy między grupami szczepionymi a nie szczepionymi grupami kontrolnymi. Chociaż punktacja kału miała największązachorowalność, nie było znaczącej różnicy między grupą 1 i grupami 3 i 4, odpowiednio P=0,75, P=0,59. Podobnie kliniczna punktacja nozdrzy nie była znacząca. Porównanie między grupą 1 i grupą 3 miało wartości P większe niż 0,8. Wartość p dla porównania między grupą 1 i grupą4 wynosiła 0,02, przy czym grupa 4 miała wyższą zachorowalność. Żaden z innych parametrów klinicznych nie wykazał znaczącej proporcji występowania.
Wyniki serologiczne po szczepieniu wskazują, że dawka szczepionki skutecznie uodpornia leczone zwierzęta. 14 DPV grupa 1 miała 48% wyników pozytywnych w oznaczeniu IPT. Siedem dni później, 21 DPV, 100% leczonej grupy było pozytywnych w oznaczeniu IPT. Grupa 1 pozostawała negatywna dla przeciwciała neutralizującego surowicę (SN) aż do 28 DPV. Wszystkie świnie w grupie 1 pozostawały seropozytywne w obu oznaczeniach aż do chwili prowokowania w 110 DPV. Świnie z grup 3 i 4 pozostawały seronegatywne przez cały okres po szczepieniu.
Wyniki wyodrębnienia wirusa po szczepieniu wykazały, że 100% grupy leczonej zostało skutecznie zaszczepione. Wspiera to dane serologiczne opisane poprzednio. Obie grupy kontrolne 3 i 4 pozostawały negatywne w okresie trwania obserwacji po szczepieniu.
Obserwacje po szczepieniu wskazują, że leczenie nie miało żadnych poważnych niepożądanych efektów dla leczonych zwierząt, a zwierzęta kontrolne pozostały wolne od wirusa PRRS.
Po prowokowaniu zjadliwym wirusem PRRS kontrolowano rozmaite parametry kliniczne w celu oceny korzyści leczenia szczepionką. Grupę szczepioną (grupa 1) porównano z nie szczepioną grupą prowokowaną (grupa 3) i nie szczepioną grupą nie prowokowaną (grupa 4).
Wyniki serologiczne po prowokowaniu wykazały, że poziom prowokowania skutecznie pobudzał odpowiedź immunologiczną grupy 3. Grupa 1 nie doznawała anamnestycznej odpowiedzi przeciwciała po prowokowaniu zjadliwym wirusem. Wyniki serologiczne wskazują, że grupa 4 pozostała negatywna w okresie obserwacji równym 21 dni.
Najbardziej dramatycznymi odkryciami były wyniki wyodrębniania wirusa. Sto procent grupy 3 miało pozytywny wynik testu w 3,5 i 7 DPC, i nawet tak późnojak 21 DPC 20% tej grupy miało pozytywny wynik testu. Grupa 1 była negatywna w 0 DPC i pozostała taka w okresie 21 dni obserwacji. Nieoczekiwanym wynikiem było pozytywne wyodrębnienie wirusa PRRS z próbek krwi z grupy 4. Pierwsze pozytywne wyodrębnienie wirusa z grupy 4 nastąpiło 15 DPC. Ta obserwacja koreluje z innymi parametrami, które będą dyskutowane później. Nawet mimo że grupa 4 weszła w kontakt z wirusem PRRS, zebrane dane powinno się wciąż uważać za ważne, ponieważ widoczne narażenie nastąpiło w ostatniej trzeciej części okresu obserwacji, a pierwszorzędny interesuj ący przedział obserwacj i wynosi od 1 DPC do 11 DPC. To w tym czasie dokonano większości porównań między grupami 1 i 3. Najważniejszym wynikiem było widoczne zapobieżenie infekcji, jak wykazuje brak wyodrębnienia wirusa w grupie leczonej szczepionką.
Ważność punktacji klinicznych po prowokowaniu wydaje się być ograniczona przy ocenie efektu leczenia szczepionką. Chociaż kliniczne oznaki zaburzeń oddechowych obserwowano w grupach 1 i 3, oznaki nie były równomiernie rozproszone. W przypadku grupy 1 dwie świnie wnosiły 88% całkowitej punktacji dla grupy. Podobnie dwie świnie w grupie 3 wnosiły 71% całkowitej punktacji dla grupy równej 49. Całkowita punktacja kału dla grupy 1 jest znacząca w porównaniu z innymi grupami. Jednak tylko 9 z 21 świń miało obserwowane oznaki kliniczne w tej kategorii, a z 9 świń 3 świnie wnosiły ponad 55% całkowitej punktacji dla grupy. Punktacji kału nie przypisano dla grupy 3, a tylko 1 Świnia w grupie 4 miała zaobserwowane oznaki kliniczne kału. Punktacje kliniczne dla nozdrzy i ryja mogąmieć ograniczoną wagę bez skojarzenia z innymi parametrami, takimi jak zaburzenia oddechowe. Zachorowalność dla obserwacji nozdrzy była ograniczona zarówno w grupach 1 i 3 mających mniej niż 50% zwierząt każdej grupy, mających punktację. Punktacja dla obserwacji ryja miała wysoką zachorowalność przy 90% gru12
184 973 py 3 i 76% grupy 1. Przy punktacji klinicznej ryja nie było znaczącej różnicy między tymi dwiema grupami, P=0,45. Wszystkie inne parametry kliniczne obserwowano jako normalne.
Podczas okresu obserwacji po prowokowaniu grupa 1 przyrosła przeciętnie o 42,62 funta. Grupa 3 miała przeciętny przyrost ciężaru równy 36,5 funta, a grupa 4 przyrosła przeciętnie o 37,1 funta. Nie było znacznej różnicy między grupami 3 i 4, P=0,9, i może być to skutek tego, że grupa 4 została przypadkowo narażona na wirus PRRS. Jednakże to nie umniejsza porównania danych między grupami 1 i 3 ponieważ istnieje statystycznie znacząca różnica między tymi dwiema grupami. Ocena wydajności tuczu świń w okresie czasu daje znakomite narzędzie do oceny całkowitego komfortu tych świń. Te dane łącznie z innymi parametrami wskazują na korzyść z testowanej szczepionki w obliczu doświadczalnego prowokowania.
Temperatury po prowokowaniu przedstawiają korzyść z leczenia szczepionką w obliczu doświadczalnego prowokowania. Prowokowana grupa kontrolna, grupa 3, miała 8 dni w których przeciętna temperatura w grupie miała wzrost o co najmniej 1°F ponad średnią przed prowokowaniem. Grupa 1 nigdy nie miała wzrostu temperatury w grupie o 1 °F. Chociaż grupa 4 była zakażona wirusem PRRS, średnia temperatura w grupie nie wzrosła o stopień. Było tak dzięki rozprzestrzenieniu wirusa w grupie stopniowemu i niezupełnie obejmującemu w porównaniu z prowokowaniem doświadczalnym. Jednak analiza temperatury poszczególnych świń od 15 DPC do 21 DPC pokazała świnie z grupy 4 doznające wzrostu temperatury po narażeniu na wirus PRRS. Analiza temperatury poszczególnych świń w grupach 1 i 3 dalej podkreśla korzyść z leczenia szczepionką. Dziesięć z 10 świń w grupie 3 doznało wzrostu o 1°F w dwóch lub więcej kolejnych dniach. Dla kontrastu świnie z grupy 1 nie miały porównywalnych wyników.
Dalszy dowód skuteczności szczepionki pokazały wyniki liczby krwinek białych po prowokowaniu. Przeciętna liczba krwinek białych w grupie 1 spadła po prowokowaniu. Spadki o 14%, 19%, 14%, 21% i 13% wystąpiły odpowiednio w dniu 1, 3, 5, 7 i 9 po prowokowaniu. W tych samych dniach testów grupa 3 miała przeciętne spadki o 15%, 37%, 43%, 31% i 28%. Grupa 4, nie prowokowana grupa kontrolna, doznała spadków pomiędzy 11% i 17% w tym samym okresie czasu. Analiza zliczeń dla poszczególnych świń dalej dowodzi ochrony dawanej przez leczenie szczepionką. Dziesięć z 10 świń w grupie 3 doznawało spadku o 25% lub większego liczby krwinek białych w 2 lub więcej dniach kolejnych testów Grupa 1 miała 2 z 21 doznające leukopenii o 25% lub więcej przez dwa kolejne dni. Zakażone świnie z grupy 4 doznawały podobnych skutków jak te z grupy 3. Zachorowalność na leukopenię stała się widoczna jako postępujące rozproszenie wirusa w grupie. Pomiędzy 15 DPC i 21 DPC 50% grupy doznawało spadku liczby krwinek białych o 25% w kolejnych dniach testowych. Te wyniki wskazują, że świnie szczepione nie doznająleukopenii, której doznająświnie nie szczepione.
Analizę łącznych (makroskopowych) obserwacji płuc w 21 DPC podzielono na punktacje miąższu i opłucnej, które następnie połączono w całkowitą punktację płuc. Analizę obserwacji utrudniło przypadkowe zakażenie wirusem PRRS nie prowokowanej grupy kontrolnej, ponieważ nie można było opracować negatywnej linii podstawowej. Zatem niezbędne jest ograniczenie porównań między grupami 1i 3, ponieważ obie grupy narażono na takie samo prowokowanie wirusem i w tym samym czasie. Punktacja dla miąższu dla grupy 3 była większa co do ciężkości przy 4 z 10 świń mających indywidualnie 200 punktów. Najwyższa liczba punktów w grupie 1 wynosiła 100. Zarówno procenty dla leczonej grupy prowokowanej jak i ciężkość zmian chorobowych miąższu zmalały przy leczeniu szczepionką. Podobnie leczenie szczepionką obniżyło zapadalność i ciężkość zmian chorobowych opłucnej. Grupa 1 miała 24% (5 z 21) mających punktację opłucnej 100, zaś grupa 3 miała 50% (5 z 10) mających punktację opłucnej 100. Większość świń (9z 21) w grupie 1 miała punktację opłucnej 15 lub mniej. Nie istniała korelacja punktacji płuc z zaburzeniami oddychania. Np. jedna Świnia z grupy 3 miała punktację kliniczną zaburzeń oddychania 23 i całkowitąpunktację płuc równą287,5; zaś inna Świnia z grupy 3 miała punktację kliniczną zaburzeń oddychania 0 i całkowitą punktację płuc równą 300. Istnieje kilka dodatkowych przykładów braku korelacji między punktacją płuc i kliniczną punktacją zaburzeń oddychania. Czy obserwacje makroskopowe nadają się do analizy korzystnego efektu szczepionki,
184 973 czy też nie, można wywnioskować że grupa 1 miała mniej zwierząt z organicznymi zmianami chorobowymi i ciężkość tych zmian była zmniejszona.
Podsumowując, wiele z parametrów używanych do oceny efektu szczepionki w obliczu doświadczalnego prowokowania w 110 dniu po szczepieniu dobrze koreluje ze sobą. Podczas okresu (3-9 DPC), w którym wiremia jest najbardziej ewidentna, nastąpiła znaczna leukopenia i wzrost temperatury ciała. W chwili prowokowania świnie miały w przybliżeniu 20 tygodni, czyli były o 12 tygodni starsze niż świnie w przykładzie 3. Wiele z objawów klinicznych spostrzeżonych w tym badaniu było cięższych. Np. wzrost temperatury ciała (w odbycie) był podwyższony przez 8 dni w tym badaniu, w porównaniu z 5 dniami w badaniu immunogeniczności. Ciężkość leukopenii doznawanej przez nie szczepioną prowokowaną grupę kontrolną (grupa 3) w tym badaniu była znacznie bardziej dramatyczna niż u prowokowanej grupy kontrolnej w badaniu immunogeniczności. W tym pierwszym badaniu prowokowana grupa kontrolna doznawała spadku liczby krwinek białych o 43% do 27% (3-9 DPC). W badaniu immunogeniczności prowokowana grupa kontrolna doznawała spadku o 15-21% od 2-9 DPC. Liczba dni, w których wykryto wiremię w okresie po prowokowaniu (1-14 DPC) dla prowokowanej grupy kontrolnej w badaniu immunogeniczności wynosiła 0 z możliwych 110 dni w porównaniu do 45 z 110 dni dla prowokowanej grupy kontrolnej w tym badaniu. Zatem wzrost ciężkości oznak klinicznych nie był całkowicie wynikiem wzrostu czasu trwania wiremii.
Wyniki po prowokowaniu w tym badaniu pokazują, że szczepienie szczepionką PRRS-MLV mającą poziom dawkowania 3,32 log na 2,0 ml dało ochronę przeciw prowokowaniu zjadliwym wirusem PRRS w 110 dni po szczepieniu. Są one następujące: (1) szczepione zwierzęta były całkowicie negatywne wobec wiremii podczas 21 dni okresu obserwacji po prowokowaniu. (2) Prócz pomniejszych wystąpień oznak klinicznych zaburzeń oddychania, kału, nosa i ryja, szczepione świnie obserwowano jako normalne co do oznak klinicznych. (3) Przyrost wagi świń szczepionych był znacznie większy niż przyrost dla nie szczepionych świń prowokowanych. (4) Świnie szczepione nie doznawały istotnego wzrostu temperatury ciała. (5) U szczepionych świń nie wystąpił godny uwagi spadek liczby krwinek białych. (6) Występowanie i ciężkość zmian chorobowych miąższu i opłucnej były mniejsze u świń szczepionych.
Przykład 5
W tym przykładzie testowano szczepionkę PRRS-MLV z pasażu 75 opisanąw przykładach 1 i 3 w celu oznaczenia początku odporności. Na siedem dni przed rozpoczęciem badania 35 świń testowano na obecność przeciwciała PRRS używając testu immunoperoksydazy (IPT) i na obecność wirusa PRRS w strumieniu krwi metodą wyodrębniania wirusa na komórkach MA-104. Dziesięć świń w grupie 1 zaszczepiono domięśniowo 2,0 ml szczepionki PRRS-MLV z pasażu 75 w 0 dniu próby. Dziesięć świń w grupie 2 zaszczepiono w taki sam sposób w 7 dniu próby. Dziesięć świń z grupy 3 i 5 świń z grupy 4 hodowano w osobnym miejscu, ale w podobnych warunkach otoczenia i posłużyły jako nie szczepione równoczesne zwierzęta kontrolne. Świnie w grupach 12 i 3 prowokowano w 14 dniu próby. Materiał do prowokowania, zawierający zjadliwy wirus PRRS (VR-2332, pasaż 3. 3,7 logw wirusa na 1,0 ml), podano donosowo (2,0 ml/świnię). Świnie z grupy 4 pozostały nie prowokowane. Wszystkie świnie kontrolowano przez 10 dni na obecność klinicznych oznak choroby oddechowej. Na koniec badania wszystkie świnie bezboleśnie zabito w celu oceny zmian chorobowych w płucach.
W chwili prowokowania świnie z grupy 1 były seropozytywne w oznaczeniu IPT, ale nie w próbie aktywności neutralizacji surowicy. Dla kontrastu, wszystkie pozostałe świnie, w tym z grupy 2, były negatywne według obu metod. Pięćdziesiąt procent świń z grupy 2 uzyskało pozytywny wynik testu metodą IPT w 7 DPC, a 100% w 10 DPC. Świnie z grupy 3 uzyskały pozytywny wynik testu metodą IPT w 10 DPC. Po jednej świni z grup 1 i 2 uzyskało aktywność SN odpowiednio w 10 DPC i 7 DPC. Wyniki SN nie sąznacząco różne przy poziomie p=0,05. Wyniki tego badania pokazały, że ochrona została wzbudzona jako skutek leczenia nawet mimo tego, że świnie w chwili prowokowania były albo seronegatywne albo bez aktywności neutralizacji surowicy. Ochrona nie musi być wprost powiązana z odpornością humoralną. Odporność za po14
184 973 średnictwem komórek w odpowiedzi na szczepienie modyfikowaną szczepionką żywą może odgrywać główną rolę w ochronie przed prowokowaniem zjadliwym.
W przykładzie 4 brak wiremii po prowokowaniu był ważnym kryterium dla przedstawienia ochrony przez szczepienie. Jednak w krótkim okresie czasu między szczepieniem i prowokowaniem w niniejszym badaniu szczepione zwierzęta nie rozwinęły wiremii po szczepieniu. Również, ponieważ prowokowanie było homologiczne, nie było można rozróżnić wirusa prowokującego od wirusa szczepionki. Cztery świnie z grupy 1 i 1 Świnia z grupy 2 miały negatywne wyniki testów na wiremię dla co najmniej jednego punktu testowego od 3 DPC do 9 DPC. Sto procent grupy 3 miały pozytywne wyniki testów na wiremię w tym samym okresie czasu.
Inaczej niż w poprzednich przykładach w tym badaniu wykryto znaczące objawy klinicznych oznak zaburzeń oddychania. Grupa 3 miała 9 z 10 zwierząt doznających trudności oddechowych przez 1 lub więcej dni (przeciętna liczba dni równa 3,6). Liczba zwierząt dla grup 1 i 2 doznających trudności oddechowych przez jeden lub więcej dni wynosiła odpowiednio jeden i zero (p < 0,001). Częstotliwość klinicznych oznak dla nozdrzy była podobna do częstotliwości oznak zaburzeń oddychania. Grupa 3 miała 8 z 10 zwierząt, które doznawały oznak klinicznych dla nozdrzy przez jeden lub więcej dni. Przeciętny okres trwania oznak klinicznych wynosił 3,1 dnia. W przeciwieństwie, grupy 1 i 2 były znacząco różne przy przeciętnych czasach trwania równych odpowiednio 1,3 dnia i 0,1 dnia (p< 0,001). Występowanie pozostałych parametrów klinicznych było nieurozmaicone.
Obie z grup szczepionych przybierały na wadze bardziej niż prowokowana grupa kontrolna. Grupa 2 przybrała przeciętnie o 10,6 funta podczas 10 dni okresu obserwacji w porównaniu z 7,8 funta dla grupy 3 (P=0,01). Przeciętny przyrost dla grupy 1 wynosił 9, 6 funta, co nie było znacząco różne w porównaniu z grupą 3. Ta grupa zawierała dwie najmniejsze świnki, które ważyły odpowiednio 7 i 12,5 funta w dniu 0 próby i odpowiednio 6 i 12 funtów w chwili prowokowania. Przeciętny przyrost dla grupy bez dwóch najmniejszych świnek wynosi 12,3 funta, co jest znacząco różne od grupy 3 (p< 0,01). Słabe tempo pizyrostu dwóch świnek można przypisać ich niezdolności do konkurowania ze starszymi świniami w grupie. Te świnki również miały biegunkę podczas okresu obserwacji po prowokowaniu. Świnie w grupie 4 miały przeciętny przyrost ciężaru równy 15,2 funta podczas okresu 10 dni. Dla świń w tym wieku można oczekiwać przeciętnego dziennego przyrostu ciężaru pomiędzy 1,0 i 1,5 funta. Te wyniki pokazują, że leczenie szczepieniem w 7 i 14 dniu poprzedzającym prowokowanie dało ochronę, która pozwoliła na oczekiwane tempo wzrostu.
Po prowokowaniu świnie z grupy 3 miały podtrzymany wzrost temperatury o 1 °F ponad przeciętną sprzed prowokowania, przez przeciętnie 4,6 dnia. Przeciętna liczba dni, kiedy świnie w grupie 1 i 3 miały porównywalny wzrost temperatury, wynosiła odpowiednio 0,5 i 1,1 dnia (p < 0,001). Tylko 1 z 20 szczepionych świń miała wzrost o 1 °F przez 2 kolejne dni w porównaniu z 8 spośród 10 w grupie 3. Różnica statystyczna między zwierzętami szczepionymi i kontrolnymi wynosiła p < 0,001. Te wyniki pokazały, że leczenie szczepionką świń w grupie 1 i 2 zapobiegło wystąpieniu gorączki wskutek narażenia na zjadliwy wirus PRRS.
Świnie grupy 3 doznały dramatycznego spadku liczby krwinek białych w 3, 5 i 7 DPC. Te wyniki układały się równolegle do wzrostu temperatury, którego doznawały te zwierzęta w tym samym okresie czasu. Świnie z grup szczepionych miały łagodną leukopenię trwającą 1-2 dni przed powrotem do wartości sprzed prowokowania. Wartości dla świń szczepionych były znacząco różne od prowokowanych zwierząt kontrolnych (p < 0,001). Te wyniki podkreślają poziom ochrony dawany przez leczenie szczepionką w 7 lub 14 dniu przed prowokowaniem przez zmniejszenie poziomu i czasu trwania leukopenii.
Leczenie szczepionką na albo 14 dni albo 7 dni przed prowokowaniem ograniczyło ciężkość zmian chorobowych płuc. Obie grupy szczepione były znacząco różne od grupy kontrolnej prowokowanej (P=0,01). Punktacja zwierząt szczepionych jest podobna do tej dla grupy 4, normalnej grupy kontrolnej. Przeciętna punktacja płuc dla grupy 3 wyniosła 97,1 w porównaniu do 9,3 i 7 dla grup odpowiednio 1 i 2. Organiczne zmiany chorobowe obserwowane w tych ostatnich
184 973 grupach są uważane za normalne i oczekiwane częstości wystąpień u zdrowych zwyczajnie hodowanych świń.
Wyniki niniejszego badania pokazały, że odporność ochronną pobudzono w ciągu 7 dni od szczepienia modyfikowaną żywą szczepionką wirusa. Znaczące różnice zaobserwowano dla odpowiedzi temperatury, przyrostu ciężaru, leukopenii, zmian chorobowych w płucach i oznak klinicznych następujących po doświadczalnym prowokowaniu szczepionych świń w porównaniu ze świniami nie szczepionymi.
Przykład 6
W tym przykładzie dwie grupy (A i B) po 100 trzytygodniowych świń już odstawionych od ssania z trzody PRRS-pozytywnej zaszczepiono albo szczepionką PRRS-MLV z pasażu 70 z przykładu 1, albo placebo (wodą sterylną). Po trzydzieści świń z każdego leczenia kontrolowano na wystąpienie reakcji niepożądanych, kontrolując temperaturę ciała, przyrost ciężaru i odczyny w miejscu wstrzykiwania. Te świnie i pozostałe 70 świń z każdej grupy leczenia obserwowano również na oznaki ogólnego zdrowia przez 28 dni po leczeniu. Wyniki tego badania pokazują, że szczepionika nie wywołała żadnych efektów ubocznych i jest bezpieczna przy właściwym stosowaniu w trzodzie PRRS-pozytywnej.
Temperatury w odbycie przed szczepieniem (-2 DPV) wskazują, że świnie użyte w tej próbie nie były normalnymi zdrowymi świniami. Temperatury grupy A były znacząco wyższe niż grupy B w dniach prób -2 i -1 (p < 0,05). Nie było znaczących różnic między dwiema grupami w dniach prób 0, 1, 2 i 3 (p < 0,05). Te wyniki wskazują, że szczepienie zmodyfikowaną żywą szczepionką PRRS nie zaostrza stanów wywołujących istniejącą podwyższoną temperaturę.
Żadna Świnia z żadnej z grup nie doznawała żadnego odczynu po leczeniu w miejscu wstrzyknięcia. Te wyniki dalej pokazują bezpieczeństwo szczepionki podawanej we właściwy sposób.
W okresie 29 dni od dni próby -2 do 27,30 świń z grupy A przybrało na wadze przeciętnie 21,02 funta, a 29 świń z grupy B przybrało na wadze przeciętnie 18,18 funta. Ta różnica jest znacząca przy p < 0,05. Ponieważ próbę wykonano w obliczu czynnego zakażenia PRRS, wyniki wskazują na zarówno bezpieczeństwo i skuteczność.
Wyniki obserwacji klinicznych wskazują, że szczepienie znacząco zmniejsza częstotliwość kilku parametrów klinicznych. Do zmniejszonych parametrów należą wygląd od 62 do 6, kał od 48 do 24, oczy od 162 do 89, nozdrza od 30 do 0, ryj od 30 do 0, apetyt 91 do 13, zabiegi od 37 do 14 i zgony od 5 do 0. Spadek liczby zabiegów udzielanych grupie A w porównaniu z grupą B był znaczący (p<0,05). Zmniejszenie oznaki klinicznej daje dalszy dowód, że zmodyfikowana żywa szczepionka PRRS jest bezpieczna przy stosowaniu w trzodzie doznającej klinicznego wybuchu choroby związanej z wirusem PRRS.
Podsumowując, pokazano, że szczepionka jest bezpieczną przy właściwym stosowaniu w trzodzie doznającej czynnej klinicznej choroby związanej z wirusem PRRS. Szczepionka nie wzmaga objawów klinicznych, czy to związanych z wirusem PRRS, czy też z wtórnymi patogenami znanymi jako obecne przy takim działaniu świń. W warunkach istniejących w tym miejscu testów wyniki te wskazują również korzystny wpływ na grupę leczoną otrzymującąszczepionkę.
Przykład 7
W tym przykładzie określono wpływ szczepienia 20 specyficznie wolnych od patogenu 5-tygodniowych prosiąt tucznych obu płci, rasy holenderskiej, małą dawką szczepionki ATCC VR-2332 z pasażu 75 (ATCC Vr-2495) na rozprzestrzenianie się wirusa Lelystad (LV). Naturalne szczepy Lv uważa się za ważne przy predysponowaniu świń na wtórne zakażenia oddechowe, powodujące złą sprawność i większy odsetek śmiertelności. Ten przykład przedstawia dane dotyczące wpływu szczepionki na przenoszenie europejskiego wirusa antygenowego typu LV.
Świnie podzielono na dwie grupy po 10 świń, jedną grupę doświadczalną i jedną grupę kontrolną. Każdą świnię z grupy doświadczalnej szczepiono domięśniowo 2 ml rozcieńczonej szczepionki zawierającej w przybliżeniu 103 TCID50 szczepionki ATCC VR-2332 z pasażu 75. Po sześciu tygodniach 5 zwierząt z każdej grupy prowokowano metodądonosowego zaszczepienia europejskiego szczepu LV typu naturalnego (kod CDI-NL-2.91, Ter Huurne, 5 pasaż świń16
184 973 skich makrofagów pęcherzykowych używając dawki prowokującej 105,3 TCID5O/2 ml. Po 1 dniu prowokowane świnie zwrócono do ich zagród.
Doświadczenie sprawdzało czy, kiedy i ile ze szczepionych i nie szczepionych świń wykazało chorobę kliniczną lub stało się wiremiczne, oraz czy i ile z ich współmieszkańców narażonych na kontakt zakaziło się wirusem Lelystad. Następnie zakażenie szczepionych i kontrolnych grup wyrażono liczbowo i obliczono szybkości przenoszenia wirusa Lelystad w grupach szczepionych i kontrolnych. Dla skuteczności szczepienia ciężkość i czas trwania choroby i wiremii oraz szybkość przenoszenia w grupie szczepionej muszą być mniejsze niż w grupie kontrolnej. To badanie wykonane w skrajnych warunkach niskiej dawki szczepionki i prowokowania heterologicznego wykazało wartość oo^lh^r^onną szczepionki.
Szczepienie zmniejszyło oznaki kliniczne choroby po prowokacji. Znacząco zmniejszyło średnią temperaturę w odbycie po prowokacji; znacząco zmniejszyło liczbę dni, przez które prowokowane świnie były wiremiczne; i znacząco zmniejszyło wysokość wiremii u świń prowokowanych. Ponadto, chociaż przeniesienie ze świń prowokowanych bezpośrednio na prowokowane przez kontakt wystąpiło u wszystkich świń zarówno w grupie szczepionej jak i nie szczepionej, była znacząca różnica w przenoszeniu wirusa LV typu naturalnego między grupą szczepioną i nie szczepioną.
Szczepienie małą dawką amerykańskiej szczepionki ATCC VR.-2332 z pasażu 75 typu antygenowego było zatem skuteczne przy nadawaniu ochrony przed europejskim wirusem Lelystad typu naturalnego.
Przykład 8
Wytwarzanie szczepionki na skalę handlową
Figura 1 obrazuje schematyczny diagram sposobu do stosowania przy wytwarzaniu handlowych ilości żywej zmodyfikowanej głównej hodowli do szczepienia wirusa z przykładu 1. Sposób P10 zaczyna się etapem P12, którym jest sterylizacja wszystkich pojemników. Sterylizację korzystnie prowadzi się metodą napromieniowania, ale można też wykonywać ją temperaturowo albo chemicznie. Typy pojemników obejmują kolby do posiewu, np. 50 do 150 ml, kolby pięciolitrowe, walcowe naczynia do hodowli, i stalowe bioreaktory z mieszaniem powietrzem.
Etap P14 obejmuje przygotowanie hodowli do namnażania macierzystych komórek MA-104. Podstawowy zapas linii komórek MA-104 z pasażu 58 przechowuje się w ciekłym azocie i stosuje do dostarczania komórek macierzystych do hodowli wirusowej do pasażu 78. Hodowle podstawowe MA-104 namnaża się w kolbach o pojemności w zakresie od około 75 do 150 ml i zawierających od 50 do 150 ml pożywki. Pożywka korzystnie zawiera MEM zmieszany z 10% surowicy wołowej lub płodowej cielęcej i około 30 mg neomycyny na ml. Sterylne kolby i pożywki korzystnie zasiewa się około 1 ml hodowli MA-104 z poprzedniego pasażu, i inkubuje się w temperaturze od około 35°C do około 37°C przez trzy do siedmiu dni.
Powiększenie podstawowej hodowli komórek korzystnie następuje od kolby 150 ml do około 400-600 ml pożywki w proporcji 1:5 (objętościowo). Po około 4-7 dniach inkubacji w około 35-37°C te 400-600 ml pożywki można hodować następczo w kolbie pięciolitrowej wypełnionej pożywką. Alternatywnie materiał do posiewu można stosować w proporcji 1:3,4 do hodowli w cylindrze mającym około 670 do 850 cm2 powierzchni wzrostu i 150 ml pożywki, którą następczo hoduje się w innych cylindrycznych naczyniach do hodowli w proporcji od około 1:9 do około 1:11. Hodowle następcze inkubuje się przez około 4-7 dni w temperaturze około 35-37°C.
Etap P16 obejmuje przygotowanie hodowli produkcyjnych zakażonych wirusem komórek MA-104. Hodowle do namnażania z etapu P14 typowo powiększa się dalej do bioreaktorów o większej objętości w proporcji od około 1:3 do około 1:5 (objętościowo). Naczynia produkcyjne mogą obejmować np. pięciolitrowe kolby hodowli do namnażania albo 40-litrowe naczynia do hodowli ze stali nierdzewnej wyposażone w mieszadło powietrzne, regulację temperatury i regulację pH. Naczynie napełnia się odpowiednią ilością pożywki do namnażania, szczepi komórkami MA-104, inkubuje w temperaturze około 35°C przez 4 do 7 dni, i infekuje wirusem głównej hodowli do szczepienia z przykładu 1. Wirus korzystnie ma miano co najmniej około 106 TCID50 na ml CPE, i korzystnie dodawany jest do hodowli w naczyniach produkcyjnych w proporcji co
184 973 najmniej około 0,1 do 10 ml na 100 ml pożywki. Hodowle produkcyjne inkubuje się w temperaturze około 35°C do około 37°C przez 2 do 3 dni po infekcji atenuowanym wirusem.
Etap P18 obejmuje zbieranie hodowli produkcyjnych z etapu P16 po upłynięciu okresu inkubacji po infekcji. Właściwy czas zbioru masowego powinno się określić obserwując CPE jak wskazuje około 10% zmian makroskopowych (zaokrąglone komórki i degradacja arkusza komórek) albo 10% zmiana pH. Hodowla produkcyjna z etapu P16 jest zbierana w osłonie przepływu laminamego metodą wlewania do sterylnego pojemnika, albo przez zamknięty układ zbierania pod nadciśnieniem. Masowo zebrany wirus zamraża się i przechowuje w temperaturze około -40°C do -70°C.
W miarę potrzeb pobiera się próbki do pomiarów kontroli jakości. Próbki każdego masowo zebranego materiału testuje się w odżywce z tioglikolanem i kazeiną sojową trawioną, które inkubuje się w temperaturze odpowiednio około 36°C i 20°C, po 14 dni wkażdej temperaturze. Ten posiany wirus stosuje się do zasiewania kolejnych hodowli, jeśli testowanie wskazuje miano co najmniej 105 TCID5Q/ml metodą CPE. Materiał niezadowalający sterylizuje się 5% podchlorynem przez 24 godziny albo sterylizuje się w autoklawie.
Etap P20 obejmuje stabilizację i liofilizację masy zamrożonego wirusa otrzymanej w etapie P18. Masę zamrożonego wirusa rozmraża się, i korzystnie miesza z farmakologicznie zgodnym stabilizatorem, takim jak zwyczajowy stabilizator sacharozowo-żelatynowy, w proporcji około trzech części rozmrożonej głównej hodowli do szczepienia do około jednej części stabilizatora. W celu dobrania końcowego stężenia wirusa można dodać solankę fizjologiczną.
Następnie mieszaninę dzieli się na objętości jednostkowe dawek po około 0,28 ml każda, przy czym każda dawka zawiera około 0,20 ml hodowli PRRS w dawce o mianie co najmniej 1049 TCID50 na dawkę. Stwierdza się tu, że korzystna ilość stabilizowanej hodowli produkcyjnej wynikająca z etapów P16, P18 i P20 wystarcza na wytworzenie pomiędzy 150000 a 500000 stabilizowanych dawek. Dla przykładu 25 dawek może zawierać około 7,0 ml objętości jednostkowych. Te objętości jednostkowe zamraża się po zakorkowaniu, korzystnie w ciekłym azocie. Komorę suszącą utrzymuje się pod próżniąpodnosząc temperaturę do maksimum około 30°C, i objętości jednostkowe trzyma przez maksimum 18 godzin w celu sublimowania wilgoci z próbki.
Etap P22 obejmuje ciągłe kontrolowanie produktu szczepionki powstałego w etapie P20. Pojemnik ostatecznych próbek albo szereg z pojedynczej partii szczepionki PRRS sprawdza się dla upewnienia się, że zawartość wilgoci spadła poniżej 5%. Siła serii o zawartości wilgoci większej niż 4% lub mniejszej niż 1 % będzie testowana w odstępach co sześć miesięcy. Jako środek bezpieczeństwa równoważnikiem wagowym 10 porcji szczepionki szczepi się świnki morskie i obserwuje przez 21 dni szukając niepomyślnych oznak reakcji klinicznej.
Wirus VR-2322 został również dostosowany do zimna równolegle z atenuacją opisaną w przykładzie 1. Zrobiono to w celu opracowania szczepu szczepionki zapobiegającego roznoszeniu wirusa przez zakażone zwierzęta. Takie dostosowanie do zimna wykonano metodą kolejnych pasaży w temperaturze 31-35°C. Powstałe szczepy również mogą wywołać odpowiedź immunologiczna.

Claims (13)

1. Kompozycja szczepionki, znamienna tym, że zawiera żywy wirus świńskiego zespołu zaburzeń rozmnażania i zaburzeń oddechowych (PRRS) w postaci zmodyfikowanej zmieszany z farmakologicznie dopuszczalnym nośnikiem, przy czym modyfikowany wirus obejmuje wirusa ATCC-VR2332 pasażowanego co najmniej 70-krotnie w hodowli komórkowej, korzystnie zawiera wirusa ATCC-VR2495, dzięki czemu podawanie zmodyfikowanego wirusa świni lub innemu ssakowi podatnemu na PRRS nie wywołuje objawów klinicznych choroby PRRS, leczjest w stanie wzbudzić odpowiedź immunologicznąuodporniającą ssaka przed patogennymi postaciami PRRS.
2. Kompozycja według zastrz 1, znamienna tym, że nośnik zawiera stabilizator sacharozowo-żelatynowy.
3. Sposób uodporniania świń przeciw świńskiemu zespołowi zaburzeń rozmnażania i oddechowych (PRRS), znamienny tym, że obejmuje etap podania świni kompozycji szczepionki zawierającej żywy wirus świńskiego zespołu zaburzeń rozmnażania i zaburzeń oddechowych ATCC-VR2332 zmieszany z farmakologicznie dopuszczalnym nośnikiem, przy czym wirus obejmuje wirus ATCC-VR2332 pasażowany co najmniej 70-krotnie w hodowli komórkowej w celu modyfikacji, korzystnie zawiera wirusa ATCC-VR2495, dzięki której podawanie zmodyfikowanego wirusa świni lub innemu ssakowi podatnemu na PRRS nie wywołuje objawów klinicznych choroby PRRS, lecz jest w stanie wzbudzić odpowiedź immunologiczną uodporniającą ssaka przed patogennymi postaciami PRRS.
4. Sposób wytwarzania szczepionki PRRS, znamienny tym, że obejmuje etapy: wytworzenia hodowli produkcyjnej zmodyfikowanej postaci wirusa ATCC-VR2332, obejmujące etapy co najmniej 70-krotnego pasażowania wirusa ATCC-VR2332 w hodowli komórkowej w celu modyfikacji, dzięki której podawanie zmodyfikowanego wirusa świni lub innemu ssakowi podatnemu na PRRS nie wywołuje objawów klinicznych choroby PRRS, leczjest w stanie wzbudzić odpowiedź immunologiczną uodporniającą ssaka przed patogennymi postaciami PRRS, i wytworzenia hodowli produkcyjnej ze zmodyfikowanego wirusa ATCC-VR2332, korzystnie hodowli wirusa ATCC-VR2495; zbierania hodowli produkcyjnej wirusa; dodawania czynnika stabilizującego do hodowli produkcyjnej wirusa; i liofilizowania hodowli produkcyjnej wirusa.
5. Sposób według zastrz. 4, znamienny tym, że etap wytwarzania obejmuje zakażenie linii komórek małpich wirusem, i inkubowanie otrzymanej hodowli w temperaturze od około 35 °C do około 37°C.
6. Sposób według zastrz. 4, znamienny tym, że etap zbierania obejmuje zamrażanie hodowli wirusa.
7. Sposób według zastrz. 4, znamienny tym, że etap dodawania obejmuje mieszanie około jednej części stabilizatora sacharozowo-żelatynowego z około trzema częściami hodowli wirusa.
8. Sposób według zastrz. 4, znamienny tym, że etap liofilizacji obejmuje sublimowanie wilgoci z zamrożonej próbki hodowli wirusa.
9. Sposób według zastrz. 4, znamienny tym, że hodowla zawiera objętość partii wynoszącą od 150000 do 500000 dawek po 0,28 ml na dawkę.
10. Sposób według zastrz. 9, znamienny tym, że następnie obejmuje dzielenie objętości partii przed etapem liofilizacji.
11. Sposób według zastrz. 4, znamienny tym, że wymieniony wirusjest pasażowany 75 razy.
12. Kompozycja według zastrz. 1, znamienna tym, że wymieniony wirus jest pasażowany 75 razy.
13. Sposób według zastrz. 3, znamienny tym, że wymieniony wirusjest pasażowany 75 razy.
PL96323365A 1995-05-15 1996-05-14 Kompozycja szczepionkiĆ sposób uodporniania świńĆ oraz sposób wytwarzania szczepionki PRRS PL184973B1 (pl)

Applications Claiming Priority (2)

Application Number Priority Date Filing Date Title
US08/440,750 US6042830A (en) 1992-08-05 1995-05-15 Viral agent associated with mystery swine disease
PCT/US1996/006800 WO1996036356A1 (en) 1995-05-15 1996-05-14 Viral agent associated with mystery swine disease

Publications (2)

Publication Number Publication Date
PL323365A1 PL323365A1 (en) 1998-03-30
PL184973B1 true PL184973B1 (pl) 2003-01-31

Family

ID=23750027

Family Applications (1)

Application Number Title Priority Date Filing Date
PL96323365A PL184973B1 (pl) 1995-05-15 1996-05-14 Kompozycja szczepionkiĆ sposób uodporniania świńĆ oraz sposób wytwarzania szczepionki PRRS

Country Status (22)

Country Link
US (2) US6042830A (pl)
EP (1) EP0830142B1 (pl)
JP (1) JP4300252B2 (pl)
KR (1) KR19990014840A (pl)
CN (1) CN1130227C (pl)
AT (1) ATE213166T1 (pl)
AU (1) AU717395B2 (pl)
BR (1) BR9608535B1 (pl)
CA (1) CA2221242C (pl)
CZ (1) CZ296208B6 (pl)
DE (1) DE69619233T2 (pl)
DK (1) DK0830142T3 (pl)
ES (1) ES2170234T3 (pl)
HK (1) HK1016872A1 (pl)
HU (1) HU223763B1 (pl)
MX (1) MX9708804A (pl)
PL (1) PL184973B1 (pl)
PT (1) PT830142E (pl)
RU (1) RU2166327C2 (pl)
SK (1) SK283579B6 (pl)
UA (1) UA39991C2 (pl)
WO (1) WO1996036356A1 (pl)

Families Citing this family (67)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
CA2103460C (en) * 1991-06-06 2000-09-26 Gert Wensvoort Causative agent of the mystery swine disease, vaccine compositions and diagnostic kits
ATE144144T1 (de) 1991-08-26 1996-11-15 James Edward Collins Vakzine gegen und diagnosemethode für das schweine-unfruchtbarkeits- und atmungs-syndrom (suas)
US6982160B2 (en) 1991-08-26 2006-01-03 Boehringer Ingelheim Vetmedica, Inc. Immunogenic compositions that include SIRS virus
US5846805A (en) 1991-08-26 1998-12-08 Boehringer Ingelheim Animal Health, Inc. Culture of swine infertility and respiratory syndrome virus in simian cells
US6080570A (en) * 1991-08-26 2000-06-27 Boehringer Ingelheim Vetmedica, Inc. Method of producing a vaccine for Swine Infertility and Respiratory Syndrome
US5695766A (en) * 1992-10-30 1997-12-09 Iowa State University Research Foundation Highly virulent porcine reproductive and respiratory syndrome viruses which produce lesions in pigs and vaccines that protect pigs against said syndrome
US6380376B1 (en) * 1992-10-30 2002-04-30 Iowa State University Research Foundation Proteins encoded by polynucleic acids of porcine reproductive and respiratory syndrome virus (PRRSV)
US6773908B1 (en) 1992-10-30 2004-08-10 Iowa State University Research Foundation, Inc. Proteins encoded by polynucleic acids of porcine reproductive and respiratory syndrome virus (PRRSV)
US6592873B1 (en) 1992-10-30 2003-07-15 Iowa State University Research Foundation, Inc. Polynucleic acids isolated from a porcine reproductive and respiratory syndrome virus (PRRSV) and proteins encoded by the polynucleic acids
US5866401A (en) * 1996-03-01 1999-02-02 Schering Corporation Porcine reproductive and respiratory syndrome vaccine
JP3135069B2 (ja) * 1996-03-01 2001-02-13 シェーリング コーポレイション ブタ生殖および呼吸症候群ワクチン
EP0839912A1 (en) * 1996-10-30 1998-05-06 Instituut Voor Dierhouderij En Diergezondheid (Id-Dlo) Infectious clones of RNA viruses and vaccines and diagnostic assays derived thereof
US20040224327A1 (en) * 1996-10-30 2004-11-11 Meulenberg Johanna Jacoba Maria Infectious clones of RNA viruses and vaccines and diagnostic assays derived thereof
FR2771375A1 (fr) 1997-11-25 1999-05-28 Saint Gobain Isover Procede et dispositif de conditionnement de materiaux compressibles
US7132106B2 (en) * 1998-12-22 2006-11-07 Pfizer Inc. Infectious cDNA clone of North American porcine reproductive and respiratory syndrome (PRRS) virus and uses thereof
NZ501264A (en) 1998-12-22 2001-09-28 Pfizer Prod Inc Polynucleotide DNA sequence encoding an infectious RNA molecule encoding a North American PRRS
US7618797B2 (en) * 1998-12-22 2009-11-17 Pfizer Inc Infectious cDNA clone of North American porcine reproductive and respiratory syndrome (PRRS) virus and uses thereof
US7691389B2 (en) 1998-12-22 2010-04-06 Pfizer Inc Infectious cDNA clone of north american porcine reproductive and respiratory syndrome (PRRS) virus and uses thereof
EP1157121B1 (en) * 1999-03-08 2013-04-24 Boehringer Ingelheim Vetmedica GmbH Prrsv replicon
MXPA01010681A (es) * 1999-04-22 2003-08-20 Us Agriculture Vacuna de sindrome respiratorio y reproductiva porcina a base de ja-142 aislado.
US20020012670A1 (en) * 2000-01-26 2002-01-31 Knut Elbers Recombinant attenuation of porcine reproductive and respiratory syndrome (PRRSV)
AU2002249852A1 (en) * 2000-11-09 2002-08-12 Board Of Trustees Of The University Of Illinois Enhancement of immune response to vaccine by interferon alpha
US6841364B2 (en) * 2002-01-22 2005-01-11 Protatek International, Inc. Infectious cDNA clones of porcine reproductive and respiratory syndrome virus and expression vectors thereof
AR049924A1 (es) * 2004-06-18 2006-09-13 Univ Minnesota Identificacion de organismos viralmente infectados y vacunados
US7632636B2 (en) * 2004-09-21 2009-12-15 Boehringer Ingelheim Vetmedica, Inc. Porcine reproductive and respiratory syndrome isolates and methods of use
UA95602C2 (ru) 2004-12-30 2011-08-25 Берингер Ингельхейм Ветмедика, Инк. Иммуногенная композиция цвс2 и способы приготовления такой композиции
US7833707B2 (en) 2004-12-30 2010-11-16 Boehringer Ingelheim Vetmedica, Inc. Methods of overexpression and recovery of porcine circovirus type 2 ORF2
AU2006205852A1 (en) 2005-01-13 2006-07-20 Boehringer Ingelheim Vetmedica Gmbh Improved PRRS vaccines
US8834891B2 (en) 2005-03-14 2014-09-16 Boehringer Ingelheim Vetmedica, Inc. Immunogenic compositions comprising Lawsonia intracellularis
CA2894069C (en) 2005-06-24 2019-02-26 Regents Of The University Of Minnesota Prrs viruses, infectious clones, mutants thereof, and methods of use
EP1968630B1 (en) 2005-12-29 2018-01-24 Boehringer Ingelheim Vetmedica, Inc. Multivalent pcv2 immunogenic compositions
DK3127551T3 (da) 2005-12-29 2020-10-12 Boehringer Ingelheim Animal Health Usa Inc Pcv2-immunogen-sammensætning til at mindske kliniske symptomer i grise
US20100129397A1 (en) 2006-12-11 2010-05-27 Boehringer Ingelheim Vetmedica, Inc. Effective method of treatment of porcine circovirus and lawsonia intracellularis infections
PT2481420T (pt) 2006-12-15 2019-05-31 Boehringer Ingelheim Animal Health Usa Inc Vacina para porcos anti-pcv2 de dose única
EP1941903A1 (en) 2007-01-03 2008-07-09 Boehringer Ingelheim Vetmedica Gmbh Prophylaxis and treatment of PRDC
CN100523177C (zh) * 2007-01-09 2009-08-05 中国农业科学院哈尔滨兽医研究所 猪繁殖与呼吸综合症病毒弱毒疫苗株及其应用
AR064888A1 (es) * 2007-01-12 2009-04-29 Univ Illinois Celulas no simias para el crecimiento del virus del sindrome reproductor y respiratorio porcino (prrs)
US8563313B2 (en) * 2007-02-13 2013-10-22 Washington State University Research Foundation Macrophage cell-lines for propagation of porcine reproductive and respiratory syndrome virus
EP1958644A1 (en) 2007-02-13 2008-08-20 Boehringer Ingelheim Vetmedica Gmbh Prevention and treatment of sub-clinical pcvd
US7666585B2 (en) * 2007-06-15 2010-02-23 Protatek International, Inc. Construction of chimera PRRSV, compositions and vaccine preparations
US7829274B2 (en) 2007-09-04 2010-11-09 Boehringer Ingelheim Vetmedica, Inc. Reduction of concomitant infections in pigs by the use of PCV2 antigen
US20090317423A1 (en) 2008-01-23 2009-12-24 Boehringer Ingelheim Vetmedica, Inc. Pcv2 mycoplasma hyopneumoniae immunogenic compositions and methods of producing such compositions
CN101612395B (zh) * 2008-06-24 2012-02-08 扬州优邦生物制药有限公司 一种培养敏感细胞生产蓝耳病疫苗的方法
US20100003278A1 (en) * 2008-07-03 2010-01-07 Boehringer Ingelheim Vetmedica, Inc. Immunological Compositions Effective for Lessening the Severity or Incidence of PRRSV Signs and Methods of Use Thereof
WO2010025109A1 (en) * 2008-08-25 2010-03-04 Boehringer Ingelheim Vetmedia, Inc. Vaccine against highly pathogenic porcine reproductive and respiratory syndrome (hp prrs)
JP5306943B2 (ja) * 2009-08-24 2013-10-02 全国農業協同組合連合会 弱毒ウイルスの作出方法
TWI627281B (zh) * 2009-09-02 2018-06-21 百靈佳殷格翰家畜藥品公司 降低pcv-2組合物殺病毒活性之方法及具有改良免疫原性之pcv-2組合物
UA108902C2 (uk) 2010-11-10 2015-06-25 Вірус північноамериканського репродуктивного та респіраторного синдрому свиней (prrs) та його застосування
PL2675475T3 (pl) * 2011-02-17 2015-12-31 Boehringer Ingelheim Vetmedica Gmbh Nowy europejski szczep prrs
US9944902B2 (en) 2011-02-17 2018-04-17 Boehringer Ingelheim Vetmedica Gmbh Commercial scale process for production of PRRSV
US9315781B2 (en) 2011-07-29 2016-04-19 Boehringer Ingelheim Vetmedica Gmbh Infectious CDNA clone of european PRRS virus and uses thereof
US9187731B2 (en) 2011-07-29 2015-11-17 Boehringer Ingelheim Vetmedica Gmbh PRRS virus inducing type I interferon in susceptible cells
US8906385B2 (en) 2011-12-01 2014-12-09 University Of Maryland, College Park Interferon-inducing porcine reproductive and respiratory syndrome virus isolate
WO2013173443A1 (en) 2012-05-17 2013-11-21 Zoetis Llc Effective vaccination against porcine reproductive and respiratory syndrome (prrs) virus prior to weaning
CN105308178B (zh) 2012-12-07 2019-06-07 伊利诺伊大学评议会 猪繁殖与呼吸综合征病毒组合物及其用途
EP2968513A2 (en) 2013-03-15 2016-01-20 Boehringer Ingelheim Vetmedica, Inc. Porcine reproductive and respiratory syndrome virus, compositions, vaccine and methods of use
US9505808B2 (en) 2013-10-02 2016-11-29 Boehringer Ingelheim Vetmedica, Inc. PCV2 ORF2 protein variant and virus like particles composed thereof
MX2020010248A (es) 2013-12-20 2020-10-16 Boehringer Ingelheim Vetmedica Gmbh Variante del virus prrs, clon de adnc del virus europeo y sus usos.
CN103690633B (zh) * 2013-12-25 2015-10-28 成都乾坤动物药业有限公司 一种含有枇杷叶的治疗畜禽呼吸道疾病综合征的兽用药物组合物
US9920302B2 (en) 2015-08-31 2018-03-20 Boehringer Ingelheim Vetmedica Gmbh Pestivirus vaccines for congenital tremors
US10188725B2 (en) 2015-12-14 2019-01-29 Elanco Us Inc. Hybrid core feline vaccines
DK3534939T3 (da) 2016-11-03 2023-04-24 Boehringer Ingelheim Vetmedica Gmbh Vaccine mod porcin parvovirus og porcin reproduktions- og respirationssyndromvirus og fremgangsmåder til fremstilling deraf
WO2018099889A1 (en) * 2016-11-29 2018-06-07 Intervet International B.V. Swine vaccine
BR112019012158A2 (pt) 2016-12-14 2019-11-12 Zoetis Services Llc vacinação eficaz contra cepas europeias de vírus da síndrome reprodutiva e respiratória suína (prrs) antes do desmame
EP4335455A3 (en) 2017-04-13 2024-05-22 Intervet International B.V. Vaccines containing swine pathogens for associated non-mixed use
US11701419B2 (en) 2019-04-04 2023-07-18 Boehringer Ingelheim Animal Health USA Inc. Porcine Circovirus Type 3 (PCV3) vaccines, and production and uses thereof
BR112023001324A2 (pt) 2020-07-24 2023-02-14 Boehringer Ingelheim Animal Health Usa Inc Combinação de vacina de suíno

Family Cites Families (6)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
US4753884A (en) * 1986-01-28 1988-06-28 Novagene, Inc. Pseudorabies virus mutants, vaccines containing same, methods for the production of same and methods for the use of same
ATE144144T1 (de) * 1991-08-26 1996-11-15 James Edward Collins Vakzine gegen und diagnosemethode für das schweine-unfruchtbarkeits- und atmungs-syndrom (suas)
CA2076744C (en) * 1991-08-26 2000-06-27 Danny W. Chladek Viral agent associated with mystery swine disease
US5695766A (en) * 1992-10-30 1997-12-09 Iowa State University Research Foundation Highly virulent porcine reproductive and respiratory syndrome viruses which produce lesions in pigs and vaccines that protect pigs against said syndrome
CZ289743B6 (cs) * 1993-02-08 2002-03-13 Bayer Corporation Izolát viru vepřového reprodukčního a respiračního syndromu PRRSV, způsob kultivace PRRSV, tkáňová kultura, způsob přípravy vakcíny a vakcína obsahující PRRSV izolát
ES2074950B1 (es) * 1993-09-17 1996-03-16 Iberica Cyanamid Vacuna para la prevencion de la enfermedad reproductiva y respiratoria de la cerda.

Also Published As

Publication number Publication date
EP0830142A1 (en) 1998-03-25
JP4300252B2 (ja) 2009-07-22
CN1190349A (zh) 1998-08-12
US5989563A (en) 1999-11-23
DE69619233T2 (de) 2002-08-22
SK153997A3 (en) 1998-07-08
AU5744396A (en) 1996-11-29
HUP9802493A3 (en) 2001-10-29
CZ296208B6 (cs) 2006-02-15
PL323365A1 (en) 1998-03-30
HUP9802493A2 (hu) 1999-02-01
HU223763B1 (hu) 2005-01-28
CA2221242C (en) 2002-10-29
MX9708804A (es) 1998-10-31
DK0830142T3 (da) 2002-04-22
AU717395B2 (en) 2000-03-23
US6042830A (en) 2000-03-28
BR9608535A (pt) 1999-06-15
DE69619233D1 (en) 2002-03-21
KR19990014840A (ko) 1999-02-25
PT830142E (pt) 2002-07-31
CZ361697A3 (cs) 1998-06-17
BR9608535B1 (pt) 2012-02-22
ES2170234T3 (es) 2002-08-01
WO1996036356A1 (en) 1996-11-21
CA2221242A1 (en) 1996-11-21
EP0830142A4 (en) 1998-09-02
JPH11505248A (ja) 1999-05-18
HK1016872A1 (en) 1999-11-12
SK283579B6 (sk) 2003-09-11
UA39991C2 (uk) 2001-07-16
CN1130227C (zh) 2003-12-10
RU2166327C2 (ru) 2001-05-10
ATE213166T1 (de) 2002-02-15
EP0830142B1 (en) 2002-02-13

Similar Documents

Publication Publication Date Title
PL184973B1 (pl) Kompozycja szczepionkiĆ sposób uodporniania świńĆ oraz sposób wytwarzania szczepionki PRRS
CA2076744C (en) Viral agent associated with mystery swine disease
US10668144B2 (en) European PRRSV strain
EP0601062B1 (en) Sirs vaccine and diagnosis method
US6001370A (en) Attenuated strain of the virus causing the porcine reproductive respiratory syndrome (PRRS), and vaccines
US6110467A (en) Isolated porcine respiratory and reproductive virus, vaccines and methods of protecting a pig against a disease caused by a porcine respiratory and reproductive virus
US7264804B2 (en) Kits for detecting anti-SIRS antibodies
HU218430B (hu) Eljárás sertés reproduktív és légzési szindróma vírus (PRRSV) tenyésztésére és annak alkalmazása vakcinában
SK119498A3 (en) Porcine reproductive and respiratory syndrome vaccine
JP2019505217A (ja) ブタ繁殖・呼吸障害症候群ワクチンウイルス
KR0138068B1 (ko) 미확인(Mystery) 돼지 질병 관련 바이러스제
MXPA97007302A (en) New attenuated cepa of the virus causing the respiratory and reproductive swine syndrome (prrs), vaccines and diagnostic media obtained with the same and the procedures for your obtenc
PL169932B1 (pl) Sposób atenuacji wirusa zespołu niepłodności i oddechowego świń