PL180229B1 - Ciagly, jednoetapowy sposób wytwarzania organicznych izocyjanianów PL PL PL - Google Patents

Abstract

1. Ciagly, jednoetapowy sposób wytwarzania organicznych izocyjanianów w wyniku reakcji od- powiednich amin pierwszorzedowych z fosgenem w obecnosci izocyjanianu jako rozpuszczalnika, zna- mienny tym, ze amine pierwszorzedowa, ewentualnie rozpuszczona w obojetnym rozpuszczalniku organicznym, poddaje sie reakcji z fosgenem rozpuszczonym w izocyjanianie w ilosci 10 - 60% masowych w przeliczeniu na roztwór fosgenu w izocyjanianie, w temperaturze 60 -1 80°C i pod cisnieniem 0,1-3 MPa, otrzymujac odpowiedni izocyjanian, przy czym stosunek molowy fosgenu do uzytej aminy wynosi od 4:1 do 1:1 oraz uzyty jako rozpuszczalnik izocyjanian nie zawiera substancji stalej i zawartosc w nim ule- gajacego hydrolizie chloru jest mniejsza niz 2%. PL PL PL

Description

Niniejszy wynalazek dotyczy sposobu ciągłego, jednoetapowego wytwarzania organicznych izocyjanianów na drodze reakcji odpowiednich amin z fosgenem.

Podczas wytwarzania organicznych izocyjanianów odpowiednią aminę poddaje się reakcji z fosgenem, przy czym powstaje organiczny izocyjanian, a produkt uboczny stanowi chlorowodór. Z reguły stosuje się nadmiar fosgenu, co powoduje, że gazowy produkt uboczny jest mieszaniną chlorowodoru i fosgenu.

W literaturze opisano już rozmaite metody prowadzenia omawianego procesu. Nawet niewielka poprawa opłacalności tak ważnego procesu przemysłowego jest oczywiście bardzo pożądana z ekonomicznego punktu widzenia. Wady wielu znanych sposobów polegają na przykład na tym, że osiągnięcie dużej wydajności jest możliwe jedynie w warunkach utrzymywania stężenia reagentów na niskim poziomie, bądź też na tym, że wymagane są długie czasy reakcji i czasy przebywania.

Znanajest dwuetapowa metoda wytwarzania organicznych izocyjanianów: najpierw w temperaturze około 80°C poddaje się pierwszorzędową aminę reakcji z nadmiarem fosgenu, a następnie w wyższej temperaturze utworzony produkt zawierający chlorek karbamoilu w dalszym ciągu poddaje się działaniu fosgenu, co prowadzi do powstania odpowiedniego izocyjanianu. W skali przemysłowej reakcję amin z fosgenem realizuje się zwykle w wieżach do fosgenowania (pod ciśnieniem atmosferycznym lub umiarkowanie zwiększonym).

Dobrze znany (opis patentowy Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 2 822 373) jest również ciągły sposób wytwarzania organicznych izocyjanianów w wyniku zmieszania roztworu fosgenu w warunkach przepływu burzliwego z roztworem aminy organicznej w reaktorze pracującym w obiegu zamkniętym. W procesie tym roztwór izocyjanianu w rozpuszczalniku organicznym można zawracać do reaktora w obiegu zamkniętym w celu zwiększenia stężenia izocyjanianu w roztworze. Wada omawianego sposobu polega na tym, że maksymalne stężenie izocyjanianu w obiegu nie powinno w istotnym stopniu przekraczać 15%, a stężenie aminy w roztworze powinno wynosić tylko od 5% do 30%.

180 229

Zgodnie z niemieckim opisem patentowym nr A 1 811 609, roztwory izocyj anianu w rozpuszczalniku organicznym recyrkuluje się w toku fosgenowania w obecności nadmiaru fosgenu wynoszącego co najmniej 400%.

Inne reakcje fosgenowania w reaktorze o obiegu zamkniętym sąnp. przedstawione w japońskim opisie patentowym nr A 60/10774, kiedy to pompuje się obiegowo roztwór zawierający izocyjanian; duże wydajności uzyskuje się jednak tylko wówczas, gdy stężenie aminy wynosi 5-10%.

Według niemieckiego opisu patentowego nrA3212510 reakcję fosgenowania realizuje się dwuetapowo w reaktorze o obiegu zamkniętym, w rozpuszczalniku organicznym. Pierwszy etap prowadzi się przy tym pod ciśnieniem atmosferycznym lub pod ciśnieniem przekraczającym atmosferyczne do wartości 1 MPa, w temperaturze 60 - 100°C, w warunkach czasu przebywania wynoszącego co najmniej 30 minut; drugi etap, prowadzący do końcowego izocyj anianu, przebiega pod takim samym ciśnieniem, w temperaturze 120 -160°C i w warunkach czasu przebywania wynoszącego co najmniej 10 minut.

Niemiecki opis patentowy nr B 1 192 641 przedstawia reakcję fosgenowania w obecności wytwarzanego izocyjanianu służącego jako rozpuszczalnik. W ciągłym wariancie tego sposobu na pierwszym etapie reakcji, w warunkach stałego dodawania fosgenu, tworzy się chlorek karbamoilu, który jest odszczepiany na drugim etapie. Wadę tego dwuetapowego sposobu stanowi przede wszystkim długi czas reakcji aż do całkowitego rozpuszczenia zawiesiny kwasu karbaminowego. W wyniku ciągłego wariantu pożądany izocyjanian otrzymuje się w postaci destylatu, co oznacza, że w ten sposób można wytwarzać jedynie izocyjaniany ulegające destylacji. Nawet w wariancie periodycznym przykłady dotyczą tylko izocyjanianów ulegających destylacji.

Reakcje fosgenowania w obecności nadmiaru organicznego izocyjanianu są również przedstawione w niemieckim opisie patentowym nr A 2 252 068; chlorek karbamoilu powstaje tu w dwuetapowym procesie ze wstępnie ogrzanego fosgenu i wstępnie ogrzanej aminy (bez rozpuszczalnika) pod ciśnieniem przekraczającym atmosferyczne (około 10 MPa). Na drugim etapie przebiegającym pod mniejszym ciśnieniem (około 2 MPa), w warunkach dalszego doprowadzania mieszaniny fosgen/izocyjanian, chlorek karbamoilu ulega termicznej dysocjacji do izocyjanianu. Dalszy przerób odbywa się pod ciśnieniem 0,3 MPa lub pod ciśnieniem atmosferycznym. Ze względu na cztery różne poziomy ciśnienia i dwuetapową reakcję omawiany sposób wymaga użycia bardzo dużej liczby aparatów'. Przykłady dotyczą wytwarzania jedynie izocyjanianów ulegających destylacji.

Sposób wytwarzania organicznych izocyjanianów jest ponadto znany z niemieckiego opisu patentowego nr A 2 404 773; aminy pierwszorzędowe miesza się tu bez rozpuszczalnika z co najmniej 3 molami fosgenu na mol grup aminowych i jednocześnie mieszaninę reakcyjną rozdrabnia się na cząstki o średnim wymiarze 1-100 pm. Otrzymaną zawiesinę chlorku karbamoilu i chlorowodorku aminy w fosgenie przeprowadza się w odpowiednie izocyjaniany w temperaturze 100 - 180°C i pod ciśnieniem 1,4 - 5,5 MPa. Wadą tego sposobu jest potrzeba starannego i raczej ryzykownego mechanicznego rozdrabniania wytworzonej początkowo mieszaniny reakcyjnej.

Ciągły sposób fosgenowania pod ciśnieniem większym od atmosferycznego i w zakresie temperatury 110 -195°C został przedstawiony w niemieckim opisie patentowym nr A 1 468 445. Wadąjest tu konieczność stosowania znacznego stechiometrycznego nadmiaru fosgenu w celu osiągnięcia dużych wydajności izocyjanianu.

Celem niniejszego wynalazku było więc opracowanie sposobu wytwarzania izocyjanianów umożliwiającego zrealizowanie tej reakcji w technicznie prostych warunkach, to jest przy użyciu możliwie najmniejszej ilości wyposażenia, z osiągnięciem dużych wydajności przestrzenno-czasowych.

Stwierdzono, co było trudne do przewidzenia, że reakcję fosgenowania można zrealizować metodą ciągłą przy użyciu bardzo małej ilości wyposażenia technicznego i w jednym etapie wówczas, gdy izocyjanian zastosuje się jako rozpuszczalnik fosgenu i mieszaninę taką użyje się do fosgenowania w temperaturze pokojowej w reaktorach o działaniu ciągłym oraz gdy aminę

180 229 dodaje się w stanie nie rozcieńczonym albo w roztworze, starannie mieszając przy tym składniki układu reakcyjnego.

Niniejszy wynalazek dotyczy więc ciągłego jednoetapowego sposobu wytwarzania organicznych izocyjanianów w wyniku reakcji odpowiednich amin pierwszorzędowych z fosgenem w obecności izocyjanianujako rozpuszczalnika, charakteryzującego się tym, że aminę pierwszorzędową, ewentualnie rozpuszczoną w obojętnym rozpuszczalniku organicznym, poddaje się reakcji z fosgenem rozpuszczonym w izocyjanianie w ilości 10 - 60% masowych, korzystnie 30 - 50% masowych w przeliczeniu na roztwór fosgenu w izocyjanianie, w temperaturze 60 - 180°C, korzystnie 80 - 150°C, i pod ciśnieniem 0,1 -3MPa, korzystnie 0,2-1,5 MPa, otrzymując odpowiedni izocyjanian, przy czym stosunek molowy fosgenu do użytej aminy wynosi od 4:1 do 1:1, korzystnie od 3:1 do 1,2:1 oraz użyty jako rozpuszczalnik izocyjanian nie zawiera substancji stałej i zawartość w nim ulegającego hydrolizie chloru jest mniejsza niż 2%, korzystnie mniejsza niż 1,5%.

Stosowanymi aminami pierwszorzędowymi są korzystnie pierwszorzędowe aminy aromatyczne, zwłaszcza z grupy diaminodifenylometanu albo ich mieszaniny, ewentualnie z ich wyższymi homologami oraz diaminotoluen i mieszaniny jego izomerów.

Izocyjanianem stosowanym jako rozpuszczalnik fosgenu nie musi być wytwarzany izocyjanian - można też oczywiście zastosować w charakterze rozpuszczalnika fosgenu inne odpowiednie izocyjaniany.

Odpowiednimi obojętnymi organicznymi rozpuszczalnikami używanych amin pierwszorzędowych są w szczególności: chlorobenzen, o-dichlorobenzen, trichlorobenzen, toluen, heksan, heptan, oktan, ksylen, difenyl, octan etylu, 1,2-diacetoksyetan, 2-butanon, acetonitryl i sulfolan albo mieszaniny tych rozpuszczalników.

Jeżeli używaną aminę rozpuszcza się w obojętnym rozpuszczalniku organicznym, to stężenie aminy w tym rozpuszczalniku wynosi zwykle 10 -100% masowych w przeliczeniu na mieszaninę aminii/rozpusz.czalnik.

Jest rzeczą istotną w sposobie według wynalazku aby rozpuszczalnik fosgenu odpowiadał pewnym wymaganiom. Korzystne jest stosowanie izocyjanianu wytwarzanego zgodnie ze sposobem według wynalazkujako rozpuszczalnika, ale należy go wówczas poddać odpowiedniemu przerobowi.

Sposób według wynalazku może być prowadzony w rozmaitego typu reaktorach, takich jak reaktory rurowe lub reaktory wieżowe; korzystne są reaktory rurowe.

Sposób według wynalazku można, ogólnie biorąc, zrealizować jak następuje. Do używanej pierwszorzędowej aminy, ewentualnie rozpuszczonej w obojętnym rozpuszczalniku organicznym, doprowadza się fosgen rozpuszczony w izocyjanianie, mieszając obydwa te składniki układu reakcyjnego w odpowiednim reaktorze pracującym w uprzednio podanych zakresach temperatury i ciśnienia. Ze względów wynikających z konstrukcji reaktora może być celowe zmieszanie obydwu składników układu reakcyjnego przed ich wprowadzeniem do reaktora. Zmieszanie tych składników można przeprowadzić za pomocą typowych urządzeń mieszających, takich jak np. dynamiczne i/lub statyczne mieszadła. Czas przebywania składników układu reakcyjnego lub mieszaniny reakcyjnej w reaktorze i, ewentualnie, w urządzeniu mieszającym wynosi zwykle 1 - 30 minut, korzystnie 2-15 minut. W celu oddzielenia nadmiaru fosgenu oraz utworzonego podczas reakcji chlorowodoru, klarowny roztwór opuszczający reaktor można poddać operacji obniżenia ciśnienia w odpowiednim reaktorze, ewentualnie w warunkach dodatkowego ogrzewania. Jeżeli reakcję prowadzi się z zastosowaniem obojętnego rozpuszczalnika organicznego, to część tego rozpuszczalnika można również oddestylować w trakcie obniżania ciśnienia, a nadmiar fosgenu, po oddzieleniu chlorowodoru, zawrócić do ponownego wykorzystania w reakcji. Następnie pozostałą ilość obojętnego rozpuszczalnika oddziela się od izocyjanianu. Odzyskany obojętny rozpuszczalnik można znów wprowadzić do obiegu w celu rozpuszczenia pierwszorzędowej aminy. Jakjuż wspomniano, po przerobie część wytworzonego izocyjanianu można wykorzystać do sporządzenia roztworu fosgenu.

180 229

Zalety sposobu według wynalazku, prowadzonego metodą ciągłą i w jednym etapie polegają zwłaszcza na krótkim czasie przebywania i małej liczbie potrzebnych aparatów. W wyniku niskiego ciśnienia wymaganego zgodnie ze sposobem oraz niewielkiego nadmiaru fosgenu, proces według wynalazku można też zrealizować w szczególnie opłacalnym wariancie.

Wynalazek zostanie bardziej szczegółowo obj aśniony na podstawie poniższych przykładów.

Przykłady

Sposób według wynalazku można zrealizować w aparaturze podanej na schemacie. Przedstawione dalej próby zostały przeprowadzone w takiej właśnie aparaturze.

Aminę i obojętny rozpuszczalnik aminy (chlorobenzen) transportuje się przewodami 8 i 9 do zbiornika II służącego do przygotowania układu amina/rozpuszczalnik. Temperaturę w tym zbiorniku utrzymuje się na poziomie 30-110°C (pod ciśnieniem atmosferycznym), w zależności od stężenia roztworu aminy. W zbiorniku I służącym do otrzymania układu fosgen/izocyjanian ilość fosgenu zużywaną w trakcie reakcj i reguluje się jego dopływem przez przewód 7. Temperatura w tym zbiorniku - również utrzymywanym pod ciśnieniem atmosferycznym - korzystnie wynosi 1θ - 30°C. Fosgen i aminę doprowadza się do urządzenia mieszającego III pod ciśnieniem wynoszącym korzystnie mniej niż 1 MPa. Współprądowo z urządzeniem mieszającym III pracuje reaktor rurowy IV utrzymywany korzystnie w temperaturze 80 - 150°C. Czasy przebywania w reaktorze IV zależą od szybkości przepływu reagentów oraz objętości reaktora i zwłaszcza korzystnie mieszczą się w zakresie 1-5 minut. Klarowny roztwór z reakcji fosgenowania opuszczający reaktor rurowy wprowadza się do jednostki destylacyjnej V. Na wejściu do jednostki destylacyjnej V można zastosować urządzenie utrzymujące ciśnienie. Wjednostce destylacyjnej V oddziela się pod ciśnieniem atmosferycznym głównąilość chlorowodoru i fosgenu oraz możliwie obecnego w układzie obojętnego rozpuszczalnika; składniki te transportuje się przewodem 1 do jednostki przerobu fosgenu VIII. W jednostce VIII z mieszaniny oddziela się obojętny rozpuszczalnik oraz chlorowodór, a oczyszczony fosgen zawraca się przewodem 3 do zbiornika I służącego do otrzymywania układu fosgen/izocyjanian, gdzie ulega on rozpuszczeniu w podobnie recyrkulowanym izocyjanianie. Chlorowodór usuwa się przewodem 4. Obojętny rozpuszczalnik, jeżeli jest obecny, zasila przewodem 2 strumień obojętnego rozpuszczalnika 10, natomiast destylowany izocyjanian zasila przewodem 5 strumień recyrkulowanego izocyjanianu 6. Izocyjanian uwolniony po większej części od fosgenu, chlorowodoru i rozpuszczalnika można wówczas przepompować z jednostki destylacyjnej V do innej jednostki destylacyjnej VI. Tu, oprócz pozostałości chlorowodoru i fosgenu, oddestylowuje się ewentualnie większość obojętnego rozpuszczalnika użytego do rozpuszczania aminy, korzystnie w temperaturze 160 180°C (ewentualnie pod zmniejszonym ciśnieniem). Obojętny rozpuszczalnik oddzielony od izocyjanianu transportuje się przewodem 10 do jednostki przerobu rozpuszczalnika IX, gdzie następuje uwolnienie go od fosgenu i ewentualna destylacja; następnie zawraca się rozpuszczalnik przewodem 11 do zbiornika II służącego do przygotowania układu amina/rozpuszczalnik. Izocyjanian otrzymany wjednostce destylacyjnej VI przepompowuje się do zbiornika izocyjanianu VII, skąd z obiegu odprowadza się ilość izocyjanianu utworzoną w wyniku reakcji aminy z fosgenem. Pozostałą ilość izocyjanianu zawraca się przewodem 6 do zbiornika I służącego do otrzymania układu fosgen/izocyjanian.

Przykłady 1-3 zostały przeprowadzone według niemieckiego opisu patentowego nr B 1 192 641 i służąjako próby porównawcze.

Przykład 1.Do 300 g ciekłej mieszaniny izomerów diizocyjanianu difenylometylu (MDI) wprowadza się 200 g fosgenu, początkowo w temperaturze 25°C, następnie w temperaturze około 10°C; następuje rozpuszczenie. Utrzymywaną w stanie ciekłym we wkraplaczu ogrzanym do temperatury 70°C mieszaninę izomerów diaminodifenylometanu w ilości 100 g wkrapla się, mieszając, do tego roztworu w temperaturze poniżej 30°C i wprowadzając jednocześnie do mieszaniny reakcyjnej ciągły strumień fosgenu. Powstaje natychmiast zawiesina chlorku karbamoilu, którą następnie ogrzewa się stopniowo do temperatury 130°C w strumieniu fosgenu, utrzymuje w tej temperaturze w ciągu 3,5 godziny i fosgenuje przez kolejne 45 minut w tempera6

180 229 turze 145°C. W celu usunięcia fosgenu przez układ przepuszcza się azot w ciągu 30 minut, chłodzi produkt i sączy go aby usunąć wciąż jeszcze obecna niewielką ilość substancji stałej.

Przykład 2. W temperaturze 0°C -10°C rozpuszcza się 214 g fosgenu w 300 g ciekłego układu MDI-poliizocyjanianu złożonego z 90% związków dwupierścieniowych i 10% wyższych homologów. Do roztworu tego dodaje się w temperaturze około 25°C 160 g utrzymywanej w stanie ciekłym mieszaniny izomerów diaminodifenylometanu z wyższymi homologami (90% związków dwupierścieniowych, 10% wyższych homologów). Dalej postępuje się jak w przykładzie 1. Po trwającej 4 godziny i 45 minut reakcji fosgenowania temperaturę układu podnosi się do 145°C i prowadzi fosgenowanie jeszcze w ciągu 2 godzin, aż do uzyskania klarownego roztworu. Po przepuszczeniu azotu otrzymuje się 485 g izocyjanianu.

Przykład 3.W temperaturze 15 - 25°C wprowadza się 203 g fosgenu do 300 g ciekłej mieszaniny izomerów diizocyj anianu toluenu (TJD180/20,80% masowych 2,4- i 20% masowych 2,6-diizocyjanianu toluenu); następuje rozpuszczenie. Do roztworu tego dodaje się w temperaturze 25 - 30°C, mieszając, 113 g stopionej w ogrzewanym do temperatury 110°C wkraplaczu mieszaniny izomerów diaminotoluenu (80% masowych 2,4- i 20% masowych 2,6-diaminotoluenu). Podczas dodawania do układu nadal wprowadza się fosgen. Układ ogrzewa się do temperatury 130°C i fosgenuje w tej temperaturze w ciągu 2 godzin oraz w temperaturze 145°C przez następne 2 godziny. Dalszy przerób odbywa się w sposób opisany w przykładzie 2.

Przykład 4. Ze zbiornika wstępnego objętości 500 ml zaopatrzonego w grzejnik wprowadza się do urządzenia mieszającego strumień 1,5 l na godzinę 25% roztworu układu polimer-MDA (izomery diaminodifenylometanu i wyzsze homologi w chlorobenzenie) zawierającego około 50% składników dwupierścieniowych wraz z 4 l 25% roztworu fosgenu (około 200% nadmiar fosgenu w przeliczeniu na aminę) w surowym MDI (izomery diizocyjanianu difenylometanu i wyższe homologi; zawartość składników dwupierścieniowych 40-50%). Mieszaninę przepuszcza się przez termostatowany w temperaturze 120°C reaktor rurowy objętości 157 ml, mający 12,5 m długości. Na wylocie rury instaluje się zawór utrzymujący ciśnienie, nastawiony na około 0,5 MPa. Temperatura roztworu aminy wynosi 30 -40°C, a roztwór fosgenu wprowadza się w temperaturze pokojowej.

Czas przebywania w urządzeniu mieszającym i następnie w reaktorze rurowym jest krótszy niż 2 minuty. Ciśnienie zarówno od strony aminy, jak i od strony fosgenujest niższe niż 1 MPa. Ciśnienie klarownego roztworu opuszczającego reaktor rurowy obniża się w kotle pojemności 21 w celu uwolnienia roztworu od fosgenu; główną ilość fosgenu i chlorowodoru usuwa się w temperaturze 130 - 140°C. W tej temperaturze oddestylowuje z mieszaniny reakcyjnej cześć chlorobenzenu, wykorzystywanego tu, podobnie jak w następnej jednostce destylacyjnej, w charakterze środka ułatwiającego odpędzanie. Mieszaninę MDI/chlorobenzen przepompowuje się z kotła, w którym nastąpiło usunięcie fosgenu do wyparki cienkowarstwowej (160°C, 1110-140 hPa) w celu oddzielenia chlorobenzenu oraz resztkowych ilości fosgenu i kwasu chlorowodorowego. Po oddestylowaniu chlorobenzenu z obiegu usuwa się taką ilość izocyjanianu jaka powstaje w wyniku reakcji fosgenu z układem polimer-MDA (około 470 g na godzinę), pozostałość zaś zawraca do zbiornika objętości 2,51 służącego do przygotowania roztworu fosgenu w MDI, gdzie znów miesza się jąz fosgenem. Produkt usunięty z obiegu ma lepkość 150 mPa · s, a po poddaniu obróbce cieplnej lepkość jest równa 220 mPa · s; zawartość związków dwupierścieniowych wynosi 43%.

Przykład 5. W sposób opisany w przykładzie 4 25% roztwór MDA w chlorobenzenie (przepływ 1,5 l na godzinę, zawartość dwupierścieniowego MDA około 65%) miesza się z 25% roztworem fosgenu w MDI (nadmiar fosgenu około 200%, przepływ 3,61 na godzinę) i mieszaninę przepuszcza przez zestaw reaktorów rurowych. Współprądowo z urządzeniem mieszającym pracuje jednometrowy reaktor rurowy objętości 3 ml (temperatura pokojowa), dwie rury długości 6 m (objętość każdej z nich wynosi 75 ml; temperatura 110°C i 130°C), rura długości 6 m, objętości 170 ml o temperaturze 150°C i rura długości 2 m, objętości 57 ml o temperaturze 100°C. Łączna objętość tego zestawu reaktorów rurowych wynosi około 380 ml, a czas przebywania wynosi około 4,5 minuty. Wyparka cienkowarstwowa służąca do usuwania resztek chloroben180 229 zenu pracuje w temperaturze 200°C pod ciśnieniem 40 hPa. Końcowy produkt po destylacji zawiera 39% składników dwupierścieniowych, 31,5% grup NCO ajego lepkość wynosi 180 mPa · s.

Przykład 6. W sposób opisany w przykładzie 4,110 g czystego MDA ogrzanego do temperatury 70°C (przepływ 0,521 na godzinę, zawartość dwupierścieniowego składnika 66%) miesza się z 1,2 kg 40% roztworu fosgenu w MDI (nadmiar fosgenu około 300%, temperatura pokojowa, przepływ 4,61 na godzinę). Mieszaninę przepuszcza się przez reaktor rurowy długości 18 m (objętość 226 ml, temperatura 150°C), w którym czas przebywania wynosi 2,6 minuty. Po usunięciu fosgenu w temperaturze 160°C układ polimer-MDI ma lepkość 260 mPa · s , apo obróbce cieplnej lepkość wynosi 250 MPa s s.

Przykład 7. W sposób opisany w przykładzie 4,675 g 20% roztworu diaminotoluenu w chlorobenzenie (roztwór TDA 80/20 złożony z 80% masowych roztworu 2,4- i 20% masowych roztworu 2,6-diaminptoluenu, przepływ 1,51 na godzinę) miesza się z 2,4 kg 25% roztworu fosgenu (nadmiar fosgenu około 200%) w surowym diizocyjanianie toluenu (TDI 80/20: 2,4/2,6 TDI; przepływ5,11 na godzinę). Stosuje się reaktor rurowy (długość 12m, objętość łSOmljotemperaturze 135 - 145°C; czas przebywania wynosi około 2 minut. Po usunięciu fosgenu i chlprobenzenu destyluje się izocyjanian; otrzymuje się z wydajnością około 98,5% produkt o czystości 99,2% (chromatografia gazowa).

Przykład 8. W sposób opisany w przykładzie 4, ogrzany do temperatury 100 - 105°C TDA bez rozpuszczalnika (TDA 80/20, 80% masowych 2,4- i 20% masowych 2,6-diaminotoluenu; przepływ 330 - 3 80 g na godzinę) miesza się z 40% roztworem fosgenu (nadmiar fosgenu 200 - 250%) w TDI (TDI 80/20, przepływ 4880 g na godzinę). Mieszaninę przepuszcza się przez reaktor rurowy (długość 18 m, objętość 226 ml, temperatura 115°C), w którym czas przebywania wynosi 2,6 minuty. Izocyjanian uwalnia się od fosgenu w temperaturze 160°C i następnie destyluje.

Claims (4)

1. Ciągły, jednoetapowy sposób wytwarzania organicznych izocyjanianów w wyniku reakcji odpowiednich amin pierwszorzędowych z fosgenem w obecności izocyjanianu jako rozpuszczalnika, znamienny tym, że aminę pierwszorzędową, ewentualnie rozpuszczoną w obojętnym rozpuszczalniku organicznym, poddaje się reakcji z fosgenem rozpuszczonym w izocyjanianie w ilości 10 - 60% masowych w przeliczeniu na roztwór fosgenu w izocyjanianie, w temperaturze 60 - 180°C i pod ciśnieniem 0,1-3 MPa, otrzymując odpowiedni izocyjanian, przy czym stosunek molowy fosgenu do użytej aminy wynosi od 4:1 do 1:1 oraz użyty jako rozpuszczalnik izocyjanian nie zawiera substancji stałej i zawartość w nim ulegającego hydrolizie chloru jest mniejsza niż 2%.

2. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że stosowaną aminę stanowi amina z grupy diaminodifenylometanu albo ich mieszaniny, ewentualnie z ich wyższymi homologami.

3. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że stosowaną aminę aromatyczną stanowi diaminotoluen oraz mieszaniny jego izomerów.

4. Sposób według zastrz. 1 albo 2, albo 3, znamienny tym, że reakcję aminy z fosgenem prowadzi się w reaktorze rurowym.