PL170665B1

PL170665B1 - Sposób mocowania peczków szczeciny do termoplastycznego uchwytu PL PL PL PL PL

Info

Publication number: PL170665B1
Application number: PL92304250A
Authority: PL
Inventors: Robert S Dirksing
Original assignee: Procter & Gamble
Priority date: 1991-12-30
Filing date: 1992-12-10
Publication date: 1997-01-31
Also published as: MX9207618A; AU3274293A; WO1993012690A1; TR28244A; JPH07502184A; NO942446L; BR9207007A; FI943117A; AU674136B2; EG19979A; NO942446D0; EP0619710A1; FI943117A0; KR940703627A; NZ246427A; US5224763A; CA2117337A1

Abstract

1. Sposób mocowania peczków szczeciny do termopla- stycznego uchwytu, w którym ksztaltuje sie metoda wtryskowa uchwyt do szczeciny, zas na jego powierzchni formuje sie liczne, o okreslonym przekroju poprzecznym, otwory z koncentrycznymi kolnierzami, wystajacymi na zewnatrz powierzchni uchwytu i ogrzewa sie koncówki mocujace termoplastycznych szczecin, uformowanych w peczki, do temperatury mieknienia termopla- stycznego materialu po czym ksztaltuje sie pogrubione koncówki mocujace na kazdym peczku szczeciny, a nastepnie ogrzewa sie koncentryczne kolnierze do temperatury mieknienia termopla- stycznego materialu, za pomoca bezstykowego elementu grzej- nego, po czym wklada sie pogrubione koncówki mocujace peczków szczecin do otworów w uchwycie i zgniata sie zmiekczone kolnie- rze wokól pogrubionych koncówek peczków szczeciny, a naste- pnie ochladza sie do temperatury krzepnienia termoplastycznego materialu wewnetrzne powierzchnie otworów uchwytu, znamien- ny tym, ze podczas ogrzewania koncentrycznych kolnierzy (6) jednoczesnie ogrzewa sie do temperatury mieknienia termopla- stycznego materialu, czesci sasiadujacych z nimi scianek bocznych (8) otworów (5) uksztaltowanych w termoplastycznym uchwycie (1), zas podczas formowania pogrubionych koncówek mocujacych (11) peczków szczeciny (10) ksztaltuje sie ich przekrój poprze- czny, mierzony prostopadle do wzdluznej osi peczka szczeciny (10), który jest wiekszy od przekroju poprzecznego niezespolo nej czesci peczka szczeciny (10) i nie wiekszy niz przekrój poprze- czny otworu (5) uchwytu (1) do szczeciny, a ogrzane, do temperatury mieknienia materialu, czesci scianek bocznych (8) zgniata sie jednoczesnie z ogrzanymi, do temperatury mieknienia materialu, koncentrycznymi kolnierzami (6), wokól pogrubio- nych koncówek mocujacych (11) peczków szczeciny (10). FIG. 1B PL PL PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest sposób mocowania pęczków szczeciny do uchwytu stosowanego zwłaszcza w termoplastycznych szczoteczkach do zębów.

W opisie patentowym Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 3 604 043 ujawniono element do mocowania szczeciny, w którym końcowe części grup równoległych włókien szczeciny są ogrzewane w profilowanej formie. Włókna pozostają w stanie ogrzanym aż do zmiękczenia końców. Powstaje w ten sposób samonośna, termozgrzewana szczecina. Miękkiej masie nadaje się kształt stożkowy, a jej przekrój poprzeczny, mierzony prostopadle do podłużnej osi szczeciny, jest mniejszy niż przekrój poprzeczny wiązki włókien. Zmiękczona część szczeciny jest natychmiast wkładana do odpowiedniego otworu w główce szczoteczki, w wyniku czego przybiera jego kształt geometryczny.

W opisie patentowym Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 4 609 228 ujawniono kilka sposobów mocowania pęczków szczeciny do szczoteczki. Jeden z tych sposobów polega na tym, że podgrzewa się zarówno wstępnie zmiękczone końce pęczków szczecinyjak i odpowiednie miejsca ich mocowania na szczoteczce, do temperatury mięknienia materiału, a następnie wkłada się pęczki szczeciny do szczoteczki.' W wyniku tego łączy się oba elementy ze sobą. W innym ze sposobów ujawnionych w tym opisie formuje się kształt grzybka, w odpowiedniej

170 665 ogrzewanej formie profilowej, zmiękczony koniec pęczka włókien, a następnie wtryskuje się materiał, z jakiego ma być wykonana szczoteczka, wokół grzybka. W wyniku tego następuje przymocowanie pęczka szczeciny do szczoteczki. Kolejny ujawniony tam sposób polega na tym, że formuje się w szczoteczce otwór, a następnie wprowadza się do niego z dużą prędkością ogrzany i zmiękczony koniec pęczka szczeciny, w wyniku czego zmiękczony koniec kurczy się i wypełnia otwór. Jeszcze inny sposób polega na mocowaniu wiązki szczecin poprzez zwężanie zewnętrznych części otworu w szczoteczce za pomocą ciepła wytwarzanego w wyniku tarcia, np. poprzez zgrzewanie ultradźwiękowe lub rotacyjne tulejek.

W opisie patentowym Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 4 637 660 ujawniono sposób łączenia szczeciny z uchwytem, polegający na stopieniu końcówek wiązek szczeciny, w wyniku czego końcówka każdej wiązki przekształca się w niezorientowaną kulkę, z pogubioną częścią na końcu mocującym każdego pęczka. W jednym z przykładów wykonania pogrubione końce wiązek szczecin są wtłaczane do ogrzanej i stopionej główki szczoteczki. Stopiony materiał uchwytu wypływa poza pogrubione końce i zasklepia otwory powstałe w wyniku włożenia wiązek szczecin. W jeszcze innym ujawnionym przykładzie wykonania, zagłębienia w uchwycie, odpowiadające wiązkom szczecin, są formowane wstępnie lub normalnie za pomocą gorących trzpieni osadzonych w elemencie grzejnym. Po ogrzaniu odpowiedniej części uchwytu, stopiony materiał wypływa na zewnątrz w postaci pierścieniowych kołnierzy wystających z uchwytu. Pogrubione końce wiązek szczecin są wciskane do zagłębień w uchwycie, a stopiony materiał pierścieniowych kołnierzy ponownie wpływa na pogrubione części wiązek.

W opisie patentowym Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 4 988146 ujawniono sposób mocowania szczeciny do uchwytu, który polega na tym, że stapia się końce mocujących wiązek szczecin przy czym jednocześnie skraca się długość wiązki i formuje się część pogrubioną. Otworki w uchwycie mają przekrój poprzeczny, co najmniej w pewnych strefach, mniejszy niż przekrój poprzeczny pogrubionych części wiązek szczecin. Pogrubione części wiązek i/lub ścianki pogrubionych części wiązek szczecin. Pogrubione części wiązek i/łub ścianki otworów w uchwycie ogrzewa się do temperatur(y) mięknienia materiału. Po włożeniu wiązek szczecin, pogrubiona ich część wypiera materiał ścianek bocznych w uchwycie, w wyniku czego wokół otworu powstaje pęcherz. Wybrzuszony materiał uchwytu jest następnie profilowany w formie, zaś zewnętrzna powierzchnia uchwytu jest gładka.

Wspomniane powyżej, znane w technice, sposoby mają następujące wady: bardzo skomplikowane maszyny produkcyjne, nadmierne ogrzewanie i odkształcanie uchwytu, długie cykle produkcyjne związane z ogrzewaniem i chłodzeniem dużych ilości materiału termoplastycznego, konieczność stosowania dużych sił zaciskających pęczki szczeciny, co może powodować uszkodzenia pojedynczych szczecin znajdujących się w pęczku oraz konieczność utrzymania krytycznych parametrów roboczych, takich jak czas, temperatura i tolerancje pozycyjne, itp.

Sposób mocowania pęczków szczeciny do termoplastycznego uchwytu, według wynalazku, w którym kształtuje się metodą wtryskową uchwyt do szczeciny, zaś na jego powierzchni formuje się liczne, o określonym przekroju poprzecznym, otwory z koncentrycznymi kołnierzami, wystającymi na zewnątrz powierzchni uchwytu i ogrzewa się końcówki mocujące termoplastycznych szczecin, uformowanych w pęczki, do temperatury mięknienia termoplastycznego materiału po czym kształtuje się pogrubione końcówki mocujące na każdym pęczku szczeciny, a następnie ogrzewa się koncentryczne kołnierze do temperatury mięknienia termoplastycznego materiału, za pomocą bezstykowego elementu grzejnego, po czym wkłada się pogrubione końcówki mocujące pęczków szczecin do otworów w uchwycie i zgniata się zmiękczone kołnierze wokół pogrubionych końcówek pęczków szczeciny, a następnie ochładza się do temperatury krzepnienia termoplastycznego materiału wewnętrzne powierzchnie otworów uchwytu, charakteryzuje się tym, że podczas ogrzewania koncentrycznych kołnierzy jednocześnie ogrzewa się do temperatury mięknienia termoplastycznego materiału, części sąsiadujących z nimi ścianek bocznych otworów

170 665 ukształtowanych w termoplastycznym uchwycie, zaś podczas formowania pogrubionych końcówek mocujących pęczków szczeciny kształtuje się ich przekrój poprzeczny, mierzony prostopadle do wzdłużnej osi pęczka szczeciny, który jest większy od przekroju poprzecznego niezespolonej części pęczka szczeciny i nie większy od przekroju poprzecznego otworu uchwytu do szczeciny, a ogrzane do temperatury mięknienia materiału części ścianek bocznych zgniata się jednocześnie z ogrzanymi do temperatury mięknienia materiału koncentrycznymi kołnierzami wokół pogrubionych końcówek mocujących pęczków szczeciny.

Korzystnie kształtuje się pogrubione końcówki mocujące mające objętość taką, że po umieszczeniu ich w otworze pozostała wolna przestrzeń zajmuje objętość co najmniej równą objętości materiału termoplastycznego koncentrycznych kołnierzy.

Korzystnie ogrzewa się koncentryczne kołnierze i sąsiadujące z nimi części ścianek bocznych za pomocą bezstykowego grzejnika promiennikowego.

Korzystnie ogrzewa się koncentryczne kołnierze i sąsiadujące z nimi części ścianek bocznych za pomocą grzejnika konwekcyjnego.

Korzystnie ogrzewa się części ścianek bocznych otworów, których średnica zwiększa się od dna otworu w kierunku uchwytu do szczeciny.

Korzystnie zgniata się na powierzchni uchwytu do szczeciny koncentryczne kołnierze, których co najmniej część obrzeży jest oddalona od siebie.

Korzystnie zgniata się na powierzchni uchwytu do szczeciny koncentryczne kołnierze, których co najmniej część obrzeży jest ułożona w styku.

Sposób mocowania pęczków szczeciny do termoplastycznego uchwytu,według wynalazku, w którym kształtuje się metodą wtryskową uchwyt do szczeciny, zaś na jego powierzchni formuje się liczne, o określonym przekroju poprzecznym, otwory z koncentrycznymi kołnierzami, wystającymi na zewnątrz powierzchni uchwytu i ogrzewa się końcówki mocujące termoplastycznych szczecin, uformowanych w pęczki do temperatury mięknienia termoplastycznego materiału, po czym kształtuje się pogrubione końcówki mocujące na każdym pęczku szczeciny, a następnie ochładza się pogrubione końcówki mocujące pęczków szczeciny do temperatury krzepnięcia, po czym ogrzewa się koncentryczne kołnierze do temperatury mięknienia termoplastycznego materiału, za pomocą bezstykowego elementu grzejnego i wkłada się pogrubione końcówki mocujące pęczków szczecin do otworów z koncentrycznymi kołnierzami, za pomocą zacisku do pęczków szczeciny, a następnie zgniata się zmiękczone kołnierze wokół pogrubionych końcówek pęczków szczeciny, po czym ochładza się do temperatury krzepnienia termoplastycznego materiału wewnętrzne powierzchnie otworów uchwytu, charakteryzuje się tym, że podczas ogrzewania koncentrycznych kołnierzy jednocześnie ogrzewa się do temperatury mięknienia termoplastycznego materiału, części sąsiadujących z nimi ścianek bocznych otworów ukształtowanych w termoplastycznym uchwycie, zaś podczas formowania pogrubionych końcówek mocujących pęczków do szczeciny kształtuje się ich przekrój poprzeczny, mierzony prostopadle do wzdłużnej osi pęczka szczeciny, który jest większy od przekroju poprzecznego niezespolonej części pęczka szczeciny i nie większy niż przekrój poprzeczny otworu uchwytu do szczeciny, zaś ogrzane do temperatury mięknienia części ścianek bocznych zgniata się jednocześnie z ogrzanym do temperatury mięknienia materiałem kołnierzy wokół pogrubionych końcówek mocujących pęczków szczeciny.

170 665

Zaletą rozwiązania według wynalazku jest to, że zmiękcza się tylko taką masę materiału, która jest niezbędna do utwierdzenia pogrubionej końcówki mocującej pęczka szczecin, zaś ilość ciepła, jakie musi być odprowadzone ze zmiękczonego materiału termoplastycznego stałej płyty i/lub otoczenia, jest minimalna. Z tego względu urządzenie dociskające wiązkę szczeciny może być otwarte i odsunięte prawie natychmiast po zakończeniu operacji wkładania pęczka szczecin, co znacznie zmniejsza czas cyklu produkcyjnego.

Ponadto, stosunkowo mała ilość ciepła doprowadzonego do główki szczotki podczas operacji spajania, według niniejszego wynalazku, minimalizuje odkształcenia główki szczotki spowodowane skurczem materiału termoplastycznego podczas jego chłodzenia, a tym samym korzystnie wpływa na jakość gotowej szczotki.

Jeszcze inną zaletą niniejszego wynalazku jest to, że pęczki szczecin nie muszą być na tyle silnie ściskane podczas operacji ich wkładania, żeby zostały uszkodzone, tj. urządzenie zaciskowe musi tylko utrzymywać je w odpowiednim położeniu podczas tej operacji. Urządzenie to nie przekształca pogrubionej końcówki mocującej pęczka szczeciny, nie wpycha pogrubionej końcówki mocującej w masę stopionego tworzywa sztucznego, ani też nie musi wciskać pogrubionej końcówki mocującej w ciasny otwór. W związku z tym, podczas operacji wkładania, pęczek szczecin wykazuje tylko niewielką skłonność do wyślizgiwania się z urządzenia zaciskowego. Tym samym siły zaciskowe potrzebne do realizacji operacji, według wynalazku, są niewielkie i nie występuje niebezpieczeństwo uszkodzenia pojedynczych szczecin znajdujących się w pęczku. Stosowane w sposobie według wynalazku urządzenie zaciskowe doprowadza inną energię niż np. za pomocą ultradźwięków lub tarcia, w związku z czym mechanizm do wkładania według niniejszego wynalazku jest prosty.

Przedmiot wynalazku jest przedstawiony w przykładzie wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia w powiększeniu rzut części uchwytu do szczeciny z ukształtowanymi otworami zawierającymi koncentryczne kołnierze, fig. 1A przedstawia w powiększeniu przekrój poprzeczny wzdłuż linii 1A - 1A z fig. 1 otworu z koncentrycznym kołnierzem, uformowanym w uchwycie przedstawionym na fig. 1, fig. 1B przedstawia przekrój poprzeczny otworu z koncentrycznym kołnierzem, z fig. 1A, na którym linią przerywaną oznaczono włożony całkowicie do otworu pęczek szczeciny, fig. 2 przedstawia przekrój poprzeczny otworu z fig. 1A z koncentrycznym kołnierzem oraz z częściowo włożoną do otworu końcówką bezstykowego promiennikowego źródła ciepła, fig. 3 - przekrój poprzeczny otworu z fig. 1 A, w którym bezsjtykowy element do zmiękczania kołnierza i sąsiadujących z nim części ścianki bocznej otworu, stanowi element na gorący gaz pod ciśnieniem, fig. 4 przedstawia przekrój poprzeczny otworu z fig. 1 z koncentrycznym kołnierzem oraz urządzenie do zaciskania pęczka szczecin, mające postać narzędzia zagniatającego wprowadzającego pogrubioną końcówkę mocującą pęczek szczecin w otworze w uchwycie do szczecin, fig. 5 przedstawia przekrój poprzeczny podobny do przedstawionego na fig. 4, ale obrazujący stan po całkowitym osadzeniu pogrubionej końcówki mocującej w otworze w uchwycie do szczecin, fig. 6 - przekrój poprzeczny pęczka szczeciny z fig. 5 osadzonego w uchwycie do szczecin.

Przedstawiony na fig. 1 uchwyt 1 do szczeciny stosowany, zwłaszcza w szczoteczkach do zębów jest połączony z rękojeścią 2 i główką 3 szczoteczki. W uchwycie 1 są ukształtowane otwory 5 i kołnierze 6, które są usytuowane na powierzchni 4 główki 3. Korzystnie, otwory 5 i kołnierze 6 są wstępnie uformowane podczas procesu wtryskowego formowania wyrobu z materiału termoplastycznego. Kołnierze 6 są współosiowe z otworami 5. Kołnierze 6 i otwory 5 mają dowolny kształt, korzystnie nadaje się im kształt okrągły lub owalny, w zależności od pożądanej konfiguracji przekroju poprzecznego układanych pęczków szczeciny. Jak to przedstawiono na fig. 1 otwory 5 i kołnierze 6 są ułożone ze sobą w styku lub

170 665 przecinają się, a miejsca ich połączenia stanowią łączniki 7. Położenie i kształt otworów 5 zależą od konstrukcji i przeznaczenia danej szczoteczki.

Na fig. 1A kołnierz wystaje ponad powierzchnię 4 szczotki i jest koncentryczny z otworem 5. Korzystnie ścianki boczne 8 otworu 5 i kanał przelotowy w kołnierz 6 rozszerzają się kielichowo na zewnątrz pod bardzo małym kątem oznaczonym X. Kielichowe rozszerzenie usprawnia wyjmowanie uchwytu do szczeciny 1 z formy wtryskowej i ułatwia wprowadzanie pogrubionych końcówek mocujących pęczków szczeciny podczas spajania.

Jak to przedstawiono na fig. 1B do otworu 5 jest wprowadzony pęczek szczeciny 10 oznaczony linią przerywaną, zakończony spojoną pogrubioną końcówką mocującą 11 opartą na dnie otworu 5, przy czym końcówka mocująca 11 jest umieszczona w całości w otworze 5 po przejściu przez kołnierz 6. Objętość materiału kołnierza 6 ponad powierzchnią 4 szczotki jest równa lub nieco większa niż objętość pustych przestrzeni 12 otaczających górną część pogrubionej końcówki mocującej 11 pęczka szczecin 10 i tej części nie spojonego materiału szczecin, która znajduje się pod powierzchnią 4 szczotki.

W przedstawionym na fig. 2 przykładzie wykonania kołnierz 6 i sąsiadujące części ścianki bocznej 8 ogrzewa się i zmiękcza za pomocą bezstykowego grzejnika promiennikowego 20. Bezstykowy grzejnik promiennikowy 20 zawiera powierzchnię grzejną 21 i trzpień grzejny 22, który tylko częściowo jest umieszczany w otworze 5 w główce 3 szczotki. Termoplastyczny materiał w obszarze 29, zmiękcza się za pomocą grzejnika promiennikowego 20, który ogrzewa kołnierz 6 i sąsiednie części ścianki bocznej 8.

W alternatywnym przykładzie wykonania, przedstawionym na fig. 3, zawiera wlot 31 gazu, komorę grzejną 33, spiralę grzejną 32 oraz wylot 34 gazu. Wlot 31 jest połączony z zasobnikiem gazu pod ciśnieniem, z którego dopływa gaz, jak pokazano strzałką 35. Strumień gazu przepływa przez komorę grzejną 33 i ogrzewa się za pomocą spirali grzejnej 32. Gorący gaz, oznaczony strzałką 36, wydostaje się wylotem 34 i wpływa do otworu 5, przy czym część ścianki bocznej 8 i kołnierz 6 ogrzewa się. Natomiast materiał termoplastyczny zmiękcza się w obszarze 29, jak to przedstawiono na fig. 3.

W przykładzie wykonania zilustrowanym za pomocą fig. 4, pęczek szczecin 40 zawiera wiele wiązek szczecin 41. Korzystnie, przed włożeniem, końcówki wiązek szczecin 41 ogrzewa się bezstykowo, po czym po stopieniu wiązki szczecin 4 spaja się i kształtuje się na każdym pęczku szczeciny 40 pogrubioną końcówkę mocującą 42. Następnie spojoną, pogrubioną końcówkę mocującą 42 schładza się przed włożeniem do otworu 5 ukształtowanego w główce 3 i doprowadza się do stanu stałego. Na skutek schłodzenia pogrubionej końcówki mocującej 42, przed jej włożeniem do otworu 5, zmniejsza się ilość ciepła doprowadzanego do główki 3, a tym samym zmniejsza czas chłodzenia i czas cyklu produkcyjnego.

Korzystnie, jak to przedstawiono na fig. 4 i 5 urządzenie zaciskowe 43 do pęczków szczecin, zawiera stałą płytę 44 i ruchomą płytę 45. Na skutek niewielkiego pochylenia bocznego rychomej płyty 45 względem nieruchomej płyty 44, jak przedstawiono za pomocą strzałki 46, następuje silne zaciśnięcie pęczka szczeciny 40, uniemożliwiającego mu wyślizgnięcia się z otworu podczas operacji wkładania.

Wskutek przesunięcia urządzenia zaciskowego w kierunku pokazanym na fig. 4 strzałką 50, pogrubioną końcówkę mocującą 42 pęczka szczecin umieszcza się w otworze 5. Korzystnie, maksymalny przekrój poprzeczny pogrubionej końcówki mocującej 42, mierzony prostopadle do podłużnej osi pęczka szczecin 40, jest nie większy od przekroju poprzecznego otworu 5. Pogrubiona końcówka mocująca 42 łatwo przechodzi poprzez kanał przelotowy w kołnierzu 6 i bez trudu 40, jest nie większy od przekroju poprzecznego otworu 5. Pogrubiona końcówka mocująca 42 łatwo przechodzi poprzez kanał przelotowy w kołnierzu 6 i bez trudu jest umieszczana pomiędzy ściankami bocznymi 8 otworu 5.

Skutkiem dalszego ruchu urządzenia zaciskowego 43, poza położenie pokazane na fig. 4, w kierunku strzałki 50 jest sytuacja przedstawiona na fig. 5. Narzędzie zagniatające, stanowiące integralną część urządzenia zaciskowego 43 i zawierające powierzchnię zagniatającą 48 uformowaną w powierzchni 47 nieruchomej płyty 44, styka się z górną powierzchnią kołnierza 6. Ogrzany i zmiękczony materiał termoplastyczny kołnierza 6 oraz te sąsiednie części ścianki

170 665 bocznej 8, które znajdują się w obszarze ograniczonym schematycznie liniami 49, jak pokazano na fig. 4, zaczynają przemieszczać się w miarę ruchu powierzchni zagniatającej 48 poza miejsce początkowego styku z górną powierzchnią kołnierza 6, w kierunku pokazanym strzałką 50. Lekko wklęsły i stożkowy kształt powierzchni zagniatającej 48 pomaga w kierowaniu zmiękczonego materiału termoplastycznego kołnierza 6 i ścianki bocznej 8 do wnętrza pęczka szczecin 40.

Jak to przedstawiono na fig. 5, urządzenie zaciskowe 43 całkowicie styka się z główką 3 szczotki zaś powierzchnia 47 płyty nieruchomej 44 styka się z powierzchnią 4 szczotki. Pogrubiona końcówka mocująca 42 pęczka szczecin 40 całkowicie dociska się do dna otworu 5. Zmiękczony termoplastyczny materiał kołnierza 6 i te części ścianki bocznej 8, które są umieszczone wewnątrz strefy 49 z fig. 4 przekształciły się do postaci przedstawionej schematycznie na fig. 5 jako obszar ograniczony liniami 59.

Na fig. 6 przestawiono pęczek szczecin całkowicie włożony i umocowany w główce 3 szczotki. W powierzchni 4 szczotki znajduje się bardzo małe, w zasadzie stożkowe, wybrzuszenie 61 otaczające podstawę pęczka szczecin 40. Stożkowe wybrzuszenie 61 powstaje jako ślad odcisku nieco wklęsłej powierzchni zagniatającej 48 na nieruchomej płycie 44 urządzenia zaciskowego 43. Nieco większa ilość materiału termoplastycznego w kołnierzu 6 od potrzebnej do dokładnego wypełnienia pustej objętości 12, pokazanej na fig. 1B, gwarantuje, że pogrubiona końcówka mocująca 42 każdego pęczka szczecin 40 jest silnie osadzona w gotowej główce 3 szczotki. Ponadto, nieco stożkowe wybrzuszenie 61 zapobiega podczas używania szczotki gromadzeniu się okruchów materiałowych w okolicach podstawy pęczków szczecin 40.

170 665

FIG. 3 FIG. 4

170 665

FIG. ΙΑ

Departament Wydawnictw UP RP Nakład 90 egz. Cena 2,00 zł

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Sposób mocowania pęczków szczeciny do termoplastycznego uchwytu, w którym kształtuje się metodą wtryskową uchwyt do szczeciny, zaś na jego powierzchni formuje się liczne, o określonym przekroju poprzecznym, otwory z koncentrycznymi kołnierzami, wystającymi na zewnątrz powierzchni uchwytu i ogrzewa się końcówki mocujące termoplastycznych szczecin, uformowanych w pęczki, do temperatury mięknienia termoplastycznego materiału po czym kształtuje się pogrubione końcówki mocujące na każdym pęczku szczeciny, a następnie ogrzewa się koncentryczne kołnierze do temperatury mięknienia termoplastycznego materiału, za pomocą bezstykowego elementu grzejnego, po czym wkłada się pogrubione końcówki mocujące pęczków szczecin do otworów w uchwycie i zgniata się zmiękczone kołnierze wokół pogrubionych końcówek pęczków szczeciny, a następnie ochładza się do temperatury krzepnienia termoplastycznego materiału wewnętrzne powierzchnie otworów uchwytu, znamienny tym, że podczas ogrzewania koncentrycznych kołnierzy (6) jednocześnie ogrzewa się do temperatury mięknienia termoplastycznego materiału, części sąsiadujących z nimi ścianek bocznych (8) otworów (5) ukształtowanych w termoplastycznym uchwycie (1), zaś podczas formowania pogrubionych końcówek mocujących (11) pęczków szczeciny (10) kształtuje się ich przekrój poprzeczny, mierzony prostopadle do wzdłużnej osi pęczka szczeciny (10), który jest większy od przekroju poprzecznego niezespolonej części pęczka szczeciny (10) i nie większy niż przekrój poprzeczny otworu (5) uchwytu (1) do szczeciny, a ogrzane, do temperatury mięknienia materiału, części ścianek bocznych (8) zgniata się jednocześnie z ogrzanymi, do temperatury mięknienia materiału, koncentrycznymi kołnierzami (6), wokół pogrubionych końcówek mocujących (11) pęczków szczeciny (10).
2. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że kształtuje się pogrubione końcówki mocujące (11) mające objętość taką, że po umieszczeniu ich w otworze (5) pozostała wolna przestrzeń zajmuje objętość co najmniej równą objętości materiału termoplastycznego koncentrycznych kołnierzy (6).
3. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że ogrzewa się koncentryczne kołnierze (6) i sąsiadujące z nimi części ścianek bocznych (8) za pomocą bezstykowego grzejnika promiennikowego (20).
4. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że ogrzewa się koncentryczne kołnierze (6) i sąsiadujące z nimi części ścianek bocznych (8) za pomocą grzejnika konwekcyjnego (30).
5. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że ogrzewa się części ścianek bocznych (8) otworów (5), których średnica zwiększa się od dna otworu (5) w kierunku uchwytu (1) do szczeciny (10).
6. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że zgniata się na powierzchni uchwytu (1) do szczeciny koncentryczne kołnierze (6), których co najmniej część obrzeży jest oddalona od siebie.
7. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że zgniata się na powierzchni uchwytu (1) do szczeciny koncentryczne kołnierze (6), których co najmniej część obrzeży jest ułożona w styku.
8. Sposób mocowania pęczków szczeciny do termoplastycznego uchwytu, w którym kształtuje się metodą wtryskową uchwyt do szczeciny, zaś na jego powierzchni formuje się liczne, o określonym przekroju poprzecznym, otwory z koncentrycznymi kołnierzami, wystającymi na zewnątrz powierzchni uchwytu i ogrzewa się końcówki mocujące termoplastycznych szczecin, uformowanych w pęczki do temperatury mięknienia termoplastycznego materiału, po czym kształtuje się pogrubione końcówki mocujące na każdym pęczku szczeciny, a następnie ochładza się pogrubione końcówki mocujące pęczków szczeciny do temperatury krzepnięcia, po czym ogrzewa się koncentryczne kołnierze do temperatury mięknienia

170 665 termoplastycznego materiału, za pomocą bezstykowego elementu grzejnego i wkłada się pogrubione końcówki mocujące pęczków szczecin do otworów z koncentrycznymi kołnierzami, za pomocą zacisku do pęczków szczeciny, a następnie zgniata się zmiękczone kołnierze wokół pogrubionych końcówek pęczków szczeciny, po czym ochładza się do temperatury krzepnienia termoplastycznego materiału wewnętrzne powierzchnie otworów uchwytu, znamienny tym, że podczas ogrzewania koncentrycznych kołnierzy (6) jednocześnie ogrzewa się do temperatury mięknienia termoplastycznego materiału, części sąsiadujących z nimi ścianek bocznych (8) otworów (5) ukształtowanych w termoplastycznym uchwycie (1), zaś podczas formowania pogrubionych końcówek mocujących (42) pęczków szczeciny (40) kształtuje się ich przekrój poprzeczny, mierzony prostopadle do wzdłużnej osi pęczka szczeciny (40), który jest większy od przekroju poprzecznego niezespolonej części pęczka szczeciny (40) i nie większy niż przekrój poprzeczny otworu (5) uchwytu (1) do szczeciny, zaś ogrzane, do temperatury mięknienia, części ścianek bocznych (8) zgniata się jednocześnie z ogrzanym, do temperatury mięknienia materiałem,kołnierzy (6) wokół pogrubionych końcówek mocujących (42) pęczków szczeciny (40).
9. Sposób według zastrz. 8, znamienny tym, że kształtuje się pogrubione końcówki mocujące (42) mające objętość taką, że po umieszczeniu ich w otworze (5) pozostała wolna przestrzeń zajmuje objętość co najmniej równą objętości materiału termoplastycznego koncentrycznych kołnierzy (6).
10. Sposób według zastrz. 8, znamienny tym, że ogrzewa się koncentryczne kołnierze (6) i sąsiadujące z nimi części ścianek bocznych (8) za pomocą bezstykowego grzejnika promiennikowego (20).
11. Sposób według zastrz. 8, znamienny tym, że ogrzewa się koncentryczne kołnierze (6) i sąsiadujące z nimi części ścianek bocznych (8) za pomocą grzejnika konwekcyjnego (30).
12. Sposób według zastrz. 8, znamienny tym, że ogrzewa się części ścianek bocznych (8) otworów (5), których średnica zwiększa się od dna otworu (5) w kierunku uchwytu (1) szczeciny (40).
13. Sposób według zastrz. 8, znamienny tym, że zgniata się na powierzchni uchwytu (1) do szczeciny koncentryczne kołnierze (6), których co najmniej część obrzeży jest oddalona od siebie.
14. Sposób według zastrz. 8, znamienny tym, że zgniata się na powierzchni uchwytu (1) do szczeciny koncentryczne kołnierze (6), których co najmniej część obrzeży jest ułożona w styku.