PL170495B1 - Method of obtaining a pharmaceutic agent containing sparfloxacine salt in aqueous solution - Google Patents

Abstract

1. Sposób wytwarzania srodka farmaceutycznego zawierajacego w roztworze wodnym sól sparfloksacyny o wzorze: ewentualnie srodek izotonizujacy i/lub inne farmaceutycznie dopuszczalne substancje pomocnicze, znamienne tym, ze do wody dodaje sie mieszanine sparfloksacyny i jednego lub wiekszej liczby polihydroksykwasów jednokarboksylowych lub ich pochodnych lakto- nowych w ilosci co najmniej stechiometrycznej w stosunku do ilosci sparfloksacyny oraz ewentualnie nadmiar polihydroksykwasu jednokarboksylow ego lub innego kwasu zapewniajacego wartosc pH mniejsza niz lub równa 5, nadajaca pelna rozpuszczalnosc soli sparfloksacyny, i/lub srodek izotonizujacy i/lub inne substancje pomocnicze. PL PL PL

Description

Niniejszy wynalazek dotyczy sposobu wytwarzania nowego środka farmaceutycznego wygodnego w podawaniu pozajelitowym sparfloksacyny.

W europejskim zgłoszeniu patentowym nr 221463 opisano sparfloksacynę o wzorze:

a także jej addycyjne sole z kwasami lub zasadami, użyteczne jako środek mikrobójczy.

W europejskim zgłoszeniu patentowym nr 284935 opisano także chinolony i ich sole, a wśród nich także sparfloksacynę.

Niestety sole sparfloksacyny są ogólnie nierozpuszczalne lub nietrwałe w roztworze. Nie było zatem dotychczas możliwe wytworzenie preparatu wygodnego w podawaniu pozajelitowym.

W europejskim opisie patentowym nr 322892 wspomniano o tych trudnościach i opisano liofilizowane środki zawierające sól sparfloksacyny z kwasem. Te środki nie umożliwiały jednak otrzymania roztworów trwałych w przedłużonych okresach czasu, a zatem możliwe było przeprowadzenie ich w roztwór wyłącznie tuż przed podaniem. Co więcej, istniało ryzyko, że będą one nieodpowiednie do użycia do długotrwałych wlewów.

Celem wynalazku jest dostarczenie sposobu wytwarzania trwałych roztworów do iniekcji, które można konserwować na długi okres czasu i są one ogólnie odporne na ciepło.

Sposób wytwarzania roztworu wodnego zawierającego sparfloksacynę, jeden lub większą liczbę polihydroksykwasów jednokarboksylowych lub ich pochodnych laktonowych, ewentualnie środek izotonizujący i/lub inne farmaceutycznie dopuszczalne substancje pomocnicze polega na tym, że do wody dodaje się mieszaninę sparfloksacyny i jednego lub większej liczby polihydroksykwasów jednokarboksylowych w ilości co najmniej stechiometrycznej w stosunku do ilości sparfloksacyny oraz ewentualnie nadmiaru polihydroksykwasu jednokarboksylowego lub innego kwasu zapewniającego wartość pH mniejszą niż lub równą 5, nadającą pełną rozpuszczalność soli sparfloksacyny, i/lub środka izotonizującego i innych substancji pomocniczych.

170 495

Alternatywny sposób wytwarzania roztworu wodnego zawierającego sparfloksacynę, jeden lub większą liczbę polihydroksykwasów jednokarboksylowych lub ich pochodnych laktonowych, ewentualnie środek izotonizujący i/lub inne farmaceutycznie dopuszczalne substancje pomocnicze, polega na tym, że sparfloksacynę i ewentualnie kwas zapewniający wartość pH mniejszą niż lub równą 5, nadającą pełną rozpuszczalność soli sparfloksacyny, i/lub środek izotonizujący i inne substancje pomocnicze, dodaje się do roztworu jednego lub większej liczby polihydroksykwasówjednokarboksylow'ych,przy czym stosuje się co najmniej stechiometryczną ilość polihydroksykwasów jednokarboksylowych w stosunku do ilości sparfloksacyny.

Ilość polihydroksykwasu jednokarboksylowego zależy od ilości sparfloksacyny. Ustala się ją tak, by uzyskać proporcje co najmniej stechiometryczne oraz tak, by otrzymać roztwory o wartości pH nie mniejszej niż 3,5.

Polihydroksykwas jednokarboksylowy dobiera się tak, by jego wartość pKA była wyższa niż 3 w 25°C. Korzystnie można go wybrać spośród kwasu laktobionowego, glukoheptonowego, glukonowego i askorbinowego.

Roztwory otrzymane sposobem według wynalazku zawierają co najmniej 1 %o sparfloksacyny. Mogą one jednak zawierać sparfloksacynę w stężeniu wynoszącym do 40%.

Wartość pH roztworów jest mniejsza niż lub równa 5. Ogólnie wartość pH roztworów powinna być taka, by można je było podawać bezpośrednio. Korzystnie wynosi ona 3,.5 - 5.

Kwas zdolny do nadania pełnej rozpuszczalności można wybrać spośród kwasów dopuszczalnych farmaceutycznie, których rodzaj i/lub stężenie nie grożą znaczącym wypieraniem soli sparfloksacyny przez polihydroksykwas jednokarboksylowy. Przykładowo można go wybrać spośród kwasów organicznych, takich jak kwas octowy, propionowy, winowy, bursztynowy albo kwasy hydroksy- lub polihydroksyjednokarboksylowe. Można także stosować kwasy mocniejsze, takie jak kwasy sulfonowe (np. kwas metanosulfonowy), kwasy karboksylowe (np. kwas maleinowy, szczawiowy, malonowy) albo kwasy mineralne (np. kwas solny, fosforowy, siarkowy), a wówczas stężenie kwasu można dobrać tak by ustrzec się przed znaczącym wypieraniem soli sparfloksacyny przez polihydroksykwas jednokarboksylowy. Rozumie się jednak, że dla wygody korzystne jest regulowanie rozpuszczalności i pH roztworów przy użyciu stosowanego polihydroksykwasu jednokarboksylowego.

Korzystnie roztwory otrzymane sposobem według wynalazku są izotoniczne. Zakresem wynalazku objęte są jednak także sposoby otrzymywania roztworów nieizotonicznych przeznaczonych do wlania do worka do wlewów z glukozą.

Roztworom można nadać izotoniczność przez dodanie środka izotonizującego, takiego jak np. glukoza, gliceryna, sorbit, mannit, ksylit, fruktoza lub laktoza.

Roztwory wytwarzane sposobem według wynalazku nadają się szczególnie dobrze do podawania pozajelitowego. Można je także podawać doustnie, do oczu, do ucha albo miejscowo, poprzez skórę lub śluzówkę.

Rozumie się, że roztwory wytwarzane sposobem według wynalazku mogą zawierać oprócz środka izotonizującego inne kompatybilne i farmaceutycznie dopuszczalne substancje pomocnicze. Przykładowo mogą one zawierać również środki słodzące, środki smakowo-zapachowe, konserwanty, barwniki i ewentualnie środki żelujące.

Wytwarzanie i dozowanie roztworów korzystnie prowadzi się w atmosferze azotu. Tak otrzymane roztwory można wyjaławiać działaniem ciepła(sterylizacja w autoklawie). W przypadku roztworów soli kwasu askorbinowego korzystnie stosuje się sterylizację przez filtrowanie.

Możliwe jest również wytwarzanie roztworów z użyciem pochodnych laktanowych, które w wyniku hydrolizy dają in situ polihydroksykwasy jednokarboksylowe.

Zaletą roztworów otrzymanych sposobem według wynalazku jest bardzo dobra trwałość fizykochemiczna.

Są one szczególnie interesujące ze względu na to, że umożliwiają otrzymanie ciekłych preparatów sparfloksacyny (co dotychczas było niewykonalne, zwłaszcza w przypadku preparatów do iniekcji), odpornych na działanie światła w normalnych warunkach stosowania i odpornych na ciepło, o wartości pH umożliwiającej bezpośrednie ich podawanie. Ten nowy preparat jest szczególnie korzystny ze względu na możliwość jego przechowywania oraz łatwego i szybkiego zastosowania w postaci gotowej do użycia, także w przypadku długotrwałych

170 495 wlewów. Ponadto, dzięki dobrej rozpuszczalności soli otrzymanych w zastosowanych warunkach pH, te roztwory można ewentualnie zatężać, co pozwala na uzyskiwanie preparatów o różnych dawkach.

Niniejszy wynalazek ilustrują następujące nie ograniczające go przykłady.

Przykład I. Wytwarzanie roztworu 4 mg/ml sparfloksacyny izotonizowanego glukozą.

Z 321 mg glukono-8-laktonu i 4,75 g jednowodzianu glukozy zmieszano 400 mg sparfloksacyny. Tę mieszaninę proszków rozpuszczono w wodzie do iniekcji przepłukanej uprzednio azotem. Rozpuszczenie uzyskano drogą mieszania w atmosferze azotu. Objętość uzupełniono do 100 ml wodą do iniekcji. Tak otrzymany roztwór poddano sterylizacji w autoklawie (120°C, 20 minut). Wartość pH roztworu wynosi 3,8. Roztwór pozostaje klarowny po 5 miesiącach przechowywania w 4°C, 20°C i 35°C, bez zmiany pH.

Przykład II. Wytwarzanie roztworu 10 mg/ml sparfloksacyny izotonizowanego glukozą.

Postąpiono jak w przykładzie I, lecz objętość doprowadzono do 40 ml i dodano 1,74 mg jednowodzianu glukozy, w wyniku czego otrzymano klarowny roztwór o pH 3,8. Taki roztwór sporządzony w objętości 2,5 litra pozostaje klarowny i nie zmienia wartości pH przez 5 miesięcy w 20°C, 4°C i 35°C. Analiza HPLC po 3 miesiącach przechowywania w 20°C, 4°C, 35°C i 45°C nie wykazała rozkładu produktu.

Przykład III. Wytwarzanie roztworu 20 mg/ml sparfloksacyny izotonizowanego glukozą.

Postąpiono jak w przykładzie I, lecz objętość doprowadzono do 20 ml i dodano 770 mg jednowodzianu glukozy, w wyniku czego otrzymano klarowny roztwór o pH 3,7. Taki roztwór sporządzony w objętości 2 litrów pozostaje klarowny i nie zmienia wartości pH przez 3 miesiące w 20°C, 4°C, 35°C i 45°C. Analiza HPLC po 1 miesiącu przechowywania w 20°C, 35°C i 45°C nie wykazała rozkładu produktu.

Przykład IV. Wytwarzanie roztworu 50 mg/ml sparfloksacyny izotonizowanego glukozą.

Postąpiono jak w przykładzie I, lecz objętość doprowadzono do 8 ml i dodano 130 mg jednowodzianu glukozy, w wyniku czego otrzymano klarowny roztwór o pH 3,5. Taki roztwór sporządzony w objętości 2,0 litrów pozostaje klarowny i nie zmienia wartości pH przez 5 miesięcy w 20°C, 4°C, 35°C i 45°C. Analiza HPLC po 1 miesiącu przechowywania w 20°C, 35°C i 45°C nie wykazała rozkładu produktu.

Przykład V. Wytwarzanie roztworu 100 mg/ml sparfloksacyny hipertonicznego.

Postąpiono jak w przykładzie I, lecz objętość doprowadzono do 4 ml i nie dodano glukozy, w wyniku czego otrzymano roztwór o pH 3,5. Taki roztwór sporządzony w objętości 1,0 litra pozostaje klarowny i nie zmienia wartości pH przez 3 miesiące przechowywania w 20°C, 4°C, 35°C i 45°C. Analiza HPLC po 1 miesiącu przechowywania w 20°C, 35°C i 45°C nie wykazała rozkładu produktu.

Przykład VI. Wytwarzanie roztworu 200 mg/ml sparfloksacyny hipertonicznego.

Postąpiono jak w przykładzie I, lecz objętość doprowadzono do 2 ml i nie dodano glukozy, w wyniku czego otrzymano klarowny roztwór o pH 3,5. Taki roztwór sporządzony w objętości 1,0 litra pozostaje klarowny i nie zmienia wartości pH po 3 miesiącach przechowywania w 20°C, 4°C, 35°C i 45°C. Analiza HPLC po 1 miesiącu przechowywania w 20°C, 35°C i 45°C nie wykazała rozkładu produktu.

Przykład VII. Wytwarzanie roztworu 10 mg/ml sparfloksacyny.

Z 1,79 g kwasu laktobionowego zmieszano 1000 mg sparfloksacyny. Tę mieszaninę proszków rozpuszczono w wodzie do iniekcji przepłukanej uprzednio azotem. Rozpuszczenie uzyskano drogą mieszania w atmosferze azotu. Objętość uzupełniono do 100 ml wodą do iniekcji. Tak otrzymany roztwór poddano sterylizacji w autoklawie (120°C, 20 minut). Wartość pH roztworu wynosi 3,75. Roztwór pozostaje klarowny po 5 miesiącach przechowywania w 4°C i 20°C, bez zmiany pH. Analiza HPLC próbki po 5 miesiącach przechowywania nie wykazuje zanieczyszczenia produktami rozkładu.

170 495

Przykład VIII. Wytwarzanie roztworu 20 mg/ml sparfloksacyny.

Postąpiono jak w przykładzie VII, lecz zastosowano 2000 mg sparfloksacyny i 3,58 g kwasu laktobionowego, a objętość doprowadzono do 100 ml, w wyniku czego otrzymano klarowny roztwór o pH 3,5.

Przykład IX. Wytwarzanie roztworu 30 mg/ml sparfloksacyny.

Postąpiono jak w przykładzie VII, lecz zastosowano 3000 mg sparfloksacyny i 8,96 g kwasu laktobionowego, a objętość doprowadzono do 100 ml, w wyniku czego otrzymano klarowny roztwór o pH 3,5.

Przykład X. Wytwarzanie roztworu 10 mg/ml sparfloksacyny.

Postąpiono jak w przykładzie VII, lecz zastosowano 1000 mg sparfloksacyny i 2,26 g kwasu glikoheptonowego, a objętość doprowadzono do 100 ml po ogrzewaniu w 50°C przez 1 godzinę, w wyniku czego otrzymano klarowny roztwór o pH 4,3.

Przykład XI. Wytwarzanie roztworu 10 mg/ml sparfloksacyny izotonizowanego glukozą.

Z 528 mg kwasu askorbinowego i 4 g bezwodnej glukozy zmieszano 1000 mg sparfloksacyny. Tę mieszaninę proszków rozpuszczono w wodzie do iniekcji przepłukanej uprzednio azotem. Rozpuszczenie uzyskano drogą mieszania w atmosferze azotu. Objętość uzupełniono do 100 ml wodą do iniekcji. Tak otrzymany roztwór poddano sterylizacji drogą filtracji. Wartość pH roztworu wynosi 4,8. Roztwór pozostaje klarowny po 7 miesiącach przechowywania w 4°C i 20°C w świetle bez zmiany pH. Analiza HPLC próbki po 7 miesiącach przechowywania nie wykazuje zanieczyszczenia produktami rozkładu.

Przykład XII. Wytwarzanie roztworu 10 mg/ml sparfloksacyny izotonizowanego gliceryną.

Postąpiono jak w przykładzie XI, lecz zastosowano 2,2 g gliceryny zamiast glukozy, w wyniku czego otrzymano klarowny roztwór o pH 5. Taki roztwór pozostaje klarowny i nie zmienia wartości pH po 7 miesiącach przechowywania w 4°C i 25°C w świetle. Analiza HPLC próbki po 7 miesiącach przechowywania nie wykazała zanieczyszczenia produktami rozkładu.

Przykład XIII. Wytwarzanie roztworu 20 mg/ml sparfloksacyny.

Postąpiono jak w przykładzie XI, lecz zastosowano 2000 g sparfloksacyny i 1,76 g kwasu askorbinowego, w wyniku czego otrzymano klarowny roztwór o pH 4,2. Ten roztwór pozostawał klarowny po 7 miesiącach przechowywania w 20°C na świetle.

Claims (12)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Sposób wytwarzania środka farmaceutycznego zawierającego w roztworze wodnym sól sparfloksacyny o wzorze:

   COOH ewentualnie środek izotonizujący i/lub inne farmaceutycznie dopuszczalne substancje pomocnicze, znamienne tym, że do wody dodaje się mieszaninę sparfloksacyny i jednego lub większej liczby polihydroksykwasów jednokarboksylowych lub ich pochodnych laktonowych w ilości co najmniej stechiometrycznej w stosunku do ilości sparfloksacyny oraz ewentualnie nadmiar polihydroksykwasu jednokarboksylowego lub innego kwasu zapewniającego wartość pH mniejszą niż lub równą 5, nadającą pełną rozpuszczalność soli sparfloksacyny, i/lub środek izotonizujący i/lub inne substancje pomocnicze.
2. 2. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że jako polihydroksykwas jednokarboksylowy stosuje się kwas wybrany spośród kwasów o pKA powyżej 3 w 25°C.
3. 3. Sposób według zastrz. 1, albo 2, znamienny tym, że jako polihydroksykwas jednokarboksylowy stosuje się kwas wybrany spośród kwasu laktobionowego, kwasu glikoheptonowego, kwasu glikonowego i kwasu askorbinowego.
4. 4. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że stosuje się do 40% wagowych sparfloksacyny w przeliczeniu na całkowitą ilość roztworu wodnego.
5. 5. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że doprowadza się roztwór do pH 3,5 - 5.
6. 6. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że jako środek izotonizujący stosuje się związek wybrany spośród glukozy, gliceryny, sorbitu, mannitu, ksylitu, fruktozy i laktozy.
7. 7. Sposób wytwarzania środka farmaceutycznego zawierającego w roztworze wodnym sól sparfloksacyny o wzorze:

   ewentualnie środek izotonizujący i/lub inne farmaceutycznie dopuszczalne substancje pomocnicze, znamienny tym, że sparfloksacynę i ewentualnie kwas zapewniający wartość pH mniejszą niż lub równą 5, nadającą pełną rozpuszczalność soli sparfloksacyny, i/lub środek izotonizujący i/lub inne substancje pomocnicze, dodaje się do roztworu jednego lub większej liczby polihydroksykwasów jednokarboksylowych, lub ich pochodnych laktonowych, przy czym stosuje się co najmniej stechiometryczną ilość polihydroksykwasów jednokarboksylowych w stosunku do ilości sparfloksacyny.
8. 8. Sposób według zastrz. 7, znamienny tym, że jako polihydroksykwas jednokarboksylowy stosuje się kwas wybrany spośród kwasów o pKA powyżej 3 w 25°C.
9. 9. Sposób według zastrz. 7, albo 8, znamienny tym, że jako polihydroksykwas jednokarboksylowy stosuje się kwas wybrany spośród kwasu laktobionowego, kwasu glikoheptonowego, kwasu glikonowego i kwasu askorbinowego.
10. 10. Sposób według zastrz. 7, znamienny tym, że stosuje się do 40% wagowych sparfloksacyny w przeliczeniu na całkowitą ilość rotworu wodnego.
11. 11. Sposób według zastrz. 7, znamienny tym, że doprowadza się roztwór do pH 3,5- 5.
12. 12. Sposób według zastrz. 7, znamienny tym, że jako środek izotonizujący stosuje się związek wybrany spośród glukozy, gliceryny, sorbitu, mannitu, ksylitu, fruktozy i laktozy.