PL243253B1 - Nowe ciecze jonowe z kationem (2-alkoksy-2-oksoetylo)trimetyloamoniowym i anionem 3,6-dichloro-2-metoksybenzoesanowym, sposoby ich otrzymywania oraz zastosowanie jako herbicydy - Google Patents
Nowe ciecze jonowe z kationem (2-alkoksy-2-oksoetylo)trimetyloamoniowym i anionem 3,6-dichloro-2-metoksybenzoesanowym, sposoby ich otrzymywania oraz zastosowanie jako herbicydy Download PDFInfo
- Publication number
- PL243253B1 PL243253B1 PL438635A PL43863521A PL243253B1 PL 243253 B1 PL243253 B1 PL 243253B1 PL 438635 A PL438635 A PL 438635A PL 43863521 A PL43863521 A PL 43863521A PL 243253 B1 PL243253 B1 PL 243253B1
- Authority
- PL
- Poland
- Prior art keywords
- dichloro
- oxoethyl
- methoxybenzoate
- trimethylammonium
- ionic liquids
- Prior art date
Links
Classifications
-
- C—CHEMISTRY; METALLURGY
- C07—ORGANIC CHEMISTRY
- C07C—ACYCLIC OR CARBOCYCLIC COMPOUNDS
- C07C211/00—Compounds containing amino groups bound to a carbon skeleton
- C07C211/62—Quaternary ammonium compounds
- C07C211/63—Quaternary ammonium compounds having quaternised nitrogen atoms bound to acyclic carbon atoms
-
- A—HUMAN NECESSITIES
- A01—AGRICULTURE; FORESTRY; ANIMAL HUSBANDRY; HUNTING; TRAPPING; FISHING
- A01N—PRESERVATION OF BODIES OF HUMANS OR ANIMALS OR PLANTS OR PARTS THEREOF; BIOCIDES, e.g. AS DISINFECTANTS, AS PESTICIDES OR AS HERBICIDES; PEST REPELLANTS OR ATTRACTANTS; PLANT GROWTH REGULATORS
- A01N33/00—Biocides, pest repellants or attractants, or plant growth regulators containing organic nitrogen compounds
- A01N33/02—Amines; Quaternary ammonium compounds
- A01N33/12—Quaternary ammonium compounds
-
- A—HUMAN NECESSITIES
- A01—AGRICULTURE; FORESTRY; ANIMAL HUSBANDRY; HUNTING; TRAPPING; FISHING
- A01N—PRESERVATION OF BODIES OF HUMANS OR ANIMALS OR PLANTS OR PARTS THEREOF; BIOCIDES, e.g. AS DISINFECTANTS, AS PESTICIDES OR AS HERBICIDES; PEST REPELLANTS OR ATTRACTANTS; PLANT GROWTH REGULATORS
- A01N39/00—Biocides, pest repellants or attractants, or plant growth regulators containing aryloxy- or arylthio-aliphatic or cycloaliphatic compounds, containing the group or, e.g. phenoxyethylamine, phenylthio-acetonitrile, phenoxyacetone
- A01N39/02—Aryloxy-carboxylic acids; Derivatives thereof
- A01N39/04—Aryloxy-acetic acids; Derivatives thereof
-
- C—CHEMISTRY; METALLURGY
- C07—ORGANIC CHEMISTRY
- C07C—ACYCLIC OR CARBOCYCLIC COMPOUNDS
- C07C229/00—Compounds containing amino and carboxyl groups bound to the same carbon skeleton
- C07C229/02—Compounds containing amino and carboxyl groups bound to the same carbon skeleton having amino and carboxyl groups bound to acyclic carbon atoms of the same carbon skeleton
- C07C229/04—Compounds containing amino and carboxyl groups bound to the same carbon skeleton having amino and carboxyl groups bound to acyclic carbon atoms of the same carbon skeleton the carbon skeleton being acyclic and saturated
- C07C229/22—Compounds containing amino and carboxyl groups bound to the same carbon skeleton having amino and carboxyl groups bound to acyclic carbon atoms of the same carbon skeleton the carbon skeleton being acyclic and saturated the carbon skeleton being further substituted by oxygen atoms
-
- C—CHEMISTRY; METALLURGY
- C07—ORGANIC CHEMISTRY
- C07C—ACYCLIC OR CARBOCYCLIC COMPOUNDS
- C07C233/00—Carboxylic acid amides
- C07C233/01—Carboxylic acid amides having carbon atoms of carboxamide groups bound to hydrogen atoms or to acyclic carbon atoms
- C07C233/30—Carboxylic acid amides having carbon atoms of carboxamide groups bound to hydrogen atoms or to acyclic carbon atoms having the nitrogen atom of at least one of the carboxamide groups bound to a carbon atom of a hydrocarbon radical substituted by doubly-bound oxygen atoms
-
- C—CHEMISTRY; METALLURGY
- C07—ORGANIC CHEMISTRY
- C07C—ACYCLIC OR CARBOCYCLIC COMPOUNDS
- C07C63/00—Compounds having carboxyl groups bound to a carbon atoms of six-membered aromatic rings
- C07C63/04—Monocyclic monocarboxylic acids
- C07C63/06—Benzoic acid
- C07C63/08—Salts thereof
Landscapes
- Chemical & Material Sciences (AREA)
- Organic Chemistry (AREA)
- Life Sciences & Earth Sciences (AREA)
- Agronomy & Crop Science (AREA)
- Pest Control & Pesticides (AREA)
- Plant Pathology (AREA)
- Health & Medical Sciences (AREA)
- Engineering & Computer Science (AREA)
- Dentistry (AREA)
- General Health & Medical Sciences (AREA)
- Wood Science & Technology (AREA)
- Zoology (AREA)
- Environmental Sciences (AREA)
- Organic Low-Molecular-Weight Compounds And Preparation Thereof (AREA)
- Agricultural Chemicals And Associated Chemicals (AREA)
Abstract
Przedmiotem wynalazku są nowe ciecze jonowe z kationem (2-a1koksy-2-oksoetylo)trimetyloamoniowy i anionem 3,6-dichloro-2-metoksybenzoesanowym o wzorze ogólnym 1, w którym R oznacza nierozgałęziony łańcuch alkilowy o długości od 2 do 20 atomów węgla, a także sposób ich wytwarzania i zastosowanie jako herbicydy.
Description
Przedmiotem wynalazku są nowe ciecze jonowe z kationem (2-alkoksy-2-oksoetylo)trimetyloamoniowym i anionem 3,6-dichloro-2-metoksybenzoesanowym, oraz sposób ich otrzymywania i zastosowanie jako selektywne herbicydy w szczególności do zwalczania chwastów dwuliściennych o polepszonej skuteczności działania.
Betaina jest substancją uzyskiwaną w znacznych ilościach w produkcji sacharozy jako produkt uboczny. Pomimo faktu wykorzystania w roli dodatków do pasz zwierzęcych oraz w najnowszych produktach kosmetycznych, związek ten traktowany jest jako odpad produkcyjny. Istnieją doniesienia potwierdzające, że aplikacja betainy na rośliny poddane stresowi może stabilizować wegetację, a wzrost plonów wynikający z zastosowania takiego zabiegu sięga nawet 20% w porównaniu do układu kontrolnego (P. Malekzadeh, Physiol. Mol. Biol. Plants, 2015, 21, 225-232). Efekt ten warunkuje zasadność stosowania betainy w roli dodatku w preparatach agrochemicznych. Ponadto w ostatnich latach odkryto, że halogenki betainianów alkilu mogą wykazywać wysoką aktywność powierzchniowo czynną, co czyni je efektywnymi surfaktantami (A.R. Tehrani-Bagha, H. Oskarsson, C.G. van Ginkel, K. Holmberg, J. Colloid Interface Sci., 2007, 312, 444-452).
Chwasty stanowią grupę agrofagów odpowiedzialną za największe potencjalne straty w plonach roślin uprawnych. Najbardziej rozpowszechnionym sposobem zwalczania zagrożeń związanych z obecnością roślinności niepożądanej jest stosowanie chemicznej ochrony roślin w postaci aplikacji środków chwastobójczych (herbicydów). Grupą często stosowanych selektywnych herbicydów są syntetyczne auksyny, czyli substancje chemiczne naśladujące działanie naturalnych hormonów roślinnych i powodujących niekontrolowany wzrost chwastów dwuliściennych. Do często stosowanych związków z tej grupy należą m.in.: kwas 4-chloro-2-metylofenoksyoctowy (MCPA), kwas 2,4-dichlorofenoksyoctowy (2,4-D) lub kwas 3,6-dichloro-2-metoksybenzoesowy (dikamba). Ze względu na bardzo dużą skalę korzyści ekonomicznych oraz wysoką aktywność metod chemicznych w porównaniu do alternatywnych sposobów zwalczania chwastów, nie ma obecnie możliwości całkowitej rezygnacji z zastosowania chemicznej ochrony roślin w produkcji rolnej.
Ze względu na znaczną skalę stosowania substancji herbicydowych konieczne są działania mające na celu ograniczenie ilości substancji aktywnych wprowadzanych do środowiska. Jedną z obecnie rozwijanych strategii jest chemiczne przekształcanie znanych form herbicydowych substancji aktywnych w związki z grupy cieczy jonowych charakteryzujących się lepszą efektywnością działania, niższą toksycznością oraz polepszoną biozgodnością i biodegradowalnością. Efektywne działanie herbicydów z grupy cieczy jonowych umożliwia ich zastosowanie w mniejszych dawkach w porównaniu z klasycznymi formami syntetycznych auksyn, np. w postaci soli alkalicznych. Koncepcję syntezy i zastosowania cieczy jonowych o aktywności herbicydowej szeroko opisano w pracy: W. Wilms, M. Woźniak-Karczewska, A. Syguda, M. Niemczak, Ł. Ławniczak, J. Pernak, R. D. Rogers, Ł. Chrzanowski, J. Agric. Food Chem. 2020, 68, 10456-10488.
W ostatnich latach estry betainy zawierające anion bromkowy opisano jako skuteczne kationowe związki powierzchniowo czynne (A. R. Tehrani-Bagha, K. Holmberg, Langmuir 2008, 24, 6140-6145). Ponadto, znane są również estry betainy z anionami nadchloranowym, tetrafluoroboranowym, mleczanowym oraz dicyjanoamidkowym (Y. De Gaetano, A. Mohamadou, S. Boudesocque, J. Hubert, R. Plantier-Royon, L. Dupont, J Mol. Liq. 2015, 207, 60-66). Należy jednak nadmienić, że związki te zostały otrzymane innymi sposobami, gdzie metanosulfonian odpowiedniej estrowej pochodnej betainy wymieniono na nadchloranan, tetrafluoroboran, lub dicyjanoamidek w środowisku wodnym, z wyjątkiem mleczanu, który otrzymano wymieniając nadchloran odpowiedniej estrowej pochodnej betainy na mleczan w środowisku etanolu. Uzyskane produkty dodatkowo oczyszczono poprzez ługowanie za pomocą mieszaniny etanolu/eteru dietylowego oraz rekrystalizację z mieszaniny octan etylu/etanol. Ponadto, w opisach patentowych PL 230764 oraz PL 231021 opisano herbicydowe ciecze jonowe z kationem alkilobetainianiu metylu oraz anionami herbicydowymi, odpowiednio 3,6-dichloro-2-metoksybenzoesanowym oraz (RS )-2-(2,4-dichlorofenoksy)propionianowym. Związki te nie są bezpośrednimi pochodnymi betainy, a co więcej otrzymano je inną metodą - w reakcji wymiany anionu prowadzonej w środowisku wodnym lub krótkołańcuchowego alkoholu (metanolu). W pracy J. J. Parajó, I. PE. Macario, Y. De Gaetano, L. Dupont, J. Salgado, J. L. Pereira, F. J. M. Gonęalves, A. Mohamadou, S. P. M. Ventura, Ecotox. Environ. Safe. 2019, 184, 109580 przedstawiono estry alkilowe betainy zawierające w anionie tiocyjanian oraz sulfonobursztynian, które otrzymano w reakcji wymiany anionu prowadzonej we wrzącej wodzie wychodząc z metanosulfonianów betainianów alkilu, a produkty ekstrahowano za pomocą octanu etylu.
Znane są również sole jodosulfuronu i betainianów alkilowych o zastosowaniu w renowacji drewna (opis patentowy P.435407), gdzie odpowiedni chlorek lub bromek betainianu alkilowego i sól sodową lub potasową jodosulfuronu metylowego poddaje się reakcji wymiany w acetonitrylu w podwyższonej temperaturze, ochładza się w celu wydzielenia produktu ubocznego w postaci soli nieorga nicznej, sączy, odparowuje rozpuszczalnik i suszy.
Sole betainianów alkilowych wrażliwe są na kwaśne lub zasadowe pH, wrażliwość ta jest silnie zależna od anionu. W opisie patentowym P.437424 autorzy rozwiązali ten problem prowadząc reakcję wymiany w dimetyloformamidzie o stabilizowanym pH poprzez dodatek buforu.
W publikacji EP 3092898 B1 opisano herbicydowe sole z anionem MCPA lub 2,4-D i kationem betainy lub alkilobetainiany lub alkilobetainianu alkilu lub betainianu alkilu lub karnityny lub alkilokarnityny lub alkilokarnitynianu alkilu lub karnitynianu alkilu otrzymywane metodą wymiany w wodzie, krótkołańcuchowym alkoholu z grupy: metanol, etanol, propanol, izopropanol, lub butanol lub mieszaninie wody z odpowiednim alkoholem. Kwas 3,6-dichloro-2-metoksybenzoesowy jako bezpośrednia pochodna kwasu benzoesowego należy do innej grupy związków niż fenoksykwasy (MCPA i 2-4-D), w wyniku czego charakteryzuje się szeregiem odmiennych właściwości fizykochemicznych, takich jak rozpuszczalność, stabilność czy reaktywność. W efekcie trzymanie cieczy jonowych z kationem betainianu alkilu i anionem 3,6-dichloro-2-metoksybenzoesanowym o wysokim stopniu czystości wymagało opracowania nowej efektywnej metody odmiennej od przykładów opisanych w powyższych doniesieniach.
Istotą wynalazku są nowe ciecze jonowe z kationem (2-alkoksy-2-oksoetylo)trimetyloamoniowym i anionem 3,6-dichloro-2-metoksybenzoesanowym o wzorze ogólnym 1, w którym R oznacza nierozgałęziony łańcuch alkilowy o długości od 2 do 20 atomów węgla.
Istotą wynalazku jest również sposób wytwarzania przedmiotowych związków. Sposób polega na tym, że czwartorzędowy bromek (2-etoksy-2-oksoetylo)trimetyloamoniowy o wzorze ogólnym 2, w którym R oznacza nierozgałęziony łańcuch alkilowy o długości od 2 do 20 atomów węgla, rozpuszcza się w bezwodnym etanolu i poddaje się reakcji wymiany jonowej w następujący sposób: dodaje się soli litowej, sodowej lub potasowej kwasu 3,6-dichloro-2-metoksybenzoesowego w stosunku molowym czwartorzędowej soli amoniowej do soli kwasu 3,6-dichloro-2-metoksybenzoesowego od 1 : 0,95 do 1 : 1,05, korzystnie 1 : 1, w temperaturze poniżej 78°C, korzystnie 40°C, w bezwodnym etanolu, po czym produkt główny izoluje się na jeden z następujących sposobów: poprzez odsączenie wytrąconej soli nieorganicznej, odparowanie rozpuszczalnika i suszenie produktu reakcji.
Istotą wynalazku jest także zastosowanie cieczy jonowych jako herbicydy. Korzystnym jest, gdy ciecze stosuje się w postaci czystej, w postaci roztworu wodnego, wodno-alkoholowego lub alkoholowego o stężeniu substancji aktywnej co najmniej 0,05%.
Przykładami związków będących przedmiotem wynalazku są:
3,6-dichloro-2-metoksybenzoesan (2-etoksy-2-oksoetylo)trimetyloamoniowy
3,6-dichloro-2-metoksybenzoesan (2-propoksy-2-oksoetylo)trimetyloamoniowy
3,6-dichloro-2-metoksybenzoesan (2-butoksy-2-oksoetylo)trimetyloamoniowy
3,6-dichloro-2-metoksybenzoesan (2-pentyloksy-2-oksoetylo)trimetyloamoniowy
3,6-dichloro-2-metoksybenzoesan (2-heksyloksy-2-oksoetylo)trimetyloamoniowy
3,6-dichloro-2-metoksybenzoesan (2-heptyloksy-2-oksoetylo)trimetyloamoniowy
3,6-dichloro-2-metoksybenzoesan (2-oktyloksy-2-oksoetylo)trimetyloamoniowy
3,6-dichloro-2-metoksybenzoesan (2-nonyloksy-2-oksoetylo)trimetyloamoniowy
3,6-dichloro-2-metoksybenzoesan (2-decyloksy-2-oksoetylo)trimetyloamoniowy
3,6-dichloro-2-metoksybenzoesan (2-dodecyloksy-2-oksoetylo)trimetyloamoniowy
3,6-dichloro-2-metoksybenzoesan (2-tetradecyloksy-2-oksoetylo)trimetyloamoniowy
3,6-dichloro-2-metoksybenzoesan (2-heksadecyloksy-2-oksoetylo)trimetyloamoniowy
3,6-dichloro-2-metoksybenzoesan (2-oktadecyloksy-2-oksoetylo)trimetyloamoniowy
3,6-dichloro-2-metoksybenzoesan (2-ikozyloksy-2-oksoetylo)trimetyloamoniowy
Dzięki zastosowaniu rozwiązania według wynalazku uzyskano następujące efekty techniczno-ekonomiczne:
opracowana została wysoce wydajna metoda syntezy cieczy jonowych z kationem typu betainy i herbicydowym anionem - 3,6-dichloro-2-metoksybenzoesowym, wyeliminowano zjawisko hydrolizy kationu, które w przypadku opisanych związków zachodzi w przypadku użycia wody lub uwodnionych alkoholi, wyeliminowano zjawisko transestryfikacji kationu, które w przypadku opisanych związków zachodzi w przypadku użycia środowiska metanolu, dobrany rozpuszczalnik (bezwodny etanol) pozwala na łatwe i szybkie otrzymanie pożądanego produktu, użycie acetonitrylu czy wyższych alkoholi takich jak izopropanol, propan-1-ol, czy butan-1-ol nie pozwala otrzymać produktu wymiany nawet w podwyższonej temperaturze przez okres 1 godziny, uzyskane produkty zawierają kation z ugrupowaniem estrowym, co warunkuje podwyższoną biozgodność i biodegradowalność związków chemicznych, w przeciwieństwie do herbicydowych cieczy jonowych zawierających klasyczne kationy tetraalkiloamoniowe, kationy betainianu alkilu składają się ze związków występujących w środowisku naturalnym (betaina, prostołańcuchowe alkohole), w wyniku czego charakteryzują się niską toksycznością w porównaniu to syntetycznych kationów amoniowych, użyte kationy mają charakter amfifilowy, w wyniku czego działają jak adiuwanty dla anionu herbicydowego, polepszając wnikanie substancji aktywnej, a tym samym skuteczność działania, betaina stanowi składnik roślin uprawnych, w wyniku czego jej obecność w hodowanej roślinie nie wywołuje efektu nekrozy, jak to ma miejsce w przypadku wielu syntetycznych czwartorzędowych kationów amoniowych wykazujących aktywność powierzchniową, nie jest konieczne prowadzenie reakcji wymiany anionu w podwyższonej temperaturze, aby uzyskać wysoki stopień przereagowania, wydajności przeprowadzonych syntez są bardzo wysokie i we wszystkich analizowanych przykładach przekraczają 97%, na podstawie analizy widm magnetycznego rezonansu jądrowego można wnioskować, że otrzymywane są czyste produkty o poprawnej strukturze chemicznej, otrzymane związki wykazują selektywne działanie herbicydowe wobec chabra bławatka - pospolicie występującego w polskich uprawach chwastu dwuliściennego, otrzymane związki dobrze rozpuszczają się w wodzie i nie wymagają dodatku adiuwantu w celu polepszenia działania.
Przykład 1.
Sposób otrzymywania 3,6-dichloro-2-metoksybenzoesanu (2-etoksy-2-oksoetylo)trimetyloamoniowego W reaktorze zaopatrzonym w mieszadło umieszczono 30% roztwór zawierający 6,80 g (30 mmol) bromku (2-etoksy-2-oksoetylo)trimetyloamoniowego rozpuszczonego w bezwodnym etanolu oraz stechiometryczną ilość (7,76 g, 30 mmol) soli potasowej kwasu 3,6-dichloro-2-metoksybenzoesowego. Następnie zawartość reaktora ochłodzono do temperatury 4°C, odsączono wydzielony produkt uboczny, a z przesączu odparowano rozpuszczalnik za pomocą wyparki próżniowej. Powstałe ciało stałe osuszono pod ciśnieniem 0,6 mbar w temperaturze 40°C przez 24 godziny. Wydajność reakcji wyniosła 99%.
Strukturę otrzymanego związku potwierdzono przy pomocy analizy widm nuklearnego rezonansu magnetycznego.
1H NMR (DMSO-d6) δ [ppm] = 1,23 (t, J = 7,1 Hz, 3H); 3,28 (s, 9H); 3,78 (s, 3H); 4,21 (q, J = 7,1 Hz, 2H); 4,59 (s, 2H); 7,03 (d, J = 8,4 Hz, 1H); 7,15 (d, J = 8,6 Hz, 1H).
13C NMR (DMSO-d6) δ [ppm] = 13,8; 52,8; 60,9; 61,8; 62,2; 125,1; 125,2; 126,5; 127,4; 141,0; 151,1; 165,1; 165,4.
P r z y k ł a d 2.
Sposób otrzymywania 3,6-dichloro-2-metoksybenzoesanu (2-propoksy-2-oksoetylo)trimetyloamoniowego W zaopatrzonej w mieszadło magnetyczne kolbie umieszczono 0,013 mol (3,16 g) bromku (2-propoksy-2-oksoetylo)trimetyloamoniowego rozpuszczonego w 20 cm3 bezwodnego etanolu. W dalszej kolejności dodano ekwimolarną ilość 3,6-dichloro-2-metoksybenzoesanu sodu. Następnie uruchomiono mieszanie i w czasie 20 minut prowadzono reakcję w stałej temperaturze równej 25°C. Wytrąconą z układu sól nieorganiczną usunięto na drodze sączenia, po czym odparowano rozpuszczalniki, a surowy produkt suszono. Uzyskano gotowy 3,6-dichloro-2-metoksybenzoesan (2-propoksy-2-oksoetylo)trimetyloamoniowy z wydajnością 98%.
Strukturę otrzymanego związku potwierdzono, analizując uzyskane widma magnetycznego rezonansu jądrowego:
1H NMR (DMSO-d6) δ [ppm] = 1,01 (t, J = 7,0 Hz, 3H); 1,73 (q, J = 7,1 Hz, 2H); 3,28 (s, 9H); 3,78 (s, 3H); 4,13 (t, J = 7,1 Hz, 2H); 4,59 (s, 2H); 7,03 (d, J = 8,4 Hz, 1H); 7,15 (d, J = 8,6 Hz, 1H).
13C NMR (DMSO-d6) δ [ppm] = 10,2; 21,9; 52,8; 60,9; 61,8; 62,2; 125,1; 125,2; 126,5; 127,4; 141,0; 151,1; 165,1; 165,4.
Przykład 3.
Sposób otrzymywania 3,6-dichloro-2-metoksybenzoesanu (2-butoksy-2-oksoetylo)trimetyloamoniowego W wyposażonym w mieszadło magnetyczne reaktorze umieszczono 0,012 mol (3,23 g) bromku (2-butoksy-2-oksoetylo)trimetyloamoniowego, po czym wprowadzono 25 cm3 bezwodnego etanolu i uruchomiono mieszanie. Po rozpuszczeniu substratu do układu dodano 0,0132 mol (3,61 g) soli potasowej kwasu 3,6-dichloro-2-metoksybenzoesowego. Reakcję prowadzono w stałej temperaturze równej 20°C. Po upływie 25 minut zakończono mieszanie układu i odsączono wytrącony bromek potasu. Po odparowaniu rozpuszczalnika i wysuszeniu pozostałości uzyskano gotowy produkt w postaci białego wosku z wydajnością 99%.
W oparciu o analizy protonowego i węglowego widma NMR możliwe było potwierdzenie struktury chemicznej otrzymanego związku:
1H NMR (DMSO-d6) δ [ppm] = 0,89 (t, J = 7,4 Hz, 3H); 1,30-1,37 (m, 2H); 1,54-1,63 (m, 2H); 3,32 (s, 9H); 3,80 (s, 3H); 4,17 (t, J = 6,6 Hz, 2H); 4,66 (s, 2H); 7,04 (d, J = 8,6 Hz, 1H); 7,17 (d, J = 8,5 Hz, 1H). 13C NMR (DMSO-d6) δ [ppm] = 13,5; 18,5; 29,8; 52,8; 60,9; 62,3; 65,3; 125,1; 125,2; 126,4; 127,4; 141,2; 151,1; 165,2; 165,3.
P r z y k ł a d 4.
Sposób otrzymywania 3,6-dichloro-2-metoksybenzoesanu (2-pentyloksy-2-oksoetylo)trimetyloamoniowego Do zaopatrzonej w mieszadło magnetyczne kolby wprowadzono roztwór 0,012 mol (3,29 g) bromku (2-pentyloksy-2-oksoetylo)trimetyloamoniowego w 30 cm3 bezwodnego etanolu. Następnie do układu dodano 0,012 mol (3,17 g) 3,6-dichloro-2-metoksybenzoesanu potasu i włączono mieszanie. W czasie kolejnych 15 minut układ poddawano mieszaniu w stałej temperaturze równej 35°C. W dalszej kolejności odsączono wytrąconą frakcję stałą produktu ubocznego i odparowano etanol. Pozostałość po odparowaniu rozpuszczalników suszono do uzyskania gotowego produktu w postaci białego wosku.
Strukturę chemiczną uzyskanego produktu potwierdzono, analizując wykonane widma pro tonowego i węglowego magnetycznego rezonansu jądrowego:
1H NMR (DMSO-d6) δ [ppm] = 0,88 (t, J = 7,0 Hz, 3H); 1,40-1,54 (m, 4H); 1,54-1,63 (m, 2H); 3,29 (s, 9H); 3,78 (s, 3H); 4,14 (t, J = 7,0 Hz, 2H); 4,62 (s, 2H); (d, J = 8,6 Hz, 1H); 7,16 (d, J = 8,5 Hz, 1H).
13C NMR (DMSO-d6) δ [ppm] = 13,8; 22,0; 27,8; 30,8; 52,9; 60,9; 62,3; 65,6; 125,1; 125,2; 126,5; 127,4; 141,0; 151,1; 165,1; 165,5.
P r z y k ł a d 5.
Sposób otrzymywania 3,6-dichloro-2-metoksybenzoesanu (2-heksyloksy-2-oksoetylo)trimetyloamoniowego W kolbie zaopatrzonej w mieszadło umieszczono 20 cm3 bezwodnego etanolu, po czym dodano 2,83 g (10 mmol) bromku (2-heksyloksy-2-oksoetylo)trimetyloamoniowego oraz stechiometryczną ilość (2,43 g, 10 mmol) soli sodowej kwasu 3,6-dichloro-2-metoksybenzoesowego. Zawartość reaktora mieszano 5 minut w temperaturze 75°C. Po tym czasie zawartość reaktora schłodzono do temperatury 4°C, odsączono wydzielony bromek sodu, a z przesączu odparowano rozpuszczalnik za pomocą wyparki próżniowej. Powstałe ciało stałe osuszono w warunkach obniżonego ciśnienia. Wydajność reakcji wyniosła 98%, produkt miał postać białego wosku.
Wykonano analizę widm magnetycznego rezonansu jądrowego, na podstawie której potwierdzono poprawność struktur chemicznych otrzymanego związku:
1H NMR (DMSO-d6) δ [ppm] = 0,85 (t, J = 7,0 Hz, 3H); 1,21-1,34 (m, 6H); 1,54-1,63 (m, 2H); 3,29 (s, 9H); 3,78 (s, 3H); 4,14 (t, J = 7,0 Hz, 2H); 4,62 (s, 2H); 7,03 (d, J = 8,6 Hz, 1H); 7,16 (d, J = 8,5 Hz, 1H). 13C NMR (DMSO-d6) δ [ppm] = 13,8; 22,0; 24,9; 27,8; 30,8; 52,9; 60,9; 62,3; 65,6; 125,1; 125,2; 126,5; 127,4; 141,0; 151,1; 165,1; 165,5.
Przykład 6.
Sposób otrzymywania 3,6-dichloro-2-metoksybenzoesanu (2-heptyloksy-2-oksoetylo)trimetyloamoniowego Do wyposażonego w mieszadło magnetyczne reaktora wprowadzon o 0,011 mol (2,96 g) bromku (2-heptyloksy-2-oksoetylo)trimetyloamoniowego, po czym dodano 20 cm3 bezwodnego etanolu i uruchomiono mieszanie. Następnie do układu reakcyjnego dodano 3,6-dichloro-2-metoksybenzoesan litu w ilości równomolowej. W wyniku reakcji wymiany z układu rozpuszczalników wytrąceniu uległa sól nieorganiczna, którą odsączono z mieszaniny poreakcyjnej. W dalszej kolejności odparowano lotny rozpuszczalnik, a stałą pozostałość poddano suszeniu. Uzyskano 3,6-dichloro-2-metoksybenzoesan (2-heptyloksy-2-oksoetylo)trimetyloamoniowy w postaci białego wosku z wydajnością 99%.
W wyniku analizy widm NMR możliwe było pełne potwierdzenie poprawności struktury chemicznej uzyskanego produktu:
1H NMR (DMSO-de) δ [ppm] = 0,83 (t, J = 7,1 Hz, 3H); 1,20-1,34 (m, 8H); 1,54-1,62 (m, 2H); 3,30 (s, 9H); 3,78 (s, 3H); 4,14 (t, J = 6,6 Hz, 2H); 4,63 (s, 2H); 7,03 (d, J = 8,5 Hz, 1H); 7,16 (d, J = 8,6 Hz, 1H). 13C NMR (DMSO-d6) δ [ppm] = 13,9; 22,5; 25,7; 28,6; 31,2; 52,9; 60,8; 62,2; 65,6; 125,0; 125,2; 126,3; 127,4; 141,3; 151,1; 165,2; 165,4.
Przykład 7.
Sposób otrzymywania 3,6-dichloro-2-metoksybenzoesanu (2-oktyloksy-2-oksoetylo)trimetyloamoniowego
Do wyposażonej w mieszadło magnetyczne kolby wprowadzono 20 cm3 roztworu zawierającego bezwodny etanol oraz 0,011 mol (3,45 g) bromku (2-oktyloksy-2-oksoetylo)trimetyloamoniowego. Do układu wprowadzono następnie naważkę 0,011 mol (2,87 g) 3,6-dichloro-2-metoksybenzoesanu potasu. Układ reakcyjny następnie poddawano intensywnemu mieszaniu w czasie kolejnych 10 minut, utrzymując stałą temperaturę równą 25°C. W dalszej kolejności odsączono powstałą sól nieorganiczną i odparowano rozpuszczalnik, a stałą pozostałość suszono. Uzyskano gotowy 3,6-dichloro-2-metoksybenzoesan (2-oktyloksy-2-oksoetylo)trimetyloamoniowy z wydajnością 99%.
Przeanalizowano uzyskane widma 3H i 13C NMR, co pozwoliło na potwierdzenie poprawności struktury chemicznej:
1H NMR (DMSO-d6) δ [ppm] = 0,84 (t, J = 7,0 Hz, 3H); 1,20-1,34 (m, 10H); 1,54-1,62 (m, 2H); 3,30 (s, 9H); 3,78 (s, 3H); 4,14 (t, J = 6,6 Hz, 2H); 4,63 (s, 2H); 7,02 (d, J = 8,5 Hz, 1H); 7,15 (d, J = 8,6 Hz, 1H). 13C NMR (DMSO-d6) δ [ppm] = 13,9; 22,1; 25,2; 27,8; 28,6; 31,2; 52,9; 60,9; 62,2; 65,6; 125,0; 125,2; 126,4; 127,4; 141,2; 151,1; 165,2; 165,3.
Przykład 8.
Sposób otrzymywania 3,6-dichloro-2-metoksybenzoesanu (2-nonyloksy-2-oksoetylo)trimetyloamoniowego
W wyposażonej w mieszadło magnetyczne kolbie umieszczono 0,011 mol (3,48 g) bromku (2-nonyloksy-2-oksoetylo)trimetyloamoniowego, po czym dodano 35 cm3 bezwodnego etanolu. W dalszej kolejności uruchomiono mieszadło i mieszano układ do pełnego rozpuszczenia substratu. Następnie do kolby wprowadzono sól sodową kwasu 3,6-dichloro-2-metoksybenzoesowego w ilości ekwimolarnej. Powstały roztwór mieszano w czasie dalszych 5 minut. Temperatura procesu wynosiła 70°C. Po zakończeniu reakcji zawartość kolby ochłodzono, wytrąconą sól nieorganiczną odsączono, a rozpuszczalniki odparowano. Po osuszeniu frakcji stałej uzyskano gotowy produkt z wydajnością 98%.
Analiza protonowego i węglowego widma NMR uzyskanego związku pozwoliła na potwierdzenie struktury chemicznej:
1H NMR (DMSO-d6) δ [ppm] = 0,85 (t, J = 7,0 Hz, 3H); 1,20-1,34 (m, 12H); 1,54-1,62 (m, 2H); 3,30 (s, 9H); 3,78 (s, 3H); 4,14 (t, J = 6,6 Hz, 2H); 4,63 (s, 2H); 7,01 (d, J = 8,5 Hz, 1H); 7,16 (d, J = 8,6 Hz, 1H). 13C NMR (DMSO-d6) δ [ppm] = 13,9; 22,3; 25,2; 27,8; 28,6; 28,7; 28,9; 31,2; 52,9; 60,8; 62,2; 65,6; 125,0; 125,1; 126,4; 127,4; 140,9; 151,1; 165,1; 165,2.
Przykład 9.
Sposób otrzymywania 3,6-dichloro-2-metoksybenzoesanu (2-decyloksy-2-oksoetylo)trimetyloamoniowego
Do reaktora zawierającego 2,59 g (10,0 mmol) 3,6-dichloro-2-metoksybenzoesanu potasu oraz 10 cm3 bezwodnego etanolu dodano 3,39 g (10,0 mmol) bromku (2-decyloksy-2-oksoetylo)trimetyloamoniowego. Następnie zawartość reaktora mieszano w temperaturze 35°C przez 10 minut, po czym ochłodzono do 4°C i odsączono powstały osad soli nieorganicznej. Z przesączu odparowano rozpuszczalniki, w wyniku czego uzyskano 4,94 g produktu. Produkt otrzymano z wydajnością 99%.
Na podstawie wykonanych widm NMR potwierdzono strukturę otrzymanego związku:
1H NMR (DMSO-d6) δ [ppm] = 0,86 (t, J = 7,0 Hz, 3H); 1,21-1,34 (m, 14H); 1,54-1,64 (m, 2H); 3,31 (s, 9H); 3,79 (s, 3H); 4,15 (t, J = 6,6 Hz, 2H); 4,64 (s, 2H); 7,04 (d, J = 8,5 Hz, 1H); 7,17 (d, J = 8,6 Hz, 1H). 13C NMR (DMSO-d6) δ [ppm] = 13,9; 22,1; 25,2; 27,8; 28,6; 28,7; 28,9; 29,0; 31,2; 52,9; 60,8; 62,2; 65,6; 125,0; 125,1; 126,4; 127,4; 140,9; 151,1; 165,1; 165,2.
Przykład 10.
Sposób otrzymywania 3,6-dichloro-2-metoksybenzoesanu (2-dodecyloksy-2-oksoetylo)trimetyloamoniowego
W zaopatrzonej w mieszadło magnetyczne kolbie umieszczono 20 mmol (7,35 g) bromku (2-dodecyloksy-2-oksoetylo)trimetyloamoniowego rozpuszczonego w 40 cm3 bezwodnego etanolu. Następnie dodano 20 mmol (4,86 g) 3,6-dichloro-2-metoksybenzoesanu sodu. W czasie kolejnych 15 minut układ poddawano mieszaniu w stałej temperaturze równej 30°C. Wytrącony bromek sodu odsączono, po czym odparowano etanol. Uzyskano produkt w postaci białego wosku z wydajnością 99%.
Na podstawie analizy protonowego i węglowego widma NMR potwierdzono strukturę otrzymanego związku:
1H NMR (DMSO-de) δ [ppm] = 0,84 (t, J = 7,0 Hz, 3H); 1,20-1,33 (m, 18H); 1,54-1,63 (m, 2H); 3,31 (s, 9H); 3,80 (s, 3H); 4,15 (t, J = 6,6 Hz, 2H); 4,65 (s, 2H); 7,04 (d, J = 8,6 Hz, 1H); 7,16 (d, J = 8,6 Hz, 1H). 13C NMR (DMSO-d6) δ [ppm] = 13,9; 22,1; 25,2; 27,8; 28,6; 28,7; 28,9; 29,0 (3); 31 3; 52,9; 60,8; 62,2; 65,6; 125,0; 125,1; 126,3; 127,4; 141,1; 151,1; 165,1; 165,3.
Przykład 11.
Sposób otrzymywania 3,6-dichloro-2-metoksybenzoesanu (2-tetradecyloksy-2-oksoetylo)trimetyloamoniowego
W wyposażonej w mieszadło magnetyczne kolbie umieszczono 10 mmol (3,95 g) bromku (2-tetradecyloksy-2-oksoetylo)trimetyloamoniowego, po czym wprowadzono 35 cm3 bezwodnego etanolu. Po włączeniu mieszania, do kolby dodano 9,5 mmol (2,17 g) 3,6-dichloro-2-metoksybenzoesanu litu. Reakcję prowadzono w czasie 50 minut w temperaturze 20°C. W następnym etapie odsączono powstały osad soli nieorganicznej i zanieczyszczeń, po czym odparowano etanol pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość suszono w warunkach obniżonego ciśnienia w temperaturze 30°C. Wydajność reakcji wyniosła 98%.
Analiza uzyskanych widm NMR ujawniła, że struktura uzyskanego związku była poprawna: 1H NMR (DMSO-d6) δ [ppm] = 0,84 (t, J = 7,1 Hz, 3H); 1,18-1,32 (m, 22H); 1,53-1,62 (m, 2H); 3,31 (s, 9H); 3,78 (s, 3H); 4,13 (t, J = 6,6 Hz, 2H); 4,65 (s, 2H); 7,01 (d, J = 8,4 Hz, 1H); 7,14 (d, J = 8,6 Hz, 1H). 13C NMR (DMSO-d6) δ [ppm] = 13,9; 22,1; 25,2; 27,8; 28,6; 28,7; 28,9; 29,0; 31 3; 52,9; 60,8; 62,2; 65,6; 125,0; 125,1; 126,3; 127,4; 141,2; 151,1; 165,1; 165,3.
P r z y k ł a d 12.
Sposób otrzymywania 3,6-dichloro-2-metoksybenzoesanu (2-heksadecyloksy-2-oksoetylo)trimetyloamoniowego
Do kolby wyposażonej w mieszadło magnetyczne wprowadzono 0,009 mol (3,76 g) bromku (2 -heksadecyloksy-2-oksoetylo)trimetyloamoniowego, po czym naważkę rozpuszczono w 25 c m3 bezwodnego etanolu. Następnie do układu dodano naważkę 0,009 mol (2,30 g) 3,6-dichloro-2-metoksybenzoesanu potasu. Układ reakcyjny mieszano w czasie dalszych 40 minut w temperaturze 20°C, a po zakończeniu procesu wytrąconą frakcję stałą oddzielono na drodze sączenia. W dalszej kolejności odparowano rozpuszczalnik, a pozostałość poddano suszeniu. Wydajność procesu wyniosła 97%.
Analiza uzyskanych widm NMR ujawniła, że struktura uzyskanego związku była poprawna: 1H NMR (DMSO-d6) δ [ppm] = 0,82 (t, J = 6,9 Hz, 3H); 1,20-1,33 (m, 26H); 1,54-1,63 (m, 2H); 3,31 (s, 9H); 3,80 (s, 3H); 4,15 (t, J = 6,5 Hz, 2H); 4,64 (s, 2H); 7,03 (d, J = 8,6 Hz, 1H); 7,17 (d, J = 8,6 Hz, 1H). 13C NMR (DMSO-d6) δ [ppm] = 13,9; 22,1; 25,2; 27,8; 28,6; 28,7; 28,9; 29,0; 31 3; 52,9; 60,8; 62,2; 65,6; 125,0; 125,1; 126,3; 127,4; 141,2; 151,1; 165,1; 165,3.
P r z y k ł a d 13.
Sposób otrzymywania 3,6-dichloro-2-metoksybenzoesanu (2-oktadecyloksy-2-oksoetylo)trimetyloamoniowego
Do mieszanego 20% metanolowego roztworu zawierającego 25 mmol (11,31 g) bromku (2-oktadecyloksy-2-oksoetylo)trimetyloamoniowego wprowadzono ekwimolarną ilość 25% roztworu 3,6-dichloro-2-metoksybenzoesanu sodu w bezwodnym etanolu. Po 10 minutach mieszania wytrącony osad odsączono, zaś pozostały roztwór pozbawiono rozpuszczalnika przy pomocy destylacji próżniowej. Tak otrzymany produkt dosuszono w warunkach obniżonego ciśnienia na linii próżniowej w czasie 20 godzin. Otrzymano produkt, który był ciałem stałym z wydajnością 99%.
Strukturę otrzymanej cieczy jonowej potwierdzono przy pomocy analizy widm NMR:
1H NMR (CD3OD) δ [ppm] = 0,86 (t, J = 7,1 Hz, 3H); 1,25-1,40 (m, 30H); 1,63-1,72 (m, 2H); 3,33 (s, 9H); 3,91 (s, 3H); 4,23 (t, J = 6,7 Hz, 2H); 4,90 (s, 2H); 7,10 (d, J = 8,6 Hz, 1H); 7,24 (d, J = 8,6 Hz, 1H).
13C NMR (CD3OD) δ [ppm] = 14,6; 23,9; 27,0; 29,6; 30,5; 30,6; 30,7; 30,8; 30,9; 31,0; 33,3; 33,8; 54,6; 62,3; 63,1; 67,7; 126,8; 127,5; 129,4; 129,9; 139,7; 153,5; 166,2; 166,6.
P r z y k ł a d 14.
Sposób otrzymywania 3,6-αichloro-2-metoksybenzoesanu (2-ikozyloksy-2-oksoetylo)trimetyloamoniowego
Do kolby zaopatrzonej w mieszadło magnetyczne wprowadzono roztwór zawierający 0,008 mol (3,87 g) bromku (2-ikozyloksy-2-oksoetylo)trimetyloamoniowego w 35 cm3 bezwodnego etanolu. W dalszej kolejności do układu wprowadzono ekwimolarną ilość 3,6-dichloro-2-metoksybenzoesanu potasu.
PL 243253 BI
Powstały układ intensywnie mieszano w czasie dalszych 10 minut, utrzymując stałą temperaturę procesu równą 35°C. Następnie odsączono z układu bromek potasu i odparowano rozpuszczalnik. Po przeprowadzeniu suszenia frakcji stałej uzyskano gotowy produkt z wydajnością 98%.
Na podstawie wykonanych widma protonowego i węglowego magnetycznego rezonansu jądrowego potwierdzono strukturę chemiczną związków:
1H NMR (CD3OD) δ [ppm] = 0,86 (t, J = 7,0 Hz, 3H); 1,22-1,40 (m, 34H); 1,63-1,72 (m, 2H); 3,34 (s, 9H); 3,91 (s, 3H);4,21 (t, J = 6,7Hz, 2H); 4,91 (s, 2H); 7,10 (d, J = 8,6 Hz, 1H); 7,23 (d, J = 8,5Hz, 1H). 13C NMR (CD3OD) δ [ppm] = 14,7; 23,9; 27,0; 29,6; 30,6; 30,5; 30,7; 30,8; 30,9; 31,0; 33,3; 33,7; 54,6; 62,3; 63,1; 67,7; 126,7; 127,5; 129,4; 129,8; 139,7; 153,4; 166,3; 166,5.
Przykładowe zastosowanie:
Badania biologicznej aktywności wobec chwastów w warunkach szklarniowych. Rośliną testową był chaber bławatek (Centaurea cyanus L). Nasiona roślin zostały wysiane do oddzielnych doniczek o średnicy 12 cm wypełnionych glebą. Nasiona były wysiewane na głębokość około 1 cm, a następnie przysypane glebą i podlane. Rośliny były hodowane w odpowiednio przygotowanym pomieszczeniu o wilgotności wynoszącej 60% i temperaturze 25°C w dzień i 22°C w nocy. Cykl dobowy wynosił 18 godzin światła i 6 godzin ciemności. Po wykiełkowaniu i wytworzeniu liścieni przeprowadzono przerywkę, pozostawiając po 5 roślin w każdej z doniczek. Po wykształceniu przez rośliny pierwszych 4 liści dokonano selekcji, które z roślin powinny być włączone do grup badanych oraz grupy kontrolnej, a które usunięte z badania. Selekcji dokonano na podstawie obserwacji rozwoju roślin, a grupy tworzono w taki sposób, aby rośliny we wszystkich grupach były na podobnym poziomie rozwoju. Ostatecznie dla każdego badanego związku i grupy kontrolnej wyselekcjonowano po 5 doniczek, każda zawierająca po 5 roślin.
Utworzone grupy badane zostały następnie poddane opryskom przy użyciu ręcznego opryskiwacza ciśnieniowego, którego dysza została umieszczona w odległości 40 cm od roślin. Oprysk był wykonywany po uprzednim skalibrowaniu opryskiwacza dla każdego roztworu aplikacyjnego poprzez wykonanie oprysku na misę łapiącą o powierzchni tożsamej z powierzchnią doniczki. Każda doniczka została opryskana oddzielnie. Roztwory aplikacyjne zostały przygotowane poprzez rozpuszczenie badanego związku w wodzie destylowanej w ilości odpowiadającym 200 g substancji aktywnej na 200 dm3 cieczy użytkowej w przeliczeniu na 1 ha. Masowe stężenie procentowe otrzymanych roztworów wynosiło od 0,12 do 0,27%. Jako herbicyd referencyjny wykorzystano dostępny w handlu preparat TITAN Dicamba 700 SG, ponadto porównano również działanie preparatów do działania czystej soli potasowej kwasu 3,6-dichloro-2-metoksybenzoesowego.
Po dokonaniu oprysków rośliny zostały umieszczone w sposób zrandomizowany w pomieszczeniu. Po okresie dwóch tygodni rośliny zostały ścięte przy powierzchni gleby i zważone. Masy roślin po aplikacji substancji herbicydowych zostały porównane z masami obiektów kontrolnych. W oparciu o te dane wyznaczono wartości redukcji świeżej masy. W tabeli 1 przedstawiono skuteczność działania wybranych związków oraz handlowej substancji chwastobójczej.
Tabela 1
Nr. Próby | Nazwa środka | Redukcja świeżej masy (%) |
1 | 3,6-dichloro-2-metoksybenzoesan (2-etoksv-2-oksoetylo)trimetyloamoniowy | 58% |
2 | 3,6-dichloro-2-metoksybenzoesan (2-dodecyloksy-2-oksoetylo)trimetyloamoniowy | 81% |
3 | 3,6-dichloro-2-metoksybenzoesan (2-oktadecyloksy-2-oksoetylo)trimetyloamoniowy | 66% |
4 | TITAN Dicamba 700 SG | 49% |
5 | 3,6-didiloro-2-nictoksybcnzocsan potasu | 15% |
Wyniki przeprowadzonych badań wskazują na lepszą aktywność biologiczną testowanych 3,6-dichloro-2-metoksybenzoesanów (2-alkoksy-2-oksoetylo)trimetyloamoniowych, w porównaniu do preparatu TITAN dicamba 700 SG jak również do soli potasowej herbicydu. Spośród wybranych związków substancją o najlepszym działaniu chwastobójczym okazał się 3,6-dichloro-2-metoksybenzoesan (2-dodecyloksy-2-oksoetylo)trimetyloamoniowy, po aplikacji którego zaobserwowano wartość redukcji świeżej masy roślin aż o 32% wyższą od formulacji handlowej, porównując obie wartości do wyników uzyskanych dla obiektów kontrolnych.
Claims (5)
1. Nowe ciecze jonowe z kationem (2-alkoksy-2-oksoetylo)trimetyloamoniowym i anionem 3,6-dichloro-2-metoksybenzoesanowym o wzorze ogólnym 1, w którym R oznacza nierozgałęziony łańcuch alkilowy o długości od 2 do 20 atomów węgla.
2. Sposób wytwarzania cieczy jonowych opisanych w zastrz. 1 znamienny tym, że czwartorzędowy bromek (2-alkoksy-2-oksoetylo)trimetyloamoniowy o wzorze ogólnym 2, w którym R oznacza nierozgałęziony łańcuch alkilowy o długości od 2 do 20 atomów węgla, poddaje się reakcji wymiany anionu z 3,6-dichloro-2-metoksybenzoesanem litu, sodu lub potasu, w stosunku molowym czwartorzędowej soli amoniowej do soli kwasu 3,6-dichloro-2-metoksybenzoesowego od 1 : 0,95 do 1 : 1,1, korzystnie 1 : 1, w temperaturze poniżej 78°C, korzystnie 40°C, w bezwodnym etanolu, po czym z rozpuszczalnika organicznego odsącza się powstały nieorganiczny produkt uboczny, z przesączu odparowuje się rozpuszczalnik, a produkt reakcji osusza się.
3. Zastosowanie cieczy jonowych określonych zastrz. 1 jako herbicydy.
4. Zastosowanie według zastrz. 3 znamienne tym, że ciecze jonowe stosuje się w postaci czystej.
5. Zastosowanie według zastrz. 3 znamienne tym, że ciecze jonowe stosuje w postaci roztworu wodnego, wodno-alkoholowego lub alkoholowego o stężeniu substancji aktywnej co najmniej 0,05%.
Priority Applications (1)
Application Number | Priority Date | Filing Date | Title |
---|---|---|---|
PL438635A PL243253B1 (pl) | 2021-07-30 | 2021-07-30 | Nowe ciecze jonowe z kationem (2-alkoksy-2-oksoetylo)trimetyloamoniowym i anionem 3,6-dichloro-2-metoksybenzoesanowym, sposoby ich otrzymywania oraz zastosowanie jako herbicydy |
Applications Claiming Priority (1)
Application Number | Priority Date | Filing Date | Title |
---|---|---|---|
PL438635A PL243253B1 (pl) | 2021-07-30 | 2021-07-30 | Nowe ciecze jonowe z kationem (2-alkoksy-2-oksoetylo)trimetyloamoniowym i anionem 3,6-dichloro-2-metoksybenzoesanowym, sposoby ich otrzymywania oraz zastosowanie jako herbicydy |
Publications (2)
Publication Number | Publication Date |
---|---|
PL438635A1 PL438635A1 (pl) | 2023-02-06 |
PL243253B1 true PL243253B1 (pl) | 2023-07-24 |
Family
ID=85174306
Family Applications (1)
Application Number | Title | Priority Date | Filing Date |
---|---|---|---|
PL438635A PL243253B1 (pl) | 2021-07-30 | 2021-07-30 | Nowe ciecze jonowe z kationem (2-alkoksy-2-oksoetylo)trimetyloamoniowym i anionem 3,6-dichloro-2-metoksybenzoesanowym, sposoby ich otrzymywania oraz zastosowanie jako herbicydy |
Country Status (1)
Country | Link |
---|---|
PL (1) | PL243253B1 (pl) |
-
2021
- 2021-07-30 PL PL438635A patent/PL243253B1/pl unknown
Also Published As
Publication number | Publication date |
---|---|
PL438635A1 (pl) | 2023-02-06 |
Similar Documents
Publication | Publication Date | Title |
---|---|---|
SU1166664A3 (ru) | Способ борьбы с нежелательной растительностью | |
JP4979572B2 (ja) | ジヒドロジャスモン酸塩及びその農学での使用 | |
PL243253B1 (pl) | Nowe ciecze jonowe z kationem (2-alkoksy-2-oksoetylo)trimetyloamoniowym i anionem 3,6-dichloro-2-metoksybenzoesanowym, sposoby ich otrzymywania oraz zastosowanie jako herbicydy | |
PL230984B1 (pl) | Nowe sole organiczne z kationem trimetylosulfoniowym, sposób ich otrzymywania oraz zastosowanie jako środki ochrony roślin | |
PL230986B1 (pl) | Nowe amoniowe ciecze jonowe z kationem alkilo[2-(2-hydroksyetoksy) etylo]dimetyloamoniowym i anionem 2-(2,4-dichlorofenoksy) popionianowym oraz sposób ich otrzymywania i zastosowanie jako środki ochrony roślin | |
PL239073B1 (pl) | Sposób otrzymywania herbicydowych cieczy jonowych z kationem 4-alkilo-4-metylomorfoliniowym i anionem 4-chloro-2-metylofenoksyoctanowym oraz ich zastosowanie jako herbicydy | |
PL236260B1 (pl) | Nowe ciecze jonowe z kationem 1-alkilo-1-metylo-4-hydroksypiperydyniowym oraz anionem 3,6-dichloro-2-metoksybenzoesanowym, sposób ich otrzymania oraz zastosowanie jako herbicydy | |
PL237098B1 (pl) | Nowe ciecze jonowe z kationem acetylocholiny i anionem herbicydowym, sposób ich otrzymywania oraz zastosowanie jako herbicydy | |
PL242922B1 (pl) | Amoniowe ciecze jonowe z kationem alkilodimetylo(karboksymetylo) amoniowym i anionem 3,6-dichloropirydyno-2-karboksylowym, sposób ich otrzymywania i zastosowanie jako selektywne herbicydy do zwalczania chwastów dwuliściennych | |
PL229570B1 (pl) | 4-Chloro-2-metylofenoksyoctany alkoksymetylobis(2-hydroksyetylo) metyloamoniowe, sposób otrzymywania i zastosowanie jako środek ochrony roślin | |
PL236683B1 (pl) | Sole bisamoniowe z anionem cynamonianowym i 4-chloro- -2-metylofenoksyoctowym, sposób ich otrzymywania oraz zastosowanie jako środki chwastobójcze | |
PL229567B1 (pl) | Nowe ciecze jonowe 4-chloro-2-metylofenoksyoctany (alkoksymetylo) etylodimetyloamoniowe, sposób ich otrzymania oraz zastosowanie jako herbicydy | |
PL238657B1 (pl) | Nowe ciecze jonowe z kationem 1-alkilo-1-metylo-4-hydroksypiperydyniowym i anionem pochodzącym od kwasu 4-chloro-2-metylofenoksyoctowego, sposób ich otrzymania oraz zastosowanie jako herbicydy | |
PL245059B1 (pl) | Ciecze jonowe z kationem (2-alkoksy-2-oksoetylo)decylodimetyloamoniowym oraz anionem (3,6-dichloro-2-metoksy)benzoesanowym, sposób ich otrzymywania i zastosowanie | |
PL231526B1 (pl) | 3,6-dichloro-2-metoksybenzoesany alkilo[2-(2-hydroksyetoksy) etylo]dimetyloamoniowe, sposób ich otrzymywania oraz zastosowanie jako herbicydy | |
PL242515B1 (pl) | Ciecze jonowe z kationem N-alkilobetainy oraz anionem indolilooctanowym, sposób ich otrzymywania oraz zastosowanie | |
PL223417B1 (pl) | Diamoniowe herbicydowe ciecze jonowe z kationami alkilodiylo-bis(dimetyloalkiloamoniowymi) oraz sposób ich wytwarzania | |
PL235894B1 (pl) | Protonowe ciecze jonowe zawierające herbicydowe fenoksykwasy oraz hydroksyloaminę lub jej pochodne, sposób ich otrzymywania oraz zastosowanie jako herbicydy | |
PL237268B1 (pl) | Pary jonowe (4-chloro-2-X-fenoksy)octanu z L-proliną, L-histydyną i L-arginianem metylu, sposób otrzymywania oraz zastosowanie jako herbicyd | |
PL230764B1 (pl) | 3,6-Dichloro-2- metoksybenzoesan alkilobetainianu metylu, sposób jego otrzymywania oraz zastosowanie jako herbicyd | |
PL230475B1 (pl) | Nowe ciecze jonowe zawierające kation N-benzylo-2-( 2-hydroksyetoksy)- N, N-dimetyloamoniowym, sposób ich otrzymywania oraz zastosowanie jako herbicydy | |
PL238501B1 (pl) | Czwartorzędowe sole amoniowe o czynności herbicydowej | |
PL237858B1 (pl) | Ciecz jonowa z kationem heksadecylo[2-(2-hydroksyetoksy) etylo]-dimetyloamoniowym i anionem ibuprofenianowym, sposób jej otrzymywania oraz zastosowanie jako herbicydy | |
PL232557B1 (pl) | Nowe ciecze jonowe z kationem 1,1,4,7,7-pentamet ylo-1,4,7-trialkylodietylenotriamoniowym oraz anionem (4-chloro-2- metylofenoksy)octanowym, sposób ich otrzymywania oraz zastosowanie jako herbicydy | |
PL231616B1 (pl) | Nowe amoniowe ciecze jonowe z kationem tetraalkiloamoniowym i anionem 2-(2,4-dichlorofenoksy)propionianowym oraz sposób ich otrzymywania i zastosowanie jako herbicydy |