PL212494B1 - Nowe zwiazki chemiczne, kompozycje zawierajace nowe zwiazki chemiczne i zastosowanie nowych zwiazków chemicznych - Google Patents

Nowe zwiazki chemiczne, kompozycje zawierajace nowe zwiazki chemiczne i zastosowanie nowych zwiazków chemicznych

Info

Publication number
PL212494B1
PL212494B1 PL381704A PL38170405A PL212494B1 PL 212494 B1 PL212494 B1 PL 212494B1 PL 381704 A PL381704 A PL 381704A PL 38170405 A PL38170405 A PL 38170405A PL 212494 B1 PL212494 B1 PL 212494B1
Authority
PL
Poland
Prior art keywords
mmol
compound
solution
methyl
added
Prior art date
Application number
PL381704A
Other languages
English (en)
Other versions
PL381704A1 (pl
Inventor
Xiangping Qian
Andrew I. Mcdonald
Han-Jie Zhou
Luke W. Ashcraft
Bing Yao
Hong Jiang
Jennifer Kuo Chen Huang
Jianchao Wang
David J. Morgans Jr.
Bradley P. Morgan
Gustave Bergnes
Dashyant Dhanak
Steven D. Knight
Nicholas D. Adams
Cynthia A. Parrish
Kevin Duffy
Duke Fitch
Rosanna Tedesco
Original Assignee
Cytokinetics Inc
Smithkline Beecham Corp
Priority date (The priority date is an assumption and is not a legal conclusion. Google has not performed a legal analysis and makes no representation as to the accuracy of the date listed.)
Filing date
Publication date
Application filed by Cytokinetics Inc, Smithkline Beecham Corp filed Critical Cytokinetics Inc
Publication of PL381704A1 publication Critical patent/PL381704A1/pl
Publication of PL212494B1 publication Critical patent/PL212494B1/pl

Links

Classifications

    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D403/00—Heterocyclic compounds containing two or more hetero rings, having nitrogen atoms as the only ring hetero atoms, not provided for by group C07D401/00
    • C07D403/02—Heterocyclic compounds containing two or more hetero rings, having nitrogen atoms as the only ring hetero atoms, not provided for by group C07D401/00 containing two hetero rings
    • C07D403/12—Heterocyclic compounds containing two or more hetero rings, having nitrogen atoms as the only ring hetero atoms, not provided for by group C07D401/00 containing two hetero rings linked by a chain containing hetero atoms as chain links
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07C—ACYCLIC OR CARBOCYCLIC COMPOUNDS
    • C07C233/00—Carboxylic acid amides
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61K—PREPARATIONS FOR MEDICAL, DENTAL OR TOILETRY PURPOSES
    • A61K31/00—Medicinal preparations containing organic active ingredients
    • A61K31/16—Amides, e.g. hydroxamic acids
    • A61K31/165—Amides, e.g. hydroxamic acids having aromatic rings, e.g. colchicine, atenolol, progabide
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P29/00—Non-central analgesic, antipyretic or antiinflammatory agents, e.g. antirheumatic agents; Non-steroidal antiinflammatory drugs [NSAID]
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P31/00—Antiinfectives, i.e. antibiotics, antiseptics, chemotherapeutics
    • A61P31/10—Antimycotics
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P35/00—Antineoplastic agents
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P37/00—Drugs for immunological or allergic disorders
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P37/00—Drugs for immunological or allergic disorders
    • A61P37/02—Immunomodulators
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P43/00—Drugs for specific purposes, not provided for in groups A61P1/00-A61P41/00
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P9/00—Drugs for disorders of the cardiovascular system
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P9/00—Drugs for disorders of the cardiovascular system
    • A61P9/10—Drugs for disorders of the cardiovascular system for treating ischaemic or atherosclerotic diseases, e.g. antianginal drugs, coronary vasodilators, drugs for myocardial infarction, retinopathy, cerebrovascula insufficiency, renal arteriosclerosis
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07C—ACYCLIC OR CARBOCYCLIC COMPOUNDS
    • C07C235/00—Carboxylic acid amides, the carbon skeleton of the acid part being further substituted by oxygen atoms
    • C07C235/42—Carboxylic acid amides, the carbon skeleton of the acid part being further substituted by oxygen atoms having carbon atoms of carboxamide groups bound to carbon atoms of six-membered aromatic rings and singly-bound oxygen atoms bound to the same carbon skeleton
    • C07C235/44—Carboxylic acid amides, the carbon skeleton of the acid part being further substituted by oxygen atoms having carbon atoms of carboxamide groups bound to carbon atoms of six-membered aromatic rings and singly-bound oxygen atoms bound to the same carbon skeleton with carbon atoms of carboxamide groups and singly-bound oxygen atoms bound to carbon atoms of the same non-condensed six-membered aromatic ring
    • C07C235/48—Carboxylic acid amides, the carbon skeleton of the acid part being further substituted by oxygen atoms having carbon atoms of carboxamide groups bound to carbon atoms of six-membered aromatic rings and singly-bound oxygen atoms bound to the same carbon skeleton with carbon atoms of carboxamide groups and singly-bound oxygen atoms bound to carbon atoms of the same non-condensed six-membered aromatic ring having the nitrogen atom of at least one of the carboxamide groups bound to an acyclic carbon atom of a hydrocarbon radical substituted by singly-bound oxygen atoms
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07C—ACYCLIC OR CARBOCYCLIC COMPOUNDS
    • C07C235/00—Carboxylic acid amides, the carbon skeleton of the acid part being further substituted by oxygen atoms
    • C07C235/42—Carboxylic acid amides, the carbon skeleton of the acid part being further substituted by oxygen atoms having carbon atoms of carboxamide groups bound to carbon atoms of six-membered aromatic rings and singly-bound oxygen atoms bound to the same carbon skeleton
    • C07C235/44—Carboxylic acid amides, the carbon skeleton of the acid part being further substituted by oxygen atoms having carbon atoms of carboxamide groups bound to carbon atoms of six-membered aromatic rings and singly-bound oxygen atoms bound to the same carbon skeleton with carbon atoms of carboxamide groups and singly-bound oxygen atoms bound to carbon atoms of the same non-condensed six-membered aromatic ring
    • C07C235/50—Carboxylic acid amides, the carbon skeleton of the acid part being further substituted by oxygen atoms having carbon atoms of carboxamide groups bound to carbon atoms of six-membered aromatic rings and singly-bound oxygen atoms bound to the same carbon skeleton with carbon atoms of carboxamide groups and singly-bound oxygen atoms bound to carbon atoms of the same non-condensed six-membered aromatic ring having the nitrogen atom of at least one of the carboxamide groups bound to an acyclic carbon atom of a hydrocarbon radical substituted by nitrogen atoms not being part of nitro or nitroso groups
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07C—ACYCLIC OR CARBOCYCLIC COMPOUNDS
    • C07C235/00—Carboxylic acid amides, the carbon skeleton of the acid part being further substituted by oxygen atoms
    • C07C235/42—Carboxylic acid amides, the carbon skeleton of the acid part being further substituted by oxygen atoms having carbon atoms of carboxamide groups bound to carbon atoms of six-membered aromatic rings and singly-bound oxygen atoms bound to the same carbon skeleton
    • C07C235/44—Carboxylic acid amides, the carbon skeleton of the acid part being further substituted by oxygen atoms having carbon atoms of carboxamide groups bound to carbon atoms of six-membered aromatic rings and singly-bound oxygen atoms bound to the same carbon skeleton with carbon atoms of carboxamide groups and singly-bound oxygen atoms bound to carbon atoms of the same non-condensed six-membered aromatic ring
    • C07C235/52—Carboxylic acid amides, the carbon skeleton of the acid part being further substituted by oxygen atoms having carbon atoms of carboxamide groups bound to carbon atoms of six-membered aromatic rings and singly-bound oxygen atoms bound to the same carbon skeleton with carbon atoms of carboxamide groups and singly-bound oxygen atoms bound to carbon atoms of the same non-condensed six-membered aromatic ring having the nitrogen atom of at least one of the carboxamide groups bound to an acyclic carbon atom of a hydrocarbon radical substituted by carboxyl groups
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07C—ACYCLIC OR CARBOCYCLIC COMPOUNDS
    • C07C237/00—Carboxylic acid amides, the carbon skeleton of the acid part being further substituted by amino groups
    • C07C237/02—Carboxylic acid amides, the carbon skeleton of the acid part being further substituted by amino groups having the carbon atoms of the carboxamide groups bound to acyclic carbon atoms of the carbon skeleton
    • C07C237/22—Carboxylic acid amides, the carbon skeleton of the acid part being further substituted by amino groups having the carbon atoms of the carboxamide groups bound to acyclic carbon atoms of the carbon skeleton having nitrogen atoms of amino groups bound to the carbon skeleton of the acid part, further acylated
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07C—ACYCLIC OR CARBOCYCLIC COMPOUNDS
    • C07C255/00—Carboxylic acid nitriles
    • C07C255/49—Carboxylic acid nitriles having cyano groups bound to carbon atoms of six-membered aromatic rings of a carbon skeleton
    • C07C255/57—Carboxylic acid nitriles having cyano groups bound to carbon atoms of six-membered aromatic rings of a carbon skeleton containing cyano groups and carboxyl groups, other than cyano groups, bound to the carbon skeleton
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07C—ACYCLIC OR CARBOCYCLIC COMPOUNDS
    • C07C257/00—Compounds containing carboxyl groups, the doubly-bound oxygen atom of a carboxyl group being replaced by a doubly-bound nitrogen atom, this nitrogen atom not being further bound to an oxygen atom, e.g. imino-ethers, amidines
    • C07C257/10—Compounds containing carboxyl groups, the doubly-bound oxygen atom of a carboxyl group being replaced by a doubly-bound nitrogen atom, this nitrogen atom not being further bound to an oxygen atom, e.g. imino-ethers, amidines with replacement of the other oxygen atom of the carboxyl group by nitrogen atoms, e.g. amidines
    • C07C257/18—Compounds containing carboxyl groups, the doubly-bound oxygen atom of a carboxyl group being replaced by a doubly-bound nitrogen atom, this nitrogen atom not being further bound to an oxygen atom, e.g. imino-ethers, amidines with replacement of the other oxygen atom of the carboxyl group by nitrogen atoms, e.g. amidines having carbon atoms of amidino groups bound to carbon atoms of six-membered aromatic rings
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07C—ACYCLIC OR CARBOCYCLIC COMPOUNDS
    • C07C259/00—Compounds containing carboxyl groups, an oxygen atom of a carboxyl group being replaced by a nitrogen atom, this nitrogen atom being further bound to an oxygen atom and not being part of nitro or nitroso groups
    • C07C259/12—Compounds containing carboxyl groups, an oxygen atom of a carboxyl group being replaced by a nitrogen atom, this nitrogen atom being further bound to an oxygen atom and not being part of nitro or nitroso groups with replacement of the other oxygen atom of the carboxyl group by nitrogen atoms, e.g. N-hydroxyamidines
    • C07C259/18—Compounds containing carboxyl groups, an oxygen atom of a carboxyl group being replaced by a nitrogen atom, this nitrogen atom being further bound to an oxygen atom and not being part of nitro or nitroso groups with replacement of the other oxygen atom of the carboxyl group by nitrogen atoms, e.g. N-hydroxyamidines having carbon atoms of hydroxamidine groups bound to carbon atoms of six-membered aromatic rings
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07C—ACYCLIC OR CARBOCYCLIC COMPOUNDS
    • C07C271/00—Derivatives of carbamic acids, i.e. compounds containing any of the groups, the nitrogen atom not being part of nitro or nitroso groups
    • C07C271/06—Esters of carbamic acids
    • C07C271/08—Esters of carbamic acids having oxygen atoms of carbamate groups bound to acyclic carbon atoms
    • C07C271/10—Esters of carbamic acids having oxygen atoms of carbamate groups bound to acyclic carbon atoms with the nitrogen atoms of the carbamate groups bound to hydrogen atoms or to acyclic carbon atoms
    • C07C271/20—Esters of carbamic acids having oxygen atoms of carbamate groups bound to acyclic carbon atoms with the nitrogen atoms of the carbamate groups bound to hydrogen atoms or to acyclic carbon atoms to carbon atoms of hydrocarbon radicals substituted by nitrogen atoms not being part of nitro or nitroso groups
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07C—ACYCLIC OR CARBOCYCLIC COMPOUNDS
    • C07C271/00—Derivatives of carbamic acids, i.e. compounds containing any of the groups, the nitrogen atom not being part of nitro or nitroso groups
    • C07C271/06—Esters of carbamic acids
    • C07C271/08—Esters of carbamic acids having oxygen atoms of carbamate groups bound to acyclic carbon atoms
    • C07C271/26—Esters of carbamic acids having oxygen atoms of carbamate groups bound to acyclic carbon atoms with the nitrogen atom of at least one of the carbamate groups bound to a carbon atom of a six-membered aromatic ring
    • C07C271/28—Esters of carbamic acids having oxygen atoms of carbamate groups bound to acyclic carbon atoms with the nitrogen atom of at least one of the carbamate groups bound to a carbon atom of a six-membered aromatic ring to a carbon atom of a non-condensed six-membered aromatic ring
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07C—ACYCLIC OR CARBOCYCLIC COMPOUNDS
    • C07C275/00—Derivatives of urea, i.e. compounds containing any of the groups, the nitrogen atoms not being part of nitro or nitroso groups
    • C07C275/28—Derivatives of urea, i.e. compounds containing any of the groups, the nitrogen atoms not being part of nitro or nitroso groups having nitrogen atoms of urea groups bound to carbon atoms of six-membered aromatic rings of a carbon skeleton
    • C07C275/40—Derivatives of urea, i.e. compounds containing any of the groups, the nitrogen atoms not being part of nitro or nitroso groups having nitrogen atoms of urea groups bound to carbon atoms of six-membered aromatic rings of a carbon skeleton being further substituted by nitrogen atoms not being part of nitro or nitroso groups
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07C—ACYCLIC OR CARBOCYCLIC COMPOUNDS
    • C07C281/00—Derivatives of carbonic acid containing functional groups covered by groups C07C269/00 - C07C279/00 in which at least one nitrogen atom of these functional groups is further bound to another nitrogen atom not being part of a nitro or nitroso group
    • C07C281/06—Compounds containing any of the groups, e.g. semicarbazides
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07C—ACYCLIC OR CARBOCYCLIC COMPOUNDS
    • C07C311/00—Amides of sulfonic acids, i.e. compounds having singly-bound oxygen atoms of sulfo groups replaced by nitrogen atoms, not being part of nitro or nitroso groups
    • C07C311/30—Sulfonamides, the carbon skeleton of the acid part being further substituted by singly-bound nitrogen atoms, not being part of nitro or nitroso groups
    • C07C311/37—Sulfonamides, the carbon skeleton of the acid part being further substituted by singly-bound nitrogen atoms, not being part of nitro or nitroso groups having the sulfur atom of at least one of the sulfonamide groups bound to a carbon atom of a six-membered aromatic ring
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D207/00—Heterocyclic compounds containing five-membered rings not condensed with other rings, with one nitrogen atom as the only ring hetero atom
    • C07D207/02—Heterocyclic compounds containing five-membered rings not condensed with other rings, with one nitrogen atom as the only ring hetero atom with only hydrogen or carbon atoms directly attached to the ring nitrogen atom
    • C07D207/18—Heterocyclic compounds containing five-membered rings not condensed with other rings, with one nitrogen atom as the only ring hetero atom with only hydrogen or carbon atoms directly attached to the ring nitrogen atom having one double bond between ring members or between a ring member and a non-ring member
    • C07D207/22—Heterocyclic compounds containing five-membered rings not condensed with other rings, with one nitrogen atom as the only ring hetero atom with only hydrogen or carbon atoms directly attached to the ring nitrogen atom having one double bond between ring members or between a ring member and a non-ring member with hetero atoms or with carbon atoms having three bonds to hetero atoms with at the most one bond to halogen, e.g. ester or nitrile radicals, directly attached to ring carbon atoms
    • C07D207/24—Oxygen or sulfur atoms
    • C07D207/26—2-Pyrrolidones
    • C07D207/273—2-Pyrrolidones with hetero atoms or with carbon atoms having three bonds to hetero atoms with at the most one bond to halogen, e.g. ester or nitrile radicals, directly attached to other ring carbon atoms
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D211/00—Heterocyclic compounds containing hydrogenated pyridine rings, not condensed with other rings
    • C07D211/04—Heterocyclic compounds containing hydrogenated pyridine rings, not condensed with other rings with only hydrogen or carbon atoms directly attached to the ring nitrogen atom
    • C07D211/68—Heterocyclic compounds containing hydrogenated pyridine rings, not condensed with other rings with only hydrogen or carbon atoms directly attached to the ring nitrogen atom having one double bond between ring members or between a ring member and a non-ring member
    • C07D211/72—Heterocyclic compounds containing hydrogenated pyridine rings, not condensed with other rings with only hydrogen or carbon atoms directly attached to the ring nitrogen atom having one double bond between ring members or between a ring member and a non-ring member with hetero atoms or with carbon atoms having three bonds to hetero atoms, with at the most one bond to halogen, directly attached to ring carbon atoms
    • C07D211/74—Oxygen atoms
    • C07D211/76—Oxygen atoms attached in position 2 or 6
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D213/00—Heterocyclic compounds containing six-membered rings, not condensed with other rings, with one nitrogen atom as the only ring hetero atom and three or more double bonds between ring members or between ring members and non-ring members
    • C07D213/02—Heterocyclic compounds containing six-membered rings, not condensed with other rings, with one nitrogen atom as the only ring hetero atom and three or more double bonds between ring members or between ring members and non-ring members having three double bonds between ring members or between ring members and non-ring members
    • C07D213/04—Heterocyclic compounds containing six-membered rings, not condensed with other rings, with one nitrogen atom as the only ring hetero atom and three or more double bonds between ring members or between ring members and non-ring members having three double bonds between ring members or between ring members and non-ring members having no bond between the ring nitrogen atom and a non-ring member or having only hydrogen or carbon atoms directly attached to the ring nitrogen atom
    • C07D213/24—Heterocyclic compounds containing six-membered rings, not condensed with other rings, with one nitrogen atom as the only ring hetero atom and three or more double bonds between ring members or between ring members and non-ring members having three double bonds between ring members or between ring members and non-ring members having no bond between the ring nitrogen atom and a non-ring member or having only hydrogen or carbon atoms directly attached to the ring nitrogen atom with substituted hydrocarbon radicals attached to ring carbon atoms
    • C07D213/28—Radicals substituted by singly-bound oxygen or sulphur atoms
    • C07D213/30—Oxygen atoms
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D231/00—Heterocyclic compounds containing 1,2-diazole or hydrogenated 1,2-diazole rings
    • C07D231/02—Heterocyclic compounds containing 1,2-diazole or hydrogenated 1,2-diazole rings not condensed with other rings
    • C07D231/10—Heterocyclic compounds containing 1,2-diazole or hydrogenated 1,2-diazole rings not condensed with other rings having two or three double bonds between ring members or between ring members and non-ring members
    • C07D231/12—Heterocyclic compounds containing 1,2-diazole or hydrogenated 1,2-diazole rings not condensed with other rings having two or three double bonds between ring members or between ring members and non-ring members with only hydrogen atoms, hydrocarbon or substituted hydrocarbon radicals, directly attached to ring carbon atoms
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D233/00—Heterocyclic compounds containing 1,3-diazole or hydrogenated 1,3-diazole rings, not condensed with other rings
    • C07D233/54—Heterocyclic compounds containing 1,3-diazole or hydrogenated 1,3-diazole rings, not condensed with other rings having two double bonds between ring members or between ring members and non-ring members
    • C07D233/56—Heterocyclic compounds containing 1,3-diazole or hydrogenated 1,3-diazole rings, not condensed with other rings having two double bonds between ring members or between ring members and non-ring members with only hydrogen atoms or radicals containing only hydrogen and carbon atoms, attached to ring carbon atoms
    • C07D233/62—Heterocyclic compounds containing 1,3-diazole or hydrogenated 1,3-diazole rings, not condensed with other rings having two double bonds between ring members or between ring members and non-ring members with only hydrogen atoms or radicals containing only hydrogen and carbon atoms, attached to ring carbon atoms with triarylmethyl radicals attached to ring nitrogen atoms
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D235/00—Heterocyclic compounds containing 1,3-diazole or hydrogenated 1,3-diazole rings, condensed with other rings
    • C07D235/02—Heterocyclic compounds containing 1,3-diazole or hydrogenated 1,3-diazole rings, condensed with other rings condensed with carbocyclic rings or ring systems
    • C07D235/04—Benzimidazoles; Hydrogenated benzimidazoles
    • C07D235/18—Benzimidazoles; Hydrogenated benzimidazoles with aryl radicals directly attached in position 2
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D235/00—Heterocyclic compounds containing 1,3-diazole or hydrogenated 1,3-diazole rings, condensed with other rings
    • C07D235/02—Heterocyclic compounds containing 1,3-diazole or hydrogenated 1,3-diazole rings, condensed with other rings condensed with carbocyclic rings or ring systems
    • C07D235/04—Benzimidazoles; Hydrogenated benzimidazoles
    • C07D235/24—Benzimidazoles; Hydrogenated benzimidazoles with hetero atoms or with carbon atoms having three bonds to hetero atoms with at the most one bond to halogen, e.g. ester or nitrile radicals, directly attached in position 2
    • C07D235/26—Oxygen atoms
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D261/00—Heterocyclic compounds containing 1,2-oxazole or hydrogenated 1,2-oxazole rings
    • C07D261/02—Heterocyclic compounds containing 1,2-oxazole or hydrogenated 1,2-oxazole rings not condensed with other rings
    • C07D261/06—Heterocyclic compounds containing 1,2-oxazole or hydrogenated 1,2-oxazole rings not condensed with other rings having two or more double bonds between ring members or between ring members and non-ring members
    • C07D261/08—Heterocyclic compounds containing 1,2-oxazole or hydrogenated 1,2-oxazole rings not condensed with other rings having two or more double bonds between ring members or between ring members and non-ring members with only hydrogen atoms, hydrocarbon or substituted hydrocarbon radicals, directly attached to ring carbon atoms
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D263/00—Heterocyclic compounds containing 1,3-oxazole or hydrogenated 1,3-oxazole rings
    • C07D263/02—Heterocyclic compounds containing 1,3-oxazole or hydrogenated 1,3-oxazole rings not condensed with other rings
    • C07D263/08—Heterocyclic compounds containing 1,3-oxazole or hydrogenated 1,3-oxazole rings not condensed with other rings having one double bond between ring members or between a ring member and a non-ring member
    • C07D263/10—Heterocyclic compounds containing 1,3-oxazole or hydrogenated 1,3-oxazole rings not condensed with other rings having one double bond between ring members or between a ring member and a non-ring member with only hydrogen atoms, hydrocarbon or substituted hydrocarbon radicals, directly attached to ring carbon atoms
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D271/00—Heterocyclic compounds containing five-membered rings having two nitrogen atoms and one oxygen atom as the only ring hetero atoms
    • C07D271/02—Heterocyclic compounds containing five-membered rings having two nitrogen atoms and one oxygen atom as the only ring hetero atoms not condensed with other rings
    • C07D271/06—1,2,4-Oxadiazoles; Hydrogenated 1,2,4-oxadiazoles
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D277/00—Heterocyclic compounds containing 1,3-thiazole or hydrogenated 1,3-thiazole rings
    • C07D277/02—Heterocyclic compounds containing 1,3-thiazole or hydrogenated 1,3-thiazole rings not condensed with other rings
    • C07D277/20—Heterocyclic compounds containing 1,3-thiazole or hydrogenated 1,3-thiazole rings not condensed with other rings having two or three double bonds between ring members or between ring members and non-ring members
    • C07D277/32—Heterocyclic compounds containing 1,3-thiazole or hydrogenated 1,3-thiazole rings not condensed with other rings having two or three double bonds between ring members or between ring members and non-ring members with hetero atoms or with carbon atoms having three bonds to hetero atoms with at the most one bond to halogen, e.g. ester or nitrile radicals, directly attached to ring carbon atoms
    • C07D277/56—Carbon atoms having three bonds to hetero atoms with at the most one bond to halogen
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D285/00—Heterocyclic compounds containing rings having nitrogen and sulfur atoms as the only ring hetero atoms, not provided for by groups C07D275/00 - C07D283/00
    • C07D285/01—Five-membered rings
    • C07D285/02—Thiadiazoles; Hydrogenated thiadiazoles
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D295/00—Heterocyclic compounds containing polymethylene-imine rings with at least five ring members, 3-azabicyclo [3.2.2] nonane, piperazine, morpholine or thiomorpholine rings, having only hydrogen atoms directly attached to the ring carbon atoms
    • C07D295/04—Heterocyclic compounds containing polymethylene-imine rings with at least five ring members, 3-azabicyclo [3.2.2] nonane, piperazine, morpholine or thiomorpholine rings, having only hydrogen atoms directly attached to the ring carbon atoms with substituted hydrocarbon radicals attached to ring nitrogen atoms
    • C07D295/14—Heterocyclic compounds containing polymethylene-imine rings with at least five ring members, 3-azabicyclo [3.2.2] nonane, piperazine, morpholine or thiomorpholine rings, having only hydrogen atoms directly attached to the ring carbon atoms with substituted hydrocarbon radicals attached to ring nitrogen atoms substituted by carbon atoms having three bonds to hetero atoms with at the most one bond to halogen, e.g. ester or nitrile radicals
    • C07D295/155—Heterocyclic compounds containing polymethylene-imine rings with at least five ring members, 3-azabicyclo [3.2.2] nonane, piperazine, morpholine or thiomorpholine rings, having only hydrogen atoms directly attached to the ring carbon atoms with substituted hydrocarbon radicals attached to ring nitrogen atoms substituted by carbon atoms having three bonds to hetero atoms with at the most one bond to halogen, e.g. ester or nitrile radicals with the ring nitrogen atoms and the carbon atoms with three bonds to hetero atoms separated by carbocyclic rings or by carbon chains interrupted by carbocyclic rings
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D333/00—Heterocyclic compounds containing five-membered rings having one sulfur atom as the only ring hetero atom
    • C07D333/02—Heterocyclic compounds containing five-membered rings having one sulfur atom as the only ring hetero atom not condensed with other rings
    • C07D333/04—Heterocyclic compounds containing five-membered rings having one sulfur atom as the only ring hetero atom not condensed with other rings not substituted on the ring sulphur atom
    • C07D333/26—Heterocyclic compounds containing five-membered rings having one sulfur atom as the only ring hetero atom not condensed with other rings not substituted on the ring sulphur atom with hetero atoms or with carbon atoms having three bonds to hetero atoms with at the most one bond to halogen, e.g. ester or nitrile radicals, directly attached to ring carbon atoms
    • C07D333/38—Carbon atoms having three bonds to hetero atoms with at the most one bond to halogen, e.g. ester or nitrile radicals
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D403/00—Heterocyclic compounds containing two or more hetero rings, having nitrogen atoms as the only ring hetero atoms, not provided for by group C07D401/00
    • C07D403/02—Heterocyclic compounds containing two or more hetero rings, having nitrogen atoms as the only ring hetero atoms, not provided for by group C07D401/00 containing two hetero rings
    • C07D403/10—Heterocyclic compounds containing two or more hetero rings, having nitrogen atoms as the only ring hetero atoms, not provided for by group C07D401/00 containing two hetero rings linked by a carbon chain containing aromatic rings
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D471/00—Heterocyclic compounds containing nitrogen atoms as the only ring hetero atoms in the condensed system, at least one ring being a six-membered ring with one nitrogen atom, not provided for by groups C07D451/00 - C07D463/00
    • C07D471/02—Heterocyclic compounds containing nitrogen atoms as the only ring hetero atoms in the condensed system, at least one ring being a six-membered ring with one nitrogen atom, not provided for by groups C07D451/00 - C07D463/00 in which the condensed system contains two hetero rings
    • C07D471/04—Ortho-condensed systems
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07F—ACYCLIC, CARBOCYCLIC OR HETEROCYCLIC COMPOUNDS CONTAINING ELEMENTS OTHER THAN CARBON, HYDROGEN, HALOGEN, OXYGEN, NITROGEN, SULFUR, SELENIUM OR TELLURIUM
    • C07F9/00—Compounds containing elements of Groups 5 or 15 of the Periodic Table
    • C07F9/02—Phosphorus compounds
    • C07F9/547—Heterocyclic compounds, e.g. containing phosphorus as a ring hetero atom
    • C07F9/645—Heterocyclic compounds, e.g. containing phosphorus as a ring hetero atom having two nitrogen atoms as the only ring hetero atoms
    • C07F9/6503—Five-membered rings
    • C07F9/6506—Five-membered rings having the nitrogen atoms in positions 1 and 3
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07F—ACYCLIC, CARBOCYCLIC OR HETEROCYCLIC COMPOUNDS CONTAINING ELEMENTS OTHER THAN CARBON, HYDROGEN, HALOGEN, OXYGEN, NITROGEN, SULFUR, SELENIUM OR TELLURIUM
    • C07F9/00—Compounds containing elements of Groups 5 or 15 of the Periodic Table
    • C07F9/02—Phosphorus compounds
    • C07F9/547—Heterocyclic compounds, e.g. containing phosphorus as a ring hetero atom
    • C07F9/6561—Heterocyclic compounds, e.g. containing phosphorus as a ring hetero atom containing systems of two or more relevant hetero rings condensed among themselves or condensed with a common carbocyclic ring or ring system, with or without other non-condensed hetero rings
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07C—ACYCLIC OR CARBOCYCLIC COMPOUNDS
    • C07C2601/00—Systems containing only non-condensed rings
    • C07C2601/12—Systems containing only non-condensed rings with a six-membered ring
    • C07C2601/14—The ring being saturated

Landscapes

  • Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Organic Chemistry (AREA)
  • Health & Medical Sciences (AREA)
  • General Health & Medical Sciences (AREA)
  • Life Sciences & Earth Sciences (AREA)
  • Medicinal Chemistry (AREA)
  • Pharmacology & Pharmacy (AREA)
  • Animal Behavior & Ethology (AREA)
  • Public Health (AREA)
  • Veterinary Medicine (AREA)
  • Nuclear Medicine, Radiotherapy & Molecular Imaging (AREA)
  • General Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Chemical Kinetics & Catalysis (AREA)
  • Engineering & Computer Science (AREA)
  • Bioinformatics & Cheminformatics (AREA)
  • Molecular Biology (AREA)
  • Biochemistry (AREA)
  • Immunology (AREA)
  • Cardiology (AREA)
  • Heart & Thoracic Surgery (AREA)
  • Urology & Nephrology (AREA)
  • Vascular Medicine (AREA)
  • Pain & Pain Management (AREA)
  • Rheumatology (AREA)
  • Oncology (AREA)
  • Communicable Diseases (AREA)
  • Epidemiology (AREA)
  • Pharmaceuticals Containing Other Organic And Inorganic Compounds (AREA)
  • Acyclic And Carbocyclic Compounds In Medicinal Compositions (AREA)
  • Medicines That Contain Protein Lipid Enzymes And Other Medicines (AREA)
  • Plural Heterocyclic Compounds (AREA)
  • Nitrogen And Oxygen Or Sulfur-Condensed Heterocyclic Ring Systems (AREA)
  • Organic Low-Molecular-Weight Compounds And Preparation Thereof (AREA)
  • Nitrogen- Or Sulfur-Containing Heterocyclic Ring Compounds With Rings Of Six Or More Members (AREA)
  • Hydrogenated Pyridines (AREA)
  • Nitrogen Condensed Heterocyclic Rings (AREA)
  • Thiazole And Isothizaole Compounds (AREA)
  • Pyridine Compounds (AREA)
  • Heterocyclic Carbon Compounds Containing A Hetero Ring Having Nitrogen And Oxygen As The Only Ring Hetero Atoms (AREA)

Description

Przedmiotem wynalazku są związki będące inhibitorami jednej lub więcej kinezyn mitotycznych, kompozycje farmaceutyczne zawierające te związki i ich zastosowanie. Zastosowanie związków według wynalazku obejmuje wytwarzanie leku do leczenia chorób związanych z nieprawidłowym namnażaniem komórek oraz sposób leczenia chorób związanych z nieprawidłowym namnażaniem się komórek, na przykład raka, rozrostów, nawrotów zwężenia, przerostu serca, zaburzeń układu immunologicznego, grzybic i chorób zapalnych.
Środki terapeutyczne stosowane w leczeniu raka obejmują między innymi taksany i alkaloidy winka, które wpływają na funkcjonowanie mikrotubul. Mikrotubule są głównym elementem strukturalnym wrzeciona kariokinetycznego. Wrzeciono kariokinetyczne jest odpowiedzialne za umieszczenie po replikacji w każdej z dwóch komórek potomnych, kopii genomu uzyskanych w wyniku podziału komórkowego. Uważa się, że rozpad wrzeciona kariokinetycznego w wyniku działania tych związków prowadzi do zahamowania nowotworowych podziałów komórkowych oraz indukuje śmierć komórek rakowych. Jednakże, mikrotubule stanowią element konstrukcyjny również innych struktur komórkowych, takich jak szlaki transportu międzykomórkowego w procesach nerwowych. Ponieważ znane środki terapeutycznie nie są skierowane specyficznie przeciwko wrzecionom kariokinetycznym, powodują one niekorzystne działania uboczne, a w konsekwencji ograniczenie ich możliwości stosowania.
Naukowcy w swoich badaniach środków przeciwnowotworowych obecnie koncentrują się na zwiększaniu specyficzności stosowanych środków, gdyż zmniejszenie szkodliwych działań ubocznych mogłoby prowadzić do znacznych korzyści terapeutycznych. Zazwyczaj dramatyczne zwiększenie skuteczności w leczeniu raka jest związane z odkryciem środków terapeutycznych działających poprzez nowe mechanizmy. Przykładami takich środków są nie tylko taksany, lecz również inhibitory topoizomerazy I z klasy kamptotecyn. Biorąc pod uwagę oba te aspekty, kinezyny mitotyczne są ważnym celem w opracowywaniu nowych środków do terapii przeciwrakowej.
Kinezyny mitotyczne są to enzymy niezbędne w procesie budowania i funkcjonowania wrzeciona kariokinetycznego, lecz zasadniczo nieuczestniczące w tworzeniu innych struktur mikrotubularnych, takich jak struktury biorące udział w procesach zachodzących w komórkach nerwowych. Kinezyny mitotyczne odgrywają zasadniczą rolę we wszystkich fazach mitozy. Enzymy te są określane mianem motorów molekularnych, przekształcających energię uwalnianą w wyniku hydrolizy ATP w energię kinetyczną, która jest siłą napędową ukierunkowanego ruchu przenoszonych elementów w komórce wzdłuż mikrotubul. Domeną katalityczną, która jest wystarczająca do uzyskania takiej aktywności jest zwarta struktura zawierająca około 340 aminokwasów. W trakcie mitozy, kinezyny organizują mikrotubule w dwubiegunową strukturę, wrzeciono kariokinetyczne. Kinezyny pośredniczą w ruchu chromosomów wzdłuż mikrotubul wrzeciona, jak również w zmianach strukturalnych we wrzecionie kariokinetycznym związanych z kolejnymi fazami mitozy. Obserwowane podczas doświadczeń wywołanie zaburzeń w funkcjonowaniu kinezyny mitotycznej powoduje nieprawidłowe działanie lub zaburzenia w funkcjonowaniu wrzeciona kariokinetycznego, często prowadząc do zatrzymania cyklu komórkowego i śmierci komórki.
W jednym aspekcie, przedmiotem wynalazku jest sposób leczenia chorób związanych z nieprawidłowym namnażaniem się komórek i do leczenia zaburzeń przez hamowanie aktywności jednej lub więcej kinezyn mitotycznych.
Przedmiotem wynalazku jest związek wybrany z grupy obejmującej:
N-(1-{4-[2-(1-acetyloamino-etylo)-1-etylo-1H-imidazol-4-ylo]-benzylo}-3-hydroksypropylo)-3-chloro-4-(2,2,2-trifluoro-1-metylo-etoksy)-benzamid,
N-(2-(2-dimetyloamino-acetyloamino)-1-{4-[8-(1-hydroksyetylo)imidazo[1,2-a]pirydyn-2-ylo]-benzylo}-etylo)-3-chloro-4-izopropoksy-benzamid,
N-(1-{4-[2-(1-metylo-1-hydroksyetylo)-1-etylo-1H-imidazol-4-ylo]-benzylo}-3-hydroksypropylo)-3-chloro-4-(2,2,2-trifluoro-1-metylo-etoksy)-benzamid,
N-(2-(2-dimetyloamino-acetyloamino)-1-{4-[8-metylo-imidazo[1,2-a]pirydyn-2-ylo]-benzylo}-etylo)-3-chloro-4-izopropoksy-benzamid,
N-(1-{4-[2-(1-hydroksy-1-metylo-etylo)-1-metylo-1H-imidazol-4-ylo]-benzylo}-3-hydroksypropylo)-3-chloro-4-(2,2,2-trifluoro-1-metylo-etoksy)-benzamid,
N-(2-(2-amino-2-metylo-propionylamino)-1-{4-[8-metylo-imidazo[1,2-a]pirydyn-2-ylo]-benzylo}-etylo)-3-chloro-4-izopropoksy-benzamid oraz
PL 212 494 B1
N-{1-[4-(8-(1-hydroksyetylo)imidazo[1,2-a]pirydyn-2-ylo)-benzylo]-3-hydroksypropylo}-3-chloro-4-izopropoksy-benzamid, lub farmaceutycznie dopuszczalna sól związku.
Związek według wynalazku jest wybrany spośród:
PL 212 494 B1
/
lub farmaceutycznie dopuszczalna sól związku.
PL 212 494 B1
Przedmiotem wynalazku jest także kompozycja farmaceutyczna zawierająca przynajmniej jedną farmaceutycznie dopuszczalną zaróbkę oraz przynajmniej jeden związek określony powyżej lub farmaceutycznie dopuszczalną sól związku.
Ponadto przedmiotem wynalazku jest zastosowanie związku określonego powyżej lub farmaceutycznie dopuszczalnej soli związku do wytwarzania kompozycji farmaceutycznej do leczenia choroby proliferacyjnej komórek.
Korzystnie związek stosuje się w leczeniu choroby proliferacyjnej komórek jest wybranej spośród: nowotworu, przerostów, nawrotu zwężenia, przerostu serca, choroby immunologicznej i choroby zapalnej.
Bardziej ogólnie, związki według wynalazku modyfikują lub hamują aktywność kinezyny CENP-E, gdy skuteczna ilość związku chemicznego według wynalazku zostanie skontaktowana tą kinezyną.
Zgodnie z opisem wynalazku, poniższe określenia i zwroty mają znaczenie jak przedstawiono poniżej, z wyjątkiem sytuacji, w których kontekst, w jakim zostały użyte stanowi inaczej. Poniższe skróty i określenia oznaczają jak następuje:
Zgodnie z opisem, gdy we wzorze chemicznym występuje dowolna zmienna więcej niż jeden raz, jej definicja przy każdym wystąpieniu jest niezależna od jej definicji przy kolejnym wystąpieniu.
Poniższe skróty i określenia mają następujące znaczenie:
Ac = acetyl
Boc = t-butyloksy karbonyl
Bu = butyl c- = cykloCBZ = karbobenzoksy = benzyloksykarbonyl
DCM = dichlorometan = chlorek metylenu= CH2CI2
DCE = dichloroetan
DEAD = azodikarboksylan dietylu
DIC = diizopropylokarbodiimid
DIEA = N,N-diizopropyloetyloamina
DMAP = 4-N,N-dimetyloaminopirydyna
DMF = N,N-dimetyloformamid
DMSO = sulfotlenek dimetylu
Et = etyl
Ferrocen = dicyklopentadienylożelazo(II)
Fmoc = 9-fluoroenylometoksykarbonyl
GC = chromatografia gazowa
HATU = heksafluorofosforan O-(7-azabenzotriazol-1-ylo)-1,1,3,3-tetrametylouronium
HOAc = kwas octowy
HOBt = hydroksybenzotriazol
LAH = wodorek litu aluminium
Me = metyl mesyl = metanosulfonyl
NCS = N-chlorosukcynoimid
Ph = fenyl
Py = pirydyna s- = drugorzędowy t- = trzeciorzędowy
TES = trietylosylil
TFA = kwas trifluorooctowy
THF = tetrahydrofuran
TMS = trimetylosylil tosyl = p-toluenosulfonyl
Poprzeczna kreska („-”) która nie jest umieszczona pomiędzy dwoma literami lub symbolami, stosowana jest w celu wskazania miejsca przyłączenia podstawnika. Na przykład grupa -CONH2 jest połączony z pozostałą częścią cząsteczki poprzez atom węgla.
Termin ewentualny lub ewentualnie oznacza, że opisane dalej rozwiązanie lub warunek może wystąpić lub nie i że opis obejmuje przypadki, w których rozwiązanie lub warunki występują i przy6
PL 212 494 B1 padki, w których nie występują. Na przykład, ewentualnie podstawiony alkil obejmuje zarówno alkil jak i podstawiony alkil jak zdefiniowano poniżej. Będzie zrozumiałe dla specjalistów z dziedziny, w odniesieniu do dowolnej grupy zawierającej jeden lub więcej podstawników, że takie grupy nie będą wprowadzać żadnych podstawień lub układów podstawień, które są sterycznie niepożądane, których nie można uzyskać w wyniku syntezy lub powodujących niestabilność związku.
Zgodnie z niniejszym opisem, modyfikacja odnosi się do zmiany aktywności CENP-E w wyniku bezpośredniej lub pośredniej odpowiedzi na obecność związku chemicznego według wynalazku, względem aktywności CENP-E, gdy dany związek chemiczny nie występuje. Zmiana może obejmować wzrost lub obniżenie aktywności i może być wynikiem bezpośredniego oddziaływania cząsteczki chemicznej z CENP-E, lub może być spowodowana oddziaływaniem związku z jednym lub więcej innymi czynnikami, które z kolei wpływają na aktywność CENP-E.
Związki według wynalazku obejmują między innymi, izomery optyczne według wynalazku, racematy i inne ich mieszaniny. W takich przypadkach, poszczególne enancjomery lub diastereoizomery, to jest formy optycznie czynne, mogą być otrzymywane w wyniku syntezy asymetrycznej lub rozdzielanie racematów. Rozdzielanie racematów można przeprowadzić na przykład, tradycyjnymi sposobami, takimi jak krystalizacja w obecności czynnika rozdzielającego, lub chromatografia, stosując, na przykład chiralną kolumnę do wysokosprawnej chromatografii cieczowej (HPLC). Ponadto, związki według wynalazku obejmują formy Z- i E- (lub formy cis- i trans-) związków z podwójnymi wiązaniami węgiel-węgiel. Gdy związki według wynalazku występują w różnych formach tautomerycznych, związki chemiczne według wynalazku obejmują wszystkie odmiany tautomeryczne związku. Związki według wynalazku również obejmują formy krystaliczne, takie jak odmiany polimorficzne i klatraty.
Związki chemiczne według wynalazku obejmują między innymi związki według wynalazku i wszystkie ich farmaceutycznie dopuszczalne formy. Farmaceutycznie dopuszczalne formy związków wymienionych w opisie obejmują farmaceutycznie dopuszczalne sole, solwaty, chelaty, kompleksy nie związane wiązaniami kowalencyjnymi, proleki i ich mieszaniny. W pewnych rozwiązaniach, związki według wynalazku występują w postaci farmaceutycznie dopuszczalnych soli. Zatem, terminy cząsteczka chemiczna i związki chemiczne obejmują również farmaceutycznie dopuszczalne sole, solwaty, chelaty, kompleksy niezwiązane wiązaniami kowalencyjnymi, proleki i mieszaniny.
Farmaceutycznie dopuszczalne sole obejmują między innymi sole z nieorganicznymi kwasami, takie jak chlorowodorek, fosforan, difosforan, borowodorek, siarczan, sulfinian, azotan i tym podobne sole; jak i sole z kwasami organicznymi, takie jak jabłczan, maleinian, fumaran, winian, bursztynian, cytrynian, octan, mleczan, metanosulfonian, p-toluenosulfonian, 2-hydroksyetylosulfo-nanian, benzoesan, salicylan, stearynian i alkanonian, taki jak octan, HOOC-(CH2)n-COOH gdzie n oznacza liczbę całkowitą 0-4 i tym podobne sole. Podobnie, farmaceutycznie dopuszczalne kationy obejmują między innymi jony sodu, potasu, wapnia, glinu, litu i jony amoniowe.
Ponadto, jeśli związek według wynalazku został otrzymany w postaci kwasowej soli addycyjnej, może być otrzymywana wolna zasada poprzez zalkalizowanie roztworu soli kwasowej. Przeciwnie, jeśli produkt jest wolną zasadą, można otrzymać sól addycyjną, zwłaszcza farmaceutycznie dopuszczalną sól addycyjną, w wyniku rozpuszczenia wolnej zasady w odpowiednim rozpuszczalniku organicznym i traktowanie roztworu kwasem, zgodnie z tradycyjnymi procedurami wytwarzania kwasowych soli addycyjnych ze związków zasadowych. Dla specjalistów z dziedziny będzie zrozumiałe, że różne metodyki syntezy mogą być stosowane do wytwarzania nietoksycznych farmaceutycznie dopuszczalnych soli addycyjnych.
Jak wskazano powyżej, związki według wynalazku są mogą również występować w postaci proleków, na przykład, takich jak pochodne estrowe lub amidowe związków według wynalazku. Termin prolek obejmuje dowolny związek, który po podaniu pacjentowi ulega przekształceniu do związku według wynalazku, np. w wyniku procesów metabolicznych, którym ulega prolek w organizmie. Przykłady proleków obejmują między innymi, octany, mrówczany i benzoesany i tym podobne pochodne grup funkcyjnych (takich jak alkohol lub grupy aminowe) w związkach według wynalazku. W pewnych rozwiązaniach, prolekiem jest ester kwasu fosforanowego. Obszerna dyskusja na temat proleków została przedstawiona w pracy T. Higuchi i V. Stella, Pro-drugs as Novel Delivery Systems, Tom 14 w serii A.C.S. Symposium Series, wyd. Edward B. Roche, Bioreversible Carriers in Drug Design, American Pharmaceutical Association and Pergamon Press, 1987 i w Design of Prodrugs, wyd. H. Bundgaard, Elsevier,1985, z których każda jest włączona do opisu jako odnośnik.
PL 212 494 B1
Termin solwat odnosi się do cząsteczki chemicznej utworzonej w wyniku oddziaływania rozpuszczalnika i związku. Odpowiednimi solwatami są farmaceutycznie dopuszczalne solwaty, takie jak wodziany, w tym monowodziany i półwodziany.
Termin chelat odnosi się do cząsteczki chemicznej utworzonej w wyniku kompleksowania związku z jonem metalu w dwóch (lub więcej) miejscach.
Termin kompleks niekowalencyjny lub kompleks niezwiązany wiązaniami kowalencyjnymi odnosi się do cząsteczki chemicznej utworzonej w wyniku oddziaływania związku i innej cząsteczki, w którym pomiędzy związkiem a cząsteczką nie zachodzi wiązanie kowalencyjne. Na przykład, tworzenie kompleksów może zachodzić na zasadzie oddziaływań van der Waalsa, wiązań wodorowych i oddziaływań elektrostatycznych (zwanych również wiązaniami jonowymi).
Termin substancja czynna lub środek aktywny jest stosowany, aby wskazać, że cząsteczka chemiczna wykazuje aktywność biologiczną. W pewnych rozwiązaniach, substancja czynna oznacza związek mający zastosowanie w farmacji. Na przykład substancja czynna może być lekiem przeciwko nowotworom.
Termin antymitotyczny odnosi się do leku stosowanego w celu zahamowania lub zapobiegania mitozie, na przykład, przez wywołanie zatrzymania mitozy w metafazie. Niektóre leki przeciwnowotworowe hamują namnażanie i są uważane za środki antymitotyczne.
Termin ilość skuteczna terapeutycznie cząsteczki chemicznej według wynalazku oznacza ilość skuteczną, która po podaniu pacjentowi, człowiekowi lub zwierzęciu, prowadzi do korzyści terapeutycznych, takich jak złagodzenie objawów, spowolnienie postępu choroby, lub zapobieganie chorobie np. ilość skuteczna terapeutycznie może stanowić ilość wystarczającą, aby zmniejszyć objawy choroby, której mechanizm odpowiada na hamowanie CENP-E. W pewnych rozwiązaniach, ilość skuteczna terapeutycznie oznacza ilość wystarczającą do złagodzenia objawów raka. W pewnych rozwiązaniach ilość skuteczna terapeutycznie oznacza ilość wystarczającą do zmniejszenia liczby wykrywalnych komórek rakowych w organizmie, wykrywalnego spowolnienia, lub zatrzymania wzrostu guza rakowego. W innych rozwiązaniach ilość skuteczna terapeutycznie oznacza ilość skuteczną do zmniejszenia objętości guza nowotworowego.
Termin hamowanie wskazuje na znaczące obniżenie linii podstawowej aktywności lub procesu biologicznego. Hamowanie aktywności CENP-E odnosi się do obniżenia aktywności CENP-E, będącego bezpośrednią lub pośrednią odpowiedzią na obecność związku chemicznego według wynalazku, względem aktywności CENP-E w przypadku braku związku chemicznego. Obniżenie aktywności może być spowodowane wzajemnym oddziaływanim pomiędzy cząsteczką chemiczną a CENP-E, lub spowodowane oddziaływaniem pomiędzy cząsteczką chemiczną (cząsteczkami chemicznymi) według wynalazku a jednym lub więcej innymi czynnikami, które z kolei wpływają na aktywność CENP-E. Na przykład, obecność cząsteczki chemicznej (cząsteczek chemicznych) obniża aktywność CENP-E w wyniku bezpośredniego wiązania z CENP-E, powoduje (bezpośrednio lub pośrednio), że inny czynnik obniża aktywność CENP-E, lub obniża (bezpośrednio lub pośrednio) ilość CENP-E obecnego w komórce lub organizmie.
Choroba, której mechanizm reaguje na hamowanie CENP-E'' oznacza chorobę, w której hamowanie CENP-E prowadzi do korzyści terapeutycznych takich jak złagodzenie objawów, spowolnienie postępu choroby, zapobieganie lub opóźnianie wystąpienia choroby, lub hamowanie nieprawidłowej aktywności pewnych typów komórek.
Leczenie lub traktowanie oznacza każdy dowolny sposób leczenia pacjenta cierpiącego na chorobę, obejmujący:
a) zapobieganie chorobie, to jest powodowanie, że objawy kliniczne choroby się nie rozwiną;
b) hamowanie rozwoju choroby
c) spowolnienie lub zatrzymanie rozwoju objawów klinicznych i/lub
d) łagodzenie choroby, to jest powodowanie ustąpienia objawów klinicznych.
Określenie pacjent obejmuje zwierzęta, takie jak ssaki, które są lub będą poddane leczeniu, obserwacji lub doświadczeniom. Sposoby według wynalazku mogą być stosowane zarówno w leczeniu ludzi, jak i w zastosowaniach weterynaryjnych. W pewnych rozwiązaniach, pacjentem jest ssak; w niektórych rozwiązaniach pacjentem jest człowiek oraz w niektórych rozwiązaniach pacjent jest wybrany z grupy obejmującej psy i koty.
Przedmiotem wynalazku jest klasa nowych związków chemicznych, które są inhibitorami jednej lub więcej kinezyn mitotycznych. Według niektórych rozwiązań, związki chemiczne opisane w wynalazku hamują aktywność kinezyny mitotycznej, CENP-E, zwłaszcza ludzkiej CENP-E. CENP-E
PL 212 494 B1 jest to motor mikrotubularny skierowany ku końcowi plus mikrotubul, krytyczny w procesie uporządkowywania chromosomów w metafazie. CENP-E jest akumulowany w czasie interfazy i ulega rozkładowi po zakończeniu mitozy. Mikroiniekcja przeciwciał skierowanych przeciwko CENP-E lub nadekspresja dominującej negatywnej mutacji CENP-E powoduje zatrzymanie mitozy z chromosomami w prometafazie rozrzuconymi wokół dwubiegunowego wrzeciona. Końcowa domena CENP-E pośredniczy w umiejscowieniu na kinetochorach, jak również oddziałuje z mitotycznym punktem kontrolnym kinazy hBubR1. CENP-E również wiąże się z aktywnymi formami kinazy MAP. Opisano sklonowanie ludzkiego genu kodującego CENP-E (Yen, i wsp., Nature, 359(6395):536-9 (1992)). W pracy Thrower, i wsp., EMBO J., 14:918-26 (1995) opisano częściowo oczyszczony natywny ludzki CENP-E. Ponadto, przedstawione badania wskazały, że CENP-E jest motorem mikrotubularnym skierowanym ku końcowi minus mikrotubul. Wood, i wsp., Cell, 91: 357-66 (1997)) opisali ekspresję genu kudującego CENP-E z Xenopus w komórkach E. coli i że XCENP-E ma zdolność poruszania się in vitro jako motor skierowany ku końcowi plus. CENP-E Patrz publikacja PCT Nr WO 99/13061, włączona tutaj jako odnośnik.
W pewnych rozwiązaniach, związki chemiczne według wynalazku hamują aktywność kinezyny mitotycznej, CENP-E, jak i modyfikują aktywność jednej lub więcej z ludzkich kinezyn mitotycznych wybranych z grupy obejmującej: HSET (patrz Patent US nr 6,361,993, który jest włączony do opisu jako odnośnik); MCAK (patrz Patent US nr 6,331,424, który jest włączony do opisu jako odnośnik); RabK- 6 (patrz Patent US nr 6,544,766, który jest włączony do opisu jako odnośnik); Kif4 (patrz Patent US nr 6,440,684, który jest włączony do opisu jako odnośnik); MKLP1 (patrz Patent US nr 6,448,025, który jest włączony do opisu jako odnośnik); Kif15 (patrz Patent US nr 6,355,466, który jest włączony do opisu jako odnośnik) ; Kid (patrz Patent US nr 6,387,644, który jest włączony do opisu jako odnośnik); Mpp1, CMKrp, Kinl-3 (patrz Patent US nr 6,461,855, który jest włączony do opisu jako odnośnik); Kip3a (patrz publikacja PCT Nr WO 01/96593, który jest włączony do opisu jako odnośnik); Kip3d (patrz Patent US nr 6,492,151, który jest włączony do opisu jako odnośnik) oraz KSP (patrz Patent nr US 6,617,115, który jest włączony do opisu jako odnośnik).
Sposoby hamowania kinezyny mitotycznej obejmują kontaktowanie inhibitora według wynalazku z jedną lub więcej kinezyną mitotyczną, zwłaszcza ludzką kinezyną; lub jej fragmentami i odmianami. Hamowanie może obejmować hamowanie aktywności hydrolitycznej ATP kinezyny mitotycznej i/lub aktywności tworzenia wrzeciona mitotycznego, tak że wrzeciona mitotyczne ulegają rozpadowi.
Przedmiotem wynalazku są również inhibitory jednej lub więcej kinezyn mitotycznych, w szczególności, jednej lub więcej ludzkiej kinezyny mitotycznej, stosowane do leczenia zaburzeń związanych z namnażaniem komórek. Kompozycje związków chemicznych i sposoby według wynalazku mogą wykazywać różną selektywność i są stosowane do leczenia chorób namnazama komórek, obejmujących między innymi: raka, rozrosty, nawroty zwężenia, przerost serca, zaburzenia układu immunologicznego, grzybice i choroby zapalne.
W pewnych rozwiązaniach, związki według wynalazku mają ewentualnie centra chiralne. Wynalazek obejmuje zastosowanie czystych enancjomerow i mieszanin enancjomerow, obejmujących racemiczne mieszaniny, jednakże korzystne będzie zastosowanie zasadniczo optycznie czystego enancjomeru. Termin zasadniczo optycznie czyste lub enancjomerycznie czyste oznacza opisany enancjomer o czystości przynajmniej około 95%, bez zanieczyszczeń jednego typu powyżej 1%, a zwłaszcza przynajmniej około 97,5% nadmiaru jednego enancjomeru. W pewnych rozwiązaniach, stereogeniczne centrum przy atomie W jest takie jak przedstawiono poniżej:
r5
PL 212 494 B1
W pewnych rozwiązaniach, R3 oznacza -CO-R7; wodór, ewentualnie podstawiony niższy alkil; cyjano; ewentualnie podstawiony sulfonyl; ewentualnie podstawiony aryl; lub ewentualnie podstawiony heterocyklil. W pewnych rozwiązaniach, R3 oznacza ewentualnie podstawiony niższy alkil. W pewnych rozwiązaniach, R3 oznacza niższy alkil, który jest ewentualnie podstawiony grupą hydroksylową lub jego ester fosforanowy, niższy alkil, który jest ewentualnie podstawiony niższą grupą alkoksylową, niższy alkil, który jest ewentualnie podstawiony ewentualnie podstawioną grupą aminową, lub niższy alkil który jest ewentualnie podstawiony CO-R8 gdzie R8 oznacza grupę hydroksylową lub ewentualnie podstawioną grupę aminową.
W pewnych rozwiązaniach, R5 oznacza wodór, grupę hydroksylową, lub ewentualnie podstawiony niższy alkil. W pewnych rozwiązaniach, R5 oznacza wodór.
W pewnych rozwiązaniach, związki według wynalazku mają ewentualnie centrum chiralne, na przykład, gdy R5 jest inny niż wodór. Wynalazek obejmuje zastosowanie czystych enancjomerow i mieszanin enancjomerow, obejmujących racemiczne mieszaniny, jednakże korzystne będzie zastosowanie zasadniczo optycznie czystego enancjomeru. Termin zasadniczo optycznie czyste lub enancjomerycznie czyste oznacza opisany enancjomer o czystości przynajmniej około 95%, bez zanieczyszczeń jednego typu powyżej 1% a zwłaszcza, przynajmniej około 97,5% nadmiaru jednego enancjomeru.
W pewnych rozwiązaniach, R6 oznacza ewentualnie podstawiony aryl, ewentualnie podstawiony heteroaryl, ewentualnie podstawiony heterocyklil, lub ewentualnie podstawiony alkil (to jest, w którym grupa alkilowa jest podstawiona ewentualnie podstawioną grupą aminową lub w którym grupa alkilowa jest ewentualnie podstawiona cykloalkilem). W pewnych rozwiązaniach R6 oznacza fenyl podstawiony jednym lub dwoma następującymi podstawnikami wybranymi z grupy obejmującej: ewentualnie podstawiony heteroaryl, ewentualnie podstawioną grupę aminową, aryloalkoksyl, halogen, hydroksymetylo-, grupę hydroksylową, cyjanową, alkoksyl, fenyl, fenoksy, metylenodioksy, etylenodioksy, sulfonyl, aminokarbonyl, karboksy, alkoksylokarbonyl, grupę nitrową, heteroarylo-alkoksyl, aryloalkoksyl i ewentualnie podstawiony heterocyklil.
Związki mogą być nazwane i numerowane z wykorzystaniem oprogramowania AutoNom wersja 2.1. ChemDrawUItra 6.0. Cambridgesoft, Cambridge, MA, USA; algorytm Struct<=>Name z ChemDrawUltra 9.0, Cambridgesoft, Cambridge, MA, USA, lub ISIS-DRAW.
Tabelal
O yRAC
Cl
N-(1-(4-(2-(1-acetyloamino-etylo)-1-etylo1H-imidazol-4-ylo]-benzylo}-3-hydroksypropylo)-3-chloro-4-(2,2,2-trifluoro-1metylo-etoksy)-benzamid
N-(1-(4-(2-(1-acetyloamino-etylo)-1-etylo1H-imidazol-4-ylo]-benzylo}-3-hydroksypropylo)-3-chloro-4-(2,2,2-trifluoro-1metylo-etoksy)-benzamid
N-(2-(2-amino-2-metylo-propionyloamino)1 -(4-(8-(1 -hydroksy-etylo)-imidazo[1,2a]pirydyn-2-ylo]-benzylo}-etylo)-3-chloro-4izopropoksy-benzamid
PL 212 494 B1
Ν-(1 -(4-(2-(1 -metylo-1 -hydroksy-etylo)-1etylo-1H-imidazol-4-ylo]-benzylo}-3hydroksy-propylo)-3-chloro-4-(2,2,2trifluoro-1-metylo-etoksy)-benzamid
N-(2-(2-dimetyloamino-acetyloamino)-1-{4[8-metylo-imidazo[1,2-a]pirydyn-2-ylo]benzylo)-etylo)-3-chloro-4-izopropoksybenzamid
N-(1-(4-(2-(1-hydroksy-1-metylo-etylo)-1etylo-1 H-imidazol-4-ylo]-benzylo}-3hydroksy-propylo)-3-chloro-4-(2,2,2trifluoro-1 -metylo-etoksy)-benzamid
N-( 1 -{4-[2-( 1 -metylo-1 -hydroksy-etylo)-1 etylo-1H-imidazol-4-ylo]-benzylo}-3hydroksy-propylo)-3-chloro-4-(2,2,2trifluoro-1-metylo-etoksy)-benzamid
N-(1 -(4-(2-(1 -hydroksy-1 -metylo-etylo)-1 metylo-1 H-imidazol-4-ylo]-benzylo}-3hydroksy-propylo)-3-chloro-4-(2,2,2trifluoro-1 -metylo-etoksy)-benzam id
N-( 2-(2-amino-2-metylo-propionyloamino)1 -{4-[8-metylo-imidazo[1,2-a] p i rydy η-2-y lo]benzylo}-etylo)-3-chloro-4-izopropoksybenzamid
PL 212 494 B1
W pewnych rozwiązaniach, cząsteczka chemiczna jest prolekiem, takim jak ester fosforanowy jednego ze związków według wynalazku.
Związki chemiczne według wynalazku mogą być wytworzone zgodnie z procedurami przedstawionymi, na przykład, w publikacji PCT WO 99/13061, patencie US nr 6,420,561 i publikacji PCT WO 98/56756, z których każdy jest włączony do opisu jako odnośnik. Materiały wyjściowe i inne substraty reakcji są dostępne na rynku, np. z Aldrich Chemical Company, Milwaukee, Wl, USA lub mogą być bez trudu wytworzone przez specjalistów z dziedziny wykorzystanych typowo stosowaną metodykę syntezy.
Jeśli nie wyszczególniono inaczej, określenia rozpuszczalnik”, obojętny rozpuszczalnik organiczny lub obojętny rozpuszczalnik oznaczają rozpuszczalnik obojętny w warunkach reakcji opisanych tutaj w odniesieniu do wynalazku, na przykład takich jak: benzen, toluen, acetonitryl, tetrahydrofuran- (THF), dimetyloformamid (DMF), chloroform, chlorek metylenu (lub dichlorometan), eter dietylowy, metanol, pirydyna i tym podobne. Jesli nie wyszczególniono inaczej, rozpuszczalniki stosowane w reakcji według wynalazku są obojętnymi rozpuszczalnikami organicznymi.
Zasadniczo estry kwasów karboksylowych mogą być wytworzone zgodnie z tradycyjnymi procedurami estryfikacji, na przykład estry alkilowe mogą być wytworzone w wyniku traktowania żądanego kwasu karboksylowego odpowiednim alkanolem, zwykle w warunkach kwasowych. Podobnie, amidy mogą być wytworzone z wykorzystaniem tradycyjnych procedur amidacji, na przykład amidy mogą być wytworzone w wyniku traktowania aktywowanego kwasu karboksylowego odpowiednią aminą. W innym rozwiązaniu, ester niższego alkilu, taki jak ester metylowy kwasu, mogą być traktowane aminą aby uzyskać żądany amid, ewentualnie w obecności trimetyloaluminium zgodnie z procedurą opisaną w Tetrahedron Lett. 48,4171-4173, (1977). Grupy karboksylowe mogą być zabezpieczone jako estry alkilowe, na przykład estry metylowe, które mogą być wytworzone i usunięte stosując tradycyjne procedury. Jeden z dogodnych sposobów przekształcania grup karbometoksylowych w karboksylowe polega na zastosowaniu wodnego roztworu wodorotlenku litu.
Sole i solwaty wymienione w opisie mogą, jeśli jest to pożądane, być produkowane sposobami tradycyjnie stosowanymi w stanie techniki. Na przykład, jeśli związek według wynalazku jest kwasem, żądana zasadowa sól addycyjna może być wytworzona przez traktowanie wolnego kwasu zasadą - nieorganiczną lub organiczną, taką jak amina (pierwszorzędowa, drugorzędowa lub trzeciorzędowa); wodorotlenkiem metalu alkalicznego lub metalu ziem alkalicznych; lub tym podobnymi. Ilustrujące wynalazek przykłady odpowiednich soli obejmują sole organiczne, będące pochodnymi aminokwasów, takich jak glicyna i arginina; sole amoniaku; pierwszorzędowych, drugorzędowych i trzeciorzędowych amin; takich jak etylenodiamina i cykliczne aminy, takie jak cykloheksyloamina, piperydyna, morfolina i piperazyna; jak i nieorganiczne sole z jonami sodu, wapnia, potasu, magnezu, żelaza, miedzi, cynku, aluminium i litu.
Jeśli związek jest zasadą, żądana kwasowa sól addycyjna może być wytworzona w dowolny odpowiedni sposób znany w stanie techniki, obejmujący traktowanie wolnej zasady nieorganicznym kwasem, takim jak kwas chlorowodorowy, kwas bromowodorowy, kwas siarkowy, kwas azotowy, kwas fosforowy i tym podobne, lub z kwasami organicznymi, takimi jak kwas octowy, kwas maleinowy, kwas bursztynowy, kwas migdałowy, kwas fumarowy, kwas malonowy, kwas pirogronowy, kwas szczawiowy, kwas glikolowy, kwas salicylowy, kwas piranozydylowy, taki jak kwas glukoronowy lub kwas galakturonowy, kwas alfa-hydroksylowy, taki jak kwas cytrynowy lub kwas winowy, aminokwas, taki jak kwas asparaginowy lub kwas glutaminowy, kwas aromatyczny, taki jak kwas benzoesowy lub kwas cynamonowy, kwas sulfonowy, taki jak kwas p-toluenosulfonowy, kwas metanosulfonowy, kwas etanosulfonowy, lub tym podobne.
Wyodrębnienie i oczyszczanie związków chemicznych i związków pośrednich według wynalazku może być przeprowadzone, jeśli jest to pożądane, dowolnym odpowiednim sposobem rozdziału lub oczyszczania takim jak, na przykład, osączanie, ekstrakcja, krystalizacja, chromatografia kolumnowa, chromatografia cienkowarstwowa lub chromatografia grubowarstwowa lub stosując połączenia tych procedur. Szczegółowe przedstawienia odpowiednich procedur rozdziału i wyodrębnienia związków według wynalazku przedstawiono w zamieszczonych poniżej przykładach. Jednakże, inne odpowiednie procedury rozdziału lub wyodrębniania, również mogą być stosowane.
PL 212 494 B1
Schemat reakcji 1
Rozpatrując schemat reakcji 1, etap 1: do roztworu związku o wzorze 101 w obojętnym rozpuszczalniku, takim jak DCM dodano w temperaturze około 0°C nadmiar (to jest około 1,2 równoważnika) pentafluorotrifluorooctanu i zasadę taką jak trietyloamina. Mieszaninę reakcyjną mieszano przez około 1 godzinę. Wyodrębniono i oczyszczono produkt będący związkiem o wzorze 105.
Rozpatrując schemat reakcji 1, etap 2: do roztworu związku o wzorze 105 w polarnym, aprotycznym rozpuszczalniku dodano nadmiar (to jest około 1,2 równoważnika) związku o wzorze R7(CO)CH(NHR2)-CH(R5)(R6) zasadę taką jak N,N-diizopropyloetyloaminę. Reakcję monitorowano stosując, na przykład, LC/MS, uzyskując związek o wzorze 107, w którym R7 oznacza NH2. Zwązek ten wyodrębniono i ewentualnie oczyszczono.
Schemat reakcji 2
Rozpatrując schemat reakcji 2: do roztworu związku o wzorze 201 w polarnym, aprotycznym rozpuszczalniku, takim jak DMF dodano w temperaturze pokojowej nadmiar (to jest około 1,2 równoważnika) związku o wzorze 105 i zasadę taką jak diizopropyloetyloamina. Mieszaninę reakcyjną monitorowano stosując na przykład LC/MS. Po zakończeniu procedury, do roztworu reakcyjnego dodano pierwszorzędową lub drugorzędową aminę w obojętnym rozpuszczalniku, takim jak THF i HBTU. Mieszaninę reakcyjną mieszano przez około 2 dni. Wyodrębniono i oczyszczono produkt, będący związkiem o wzorze 203, w którym R7 oznacza ewentualnie podstawioną grupę aminową.
W pewnych rozwiązaniach, w związku o wzorze 203, R6 oznacza halogenek, halogenek alkilowy, lub halogenek arylowy. Halogenek ten może być przekształcony w wiele innych podstawników stosując różne reakcje z wykorzystaniem sposobów znanych w stanie techniki i bardziej szczegółowo opisanych w przykładach poniżej.
W innych rozwiązaniach, w związku o wzorze 203, R6 oznacza alkil lub arylo aminę. Również w tym przypadku, reszta aminowa może być alkilowana, acylowana, przekształcona w sulfonamid i tym podobne, z wykorzystaniem technik znanych w stanie techniki i bardziej szczegółowo opisanych poniżej.
W jeszcze innych rozwiązaniach, w związku o wzorze 203, R6 oznacza alkohol alkilowy lub alkoholowy. Reszta hydroksylowa może być przekształcona w odpowiadający jej eter lub ester z wykorzystaniem sposobów znanych w stanie techniki.
PL 212 494 B1
Schemat reakcji 3
Rozpatrując schemat reakcji 3: do roztworu związku o wzorze 301 w polarnym, aprotycznym rozpuszczalniku, takim jak DMF dodano chlorowodorek glicynoamidu, zasadę taką jak diizopropyloetyloamina i HBTU. Mieszaninę reakcyjną mieszano przez około 15 godzin. Produkt, związek o wzorze 303, wyodrębniono i oczyszczono.
Schemat reakcji 4
Rozpatrując schemat reakcji 4, etap 1, do mieszanego roztworu związku o wzorze 401, w którym n oznacza 0, 1 lub 2, w obojętnym rozpuszczalniku, takim jak THF, w temperaturze około 0°C, dodano nadmiar (to jest około 2 równoważnika) LAH (to jest 1,0 M roztwór w THF). Po mieszaniu przez około 2 godziny, produkt, związek o wzorze 403, wyodrębniono i stosowano bez dalszego oczyszczania.
Rozpatrując schemat reakcji 4, etap 2, grupa hydroksylowa jest przekształcana w zabezpieczoną grupę aminową. Jeśli grupa zabezpieczająca jest ftalimidem, zabezpieczenie można uzyskać następująco. Do mieszanego roztworu związku o wzorze 403 w obojętnym rozpuszczalniku, takim jak THF dodano nadmiar (to jest około 1,1 równoważnika) izoindolo-1,3-dionu i trifenylofosfiny. Nadmiar (to jest około 1,1 równoważnika) DEAD dodano po kropli i reakcję mieszano przez około 30 min. Produkt, związek o wzorze 405, wyodrębniono i oczyszczono.
Rozpatrując schemat reakcji 4, etap 3, aby utworzyć odpowiednią wolną aminę, grupa zabezpieczająca Boc jest następnie usuwana. Osoba biegła w dziedzinie zrozumie, że należy to przeprowadzić w taki sposób aby pozostawić inne zabezpieczone grupy aminowe nienaruszone. Na przykład, do roztworu związku o wzorze 405 w niepolarnym, aprotycznym rozpuszczalniku, takim jak DCM dodano w temperaturze pokojowej kwas, na przykład TFA. Mieszaninę reakcyjną mieszano przez około 20 min. Produkt, związek o wzorze 407, wyodrębniono i stosowano bez dalszego oczyszczania.
Rozpatrując schemat reakcji 4, etap 4, do roztworu związku o wzorze 407 w obojętnym rozpuszczalniku, takim jak DMF dodano w temperaturze pokojowej związek o wzorze 105 i zasadę taką jak diizopropyloetyloamina. Mieszaninę reakcyjną mieszano przez noc. Produkt, związek o wzorze 409, wyodrębniono i oczyszczono.
Rozpatrując schemat reakcji 4, etap 5, należy usunąć grupę zabezpieczającą aminę PG. Jeśli grupą zabezpieczającą aminę PG jest ftalimid, może być ona usunięta następująco. Do roztworu związku o wzorze 409 w polarnym, protycznym rozpuszczalniku, takim jak metanol dodano nadmiar (to jest około 10 równoważników) wodzianu hydrazyny. Mieszaninę reakcyjną mieszano w tempe14
PL 212 494 B1 raturze około 50°C przez około 5 godzin, a następnie schłodzono do temperatury pokojowej. Produkt, związek o wzorze 411, wyodrębniono i ewentualnie oczyszczono. Warunki usuwania innych grup zabezpieczających są znane specjalistom w dziedzinie.
Wolna amina w związku o wzorze 411 może być acylowana, alkilowana, redukcyjnie alkilowana, lub sulfonylowana stosując techniki znane specjalistom w dziedzinie.
Schemat reakcji 5
W przypadku poszczególnych związków według wynalazku, dla związku o wzorze I-Xlll może być korzystna szczególna konfiguracja przestrzenna. Aby nie wydłużać niniejszego opisu, opis syntezy związków o wzorze I-Xlll przedstawiony poniżej odnosi się, co powinno być zrozumiałe, zarówno do pojedynczego izomeru jak i do mieszaniny izomerów, które mogą być wykorzystane w celu uzyskania odpowiedniego produktu.
Szczególne stereoizomery mogą być otrzymywane z mieszaniny stosując metody znane w stanie techniki. W niektórych rozwiązaniach, na przykład wolną aminę o wzorze 605 rozpuszcza się w obojętnym organicznym rozpuszczalniku (takim jak IPA) i ogrzewa się do temp. 60°C. W oddzielnym naczyniu rozpuszcza się czynnik rozdzielający (na przykład kwas dibenzoilo-D-winowy), to jest w takim samym ciepłym rozpuszczalniku, a następnie dodano szybko (z mieszaniem) do ciepłego roztworu aminy. Mieszaninę reakcyjną pozostawia się, aby wykrystalizowała przez schłodzenie do temperatury pokojowej przez ponad 16 godzin przy stałym mieszaniu. Żądany izomer wyodrębnia się i oczyszcza znanym sposobem.
W pewnych rozwiązaniach, optycznie aktywna amina o wzorze 607 może być wytworzona z odpowiedniego aldehydu arylu jak przedstawiono na schemacie reakcji 5.
Rozpatrując schemat reakcji 5, etap 1, ogrzewano roztwór związku o wzorze 601 i nadmiar octanu amonu w nitroetanie do temperatury powrotu przez około 8 godzin. Produkt, związek o wzorze 603, wyodrębniono i ewentualnie oczyszczono.
Rozpatrując schemat reakcji 5, etap 2, do roztworu środka redukującego o temperaturze około
0°C, takiego jak borowodorek sodu w obojętnym rozpuszczalniku, takim jak tetrahydrofuran, dodano nadmiar (to jest około 1,2 równoważnika) kompleksu boran-tetrahydrofuran. Otrzymany roztwór mieszano w temperaturze pokojowej przez około 15 minut. Związek o wzorze 603 w obojętnym rozpuszczalniku, takim jak tetrahydrofuran dodano po kropli i otrzymany roztwór ogrzewano pod chłodnicą zwrotną przez około 4 godziny. Produkt, związek o wzorze 605, wyodrębniono i ewentualnie oczyszczono.
Amina o wzorze 605 może być następnie rozdzielona stosując techniki znane w stanie techniki. Na przykład, roztwór aminy o wzorze 605, w temperaturze 0°C, w obojętnym rozpuszczalniku, takim jak octan etylu nasycono kwasem chlorowodorowym (gaz). Otrzymaną sól zebrano stosując filtrację i wysuszono w próżni. Do mieszanego roztworu wodnego otrzymanej soli dodano powoli sól sodową
PL 212 494 B1
L-N-acetyloleucyny. Kryształy utworzone przez noc usunięto stosując filtrację, przemyto małą ilością zimnej wody i ponownie krystalizowano metanolu absolutnego. Sól o wzorze 607a w postaci krystalicznej wyodrębniono i ewentualnie oczyszczono.
Ciecze macierzyste, które były bogate w związek o wzorze 607b, połączono, silnie zalkalizowano i przemyto trzy razy eterem dietylowym. Połączone warstwy organiczne przemyto wodą i wysuszono w obecności siarczanu sodu. Kwas chlorowodorowy przepuszczano przez roztwór aż do zakończenia wytrącania się soli chlorowodorkowej. Taka sama procedura jak opisana powyżej może być zastosowana dla soli D-N-acetyloleucyny. Wyodrębniono krystaliczny związek o wzorze 607b, a następnie go ewentualnie oczyszczono.
Schemat reakcji 6
Rozpatrując schemat reakcji 6, etap 1, do roztworu związku o wzorze 701 w polarnym protycznym rozpuszczalniku, takim jak metanol dodano nadmiar (to jest około 2 równoważnika) SOCI2. Po mieszaniu przez noc w temperaturze otoczenia, wyodrębniono produkt, związek o wzorze 703 i stosowano go bez dalszego oczyszczania.
Rozpatrując schemat reakcji 6, etap 2, do roztworu związku o wzorze 703 w polarnym, protycznym rozpuszczalniku, takim jak etanol, dodano nadmiar (to jest około 5 równoważników) N2H4 H2O. Mieszaninę reakcyjną ogrzewano do temperatury powrotu i mieszano przez około 3 godziny. Po schłodzeniu, wyodrębniono produkt, związek o wzorze 705, który oczyszczono.
Rozpatrując schemat reakcji 6, etap 3, do roztworu związku o wzorze 705 w obojętnym rozpuszczalniku, takim jak THF dodano nadmiar (to jest około 1,1 równoważnika) karbonylodiimidazolu. Mieszaninę reakcyjną ogrzewano do temperatury powrotu i mieszano przez 1,5 godziny. Po schłodzeniu, wyodrębniono produkt, związek o wzorze 707, który oczyszczono.
Rozpatrując schemat reakcji 6, etap 4, do roztworu związku o wzorze 707 w obojętnym rozpuszczalniku, takim jak acetonitryl dodano nadmiar (to jest około 1,1 równoważnika) R5R6CH-Z, w którym Z oznacza grupę opuszczającą i zasadę taką jak K2CO3. Mieszaninę reakcyjną ogrzewano do temperatury około 80°C w wyniku napromieniowania mikrofalami przez około 30 min, następnie stosowano filtrację i zatężenie w próżni. Produkt, związek o wzorze 709, wyodrębniono i ewentualnie oczyszczono.
Rozpatrując schemat reakcji 6, etap 5, związku o wzorze 709 dodano nadmiar pierwszorzędowej aminy w obojętnym rozpuszczalniku, takim jak THF. Mieszaninę reakcyjną ogrzewano do temperatury około 100°C w wyniku napromieniowania mikrofalami przez około 4 godziny. Produkt, związek o wzorze 711, wyodrębniono i oczyszczono.
PL 212 494 B1
Rozpatrując schemat reakcji 7, etap 1, zawiesinę proszku cynku w suchym odgazowanym polarnym, aprotycznym rozpuszczalniku, takim jak DMF, aktywowano stosując techniki znane w stanie techniki i dalej opisane w poniższych przykładach. Do roztworu cynku dodano w atmosferze azotu 1,2-dibromoetan. Mieszaninę ogrzewano stosując przez około 30 sekund opalarkę, aż gaz zacznie się wydobywać z roztworu, wskazując na aktywację cynku. Mieszaninę pozostawiono do schłodzenia do temperatury pokojowej a następnie dodano TMSCI i pozostawiono mieszając w temperaturze pokojowej przez 30 min. Do roztworu cynku dodano roztwór związku o wzorze 701 w suchym odgazowanym polarnym, aprotycznym rozpuszczalniku, takim jak DMF i mieszaninę reakcyjną mieszano przez 1 godzinę w temperaturze pokojowej. Roztwór związku 702 stosowano w następnym etapie.
Rozpatrując schemat reakcji 7, etap 2, do roztworu związku 702 dodano roztwór związku o wzorze 703 (gdzie X1 oznacza Br lub I) w suchym odgazowanym polarnym, aprotycznym rozpuszczalniku, takim jak DMF i katalizator palladowy wraz z Iigandem takim jak Pd2(dba3), tri-o-tolilofosfiną. Mieszaninę reakcyjną mieszano przez 3 godziny. Produkt, związek o wzorze 704, wyodrębniono i oczyszczono.
Związki chemiczne według wynalazku po wytworzeniu, mogą być stosowanie w wielu różnych procesach obejmujących modyfikację mitozy. Będzie oczywiste dla specjalistów z dziedziny, że mitoza może być modyfikowana na wiele sposobów; to jest na przykład można wpływać na proces mitozy zarówno przez zwiększenie jak i obniżenie aktywności składnika występującego w szlaku mitotycznym. Inaczej mówiąc, mitoza może być zmodyfikowana (np. przerwana) w wyniku zakłócenia równowagi zarówno w wyniku hamowania jak i aktywacji pewnych składników. Podobne podejście może być stosowane w odniesieniu do modyfikacji procesu mejozy.
W pewnych rozwiązaniach, związki chemiczne według wynalazku są stosowane do hamowania tworzenia się wrzeciona mitotycznego, w wyniku czego następuje długotrwałe zatrzymanie cyklu komórkowego w mitozie. Termin hamuje w tym kontekście oznacza utrudnianie lub wpływanie na tworzenie się wrzeciona mitotycznego lub powodowanie nieprawidłowego działania wrzeciona mitotycznego. Termin tworzenie się wrzeciona mitotycznego oznacza tutaj organizowanie mikrotubul w dwubiegunowe struktury w wyniku działania kinezyn mitotycznych. Termin nieprawidłowe działanie wrzeciona mitotycznego” oznacza tutaj zatrzymanie cyklu komórkowego w mitozie.
Związki chemiczne według wynalazku wiążą z co najmniej jedną kinezyną mitotyczną i/lub hamują jej/ich aktywność. W pewnych rozwiązaniach, kinezyna mitotyczna jest ludzką kinezyną, jednakże związki chemiczne według wynalazku mogą być stosowane do związania lub hamowania aktywności kinezyn mitotycznych pochodzących z innych organizmów. W tym kontekście określenie hamuje oznacza bądź zwiększenie lub zmniejszenie rozdziału biegunów wrzeciona, powodowanie nieprawidłowego działania, to jest, rozdzielenie biegunów wrzeciona mitotycznego lub w inny sposób spowodowanie morfologicznego zaburzenia funkcjonowania wrzeciona mitotycznego. Również objęte definicją kinezyny mitotycznej w zakresie wynalazku są warianty i/lub fragmenty takiego białka, a zwłaszcza, domeny motorycznej tego białka.
Związki chemiczne według wynalazku są stosowane do leczenia chorób związanych z nieprawidłowym namnażaniem komórek. Takie stany chorobowe, które mogą być leczone związkami chemicznym uzyskanymi według wynalazku obejmują między innymi, raka (jak przedstawiono bardziej szczegółowo poniżej), choroby autoimmunologiczne, grzybicę, zapalenie stawu lub stawów, odrzucenie przeszczepu, chorobę zapalną jelit, indukowaną proliferację komórek po zabiegach medycznych, obejmujących między innymi, operacje chirurgiczne, plastykę naczyń i tym podobne. Leczenie obejmuje hamowanie proliferacji/namnażania komórek. Uznaje się, że w pewnych przypadkach komórki mogą nie być zmienione, a pomimo tego nadal wymagać leczenia. Zatem w niektórych rozwiązaniach, związek według wynalazku może być stosowany do traktowania komórek lub podawania pacjentom
PL 212 494 B1 dotkniętym chorobą lub pacjentom zagrożonym chorobą, która jest jedną z poniżej wymienionych chorób lub stanów chorobowych.
Związki chemiczne, preparaty farmaceutyczne i sposoby przedstawione w obecnym opisie są zwłaszcza odpowiednie do stosowania w leczeniu raka obejmującego guzy lite takie jak gruczolaki skóry, sutka, mózgu, szyjki macicy, gruczolaki jąder, itp. zwłaszcza, rodzaje raka, które mogą być leczone związkami według wynalazku obejmują między innymi:
nowotwory serca, takie jak: mięsak (naczyniakomięsak, włókniakomięsak, mięśniakomięsak prążkowany, tłuszczakomięsak), śluzak, mięśniak prążkowanokomórkowy, włókniak, tłuszczak i potworniak;
nowotwory płuc, takie jak: rak oskrzelopochodny (rak płaskokomórkowy, rak niezróżnicowany małokomórkowy, rak niezróżnicowany wielokomórkowy, gruczolakorak), pęcherzykowy (oskrzelikowy) rak, oskrzelowy gruczolak, mięsak, chłoniak, chrzęstniakowy nowotwór z nieprawidłowo połączonych tkanek, międzybłoniak;.
nowotwory żołądkowo-jelitowe, takie jak: rak przełyku (rak płaskokomórkowy, gruczolakorak, mięśniakomięsak gładki, chłoniak), rak żołądka (rak, chłoniak, mięśniakomięsak gładki), rak trzustki (gruczolakorak kanalikowy, gruczolak wysepkowatokomórkowy, nowotwór wydzielający glukagon, nowotwór wydzielający gastrynę, rakowiak, nowotwór wydzielający wazoaktywny peptyd jelitowy), rak jelita cienkiego (gruczolakorak, chłoniak, rakowiak, mięsak Karposiego, mięśniak gładki, naczyniak krwionośny, tłuszczak, neurowłókniak, włókniak), rak jelita grubego (gruczolakorak, kanalikowy gruczolakorak, gruczolak brodawkowaty jelita grubego, nowotwór z nieprawidłowo połączonych tkanek, mięśniak gładki);
nowotwory przewodu moczowo-płciowego, takie jak: rak nerek (gruczolakorak, guz Wilma [nerczak niedojrzały], chłoniak, białaczka), rak pęcherza moczowego i cewki moczowej (rak płaskokomórkowy, rak z nabłonka przejściowego, gruczolakorak), rak prostaty (gruczolakorak, mięsak), rak jądra (nasieniak, potworniak, rak zarodkowy, potworniak złośliwy, gruczolak kosmówkowy, mięsak, rak komórek śródmiąższowych, włókniak, włókniakogruczolak, gruczolakowłókniakomięsaki, tłuszczak);
nowotwory wątroby, takie jak: wątrobiak (rak wątrobowokomórkowy), rak dróg żółciowych i pęcherzyka, wątrobiak zarodkowy, naczyniakomięsak, gruczolak wątrobowokomórkowy, naczyniak krwionośny;
nowotwory kości, takie jak: kościotwórczy mięsak (kostniakomięsak), włókniakomięsak, złośliwy włóknisty guz z histiocytów, chondromięsak, mięsak Ewinga, złośliwy chłoniak (mięsak siateczkowokomórkowy), szpiczak mnogi, złośliwy guz olbrzymiokomórkowy, struniak, wyrośle kostno-chrzęstne (egzostozy chrzęstno-kostne), łagodny chrzęstniak, chrzęstniak zarodkowy, włókniak chrzęstniakośluzakowaty, kostniak kostininowy i guz olbrzymiokomórkowy;
nowotwory układu nerwowego, takie jak: rak czaszki (kostniak, naczyniak krwionośny, ziarniak, żółtak, Choroba Pageta osteitis deformans), rak opon (oponiak, oponiakomięsak, glejakowatość), rak mózgu (gwiaździak, cewiak nerwowy, glejak, wyściółczak, rozrodczak [szyszynczak], glejak wielopostaciowy, skąpodrzewiak, nerwiak osłonkowy, nabłoniak nerwowy z rozetkami prawdziwymi, guzy wrodzone), neurowłókniak rdzenia kręgowego, oponiak, glejak, mięsak);
nowotwory ginekologiczne, takie jak: rak macicy (rak endometrialny), szyjki macicy (rak szyjki macicy, przedguzowa dysplazja szyjki macicy), rak jajników (rak jajników [surowiczy torbielakogruczolakorak, torbielakogruczolakorak śluzowy, rak niesklasyfikowany], guzy z komórek warstwy ziarnistejosłonowej jajnika, guzy z komórek nasiennych (SertoIi-Leydig), rozrodczak, złośliwy potworniak), rak sromu (rak płaskokomórkowy, rak śródnabłonkowy, gruczolakorak, włókniakomięsak, czerniak), rak pochwy (rak jasnokomórkowy, rak płaskokomórkowy, mięsak groniasty (mięśniakomięsak prążkowany zarodkowy], rak jajowodów;
nowotwory hematologiczne, takie jak: rak krwi (białaczka szpikowa [ostra i przewlekła], ostra białaczka limfoblastyczna, przewlekła białaczka limfoblastyczna, choroby mieloproliferacyjne, szpiczak mnogi, zespół mielodysplastyczny), choroba Hodgkina, chłoniak nieziarniaczy [chłoniak złośliwy];
nowotwory skóry, takie jak: czerniak złośliwy, rak podstawnokomórkowy, rak płaskokomórkowy, mięsak Karposiego, znamiona-znamiona dysplastyczne, tłuszczak, naczyniak, dermatowłókniak, bliznowce, łuszczyca oraz nowotwory nadnerczy, takie jak: nerwiak niedojrzały.
Zgodnie z opisem, leczenie raka obejmuje leczenie komórek rakowych, obejmujących komórki dotknięte dowolnym z powyżej określonych stanów. Zatem, termin komórka rakowa jak przedstawiono w obecnym opisie, obejmuje komórkę dotkniętą dowolnym z wymienionych powyżej stanów.
PL 212 494 B1
W innej realizacji wynalazek obejmuje zestaw zawierający związek chemiczny według wynalazku i ulotkę w opakowaniu lub inne oznaczenie obejmujące wskazówki odnośnie leczenia choroby związanej z nieprawidłowym namnażaniem komórek przez podawanie skutecznej ilości związku chemicznego według wynalazku. Cząsteczka chemiczna w zestawie według wynalazku jest dostarczona zwłaszcza w postaci jednej lub większej ilości dawek zgodnie z trybem leczenia choroby związanej z nieprawidłowym namnażaniem komórek, przy czym każda dawka jest farmaceutycznym preparatem obejmującym zaróbkę farmaceutyczną i związek chemiczny według wynalazku.
W celu zbadania aktywności modulujących kinezyny mitotyczne, wykorzystuje się sposób, w którym bądź kinezyny mitotyczne, bądź związek chemiczny według wynalazku wiąże się bez możliwości dyfuzji, z nierozpuszczalnym podłożem o wyodrębnionej powierzchni nakładania próbki, (np. szalkę mikrotitracyjną, matryce, itp.). Nierozpuszczalne podłoże może być mieć dowolną strukturę, z którą próbka może być związana, powinno być bez trudu rozdzielane od rozpuszczonego materiału i ogólnie jest kompatybilne ze sposobem badania. Powierzchnia takich podłóż może być stała lub porowata i mieć każdy dogodny kształt. Przykłady odpowiednich nierozpuszczalnych podłoży obejmują szalki mikrotitracyjne, matryce, błony i kulki. Wykonane są one zwykle ze szkła, plastiku (np. polistyrenu), polisacharydów, nylonu lub nitrocelulozy, Teflonu™, itp. Szalki mikrotitracyjne i matryce są szczególnie dogodne, ponieważ duża ilość testów może być przeprowadzana jednocześnie, stosując nieduże ilości odczynników i próbek. Nie jest ważny sposób wiązania próbki, jeśli jest on kompatybilny z odczynnikami i ogólnymi sposobami według wynalazku, zachowuje aktywność próbki i nie umożliwia dyfuzji. Szczególne sposoby wiązania obejmują zastosowanie przeciwciał (które, gdy białko jest związane z podłożem, nie blokują sferycznie ani miejsca wiązania Iigandu ani sekwencji aktywacji), odpowiednie jest bezpośrednie wiązanie z lepkimi lub jonowymi podłożami, sieciowanie chemiczne, synteza białka lub środka na powierzchni, itp. Po związaniu próbki, nadmiar niezwiązanego materiał zostaje usunięty przez przemycie. Obszary nakładania próbki mogą być blokowane przez inkubację z albuminą z surowicy bydlęcej (BSA), kazeiną lub innym nieszkodliwym białkiem lub inną cząsteczką chemiczną.
W celu hamowania aktywności kinezyn mitotycznych związki chemiczne według wynalazku mogą być stosowane same. W pewnych rozwiązaniach, związek chemiczny według wynalazku jest łączony z kinezyną mitotyczną i aktywność kinezyny mitotycznej jest badana. Aktywność kinezyny jest znana w stanie techniki i obejmuje jeden lub więcej z następujących działań: zdolność do wpływania na hydrolizę ATP; wiązanie mikrotubul i ich ślizganie się po sobie - polimeryzację/depolimeryzację (wpływ na dynamikę mikrotubul); wiązanie z innymi białkami wrzeciona; wiązanie z białkami biorącymi udział w kontroli cyklu komórkowego. Kinezyną stanowi substrat dla innych enzymów, takich jak kinazy lub proteazy oraz znana jest specyficzna aktywność komórkowa kinezyny, taka jak rozdział biegunów wrzeciona.
Sposoby przeprowadzenia testów mobilności są dobrze znane specjalistom w dziedzinie. (Patrz np. Hall, i wsp. (1996), Biophys. J., 71: 3467-3476, Turner i wsp., 1996, Anal. Biochem. 242 (1):20-5; Gittes i wsp., 1996, Biophys. J. 70(1): 418-29; Shirakawa i wsp., 1995, J. Exp. Biol. 198:1809-15; Winkelmann i wsp., 1995, Biophys. J. 68:2444-53; Winkelmann i wsp., 1995, Biophys. J. 68:725.).
Mogą być stosowane również sposoby wyznaczania aktywności hydrolitycznej ATPazy znane w stanie techniki. Odpowiednio wykorzystywane są testy oparte na roztworach. Takie testy opisano w patencie amerykańskim nr 6,410,254, zamieszczonym tu jako odnośnik w całości. W innym rozwiązaniu, stosowane są sposoby tradycyjne. Na przykład, może być określany ilościowo stopień wydzielania Pi przez kinezynę (a zwłaszcza, domenę motoryczną kinezyny mitotycznej). W pewnych rozwiązaniach, w testach aktywności hydrolitycznej ATPazy wykorzystuje się 0,3 M PCA (kwas nadchlorowy) i odczynnik zieleni malachitowej (8,27 mM molibdenian sodu II, 0,33 mM szczawian zieleni malachitowej i 0,8 mM Triton X-100). W celu przeprowadzenia testu 10 μΙ mieszaniny reakcyjnej gaszono w 90 μΙ zimnego 0,3 M PCA. Aby umożliwić przekształcenie danych na ilość uwalnianego nieorganicznego fosforanu (mM) zastosowano standardy fosforanowe. Po poddaniu wszystkich reakcji i standardów gaszeniu w PCA, do odpowiednich studzienek dodano 100 μΙ odczynnika zieleni malachitowej np. w szalce mikrotitracyjnej. Mieszaninę wywoływano przez 10-15 minut i szalkę odczytywano przy absorbancji fali o długości 650 nm. Jeśli zastosowano standardy fosforanowe, odczyty absorbancji mogą być przekształcone w mM P, oraz wykreślane na układzie współrzędnych w zależności do czasu. Kolejne badanie aktywności ATPazy znane w stanie techniki, obejmuje testy z użyciem lucyferazy.
PL 212 494 B1
Aktywność ATPazy domen motorycznych kinezyny również może być wykorzystana w celu monitorowania działania różnych środków i zastosowanie to jest dobrze znane specjalistom z dziedziny. W pewnych rozwiązaniach, w przypadku braku mikrotubul wykonywano testy oparte na aktywności ATPazowej kinezyny. W innych rozwiązaniach, testy oparte na aktywności ATPazowej wykonywano w obecności mikrotubul. Różne rodzaje związków mogą być wykrywane w powyższych testach. W pewnych rozwiązaniach, działanie związku nie zależy od stężenia mikrotubul i ATP. W innych rozwiązaniach, wpływ związku na aktywność ATPazową kinezyny może być zmniejszony w wyniku zwiększania stężenia ATP, stężenia mikrotubul lub obu stężeń. Podczas, gdy w jeszcze innych rozwiązaniach, działanie związku ulega zwiększeniu na skutek zwiększania stężenia ATP, stężenia mikrotubul lub obu stężeń.
Związki chemiczne, które hamują biochemiczną aktywność kinezyn mitotycznych in vitro mogą być sprawdzone in vivo. Sposoby badania in vivo obejmują testy oparte na cyklu komórkowym, żywotności komórek lub obecności, morfologii, aktywności, rozmieszczeniu, lub ilości wrzecion mitotycznych. Sposoby monitorowania trybu cyklu komórkowego w populacji komórek, na przykład, oparte na technice cytometrii przepływowej, są dobrze znane specjalistom z dziedziny i obejmują na przykład wyznaczanie żywotności komórek. Rozwiązania te przedstawiono na przykład w patencie amerykańskim nr 6,437,115, zamieszczonym tu jako odnośnik w całości. Metody mikroskopowe monitorowania tworzenia wrzeciona i jego nieprawidłowego działania są dobrze znane specjalistom w dziedzinie (patrz np. Whitehead i Rattner (1998), J. Cell Sci. 111:2551-61; Galgio i wsp., (1996) J. Cell Biol., 135:399-414), z których każdy jest zamieszczony jako odnośnik w całości.
Związki chemiczne według wynalazku hamują jedną lub więcej kinezyn mitotycznych. Jednym ze sposobu pomiarów stopnia hamowania jest wartość IC50, zdefiniowana jako stężenie cząsteczki chemicznej, przy którym aktywność kinezyny mitotycznej jest mniejsza o pięćdziesiąt procent w porównaniu do kontroli. W pewnych rozwiązaniach, związek chemiczny wykazuje IC50 o wartości mniejszej niż 1 mM. W pewnych rozwiązaniach, związek chemiczny wykazuje IC50 o wartości mniejszej niż 100 μΜ. W pewnych rozwiązaniach, związek chemiczny wykazuje IC50 o wartości mniejszej niż 10 μΜ. W niektórych rozwiązaniach, związek chemiczny wykazuje IC50 o wartości mniejszej niż 1 μΜ. W pewnych rozwiązaniach, związek chemiczny wykazuje IC50 o wartości mniejszej niż 100 nM. W pewnych rozwiązaniach, związek chemiczny wykazuje IC50 o wartości mniejszej niż 10 nM. Pomiar IC50 jest wykonywany z wykorzystaniem testu opartym na aktywności ATPazowej jak przedstawiono w opisie wynalazku.
Inną miarą hamowania jest wartość Ki. Dla związków chemicznych, dla których IC50 wynosi mniej niż 1 μΜ, wartość Ki lub Kd jest zdefiniowana jako stała szybkości dysocjacji związków według wynalazku oddziałujących z kinezyną mitotyczną. W pewnych rozwiązaniach, związek chemiczny wykazuje Ki o wartości mniejszej niż 100 μΜ, w pewnych rozwiązaniach, związek chemiczny wykazuje Ki o wartości mniejszej niż 10 μΜ. W pewnych rozwiązaniach, związek chemiczny wykazuje Ki o wartości mniejszej niż 1 μΜ. W pewnych rozwiązaniach, związek chemiczny wykazuje Ki o wartości mniejszej niż 100 nM. W pewnych rozwiązaniach, związek chemiczny wykazuje Ki o wartości mniejszej niż 10 nM.
Wartość Ki dla cząsteczki chemicznej jest wyznaczona na podstawie IC50, z uwzględnieniem trzech założeń, stosując równanie Michaelis-Menten. Po pierwsze, tylko jedna cząsteczka związku wiąże się z enzymem i nie występuje zjawisko kooperacji. Po drugie, stężenia enzymu aktywnego i związku badanego są znane (to jest, w próbce nie występują znaczące ilości zanieczyszczeń lub form nieaktywnych). Po trzecie, wartość enzymatyczna w kompleksie enzym-ihibitor wynosi zero. Wartości poszczególnych danych (takich jak np. stężenie związku) są wprowadzane do równania:
V F vmaxL-'O (βρ + /p + KcT) - V(£o + /p + Kdy - 4£q/q2£0 w którym V stanowi obserwowaną wartość, Vmax oznacza wartość wolnego enzymu, I0 oznacza stężenie inhibitora, E0 oznacza stężenie enzymu i Kd oznacza stałą dysocjacji kompleksu enzym-inhibitor.
Inną miarą hamowania jest wartość Gl50 zdefiniowana jako stężenie cząsteczki chemicznej, które prowadzi do obniżenia szybkości wzrostu komórek o pięćdziesiąt procent. W pewnych rozwiązaniach, związek chemiczny wykazuje Gl50 o wartości mniejszej niż 1 mM. W pewnych rozwiązaniach, związek chemiczny wykazuje Gl50 o wartości mniejszej niż 20 μΜ. W pewnych rozwiązaniach, związek chemiczny wykazuje Gl50 o wartości mniejszej niż 10 μΜ. W pewnych rozwiązaniach, związek che20
PL 212 494 B1 miczny wykazuje Gl50 o wartości mniejszej niż 1 μΜ. W pewnych rozwiązaniach, związek chemiczny wykazuje Gl50 o wartości mniejszej niż 100 nM. W pewnych rozwiązaniach, związek chemiczny wykazuje Gl50 o wartości mniejszej niż 10 nM. Pomiar Gl50 jest wykonywany z wykorzystaniem testu opartego na namnażaniu komórek jak przedstawiono w opisie wynalazku. Stwierdzono, że związki chemiczne należące do tej klasy związków hamują namnażanie komórek.
Skuteczność in vitro inhibitorów niskocząsteczkowych wyznaczono, na przykład, testując ludzkie komórki raka jajników (SKOV3) pod kątem ich żywotności po działaniu przez 72 godziny związku w serii 9 krotnych rozcieńczeń. Żywotność komórek jest wyznaczana przez pomiar absorbancji formazonu, produktu utworzonego w wyniku redukcji biologicznej MTS/PMS, który jest dostępny na rynku. Każdy punkt na krzywej zależności działania od dawki obliczano jako procent komórek kontrolnych nie poddanych działaniu związku po 72 godzinach, po odjęciu absorpcji tła (pełne zabicie komórek).
Związki antyproliferacyjne, które były z powodzeniem stosowane w klinicznym leczeniu raka (przeciwnowotworowe środki chemoterapeutyczne) wykazują bardzo zróżnicowane wartości Gl50. Na przykład, w przypadku komórek A549, wartość Gl50 dla paklitakselu wynosi 4 nM, doksorubicyny wynosi 63 nM, 5-fluorouracylu wynosi 1 μΜ, a hydroksymocznika wynosi 500 μΜ (dane dostarczone przez Narodowy Instytut Raka w USA, Program Rozwoju Terapii, http.//dtp.nci.nih.gov/). Stąd, związki które hamują proliferację komórek, mają potencjalne zastosowania kliniczne, niezależnie od stężenia powodującego hamowanie proliferacji.
Aby zastosować związki chemiczne według wynalazku w przeszukiwaniu pod kątem związków, które wiążą się z kinezyną mitotyczną, kinezynę mitotyczną wiąże się z podłożem i związek według wynalazku dodaje się do oznaczenia. W innym rozwiązaniu, cząsteczka chemiczna według wynalazku jest związana z podłożem, a dodaje się kinezynę mitotyczną. Klasy związków, spośród których nowe środki wiążące mogą być wyszukiwane obejmują specyficzne przeciwciała, środki wiążące inne niż naturalne, zidentyfikowane w badaniach przesiewowych bibliotek chemicznych, analogów peptydów, itp. Szczególnie ważne są testy przesiewowe w poszukiwaniu środków będących kandydatami na leki, które mają niską toksyczność względem ludzkich komórek. W tym celu może być stosowany szeroki wachlarz testów, obejmujący test oparty na wiązaniu in vitro białko-białko przy znakowanych białkach, testy oparte na przesunięciu mobilności elektroforetycznej, testy immunologiczne wiązania białka, testy funkcjonalne (testy fosforylacji, itp.) i tym podobne.
Wyznaczenie wiązania związków chemicznych według wynalazku z kinezyną mitotyczną może być przeprowadzone wieloma sposobami. W pewnych rozwiązaniach, cząsteczka chemiczna jest znakowana, na przykład, grupą fluorescencyjną lub radioaktywną i wiązanie jest wyznaczane bezpośrednio. Na przykład oznaczenie może być przeprowadzone przez połączenie całej lub części kinezyny mitotycznej ze stałym podłożem, dodawanie znakowanego związku badanego (na przykład cząsteczki chemicznej według wynalazku, w której przynajmniej jeden atom został zastąpiony wykrywalnym izotopem), odmywanie nadmiaru reagenta i wyznaczenie jaka ilość znacznika jest obecna na stałym podłożu.
Termin znakowany oznacza tutaj, że związek jest bądź bezpośrednio bądź pośrednio znakowany etykietą, która zapewnia wykrywalny sygnał, np. radioizotopem, etykietą fluorescencyjną, enzymem, przeciwciałem, cząsteczkami takimi jak cząstki magnetyczne, etykietą chemiluminescencyjną, lub cząsteczkami wiążącymi się specyficznie, itp. Cząsteczki wiążące się specyficznie obejmują pary, takie jak biotyna i streptawidyna, dygoksyna i antydygoksyna itp. W przypadku elementów wiążących się specyficznie, komplementarny element może być typowo znakowany cząsteczką, która zapewnia wykrywanie, zgodnie ze znanymi procedurami, jak opisano powyżej. Etykieta (znacznik) może bezpośrednio lub pośrednio dostarczyć wykrywalny sygnał.
W pewnych rozwiązaniach, tylko jeden ze składników jest znakowany. Na przykład, białko kine125 zyny może być znakowane w pozycji tyrozyny stosując 125I, lub fluorofor. W innym rozwiązaniu, więcej
125 niż jeden składnik może być znakowany różnymi znacznikami; stosując w białkach, na przykład 125I i fluorofor w przypadku środków antymitotycznych.
Związki chemiczne według wynalazku mogą również być stosowane jako związki kompetycyjne do poszukiwania dodatkowych środków będących kandydatami na leki. Terminy kandydat na środek według wynalazku lub środek będący kandydatem na lek lub gramatyczny odpowiednik tego terminu, zgodnie z niniejszym opisem odnosi się do każdej cząsteczki, np. białka, oligopeptydu, małej cząsteczki organicznej, polisacharydu, polinukleotydu, itp., które będą badane pod kątem aktywności biologicznej. Związki te mogą być zdolne do bezpośredniej lub pośredniej modyfikacji proliferacji komórek w ich fenotypie lub ekspresji sekwencji związanych z proliferacją komórek, obejmujących zaPL 212 494 B1 równo sekwencje kwasu nukleinowego, jak i sekwencje białkowe. W innych przypadkach, badana jest modyfikacja wiązania białka wpływającego na namnażanie komórek i/lub ich aktywność. Testy przesiewowe tego typu mogą być przeprowadzane zarówno w obecności, jak i bez mikrotubul. W przypadku, w którym wiązanie lub aktywność białka jest poszukiwana, szczególne rozwiązania wykluczają cząsteczki już znane jako wiążące się z tym szczególnym białkiem, na przykład, struktury polimerowe takie jak mikrotubule i źródła energii takie jak ATP. Szczególne rozwiązania testów włączonych do opisu wynalazku oparte są na środkach będących kandydatami na leki, które nie wiążą się z białkiem wpływającym na proliferację komórek, występującym w endogenicznym, naturalnym stanie komórek, określonych tutaj mianem środków egzogenicznych. W pewnych rozwiązaniach, środki egzogeniczne nie obejmują również przeciwciał skierowanych przeciwko kinezynie mitotycznej.
Środki będące kandydatami na leki mogą obejmować liczne klasy związków chemicznych, jednakże typowo należą one do niskocząsteczkowych związków organicznych mających masę cząsteczkową powyżej około 100 i poniżej około 2 500 daltonów. Środki będące kandydatami na leki obejmują grupy funkcyjne konieczne do oddziaływań strukturalnych z białkami, zwłaszcza wiązania wodorowe i wiązania lipofilowe, i typowo obejmują przynajmniej grupę aminową, karbonylową, hydroksylową, eterową lub karboksylową, zwykle zawierają przynajmniej dwie z wymienionych chemicznych grup funkcyjnych. Środki będące kandydatami na leki często obejmują struktury organiczne cykliczne lub heterocykliczne i/lub struktury aromatyczne lub poliaromatyczne podstawione jednym lub wieloma wymienionymi powyżej grupami funkcyjnymi.
Środki będące kandydatami na leki można znaleźć również pomiędzy cząsteczkami biologicznymi obejmującymi peptydy, sacharydy, kwasy tłuszczowe, steroidy, puryny, pirymidyny, pochodne, analogi strukturalne lub ich połączenia. Środki będące kandydatami na leki otrzymywane są z wielu różnych zrodeł obejmujących biblioteki syntetycznych lub naturalnych związków. Na przykład, wiele środków jest dostępnych w wyniku losowej i ukierunkowanej syntezy szeregu rożnych związków organicznych i cząsteczek biologicznych, obejmujących ekspresję zrandomizowanych oligonukleotydów. W innym rozwiązaniu, dostępne są lub bez trudu produkowane biblioteki naturalnych związków w postaci ekstraktów bakteryjnych, grzybowych, roślinnych i zwierzęcych. Ponadto, naturalnie lub syntetycznie produkowane biblioteki i związki są bez trudu modyfikowane z wykorzystaniem tradycyjnych chemicznych, fizycznych i biochemicznych metod. Znane farmakologiczne środki mogą być poddane ukierunkowanym lub losowym modyfikacjom chemicznym, takim jak acylacja, alkilacja, estryfikacja, i/lub amidowanie, prowadzącym do uzyskania analogów strukturalnych.
Testy przeszukiwania kompetycyjnego mogą być wykonane przez połączenie kinezyny mitotycznej i środka będącego kandydatem na lek w pierwszej próbce. Druga próbka zawiera związek chemiczny według wynalazku, kinezynę mitotyczną i środek będący kandydatem na lek. Test ten można przeprowadzić zarówno w obecności jak i bez mikrotubul, wiązanie środka będącego kandydatem na lek jest wyznaczane dla obu próbek i zmiana, lub różnica w wiązaniu pomiędzy obydwoma próbkami wskazuje na obecność środka będącego kandydatem na lek, który jest zdolny do wiązania się z kinezyną mitotyczną i może hamować jej aktywność. To jest, jeśli wiązanie środka będącego kandydatem na lek jest różne w drugiej próbce w porównaniu do pierwszej próbki, środek będący kandydatem na lek jest zdolny dowiązania z kinezyną mitotyczną.
W pewnych rozwiązaniach, wiązanie kandydata na środek według wynalazku z kinezyną mitotyczną jest wyznaczane przez zastosowanie testów wiązania kompetycyjnego. W pewnych rozwiązaniach, związek współzawodniczący o miejsce wiążące, taki jak na przykład przeciwciało, peptyd, partner w wiązaniu, ligand, itp., stanowi cząsteczka wiążąca, która zgodnie z wiedzą w stanie techniki, wiąże się z kinezyną mitotyczną. W pewnych warunkach, może następować wiązanie kompetycyjne takie jak pomiędzy kandydatem na środek według wynalazku a cząsteczką wiążącą, gdzie cząsteczka wiążąca zastępuje kandydata na środek według wynalazku.
W pewnych rozwiązaniach, kandydat na środek według wynalazku jest znakowany. Zarówno kandydat na środek według wynalazku, jak i związek współzawodniczący o miejsce wiążące, lub oba związki, dodaje się najpierw do kinezyny mitotycznej na okres wystarczający do wystąpienia wiązania, jeśli takie wiązanie występuje. Inkubacje mogą być przeprowadzone w dowolnej temperaturze, która umożliwia optymalną aktywność związków, typowo od 4 do 40°C.
PL 212 494 B1
Czas inkubacji jest wybierany tak aby uzyskać optymalną aktywność, lecz czas inkubacji może również być optymalizowany, tak aby ułatwić szybkie przeszukiwanie z dużą wydajnością. Typowo czas inkubacji od 0,1 do godziny powinien być wystarczający. Nadmiar reagenta jest zwykle usuwany lub wymywany. Aby wykazać wiązanie dodaje się drugi składnik i sprawdza się obecność lub brak znakowanego składnika.
W pewnych rozwiązaniach, związek współzawodniczący o miejsce wiążące dodaje się jako pierwszy, a następnie dodawany jest kandydat na środek. Zastąpienie związku współzawodniczącego o miejsce wiążące wskazuje, ze kandydat na środek według wynalazku wiąże się z kinezyną mitotyczną, a zatem jest zdolny do wiązania i potencjalnie hamowania aktywności kinezyny mitotycznej. W pewnych rozwiązaniach, oba składniki mogą być znakowane. Zatem, na przykład, jeśli związek współzawodniczący o miejsce wiążące jest znakowany, obecność po przemywaniu etykiety w roz-tworze wskazuje na zastąpienie go przez środek. W innym rozwiązaniu, jeśli kandydat na środek według wynalazku jest znakowany, to obecność znacznika na podłożu wskazuje na zastąpienie środka przez związek.
W pewnych rozwiązaniach, kandydat na środek według wynalazku dodaje się jako pierwszy, następnie inkubuje się próbkę i przemywa, po czym dodaje się związek współzawodniczący o miejsce wiążące. Brak wiązania związku współzawodniczącego o miejsce wiążące może wskazywać na fakt, że kandydat na środek według wynalazku jest związany z kinezyną mitotyczną z większym powinowactwem. Zatem, jeśli kandydat na środek według wynalazku jest znakowany, obecność znacznika na podłożu, sprzężona z brakiem wiązania kompetycyjnego, może wskazywać, że kandydat na środek według wynalazku jest zdolny do wiązania z kinezyną mitotyczną.
Hamowanie aktywności jest badane przez przeszukiwanie środków będących kandydatami na leki pod kątem ich zdolności do hamowania aktywności kinezyny mitotycznej. Sposób ten obejmuje następujące etapy, w których łączy się kandydata na środek według wynalazku z kinezyną mitotyczną jak opisano powyżej i określa się zmiany w biologicznej aktywności kinezyny mitotycznej. Zatem, w niektórych rozwiązaniach, kandydat na środek według wynalazku będzie zarówno wiązać się z kinezyną mitotyczną (jednakże to nie jest konieczne), jak i zmieniać jej biologiczną lub biochemiczną aktywność jak zdefiniowano w opisie. Sposoby obejmują zarówno sposoby przeszukiwania in vitro jak i in vivo komórek pod kątem zmian w trybie cyklu komórkowego, żywotności komórek lub pod kątem obecności, morfologii, aktywności, rozmieszczenia lub ilości wrzecion mitotycznych, jak ogólnie opisano powyżej.
W innym rozwiązaniu, przeszukiwanie różnicujące może być stosowane do identyfikacji środków będących kandydatami na leki, które wiążą się z naturalnymi kinezynami mitotycznymi, lecz nie mogą wiązać się ze zmodyfikowanymi kinezynami mitotycznymi. Odpowiednio wszystkie typy kontroli i oznaczanie próbek przeprowadza się w przynajmniej trzech powtórzeniach, aby otrzymać wyniki znaczące statystycznie. Wszystkie próbki inkubuje się przez okres dostateczny, aby mogło wystąpić wiązanie środka z białkiem. Po inkubacji, wszystkie próbki przemywa się, aby pozbyć się materiału nie związanego specyficznie i wyznaczyć ilość związanego, zwykle znakowanego środka. Na przykład, gdy stosuje się znakowane izotopem radioaktywnym, aby wyznaczyć ilość związanego związku, próbki mogą być zliczane w liczniku scyntylacyjnym.
W testach przesiewowych może być użytych wiele innych odczynników, takich jak sole, obojętne białka, np. albumina, detergenty, itp. Związki te mogą być stosowane w celu ułatwienia uzyskania optymalnego wiązania białko-białko i/lub obniżenia niespecyficznych oddziaływań lub oddziaływań tła. Również mogą być stosowane odczynniki, które w inny sposób poprawiają wydajność testu, takie jak inhibitory proteazy, inhibitory nukleazy, środki przeciwko drobnoustrojom, itp. Mieszanina składników może być dodana w każdym dowolnym trybie, który zapewnia niezbędne warunki dla wystąpienia wiązania.
Zgodnie z powyższym, związki chemiczne według wynalazku są podawane komórkom. Termin podawanie oznacza tutaj dostarczanie terapeutycznie skutecznej dawki związku chemicznego według wynalazku do komórki zarówno w hodowli komórkowej, jak i w organizmie pacjenta. Termin terapeutycznie skuteczna dawka oznacza tutaj dawkę, która powoduje działanie zgodne z zamierzonym. Dokładna dawka będzie zależała od celu przeprowadzania leczenia i będzie wyznaczana przez osobę biegłą w dziedzinie, z wykorzystaniem znanych technik. Jak wiadomo na podstawie wiedzy w dziedzinie, należy dostosować dawkę do trybu podawania, czyli czy prowadzi się dawkowanie układowe czy miejscowe, ponadto do wieku, masy ciała, ogólnego stanu zdrowia, płci, diety, czasu przyjmowania leku, interakcji z innymi lekami i dotkliwości stanu chorobowego. Dawki będą określane
PL 212 494 B1 przez specjalistów z dziedziny drogą rutynowych doświadczeń. Termin komórki oznacza tutaj dowolną komórkę, w której możliwe jest zmodyfikowanie procesu mitozy lub mejozy.
Termin pacjent według wynalazku obejmuje zarówno ludzi jak i inne zwierzęta, zwłaszcza ssaki i inne organizmy. Zatem sposoby są stosowane zarówno w terapii ludzi jak i zastosowaniach weterynaryjnych. W pewnych rozwiązaniach, pacjent jest ssakiem, a zwłaszcza, pacjent jest człowiekiem.
Związki chemiczne według wynalazku mające żądaną aktywność farmakologiczną mogą być podawane pacjentowi, w niektórych rozwiązaniach, jako farmaceutycznie dopuszczalne kompozycje zawierające farmaceutyczną zaróbkę. W zależności od sposobu wprowadzenia, związki chemiczne mogą być przeprowadzone w preparat różnymi sposobami, jak przedyskutowano poniżej. Stężenie związku chemicznego w preparacie może być różne, od około 0,1-100% wagowych.
Środki według wynalazku mogą być podawane same lub w połączeniu z innymi metodami leczenia, to jest, naświetlaniami, lub innymi środkami do chemoterapii, takimi jak środki z klasy taksanu, które wydają się działać na tworzenie mikrotubul lub inhibitorów topoizomerazy I z klasy kamptotecyny. W łączonych zastosowaniach, inne środki terapeutyczne mogą być podawane przed, równocześnie lub po podawaniu substancji czynnej według wynalazku. W jednym aspekcie wynalazku, związek chemiczny według wynalazku jest podawany w połączeniu z jednym lub więcej innymi środkami do chemoterapii. Terminy współ-podawany lub „podawany łącznie” oznacza, że związek chemiczny jest podawany pacjentowi w taki sposób, że związek chemiczny jak i współ-podawany związek mogą być obecne w krwi pacjenta w tym samym czasie, bez względu na to kiedy związki są faktycznie podawane, w tym mogą być podawane łącznie.
Podawanie związków chemicznych według wynalazku może być przeprowadzone różnymi sposobami, obejmującymi, między innymi: doustnie, podskórnie, dożylnie, donosowo, przezskórnie, śródotrzewnowo, domięśniowo, dopłucnie, dopochwowo, doodbytniczo, lub śródgałkowo. W pewnych przypadkach, na przykład, w leczeniu zranień i chorób zapalnych, związek lub kompozycja mogą być podawane bezpośrednio jako roztwór lub w postaci rozpylonej (spray).
Farmaceutyczne postacie dawkowania obejmują związek chemiczny według wynalazku i jeden lub więcej farmaceutyczne zaróbki. Jak wiadomo na podstawie wiedzy w dziedzinie, farmaceutyczne zaróbki są mniej ważnymi składnikami, które umożliwiają lub ułatwiają dostarczanie środka lub leku w wielu różnych postaciach dawkowania (np. w postaci doustnej, takiej jak tabletki, kapsułki i płyny; postaci do podawania domiejscowego takie jak do podawania na skórę, do oczu lub do uszu; czopki; środki do iniekcji; formy do wdychania i tym podobne). Farmaceutyczne zaróbki obejmują obojętne lub nieaktywne składniki, związki synergistyczne lub chemikalia, które bezpośrednio mają udział w działaniu leczniczym substancji czynnej. Na przykład, farmaceutyczne zaróbki mogą poprawiać charakterystykę przepływu, jednorodności produktu, stabilności, smaku lub wyglądu, ułatwiać posługiwanie się lekiem i dawkowanie, mogą być stosowane w celu ułatwienia stosowania lub kontroli dostępności biologicznej. Podczas gdy farmaceutyczne zaróbki są typowo opisane jako obojętne lub nieaktywne, uznaje się w dziedzinie, że występuje zależność pomiędzy właściwościami farmaceutycznej zaróbki a postacią dawkowania zawierającą te związki.
Farmaceutyczne zaróbki odpowiednie do stosowania jako substancje nośnikowe lub rozcieńczalniki są dobrze znane w stanie techniki i mogą być stosowane w różnych preparatach. Patrz np. RemingtonS Pharmaceutical Sciences, Wyd. 18., A. R. Gennaro, Editor, Mack Publishing Company (1990); Remington: The Science and Practice of Pharmacy, Wyd. 20., A. R. Gennaro, Editor, Lippincott Williams & Wilkins (2000); Handbook of Pharmaceutical Excipients, wyd. 3., A. H. Kibbe, Editor, American Pharmaceutical Association and Pharmaceutical Press (2000) oraz Handbook of Pharmaceutical Additives, zebrane przez Michael i Irene Ash, Gower (1995), przy czym każda z tych publikacji jest włączona do opisu jako odnośnik w każdym przeznaczeniu.
Stałe postacie do podawania doustnego takie jak tabletki typowo zawierają przynajmniej jedną farmaceutyczną zaróbkę, która może na przykład nadawać preparatowi odpowiednią charakterystykę obróbki i kompresji, lub zapewnić tabletce dodatkowe pożądane cechy fizyczne. Takie farmaceutyczne zaróbki mogą być wybrane z grupy obejmującej: rozcieńczalniki, substancje wiążące, środki poślizgowe, smarujące, rozdrabniające, barwniki, środki smakowe i środki słodzące, polimery, woski i inne materiały opóźniające rozpuszczanie.
PL 212 494 B1
Kompozycje do podawania dożylnego zwykle obejmują płyny do podawania dożylnego, to jest, sterylne roztwory prostych substancji chemicznych takich jak cukry, aminokwasy lub elektrolity, które mogą być łatwo przenoszone przez układ krwionośny i przyswajane przez organizm. Takie płyny typowo są wytwarzane w super czystej wodzie do iniekcji (USP).
Postacie dawkowania do podawania pozajelitowego zwykle obejmują płyny, zwłaszcza płyny do podawania dożylnego, to jest, sterylne roztwory prostych substancji chemicznych takich jak cukry, aminokwasy lub elektrolity, które mogą być łatwo przenoszone przez układ krwionośny i przyswajane. Takie płyny typowo są wytwarzane w super czystej wodzie do iniekcji (USP). Płyny stosowane typowo do podawania dożylnego (IV) przedstawiono w pracy Remington, The Science and Practice of Pharmacy [pełne cytowanie przestawiono powyżej] i obejmują:
alkohol, np. 5% alkohol (np. w dekstrozie i wodzie (D/W) lub D/W w rozworze fizjologicznym soli (NSS), wprowadzony do 5% dekstrozy i wodzie (D5/W), lub D5/W w NSS);
syntetyczny aminokwas taki jak Aminosyn, FreAmine, Travasol, np. odpowiednio 3,5 lub 7; 8,5; 3,5, 5,5 lub 8,5%;
chlorek amonu np. 2,14%;
dekstran 40, w NSS np. 10% lub w D5/W np. 10%;
dekstran 70, w NSS np. 6% lub w D5/W np. 6%;
dekstroza (glukoza, D5/W) np. 2,5-50%;
dekstroza i chlorek sodu np. 5-20% dekstroza i 0,22-0,9% NaCI;
mleczanowy roztwór Ringera (Hartmanna) np. NaCI 0,6%, KCI 0,03%, CaCI2 0,02%;
mleczan 0,3%;
manitol np. 5%, ewentualnie w połączeniu z dekstrozą np. 10% lub NaCI np. 15 lub 20%;
złożone roztwory elektrolitów przy różnych kombinacjach elektrolitów, dekstroza, fruktoza, inwartyna Ringera np. NaCI 0,86%, KCI 0,03%, CaCI2 0,033%;
wodorowęglan sodu np. 5%;
chlorek sodu np. 0,45, 0,9, 3 lub 5%;
mleczan sodu np. 1/6 M oraz sterylna woda do iniekcji
Wartość pH takich płynów do iniekcji może być różna i typowo zawiera się w zakresie od 3,5 do 8 zgodnie ze stanem techniki.
Cząsteczki chemiczne według wynalazku mogą być podawane same lub w połączeniu z innymi metodami leczenia, to jest naświetlaniami, lub innymi środkami terapeutycznymi, takimi jak środki z klasy taksanu, które wydają się działać na tworzenie mikrotubul lub inhibitorów topoizomerazy I z klasy kamptotecyny. Stosowane łącznie, inne środki terapeutyczne mogą być podawane przed, równocześnie (zarówno w oddzielnej postaci dawkowania jak i w postaci jednej dawki) lub po podaniu substancji czynnej według wynalazku.
Poniższe przykłady mają służyć pełnemu opisaniu sposobu zastosowania powyżej opisanego wynalazku, jak i przedstawieniu najlepszych rozwiązań przeprowadzenia różnych aspektów wynalazku. Zrozumiałe jest, że te przykłady w żaden sposób nie ograniczają zakresu wynalazku, lecz są przedstawione w celu jego zilustrowania. Wszystkie publikacje, w tym między innymi patenty i zgłoszenia patentowe, cytowane w opisie są niniejszym włączone jako odnośniki, tak jakby każda poszczególna publikacja została szczegółowo i osobno wskazana do włączenia do obecnego opisu jako w pełni przedstawiony odnośnik.
P r z y k ł a d y
Poniższe przykłady mają służyć pełnemu opisaniu sposobu realizacji powyżej opisanego wynalazku, jak i przedstawieniu przeprowadzenia różnych aspektów wynalazku. Związki według wynalazku zostały otrzymane w sposób analogiczny do opisanego poniżej.
PL 212 494 B1
P r z y k ł a d 1
Do mieszanego roztworu Boc-p-bifenyloalaniny 9 (3,0 g, 8,79 mmola) w THF (200 ml) w łaźni wodnej dodano LAH (1,0 M w THF, 17,6 ml, 17,6 mmoli). Po mieszaniu przez 2 godziny, reakcję gaszono stosując MeOH (10 ml), a następnie roztwór NaOH (17,6 ml, 35,1 mmoli). Mieszaninę filtrowano przez Celit i filtrat zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość rozpuszczono w wodzie (200 ml) i ekstrahowano trzy razy stosując DCM (200 ml). Połączone warstwy DCM wysuszono (Na2SO4), filtrowano i zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem, otrzymując związek 10 (2,85 g, 98%).
Do mieszanego roztworu związku 10 (2,85 g, 8,70 mmoli) w THF (250 ml) dodano związek 11 (1,54 g, 10,4 mmoli) i trifenylofosfinę (2,51 g, 9,57 mmoli). Następnie dodano po kropli DEAD (1,49 ml, 9,57 mmoli) i reakcję mieszano przez 30 minut, zatężono w próżni i pozostałość oczyszczono stosując kolumnę do chromatografii błyskawicznej (flash) wypełnioną żelem krzemionkowym (heksan:EtOAc, 6:1) aby otrzymać produkt 12 (2,0 g, 50%).
Do roztworu związku 12 (2,0 g, 4,38 mmoli) w DCM (50 ml) dodano w temperaturze pokojowej TFA (50 ml). Mieszaninę reakcyjną mieszano przez 20 minut, a następnie zatężono w próżni, otrzymując związek 13 (1,56 g, 100%).
Do roztworu związku 13 w DMF (100 ml) dodano w temperaturze pokojowej związek 6 (2,0 g, 5,26 mmoli) i diizopropyloetyloaminę (1,53 ml, 8,76 mmola). Mieszaninę reakcyjną mieszano przez noc. Rozpuszczalniki odparowano pod zmniejszonym ciśnieniem i osad oczyszczono w żelu krzemionkowym (heksan: EtOAc = 2:1), otrzymując związek 14 (1,5 g, 61,9%). LRMS (M+H) m/z: 553,1.
Do roztworu związku 14 (1,5 g, 2,71 mmoli) w metanolu (20 ml) dodano wodzian hydrazyny (0,845 ml, 27,1 mmoli). Mieszaninę reakcyjną mieszano w temp. 50°C przez 5 godzin, a następnie schłodzono do temperatury pokojowej. Ciało stałe odfiltrowano i filtrat zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem otrzymując związek 15 (1,0 g, 87,2%). LCMS (M+H+) m/z: 423,1.
PL 212 494 B1
Do roztworu związku 15 (20,0 mg, 0,0473 mmola) w DCM (10 ml) dodano diizopropyloetyloaminę (24,7 μΙ, 0,142 mmola) i chlorek acetylu (5,0 μΙ, 0,0709 mmola). Mieszaninę reakcyjną mieszano przez 10 min, następnie zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem i oczyszczono techniką HPLC z odwróconym układem faz (C18) stosując mieszaninę acetonitrylu i H2O otrzymując związek 16 (8,0 mg, 36,4%). LCMS(M+H) m/z: 465,2.
Do roztworu związku 15 (60,0 mg, 0,142 mmola) w DCM (2 ml) dodano diizopropyloetyloaminę (49,5 μΙ, 0,282 mmola), związek 17 (32,2 mg, 0,170 mmola) i HBTU (80,8 mg, 0,213 mmola). Mieszaninę reakcyjną mieszano przez 10 minut, a następnie zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem. Otrzymaną pozostałość rozpuszczono w DCM (1 ml) i TFA (1 ml), i mieszano przez 10 minut, zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem i produkt oczyszczono techniką HPLC z odwróconym układem faz (C 18) stosując mieszaninę acetonitrylu i H2O otrzymując związek 19 (25,0 mg, 35,6%). LCMS (M+H+) m/z: 494,2.
Do roztworu związku 15 (35,0 mg, 0,0828 mmola) w DCM (2 ml) dodano diizopropyloetyloaminę (28,8 μΙ, 0,166 mmola) i chlorek metanosulfonylu (9,64 μΙ, 0,124 mmola). Mieszaninę reakcyjną mieszano przez 10 min, następnie zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem i produkt oczyszczono techniką HPLC z odwróconym układem faz (C18) stosując mieszaninę acetonitrylu i H2O otrzymując związek 20 (25,0 mg, 60,3%). LCMS (M+H+) m/z: 501.2.
Do roztworu związku 15 (60,0 mg, 0,142 mmola) w DCM (2 ml) dodano diizopropyloetyloaminę (49,5 pi, 0,252 mmola) i trimetylosyliloizocyjanid (19,6 mg, 0,170 mmola). Mieszaninę reakcyjną mieszano przez 10 minut, następnie zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem i produkt oczyszczono techniką HPLC z odwróconym układem faz (C 18) stosując mieszaninę acetonitrylu i H2O otrzymując związek 21 (20,6 mg, 31,11%). LCMS (M+H+) m/z: 466,1.
Do roztworu związku 15 (60,0 mg, 0,142 mmola) w DCM (2 ml) dodano diizopropyloetyloaminę (49,5 μΙ, 0,282 mmola) i chloromrówczan metylu (13,1 μΙ, 0,170 mmola). Mieszaninę reakcyjną mieszano przez 10 min, następnie zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem i osad oczyszczono techniką HPLC z odwróconym układem faz (C18) stosując mieszaninę acetonitrylu i H2O otrzymując związek 22 (19,9 mg, 29,1%). LCMS (M+H+) m/z: 481,1.
PL 212 494 B1
Do roztworu kwasu karboksylowego 1 (10,0 g, 28 mmoli) w bezwodnym eterze dietylowym (200 ml) w temp. 0°C dodano po kropli roztwór wodorku glinu litu w tetrahydrofuranie (40 ml, 40 mmoli, 1 M). Otrzymany roztwór następnie mieszano przez dodatkowe 2 godziny w tej samej temperaturze.
Ostrożnie roztwór gaszono wodą (2,5 ml), wodnym roztworem wodorotlenku sodu (2,5 ml, 1 M) i wodą (3,0 ml). Roztwór następnie wysuszono w obecności siarczanu sodu i usunięcie rozpuszczalników doprowadziło do uzyskania związku pośredniego 2 (9,2 g, 96%), który jak sprawdzono jest dostatecz1+ nie czysty aby go stosować w kolejnych przekształceniach (1H-NMR i LC/MS (LRMS (M+H+) m/z: 344,08)).
Do roztworu związku pośredniego 2 w bezwodnym dioksanie (200 ml) dodano w temperaturze pokojowej trietyloaminę (6 ml, 40 mmoli) i tert-butylodimetylosylilotrifluoro metanosulfonanian (8,6 g, 32 mmoli). Otrzymany roztwór następnie mieszano przez noc i gaszono nasyconym wodnym roztworem wodorowęglanu sodu. Roztwór ekstrahowano dichlorometanem (3 x 100 ml) i połączone warstwy organiczne wysuszono w obecności siarczanu sodu i zatężono w próżni. Pozostałość oczyszczono chromatografią błyskawiczną (flash) (żel krzemionkowy, heksan/octan etylu) aby uzyskać związek pośredni 3 (9,2 g, sumarycznie 72%), który charakteryzowano stosując LC/MS (LRMS (M+H+) m/z:458,16).
Do roztworu bromku 3 (6,0 g, 13 mmoli) w dioksanie (100 ml) dodano kolejno w temperaturze pokojowej trans-dichloro-bis(trifenylofosfino)pallad (II) (500 mg) i 1-etoksywinylotri-n-butylocynę (12,3 g, 34 mmoli). Otrzymany roztwór ogrzewano do 100°C przez 4 godziny. Rozpuszczalniki usunięto w próżni, a następnie pozostałość oczyszczano chromatografią błyskawiczną (flash) (żel krzemionkowy, heksan/octan etylu plus 5% trietyloamina) aby uzyskać związek pośredni 4 (5,4 g) który charakteryzowano stosując LC/MS (LRMS (M+H+) m/z: 450,30). Stwierdzono, że produkt był niestabilny, więc był stosowany natychmiast w kolejnych przekształceniach.
Związek pośredni 4 w metanolu (100 ml) i wodzie (50 ml) mieszano w temp. 50°C z N-bromosukcynoimidem (5,9 g, 33 mmole) przez 4 godziny. Rozpuszczalniki usunięto w próżni i otrzymaną pozostałość ekstrahowano octanem etylu (3 x 50 ml). Połączone warstwy organiczne wysuszono w obecności siarczanu sodu i zatężono w próżni. Pozostałość następnie oczyszczono chromatografią
PL 212 494 B1 błyskawiczną (flash) (żel krzemionkowy, heksan/octan etylu) aby uzyskać związek pośredni 5 (4,5 g, 69% sumarycznie), który charakteryzowano stosując LC/MS (LRMS (M+H+) m/z: 500,54).
W atmosferze azotu, do kolby o pojemności 150 ml, która zawiera roztwór metyloaminy (15 ml, 30 mmoli, 1 M w THF) przyłączono wyrównujący ciśnienie wkraplacz wypełniony ketonem bromometylowym 5 (2,5 g, 5,0 mmoli) w dichlorometanie (40 ml). Kolbę schłodzono do temp. 0°C i roztwór bromku dodano po kropli przez 2 godziny. Otrzymany roztwór mieszano przez kolejną godzinę, po czym dodano trietyloaminę (1 ml) i roztwór trimetylochlorku acetylu (4,8 ml, 40 mmoli) w dichlorometanie (10 ml). Otrzymaną mieszaninę mieszano przez kolejne 2 godziny, a następnie gaszono nasyconym roztworem wodorowęglanu sodu. Mieszaninę ekstrahowano octanem etylu (3 x 50 ml) i połączone warstwy organiczne wysuszono w obecności siarczanu sodu i zatężono w próżni. Osad oczyszczano chromatografią błyskawiczną (flash) (żel krzemionkowy, octan etylu/heksanu) otrzymując ester 6 (1,3 g, 49% sumaryczr 1 + nie), który charakteryzowano stosując analizę 1H-NMR i LC/MS (LRMS (M+H+) m/z: 535,35).
Roztwór związku 6 (1,3 g, 2,6 mmoli) w nadmiarze octanu amonu w formamidzie (10 ml) ogrzewano do temp. 130°C w atmosferze azotu przez 3 godziny. Otrzymaną mieszaninę schłodzono do temperatury pokojowej, rozdzielono w wodzie i ekstrahowano dichlorometanem (3 x 50 ml). Połączone warstwy organiczne wysuszono w obecności siarczanu sodu i zatężono w próżni. Pozostałość oczyszczono chromatografią błyskawiczną (flash) (żel krzemionkowy, octan etylu/heksanu) otrzymując imidazol 7 (0,8 g, 60%), który charakteryzowano stosując analizę 1H-NMR i LC/MS (LRMS (M+H+) m/z: 516,35).
Roztwór związku 7 (800 mg, 1,55 mmoli) w tetrahydrofuranie (10 ml) mieszano z chlorowodorem w 1,4-dioksanie (10 ml, 4,0 M) w temperaturze pokojowej przez godzinę. Rozpuszczalniki usunięto w próżni i pozostałość wysuszono w wysokiej próżni przez noc, uzyskując związek pośredni 8 (600 mg), który jak stwierdzono jest dostatecznie czysty, aby był stosowany w kolejnych przekształceniach (1H-NMR i LC/MS (LRMS (M+H+) m/z: 302,22)).
Do roztworu aminy 8 (60 mg, 0,02 mmola) w dimetyloformamidzie (3 ml) dodano w temperaturze pokojowej diizopropyloetyloaminę (53 μΙ, 0,30 mmola) i otrzymany roztwór mieszano w temperaturze pokojowej przez 5 minut. Następnie dodano związek pośredni 9 (23 mg, 0,06 mmola) i mieszaninę reakcyjną mieszano w atmosferze azotu przez 30 minut. Rozpuszczalniki usunięto w próżni i osad oczyszczono chromatografią błyskawiczną (flash) (żel krzemionkowy, metanol/dichlorometan), aby uzyskać związek 10 (25 mg, 26%) w postaci szklistego ciała stałego, który charakteryzowano stosując 1H NMR i LC/MS (LRMS (M+H+) m/z: 489,28).
P r z y k ł a d 4
Do roztworu związku 1 (4,96 g, 17 mmoli) w metanolu (15 ml) dodano w temperaturze pokojowej po kropli roztwór diazometanu TMS w heksanach (17,0 ml, 34 mmoli, 2 M). Otrzymany żółty roztwór mieszano w temperaturze otoczenia przez 30 minut. Rozpuszczalniki usunięto w próżni i lepki
PL 212 494 B1 olej 2 (5,19 g, 17 mmoli) wysuszono w wysokiej próżni, i stwierdzono, że jest dostatecznie czysty, aby go stosować w kolejnych przekształceniach (LC/MS (LRMS (M+H) m/z: 305,3)).
Związek pośredni 2 (5,19 g, 17 mmoli) mieszano z borowodorkiem sodu (3,23 g, 85 mmoli) w metanolu (50 ml) i tetrahydrofuranie (50 ml) w temperaturze pokojowej przez 2 godziny. Rozpuszczalniki usunięto w próżni i pozostałość rozdzielono pomiędzy octan etylu (50 ml) i wodę (50 ml). Warstwy rozdzielono i fazę wodną ekstrahowano octanem etylu (3 x 50 ml) i połączone warstwy organiczne wysuszono w obecności siarczanu sodu, i zatężono w próżni uzyskując związek 3 (4,71 g, 17 mmoli) jako białe ciało stałe, który jak stwierdzono jest dostatecznie czysty aby go stosować w kolejnych przekształceniach. LC/MS (LRMS (M+H+) m/z: 277,3). Nitryl 3 (1,92 g, 6,9 mmoli) mieszano z metoksylanem sodu w metanolu (27,7 ml, 13,9 mmoli, 0,5 M) i chlorowodorkiem hydroksylaminy (964 mg, 13,9 mmoli) w atmosferze azotu w temp. 50°C przez 2 godziny. Następnie roztwór schłodzono do temperatury pokojowej i rozpuszczalniki usunięto w próżni. Pozostałość rozdzielono pomiędzy nasycony wodny roztwór chlorku amonu (30 ml) a octan etylu (30 ml). Warstwy rozdzielono i fazę wodną ekstrahowano octanem etylu (2 x 30 ml). Połączone ekstrakty organiczne wysuszono w obecności siarczanu sodu i zatężono w próżni. Osad oczyszczono techniką chromatografii błyskawicznej (flash) (żel krzemionkowy, heksan/octan ety1 lu) uzyskując związek pośredni 4 (1,08 g, 51%), który charakteryzowano stosując 1H NMR i LC/MS (LRMS (M+H+) m/z: 310,2).
Do roztworu związku 4 (1,08 g, 3,5 mmoli) w metanolu (30 ml) dodano w temperaturze pokojowej nikiel Raney'a (200 mg) i kwas octowy (1 ml). Otrzymaną mieszaninę mieszano w atmosferze wodoru w temperaturze pokojowej przez 2 godziny. Mieszaninę filtrowano przez Celit i zatężono w próżni aby uzyskać związek 5 (1,02 g, 100%) jako białe ciało stałe, który jak stwierdzono jest dostatecznie czysty aby go stosować w kolejnych przekształceniach (LC/MS (LRMS (M+H+) m/z: 294,3)).
Do roztworu amidyny 5 (304 mg, 1,0 mmoli) w bezwodnym etanolu (15 ml) dodano w temperaturze pokojowej 1,8-diazabicyklo[5,4.0]undek-7-en (622 μΙ, 4,2 mmoli) i 3-bromo-1,1,1-trifluoro-2-butanon (424 mg, 2,1 mmoli). Otrzymaną mieszaninę mieszano w atmosferze azotu w temp. 115°C przez 30 minut. Następnie mieszaninę schłodzono do temperatury pokojowej i rozpuszczalniki usunięto w próżni. Pozostałość oczyszczono techniką RP-HPLC stosując gradient fazy ruchomej zawierający 1 acetonitryl i wodę. Związek 6 (76 mg, 20%) wyodrębniono i charakteryzowano stosując 1H NMR i LC/MS (LRMS (M+H+) m/z : 400,1).
Roztwór związku 6 (76 mg, 0,2 mmola) w dichlorometanie (2 ml) mieszano z kwasem trifluorooctowym (2 ml) w temperaturze pokojowej przez 45 minut. Rozpuszczalniki usunięto w próżni aby uzyskać związek 7 (57 mg, 100%), który jak stwierdzono jest dostatecznie czysty aby go stosować w kolejnych przekształceniach (LC/MS (LRMS (M+H) m/z: 300,3)).
Do roztworu aminy 7 (25 mg, 0,08 mmola) w dimetyloformamidzie (3 ml) dodano w temperaturze pokojowej diizopropyloetyloaminę (87 μΙ, 0,50 mmola). Otrzymany roztwór mieszano w temperaturze pokojowej przez 5 minut i dodano związek pośredni 8 (32 mg, 0,08 mmola). Mieszaninę reakcyjną mieszano w atmosferze azotu w temperaturze pokojowej przez 30 minut i rozpuszczalniki usunięto w próżni. Pozostałość rozdzielono pomiędzy octan etylu (5 ml) i wodę (5 ml), po czym warstwy rozdzielono i fazę wodną ekstrahowano octanem etylu (3 x 10 ml). Połączone warstwy organiczne wysuszono w obecności siarczanu sodu i zatężono w próżni. Pozostałość oczyszczono chromatografią błyskawiczną (flash) (żel krzemionkowy, octan etylu) aby uzyskać związek 9 (7 mg, 18%)
1+ w postaci szklistego ciała stałego, który charakteryzowano stosując 1H NMR i LC/MS (LRMS (M+H+) m/z: 496,4).
PL 212 494 B1
Do roztworu w temperaturze pokojowej aniliny 1 (500 mg, 1,3 mmola) w dimetyloformamidzie (3 ml) dodano węglan potasu (1,5 g) i 1-bromopinakolon (500 mg, 2,8 mmoli). Mieszaninę reakcyjną mieszano w temp. 50°C przez 4 godziny i rozpuszczalniki usunięto w próżni. Pozostałość rozdzielono pomiędzy octan etylu (50 ml) i wodę (15 ml), warstwy rozdzielono i fazę wodną ekstrahowano octanem etylu (3 x 50 ml). Połączone warstwy organiczne wysuszono w obecności siarczanu sodu i zatężono w próżni. Pozostałość oczyszczono chromatografią błyskawiczną (flash) (żel krzemionko1 wy, octan etylu) aby uzyskać związek 2 (320 mg; 51%), który charakteryzowano techniką 1H NMR i LC/MS (LRMS (M+H+) m/z: 479,74).
Do roztworu związku 2 (307 mg, 0,64 mmola) w trietyloortomrówczanie (20 ml) dodano w temperaturze pokojowej zatężono wodny HCI (25 ml). Otrzymaną mieszaninę mieszano w temp. 90°C przez 3 godziny, a następnie schłodzono do temperatury pokojowej. Rozpuszczalniki usunięto w próżni i osad rozdzielono pomiędzy wodę (15 ml) i octan etylu (50 ml). Warstwy rozdzielono i warstwę organiczną przemyto wodą (3 x 20 ml) i solanką (3 x 20 ml), i wysuszono w obecności siarczanu sodu. Usunięcie rozpuszczalników doprowadziło do uzyskania związku pośredniego 3 (326 mg, 100%) w postaci lepkiego oleju, który charakteryzowano stosując LC/MS (LRMS (M+H+) m/z: 507,1).
Związek pośredni 3 (207 mg, 0,41 mmola) mieszano z octanem amonu (1,57 g, 20,40 mmoli) w formamidzie w atmosferze azotu w temp. 130°C przez 4,5 godziny. Otrzymany roztwór schłodzono do temperatury pokojowej i rozdzielono pomiędzy octan etylu (50 ml) i wodę (10 ml). Warstwy rozdzielono, warstwę organiczną przemyto wodą (4 x 10 ml) i solanką (20 ml), i wysuszono w obecności siarczanu sodu. Rozpuszczalniki usunięto w próżni i pozostałość oczyszczono techniką RP-HPLC stosując gradient fazy ruchomej zawierający acetonitryl i wodę uzyskując imidazol 4 *1 ł· (159 mg, 80%), który wyodrębniono i charakteryzowano stosując 1H NMR i LC/MS (LRMS (M+H+ m/z: 488,2).
Do roztworu związku 4 (159 mg, 0,33 mmola) w dichlorometanie (4 ml) dodano w temperaturze pokojowej kwas trifluorooctowy (4 ml) i otrzymany roztwór mieszano w temperaturze pokojowej przez noc. Rozpuszczalniki usunięto w próżni uzyskując aminę 5 (89 mg) w postaci szklistego ciała stałego, która jak stwierdzono jest dostatecznie czysta aby ją stosować w kolejnych przekształceniach. LC/MS (LRMS (M+H+) m/z: 274.1).
Surową aminę 5 (72 mg, 0,26 mmola) mieszano z diizopropyloetyloaminą (197 μΙ, 1,1 mmoli) w dimetyloformamidzie (3 ml) w temperaturze pokojowej przez 5 minut, po czym dodano związek pośredni 6 (100 mg, 0,26 mmola). Otrzymaną mieszaninę mieszano przez kolejne 30 minut i rozpuszczalniki usunięto w próżni. Surowy otrzymany związek oczyszczono techniką RP-HPLC stosując gradient fazy ruchomej zawierający acetonitryl i wodę, otrzymując związek 7 (10 mg, 8%) w postaci
1+ szklistego ciała stałego, które charakteryzowano stosując 1H NMR i LC/MS (LRMS (M+H+) m/z: 470,2).
PL 212 494 B1
Do roztworu alkoholu 1 (2,59 g, 9,4 mmoli) w benzenie (50 ml) dodano w temperaturze pokojowej 2,2-dimetoksypropan (1,75 ml, 14,1 mmoli) i kwas p-toluenosulfonowy (179 mg, 0,94 mmola). Otrzymany roztwór mieszano w atmosferze azotu w temp. 110°C przez 1,5 godziny. Rozpuszczalniki usunięto w próżni i osad oczyszczono stosując chromatografię błyskawiczną (flash) (żel krzemionkowy, octan etylu/heksany) aby uzyskać związek 2 (765 mg, 27%), który charakteryzowano stosując LC/MS (LRMS (M+H+) m/z: 317,4).
Nitryl 2 (765 mg, 2,4 mmoli) mieszano z metoksylanem sodu w metanolu (10,0 ml, 5,0 mmoli, 0,5 M) i chlorowodorkiem hydroksylaminy (336 mg, 4,8 mmoli) w atmosferze azotu w temp. 50°C przez 2 godziny. Mieszaninę następnie schłodzono do temperatury pokojowej i rozpuszczalniki usunięto w próżni. Pozostałość rozdzielono pomiędzy nasyconym wodnym roztworem chlorku amonu (30 ml) i octanem etylu (30 ml), warstwy rozdzielono i fazę wodną ekstrahowano octanem etylu (2 x 30 ml). Połączone ekstrakty organiczne wysuszono w obecności siarczanu sodu i zatężono w próżni. Pozostałość oczyszczono chromatografią błyskawiczną (flash) (żel krzemionkowy, heksan/octan etylu) 1 uzyskując związek pośredni 3 (314 mg, 38%), który charakteryzowano stosując 1H NMR i LC/MS (LRMS (M+H+ m/z: 350,1).
Do roztworu związku 3 (314 mg, 0,9 mmola) w metanolu (15 ml) dodano w temperaturze pokojowej Nikiel Raney'a (50 mg) i kwas octowy (300 L). Otrzymaną mieszaninę mieszano w atmosferze wodoru w temperaturze pokojowej przez 2 godziny. Następnie mieszaninę filtrowano przez Celit i zatężono w próżni aby uzyskać związek 4 (275 mg, 0,83 mmole) jako białe ciało stałe, który jak stwierdzono jest dostatecznie czysty aby go stosować w kolejnych przekształceniach (LC/MS (LRMS (M+H+) m/z: 414,1)).
Do roztworu amidyny 4 (138 mg, 0,4 mmola) w bezwodnym etanolu (15 ml) dodano w temperaturze pokojowej 1,8-diazabicydo[5,4,0]undek-7-en (622 μΙ, 4,2 mmoli) i 1-bromopinakolon (84 μΙ, 0,6 mmola). Otrzymaną mieszaninę mieszano w atmosferze azotu w temp. 115°C przez 30 minut. Następnie mieszaninę schłodzono do temperatury pokojowej i rozpuszczalniki usunięto w próżni. Pozostałość oczyszczono techniką RP-HPLC stosując gradient fazy ruchomej zawierający acetonitryl 1 i wodę, otrzymując związek 5 (29 mg, 17%), który charakteryzowano stosując 1H NMR i LC/MS (LRMS (M+H+) m/z: 414,1).
PL 212 494 B1
Do roztworu imidazolu 5 (29 mg, 0,07 mmola) w bezwodnym dimetyloformamidzie (5 ml) dodano w temperaturze pokojowej węglan potasu (39 mg, 0,28 mmola) i dimetylosiarczan (133 μΙ, 1,40 mmol). Otrzymaną mieszaninę mieszano w atmosferze azotu w temp. 50°C przez 24 godziny, po czym rozpuszczalniki usunięto w próżni. Pozostałość oczyszczono stosując chromatografię błyskawiczną (flash) (żel krzemionkowy, octan etylu/heksany), aby uzyskać związek 6 (15 mg, 43%)
1+ w postaci szklistego ciała stałego, który charakteryzowano stosując 1H NMR i LC/NIS (LRMS (M+H+) m/z: 428,3).
Roztwór związku 6 (15 mg, 0,04 mmola) w bezwodnym metanolu (3 ml) i wodzie (300 μΙ) mieszano z żywicą jonowymienną DOWEX 50WX8-400 (100 mg) w temperaturze pokojowej przez 16 godzin. Żywicę usunięto przez filtrację i płukano trietyloaminą (3 ml). Rozpuszczalniki usunięto w wysokiej próżni, aby uzyskać związek 7 (12 mg, 0,04 mmola), który jak stwierdzono jest dostatecznie czysty aby go stosować w kolejnych przekształceniach (LRMS (M+H+) m/z: 288,2).
Do roztworu aminy 7 (12 mg, 0,04 mmola) w dimetyloformamidzie (3 ml) dodano w temperaturze pokojowej diizopropyloetyloaminę (20 μΙ, 0,10 mmola). Otrzymany roztwór mieszano w temperaturze pokojowej przez 5 minut, po czym dodano związek pośredni 8 (16 mg, 0,04 mmola). Mieszaninę reakcyjną mieszano przez kolejne 30 minut. Rozpuszczalniki usunięto w próżni i osad oczyszczono chromatografią błyskawiczną (flash) (żel krzemionkowy, metanol/dichlorometan), aby uzyskać związek 9 (10 mg, 50%) w postaci szklistego ciała stałego, który charakteryzowano stosując 1H NMR i LC/MS (LRMS (M+H+) m/z: 484,2).
P r z y k ł a d 7
Schemat A:
Do roztworu związku 3-cyjano-4-hydroksybenzoesanu metylu (82 g, 463 mmoli; J. Med. Chem, 2002, 45, 5769) w dimetyloformamidzie (800 ml) dodano 2-jodopropan (93 ml, 926 mmoli) i węglan potasu (190 g, 1,4 mola). Otrzymaną mieszaninę ogrzewano w temp. 50°C przez 16 godzin, po czym mieszaninę pozostawiono do schłodzenia do temperatury pokojowej. Reakcję filtrowano i ciecz macierzystą rozcieńczono stosując 0,5 N wodorotlenek sodu (1 I). Otrzymaną mieszaninę ekstrahowano eterem (2x1 I) i substancję organiczną przemyto 1 N HCI (1 I) oraz solanką (700 ml), wysuszono (MgSO4) i zatężono otrzymując 100 g (~100%) 3-cyjano-4-[(1-metyloetylo)oksy]-benzoesanu metylu w postaci żółtego ciała stałego.
Kwas 3-cyjano-4-[(1-metyloetylo)oksy]benzoesowy:
Do schłodzonego (0°C) roztworu 3-cyjano-4-[(1-metyloetylo)oksy]-benzoesanu metylu (100 g, 463 mmole) w tetrahydrofuranie (500 ml) dodano 10% wodorotlenek potasu (500 ml). Otrzymany roztwór pozostawiono do ogrzania do temperatury pokojowej i utrzymywano przez 16 godzin, po tym czasie mieszaninę zatężono aby usunąć tetrahydrofuran. Osad rozcieńczono wodą (500 ml) i przemyto eterem (2 x 500 ml). Warstwę wodną następnie zakwaszono stosując 3 N HCI i odstawiono na 2 godziny. Ciało stałe zebrano stosując filtrację i przemyto kilka razy wodą, następnie rozpuszczono w chlorku metylenu (1 I). Najbardziej jednorodną mieszaninę filtrowano przez Celit i zatężono do
PL 212 494 B1 minimalnej objętości chlorku metylenu. Zebranie ciała stałego przez filtrację dało 82 g (87%) kwasu 3cyjano-4-[(1-metyloetylo)oksy]benzoesowego w postaci białego ciała stałego.
Schemat B:
Odczynniki i warunki: a) 4N HCI/dioksan, temperatura pokojowa; b) HBTU, i-Pr2Net, DMF, temperatura pokojowa; c) 1-etoksywinylo tri-n-butylocyna, PdCI2(PPh3)2, dioksan, 100°C; d) NBS, THF/H2O (3:1), temperatura pokojowa; e) 2-amino-3-pikolina, NaHCO3, i-PrOH, 80°C
Chlorowodorek (3S)-3-amino-4-(4-bromofenylo)-1-butanolu.
1,1-Dimetyloetylo-{(1S)-1-[(4-bromofenylo)metylo]-3-hydroksypropylo}karbaminian (4,4 g, 12,8 mmoli) rozpuszczono w 4N HCI/dioksame (20 ml). Po dwóch godzinach, mieszaninę reakcyjną zatężono w próżni otrzymując 3,69 g (94%) tytułowego związku jako białe ciało stałe. LC/MS (ES) m/e 244,0 (Μ + H)+.
N-{(1S)-1-[(4-bromofenylo)metylo]-3-hydroksypropylo}-3-cyjano-4-[(1-metyloetylo)oksy]benzamid.
Do zawiesiny chlorowodorku (3S)-3-amino-4-(4-bromofenylo)-1-butanolu (1,80 g, 6,42 mmoli) w suchym DMF (32 ml) dodano N,N-diizopropyloetyloaminę (2,49 g, 19,3 mmoli) i uzyskany przejrzysty roztwór mieszano przez 3 minuty. Dodano kwas 3-cyjano-4-[(1-metyloetylo)oksy]-benzoesowy (1,45 g, 7,06 mmoli) i HBTU (2,68 g, 7,06 mmoli) i reakcję mieszano w temperaturze pokojowej w atmosferze azotu. Po 1,5 godzinie mieszaninę reakcyjną gaszono wodą (50 ml) i ekstrahowano EtOAc (3 x 30 ml). Ekstrakty wysuszono (Na2SO4), filtrowano i zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość oczyszczono stosując chromatografię w żelu krzemionkowym (75% EtOAc/heksany) uzyskując 2,18 g (78%) tytułowego związku jako białe ciało stałe. LC/MS (ES) m/e 431,2 (M + H)+.
N-(1S)-1-{[4-(bromoacetylo)fenylo]metylo}-3-hydroksypropylo)-3-cyjano-4-[(1-metyloetylo)oksy]benzamid.
PL 212 494 B1
Do kolby, wysuszonej opalarką nad bąblującym argonem, wprowadzono N-{(1S)-1-[(4-bromofenylo)metylo]-3-hydroksypropylo}-3-cyjano-4-[(1-metyloetylo)oksy]-benzamid (1,0 g, 2,32 mole), dichlorobis(trifenylofosfino)-pallad (II) (81 mg, 0,116 mola), tributylo(1-etoksywinylo)cynę (1,68 g, 4,64 mmoli) i 1,4-dioksan (15 ml). Mieszaninę mieszano w temp. 100°C przez 2 godziny w atmosferze argonu. Po zakończeniu reakcji, co monitorowano stosując LCMS, reakcję zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem i pozostałość oczyszczono natychmiast na dezaktywowanym żelu krzemionkowym (65% EtOAc/heksany z 5% trietyloaminą) otrzymując 720 mg (1,70 mmoli) związku pośredniego eteru enolowego w postaci bezbarwnej piany, który natychmiast rozpuszczono w THF:H2O (3:1, 18 ml) i traktowano N-bromosukcynoimidem (318 mg, 1,79 mmoli). Po 15 minutach w temperaturze pokojowej, mieszaninę reakcyjną zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem i surowy pozostały związek rozcieńczono stosując EtOAc (30 ml), przemyto solanką (10 ml) i wodą (10 ml), i zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość oczyszczono chromatografią w żelu krzemionkowym (80% EtOAc/heksany) otrzymując 651 mg (59%) N-(1S)-1-{[4-(bromoacetylo)-fenylo)metylo}-3-hydroksypropylo)-3-cyjano-4-[(1-metyloetylo)oksy]benzamidu w postaci lepkiego ciała stałego. LC/MS (ES) m/e 473,2 (M + H)+.
3-cyjano-N-((1S)-3-hydroksy-1-{[4-(8-metyloimidazo[1,2-a]pirydyn-2-ylo)fenylo]metylo)propylo)-4-[(1-metyloetylo)oksy]benzamid.
Do roztworu N-((1S)-1-{[4-(bromoacetylo)fenylo]metylo}-3-hydroksypropylo)-3-cyjano-4-[(1-metyloetylo)oksy]benzamidu (300 mg, 0,634 mmola) w i-PrOH (6 ml) dodano 2-amino-3-pikolinę (Aldrich, 69 mg, 0,634 mmola), a następnie dodano NaHCO3 w postaci stałej (64 mg, 0,761 mmola). Otrzymaną zawiesinę ogrzewano do temp. 80°C. Po 7 godzinach, większą część i-PrOH usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem i pozostałość rozpuszczono w 3% MeOH/EtOAc (30 ml) i przemyto wodą (10 ml) oraz solanką (10 ml). Połączone warstwy wodne ekstrahowano 3% MeOH/EtOAc (30 ml) i połączone ekstrakty wysuszono (Na2SO4), filtrowano i zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość oczyszczono techniką HPLC z odwróconym układem faz (MeCN/H2O z 0,1% TFA) i pH w czystych frakcjach doprowadzono do wartości 8 nasyconym wodnym NaHCO3 i ekstrahowano 3% MeOH/EtOAc (3 x 30 ml). Ekstrakty wysuszono (Na2SO4), filtrowano i zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem otrzymując 215 mg (70%) tytułowego związku jako blado żółte ciało stałe. LC/MS (ES) m/e
453,2 (M + H)+.
Schemat C:
Me Me
H,N :^0H H,M ^-OH chiralna // $ 7? \
-7ΖΛ Ν > Ν X>
prep HPLC χ—/ \=/ enancjomer A enancjomer B
1-(2-amino-3-pirydynylo)etanol:
Me
Do suchej kolby (wysuszonej opalarką z odpowietrzaniem w atmosferze argonu) dodano przez kaniulę suchy THF (400 ml) i MeLi-LiBr (137 ml 1,5 M roztworu w Et2O, 204,9 mmoli). Roztwór ten schłodzono do temp. -78°C, gdy po kropli dodawano roztwór 2-aminopirydyno-3-karboksyaldehydu
PL 212 494 B1 (10,0 g, 82,0 mmoli) w THF (150 ml) przez wyrównujący ciśnienie lejek podający przez ~45 przy intensywnym mieszaniu (obserwowano wydzielanie się ciepła, utrwalił się kolor pomarańczowy). Po zakończeniu dodawania, roztwór pozostawiono mieszając przez 1 godzinę w temp. -78°C, po tym czasie analiza TLC (barwienie KMnO4 z ogrzewaniem) wykazała, że większość materiału wyjściowego uległo przekształceniu w produkt. Reakcję gaszono bardzo ostrożnie wodą (200 ml, początkowo po kropli), rozcieńczono stosując EtOAc (200 ml) i pozostawiono do ogrzania do temperatury pokojowej. Warstwy rozdzielono i warstwę wodną ekstrahowano 3% MeOH w EtOAc. Połączone ekstrakty wysuszono w obecności siarczanu sodu, filtrowano i zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość oczyszczono chromatografią w żelu krzemionkowym (Analogix; 0 do 5% MeOH w EtOAc) otrzymując 7,78 g (68%) żądanego racemicznego produktu w postaci żółtego oleju, który zestalono w wysokiej próżni przez kilka dni. Materiał ten rozdzielono na jego odpowiednie enancjomery (>98% ee) metodą SFC z kolumną chiralcel OD-H (20x250 mm) (10% EtOH/0,1% izopropyloamina w heptanie/0,1% izopropyloamina).
Schemat D:
BocHN'XX~X/0H
BocNH
1.4N HCI. dioksan
2. OIEA, DMF, temp, pokojowa
PdCI,P<Ph,)4 dioksan 100 C
BocNH^z^C+i
NBS
THF/H BocNH\zX\/OH
NsHCOj.lPA 100 'C
1,1-Dimetyloetylo[(1S)-1-({4-[1-(etyloksy)etenylo]fenylo)metylo)-3-hydroksypropylo]karbaminian:
Do roztworu związku 1,1-dimetyloetylo{(1S)-1-[(4-bromofenylo)metylo)-3-hydroksypropylokarbaminianu (20 g, 58 mmoli) w dioksanie (500 ml) dodano tributylo[1-(etyloksy)etenylo]wodorek cyny (39 ml, 116 mmoli) i PdCI2(PPh3)2. Otrzymany roztwór ogrzewano w temp. 100°C przez 5 godzin. Mieszaninę reakcyjną następnie zatężono i osad oczyszczono chromatografią błyskawiczną (flash) (47,5% EtOAc, 47,5% heksany, 5% trietyloamina) otrzymując 15 g (77%) 1,1-dimetyloetylo[(1S)-1-({4-[1-(etyloksy)etenylo]fenylo)metylo)-3-hydroksypropylo]karbaminianu w postaci brązowego ciała stałego.
1,1-Dimetyloetylo((1S)-1-[4-(bromoacetylo)fenylo]metylo-3-hydroksypropylo)karbaminian:
PL 212 494 B1
Do schłodzonego (0°C) roztworu 1,1-dimetyloetylo [(1S)-1-({4-[1-(etyloksy)etenylo]fenylo}metylo)-3-hydroksypropylo]karbaminianu (15 g, 44 mmoli) w tetrahydrofuranie (450 ml) i woda (150 ml) dodano N-bromosukcynoamid. Otrzymany roztwór pozostawiono do ogrzania do temperatury pokojowej i utrzymywano przez 90 minut. Reakcję następnie zatężono i rozcieńczono stosując octan etylu (1 I). Otrzymany roztwór przemyto wodą (1 I) i solanką (500 ml), wysuszono (MgSO4) i zatężono, aby otrzymać 19,5 g (~100%) 1,1-dimetyloetylo ((1S)-1-{[4-(bromoacetylo)fenylo]metylo}-3-hydroksypropylo)karbaminianu jako lekko żółte ciało stałe. ESMS [M+H]+: 386,2.
1,1-Dimetyloetylo[(1S)-3-hydroksy-1-({4-[8-(1-hydroksyetylo)imidazo[1,2-a]pirydyn-2-ylo]fenylo}metylo)propylo]karbaminian
Mieszaninę 1,1-dimetyloetylo((1S)-1-{[4-(bromoacetylo)fenylo]metylo}-3-hydroksypropylo)karbaminianu (1,00 g, 2,59 mmoli), 1-(2-amino-3-pirydynylo)etanolu (0,358 g, 2,59 mmoli) i wodorowęglan sodu w postaci stałej (0,272 g, 3,24 mmoli) w izopropanolu (25 ml) ogrzewano w temperaturze orosienia przez 3,5 godziny i zatężono w próżni. Pozostałość rozpuszczono w octanie etylu, przemyto wodą i solanką, wysuszono (Na2SO4) i zatężono. Otrzymane blado żółte ciało stałe stosowano w następnej reakcji bez dalszego oczyszczania. MS(ES+) m/e 426 [M+H]+.
3-chloro-N-[(1S)-hydroksy-1-({4-[8-(1-hydroksyetylo)imidazo[1,2-a]pirydyn-2-ylo]fenylo}metylo)propylo]-4-[(1-metyloetylo)oksy]benzami
Mieszaninę 1,1-dimetyloetylo [(1S)-3-hydroksy-1-((4-[8-(1-hydroksyetylo)imidazo[1,2-a]pirydyn-2-ylo]fenylo}metylo)propylo]karbaminianu (1,08 g, 2,54 mmoli) i 4M HCI w 1,4-dioksanie (8,0 ml, 32 mmoli) mieszano w temperaturze pokojowej przez 30 minut. Reakcję zatężono do suchości, ponownie rozpuszczono w DMF (25 ml), a następnie do tego roztworu dodano N,N-diizopropyloetyloaminę (1,64 g, 12,7 mmoli) i 3-chloro-4-[(1-metyloetylo)oksy]benzoesan pentafluorofenylu (0,963 g, 2,54 mmoli). Mieszaninę mieszano przez 3,0 godziny w temperaturze pokojowej, rozcieńczono wodą i ekstrahowano octanem etylu. Ekstrakty przemyto wodą i nasyconym chlorkiem sodu, wysuszono (Na2SO4) i zatężono w próżni. Pozostałość oczyszczono chromatografią błyskawiczną (flash) na żelu krzemionkowym (2% MeOH:EtOAc) otrzymując związek tytułowy (0,7 g, 53%) jako blado żółty proszek. MS(ES+) m/e 522 [M+H]+.
PL 212 494 B1
Schemat E:
1,1-DimetyIoetyIo [(1S)-2-(4-bromofenylo)-1-(hydroksymetylo)etylo]karbaminian:
Do roztworu związku 4-bromo-N-3{[(1,1-dimetyloetylo)oksy]karbonylo}-1-fenyloalaniny (72,6 mmoli), w bezwodnym eterze dietylowym (550 ml) w temp. 0°C dodano powoli wodorek Iitowo aluminiowy, 95% (108,9 mmoli). Otrzymany roztwór mieszano przez kolejne 2 godziny w temp. 0°C. Reakcję następnie ostrożnie gaszono nasyconym wodnym roztworem wodorowęglanem sodu (73 ml) i mieszano w temperaturze pokojowej przez pół godziny. Z roztworu wytrącono sole Iitowo aluminiowe i usunięto przez filtrację. Filtrat zatężono i utrzymywano próżnię przez 24 godzin aby uzyskać produkt tytułowy jako białe ciało stałe (97%). ESMS [M+H]+: 331,2.
1,1-DimetyIoetyIo {(1S)-2-(4-bromofenylo)-1-[(1,3-diokso-1,3-dihydro-2H-izoindol-2-ylo)metylo]etylo}karbaminian:
PL 212 494 B1
Do roztworu związku 1,1-dimetyloetylo [(1S)-2-(4-bromofenylo)-1-(hydroksymetylo)etylo]karbaminianu (70,6 mmoli), trifenylofosfiny (84,7 mmoli) i ftalimidu (84,7 mmoli) w bezwodnym tetrahydrofuranie (550 ml) w temp. 0°C dodano po kropli przez 10 minut azodikarboksylan di izopropylu (84,7 mmoli). Reakcję kontynuowano pozostawiając z mieszaniem do ogrzania do temperatury pokojowej przez 5 godzin. Reakcję następnie zatężono w próżni i produkt wytrącono z roztworu stosując octan (500 ml). Wytrącony osad filtrowano, przemyto octanem etylu (3 x 100 ml) i wysuszono aby uzyskać produkt tytułowy jako białe ciało stałe (57%). ESMS [M+H]+: 460,4.
1,1-DimetyIoetyIo {(1S)-2-[4-(bromoacetylo)fenylo]-1-[(1,3-diokso-1,3-dihydro-2H-izoindol-2-ylo)metylo]etylo}karbaminian:
Roztwór 1,1-dimetyloetylo {(1S)-2-(4-bromofenylo)-1-[(1,3-diokso-1,3-dihydro-2H-izoindol-2-ylo)metylo]etylo}karbaminianu (21,7 mmoli), 1-etoksy-winylotri-n-butylino (43,5 mmoli) i trans-dichlorobis(trifenylofosfino)pallad (II) (5% molowych) mieszano w bezwodnym dioksanie (300 ml) w temp. 100°C przez 3 godziny. Reakcję następnie zatężono w próżni i ponownie rozpuszczono w roztworze tetrahydrofuranu i wodzie (3:1, 400 ml) i traktowano N-bromosukcynoimidem (108,8 mmoli), po czym mieszano w temperaturze pokojowej przez pół godziny. Roztwór reakcyjny następnie zatężono do suchości i ponownie rozpuszczono w octanie etylu (150 ml) i w wyniku dodania heksanów utworzono osad (350 ml). Wytrącony osad filtrowano i wysuszono aby uzyskać produkt tytułowy jako żółte ciało stałe (71%). ESMS [M+H]+: 502,4.
1,1-Dimetyloetylo [(1S)-2-(1,3-diokso-1,3-dihydro-2H-izoindol-2-ylo)-1-({4-[8-(1-hydroksyetylo)imidazo[1,2-a]pirydyn-2-ylo]fenylo}metylo)etylo]karbaminian:
Mieszaninę 1,1-dimetyloetylo{(1S)-2-{4-(bromoacetylo)fenylo]-1-[(1,3-diokso-1,3-dihydro-2H-izoindol-2-ylo)metylo]etylo)karbaminianu (1,90 g, 3,79 mmoli), 1-(2-amino-3-pirydynylo)etanolu (0,523 g, 3,79 mmoli) i wodorowęglanu sodu w postaci stałej (0,398 g, 4,72 mmoli) w izopropanolu (24 ml) ogrzewano pod chłodnicą zwrotną przez 3,0 godziny i zatężono w próżni. Pozostałość rozpuszczono w octanie etylu, przemyto wodą i nasyconym roztworem chlorku sodu, wysuszono (Na2SO4) i zatężono otrzymując związek tytułowy (1,79 g, 87%) w postaci lekko różowego ciała stałego. MS(ES+) m/e 541[M+H]+.
3-chloro-N-[(1S)-2-(1,3-diokso-1,3-dihydro-2H-izoindol-2-ylo]-1-({4-[8-(1-hydroksyetylo)imidazo[1,2-a]pirydyn-2-ylo]fenylo}metylo)etylo]-4-[(1-metyloetylo)oksy]benzamid:
PL 212 494 B1
Mieszaninę 1,1-dimetyloetylo [(1S)-2-(1,3-diokso-1,3-dihydro-2H-izoindol-2-ylo)-1-({4-[8-(1-hydroksyetylo)imidazo[1,2-a]pirydyn-2-ylo]fenylo}metylo)etylo]karbaminianu (1,79 g, 3,31 mmoli) i 4 M HCI w 1,4-dioksanie (20 ml, 80 mmoli) mieszano w temperaturze pokojowej przez 45 minut. Reakcję zatężono do suchości, ponownie rozpuszczono w DMF (30 ml) a następnie do tego roztworu dodano N,N-diizopropyloetyloaminę (2,14 g, 16,55 mmoli) i pentafluorofenylo 3-chloro-4-[(1-metyloetylo)oksy]benzoesan (1,36 g, 3,31 mmoli). Mieszaninę mieszano przez noc w temperaturze pokojowej, rozcieńczono wodą i ekstrahowano octanem etylu. Ekstrakty przemyto wodą, wysuszono (Na2SO4) i zatężono w próżni otrzymując związek tytułowy (2,10 g, 100%) w postaci ciemnego ciała stałego. MS(ES+) m/e 637 [M+H]+.
N-[(1S)-2-amino-1-({4-[8-(1-hydroksyetylo)imidazo[1,2-a]pirydyn-2-ylo]fenylo)metylo)etylo]-3-chloro-4-[(1-metyloetylo)oksy]benzamid:
Mieszaninę 3-chloro-N-[(1S)-2-(1,3-diokso-1,3-dihydro-2H-izoindol-2-ylo)-1-({4-[8-(1-hydroksyetylo)imidazo[1,2-a]pirydyn-2-ylo]fenylo}metylo)etylo]-4-[(1-metyloetylo)oksy]benzamid (2,10 g, 3,30 mmoli) i monowodzian hydrazyny (0,83 g, 16,5 mmoli) w etanolu (30 ml) ogrzewano w temp. 57°C przez noc. Reakcję schłodzono, rozcieńczono stosując etanol, filtrowano i zatężono otrzymując związek tytułowy (1,67 g, 100%) jako blado żółty proszek. MS(ES+) m/e 507 [M+H]+.
3-chloro-N-[(1S)-2-[(N,N-dimetyloglicylo)amino]-1-({4-[8-(1-hydroksyetylo)imidazo[1,2-a]-pirydyn-2-ylo]fenylo}metylo)etylo]-4-[(1-metyloetylo)oksy]benzamid;
Mieszaninę N-[(1,S)-2-amino-1-({4-[8-(1-hydroksyetylo)imidazo[1,2-a]pirydyn-2-ylo]fenylo}metylo)etylo]-3-chloro-4-[(1-metyloetylo)oksy]benzamidu (0,912 g, 1, 1,80 mmoli), EDCI (0,69 g, 3,6 mmoli), N,N-diizopropyloetyloaminy (0,466 g, 3,6 mmoli) i N,N-dimetyloglicyny (0,372 g, 3,6 mmoli) w chlorku metylenu (17 ml) mieszano przez noc w temperaturze pokojowej. Reakcję rozcieńczono wodą, przemyto solanką, wysuszono (Na2SO4) i zatężono. Pozostałość oczyszczono chromatografią błyskawiczną (flash) w żelu krzemionkowym (8%-10% MeOH: CH2CI2) otrzymując związek tytułowy (0,515 g, 48%) jako blado żółte ciało stałe. MS (ES+) m/e 592 [M+H]+.
1,1-Dimetyloetylo {(1S)-2-[4-(8-bromoimidazo[1,2-a]pirydyn-2-ylo)fenylo]-1-[(1,3-diokso-1,3-dihydro-2H-izoindol-2-ylo)metylo]etylokarbaminian:
PL 212 494 B1
Roztwór 1,1-dimetyloetylo {(1S)-2-[4-(bromoacetylo)fenylo]-1-[(1,3-diokso-1,3-dihydro-2H-izoindol-2-ylo)metylo]etylo)karbaminianu (6,9 mmoli), 3-bromo-2-pirydynoaminy (8,4 mmoli) i wodorowęglanu sodu (10,4 mmoli) w izopropanolu (70 ml) mieszano w temp. 80°C przez 18 godzin. Reakcję następnie schłodzono do temperatury pokojowej i utworzono osad, który przefiltrowano, przemyto zimnymi heksanami (3 x 100 ml) i wysuszono, aby uzyskać związek tytułowy w postaci jasnoszarego ciała stałego (72%). ESMS [M+H]+: 576,2.
1,1-Dimetyloetylo ((1S)-2-(1,3-diokso-1,3-dihydro-2H-izoindol-2-ylo)-1-{[4-(8-metyloimidazo[1,2-a]pirydyn-2-ylo)fenylo]metylo}etylo)karbaminian:
Zgodnie z procedurą opisaną powyżej dla 3-metylo-2-pirydynaminy, zamiast 3-bromo-2-pirydynaminy, uzyskano produkt tytułowy w postaci lekko różowego ciała stałego. ESMS[M+H]+: 511,0.
N-{(1S)-2-[4-(8-bromoimidazo[1,2-a]pirydyn-2-ylo)fenylo]-1-[(1,3-diokso-1,3-dihydro-2H-izoindol-2-ylo)metylo]etylo}-3-chloro-4-[(1-metyloetylo)oksy]benzamid:
Roztwór 1,1-dimetyloetylo{(1S)-2-[4-(8-bromoimidazo[1,2-a]pirydyn-2-ylo)fenylo]-1-[(1,3-diokso-1,3-dihydro-2H-izoindol-2-ylo)metylo]etylo}karbaminianu (3,5 mmoli) i chlorowodoru w 1,4-dioksanie (20 ml, 4,0 M) mieszano przez 1 godzinę w temperaturze pokojowej. Reakcję zatężono do suchości i ponownie rozpuszczono w N,N-dimetyloformamidzie (35 ml). Do roztworu dodano diizopropyloetyloaminę (10,5 mmoli) i pentafluorofenylo 3-chloro-4-[(1-metyloetylo)oksy]benzoesan (3,8 mmoli), który mieszano w temperaturze pokojowej przez pół godziny. Reakcję rozpuszczono w octanie etylu (80 ml) i przemyto wodą (3 x 50 ml) i solanką (1 x 50 ml). Do rozdzielonej warstwy organicznej dodano heksany (150 ml) po czym utworzył się osad, który przefiltrowano i wysuszono aby uzyskać związek tytułowy jako białawe ciało stałe (65%). ESMS[M+H]+: 672,2.
3-chloro-N-((1S)-2-(1,3-diokso-1,3-dihydro-2H-izoindol-2-ylo)-1-{[4-(8-metyloimidazo[1,2-a]-pirydyn-2-ylo)fenylo]metylo}etylo)-4-[(1-metyloetylo)oksy]benzamid:
PL 212 494 B1
Zgodnie z procedurą opisaną powyżej dla 1,1-dimetyloetylo ((1S)-2-(1,3-diokso-1,3-dihydro-2H-izoindol-2-ylo)-1-{[4-(8-metyloimidazo[1,2-a]pirydyn-2-ylo)fenylo]metylo]etylo)karbaminianu uzyskano produkt tytułowy jako białawe ciało stałe. ESMS [M+H]+: 608,2.
N-((1S)-2-amino-1-{[4-(8-bromoimidazo[1,2-a]pirydyn-2-ylo)fenylo]metylo}etylo)-3-chloro-4-[(1-metyloetylo)oksy]benzamid:
Do roztworu N-{(1S)-2-[4-(8-bromoimidazo[1,2-a]pirydyn-2-ylo)fenylo]-1-[(1,3-diokso-1,3-dihydro-2H-izoindol-2-ylo)metylo]etylo}-3-chloro-4-[(1-metyloetylo)oksy]benzamidu (1,5 mmoli) w etanolu (10 ml) dodano monowodzian hydrazyny (7,6 mmoli). Reakcję mieszano przez 18 godzin w temp. 50°C po czym utworzył się biały osad, który przefiltrowano. Filtrat zatężono w próżni. Otrzymane jasno żółte ciało stałe stosowano bezpośrednio w następnej reakcji bez dalszego oczyszczania. ESMS[M+H]+: 533,2.
N-((1S)-2-amino-1-{[4-(8-metyloimidazo[1,2-a]pirydyn-2-ylo)fenylo]metylo)etylo)-3-chloro-4-[(1-metyloetylo)oksy]benzamid:
Zgodnie z procedurą opisaną powyżej dla 3-chloro-N-((1S)-2-(1,3-diokso-1,3-dihydro-2H-izoindol-2-ylo)-1-{[4-(8-metyloimidazo[1,2-a]pirydyn-2-ylo)fenylo]metylo}etylo)-4-[(1-metyloetylo)oksy]-benzamidu uzyskano produkt tytułowy jako białawe ciało stałe. ESMS [M+H]+; 478,2.
N-((1S)-2-(D-alanyloamino)-1-{[4-(8-bromoimidazo[1,2-a]pirydyn-2-ylo)fenylo]metylo}etylo)-3-chloro-4-[(1-metyloetylo)oksy]benzamid;
PL 212 494 B1
Roztwór N-((1S)-2-amino-1-{[4-(8-bromoimidazo[1,2-a]pirydyn-2-ylo)fenylo]metylo}etylo)-3-chloro-4-[(1-metyloetylo)oksy]benzamidu (0,28 mmola), N-{[(1,1-dimetyloetylo)oksy]karbonylo}-D-alaniny (0,56 mmola), EDCI (0,56 mmola) i TEA (1,12 mmol) mieszano w chlorku metylenu (2 ml) w temperaturze pokojowej przez 18 godzin. Reakcję następnie traktowano 4 M HCI w 1,4-dioksanie (2 ml), mieszano w temperaturze pokojowej przez 1 godzinę i zatężono w próżni; ponownie rozpuszczono w octanie etylu (25 ml) i przemyto nasyconym wodnym roztworem wodorowęglanu sodu (1 x 10 ml). Warstwę organiczną zatężono w próżni. W wyniku oczyszczania osadu techniką HPLC Gilsona z odwróconym układem faz uzyskano produkt tytułowy jako białe ciało stałe (25%). ESMS [M+H]+: 613,2.
3-chloro-N-((1S)-2-[(2-metyloalanylo)amino]-1-{[4-(8-metyloimidazo[1,2-a]pirydyn-2-ylo)fenylo]metylo}etylo)-4-[(1-metyloetylo)oksy]benzamid:
Zgodnie z procedurą opisaną powyżej dla N-((1,5-2-amino-1-{[4-(8-metyloimidazo[1,2-a]pirydyn-2-ylo)fenylo]metylo}etylo)-3-chloro-4-[(1-metyloetylo)oksy]benzamidu i N-{[(1,1-dimetyloetylo)oksy]karbonylo)-2-metyloalaniny uzyskano produkt tytułowy jako białe ciało stałe. ESMS [M+H]+: 563,2.
3-chloro-N-((1S)-2-[(N,N-dimetyloglicylo)amino]-1-{[4-(8-metyloimidazo-[1,2-a]pirydyn-2-ylo)fenylo]metylo}etylo)-4-[(1-metyloetylo)oksy]benzamid:
Zgodnie z procedurą opisaną powyżej dla N-((1S)-2-amino-1-{[4-(8-metyloimidazo[1,2-a]pirydyn-2-ylo)fenylo]metylo}etylo)-3-chloro-4-[(1-metyloetylo)oksy]benzamidu i Ν,Ν-dimetyloglicyny uzyskano produkt tytułowy jako białe ciało stałe. ESMS[M+H]+: 563,2.
Schemat F:
PL 212 494 B1
2-bromo-1-(4-jodofenylo)etanon:
ο
Roztwór 1-(4-jodofenylo)etanonu (55,9 mmoli) w dioksanie (160 ml) schłodzono do temp. 10°C. Do mieszaniny reakcyjnej dodano po kropli bromu (1,1 równoważnika, 61,6 mmoli). Po 10 min, łaźnię chłodzącą usunięto i mieszaninę reakcyjną mieszano w temperaturze pokojowej. Po 1,5 godzinie, mieszaninę reakcyjną zatężono w próżni, przelano do wody (100 ml) i ekstrahowano (3 x 100 ml) octanem etylu. Połączone warstwy organiczne wysuszono w obecności siarczanu sodu i zatężono w próżni do brązowego ciała stałego (18,2 g) które stosowano bezpośrednio w następnym etapie.
2-(4-jodofenylo)-8-metyloimidazo[1,2-a]pirydyna:
Mieszaninę surowego 2-bromo-1-(4-jodofenylo)etanonu (18,2 g), 2-amino-3-pikoliny (1,1 równoważnika, 61,6 mmoli) i wodorowęglanu sodu (1,3 równoważnika, 72,8 mmoli) w izopropanolu (160 ml) ogrzewano w temp. 80°C przez 16 godzin. Po zatężeniu mieszaninę reakcyjną w próżni, dodano wodę (100 ml) i otrzymaną ciemną zawiesinę filtrowano, przemywając wodą (2 x 50 ml). Brązowe ciało stałe ponownie krystalizowano z gorącego izopropanolu i ponownie wysuszono w próżni aby uzyskać produkt tytułowy w postaci brązowego ciała stałego (13,2 g, 71%). ESMS [M+H]+: 335,0.
Schemat G:
4-(4-bromofenylo)-N,1-dimetylo-N-(metylooksy)-1H-imidazolo-2-karboksamid:
Do roztworu związku 4-(4-bromofenylo)-1-metylo-1H-imidazolo-3-karboksylanu etylu (1,66 g, 5,377 mmoli) w MeOH (38 ml) dodano 1N roztwór NaOH (19 ml). Rozwór reakcyjny, który zmętniał na biało, mieszano w temperaturze pokojowej przez 30 minut. Mieszaninę reakcyjną zatężono w próżni i pompowano w wysokiej próżni przez noc otrzymując sól sodową kwasu 4-(4-bromofenylo)-1-metylo-1H-imidazolo-2-karboksylowego jako białe ciało stałe. Sól sodowa kwasu 4-(4-bromofenylo)-1-metylo-1H-imidazolo-2-karboksylowego rozpuszczono w bezwodnym CH2Cl2 (40 ml) w atmosferze azotu w temp. -15°C (łaźnia lód/metanol) i dodano N-metylomorfolinę (1,1 równoważnika, 5,91 mmoli), a następnie izobutylochloromrówczan (1,1 równoważnika, 5,91 mmoli). Mieszaninę reakcyjną mieszano w temp. -15°C przez 15 minut, a następnie dodano Ν,Ο-dimetylochlorowodorek hydroksylaminy (1,0 równoważnik, 5,37 mmoli). Reakcję pozostawiono do ogrzania do temperatury pokojowej i mieszano przez 17 godzin. Reakcję gaszono stosując H2O (10 ml). Produkt ekstrahowano stosując EtOAc (3 x 30 ml) i połączone warstwy organiczne przemyto solanką (20 ml), wysuszono w obecności MgSO4 i zatężono w próżni. Oczyszczanie chromatografią w żelu krzemionkowym (Analogix IF280, 20-100% EtOAc/heksany) prowadziło do uzyskania związku tytułowego w postaci ciemnego ciała stałego (32%). ESMS [M+H]+: 324,2.
PL 212 494 B1
Schemat Η:
1,1-dimetyloetylo (4R)-4-({[(1,1-dimetyloetylo)oksy]karbonylo}amino)-5-hydroksypentanonian:
Trietyloaminę (11,49 ml, 82,4 mmoli) i chloromrówczan etylu (8,27 ml, 86,5 mmoli) dodano kolejno strzykawką do estru 5-tert-butylowego kwasu N-t-BOC-D-glutaminowego (25 g, 82,4 mmoli) w THF (588 ml) w temperaturze <0°C (łaźnia lód-sól). Po mieszaniu w łaźni lodowej przez 40 min, części stałe filtrowano i przemyto THF (150 ml). Filtrat przenoszono do 250 ml lejka podającego i dodano do roztworu borowodorku sodu (8,42 g, 222,5 mmoli) w H2O (114 ml) w temp. 0°C przez 1 godzinę. Mieszaninę reakcyjną utrzymywano w temp. 0°C przez 1,5 godziny, a następnie mieszano przez 16 godzin (0°C do temperatury pokojowej). Po objętościowym usunięciu rozpuszczalników przez odparowanie rotacyjne, zatężoną mieszaninę gaszono stosując wodę schłodzoną lodem (50 ml) i 1 N HCI (50 ml). Po ekstrakcji EtOAc (4 x 100 ml), ekstrakty przemyto 100 ml; 0,5 M kwasu cytrynowego, nasyconego NaHCO3, H2O i solanki, i zatężono w próżni otrzymując związek tytułowy, który stosowano bezpośrednio w następnym etapie. ESMS[M+H]+ = 290,4, [2M+H]+ = 579,4 (otrzymywanie według literatury: J. Med. Chem, 1999, 42(1), 95-108 dla innego izomeru).
1,1-Dimetyloetylo (4R)-4-({[(1,1-dimetyloetylo)oksy]karbonylo}amino)-5-jodopentanonian:
Do roztworu surowego 1,1-dimetyloetylo (4R)-4-({[(1,1-dimetyloetylo)oksy]karbonylo}amino)-5-hydroksypentanonianu (23,8 g, 82,4 mmoli), trifenylofosfiny (32,42 g, 123,6 mmoli) i imidazolu (8,41 g, 123,6 mmoli) w 515 ml bezwodnego CH2CI2 w atmosferze N2 w temp. 0°C dodawano porcjami jod przez 15 minut. Łaźnię lodową usunięto i reakcję pozostawiono do ogrzania do temperatury pokojowej
PL 212 494 B1 i mieszano przez 30 minut. Reakcję gaszono stosując 200 ml H2O. Warstwę wodną ekstrahowano eterem dietylowym (2 x 150 ml). Połączone warstwy organiczne przemyto nasyconym wodnym roztworem Na2SO3 (2 x 25 ml) i solanką (25 ml), wysuszono w obecności MgSO4 i zatężono w próżni. W wyniku oczyszczania osadu chromatografią w żelu krzemionkowym (Analogix IF280, 5%-50% EtOAc/Hex) uzyskano związek tytułowy jako białe ciało stałe (25,34 g, 77%). ESMS[M+H]+= 400,4.
1,1-dimetyloetylo (4R)-4-({[(1,1-dimetyloetylo)oksy]karbonylo}amino)-5-[4-(8-metyloimidazo[1,2-a]pirydyn-2-ylo)fenylo]pentanonian:
Ν
Kolbę zawierającą pył cynku (6,0 równoważniki, nr sita 325, Strem) ogrzewano opalarką, jednocześnie usuwając i wypełniając azotem (3 razy). W atmosferze azotu, dodano strzykawką odgazowany DMF (14 ml), a następnie 1,2-dibromoetan (0,35 równoważnika). Szarą mieszaninę reakcyjną mieszano w łaźni olejowej w temp. 100°C przez 15 minut, a następnie schłodzono do temperatury pokojowej. Do mieszaniny dodano strzykawką chlorotrimetylosilan (0,25 równoważnika) i roztwór reakcyjny mieszano w temperaturze pokojowej przez 30 minut. Roztwór 1,1-dimetyloetylo (4R)-4-({[(1,1-dimetyloetylo)oksy]karbonylo)amino)-5-jodopentanonianu (2,0 g, 1,2 równoważnika) w odgazowanym DMF (14 ml) dodano do mieszaniny reakcyjnej przez kaniulę. Kolbę zawierającą roztwór płukano odgazowanym DMF (4 ml), który wprowadzono przez kaniulę do mieszaniny reakcyjnej. Reakcję mieszano w temperaturze pokojowej przez 1 godzinę. Następnie dodano od góry, wszystko za jednym razem, tris(dibenzylidenoacetono)dipallad (0) (2,5% molowych), tri-o-tolilofosfinę (10% molowych) i 2(4-jodofenylo)-8-metyloimidazo[1,2-a]pirydynę (1,4 g, 1,0 równoważnika). Mieszaninę reakcyjną mieszano w temperaturze pokojowej przez 17 godzin. Reakcję rozcieńczono stosując EtOAc (40 ml) i filtrowano przez Celit. Filtrat przemyto H2O (20 ml) i solanką (20 ml) i warstwę organiczną wysuszono w obecności MgSO4 i zatężono w próżni. W wyniku oczyszczania chromatografią w żelu krzemionkowym (Analogix IF280, 5-90% EtOAc/-heksany) uzyskano związek tytułowy jako białe ciało stałe (90%). ESMS [M+H]+ =480,4.
1,1-dimetyloetylo (4R)-4-({[(1,1-dimetyloetylo)oksy]karbonylo)}amino)-5-[4-(1-metylo-2-{[metylo(metylooksy)amino]karbonylo}-1H-imidazol-4-ylo)fenylo]pentanonian:
Zgodnie z procedurą opisaną powyżej stosując 4-(4-bromofenylo)-N,1-dimetylo-N-(metylooksy)-1H-imidazolo-2-karboksamid uzyskano związek tytułowy jako ciało stałe (82%). ESMS[M+H]+ =517,2.
Kwas (4R)-4-[({3-chloro-4-[(1-metyloetylo)oksy]fenylo}karbonylo)amino]-5-[4-(8-metyloimidazo[1,2-a]-pirydyn-2-ylo)fenylo]pentanowy:
PL 212 494 B1
Do roztworu związku 1,1-dimetyloetylo (4R)-4-({[(1,1-dimetyloetylo)oksy]karbonylo}amino)-5-[4-(8-metyloimidazo[1,2-a]pirydyn-2-ylo)fenylo]pentanonianu (1,35 g, 2,82 mmoli) w CH2CI2 (14 ml) dodano kwas trifluorooctowy (10 ml), a następnie trietylosilan (2,5 równoważnika, 7,04 mmoli). Reakcję mieszano przez 45 minut w temperaturze pokojowej, a następnie zatężono w próżni. Do osadu dodano DMF (35 ml) w atmosferze azotu, a następnie dodano diizopropyloaminę (14,7 ml, 84,51 mmoli). Reakcję mieszano przez 5 minut i dodano 3-chloro-4-[(1-metyloetylo)oksy]benzoesan pentafluorofenylu (1,1 równoważnika, 3,10 mmoli). Reakcję mieszano przez 45 minut, a następnie zatężono w próżni. Do osadu dodano octan etylu (50 ml) i przemyto H2O (30 ml). Warstwę wodną ekstrahowano EtOAc (20 ml) i połączone warstwy organiczne wysuszono w obecności MgSO4 i zatężono w próżni. W wyniku oczyszczania chromatografią w żelu krzemionkowym (Analogix IF280, 25-100% EtOAc/heksany) uzyskano związek tytułowy jako białe pieniste ciało stałe (61%). ESMS[M+H]+ = 520,2.
Kwas (4R)-4-[({3-chloro-4-[(1-metyloetylo)oksy]fenylo}karbonylo)amino]-5-[4-(1-metylo-2-{[metylo(metylooksy)amino]karbonylo}-1H-imidazol-4-ylo)fenylo]pentanowy:
Zgodnie z procedurą opisaną powyżej dla 1,1-dimetyloetylo (4R)-4-({[(1,1-dimetyloetylo)oksy]karbonylo}amino)-5-[4-(1-metylo-2-{[metylo(metylooksy)amino]karbonylo}-1H-imidazol-4-ylo)fenylo]pentanonianu i stosując dalsze oczyszczanie, uzyskano związek tytułowy jako ciało stałe. ESMS [M+H]+= = 557,2.
Kwas (4R)-5-[4-(2-acetylo-1-metylo-1H-imidazol-4-ylo)fenylo]-4-[({3-chloro-4-[(1-metyloetylo)oksy]fenylo)karbonylo)amino]pentanowy:
Do roztworu surowego kwasu (4R)-4-[({3-chloro-4-[(1-metyloetylo)oksy]fenylo}karbonylo)amino]-5-[4-(1-metylo-2-{[metylo(metylooksy)amino]karbonylo)-1H-imidazol-4-ylo)fenylo]pentanowego (3,18 mmoli) w bezwodnym THF (16 ml) w atmosferze azotu w temp. 0°C dodawano po kropli strzykawką bromek metylomagnezu (10,6 ml, 10 równoważników, 3,0 M w eterze). Reakcję mieszano przez 30 minut w temp. 0°C, a następnie ostrożnie gaszono nasyconym wodnym roztworem NH4CI (10 ml), a następnie 1 N roztworem HCI (60 ml), tak aby pH warstwy wodnej wynosiło ~5,5. Produkt ekstrahowano EtOAc (4 x 40 ml) i połączone warstwy organiczne wysuszono w obecności MgSO4 i zatężono w próżni otrzymując związek tytułowy, który stosowano bezpośrednio w następnej reakcji. ESMS [M+H]+ =512,4.
PL 212 494 B1
N-((1R)-4-amino-1-{[4-(8-metyloimidazo[1,2-a]pirydyn-2-ylo)fenylo]metylo}-4-oksobutylo)-3-difloro-4-[(1-metyloetylo)oksy]benzamid:
Do roztworu kwasu (4R)-4-[({3-chloro-4-[(1-metyloetylo)oksy]fenylo}karbonylo)amino]-5-[4-(8-metyloimidazo[1,2-a]pirydyn-2-ylo)fenylo]pentanowego (900 mg, 1,73 mmola) w bezwodnym THF (12,4 ml) w temp. 0°C w atmosferze azotu dodano trietyloaminę (242 μΙ, 1,73 mmola) a następnie chloromrówczan etylu (174 μΙ, 1,82 mmoli). Reakcję mieszano przez 40 minut w temp. 0°C, a następnie części stałe filtrowano i przemyto 5 ml THF. Do kolby zawierającej NH4OH (5 ml) w temperaturze pokojowej dodano filtrat i mieszaninę reakcyjną mieszano przez 1 godzinę. Produkt ekstrahowano z mieszaniny reakcyjnej EtOAc (50 ml). Warstwę wodną ekstrahowano EtOAc (20 ml), a następnie zakwaszono stosując roztwór 1 N HCI (30 ml) i ponownie ekstrahowano EtOAc (10 ml). Połączone warstwy organiczne wysuszono w obecności MgSO4 i zatężono w próżni otrzymując białe ciało stałe. W wyniku oczyszczania przez ponowną krystalizację z gorącego izopropanolu uzyskano związek tytułowy jako białe ciało stałe (90%). ESMS[M+H]+ = 519,4.
N-((1R)-1-{[4-(2-acetylo-1-metylo-1H-imidazol-4-ylo)fenylo]metylo}-4-amino-4-oksobutylo)-3-chloro-4-[(1-metyloetylo)oksy]benzamid:
Zgodnie z procedurą opisaną powyżej dla kwasu (4R)-5-[4-(2-acetylo-1-metylo-1H-imidazol-4-ylo)fenylo]-4-[({3-chloro-4-[(1-metyloetylo)oksy]fenylo}karbonylo)amino]pentanowego i stosując oczyszczanie techniką z odwróconym układem faz HPLC Gilsona uzyskano związek tytułowy jako białe ciało stałe. ESMS [M+H]+ =511,2.
Schemat I:
PL 212 494 B1 (3S)-4-[4-(2-acetylo-1-metylo-1H-imidazol-4-ylo)fenylo]-3-[({3-chloro-4-[(1-metyloetylo)oksy]fenylo}-karbonylo)amino]butylodimetylo fosforan:
Do roztworu N-((1S)-1-([4-(2-acetylo-1-1-metylo-1H-imidazol-4-ylo)fenylo)metylo}-3-hydroksypropylo)-3-chloro-4-[(1-metyloetylo)oksy]benzamidu (500 mg, 1,04 mmola) w suchym CH2CI2 (10 ml) w atmosferze N2, dodano w temperaturze pokojowej dimetylo chlorofosforan (748 mg, 5,18 mmoli) a następnie DmAP (660 mg, 5,41 mmoli). Po 30 minutach, analiza TLC (95:5 EtOAc/MeOH) wykazała przekształcenie ~50%, zatem dodano dodatkową porcję dimetylo chlorofosforanu (748 mg, 5,18 mmoli) i DMAP (660 mg, 5,41 mmoli). Po kolejnych 30 minutach reakcję gaszono nasyconym wodnym NH4CI i rozcieńczono stosując CH2CI2. Warstwę wodną reekstrahowano CH2CI2 i połączone części organiczne wysuszono (Na2SO4), filtrowano i zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość oczyszczono chromatografią w żelu krzemionkowym (100% EtOAc; elucja izokratyczna na Analogix) otrzymując 475 mg (77%) tytułowego związku jako blado żółty olej. LC/MS (ES) m/e 592,4 (M + H)+. Należy zauważyć, że produkt był zanieczyszczony ~1 równoważnikiem wyjściowego odczynnika dimetylo chlorofosforanu/dimetylo wodorofosforanu i stosowano dalej w otrzymanej postaci.
Diwodorofosforan (3S)-4-[4-(2-acetylo-1-metylo-1H-imidazol-4-ylo)fenylo]-3-[({3-chloro-4-[(1-metyloetylo)oksy]fenylo}karbonylo)amino]butylu:
Żółty roztwór (3S)-4-[4-(2-acetylo-1-metylo-1H-imidazol-4-ylo)fenylo]-3-[({3-chloro-4-[(1-metyloetylo)oksy]fenylo}karbonylo)amino]butylodimetylo fosforanu (475 mg, 0,804 mmola) w 30% HBr w AcOH umieszczono we wstępnie ogrzanej łaźni (60°C) przez 10 minut, następnie natychmiast pozostawiono do schłodzenia do temperatury pokojowej. Mieszaninę reakcyjną zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem i pozostałość rozpuszczono w DMSO (6 ml), filtrowano i oczyszczono techniką HPLC Gilsona z odwróconym układem faz (MeCN/H2O z 0,1% TFA). MeCN czystych frakcji usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem i pozostały wodny roztwór zamrożono i liofilizowano przez noc otrzymując 84 mg (19%) tytułowego związku jako żółty proszek. LC/MS (ES) m/e 564,2 (M + H)+.
Diwodorofosforan (3S)-3-[({3-chloro-4-[(1-metyloetylo)oksy]fenylo)-karbonylo)amino]-4-[4-(8-metyloimidazo[1,2-a] pirydyn-2-ylo)fenylo]butylu:
Zgodnie z procedurami opisany powyżej, z wyjątkiem zastąpienia 3-chloro-N-((1S)-3-hydroksy-1-{[4-(8-metyloimidazo[1,2-a]pirydyn-2-ylo)fenylo]metylo}propylo)-4-[(1-metyloetylo)oksy]benzamidu przez N-((1S)-1-{[4-(2-acetylo-1-metylo-1H-imidazol-4-ylo)fenylo]metylo}-3-hydroksypropylo)-3-chloro-4-[(1-metyloetylo)oksy]benzamid i tert-butanolanu potasu przez DMAP, związek tytułowy wytworzono jako biały proszek (wydajność 35%). LC/MS (ES) m/e 563 (M +H)+.
PL 212 494 B1
Schemat J:
3-Cyjano-N-[(1S)-({4-[8-(3,5-dimetylo-1-4-izolsazolilo)imidazo[1,2-a]-pirydyn-2-ylo]fenylo}metylo)-3-hydroksypropylo]-4-[(1-metyloetylo)oksy]benzamid:
Do roztworu N-((1S)-1-{[4-(8-bromoimidazo[1,2-a]pirydyn-2-ylo)fenylo]metylo}-3-hydroksypropylo)-3-cyjano-4-[(1-metyloetylo)oksy]benzamidu (200 mg, 0,366 mmoli) w suchym DMF (2 ml) dodano kolejno w temperaturze pokojowej kwas 3,5-dimetylo-izoksazolo-4-borowy (63 mg, 0,439 mmoli), tetrakistrifenylofosfino pallad (0) (21 mg, 0,018 mmoli) i 2,0 M wodny K2CO3 (0,46 ml). Mieszaninę reakcyjną klarowano argonem i ogrzewano do temp. 100°C, mieszano przez 22 godziny, schłodzono do temperatury pokojowej, filtrowano i oczyszczono bezpośrednio techniką HPLC z odwróconym układem faz (MeCN/H2O z 0,1% TFA). Wartość pH w czystych frakcjach doprowadzono do 8 nasyconym wodnym NaHCO3 i ekstrahowano 3%MeOH/EtOAc (3 x 30 ml). Ekstrakty wysuszono (Na2SO4), filtrowano i zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem otrzymując 45 mg (22%) tytułowego związku jako białawe ciało stałe. LC/MS (ES) m/e 564,2 (M+H)+.
PL 212 494 B1
3-chloro-N-((1S)-1-((1S)-1-{[3-chloro-4-(8-metyloimidazolo[1,2-a]pirydyn-2-ylo)fenylo]metylo}-3-hydroksypropylo)-4-[(1-metyloetylo)oksy]benzamid:
Zgodnie z procedurami opisanymi w literaturze (J. Org. Chem. 2003,68,4215; J Org. Chem. 2002, 67, 1738; J. Am. Chem. Soc. 1972,94, 6203), jak i procedurami opisanymi powyżej, związek tytułowy wytworzono jako białe ciało stałe. LC/MS (ES) m/e 526 (M+H)+.
P r z y k ł a d 8
Do roztworu związku 1 (10,7 g, 61,37 mmoli), (R)-1,1,1-trifluoropropanolu (3,5 g, 30,68 mmoli) w dimetyloformamidzie (200 ml) dodano w temperaturze 0°C wodorek sodu (3,7 g, 92,05 mmoli) porcjami przez 5 minut. Po 10 minutach łaźnię lodową usunięto i mieszaninę reakcyjną mieszano jednocześnie ogrzewając do temperatury pokojowej. Mieszaninę reakcyjną ogrzewano do temp. 80°C i mieszano przez noc. Reakcję monitorowano stosując LC/MS. Po zakończeniu reakcji mieszaninę schłodzono do temperatury pokojowej. Mieszaninę reakcyjną gaszono stosując HCI (0,5N, 200 ml) i ekstrahowano octanem etylu (3 x 250 ml). Warstwę organiczną wysuszono w obecności siarczanu sodu, filtrowano i filtrat zatężono w próżni uzyskując surowy związek 2 (8,2 g), który stosowano bezpośrednio w następnym etapie bez dalszego oczyszczania.
Do surowego związku 2 (4,1 g, 15,34 mmoli), trietyloaminy (6,4 ml, 46,02 mmoli) w dichlorometanie (200 ml) dodano strzykawką w temperaturze 0°C trifluorooctan pentafluorofenylu (6,35 ml, 36,82 mmoli) przez 3 minuty. Po 5 minutach łaźnię lodową usunięto i mieszaninę reakcyjną mieszano jednocześnie ogrzewając do temperatury pokojowej przez kolejne 2 godziny. Mieszaninę reakcyjną zatężono w próżni. Otrzymaną pozostałość oczyszczono techniką chromatografii błyskawicznej (flash) (żel krzemionkowy, heksany/octan etylu = 1:0, 50:1) otrzymując związek 3 (3,5 g, wydajność 50%).
PL 212 494 B1
F
4-hydroksy-3-jodobenzoesan metylu 2: 4-hydroksybenzoesan metylu (35,5 g, 0,233 mola) rozpuszczono w 200 ml kwasu octowego i mieszaną mieszaninę ogrzano do temp. 65°C. Roztwór ICI (37,8 g, 0,233 mola) w 50 ml AcOH dodano po kropli przez 40 minut. Mieszaninę mieszano w temp. 65°C przez 5 godzin, a następnie mieszano przez kolejnych 16 godzin w temperaturze pokojowej. Wytrącony produkt wyodrębniono przez filtrację, przemyto wodą i wysuszono pod próżnią otrzymując 27,5 g żądanego produktu (czystość 99% oznaczona technikami LCMS i HNMR)). Ciecz macierzystą odparowano i otrzymaną pozostałość przemyto wodą i wysuszono pod próżnią otrzymując kolejne 31 g (95% czystości oznaczonej technikami LCMS i NMR) żądanego produktu. Połączona wydajność metylo 4-hydroksy-3-jodobenzoesanu wynosiła 58,5 g (wydajność 90,3%). LCMS m/z:
3-cyjano-4-hydroksybenzoesan metylu 3: 28 g (0,1 mol) 4-hydroksy-3-jodobenzoesanu metylu 2 rozpuszczono w 100 ml DMF, traktowano 9,92 g (0,11 mol) CuCN i 0,49 g (0,11 mol) NaCN. Układ przemywano azotem, po czym mieszaninę ogrzano do temp. 105°C i mieszano przez 18 godzin. Mieszaninę pozostawiono do schłodzenia do temperatury pokojowej i wszelkie osady usunięto przez filtrację i przemyto EtOAc. Połączone części organiczne rozcieńczono stosując 200 ml wody, a następnie ekstrahowano EtOAc (2x200 ml). Połączone warstwy wysuszono w obecności siarczanu sodu, filtrowano i odparowano do suchości. Po wysuszeniu pod próżnią, otrzymano 18 g (wydajność 100%) związku 3, który charakteryzowano stosując LCMS i HNMR.
3-cyjano-4-izopropoksybenzoesan metylu 4: 3-cyjano-4-hydroksybenzoesan metylu 3 (18 g, 0,1 mola) rozpuszczony w 100 ml DMF, traktowano 14,2 ml (0,15 mola) 2-bromopropanu i 41,9 g (0,3 mola) bezwodnego węglanu potasu. Układ przemywano azotem i mieszaninę ogrzewano do temp. 90°C i mieszano przez noc. Po schłodzeniu do temperatury pokojowej, mieszaninę rozcieńczono stosując 200 ml wody i ekstrahowano CH2CI2 (2x200 ml). Połączone warstwy organiczne wysuszono w obecności siarczanu sodu, filtrowano i odparowano do suchości otrzymując 20,5 g (wydajność 99%) związku 4 w postaci oleju, który charakteryzowano stosując LCMS i HNMR.
3-cyjano-4-izopropoksybenzoesan perfluorofenylu 6: 20,5 g (0,093 mol) 3-cyjano-4-izopropoksybenzoesan metylu 4 rozpuszczono w 200 ml mieszaninie 6: 4 metanolu i wody. Do tego dodano 5,61 g (0,14 mola) NaOH i mieszaninę mieszano przez 2 godziny w temperaturze pokojowej. Roztwór następnie filtrowano przez zatyczkę z żelu krzemionkowego i rozpuszczalniki usunięto pod próżnią. Otrzymane ciało stałe ponownie rozpuszczono w 200 ml CH2CI2 i traktowano 19,3 ml (0,11 mol) perfluorofenylu 2,2,2-trifluorooctanu 5 i 19,5 ml (0,14 mola) trietyloaminy. Po mieszaniu przez noc, roztwór filtrowano i wszelkie części stałe płukano CH2CI2. Połączone organiczne mieszaniny przepuszczano przez krótką kolumnę z żelem krzemionkowym, a następnie odparowano do suchości otrzymując 29 g (wydajność 83,5%) związku 6, który charakteryzowano stosując LCMS i HNMR.
PL 212 494 B1
P r z y k ł a d 10
Ref: J. Med. Chem. 2001, 44, 2990-3000
Do mieszanego roztworu p-jodoacetofenonu 1 (30,0 g, 122 mmoli) w dioksanie (200 ml), w łaźni lodowej, dodano po kropli brom (6,56 ml, 128 mmoli). Mieszaninę reakcyjną mieszano w temperaturze pokojowej i monitorowano stosując LC/MS. Po zakończeniu procedury (około 1 godziny), rozpuszczalnik odparowano na wyparce obrotowej (rotovap) i pozostałość wysuszono pod próżnią otrzymując ciało stałe związku 2 (40 g, 100%).
(W oparciu o J. Med. Chem. 2001, 44, 2990-3000).
Do roztworu Cbz-D-Ala-OH 3 (5,0 g, 22,4 mmoli) w NMP (100 ml) dodano węglan cezu (3,72 g,
11.4 mmoli). Po mieszaniu w temperaturze pokojowej przez 1 godzinę, dodano związek 2 (7,60 g,
22.4 mmoli). Mieszaninę reakcyjną mieszano w temperaturze pokojowej i monitorowano stosując LC/MS aby utworzyć związek 4. Roztwór reakcyjny rozcieńczono stosując ksylen (100 ml) i octan amonu (9,25 g, 120 mmoli), a następnie mieszano w temp. 120°C przez 4 godziny. Dodatkowo 50 równoważników octanu amonu może być potrzebnych, w zależności od postępu reakcji. Kluczowe jest obserwowanie obecności ciała stałego w kolbie przez cały czas reakcji. Po schłodzeniu do temperatury pokojowej, mieszaninę reakcyjną rozcieńczono stosując octan etylu (200 ml). Roztwór EtOAc przemyto dwukrotnie nasyconym roztworem wodorowęglanu sodu (200 ml) i wysuszono w obecności siarczanu sodu, następnie filtrowano i filtrat zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość rozpuszczono w DCM (100 ml) i mieszano przez 1 godzinę otrzymując osad i związek 5 w postaci stałej (4,0 g) odfiltrowano i wysuszono pod próżnią. Ciecz macierzystą zatężono w wyparce obrotowej (rotovap). Pozostałość oczyszczono stosując Bio-tage otrzymując związek 5 (Heksan: EtOAc = 1:1 do EtOAc 100%). Dwa produkty połączono i wysuszono pod próżnią otrzymując związek 5 (5,8 g, 58%).
P r z y k ł a d 11
(R)-BenzyIo 1-(4-(4-jodofenylo)-1-metylo-1H-imidazol-2-ylo)etylo(metylo)-karbaminian 2: mieszaną mieszaninę (R)-benzylo 1-(4-(4-jodofenylo)-1H-imidazol-2-ylo)etylokarbaminianu 1 (5 g, 11 mmoli) w 55 ml DMF schłodzono do temp. 0°C i traktowano NaH (1,33 g, 60% zawiesiny w olej, 33 mmole) małymi porcjami aby uniknąć pienienia. Gdy wydzielanie się pęcherzyków z ostatniej porcji zakończyło się, dodano Mel (2,1 ml, 34 mmoli) w jednej porcji i mieszaninę mieszano przez kolejne 30 min. Rozpuszczalniki usunięto pod próżnią i osad rozpuszczono w 200 ml EtOAc. Roztwór przemyPL 212 494 B1 to nasyconym NH4CI (4x100 ml) i nasyconym NaCI (4x100 ml), a następnie filtrowano i odparowano do suchości. Surową pozostałość oczyszczono błyskawiczną chromatografią kolumnową (flash) w żelu krzemionkowym (60:40, EtOAc/heksany) otrzymując 5,13 g (97% wydajność) związku 2, które charakteryzowano stosując LCMS.
P r z y k ł a d 12
Do roztworu aminy 1 (150 mg, 0,309 mmoli), DCM (2 ml) i DIEA (53,8 μΙ, 0,309 mmoli) dodano chlorek acetylu (53,8 μΙ, 0,309 mmoli). Otrzymany roztwór mieszano w temperaturze pokojowej przez 10 minut. Rozpuszczalnik odparowano i pozostały osad oczyszczono stosując Prep-HPLC z odwróconym układem faz (acetonitryl/woda) aby uzyskać związek 2 (43,7 mg, 26,8%). MS (MW+1): 527,2.
P r z y k ł a d 13
Do roztworu związku 1 (1,5 g, 2,29 mmoli), w etanolu (5,0 ml) dodano NaOH w wodzie (1,0 M, 3,7 ml, 2,80 mmoli). Mieszaninę reakcyjną mieszano w temperaturze otoczenia przez 2 godziny. Po zakończeniu reakcji mieszaninę zatężono otrzymując związek 2 (1,49 g), który stosowano bezpośrednio w następnym etapie bez dalszego oczyszczania.
Do roztworu związku 2 (1,49 g, 2,29 mmoli), HBTU (1,3 g, 3,44 mmoli), HOBt (530 mg, 3,44 mmoli) i soli N,O,dimetylohydroksylaminy^HCI (340 mg, 3,44 mmoli) w DMF (20 ml) dodano DIEA (785 μΙ, 4,58 mmoli). Otrzymaną mieszaninę mieszano w temperaturze pokojowej przez 2 godziny.
Mieszaninę reakcyjną zatężono. Otrzymaną pozostałość oczyszczono stosując żel krzemionkowy (Heksany/ EtOAc = 1:3) otrzymując czysty związek 3 (1,20 g, 78%) w postaci białawego, pienistego ciała stałego.
PL 212 494 B1
Do roztworu związku 3 (1,20 g, 1,79 mmoli) w bezwodnym THF (20 ml) dodano w temperaturze 0°C bromek metylomagnezu (3 M w Et2O, 2,38 ml). Mieszaninę reakcyjną mieszano w temp. 0°C przez 1 godzinę. Mieszaninę reakcyjną gaszono nasyconym NH4CI (5 ml) i wodą (20 ml). Dodano EtOAc (50 ml) i warstwy rozdzielono. Fazę wodną ekstrahowano dodatkowym EtOAc (50 ml x 2). Fazy organiczne połączono, wysuszono (Na2SO4) i zatężono do surowego oleju, który oczyszczono stosując żel krzemionkowy (50% EtOAc/Heksany). Żądany związek 4 (0,82 g, 73%) otrzymano w postaci lepkiego oleju, który stał się białym pienistym ciałem stałym w trakcie suszenia w wysokiej próżni.
Do roztworu związku 4 (0,82 g, 1,31 mmoli) w metanolu (10 ml) dodano HCI (4 M w 1,4-dioksanie, 20 ml). Reakcję mieszano w temperaturze pokojowej przez noc. Mieszaninę zatężono i wysuszono w wysokiej próżni otrzymując związek 5, który stosowano w poniżej przedstawionym etapie bez dalszego oczyszczania.
Do roztworu związku 5 (350 mg, 1,09 mmoli) w DMF (5 ml) dodano DIEA (280 μΙ, 1,63 mmole) i ester H (472 mg, 1,09 mmoli). Otrzymany roztwór mieszano w temperaturze pokojowej przez 1 godzinę. Surowy związek odfiltrowano, a następnie oczyszczono chromatografią z odwróconym układem faz (stosując mieszaninę acetonitrylu i wodę) aby uzyskać związek CK1904250 jako pieniste białe ciało stałe (400 mg, 68%). LRMS (M+H+) m/z: 538,1.
Ester D (10,2 g, 24,5 mmoli) rozpuszczono w EtOH (150 ml) i wodzie (50 ml). Dodano wodorotlenek potasu (4,1 g, 73,5 mmoli) i reakcję mieszano w temperaturze pokojowej przez noc. Mieszaninę
PL 212 494 B1 reakcyjną schłodzono do temp. 0°C i zobojętniono zatężonym HCI, bardzo uważnie, nie pozwalając, aby wartość pH spadła poniżej 7 w trakcie zobojętniania. Rozpuszczalniki odparowano w próżni i pozostałość wysuszono w wysokiej próżni. Kwas E (9,5 g, 24,5 mmoli) stosowano w następnym etapie bez dalszego oczyszczania.
Kwas E (9,5 g, 24,5 mmoli) połączono z HBTU (18,5 g, 48,7 mmoli), HOBt (6,6 g, 48,7 mmoli) i N,O,dimetylohydroksylaminą^HCI (4,8 g, 48,7 mmoli). Do części stałych dodano DMF (150 ml) i DIEA (12,7 ml, 73,1 mmoli). Otrzymaną mieszaninę mieszano w temperaturze pokojowej przez 4 godziny. Większość DMF odparowano i pozostały osad rozcieńczono stosując octan etylu (300 ml) i wodę (300 ml). Warstwy rozdzielono i fazę wodną ekstrahowano EtOAc (1 x 200 ml). Fazy organiczne połączono, przemyto nasyconym wodnym wodorowęglanem sodu (2 x 250 ml) i wysuszono w obecności Na2SO4. W wyniku zatężenia pod zmniejszonym ciśnieniem uzyskano surowy amid E, który oczyszczono stosując żel krzemionkowy (3% MeOH/DCM) otrzymując czysty amid E (6,73 g, 17,4 mmoli) w postaci białawego, pienistego ciała stałego.
Roztwór amidu E (6,73 g, 17,4 mmoli) w bezwodnym THF (250 ml) schłodzono do temp. 0°C stosując łaźnię lodową. Dodano bromek metylomagnezu (3 M w eterze dietylowym, 52,2 ml, 156,6 mmoli) i reakcję mieszano w temp. 0°C przez 15 minut. Reakcję ostrożnie gaszono nasyconym roztworem chlorku amonu (20 ml) i wodą (100 ml). EtOAc (200 ml) dodano i warstwy rozdzielono. Fazę wodną ekstrahowano dodatkową ilością EtOAc (2 x 200 ml). Fazy organiczne połączono, wysuszono (Na2SO4) i zatężono do surowego oleju, który oczyszczono stosując żel krzemionkowy (50% EtOAc/Heksany). Żądany keton F (4,45 g, 11,5 mmoli) w postaci lepkiego oleju, który stał się białym pienistym ciałem stałym w trakcie suszenia w wysokiej próżni.
Keton F (4,45 g, 11,5 mmoli) rozpuszczono w THF (25 ml) i dodano 4 M HCI w 1,4-dioksanie (75 ml). Reakcję mieszano w temperaturze pokojowej przez 1,5 godziny. Rozpuszczalniki odparowano w próżni i pozostałość całkowicie wysuszono w wysokiej próżni aby uzyskać aminę G. Aminę G stosowano w poniżej przedstawionym etapie bez dalszego oczyszczania.
PL 212 494 B1
Do roztworu aminy G (3,30 g, 11,5 mmoli) w DMF (50 ml) dodano DIEA (8,0 ml, 46,0 mmoli) i ester H (5,25 g, 13,8 mmoli). Otrzymany roztwór mieszano w temperaturze pokojowej przez 1 godzinę. Większość DMF odparowano i pozostały osad rozcieńczono stosując EtOAc (250 ml) i wodę (200 ml). Warstwy rozdzielono i fazę organiczną przemyto dodatkową wodą (2 x 150 ml) i solanką 2 x 150 ml). Fazę organiczną wysuszono (Na2SO4) i zatężono. Pozostały surowy związek, w postaci lepkiego oleju oczyszczono stosując żel krzemionkowy (100% EtOAc), aby uzyskać związek CK1317644 jako pieniste białe ciało stałe (2,98 g, 6,2 mmoli).
P r z y k ł a d 14
MejOBFj (1.3 eq)
DCM
Do roztworu tiooksamianu etylu (10,0 g, 75 mmoli) w dichlorometanie (400 ml) powoli dodano tetrafluoroboran trimetylooksoniowy (13,1 g, 89 mmoli) w temp. 0°C. Po 10 minutach łaźnię lodową usunięto i mieszaninę reakcyjną mieszano przez noc. Rozpuszczalnik usunięto uzyskując 18,0 g produktu 2 jako białe ciało stałe, które stosowano bez dalszego oczyszczania.
Mieszaninę chlorowodorku 2-amono-4'-bromoacetofenu (10,0 g, 40 mmoli), octanu sodu (16,4 g, 200 mmoli), kwasu octowego (11,5 ml, 200 mmoli) i związku 2 (19,2 g, 80 mmoli) w dioksanie (70 ml) mieszano w temp. 65°C aż analiza TLC wykazała brak pozostałości związku 2 (około 2 godzin). Mieszaninę reakcyjną ostrożnie zobojętniono nasyconym roztworem NaHCO3 i ekstrahowano octanem etylu. Roztwór organiczny wysuszono w obecności Na2SO4 i zatężono. Oczyszczanie błyskawiczną chromatografią kolumnową (flash) (EtOAc:Hexs 1:1) dało produkt 3 (9,11 g, 79%) jako białe ciało stałe.
Do roztworu związku 3 (5,307 g, 18 mmoli) w DMF (15 ml) dodano K2CO3 (3,73 g, 27 mmoli) i jodoetan (3,5 ml, 43,2 mmol). Otrzymaną mieszaninę mieszano w temp. 60°C przez trzy godziny. Mieszaninę rozcieńczono wodą i ekstrahowano EtOAc (3 x 50 ml). Warstwy organiczne połączono,
PL 212 494 B1 wysuszono w obecności Na2SO4 i zatężono. Oczyszczanie chromatografią kolumnową (Heksany/EtOAc 50:50) dało produkt 4 (3,2 g, 55%) jako białe ciało stałe.
Do zawiesiny proszku cynku (3,90 g, 59,6 mmoli) w suchym odgazowanym DMF (10 ml) dodano w atmosferze azotu 1,2 dibromoetan (308 μΙ, 3,58 mmoli). Mieszaninę ogrzewano stosując opalarkę przez około 30 sekund aż gaz zacznie się wydobywać z roztworu, wskazując na aktywację cynku. Mieszaninę pozostawiono do schłodzenia do temperatury pokojowej a następnie dodano TMSCI (92 μΙ, 0,735 mmoli) i pozostawiono mieszając w temperaturze pokojowej przez 30 min. Roztwór jodku związku A (6,6 g, 11,9 mmoli) w odgazowanym DMF dodano do roztworu cynku i mieszaninę reakcyjną mieszano przez 1 godzinę w temperaturze pokojowej. Następnie roztwór związku 4 (3,2 g, 9,93 mmoli) w odgazowanym DMF dodano strzykawką, a następnie dodano Pd2(dba3) (223 mg, 0,244 mmoli) i tri-o-tolilofosfinę (302 mg, 0,992 mmoli). Mieszaninę reakcyjną mieszano przez godzinę w temperaturze pokojowej, następnie w temp. 60°C przez 2 godziny. Zakończenie reakcji sprawdzano analizą TLC. Roztwór gaszono stosując solankę i ekstrahowano EtOAc (3 x 80 ml). Połączone warstwy organiczne wysuszono w obecności siarczanu sodu i zatężono. Oczyszczanie błyskawiczną chromatografią kolumnową (flash) (EtOAc:Hex 1:1) dało produkt 5 (5,43 mg, 82%) jako bezbarwny olej.
Do roztworu związku 5 (5,43 g, 8,1 mmoli) w THF (50 ml) dodano po kropli roztwór bromku MeMgBr w eterze (9,0 ml, 27 mmoli) w temp. 00C w atmosferze azotu. Reakcja była zakończona w 10 min, co monitorowano techniką TLC. Roztwór gaszono wodnym roztworem chlorku amonu jednocześnie utrzymując go w lodzie, ekstrahowano EtOAc (3 x 60 ml). Połączone warstwy organiczne wysuszono w obecności siarczanu sodu i zatężono. Oczyszczanie chromatografią kolumnową (Heksany/EtOAc 1:1) dało produkt 6 (4,86 g, 91%) jako bezbarwny olej.
Mieszaninę związku 6 (4,86 g, 7,4 mmoli) i 18 ml HCI (4M w dioksanie) w MeOH (10,0 ml) mieszano w temperaturze pokojowej przez 1 godzinę, a następnie ogrzewano w temp. 60°C przez 30 minut. Zakończenie reakcji monitorowano TLC i LC/MS. Rozpuszczalnik usunięto otrzymując produkt 7, który bezpośrednio stosowano w następnym etapie.
PL 212 494 B1
Mieszaninę kwasu B (677 mg, 2,51 mmoli), HBTU (3,6 g, 9,49 mmoli), HOBT (1,45 g, 9,46 mmoli) i DIEA (2,20 ml, 12,6 mmoli) w DMF (40 ml) mieszano w temperaturze pokojowej przez 1 minutę, a następnie dodano związek 7 (1,0 g, 3,14 mmole). Reakcja była zakończona w godzinę, co monitorowano TLC i LC/MS. Roztwór rozdzielono w EtOAc i solanką, i ekstrahowano EtOAc. Połączone warstwy organiczne wysuszono w obecności siarczanu sodu i zatężono. Oczyszczanie techniką HPLC dało produkt 8 (390 mg) jako białe ciało stałe.
Do roztworu związku 3 (2,66 g, 7,27 mmoli) w DMF (15 ml) dodano K2CO3 (2,00 g, 15 mmoli) i bromooctan etylu (1,61 ml, 14,5 mmoli). Otrzymaną mieszaninę mieszano w temp. 60°C przez trzy godziny. Mieszaninę rozcieńczono wodą i ekstrahowano EtOAc (3 x 50 ml). Warstwy organiczne połączono, wysuszono w obecności Na2SO4 oraz zatężono. Oczyszczanie chromatografią kolumnową (Heksany/EtOAc 50:50) dało produkt 4 (3,02 g, 91%).
Do roztworu związku 4 (3,02 g, 6,7 mmoli) w MeOH (20 ml) dodano HCI (4,0 M) w dioksanie (7,0 ml) i mieszano w temp. 60°C przez jedną godzinę. Mieszaninę zatężono i nie prowadzono oczyszczania. Otrzymany olej rozpuszczono w DMF (15 ml), dodano K2CO3 (2,0 g, 14,7 mmoli) oraz mieszano w temp. 60°C przez noc. Mieszaninę rozcieńczono wodą i ekstrahowano EtOAc (3 x 50 ml). Warstwy organiczne połączono, wysuszono w obecności Na2SO4 i zatężono. Oczyszczanie chromatografią kolumnową (Heksany/EtOAc 50:50) dało produkt 5 (1,80 g, 88%).
Do roztworu związku 3 (5,000 g, 17 mmoli) w DMF (15 ml) dodano K2CO3 (3,51 g, 26 mmoli) i bromek Boc-2-aminoetylu (4,56 g, 20,35 mmoli). Otrzymaną mieszaninę mieszano w temp. 60°C przez trzy godziny. Mieszaninę rozcieńczono wodą i ekstrahowano EtOAc (3 x 50 ml). Warstwy orgaPL 212 494 B1 niczne połączono, wysuszono w obecności Na2SO4 i zatężono. Oczyszczanie chromatografią kolumnową (Heksany/EtOAc 50: 50) dało produkt 4 (4,08 g, 55%) jako białe ciało stałe.
P r z y k ł a d 15
Do roztworu związku 1 (10,7 g, 34,6 mmoli) w MeOH/ H2O (60 ml/20 ml) dodano NaOH (2N, 20,8 ml, 41,6 mmoli). Po mieszaniu mieszaniny w temp. 50°C przez 2 godziny, roztwór następnie zatężono i w wysokiej próżni uzyskując 10,3 g jasnożółtego ciała stałego (LRMS (M-H+) m/z: 278,9, które stosowano w następnym etapie bez dalszego oczyszczania. Do roztworu surowej mieszaniny w DMF (50 ml) kolejno dodano Ν,Ο-dimetylochlorowodorek hydroksyloaminy (4,0 g, 40,7 mmoli), HBTU (4,0 g, 40,7 mmoli), HOBT (6,2 g, 40,7 mmoli) i DIEA (6,0 ml, 40,7 mmoli). Mieszaninę mieszano w temperaturze pokojowej przez noc. Roztwór następnie rozdzielono pomiędzy EtOAc i H2O. Warstwę organiczną przemyto NaOH (1 N), solanką, wysuszono w obecności Na2SO4, filtrowano i zatężono. Pozostałość oczyszczono błyskawiczną chromatografią kolumnową (flash) stosując mieszaninę heksanów i EtOAc otrzymując związek 2 (8 g, 72%). LRMS (M+H+) m/z: 324,0.
3
Do roztworu związku 2 (3,7 g, 11,4 mmoli) w THF (40 ml) dodano po kropli MeMgBr w Et2O (3 M, 11,4 ml, 34,2 mmoli) w temp. 0°C. Mieszaninę mieszano w temp. 0°C przez 30 min. Roztwór gaszono nasyconym NH4CI w temp. 0°C i rozcieńczono pomiędzy EtOAc i H2O. Warstwę organiczną przemyto solanką, wysuszono w obecności Na2SO4, filtrowano i zatężono otrzymując związek 3 (3,0 g, 94%) bez dalszego oczyszczania. LRMS (M+H+) m/z: 279,0.
Do roztworu związku 3 (3,0 g, 10,8 mmoli) w THF/MeOH (10 ml/10 ml) powoli dodano NaBH4 (407 mg; 10,8 mmoli). Mieszaninę mieszano przez 10 min, gaszono nasyconym NH4CI i rozdzielono pomiędzy EtOAc i H2O. Warstwę organiczną przemyto nasyconym NaHCO3, solanką, wysuszono
PL 212 494 B1 w obecności Na2SO4, filtrowano i zatężono otrzymując związek 4 (3,0 g, 99%), który stosowano bez dalszego oczyszczania. LRMS (M+H+) m/z: 281,0.
Do roztworu związku 4 (3,0 g, 10,7 mmoli) w DMF (20 ml) dodano TBDMSCI (1,6 g, 10,7 mmoli), imidazol (726 mg, 10,7 mmol ) i DMAP (271 mg, 21,3 mmoli). Mieszaninę mieszano w temperaturze pokojowej przez noc. Roztwór rozdzielono pomiędzy EtOAc i H2O. Warstwę organiczną przemyto nasyconym NaHCO3, H2O, solanką, wysuszono w obecności Na2SO4, filtrowano i zatężono. Pozostałość oczyszczono techniką chromatografii kolumnowej stosując mieszaninę heksanów i EtOAc otrzymując związek 5 (3,5 g, 83%). LRMS (M+H+) m/z: 395,1.
Do zawiesiny Zn (4,8 g, 74,4 mmoli) w DMF (20 ml) dodano BrCH2CH2Br (320 μΙ, 3,7 mmoli). Mieszaninę ogrzewano opalarką przez 4 min. Po schłodzeniu roztworu, dodano trimetylochlorosilan (95 μΙ, 0,74 mmoli). Po 30 minutach dodano BOC-3-jodo-Ala-OMe (5,2 g, 16,0 mmoli) i mieszaninę reakcyjną mieszano w temperaturze pokojowej przez 1 godzinę. Do tej mieszaniny następnie dodano Pd2(dba)3 (243 mg, 0,27 mmoli), (O-ToI)3P (269 mg, 0,88 mmoli) i związek 5 (3,5 g, 8,9 mmoli). Mieszaninę ogrzewano w temp. 50°C przez 2 godziny, schładzano i filtrowano przez celit. Roztwór rozdzielono pomiędzy EtOAc i H2O. Warstwę organiczną przemyto solanką, wysuszono w obecności Na2SO4, filtrowano i zatężono. Pozostałość oczyszczono techniką chromatografii kolumnowej stosując mieszaninę heksanów i EtOAc otrzymując związek 6 (3,3 g, 72%). LRMS (M+H) + m/z: 518,2.
Do roztworu związku 6 (3,3 g, 6,4 mmoli) w THF (20 ml) powoli dodano LAH (1 M, 6,4 ml, 6,4 mmoli) w temp. 0°C. Mieszaninę mieszano w temp. 0°C w 20 min, gaszono H2O (240 μΙ), NaOH (3 N, 240 μΙ), H2O (720 μΙ) i filtrowano. Warstwę organiczną wysuszono w obecności Na2SO4, filtrowano i zatężono. Pozostałość oczyszczono techniką chromatografii kolumnowej stosując mieszaninę heksanów i EtOAc otrzymując związek 7 (1,57 g, 50%). LRMS (M+H+) m/z: 490,2.
PL 212 494 B1
Do roztworu związku 7 (1,57 g, 3,2 mmole) w THF (20 ml) dodano PPh3 (1,0 g, 3,9 mmoli), DIAD (746 μΙ, 3,9 mmoli) i ftalimid (567 mg, 3,9 mmoli). Po mieszaniu roztworu w temperaturze pokojowej przez 4 godziny, co monitorowano LCMS, mieszaninę reakcyjną rozdzielono pomiędzy EtOAc i H2O. Warstwę organiczną przemyto solanką, wysuszono w obecności Na2SO4, filtrowano i zatężono. Pozostałość oczyszczono techniką chromatografii kolumnowej stosując mieszaninę heksanów i EtOAc otrzymując związek 8 (2,0 g, 99%). LRMS (M+H+) m/z: 619,2.
Do roztworu związku 7 (2 g, 3,2 mmoli) w MeOH (15 ml) dodano NH2NH2 (1,01 ml, 32,3 mmoli). Po mieszaniu roztworu w temperaturze pokojowej przez około 4 godziny, z roztworu wytrącono osad, filtrowano, przemyto CH2CI2, MeOH. Warstwę organiczną zatężono otrzymując związek 8 (2,5 g), który stosowano bez dalszego oczyszczania. LRMS (M+H) m/z: 489,2.
Do roztworu związku 8 (1,5 g, 3,1 mmole) w CH2CI2/CH3CN (15 ml/15 ml) dodano DIEA (588 μΙ, 3,4 mmoli) i chlorek chloroacetylu (269 μΙ, 3,4 mmoli). Po mieszaniu mieszaniny reakcyjnej w temperaturze pokojowej przez 10 min, dodano azetydynę (2 ml, 30,7 mmoli) i DIEA (2,7 ml,
15,3 mmoli). Mieszaninę reakcyjną mieszano przez noc. Roztwór zatężono i rozcieńczono pomiędzy EtOAc i H2O. Warstwę organiczną przemyto solanką, wysuszono w obecności Na2SO4, filtrowano i zatężono. Pozostałość oczyszczono techniką chromatografii kolumnowej stosując mieszaninę heksanów i EtOAc otrzymując związek 9 (900 mg, 51%) LRMS (M+H+) m/z: 586,3.
PL 212 494 B1
Do roztworu związku 9 (900 mg, 1,53 mmole) w MeOH (1 ml) dodano HCI w dioksanie (4 N, 2 ml) i HCI w H2O (2 N, 1 ml). Roztwór mieszano w temperaturze pokojowej przez noc, zatężono otrzymując białe ciało stałe i skierowano do następnego etapu sprzęgania. Do roztworu w DMF (10 ml) surowego związku dodano związek 9.1 (665 mg, 1,53 mmol) i DIEA (800 μΙ, 4,59 mmoli). Mieszaninę mieszano w temperaturze pokojowej przez 1 godzinę i rozdzielono pomiędzy EtOAc i H2O. Warstwę organiczną przemyto solanką, wysuszono w obecności Na2SO4, filtrowano i zatężono. Pozostałość oczyszczono techniką RP-HPLC otrzymując 10 (600 mg, 63%). LRMS (M+H+) m/z: 622,2.
Do roztworu związku 10 (160 mg, 0,24 mmoli) w DCM (10 ml) dodano MnO2 (416 mg, 4,8 mmoli). Zawiesinę mieszano przez 14 godzin. Mieszaninę reakcyjną filtrowano i filtrat zatężono, i oczyszczono techniką RP-HPLC stosując mieszaninę acetonitrylu i H2O otrzymując związek 11 (90 mg, 60%). LRMS (M+H+) m/z: 620,1.
P r z y k ł a d 16.
Hamowanie żywotności komórek w liniach komórek nowotworowych traktowanych inhibitorami kinezyn mitotycznych
Materiały i roztwory:
Komórki: SKOV3, raka jajnika (ludzkie).
Pożywki: RPMI bez czerwieni fenolowej (Fenol Red Free RPMI) + 5% bydlęca surowica płodowa (Fetal Bovine Serum-FBS) + 2 mM L-glutamina.
Kolorymetryczny środek do wyznaczania żywotności komórek: związek Promega MTS tetrazol.
Związek kontrolny do maksymalnego uśmiercania komórek: Topotekan, 1 μΜ.
Procedura: Dzień 1 - Wysianie komórek:
Przylegające komórki SKOV3 przemyto 10 ml PBS, a następnie dodano 2 ml 0,25% trypsyny i inkubowano przez 5 minut w temp. 37°C. Komórki następnie wymywano z kolby stosując 8 ml pożywki (RPMI bez czerwieni fenolowej +5%FBS) i przenoszono do świeżej kolby. Stężenie komórek wyznaczano stosując licznik Coultera i obliczono odpowiednią objętość zawiesiny komórek aby uzyskać 1000 komórek/100 μΙ. Do każdej studzienki w 96-studzienkowych płytkach dodano 100 μΙ zawiesiny komórek w pożywce (o zawartości 1000 komórek/100 μΙ), a następnie inkubowano przez 1 do 24 godzin w temp. 37°C, 100% wilgotność i 5% CO2, pozwalając aby komórki przylgnęły do płytki.
Procedura: Dzień 2 - Dodanie związku:
Do jednej kolumny studzienek autoklawowanego bloku doświadczalnego dodano początkową ilość 2,5 μΙ związku lub związków badanych przy 400Χ najwyższym żądanym stężeniu. Podczas gdy 1,25 μΙ 400Χ (400 μΜ) topotekanu dodano do innych studzienek (wartości OD tych studzienek stosuje się do odjęcia wartości absorbancji tła martwych komórek i nośnika). 500 μΙ pożywki bez DMSO dodano do studzienek zawierających badany związek i 250 μΙ do studzienek z topotekanem. Do wszystkich pozostałych studzienek, do których dodano rozcieńczony seryjnie związek(ki) badany(e), dodano
PL 212 494 B1
250 μΙ pożywki +0,5% DMSO. W rzędach, pożywka zawierająca związek jest replikowana (w dwóch powtórzeniach) z bloku doświadczalnego do odpowiednich szalek z komórkami.
Szalki z komórkami inkubowano przez 72 godziny w temp. 37°C, 100% wilgotności i 5% CO2.
Procedura: Dzień 4 - Dodanie MTS i odczyt OD:
Szalki wyjęto z inkubatora i do każdej studzienki dodano 40 μΙ MTS/ PMS. Szalki poddano inkubacji przez 120 minut w temp. 37°C, 100% wilgotność, 5% CO2, a następnie odczytano wartości OD przy 490 nm po 5 sekundach cyklu wytrząsania w dziewięćdziesięcio sześcio studzienkienowym spektrofotometrze.
Analiza danych
Obliczono znormalizowany % kontroli (absorbancja-tło) i dopasowanie XLfit zastosowano do uzyskania krzywej zależności odpowiedzi od dawki, na podstawie której wyznaczono stężenie związku konieczne do hamowania żywotności w 50%. Badane w opisany powyżej sposób związki według wynalazku wykazują aktywność biologiczną.
P r z y k ł a d 17
Zastosowanie inhibitora kinezyn mitotycznych
Ludzkie komórki guza Skov-3 (jajników) wysiano w 96-studzienkowych szalkach przy gęstości 4 000 komórek na studzienkę, pozostawiono przez 24 godziny aby uzyskać przyleganie i traktowano różnymi stężeniami badanych związków przez 24 godziny. Komórki utrwalono w 4% formaldehydzie i barwiono przeciwciałami antytubuliny (następnie rozpoznawano je stosując drugorzędowe przeciwciało z etykietą fluorescencyjną) i barwnik Hoechsta (który barwi DNA).
Oględziny wykazały, że związki powodowały zatrzymanie cyklu komórkowego.
P r z y k ł a d 18
Hamowanie namnażania komórek w liniach komórek nowotworowych traktowanych inhibitorami kinezyn mitotycznych.
Komórki wysiano w 96-studzienkowych szalkach przy gęstości 1000-2500 komórek/studzienkę w 96-studzienkowych szalkach i pozostawiono aby uzyskać przyleganie komórek/wzrost przez 24 godziny. Komórki traktowano różnymi stężeniami leku przez 48 godzin. Czas, w którym dodano związki, jest określony jako T0. Test oparto na tetrazolu stosując jako odczynnik 3-(4,5-dimetylotiazol-2-ylo)-5-(3-karboksymetoksyfenylo)-2-(4-sulfofenylo)-2H-tetrazol (MTS) (I.S> Patent Nr 5,185,450) (patrz katalog produktów Promega nr G3580, CeIITiter 96® Aqueous One Solution Cell Proliferation Assay - jednoroztworowy test namnażania komórek) stosowano do określania ilości żywych komórek w T0 i ilości komórek, które pozostały po 48 godzinach działania związku. Ilość komórek, które pozostały po 48 godzinach działania związku porównano do ilości żywych komórek w momencie dodania leku, umożliwiając obliczenie hamowanie wzrostu.
Wzrost komórek przez 48 godzin w kontrolnych studzienkach, które traktowano tylko nośnikiem (0,25% DMSO) przyjmowano jako 100% wzrostu i wzrost komórek w studzienkach ze związkami porównywano z kontrolą. Inhibitory kinezyn mitotycznych hamowały namnażanie komórek w ludzkich liniach komórek nowotworowych jajnika (SKOV-3).
Wartość Gl50 obliczono wykreślając stężenie związku w μΜ w zależności od procentu wzrostu komórek w studzienkach traktowanych. Wartość Gl50 obliczona dla związków stanowi przybliżone stężenie, w którym wzrost komórek jest zahamowany o 50% w porównaniu do kontroli, to jest, stężenie w którym:
100 x [(Traktowane48 - T0)/ (Kontrola48 - T0)] = 50.
Wszystkie stężenia związków badano w dwóch powtórzeniach a kontrole uśredniono dla 12 studzienek. Bardzo podobne wykorzystanie 96- studzienkowych szalek i schemat obliczeń wartości Gl50 stosowano w Narodowym Instytucie Raka, USA (patrz Monks, i wsp., J. Nati. Cancer Inst. 83:757-766(1991)). Jednakże, w sposobie, w jaki Narodowy Instytut Raka oblicza ilość komórek, zamiast MTS, stosowane są inne sposoby.
P r z y k ł a d 19
Obliczenie wartości IC50: Pomiar wartości IC50 dla kompozycji oparty jest na teście z zastosowaniem ATPazy. Poniżej przedstawiono zastosowane roztwory: Roztwór 1 składa się z 3 mM soli potasowej fosfoenolopirogronianu (Sigma P-7127), 2 mM ATP (SigmaA-3377), 1 mM IDTT (Sigma D-9779), 5 M paklitakselu (Sigma T-7402), 10 ppm środka przeciwko tworzeniu piany 289 (Sigma A-8436), 25 mMPipes/KOH pH 6,8 (Sigma P6757), 2 mM MgCI2 (VWR JT400301) i 1 mM EGTA (Sigma E3889). Roztwór 2 składa się z 1 mM NADH (Sigma N8129), 0,2 mg/ml BSA (Sigma A7906),
PL 212 494 B1 kinazy pirogronianu 7 U/ml, L-dehydrogenazy Iaktanowa 10 U/ml (Sigma P0294), 100 nM domeny motorycznej kinezyny mitotycznej, 50 pg/ml mikrotubul, 1 mM DTT (Sigma D9779), 5 μΜ paklitakselu (SigmaT-7402), 10 ppm środka przeciwkopieniącego 289 (SigmaA- 8436), 25 mM Pipes/KOH pH 6,8 (Sigma P6757), 2 mM MgCI2 (VWRJT4003-01) i 1 mM EGTA (Sigma E3889). Rozcieńczenia seryjne (8-12 dwukrotnych rozcieńczeń) kompozycji wykonano w 96-studzienkowych szalkach mikrotitracyjnych (Coming Costar 3695) stosując roztwór 1. Po serii rozcieńczeń każda studzienka zawierała 50 μΙ roztworu 1. Reakcję rozpoczynano dodając do każdej studzienki 50 μΙ roztworu 2. Można to przeprowadzić stosując wielokanałowe urządzenie pipetujące, bądź ręcznie bądź automatycznymi dyspenserami płynów. Szalkę mikrotitracyją przenoszono do czytnika absorpcji dla mikroszalek i wykonywano wielokrotne odczyty absorbancji przy 340 nm dla każdej studzienki w trybie kinetycznym. Obserwowany stopień zmiany, który jest proporcjonalny do aktywności ATPazy, został wykreślony w funkcji stężenia związku. W celu standardowego wyznaczenia wartości IC50 zebrane dane dostosowywano zgodnie z poniżej przedstawionym czteroparametrowym równaniem, stosując program do nieliniowego fitowania (np. Grafit4):
zakres w którym y oznacza obserwowaną szybkość, oraz x stężenie związku.
Stwierdzono, że różne związki chemiczne z tej klasy hamują namnażanie komórek, jednakże uzyskano różne wartości Gl50. Wartości Gl50 dla badanych związków chemicznych zawierały się w zakresie od 200 nM do stężenia wyższego niż najwyższe badane stężenie. Uważa się, że pomimo, że większość związków chemicznych, które hamowały biochemicznie aktywność kinezyn mitotycznych hamuje również namnażanie komórek, jednakże niektóre, przy najwyższym badanym stężeniu (zwykle około 20 μΜ), hamowało wzrost komórek w ilości mniejszej niż 50%. Wiele związków chemicznych wykazywało wartości Gl50 poniżej 10 μΜ, a kilka wykazywało wartości Gl50 poniżej 1 μΜ. Związki antyproliferacyjne, które skutecznie stosuje się w leczeniu klinicznym raka (przeciwnowotworowe środki chemoterapeutyczne) wykazują wartości GI50, które były bardzo różne. Na przykład, w przypadku komórek A549, wartość GI50 dla paklitakselu wynosi 4 nM, dla doksorubicyny wynosi 63 nM, dla 5-fluorouracylu wynosi 1 μΜ i dla hydroksymocznika wynosi 500 μΜ (dane dostarczone przez Narodowy Instytut Raka (National Cancer Institute) Developmental Therapeutic Program, http://dtp.nci.nih.gov/). Zatem, związki, które hamują proliferację komórek w dowolnym stężeniu mogą być faktycznie stosowane.

Claims (5)

1. Związek wybrany z grupy obejmującej:
N-(1-{4-[2-(1-acetyloamino-etylo)-1-etylo-1H-imidazol-4-ylo]-benzylo}-3-hydroksypropylo)-3-chloro(2,2,2-trifluoro-1-metylo-etoksy)-benzamid,
N-(2-(2-dimetyloamino-acetyloamino)-1-{4-[8-(1-hydroksyetylo)imidazo[1,2-a]pirydyn-2-ylo]-benzylo}-etylo)-3-chloro-4-izopropoksy-benzamide,
N-(1-{4-[2-(1-metylo-1-hydroksy-etylo)-1-etylo-1H-imidazol-4-ylo]-benzylo}-3-hydroksypropylo)-3-chloro-4-(2,2,2-trifluoro-1-metylo-etoksy)-benzamid,
N-(2-(2-dimetyloamino-acetyloamino)-1-{4-[8-metylo-imidazo[1,2-a]pirydyn-2-ylo]-benzylo}-etylo)-3-chloro-4-izopropoksy-benzamid,
N-(1-{4-[2-(1-hydroksy-1-metylo-etylo)-1-metylo-1H-imidazol-4-ylo]-benzylo}-3-hydroksypropylo)-3-chloro-4-(2,2,2-trifluoro-1-metylo-etoksy)-benzamid,
N-(2-(2-amino-2-metylo-propionylamino)-1-{4-[8-metylo-imidazo[1,2-a]pirydyn-2-ylo]-benzylo}-etylo)-3-chloro-4-izopropoksy-benzamid oraz
N-{1-[4-(8-(1-hydroksyetylo)imidazo[1,2-a]pirydyn-2-ylo)-benzylo]-3-hydroksypropylo}-3-chloro-4-izopropoksy-benzamid, lub farmaceutycznie dopuszczalna sól związku.
PL 212 494 B1
2. Związek według zastrz. 1 wybrany spośród:
PL 212 494 B1
OH
H2N O
Cl
V
Cl
OH
Iub farmaceutycznie dopuszczalna sól związku.
3. Kompozycja farmaceutyczna zawierająca przynajmniej jedną farmaceutycznie dopuszczalną zaróbkę oraz przynajmniej jeden związek określony w zastrz. 1 albo 2, lub farmaceutycznie dopuszczalną sól związku.
4. Zastosowanie związku określonego w zastrz. 1 albo 2, lub farmaceutycznie dopuszczalnej soli związku do wytwarzania kompozycji farmaceutycznej do leczenia choroby proliferacyjnej komórek.
5. Zastosowanie według zastrz. 4, znamienne tym, że choroba proliferacyjna komórek jest wybrana spośród: nowotworu, przerostów, nawrotu zwężenia, przerostu serca, choroby immunologicznej i choroby zapalnej.
PL381704A 2004-05-06 2005-05-06 Nowe zwiazki chemiczne, kompozycje zawierajace nowe zwiazki chemiczne i zastosowanie nowych zwiazków chemicznych PL212494B1 (pl)

Applications Claiming Priority (2)

Application Number Priority Date Filing Date Title
US56951004P 2004-05-06 2004-05-06
US11/121,709 US7618981B2 (en) 2004-05-06 2005-05-03 Imidazopyridinyl-benzamide anti-cancer agents

Publications (2)

Publication Number Publication Date
PL381704A1 PL381704A1 (pl) 2007-06-25
PL212494B1 true PL212494B1 (pl) 2012-10-31

Family

ID=35320725

Family Applications (1)

Application Number Title Priority Date Filing Date
PL381704A PL212494B1 (pl) 2004-05-06 2005-05-06 Nowe zwiazki chemiczne, kompozycje zawierajace nowe zwiazki chemiczne i zastosowanie nowych zwiazków chemicznych

Country Status (20)

Country Link
US (1) US7618981B2 (pl)
EP (1) EP1742907A4 (pl)
JP (1) JP4805916B2 (pl)
KR (1) KR101026861B1 (pl)
CN (1) CN102557982A (pl)
AR (1) AR053748A1 (pl)
AU (1) AU2005240178B2 (pl)
BR (1) BRPI0510663A (pl)
CA (1) CA2565695C (pl)
IL (1) IL178860A (pl)
MA (1) MA28646B1 (pl)
MX (1) MXPA06012796A (pl)
MY (1) MY146548A (pl)
NO (1) NO20065504L (pl)
NZ (1) NZ550811A (pl)
PE (1) PE20060361A1 (pl)
PL (1) PL212494B1 (pl)
RU (1) RU2413720C2 (pl)
TW (1) TWI363628B (pl)
WO (1) WO2005107762A2 (pl)

Families Citing this family (37)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
US7504413B2 (en) * 2004-05-06 2009-03-17 Cytokinetics, Inc. N-(4-(imidazo[1,2A]pyridin-YL)phenethyl)benzamide inhibitors of the mitotic kinesin CENP-E for treating certain cellular proliferation diseases
US7795448B2 (en) * 2004-05-06 2010-09-14 Cytokinetics, Incorporated Imidazoyl-benzamide anti-cancer agents
EP1765789B1 (en) 2004-06-18 2013-02-27 Novartis AG N-(1-(1-benzyl-4-phenyl-1h-imidazol-2-yl)-2,2-dimethylpropyl)benzamide derivatives and related compounds as kinesin spindle protein (ksp) inhibitors for the treatment of cancer
RU2394560C2 (ru) * 2005-07-19 2010-07-20 Дайити Санкио Компани, Лимитед Замещенное пропанамидное производное и фармацевтическая композиция, содержащая такое производное
MY147188A (en) 2005-08-09 2012-11-14 Novartis Ag Substituted imidazole compounds as ksp inhibitors
US20070197640A1 (en) * 2005-11-02 2007-08-23 Cytokinetics, Inc. Certain chemical entities, compositions, and methods
US20070135435A1 (en) * 2005-11-02 2007-06-14 Xiangping Qian Certain chemical entities, compositions, and methods
KR101423898B1 (ko) * 2005-12-14 2014-07-28 암브룩스, 인코포레이티드 비-천연 아미노산 및 폴리펩티드를 함유하는 조성물, 비-천연 아미노산 및 폴리펩티드를 포함하는 방법, 및 비-천연 아미노산 및 폴리펩티드의 용도
WO2008027812A2 (en) 2006-08-28 2008-03-06 Forest Laboratories Holdings Limited Imidazopyridine and imidazopyrimidine derivatives
US8193228B2 (en) 2006-10-20 2012-06-05 Merck Sharp & Dohme Corp. Substituted imidazole as bombesin receptor subtype-3 modulators
US8106070B2 (en) 2006-10-20 2012-01-31 Merck Sharp & Dohme Corp. Substituted imidazoles as bombesin receptor subtype-3 modulators
CA2667003A1 (en) 2006-10-20 2008-05-02 Merck & Co., Inc. Substituted imidazoles as bombesin receptor subtype-3 modulators
JP2010515687A (ja) 2007-01-05 2010-05-13 ノバルティス アーゲー キネシンスピンドルタンパク質阻害剤（ｅｇ−５）としてのイミダゾール誘導体
MY151993A (en) 2007-01-12 2014-07-31 Novartis Ag Process for preparing 5-biphenyl-4-amino-2-methyl pentanoic acid
WO2010028968A2 (en) * 2008-09-09 2010-03-18 F. Hoffmann-La Roche Ag Polymorphs of acyl sulfonamides
JP2013510092A (ja) * 2009-11-05 2013-03-21 レクシコン ファーマシューティカルズ インコーポレイテッド がんの治療のためのトリプトファンヒドロキシラーゼ阻害剤
US20130210733A1 (en) 2010-06-17 2013-08-15 Cytokinetics, Inc. Methods of treating lung disease
WO2012008507A1 (ja) * 2010-07-14 2012-01-19 武田薬品工業株式会社 癌の治療剤
EP2609075B1 (en) 2010-08-23 2016-03-16 Novartis AG Process for the preparation of intermediates for the manufacture of nep inhibitors
JP6150179B2 (ja) 2011-08-19 2017-06-21 パセオン オーストリア ゲーエムベーハー ウント ツェーオー カーゲー Ｒ−ビフェニルアラニノールの合成
JP6254088B2 (ja) * 2011-10-17 2017-12-27 バイオセリックス， インコーポレイテッド 置換ビアリールアルキルアミド
TWI654180B (zh) * 2012-06-29 2019-03-21 美商艾佛艾姆希公司 殺真菌之雜環羧醯胺
KR20150042280A (ko) * 2012-08-13 2015-04-20 어레이 바이오파마 인크. 낮은 aag를 보유한 환자에서 암 치료 용도의 arry-520
BR112015014090A2 (pt) * 2012-12-13 2017-07-11 Glaxosmithkline Llc intensificador de inibidores de zeste homólogo 2
BR112015031040A8 (pt) * 2013-06-11 2018-01-02 Receptos Inc Novos moduladores do receptor de glp-1
US9556157B2 (en) 2013-07-10 2017-01-31 Glaxosmithkline Intellectual Property (No.2) Limited Enhancer of zeste homolog 2 inhibitors
WO2015037460A1 (ja) * 2013-09-10 2015-03-19 住友化学株式会社 光学活性な３－（ビフェニル－４－イル）－２－［（ｔ－ブトキシカルボニル）アミノ］プロパン－１－オールの製造方法
NO2699580T3 (pl) 2014-01-24 2018-02-24
IS2977B (is) 2015-02-23 2017-07-15 Actavis Group Ptc Ehf. Aðferð til framleiðslu á milliefnum sem eru nytsamleg við nýsmíði á elúxadólíni
JPWO2016199688A1 (ja) * 2015-06-10 2018-03-29 住友化学株式会社 カーバメート化合物の製造方法
WO2020018547A1 (en) 2018-07-17 2020-01-23 Insmed Incorporated Certain (2s)-n-[(1s)-1-cyano-2-phenylethyl]-1,4-oxazepane-2-carboxamides for treating lupus nephritis
JP7189369B2 (ja) 2018-10-30 2022-12-13 ギリアード サイエンシーズ， インコーポレイテッド アルファ４β７インテグリンの阻害のための化合物
JP7192139B2 (ja) 2018-10-30 2022-12-19 ギリアード サイエンシーズ， インコーポレイテッド α４β７インテグリン阻害剤としてのキノリン誘導体
WO2020092394A1 (en) 2018-10-30 2020-05-07 Gilead Sciences, Inc. Imidazopyridine derivatives as alpha4beta7 integrin inhibitors
CA3115820A1 (en) 2018-10-30 2020-05-07 Gilead Sciences, Inc. Compounds for inhibition of .alpha.4.beta.7 integrin
CN111253369A (zh) * 2018-11-30 2020-06-09 上海医药集团股份有限公司 一种苯磺酸盐、其制备方法及其在制备达比加群酯中的应用
EP4013499A1 (en) 2019-08-14 2022-06-22 Gilead Sciences, Inc. Compounds for inhibition of alpha 4 beta 7 integrin

Family Cites Families (66)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
FR8005M (pl) 1967-05-24 1970-07-27
GB1442707A (en) 1973-07-07 1976-07-14 Yoshitomi Pharmaceutical Substituted phenylalkanoic acids and their derivatives and pharma ceutical compositions thereof
JPS5910675B2 (ja) * 1976-03-22 1984-03-10 ウェルファイド株式会社 アラルキルアミン誘導体
DE2905883A1 (de) 1979-02-16 1980-08-28 Boehringer Sohn Ingelheim Radioimmuntest fuer clonidin
EP0046953B1 (de) 1980-08-30 1989-12-06 Hoechst Aktiengesellschaft Aminosäurederivate, Verfahren zu ihrer Herstellung, diese enthaltende Mittel und deren Verwendung
SE8107537L (sv) 1980-12-22 1982-06-23 Delalande Sa Nya derivat av heterocykliska aminoalcoyler, deras framstellningssett och deras terapeutiska anvendning
FR2496653A1 (fr) * 1980-12-22 1982-06-25 Delalande Sa Nouveaux derives aminoalcoyl heterocycliques, leurs procedes de preparation et leur application en therapeutique
US4579866A (en) 1984-05-29 1986-04-01 Usv Pharmaceutical Corp. Phenylacetamides as anti-allergy, anti-asthma and anti-inflammatory agents
WO1995026360A1 (en) * 1994-03-28 1995-10-05 Japat Ltd. Antagonists of endothelin receptors
JP3504738B2 (ja) * 1994-09-09 2004-03-08 オリンパス株式会社 電子的撮像装置及び電子的撮像システム
WO1996033170A1 (en) * 1995-04-21 1996-10-24 Novarits Ag N-aroylamino acid amides as endothelin inhibitors
KR100284382B1 (ko) 1995-08-22 2001-03-02 미즈노 마사루 아미드화합물 및 그의 용도
JPH09124571A (ja) * 1995-11-01 1997-05-13 Japan Tobacco Inc アミド化合物及びその用途
DE19719621A1 (de) * 1997-05-09 1998-11-12 Hoechst Ag Sulfonylaminocarbonsäuren
KR19990001101A (ko) 1997-06-12 1999-01-15 손경식 캐테콜 아미노산 유도체, 이의 제조방법 및 그를 함유한 약제 조성물
RU2220950C2 (ru) 1997-08-22 2004-01-10 Ф.Хоффманн-Ля Рош Аг N-алканоилфенилаланиновые производные
JP2001526881A (ja) 1997-09-11 2001-12-25 ザ リージェンツ オブ ザ ユニバーシティ オブ カリフォルニア 染色体会合に必要とされるプラス端指向性微小管モーター
US6214877B1 (en) 1998-05-12 2001-04-10 John A. Butera 2,3,5-substituted biphenyls useful in the treatment of insulin resistance and hyperglycemia
DE19832009A1 (de) * 1998-07-16 2000-01-20 Hoechst Marion Roussel De Gmbh 2,5-Substituierte Benzolsulfonylharnstoffe und -thioharnstoffe, Verfahren zu ihrer Herstellung, ihre Verwendung und sie enthaltende pharamazeutische Präparate
US6204282B1 (en) 1998-11-30 2001-03-20 Schering Corporation Benzimidazole compounds that are vitronectin receptor antagonists
GB9828442D0 (en) 1998-12-24 1999-02-17 Karobio Ab Novel thyroid receptor ligands and method II
US6331424B1 (en) 1999-04-20 2001-12-18 Cytokinetics, Inc. Motor proteins and methods for their use
US6448025B1 (en) 1999-04-20 2002-09-10 Cytokinentics, Inc. Motor proteins and methods for their use
US6387644B1 (en) 1999-04-20 2002-05-14 Cytokinetics, Inc. Motor proteins and methods for their use
AU4367700A (en) 1999-04-20 2000-11-02 Cytokinetics, Inc. Human kinesins and methods of producing and purifying human kinesins
US6355466B1 (en) 2000-05-17 2002-03-12 Cytokinetics, Inc. Motor proteins and methods for their use
JP3795305B2 (ja) * 1999-07-19 2006-07-12 田辺製薬株式会社 医薬組成物
US20020183249A1 (en) 1999-08-31 2002-12-05 Taylor Neil R. Method of identifying inhibitors of CDC25
TWI302149B (en) * 1999-09-22 2008-10-21 Bristol Myers Squibb Co Substituted acid derivatives useful as antiodiabetic and antiobesity agents and method
US6617115B1 (en) 1999-10-27 2003-09-09 Cytokinetics, Inc. Methods of screening for modulators of cell proliferation
US6545004B1 (en) 1999-10-27 2003-04-08 Cytokinetics, Inc. Methods and compositions utilizing quinazolinones
BR0016195A (pt) * 1999-12-06 2002-08-13 Hoffmann La Roche 4-pirimidinil-n-acil-l-fenilalaninas
CA2392566A1 (en) * 1999-12-06 2001-06-14 F. Hoffmann-La Roche Ag 4-pyridinyl-n-acyl-l-phenylalanines
WO2001044154A1 (fr) 1999-12-17 2001-06-21 Mitsubishi Chemical Corporation Derives de dihalopropenyloxybenzene et pesticides contenant ces derniers en tant qu'ingredients actifs
JP2003527379A (ja) 2000-03-15 2003-09-16 ワーナー−ランバート・カンパニー、リミテッド、ライアビリティ、カンパニー Ｍｅｘ阻害物質としての５−アミド置換ジアリールアミン類
WO2001070670A1 (fr) * 2000-03-23 2001-09-27 Ajinomoto Co., Inc. Nouveau derive de phenylalanine
ES2286114T3 (es) 2000-03-31 2007-12-01 Ortho-Mcneil Pharmaceutical, Inc. Imidazopiridina fenil-substituidos.
US6440684B1 (en) 2000-06-12 2002-08-27 Cytokinetics, Inc. Methods of identifying modulators of kinesin motor proteins
WO2001096593A2 (en) 2000-06-15 2001-12-20 Cytokinetics, Inc. Novel motor proteins and methods for their use
US6448281B1 (en) * 2000-07-06 2002-09-10 Boehringer Ingelheim (Canada) Ltd. Viral polymerase inhibitors
US6534309B1 (en) 2000-08-03 2003-03-18 Cytokinetics, Inc. Motor proteins and methods for their use
PL223152B1 (pl) * 2000-08-18 2016-10-31 Ajinomoto Kk Pochodne fenyloalaniny, kompozycja farmaceutyczna oraz zastosowanie tych pochodnych
DZ3415A1 (fr) 2000-08-31 2002-03-07 Chiron Corp Guanidinobenzamides comme mc4-r agonistes.
DE60124573T2 (de) * 2000-09-29 2007-06-21 Ajinomoto Co., Inc. Neue phenylalanin-derivate
US6461855B1 (en) 2000-09-29 2002-10-08 Cytokinetics, Inc. Motor proteins and methods for their use
PE20021091A1 (es) 2001-05-25 2003-02-04 Aventis Pharma Gmbh Derivados de fenilurea sustituidos con carbonamida y procedimiento para su preparacion
HN2002000156A (es) * 2001-07-06 2003-11-27 Inc Agouron Pharmaceuticals Derivados de benzamida tiazol y composiciones farmaceuticas para inhibir la proliferacion de celulas y metodos para su utilización.
PL368129A1 (pl) * 2001-08-09 2005-03-21 Ono Pharmaceutical Co, Ltd. Pochodne kwasu karboksylowego i środek farmaceutyczny zawierający te pochodne jako składnik aktywny
DK1441734T3 (da) 2001-10-26 2007-06-11 Angeletti P Ist Richerche Bio Dihydroxypyrimidin-carboxamid-inhibitorer a HIV-integrase
JP2005510569A (ja) * 2001-11-21 2005-04-21 ザ バーナム インスティチュート Ｉａｐ阻害カスパーゼの活性化のための方法および組成物
EP1454898A4 (en) * 2001-12-13 2006-12-13 Ajinomoto Kk NEW PHENYL ALANIDE DERIVATIVES
AU2002366362A1 (en) * 2001-12-18 2003-06-30 Bayer Aktiengesellschaft 2-substituted pyrrolo(2.1-a)isoquinolines against cancer
JP4470219B2 (ja) * 2002-02-20 2010-06-02 味の素株式会社 新規フェニルアラニン誘導体
AU2003235256A1 (en) * 2002-04-19 2003-11-03 Kyowa Hakko Kogyo Co., Ltd. Phenylalanine derivative
AU2003247891A1 (en) 2002-07-08 2004-01-23 Merck & Co., Inc. Mitotic kinesin binding site
EP1546089A2 (en) * 2002-08-09 2005-06-29 TransTech Pharma Inc. Aryl and heteroaryl compounds and methods to modulate coagulation
PE20040804A1 (es) * 2002-12-19 2004-12-31 Boehringer Ingelheim Pharma DERIVADOS DE CARBOXAMIDAS COMO INHIBIDORES DEL FACTOR Xa
WO2004071448A2 (en) 2003-02-12 2004-08-26 Transtech Pharma Inc. Substituted azole derivatives as inhibitors of protein tyrosine phosphatases
WO2004074264A1 (ja) * 2003-02-20 2004-09-02 Ajinomoto Co., Inc. キナゾリンジオン骨格を有するフェニルアラニン誘導体の製造方法及び製造中間体
WO2004087720A1 (en) 2003-03-10 2004-10-14 Pfizer Inc. Phosphate/sulfate ester compounds and pharmaceutical compositions for inhibiting protein interacting nima (pin1)
US7109243B2 (en) * 2003-03-24 2006-09-19 Irm Llc Inhibitors of cathepsin S
JP2007500746A (ja) * 2003-05-15 2007-01-18 サイトキネティクス・インコーポレーテッド 化合物、組成物および方法
WO2005014533A2 (en) * 2003-08-08 2005-02-17 Transtech Pharma, Inc. Aryl and heteroaryl compounds, compositions, and methods of use
CN1938283A (zh) * 2004-02-10 2007-03-28 詹森药业有限公司 作为α4整联蛋白拮抗剂的哒嗪酮
US7504413B2 (en) 2004-05-06 2009-03-17 Cytokinetics, Inc. N-(4-(imidazo[1,2A]pyridin-YL)phenethyl)benzamide inhibitors of the mitotic kinesin CENP-E for treating certain cellular proliferation diseases
WO2011031308A1 (en) * 2009-09-09 2011-03-17 Cytokinetics, Incorporated Novel combinations

Also Published As

Publication number Publication date
TWI363628B (en) 2012-05-11
NO20065504L (no) 2007-01-30
US20060094708A1 (en) 2006-05-04
KR101026861B1 (ko) 2011-04-06
CN102557982A (zh) 2012-07-11
NZ550811A (en) 2010-07-30
JP2007537163A (ja) 2007-12-20
US7618981B2 (en) 2009-11-17
KR20070057708A (ko) 2007-06-07
MY146548A (en) 2012-08-15
IL178860A (en) 2013-04-30
MA28646B1 (fr) 2007-06-01
AR053748A1 (es) 2007-05-23
BRPI0510663A (pt) 2007-12-04
WO2005107762A3 (en) 2006-08-17
EP1742907A4 (en) 2008-01-02
JP4805916B2 (ja) 2011-11-02
AU2005240178B2 (en) 2011-03-17
PE20060361A1 (es) 2006-05-05
MXPA06012796A (es) 2007-05-09
WO2005107762A2 (en) 2005-11-17
PL381704A1 (pl) 2007-06-25
EP1742907A2 (en) 2007-01-17
CA2565695C (en) 2013-01-22
IL178860A0 (en) 2007-03-08
RU2413720C2 (ru) 2011-03-10
AU2005240178A1 (en) 2005-11-17
RU2006137794A (ru) 2008-05-10
TW200607513A (en) 2006-03-01
CA2565695A1 (en) 2005-11-17

Similar Documents

Publication Publication Date Title
PL212494B1 (pl) Nowe zwiazki chemiczne, kompozycje zawierajace nowe zwiazki chemiczne i zastosowanie nowych zwiazków chemicznych
US20090018156A1 (en) Pyrrolo [2,3,B] Pyridine Derivatives Useful As RAF Kinase Inhibitors
US7582668B2 (en) Imidazoyl-benzamide anti-cancer agents
EP1866286B1 (en) Pyridine derivatives useful as inhibitors of pkc-theta
EP2440544B1 (en) Hedgehog pathway antagonists and therapeutic applications thereof
WO2003033496A1 (en) Beta-carbolin derivatives as ptp-inhibitors
JP2005538062A (ja) 化合物、組成物、および方法
CA2896813A1 (en) Protein kinase inhibitors
MXPA04011074A (es) Compuestos de pirimidinona, composiciones y metodos.
JP2009514875A (ja) 化学物質、組成物、および方法
AU2008253684A1 (en) Pyrimidinones as Casein kinase II (CK2) modulators
JP2009514899A (ja) チエノピリジンＢ−Ｒａｆキナーゼ阻害剤
JP2012507535A (ja) 二置換フタラジンヘッジホッグ経路アンタゴニスト
JP2009516658A (ja) ３，６−ジヒドロ−２−オキソ−６ｈ−１，３，４−チアジアジン誘導体
US7795448B2 (en) Imidazoyl-benzamide anti-cancer agents
JP2009514865A (ja) 有糸分裂キネシン阻害剤
TW202035406A (zh) 作為cdk-hdac雙通路抑制劑的雜環化合物
CN101023057A (zh) 某些化学品、组合物及方法
CN111606888B (zh) 吡咯类衍生物及其制备方法与应用
RU2809821C2 (ru) Соединения на основе триазолопиримидина и их соли, композиции на их основе и пути их применения
CN112079836B (zh) 三唑并嘧啶类化合物及其盐、组合物和应用
CN117736192A (zh) 一类pi3k/hdac双重抑制剂及其应用
CN117327077A (zh) 苯胺基嘧啶并杂环类化合物及其制备方法、药物组合物和应用
KR20190063745A (ko) p34 단백질 및 NEDD4-1 단백질의 결합 억제제로서의 신규 화합물 및 이의 용도

Legal Events

Date Code Title Description
LAPS Decisions on the lapse of the protection rights

Effective date: 20140506