PL162391B1 - lub jej solwatu PL PL PL - Google Patents

lub jej solwatu PL PL PL

Info

Publication number
PL162391B1
PL162391B1 PL28062889A PL28062889A PL162391B1 PL 162391 B1 PL162391 B1 PL 162391B1 PL 28062889 A PL28062889 A PL 28062889A PL 28062889 A PL28062889 A PL 28062889A PL 162391 B1 PL162391 B1 PL 162391B1
Authority
PL
Poland
Prior art keywords
bismuth
methyl
complex
ranitidine
salt
Prior art date
Application number
PL28062889A
Other languages
English (en)
Inventor
John W Clitherow
Original Assignee
Glaxo Group Ltd
Priority date (The priority date is an assumption and is not a legal conclusion. Google has not performed a legal analysis and makes no representation as to the accuracy of the date listed.)
Filing date
Publication date
Priority claimed from GB888817098A external-priority patent/GB8817098D0/en
Priority claimed from GB898904686A external-priority patent/GB8904686D0/en
Application filed by Glaxo Group Ltd filed Critical Glaxo Group Ltd
Publication of PL162391B1 publication Critical patent/PL162391B1/pl

Links

Classifications

    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C07ORGANIC CHEMISTRY
    • C07DHETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D307/00Heterocyclic compounds containing five-membered rings having one oxygen atom as the only ring hetero atom
    • C07D307/02Heterocyclic compounds containing five-membered rings having one oxygen atom as the only ring hetero atom not condensed with other rings
    • C07D307/34Heterocyclic compounds containing five-membered rings having one oxygen atom as the only ring hetero atom not condensed with other rings having two or three double bonds between ring members or between ring members and non-ring members
    • C07D307/38Heterocyclic compounds containing five-membered rings having one oxygen atom as the only ring hetero atom not condensed with other rings having two or three double bonds between ring members or between ring members and non-ring members with substituted hydrocarbon radicals attached to ring carbon atoms
    • C07D307/52Radicals substituted by nitrogen atoms not forming part of a nitro radical
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61KPREPARATIONS FOR MEDICAL, DENTAL OR TOILETRY PURPOSES
    • A61K31/00Medicinal preparations containing organic active ingredients
    • A61K31/33Heterocyclic compounds
    • A61K31/335Heterocyclic compounds having oxygen as the only ring hetero atom, e.g. fungichromin
    • A61K31/34Heterocyclic compounds having oxygen as the only ring hetero atom, e.g. fungichromin having five-membered rings with one oxygen as the only ring hetero atom, e.g. isosorbide
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P1/00Drugs for disorders of the alimentary tract or the digestive system
    • A61P1/04Drugs for disorders of the alimentary tract or the digestive system for ulcers, gastritis or reflux esophagitis, e.g. antacids, inhibitors of acid secretion, mucosal protectants
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P29/00Non-central analgesic, antipyretic or antiinflammatory agents, e.g. antirheumatic agents; Non-steroidal antiinflammatory drugs [NSAID]

Landscapes

  • Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Organic Chemistry (AREA)
  • Health & Medical Sciences (AREA)
  • Life Sciences & Earth Sciences (AREA)
  • Veterinary Medicine (AREA)
  • Public Health (AREA)
  • General Health & Medical Sciences (AREA)
  • Medicinal Chemistry (AREA)
  • Animal Behavior & Ethology (AREA)
  • Pharmacology & Pharmacy (AREA)
  • General Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Nuclear Medicine, Radiotherapy & Molecular Imaging (AREA)
  • Chemical Kinetics & Catalysis (AREA)
  • Rheumatology (AREA)
  • Pain & Pain Management (AREA)
  • Engineering & Computer Science (AREA)
  • Bioinformatics & Cheminformatics (AREA)
  • Epidemiology (AREA)
  • Pharmaceuticals Containing Other Organic And Inorganic Compounds (AREA)
  • Furan Compounds (AREA)
  • Acyclic And Carbocyclic Compounds In Medicinal Compositions (AREA)
  • Organic Low-Molecular-Weight Compounds And Preparation Thereof (AREA)
  • Medicinal Preparation (AREA)

Abstract

1. Sposób wytwarzania soli ranitydyny i kompleksu bizmutu z kwasem karboksylowym lub jej solwatu, znamienny tym, ze ranitydyne poddaje sie reakcji z kompleksem bizmut-kwas karboksylowy w wodzie, w podwyzszonej temperaturze i utworzona sól wyodrebnia sie z roztworu. PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest sposób wytwarzania soli ranitydyny i kompleksu bizmutu z kwasem karboksylowym lub jej solwatu. Sole te działają na receptory histaminowe i dzięki temu mają zastosowanie w medycynie.
Ranitydyna jest uzgodnioną nazwą N-{2--/{5-I/dimetyloamino/metylo]-2-furanylo}metylo/tto]etylo}-N'-metyio-2-nitro-l,l,-etenodiammy, która wraz zjej dopuszczalnymi fizjologicznie solami została opisana w brytyjskim opisie patentowym nr 1 565966. W opisie tym znajduje się omówienie dopuszczalnych fizjologicznie soli tworzonych z kwasami organicznymi i nieorganicznymi. Sole takie obejmują chlorowodorki, bromowodorki i siarczany oraz sole tworzone z alifatycznymi kwasami mono- i dikarboksylowymi, takimi jak octany, maleiniany i fumarany.
Ranitydyna jest silnym Hz-amagonistą histaminowym i w postaci soli chlorowodorowej, ma szerokie zastosowanie w leczeniu chorób, w których korzystne jest obniżanie kwasowości w żołądku. Chorobami takimi są owrzodzenia dwunastnicy i żołądka, zarzucanie wsteczne przełyku i zespół Zollingera-Ellisona. Ranitydyna może być również używana profilaktycznie w zabiegach
162 391 3 chirurgicznych i w leczeniu stanów uczuleniowych i zapalnych, w których jak wiadomo, histamina gra rolę pośrednika.
Sole i preparaty bizmutu, takie jak cytrynian bizmutu, cytrynian bizmutowo amonowy, winian sodowo bizmutylowy, kwaśny winian, bizmutowo sodowy, kwaśny roztwór bizmutu, stężony roztwór bizmutu oraz roztwór cytrynianu bizmutu i amonu, opisane na przykład w The British Pharmaceutical Cadex (1949), są używane od dawna jako substancje odkwaszające w leczeniu nadkwasowości i zaburzeń trawiennych. Ponadto, zanim poznano H--atagonisty histaminowe, które obecnie je zastępują, preparaty bizmutu stosowano w leczeniu choroby wrzodowej przewodu żołądkowo-jelitowego.
W ostatnich latach pojawił się dowód, że Campylobacter pylori jest związany z histologicznym nieżytem żołądka, niewrzodowymi zaburzeniami trawiennymi i niskim poziomem kwasu solnego w żołądku, jak również może być związany z patogenezą choroby wrzodowej żołądka i dwunastnicy.
Campylobacter pylori jest wrażliwy na związki bizmutu, takie jak podcytrynian bizmutu (na przykład w postaci dwucytrynianobizmutanu trójpotasowego) i podsalicylan bizmutu.
Wiele wspomnianych wyżej związków bizmutu to kompleksy kwaśne utworzone z bizmutu i kwasu karboksylowego, takiego jak kwas cytrynowy i winowy albo ich sole z amoniakiem lub metalem alkalicznym. Obecnie stwierdzono, że zasadowa, H--antagonistyczna wobec histaminy ranitydyna tworzy sole z takimi kompleksami, a otrzymane produkty mają użyteczny i korzystny profil aktywności.
Zgodnie ze sposobem według wynalazku wytwarza się takie właśnie nowe sole ranitydyny i kompleksu bizmutu z kwasem karboksylowym, jak również solwaty takich soli. Odpowiednimi kwasami karboksylowymi są te, które mają zdolność tworzenia kompleksu z bizmutem, które to kompleksy z kolei mają zdolność tworzenia soli z ranitydyną.
Kwasami karboksylowymi mającymi zdolność tworzenia kompleksów z bizmutem, czyli kompleksów bizmut-kwas karboksylowy, do stosowania w sposobie według wynalazku mogą być na przykład kwasy karboksylowe, które zawierają co najmniej trzy grupy funkcyjne poza grupą karboksylową, uczestniczącą w tworzeniu soli z ranitydyną. Spośród trzech lub większej liczby pozostałych grup funkcyjnych, trzy, które mogą być na przykład grupami karboksylowymi i/lub hydroksylowymi, będą, zdolne do kompleksowania się z trójwartościowym bizmutem, dając trójwartościowy kompleks bizmutu.
W przypadkach, gdy kwas karboksylowy może wykazywać izomerię optyczną i/lub geometryczną, sposobem według wynalazku wytwarza się wszystkie izomery optyczne i racematy i/lub izomery geometryczne. Solwaty, w tym hydraty, są również wytwarzane sposobem według wynalazku.
Przykładami stosowanych kwasów karboksylowych, które są zdolne do tworzenia kompleksów z bizmutem, użytecznych w sposobie według wynalazku, są kwas cytrynowy, winowy, i etylenodiaminotetraoctowy. Dalszymi przykładami odpowiednich kwasów karboksylowych są kwas propylocytrynowy i agarycynowy. Korzystny jest kwas winowy, a szczególnie korzystny jest kwas cytrynowy. Kwas agarycynowy jest dalszym korzystnym kwasem do stosowania w sposobie według wynalazku.
Solami wytwarzanymi sposobem według wynalazku są:
kompleks bizmut /3+/2-hydroksy-1,2,3-propanotnkarboksylan N-{ 2--//5--/d ime ty loam ino/metylo]-2-furanylo}metylo/tio]etylo}-N'-metylo-2-nitro-l,l-etenodiaminy, znany również jako ranitydynocytrynian bizmutu, kompleks bizmut /3+//[R-/R*Rx/]-2,3-dihydroksybutanodionian N-{2-l/{5-l/dimetyloamil no/metylo]-2-furanylo-metylo/tio]etylo--N'-metylo-2-nitro-l,l-etenodiaminy, znany również jako ranitydynowinian bizmutu, kompleks bizmut /3+/2-hydroksy-l,2,3-nonadekanotrikarboksylan N-{2-l/{5-l/dimetyloamino/metylo]-2-furanylo-nletylo/tio]etylo--N'-metylo-2-nitro-l,l-etenodiaminy, znany również jako ranitydynoagarycynian bizmutu i kompleks bizmut /3+/N,N'-etanodiy[o-bis-[N-/karboksymelyloggiicynian]N-{2-[/{5-[/dimeryloamino/metyIo]l2-furanylo-metylo/tio]-erylo--N'-metylo-n-nitro-l,l-erenodiaminy, znany również jako ranitydyno-EDTA bizmut.
162 391
Korzystnymi solami wytwarzanymi sposobem według wynalazku są:
kompleks bizmut/3+/2-hydroksy-1,2,3-propanotrikarboksylanN-{2-[/{5-[/dimetyloamino/metylo]-2-furanyIo}metylo/tio]etylo}N'-metylo-2-nitro-l,l-etenodiaminy, znany również jako ranitydynocytrynian bizmutu i kompleks bizmut /3+/[R-/RxR*/--2,3-dihydroksybutanodionian N-{2-[/{5--/dimetyloamino/metylo--2-furanyloimetylo/tio-etyloj-N'-metylo-2-nitro-l,l-erenodiaminy, znany również jako ranitydynowinian bizmutu.
Inną korzystną solą wytwarzaną sposobem według wynalazku jest kompleks bizmut /3+/2hydroksy-1,2,3-nonadekanotrikarboksylan N-{2-[/{5-[/dimeryloamino/metylo]-2-furanylo}merylo/tio-etyloj-N^metylo-ż-nitro-lJ-etenodiaminy, znany również jako ranitydynoagarycynian bizmutu.
Ranitydynocytrynian bizmutu jest szczególnie korzystnym związkiem wytwarzanym sposobem według wynalazku.
Sole wytworzone sposobem według wynalazku mają szczególnie korzystne połączenie właściwości leczniczych dla leczenia zaburzeń żołądkowo jelitowych, zwłaszcza wrzodu trawiennego i innych stanów chorobowych żołądka i dwunastnicy, na przykład nieżytu żołądka i niewrzodowych zaburzeń trawiennych.
Sole wytwarzane sposobem według wynalazku mają więc przeciwwydzielnicze właściwości H^-antagonistyczne związane z ranitydyną wraz z aktywnością przeciwbakteryjną w stosunku do Campylobacter pylori. Ponadto sole te mają właściwości cytoochronne. Są one również aktywne p;-.eciw ludzkim pepsynom żołądkowym ze szczególnym inhibitowaniem pepsyny 1, izozymu pepsynowego związanego z wrzodem trawiennym. Aktywność przeciwwydzielniczą związków wytwarzanych sposobem według wynalazku wykazano in vivo wywołanego histaminą wydzielania kwasu żołądkowego u psa z kieszonką Heindenhaina. Aktywność przeciwbakteryjną omawianych soli przeciw Campylobacter pylori i ich zdolność do inhibitowania pepsyn ludzkich wykazano in vitro, a ponadto wykazano in vivo aktywność przeciwbakteryjną wobec drobnoustrojów podobnych do Campylobacter, prowadząc doświadczenia na fretkach. Aktywność cytoochronną wykazano in vivo przez udowodnienie zdolności soli do inhibitowania zmian chorobowych żołądka, które wywołano u szczurów etanolem.
Dalszą cechą soli wytwarzanych sposobem według wynalazku jest ich rozpuszczalność w wodzie i zdolność tworzenia trwałych roztworów wodnych. W zwykłych warunkach wiele soli i kompleksów bizmutu, wliczając te, które tworzą się z kwasami karboksylowymi takiego typu, jak używane w sposobie według wynalazku, to substancje nierozpuszczalne. Na przykład cytrynian bizmutu ma rozpuszczalność (w obojętnym roztworze wodnym) zaledwie 0,2% wagowo objętościowych. Natomiast ranitydynocytrynian bizmutu rozpuszcza się w wodzie w ilości większej niż 50% wagowo-objętościowych.
Zaobserwowano właściwości soli wytwarzanych sposobem według wynalazku takich, jak ranitydynocytrynian bizmutu, dowodzą, że są to inne substancje chemiczne, które łatwo odróżnić od zwykłych mieszanin (np. mieszanin otrzymanych przez połączenie składników w stosunkach równomolowych) ranitydyny i kompleksu utworzonego pomiędzy bizmutem i kwasem karooksylowm.
Sole wytwarzane sposobem według wynalazku można także wyróżnić od prostych mieszanin ranitydyny i kompleksu utworzonego z bizmutu i kwasu karboksylowego przez badanie spektroskopowe w podczerwieni. Występuje wiele zmian widma, jeżeli od zwykłej mieszaniny ranitydyny i kompleksu bizmut-kwas karboksylowy przechodzi się do soli wytwarzanej sposobem według wynalazku. Widmo w podczerwieni prostej mieszaniny fizycznej ranitydyny i cytrynian bizmutu na przykład ma większość pików przy długościach am 1131,988 i 603 cm’\ które nie występują w widmie podczerwonym ranitydynocytrynianu bizmutu.
Sposób według wynalazku wytwarzania soli polega na poddaniu ranitydyny reakcji z odpowiednim kompleksem bizmut-kwas karboksylowy (np. cytrynianem bizmutu lub cytrynianem bizmutowo amonowym), w wodzie i oddzieleniu wytworzonej w reakcji soli z roztworu.
Sposobem według wynalazku otrzymuje się sól utworzoną z ranitydyny i kompleksu bizmutu z kwasem karboksylowym, przy czym sól ta może być w postaci solwatów.
162 391 5
Szczególnym przypadkiem jest wytwarzanie ranitydynocytrynianu bizmutu lub jego solwatów w reakcji ranitydyny z kompleksem bizmutu z kwasem cytrynowym.
Reakcję między ranitydyną i odpowiednim kompleksem bizmut-kwas karboksylowy według wynalazku prowadzi się w podwyższonej temperaturze, na przykład w temperaturze zawartej w zakresie od 40 do 100°C. Gdy reakcja ta zakończona (czyli gdy mieszanina osiągnie obojętność potwierdzoną wartością pH i/lub rozpuszczenie jest całkowite), zawiesinę bądź roztwór chłodzi się lub sączy, a wytworzoną sól ranitydyny odzyskuje się z przesączu przez odparowanie i następującą po nim ekstrakcję i roztarcie otrzymanej pozostałości z użyciem na przykład alkoholu, takiego jak metanol lub etanol, ketonu, takiego jak aceton lub eteru, takiego jak eter etylowy. Alternatywnie można bezpośrednio odparować mieszaninę reakcyjną, a następnie ekstrahować i rozpuszczać otrzymaną pozostałość. Dalsze alternatywne postępowanie mające na celu wyodrębnienie wytwarzanej soli obejmuje suszenie rozpyłowe przesączu albo dodanie przesączu (po ewentualnym uprzednim rozcieńczeniu, np. wodą) do odpowiedniego przeciwrozpuszczalnika (np. takiego alkoholu, jak metanol) w podwyższonej temperaturze (np. w temperaturze wrzenia przeciwrozpuszczalnika pod chłodnicą zwrotną), co powoduje wytrącenie produktu.
Związek wyjściowy, kompleks bizmut-kwas karboksylowy, można wytwarzać na ogół sposobami znanymi z The British Pharmaceutical Codex (1949). Tak więc na przykład zawiesinę odpowiedniej soli bizmutu (np. azotanu bizmutylu) i kwasu karboksylowego (np. kwasu cytrynowego lub winowego) w rozpuszczalniku takim jak woda, ogrzewa się, na przykład, w temperaturze 50 do 100°C. Zakończenie reakcji potwierdza się na przykład przez dodanie jednej kropli mieszaniny do rozcieńczonego roztworu wodnego amoniaku, a jeżeli roztwór jest przezroczysty, to oznacza, że reakcja jest zakończona. Zawiesinę rozcieńcza się następnie wodą, a wytwarzany kompleks bizmut-kwas karboksylowy odzyskuje się przez odsączenie. Cytrynian bizmutowo amonowy można wytwarzać na przykład, w razie potrzeby in situ, przez traktowanie cytrynianu bizmutu odpowiednią ilością wodnego roztworu amoniaku.
Sole wytwarzane sposobem według wynalazku przygotowuje się do podawania dowolnym, dogodnym sposobem. W wyniku takich zabiegów otrzymuje się preparaty farmaceutyczne zawierające sól, przystosowane do użycia w medycynie ludzkiej i w weterynarii. Preparaty przeznaczone do podawania doustnego mogą być przygotowywane znanymi sposobami z użyciem jednego lub kilku dopuszczalnych farmakologicznie nośników lub rozczynników. Tabletki są korzystnym rodzajem preparatów tego typu.
Preparaty farmaceutyczne do podawania doustnego mogą mieć postać na przykład tabletek (w tym tabletek do żucia lub do ssania) albo kapsułek. Preparaty te wytwarza się, jak wspomniano, znanymi sposobami, w których stosuje się dopuszczalne farmakologicznie rozczynniki, takie jak środki wiążące (np. wstępnie żelatynowana skrobia kukurydziana, poliwinylopirolidon lub hydroksypropylometyloceluloza), napełniacze (np. laktoza, mikrokrystaliczna celuloza lub wodorofosforan wapniowy), środki poślizgowe (np. stearynian magnezu, talk lub krzemionka), środki rozkruszające (np. skrobia ziemniaczana lub skrobiowy glikolan sodu), albo środki zwilżające (np. laurylosulfonian sodu). Tabletki mogą być powlekane znanymi sposobami.
Ciekłe preparaty do podawania doustnego mogą mieć na przykład postać roztworów, syropów lub zawiesin, albo mogą być suchą substancją do mieszania przed użyciem z wodą lub innym stosowanym wehiculum. Takie preparaty ciekłe wytwarza się znanymi sposobami z zastosowaniem dopuszczalnych farmakologicznie dodatków, takich jak środki suspendujące (np. syrop sorbitowy, pochodne celulozy lub uwodnione tłuszcze jadalne), środki ułatwiające emulgowanie (np. lecytyna lub akacja), nośniki niewodne (np. olejek migdałowy, oleiste estry, alkohol etylowy lub frakcjonowane oleje roślinne) i środki zabezpieczające (np. p-hydroksybenzoesany metylu lub propylu albo kwas sorbowy). Preparaty te mogą również zawierać sole buforujące, środki zapachowe, barwiące i słodzące, w zależności od potrzeby.
Proponowane dawki soli wytwarzanych sposobem według wynalazku do podawania wewnętrznego ludziom wynoszą 100 mg do lg, korzystnie 100-800 mg, bardziej korzystnie 150-600 mg składnika czynnego w pojedynczej dawce. Dawkę jednostkową można przyjmować na przykład od jednego do czterech razy dziennie, korzystnie raz lub dwa razy w ciągu dnia. Dokładna dawka
162 391 będzie zależała od charakteru i surowości leczonego stanu chorobowego, jednak zaleca się, żeby dokonywać zmian w rutynowym dawkowaniu, w zależności od wieku i ciężaru ciała pacjenta.
Aktywność przeciwwydzielniczą wykazano in vivo przeciw wywołanemu histaminą wydzielaniu soku żołądkowego w uchyłku Heidenhaina u psa. W tym badaniu ranitydynocytrynian bizmutu podany doustnie w dawce 0,3 mg/kg wywoływał procentowy pik inhibitowania wydzielania kwasu o 77%.
Aktywność przeciwbakteryjna skierowana przeciw Camphylobacter pylori (obecnie znana jako Helicobacter pylori) została wykazana in vitro. Organizm ten (10e jednostek kolonizujących) inokulowano na agarze zawierającym kolejne rozcieńczenia badanego leku, a minimalne stężenie inhibitujące (MIC) zostało ocenione po trzech lub czterech dniach inkubacji w 37°C w warunkach mikroaerofilnych. Zgodnie z tą procedurą ranitydynocytrynian bizmutu i ranitydynowinian bizmutu dały wartości MIC odpowiednio 8 i 16 mcg/ml (wyraźne w stosunkach wagowych obecnego bizmutu).
Związki wytwarzane sposobem według wynalazku są na ogół nietoksyczne w dawkach znacznie przewyższających te dawki, w których są one skuteczne leczniczo. Tak więc przykładowo ranitydynocytrynian bizmutu nie daje żadnych objawów toksyczności, jeżeli jest podawany psom w dawce 200 mg/kg w ciągu siedmiu dni.
Należy zwrócić uwagę, że nie ma możliwości dostarczenia danych porównawczych wykazujących bardziej korzystne właściwości związków wytworzonych sposobem według wynalazku niż właściwości leków używanych w podobnym celu. Dane takie nie są do uzyskania, bowiem brak obecnie leków, z którymi takiego porównania można byłoby dokonać. Chociaż związki wytworzone sposobem według wynalazku mogą być uważane za pochodne ranitydyny, to mają one całkowicie nowy profil aktywności, gdyż łączą one w jednej cząsteczce aktywność przeciwwydzielniczą antagonisty H2 z aktywnością przeciwbakteryjną przeciwko Campylobacter pylori.
Nie ma znanych w tej chwili leków, które miałyby taką kombinację właściwości, co czyni omawiane właściwości lecznicze całkowicie nieoczekiwanymi.
Sposób według wynalazku ilustrują następujące przykłady. Chromatografię cienkowarstwową (t.l.c.) prowadzono na krzemionce eluowanej dichlorometanem:etanolem:0,88 amoniakiem 80:8:1 (układ A) albo octanem etylu:izopropanolem:0,88 amoniakiem i wodą 25:15:4:2 (układ B) i stosując nadfiolet, jodoplatynian i nadmanganian potasu do wykrywania, o ile nie zaznaczono, że stosuje się inne substancje. Przykłady I-IV dotyczą wytwarzania kompleksów bizmutu, a przykłady V-XI wytwarzania soli sposobem według wynalazku.
Przykład I. Kompleks bizmut /3+/kwas 2-hydroksy-l,2,3-propanotrikarboksylowy (1:1) („Cytrynian bizmutu).
Mieszaninę azotanu bizmutu (22,96 g) i kwasu cytrynowego (33,60g) w wodzie (80 ml) ogrzewano na łaźni parowej, często mieszając, w ciągu 30 minut i po upływie tego czasu 1 kroplę zawiesiny dodano do słabego, wodnego roztworu amoniaku i otrzymano przezroczysty roztwór. Mieszaninę rozcieńczono wodą, odsączono i pozostałość przemywano dobrze wodą, do czasu, aż przesącz był wolny od jonów azotanowych i nadmiaru kwasu cytrynowego. Pozostałość suszono w próżni i otrzymano tytułowy związek (32,18 g).
Analiza dla ΟβΗδΒίΟγ.Ο,Ι IH2O:
Znaleziono: C 18,08 H 1,34 0 28,80 Bi 52,0%
Obliczono: C 18,Oi H 1,32 0 28,44 Bi 5221%
Oznaczenie wody wykazało 0,49% Η2Οξ0,1 1 mola.
Przykład II. Kompleks bizmut /3+/-kwas [R-/RxRx/]-2,3-dihydrok.sybutanodiowy (2:1) („Winian bizmitnu).
Mieszaninę kwasu (+ )-winowego (27 g) i azotanu bizmutylu (8,61 g) w wodzie (50 ml) ogrzewano w temperaturze 90-100°C, mieszając od czasu do czasu, wciągu 30 minut,po którym to czasie małą porcję produktu rozpuszczono całkowicie w słabym, wodnym roztworze amoniaku. Mieszaninę ochłodzono do temperatury pokojowej, a następnie przesączono i przesącz przemyto dokładnie wodą do czasu, aż przesącz był wolny od substancji rozpuszczalnych w wodzie. Pozostałość suszono w temperaturze 70-80°C w próżni i otrzymano tytułowy związek (14,78 g).
162 391
Analiza dla CaH9BiOi2.0,43H2O:
Znaleziono: C 18,44 H 1,81 0 39,04 Bi 40,0%
Obliczono: C 18,70 H 1^^3 0 38,70 Bi 40,7%
Oznaczenie wody wykazało 1,54% H2O = 0,43 mola.
Przykład III. Kompleks bizmut /3+/kwas 2-hydroksy-l,2,3-nonadekanotrikarboksylowy (1:1) („Agarycynian bizmutu).
Mieszaninę kwasu /-/-2-hydroksy-l,2,3-nonadekanotrikairboksylowego (kwas agarycynowy, 9,15 g) i azotanu bizmutu (5,74 g) w wodzie (50 ml) ogrzewano w temperaturze 90-95°C w ciągu 4 godzin. Kwaśną mieszaninę przesączono a pozostałość przemyto dokładnie wodą do czasu, aż przesącz był obojętny. Pozostałość przemyto dokładnie gorącym metanolem (3 X 50 ml), a następnie suszono, otrzymując tytułowy związek (12,286 g).
Analiza dla C22H37Bi07.0,lC22H4o07.0,llH2 O:
Znaleziono: C 43,52 H 6,34 0 18,49 Bi 310)%
Obliczono: C 43,63 H 6,24 0 18,76 Bi 31,4%
Oznaczenie wody wykazało 0,31% H2O = 0,ll mola.
Przykład IV. Kompleks bizmut /3+/-N,N'-1,2-etanodiylobis[N-/karboksymetylo/glicyna] (1:1) („EDTA-bizmut).
Mieszaninę azotanu bizmutu (20,09g) i NlN'-ll2-etanodiylobis[N-/karboksymetylo/giicyny] (EDTA, 17,57g) w wodzie (100 ml) ogrzewano w temperaturze 90-95°C przez 2 godziny. Gorącą zawiesinę przesączono, a pozostałość ogrzewano ponownie do temperatury 90-95°C z wodą (4 X 70 ml) do czasu aż prawie wszystkie ciała stałe rozpuściły się. Po każdej ekstrakcji zawiesinę przesączono i silnie kwaśne przesącze odparowywano w próżni do około 70 ml. Mieszaninę z ekstrakcji ochłodzono do temperatury 18°C i wytrącane ciało stałe odsączono i przemyto do czasu uwolnienia go od kwasu azotowego zimną wodą, a następnie etanolem i eterem, po czym suszono, otrzymując tytułowy związek (18,52 g).
Analiza dla Ci9Hi3BiN2Ot.0l5H2O:
Znaleziono: C 23,27 H 2,49 N 5,41 0 26,43 Bi 4,,0%
Obliczono: C :2^^^8 H 2,78 N 5,52 0 26,81 Bi 4^2%
Oznaczenie wody wykazało 1,819% Η2Οξ 0,5 mola.
PrzykładV. Kompleks bizmut /3+/2-hydroksy-l,2,3-propanotrikarboksylan N-{2-[/{5[/dimetyloamino/metylo]-2-furanylo }metylo/tio]etylo }-N '-me ey lo-2-nitro-1,1 -etenodiaminy (1:1:1) („Ranitydynocytrynian bizmutu).
Mieszaninę cytrynianu bizmutu (2,08 g) i N-{-2-[/{5--/dimetyloamino/metylo]-2-furanylo-metylo/tio]-etylo --N'-mttylo-2-nitro-1,1 -etenodiaminy (ranitydyny, 1,57 g) w wodzie (15 ml) ogrzewano w temperaturze 90-95°C do czasu, aż zawiesina stała się obojętna wobec papierka wskaźnikowego pH (około 15 minut). Mieszaninę ochłodzono do temperatury pokojowej i odsączono nieprzereagowany cytrynian bizmutu (0,657 g). Przesącz odparowano do sucha w próżni i otrzymano twardą żywicę. Do żywicy tej dodano metanol (50 ml) i mieszaninę odparowano, otrzymując pozostałość, którą ogrzewano z metanolem (70 ml) i ochłodzono. Mętny supernatant zdekantowano, a pozostałość roztarto na proszek z metanolem (50 ml) i odsączono zawiesinę. Pozostałość przemyto metanolem i suszono, otrzymując tytułowy związek (1,98 g). T.l.c. (układ A) Rt 0,35 (ranitydyna) i Rt zero (cytrynian bizmutu).
Analiza dla ^9^781^0^.O,lC6H5Bi07.0,16C2H50H.O,48H20:
Znaleziono: C 30,67 H 3,97 N 7,10 0 23,60 S 3,97 Bi 29,0%
Obliczono: C 31,14 H 3,86 N 7,29 0 23,65 H4J7 Bi 29,9%
Przykład VI. Kompleks bizmut /3+/ 2-hydroksy-l,2,3-propanotrikarboksylan N-{2-[/{5[/dimttyloamino/metylo]-2-furanylo-metylo/tio]ttylo--N'-metylo-2-nitro-1l1-ettnodiaminy (1:1:1) („Ranitydynocytrynian bizmutu).
Do mieszaniny cytrynianu bizmutu (3,98 g) w wodzie (15 ml) dodano wystarczającą ilość wodnego roztworu 0,88 amoniaku w celu rozpuszczenia ciała stałego. Roztwór przesączono przez Hyflo i połączone przesącze i popłuczyny odparowano w próżni. Roztwór ponownie odparowywano z wodą do czasu, aż opary supernatantu nad pozostałością przestały być alkaliczne wobec papierka o zakresie pH 1-14 (woda, 5 X 70 ml). Do roztworu pozostałości w wodzie (30 ml) dodano
162 391 ranitydynę (3,14 g) i utworzony roztwór odparowano do sucha w próżni. Pozostałość rozpuszczalną w wodzie odparowywano ponownie z wodą do czasu, aż nie wykrywano dalszej ilości zasadowych oparów (16 X 80 ml). Pozostałość suszono przez odparowywanie obrotowe w próżni, w temperaturze 80-90°C, i proszkową pozostałość usuwano za pomocą eteru. Pozostałość rozcierano na drobny proszek, który zawieszano w eterze i odsączono. Otrzymano produkt suszono, otrzymując tytułowy związek (6,814g). T.l.c. (układ A) Rf 0,3 (ranitydyna) i Rf zero (Cytrynian bizmutu).
N.m.r. δ (DMSO-de) 2,57 (2H, d, 1/2 AB CH2CO), 2,8-2,9 (m, CH3NH, CH2CH2S i 1/2 AB CH2CO), 2,87 (s, /CH3/2N+ 3,47 (2H, t, CH2CH2NH), 3,86 (2H, s, CH2S), 4,35 (2H, s, CH2N+), 6,10 i 6,67 (2H, d + d, furan = CH).
I.r. frmalcs(ni^jol) 3454 (-OH), 3267 i 3200 (-NH-) i 1620, 1570 i 1260 (-NHC/ = CHNO2/NH- + -CO2_)cm1.
Analiza dla Ci3H22N4O3S.C6HsBiO?.O,3H2O:
Znaleziono: C 31,54 H 4,04 N 8,02 0 23,31 S 4,32 Bi 28,0%
Obliczono: C31,75 H 3,88 N 7,80 0 23,02 S 4,46 Bi 29,1%
Oznaczenie wody wykazało 0,85% H2O = 0,34 mola.
Przykład VII. Kompleks bizmuj/3+/2-hydΓoksy-l,2,3-propanotrikarboksylan N-{2-[/{5[/dimetyloamino/metylo]-2-furanylo}metylo/tio]etylo}-N'-metylo-2-nitro-l,l-etenodiaminy (1:1:1) („Ranitydynocytrynian bizmutu).
Mieszaninę ranitydyny (44,0 g) i cytrynianu bizmutu (40,0 g) w wodzie (70 ml) ogrzewano w temperaturze 90-95°C przez 30 minut. Mętny roztwór przesączono, rozcieńczono wodą (20 ml), a następnie dodano w ciągu 23 minut, podczas mieszania, do przemysłowego spirytusu metylowanego (IMS, 2,4 litra), ogrzewano w temperaturze wrzenia pod chłodnicą zwrotną. Otrzymaną zawiesinę ogrzewano 15 minut, a następnie ochłodzono do temperatury otoczenia. Tytułowy związek (63,0 g) oddzielono przez odsączenie, przemyto IMS (2 X 200 ml) i suszono w próżni, w temperaturze 40°C. T.L.c. (układ B) Rf 0,49 (ranitydyna) i Rf zero (cytrynian bizmutu), wykrywanie: ultrafiolet, jod.
Przykład VIII. Kompleks bizmut /3+/ 2-hydroksy-1,2,3-propanotrikarboksylan N-{2-[/{5[/dimetyloamino/metylo]-2-furanylo}metylo/tio]etylo}-N'-metylo-2-nitro-l,l-etenodiaminy (1:1:1) („Ranitydynocytrynian bizmutu).
Ranitydynę (44,0 g) dodano do zawiesiny cytrynianu bizmutu (55,7 g) w 1,0 molarnym roztworze wodnym amoniaku (56 ml) i wodzie (92 ml). Zawiesinę ogrzewano w temperaturze 90°C przez 5 minut, a następnie otrzymany mętny roztwór przesączono i rozcieńczono wodą (10 ml). Tytułowy związek (10,3 g) wyodrębniono przez suszenie rozpyłowe otrzymanego roztworu (40 ml całkowitej objętości 195 ml). T.L.c. (układ B)Rf 0,49 (ranitydyna) i Rf zero (cytrynian bizmutu), wykrywanie: ultrafiolet, jod.
Przykład IX. Kompleks bizmut /3+/ [R-/R+R+/]-2,3-dihydroksybutanodionian N-{2-[/{5[/dimetyloamino/metylo]-2-furanylo}metylo/tio]etylo}-N'-metylo-2-nitro-l,l-etenodiaminy (1:1:1) („Ranitydynowinian bizmutu).
Ranitydynę (5,02 g) dodano do zawiesiny winianu bizmutu (2,02 g) w wodzie (10 ml) i mieszaninę ogrzewano łagodnie, podczas mieszania, do czasu otrzymania roztworu. Roztwór przesączono przez Hyflo i połączone przesącz i popłuczki odparowano w próżni, otrzymując lepką żywicę, która stawała się spienionym ciałem stałym podczas dalszego odparowywania. Substancję tę ponownie odparowano z metanolem (3 X 50 ml) i żywicowatą pozostałość ekstrahowano gorącym metanolem (50 mlX3). Półstałą pozostałość rozcierano z metanolem (20 ml) do czasu utworzenia się drobnej zawiesiny o barwie kremowej, którą odsączono. Pozostałość przekształcono w delikatną zawiesinę przez roztarcie jej z metanolem (20 ml), następnie odsączono i pozostałość przemyto metanolem, a następnie eterem i suszono otrzymując tytułowy związek (1,853 g). T.l.c. (układ A) Rf 0,35 (ranitydyna) i Rf zero (winian bizmutu).
I .r. amax/KBir^ 3600-2000 (kompleks serii prążków, -NH- + -OH), 1750-1500 (serie prążków, -NHC/ = CHNO2 (NH-+-CO2+-CO2H) i 1233 (-NHC/ = CHNO2/^H-)cm'1.
Analiza dla C13H2-N4O3.C4^3O6Bi.0,33C8H9Bίi^12.0,l5CH3OH:
Znaleziono: C 28,03 H 3,59 N 6,84 O 24,85 S 3,87%o
Obliczono: C 28,22 H 3,42 N 6,65 0 24,90 S 3,81%
N.m.r. wykazało 0,15 mola metanolu
162 391 9
Przykład X. Kompleks bizmut /3*/ 2-hydroksy-l,2,3-nonadekanotrikarboksylan N-{2b2«/{5-[/dimetyloamino/metylo]-2-furanylo}metylo/tio]etylo}-N'-metylo-2-nitro-l,l-etenodiaminy (1:1:1) („Ranitydynoagarycynian bizmutu”).
Mieszaninę agarycynianu bizmutu (zawierającego kwas agarycynowy, 0,1 mola i wodę, 0,11 mola) (4,26 g) i ranitydynę (3,77 g) w wodzie (10 ml) ogrzewano w temperaturze 90-95°C w ciągu 4 godzin. Roztwór rozcieńczono wodą (15 ml) i ogrzewanie kontynuowano przez 4 godziny . Opalizującą ciecz przesączono na ciepło przez Hyflo i przesącz odparowano do sucha z użyciem etanolu. Żywicową pozostałość ponownie odparowano z etanolem (3 X 30 ml), otrzymując żywicę, którą rozpuszczono w etanolu (50 ml) i roztwór przesączono przez Hyflo. Połączone przesącz i popłuczki odparowano w próżni, otrzymując żywicę. Żywicę tę mieszano z gorącym acetonem (70 ml) i po ogrzewaniu mieszaniny przez 10 minut zdekantowano supernatant. Postępowanie powtórzono i półstałą pozostałość roztarto z acetonem (50 ml), otrzymując delikatną zawiesinę. Zawiesinę odsączono i pozostałość przemyto dokładnie acetonem i suszono, otrzymując tytułowy związek (4,69 g) jako płowożółte ciało stałe.
Analiza dla C35H59N40i-SBi.O,05C22H4o070,5H20:
Znaleziono: C 45,37 H 6,50 N 5,36 O 17,43 S 3,01%
Obliczono: C3 -44,85 H 6,46 N 5,80 O 17,96 S 332% oznaczenie wody wykazało 1,04% H2O = 0,5 mola
T.l.c. (układ A) Rt 0,35 (ranitydyna) i Rf zero (agarycynian bizmutu/kwas agarydynowy/. T.l.c. (chloroform:metanol:kwas octowy:woda 15:5:1:1) Rf 0,3 (ranitydyna), wykrywanie: ultrafiolet, jodoplatynian, nadmanganian potasu i bromokrezol, zielona plamka i Ri 0,6 (kwas agarycynowy), wykrywanie: bromokrezol, zielona plamka.
Przykład XI. Kompleks bizmut /3'''/N,N'-ttanodiylobis[N-/karboksymetylo/giicynian]N{2-[/{5-[/dimetyloamino/mttylo]-2-furanylo}metylo/tio]ttylo}-N'-metylo-2-nitΓo-1, 1-etenodiaminy (1:1:1) („Ranitydyno EDTA bizmut**).
Do mieszaniny bizmut EDTA (2,99 g) i ranitydyny (2,2 g) dodano wodę (15 ml) i mieszaninę ogrzewano w celu wywołania całkowitego rozpuszczenia. Małą ilość wytworzonego osadu odsączono przez Hyflo. Roztwór odparowano do sucha w próżni, a pozostałość ponownie odparowano z metanolem (2X15 ml). Pozostałość rozpuszczono w ciepłym metanolu (20 ml) i roztwór przesączono przez Hyflo. Przesącz odparowano do sucha, otrzymując ciało półstałe, które rozpuszczono w metanolu (10 ml). Ochłodzenie spowodowało wydzielenie się oleju, a po odstawieniu na 60 godzin utworzył się biały osad. Osad ten odsączono i przemyto metanolem. Ciało stałe zawieszono ponownie w etanolu i odsączono, a pozostałość przemyto metanolem. Ciało stałe jeszcze raz zawieszono w etanolu, odsączono, a pozostałość przemyto etanolem, a następnie eterem i wysuszono, otrzymując tytułowy związek (3,786 g).
T.l.c. (układ A) Rf 0,35 (ranitydyna) i Rf zero (bizmut-EDTA).
Analiza dla C13H-2N403S.C1oH13BiN-O8.H-O:
Znaleziono: C 33,57 H 4,45 N 10,09 S 3,70 Bi 24,0%
Obliczono: C 33,26 H 4,49 N 20,12 S 3,86 Bi 25,2% oznaczenie wody wykazało 2,24% ^0= 1,0 mola.
Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 90 egz.
Cena 10 000 zł

Claims (10)

  1. Zastrzeżenia patentowe
    1. Sposób wytwarzania soli ranitydyny i kompleksu bizmutu z kwasem karboksylowym lub jej solwatu, znamienny tym, że ranitydynę poddaje się reakcji z kompleksem bizmut-kwas karboksylowy w wodzie, w podwyższonej temperaturze i utworzoną sól wyodrębnia się z roztworu.
  2. 2. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że reakcję prowadzi się w temperaturze 40-100°C.
  3. 3. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że stosuje się kompleks kwasu karboksylowego, który zawiera co najmniej 3 grupy funkcyjne w cząsteczce, poza grupą karboksylową dostępną dla tworzenia soli z ranitydyną.
  4. 4. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że jako kompleks kwasu karboksylowego stosuje się kompleks kwasu cytrynowego, winowego, etylenodiaminotetraoctowego, propylocytrynowego lub aga rycynowego.
  5. 5. Sposób według zastrz. 4, znamienny tym, że stosuje się kompleks kwasu cytrynowego lub winowego.
  6. 6. Sposób według zastrz. 5, znamienny tym, że stosuje się kompleks kwasu cytrynowego.
  7. 7. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że w przypadku wytwarzania soli kompleksu bizmut /3+/2-hydroksy-1,2,3-propanotrikarboksylan-N-{2--/{5--/dimetyloamino/metylo]-2-furanylo}^t^t;^lc^/tio]etylo}I^'-i^e^t;^lc^-^--^itrr^-l,l-etenodiaminy i jej solwatów, ranitydynę poddaje się reakcji z kompleksem bizmutu.
  8. 8. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że w przypadku wytwarzania soli kompleksu bizmut/3+/[RI/RxR*/]-2,3lhydroksybutanodionianN-{2l[/{5-[/dimeryloamino/metylo]l2lfuranyl lo!metyio/tio]etylo}-IN-Inetyio-2-nitro-I,l-etenodiaminy i jej solwatów, ranitydynę poddaje się reakcji z kompleksem bizmutu.
  9. 9. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że w przypadku wytwarzania soli kompleksu bizmut /3+/2-hydroksy-l ,2,3-nonadekanotrikarboksylan N-{^--/'{i^--/<d^<^^;^ll^ai^i^<^i/metylo]2i furanylo}metyio/tto]etylo}-N'-metyio-2-nitro-I,l-etenodtamtny i jej solwatów, ranitydynę poddaje się reakcji z kompleksem bizmutu.
  10. 10. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że w przypadku wytwarzania soli kompleksu bizmut /3+/N,Ni-etanodiylo-bis-[N-/karboksymetylo/giicynian]N-{2-[/{5-I/dimetyloamino/metylo]-2-furanyio-metyio/tto]letylo}-N'-metyio-2-nitro-Ill-etenodiaminy i jej solwatów, ranitydynę poddaje się reakcji z kompleksem bizmutu.
PL28062889A 1988-07-18 1989-07-17 lub jej solwatu PL PL PL PL162391B1 (pl)

Applications Claiming Priority (2)

Application Number Priority Date Filing Date Title
GB888817098A GB8817098D0 (en) 1988-07-18 1988-07-18 Chemical compounds
GB898904686A GB8904686D0 (en) 1989-03-01 1989-03-01 Chemical compounds

Publications (1)

Publication Number Publication Date
PL162391B1 true PL162391B1 (pl) 1993-10-30

Family

ID=26294175

Family Applications (1)

Application Number Title Priority Date Filing Date
PL28062889A PL162391B1 (pl) 1988-07-18 1989-07-17 lub jej solwatu PL PL PL

Country Status (35)

Country Link
US (1) US5008256A (pl)
JP (1) JP2523185B2 (pl)
KR (1) KR0122598B1 (pl)
CN (1) CN1022626C (pl)
AT (1) AT398200B (pl)
AU (1) AU632052B2 (pl)
BE (1) BE1003254A5 (pl)
CA (1) CA1332610C (pl)
CH (1) CH679582A5 (pl)
CY (1) CY1650A (pl)
DE (1) DE3923638C2 (pl)
DK (1) DK168381B1 (pl)
EG (1) EG19368A (pl)
ES (1) ES2014175A6 (pl)
FI (1) FI90538C (pl)
FR (1) FR2634122B1 (pl)
GB (1) GB2220937B (pl)
GR (1) GR1000431B (pl)
HK (1) HK61392A (pl)
HU (2) HU206104B (pl)
IE (1) IE61076B1 (pl)
IL (1) IL91005A (pl)
IT (1) IT1231481B (pl)
LU (2) LU88722I2 (pl)
MX (1) MX174145B (pl)
MY (1) MY104055A (pl)
NL (2) NL192604C (pl)
NO (2) NO176319C (pl)
NZ (1) NZ229958A (pl)
PL (1) PL162391B1 (pl)
PT (1) PT91188B (pl)
SE (1) SE468715B (pl)
SG (1) SG51992G (pl)
YU (1) YU47021B (pl)
ZW (1) ZW8689A1 (pl)

Families Citing this family (28)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
IL85472A (en) * 1987-03-09 1991-06-30 Procter & Gamble Pharmaceutical compositions for treating gastrointestinal disorders
EP0282132B1 (en) * 1987-03-09 1992-09-30 The Procter & Gamble Company Compositions and their use for treating gastrointestinal disorders
AU641903B2 (en) * 1988-10-26 1993-10-07 Glaxo Group Limited Carboxylic acid derivatives
GB9004328D0 (en) * 1990-02-27 1990-04-25 Glaxo Group Ltd Chemical compounds
GB9009240D0 (en) * 1990-04-25 1990-06-20 Glaxo Group Ltd Chemical compounds
GB9009437D0 (en) * 1990-04-26 1990-06-20 Glaxo Group Ltd Chemical compounds
IE65964B1 (en) * 1990-07-20 1996-01-24 Slagel David Products and processes for the treatment of the alimentary canal
GB9019875D0 (en) * 1990-09-11 1990-10-24 Glaxo Group Ltd Pharmaceutical compositions
US5128140A (en) * 1991-01-14 1992-07-07 The Procter & Gamble Company Swallowable pharmaceutical compositions
US5192752A (en) * 1991-01-14 1993-03-09 The Procter & Gamble Company Swallowable pharmaceutical compositions containing colloidal bismuth subcitrate
GB9120131D0 (en) * 1991-09-20 1991-11-06 Glaxo Group Ltd Medicaments
DE69228738D1 (de) * 1991-12-06 1999-04-29 Glaxo Group Ltd Zusammensetzungen zur Behandlung von entzündlichen Zuständen oder Analgesie, die Ranitidin Wismuth Citrat und einen NSAID enthalten
WO1996019232A1 (en) * 1994-12-19 1996-06-27 Lauteral Limited Combinations of ranitidine hydrochloride-form 1 and bismuth compounds
US6117412A (en) * 1995-01-26 2000-09-12 Nycomed Imaging As Non-cluster type bismuth compounds
GB9501560D0 (en) * 1995-01-26 1995-03-15 Nycomed Imaging As Contrast agents
EP1035192A1 (de) * 1999-01-26 2000-09-13 Stefan Graichen Additiv für einen Kühlschmierstoff
CN1102585C (zh) * 1999-04-28 2003-03-05 常州兰陵制药有限公司 雷尼替丁枸橼酸铋盐的制备方法
US20060100271A1 (en) * 2004-11-08 2006-05-11 Keith Whitehead Stabilized aqueous ranitidine compositions
CN100402514C (zh) * 2006-08-01 2008-07-16 丽珠医药集团股份有限公司 一种制备枸橼酸铋雷尼替丁的方法
WO2009008895A1 (en) * 2007-07-09 2009-01-15 Cypress Pharmaceutical, Inc. Pleasant-tasting ranitidine formulation
CN102408398B (zh) * 2011-09-20 2012-12-05 江苏汉斯通药业有限公司 枸橼酸铋雷尼替丁的制备方法
US9731999B2 (en) 2011-09-23 2017-08-15 Iqbal Gill Chemical admixtures for hydraulic cements
ES2426539B1 (es) * 2012-04-18 2014-09-09 Dr Healthcare España, S. L. Uso de la diaminooxidasa para el tratamiento o la prevención del trastorno por deficit de atencion con hiperactividad (adhd)
CN103896888B (zh) * 2014-03-28 2015-11-18 常州兰陵制药有限公司 枸橼酸铋雷尼替丁的制备方法
EP2929884A1 (en) 2014-04-11 2015-10-14 Sanovel Ilac Sanayi ve Ticaret A.S. Pharmaceutical combinations of dabigatran and h2-receptor antagonists
WO2015169957A1 (en) 2014-05-09 2015-11-12 Sanovel Ilac Sanayi Ve Ticaret A.S. Pharmaceutical combinations of rivaroxaban and h2-receptor antagonists
CN107382921A (zh) * 2017-07-28 2017-11-24 常州兰陵制药有限公司 制备枸橼酸铋雷尼替丁的方法
EP4196793A1 (en) 2020-08-11 2023-06-21 Université de Strasbourg H2 blockers targeting liver macrophages for the prevention and treatment of liver disease and cancer

Family Cites Families (9)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
GB1565966A (en) * 1976-08-04 1980-04-23 Allen & Hanburys Ltd Aminoalkyl furan derivatives
FR2531706A1 (fr) * 1982-08-13 1984-02-17 Sanofi Sa Benzamides, leurs sels, procede pour leur preparation et compositions pharmaceutiques les renfermant
BE905235A (fr) * 1986-08-05 1986-12-01 Hasunor Ag Ascorbates antagonistes des recepteurs h2 et leur procede de preparation.
IT1215325B (it) * 1987-01-07 1990-02-08 Barisintex Sa Composti antagonisti di recettori -h2 e procedimento per la loro preparazione.
EP0282132B1 (en) * 1987-03-09 1992-09-30 The Procter & Gamble Company Compositions and their use for treating gastrointestinal disorders
IL85472A (en) * 1987-03-09 1991-06-30 Procter & Gamble Pharmaceutical compositions for treating gastrointestinal disorders
DE3710462A1 (de) * 1987-03-30 1988-10-13 Heumann Pharma Gmbh & Co Pharmazeutische zubereitung zur behandlung von erkrankungen des magen-darm-traktes
GB9004328D0 (en) * 1990-02-27 1990-04-25 Glaxo Group Ltd Chemical compounds
GB9009437D0 (en) * 1990-04-26 1990-06-20 Glaxo Group Ltd Chemical compounds

Also Published As

Publication number Publication date
BE1003254A5 (fr) 1992-02-11
YU142789A (en) 1991-04-30
FI893448A (fi) 1990-01-19
DK168381B1 (da) 1994-03-21
AU3817889A (en) 1990-01-18
NO176319C (no) 1995-03-15
PT91188A (pt) 1990-02-08
LU87557A1 (fr) 1990-07-24
NO892936L (no) 1990-01-19
JPH02117684A (ja) 1990-05-02
GR1000431B (el) 1992-07-30
IE892309L (en) 1990-01-18
IL91005A (en) 1994-10-07
YU47021B (sh) 1994-11-15
LU88722I2 (fr) 1996-08-23
CN1039419A (zh) 1990-02-07
FI90538B (fi) 1993-11-15
DE3923638A1 (de) 1990-03-01
FR2634122B1 (fr) 1993-11-19
NL970046I1 (nl) 1998-03-02
DK351789A (da) 1990-01-19
ES2014175A6 (es) 1990-06-16
GB2220937B (en) 1991-11-27
SE8902550L (sv) 1990-01-19
FR2634122A1 (fr) 1990-01-19
NO176319B (no) 1994-12-05
MX16829A (es) 1993-10-01
HK61392A (en) 1992-08-21
NL8901840A (nl) 1990-02-16
NO892936D0 (no) 1989-07-17
EG19368A (en) 1995-02-28
GR890100454A (en) 1990-06-27
JP2523185B2 (ja) 1996-08-07
NL192604C (nl) 1997-11-04
IE61076B1 (en) 1994-09-21
ATA172889A (de) 1994-02-15
HU206104B (en) 1992-08-28
CH679582A5 (pl) 1992-03-13
SE8902550D0 (sv) 1989-07-17
CY1650A (en) 1992-12-11
NZ229958A (en) 1991-09-25
ZW8689A1 (en) 1990-02-21
HUT52082A (en) 1990-06-28
GB2220937A (en) 1990-01-24
AT398200B (de) 1994-10-25
KR0122598B1 (ko) 1997-11-13
NO1998007I1 (no) 1998-02-05
SE468715B (sv) 1993-03-08
CN1022626C (zh) 1993-11-03
KR910002826A (ko) 1991-02-26
IT8948196A0 (it) 1989-07-17
AU632052B2 (en) 1992-12-17
NL192604B (nl) 1997-07-01
PT91188B (pt) 1995-03-01
NL970046I2 (nl) 1998-04-01
SG51992G (en) 1992-07-24
GB8916288D0 (en) 1989-08-31
CA1332610C (en) 1994-10-18
DK351789D0 (da) 1989-07-17
DE3923638C2 (de) 1995-11-23
FI90538C (fi) 1994-02-25
FI893448A0 (fi) 1989-07-17
MX174145B (es) 1994-04-25
US5008256A (en) 1991-04-16
IL91005A0 (en) 1990-02-09
HU211173A9 (en) 1995-11-28
MY104055A (en) 1993-10-30
IT1231481B (it) 1991-12-07

Similar Documents

Publication Publication Date Title
PL162391B1 (pl) lub jej solwatu PL PL PL
US4616025A (en) Thiazolidine derivatives, process for the preparation and pharmaceutical compositions thereof
KR0148480B1 (ko) 히스타민 h2-수용체 길항제의 염 및 용매화물
RU2228331C2 (ru) Нитратные соли гетероциклических соединений, способ их получения и фармацевтические композиции на их основе
US5399556A (en) Carboxylic acid derivatives
US5229418A (en) Carboxylic acid derivatives
US4515806A (en) Furan derivatives and addition salts thereof pharmaceutical compositions and the therapeutical applications thereof
RU2114857C1 (ru) Соли, образованные ранитидином и комплексным соединением висмута с карбоновой кислотой, и фармацевтический препарат
EP0177463B1 (en) Derivatives of 2-amino-thiazole having an acid secretion inhibiting activity
JPS6335631B2 (pl)
FI70894B (fi) Foerfarande foer framstaellning av terapeutiskt anvaendbar n-/2-(dimetylaminometylfuran-2-ylmetyltio)etyl/-3-pyridinkarboxamid-oxid och dess salter
CZ285821B6 (cs) Sůl tvořená ranitidinem a komlexem vizmutu s karboxylovou kyselinou, farmaceutický prostředek s obsahem této soli a způsob přípravy uvedené soli
HU196584B (en) Process for producing 4-phenyl-2-oxo-2-butenoic acid derivatives and pharmaceutics comprising such active ingredient
CS208746B2 (en) Method of making the 3,6-disubstituted-1,2,4-triazin 5-ons
US4486429A (en) Amino derivatives of 4-phenyl 4-oxobuten-2-oic acid, pharmaceutical compositions containing them, and methods for preparing and therapeutically using them
SI8911427A (sl) Postopek za pripravo soli ranitidina z bizmutovimi kompleksi karboksilnih kislin
JPH0688974B2 (ja) 2−ピリジルアセタミド誘導体、その製法および用途