PL157311B1 - Substrate with auxiliary elements for mechanically separating it from its carrier material - Google Patents

Description

Przedmiotem wynalazku jest podkład z pomocniczymi elementami do jego mechanicznego oddzielania od podłoża materiału nośnego, a zwłaszcza oddzielania dwóch przylegających do siebie materiałów, z których jeden ma postać arkusza lub błony. Podkład jest nałożony w pobliżu czynnej powierzchni styku materiału nośnego stanowiąc zestaw w postaci plastrów lub nalepek posiadających na powierzchni czynnej przylepnej nałożoną oddzielaną ochronną folię zabezpieczającą.

Powierzchnię czynną przylepną materiału nośnego oraz przylegającą do niej powierzchnię podkładu nazwano powierzchniami styku będącymi elementami arkusza materiału nośnego lub podkładu.

Przedmiot wynalazku dotyczy różnych rodzajów wyrobów stanowiących zestaw podkładu z materiałem nośnym jako część zestawu.

Znane jest oddzielanie lub złuszczanie podkładu materiału lub folii od podłoża materiału nośnego posiadającego warstwę przylepną, które jest kłopotliwą czynnością, zwłaszcza, gdy materiał nośny posiada mniejszą lub zbliżoną elastyczność do podkładu. W szczególności kiedy powierzchnia styku materiału nośnego po usunięciu podkładu jest niezabezpieczona, a musi być chroniona przed zakażeniem lub uszkodzeniem w trakcie oddzielania podkładu lub złuszczania

157 311 folii. Powodem zabezpieczania folią powierzchni styku materiału nośnego może być np. zachowanie właściwości przylepnych powierzchni styku, podatnej powierzchni na uszkodzenia mechaniczne lub utraty aktywności lotnych składników na powierzchni styku. Zwykle do podłoża materiału nośnego przylega, przeważnie folia na skutek siły przylegania, którą należy przezwyciężyć w czasie jej usuwania.

Usuwanie podkładu od podłoża materiału nośnego jest często problematyczne i prowadzi do uszkodzenia powierzchni styku podłoża, która winna być ochroniona, jeśli próbuje się usunąć resztki podkładu z podłoża przy pomocy np. paznokcia, noża lub innym sposobem. Szczególnie niekorzystne efekty występują, wtedy gdy stosunek sztywności podkładu do materiału nośnego jest niewłaściwy, tz. materiał nośny jest bardziej elastyczny niż podkład, a zwłaszcza łatwo się przerywa, lub gdy chroniona powierzchnia styku jest bardzo miękka. W takiej sytuacji jest niemożliwe uniknięcie uszkodzeń powierzchni styku materiału nośnego poprzez kontakt, np. w przypadku sterylnych powierzchni bandaży, czynnych warstw plastrów lecznicznych lub powierzchni zawierających środki odczynnikowe.

W znanych zestawach tego typu próbowano rozwiązać ten problem za pośrednictwem nacięć o zarysie wzdłuż linii prostej lub linii zagięcia, przez co poprzez usunięcie podkładu lub zgięcie materiału nośnego można ten podkład oddzielić od podłoża materiału nośnego.

Jednakże dotychczasowymi rozwiązaniami nie można było uzyskać całkowitego i łatwego odsłonięcia podłoża materiału nośnego, zwłaszcza gdy jest ono stosunkowo elastyczne i delikatne przykładowo jak plaster leczniczy, lub np. ma ukształtowaną część z tworzywa sztucznego i bardzo elastyczną folię materiału nośnego, stanowiącą np. cienką folię aluminiową, laminatową lub polimerową. Zwłaszcza w przypadku małych powierzchni podłoża, całkowite ich odsłonięcie jest trudne. Problematyczne jest też wybiórcze zdejmowanie poszczególnych kawałków podkładu z podłoża materiału nośnego.

Wykonanie w materiale podkładowym załamanych nacięć lub linii załamania znane jest z opisu patentowego US 3 230 649. Poprzez zgięcie materiału podkładowego tworzą się w nim odcinki uchwytne, jednakże, pozostałości nadal muszą być usuwane przy pomocy paznokcia lub narzędzia pomocniczego. Jak dotąd, nie wymyślono zadowalającego sposobu całkowitego usuwania materiału podkładowego bez uszkodzenia materiału nośnego podłoża. W przypadku paru kawałków podłoża materiału nośnego na tym samym materiale podkładowym możliwie jest połączenie powierzchni kilku kawałków podłoża materiału nośnego z pewnym rodzajem taśmy złuszczającej tak, aby po pociągnięciu za wystający odcinek taśmy, kawałki podkładu połączone z nią mogły być oddzielone od materiału nośnego za jednym razem. Jednakże, przed użyciem tego podkładu musi ono zostać zdjęte z taśmy. Pomijając skomplikowany proces produkcji takiego zestawu, umożliwia on jednocześnie zdjęcie tylko paru kawałków podkładu i ograniczony jest do niewielkich powierzchni tych kawałków. Umieszczenie pomiędzy podkładem a materiałem nośnym nitek lub pasków wystających poza krawędzie kawałków podkładu ułatwia zdejmowanie go, ale jest skomplikowane technologicznie.

Żadne z tych rozwiązań nie zapewniło zadowalającego, bezproblemowego sposobu usuwania podkładu z materiału nośnego, gdyż albo może on być zdejmowany po kawałku, lub wymaga skomplikowanych środków, jak paski.

Celem rozwiązania według wynalazku jest zapewnienie pomocniczego elementu do zdejmowania podkładu z materiału nośnego z pominięciem niedogodności rozwiązań znanych ze stanu techniki.

W rozwiązaniu według wynalazku, w każdym odcinku powierzchni styku materiału nośnego znajduje się wzdłuż linii krzywej nacięcie lub linia załamania, po wywołaniu nacisku do wolnej powierzchni materiału nośnego w pobliżu powierzchni styku możliwe jest odgięcie części podkładu od płaszczyzny powierzchni styku, tak, że powstaje uchwytny odcinek podkładu, umożliwiający oddzielenie całej jego powierzchni podkładu.

Materiał nośny i/lub podkład mogą mieć postać wielu warstw z różnych materiałów, stąd jeśli np. podłożem materiału nośnego jest plaster leczniczy, warstwa powierzchni styku nie musi być w całości wykonana z tego samego materiału.

157 311

Materiały używane w tym celu muszą być elastyczne w przypadku materiału nośnego, zaś podkład może być również sztywny. W ten sposób, podłoże materiału nośnego może być uformowane w elementy z tworzyw sztucznych, samoprzylepne emblematy, herby, itp.

Po usunięciu podkładu z materiału nośnego uwolniona zostaje powierzchniowa warstwa podkładu, która może być pokryta np. warstwą przylepną i/lub być przepuszczalną dla substancji czynnych, jak lekarstwa, stąd np. warstwa plastrów leczniczych stykająca się ze skórą nie koniecznie musi być przylepna w styku. W tym przypadku materiał nośny działa również jako bariera zabezpieczająca przed niepożądaną dyfuzją substancji czynnych z płaskiego środka terapeutycznego. Ponadto, powierzchnia styku nie musi stanowić płaszczyzny i może być kształtowana zgodnie z zamierzonym przeznaczeniem podłoża materiału nośnego.

Tworzenie linii załamań lub przecięć w materiale nośnym dokonuje się znanymi sposobami, i tak dla nacięć w materiale nośnym korzystne jest stosowanie cięcia, ściskanie lub sztancowanie. Jednakże możliwe jest też cięcie laserem lub dużymi narzędziami o wysokich częstotliwościach. Linie załamania mogą także być wykonane przez dziurkowanie, perforowanie, przy zastosowaniu miejscowej obróbki chemicznej lub termicznej, a zwłaszcza przy materiale nośnym z polimerów poprzez cięcie laserem itp., zgodnie z wiedzą specjalisty. Linie mogą być wykonane przed lub po nałożeniu na podkład lub podkłady.

Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładach wykonania na rysunku, na którym przedstawiono na fig. 1 w widoku od strony materiału nośnego zestaw podkładu z materiałem nośnym o zarysie okrągłym, fig. 2 - zestaw z fig. 1 w przekroju wzdłuż linii A-B, fig. 3 - cykl oddzielania podkładu od zestawu z fig. 1, fig. 4 - oddzielanie kawałka podkładu uwidocznionego na fig. 3 w przekroju, fig. 5 - w widoku inny zestaw podkładu z nośnikiem zawierającym nacięcia lub linie załamań dla różnych rodzajów podkładu o różnych konfiguracjach geometrycznych, fig. 6 - w widoku inny zestaw podkładu z nośnikiem posiadającym w podkładzie nacięcia w kształcie wydłużonego owalu oraz różnych układach linii cięć, fig. 7 - w widoku inny zestaw podkładu z nośnikiem, w którym podkład i materiał nośnikowy mają zasadniczo taką samą powierzchnię, a fig. 8 - w widoku zestaw podkładu z nośnikiem o dużej powierzchni styku.

Na figurze 1 przedstawiono schematycznie wykonanie według wynalazku zestawu podkładu 2 i materiału nośnego 1, przy czym na jednym cienkim materiale nośnikowym 1 raz umieszczono sześć okrągłych elementów podkładu 2. Użyteczny zarys warstwy 2' podkładu 2 stanowi np. błonę polimerową, jeśli materiałem nośnym jest nalepka. Jednakże może nim być także skomplikowany warstwowy plaster leczniczy z np. warstwą czynną, zbiornikiem substancji czynnej oraz ewentualnymi warstwami podtrzymującymi i/lub kontrolnymi i warstwą przylepną 3.

Materiał nośnikowy 1 wystaje ze wszystkich stron poza powierzchnie styku podkładu 2. W płaszczyznach styku materiału nośnikowego 1 znajdują się załamane linie cięć 4, przecinające krawędzie powierzchni styku. Elementy uchwytne 5 podkładu, mające giętkość równą lub mniejszą niż materiał nośnikowy zostają w trakcie usuwania uniesione przez nacisk na wolną powierzchnię materiału nośnikowego 2 i mogą służyć jako elementy uchwytne 5.

Na fugurze 2 przedstawiono zestaw w przekroju poprzecznym wzdłuż linii A-B z fig. 1. Materiał nośnikowy 1 zawierający układ nacięć 4, umieszczonych w obszarze powierzchni styku między podkładem 2, posiadającym użyteczną warstwę 2' oraz przylepną warstwę 3 i materiał nośnikowy 1. Cięcie 4 jest na tyle daleko od krawędzi podkładu, że przy oddzieleniu powstaje element uchwytny 5 na tyle duży, aby umożliwić zdjęcie całego podkładu.

Przedstawiony na fig. 3 zestaw w rzucie perspektywicznym zawiera element pomocniczy zestawu według wynalazku, w którym przy użyciu nacisku palcem tworzy się element uchwytu 5 podkładu. Materiał nośnikowy 1 trzymany jest w jednym ręku, zaś kciuk drugiej ręki wypycha od dołu element powierzchni styku materiału nośnikowego. Jak uwidoczniono na fig. 4 w przekroju, element uchwytu 5 oddzielony jest od materiału nośnikowego 1. Przykładowo element zawierający na powierzchni materiału nośnikowego trzy do czterech nacięć oznaczono jako 4.

Inny wybrany przykład wykonania przedstawiony jest na fig. 5. Podkład 2 o okrągłych, kwadratowych i sześciokątnych kształtach zarysu przylega do materiału nośnikowego 1 i dla jego usunięcia zawiera wykonane nacięcia 4 o zarysie wielokąta. Tak więc, nacięcie może stanowić dwa boki trójkąta, trzy boki trapezu, trzy boki wielokąta lub część wielokąta. Elementy uchwytne wynikające z procesu oddzielania oznaczono jako 5.

157 311

Na figurze 6 przedstawiono rozwiązanie według wynalazku odnoszące się do podkładu 2 o szerokim zakresie rozmiarów. Przedstawiono pięć różnych rodzajów podkładu 2 z różnymi możliwymi układami nacięć:

linia cięcia przecina krawędź powierzchni styku z dwóch stron, linia cięcia styka się z krawędzią powierzchni styku i przecina inną krawędź powierzchni styku, cięcie z jednej strony kończy się wewnątrz, a z drugiej strony na zewnątrz powierzchni kontaktu, linia cięcia dochodzi do dwóch krawędzi powierzchni styku, jeden koniec nacięcia styka się z krawędzią powierzchni styku, a drugi znajduje się wewnątrz powierzchni styku, oba końce nacięcia znajdują się wewnątrz powierzchni styku.

We wszystkich tych przypadkach przez naciśnięcie wolnej powierzchni materiału nośnikowego 1 tworzy się odpowiedni element uchwytny 5 podłoża 2.

Na figurze 7 przedstawione jest rozwiązanie według wynalazku w innym przykładzie wykonania stanowiące rodzaj taśmy w widoku. Cała powierzchnia podkładu 2 podzielona jest na czworokąty oddzielone od siebie jedynie linią cięcia i jest identyczna z powierzchnią materiału nośnikowego 1. Mimo, że zarys krzywych cięcia 4 w niewidocznym materiale nośnikowym 1 znajduje się w każdym przypadku w rogu każdego segmentu podkładu, to istnieje możliwość jego usunięcia, przy pomocy elementu uchwytnego 5 powstałego po naciśnięciu części spodniej, dowolnego segmentu podkładu 2, niezależnie od pozostałych segmentów podkładu 2.

Uwidoczniono na fig. 8 rozwiązanie według wynalazku w przykładzie dla dużych segmentów podkładu 2 o zarysie zasadniczo prostokątnym, z zaokrąglonymi rogami, przylegającymi do nieco większej powierzchni materiału nośnikowego 1. Wygięte nacięcie 4 znajduje się w jednym rogu materiału nośnikowego 1 na powierzchni styku, na której znajdują się oba końce nacięcia. Tu także, przez naciśnięcie od spodu materiału nośnikowego w pobliżu nacięcia, możliwe jest oddzielenie elementu uchwytnego 5 od materiału nośnikowego 1.

Przykłady wykonania zilustrowane w opisie i na rysunkach przedstawiają jasno, że wynalazek oferuje szeroki zakres zastosowania i korzyści w operowaniu podłożami z materiałami pokrywającymi.

FIG .7

FIG.2

FIG.4

Zakład Wydawnictw UP RP. Nakład 90 egz.

Cena 5000 zł.

Claims (9)

1. Zastrzeżenia patento we

   1. Podkład z pomocniczymi elementami do jego mechanicznego oddzielania od podłoża materiału nośnego, w postaci elastycznych arkuszy zawierających nacięcia lub określone linie załamania, znamienny tym, że każde podłoże podkładu ma osobne, nieliniowe nacięcia lub linię załamiania (4), co najmniej na powierzchni kontaktu z materiałem nośnikowym (1), po naciśnięciu którego składową siły w kierunku prostopadłym do powierzchni styku z podłożem podkładu zapewnia zgięcie materiału nośnikowego (1) w obszarze ograniczonym nacięciem lub linią załamiania (4) wraz z przylegającym odcinkiem podłoża podkładu (2) i w jego kierunku lub paru warstw podkładu (2), przy czym co najmniej część podłoża podkładu (2) oddziela się w sąsiedztwie nacięcia lub linii załamania (4) od materiału nośnikowego (1) i stanowi element uchwytu (5) w stanie odstającym dla całkowitego jego usunięcia.
2. 2. Podkład według zastrz. 1, znamienny tym, że powierzchnia materiału nośnikowego (1) jest większa od podkładu (2) lub jego warstw.
3. 3. Podkład według zastrz. 1 lub 2, znamienny tym, że nacięcie lub załamanie (4) ma usytuowane całkowicie w powierzchni styku z materiałem nośnikowym (1).
4. 4. Podkład według zastrz. 1 lub 2, znamienny tym, że nacięcie lub załamanie (4) łączy ze sobą dwie krawędzie powierzchni styku z materiałem nośnikowym (1).
5. 5. Podkład według zastrz. 1 lub 2, znamienny tym, że nacięcie lub załamanie (4) wyprowadzone jest co najmniej poza jedną krawędź powierzchni styku z materiałem nośnikowym (1).
6. 6. Podkład według zastrz. 1, znamienny tym, że podłoże podkładu (2) stanowi środek leczniczy w formie arkusza, nalepka lub t. p.
7. 7. Podkład według zastrz. 1, znamienny tym, że materiał nośnikowy (1) ma postać wielowarstową.
8. 8. Podkład według zastrz. 1, znamienny tym, że podłoże podkładu (2) ma postać wielowarstową.
9. 9. Podkład według zastrz. 1, znamienny tym, że materiał nośnikowy (1) ma postać bardziej elastyczną niż podłoże podkładu (2).