NL8900757A - Entcopolymeren en mengsels hiervan met polyalkenen. - Google Patents

Description

4 S 729-804 Ned.

P & C >

Korte aanduiding: Qitccpolymeren en mengsels hiervan met polyalkenen.

De onderhavige uitvinding heeft betrekking op nieuwe entcopolyme-ren en hun bereiding. De ccpolyraeren van de uitvinding verbeteren de bestandheid van de trekmodulus tegen "inzakken11 van polyalkenen waarmee 5 ze worden gemengd zonder de smeltviscositeit onaanvaardbaar te verhogen.

De entccpolymeren van de uitvinding omvatten gepolymeriseerd alkeen waaraan door covalente binding een polymere nethacrylaatketen, bij voorkeur met betrekkelijk hoog molecuulgewicht, geënt is. De methacrylaatketen bezit bij voorkeur een ,,gewicht,,-gemiddeld molecuulge-10 wicht (Mw) van tenminste 20.000 en meer bij voorkeur van circa 30.000-150.000.

Het entcopolymeer kan bereid worden door een niet-polair polyalk-een, bij voorkeur polypropeen of polyetheen, op te nemen in een inert koolwaterstof-cplosmiddel, dat het polyalkeen oplost (of doet zwellen) 15 door verwarming op een temperatuur waarbij het polyalkeen wordt opgelost. Terwijl de oplossing wordt geroerd, wordt geleidelijk metfylmethacrylaat (MMA) -moncsneer, samen met een initiator die een constante, lage radicalencxxcentratie (of radicalen "flux”) ontwikkelt, welke voldoende is voor het initiëren van de polymerisatie van het 20 moncmeer bij de temperatuur van de oplossing en het vormen van de covalente binding, toegevoegd. Hierna kan het polyalkeen met een hieraan geënte zijketen uit het oplosmiddel worden afgescheiden door het oplosmiddel te verdampen, bij voorkeur in een extrudeerinrichting die vluchtig materiaal verwijdert. Hierna kan het entpolymeer vermengd 25 worden met een geschikt polyalkeen, zoals polyprobeen of polyetheen, en tot een gewenste vorm geëxtrudeerd worden.

ACHTERGROND VAN DE UITVINDING

Niet-polaire polyalkenen, in het bijzonder polypropeen en polyetheen en mengsels met lage dichtheid, hoge dichtheid en in lineaire 30 vorm met lage dichtheid, zijn voor een grote verscheidenheid van toepassingen belangrijke handelsprodukten. Niettemin bestaan bijzondere behoeften waarin tot nu toe niet qp bevredigende wijze is voorzien.

Hiertoe behoort het overwinnen van de moeilijkheid van het thermisch vormen en verwerken van het polyalkeen, in het bijzonder zender vulstof, 35 in gesmolten of half-gesmolten vorm (aanzienlijk boven het smeltpunt); het polymeer heeft de neiging gemakkelijk onder zijn eigen gewicht in te zakken cnriat het een ongewenst lage stijfheid vertoont, en bij het thermisch vormen een sterk niet-uniforme dikte van de gevormde voorwerpen te geven. Pogingen tot het corrigeren hiervan door verhoging van het 40 molecuulgewicht leiden bij het verwerken van het polymeer met hoger 8900757.’ % 2 molecuulgewicht tot moeilijkheden die met polymeren met laag molecuulgewicht niet optreden.

Voor het isotactische polymeer van buteen-1, ook bekend als polybuteen, maakt het lage smeltpunt het kristalliseren van het polymeer 5 na verwerken en het verkrijgen van het verbeterde gedrag en de verbeterde eigenschappen, die door kristallisatie worden verleend, moeilijk. Bevredigende kemvormende middelen zijn commercieel niet beschikbaar.

Men heeft ook gezocht naar methoden voor het verbeteren van de taaiheid of slagvastheid van bijvoorbeeld polypropeen. De toepassing van 10 copolymeren of met etheen-propeenruhfoer gemodificeerd polypropeen heeft de taaiheid verbeterd, echter ten koste van een nog geringere stijfheid en lagere waarden voor de bestandheid tegen thermische vervorming. Het zou gewenst zijn het slagvastheidsgedrag van de copolymeren te combineren met het gedrag van het homopolymere polypropeen voor wat betreft de 15 stijfheid en de thermische vervorming.

Het enten van monomeren die in staat zijn tot vinyl-polymerisatie, zoals styreen, methylmethacrylaat en dergelijke, aan polyalkenen zoals polyetheen, polypropeen, etheen-propeencopolymeren en etheen-propeen-dieenterpolymeren, is bijna sinds de ontdekking van praktische berei-20 dingsmethoden van deze basisketens onderzocht. Het enten aan vast polymeer door polymerisatie in de dampfase, door reactie in een extrudeerinrichting, door peroxidatie van de alkenische basisketen en enten aan dubbele bindingen in zijketens zijn methoden welke onderzocht zijn. Er bestaat nog behoefte aan een methode die entprodukten met 25 betrekkelijk hoog molecuulgewicht mogelijk maakt, in combinatie met een betrekkelijk goede doelmatigheid van de enting (dat wil zeggen een verminderde hoeveelheid niet-gebonden polymeermoleculen), afwezigheid van gel en een praktische methode voor het bereiden en isoleren van het entpolymeer op een doelmatige en goedkope wijze.

30 Mengsels van twee of meer polymeren zijn vaak bereid, bijvoorbeeld bij pogingen tot het combineren van gewenste eigenschappen van de afzonderlijke polymeren in het mengsel, tot het vinden van unieke eigenschappen in het mengsel of tot het bereiden van minder kostbare polymeerprodükten door goedkopere of afval-polymeren in het mengsel op 35 te nemen. Verenigbare polymeren leiden tot de vorming van mengsels die kleine gebieden van de afzonderlijke polymeren bevatten? in het geval van "mengbare" polymeren treden deze op moleculaire schaal op, hetgeen leidt tot eigenschappen die gewoonlijk als kenmerkend voor een enkelvoudig polymeer warden beschouwd. Deze eigenschappen kunnen het 89 0 0757.' A.

% t 3 optreden van één enkele overgangstemperatuur naar de glastoestand en optische helderheid omvatten. Dergelijke mengsels worden vaak aangeduid als "legeringen”. Verenigbare polymeren die niet strikt mengbaar zijn, leiden mettenin tot de vorming van mengsels met eigenschappen welke die 5 van de mengsels van mengbare polymeren benaderen. Eigenschappen zoals de trekvastheid, welke berusten op de hechting van de bovengenoemde gebieden aan elkaar, hébben geen neiging tot achteruitgang wanneer verenigbare polymeren gemengd worden.

Ongelukkigerwijs zijn vele polymeren slecht met elkaar verenig-10 baar. Een slechte verenigbaarheid voor een bepaalde polymerenoontoinatie is niet noodzakelijkerwijs rauwkeurig voorspelbaar, maar kan in het algemeen verwacht warden wanneer niet-polaire polymeren met polaire polymeren gemengd worden. Een slechte verenigbaarheid in een mengsel is voor de deskundige duidelijk, ai vaak uit deze slechte verenigbaarheid 15 zich in een slechte trekvastheid of andere slechte fysische eigenschappen, in het bijzonder vergeleken met de als componten van het mengsel toegepaste polymeren. Ook kan er microscopisch bewijs van een slechte verenigbaarheid zijn, en wel in de vorm van grote, slecht gehechte gebieden van één of meer polymere componenten in een matrix van een 20 andere polymere component van het mengsel. Het kan zijn dan meer dan één overgangstemperatuur naar de glastoestand wordt waargenomen, en een mengsel van anderszins transparante polymeren kan ondoorschijnend zijn omdat de gebieden groot genoeg zijn om zichtbaar licht te verstrooien.

Er is veel onderzoek gedaan cm methoden te vinden de verenigbaar-25 heid van slecht verenigbare polymeren bij mengen te vergroten. Benaderingen die zijn toegepast omvatten het toevoegen aan het mengsel van polymeren welke verenigbaarheid met de andere, onderling onverenigbare polymeren vertonen; deze toegevoegde polymeren werken als brug of grensvlak tussen de onverenigbare componenten en verminderen vaak de 30 grootte van het bedoelde gebied. Gechloreerd polyetheen is als een dergelijk polymeertoevoegsel gebruikt, in het bijzonder in mengsels van polyalkenen met andere, slecht verenigbare polymeren.

Het is bekend dat entpolymeren, bijvoorbeeld onverenigbaar polymeer A en polymeer B bijdragen aan het mengen van de polymeren A en 35 B. Deze entpolymeren kunnen ook bijdragen aan het mengen van andere onverenigbare polymeren C en D, wanneer A en C verenigbaar zijn en B en D verenigbaar zijn.

Hetgeen op het gebied van polymeren eveneens moeilijk is te voerspellen, is de mate waarin een dergelijk entpolymeer doeltreffend is 8900757.

t 4 voor wat betreft het verbeteren van gewenste eigenschappen van het mengsel ten opzichte van die van het onverenigbare mengsel. Zodoende moest de deskundige elke combinatie van entpolymeer en andere, als componenten in een bepaald mengsel toegepaste polymeren als speciaal 5 geval behandelen en experimenteel vaststellen of een verbetering in eigenschappen zoals trekvastheid kon worden verkregen door toevoeging van een bepaald entpolymeer aan een bepaald mengsel.

RKT.TOANTE STAND VAM DE TECHNTEK

U.S.-A-4.094.927 beschrijft copolymeren van hoge alkylmethacryla-10 ten met (meth)acrylzuur als toevoegsels voor het verlenen van smelt-sterkte, schuimstabiliseermiddelen en verwerkingshulpmiddelen voor polypropeen. Deze polymeren zijn echter niet volledig verenigbaar met polypropeen en het toevoegsel heeft de neiging tot uitzweten en verontreinging van de apparatuur tijdens processen zoals kalanderen met 15 de smelt.

U.S.-A-4.409.345 beschrijft polyalkeen dat gemodificeerd is met een polymeriseerbare, onverzadigde carbonzuurester, voor het verschaffen van een verbeterde verwerking van mengsels van polypropeen, polyetheen van hoge dichtheid en fijnverdeelde plantaardige vezels. Dit octrooi-20 schrift blijkt slechts wapening door de vezels, die door het entoopoly-meer aan het polyalkeen worden gebonden, te demonstreren. Alle voorbeelden zijn beperkt tot "entprodukten" van maleienzuur of acrylzuur, waarin het geënte materiaal een molecuulgewicht bezit dat overeenkomt met een gering aantal monomeereenheden.

25 Het Zuidafrikaanse octrooischrift 826.440 beschrijft een "verbe terde smeltviscositeit" (grotere smeltviscositeit onder omstandigheden van geringere afschuiving, terwijl de lage smeltviscositeit bij sterke afschuiving van het niet-gemodificeerde polypropeen behouden blijft) en verbeterde eigenschappen voor wat betreft het thermisch vormen van 30 mengsels van polypropeen van bepaalde zouten van door zuur gemodificeerde polypropeenpolymeren.

U.S.-A-4.370.450 beschrijft het modificeren van polypropeen met polaire vinylmonomeren door polymerisatie in waterige suspensie, die een opzwelmiddel bevat, bij temperaturen boven 85°C met een radicalen-35 vormende keteninitiator roet een halfwaardetijd van tenminste twee uren in het temperatuurtraject van 80-135°C. Het octrooischrift beschrijft geen directe enting in oplossing en vermeld dat dit "slechts een betrékkelijk geringe mate van enting" geeft. Er worden koolwaterstoffen als voorbeelden van opzwelmiddelen vermeld.

8800757. .

Λ i 5 U.S.—Α-4.161.452 beschrijft slechts entprodukten van onverzadigde carbonzuren of anhydriden en esters van (meth) acrylzuur aan etheen/prop-een-ccpolyraeren, gevormd in oplossing in aanwezigheid van een vrije radicalenvormende initiator die in staat is tot waterstofonttrekking bij 5 temperaturen tussen 60 en 220 °C. Er is een in olie oplosbaar polymeer vereist.

U.S.-A-4.595.726 beschrijft entcopolymeren van C_-C alkylmetha-

Δ O

crylaten aan polypropeen, verkregen door een zonder oplosmiddel in de dampfase uitgevoerde polymerisatie waarbij het molecuulgewicht van het 10 entprodukt en het aantal geënte ketens worden geregeld onder verschaffing van de gewenste (ofschoon niet-gedefinieerde) lengte en het gewenste aantal ketens, welke produkten kunnen worden toegepast cm hechting tot stand te brengen tussen polypropeen en meer polaire substraten. Dit octrooischrift vermeldt dat soortgelijke entprodukten 15 kunnen worden bereid uit methylmethacrylaat, maar dat deze niet de gewenste hechtingseigenschappen vertonen. Het octrooischrift vereist dat de polymerisatie wordt uitgevoerd beneden het verwekingspunt van polypropeen, dat in dit octrooischrift niet wordt gedefinieerd, waarvan het bekend is dat het wordt verlaagd door de aanwezigheid van monctneren 20 en waarvoor als voorbeeld geen hogere temperatuur dan 140 °C wordt gegeven; en in afwezigheid van oplosmiddel. Er is geen aanwijzing of suggestie dat een keten met betrekkelijk hoog molecuulgewicht covalent aan het polyalkeen wordt geënt. Bovendien blijkt de ontwikkelde radicalenflux te groot te zijn voor het vormen van een keten met hoog 25 molecuulgewicht, bijvoorbeeld groter dan 20.000.

U.S.-A-4.692.992 beschrijft enting bij temperaturen tussen 60 en 160"c, terwijl het alkeenpolymeer opgelost wordt gehouden in een oplosmiddel dat een mengsel van een koolwaterstof en een keton is. Het geënte polymeer slaat neer bij afkoeling van het omgezette mengsel tot 30 beneden 40°C. Reactie-cmstandigheden voor het verkrijgen van een hoog molecuulgewicht of het voordeel van het uitvoeren van de reactie in alleen de aanwezigheid van een oplosmiddel met een geringe werkzaamheid als ketenstopper worden niet vermeld.

U.s.—A—3.862.227 beschrijft alleen het smelten van polyalkenen in 35 een eztrudeerinrichting, gevolgd door enten van onverzadigde zuren ter verkrijging van een "verbeterde theologie" als gedefinieerd in het bovengenoemde Zuidafrikaanse octrooischrift 826.440.

U.S.-A-3.886.227 beschrijft de enting van onverzadigde zuren en esters ter vorming van een materiaal dat geschikt is als modificerend 8900757.

’h3w 6 middel voor polypropeen (maar geeft geen voorbeeld voor de esters). Het enten wordt uitgevoerd in een extrudeer inrichting, en tevens wordt vermeld dat het molecuulgewicht van het als basisketen dienende polypropeen wordt verlaagd door afbraak tijdens het entproces dat wordt 5 uitgevoerd bij een temperatuur boven 200°C. Deze publikatie beschrijft het mengen met polypropeen en de gebleken modificatie, zoals kernvorming, het niet optreden van kromtrekken bij vormbewerkingen en dergelijke. Ofschoon een verbetering in de vervormingstemperatuur wordt vermeld, wordt geen verbeterd rheologisch gedrag bij de voor thermisch vormen 10 vereiste temperaturen vermeld.

De Japanse ter inzage gelegde octrooiaanvrage 59-164347 beschrijft entprodukten van onverzadigde zuren of hun derivaten (waaronder esters) met een zeer geringe mate van enting (10-5 tot 10-8 g equivalent per gram polyalkeen), mengsels van de entprodukten met polyalkenen en hun 15 toepassing bij het beïnvloeden van de oppervlaktespanning van het gesmolten polyalkeen zonder beïnvloeding van de viscositeit bij sterke afschuiving, welke mengsels geschikt zijn voor bijvoorbeeld het blaasvormen van flessen.

Kallitis c.s., Eur. Polymer J., 27, 117 (1987) beschrijft etheen-20 propeenpolymeren als kemvormende middelen voor polybuteen. In dit artikel wordt de bruikbaarheid van de polypropeen/methacryl-entprodukten van de onderhavige uitvinding niet beschreven of gesuggereerd.

In U.S.-A-2.987.501 beschrijven Reike en Moore entprodukten van polymeren van vinylmonomeren aan polyetheen of polypropeen, welke 25 produkten worden verkregen door oxidatie van het polyalkeen met rokend salpeterzuur of stikstoftetroxide, gevolgd door verhitting van het geactiveerde polyalkeen met het vinylmonomeer. Deze literatuurplaats geeft als voorbeeld het enten van methylmethacrylaat aan polyetheen en polypropeen.

30 De Japanse ter inzage gelegde octrooiaanvrage 223250/87 beschrijft het verenigbaar maken van een polyalkeen en een polyamide onder toepassing van een reactieprodukt van een onverzadigd carbonzuur of een derivaat hiervan, geënt aan een mengsel van polyalkeen en polyamide, dat wil zeggen het reactieprodukt wordt gevormd in aanwezigheid van een 35 mengsel van twee of meer polymeren. De hoeveelheid zuur of derivaat die met de basisketen polymeren wordt omgezet, bedraagt minder dan 10% en uit de enige gegeven voorbeelden, waarin onverzadigde zuren worden toegepast welke niet homopolymeriseren, is duidelijk dat het groepen met laag molecuulgewicht zijn welke gebonden of geënt worden. Deze publika- 8900757.

7 tie beschrijft reactie-cmstandigheden, waaronder een betrékkelijk geringe hoeveelheid onverzadigd zuur en een betrékkelijk grote hoeveelheid peroxide, die zouden wegvoeren van het verkrijgen van het molecuul-gewicht van de hieronder als deel van de onderhavige uitvinding 5 beschreven geënte ketens. Ben door deze publikatie beschreven bepaald modificeermiddel, dat wordt gevormd door omzetting van twee niet-polymeriseerbare zuren met een mengsel van vier basisketen-polymeren, beïnvloedt de verenigbaarheid van het polyamide en het polyalkeen. De vergelijkende gegevens suggereren echter dat enting van de zuren aan 10 polypropeen alleen niet leidt tot het doeltreffend verenigbaar maken van de twee harsen en tonen dat entpolymeren met een geringe hoeveelheid onverzadigde zuren met laag molecuulgewicht of derivaten hiervan niet doeltreffend zijn voor wat betreft het verenigbaar maken van polyamiden met polyalkenen.

15 De Japanse ter inzage gelegde octrooiaanvrage 86040/87 die gericht is op polymere hechtmiddelen, beschrijft een als hechtmiddel dienend alkeenpolymeer dat is gemodificeerd met een carbonzuur- of carbonzuuran-hydridegroep en verder wordt omgezet met een polyalkeen met alcoholfuno-tie en vervolgens wordt omgezet met een aromatisch zuurhalogenide.

20 Boutevin c.s. beschrijven in Angewandte Makromolékulare Chemie,

Vol. 162, blz. 175 (1988) de bereiding van een entpolymeer van poly(me-thylmethacrylaat) aan een polyetheen-basisketen door ozonolyse van een polyetheen met lage dichtheid, gevolgd door verhitting van het geactiveerde polyetheen in aanwezigheid van methylmethacrylaat. Deze auteurs 25 beschrijven entprodukten van methylmethacrylaat met een "aantal"-gemiddeld molecuulgewicht tot 21.400 en de toepassing van deze entpro-dukten als polymere emulgeermiddelen of verenigbaarmakende middelen voor mengsels van polyetheen met lage dichtheid en poly(vinylchloride). Zij vermelden dat het verenigbaar gemaakte mengsel een duidelijke toename in 30 de voor het breken vereiste spanning en een afname in de grootte van de bovengenoemde gebieden in het mengsel vertoont. Ook vermelden zij een aanzienlijke achteruitgang van het molecuulgewicht van het polyetheen bij behandeling met ozon vóór het enten. Deze literatuurplaats heeft geen betrekking op hoge molecuulgewichten en verschaft eveneens enige 35 indicatie dat het entpolymeer doeltreffend zou zijn voor wat betreft het verminderen van het "inzakken" van een als matrix dienend polyalkeen of anderszins verlenen van gewenste rheologische effecten aan een polymeer.

In de stand van de techniek zijn dus methoden voor het bereiden van entprodukten van homo- en copolymeren van methylmethacrylaat aan 8S00757.

Claims (26)

1. Entcopolymeer dat geschikt is voor het verbeteren van de trek-modulus en de bestandheid tegen inzafcken van een polyalkeen door het polyalkeen daarmee te mengen, welke ccpolymeer csnvat: 5 (a) een basisketen van niet-polair polyalkeen, bevattende eenheden van één of meer van de volgende verbindingen: etheen, prcpeen, buteen en 4-niethylpenteen, welke basisketen eventueel verder een geringe hoeveelheid eenheden van één of meer van de volgende verbindingen bevat: 1-alkenen, vinylesters, vinylchloride, acrylzuur en metha- 10 crylzuur en esters hiervan; en (b) ten minste één poly(methacrylaat) -keten die met een covalente binding aan de basisketen is geënt, welke keten aanwezig is in een gewichtsverhouding met de basisketen van 1:9-4:1 en ten minste 80 gew.% eenheden methacrylzuurester volgens de formule

15 CH2=€(CH3)GOOR, waarin R alkyl, aryl, gesubstitueerd alkyl, gesub stitueerd aryl of gesubstitueerd alkaryl is, en eventueel tot 20 gew.% eenheden van ander mononeer, en wel styreenmoneaneer, ander acrylmcaxtoeer of ander mcno-alkenisch onverzadigd mononeer, dat met de methacrylzuurester copolymeriseerbaar is, en/of malei- 20 enzuur en/of itaconzuur of het anhydride hiervan in een hoeveel heid tot 5%, bevat.

2. Oopolymeer volgens conclusie l, waarin de methacrylaatketen een ,,gewidht,,-gemiddeld molecuulgewicht van 20.000-200.000, bij voorkeur 30.000-150.000, bezit.

3. Ccpolymeer volgens conclusie 1 of 2, waarin de basisketen een "gewichtf'-gemiddeld molecuulgewicht van 50.000-1.000.000 en bij voorkeur van 100.000-400.000 bezit.

4. Ccpolymeer volgens conclusies 1-3, waarin de polyalkeen-basis-keten polyprcpeen en/of de methacrylaatketen methylmethacrylaateeriheden 30 omvat.

5. Mengsel van polyalkeen met (a) een entcopolymeer volgens een der voorgaande conclusies en eventueel (b) ongeënt methacrylaat-polymeer met een monanerensamenstelling als gedefinieerd in conclusie 1 (b) en met een "gewichf-gemiddeld molecuulgewicht van meer dan 20.000. 35 6, Mengsel volgens conclusie 5, en wel (a) een concentraat dat 5-50% van het entcopolymeer, betrokken op het gewicht van het mengsel, bevat of (b) een samenstelling die ten minste 0,2% maar minder dan 5% van het entccpolymeer en eventueel 0,001-0,05 gew.% alkylpolysulfide, bij voorkeur di-t.dodecyldisulfide, betrokken op de totale polymerensa- 69 00 757. w 'n menstelling of eventueel 0,001-0,1 gew.% tris(polyalkylhydrOxybenzyl) -s-triazinetrion, bij voorkeur tris (4-t.butyl-3-hydroxy-2,6-dimethylben-zyl)-s-triazine-(lH,3H,5H)-trion, betrokken op de totale polymerensamen-stelling en/of eventueel een cpblaasmiddel, bij voorkeur een opblaasmid-5 del dat stikstof bij een temperatuur van 200-230 °C vrijmaakt en bij voorkeur in een hoeveelheid van 1-2 gew.%, betrokken op de totale poly-merensamenstelling, bevat.

7. Mengsel volgens conclusie 5 of 6, waarin de polyalkeen-basiske-ten poly(propeen), poly(etheen), poly(buteen) en/of een copolymeer van 10 ten minste 80% prcpeen met etheen omvat.

8. MEengsel volgens conclusie 5, 6 of 7, bevattende het ongeënte methacrylaat-polymeer in een hoeveelheid van ten minste 80% van het polymerenmengsel .

9. Werkwijze voor het bereiden van een entcopolymeer, met het ken-15 merk, dat men: (a) inert oplosmiddel en niet-polair polyalkeen, bevattende eenheden van één of meer van de volgende verbindingen: prcpeen, etheen, buteen en 4-methylpenteen, en eventueel een geringe hoeveelheid eenheden van één of meer van de volgende verbindingen: 1-alkenen, 20 vinylesters, vinylchloride, acrylzuur en methacrylzuur en esters hiervan, in een reactievat brengt; (b) het verkregen mengsel verhit op een temperatuur waarbij het polyalkeen oplost; (c) onder roeren monomeer toevoegt dat in staat is een keten als gede- 25 finieerd in conclusie 1 (b) te vormen; (d) aan het aldus verkregen mengsel een initiator toevoegt die een geringe en constante radicalenflux geeft gedurende een tijd die voldoende is ter vorming van een polymere methacrylaatketen die covalent aan het polyalkeen gebonden is; en 30 (e) het oplosmiddel verwijdert.

10. Werkwijze volgens conclusie 9, met het kenmerk, dat men een entcopolymeer of mengsel volgens een der conclusies 2-7 bereidt.

11. Werkwijze volgens conclusie 9 of 10, met het kenmerk, dat de initiator een in olie oplosbare, thermische vrije radicalen-vormende 35 initiator met een half-waardetijd van 1 uur bij een tenperatuur van 60e-200°C, bij voorkeur 90-170°C, is.

12. Werkwijze volgens conclusies 9-11, met het kenmerk, dat de constante radicalenflux bij de tenperatuur in het reactievat 0,00001-0,0005 equivalent radicalen per minuut bedraagt. 8900757- i

13. Werkwijze volgens conclusies 9-12, met bet kenmerk, dat men het oplosmiddel, dat bij voorbeur een koolwaterstof is, verwijdert in een extrudeerinrichting die vluchtig materiaal verwijdert.

14. Polymerenmengsel volgens conclusies 5-8 in de vorm van een ge-5 vonnd voorwerp.

15. Gevormd voorwerp volgens conclusie 14, en wel een geëxtru-deerd, gekalanderd of in een vorm gevormd, eventueel cpgeschuimd, mengsel volgens conclusies 5-8 of korrels van dit mengsel.

16. Voorwerp volgens conclusie 15, bevattende ongeënt polypropeen 10 in een hoeveelheid van ten minste 80 gew.% van het totale polymeergehal- te.

17. Voorwerp volgens conclusie 15 of 16, en wel een vezel, vel, foelie of ander vast profiel of een holle buis, gevormd door extrusie, of een holle houder, bij voorbeur gevormd door extrusie-blaasvorroen of 15 spuitrblaasvormen.

18. Foelie of vezel volgens conclusie 17, waarvan het polymeer georiënteerd is, bij voorkeur mono-axiaal georiënteerd of, in het geval van een foelie, bi-axiaal georiënteerd.

19. Werkwijze voor het verbeteren van de trekmodulus en/of de be-20 standheid tegen inzakken van polyalkeen, met het kenmerk, dat men een concentraat volgens conclusies 6-8 met het polyalkeen mengt, bij voorbeur ter verkrijging van een produkt met een gewichtsverhouding van ten minste 80 delen polyalkeen op 20 delen entcopolymeer.

20. Werkwijze volgens conclusie 19, met het kenmerk, dat men het 25 mengen uitvoert bij een temperatuur van ten minste 150 °C en alkylpoly- sulfide, bij voorkeur di-t. dodecylsulfide, in een hoeveelheid van 0,001-0,05 gew.% van het totale mengsel, tevoren in het mengsel is opge-ncmen.

21. Werkwijze volgens conclusie 19 of 20, met het kenmerk, dat het 30 polyalkeen polyetheen, polypropeen, polybuteen of een mengsel van polye- theen/polyprcpeen of polyprcpeen/polybuteen is.

22. Mengsel van één of meer polaire polymeren met één of meer niet-polaire polymeren, bevattende een entcopolymeer volgens conclusies 1-4, als verenigbaarmakend middel.

23. Mengsel volgens conclusie 22, waarin het niet-polaire polymeer wordt gevormd door polyalkeen, bij voorkeur polypropeen, en/of polyetheen, in het bijzonder polyetheen van hoge dichtheid, en/of etheen-vinylacetaatpolymeer en/of etheeiypropeer/niet-gecanjugeerd dieen-terpo-lymeer, en het polaire polymeer wordt gevormd door één of meer van de 8900757. fc volgende materialen: acryl-polymeren, styreen-acrylonitrilepolymeren, etheen-vinylalcoholpolymeren, polyamiden, polyesters, in het bijzonder poly (ethyleentereftalaat), polycarbonaten, poly (vinylchloride), acrylo-nitrile-butadieen-styreenpolymeren, poly (vinylideenchloride), mengsels 5 van polyester met polycarbonaat en mengsels van poly (vinylchloride) met polyester.

24. Mengsel volgens conclusie 22 of 23, waarin de gewichtsverhouding tussen polaire polymeren en niet-polaire polymeren 95:5-5:95, bij-voorkeur 80:20-20:80, bedraagt.

25. Mengsel volgens conclusies 22-24, waarin het entpolymeer aan wezig is in een hoeveelheid van 0,2-10, bij voorkeur 0,5-5 gew.delen per 100 gew. delen polair polymeer, niet-polair polymeer en entpolymeer.

26. Werkwijze voor het verbeteren van de onderlinge verenigbaarheid van polymeren met verschillende polariteit, met het kenmerk:, dat 15 men hiermee 0,2-10 gew.%, betrokken op het totale polymerenmengsel, entpolymeer volgens conclusies 1-4 mengt. 8900757..