NL8103001A - Werkwijze en inrichting voor foutkorrektie. - Google Patents

Description

* i s c/Ca/lh/1277

Werkwijze en inrichting voor f outkor'rektie.

De onderhavige uitvinding heeft betrekking op een werkwijze en èen inrichting voor foutkorrektie, en meer in het bijzonder op een dergelijke werkwijze en inrichting voor foutkorrektie met een groot korrektievermogen voor 5 zowel gegroepeerde als willekeurig verdeelde fouten en met een gering risico dat aan foutdetectie voorbijgegaan wordt.

In aanvraagsters Amerikaanse octrooiaanvrage no. 218.256 van 19 december 1980 is een informatie-over-drachtsstelsel beschreven, waarbij korrektie van gegroepeer-10 de fouten (burst errors) door middel van zogenaamde "cross-interleave" wordt toegepast. Bij een chrgelijke techniek worden de woorden van een impulskodegemoduleerde iiïformatie-signaalopeenvolging volgens een eerste rangschikking als een aantal dergelijke opeenvolgingen verdeeld over een aan-15 tal respectieve kanalen en in die vorm aan een eerste foutkorrektiekodeereenheid toegevoerd voor vorming van een ' eerste kontrolewoordopeenvolging. Deze eerste kontrolewoord- opeenvolging en de impulskodegemoduleerde informatiesignaal-opeenvolging van de verschillende kanalen worden volgens 20 een tweede rangschikking omgezet, resp. gehergroepeerd.

Vervolgens wordt voor iedere van de impulskodegemoduleerde informatiesignaalopeenvolgingen van de verschillende kanalen lén woord volgens de tweede rangschikking aan een tweede foutkorrektiekodeereenheid toegevoerd voor vorming van een 25 tweede kontrolewoordopeenvolging, waardoor dubbele verweving (dat wil zeggen dubbele herrangschikking) voor ieder infor-matiewoord wordt verkregen. Het doel van dubbele verweving is het verminderen vaii het aantal door een foutgetroffen woorden in een groep van tot een gemeenschappelijk foutkor-J0 rektieblok behorende woorden wanneer het kontrolewoord van het desbetreffende foutkorrektieblok en de bijbehorende impuldkodegemoduleerde informatie worden verspreid en overgedragen. Dergelijke door een fout getroffen woorden worden over een aantal blokken verspreid en, na ontvangst volgens 81 03 0 0 1 -2- , hun originele groepering hergerangschikt. Dit wil zeggen, dat wanneer tijdens informatie-overdracht een gegroepeerde fout (burst error) optreedt, verstrooiing of verspreiding van de desbetreffende·fout kan worden verkregen. Indien de 5 hiervoor beschreven.verweving tweemaal wordt uitgevoerd, kunnen zowel het eerste als het tweede kontrolewoord voor foutkorrektie in onderscheiden foutkorrektieblokken worden gebruikt. Dit heeft tot gevolg, dat zelfs indien korrektie van een fout niet door het ene van de beide kontrolewoorden 10 kan worden verkregen, foutkorrektie door het andere kontrolewoord kan volgen. De beschreven methode vormt derhalve een belangrijke bijdrage tot de vergroting van het korrektie-vermogeh voor gegroepeerde fouten (burst errors).

Daarbij dient echter te worden opgemerkt, dat '! 15 zelfs wanneer slechts één bit van één woord een fout blijkt te bevatten, het gehele woord als foutief wordt beschouwd. Wanneer een ontvangend informatiesignaal een betrekkelijk groot aantal willekeurig verdeelde fouten blijkt te bevatten, zal de hiervoor beschreven, dubbele verweving (double inter-20 leave) derhalve niet onder alle omstandigheden voldoende doeltreffend voor korrektie van dergelijke willekeurig verdeelde fouten blijken te zijn.

In verband daarmede is reeds voorgesteld, de hiervoor beschreven, meervoudige verweving (multi-interleave) 25 te combineren met een foutkorrektiekode met een groot korrek-tievermogen, zoals een kode volgens Reed-Solomon, een BCH-kode, een soort "b-adjacenf-kode, welke in staat Is tot korrektie 'van K woordfouten, bijvoorbeeld twee woordfouten, · in één blok en voorts tot korrektie van M woordfouten, bij-30 voorbeeld drie woordfouten óf vier woordfouten, indien de plaats van de fouten bekend is.

Een dergelijke foutkorrektiekode heeft de eigenschap dat, wanneer slechts één woordfout dient te worden gekorrigeerd, met een eenvoudige dekodeereenheid kan worden 35 Volstaan.

Wanneer voor het tweede foutkorrektieblok eerste-traps dekodering heeft plaatsgevonden, vervolgens omzetting naar de eerste rangschikking plaatsvindt en daarop een :8103001 : / 4 -3- verdere dekodering wordt uitgevoerd ter verkrijging van het eerste foutkorrektieblok, bestaat het risico, dat zelfs indien tijdens de eerste-traps dekodering een fout aanwezig is, deze niet wordt gedetecteerd of dat vier woordfouten 5 ten onrechte als êén woordfout worden geïnterpreteerd. Indien als gevolg van een dergelijk voorbijgaan van een fout of van een falende foutdetectie vervolgens een foutieve foutkorrektie wordt uitgevoerd, zullen dit voorbijgaan aan een werkelijke fout en de uitvoering van een foutieve foutkor-10 rektie tot gevolg hebben, dat in de daaropvolgende dekodering opnieuw aan fouten wordt voorbijgegaan en foutieve foutdetectie plaatsvindt. Dit heeft tot gevolg, dat een vrij hoge waarschijnlijkheid van foutieve signaalverwerking bestaat. Voorts wordt nog opgemerkt, dat de waarschijnlijk— 15 heid van een dergelijke foutieve foutkorrektie toeneemt met het aantal gekorrigeerde woorden met een fout. In het geval van transmissie van impulskodegemoduleerde audiosignalen kan dit er bijvoorbeeld toe leiden, dat een foutbevattende doch niet als zodanig gedetecteerde informatie zonder kor-20 rektie aan digitaal/analoog-omzëtting wordt onderworpen, ,· - waaruit allofoongeluid resulteert.

De onderhavige uitvinding stelt zich ten doel, een werkwijze en inrichting voor foutkorrektie te verschaffen, welke voor foutkorrektie van zowel willekeurig verdeelde 25 als gegroepeerde fouten effektief zijn.

Voorts stelt de uitvinding zich ten doel, een werkwijze en inrichting voor foutkorrektie te verschaffen, waarbij in mindere mate aan het optreden van fouten wordt voorbijgegaan.

30 Een ander doel van de uitvinding is het verschaf fen van een werkwijze en een inrichting voor foutkorrektie, waarbij minder foutieve of onjuiste foutkorrektie optreedt.

Nog een ander doel van de uitvinding is het verschaffen van een werkwijze en een inrichting voor fout-35 korrektie, waarbij de constructie van een bij uitvoering van foutkorrektie volgens het "cross-interleave" principe toegepaste, eerste-traps dekodeereenheid kan worden vereenvoudigd.

81 03 0 0 1 * * -4-

Weer een ander doel van-de uitvinding is het verschaffen van een werkwijze en een inrichting voor fout-" korrektie, waarbij het optreden van allofone verschijnselen tijdens transmissie van een impulskodegemoduleerd audiosig-5 naai wordt verhinderd.

' Nog weer een ander doel van de uitvinding is het verschaffen van een werkwijze en èen inrichting voor fout-korrektie, welke zich.in het bijzonder lenen voor toepassing als dekodeerwijze, resp. dekodeerinrichting, bij een met 10 een digitale audioplaatwerkend stelsel.

Daartoe gaat de uitvinding uit van een werkwijze voor foutkorrektie, waarbij uit steeds één woord van iedere van een aantal volgens een eerste rangschikking over een aantal kanalen verdeelde impulsködegemoduleerde informatie-15 opeenvolgingen en uit een eerste kontrolewoord voor dit ene woord een eerste foutkorrektieblok wordt gevormd? de impulsködegemoduleerde informatie-opeenvolgingen van de verschillende kanalen en de opeenvolgingen van eerste kontrolewoorden voor omzetting naar een tweede rangschikking 20 voor ieder kanaal over een verschillende tijdsduur worden vertraagd? uit steeds één woord van iedere van de over de kanalen verdeelde impulsködegemoduleerde informatie-opeenvolgingen en uit de opeenvolging van eerste kontrolewoorden/ na de genoemde omzetting naar de tweede rangschikking 25 daarvan, en uit een tweede kontrolewoord voor dat ene. woord een tweede 'foutkorrektieblok wordt gevormd; hetneerste en het tweede foutkorrektieblok tot zodanige foutkorrektiekodes worden gevormd, dat <foutsyndromen worden berekend en dat fouten in maximaal K woorden van eenzelfde blok door aflei-30 ' ding van foutplaatsen uit de foutsyndromen kunnen worden gekorrigeerd; een eerste dekodering voor het tweede foutkorrektieblok met overgedragen informatie-opeenvolgingen plaatsvindt; de in de tweede rangschikking verkerende, im-pulskodegemoduleerde informatie-opeenvolgingen van de ver-35 schillende kanalen en de opeenvolging van eerste kontrolewoorden voor heromzetting naar de eerste rangschikking voor ieder kanaal over een verschillende tijdsduur worden ver-· traagd; en daarna tweede dekodering voor het eerste fout- 81 03 0 0 1 # » -5- korrektieblok plaatsvindt.

De uitvinding stelt nu voor, dat tijdens de eerste dekodering foutkorrektie tot een voorafbepaald aantal woorden van het tweede foutkorrektieblok wordt uitgevoerd; 5 wanneer een groter dan het voorafbepaalde aantal woorden van een blok fout wordt bevonden, aan ieder woord van het desbetreffende blok een foutmelder wordt toegevoegd in de aanname, dat alle woorden van het desbetreffende blok een fout vertonen; en dat uit een aantal woorden van het eerste 10 foutkorrektieblok een foutsyndroom wordt berekend en het voorafbepaalde aantal foutieve woorden tijdens de tweede dekodering wordt gekorrigeerd op basis van de uit het foutsyndroom afgeleide foutplaatsen.

De uitvinding zal worden verduidelijkt in de nu-15 volgende beschrijving aan de hand van de bijbehorende tekening. Daarin tonen:

Figuur 1 een blokschema van een uitvoeringsvoor-beeld van een foutkorrektiekodeereenheid, waarbij de onderhavige uitvinding wordt toegepast, 20 Figuur 2 de rangschikking van een blok met geko- deerde informatie tijdens overdracht daarvan.

Figuur 3 een blokschema van een uitvoeringsvoor-beeld van een foutkorrektiedekodeereenheid, waarbij de onderhavige uitvinding wordt toegepast, en 25 Figuur 4f9 schematische weergaven ter verduidelij-.

king van de foutkorrektiedekodeereenheid.

Eerst zal de bij de uitvinding toegepaste fout-korrektiekode worden verduidelijkt. Daarbij wordt de fout-korrektiekode in vector-representatie of in cyclische-30 groepenrepresentatie uitgedrukt.

Eerst wordt een niet-reduceerbaar polynoom F(x) cl.6 van de m orde in een Galois-veld GF(2) beschouwd. Het niet-reduceerbare polynoom F(x) bevat in het Galois-veld GF(2), dat slechts uit elementen "0" en "1" bestaat, geen 35 reeële wortel, zodat een imaginaire of complexe wortel o( wordt beschouwd, welke aan de vergelijking F(x)=0 voldoet. Daarbij vormen 2m verschillende elementen 0, °(, , Of^,.-.

2m-i , welke ieder een macht van vormen en een element 81 03 0 01 -6- # * omvatten, een ontwikkelingsgauloisveld GF(2ra). Dit ontwik- kelingsveld GF(2m) vormt een polynoom cirkel (ring) met een .

niet-reduceerbare polynoom F(x) van de m orde op het veld GF(2) als modulus. De elementen van het ontwikkelings- 5 veld GF(2m) kunnen worden weergegeven als een lineaire combinatie van 1,ö^=(x} , ~ ^x2^ , ... o<,m~ [xm_ ^.

Dit wil zeggen/ dat deze elementen kunnen worden weergegeven als · _ - , [ .

aQ + a^jEx] + a2[x ] + · · · + am-itxm. J

’ 10 ' -’*· λ m—j_ — a.'+ a. c + a-a + * · · a _α 0 1 2 m-1 of (am-l' am-2' * * *'a2' al' a(Pj waarin aQ, a^, ..., a^^ de elementen van GF(2) zijn.

Bij wijze van voorbeeld wordt nu het ontwikkelings- ? 8 veld GF(2 ) beschouwd met als modulus het molynoom F(x) = 8 4 3 2 x + x + x + x +1, waarbij alle variabelen de gedaante 8 van 8-bits informatie hebben. Dit ontwikkelingsveld GF(2 } 2q kan op de volgende wijze worden uitgedrukt: a7x? + a6x6 + 35χ5 + a4x4 * 33χ3 + a2x2 + + aQ[ (a7/ a6/ a5, a4, a3/ a2, a^ aQ) j

Daarbij wordt bijvoorbeeld a? als het meest sig-25 nificante bit enoa0 als het minst·-.significante bit beschouwd. Aangezien aft tot GF(2) behoort, zijn de elementen van a^ hetzij 0, hetzij 1.

Uit het polynoom F (x) kan voorts* de volgende matrix T met m rijen en m kolommen worden afgeleid: 30 / '·' ' . ” \ 0 0***0 3q 1 0 · * , · o a_ T=. 0 1 * · » 0 a- 2 35 • * · < · 1 * * * * · *. * »· · ) .

\ .

- Ö 0 · · · 1 ara 1 i 81 03 0 01 V " "L ^ -7- * * * *

Een andere wijze van uitdrukken is mogelijk door middel van een cyclische-groepenrepresentatie met een cycli-sche-groep, welke erkent dat het na het element 0 overblijvende deel van het ontwikkelingsgaloisveld GFC2m) een multi-5 plicatieve groep van de orde 2m-2 vormt. Indien de elementen van GF(2m) in een cyclische-groepenrepresentatie worden weergegeven, ontstaat: η 1 2 3 ,2m-2 0/1 / / Of / / Οζ r · * * / Λ ·

Volgens de onderhavige uitvinding worden, wanneer 10 m bits één woord vormen en n woorden één blok vormen, k kontrolewoorden gevormd op basis van een pariteitskontrole-matrix H van bijvoorbeeld de volgende gedaante t 15 ^ ^ 1 1 * * * 1 1 an-l a11-2 · - - o 1 υ _ a2(n-D a2'11'2’ · - - a2 1 20 ' . · * * * · - a(k-3}(n-l) a(k-l) (n-2) ... ^fc-1 i

L X

25 .

De pariteitskontrolematrix H kan op de volgende wijze worden uitgedrukt in T: ^ 1 I · - - I 1

30 Tn-1 Tn“2 · . . . I

H = T2(n-1) T2(n-2) . . . T2 l' .

m · 35 : · · · ^(k-lKn-l) T(k-l)(n-2) . . . Tk-1 j \ - / 81 03 0 0 1 -8- waarin bij I een eenheidsmatrix van m rijen en m kolommen vormt.

Zoals reeds is opgemerkt komen de uitdrukkingen· in termen van de wortel of fundamenteel overeen met de be-5 nadering door middel van een ontwikkelingsmatrix T.

Indien ter verduidelijking het geval wordt beschouwd, waarin vier kontrolewoorden worden toegepast (k=4) krijgt de pariteitskontrolematrix H de volgende gedaante 10 / ' 1 1 : ... i 1 n-1 n—2 «.1 α « - * * α 1 H = α2'"-15 . k2in-2) - · . α2 1 j- 15 " b31”-11 «3tn-2) ·' · · α3 1.. : \ /

Indien voor dat geval één enkel blok met ontvangend informatie wordt weergegeven als een kolomvector V = (Wn_j, W n, , W-, Wn), waarbij W. = W. + ei en ei een fouten- 20' patroon is, kunnen vier syndromen Sq, S^, S^· en Sg, welke aan de ontvangst zijde worden gevormd, op de volgende wijze worden weergegeven: / Λ so ·..

25 . y ·

1 T

.= H-ν'· V · . · s3 ' · .

S- ó / 30

Deze foutkorrektiekode is in staat tot korrektie van fouten in twee woorden van één foutkorrektieblok en voorts tot korrektie van drie woorden of vier woorden indien de foutplaats bekend is.

35 In ieder blok bevinden zich vier kontrolewoorden (p * Wj, g - W3, r - W^, s = Wq) . Deze kontrolewoorden kunnen worden afgeleid uit de volgende relaties: 8103001 .-9- p + q + r + s = ÏVfi — a α3ρ + a2q + ar + S » Σα^ι * b 5 a^p + a^q + a2r + s — £a2"Sii = c ; ! a^p + a^q + a?r + S — Za3^Wi — d ji-1 waarbij' Σ is νΣΓ* .

i-4 1 10

Onder weglating van de berekening zelf wordt nu het volgende berekeningsresultaat vermeld: \ ' 212 153 152 209^} <a V, pa a a a a.

15 .155 2 135 152 q a a a a b 158. 138 2 153 r a a a a c . 2Ϊ8 158 156 212 ,

Is Ja a a a ct 20 ^ \ *

De aan de transmissie- of uitzendzijde toegepaste kodeereenheid dient de kontrolewoorden p, q, r en s op die wijze te vormen.

Vervolgens zal het fundamentele algorithme van 25 de foutkorrektie worden beschreven voor het geval van transmissie en daaropvolgende ontvangst van informatie met op de hiervoor beschreven wijze gevormde kontrolewoorden.

Indien geen fout voorkomt, zijn alle syndromen gelijk 30 0: S0=Sl=S2=S3=0 |2J Indien êên woordfout voorkomt, geldt wanneer het foutenpatroon als ei wordt weergegeven: SQ =» ei, =oi^ei, S£ - 1 en s3 = of ei*

Derhalve worden de volgende relaties verkregen: 35 = S1 °isi=S2 81 0 3 0 0 1 “ls2 = *s'.

* * -10-

Het voorkomen of niet-voorkomen van één woord-fout kan beoordeeld worden volgens het kriterium of de · hiervoor genoemde relatie bij opeenvolgende veranderingen van i wel of niet geldig' is, dat wil zeggen of de volgende 5 relatie wel of niet. aanwezig is: 51 _ 3___«i · V S1 S2

Het patroon van o*?~ wordt nu vergeleken met een 10 eerder in een geheugen van het ROM-type opgedragen patroon ter bepaling van de foutplaats i. Daarbij krijgt het syndroom de gedaante van het foutenpatroon ei zelf.

£3) In het geval van twee woordfouten (ei en ejj gaan de éyndromen de volgende relaties vertonen:

15 so = el + ei I

! S2_ = ct ei + a3ej ; 52 - a^ei + a^ejj = a^^ei + a33ejj 20 Deze vergelijkingen kunnen als volgt worden her schreven: a3sQ + S1 = (ai + a3)ei α35Ί + S- = a1(a1 + a3)ei 25 Χ .- ' · " ot?.s2 + s3 = a21 (a1 + a3) ei

Dit wil zeggen, dat indien aan de volgende vergelijkingen wordt voldaan, twee woordfouten worden onder- 30 scheiden: i • m · . .

. =,^3s]L + S2: ci(a3S1 + S2) = a3S2 + S3 35 Inddlen aan deze vergelijking wordt voldaan, wordt tot de aanwezigheid van twee woordfouten geconcludeerd, zodat de foutpatronen kunnen worden weergegeven als: 8105001 * * -11- V+ a-:isx „ . so + °"lsi ei = -π— and ej = - 1 + cc 3 1 + a3 ^Aj Wanneer drie woordfoüten (ei, ej en ek) optreden, krijgen de syndromen de gedaanten: 5 ... , . i 5rt — ei + ej + ek ! o J * | - a^ei + a3ej + ekek j 10 S2 = a^^ei + a^3ej + a2kek * a3lei + a33ej + a3kek ΐ . . ♦

Deze vergelijkingen kunnen worden herschreven tot: 3c * i- · 15 a so + si ’* (a1 + a ) ei + (o3 + ak) ej • * \ akS. +' S0 = ai(ai + ak)ei + a3 (a3 + ak) ej akS2 + S3 = a21^1 + ak)ei + a2j (a3 + ak)ejj

Hieruit kunnen dë volgende vergelijkingen worden afgeleid: aj(akSQ + sJL) + (akS]L + S2) = (a1 + a3} (a1 + ak}ei 25 «3«Ai * S2} + (Α2 + S3} = α1(α± + a3Hai+ak}ei.

• * . ·

Dit wil zeggen, dat indién aan de onmiddellijk hierna volgende vergelijking wordt voldaan, welke de.noodzakelijke voorwaarde voor drie woordfoüten vertegenwoordigt, alle drie de woordfoüten kunnen worden onderscheiden: 30 x1{a3 (<xkS0 + εχ) + (akS]L + S2) } = a3 (o^ + S2) + (akS2· + S3) .

Daarbij wordt aangenomen, dat SqJ^o, ^ 0 en ^ 0.

Daarbij zijn de resp. foutpatronen de volgende: 35 81 0 3 0 0 1 * Λ i -12- S0 + (α“3 + a*1^ + a“i“kS2 ©X —- · j -i— L·· r (X + aA 3)(1 + a1 K) S0 + (a”k + o’'1)S1 + a~k-;Ls2 5 e j = -π-TZl·- / en (1 + a3 ) (1 + a3 K) SQ + (a-1 + a*3^ + a"1"3S2 (1 + οΚ_1) (1 + ak“3) 1°

De voor korrektie van drie woordfouten benodigde informatieverwerkingsapparatuur wordt echter betrekkelijk gecompliceerd/ terwijl ook de voor uitvoering van de korrektie benodigde tijdsduur betrekkelijk lang wordt. In ver-band daarmede leiden praktische overwegingen tot een fout-korrektiewijze, waarbij het voorgaande wordt gecombineerd met het geval/ waarin de foutplaatsen van i, j, k en 1 bekend zijn in de vorm van een foutwijzer, waarbij de hiervoor behandelde vergelijkingen voor kóntrole worden gebruikt.

20 J Wanner(4 woordfouten (ei,ej/ek en el) aanwezig zijn, .krijgen de syndromen de volgende gedaanten: S * ei + ej + ek + ei· 0 :r .

. s, =. a^ei.4 a3ej + akek •Pójx^'el ··,>" · 25 1 ... - f . . ' S2 = a2iéi +' tt23ej + a2kefc + a2lel .

S = a^^ei + a^3ej + a^kek + a ei F .

. Deze vergelijkingen worden nu herschreven tot: 30

Sq t (a 3+a”k+a“il)S1 + (a~^“ïc+a“k*"^+a‘’^“3) S„ -i- a“3-k-is ei = —_ -x ^ _3 (1 + a1-3) (1 + a1^) (1 + ai"£) 35 S + (a“kta“£+a“:L)S1 ·+ Cos“k_£-i-a~£‘'i+a"3"k) S_ + a~k-£-i | ej s —-—---.-i____ *_ 3 ; . " (1 + a^-1) Cl + «3-fcj (1 + aj-*) 81 0 3 0 0 1 -13- SQ + (α”λ+α'1+α^^)51 + (a^^+er^+a^'"1) S2 + cT£-1-^S3 ©Je = ' —— " «—— ' ........» 1 '(1 + a1*"1) (1 + <xk“3) (1 + ak“£)

Sn + (a"‘l+a‘^+a*“k}S1 + (a"i‘”^+a~:’”3c+a”k":L) S« + a“1-^~kS, 5 ei = -±-£-_ U + a*-1) (1 + al~i) (1 + a£~*k)

Wanneer de foutplaatsen (i, j, k, 1) door fout-wijzers bekend zijn, kan de fout derhalve op basis van deze 10 berekening worden gekorrigeerd.

Het fundamentele .algorithme van deze foutkorrek-tie is, dat de foutkorrektie bij de eerste stap door middel van de syndromen S^-S^ wordt gekontroleerd op de aanwezigheid of niet van een fout, bij de tweede stap wordt gekontroleerd 15 -of de fout een êën-woordfout of niet is, en bij de derde stap wordt gekontroleerd of de fout een twee-woordfout of niet is. Wanneer tot twee woordfouten worden gekorrigeerd, neemt het doorlopen van alle stappen teveel tijd in beslag, hetgeen in het bijzonder een probleem vormt wanneer de ' 20 foutplaats van twee woordfouten dient te worden opgespoord.

Vervolgens zal een gewijzigd algorithme worden beschreven, dat in het bijzonder doeltreffend is en niet het zojuist genoemde probleem veroorzaakt in het geval van korrektie van twee woordfouten.

25 De syndroomvergelijkingen S^, S^, S2 en hebben voor het geval van twee woordfouten (ei, èj) de volgende gedaanten: SQ = ei + ej 30 S± = axei ·+ a^ej 52 = a^ei + a2^ej 53 = a3^ei + a2^ej 35

Deze vergelijkingen kunnen worden herschreven tot: 8103001 -14- (aiS0 + Sl) (a1*,· + S3) = (a1S1 + S2)2

Deze laatstgenoemde vergelijking kan verder worden herschreven tot het volgende foutplaatsenpolynoom: 5 (SQS2 4- S12) a21 4- (S1S2 4- S0S3)a1 4- (S^ 4- s'22) = 0 ƒ

Vervolgens worden voor de konstanten van de verschillende termen van dit laatstgenoemde polynoom de vol-10 gende waarden aangenomen:

S0S2 + S! = A

sis2 + S0S3 B

S.S 4- S 2 = C 15

Door gebruikmaking van deze konstanten A, B en C

kunnen de foutplaatsen van twee woordfouten worden gevonden.

(l) Indien zich geen fout voordoet: A = B — 'C — 0, -Sq = 0 en S3 = 0 20 j^2j Wanneer zich één woöaldfout voordoet:

Indien voldaan wordt aan de voorwaarden A = B = C = 0,

Sq ψ 0 en S3 ^ 0, wordtgde fout beoordeeld als een één-woordfout. Uit ®^. = is de foutplaats i bekend, 1 b0 zodat de fout wordt gekorrigeerd op basis van ei = Sq.

25 ^ In het geval van twee woordfouten: indien de fout meer dan twee 'woorden betreft, geldt A^O, B^OenC^O, zodat de beoordeling...zeer-gemakkelijk wordt.

Daarbij wordt de volgende vergelijking opgesteld Ao^1 + B*1 4-.0 = 0, · 30 waarin i “ 0 w (n-1)

Indien nu wordt aangenomen, dat B/A = D en C/A = E, kunnen de volgende vergelijkingen worden verkregen: D 4- <* 3 E = t*1 . e/3 35 Hieruit kan de volgende vergelijking worden afgeleid: ^2l 4- Et*1 + E = 0

Indien het verschil tussen twee foutplaatsen gelijk t is, dat wil zeggen j = i 4- t, worden de volgende vergelijk 8103001 -15- kingen verkregen: " D =β^{1 +^) E =^21+t

Hieruit kan de volgende vergelijking worden afgeleid: 5 ei. (i + E ' _? t

Indien de waarde van cS + e* voor iedere element van de verzameling t = (n - 1) vooraf in een geheugen van het ROM-type is ingelezen en indien wordt vastgesteld, dat de gevonden waarde samenvalt met de uit het uitgangssignaal 10 van het geheugen van het ROM-type en een ontvangen woord 2 berekende waarde D /E, kan t worden verkregen. Indien de desbetreffende coïncidentie niet optreedt, wordt de fout beschouwd als meer dan drie woorden te betreffen. Indien derhalve de volgende substitutie worden toegepast: 15 t X = 1 + α —t

ï-1 + αΐ--^- +--X

worden de volgende uitdrukkingen verkregen: 20

/ i _ D

α “ X " · j _ D α = —

Uit deze uitdrukkingen kunnen de fóutplaatsen i en j worden 25 afgeleid. Vervolgens kunnen de foutpatronen ei en ej worden weergegeven door:

(a3S_ + S-r ) s Q

ei =--0- 1 b0 si

D Y D

30 i I

ej = J* S0 4 Sl} _ S0 sx ‘

D X D

Dit'wil zeggen, dat de fouten kunnen worden gekorrigeerd.

Het hiervoor beschreven, gemodificeerd korrektie-35 algotithme kan ten opzichte van het fundamentele algorithme een aanzienlijke verkorting verschaffen van de (tijdsduur welke nodig is om bij korrektie van twee woordfouten de 81 0 3 0 0 1 -16- foutplaats te berekenen.

Voorts geldt, dat indien het toegepast aantal (k) kontrolewoorden wordt vergroot, het foutkorrektiever-mogen van de toegépaste kodering overeenkomstig toeneemt.

5 Indien bijvoorbeeld voor k de waarde 6 wordt gekozen, is korrektie van drie woordfouten mogelijk. en, wanneer de foutplaatsen bekend zijn, van zes woordfouten.

Vervolgens zal een praktische uitvoeringsvorm van de onderhavige uitvinding worden beschreven aan de hand van 10 de tekening. Daarbij is sprake van toepassing van de uitvinding bij de opname en weergave van een audiosignaal in impulskodegemoduleerde vorm.

Figuur 1 toont in onderdelen (figuur IA, figuur 1B) een foiitkörrektièkodeereenheid van een opneemstelsel, 15 waaraan als op te nemen of te registreren ingangssignaal een audiosignaal in impulskodegemoduleerde vorm wordt toegevoerd. Ter verkrijging van dit impulskodegemoduleerde audiosignaal worden audiostereosignalen ".üL-inks." en "rechts" resp. bemonsterd bij een bemonsterfrequentie f van bij-20 voorbeeld 44,1 KHz, waarna iedere bij de bemonstering verkregen monsterwaarde wordt omgezet in ëën digitaal woord, dat bijvoorbeeld in èen twee-complement-notatie wordt ge-kodeerd en een lengte van 16 bits heeft. Voor de audio-stereosignalen "links" en "rechts" worden dan resp. de 25 iïftpulsködegemoduleerde informatiewoorden Lq, , ...

en Rq, Rq, R2, ... verkregen. Deze impulskodegemoduleerde - informatiewoorden worden ieder geschèMèn in of verdeeld over zes kanalen, zodat in het totaal 12-kanalige impulskodegemoduleerde informatie-opeenvolgingen als op te nemen 30 ingangssignaal aan foutkorrektiekodeereenheid worden toegevoerd. Op een willekeurig tijdstip vindt derhalve in-voer van 12 woorden, zoals L6n, R6n, Lgn+1, R6n+1, Ι·6η+2, R6n+2' L6n+3' R6n+3' Λ6η+4' R6n+4' L6n+5 en R6n+5' vlndt derhalve aanvoer de foutkorrektiekodeereenheid plaats.

35 Bij het hier beschreven voorbeeld is ieder dergelijk woord verdeeld in de bovenste 8 bits en de onderste 8 bits, zodat de 12-kanalen worden overgedragen als 24 kanalen. Eenvoudig- heidshalve wordt ieder dergelijk woord van de impulskode- r 81 03 0 0 1 -17- gemoduleerde ingangsformatie aangeduid als W^, de bovenste 8 bits van het desbetreffende woord als W^, A en de onderste 8 bits van het woord als W^, B. Het woord Lgn wordt bijvoorbeeld verdeeld in de twee woorden Wl2n/ ·& en W^2n, B’ 5 De 24 kanalige impulskodegemoduleerde informatie- opeenvolgingen worden eerst toegevoerd aan een even/oneven-verwever 1.(even-and-odd interleaver). Indien n een geheel positief getal 0, 1, 2, ... is, vormen de woorden Lgn (dat wil zeggen Wl2n, A en w12n' R6n w^·^· zeggen w12n+l' 10 A en W12n+1, B), X,6n+2 (dat wil zeggen W12n+4, A en W12n+4, B)' R6n+2 (dat wil z®3gen W12n+5' A en W12n+5' B)' LSn+4 (dat wil zeggen w12n+8' Ά en wi2n+^' B^ en R6n+4 w^^- zeggen ^2n+9# A en W12n+9' B^ evengénummerde woorden en vormen de overige woorden oneven genummerde woorden. De 15 uit evengenummerde woorden bestaande, impulskodegemoduleerde informatie-opeenvolgingen worden over de duur van één woord vertraagd door resp. 1-woordsvertragingsschakelingen of -lijnen 2A, 2B, 3A, 3B, 4A, 4B, 5A, 5B, 6A, 6B, 7A, en 7B van de even/oneven-verwever 1. Uiteraard is het mogelijk, 20 de woorden aan een langere vertragingsduur te onderwerpen, , bijvoorbeeld een vertragingsduur van 8 woorden. In de even/ oneven-verwever 1 worden de 12 uit evengenummerde woorden bestaande informatie-opeenvolgingen bovendien aan een zodanige omzetting of verschuiving onderworpen, dat zij de 25 eerste tot en met 12de transmissiekanalen in beslag nemen, terwijl de 12 uit onevengenummerde woorden bestaande informatie-opeenvolgingen aan een zodanige omzetting of verschuiving worden onderworpen, dat zij het 13de tot eh met het 24de transmissiekanaal in beslag nemen.

30 ‘ De even/oneven-verwever 1 dient om te verhinderen, dat meer dan twee opeenvolgende of ononderbroken woorden van de resp. stereosignalen "links" en "rechts" een fout gaan vertonen, in welk geval foutkorrektie praktisch onmogelijk wordt.

35 Ter verduidelijking van de voordelen van deze foutverhinderingsbewerking volgt nu een beschouwing van een voorbeeld met drie opeenvolgende woorden en

Wanneer het een fout vertoont, welke niet korrigeerbaar 8103001 - 1 -18- is, verdient het de voorkeur, dat de beide aangrenzende woorden en L^+1 juiste woorden zijn, resp. geen fout vertonen, daar in dat geval compensatie, resp. vervanging, van het door een niet korrigeerbare fout getroffen woord 5 L. plaatsvindt door. interpolatie tussen het voorafgaande, •M' juiste woord L..^ en het volgende, juiste woord L^+1, ge-woonlijk door middeling tussen de waarden van en .

De vertragingslijnen 2A, 2B, ..., 7A en 7B van de even/ oneven-verwever 1 dienen om zeker te stellen, dat opeenvol-10 gende woorden, als waarvan hier sprake is, in onderling verschillende foutkorrektieblokken terechtkomen. Een verdere reden voor rangschikking van de woorden in groepen transmissiekanalen voor evengenummerdè woorden en groepen transmissiekanalen voor de onevengenummerde woorden is, 15 dat wanneer de informatie-opeenvolgingen op de beschreven wijze aan verweving zijn onderworpen, de afstand tussen de opneemplaatsen (op het registratiemedium) van de aangrenzende even- en oneven genummerde woorden zo groot moge lijk dient te zijn.

20 Aan de uitgang van de even/oneven-verwever 1 ver schijnen de 24-kanalige woorden in een eerste (toestand van) rangschikking. Door de verwever 1 worden de resp. impuls-kodegemöduleérde informatiewoorden woord voor woord toegevoerd aan een kodeéreenheid 8, welke dan de eerste kontrole-25 woorden Q12n, ö12n+1, 012n+2 en 012n+3 volgens de in het voorafgaande gegeven uitdrukkingen voor resp. p, q, r en s vormt. Hieruit resulteert hét volgende foutkorrektieblok met eerste kontrolewoorden: 30 (W12nr-12,A; W12n-12,B; W12n+1-12,A? W12n+1-12,B; W12n+4-12,A; W12n+4-12,B; W12n+5-12,A; W12n+5-12,B; W12n-f-8-12,A; Wl2n+8-12,B; Wl2n+9-12,A\W12n+9~12,B?; ·· * · l 35 W12n+2,A? W12n+2,B? W12n+3,A; W12n+3,B; W12n+6,A; W12n+<S,B; W12n+7,A; W12n+7,B; > 81 0 3 0 0 1 * * -19- W12n+10,A; W12n+10,S; W12n+11,A? νΓ12η+11,Β; ö12n; Ö12n+1; Q12n+2; Ö12n+3} ·- t

De genoemde of eerste kodeereenheid 8 berekent de eerste kontrolewoorden Qi2n~®l2n+3 aantal (n=28) 5 woorden per blok, de bitlengte (m=8) van ieder woord en het aantal (k-4) kontrolewoorden.

De 24 impulskodegemoduleerde informatiewoordopeen-volgingen en de 4 kontrolewoordopeenvolgingen worden vervolgens toegevoerd aan een verwever (interleaver) 9 * In deze 10 verwever 9 worden de relatieve posities van de kanalen.zodanig gewijzigd, dat de kontrolewoordopeenvolgingen terecht komen tussen de uit evengenuramerde woorden bestaande infor-matie-opeenvolgingen en. de uit onevengenummerde woorden bestaande informatie-opeenvolgingen, waarna vertraging van 15 de aldus verweven opeenvolgingen plaatsvindt. Deze vertraging wordt voor 27 transmissiekanalen uitgevoerd, te beginnen bij het tweede transmissiekanaal, door middel van ver-tragingslijnen met resp. vertragingsduren van ID, 2D, 3D, ..., 26D en 27D, waarbij D de eenheidsvertragingsduur is.

20 Aan de uitgang van de verwever 9 verschijnen dan 28 informatiewoordopeenvolgingen in een tweede (toestand van) rangschikking. De informatiewoorden worden woord voor woord uit de verschillende informatie-opeenvolgingen afgescheiden en toegevoerd aan een kodeereenheid 10, welke ver-25 volgens op dezelfde wijze, waarop de kodeereenheid 8 de eerste kontrolewoorden heeft gevormd, de tweede kontrolewoorden P12n, P12n+1, P12n+2 en P12n+3 vormt.

Op soortgelijke wijze als de kodeereenheid 8 zich voor de vorming van de eerste kontrolewoorden op de para-30 meherwaarde n-28, m=8 en k=4 baseert, baseert de kodeer eenheid 10 zich voor de vorming van de tweede kontrolewopr-den op de parameterwaarde n=32, m=8 en k-4.

Op deze wijze wordt een tweede foutkorrektieblok verkregen, dat de tweede kontrolewoorden bevatten, uit 32 35 woorden bestaat en de volgende gedaante heeft: 81 03 0 0 1 -20- ^Wl2n-12'A; Wl2n-12 (D+li)/B? Wl2n+1-12(2D+1)'A? W12n+1-12(3D+1),B; W12n+4-12'(4D+l) ,A? W12n+4-12(50+1),B; ‘ .

5 _ | W12n+5-12C6D+X),A; W12n+5-12(70+1),B;* * *7 i $12n-12(12D)7 Q12n+l~12(13D)7 Ö12n+2-12 (14D) 7 ! . ; .·_- ' ) Q12n+3-12(15D)7 ’ Wl'2n+10-12 (24D) ,A; j 10 . i W12n+10-12 (25D) ,B' W12n+ll-12 (25ί>) ,A? W12n+11^12(27D). ,B; P12n7 P12n+17 P12n+27 P12n+3}*; ’r

Vervolgens bevat het stelsel een verwever 11 met 15 vertragingslijnen met een’vertragingsduur van één woord voor • de evengenummerde transmissiekanalen van de 32 informatie-opeenvolgingen met inbegrip van de eerste en tweede kontrole-woorden, benevens invertoren 12,13/14 en 15 voor omkering van de tweede kontrolewoordopeenvolgingen. De verwever 11 20 dient om te verhinderen, dat aan de grenslijn tussen de blokken optredende fouten een zodanig groot aantal woorden aantasten, dat körrektie van dergelijke woorden onmogelijk wordt. De invertoren 12-15 dienen ter verhindering van een foutieve werking wanneer alle informatie-eenheden van één 25 blok als gevolg van tijdens de transmissie optredende signaal-uitval gelijk "0" worden. Dit wil zeggen, dat indien een dergelijke signaaluitval-.optreedt, de geïnverteerde kontrole-woordopeenvolging op körrektie wijze in het weergeef- of uitleésstelsel zal worden gediskrimineerd. Voor hetzelfde 30 doel kunnen ook invertors voor bewerking van de eerste kontrolewoordopeenvolgingen worden toegepast.

De tenslotte resulterende 24 impulskodegemoduleer-de informatie-opeenvolgingen en 8 kontrolewoordopeenvolgingen worden in serievorm gebracht tot blokken van ieder 32 woor-35 den, waarna een synchronisatiesignaal van 16 bits aan het aldus verkregen informatieseriesignaal wordt toegevoegd, dat wil zeggen aan de kop daarvan wordt geplaatst, zodat een transmissieblok met de gedaante volgens figuur 2 resul- .

81 03 0 0 1 -21- teert. Dit transmissieblok wordt overgedragen, resp. op een registratiemedium opgenomen en/of op een draaggolf ge- clê moduleerd. In figuur 2 is het door het i transmissiekanaal afgegeven woord aangeduid als U^.

5 Praktische woorbeelden van het transmissiemedium, resp. registratiemedium of draaggolfsignaal, voor het overgedragen signaal worden gevormd door een magneetband voor toepassing bij een magnetische opneem- en weergeefinrich-ting, een schijfvormige plaat voor toepassing bij een 10 roterende platenspeler, enz.

De voor iedere 32 woorden van ieder transmissieblok van het overgedragen signaal uitgelezen informatie wordt toegevoerd aan de ingang van een foutkorrektiedekodeer-eenheid volgens figuur 3. De door de foutkorrektiedekodeer-15 . eenheid na de informatie-overdracht ontvangen informatie kan ëên of meer fouten bevatten, daar de desbetreffende informatie "weergegeven" informatie vormt, dat wil zeggen bijvoorbeeld uit een registratiemedium uitgelezen informatie. Indien de ontvangen informatie geen fout bevat, vallen de 20 aan de ingang van de dekodeereenheid verschijnende 32 woor-, den resp. samen met de aan de uitgang van de eerder beschre ven foutkorrektiekodeereenheid afgegeven 32 woorden. In de foutkorrektiedekodeereenheid vindt dan een met de beschreven verwevingsbewerking (en) complementaire ontwevingsbewerking 25 (de-interleave process) plaats om de informatie in zijn oorspronkelijke volgorde of rangschikking te herkrijgen. Indien de informatie een fout bevat, vindt foutkorrektie plaats nadat de informatie in zijn'oorspronkelijke volgorde is teruggebracht.

30 Zoals figuur 3 laat zien, bevat de dekodeereenheid eerst een ontwever (de-interleaver) 16 met vertragingslijnen, welke ieder een vertragingsduur van ëën woordduur hebben, voor de onevengenummerde transmissiekanalen en met invertors 17-20 voor inversie van de ‘ontvangen tweede kontrole-35 woord-opeenvolgingen. De uitgangen van de ontwever 16 en van de invertors 17-20 zijn gekoppeld met een eerste dekodeereenheid 21, waarva- syndromen S^q, S^, en sj3 worden gegenereerd volgens een bepaalde matrixverdeling, zoals 8103001 -22- een pariteitsdetectiematrix volgens Reed-Solomo'n (zie figuur 4) door middel van 32 ingangswocrden V^, zoals figuur 4 laat zien; de hiervoor genoemde foutkorrektie vindt plaats op basis van deze syndromen sio“si3* figuur- 4 5 is o( een element van het galoisveld GF(28) en een wortel 8 4 3-2 van het polynoom F(x)=x +x +x +x :+l. De dekodeereenheid 21 reproduceert de gekorrigeerde 24 impulskodegemoduleerde informatie-opeenvolgingen en 4 eerste kontrolewoordopeen-volgingen. Aan ieder afzonderlijk woord van de informatie-10 .opeenvolgingen wordt een wijzer of foutdetectiekode (van tenminste één bit) toegevoegd voor verschaffing van een aanwijzing of het desbetreffende woord een fout bevat (wijzer-waarde "lw‘) of niet (wijzerwaarde "0") in figuur 4 en figuur 5 is, en in de hierna volgende beschrijving wordt, een 15 ontvangen woord slechts aangeduid als W^.

De van de dekodeereenheid 2l afkomstige informa-tie-opeenvólgingen worden toegevoerd aan een ontwever (de-interleaver) 22, welke dient voor compensatie van de door de verwever 9 van de eerder beschreven foutkorrektiekodeer-20 eenheid teweeggebrachte vertraging en bevat resp. desbetreffende vertragingslijnen met resp* verschillende vertragings-duren van 27D, 26D, 25D, 2D en 1D voor het eerste tot ert met het 27ste transmissiekanaal. Het uitgangssignaal van de ontwever 22 wordt toegevoerd aan een tweede dekodeer-25 eenheid 23, waarin syndromen S2Q, S2i' S22 en S23 wor<ien gegenereerd volgens een matrix, bijvoorbeeld een pariteits-. detectiematrix Hc2 volgens Reed-Soiomon (zie figuur 5).

De 28 woorden V^, worden, zoals figuur 5 laat zien, daaraan toegevoerd en de zojuist genoemde foutkorrektie geschiedt 30 op basis van deze syndromen S20~S23*

De dekodeereenheid 23 wist (verwijdert) de wijzer van ieder woord, waarvan de fout is gekorrigeerd, doch niet de wijzers van enig woord, dat een niet-korrigeerbare fout blijkt te bevatten.

35 De aan de uitgang van de dekodeereenheid 23 ver schijnende ihformatie-opeenvolgingen worden toegevoerd aan een even/oneven-ontwever 24, waarin uit evengenummerde woorden bestaande, impulskodegemoduleerde informatie-opeen- 8103001 . > -23- volgingen en uit onevengenummerde bestaande, impulskode-gemoduleerde informatie-opeenvolgingen zodanig worden geher-rangschikt, dat zij in afwisselende transmissiekanalen terechtkomen; voorts bevat de even/oneven-ontwever 24 ver-5 tragingslijnen met een vertragingsduur van één wocrdduur voor de uit onevengenummerde woorden bestaande, impulskode-gemoduleerde informatie-opeenvolgingen. Hieruit resulteert een compensatie (complementaire werking) van de voorafgaande aan de informatietransmissie door de kodeereenheid uitgevoer-10 de informatiebewerking. Aan de uitgang van de even/oneven-ontwever 24 verschijnen impulskodegemoduleerde informatie-opeenvolgingen in hun (toestand van) oorspronkelijke rangschikking en voorafbepaalde volgorde, welke geheel .overeenkomen met het digitale signaal, dat voorafgaande aan de 15 transmissie aan de foutkorrektiekodeereenheid werd toegevoerd .

Hoewel figuur 3 zulks niet laat zien (daar een dergelijk aspect niet tot de onderhavige uitvinding behoort), bevat de op de dekodeereenheid volgens figuur 3 volgende 20 trap bij voorkeur een verdere compensatieschakeling voor compensatie, bijvoorbeeld door vervanging, van (door) niet-korrigeerbare fouten (getroffen woorden). Wanneer door de dekodeereenheden 21 en 23 bepaalde fouten niet zijn gekor-rigeerd kan bijvoorbeeld door interpolatie tussen twee 25 korrekte waarden een gemiddelde waarde worden bepaald, welke vervolgens de desbetreffende foutrvervangt en op die wijze verbergt (maskeert).

In de tweede dekodeereenheid 23 is de foutkorrek-tie gebaseerd op gebruik van de genoemde wijzer, doch de 30 tweede dekodering kan op enige wijzen worden uitgevoerd.

Daarbij kan worden uitgegaan van verschillende toestanden: RC^, waarbij één woordfout wordt gekorrigeerd; RC2, waarbij twee woordfouten worden gekorrigeerd; en RC^, waarbij meer . dan drie woordfouten worden gekorrigeerd. Voorts kan een 35 foutkorrektiewijze worden beschouwd, waarbij foutplaats-aanwijzing of -indicatie door de wijzer wordt gekombineerd met ëên van de zojuist genoemde foutkorrektietoestanden.

In de toestanden FC^, FC2 en FC^, waarbij in de 8103001

* V

-24- .eerste dekodeereenheid 21 de wijzer aan de informatie wordt toegevoegd, kan het risico, dat bij foutdetectie aan een fout wordt voorbijgegaan (de fout derhalve niet wordt gedetecteerd) of dat tijdens de daaropvolgende dekoderings-5 bewerking een foutieve foutkorrektie plaatsvindt, door de relatie tussen FC^ en FC^ en de relatie tussen FC£ en FCg worden verminderd. Daarnaast kan zich echter vaker het geval voordoen, dat hoewel een woordfout is gekorrigeerd of een woord geen fout bevat, de wijzer van het desbetref 10 fende woord toch de waarde. "1" heeft. In dat geval wordt de in de volgende trap plaatsvindende dekoderingsfoutkorrek-tie moeilijk. In verband daarmede verdienen voor de gecombineerde werking van de eerste dekodeereenheid 21 en de tweede dekodeereenheid 23 de kombinaties FC^-} RC^, FC^-* RC2, 15 RC^, RC2 en FC^-* RC^ aanbeveling.

Bij het voorbeeld volgens figuur 3 vindt in de eerste dekodeereenheid 21 foutkorrektie van maximaal één woordfout plaats door gebruik van de kombinatie FC2-> RC^. Wanneer wordt vastgesteld, dat in één 'foutkorrektieblok meer 20. dan twee woordfouten voorkomen, wordt een wijzer van tenminste één bit aan 28 van de 32 woorden of kontrolewoorden van het foutkorrektieblok toegevoegd als aanwijzing, dat fouten voorkomen'. Deze wijzer heeft de waarde "1" wanneer sprake van een fout is., doch de waarde "0" wanneer geen 25 fout aanwezig is. Wanneer één woord uit 8 bits bestaat, wordt de wijzer toegevoegd met hogere significantie dan het oorspronkelijk.-meest significante bit van het desbetreffende', woord, dat dan uit 9 bits gaat bestaan. Vervolgens worden de woorden door de ontwever 22 bewerkt en toegevoerd 30 aan de tweede dekodeereenheid 23.

In dé tweede dekodeereenheid 23 wordt éên woordfout gekorrigeerd door gebruikmaking van het door de wijzer of foutplaatsindicatie aangewezen aantal foutieve woorden in het eerste foutkorrektieblok.

35 · Figuur 6 toont een stroomdiagram van een voor beeld van de door de tweede dekodeereenheid 23 uitgevoerde foutkorrektie. In figuur 6 en de nuvolgende beschrijving daarvan wordt het aantal door de wijzers als door een fout 8103001 -25- getroffen woorden aangewezen worden weergegeven door N en

Jr de door een wijzer aangewezen foutplaats door in de figuren 6-9 vertegenwoordigt bovendien de letter Y het bevestigende geval of "ja" en vertegenwoordigt N het ont-5 kennende geval of "nee".

(1) De aanwezigheid of afwezigheid van een fout wordt onderzocht door de syndrooms &20~S23* Wanneer S20=sS21=S22=S23=:®' wordt besloten dat geen fout aanwezig is. Vervolgens wordt 10 * onderzocht of voldaan wordt aan N ^ z, . Indien N - z., p 1 · Pi wordt besloten dat geen fout aanwezig is, waarna de desbetreffende wijzer van het foutkorrektieblok wordt gewist (η 1"/110 "). Indien daarentegen N > z, blijkt, leidt de fout- P * detectie door de syndrooms tot het besluit, dat een fout 15 aanwezig is? de wijzer blijft onveranderd of de wijzers voor alle woorden van het desbetreffende blok krijgen de waarde ”1". Daarbij wordt voor z^ een betrekkelijk grote waarde gekozen, bijvoorbeeld 14.

(2) Wanneer een fout aanwezig is, wordt door syndroombereke-20 ning onderzocht of de fout een één-woordfout is. In dat ' geval wordt de foutplaats i berekend. Vastgesteld wordt of de door de syndroomberekening verkregen foutplaats i samenvalt met die, welke door de wijzer wordt aangewezen. Wanneer het aantal door de wijzer aangewezen foutplaatsen 25 groter dan één is, wordt onderzofcht met welke van de verschillende aangewezen foutplaatsen de uit de syndroomberekening resulterende foutplaats i samenvalt. Indien i - E, , ✓ 1 wordt onderzocht of N = of niet, waarbij z0 bijvoorbeeld gelijk 10 is. Indien Np = wordt besloten dat de fout 30 een ëên-woordfout is, waarna het desbetreffende woord wordt gekorrigeerd. Indien N^> bestaat het risico, dat de fout ten onrechte als een êën-woordfout wordt beoordeeld.

De wijzerwaarde blijft derhalve ongewijzigd of alle woorden worden verondersteld door een fout te zijn getroffen, zo-35 dat hun resp. wijzers op de waarde één worden gebracht.

In het geval i^E. wordt onderzocht N = z- of X p niet is, waarbij z~ een betrekkelijk kleine waarde heeft, bijvoorbeeld 3. Wanneer wordt vastgesteld, wordt 8103001 1 k -26- door syndroomberekening de êén-woordfout op de foutplaats i gekorrigeerd.

Wanneer N groter dan z^, wordt voorts onderzocht <, P •3< of N = z. of niet. Wanneer z^< N = z., wil dat zeggen, dat 5 hoewe.l de detectie van één woordfout doot syndroomberekening op de aanwezigheid van een fout wijst, een te kleine waarde heeft. In‘dat geval worden de wijzers voor alle woorden van het blok op de waarde "1" gebracht. ïndien daarentegen N > z., blijft de wijzer zijn oorspronkelijke

Ir ** 10 waarde behouden. In dat geval is z^ bijvoorbeeld 5.

(3) In het geval, waarin geen éën-woordfout aanwezig is, wordt onderzocht of N ^ z^. Wanneer dit het geval is, is de wijzer onbetrouwbaar, zodat de wijzers voor alle woorden op de waarde "1" worden gebracht. Wanneer daarentegen 15 > z^, blijft de wijzerwaarde onveranderd.

Bij dit voorbeeld vindt, hoewel tot maximale twee woordfouten door de eerste en de tweede dekodeereenheid kunnen worden gekorrigeerd, slechts korrektie van één wocrd-f outplaats,. -waardoor het risico, dat in de dekodeereenheden 20 een foute foutdetectie of een onjuiste foutkorrektie. plaatsvindt, wordt verminderd. Aangezien de foutkorrektie door syndroomberekening beperkt is tot die van één woordfout, kan de konstruktie van de dekodeereenheden zeer eenvoudig zijn.

25 (4) Zoals in figuur 6 met een gebroken is aangeduid, is foutkorrektie van maximaal M woorden mogelijk op basis van foutplaatsindikatie door de wijzer. Maximaal vier woord- 'fouten kunnen op die wijze worden gekorrigeerd, doch de toepassing van wijzerwissing ("17/"O") biedt geen garantie 30 tegen foutieve korrektie. In verband daarmede, en voorts uit overwegingen van tijdsbesparing bij en eenvoud van de uit te voeren korrektiebewerking, wordt voor M een waarde van ongeveer 2 gekozen, zodat twee woordfouten met resp.

foutplaatsen i en j, als aangewezen door de wijzers, worden 35 gekorrigeerd. Wanneer N ψ M, blijven de wijzers hun waarden

P

behouden of worden de wijzers voor alle woorden pp de waarde "1" gebracht.

De in-het voorgaande genoemde, praktische waarden 8103001 Λ » -27- voor de vergelijkingsgrootheden z^-z^, welke resp. worden vergeleken met het aantal N van de resp. wijzers van de £r fouten van één blok, vormen slechts voorbeelden van derge-lijke waarden. Bij het beschreven voorbeeld, resp. de be-5 schreven foutkorrektiekode, is het risico niet denkbeeldig, dat in geval van meer dan vijf woordfouten de 'conclusie wordt bereikt, dat geen fouten aanwezig zijn; bovendien bestaat in het geval van meer dan vier woordfouten het risico, dat besloten wordt tot de aanwezigheid van êën woordfout.

10 In verband daarmede dient bij de keuze van de genoemde ver-gelijkingswaarden rekening te worden gehouden met de waarschijnlijkheid, dat op de zojuist beschreven wijze aan fouten wordt voorbijgegaan of een foutieve foutkorrektie volgt.

15 Zoals reeds is uiteengezet, kan het foutkorrektie- vermogen groot worden gemaakt indien bij de tweede dekodeereenheid twee woordfouten op basis van de wijzer worden ge-korrigeerd. Indien daarbij is besloten, dat geen fout aanwezig is, of dat een fout geen êên-woordfout is, vindt de 20 foutkorrektie plaats door gebruikmaking van de wijzer. Daar-. mede wordt het risiöo, dat een op de wijzer gebaseerde foutkorrektie onjuist is, verminderd.

Bij een tweede voorbeeld van de uitvinding wordt de eveneens reeds genoemde combinatie FC^ RC2 gebruikt.

25 Dit Wil zeggen, dat in de eerste dekodeereenheid 21 korrek-tie van twee woordfouten wordt toegepast. Als foutkorrektie algorithme wordt in dit geval het reeds genoemde, gemodificeerde algorithme gebruikt. Wanneer wordt vastgesteld, dat in één foutkorrektieblok meer dan drie woordfouten voorkomen, 30 wordt een éën-bitswijzer toegevoegd aan 28 van de 32 woorden en kontrolewoorden van het tweede foutkorrektieblok. In de tweede dekodeereenheid 23 vindt korrektie van twee woordfouten plaats op basis van het aantal door de wijzer of foutplaats-aanwijzing geïndiceerde foute woorden. Aangezien 35 in de tweede dekodeereenheid 23 korrektie van twee woordfouten plaatsvindt, komt het reeds genoemde, gemodificeerde korrektie algorithme voor toepassing in aanmerking. Dit wil zeggen, dat aan het begin van het stroomdiagram het reeds 8103001 I* 4 * -28- genoemde foutplaatspolynoom A*21 + Bo^ + C = 0 wordt berekend en de foutkorrektie plaatsvindt op basis van de kon-stanten A, B en C van dit polynoom en van de syndromen S2Q-S22* Tegelijkertijd wordt het totale aantal Np fout-indici-5 cerende wijzers van één blok gekontroleerd. Uiteraard is het mogelijk het fundamentele algorithme te gebruiken, volgens hetwelk, zoals in figuur 6 met een gebroken lijn is aangeduid, stapsgewijze de aanwezigheid van geen fout kan worden vastgesteld, de aanwezigheid van één woordfout kan worden 10 vastgesteld en de aanwezigheid van twee woordfouten kan worden vastgesteld.

(1) De aanwezigheid of .afwezigheid van een fout wordt onderzocht. Wanneer A = B = C = 0, S2q = 0 en = 0 , wordt ' besloten dat geen fout aanwezig is. Vervolgens wordt onder- 15 zocht of wordt voldaan aan N = z, . Indien dit het geval pi blijkt te zijn, wordt besloten dat geen fout aanwezig is en wordt de wijzer van het·foutkorrektieblok gewist· (nlB/ ”0"J. Indien daarentegen blijkt N > z., wordt de foutdetec- P ^ tie door de syndromen als onjuist aangemerkt en blijft de 20 wijzer zijn waarde ”1" behouden of worden de wijzers voor alle woorden van het desbetreffende blok op de waarde "l" gebracht. Daarbij is voor z^ een betrekkelijk grote waarde gekozen, bijvoorbeeld 14.

(2) Onderzocht wordt of een fout een êën-woordfout is of 25 niet. Wanneer A - B = C = 0, S20 Ψ 0 en S23 Ψ 0, "wordt besloten dat sprake van een ëên-woordfout is? de foutplaats 1 wordt bepaald uit S2l^S20 ~ °^ · Onderzocht wordt vervol- . gens of de aldus gevonden foutplaats i samenvalt met die, welke door de wijzer wordt geïndiceerd. Wanneer de wijzer 30 een aantal foutplaatsen vertegenwoordigt, wordt onderzocht of de berekende foutplaat i samenvalt met één van deze aangewezen foutplaten of niet. Indien i=Ei, wordt onderzocht of N - z2 of niet, waarbij z2 bijvoorbeeld 10 is. Indien N - z0, wordt besloten dat de fout een één-woord-35 fout is, welke wordt gekorrigeerd door gebruikmaking van e^ = S2q. Indien daarentegen z^i zelfs hoewel i = Ei, bestaat het risico, dat de fout als één-woordfout wordt . beoordeeld als gevolg van het feit, dat het aantal wijzers 8103001 -29- voor een ëén-woordfout is. In verband daarmede blijven de wijzerwaarden ongewijzigd of worden alle woorden als door een fout getroffen beoordeeld, waaraan wijzerwaarden ”1" worden toegevoegd.

5 Wanneer i φ E., wordt onderzocht of N - z, of

X P J

niet, waarbij z_ een betrekkelijk kleine waarde van bijvoor-J / beeld 3 heeft. Wanneer N = z, blijkt, wordt een ëën-woord- . P ^ fout op de foutplaats i gekorrigeerd door syndroomberekening. Wanneer N groter dan z~, wordt onderzocht of < P < 10 Np = z^. Wanneer ζ^<Ν^ = z^, wil dit zeggen, dat hoewel de

beoordeling door het syndroom op ëën woordfout wijst, N

P

een te kleine waarde heeft. In dat geval worden de wijzers voor alle woorden van het desbetreffende blok op de waarde *1* gebracht. Indien daarentegen N > z., worden de wijzers P ’ 15 op hun oorspronkelijke waarden gehouden.

(3) Onderzocht wordt of een aangetroffen fout twee woorden betreft. Wanneer sprake is van twee woordfouten, worden de resp. foutplaatsen i en j berekend. Indien A ψ 0, B φ 0, 2 -t t C 0 en D /E «e( +©f , waarbij t ** 1-27, wordt besloten 20 dat de fout uit twee woordfouten bestaat, waarna de resp.

' foutplaatsen i en j worden berekend uitcx^D/X en oP=D/Y.

Vervolgens wordt onderzocht of de aldus berekende foutplaatsen i en j resp. met de door de wijzers aangedüide foutplaatsen E^ en overeenkomen. Wanneer dit het geval blijkt 25 te zijn, wordt het aantal N een foutindicerende wijzer P ✓ vergeleken met een voorafbepaalde waarde z^. Indien - z^, worden de twee resp. op de foutplaatsen i en j aanwezige woordfouten gekorrigeerd. Deze korrektie geschiedt door op de eerder beschreven wijze dé foutpatronen éi en ej te 30 vormen. Indien daarentegen N > z-, vindt geen korrektie

P

plaats, daar wordt aangenomen, dat de aanwezigheid van bijvoorbeeld meer dan drie woordfouten abusievelijk zal worden gedetecteerd als de aanwezigheid van twee woordfouten. Teneinde dit te voorkomen, blijven de wijzers hun waarde 35 "1" behouden, resp. wordt besloten, (te handelen alsof) dat alle woorden van het blok door een fout zijn getroffen.

Wanneer slechts êën van de uit de berekening volgende foutplaatsen i en j met één van de door de wijzers 81 03 0 0 1 * * * -30- geindiceerde foutplaatsen E^ en E^ blijkt samen te vallen, dat wil zeggen i = Ei, jψ Ej of i Φ Ei, j = E., wordt ✓ 3 onderzocht of = Zg is of niet. In het positieve geval volgt korrektie van de op de desbetreffende foutplaatsen 5 i en j aanwezige woorden plaats. Wanneer daarentegen N^> Zg, wordt onderzocht of N = zn of niet. Dit onderzoek vindt P * zodanig plaats, dat wanneer gedeeltelijke samenvalling van resp. foutplaatsen wordt vastgesteld, onderzocht wordt of het aantal een foutindicerende wijzers groot of klein is.

10 Indien - Ζη, wordt besloten dat het aantal wijzers te klein is, waarna alle wijzers van alle woorden van het desbetreffende blok op de waarde "1” worden gebracht. Indien daarentegen N >z7, wordt aan de wijzers een hoge betrouw- Γ * heid toegekend en vindt geen wijziging van de wijzerwaarden 15 plaats.

Wanneer i Φ E. en j ψ E., wordt onderzocht of < i 3 N = z0 of niet. Indien N een betrekkelijk kleine waarde pop heeft wordt aan het door middel van het foutlokatiepolynoom verkregen resultaat een grotere betekenis toegekend dan aan 20 · de wijzerinformatie; in dat geval worden twee woordfouten op de resp. foutplaatsen i en j gekorrigeerd. Wanneer N yZg is, wordt onderzocht of N = zn is. Dit onderzoek komt over- ^ p 9 een met de toetsing N = z-, waarbij de wijzers van het blok Γ * hun waarde behouden of de wijzers van alle woorden van het 25 blok de waaaide "1" krijgen.

(4) In het van de hiervoor beschreven gevallen (1), (2) en (3) 'afwijkende geval, dat meer dan twee woordfouten optreden, wordt geen foutkorrektie toegepast.In dat geval wordt onder- ~ . 4 zocht of N_ « z1Q. Wanneer dit het geval is, wordt aan de 30 wijzerinformatie een betrekkelijk geringe betrouwbaarheid toegekend' en worden de wijzers van alle woorden van het blok op de waarde "l" gebracht. Wanneer N > zlQ, blijven de wijzerwaarden ongewijzigd..

(5) In het van dat met twee woordfouten afwijkende geval 35 kan het mogelijk zijn, dat bijvoorbeeld korrektie van drie woordfouten plaatsvindt op basis van de door wijzers geïndiceerde foutplaatsen. Dit wil zeggen, dat wanneer N = 3r

Jfcr . drie door wijzers resp. op de foutplaatsen i, j en k ge- 81 03 0 01 * -31- indiceerde woordfouten worden gekorrigeerd. Wanneer φ 3, blijven de wijzers hun waarde behouden, resp. krijgen de wijzers voor alle woorden van het desbetreffende blok de waarde "1".

5 De waarde, z., die met het totale aantal N een

i P

foutindicerende wijzërs van één blok wordt vergeleken, wordt op geschikte wijze gekozen, waarbij rekening wordt gehouden met de waarschijnlijkheid van foutieve foutdetectie bij toepassing van de desbetreffende foutkorrektiekode. Wanneer 10 bij het hiervoor beschreven voorbeeld in meer dan 5 woorden een fout optreedt, bestaat het risico, dat een dergelijke fout wordt geïnterpreteerd als geen fout, of afwezigheid van een fout, terwijl wanneer in meer dan vier woorden een fout optreedt, interpretatie als een ëën-woordfout mogelijk 15 is; wanneer meer dan drie woorden een fout vertonen, kan abusievelijk worden geïnterpreteerd, dat twee woorden een fout bevatten.

Aan de hand van figuur 7 zal vervolgens een meer praktisch voorbeeld van de foutkorrektiewijzer volgens de 20 uitvinding worden beschreven. In de eerste dekodeereenheid / 21 wordt de fouttoestand beoordeeld door gebruikmaking van het beschreven foutplaatspolynoom en het foutsyndroom.

(1) In het geval van geen fout, wordt geen wijzer toegevoegd, zodat de informatie in ongewijzigde vorm aan de tweede 25 dekodering wordt onderworpen.· (2) In het geval van éên woordfout, wordt de foutplaats bepaald.,Indien deze::minder dan_31 bedraagt, wordt het desbetreffende woord gekorrigeerd.'Indien de foutplaats meer dan 32 bedraagt, bestaat het risico, dat vier woord- 30 fouten ten onrechte als één woordfout worden beoordeeld.

Derhalve worden wijzers aan alle woorden van het desbetreffende blok toegevoegd, waarna dekodering in de volgende trap plaatsvindt.

(3) In het geval van twee woordfouten, volgt berekening 35 van de foutplaatsen. Wanneer de uit de berekening volgende foutplaatsen kleiner dan 31 zijn, worden de beide desbetreffende woorden gekorrigeerd en worden wijzers aan alle woorden van het blok toegevoegd. Wanneer de berekende fout- 8103001 * ♦ -32- plaatsen een hogere waarde van 32 hebben, bestaat het risico, dat de aanwezigheid van drie woordfouten ten onrechte als die van twee woordfouten wordt beoordeeld. In verband daarmede worden aan alle woorden van het desbetreffende blok 5: wijzers toegevoegd, waarna het blok aan de volgendé dekode- ringstrap wordt toegevoerd.

(4) In het geval van meer dan drie woordfouten wordt geen korrektie uitgevoerd, doch worden aan alle woorden wijzers toegevoegd, waarna de informatie aan de volgende dekoderings-10 trap werd toegevoerd.

In de tweede dekodeereenheid 23 wordt, op soortgelijke wijze als in de eerste'dekodeereenheid 21, eerst het soort fouten beoordeeld door middel van het foutplaatspoly-noom en de foutsyndrooms.

15 (l) In het geval van geen fout wordt, indien door de‘eerste dekodeereenheid een wijzer aan het blok is toegevoegd, deze wijzer gewist C"0).

(2) In het geval van één woordfout wordt de desbetreffende foutplaats berekend. Indien deze minder dan 27 bedraagt, 20 wordt het desbetreffende woord gêkorrigeerd, waarna de aan dit woord door de eerste dekodeereenheid 21 toegevoegde wijzer wordt gewist C”0"/" 1 **). Wanneer de foutplaats meer dan 28 bedraagt, vindt geen korrektie plaats en blijft de eerder toegevoegde wijzerwaarde "1" behouden.

25 (3) In het geval van twee woordfouten, worden de desbetré'f- fende foutplaatseri berekend. Wanneer deze meer dan 27 blijken te bedragen, bestaat het risico, dat de aanwezigheid _ · van meer dan drie woordfouten ten onrechte wordt beoordeeld als die 'van twee woordfouten. In dat geval wordt eerst het 30 aantal in de eerste dekodeereenheid 21 toegevoegde wijzers onderzocht. Indien dit aantal meer dan twee blijkt te bedragen, wordt de waarde van deze wijzers in stand gehouden. Indien het aantal toegevoegde wijzers minder dan twee blijkt te bedragen, hoewel toch twee woordfouten aanwezig zijn, 35 worden wijzers aan alle woorden van het desbetreffende blok toegevoegd, sinds de informatie van het gehele blok kennelijk onbetrouwbaar is. Zelfs wanneer de foutplaatsen minder dan 27 bedragen en het aantal in de eerste dekodeereenheid 8103001 * -33- 21 toegevoegde wijzers minder dan drie is, worden de toegevoegde wijzers in stand gehouden. Wanneer het aantal toegevoegde wijzers daarentegen meer dan vier bedraagt, wordt de in deze trap berekende foutlokatie vergeleken met de 5 door de in de eerste dekodeereenheid 21 toegevoegde wijzer geïndiceerde foutplaats.

(a) Wanneer bij deze vergelijking voor geen van beide fout-plaatsen coïncidentie wordt vastgesteld, vindt geen fout-korrektie plaats, doch wordt het aantal wijzers onderzocht.

10 Wanneer dit groter dan twee blijkt te zijn, worden de aanwezige wijzerwaarden in stand gehouden. Wanneer het aantal wijzers kleiner dan twee blijkt te zijn, worden wijzers aan alle woorden van het desbetreffende blok toegevoegd.

(b) Wanneer bij de vergelijking blijkt, dat slechts voor 15 één van beide foutplaatsen coïncidentie- optreedt, wordt eveneens het aantal toegevoegde wijzers onderzocht. Wanneer dit aantal hoger dan drie blijkt te liggen, bijvoorbeeld vier blijkt te zijn, worden de eerder toegevoegde wijzers ongewijzigd gelaten. Indien het aantal wijzers daarentegen 20 minder dan drie blijkt te bedragen, worden aan alle woorden , van het desbetreffende blok wijzers toegevoegd. ' * (c) Wanneer tijdens de uitgevoerde vergelijking coincidentie voor beide foutplaatsen wordt vastgesteld, worden de desbetreffende woorden gekorrigeerd, waarna de bijbehorende 25 wijzerwaarden worden gewistv ("1"/"O"). * (4) In het geval van een fout, welke meer dan drie woorden betreft, wordt, het aantal wijzers onderzocht. Wanneer dit aantal meer dan twee blijkt te zijn,, blijven de eerder toegevoegde wijzerwaarden onveranderd; wanneer hét aantal 30 meer dan twee blijkt te bedragen, worden wijzerwaarden ”1” aan alle woorden van het desbetreffende blök toegevoerd.

Bij de hiervoor beschreven dekodering worden die woorden, waaraan tenslotte nog wijzerwaarden "1" blijken te zijn toegevoegd, gecompenseerd, resp. vervangen, daar zij 35 als niet korrigeerbaar worden beschouwd.

Bij de foutkorrektiedekodeereenheid volgens figuur 3 worden een foutkorrektie met de eerste kontrolewoorden

Ql2n' Q12n+1’ Q12n+2 en Q12n+3 en een foutkorrektie met de 8103001 -34- tweede kontrolewoorden P12n, ?12n+1, l?12n+2 en P12n+3 ieder éénmaal uitgevoerd. Indien de desbetreffende foutkorrekties daarentegen achtereenvolgens twee of meer maal worden uitgevoerd, kan een aanzienlijke toename van het foutkorrektie-. 5 vermogen worden verkregen, aangezien het korrektieresultaat steeds minder fouten bevat. Zoals reeds is uiteengezet, is het in het geval van toepassing van een dekodeereenheid in de laatste trap noodzakelijk, dat in de dekodeereenheden 21 en 23 korrektie van het kontrolewoord plaatsvindt.

10 Bij de hiervoor beschreven voorbeelden verschilt de in de verwever 9 toegepaste of teweeggebrachte vertra-gingsduur van kanaal tot kanaal met een konstant bedrag D, doch het is ook mogelijk met een onregelmatig verdeeld verschil in vertragingsduur té werken. Voorts wordt opgemerkt, 15 dat de tweede kontrolewoorden P^ foutkorrektiekodes vormen, welke niet alleen uit de impu 1 skodegemoduleerde informatie- woorden doch tevens uit de eerste kontrolewoorden Q. worden afgeleid. Op soortgelijke wijze is het mogelijk, dat de eerste kontrolewoorden Qi worden afgeleid uit informatie-20 woorden en tweede kontrolewoorden.P.. Daartoe kan terug- köppèling worden toegepast, zodanig,· dat de tweede kontrolewoorden P. naar de kodeereenheid voor vorming van de eerste kontrolewoorden worden teruggekoppeld.

Zoals uit de voorgaande beschrijving van een uit-25 voeringsvoorbeéld van de onderhavige uitvinding blijkt, wordt een foutkorrektiekode gebruikt voor korrektie van bijvoorbeeld maximaal twee woordfouten zonder toepassing van een wijzerkode voor indicatie van föutposities, waarbij een gegroepeerde fout (burst error) wordt verspreid door 30 middel van verweving, zodanig, dat zowel willekeurig verdeelde fouten als gegroepeerde fouten door middel van de foutkorrektiewijzer volgens de uitvinding op doeltreffende wijze kunnen worden gekorrigeerd.

Aangezien bij de foutkorrektiewijzer volgens de 35 uitvinding een op de aanwezigheid ("1") of de afwezigheid ("0”) van een fout duidende wijzer op basis van de in de eerste trap plaatsvindende foutdetectie aan ieder woord van . een blok wordt -töegevoegd, zal het risico, dat bij fout— 8103001 τ -35- korrektie aan een fout wordt voorbijgegaan of dat een foutieve foutkorrektie wordt uitgevoerd, worden weggenomen door kontrole van het aantal dergelijke, een woordfoutindicerende wijzers en de foutplaatsen in de dekodering, welke in de 5 volgende trap wordt'uitgevoerd.

De door de uitvinding voorgestelde toepassing van een wijzer voor indicatie van een foutpositie maakt korrektie van meer dan twee woorden door middel van een dekodeereen-hëid van eenvoudige konstruktie mogelijk. Hoewel zou kunhen 10 worden gesteld, dat tegenover dit voordeel het nadeel staat, dat een kodeereenheid van meer gecompliceerde konstruktie dient te worden toegepast, dient niet te worden vergeten, dat in geval van toepassing van de uitvinding van een met een digitale audioplaat werkend stelsel, vergelijkbaar met 15 een met een videoplaatwerkend stelsel, de op basis van de uitvinding, te vereenvoudigen dekodeereenheid behoort tot de platenspeler, waarvan de distributie ongetwijfeld op aanzienlijke grotere schaal plaatsvindt dan die van de opneem-inrichting. Toepassing van de uitvinding kan derhalve in 20 economisch opzicht zeer aantrekkelijk zijn.

' Het zal duidelijk zijn, dat de uitvinding zich niet beperkt tot de in het voorgaande beschreven en in de tekening weergegeven uitvoeringsvoorbeelden; verschillende . wijzigingen kunnen in de beschreven onderdelen en in hun 25 onderlinge samenhang worden aangebracht, zonder dat daarbij .het kader van de uitvinding wordt overschreden.

81 03 0 0 1

Claims (13)

1. Werkwijze en inrichting, meer in het bijzonder stelsel, voor foutkorrektie bij meerkanalige transmissie van impulskodegemoduleerde informatiewoorden, waarbij de informatie-woorden van een aantal kanalen door eerste rangschikmiddelen 5 in een eerste rangschikking worden gebracht, de eerste rangschikking van infcraatiewoorden door een eerste kodeereenheid met een aantal eerstekontrolewoordentot een eerste foutkorrektie-blok wordt verenigd, de woorden van het eerste foutkorrektie-blok door tweede rangschikmiddelen in een tweede rangschikking 10 worden gebracht en de tweede rangschikking van informatiewoorden en eerste lontrolewoorden door een tweede kodeereenheid met een aantal tweedekontrolewoorden tot een tweede foutkode-blok wordt verenigd, welk eerste en tweede foutkorrektieblok worden gevormd onder toepassing van foutkorrektiekodes wélke 15 de berekening van foutsyndromen en de foutkorrektie van maximaal K woorden van een blok op basis van uit de foutsyndromen · afgeleide foutplaatsen mogelijk maken, terwijl bij op transmissie van een tweede foutkorrektieblok volgende ontvangst de woorden van een dergelijk blok door een eerste dekodeer-20 eenheid tot woorden in de tweede rangschikking worden gedéko-deerd, de woorden in de tweede rangschikking door eerste her-rangschikmiddelen tot woorden van een eerste foutkorrektieblok worden herrangschikt, een dergelijk eerste foutkorrektieblok door een tweede dekodee reenheid tot informatiewoorden 25 in de eerste rangschikking worden gedekodeerd, welke laatstgenoemde informatiewoorden door tweede herrangschikmiddelen tot informatiewoorden voor de respektieve kanalen worden herrangschikt, met het. kenmerk, dat: bij de door de eerste dekodeereenheid (21) uitge-30 voerde dekodering van een tweede foutkorrektieblok maximaal een vooraf bepaald aantal woorden van het tweede foutkorrektieblok wordt gekorrigeerd, aan ieder woord van de uit een tweede foutkorrektieblok gedekodeerde, tweede rangschikking een foutwijzer wordt 35 toegevoegd wanneer het desbetreffende foutkorrektieblok een groter dan het vooraf bepaalde aantal foutieve woorden blijkt te bevatten, en dat o.a.8103001 ‘ - 37 - bij de door de tweede dekodeereenheid (23) uitgevoerde dekodering van een eerste foutkorrektieblok uit een aantal woorden daarvan een foutsyndroom wordt gevormd en foutkorrektie van een vooraf bepaald aantal informatiewoorden 5 op basis van uit het foutsyndroom afgeleide foutplaatsen wordt uitgevoerd.

2. Stelsel volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat zelfs indien gedurende de door de eerste dekodeereenheid (21) uitgevoerde dekodering van een tweede foutkorrektieblok * 10 korrektie van het vooraf bepaalde aantal foutieve woorden plaatsvindt, een foutwijzer aan een gekorrigeerd wordt toegevoegd.

3. Stelsel volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat het door de eerste dekodeereenheid (21) vooraf bepaalde 15 aantal maximaal te korrigeren woorden van het tweede foutkorrektieblok kleiner dan K is.

4. Stelsel volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat het' door de eerste dekodeereenheid (21) vooraf bepaalde aantal maximaal te korrigeren woorden van het tweede foutkor- 20 rektieblok gelijk K is.

5. Stelsel volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat bij de door de eerste dekodeereenheid (21) uitgevoerde dekodering van een tweede foutkorrektieblok maximaal K foutieve woorden worden gekorrigeerd en dat aan alle woorden van een 25 blok met meer dan of tenminste K foutieve woorden en gekorri-geerde woorden een foutwijzer wordt toegevoegd.

6. Stelsel volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat bij de door de eerste dekodeereenheid (21) uitgevoerde dekodering van een tweede foutkorrektieblok maximaal K foutieve 30 woorden worden gekorrigeerd, aan de gekorrigeerde woorden foutwijzers worden toegevoegd, en wanneer het aantal foutieve woorden, meer dan een vooraf bepaald aantal kleiner dan K bedraagt, aan alle woorden met inbegrip van de gekorrigeerde woorden van het blok een foutwijzer wordt toegevoegd.

7. Stelsel volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat bij de door de eerste kodeermiddelen (8) uitgevoerde ko-dering van een eerste rangschikking tot een eerste foutkorrektieblok en bij de door de tweede kodeereenheid (10) uitge- * k- - o.a. 8103001 - 38 - voerde kodering van een tweede rangschikking tot een tweede foutkorrektieblok toegepaste fontkorrektiekodes de mogelijkheid van korrektie van maximaal K foutieve woorden van een zelfde blok door berekening van foutsyndromen en afleiding 5 van foutplaatsen uit de foutsyndromen verschaffen, zodanig, dat korrektie op basis van voorafgaande detektie van maximaal M foutieve woorden (M> K) in een zelfde foutkorrektieblok mogelijk is.

8. Stelsel volgens conclusie 7, met het kenmerk, 10 dat wanneer bij de door de tweede dekodeereenheid (23) uitgevoerde dekodering van een eerste foutkorrektieblok een vooraf bepaald aantal, kleiner dan of gelijk aan M, foutwijzers wordt aangetroffen, deze als foutplaatsaanwijzingen worden beschouwd, een foutsyndroom uit een aantal woorden van het 15 eerste foutkorrektieblok wordt gevormd eii het vooraf bepaalde aantal foutieve woorden wordt gekorrigeerd door toepassing van de foutplaats en het foutsyndroom.

9. Stelsel volgens conclusie 7, met het kenmerk, dat bij de door de tweede dekodeereenheid (23) uitgevoerde 20 dekodèring van een eerste foutkorrektieblok slechts foutkor-rektie ter plaatse van een door een foutwijzer geïndiceerde foutplaats wordt toegepast wanneer op grond van een uit woorden van het eerste foutkorrektieblok gevormd foutsyndroom wordt vastgesteld, dat een groter dan een vooraf bepaald aan- 25 tal woorden van het. desbetreffende foutkorrektieblok een fout bevat.

10. Stelsel volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat het door de tweede dekodeereenheid (23) vooraf bepaalde aantal maximaal te korrigeren woorden van het eerste foutkor- 30 rektieblok gelijk K is.

11. Stelsel volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat bij de door de tweede dekodeereenheid (23) uitgevoerde dekodering van een eerste foutkorrektieblok door onderzoek van de aan de woorden van het eerste foutkorrektieblok toe- 35 gevoegde foutwijzers wordt vastgesteld of foutkorrektie dient plaats te vinden, of niet.

12. Inrichting voor toepassing bij een stelsel -39- o.a. 8103001 volgens één of meer der voorafgaande conclusies, meer in het bijzonder voor dekodering van in de vorm van tweede foutkor-rektieblokken verschijnende, impülskodegemoduleerde informatie-woorden, gekenmerkt door: 5 ingangsmiddelen voor ontvangst van tweede fout- korrektieblokken, eerste dekodeermiddelen (21) voor dekodering van de woorden van een tweede foutkorrektieblok tot een tweede rangschikking van informatiewoorden en eerste kontrolewoorden 10 en voor korrektie van maximaal een eerste vooraf bepaald aantal woorden van de tweede rangschikking door vorming van syndromen met behulp van de tweede controlewoorden; middelen voor toevoeging van een wijzerkode aan ieder woord van de tweede rangschikking voor weergave of een 15 ongekorrigeerde fout in een dergelijk woord overblijft en, wanneer een groter dan het eerste vooraf bepaalde aantal foutieve woorden in de tweede rangschikking overblijft, voor toevoeging van een foutwijzer aan alle woorden van de desbetreffende tweede rangschikking; 20 herrangschikraiddelen (22) voor herrangschikking van de woorden van een tweede rangschikking tot een eerste foutkorrektieblok met een eerste rangschikking van het aantal informatiewoorden en met het aantal eerste kontrolewoorden; tweede dekodeermiddelen (23) voor dekodering van 25 de woorden van een eerste foutkorrektieblok tot een eerste rangschikking van informatiewoorden en voor korrektie van maximaal een tweede vooraf bepaald aantal woorden van de eerste rangschikking door vorming van syndromen met behulp van de eerste kontrolewoorden en door toetsing van het samenvallen 30 van de plaats van een foutief informatiewoord, als berekend uit een foutsyndroom met een.'.dergelijke foutplaats, als aangewezen door de bijbehorende wijzerkode, en door middelen voor kompensatie van ongekorrigeerde foutieve woorden, als bepaald door de wijzerkode.

13. Inrichting volgens conclusie 12, gekenmerkt door: verdere herrangschikmiddelen (24) voor herrangschikking van de informatiewoorden van een eerste rangschikking FI G. IA I-----------1 I— , . \fWl2D A » 1 r i -[WiLOdZ-A.,φ-L_ CLai)WaB -~-j-rrsjf-$jmi\—I- f/?cn)|Wl2IM,A -—rQZJ^ê--r ^,JW12IH2,B -—j-λ //\E^ol'-!“ flfc^lWBnt3-A -W/ASm V»K-r · Ig^W/SiS—Γ (Ltóffijjj ZZÏ^^WZMMiZZZL· (lctnliW,2ms’A "*—!-λ ^ ^»ί,ί ->—I-ylmx\!lm \ a1—i- • - ,, \[Wi2n+8. A l· \fWf?n+i? A * I—(~~] iW,l2rM> ft n - - 1— Mwm'b VSgji—i- MffiSi : j b <mSs; : ; I—I—-, nRt Fie. 1A j FIG. IB ~ Ui2iM T“ i 0 Cte-zt- 1-j I QhibH- 8103001