NL193143C - Materiaal voor het verpakken van voedsel en werkwijze voor de vervaardiging daarvan. - Google Patents

Description

1 193143

Materiaal voor het verpakken van voedsel en werkwijze voor de vervaardiging daarvan

De uitvinding heeft betrekking op een materiaal voor het verpakken van voedsel, welk materiaal omvat een warm krimpbare, gasdichte, meerlaags kunststoffolie met een binnenste laag van een polyalkeen, dat geen 5 dwarsverbindingen heeft, welke laag met het te verpakken voedsel in aanraking moet komen, en op welke binnenste laag een anti-blokkeringspoeder met een gemiddelde deeltjesafmeting van 5 tot 50 μηη is aangebracht.

Verder heeft de uitvinding betrekking op een werkwijze voor de vervaardiging ervan.

Dit materiaal en deze werkwijze zijn bekend uit US-A-4.442.158.

10 Hoewel uitgebreid gebruikt, hebben deze bekende meerlaags kunststoffolies met een binnenste laag van polyalkeenhars bezwaren. Omdat deze harslaag zwak is wat betreft de eigenschap van het bereiken van nauw contact met het voedsel, speciaal ham, wordt of dergelijk behandeld vlees, wordt bij het warmkrimpen of na een zeker tijdsverloop een tussenruimte gevormd tussen het behandelde vlees en het verpakkingsmateriaal, gevolgd door afgifte van vleessap of water uit het behandelde vlees in de tussenruimte. In dat geval 15 kunnen in het verzamelde vocht bacteriën zich gemakkelijk vermeerderen en dat maakt het zich in het verpakkingsmateriaal bevindende vlees minder goed houdbaar.

De onderhavige uitvinding heeft ten doel een materiaal voor het verpakken van voedsel te verschaffen dat het genoemde probleem van de bekende kunststoffolie kan ondervangen, en dat uitstekend is wat betreft de eigenschap van het bereiken van een nauw contact met het voedsel, en dus uitstekend in de 20 eigenschap van het bewaren van voedsel.

De eis van nauw contact is strijdig met de eis dat geen blokkering mag optreden. De uitvinding heeft dan ook verder ten doel een materiaal voor het verpakken van voedsel te verschaffen dat vrij is van blokkering ondanks de verbeterde eigenschap van het bereiken van nauw contact met het te omwikkelen voedsel.

Uitgaande van het verpakkingsmateriaal van de genoemde soort is het materiaal volgens de uitvinding 25 gekenmerkt, doordat het het oppervlak van de laag polyalkeenhars, dat met het te verpakken voedsel in aanraking moet komen, zodanig met een corona-ontlading behandeld is, dat dit zonder vorming van dwarsverbindingen in de polyalkeenhars een bevochtigingsspanning van minstens 370 juN/cm heeft gekregen en dat het anti-blokkeringspoeder na de behandeling is aangebracht in een hoeveelheid van 0,3 tot 3,5 g/m2 van het oppervlak.

30 Aldus worden de beide genoemde doelen gerealiseerd door de combinatie van een bepaalde gekozen kwaliteit van de corona-behandeling en een bepaalde dichtheid van het anti-blokkeringspoeder.

Uit US-A-3 741 253 is een meerlaags materiaal voor hetzelfde doel bekend, met een verknoopte binnenlaag die in nauwe aanraking met het verpakte voedsel komt. Het genoemde Amerikaanse octrooi-schrift spreekt over bestralen van de folie. Dat is echter bestraling met hoge energie die dwarsverbinding 35 van de hars tot stand brengt, waardoor het materiaal heel andere harseigenschappen krijgt. De volgens de uitvinding toegepaste coronabehandeling valt daar niet onder, want hij is van lage energie, en dient een ander doel. Er wordt een polaire groep gevormd zoals een carbonylgroep, en dit wordt verondersteld te resulteren in een toename van de bevochtigingsspanning.

Het gebruik van anti-blokkeringspoeder is, behalve uit het uitgangspunt, op zichzelf ook bekend uit 40 NL-A-73 02820. Daarin worden echter geen korrelafmetingen of dichtheden genoemd.

Voorbeelden van polyalkeenharsen die bruikbaar zijn voor de laag die in aanraking moet komen met het erin opgenomen voedsel, zijn homopolymeren van alkenen, copolymeren van alkenen, copolymeren van een alkeen met andere monomeren die ermee copolymeriseerbaar zijn, zoals andere vinylmonomeren, gemodificeerde polymeren van vinylmonomeren en dergelijke. Speciale voorbeelden van zulke harsen zijn 45 polyetheen met een lage dichtheid tot hoge dichtheid, polypropeen, polybuteen, copolymeren ervan, ionomeerharsen, etheen-acrylzuurcopolymeren, etheen-vinylacetaatcopolymeren, en gemodificeerde polyalkeenharsen. Typische voorbeelden van gemodificeerde polyalkeenharsen zijn gemodificeerde polymeren die bereid zijn door copolymerisatie, bijvoorbeeld entcopolymerisatie van het homopolymeer van het alkeen of copolymeer ervan met een onverzadigd carbonzuur, bijvoorbeeld maleïnezuur of fumaarzuur, 50 of een derivaat daarvan zoals een anhydride, een ester of een metaalzout. Deze gemodificeerde polymeren zijn enkel bruikbaar of in mengsel met elkaar of met andere harscomponenten, bijvoorbeeld andere polyalkeenharsen. Bij voorkeur toegepaste voorbeelden van polyalkeenharsen zijn lagedichtheidspolyetheen, lineair lagedichtheidspolyetheen, ionomeerharsen, gemodificeerde polyalkeenharsen en etheen-vinylacetaatcopolymeren. Deze polyalkeenharsen zijn enkel bruikbaar, of men kan er minstens twee van 55 gebruiken als mengsel.

De meerlaags kunststoffolie die volgens de onderhavige uitvinding aanwezig is, is samengesteld uit 2 tot 5 of meer harslagen, gevormd overeenkomstig de mate van de vereiste eigenschappen zoals de sterkte of 193143 2 de gasdichtheid. Onder de polyalkeenharsen die een binnenste laag vormen, die met het voedsel in aanraking moet komen, bevinden zich die welke gassen zoals zuurstof doorlaten. Wanneer zo een polyalkeenhars wordt gebruikt voor de vorming van de binnenste laag, wordt minstens een andere harslaag in de meerlaags kunststoffolie gevormd of uit een andere hars die gasdicht is. Voorbeelden van gasdichte 5 harsen zijn nylon 6, nylon 6.6, copolymeren daarvan en dergelijke polyamideharsen (nylon), aromatische polyamideharsen, polyacrylonitrilharsen, polyvinylideenchlorideharsen en etheenvinylalcoholpolymeren. Voorbeelden van harsen die niet gasdicht zijn, zijn de bovengenoemde polyalkenen, copolymeren van alkenen, copolymeren van een alkeen met vinylacetaat of acrylzuur, gemodificeerde polyalkeenharsen, ionomeerharsen en dergelijke polyalkeenharsen. Polyesterharsen behoren tot die waarvan bepaald is, dat 10 de gasdichtheid tussen die van de beide harstypen ligt.

Een meerlaags kunststoffolie volgens een voorkeursuitvoeringsvorm van de uitvinding is opgebouwd uit een polyalkeenharsfolie als binnenste laag die met het voedsel in aanraking komt, en een basisfolie met een grote slagsterkte en een grote slijtagebestendigheid als buitenste laag, al of niet met daartussenin een tussenfolie. Een bij voorkeur toegepast voorbeeld van een dergelijke meerlaags kunststoffolie is een 15 drielaags laminaat met een buitenste basislaag, een tussenliggende kleeflaag en een binnenste polyalkeen-harslaag. De voorkeur voor het gebruik als hars voor de basisfolie met de voorgaande eigenschappen verdienen nylon 6, nylon 6.6, copolymeren daarvan en soortgelijke polyamideharsen, polyesterharsen en polyacrylonitrilharsen. Van deze harsen verdienen nylon 6, nylon 6.6, copolymeren daarvan en dergelijke polyamideharsen de meeste voorkeur. Wanneer de basislaag in volledig bevredigende mate gasdicht is en 20 de binnenste polyalkeenharslaag zich goed aan de buitenste polyalkeenharslaag hecht, behoeft daartussen geen tussenlaag te worden gevormd. Wanneer anderzijds de buitenste en binnenste lagen zich weinig of niet aan elkaar hechten, moet daartussenin een tussenlaag aanwezig zijn die zich aan deze beide lagen hecht. Wanneer de basislaag niet of in onvoldoende mate gasdicht is, kan gasdichtheid worden verkregen door een tussenlaag te vormen met de gewenste gasdichtheid. De tussenlaag kan een éénlaags of 25 meerlaags laminaatstructuur hebben. Er kan een breed gebied van harsen worden gebruikt voor de vorming van de tussenlaag. Voorbeelden daarvan zijn gemodificeerde polyalkeenharsen, ionomeerharsen, etheen-ethylacrylaatharsen, etheenacrylzuurharsen, etheenvinylalcoholcopolymeren, aromatische polyamideharsen, etheenmethacrylzuurcopolymeren en mengsels daarvan. Harsen voor de tussenlaag worden gekozen uit die welke een hoge hechting hebben aan naburige lagen. Wanneer het noodzakelijk is dat de tussenlaag 30 gasdicht en sterk is, worden bruikbare harsen gekozen uit die welke die eigenschappen in de gewenste mate hebben. Wanneer bijvoorbeeld voor de buitenste laag nylon 6, nylon 6.6 of dergelijke polyamideharsen worden gebruikt, met een goede gasdichtheid en een grote sterkte, is het mogelijk als hars voor een tussenlaag gemodificeerd polyalkeenhars, ionomeerhars, etheenvinylalcoholcopolymeer of dergelijke te gebruiken, met de gewenste hechting aan de binnenste polyalkeenharslaag en de buitenste polyamidehars-35 laag. Daaronder wordt voor de tussenlaag bij voorkeur gebruik gemaakt van een gasdichte etheenvinylalco-holcopolymeerhars die in staat is zijn geur te behouden of van een gemodificeerde polyalkeenhars. De aanwezigheid van een meerlaags laminaat als tussenlaag kan de gasdichtheid van gelamineerde folie verbeteren of kan de voor een bepaalde toepassing vereiste eigenschappen geven.

Er zijn verschillende combinaties van harsen beschikbaar voor de vorming van de lagen waaruit de 40 meerlaags kunststoffolie die volgens de uitvinding wordt gebruikt, bestaat. Bij voorkeur toegepaste voorbeelden van de combinatie worden verderop gegeven, waar de harsen vermeld zijn in de volgorde van de buitenste laag, een tussenlaag die bestaat uit een éénlaags of een meerlaags laminaat, en een binnenste laag. De tussenlaag die bestaat uit tweelaags of meerlaags laminaat, wordt uitgedrukt in de volgorde van het lamineren. De harsen worden respectievelijk weergegeven door de volgende letters en 45 symbolen: A: polyamidehars B: gemodificeerde polyalkeenhars C: polyalkeenhars D: andere gasdichte harsen dan polyamideharsen A/B/C, A/D/C, B/A/B, B/D/B, A/D/B, B/A/B/C, B/D/B/C, 50 A/D/B/C, A/B/D/B, B/D/A/B, B/A/D/B, C/B/D/B/C/, A/B/D/B/C, B/A/D/B/C, B/D/A/B/C, BIDJDJBIC, D/A/B/C, A/B/C.,/C.2.

De symbolen C., en C.2 in de combinaties worden gebruikt om verschillende typen polyalkeenharsen en de symbolen D., en D.2 om verschillende typen gasdichte harsen uit te drukken.

De voorkeur heeft ook een combinatie waarin B wordt vervangen door ionomeerhars, en een combinatie 55 waarin de hars voor de buitenste laag vervangen is door vinylideenchloridehars (D) of door de hars (D) die voorzien is van een verdere bedekkingslaag. Als hars (D) is ook beschikbaar etheenvinylalcoholcopolymeer (die gasdicht is).

V, 3 193143

Een voedselproduct dat door het verpakkingsmateriaal volgens de uitvinding omwikkeld kan worden, is bijvoorbeeld behandeld vlees zoals ham, worst of spek of behandelde vis, waaronder gekookte vispastei.

Het verpakkingsmateriaal volgens de uitvinding wordt geleverd in de vorm van bijvoorbeeld een doos of zak of dergelijke. Een meerlaags kunststoffolie die gevormd is als naadloze buis, wordt met voordeel vervaar-5 digd tot bijvoorbeeld een doos, zal of dergelijke, na op de gewenste lengte te zijn gesneden. Aan een platte kunststoffolie wordt op een gewone manier de geschikte vorm gegeven.

De met het te verpakken voedsel in aanraking komende polyalkeenharslaag kan, afhankelijk van de vorm van het verpakkingsmateriaal, werken als laag die warmte afsluit.

De meerlaags kunststoffolie die volgens de uitvinding gebruikt wordt, kan vervaardigd worden in een 10 geschikte vorm zoals een platte vorm of als buis, waaronder een naadloze buis de meeste voorkeur heeft. De corona-ontladingsbehandeling van vlakke folie wordt op de gebruikelijke manier uitgevoerd. Hoewel de wijze van behandelen niet speciaal beperkt is, wordt een naadloze buis volgens de uitvinding bij voorkeur, opgeblazen met een gas, van buiten de buis naar binnen aan de corona-ontlading onderworpen. Deze wijze van behandelen kan de bevochtigingsspanning van het binnenste polyalkeenharslaagoppervlak van de buis 15 aanzienlijk verbeteren. Anderzijds kan een corona-ontladingsbehandeling van niet opgeblazen foliebuis, van buitenaf, de bevochtigings spanning van het oppervlak van een polyakleenharslaag niet verhogen. Voor de behandeling met corona-ontlading wordt de buis met een hoeveelheid gas opgeblazen die minstens voldoende is om te voorkomen dat de binnenoppervlakken van de buis elkaar aanraken. In het algemeen wordt, omdat de ruimte tussen de binnenste buisoppervlakken die door gas opgeblazen worden gehouden, 20 in hoofdzaak overeenkomt met de afstand tussen de elektroden voor de corona-ontlading, een voldoende hoeveelheid gas in de buis geperst om die afstand te handhaven. Er kunnen gebruikelijke inrichtingen voor corona-ontlading worden gebruikt voor de behandeling van hetzij een vlakke folie of een buisfolie. De inrichting voor corona-ontladingsbehandeling is in het algemeen voorzien van minstens een ontladings-elektrode en minstens een tegenelektrode. De te behandelen folie wordt tussen de elektroden geplaatst en 25 dan wordt de afstand tussen de elektroden op geschikte wijze ingesteld door verplaatsing van een van de elektroden, die verplaatsbaar is opgesteld, en dan wordt vanuit de ontladingselektrode naar de tegenelektrode elektriciteit ontladen, waardoor een corona wordt veroorzaakt. De voorwaarden voor corona-ontlading worden bepaald bijvoorbeeld afhankelijk van de soort, de dikte en de aanvoersnelheid van de te behandelen folie. De corona-ontladingsbehandeling bereikt een aanzienlijke verbetering in het vermogen 30 van de binnenste polyalkeenharslaag van behandelde folie om een nauwe aanraking met behandeld vlees te bereiken. Zelfs wanneer een folie deze eigenschap in zo geringe mate bezit dat hij zonder weerstand van het behandelde vlees afgetrokken kan worden direct na het verpakken met warm krimpen, kan de eigenschap van de folie door de corona-ontladingsbehandeling volgens de onderhavige uitvinding minstens in een zodanige mate worden verbeterd dat de folie met een geringe weerstand van het behandelde vlees 35 wordt afgetrokken. De mate van verbetering van deze eigenschap die door de corona- ontladingsbehandeling bereikbaar is, neemt toe met een stijging in de sterkte van de corona-ontladingsbehandeling. De eigenschap kan volgens de uitvinding gemakkelijk in een zodanige mate worden verbeterd dat men bij het aftrekken aanzienlijke weerstand ontmoet, en zelfs in zodanige mate dat bij het aftrekken het oppervlak van het voedsel geheel of gedeeltelijk aan de film gehecht blijft. Voor praktisch 40 gebruik wordt een folie gekozen met een geschikte mate van deze eigenschap, afhankelijk van het soort voedsel dat verpakt moet worden. Bij het verpakken van behandeld vlees verdient een folie de voorkeur die een zodanige mate van de eigenschap heeft, dat het aftrekken wordt uitgevoerd met minstens sterke weerstand, of dat het aftrekken tot gevolg heeft dat ten minste delen van het behandelde vlees aan de folie vast blijft zitten.

45 Er blijft nog te verklaren waarom de corona-ontladingsbehandeling het vermogen van polyalkeenhars verbetert om een nauwe aanraking met te verpakken voedsel te bereiken. Verondersteld wordt dat dit gedeeltelijk het gevolg is van de toename van de bevochtigingsspanning van het oppervlak van de polyalkeenharslaag. Hieruit vloeit voort, dat de omstandigheden voor de corona-ontladingsbehandeling zo worden ingesteld dat die behandeling aan het oppervlak van de polyalkeenharslaag een bevochtigingsspan-50 ning geeft van ten minste 370 μΝ per centimeter, bij voorkeur 400 tot 500 μΝ per centimeter.

Het aldus volgens de uitvinding door een corona-ontlading behandelde verpakkingsmateriaal is in uitstekende mate geschikt om een nauwe aanraking met behandeld vlees te bereiken. De folie volgens de uitvinding met daarin ingesloten behandeld vlees behoudt deze nauwe aanraking met de tijd en ook na verpakken met warm krimpen; men kan dan ook veilig het behandelde vlees gedurende een lange periode 55 opslaan zonder dat er water vrijkomt. De behandeling met anti-blokkeringspoeder kan effectieve blokkering voorkomen, zonder dat de nauwe aanraking met behandeld vlees verloren gaat. Het anti-blokkeringspoeder kan bijvoorbeeld op de polyalkeenharslaag worden aangebracht door het poeder over het oppervlak van de 193143 4 met een corona-ontlading behandelde harslaag te spreiden om het op het oppervlak ervan afgezet te krijgen. Een geschikte wijze van verspreiden van het anti-blokkeringspoeder over een naadloze buis van meerlaags kunststoffolie zal verderop in bijzonderheden worden beschreven aan de hand van de bijgaande tekening. Er zijn verschillende nuttige anti-blokkeringspoeders en elk poeder kan worden gebruikt dat 5 blokkering voorkomt, zonder gevaar voor de gezondheid bij het voedsel met zich mee te brengen. Van deze middelen verdient zetmeel en maïsmeel de voorkeur. Het anti-blokkeringspoeder is aanwezig in een hoeveelheid van 0,3 tot 3,5 g/m2 van het oppervlak.

Nu zal aan de hand van de tekening een werkwijze worden beschreven voor het vervaardigen van een 10 verpakkingsfoliemateriaal volgens de uitvinding.

Figuur 1 is een schematisch aanzicht dat een voorbeeld toont van de inrichting voor de uitvoering van de werkwijze volgens de uitvinding, en

Figuur 2 is een schematisch aanzicht waarin 4 paren corona-ontladingsmiddelen alleen zichtbaar zijn in een ander voorbeeld van de inrichting.

15

In figuur 1 is door 1 een warm krimpbare, gasdichte, meerlaags kunststoffolie aangeduid, vervaardigd door een opblaasmethode in de vorm van een naadloze buis waarin de binnenste laag bestaat uit polyalkeen-hars; waarbij de gelamineerde structuur van de folie 1 niet getekend is. Een aanvoerrol 2 waarop de folie 1 gewikkeld is, wordt draaibaar ondersteund op een (niet weergegeven) onderstel. Een geleidingsrol voor folie 20 1 is aangeduid door 3. De foliebuis 1 wordt, opgeblazen met lucht of dergelijk gas, luchtdicht vastgehouden tussen paren klemrollen 4, 4' en 5, 5' en wordt daartussen volledig opgeblazen gehouden. Er wordt een corona-ontlading uitgevoerd van buiten de opgeblazen foliebuis 1 naar het inwendige ervan. Een inrichting A voor corona-ontlading kan van het gebruikelijke type zijn. De weergegeven inrichting A heeft twee paren corona-ontladingsmiddelen, een bovenste en een onderste paar. De bovenste corona-ontladingsmiddelen 25 bestaan uit een corona-ontladingselektroderol 6 en de ertegenover liggende tegenelektroderol 6’, en de onderste corona-ontladingsinrichting bestaat uit een corona-ontladingselektroderol 7 en de ertegenover liggende tegenelektroderol 7'. De rol 4, rollen 6, 6' en 7, 7' en de tussenliggende spleetrollen 8, 8' die benedenstrooms zijn opgesteld, worden door een (niet weergegeven) motor aangedreven via een (niet weergegeven) overbrengingstandwielstelsel, en de niet weergegeven motor drijft ook de spleetrol 5 aan via 30 een (niet weergegeven) reductie-overbrenging, waardoor de op de aanvoerrol 2 gewikkelde folie er met een bepaalde snelheid vanaf getrokken wordt. De corona-ontladingsstructuur in de elektroderollen 6, 7 die in de techniek bekend zijn, is niet weergegeven. De afstand tussen elk paar elektroden, dat wil zeggen elektroderollen 6, 7 respectievelijk tegenelektroderollen 6', 7', wordt geschikt geregeld door één van de elektroden, die verplaatsbaar aangebracht is, te verplaatsen (de ontladings- of de tegenelektrode). Met de afstand 35 tussen de elektroden geschikt ingesteld, dient de in de foliebuis aanwezige lucht om aanraking te voorkomen tussen de tegenover elkaar liggende binnenvlakken van de buis, minstens tijdens de corona-ontlading. Aanraking van de binnenoppervlakken moet bij een corona-ontladingsbehandeling voorkomen worden omdat het ontladingseffect niet teweeg gebracht wordt over het oppervlak van de binnenste laag als de corona-ontlading wordt uitgevoerd met de binnenoppervlakken met elkaar in aanraking. De corona-40 ontladingsbehandeling wordt uitgevoerd in een richting van de ontladingselektroderollen 6, 7 naar de ertegenover liggende tegenelektroderollen 6', 7'. Meer in het bijzonder wordt de corona-ontlading uitgevoerd van buiten de buisfolie 1 naar het inwendige ervan door elektriciteit van buiten de buis door het inwendige te voeren naar de buitenzijde van de andere kant. De behandeling brengt een verhoogde bevochtigings-spanning met zich mee voor het oppervlak van de binnenste polyalkeenharslaag in de buis. Wanneer er een 45 enkele ontladingselektrode wordt gebruikt, kan de corona-ontladingsbehandeling een onregelmatig effect teweeg brengen als gevolg van de behandeling aan slechts één kant. Het is dan ook wenselijk dat er ten minste twee ontladingselektroden, zoals in de weergegeven inrichting, aangebracht worden tegenover de tegenelektroden, in een symmetrische opstelling, alsof behandeling uitvoerbaar was vanaf de linkerkant en ook vanaf de rechterkant, hetgeen een voorkeursuitvoering van de uitvinding is.

50 De sterkte van de corona-ontladingsbehandeling is op geschikte wijze variabel met de soort en de aanvoersnelheid van de folie, de dikte en de middellijn van de buis en andere factoren. Er is een breed gebied van behandelingsintensiteit beschikbaar, maar de intensiteit wordt zo ingesteld dat aan het oppervlak van de binnenste polyalkeenharslaag een bevochtigingsspanning wordt gegeven van minstens 370 μΝ per centimeter, en bij voorkeur 400 tot 500 μΝ per centimeter.

55 De corona-ontladingsbehandeling volgens de uitvinding is niet beperkt tot de werkwijze met de in figuur 1 getekende inrichting en kan op verschillende manieren in praktijk worden gebracht. Het is bijvoorbeeld mogelijk verder, zoals aangegeven in figuur 2, ontladingselektroderollen 14,15 en ertegenover liggende 5 193143 tegenelektroderollen 14', 15' aan te brengen, loodrecht op de ontladingselektroderollen 6, 7 en tegen-elektroderollen 6', 7'. Met deze uitvoering kan de corona-ontladingsbehandeling voortgang vinden vanaf de ontladingselektroden 6, 7, 14, 15 tot aan de tegenelektroden 6', 7', 14', 15', want hij is dan aan vier kanten denkbaar.

5 De aldus door corona-ontlading behandelde foliebuis 1 wordt versmald door de tussenliggende spleetrollen 8, 8', waarvan er één verplaatsbaar is om de afstand tussen de rollen 8, 8' in te stellen, en dan wordt een anti-blokkeringspoeder over het inwendige buisoppervlak uitgespreid. De weergegeven inrichting is van het type dat in staat is het poeder door trilling te verspreiden. Meer in het bijzonder zijn twee tegenover elkaar liggende vrijlopende rollen 9, 9' opgesteld op een onderlinge afstand die iets kleiner is dan 10 de middellijn van de opgeblazen buis. Een inrichting 10 voor het verspreiden van het anti-blokkeringspoeder wordt los over de rollen 9, 9 binnen de buis gelegd. De inrichting 10 heeft een breedte die iets kleiner is dan de middellijn van opgeblazen buis, maar iets groter dan de tussenruimte tussen de rollen 9, 9 om te voorkomen dat hij door de doorgang tussen de rollen 9, 9 valt. De rollen 9, 9 zijn bedekt met niet geweven doek, flanel of dergelijk zacht materiaal om te voorkomen dat de inrichting 10 de binnenste laag van de buis 15 beschadigt. De inrichting 10 bevat een vierhoekig of cilindervormige houder die gevuld is met het anti-blokkeringspoeder en een bodem heeft met een net 11 met een zodanige maaswijdte dat het anti-blokkeringspoeder kan worden gestrooid. De rollen 9, 9 worden gedraaid met de voortgang van de toevoer van de buis, terwijl ervoor wordt gezorgd dat de inrichting trillingen naar boven en naar beneden uitvoert boven de rollen 9, 9 als gevolg van wijkingen zoals het draaien van de rollen 9, 9, de in de richting van de 20 aanvoer van de buis uitgeoefende kracht, het gewicht van de inrichting en dergelijke. Op deze manier vallen de deeltjes van het anti-blokkeringspoeder door het net 11 van de inrichting 10 en verspreiden zich over het inwendige buisoppervlak. De aldus gestrooide deeltjes anti-blokkeringspoeder worden afgezet op het hele oppervlak van de met corona-ontlading behandelde harslaag. De middelen voor het doen trillen van de inrichting 10 kunnen elke gewenste constructie hebben die de inrichting 10 kan doen trillen om de deeltjes 25 van het poeder uit te strooien. Desgewenst kan voor verdeling worden gezorgd door een roerder die in de inrichting 10 is aangebracht in plaats van de vrijlopende rollen of dergelijke trillers. Voor de inrichting kan een zak of dergelijke worden gebruikt met, indien nodig, een geschikte vibrator, zodat bijvoorbeeld de deeltjes van het anti-blokkeringspoeder verstrooid kunnen worden door de kleine gaasvormige perforaties van de zak. De foliebuis 1, aldus met het anti-blokkeringspoeder erover verspreid, wordt via de klemrollen 5, 30 5' en een geleidingsrol 13 gevoerd en op een opneemrol 12 gewikkeld die wordt aangedreven door een (niet weergegeven) motor. Bij voorkeur toegepaste voorbeelden van anti-blokkeringspoeder voor verdeling zijn zetmeel- en maïszetmeelpoeders. Deze middelen zullen het voedsel niet ongunstig beïnvloeden, zijn dus gunstig vanuit hygiënisch oogpunt, en kunnen het effect van het voorkomen van blokkering doen ontstaan zonder dat de mate van de aanraking met het voedsel verminderd wordt. Deeltjes van het 35 anti-blokkeringspoeder die bruikbaar zijn voor het strooien, hebben een gemiddelde afmeting die, loopt van 5 tot 50 pm, bij voorkeur van 10 tot 20 pm. Het anti-blokkeringspoeder moet gestrooid worden met een gemiddelde afzettingshoeveelheid die loopt van 0,3 tot 3,5 gram, bij voorkeur 0,5 tot 2,5 gram per vierkante meter van het inwendige buisoppervlak.

In de tot nu toe beschreven uitvoeringsvormen wordt bij voorkeur lucht gebruikt voor het opblazen van de 40 buis. Ook bruikbaar zijn andere gassen zoals stikstof, kooldioxide of een inert gas, waardoor het effect van de corona-ontlading kan worden verhoogd. De voortgangsinrichting van de aanvoer van de buis is in de tekening weergegeven van boven naar beneden, maar dat is niet beperkend. Men kan de buis bijvoorbeeld van beneden naar boven laten lopen, zodat de verdeling van het anti-blokkeringspoeder, zoals getekend in figuur 1, op de route moet worden uitgevoerd. Er is een andere uitvoering mogelijk waarin de corona-45 ontladingsbehandeling uitgevoerd wordt in een buis die ten opzichte van de kijkrichting dwars loopt. Er is geen beperking op de voortgangsrichting van de aanvoer van de buis en zo kan de gewenste opstelling vrij worden ontworpen ter vergemakkelijking van het aanbrengen van het anti-blokkeringspoeder en het toepassen van de corona-ontladingsbehandeling.

Nu zal een voorbeeld worden gegeven om de uitvinding nader toe te lichten.

50

Voorbeeld

Een buis van drielaags folie werd vervaardigd met een opblaasmethode waarbij co-extrusie werd toegepast door een ringvormige stempel en met gebruikmaking van een copolymeer van nylon 6 en nylon 6.6 als basislaag die het buitenoppervlak van de folie vormde, een gemodificeerde polyalkeenhars als tussenlig-55 gende hechtende laag, een hars die een gemodificeerd copolymeer bevatte, bereid door entcopolymerisatie van een lineair lagedichtheidspolyetheen met maleïnezuuranhydride, en een lineair lagedichtheids-polyetheen zonder dwarsverbindingen als binnenste laag. De aldus door de ringvormige stempel getroffen 193143 6 drielaags foliebuis, met de opblaasmethode, werd behandeld voor biaxiale oriëntatie, waardoor een naadloze buis werd verkregen van warm krimpbaar, gasdicht, meerlaags folie met een percentage warme krimp van ongeveer 20%, gemeten in verticale en zijdelingse richting bij onderwerping aan een temperatuur van 80°C (heet water) gedurende 30 seconden. Op deze manier werden twee soorten monsters bereid 5 (Monsters nr. 1 en nr. 2). Monster nr. 1 bestond uit drie lagen, met een dikte van 20, 5 en 20 pm in de volgorde van buiten naar binnen, en had, platgemaakt, een breedte van 160 mm. Monster nr. 2 was opgebouwd uit drie lagen van 25, 5 respectievelijk 25 μιη dikte, gemeten vanaf de buitenlaag, en had in vlakke toestand een breedte van 100 mm.

De aldus verkregen foliebuis werd onderworpen aan corona-ontladingsbehandeling door ontlading van 10 elektriciteit vanuit de ontladingselektroderollen 6, 7 over de folie die aangevoerd werd met een snelheid van 35 meter per minuut met gebruikmaking van de inrichting voor de corona-ontladingsbehandeling zoals getekend in figuur 1 om een corona te doen ontstaan. Er werd een afstand van 1,3 mm ingesteld tussen de ontladingselektroderol (bedekt met rubber, en met een lengte van 420 mm) en de tegenelektroderol (bestaande uit metaal en met een lengte van 420 mm). De voorstellingen van figuren 1 en 2 zijn, ter 15 vergemakkelijking van het visuele begrip, afgebeeld met afmetingen die niet in verhouding zijn. De corona-ontladingsbehandeling werd uitgevoerd over de volledig met lucht opgeblazen buis. Voor deze behandeling werd de opgeblazen buis versmald tot ongeveer 1,3 mm afstand om een in hoofdzaak vlakke toestand teweeg te brengen, hoewel zonder aanraking. Vervolgens werd maïszetmeelpoeder met een deeltjesafmeting van 30 μηι gestrooid over en afgezet op het inwendige buisoppervlak uit een cilindervor-20 mige houder 10 (van 97 mm middellijn voor Monster nr. 1 en 59 mm middellijn voor Monster nr. 2) met een geperforeerde bodem 11 en met de inrichting zoals weergegeven in figuur 1. Voor het trillen van de houder 10 werd de opgeblazen buis versmald met vrijdraaiende rollen 9, 10 tot een onderlinge afstand kleiner dan de middellijn van de houder 10. De houder 10 werd boven de vrijdraaiende rollen 9, 9 in de buis geplaatst via het daartussen liggende buisgedeelte en werd verticaal ten opzichte van het inwendige van de buis 25 getrild met de voortgang van de aanvoer van de buis en met de draaiing van de rollen 9, 9, waardoor het maïszetmeelpoeder op deze gunstige manier werd verdeeld in een hoeveelheid van 1 g/m2 van het behandelde oppervlak.

De aldus verkregen meerlaags foliebuizen, Monsters nrs. 1 en 2, werden beide tot 40 cm lengte gesneden om omhulsels te vormen voor bewerkt vlees. Ham en wordt werden vacuüm verpakt in Monster 30 nr. 1 respectievelijk 2 en hermetisch aan beide einden afgedicht met een koperen ringklem. De verpakte producten werden gedurende 2 uur tot 80°C verwarmd voor sterilisatie (of op 100°C gedurende 1 uur). Na afkoeling werden de verpakte producten gecontroleerd; deze bleken de gewenste mate van nauwe aanraking tussen het binnenoppervlak van de buis en het behandelde vlees te hebben bereikt. Het behandelde vlees werd in bevredigend verpakte toestand gehouden door warmkrimpen van de buis.

35 Bovendien konden de buizen volledig worden geopend bij het verpakken van het behandelde vlees en werd geen blokkering waargenomen.

Onderstaande tabel 1 toont de resultaten.

De resultaten die verkregen werden door het behandelde vlees te verpakken met de volgens de uitvinding gemaakte monsters in dit voorbeeld zijn weergegeven in tabel 1, samen met die welke verkregen 40 zijn door als vergelijking een identieke foliebuis te gebruiken die niet onderworpen was aan corona-ontladingsbehandeling en evenmin aan een behandeling met een anti-blokkeringspoeder.

TABEL 1 45 Uitvinding Controle nr. 1 nr. 2 nr. 1

Bevochtingsspanning van inwendig 420 410 310 buisoppervlak (μΝ/cm) (*1)

50 Mate van nauwe aanraking met A A E

behandeld vlees (*2)

Afgifte van water (*3) geen geen vleessap gevonden

Mogelijkheid van openen (*4) A A A

Houdbaarheid (*5) goed goed slecht 55 - (*1) Volgens de methode voor het testen van polyetheen en polypropeenfolies voor bevochtigingsspanning

Claims (3)

7 193143 (JIS-K-6768). (*2) De mate van bereikte nauwe aanraking met het behandelde vlees werd gecontroleerd door het omhulsel van het behandelde vlees af te trekken en werd overeenkomstig de volgende waarderingen beoordeeld: 5 A. Het behandelde vlees bleef aan het omhulsel hechten wanneer een poging werd gedaan het omhulsel alleen eraf te pellen (de mate van bereikte nauwe aanraking was zeer uitstekend). B. Het behandelde vlees bleef gedeeltelijk aan het omhulsel hechten wanneer geprobeerd werd het omhulsel alleen eraf te pellen (de mate van bereikte nauwe aanraking was uitstekend). C. Het omhulsel alleen werd afgepeld met aanzienlijke weerstand (de mate van bereikte nauwe 10 aanraking was goed). D. Het omhulsel alleen werd afgepeld met geringe weerstand (de mate van bereikte nauwe aanraking was redelijk). E. Het omhulsel alleen werd afgepeld zonder enige weerstand (de mate van bereikte nauwe aanraking was slecht). 15 (*3) De afgifte van water werd beoordeeld door het verpakte behandelde vlees voor sterilisatie gedurende 2 uur te verwarmen op 80°C en het afgekoelde behandelde vlees te controleren met het blote oog. (*4) Mogelijkheid van openen werd beoordeeld volgens de volgende maatstaven: A. Gemakkelijk te openen met de vingers. 20 B. Er trad blokkering op. (*5) De houdbaarheid werd beoordeeld door het omhulsel als goed in te delen wanneer er geen tussenruimte gevormd was tussen het omhulsel en het behandelde vlees, en het omhulsel als slecht te waarderen wanneer er een tussenruimte was ontstaan. Het verpakkingsmateriaal volgens de uitvinding is uitstekend wat betreft het bereiken van een nauwe 25 aanraking met het behandelde vlees of dergelijk voedsel en garandeert een langdurige opslag van voedsel zonder dat er afgifte van water plaatsvindt. Het verpakkingsmateriaal volgens de uitvinding waarin het oppervlak van de binnenste laag, behandeld met corona-ontlading, verder behandeld is met een anti-blokkeringspoeder is vrij van blokkering, zonder dat de mate van nauwe aanraking met het behandeld vlees verminderd wordt. 30 Volgens de werkwijze van de uitvinding kan de naadloze buis van meerlaags kunststoffolie voor gebruik als voedselverpakkingsmateriaal, in de staat waarin het verkeert, onderworpen worden aan een corona-ontladingsbehandeling van buitenaf om het beschouwde effect ten aanzien van de binnenste laag te bereiken, en corona-ontladingsbehandeling kan met groot gemak worden uitgevoerd op de naadloze foliebuis. 35

1. Materiaal voor het verpakken van voedsel, welk materiaal omvat een warm krimpbare, gasdichte, 40 meerlaags kunststoffolie met een binnenste laag van een polyalkeen, dat geen dwarsverbindingen heeft, welke laag met het te verpakken voedsel in aanraking moet komen, en op welke binnenste laag een anti-blokkeringspoeder met een gemiddelde deeltjesafmeting van 5 tot 50 μιη is aangebracht, met het kenmerk, dat het oppervlak van de laag polyalkeenhars, dat met het te verpakken voedsel in aanraking moet komen, zodanig met een corona-ontlading behandeld is, dat dit zonder vorming van dwars- 45 verbindingen in de polyalkeenhars een bevochtigingsspanning van minstens 370 μΝ/cm heeft gekregen en dat het anti-blokkeringspoeder na de behandeling is aangebracht in een hoeveelheid van 0,3 tot 3,5 g/m2 van het oppervlak.

2. Werkwijze voor het vervaardigen van een buisvormig materiaal voor het verpakken van voedsel, welk materiaal omvat een warm krimpbare, gasdichte, meerlaags kunststoffolie met een binnenste laag van een 50 polyalkeen, dat geen dwarsverbindingen heeft, welke laag met het te verpakken voedsel in aanraking moet komen, en op welke binnenste laag een anti-blokkeringspoeder met een gemiddelde deeltjesafmeting van 5 tot 50 μηη wordt aangebracht, gekenmerkt doordat de werkwijze omvat het met een gas opblazen van het buismateriaal en het onderwerpen van de binnenste laag aan een corona-ontlading van buiten de buis, zodanig dat de genoemde laag zonder dat dwarsverbindingen in de polyalkeenhars worden gevormd een 55 bevochtigingsspanning van ten minste 370 μΝ/cm verkrijgt, en het verspreiden van het anti- blokkeringspoeder over het door de corona-ontlading behandelde oppervlak van de binnenste laag van de 193143 8 opgeblazen buis in een hoeveelheid van 0,3 tot 3,5 g/m2 van het oppervlak.

3. Werkwijze volgens conclusie 2, met het kenmerk, dat het anti-blokkeringspoeder verspreid wordt vanuit een verspreider die aangebracht is in het inwendige van de buis met gas. Hierbij 2 bladen tekening