TR201816622T4 - Mikro lif. - Google Patents

Abstract

Mevcut buluş, 0,6 ila 0,9 dtex arasında tek elyaf titresine ve bu tarz rejenere elyaflar içeren pamuklara ve yüzey oluşumlarına sahip olan, dayanıklı selülozlu rejenere elyaflar ile ilgilidir.

Description

TARIFNAME MIKRO LIF Mevcut bulus, 0,6 ila 0,9 dtex arasinda tek lif titresine ve bu tarz rejenere lifler içeren pamuklara ve yüzey olusumlarina sahip olan, dayanikli selülozlu rejenere lifler ile ilgilidir.

Selülozlu rejenere lifler olarak özellikle, viskoz yöntemine göre lifler bilinmektedir ve dünya çapinda üretilmektedir.

Tekstil ve nonwoven alanlarinda standart uygulamalar için, 0,9 ve 16 dtex arasinda tek lif titresine sahip olan lifler kullanilmaktadir. Daha küçük tek lif titresine sahip olan lifler genellikle mikro lif olarak ifade edilmektedir; burada veya malzeme yogunluguna bagli olarak 9 ila 10 um arasindaki bir çapa sahip olan lifler ifade edilmektedir "Lexikon der Textilveredlung", H.K. Rouette, 1995, Bd. 2, p. 1250 ff; Laumann Verlag, Duelmen). Ayrica, mikro liflerden olusan dokularin temel itibariyle, daha iri liflerden yapilan dokulardan daha yumusak oldugu bilinmektedir.

Kullanicilar ve kiyafet endüstrisi bugün, tasima konforuna ve tekstillerin tasarim imkanlarinin çesitliligine büyük talepler yüklemektedir. Burada ayrica, ince, yumusak kumaslarin bile yüksek dayanikliliga sahip olmasi, dayanikli olmasi ve seklini korumasi ve görüntünün uzun süreli kullanimdan sonra bile bozulmamasi da önemlidir. Bu nedenle bu günlerde, life karsi dayanikliliga veya yas durumda life karsi dayanikliliga dikkat etmeksizin yalnizca küçük bir titreye sahip olan lifler islemek artik yeterli degildir.

Bu tarz lifler ancak ayni zamanda tekstil zincirde de sorunsuz bir sekilde islenebilmelidir. Özellikle, liflerin titre ve kesme uzunlugunda yüksek bir dengeye ve homojenlige sahip olmasi garantilenmelidir.

Literatürde, selülozlu mikro liflerin üretilmesine yönelik farkli dokümanlar bulunmaktadir. Bu dokümanlardan bazilari bir selüloz ksantat bazinda bir standart Viskoz yönteminden hareket etmektedir: SU 759627 numarali rus patent, Viskoz mikro liflerin üretimine yönelik, organik çözücülerde, seyreltilmis sulu sülfürik asit yerine organik asitlerden olusan bir egirme teknesi önermektedir, böylece 0,05 dtex'den fazla bir degere sahip olan liflerin üretimi. mümkün olmalidir. Bu sekilde üretilen liflerin dayanikliligina yönelik veriler görülmez.

FR 2764910 numarali patent, kaplamanin mekanik yerine hidrolik gerçeklesmesi gerektigi bir yöntem, ile ilgilidir. 0,3 dtex titresine sahip olan Viskoz lifler elde edilmektedir. Bu liflerin dayanikliligina yönelik veriler bulunmamaktadir.

US 6197230 numarali patent ve içerisindeki referanslar, lifler ve mikro liflerden olusan bir karisimin üretilmesine yönelik, selüloz egirme çözeltisinin hava, azot veya su jeti vasitasiyla parçalanmasini önermektedir. Elde edilen lifler genel olarak çok incedir ve belirgin bir sekilde esit olmayan çaplara sahiptir. Bu yöntemin ürünü tekstil uygulamalar için öngörülmemistir ve bunun için uygun degildir. Bu liflerin dayanikliligina yönelik veriler bulunmamaktadir.

US 3785918 numarali patent ayni sekilde, mikro liflerden ve liflerden olusan bir karisimin üretimi ile ilgilidir; burada bir egirme tertibati, ejektör prensibine göre kullanilir. Elde edilen mikro lifler kagit üretimi için kullanilmalidir. Bunlar çok ahenksizdir ve bu nedenle tekstil uygulamalar için uygun degildir.

US 4468428 numarali patent, 20 um delik çapina sahip olan memeciklerin kullanimi ile, 8 um'lik bir Çapa sahip Viskoz liflerin üretimini yayimlamaktadir. Bu tarz delik çaplari büyük çapli üretimler için yeterli üretim güvenligi ile islenemez, çünkü memecik deliginin egirme teknesi tarafinda çok hizli bir sekilde çöküntüler olusur, bu durumdan da lif çapinin dengesi ve egirme güvenligi etkilenir veya memecik kanalinin tamami kirlilik partikülleri tarafindan tikanir ve bu nedenle lif titresi daha kuvvetli bir sekilde dalgalanir.

CN 1418990 numarali patent, çok ince viskoz liflerin, çekme kuvvetlerinin ve buna ayarlanmis memecik deligi çaplarinin özel uyarlamasi vasitasiyla üretimini yayimlamaktadir. Bu sekilde elde edilen lifler, 0,56 - 0,22 dtex arasinda bir titreye sahiptir. Bu liflerin ulasilan dayanikliliklari dokümanda görülemez. üretimi için kaliforniya su sedirlerinden olusan selülozlar kullanmayi önermektedir. Böylece lifler, normalde mikro lifler de içerecek, 0,2 ve 30 den arasindaki bir titre bölgesi üzerinde elde edilmelidir. Ancak bölge tercihen 1,5 ve 10 den arasindadir, yani mikro lif bölgesi disindadir. Lif dayanikliligina yönelik herhangi bir bilgi verilmemistir. sahip olan çok ince liflerden olusan dokular yayimlamaktadir.

Lifler, viskoz, bakirli amonyak veya asetat yöntemi ile üretilmis olabilir. Bunlarin yakilabilmesi önemlidir. Özellikle tekstil uygulamalar için bu tarz ince lifler artik uygun degildir.

US 3539678 numarali patent, yüksek bir islak modülü ("High wet modulus") ile elde edilen liflere, HWM liflerine sahip degistirilmis bir viskoz islemi tarif etmektedir. Bu lifler, 0,7 ila 5,0 den arasinda üretilebilmelidir. Örnekler yalnizca, maks. 2,93 g/den ( kuru dayanikliliga sahip 1,0 den (1,1 dtex'e denk) titreye sahip lifler içerir.

Teknigin durumu, viskoz yönteminin yaninda, selülozlu mikro liflerin üretimine yönelik kendince bilinen ilave yöntemler önermektedir: GB 310944 numarali patent, cuoxani yöntemi vasitasiyla, maksimuni 1 den tek lif titresine sahip filament pamuklarin üretimini yayimlamaktadir. Örnegin 0,7 den ve 2,64 g/den ( degerindeki bir kuru dayanikliliga sahip lifler elde edilebilir. Cuoxam yöntemi, büyük çevre sorunlarina sahiptir ve bu nedenle dünya çapinda bir veya iki istisna disinda kullanilmamaktadir.

WO 98/58102 numarali patent, selüloz mikro liflerin üretimi için bir liyosel yöntemi önermektedir. Bu noktada, bir liyosel yönteminin bu basvuru bakimindan, liyosel yönteminde selülozun yalnizca fiziksel olarak çözülmesinden. ve yine çökelmesinden dolayi selüloz rejenere liflerine yol açmadigi, bu sirada selüloz rejenere liflerinin üretiminde öncelikle bir selüloz derivat, örnegin ksantojenat veya, bir bakirli amonyak yönteminde oldugu gibi, yöntemin akisinda yine saf, çözülmemis selülozlara rejenere edilen bir selüloz metal kompleksi olusturuldugu açikça. belirtilmelidir. örnegin, selülozun. bir elektron isini vasitasiyla. elde edilen Özel bir` mol kütlesi dagilimina sahip olan özel selülozlarin kullanimi ile, WO ila 1,0 dtex tek lif titresine sahip olan lifler üretilebilir.

Ancak, bu yöntemle elde edilebilen lif dayanikliliklari ile ilgili bir sey söylenmez ve üretini masraflari özel selüloz nedeniyle artirilir. numarali patentler ve içerisindeki referanslar, liyosel yönteminin meltblowing' veya santifüj egirme 'vasitasiyla degistirilmesi ile selüloz mikro liflerin üretilmesine yönelik farkli bilgiler tarif etmektedir. Ancak bu sekilde elde edilen lifler düzensiz titre ve lif uzunlugu dagilimlarina sahiptir, böylece üstün nitelikli tekstil ve teknik uygulamalar için uygun degildir. Yöntemler, alisilmis liyosel yöntemi karsisinda tamamen yeni en az bir egirme aparati gerektirmektedir. selüloz çözeltisinin bir Viskoz çikarma araci ile karistirilmasini ve daha sonra farkli kesme alanlarinin bu karisim üzerine etkisini önermektedir. Ancak bu sekilde düzensiz titre ve lif uzunlugu dagilimlari da elde edilir, böylece bu lifler de üstün nitelikli tekstil ve teknik uygulamalar için uygun degildir. Elde edilebilen lif dayanikliklaridan hiçbir sey alinamaz. Yöntem ayrica, çikarma aracinin gerekli islemesi nedeniyle asiri derecede külfetlidir ve alisilmis bir liyosel üretim tesisinde uygulanamaz. liflerin, memecik geometrisinin, selüloz ve çözücü arasinda bir faz ayrimini etkileyen özel tasarimina sahip degistirilmis bir liyosel islemi ile üretimini yayimlamaktadir. Bu yöntem ile elde edilebilen lif dayanikliliklarindan hiçbir bilgi alinamaz.

Teknigin durumu özet olarak, ekonomik veya ekolojik olarak mantikli olmayan yöntemlerle üretilmis, yeterli bir dayanikliliga sahip olmayan veya buna yönelik bilgiler içermeyen ve üretim sekilleri nedeniyle tekstil amaçlar için kullanilamayan ince veya çok ince selüloz lifleri yayimlamaktadir. Bazi yayinlar, dogrusu yazarlarin niyetinden fazlasini, örnegin ince lifler üretme isteklerini (de) yayimlamamaktadir.

Sentetik lifler, farkli egirme yöntemleri ile yün olacak sekilde islenebilir. Bu egirme yöntemleri farkli avantajlara ve dezavantajlara sahiptir. "Klasik" halka egirme yöntemi, esnekligi için bilinmektedir ve farkli incelikteki ve uzunluktaki lifleri isleyebilecek durumdadir. Ilgili ham maddeye bagli olarak halka egirme makineleri veya degistirilmis halka egirme yöntemleri, örnegin COMPACT ve SIRO yöntemi, çok ince yünler üretebilecek durumdadir. Uygulamada, halka yünlerin yün enine kesitinde en az 50 life sahip olmalari gerektigi hesaba katilabilir. Ancak halka egirme yönteminin belirgin dezavantaji, halka egirme yönteminin teknolojisine dayandirilmasi gereken düsük verimliligidir.

Halka egirme yönteminin teknolojik temelleri nedeniyle, bu egirme yönteminin verimliligi yün devirinin yüksekligi ve mil dönem sayisi ile belirlenir, artan yün inceligi ile yün üretiminin maliyetleri önemli derecede artar. Ince veya en ince yünlerin halka egirme yöntemine göre üretilmesi bu nedenle asiri derecede pahalidir. Yünlerin inceligi yün numarasi olarak ifade edilir. Bir yünün yün numarasi ne kadar fazlaysa yün de (3 kadar incedir. Metrik ölçü sisteminde yün numarasi Nm ("numara metrik"), evrensel durumda Ne ("number english") olarak verilir.

Yaklasik 1970'ten beri bilinen rotor egirme yöntemi, halka egirme yöntemine nazaran belirgin bir sekilde daha yüksek bir verimlilik ile karakterize edilir. 200 dtex (Ne 30 (Nm 50)) inceligindeki yünlerde, modern rotor egirme makinelerinin verimliliginin, halka egirme makinelerinin verimliligini 6 faktör kadar geçmesinden hareket edilebilir. Rotor egirme yöntemi, halka egirme yöntemi ile karsilastirildiginda, yün üretiminin teknolojik alt yapilari nedeniyle asagidaki dezavantajlara sahiptir: a) Rotor egirme yöntemi, yün enine kesitinde, halka egirme yönteminde önemli derecede daha yüksek bir lif sayisi gerektirmektedir. Uygulamada, bir rotor yünün, yünlerin yün enine kesitinde en az 100 life sahip olmalari gerektigi hesaba katilabilir. b) Rotor yünler, ayni yün inceligine sahip olan halka yünlere nazaran önemli derecede daha düsük yün dayanikliligina sahiptir. c) Halka egirme yöntemine benzer bir sekilde, yün üretiminin verimliligi rotorun dönme sayisina. ve yün dönmesinin yüksekligine göre belirlenir.

Yukarida belirilen teknolojik temeller nedeniyle rotor egirme makineleri ancak, halka egirme makinelerinde oldugu gibi esit incelige ve dayanikliliga sahip olan ince yünler üretecek durumda degildir.

Murata sirketi tarafindan gelistirilmis, airjet egirme yöntemi kategorisine ait olan Murata vorteks egirme yönteminde (MVS yöntemi) egirme yönteminin verimliligi, halka ve rotor egirme yönteminin verimliliginin üzerindedir. 200 dtex (Ne 30 (Nm 50)) incelige sahip olan yünlerde, bu egirme yönteminin verimliligi, rotor egirme ile karsilastirildiginda yaklasik olarak 2,5 kat daha yüksektir. Halka egirme yöntemi ile karsilastirildiginda, bu yöntemin verimliligi yaklasik olarak l5 kat daha yüksektir. Murata vorteks prensibi bazindaki egirme yöntemleri, yün enine kesitinde yaklasik olarak 75 - 80 lif gerektirir. Bu, bu egirme sisteminin, rotor egirme yöntemine göre belirgin bir sekilde daha ince yünler egirebilecek durumda oldugu anlamina gelmektedir. MVS yöntemi bazinda üretilen yünlerin dayanikliligi, rotor yünlere nazaran önemli derecede daha yüksek bir seviyededir.

Rotor egirme yöntemi gibi, MVS egirme yöntemi de, lif dayanikliligin örgü veya doku olacak sekilde devam eden islemede yüksek verimlilik saglayan yün dayanikliliklarina sahip yünler üretmeye müsaade ettigi lif ihtiyaci duyar.

Yukarida tarif edilmis selülozlu mikro lifler, nispeten düsük olan mutlak dayanikliliklari nedeniyle, yüksek performansli egirme yöntemindeki bir isleme için uygun degildir. Bu liflerden olusan, pazarda hep daha sik sorulan agirligi düsük, selülozlu liflerin tekstillerin üretimi için ihtiyaç duyulan çok ince yünler, bu nedenle modern yüksek performansli egirme yöntemleri ile bu zamana kadar üretilememistir.

Teknigin bu durumu karsisinda, ekonomik ve ekelojik olarak karsilanabilecek üretim islemine ve bundan üretilmis kiyafetlerin artirilmis tasima konforu ve iyilestirilmis görüntüsüne yönelik talepler için yeterli olan bir selülozlu lif saglama amaci ortaya çikmistir. Ayrica bu lifler, halihazirda mevcut olan üretim tesislerinde üretilebilmelidir.

Ayrica, bu liflerden olusan, hesapli bir sekilde üretilebilen çok ince yünlere yönelik bir ihtiyaç dogmustur.

Bu amaca, 0,6 ve 0,9 arasinda, tercihen 0,6 ve 0,8 arasinda bir tek lif titresine (T) (dtex), kondisyonlanmis durumda (BC(CN) 21,3VT+2T) degerindeki bir dayanikliliga (BC) ve (Bm(cN) 2 O,5*VT) islak durumunda %5'lik bir gerilmede bir islak modülüne (Bm) sahip olan çok dayanikli selülozlu bir rejenere lifi ile ulasilir. Bulusa uygun lif tercihen, kondisyonlanmis durumda en az 34,5 cN/tex degerindeki incelik bakimindan dayanikliliga sahiptir. Bu liflerin incelik bakimindan islak modülü tercihen en az 5,6 cN/tex degerindedir.

Bulusa uygun özelliklerin bütün üst sinirlari olarak 50,0 cN/tex degerindeki bir dayaniklilik ve 10,0 cN/tex islak modülü tercih edilmistir.

Bulusa uygun lifler, AT 287905 numarali patentte tarif edilen yönteme benzer bir sekilde üretilebilir. Ancak egirme parametreleri ve nemecik deligi ve çekme hizi basina egirme kütlesi çikisi arzu edilen tek lif titreye uygun olarak uyarlanmalidir. Bulusa uygun liflerin dayanikliliginin ve modülünün, AT 287905 numarali patentten beklenecek. verilere göre belirgin bir sekilde daha büyük oldugu sasirtici bir sekilde tespit edilmistir.

Bulusa uygun lif tercihen sentetik lif olarak bulunur, yani üretim süreci boyunca esit bir uzunlukta kesilir. Tekstil bölge için sentetik liflerin alisilmis kesme uzunluklari yakl. ve 90 mm arasindadir. Bütün liflerin böyle esit olan bir uzunlugu, bugün tekstil zincirde alisilmis olan yüksek verimlilikteki makineler üzerinde sorunsuz bir islemeye izin Mevcut. bulusun konusu ayrica, bulusa uygun liflerden olusan bir yündür. Böyle bir yün, daha iri titreye sahip lifler içeren yünler karsisinda daha yüksek bir yumusaklik ile karakterize edilir. Bulusa uygun yünler, teknigin durumundan bilinen selülozlu mikro liflerden olusan yünler karsisinda, daha yüksek bir dayanikliliga sahiptir. Ilgili uygulama amaci için uygun olan özelliklere sahip olmak için bulusa uygun olan böyle bir yün, bulusa uygun olan liflerin yaninda farkli maddelerden, örnegin, polyester, poliamit veya poliakrilden olusan sentetik. mikro lifler, farkli selülozlu lifler (örn. pamuk, özellikle taraklanmis pamuk, liyosel, bakir, keten, rami, kapok ...), alpaka, angora kasmir, mohair gibi farkli hayvansal kaynaklardan olusan ince lifler ve farkli ipekler, olusan lifler de içerebilir. Farkli lif türlerinden olusan bu tarz karisim, alisildigi üzere özel karisim olarak ifade Özellikle, çok büyük incelige sahip olan bulusa uygun liflerin airjet egirme yöntemi vasitasiyla üretilebilmesi sasirticiydi.

Bulusa uygun liflerle öncelikle, yüksek performansli egirme yöntemlerinin simdiye kadar bilinen egirme sinirlarini asmak mümkündür. Bu durum ayni sekilde hem rotor hem de airjet egirme yöntemi ve murata vorteks egirme yöntemi için de geçerlidir. MVS egirme yönteminde öncelikle, yün dayanikliliklari, tekstil yüzeyler olacak sekilde sorunsuz bir ileri isleme saglayan, 74 dtex (Ne 80 (Nm 135)) ince yünler üretmek mümkündür. Rotor egirme yönteminde, patent basvurusuna uygun liflerin kullanimi ile 91 dtex'ten (Ne 65) ince yünler egirmek mümkündür.

Daha yüksek incelige sahip olan bu yünler' daha iri titreye sahip liflerden olusan yünlere göre daima, daha az sayida ince noktalara ve daha yüksek bir yün esitligine sahiptir.

Mevcut bulusun tercih edilen uygulamalari, 200 dtex'den küçük, tercihen 118 dtex'den küçük, özellikle tercihen 100 dtex'den küçük incelige sahip olan, hava ile egirme yöntemi ile üretilmis yünlerdir.

Bulusa uygun yün, %100 olarak selülozlu rejenere liflerden olusabilir` veya ancak ek olarak yukarida belirtilen tipteki ince bir liften veya böyle birçok lifin karisimlarini içerebilir.

Bulusa uygun liflerin, oldukça rahat tasima özelliklerine sahip yüksek kaliteli, ince, yumusak tekstil yüzeylerin üretimi için oldukça iyi oldugu göstermesinden dolayi tercihen, örnegin, polyester, poliyamid veya poliakrilden olusan sentetik lifler gibi ilave lif türlerine sahip karisimlar, diger selülozlu lifler (örn. pamuk, özellikle taraklanmis pamuk, liyosel, bakir, keten, rami, kapok ...), alpaka, angora kasmir, mohair gibi farkli hayvansal kaynaklardan olusan ince lifler ve farkli ipekler dikkate MVD yöntemi ile, iç "çekirdekleri", dis "mahfazaya" göre farkli bir lif türünden olusan çekirdek yünler de üretilebilir. Örnegin, poliyamid, poliester veya elastandan olusan sonsuz bir filametten bir çekirdege ve bulusa uygun liften olusan bir mahfazaya sahip olan bir yün üretmek ve böylece iki lif çesidinin mekanik ve konfor özelliklerini kombine etmek mümkündür.

Mevcut bulusun bir konusu ayrica, bulusa uygun lifleri içeren bir tekstil yüzey yapisidir. Yüzey yapisi, bulusa uygun liflerin yaninda, bulusa uygun yün gibi farkli lifler de içerebilir. Yüzey yapisi tercihen bir doku veya örgüdür, ancak bir doku da olabilir. Yüksek nitelikli dokular için de, esit uzunluga ve çapa, ayrica esit yükseklikteki dayanikliliga sahip olan liflerin kullanimi çok önemli olabilir.

Bulusa uygun liflerin, oldukça rahat tasima özelliklerine sahip yüksek nitelikli, ince, yumusak tekstil yüzeylerin üretimi için oldukça uygun oldugunu göstermesinden dolayi, 150 ghß'den az, ancak özellikle 115 ghý'den az yüzey agirligina sahip olan yüzey yapilari, mevcut bulusun tercih edilen bir uygulamasini temsil etmektedir. Bunlar %100 olarak selülozlu rejenere liflerden olusabilir veya ek olarak en az bir diger lif türü içerebiliri Örnegin bulusa uygun liflerle böylece, 100 g/nß'den az yüzey agirligina sahip olan örülmüs gömlek ve bluz kumaslarin, rotor veya airjet egirme yöntemi gibi yüksek performansli egirme yönteminden olusan yünlerle yapilmasi mümkündür.

Yukarida belirtilen nedenlerle, örnegin, poliester, poliyamid veya poliakrilden olusan sentetik mikro lifler, diger selülozlu lifler (örn. pamuk, özellikle taraklanmis pamuk, liyosel, bakir, keten, rami, kapok ...), alpaka, angora kasmir, mohair gibi farkli hayvansal kaynaklardan olusan ince lifler, farkli türden ipekler, en ince yünlerin ve en hafif tekstillerin üretimi için tercih edilen karistirma ortaklaridir.

AT 287905 numarali patente göre bir ticari üretim tesisinde üretilmis, 0,8 dtex titreye sahip olan selülozlu sentetik göre ölçülmüs sekilde, kondisyonlanmis durumda cN/tex dayanikliliga ve 5,9 cN/tex bir modüle Nm 100 (%5 gerilme) sahipti.

Bu liflerin AirJet teknolojisi ile bir MVS egirme makinesinde, (Ne 60), Nm degerlerine sahip yünler üretilmistir. Bunlar, ticari olarak elde edilebilen Lenzing Modal® liflerinden üretilmis bir yüne göre daima daha yüksek bir yumusakliga sahiptir. Örnek l'deki bulusa uygun lifler, Ayrica, bilinen halka egirme ve siro yöntemleri (Ne 100) degerine sahip ince yünler Olacak sekilde islenmistir (Tablo 1). AirJet yünlerinin giderek daha da karsilastirilabilir bir dayanikliliga (Breaking Tenacity) ve gerilmeye (Breaking Elongation) sahip olduklari, yüksek kalite için, ancak ayni zaman düsük verimlilik için bilinen halka veya siro yünler gibi belirgin bir sekilde saptanabilirdi.

Egirme yöntemi MVS Halka Siro örgüler sorunuz bir sekilde üretilebildi ve bunlar nmhtesem araligindaki yüzey agirligina sahip örgüler üretilmistir. Bu kullanim özelliklerine sahipti. Not: 1 tex : 1000/Nm.

Yine AT 287905 numarali patente göre bir deneme tesisinde üretilmis, 0,65 dtex titreye sahip olan selülozlu sentetik lifler, BISFA yönetmeliklerine göre Ölçülmüs sekilde, kondisyonlanmis durumda 36,4 cN/tex dayanikliliga ve sahipti.

Bu liflerden üretilmis bir yün ayni sekilde, ticari olarak elde edilebilen Lenzing Modalß liflerinden üretilmis bir yüne göre daima daha yüksek bir yumusakliga sahiptir.

Claims (1)

1. ISTEMLER 0,6 ve 0,9 dtex arasinda, tercihen 0,6 ve 0,8 dtex arasinda bir tek lif titresine (T) sahip olan yüksek dayanikli rejenere lifler olup, özelligi; kondisyonlanmis durumda (Bc(cN) 21,3VT+2T) degerindeki bir dayanikliliga (BC) ve (Bm(cN) 2 O,5*VT) %5'lik bir gerilmede bir islak modülüne (Bm) sahip olmasi ile karakterize edilir. Isteni l'e göre rejenere lifler olup, özelligi; burada rejenere liflerin bir sentetik lif olmasidir. Yün olup, özelligi; Isteni l'e göre selülozlu. rejenere lifleri içermesidir. Istem 3'e göre yün olup, özelligi; 200 dtex'den (50 Nm) küçük, tercihen 118 dtex'den (85 Nm) küçük, özellikle tercihen 100 dtex'den (100 Nm) küçük incelige sahip olan, hava ile egirme yöntemi ile üretilmesidir. Istem 3'e göre yün olup, özelligi; %100 olarak selülozlu rejenere liflerden olusmasidir. Istem 3'e göre yün olup, özelligi; ek olarak en az bir ince lif türüne daha sahip olmasidir. Istem 6'ye göre yün olup, özelligi; burada diger bütün lif türlerinin, poliester, poliyamid veya poliakril gibi sentetik mikro liflerden, diger selülozlu liflerden (örn. pamuk, özellikle taraklanmis pamuk, liyosel, bakir, keten, rami, kapok ...) ve alpaka, angora kasmir, mohair gibi farkli hayvansal kaynaklardan olusan ince liflerden ve farkli ipeklerden olusan gruptan seçilmesidir. Yüzey yapisi olup, özelligi; Istem l'e göre selülozlu rejenere lifleri içermesidir. Istem 8'e göre yüzey yapisi olup, özelligi; 150 g/mZ'den az, özellikle tercihen 115 g/mz'den az bir yüzey agirligina sahip olmasidir. Istem 8'e göre yün olup, özelligi; %100 olarak selülozlu rejenere liflerden olusmasidir. Istem 8'e göre yüzey yapisi olup, özelligi; ek olarak en az bir ince lif türüne daha sahip olmasidir. Istem ll'ye göre yüzey yapisi olup, özelligi; burada diger bütün lif türlerinin, poliester, poliyamid veya poliakril gibi sentetik mikro liflerden, diger selülozlu liflerden (örn. pamuk, Özellikle taraklanmis pamuk, liyosel, bakir, keten, rami, kapok ...) ve alpaka, angora kasmir, mohair gibi farkli hayvansal kaynaklardan olusan ince liflerden ve farkli ipeklerden olusan gruptan seçilmesidir.